Δροσος Γεωργιος

Το Curiosity βρήκε νέες γεωλογικές ενδείξεις νερού στον Άρη. Το ρομποτικό όχημα - εργαστήριο «Curiosity» της NASA, εισήλθε σε μια νέα περιοχή του κρατήρα Γκέιλ του Άρη, όπου ανακάλυψε νέες ενδείξεις ότι κάποτε υπήρχε νερό και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες. Το ρόβερ εντόπισε στο έδαφος φλέβες πετρωμάτων γεμάτες ορυκτά και σφαιρίδια (πιθανώς από ένυδρο θειικό ασβέστιο ή γύψο), που στη Γη σχηματίζονται με την κυκλοφορία του νερού μέσα από τις ρωγμές των βράχων. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάποτε ο πυθμένας του κρατήρα ήταν καλυμμένος με νερό. Ο επικεφαλής επιστήμονας της αποστολής Τζον Γκρότζινγκερ δήλωσε χαρακτηριστικά ότι το ρόβερ πέτυχε το «τζακπότ». Οι γεωλόγοι δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ιζηματογενή πετρώματα που το «Curiosity» έχει διασχίσει από το σημείο που προσεδαφίστηκε πριν από πέντε περίπου μήνες, έως εδώ που έχει φθάσει τώρα. Όσο προχωρά σε πίσω στο γεωλογικό χρόνο, περνώντας από διαδοχικά όλο και παλαιότερα εκτεθειμένα γεωλογικά στρώματα, ανακύπτουν ολοένα περισσότερες ενδείξεις για την ύπαρξη νερού στο παρελθόν του «κόκκινου πλανήτη». Η πιθανή ανακάλυψη γύψου είναι μια σαφής τέτοια ένδειξη. Η εικαζόμενη ύπαρξη μιας γαλήνιας λίμνης στο βάθος του κρατήρα εξάπτει περαιτέρω το επιστημονικό ενδιαφέρον, σύμφωνα με τo ΒΒC και το «Science», επειδή ένα τέτοιο φυσικό περιβάλλον θεωρείται ότι θα προσέφερε κάποτε τις κατάλληλες συνθήκες για την ύπαρξη αρχαίας αρειανής ζωής (πιθανότατα σε επίπεδο μικροοργανισμών), ίχνη της οποίας με την μορφή οργανικής ύλης ίσως υπάρχουν ακόμα. Κατά πόσο αυτό όντως συμβαίνει, πιθανώς θα απαντηθεί όταν σε λίγες εβδομάδες το ρόβερ ξεκινήσει να κάνει γεωτρήσεις με το ειδικό όργανό του. Ως στόχος για τις γεωτρήσεις έχει τεθεί μια περιοχή του εδάφους που περιέχει μια ποικιλία πετρωμάτων, πολλά από τους οποία φαίνεται να βρίσκονταν κάποτε σε υδάτινο περιβάλλον. Η διαδικασία γεώτρησης θα είναι αργή, όπως είπαν οι επιστήμονες της NASA, ώσπου κάποια ορυκτολογικά δείγματα να μεταφερθούν για γεωχημική ανάλυση στα άλλα επιστημονικά όργανα που φέρει το ρόβερ. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_16/01/2013_478709

«Συννεφιασμένο» πορτρέτο της Γης. Μια ακόμη εντυπωσιακή εικόνα της Γης κατέγραψαν με τις κάμερες τους τα μέλη του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η φωτογραφία τραβήχτηκε στις αρχές Ιανουαρίου όταν ο ISS βρισκόταν σε ύψος 740 χλμ πάνω από την Ιαπωνία. Στην πανοραμική εικόνα ο Ειρηνικός ο οποίος καλύπτεται από στρωματοσωρείτη. Πρόκειται για ένα είδος χαμηλής νέφωσης που δημιουργείται συχνά σε αυτή την περιοχή του πλανήτη. Τα νέφη μεταφέρουν ψυχρές μάζες αέρα πάνω από τη θάλασσα η θερμοκρασία της οποίας είναι υψηλότερη από εκείνη που υπάρχει στα νέφη. Η φωτογραφία τραβήχτηκε λίγο πριν τη δύση του Ηλίου και όπως φαίνεται δεν υπάρχει σε εξέλιξη κάποιο έντονο καιρικό φαινόμενο όπως παραδείγματος χάριν, μια καταιγίδα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=493078

Ανακαλύφθηκαν το αρχαιότερο άστρο, ο μεγαλύτερος σπειροειδής γαλαξίας και η μεγαλύτερη δομή στο σύμπαν. Απανωτές ανακοινώσεις για σημαντικές ανακαλύψεις έγιναν στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας. Συγκεκριμένα, ανακοινώθηκε ότι ανακαλύφθηκαν ο μεγαλύτερος σπειροειδής γαλαξίας, το αρχαιότερο και μακρινότερο άστρο, καθώς και η μεγαλύτερη δομή στο σύμπαν, αποτελούμενη από μια τεράστια ομάδα κβάζαρ. Ακόμα, σύμφωνα, με νέες εκτιμήσεις, η μάζα του δικού μας γαλαξία, φαίνεται πως είναι πολύ μικρότερη από ό,τι πίστευαν μέχρι τώρα οι αστρονόμοι. Η ανακάλυψη του μεγαλύτερου σπειροειδούς γαλαξία, σύμφωνα με το ΒΒC, έγινε με τη βοήθεια του υπέρυθρου διαστημικού τηλεσκοπίου Galex (Galaxy Evolution Explorer) της NASA από βραζιλιάνους, χιλιανούς και αμερικανούς ερευνητές με επικεφαλής τον Ραφαέλ Εουφράζιο του Καθολικού Πανεπιστημίου της Αμερικής. Ο γαλαξίας NGC 6872, σε απόσταση περίπου 212 εκατ. φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του νότιου αστερισμού του Ταώ, είναι σχεδόν πενταπλάσιος από τον δικό μας, καθώς έχει διάμετρο πάνω από 522.000 έτη φωτός. Ο εν λόγω γαλαξίας ήταν γνωστό εδώ και δεκαετίες ότι ήταν από τους μεγαλύτερους που έχουν ποτέ βρεθεί, αλλά οι νέοι υπολογισμοί δείχνουν ότι στην πραγματικότητα είναι ο μεγαλύτερος. Εξάλλου, Αμερικανοί αστρονόμοι, με επικεφαλής τον Χάουαρντ Μποντ του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, σύμφωνα με το «Nature», ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν τον «μαθουσάλα» των άστρων, ένα άστρο ηλικίας τουλάχιστον 13,2 δισεκατομμυρίων ετών, το οποίο σχηματίστηκε λίγο μετά την αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ). Το άστρο (με την ονομασία HD 140283) βρίσκεται στη σχετικά κοντινή απόσταση των 186 ετών φωτός από τη Γη και μελετάται από τους αστρονόμους εδώ και αιώνα, αλλά μόλις τώρα υπολόγισαν σωστά την ηλικία του. Αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά μόνο από υδρογόνο και ήλιο (δεν έχει βαρύτερα μέταλλα), μια σαφής ένδειξη για το πόσο πρώιμο είναι. Ακόμα, μια διεθνής ομάδα αστρονόμων, με επικεφαλής τον Ρότζερ Κλάους του βρετανικού πανεπιστημίου του Κεντρικού Λανκασάιρ, ανακάλυψε τη μεγαλύτερη γνωστή δομή στο σύμπαν. Πρόκειται για μια γιγάντια ομάδα κβάζαρ (ενεργών γαλαξιακών πυρήνων), τόσο μεγάλη που ένα διαστημόπλοιο με την ταχύτητα του φωτός θα χρειαζόταν περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια για να τη διασχίσει. Η ανακάλυψη παρουσιάστηκε στο περιοδικό «Monthly Notices» της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας της Βρετανίας. Τα κβάζαρ είναι πυρήνες γαλαξιών από τις πρώτες μέρες του σύμπαντος, τα οποία περιοδικά εκδηλώνουν περιόδους τρομερά έντονης ενεργειακής ισχύος και φωτεινότητας, με αποτέλεσμα να γίνονται ορατά σε τεράστιες αποστάσεις. Οι περίοδοι αυτοί διαρκούν δέκα έως 100 εκατ. έτη. Από το 1982, έχει γίνει γνωστό ότι τα κβάζαρ τείνουν να σχηματίζουν ομάδες ή δομές εντυπωσιακά μεγάλου μεγέθους. Η ομάδα κβάζαρ που μόλις ανακαλύφθηκε, έχει μήκος περίπου 1.200 μεγαπαρσέκ ή 1.200 εκατ. παρσέκ (κάθε παρσέκ είναι 3,3 έτη φωτός), δηλαδή περίπου 4 δισεκατομμύρια έτη φωτός. Όπως είπε ο Κλάους, είναι τόσο μεγάλο το μέγεθος αυτό, που ουσιαστικά ανατρέπει τις έως τώρα αντιλήψεις των επιστημόνων ότι στο σύμπαν δεν είναι δυνατό να υπάρχει κάποια δομή μεγαλύτερη από 370 μεγαπαρσέκ. Στην ουσία, μάλιστα, απειλείται η ίδια η «Κοσμολογική Αρχή» του Αϊνστάιν ότι το σύμπαν σε μεγάλες κλίμακες είναι το ίδιο από όπου κι αν το παρατηρήσει κανείς. Τέλος, νέες μετρήσεις, με επικεφαλής την αστρονόμο Άλις Ντίσον, σύμφωνα με το «Science», δείχνουν ότι ο δικός μας γαλαξίας δεν έχει ούτε τη μισή μάζα από αυτή που θεωρούσαν έως τώρα οι επιστήμονες. Η εκτίμηση της γαλαξιακής μάζας ήταν ανέκαθεν δύσκολη υπόθεση, επειδή το μεγαλύτερο μέρος της αφορά την μυστηριώδη και αόρατη σκοτεινή ύλη. Το 2009, μια ομάδα, με επικεφαλής τον Μαρκ Ράιντ του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ - Σμιθσόνιαν, είχε υπολογίσει ότι ο γαλαξίας μας έχει μάζα μερικά τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου μας. Η νέα εκτίμηση όμως είναι ότι η μάζα του γαλαξία μας είναι μόνο 500 έως 1.000 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου, δηλαδή κατά πολύ μικρότερη. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_11/01/2013_477903

Δύο «φούξια» (μαύρες) τρύπες. Το διαστημικό τηλεσκόπιο NuSTAR εντόπισε δύο μελανές οπές στον σπειροειδή γαλαξία IC-342 που βρίσκεται σε απόσταση 7 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Πρόκειται για μια σημαντική ανακάλυψη αφού αφορά μια σπάνια κατηγορία μελανών οπών που είναι ασυνήθιστα φωτεινές. Εξίσου σημαντικό είναι και το γεγονός ότι για πρώτη φορά χαρτογραφούνται σε έναν γαλαξία δύο μελανές οπές εκ των οποίων καμία δεν βρίσκεται στο κέντρο του. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι πρόκειται για μεσαίου μεγέθους μαύρες τρύπες με μάζα μερικές χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου. Πιθανολογούν επίσης ότι και οι δύο μελανές οπές είναι ενεργές και απορροφούν ύλη από κάποιο γειτονικό τους άστρο. Στην εικόνα που δόθηκε στη δημοσιότητα οι δύο μαύρες τρύπες απεικονίζονται με φούξια χρώμα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492138

Βρήκαμε τη νέα Γη; Πριν από λίγα 24ωρα ομάδα ερευνητών ανακοίνωσε ότι στο γαλαξία μας υπάρχουν τουλάχιστον 17 δισ. πλανήτες με μέγεθος παρόμοιο με εκείνο της Γης. Μια άλλη επιστημονική ομάδα υποστηρίζει ότι από τους περίπου 700 εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα εντόπισε έναν που έχει τα περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά από κάθε άλλο με αυτά του πλανήτη μας. Πρόκειται για τον KOI 172.02 ένα πλανήτη με ακτίνα μόλις 1,5 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης. Το πιο σημαντικό είναι όμως ότι ο πλανήτης αυτός βρίσκεται στην λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη», δηλαδή σε απόσταση τέτοια από το μητρικό του άστρο που να επιτρέπει την ανάπτυξη ευνοϊκών για την ανάπτυξη ζωής συνθηκών. Ο ΚΟΙ-172.02 βρίσκεται σε απόσταση 70 εκατομμυρίων μιλίων από το άστρο του (η Γη βρίσκεται 93 εκατομμύρια μίλια από τον Ηλιο) και ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από αυτό σε 242 μέρες. Την ανακοίνωση έκανε ο Κρίστοφερ Μπουρκ του Ινστιτούτου SETI στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας που γίνεται αυτές τις μέρες στο Λονγκ Μπιτς στην Καλιφόρνια. H NASA εδωσε στη δημοσιότητα ένα γράφημα σύγκρισης της Γης και του KOI 172.02 http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492506 Πλανητικό σύστημα στον Βέγα; Νέα εντυπωσιακά στοιχεία για ένα από τα πιο λαμπρά άστρα του ουρανού. Οι παρατηρήσεις που έκαναν τα διαστημικά τηλεσκόπια Herschel και Spitzer στον Βέγα (Vega) αποκαλύπτουν την ύπαρξη μιας ζώνης αστεροειδών γύρω από το άστρο παρόμοια με εκείνη που υπάρχει γύρω από τον Ηλιο. Οι αστρονόμοι που μελέτησαν αυτά τα νέα στοιχεία εικάζουν ότι ο Βέγας διαθέτει ένα πλανητικό σύστημα. Μάλιστα πιθανολογούν ότι το πλανητικό σύστημα του Βέγα είναι παρόμοιο με το δικό μας και θεωρούν πιθανό να υπάρχουν σε αυτό βραχώδεις πλανήτες παρόμοιου μεγέθους με τη Γη και τον Αρη. Ο Βέγας είναι το όνομα του αστέρα α (άλφα) του αστερισμού της Λύρας. Είναι το φωτεινότερο άστρο του αστερισμού Λύρας και ο δεύτερος σε φωτεινότητα ολόκληρου του βόρειου ημισφαιρίου στον ουράνιο θόλο. Τα διαστημικά τηλεσκόπια εντόπισαν υψηλές συγκεντρώσεις θερμής αλλά και ψυχρής κοσμικής ύλης στο άστρο. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι συγκεντρώσεις θερμής ύλης είναι μια ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται σε κοντινή τροχιά γύρω από το άστρο. Μια ζώνη παρόμοια με την ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται κοντά στον Αρη η οποία οφείλει την ύπαρξη της στις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις του Κόκκινου Πλανήτη και 2 γιγάντων αερίου, του Δία και του Κρόνου. Οι συγκεντρώσεις ψυχρής κοσμικής ύλης είναι πιθανώς μια δεύτερη ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Βέγα αλλά σε απομακρυσμένη απόσταση από το άστρο. Μια ζώνη παρόμοια με την ζώνη αστεροειδών Kuiper που βρίσκεται στις εξωτερικές περιοχές του ηλιακού μας συστήματος έξω από τον Πλούτωνα. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής την Κέιτ Σου, καθηγήτρια αστρονομίας στο Αστεροσκοπείο Steward του Πανεπιστημίου της Αριζόνα μελέτησε τα δεδομένα και ανέπτυξε μια θεωρία. Οι ερευνητές εικάζουν ότι οι συνθήκες στον Βέγα είναι σχεδόν πανομοιότυπες με εκείνες στο ηλιακό μας σύστημα. Εκτιμούν ότι είναι πολύ πιθανό στο κενό ανάμεσα στις δύο ζώνες αστεροειδών θα έχει αναπτυχθεί ένα πλανητικό σύστημα παρόμοιο με το δικό μας. Οτι υπάρχουν γίγαντες αερίου χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα του Δία, του Κρόνου, του Ποσειδώνα και του Ουρανού αλλά και βραχώδεις πλανήτες με μέγεθος παρόμοιο με εκείνο της Γης και του Αρη. Οι ερευνητές παρουσίασαν τη θεωρία τους στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αστρονομίας που διεξάγεται αυτές τις μέρες στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνια. H NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια καλιτεχνική απεικόνιση της ζώνης αστεροειδών που πιθανώς υπάρχει στον Βέγα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492293 Ψάξτε για ζωή στην Πανδώρα. Διεθνής ομάδα αστρονόμων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι περισσότερες πιθανότητες για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής υπάρχουν όχι σε πλανήτες αλλά σε δορυφόρους, και μάλιστα σε δορυφόρους με στοιχεία κοινά με εκείνα της Πανδώρας, του εκπληκτικού 3D κόσμου που δημιούργησε ο Τζέιμς Κάμερον στο «Avatar». Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler παρατηρεί ταυτόχρονα 115 χιλιάδες άστρα και στα τρία χρόνια λειτουργίας του έχει καταγράψει δεδομένα που υποδεικνύουν την παρουσία περίπου 2750 πλανητών στον γαλαξία μας. Από αυτούς οι επιστήμονες έχουν επιβεβαιώσει την ύπαρξη περίπου εκατό. Ομάδα 40 ερευνητών που μετέχουν στο πρόγραμμα «The Planet Hunters» (Οι κυνηγοί πλανητών) επικέντρωσαν την προσοχή τους σε 15 από τους λεγόμενους «υποψηφίους» πλανήτες. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία αυτοί οι εξωπλανήτες είναι στο σύνολο τους γίγαντες αερίου με μεγέθη παρόμοια με εκείνα του Δία και του Ποσειδώνα. Από αυτούς τους 15 υποψηφίους εξωπλανήτες όμως μόνο ενός η ύπαρξη έχει μέχρι στιγμής επιβεβαιωθεί. Ο πλανήτης αυτός βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου και έχει λάβει το όνομα PH2 b. Η θέση στην οποία έχει υποδειχθεί ότι βρίσκονται αυτοί οι 15 πλανήτες είναι εντός της λεγόμενης «κατοικήσιμης ζώνης». Βρίσκονται δηλαδή σε απόσταση από το μητρικό τους άστρο τέτοια ώστε να αναπτύσσονται συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι πιθανότατα σε αυτούς τους 15 εξωπλανήτες δεν υπάρχει ζωή. Εκτιμούν όμως ότι γύρω από αυτούς τους πλανήτες είναι πολύ πιθανό να κινούνται δορυφόροι όπου υπάρχουν δάση, ωκεανοί και όχι απλά μικροβιακές μορφές ζωής αλλά κάποιου είδους πλάσματα. «Υπάρχει μια εμμονή στην προσπάθεια ανακάλυψης πλανητών σαν τη Γη αλλά αυτό που ανακαλύπτουμε με πλανήτες σαν τον PH2 b είναι πολύ πιο παράξενο. Αν ένας τέτοιος πλανήτης διαθέτει δορυφόρους με μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης αυτοί θα είναι κόσμοι με ποτάμια, λίμνες και όλων των ειδών τους κατοίκους. Πρόκειται για μια ιδέα που δεν είχε πέσει μέχρι σήμερα στο τραπέζι αλλά είναι πιθανό τέτοιοι κόσμοι να είναι ιδιαίτερα κοινοί. Ισως η πλειονότητα των κατοικήσιμων κόσμων στο Σύμπαν να μην είναι βραχώδεις πλανήτες όπως η Γη αλλά δορυφόροι γύρω από γίγαντες αερίου» αναφέρει ο Κρις Λίντον, καθηγητής αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και μέλος των Planet Hunters. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της επιθεώρησης «Astrophysical Journal». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=491917

Ο Ρομποναύτης έπιασε δουλειά. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια φωτογραφία του ανδροειδούς που βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο R2 ανέλαβε καθήκοντα και άρχισε να εκτελεί εργασίες. Ο R2 είναι ο πρώτος Ρομποναύτης που ταξιδεύει στο Διάστημα. Η NASA έχει ξεκινήσει εδώ και μια δεκαετία την προσπάθεια κατασκευής ενός ρομποτικού ανδροειδούς που θα συμμετέχει σε διαστημικές αποστολές. Ο R2 είναι κατασκευασμένος από αλουμίνιο, ανοξείδωτο χάλυβα και ανθρακονήματα, ζυγίζει 150 κιλά, έχει ύψος 101 εκατοστά, κινείται με ταχύτητα 3 μέτρων ανά δευτερόλεπτο και θα είναι το πρώτο ρομπότ που θα κινείται αυτόνομα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Ο R2 αρχικά θα αναλάβει βοηθητικές εργασίες. Στόχος των επιτελών της NASA είναι τα επόμενα μοντέλα ρομποναυτών να μπορούν να αντικαταστήσουν τους ανθρώπους σε δύσκολες αλλά και επικίνδυνες εργασίες όπως για παράδειγμα, στους διαστημικούς περιπάτους. Σε επόμενο στάδιο οι ρομποναύτες θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην διαστημική εξερεύνηση πηγαίνοντας στην Σελήνη, στον Άρη και σε άλλους πλανήτες για να τους εξερευνήσουν. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=491956 Στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα διοργανωθεί διαγωνισμός ρομπότ. Διαγωνισμός σφαιρών-ρομπότ θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή στο εσωτερικό του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ). Κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού τα ρομπότ θα εκτελούν τις εντολές φοιτητών από τη Γη, αναφέρει η ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας. Τα ρομπότ-σφαίρες κινούνται με τη βοήθεια πίδακα συμπιεσμένου αερίου. Κατά τη διάρκεια του επικείμενου διαγωνισμού θα προσομοιώνουν τα διαστημικά σκουπίδια. Στο παιχνίδι θα συμμετάσχουν έξι ομάδες φοιτητών από την Ιταλία, τη Γερμανία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Ανάλογα με τους επιδιωκόμενους στόχους του παιχνιδιού, οι φοιτητές θα έχουν κάνει τον αντίστοιχο προγραμματισμό των ρομπότ. http://greek.ruvr.ru/2013_01_10/100599804/ Η Ρωσία θα βοηθήσει την Ευρώπη να εκτοξεύσει τους δορυφόρους Swarm. Τρεις ευρωπαϊκοί επιστημονικοί δορυφόροι Swarm θα εκτοξευθούν από το κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ τον Απρίλιο του 2013, σύμφωνα με ανακοίνωση, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Ο ρωσικός πυραυλικός φορέας δεν αναφέρεται στην ανακοίνωση, όμως προηγούμενα είχε προγραμματιστεί αυτή η εκτόξευση να πραγματοποιηθεί με τη χρήση του πυραύλου «Rokot». Οι συσκευές Swarm θα εξασφαλίσουν καλύτερα από κάθε άλλη φορά τη μελέτη του μαγνητικού πεδίου της Γης και την εξέλιξή του με το χρόνο. Οι δορυφόροι θα κατασκευαστούν από την εταιρεία EADS Astrium. Οι τρεις συσκευές Swarm θα πετούν σε διαφορετικές πολικές τροχιές με ύψη από 450 έως 530 χλμ. http://greek.ruvr.ru/2013_01_09/100538691/ Το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ το 2012 παρέμεινε πρώτο στον κόσμο σε αριθμό εκτοξεύσεων. Το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο Καζαχστάν, κατά το απερχόμενο έτος επιβεβαίωσε τον τίτλο του ως η το πιο πολυχρησιμοποιημένο πεδίο εκτόξευσης στον κόσμο. Εκεί πραγματοποιήθηκαν 21 εκτοξεύσεις διαστημικών πυραύλων. Συνολικά σε όλο τον κόσμο τη φετινή χρονιά πραγματοποιήθηκαν 76 εκτοξεύσεις πυραύλων μεταφορέων. Από αυτές αντιστοιχούν στη Ρωσία οι 26 (5 εκτοξεύσεις από το κοσμοδρόμιο Κούρου). Το αμερικανικό κοσμοδρόμιο, που χρησιμοποιείται πιο συχνά βρίσκεται στο ακρωτήριο Κανάβεραλ και πραγματοποίησε 7 εκτοξεύσεις, ενώ το κινεζικό Σιτσάν, 9. http://greek.ruvr.ru/2012_12_28/99568862/ Νέος κινητήρας ιόντων της NASA. Ένας νέος, ισχυρότερος κινητήρας ιόντων που δοκιμάζεται σε εργαστήριο της NASA συμπλήρωσε 43.000 ώρες συνεχούς λειτουργίας, ένα σημαντικό ορόσημο για την τελειοποίηση της τεχνολογίας που θα επέτρεπε μακρόχρονες περιοδείες πέρα από τη ζώνη των αστεροειδών. Οι κινητήρες ιόντων έχουν χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια σε αρκετές μη επανδρωμένες αποστολές, όπως η αποστολή Dawn της NASA που εξερευνά τον αστεροειδή Εστία και τον πλανήτη-νάνο Δήμητρα. Σε αντίθεση με τους πυραυλοκινητήρες, οι οποίοι προσφέρουν μεγάλη προωστική ισχύ αλλά λειτουργούν για μικρό χρονικό διάστημα, οι κινητήρες ιόντων λειτουργούν για πολλούς μήνες συνεχόμενα και εκπέμπουν έναν σταθερό αλλά αδύναμο πίδακα φορτισμένων ατόμων. Με άλλα λόγια, οι κινητήρες ιόντων προσφέρουν μικρή επιτάχυνση για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αντί για μεγάλη επιτάχυνση που διαρκεί μόνο λίγα λεπτά. Δεδομένου ότι οι κινητήρες ιόντων καταναλώνουν μικρές ποσότητες αερίου -συνήθως αέριου ξένου- και παραμένουν σε λειτουργία τουλάχιστον 10.000 ώρες, η τελική ταχύτητα του σκάφους μπορεί να είναι πραγματικά μεγάλη. Ο νέος κινητήρας NEXT (Εξελικτικός Προωστήρας Ξένου) που δοκιμάζεται στο Ερευνητικό Εργαστήριο «Τζον Γκλεν» της NASA καταναλώνει 7 kilowatt ηλεκτρικής ενέργειας και είναι περίπου τρεις φορές ισχυρότερος από τον κινητήρα ιόντων της αποστολής Dawn. Στις 43.000 ώρες λειτουργίας του, ο νέος κινητήρας έχει καταναλώσει μόλις 770 κιλά αέριου ξένου και έχει προσφέρει συνολική ώση 30 εκατομμυρίων newton-second. Η απόδοσή του, αναφέρει η NASA, τον καθιστά ιδανικό για αποστολές μεγάλης διάρκειας στη ζώνη των αστεροειδών, ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, ή στους εξώτερους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος. http://physicsgg.me/2012/12/27/%ce%bd%ce%ad%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b1%cf%82-%ce%b9%cf%8c%ce%bd%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%84%ce%b7%cf%82-nasa/ Χορός από διαστημικά σκουπίδια γύρω από τη Γη. Επιστήμονες προσπαθούν να βρουν τρόπους να περιορίσουν τη «χωματερή» από υπολείμματα δορυφόρων, πυραύλων και διαστημοπλοίων που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει γνωστές τέσσερις συγκρούσεις με διαστημικά σκουπίδια. - Τον Δεκέμβριο του 1991 συγκρούστηκε ο ρωσικός δορυφόρος «Cosmos 1934» με εξαρτήματα από τον δορυφόρο «Cosmos 926«. Η σύγκρουση έγινε αντιληπτή το 2005. - Στις 24 Ιουλίου 1996 συγκρούστηκε ένας γαλλικός δορυφόρος με εξαρτήματα που προήλθαν από έκρηξη του ανώτερου τμήματος ενός πυραύλου τύπου Ariane. - Στις 17 Ιανουαρίου 2005 συγκρούστηκε τμήμα αμερικανικού πυραύλου με ένα κομμάτι από κινεζική διαστημοσυσκευή. - Στις 10 Φεβρουαρίου 2009 ο αμερικανικός δορυφόρος «Iridium 33» συγκρούστηκε με τον ανενεργό ρωσικό δορυφόρο «Cosmos 2251». Μεγάλος αριθμός σκουπιδιών διασκορπίστηκε σε απόσταση μέχρι και 800 χλμ. από τη Γη. Περισσότερα: http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4780774

Το πάλσαρ Vela. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra της NASA κατέγραψε εικόνες από ένα από τα πιο ενδιαφέροντα άστρα νετρονίου που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα. To Vela βρίσκεται σε απόσταση χιλίων ετών φωτός από τη Γη και είναι ό,τι απέμεινε από ένα μεγάλο άστρο που καταστράφηκε πριν από δέκα χιλιάδες χρόνια σε μια έκρηξη σουπερνόβα. Το Vela έχει διάμετρο μόλις 20 χλμ και περιστρέφεται με τρομερή ταχύτητα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ειδικών το άστρο κάνει 11 περιστροφές/δευτ. - δηλαδή κινείται πιο γρήγορα από ό,τι οι έλικες ενός ελικοπτέρου! Καθώς περιστρέφεται εκτοξεύει φορτισμένα σωματίδια. Μυστήριο επίσης αποτελεί το γεγονός ότι γύρω από το Vela έχει δημιουργηθεί ένα νέφος καυτού αερίου που έχει την εμφάνιση μάσκας. Η όψη του άστρου με τη «μάσκα» οδήγησε τους ειδικούς στο να το ονομάσουν «Το Φάντασμα της Όπερας». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492128

Περισσότερα για τον Απόφι. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_Herschel_synhelave_ton_asteroeidhe_Apophis

Αστεροειδής «Απόφις»: σοβαρή απειλή ή θαυμάσιο δώρο; Ο αστεροειδής «Απόφις» προσέλκυσε για άλλη μια φορά την προσοχή των επιστημόνων: την Τετάρτη 9 Ιανουαρίου, πέταξε σε απόσταση 14,5 εκατ. χιλιομέτρων από τη Γη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μιας σειράς ειδικών, το 2036 ο αστεροειδής, αν αλλάξει η τροχιά του, θα συγκρουστεί με τον πλανήτη μας. Ο εν λόγω αστεροειδής, που ονομάστηκε προς τιμήν του αρχαίου αιγυπτιακού θεού του σκότους και της καταστροφής, είναι ένας τεράστιος ογκόλιθος με μάζα 50 εκατομμύρια τόνους και διάμετρο περίπου 300 μέτρα. Τον Απρίλιο του 2029, όπως λένε οι ειδικοί, θα περάσει σε απόσταση περίπου 36 χιλιάδων χιλιομέτρων από τη Γη. Αυτό είναι το ύψος των τροχιών των γεωστατικών δορυφόρων. Και αν ο «Απόφις» βρεθεί ακριβώς σε απόσταση 30404,5 χιλιομέτρων από τη Γη, όπως λένε οι επιστήμονες, μπορεί να βρεθεί στην λεγόμενη βαρυτική κλειδαριά, στην οποία η δύναμη της βαρύτητας της Γης μπορεί να αναγκάσει τον αστεροειδή να στραφεί προς επικίνδυνη κατεύθυνση. Ωστόσο το ρίσκο σύγκρουσης του «Απόφις» με τη Γη δεν πρέπει να μεγαλοποιείται, υπογραμμίζει ο εμπειρογνώμονας του ρωσικού Ινστιτούτου Αστρονομίας Ντμίτρι Βίμπε: - Το ρίσκο σύγκρουσής του για σήμερα είναι ένα στις 50 χιλιάδες, δηλαδή η πιθανότητα σύγκρουσης το 2036 είναι ελάχιστη. Πρώτ΄ απ΄όλα, στον «Απόφις» δίνουν προσοχή, επειδή παρά το αρκετά μικρό μέγεθός του έχει σημαντική μάζα και ταχύτητα. Αν σημειωθεί σύγκρουσή του με τη Γη, θα ακολουθήσει έκρηξη ισχύος μερικών χιλιάδων μεγατόνων. Θα είναι καταστροφή περιφερειακής κλίμακας. Άραγε είναι δυνατή η αποφυγή του κινδύνου, που προέρχεται από το διάστημα με τη μορφή του «Απόφις»; Π.χ., να δοκιμάσουμε να τον καταρρίψουμε με κάποιο τρόπο ή να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε την τροχιά της πτήσης του. Στο θέμα αναφέρεται ο Ντμίτρι Βίμπε: - Υπάρχουν μερικά σχέδια, τα οποία μας παρέχουν τη δυνατότητα να μετατοπίσουμε ελαφρά όμως έγκαιρα τον «Απόφις» σε άλλη τροχιά, προκειμένου να αποτραπεί η σύγκρουση μ΄αυτόν στο μέλλον. Όμως σε τέτοια περίπτωση πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, γιατί σήμερα η πιθανότητα σύγκρουσης μ΄αυτόν είναι πολύ μικρή. Και εμείς με τις ενέργειές μας μπορούμε να αυξήσουμε αυτή την πιθανότητα. Ανάμεσα στους επιστήμονες υπάρχουν και πεπεισμένοι πολέμιοι των προσπαθειών επέμβασης στην πτήση του «Απόφις». Όπως είπε ο Γραμματέας Τύπου του Παρατηρητηρίου του Πούλκοβο Σεργκέι Σμιρνόφ, ο αστεροειδής αυτός είναι πραγματικό δώρο για τους αστρονόμους. - Οι περιοδικές συναντήσεις με τον αστεροειδή είναι επωφελείς για την καλύτερη κατανόηση της φύσης των ουράνιων σωμάτων. Γι΄αυτό το καλύτερο είναι να τοποθετηθούν σ΄αυτόν συσκευές, με τη βοήθεια των οποίων θα καταγραφεί με μεγαλύτερη ακρίβεια η θέση του στο διαστημικό χώρο. Και αν αποδειχτεί ότι κατά το 2019 η προσέγγιση είναι πιο επικίνδυνη, από ότι πιστευόταν, να αλλάξουμε κάπως αυτή την τροχιά. Για την παρακολούθηση της κίνησης του «Απόφις» στο διαστημικό χώρο οι επιστήμονες ετοιμάζονται να εγκαταστήσουν στον αστεροειδή ή κοντά σ΄αυτόν ραδιοφάρο, με τη βοήθεια του οποίου θα αυξηθεί η ακρίβεια της πρόληψης της μελλοντικής κίνησης του διαστημικού σώματος. Η εκτόξευση διαστημοπλοίου, που θα μεταφέρει στον αστεροειδή τον δορυφόρο-ραδιοφάρο, προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί μετά το 2020. http://greek.ruvr.ru/2013_01_09/100539417/

Η πιο μακρινή έκρηξη σουπερνόβα. Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν, με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ», την πιο μακρινή στον χώρο και τον χρόνο έκρηξη σούπερ-νόβα τύπου Ια που έχει ποτέ παρατηρηθεί στο σύμπαν. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου δέκα δισεκατομμυρίων ετών φωτός και είναι δυνατό να μελετηθεί καλύτερα από κάθε άλλη μακρινή παρόμοια αστρική έκρηξη, πράγμα πολύτιμο για τους αστροφυσικούς. Η σούπερ-νόβα, με την ονομασία SN SCP-0401 (έχει και το παρατσούκλι «Μίνγκους» από τον ομώνυμο μουσικό της τζαζ!) εντοπίστηκε από τους επιστήμονες του Προγράμματος Κοσμολογίας Σούπερ-νόβα του Εθνικού Εργαστηρίου Λόρενς Μπέρκλεϊ, όπου επικεφαλής είναι ο νομπελίστας καθηγητής αστροφυσικής του πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ Σαρλ Περλμούτερ. Η ανακάλυψη -που ανακοινώθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας- θα βοηθήσει στην καλύτερη «μέτρηση» της κοσμικής ιστορίας και της διαχρονικής εξέλιξης της σκοτεινής ενέργειας, της μυστηριώδους δύναμης που επιταχύνει τη διαστολή του σύμπαντος (όπως ανακάλυψε ο Περλμούτερ το 1998 και γι' αυτό βραβεύτηκε το 2011). Ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, είναι πώς και γιατί η σκοτεινή ενέργεια φαίνεται να επηρεάζει την επέκταση του σύμπαντος διαφορετικά σε διαφορετικές περιοχές του. «Με τη SN SCP-0041, έχουμε το πρώτο παράδειγμα μιας καλά μετρήσιμης σούπερ-νόβα, τόσο μακριά που μπορεί να αξιοποιηθεί για την μελέτη της ιστορίας επέκτασης του σύμπαντος εδώ και σχεδόν 10 δισ. χρόνια», δήλωσε ο ερευνητής Ντέηβιντ Ρούμπιν. Οι περισσότερες σούπερ-νόβα ξεκινούν ως άστρα των οποίων καταρρέει ο πυρήνας, όμως μια σούπερ-νόβα τύπου Ια αρχίζει ως λευκός νάνος που απορροφά μάζα από ένα άλλο γειτονικό άστρο-συνοδό. Όταν το άστρο-νάνος φθάσει σε μια κρίσιμη μάζα, εκρήγνυται σε μια τιτάνια θερμοπυρηνική έκρηξη. Το φως από τις εκρήξεις αυτού του είδους, καθώς ταξιδεύει έως τη Γη, θεωρείται από τους αστρονόμους ιδανικό σημείο αναφοράς για τη μέτρηση των κοσμικών αποστάσεων, καθώς και για τον υπολογισμό του πόσο έχει επεκταθεί (διασταλεί) το σύμπαν από τότε που έγινε η συγκεκριμένη έκρηξη. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_10/01/2013_477670

Μετεωρολογικό δελτίο σε καφέ νάνο. Τι καιρό κάνει σε έναν καφέ νάνο; Οπωσδήποτε νεφελώδη και μάλιστα με πυκνά καφέ σύννεφα, όπως μπορείτε να δείτε στον πρώτο μετεωρολογικό χάρτη ενός τέτοιου ουράνιου σώματος που συντάχθηκε από τα δεδομένα των τηλεσκοπίων Spitzer και Hubble της NASA. Στην εικόνα, που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνιας, ο παράξενος και σε μεγάλο βαθμό άγνωστος για εμάς κόσμος ενός καφέ γίγαντα, του 2MASSJ22282889-431026, εμφανίζεται καλυμμένος από τεράστια νέφη τα οποία κινούνται από έντονους ανέμους και καλύπτουν ολόκληρη την επιφάνειά του. Οι καφέ γίγαντες είναι ψυχρά σώματα που μοιάζουν με άστρα – ορισμένοι μάλιστα τους αποκαλούν και «αποτυχημένα» άστρα. Αν και, όπως τα άστρα, σχηματίζονται από συμπυκνωμένα αέρια, δεν διαθέτουν την απαραίτητη μάζα ώστε να προκαλέσουν τη σύντηξη ατόμων υδρογόνου και να παραγάγουν ενέργεια. Ουσιαστικά αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία σωμάτων που φαίνονται να μοιάζουν περισσότερο με τους πλανήτες αερίων – φαίνονται να διαθέτουν σύνθετες και ποικίλες ατμόσφαιρες. Ο πρώτος «μετεωρολογικός χάρτης» καφέ νάνου θεωρείται λοιπόν ότι αποτελεί ένα βασικό πρώτο βήμα για να γνωρίσουμε καλύτερα αυτούς τους μυστηριώδεις κόσμους αλλά και για να μάθουμε περισσότερα σχετικά με την ατμόσφαιρα πλανητών που βρίσκονται έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Η μελέτη, με επικεφαλής την Εστερ Μπουένζλι του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492124

Στα 17 δισεκατομμύρια υπολογίζονται οι εξωπλανήτες σαν τη Γη. Τουλάχιστον ένα στα έξι άστρα του γαλαξία μας (ποσοστό 17%) διαθέτει σε τροχιά γύρω του ένα πλανήτη με μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις των αστρονόμων. Αυτές προέκυψαν από την ανάλυση των έως τώρα δεδομένων για την αναζήτηση εξωπλανητών από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» της NASA, το οποίο από το 2009 μελετά εξονυχιστικά περίπου 150.000 άστρα σε μια περιοχή του ουρανού στον αστερισμό του Κύκνου. Με δεδομένο ότι ο γαλαξίας μας έχει γύρω στα 100 δισεκατομμύρια άστρα, ο συνολικός αριθμός εξωπλανητών σαν τη Γη φθάνει τουλάχιστον τα 17 δισεκατομμύρια! Οι νέες εκτιμήσεις των αστρονόμων, με επικεφαλής τον Φρανσουά Φρενσίν του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, ανακοινώθηκαν στο πλαίσιο του συνεδρίου της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας, σύμφωνα με το «Science», ενώ παράλληλα δημοσιεύονται στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal». Η νέα εκτίμηση συνέπεσε με την ανακοίνωση ότι το «Κέπλερ» ανακάλυψε 461 ακόμα πιθανούς εξωπλανήτες, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν περίπου το μέγεθος της Γης. Έτσι, οι εξωπλανήτες που έχει έως τώρα ανακαλύψει το τηλεσκόπιο, ανέρχονται συνολικά στους 2.740, από τους οποίους οι 105 έχουν ήδη επιβεβαιωθεί. Η νέα στατιστική ανάλυση των στοιχείων του «Κέπλερ» δείχνει ότι το 17% των άστρων έχουν τουλάχιστον ένα πλανήτη με μέγεθος 0,8 έως 1,2 φορές αυτό της Γης και με τροχιά πολύ κοντινή («έτος» κάτω των 85 ημερών).Περίπου το ένα τέταρτο των άστρων έχουν γύρω τους μια σούπερ-Γη με μέγεθος 1,25 έως δύο φορές αυτό της Γης και με «έτος» κάτω των 150 γήινων ημερών. Ένα ανάλογο ποσοστό άστρων (περίπου 25%) έχουν σε τροχιά γύρω τους ένα μίνι-Ποσειδώνα (δύο έως τέσσερις φορές μεγαλύτερο από τη Γη) με «έτος» έως 250 ημερών. Οι ακόμα μεγαλύτεροι εξωπλανήτες είναι λιγότεροι συνηθισμένοι. Μόνο το 3% των άστρων διαθέτουν μεγάλους Ποσειδώνες (τέσσερις έως έξι φορές το μέγεθος της Γης), ενώ το 5% των άστρων έχουν γύρω τους αέριους γίγαντες (έξι έως 22 φορές το μέγεθος της Γης) με τροχιά έως 400 ημερών. Περίπου το 1% των άστρων φαίνεται να έχουν μεγάλους πλανήτες όσο ο Δίας. Μέχρι στιγμής ανακαλύπτονται κυρίως εξωπλανήτες σε μικρή απόσταση από τα άστρα τους, επειδή είναι πιο εύκολη η ανίχνευσή τους, όμως σταδιακά θα έρχονται στο φως όλο και περισσότεροι πλανήτες με μακρινές τροχιές. Μεγάλο ζητούμενο παραμένει η ανακάλυψη μιας δεύτερης Γης στη λεγόμενη «φιλόξενη ζώνη», όπου η θερμοκρασία δεν είναι ούτε πολύ χαμηλή, ούτε πολύ υψηλή και όπου θα υπάρχει νερό και, συνεπώς, πιθανότητα ζωής. Καθώς θα αυξάνονται τα δεδομένα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τελικά το ποσοστό των άστρων με πλανήτες γύρω τους στο μέγεθος της Γης ή ελαφρώς μεγαλύτερο μπορεί να φθάσει το 50% ή και παραπάνω. Πάντως, οι εξωπλανήτές με μέγεθος έως διπλάσιο της Γης δεν είναι κατ' ανάγκη κατοικήσιμοι, επειδή συχνά είναι καυτοί λόγω της εγγύτητας στο άστρο τους. Όμως τέτοιοι καυτοί κόσμοι στην επιφάνεια, δεν αποκλείεται να διαθέτουν πολύ νερό, βαθιά στο υπέδαφός τους. Από την άλλη, οι πλανήτες με μέγεθος δύο έως τρεις φορές μεγαλύτερο της Γης φαίνεται να είναι συνήθως σαν τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, δηλαδή έχουν ένα βραχώδη πυρήνα περιβαλλόμενο από αέριο ήλιο και υδρογόνο και ίσως νερό. Εξάλλου, η ομάδα συνεργαζόμενων επαγγελματιών και εθελοντών αστρονόμων «Κυνηγοί Πλανητών» ανακοίνωσε τη βέβαιη ανακάλυψη ενός αέριου γίγαντα πλανήτη στο μέγεθος του Δία (με την ονομασία PH2 b) στη «φιλόξενη ζώνη» του άστρου του, καθώς και άλλων 42 πιθανών μεγάλων αέριων εξωπλανητών, από τους οποίους τουλάχιστον οι 15 βρίσκονται επίσης στην «φιλόξενη ζώνη» των άστρων τους. Μάλιστα οι αστρονόμοι δεν αποκλείουν ότι γύρω από τον PH2 b μπορεί να περιφέρονται δυνητικά κατοικήσιμοι δορυφόροι, όπως η «Πανδώρα» στην ταινία «Αβατάρ». http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_08/01/2013_477258 «Νέους κόσμους» ανακάλυψε το τηλεσκόπιο Κέπλερ. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ της NASA ανακάλυψε επί πλέον 461 νέους πλανήτες, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι στο μέγεθος της Γης ή μερικές φορές μεγαλύτεροι από τον δικό μας πλανήτη, ανακοίνωσαν τη Δευτέρα οι επιστήμονες. Με αυτή την ανακοίνωση οι αποκαλούμενοι «νέοι κόσμοι» που έχει έως τώρα ανακαλύψει το τηλεσκόπιο, ανέρχονται στους 2.740, οι 105 εκ των οποίων έχουν επιβεβαιωθεί. «Πριν από δύο χρόνια είχαμε περίπου 1.200 υποψήφιους πλανήτες. Ένα χρόνο αργότερα, έχει προστεθεί ένας σημαντικός αριθμός νέων πολύ μικρών πλανητών ... δυο φορές το μέγεθος της Γης ή και μικρότερων», δήλωσε ο αστρονόμος του Κέπλερ Κρίστοφερ Μπούρκε σε συνέντευξη Τύπου της αμερικανικής αστρονομικής εταιρείας σε συνέδριο στο Λόγκ Μπιτς της Καλιφόρνια. Με την προσθήκη των 461 νέων υποψήφιων πλανητών πολλαπλασιάζεται η 22μηνη συλλογή του τηλεσκοπίου Κέπλερ.\ Ο στόχος της αποστολής Κέπλερ, η οποία ξεκίνησε το 2009, είναι να καθορίσει πόσα αστέρια στο Γαλαξία μας έχουν το μέγεθος της Γης, όπου μπορεί να υπάρχει νερό επί της επιφανείας τους. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_08/01/2013_477238

Ανασκόπηση του 2012 για τη Ρώσικη Διαστημική Υπηρεσία. Ο επικεφαλής της ρώσικης Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας (Roscosmos), Βλαντίμιρ Ποπόβκιν, μιλάει για τη νέα γενιά πυραύλων, το νέο κοσμοδρόμιο στην ρώσικη Απω Ανατολή και για τη διεθνή συνεργασία στην εξερεύνηση του διαστήματος. ΕΡ: Βλαντίμιρ Αλεξάντροβιτς, πόσο αποδοτικός ήταν ο χρόνος που μας πέρασε για τον τομέα σας; ΑΠ: Στις 19 Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα διαστημικών εκτοξεύσεων της Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας για το 2012. Φέτος, έγιναν 28 επιτυχείς εκτοξεύσεις πυραύλων και τέθηκαν σε τροχιά 35 δορυφόροι και άλλες διαστημικές μονάδες. Οι μόνες «ατυχίες» που δυστυχώς είχαμε, ήταν λόγω της δυσλειτουργίας του ανώτερου σταδίου του πυραύλου-φορέα «Briz-Μ». Δεν τέθηκαν στην κατάλληλη τροχιά οι δορυφορικές μονάδες «Express-MD2» και «Telkom-3», όπως το ίδιο και ο δορυφόρος «Yamal-402». Δύο εκτοξεύσεις πραγματοποιήθηκαν με τη συμμετοχής της Ρωσίας από το κοσμοδρόμιο στη Γαλλική Γουιάνα και άλλες τρεις έγιναν στο πλαίσιο του προγράμματος «Sea Launch». Ο συνολικός αριθμός των εκτοξεύσεων για το 2012 ήταν μικρότερος από το 2011. Χωρίς να υπολογίζουμε τις εκτοξεύσεις από την πλατφόρμα «Sea Launch» και από το Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας, η Ρωσία είχε πραγματοποιήσει μέσα στο 2011, 32 εκτοξεύσεις. Να σημειωθεί πάντως, ότι οι διαστημικές εκτοξεύσεις στην παγκόσμια «πυραυλική – διαστημική» αγορά μειώνονται ελαφρά τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα σχεδόν όλες οι χώρες να έχουν πραγματοποιήσει λιγότερες εκτοξεύσεις φέτος από ότι στο παρελθόν. ΕΡ: Τι γίνεται με τον κλάδο της αεροδιαστημικής βιομηχανίας στο σύνολο του; ΑΠ: Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα του κλάδου, δείχνουν μια αύξηση του όγκου της παραγωγής στην αεροδιαστημική βιομηχανία κατά 14,9% το 2012, σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Η αύξηση αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο κρατικό εξοπλιστικό πρόγραμμα και στην αύξηση της χρηματοδότησης στο πλαίσιο του Ομοσπονδιακού διαστημικού προγράμματος. Ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα για το 2012, ήταν η έναρξη σε πλήρη κλίμακα των εργασιών για την κατασκευή του κοσμοδρομίου «Vostochny» στην περιφέρεια Αμούρ στην Άπω Ανατολή. Ηδη, εκεί προχωρούν οι ηλεκτρολογικό-μηχανολογικές εργασίες στις εγκαταστάσεις για τη δημιουργία της αναγκαίας τεχνικής υποδομής, των ενεργειακών συστημάτων, καθώς και του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου. ΕΡ: Πως πηγαίνουν οι δοκιμές του πυραύλου «Angara»; Θα έχουν ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2013; ΑΠ: Υπάρχει κάποια καθυστέρηση στο χρονοδιάγραμμα, αλλά σήμερα λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα από τους μηχανικούς που κατασκευάζουν τον εξοπλισμό εδάφους, ώστε να εξαλειφθεί η καθυστέρηση μέχρι τον Μάρτιο του 2013. Ο μήνας αυτός είναι το σημείο αφετηρίας των δοκιμών. Τότε θα πρέπει να ξεκινήσουν δοκιμές φορτίου, ρυθμίσεων ανεφοδιασμού και είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι θα προχωρήσουμε σε δοκιμαστικές πτήσεις του «Angara» μέσα στο 2013. Για το χρονοδιάγραμμα, θα μπορούμε να σας ενημερώσουμε πιο συγκεκριμένα, τον Μάρτιο. ΕΡ: Οι πύραυλοι είναι έτοιμοι; ΑΠ: Ο «ελαφρύς» τύπος πυραύλου, είναι έτοιμος. Το μεγάλο, «βαρύ» μοντέλο, θα κατασκευαστεί μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2013. ΕΡ: Πόσο πιθανό είναι να ξεκινήσει εκ νέου το πρόγραμμα διαστημικού τουρισμού στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ); ΑΠ: Δεν είμαστε αντίθετοι στο θέμα εκπαίδευση - προετοιμασία για διαστημική πτήση, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουμε υπογράψει καμία σύμβαση που να αναφέρεται σε ένα τέτοιο σκοπό. Σε συμφωνία της NASA και της Roscosmos, έχει προγραμματιστεί μια αποστολή μακράς διάρκειας στο ΔΔΣ για διμελές πλήρωμα, το 2015. Οι κοσμοναύτες θα παραμείνουν στο σταθμό για ένα χρόνο. Η εγγυημένη διάρκεια παραμονής του διαστημικού σκάφους «Soyuz» σε τροχιά, είναι έξι μήνες. Αυτό σημαίνει, ότι κατά τη διάρκεια της εξαιρετικά μεγάλης σε χρονική διάρκεια αποστολής στο ΔΔΣ, θα πρέπει να αλλάξει το προσδεμένο στον σταθμό σκάφος. Και η ερώτηση που προκύπτει: Πώς να το κάνουμε; Μπορούμε να φιλοξενήσουμε στο διαστημικό όχημα δύο τουρίστες και μετά από 10 ημέρες στο διάστημα να επιστρέψουν πίσω. Η δεύτερη επιλογή, είναι να προχωρήσουμε σε κανονική αποστολή. Να στείλουμε στο ΔΔΣ έναν εκπαιδευμένο κοσμοναύτη μας για 10 ημέρες. Στην πραγματικότητα, έναν τουρίστα με κρατική επιχορήγηση, μια επιλογή που μάλλον δεν αιτιολογείται πλήρως. Επιπλέον, οι Ευρωπαίοι συνάδελφοι μας έχουν ανακοινώσει ότι θα ήθελαν να αγοράσουν τη μια κενή θέση για το δικό τους αστροναύτη. Τώρα σταθμίζουμε όλα τα «υπέρ» και τα «κατά». Η απόφαση θα ληφθεί στο πρώτο τρίμηνο του 2013. ΕΡ: Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) για το έργο ExoMars; ΑΠ: Έχουμε συμφωνήσει επί της αρχής να συνεργαστούμε. Η συμφωνία θα υπογραφεί. Ξεκινάμε τη χρηματοδότηση του project. ΕΡ: Σε ποιο βαθμό έχετε προχωρήσει; ΑΠ: Σε ικανοποιητικό βαθμό, ώστε να μπορεί να προχωρήσει η υλοποίηση του έργου. ΕΡ: Τι άλλο απαιτείται από τη Ρωσία στο συγκεκριμένο project, εκτός από τον πύραυλο – φορέα; ΑΠ: Η συμμετοχή μας δεν θα περιοριστεί μόνο στον πύραυλο-φορέα. Συμφωνήσαμε για το ακόλουθο σχήμα συνεργασίας: Το 2016, ο πύραυλος «Proton» θα στείλει στον Άρη την ευρωπαϊκή τροχιακή μονάδα, στην οποία θα έχουν τοποθετηθεί αρκετά ρώσικα επιστημονικά όργανα και το δικό μας πειραματικό όχημα προσεδάφισης. Στη συνέχεια, το 2018, θα στείλουμε στον κόκκινο πλανήτη το αρειανό-όχημα που είναι εξοπλισμένο με ένα ευρύ φάσμα ευρωπαϊκών και ρώσικων επιστημονικών οργάνων. Κάτι τέτοιο θα μας επιτρέψουν για πρώτη φορά να πάρουμε δείγματα πετρωμάτων του Άρη από βάθος αρκετών μέτρων. Τα επιστημονικά δεδομένα θα μεταδίδονται στη Γη, μέσω του δορυφόρου της αποστολής του 2016. Την 21η Δεκεμβρίου, είχα τηλεφωνική συνομιλία με τον επικεφαλής της ESA, Ζαν-Ζακ Ντορντέν και συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε στην υπογραφή της συμφωνίας μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2013. Έχουμε κοινή αντίληψη των πραγμάτων για τη συνεργασία. Η καθυστέρηση εξηγείται από την πολυπλοκότητα των τυπικών διαδικασιών της ESA. Συμφωνήσαμε να έχουμε ολοκληρώσει το τελικό κείμενο του συμφωνητικού με κάθε λεπτομέρεια, μέχρι την 20η Ιανουαρίου 2013. ΕΡ: Ποιά άλλα έργα σχεδιάζονται να υλοποιηθούν σε συνεργασία με την ESA; Για παράδειγμα, μήπως βρίσκεται στα σκαριά η εκπόνηση ενός νέου project «Phobos-Grunt»; ΑΠ: Έχουμε μια συμφωνία με τους Ευρωπαίους για συνεργασία στο project του Άρη. Ταυτόχρονα, προχωράμε στην υλοποίηση σχεδίων για τη Σελήνη, στα κοινά έργα μελέτης του Ήλιου και του δορυφόρου του Δία, Γανυμήδη. Για όλα αυτά τα θέματα έχουν δημιουργηθεί ομάδες εργασίας με σκοπό να προετοιμαστούν οι σχετικές συμφωνίες. Σε γενικές γραμμές, η μελλοντική υλοποίηση των μεγάλων διαστημικών projects είναι αδύνατη χωρίς την παγκόσμια ολοκλήρωση στη διαστημική συνεργασία. http://rbth.gr/articles/2013/01/06/anaskopisi_toy_2012_gia_ti_rosiki_diastimiki_ypiresia_19129.html Διαστημικές υποχρεώσεις, γήϊνες απολαβές. Μπορεί η πατρίδα να ζητάει από τους Ρώσους κοσμοναύτες να ξεπεράσουν τα ανθρώπινα όριά τους, αλλά οι μισθοί που τους δίδει η Πολιτεία, ακόμα και με τις αυξήσεις που γίνονται τώρα, είναι χαμηλοί. Η κυβέρνηση ενέκρινε νέο μισθολόγιο για τους ρώσους αστροναύτες. Στο εξής, ανάλογα με τη θέση ευθύνης τους, την προϋπηρεσία και τα προσόντα τους, θα λαμβάνουν σαν βασικό μισθό από 1.525 έως 2.200 ευρώ μηναίως (61.000 - 88.000 ρούβλια). Προβλέπονται επίσης, και ειδικά πριμ. Όμως, οι μισθοί των ρώσων κοσμοναυτών είναι πέντε φορές μικρότεροι των αμερικανών αστροναυτών. Αμείβονται δε, λιγότερο ακόμα και από τους πιλότους της ρώσικης Πολιτικής Αεροπορίας. Ακρως ενδιαφέρον είναι ότι το μισθολόγιο των κομσοναυτών παρέμενε το ίδιο από το 1993, οπότε είχε εγκριθεί και ο σχετικος κανονισμός (17 Μαΐου 1993). Τώρα λοιπόν, οι μηνιαίες αποδοχές του υποψηφίου κοσμοναύτη ανέρχονται σε 60.900 ρούβλια (1.522,5 ευρώ) , του κοσμοναύτη σε 63.800 ρούβλια (1.595 ευρώ) και του εκπαιδευτή κοσμοναυτών σε 88.450 ρούβλια (2.211,25 ευρώ). Μόλις ο κοσμοναύτης κάνει το πρώτο του ταξίδι στο διάστημα, ο μισθός του αυξάνεται στις 69,6 χιλιάδες ρούβλια (1.740 ευρώ). Ο επικεφαλής της διεύθυνσης επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων της Ρώσικης Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος (Roskosmos), Αλεξέι Κρασνόφ, παραδέχτηκε ότι κατά τη σοβιετική εποχή, οι κοσμοναύτες είχαν καλύτερες απολαβές από το μέσο σοβιετικό πολίτη. Έπαιρναν σαν πριμ από το κράτος, διαμέρισμα, αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού (τα πολυτελή σοβιετικά ‘Volga’) και είχαν πολλά ακόμα ειδικά προνόμια και επιδόματα. Το κράτος παρείχε στους «Ήρωες του διαστήματος», σχεδόν τα πάντα. Σήμερα, οι μισθοί των ρώσων κοσμοναυτών είναι μικρότεροι ακόμα κι’ από εκείνους των κυβερνητών πολιτικών αεροσκαφών. Πόσο μάλλον, σε σχέση με συναδέλφους τους από άλλες χώρες. Για παράδειγμα, οι αμερικανοί αστροναύτες έχουν ένα σταθερό μισθό, ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται στη γη ή στο διάστημα, που κυμαίνεται από 120.000 – 130.000 δολάρια το χρόνο. Ο επίσημος μηνιαίος μισθός των υπαλλήλων της NASA, είναι 10.800 δολάρια (περ. 8.182 ευρώ, με ισοτιμία 21.12.2012). Ο ρώσοι κοσμοναύτες, για να εισπράξουν 130.000 με 150.000 δολάρια, στην καλύτερη περίπτωση θα πρέπει να ολοκληρώσουν μια εξάμηνη αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ), δήλωσε ο επικεφαλής πτήσεων του ρώσικου τμήματος των αποστολών στο ΔΔΣ, Βλαντίμιρ Σολοβιόφ. Οι μισθοί Γκαγκάριν και Αρμστρονγκ. Για λόγους σύγκρισης, το μηνιαίο εισόδημα του πρώτου κοσμοναύτη, Γιούρι Γκαγκάριν, ήταν το 1962 σχεδόν 575 δολάρια (με ισοτιμία: 1 ρούβλι = 0,9 δολάρια). Ο μισθός του κατακτητή της σελήνης, Neil Armstrong, το 1969, ήταν 1.666 δολάρια το μήνα. Έτσι, το εισόδημα ενός αμερικανού αστροναύτη ήταν περίπου 2,8 φορές του μισθού του σοβιετικού κοσμοναύτη, ενώ σήμερα το χάσμα έχει σχεδόν διπλασιαστεί (περίπου 5 φορές περισσότερες απολαβές). Οι αστροναύτες της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA), κατά το πρώτο έτος της εργασίας τους, λαμβάνουν 4,5 - 5,1 χιλ. ευρώ το μήνα, στη συνέχεια, ως αστροναύτες, αμείβονται με 5,6 - 6,3 χιλ. ευρώ το μήνα, και μετά την πρώτη πτήση τους, η διαστημική μηνιαία αποζημίωση ανέρχεται σε 6.500 – 7.300 ευρώ (περίπου 4 φορές περισσότερα από τον ρώσο κοσμοναύτη). Ο Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης, πιλότος-κοσμοναύτης Αλεξέι Λεόνοφ, δήλωσε ότι «οι ρώσοι κοσμοναύτες δεν μπορεί να καυχιούνται για το «μεγάλο» μισθό τους. Κάποιοι από αυτούς, κάτοχοι του ύψιστου τίτλου, «Ήρωα της Ρωσίας», ζουν με τις οικογένειες τους σε διαμερίσματα ενός δωματίου και σε ξενώνες εργοστασίων για πολλά χρόνια». Κατά τη γνώμη του προϊστάμενου του κέντρου εκπαίδευσης κοσμοναυτών «Γιούρι Γκαγκάριν», Σεργκέι Κρικαλιόφ, ο ρώσος κοσμοναύτης θα πρέπει να αμείβεται με έναν αξιοπρεπή μισθό και αυτός θα πρέπει να είναι υψηλότερος από τον εθνικό μέσο όρο, όπως επίσης και από το μέσο όρο του κλάδου. Τα χρήματα όμως, δεν θα πρέπει να είναι το πρώτο και το κύριο κίνητρο. «Η αμοιβή του κοσμοναύτη θα πρέπει να συνδέεται με το έργο του, και από το βαθμό του επαγγελματικού κινδύνου. Δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία παρεξήγηση για τη φύση της εργασίας του κοσμοναύτη», είχε πει ο ίδιος σε μια συνέντευξη του, στο πρακτορείο RIA «Novosti». Το αντεπιστέλλων μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής «Τσιολκόβσκι», Γιούρι Καράς, πιστεύει ότι το επάγγελμα του κοσμοναύτη στη Ρωσία σήμερα, έχει υποβαθμιστεί στο επίπεδο «πιλότου αεροσκάφους», στην καλύτερη περίπτωση. «Οι πιλότοι πολιτικών αεροπλάνων, λαμβάνουν σήμερα περισσότερα χρήματα από ότι οι κοσμοναύτες. Ο μισθός του κυβερνήτη στο αεροσκάφος Α-320 μπορεί να φτάσει μέχρι και στα 11-12 χιλιάδες δολάρια, ή μέχρι τα 400 χιλιάδες ρούβλια το μήνα. Ενώ ο μισθός του κοσμοναύτη, στην καλύτερη περίπτωση είναι 88.000 ρούβλια», λέει. Και τονίζει: «Μίλησα πρόσφατα με έναν καλό κοσμοναύτη, ο οποίος τώρα ετοιμάζεται να πετάξει στο διάστημα. Για την πτήση του θα εισπράξει 90 χιλιάδες δολάρια. Με μια πρώτη ματιά, φαίνεται ότι είναι ένα μεγάλο ποσό, αλλά τα χρήματα αυτά σήμερα δεν αρκούν ούτε για την αγορά μιας γκαρσονιέρας στη Μόσχα. Το πιο σημαντικό είναι ότι γι’ αυτή την πτήση ο κοσμοναύτης προετοιμάζονταν για 12 ολόκληρα χρόνια, λαμβάνοντας κατ' ανώτατο όριο, 60.000 ρούβλια το μήνα». http://rbth.gr/articles/2013/01/05/diastimike_ypoxreosei_giine_apolabe_19115.html Εταιρία "Energia": νέο διαστημόπλοιο με νέες δυνατότητες. Η πυραυλική διαστημική εταιρία "Energia" ολοκλήρωσε τον τεχνικό σχεδιασμό του νέου ρωσικού επανδρωμένου διαστημοπλοίου, το οποίο πρέπει να αντικαταστήσει τα θρυλικά «Σογιούζ». Ως το 2017, πρέπει να ξεκινήσουν τις δοκιμές πτήσης του. Για πρώτη φορά μακέτα με πραγματικό μέγεθος του νέου διαστημοπλοίου παρουσιάστηκε στη Διεθνή Αεροδιαστημική Έκθεση MAKS 2011. Σήμερα η εταιρία "Energia" ανακοίνωσε την ολοκλήρωση του τεχνικού σχεδιασμού του διαστημοπλοίου με τη χρήση υψηλής τεχνολογίας. Σύμφωνα με το σχέδιο, το διαστημόπλοιο θα μπορεί να μεταφέρει σε τροχιά έως και 500 κιλά φορτίο. Όμως ο βασικός του προορισμός είναι η μεταφορά σε περίγεια τροχιά εξαμελούς πληρώματος και όχι τριμελούς, όπως συμβαίνει σήμερα. - Το νέο διαστημόπλοιο είναι πιο οικονομικό από άποψη καυσίμων και πυραύλων, καθώς και σε ό,τι αφορά την εξασφάλιση των αναγκών του τροχιακού σταθμού – είτε αυτός θα είναι ο ΔΔΣ ή, ίσως, κάποιος άλλος σταθμός, τον οποίο θα κατασκευάσει η Ρωσία στο μέλλον. Ακόμα και αν χρειαστεί τριμελές πλήρωμα, θα μπορεί στη θέση των κοσμοναυτών να φορτωθεί στο διαστημόπλοιο επιπρόσθετος εξοπλισμός. Έτσι το διαστημόπλοιο θα εκτελεί και λειτουργία μεταγωγικού. Εκτός αυτού, είναι διαστημόπλοιο καθολικής χρήσης, δεν προορίζεται μόνο για πτήσεις σε περίγεια τροχιά και για τον εφοδιασμό του τροχιακού σταθμού, όπως η τωρινή εκδοχή του «Σογιούζ», αλλά και για μακρινές πτήσεις. Οι τροποποιήσεις του θα μπορούν να πετούν γύρω από τη Σελήνη και να πραγματοποιούν πτήση σε τροχιά της Σελήνης. Αν υιοθετηθεί απόφαση για την κατασκευή τροχιακού σταθμού σε περίγεια τροχιά, ο εφοδιασμός του μπορεί να πραγματοποιείται με τη βοήθεια αυτού του διαστημοπλοίου, υπογραμμίζει ο εμπειρογνώμονας. Εκτός αυτού, έχοντας μεγάλα αποθέματα ενέργειας, θα μπορεί να εκτελεί αρκετά μακρές αυτόνομες πτήσεις. Στο νέο διαστημόπλοιο οι κοσμοναύτες θα έχουν πιό άνετες συνθήκες δουλειάς, σχεδόν έχει διπλασιαστεί ο οφέλιμος χώρος και είναι πιό εύκολη η διεύθυνση του σκάφους. Και, τέλος, χάρη στο νέο σύστημα προσεδάφισης έχουν μειωθεί σημαντικά οι υπερφορτίσεις. Οι Ρώσοι εμπειρογνώμονες στον τομέα της κοσμοναυτικής θεωρούν ότι το υπό ανάπτυξη διαστημόπλοιο μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τις επανδρωμένες πτήσεις στη Σελήνη. Ο πιο κατάλληλος πύραυλος-φορέας για το νέο διαστημόπλοιο μπορεί να αποδειχτεί ο υπό ανάπτυξη ρωσικός μεταφορέας “Angara”. Ωστόσο, όπως λένε οι ειδικοί, το καθολικής χρήσης διαστημόπλοιο σε περίπτωση ανάγκης μπορεί να τοποθετείται και σε άλλους πυραύλους-φορείς. http://greek.ruvr.ru/2012_12_28/99564951/ H NASA θα στείλει «παρέα» στη Σελήνη. Ενα σχέδιο βγαλμένο κυριολεκτικά από ταινία επιστημονικής φαντασίας επεξεργάζεται η NASA. Ερευνητές του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Keck υποστηρίζουν ότι η NASA αναζητεί τρόπο για να μαγνητίσει έναν μικρό αστεροειδή, να τον βγάλει από την τροχιά του και να τον τοποθετήσει σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Στόχος του εγχειρήματος είναι να αναπτυχθούν τρόποι ασφαλούς προσέγγισης και παραμονής σε αστεροειδείς για μελλοντικές αποστολές. Τα στελέχη του Keck αναφέρουν ότι έχει ήδη εκπονηθεί μια πρώτη πρόταση για το όλο εγχείρημα. Σύμφωνα με αυτή, ένα ρομποτικό σκάφος θα πλησιάσει έναν μικρό αστεροειδή και θα τον «φυλακίσει» μέσα σε έναν διαστημικό σάκο. Στη συνέχεια το σκάφος θα μεταφέρει τον σάκο κοντά στη Σελήνη και θα απελευθερώσει τον αστεροειδή ο οποίος θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον φυσικό μας δορυφόρο. Ενας πιθανός στόχος σύμφωνα με τους ειδικούς του Keck είναι ο 1999 Α010, ένας μικρός διαστημικός βράχος με διάμετρο 7 μέτρα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το αν τελικά αποφασισθεί, η αποστολή μπορεί να οργανωθεί και να πραγματοποιηθεί μέσα στην επόμενη 15ετία. Εκτιμούν ότι το κόστος θα κυμανθεί στα ίδια επίπεδα με εκείνα της αποστολής του Curiosity στον Αρη, δηλαδή περί τα 2,5 δισ. δολάρια. Στο ερώτημα σχετικά με το ποια είναι η χρησιμότητα μιας τέτοιας αποστολής, οι ειδικοί που κλήθηκαν να απαντήσουν αναφέρουν ότι πιθανότατα πρόκειται για μια πρόβα τζενεράλε μελλοντικών αποστολών σε αστεροειδείς. Τα τελευταία χρόνια έχουν ολοκληρωθεί ή βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη διάφορες αποστολές εξερεύνησης μεγάλων αστεροειδών. Υπάρχει μάλιστα επιθυμία όχι μόνο κρατών αλλά και του ιδιωτικού τομέα για την προσπάθεια εντοπισμού και εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου και άλλων πολύτιμων για εμάς «συστατικών» των αστεροειδών. Αν τελικά το σχέδιο της NASA υλοποιηθεί, αναμένεται να προσφέρει σημαντικά στοιχεία που θα βοηθήσουν στην οργάνωση αποστολών «εκμετάλλευσης» αστεροειδών. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=491335 Οι επιστήμονες προτείνουν να κατασκευαστεί γυμναστήριο στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το Ινστιτούτο ιατρικο-βιολογικών προβλημάτων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών προτείνει να μετατραπεί το Επιστημονικό-Ενεργειακό Διαμέρισμα υπ’ αριθμ. 1 του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού σε γυμναστήριο. «Τώρα συζητείται τί θα τοποθετηθεί σε αυτό το διαμέρισμα. Εάν δεν πρόκειται για ένα αμιγώς ιατρικό τμήμα, τότε τουλάχιστον θα υπάρχει τμήμα ασκήσεων, όπου θα τοποθετηθεί διάδρομος και ένα μηχάνημα γυμναστικής», είπε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ίγκορ Ουσακόφ. Κατά τα λεγόμενά του οι προτάσεις του Ινστιτούτου υποστηρίχθηκαν εν γένει από τη Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία (Roskosmos) και την Πυραυλική-Διαστημική Εταιρεία «Ενέργκια», η οποία πρόσφατα κέρδισε το διαγωνισμό για την κατασκευή του Επιστημονικού-Ενεργειακού Διαμερίσματος έως το 2016-2017. http://greek.ruvr.ru/2013_01_05/100178535/ Κίνδυνος Αλτσχάιμερ για τους αστροναύτες. Εναν άγνωστο μέχρι σήμερα κίνδυνο για τους αστροναύτες εντόπισαν επιστήμονες στις ΗΠΑ. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η έκθεση στη διαστημική ακτινοβολία προκαλεί βλάβες στον εγκέφαλο τέτοιες ώστε να αυξάνονται αξιοσημείωτα οι πιθανότητες εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ. Τις τελευταίες δεκαετίες και όσο ο άνθρωπος ταξιδεύει ολοένα και πιο... βαθιά στο Διάστημα γίνονται συνεχώς έρευνες σχετικά με τις επιπτώσεις στην υγεία από την παραμονή στο Διάστημα. Εχει διαπιστωθεί ότι η έλλειψη βαρύτητας προκαλεί παθήσεις στο μυοσκελετικό σύστημα ενώ η έκθεση στη διαστημική ακτινοβολία έχει ενοχοποιηθεί για εμφάνιση καρκίνου. Εχει όμως επίσης διαπιστωθεί ότι οι αμυντικοί μηχανισμοί της Γης (π.χ το μαγνητικό πεδίο) προστατεύουν τον άνθρωπο από τη διαστημική ακτινοβολία. Με δεδομένη πάντως τη βούληση κρατών αλλά και του ιδιωτικού τομέα για παρουσία του ανθρώπου σε ολοένα και πιο μακρινές περιοχές του ηλιακού μας συστήματος, οι ειδικοί έχουν αρχίσει να μελετούν ποιές άλλες πιθανές επιπτώσεις στην υγεία μπορεί να έχει η έκθεση στη διαστημική ακτινοβολία. Ερευνητές του Τμήματος Νευροβιολογίας και Ανατομίας του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ στη Νέα Υόρκη (URMC) αποφάσισαν να μελετήσουν τις πιθανές επιπτώσεις της έκθεσης στα ραδιενεργά σωματίδια της διαστημικής ακτινοβολίας. Πραγματοποίησαν πειράματα σε μοντέλα ζώων (ποντίκια) με Αλτσχάιμερ. Οι ερευνητές εξέθεσαν τα ποντίκια σε ακτινοβολία παρόμοια με εκείνη που θα δέχονταν οι αστροναύτες μιας επανδρωμένης αποστολής στον Αρη. Τα ποντίκια εμφάνισαν νοητικά και άλλα νευρολογικής φύσεως προβλήματα πολύ νωρίτερα από ό,τι υπό κανονικές συνθήκες. Μέρος της έρευνας έγινε σε εργαστήρια της NASA. «Η κοσμική ακτινοβολία αποτελεί έναν από τους πολύ σημαντικούς κινδύνους για τους αστροναύτες που θα κάνουν μεγάλα ταξίδια στο μέλλον. Η πιθανή καρκινογόνος δράση της κοσμικής ακτινοβολίας είχε από καιρό εντοπιστεί. Αυτή η μελέτη για πρώτη φορά δείχνει ότι η έκθεση σε ακτινοβολία παρόμοια με εκείνη στην οποία θα εκτεθούν οι αστροναύτες που θα ταξιδέψουν στον Αρη συνδέεται με νοητικά προβλήματα και επιταχύνει μεταβολές στον εγκέφαλο οι οποίες σχετίζονται με την εμφάνιση Αλτσχάιμερ. Τα ευρήματα δείχνουν ξεκάθαρα ότι η διαστημική ακτινοβολία μπορεί να επιταχύνει την εμφάνιση της νόσου» αναφέρει ο καθηγητής Μάικλ Κέρι Ο'Μπάνιον, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=491127

Νέο κβαντικό ολοκληρωμένο κύκλωμα. Μια διεθνής ερευνητική ομάδα έχει προχωρήσει στη δημιουργία ενός νέου, πολλά υποσχόμενου, κβαντικού ολοκληρωμένου κυκλώματος, που φαίνεται ν’ ανοίγει τον δρόμο για απολύτως ασφαλείς επικοινωνίες και για πολύ γρήγορους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Οι επιστήμονες, με επικεφαλής ερευνητές του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που αναμένεται να κάνουν τις σχετικές επίσημες ανακοινώσεις αυτή την εβδομάδα στο πλαίσιο του Βρετανικού Φεστιβάλ Επιστήμης στο Αμπερντίν της Σκωτίας, φιλοδοξούν ότι το νέο τσιπ θα κάνει τις ηλεκτρονικές συσκευές άτρωτες έναντι πιθανών απειλών. Το νέο κβαντικό «τσιπ» είναι κατασκευασμένο από πυρίτιο, χρησιμοποιεί το φως και είναι χιλιάδες φορές μικρότερο από τα υπάρχοντα. Οι ερευνητές θεωρούν εφικτή τη μαζική παραγωγή και αξιοποίησή του σε εμπορικά προϊόντα. Η χρησιμοποίηση του πυριτίου στο κβαντικό τσιπ έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ότι παρέχει συμβατότητα με τα υπάρχοντα εξαρτήματα, που εδώ και χρόνια η βιομηχανία ηλεκτρονικών χρησιμοποιεί. Σύμφωνα με τον καθηγητή φυσικής, Τζέρεμι Ο΄Μπράιαν, του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, οι κβαντικοί επεξεργαστές θα ήταν δυνατό να ενσωματωθούν στα συμβατικά μικροηλεκτρονικά κυκλώματα το πολύ μέσα στα επόμενα τρία έως πέντε χρόνια. Για το νέο τσιπ, εκτός από το Μπρίστολ, έχουν συνεργαστεί το σκοτσέζικο πανεπιστήμιο Heriot-Watt, το ολλανδικό πανεπιστήμιο Delft και τρεις εταιρίες (η ιαπωνική Toshiba, η φινλανδική Nokia και η βρετανική Oclaro). Ο Άντι Νισκάνεν του Ερευνητικού Κέντρου της Nokia στο Κέμπριτζ δήλωσε ότι «η κατανόηση της κβαντικής φωτονικής ανοίγει συναρπαστικές προοπτικές για περαιτέρω έρευνα στην ασφάλεια, στους αισθητήρες και στην επεξεργασία των πληροφοριών. Η ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων, η ικανότητα μιας συσκευής να αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω της και η δυνατότητά της να ερμηνεύει γρήγορα αυτές τις πληροφορίες, θα προσφέρουν από κοινού μελλοντικά οφέλη στους χρήστες των κινητών συσκευών». Τα νέα κβαντικά κυκλώματα είναι συμβατά και με την τεχνολογία των οπτικών ινών, που χρησιμοποιείται στις υποδομές των ευρυζωνικών τηλεπικοινωνιακών δικτύων και του διαδικτύου, καθώς λειτουργούν στα ίδια μήκη κύματος. Τα φωτόνια των κβαντικών τσιπ και το φως, που μεταφέρει τις πληροφορίες μέσω των οπτικών ινών, όπως είπε ο Μαρκ Τόμσον του Κέντρου Κβαντικής Φωτονικής του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, «μιλούν την ίδια γλώσσα». http://physicsgg.blogspot.gr/2012/09/blog-post_5.html

To Διάστημα το 2012 σύμφωνα με το New Scientist. Ακολουθώντας πιστά την παράδοση αυτών των ημερών το περιοδικό «New Scientist» κάνει έναν απολογισμό της χρονιάς που πέρασε μέσα από τα σημαντικότερα γεγονότα που σημειώθηκαν σε διάφορους τομείς. Το Curiosity προσεδαφίζεται στον Αρη. Η SpaceX «δένει» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Εξωπλανήτης εντοπίζεται δίπλα μας. Η διάβαση της Αφροδίτης. Αλεξιπτωτιστής σπάζει το φράγμα του ήχου. Ο επαναπροσδιορισμός της αστρονομικής σταθεράς. Ο θάνατος (25 Αυγούστου) του Νιλ Αρμστρονγκ. Eξόρυξη πρώτων υλών από αστεροειδείς. Η ανακοίνωση της έναρξης τουριστικών πτήσεων για τη Σελήνη ως το 2020. Η παρουσίαση, τον περασμένο Νοέμβριο, της πιο ολοκληρωμένης ανάλυσης των ακτίνων γ στο Σύμπαν – της ακτινοβολίας που εκπέμπουν τα άστρα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231228605

Εκτοξεύτηκε το Soyuz. Ο πύραυλος με το μεταγωγικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz TMA-07M εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στις 16 και 12 λεπτά ώρα Μόσχας. Η πρόσδεση με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) σχεδιάζεται να γίνει στις 21 Δεκεμβρίου. Το πλήρωμα αποτελείται από τον διοικητή του διαστημοπλοίου, το Ρώσο Ρομάν Ρομανιένκο, τον Καναδό Κρις Χάλφιλντ και τον Αμερικανό Τόμας Μάσμπερν. Η βασική τους φροντίδα είναι να είναι άψογη η επικείμενη πρόσδεση με τον διαστημικό σταθμό, η οποία και θα είναι η 150ή κατά σειρά, άρα και ιωβηλαία. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του πληρώματος είναι ότι και οι τρεις δεν είναι νέοι στα διαστημικά ταξίδια.Έχουν όλοι τους εμπειρία διαστημικών πτήσεων. Σε αντίθεση με τους συναδέλφους του ο Ρομάν Ρομανιένκο έχει συμμετάσχει σε αποστολή μεγάλης διάρκειας, η οποία διήρκεσε από το Μάιο ως το Δεκέμβριο του 2009. Ενώ ο Κρις Χάτφιλντ έχει στο ενεργητικό του δύο διαστημικές πτήσεις με διαστημικά λεωφορεία, έχει δηλαδή εμπειρία πτήσεων σύντομης διάρκειας. Αλλά και ο Τόμας Μάσμπερν δεν είναι νέος στην υπόθεση. Έχει κι αυτός πραγματοποιήσει μία πτήση με διαστημικό λεωφορείο. Το συνθηματικό όνομα αυτού του πληρώματος είναι «Πάρους» και σκοπεύουν να εργαστούν σε τροχιά περίπου 150 ημέρες. Η αποστολή στον ΔΔΣ πρέπει να εκτελέσει ένα μεγάλο πρόγραμμα εργασιών, μεταξύ των οποίων δύο έξοδοι στο ανοιχτό Διάστημα. Το επιστημονικό πρόγραμμα μόνο στο ρωσικό διαμέρισμα του διαστημικού σταθμού προϋποθέτει περίπου 40 πειράματα. Το πλήρωμα επίσης πρέπει να υποδεχθεί και να ξεφορτώσει τέσσερα ρωσικά, καθώς και ένα ευρωπαϊκό και ένα αμερικανικό μεταγωγικό πλοίο. Τα μέλη του πληρώματος σχεδιάζουν να αφιερώσουν τα ελεύθερα από διαστημικές εργασίες λεπτά, μεταξύ άλλων στη μουσική. Και οι τρεις τους λατρεύουν να παίζουν κιθάρα, ενώ ο Κρις Χάλφιλντ σκοπεύει ακόμη και να ηχογραφήσει στο Διάστημα ορισμένα τραγούδια. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη ήδη επί 14 χρόνια. Τα χρόνια αυτά εργάστηκαν σ’ αυτόν περισσότεροι από 200 κοσμοναύτες από 15 χώρες της Γης, Ο Διεθνής Σταθμός είναι φυσικά ένα αριστούργημα της σύγχρονης τεχνολογίας. Ένα άλμα στην τεχνολογία, αλλά παρ’ όλ’ αυτά πρέπει να σκεφτούμε περισσότερο για το πώς ζουν σήμερα όσοι εργάζονται σε τροχιά. Είναι υπερφορτωμένο το πρόγραμμα ζωής του ρωσικού τομέα του Σταθμού. Είμαστε αναγκασμένοι να διατηρούμε όλον τον εξοπλισμό στο κεντρικό διοικητικό διαμέρισμα «Ζβεζντά». Εκεί βρίσκεται, μπορούμε να πούμε, ο εγκέφαλος, όπου συγκεντρώνονται για να γευματίσουν οι κοσμοναύτες και την ίδια στιγμή πρέπει και να εργάζονται για το πρόγραμμα της πτήσης και να παραλαμβάνουν τις πληροφορίες, που καταφθάνουν από τη Γη. Υπάρχουν ειδικές δυσκολίες εδώ, γι’ αυτό και πρέπει, φυσικά, το σύστημα αυτό πρέπει να βελτιωθεί τόσο ως προς την εσωτερική του συνοχή, όσο και ως προς τη διαφοροποίηση των εργασιών. Η αποστολή αυτή είναι απολύτως υλοποιήσιμη. Την επόμενη χρονιά στα πέντε διαμερίσματα του ρωσικού τομέα του διαστημικού σταθμού σχεδιάζεται να προστεθεί ένα νέο διαμέρισμα πειραμάτων. Κατόπιν στον ΔΔΣ θα μεταφερθούν άλλα 2 ρωσικά διαμερίσματα. Οι ειδικοί των διαστημικών υπηρεσιών Ρωσίας, Καναδά, Ευρώπης, Ιαπωνίας και ΗΠΑ θεωρούν ότι ο ΔΔΣ θα βρίσκεται σε τροχιά τουλάχιστον έως το 2020. http://greek.ruvr.ru/2012_12_19/98591817/ Χρωματιστός φωτισμός στον ISS θα ρυθμίζει το βιολογικό ρολόι των αστροναυτών. Με τους αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού να αναγκάζονται να παίρνουν υπνωτικά χάπια λόγω χρόνιας αϋπνίας, η NASA σκοπεύει να εξοπλίσει το συγκρότημα με φώτα που αλλάζουν χρώματα και ρυθμίζουν το βιολογικό ρολόι. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι περισσότερες λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού είναι ακολουθούν τους ρυθμούς του βιολογικού, ή «κιρκαδικού», ρολογιού, το οποίο βρίσκεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου. Με τη σειρά τους, τα κύτταρα του βιολογικού ρολογιού αντιλαμβάνονται την ώρα της ημέρας χάρη σε σήματα που διαβιβάζονται στον εγκέφαλο από το μάτι. Συγκεκριμένα, η έκθεση του ματιού στην μπλε ακτινοβολία του πρωινού φωτός ενημερώνει τον εγκέφαλο ότι πρέπει να σταματήσει την παραγωγή της ορμόνης μελατονίνης, γνωστής και ως ορμόνης του ύπνου, προκειμένου να βρίσκεται σε εγρήγορση. Τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να συσσωρεύονται έρευνες που δείχνουν ότι η έκθεση σε έντονο φως στη διάρκεια της νύχτας, όπως το γαλαζωπό φως της τηλεόρασης ή της οθόνης του υπολογιστή, μπορεί να αποσυντονίσει το βιολογικό ρολόι και να προκαλέσει αϋπνία και άλλα προβλήματα υγείας. Το πρόβλημα φαίνεται ότι μεγεθύνεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ο οποίος περιφέρεται γύρω από τη Γη κάθε 90 λεπτά και αναγκάζει έτσι τους αστροναύτες να ζουν κάτω από μόνιμο τεχνητό φωτισμό. Ο αφύσικος φωτισμός και οι αυξημένες απαιτήσεις της διαβίωσης στο Διάστημα είναι πιθανώς ο λόγος για τον οποίο οι αστροναύτες κοιμούνται κατά μέσο όρο μόλις 6 ώρες την ημέρα. Και αυτή η χρόνια έλλειψη ύπνου είναι γνωστό ότι μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά λάθη ή ακόμα και σε κατάθλιψη. Το πρόβλημα της διαστημικής αϋπνίας είναι μάλιστα τόσο έντονο ώστε, σε ορισμένες αποστολές του διαστημικού λεωφορείου, έως και τα μισά μέλη της αποστολής κατέφευγαν στα υπνωτικά χάπια, τα οποία αντιστοιχούν στα μισά από τα φάρμακα που καταναλώνονται στο Διάστημα. Το πρόβλημα θα μπορούσε να μετριαστεί από το 2016, οπότε η NASA θα εγκαταστήσει στον ISS ένα σύστημα φωτισμού με LED που θα εκπέμπει μπλε φως τις «πρωινές» ώρες, λευκό φως στο ενδιάμεσο και κόκκινο φως τις «βραδινές» ώρες. Οι ερευνητές της NASA επισήμαναν ότι η τεχνολογία της Βoeing που θα εγκατασταθεί στο πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο θα μπορούσε μια μέρα να οδηγήσει σε μεθόδους για την αντιμετώπιση της αϋπνίας και στο έδαφος. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231227074 Στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα δημιουργήσουν μια βιβλιοθήκη σε τροχιά. Μία μεγάλη βιβλιοθήκη πολυμέσων θα δημιουργηθεί στο ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ) η οποία θα χρησιμεύσει ως ψυχολογική υποστήριξη για τους αστροναύτες. Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, υπάρχει πλέον η δυνατότητα να διατηρούν στο ρωσικό τμήμα του ΔΔΣ περίπου δύο terabytes δεδομένων κι έτσι να δημιουργήσουν μια μεγάλη αποθήκη βιβλιών, ήχου και βίντεο, η οποία θα μπορεί να ανανεώνεται καθημερινά, ανακοίνωσαν στην υπηρεσία ψυχολογικής υποστήριξης των κοσμοναυτών του Ινστιτούτου βιοϊατρικών προβλημάτων της ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Στο διαστημικό σταθμό έχει ήδη συγκεντρωθεί μια μεγάλη συλλογή κινηματογραφικών ταινιών καθώς και μια συλλογή από διάφορα είδη μουσικής. Επίσης καθημερινά αποστέλλονται στους κοσμοναύτες ειδησεογραφικά μπλογκς. http://greek.ruvr.ru/2012_12_20/98682475/ Διαστημική στολή με πατρόν από...κόμικ. Η NASA παρουσίασε τη νέα στολή των Αμερικανών αστροναυτών, την πρώτη μετά από 20 χρόνια. Η Z-1 είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να διευκολύνει τους αστροναύτες σε διαφόρους τομείς με κυριότερο σημείο της ότι μπαίνει και βγαίνει ευκολότερα και ταχύτερα από ότι οι υπάρχουσες στολές που απαιτούν περίπου μία ώρα για φορεθούν. Διαθέτει επίσης ένα νέο πιο σύγχρονο και εργονομικό σύστημα παροχής οξυγόνου και υποστήριξης της ζωής του αστροναύτη. Η Ζ-1 είναι κατασκευασμένη από ένα συνδυασμό υλικών που επιτρέπουν στον αστροναύτη να κινείται καλύτερα και πιο άνετα από ό,τι με τις υπάρχουσες στολές. Η Ζ-1 σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε για να καλύπτει τις ανάγκες των αστροναυτών που θα μετέχουν σε επανδρωμένες αποστολές και που προβλέπεται να πατήσουν στο έδαφος πλανητών και δορυφόρων όπως, παραδείγματος χάριν, του Αρη. Ομως δεν είναι τα τεχνικά της χαρακτηριστικά εκείνα που συγκεντρώνουν τα φώτα της δημοσιότητας αλλά το design της νέας στολής η οποία μοιάζει πολύ με τη στολή του Buzz, του κεντρικού ήρωα στη δημοφιλή σειρά ταινιών «Toy Story». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=489689 Πιο κοντά στον Άρη. Η πραγματοποίηση ρωσο-αμερικανικής αποστολής διάρκειας ενός έτους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αποτελεί ένα ακόμη βήμα στο πρόγραμμα επανδρωμένων αποστολών σε άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Mόνο οι επανδρωμένες διαστημικές αποστολές που στοχεύουν πέρα από τα όρια της σεληνιακής τροχιάς, στο μακρινό διάστημα, είναι ικανές να αποτελέσουν τον κινητήριο μοχλό για την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ο ρώσος κοσμοναύτης, Μιχαήλ Κορνιένκο, και ο αμερικανός, Σκοτ Κέλι, θα αναχωρήσουν σε αποστολή στον διαστημικό σταθμό την Ανοιξη του 2015, και θα επιστρέψουν στη Γη την ίδια εποχή, το 2016. Η εκπαίδευσή τους θα ξεκινήσει σε λίγους μήνες. Την Ανοιξη του 2013. Η συγκεκριμένη αποστολή θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν την αντίδραση του ανθρώπινου σώματος κατά τη διάρκεια μεγάλης παραμονής στο διάστημα. Κάτι που θα καταστεί αναπόφευκτο στα μελλοντικά ταξίδια γύρω από τη Σελήνη, στους αστεροειδείς, και τέλος στον Άρη. Στο σκάφος-διαστημικό εργαστήριο θα μελετηθεί η ανταπόκριση του ανθρώπινου σώματος στις σκληρές συνθήκες του Διαστήματος και η ικανότητα προσαρμογής του σε αυτές. Τα στοιχεία από τη 12μηνη παραμονή του πληρώματος στον σταθμό, θα βοηθήσουν να αξιολογηθεί η ικανότητα του πληρώματος για εργασία και η κατάσταση της υγείας του. Ετσι, θα υπολογιστεί ακριβέστερα τι είναι απαραίτητο ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι σε μελλοντικές αποστολές σε τροχιές κοντά στη Σελήνη, σε αστεροειδείς, και στον Άρη.Περισσότερα: http://rbth.gr/articles/2012/12/11/pio_konta_ston_ari_18681.html

Χιονισμένο τοπίο στον Άρη. Το τοπίο μοιάζει σχεδόν χριστουγεννιάτικο, στην πραγματικότητα όμως θα ήταν υπερβολικά κρύο ακόμα και για τον Άη Βασίλη: το πασπαλισμένο χιόνι είναι ξηρός πάγος, δηλαδή κατεψυγμένο διοξείδιο του άνθρακα. Η ESA, το ευρωπαϊκό αντίστοιχο της NASA, δημοσίευσε αυτή την τρισδιάστατη εικόνα του Άρη, η οποία δημιουργήθηκε από στερεοσκοπικά και τοπογραφικά δεδομένα που συνέλεξε ο δορυφόρος Mars Express στις 18 Ιουνίου, λίγο πριν από την αρχή του φθινοπώρου στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη (δείτε το ημερολόγιο των εποχών στον Άρη στο platetary.org) http://www.planetary.org/explore/space-topics/mars/mars-calendar.html Η θερμοκρασία επιφανείας στον Άρη κυμαίνεται από τους -140 βαθμούς Κελσίου στους πόλους στη διάρκεια του χειμώνα μέχρι τους +35 βαθμούς στο ισημερινό καλοκαίρι. Όπως συμβαίνει και στη Γη, οι χιονοπτώσεις είναι εποχιακό φαινόμενο. Στον Άρη δεν υπάρχουν πάντως βροχοπτώσεις, αφού ούτε το νερό ούτε το διοξείδιο του άνθρακα μπορούν να υπάρξουν σε υγρή μορφή σε συνθήκες χαμηλής θερμοκρασίας. Αντίθετα, το CO2 εξαχνώνεται, δηλαδή μετατρέπεται απευθείας από στερεό σε αέριο. Μεγάλες ποσότητες ξηρού πάγου καλύπτουν τους πόλους του πλανήτη και πρόσφατα η NASA ανίχνευσε ενδείξεις χιονόπτωσης στο νότιο πόλο. H εικόνα δείχνει έναν χιονισμένο κρατήρα στην οροσειρά Charitum Montes, η οποία έχει μήκος σχεδόν 1.000 χιλιόμετρα και είναι ορατή από τη Γη με ένα σχετικά ισχυρό τηλεσκόπιο. Η οροσειρά βαφτίστηκε επίσημα από τον Έλληνα αστρονόμο Ευγένιο Μιχαήλ Αντωνιάδη (1870-1944) στο έργο του La Planete Mars που δημοσιεύτηκε το 1929. http://en.wikipedia.org/wiki/E._M._Antoniadi Η περιοχή που καλύπτει η εικόνα βρίσκεται επίσης σχετικά κοντά στον Κρατήρα Γκέιλ τον οποίο εξερευνά από τον Αύγουστο το τροχοφόρο ρομπότ Curiosity της NASA. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231225648

Ενδείξεις ηφαιστειακής δραστηριότητας ανιχνεύονται στην Αφροδίτη. Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι η Αφροδίτη έχει πολλά ηφαίστεια αλλά για πολλά χρόνια υπήρχε επιστημονική διαμάχη για το αν τα ηφαίστεια αυτά, ορισμένα εκ των οποίων είναι γιγάντια, εξακολουθούν να είναι ενεργά. Πριν από δύο χρόνια το σκάφος Venus Express που εξερευνά τον πλανήτη εντόπισε μια λάμψη η οποία σύμφωνα με τους ειδικούς ήταν προϊόν μιας μεγάλης ηφαιστειακής έκρηξης. Μια νέα μελέτη έρχεται να ενισχύσει τους θιασώτες της ύπαρξης ηφαιστειακής δραστηριότητας στην Αφροδίτη. Ερευνητές στη Γαλλία υποστηρίζουν ότι το διοξείδιο του θείου στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης είναι προϊόν έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας στον πλανήτη. Η πυκνή ατμόσφαιρα της Αφροδίτης περιέχει ένα εκατομμύριο περισσότερο διοξείδιο του θείου από ό,τι η ατμόσφαιρα της Γης. Οι μεγαλύτερες ποσότητες του διοξειδίου του θείου «κρύβονται» στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης επειδή στα ανώτερα στρώματα καταστρέφεται από το ηλιακό φως. Αυτό σύμφωνα με τους ερευνητές σημαίνει ότι τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας τροφοδοτούνται συνεχώς με κάποιες ποσότητες του διοξειδίου του άνθρακα που φθάνουν εκεί με ορμή από κάτω. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το φαινόμενο αυτό υποδηλώνει ότι πηγή του διοξειδίου του θείου είναι τα πολλά μεγάλα ηφαίστεια του πλανήτη. «Αν υπάρχει αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του θείου στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας είναι βέβαιο ότι κάτι το έσπρωξε εκεί πρόσφατα επειδή τα ανεξάρτητα μόρια όπως αυτά του διοξειδίου του θείου καταστρέφονται από το ηλιακό φως μέσα σε διάστημα λίγων ημερών» αναφέρει ο Εμανουέλ Μαρκ, του Εργαστηρίου Ατμοσφαιρικών, Περιβαλλοντικών Παρατηρήσεων στη Γαλλία που ήταν ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο Nature Geoscience. Τα ηφαίστεια. Η έκρηξη που εντοπίστηκε πριν δύο χρόνια στην Αφροδίτη έγινε σύμφωνα με τα στελέχη της αποστολής του Venus Express στο ηφαίστειο Ιdunn Μons που έχει ύψος 2,5 χλμ. και περίμετρο 200 χλμ. Πρόκειται για μια αποστολή συνεργασίας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της ΝΑSΑ, καθώς το σκάφος είναι ευρωπαϊκό ενώ η ομάδα των επιστημόνων που μελετά και αναλύει τα δεδομένα είναι της αμερικανικής υπηρεσίας. Ο αμερικανικός δορυφόρος Μαγγελάνος τη δεκαετία του 1990 χαρτογράφησε με τα ραντάρ του την επιφάνεια της Αφροδίτης. Το μεγαλύτερο ηφαίστειο στον πλανήτη είναι το Μaat Μons που με ύψος 8 χλμ. είναι πιθανώς το δεύτερο σε μέγεθος ηφαίστειο στο ηλιακό μας σύστημα μετά τον Όλυμπο στον Άρη, που έχει ύψος 21 χλμ. Στην φωτογραφία η διακύμανση του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του θείου τα τελευταία 40 χρόνια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231225146

2,2 εκατ. ευρώ για τον άνθρωπο που επιμένει να κοιτάζει ψηλά. «Κανένας δεν αρχίζει μια έρευνα στη Φυσική αποσκοπώντας να κερδίσει κάποιο βραβείο. Η χαρά της ανακάλυψης είναι ο σκοπός. Ωστόσο βραβεία όπως αυτό διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο καθώς προσφέρουν τη δημόσια αναγνώριση σε επιτεύγματα της Φυσικής. Αυξάνουν το κύρος της και προκαλούν το ενδιαφέρον του κόσμου». Με αυτά τα λόγια, τα οποία απέστειλε με email στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν», σχολίασε ο εξαιρετικός βρετανός θεωρητικός της Φυσικής Στίβεν Χόκινγκ το γεγονός ότι του απονεμήθηκε το πιο προσοδοφόρο επιστημονικό βραβείο στον κόσμο, ποσού 2,2 εκατ. ευρώ. Ο Στίβεν Χόκινγκ ή αλλιώς ο άνθρωπος που κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου προέτρεψε εκατομμύρια ανθρώπους «να είναι περίεργοι και να κοιτούν ψηλά στα άστρα και όχι χαμηλά στα πόδια τους», κέρδισε το Special Fundamental Physics Prize για το σύνολο των επιτευγμάτων του στην επιστήμη της Φυσικής, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η ανακάλυψη της ακτινοβολίας που εκπέμπουν οι μαύρες τρύπες καθώς και οι συνεισφορές του σχετικά με την κβαντική θεωρία της βαρύτητας και τα πρώιμα στάδια του Σύμπαντός μας. Εκτός από τον Χόκινγκ, το ίδιο βραβείο καθώς και το αντίστοιχο χρηματικό ποσό απονεμήθηκε και σε άλλους επτά επιστήμονες από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών (CERN) για τη συμβολή τους στην ανακάλυψη ενός νέου υποατομικού σωματιδίου, που ενδέχεται να είναι το αποκαλούμενο μποζόνιο του Χιγκς. Το βραβείο είναι ένα από τα πολλά που θέσπισε τον περασμένο Ιούλιο ο ζάπλουτος ρώσος επιχειρηματίας Γιούρι Μίλνερ. Μη έχοντας καταφέρει να ολοκληρώσει το διδακτορικό του στη Φυσική, ενώ έχει κερδίσει εκατομμύρια δολάρια από επενδύσεις που πραγματοποίησε σε εταιρείες-κολοσσούς του Διαδικτύου όπως το twitter, το facebook και η Grupon, ο Γιούρι Μίλνερ αποφάσισε να απονέμει στους πρωτοπόρους της αγαπημένης του επιστήμης ένα τμήμα της τεράστιας περιουσίας του. Ο κύριος λόγος για τον οποίο ο ρώσος πολυεκατομμυριούχος θέσπισε αυτά τα βραβεία είναι για να υπογραμμίσει αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «έλλειψη αναγνώρισης» στον σύγχρονο κόσμο προς τους πρωτοπόρους της επιστήμης. Οι νικητές του βραβείου επιλέχτηκαν από μια ανεξάρτητη επιτροπή φυσικών, στην οποία συμμετείχαν καταξιωμένοι επιστήμονες όπως οι Αμερικανοί Εντ Γουίτεν και Αλαν Γκουθ. Χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου βραβείου, εκτός από το ιδιαίτερα υψηλό χρηματικό ποσό που το συνοδεύει, αποτελεί το γεγονός ότι μπορεί να απονεμηθεί και σε επιστήμονες μικρότερης ηλικίας από εκείνη όσων είναι υποψήφιοι για το βραβείο Νομπέλ, καθώς δεν είναι απαραίτητη η πειραματική απόδειξη θεωρητικών ερευνών. http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4774896 Το Hubble ανοίγει τα μάτια στους αρχαιότερους γνωστούς γαλαξίες. Ομάδα αστρονόμων στις ΗΠΑ εντόπισε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble επτά πανάρχαιους γαλαξίες. Πρόκειται για γαλαξίες που δημιουργήθηκαν όταν το Σύμπαν βρισκόταν ακόμη στη βρεφική του ηλικία. Ενας εξ αυτών μάλιστα ίσως είναι και ο αρχαιότερος γαλαξίας που γνωρίζουμε. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι το Σύμπαν γεννήθηκε πριν από 13,7 δισ. έτη και για ένα διάστημα περίπου 200 εκατομμυρίων ετών η μόνη δραστηριότητα που υπήρχε ήταν η ψύξη και συνένωση των νεφών υδρογόνου που είχαν δημιουργηθεί μετά τη Μεγάλη Εκρηξη. Πρόκειται για μια περίοδο που οι επιστήμονες έχουν ονομάσει «Κοσμικό Μεσαίωνα» αφού το Σύμπαν ήταν ένας κρύος, σκοτεινός κόσμος. Οταν οι διεργασίες στα νέφη υδρογόνου ολοκληρώθηκαν άρχισαν να δημιουργούνται οι πρώτοι γαλαξίες και να γεννιούνται τα πρώτα άστρα. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη αν υπήρξε ένα μεμονωμένο γεγονός που άναψε το φιτίλι και οδήγησε στην ταυτόχρονη γέννηση άστρων στους πρώτους γαλαξίες που είχαν δημιουργηθεί στο Σύμπαν ή ανη συγκεκριμένη διαδικασία εξελίχθηκε σε βάθος χρόνου πολλών εκατομμυρίων ετών. Οι ερευνητές κατάφεραν με τη βοήθεια του Ηubble να φτάσουν στις εσχατιές του Σύμπαντος και να εντοπίσουν επτά γαλαξίες που οι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν ότι δημιουργήθηκαν σε ένα διάστημα 350-600 εκατομμυρίων ετών μετά τη Μεγάλη Εκρηξη. Ενας εξ αυτών, εκτιμάται ότι γεννήθηκε μόλις 380 εκατομμύρια έτη μετά γέννηση του Σύμπαντος. Αν η εκτίμηση επιβεβαιωθεί θα πρόκειται για τον αρχαιότερο γαλαξία που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. «Η έρευνά μας δείχνει ότι δεν υπήρξε ένα μεμονωμένο γεγονός που προκάλεσε τη μαζική δημιουργία γαλαξιών και άστρων αλλά ήταν μια διαδικασία με προοδευτικό χαρακτήρα» αναφέρει ο Μπραντ Ρόμπερτσον, του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι θα επανέλθουν στις έρευνες στα βάθη του Σύμπαντος όταν τεθεί σε λειτουργία ο διάδοχος του Hubble, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb η εκτόξευση του οποίου έχει προγραμματιστεί για το 2018. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231226547 Οι καφέ νάνοι διαθέτουν τα υλικά για τον σχηματισμό μικρομεσαίων βραχωδών πλανητών. Νέες παρατηρήσεις σε καφέ νάνους δείχνουν οτι αυτά τα άστρα διαθέτουν τα κοσμικά υλικά που είναι απαραίτητα για τον σχηματισμό πλανητών μικρομεσαίου μεγέθους όπως η Γη. Η ανακάλυψη θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική αφού μέχρι σήμερα οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι καφέ νάνοι δεν μπορούν να σχηματίσουν τέτοιους πλανήτες. Ο καφέ νάνος είναι ένα «αποτυχημένο άστρο», όπως χαρακτηρίζουν οι επιστήμονες αυτά τα κοσμικά αντικείμενα. Οι καφέ νάνοι ξεκινούν τη ζωή τους ως συμβατικά άστρα αλλά πολύ γρήγορα καταρρέουν κάτω από το ίδιο τους το βάρος και μετατρέπονται σε υπέρπυκνες «μπάλες» αερίου. Βασικό δομικό υλικό για τον σχηματισμό βραχωδών πλανητών είναι οι κόκκοι σκόνης οι οποίοι περιστρέφονται γύρω από τα άστρα, αρχικά συγκρούονται μεταξύ τους και μετά συγκολλούνται. Οι επιστήμονες πίστευαν μέχρι σήμερα ότι στους καφέ νάνους υπάρχουν μικρές ποσότητες κόκκων σκόνης που περιστρέφονται με μεγάλη ταχύτητα γύρω από το άστρο τους, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να επιτευχθεί το φαινόμενο της σύγκρουσης και συγκόλλησής τους. Ομάδα ερευνητών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) παρατήρησε με το ραδιοτηλεσκόπιο ALMΑ το άστρο ISO-Oph 102, έναν καφέ νάνο σε απόσταση 400 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Οφιούχου. Στον δίσκο κοσμικής ύλης του άστρου οι ερευνητές εντόπισαν μεγάλου μεγέθους κόκκους σκόνης οι οποίοι σύμφωνα με τους ερευνητές είναι προϊόν του φαινομένου σύγκρουσης/συγκόλλησης και άρα, θεωρητικώς τουλάχιστον, είναι εφικτός ο σχηματισμός μικρομεσαίων βραχωδών πλανητών εκεί. «Μείναμε κυριολεκτικά έκπληκτοι όταν ανακαλύψαμε μεγάλους κόκκους σκόνης στον λεπτό δίσκο ύλης του άστρου» δηλώνει ο Λούκα Ρίτσι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Το ALMA είναι μια συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων στην έρημο Ατακάμα στη Χιλή. Η εγκατάσταση βρίσκεται ακόμη υπό κατασκευή και αναμένεται να ολοκληρωθεί σε περίπου έναν χρόνο. Σε πλήρη ισχύ το ALMA θα μπορεί να πραγματοποιεί παρατηρήσεις πολύ μεγάλης ακρίβειας. «Σύντομα θα μπορούμε όχι μόνο να εντοπίζουμε την παρουσία μικρών σωματιδίων σε έναν δίσκο κοσμικής ύλης αλλά να χαρτογραφούμε την κατανομή αυτών των σωματιδίων. Οταν το τηλεσκόπιο τεθεί σε πλήρη λειτουργία θα μπορέσουμε επίσης να διαπιστώσουμε το πώς αλληλεπιδρούν οι κόκκοι σκόνης με το μονοξείδιο του άνθρακα που εντοπίσαμε στον δίσκο του καφέ νάνου. Αυτό θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τον σχηματισμό των πλανητών εκεί» καταλήγει ο Ρίτσι. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=487896 Θερμαινόμενος υπεργίγαντας. Ομάδα ευρωπαίων ερευνητών δημοσίευσε τα ευρήματα από την πολυετή παρατήρηση ενός άστρου που ανήκει στην κατηγορία των «υπεργιγάντων». Πρόκειται για άστρα με διάμετρο δεκάδες ή και εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου τα οποία έχουν φωτεινότητα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από το μητρικό μας άστρο. Οι ερευνητές μελετούσαν το άστρο HR 8752 τα τελευταία 30 χρόνια και έκαναν πολύ ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις. Η πιο σημαντική είναι ότι σε αυτό διάστημα η θερμοκρασία στην επιφάνεια του άστρου έχει αυξηθεί περισσότερο από 50%. Το HR 8752 βρίσκεται σε απόσταση 11 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό της Κασσιόπης. Είναι ένας από τους 12 υπεργίγαντες που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα στον γαλαξία μας. Πρόκειται για ένα άστρο 250 χιλιάδες φορές πιο λαμπρό από τον Ηλιο που ήταν γνωστό στους επιστήμονες από τα τέλη του 19ου αιώνα. Οι παρατηρήσεις που γίνονταν κατά καιρούς στο άστρο είχαν δείξει ότι στο διάστημα 1900-1980 η ατμοσφαιρική θερμοκρασία του ήταν σταθερή και κυμαινόταν γύρω στους 5 χιλιάδες βαθμούς Κελσίου. Το 1980 το HR 8752 εισήλθε σε μια κατάσταση την οποία οι επιστήμονες ονομάζουν «Κίτρινο Εξελικτικό Κενό». Πρόκειται για ένα πολύ σύντομο χρονικά στάδιο στη ζωή ενός υπεργίγαντα κατά το οποίο η θερμοκρασία και η φωτεινότητά του μεταβάλλονται γρήγορα. Μάλιστα το HR 8752 ανήκει σε μια σπάνια υπο-ομάδα της οικογένειας των υπεργιγάντων με αποτέλεσμα και το φαινόμενο του εξελικτικού κενού στο συγκεκριμένο άστρο να έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από εκείνα του εξελικτικού κενού στους «συμβατικούς» υπεργίγαντες. Οι επιστήμονες ξεκίνησαν να παρατηρούν το άστρο τη δεκαετία του 1980 και , όπως αναφέρουν σήμερα, η θερμοκρασία στην επιφάνειά του έχει αυξηθεί κατά τρεις χιλιάδες βαθμούς Κελσίου έχοντας φτάσει τους 8 χιλιάδες βαθμούς Κελσίου. «Προβληματιζόμαστε έντονα με τις τρομακτικές μεταβολές που έχουν συμβεί στο άστρο μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα» αναφέρει ο Αλεξ Λομπέλ, του Βασιλικού Παρατηρητηρίου του Βελγίου (ROB) που είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η ανακάλυψη θεωρείται σημαντική διότι προσφέρει νέα στοιχεία σε ό,τι αφορά την κατανόηση των υπεργιγάντων για τους οποίους σήμερα γνωρίζουμε λίγα. Η έρευνα για το HR 8752 δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomy and Astrophysics». Γράφημα στο οποίο απεικονίζονται οι διαφορές στη θερμότητα και στη λαμπρότητα του υπεργίγαντα HR 8752 από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=487927 Το NGC 604 είναι ένα γιγάντιο εργοστάσιο παραγωγής άστρων. Ενα από τα πιο δραστήρια και εντυπωσιακά νεφελώματα του Σύμπαντος κατέγραψε ο φακός του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Πρόκειται για το NGC 604 που βρίσκεται στον γαλαξία M33, ένα από τους γαλαξίες του Τοπικού Σμήνους γαλαξιών στον οποίο ανήκει και ο δικός μας γαλαξίας. Το NGC 604 έχει σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων ηλικία περίπου τριών εκατομμυρίων ετών και είναι ένα γιγάντιο εργοστάσιο παραγωγής άστρων. Αν και τα περισσότερα άστρα που έχουν γεννηθεί εκεί βρίσκονται σε βρεφική ηλικία εντούτοις τα περισσότερα είναι εξαιρετικά λαμπρά ενώ άλλα αναπτύχθηκαν ταχύτατα και έφτασαν σε τόσο μεγάλο μέγεθος που τελικά κατέρρευσαν και καταστράφηκαν σε εκρήξεις σουπερνόβα. Οι επιστήμονες έκαναν μια ακόμη ενδιαφέρουσα όσο και εντυπωσιακή ανακάλυψη μελετώντας το νεφέλωμα. Διαπίστωσαν ότι σε μια περιοχή όπου υπάρχουν συγκεντρωμένα τα πιο λαμπρά άστρα του το φως που εκπέμπεται έχει τόση ενέργεια ωστε να δημιουργηθεί εκεί ένα από τα μεγαλύτερα νέφη ιονισμένου υδρογόνου που έχει εντοπιστεί μέχρι στιγμής στο Σύμπαν http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=488674

H ΝΑΣΑ θα ωθήσει σε συντριβή στη Σελήνη τα δύο διαστημικά σκάφη. Οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ δήλωσαν ότι θα οδηγήσουν σε συντριβή στην επιφάνεια της Σελήνης τις δύο διαστημικές «ομπρέλες» Ebb и Flow, στις οποίες έχουν εξαντληθεί τα καύσιμα. Τα διαστημικά σκάφη αναμένεται να συντριβούν στη Σελήνη στις 17 Δεκεμβρίου. Το σύννεφο αερίων και συντριμμιών, που αναπόφευκτα θα υψωθεί μετά τη σύγκρουση των σκαφών-ομπρελών με τη Σελήνη, θα αναλυθεί για το ενδεχόμενο να υπάρχουν σε αυτό νερό ή άλλα αιωρούμενα στοιχεία. Αποτέλεσμα της λειτουργίας των «ομπρελών» ήταν να συγκροτήσουν οι επιστήμονες έναν μέγιστης δυνατής ακρίβειας χάρτη των πεδίων βαρύτητας της Σελήνης, με τη βοήθεια του οποίου σκοπεύουν να διευκρινίσουν τις λεπτομέρειες της εσωτερικής δομής του δορυφόρου, καθώς και να διασταυρώσουν ορισμένες υποθέσεις για τη γέννηση και την εξέλιξη της Σελήνης. Οι υπεύθυνοι της αποστολής αναζητούν το πιο ενδεδειγμένο σημείο για να οδηγήσουν σε συντριβή τους δίδυμους δορυφόρους. Θέλουν να τους καταρρίψουν σε κάποιο σημείο που να βρίσκεται μακριά από απομεινάρια άλλων διαστημικών αποστολών που βρίσκονται πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης ώστε να μην υπάρξει καμία πιθανότητα να πέσουν πάνω τους. Εχει ήδη επιλεγεί μια περιοχή σε ένα όρος της Σελήνης στον Βόρειο Πόλο αλλά μέχρι τη Δευτέρα που έχει προγραμματιστεί η καταστροφή των δύο δορυφόρων τα στελέχη της αποστολής θα αναζητούν το καταλληλότερο «νεκροταφείο». http://greek.ruvr.ru/2012_12_13/97891629/

Όλα τα θεμελιώδη σωματίδια της ύλης «έχουν ήδη ανακαλυφθεί» Από πόσα διαφορετικά θεμελιώδη σωματίδια αποτελείται η ύλη γύρω μας; Το ερώτημα απασχολεί τους φυσικούς εδώ και καιρό. Τώρα, Ευρωπαίοι ερευνητές εκτιμούν ότι, εφόσον ευσταθούν οι τελευταίες μετρήσεις στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN, το Σύμπαν δεν κρύβει άλλα τέτοια σωματίδια πέρα από τα 12 είδη που γνωρίζουμε. Και η βεβαιότητα για αυτό το συμπέρασμα φτάνει το 99,99999 τοις εκατό. Ό,τι υπάρχει στο Σύμπαν πιστεύεται ότι αποτελείται από θεμελιώδη σωματίδια τα οποία χωρίζονται χονδρικά σε δύο κατηγορίες: Η πρώτη είναι τα μποζόνια, τα οποία λειτουργούν ως φορείς των φυσικών δυνάμεων (για παράδειγμα, το φωτόνιο είναι φορέας της ηλεκτρομαγνητικής δύναμης). Η δεύτερη είναι τα φερμιόνια, τα οποία είναι συστατικά της ύλης. Για παράδειγμα, το ηλεκτρόνιο είναι φερμιόνιο, ενώ τα πρωτόνια και τα νετρόνια στον πυρήνα των ατόμων αποτελούνται από συνδυασμούς διαφορετικών φερμιονίων που ονομάζονται κουάρκ. Σύμφωνα με το Καθιερωμένο Μοντέλο της σωματιδιακής φυσικής , η ύλη στο Σύμπαν αποτελείται από 12 είδη φερμιονίων. Αν συνυπολογίσουμε και τις διάφορες «ποικιλίες» κάθε είδους, προκύπτουν συνολικά 48 διαφορετικά φερμιόνια. Άραγε, υπάρχουν στο Σύμπαν κι άλλα είδη φερμιονίων που περιμένουν να ανακαλυφθούν; Η απάντηση είναι όχι, σύμφωνα τουλάχιστον με μελέτη που δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση Physical Review Letters. http://prl.aps.org/abstract/PRL/v109/i24/e241802 Η ομάδα του Μάρτιν Βίμπους, ερευνητή του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καρλσρούης, κατέληξε στο καθησυχαστικό αυτό συμπέρασμα βασιζόμενη στα τελευταία ευρήματα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN. Φέτος τον Απρίλιο, οι ερευνητές του CERN προχώρησαν στην ιστορική ανακοίνωση ότι ανίχνευσαν ένα νέο σωματίδιο το οποίο είναι πιθανότατα το περιβόητο μποζόνιο του Χιγκς. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι η μάζα αυτού σωματιδίου είναι περίπου 136 GeV (γιγαηλεκτρονιοβόλτ, μονάδα μέτρησης της ενέργειας, η οποία σύμφωνα με τον Άινσταϊν είναι ισοδύναμη με την ύλη). Η νέα μελέτη βασίζεται σε δύο παραδοχές: πρώτον, αν υπάρχουν άγνωστα φερμιόνια η μάζα τους θα είναι μεγάλη, τόσο μεγάλη ώστε τα σωματίδια αυτά δεν θα μπορούσαν να παραχθούν με τους σημερινούς επιταχυντές. Η δεύτερη παραδοχή είναι ότι το Χιγκς έχει πράγματι τη μάζα που μετρήθηκε στο CERN. Συνδυάζοντας δεδομένα από τον LHC, τον αμερικανικό επιταχυντή Tevatron και άλλα πειράματα, οι ερευνητές υπολογίζουν ότι, αν υπήρχαν άγνωστα φερμιόνια, θα αλληλεπιδρούσαν με το Χιγκς, θα άλλαζαν τις ιδιότητές του και θα εμπόδιζαν έτσι την παρατήρησή του. Με άλλα λόγια, το γεγονός ότι ανακαλύψαμε το Χιγκς σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άγνωστα φερμιόνια. Μάλιστα, το τελικό συμπέρασμα της στατιστικής ανάλυσης είναι ότι η ύπαρξη νέων φερμιονίων μπορεί να αποκλειστεί με ακρίβεια 5,3σ (τυπική απόκλιση), δηλαδή με βεβαιότητα 99,99999%. Το αποτέλεσμα αυτό σίγορα φέρνει ανακούφιση στους σωματιδιακούς φυσικούς. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι όλα τα μυστήρια της ύλης έχουν λυθεί. Μερικά φλέγοντα ερωτήματα που μένει να απαντηθούν: Γιατί άραγε η φύση φύση χρειάζεται 12 είδη φερμιονίων και όχι λιγότερα; Γιατί το Σύμπαν αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από ύλη και όχι από αντιύλη; Και ποια είναι η φύση της αόρατης «σκοτεινής ύλης», η οποία αλλά είναι πέντε φορές περισσότερη στο Σύμπαν από την η ύλη που βλέπουμε; Αν είμαστε τυχεροί, ο LHC θα μπορέσει να δώσει λύση σε κάποια από αυτά τα μυστήρια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231226571 Δείτε ακόμα: Ερωτήσεις και απαντήσεις για το μποζόνιο του Χιγκς http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231203470 Δείτε ακόμα: Τι μένει να ανακαλύψει ο LHC μετά το «σωματίδιο του Θεού» http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231226571

«Στενό πέρασμα» του αστεροειδή Τουτάτι κοντά από τη Γη. Ένας μεγάλος αστεροειδής που βρίσκεται σε σχεδόν ίδια τροχιά με τη Γη, θα κάνει ένα «στενό» πέρασμα γύρω από τον πλανήτη μας, αλλά δεν υπάρχει καμία πιθανότητα σύγκρουσης, τουλάχιστον για τα επόμενα μερικές εκατοντάδες χρόνια, δήλωσαν την Τετάρτη οι αστρονόμοι της NASA. «Δεν υπάρχει κίνδυνος σύγκρουσης με τη Γη. Γνωρίζουμε ότι δεν θα χτυπήσει τη Γη για εκατοντάδες χρόνια. Όμως οι νέες παρατηρήσεις θα μας επιτρέψουν να προβλέψουμε την τροχιά του για πολύ μεγάλο διάστημα μελλοντικά», ανέφερε σε δήλωση του ο αστρονόμος της NASA, Λανς Μπένερ. Ο αστεροειδής, που ονομάζεται Τουτάτις προσεγγίζει τη Γη κάθε τέσσερα χρόνια. Κατά την πλησιέστερη προσέγγιση του, την Τετάρτη, ο «ουράνιος βράχος » θα περάσει περίπου 4,3 εκατομμύρια μίλια (7.000.000 χιλιόμετρα) από τη Γη, απόσταση η οποία είναι περίπου 18 φορές μεγαλύτερη από ότι η απόσταση της Γης από το φεγγάρι. Σύμφωνα με τη NASA πάντως ο αστεροειδείς διαμέτρου 4,3 χιλιομέτρων που είναι σε τροχιά στενά συνδεδεμένος με τη Γη, θεωρείται δυνητικά ένα επικίνδυνο ουράνιο αντικείμενο για το μέλλον. Ο Τουτάτις εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 1934 και η τροχιά του επιβεβαιώθηκε το 1989. Το 2004, ο αστεροειδής πέρασε από τη Γη μόλις τέσσερις φορές πιο μακριά από ότι βρίσκεται η Γη από το φεγγάρι, πολύ πιο κοντά δηλαδή από ότι το πέρασμά του αυτή την φορά. Οι αστρονόμοι χρησιμοποιώντας ραντάρ και οπτικά τηλεσκόπια, λαμβάνουν την όσο το δυνατόν καλύτερη οπτική γωνία για τη θέση του Τουτάτις, την ασυνήθιστη περιστροφή του και την πορεία πτήσης του, ώστε να εκτιμήσουν πού θα ταξιδεύει στο μέλλον. Πηγή: ΑΜΠΕ Εικόνες του αστεροειδή Τουτάτι. http://www.google.gr/search?q=toutatis+asteroid&hl=el&tbo=u&site=webhp&tbm=isch&source=univ&sa=X&ei=I7vJUOzmO4TS0QXP5YCQCQ&ved=0CEsQsAQ&biw=1024&bih=545 http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_13/12/2012_474201

Βίντεο: η αυτο-προσωπογραφία του Curiosity. To animation που ακολουθεί δείχνει το πως κινήθηκε η κάμερα MAHLI (Mars Hand Lens Image), που βρίσκεται στο άκρο του βραχίονα του διαστημικού ρόβερ Curiosity, ώστε να φωτογραφίσει από διάφορες οπτικές γωνίες τον εαυτό του. Aπό τον συνδυασμό αυτών των φωτογραφιών προέκυψε η αυτο-προσωπογραφία του …. http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=C-7lA30cUJQ

Οδηγώντας αυτοκίνητο στη Σελήνη. Σαν σήμερα, πριν από σαράντα χρόνια, στις 11 Δεκεμβρίου 1972, ο αστροναύτης Eugene Α. Cernan, οδηγεί πάνω στη Σελήνη το ειδικά κατασκευασμένο ρόβερ για την αποστολή Απόλλων 17. Στο rover δεν είχει φορτωθεί ακόμη ο εξοπλισμός του. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον αστροναύτη Harrison H . Schmitt. Η αποστολή Απόλλων 17 ήταν η τελευταία φορά που πάτησε ο άνθρωπος στη Σελήνη. http://physicsgg.me/2012/12/11/%ce%bf%ce%b4%ce%b7%ce%b3%cf%8e%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7/

Πινακας των εξωπλανητων και τα ηλιοβασιλέματα σε υποψηφίους για ζωή πλανήτες.