Δροσος Γεωργιος

«Κέρβερος» και «Στύγα» ονομάστηκαν τα δύο μικρότερα φεγγάρια του Πλούτωνα. Ονόματα από την αρχαία ελληνική μυθολογία πήραν επίσημα και τα δύο μικρότερα φεγγάρια του Πλούτωνα, καθώς η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU), που είναι υπεύθυνη για την ονοματοδοσία των ουρανίων σωμάτων, τα βάφτισε «Κέρβερο» και «Στύγα», ενώ ως τώρα ήσαν γνωστά ως «Ρ4» και «Ρ5» αντίστοιχα. Ο Πλούτωνας έχει άλλους τρεις μεγαλύτερους δορυφόρους με ονόματα από την αρχαιοελληνική μυθολογία: τον Χάροντα, τη Νύκτα και την Ύδρα. Ο Κέρβερος ήταν ένας φύλακας τρικέφαλος σκύλος, ενώ η Στυξ (Στύγα) το ποτάμι που χώριζε τον κόσμο των ζωντανών από εκείνον των νεκρών. Ο Κέρβερος και η Στύγα ανακαλύφθηκαν το 2011 και το 2012 αντίστοιχα, με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ», όταν αυτό είχε στρέψει τις κάμερές του, στο σύστημα του Πλούτωνα. Μια ακόμα καλύτερη εικόνα για το νάνο-πλανήτη και τα φεγγάρια του θα έχουν οι επιστήμονες όταν περάσει από κοντά του για πρώτη φορά ένα σκάφος, το «Νέοι Ορίζοντες» της NASA, το 2015. Αυτή η αποστολή μπορεί να φέρει στο φως και άλλους μικρότερους δορυφόρους, τους οποίους το «Χαμπλ» δεν έχει καταφέρει να εντοπίσει έως τώρα. Η επιλογή των ονομάτων για τα δύο μικρά φεγγάρια έγινε με δημοκρατικές διαδικασίες, μετά από μια άνευ προηγουμένου ψηφοφορία στο διαδίκτυο, που πραγματοποιήθηκε πέρυσι και στην οποία συμμετείχαν περίπου 500.000 άτομα, τα οποία πρότειναν διάφορα ονόματα. Το όνομα «Κέρβερος» ήρθε δεύτερο σε δημοτικότητα και η «Στύγα» τρίτη, ενώ πρώτο σε προτιμήσεις ήταν το «Βουλκάν» (ο Ήφαιστος των Ρωμαίων), το όνομα του πλανήτη καταγωγής του πρωταγωνιστή Μίστερ Σποκ στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «Σταρ Τρεκ». Όμως, επειδή το όνομα «Βουλκάν» έχει χρησιμοποιηθεί ξανά στην αστρονομία και επειδή ο συγκεκριμένος θεός της μυθολογίας δεν σχετιζόταν άμεσα με τον Πλούτωνα, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση έκρινε ότι η λαϊκή απαίτηση έπρεπε να παρακαμφθεί για χάρη των δύο αρχαιοελληνικών ονομάτων. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231255498

Ο αδελφός του Γαλαξία μας. Μοιάζει τόσο πολύ με τον γαλαξία μας που οι επιστήμονες τον χαρακτηρίζουν «αδελφό» του. Ο NGC 6744 είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας που βρίσκεται σε απόσταση 30 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Ο NGC 6744 είναι μεγαλύτερος από τον γαλαξία μας. Ο κύριος δίσκος του NGC 6744 έχει διάμετρο περίπου 175 χιλιάδες ενώ η διάμετρος του δίσκου του Γαλαξία περίπου 100 χιλιάδες έτη φωτός. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα εντυπωσιακή εικόνα του NGC 6744. Σε αυτή διακρίνονται καθαρά οι σπείρες του ενώ οι ειδικοί που τον μελετούν αναφέρουν ότι στις εξωτερικές περιοχές του έχουν δημιουργηθεί προϋποθέσεις για την γέννηση νέων άστρων. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=520411

O Kων. Καραθεοδωρή στα χρόνια του πολέμου (1939 -1944) Κατά τη διάρκεια του πολέμου (1939-1944) ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή εργάσθηκε σκληρά κι αυτό οφείλεται εκτός από τη μεγάλη δημιουργική ωριμότητά του και στο γεγονός ότι ήθελε με την εργασία του να τραβήξει τη σκέψη του από τα τραγικά γεγονότα που έβλεπε ή που μάθαινε. Έγραψε περίπου 17 εργασίες από τις οποίες δημοσίευσε τις 10. Ασχολήθηκε παράλληλα με εκδόσεις ή επανεκδόσεις βιβλίων του. Πολυάριθμα είναι ακόμα τα σύντομα άρθρα που δημοσίευσε και πολυάριθμες οι διαλέξεις που έδωσε κατά την περίοδο αυτή. Το 1939 άρχισε να μαθαίνει και ολλανδικά, τα οποία τελειοποίησε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Ο καθηγητής H. Tietze σημειώνει: «Αν και οι χαλεπές στερήσεις των τελευταίων πολεμικών ετών και της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου δεν αγνόησαν ούτε τον Καραθεοδωρή και του άφησαν έντονα ίχνη από το πέρασμά τους, αυτός συνέχισε χωρίς διάλειμμα τις επιστημονικές του έρευνες» Επιπλέον είχε να φροντίσει την άρρωστη από καρδιά γυναίκα του και τον χτυπημένο από πολιομυελίτιδα γιο του. Η κόρη του Δέσποινα βρισκόταν στην Ταγκανίκα της Αφρικής όπου ήταν εγκατεστημένος ο σύζυγός της. Τον Αύγουστο του 1939 η Δέσποινα με το σύζυγό της Θεόδωρο Σκούταρη και τον ηλικίας έξι μηνών γιο τους επισκέφθηκαν τους γονείς Καραθεοδωρή στο Μόναχο. Μια φίλη της όμως, που εργαζόταν στο γραφείο ενός γερμανού στρατηγού τη συμβούλευσε να φύγει από τη Γερμανία, διότι επίκειται η κήρυξη πολέμου. Με προτροπή και του Καραθεοδωρή κατέφυγαν το Σεπτέμβριο του 1939 στη Ζυρίχη κι από εκεί στην Αθήνα. Στην Αθήνα η Δέσποινα πρόσφερε τις υπηρεσίες εθελόντριας αδελφής του Ε.Ε.Σ. (κοντά στη Χρυσολωρά), ο δε σύζυγός της επιστρατεύθηκε και πολέμησε στην Αλβανία. Το 1941 η Δέσποινα με την οικογένειά της κατέφυγε (με το τελευταίο Convoy που αναχώρησε από την Αθήνα) στην Αφρική. Κατά το διάστημα 1940-1945 μάθαινε νέα για τους γονείς της μέσω του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού. Όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, ο Καραθεοδωρή δεν είχε γνωριμίες και επαφές με ανθρώπους της υπαίθρου που θα μπορούσαν να τον προμηθεύσουν με τρόφιμα. Ούτε ήταν δυνατόν αυτός που είχε έναν ανεβασμένο τρόπο σκέψεως να έρθει σε επαφή με τους διάφορους μαυραγορίτες της εποχής του. Αντιμετώπιζε, όμως τη δύσκολη αυτή ζωή με αξιοπρέπεια και αισιοδοξία προσπαθώντας παράλληλα να δίνει κουράγιο στα αγαπημένα του πρόσωπα. Ο καθηγητής Wilhelm Suss διηγείτο μετά τον πόλεμο ότι τόσο πολύ απορροφούσαν τον Καραθεοδωρή οι ερευνητικές του εργασίες ώστε πολλές φορές που οι σειρήνες καλούσαν τον άμαχο πληθυσμό στα καταφύγια για να προφυλαχθεί από τους βομβαρδισμούς, αυτός δεν εγκατέλειπε τη δουλειά του, αν και υπήρχε άμεσος κίνδυνος για τη ζωή του. Μια δυο δε φορές που αναγκάστηκε να πάει σε καταφύγιο δεν σταμάτησε ούτε εκεί να γράφει. Με το ένα χέρι κρατούσε στοργικά τη γυναίκα του και με το άλλο έγραφε… Έγραφε σε ένα περιβάλλον που κάθε άλλο παρά ευχάριστο ήταν. Ο πόλεμος των βομβών μετέτρεψε σε ερείπια σε μεγάλη έκταση το Munchen-Bogenhausen και απειλούσε μέρα και νύχτα το ωραίο σπίτι των Καραθεοδωρή στην οδό Rauch No 8. Τον Σεπτέμβριο του 1973 ο Δημήτριος Κάππος σε ένα διάλειμμα του «διεθνούς συμποσίου Κ. Καραθεοδωρή» έλεγε στο τότε πρόεδρο της Ε.Μ.Ε. Αριστείδη Πάλλα ότι προκαλούσαν απέραντη θλίψη στον Καραθεοδωρή οι λίγες πληροφορίες που έπαιρνε σχετικά με τα δεινά του ελληνικού λαού στα μαύρα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Στις 14 Φεβρουαρίου 1943, αν και τα ταξίδια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα, κατάφερε με πολλούς κόπους, να πάει στο Γκέτιγκεν για να παραστεί στην κηδεία του D. Hilbert. Με μεγάλη συγκίνηση εκφώνησε τον επικήδειο ως εκπρόσωπος των γερμανών μαθηματικών. Στις 10 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους ο πρύτανις του πανεπιστημίου του Freiburg, Eilhelm Suss κάλεσε τον Καραθεοδωρή, τον οποίο πολύ εκτιμούσε, σε μια τετραήμερη συνάντηση μαθηματικών που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιό του. Καθημερινά, κατά τη διάρκεια των φτωχών γευμάτων που τα διέκοπταν οι βομβαρδισμοί, γίνονταν και ενημερωτικές συζητήσεις για παλιές και νέες θεωρίες, για παλιά και νέα βιβλία. Γίνονταν ακόμα, ενημερώσεις για τη ζωή και τις εργασίες φίλων μαθηματικών κι από τις δυο πλευρές του μετώπου. Όλες οι συζητήσεις ήταν εμπλουτισμένες με ανέκδοτα για συναδέλφους μαθηματικούς που είχε συλλέξει ο Καραθεοδωρή κατά τη διάρκεια της πολυκύμαντης ζωής του. Όπως ήταν φυσικό, πολιτικές συζητήσεις δεν γινόντουσαν μια και αυτό ήταν απαγορευμένο, επομένως και επικίνδυνο. Όλοι, όμως με λεπτά υπονοούμενα, εκδήλωναν την αποστροφή τους για το απάνθρωπο, αντιδημοκρατικό και αντιπνευματικό καθεστώς που είχαν επιβάλλει στη χώρα ο Χίτλερ και οι συνεργάτες του. Τρεις μέρες αργότερα στις 13 Σεπτεμβρίου του 1943, ο Suss οργάνωσε ένα μικρό γλέντι για να εορταστούν, παρέα με τις εκρήξεις από τους βομβαρδισμούς, τα 70 χρόνια του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή. Την επόμενη ημέρα ο Καραθεοδωρή αποχαιρέτησε τους φίλους του για να επιστρέψει στο δοκιμαζόμενο Μόναχο όπου τον περίμεναν η άρρωστη γυναίκα του και ο ανάπηρος γιός του. (Η Ευφροσύνη Καραθεοδωρή έπαθε, από μια καρδιακή προσβολή ημιπληγία, το 1943. Όταν, κατά το 1945, οι βομβαρδισμοί έγιναν σφοδροί και παρατεταμένοι ο Καραθεοδωρή αναγκάστηκε να μεταφέρει τη γυναίκα του στο υπόγειο του σπιτιού, το οποίο διευθέτησε έτσι ώστε να μπορεί να κατοικείται). Ο καθηγητής Heinrich Behne του Πανεπιστημίου του Munster γράφει σχετικά με την αναχώρηση του Καραθεοδωρή: «Την ημέρα της αναχωρήσεώς του είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση. Του εμπιστεύθηκα ότι θα προσπαθήσω να καταφύγω στην Ελβετία που ήταν η πύλη για τον ελεύθερο κόσμο. Μου ζήτησε να μάθω για την τύχη των φίλων του που βρίσκονταν στην άλλη πλευρά του μεγάλου χάσματος. Μου ευχήθηκε καλό ταξίδι, μου έσφιξε θερμά το χέρι κι ανέβηκε συγκινημένος στο καμουφλαρισμένο παλιό λεωφορείο, Μετά από 10 ημέρες έμαθα ότι κινδύνεψε η ζωή του από έναν σφοδρό βομαβρδισμό….» Ο Καραθεοδωρή και η οικογένειά του κατόρθωσαν να επιβιώσουν από τον μεγάλο πόλεμο… ΠΗΓΗ: «Η ζωή και το έργο του Κ. Καραθεοδωρή», Ευάγγελου Σπανδάγου, εκδόσεις Αίθρα. http://physicsgg.me/2011/10/28/o-k%cf%89%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b8%ce%b5%ce%bf%ce%b4%cf%89%cf%81%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%b1-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%ad%ce%bc%ce%bf/

O κινητήρας NEXT της NASA λειτουργεί ασταμάτητα 5 χρόνια. Λειτουργεί αδιάλειπτα εδώ και 48.000 ώρες, διάστημα στο οποίο έχει καταναλώσει λιγότερο από 900 κιλά του αέριου ξένου. Είναι ο κινητήρας ιόντων του προγράμματος NEXT της NASA, ο οποίος προορίζεται να αντικαταστήσει τους πυραυλοκινητήρες στις μελλοντικές αποστολές στο βαθύ διάστημα. Κινητήρες ιόντων έχουν χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια σε αρκετές μη επανδρωμένες αποστολές, για παράδειγμα στην αποστολή Dawn της NASA που εξερευνά τον αστεροειδή Εστία και τον πλανήτη-νάνο Δήμητρα. Σε αντίθεση με τους πυραυλοκινητήρες, οι οποίοι προσφέρουν μεγάλη προωστική ισχύ αλλά λειτουργούν για μικρό χρονικό διάστημα, οι κινητήρες ιόντων λειτουργούν για πολλούς μήνες συνεχόμενα και εκπέμπουν έναν σταθερό αλλά αδύναμο πίδακα φορτισμένων ατόμων. Με άλλα λόγια, οι κινητήρες ιόντων προσφέρουν μικρή επιτάχυνση για μεγάλο χρονικό διάστημα, αντί για μεγάλη επιτάχυνση που διαρκεί μόνο λίγα λεπτά. Δεδομένου ότι καταναλώνουν μικρές ποσότητες αερίου και παραμένουν σε λειτουργία για χιλιάδες ώρες, η τελική ταχύτητα του σκάφους μπορεί να είναι πραγματικά μεγάλη. Και η απόδοση του κινητήρα αυξάνεται περισσότερο αν η ενέργεια που απαιτείται για τον ιονισμό του ξένου προέρχεται από τους ηλιακούς συλλέκτες του σκάφους. Ο κινητήρας που δοκιμάζεται στο Ερευνητικό Κέντρο «Γκλεν» της NASA στο Κλίβελαντ καταναλώνει μόλις 7 kilowatt ηλεκτρικής ενέργειας. Στα πεντέμισι χρόνια συνεχούς λειτουργίας του, μέσα σε έναν ειδικό θάλαμο σχεδόν απόλυτου κενού, ο πειραματικός κινητήρας ιόντων έχει ξοδέψει μόλις 870 κιλά ξένου, ενώ ένας πυραυλοκινητήρας θα χρειαζόταν 10.000 κιλά καυσίμου για να προσφέρει την ίδια συνολική ώση. Η απόδοσή του συστήματος, αναφέρει η NASA, το καθιστά ιδανικό για αποστολές μεγάλης διάρκειας στη ζώνη των αστεροειδών, ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, ή στους εξώτερους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος. Μια από τις πρώτες αποστολές στις οποίες θα χρησιμοποιηθεί η νέα τεχνολογία θα είναι πιθανώς μια αποστολή σύλληψης αστεροειδή και μεταφοράς του κοντά στη Σελήνη. Δεδομένου πάντως ότι το πείραμα των 48.000 ωρών πέτυχε, η NASA πρόκειται τώρα να διακόψει τη λειτουργία του πειραματικού κινητήρα. http://physicsgg.me/2013/06/29/o-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b1%cf%82-next-%cf%84%ce%b7%cf%82-nasa-%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%b5%ce%af-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b7/ Το νέο τηλεσκόπιο επιχειρεί να λύσει το μυστήριο του ηλιακού στέμματος. ΄ Πώς γίνεται να είναι η ατμόσφαιρα του Ήλιου εκατομμύρια φορές πιο θερμή από την επιφάνεια του άστρου; Το μεγάλο μυστήριο που ταλαιπωρεί τους αστροφυσικούς εδώ και δεκαετίες ίσως τελικά λυθεί χάρη στο Iris, ένα φασματόμετρο που εκτόξευσε η NASA την Παρασκευή. Το σκάφος εκτοξεύτηκε με πύραυλο Pegasus, ο οποίος απελευθερώθηκε από ειδικό αεροπλάνο πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό έξω από την Καλιφόρνια, ανακοίνωσε η NASA. Λίγα λεπτά αργότερα βρισκόταν στη σωστή τροχιά και ετοιμαζόταν να αναπτύξει τους ηλιακούς συλλέκτες του. Το φασματόμετρο απεικόνισης του Iris θα μελετήσει τη λεγόμενη χρωμόσφαιρα, το τμήμα της ατμόσφαιρας του Ήλιου που βρίσκεται κάτω από το ηλιακό στέμμα, το στρώμα της ατμόσφαιρας που εκτείνεται εκατομμύρια χιλιόμετρα στο Διάστημα. Κάτω από τη χρωμόσφαιρα βρίσκεται η φωτόσφαιρα, η οποία αντιστοιχεί χονδρικά στην επιφάνεια του Ήλιου και είναι ασυνήθιστα ψυχρή, με θερμοκρασία μόλις 6.000 βαθμούς Κελσίου. Κάποιος άγνωστος ως σήμερα μηχανισμός πρέπει να μεταφέρει ενέργεια από τη φωτόσφαιρα στο στέμμα, το οποίο έχει θερμοκρασία εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου. Η χρωμόσφαιρα (μαζί με την υποκείμενη μεταβατική ζώνη) πιστεύεται ότι παίζουν κεντρικό ρόλο σε αυτή τη μεταφορά τεράστιων ποσών ενέργειας. Η πρώτη από τις δύο εξηγήσεις που προταθεί για την τεράστια διαφορά θερμοκρασίας φωτόσφαιρας-στέμματος είναι η διάδοση κυμάτων που μεταφέρουν θερμότητα από την επιφάνεια στο στέμμα. Η δεύτερη, η οποία θεωρείται και πιο πιθανή, αφορά τη λεγόμενη μαγνητική επανασύνδεση, μια περίπλοκη διαδικασία μεταφοράς μαγνητικής ενέργειας. Δεδομένου ότι η χρωμόσφαιρα εκπέμπει το μεγαλύτερο μέρος της ακτινοβολίας της υπό τη μορφή υπεριώδους φωτός, το Iris είναι σχεδιασμένο να παρακολουθεί τον Ήλιο σε υπεριώδη μήκη κύματος. «Το Iris θα μας δείξει τη χρωμόσφαιρα με περισσότερη λεπτομέρεια από ό,τι ήταν δυνατό στο παρελθόν» σχολίασε ο Άντριαν Ντο, αναπληρωτής επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής στη NASA. Το Iris θα λειτουργήσει συμπληρωματικά με τρεις ακόμα αποστολές που διατηρούν τα μάτια τους μονίμως στραμμένα στο μητρικό μας άστρο: το αμερικανικό SDO και το ιαπωνικό Hinode, τα οποία παρακολουθούν τη φωτόσφαιρα και το στέμμα, καθώς και το ευρω-αμερικανικό SOHO, το οποίο ειδικεύεται στη μελέτη του λεγόμενου διαστημικού καιρού. Σε αντίθεση όμως με αυτές τις αποστολές, οι οποίες παρακολουθούν μεγάλες περιοχές του ηλιακού δίσκου, το Iris θα λειτουργεί περισσότερο ως μικροσκόπιο, καθώς θα εστιάζει σε μια περιοχή που αντιστοιχεί στο 1% του ηλιακού δίσκου και θα διακρίνει σχηματισμούς διαμέτρου μόλις 200 χιλιομέτρων. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231255057 Η NASA έκλεισε οριστικά το τηλεσκόπιο GALEX Οι ειδικοί της NASA έκλεισαν οριστικά το τροχιακό υπεριώδες τηλεσκόπιο GALEX (Galaxy Evolution Explorer), αλλά, όπως αναμένεται, η συσκευή θα παραμείνει σε τροχιά για άλλα 65 έτη και στη συνέχεια θα εισέλθει στην ατμόσφαιρα. Αυτά αναφέρονται σε ανακοίνωση του Εργαστηρίου πυραυλικής κίνησης της NASA. Το τηλεσκόπιο GALEX εκτοξεύθηκε τον Απρίλιο του 2003. Η βασική του αποστολή ολοκληρώθηκε το φθινόπωρο του 2007, μετά την οποία όμως οι εργασίες του τηλεσκόπιου, το οποίο μελετάει το γαλαξία με υπεριώδες φίλτρο, επεκτάθηκαν. http://greek.ruvr.ru/2013_06_29/116867212/ Είναι δυνατή η καλλιέργεια εξωγήινων. Επιστήμονες της Σιβηρίας σκοπεύουν να δοκιμάσουν αντιδραστήρα, στον οποίο σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας μπορούν να αναπτυχθούν ανθρώπινα όργανα και να λαμβάνονται χημικά υλικά με νέες ιδιότητες. Στο Διάστημα είναι κάλλιστα εφικτό να δημιουργηθεί ακόμη και «εξωγήινος», υποστηρίζουν στο Κέντρο Στροβιλικών Τεχνολογιών Νοβοσιμπίρσκ, όπου διεξάγονται σχετικές έρευνες. Ο νέος αντιδραστήρας καλείται να επιλύσει ένα πρόβλημα, που δημιουργούνται σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας: όταν δεν υπάρχει βαρύτητα το νερό μετατρέπεται σε μπάλα, την οποία δεν αναμειγνύεται με κανένα τρόπο. Στον αντιδραστήρα τα βλαστικά κύτταρα και τα μικροσωματίδια θα αναμειγνύονται με τη βοήθεια αεροστροβίλου και έτσι θα γίνει δυνατή η διεξαγωγή στο διάστημα νέων χημικών πειραμάτων. Σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας όλες οι χημικές και βιολογικές διαδικασίες συντελούνται διαφορετικά, από ό,τι στη Γη. Αυτό παρέχει τη δυνατότητα λήψης και προϊόντων με νέες ιδιότητες, και ζωντανούς οργανισμούς. Στο διάστημα είναι πολύ πιο εύκολη η καλλιέργεια τρισδιάστατων αντικειμένων, υποστηρίζει ο Γιούρι Ραμαζάνοφ: - Στη Γη είναι δύσκολο για τα τρισδιάστατα αντικείμενα να αναπτύσσονται ομοιόμορφα προς όλες τις κατευθύνσεις, διότι υπερισχύει η δύναμη, που ενεργεί προς τα κάτω. Γίνονται εργασίες ανάπτυξης οργάνων, όμως για τα τρισδιάστατα βιοαντικείμενα θα μπορούν να αναπτυχθούν καλύτερα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Διότι αυτό μπορούν να το κάνουν ταυτόχρονα σε όλες τις διαστάσεις, λόγω του ότι δεν θα υπάρχει οποιαδήποτε υπερισχύουσα δύναμη. Δεν είναι και πολύ μακριά η μέρα, που θα μπορεί να «γεννηθεί» με τεχνητό τρόπο οργανισμός που δεν θα μοιάζει καθόλου με τα γήινα όντα. Θα είναι ένας πραγματικός εξωγήινος που ήλθε από το διάστημα, διαβεβαιώνει ο Γιούρι Ραμαζάνοφ: - Είναι εντελώς εφικτή η λήψη ζωντανού οργανισμού με θεμελιωδώς νέες ιδιότητες. Στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καλλιέργησαν ένα από τα βακτήρια – τη σαλμονέλα. Όταν την έφεραν πίσω στη Γη, αποδέχτηκε 20 φορές πιο επικίνδυνη. Έτσι είναι δυνατή η λήψη υλικών με εντελώς νέες ιδιότητες. Και κατα πάσαν πιθανότητα, θα μπορούν να ληφθούν και ζωντανά όργανα. Το δημιούργημα των επιστημόνων του Νοβοσιμπίρσκ έχει και εντελώς πρακτική χρήση. Μπορεί να βοηθήσει στην διασφάλιση της ζωής των κοσμοναυτών. Και σήμερα, όμως ιδιαίτερα στο πλαίσιο μακρινών πτήσεων, για τις οποίες ετοιμάζεται η ανθρωπότητα, τα απόβλητα, τα οποία αναπόφευκτα συσσωρεύονται κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας του πληρώματος, πρέπει με κάποιο τρόπο να ανακυκλώνονται. Ο αντιδραστήρας της Σιβηρίας μπορεί να μετατρέψει, λόγου χάριν, τις σερβιέτες, που χρησιμοποιούνται από τους αστροναύτες, σε γλυκόζη. Το ίδιο μπορεί να γίνει με άλλα απόβλητα. Οι δοκιμές του αντιδραστήρα έχουν προγραμματιστεί για το δεύτερο εξάμηνο του 2013. «Ακριβώς τότε θα γίνει σαφές, αν είμαστε στο σωστό δρόμο», - υπογράμμισε ο Διευθυντής του Κέντρου Στροβιλικών Τεχνολογιών. http://greek.ruvr.ru/2013_06_27/116789175/ To «φλεγόμενο κεφάλι» του Σύμπαντος. Ο Τράβις Ρέκτορ, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο Alaska Anchorage, εντόπισε και κατέγραψε ένα ιδιαίτερης δομής και εμφάνισης νεφέλωμα. Ο Ρέκτορ χρησιμοποίησε το τηλεσκόπιο Mayall που βρίσκεται στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Kitt Peak και φωτογράφησε το νεφέλωμα Sh2-68. Πρόκειται για ένα πλανητικό νεφέλωμα που ταξιδεύει μέσα στον γαλαξία μας και μοιάζει πολύ με ένα... φλεγόμενο κρανίο θυμίζοντας έντονα τον γνωστό ήρωα κόμικ Ghost Rider. Ενα πλανητικό νεφέλωμα αποτελείται από ένα επεκτεινόμενο κέλυφος ιονισμένου αερίου που αποβάλλεται από άστρα τα οποία βρίσκονται στα τελευταία στάδια της ζωής τους. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα πλανητικά νεφελώματα μπορεί να παίζουν κρίσιμο ρόλο στη χημική εξέλιξη ενός γαλαξία. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών ο Sh2-68 έχει ηλικία 45 χιλιάδων ετών. Η «φλεγόμενη κόμη» του νεφελώματος δημιουργείται από την κίνηση του και το υδρογόνο που υπάρχει σε αυτό. Το «πρόσωπο» του αποτελείται από υψηλής ενέργειας άτομα οξυγόνου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ρέκτορ επεξεργάστηκε χρωματικά τα διάφορα αέρια του νεφελώματος ώστε να γίνουν διακριτά το ένα από το άλλο συμβάλλοντας έτσι στην δημιουργία αυτής της εντυπωσιακής εικόνας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=520220

Σε άγνωστα «νερά» το Voyager 1. Τρεις ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες παρακολούθησαν και μελέτησαν την πορεία του διαστημικού σκάφους Voyager 1 που ταξιδεύει στο Διάστημα από το 1977. Το σκάφος βρίσκεται πλέον στα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος και τα τελευταία 2 χρόνια διάφορες ερευνητικές ομάδες έχουν κάνει ανακοινώσεις και προβλέψεις για την πορεία του. Πριν από λίγους μήνες επιστήμονες στις ΗΠΑ είχαν ανακοινώσει ότι το Voyager 1 εγκατέλειψε το ηλιακό σύστημα. Οι τρεις νέες μελέτες παρουσιάζουν παρόμοια ευρήματα σύμφωνα με τα οποία το Voyager 1 βρίσκεται σε μια «αχαρτογράφητη», όπως την χαρακτηρίζουν, περιοχή του ηλιακού μας συστήματος αλλά ακόμη δεν το έχει εγκαταλείψει. «Η έξοδος του Voyager 1 από το ηλιακό σύστημα μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε. Μπορεί να συμβεί τα επόμενα 24ωρα ή να χρειαστεί αρκετά χρόνια ακόμη» αναφέρει ο Εντ Στόουν, στέλεχος του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA (JPL) και επικεφαλής της αποστολής του Voyager 1 και του δίδυμου σκάφους Voyager 2 που εκτοξεύτηκε μερικές εβδομάδες αργότερα, ακολούθησε διαφορετική πορεία και βρίσκεται αρκετά πίσω από το… αδερφάκι του. Μια από τις τρεις μελέτες που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Science» συνυπογράφει ο διακεκριμένος Έλληνας ακαδημαϊκός κ.Σταμάτης Κριμιζής που συμμετείχε στο πρόγραμμα Voyager και είχε σημαντικό ρόλο σε πολλές ακόμα αποστολές της NASA. «Το Voyager 1 μπορεί να απέχει μήνες ή και χρόνια από το να εγκαταλείψει το ηλιακό σύστημα. Απλώς δεν το γνωρίζουμε. Όμως η αναμονή είναι από μόνη της απίστευτα συναρπαστική, καθώς το Voyager 1 συνεχίζει να αψηφά τις προβλέψεις και μεταβάλλει τον τρόπο που σκεφτόμαστε για’ αυτή τη μυστηριώδη και θαυμαστή πύλη προς τον Γαλαξία» αναφέρει ο κ.Κριμιζής Το Voyager 1 απέχει περίπου 18,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο (περίπου 125 φορές η απόσταση Γης - Ήλιου) και το σήμα του χρειάζεται 17 ώρες για να φθάσει στη Γη. Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία, το Voyager 1 πλησιάζει πλέον στην ηλιόπαυση, στα έσχατα σύνορα της ηλιόσφαιρας, της τεράστιας σφαίρας σωματιδίων που δημιουργείται από το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου. Μόλις την διαπεράσει για τα καλά, τότε θα έχει επίσημα περάσει τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος. Αυτό θα όμως θα είναι σίγουρο μόνο όταν οι επιστήμονες δουν το οριστικό και αδιάψευστο σημάδι, την απότομη αλλαγή στην κατεύθυνση του μαγνητικού πεδίου που θα καταγράψει το σκάφος, κάτι που ακόμα δεν έχει συμβεί. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=519770

Tο κρουστικό κύμα του αστεροειδή στη Σιβηρία διέτρεξε δύο φορές όλη τη Γη. Το κρουστικό κύμα, το οποίο προκλήθηκε από τον αστεροειδή που εξερράγη πάνω από τη Ρωσία φέτος τον Φεβρουάριο, ήταν τόσο δυνατό, ώστε ταξίδεψε δύο φορές γύρω από όλο τον πλανήτη μας. http://physicsgg.me/2013/02/15/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1/ Σύμφωνα με το BBC, το φαινόμενο ερευνήθηκε από μία ομάδα με επικεφαλής τον Αλεξίς Λε Πισόν της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας της Γαλλίας, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό γεωφυσικής «Geophysical Research Letters» ["2013 Russian Fireball largest ever detected by CTBTO infrasound sensors", Alexis Le Pichon et al]. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/grl.50619/abstract Τα στοιχεία που μελετήθηκαν ήταν από το διεθνές δίκτυο του Οργανισμού που επιτηρεί την τήρηση της απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών. Οι 20 σταθμοί του εν λόγω δικτύου, οι οποίοι είναι διάσπαρτοι στον κόσμο, ανιχνεύουν ακουστικά κύματα πολύ χαμηλής συχνότητας (υπόηχους), τα οποία προέρχονται από τυχόν πυρηνικές εκρήξεις. Όμως, μπορούν να εντοπίσουν και εκρήξεις από άλλες πηγές, όπως εν προκειμένω την έκρηξη του αστεροειδούς πάνω από τη Ρωσία. Οι Γάλλοι ερευνητές ανέφεραν ότι η ενέργεια από την έκρηξη του αστεροειδούς μήκους 17 μέτρων και βάρους περίπου 10.000 τόνων ήταν ισοδύναμη με 460 κιλοτόνους ΤΝΤ και απελευθέρωσε τη μεγαλύτερη ενέργεια μετά την ανάλογη έκρηξη πάνω από την Τουνγκούσκα της Σιβηρίας το 1908. Όπως επισημαίνουν, είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που το διεθνές δίκτυο για την ανίχνευση των πυρηνικών δοκιμών ανιχνεύει υποηχητικά κύματα που διατρέχουν δύο φορές όλη τη Γη. Ο «απόηχος» της έκρηξης ήταν αισθητός από τους σταθμούς ανίχνευσης επί σχεδόν τρεις μέρες μετά το συμβάν. Η συνολική απόσταση που διέτρεξαν τα κρουστικά κύματα, ήταν περίπου 85.000 χιλιόμετρα. Μια νέα μελέτη για το περιστατικό της Τουνγκούσκα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η έκρηξη πιθανότατα προκλήθηκε από ένα βαρύ μετεωρίτη πλούσιο σε σίδηρο. Τη μελέτη διεξήγαγαν επιστήμονες της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Ουκρανίας με επικεφαλής τον Βίκτορ Κβασνίτσια και τη δημοσίευσαν στο περιοδικό πλανητικής επιστήμης «Planetary and Space Science». Η έκρηξη στη Σιβηρία εκτιμάται ότι ήταν ισοδύναμη με τρεις έως πέντε μεγατόνους ΤΝΤ, εκατοντάδες φορές πιο ισχυρή από την έκρηξη στη Χιροσίμα, και ισοπέδωσε μια τεράστια (ευτυχώς ακατοίκητη από ανθρώπους) έκταση σιβηρικού δάσους 2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. http://physicsgg.me/2013/06/28/t%ce%bf-%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%ba%cf%8d%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b9/

Η Ιαπωνία στέλνει στο διάστημα το πρώτο ρομπότ- αστροναύτη. Στην αποστολή του πρώτου ρομπότ- αστροναύτη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα προχωρήσει η Ιαπωνία.Το όνομα του ρομπότ είναι Κιρόμπο και έχει ύψος μόλις 33 εκατοστά. Η ενσωματωμένη κάμερα που διαθέτει του επιτρέπει να αναγνωρίσει πρόσωπα, ενώ παράλληλα, χάρη στο λογισμικό του, μπορεί να συνδιαλέγεται με ανθρώπους. «Η Ρωσία ήταν η πρώτη χώρα που έστειλε άνθρωπο στο διάστημα, οι ΗΠΑ ήταν η πρώτη χώρα που έστειλε άνθρωπο στο φεγγάρι και η Ιαπωνία θα είναι η πρώτη χώρα που θα στείλει στο διάστημα ένα ρομπότ- αστροναύτη που μπορεί να επικοινωνήσει με ανθρώπους», ανακοίνωσε ο Γιοριτσίκα Νισιγιάμα, επικεφαλής του προγράμματος Kibo Robot Project. Σύμφωνα με τους δημιουργούς του, το ρομπότ- αστροναύτης θα σταλεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό προκειμένου να κρατάει συντροφιά στον Κοΐτσι Ουακάτα, τον πρώτο Ιάπωνα που θα τεθεί επικεφαλής του Σταθμού. Η εκτόξευση του πυραύλου-φορέα Η-2Β, με τον οποίο θα πετάξει μαζί με τον Ιάπωνα αστροναύτη Κοΐτι Βακατόι, προγραμματίζεται για τις 4 Αυγούστου από το διαστημικό κέντρο Τανεγκασίμα. Παρεμπιπτόντως, το ρομπότ είναι ικανό να επικοινωνεί με ανθρώπους, αλλά προς το παρόν μόνο στην ιαπωνική γλώσσα. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63849142 Τέσσερις δορυφόροι σε τροχιά για φτηνό ίντερνετ. Ο ρωσικός πύραυλος-φορέας "Soyuz ST-V", που εκτοξεύτηκε το βράδυ της Τρίτης από το ευρωπαϊκό κοσμοδρόμιο Κούρου στη γαλλική Γουιάνα, έβγαλε στην τροχιά της Γης τους τέσσερις δορυφόρους O3b Networks που προορίζονται για την εξασφάλιση της φτηνής πρόσβασης στο Διαδίκτυο. Την εκτόξευση μετέδιδε σε απευθείας μετάδοση η ιστοσελίδα της εταιρίας Arianespace, αναφέρει το πρακτορείο RIA NOVOSTI. Τη Δευτέρα η εκτόξευση του πυραύλου αναβλήθηκε για ένα εικοσιτετράωρο λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών σε ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και μετά λόγω της κακοκαιρίας καθυστέρησε για μισή ώρα. Ο πύραυλος εκτοξεύτηκε στις 23:27 ώρα Μόσχας την Τρίτη και η εκτόξευση ήταν κανονική. Οι δορυφόροι O3b Networks που κατασκευάστηκαν από την εταιρία Thales Alenia Space, βγήκαν σε τροχιά ύψους 8063 χιλιομέτρων. Οι δορυφόροι θα λειτουργούν στη διαπασών των συχνοτήτων Ka και θα γίνουν μέρος της ομάδας O3b Networks στην τροχιά η οποία θα εξασφαλίσει τη γρήγορη και φτηνή πρόσβαση στο Διαδίκτυο για τους χρήστες των αναπτυσσόμενων χωρών. Άλλοι τέσσερις δορυφόροι O3b για την ομάδα O3b Networks θα βγουν σε τροχιά στο τέλος της τρέχουσας χρονιάς και οι επόμενοι τέσσερις το 2014. Αυτή η εκτόξευση του πυραύλου "Soyuz" έγινε την Πέμπτη από το κοσμοδρόμιο Κούρου. Η πρώτη εκτόξευση του ρωσικού πυραύλου στην ιστορία από το κοσμοδρόμιο έξω από τα σύνορα της πρώην ΕΣΣΔ έγινε στις 22 Οκτωβρίου του 2011, όταν ο πύραυλος "Soyuz ST-b" εκτοξεύτηκε από το ευρωπαϊκό κοσμοδρόμιο Κούρου στη γαλλική Γουιάνα. Νωρίτερα οι πύραυλοι "Soyuz" είχαν τη δυνατότητα εκτόξευσης μόνο από δύο κοσμοδρόμια, το ρωσικό Πλεσέτσκ και το Μπαϊκονούρ στο Καζαχστάν. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%AD%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CE%B5-%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B9%CE%AC-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%86%CF%84%CE%B7%CE%BD%CF%8C-%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B5%CF%84 Το νόμισμα του διαστήματος. Το καινοτόμο νόμισμα θα χρησιμοποιείται ως μέσο πληρωμών για συναλλαγές από αστροναύτες και τουρίστες στο διάστημα. Η πρωτοβουλία -με την ονομασία PayPal Galactic- προέρχεται από το Ινστιτούτο Αναζήτησης Εξωγήινης Νοημοσύνης (SETI) και μια από τις μεγαλύτερες διεθνώς εταιρίες online συναλλαγών, την PayPal, που διαχειρίζεται το ομώνυμο σύστημα στο διαδίκτυο. Το διορατικό εγχείρημα φιλοδοξεί να θέσει τα θεμέλια για μια διαπλανητική κοινωνία, στην οποία θα γίνονται μόνο ηλεκτρονικές συναλλαγές. Η προοπτική έναρξης ιδιωτικών εμπορικών και τουριστικών διαστημικών ταξιδιών γεννά και την ανάγκη για ένα σύστημα χρηματικών συναλλαγών πέρα από τα σύνορα της Γης. Ενδιαφέρον για το PayPal Galactic έχουν ήδη δείξει διάφορες ιδιωτικές εταιρίες, οι οποίες σχεδιάζουν να στείλουν τουρίστες στο διάστημα. Κάποιες από αυτές είναι η Virgin Galactic, που σκοπεύει να στείλει τουρίστες έως το τέλος του 2013, και η Spaxe X. Καθώς η ανθρωπότητα επεκτείνεται στο διάστημα, νέα δεδομένα διαφαίνονται για τις τράπεζες και τα νομισματικά συστήματα. Σύμφωνα με το Space.com, τα διαστημικά ταξίδια, όπως δήλωσε ο αστροναύτης Μπαζ Όλντριν της αποστολής «Απόλλων 11», «θα πρέπει να προσφέρουν στους αστροναύτες και στους αστροτουρίστες όσο γίνεται περισσότερες ανέσεις, μεταξύ άλλων τη δυνατότητα χρηματικών συναλλαγών. Είτε πρόκειται για την πληρωμή ενός λογαριασμού, είτε για την παροχή οικονομικής βοήθειας σε ένα μέλος της οικογένειας πίσω στη Γη, θα χρειαζόμαστε πρόσβαση σε χρήματα τόσο για τα μικρά, όσο και για τα μεγάλα πράγματα». Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της PayPal Ντέηβιντ Μάρκους, το PayPal Galactic στοχεύει στο να δημιουργήσει ένα online σύστημα επεξεργασίας χρηματικών συναλλαγών στο διαστημικό χώρο πέρα από τη Γη. Στο διάστημα, όπου δεν ισχύουν οι νόμοι των χωρών, «ένα πράγμα είναι σίγουρο- δεν θα χρησιμοποιούμε μετρητά στο διάστημα», τόνισε. «Μαζί με το PayPal μπορούμε να δημιουργήσουμε μια συνταγή πραγματικής καινοτομίας», δήλωσε από την πλευρά της η αστρονόμος Τζιλ Τάρτερ, επικεφαλής του SETI. Το SETI αναζητά ραδιοσήματα εξωγήινων πολιτισμών εδώ και δεκαετίας, όμως καμία προσπάθεια δεν έχει αποβεί επιτυχής μέχρι στιγμής. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_28/06/2013_506313 Η NASA τοποθέτησε σε τροχιά το νέο ηλιακό τηλεσκόπιο IRIS. Η NASA τοποθέτησε με επιτυχία σε τροχιά το νέο τηλεσκόπιο IRIS, με την βοήθεια του οποίου οι επιστήμονες να διερευνήσουν τις ελάχιστα εξερευνημένες μέχρι σήμερα περιοχές του Ήλιου. Σε αντίθεση με το Αστεροσκοπείο της NASA Solar Dynamics Observatory, το οποίο ασχολείται με τις παρατηρήσεις όλου του άστρου, η λειτουργεία του νέου τηλεσκοπίου θα είναι συνδεδεμένη με την λεπτομερή μελέτη των συγκεκριμένων περιοχών του Ήλιου, μαζί και του χώρου ανάμεσα στην επιφάνεια και το στέμμα του αστεριού. Το τηλεσκόπιο θα βοηθήσει τους επιστήμονες να παρακολουθήσουν πώς συντελούνται στην επιφάνεια του Ήλιου οι εκπομπές του πυρακτωμένου πλάσματος και να κατανοήσουν τις αιτίες της ανώμαλης θέρμανσης του ηλιακού στέμματος. http://greek.ruvr.ru/2013_06_28/116808325/ Φυσικοί δημιούργησαν ένα «όπλο», το οποίο εκτοξεύει αντιύλη. Επιστήμονες από τις ΗΠΑ δημιούργησαν έναν επιταχυντή, ο οποίος λειτουργεί ως πηγή ρεύματος σωματιδίων αντιύλης – των ποζιτρονίων. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του «όπλου» αντιύλης είναι το συμπαγές του μέγεθος – η συσκευή χωράει εύκολα σε ένα απλό τραπέζι. Το ρεύμα που εκτοξεύεται από το «όπλο» μοιάζει με πίδακα πλάσματος, που εκτοξεύουν οι αστέρες νετρονίων και οι μαύρες τρύπες. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι αυτός ο φορητός επιταχυντής θα επιτρέψει τη μελέτη των ιδιοτήτων αυτών των πιδάκων σε εργαστηριακές συνθήκες. http://greek.ruvr.ru/2013_06_26/116699144/

Συνέντευξη με τον θεωρητικό φυσικό Κώστα Σκενδέρη. Ο Κώστας Σκενδέρης είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, πήρε το διδακτορικό του στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, και από τότε έχει χαράξει μια εντυπωσιακή καριέρα σε Ολλανδία, Βέλγιο, Ηνωμένες Πολιτείες και Αγγλία. Το ερευνητικό του ενδιαφέρον εστιάζεται στις ολογραφικές δυαδικότητες, μια ιδέα που συνδυάζει τη κβαντική θεωρία πεδίου και τη θεωρία χορδών, στο πλαίσιο μιας συσχέτισης των δύο αυτών θεωριών που ονομάζεται αντιστοιχία AdS/CFT. Η ιδέα της ολογραφίας στη φυσική, ξεκίνησε από τη μελέτη των μελανών οπών, όμως ο καθηγητής επεκτείνει την εφαρμογή της, δημιουργώντας ένα «λεξικό» που επιτρέπει την ύπαρξη υπολογιστικών κανόνων στο πλαίσιό της. Έτσι, πέρα από μαύρες τρύπες μελετά συστήματα συμπυκνωμένης ύλης αλλά και τον αντίκτυπο που έχουν οι ολογραφικές μέθοδοι στην κοσμολογία. Συνέντευξη στον KΩΣΤΑ ΚΑΣΚΑΒΕΛΗ http://physicsgg.me/2013/06/18/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b8%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%ba%cf%8e/

Παπακυριακόπουλος Χρίστος. Από δάσκαλος σε χωριό της Καρδίτσας … ερευνητής στο Πρίνστον. Ένας σιωπηλός μετανάστης, ο μαθηματικός Χρίστος Παπακυριακόπουλος, αναχωρεί το 1949 για το νέο κόσμο. «Κατοικεί» στη γεωμετρία και ανοίγει μες στη μοναξιά το δρόμο για την επίλυση ενός μεγάλου μαθηματικού προβλήματος. Έως το τέλος της ζωής του παραμένει, πάντοτε ξένος. Στις ελληνικές εφημερίδες δημοσιεύθηκε πρόσφατα η είδηση της λύσης ενός φημισμένου μαθηματικού προβλήματος, της Υπόθεσης του Πουανκαρέ. Το πρόβλημα είναι ένα από τα επτά που πρόσφατα «επικηρύχθηκαν» με ένα εκατομμύριο δολάρια έκαστο, και τούτο αναμφίβολα βοήθησε στο να πάρει αρκετή δημοσιότητα το θέμα. Όμως, δεν αναφέρθηκε πουθενά αυτό όπου μας αφορά κυρίαρχα: η συμβολή στη λύση ενός μεγάλου Έλληνα μαθηματικού, του Χρίστου Παπακυριακόπουλου, ή «Πάπα», όπως τον αποκαλούσαν στο εξωτερικό. Αναφέρω ενδεικτικά για την αξία του ότι όταν κάποτε ρώτησα τον πατέρα της Θεωρίας των Κατηγοριών, Σάμιουελ Άϊλενμπεργκ, αν υπάρχει κανένας σύγχρονος έλληνας μαθηματικός στο μέγεθος του Ευκλείδη και του Αρχιμήδη, μου απάντησε χωρίς κανένα δισταγμό: «Φυσικά: ο Πάπα»! Λέω δυο λόγια για αυτόν, ώστε να απαλύνω την αδικία της λήθης: Ο Χρήστος Παπακυριακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1914. Ο πατέρας του ήταν έμπορος υφασμάτων. Μάλιστα, το κτήριο που στέγαζε το μαγαζί του υπάρχει ακόμη, αν και ριζικά ανανεωμμένο: είναι το τελευταίο στα αριστερά μας όπως κατεβαίνουμε την Ερμού, πριν την πλατεία Μοναστηρακίου. Φοίτησε στο Βαρβάκειο και έπειτα στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Μετσοβείου Πολυτεχνείου, υπακούοντας αρχικά στην ευχή του πατέρα του να μη δει το γιο του «δασκαλάκο», καθώς έλεγε. Περισσότερα: http://physicsgg.me/2011/06/27/%cf%87%cf%81%ce%af%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%ce%b4%ce%ac%cf%83%ce%ba%ce%b1/

Προβλήματα στο «αστεροειδές» σχέδιο της ΝΑΣΑ. Η «αστεροειδής πρωτοβουλία» της ΝΑΣΑ ήδη από το πρώτο στάδιο βρέθηκε αντιμέτωπη με προβλήματα. Ανάμεσα στους αστεροειδείς δεν υπάρχει ούτε ένας κατάλληλος. Πολλοί εμπειρογνώμονες δεν αποκλείουν τη δυνατότητα αναθεώρησης του σχεδίου. Η ουσία της «πρωτοβουλίας», που ανακοινώθηκε τον Απρίλιο, συνίσταται στα ακόλουθα: επιλέγεται ένα ουράνιο σώμα μάζας περίπου 500 τόνων και σ΄αυτό αποστέλλεται ένα αυτόματο διαστημόπλοιο, το οποίο θα αρπάξει το «τρόπαιο» με ειδική «τσάντα» και θα το μετατοπίσει σε σταθερή τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Και το 2021 προς συνάντησή του θα εκτοξευθεί το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Orion. Οι αστροναύτες θα αποβιβαστούν στην επιφάνεια του ουράνιου σώματος και θα πάρουν δείγματα. Εκτός της επιστημονικής αξίας αυτό πρέπει να δώσει πρακτική πείρα για μια αποστολή στον Άρη. Το σχέδιο ανταποκρίνεται στα στρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ στο διάστημα, σύμφωνα με τα οποία οι Αμερικανοί πρέπει να αποβιβαστούν σε αστεροειδή. Αφού μελέτησαν τις παραμέτρους 10 χιλ. γνωστών ουράνιων σωμάτων, οι ειδικοί της ΝΑΣΑ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κανένας από αυτά δεν ικανοποιεί τα απαραίτητα κριτήρια. Αν αποκλειστούν τα μεγάλα σώματα, θα μείνουν μερικά εν δυνάμει αποδεκτά. Ωστόσο αυτά είτε περνούν μακριά από τη Γη, είτε με υπερβολικά μεγάλη ταχύτητα και δεν είναι δυνατή η αναχαίτισή τους. Η «αστεροειδής πρωτοβουλία» ήταν τρωτή από την αρχή, θεωρεί ο συντάκτης του περιοδικού «Ειδήσεις της κοσμοναυτικής» Ίγκορ Αφανάσιεφ: - Από αστρονόμους έχει επιβεβαιωθεί ότι κατάλληλοι αστεροειδείς στο Ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν, όμως δεν τους βλέπουν τα σύγχρονα τηλεσκόπια. Γι΄αυτό είτε πρέπει να αναζητηθούν νέοι, είτε να βρεθεί λύση με άλλο τρόπο. Προσωπικά θεωρώ ότι ο ίδιος ο στόχος έχει τεθεί κάπως τεχνητά. Το τράβηγμα του αστεροειδή και η απόβαση σε αυτόν είναι περίπου σαν να λέμε – «αν ο Μωάμεθ δεν πηγαίνει στο βουνό, ας μετακινήσουμε προς αυτόν το βουνό». Ποια είναι η λύση; Η ΝΑΣΑ βλέπει δυο επιλογές. Πρώτον, να επιδιωχθεί η εξεύρεση ενός κατάλληλου σώματος ανάμεσα στα ακόμα μη ανακαλυφθέντα. Ο αριθμός των ουράνιων σωμάτων, τα οποία τακτικά διέρχονται κοντά από τη Γη, μπορεί να ανέρχεται σε μισό εκατομμύριο. Για να γίνουν αντιληπτά, χρειάζεται ειδικό τηλεσκόπιο, που θα λειτουργεί έξω από τα όρια της γήινης ατμόσφαιρας. Μια τέτοια συσκευή, τη Sentinel προγραμματίζεται να εκτοξευθεί το 2017. Αλλη μια επιλογή είναι η αποκοπή ενός κομματιού 100 τόνων από κάποιο μεγάλο αστεροειδή και η μετέπειτα μελέτη του. Πως και με ποιο εργαλείο να αποκοπεί, προς το παρόν δεν είναι σαφές, μια συνηθισμένη έκρηξη θα δώσει πολλά μικρά θραύσματα. Οι μεγάλοι αστεροειδείς έχουν και άλλα πλεονεκτήματα: η δομή τους είναι ανομοιογενής, πράγμα που παρέχει τη δυνατότητα δειγματοληψίας από διάφορα σημεία τους. Σύμφωνα με τους επιστήμονες που έδωσαν συνέντευξη στη «Φωνή της Ρωσίας», επί του παρόντος στο Κογκρέσο των ΗΠΑ συνεχίζονται οι συζητήσεις για τη χρηματοδότηση στον προϋπολογισμό του 2014 αποστολής για την κατάληψη ενός αστεροειδή. Τα μέλη του Κογκρέσου, κατα πάσαν πιθανότητα, ξέρουν τις δυσκολίες που υπάρχουν στο αστεροειδές σχέδιο. Ωστόσο το αν αυτό θα ακυρωθεί ή όχι, εξαρτάται από τα λόμπι της ΝΑΣΑ και του βιομηχανικού τομέα. Σχετική Δημοσίευση 8/4/2013-Σελ.4 http://greek.ruvr.ru/2013_06_26/116629368/

Με ασφάλεια προσγειώθηκε η κινεζική διαστημική αποστολή του Shenzhou-10. Τρεις Κινέζοι αστροναύτες προσγειώθηκαν με ασφάλεια σε απομακρυσμένη περιοχή της εσωτερικής κινεζικής Μογγολίας, νωρίς το πρωί της Τετάρτης, ολοκληρώνοντας ένα βασικό στάδιο στην προσπάθειά του κινεζικού έθνους, να στήσει μόνιμο διαστημικό σταθμό. Η κρατική τηλεόραση της Κίνας έδειξε την τελική κάθοδο της κάψουλας επανεισόδου του διαστημικού σκάφους Shenzhou-10, την επιβράδυνσή του από τα ειδικά αλεξίπτωτα, πριν τελικά προσγειωθεί σε μια περιοχή της μογγολικής στέπας μετά από 15 ημέρες διαστημικής περιπλάνησης. Οι αστροναύτες Νίε Χαισχάνγκ, Ζανγκ Σιάογιανγκ και Ουάνγκ Γιαπίνγκ ήταν σε καλή φυσική κατάσταση κατά τη διάρκεια της καθόδου στη Γη, ανέφεραν οι ελεγκτές τοι κινεζικού διαστημικού προγράμματος. Η αποστολή του διαστημοπλοίου Shenzhou-10, ήταν η μεγαλύτερη που έγινε έως σήμερα με κινεζικό πλήρωμα. Περιελάμβανε αυτόματους και χειροκίνητους ελιγμούς σύνδεσης και μια σειρά επιστημονικών πειραμάτων μέσα στην τροχιακή κάψουλα Tiangong-1. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231254580 Βίντεο: ο διαστημικός περίπατος των αστροναυτών Φιοντόρ Γιουρτσίχιν και Αλεξάντερ Μισούρκιν. Το Σογιούζ εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Ο πύραυλος-φορέας Σογιούζ-2.1β με το ρωσικό δορυφόρο τηλεπισκόπησης της Γης Ρεσούρς-Π εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Αναμένεται ότι θα είναι η πρώτη για το 2013 εκτόξευση, η οποία ακολουθεί τη λεγόμενη «βόρεια πορεία». Προηγουμένως η εκτόξευση είχε προγραμματιστεί για το Νοέμβριο του 2012, όμως αναβλήθηκε επ’ αόριστον, επειδή η πλευρά του Καζακστάν δεν είχε δώσει τότε την άδεια για τη μετακίνηση του σκάφους στην προγραμματισμένη διαδρομή. http://greek.ruvr.ru/2013_06_25/116625627/ IRIS: Το «μικροσκόπιο» του Ηλιου. Αν δεν υπάρξει κάποιο απρόοπτο της τελευταίας στιγμής αύριο Τετάρτη 26 Ιουνίου, η NASA θα εκτοξεύσει ένα νέο διαστημικό παρατηρητήριο. Το IRIS θα λειτουργεί συμπληρωματικά στο διαστημικό παρατηρητήριο SDO που μελετά τον Ηλιο. Το IRIS (Interface Region Imaging Spectrograph) θα κάνει πιο στοχευμένες παρατηρήσεις στο μητρικό μας άστρο. Θα παρατηρεί συγκεκριμένες περιοχές για να εντοπίζει μεταβολές στην ύλη και στη ροή ενέργειας σε αυτές. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι το SDO λειτουργεί ως «αξονικός τομογράφος» της παρατήρησης του Ηλιου και το IRIS θα λειτουργήσει ως «μικροσκόπιο». Η παρουσία του IRIS θα προσφέρει στους επιστήμονες μια πιο ολοκληρωμένη και σε μεγαλύτερο βάθος εικόνα της λειτουργίας και των φαινομένων του μητρικού μας άστρου. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=519220

10.000 τα ουράνια σώματα που περιφέρουν τη Γη. Τα 10.000 έφθασαν πλέον τα ουράνια σώματα -αστεροειδείς και κομήτες- που έχουν ανακαλυφθεί ότι περνούν κοντά από τη Γη. Το ιστορικό ορόσημο επιτεύχθηκε με την ανακάλυψη του αστεροειδούς 2013 MZ5, όπως ανακοίνωσε η NASA, η οποία διαθέτει το ειδικό πρόγραμμα παρακολούθησης διαστημικών αντικειμένων κοντινών στη Γη (Near - Earth Object Program ή εν συντομία ΝΕΟ). «Η ανακάλυψη 10.000 αντικειμένων κοντά στη Γη αποτελεί σημαντικό ορόσημο», δήλωσε ο εκπρόσωπος του προγράμματος ΝΕΟ Λίντλεϊ Τζόνσον. «Όμως, υπάρχουν τουλάχιστον δεκαπλάσια αντικείμενα που απομένει να εντοπιστούν πριν καθησυχαστούμε ότι έχουμε βρει οποιοδήποτε αντικείμενο θα μπορούσε να πέσει στη Γη και να προξενήσει σημαντική ζημιά στους πολίτες του πλανήτη μας», πρόσθεσε. Το 98% των κοντινών στη Γη αντικειμένων έχουν ανακαλυφθεί από παρατηρητήρια της NASA. Ο Νο 10.000 στη σχετική λίστα, ο αστεροειδής 2013 MZ5, έχει μήκος περίπου 300 μέτρων και η τροχιά του δεν πλησιάζει πολύ τον πλανήτη μας, οπότε δεν θεωρείται δυνητικά απειλητικός. Ανακαλύφθηκε στις 18 Ιουνίου με το τηλεσκόπιο Pan-STARRS-1 στη Χαβάη. Αντικείμενα ΝΕΟ (Near - Earth Objects) θεωρούνται οι αστεροειδείς και κομήτες που, κατά την περιφορά τους, πλησιάζουν τη Γη σε απόσταση μικρότερη των 45 εκατ. χιλιομέτρων. Οι διαστάσεις τους ποικίλουν από λίγα μέτρα έως 41 χιλιόμετρα για τον μεγαλύτερο αστεροειδή, τον 1036 Γανυμήδη. Το πρώτο αντικείμενο ΝΕΟ ανακαλύφθηκε το 1898 και για τον επόμενο αιώνα δεν είχαν ανακαλυφθεί πάνω από 500 ακόμα. Όμως, όταν μετά το 1998 η NASA έθεσε σε εφαρμογή το Πρόγραμμα ΝΕΟ, με επικεφαλής τον Ντον Γιέομανς, ο αριθμός των ανακαλύψεων αυξήθηκε κατακόρυφα για να φθάσει πλέον τις 10.000. Σήμερα, οι κυριότερες ομάδες παρατήρησης ΝΕΟ (υπό την εποπτεία της NASA) είναι το Catalina Sky Survey, το Pan-STARRS του πανεπιστημίου της Χαβάης και το LINEAR του πανεπιστημίου ΜΙΤ. Από τα 10.000 ήδη γνωστά σώματα ΝΕΟ, περίπου το ένα στα δέκα (ποσοστό 10%) είναι μεγαλύτερα από ένα χιλιόμετρο. Αυτό το μέγεθος κρίνεται αρκετό για να προκαλέσει παγκοσμίου επιπέδου καταστροφές, ακόμα και πλήρη εξαφάνιση του ανθρώπινου πολιτισμού, αν πέσει στη Γη. Ευτυχώς, σύμφωνα με τη NASA, κανένα από αυτά τα μεγάλα σώματα προς το παρόν δεν φαίνεται να αποτελεί άμεση απειλή, αν και εκτιμάται ότι μερικές δεκάδες μεγάλα σώματα δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα. Η μεγάλη πλειονότητα των ΝΕΟ είναι μικρότερα από ένα χιλιόμετρο- όσο μικρότερο το μέγεθός τους, τόσο μεγαλύτερος ο αριθμός τους. Έτσι, εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 15.000 σώματα με μέγεθος 140 μέτρων (περίπου όσο ένα γήπεδο) και πάνω από ένα εκατομμύριο με μέγεθος 30 μέτρων. Για να προκληθεί σημαντική καταστροφή σε μια κατοικημένη περιοχή, πρέπει να πληγεί από σώμα τουλάχιστον 30 μέτρων. Περίπου το 30% των σωμάτων μεγέθους 140 μέτρων και μόνο το 1% των σωμάτων μεγέθους 30 μέτρων έχουν βρεθεί, συνεπώς πολλά ακόμα πρέπει να ανακαλυφθούν για να κοιμόμαστε πιο ήσυχοι. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_26/06/2013_505888 Ο πύραυλος «Σατανάς» μπορεί να προστατεύσει από διαστημικές απειλές. Ένας διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος, για παράδειγμα, όπως ο «Βοεβόντα» (σύμφωνα με την ταξινόμηση του ΝΑΤΟ «Σατανάς»), μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταστροφή μικρών διαστημικών σωμάτων μεγέθους μέχρι 100 μ, που απειλούν τη Γη, αν σε αυτόν τον πύραυλο προστεθεί ένα επιπλέον τμήμα επιτάχυνσης, δήλωσε ο Ρώσος επιστήμονας Σαμπίτ Σαϊτγκαράεφ. Οι πύραυλοι αυτού του τύπου μπορούν να βρίσκονται για περισσότερα από 10 χρόνια σε κατάσταση ετοιμότητας για εκτόξευση. Αυτοί οι πύραυλοι δε χρειάζεται να γεμίζουν με καύσιμα πριν την εκτόξευση, και με τη βοήθειά τους μπορούν να καταστραφούν αντικείμενα, τα οποία έχουν εντοπιστεί 5-6 ώρες πριν από την αναμενόμενη σύγκρουση με τη Γη. http://greek.ruvr.ru/2013_06_23/116452402/ Ο μετεωρίτης που έπεσε στο Τσελιάμπινσκ ίσως να περιείχε πάγο. Ο πυρήνας του μετεωρίτη, που έπεσε στην περιοχή Τσελιάμπινσκ στις 13 Φεβρουαρίου 2013, αποτελείται πιθανότατα από πάγο, σύμφωνα με τους επιστήμονες που συμμετείχαν στο διεθνές συνέδριο με τίτλο «Αστεροειδείς και κομήτες. Το φαινόμενο στο Τσελιάμπινσκ και η εξέταση της πτώσης μετεωρίτη στη λίμνη Τσεμπαρκούλ» μεταδίδει το πρακτορείο Itar-tass. Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, ο μετεωρίτης αντιστοιχεί στην κατηγορία των χονδριτών. Άλλοι ειδικοί τόνισαν ότι οι πετρώδεις μετεωρίτες δεν εκρήγνυνται στον ουρανό, επειδή δεν μπορούν να θερμανθούν αρκετά. Το συγκεκριμένο φαινόμενο οφείλεται στο γεγονός ότι, ο πυρήνας του κομήτη αποτελείται από πάγο. Κατά τη διάρκεια του διήμερου συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο Τσελιάμπινσκ παρουσιάστηκαν 30 μελέτες και το 40% τω συμμετεχόντων ήταν νέοι επιστήμονες. Ήταν το πρώτο συνέδριο αφιερωμένο στη μελέτη των μετεωριτών που πραγματοποιήθηκε στη χώρα τα τελευταία 20 χρόνια. http://rbth.gr/news/2013/06/25/o_meteoriti_poy_epese_sto_tseliampinsk_iso_na_perieixe_pago_23077.html Η ανέλκυση του μετεωρίτη «Τσελιάμπινσκ» θα κοστίσει $1 εκατ. Ο προϊστάμενος του τμήματος εξωγήινης γεωφυσικής και γεωλογίας του τμήματος θετικών επιστημών του πανεπιστημίου του Καρόλου (Πράγα, Τσεχία) Γκιούντερ Κλέτετσκα δήλωσε ότι η ανέλκυση ενός μέρους του μετεωρίτη «Τσελιάμπινσκ» με διάμετρο 6 μέτρων από το βυθό της λίμνης Τσερμπακούλ μπορεί να κοστίσει 1$ εκατ. Οι Τσέχοι επιστήμονες θέλουν να παγώσουν μια στήλη λάσπης γύρω από το μετεωρίτη και με αυτό τον τρόπο να σηκώσουν στην επιφάνεια. Ο Κλέτετσκα ανέφερε και για μία άλλη, λιγότερο δαπανηρή εναλλακτική λύση, η οποία θα κοστίσει $10000. Ο επιστήμονας προτείνει να κατασκευαστεί γύρω από το μετεωρίτη που έπεσε, ένα πηγάδι από μπετόν και να μαζευτεί από εκεί το νερό μαζί με τη λάσπη. Ο μετεωρίτης που ονομάστηκε αργότερα «Τσελιάμπινσκ», έπεσε στην περιοχή του Τσελιάμπινσκ της ΡΟ στις 15 Φεβρουαρίου. http://greek.ruvr.ru/2013_06_23/116445582/

CERN και ΤΕΙ Καβάλας υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας Μνημόνιο συνεργασίας υπεγράφη ανάμεσα στο ερευνητικό κέντρο CERN και στο ΤΕΙ Καβάλας, σε σχετική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε χθες στη Γενεύη. Το μνημόνιο προβλέπει την εγκατάσταση του κόμβου HELLAS GRID στο ΤΕΙ Καβάλας, που εντάσσεται πλέον στο προηγμένο σύστημα πληροφορικής Worldwide LHC Computing Grid του CERN, στο οποίο συμμετέχουν περίπου 200 Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και Οργανισμοί παγκοσμίως. Η συμμετοχή του ΤΕΙ Καβάλας στο εν λόγω πληροφοριακό δίκτυο αναμένεται να συμβάλλει στην ανάδειξη του ρόλου του, μέσα από νέες δράσεις έρευνας και επιχειρηματικής καινοτομίας, ενώ ταυτόχρονα θα δώσει νέες δυνατότητες συμμετοχής στην επιστημονική έρευνα και στην ανάπτυξη του επιστημονικού δυναμικού του Ιδρύματος. Η χρηματοδότηση της συμμετοχής του ΤΕΙ Καβάλας στο δίκτυο του CERN έχει εξασφαλιστεί από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Μακεδονία - Θράκη» 2007-2013. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν εκ μέρους της Ελλάδος ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδος στον ΟΗΕ, πρέσβης Αλέξανδρος Αλεξανδρής, ο περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης Αριστείδης Γιαννακίδης, ο πρόεδρος του ΤΕΙ Καβάλας Αθανάσιος Μητρόπουλος, ο καθηγητής του ΕΜΠ Ευάγγελος Γαζής καθώς και μέλη της διοίκησης του ΤΕΙ, ενώ εκ μέρους του CERN παραβρέθηκαν ο Γενικός Διευθυντής Ρολφ-Ντίτερ Χόγιερ και ο διευθυντής του ερευνητικού τμήματος του τομέα Πληροφορικής δρ Σέρτζιο Μπερτολούτσι. Μεταξύ άλλων, στην ομιλία του ο κ. Χόγιερ επεσήμανε την υψηλή συμμετοχή Ελλήνων επιστημόνων στα διάφορα ερευνητικά προγράμματα του CERN. O κ. Γιαννακίδης, συνοδευόμενος από τον πρέσβη Αλεξανδρή, είχε την ευκαιρία να συναντηθεί κατ’ ιδίαν με τον Γενικό Διευθυντή του CERN, στον οποίο παρουσίασε προτάσεις για την περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης με το Ερευνητικό Κέντρο. Σε αυτό το πλαίσιο, εξέφρασε το έντονο ενδιαφέρον του αφενός για τη δημιουργία Κέντρου Αποθεραπείας Καρκίνου με πρωτόνια στη Θράκη, τονίζοντας ότι έχει ήδη ζητήσει την εκπόνηση σχετικής μελέτης σκοπιμότητας, και αφετέρου για τη δημιουργία μιας «θερμοκοιτίδας επιχειρήσεων» με στόχο την προώθηση της τεχνολογίας και καινοτομίας του CERN στις επιχειρήσεις της περιοχής. Υπογράμμισε, επίσης, ότι προσβλέπει στη συμμετοχή του CERN στην ανάπτυξη και στην εφαρμογή της στρατηγικής της Περιφέρειας για την «καινοτομία και την έξυπνη εξειδίκευση», στο πλαίσιο του σχεδιασμού της προγραμματικής περιόδου 2014-2020. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ξενάγηση των Ελλήνων επισκεπτών σε χώρους διεξαγωγής των πειραμάτων και ερευνών του CERN. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_25/06/2013_505794

Οι επιστήμονες ξέρουν πού κρύβεται η «σκοτεινή ύλη» Μια ρωσο-αμερικανική ομάδα επιστημώνων έχει υποβάλει μια νέα θεωρία της σύνθεσης και της θέσης της «σκοτεινής ύλης» στο Σύμπαν. Η ουσία αυτή δεν εκπέμπει ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και, συνεπώς, εξακολουθεί να είναι ακόμα άπιαστη για συσκευές. Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες μόνο υπόθεταν για το πού είναι χαμένες οι συστάδες αυτής της μυστηριώδους ύλης. Τώρα όμως «ξέρουμε πού πρέπει να την αναζητούμε» - βεβαιώνει η ρωσο-αμερικανική ομάδα φυσικών. – Σχηματίζει δίσκους γύρω από τους γαλαξίες, τα αστέρια και τους πλανήτες». «Να δεις το αόρατο και να γνωρίσεις το αγνώριστο» - με τέτοιο σύνθημα εργάζεται τώρα η εν λόγω ρωσο-αμερικανική ομάδα επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (ΗΠΑ). Όσον αφορά το θέμα της «σκοτεινής ύλης» μέχρι τώρα υπάρχουν εδώ περισσότερα ερωτήματα και εικασίες παρά διαπιστευμένα γεγονότα. Μέχρι σήμερα διαδιδόταν η γνώμη ότι τα σωματίδια αυτής της ουσίας δεν αλληλεπιδρούν σχεδόν καθόλου μεταξύ τους, ενώ η επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον Αντρέι Κάτς στις σελίδες του περιοδικού Physical Review Letters, διαψεύδει αυτή την υπόθεση. Τα σωματίδια της «σκοτεινής ύλης» θα πρέπει να είναι διαφορετικά - όχι μόνο παθητικά, αλλά και ενεργά. Υπάρχουν «σκοτεινά» πρωτόνια και ηλεκτρόνια, τα οποία αλληλεπιδρούν και σχηματίζουν «σκοτεινά» άτομα, - πιστεύουν οι επιστήμονες. Η ομάδα επιστημόνων άρχισε να μιλά για τη δραστηριότητα και την αλληλεπίδραση των σωματιδίων της «σκοτεινής ύλης» μετά την ανάλυση των βαρυτικών επιδράσεων. Κρίνοντας απ’ αυτές τις επιδράσεις, η «σκοτεινή ύλη» σχηματίζει δίσκους γύρω από τους γαλαξίες, τα αστέρια και τους πλανήτες. Τέτοιες συστάδες της άπιαστης ουσίας μπορούν να εμφανιστούν σαν αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ των «σκοτεινών» πρωτονίων και ηλεκτρονίων. Προκαλούν την απώλεια της ενέργειας και τότε, τα σωματίδια θα πρέπει να αρχίσουν να κινούνται πιο αργά, - εξηγεί ο Αντρέι Κατς. Αυτό ακριβώς οδηγεί στη συσσώρευσή τους και στο σχηματισμό επίπεδου δίσκου γύρω από το Γαλαξία. Έτσι συμβαίνει και με τη συνήθη ύλη. Οι φυσικοί εξέφρασαν επίσης εικασίες ότι τα «σκοτεινά» άτομα μπορούσαν να σχηματίσουν «σκοτεινό» πλάσμα, οι παλμοί στο οποίο άσκησαν επίδραση στο σχηματισμό του πρώιμου Σύμπαντος και ότι τώρα τα μυστηριώδη σωματίδια ασκούν επίδραση στα κοσμικά αντικείμενα. «Η θεωρία του «σκοτεινού δίσκου» είναι ένας νέος ελικοειδής γύρος στην κατανόηση της ιστορίας του Σύμπαντος», - σχολίασε την έρευνα ο αστροφυσικός από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας Σον Κάρολ (Sean Carroll). Τις βαρυτικές επιδράσεις που προκαλούνται από το δίσκο της «σκοτεινής ύλης» θα πρέπει να τις καταγράψει το διαστημικό τηλεσκόπιο Gaia (Γαία), - θεωρεί ο Κάρολ. Αυτό το υπερισχυρό τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, που προβλέπεται να τοποθετηθεί σε τροχιά το φθινόπωρο του 2013, θα συντάξει λεπτομερή χάρτη του Γαλαξία και τότε οι επιστήμονες ελπίζουν να πάρουν επιβεβαιώσεις της θεωρίας τους. http://greek.ruvr.ru/2013_06_21/116317835/

Ενας ακόμη διαστημικός περίπατος για τον Γιουρτσίχιν. Διαστημικό περίπατο 6 ωρών και 35 λεπτών εκτός Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού πραγματοποίησε χθες ο ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτης Φίοντορ Γιουρτσίχιν (Θεόδωρος Γραμματικόπουλος) μαζί με τον Αλεξάντερ Μισούρκιν. Οι δύο κοσμοναύτες άνοιξαν την εξωτερική πύλη του διεθνούς διαστημικού σταθμού στις 5:31 μ.μ. (1331 GMT), και άρχισαν τις εργασίες συντήρησης ανακοίνωσε, το ρωσικό κέντρο ελέγχου της διαστημικής αποστολής. Οι δύο κοσμοναύτες δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν όλες τις προβλεπόμενες εργασίες, διότι ορισμένες από αυτές «πήραν» περισσότερο χρόνο από ό, τι είχε προγραμματιστεί, σύμφωνα με το κέντρο ελέγχου. Και οι δυο κοσμοναύτες κατά τη διάρκεια του διαστημικού τους περιπάτου εργάζονται με σκάφανδρα Orlan-MK, εφοδιασμένα με ηλεκτρονικό σύστημα, και με οθόνες υγρών κρυστάλλων στο στήθος, οι οποίες δείχνουν ποια συστήματα και με ποια σειρά πρέπει να ελεχθούν πριν την έξοδο στο ανοιχτό διάστημα, και τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Για τον ελληνικής καταγωγής Ρώσο κοσμοναύτη ήταν ο έκτος διαστημικός περίπατος, ενώ για τον Μισούρκιν ο οποίος έφτασε στον ISS το Μάρτιο ήταν μόλις ο πρώτος. Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό παραμένουν τρεις Ρώσοι κοσμοναύτες, καθώς επίσης δύο Αμερικανοί και ένας Ιταλός αστροναύτης. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63847602 Το «Shenzhou 10» πραγματοποιεί με επιτυχία τη 2η φάση του διαστημικού προγράμματος της ΛΔΚ. Το κινεζικό επανδρωμένο διαστημικό σκάφος «Shenzhou 10» πραγματοποίησε μία επιτυχή διαδικασία σύνδεσης και αποσύνδεσης σε χειροκίνητη λειτουργία με το διαστημικό όχημα «Tiangong-1» που βρίσκεται σε τροχιά. Το πρόγραμμα των επανδρωμένων πτήσεων στην Κίνα υλοποιείται σε 3 φάσεις. Η 1η φάση περιλάμβανε την εκτόξευση 2 οχημάτων με κοσμοναύτες – το «Shenzhou 5» το 2003 και το «Shenzhou 6» το 2005. Η 2η φάση, που υλοποιείται σήμερα, προβλέπει τη δοκιμή της τεχνολογίας σύνδεσης οχημάτων σε τροχιά. Αυτή η φάση είναι πολύ σημαντική για τη 3η φάση του προγράμματος – τη δημιουργία κινεζικού διαστημικού σταθμού το 2020. http://greek.ruvr.ru/2013_06_23/116432877/ Η Ολυμπιακή φλόγα στο διάστημα. Η δάδα της Ολυμπιακής λαμπαδηδρομίας του «Σότσι 2014», για πρώτη φορά στην ιστορία του Ολυμπιακού κινήματος, θα φθάσει στο ΔΔΣ με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Soyuz TMA-11M» και στη συνέχεια θα κάνει διαστημικό περίπατο στις αρχές Νοεμβρίου του 2013. Η δάδα δεν προβλέπεται να ανάψει, για λόγους ασφαλείας. Αυτό ανακοινώθηκε σε συνέντευξη τύπου στην Αστρούπολη από τον επικεφαλής της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας, Βλαντιμίρ Ποπόβκιν. Η δάδα θα μεταφερθεί στο διάστημα από τους ρώσους κοσμοναύτες Ολέγκ Κοτόφ και Σεργκέι Ριαζάν. Την επιστροφή της Ολυμπιακής φλόγας στη Γη θα πραγματοποιήσει ο κοσμοναύτης Φιόντορ Γιουρτσίχιν, που βρίσκεται αυτή την ώρα στο κατάστρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. http://greek.ruvr.ru/2013_06_24/116486404/ Ρώσοι επιστήμονες αναπτύσσουν ανθρώπινα όργανα στο διάστημα. Ρώσοι επιστήμονες από το «Κέντρο Στροβιλικών Τεχνολογιών» πρόκειται να δοκιμάσουν το πρωτοποριακό τους σχέδιο - το στροβιλικό βιοαντιδραστήρα – σε συνθήκες απουσίας βαρύτητας, στο ιπτάμενο εργαστήριο του Κέντρου Κατάρτισης Κοσμοναυτών Γκαγκάριν. Στο βιοαντιδραστήρα του «Κέντρου Στροβιλικών Τεχνολογιών» χρησιμοποιείται συμπιεσμένος αεροστροβιλισμός. Δεν υπάρχει στον κόσμο κάτι ανάλογο αυτής της συσκευής. Τα αποτελέσματα της έρευνας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την οργάνωση της υποστήριξης της ζωής των κοσμοναυτών κατά τη διάρκεια αποστολών στον Άρη και για την καλλιέργεια ανθρωπίνων οργάνων σε σταθμούς που βρίσκονται σε τροχιά. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η ομοιόμορφη ανάπτυξη των κυττάρων σε διαφορετικές κατευθύνσεις εξασφαλίζεται με το βέλτιστο τρόπο σε συνθήκες απαλλαγμένες από τη γήινη έλξη. http://greek.ruvr.ru/2013_06_22/116381454/ Η ρωσική διαστημική τεχνολογία στην αεροπορική έκθεση του Λε Μπουρζέ. Στην 50η έκθεση του Λε Μπουρζέ η ROSAVIAKOSMOS έκανε την παρουσία της όχι τόσο ηχηρή όσο τα Su-35 ή το ελικόπτερο Ka-52, αφού οι πύραυλοι δεν είναι δυνατό να κάνουν επίδειξη μπροστά στα μάτια των έκθαμβων θεατών. Ωστόσο, τα αποτελέσματα είναι κάτι περισσότερο από εντυπωσιακά. Νά τί είπε σε αποκλειστική του συνέντευξη στη «Φωνή της Ρωσίας» ο Πρέσβης της Ρωσίας στη Γαλλία Αλεξάντρ Ορλόφ. Στα ρωσικά περίπτερα έλαβαν χώρα δεκάδες συναντήσεις και διαπραγματεύσεις, υπογράφηκε μια σειρά συμβάσεων. Μια από τις σημαντικότερες αφορά τη συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος για την εξερεύνηση της Σελήνης με ρομποτικά τεχνικά μέσα. Έτσι, η συνεργασία μας με τη Γαλλία στον τομέα του διαστήματος, η οποία ξεκίνησε το 1966, συνεχίζεται με επιτυχία. Στην αεροπορική έκθεση ήταν παρόντες εκπρόσωποι του Κρατικού Κέντρου 'Ερευνας και Παραγωγής Πυραύλων και Διαστήματος Progress – μιας από τις κορυφαίες εταιρείες της Ρωσικής πυραυλικής - διαστημικής βιομηχανίας. Σχετικά με όσα παρουσίασε στο αεροπορικό σαλόνι, μας μίλησε Βλαντιμίρ Αλιόσιν, επικεφαλής του τμήματος διεθνούς συνεργασίας και διαφήμισης της επιχείρησης. Στο περίπτερο επιδείχθηκαν 6 οχήματα εκτόξευσης, συσκευές εξ αποστάσεως κατόπτευσης της Γης και συσκευές για ζωολογικές δοκιμές. Από τα πολιτικά αεροσκάφη παρουσιάστηκε το «Rysachok», το οποίο πρόκειται να αντικαταστήσει το An-2. Ο Βλαντιμίρ Αλιόσιν χαρακτήρισε τον απολογισμό της έκθεσης ως θετικό: Συναντηθήκαμε με συνεργάτες που γνωρίζουμε από καιρό. Στον τομέα μας, οι συμφωνίες δεν συνάπτονται γρήγορα, δεδομένου ότι απαιτούν πολλή μελέτη. Έχουμε επιβεβαιώσει τις ικανότητές μας και εκείνοι - τις προθέσεις τους. Προηγούμενες συμφωνίες παραμένουν σε ισχύ. Επιπλέον, η Διεθνής Ένωση Διαστημικών Δραστηριοτήτων, στην οποία ανήκουμε, έχει υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με τη γαλλική ένωση Aerospace Industries (GIFAS). Εκτός από τα παραπάνω, μπορεί επίσης να σημειωθεί ότι το Progress προσέφερε υπηρεσίες εκτόξευσης 32 αμερικανικών επικοινωνιακών δορυφόρων «Globalstar» 4 ευρωπαϊκών ερευνητικών δορυφόρων «Cluster 2», ευρωπαϊκών διαστημικών συσκευών «Mars Express» και «Venus Express», του αμερικανικού επικοινωνιακού δορυφόρου «Amos-2», δύο ευρωπαϊκών δορυφόρων πλοήγησης «Galileo» και του γαλλικού ερευνητικού δορυφόρου «Coro». Ο γαλλικός τύπος δεν βιάζεται να διαφημίσει τον απολογισμό της Ρωσίας στην επετειακή έκθεση. Ωστόσο, ο αριθμός των υπογεγραμμένων συμβάσεων και των εκτοξεύσεων που έχουν πραγματοποιηθεί – εντυπωσιάζει. http://greek.ruvr.ru/2013_06_22/116391396/ Η Αρμενία θα εκτοξεύσει δικό της δορυφόρο στο διάστημα. Η Αρμενία σχεδιάζει να εκτοξεύσει στο διάστημα το δικό της δορυφόρο με το όνομα Armsat, αναφέρουν τοπικά ΜΜΕ. Οι αρχές έχουν λάβει πρόσφατα πολιτική απόφαση για την αξιοποίηση δύο τροχιακών θέσων που ανήκουν στην Αρμενία, η μία από τις οποίες προορίζεται για τηλεοπτικές μεταδόσεις και η δεύτερη για τηλεπικοινωνιακούς σκοπούς. Σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις, η εκτόξευση του δορυφόρου θα κοστίσει στην Αρμενία περίπου 250 εκατομμύρια δολάρια. Το κράτος υπολογίζει να προσελκύσει ιδιώτες επενδυτές για την υλοποίηση του προγράμματος. http://greek.ruvr.ru/2013_06_22/116396091/

Οι θυελλώδεις άνεμοι της Αφροδίτης γίνονται όλο και πιο γρήγοροι. Η πιο λεπτομερής καταγραφή της κίνησης νέφους στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης που καταγράφεται από το Venus Express της ESA , αποκάλυψε ότι οι άνεμοι του πλανήτη γίνονται σταθερά γρηγορότεροι τα τελευταία έξι χρόνια. Η Αφροδίτη είναι γνωστή για την περίεργη υπερ-περιστροφική της ατμόσφαιρα, η οποία περιστρέφεται απότομα γύρω από τον πλανήτη μία φορά κάθε τέσσερις γήινες ημέρες. Αυτό βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την περιστροφή του ίδιου του πλανήτη - το μήκος της ημέρας - η οποία περιλαμβάνει συγκριτικά 243 γήινες ημέρες. Με την παρακολούθηση των κινήσεων των διακριτών χαρακτηριστικών του νέφους στις κορυφές του, περίπου 70 χλμ. πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 10 ετών Αφροδίτης (6 γήινα έτη), οι επιστήμονες ήταν σε θέση να παρακολουθούν τα πρότυπα στις μακροπρόθεσμες συνολικές ταχύτητες του ανέμου. Όταν το Venus Express έφτασε στο πλανήτη το 2006, ο μέσος όρος των ταχυτήτων του ανέμου στις κορυφές του νέφους μεταξύ των γεωγραφικών πλατών 50 º και στις δύο πλευρές του ισημερινού, μετρήθηκαν στα περίπου 300 χλμ/ώρα. Τα αποτελέσματα δύο ξεχωριστών μελετών έχουν αποκαλύψει ότι αυτοί οι ήδη εντυπωσιακά ταχείς άνεμοι γίνονταν ακόμη πιο γρήγοροι, έχοντας αυξήσει την ταχύτητα τους στα 400 χλμ/ώρα κατά τη διάρκεια της αποστολής. "Πρόκειται για μια τεράστια αύξηση των ήδη υψηλών ταχυτήτων του ανέμου που είναι γνωστή στην ατμόσφαιρα. Μια τέτοια μεγάλη διακύμανση δεν έχει ποτέ πριν παρατηρηθεί στην Αφροδίτη, και δεν έχουμε ακόμα καταλάβει γιατί συνέβη αυτό", λέει ο Igor Khatuntsev από το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Μόσχας και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης της οποίας ηγείται η Ρωσία που θα δημοσιευθεί στο περιοδικό Icarus . http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103513002182 Η ομάδα του Dr. Khatuntsev καθόρισε τις ταχύτητες του ανέμου μετρώντας το πώς τα χαρακτηριστικά του νέφους σε εικόνες μετακινούνται μεταξύ των καρέ: πάνω από 45 000 χαρακτηριστικά που παρακολουθούνται προσεκτικά με το χέρι και πάνω από 350 000 επιπλέον χαρακτηριστικά που παρακολουθούνται αυτόματα χρησιμοποιώντας ένα υπολογιστικό πρόγραμμα. Σε μια συμπληρωματική μελέτη , τα μέλη της ομάδας της οποίας ηγείται η Ιαπωνία χρησιμοποίησαν τη δική τους αυτόματη μέθοδο εντοπισμού νέφους ώστε να αντλήσουν τις κινήσεις του: τα αποτελέσματά τους πρόκειται να δημοσιευθούν στο Journal of Geophysical Research . http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1029/2011JE004013/abstract;jsessionid=C5B237FC652967601C9D11BB691E0079.d01t04 Ως επιστέγασμα αυτής της μακροχρόνιας αύξησης της μέσης ταχύτητας του ανέμου, ωστόσο, και οι δύο μελέτες έχουν αποκαλύψει επίσης τακτικές παραλλαγές που συνδέονται με την τοπική ώρα της ημέρας και το ύψος του Ήλιου πάνω από τον ορίζοντα, καθώς και με την περίοδο περιστροφής της Αφροδίτης. Μια τακτική ταλάντωση συμβαίνει περίπου κάθε 4,8 μέρες κοντά στον ισημερινό και πιστεύεται ότι συνδέεται με τα ατμοσφαιρικά κύματα στα χαμηλότερα υψόμετρα. Από την άλλη μεριά, η έρευνα επίσης αποκάλυψε μερικά φαινόμενα δυσκολότερα να εξηγηθούν. "Η ανάλυσή μας για τις κινήσεις νέφους σε χαμηλά γεωγραφικά πλάτη στο νότιο ημισφαίριο έδειξε ότι κατά τη διάρκεια των έξι ετών της μελέτης, η ταχύτητα των ανέμων άλλαξε μέχρι και 70 χλμ/ώρα πάνω από ένα χρονικό διάστημα 255 γήινων ημερών - λίγο περισσότερο από ένα χρόνο στην Αφροδίτη", λέει ο Toru Kouyama από το Ινστιτούτο Έρευνας της Τεχνολογίας της Πληροφορίας ( Information Technology Research Institute ) στο Ιμπαράκι, Ιαπωνία. Οι δύο ομάδες διαπίστωσαν επίσης δραματικές διακυμάνσεις στις μέσες ταχύτητες του ανέμου μεταξύ διαδοχικών τροχιών του Venus Express σε όλο τον πλανήτη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ταχύτητες του ανέμου σε χαμηλά γεωγραφικά πλάτη διέφεραν. Τα νέφη σε μια περίπτωση είχαν ολοκληρώσει ένα ταξίδι γύρω από τον πλανήτη σε 3,9 ημέρες, ενώ σε άλλες περιπτώσεις χρειάστηκαν 5,3 ημέρες. Οι επιστήμονες δεν έχουν σήμερα καμία εξήγηση για οποιαδήποτε από αυτές τις διαφοροποιήσεις, ή για τη μακροπρόθεσμη συνολική αύξηση στις ταχύτητες του ανέμου. "Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι οι συνολικές μέσες ταχύτητες ανέμου έχουν αυξηθεί, απαιτούνται περαιτέρω έρευνες προκειμένου να εξηγήσουμε ποιος μηχανισμός κρύβεται πίσω από τα μοντέλα ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας που είναι υπεύθυνα, και να εξηγήσουμε τις αλλαγές που παρατηρούνται σε εντοπισμένες περιοχές για μικρές χρονικές κλίμακες", λέει ο Håkan Svedhem , επιστήμονας του έργου Venus Express της ESA . "Η ατμοσφαιρική υπερ-περιστροφή της Αφροδίτης είναι ένα από τα μεγαλύτερα ανεξήγητα μυστήρια του Ηλιακού Συστήματος. Τα αποτελέσματα αυτά προσθέτουν περισσότερο μυστήριο σε αυτό, καθώς το Venus Express συνεχίζει να μας εκπλήσσει με τις τρέχουσες παρατηρήσεις του για αυτόν τον πλανήτη που παρουσιάζει αυτή τη δυναμική εναλλαγών". http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_thyellhodeis_hanemoi_tes_Aphrodhites_ghinontai_holo_kai_pio_grhegoroi

Ο μικρότερος επιταχυντής του κόσμου … Ερευνητές αμερικανικού πανεπιστημίου επινόησαν έναν επιταχυντή ηλεκτρονίων σε μέγεθος βαλίτσας, ο οποίος προσφέρει ενέργειες και ταχύτητες που μπορούσαν μέχρι σήμερα να επιτευχθούν μόνο σε μεγάλες εγκαταστάσεις, οι οποίες καταλαμβάνουν εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα και κοστίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Διαβάστε για τον πραγματικά μικρότερο επιταχυντή του κόσμου. http://physicsgg.me/2011/02/08/%CE%BF-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CF%87%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85/ Δεδομένου ότι οι επιταχυντές είναι σήμερα βασικό εργαλείο όχι μόνο για τη φυσική αλλά και για τη χημεία και άλλους κλάδες, η νέα διάταξη θα καθιστούσε τους επιταχυντές στάνταρτ εξοπλισμό για εργαστήρια σε όλο τον κόσμο, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Nature Communications. «Επιταχύναμε περίπου μισό δισεκατομμύρια ηλεκτρόνια στα 2 GeV (2 δισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ) σε απόσταση μόλις μιας ίντσας [2,5 εκατοστών]» αναφέρει ο Μάικ Ντάουερ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. «Μέχρι σήμερα, αυτά τα επίπεδα ισχύος απαιτούσαν συμβατικούς επιταχυντές που έχουν μήκος όσο δύο γήπεδα ποδοσφαίρου. Αυτό σημαίνει ότι ο εξοπλισμός σμικρύνθηκε κατά περίπου 10.000 φορές» επισημαίνει. Ο Ντάουνερ πιστεύει μάλιστα ότι η τεχνολογία μπορεί να βελτιωθεί περαιτέρω ώστε να δημιουργηθούν επιταχυντές μήκους μερικών εκατοστών, οι οποίοι θα προσφέρουν ενέργειες 20 GeV. Ο αριθμός αυτός είναι πολύ μικρός σε σχέση με τα 7.000 GeV στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN, θα επαρκούσε όμως για τα περισσότερα ερευνητικά εργαστήρια. Όπως επισημαίνει η ερευνητική ομάδα, ο μίνι επιταχυντής, ακόμα και στη σημερινή του μορφή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ακτίνων Χ υψηλής ενέργειας, γνωστές και ως «σκληρές» ακτίνες Χ. Στο μέλλον, οι επιταχυντές αυτού του σχεδιασμού θα μπορούσαν να τροφοδοτούν ένα «λέιζερ ακτίνων Χ ελεύθερων ηλεκτρονίων», την ισχυρότερη πηγή ακτίνων Χ που διαθέτει σήμερα η επιστήμη. Τα μικρά λέιζερ ακτίνων Χ θα μπορούσαν με τη σειρά τους να φέρουν επανάσταση στη χημεία και τη βιολογία, καθώς θα επέτρεπαν τη μελέτη μορίων σε ατομική ανάλυση. Προκειμένου να σμικρύνουν τον εξοπλισμό, οι ερευνητές αξιοποίησαν μια σχετικά νέα μέθοδο που ονομάζεται «επιτάχυνση πλάσματος λέιζερ»: ένα ισχυρό λέιζερ βομβαρδίζει ένα σύννεφο αερίου, το οποίο έτσι ιονίζεται και απελευθερώνει ηλεκτρόνια. Παρά το μικρό του μέγεθος, ο νέος επιταχυντής χρειάστηκε μια πολύ ισχυρή πηγή ακτινοβολίας λέιζερ: το Texas Petawatt Laser, ένα από τα ισχυρότερα λέιζερ του κόσμου. Όπως όμως επισημαίνει ο Δρ Ντάουερ, λέιζερ με ισχύ της τάξης των petawatt έχουν ήδη εμφανιστεί στο εμπόριο, οπότε οι ίδιες οι εταιρείες θα μπορούσαν στο μέλλον να παράγουν και τους αντίστοιχους μίνι επιταχυντές. Στην φωτογραφία ο επιτραπέζιος επιταχυντής 2 GeV (το κουτί δίπλα στην οθόνη του υπολογιστή) σε σύγκριση με έναν συμβατικό επιταχυντή 2 GeV και τo εσωτερικό του μίνι επιταχυντή. http://physicsgg.me/2013/06/21/%ce%bf-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%cf%87%cf%85%ce%bd%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%85/

Οι μικρότερες μπαταρίες του κόσμου. Μικροσκοπικές μπαταρίες lithium-ion, μεγέθους κόκκου άμμου, κατασκεύασαν επιστήμονες του Χάρβαρντ και του University of Illinois at Urbana Champaign, μέσω τρισδιάστατης εκτύπωσης. Τέτοιες μπαταρίες- «νάνοι» θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε ηλεκτρονικές μικροσυσκευές, όπως εμφυτεύματα και μικροσκοπικά ρομπότ. Της ομάδας ηγήθηκε η Τζένιφερ Λιούις του Χάρβαρντ. Για τους σκοπούς του προγράμματος αναπτύχθηκαν ειδικά «μελάνια», με τις σωστές ηλεκτροχημικές ιδιότητες, που θα στερεοποιούνταν αμέσως μετά την έγχυσή τους. Επίσης, κατασκευάστηκε και ένας ειδικός τρισδιάστατος εκτυπωτής, που θα ήταν σε θέση να απελευθερώσει τα μελάνια μέσω μίας πολύ στενής οπής. Τα μελάνια στερεοποιήθηκαν σε διαπλεκόμενες στοίβες ηλεκτροδίων, πάχους μικρότερου από αυτού μίας ανθρώπινης τρίχας. Στη συνέχεια, με τον «σκελετό» της μπαταρίας να έχει σχηματιστεί, τα ηλεκτρόδια καλύφθηκαν από διάλυμα ηλεκτρολυτών. Όπως έδειξαν οι δοκιμές, οι επιδόσεις των εν λόγω «μικρομπαταριών» είναι αντίστοιχες αυτών που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στο εμπόριο. «Δεν αποδείξαμε απλά για πρώτη φορά ότι μπορούμε να εκτυπώσουμε τρισδιάστατα μία μπαταρία, αλλά το κάναμε και με τον πιο απαιτητικό τρόπο» είπε σχετικά η Λιούις. Μέχρι τώρα, οι κατασκευαστές προσπαθούσαν να κατασκευάσουν μικρομπαταρίες χρησιμοποιώντας λεπτές ταινίες στερεών υλικών, ωστόσο η ενέργεια που παρείχαν ήταν περιορισμένη. Η προσέγγιση της ομάδας της Λιούις είναι καινοτόμα, καθώς έχει να κάνει με στοίβες ηλεκτροδίων που μπλέκονται μεταξύ τους- κάτι που μπορεί να γίνει μέσω της τρισδιάστατης εκτύπωσης. «Τα πρωτοποριακά σχέδια ‘μελανιών’ της Τζένιφερ επεκτείνουν δραματικά τις πρακτικές χρήσεις της τρισδιάστατης εκτύπωσης, και ταυτόχρονα ανοίγουν νέες δυνατότητες σμίκρυνσης κάθε τύπου συσκευών, ιατρικών και μη. Είναι φοβερά συναρπαστικό» σχολίασε ο Ντόναλντ Ίνγκμπερ, Founding Director του Ινστιτούτου Wyss του Χάρβαρντ. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο Advanced Materials. Το πρόγραμμα υποστηρίχθηκε από το National Science Foundation και το αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας. http://physicsgg.me/2013/06/21/%ce%bf%ce%b9-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%bc%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%85/

Κινέζα αστροναύτης παρέδωσε μαθήματα για τη βαρύτητα από το Διάστημα. Η Γουάνγκ Γιάπινγκ, η δεύτερη γυναίκα αστροναύτης στη διαστημική ιστορία της Κίνας έδωσε μέσω βίντεο ομιλία σε μαθητές, φοιτητές και καθηγητές του Πεκίνου χρησιμοποιώντας μία σβούρα, μία μπάλα και νερό για να εξηγήσει τη μηδενική βαρύτητα. Μίλησε από το διαστημικό εργαστήριο Τιανγκόνγκ-1, στο οποίο προσδέθηκε το διαστημόπλοιο Σεντζού-10, η αποστολή του οποίου ολοκληρώνεται στις 26 Ιουνίου. Η Γουάνγκ χρησιμοποίησε απλούς τρόπους και διάφορα πειράματα για να δείξει στους κινέζους φοιτητές το βάρος και τη μάζα διαφόρων αντικειμένων στο διάστημα. Θεαματικό ήταν το τέλος της ομιλίας της με τη ροή νερού μέσα από έναν μεταλλικό δακτύλιο δημιουργώντας στη συνέχεια μια υδάτινη σφαίρα, γεγονός που προκάλεσε το ενθουσιώδες χειροκρότημα των περίπου 350 μαθητών και φοιτητών που την παρακολουθούσαν και στη συνέχεια είχαν την ευκαιρία να θέσουν ερωτήματα. «Ο ουρανός που βλέπουμε από το Διάστημα δεν είναι γαλάζιος αλλά μαύρος και κάθε μέρα βλέπουμε τον ήλιο να ανατέλλει 16 φορές επειδή περιστρεφόμαστε γύρω από τη γη κάθε 90 λεπτά» είπε στους φοιτητές η αστροναύτης ενώ οι κινεζικές αρχές σχεδιάζουν νέα ομιλία από το Διάστημα που θα την παρακολουθήσουν 60 εκατομμύρια μαθητές και φοιτητές σε απευθείας σύνδεση. http://www.tanea.gr/news/world/article/5024792/kineza-astronayths-edwse-apo-to-diasthma-omilia-se-foithtes/ Μπαϊκονούρ: το διάσημο κοσμοδρόμιο σε παρακμή. Το Μπαϊκονούρ, μια πόλη στο απομακρυσμένο Δυτικό Καζακστάν, ήταν κάποτε το καμάρι της Σοβιετικής Ενωσης. Εδώ βρίσκεται ακόμη η έδρα του διάσημου «κοσμοδρομίου του Μπαϊκονούρ». Από εδώ εκτοξεύτηκαν οι πύραυλοι Σπούτνικ. Από εδώ ξεκίνησε για να κάνει βόλτα στο Διάστημα ο πρώτος ζωντανός οργανισμός: η σκυλίτσα Λάικα, που δυστυχώς δεν επέστρεψε ζωντανή. Και βέβαια, το Μπαϊκονούρ ήταν η αφετηρία της μεγάλης περιπέτειας για τον πρώτο άνθρωπο που ταξίδεψε έξω από την ατμόσφαιρα: τον θρυλικό σοβιετικό κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν. Το κοσμοδρόμιο λειτουργεί και σήμερα. Ομως τίποτα δεν είναι όπως παλιά. «Ζωντανό» είναι μόνο ένα μικρό τμήμα των απέραντων εγκαταστάσεων. Στα περισσότερα κτίρια και στους αχανείς περιβάλλοντες χώρους βασιλεύει η εγκατάλειψη. Νομάδες, αγρότες και κτηνοτρόφοι από τις γειτονικές στέπες έχουν εισβάλει και ανακαταλάβει τον χώρο. Αυτό είναι ένα από τα πολλά σημάδια που καταδεικνύουν πως η πόλη του Μπαϊκονούρ παραμένει βυθισμένη στα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα της μετασοβιετικής εποχής - πράγμα παράδοξο, αν αναλογιστεί κανείς πως η υφήλιος, ακόμη και οι ΗΠΑ, συνεχίζει να εξαρτάται από αυτό το τεχνολογικά ξεπερασμένο κοσμοδρόμιο για να στείλει επανδρωμένες πτήσεις στο Διάστημα. Το μόνο διαστημικό κέντρο που επιτελεί την ίδια λειτουργία βρίσκεται στο Ζιουκουάν, στην αχανή έρημο Γκόμπι της Βόρειας Κίνας. «Είναι επώδυνο να σκέφτομαι την πόλη μου» λέει η Αννα Κοντακόφσκαγια, δημοσιογράφος της τοπικής εφημερίδας. Το πρώτο κινητό τηλέφωνο έφτασε στο Μπαϊκονούρ το 2004, ο πρώτος αξονικός τομογράφος το 2011, άρα «στο μόνο που είμαστε πρωτοπόροι στον κόσμο είναι ο τομέας των διαστημικών πτήσεων» συμπληρώνει η Κοντακόφσκαγια. Σήμερα, το 70% των κατοίκων του είναι καζάκοι πολίτες, αν και η πόλη μοιάζει με ρωσικό χωριό που νοικιάζεται από την κυβέρνηση του Καζακστάν και παραμένει υπό ρωσική δικαιοδοσία. Οταν κατέρρευσε η ΕΣΣΔ, το 1990, η αναλογία ήταν αντίστροφη: μόλις το ένα τρίτο των κατοίκων της ήταν Καζάκοι. Δίπλα στους κτηνοτρόφους, περιδιαβαίνουν στους δρόμους καθημερινοί άνθρωποι του μόχθου και έμποροι και αραιά και πού κάποιος μπορεί και να συναντήσει έναν ρώσο μηχανικό. Είναι μια βρώμικη πόλη, με πολλά από τα πεζοδρόμιά της καλυμμένα με σκόνη. Σχεδόν κάθε κτίριο είναι διακοσμημένο με το μωσαϊκό ενός πυραύλου, ενός κοσμοναύτη ή με αστέρια και πλανήτες. Είναι τόση η εξάρτηση του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, ώστε η ΝΑSΑ (που επέκτεινε το συμβόλαιό της με το κοσμοδρόμιο μέχρι τα μέσα του 2017) απαιτεί από όλους τους αστροναύτες να έχουν γνώσεις της ρωσικής γλώσσας, προκειμένου να αποφοιτήσουν από τη σχολή αστροναυτών. Αυτό από μόνο του, θα καθιστούσε το Μπαϊκονούρ διεθνές διαστημικό κέντρο, όμως η Ρωσία κατασκευάζει ήδη το νέο της κοσμοδρόμιο στο Βοστότσνι. Κάπως έτσι, η πόλη δεν βρίσκεται στα σχέδια της Μόσχας. Και σταδιακά καταρρέει. Επιπλέον, το Μπαϊκονούρ αντιμετωπίζει τα τυπικά προβλήματα σχεδόν κάθε πόλης στην Κεντρική Ασία σήμερα: το λαθρεμπόριο ηρωίνης από το γειτονικό Αφγανιστάν, τον αναδυόμενο ισλαμικό φονταμενταλισμό και τη μετανάστευση του εργατικού της δυναμικού, ενώ βλέπει επίσης να αναζωπυρώνονται στην περιοχή και εθνοτικές εντάσεις, αφού οι Ρώσοι έχουν καταλάβει όλες τις καλοπληρωμένες δουλειές στο Μπαϊκονούρ. Ακόμη κι ο ίδιος ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, χαρακτήρισε το κοσμοδρόμιο «γερασμένο», κατά τη διάρκεια της εφετινής του ομιλίας την Ημέρα Κοσμοναυτών στις 12 Απριλίου. «Οι άνθρωποι εδώ στέλνουν ανθρώπους στο Διάστημα, αλλά η ίδια η πόλη είναι σχεδόν τριτοκοσμική» λέει ο Τζιν Ράγκαν, ένας αμερικανός μηχανικός που ήρθε αρχικά στο Μπαϊκονούρ ως τουρίστας, προκειμένου να παρακολουθήσει μια εκτόξευση τον περασμένο Μάιο. Θορυβημένος από την κατάσταση που επικρατεί στο κοσμοδρόμιο, ο επικεφαλής της διαστημικής υπηρεσίας του Καζακστάν, Ταλγκάτ Μουσαμπάγεφ, πρότεινε τον περασμένο Δεκέμβριο την ακύρωση της συμφωνίας επινοικίασης της πόλης με τη Ρωσία, που ανέρχεται στα 115 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, με τη λογική πως «η συμφωνία αυτή έκλεισε τον κύκλο της». Οι Καζάκοι επίσης θυμώνουν με τις προσπάθειες της Ρωσίας να εκκενώσουν τα εγκαταλελειμμένα σπίτια από τους κτηνοτρόφους που πλέον μένουν μέσα εκεί, και οι Ρώσοι απαντούν απειλώντας να αποχωρήσουν εντελώς από την πόλη το 2018, όταν και θα είναι έτοιμο το Βοστότσνι για να φιλοξενήσει εκτοξεύσεις επανδρωμένων πτήσεων στο Δάστημα, όπως σημειώνει η εφημερίδα «Ιzvestia». http://www.tovima.gr/world/article/?aid=518774

Περισσότερα για το Asteroid Grand Challenge. Η νέα αυτή πρωτοβουλία της NASA έρχεται να συμπληρώσει την ήδη υπάρχουσα ARM (Asteroid Redirect Mission). Το ARM, που παρουσιάστηκε πριν από μερικούς μήνες, είναι μία πρόταση 100 εκατ. δολαρίων της NASA για τη δέσμευση ενός αστεροειδούς και την τοποθέτησή του σε σταθερή τροχιά κοντά στη Σελήνη για τη μελέτη του από αστροναύτες μέχρι το 2021. Όπως ανακοίνωσε η NASA, η ίδια έχει τη δυνατότητα εντοπισμού περίπου του 95% των πιθανών «επικίνδυνων» ιπτάμενων αντικειμένων (με διάμετρο ίση ή μεγαλύτερη του ενός χιλιομέτρου). Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ένας αστεροειδής αντίστοιχου μεγέθους είναι «υπεύθυνος» για την εξαφάνιση του 75% των διαφόρων ειδών του πλανήτη, μεταξύ των οποίων και οι δεινόσαυροι, πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια. Και παρόλο που στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας υπάρχει πάντα η τεχνολογία για να αποφευχθεί μία τέτοια καταστροφή, στην πραγματικότητα η Γη δεν έχει κανέναν αποτελεσματικό τρόπο για να αποτρέψει έναν τέτοιο αστεροειδή σε περίπτωση που την απειλήσει. Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε την παρουσίαση της πρωτοβουλίας Asteroid Grand Challenge στα κεντρικά γραφεία της NASA: http://physicsgg.me/2013/06/20/nasa-%ce%b2%ce%bf%ce%b7%ce%b8%ce%ae%cf%83%cf%84%ce%b5-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%bd%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%ae%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf/

Στόχος: το έδαφος του Άρη. Τη λήψη δειγμάτων εδάφους από τον Άρη ή από τους δορυφόρους του στις αρχές του 2020 εξετάζουν σοβαρά όχι μόνο στη Ροσκόσμος, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, καθώς και στη ΝΑΣΑ. Στις ΗΠΑ οι επιστήμονες πρότειναν για αυτό το σκοπό να χρησιμοποιηθεί η εμπειρία της λεγόμενης «πρωτοβουλίας αστεροειδή», για να μη δημιουργείται ξεχωριστό πρόγραμμα. Θα κατονομάσουμε τα αντίστοιχα ρωσικά προγράμματα: το «Mars-grunt» (Άρης-έδαφος) και το «Fobos-grunt-2» (Φόβος-έδαφος-2) - ένα ελαφρύτερο αντίγραφο της κατεστραμμένης συσκευής. Οι στόχοι τους είναι κατανοητοί από τις ονομασίες. Η αποστολή των ευρωπαίων «Phootprint» έχει ως στόχο το Φόβο, αν και η εφεδρική επιλογή μπορεί να είναι και ο δεύτερος δορυφόρος του Άρη – ο Δήμος. Τώρα σχετικά με την πρωτοβουλία αστεροειδή (ΠΑ) και πως θα προσαρμοστεί για τον Άρη. Η ΠΑ προβλέπει τη σύλληψη ενός μικρού ουράνιου σώματος με ειδικό «σάκο», τον οποίο θα εγκαταστήσουν στο διαστημικό όχημα με κινητήρα ιόντων. Η αποστολή του είναι να ρυμουλκήσει και να θέσει το «βράχο» σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Εκεί το νωρίτερο το 2021 θα φτάσει το επανδρωμένο σκάφος «Orion». Στο «βράχο» θα προσεδαφιστούν αστροναύτες. Λαμβάνοντας υπόψη την ΠΑ η αρχή της μεταφοράς δειγμάτων εδάφους του Άρη θα ήταν ως εξής. Στον Κόκκινο πλανήτη προσεδαφίζεται διαστημικό όχημα και έως το 2020 συλλέγει δείγματα. Εκεί προσεδαφίζεται και δεύτερο, με πύραυλο. Μετά τη «συνάντηση» ο πύραυλος με την κάψουλα εκτοξεύεται και τίθεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη, όπου το συναντά ένα παρόμοιο σκάφος του «μεταφορέα» με κινητήρα ιόντων. Αυτό μεταφέρει το φορτίο σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Σε αυτό πετούν αστροναύτες με το «Orion» και παίρνουν την κάψουλα. Η αλήθεια είναι, ότι πριν φτάσει στη Γη, τα δείγματα εδάφους από τον Άρη αρχικά θα βρεθούν στο ΔΔΣ για να ελεγχθούν για παρουσία βακτηρίων. Ο Ρώσος επιστήμονας Αντρέι Ιόνιν δεν θεωρεί αυτό το μέτρο περιττό: Υπάρχουν ενδείξεις ότι στον Άρη υπήρχε νερό, κατάλληλο για ζωντανούς οργανισμούς. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχει βιολογικός κίνδυνος. Η παρουσία εντελώς διαφορετικών μορφών ζωής στη Γη θα ήταν αδικαιολόγητη διακινδύνευση. Αυτή πρέπει να ελαχιστοποιηθεί. Και μία τέτοια προσέγγιση πολλών βημάτων στην επίλυση αυτού του ζητήματος είναι δικαιολογημένη. Αν και η προσεδάφιση σε έναν αστεροειδή παραμένει πρωταρχικός στόχος για τις ΗΠΑ στο διάστημα, ο αριθμός όσων είναι κατά αυτού αυξάνεται ακόμα και μέσα στη ΝΑΣΑ. Τα επιχειρήματά τους είναι τα εξής: η «σύνδεση» ανθρώπων σε αστεροειδή δε θα δώσει πολύτιμη εμπειρία για μελλοντικές αποστολές στον Άρη, μάλλον θα δώσει η Σελήνη. Αμφίβολη επιστημονική αξία παρουσιάζει και η λήψη δειγμάτων από τον αστεροειδή, αφού στη Γη έχουν συλλεχθεί χιλιάδες κομμάτια από «συγγενείς» του. Ένα από αυτά ζυγίζει 60 τόνους, το οποίο είχε βρει ένας αφρικανός αγρότης. Ωστόσο, η κατεύθυνση προς τον Άρη αναπτύσσεται ραγδαία, και τα επόμενα χρόνια αναμένονται αρκετά ενδιαφέροντα προγράμματα. http://greek.ruvr.ru/2013_06_12/115619995/ Το νέο «Fobos-Grunt» θα ξεκινήσει για τον 'Αρη μετά το 2022. Ο επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας, Βλαντιμίρ Ποπόβκιν, δήλωσε την Τρίτη ότι η επιστημονική αποστολή του «Phobos-Grunt» μπορεί να επανεκκινήσει κατά τα έτη 2022-2025. Ο αυτόματος διαπλανητικός σταθμός «Phobos-Grunt», προορισμένος για τη συλλογή δειγμάτων εδάφους από το δορυφόρο του 'Αρη, εκτοξεύτηκε το Νοέμβριο του 2011. Η κινητήρια εγκατάσταση πρόωσης δεν εκκίνησε αδυνατώντας να μεταφέρει την κατασκευή σε πορεία πτήσης προς τον Άρη. Ο «Phobos-Grunt» παρέμεινε σε τροχιά γύρω από τη Γη και τη 15η Ιανουαρίου 2012 τα συντρίμμια του κατέπεσαν στη Γη, στον Ειρηνικό Ωκεανό. http://greek.ruvr.ru/2013_06_11/115533040/ Πανοραμική θέα του Κόκκινου Πλανήτη. Μια εκπληκτική εικόνα από την περιοχή που βρίσκεται ο ρομποτικός εξερευνητής Curiosity στον Αρη είναι στη διάθεση των φίλων του Διαστήματος. Η NASA έφτιαξε μια φωτογραφία που αποτελεί συνδυασμό 900 εικόνων που έχει τραβήξει με τις κάμερες που διαθέτει το ρομπότ. Πρόκειται για μια πανοραμική άποψη του κρατήρα Γκέιλ στον οποίο βρίσκεται το Curiosity. Η νέα εικόνα έχει ανάλυση ενός δισεκατομμυρίου εικονοστοιχείων (pixels)! Την πανοραμική εικόνα μπορείτε να δείτε εδώ. http://mars.nasa.gov/multimedia/interactives/billionpixel/index.cfm?image=PIA16918&view=cyl http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=518621

Το πρόγραμμα Glimpse 360 χαρτογραφεί τον γαλαξία μας. Δόθηκαν στη δημοσιότητα νέες εικόνες του γαλαξία μας οι οποίες είναι προϊόν του προγράμματος Galactic Legacy Infrared Mid-Plane Survey Extraordinaire που είναι πιο γνωστό ως Glimpse 360. Οι επιστήμονες που συμμετέχουν στο Glimpse 360 κάνουν τοπογραφικές μελέτες του γαλαξία μας. Στόχος είναι να χαρτογραφηθεί ο Γαλαξίας και ειδικά οι πιο απομακρυσμένες και «έρημες» περιοχές του. Στο τέλος του έτους αναμένεται να δημοσιοποιηθεί μια εικόνα που θα επιτρέπει στους φίλους του Διαστήματος να δουν ένα πανόραμα του ισημερινού του γαλαξία μας, μια εικόνα 360 μοιρών. Το βασικό εργαλείο των επιστημόνων του Glimpse είναι το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer, οι παρατηρήσεις του οποίου και οι εικόνες που καταγράφει αποτελούν τη βασική ύλη που τροφοδοτεί το πρόγραμμα. Οι υπέρυθρες παρατηρήσεις του Spitzer επιτρέπουν στους επιστήμονες που μετέχουν στο πρόγραμμα να χαρτογραφήσουν τον Γαλαξία με τη μεγαλύτερη ακρίβεια που έχει επιτευχθεί ως σήμερα. Η πιο σημαντική παράμετρος του Glimpse είναι ότι καθώς εξελίσσεται η χαρτογράφηση οι επιστήμονες ανακαλύπτουν «αστρικές οάσεις» σε άγνωστες ή ερημικές περιοχές του Γαλαξία. «Ανακαλύπτουμε τη δημιουργία άστρων στις λιγότερο γνωστές περιοχές στις άκρες του Γαλαξία» αναφέρει η Μπάρμπαρα Γουίτνεϊ, αστρονόμος του Πανεπιστημίου του Γουισκόνσιν και μέλος του προγράμματος. Μέσω του Glimpse οι αστρονόμοι εντόπισαν μια περιοχή κοντά στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός στην οποία υπάρχουν περί τα 30 νεαρά άστρα. Παράλληλα τα δεδομένα της χαρτογράφησης φωτίζουν διάφορες κοσμικές διεργασίες για τις οποίες οι επιστήμονες δεν έχουν πολλά στοιχεία στη διάθεσή τους, όπως, για παράδειγμα, τον ρόλο που παίζουν τα πολύ μεγάλα άστρα στον σχηματισμό άλλων άστρων. Εκτός όμως από τις εικόνες που καταγράφει το Spitzer, οι αστρονόμοι επιχειρούν να αξιοποιήσουν και εικόνες που συλλέγουν οι ερασιτέχνες αστρονόμοι, μέσω του προγράμματος «The Milky Way Project». «Αυτού του είδους το crowdsourcing έδειξε ότι πραγματικά λειτουργεί» επισημαίνει ο Τσαρλς Κέρτον από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. «Εξετάζουμε τις δομές παραγωγής άστρων που εντόπισαν οι εθελοντές στον γαλαξία μας για να κατανοήσουμε καλύτερα τους μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από τη γέννησή τους» συμπληρώνει. Αυτές οι δομές άστρων έχουν την μορφή κοσμικών φυσαλίδων με τους ειδικούς να τις χαρακτηρίζουν «κουκούλια» μέσα στα οποία γεννιούνται τα άστρα. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ο σχηματισμός των γαλαξιών ολοκληρώνεται πολλά δισεκατομμύρια έτη προτού αρχίσουν να δημιουργούνται ηλιακά συστήματα και να κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτοι πλανήτες μέσα σε αυτά. Νέα μελέτη της NASA έρχεται να ανατρέψει αυτή τη θεωρία, και μάλιστα με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο, αφού, όπως δείχνει, οι γαλαξίες συνεχίζουν να εξελίσσονται για πολλά δισεκατομμύρια έτη μετά τη γέννησή τους. Μάλιστα, σύμφωνα με τη μελέτη, ο γαλαξίας μας ολοκλήρωσε τη διαμόρφωσή του και έφθασε το τελικό σημείο σχηματισμού του, αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, την ίδια ακριβώς εποχή που γεννιόταν το ηλιακό μας σύστημα. Σύμφωνα με τα όσα πίστευαν ως σήμερα οι αστρονόμοι, οι γαλαξίες - ειδικά εκείνοι στη συμπαντική μας γειτονιά, συμπεριλαμβανομένου του δικού μας - ολοκλήρωσαν τις διεργασίες σχηματισμού και μορφοποίησής τους πριν από περίπου 8 δισεκατομμύρια έτη και έκτοτε εμφάνισαν μικρές και άνευ ιδιαίτερης σημασίας μεταβολές. Οι ερευνητές της NASA κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει και ότι ειδικά οι σπειροειδείς γαλαξίες (όπως ο δικός μας) συνεχίζουν να εξελίσσονται και να διαμορφώνονται για αρκετά δισεκατομμύρια έτη μετά το χρονικό όριο που έχει θέσει η κρατούσα θεωρία. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο γαλαξίας μας συνέχιζε να βρίσκεται σε διαδικασία εξέλιξης και διαμόρφωσης πριν από 4,6 δισεκατομμύρια έτη, την εποχή δηλαδή που είχε ξεκινήσει και ο σχηματισμός του ηλιακού μας συστήματος. Υπολογίζεται ότι η Γη γεννήθηκε πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια έτη, οπότε, αν η μελέτη της NASA είναι ορθή, ο πλανήτης μας βρισκόταν σε διαδικασία σχηματισμού του ταυτόχρονα με τον Γαλαξία. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=518529 Στείλε το μήνυμά σου στους εξωγήινους. Eνα νέο πρόγραμμα φιλοδοξεί να αποτελέσει την γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους και τους… εξωγήινους. Το πρόγραμμα ονομάζεται Lone Signal και στην ιστοσελίδα του μπορεί όποιος το επιθυμεί να καταγράψει το μήνυμά του και οι υπεύθυνοι του προγράμματος θα φροντίσουν το μήνυμα να ταξιδέψει στο Διάστημα. Ο διάσημος συγγραφέας και μελλοντολόγος Ρέι Κουρτσβάιλ ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να στείλουν μήνυμα και μάλιστα το μήνυμά του κατευθύνεται στο άστρο Gliese 526. Πρόκειται για έναν κόκκινο νάνο που βρίσκεται σε απόσταση 17.6 ετών φωτός από τη Γη. «Χαιρετισμούς στο Gliese 526 από το Πανεπιστήμιο Singularity. Λαμβάνοντας αυτό το μήνυμα πρέπει να γνωρίζετε ότι οι υπολογιστές που διαθέτουμε μας έχουν κάνει πιο έξυπνους ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα εσάς αλλά και τη σοφία του Σύμπαντος» αναφέρει στο μήνυμά του ο Κουρτσβάιλ. Το μήνυμα υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί 18 χρόνια για να φτάσει στον προορισμό του και σε περίπτωση που υπάρξει… απάντηση θα τη γνωρίζουμε κάπου στο 2050. Η επιστημονική κοινότητα πάντως είναι επιφυλακτική για το αν ήταν ορθή η επιλογή του συγκεκριμένου άστρου αφού μέχρι σήμερα δεν έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη πλανητών εκεί. Ομως τα στελέχη του Lone Signal πιστεύουν ότι το Gliese 526 όχι μόνο διαθέτει πλανήτες αλλά σε κάποιους από αυτούς υπάρχει ζωή. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=518461

Νέο πρόγραμμα εντοπισμού και αντιμετώπισης επικίνδυνων αστεροειδών. Μπορεί να έχει εντοπιστεί το 95% των αστεροειδών που έχουν μέγεθος και τροχιά τέτοια που να αποτελούν εν δυνάμει κινδύνους για τη Γη αλλά η NASA δεν αισθάνεται... ασφαλής. Για αυτό τα στελέχη της ανακοίνωσαν ένα νέο πρόγραμμα εντοπισμού και αντιμετώπισης των απειλητικών διαστημικών αντικειμένων. Το πρόγραμμα ονομάζεται Asteroid Grand Challenge και η NASA ζητά την συμμετοχή και συνεργασία σε αυτό άλλων διαστημικών υπηρεσιών, διαφόρων επιστημονικών φορέων, του ιδιωτικού τομέα που δραστηριοποιείται στο Διάστημα αλλά και κάθε επιστήμονα ή ερασιτέχνη αστρονόμου που πιστεύει ότι έχει να συνεισφέρει κάτι σε αυτό το ζήτημα. (Πεδιο ερευνας για τους δεκαδες φιλους του AstroVox.Σημειωτέον οτι οι αστεροειδείς παιρνουν συχνα τα ονοματα οσων τους ανακαλύπτουν) Η NASA επιζητά όχι μόνο τον εντοπισμό όλων των απειλητικών αστεροειδών αλλά και προτάσεις για την αντιμετώπισή τους. «Το πρόγραμμα επικεντρώνεται στον εντοπισμό και την κατηγοριοποίηση των αστεροειδών καθώς και στο να υπάρξουν νέες καινοτόμες προσεγγίσεις για την επίλυση του προβλήματος που είναι παγκόσμιο» ανέφερε στη διάρκεια της ανακοίνωσης του νέου προγράμματος η υποδιοικητής της NASA Λόρι Γκάρβερ. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=518454 Μετεωρίτης «φορέας» RNA. Η μελέτη ενός μετεωρίτη που εντοπίσθηκε στην Ανταρκτική ισχυροποιεί τη θεωρία ότι η ζωή ή τουλάχιστον τα δομικά υλικά της δεν παρήχθησαν στη Γη αλλά έφθασαν στον πλανήτη μας από το Διάστημα. Επιστήμονες του Ινστιτούτου Αστροβιολογίας της NASA (UHNAI) που λειτουργεί στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης μελέτησαν έναν από τους μετεωρίτες που εντοπίσθηκαν σε ερευνητική αποστολή στην Ανταρκτική την περίοδο 2009-2010. Αρχικά η ανάλυση της σύστασής του έδειξε ότι ο μετεωρίτης προερχόταν από τον Αρη. Χρησιμοποιώντας ένα προηγμένο φασματόμετρο μάζας (ion microprobe) οι ερευνητές ανέλυσαν τα «αγγεία» αργίλου του μετεωρίτη. Αφού διαχώρισαν οτιδήποτε αποτελούσε προϊόν μόλυνσης από τις γήινες συνθήκες οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα βορίου στα αγγεία ήταν δέκα φορές υψηλότερα από αυτά που έχουν βρεθεί σε οποιαδήποτε μετεωρίτη που έχει υποστεί ανάλυση. Είναι γνωστό ότι η οξειδωμένη μορφή του βορίου (ο εστέρας βορικού οξέως) είναι πιθανό να έχει παίξει κεντρικό ρόλο στη δημιουργία του RNA, ενός εκ των δομικών υλικών της ζωής που θεωρείται «προάγγελος» του DNA. «Ο εστέρας βορικού οξέως μπορεί να έχει παίξει κρίσιμο ρόλο στην εμφάνιση της ζωής στη Γη επειδή μπορεί να σταθεροποιήσει τη ριβόζη, ένα από τα βασικά συστατικά του RNA» αναφέρει ο Τζέιμς Στίβενσον, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το RNA ήταν το πρώτο μόριο που αποθήκευε πληροφορίες και τις περνούσε στην επόμενη γενιά, μηχανισμός κρίσιμος για την διαδικασία της εξέλιξης. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PLoS One». Στην φωτογραφία εικόνα από ηλεκτρονικό μικροσκόπιο των «αγγείων» αργίλου του μετεωρίτη στα οποία εντοπίσθηκαν συστατικά που συνδέονται με τη ζωή. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=517466

Zero Robotics - Ο διαγωνισμός των Λυκείων άνοιξε! Οι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχουν την ευκαιρία να παίξουν το απόλυτο παιχνίδι με ρομπότ: το ετήσιο τουρνουά Zero Robotics θα μετατρέψει το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σε γήπεδο όπου Ευρωπαίοι μαθητές θα ελέγχουν μίνι-δορυφόρους με τη χρήση λογισμικού που οι ίδιοι θα έχουν αναπτύξει. Ο έλεγχος δορυφόρων μεγέθους μπάλας του βόλεϊ στο διάστημα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Οι δορυφόροι Σφαίρες (Spheres - Synchronised Position Hold, Engage, Reorient, Experimental Satellites) κινούνται γύρω από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό χρησιμοποιώντας 12 ακροφύσια που λειτουργούν με συμπιεσμένο αέριο. Αυτοί οι αυτόνομοι δορυφόροι ρομπότ έχουν τη δική τους ισχύ, πρόωσης και πλοήγησης. Για να ελέγξουν τις Σφαίρες, οι μαθητές πρέπει να γράψουν κώδικα που θα εκπληρώνει μια αποστολή. Οι λεπτομέρειες της αποστολής του τρέχοντος έτους θα αποκαλυφθούν τον Σεπτέμβριο. Αυτή είναι η τρίτη φορά που Ευρωπαίοι υποψήφιοι έχουν την ευκαιρία να υλοποιήσουν το λογισμικό τους στο διάστημα. Ο στόχος αυτής της διοργάνωσης είναι να οικοδομηθούν οι δεξιότητες των μαθητών στην επίλυση προβλημάτων, τη λειτουργία ενός λογισμικού και την ομαδική εργασία. Ακριβώς όπως σε οποιονδήποτε διεθνή διαγωνισμό, ο δρόμος για τον τελικό είναι μακρύς και δύσκολος. Ο διαγωνισμός ξεκινά με αγώνες προσομοίωσης αυξανόμενης δυσκολίας που θα πραγματοποιηθούν σε απευθείας σύνδεση. Οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να δημιουργήσουν και να οπτικοποιήσουν τον κώδικά τους δωρεάν σε έναν web browser, έτσι ώστε να προετοιμάζονται για το παιχνίδι. Οι φιναλίστ μέσα από την online προσομοίωση θα δουν σε ζωντανή μετάδοση από το διάστημα τις εντολές τους να υλοποιούνται στους δορυφόρους Σφαίρες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Κάθε ομάδα φιναλίστ θα αποτελείται από τρεις ομάδες - συμμαχίες από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες. Η τελική εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τον Ιανουάριο του 2014, με τις ομάδες των ΗΠΑ στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασσαχουσέτης (Massachusetts Institute of Technology - MIT) και των ευρωπαϊκών ομάδων στο Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας ESTEC της ESA στην περιοχή Noordwijk της Ολλανδίας. Η εγγραφή στο Τουρνουά Λυκείων 2013 της ESA είναι ανοιχτή μέχρι το Σεπτέμβριο σε μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που προέρχονται από τα κράτη μέλη της ESA. Οι ομάδες πρέπει να αποτελούνται από τρεις έως δέκα μαθητές. Βρείτε έναν μέντορα, εγγραφείτε και να αρχίσετε να προετοιμάζετε την τακτική σας! Σημαντικές ημερομηνίες Ιούνιος–Σεπτέμβριος Εγγραφή, βοηθήματα (tutorials) / ελεύθερη εξάσκηση/δοκιμές 7 Σεπτεμβρίου Η εναρκτήρια αναμετάδοση ζωντανά από το MIT 9 Σεπτεμβρίου Λήξη προθεσμίας εγγραφών 6 Οκτωβρίου Λήξη προθεσμίας διαγωνισμού προσομοίωσης 2D 27 Οκτωβρίου Διαγωνισμός προσομοίωσης 3D 1 Δεκεμβρίου Λήξη προθεσμίας υποβολής συμμαχιών 15 Δεκεμβρίου Τελική λήξη προθεσμίας υποβολής προτάσεων Μέσα-Ιανουαρίου 2014 Τελική εκδήλωση σε ζωντανή μετάδοση από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Τα 20 κράτη μέλη της ESA είναι η Αυστρία, το Βέλγιο, η Τσεχική Δημοκρατία, η Δανία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία, η Νορβηγία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Ισπανία, η Σουηδία, η Ελβετία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε με: Nigel Savage Επικεφαλής της Μονάδας Εκπαίδευσης (Head of Education Unit) Διεύθυνση Επανδρωμένων Διαστημικών Πτήσεων και Επιχειρήσεων (Directorate of Human Spaceflight and Operations) Email: nigel.savage@esa.int http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Zero_Robotics_-_O_diagonismhos_ton_Lykehion_hanoixe Απόσυρση του τυφλού διαστημικού τηλεσκοπίου Herschel Η αποστολή του διαστημικού τηλεσκοπίου Herschel είχε ουσιαστικά λήξει από τα τέλη Απριλίου, ωστόσο το τυφλωμένο πια όργανο κρατήθηκε σε μια «νεκροζώντανη» κατάσταση, σαν ένα είδος πειραματόζωου για τη δοκιμή διαστημικών τεχνολογιών. Η τελική πράξη ήρθε τη Δευτέρα, οπότε το Herschel πήρε εντολή να σωπάσει για πάντα και να βρει μόνιμη θέση στάθμευσης μακριά από τη Γη. Το τηλεσκόπιο της ESA, της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας, ήταν σχεδιασμένο να καταγράφει την άπω υπέρυθρη ακτινοβολία, η οποία διαπερνά τα νέφη αερίου και σκόνης στο Διάστημα και μεταφέρει πληροφορίες για τα πρώτα στάδια σχηματισμού των άστρων. Για να μπορεί να ανιχνεύει αυτή την απειροελάχιστη θερμική ακτινοβολία, το Herschel έπρεπε να διατηρείται παγωμένο σχεδόν στο απόλυτο μηδέν. Τον Απρίλιο όμως εξαντλήθηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο, τα αποθέματα του απαραίτητου υγρού ήλιου, οπότε το τηλεσκόπιο τυφλώθηκε από την αύξηση της θερμοκρασίας του. Η αποστολή έληξε επίσημα στις 29 Απριλίου, ωστόσο η ESA συνέχισε να επικοινωνεί με το σκάφος προκειμένου να θέσει υπό δοκιμή μια σειρά τεχνολογιών που θα χρησιμοποιηθούν σε μελλοντικές αποστολές όπως το ExoMars στον Άρη. Στις 16.25 ώρα Ελλάδας τη Δευτέρα, το Κέντρο Ελέγχου της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας έδωσε εντολή στο σκάφος να απορρίψει όσα καύσιμα περίσσευαν. Το διέταξε επίσης να μην επικοινωνήσει ποτέ ξανά με τη Γη. To Herschel είχε ήδη απομακρυνθεί από την κανονική του θέση, τη λεγόμενη Θέση Λανγκράνζ 2, και βρίσκεται τώρα σε μια μια ασφαλή τροχιά γύρω από τον Ήλιο, περίπου 2,14 εκατ. χιλιόμετρα από τη Γη. Η κληρονομιά που αφήνει πίσω του το τηλεσκόπιο είναι χιλιάδες εικόνες και ωκεανοί δεδομένων που θα συνεχίσουν να απασχολούν τους επιστήμονες για αρκετά ακόμα χρόνια. Μελετώντας την αμυδρή υπέρυθρη ακτινοβολία μακρινών γαλαξιών, το Herschel επιβεβαίωσε ότι το νεαρό Σύμπαν παρήγαγε άστρα με πολύ μεγαλύτερο ρυθμό από ό,τι σήμερα. Ανίχνευσε επίσης νερό στους δίσκους που περιβάλλουν νεογέννητα άστρα, και έδειξε ότι ο πάγος νερού που μεταφέρει ο κομήτης Hartley-2 έχει ίδια αναλογία ισοτόπων με τους ωκεανούς της Γης. Η ανακάλυψη προσέφερε νέα στήριξη στη θεωρία που θέλει το νερό της Γης να έφτασε στον πλανήτη μας με κομήτες. http://physicsgg.me/2013/06/18/%ce%b1%cf%80%cf%8c%cf%83%cf%85%cf%81%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%cf%85%cf%86%ce%bb%ce%bf%cf%8d-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5/ O «Κολοσσός» της διαστημικής εξερεύνησης. Ας ελπίσουμε ότι οι μητροπόλεις των εξωγήινων θα είναι θερμές σαν το λεκανοπέδιο Αττικής: Πανεπιστήμια και άλλα ιδρύματα σε όλο τον κόσμο προωθούν την κατασκευή του «Κολοσσού», ενός γιγάντιου οπτικού τηλεσκοπίου ικανού να αναλύει τις ατμόσφαιρες εξωπλανητών αλλά και να εντοπίζει εξωγήινες πόλεις από την υπέρυθρη ακτινοβολία τους. Το Colossus, του οποίου η κατασκευή δεν έχει ακόμα πάρει το πράσινο φως, εκτιμάται ότι θα κοστίσει γύρω στο 1 δισ. δολάρια και θα έχει σύνθετο κάτοπτρο διαμέτρου 74 μέτρων, υπερδιπλάσια σε σχέση με το ισχυρότερο τηλεσκόπιο που έχει κατασκευαστεί ως σήμερα. Εφόσον βρεθούν τα απαιτούμενα κονδύλια «θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε το τηλεσκόπιο εντός πέντε ετών» σχολίασε ο Τζεφ Κουν του Πανεπιστημίου της Χαβάης, το οποίο συμμετέχει στο σχέδιο. Σύμφωνα με τον ερευνητή, το Colossus δεν θα μπορούσε μεν να απεικονίσει πόλεις ή άλλες κατασκευές με άμεσες παρατηρήσεις, θα ήταν όμως ικανό να ανιχνεύσει έμμεσες ενδείξεις από απόσταση 60 έως 70 ετών φωτός. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι οι εξωγήινες πόλεις θα διακρίνονται στις υπέρυθρες εικόνες ως νησίδες θερμότητας, όπως συμβαίνει με τις πόλεις και τις βιομηχανικές περιοχές της Γης. Οι τεχνητές κατασκευές θα ήταν πιθανότατα δυνατό να διακριθούν από τις φυσικές πηγές θερμότητας, όπως τα ηφαίστεια, επειδή παρουσιάζουν μικρότερη διαφορά θερμοκρασίας σε σχέση με τη θερμότητα του υποβάθρου (τη θερμότητα του περιβάλλοντος). Ακόμα κι έτσι όμως ο Κολοσσός θα έχει τους περιορισμούς του, παραδέχεται ο Δρ Κουν: «Θα ήταν δυνατό να μπερδευτούμε στις περιπτώσεις πλανητών που καλύπτονται μόνιμα από νέφη» επισημαίνει. Επιπλέον, η μέθοδος θα ήταν σχεδόν άχρηστη στην περίπτωση εξωγήινων πολιτισμών που κατανέμουν τους πληθυσμούς τους και τις πηγές θερμότητας ομοιόμορφα στην επιφάνεια του πλανήτη. Τοποθεσία για το προτεινόμενο τηλεσκόπιο δεν έχει ακόμα επιλεχθεί, είναι όμως πιθανό να είναι τα όρη του Σαν Πέντρο Μάρτιρ στο Μεξικό. Στο σχέδιο συμμετέχουν ακόμα το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Μεξικού, το Ινστιτούτο Ηλιακής Φυσικής Kiepenheuer στη Γερμανία, το Πανεπιστήμιο Τοκόχου της Ιαπωνίας, το Πανεπιστήμιο της Λιόν στη Γαλλία και η εταιρεία Innovative Optics. Λεπτομέρειες για το σχεδιασμό του τηλεσκοπίου δημοσιεύτηκαν φέτος στα περιοδικά «Physics World» και «Astronomy». Στην φωτογραφία ο Ήλιος, ο Ερμής, η Αφροδίτη, η Γη και ο Άρης όπως θα φαίνονταν με το Colossus από απόσταση 50 ετών φωτός. Οι αποστάσεις μεταξύ των σωμάτων δεν είναι υπό κλίμακα (Colossus Consortium) http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=517234 Το ευρωπαϊκό «φορτηγό» ATV μπορεί να είναι μολυσμένο με μούχλα ή βακτήρια. Μούχλα ή βακτήρια μπορεί να βρίσκονται στο ευρωπαϊκό φορτηγό σκάφος ATV, και είναι ο λόγος για τον οποίο το Κέντρο Ελέγχου Πτήσεων της Μόσχας έως τώρα δεν έχει δώσει άδεια για το άνοιγμα της μεταβατικής θυρίδας από το σκάφος στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. «Η καθυστέρηση του ανοίγματος της θυρίδας σχετίζεται με την πιθανότητα μόλυνσης με μούχλα ή βακτήρια ορισμένων συσκευασιών με φορτία», - ανέφερε σήμερα ο ειδικός τηλεοπτικός σταθμός NASA-TV. Το άνοιγμα της θυρίδας θα οδηγήσει στην είσοδο μολυσμένου αέρα στο σταθμό. http://greek.ruvr.ru/2013_06_17/116009556/

Η NASA επέλεξε το πλήρωμα της πρώτης αποστολής στον 'Αρη. Η NASA έχει επιλέξει οκτώ Αμερικανούς που θα συμμετάσχουν στις πρώτες αποστολές πέρα από τη γήινη τροχιά, συμπεριλαμβανομένου του Άρη. Η επιλογή διήρκεσε ενάμιση χρόνο και ο αριθμός των υποψηφίων ξεπέρασε τους 780 ανά θέση. «Επιλέξαμε 8 ειδικούς υψηλών προσόντων, που επέδειξαν μια εντυπωσιακή ακαδημαϊκή, σωματική και ψυχολογική προετοιμασία» - δήλωσε ο εκπρόσωπος του Διαστημικού Κέντρου Λίντον Τζόνσον. Οι νικητές - τέσσερις άνδρες και τέσσερις γυναίκες – διαθέτουν ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων και εμπειρίας. Μεταξύ τους βρίσκονται πιλότοι, γιατροί, ένας φυσικός ακόμη και ένας ωκεανολόγος. http://greek.ruvr.ru/2013_06_18/116061536/ Το Opportunity βρήκε «φιλική παραλία» Χρειάστηκε να ξεπεράσει κατά πολύ την προβλεπόμενη διάρκεια ζωής του μέχρι να φτάσει στη σημαντικότερη ανακάλυψή του: το γερασμένο ρομπότ Opportunity της NASA εντόπισε ενδείξεις ενός αρχαίου ποταμού ή λίμνης με νερό «που θα μπορούσες να πιεις», πολύ πιο φιλόξενο για τη ζωή από ό,τι τα θανατηφόρα, όξινα νερά που έλουσαν αργότερα τον Άρη. Το τροχοφόρο, ηλιακό Οpportunity προσεδαφίστηκε στον Άρη τον Ιανουάριο του 2004 σε μια αποστολή ονομαστικής διάρκειας 90 ημερών. Τόσο το Opportunity όσο και το δίδυμο αδελφάκι του Spirit, το οποίο έπαψε να λειτουργεί πριν από τρία χρόνια, ανακάλυψαν πετρώματα που πρέπει να είχαν σχηματιστεί παρουσία όξινου και αλμυρού νερού. Στη Γη υπάρχουν σήμερα μικρόβια που λατρεύουν τα όξινα νερά, οι βιολόγοι όμως πιστεύουν ότι η εμφάνιση ζωής είναι πιθανότερη σε πιο ουδέτερες συνθήκες. «Το πρόβλημα με τα όξινα περιβάλλοντα, πιστεύουμε, είναι ότι πολύ δύσκολα μπορούν να φιλοξενήσουν προβιοτική χημεία, το είδος των χημικών συνθηκών που απαιτούνται για την εμφάνιση ζωής» είπε στους δημοσιογράφους ο Στιβ Σκάιερς, επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια. «Αντίθετα, αυτό που έχουμε εδώ είναι νερό που μπορείς να πιεις» είπε, αναφερόμενος στα τελευταία δεδομένα. Οι ενδείξεις προήλθαν από έναν βράχο στο χείλος του κρατήρα Endeavour, ο οποίος βρέθηκε να περιέχει αργιλώδη πετρώματα πλούσια σε αλουμίνιο, τα οποία σχηματίζονται στη Γη παρουσία ουδέτερου νερού. Χρειάστηκαν μάλιστα επτά απόπειρες μέχρι το ρομπότ να καταφέρει να πάρει τη σωστή θέση και να ξύσει την επιφάνεια του βράχου. Όπως επισήμαναν οι ερευνητές, η χρονολόγηση των αρειανών πετρωμάτων θα ήταν ουσιαστικά αδύνατη χωρίς τη μεταφορά τους στη Γη. Το πιθανότερο όμως είναι ότι ο Άρης διέθετε ουδέτερο υγρό νερό στα πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια της ζωής του, ενώ αργότερα οι συνθήκες άλλαξαν και μετέτρεψαν τον πλανήτη στην παγωμένη, ξηρή και όξινη έρημο που βλέπουμε σήμερα. Στη διάρκεια του ταξιδιού του, επομένως, το Opportunity ακολούθησε αυτή τη μεταβατική περίοδο από τη μια κατάσταση στην επόμενη. Στο μεταξύ, πάντως, ενδείξεις ουδέτερου νερού έχει προσφέρει και το μεγαλύτερο ρομπότ Curiosity που έφτασε στον Άρη τον περασμένο Αύγουστο: το πρώτο δείγμα που συνέλεξε με το προηγμένο τρυπάνι του περιείχε κι αυτό αργιλώδη πετρώματα ουδέτερης προέλευσης. Τα αποτελέσματα της δεύτερης ανάλυσης στο φορητό εργαστήριο του ρομπότ ακόμα αναμένονται. Το Opportunity βρίσκεται τώρα καθ' οδόν για μια άλλη περιοχή στο χείλος του κρατήρα Endeavour. Στόχος του ταξιδιού είναι ένας ψηλότερος ιζηματογενής βράχος, ο οποίος θα επέτρεπε στους ερευνητές να κοιτάξουν ακόμα πιο πίσω στο παρελθόν του πλανήτη. Κανείς βέβαια δεν ξέρει πόσο ακόμα θα ζήσει το κουρασμένο ρομπότ. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=517254 Ρεματιές του Άρη που σχηματίστηκαν από ξηρό πάγο. Νέα μελέτη με τίτλο “A new dry hypothesis for the formation of martian linear gullies” των ερευνητών S. Diniega et al, http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103513001668 αποδίδει στον ξηρό πάγο (παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα) τη δημιουργία των εντυπωσιακών αυλακώσεων που υπάρχουν σε ορισμένους αμμόλοφους και κρατήρες στον Αρη. Ο στόλος των δορυφόρων που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Αρη έχει στείλει τα τελευταία χρόνια φωτογραφίες από κρατήρες και μεγάλους αμμόλοφους οι πλαγιές των οποίων είναι «σκαμμένες» από βαθιές αυλακώσεις.Οι αυλακώσεις αυτές ξεκινούν από την κορυφή του κρατήρα και φτάνουν στον πυθμένα του. Οι επιστήμονες δεν είχαν καταφέρει μέχρι σήμερα να εξηγήσουν την ύπαρξή τους. Ομάδα επιστημόνων στην οποία συμμετέχουν και ειδικοί της NASA με νέα μελέτη τους πιστεύουν ότι βρήκαν την απάντηση, τουλάχιστον για ορισμένες από τις αυλακώσεις. Σύμφωνα με τους ερευνητές, κάποια από αυτά τα αυλάκια, και κυρίως εκείνα που φαίνονται ότι έχουν μεγαλύτερο βάθος από άλλα, δημιουργήθηκαν από ξηρό πάγο ο οποίος κάνει την εμφάνισή του στην επιφάνεια του Αρη κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, κάποια κομμάτια ξηρού πάγου αποσπώνται και, αν βρίσκονται πάνω σε αμμόλοφους ή στο χείλος κρατήρων, αρχίζουν να κυλούν δημιουργώντας τις αυλακώσεις. Οι αυλακώσεις που δημιουργούνται από ξηρό πάγο δεν αφήνουν ίχνη παρόμοια με εκείνα που αφήνουν τα αυλάκια που δημιουργεί το νερό. Το νερό που ρέει σε μια πλαγιά όταν φτάσει σε επίπεδη επιφάνεια θα δημιουργήσει σωρούς ιζημάτων που υποδεικνύουν την παρουσία του. Ο ξηρός πάγος αντίθετα δεν δημιουργεί το ίδιο φαινόμενο, καθώς κυλά επάνω σε «μαξιλάρι» από αέρο διοξείδιο του άνθρακος και δεν συμπαρασύρει υλικά. Οι ερευνητές σημειώνουν πάντως ότι δεν είναι υπεύθυνος ο ξηρός πάγος για όλες τις αυλακώσεις που υπάρχουν στον Αρη αλλά πολλές άλλες γεωλογικές διεργασίες. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Icarus» http://physicsgg.me/2013/06/12/%cf%81%ce%b5%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ad%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ac%cf%81%ce%b7-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%87%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%ba%ce%b1%ce%bd-%ce%b1%cf%80/ «Παράθυρο» στον Αρη ανοίγουν εντυπωσιακές εικόνες της NASA σε έκθεση στο Λονδίνο. Κλικ στο Διάστημα, με εικόνες που κατέγραψε το Curiosity Rover της NASA, ετοίμασε το Εθνικό Ναυτικό Μουσείο στο Λονδίνο. Η έκθεση με τίτλο «Visions of the Universe», http://www1.rmg.co.uk/ που θα φιλοξενείται στο μουσείο έως τις 15 Σεπτεμβρίου, φέρνει τους επισκέπτες πιο κοντά στον… Αρη, με φωτογραφίες πρόσφατες αλλά και παλαιότερες (1959). Ενα «παράθυρο» στον Κόκκινο Πλανήτη έχει στηθεί στον χώρο. Πρόκειται για μια εγκατάσταση 13 μέτρων με φωτογραφίες τις οποίες ένωσαν οι επιμελητές και οι επιστήμονες της NASA. Εκεί μπορεί κανείς να νιώσει πως είναι να βρίσκεται στον Αρη. Στις 100 φωτογραφίες της έκθεσης πρωταγωνιστούν επίσης σπειροειδείς γαλαξίες, πλανήτες και «κοντινά πλάνα» των φεγγαριών του ουρανού. http://www.tanea.gr/news/world/article/5023523/aa/