Δροσος Γεωργιος

Καυτοί Δίιοι πλανήτες μπορεί να αποτρέψουν το σχηματισμό κόσμων σαν τη Γη. Μια ομάδα ερευνητών, μεταξύ των οποίων είναι ο Alan Boss του Ιδρύματος Carnegie, πρόσφατα διαπίστωσε ότι οι καυτοί Δίιοι εξωπλανήτες μπορεί να αποτρέψουν το σχηματισμό κόσμων σαν τη Γη στην αρχή της ανάπτυξή τους. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι γιγάντιοι αέριοι πλανήτες κατά την κίνηση τους τείνουν να εμφανίζουν τέτοια χαρακτηριστικά (μοτίβα) στις τροχιές τους, που έχουν σημαντικές βαρυτικές επιπτώσεις σε άλλους κόσμους, που μπορεί να σχηματίζονται γύρω από το ίδιο άστρο. Η ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές να αποκτήσουν μια καλύτερη κατανόηση του τι πρέπει να προσέχουν οι ερευνητές όταν ψάχνουν για βραχώδεις πλανήτες γύρω από τα άστρα. Ακόμα και στο δικό μας ηλιακό σύστημα, αυτά τα ευρήματα μπορούν να εξηγήσουν τη σημερινή πλανητική διαμόρφωση. Όταν σχηματίζονται οι γίγαντες πλανήτες αερίου χρειάζονται κάποιο χρόνο για να εγκατασταθούν σε μόνιμη τροχιά. Πριν συμβεί αυτό, κινούνται πέρα ​​δώθε, επηρεάζοντας όλους τους άλλους πλανήτες γύρω τους, λόγω του τεραστίου μεγέθους τους. Στο ηλιακό μας σύστημα, ο Κρόνος και ο Δίας πιστεύεται ότι είχαν κινηθεί πολύ κοντά στην τροχιά του Άρη λίγο μετά τη διαμόρφωση τους. Ευτυχώς, αυτό δεν έριξε τη Γη, τον Ερμή, την Αφροδίτη ή τον Κόκκινο Πλανήτη έξω από το σύστημα, ή προς τον ήλιο. Λεπτομέρειες της νέας μελέτης δημοσιεύθηκαν στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS). Η ομάδα πίσω από την έρευνα είχε επικεφαλής τον Jason Steffen, ο οποίος έχει μια θέση στο Κέντρο για την Αστροφυσική Σωματιδίων του Fermilab, . Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στοιχεία που παρέχονται από το τηλεσκόπιο Κέπλερ της NASA, το οποίο εκτοξεύτηκε με συγκεκριμένο σκοπό την ανίχνευση πλανητών όπως η Γη γύρω από άλλα άστρα. Ωστόσο, το παρατηρητήριο ανακαλύψει χιλιάδες πλανητικών υποψηφίων, συμπεριλαμβανομένων και πολλών καυτών πλανητών σαν τον Δία. Καυτό Δία ονομάζουμε ένα γίγαντα πλανήτη αερίου στο ίδιο μέγεθος και μάζα με τον μεγαλύτερο πλανήτη στο ηλιακό μας σύστημα, εκτός του ότι βρίσκεται πολύ κοντά στο μητρικό του άστρο. Αυτό σημαίνει ότι η επιφανειακή θερμοκρασία του είναι εξαιρετικά υψηλή. Κατά πάσα πιθανότητα, οι πιο καυτοί τέτοιοι πλανήτες είναι παλιρροιακά κλειδωμένη στο μητρικό τους άστρο. Κατά τα τελευταία δύο χρόνια, το Κέπλερ έχει εντοπίσει 63 συστήματα που περιέχουν αυτή την κατηγορία των πλανητών. Κανένα όμως από αυτά τα συστήματα δεν αποκάλυψε κάποια ένδειξη ότι αυτοί οι κόσμοι είχαν έναν σύντροφο πλανήτη. Θα μπορούσε βεβαίως οι βραχώδεις κόσμοι να είναι απλά πάρα πολύ μικροί για την ανίχνευση τους με τις τρέχουσες τεχνολογίες μας. «Οι επιπτώσεις αυτών των ανακαλύψεων είναι ότι τα συστήματα με πλανήτες σαν τη Γη σχηματίστηκαν από διαφορετικά συστήματα από ότι αυτά με καυτό Δία» εξηγεί ο Boss, στο Περιοδικό Αστροβιολογίας. «Επειδή πιστεύουμε ότι οι καυτοί Δίιοι πλανήτες σχηματίστηκαν μακριά από το άστρο τους, και στη συνέχεια μετανάστευσαν προς τα μέσα, η εσωτερική αυτή μετανάστευση διατάραξε το σχηματισμό των πλανητών σαν τη Γη. Εάν ο Ήλιος μας είχε ένα καυτό Δία, τότε δεν θα ήμασταν εδώ», καταλήγει. Πηγή: SoftPedia

Για την πρωτοκαθεδρία στο διάστημα. Οι Αμερικανοί είναι πιθανόν να “φύγουν μπροστά” με το νέο διαστημικό λεωφορείο Dragon. Η Ρωσία, παρ'ότι έχει σχέδια για νέα, σύγχρονα διαστημόπλοια, ακόμα δεν τα έχει κατασκευάσει. Η μάχη για το ποιός θα έχει την πρωτοκαθεδρία στο διάστημα, είναι στο απόγειό της. Το σκάφος «Dragon» της εταιρείας SpaceX, το πρώτο διαστημικό λεωφορείο που κατασκευάστηκε από ιδιωτική επιχείρηση πρόκειται να εκτοξευθεί στο διάστημα με τελικό προορισμό το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ), τη Δευτέρα στις 30 Απριλίου.(Αναβλήθηκε) Η πτήση θα είναι τηλεκατευθυνόμενη, μη επανδρωμένη και θα μεταφέρει στο Σταθμό φορτίο μισού τόνου. Πρόκειται για τη δεύτερη δοκιμαστική εκτόξευση με σκοπό να συνδεθεί, για πρώτη φορά, με το ΔΣΣ. Η τελική άδεια για την σύνδεση δόθηκε πρόσφατα από την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία NASA. Για τα επόμενα τρία χρόνια, έχει προγραμματιστεί να γίνουν τουλάχιστον 12 εκτοξεύσεις του Dragon. Οι αποστολές αυτές, εκτός των άλλων επιστημονικών σκοπών, θα αναδείξουν μια νέα γενιά κατασκευαστών, αλλά και το κατά πόσον αυτές οι εταιρείες θα μπορέσουν να αποσπάσουν ένα κομμάτι της πίτας από τους παραδοσιακούς κατασκευαστές στην αγορά της διαστημικής τεχνολογίας. Τη μεγαλύτερη απειλή θα την αισθανθεί η Ρωσία. Η θέση της χώρας στο διάστημα ισχυροποιήθηκε μετά την απόσυρση από την κυκλοφορία του συστήματος διαστημικών λεωφορείων Space Shuttle, καθιστώντας την Ρωσία «μονοπώλιο» στον τομέα μεταφοράς φορτίου και προσωπικού στο ΔΔΣ. Με την εμφάνιση του Ευρωπαϊκού οχήματος ATV, έγινε μια προσπάθεια να «σπάσει» η κυρίαρχη θέση της Ρωσίας στις «διαστημικές μεταφορικές υπηρεσίες», όμως, αυτό που μπορεί να κάνει τη διαφορά είναι το Dragon. Η διαστημική κάψουλα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως, είτε ως σκάφος «μεταφοράς προσωπικού» βάζοντας επτά αστροναύτες σε τροχιά, είτε ως σκάφος «μεικτού φορτίου» με τέσσερα άτομα και δύο τόνους φορτίο, είτε ακόμη ως μη επανδρωμένο, μεταφέροντας μέχρι έξι τόνους φορτίο στο ΔΔΣ. Γενικότερα, πάντως η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος (ROSCOSMOS), δεν έχει καμία αντίρρηση για την αποστολή του Dragon στο ΔΔΣ, ενώ υπό ορισμένες προϋποθέσεις, δεν αποκλείεται η χρήση του σκάφους να διατεθεί και στην ρωσική κοσμοναυτική. Νεα ρωσικά συστήματα. Τα χαρακτηριστικά του Dragon χαίρουν μεγάλης εκτίμησης στους ειδικούς του κλάδου. Τα 100 εκ. δολάρια που απαιτούνται για τη NASΑ, προκειμένου να γίνει η κάθε μία εκτόξευση και να τεθούν σε τροχιά έξι τόνοι φορτίου, δίνουν τη δυνατότητα μείωσης του κόστους μεταφοράς φορτίου στο ΔΔΣ κατά περίπου μιάμιση φορά σε σχέση με το ρώσικο αυτόματο διαστημικό μεταφορικό σκάφος «Progress». Να σημειωθεί πως κάθε πτήση του με φορτίο δύο τόνων, κοστίζει περίπου 50 εκ. Δολάρια. Είναι ξεκάθαρο ότι, το απαρχαιωμένο σύστημα Progress που κατασκευάστηκε στη δεκαετία 1970, και εξελίχθηκε στη βάση σχεδίων των δεκαετιών του ’50 και του ’60, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το νέο διαστημικό όχημα. Ο κύριος ανταγωνιστής του, θα μπορούσε να είναι ένα σκάφος νέας γενιάς, όπως για παράδειγμα το «Prospective Piloted Transport System – PPTS». Πρόκειται για το νέο σχέδιο που αναπτύσσει η Ρωσία στις μεταφορές φορτίων σε γήινη τροχιά και στο διάστημα. Αμερικανικό προβάδισμα; Στην παρούσα φάση το PPTS βρίσκεται μόνο στα χαρτιά, ενώ το Dragon ετοιμάζεται στις 30 Απριλίου 2012 να εκτελέσει την πρώτη του αποστολή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το πρακτικό όφελος του προγράμματος SpaceX για τη ρωσική κοσμοναυτική επιστήμη είναι ότι, ενώ ακόμα το Dragon ξεκινά τις πτήσεις του στο διάστημα, το PPTS βρίσκεται σε φάση σχεδιασμού και κάθε αποτέλεσμα από τη λειτουργία του ανταγωνιστικού οχήματος σε πραγματικούς όρους πτήσης, θα βοηθήσει τους ρώσους επιστήμονες να επιφέρουν τις κατάλληλες διορθώσεις και βελτιώσεις στα χαρακτηριστικά του νέου συστήματος. Η θέση της Ρωσίας στο διάστημα ισχυροποιήθηκε μετά την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων Space Shuttle, καθιστώντας την Ρωσία «μονοπώλιο» στον τομέα μεταφοράς φορτίων στο διάστημα. Η ανάπτυξη των ρωσικών διαστημικών συστημάτων δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Αρχικά η εξέλιξη του PPTS βασίστηκε στη δημιουργία της οικογένειας πυραύλων – φορέων τύπου «Rus-M», στη συνέχεια το project αυτό έκλεισε υπέρ του «Angara» και των μετατροπών – βελτιώσεων του «Soyuz». Το project Angara μάλλον οδεύει στην ολοκλήρωσή του με την κατασκευή των νέων εγκαταστάσεων εκτόξευσης στo κοσμοδρόμιο Πλεσέτσκ, που βρίσκεται κοντά στον Αρκτικό κύκλο, στην περιφέρεια Αρχάνγκελσκ, να προχωρά με γρήγορους ρυθμούς και η πρώτη εκτόξευση του πυραύλου αναμένεται μέσα στο 2013. Έτσι, το βασικό ζήτημα πλέον της ρώσικης αεροδιαστημικής βιομηχανίας είναι να μπορέσει να δημιουργήσει, μέσα σε πολύ στενά χρονικά πλαίσια, ένα σκάφος που να είναι σε θέση να ανταγωνιστεί το Dragon. Ασφαλώς, η σύγκριση δεν θα πρέπει να αφορά μόνο στο κόστος ανά μεταφερόμενο φορτίο σε κοντινή γήινη τροχιά, αλλά και στα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του διαστημικού οχήματος. Ένα διαστημόπλοιο με μικρές δυνατότητες μεταφοράς φορτίου, ακόμα και με μικρότερο κόστος ανά πτήση, δεν θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί για μακρινές αποστολές, όπως για παράδειγμα στη Σελήνη ή ακόμα και στον Άρη. Οι πτήσεις του Dragon στο ΔΔΣ, θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνητρο προκειμένου να ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά της ρωσικής διαστημικής βιομηχανίας. Είναι διαφορετικό ζήτημα να έχεις να συγκρίνεις σχέδια επί χάρτου και άλλο να έχεις μπροστά σου ενεργό ανταγωνιστή, ένα project που ήδη «τρέχει», ένα σκάφος που οι πτήσεις του απειλούν τον τζίρο και τα κέρδη της ρώσικης αεροδιαστημικής βιομηχανίας, σε μια αγορά που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί και να κερδίσει με την εκτόξευση των δικών της διαστημικών σκαφών. Πυρηνική ενέργεια για τις διαστημικές αποστολές. Μια ενδιαφέρουσα «ανατροπή των σχεδίων», η οποία θα μπορούσε να επηρεάσει την τύχη του νέου ρώσικου πλάνου, αφορά στην ανάπτυξη μιας μονάδας που θα λειτουργεί με πυρηνική ενέργεια για τις πτήσεις στο εξώτερο διάστημα. Το σύστημα αυτό, θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά τα χαρακτηριστικά των μελλοντικών διαστημοπλοίων για επανδρωμένες πτήσεις στον Άρη, αλλά και για πιο μακρινές αποστολές στο πλανητικό μας σύστημα. Οι πρώτες μονάδες του συστήματος σχεδιάζεται να συναρμολογηθούν τον επόμενο χρόνο, οι δοκιμασίες εδάφους του πρωτοτύπου θα ξεκινήσουν το 2014 και ο πυρηνικός κινητήρας θα είναι έτοιμος για εκτόξευση στο διάστημα το 2017. Σύμφωνα με τους επιστήμονες της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας «ΡΟΣΑΤΟΜ», η ανάπτυξη και η κατασκευή ενός Πυρηνικού Σταθμού για διαστημικά οχήματα θα κοστίσει πάνω από 247 εκ. δολάρια. Εν τω μεταξύ, η κρατική χρηματοδότηση του προγράμματος ήταν το 2010 μόνο 17 εκ. δολάρια, ενώ οι επενδύσεις που απαιτούνται μέχρι το 2019 ξεπερνούν τα 580 εκ. Δολάρια. Αυτό απαιτεί σημαντική αύξηση των κρατικών πόρων που θα πρέπει να δοθούν για το συγκεκριμένο project. Η NASA ξεκίνησε το ανάλογο πρόγραμμα το 2003, ξόδεψε ήδη μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια και στη συνέχεια εντελώς ξαφνικά, σταμάτησε τη χρηματοδότησή του. Είναι φανερό, ότι ο πυρηνικός αντιδραστήρας θα είναι χρήσιμος για τις πτήσεις στο εξώτερο διάστημα, όταν οι ηλιακοί συλλέκτες δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στην απαιτούμενη ισχύ των κινητήρων. Ο ατομικός κινητήρας εξασφαλίζει εκατοντάδες KW ισχύος, σε αντίθεση με τα δεκάδες Watt των ηλιακών πάνελ. Οι μονάδες με πυρηνικούς αντιδραστήρες μπορούν να βοηθήσουν στην εκτόξευση με τεράστιες επιταχύνσεις ερευνητικών διαστημικών μονάδων, συντομεύοντας τη διάρκεια των πτήσεων και διευκολύνοντας χρονικά την προσέγγιση των εξωτερικών πλανητών του πλανητικού μας συστήματος. Επίσης, η ατομική ενέργεια, θα μας βοηθήσει να επεκτείνουμε τις δυνατότητες κάλυψης μακρινών αποστάσεων με επανδρωμένες πτήσεις και τέλος, τα πυρηνοκίνητα διαστημόπλοια θα μας επιτρέψουν να μεταφέρουμε μεγαλύτερες ποσότητες ωφέλιμων φορτίων πιο μακριά στο διάστημα. Ακόμα, θα βελτιώσουν την αμυντική προστασία των σκαφών απέναντι στη ραδιενέργεια, που μέχρι στιγμής συνιστά ένα σημαντικό εμπόδιο για τις πτήσεις του ανθρώπου στο αχανές διάστημα. Οι προοπτικές του αύριο. Οι προοπτικές, για την εφαρμογή των μεγαλεπήβολων αυτών σχεδίων πολύ σύντομα, δεν είναι ορατές. Τα άμεσα projects δεν είναι πολύ φιλόδοξα. Η Ρωσία, βέβαια, έχει να επιδείξει πύραυλο – φορέα διαστημικού σκάφους, στο επίπεδο του Dragon ή με λίγο μεγαλύτερες μεταφορικές δυνατότητες, και θα είναι έτοιμο για εκτόξευση μέχρι το τέλος του 2013. Για να δημιουργηθεί όμως το διαστημόπλοιο νέας γενιάς, οι χρόνοι είναι περιορισμένοι. Πέραν των ATV και Dragon που ήδη «πετάνε», δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους άλλους δυνητικούς ανταγωνιστές του «ιδιωτικού τομέα», όπως είναι το CST-1000 της Boeing και το Cygnus της Orbital Science Corporation. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πότε θα δημιουργηθεί το νέο ρώσικο διαστημικό σκάφος, πώς θα είναι τεχνικά και εμφανισιακά, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι το Soyuz και το Progress δεν μπορούν να λειτουργούν αιώνια. Κυρίως όταν, όπως διαφαίνεται από τις προθέσεις των μεγάλων αεροδιαστημικών κατασκευαστών παγκοσμίως, ο ανταγωνισμός θα καταστεί εντονότερος στην επόμενη δεκαετία,. Γαλαξιακό σπιρογράφημα. To διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες από το πάλσαρ Vela. Μια εξ αυτών στην οποία αποτυπώνεται μια δέσμη ακτινοβολίας που εκπέμπει το πάλσαρ είναι πραγματικά «παράξενη», μοιάζει με φράκτη και έχει συγκεντρώσει τα φώτα της δημοσιότητας. Οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν την εικόνα ως ένα «γαλαξιακό σπιρογράφημα». Τα άστρα νετρονίου ή πάλσαρ είναι σώματα υψηλής πυκνότητας, σχηματίζονται από άστρα τα οποία έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής τους και καταρρέουν. Ολα τα πάλσαρ εκπέμπουν δέσμες ακτινοβολίας από τους πόλους τους και καθώς περιστρέφονται γίνονται ορατά από τη Γη ως περιοδικές, σύντομες λάμψεις ραδιοκυμάτων. Ορισμένοι μάλιστα τα περιγράφουν ως «κοσμικούς ραδιοφάρους».To Vela βρίσκεται στον ομώνυμο αστερισμό στον γαλαξία μας και αποτελεί υπόλειμμα ενός μεγάλου άστρου που καταστράφηκε σε μια έκρηξη σουπερνόβα. Το Vela περιστρέφεται 11 φορές το δευτερόλεπτο και σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι «η πιο λαμπρή και επίμονη» πηγή ακτινών γ στον Γαλαξία.

Διαβίωση στον «διαστημικό» χειμώνα. Διεθνής ομάδα επιστημόνων εγκαταστάθηκε σε μια απομονωμένη βάση στην Ανταρκτική όπου θα ζήσει για 8 μήνες σε συνθήκες συνεχούς σκότους και θερμοκρασίες μικρότερες των -80 βαθμών Κελσίου. Πρόκειται για ένα πείραμα προσομοίωσης των συνθηκών που θα αντιμετωπίσει το πλήρωμα μιας επανδρωμένης αποστολής στον Αρη. Το πείραμα Οι ειδικοί από τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ιταλία παρακολούθησαν το περασμένο Σάββατο το ηλιοβασίλεμα και το χάρηκαν ιδιαίτερα αφού θα αργήσουν πολύ να το ξαναδούν. Η ομάδα, η οποία αποτελείται από 14 άτομα, αμέσως μετά τη δύση του ήλιου εισήλθε στη βάση Concordia Research Station που βρίσκεται σε ένα υψίπεδο της Ανταρκτικής. Καθώς το νότιο ημισφαίριο βρίσκεται στο τέλος του φιθνοπώρου, ο ήλιος θα κάνει ξανά την εμφάνιση του στην περιοχή τον Αύγουστο και οι θερμοκρασίες που θα σημειωθούν εκεί αυτούς τους μήνες θα είναι μικρότερες από τους -80 βαθμούς Κελσίου. Όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί οι συνθήκες στη συγκεκριμένη περιοχή είναι ότι πιο κοντινό στο… Διάστημα υπάρχει πάνω στη Γη. «Θα ζήσουμε στον πιο άγριο χειμώνα του πλανήτη. Οι θερμοκρασίες θα πέσουν κάτω από τους -80 βαθμούς Κελσίου αν και μετά τους -20 βαθμούς εγώ τουλάχιστον δεν καταλαβαίνω διαφορά. Επιπλέον για περίπου τέσσερις μήνες θα ζήσουμε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Οι ρυθμοί της ζωής μεταβάλλονται σε αυτή την απομόνωση. Επίσης το ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί και έτσι γίνεται ευάλωτο σε λοιμώξεις. Αν όμως καταφέρουμε να αντέξουμε και να δείξουμε ότι ο άνθρωπος μπορεί να κάνει το ταξίδι στον Αρη όλη αυτή η ταλαιπωρία θα αξίζει τελικά τον κόπο» ανέφερε ο καθηγητής Αλεξάντερ Κούμαρ, επικεφαλής της αποστολής.

Εντοπίστηκαν τέσσερα άστρα που κατέστρεψαν πλανήτες σαν τον δικό μας. Αστροφυσικοί στη Βρετανία εντόπισαν τέσσερα άστρα στο τελικό στάδιο της ζωής τους γύρω από τα οποία υπήρχαν συντρίμμια από κατεστραμμένους πλανήτες. Ολα τα άστρα ήταν παρόμοια με τον Ηλιο και οι κατεστραμμένοι πλανήτες παρόμοιοι με τη Γη. Ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Warwick χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εντόπισε τέσσερις λευκούς νάνους γύρω από τους οποίους υπήρχαν τα συντρίμμια πλανητών που ήταν σε τροχιά γύρω από το άστρο πριν αυτό μπει στην διαδικασία αυτοκαταστροφής. Αναλύοντας τη σύσταση των πλανητικών συντριμμιών εντόπισαν τη μαζική παρουσία οξυγόνου, μαγνήσιου, σιδήρου, και πυριτίου, τέσσερα στοιχεία από τα οποία αποτελείται το 93% της Γης. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ένας από τους λευκούς νάνους συνεχίζει το καταστροφικό του έργο, απομυζώντας τον πυρήνα ενός πλανήτη που έχει ήδη διαλυθεί. Υπολογίζουν ότι ο λευκός νάνος «καταπίνει» ένα εκατομμύριο κιλά ύλης κάθε δευτερόλεπτο! Η ανακάλυψη των ερευνητών και η μελέτη του φαινομένου είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού ανάλογο αναμένεται να είναι και το τέλος της Γης. Ο Ηλιος, καθώς θα εξαντλούνται τα καύσιμά του, θα αρχίσει να διογκώνεται και θα μετατραπεί κάποια στιγμή σε έναν «κόκκινο γίγαντα» καταστρέφοντας ολοσχερώς τους πλανήτες που βρίσκονται κοντά σε αυτόν. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο Ερμής και η Αφροδίτη θα γίνουν μια «μπουκιά» από τον Ηλιο. Η Γη μπορεί να μην γίνει γεύμα του μητρικού μας άστρου αλλά η διόγκωσή του θα είναι τέτοια που θα κάνει τον πλανήτη μας κυριολεκτικά κάρβουνο. Πάντως η διαδικασία αυτοκαταστροφής του Ηλιου αναμένεται να λάβει χώρα σε μερικά δισεκατομμύρια έτη.

Eπιβεβαίωση ανίχνευσης σκοτεινής ύλης. Πριν από είκοσι μέρες περίπου ο Christoph Weniger από το ινστιτούτο φυσικής Max-Planck, σε δημοσίευσή του στον ιστότοπο arxiv.org http://arxiv.org/pdf/1204.2797v1.pdf περιγράφει την έμμεση ανίχνευση σκοτεινής ύλης στο κέντρο του γαλαξία μας. Η ανάλυση που πραγματοποίησε στα δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου ακτίνων γ Fermi, έδειξε την ύπαρξη σωματιδίων σκοτεινής ύλης που εξαϋλώνονται προς 2 φωτόνια με ενέργεια περίπου 130 GeV (και τα οποία αποτελούν την έμμεση ανίχνευση σκοτεινής ύλης). Τώρα έρχεται και μια δεύτερη ανεξάρτητη ανάλυση των δεδομένων από τους Elmo Tempel, Andi Hektor και Martti Raidal που επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό του Weniger περί έμμεσης ανίχνευσης σκοτεινής ύλης. Επιπλέον το σήμα που βρήκαν οι τρεις ερευνητές από την Εσθονία είναι ισχυρότερο του σήματος που ανέδειξε η προηγούμενη ανάλυση του Weniger Η προσέγγιση των Εσθονών ερευνητών είναι διαφορετική του Weniger. Ο Weniger έψαξε για ισχυρά σήματα στα σημεία με την ισχυρότερη ακτινοβολία γάμμα, στις φυσαλίδες Fermi, ενώ οι Εσθονοί ερευνητές σημειώνουν ότι το ξεκάθαρο σήμα μονοχρωματικών ακτίνων γ που αναδεικνύει η ανάλυσή τους στα 130 GeV, δεν συσχετίζεται με τις φυσαλίδες. Οι προσομοιώσεις τους καταλήγουν σε ένα σωματίδιο σκοτεινής ύλης μάζας 145 GeV που θα μπορούσε να αναζητηθεί στα πειράματα του Mεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN. http://physicsgg.wordpress.com/2012/04/20/%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%87%CE%BD%CE%B5%CF%8D%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CF%8D%CE%BB%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF-%CF%84/ Αριστερά: μια «φωτογραφία» του γαλαξία μας από το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi, στην οποία αποτυπώνονται ακτίνες γάμμα με ενέργειες 120 έως 140 GeV (τα μπλε σημεία). Φαίνονται επίσης και οι φυσαλίδες Fermi. http://en.wikipedia.org/wiki/Fermi_Gamma-ray_Space_Telescope#Fermi_bubbles Δεξιά: ένταση φωτονίων με ενέργειες 120 έως 140 GeV στον γαλαξία. Οι λευκοί κύκλοι δείχνουν τις περιοχές του σήματος με την καλύτερη στατιστική. Η πράσινη τελεία δείχνει το κέντρο του γαλαξία. (κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

H Eυρώπη σκέφτεται να δημιουργήσει διαστημοπλάνο. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ΕΔΥ) μελετά το σχέδιο του υποτροχιακού διαστημικού λεωφορείου πολλαπλών χρήσεων «Vinci», που θα είναι ικανό να υψωθεί ως τα 107 χλμ., το χαμηλότερο όριο του Διαστήματος. Εάν η ιδέα αρέσει, το Νοέμβριο στη Σύνοδο της ΕΔΥ θα εγκριθεί η χρηματοδότηση του έργου. Το «Vinci» σχεδιάζεται να είναι εξοπλισμένο με πυραυλοκινητήρα υγρού υδρογόνου και υγρού οξυγόνου. Το αεροσκάφος πρέπει μόνο του να απογειώνεται από αεροδρόμιο, να αναπτύσσει ταχύτητα τριπλάσια του ήχου, να διαπερνά τα όρια του Διαστήματος (100 χλμ.), να βρίσκεται για λίγα λεπτά σε ελεύθερη πτώση και να προσγειώνεται στο ίδιο αεροδρόμιο. Εναλλακτικά το σκάφος μπορεί να κατασκευαστεί σε επιβατική εκδοχή (2 πιλότοι και 6 τουρίστες), αλλά ο κύριος προορισμός τους είναι να λειτουργήσει ως εργαστήριο για την πραγματοποίηση πειραμάτων σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Δεν αποκλείεται ότι οι Ευρωπαίοι εμπνεύστηκαν από το παράδειγμα των ΗΠΑ, όπου για διάφορα υποτροχιακά σχέδια εργάζονται αρκετές ιδιωτικές εταιρείες, δύο μάλιστα φέτος ετοιμάζεται για πτητικές δοκιμές. Ωστόσο και τα δικά τους πυραυλοπλάνα δεν προορίζονται μόνο για τουρίστες, λέει ο συντάκτης του περιοδικού «Νέα της κοσμοναυτικής» Ίγκορ Aφανάσιεφ: Όλες οι αμερικανικές εταιρείες μεταξύ των υπηρεσιών τους προσφέρουν μετεωρολογικά, τεχνολογικά και βιολογικά πειράματα. Οι εκτοξεύσεις των πυραύλων μεγάλου υψομέτρου είναι τώρα ακριβές και ασύμφορες. Όλα τα πειράματα αυτού του είδους διεξάγονται σε βιολογικούς δορυφόρους είτε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ). Στον ΔΔΣ χρειάζεται να υπάρχουν εκ των προτέρων σχέδια για τα επόμενα χρόνια. Μερικές φορές είναι πιο σημαντικό να διεξαχθεί ένα γρήγορο πείραμα με τη βοήθεια μιας υποτροχιακής πτήσης. Η μεταφορά κάθε κιλού φορτίου σε τροχιά είναι πολύ ακριβή, γι’ αυτό κάποιος νέος μηχανισμός είναι προτιμότερο να δοκιμαστεί σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, πριν αποσταλεί στον ΔΔΣ. Ένα υποτροχιακό σκάφος θα ταίριαζε απόλυτα για το σκοπό αυτό. Όμως να χρησιμοποιήσει για πειράματα το ιδιωτικό αμερικανικό πυραυλοπλάνο η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία δεν μπορεί, γιατί απαγορεύεται από τους εσωτερικούς κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενώ ένα δικό της ευρωπαϊκό σκάφος θα έχει πρόσθετα πλεονεκτήματα, ο κινητήρας του θα δοκιμαστεί όχι σε μία, αλλά σε πολλές πτήσεις, πράγμα, που επιτρέψει να αποκτηθούν πιο ακριβή στοιχεία σχετικά με την αξιοπιστία του. Οι προοπτικές για τη χρήση του «Vinci» για τους τουρίστες είναι εξαιρετικά ασαφείς λέει ο Αφανάσιεφ. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, στην Ευρώπη δεν υπάρχει καν η νομική βάση για τουριστικές πτήσεις στο Διάστημα. Ο εμπειρογνώμονας είναι επίσης πεπεισμένος ότι τα υποτροχιακά ευρωπαϊκά σχέδια - και ο ίδιος έτυχε να δει μερικά - δεν είναι κατάλληλα για τουρισμό. Απ’ την άλλη πλευρά δεν είναι και σίγουρο ότι το «Vinci» θα πετάξει κάποτε. Προς το παρόν είναι μόνο μια πρόταση.

Νέα στοιχεία για νερό στον πρώιμο Άρη και ένα κλίμα όπως της Γης. Νέα έρευνα υποστηρίζει τη θεωρία ότι ο πρώιμος Άρης είχε μια παχιά, υγρή ατμόσφαιρα και ένα κλίμα παρόμοιο με το κλίμα της Γης τώρα. Η ατμόσφαιρα του Άρη έχει σήμερα το 1% περίπου της πυκνότητας της ατμόσφαιρας της Γης. Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που το κλίμα της Γης είναι υγρό και ο Άρης είναι πολύ ξηρός. Ο επίκουρος καθηγητής Josef Dufek, του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Γεωργίας, ερεύνησε το πρώιμο κλίμα του Άρη αναλύοντας αρχαίες ηφαιστειακές εκρήξεις και επιφανειακές παρατηρήσεις που έκανε το ρόβερ της NASA Spirit στον Άρη. Τα νέα ευρήματα, που δημοσιεύονται στο περιοδικό Geophysical Research Letters, αποδεικνύουν ότι ο πρώιμος Άρης ήταν υγρός και ότι η ατμόσφαιρα θα ήταν τουλάχιστον 20 φορές παχύτερη από ό, τι είναι τώρα. "Η ατμοσφαιρική πίεση έχει παίξει πιθανά ένα ρόλο στην ανάπτυξη σχεδόν όλων των επιφανειακών χαρακτηριστικών του Άρη", δήλωσε ο Dufek. "Το κλίμα του πλανήτη, η φυσική κατάσταση του νερού στην επιφάνειά του και το δυναμικό για τη ζωή όλα αυτά επηρεάζονται από τις ατμοσφαιρικές συνθήκες." Το πρώτο εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε για την έρευνα ήταν ένας βράχος που έφτασε στην ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια μιας ηφαιστειακής έκρηξης πριν 3,5 δισεκατομμύρια έτη. Και κατά πάσα πιθανότητα έμεινε στην επιφάνεια από τότε. Το άλλο εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε, το Mars Rover Spirit, ερεύνησε το θαμμένο κομμάτι βράχου. Η ερευνητική ομάδα έλαβε αρκετά στοιχεία για να καθορίσει το μέγεθος, το βάθος και το σχήμα από το κτύπημα που έγινε στον βράχο, μετά την πτώση του μέσω της ατμόσφαιρας. Η ερευνητική ομάδα στη συνέχεια έκανε προσομοίωση των κτυπημάτων στο εργαστήριο. Χρησιμοποίησαν γι αυτό κόκκους άμμου που ήταν το ίδιο μέγεθος με αυτά στον κρατήρα. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης διαφορετικά υλικά για να προσομοιώσουν τον βράχο – γυαλί, βράχο και χάλυβα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα υλικά πρέπει να χτύπησαν την άμμο με ταχύτητες μικρότερες από 40 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, για να πάρουν το ίδιο βάθος διείσδυσης που είχε ο κρατήρας από την πτώση. Η ατμόσφαιρα στον Άρη θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 20 φορές παχύτερη από ό,τι είναι τώρα για να χτυπήσει με αυτή την ταχύτητα, ενισχύοντας περαιτέρω τη θεωρία για μια παχύτερη πρώιμη ατμόσφαιρα. “Η μελέτη μας είναι συνεπής με τις ολοένα περισσότερες ερευνητικές εργασίες ότι ο Άρης ήταν τουλάχιστον ένας παροδικά υδάτινος κόσμος με μία πολύ πυκνότερη ατμόσφαιρα από ό,τι βλέπουμε σήμερα", δήλωσε ο Dufek. "Ελπίζουμε να κάνουμε μελλοντικές δοκιμές και σε άλλα δείγματα που θα βασίζονται σε παρατηρήσεις από το επόμενο rover, το Curiosity” Το rover Curiosity αναμένεται να προσγειωθεί στον Άρη στις 5 Αυγούστου. Πηγή: PlanetSave

Μικρές ειδήσεις. Δεύτερη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ. Το Ρωσικό Κέντρο Ελέγχου Διαστημικών Πτήσεων θα πραγματοποιήσει μία άλλη διόρθωση της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ) για να προετοιμάσει το Σταθμό για τη σύζευξή του με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Σογιούζ. Η εκτόξευσή του από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ έχει προγραμματιστεί για τις 15 Μαΐου. Το Σογιούζ θα πρέπει να μεταφέρει στην τροχιά ένα νέο πλήρωμα – τους Ρώσους κοσμοναύτες Γκενάντι Πάνταλκα και Σεργκέι Ρέβιν, καθώς επίσης και τον αστροναύτη της NASA Τζόζεφ ΄Ακαμπα. Η σύζευξη έχει προγραμματιστεί για τις 17 Μαΐου. Στο Σταθμό εργάζονται τώρα ο Ρώσος Ολέγκ Κονονέκο, ο Αμερικανός Ντόναλντ Πέτιτ και ο αστροναύτης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος Κέιπερς Αντρέ. Κάθε μέρα, κάτω από την επίδραση της βαρύτητας της Γης και άλλων παραγόντων το ύψος της τροχιάς του ΔΔΣ μειώνεται κατά 150 - 200 μέτρα. Το νεο πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού ετοιμάζεται για εκτόξευση. Το βασικό και το αναπληρωματικό πλήρωμα της πρώτης για εφέτος μεγάλης διάρκειας αποστολής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, πραγματοποίησαν στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ δοκιμές στο διαστημόπλοιο Soyuz, με το οποίο πρόκειται να ταξιδέψουν στο Διάστημα στις 15 Μαΐου. Οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες έλεγξαν τις θήκες εγκατάστασης του εξοπλισμού, δοκίμασαν τα μέσα επικοινωνίας και προσανατολισμού, καθώς και τα ατομικά τους σκάφανδρα. Κυβερνήτης του Soyuz ΤΜΑ-Ο4Μ θα είναι ένας από τους πιο έμπειρους Ρώσους κοσμοναύτες, ο Γκενάντι Παντάλκα, ο οποίος πετάει για τέταρτη φορά. Ο συμπατριώτης του Σεργκέι Ρέβιν θα ταξιδέψει στο Διάστημα για πρώτη φορά, ενώ ο αστροναύτης της ΝΑΣΑ Τζόζεφ Ακάμπα έχει ήδη εμπειρία πτήσης με το διαστημικό λεωφορείο. Το ρωσο-αμερικανικό τρίο θα εργαστεί στο Σταθμό 4,5 μήνες. Η Ευρώπη συνεχίζει να ετοιμάζει το Galileo για εκτόξευση. Η εκτόξευση άλλων δύο δορυφόρων του ευρωπαϊκού δορυφορικού συστήματος πλοήγησης Galileo θα γίνει στις 28 Σεπτεμβρίου από το κοσμοδρόμιο Κουρού στη γαλλική Γουινέα με τη βοήθεια του ρωσικού πυραύλου – φορέα, ανακοίνωσε η υπηρεσία Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έως το 2015 σε τροχιά θα έχουν τεθεί ακόμη 14 δορυφόροι, οι υπόλοιποι έως το 2020.Σχεδιάζεται ότι πλήρως το σύστημα Galileo θα αποτελείται από 30 δορυφόρους, κατά 6 περισσότερους από ότι το αμερικανικό παγκόσμιο σύστημα εντοπισμού Navstar GPS. Οι σχεδιαστές του Galileo δηλώνουν ότι το σύστημά τους θα είναι πιο ακριβές από ότι το GPS και θα διασφαλίσει στους Ευρωπαίους την ανεξαρτησία τους από τα συστήματα πλοήγησης της Αμερικής, της Ρωσίας και της Κίνας.

Οι άνθρωποι μπορεί να είναι ένα από τα πρώτα προηγμένα είδη στο Σύμπαν. Η ευφυής ζωή μπορεί να είναι σε ένα πολύ νεαρό στάδιο του παρατηρήσιμου Σύμπαντος. Οι 200 δισεκατομμύρια γαλαξίες του δείχνουν ένα σαφές δυναμικό για να συνεχίσει την ύπαρξη του για εκατοντάδες δισεκατομμύρια χρόνια, αν όχι για πολύ περισσότερο. Επειδή οι πλανήτες και η ζωή είναι τόσο νέα στο Σύμπαν μας, λέει ο Dimitar Sasselov του Χάρβαρντ στο βιβλίο του The Life of the Super-Earths, ίσως «το ανθρώπινο είδος δεν άργησε να έλθει στο προσκήνιο. Μπορεί κάλλιστα να είμαστε ανάμεσα στους πρώτους προηγμένους πολιτισμούς." Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί δεν βλέπουμε κανένα αποδεικτικό στοιχείο «αυτών» και μπορεί να χρειαστεί πολύς χρόνος για να εξηγηθεί το περίφημο παράδοξο Φέρμι, το οποίο ρωτάει ότι αν υπάρχει ευφυής προηγμένη ζωή στο Σύμπαν, πού είναι και δεν εμφανίζεται; Γιατί δεν έχουμε ανακαλύψει κανένα στοιχείο της ύπαρξής τους; Η ιστορία του Σύμπαντος, σύμφωνα με τον Sasselov στη νέα μελέτη του, The Life of Super-Earths, μοιάζει με αυτό: πολλές γενιές άστρων φτιάχνουν αρκετό σίδηρο και οξυγόνο, πυρίτιο και άνθρακα, και όλα τα άλλα στοιχεία από το αρχικό υδρογόνο και ήλιο εδώ και περίπου 13 δισεκατομμύρια χρόνια, για να είναι σε θέση να σχηματίσουν τόσο τη γη που ζούμε όσο και τους εξωπλανήτες που η αποστολή Kepler ανακαλύπτει σήμερα. Σταθερά περιβάλλοντα σε γαλαξίες που είχαν εμπλουτιστεί ικανοποιητικά για να έχουν πλανήτες υπήρξαν μόνο, περίπου, εννέα δισεκατομμύρια χρόνια πριν, ενώ βραχώδεις πλανήτες σαν τη Γη και μεγαλύτεροι σούπερ-Γαίες κόσμοι, περίπου 7 έως 8 δισ. χρόνια πριν. Έτσι, η ζωή έπρεπε να περιμένει μέχρι εκείνη τη στιγμή, αν όχι αργότερα, για να ξεκινήσει την εμφάνισή της σε όλο το Σύμπαν. Μεταξύ 7 και 9 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, ήταν διαθέσιμα αρκετά βαριά στοιχεία για να συμμετάσχουν στην πολύπλοκη χημεία που απαιτείται για να αναδυθεί η ζωή και φτιάχτηκαν μαζί με τους γήινους πλανήτες, συγχρόνως με τα σταθερά περιβάλλοντα που απαιτούνται για τη συγκέντρωση των χημικών ενώσεων. Ο Enrico Fermi υποστήριξε ότι, δεδομένης της ηλικία του Σύμπαντος και λόγω του μεγάλου αριθμού των άστρων και των πλανητικών συστημάτων καθώς και του απίστευτα σύντομου χρονικού διαστήματος που χρειάστηκαν οι άνθρωποι να αναπτύξουν τεχνολογία, γι αυτό άλλοι τυχόν πολιτισμοί στον Γαλαξία μας θα μπορούσαν να είχαν ένα σημαντικό προβάδισμα και θα πρέπει να είναι πολύ πιο προηγμένοι τεχνολογικά από ό,τι είμαστε εμείς τώρα. Ο Sasselov καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το στατιστικό επιχείρημα στο Παράδοξο του Fermi "ισχύει μόνο αν το χρονοδιάγραμμα για την εμφάνιση της ζωής είναι πολύ μικρότερο από την ηλικία του σύμπαντος, αλλά δεν είναι και τόσο αν οι δύο χρόνοι (του σύμπαντος και της εμφάνισης της ζωής) είναι συγκρίσιμοι. "Το μέλλον για τη ζωή στο Σύμπαν μοιάζει εξαιρετικό”, λέει ο Sasselov. Οι πλανήτες μπορεί να είναι ένα μικρό μόνο κλάσμα του Σύμπαντος λόγω του μικρού μεγέθους τους, αλλά υπάρχουν τόσοι πολλοί από αυτούς που η πιθανότητα της ζωής αυξάνεται εκθετικά. Το Σύμπαν διέρχεται τώρα από την εποχή με το ανώτατο ρυθμό σχηματισμού άστρων – αλλά φαίνεται να μην έγινε ακόμα η κορύφωση στο σχηματισμό των πλανητών του. Υπάρχουν περισσότερα αστέρια στο Σύμπαν από τους κόκκους της άμμου στη Γη και φυσικά υπάρχει ένας ίσος αριθμός πλανητών. Από υπολογισμούς υπάρχουν 200 δισεκατομμύρια άστρα στον Γαλαξία μας και το 90% αυτών είναι αρκετά μικρά και αρκετά μεγάλα για να έχουν πλανήτες σε τροχιά. Και μόνο το 10% από αυτά τα αστέρια σχηματίστηκαν με αρκετά βαριά στοιχεία για να έχουν πλανήτες σαν τη Γη, με το 2% από αυτούς – κάπου 100 εκατομμύρια σούπερ-Γαίες και Γαίες – να βρίσκονται σε τροχιά εντός της κατοικήσιμης ζώνης του άστρου τους. Όμως πρέπει κανείς να αναρωτηθεί ότι αν ένας άλλος πλανήτης εκεί έξω στον Γαλαξία μας (και στα δισεκατομμύρια των γαλαξιών εκεί έξω) είναι ένα μόνο εκατομμύριο χρόνια μεγαλύτερος από τη Γη, πόσο πιο προηγμένη και ανιχνεύσιμη τεχνολογία θα έχει; Και όπως έγραψε ο Arthur Clarke, οποιαδήποτε προηγμένη εξωγήινη τεχνολογία θα πρέπει να διακρίνεται από μαγεία. Πηγή: Daily Galaxy ΣΧΟΛΙΟ:Κανείς μάλλον δεν μπορεί πραγματικά να απαντήσει μεχρι την μέρα Χ που ξαφνικά θα ανακαλύψουμε ή θα μας επιτρέψουν να ανακαλύψουμε την μαγεία!!!

Γιγαντιαίος εξωπλανήτης χωρίζεται σε δύο κομμάτια στο μέγεθος της Γης. Σε μια ανακάλυψη που δημιουργεί πρόσθετα ερωτήματα σχετικά με το πώς οι πλανήτες τελειώνουν τις ζωές τους, επιστήμονες έχουν εντοπίσει τα υπολείμματα ενός γιγάντιου κόσμου που καταστράφηκε από έντονες παλιρροιακές δυνάμεις που ασκούνταν από το μητρικό άστρο του. Τα δε συντρίμμια περιφέρονται γύρω από το ‘πρησμένο’ κόκκινο γίγαντα άστρο KIC 05807616. Αλλά η ποσότητα των συντριμμιών είναι εξαιρετικά μεγάλη. Αστρονομικές παρατηρήσεις εντόπισαν αντικείμενα μεγέθους δύο πλανητών σε τροχιά γύρω από αυτό το άστρο, καθένα δε από τα οποία είναι ελαφρώς μόνο μικρότερα από τη Γη. Οι ερευνητές προτείνουν ότι αυτά τα δυο κομμάτια ανήκαν κάποτε σε ένα ενιαίο, μεγαλύτερο εξωηλιακό πλανήτη. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο μεγαλύτερος κόσμος (εξωπλανήτης) μπορεί να έχει καταστραφεί, όταν μια ακραία βαρυτική έλξη από το φουσκωμένο άστρο του, τον ανάγκασε να κινηθεί σπειροειδώς προς το αντικείμενο. Οι παλιρροιακές δυνάμεις στη συνέχεια το έκοψαν σε κομμάτια. Μερικά απ ‘αυτά πιθανότατα έπεσαν προς το άστρο, ενώ άλλα εγκαταστάθηκαν σε σταθερές τροχιές. Αυτές οι ανακαλύψεις ρίχνουν νέο φως στο πώς οι πλανήτες τελειώνουν τις ζωές τους. Μέχρι τώρα, είχε θεωρηθεί ότι οι περισσότεροι εξωπλανήτες καταναλώνονται από τα μητρικά αστέρια τους, όταν αυτά γίνονται σουπερνόβα, και πετάγονται έξω στο βαθύ διάστημα κάτι που οφείλεται στις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις, ή καταναλώνονται ολοσχερώς από τις νεοσυσταθείσες μαύρες τρύπες μετά την υπερκαινοφανή έκρηξη. Αλλά η νέα έρευνα δείχνει ότι κι άλλη μοίρα μπορεί να περιμένει τους πλανήτες.Τα συμπεράσματα της έκθεσης δείχνουν ότι η αρχή και το τέλος του κόσμου δεν ορίζεται πάντα με σαφήνεια. “Οι πλανήτες μπορεί ακόμα και να εξελιχθούν, διαλυόμενοι σε διάφορα μικρά σώματα, ή να καταστραφούν ολοσχερώς," λένε οι συγγραφείς της έκθεσης Ealeal Bear και Noam Soker από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ισραήλ. Οι ειδικοί λένε ότι το αντικείμενο KIC 05807616 ήταν κάποτε ένας κίτρινος νάνος, σαν τον Ήλιο μας. Καθώς έφτασε στο τέλος της κύριας ακολουθίας του, τα εξωτερικά στρώματα της ατμόσφαιρας του φούσκωσαν, εκτινάσσοντας τα προς τα έξω σε μεγάλες αποστάσεις. Αυτό θα συμβεί και στο ηλιακό σύστημα μας κάποτε. Σύμφωνα με τα υπολογιστικά μοντέλα, οι τρεις εσωτερικοί πλανήτες - Ερμής, Αφροδίτη και Γη – θα περιτυλιχθούν μέσα στον Ήλιο. Ο Άρης μπορεί να υποστεί μια παρόμοια μοίρα, αν και είναι ασαφές εάν θα καταστραφεί ή όχι. Οι άλλοι όμως κόσμοι θα μείνουν ανεπηρέαστοι. Όσο για τους δύο κόσμους που είναι σε τροχιά γύρω από το KIC 05807616, βρίσκονται πολύ κοντά στο γονικό αστέρι τους, μόλις 900.000 χιλιόμετρα και 1.100.000 χιλιόμετρα, αντίστοιχα. Αυτό σημαίνει πως οι συνθήκες εκεί πάνω είναι πολύ σκληρές: κοντά 9,000° Κελσίου. Είναι δε γνωστοί ως KOI 55,01 και KOI 55.02. Σε μια τέτοια μικρή απόσταση, είναι πιθανόν να είναι κλειδωμένοι παλιρροιακά στο αστέρι τους, πράγμα που σημαίνει ότι θα έχουν πάντα την ίδια όψη προσανατολισμένη προς το αντικείμενο. Μια παρόμοια κατάσταση μπορεί να παρατηρηθεί μεταξύ της Σελήνης και της Γης. «Ελπίζαμε ότι άλλες ομάδες θα μελετούσαν την ανακάλυψη αυτή και θα προτείνουν τις δικές τους ιδέες, ή να βελτιώσουν τις ερμηνείες μας σχετικά με το αντικείμενο. Είμαστε λοιπόν χαρούμενοι ότι αυτό συνέβη πολύ γρήγορα, από τους Ealeal Bear και Noam Soker. Οι δύο τους πρότειναν αυτή την πραγματικά ενδιαφέρουσα εναλλακτική λύση για το σενάριο μας, εξηγεί ο Stéphane Charpinet από το Ινστιτούτο Ερευνών της Τουλούζης και κύριος ερευνητής της ανακάλυψης. Πηγή: SoftPedia

Περισσότερα για την Βράβευση Ελλήνων μαθητών στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Διαστήματος. http://www.esa.int/esaCP/SEMO3GQWJ1H_Greece_0.html

Σχέδιο επανάληψης του πειράματος Mars-500 στο ΔΔΣ. Το Mars-500, πείραμα προσομοίωσης της αποστολής στον Άρη, κατά τη γνώμη των υπεύθυνων του προσώπων, θα ήταν σκόπιμο να συνεχιστεί σε περίγεια τροχιά. Το πρόγραμμα Mars-500, διαρκείας 520 ημερών ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2011 στο μοσχοβίτικο Ινστιτούτο Βιοϊατρικών Προβλημάτων (IBMP). Τρείς πολίτες της Ρωσίας, ένας Γάλλός, ένας Ιταλός και ένας Κινέζος βρίσκονταν μέσα σε ακίνητο τεχνολογικό σύστημα, που έμοιαζε με διαστημόπλοιο, σε πλήρη απομόνωση από τον έξω κόσμο. Η συσσωρευμένη εμπειρία εκτιμάται πολύ θετικά από τους ειδικούς, οι οποίοι τονίζουν ότι τα δεδομένα που έχουν συλλεχθεί θα αποτελέσουν τη βάση κατά τον σχεδιασμό των μελλοντικών διαπλανητικών αποστολών. Παρόλα αυτά, οι άνθρωποι, εκτελώντας στην πραγματικότητα τη διαστημική αποστολή θα βρεθούν αντιμέτωποι με πολλούς ολέθριους παράγοντες του διαστημικού χώρου, οι οποίοι δεν υπάρχουν στη Γη - π.χ. με τη διαστημική ακτινοβολία και την έλλειψη βαρύτητας. Η ραδιενέργεια βλάπτει το DNA, τον κρυσταλλοειδή φακό και αμφιβληστροειδή χιτώνα, τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε μοιραία λάθη κατά τη διαχείριση του διαστημοπλοίου. Ο παράγοντας έλλειψης βαρύτητας έχει πολύ μεγάλη σημασία κατά την εκτίμηση της απώλειας ασβεστίου και της μείωσης της πυκνότητας των οστέων των αστροναυτών. Η εμπειρία δε στο ΔΔΣ θα γινόταν πιο αυθεντική. Πολλά εδώ εξαρτούνται από τη θέση που θα πάρει η Υπηρεσία Διαστήματος της Ρωσίας (Ροσκόσμος),- ειπε ο διευθυντής του σχεδίου Μπορίς Μορούκοφ. -Οι αντίστοιχες προτάσεις έχουν διατυπωθεί και έχουν σταλεί στην Υπηρεσία. Χρειάζεται να παρθεί απόφαση βούλησης και να καθοριστεί συγκεκριμένο πρόγραμμα, αρχίζοντας από την προετοιμασία. Θα μας ικανοποιήσει οποιαδήποτε λύση. Είμαστε έτοιμοι να εργαστούμε και να τα κάνουμε όλα μόνοι μας. Πολύ καλή θα είναι επίσης και η λύση για την αποκατάσταση διεθνούς συνεργασίας,- παρατήρησε ο Μπορίς Μορούκοφ. -Ιδανικό θα ήταν να επαναληφθεί η εμπειρία σε ένα νέο ρωσικό δομοστοιχείο, που θα σταλεί πολύ σύντομα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και που άρχισε ήδη να προετοιμάζεται για αυτό τον σκοπό. Παρόλα αυτά δεν θα αποφευχθούν όλες οι δυσκολίες. π.χ., στον τομέα της τηλεπικοινωνίας. Πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η πρόσβαση στις τηλεπικοινωνίες; Σε σχέση με αυτό προκαλεί ανησυχίες το γεγονός ότι η πρόσβαση αυτή για διάφορα μέλη του πληρώματος θα είναι διαφορετική, αλλά στην εξυπηρέτηση του Σταθμού, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να συμμετέχουν όλα τα μέλη. Χρειάζεται να αλλάξει ο αλγόριθμος διαχείρισης του Σταθμού. Η απαλλαγή δε από την γήινη κηδεμονία δεν είναι εύκολο πρόβλημα και, μάλιστα, οι διαστημικές πτήσεις πρέπει να συνεχιστούν. Εξάλλου, η ίδια η αύξηση του χρόνου πτήσης ως 500 ημέρες δεν πρέπει να προκαλεί προβλήματα. Πραγματικά σχεδόν το ίδιο χρονικό διάστημα - 437 ημέρες- εργάστηκε στο Διάστημα ο Ρώσος κοσμοναύτης Βαλέρι Πολιακόφ και παρέμεινε υγιής. Το πλήρωμα του Σταθμού, ο οποίος προορίζεται για 6 άτομα, θα ήταν λογικό να διαίρεθεί στα δύο: οι τρεις -να εργάζονται στο πλαίσιο του τυποποιημένου προγράμματος και οι άλλοι τρείς στο πλαίσιο του πειράματος. Εκφράζεται η ελπίδα ότι μέχρι το τέλος της λειτουργίας του ΔΔΣ το 2020, παρόμοια πειράματα σε ένα ή άλλο βαθμό θα πραγματοποιηθούν,- παρατήρησε ο Μπορίς Μορούκοφ. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός θα βοηθήσει στην υλοποίηση του ονείρου για διαπλανητικές πτήσεις. Ο μισός αιώνας της διαστημικής εποχής δεν εξάντλησε όλες τις δυνατότητες για επιστημονικές έρευνες σε τροχιά κοντά στη Γη, δήλωσε ο επικεφαλής της διεύθυνσης επανδρωμένων προγραμμάτων της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας Αλεξέι Κρασνόφ στο Συμπόσιο των εταίρων του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, που άνοιξε σήμερα τις εργασίες τους στο Βερολίνο. «Η διεύθυνση ενός τόσο τεράστιου μηχανισμού, όπως ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ΔΔΣ), αποτελεί μια εντελώς μοναδική εμπειρία και είμαι πεπεισμένος ότι αυτή θα μας δώσει τη δυνατότητα, πιθανώς αυτή τη δεκαετία, είτε στις αρχές της επόμενης να κάνουμε το επόμενο βήμα προς τις διαπλανητικές διαστημικές πτήσεις, τουλάχιστον στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης, που διαμορφώθηκε γύρω από τον ΔΔΣ», είπε ο Κρασνόφ. Η εκτόξευση του Dragon αναβλήθηκε ξανά. Η πρώτη πτήση προς το ΔΔΣ το ιδιωτικού σκάφους-κάψουλας Dragon έχει αναβληθεί για ακόμη μία φορά. Αυτό οφείλεται στην ανάγκη να γίνουν επιπρόσθετοι έλεγχοι του λογισμικού. Η νέα ημερομηνία της εκτόξευσης παραμένει άγνωστη. Αρχικά η εκτόξευση προγραμματιζόταν για τις 7 Φεβρουαρίου, όμως επανειλημμένα είχε αναβληθεί. Οι κατασκευαστές θεωρούν την αναμενόμενη αποστολή ως ορόσημο στην ιστορία των διαστημικών πτήσεων, διότι το Dragon θα γίνει το πρώτο εμπορικό σκάφος, το οποίο θα συνδεθεί με το ΔΔΣ.

Μαύρη τρύπα καταβροχθίζει άστρο! Διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια εντόπισαν ένα από τα πιο βίαια αλλά και εντυπωσιακά κοσμικά φαινόμενα. Ενα άστρο πέφτει στα βαρυτικά δίχτυα μιας μαύρης τρύπας η οποία το κυριολεκτικά το διαλύει. Είναι η πρώτη φορά που τηλεσκόπια «βλέπουν» σε εξέλιξη τον χορό θανάτου ανάμεσα σε μια μαύρη τρύπα και ένα άστρο και η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια καταπληκτική εικόνα του φαινομένου. Ομάδα αστρονόμων στις ΗΠΑ θέλησε να βρει στοιχεία για τη «συνάντηση» ενός άστρου και μιας μαύρης τρύπας, συνάντηση που είναι συνήθως μοιραία για το άστρο. Οι ερευνητές έριξαν στη μάχη πολλά διαστημικά και επίγεια όργανα όπως το διαστημικό παρατηρητήριο GALEX και το τηλεσκόπιο Pan-STARRS1 που βρίσκεται στη Χαβάι. Τα τηλεσκόπια σάρωναν το Σύμπαν για να εντοπίσουν το φαινόμενο και τελικά εντόπισαν τα ίχνη του σε έναν μακρινό γαλαξία. Ο γαλαξίας αυτός βρίσκεται σε απόσταση 2,7 δισ. ετών φωτός από εμάς και στο κέντρο του βρίσκεται μια γιγάντια μαύρη τρύπα. Τα τηλεσκόπια εντόπισαν ένα άστρο που βρισκόταν στο στάδιο του «κόκκινου γίγαντα» να είναι παγιδευμένο από την μαύρη τρύπα η οποία το «απομυζά». «Οταν ένα άστρο συλλαμβάνεται από μια μαύρη τρύπα οι βαρυτικές της δυνάμεις το διαλύουν. Ενα μέρος της ύλης του άστρου πέφτει μέσα στην τρύπα ενώ το υπόλοιπο εκτοξεύεται με μεγάλη ταχύτητα στο Διάστημα. Στην προκειμένη περίπτωση βλέπουμε τη λάμψη των αερίων του άστρου να πέφτει μέσα στην τρύπα αλλά και το αέριο που εκτοξεύεται το οποίο αποτελείται κυρίως από ήλιο. Είναι σαν να συγκεντρώνουμε στοιχεία από μια σκηνή εγκλήματος» αναφέρει ο Σούβι Γκεζάρι, του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Προσομοίωση εξερεύνησης του Αρη στις…Αλπεις. Φορώντας μια νέα διαστημική στολή ομάδα επιστημόνων εισήλθε σε μια σπηλιά στα βάθη των Αλπεων πραγματοποιώντας μια αποστολή προσομοίωσης στον Αρη. Οι ερευνητές δοκίμασαν τη στολή ενώ πραγματοποίησαν και διάφορα πειράματα. Επιστήμονες στην Αυστρία έχουν δημιουργήσει το Austrian Space Forum, μια ομάδα έρευνας και ανάπτυξης διαστημικών τεχνολογιών που τα τελευταία χρόνια έχει επικεντρώσει την προσοχή της στην προετοιμασία μιας επανδρωμένης αποστολής στον Αρη. Διασημότερο προϊόν αυτής της προσπάθειας είναι η στολή Aouda X. Πρόκειται για μια βαριά στολή το πρωτότυπο της οποίας ζυγίζει 45 κιλά και δημιουργήθηκε για τους αστροναύτες που θα πατήσουν στο έδαφος του Αρη. Η στολή έχει ενσωµατωµένους υπολογιστές, αισθητήρες και διάφορα συστήµατα (όπως παραδείγματος χάριν, αερισμού) τα οποία οι ειδικοί του ASF βελτιώνουν και αναβαθμίζουν μετά από κάθε τεστ στα οποία υποβάλλεται. Μέχρι σήμερα η στολή έχει δοκιμαστεί σε διάφορα ακραία περιβάλλοντα, όπως σε άνυδρες ερήμους. Πριν από λίγα 24ωρα μέλη της ASF έβαλαν τη στολή και εισήλθαν σε ένα περιβάλλον το οποίο πιστεύουν ότι είναι πιθανό να μπορεί να φιλοξενήσει κάποιες μορφές ζωής στον κόκκινο πλανήτη. Οι ερευνητές εισήλθαν στο σπήλαιο Dachstein το οποίο βρίσκεται βαθιά μέσα στις Αλπεις κοντά στην πόλη του Σάλτσμπουργκ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα σύμπλεγμα παγωμένων σπηλαίων τα οποία σύμφωνα με τους επιτελείς της ASF αποτελούν μια «επιστημονική παιδική χαρά». Βασικός στόχος της αποστολής είναι να αναπτύξει μεθόδους εξερεύνησης οι οποίες δεν θα αφήνουν καμία αμφιβολία ότι οι μικροβιακές μορφές ζωής που πιθανώς θα εντοπιστούν στον Αρη είναι πράγματι αρειανές. «Αν ήμασταν στον Αρη αναζητώντας ίχνη ζωής θα έπρεπε να έχουμε διασφαλίσει ότι η έρευνα γίνεται με όλες τις δικλίδες ασφαλείας ώστε να αποκλειστεί η περίπτωση να βρούμε μια μορφή ζωής που έχει φτάσει στον Αρη από τη Γη ως λαθρεπιβάτης. Τις τελευταίες μέρες οι γνώσεις μας έχουν αυξηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό» δηλώνει ο Γκέρνοτ Γκρένερ, επικεφαλής της έρευνας. Επόμενη αποστολή προσομοίωσης έχει προγραμματιστεί να γίνει τον Φεβρουάριο του 2013 σε μια περιοχή της βόρειας Σαχάρας. http://www.reuters.com/article/2012/05/01/us-science-mars-idUSBRE8400TY20120501

Η αποστολή Juice θα εξερευνήσει δορυφόρους του Δία. Η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA ανακοίνωσε την Τετάρτη την έγκριση της φιλόδοξης αποστολής Juice, η οποία θα μελετήσει από κοντά τρεις μεγάλους δορυφόρους του Δία που πιστεύεται ότι κρύβουν υπόγειους ωκεανούς, μέσα στους οποίους ενδέχεται να έχει εμφανιστεί μικροβιακή ζωή. Οι 19 χώρες-μέλη της ESA, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, συναντήθηκαν στο Παρίσι και υπερψήφισαν την πρότασης για το Juice (JUpiter ICy moon Explorer, εξερευνητής των παγωμένων φεγγαριών του Δία), το οποίο θα μπορούσε να αναχωρήσει το 2022 για να φτάσει στο σύστημα του Δία οκτώ χρόνια αργότερα. Η φιλόδοξη αποστολή επελέγη έπειτα από πενταετή διαγωνισμό για το επόμενο διαστημικό εγχείρημα «μεγάλης κλάσης» της Ευρώπης. Το σκάφος, κόστους ενός δισ. ευρώ και βάρους σχεδόν πέντε τόνων, θα πετάξει σε μικρή απόσταση από την Καλλιστώ και την Ευρώπη, πριν τεθεί τελικά σε τροχιά γύρω από τον Γανυμήδη. Και τα τρία φεγγάρια καλύπτονται σε όλη τους την επιφάνεια από πάγο νερού, ωστόσο οι πλανητολόγοι υποψιάζονται ότι κάτω από το παγωμένο κάλυμμα υπάρχουν μεγάλες ποσότητες υγρού νερού λόγω της θερμότητας που απελευθερώνουν γεωλογικές διαδικασίες. Βασικός στόχος της αποστολής θα ήταν να εκτιμήσει την «κατοικησιμότητα» αυτών των πιθανών υδάτινων κόσμων, δηλαδή το δυναμικό τους να φιλοξενούν βιολογικά συστήματα. Η ESA έχει προϋπολογίσει το κόστος στα 830 εκατ. ευρώ, σύμφωνα όμως με το BBC το ποσό αυτό δεν περιλαμβάνει το κόστος των 11 επιστημονικών οργάνων, τα οποία θα κατασκευαστούν από χώρες μέλη. Το συνολικό κόστος για την κατασκευή, την εκτόξευση και τη λειτουργία του σκάφους μέχρι το 2033 εκτιμάται ότι θα αγγίξει τα 1,1 δισ. ευρώ. To Juice έρχεται αρκετές δεκαετίες μετά την ιστορική αποστολή Galileo της NASA, η οποία που αναχώρησε για Δία το 1989 και αυτοκαταστράφηκε στην ατμόσφαιρα του πλανήτη το 2003. Κυρίως για λόγους κόστους, η NASA έχει αποφασίσει να μην συμμετάσχει στην αποστολή της ESA. Μετά την οριστική του έγκριση το Juice αναμένεται να μετονομαστεί Laplace προς τιμήν του Γάλλου αστρονόμου και μαθηματικού Πιέρ-Σιμόν Λαπλάς.

Προσγειώθηκε με επιτυχία το Soyuz. Προσγειώθηκε στις 03:45 μμ, ώρα Μόσχας με ασφάλεια στο Καζακστάν το Soyuz TMA-22, η κάψουλα που μετέφερε τον αστροναύτη της NASA Dan Burbank καιτους Ρώσους κοσμοναύτες Anton Shkaplerov και Anatoly Ivanishin. Τα πληρώματα της αποστολής στο ΔΔΣ αναχωρούν για το Μπαϊκονούρ. Τα πληρώματα της πρώτης φέτος μακρόχρονης αποστολής στο ΔΔΣ αναχωρούν σήμερα για το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ, όπου θα περιμένουν την εκτόξευση του διαστημοπλοίου Σογιούζ. Οι Ρώσοι κοσμοναύτες Γκενάντι Πάνταλκα και Σεργκέι Ρέβιν, καθώς επίσης και ο αστροναύτης της NASA και Τζόζεφ ΄Ακαμπα θα κάνουν τις τελευταίες δοκιμές των σκαφάνδρων πτήσης και θα ελέγξουν για άλλη μιά φορά τη βολικότητα της διαχείρισης του ψηφιακού διαστημοπλοίου Σογιούζ, με το οποίο θα πετάξουν στο Διάστημα. Η εκτόξευση του διαστημοπλοίου έχει προγραμματιστεί για τις 15 Μαΐου και η σύζευξή του με Διεθνή Διαστημικό Σταθμό - για τις 17 Μαΐου. Σπάνιο κοσμικό φαινόμενο εντόπισε το τηλεσκόπιο Chandra. Ενα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra. To Chandra εντόπισε μια περιοχή στον γαλαξία Μ83 η οποία λούζεται κυριολεκτικά από την ακτινοβολία που εκπέμπει ένα μυστηριώδες είδος μαύρης τρύπας. Το οπτικό αποτέλεσμα του φαινομένου είναι μοναδικό αφού η περιοχή του γαλαξία που δέχεται την ακτινοβολία έχει λάβει ένα έντονο ροζ χρώμα. Το φαινόμενο προκαλείται από μια πηγή ακτίνων X την οποία οι ειδικοί έχουν ονομάσει «υπερφωτεινή» πηγή ακτίνων X (ultraluminous X-ray ή ULX). Αυτές οι υπερφωτεινές πηγές είναι ένα μυστηριώδες είδος μελανών οπών που παράγουν γιγάντιες ποσότητες ενέργειας με την μορφή ακτίνων Χ. Υπολογίζεται ότι αυτές οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ενέργεια ανάλογη με εκείνη που εκπέμπουν ένα εκατομμύριo άστρα σαν τον Ηλιο. Οι επιστήμονες εικάζουν ότι οι μαύρες τρύπες του είδους έχουν μάζα πολλές φορές μεγαλύτερη από εκείνη των «συμβατικών» μελανών οπών που υπάρχουν στο Σύμπαν.

Βράβευση Ελλήνων μαθητών στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Διαστήματος Δεύτερο βραβείο διαστημικής τεχνολογίας, για τους μαθητές του 3ου Λυκείου Μυτιλήνης, στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Διαστήματος. Δεύτεροι, στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό διαστημικής για μαθητές «CanSat», που πραγματοποιήθηκε στη Νορβηγία, οργανωμένος από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμού Διαστήματος (ESA), αναδείχθηκαν οι μαθητές του 3ου Λυκείου Μυτιλήνης. Ο δορυφόρος που δημιούργησαν, ο «Ιcaromenippus 3D», κατάφερε να βρεθεί ένα χιλιόμετρο πάνω από το έδαφος της Γης και να απεικονίσει, τρισδιάστατα, τις λήψεις που έκανε. Όλα έγιναν στη χιονισμένη περιοχή Άντεα, στο βορειότερο τμήμα της Νορβηγίας, στον αρκτικό κύκλο. Ο «Icaromenippus 3D» είναι ένα εξελιγμένο μοντέλο του πρώτου δορυφόρου, με τον οποίο συμμετείχε στον ίδιο διαγωνισμό, πριν δύο χρόνια, προηγούμενη ομάδα του σχολείου και πάλι, όμως, με τον καθηγητή φυσικής του σχολείου Γιώργο Κοντέλλη, ο οποίος τότε είχε λάβει και το τρίτο βραβείο στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό Πρωτοπόρων Δασκάλων, που ακολούθησε. Το όνομα του «Icaromenippus 3D» προκύπτει από ένα λογοπαίγνιο μεταξύ του αριθμού «τρία» (αφού είναι ο τρίτος δορυφόρος που κατασκευάζει το συγκεκριμένο σχολείο) και της αποστολής που όφειλε να φέρει σε πέρας, κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού στη Νορβηγία και η οποία αφορούσε στη λήψη εικόνων της επιφάνειας της Γης, ένα χιλιόμετρο πάνω από το έδαφος και στην τρισδιάστατη απεικόνισή της, μέσα από ειδική επεξεργασία. Μέχρι και το μεσημέρι της περασμένης Τρίτης, οπότε κι έγινε η εκτόξευση των δορυφόρων όλων των σχολικών ομάδων που συμμετείχαν στο διαγωνισμό, οι μαθητές πραγματοποιούσαν συνεχώς δοκιμές, θυσιάζοντας ακόμη και τον ύπνο τους. «Τα παιδιά είχαν πολύ έντονη την αίσθηση του καθήκοντος» δήλωσε ο κ. Κοντέλλης. «Είχαμε δει πως ήμασταν στους καλύτερους και θέλαμε να ανταμειφθούμε, όχι απλώς να … εντυπωσιάσουμε τους κριτές» πρόσθεσε. Οι προσπάθειες και τα ξενύχτια δεν πήγαν χαμένα. Ο «Icaromenippus 3D» κατάφερε να κάνει τις λήψεις του, χωρίς κανένα πρόβλημα, την ίδια στιγμή που δορυφόροι άλλων ομάδων καταστρέφονταν κατά την εκτόξευσή τους ή κατά τη διάρκεια των υπερπτήσεων. Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν την περασμένη Τετάρτη. Σε 14, συνολικά, σχολικές ομάδες από ισάριθμες ευρωπαϊκές χώρες, η ομάδα του 3ου Λυκείου Μυτιλήνης πήρε το δεύτερο βραβείο, με πρώτη, την ομάδα σχολείου από την Σκωτία και τρίτη, την ομάδα σχολείου από την Πορτογαλία. Το έπαθλο ήταν ένα γυάλινο γλυπτό, με τρισδιάστατη απεικόνιση ενός «CanSat» στο εσωτερικό του, ενώ στους μαθητές θα δοθεί ως δώρο και ένα τηλεσκόπιο. «Ήταν μια φοβερή εμπειρία!» δήλωσε, ενθουσιασμένος, ο μαθητής Ηλίας Ψυρούκης, υπεύθυνος για την τρισδιάστατη απεικόνιση, την ανάπτυξη λογισμικού και την προώθηση του όλου εγχειρήματος. «Στην απονομή, έγινε ιδιαίτερη αναφορά στον πρωτοποριακό σχεδιασμό που είχαν, στις ιδέες που έβαλαν, στο μεράκι και την ομαδικότητά τους. Και είναι τρομακτικό, το ότι αναγκάσαμε τους πάντες να μιλούν ελληνικά, με το όνομα του δορυφόρου μας!» υπογράμμισε ο κ. Κοντέλλης. Η αποστολή του 3ου Λυκείου- που επιστρέφει το Σάββατο από τη Νορβηγία- αποτελείται, πέραν του καθηγητή Γιώργου Κοντέλλη και του διευθυντή του σχολείου Μιχάλη Καπιωτά, από δέκα, συνολικά, μαθητές και μαθήτριες του σχολείου. Τα ονόματα των μαθητών της αποστολής, που ήταν η μόνη ελληνική αποστολή στο διαγωνισμό, είναι: Γιώργος Χατζέλλης (ανάλυση δεδομένων, τρισδιάστατη επεξεργασία, μοντελισμός, κατασκευή), Ηλίας Ψυρούκης (ανάπτυξη λογισμικού, επεξεργασία δεδομένων, τρισδιάστατη απεικόνιση και μοντελισμός), Ηλίας Θεοδωρίδης (κατασκευή, ηλεκτρονικά, υλικό, τρισδιάστατη απεικόνιση), Ευστράτιος Τσιρτσής (ανάπτυξη λογισμικού, ηλεκτρονικά, ανάλυση δεδομένων, υλικό), Ιωάννης Μυρσινιάς (κατασκευή, ηλεκτρονικά, υλικό, τηλεπικοινωνίες), Αλέξανδρος Αλαμανέλλης Ζισιμόπουλος (στήσιμο ηλεκτρονικού υλικού), Ευστράτιος Μακρής (υλικό, τηλεπικοινωνίες, ηλεκτρονικά), Γιώργος Πολυχρόνης (υλικό, ηλεκτρονικά, κατασκευή), Μυρσίνη Σβώρου (κατασκευή, τρισδιάστατος μοντελισμός και απεικόνιση, τηλεπικοινωνίες), Ελένη Γαβριηλάτου (τρισδιάσταση απεικόνιση και χάρτης, τηλεπικοινωνίες). Το σήμα της ομάδας έχει φιλοτεχνήσει ο συμμαθητής τους, Φίλιππος Βλάχος, ενώ την ομάδα βοήθησε και ο Χαρτογράφος και Πολιτικός Μηχανικός, Γιώργος Τάταρης. Με σημερινή ανακοίνωσή του, ο δήμαρχος Λέσβου, Δημήτρης Βουνάτσος, συγχαίρει τους μαθητές, τις μαθήτριες, τον υπεύθυνο καθηγητή, Γιώργο Κοντέλλη, τον διευθυντή και τον Σύλλογο Διδασκόντων του 3ου Λυκείου Μυτιλήνης, για την επιτυχία τους. Ας σημειωθεί ότι, με πρόταση του δημάρχου Λέσβου και ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ο δήμος στάθηκε αρωγός, χρηματοδοτώντας με το ποσό των 3.500 ευρώ, την αποστολή του σχολείου στη Νορβηγία.

Ανακαλύφθηκε μια τεράστια δομή από δορυφόρους γαλαξίες: Μήπως οι συνοδοί του Γαλαξία μας θέτουν πρόβλημα για την σκοτεινή ύλη; Αστρονόμοι από το Πανεπιστήμιο της Βόννης έχουν ανακαλύψει μια τεράστια δομή από δορυφόρους γαλαξίες και αστρικά σμήνη να περιβάλλουν τον Γαλαξία μας, απλωμένα σε μια έκταση ενός εκατομμυρίου έτη φωτός. Η μελέτη αμφισβητεί την ύπαρξη της σκοτεινής ύλης, που είναι ένα σημαντικό τμήμα του καθιερωμένου μοντέλου για την εξέλιξη του σύμπαντος. Ο επικεφαλής της έρευνας και υποψήφιος διδάκτορας Marcel Pawlowski εκθέτει τα πορίσματά της ομάδας του στο περιοδικό Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας. Ο Γαλαξίας μας αποτελείται από περίπου τριακόσια δισεκατομμύρια αστέρια, καθώς και μεγάλες ποσότητες αερίου και σκόνης που διευθετούνται σε βραχίονες σε ένα επίπεδο δίσκο που ξεφεύγουν από μία κεντρική ράβδο. Η διάμετρος του κύριου τμήματος του Γαλαξία μας είναι περίπου 100.000 έτη φωτός, πράγμα που σημαίνει ότι μια ακτίνα του φωτός χρειάζεται 100.000 χρόνια για να ταξιδέψει κατά μήκος του. Ένας αριθμός μικρότερων δορυφόρων γαλαξιών και σφαιρικών σμηνών άστρων (τα λεγόμενα σφαιρωτά σμήνη) είναι σε τροχιά σε διάφορες αποστάσεις από τον Γαλαξία μας. Τα συμβατικά μοντέλα για την προέλευση και την εξέλιξη του σύμπαντος (κοσμολογία) έχουν σαν βάση την παρουσία της «σκοτεινής ύλης», το αόρατο υλικό που πιστεύεται ότι αποτελεί περίπου το 23% του σύμπαντος που όμως δεν έχει ανιχνευθεί ποτέ άμεσα. Σε αυτό το μοντέλο, ο Γαλαξίας αναμένεται να έχει πολύ περισσότερους δορυφόρους γαλαξίες από όσο έχουμε δει στην πράξη. Στην προσπάθειά τους να κατανοήσουν ακριβώς τι περιβάλλει τον Γαλαξία μας, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια σειρά από εικόνες του εικοστού αιώνα με εικόνες από το ρομποτικό τηλεσκόπιο Sloan Deep Sky Survey. Χρησιμοποιώντας όλα αυτά τα στοιχεία οι ειδικοί συγκέντρωσαν μια εικόνα που περιλαμβάνει φωτεινούς «κλασικούς» δορυφόρους γαλαξίες, αμυδρούς δορυφόρους που πρόσφατα εντοπίστηκαν και μικρότερα σφαιρωτά σμήνη. «Μόλις είχαμε ολοκληρώσει την ανάλυσή μας, μας προέκυψε μια νέα εικόνα της κοσμικής γειτονιάς», λέει ο Pawlowski. Οι αστρονόμοι διαπίστωσαν ότι όλα τα διαφορετικά αντικείμενα κατανέμονται σε ένα επίπεδο κάθετο προς το γαλαξιακό δίσκο. Η πρόσφατα ανακαλυφθείσα δομή είναι τεράστια, που εκτείνεται από 33.000 έτη φωτός και πέρα και απέχει ένα εκατομμύριο έτη φωτός από το κέντρο του Γαλαξία. Αυτή όμως η επίπεδη δομή δεν ήταν αναμενόμενη με βάση τις θεωρίες περί σκοτεινής ύλης Το μέλος της ομάδας Pavel Kroupa, καθηγητής αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Βόννης, προσθέτει «Νιώθαμε αμηχανία από το πόσο καλά οι κατανομές των διαφόρων τύπων των αντικειμένων συμφωνούσαν μεταξύ τους.» Καθώς οι διάφοροι συνοδοί κινούνται γύρω από τον Γαλαξία μας, χάνουν υλικό, αστέρια και μερικές φορές αέριο, που σχηματίζουν μεγάλο ρεύματα κατά μήκος των διαδρομών τους. Τα νέα αποτελέσματα δείχνουν ότι αυτό το χαμένο υλικό ευθυγραμμίζεται πάρα πολύ με το επίπεδο των γαλαξιών και των σμηνών. "Αυτό δείχνει ότι τα αντικείμενα, όχι μόνο βρίσκονται μέσα σε αυτό το επίπεδο τώρα, αλλά ότι κινούνται μέσα σε αυτό”, λέει ο Παβλόφσκι. "Η δομή είναι σταθερή." Τα διάφορα μοντέλα σκοτεινής ύλης προσπαθούν να εξηγήσουν αυτή τη διευθέτηση. «Στις καθιερωμένες θεωρίες, οι δορυφόροι γαλαξίες θα έχουν σχηματιστεί ως μεμονωμένα αντικείμενα, πριν συλληφθεί από τον Γαλαξία μας», εξηγεί ο Kroupa. "Καθώς αυτοί θα προέρχονται από πολλές κατευθύνσεις, είναι σχεδόν αδύνατο όλοι αυτοί να καταλήγουν να διανέμονται σε μια τέτοια λεπτή επίπεδη δομή." Ο μεταδιδακτορικός ερευνητής και μέλος της ομάδας Jan Pflamm-Altenburg προτείνει μια εναλλακτική εξήγηση. "Οι δορυφόροι γαλαξίες και τα σμήνη πρέπει να έχουν σχηματιστεί μαζί σε ένα σημαντικό γεγονός, όπως μια σύγκρουση των δύο γαλαξιών." Τέτοιες συγκρούσεις είναι σχετικά συχνές και οδηγούν μεγάλα κομμάτια γαλαξιών να σχίζονται λόγω της βαρύτητας και των παλιρροιακών δυνάμεων που ενεργούν πάνω στα αστέρια, το αέριο και την σκόνη που περιέχουν, σχηματίζοντας ουρές, που είναι οι γενέτειρες των νέων αντικειμένων, όπως αστρικά σμήνη και γαλαξίες νάνους. Ο δε Παβλόφσκι προσθέτει, «Πιστεύουμε ότι ο Γαλαξίας μας συγκρούστηκε με ένα άλλο γαλαξία στο μακρινό παρελθόν. Ο άλλος γαλαξίας έχασε μέρος του υλικού, το υλικό αυτό σχημάτισε τότε δορυφόρους γαλαξίες του δικού μας Γαλαξία και τα νεώτερα σφαιρωτά σμήνη καθώς και το εξόγκωμα στο γαλαξιακό κέντρο. Οι συνοδοί που βλέπουμε σήμερα είναι τα συντρίμμια της σύγκρουσης των 11 δισεκατομμυρίων ετών. " Ενώ ο Kroupa καταλήγει υπογραμμίζοντας την ευρύτερη σημασία του νέου έργου. «Το μοντέλο μας φαίνεται να αποκλείει την παρουσία της σκοτεινής ύλης στο σύμπαν, απειλώντας ένα κεντρικό πυλώνα της τρέχουσας κοσμολογικής θεωρίας. Θεωρούμε ότι αυτό αποτελεί την αρχή μιας αλλαγής παραδείγματος, αυτό που θα μας οδηγήσει τελικά σε μια νέα κατανόηση του σύμπαντος μας στο οποίο κατοικούμε. " Πηγή: ScienceDaily Στην φωτογραφία το γαλαξιακό ζευγάρι UGC 9618 / VV 340, δύο σπειροειδείς γαλαξίες κατά την έναρξη της σύγκρουσης.

Βίντεο για το Exomars.

Το Voyager 1 βγαίνει από το ηλιακό μας σύστημα. Η NASA ανακοίνωσε ότι το Voyager 1 που ταξιδεύει στο Διάστημα εδώ και 35 χρόνια είναι έτοιμο να κάνει το μεγάλο βήμα και να βγει εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Σύμφωνα με τη NASA το σκάφος θα βγει από τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος σε λίγους μήνες και θα εισέλθει στον λεγόμενο διαστρικό χώρο στον οποίο δεν έχει βρεθεί ποτέ κάποιο γήινο σκάφος. Το Voyager 1 εκτοξεύθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1977 και αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε απόσταση 17 δισ. χλμ από τον Ηλιο πετώντας μέσα σε μια μαγνητική «θάλασσα», μια περιοχή φορτισμένων σωματιδίων που οι επιστήμονες εκτιμούν ότι προέρχονται από τον Ηλιο. Ετσι, «τεχνικά» τουλάχιστον, το σκάφος βρίσκεται ακόμη εντός του Ηλιακού Συστήματος. Σύμφωνα με τους επιτελείς της NASA το Voyager 1 σε λίγους μήνες θα περάσει αυτή την κοσμική «θάλασσα» και θα βρεθεί σε μια πλήρως αχαρτογράφητη περιοχή. Οι υπεύθυνοι της αποστολής υπολογίζουν ότι το σκάφος έχει ακόμη διαθέσιμη ενέργεια για να συνεχίσει την πορεία του μέχρι το 2020. Ετσι ευελπιστούν ότι το Voyager 1 θα μας αποκαλύψει στοιχεία για το τι υπάρχει έξω από τη διαστημική μας γειτονιά. Το Voyager 2 Ο «αδελφός» του Voyager 1, το Voyager 2, εκτοξεύτηκε τον Αύγουστο του 1977 (λίγες ημέρες νωρίτερα δηλαδή από τον στενό «συγγενή» του), αλλά έμεινε πίσω στον διαστημικό... μαραθώνιο που πραγματοποιούν τα δύο σκάφη. Αυτή τη στιγμή το Voyager 2 βρίσκεται περίπου 2 δισ. χλμ πίσω από το Voyager 1. Αρχικός στόχος της όλης αποστολής ήταν η εξερεύνηση του Δία, του Κρόνου και του Ουρανού, έργο που ολοκληρώθηκε το 1989. Προς έκπληξη των επιστημόνων, τα δύο σκάφη όχι μόνο συνέχισαν απρόσκοπτα την πορεία τους, αλλά δεν σταμάτησαν ποτέ να στέλνουν πληροφορίες και δεδομένα παρέχοντας πολύτιμα στοιχεία από τις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος.

Πράσινο φως για την πρώτη ιδιωτική αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Σε ένα σημαντικό ορόσημο στην ιστορία των διαστημικών επιχειρήσεων, η NASA έδωσε το πράσινο φως για την εκτόξευση ενός ιδιωτικού μεταγωγικού σκάφους στο πολυεθνικό εργαστήριο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Το Dragon της εταιρείας SpaceX, την οποία ίδρυσε ένα μεγάλο κεφάλι της Σίλικον Βάλεϊ, προγραμματίζεται να αναχωρήσει στις 30 Απριλίου, με καθυστέρηση λίγων μηνών. Το Dragon, μια κωνική κάψουλα που θα μπορούσε να αναβαθμιστεί στο μέλλον ώστε να μεταφέρει και πληρώματα εκτός από εξοπλισμό και εφόδια, επρόκειτο να εκτοξευτεί τον περασμένο Νοέμβριο, ωστόσο η SpaceX, ή Space Exploration Technologies, έκρινε ότι χρειαζόταν περισσότερο χρόνο για δοκιμές. Τον περασμένο Δεκέμβριο, το Dragon έγινε το πρώτο σκάφος ιδιωτικής εταιρείας που τέθηκε σε χαμηλή γήινη τροχιά και αργότερα επέστρεψε στη Γη. Η Space Χ, το νέο εγχείρημα του Ίλον Μασκ, συνιδρυτή του PayPal, είναι μία από τις μία από τις πέντε εταιρείες που εξασφάλισαν συμβόλαια με τη NASA για αποστολές ανεφοδιασμού στον ISS, με την προοπτική να αναλάβουν αργότερα και τις μεταφορές πληρωμάτων. Αυτό σημαίνει ότι ο ιδιωτικός τομέας θα αναλάβει να καλύψει το κενό που άφησε η απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων. Στο μεταξύ, τα ρωσικά Soyuz είναι τα μόνα σκάφη που μπορούν να προσεγγίσουν τον ISS, και η Ρωσία χρεώνει 60 εκατομμύρια δολάρια για τη μεταφορά κάθε Αμερικανού αστροναύτη. Η δεύτερη από τις εταιρείες που συνεργάζονται με τη NASA, η Orbital Sciences Corp., προγραμματίζει την παρθενική εκτόξευση της δικής της κάψουλας, με την ονομασία Cygnus, πιθανώς εντός του 2012. Οι υπόλοιπες εταιρείες είναι η Boeing, η Sierra Nevada και η Blue Origin, η εταιρεία που δημιούργησε ο ιδρυτής της Amazon.com Τζεφ Μπέζος. Στην πρώτη ιδιωτική αποστολή ανεφοδιασμού του ISS, το Dragon θα μεταφέρει 521 κιλά τροφίμων, ρούχων και μη κρίσιμου εξοπλισμού. Θα υποβληθεί σε μια σειρά ελέγχων όταν τεθεί σε τροχιά και θα προσδεθεί στον σταθμό στις 3 Μαΐου. Θα παραμείνει εκεί για αρκετές εβδομάδες, οπότε θα γεμίσει με ένα φορτίο 660 κιλών και θα πέσει στον Ειρηνικό Ωκεανό, από όπου θα ανακτηθεί. Ο πύραυλος Falcon της SpaceX, πάνω στον οποίο θα τοποθετηθεί το Dragon, προγραμματίζεται να εκτοξευτεί από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στις 19.22 ώρα Ελλάδας στις 30 Απριλίου. Boeing. H Boeing σκοπεύει να μεταφέρει αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με μια νέα κάψουλα που προγραμματίζεται να εκτοξευτεί στην παρθενική της πτήση το 2016. Το διαστημικό ταξί της Boeing («ταξί» με την έννοια του μισθωμένου οχήματος) είναι το CST-100, μια επταθέσια κωνική κάψουλα διαμέτρου 4,5 μέτρων, η οποία βασίζεται σε τεχνολογίες των αποστολών Apollo και του διαστημικού λεωφορείου. Στις 3 Απριλίου, το πρωτότυπο του CST-100 υποβλήθηκε επιτυχώς σε δοκιμή πτώσης στην έρημο της Νεβάδα, προκειμένου να ελεγχθούν τα τρία αλεξίπτωτα με τα οποία το σκάφος θα επιστρέφει στη Γη. Η κάψουλα θα ακουμπά στο έδαφος προστατευμένη από αερόσακους, θα μπορεί όμως να να προσθαλασσώνεται σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. «Θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε στην πρώτη εκτόξευση ακόμα και το 2015, ανάλογα με τη χρηματοδότηση [από τη NASA], με το σημερινό προϋπολογισμό όμως θα είναι πιθανότατα το 2016» είπε στο Space.com ο Τζον Έλμπον, αντιπρόεδρος του τμήματος διαστημικής εξερεύνησης της Boeing. Η Boeing, πάντως, σκοπεύει να αξιοποιήσει το CST-100 και στην αγορά του διαστημικού τουρισμού, συνεργαζόμενη με την Bigelow Aerospace, η οποία αναπτύσσει φουσκωτά διαστημικά ξενοδοχεία, καθώς και με την Space Adventures, η οποία σχεδιάζει να προσφέρει ταξίδια αναψυχής σε χαμηλή γήινη τροχιά. Το πλήρωμα του ΔΔΣ επιστρέφει στη Γη. Τα μέλη του πληρώματος του ΔΔΣ οι Ρώσοι Αντόν Σκάπλεροφ και Ανατόλι Ιβανίσιν, καθώς επίσης και ο Αμερικανός Ντάνιελ Μπέρμπανκ επιστρέφουν στη Γη. Η προσεδάφισή τους έχει προγραμματιστεί για σήμερα στις στέπες του Καζακστάν. Για τελευταία φορά θα χρησιμοποιηθεί για αυτό τον σκοπό το ρωσικό αναλογικό διαστημόπλοιο Σογιούζ, το οποίο θα αντικατασταθεί από οχήματα ψηφιακής διαχείρισης. Οι κοσμοναύτες εργάστηκαν στο ΔΔΣ 165 ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πραγματοποίησαν δεκάδες επιστημονικά πειράματα, έκαναν περιπάτους στο ανοικτό Διάστημα και παρακολουθήσεις της επιφάνειας της Γης. Στο Σταθμό εξακολουθούν να εργάζονται ο Ρώσος Ολέ Κονονένκο, ο Αμερικανός Ντόναλντ Πέτιτ και ο αστροναύτης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος Αντρέ Κέιπερς. Στις 17 Μαΐου στο Σταθμό θα φτάσει νέο ρωσοαμερικανικό πλήρωμα. To Hubble κατασκοπεύει το επιθανάτιο σόου ενός άστρου. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble μετέδωσε την εντυπωσιακότερη ως σήμερα εικόνα του Νεφελώματος του Αβγού, ενός φαντασμαγορικού σύννεφου από αέρια και σκόνη που περιβάλλει ένα ετοιμοθάνατο άστρο. Πίσω από το πυκνό, αδιαφανές νέφος που διακρίνεται στην εικόνα πιστεύεται ότι κρύβεται ένα άστρο μέσου μεγέθους, το οποίο έχει φτάσει το τέλος της ζωής του και μετατρέπεται σε κόκκινο γίγαντα. Σε αυτή τη βραχύβια φάση της αστρικής εξέλιξης, οι πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης βγαίνουν εκτός ελέγχου και διογκώνουν το άστρο, το οποίο τελικά εκτινάσσει τα εξωτερικά του στρώματα στο διάστημα. Αυτό που προκύπτει είναι ένα «πρωτοπλανητικό νεφέλωμα», το οποίο θα διατηρηθεί ακόμα και μετά το θάνατο του άστρου, οπότε θα ονομάζεται πλανητικό νεφέλωμα. Στο Νεφέλωμα του Αβγού, που βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού του Κύκνου, το αστρικό υλικό εκτινάσσεται προς τα έξω κατά κύματα, δημιουργώντας μια σειρά από φωτεινούς κύκλους και τόξα στην εικόνα. Το ίδιο το άστρο δεν είναι ορατό στη φωτογραφία, ωστόσο ολόκληρο το νεφέλωμα φωτίζεται από λαμπρες δέσμες ακτινοβολίας, οι οποίες πιστεύεται ότι πηγάζουν από δακτυλιοειδείς τρύπες στο εσωτερικό στρώμα σκόνης. Ο μηχανισμός που γεννά αυτές τις τρύπες παραμένει άγνωστο, ωστόσο μια πιθανή εξήγηση είναι ότι στο κέντρο του νεφελώματος βρίσκεται όχι ένα άστρο αλλά ένα δυαδικό σύστημα, δηλαδή δύο άστρα σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο. Η αλληλεπίδρασή τους θα μπορούσε να δημιουργεί δέσμες υλικού που εκτινάσσονται προς τα έξω και τρυπούν τα σύννεφα σκόνης. Τα πρωτοπλανητικά νεφελώματα δεν είναι καλά κατανοητά επειδή είναι εξαιρετικά σπάνια: διαρκούν μόνο μερικές χιλιάδες χρόνια, ένα αμελητέο χρονικό διάστημα στα δισεκατομμύρια χρόνια που ζει το μέσο άστρο. Το Νεφέλωμα του Αβγού ανακαλύφθηκε πριν από 40 χρόνια, ακόμα και σήμερα, όμως, οι αστρονόμοι δεν μπορούν καν να προσδιορίσουν το μέγεθος και την απόστασή του. Σύμφωνα με την καλύτερη εκτίμηση βρίσκεται σε απόσταση 3.000 ετών φωτός, δεν αποκλείεται όμως να είναι μεγαλύτερο και να βρίσκεται σε μεγαλύτερη απόσταση, ή να είναι μικρότερο και να βρίσκεται πιο κοντά. Η εικόνα δημιουργήθηκε από εκθέσεις στο ορατό και το υπέρυθρο φως με την Ευρυγώνια Κάμερα 3 του Hubble.

Η επίμονη ζωή.Αντεξε και εξελίχθηκε μέσα σε βροχή αστεροειδών και κοσμική ακτινοβολία. Δύο νέες μελέτες έρχονται να επιβεβαιώσουν την παραδοχή ότι η ζωή είναι πολύ ανθεκτική και βρίσκει τρόπους για να συντηρείται και να εξελίσσεται. Η μια μελέτη αναφέρει ότι την εποχή που η ζωή μόλις είχε κάνει την εμφάνιση της η Γη βομβαρδιζόταν από πτώσεις μεγάλων αστεροειδών. Η δεύτερη αναφέρει ότι η ζωή όχι μόνο επέζησε αλλά συνέχισε να εξελίσσεται σε περιόδους που η Γη δέχτηκε πολύ ισχυρές δόσεις κοσμικής ακτινοβολίας. Η βροχή αστεροειδών. Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αμέσως μετά τη δημιουργία της Γης πριν από περίπου 4 δις έτη ο πλανήτης βίωσε μια περίοδο όπου αστεροειδείς και κομήτες έπεφταν συνεχώς πάνω του. Η περίοδος που έχει λάβει την ονομασία «Τελευταίος Βαρύς Βομβαρδισμός» εκτιμάται ότι είχε διάρκεια περίπου 300 εκατομμύρια έτη και έληξε πριν από 3.8 δις έτη. Ερευνητές του Ινστιτούτου Ερευνών Southwest στο Κολοράντο πραγματοποίησαν προσομοιώσεις οι οποίες δείχνουν ότι η πτώση αστεροειδών ορισμένοι εκ των οποίων ήταν γιγάντιοι δεν διήρκεσε 300 εκατομμύρια έτη αλλά περίπου δύο δισεκατομμύρια έτη! Αυτό σημαίνει ότι οι αστεροειδείς έπεφταν μαζικά στον πλανήτη όταν οι πρώτες μορφές ζωής είχαν ήδη κάνει την εμφάνιση τους οι οποίες βρήκαν τρόπο να επιβιώσουν. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature. Η «μαγική» ακτινοβολία. Επιστήμονες του Πολυτεχνείου της Δανία (DTU) μελέτησαν γεωλογικά και αστρονομικά δεδομένα ηλικίας 500 εκατομμυρίων ετών και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι σε περιόδους που εκρήξεις «γειτονικών» σουπερνόβα έλουζαν με κοσμική ακτινοβολία τη Γη η ζωή στον πλανήτη μας όχι μόνο κατάφερνε να επιβιώνει αλλά συνέχιζε να εξελίσσεται! Σύμφωνα με τους ερευνητές η ιδιαίτερα βλαβερή κοσμική ακτινοβολία όχι μόνο δεν προκάλεσε προβλήματα στη ζωή στη Γη αλλά αντίθετα ίσως να την έδωσε και ώθηση για να εξελιχθεί! «Κάθε φορά που υπήρχε μια έκρηξη σουπερνόβα η ζωή άνθιζε. Η εξέλιξη της ζωής αντανακλά της εξέλιξη του Γαλαξία» αναφέρει ο καθηγητής Χένρικ Σβένσμαρκ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Η Ρωσία θα συνεργαστεί με την Ευρώπη στο «Exomars» Η Ρωσκόσμος και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) στις 10 Μαΐου θα υπογράψουν συμφωνία για συνεργασία στα πλαίσια του σχεδίου Exomars, το οποίο προβλέπει αποστολές στον Άρη το 2016 και το 2018. Το θέμα της προσχώρησης της Ρωσίας στο αρχικά ευρωαμερικανικό σχέδιο είχε αρχίσει να συζητείται από το 2011. Οι Αμερικανοί έχουν ήδη εκτοξεύσει για τον Ερυθρό πλανήτη το επιστημονικό εργαστήριο «MSL». Και εξαιτίας της περικοπής του προϋπολογισμού η συμμετοχή τους στο δεύτερο παρόμοιο σχέδιο ήταν υπό αμφισβήτηση. Έπρεπε να εξασφαλίσουν τους πυραύλους και να κατασκευάσουν το ένα από τα δύο οχήματα για τον Άρη. Ενώ για τους ευρωπαίους ήταν ιδιαίτερα σημαντικό να πετύχουν την προσεδάφιση στον πλανήτη, όπου είχαν καθίσει μόνο συσκευές της Ρωσίας και των ΗΠΑ. Όταν η ΝΑΣΑ αποχώρησε από το Exomars, το πρόγραμμα διορθώθηκε, είπε στη " Φωνή της Ρωσίας" ο Υποδιευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών Ολέγκ Κοραμπλιόφ: «Το 2016 προγραμματίζεται να τεθεί σε τροχιά του Άρη η τροχιακή συσκευή «TGO» (Trace Gas Orbiter), καθώς και η «συσκευή επίδειξης προσεδάφισης». Και τα δύο στοιχεία μεταφέρονται σε τροχιά με ένα ρωσικό πύραυλο «Proton». Οι επιστημονικές συσκευές θα μοιραστούν «φίφτι-φίφτι» στα πλαίσια της αποστολής του 2016 μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρώπης. Η εκτόξευσή θα πραγματοποιηθεί επίσης με «Proton». Στην τροχιακή συσκευή θα τοποθετηθούν ρωσικά όργανα για την εξέταση των αεριωδών συστατικών στοιχείων της ατμόσφαιρας και κυρίως του μεθανίου, που είχε ανακαλυφθεί στη σύνθεσή της πριν 8 χρόνια. Τότε αυτό είχε προκαλέσει θόρυβο, γιατί το μεθάνιο μπορεί να έχει βιολογική προέλευση. Τα υπόλοιπα όργανα θα ασχοληθούν με τους υδρατμούς στην ατμόσφαιρα και θα καταρτίσουν χάρτη του πάγου κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη, πράγμα που χρειάζεται για την επιλογή του σημείου προσεδάφισης στα πλαίσια του δεύτερου σταδίου του Exomars. Το δοσίμετρο παρέχει τη δυνατότητα μέτρησης του βαθμού κινδύνου ραδιενέργειας για τους κοσμοναύτες στην τροχιά του Άρη». Η μονάδα προσεδάφισης, που θα ξεκινήσει το 2018, αποτελείται από δύο μέρη. Το ένα είναι το ευρωπαϊκό όχημα βάρους περίπου 300 κιλών, η διαφορά του οποίου από το MSL είναι ότι μπορεί να διατρυπήσει και να πάρει δείγμα εδάφους από βάθος, στο οποίο είναι πιθανή η ύπαρξη ιχνών ζωής. Το άλλο μέρος της λειτουργικής μονάδας είναι ένα σύστημα συσκευών και οργάνων πάνω σε σταθερή πλατφόρμα, λέει ο Κοραμπλιόφ: «Αυτός ο γεωφυσικός σταθμός έχει προγραμματιστεί πλήρως με την προϋπόθεση του ρόλου της Ρωσίας, η οποία θα είναι υπεύθυνη για την όλη προσεδάφιση. Η όψη της πλατφόρμας προς το παρόν δεν έχει καθοριστεί. Η προτεραιότητά της θα είναι η μακρόπνοη παρακολούθηση». Στα πλαίσια των αποστολών του Exomars θα ερευνηθεί επίσης η κατανομή και ο εποχιακός κύκλος του νερού στον πλανήτη. Αυτά είναι πολύ πιο λεπτά ζητήματα, από την απλή αναζήτηση ιχνών του. Όπως είπε ο επιστήμονας, σήμερα τέτοιο θέμα ούτε καν τίθεται, εφόσον η επιστήμη ήδη ξέρει ότι νερό στον Άρη υπάρχει σε όλες τις καταστάσεις.

Ο αστεροειδής Apophis φέρνει στη Γη τρομακτικές καταστροφές. Στη Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία (Ροσκόσμος) θεωρούν ότι το 2036 είναι πιθανή η σύγκρουση του αστεροειδή Apophis με τη Γη, πράγμα που μπορεί να επιφέρει περισσότερες καταστροφές από ό,τι η πτώση του μετεωρίτη του Τουνγκούσκα.Αυτή η πληροφορία περιέχεται στην έκθεση του αναπληρωτή επικεφαλής της Ροσκόσμος Βιτάλι Νταβίντοφ, που παρουσιάστηκε την Πέμπτη στη Μόσχα στο επιστημονικό συνέδριο του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας «Εθνικά συμφέροντα της Ρωσίας στο πλαίσιο της παγκόσμιας ασφάλειας».Ο αστεροειδής Apophis καταγράφηκε το 2004 από το αμερικανικό εθνικό αστεροσκοπείο The Kitt Peak National Observatory στην Αριζόνα. Το ουράνιο σώμα έχει διάμετρο περίπου 300 μέτρα.

Ένα κόμικ για το σωματίδιο Higgs. Διαβάστε το κόμικ: http://www.phdcomics.com/higgs/index.php?page=-1 Βίντεο: