Δροσος Γεωργιος

H ιστορία της ανθρώπινης ύπαρξης σε ένα λεπτό.

Εντοπίστηκε ένα άγνωστο είδος πλανητικού νεφελώματος. Το Fleming 1 είναι ένα πλανητικό νεφέλωμα στον αστερισμό του Κενταύρου που ήταν εδώ και πολλά χρόνια γνωστό στους επιστήμονες αλλά αποτελούσε μέχρι σήμερα έναν κοσμικό γρίφο εξαιτίας των ασυνήθιστων για πλανητικό νεφέλωμα χαρακτηριστικών του. Διεθνής ομάδα αστρονόμων κατάφερε να διεισδύσει στο εσωτερικό του και να αποκαλύψει τα μυστικά του. Οπως διαπιστώθηκε, στο κέντρο του υπάρχει ένα ζευγάρι άστρων που κινούνται σε κοντινή τροχιά το ένα γύρω από το άλλο. Η αλληλεπίδραση των δύο άστρων δημιουργεί ένα νεφέλωμα με χαρακτηριστικά που δεν έχουν εντοπισθεί μέχρι σήμερα σε κάποιο άλλο πλανητικό νεφέλωμα. Από τον πυρήνα του νεφελώματος εκπέμπονται αέρια με τέτοιον τρόπο ώστε οι ειδικοί του προσέδωσαν τον χαρακτηρισμό του «κοσμικού ψεκαστήρα». Ενα πλανητικό νεφέλωμα αποτελείται από ένα επεκτεινόμενο κέλυφος ιονισμένου αερίου που αποβάλλεται από άστρα τα οποία βρίσκονται στα τελευταία στάδια της ζωής τους. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα πλανητικά νεφελώματα μπορεί να παίζουν κρίσιμο ρόλο στη χημική εξέλιξη ενός γαλαξία. Το Fleming 1 ανακαλύφθηκε πριν από περίπου έναν αιώνα από την ερασιτέχνη αστρονόμο Ουιλιαμίνα Φλέμινγκ. Με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου VLT στο Νότιο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο (ESO) οι αστρονόμοι κατάφεραν να μελετήσουν σε βάθος το Fleming 1 και να αποκαλύψουν τα μυστικά του. «Η πηγή των περίπλοκων και πανέμορφων σχημάτων που παίρνει το Fleming 1 αποτελούσε για δεκαετίες αντικείμενο αντικρουόμενων επιστημονικών προσεγγίσεων. Οι παρατηρήσεις και οι προσομοιώσεις που κάναμε αποκάλυψαν την ύπαρξη ενός ασυνήθιστου αστρικού συστήματος. Η παρουσία ενός ζεύγους άστρων στο εσωτερικό του νεφελώματος είχε προταθεί και στο παρελθόν. Οι θεωρίες αυτές όμως έκαναν λόγο για δύο άστρα που κινούνταν σε πολύ μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Εμείς εισχωρήσαμε στην καρδιά του νεφελώματος και διαπιστώσαμε την ύπαρξη των δύο άστρων που κινούνται πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Καταφέραμε να μελετήσουμε με μεγάλη λεπτομέρεια αυτό το ασυνήθιστο σύστημα» αναφέρει ο Χένρι Μπόφιν, αστρονόμος του Νότιου Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου και επικεφαλής της διεθνούς ερευνητικής ομάδας που διενήργησε τη μελέτη. Δορυφόρο ετοιμάζεται να εκτοξεύσει το Ιράν με πύραυλο στερεών καυσίμων. Δορυφόρο ετοιμάζεται να εκτοξεύσει το Ιράν με πύραυλο στερεών καυσίμων σύμφωνα με τον διοικητή των Φρουρών της Επανάστασης Mohammad Ali Jafari. Το Ιράν έχει ήδη εκτοξεύσει στο διάστημα δορυφόρους αλλά αυτή την φορά η συσκευή θα έχει βάρος άνω των 100 κιλών που ήταν και το βάρος του προηγούμενου δορυφόρου. Σημειώνεται ότι ο προηγούμενος πυραυλικός φορέας που είχε στείλει στο διάστημα ιρανικούς δορυφόρους ήταν υγρών καυσίμων. Αυτή την φορά όπως αναφέρθηκε θα είναι στερεών καυσίμων γεγονός που σηματοδοτεί μία σημαντική ποιοτική διαφορά όσον αφορά την εξέλιξη της πυραυλικής τεχνολογίας του Ιράν. Συνολικά μέχρι σήμερα το Ιράν έχει εκτοξεύσει τρείς δορυφόρους με τον πύραυλο Safir Τρισδιάστατος εκτυπωτής «κατασκευάζει» ανταλλακτικά για διαστημόπλοια. Σύμφωνα με το BBC, ο νέος τρισδιάστατος - και... πολυδιάστατος λειτουργικά - εκτυπωτής αναπτύσσεται στο εξειδικευμένο στο διάστημα και τους αμυντικούς πυραύλους αρχηγείο του στρατού των ΗΠΑ, στην Αλαμπάμα. Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές δημιουργούν αντικείμενα «λιώνοντας» και σχηματοποιώντας πλαστικό, σύμφωνα με τις οδηγίες που λαμβάνουν από ένα αρχείο πληροφοριών και εντολών. Ήδη, αρκετοί τρισδιάστατοι εκτυπωτές κυκλοφορούν στην αγορά και πολλοί κατασκευαστές και εταιρείες που πραγματοποιούν επιστημονικές μελέτες τους χρησιμοποιούν προκειμένου να πάρουν «σάρκα και οστά» τα πρωτότυπα σχέδιά τους. Σύμφωνα με τον αμερικανικό στρατό, ο νέος τρισδιάστατος εκτυπωτής θα κοστίζει μόλις 695 δολάρια, την ώρα που στην αγορά κυκλοφορούν μοντέλα που φτάνουν τις 3.000 δολάρια. «Η ικανότητα να κατασκευάζεις γρήγορα και φθηνά ανταλλακτικά είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα στον πόλεμο» τονίζει ο Σάνον Μπέρι, ερευνητής και αναλυτής στο αρχηγείο του αμερικανικού στρατού στην Αλαμπάμα. Ο ίδιος συμπληρώνει ότι «ανταλλακτικά για διαστημικά και πολεμικά συστήματα παρουσιάζουν συχνά βλάβες και με δεδομένο ότι τα περισσότερα παράγονται στο εξωτερικό απαιτείται πολύς χρόνος για την αγορά και την εισαγωγή τους». Μελλοντικά, ο τρισδιάστατος εκτυπωτής θα αξιοποιηθεί από τις αμερικανικές δυνάμεις στις βάσεις αλλά και τις πολεμικές τους επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Μάλιστα, όπως τονίζει ο Σάνον Μπέρι, οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές έχουν την δυνατότητα να αυτοεπιδιορθώνονται, κατασκευάζοντας οι ίδιοι εκείνα τα λειτουργικά κομμάτια τους που παρουσιάζουν βλάβες.

Το Σύμπαν τρέχει... Διεθνής ομάδα αστρονόμων κατάφερε να «χαρτογραφήσει» την εξέλιξη του Σύμπαντος και να αποκαλύψει τον ρυθμό της ανάπτυξης και ειδικά της διαστολής του. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι μετά τη Μεγάλη Εκρηξη το Σύμπαν άρχισε να διαστέλλεται χωρίς ωστόσο να γνωρίζουμε μέχρι σήμερα με ακρίβεια τα στάδια της ανάπτυξής του στον χώρο. Η νέα μελέτη πήγε πολύ πίσω το ρολόι του χρόνου και αποκάλυψε τους ρυθμούς αυτής της ανάπτυξης. Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης η διαστολή του Σύμπαντος δεν ήταν γραμμική αλλά όπως αναφέρουν οι ερευνητές έμοιαζε με την κίνηση στα τρενάκια ταχύτητας των λούνα παρκ. Η διαστολή ξεκίνησε με αργό ρυθμό και κάποια στιγμή έκανε την εμφάνιση της η μυστηριώδης σκοτεινή ενέργεια που έδωσε στο Σύμπαν την ώθηση που χρειαζόταν για να αρχίσει να διαστέλλεται με ταχύτητα και οι γαλαξίες να αρχίσουν να απομακρύνονται με επιτάχυνση ο ένας από τον άλλον. Ερευνητές που εργάζονται στο πρόγραμμα BOSS (Φασματοσκοπική Έρευνα Ταλάντωσης Βαρυονίων) μελετούν τα κοσμικά αντικείμενα που είναι γνωστά με τον όρο κβάζαρ. Βασικό εργαλείο του προγράμματος είναι το τηλεσκόπιο Sloan Foundation Telescope στο Νέο Μεξικό. Το πρόγραμμα BOSS ξεκίνησε το 2009 και η διάρκεια του είναι πενταετής. Σε αυτό συμμετέχουν 63 επιστήμονες από εννέα χώρες οι οποίοι έχουν μελετήσει μέχρι στιγμής περισσότερα από 50 χιλιάδες κβάζαρ. Τελικός στόχος είναι ο αριθμός των κβάζαρ που θα μελετηθούν να αγγίζει τις 160 χιλιάδες. Η μελέτη των κβάζαρ επέτρεψε στους ερευνητές να χαρτογραφήσουν τα νέφη του υδρογόνου στο Διάστημα. Η τρισδιάστατη κατανομή των νεφών υδρογόνου χρησιμοποιήθηκε ως ένα είδος «ιχνηλάτη» της επιρροής που είχε η σκοτεινή ενέργεια στην εξέλιξη του Σύμπαντος. Σύμφωνα με το Καθιερωμένο Μοντέλο Κοσμολογίας η σκοτεινή ενέργεια (μαζί με τη σκοτεινή ύλη) αποτελεί το 96% του Σύμπαντος. Τα κβάζαρ είναι μακρινά και λαμπρά αντικείμενα του Σύμπαντος, που το καθένα εκπέμπει ενέργεια εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από έναν γιγάντιο γαλαξία. Πρωτοανακαλύφθηκαν το 1960, όταν οι αστρονόμοι έψαχναν για πολύ ισχυρές ραδιοπηγές. Γι' αυτόν το λόγο ονομάστηκαν QUAsi-stellAR (ημιαστρικές ραδιοπηγές) ή ημιαστέρες. Σήμερα ξέρουμε πως δεν έχουν καμιά ομοιότητα με τους αστέρες αν και στις φωτογραφίες μοιάζουν. Η μελέτη τους είναι σπουδαία λόγω της εικόνας που σχηματίζουμε για τα αρχαιότερα αντικείμενα του Σύμπαντος. Δημιουργήθηκαν στο αρχέγονο Σύμπαν και η ηλικία τους συγκρίνεται με αυτή του ίδιου του Σύμπαντος. Αν και υπήρχαν πολλές θεωρίες για την προέλευσή τους η κυρίαρχη επιστημονική άποψη είναι πως τα κβάζαρ είναι πυρήνες γαλαξιών που περιέχουν στο κέντρο τους μια μεγάλη μαύρη τρύπα. Σύμφωνα με τους ερευνητές μετά τη Μεγάλη Εκρηξη που υπολογίζεται ότι συνέβη πριν από περίπου 13.7 δισ. έτη υπήρξε ταχεία διαστολή του Σύμπαντος όμως τρία δισ. έτη αργότερα ο ρυθμός διαστολής άρχισε να μειώνεται σταδιακά και να υπάρχει επιβράδυνση. Οπως αναφέρει η μελέτη, λίγο αργότερα θα κάνει την καταλυτική εμφάνισή της η σκοτεινή ενέργεια που θα δώσει την απαραίτητη ώθηση στους γαλαξίες ώστε να αρχίσουν να απομακρύνονται με ταχύτητα ο ένας από τον άλλο. «Τώρα για πρώτη φορά βλέπουμε την εφηβεία του Σύμπαντος στην εποχή λίγο πριν ξεκινήσει η ραγδαία ανάπτυξή του. Αν σκεφτούμε το Σύμπαν ως τρενάκι του λούνα παρκ τότε αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη ράγα της καθόδου και τρέχουμε με επιτάχυνση. Η μελέτη που κάναμε δείχνει πότε το Σύμπαν βρισκόταν στη ράγα της ανόδου και ο αργός ρυθμός επέκτασής του οφειλόταν στις βαρυτικές δυνάμεις που επιδρούσαν αρνητικά στην ταχύτητά του» αναφέρει ο Ματ Πιέρι, του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. H μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics». Καλλιτεχνική απεικόνιση στην οποία καταγράφεται η εξέλιξη του Σύμπαντος. Ακτίνες φωτός από μακρινά κβάζαρ (οι κουκκίδες αριστερά) απορροφώνται μερικώς καθώς περνούν μέσα από νέφη διαγαλαξιακού υδρογόνου (κέντρο): CREDIT: Zosia Rostomian, LBNL; Nic Ross, BOSS Lyman-alpha team, LBNL; and Springel et al, Virgo Consortium and the Max Planck Institute for Astrophysics

