Δροσος Γεωργιος

Ευρωπαϊκός δορυφόρος έμεινε από καύσιμα, ετοιμάζεται για αυτοκτονία. Μια φλεγόμενη μάζα από παλιοσίδερα βάρους 250 κιλών θα συντριβεί τις επόμενες εβδομάδες σε μια άγνωστη προς το παρόν περιοχή του πλανήτη. Θα είναι τα απομεινάρια του Goce, ενός ευρωπαϊκού δορυφόρου που εξάντλησε τα καύσιμά του το πρωί της Δευτέρας, έχοντας ολοκληρώσει τη χαρτογράφηση του βαρυτικού πεδίου της Γης. H ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA ανακοίνωσε ότι η αποστολή του Goce τερματίστηκε και επίσημα, http://www.esa.int/For_Media/Press_Releases/ESA_s_GOCE_mission_comes_to_an_end και ο δορυφόρος αναμένεται να εισέλθει στην ατμόσφαιρα σε δύο με τρεις εβδομάδες. Το σκάφος του ενός τόνου κινείται σε ύψος μόλις 224 χιλιομέτρων, μετρώντας τις απειροελάχιστες διακυμάνσεις της βαρύτητας σε όλη την επιφάνεια της Γης. Στο χαμηλό αυτό ύψος δέχεται την τριβή των ανώτερων στρωμάτων της ατμόσφαιρας, γι΄αυτό και έχει ασυνήθιστο, αεροδυναμικό σχήμα που περιορίζει τις εξωτερικές επιδράσεις. Η ESA εκτιμά ότι το μεγαλύτερο μέρος του Goce θα καταστραφεί φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα και μόνο 250 κιλά συντριμμιών, συνολικά 40 με 50 κομμάτια, θα φτάσουν μέχρι το έδαφος ή τη θάλασσα. Τα συντρίμμια θα διασκορπιστούν σε μια έκταση εκατοντάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων, μέχρι στιγμής όμως κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πού. «Λίγες ώρες πριν από την είσοδο στην ατμόσφαιρα θα είμαστε σε θέση να το υπολογίσουμε με ακρίβεια μερικών χιλιάδων χιλιομέτρων» είχε δηλώσει την περασμένη εβδομάδα ο Κρίστιφ Στάιγκερ, υπεύθυνος για τη διαχείριση των διαστημικών σκαφών της ESA. O δορυφόρος θα παρακολουθείται πάντως στενά όχι μόνο από την ESA αλλά και την Διεθνή Συντονιστική Επιτροπή Διαστημικών Σκουπιδιών. Στα τρία χρόνια λειτουργίας του, ο Goce δημιούργησε έναν χάρτη του βαρυτικού πεδίου που εμφανίζει τη Γη με ένα ακανόνιστο σχήμα σαν πατάτα. Αντίθετα από ό,τι θα φανταζόταν κανείς, η δύναμη της βαρύτητας δεν είναι ίδια σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη -το βάρος ενός οποιουδήποτε σώματος αλλάζει απειροελάχιστα από περιοχή σε περιοχή. Η απόσταση από το κέντρο της Γης είναι ένας μόνο από τους παράγοντες που επηρεάζουν τη δύναμη της βαρύτητας· άλλος βασικός παράγοντας είναι κατανομή της μάζας στον πλανήτη, η οποία δεν είναι καθόλου ομοιόμορφη. Το εσωτερικό της Γης δεν είναι ομοιογενές, αφού τα υπόγεια πετρώματα ποικίλλουν σημαντικά σε πυκνότητα. Το πάχος του φλοιού επίσης δεν είναι σταθερό, αφού, για παράδειγμα, τα Ιμαλάια συγκεντρώνουν μεγαλύτερη μάζα σε σχέση με το βυθό των ωκεανών. Ένας άλλος παράγοντας που δημιουργεί απειροελάχιστες διακυμάνσεις της βαρύτητας είναι η κίνηση των ωκεανών, ένα φαινόμενο για το οποίο ο Goce αναμένεται να προσφέρει πολύτιμα νέα δεδομένα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231270090 Εγκρίθηκε το πλήρωμα της νέας αποστολής στο ΔΔΣ. Σήμερα εγρίθηκε η σύνθεση του πληρώματος του διαστημοπλοίου Soyuz TMA-11M, που θα πετάξει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 7 Νοεμβρίου. Μέλη του βασικού πληρώματος της νέας αποστολής είναι ο Ρώσος κοσμοναύτης Μιχαήλ Τιούριν, καθώς επίσης και ο αστροναύτης της NASA Ρίτσαρντ Μαστράκιο και ο αστροναύτης της ιαπωνικής Υπηρεσίας Διαστήματος JAXA Κόιτι Βακάτα. Μέλη του αναπληρωματικού πληρώματος είναι ο Ρώσος Μαξίμ Σουράγιεφ, ο Αμερικανός Γκρέγκορι Γουάισμαν και ο αστροναύτης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος ESA Αλεξάντρ Γκερστ. Το πιο έμπειρο μέλος του βασικού πληρώματος είναι ο Τιούριν, για τον οποίο η πτήση αυτή θα είναι ήδη η τρίτη κατά σειρά. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_22/247423300/

Ίππαρχος: Ο άνθρωπος που ταξινόμησε τ’ αστέρια. Κυκλοφορεί ως ανέκδοτο το παρακάτω που καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες θεμελίωσαν τα Μαθηματικά και τις άλλες επιστήμες. Καθηγητής: Οι Έλληνες προόδευσαν στα Μαθηματικά, την Αστρονομία και στις άλλες επιστήμες γιατί συζητούσαν. Μαθητής: Τότε γιατί εγώ κ. καθηγητά, από την πρώτη Γυμνασίου, την ώρα των Μαθηματικών δεν ακούω τίποτα άλλο από το «Πρόσεχε παιδί μου. Δεν είσαι εδώ για συζήτηση»! Για τους Έλληνες της αρχαιότητας η συζήτηση ήταν μια ευγενής δραστηριότητα με συγκεντρωμένο στόχο. Να πείσει το συνομιλητή με επιχειρήματα μέσα από εξαντλητικό διάλογο. Οι Έλληνες Μαθηματικοί διαφοροποιήθηκαν από τους προκατόχους τους Βαβυλώνιους και Αιγυπτίους γιατί αρνήθηκαν τη διαίσθηση ως επαρκή νομιμοποίηση μιας μαθηματικής αλήθειας και απέρριψαν την αριθμητική επαλήθευση ως αποδεικτική μέθοδο. Το «πείθομαι» για κάτι επειδή το βλέπω το χρησιμοποίησαν οι Βαβυλώνιοι και Αιγύπτιοι. Οι Έλληνες απαίτησαν κάτι περισσότερο, τη θεωρητική απόδειξη, που προκύπτει μετά από αυστηρή σειρά συλλογισμών. Ενώ στα αρχαία στάδια οι αθλητές πάλευαν σώμα με σώμα για τη νίκη, στους δρόμους και τις πλατείες γίνονταν αγώνες λόγου, ανταλλάσσονταν επιχειρήματα. Και αν ο Πυθαγόρας, ο Ευκλείδης, ο Αρχιμήδης έβαλαν νόμους (αξιώματα) και τακτοποίησαν καλά το οικοδόμημα των Μαθηματικών ο Ίππαρχος κύρια τακτοποίησε τ’ αστέρια του ουρανού. Τον συμπεριλαμβάνω όμως στη σειρά των Ελλήνων Μαθηματικών γιατί δεν τα παραμέλησε και αυτά. Έβαλε τα θεμέλια της Τριγωνομετρίας, της οποίας μπορεί να θεωρηθεί ο πρώτος πρόγονος. Η Τριγωνομετρία, όπως λέει και τ’ όνομά της, μετρά όλα τα στοιχεία του τριγώνου αρκεί να δοθούν ορισμένα από αυτά. Γεννήθηκε στη Νίκαια της Βιθυνίας. Τις αστρονομικές του παρατηρήσεις έκανε στη Ρόδο και κύρια στην Αλεξάνδρεια, όπου χτυπούσε η καρδιά της γνώσης. Έγραψε 17 αστρονομικά βιβλία. Ανακάλυψε τον αστρολάβο, http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CE%B2%CE%BF%CF%82 και το Θεοδόλιχο,όργανα που χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα για τον καθορισμό των συντεταγμένων των αστέρων. Ανακάλυψε τον πρώτο καινοφανή (nova) αστέρα http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82_%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%82 Συνέταξε τον πρώτο κατάλογο με τις θέσεις και τα μεγέθη των απλανών, έργο πολύμοχθο το οποίο θα δίσταζαν να το αναλάβουν και οι ίδιοι οι Θεοί, όπως αναφέρει ο Πλίνιος. Το έργο αυτό ολοκλήρωσε το 127 π.Χ. και το διέσωσε ο Κλαύδιος Πτολεμαίος συμπελαμβάνοντάς το στο σπουδαίο του σύγγραμμα, την Αλμαγέστη. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%B7 O Ίππαρχος καθόρισε τη διάρκεια του ηλιακού έτους σε 365 ημέρες και 6 ώρες. Περισσότερα: http://physicsgg.me/2011/10/21/%ce%af%cf%80%cf%80%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%ac%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%b7%cf%83%ce%b5-%cf%84/

Ρωσία: Το 2014 ξεκινά την εξερεύνηση του Δία. Στη Ρωσία το 2014 θα ξεκινήσει η προετοιμασία του πρώτου κρατικού προγράμματος αποστολής προς τον Δία. Οι Ρώσοι επιστήμονες σκοπεύουν να στείλουν μια μονάδα προσεδάφισης, στον δορυφόρο του γιγαντιαίου αεριώδους πλανήτη Γανυμήδη με στόχο να εντοπιστούν ίχνη ζωής. Το πρόγραμμα ονομάστηκε «Laplas», όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων ΡΙΑ Νόβοστι. «Από τον επόμενο χρόνο αρχίζουμε την προετοιμασία ενός πολύ φιλόδοξου σχεδίου με την ονομασία «Laplas» με στόχο τη διερεύνηση του δορυφόρου του Δία», δήλωσε ο σύμβουλος του επικεφαλής της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας Βίκτορ Βόρον, μιλώντας σε συνέδριο στο Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Παλαιότερα Ρώσοι επιστήμονες σκόπευαν να δημιουργήσουν μονάδα προσεδάφισης για τον δορυφόρο του Δια, ο οποίος ονομάζεται Ευρώπη, ενώ σήμερα εν εξελίξει είναι η σχεδίαση παρόμοιας διαστημικής συσκευής για τον Γανυμήδη. «Στόχοι του εν λόγω ερευνητικού προγράμματος είναι η συνολική έρευνα του συστήματος του Δία ως χαρακτηριστικού εκπροσώπου των γιγαντιαίων αεριωδών πλανητών, να περιγραφεί ο δορυφόρος του Δία Γανυμήδης ως πλανητικό σώμα, μεταξύ άλλων και από άποψη της ενδεχόμενης κατοικισιμότητάς του», όπως αναφέρεται στα υλικά της εκδήλωσης προβολής του προγράμματος του Κεντρικού Επιστημονικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Μηχανουργίας, που παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του Διεθνούς Αεροδιαστημικού Σαλονιού. Η Ρωσία προτίθεται να προσελκύσει στην υλοποίηση του σχεδίου αυτού την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, η οποία το 2022 προγραμματίζει να στείλει στον Γανυμήδη δική της διαστημική συσκευή, η οποία θα περιστρέφεται στην τροχιά του. Ύστερα από ένα χρόνο για τον δορυφόρο του Δία θα κατευθυνθεί η ρωσική μονάδα προσεδάφισης, για να φτάσει στον προορισμό της μόνο τον όγδοο χρόνο της πτήσης του. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Δίας είναι ο πέμπτος απώτερος πλανήτης από τον Ήλιο και ο μεγαλύτερος στο Ηλιακό σύστημα. Ταξινομείται ως αεριώδης γίγαντας. Οι έρευνες του Δια πραγματοποιούνται με τη βοήθεια τηλεσκοπίων, τόσο επίγειων όσο και αυτών που βρίσκονται στην τροχιά. Μέχρι την αρχή της δεκαετίας του ’70, προς τον πλανήτη απεστάλησαν οκτώ διαπλανητικές συσκευές της NASA. Πέραν αυτού, Ρώσοι επιστήμονες συζητούν το ενδεχόμενο αποστολής στη Σελήνη μονάδας προσεδάφισης, η οποία το 2021 θα μπορέσει να μεταφέρει στη γη δείγματα του πάγου της Σελήνης. Σημειώνεται ότι η μεταφορά του δείγματος αυτού αποτελεί ένα δύσκολο στόχο από την τεχνική άποψη, επειδή πρέπει να διασφαλιστούν οι συνθήκες ψύξης Το σχέδιο με ονομασία εργασίας Polar Sample Return βρίσκεται σε στάδιο προκαταρκτικής συζήτησης και προς το παρόν δεν περιλαμβάνεται στο προσχέδιο του μακροπρόθεσμου Ομοσπονδιακού Διαστημικού Προγράμματος μέχρι το 2025, που εκπονήθηκε από τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF-2014-%CE%BE%CE%B5%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%AF%CE%B1

Πείραμα CLOUD: πέρα από το σωματίδιο Higgs. Το CERN βρίσκεται δυτικά της Γενεύης, στα σύνορα Ελβετίας και Γαλλίας και είναι γνωστό για τον μεγαλύτερο επιταχυντή σωματιδίων στον κόσμο, τον LHC (Large Hadron Collider). Η πλειοψηφία του κόσμου κόσμος νομίζει ότι όλοι οι ερευνητές εκεί ασχολούνται μόνο με το μποζόνιο Higgs και άλλα στοιχειώδη σωματίδια με περίεργα ονόματα. Κι όμως υπάρχουν επιστήμονες στο CERN που πραγματοποιούν πειράματα, λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό, που δεν έχουν σχέση με το μποζόνιο Higgs και τις υπερσυμμετρικές θεωρίες των στοιχειωδών σωματιδίων. Ένα τέτοιο πείραμα είναι το CLOUD (Cosmics Leaving Outdoor Droplets), http://home.web.cern.ch/about/experiments/cloud διαμέσου του οποίου επιχειρείται η επίλυση ενός μακροχρόνιου αινίγματος της κλιματικής επιστήμης: πως σχηματίζονται στην ατμόσφαιρα τα αερολύματα (αεροζόλ) – μικροσκοπικά στερεά ή υγρά σωματίδια που αιωρούνται στον αέρα – και το ποια αέρια είναι υπεύθυνα γι αυτό. Πρόκειται για ένα θεμελιώδες ερώτημα όσον αφορά την κατανόηση του κλίματος, δεδομένου ότι σ’ αυτά τα αιωρούμενα σωματίδια οφείλεται ο σχηματισμός των συσσωματωμάτων από τα οποία δημιουργούνται τα σύννεφα. Οι ερευνητές João Almeida et al, του πειράματος CLOUD, δημοσίευσαν στο Νature μια εργασία με τίτλο «Molecular understanding of sulphuric acid–amine particle nucleation in the atmosphere» , στην οποία παρουσιάζουν δυο νέα ευρήματα: http://www.nature.com/nature/journal/v502/n7471/full/nature12663.html πρώτον, διαπίστωσαν ότι ελάχιστες συγκεντρώσεις ατμών αμινών, http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BC%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%82 συνδυόμενες με θειικό οξύ σχηματίζουν αεροζόλ με ρυθμούς παρόμοιους μ’ αυτούς που παρατηρούνται στην ατμόσφαιρα, και στη συνέχεια χρησιμοποιώντας μια δέσμη πιονίων, http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%BF από το Σύγχροτρον πρωτονίων του CERN, http://home.web.cern.ch/about/accelerators/proton-synchrotron βρήκαν ότι η ακτινοβολία ιονισμού, όπως ακριβώς η κοσμική ακτινοβολία που βομβαρδίζει την ατμόσφαιρα από το διάστημα έχει αμελητέα επίδραση στην ταχύτητα σχηματισμού αυτών των αεροζόλ. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του πειράματος CLOUD, Jasper Kirkby: «Χάρη στην τεχνογνωσία του CERN σε υλικά και την υπερ-υψηλή τεχνολογία κενού, ήμασταν σε θέση να κατασκευάσουμε έναν θάλαμο με πρωτοφανή καθαρότητα, που μας επέτρεπε να προσομοιώνουμε την ατμόσφαιρα και να εισαγάγουμε τις ελάχιστες ποσότητες αμινών και θειικού οξέος, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του πειράματος». Μπορεί στα συγκεκριμένα αερολύματα από ατμούς αμινών, η κοσμική ακτινοβολία να μην παίζει σημαντικό ρόλο, δεν αποκλείεται όμως, σύμφωνα με τον Kirkby, σε αερολύματα που σχηματίζονται από ατμούς άλλων ουσιών η κοσμική ακτινοβολία να έχει σημαντικότερη επίδραση. Το σίγουρο είναι ότι, τα αποτέλεσμα του πειράματος CLOUD αποτελούν ένα σημαντικό βήμα προς την κατανόηση του κλίματος στη Γη. press.web.cern.ch http://physicsgg.me/2013/10/22/%cf%80%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-cloud-%cf%80%ce%ad%cf%81%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%bf-higgs/ Πώς κατασκευάζουμε έναν ανιχνευτή σωματιδίων μέσα σε 10 λεπτά Πρόκειται για την κατασκευή ενός θαλάμου νεφών (cloud chamber). http://en.wikipedia.org/wiki/Cloud_chamber Η λειτουργία του βασίζεται στο γεγονός ότι όταν ένα φορτισμένο σωματίδιο (π.χ. σωματίδιο άλφα ή ηλεκτρόνιο) διέρχεται μέσα από αυτόν δημιουργεί ιονισμό των μορίων του νέφους, τα ιόντα δημιουργούν συγκέντρωση σταγονιδίων κατά μήκος της τροχιάς του σωματιδίου, με αποτέλεσμα η τροχιά του να γίνεται ορατή. Η απότομη ψύξη του θαλάμου διευκολύνει την δημιουργία σταγονιδίων των κορεσμένων ατμών (π.χ. αλκοόλης), τα ίχνη των οποίων μας αποκαλύπτουν την τροχιά του φορτισμένου σωματιδίου. Υπάρχουν πολλές ιστοσελίδες και βίντεο στο YouTube που δίνουν οδηγίες για την κατασκευή ενός τέτοιου ανιχνευτή αλλά όλες απαιτούν κάποιο στοιχείο που είναι δύσκολο να βρεθεί, όπως ξηρός πάγος ή τροφοδοτικό υψηλής τάσης. Όμως ο George Musser σε άρθρο του στο Scientific American http://blogs.scientificamerican.com/critical-opalescence/2012/10/15/how-to-build-the-worlds-simplest-particle-detector/ μας δείχνει την κατασκευή του ανιχνευτή χρησιμοποιώντας τα παρακάτω υλικά που μπορούμε πολύ εύκολα να βρούμε: σφουγγάρι, οινόπνευμα (92% σε αιθυλική ή ισοπροπυλική αλκοόλη), διαφανές πλαστικό κύπελλο, σελοτέϊπ, μαύρο χαρτόνι, αλουμινένια φορμάκια ή δίσκους ή σκέτο αλουμινόχαρτο, κόλλα σε μορφή πλαστελίνης (blu-tack), air duster (το σπρέι καθαρισμού με πεπιεσμένο αέρα που χρησιμοποιούμε για να διώξουμε τη σκόνη από τα πληκτρολόγια των υπολογιστών) και έναν φακό. Η καινοτομία στην κατασκευή του George Musser είναι το σπρέϊ αέρα. Το διφθοροαιθάνιο που απελευθερώνεται είναι αρκετά ψυχρό – τόσο ώστε να πραγματοποιηθεί η απότομη ψύξη του θαλάμου για να συμπυκνωθεί η αλκοόλη και να συγκεντρωθούν σταγονίδια κατά μήκος της τροχιάς του φορτισμένου σωματιδίου. Έτσι αποφεύγουμε την χρήση ξηρού πάγου που είναι δύσκολο να βρεθεί. Τώρα το πλαστικό διαφανές κύπελλο θα παίξει τον ρόλο του θαλάμου. Κόβουμε ένα κομμάτι από το σφουγγάρι και αφού το βάλουμε να απορροφήσει οινόπνευμα, το σφηνώνουμε στο κάτω μέρος του ποτηριού. Κόβουμε έναν κυκλικό κομμάτι του μαύρου χαρτονιού και το τοποθετούμε έτσι ώστε να εφαρμόσει στο χείλος του ποτηριού. Αυτό θα δημιουργήσει ένα σκοτεινό υπόβαθρο που θα μας βοηθήσει στο να δούμε τις τροχιές των σωματιδίων. Χρησιμοποιούμε το αλουμινόχαρτο με την κόλλα σε μορφή πλαστελίνης για να σφραγίσουμε το κύπελλο και τοποθετούμε τον «θάλαμο» όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα Κρατώντας το “κύπελλο – θάλαμο” με το χέρι μας, το σφουγγάρι θερμαίνεται αυξάνοντας την εξάτμιση της αλκοόλης. Φωτίζοντας με τον φακό μέσα στον θάλαμο, αν μέσα από αυτόν διέλθει ένα φορτισμένο σωματίδιο, τότε θα μπορέσουμε θα διακρίνουμε την τροχιά του, για τους λόγους που περιγράψαμε παραπάνω. Για να λειτουργήσει ο ανιχνευτής πρέπει να σβήσουν τα φώτα του δωματίου, να ψεκάζουμε με αέρα το αλουμινόχαρτο για μερικά δευτερόλεπτα και να επαναλαμβάνουμε κάθε 10 δευτερόλεπτα για να το κρατάμε ψυχρό, έτσι ώστε μέσα στο κύπελλο να σχηματίζεται ένα νέφος σταγονιδίων αλκοόλης. Όμως που θα βρεθούν τα φορτισμένα σωματίδια να διασχίσουν τον θάλαμο για να δούμε τα ίχνη των τροχιών τους; Από την κοσμική ακτινοβολία! Μπορούμε να βλέπουμε μια κοσμική ακτίνα κάθε 20 δευτερόλεπτα περίπου (αν όχι … καλό είναι αν αλλάζουμε τη γωνία φωτισμού). http://www.eeae.gr/gr/index.php?fvar=html/president/_info_natural_outside Ο George Musser για να έχει εντυπωσιακότερα αποτελέσματα τοποθέτησε μια ραδιενεργό πηγή μέσα στον “θάλαμό” του. Που την βρήκε; Αγόρασε ένα μικρό κομμάτι ορυκτού ουρανίου μέσω διαδικτύου από ΕΔΩ (ναι, μπορεί κανείς να αγοράσει και ουράνιο μέσω διαδικτύου ) http://unitednuclear.com/index.php?main_page=product_info&cPath=2_4&products_id=874 http://physicsgg.me/2012/10/23/%cf%80%cf%8e%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%85%ce%ac%ce%b6%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%ae-%cf%83%cf%89/

Η Ολυμπιακή Φλόγα θα φτάσει στο Μπαϊκονούρ τη Δευτέρα. Η δάδα με την Ολυμπιακή Φλόγα, η οποία θα μεταφερθεί στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και από εκεί στο Ανοιχτό διάστημα, θα φτάσει στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκανούρ τη Δευτέρα, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε επίσημη πηγή. Η δάδα θα μεταφερθεί από τη Μόσχα στο Καζαχστάν με αεροπλάνο An-12. Νωρίτερα είχε δημοσιοποιηθεί ότι η Ολυμπιακή δάδα θα μεταφερθεί στο Ανοιχτό διάστημα στις 9 Νοεμβρίου και θα επιστρέψει στη Γη στις 11 του μηνός. Η εκτόξευση του διαστημοπλοίου με το πλήρωμα, το οποίο θα μεταφέρει τη δάδα στο Σταθμό, έχει προγραμματιστεί για τις 7 Νοεμβρίου. Στο Μπαϊκονούρ τα μέλη του πληρώματος θα φτάσουν στις 26 Νοεμβρίου. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_19/247098287/ Η Αιθιοπία οδεύει προς το διάστημα. Η Αιθιοπία εξήγγειλε την έναρξη του πρώτου σταδίου του προγράμματος εξερεύνησης του διαστήματος. Στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού, δημιουργήθηκε το μεγαλύτερο αστεροσκοπείο της Ανατολικής Αφρικής. Βρίσκεται σε υψόμετρο 3200 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στα όρη Εντότο και είναι εξοπλισμένο με δύο τηλεσκόπια, ένα εκ των οποίων έχει διάμετρο ενός μέτρου. Τα προσεχή χρόνια, η κυβέρνηση της Αιθιοπίας προτίθεται να διαμορφώσει διαστημική πολιτική. Ο διευθυντής του αστεροσκοπείου, Σολομόν Μπέλεϊ, δήλωσε ότι η προώθηση της επιστήμης συμβάλλει στην πρόοδο της Αιθιοπίας. Ο ίδιος εξάλλου εκφράζει την ελπίδα για ανάπτυξη του διαστημικού τουρισμού στη χώρα, κάτι που μπορεί να καταστεί συμπληρωματική πηγή εσόδων. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_19/247108210/ Η εκτόξευση της ινδικής διαστημικής συσκευής εξερεύνησης του Άρη αναβλήθηκε για μια βδομάδα. Η εκτόξευση της πρώτης ινδικής διαστημικής συσκευής εξερεύνησης του Άρη, που είχε προγραμματιστεί για τις 28 Οκτωβρίου, αναβλήθηκε για μια βδομάδα λόγω των κακών καιρικών συνθηκών στην περιοχή του Ινδικού ωκεανού, αλλά προς το παρόν η αναβολή είναι εντός του παραθύρου εκτόξευσης. Η πρώτη ινδική διαστημική συσκευή εξερεύνησης του Άρη, η συσκευή «Μανγκαλιάν», αναμένεται να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη το Σεπτέμβριο του 2014. Για να συμβεί αυτό, πρέπει η συσκευή να εκτοξευθεί από τη Γη μέχρι τις 19 Νοεμβρίου. Η συσκευή και ο πύραυλος είναι έτοιμοι για την εκτόξευση αλλά οι Ινδοί ειδικοί αντιμετωπίζουν πρόβλημα με την εξασφάλιση της επίγειας παρακολούθησης: δύο πλοία, τα οποία θα πρέπει να παρακολουθούν την πτήση του πυραύλου τα πρώτα λεπτά μετά την εκτόξευση, λόγω των κακών καιρικών συνθηκών δεν μπορούν να φτάσουν στην περιοχή έγκαιρα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_20/247190893/ Ρωσσία: Ο CEO της Avtovaz πρώτος Διοικητής της νεοσύστατης διαστημικής υπηρεσίας. Ο Igor Komarov, νυν CEO της ρωσσικής αυτοβιομηχανίας Avtovaz, θα είναι ο πρώτος Διοικητής της νεοσύστατης διαστημικής υπηρεσίας URSC (United Rocket and Space Corporation) η οποία ιδρύθηκε από τον Putin προκειμένου να βοηθήσει το έργο της ROSCOSMOS. Η URSC θα αναλάβει το κατασκευαστικό κομμάτι ελαφρύνοντας έτσι τις αρμοδιότητες της ROSCOSMOS, η εικόνα της οποίας είχε πληγεί τα τελευταία χρόνια από απανωτές αποτυχίες. Η Avtovaz είναι η εταιρεία που κατασκευάζει το διάσημο Lada. Στην θέση του CEO o Komarov είναι από το 2009 ενώ το συμβόλαιό του λήγει τον Νοέμβριο. Η Ρωσσία με την ίδρυση της URSC θα προσπαθήσει να απαλείψει τις ανεπάρκειες που υπάρχουν στον παρόντα σχεδιασμό συγκεντρώνοντας όλες τις αποφάσεις που αφορούν το κατασκευαστικό κομμάτι σε μια ξεχωριστή υπηρεσία μειώνοντας έτσι την κακή χρήση πόρων. Η νέα υπηρεσία θα εισαγάγει μια ενοποιημένη τεχνική πολιτική σε όλο το φάσμα των κατασκευαστικών δραστηριοτήτων ενώνοντας όλες τις σχεδιαστικές και κατασκευαστικές μονάδες που είναι διάσπαρτες στην ρωσσική επικράτεια. Ο Komarov είναι απόφοιτος οικονομικών της Lomonosov. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%81%CF%89%CF%83%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%BF-ceo-%CF%84%CE%B7%CF%82-avtovaz-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%82-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82

Ηλεκτρονικός εγκέφαλος της ΙBM ζει με «ηλεκτρονικό αίμα» Η βιομηχανία ημιαγωγών θα μπορούσε να λύσει δύο από τα μεγαλύτερα προβλήματά της αν υιοθετούσε την αρχιτεκτονική του ανθρώπινου εγκεφάλου, πιστεύει η IBM. Το ερευνητικό τμήμα της εταιρείας στη Ζυρίχη παρουσίασε το πρωτότυπο ενός υπολογιστή που χρησιμοποιεί «ηλεκτρονικό αίμα» τόσο για την ψύξη του όσο και για την τροφοδοσία του με ηλεκτρική ενέργεια. «Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι 10.000 φορές πιο πυκνός και πιο αποδοτικός από οποιονδήποτε σημερινό υπολογιστή» είπε ο Δρ Μπρούνο Μίτσελ της IBM Research σε επίδειξη που παρακολούθησε και το BBC. http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-24571219 «Αυτό είναι εφικτό επειδή ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί ένα εξαιρετικά αποδοτικό δίκτυο από τριχοειδή αιμοφόρα αγγεία, το οποίο μεταφέρει θερμότητα και ταυτόχρονα μεταφέρει ενέργεια» εξήγησε. Τα σημερινά κυκλώματα από πυρίτιο πλησιάζουν τα θεωρητικά τους όρια, καθώς σύντομα θα είναι αδύνατο να μικρύνουν περισσότερο χωρίς να καίγονται από υπερθέρμανση. Η μεγάλη εκπομπή θερμότητας αποτελεί ήδη εμπόδιο σε μια προσέγγιση της IBM για τη δημιουργία «τρισδιάστατων» κυκλωμάτων, http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=417967 στα οποία τα τσιπ στοιβάζονται πάνω σε άλλα και αυξάνουν έτσι την πυκνότητα του συστήματος. Αναγκαστικά, τα περισσότερα σημερινά κυκλώματα είναι «δισδιάστατα», απλωμένα δηλαδή σε μια επίπεδη επιφάνεια ώστε να έρχονται σε επαφή με τον αέρα και να ψύχονται καλύτερα. Η χρήση του «ηλεκτρονικού αίματος», το οποίο ψύχει τον υπολογιστή όπως το αίμα απάγει θερμότητα από τον εγκέφαλο, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει ενέργεια όπως το αίμα προσφέρει καύσιμα στους εγκεφαλικούς ιστούς, θα επέτρεπε την αύξηση της πυκνότητας των τσιπ με ταυτόχρονη μείωση της κατανάλωσης. «Σε έναν υπολογιστή, οι επεξεργαστές καταλαμβάνουν μόλις το ένα εκατομμυριοστό του συνολικού όγκου. Σε έναν εγκέφαλο, το ποσοστό ανεβαίνει στο 40%. Ο εγκέφαλός μας είναι ένα πραγματικά πυκνό αντικείμενο» επισήμανε ο Δρ Μίτσελ στον απεσταλμένο του CNET. http://news.cnet.com/8301-11386_3-57607926-76/how-ibm-is-making-computers-more-like-your-brain-for-real/ Ο Μίτσελ και οι συνεργάτες του παρουσίασαν ένα απλό σύστημα με τσιπ που φέρουν μικρά κανάλια για το ροή υγρού, με διάμετρο μόλις 100 μικρόμετρα. Το υγρό που ρέει μέσα στα κανάλια απάγει την παραγόμενη ενέργεια, όπως συμβαίνει και σε παλαιότερα υγρόψυκτα συστήματα, ταυτόχρονα όμως λειτουργεί ως παροχή ηλεκτρικού ρεύματος. Αυτό επιτυγχάνεται συνδέοντας το σύστημα με μια «μπαταρία ροής οξειδοαναγωγής βαναδίου» -ένα είδος μπαταρίας που μεταφέρει χημική ενέργεια αποθηκευμένη σε ιόντα βαναδίου. Η IBM πιστεύει ότι η νέα αυτή προσέγγιση θα είναι έτοιμη για εμπορική εφαρμογή σε περίπου μια δεκαετία. Απώτερος στόχος είναι η ανάπτυξη ενός υπερυπολογιστή ισχύος 1 petaflops (15 τετράκις εκατομμύρια πράξεις ανά δευτερόλεπτο) σε μέγεθος επιτραπέζιου υπολογιστή. Σήμερα ένα τέτοιο σύστημα καταλαμβάνει χώρο όσο μισό γήπεδο ποδοσφαίρου και καταναλώνει δεκάδες χιλιάδες watt ηλεκτρικής ενέργειας. Όπως επισήμαναν οι ερευνητές, ο υπερυπολογιστής Watson της IBM, ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που ανακηρύχθηκε πρωταθλητής στο τηλεπαιχνίδι γνώσεων Jeopardy!, http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231079647 καταναλώνει 85.000 watt. Συγκριτικά, ο εγκέφαλος των ανθρώπινων αντιπάλων του τους οποίους νίκησε μετά βίας καταναλώνει μόλις 20 watt. «Όπως οι υπολογιστές μάς βοηθούν να κατανοήσουμε τον εγκέφαλο, έτσι και η κατανόηση του εγκεφάλου θα μας βοηθήσει να αναπτύξουμε καλύτερους υπολογιστές» σχολίασε ο Ματίας Κάιζερσβερτ, διευθυντής της IBM Research στη Ζυρίχη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231269942

NASA: Ο κίνδυνος σύγκρουσης με τον αστεροειδή 2013 TV135 διαπιστώθηκε να είναι τετραπλάσιος. Ο κίνδυνος να συγκρουστεί ο αστεροειδής 2013 TV135 με τη Γη το 2032 είναι τετραπλάσιος απ’ ότι θεωρούταν προηγουμένως. Σύμφωνα με τις τελευταίες παρατηρήσεις, η πιθανότητα της σύγκρουσης υπολογίζεται ως 1 προς 14000. Η προηγούμενη εκτίμηση ήταν 1 προς 63000. Σχετικά στοιχεία παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα της NASA αφιερωμένης στους αστεροειδείς. Όμως παρ’ όλα αυτά ο κίνδυνος της σύγκρουσης παραμένει να είναι πολύ χαμηλός, η πιθανότητα ότι ο αστεροειδής μεγέθους 400 μέτρων θα παρακάμψει επιτυχώς τη Γη έχει μειωθεί κατά μερικά χιλιοστά του ενός τοις εκατό, από 99,998% σε 99,992%. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_20/247192327/ Η Roscosmοs ετοιμάζεται για την αντιμετώπιση αστεροειδών. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε την ανάληψη μιας νέας αποστολής: Αυτής της αντιμετώπισης αστεροειδών. Η ανακοίνωση ήρθε δια χειλέων του ίδιου του διευθυντή της Roscosmos του Oleg Ostapenko ο οποίος διευκρίνισε πως ήδη έχουν πραγματοποιηθεί συναντήσεις με ειδικούς της ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών για να συζητήσουν το πρόγραμμα αντιμετώπισης των αστεροειδών και «είναι ένα ενδιαφέρον πρόγραμμα» είπε ο Ostapenko.(Ο νέος Διοικητής της Roscosmos.) Η ανίχνευση και η αντιμετώπιση αστεροειδών είναι μια πολύπλοκη δουλειά, είπε ο διευθυντής της Roscosmos ο οποίος πρόσθεσε πως ίσως χρειαστεί και τη συνεργασία από των ρωσικών διαστημικών δυνάμεων. «Το θέμα μπορεί να λυθεί στο πλαίσιο δυνατοτήτων της χώρας μας» είπε ακόμη ο Ostapenko. Η ανακοίνωση της Roscosmos έρχεται λίγες ημέρες μετά από την αποκάλυψη ενός αστεροειδή διαμέτρου 410 μέτρων ο οποίος σύμφωνα με τις εκτιμήσεις Ρώσων αλλά και Ιαπώνων ειδικών μπορεί να συγκρουστεί με τη Γη το 2032. Οι αρχικές εκτιμήσεις των επιστημόνων μιλούν ότι ο 2013 TV135 είχε μια στις 63.000 πιθανότητες να κτυπήσει τη Γη στις 26 Αυγούστου του 2032 αν και οι ίδιοι εκτιμούν ότι θα μπορέσουν να προβλέψουν την τροχιά του με ακρίβεια τοπ 2028. Στον TV135 έχει δοθεί η βαθμονόμηση 1 από 10 στη σχετική κλίμακα του Τορίνο, αναφορικά με την καταστροφή που ενδέχεται να φέρει εάν συγκρουστεί με τον πλανήτη μας. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-roscosm%CE%BFs-%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%8E%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CF%8E%CE%BD Στο διάστημα τον άλλο μήνα το πρώτο «όπλο» της Γης κατά των αστεροειδών. Η γη θα αποκτήσει σύντομα το πρώτο σύστημα προειδοποίησης για αστεροειδείς που πλησιάζουν επικίνδυνα κοντά στον πλανήτη μας. Μέχρι τώρα, αυτοί οι αστεροειδείς είναι κρυμμένοι από τα τηλεσκόπια επειδή βρίσκονται κοντά στον ήλιο. Έτσι, δεν μπόρεσαν οι ειδικοί να προβλέψουν την πορεία του αστεροειδούς, βάρους 11.000 τόνων, που χτύπησε τη Ρωσία τον περασμένο Φεβρουάριο, προκαλώντας τεράστιες ζημιές και εκατοντάδες τραυματισμούς. Αυτοί οι αστεροειδείς βρίσκονται σε τροχιά ανάμεσα στη Γη και τον Ηλιο για αυτό και τα τηλεσκόπια τυφλώνονται από την ηλιακή ακτινοβολία. Οι αστεροειδείς όμως, θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνοι για τη Γη, καθώς η τροχιά τους μπορεί να διασταυρωθεί με αυτή του πλανήτη μας. Τον επόμενο μήνα, η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία θα στείλει στο διάστημα τη Γαία, ένα τηλεσκόπιο που θα βρίσκεται σε απόσταση περίπου 150 εκατ. χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης και θα κατασκοπεύει τους αστεροειδείς. Η Γαία θα «σαρώσει» το διάστημα ανάμεσα στη Γη και τον Ηλιο για να «ξετρυπώσει» τους χιλιάδες αστεροειδείς που κρύβονται εκεί. «Η Γαία θα μετρήσει όλους τους αστεροειδείς ανάμεσα σε εμάς και τον Ηλιο, οι οποίοι είναι οι πιο επικίνδυνοι γιατί δεν μπορούμε να τους δούμε», λέει στους «Sunday Times» ο Γκέρι Γκίλμορ, καθηγητής πειραματικής φιλοσοφίας στο Ινστιτούτο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, κι ένας από τους επικεφαλής επιστήμονες στο πρόγραμμα. Το κόστος του προγράμματος ξεπερνά τα 945 εκατομμύρια ευρώ. Οταν η Γαία τεθεί σε λειτουργία, θα μπορεί να λαμβάνει τρισδιάστατες φωτογραφίες από περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο αστέρια, βοηθώντας έτσι τους αστρονόμους να προσδιορίσουν για πρώτη φορά με ακρίβεια τη θέση του πλανήτη μας στον γαλαξία. Με τον τρόπο αυτό, λένε οι επιστήμονες που θα επεξεργάζονται τα δεδομένα της Γαίας, θα έχουν επίσης, τη δυνατότητα να μελετούν με περισσότερη λεπτομέρεια τα αστέρια και να υπολογίζουν την απόσταση που τα χωρίζει από το ηλιακό μας σύστημα. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5048627/sto-diasthma-ton-allo-mhna-to-prwto-oplo-ths-ghs-kata-twn-asteroeidwn/

Το τηλεσκόπιο Kepler ανακαλύπτει το πρώτο «λοξό» πλανητικό σύστημα. Αστρονόμοι που ανέλυσαν παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler έμειναν «έκπληκτοι» όταν ανακάλυψαν ένα σύστημα του οποίου οι πλανήτες περιφέρονται γύρω από το μητρικό τους άστρο με μεγάλη κλίση. Οι πλανήτες του δικού μας Ηλιακού Συστήματος σχηματίστηκαν από έναν λεπτό, επίπεδο δίσκο αερίου και σκόνης γύρω από το νεογέννητο Ήλιο. Έκτοτε περιφέρονται όλοι περίπου στο ίδιο επίπεδο, το οποίο περνά από τον ισημερινό του Ήλιου. Η τροχιά της Γης, για παράδειγμα, σχηματίζει γωνία μόλις 7,2 μοιρών σε σχέση με τον ισημερινό του μητρικού μας άστρου. Το σύστημα του πλανήτη Kepler-56, ενός μεγάλου, γερασμένου άστρου σε απόσταση 2.800 ετών, αποδεικνύεται εντελώς διαφορετικό: οι δύο από τους τρεις πλανήτες του κινούνται σε κεκλιμένες τροχιές υπό γωνία 45 μοιρών, αναφέρουν ερευνητές της NASA στο περιοδικό Science. Το Kepler-56 είναι ένας ερυθρός γίγαντας με διάμετρο τέσσερις φορές μεγαλύτερη του Ήλιου και ακτινοβολία εννέα φορές ισχυρότερη. Οι δύο από τους τρεις πλανήτες του άστρου είχαν ανακαλυφθεί σε προηγούμενες μελέτες επειδή περνούν ακριβώς μπροστά από το άστρο, όπως το βλέπουμε από τη Γη, και προκαλούν έτσι απειροελάχιστες διακυμάνσεις της φωτεινότητάς τους. Μέχρι σήμερα όμως κανείς δεν γνώριζε ποιες γωνίες σχηματίζουν οι τροχιές των πλανητών σε σχέση με το ίδιο το άστρο. Προκειμένου να προσδιορίσει τον προσανατολισμό του άστρου, τόσο σε σχέση με τη Γη όσο και σε σχέση με τους πλανήτες του, ο Ντάνιελ Χούμπερ του Ερευνητικού Κέντρου Ames της NASA χρησιμοποίησε το Κepler για να μετρήσει μεταβολές της φωτεινότητας του ερυθρού γίγαντα. Οι μεταβολές αυτές προέρχονται από τις εσωτερικές δονήσεις του άστρου και δείχνουν να αλλάζουν ανάλογα με το αν ο παρατηρητής κοιτάζει τον ισημερινό ή τους πόλους του άστρου. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι ο άξονας περιστροφής του άστρου σχηματίζει γωνία 45% με το επίπεδο περιφοράς των δύο εσώτερων πλανητών. «Ήταν μεγάλη έκπληξη» σχολιάζει ο Χούμπερ. Γιατί όμως είναι τόσο λοξό το σύστημα του Κepler-56; Την απάντηση έδωσε το μεγάλο οπτικό τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη, το οποίο μέτρησε την ταχύτητα με την οποία το άστρο κινείται στο Διάστημα. Οι μετρήσεις αυτές αποκάλυψαν την ύπαρξη ενός τρίτου, πολύ μεγαλύτερου πλανήτη, ο οποίος κινείται σε μεγάλη απόσταση από το άστρο σε μια επίσης κεκλιμένη τροχιά. Η εξήγηση που προκύπτει είναι ότι η βαρυτική έλξη του γιγάντιου πλανήτη επηρεάζει τις τροχιές των δύο μικρότερων πλανητών και τις διατηρεί σε αυτό το κεκλιμένο επίπεδο. Ο ίδιος ο γιγάντιος πλανήτης ενδέχεται να ακολουθεί μια κεκλιμένη τροχιά επειδή στο παρελθόν συγκρούστηκε με ένα άλλο σώμα ή επηρεάστηκε από τη βαρύτητά του. Σε κάθε περίπτωση, η ανακάλυψη δείχνει ότι τα πλανητικά συστήματα παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία και συχνά διαφέρουν σημαντικά από το Ηλιακό Σύστημα. Μέχρι σήμερα, οι μόνοι πλανήτες που είχαν βρεθεί να κινούνται σε λοξές τροχιές ήταν ελάχιστοι «καυτοί Δίες», γιγάντιοι αέριοι πλανήτες που κινούνται σε εξαιρετικά μικρή απόσταση από τα άστρα τους. Οι περισσότεροι καυτοί Δίες πιστεύεται ότι σχηματίζονται σε μεγάλες αποστάσεις αλλά αργότερα μεταναστεύουν πιο κοντά στο μητρικό άστρο. Και η μετανάστευση αυτή μπορεί να εξηγήσει την κλίση της τελικής τροχιάς τους. Ο Kepler-56 είναι το πρώτο σύστημα με πολλούς πλανήτες στο οποίο ανιχνεύονται λοξές τροχιές. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231269784 Βρίσκοντας εξωγήινους κόσμους στη Γη. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποια μέρη στη Γη μοιάζουν περισσότερο σε άλλους πλανήτες; Για μερικούς από εμάς η φαντασία του τοπίου άλλων κόσμων μπορεί να είναι απλά διασκεδαστική, ωστόσο οι επιστήμονες και οι μηχανικοί αναρωτιούνται για το τι μπορούν να μας πουν τα απόκοσμα μέρη της Γης για τους γείτονες μας, όπως η Σελήνη και ο Άρης. Η εργασία στα πιο ασυνήθιστα μέρη στη Γη μπορεί να μας βοηθήσει να προετοιμαστούμε για τις επανδρωμένες πτήσεις, τις ρομποτικές αποστολές και την αναζήτηση για ζωή πέρα από τον πλανήτη μας. Αυτά τα "ανάλογα" επιλέγονται επειδή είναι παρόμοια, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, με συγκεκριμένα πλανητικά περιβάλλοντα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τεχνικές δοκιμές και έρευνα πριν από την προσπάθεια και τα έξοδα μιας εκτόξευσης στο διάστημα. Τα πιο εχθρικά περιβάλλοντα στη Γη είναι το σπίτι ασυνήθιστων μορφών ζωής. Με τη μελέτη αυτών των «εξτρεμόφιλων» ('extremophiles') που μπορούν να αντιμετωπίσουν την υπερβολική ζέστη , το κρύο , την πίεση ή την ακτινοβολία στη Γη, οι αστροβιολόγοι μπορούν να εξετάσουν κατά πόσο ορισμένα περιβάλλοντα στο διάστημα μπορεί να είναι το σπίτι παρόμοιων μικροσκοπικών πλασμάτων. Η ανάγκη για την εύρεση παρθένας γης, συχνά χωρίς βλάστηση, σημαίνει ότι οι αστροβιολόγοι και οι γεωλόγοι βρίσκονται συχνά σε πολύ απομακρυσμένες περιοχές. Η έρημος Ατακάμα προσφέρει σεληνιακά και αριανά χαρακτηριστικά. Προηγούμενες έρευνες για την ESA περιλαμβάνουν αποστολές στο Σβάλμπαρντ σε συνδυασμό με τη NASA. Οι ομάδες που επισκέπτονται αυτό το απομακρυσμένο νησί μακριά στο Βορρά της Νορβηγίας, περιλαμβάνουν γεωλόγους, βιολόγους και μηχανικούς, ενώ στις δοκιμές τους περιλαμβάνονται μερικά από τα όργανα που τώρα λειτουργούν στον Άρη, ενσωματωμένα στο ρομποτικό όχημα Curiosity. Μέρη όπως η έρημος Ατακάμα, που πρόσφατα χρησιμοποιήθηκε για τη δοκιμή ενός ρομποτικού οχήματος (ρόβερ) για την αποστολή της ESA, ExoMars, είναι πολύτιμα. Οι δοκιμές μπορούν να αποκαλύψουν τι είδους έδαφος μπορεί να διασχίσει ένα ρόβερ, σε τι είδους πλαγιές μπορεί να πάει πάνω και κάτω, και αν μπορεί να πάρει δείγματα από την επιφάνεια. Τα «ανάλογα» μέρη δεν είναι όλα απαγορευτικά και απρόσιτα. Μεταξύ των χρήσιμων περιοχών είναι οι κρατήρες στην Αριζόνα, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, και το ποτάμι Ρίο Τίντο κοντά στη Σεβίλλη της Ισπανίας. Ένας λεπτομερής κατάλογος των αναλόγων στη Γη για τις αποστολές στη Σελήνη και τον Άρη ανατέθηκε πρόσφατα από την ESA για να βοηθήσει τους ερευνητές. "Εξετάσαμε τι είδους ενδιαφέρουσες περιοχές υπάρχουν στον Άρη και τη Σελήνη, και πώς να βρεθεί κάτι παρόμοιο στη Γη", λέει ο Oliver Angerer, συντονιστής για την Επιστήμη της Ανθρώπινης Εξερεύνησης της ESA. "Για παράδειγμα, αν θέλετε να μελετήσετε τους σωλήνες λάβας στον Άρη ποιο είναι το πλησιέστερο ισοδύναμο στη Γη; Ανάλογα με τις απαιτήσεις της αποστολής σας μπορείτε να επιλέξετε την Ισλανδία, τη Χαβάη ή την Τενερίφη". Οι τοποθεσίες που περιλαμβάνονται στον Κατάλογο της ESA «Catalogue of Planetary Analogues», βρίσκονται διάσπαρτες σε όλες τις επτά ηπείρους και περιλαμβάνουν κρατήρες, ροές λάβας, ερήμους και τούνδρα. Ο κατάλογος βασίζεται στην εμπειρία ενός μεγάλου δικτύου των επιστημόνων που ασχολούνται με τους πλανήτες και συντάχθηκε για το Γενικό Πρόγραμμα Σπουδών της ESA από ερευνητές στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου. Περιλαμβάνει λεπτομέρειες για τα πάντα, από το πλησιέστερο πρατήριο καυσίμων έως το τι είδους επικίνδυνα άγρια ​​ζώα θα μπορούσαν να ζουν σε κοντινή απόσταση. "Είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος με την ποσότητα των πρακτικών πληροφοριών που περιλαμβάνονται. Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο έκανε μια πραγματικά εξαιρετική δουλειά από αυτή την άποψη", λέει ο Oliver. Και τι γίνεται με ένα ανάλογο του Άρη ή της Σελήνη ως προορισμό διακοπών; "Υπάρχουν πολλά μέρη σε αυτόν τον κατάλογο που θα ήθελα να επισκεφθώ", λέει ο Oliver. "Μέχρι στιγμής δεν έχω πάει στις Ξηρές Πεδιάδες (Dry Valleys) στην Ανταρκτική, οι οποίες αποτελούν μια καταπληκτική περιοχή για δραστηριότητες εξερεύνησης. Είναι ότι πιο κοντινό μπορείτε να βρείτε που να μοιάζει σε άλλο πλανήτη ενώ παραμένετε στη Γη". http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Vrhiskontas_exogheinoys_khosmoys_ste_Ge

Στο Μπαϊκανούρ ετοιμάζεται ο επόμενος Proton για εκτόξευση. Στο κοσμοδρομίου στο Μπαϊκανούρ έφτασε σήμερα ο πύραυλος φορέας Proton M μαζί με την εξέδρα εκτόξευσης Briz-M και ένα διαστημικό σκάφος δορυφορικής ραδιομετάδοσης. Έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για την τοποθέτηση του πυραύλου, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος Roskosmos. Η εκτόξευση του πυραύλου Proton-M με το διαστημικό σκάφος Sirius FM-6 έχει προγραμματιστεί για την 20η Οκτωβρίου. Θα είναι η δεύτερη εκτόξευση Proton μετά το ατύχημα παρόμοιου πυραύλου φέτος το καλοκαίρι. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_17/246844440/ Οι μαγνητικές καταιγίδες μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στα συστήματα ελέγχου πυραύλων. Οι μαγνητικές καταιγίδες μπορούν να αποτελέσουν αιτία αποτυχημένων εκτοξεύσεων διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων, θεωρεί ο Βλαντίμιρ Κουζνετσόφ, Διευθυντής του Ινστιτούτου γήινου μαγνητισμού, ιονόσφαιρας και διάδοσης ραδιοκυμάτων με την επωνυμία του Πουσκόφ. «Κατά τη διάρκεια των μαγνητικών καταιγίδων δημιουργούνται ροές ενεργειακών σωματιδίων. Κατά την εκτόξευση ο πύραυλος διευθύνεται από το δικό του σύστημα ελέγχου. Αν σ΄αυτό το σύστημα φτάσουν σωματίδια ενέργειας και προκαλέσουν σε αυτό βλάβη, είναι άγνωστο ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει ο πύραυλος. Τέτοια φαινόμενα έχουν ήδη λάβει χώρα», - δήλωσε ο Κουζνετσόφ σήμερα Πέμπτη σε συνέντευξη Τύπου στη Μόσχα. Σύμφωνα με τον Κουζνετσόφ, τέτοιες περιπτώσεις έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια δοκιμαστικών εκτοξεύσεων αμερικανικών βαλλιστικών πυραύλων. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_17/246868433/ Οι Ρώσοι κοσμοναύτες από το 2015 θα ντύνονται με στολές από μπαμπού. Τη νέα στολή έχει παραγγείλει η πυραυλο-διαστημική εταιρία Energia. Ο εθνικός σχεδιαστής έχει προτείνει για επιλογή δυο τύπους ενδυμασίας για τους κοσμοναύτες που εργάζονται σε τροχιά – από λινάρι και από μπαμπού. Τελικά εγκρίθηκε το μπαμπού. Η νέα στολή είναι ελαφρύτερη και πιό στερεή. Π.χ., μια φανέλα από μπαμπού ζυγίζει 150 γραμμάρια έναντι των 210 γραμμαρίων της σημερινής – από βαμβάκι. Οι εργαζόμενοι στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αλλάζουν τα ρούχα τους μιά φορά το τριήμερο και μετά τα πετάνε στα άχρηστα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_17/246878361/

Κβαντικός υπολογιστής περνάει μαθηματικό τεστ αλλά δεν υπολόγισε ακόμη κάτι που να μην γνωρίζουμε! Πως μπορούμε να πούμε ότι μια μηχανή είναι ένας κβαντικός υπολογιστής; Ένας τρόπος είναι να αποδείξουμε ότι η μηχανή μπορεί να λύσει προβλήματα γρηγορότερα ή καλύτερα από οποιαδήποτε αντίστοιχη κλασική προσέγγιση. Ένα άλλο τεστ είναι να «δούμε» μέσα στη μηχανή και να αποδείξουμε ότι τα qubits μπορούν να συμπλεχτούν δημιουργώντας κβαντικές υπερθέσεις. Σύμφωνα με τους Bian et al http://arxiv.org/abs/1201.1842 για να ισχυριστούμε ότι μια συσκευή είναι κβαντικός υπολογιστής, θα πρέπει να δείξουμε ότι ικανοποιεί ένα ή και τα δυο αυτά χαρακτηριστικά. Η καναδική εταιρία D-Wave Systems είναι η πρώτη στον κόσμο που έχει λανσάρει μια εμπορική έκδοση κβαντικού υπολογιστή. Με τιμή αρκετών εκατομμυρίων δολαρίων, αγοραστές των μοντέλων πρώτης και δεύτερης γενιάς (128 και 512 κβαντικών μπιτ – qubit) μπορούν να είναι μόνο εταιρίες κολοσσοί και οργανισμοί. Τον περασμένο Μάιο, είχε λάβει μεγάλη δημοσιότητα η είδηση πως η Google σε συνεργασία με τη NASA και πανεπιστημιακούς φορείς, είχαν γίνει κάτοχοι ενός συστήματος D-Wave II. Σύμφωνα με μία έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό Physical Review Letters, http://prl.aps.org/abstract/PRL/v111/i13/e130505 επιστήμονες έθεσαν σε έναν υπολογιστή D-Wave με επεξεργαστή 128 qubit ένα δύσκολο μαθηματικό πρόβλημα, προσπαθώντας να διαπιστώσουν εάν όντως μπορούσε να ανταπεξέλθει στις υψηλές απαιτήσεις. Το πρόβλημα που κλήθηκε να επεξεργαστεί ο κβαντικός υπολογιστής, σχετίζεται με τη θεωρία Ramsey, που πήρε το όνομά της από το βρετανό μαθηματικό Frank Ramsey. Η θεωρία μελετά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μπορεί να προκύψει τάξη σε μια άτακτη κατάσταση. Για παράδειγμα, ένα από τα ερωτήματα που μπορεί να απαντήσει η θεωρία, είναι το «πρόβλημα του πάρτι». Το πρόβλημα αυτό ρωτά ποιος είναι ο ελάχιστος αριθμός καλεσμένων R(m,n) σε μία συγκέντρωση, έτσι ώστε να υπάρχουν τουλάχιστον m καλεσμένοι που γνωρίζονται μεταξύ τους, και n καλεσμένοι που δε γνωρίζονται μεταξύ τους. Η θεωρία Ramsey, μεταφέρει το πρόβλημα στη θεωρία γρυφων, και λύνει το πρόβλημα με τη χρήση αριθμών Ramsey, και αποδεικνύει πως υπάρχουν τέτοιοι αριθμοί για κάθε πρόβλημα. Σε περίπτωση που έχουμε χαμηλές τιμές των m, n, η απάντηση είναι σχετικά εύκολο να βρεθεί. Για παράδειγμα, εάν τα m και n είναι ίσα με τρία, τότε ο ελάχιστος αριθμός καλεσμένων είναι έξι. Όσο μεγαλώνουν όμως οι αριθμοί, η απάντηση είναι ολοένα και πιο δύσκολο να βρεθεί, μέχρι το σημείο όπου ακόμη και η χρήση των συμβατικών υπολογιστών είναι αδύνατο να προσφέρει τη λύση. Το σύστημα D-Wave ανταποκρίθηκε με επιτυχία στο πρόβλημα, βρίσκοντας ένα μεγάλο αριθμό αριθμών Ramsey, αλλά κανέναν που να μην έχει υπολογιστεί μέχρι σήμερα με άλλους τρόπους. Το γεγονός αυτό είναι σε πρώτη φάση ενθαρρυντικό, αλλά δεν ικανοποιεί εκείνους που ελπίζουν πως οι κβαντικοί υπολογιστές θα είναι σε θέση να λύσουν προβλήματα με εκθετική πολυπλοκότητα, ανοίγοντας ερωτήματα για το κατά πόσο η συσκευή της D-Wave μπορεί όντως να θεωρηθεί κβαντικός υπολογιστής. Ωστόσο, υπεύθυνοι της εταιρίας πιστεύουν πως το αναβαθμισμένο τους σύστημα των 2048 qubit, το οποίο θα κυκλοφορήσει το 2015, θα είναι σε θέση να υπολογίσει αριθμούς Ramsey που δεν έχουν υπολογιστεί ποτέ ξανά. http://physicsgg.me/2013/10/17/%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%bd%ce%ac%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%b7%ce%bc/

Αρειανοί οι βράχοι που έπεσαν στη Γη. Οι πλανητολόγοι έχουν κυριολεκτικά στα χέρια τους μερικά κομμάτια από τον Άρη: μετεωρίτες που βρέθηκαν στη Σαχάρα και άλλες τοποθεσίες προήλθαν όντως από τον Κόκκινο Πλανήτη όπως υποψιάζονταν οι επιστήμονες, επιβεβαιώνει οριστικά το ρομπότ Curiosity. Η απόδειξη για το διαπλανητικό πετροπόλεμο ανάμεσα στη Γη και τον γείτονά της έρχεται από το όργανο SAM του ρομποτικού γεωλόγου, το οποίο μέτρησε την αναλογία δύο σημαντικών ισοτόπων στην ατμόσφαιρα του Άρη, και διαπίστωσε ότι η αναλογία αυτή είναι ίδια με τους λεγόμενους αρειανούς μετεωρίτες. Η ταύτιση αυτή δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι οι μετεωρίτες ήρθαν πράγματι από τον Άρη -το πιθανότερο είναι ότι εκτινάχθηκαν από την επιφάνεια του πλανήτη λόγω προσκρούσεων αστεροειδών, πέρασαν εκατομμύρια χρόνια στο Διάστημα και τελικά ένα μέρος από αυτούς κατέληξαν στη Γη. Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters», http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/2013GL057763/abstract;jsessionid=9016796EC68DB161E3DF78A36D90B138.f04t03 εξετάζει την αναλογία δύο ισοτόπων του αερίου αργού, το αργό-36 και το αργό-38. Τα ισότοπα αυτά υπάρχουν στο Ηλιακό Σύστημα από το σχηματισμό τους μέχρι σήμερα. Στον Δία και τον Ήλιο, δύο σώματα που διατηρούν ως σήμερα όλο το αργό που διέθεταν κατά τον σχηματισμό τους, η αναλογία είναι περίπου 5,5 άτομα αργού-36 για κάθε άτομο αργού-38. Στον Άρη, όμως, η αναλογία αυτή έχει αλλάξει. Στα δισεκατομμύρια χρόνια ζωής του πλανήτη, το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας χάθηκε στο Διάστημα, παρασέρνοντας μαζί της ένα μεγάλο μέρος του ελαφρύτερου αργού-36. Η απώλεια αργού-38 ήταν μικρότερη λόγω του μεγαλύτερου βάρους αυτού του ισοτόπου. Οι αρειανοί μετεωρίτες που έχουν βρεθεί στη Γη περιέχουν μικροσκοπικές φυσαλίδες αέρα, στις οποίες η αναλογία των ισοτόπων αργού κυμαίνεται από 3,6 έως 4,5. Οι αμερικανικές αποστολές Viking που προσεδαφίστηκαν στον Άρη τη δεκαετία του 1970 είχαν μετρήσει χονδρικά την αναλογία στο 4 με 7. Η τιμή αυτή πλησιάζει τις μετρήσεις στους εν λόγω μετεωρίτες, κάτι που οδήγησε στη θεωρία της αρειανής προέλευσης. Οι μετρήσεις του SAM δείχνουν τώρα να επιβεβαιώνουν οριστικά τις υποψίες, αφού η αναλογία μετρήθηκε με ακρίβεια στο 4,2. «Πετύχαμε διάνα» σχολιάζει ο Σουσίλ Ατρέγια του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν στο Αν Άρμπορ, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. «Η άμεση μέτρηση στον Άρη κλείνει οριστικά την υπόθεση με όλους τους αρειανούς μετεωρίτες» διαβεβαιώνει. Η μελέτη του αργού είναι σημαντική επειδή βοηθά τους πλανητολόγους να κατανοήσουν πώς ο Άρης έχασε την ατμόσφαιρά του και μετατράπηκε στην παγωμένη έρημο που βλέπουμε σήμερα. Το σημαντικό είναι ότι το αργό ανήκει στα λεγόμενα ευγενή αέρια, είναι δηλαδή χημικά αδρανές και δεν συμμετέχει σε γεωλογικές διαδικασίες. «Υπάρχουν και άλλα ισότοπα που μετρήθηκαν με το όργανο SAM και υποστηρίζουν τη θεωρία ότι ο πλανήτης έχασε την ατμόσφαιρά του» λέει ο Αλτρέγια. «Το αργό είναι η πιο ξεκάθαρη υπογραφή της ατμοσφαιρικής απώλειας επειδή είναι χημικά αδρανές και δεν αλληλεπιδρά με την αρειανή επιφάνεια ή το υπέδαφος. Ήταν μια βασική μέτρηση που θέλαμε να πάρουμε με το SAM» εξηγεί. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=535260

Νέες φωτογραφίες του κομήτη από το τηλεσκόπιο Hubble. Παρά την φιλολογία περί του αντιθέτου ο κομήτης ISON C 2012/S1 εξακολουθεί να διατηρεί τη συνοχή του με τον πυρήνα του να διακρίνεται σε σταθερή φάση αν και η απόστασή του από τον Ήλιο μειώνεται συνεχώς. http://www.cometison2013.co.uk/perihelion-and-distance/ Το παραπάνω προκύπτει από νέες φωτογραφίες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble της 9ης Οκτωβρίου στις οποίες φαίνεται ακόμη πως η κόμη του και η ουρά του εμφανίζονται ομαλές χωρίς άλλες ανωμαλίες. Ο ISON, ο οποίος ανακαλύφθηκε το Σεπτέμβριο του 2012 από το διεθνές επιστημονικό οπτικό δίκτυο (International Scientific Optical Network) ISON εξ ου και το όνομα, το οποίο βρίσκεται στο Kislovodsk της Ρωσίας θεωρείται από προέρχεται από το νέφος του Οορτ το οποίο βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τον Ήλιο (σχεδόν 1 έτος φωτός) και θεωρείται ότι περιλαμβάνει περίπου ένα τρισεκατομμύριο πυρήνες κομητών. Σπάνια, κομήτες με υπερβολική τροχιά κατευθύνονται προς τον Ήλιο και μετά απομακρύνονται τελείως από αυτόν προφίλ που έχει ακριβώς ο ISON. Οι επιστήμονες αρχικά νόμιζαν από την πρώτη αυτή επίσκεψη του κομήτη στο ηλιακό σύστημα ότι ο πυρήνας του θα είχε θερμανθεί από τον Ήλιο σε σημείο που να είχε αρχίσει να διαλύεται αλλά από τις πρόσφατες φωτογραφίες δε φαίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ο ISON πρόκειται να κάνει το πιο κοντινό του πέρασμα στον Ήλιο στις 28 Νοεμβρίου και αν επιβιώσει της προσέγγισής του αυτής θα αρχίσει να απομακρύνεται από αυτόν. Από τη Γη θα γίνει καλύτερα ευδιάκριτος στις 26 Δεκεμβρίου όταν θα βρεθεί στην πιο κοντινή απόσταση από τον πλανήτη μας Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BD%CE%AD%CE%B5%CF%82-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B9%CE%BF-hubble

Γιγάντιος αστεροειδής βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη το 2032! Αστεροειδή διαμέτρου 400 μέτρων που κατευθύνεται προς τη Γη ανακάλυψαν ουκρανοί αστρονόμοι σε εικόνες που ελήφθησαν στο Αστεροσκοπείο της Κριμαίας. Ο αστεροειδής – ένας μικρός πλανήτης - ονομάστηκε 2013 TV135 και θεωρείται πως θα συγκρουσθεί με την Γη το 2032. Την ανακάλυψη του ουράνιου σώματος επιβεβαίωσαν το ρωσικό αστεροσκοπείο «Ka-Dar» και το ρομποτικό σύστημα τηλεσκοπίων «Master» της Μπουριατίας, καθώς και οι αστρονόμοι από την Ιταλία, τη Βρετανία και την Ισπανία. Ο πλανήτης κατατάχθηκε στην κατηγορία των “πιθανά επικινδύνων”. Αυτή τη στιγμή, η απόσταση μεταξύ της τροχιάς του και την τροχιά της Γης είναι 1.700.000 χιλιόμετρα. Βάση των υπολογισμών, ο αστεροειδής έχει πιθανότητες 1 στις 63.000 να συγκρουστεί με τη Γη, στις 26 Αυγούστου 2032. Οι αστρονόμοι θα είναι σε θέση να αξιολογήσουν καλύτερα τον κίνδυνο πρόσκρουσης καθώς και την ακριβή θέση το 2028, όπως δηλώνει στο RIA Novosti o Τιμούρ Κριάτσκο, από το Αστροφυσικό Παρατηρητήριο της Κριμαίας. «Εδώ υπάρχει ένα σούπερ πρότζεκτ για την διαστημική μας βιομηχανία» έγραψε στο twitter του ο ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός Ντμίτρι Ρογκόζιν, υπεύθνος για την διαστημική αμυντική βιομηχανία της χώρας. Αξίζει να σημειωθεί πως στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου ένας αστεροειδής διαμέτρου 17 μέτρων πέρασε σε απόσταση περίπου 11 εκατ. χλμ από την επιφάνεια της Γης. Η παρατήρησή του κατέστη δυνατή μέσω του ειδικού ρομποτικού συστήματος «Master», το οποίο δημιουργήθηκε στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας. http://rbth.gr/news/2013/10/17/gigantio_asteroeidi_brisketai_se_troxia_sygkroysi_me_ti_gi_to_2032_25787.html

Ολυμπιακή φλόγα: Από τον Βόρειο Πόλο στο Διάστημα! Το ταξίδι της για τον Βόρειο Πόλο ξεκίνησε χθες η ολυμπιακή φλόγα, ενώ ήδη οι Ρώσοι κοσμοναύτες ετοιμάζονται να υποδεχτούν μια ειδικά τροποποιημένη βερσιόν της στο Διάστημα τον ερχόμενο μήνα. Η φλόγα παραδόθηκε χθες στο ρωσικό πλοίο «50 Years of Victory», το μεγαλύτερο πυρηνοκίνητο παγοθραυστικό στον κόσμο, στη διάρκεια τελετής που πραγματοποιήθηκε στην παραθαλάσσια πόλη της Αρκτικής Μούρμανσκ. Το παγοθραυστικό θα καλύψει απόσταση περίπου 3.100 μιλίων σε 15 μέρες, μεταφέροντας τη φλόγα στο βορειότερο σημείο της Γης. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Άρθουρ Τσιλιγκάροφ, Ρώσος εξερευνητής των πόλων και αντιπρόεδρος της Ρωσικής Γεωγραφικής Εταιρίας, στη διάρκεια της τελετής στο Μούρμανσκ, είναι η πρώτη φορά που η ολυμπιακή φλόγα θα ταξιδέψει στην «κορυφή του κόσμου», εκεί όπου «η έννοια του χρόνου χάνει τη σημασία της». Αξίζει να σημειωθεί ότι το ταξίδι της φλόγας τόσο στην Αρκτική όσο και στο Διάστημα τον επόμενο μήνα δεν συμπεριλαμβάνεται στη διάρκειας 123 ημερών προγραμματισμένης λαμπαδηδρομίας. Η διαστημική βόλτα της ολυμπιακής φλόγας Όσον αφορά το διαστημικό ταξίδι της φλόγας, αυτό έχει σχεδιαστεί στη λεπτομέρειά του από Ρώσους επιστήμονες έτσι ώστε ο... περίπατός της γύρω από τη Γη να πραγματοποιηθεί χωρίς προβλήματα. Όπως ανέφερε ο Σεργκέι Κρικάλεφ, επικεφαλής του Κέντρου Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών, η σβηστή ειδικά διαμορφωμένη δάδα θα έχει ένα επιπλέον κομμάτι πρόσδεσης και θα μπει σε τροχιά «βολτάροντας» γύρω από τον πλανήτη μας αρκετές φορές, συνοδευόμενη από τους κοσμοναύτες Όλεγκ Κοτόφ και Σεργκέι Ριαζάνσκι. «Η διαστημική ολυμπιακή δάδα θα είναι ακριβώς όπως αυτή της Γης, μόνο που δεν θα έχει αέριο. Εχει προστεθεί όμως ένα ειδικό στήριγμα, όπου θα στερεώνεται ένα σκοινί, ούτως ώστε να μην ξεφύγει και πετάξει μακριά», είπε ο Κρικάλεφ. Η φλόγα θα επιστρέψει στη Γη στις 11 Νοεμβρίου, για να συνεχίσει το ταξίδι της στη Ρωσία με τελικό προορισμό το Σότσι, όπου στις 7 Φεβρουαρίου του 2014 θα ανάψει τον βωμό στην τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων. http://rbth.gr/news/2013/10/16/i_olympiaki_floga_apo_ton_boreio_polo_sto_diastima_25721.html Ιράν: άλλη μια «διαστημική μαϊμού» Μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου το Ιράν προτίθεται να εκτοξεύσει στο Διάστημα άλλο έναν πίθηκο, - ανακοίνωσε ο αναπληρωτής επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Διαστήματος Χαμίντ Φαζέλι. Το διαστημόπλοιο θα τοποθετηθεί σε τροχιά και μετά θα προσεδαφιστεί σε καθορισμένη περιοχή, χωρίς να αισθανθεί σοβαρή υπερφόρτωση ο ζωντανός οργανισμός. Η μείωση της υπερφόρτωσης κατά την ανύψωση και την προσεδάφιση είναι κυριολεκτικά το ζήτημα ζωής και θανάτου για το δεύτερο πίθηκο. Δεν είναι γνωστή ακόμα η τύχη του προκατόχου του. Στα τέλη Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, τα δελτία ειδήσεων ήταν γεμάτα από τις πληροφορίες για τη θριαμβευτική πτήση του πρώτου ιρανικού πιθήκου-«αστροναύτη». Από τα ιρανικά τηλεοπτικά κανάλια παρουσιάστηκαν φωτογραφίες του «αστροναύτη», που ανυψώθηκε σε ύψος 120 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης και προσεδαφίστηκε ομαλά. Οι παρατηρητές τότε πρόσεξαν ότι οι φωτογραφίες του πιθήκου πριν και μετά την πτήση διέφεραν πολύ. Οι τρίχες ενός πιθήκου ήταν πιο σκούρες και πάνω από το μάτι του έλειπε η μεγάλη εληά. Στην αρχή η Τεχεράνη αγνοούσε όλες αυτές τις παρατηρήσεις, όμως αργότερα κατηγόρησε για όλα τους δικούς της δημοσιογράφους γιατί, όπως αποδείχτηκε, αντί του «αστροναύτη» παρουσίασαν λανθασμένα τη φωτογραφία ενός από τους αναπληρωματικούς πιθήκους. Είναι πιθανό ότι η πρώτη μαϊμού μπορούσε να πεθάνει: δεν είναι τυχαίο που ο Χαμίντ Φαζέλι μιλάει σήμερα για την υπερφόρτωση. Η εκτόξευση νέου «αστροναύτη» θα ρίξει έμμεσα φως στις προετοιμασίες του Ιράν για την επανδρωμένη πτήση, που έχει προγραμματιστεί για το 2018. Είναι, ωστόσο αμφίβολο ότι οι ειδικοί του θα καταφέρουν να μην υπερβούν τα καθορισμένα χρονικά όρια, - θεωρεί ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ: - Ως το 2018 το Ιράν δεν θα είναι ικανό να στείλει άνθρωπο στο Διάστημα. Το έργο αυτό δεν είναι εύκολο. Νομίζω ότι η προγραμματισμένη για το τρέχος έτος εκτόξευση θα βοηθήσει το Ιράν να προσαρμόσει ανάλογα το διαστημικό του πρόγραμμα. Τέτοιες προβλέψεις σχετίζονται επίσης και με την ανάπτυξη της βιομηχανίας πυραύλων της Βόρειας Κορέας, επειδή το Ιράν, συχνά δανείζεται τα σχέδια της για την κατασκευή των δικών του πυραύλων. Πολλά εξαρτώνται επίσης και από την τελειοποίηση του ιρανικού πυραύλου-φορέα Simurg, που κατασκευάστηκε πάνω στη βάση του βορειοκορεατικού πυραύλου. Ο Simurg προς το παρόν δεν είναι ικανός να τοποθετήσει σε τροχιά άνθρωπο, - παρατήρησε ο διευθυντής του Κέντρου Κοινωνικής και Πολιτικής Έρευνας Βλαντίμιρ Γιεβσέεφ. - Το Ιράν θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσει επανδρωμένη πτήση. Άλλο είναι το αν το διαστημόπλοιό του θα ανυψωθεί στο Διάστημα και θα επιστρέψει αμέσως στη Γη ή θα κάνει μερικές περιστροφές γύρω από τη Γη. Στην πραγματικότητα το Ιράν μπορεί να ανεβεί σ΄αυτό το επίπεδο, γεγονός που θα επιβεβαιώσει την ειρηνική ανάπτυξη του διαστημικού του προγράμματος. Από την άλλη πλευρά όμως, δεν είναι όλα όσα λέει το Ιράν εφαρμόσιμα στην πράξη. Σε ό,τι δεν αμφιβάλλουν οι ειδικοί είναι η ικανότητα των Ιρανών να τοποθετούν σε χαμηλή γήινη τροχιά μικρές συσκευές. Αρχίζοντας από το 2009, έχουν εκτοξεύσει μόνοι τους τρεις δορυφόρους δικής τους κατασκευής.Το βάρος τους δεν υπέρβαινε τα 50 κιλά. Αλλους τρεις δορυφόρους, όπως ανακοινώθηκε τελευταία, σχεδιάζουν να εκτοξεύσουν πριν το ιρανικό νέο έτος (στις 21 Μαρτίου). Προς το παρόν όμως οι ειδικοί περιμένουν με ανυπομονησία τα αποτελέσματα της πτήσης του δεύτερου πιθήκου. http://greek.ruvr.ru/2013_10_16/246721939/ Εάν η Σελήνη ήταν στην τροχιά του… ISS Δείτε ένα βίντεο μιας υποθετικής περίπτωσης του πως θα φαινόταν από τη Γη εάν το φεγγάρι δεν ήταν σε απόσταση 384,400 χλμ. που είναι κανονικά (LD Lunar Distance) αλλά σε ύψος 420 χλμ. όσο είναι δηλαδή ο διεθνής διαστημικός σταθμός ISS. Στο δεύτερο βίντεο μπορείτε να δείτε πως θα φαινόταν απο τη Γη εάν στη θέση της Σελήνης υπήρχαν οι άλλοι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B5%CE%AC%CE%BD-%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85%E2%80%A6-iss

Συνεργασία ΗΠΑ-Ρωσίας για απειλές από το διάστημα; Την πιθανότητα συνεργασίας των δύο υπερδυνάμεων στη δημιουργία ενός κοινού πυρηνικού αμυντικού συστήματος απέναντι σε απειλές από το διάστημα όπως οι αστεροειδείς αναφέρει σε δημοσίευμά του το ρωσικό Ria Novosti. Μάλιστα όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά οι Αμερικανοί επιστήμονες θέλουν να συνεργαστούν με τους Ρώσους συναδέλφους τους για την ανάπτυξη ενός πυρηνικού αμυντικού συστήματος. «Τα τελευταία χρόνια οι υπερασπιστές της χρήσης πυρηνικών όπλων για την αντιμετώπιση απειλών από το διάστημα κερδίζουν συνεχώς έδαφος», αναφέρει το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα CPI (Center for Public Integrity) σε έγγραφο που έδωσε στη δημοσιότητα. «Η NASA δαπανά εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια κάθε χρόνο σε μελέτες χρήσης πυρηνικών όπλων και τα αμερικανικά ιδρύματα πυρηνικών όπλων θέλουν ιδιαίτερα να συνεργαστούν με αντίστοιχα ρωσικά» αναφέρει το CPI. http://www.publicintegrity.org/2013/10/16/13547/new-use-nuclear-weapons-hunting-rogue-asteroids «Επιπρόσθετα οι κατασκευαστές όπλων και στις δύο χώρες, βλέπουν την απειλή των αστεροειδών ως την αιτία για την κατασκευή πολύ μεγάλων πυρηνικών εκρηκτικών η αξία των οποίων βαίνει συνεχώς μειούμενη σε ότι αφορά τη χρησιμοποίησή τους στη Γη», αναφέρεται ακόμη στο δημοσίευμα του CPI. Σε μια συμφωνία 47 σελίδων η οποία υπογράφηκε μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας στη Βιέννη τον Σεπτέμβριο αναφέρονται πολλά πεδία συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών στον τομέα πυρηνικής ενέργειας και συνεργασίας για την ασφάλεια. Ένα μεταγενέστερο δελτίο Τύπου του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας πρόσθεσε «την άμυνα κατά αστεροειδών» στα πεδία της συνεργασίας αυτής ανέφερε το CPI. Στο ίδιο έγγραφο προστίθεται πως η NASA έχει δαπανήσει 878.000 $ τα τελευταία 2 χρόνια για μελέτες με υποθετικά σενάρια εκτροπής από την πορεία τους ή εξουδετέρωσης αστεροειδών οι οποίοι έχουν τροχιά σύγκρουσης με τη Γη. Πάντως το CPI σημειώνει πως η δημιουργία ενός τέτοιου αμυντικού συστήματος ισως έρθει αντιμέτωπο με συμφωνίες που έχουν υπογραφεί, όπως η συμφωνία του 1967 η οποία απαγορεύει την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων στο διάστημα και έχει υπογραφεί από 129 χώρες. Εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας όταν ρωτήθηκε σχετικά ανέφερε μόνο πως «προς το παρόν προχωρούμε στην εφαρμογή της συμφωνίας ως προτεραιότητα και θα εξετάσουμε πιθανά προγράμματα που απορρέουν από αυτή σύντομα». Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%B5%CF%87%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1

Νέα διαστημική αποστολή της Ρωσίας στον Phobos, το… τρομερό φεγγάρι του Αρη!!! Μια δεύτερη απόπειρα συλλογής δειγμάτων σκόνης από τον Phobos, το μεγαλύτερο από τα φεγγάρια του πλανήτη Αρη, ετοιμάζει η Ρωσία, όπως ανακοίνωσε σε συνέντευξη τύπου ο διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Λεβ Ζελιόνι. Η πρώτη – αποτυχημένη- αποστολή στο φεγγάρι του Αρη είχε πραγματοποιηθεί το 2011, όταν το ρωσικό διαστημόπλοιο συνετρίβη στη Γη. Μετά από την απόσπασή του από τον πύραυλο-φορέα, στο σταθμό δεν τέθηκαν σε λειτουργία οι κινητήρες, οι οποίοι έπρεπε να τον τοποθετήσουν σε υψηλή τροχιά στήριξης για την μετέπειτα πτήση του προς τον Άρη και το διαστημικό σκάφος και έπεσε στη Γη δύο μήνες αργότερα. Ο σταθμός Phobos-Grunt» έπρεπε να πετάξει στο Φόβο, δορυφόρο του Άρη, να προσεδαφιστεί εκεί, να πάρει δείγματα εδάφους και να τα μεταφέρει στη Γη για εργαστηριακή ανάλυση. Η αποστολή επρόκειτο να διαρκέσει περίπου 2,5 χρόνια με κόστος 5 δισεκατομμύρια ρούβλια ( 165 εκατομμύρια δολάρια , κατά την τότε ισοτιμία ) Η νέα απόπειρα για την συλλογή υλικού από το μεγαλύτερο φεγγάρι του Αρη θα γίνει μεταξύ 2020 και 2022, με το όνομα «Μπούμερανγκ» και φιλοδοξεί να οδηγήσει σε νέες ανακαλύψεις σχετικά με τη γέννηση του ηλιακού μας συστήματος . Το συγκεκριμένο φεγγάρι , που πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη Φόβος, θεωρείται αστεροειδής που εμπεριέχει υλικό από την πρώιμη περίοδο της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος , αν και οι επιστήμονες εξακολουθούν να ερίζουν για την καταγωγή του . http://rbth.gr/news/2013/10/15/nea_diastimiki_apostoli_ti_rosia_ston_phobos_to_tromero_feggari_toy_ari_25705.html

Το άλμα της “ακρίδας” στα 744 μέτρα. Η κάθετη απογείωση του πυραύλου Grasshopper (ακρίδα) μέχρι 744 μέτρα ύψος και η ασφαλής επιστροφή του στο έδαφος. Η πτήση βιντεοσκοπήθηκε στις 7 Οκτωβρίου από την κάμερα ενός «εξακοπτέρου». Βίντεο: http://physicsgg.me/2013/10/13/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%cf%84%ce%bf-%ce%ac%ce%bb%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%af%ce%b4%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1-744-%ce%bc%ce%ad%cf%84%cf%81%ce%b1/ Το Ιράν θα εκτοξεύσει στο διάστημα δεύτερο πίθηκο. Οι Ιρανοί επιστήμονες σκοπεύουν να ξαναστείλουν στο διάστημα πίθηκο, μεταδίδει ο ιρανικός τηλεοπτικός σταθμός Press TV επικαλούμενος τον επικεφαλής της Ιρανικής Διαστημικής Υπηρεσίας Χαμίντ Φαζελί. Σύμφωνα με τον Φαζελί, η προετοιμασία της αποστολής του πρωτεύοντος στο διάστημα έχει ήδη ολοκληρωθεί, το πείραμα μπορεί να πραγματοποιηθεί στα τέλη του επόμενου μήνα. Τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους το Ιράν εκτόξευσε πύραυλο-φορέα για να θέσει σε τροχιά τη λεγόμενη «κάψουλα ζωής» - μία συσκευή, στην οποία βρισκόταν ένας πίθηκος. Η εκτόξευση πρωτευόντων στο διάστημα αποτελεί το τμήμα προετοιμασίας του προγράμματος, που προβλέπει την πτήση ανθρώπου στο διάστημα. Αυτή προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί τα επόμενα 5-8 χρόνια. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_14/246445048/ Τι αντιδορυφορικό όπλο αναπτύσσει η Κίνα; Οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι οι τρεις κινεζικοί δορυφόροι που εκτοξεύθηκαν το καλοκαίρι, οι οποίοι από τον Αύγουστο πραγματοποιούσαν περίεργους ελιγμούς στην τροχιά, αποτελούν τμήμα του προγράμματος ανάπτυξης αντιδορυφορικού όπλου. Αυτό αναφέρει η διαδικτυακή έκδοση Washington Free Beacon. Οι τρεις δορυφόροι, SY-7, CX-3 και SJ-15 πραγματοποιούσαν ελιγμούς προσέγγισης, ενώ ένας από αυτούς, εξοπλισμένος με ρομποτικό βραχίονα, πραγματοποίησε με αυτό τη σύλληψη άλλου δορυφόρου. Επίσημα οι κινεζικές αρχές δήλωναν ότι οι δορυφόροι SY-7, CX-3 και SJ-15 θα εκτελούσαν επιστημονικές εργασίες, σχετικές με την εξυπηρέτηση των διαστημικών οχημάτων. Η δοκιμή του ρομποτικού βραχίονα είναι πλήρως σύμφωνη με αυτό. Παρόμοιο εργαλείο, ειδικότερα, διέθεταν τα αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία. Στρατιωτική χρήση μπορεί να έχει η ίδια η τεχνολογία της προσέγγισης. Η Σοβιετική Ένωση στο παρελθόν είχε αναπτύξει καταδιωκτικούς δορυφόρους, σκοπός των οποίων ήταν η πρόσεγγιση διαστημικών οχημάτων του αντιπάλου και η καταστροφή τους με έκρηξη. Μαζί με τα ήδη δοκιμασμένα αντιδορυφορικά πυραυλικά συστήματα με βάση τους πυραύλους DF-21 και, ενδεχομένως, τους DF-31, που εκτοξεύονται απευθείας από το έδαφος και πλήττουν τα διαστημικά οχήματα του αντιπάλου, η Κίνα μπορεί να διαθέτει δορυφόρους-δολοφόνους σοβιετικού τύπου. Τέτοιοι δορυφόροι μπορούν να τίθενται σε τροχιά σε περίοδο αύξησης της στρατιωτικής έντασης και για μεγάλο χρονικό διάστημα να παραμένουν εκεί αναμένοντας εντολή για χρήση. Την ίδια στιγμή, η καταστροφή ενός δορυφόρου με τη βοήθεια αντιδορυφορικού όπλου μπορεί να αποδειχτεί εύκολα και, από νομική άποψη, αποτελεί πράξη πολέμου. Είναι πιθανό ότι η Κίνα εξετάζει πιο ευέλικτες επιλογές μείωσης της αποτελεσματικότητας των δορυφόρων του αντιπάλου, διαταράσσοντας τη λειτουργία τους χωρίς καταστροφή. Η σύλληψη εχθρικών δορυφόρων με ρομποτικό βραχίονα, η διατάραξη του προσανατολισμού τους, η πρόκληση ζημιάς σε ορισμένα τμήματα, καθώς και η δημιουργία παρεμβολών μπορούν να αποδειχτούν πιο κατάλληλα. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο αντίπαλος, πιθανώς, δεν θα μπορέσει καν να διαπιστώσει, ότι ο δορυφόρος του υπέστη επέμβαση. Η Κίνα εξετάζει το αντιδορυφορικό όπλο ως ένα μέσο για την αντιμετώπιση της αμερικανικής τεχνολογικής υπεροχής. Το κινεζικό στρατιωτικό δόγμα προϋποθέτει την ταυτόχρονη διεξαγωγή ηλεκτρονικού πολέμου, τις επιθέσεις σε συστήματα επικοινωνιών, παρακολούθησης και ελέγχου, καθώς και την πραγματοποίηση επιθέσεων σε δίκτυα υπολογιστών. Η ιδιαίτερη προσοχή στην ηλεκτρονική παρεμβολή και την καταστροφή των δορυφόρων του αντιπάλου σε αυτές τις συνθήκες είναι φυσική και αναπόφευκτη. Ως αποτέλεσμα, η Κίνα ήδη διαθέτει το πιο ισχυρό πρόγραμμα δημιουργίας αντιδορυφορικών όπλων στον κόσμο. http://greek.ruvr.ru/2013_10_13/246303530/ Eκτόξευση ICBM «τρομάζει» τους αστροναύτες στον ISS Ένα περίεργο φαινόμενο κατέγραψαν οι αστροναύτες του διεθνούς διαστημικού σταθμού ISS ένα φαινόμενο το οποίο δεν είχαν καταγράψει μέχρι σήμερα. «Είδα κάτι που να εκτοξεύεται προς το διάστημα σήμερα. Δεν είμαι σίγουρος για το τι ήταν, αλλά το σύννεφο που άφησε πίσω του ήταν συναρπαστικό», είπε ο Mike Hopkins Αμερικανός αστροναύτης ο οποίος βρίσκεται στον ISS. Το ίδιο παρατήρησε και ο Ιταλός αστροναύτης Luca Parmitano ο οποίος κατάφερε να τραβήξει δύο φωτογραφίες μια από το περίεργο αυτό σύννεφο και μια από τα ίχνη που άφησε πίσω του το αντικείμενο αυτό. «Ένας εντυπωσιακός σχηματισμός νέφους έξω από την ατμόσφαιρα» σημείωσε στο twitter o Parmitano Έτσι το κύριο ερώτημα που δημιουργείται είναι τι ήταν αυτό που αναστάτωσε τους αστροναύτες του ISS; Το πρώτο συμπέρασμα ήταν ότι επρόκειτο για εκτόξευση κάποιου πυραύλου από τη Γη, αλλά ποιάς χώρας; Η NASA δεν ήταν δυνατό να εκτοξεύσει κάποιο πύραυλο καθώς η κυβέρνηση έχει κατεβάσει ουσιαστικά «ρολά» ενώ δεν υπήρξε άλλη εκτόξευση από άλλες χώρες όπως η Κίνα ή την ESA. Το… μυστήριο λύθηκε με την ανακοίνωση στο ιστολόγιο http://russianforces.org. «Οι ρωσικές στρατηγικές δυνάμεις πραγματοποίησαν στις 10 Οκτωβρίου μια επιτυχή εκτόξευση ενός πυραύλου Topol/SS-25. Ο πύραυλος εκτοξεύθηκε στις 17:39 τοπική ώρα από το Kapustin Yar στο πεδίο βολής Sary Shagan στο Καζακστάν. Σύμφωνα με εκπρόσωπο των πυραυλικών δυνάμεων της Ρωσίας η δοκιμή είχε σκοπό την επιβεβαίωση των χαρακτηριστικών του Topol, τη δοκιμή των συστημάτων του πεδίου βολής Sary Shagan καθώς και ο έλεγχος μιας «νέας πολεμικής κεφαλής» που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί στους διηπειρωτικούς πυραύλους». Το ερώτημα πάντως παραμένει: Τι το διαφορετικό είχε η εκτόξευση αυτή του Topol δημιουργώντας το εντυπωσιακό αυτό θέαμα; Ήταν δοκιμή κάποιου νέου συστήματος προώθησης; Κάποιου νέου συστήματος αποφυγής αντι-βαλλιστικών συστημάτων; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Μια εξήγηση που επιχείρησε να δώσει ο Robert Christy από το Zarya info ένα ιστoλόγιο το οποίο ειδικεύεται σε θέματα διαστήματος ήταν ότι Την ώρα της εκτόξευσης ο ISS βρισκόταν πάνω από το Ιράν κινούμενος βορειοανατολικά προς την περιοχή της Μογγολίας και ο Ήλιος ήταν έτοιμος να δύσει πάνω από το Kapustin Yar το κέντρο εκτόξευσης. Έτσι η θέα από τον ISS θα έπρεπε να ήταν και σε σχέση με τον Ήλιο χαμηλά φωτίζοντας λίγο πιο πάνω από τον ώμο του αστροναύτη. Έτσι και η φωτογραφία αυτή σε σχέση με το μαυρο του ουρανού και χωρίς καμία αντηλιά από τον Ήλιο. Δεν είναι γνωστό εάν αυτή η εξήγηση αρκεί για το περίεργο φαινόμενο που δημιούργησε ο Topol αλλά πολλοί είναι αυτοί που συγκλίνουν στην πρώτη άποψη ότι στις 10 Οκτωβρίου οι Ρώσοι δοκίμασαν κάτι καινούργιο, χωρίς όμως να είναι κανείς σε θέση να γνωρίζει τι ακριβώς ήταν αυτό. Βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=ySYm6au_w0A http://www.defencenet.gr/defence/item/e%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BE%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-icbm-%C2%AB%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9%C2%BB-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-iss

Τεράστια ροή αερίου εντόπισαν αστρονόμοι στο Γαλαξία. Ομάδα Γερμανών αστρονόμων ανακάλυψαν στο Γαλαξία μια τεράστια ροή αερίου. Η ροή του διαστρικού αερίου, μήκους άνω των 1.600 ετών φωτός κινείται με ταχύτητα 17 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο. Ο εντοπισμός του έγινε εφικτός με τη βοήθεια του υπέρυθρου διαστημικού παρατηρητηρίου Spitzer. Οι ειδικοί κατάφεραν επίσης να εντοπίσουν μια φυσαλίδα αερίου, η οποία μπορεί να είναι η πηγή του πίδακα. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι προέκυψε από την έκρηξη μιας σουπερνόβα και, στη συνέχεια, ένα μέρος της εκτοξευθείσας ύλης σχημάτισε μια μακριά «ουρά». Ο συνυπολογισμός του μήκους του ρεύματος με την ταχύτητα ροής του αερίου επιτρέπει να εκτιμηθεί ο χρόνος της εικαζόμενης έκρηξης, η οποία προκύπτει ότι συνέβη πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια. http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_14/246505933/

Νέο παγκόσμιο ρεκόρ ασύρματης μετάδοσης δεδομένων με ταχύτητα 100 Gbit ανά δευτερόλεπτο. Γερμανοί ερευνητές πέτυχαν νέο παγκόσμιο ρεκόρ ασύρματης μετάδοσης δεδομένων με ταχύτητα 100 Gbit ανά δευτερόλεπτο, σε απόσταση άνω των 20 μέτρων στο εργαστήριό τους και με συχνότητα 237,5 Ghz. Αν και σε πειραματικό ακόμα στάδιο, πρόκειται για ένα ακόμα βήμα στην προσπάθεια περαιτέρω βελτίωσης των ασύρματων ευρυζωνικών επικοινωνιών, οι οποίες αποτελούν μια εναλλακτική και φθηνότερη λύση σε σχέση με τα σταθερά δίκτυα οπτικών ινών, ιδίως για τις απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές, όπου η τοποθέτηση καλωδίων απαιτεί μεγάλες επενδύσεις. Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καρλσρούης (ΚΙΤ), του πανεπιστημίου της Στουγκάρδης και του Ινστιτούτου Φραουνχόφερ, με επικεφαλής τον καθηγητή Ινγκμαρ Κάλφας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα φωτονικής "Nature Photonics", http://www.nature.com/nphoton/journal/vaop/ncurrent/full/nphoton.2013.275.html ανέφεραν ότι «με ταχύτητα μετάδοσης 100 Gbit/s, θα είναι δυνατό να μεταδώσουμε ασύρματα τα περιεχόμενα ενός δίσκου blue-ray ή πέντε DVD ανάμεσα σε δύο συσκευές μέσα σε μόνο δύο δευτερόλεπτα». Το επίτευγμα των γερμανών ερευνητών συνδύασε την ηλεκτρονική και τη φωτονική τεχνολογία, καθώς τα υψηλής συχνότητας ραδιοσήματα δημιουργούνται από συστήματα οπτικών ινών μέσω μιας οπτικής (φωτονικής) μεθόδου, η οποία επιτρέπει την ταυτόχρονη μετάδοση πολύ περισσότερων δεδομένων (bits), τα οποία στη συνέχεια λαμβάνονται από ενεργά ολοκληρωμένα ηλεκτρονικά κυκλώματα. Τα εν λόγω «τσιπάκια» (ευρυζωνικοί δέκτες), που κατασκευάζονται από το διάσημο γερμανικό Ινστιτούτο Φραουνχόφερ, λειτουργούν σε εύρος συχνοτήτων 200 έως 280 Ghz, έχουν μέγεθος λίγων μόνο τετραγωνικών χιλιοστών και μπορούν να ενσωματωθούν χωρίς πρόβλημα σε ένα υφιστάμενο δίκτυο οπτικών ινών. Σε προηγούμενα πειράματα, καθαρά με ηλεκτρονική τεχνολογία (χωρίς τη βοήθεια της φωτονικής), φέτος τον Μάιο, οι ερευνητές είχαν πετύχει ταχύτητα μετάδοσης 40 Gbit/s σε απόσταση άνω του ενός χιλιομέτρου. Οι ερευνητές αισιοδοξούν πλέον ότι μπορούν να αυξήσουν την ταχύτητα ασύρματης μετάδοσης και πάνω από τα 100 Gbit/s, χάρη στο συνδυασμό των οπτικών και ηλεκτρονικών μεθόδων. Οπως ανέφερε ο ερευνητής Σβεν Κένιγκ του Ινστιτούτου Φωτονικής και Κβαντικής Ηλεκτρονικής του ΚΙΤ, «ραδιο-συστήματα με ταχύτητα μετάδοσης δεδομένων της τάξης του 1 Terabit το δευτερόλεπτο φαίνονται πια εφικτά». http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5047519/neo-pagkosmio-rekor-asyrmaths-metadoshs-dedomenwn-me-taxythta-100-gbit-ana-deyterolepto/

Οι ειδικοί σε ESA και NASA είναι απορημένοι από ένα κοσμικό μυστήριο. Ένα μυστήριο που έχει αφήσει άφωνους τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες μπορεί να βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στη λύση του, μετά την προσεκτική καταγραφή σημάτων που προέρχονται από το διαστημικό σκάφος Juno της NASA καθώς αιωρήθηκε πριν δύο ημέρες γύρω από τη Γη, από τους σταθμούς παρακολούθησης της ESA. Το διαστημόπλοιο βαθέως διαστήματος της NASA έκανε μια γρήγορη διάβαση στα 561 χιλιόμετρα στις 9 Οκτωβρίου καθώς η ταχύτητά του θα έπαιρνε μια βαρυτική ώθηση που θα το βοηθήσει να φτάσει στον Δία το 2016 . Κατά τη διάρκεια αυτού του γεγονότος υψηλής ταχύτητας, τα ραδιοσήματα από το 3225 κιλών Juno καταγράφηκαν προσεκτικά από τους σταθμούς παρακολούθησης της ESA στην Αργεντινή και την Αυστραλία. Οι μηχανικοί ελπίζουν ότι οι νέες μετρήσεις θα ξετυλίξουν το κουβάρι της εδώ και δεκαετίες παρατηρημένης "ανωμαλίας κοντινής διέλευσης" (flyby anomaly) - μια ανεξήγητη μεταβολή στις ταχύτητες των διαστημόπλοιων που εντοπίζεται κατά τη διάρκεια ορισμένων κοντινών αιωρήσεων. "Εντοπίσαμε την ανωμαλία διελεύσεων κατά την πρώτη επίσκεψη του Rosetta στην Γη τον Μάρτιο του 2005"”, λέει ο Trevor Morley, εμπειρογνώμονας δυναμικής πτήσεων στο κέντρο επιχειρήσεων ESOC της ESA στο Ντάρμσταντ, Γερμανία. "Δυστυχώς όμως καμία ανωμαλία δεν παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια των μετέπειτα διελεύσεων του Rosetta στη Γη το 2007 και το 2011. Αυτό είναι ένα πραγματικό κοσμικό μυστήριο που κανείς δεν έχει ακόμη κατανοήσει". Από το 1990 οι ελεγκτές αποστολών στην ESA και τη NASA έχουν παρατηρήσει ότι το διαστημικό σκάφος τους αντιμετωπίζει μερικές φορές μια παράξενη μεταβολή στο ποσό της τροχιακής ενέργειας που παίρνει από τη Γη κατά τη διάρκεια των κοντινών διελεύσεων, μια τεχνική που χρησιμοποιείται συνήθως για να προωθηθούν οι δορυφόροι βαθιά στο ηλιακό μας σύστημα. Η ανεξήγητη διαφοροποίηση παρατηρείται ως μια μικρή διαφορά στην αναμενόμενη ταχύτητα που αποκτάται (ή χάνεται) κατά τη διέλευση. Οι διακυμάνσεις είναι εξαιρετικά μικρές: το σκάφος Jupiter της NASA κατέληξε μόλις 3,9 χιλιοστόμετρα ανά δευτερόλεπτα γρηγορότερα από το αναμενόμενο, όταν αιωρήθηκε γύρω από τη Γη το Δεκέμβριο του 1990. Η μεγαλύτερη διακύμανση - μια ώθηση 13,0 χιλιοστόμετρα ανά δευτερόλεπτο - παρατηρήθηκε με το σκάφος αστεροειδών NEAR της NASA τον Ιανουάριο του 1998. Αντίθετα, οι διαφορές κατά τη διάρκεια των διελεύσεων του Cassini της NASA το 1999 και του Messenger, το 2005 ήταν τόσο μικρές που δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν. Στις 9 Οκτωβρίου, οι μηχανικοί και ομάδες δυναμικής πτήσης στο ESOC παρακολούθησαν στενά τόσο το νέο «πιάτο» βαθέως διαστήματος, διαμέτρου 35 μέτρων, του Οργανισμού - στο Malargüe , Αργεντινή , όσο και ένα μικρότερο πιάτο των 15 μέτρων στο Περθ, Αυστραλία, που ανιχνεύουν το Juno ξεκινώντας περίπου στις 16:00 GMT. Οι σταθμοί θα κατέγραφαν εξαιρετικά ακριβείς πληροφορίες ραδιοσημάτων που θα δείξουν εάν το Juno επιταχύνει ή επιβραδύνει περισσότερο ή λιγότερο από ότι προβλέπεται από τις τρέχουσες θεωρίες . Τα αποτελέσματα θα μελετηθούν προσεκτικά από την ESA και τη NASA, καθώς και από επιστήμονες σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι ελπίζουν να δουν αν η ανωμαλία ανιχνεύεται πάλι. "Ο σταθμός μας στο Malargüe έχει σχεδιαστεί για να παρακολουθεί μακρινά και σχετικά αργοκίνητα διαστημικά σκάφη, ενώ το Juno θα περάσει κινούμενο πολύ, πολύ γρήγορα σε μόλις 561 χλμ. υψόμετρο", λέει ο Daniel Firre της ESA, υπεύθυνος υποστήριξης της παρακολούθηση στο ESOC. "Το γεγονός αυτό καθιστά την παρακολούθηση του Juno τεχνικά πολύ δύσκολη, αλλά έτσι είναι ο τρόπος που λειτουργεί η επιστημονική διαδικασία. Η συγκέντρωση περισσότερων δεδομένων που μπορούν να αναλυθούν από ειδικούς είναι ζωτικής σημασίας αν θέλουμε ποτέ να λυθεί αυτό το περίπλοκο μυστήριο" Βίντεο: http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_eidikohi_se_ESA_kai_NASA_ehinai_aporemhenoi_apho_hena_kosmikho_mystherio H περαστική Ήρα στέλνει μια καρτ-ποστάλ της Γης. Η αποστολή Juno (Ήρα) της NASA πραγματοποίησε την περασμένη εβδομάδα μια μανούβρα γύρω από τη Γη προκειμένου να επιταχύνει το ταξίδι της προς τον Δία. Για άγνωστο λόγο τέθηκε σε «κατάσταση αναμονής» την πιο κρίσιμη ώρα του εγχειρήματος, πρόλαβε όμως να απαθανατίσει τον πλανήτη καθώς περνούσε πάνω από τη Νότιο Αμερική. Ο δικτυακός τόπος της αποστολής βρίσκεται εκτός λειτουργίας λόγω του διαβόητου «λουκέτου» στο αμερικανικό Δημόσιο. Ωστόσο οι υπεύθυνοι της αποστολής δήλωσαν το Σάββατο στο Universe Today ότι το σκάφος του 1,1 δισ. δολαρίων ξεπέρασε τη διάλειψη και λειτουργεί πλέον κανονικά. «Η κατάσταση αναμονής δεν επηρέασε την τροχιά του σκάφους στο ελάχιστο» διαβεβαίωσε ο Σκοτ Μπόλτον του Southwest Research Institute, υπεύθυνος της επιστημονικής ομάδας του Juno. Η αποστολή παίρνει το όνομά της από το ρωμαϊκό αντίστοιχο της θεάς Ήρας -σύμφωνα με το ρωμαϊκό μύθο, ο Δίας τυλίχτηκε σε ένα πέπλο από σύννεφα για να κρύψει τις παρασπονδίες του, η σύζυγός του όμως μπόρεσε να δει την αλήθεια μέσα από τα σύννεφα. Το σκάφος αναχώρησε τον Αύγουστο του 2011 σε ένα ταξίδι πέντε ετών και 2,8 δισ. χιλιομέτρων προς τον μεγαλύτερο πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος. Ο πύραυλος με τον οποίο αναχώρησε δεν μπορούσε να προσφέρει όλη την απαιτούμενη ώθηση, γι΄αυτό και το σκάφος πέρασε την Τετάρτη από τη Γη για έναν «ελιγμό βαρυτικής υποβοήθησης». Ουσιαστικά το Juno ακολούθησε μια ελλειπτική διαδρομή πίσω από τη Γη προκειμένου να επιταχυνθεί από το βαρυτικό της πεδίο και να εκτοξευτεί από την άλλη πλευρά του πλανήτη με αυξημένη ταχύτητα. Το σκάφος πέρασε την Πέμπτη σε απόσταση μόλις 561 χιλιομέτρων και αύξησε την ταχύτητά του κατά 26.280 χιλιόμετρα την ώρα. Οι διαχειριστές της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια σκόπευαν να αξιοποιήσουν το κοντινό πέρασμα για να ελέγξουν τα εννέα όργανα του σκάφους και να συντονίσουν την ομάδα τους. Όπως ανακοίνωσε το Southwest Research Institute, «τα περισσότερα δεδομένα και οι περισσότερες εικόνες μεταδόθηκαν πριν το σκάφος τεθεί σε κατάσταση αναμονής» και αναλύονται τώρα από τις αρμόδιες ομάδες. Αυτό σημαίνει ότι τις επόμενες ημέρες θα γίνει διαθέσιμο ένα βίντεο από την κάμερα του σκάφους που εικονίζει το σύστημα Γης-Σελήνης. To Juno προγραμματίζεται να φτάσει στο σύστημα του Δία τον Ιούλιο του 2016, οπότε θα τεθεί σε πολική τροχιά για να μελετήσει τη σύσταση του πλανήτη και το βαρυτικό και μαγνητικό πεδίο του. Θα προσπαθήσει επίσης να εξακριβώσει αν ο γιγάντιος πλανήτης αέριος πλανήτης κρύβει τελικά έναν στερεό πυρήνα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231268999 Νέα ηχηρή «καρατόμηση» στο διαστημικό πρόγραμμα της Ρωσίας. Ο επικεφαλής της Roscosmos, της διαστημικής υπηρεσίας της Ρωσίας, αντικαθίσταται για δεύτερη φορά σε διάστημα δυόμισι ετών, έπειτα από τη δαπανηρή απώλεια αρκετών ακόμα πυραύλων. Ο Βλαντιμίρ Ποπόφκιν αντικαθίσταται από τον Όλεγκ Οσταπένκο, πρώην αναπληρωτή υπουργό Άμυνας, ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Ντίμτρι Μεντβέντεφ. «Ελπίζω ότι τα προβλήματα που παρατηρούνται στις δραστηριότητες της Roscosmos θα ξεπεραστούν με το διορισμό σας» είπε ο Μεντβέντεφ στο νέο επικεφαλής, όπως αναφέρει το Reuters. Ο Ποπόφκιν, πάντως, διέψευσε τις αναφορές ότι νοσηλεύθηκε στο νοσοκομείο έπειτα από επεισόδιο μέθης στα γραφεία της Roscosmos νωρίτερα φέτος.Στην τελευταία αποτυχία του ρωσικού διαστημικού προγράμματος, ένας πύραυλος Proton που μετέφερε τρεις δορυφόρους συνετρίβη λίγο μετά την εκτόξευση τον Ιούλιο από το Κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Ήταν η έβδομη απώλεια πυραύλου και η δέκατη απώλεια δορυφόρου σε διάστημα ενός έτους. Οι εντυπωσιακές αποτυχίες της Roscosmos είχαν οδηγήσει στην «καρατόμηση» του τότε επικεφαλής της, Ανατόλι Περμίνοφ, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Ποπόφκιν. Η Ρωσία έχει αυξήσει τις επενδύσεις της στη διαστημική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια και ελπίζει να στείλει μια νέα αποστολή στη Σελήνη το 2015. Επιπλέον, τα ρωσικά Soyuz παραμένουν τα μόνα σκάφη που μπορούν να πραγματοποιούν αποστολές από και προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μετά την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων της NASA. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231268853 Το ρωσικό πλήρωμα του ΔΔΣ μίλησε για τα διαστημικά τους όνειρα. Σήμερα, τα μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, οι Ρώσοι κοσμοναύτες Φιόντορ Γιουρτσίχιν, Ολέγκ Κοτόφ και Σεργκέι Ριαζάνσκι, κατά τη διάρκεια της σύνδεσης με τους επισκέπτες και τους συμμετέχοντες του Φεστιβάλ Επιστημών στη Μόσχα, μίλησαν για το επάγγελμά τους και τα διαστημικά τους όνειρα σε τροχιά. Στην ερώτηση γύρω από το κατά πόσον είναι άνετο να κοιμηθεί κανείς σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας και τι όνειρα βλέπουν οι κοσμοναύτες που είναι σε τροχιά, απάντησε ο Όλεγκ Κοτόφ. «Κοιμόμαστε σε ειδικούς υπνόσακους σε όρθια θέση. Δεν είναι δυνατόν να βάλει κανείς το κεφάλι του σε μαξιλάρι, ή να κοιμηθεί στην κοιλιά» - είπε ο Κοτόφ. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα όνειρα σε τροχιά είναι τα ίδια με τα όνειρα στη Γη. Εκτός αυτού, οι Ρώσοι κοσμοναύτες συνιστούν σε όσους θέλουν να ασκήσουν αυτό το επάγγελμα να «μην πάψουν να ονειρεύονται και να μην παραιτούνται». http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_12/246279153/

Ρώσοι αστρονόμοι εντόπισαν γιγάντιο μετεωρίτη κοντά στη Γη. Εναν γιγάντιο αστεροειδή που βρίσκεται κοντά στη Γη και που το μέγεθός του είναι το 1/5 του θρυλικού μετεωρίτη που εικάζεται πως σκότωσε τους δεινόσαυρους, ανακάλυψε ρωσικό παρατηρητήριο στο Νέο Μεξικό την περασμένη Τετάρτη. Ο αστεροειδής, που ονομάστηκε «2013 TB80», παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από το κινητό παρατηρητήριο ISON-NM και η ύπαρξή του επιβεβαιώθηκε από Αμερικανούς και Ιάπωνες αστρονόμους, όπως ανέφερε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση σε διαδικτυακή της δήλωση. Ο «2013 TB80», που θεωρείται ότι είναι ο 704ος μεγαλύτερος που βρίσκεται σε κοντινή στη Γη τροχιά, δεν ελλοχεύει τον κίνδυνο να συντριβεί με τον πλανήτη μας, δήλωσε ο Λεονίντ Ελένιν, επικεφαλής του παρατηρητηρίου που έκανε την ανακάλυψη, στο RIA Novosti. Ως πλησίον της Γης ουράνια σώματα ορίζονται αυτά που βρίσκονται στην ίδια απόσταση από τον Ήλιο με αυτήν της Γης, που σημαίνει ότι υπάρχει το ενδεχόμενο σύγκρουσης με τον πλανήτη μας. Η NASA εκτιμά ότι σήμερα γνωρίζουμε το 93% των αστεροειδών με διάμετρο άνω του ενός χιλιομέτρου που βρίσκονται κοντά στη Γη, από τους οποίους κανένας δεν πρόκειται να συγκρουστεί με τη Γη στο εγγύς μέλλον. Ο αστεροειδής που ανακαλύφθηκε την Τετάρτη είναι από 6 έως 18 φορές μεγαλύτερος από εκείνον που πιστεύεται ότι συνετρίβη το 1908 κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα της Ρωσίας, σύγκρουση που θεωρείται η ισχυρότερη που έχει καταγραφεί στην ιστορία. Ωστόσο, η εκτίμηση για το μέγεθος του «2013 TB80» ενδέχεται να αλλάξει δραματικά, μετά τις μελέτες των αστρονόμων για τη σύνθεσή του. http://rbth.gr/news/2013/10/12/rosoi_astronomoi_entopisan_gigantio_meteoriti_konta_sti_gi_25653.html Πότε θα μπορούσε να καταστραφεί η Γη; Υπάρχει μια συγκεκριμένη πρόβλεψη για το τέλος του κόσμου, η οποία βασανίζει το μυαλό των αστρονόμων για περίπου πάνω από μισό αιώνα. Επιστήμονες της NASA παρακολουθούν έναν αστεροειδή, που ονομάζεται 1950 DA, ο οποίος βρίσκεται σήμερα σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη στις 16 Μαρτίου, 2880. Σύμφωνα με το joytv.gr, εκτιμάται ότι αν ο αστεροειδής συγκρούονταν με τη Γη, αυτό θα γινόταν με μία δύναμη περίπου 44.800 μεγατόνων. Παρά το γεγονός ότι η πιθανότητα μιας σύγκρουσης αποτελεί μόνο 0,3%, ο κίνδυνος είναι 50% μεγαλύτερος σε σχέση με όλους τους άλλους αστεροειδείς. Ο 1950 DA ανακαλύφθηκε στις 23 Φεβρουαρίου του 1950 και παρατηρήθηκε για 17 ημέρες ενώ στη συνέχεια έσβησε για μισό αιώνα. Στη συνέχεια, ανακαλύφθηκε ένα αντικείμενο στις 31 Δεκεμβρίου 2000, το οποίο αναγνωρίστηκε ως ο εξαφανισμένος 1950 DA. Ωστόσο, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, ενώ παράλληλα μαθαίνουν πώς να αντιμετωπίσουν καλύτερα τους επικίνδυνους αστεροειδείς που θα μπορούσαν να στοχεύσουν τη Γη, οι οποίοι φτάνουν τους 1400 http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B5-%CE%B8%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF-%CE%B7-%CE%B3%CE%B7

Τα σημάδια του Άρη. Διαλυμένο από τις τεκτονικές δυνάμεις, το Hebes Chasma και τα γειτονικά φαράγγια φέρουν τα σημάδια της πρώιμης ιστορίας του κόκκινου πλανήτη. Το Mars Express της ESA έχει πετάξει σε πολλές περιπτώσεις πάνω από την περιοχή του Άρη, αλλά αυτό το νέο μωσαϊκό οκτώ εικόνων αποκαλύπτει το Hebes Chasma σε πληρέστερη και μεγαλύτερη λεπτομέρεια από ποτε. Το πλαίσιο που βρίσκεται το Hebes Chasma Το Hebes Chasma περικλείεται, σχεδόν 8 χιλιόμετρα βαθιά και εκτείνεται στο ευρύτερο σημείο του 315 χιλιόμετρα από την ανατολής ως τη δύση και 125 χλμ. από βορρά προς νότο. Βρίσκεται περίπου 300 χλμ. βόρεια του τεράστιου συγκροτήματος φαραγγιών Valles Marineris. Η προέλευση του Hebes Chasma και των γειτονικών φαραγγιών σχετίζεται με τη γειτονική ηφαιστειακή περιοχή Tharsis, το μέρος όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο ηφαίστειο στο Ηλιακό Σύστημα, το Olympus Mons. Καθώς η διόγκωση του Tharsis είχε διασταλεί με μάγμα κατά τα πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια ζωής του πλανήτη, η ευρύτερη κρούστα που το περιέβαλε ήταν τεντωμένη, με αποτέλεσμα τελικά να διαρρηχθεί και να καταρρεύσει σε γιγαντιαίες λακκούβες, συμπεριλαμβανομένου του Hebes Chasma. Τα περίπλοκα τεκτονικά μοτίβα μπορεί να τα δει κανείς σε όλο το μήκος της βαθιάς λακκούβας - γίνονται ιδιαιτέρως εμφανή με το κύριο χρώμα της εικόνας και στις 3D εικόνες. Στο κέντρο του Hebes Chasma, υπάρχει μια επίπεδη κορυφή «mesa» που υψώνεται σε επίπεδο παρόμοιο με εκείνο των γύρω πεδιάδων. Παρουσιάζεται από διαφορετικές οπτικές γωνίες στις δύο εικόνες προοπτικών παρακάτω. Δεν υπάρχει άλλο φαράγγι στον Άρη με παρόμοιο χαρακτηριστικό και έτσι η προέλευσή του δεν είναι απολύτως σαφής. Τα στρώματα του περιλαμβάνουν ηφαιστειακά υλικά - όπως ακριβώς και οι κύριοι τοίχοι του φαραγγιού - αλλά και αποθέσεις σκόνης από ριπές του ανέμου και καθιζήματα της λίμνης, που καθορίστηκαν με την πάροδο του χρόνου. Ένα κομμάτι με σχήμα πετάλου έχει βγει από τη μία πλευρά της mesa, όπως φαίνεται παρακάτω, όπου το υλικό έχει κατρακυλήσει κάτω στο δάπεδο της κοιλάδας παρακάτω. Η mesa του Hebes ChasmaΜια κατολίσθηση μπορεί επίσης να είναι υπεύθυνη για τη σκοτεινή κηλίδα σε αυτή την εικόνα, η οποία φαίνεται σαν μικρή λίμνη από μελάνι που χύθηκε πάνω στα συντρίμμια. Το πιο πιθανό είναι να πρόκειται για αραιή σκόνη που έχει ολισθήσει κάτω από τα τείχη, ίσως βοηθούμενη κατά την κίνησή της κατά μήκος, στα σημεία όπου το λιώσιμο των πάγων ή τα υπόγεια ύδατα είχαν αποδυναμώσει τις πέτρες δημιουργώντας ένα χαρακτηριστικό που μοιάζει με αυλάκι ροής. Ένα παρόμοιο χαρακτηριστικό είναι ορατό στο αντίθετο άκρο του αναχώματος, όπως φαίνεται στην έγχρωμη εικόνα. Άλλες εναποθέσεις κατολισθήσεων μπορούν να παρατηρηθούν σε όλο το πάτωμα του Hebes Chasma, πολλές προέρχονται από τους κύριους τοίχους του φαραγγιού. Πολυάριθμα αυλάκια είναι χαραγμένα και στους δύο τοίχους του φαραγγιού και τη mesa, γεγονός που υποδηλώνει πως το υλικό είναι αδύναμο και διαβρώνεται εύκολα. Στη δεύτερη προοπτική όψη ανωτέρω, μια λεπτή λωρίδα πιο σκοτεινού υλικού παρατηρείται ανάμεσα σε δύο στρώματα από ελαφρύ υλικό. Μια ιδέα είναι ότι το υλικό ανατινάχθηκε ή γλίστρησε από την κορυφή του λόφου και συγκεντρώθηκε στις πλαγιές κάτω. Σκοτεινό υλικό φαίνεται επίσης γύρω από τη βάση του οροπεδίου, που είτε διαβρώθηκε από τα νεότερα στρώματα ιζημάτων που βρίσκονται ψηλά στην mesa, ή είχε εναποτεθεί χωριστά από τον αέρα ή το νερό. Άλλα στρώματα που αποκαλύφθηκαν στις πλευρές της mesa μπορεί επίσης να έχουν εναποτεθεί εκεί από το νερό. Δεδομένα και από το Mars Express και το Mars Reconnaissance Orbiter της NASA αποκαλύπτουν ότι ορισμένα τμήματα του Hebes Chasma δένονται με μέταλλα που μπορούν να σχηματιστούν μόνο με την παρουσία νερού, γεγονός που υποδηλώνει ότι κάποια στιγμή στην ιστορία του κόκκινου πλανήτη το φαράγγι μπορεί να ήταν γεμάτο με μια λίμνη. Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα χαοτικά συντρίμμια που γεμίζουν το πάτωμα του φαραγγιού ότι οι τεράστιες κατολισθήσεις έχουν επίσης διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση και τη διεύρυνση αυτής της βαθιάς ουλής από την απαρχή της δημιουργίας της. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Ta_semhadia_toy_Hare Πώς θα αποικηθεί ο Άρης; Η Ινδία προετοιμάζεται να γίνει η πέμπτη χώρα, η οποία θα στείλει στον Άρη μη επανδρωμένο σκάφος. Προφανώς, στη Γη έχει ξεκινήσει ο ανταγωνισμός των διαστημικών προγραμμάτων για την αποίκησή του. Η εκκίνηση της αποστολής έχει προγραμματιστεί για την 28η Οκτωβρίου. Μετά από δύο χρόνια προγραμματίζεται η εκκίνηση του ρωσο-ευρωπαϊκού προγράμματος με σκάφος για τη μελέτη του Άρη. Το 2018 στον Κόκκινο πλανήτη θα πρέπει να σταλεί διαστημικό σκάφος, το οποίο και θα προσεδαφιστεί στην επιφάνεια του. Ήδη βρίσκονται υπό επεξεργασία προγράμματα αποίκησης του Άρη. Αρχιτέκτονες – μελλοντολόγοι από τη ρωσο-γερμανική εταιρεία σχεδιασμού ΖΑ Architects προτείνουν να σταλεί στον Άρη μια ομάδα ρομπότ – οικοδόμων, η ζωή και η δραστηριότητα των οποίων θα υποστηρίζεται από ηλιακές μπαταρίες. Τα ρομπότ αυτά θα πρέπει να προετοιμάσουν τις κατοικίες για τους ανθρώπους: να σκάψουν στο έδαφος του Άρη τεράστιες σπηλιές και να τις χτίσουν. Στη συνέχεια θα ταξιδέψουν οι άνθρωποι. Ότι δεν κάνουν τα ρομπότ, οι εκ της Γης προερχόμενοι θα το προετοιμάσουν μόνοι τους – θα τα τυπώσουν σε εκτυπωτές τριών διαστάσεων. Το υλικό για την εκτυπώσεις θα είναι τα πετρώματα του Άρη. Όλα αυτά μοιάζουν με μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο από το να ονειρευόμαστε τον Άρη, σημειώνει το μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής «Τσιοκλόβσκι» Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ: Κάποτε η ανθρωπότητας έτσι κι αλλιώς θα υποχρεωθεί να αναζητήσει κάποιον άλλο πλανήτη για να διευρύνει το ζωτικό της χώρο. Στην συγκεκριμένη φάση ο Άρης δείχνει να είναι ο μοναδικός δυνατός πλανήτης, όπου μπορούν να ζήσουν οι κάτοικοι της Γης. Αν και, φυσικά, με συγκεκριμένες δυσκολίες. Η Σελήνη μπορεί να βοηθήσει στο ξεπέρασμα των δυσκολιών. Για τον άνθρωπο είναι πολύ πιο εύκολο να εγκατασταθεί εκεί, απ’ οπουδήποτε αλλού στο διάστημα, θεωρεί ο ακαδημαϊκός Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ: Το φεγγάρι, πρώτον, είναι ένα μοναδικό πεδίο δοκιμών για την πυραυλική – διαστημική τεχνολογία. Δεύτερον, είναι η ιδανική επιστημονική βάση για να ερευνηθεί το ανοιχτό διάστημα. Ένα τηλεσκόπιο στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης θα είναι υπερπολύτιμο! Θα ήταν καλύτερο να κατακτήσουμε πιο δραστήρια τη Σελήνη και μελετήσουμε με την ησυχία μας τον Άρη. Πολύ πρόσφατα στη Ρωσία υλοποιήθηκε το πρόγραμμα για τη διαβίωση ανθρώπων στη μακέτα του διαστημικού διαπλανητικού σκάφους «Άρης- 500». Σήμερα, επιλέγεται η ομάδα για την πραγματική πτήση. Στη Ρωσία εικάζουν πως η πρώτη άφιξη του ανθρώπου στον Άρη θα πρέπει να διαρκέσει μερικές ημέρες όλο κι όλο. Οι αμερικανοί ανακοίνωσαν την προετοιμασία επανδρωμένης αποστολής διάρκειας 501 ημερών. Τίθεται το ερώτημα για το πώς θα λυθεί το επισιτιστικό πρόβλημα. Τα πειράματα έδειξαν ότι στο έδαφος της Σελήνης δεν μπορεί να φυτρώσει τίποτα. Στο έδαφος του Άρη φύτρωσαν αγγούρια και ντομάτες, να αποδείχτηκε πως δεν είναι κατάλληλα προς βρώση λόγω της περιεκτικότητας επικίνδυνων ουσιών. Υπάρχει η εκδοχή να τυπωθούν τα τρόφιμα σε εκτυπωτές τριών διαστάσεων. Μόνο αυτή η προοπτική μπορεί να τρομάξει τους εθελοντές, οι οποίοι συμφώνησαν να λάβουν μέρος στην αποστολή στον Άρη. Δεν φτάνει που θα αποχωριστούν τους συγγενείς τους για το υπόλοιπο της ζωής, να ακούνε τα κελάρυσμα των πουλιών από μαγνητικές εγγραφές, θα πρέπει να καταδικάσουν τον εαυτό τους να τρώει συνθετικά γεύματα για πάντα. http://greek.ruvr.ru/2013_10_14/246465027/

Πάντες ἄνθρωποι τοῦ εἰδέναι ὀρέγονται φύσει. Όλοι οι άνθρωποι από τη φύση τους επιθυμούν την γνώση. Μεταφυσικά - Βιβλίο Α-Αριστοτέλης ( 384 π.Χ. - 322 π.Χ. ) Το ανθρώπινο είδος απο την αυγη της ιστορίας του εφευγε για καινουργιους προορισμούς.Απο τις σαβάνες της Αφρικής στην Ευρώπη στην Ασία και τελικά σε ολο τον πλανήτη.Οι πόλεις κράτη οταν υπήρχαν οι σύνθηκες εστελναν ομάδες πολιτών για την δημιουργία αποικιων.Οι Ελληνες εξάλλου πρωτοστατήσαμε ιστορικά σ¨αυτο. Ειναι σίγουρο οτι η Διαστημική Εξερευνηση εχει συγκεκριμένα βήματα.Μεχρι το 2020 Διεθνής Διαστημικός Σταθμός.Μετα βασεις στην Σελήνη και μετα 2035-2040 ισως το αλμα στον Αρη. Η απαραιτητη τεχνολογία συνεχώς δημιουργείται.Και πάμε στον Αρη!!! Τότε μπαινει το ερώτημα; Εδω ήρθαμε μονο για να φιαξουμε καποια βάση οπως στην Σελήνη και να την επισκεφτώμαστε καθε δυο χρόνια οταν ο Αρης θα ειναι κοντά;Μάλλον οχι; Αρα Γεωπλασία η οποία θα χρειαστεί απο 100 εως 1000 χρόνια και οχι χιλιαδες χρόνια που αναφέρεται απο φίλους είναι μονόδρομος. Και μετα εχουμε και επισκέψεις ερευνας στους αλλους πλανήτες οπως και σε αστεροειδεις που ηδη συζητειται!!! Οσο για την τάση αυτοκαταστροφής του ανθρώπου ποια εποχη της ανθρώπινης ιστορίας δεν ηταν γεμάτη με πολέμους και αρρώστιες(η πανούκλα σκότωσε το 1/3 της Ευρώπης). Ομως ο αυστραλοπίθηκος εφτασε στο Διαστημα και σίγουρα θα προχωρήσει παραπέρα!!! [/b]

Πέθανε ο θρυλικός αστροναύτης Σκοτ Κάρπεντερ. Εφυγε από τη ζωή το πρωί της Πέμπτης σε ηλικία 88 ετών ο πρωτοπόρος αμερικανός αστροναύτης, Σκοτ Κάρπεντερ, μέλος των θρυλικών Mercury 7, ο οποίος το 1962 διέτρεξε την τροχιά της Γης. Είχε υποστεί πρόσφατα εγκεφαλικό επεισόδιο και είχε διακομιστεί στο νοσοκομείο, ενώ χθες η σύζυγος του πρώην αστροναύτη ανακοίνωσε το θάνατό του. Ο Κάρπεντερ πραγματοποίησε την πρώτη και τελευταία του διαστημική πτήση στις 24 Μαΐου του 1962, κατά την οποία το διαστημόπλοιό του έκανε το γύρο της Γης τρεις φορές. Επιλέχθηκε το 1959 ως ένα από τα μέλη της διαστημικής ομάδας Mercury 7. Κατά τη διάρκεια συνέντευξης που είχε παραχωρήσει στη NASA το 1999, ο Κάρπεντερ είχε δηλώσει ότι η εμπειρία του με τη μηδενική βαρύτητα ήταν ό,τι πιο διασκεδαστικό είχε βιώσει και είχε ευχηθεί όλοι οι άνθρωποι να είχαν την ευκαιρία να το ζήσουν. O Τζον Γκλεν, ο πρώτος αστροναύτης που έκανε το γύρο της Γης και πρώην γερουσιαστής των ΗΠΑ, είναι πλέον το μόνο επιζών μέλος της διαστημικής ομάδας Mercury 7. Γεννήθηκε στο Κολοράντο και εντάχθηκε στο Αμερικανικό Ναυτικό το 1949, υπηρετώντας ως πιλότος κατά τη διάρκεια του κορεατικού πολέμου. Ο Κάρπεντερ ήταν ο αναπληρωματικός πιλότος για τον Τζον Γκλεν στην πρώτη επανδρωμένη πτήση σε τροχιά το Φεβρουάριο του 1962. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας ήταν εκείνος που είπε το ιστορικό «Στην ευχή του Θεού, Γκλεν!», (Godspeed, Glenn!) προς το έτερο μέλος της ομάδας, Τζον Γκλεν. Κατά τη διάρκεια της δικής του πτήσης, η κάψουλα του Σκοτ Κάρπεντερ προσθαλασσώθηκε αρκετά μίλια από εκεί που έπρεπε, με τη NASA. 39 λεπτά αφότου η κάψουλά του χτύπησε στην Καραϊβική Θάλασσα, σύμφωνα με τη NASA, εκφράστηκαν φόβοι ότι ήταν νεκρός. Ήταν 250 ναυτικά μίλια πιο μακριά από το σημείο προσθαλάσσωσης, αφότου έκανε τρεις τροχιές σε πτήση περίπου 5 ωρών. Αν και τα ραντάρ και τα ραδιοσήματα έδειχναν ότι η κάψουλά του είχε επιβιώσει, δεν ήταν ξεκάθαρο αν εκείνος ήταν ασφαλής. Αεροπλάνο του Ναυτικού τελικά τον εντόπισε σε μία πορτοκαλί σωσίβια λέμβο. Παρέμεινε εκεί για τρεις ώρες, μαζί με δύο βατραχανθρώπους που έσπευσαν να τον βοηθήσουν προτού τον περισυλλέξει το ελικόπτερο. Σε διάλεξή του στο Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν με τον Τζον Γκλεν 49 χρόνα μετά, ο Κάρπεντερ ανακάλεσε στη μνήμη του τα συναισθήματά του από εκείνη την ημέρα. «Προσέχεις έναν τελείως μαύρο ουρανό, βλέπεις το αλτίμετρο να φτάνει τα 90.000 πόδια και συνειδητοποιείς ότι ανεβαίνεις κατακόρυφα πάνω. Και εκεί σκέφτεσαι: Μα, τι κάνω;» Δεν επέστρεψε στο Διάστημα από τότε, αλλά εντάχθηκε στο πρόγραμμα Sealab II του αμερικανικού Ναυτικού και το 1965 πέρασε 30 ημέρες κάτω από τον ωκεανό στην ακτή της Καλιφόρνια. Μετά τη συνταξιοδότησή του, ίδρυσε την εταιρεία του Sea Sciences, συνεργαζόμενος στενά με τον σπουδαίο καταδύτη και ερευνητή, Ζακ Ιβ Κουστό. Βίντεο: http://www.tanea.gr/news/world/article/5046745/pethane-o-prwtoporos-toy-diasthmatos-skot-karpenter/ http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63901212

Απομεινάρια υδάτινου βραχώδους κόσμου γύρω από ένα άστρο. Βρετανοί αστρονόμοι εντόπισαν ένα «μουσκεμένο αστρικό νεκροταφείο», συγκεκριμένα τα απομεινάρια ενός πλούσιου σε νερό αστεροειδούς ή ενός νάνου πλανήτη, που περιφέρονται γύρω από ένα άστρο «λευκό νάνο» σε απόσταση 150 ετών φωτός από τη Γη. Είναι η πρώτη φορά που ανιχνεύονται τα χημικά «αποτυπώματα» του νερού σε βραχώδεις κόσμους πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, κάτι που ενισχύει την πεποίθηση των επιστημόνων πως ο γαλαξίας μας είναι πολύ πιθανό να φιλοξενεί ουκ ολίγους φιλικούς στη ζωή εξωπλανήτες, παρόμοιους με τον δικό μας. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζέι Φαρίχι του Ινστιτούτου Αστρονομίας του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το ίδιο, το «Nature» και το «New Scientist», έκαναν την ανακάλυψη με το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» και το γιγάντιο επίγειο τηλεσκόπιο «Κεκ» της Χαβάης. Οι αστρονόμοι ανίχνευσαν πολύ μεγάλες ποσότητες οξυγόνου, αλλά και απουσία άνθρακα, συνεπώς συμπέραναν ότι το άφθονο οξυγόνο δεν μπορεί παρά να προέρχεται από την παρουσία του στα μόρια του νερού. Το μητρικό άστρο είναι το GD 61, το οποίο αποτελεί το αστρικό «πτώμα» ενός άστρου που ήταν κάποτε σαν τον Ήλιο μας, ώσπου κάποια στιγμή έγινε «ερυθρός γίγαντας» και, στο τελικό στάδιο της ζωής του, έχοντας πια εξαντλήσει τα πυρηνικά «καύσιμά» του, κατέληξε «λευκός νάνος». Γύρω από το άστρο αυτό περιφέρονται τα απομεινάρια ενός βραχώδους αντικειμένου, πιθανότατα ενός μεγάλου αστεροειδούς ή πλανήτη που καταστράφηκε, όταν πλησίασε πολύ κοντά στο άστρο του που πέθαινε. Ο αρχικός ακέραιος νάνος πλανήτης ή αστεροειδής εκτιμάται ότι είχε διάμετρο 90 – 500 χιλιομέτρων. Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι πάνω από το ένα τέταρτο (26% έως 28%) της μάζας αυτού του αστεροειδούς θα αποτελείτο από νερό, κάτι ανάλογο με τον μεγάλο αστεροειδή «Δήμητρα» στο ηλιακό μας σύστημα. Συγκριτικά, παρά τους τεράστιους ωκεανούς της, μόλις το 0,023% της μάζας της Γης είναι νερό, κάτι που δείχνει ότι ο πλανήτης μας δημιουργήθηκε μάλλον άνυδρος και απέκτησε μετά το νερό, μέσω του «βομβαρδισμού» του από ένυδρα ουράνια σώματα. Μέχρι σήμερα νερό -ένα από τα βασικά στοιχεία της ζωής- έχει εντοπισθεί μόνο στις ατμόσφαιρες γιγάντιων αέριων εξωπλανητών όπως ο Δίας. Οι αστρονόμοι αναζητούν ένα βραχώδη εξωπλανήτη με νερό, ο οποίος θα βρίσκεται στην «σωστή» (δηλαδή την κατάλληλη για ανάπτυξη ζωής) απόσταση από το άστρο του. Η νέα ανακάλυψη αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. «Η ανακάλυψη νερού σε ένα μεγάλο αστεροειδή σημαίνει πως οι θεμέλιοι λίθοι των φιλόξενων για ζωή πλανητών υπήρχαν -και ίσως υπάρχουν ακόμα- στο σύστημα του άστρου GD 61, καθώς επίσης πιθανότατα γύρω από πολλά άλλα παρόμοια μητρικά άστρα. Τα ευρήματά μας δείχνουν πως σαφώς υπήρχε το δυναμικό για κατοικήσιμους πλανήτες σε αυτό το εξωπλανητικό σύστημα», δήλωσε ο δρ Τζέι Φαρίχι. Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.sciencemag.org/content/342/6155/218 http://physicsgg.me/2013/10/11/%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ac%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%85%ce%b4%ce%ac%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%85-%ce%b2%cf%81%ce%b1%cf%87%cf%8e%ce%b4%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc/