Δροσος Γεωργιος

Καταπληκτική απεικόνιση μιας ηλιακής καταιγίδας. Kαταπληκτική εικόνα μιας ηλιακής καταιγίδας έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Η εικόνα που δείχνει ένα γιγάντιο «κύμα» ύλης να έχει εκτοξευτεί από τον Ηλιο και να πλησιάζει απειλητικά την Αφροδίτη, αποτελεί μέρος μιας ταινίας που δημιούργησε το τμήμα οπτικοποίησης επιστημονικών δεδομένων (Goddard Scientific Visualization Studio) της NASA. Η ταινία ονομάζεται «Δυναμική Γη: Εξερευνώντας τον Κλιματικό Μηχανισμό της Γης» και αναφέρεται στο πώς η ηλιακή δραστηριότητα επηρεάζει το κλίμα στον πλανήτη μας. Στην ταινία που έχει διάρκεια 24 λεπτών και προβάλλεται σε πλανητάρια σε ολόκληρο τον κόσμο την αφήγηση κάνει ο διάσημος ηθοποιός Λίαμ Νίσον. http://www.nasa.gov/topics/earth/features/dynamic-earth.html

Εντοπίστηκε πάλσαρ που εκπέμπει «ακανόνιστη» ακτινοβολία. Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανακάλυψη έκαναν ερευνητές στη Γερμανία. Εντόπισαν για πρώτη φορά ένα άστρο νετρονίου που έχει μη σταθερό ρυθμό εκπομπής ακτινοβολίας. Η ανακάλυψη θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του συγκεκριμένου τύπου άστρων. Τα άστρα νετρονίου που είναι πιο γνωστά με τον όρο «πάλσαρ» είναι σώματα υψηλής πυκνότητας και σχηματίζονται από άστρα τα οποία έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής τους και καταρρέουν. Ολα τα πάλσαρ εκπέμπουν δέσμες ακτινοβολίας γάμμα από τους πόλους τους και καθώς περιστρέφονται γίνονται ορατά από τη Γη ως περιοδικές, σύντομες λάμψεις ραδιοκυμάτων. Τα πάλσαρ εκπέμπουν την ακτινοβολία με σταθερό ρυθμό. Ορισμένοι μάλιστα τα περιγράφουν ως «κοσμικούς ραδιοφάρους». Ερευνητές του Ινστιτούτου Βαρυτικής Φυσικής Μαξ Πλανκ στο Ανόβερο σε συνεργασία με συναδέλφους τους του Ινστιτούτου Ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλάνκ στη Βόννη εντόπισαν το πάλσαρ J1838-0537 το οποίο έχει ακανόνιστο ρυθμό εκπομπής ακτινοβολίας. H ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters».

Μικρές ειδήσεις. Το «Progress» προσδέθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τη δεύτερη προσπάθεια. Με τη δεύτερη προσπάθεια το διαστημόπλοιο «Progress M-15M» προσδέθηκε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ).Τη νύχτα της 23ης προς την 24η Ιουλίου λόγω βλάβης στη λειτουργία του νέου συστήματος προσέγγισης το ρωσικό μεταγωγικό διαστημόπλοιο δεν κατόρθωσε να προσδεθεί ξανά με τον ΔΔΣ μετά από σχεδιασμένη αποκόλληση από αυτόν και απομακρύνθηκε από το Σταθμό σε ασφαλή απόσταση. Ο Λευκός Πελαργός προσδέθηκε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το ιαπωνικό μεταγωγικό διαστημόπλοιο «Λευκός Πελαργός» (Konotori-3), το οποίο εκτοξεύθηκε στις 21 Ιουλίου από το κοσμοδρόμιο Τανεγκασίμα στη νότια Ιαπωνία, προσδέθηκε την Παρασκευή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ). Αυτό ανακοίνωσε εκπρόσωπος του Κέντρου Διεύθυνσης Πτήσεων στα περίχωρα της Μόσχας.Η μηχανική «αγκίστρωση» του αφιχθέντος στην τροχιά μεταγωγικού σκάφους έγινε με τη βοήθεια του καναδικού άξονα-χειραγωγού υπό τη διεύθυνση ενός από τους Αμερικανούς αστροναύτες.Το διαστημόπλοιο μετέφερε στον ΔΔΣ νερό, είδη διατροφής και επιστημονικό εξοπλισμό, ειδικότερα, ερευνητικά ενυδρεία για ιατρικά και βιολογικά πειράματα. Από το Πλισέτσκ εκτοξεύθηκαν 4 δορυφόροι, ένας εκ των οποίων στρατιωτικός. Για πρώτη φορά σήμερα μετά την αποτυχημένη εκτόξευση του γεωγραφικού δορυφόρου “Geo-IK” το Φεβρουάριο του 2011, πραγματοποιήθηκε από το ρωσικό κοσμοδρόμιο Πλισέτσκ η εκκίνηση του πυραύλου-μεταφορέα ελαφράς κατηγορίας «Rokot». Οι εκτοξεύσεις αυτών των πυραύλων είχαν προσωρινά διακοπεί για τη διευκρίνιση των αιτίων της μη κανονικής λειτουργίας του πυραύλου και η διόρθωση των ελαττωμάτων, που εμφανίστηκαν. Το διάστημα που μεσολάβησε ο σχεδιαστής του πυραύλου, το διαστημικό κέντρο Χρούνιτσεφ πραγματοποίησε μια σειρά από βελτιώσεις. Ο πύραυλος έθεσε στην υπολογισμένη τροχιά δύο διαστημικές συσκευές επικοινωνίας «Gonets-M», έναν επιστημονικό-ερευνητικό δορυφόρο “MiR” και μια διαστημική συσκευή στρατιωτικής χρήσης της σειράς «Kosmos». Αυτή είναι η δεύτερη διαστημική εκτόξευση, που υλοποιείται από το βορεινό στρατιωτικό κοσμοδρόμιο της Ρωσίας από την αρχή του 2012. Ψάρια θα πετάξουν στο Διάστημα. Όταν το επόμενο «Σογιούζ» στις 15 Οκτωβρίου κατευθυνθεί στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα μεταφέρει πάνω από τρεις δεκάδες επιβάτες: τρεις κοσμοναύτες και 32 χρυσόψαρα του είδους Oryzias latipes. Όπως ανέφερε η Διαστημική Υπηρεσία των ΗΠΑ, τα ζώα θα αποτελέσουν μέρος ενός νέου επιστημονικού πειράματος, το οποίο θέτει ως στόχο του τη μελέτη της επίδρασης στον οργανισμό της έλλειψης βαρύτητας και της διαστημικής ακτινοβολίας. Το πείραμα θα διαρκέσει περισσότερο από 90 ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων θα εμφανιστούν τρεις νέες γενιές ψαριών. Αυτό θα επιτρέψει να μελετηθούν οι μακρόχρονες συνέπειες της έλλειψης βαρύτητας, της ραδιενέργειας και άλλων «πραγματικοτήτων» της ζωής στο Διάστημα, μεταξύ των οποίων και η πιθανή μετάλλαξη των ζωντανών οργανισμών.

Νέο σενάριο προτείνεται για την αρχαία σύγκρουση από την οποία προέκυψε η Σελήνη. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία, η Σελήνη σχηματίστηκε από συντρίμμια που εκτινάχθηκαν στο Διάστημα όταν η Γη συγκρούστηκε και συγχωνεύτηκε με ένα άλλο σώμα στο μέγεθος του Άρη. Τώρα, όμως, Ευρωπαίοι ερευνητές εκτιμούν ότι το σώμα που προσέκρουσε στον πλανήτη μας ήταν ακόμα μεγαλύτερο και κατάφερε να διαφύγει μετά το ατύχημα. Αν και θεωρείται πια σχεδόν σίγουρο ότι το φεγγάρι αποτελείται από συντρίμμια μιας πρόσκρουσης πριν από περισσότερο από 4 δισεκατομμύρια χρόνια, οι λεπτομέρειες αυτού του βίαιου συμβάντος παραμένουν ακόμα ασαφείς. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η περιεκτικότητα της Σελήνης σε σίδηρο είναι διαφορετική από ό,τι της Γης, ένδειξη ότι ο δορυφόρος σχηματίστηκε από διαφορετικά δομικά υλικά. Η παρατήρηση αυτή, σε συνδυασμό με άλλες αναλύσεις, συνηγορούν στην κρατούσα θεωρία, σύμφωνα με την οποία η Σελήνη αποτελείται κυρίως από θραύσματα ενός σώματος που συγκρούστηκε με τη Γη σε σχετικά χαμηλές ταχύτητες και τελικά έγινε ένα μαζί της. Υπάρχουν όμως και μελέτες που δεν συμφωνούν με αυτό το σενάριο -για παράδειγμα, η αναλογίες των διαφόρων ισοτόπων οξυγόνου και τιτανίου είναι σχεδόν ίδιες στη Γη και τη Σελήνη, ένδειξη μιας πιθανής κοινής προέλευσης. Η νέα μελέτη, η οποία έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στην έγκριτη επιθεώρηση Icarus, προσφέρει τώρα μια διαφορετική εικόνα για τη βίαιη γέννηση του φεγγαριού. Η έρευνα βασίστηκε σε υπολογιστικά μοντέλα που δείχνουν ότι η Σελήνη θα μπορούσε να είχε σχηματιστεί από συντρίμμια που εκτινάχθηκαν στο Διάστημα όταν η Γη έπεσε θύμα εγκατάλειψης. Συγκεκριμένα, τα μοντέλα δείχνουν ότι ένα σώμα μεγαλύτερο ακόμα κι από τον Άρη προσέκρουσε στη Γη με μεγάλη ταχύτητα και μετά συνέχισε την πορεία του, έχοντας χάσει ένα μικρό μόνο μέρος από τη μάζα του. Η σύγκρουση αυτή θα είχε σχηματίσει έναν αιωρούμενο δίσκο από συντρίμμια πολύ θερμότερα από ό,τι προβλέπει η κρατούσα θεωρία. Οι προσομοιώσεις όμως δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος από τα συντρίμμια αυτά προέρχονταν από τη Γη, και όχι από το διερχόμενο σώμα, κάτι που δείχνει να εξηγεί τις παρόμοιες αναλογίες ισοτόπων. Όπως πάντως επισημαίνει ο επικεφαλής της μελέτης, ο Άντρεας Ρόιφερ του Κέντρου Διαστήματος και Κατοικησιμότητας στη Βέρνη της Ελβετίας, η νέα θεωρία εξηγεί μεν καλύτερα τις παρατηρήσεις, θα πρέπει όμως να επιβεβαιωθεί με νέες προσομοιώσεις και αναλύσεις στα δείγματα της Σελήνης που έφεραν οι αποστολές Apollo τη δεκαετία του 1960. Η Ευρώπη θα αρχίσει τη σεληνιακή της επέκταση το 2018. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) σχεδιάζει το 2018 να αποστείλει στη Σελήνη ένα μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος, το οποίο πρέπει να προσεληνωθεί στον ανεξερεύνητο Νότιο Πόλο της σεληνιακής επιφάνειας. Αν και παλαιότερα η ESA είχε ήδη στείλει με επιτυχία το σκάφος Huygens στην επιφάνεια του Τιτάνα, η αποστολή Lunar Lander θα είναι η πρώτη αποστολή της Υπηρεσίας για την κατάκτηση της επιφάνειας της Σελήνης, μεταδίδει το Ρhys.org. Παρά το ότι το σκάφος θα είναι μη επανδρωμένο, η αποστολή Lunar Lander θα καταστεί σημαντικό στάδιο του προγράμματος, που προβλέπει μελλοντική αποστολή αστροναυτών στη Σελήνη και τον Άρη. Πέραν αυτού η Lunar Lander Mission πρέπει να καταδείξει σε όλον τον κόσμο ότι η Ευρώπη είναι σε θέση με ασφάλεια και αξιόπιστα να μεταφέρει φορτία στην επιφάνεια της Σελήνης και ότι η ESA είναι σε θέση να δημιουργήσει αξιόπιστες τεχνολογίες για ομαλή προσεδάφιση στην επιφάνεια της Σελήνης.

Γιγάντιες κατολισθήσεις πάγου στον Ιαπετό. Ασυνήθιστες στο ηλιακό μας σύστημα τεράστιες κατολισθήσεις πάγου, σαν γιγάντιες χιονοστιβάδες που καλύπτουν πολύ μεγάλες αποστάσεις, παρατηρήθηκαν στον δορυφόρο του Κρόνου Ιαπετό. Το φαινόμενο, που φαίνεται πως είναι συχνό στο συγκεκριμένο ουράνιο σώμα, εξελίσσεται με μεγαλύτερη ταχύτητα και σε μεγαλύτερο εύρος από αυτό που προβλέπουν τα γεωλογικά μοντέλα των επιστημόνων, οι οποίοι προβληματίζονται για την ερμηνεία του. Ο παγωμένος Ιαπετός έχει τις περισσότερες γιγάντιες κατολισθήσεις στο ηλιακό μας σύστημα, μετά τον Άρη. Κάτι ανάλογο έχει επίσης, αλλά πιο σπάνια και σε μικρότερη έκταση, παρατηρηθεί στη Γη.Οι εικόνες από το σκάφος «Κασίνι» δείχνουν ότι το φαινόμενο λαμβάνει χώρα σε μεγάλο βαθμό στον Ιαπετό. Ενώ στη Γη οι κατολισθήσεις συνήθως κινούνται σε οριζόντια διεύθυνση λιγότερο από το διπλάσιο της απόστασης της κάθετης πτώσης τους, στον Ιαπετό μπορούν να ταξιδέψουν οριζόντια επί πολλά χιλιόμετρα, μέχρι και 30 φορές περισσότερο από το ύψος της κάθετης πτώσης τους, κινούμενες σαν ύλη υγρής μάλλον παρά στερεής μορφής. Οι ερευνητές, μ’ επικεφαλής την Κέλσι Σίνγκερ του τμήματος Γεωλογικών και Πλανητικών Επιστημών του πανεπιστημίου Ουάσιγκτον-Σεν Λιούις, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», σύμφωνα με το BBC, πιστεύουν ότι, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, λόγω της πολύ χαμηλής θερμοκρασίας, αλλάζουν οι ιδιότητες της τριβής και ο πάγος γίνεται πιο γλιστερός, με συνέπεια να συμπεριφέρεται σαν υγρό ή άμμος της παραλίας. Ο Ιαπετός, που ανακαλύφθηκε το 1671 από τον Τζιοβάνι Κασίνι και μελετήθηκε για πρώτη φορά από το ομώνυμο διαστημόπλοιο το 2004, έχει χαρακτηριστεί ως ο «γιν-γιανγκ» δορυφόρος του Κρόνου, επειδή η μία πλευρά του καλύπτεται από ένα σκούρο υλικό, ενώ η άλλη είναι πολύ πιο φωτεινή. Μια τεράστια κάθετη οροσειρά μυστηριώδους προέλευσης, που φθάνει σε ύψος 20 χιλιομέτρων (πολύ ψηλότερο από το Έβερεστ), κυκλώνει τον ισημερινό του και δίνει στο δορυφόρο την εικόνα ενός γιγάντιου καρυδιού, ενώ η επιφάνειά του φέρει μερικούς τεράστιους κρατήρες πρόσκρουσης βάθους έως 25 χλμ. Τριάντα τεράστιες παγο-κατολισθήσεις ανιχνεύθηκαν στον Ιαπετό, από τις οποίες 17 στα τοιχώματα κρατήρων και 13 στις πλευρές της πανύψηλης οροσειράς του ισημερινού του. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι η τριβή είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με τα αντίστοιχα φαινόμενα χιονοστιβάδων στη Γη, με συνέπεια οι κατολισθήσεις πάγου στον Ιαπετό να κινούνται με σημαντικά μεγαλύτερη ταχύτητα Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αν μελετήσουν επισταμένα το φαινόμενο των παρατεταμένων κατολισθήσεων πάγου στον Ιαπετό, θα καταλάβουν καλύτερα γιατί κάτι ανάλογο συμβαίνει καμία φορά και στη Γη.

Μικρές ειδήσεις. Το ιαπωνικό διαστημόπλοιο εφοδιασμού Konotori-3 θα συνδεθεί με το ΔΔΣ. Το ιαπωνικό φορτηγό διαστημόπλοιο Konotori-3 (HTV-3), το οποίο εκτοξευτηκε στις 21 Ιουλίου του 2012 από το κοσμοδρόμιο Tanegasima στη νότια Ιαπωνία προβλέπεται να συνδεθεί με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) την Παρασκευή. Αυτό ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του Κέντρου Ελέγχου Διαστημικών Πτήσεων, που βρίσκεται κοντά στη Μόσχα. Το διαστημόπλοιο θα συζευκτεί με το Σταθμό με τη βοήθεια του βραχίονα στις 19και 55 ώρα Μόσχας. Ο εκπρόσωπος του ρωσικού Κέντρου διευκρίνισε ότι οι Ρώσοι κοσμοναύτες δεν θα πάρουν μέρος στη σύζευξη του HTV-3 και ότι ευθύνονται για την πραγματοποίησή της τα Κέντρα Ελέγχου των Διαστημικών Πτήσεων των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας. Το μεγαλύτερο στον κόσμο τηλεσκόπιο κατόπτρου εγκαταστάθηκε στη Ναμίμπια. Τέθηκε σε λειτουργία στη Ναμίμπια το μεγαλύτερο στον κόσμο τηλεσκόπιο κατόπτρου H.E.S.S. II, το μέγεθος του οποίου φθάνει τα 600 τετραγωνικά μέτρα, ανακοίνωσε την Πέμπτη το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, προσθέτοντας ότι η εγκατάσταση θα βοηθήσει τους επιστήμονες να μελετήσουν την προέλευση των διαστημικών ακτίνων. Με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου οι επιστήμονες επίσης θα παρακολουθούν τα κύματα των υψηλής ενέργειας φορτισμένων σωματιδίων στο διαστημικό χώρο, καθώς και θα συλλέγουν πληροφορίες για τις γαλαξιακές και εξωγαλαξιακές πηγές της ακτινοβολίας γάμμα.

Το μεγαλύτερο πείραμα που έγινε ποτέ στο διάστημα. To σημαντικότερο και ακριβότερο επιστημονικό πείραμα που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στο Διάστημα, το Άλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο ή AMS, έχει καταγράψει στον ένα χρόνο λειτουργίας του 18 δισεκατομμύρια προσκρούσεις κοσμικών ακτίνων, ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοί του στο CERN. Εγκατεστημένο στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, το γιγάντιο όργανο καταγράφει φαινόμενα υψηλότερης ενέργειας από ό,τι ο LHC σε μια προσπάθεια να ανακαλύψει νέες, εξωτικές μορφές ύλης. O AMS, «παιδί» του νομπελίστα φυσικού Σάμιουελ Τινγκ, μεταφέρθηκε πέρυσι σε τροχιά στη διάρκεια της τελευταίας αποστολής διαστημικού λεωφορείου. Οι αστροναύτες της ιστορικής αποστολής βρέθηκαν την Τετάρτη στο CERN στη Γενεύη για να γιορτάσουν τους 14 μήνες λειτουργίας του. Ο ανιχνευτής «είναι το αποκορύφωμα των επιστημονικών ερευνών που πραγματοποιούνται στον ISS» σχολίασε ο κυβερνήτης της αποστολής Μαρκ Κέλι. Στην καρδιά του μηχανήματος των 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι ένας μαγνήτης, ο οποίος διοχετεύει σε μια σειρά από ανιχνευτές τα σωματίδια που καταφθάνουν από το Διάστημα με ακραίες ταχύτητες. Δεδομένα για τα ηλεκτρικά φορτία, τα επίπεδα ενέργειας και άλλες παραμέτρους των εισερχόμενων σωματιδίων συλλέγονται 25.000 φορές το δευτερόλεπτο και μεταδίδονται στο Κέντρο Ελέγχου της NASA στο Χιούστον, από όπου διαβιβάζονται στο CERN για ανάλυση. Τα εισερχόμενα σωματίδια έχουν ενέργεια έως και 9 TeV (τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ), πολύ υψηλότερη από την ενέργεια των πρωτονίων που συγκρούονται στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN. Ο νομπελίστας Σάμιουελ Τινγκ, σήμερα καθηγητής στο ΜΙT, παραδέχτηκε ότι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση του πειράματος ήταν πιο δύσκολη από ό,τι είχε φανταστεί: «Δεδομένων των δυσκολιών που συνάντησα, έχω πει στους συνεργάτες μου ότι είναι απίθανο να βρεθούν άνθρωποι αρκετά ανόητοι ώστε να επαναλάβουν αυτό το πείραμα στα επόμενα 40 με 50 χρόνια» δήλωσε. Ο AMS έχει αναλάβει να μελετήσει τρεις μυστηριώδεις μορφές ύλης που δεν απαντώνται στη Γη, την αντιύλη, τη σκοτεινή ύλη και τα «παραδοξόνια». Αντιύλη. H θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης προβλέπει ότι, τη στιγμή της δημιουργίας του, το Σύμπαν περιείχε ύλη και αντιύλη σε ίσες ποσότητες. Περιέργως, όμως, ό,τι βλέπουμε στο Διάστημα αποτελείται αποκλειστικά από κανονική ύλη, και κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει εξηγήσει ικανοποιητικά πού οφείλεται αυτή η «ασυμμετρία» ύλης-αντιύλης. Ο AMS επιχειρεί να ανιχνεύσει την αντιύλη καταγράφοντας τις ακτίνες υψηλής ενέργειας που θα παρήγαγαν σωματίδια αντιύλης όταν έρχονται σε επαφή με σωματίδια ύλης και αλληλοεξουδετερώνονται μέσα σε μια λάμψη ενέργειας. «Η παρατήρηση έστω και ενός πυρήνα αντι-ήλιου θα παρείχε ενδείξεις για την παρουσία μεγάλων ποσοτήτων αντιύλης κάπου στο Σύμπαν» αναφέρει το CERN σε ανακοίνωσή του. Σκοτεινή ύλη. Ό,τι βλέπουμε στο διάστημα, από τους πλανήτες μέχρι τους γαλαξίες, δεν αντιστοιχεί παρά μόνο στο 16% της ύλης στο Σύμπαν. Το υπόλοιπο 86% αντιστοιχεί στη λεγόμενη σκοτεινή ύλη, της οποίας η ύπαρξη γίνεται αντιληπτή λόγω της βαρυτικής της επίδρασης στους γαλαξίες. Είναι όμως εξ ορισμού αόρατη, αφού δεν εκπέμπει, δεν απορροφά και δεν διαθλά το φως. Ένα από τα σωματίδια από τα οποία θα μπορούσε να αποτελείται η σκοτεινή ύλη είναι το ουδετερίνο (neutralino), του οποίου όμως η ύπαρξη δεν έχει επιβεβαιωθεί. Αν τα ουδετερίνα όντως υπάρχουν, οι φυσικοί προβλέπουν ότι οι μεταξύ τους συγκρούσεις παράγουν σωματίδια που θα μπορούσε να καταγράψει ο AMS. Παραδοξόνια. Τον περασμένο αιώνα οι φυσικοί επιβεβαίωσαν την ύπαρξη έξι ειδών κουάρκ (up, down, strange, charm, bottom, top), θεμελιωδών σωματιδίων από τα οποία αποτελείται η ύλη. Το περίεργο είναι ότι όλη η ύλη που βλέπουμε στη Γη (τα πρωτόνια και τα νετρόνια στον πυρήνα των ατόμων) αποτελείται μόνο από δύο είδη κουάρκ, τα up και τα down. Ένα από τα θεμελιώδη ερωτήματα της σύγχρονης θεωρητικής φυσικής είναι το εάν υπάρχει μια διαφορετική μορφή ύλης, σωματίδια που ονομάστηκαν παραδοξόνια (strangelets) και αποτελούνται από τρία κουάρκ -up, down και strange. Τα σωματίδια αυτά, που θα είχαν εξαιρετικά μεγάλη μάζα αλλά μικρό φορτίο, θα μπορούσαν να καταγραφούν από τον AMS και να αποκαλύψουν την ύπαρξη μιας εντελώς νέας μορφής ύλης. Ο AMS προβλέπεται ότι θα παραμείνει σε λειτουργία στον ISS για τουλάχιστον μια δεκαετία. Προκειμένου να διαχειριστούν τον τεράστιο όγκο δεδομένων που παράγει ο ανιχνευτής, οι ερευνητές εγκαινίασαν πρόσφατα ένα δεύτερο κέντρο ανάλυσης στην Ταϊπέι της Ταϊβάν. Μικρές ειδήσεις. Η Κίνα τοποθέτησε με επιτυχία σε τροχιά τον δορυφόρο τηλεπικοινωνίας Tian Lian. Η εκτοξευση του δορυφόρου πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη, αργά το βράδυ από το κοσμοδρόμιο Sichan με τη βοήθεια του πυραυλου-φορέα Changzheng. Ο δορυφόρος θα χρησιμοποιηθεί για την επικοινωνία με το νέο κινεζικο επανδρωμένο διαστημόπλοιο, καθώς επίσης και με τον κινεζικο Διαστημικό Σταθμό, η εμφάνιση του οποίου έχει προγραμματιστεί για το 2020. Ο πρώτος δορυφόρος της σειράς αυτής είχε εκτοξευτεί το 2008 και ο δεύτερος - το 2011. Εντυπωσιακό το Νότιο Σέλας πάνω από το σταθμό Concordia στις 18 Ιουλίου. Μία εντυπωσιακή εικόνα του Νότιου Σέλαος, την οποία έστειλαν επιστήμονες της ESA από το σταθμό Concordia στην Ανταρκτική, μία από τις πιο απομακρυσμένες γωνιές της Γης, στις 18 Ιουλίου 2012. Ο Alexander Kumar και ο συνάδελφός του Erick Bondoux βρίσκονταν ένα χιλιόμετρο μακριά από το σταθμό σε γεωγραφικό πλάτος 75°S. Στο σταθμό Concordia είναι σε εξέλιξη ένα Γαλλο-Ιταλικό ερευνητικό πρόγραμμα που έχει σαν αντικείμενο τη μελέτη της ατμόσφαιρας και των παγετώνων, όσο και την κατανόηση της βιολογίας του ανθρώπινου σώματος. Η ESA διεξάγει εκεί μία σειρά από πειράματα στα πλαίσια των προετοιμασιών διαστημικών αποστολών μεγάλης διάρκειας μακριά από τη Γη. Στη διάρκεια του χειμώνα, ο σταθμός Concordia βρίσκεται στο απόλυτο σκοτάδι, με τη θερμοκρασία να κυμαίνεται γύρω από τους –51°C και να πέφτει μέχρι τους –85°C. Προσφέρει, συνεπώς, το ιδανικό μέρος για να μελετηθούν μικρές ομάδες ανθρώπων διαφορετικής καταγωγής που παραμένουν απομονωμένοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον. Το Βόρειο και Νότιο Σέλας είναι ένα φαντασμαγορικό μεν, συχνό δε, φαινόμενο στις περιοχές γύρω από τους πόλους, το οποίο δύσκολα παρατηρείται από κατοικημένες περιοχές. Σε περιόδους έντονης ηλιακής δραστηριότητας, ωστόσο, μπορεί να παρατηρηθεί σε μικρότερα γεωγραφικά πλάτη. Ιδιαίτερα, η χρονιά που διανύουμε χαρακτηρίζεται από συχνή ηλιακή δραστηριότητα και στις 14 Ιουλίου, το Βόρειο Σέλας ήταν ορατό από περιοχές τόσο νότια όσο η Μινεσότα στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Εργο τέχνης» η θερμότητα του Ηλιου. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια μοναδική εικόνα του Ηλιου. Στην πραγματικότητα η εικόνα αυτή είναι ένας χάρτης που παρουσιάζει τις μεταβολές της θερμότητας στο μητρικό μας άστρο. Ο χάρτης μοιάζει με έργο τέχνης και ειδικότερα με πίνακα που παραπέμπει στον Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Ο θερμικός χάρτης του Ηλιου δημιουργήθηκε από ειδικούς της NASA που χρησιμοποίησαν διάφορες υπερσύγχρονες μεθόδους οπτικοποίησης. Κάθε εικονοστοιχείο (pixel) του χάρτη περιέχει έναν μεγάλο όγκο δεδομένων σχετικά με τις μεταβολές που σημειώνονται στην θερμοκρασία της επιφάνειας του Ηλιου σε ένα διάστημα 12 ωρών. Επίσης ο χάρτης προσφέρει στους ειδικούς στοιχεία για τους μηχανισμούς της παραγωγής αλλά και της διασποράς της θερμότητας στην ατμόσφαιρα του Ηλιου. Αστρο βαμπίρ εν δράσει! Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ εντόπισαν ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο. Με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου VLT που βρίσκεται στη Χιλή μελέτησαν δεκάδες άστρα της κατηγορίας «Ο» τα οποία βρίσκονται σε διάφορα αστρικά σμήνη του γαλαξία μας. Σε μια από τις παρατηρήσεις εντόπισαν ένα δυαδικό σύστημα στο οποίο ένα άστρο «Ο» έχει δεχθεί την επίθεση του γείτονα του ο οποίος κυριολεκτικά του ρουφάει την ύλη. Οι ειδικοί έχουν ονομάσει αυτά τα άστρα, «άστρα-βαμπίρ». Τα άστρα «Ο» Τα άστρα αυτής της κατηγορίας είναι γιγάντια. Είναι τουλάχιστον 15 φορές μεγαλύτερα από τον Ηλιο και ένα εκατομμύριο φορές πιο λαμπρά εκπέμποντας ένα γαλαζόλευκο φως. Οι ερευνητές μελέτησαν 71 τέτοια άστρα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους βρίσκεται σε δυαδικά αστρικά συστήματα. Σύμφωνα με τους ειδικούς ένα ποσοστό 20-30% αυτών των άστρων συγχωνεύεται τελικά με το γείτονα τους. Οι ερευνητές εντόπισαν ένα δυαδικό σύστημα στο οποίο τα δύο άστρα, ένα άστρο «Ο» και ένα πολύ μικρότερο βρίσκονται σε τέτοια απόσταση μεταξύ τους που δεν μπορεί να υπάρξει συγχώνευση. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι ειδικοί αναφέρουν ότι το ένα εκ των δύο άστρων αρχίζει να ρουφάει την ύλη του άλλου. Το εντυπωσιακό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι εκείνο που έχει εξαπολύσει την επίθεση δεν είναι το άστρο «Ο» αλλά ο μικρός του γείτονας ο οποίος του ρουφάει την ύλη. Το Νότιο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο (ESO) στο οποίο ανήκει το τηλεσκόπιο VLT έδωσε στη δημοσιότητα μια καλλιτεχνική απεικόνιση του εντυπωσιακού φαινομένου.

Ανακαλύφθηκε ηλιακό σύστημα με τροχιές πλανητών που μοιάζουν με το δικό μας. Οι αστρονόμοι εντόπισαν για πρώτη φορά ένα μακρινό ηλιακό σύστημα, σε απόσταση περίπου 10.000 ετών φωτός από τη Γη, οι τροχιές των τριών -έως τώρα γνωστών- εξωπλανητών του μοιάζουν πάρα πολύ με τις τροχιές των πλανητών του δικού μας συστήματος, καθώς όλες βρίσκονται σχεδόν στο ίδιο επίπεδο μεταξύ τους και, παράλληλα, είναι ευθυγραμμισμένες με το επίπεδο περιστροφής του άστρου -ήλιου τους, δηλαδή με τον ισημερινό του. Τα τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει πολλά άλλα ηλιακά συστήματα με «εξωτικούς» εξωπλανήτες, όπως γιγάντιους αέριους «καυτούς Δίες» και βραχώδεις «σούπερ-Γαίες», όμως στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις οι εξωπλανήτες φαίνεται να έχουν ασυνήθιστες τροχιές, αρκετά διαφορετικές και εκκεντρικές σε σχέση με αυτές των πλανητών του δικού μας ηλιακού συστήματος, το οποίο εμφανίζει μία αξιοσημείωτη αστρονομική ευταξία. Η Γη και οι υπόλοιποι επτά πλανήτες κινούνται γύρω από τον Ήλιο σαν δρομείς σε γειτονικές διαδρομές του ίδιου στίβου, στο ίδιο περίπου επίπεδο. Αντίθετα, πολλοί εξωπλανήτες, ιδίως οι λεγόμενοι «καυτοί Δίες», συνήθως εμφανίζουν χαοτική συμπεριφορά, με δραματικές κλίσεις ή και αντίστροφες τροχιές σε σχέση με αυτές του άστρου τους. Τώρα, οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια ΜΙΤ, Καλιφόρνιας-Σάντα Κρουζ κι άλλα ερευνητικά ινστιτούτα, μ’ επικεφαλής τον αστροφυσικό Ρομπέρτο Σάντσις-Ογιέδα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο «Nature», σύμφωνα με το «Science» και το «New Scientist», ανίχνευσαν το πρώτο εξωπλανητικό σύστημα με εξίσου εύτακτες τροχιές πλανητών, οι οποίοι κινούνται γύρω από το άστρο Κέπλερ-30, μεγάλο και φωτεινό όσο ο δικός μας Ήλιος. Χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ», οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το εν λόγω άστρο, όπως και το δικό μας, περιστρέφεται γύρω από ένα κάθετο άξονα και γύρω από αυτό περιφέρονται τρεις πλανήτες, όλοι στο ίδιο επίπεδο. Ο ένας εξωπλανήτης, με διάμετρο περίπου τετραπλάσια από αυτή της Γης, έχει έτος (διάρκεια πλήρους περιφοράς γύρω από το άστρο του) 29 γήινων ημερών, ενώ οι άλλοι δύο, με διάμετρο εννέα και 12 φορές μεγαλύτερη της Γης, έχουν έτη 60 και 143 ημερών αντίστοιχα. Κανείς από τους τρεις εξωπλανήτες δεν είναι «καυτός Δίας». Το ίδιο το άστρο, που είναι σχετικά νεαρής ηλικίας, κάνει μία πλήρη περιφορά γύρω από το εαυτό του κάθε 16 μέρες. Η ανακάλυψη, κατά τον καθηγητή φυσικής του ΜΙΤ Τζος Γουίν, δείχνει ότι το δικό μας ηλιακό σύστημα δεν συνιστά κάποια ασυνήθιστη «ιδιοτροπία» του σύμπαντος και το γεγονός ότι ο Ήλιος μας και οι πλανήτες κινούνται οργανωμένα στο ίδιο επίπεδο, κατά πάσα πιθανότητα δεν αποτελεί μία σπάνια σύμπτωση. Το πόσο συχνό φαινόμενο είναι οι σταθερές και εύτακτες τροχιές των πλανητών στα αστρικά (ηλιακά) συστήματα, έχει σημασία για την εκτίμηση των πιθανοτήτων ύπαρξης εξωγήινης ζωής στο σύμπαν, καθώς, σύμφωνα με τον καθηγητή αστρονομίας Τζέημς Λόιντ του πανεπιστημίου Κορνέλ, οι σταθερές τροχιές ευνοούν ένα σταθερό κλίμα που, με τη σειρά του, ευνοεί την ανάπτυξη ζωής, όπως συνέβη και στη Γη.

Στις 15/5/2012 εγραφα αν: Θα μπορούσε το ήλιο-3(Σελήνη) να λύσει πραγματικά τα ενεργειακά προβλήματα της Γης; Κατι ακομα σχετικό. Οι επιστήμονες θα εξασφαλίσουν ενέργεια στους γήινους για 5000 χρόνια. Η κύρια πηγή ενέργειας, κατά τη γνώμη του Βλαντισλάβ Σεβτσένκο διδάκτορα Φυσικών και Μαθηματικών Επιστημών, επικεφαλής του Τμήματος Έρευνας της Σελήνης του Αστρονομικού Ινστιτούτου του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας, μπορεί να γίνει το ήλιο-3, τα αποθέματα του οποίου υπάρχουν στη Σελήνη. Το κόστος ενός τόνου αυτής της ουσίας θα ανέρχεται περίπου σε ένα δισεκατομμύριο δολάρια, αλλά θα είναι αρκετοί μόνο οι 25 τόνοι του ηλίου-3 για την εξασφάλιση των κατοίκων της Γης με ενέργεια κατά τη διάρκεια ενός έτους. Επί του παρόντος, αυτό το ισότοπο εξορύσσεται στη Γη σε πολύ μικρές ποσότητες, όλο κιόλο μερικών δεκάδων γραμμαρίων το χρόνο, ενώ στη Σελήνη τα αποθέματα του ηλίου-3, σύμφωνα με στις χαμηλότερες εκτιμήσεις, ανέρχονται σε περίπου 500.000 περίπου τόνους.

JUICE. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) ξεκινά την προετοιμασία αποστολής στο σύστημα του Δία. Το πρόγραμμα JUICE, η υλοποίηση του οποίου ως το 2022 έχει εγκριθεί, πρέπει να μελετήσει τόσο τον ίδιο τον πλανήτη-γίγαντα, όσο και τους «παγωμένους» δορυφόρους του Ευρώπη, Γανυμήδη και Καλλιστώ. Οι Ρώσοι επιστήμονες εξετάζουν τη δυνατότητα συμμετοχής στην αποστολή, ωστόσο η υλοποίηση των σχεδίων αυτών εξαρτάται από το πλανητικό πρόγραμμα, που θα προηγηθεί. Τους στόχους της μελέτης του Δία με τη βοήθεια του ευρωπαϊκού σκάφους JUICE παρουσίασε στην Επιστημονική Συνέλευση της Διεθνούς Επιτροπής Διαστημικής Έρευνας (COSPAR), που διεξάγεται στο Μαϊσόρ της Ινδίας, ο Λι Φλέτσερ από την επιστημονική ομάδα του προγράμματος JUICE στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η αποστολή JUICE της ESA, «ψαλιδισμένη εκδοχή» του πιο φιλόδοξου προγράμματος EJSM, έχει επιλεγεί στο πλαίσιο της υλοποίησης τους προγράμματος Cosmic Vision ως μια αποστολή L-κατηγορίας (όπου L, από το αγγλικό large, σημαίνει μεγάλος). Ενώπιον των Ευρωπαίων στέκει ένα δύσκολο έργο. Εξαρχής το σχέδιο EJSM συμπεριλάμβανε δύο δορυφορικά προγράμματα: το JGO (ΕSA) για τη μελέτη του Δία και τον Γανυμήδη και το JEO (NASA) για τη μελέτη του Δία και της Ευρώπης. Στην αποστολή ήταν επίσης έτοιμοι να συμμετάσχουν οι Ιάπωνες με συσκευή για τη μελέτη της μαγνητικής σφαίρας του Δία. Έτσι υπήρχε η δυνατότητα λεπτομερούς μελέτης τόσο των δορυφόρων, όσο και του ίδιου του πλανήτη Δία. Από το 2005 τα γήινα σκάφη επισκέπτονταν τον μεγαλύτερο πλανήτη του Ηλιακού μας συστήματος μόνο «διερχόμενα»: το Cassini κατευθυνόμενο στον Κρόνο, οι New Horizons προς τον Πλούτωνα. Μόνο πρόσφατα κατευθύνθηκε προς τον Δία η αμερικανική διαστημική ομπρέλα Juno, που έχει προορισμό τη μελέτη της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Κατά τον τρόπο αυτό το JUICE προορίζεται να κλείσει το «κενό», που προέκυψε στις πλανητικές έρευνες των γιγάντιων πλανητών. Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι ένα σκάφος πρέπει να μελετήσει και το Δία και τρεις από τους δορυφόρους του: την Ευρώπη, το Γανυμήδη και την Καλλιστώ. Σύμφωνα με το βαλλιστικό σχήμα της αποστολής, που παρουσιάστηκε, για τη μελέτη του Δία και στα πιο υψηλά γεωγραφικά του πλάτη, έχουν προβλεφθεί 26 μήνες και μετά από αυτό το διάστημα το σκάφος θα αλλάξει τροχιά και θα κατευθυνθεί προς τη μελέτη των δορυφόρων. Έχει ευρέως συζητηθεί ο στόχος της αναζήτησης στους δορυφόρους ιχνών πιθανής ζωής είτε ουσιών, που προηγήθηκαν των ζωντανών οργανισμών. Αλλά και ο ίδιος ο Δίας δεν είναι λιγότερο ενδιαφέρων ως ένα φυσικό διαστημικό εργαστήριο για τη μελέτη της δυναμικής των υγρών. Μάλιστα εάν το διαστημόπλοιο Juno, που ήδη κατευθύνεται προς τον πλανήτη, μελετήσει τα βαθύτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, το JUICE θα επικεντρωθεί στα ανώτερα στρώματα, τόσο καθέτως (μελέτη της μεταφοράς ενέργειας, της αγωγής της θερμότητας, του σχηματισμού των νεφών), όσο και οριζοντίως (οι διεργασίες, που εξελίσσονται σε διάφορα γεωγραφικά πλάτη, στις περιοχές των πόλων και η σχέση τους με την μαγνητόσφαιρα και τα πολικά Σέλας). Ένα άλλο αναπάντητο ερώτημα είναι οι μεταβολές της ατμόσφαιρας. Για την εκπλήρωση αυτών των αποστολών απαιτούνται συσκευές, που θα λειτουργούν σε ένα ευρύ φάσμα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (από την υπεριώδη ως τα ραδιοκύματα) με υψηλή χωρική και χρονική ανάλυση. Το πρόγραμμα JUICE έχει ορισμένο ενδιαφέρον και για τη Ρωσία, δεδομένου ότι περίπου πριν από δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια της σχεδίασης της κεντρικής ιδέας του προγράμματος EJSM οι Ρώσοι επιστήμονες πρότειναν να συμμετάσχουν σ’ αυτό με σκάφος προσεδάφισης στον δορυφόρο του Δία, την Ευρώπη. Στην περίπτωση αυτή, όμως, είχε κομβικό ρόλο για τη ρωσική αποστολή το σκάφος της ΝASA, το οποίο έπρεπε να κάνει την προκαταρκτική μελέτη της Ευρώπης. Με τη σημερινή του μορφή το σχέδιο JUICE δεν προβλέπει μακρά παραμονή του σκάφους στην Ευρώπη, γι’ αυτό και η Ρωσία θα πρέπει να επανεξετάσει το σενάριο της αποστολής: είτε να στείλει το σκάφος, το οποίο θα διενεργήσει επιτόπου ήδη την έρευνά, είτε θα κατευθυνθεί στον Γανυμήδη, ο οποίος θεωρείται λιγότερο ελπιδοφόρες από την άποψη της αναζήτησης εκεί ίχνους ζωής, είτε συνθηκών για την ύπαρξή της. Πάντως πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το σκάφος προσεδάφισης στο σύστημα του Δία είναι ένα εξαιρετικά περίπλοκο σχέδιο, ενώ χρόνος για την υλοποίησή του δεν παραμένει και τόσο πολύς. Η επόμενη εκτόξευση στο πλαίσιο του ρωσικού πλανητικού προγράμματος έχει σχεδιαστεί για το 2014. Θα είναι το κοινό ρωσο-ινδικό πρόγραμμα "Luna-Resource", το οποίο επίσης συμπεριλαμβάνει ένα ρωσικό σκάφος προσεδάφισης. Περαιτέρω, σύμφωνα με τα σχέδια που ανακοίνωσε πρόσφατα η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος Roskosmos, έως το 2018 σχεδιάζεται η υλοποίηση περίπου δέκα επιστημονικών αποστολών, μεταξύ των οποίων και τη συνέχιση των εργασιών για τη μελέτη της Σελήνης. Πόσο μπορεί να συμβαδίσει αυτό το πρόγραμμα με την πτήση στο Δία; Από τη μία πλευρά, η πρακτική των διεθνών διαστημικών Υπηρεσιών δείχνει ότι από κοινού με μικρότερης κλίμακας αποστολές γίνεται μονίμως προετοιμασία μεγάλων "στρατηγικών" σχεδίων, όπως θα μπορούσε να είναι για τη Ρωσία το πρόγραμμα του Δία. Από την άλλη πλευρά, στην κατάσταση της Ρωσίας, πιθανώς να ήταν πιο σωστό να ακολουθήσει το δρόμο της σταδιακής ανάκαμψης της διαστημικής βιομηχανίας της με πιο συχνές, αλλά λιγότερο περίπλοκες εκτοξεύσεις και συστηματική δοκιμή διαφορετικών συστημάτων.

Η γλυπτική της φύσης-Σπηλαια Σταλαγμιτών του Ομπιρ στην Αυστρία.

Το «Προγκρές» δεν κατάφερε να συνδεθεί με το ΔΔΣ. Το ρωσικό διαστημόπλοιο εφοδιασμού «Προγκρές» τη νύχτα προς την Τρίτη δεν κατάφερε να συνδεθεί και πάλι με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ), λόγω της βλάβης του συστήματος προσέγγισης. Πριν από 24 ώρες το «Προγκρές» απομακρυνθηκε από τον Σταθμό για να συνδεθεί και πάλι μαζί του, διεξάγοντας ταυτόχρονα δοκιμές αξιολόγησης του εκσυγχρονισμένου συστήματος προσέγγισης «Κουρς». Ωστόσο, κατά την προσπάθεια ενεργοποίησης των νέων συσκευών, εμφανίστηκαν εκεί προβλήματα και το διαστημόπλοιο εγκατέλειψε τις προσπάθειες προσέγγισης στο Σταθμό και απομακρύνθηκε σε ασφαλή απόσταση. Το ρωσικό Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων θα προσπαθήσει ξανά να προσδέσει το μεταγωγικό διαστημόπλοιο Progress M-15M στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) με τη βοήθεια του νέου συστήματος προσέγγισης «Kurs-NA» την Κυριακή 29 Ιουλίου. Νωρίτερα η πρόσδεση ακυρώθηκε λόγω έκτακτης κατάστασης: κατά την προσέγγιση του Progress στο ΔΔΣ σε απόσταση 15 χλμ. το σύστημα προσέγγισης προειδοποίησε για τυχόν ατύχημα και ακύρωσε τον ελιγμό. Ρομποτικό μεταγωγικό της Ιαπωνίας εκτοξεύτηκε για τον ανεφοδιασμό του ISS. Ιαπωνικός πύραυλος H-IIB εκτοξεύτηκε από το διαστημικό κέντρο του νησιού Τανεγκασίμα μεταφέροντας ένα αυτόματο μη επανδρωμένο σκάφος φορτωμένο με προμήθειες για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Δεκαπέντε λεπτά μετά την πυροδότηση κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό στις 11.16 τοπική ώρα το Σάββατο, ο πύραυλος απελευθέρωσε το ATV (Αυτοματοποιημένο Όχημα Μεταφοράς) στο οποίο οι Ιάπωνες έχουν δώσει το παρατσούκλι «κονοτόρι», δηλαδή «γερανός». Όπως ανακοίνωσε η JAXA, η ιαπωνική Υπηρεσία Εξερεύνησης Αεροδιαστήματος, το σκάφος θα προσδεθεί στο πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα στις 17 Ιουλίου, όπου θα παραδώσει τρόφιμα, ρουχισμό και πειραματικά εργαλεία. Το ιαπωνικό μεταγωγικό είναι το πρώτο από τα συνολικά εννέα σκάφη που θα περάσουν από τον ISS σε διάστημα 17 ημερών. Μετά τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων πέρυσι το καλοκαίρι, ο ανεφοδιασμός του σταθμού έχει ανατεθεί σε ιαπωνικά και ευρωπαϊκά ρομποτικά σκάφη, ενώ η NASA είναι έτοιμη να αναθέσει και επίσημα της αποστολές σε αμερικανικές ιδιωτικές εταιρείες. H κάψουλα Dragon της εταιρείας Space X έχει ήδη πραγματοποιήσει την πρώτη, δοκιμαστική αποστολή εμπορικού σκάφους στον ISS. Τις μεταφορές πληρωμάτων έχουν αναλάβει αποκλειστικά τα ρωσικά Soyuz. Το ιαπωνικό ATV αναπτύχθηκε από τη Mitsubishi Heavy Industries, τη μεγαλύτερη ιαπωνική εταιρεία αεροδιαστημικής τεχνολογίας, η οποία αναμένεται να αναλάβει σύντομα τον έλεγχο των τεσσάρων ακόμα αποστολών ανεφοδιασμού που θα πραγματοποιήσει η Ιαπωνία μέχρι το 2016. Η Ιαπωνία ελπίζει τώρα ότι ο πύραυλος H-IIB με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η τελευταία εκτόξευση θα προσελκύσει πελάτες στην επικερδή αγορά εκτόξευσης εμπορικών δορυφόρων. Πέθανε η Σάλι Ράιντ, η πρώτη Αμερικανίδα που ταξίδεψε στο Διάστημα. Η Σάλι Ραιντ, η πρώτη Αμερικανίδα που ταξίδεψε στο διάστημα, πέθανε τη Δευτέρα σε ηλικία 61 ετών μετά από 17μηνη μάχη με τον καρκίνο, όπως ανακοίνωσε το ίδρυμα επιστημών Σάλι Ράιντ στο Σαν Ντιέγκο. Η Ράιντ, η οποία είχε σπουδάσει φυσικός, ήταν στην πτήση του διαστημικού λεωφορείου Challenger στις 18 Ιουνίου 1983, σε μια εξαήμερη αποστολή κατά την οποία τέθηκαν σε τροχιά δύο δορυφόροι. Επανέλαβε τη διαστημική πτήση ένα χρόνο αργότερα. Η Ράιντ με χάρη και επαγγελματισμό έσπασε τα εμπόδια που υπήρχαν για τις γυναίκες όσον αφορά τις πτήσεις στο διάστημα και ουσιαστικά άλλαξε το πρόσωπο του διαστημικού προγράμματος των ΗΠΑ. Μετά την αποχώρηση της από τη NASA το 1989, έγινε καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο και επιδίωξε να ενθαρρύνει τα νεαρά κορίτσια να συνεχίσουν στο δικό της διαστημικό δρόμο. Υπηρέτησε επίσης σε διοικητικά συμβούλια έρευνας που εξέτασαν τις συνθήκες συντριβής τόσο του Challenger όσο και του Columbia. «Η ιστορική πτήση της Σάλι στο Διάστημα δημιούργησε νέα κατάσταση για το έθνος και την έκανε ένα πολύ οικείο πρόσωπο στους Αμερικανούς» αναφέρει σχετική ανακοίνωση του ιδρύματος Σάλι Ράιντ. http://www.tovima.gr/webtv/#340886 Καταιγίδα κομητών. Ενα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA. Το τηλεσκόπιο εντόπισε έναν μεγάλο αριθμό κομητών οι οποίοι είχαν πλησιάσει σε ένα κοντινό μας άστρο. Πρόκειται για μια «καταιγίδα κομητών», όπως την ονόμασαν οι ειδικοί. Το φαινόμενο λαμβάνει χώρα στο άστρο Eta Corvi που βρίσκεται σε απόσταση 60 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Κόρακα. Το Eta Corvi ανήκει στην ίδια κατηγορία με τον Ηλιο αλλά είναι 40% μεγαλύτερο και 30% νεότερο από το μητρικό μας άστρο.

Η εξωγήινη νόηση όπου νά ’ναι θα εκδηλωθεί...Αποψη για τρόπους διαδοσης στον Γαλαξία. Ακόμη δεν έχει καταλαγιάσει η αναστάτωση από τις ταινίες του Discovery Channel με τα σχόλια του Στίβεν Χόκινγκ, που προκαλούσαν σοκ. Ένας από τους πλέον γνωστούς θεωρητικούς φυσικούς με τη μεγαλύτερη επιρροή από επιστημονική άποψη, κάτοχος του βραβείου Νομπέλ έκανε την εντυπωσιακή δήλωση ότι εξωγήινοι είναι σχεδόν βέβαιο ότι υπάρχουν. Όμως εξορκίζει την ανθρωπότητα να μην επιχειρήσει να έλθει σε επαφή μαζί τους. Ο επιστήμονας εκφράζει τις σκέψεις του για τους εξωγήινους κόσμους όχι για πρώτη φορά. Είχε δοξαστεί χάρη στο βιβλίου του «Σύντομη ιστορία του χρόνου» σχετικά με την προέλευση του Σύμπαντος. Στη νέα τηλεοπτική σειρά ο Χόκινγκ δήλωσε ότι άλλες μορφές ζωής υπάρχουν σε πολλά σημεία του Σύμπαντος, αλλά οι εξωγήινοι μπορεί απλώς να χρησιμοποιήσουν τη Γη ως πηγή πόρων για να την κατακτήσουν και να προχωρήσουν ακόμη πιο πέρα. Με την αναζήτηση εξωγήινης ζωής η ανθρωπότητα ασχολείται αρκετές δεκάδες χρόνια. Οι Αμερικανοί επιστήμονες αποφάσισαν για να θεμελιώσουν την αναγκαιότητα της αναζήτησης νοήμονος ζωής στο Διάστημα να εφαρμόσουν το παράδοξο του διάσημου φυσικού Ενρίκο Φέρμι, το οποίοι εκείνοι κατανοούν ως αντίφαση ανάμεσα στην υψηλή πιθανότητα ύπαρξης νοήμονος ζωής στο Σύμπαν και την έλλειψη ορατών δειγμάτων αυτής της ύπαρξης. Ο επιστήμονας έθεσε μια απλή ερώτηση: «Εάν οι εξωγήινοι πολιτισμοί είναι τόσο πολλοί, τότε γιατί δεν τους βλέπουμε;». Οι Αμερικανοί πρότειναν τη λύση σε αυτό το παράδοξο. Διαπίστωσαν ότι αν θέσουμε ότι ο μέσος όρος ζωής του ευφυούς πολιτισμού στον Γαλαξία μας ισοδυναμεί με 1000 χρόνια (οι κάτοικοι της Γης στέλνουμε ραδιοσήματα στο Διάστημα εδώ και μόλις 100 χρόνια), τότε στον Γαλαξία μας μπορούν να υπάρξουν, χωρίς να γνωρίζουν ο ένας για τον άλλο, περισσότεροι από 200 πολιτισμοί. Οι Βρετανοί προχώρησαν ακόμη περισσότερο. Στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου πιστεύουν ότι στον Γαλαξία μας υπάρχουν τουλάχιστον 361 ευφυείς πολιτισμοί, και ο μέγιστος αριθμός τους μπορεί να είναι 38.000. Οι επιτυχίες στη θεωρία εμπνέουν σήμερα όχι μόνο τους επιστήμονες από το SETI, αλλά και εκατομμύρια εθελοντών σε όλο τον πλανήτη, οι οποίοι ακόμη από το 1960 προσπαθούν να ακούσουν ραδιοσήματα άγνωστων κόσμων. Το 1977 το ραδιοτηλεσκόπιο του Πανεπιστημίου Οχάιο έλαβε ένα σήμα, που διήρκεσε περίπου 37 δευτερόλεπτα. Το σήμα είχε ήρθε από τον αστερισμό του Τοξότη και το ισχυρότερο από όσα είχαν καταγραφεί στο παρελθόν. Το 2004 το ραδιοτηλεσκόπιο στο Arecibo του Πουέρτο Ρίκο κατέγραψε ένα συνθηματικό μήνυμα, που πήρε το όνομα SHGb02+14a και προερχόταν από εκείνο το τμήμα του Σύμπαντος, ότου ο αστερισμός του Κριού συνορεύει με τους Ιχθείς. Τα τελευταία στοιχεία, που δημοσιεύθηκε το 2008 από Αμερικανούς επιστήμονες που εργάζονται για την Έρευνα για Εξωγήινη Νοημοσύνη πρόγραμμα, μπορεί να ονομάζεται συγκλονιστική. Ένα από τα πιο κοντινό αστέρι στη Γη συστήματα μπορεί να είναι ένα ακριβές αντίγραφο του ηλιακού μας συστήματος, μόνο τα αρχικά στάδια της ανάπτυξης. Δεν αποκλείεται, έτσι ώστε ο άνθρωπος είχε αντιγραφεί μια φορά ένα πλάσμα που έζησε πριν από εκατομμύρια χρόνια σε απομακρυσμένους κόσμους. Τα τελευταία στοιχεία, που δημοσιοποιήθηκαν το 2008 από Αμερικανούς επιστήμονες, οι οποίοι εργάζονται για το Πρόγραμμα Αναζήτησης Εξωγήινων Πολιτισμών, θα μπορούσε κανείς πλήρως να τα ονομάσει συγκλονιστική. Ένα από τα πιο κοντινά στη Γη αστρικά συστήματα μπορεί να είναι ένα ακριβές αντίγραφο του Ηλιακού μας συστήματος, όμως στα αρχικά στάδια της ανάπτυξής του. Δεν αποκλείεται, κατ’ αυτόν τον τρόπο, ότι άνθρωπος αντέγραψε κάποτε ένα δημιούργημα, που έζησε πριν από εκατομμύρια χρόνια σε απομακρυσμένους κόσμους. Ο Σουηδός χημικός Svante Arrhenius, ένας από τους πρώτους νικητές του βραβείου Νομπέλ, εξέφρασε στα τέλη του 19ου αιώνα την ιδέα της πανσπερμίας: η ζωή στη Γη θα μπορούσε να έχει προέλθει από το Διάστημα. Η επίσημη επιστήμη του εικοστού αιώνα αγνοούσε αυτή την υπόθεση. Τώρα, όμως, πολλοί από τους κορυφαίους θεωρητικούς φυσικούς στην Ευρώπη και τη Ρωσία ασχολούνται ενεργά με το πρόβλημα της "προσέλευσης" της ζωής στον πλανήτη μας, διαψεύδοντας την "επίσημη" θεωρία ότι η Γη είναι το κέντρο του κόσμου και ότι όλο το Σύμπαν περιστρέφεται γύρω από τη Γη. Στη Ρωσία τη θεωρία της εξωγήινης προέλευσης της ζωής έχουν θεμελιώσεις επιστήμονες του Ινστιτούτου Φασματοσκοπίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Από φιλοσοφική άποψη μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι εξωγήινοι επιδιώκουν να συνεχίσουν τη ζωή τους και να μεταβιβάσουν τις συγκεντρωμένες γνώσεις τους. Γι’ αυτό και στα όντα από άλλους πλανήτες θα ήταν πολύ προτιμότερο να στέλνουν στο περιβάλλον διάστημα στα όρια του Γαλαξία μας εκατοντάδες χιλιάδες τόνους βιολογικών μορίων, δηλαδή μικροκάψουλες του DNA, τα οποία περιέχουν όλες τις πληροφορίες σχετικά με το είδος της ζωής, στο οποίο ανήκουν. Ο τρόπος αυτός «ανταλλαγής» πληροφοριών είναι συμφέρον και από ενεργειακή άποψη. Τα σωματίδια του DNA, που αποστέλλονται στο Διάστημα με αστρονομική ταχύτητα δεκάδων χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, διασκορπίζονται Γαλαξία μέσα σε μερικά εκατομμύρια χρόνια, διάστημα «ευνοϊκό για την αντίληψη». Αντιθέτως τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα, που κινούνται με την ταχύτητα του φωτός, εξαπλώνονται πολύ γρήγορα και εμπεριέχουν πολύ λίγες πληροφορίες. Είναι φυσικό ότι ένα μέρος των «απεσταλμένων» θα χαθεί: θα κυριευθεί από το πεδίο βαρύτητας αστεριών και θα καεί, ένα μέρος θα καταστραφεί κατά τις εκρήξεις των αστέρων σούπερ νόβα, αλλά ένα ορισμένο μερίδιο μπορεί να βρεθεί σε πλανήτες με πιο ευνοϊκές συνθήκες, όπως αυτές της Γης. Εάν ο πλανήτης αποδειχθεί κατάλληλος, το βιολογικό σήμα δεν θα εξαφανιστεί σ’ αυτήν χωρίς να αφήσει ίχνη. Πέφτοντας, για παράδειγμα, στο νερό συγκεκριμένης θερμοκρασίας, το «σήμα» αρχίζει να αναπτύσσεται. Στο DNA εμπεριέχεται κολοσσιαίος όγκος πληροφοριών - 109 μονάδες του γενετικού αλφαβήτου από τέσσερα «γράμματα» - τα νουκλεοτίδια. Να φανταστούμε όλες τις δυνατές εκδοχές συνδυασμών είναι απλώς αδύνατο. Έτσι εμφανίζεται η ζωή. Οι μοριακοί γενετιστές υποστηρίζουν ότι μόνο το 5% του ανθρώπινου DNA περιέχει χρήσιμες πληροφορίες. Το υπόλοιπο 95% είναι το "περισσεύον" μέρος του DNA, όπου κρύβεται το μυστικό της προέλευσης της ζωής, συμπεριλαμβανομένου και των χρήσιμων και αναγκαίων για την περαιτέρω ανάπτυξη της ανθρωπότητας πληροφοριών. Φαίνεται ότι για να πετύχουμε το επίπεδο της ανάπτυξής «τους», θα μπορούσαμε να φέρουμε εις πέρας την ίδια επιχείρηση για τη διάδοση της ζωής στον Γαλαξία τα επόμενα εκατομμύρια χρόνια. Υπάρχει μια ακόμη σημαντική απόδειξη ότι η ζωή στη Γη "εισήλθε" από το Διάστημα. Πρόσφατες μικροβιολογικές μελέτες στο Ρωσικό Ινστιτούτο Διαστημικής Ιατρικής δείχνουν ότι η ζωή προέκυψε αμέσως μόλις εμφανιστηκαν οι απαραίτητες προϋποθέσεις. Εάν υπολογίσουμε ότι η διαπιστωμένη ηλικία του πρώτου γονιδίου της γης, τα 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια και η γεωλογική ηλικία σχηματισμού της Γης, τα 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια, είναι πολύ κοντινές, τότε εμείς κι εσείς είμαστε μαζί οι πιο πραγματικοί «εξωγήινοι».

Οι 5 εξωπλανήτες που μπορούν να φιλοξενήσουν ζωή. Ο εξωπλανήτης Gliese 581g είναι επίσημα το νούμερο 1 στην κατάταξη των δυνητικά κατοικήσιμων πλανητών πέραν του ηλιακού μας συστήματος. Ο εξωπλανήτης που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να φιλοξενεί (ή να μπορεί να φιλοξενήσει) ζωή βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα άστρο που απέχει 20 έτη φωτός από τη Γη. Οι άλλοι 4 εξωπλανήτες στο τοπ 5 των κατοικίσιμων πλανητών είναι οι: Gliese 667Cc, Kepler-22b, HD85512 και o Gliese 581d – σύμφωνα με τους αστρονόμους του Πανεπιστημίου του Πουέρτο Ρίκο στο Αρεσίμπο.

Ο Mars Odyssey «περιμένει» το Curiosity. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια καλλιτεχνική απεικόνιση του δορυφόρου Mars Odyssey ενώ περνάει πάνω τον Βόρειο Πόλο του Αρη τον οποίο παρατηρεί και μελετά από το 2001. Οι τεχνικοί της NASA οδήγησαν τον δορυφόρο σε ένα σημείο από το οποίο θα μπορεί να παρακολουθεί τη διαδικασία προσεδάφισης του ρομποτικού εξερευνητή Curiosity στον κόκκινο πλανήτη. Το σκάφος που μεταφέρει το ρομπότ βρίσκεται καθοδόν προς τον Αρη και σύμφωνα με τον προγραμματισμό θα το απελευθερώσει στις 6 Αυγούστου. Ο Mars Odyssey θα παρακολουθεί την όλη διαδικασία και στείλει σήμα αν όλα πήγαν ομαλά και το Curiosity προσεδαφίστηκε με επιτυχία.

Πως δημιουργείται ένας γαλαξίας. Στο βίντεο που ακολουθεί περιγράφεται ο σχηματισμός ενός γαλαξία. Με πράσινο χρώμα απεικονίζεται (κυρίως) το αέριο υδρογόνο και ο χρόνος (κάτω δεξιά) – ξεκινώντας μετά την Μεγάλη Έκρηξη - εκφράζεται σε δισεκατομμύρια χρόνια. Η σκοτεινή ύλη είναι παρούσα αλλά δεν φαίνεται. Καθώς η προσομοίωση αρχίζει το αέριο υδρογόνο έλκεται και συσσωρεύεται σε περιοχές στις οποίες η βαρύτητα είναι μεγαλύτερη. Σύντομα πολλοί πρωτο-γαλαξίες σχηματίζονται, περιστρέφονται και αρχίζουν να συγχωνεύονται. Μετά από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια δημιουργείται ένα σαφώς καθορισμένο κέντρο που κυριαρχεί σε μια περιοχή με διάμετρο 100000 έτη φωτός και αρχίζει να μοιάζει με δίσκο γαλαξία. Ωστόσο, μετά από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια αυτός ο «πρώιμος» γαλαξίας συγκρούεται με έναν άλλο γαλαξία και καθώς φτάνουμε στο μισό της σημερινής ηλικίας του σύμπαντος αναπτύσσεται ένας μεγαλύτερος δίσκος. Στη συνέχεια όλες οι μικρότερες συγκεντρώσεις ύλης – μικροί δορυφόροι γαλαξίες – απορροφώνται από τον μεγαλύτερο. Η προσομοίωση ολοκληρώνεται όταν φθάνουμε στην σημερινή ηλικία του σύμπαντος. Κάπως έτσι σχηματίστηκε και ο γαλαξίας μας, αν και οι συγχωνεύεις με άλλους γαλαξίες δεν τελείωσαν γι αυτόν. Συνεχίζει να καταβροχθίζει μικρούς νάνους γαλαξίες που βρίσκονται στη γειτονιά του (διαβάστε σχετικά: Ο Γαλαξίας μας είναι ακόμη πεινασμένος). http://physicsgg.wordpress.com/2011/12/03/%CE%BF-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B7-%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF/ Άλλωστε, αναμένεται μέσα σε λίγα δισεκατομμύρια χρόνια η σύγκρουσή του με τον γειτονικό γαλαξία Ανδρομέδα (διαβάστε σχετικά: Όταν ο Γαλαξίας μας θα συγκρουστεί με τον γαλαξία της Ανδρομέδας). http://physicsgg.wordpress.com/2011/04/05/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF-%CE%BC%CE%B5/ Βιντεο:

Άγνωστο είδος χημικού δεσμού «υπάρχει μόνο σε νεκρά άστρα» Πέρα από τα δύο είδη χημικών δεσμών που γνωρίζουμε σήμερα, ένα εντελώς διαφορετικό είδος δεσμού πρέπει να υπάρχει στα άστρα νετρονίων και τους λευκούς νάνους, δείχνουν τα υπολογιστικά μοντέλα ερευνητών στη Νορβηγία. O λόγος για τον εξωτικό «κάθετο παραμαγνητικό δεσμό». Οι χημικοί γνωρίζουν σήμερα δύο είδη δεσμών: τους ιοντικούς δεσμούς, στους οποίους ένα ηλεκτρόνιο μεταπηδά από ένα άτομο σε ένα άλλο, αναγκάζοντας τα άτομα να ενωθούν με ηλεκτροστατικές δυνάμεις· και τους ομοιοπολικούς δεσμούς, στους οποίους δύο ή περισσότερα άτομα μοιράζονται τα ίδια ηλεκτρόνια. Και στις δύο περιπτώσεις, ο δεσμός διαλύεται όταν η ενέργεια των ηλεκτρονίων ξεπεράσει ένα κρίσιμο όριο. Αυτό όμως φαίνεται πως δεν ισχύει στον παράξενο υποθετικό δεσμό που περιγράφει τώρα ο Τρίβγκε Χελγκάκερ στο περιοδικό Science. H ομάδα του Χελγκάκερ στο Πανεπιστήμιο του Όσλο εξέτασε στον υπολογιστή τι συμβαίνει όταν άτομα υδρογόνου σχηματίζουν δεσμούς κάτω από την επίδραση ακραίων μαγνητικών πεδίων, της τάξης των 100.000 Tesla -δέκα δισεκατομμύρια φορές ισχυρότερα από το μαγνητικό πεδίο της Γης. Τα μόρια υδρογόνου (H2) μπορούν να παρομοιαστούν με δύο σφαίρες που ενώνονται μέσω μιας ράβδου, σε ένα σχήμα που θυμίζει βαράκι γυμναστικής. Όταν εκτεθεί σε σχετικά ασθενή μαγνητικά πεδία, το «βαράκι» προσανατολίζεται έτσι ώστε να είναι παράλληλο με τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι, σε αντίθεση με ό,τι θα φανταζόταν κανείς, το μόριο δεν διασπάται όταν η ενέργεια των ηλεκτρονίων του αυξηθεί από το μαγνητικό πεδίο πέρα από το θεωρητικό όριο. Αντίθετα, το μόριο περιστρέφεται έτσι ώστε ο άξονάς του να είναι κάθετος με τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου, και ο δεσμός που περιέχει γίνεται ακόμα ισχυρότερος. Αυτό φαινομενικά παραβιάζει τη λεγόμενη απαγορευτική αρχή του Πάουλι. Σύμφωνα με την αρχή αυτή, τα ηλεκτρόνια ενός ατόμου ή μορίου δεν μπορούν να βρίσκονται στην ίδια κβαντική κατάσταση, γι΄αυτό και τα ηλεκτρόνια ενός δεσμού αναγκαστικά σχηματίζουν ζεύγη με αντίθετες ιδιοστροφορμές (spin). Όταν όμως ο δεσμός εκτεθεί σε ακραία μαγνητικά πεδία, οι ιδιοστροφορμές όλων των ηλεκτρονίων ευθυγραμμίζονται με τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου, αναγκάζοντας το ένα από τα δύο ηλεκτρόνια του ζεύγους να μεταπηδήσει σε διαφορετική θέση, ή διαφορετικό τροχιακό, προκειμένου να μην παραβιαστεί η αρχή του Πάουλι. Η μεταπήδηση αυτή προκαλεί κανονικά τη διάσπαση του δεσμού, εκτός εάν το μόριο εκτεθεί σε ισχυρό μαγνητικό πεδίο, οπότε ευθυγραμμίζεται κάθετα στις γραμμές του πεδίου. «Η χημεία και η μοριακή φυσική αλλάζουν δραματικά παρουσία ενός ισχυρού μαγνητικού πεδίου» σχολιάζουν οι ερευνητές. Τέτοιοι παραμαγνητικοί δεσμοί, εικάζουν οι ερευνητές, μπορεί να υπάρχουν στα άστρα νετρονίων και τους λευκούς νάνους, κατάλοιπα νεκρών άστρων που έχουν καταρρεύσει υπό το βάρος τους και σχηματίζουν υπέρπυκνα σώματα με ισχυρά μαγνητικά πεδία. Στην πράξη, πάντως, η ύπαρξη αυτών των δεσμών θα ήταν δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να επιβεβαιωθεί πειραματικά: τα μαγνητικά πεδία που θα απαιτούνταν είναι 10.000 φορές ισχυρότερα από τα πεδία που μπορούμε σήμερα να δημιουργήσουμε στη Γη. Η μόνη ελπίδα για την επιβεβαίωση των θεωρητικών υπολογισμών θα ήταν να επηρεάζουν οι δεσμοί την ακτινοβολία των άστρων νετρονίων και των λευκών νάνων, οπότε η ύπαρξή τους θα γινόταν αντιληπτή στη φασματική υπογραφή αυτών των σωμάτων.

Η Ρωσία σχεδιάζει να προσεληνωθεί ως το 2018. Η Ρωσία άρχισε την εκπόνηση επανδρωμένων διαστημοπλοίων για πτήσεις στη Σελήνη. Οι δοκιμαστικές εκτοξεύσεις θα αρχίσουν το 2015. Εκτός αυτού, οι Ρώσοι επιστήμονες θέλουν να κατασκευάσουν διαστημόπλοια για προσεδάφιση στη Σελήνη και αποσελήνωση, διατροχιακά ρυμουλκά και διαστημόπλοιο για τεχνική εξυπηρέτηση των τροχιακών συσκευών. Η «Ρωσκόσμος» επεξεργάζεται στρατηγική ανάπτυξης της χώρας στην τροχιά της Γης και υψηλότερα ως το 2030. Σ΄ αυτή τη στρατηγική περιλαμβάνεται ακριβώς και η εξερεύνηση της επιφάνειας της Σελήνης. Υπό τον όρο της δέουσας χρηματοδότησης η Ρωσία στο μέλλον θα μπορεί να κατασκευάσει ακόμα και βάση στο μοναδικό δορυφόρο του πλανήτη μας, είπε ο αρχισυντάκτης του εντύπου «Ειδήσεις της κοσμοναυτικής» Ίγκορ Μαρίνιν: - Σήμερα στη Σελήνη έχουν ανακαλυφθεί αρκετά μεγάλα αποθέματα νερού. Αυτό σημαίνει ότι για την αξιοποίηση της Σελήνης δεν χρειάζεται να μεταφέρεται εκεί νερό από τη Γη. Δηλαδή και η ενέργεια, και το οξυγόνο και πολλές άλλες χημικές ουσίες, που αποτελούν καύσιμο, θα μπορούν να λαμβάνονται άμεσα στη Σελήνη. Γι΄αυτό η αξιοποίηση της Σελήνης θα είναι πολύ πιό φθηνή, από ότι νομίζαμε τη δεκαετία του ΄70 του περασμένου αιώνα. Νωρίτερα εκπρόσωποι της Ρωσκόσμος έκαναν δηλώσεις ότι διεξάγουν συνομιλίες με τους ευρωπαίους και τους αμερικανούς ομόλογούς τους. Ωστόσο τα σχέδια με τους εταίρους από την Ινδία και την Κίνα έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας, είναι πεπεισμένος ο συντάκτης του περιοδικού «Αβιαπανοράμα» Σεργκέι Πούχοφ: - Τη ρωσική πυραυλο-διαστημική βιομηχανία την περιμένει καλή προοπτική συνεργασίας με την Ινδία και την Κίνα. Εκτός αυτού έχουμε διαστημικό πρόγραμμα δημιουργίας υπερσύχρονου συγκοινωνιακού διαστημικού συστήματος, την εκπόνηση του οποίου προωθούν σήμερα οι σχεδιαστές μηχανολόγοι. Η Σελήνη είναι το πλησιέστερο προς τη Γη και το καλύτερα ερευνημένο ουράνιο σώμα. Το 1967 οι γήινοι υπόγραψαν σε κυβερνητικό επίπεδο Συνθήκη για τις αρχές δραστηριότητας των κρατών σε ό,τι αφορά την εξερεύνηση και χρησιμοποίηση του διαστημικού χώρου, συμπεριλαμβανομένης και της Σελήνης και άλλων ουράνιων σωμάτων. Βάσει αυτής της Συνθήκης κανείς δεν μπορεί να ιδιοποιείται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εδάφη σε πλανήτες ή στους δορυφόρους τους. Εκτός αυτού, στη Σελήνη δεν επιτρέπονται οι δοκιμές πυρηνικών όπλων και η κατασκευή στρατιωτικών βάσεων. Γι΄αυτό στο προσεχές μέλλον η Σελήνη έχει πιθανότητες να καταστεί όχι μόνο αντικείμενο στο διάστημα για καρποφόρα συνεργασία μεταξύ των χωρών, αλλά και το μοναδικό στο ηλιακό σύστημα ουράνιο σώμα, στο οποίο θα υπάρχει ζωή και δεν θα υπάρχουν πολεμικές συγκρούσεις.

Από το Λύκειο στη NASA για εκπαίδευση. Δύο μαθητές που αρίστευσαν στον 17ο Διαγωνισμό Αστρονομίας και Διαστημικής θα βιώσουν για εννιά ημέρες τη σκληρή εκπαίδευση των αστροναυτών στις εγκαταστάσεις της NASA. Ο Νίκος Κουκουφίλιππας και η Ιωάννα Κούρκουλου αναχώρησαν για τις εγκαταστάσεις της NASA στο Huntsville της Αλαμπάμα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής όπου και θα περάσουν την εκπαίδευση των αστροναυτών. "Συμμετείχα και πέρυσι, αλλά φέτος πήγα πολύ καλύτερα και κατάφερα να εξασφαλίσω τη μία από τις δύο θέσεις για το εκπαιδευτικό ταξίδι στη NASA. Φυσικά είμαι πολύ χαρούμενος, καθώς μου αρέσει πολύ η αστρονομία. Μάλιστα σκέφτομαι να γίνω αστροφυσικός" δήλωσε ο 16χρονος μαθητής που του χρόνου θα κάθεται στα θρανία της Β' τάξης του Λυκείου. "Η αστρονομία σου δίνει το έναυσμα να ψάξεις τα πάντα. Ακόμα και για την αρχή του κόσμου. Είμαι μία επιστήμη που σου κινεί το ενδιαφέρον", συμπλήρωσε. Ενθουσιασμένη και η 17χρονη μαθήτρια που σημείωσε ότι διάβασε πολύ σκληρά για να αντεπεξέλθει στον διαγωνισμό. "Ήταν η τρίτη φορά που συμμετείχα. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Ασχολούμαι από μικρή με την αστρονομία, η οποία είναι μια πολύ όμορφη επιστήμη. Περιμένω με αγωνία την ώρα που θα ξεκινήσω την εκπαίδευση των αστροναυτών", σημείωσε. Οι δύο αριστούχοι μαθητές θα επιστρέψουν από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής το Σάββατο 28 Ιουλίου. "Όλα αυτά συνηγορούν στο διαρκές αίτημα των πολυάριθμων αστρονομικών συλλόγων να επανέλθει το μάθημα της Αστρονομίας στα Λύκεια της χώρας, όπως ήταν παλιότερα", τόνισε ο πρόεδρος της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος, Κωνσταντίνος Μαυρομάτης.

Στη Ρωσία σχεδιάζουν διαστημόπλοια για επανδρωμένες πτήσεις στη Σελήνη. Το πρώτο διαστημόπλοιο για επανδρωμένες πτήσεις στη Σελήνη θα κατασκευαστεί στη Ρωσία μετά το 2018, δήλωσε ο γενικός διευθυντής του Επιστημονικού-Ερευνητικού Ινστιτούτου Μηχανοκατασκευών Γκενάντι Ράικουνοφ. Κατά τα λεγόμενά του, η εργασία για το σχέδιο αυτό έχει ήδη αρχίσει. Το 2015 θα πραγματοποιηθούν οι δοκιμαστικές μη επανδρωμένες εκτοξεύσεις του νέου διαστημοπλοίου, ενώ το 2018 έχει προγραμματιστεί η πρώτη επανδρωμένη εκτόξευση. Εν συνεχεία πρέπει να δημιουργηθούν σκάφη για προσέγγιση και αναχώρηση από το έδαφος της Σελήνης, διατροχιακά ρυμουλκά, διαστημόπλοια τεχνικής εξυπηρέτησης και επισκευής των διαστημικών σκαφών στο Διάστημα.

Μπορεί το θέμα να μην εχει αμεση σχέση με την Διαστημική Εξερεύνηση αλλα χωρίς Μαθηματικά δεν μπορείς να προχωρήσεις. Πέντε μετάλλια και μια εύφημο μνεία στην Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα. Ένα Χρυσό, ένα αργυρό, τρία Χάλκινα μετάλλια και μια εύφημο μνεία έφεραν οι Έλληνες Μαθητές από την 53η Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα, η οποία διοργανώθηκε στην πόλη Mar del Plata της Αργεντινής από τις 4 έως τις 16 Ιουλίου. Η ελληνική εταιρεία Μαθηματικών προετοιμάζει και υποστηρίζει τις προσπάθειες των μαθητών πάντα σε εθελοντική βάση. Κάθε χρόνο διοργανώνει πέντε εξετάσεις, όπου ανάμεσα από 15.000 παιδιά βγαίνουν δύο εθνικές ομάδες. Η μία είναι των μικρών, στην οποία συμμετέχουν παιδιά μέχρι 15 μιση ετών και η άλλη είναι των νέων μέχρι την ηλικία των 19, δηλαδή να βρίσκονται ακόμα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι Διεθνείς Μαθηματικές Ολυμπιάδες είναι ένας θεσμός υψηλότατου επιστημονικού επιπέδου όπου συμμετέχουν τα μεγαλύτερα ταλέντα στο χώρο των μαθηματικών από όλο σχεδόν τον κόσμο. «Βρισκόμαστε στην 25η θέση ανάμεσα σε 103 χώρες, οι οποίες συμμετέχουν στον διαγωνισμό. Είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που παίρνουμε χρυσό μετάλλιο και αυτό μας κάνει πιστεύουμε ότι κάθε χρόνο θα πηγαίνουμε όλο και καλύτερα, γιατί τα παιδιά, τα οποία συμμετέχουν πέρα από το ταλέντο τους, δουλεύουν πολύ και έχουν ήθος. Φέτος και τα έξι παιδιά που συμμετείχαν βραβεύτηκαν» αναφέρει ο κ. Ιωάννης Τιρλής από την Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία. «Από την Δευτέρα Γυμνασίου συμμετέχω σε διαγωνισμούς μαθηματικών μετά από την παρότρυνση μιας καθηγήτριας μου, η οποία με ενημέρωσε γι' αυτούς. Σήμερα έχω κατακτήσει έξι συνολικά μετάλλια με τελευταίο το αργυρό στην Ολυμπιάδα της Αργεντινής» αναφέρει ο Παναγιώτης Δημάκης, ο 16χρονος μαθητής από την Αθήνα. «Αφιερώνω αρκετές ώρες για διάβασμα μέσα στην εβδομάδα και έχω παραγγείλει και κάποια βιβλία από το διαδίκτυο λίγο πιο εξειδικευμένα σχετικά με τους μαθηματικούς διαγωνισμούς. Μπαίνω ακόμα και σε κάποια φόρουμ, στα οποία συζητάμε με διάφορα παιδιά σχετικά με ασκήσεις και τις λύσεις τους» προσθέτει ο Παναγιώτης. Τα περιοδικά, τα οποία εκδίδει η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία «Ευκλείδης Α» για μαθητές Γυμνασίου, «Ευκλείδης Β» για μαθητές Λυκείου και «Ο Μικρός Ευκλείδης» για το Δημοτικό, αποτελούν υποστηρικτικό υλικό αυτών των διαγωνισμών, καθώς περιλαμβάνουν τα θέματα και τις λύσεις των Πανελλήνιων και Διεθνών διαγωνισμών κάθε χρονιάς, όπως επίσης και παρεμφερή ερωτήματα και προβλήματα επιμελημένα από τις Επιτροπές των διαγωνισμών. Οι νικητές του διαγωνισμού είναι: Λώλας Παναγιώτης Χρυσό Μετάλλιο Δημάκης Παναγιώτης Αργυρό Μετάλλιο Μουσάτωβ Αλέξανδρος Χάλκινο Μετάλλιο Σκιαδόπουλος Αθηναγόρας Χάλκινο Μετάλλιο Τσίνας Κωνσταντίνος Χάλκινο Μετάλλιο Τσαμπασίδης Ζαχαρίας Εύφημη Μνεία

Εντοπισμός εξωπλανήτη μικρότερου από τη Γη. Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι ανακάλυψαν ένα πλανήτη έξω από το ηλιακό μας σύστημα, ο οποίος είναι σε μέγεθος περίπου τα δύο τρίτα της Γης. Ο ασυνήθιστα μικρός εξωπλανήτης, εφόσον επιβεβαιωθεί η ύπαρξή του, βρίσκεται σε σχετικά κοντινή απόσταση, μόλις 33 έτη φωτός, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ο κοντινότερος πλανήτης που είναι πιο μικρός από τον δικό μας,. Όμως είναι πιο καυτός και από την Αφροδίτη, άρα δεν θεωρείται κατάλληλος για τη φιλοξενία μορφών ζωής. Η ανακάλυψη έγινε με τη βοήθεια του υπέρυθρου διαστημικού τηλεσκοπίου «Σπίτσερ» της NASA από ερευνητές με επικεφαλής τον Κέβιν Στίβενσον του πανεπιστημίου της Κεντρικής Φλόριδα. Είναι η πρώτη φορά που το εν λόγω τηλεσκόπιο ανακαλύπτει ένα πιθανό εξωπλανήτη και η σχετική δημοσίευση θα γίνει στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal». O υποψήφιος (λέγεται έτσι μέχρι να επιβεβαιωθεί) εξωπλανήτης, με την ονομασία UCF-1.01, έχει εκτιμώμενη διάμετρο 8.400 χιλιομέτρων (έναντι 12.713 χλμ της Γης) και θεωρείται πολύ καυτός, με πιθανή θερμοκρασία 600 βαθμών Κελσίου, καθώς βρίσκεται σε πολύ κοντινή τροχιά γύρω από το άστρο του, έναν ερυθρό νάνο με την ονομασία GJ 436. Το έτος του (η διάρκεια περιφοράς γύρω από το άστρο του) διαρκεί μόλις 1,4 γήινες μέρες. Αν ποτέ ο εν λόγω εξωπλανήτης είχε κάποια ατμόσφαιρα, αυτή πια θα έχει εξατμιστεί προ πολλού λόγω της εγγύτητας στο άστρο του. Έτσι, είναι πιθανό ότι σήμερα πλέον μοιάζει με τον Ερμή, τον κοντινότερο στον Ήλιο πλανήτη του δικού μας συστήματος. Μάλιστα, λόγω των πολύ υψηλών θερμοκρασιών, οι επιστήμονες δεν αποκλείουν η επιφάνεια του εξωπλανήτη να έχει λιώσει και να είναι καλυμμένη από μάγμα. Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν επίσης ενδείξεις για έναν ακόμα μικρότερο από τη Γη εξωπλανήτη στο ίδιο αστρικό σύστημα, τον UCF 1.02. Ελάχιστοι εξωπλανήτες μικρότεροι από τη Γη έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» έχει ήδη ανακαλύψει τρεις επιβεβαιωμένους εξωπλανήτες μικρότερους από τον δικό μας, από τους οποίους ο ένας θεωρείται ακόμα μικρότερος και από αυτόν που εντόπισε το τηλεσκόπιο «Σπίτσερ», με εκτιμώμενη διάμετρο ανάλογη περίπου του Αρη ή το 57% της διαμέτρου της Γης.

Ανακαλύφθηκε ο πιο αρχέγονος και μακρινός σπειροειδής γαλαξίας. Οι αστρονόμοι παρατήρησαν τον αρχαιότερο και μακρινότερο σπειροειδή γαλαξία που έχουν έως τώρα δει στο σύμπαν. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 10,7 δισεκατομμυρίων ετών, κοντά στις εσχατιές του ορατού σύμπαντος, πολύ πιο μακριά και πιο πίσω στο χρόνο από ό,τι θεωρούσαν έως τώρα δυνατό οι επιστήμονες για ένα τέτοιου είδους γαλαξία. Η απρόσμενη και σημαντική ανακάλυψη είναι πιθανό να οδηγήσει σε αναθεώρηση των αντιλήψεων για τη δημιουργία των γαλαξιών στο πρώιμο σύμπαν. Οι αστρονόμοι πίστευαν ότι είναι αδύνατο να υπάρξει γαλαξίας με καλοσχηματισμένους σπειροειδείς βραχίονες στην ταραχώδη «παιδική» ηλικία του σύμπαντος, όταν κοσμικά νέφη και άστρα συγκρούονταν, κάτι που δεν άφηνε εύκολα περιθώριο για συμμετρικές γαλαξιακές δομές. Οι Αμερικανοί και Καναδοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Ντέηβιντ Λο του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής του πανεπιστημίου του Τορόντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, το «Science» και το «New Scientist», έκαναν την παρατήρηση, ενώ χρησιμοποιούσαν το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» για να φωτογραφίσουν στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος 306 πολύ μακρινούς γαλαξίες. Αναλυτικότερες παρατηρήσεις έγιναν στη συνέχεια από το αστρονομικό παρατηρητήριο Κεκ πάνω στο ηφαιστειακό όρος Μάουνα Κέα της Χαβάης. Ο νέος γαλαξίας, με την ονομασία ΒΧ442, που παρατηρήθηκε στην κατεύθυνση του αστερισμού του Πήγασου όπως ήταν τρία περίπου δισ.χρόνια μετά την «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ), είναι πολύ παλαιότερος και πολύ πιο απομακρυσμένος, κατά αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια, σε σχέση με τους έως τώρα σπειροειδείς γαλαξίες που έχουν ανακαλυφθεί. Σε τόσο πρώιμο στάδιο της εξέλιξης του σύμπαντος, οι αρχαίοι γαλαξίες έχουν συνήθως ακανόνιστα σχήματα και όχι συμμετρικά όπως τα σπειροειδή. Σήμερα πια υπάρχουν αρκετοί σπειροειδείς γαλαξίες, ανάμεσα στους οποίους και ο δικός μας, οι οποίοι έχουν πολλά νέα άστρα, ενώ παράλληλα υπάρχουν και πολλοί ελλειπτικοί γαλαξίες που έχουν συνήθως πιο παλιά άστρα. Τα δύο τρίτα των φωτεινών γαλαξιών που έχουν εντοπιστεί (γιατί υπάρχουν και σκοτεινοί που είναι αόρατοι), είναι σπειροειδείς. Οι επιστήμονες επίσης έχουν ήδη βρει ενδείξεις για μία τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο του ασυνήθιστου γαλαξία, ο οποίος έχει διάμετρο περίπου 50.000 ετών φωτός, σχεδόν τη μισή από το δικό μας. Ο πρώτος σπειροειδής γαλαξίας που παρατηρήθηκε στην ιστορία, ήταν αυτός της «Δίνης», το 1845, στην Ιρλανδία. Στην πραγματικότητα όμως, σήμερα πια ο αρχαίος σπειροειδής γαλαξίας ΒΧ442 μπορεί να μην έχει διατηρήσει τους τρεις όμορφους σπειροειδείς -γεμάτους αέρια και άστρια- βραχίονές του. Είναι πολύ πιθανό ότι θα έχει ήδη συγκρουστεί με ένα άλλο γείτονά του, σχηματίζοντας πια ένα νέο άμορφο ελλειπτικό γαλαξία. Μια ανάλογη μοίρα κατά πάσα πιθανότητα περιμένει και τον δικό μας γαλαξία, όταν θα συγκρουστεί μετωπικά με τον γαλαξία της Ανδρομέδας μετά από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια.

Νέες φωτογραφίες των δακτυλίων και των δορυφόρων του Κρονου από το Cassini. «Φως» στα μυστήρια του Κρόνου ρίχνουν οι εντυπωσιακές φωτογραφίες του διαστημικού σκάφους Cassini της NASA. Μέσα από το μοναδικό φωτογραφικό ταξίδι, οι επιστήμονες μπορούν να μελετήσουν τόσο τους δακτυλίους του δεύτερου μεγαλύτερου πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος (μετά τον Δία), όσο και τον ακούραστο «χορό» των δορυφόρων του γύρω από αυτόν. Συγκεκριμένα, ο Κρόνος με διάμετρο 120.660 χλμ., αποτελεί τον έκτο σε απόσταση από τον Ήλιο πλανήτη, καθώς βρίσκεται περί τα 1,432 δισ. χλμ. μακριά του. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα «δροσερό» πλανήτη με θερμοκρασίες που δεν ξεπερνούν τους -140 βαθμούς Κελσίου. Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό του, οι δακτύλιοι παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά τον 17ο αιώνα από τον ιταλό φυσικό, αστρονόμο και μαθηματικό, Γαλιλαίο. Οι δακτύλιοι εκτείνονται στα 74.000 χλμ. και έχουν συνολική διάμετρο 274.000 χλμ. Το Cassini βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, τα τελευταία οκτώ χρόνια. Η τελευταία φορά που κατάφερε να απαθανατίσει τόσο καθαρές φωτογραφίες των δακτυλίων του γιγάντιου πλανήτη, ήταν πριν από δύο χρόνια. «Οι συγκεκριμένες λήψεις είναι και πάλι εφικτές ακριβώς επειδή το Cassini άλλαξε γωνία στην τροχιά του γύρω από τον Κρόνο και τους δορυφόρους του» εξηγούν οι επιστήμονες της NASA.

Η αποστολή 32/33 στον ISS. Κατά τη διάρκεια της αποστολής θα συνεχίσουν να εκτελούνται πειράματα στον τομέα της βιοτεχνολογίας , βιοϊατρικής έρευνας, τηλεπισκόπηση της Γης, εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος, διαστημική επιστήμη των υλικών, γεωφυσική και η εξερεύνηση του διαστήματος , καθώς και για την εκπαίδευση και τις εξορυκτικές τεχνολογίες. Σύμφωνα με το πρόγραμμα θα γίνουν περίπου 40 πειράματα, διαστημικός περίπατος, στη διάρκεια της οποίας οι αστροναύτες θα προωθήσουν έναν δορυφόρο, με σκοπό να προβλέψουν τις μελλοντικές ημερομηνίες και τους τόπους που πέφτουν στη Γη παλια τμήματα των διαφόρων κοσμικών αντικειμένων, συμπεριλαμβανομένων των τμημάτων των δορυφόρων. Επίσης θα υποδεχθουν το ρωσικο φορτηγο διαστημόπλοιο "Πρόοδος M-16M» και το Ιαπωνικό διαστημόπλοιο φορτίου HTV-3, "Konotori-3». Το πιο έμπειρο μέλος του πληρώματος του WPK "Soyuz TMA-05M» ειναι ο Γιούρι Malenchenko με τέσσερις διαστημικές πτήσεις (το 1994 στο σταθμό "Μιρ", το 2000, 2003 και 2008 στον ISS). Στις τέσσερις πτήσεις πέρασε 514 ημέρες σε τροχιά και πραγματοποιησε τέσσερις διαστημικούς περιπάτους. To Συμβούλιο της ESA συμφώνησε στην ένταξη της Πολωνίας. Στις 13 Ιουλίου, τα Κράτη Μέλη της ESA συμφώνησαν ομόφωνα στην ένταξη της Πολωνίας ως πλήρες μέλος. Ο Γενικός Διευθυντής της ESA έχει πλέον την απαραίτητη εντολή για να υπογράψει τη Συμφωνία Προσχώρησης στην Ιδρυτική Συνθήκη του οργανισμού μαζί με την Υπουργό Οικονομίας της Πολωνίας, την κα Waldemar Pawlak. Η Πολωνία θα ξεκινήσει στη συνέχεια τη διαδικασία επικύρωσης της συμφωνίας από το κοινοβούλιο. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής, η Πολωνία θα καταθέσει τα έγγραφα της προσχώρησης στην Γαλλική Δημοκρατίας και θα γίνει το 20ο Κράτος Μέλος της ESA. Μπορεί ωστόσο από σήμερα να παραστεί σαν παρατηρητής στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου της ESA. Η Πολωνία είναι ένα από τα 'Συνεργαζόμενα Μέλη' από τον Απρίλιο του 2007, οπότε υπέγραψε Συμφωνία Συνεργασίας με την ESA. To Σχέδιο για Ευρωπαϊκά Συνεργαζόμενα Κράτη (Plan for European Cooperating States ή PECS στα Αγγλικά) υπογράφτηκε τον Απρίλιο του 2008 στην Βαρσοβία. Περισσότερα από 42 έργα έχουν από τότε ανατεθεί στην Πολωνία με συνολικό προϋπολογισμό 11 εκατομμύρια ευρώ. Ερώτημα: Ξερει κανείς πόσα εργα και σε ποιο προϋπολογισμό εχει παρει η Ελλαδα απο την ESA;