Μερικά ακόμη για το Curiosity. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=483365

Η αποστολή BepiColombo που θα εξερευνήσει τον Ερμή. O Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στη δημοσιότητα λεπτομέρειες της αποστολής BepiColombο. Η αποστολή θα έχει ως στόχο την εξερεύνηση και χαρτογράφηση του πλανήτη Ερμή. Το σκάφος θα είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε να αντέχει τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στον πλανήτη. Σύμφωνα με τους κατασκευαστές του, το BepiColombο θα μπορεί να αντέχει και να λειτουργεί χωρίς πρόβλημα σε θερμοκρασίες 430 βαθμών Κελσίου. Η κατασκευή του σκάφους την οποία έχει αναλάβει ο ευρωπαϊκός κολοσσός αεροδιαστημικής τεχνολογίας EADS Astrium ολοκληρώθηκε και το BepiColombo παρουσιάστηκε πριν από λίγα 24ωρα στους εκπροσώπους των ΜΜΕ. Αυτό που απομένει είναι τοποθετηθούν στο σκάφος ορισμένα από τα όργανα που θα το εξοπλίσουν. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό της ESA το BepiColombο θα ξεκινήσει το ταξίδι του για τον Ερμή το 2014. Ο Ερμής είναι ο κοντινότερος στον Ηλιο πλανήτης. Είναι ο λιγότερο εξερευνημένος βραχώδης πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος γι αυτό και η αποστολή κρίνεται ως ιδιαίτερα σημαντική. Το BepiColombο είναι το τρίτο σκάφος που θα ταξιδέψει στον Ερμή για να τον μελετήσει. Η προσπάθεια των κατασκευαστών ήταν ιδιαίτερα δύσκολη αφού το σκάφος θα δέχεται θερμότητα τόσο από τον Ηλιο όσο και από τον ίδιο τον Ερμή. Ετσι είναι σχεδιασμένο με τέτοιον τρόπο ώστε παρά τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες στις οποίες θα είναι εκτεθειμένο να διατηρεί στο εσωτερικό του θερμοκρασίες 30 βαθμών Κελσίου για να μην υποστούν κάποια ζημιά τα όργανά του. Το BepiColombο θα φέρει ένα μεγάλο σύστημα ψύξης (η διάμετρος του οποίου θα είναι περίπου 4 μέτρα) ώστε να διατηρεί χαμηλά τη θερμοκρασία στο εσωτερικό του. Το BepiColombο θα κάνει πλήθος ερευνών στον Ερμή. Ανάμεσα στα άλλα θα τραβήξει μεγάλης λεπτομέρειας φωτογραφίες της επιφάνειας του Ερμή (τις πιο λεπτομερείς μέχρι σήμερα) και θα προσπαθήσει να διαπιστώσει από τι είναι φτιαγμένη η επιφάνεια του πλανήτη. Το BepiColombo θα κουβαλάει μαζί του και έναν μικρό Ιαπωνικό δορυφόρο που θα απελευθερωθεί μόλις το σκάφος μπει σε τροχιά στον Ερμή. Ο δορυφόρος θα μελετήσει το μαγνητικό πεδίο του Ερμή.

Σύστημα «διαπλανητικού Διαδικτύου» δοκιμάστηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μια «διαπλανητική» εκδοχή του Διαδικτύου, η οποία βασίζεται σε διαφορετικό πρωτόκολλο επικοινωνίας, δοκιμάστηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) με την προοπτική να γίνει το στάνταρτ για τις διαστημικές επικοινωνίες του μέλλοντος. Το πλήρωμα του ISS χρησιμοποίησε το σύστημα για να τηλεκατευθύνει ένα μικρό τροχοφόρο ρομπότ στη Γερμανία. Το Διαδίκτυο βασίζεται στο λεγόμενο Διαδικτυακό Πρωτόκολλο, ή IP, το οποίο είναι σχεδιασμένο να διαβιβάζει πακέτα δεδομένων μέσω συνδέσεων που παραμένουν μόνιμα ενεργές. Αν η σύνδεση χαθεί, τα δεδομένα πρέπει να μεταδοθούν από την αρχή. Γεωμαγνητικές καταιγίδες, βλάβες και άλλοι παράγοντες που διακόπτουν την απευθείας σύνδεση καθιστούν προβληματική τη χρήση του IP έξω από τον πλανήτη. Η λύση είναι το πρωτόκολλο DTN (Disruption Tolerant Networking, δικτύωση με ανοχή στις διακοπές) που αναπτύχθηκε από τη NASA σε συνεργασία με την ESA, την ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία. http://www.nasa.gov/mission_pages/station/research/experiments/DTN.html Στη δοκιμή του DTN που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Νοεμβρίου, η κυβερνήτης του σταθμού Σουνίτα Ουίλιαμς χρησιμοποίησε έναν φορητό υπολογιστή για να στείλει εντολές καθοδήγησης σε ένα ρομπότ ρομπότ LEGO, το οποίο βρισκόταν στο Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας. «Το πειραματικό πρωτόκολλο που δοκιμάσαμε θα μπορούσε μια μέρα να χρησιμοποιείται από αστροναύτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Άρη προκειμένου να χειρίζονται ρομπότ στο έδαφος. Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει από τη Γη, χρησιμοποιώντας δορυφόρους ως αναμεταδότες» αναφέρει ανακοίνωση της NASA. Το κύριο χαρακτηριστικό του DTN είναι ότι, σε περίπτωση διακοπής της σύνδεσης, τα πακέτα δεδομένων αποθηκεύονται προσωρινά σε ενδιάμεσους κόμβους και προωθούνται στον τελικό προορισμό τους όταν η σύνδεση ξανανοίξει. Το Αμούρ και το «Ανγκαρά» Το κοσμοδρόμιο «Βοστότσνι», η ενεργή κατασκευή του οποίου ξεκίνησε το 2011, πρέπει να είναι έτοιμο για την πρώτη εκτόξευση το 2015. Το «Βοστότσνι» θα χρησιμοποιείται ως εξέδρα εκτόξευσης για το συγκρότημα «Ανγκαρά» το οποίο ακόμη αναπτύσσεται. Με όλα αυτά, υπό ερώτηση βρίσκεται το μέλλον του Μπαϊκονούρ, γεγονός το οποίο προκαλεί την ανησυχία του Καζακστάν. Όπως αναμένεται, η πρώτη εκτόξευση από το «Βοστότσνι» πρέπει να πραγματοποιηθεί το 2015, και θα είναι η εκτόξευση του «Σογιούζ-2». Μετά από το «Βοστότσνι» θα πρέπει να εκτοξευθεί το «Ανγκαρά». Και εδώ παρουσιάζονται μερικές δυσκολίες. Η οικογένεια των πυραύλων-φορέων «Ανγκαρά», η οποία περιλαμβάνει μερικές παραλλαγές για διάφορα φορτία, αναπτύσσεται από το 1995. Αναμένεται, πως η πρώτη του εκτόξευση από το κοσμοδρόμιο «Πλεσέτσκ» θα πρέπει να πραγματοποιηθεί το 2013. Οι σκεπτικιστές έχουν αμφιβολίες σχετικά με το ότι οι κατασκευαστές θα προλάβουν να μείνουν στα δηλωμένα χρονικά πλαίσια της πρώτης εκτόξευσης. Ταυτόχρονα στο «Ανγκαρά» αναθέτουν πολλές ελπίδες: πρέπει όχι μόνο να αντικαταστήσει το βαρύ «Προτόν» σαν ένας πιο ασφαλής πύραυλος-φορέας (το «Ανγκαρά» λειτουργεί με οξυγόνο και κηροζίνη) αλλά και μελλοντικά να γίνει η βάση του σεληνιακού προγράμματος. Με αυτόν τον τρόπο το κοσμοδρόμιο «Βοστότσνι» και ο πύραυλος-φορέας «Ανγκαρά» μπορεί να γίνουν τα νέα βασικά στοιχεία του μελλοντικού διαστημικού προγράμματος της Ρωσίας (δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί). Εν των μεταξύ, η κατασκευή του «Βοστότσνι» προκαλεί μεγάλη ανησυχία στο Καζακστάν. Αρχικά σχεδιάζονταν, πως το κύριο μέρος εκτόξευσης του «Ανγκαρά» θα είναι το πυραυλικό διαστημικό συγκρότημα «Μπαϊτερέκ» στο Μπαϊκονούρ, ένα κοινό ρώσο-καζακστανικό έργο. Όμως οι προθεσμίες κατασκευής του συνεχώς παρατείνονται, γεγονός το οποίο στα πλαίσια της δραστηριοποίησης των εργασιών στο «Βοστότσνι» μοιάζει με την εξασθένηση ενδιαφέροντος για το «Μπαϊτερέκ» - και στο μέλλον και για το Μπαϊκονούρ. Είναι κατανοητό, γιατί το Μπαϊκονούρ δεν αποτελεί την πιο βολική λύση ως κοσμοδρόμιο: βρίσκεται σε έδαφος ξένου κράτους, αυξάνεται το κόστος ενοικίου, εξάρτηση από την πολιτική κατάσταση. Όμως το Μπαϊκονούρ ήταν ενσωματωμένο στο προηγούμενο διαστημικό πρόγραμμα, το οποίο καθορίζονταν σε μεγάλο βαθμό από αυτό. Το «Βοστότσνι» και το «Ανγκαρά» - είναι οι νέοι «κύβοι» σε αυτό το κατασκεύασμα. Το τι μπορεί να κατασκευαστεί από αυτά θα προσδιοριστεί στο εγγύς μέλλον. Κίνα: Στις αρχές Ιουνίου 2013 η εκτόξευση επανδρωμένου διαστημικού σκάφους. Για τις αρχές Ιουνίου 2013 προγραμματίζει η Κίνα την εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Σενζού-10, ανακοίνωσε αξιωματούχος υπεύθυνος για το επανδρωμένο διαστημικό πρόγραμμα της χώρας, σύμφωνα με το πρακτορείο Νέα Κίνα. Η αποστολή αυτή σηματοδοτεί ένα βήμα ακόμη προς την εκπλήρωση του στόχου του Πεκίνου να αποκτήσει μεγαλύτερη παρουσία στο διάστημα, στο πλαίσιο του οποίου περιλαμβάνεται και η κατασκευή έως το 2020 ενός διαστημικού σταθμού. Το πλήρωμα του Σενζού-10 θα αποτελείται από μία γυναίκα και δύο άνδρες κοσμοναύτες, όπως διευκρίνισε ο Νιου Χονγκουάνγκ, αναπληρωτής διευθυντής του επανδρωμένου διαστημικού προγράμματος της Κίνας, στο περιθώριο του συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ο Νιου πρόσθεσε εξάλλου ότι αν δεν καταστεί δυνατή η εκτόξευση τον Ιούνιο έχουν προβλεφθεί επόμενες προσπάθειες τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Γαλλικός πύραυλος μετέφερε σε τροχιά δύο τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους. Ο γαλλικός πύραυλος Ariane 5, ο οποίος εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο Κούρου στη γαλλική Γουινέα, μετέφερε επιτυχώς σε τροχιά δύο τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους. Σχετική ενημέρωση δημοσίευσε ο ευρωπαϊκός αεροδιαστημικός όμιλος Arianespace. Ο Ariane 5 μετέφερε σε τροχιά έναν ευρωπαϊκό δορυφόρο, ο οποίος θα εξασφαλίζει την μεταφορά δεδομένων και άλλες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες για τους πελάτες από την Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Αφρική και Κεντρική Ασία. Εκτός τούτων, ο πύραυλος μετέφερε συσκευή από τη Βραζιλία, προοριζόμενη για μετάδοση σήματος δορυφορικής τηλεόρασης και εξασφάλιση τηλεφωνικής επικοινωνίας στη Βραζιλία και σε άλλες χώρες της Νότιας Αμερικής. Από το Μπαϊκανούρ ετοιμάζεται η εκτόξευση μεξικανικού δορυφόρου. O πύραυλος-μεταφορέας «Proton-M» έχει ήδη μεταφερθεί στο κοσμοδρόμιο. Η εκτόξευση έχει οριστεί για τις 27 Δεκεμβρίου και θα είναι η τελευταία για το 2012. Ο δορυφόρος βάρους άνω των 5,5 τόνων κατασκευάζεται από τον αμερικανικό όμιλο Space Systems/Loral. Σχεδιάζεται ότι κατά τη διάρκεια των επόμενων 15 ετών θα παρέχει τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες στους κατοίκους του Μεξικού.

Σαν σήμερα γεννήθηκε το WWW! Στις 12 Νοεμβρίου του 1990, ο επονομαζόμενος και «πατέρας» του Ίντερνετ Τιμ Μπέρνερς Λι ανακαλύπτει τον Παγκόσμιο Ευρύ Ιστό, γνωστότερο με τα αρχικά WWW (World Wide Web), πάνω στον οποίο βασίζεται η λειτουργία του διαδικτύου. Ο Τιμ Μπέρνερς Λι γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 8 Ιουνίου 1955. Φοίτησε στο Queens College της Οξφόρδης. Εκεί κατασκεύασε τον πρώτο του υπολογιστή, με μόνα υλικά παλιά ηλεκτρονικά εξαρτήματα και ένα κολλητήρι. Στο Πανεπιστήμιο, όπου σπούδασε Φυσική, συνελήφθη ως χάκερ με συνέπεια να αποκλειστεί από τη χρήση του πανεπιστημιακού υπολογιστή. Από την Οξφόρδη αποφοίτησε το 1976 και εργάστηκε σε επιχειρήσεις ως προγραμματιστής / σύμβουλος μέχρι το 1980, οπότε και μετακλήθηκε από το CERN, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων, ως Σύμβουλος Μηχανικός Προγραμματισμού. Εκεί επινόησε και το πρόγραμμα Enquire, τον πρόδρομο του Παγκόσμιου Ιστού, που τον βοηθούσε να παρακολουθεί τον τεράστιο αριθμό ερευνητών και προγραμμάτων (projects) του Ιδρύματος. Αυτό το πρόγραμμα ποτέ δε δόθηκε για χρήση στο κοινό. Έφυγε από το CERN σε άλλες εργασίες, για να επιστρέψει εκεί το 1984 και να αναλάβει τα κατανεμημένα συστήματα μεταφοράς επιστημονικών δεδομένων και ελέγχου. Σύντομα βρέθηκε ξανά αντιμέτωπος με το παλιό πρόβλημα χειρισμού του τεράστιου όγκου ερευνητών και προγραμμάτων του Ιδρύματος συν το μάλλον ιδιότροπο σύστημα του CERN για τη διακίνηση επιστημονικών πληροφοριών ανάμεσα στα μέλη του. Άρχισε να οραματίζεται ένα παγκόσμιο σύστημα διακίνησης πληροφοριών, ταχύτερο και ολοσχερώς αποκεντρωμένο, ανεξάρτητο της πλατφόρμας του κάθε υπολογιστή, πολύγλωσσο και χωρίς γραφειοκρατικούς περιορισμούς και καθυστερήσεις. Υπέβαλε ένα υπόμνημα σχετικά με το σχέδιό του στη διοίκηση, αλλά, τότε, δεν πήρε καμία απάντηση. Περιμένοντας να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά προβλήματα της διοίκησης, άρχισε να εργάζεται πάνω στις λεπτομέρειες του συστήματος που είχε σκεφθεί. Έτσι δημιούργησε το πρωτόκολλο http (hypertext transfer protocol), δηλαδή τη «γλώσσα» επικοινωνίας των υπολογιστών στο διαδίκτυο και, παράλληλα, επινόησε ένα τρόπο αναγνώρισης κάθε «εγγράφου», αποδίδοντάς του ένα μοναδικό παγκόσμιο αναγνωριστικό (Universal Resource Identifier), μαζί με ένα αναγνωριστικό διεύθυνσης. Τα δύο αυτά χαρακτηριστικά συνδυάστηκαν και σήμερα αποτελούν το URL Ενιαίο Χαρακτηριστικό Εντοπισμού (Uniform Resource Locator). Το 1990 και συγκεκριμένα το Νοέμβριο, στις 12, ολοκλήρωσε τη δημιουργία του πρώτου προγράμματος περιήγησης (browser), έπρεπε όμως να δημιουργήσει και ένα πρόγραμμα εξυπηρέτησης (server) και μια γλώσσα για την περιγραφή του εγγράφου. Έτσι, επινόησε τη γλώσσα HTML (HyperText Markup Language). Το 1991 τα είχε ετοιμάσει όλα και, μη έχοντας ακόμη επίσημη απάντηση από το CERN, δημιούργησε τον πρώτο server, τον info.cern.ch., διαθέτοντας παράλληλα ελεύθερα το πρόγραμμα περιήγησης και το λογισμικό του server μέσω του Διαδικτύου. Παράλληλα, άρχισε να «διαφημίζει» το δημιούργημά του μέσω των Ομάδων Νέων (Newsgroups). Σύντομα άρχισε να επικοινωνεί με χρήστες και να βελτιώνει τη δημιουργία του, χρησιμοποιώντας τις υποδείξεις τους. Στο μεταξύ, οι χρήστες της νέας υπηρεσίας, που ο ίδιος είχε ονομάσει Παγκόσμιο Ιστό (World Wide Web), άρχισαν να αυξάνονται αλματωδώς, ενώ οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ήταν πολύ πιο εύκολο και εξυπηρετικό να «δημοσιεύουν» τις πληροφορίες τους σε μια ιστοσελίδα , αντί να απαντούν σε πολυάριθμα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή να τις δημοσιεύουν στις ομάδες νέων, των οποίων η κίνηση πολλές φορές τις «έθαβε» (με την έννοια ότι περνούσαν απαρατήρητες). Ενδιαφέρον επίσης έδειξαν για το επίτευγμα του Λι και κυβερνητικές υπηρεσίες. Σύντομα, η κίνηση της νέας υπηρεσίας έγινε τόση, ώστε προέκυψε η ανάγκη δημιουργίας νέου λογισμικού περιήγησης. Ο Marc Andreessen, ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις δημιούργησε το λογισμικό Mosaic, τον πρόγονο του σημερινού λογισμικού περιήγησης Netscape Navigator. Σημαντική συμβολή στο όλο εγχείρημα είχε, επίσης, και η συνεχώς αυξανόμενη δημοτικότητα των Windows της Microsoft με το γραφικό τους περιβάλλον. Η υπηρεσία του Παγκόσμιου Ιστού είναι σήμερα η δημοφιλέστερη στο Διαδίκτυο, με περισσότερες από 25 δισεκατομμύρια δημοσιευμένες σελίδες και περίπου 1,3 δισ. χρήστες παγκοσμίως, αριθμός που αυξάνεται μέρα με την ημέρα. Σήμερα ο Τιμ Μπέρνερς Λι είναι ο Πρόεδρος του W3C Κονσόρτσιουμ του Παγκόσμιου Ιστού, ερευνητής στο ΜΙΤ και έχει πολλές τιμητικές διακρίσεις, μεταξύ πολλών άλλων και Ιππότης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (2004) από την Βασίλισσα της Αγγλίας και παράσημο εξαίρετων υπηρεσιών (Order of Merit) από την ίδια το 2007. Το περιοδικό Time τον κατέταξε ανάμεσα σε ένα από τα 100 λαμπρότερα πνεύματα του αιώνα. Τον Δεκέμβριο του 2004 ονομάσθηκε επίτιμος Καθηγητής στο τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον. Είναι, επίσης, συν-διευθυντής του φορέα «Web Science Research Initiative (WSRI)» (Πρωτοβουλία Επιστημονικής Έρευνας στον Ιστό), που δημιουργήθηκε το 2006. Η επινόηση του Τιμ Μπέρνερς Λι μεταμόρφωσε τον κόσμο, αφού άλλαξε τα στάνταρ όχι μόνο στην ανταλλαγή πληροφοριών, αλλά και σε θέματα της καθημερινότητας, όπως διακίνηση και εμπόριο αγαθών, εκπαίδευση, ταξίδια, ενημέρωση, χρηματοοικονομικές συναλλαγές. Είναι αυτή που πραγματικά άνοιξε το Διαδίκτυο σε πολύ ευρεία μάζα χρηστών σε ολόκληρο τον πλανήτη. [Πηγή tvxs.gr]

Aνθρώπινη αποστολή στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης; Μετά την επανεκλογή του Μπαράκ Ομπάμα η NASA φέρεται να προγραμματίζει νέα ανθρώπινη αποστολή στη Σελήνη, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Συγκεκριμένα, ερευνάται το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός επανδρωμένου φυλακίου και η προγραμματισμένη επίσκεψη σε έναν αστεροειδή το 2025. Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες τα σχέδια αυτά έχουν εγκριθεί από την κυβέρνηση Ομπάμα, αλλά έμειναν στον «πάγο» καθώς περίμεναν να τελειώσει η εκλογική διαδικασία. Το 2010, ο Πρόεδρος Ομπάμα είχε δώσει στην NASA εντολή, να εργαστούν για την αποστολή αστροναυτών σε έναν αστεροειδή που θα περάσει κοντά στη Γη μέχρι το 2025, και στη συνέχεια με κατεύθυνση αποστολών στον Άρη μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030. Για να φτάσει τόσο βαθιά στο χώρο, η Nasa αναπτύσσει τεράστιους πύραυλους (σύστημα εκτόξευσης στο διάστημα SLS) και μια κάψουλα για το πλήρωμα με όνομα Orion που θα είναι είναι έτοιμο να πετάξει το 2021. Τον τελευταίο χρόνο, έχει αρχίσει η διαρροή ότι η NASA θέλει να εξερευνήσει τη Σελήνη σε ένα σημείο που βρίσκεται στην σκοτεινή πλευρά του. Δεν είναι μόνο η NASA που ενδιαφέρεται για την αποστολή αστροναυτών πίσω στο φεγγάρι, επίσης η Κίνα θέλει να γίνει μια παγκόσμια δύναμη στο διάστημα, λένε οι ειδικοί, και οι φιλοδοξίες της πάνε πολύ πιο πέρα ​​από μια συμβολική προσελήνωση.

Γνωρίστε την ESA, την υπηρεσία διαστήματος της Ευρώπης. http://www.esa.int/esaCP/SEM3PK62Q8H_Greece_0.html Συνεργασία Ρωσιας-Η.Π.Α. Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο "Ria Novosti" η πρώτη εκτόξευση του αμερικανικού πυραύλου Taurus II-Antares με κινητήρα NK-33 μπορεί να γίνει ήδη στις αρχές του νέου έτους. Η σχετική συμφωνία επιτεύχθηκε μεταξύ εκπροσώπων της αμερικανικής εταιρείας Aerojet και του εργοστασίου Kuznetsov στη Σαμάρα. Ο κινητήρας ΝΚ-33 είχε σχεδιαστεί για το σοβιετικό διαστημικό πρόγραμμα, όμως η παραγωγή του είχε «παγώσει», καθώς δεν υπήρχαν οι οικονομικοί πόροι για την υλοποίηση του αλλά τώρα οι κινητήρες αυτοί παρουσιάζονται ως οι πλέον αποτελεσματικοί για τη νέα γενεά πυραύλων, τόσο των αμερικανικών, όσο και των ρωσικών Soyuz-1, οι δοκιμές των οποίων επίσης αναμένονται να πραγματοποιηθούν στο αμέσως προσεχές διάστημα. Εκπληκτικό αστρικό «κολάζ» Μια καταπληκτική εικόνα από το αστρικό σμήνος «Κύκνος ΟΒ2» έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Το σμήνος βρίσκεται σε απόσταση 4.700 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Κύκνου. Στο σμήνος έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής 1.450 άστρα τύπου Ο και Β κατηγορίες στις οποίες ανήκουν νεαρά, γιγάντια και υπέρθερμα άστρα. Οι επιστήμονες έχουν στρέψει επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια στο συγκεκριμένο σμήνος για να μελετήσουν αυτά τα άστρα και να διαπιστώσουν τις διεργασίες γέννησης και εξέλιξης τους. Η εικόνα που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA αποτελεί μια σύνθεση εικόνων που έχουν τραβήξει τα διαστημικά τηλεσκόπια Spitzer και Chandra καθώς και το επίγειο Isaac Newton.

Μερικά ακόμη για το άστρο HD 40307 Ο πλανήτης HD40307g έχει επτά φορές τη μάζα της Γης, περιστρέφεται γύρω από το άστρο HD40307 (που ανήκει στον αστερισμό του Οκρίβαντα) σε απόσταση 0,6 αστρονομικές μονάδες με τροχιακή περίοδο 200 ημερών. Ο HD40307g βρίσκεται μέσα στην επονομαζόμενη «κατοικήσιμη ζώνη», δηλαδή σε τέτοια απόσταση από το μητρικό του άστρο που δημιουργεί συνθήκες κατάλληλες για την ανάπτυξη ζωής. Γύρω από το άστρο περιστρέφονται και άλλοι 5 πλανήτες σε πολύ κοντινή απόσταση, που δεν επιτρέπει την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics».

Κοντά στην αποκάλυψη των μυστικών του Κόκκινου Πλανήτη. Οι κάτοικοι της Γης μελετούν τις φωτογραφίες, που ελήφθησαν από το αμερικανικό όχημα επιφανείας του Άρη Curiosity μετά την προσεδάφισή τους στον πλανήτη αυτό. Το ενδιαφέρον για τις φωτογραφίες από το Διάστημα είναι πρωτοφανές. Αποστέλλονται από ιστολόγιο σε ιστολόγιο και δραστήρια συζητούνται στο Διαδίκτυο. Οι φωτογραφίες του αμερικανικού Rover θα μπορέσουν να αποκαλύψουν μερικά από τα μυστικά του Κόκκινου Πλανήτη, είναι βέβαιοι οι επιστήμονες. Πάντως ένα από τα μυστικά του Άρη ήδη αποκαλύφθηκε. Στην πρώτη φωτογραφία, που εστάλη από τον πλανήτη, οι λάτρεις των διαστημικών μυστηρίων διέκριναν μια "κηλίδα" ασαφούς περιγράμματος, αλλά τεράστιου μεγέθους. Στο Διαδίκτυο εμφανίστηκαν αμέσως διάφορες εκδοχές για το τί μπορεί να είναι, από τις συνηθισμένες αντανακλάσεις στο φωτογραφικό φακό έως τους Αρειανούς, που σχεδόν φεύγουν τρέχοντας και κρύβονται βιαστικά από τους Γήινους, που κατέφθασαν. Αλλά οι εμπειρογνώμονες του προγράμματος Curiosity εξήγησαν ότι στις φωτογραφίες απεικονίζεται το σύννεφο της σκόνης, που σήκωσε το όχημα της Rover τη στιγμή της προσεδάφισης. Ωστόσο ακόμη και αν σημάδια ζωής δεν εντοπιστούν στον ίδιο τον πλανήτη, είναι πολύ πιθανό να προσαρμοστεί για να καλύψει τις ανάγκες των κατοίκων της Γης. Από όλους τους πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος, ο Άρης είναι από άποψη συνθηκών ο πιο κοντινός πλανήτης προς τη Γη. Και η μελέτη του Άρη θα επιτρέψει πλήρως να δοθεί απάντηση στο ερώτημα ποιοι είμαστε και από πού προήλθαμε και ακόμη να αναζητήσουμε τα έλλογα αδέλφια μας ή έστω τουλάχιστον τα ίχνη τους. Επιπλέον ο Άρης είναι εκείνος ο πλανήτης, που μπορεί να κατακτηθεί και ως εκ τούτου να διευρύνει το χώρο διαβίωσης των ανθρώπων. Το όχημα Curiosity είναι εξοπλισμένο με όργανα γενικής χρήσης, τα οποία πρέπει να δώσουν απάντηση στο ερώτημα εάν είναι δυνατή η εμφάνιση ζωής στον Άρη και αν ποτέ υπήρξε ζωή εκεί. Για την προσεδάφιση του Curiosity σχεδιάστηκε μια μοναδική τεχνολογία που ονομάζεται "ουράνιος γερανός". Χάρη σε αυτήν το όχημα μετακίνησης στην επιφάνεια του Άρη καθελκύστηκε με συρματόσκοινα από το "πιάτο" με τους πυραυλοκινητήρες και τοποθετήθηκε πάνω στους δικούς του τροχούς. Η νέα τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον και για την προσεδάφιση ανθρώπων στον Άρη. Το πόδι του ανθρώπου μπορεί και τώρα να πατήσει στον Άρη, αν και η αλήθεια είναι μόνο εικονικά. Ενδιαφερόμενοι να ταξιδεύσουν στον Κόκκινο Πλανήτη μόνο στο επίσημο ιστολόγιο του οχήματος της Rover ήδη συγκεντρώθηκαν περίπου 900.000. Κάθε λίγες ώρες στο Twitter Curiosity Rover ( ) εμφανίζονται μηνύματα του οχήματος, στα οποία όχι μόνο μοιράζεται τις εντυπώσεις του, αλλά και διηγείται για το πώς αισθάνεται κατά τη μακρά αποστολή του, αλλά και προτείνει φωτογραφίες και βίντεο από το γύρω τοπίο. Υπάρχουν στο ιστολόγιο ακόμα και φωτογραφίες του ίδιου του Rover. Τις δικές του φωτογραφίες το όχημα τις έκανε με τη μέθοδο της επικόλλησης αρκετών φωτογραφιών από την κάμερα πλοήγησης, που είναι τοποθετημένη στην οροφή του οχήματος. Κατ' αυτόν τον τρόπο το Rover δοκιμάζει το φωτογραφικό και βίντεο εξοπλισμό του, ο οποίος τους επόμενους μήνες θα βοηθήσει το Curiosity να ταξιδεύσει στον Άρη. Και ποιος ξέρει, μπορεί ειδικά οι χρήστες του Διαδικτύου στη Γη να μπορέσουν να διακρίνουν από τους πρώτους με τί μοιάζουν οι πόλεις στον Άρη και τί χρώμα έχει το δέρμα των Αρειανών. Γιατί πράγματι στην παγκόσμια επιστημονική φαντασία σχετικά με το θέμα αυτό διεξάγονται ως και σήμερα έντονες συζητήσεις.

H γήινη Αποκάλυψη και η στρατηγική για τη σωτηρία μας. Η έμβια ζωή στη Γη θα εξαφανιστεί πλήρως μετά από 2,8 δισεκατομμύρια χρόνια εξαιτίας του ανυπόφορου καύσωνα από τον γηράσκοντα Ήλιο, ο οποίος θα αρχίσει να διογκώνεται, καθώς θα μετατρέπεται σε κόκκινο γίγαντα. Οι ανώτεροι ζωντανοί οργανισμοί θα εκλείψουν μετά από 1,8 δισεκατομμύρια χρόνια, οπότε το υπόλοιπο διάστημα θα επιβιώνουν μόνο τα βακτήρια, τα οποία κατόπιν θα έχουν την ίδια τύχη. Αυτή είναι η πρόγνωση των Βρετανών επιστημόνων, οι οποίοι για πρώτη φορά σχεδίασαν το χρονολόγιο της εξάλειψης των γήινων ειδών ζωής. Οι αστρονόμοι γνωρίζουν ότι τα παρόμοια με τον Ήλιο αστέρια μετεξελίσσονται σε κόκκινους γίγαντες και δεν υπάρχουν λόγοι να υποτεθεί ότι θα υπάρξει κάποιου άλλου είδους εξέλιξη. Μετατρεπόμενος σε κόκκινο γίγαντα ο Ήλιος θα μεγεθυνθεί σε διαστάσεις κατά δεκάδες φορές και το φως του θα αρχίσει να έχει κόκκινη απόχρωση. Η ζωή στη Γη θα γίνει αφόρητη πολύ πριν το διογκωμένο άστρο μας καταπιεί τις τροχιές του Ερμή και της Αφροδίτης και εξατμιστούν στη Γη οι ωκεανοί. Η βιολόγος από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας (Λομονόσωφ) Γελένα Βορομπιόβα συμφωνεί ότι τα βακτήρια θα απομείνουν ως τελευταίοι κάτοικοι της Γης, άλλωστε αυτά ήταν και οι πρώτοι: Τα βακτήρια είναι οι πλέον ανθεκτικοί οργανισμοί, οι οποίοι μπορούν να υποστούν φανταστικά αντίξοες συνθήκες από την άποψη της ζωής του ανθρώπου. Μπορούμε ήδη να φανταστούμε ότι ειδικά με τη ζωή των βακτηρίων ξεκίνησε η έμβια ζωή στον πλανήτη μας, όταν ακόμη δεν υπήρχαν φυτά και ανώτεροι οργανισμοί. Ειδικά η εξέλιξη της μικροβιακής ζωής οδήγησε στη συγκρότηση του ζωντανού πλανητικού ιστού, ο οποίος επέτρεψε στη ζωή να αναπτυχθεί περαιτέρω προς ανώτερες μορφές. Έτσι λοιπόν οι απλούστεροι οργανισμοί θα ζήσουν επί της Γης περισσότερο όλων. Αλλά τί θα γίνει με την ανθρωπότητα; Μπορεί να μετακινηθεί προς τον Άρη. Στον Άρη υπάρχουν αποθέματα ύδατος στην κρυόσφαιρα του πλανήτη. Με τη θέρμανση το νερό θα αποκτήσει υγρή μορφή και ο Άρης θα αρχίσει να «ζωντανεύει». Είναι πιθανό ότι ο Άρης θα γίνει ο τόπος σωτηρίας για την ανθρωπότητα, όταν οι συνθήκες στη Γη καταστούν εντελώς ανυπόφορες. Στο βαθμό, που θα γιγαντώνεται ο Ήλιος οι συνθήκες στον Άρη μπορούν να γίνουν πιο παραπλήσιες με τις γήινες. Αλλά είναι δύσκολο να πούμε εάν θα οδηγήσει το λιώσιμο του παγωμένου ύδατος στην εμφάνιση μια άνετης για εμάς ατμόσφαιρας. Υπάρχει η ελπίδα ότι για ένα σύντομο διάστημα ο Άρης θα καταστεί πιο ευνοϊκός για τη ζωή. Κατόπιν από τον Άρη επίσης θα χρειαστεί να μετακομίσουμε πιο μακριά. Έως εκείνη την εποχή θα έχουν μελετηθεί πλανήτες σε άλλα αστρικά συστήματα και σίγουρα κάπου οι συνθήκες θα ταιριάζουν στους ανθρώπους. Σχόλιο:Νομίζω οτι μεχρι τότε αν δεν εχουμε εμείς οι ίδιοι καταλύσει τον πλανήτη μας σίγουρα θα εχουμε φύγει προς αλλες κατευθύνσεις. Σχετ.Σχέδιο Ίκαρος. Ο Αλέξανδρος Τζιόλας, είναι επικεφαλής της προσπάθειας δημιουργίας ενός υπερ-διαστημοπλοίου. Η ανθρωπότητα έχει κάνει κάποια βήματα προόδου εντός του ηλιακού μας συστήματος, όσον αφορά τα πιο κοντινά διαστημικά ταξίδια που δεν είναι επανδρωμένα με αστροναύτες, όμως τα μακρινά διαστρικά ταξίδια σε άλλους ήλιους και σε άλλα αστρικά συστήματα, πέρα από το δικό μας, παραμένουν ένα άπιαστο όνειρο και αποκλειστικό πεδίο της επιστημονικής φαντασίας. Αυτό όμως δεν ισχύει για όλους και σίγουρα όχι για τον Αλέξανδρο Τζιόλα, τον ελληνικής καταγωγής επιστήμονα, που ηγείται του φιλόδοξου διεθνούς ''Σχεδίου Ίκαρος'', http://www.icarusinterstellar.org/ το οποίο έχει θέσει ως στόχο να εκπληρώσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις, ίσως και έως το 2100, για την εφαρμογή νέων τεχνολογιών σε ένα διαστημόπλοιο και την πραγματοποίηση, πιθανώς εντός του επόμενου αιώνα, ενός διαστρικού ταξιδιού που θα διαρκέσει λιγότερο από 100 χρόνια. Όπως γίνεται αντιληπτό, αυτός είναι ένας στόχος που ξεπερνά το προσδόκιμο ζωής μιας γενιάς ανθρώπων και συνιστά ένα διαγενεακό εγχείρημα μακράς πνοής. Αυτό το όραμα παρουσίασε ο Τζιόλας σε εκτενή συνέντευξή του σε ένα από τα μεγαλύτερου κύρους αμερικανικά περιοδικά, το «The Atlantic». http://www.theatlantic.com/technology/archive/2012/02/project-icarus-laying-the-plans-for-interstellar-travel/253335/ http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=6619&postdays=0&postorder=asc&start=765

Ο 2007 PA8 πέρασε δίπλα από τον πλανήτη μας στις 5 Νοεμβρίου. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα εικόνες του αστεροειδή 2007 PA8 ο οποίος στις 5 Νοεμβρίου πέρασε πολύ κοντά από τη Γη. Ο αστεροειδής, που έχει διάμετρο 70 μέτρων, βρισκόταν στην περιοχή μας από τα τέλη Οκτωβρίου και το κοντινότερο πέρασμα του το έκανε πριν από λίγα 24ωρα. Bρέθηκε σε απόσταση 6.4 εκατομμυρίων χλμ και οι επιστήμονες που τον παρακολουθούν αναφέρουν ότι θα συνεχίσει το ταξίδι του στο ηλιακό μας σύστημα και θα επιστρέψει πάλι στη διαστημική μας γειτονιά σε περίπου 200 χρόνια.

«Ακαθάριστο Κοσμικό Προϊόν» Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε ότι ο ρυθμός δημιουργίας νέων άστρων στο σύμπαν είναι σήμερα μόλις το ένα τριακοστό αυτού που ήταν κάποτε, ενώ η μείωση προβλέπεται να συνεχιστεί αδιάλειπτα. Εξαιτίας αυτής της τάσης, σύμφωνα με τους επιστήμονες, το σύμπαν υποφέρει από μια σοβαρή αναπτυξιακή κρίση ανάλογη της οικονομικής και το λεγόμενο «Ακαθάριστο Κοσμικό Προϊόν» είναι στην εποχή μας μόνο το 3% αυτού που υπήρχε κάποτε, όταν η παραγωγή των άστρων βρισκόταν στο αποκορύφωμά της. Οι ερευνητές από την Πορτογαλία, τη Βρετανία, την Ολλανδία, την Ιταλία και την Ιαπωνία, με επικεφαλής τον Ντέηβιντ Σομπράλ του ολλανδικού πανεπιστημίου του Λάϊντεν, στην μεγαλύτερη έως τώρα μελέτη του είδους της, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Monthly Notices" της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας της Βρετανίας. Το καθιερωμένο θεωρητικό μοντέλο για την εξέλιξη του σύμπαντος προβλέπει ότι τα άστρα άρχισαν να σχηματίζονται πριν από 13,4 δισεκατομμύρια χρόνια ή περίπου 300 εκατ. χρόνια μετά την αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ). Πολλά από αυτά τα άστρα πιστεύεται ότι ήσαν τερατώδη σε μέγεθος σε σχέση με τα σημερινά, όντας εκατοντάδες φορές μεγαλύτερα από τον Ήλιο μας. Όμως αυτά τα υπερμεγέθη άστρα «γερνούσαν» πολύ γρήγορα, εξαντλώντας σε σύντομο χρόνο τα πυρηνικά καύσιμά τους και, τελικά, διαλύονταν σε μια θεαματική έκρηξη σούπερ-νόβα. Αντίθετα, τα άστρα με μικρότερη μάζα είχαν και έχουν πάντα πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, λάμποντας επί δισεκατομμύρια χρόνια. Ένα μεγάλο μέρος της σκόνης και των αερίων των προηγούμενων αστρικών εκρήξεων ανακυκλώνονται μέχρι σήμερα για να σχηματίσουν νέα άστρα. Ο δικός μας Ήλιος, για παράδειγμα, θεωρείται άστρο τρίτης γενιάς. Η νέα μελέτη, με τη χρήση του Βρετανικού Υπέρυθρου Τηλεσκοπίου, του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή και του ιαπωνικού Τηλεσκοπίου «Σουμπαρού» στη Χαβάη πραγματοποίησε την πληρέστερη μέχρι σήμερα καταγραφή των γαλαξιών όπου δημιουργούνται άστρα, σε μια μεγάλη ποικιλία αποστάσεων -και χρόνων- από τη Γη. Αναλύοντας το φως από διάφορα νέφη σκόνης και αερίων σε αυτούς τους γαλαξίες όπου γεννιούνται νέα άστρα, οι αστρονόμοι κατάφεραν να υπολογίσουν το ρυθμό σχηματισμού των άστρων διαχρονικά. Έτσι, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η γέννηση νέων άστρων στο σύμπαν συνολικά μειώνεται συνεχώς κατά τα τελευταία 11 δισεκατομμύρια χρόνια (όσο μακριά στο χώρο και τον χρόνο μπορούν να «δουν» τα τηλεσκόπια). Ο σημερινός ρυθμός παραγωγής νέων άστρων εκτιμάται ότι είναι 30 φορές μικρότερος από εκείνον πριν από 11 δισεκατομμύρια χρόνια. Οι αστρονόμοι υπολογίζουν ότι αν αυτός ο πτωτικός ρυθμός συνεχιστεί, τότε στην υπόλοιπη ιστορία του σύμπαντος δεν θα σχηματιστούν παρά 5% περισσότερα άστρα. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, ζούμε σε ένα σύμπαν που κυριαρχείται από «γέρικα» άστρα και αυτή η γήρανση του αστρικού πληθυσμού -όπως και του γήινου- προβλέπεται να επιδεινωθεί στο μέλλον. Εκτιμάται ότι περίπου τα μισά άστρα γεννήθηκαν σε μια πολύ «γόνιμη» περίοδο, που διήρκεσε πριν από 9 έως 11 δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ έκτοτε για τα υπόλοιπα μισά άστρα χρειάστηκε σχεδόν ο πενταπλάσιος χρόνος προκειμένου να δημιουργηθούν. «Το μέλλον μπορεί να μοιάζει μάλλον σκοτεινό, όμως εμείς είμαστε στην πραγματικότητα αρκετά τυχεροί που ζούμε σε ένα υγιή γαλαξία, ο οποίος γεννά νέα άστρα και έτσι συνεισφέρει σημαντικά στο σχηματισμό και των μελλοντικών άστρων», δήλωσε ο Σομπράλ. Όπως όμως είπε ο ίδιος, πέρα από τη διαπίστωση ότι σταδιακά μειώνεται το «κοσμικό ΑΕΠ», καθώς γεννιούνται ολοένα λιγότερα άστρα, προκύπτει ένα ακόμα θεμελιώδες ερώτημα-μυστήριο που αναζητά απάντηση: γιατί αυτό συμβαίνει;

Πώς μπορούν να «αναμεταδοθούν» τα γονίδια από τον Άρη; Ο γνωστός βιολόγος από τις ΗΠΑ Κρέιγκ Βέντερ, ο οποίος αποκρυπτογράφησε τον γενετικό κώδικα του ανθρώπου, προτείνει να αποσταλεί στον Άρη διαστημικό σκάφος για την αναζήτηση του DNA αρχαίων μικροοργανισμών, ένας «βιολογικός αναμεταδότης».Σχετ.δημοσ.22/10/2012. Εάν γίνει δυνατό να ανευρεθεί κάτι, η συσκευή θα αναλύσει τον γενετικό κώδικα και θα αναμεταδώσει την αλληλουχία του μέσω ραδιοκυμάτων στη Γη, όπου οι βιο-μηχανικοί θα αναπαραγάγουν μια τεχνητώς συντεθείσα εκδοχή της αρειανής ζωής. Οι Ρώσοι επιστήμονες θεωρούν το δεδομένο σχήμα μια καλή εναλλακτική λύση έναντι των πολυέξοδων σχεδίων για τη μεταφορά εδάφους του Άρη στη Γη. Ο Βέντερ είναι πεπεισμένος ότι η αναζήτηση πρωτόγονης ζωής όχι ως προς το χημικό της αποτύπωμα, με την οποία ασχολείται τώρα η άκατος επιφανείας του Άρη Curiosity, αλλά ειδικά από το γονιδίωμά της, είναι πολύ πιο αξιόπιστη. Μόνον έτσι μπορούν να διαπιστωθεί η ύπαρξη ακόμη και των πλέον εξωτικών μορφών ζωής, οι οποίες δεν είναι δυνατόν να ανακαλυφθούν με παραδοσιακό τρόπο. Το βασικό είναι να περιέχουν γενετικό υλικό. Έτσι αποκαλύπτονται και τα νέα βακτήρια στη Γη. Εάν πάρουμε ένα μείγμα διαφόρων ειδών βακτηρίων και τα διασπείρουμε σε περιβάλλον με τροφή, κάθε άλλο παρά όλα τα είδη θα αναπτυχθούν με τη μορφή αποικιών. Η παρουσία κάποιων ειδών προσδιορίζεται μόνο από το DNA τους, εξηγεί η επικεφαλής επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Γενικής Γενετικής Σβετλάνα Μπορίνσκαγια: Παίρνουν ένα κομμάτι εδάφους και αποχωρίζουν από εκεί όλο το DNA. Εκεί όμως μπορεί να διαβιούν εκατοντάδες διαφορετικοί οργανισμοί, από το DNA μπορεί να διαπιστωθεί τί είδους οργανισμοί είναι αυτοί και εάν υπάρχουν ανάμεσά τους άγνωστες μορφές ζωής. Εάν αναγνωστεί όλο το γονιδίωμα ενός βακτηρίου, μπορεί να αναπαραχθεί ό,τι είναι προγραμματισμένο σε αυτό το γονιδίωμα, να καταστεί γνωστό τί είδους μεταβολισμό έχει το βακτήριο. Γι’ αυτό και η ιδέα του Κρέιγκ Βέντερ είναι ορθή. Εάν αποξέσουμε ένα κομμάτι αρειανού εδάφους, όπου κάποτε υπήρχαν βακτήρια, υπάρχει πιθανότητα ότι εκεί θα εντοπιστεί το DNA τους, θα καταστεί δυνατό να προσδιοριστεί τί είδους οργανισμός είναι αυτός. Αυτό φυσικά εάν η συγκεκριμένη μορφή ζωής έχει ως βάση της το DNA, διότι υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις. Για την αποκρυπτογράφηση του γονιδιώματος με σύγχρονες μεθόδους απαιτείται λίγος χρόνος, συνεχίζει η Σβετλάνα Μπορίνσκαγια: Η ανάγνωση του γονιδίου ενός βακτηρίου, που αποτελείται από εκατομμύρια ζεύγη νουκλεοτιδίων, δηλαδή από εκατομμύρια ψηφία, είναι μια εργασία μίας έως τριών ημερών, αναλόγως από το τί είδους εξοπλισμός υπάρχει στο εργαστήριο. Με πολύ καλό εξοπλισμό μπορούμε σε λίγες ώρες να εξασφαλίσουν την πρώτη πρόχειρη καταγραφή αυτού του «κειμένου». Τώρα και ολόκληρο το γονιδίωμα του ανθρώπου μπορεί να αναγνωσθεί κυριολεκτικά μέσα σε μερικές ημέρες. Ένας από τους πλέον δύσκολους στόχους είναι να τοποθετηθεί ένα τέτοιο εργαστήριο αποκρυπτογράφησης γονιδίων σε ένα όχημα παντός εδάφους, που θα κινηθεί στην επιφάνεια του Άρη. Επίσης περίπλοκη θα είναι και η πλήρης ανασύνθεση ενός οργανισμού σύμφωνα με το δεδομένο γονιδίωμα. Οι επιστήμονες προς το παρόν έχουν μάθει να «κατασκευάζουν» μερικών συντεθειμένα βακτήρια, χρησιμοποιώντας γενετικές αλυσίδες από μικροοργανισμούς-δότες. Όμως οι εργασίες αυτές προωθούνται ταχύτατα. Οπότε οι οργανισμοί του Άρη, εφόσον όντως υπάρχουν, θα συντεθούν τεχνητά. Το πιο σημαντικό στη διαδικασία της σύνθεσης είναι να μην ξεχαστεί ο εν δυνάμει κίνδυνος από τα αρειανά βακτήρια, προειδοποιεί ο χημικός και βιολόγος Γκενάντι Γκοριούσκιν: Δεν διαθέτουμε εναντίον αυτών των ιών κανένα μέσο αντιμετώπισης, ούτε έμφυτα στον οργανισμό μας, ούτε πολύ περισσότερο η ιατρική μας δεν έχει κάτι. Δεν μπορούμε στη δική μας τη Γη να βγάλουμε άκρη και θα φέρουμε και από τον Άρη ασθένειες! Πρόσφατα ανακαλύφθηκε η νομοτέλεια, σύμφωνα με την οποία κάθε γενετικό υλικό στη Γη διασπάται όχι αργότερα από ενάμισι εκατομμύριο χρόνια μετά το θάνατο του «αφεντικού» του. Ωστόσο οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι χάρη στο ψυχρό και ξηρό κλίμα του Άρη θα μπορέσουν να εντοπίσουν αρχαίες γενετικές αλυσίδες, οι οποίες έχουν διατηρηθεί ακόμη και ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Δηλαδή από την εποχή, που ο πλανήτης ήταν καλυμμένος με νερό και υπήρχε εκεί κάποιου είδους βιοτικό περιβάλλον. Και εάν οι γενότυποι των αρειανών και των γήινων βακτηρίων αποδειχθούν παρεμφερείς, αυτό το γεγονός θα ενισχύσει την υπόθεση ότι η ζωή στο Ηλιακό σύστημα έχει κοινή πρώτη αφετηρία και ότι μεταφέρθηκε στον Άρη και τη Γη με τους κομήτες. Ο «βιολογικός αναμεταδότης» πρέπει ακριβώς να ρίξει φως σε αυτό το ζήτημα. Είναι πιθανό η συσκευή να προλάβει να κατασκευαστεί έως το 2018, οπότε ξεκινά το δεύτερο στάδιο της ρωσο-ευρωπαϊκής αποστολής «ExoMars», ώστε να τοποθετηθεί και στην άκατο επιφανείας, που θα χρησιμοποιηθεί.

Βρέθηκε πλανήτης με κλίμα κατάλληλο για ζωή. Μια αγγλογερμανική ομάδα αστρονόμων ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε ένα νέο πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από έναν «κοντινό» ήλιο, ακριβώς στη σωστή απόσταση, όπου το κλίμα ίσως να είναι κατάλληλο για τη διατήρηση ζωής. Η ομάδα ανακάλυψε ουσιαστικά τρεις νέους πλανήτες, οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το αστέρι, περίπου 44 έτη φωτός μακριά, αλλά μόνο ένας εξ αυτών έχει τη σωστή θερμοκρασία ώστε να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή. «Το αστέρι HD 40307 είναι ένα ήσυχο παλιό αστέρι, οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο ένας τέτοιος πλανήτης δεν θα μπορούσε να διαθέτει κλίμα παρόμοιο με αυτό της Γης» δήλωσε ο Γκιλιέμ Άνγλα-Εκούντε του Πανεπιστημίου Γκέτινγκεν της Γερμανίας, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας σε συνεργασία με τον Μίκο Τουόμι του Πανεπιστημίου Χέρτφορντσαϊρ της Βρετανίας. Όπως αναφέρει το πρακτορείο Ρόιτερς, ο πλανήτης έχει μάζα τουλάχιστον επτά φορές αυτή της Γης, αλλά η απόστασή του από τον ήλιο είναι περίπου η ίδια με αυτή του πλανήτη μας, κάτι που σημαίνει ότι δέχεται σχεδόν την ίδια ηλιακή ενέργεια με τη Γη. Περισσότεροι από 800 πλανήτες έχουν ανακαλυφθεί εκτός του ηλιακού μας συστήματος από τις αρχές του 1990, αλλά μόνο λίγοι από αυτούς υπάγονται στην «κατοικήσιμη ζώνη». Ακόμα λιγότεροι εξ αυτών είναι πλανήτες που περιστρέφονται, όπως κάνει ο συγκεκριμένος, ώστε να δημιουργούνται συνθήκες ημέρας και νύχτας, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες το περιβάλλον του να είναι παρόμοιο με αυτό του πλανήτη μας.

H Ρωσία κατασκευάζει το νέο κοσμοδρόμιο. Ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας Βλαντίμιρ Ποπόφκιν επισκέφθηκε τις υπό κατασκευή εγκαταστάσεις του κοσμοδρομίου «Βοστότσνι» ( Ανατολικό) στη ρωσική Άπω Ανατολή. Όπως επεσήμανε το πρώτο διαστημικό σκάφος μπορεί να εκτοξευθεί από το κοσμοδρόμιο ήδη το 2015. Σήμερα οι εργασίες στις εγκαταστάσεις του «Βοστότσνι» διεξάγονται σε 24ωρη βάση και σ’ αυτές συμμετέχουν 2.500 άνθρωποι. Βρέθηκε το «πατρικό» του Σούπερμαν. Η DC Comics που εκδίδει τις ιστορίες του Σούπερμαν ζήτησε από έναν αστροφυσικό να εντοπίσει τον πλανήτη του σούπερ ήρωα. Ο Νιλ Τάισον, διευθυντής του Πλανητάριου στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Hayden στη Νέα Υόρκη, υποστηρίζει ότι ο Κρύπτον (αν υπήρχε) κινούνταν γύρω από το άστρο LHS 2520 που βρίσκεται σε απόσταση 27.1 ετών φωτός από τη Γη. Πρόκειται για ένα αστέρι μικρότερο και πιο ψυχρό από τον Ηλιο. Το άστρο LHS 2520 βρίσκεται στον αστερισμό του «Κόρακα» (Corvus), έναν μικρό αστερισμό στο νότιο ημισφαίριο του ουρανού. Ο Κόρακας έχει συνολικά 17 αστέρες, ορατούς με γυμνό μάτι, από τους οποίους οι τέσσερις λαμπρότεροι, γνωστοί σαν β, γ, δ και ε του Κόρακα, σχηματίζουν μικρό τετράπλευρο. Ο δ του Κόρακα είναι διπλός αστέρας και έχει το αραβικό όνομα Αλγκοράμπ. Η DC Comics εκδίδει αυτές τις μέρες ένα νέο βιβλίο για τον Σούπερμαν στο οποίο θέλησε να έχει συγκεκριμένα στοιχεία για τον πλανήτη όπου γεννήθηκε ο δημοφιλής υπερήρωας. «Ο εντοπισμός του Κρύπτον είναι ένα τεράστιο επίτευγμα στον μύθο του Σούπερμαν, το οποίο του δίνει πλέον μια θέση στο Σύμπαν. Οι θαυμαστές του μπορούν πλέον να κοιτάζουν στον νυκτερινό ουρανό και να λένε "Να το σημείο όπου γεννήθηκε ο Σούπερμαν"» αναφέρει σε ανακοίνωση του ο Νταν ΝτίΝτιο, ένας εκ των ιδιοκτητών της εταιρείας. Σφαιρικό σμήνος NGC 6362. To διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατάφερε να διεισδύσει στο κέντρο του σφαιρικού σμήνους NGC 6362 όπου βρίσκονται χιλιάδες άστρα πολλά εκ των οποίων είναι υπέρλαμπρα. Τα νεότερα εξ αυτών των πολύ λαμπρών άστρων εκπέμπουν φως που έχει γαλάζια απόχρωση. H NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή εικόνα από την «καρδιά» του NGC 6362.

Οι παγετώνες του Αρη. Ο δορυφόρος Mars Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) έστειλε μια λεπτομερή εικόνα από μια περιοχή του Αρη την οποία κάποτε κάλυπταν παγετώνες. Η εικόνα ελήφθη στις 6 Ιουνίου στην περιοχή Nereidum Montes και οι ειδικοί που τη μελέτησαν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι κυματισμοί στο έδαφος και ειδικά στον πυθμένα των κρατήρων είναι αποτέλεσμα της κίνησης παγετώνων. Η ανακάλυψη προσφέρει νέα στοιχεία για το γεωλογικό και κλιματικό παρελθόν του Κόκκινου Πλανήτη.

Εκλαμψη φωτός στο κέντρο του Γαλαξία. Διεθνής ομάδα επιστημόνων εντόπισε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Chandra μια έκλαμψη φωτός στο κέντρο του Γαλαξία η οποία, όπως υποστηρίζουν, είναι η πιο λαμπρή που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα να παράγεται από τη γιγάντια μαύρη τρύπα που βρίσκεται εκεί. Η έκλαμψη έχει λαμπρότητα 150 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των εκλάμψεων που παράγει συνήθως η μελανή οπή στο κέντρο του Γαλαξία. Η «φλόγα» της υπολογίστηκε ότι έφτασε σε έκταση τα 20 χιλιάδες έτη φωτός. Η μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας (Τοξότης A*) παράγει λίγη ενέργεια σε σχέση με το μέγεθος της. Αν και η μελανή οπή έχει μάζα 4 δισ. φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ηλιου εντούτοις παράγει ελάχιστη ενέργεια που υπολογίζεται ότι είναι ανάλογη με αυτή που παράγει ένα κοινό άστρο. Ομως κατά περιόδους παρατηρούνται πολύ σύντομες αλλά πολύ ισχυρές εκλάμψεις φωτός που παράγονται από τον Τοξότη A*. Δεν έχει ακόμη εξακριβωθεί τι προκαλεί αυτές τις εκλάμψεις αλλά η μελέτη τους προσφέρει κάθε φορά νέα στοιχεία για την κατανόηση της εξέλιξης των μελανών οπών. Η εικόνα της έκλαμψης όπως την κατέγραψε το Chandra

Λάικα: o πρώτος σκύλος στο διάστημα. Στις 3 Νοεμβρίου 1957, εκτοξεύθηκε ο Σπούτνικ 2, το δεύτερο κατά σειρά σοβιετικό διαστημικό σκάφος που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Γη. Ο Σπούτνικ 2 ήταν και το πρώτο διαστημικό σκάφος που μετέφερε έναν ζωντανό οργανισμό στο διάστημα, τη σκυλίτσα Λάικα. Εκτοξεύτηκε με έναν πύραυλο παρόμοιο μ’ αυτόν που χρησιμοποιήθηκε και για τον Σπούτνικ 1 και τέθηκε σε τροχιά με περίοδο περιστροφής 104 λεπτά. Εξαιτίας μιας δυσλειτουργίας το θερμικό σύστημα ελέγχου δεν λειτούργησε σωστά. Επιπλέον δημιουργήθηκαν ελαφρές ζημιές στη θερμική μόνωση με αποτέλεσμα η θερμοκρασία στο εσωτερικό του σκάφους να φτάνει τους 40 °C. Αρχικά η τηλεμετρία έδειχνε ότι η Λάϊκα ήταν σε καλή κατάσταση και έτρωγε τα τρόφιμα που είχαν τοποθετηθεί στο σκάφος, στη συνέχεια όμως πέθανε εξαιτίας της υπερθέρμανσης – πιθανόν μια ή δυο μέρες μετά την εκτόξευση. Ο Σπούτνικ 2 ξαναμπήκε στη γήινη ατμόσφαιρα στις 14 Απριλίου 1958 μετά από 162 ημέρες από την εκτόξευσή του και κάηκε. Το όχημα δεν ήταν σχεδιασμένο για επανείσοδο, κι έτσι από τη στιγμή της εκτόξευσης η Λάικα ήταν καταδικασμένη να χαθεί μαζί με το δορυφόρο. Υπήρχε μια συσκευή για να της γίνει ευθανασία δέκα μέρες μετά την εκτόξευση, κάτι που τελικά δεν χρειάστηκε καθώς ο σκύλος δεν άντεξε στις θερμοκρασίες της καμπίνας. Η αποστολή αυτή έδωσε στους επιστήμονες τα πρώτα στοιχεία σχετικά με τη συμπεριφορά ενός ζωντανού οργανισμού στο διάστημα. Ρωσικοί δορυφόροι τέθηκαν επιτυχώς σε τροχιά. Ρωσικοί δορυφόροι τύπου «Yamal» και «Luch» τέθηκαν με επιτυχία στη σχεδιασμένη τροχιά τους, ανακοίνωση η Ομοσπονδιακή Διαστημική Υπηρεσία της Ρωσίας (Roskosmos). O πύραυλος-μεταφορέας «Proton-M» με τους ρωσικούς δορυφόρους εκτοξεύθηκε τη νύχτα που πέρασε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Από την αρχή της χρονιάς η Ρωσία πραγματοποίησε ήδη συνολικά 19 εκτοξεύσεις για το Διάστημα από τα κοσμοδρόμιά της. Πέραν αυτού οι πύραυλοι Zenit εκτοξεύθηκαν δύο φορές από την πλωτή πλατφόρμα στον Ειρηνικό ωκεανό στο πλαίσιο του προγράμματος «Θαλάσσια Εκκίνηση», ενώ ο πύραυλος «Soyuz-ST» εκτοξεύθηκε μία φορά από το κοσμοδρόμιο Κουρού στη γαλλική Γουϊνέα. Μια από τις εκτοξεύσεις κατέληξε σε αποτυχία. Το βόρειο σέλας μέσα από τον βυθό. Ο Τζορτζ Κάρμπους βούτηξε έξι μέτρα κάτω από τον πάγο, έστρεψε τη φωτογραφική του μηχανή προς τον ουρανό και απαθανάτισε ένα θέαμα άκρως εντυπωσιακό!

Ύπαρξη εξωγήινης ζωής γύρω από δυαδικούς αστέρες; Μάλλον όχι! Σύμφωνα με δελτίο τύπου του ΑΜΠΕ είναι πιθανή ύπαρξη εξωγήινης ζωής γύρω από δυαδικούς αστέρες: "Υπάρχουν πιθανότητες να υπάρχει εξωγήινη ζωή γύρω από δυαδικούς αστέρες, σύμφωνα με αμερικανική έρευνα. Αστρονόμοι στο Σαν Ντιέγκο (Καλιφόρνια) ανακοίνωσαν χθες Τρίτη ότι παρατήρησαν για πρώτη φορά τουλάχιστον δύο πλανήτες σε τροχιά γύρω από έναν δυαδικό αστέρα - δύο άστρα σε αμοιβαία τροχιά, μια ανακάλυψη που αυξάνει τις πιθανότητες να υπάρχει εξωγήινη ζωή. Οι επιστήμονες δεν ήταν ως τώρα σίγουροι πως σ' αυτή την περίπτωση, όταν δύο αστέρες περιστρέφονται μαζί γύρω από ένα κέντρο βαρύτητας, μπορεί να περιστρέφονται ταυτόχρονα γύρω τους πολλοί πλανήτες. Οι διατάξεις, οι αλληλεπιδράσεις τους και οι διαφορές στις τροχιές ανάλογα με τη θέση των πλανητών και των αστέρων τους καθιστούν πράγματι λιγότερο πιθανό να υπάρχουν πλανήτες σ' αυτό τον τύπο συστήματος. Όμως οι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο κατάφεραν να παρατηρήσουν πλανήτες -δύο, ίσως μάλιστα και τρεις- γύρω από το Κέπλερ-47, ένα άστρο με μέγεθος ίσο με αυτό του Ηλίου, το οποίο συνδέεται με ένα άλλο άστρο τρεις φορές μικρότερο. Αυτοί οι δύο νέοι πλανήτες έχουν το μέγεθος του Ποσειδώνα και αποτελούνται από αέρια. Εκτός από την ανακάλυψη αυτή, οι καλιφορνέζοι επιστήμονες διαπίστωσαν πως ο πιο απομακρυσμένος από τους δύο πλανήτες βρίσκεται μέσα στην «κατοικήσιμη ζώνη» αυτού του πλανητικού συστήματος: ούτε υπερβολικά κοντά ούτε υπερβολικά μακριά από τους αστέρες, σε μια περιοχή όπου η ζωή θα μπορούσε να υπάρξει. «Τα μισά από τα άστρα που βλέπετε τη νύκτα στον ουρανό είναι δυαδικοί αστέρες», δήλωσε ο Ζερόμ Ορόζ, αστρονόμος στο Σαν Ντιέγκο. Συνεπώς «το γεγονός ότι μπορούμε να βρούμε πλανήτες στις κατοικήσιμες ζώνες τους σημαίνει πως υπάρχουν πολλά περισσότερα μέρη» που μπορεί εν δυνάμει να υπάρχει εξωγήινη ζωή." Οι δύο πλανήτες του συστήματος Kepler-47. Ο Kepler-47b, έχει τρεις φορές την ακτίνα της Γης και περιστρέφεται γύρω από το ζεύγος των άστρων σε λιγότερο από 50 ημέρες, ενώ ο Kepler-47c πιστεύεται ότι είναι ένας γίγαντας αερίων, λίγο μεγαλύτερος από τον Ποσειδώνας με μια τροχιακή περίοδο 303 ημερών. Το σύστημα Kepler-47, βρίσκεται 4.900 έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Κύκνου. Έχει τεράστιο ενδιαφέρον, κυρίως διότι για πρώτη φορά ανακαλύπτονται πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από δύο "ήλιους". Ο πλανήτης Kepler-47b έχει ακτίνα τρεις φορές την ακτίνα της Γης και περιφέρεται γύρω από το ζεύγος των άστρων σε λιγότερο από 50 ημέρες και θεωρείται ότι καλύπτεται από μια να πνιγηρή υπέρθερμη ατμόσφαιρα που περιέχει μεθάνιο. Ο δεύτερος πλανήτης Κέπλερ-47c πιστεύεται ότι είναι ένας αέριος γίγαντας, λίγο μεγαλύτερος από τον Ποσειδώνα, έχει μια τροχιακή περίοδο 303 ημερών και είναι δυνατή η παρουσία υδρατμών στην πυκνή ατμόσφαιρά του. Όμως, παρότι οι πλανήτες κινούνται στην κατοικήσιμη ζώνη και πιθανόν να διαθέτουν υδρατμούς, οι συνθήκες που επικρατούν σ' αυτούς είναι τέτοιες που μάλλον δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη ζωής.

Η άκατος επιφανείας Curiosity «μύρισε» την ατμόσφαιρα του Άρη. Η αμερικανική άκατος επιφανείας του Άρη Curiosity ανέλυσε για πρώτη φορά τη σύνθεση της ατμόσφαιρας του «Κόκκινου πλανήτη» και εντόπισε σ’ αυτήν αυξημένη περιεκτικότητα σε βαριά ισότοπα άνθρακα και αργού. Η σημερινή ατμόσφαιρα του Άρη είναι περίπου 100 φορές αραιότερη από τη γήινη, ωστόσο οι ερευνητές θεωρούν ότι αρχικώς ήταν σημαντικά πυκνότερη, πράγμα, που εξασφάλιζε πιο ήπιο κλίμα στον πλανήτη. Τα νέα δεδομένα θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να διευκρινίσουν για ποιους λόγους η ατμόσφαιρα του Άρη μεταβλήθηκε. Οι επιστήμονες ανέλυσαν τα δεδομένα, που έχουν αποσταλεί από την άκατο επιφανείας του Άρη Curiosity, το οποίο δεν εντόπισε στον Κόκκινο πλανήτη μεθάνιο. Σύμφωνα με τους ειδικούς της ΝΑΣΑ, η ύπαρξη αυτού του αερίου θα ήταν απόδειξη ότι εκεί υπάρχουν ζωντανοί μικροοργανισμοί. Με τη βοήθεια αντιδραστηρίων το εργαστήριο του Curiosity ανέλυσε δείγματα άμμου και εδάφους και εν συνεχεία «εισέπνευσε» αποφορτισμένη ατμόσφαιρα του Άρη. Το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό: ούτε δείγμα μεθανίου. Παλαιότερα υπήρχε η εκτίμηση ότι το αέριο υπάρχει στον Άρη και ότι η πυκνότητά του μεταβάλλεται αναλόγως της εποχής. Φίλε tasosserreos. Αν διαβάσεις προσεκτικα ολες τις δημοσιεύσεις απο την αρχη 30/7/2012 πιστευω οτι θα απαντηθουν ολες οι ερωτήσεις σου.

Θα βρεθεί άραγε η ανθρωπότητα σε εννέα χρόνια γυρω απο την Σελήνη; Είναι πιθανό ότι η επόμενη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη θα πραγματοποιηθεί ήδη το 2021. Οι ΗΠΑ σκοπεύουν να αποστείλουν στο φυσικό μας δορυφόρο το διαστημόπλοιο Orion MPCV, το οποίο σχεδιάζεται να τεθεί σε τροχιά με τη βοήθεια νέου πύραυλου-μεταφορέα βαριάς κατηγορίας (Space Launch System - SLS). Η αποστολή αυτή μπορεί να καταστεί αφετηρία ενός νέου σταδίου στην κατάκτηση του Διαστήματος, είτε, ενδεχομένως, να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά ότι προς το παρόν δεν υπάρχουν στο Διάστημα στόχοι για τον άνθρωπο. Η προεκλογική εκστρατεία είναι η καλύτερη στιγμή για τα διαστημικά σχέδια, διότι από την έκβαση της πρώτης εξαρτώνται ευθέως τα δεύτερα και κάποτε οι θεμελιώδεις προσανατολισμοί αλλάζουν εξαιρετικά απότομα. Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι το πρόγραμμα Constellation για την κατάκτηση της Σελήνης, το οποίο ανακηρύχθηκε από τον Τζορτζ Μπους και διακόπηκε από τον Μπαράκ Ομπάμα. Πάντως οι σχεδιασμοί αυτού του προγράμματος και πρωτίστως το επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Orion «μετακόμισε» υπό το νέο όνομα του πολλαπλών χρήσεων σκάφους Orion Multi-Purpose Crew Vehicle στα επόμενα σχέδια της ΝΑΣΑ και τώρα σχεδιάζεται να χρησιμοποιείται σχεδόν σε όλα τα επανδρωμένα προγράμματα, από τις πτήσεις στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έως την αποστολή στον Άρη. Σε κάθε περίπτωση το μέλλον του συστήματος αυτού παραμένει προς το παρόν ασαφές στο μέγιστο βαθμό, πρωτίστως λόγω της έλλειψης ενός ξεκάθαρα διατυπωμένου στόχου. Οι δύο πρώτες πτήσεις SLS και του διαστημοπλοίου Orion MPCV έχουν μέχρι στιγμής οριστεί για το 2017 και το 2021 αντιστοίχως. Κατά τη διάρκεια της πρώτης αποστολής (EM-1, Exploration Mission–1 είτε “αποστολή εξοικείωσης”) σχεδιάζεται «να δοκιμαστούν τα καθοριστικά κρίσιμα συστατικά της αποστολής, καθώς και να επιδειχθεί η λειτουργία του σκάφους στο αντίστοιχο περιβάλλον έως την πρώτη επανδρωμένη εκκίνηση του συστήματος». Η πτήση αναμένεται να διαρκέσει 6-10 ημέρες και θα περιλαμβάνει την περιστροφική πτήση γύρω από τη Γη, την είσοδο σε τροχιά πτήσης μετάβασης στη Σελήνη, την περιστροφή γύρω απ’ αυτήν και την επιστροφή στη Γη με την προσγείωση του σκάφους. Η δεύτερη ερευνητική αποστολή (EM-2) δεν θα διαφέρει ριζικά από την πρώτη ως προς τις τεχνικές της λεπτομέρειες, ωστόσο θα μπορούν να επιβαίνει στο Orion MPCV πλήρωμα έως τεσσάρων ατόμων και θα παραμείνει κοντά στη Σελήνη όχι μία, αλλά τρεις ή τέσσερις ημέρες. Εκτιμάται ότι το διαστημόπλοιο θα περιστρέφεται σε υψηλή τροχιά (1000–3000 χλμ.), προκειμένου να εξοικονομήσει καύσιμα. Κατόπιν το Orion θα επιστρέψει στη Γη. Το πρόγραμμα επανδρωμένων πτήσεων της ΝΑΣΑ παραμένει εξαιρετικά ασαφές, πρωτίστως λόγω των ασαφώς προσδιορισμένων στόχων. Προς το παρόν βασικό «καταφύγιο» κοσμοναυτών και αστροναυτών παραμένει παρ’ όλ’ αυτά ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ΔΔΣ), αλλά δεν είναι πολύ σκόπιμο να χρησιμοποιηθεί για τον εφοδιασμό αυτού του Σταθμού η σύνδεση μέσω του SLS–Orion: το βάρος του φορτίου, που μπορεί να τεθεί σε τροχιά με τη βοήθεια αυτού του πυραύλου-μεταφορέα είναι υπερβολικά μεγάλος (της τάξης των 70 ή 120 τόνων αναλόγως της έκδοσης του πυραύλου, τη στιγμή, που για τις πτήσεις στον ΔΔΣ επαρκεί ανυψωτική ικανότητα πολύ μικρότερη). Πέραν τούτου για την υποστήριξη του Σταθμού ήδη έχει πάνω κάτω αποφασιστεί να χρησιμοποιούνται «αχθοφόροι» του εμπορίου. Δεν είναι πολύς καιρός, που ολοκληρώθηκε άλλη μια πτήση του διαστημικού μεταγωγικού Dragon, που έχει κατασκευαστεί από την εταιρεία SpaceX. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι στόχοι του συστήματος SLS στρέφονται εκτός των ορίων περίγειας τροχιάς, αλλά κανείς προς το παρόν δεν τους έχει διατυπώσει με ακρίβεια.

Φωτογράφισαν τις γιγάντιες φυσαλίδες μιας μαύρης τρύπας με σούπερ τηλεσκόπιο. Χρησιμοποιώντας ένα ολοκαίνουργιο ραδιοτηλεσκόπιο, αστρονόμοι έλαβαν μία από τις καλύτερες φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί ποτέ, και η οποία δείχνει γιγάντιες φυσαλίδες που δημιουργήθηκαν από μία τεράστια μαύρη τρύπα. Οι φυσαλίδες, που είναι αόρατες στα οπτικά τηλεσκόπια, φωτογραφίστηκαν από παρατηρήσεις που έγιναν σε χαμηλές συχνότητες, μεταξύ 20 και 160 MHz, οι οποίες τυπικά χρησιμοποιούνται για τις επικοινωνίες των πιλότων. Η εικόνα δείχνει έναν σχηματισμό σαν τεράστιο μπαλόνι που είναι γεμάτο πλάσμα, το οποίο απλώνεται σε έκταση ίση με εκείνη ενός γαλαξία. Ορισμένες μαύρες τρύπες προσαρτούν ποσότητες ύλης. Μέρος από την ποσότητα αυτή δεν καταλήγει μέσα στη μαύρη τρύπα αλλά εκτοξεύεται μακριά σαν ένα ρεύμα σωματιδίων που κινείται με ταχύτητα που πλησιάζει εκείνη του φωτός. Οταν το ρεύμα σωματιδίων επιβραδύνει την ταχύτητά του, σχηματίζει κάτι σαν ισχνό μπαλόνι που μπορεί να συμπεριλάβει ολόκληρο γαλαξία. Η παρατήρηση έγινε με το νέο διεθνές τηλεσκόπιο LOFAR και όπως ανέφερε ο αστρονόμος Φραντζέσκο ντε Γκασπέριν, η φωτογραφία παρέχει συναρπαστικές ενδείξεις για τους στενούς δεσμούς που υπάρχουν ανάμεσα στη μαύρη τρύπα, τον γαλαξία που τη φιλοξενεί και το περιβάλλον τους. «Οπως συμβαίνει με τα συμβιωτικά είδη, ο γαλαξίας και η κεντρική μαύρη τρύπα του διάγουν βίους παράλληλους και αλληλένδετους. Ο γαλαξίας παρέχει την ύλη για να τραφεί η μαύρη τρύπα και η μαύρη τρύπα επιστρέφει την ενέργεια στον γαλαξία». Ο γαλαξίας στον οποίο παρατηρήθηκε το φαινόμενο βρίσκεται στον αστερισμό της Παρθένου και η μάζα του είναι 2.000 φορές μεγαλύτερη από αυτή του δικού μας. Η δε μαύρη τρύπα στο κέντρο του έχει μάζα περίπου έξι δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τον Ηλιο μας.

Ποια αέρια περιέχονται στην ατμόσφαιρα του Άρη. Η γραφική παράσταση δείχνει την % περιεκτικότητα (v/v) των αερίων στην ατμόσφαιρα του Άρη, όπως μετρήθηκε από το ειδικό όργανο (SAM – Sample Analysis at Mars) που φέρει το Curiosity. Oι μετρήσεις έγιναν τον Οκτώβριο του 2012, στην περιοχή του κρατήρα Gale που βρίσκεται στο νότιο ημισφαίριο, όπου ξεκίνησε η εποχή της (αρειανής) άνοιξης. Στην γραφική παράσταση χρησιμοποιείται η λογαριθμική κλίμακα για να φαίνονται οι συγκεντρώσεις όλων των αερίων. Κυριαρχεί το διοξείδιο του άνθρακα, που αποτελεί το 95,9 % του όγκου της ατμόσφαιρας. Τα επόμενα 4 στοιχεία είναι το αργό, το άζωτο, το οξυγόνο (μόνο 0,14%) και το μονοξείδιο του άνθρακα. Οι ερευνητές θα χρησιμοποιήσουν κι άλλες φορές το SAM έτσι ώστε να ελέγξουν την εξάρτηση των συγκεντρώσεων των αερίων της ατμόσφαιρας, συναρτήσει των εποχιακών αλλαγών. Σημειώνεται πως ατμόσφαιρα του Άρη είναι 100 φορές αραιότερη απο αυτήν της Γης. Αυτά τα προκαταρκτικά αποτελέσματα δείχνουν ελάχιστο έως καθόλου μεθάνιο. Το μεθάνιο έχει ενδιαφέρον διότι θεωρείται ως μια χημική ένδειξη για την ύπαρξη ζωής. Στη Γη, μπορεί να παράγεται από βιολογικές αλλά και μη βιολογικές διεργασίες. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι στο μακρινό παρελθόν του Άρη το περιβάλλον στον Άρη ήταν πολύ διαφορετικό – η ατμόσφαιρά του ήταν κατά πολύ πυκνότερη και υπήρχε νερό στην επιφάνειά του.