Δροσος Γεωργιος

Μετρήθηκε το φως όλων των άστρων που έχουν λάμψει στο σύμπαν. Αμερικανοί αστρονόμοι, χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων-γ «Φέρμι» της NASA, «είδαν» το φως των πρώτων-πρώτων άστρων και, παράλληλα, έκαναν την πιο ακριβή μέχρι σήμερα μέτρηση του φωτός όλων των άστρων, τα οποία έχουν ποτέ λάμψει στο σύμπαν. Οι νέοι υπολογισμοί δείχνουν αφενός ότι το αρχέγονο αστρικό φως ήταν λιγότερο από τις έως τώρα εκτιμήσεις και αφετέρου ότι η μέση αστρική πυκνότητα είναι περίπου 1,4 άστρα ανά 100 δισεκατομμύρια κυβικά έτη φωτός. Αυτό σημαίνει ότι η μέση απόσταση ανάμεσα στα άστρα του σύμπαντος είναι περίπου 4.150 έτη φωτός. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστροφυσικό Μάρκο Ατζέλο των πανεπιστημίων Στάνφορντ και Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», έκαναν τους υπολογισμούς τους βασιζόμενοι στην ανάλυση του φωτός από γιγάντιες μαύρες τρύπες (τις λεγόμενες blazars) που απελευθερώνουν βίαια τεράστιες ποσότητες φωτεινής ενέργειας, καθώς απορροφούν την περιβάλλουσα ύλη. Όταν η ύλη έλκεται βαρυτικά προς την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα ενός γαλαξία, ένα μέρος της επιταχύνεται και εκτινάσσεται προς τα έξω σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός, με την μορφή «πιδάκων» που εκπέμπονται προς ακριβώς αντίθετες κατευθύνσεις. Όταν μια από τις αυτές τις δέσμες ακτίνων-γ τύχει να στοχεύει προς τη Γη, τότε ο συγκεκριμένος γαλαξίας και η μαύρη τρύπα του φαίνονται τρομερά φωτεινοί και παίρνουν την ονομασία «blazar». Έως τώρα έχουν εντοπιστεί πάνω από 1.000 τέτοια αντικείμενα και πολλά από αυτά εκπέμπουν ενέργεια άνω των 3 δισεκατομμυρίων γιγαηλεκτρονιοβόλτ (GeV), δηλαδή πάνω από ένα δισεκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από την ενέργεια του ορατού φωτός. Οι ακτίνες-γ αποτελούν την μορφή φωτός (ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας) με την μεγαλύτερη ενέργεια. Από το 2008 που τέθηκε σε τροχιά, το «Φέρμι» παρατηρεί τον ουρανό αποκλειστικά για εκπομπές τέτοιων ακτίνων, δημιουργώντας τον πιο λεπτομερή έως τώρα «χάρτη» σε τόσο ισχυρές ενέργειες. Το οπτικό και υπέρυθρο φως των άστρων συνεχίζει να ταξιδεύει στο σύμπαν ακόμα και αφού αυτά σβήσουν. Το γεγονός αυτό δημιουργεί ένα «απολίθωμα» ακτινοβολίας, το οποίο είναι δυνατό να ανιχνευθεί έμμεσα, χρησιμοποιώντας τις ακτίνες-γ, τις οποίες εκπέμπουν μακρινές πηγές όπως τα blazars, που γίνονται αντιληπτές από το τηλεσκόπιο «Φέρμι». Το συνολικό φως των άστρων, που έχει ποτέ εκπεμφθεί στο διάστημα, ονομάζεται από τους αστρονόμους «εξωγαλακτικό φως υποβάθρου» και αποτελεί ένα είδος «κοσμικής ομίχλης» φωτονίων. Οι ακτίνες-γ που παράγονται από τα blazars, ταξιδεύουν δισεκατομμύρια έτη φωτός, εωσότου φθάσουν στον πλανήτη μας και στο μεταξύ διασχίζουν αυτή την «κοσμική ομίχλη». Καθώς μια ακτίνα-γ συγκρούεται με το αστρικό φως, αυτή μεν μετασχηματίζεται σωματιδιακά σε ζεύγη ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων, ενώ το διάχυτο φως των άστρων «θαμπώνει» (με τον ίδιο τρόπο που η ομίχλη εξασθενεί το φως ενός μακρινού φάρου, μόνο που σε αυτή την περίπτωση τον ρόλο των κοσμικών φάρων παίζουν τα «blazars"). Αυτό το φαινόμενο επιτρέπει στους επιστήμονες να κάνουν υπολογισμούς για το διάχυτο στο σύμπαν αστρικό φως, δηλαδή για την πυκνότητα της «ομίχλης» και άρα για την μέση πυκνότητα των άστρων. Το σύμπαν εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε πριν από περίπου 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια και οι επιστήμονες κατόρθωσαν να εντοπίσουν φως που εξέπεμψαν αρχέγονα άστρα, όταν το σύμπαν ήταν ακόμα «νήπιο», μόλις 600 εκατ. ετών. Αυτά τα πρώτα άστρα πιστεύεται ότι διέφεραν αρκετά από τα σημερινά, καθώς ήσαν πολύ πιο μεγάλα (εκατοντάδες φορές μεγαλύτερα από τον Ήλιο μας), πιο καυτά, πιο λαμπρά, αλλά και πιο βραχύβια. Οι νέες εκτιμήσεις δείχνουν ότι αυτά τα πρώτα άστρα δημιουργούνταν με πιο αργό ρυθμό από ό,τι πιστευόταν έως τώρα. Η άμεση παρατήρηση αυτών των προπατορικών άστρων μέχρι τώρα είναι αδύνατη με τα υπάρχοντα όργανα, αλλά ελπίζεται ότι ίσως καταστεί εφικτή είτε με το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο «Τζέημς Γουέμπ» της NASA, το οποίο προγραμματίζεται να αντικαταστήσει το «Χαμπλ» από το 2018, είτε με το σχεδιαζόμενο επίγειο Υπερβολικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή. Στην φωτογραφία οι πράσινες κουκκίδες δείχνουν τις θέσεις των 150 Blazars που χρησιμοποιεί το τηλεσκόπιο Fermi για την μελέτη του Εξωγαλαξιακού Φωτός Υποβάθρου – Εxtragalactic Βackground Light (EBL)επισης το ποσοστό απορρόφησης των ακτίνων γ που παράγουν τα Blazar εξαιτίας του υπεριώδους και ορατού αστρικού φωτός, σε τρεις διαφορετικές εποχές στην ιστορία του σύμπαντος και ο σχηματισμός των άστρων που κορυφώθηκε όταν το σύμπαν ήταν περίπου 3 δισεκατομμυρίων ετών.

Το νέο σύστημα πρόσδεσης με το ΔΔΣ θα διατηρήσει την υγεία των κοσμοναυτών. Το ρωσικό «φορτηγό» «Προγκρές» συνδέθηκε επιτυχώς με το ΔΔΣ σε αυτόματη λειτουργία. Είναι η δεύτερη επιτυχής πρόσδεση με το συντομευμένο 6-ωρο σύστημα, βάσει του οποίου το σκάφος πραγματοποιεί μόνο 4 στροφές στην τροχιά. Η πρώτη είχε δοκιμαστεί τον Αύγουστο. Αυτό το πρόγραμμα προγραμματίζουν να χρησιμοποιήσουν κατά τις πτήσεις των επανδρωμένων «Σογιούζ», - πιθανών ήδη τον Μάρτιο του ερχόμενου έτους. Αυτό θα διευκολύνει σημαντικά την ζωή των κοσμοναυτών και θα διατηρήσει την υγεία τους, οι οποίοι αναγκάζονται για δύο εικοσιτετράωρα να βασανίζονται από το κρύο, την έλλειψη ζεστού φαγητού και από τα δυσάρεστα συμπτώματα προσαρμογής στην έλλειψη βαρύτητας σε στενό χώρο του σκάφους. Το τεμάχιο του αμερικανικού δορυφόρου δεν απειλεί πια το ΔΔΣ. Το Κέντρο Ελέγχου Πτήσεων της Ρωσίας προέβη σε έκτακτη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ για να αποφύγει το αποσπασμένο από τον αμερικανικό δορυφόρο «Iridium 33» κομμάτι. Τον Φεβρουάριο του 2009, ο δορυφόρος αυτός συγκρούστηκε με τον ρωσικό στρατιωτικό δορυφόρο επικοινωνιών «Kosmos-2251» με αποτέλεσμα να σπάσουν σε 600 κομμάτια διαμέτρου 5 και πάνω εκατοστών και σε 1000 και πάνω τεμάχια μικρότερου μεγέθους. «Η διόρθωση της τροχιάς πραγματοποιήθηκε σήμερα στις 3:08 ώρα Μόσχας με τη βοήθεια των κινητήρων του διαστημοπλοίου εφοδιασμού «Progress M-16M», με αποτέλεσμα, όπως ανακοίνωσαν εκπρόσωποι του Κέντρου Ελέχγου Πτήσεων, η τροχιά του Σταθμού να υψωθεί περίπου κατά 1 χιλιόμετρο».

Σωστο!!! φίλε βολιωτης.

Αίσθηση ...Χαβάης δίνει το χώμα στον «κόκκινο πλανήτη» Χώμα που μοιάζει εντυπωσιακά με την ηφαιστειακή άμμο των νησιών της Χαβάης έδειξε η πρώτη ανάλυση ορυκτών στην επιφάνεια του Άρη από το όργανο ακτίνων-Χ του ρόβερ Curiosity. Ήταν η πρώτη φορά που μια τέτοια επιστημονική τεχνική (φασματοσκοπία ακτίνων-Χ) εφαρμόστηκε για να αναλυθεί το έδαφος σε ένα άλλο πλανήτη εκτός της Γης. Οι κόκκοι της αρειανής άμμου, που αναλύθηκαν χημικά μετά την εκπομπή πάνω τους μιας δέσμης ακτίνων Χ, βρέθηκαν να έχουν κρυστάλλους όμοιους με εκείνους του βασαλτικού εδάφους, που υπάρχει στις ηφαιστειακές περιοχές όπως η Χαβάη, όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες της NASA, σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Reuters. Το εν λόγω εύρημα, που επιβεβαιώνει τις έως τώρα θεωρίες των επιστημόνων, αυξάνει την πιθανότητα κάποτε ο «κόκκινος πλανήτης» να είχε φιλοξενήσει μικροβιακή ζωή. Η σύσταση του εδάφους ενός πλανήτη θεωρείται ότι αντανακλά τις διαδικασίες που έλαβαν χώρα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους, όπως το κλίμα του. Η αρχική ορυκτολογική ανάλυση δείχνει ότι το έδαφος του Άρη μοιάζει με τα γήινα ηφαιστειακά υλικά και αποτελείται κυρίως από άστριο, ολιβίνη και πυρόξενους. Περίπου το μισό έδαφος που αναλύθηκε, αποτελείται από μη κρυσταλλικά υλικά, όπως ηφαιστειακή ύαλο. Η παρατηρούμενη διάβρωση του αρειανού εδάφους μπορεί να έχει διάφορες αιτιολογίες, όπως αλληλεπίδραση με νερό και οξυγόνο, ανεμοθύελλες ή πτώση αστεροειδών. Αν και η φασματοσκοπία ακτίνων-Χ υπάρχει ως τεχνολογία εδώ και περίπου ένα αιώνα, η μεγάλη δυσκολία, που απαίτησε πολλά χρόνια ερευνών από τους μηχανικούς της NASA, ήταν η συρρίκνωσή της από ένα μηχάνημα μεγέθους ψυγείου σε ένα όχι μεγαλύτερο από κουτί παπουτσιών, έτσι ώστε το σχετικό επιστημονικό όργανο (με την ονομασία CheMin) να χωράει πάνω στο ρόβερ. Οι ακτίνες Χ διαθλώνται μέσα από τους κρυστάλλους του υλικού - στόχου και, ανάλογα με τον τρόπο που αντανακλώνται πίσω στο όργανο, εξάγονται τα ανάλογα συμπεράσματα για τη χημική σύνθεση και τη δομή του υλικού. Το επόμενο σημαντικό βήμα θα είναι η ανάλυση δειγμάτων εδάφους του Άρη από ένα άλλο όργανο, το SAM, που θα αναζητήσει την παρουσία οργανικών μορίων, που περιέχουν άνθρακα, ώστε να αντληθούν περισσότερα στοιχεία για την πιθανότητα ύπαρξης ζωής κάποτε στον γειτονικό πλανήτη. Το Curiosity, κινούμενο με ταχύτητα έως 4 εκατοστών το δευτερόλεπτο, έχει διανύσει περίπου απόσταση 480 μέτρων μέχρι σήμερα.

ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΜΠΙΓΚ ΜΠΑΝΓΚ Οι αστρονόμοι εντόπισαν την πιο μακρινή στο χώρο και το χρόνο έκρηξη σούπερ νόβα που έχουν ποτέ ανακαλύψει στο σύμπαν. Το επίτευγμα τους κάνει αισιόδοξους ότι μια ημέρα θα καταφέρουν να «δουν» το θάνατο των πρώτων άστρων που δημιουργήθηκαν μετά τη «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ) και τα οποία «έσπειραν» τα πιο βαριά στοιχεία έως τις κοσμικές εσχατιές, καθιστώντας έτσι εφικτή τη δημιουργία των γαλαξιών, των πλανητών και τελικά της ζωής. Συνδυάζοντας εικόνες από το τηλεσκόπιο Καναδά - Γαλλίας - Χαβάης, που βρίσκεται στο όρος Μάουνα Κέα της τελευταίας, οι επιστήμονες ανακάλυψαν δύο σούπερ - νόβα, μία που συνέβη πριν από 10,4 δισεκατομμύρια χρόνια και άλλη μία πριν από περίπου 12,1 δισεκατομμύρια χρόνια. Έως τώρα η πιο μακρινή και παλαιότερη σούπερ - νόβα που είχε γίνει αντιληπτή, είχε συμβεί πριν από 10,8 δισ. χρόνια. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο Τζεφ Κουκ του Κέντρου Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας Σουίνμπερν, κοντά στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το «Science» και το «New Scientist». Οι μελλοντικές έρευνες σε τόσο απομακρυσμένες και ισχυρές εκρήξεις μπορεί να ρίξουν περισσότερο φως στην εξέλιξη του πρώιμου σύμπαντος. Οι πιο ισχυρές θερμοπυρηνικές εκρήξεις σούπερ - νόβα, όπως αυτές που μόλις ανακάλυψαν οι αστρονόμοι, είναι τόσο ισχυρές που για ένα διάστημα ξεπερνούν σε φωτεινότητα κάθε άλλο άστρο στους γαλαξίες τους. Την τελευταία δεκαετία, οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει αυτή τη νέα κατηγορία «σούπερ-υπέρλαμπρων» σούπερ-νόβα, έως 100 φορές πιο φωτεινών από τις υπόλοιπες. Πρόκειται για πολύ σπάνια γεγονότα, τα οποία παράγουν τρομακτικές ποσότητες ενέργειας και συνεπώς έχουν δυνητικά μεγάλη καταστροφική ισχύ. Μία και μόνο τέτοια έκρηξη θα μπορούσε να σπείρει τον θάνατο σε ένα μεγάλο μέρος του μητρικού γαλαξία, αν αυτός είναι σχετικά μικρός, ή να τον «γονιμοποιήσει» με πολύτιμα χημικά στοιχεία, αν είναι αρκετά μεγάλος. Η προέλευση αυτών των υπέρλαμπρων σούπερ νόβα παραμένει μυστηριώδης. Μια πιθανή αιτία είναι η έκρηξη τεράστιων άστρων με μάζα 100 έως 250 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου μας, τα οποία είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά που σήμερα παρατηρούν οι αστρονόμοι, αλλά πιστεύεται ότι ήσαν πολύ πιο κοινά στο πρώιμο σύμπαν (η ηλικία του οποίου σήμερα υπολογίζεται στα 13,7 δισ. χρόνια περίπου).

Τι είναι η πραγματικότητα; http://physicsgg.wordpress.com/2012/11/01/%cf%84%ce%b9-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1/ Φίλοι του AstroVox αποφάσισα να θέσω αυτο το θέμα γιατι πιστευω οτι τα χιλιάδες μέλη του (6628 ατ.)αλλα και οι χιλιάδες αναγνώστες του θα το βρούν ακρως ενδιαφέρον και πραγματικά μοναδικό θέμα για μια πλατιά συζήτηση στα πλαίσια του fourm. Σας προτρέπω πριν γραψετε οτιδήποτε διαβαστε το προσεκτικά.Πραγματικά αξίζει!!!

Διαστημικό γλέντι!!! Σήμερα, από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ εκτοξεύτηκε ο πύραυλος-φορέας Soyuz-U με το μεταγωγικό διαστημόπλοιο Progress M-17M (Προγκρές М-17М) στις 11:41:18 Ώρα Μόσχας (MSK)Το σκάφος εφοδιασμού μεταφέρει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό υλικά ζωτικής σημασίας βάρους 2,5 και πάνω τόνων. Το διαστημικό σκάφος τέθηκε σε τροχιά στάθμευσης με τις ακόλουθες παραμέτρους: κλίση του 51,66 βαθμούς, το ελάχιστο ύψος των 193,75 χιλιόμετρα, κατ 'ανώτατο όριο 245,34 χιλιόμετρα, τροχιακή περίοδο - 88,59 λεπτά. Το Προγρές θα μεταφέρει εκτός από τον επιστημονικό εξοπλισμό και ανταλλακτικά για το Σταθμό, ακόμη και φρέσκα φρούτα: μήλα, πορτοκάλια και λεμόνια. Γίνεται λόγος για το δεύτερο διαστημόπλοιο εφοδιασμού, που πετά προς το Σταθμό με βάση το λεγόμενο γρήγορο σχήμα,- είπε ο εμπειρογνώμονας στα ζητήματα της κοσμοναυτικής Αντρέι Κρασίλνικοφ. - Αντί των συνηθισμένων δύο ημερών το Προγκρές М-17М θα πλησιάσει το Σταθμό μέσα σε δύο ώρες. Ο Σταθμός είναι έτοιμος για ελλιμενισμό με το πλοίο, το οποίο έχει προγραμματιστεί για τις 31 Οκτωβρίου στις 17:40 MSK. Προβλέπεται να δοκιμαστεί παρόμοιο σχήμα και στο διαστημόπλοιο εφοδιασμού Προγκρές М-18 (Progress M-18), που θα πετάξει προς το Σταθμό τον Φεβρουάριο του 2013. Από τον Μάρτιο, όπως έχει προγραμματιστεί, το διαστημόπλοιο Σογιούζ με κοσμοναύτες θα πετά στο Σταθμό κατά 7-8 φορές πιο γρήγορα. Αντί των συνηθισμένων οκτώ ημερών η διαδρομή προς το ΔΔΣ θα διαρκεί μερικές ώρες και, συνεπώς, οι κοσμοναυτες θα αντιμετωπίζουν ευκολότερα την βαρύτητα, μάλιστα, όχι μέσα σε μικρό χώρο αλλά ήδη στο Σταθμό. Οι κοσμοναύτες με ιδιαίτερη ανυπομονησία περιμένουν την παραλαβή των δεμάτων από τις οικογένειες και τους τους πλησίους τους με πολλά, όπως πάντα, νόστιμα πράγματα. Κατά τα τελευταία μερικά χρόνια, η διατροφή των κατοίκων του ΔΔΣ έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Φεύγουν στην ουσία στη λήθη οι θρυλικοί σωλήνες από το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο φαγητό, οι οποίοι τώρα είναι πια κατάλοιπα του παρελθόντος. Σε τέτοιους σωλήνες ίσως βάζουν μόνο κάποια καρυκεύματα. Στη θέση των μεταλλικών σωλήνων εμφανιστηκαν οι πολυμερές σακούλες και μεταλλικά δοχεία. Η χρήση τους είναι πολύ ευκολότερη. Εκτός απ’ αυτό τα φαγητά εκεί ως προς την γεύση τους, πρώτον πλησιάζουν εκείνα που τρώμε στη γη και, δεύτερον, για τη χρήση των αφυδατωμένων τροφίμων είναι αρκετό να προστεθεί μόνο ζεστό ή κρύο νερό και μετά μπορούν να τα τρώνε με κουτάλι ή πηρούνι. Αλλά, για να πούμε την αλήθεια οι κοσμοναυτες περιμένουν περισσότερά πραγματικά φαγητά,- είπε ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ. - Φυσικά, όταν φορτώνουν τα διαστημόπλοια εφοδιασμού πάντα προσπαθούν να χαροποιήσουν τους κοσμοναύτες με κάτι το ιδιαίτερο. Αυτή τη φορά πρόκειται για τα προϊόντα τα οποία οι κοσμοναύτες θα βάλουν στο Χριστουγεννιάτικο και το Πρωτοχρονιάτικο τους τραπέζι. Επειδή το Προγκρές М-17М είναι το τελευταίο διαστημόπλοιο εφοδιασμού, που στέλνεται φέτος προς το Σταθμό, όλοι σκέφτονταν, βέβαια, για τις Χριστουγεννιάτικες και τις Πρωτοχρονιάτικες γιορτές. Οι κοσμοναύτες προτιμούν να παίρνουν μαζί με τα Προγκρές διάφορα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, καθώς επίσης και τυρί, καφέ, κρεμμύδια, και αγγούρια τουρσί. Αλήθεια, αυτή τη φορά οι κοσμοναύτες μας ζήτησαν να τους στείλουμε με το Προγκρές ακόμα και λίγο σκόρδο, προφανώς για να μην αρρωστήσουν απρόσεκτα τις μέρες των γορτών.

H πρώτη ακτινογραφία αρειανού εδάφους από το Curiosity. To γράφημα που ακολουθεί δείχνει τα αποτελέσματα της πρώτης ανάλυσης με ακτίνες Χ του εδάφους του Άρη, από την πειραματική συσκευή Χημείας και Ορυκτολογίας (Chemin) που διαθέτει το διαστημικό ρόβερ Curiosity. Δείγμα εδάφους συλλέχθηκε από τον κρατήρα Gale στις 15 Οκτωβρίου με τον ειδικό βραχίονα που διαθέτει το Curiosity και αναλύθηκε με περίθλαση ακτίνων Χ. Με τη μέθοδο αυτή προσδιορίστηκε για πρώτη φορά ποσοτικά η σύσταση του αρειανού εδάφους και διαπιστώθηκε ότι είναι παρόμοιο με τα ηφαιστεικά εδάφη στη Χαβάη!

Τα σημάδια της μεγάλης καταιγίδας στον Κρόνο παραμένουν ορατά. http://www.esa.int/esaCP/SEMR0G52Q8H_Greece_0.html

Νανοσωλήνες άνθρακα εναντίον πυριτίου. Το πυρίτιο έχει κάθε λόγο να ανησυχεί για το μέλλον του στη βιομηχανία υπολογιστών. Ερευνητές της IBM κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα τσιπ με δέκα χιλιάδες τρανζίστορ που αποτελούνται από νανοσωλήνες άνθρακα, το υλικό που αναμένεται να δώσει παράταση στο Νόμο του Μουρ. Σύμφωνα με τον γνωστό νόμο, η πυκνότητα των τρανζίστορ στα τσιπ, και επομένως και οι επιδόσεις των υπολογιστών, διπλασιάζονται κάθε ενάμισι με δύο χρόνια. Σύντομα, όμως, η βιομηχανία ημιαγωγών θα φτάσει ένα κρίσιμο όριο, πέρα από το οποίο οι ιδιότητες του πυριτίου και τα κβαντικά φαινόμενα που εμφανίζονται στο επίπεδο της νανοκλίμακας δεν επιτρέπουν περαιτέρω σμίκρυνση. Το μέγεθος και οι ασυνήθιστες ηλεκτρικές ιδιότητες των νανοσωλήνων, κούφιων σωλήνων με τοιχώματα που έχουν πάχος ένα άτομο άνθρακα, υπόσχονται τη λύση. Η IBM εκτιμά ότι το νέο υλικό θα προσφέρει πενταπλάσιες ή και δεκαπλάσιες επιδόσεις σε σχέση με το πυρίτιο και θα επιτρέπει την περαιτέρω σμίκρυνση για πολύ καιρό ακόμα «Το πρόβλημα είναι ότι αυτό θα πρέπει να έχει φτάσει στην παραγωγή σε δέκα με 15 χρόνια, οπότε μας μένουν μόνο λίγα χρόνια για να καθορίσουμε τις τεχνικές λεπτομέρειες» λέει ο Τζέιμς Χάνον της IBM Research. Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες είχαν καταφέρει να τοποθετήσουν και να ευθυγραμμίσουν μόνο μερικούς εκατοντάδες νανοσωλήνες κάθε φορά. Τώρα, η ομάδα του Χάνον αναφέρει στο Νature Nanotechnology ότι δημιούργησε ηλεκτρονικές συσκευές με δέκα χιλιάδες τρανζίστορ, οι οποίες φτάνουν σε πυκνότητα το ένα δισεκατομμύριο νανοσωλήνες ανά τετραγωνικό εκατοστό. Η προσέγγιση που ακολούθησαν οι ερευνητές ήταν σχετικά απλή: σε πρώτη φάση, χρησιμοποίησαν ένα επιφανειοδραστικό -στην ουσία ένα είδος σαπουνιού- που καθιστά τους νανοσωλήνες διαλυτούς στο νερό. Μέσα σε αυτό το διάλυμα νανοσωλήνων βυθίστηκε στη συνέχεια μια πλάκα από πυρίτιο, πάνω στην οποία είχαν δημιουργηθεί με συμβατικές διαδικασίες παραγωγής λωρίδες του εξωτικού μετάλλου χάφνιου. Λόγω της χημικής τροποποίησης που είχαν υποστεί, οι νανοσωλήνες συνδέθηκαν στο χάφνιο με χημικούς δεσμούς, ενώ οι ενδιάμεσες λωρίδες πυριτίου έμειναν καθαρές. Το σημαντικό με το νέο, πειραματικό τσιπ, επισημαίνουν οι ερευνητές, είναι ότι όχι μόνο πετυχαίνει υψηλή πυκνότητα νανοσωλήνων, αλλά και ότι βασίζεται σε απλά χημικά και τεχνικές που ήδη εφαρμόζονται ευρέως στη βιομηχανία ημιαγωγών. Παρόλα αυτά, η τεχνολογία δεν είναι έτοιμη για εμπορική αξιοποίηση: Όπως επισημαίνει ο Δρ Χάνον, στο πειραματικό τσιπ «υπάρχει ένας νανοσωλήνας κάθε 150 με 200 νανόμετρα. Η απόσταση αυτή είναι είναι δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτή που απαιτείται για την κατασκευή ενός μικροεπεξεργαστή».

Εμπρός προς τη Σελήνη. Το λεπτομερές πρόγραμμα εξερεύνησης της Σελήνης στη διάρκεια της προσεχούς δεκαετίας περιλαμβάνει δυο προσεληνώσεις, μια τροχιακή αποστολή και στο μέλλον μεταφορά δείγματος εδάφους στη Γη. Τα σχέδια θα πραγματοποιούνται στα πλαίσια πλατιάς διεθνούς συνεργασίας. Το ρωσικό πρόγραμμα εξερεύνησης της Σελήνης παρουσιάστηκε στο Γ΄ Διεθνές Συμπόσιο Ερευνών του Ηλιακού συστήματος, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Ινστιτούτο διαστημικών ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Το σχέδιο σεληνιακών ερευνών παρουσίασε ο ακαδημαϊκός Λεβ Ζελιόνι, Διευθυντής του Ινστιτούτου. Το προηγουμένως κοινό σχέδιο “Luna-Glob” σήμερα έχει χωριστεί σε 2 μέρη. Το πρώτο με συσκευή προσελήνωσης και το δεύτερο με τροχιακή συσκευή, οι εκτοξεύσεις των οποίων θα πραγματοποιηθούν το 2015 και το 2016 αντίστοιχα. Το πρώτο σχέδιο θα αποσκοπεί στην δοκιμή τεχνολογιών απαλής προσεδάφισης, ενώ το τροχιακό μέρος υπόσχεται να είναι πιο ενδιαφέρον από την άποψη των σεληνιακών ερευνών. Επίσης σχεδιάζεται ότι η τροχιακή συσκευή “Luna-Glob” θα εργαστεί διαδοχικά σε τρεις τροχιές με ύψη 150, 50 και 500 χλμ. Τα τρία ύψη είναι απαραίτητα για διάφορα επιστημονικά πειράματα, μεταξύ άλλων, για την έρευνα των σωματιδίων των διαστημικών ακτίνων υπερυψηλών ενεργειών. Το 2017 στη Σελήνη προγραμματίζεται προσεδάφιση της συσκευής “Luna-Resurs”, η οποία ήδη θα είναι κανονικός επιστημονικός σταθμός. Η μάζα των επιστημονικών συσκευών σ΄ αυτόν θα είναι περίπου διπλάσια της συσκευής προσεδάφισης “Luna-Glob”. Και, τέλος, σημαντικότατο στάδιο αυτού του προγράμματος πρέπει να είναι η μεταφορά εδάφους από τη Σελήνη (σχέδιο “Luna-Grunt”), η οποία, σε περίπτωση ευμενών συνθηκών, προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί το 2019, παρόλο που, όπως παραδέχτηκε ο Λεβ Ζελιόνι, η προετοιμασία του σχεδίου μέσα σ΄ αυτό το χρονικό διάστημα συνδέεται με ορισμένο ρίσκο. Και το “Luna-Glob” και το “Luna-Resurs” θα πραγματοποιηθούν σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA), επίσης πρόσφατα ανακοινώθηκε το σχέδιο μεταφοράς εδάφους της Σελήνης στην περίοδο 2020-22. Από κάποια άποψη αυτού του σχεδίου πρέπει να προηγηθεί ακριβώς το Luna-Resurs. Η ESA θα παραχωρήσει για το πρόγραμμα διατρητική εγκατάσταση, ο προορισμός της οποίας θα είναι η λήψη για ανάλυση δειγμάτων του εδάφους από βάθος 1,5-2 μέτρων, τα οποία δεν θα είναι μολυσμένα από τα προϊόντα της λειτουργίας των κινητήρων προσεδάφισης. Η διεθνής συνεργασία είναι δυνατή και σε άλλα μέρη του προγράμματος – αρχίζοντας από την οργάνωση πειραμάτων μέσα στις διαστημικές συσκευές και τελειώνοντας με την από κοινού επεξεργασία των στοιχείων.

Ολοκληρώθηκε η πρώτη εμπορική πτήση του διαστημοπλοίου Dragon. Χωρίς προβλήματα επέστρεψε στη Γη η μη επανδρωμένη κάψουλα Dragon της εταιρείας SpaceX. Η κάψουλα είχε μεταφέρει εξοπλισμό και εφόδια στους αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) πριν από δύο εβδομάδες. Το Dragon είναι το πρώτο σκάφος ιδιωτικής εταιρείας που φτάνει στο πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα και η επιτυχημένη ολοκλήρωση της αποστολής θεωρείται πολύ σημαντική για τη NASA η οποία δεν έχει πλέον στη διάθεσή της κανένα διαστημικό λεωφορείο. Προς το παρόν η NASA εξαρτάται απόλυτα από τις ρωσικές κάψουλες Soyuz οι οποίες στέλνουν αστροναύτες στον ISS. Όμως τα Soyuz δεν διαθέτουν αρκετό χώρο για αποστολή φορτίων. Με τις κάψουλες Dragon η NASA θα μπορεί να στέλνει φορτία στον ISS αλλά και να λαμβάνει πίσω υλικά και κυρίως δείγματα από πειράματα που έχουν πραγματοποιηθεί στο Διάστημα. Το Dragon έπεσε με τη βοήθεια αλεξίπτωτων στον Ειρηνικό Ωκεανό χωρίς, όπως αποδείχτηκε, να υποστεί καμία ζημιά. «Κάνουμε το επόμενο βήμα στη διαστημική εξερεύνηση που έχει να κάνει με την είσοδο των ιδιωτικών εταιρειών οι οποίες θα στέλνουν στον ISS αλλά κυρίως θα φέρνουν πίσω στη Γη φορτία» αναφέρει ο Σκοτ Σμιθ, επιστήμονας της NASA. Ανάμεσα στα φορτία που αναμένεται να «κουβαλήσει» μαζί της η κάψουλα στο επόμενο ταξίδι της είναι δείγματα αίματος και ούρων των αστροναυτών του ISS με τα οποία οι ειδικοί της NASA ελέγχουν την πορεία της υγείας τους. Αναμένεται επίσης να έλθουν στη Γη φυτά που έχουν καλλιεργηθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η SpaceX, με έδρα στο Χόθορν της Καλιφόρνιας, είναι μία από τις δύο εταιρείες που έχουν εξασφαλίσει συμβόλαια με τη NASA για την αναπλήρωση των διαστημικών λεωφορείων της, τα οποία παροπλίστηκαν πέρυσι. Η δεύτερη εταιρεία είναι η Orbital Sciences Corp., με έδρα στη Βιρτζίνια. Οι δύο εταιρίες θα λάβουν συνολικά 3,5 δισ. δολάρια για περίπου 20 αποστολές στον ISS Η SpaceX αναπτύσσει τώρα μια νέα έκδοση της κάψουλας Dragon για επανδρωμένες αποστολές. Ακόμα τρεις αμερικανικές εταιρείες αναπτύσσουν τέτοια σκάφη για τα πληρώματα του ISS.

Οι επιστήμονες... ορμούν...στη Σελήνη με τηλεσκόπια. Μια ομάδα ειδικών από τριάντα χώρες σχεδίασε για το ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο Herschel Space Observatory αξίας 1,4 δισ. δολαρίων μια δυσοίωνη μοίρα. Οι επιστήμονες προτείνουν να κατευθύνουν τον ερευνητικό σταθμό προς την κατεύθυνση της Σελήνης, ώστε να χτυπήσει με δύναμη στην επιφάνεια του δορυφόρου της Γης, να υψωθεί σύννεφο αερίων και σκόνης συντριμμιών, που είναι απαραίτητο στους ερευνητές για να μελετήσουν τα ζητήματα ύπαρξης νερού και άλλων ουσιών, που μπορούν να υψωθούν στον αέρα. Στην περίπτωση αυτή οι επιστήμονες σχεδιάζουν να επαναλάβουν το πείραμα με τη διαστημική συσκευή LCROSS, η οποία συνετρίβη στην επιφάνεια της Σελήνης στην περιοχή του Νοτίου Πόλου της.

Το κυνήγι της αόρατης σκοτεινής ύλης. http://physicsgg.wordpress.com/2012/10/27/%cf%84%ce%bf-%ce%ba%cf%85%ce%bd%ce%ae%ce%b3%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%8c%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae%cf%82-%cf%8d%ce%bb%ce%b7%cf%82/ Εικόνα του γιγαντιαίου σμήνους γαλαξιών CL0025+1654, στην οποία φαίνονται τόσο οι γαλαξίες (κόκκινες κηλίδες) όσο και η σκοτεινή ύλη του σμήνους (κυανό χρώμα)

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν σχεδόν 700 εξοστρακισμένα αστέρια. Οι αστρονόμοι από το Πανεπιστήμιο Vanderbilt των ΗΠΑ εντόπισαν μεγάλο αριθμό αστέρων, που έχουν εξοστρακιστεί από το Γαλαξία μας. Τα αστέρια αυτά κατονομάζονται με διάφορους τρόπους, περιπλανώμενα, φυγάδες, υπερταχεία. Η ύπαρξη τέτοιων αστεριών είχε προβλεφθεί εδώ και πολύν καιρό, αλλά έγινε δυνατή η ανακάλυψή της μόλις τώρα. Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει σχεδόν επτακόσια παρόμοια αστέρια. Όλα τους απομακρύνθηκαν από το κέντρο του Γαλαξία. Οι μηχανισμοί «εκδίωξης» των αστέρων μπορεί να είναι διαφορετικοί. Έτσι την ταχύτητά τους μπορεί να τους τη δώσει η έκρηξη ενός σουπερνόβα, που βρίσκεται δίπλα τους ή η βαρυτική επίδραση μιας πυκνής συστάδας αστεριών. Πέραν αυτού η απόρριψη ενός αστεριού στον εξωγαλαξιακό χώρο μπορεί να γίνει από μια κεντρική μαύρη τρύπα. Στην περίπτωση αυτή λόγος γίνεται για δυαδικούς αστέρες, ένας εκ των οποίων κατευθύνεται με κίνηση σπιράλ προς τη μαύρη τρύπα, ενώ ο άλλος, αντιθέτως, με ιλιγγιώδη ταχύτητα απομακρύνεται μακριά.

Ζόμπι στον επιταχυντή του CERN. Mια ομάδα υποψήφιων διδακτόρων στη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων γύρισε μια ταινία τρόμου … με ζόμπι. H ταινία διαδραματίζεται στον υπόγειο Mεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), κατά τη διάρκεια των πειραμάτων αναζήτησης του σωματιδίου Higgs, μετά από κάποιο τρομερό λάθος. H ταινία θα προβληθεί δωρεάν στο διαδίκτυο. www.decayfilm.com Σύμφωνα με τους δημιουργούς η ταινία δεν έχει εγκριθεί ή πιστοποιηθεί από το CERN. Ιδού, το τρέιλερ …

Εκτροπή αστεροειδούς με paintballs. Ενώ στα σενάρια των επιστημονικών ταινιών του Χόλιγουντ χρησιμοποιούνται πυρηνικές βόμβες για να εκτρέψουν αστεροειδείς, ο Sung Wook Paek, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα της Αεροναυτικής και Αστροναυτικής του ΜΙΤ, ισχυρίζεται πως αρκεί να τους βάψουμε άσπρους, “πυροβολώντας τους με paintball”! Το λευκό χρώμα αντανακλά το φως του ήλιου, και με την πάροδο του χρόνου, η πίεση της ηλιακής ακτινοβολίας θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία του αστεροειδούς. Στην πρότασή του ο Paek, χρησιμοποίησε ως παράδειγμα τον αστεροειδή Απόφι, έναν βράχο 27 γιγατόνων, που θα περάσει κοντά από τη Γη το 2029 και και στη συνέχεια το 2036. http://physicsgg.wordpress.com/2011/11/05/%CE%BF-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF-%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%B7/ Υπολόγισε ότι θα χρειαστούν πέντε τόνοι λευκού χρώματος για να καλυφθεί η επιφάνεια του αστεροειδούς, που έχει διάμετρο 450 μέτρα. Με την πρόταση αυτή ο Paek κέρδισε τον διεθνή διαγωνισμό του ”Μετακινήστε έναν αστεροειδή 2012“. http://spacegeneration.org/index.php/activities/current-projects/neo-working-group/move-asteroid-2012 Αλλά αυτή η μέθοδος αυτή παρουσιάζει κάποια μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, απαιτεί αρκετό χρόνο. Σύμφωνα με τον Paek θα απαιτηθούν έως και 20 χρόνια για να εκτραπεί ο αστροειδής από την πορεία του – λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας. Έτσι η μέθοδος δεν μπορεί να εφαρμοστεί για τον αστεροειδή 2012 DA14, http://physicsgg.wordpress.com/2012/03/09/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9/ που αναμένεται να περάσει πολύ κοντά στη Γη στις 15 Φεβρουαρίου 2013 …

Το «Σογιούζ» με το πλήρωμα της νέας αποστολής συνδέθηκε με το ΔΔΣ. Το επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Σογιούζ ΤΜΑ-06Μ» με το πλήρωμα της νέας αποστολής, το οποίο εκτοξεύθηκε την Τρίτη από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ, συνδέθηκε αυτόματα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το νέο πλήρωμα – οι κοσμοναύτες της Ρωσκόσμος (Roscosmos) Ολέγκ Νοβίτσκι και Γιεβγκένι Ταρέλκιν, καθώς και ο αστροναύτης της ΝΑΣΑ Κέβιν Φορντ – θα πραγματοποιήσουν στο Σταθμό μερικές δεκάδες επιστημονικά πειράματα. Επίσης θα παραλάβουν και θα εκφορτώσουν μερικά μεταγωγικά διαστημόπλοια. Νωρίτερα οι κοσμοναύτες είχαν δηλώσει στους δημοσιογράφους ότι σκοπεύουν να διατηρούν τροχιακό ιστολόγιο. Εκτός αυτού, ο Φορντ τον ελεύθερο του από τη δουλειά χρόνο θα τον αφιερώσει στη φωτογράφηση της Γης από το Σταθμό και την αποστολή φωτογραφιών. «Είναι υπέροχο να βλέπω και τους έξι σας σε τροχιά και να βλέπω τα χαμογελαστά πρόσωπά σας» είπε από τη Μόσχα ο Γούιλιαμ Γκερστενμάϊερ, διαχειριστής της NASA για τις διαστημικές πτήσεις. http://www.tovima.gr/webtv/#362151 Αναβλήθηκε η εκτόξευση του νοτιοκορεατικού πυραύλου. Αναβλήθηκε η εκτόξευση του νοτιοκορεατικού πυραύλου διαστημικού προορισμού Naro (KSLV-I) λόγω διαρροής αερίου στον πρώτο του όροφο. Αυτό έγινε γνωστό σήμερα από τοπικά ΜΜΕ. Γίνεται λόγος για την τρίτη ήδη προσπάθεια της Νότιας Κορέας να στείλει στο Διάστημα το δικό της διαστημικό πύραυλο μαζί με το δορυφόρο. Οι δύο προηγούμενες προσπάθειες αποδείχτηκαν ανεπιτυχείς. Η κατασκευή του πυραύλου Naro είχε αρχίσει το 2002 με σκοπό την «εκτόξευση κορεατικού δορυφόρου με κορεατικό πύραυλο-φορέα από το κορεατικό κοσμοδρόμιο». Στην κατασκευή του κορεατικού πυραύλου συμμετείχαν επίσης και Ρώσοι ειδικοί από το Επιστημονικό και Βιομηχανικό Κέντρο Χρούνιτσεφ. O τυφώνας Sandy από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός περνά ψηλά πάνω από τον τυφώνα Sandy. Ο τυφώνας βρισκόταν περίπου 85 μίλια νότια-νοτιοανατολικά από την περιοχή Great Exuma στις Μπαχάμες. Ο τυφώνας τοποθετείται μέχρι στιγμής στην κατηγορία 2.

Φομαλχώ β: η νεκρανάσταση ενός εξωπλανήτη. Ο Φομαλχώ (Fomalhaut) είναι το λαμπρότερο άστρο στον αστερισμό των Νοτίων Ιχθύων (α Piscis Austrini) και βρίσκεται σε απόσταση 25 ετών φωτός από τη Γη. Τον Νοέμβριο του 2008 το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble ανακάλυψε έναν πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Φομαλχώ. Ήταν ο πρώτος εξωπλανήτης που ανακαλύφθηκε άμεσα στο ορατό φως να περιστρέφεται γύρω από ένα άστρο. Ο πλανήτης αυτός ονομάστηκε Φομαλχώ β και απείχε από το άστρο του 115 αστρονομικές μονάδες. Η μάζα του προσδιορίστηκε περίπου 3 φορές η μάζα του Δία και η περίοδος περιστροφής του γύρω από το άστρο Φομαλχώ 872 χρόνια. Πρόσφατες μελέτες υποστήριξαν ότι ο πλανήτης Φομαλχώ β ήταν μια αυταπάτη. Βασισμένες στην φαινόμενη κίνηση του αντικειμένου αλλά και στην έλλειψη μιας υπέρυθρης ανίχνευσης από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer, έδειχναν ότι το παρατηρούμενο αντικείμενο ήταν ένα βραχύβιο νέφος σκόνης. Όμως νέες μελέτες «επαναφέρουν τον πλανήτη Φομαλχώ β στη ζωή». Στη νέα μελέτη αναλύονται πάλι οι παρατηρήσεις του Hubble από το 2004 έως το 2006. Οι ερευνητές διαπιστώνουν πως το αντικείμενο που αντιστοιχεί στον πλανήτη έχει σταθερή φωτεινότητα. Το γεγονός ότι δεν ανιχνεύεται από τα τηλεσκόπια υπερύθρων Subaru και Spitzer σημαίνει πως ο Φομαλχώ β θα πρέπει να έχει τουλάχιστον δυο φορές τη μάζα του Δία. Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο Astrophysical Journal Letters, ξεκαθαρίζει και το ζήτημα της κίνησης και της αλληλεπίδρασης του πλανήτη με τον παρατηρούμενο δακτύλιο κατά μήκος της τροχιάς του.

Αστρα σε «κουκούλια» σκοτεινής ενέργειας. Παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Spitzer αποκάλυψαν ένα εντυπωσιακό και άγνωστο μέχρι σήμερα φαινόμενο. Οταν υπάρχει συγχώνευση γαλαξιών προκαλούνται διάφορες κοσμικές διεργασίες. Μια από αυτές είναι ορισμένα άστρα και κυρίως άστρα που βρίσκονται στις περιοχές που εξελίσσεται η συγχώνευση «εξορίζονται». Ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ που μελέτησαν τα δεδομένα του Spitzer υποστηρίζουν ότι αυτά τα εξόριστα άστρα παγιδεύονται μέσα σε «κουκούλια» της σκοτεινής ύλης που περιβάλλει τους γαλαξίες. Αποτέλεσμα του φαινομένου είναι να δημιουργείται ένα είδος φωτοστέφανου γύρω από σημεία όπου υπάρχει σκοτεινή ύλη. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι μυστηριώδεις περιοδικές λάμψεις φωτός που παρατηρούνται στο υπέρυθρο φάσμα στο Διάστημα δεν προέρχονται από μακρινούς ή μικρούς και χαμηλής λαμπρότητας γαλαξίας όπως πιστεύεται μέχρι σήμερα αλλά προέρχονται από αυτά τα άστρα. Σύμφωνα με τους ειδικούς η ανακάλυψη θα βοηθήσει την καλύτερη κατανόηση της γέννησης και εξέλιξης των πρώτων γαλαξιών του Σύμπαντος.

Το NuStar το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ βλέπει το “ξέσπασμα” μαύρης τρύπας. Τηλεσκόπιο της NASA που βλέπει στην περιοχή των ακτίνων Χ υψηλής ενέργειας συνέλαβε τη μαύρη τρύπα που κρύβεται στην καρδιά του γαλαξία μας να ξεσπάει βίαια και να λάμπει την ώρα που κατάπινε κάποιο νέφος αερίου ή αδέσποτο άστρο. «Ήμασταν τυχεροί που καταγράψαμε ένα ξέσπασμα της μαύρης τρύπας στη διάρκεια των παρατηρήσεών μας» σχολιάζει η Φιόνα Χάρισον, επιστημονική υπεύθυνη του NuSTAR, της «τηλεσκοπικής συστοιχίας πυρηνικής φασματογραφίας». «Τα δεδομένα αυτά θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τον ευγενικό γίγαντα που βρίσκεται στην καρδιά του Γαλαξία και να εξηγήσουμε γιατί καμιά φορά ξυπνά για μερικές ώρες και μετά επιστρέφει στο λήθαργό της» προσθέτει. To NuSTAR της NASA είναι το μόνο διαστημικό τηλεσκόπιο που μπορεί να εστιάζει τις «σκληρές» ακτίνες Χ, δηλαδή της ακτίνες Χ υψηλής ενέργειας. Λίγες μέρες μετά την εκτόξευσή τον Ιούλιο, το NuSTAR εστίασε στον Τοξότη Α* (προφέρεται άστρο άλφα του Τοξότη), όπως ονομάζουν οι αστρονόμοι την περιοχή όπου βρίσκεται η μαύρη τρύπα στο κέντρο του Μίλκι Ουέι. Προκειμένου να έχουν οι ερευνητές μια πληρέστερη εικόνα, η περιοχή εξεταζόταν την ίδια ώρα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra, το οποίο ακτίνες Χ χαμηλότερης ενέργειας, και το τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη, το οποίο προσέφερε παρατηρήσεις στο φάσμα του υπέρυθρου. Οι κοσμολόγοι πιστεύουν σήμερα ότι όλοι οι γαλαξίες περιέχουν μια μαύρη τρύπα στο κέντρο τους. Οι μαύρες τρύπες είναι εξορισμού κατάμαυρες, μπορούν ωστόσο να γίνουν αντιληπτές την ώρα που καταπίνουν μεγάλες ποσότητες υλικών. Τα υλικά αυτά παγιδεύονται στο ακραίο βαρυτικό πεδίο της μαύρης τρύπας και αρχίζουν να περιστρέφονται γύρω τις με ταχύτητες που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός. Σε αυτή τη φάση, φτάνουν σε θερμοκρασίες εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου και εκπέμπουν ακτινοβολία στο φάσμα των ακτίνων Χ. Οι μαύρες τρύπες που έχουν ανιχνευθεί στα κέντρα άλλων γαλαξιών είναι συχνά δραστήριες σε μόνιμη βάση -σε κάποιες περιπτώσεις τα γαλαξιακά κέντρα γίνονται ορατά ως κβάζαρ, πηγές ακτινοβολίες τόσο ισχυρές ώστε λάμπουν από την άλλη άκρη του Σύμπαντος. Συγκριτικά, ο Τοξότης Α* είναι μια ασυνήθιστα ήρεμη μαύρη τρύπα -σπάνια εκπέμπει λάμψεις όταν κάποιο υλικό πέφτει μέσα της. Όμως στη φάση παροξυσμού του περασμένου Ιουλίου, το υλικό που εξέπεμψε τις ακτίνες Χ εκτιμάται ότι είχε φτάσει σε θερμοκρασία 100 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου. Όπως σχολιάζει ο Τσακ Χέιλι, μέλος της αποστολής NuSTAR, «oι αστρονόμοι υποψιάζονταν εδώ και καιρό ότι το δείπνο της μαύρης τρύπας πρέπει να παράγει άφθονες, σκληρές ακτίνες Χ. Το NuSTAR όμως είναι το μόνο τηλεσκόπιο με αρκετή ευαισθησία ώστε να καταγράφει αυτές τις ακτίνες». Ο Τοξότης Α* σε εικόνα του NuSTAR. Δεξιά, η περιοχή της μαύρης τρύπας πριν από την έκλαμψη (πάνω), στη διάρκειά της και μετά τη λήξη της

Η μεγαλύτερη εικόνα του κέντρου του Γαλαξία μας. Βλέπουμε περισσότερα από 84 εκατομμύρια άστρα στο κέντρο του γαλαξία μας. Δημιουργήθηκε από τους αστρονόμους του Παρατηρητηρίου Paranal στο Cerro Paranal, στη Χιλή. Πρόκειται για μια εικόνα – κατάλογο των άστρων του κέντρου του γαλαξία μας, και είναι μια από τις μεγαλύτερες που έχουν δημιουργήσει οι αστρονόμοι με μέγεθος των 9 gigapixel. Η εικόνα περιέχει πάνω από δέκα φορές περισσότερα άστρα σε σχέση με προηγούμενες. Αν αυτή η εικόνα του κέντρου του γαλαξία εκτυπωνόταν με μια τυπική ανάλυση, θα είχε εμβαδόν 63 τετραγωνικά μέτρα! Η εικόνα του κέντρου του γαλαξία καλύπτει λιγότερο από το 1% του ουρανού και αποκαλύπτει συνολικά περίπου 173,1 εκατομμύρια αντικείμενα, εκ των οποίων τα 84 εκατομμύρια ταυτοποιήθηκαν ως άστρα, ενώ για τα υπόλοιπα δεν ήταν εφικτές ακριβείς μετρήσεις, είτε επειδή ήταν πολύ μικρής φωτεινότητας, είτε επειδή συγχέονταν με άλλα γειτονικά αντικείμενα. http://www.eso.org/public/images/eso1242a/zoomable/

Το Soyuz TMA-06M εκτοξεύθηκε από το Μπαϊκονούρ με κατεύθυνση το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ εκτοξεύθηκε ο πύραυλος-μεταφορέας Soyuz-FG, που μεταφέρει το διαστημόπλοιο Soyuz TMA-06M, στο οποίο επιβαίνει το νέο πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ), οι κοσμοναύτες της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας Roskosmos Ολέγκ Νοβίτσκι, Γεβγκένι Ταρέλκιν και ο αστροναύτης της ΝΑΣΑ Κέβιν Φορντ. Ο εκπρόσωπος της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας δήλωσε ότι το Soyuz TMA-06M αποχωρίστηκε από τον πύραυλο-μεταφορέα του Soyuz-FG και τέθηκε σε τροχιά εκ του μακρόθεν προσέγγισης με τον ΔΔΣ στις 15:00 ώρα Μόσχας. Η πρόσδεση του Soyuz TMA-06M με το ΔΔΣ έχει προγραμματιστεί για τις 25 Οκτωβρίου στις 16:35 ώρα Μόσχας και θα γίνει σε συνθήκες αυτοματισμού. «O Oυρανός των Αρχαίων» έρχεται στο Ψηφιακό Πλανητάριο. Μια νέα θεαματική παράσταση με τίτλο «O Oυρανός των Αρχαίων» θα παρουσιάσει το Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου. Η νέα ψηφιακή παράσταση θα ενταχθεί στο πρόγραμμα του Πλανηταρίου από την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου, με τιμές εισιτηρίων 6 ευρώ για τους ενήλικες και 4 ευρώ για τα παιδιά. Η πρώτη επίσημη παράσταση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 30 Οκτωβρίου. Ξεκινώντας από τον «Ουρανό της Αρχαίας Αιγύπτου», η παράσταση αποτελεί μια εικονική περιήγηση σε μερικά από τα σημαντικότερα μνημεία, από το ναό του Αμπού Σιμπέλ έως τον τάφο του Τουταγχαμών, δείχνοντας πόσο ακριβείς ήταν οι ουράνιες ευθυγραμμίσεις των Αρχαίων Αιγυπτίων, οι οποίες ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να εντυπωσιάζουν. Ο δεύτερος «σταθμός» είναι ο ναυτικός πολιτισμός των Μινωιτών, που χρησιμοποίησαν πρώτοι τους αστερισμούς για να προσανατολιστούν και των οποίων οι εμπεριστατωμένες γνώσεις για τη ναυσιπλοΐα, επομένως και για τα άστρα, βρίσκονται αποτυπωμένες στα ερείπια της Κνωσού και του Ακρωτηρίου της Θήρας. Η παράσταση συνεχίζεται με την αρχαία Ελλάδα της κλασικής περιόδου, όταν μαθηματικοί και αστρονόμοι προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων με τρόπο ορθολογικό. Ακολούθως παρουσιάζεται ο Εύδοξος, ο Αρίσταρχος ο Σάμιος (που πρώτος υποστήριξε μια ηλιοκεντρική θεώρηση του σύμπαντος) και ο Ίππαρχος που θεωρήθηκε ο πατέρας της αστρονομίας. Το ταξίδι στο χώρο και το χρόνο συνεχίζεται στην Ελληνιστική Αίγυπτο και τα επιτεύγματα της Αλεξανδρινής επιστήμης, την περίφημη Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη και τον Φάρο της Αλεξάνδρειας, ενώ ολοκληρώνεται με τον «Μηχανισμό των Αντικυθήρων», τον πρώτο υπολογιστή της αρχαιότητας. Ο διευθυντής του Πλανηταρίου Διονύσης Σιμόπουλος, μιλώντας για τη νέα ψηφιακή παράσταση, δήλωσε ότι «αξιοποιεί πλήρως τις τεχνικές δυνατότητες του πλανηταρίου να μας 'ταξιδέψει εικονικά' μέσα στο χώρο και το χρόνο και να μας παρουσιάσει τον ουρανό κατά την αρχαιότητα κατά τρόπο επιστημονικά άρτιο και εικαστικά εντυπωσιακό. Στον τεράστιο θόλο του Πλανηταρίου το κοινό θα δει τον έναστρο νυχτερινό ουρανό, όπως ακριβώς τον έβλεπαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι , οι Μινωίτες, οι Έλληνες της εποχής της κλασικής αρχαιότητας και αργότερα οι κάτοικοι της Ελληνιστικής Αιγύπτου». Επιπροσθέτως, όπως τόνισε, «οι πολύτιμες όσο και εντυπωσιακές φωτογραφίες του γνωστού φωτογράφου Λουκά Χαψή θα μας παρουσιάσουν τον έναστρο νυχτερινό ουρανό που απλώνεται πάνω από τους σημαντικούς αρχαιολογικούς μας χώρους σήμερα». Την ημέρα της πρεμιέρας 30/10 θα πραγματοποιηθούν τρεις παραστάσεις (19:00, 20:30 και 21:30), με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, απαραίτητα είναι όμως τα δελτία εισόδου, η διανομή των οποίων (και έως εξαντλήσεως των διαθεσίμων θέσεων) θα ξεκινήσει από τις 18:00 της ίδιας ημέρας από το ταμείο του Πλανητάριου. Την παράσταση θα προλογίσει ο καθηγητής Ξενοφών Μουσάς, ο οποίος και θα αναφερθεί εκτενώς και στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων.

Valles Marineris το Γκραν Κάνυον του Αρη. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στη δημοσιότητα τις πρώτες υψηλής ανάλυσης και έγχρωμες εικόνες του Valles Marineris, του μεγαλύτερου φαραγγιού του Αρη που πιθανότατα είναι το μεγαλύτερο φαράγγι του ηλιακού μας συστήματος. Οι νέες παρατηρήσεις του Valles Marineris δείχνουν ότι είναι πολύ βαθύτερο από όσο πιστεύαμε. Με βάση προηγούμενες παρατηρήσεις οι ειδικοί είχαν υπολογίσει αρχικά ότι το Valles Marineris έχει μήκος 3.000 χλμ, πλάτος 200 χλμ και βάθος 7 χλμ. Λίγο αργότερα οι μετρήσεις αναθεωρήθηκαν και οι ειδικοί έκαναν λόγο για μήκος 4.000 χλμ και βάθος 8 χλμ. Οι νέες παρατηρήσεις που έκανε ο δορυφόρος Mars Express της ESA δείχνουν ότι το μήκος και πλάτος του φαραγγιού είναι αυτά που έχουν υπολογιστεί μέχρι τώρα αλλά το βάθος του είναι ακόμη μεγαλύτερο αφού σε κάποια σημεία του φτάνει τα δέκα χλμ! Συγκριτικά, το Γκραντ Κάνυον στην Αριζόνα έχει μήκος 446 χλμ, 29 χλμ πλάτος, και το μέγιστο βάθος του φτάνει στα 1800 μέτρα. http://video.google.com/videoplay?docid=-1622667251598627943&hl=el

Ορίστηκε η σύνθεση του νέου πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Εγκρίθηκε η τελική σύνθεση της διεθνούς αποστολής, η οποία ήδη θα ξεκινήσει για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ). Στη νέα σύνθεση του πληρώματος συμμετέχουν ο Ρώσος Ολέγκ Νοβίτσκι, ο Λευκορώσος Γεβγκένι Ταρέλκιν και ο Αμερικανός Κέβιν Φορντ, οι οποίοι θα αντικαταστήσουν το πλήρωμα, που βρίσκεται ήδη σε τροχιά, τη Σανίτα Ουίλιαμς, τον Γιούρι Μαλεντσένκο και τον Ακιχίκο Χοσίντε. Η μετάβαση προς τον ΔΔΣ θα γίνει με διαστημόπλοιο «Soyuz TMA-06M», η εκτόξευση του οποίου έχει οριστεί για τις 23 Οκτωβρίου στις 14:51 ώρα Μόσχας (10:51 UTC). Η πρόσδεση του Soyuz με τον ΔΔΣ έχει οριστεί για τις 25 Οκτωβρίου στις 16:51 ώρα Μόσχας (12:51 UTC) και θα γίνει αυτομάτως. Το «Proton M» εκτοξεύτηκε επιτυχώς από το Μπαϊκονούρ. Ο πύραυλος-φορέας «Proton M» με το σύστημα επιτάχυνσης «Briz-M» και τον αμερικανικό τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Intelsat-23 εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε επιτυχώς στις 12:37 ώρα Μόσχας, ο δορυφόρος θα τοποθετηθεί στην τελική τροχιά στις 22:07 ώρα Μόσχας. Ο δορυφόρος προορίζεται για παροχή τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών στην Αμερική, στην Ευρώπη και στην Αφρική για την περίοδο των 15 ετών. Η Κίνα τοποθέτησε σε τροχιά δύο επιστημονικούς πειραματικούς δορυφόρους. Η Κίνα τοποθέτησε σε τροχιά δύο επιστημονικούς πειραματικούς δορυφόρους της σειράς «Σιτζάν». Οι δορυφόροι εκτοξεύτηκαν από το αεροδρόμιο T'ai Yuan με την βοήθεια του πυραύλου-φορέα "Changzheng-2C". Οι δορυφόροι αυτής της σειράς προορίζονται για παρακολούθηση της κατάστασης του περιβάλλοντος, για την έρευνα του διαστήματος και για την διεξαγωγή επιστημονικών πειραμάτων. Η σημερινή εκτόξευση ήταν η 169η τοποθέτηση δορυφόρων σε τροχιά με την βοήθεια των πυραύλων φορέων της σειράς "Changzheng". Το Spektr-R πραγματοποίησε μια ραδιοαπεικόνιση μακρινού γαλαξία. Η πρώτη απεικόνιση του γοργά μεταβαλλόμενου ενεργού γαλαξία 0716+714 επιτεύχθηκε σε μήκος κύματος 6,2 εκατοστά με τη βοήθεια του ρωσικού διαστημικού ραδιοτηλεσκοπίου Spektr-Rκαι επίγειων ραδιοτηλεσκοπίων. «Στην ανάλυση χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία, που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της παρατήρησης της δραστηριότητας περισσότερο από 24 ώρες, στην οποία συμμετείχαν περίπου δέκα από τα μεγαλύτερα επίγεια ραδιοτηλεσκόπια», αναφέρεται στην ανακοίνωση. Εκτός από την ραδιοαπεικόνιση, οι επιστήμονες κατόρθωσαν να μετρήσουν τις παραμέτρους του πυρήνα του γαλαξία, το πλάτος των πιδάκων στη βάση του, η οποία ήταν γύρω στα 70 μικροδευτερόλεπτα του τόξου ή 0,3 parsecs, καθώς και άλλα αστροφυσικά χαρακτηριστικά. Ρωσικός πύραυλος θα τοποθετήσει σε τροχιά δορυφόρο του Εκουαδόρ. Ρωσικός πύραυλος-φορέας θα τοποθετήσει σε περίγεια τροχιά τον πρώτο στην ιστορία δορυφόρο του Εκουαδόρ. Όπως ανακοίνωσε η Υπηρεσία Διαστήματος του Εκουαδόρ, η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί για τις 20 Νοεμβρίου. Ο δορυφόρος, που προορίζεται για τη διεξαγωγή επιστημονικών ερευνών στο Διάστημα, κατασκευάστηκε από ειδικούς του Ισημερινού χωρίς οποιαδήποτε ξένη βοήθεια. Ο δορυφόρος είναι εξοπλισμένος με ειδικό σύστημα μετάδοσης βίντεο σήματος από το Διάστημα, το οποίο θα μεταδίδεται μετά στο Διαδίκτυο. Πύραυλος Soyuz έθεσε σε τροχιά άλλους δύο δορυφόρους του συστήματος Galileo. Το κορυφαίο πυραυλικό τμήμα Frigate-ΜΤ έθεσε με επιτυχία σε τροχιά τη νύχτα προς 13η Οκτωβρίου ώρα Μόσχας δύο δορυφόρους του ευρωπαϊκού συστήματος πλοήγησης Galileo. Ο συνολικός αριθμός της ομάδας των δορυφόρων του Galileo σε τροχιά έφθασε πλέον τους τέσσερις. Η πρώτη επιτυχής εκτόξευση του πυραύλου Soyuz-ST με δύο ευρωπαϊκούς δορυφόρους αυτού του συστήματος έγινε στις 21 Οκτωβρίου 2011. Οι υπόλοιποι 26 δορυφόρου θα τίθενται σταδιακά σε τροχιά από το 2013. Το συνολικό κόστος της εκτόξευσης δέκα δορυφόρων με πέντε ρωσικούς πυραύλους Soyuz φθάνει τα 397 εκατομμύρια ευρώ. Περισσότερα: http://www.esa.int/esaCP/SEMGCG3S18H_Greece_0.html Το Πεντάγωνο κάνει όνειρα για φτηνό διάστημα. Οι Αμερικανοί στρατιωτικοί άρχισαν να σκέφτονται στα σοβαρά τη δημιουργία διαστημικών συστημάτων πολλαπλών χρήσεων νέας γενιάς. Η εκπόνησή τους δεν πρέπει να διακόπτεται ούτε ακόμα και σε συνθήκες περιορισμένου προϋπολογισμού, δηλώνουν στο Πεντάγωνο. Παρόλ΄ αυτά σήμερα στις ΗΠΑ δεν χρηματοδοτούνται νέα σχέδια τέτοιου είδους. Το κόστος μεταφοράς ενός κιλού φορτίου σε περίγεια τροχιά παραμένει πολύ υψηλό και ανέρχεται σε μερικές χιλιάδες δολάρια. Το κόστος θα έπρεπε να είχε μειώσει η χρησιμοποίηση διαστημικών συσκευών πολλαπλής χρήσης – διαστημικών λεωφορείων. Όμως η τιμή εκτόξευσης ενός σατλ αποδείχτηκε αστρονομική – αντί των 20 εκατ. δολαρίων ξεπέρασε το ενάμιση δισεκατομμύριο. Ήδη το νέο αιώνα εμφανίστηκε το βάρους 5 τόνων μη επανδρωμένο διαστημοπλάνο Boeing X-37B – δημιούργημα της ΝΑΣΑ, το οποίο παραδόθηκε στο Πεντάγωνο. Και τα δυο σκάφη αυτού του τύπου πραγματοποίησαν το καθένα μια μυστική αποστολή, που σχετιζόταν με τη δοκιμή κάποιων δορυφορικών τεχνολογιών. Η X-37B δεν είναι συσκευή, η οποία θα άνοιγε για το Πεντάγωνο το δρόμο των φτηνών εκτοξεύσεων. Η δημιουργία του είχε αρχίσει πριν 13 χρόνια. Η αντίληψή του απαρχαιώνεται, παρόλο που έχει δώσει πείρα για την κατασκευή μικρών διαστημοπλάνων. Άλλα σχέδια οι στρατιωτικοί δεν έχουν, θεωρεί ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Αλεξάντρ Ζελεζιακόφ: - Μη στρατιωτικά συστήματα τέτοιας τάξης υπάρχουν επίσης μόνο στο χαρτί. Εκτός του διαστημικού τουρισμού προς το παρόν δεν βλέπω οποιαδήποτε δυνατότητα χρησιμοποίησης διαστημοπλάνων πολλαπλής χρήσης. Εκτός των διαστημικών λεωφορείων πολλαπλής χρήσης, υπάρχει μόνο ένας τρόπος μείωσης του κόστους των εκτοξεύσεων – η δημιουργία επιστρεφόμενων πυραύλων. Για τέτοιους πυραύλους η διοίκηση της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ είχε πραγματοποιήσει διαγωνισμό με τη συμμετοχή εταιρειών, συμπεριλαμβανομένης και της Boeing, καθώς και της Λόκχιντ Μάρτιν (Lockheed Martin). Ένα από τα σχέδια άρεσε, όμως συγκεκριμένη παραγγελία δεν έγινε. Γι΄αυτό οι στρατιωτικοί τίποτα δεν έχουν ούτε σ΄ αυτή την κατεύθυνση. Ωστόσο τη δημιουργία παρόμοιου πολιτικού σχεδίου σήμερα προωθεί η Έλον Μασκ (Elon Musk)– η εταιρία της “Space X” κατασκευάζει σασί προσεδάφισης για τον πύραυλό της «Falcon 9». Το Πεντάγωνο στο αμέσως προσεχές μέλλον ούτε νέα φτηνά διαστημοπλάνα, ούτε πυραύλους, ικανούς να κάθονται σε αεροδρόμιο, κατά πάσαν πιθανότητα, δεν θα αποκτήσει. Η ζήτηση τέτοιου είδους συσκευών στο μέλλον θα αυξάνεται, κυρίως, από την πλευρά του μη στρατιωτικού τομέα. Γι΄αυτό το πιθανότερο είναι ότι θα δημιουργηθούν από ιδιωτικές εταιρείες, παρά από την Λόκχιντ Μάρτιν ή από άλλους παλιούς εργολάβους του Πενταγώνου. Σε συνθήκες έντονα περικομμένου προϋπολογισμού οι στρατιωτικό άρχισαν να εξετάζουν την πείρα της Έλον Μασκ, χωρίς να αντιλαμβάνονται πως κατόρθωσε με σχετικά μικρά χρηματικά ποσά να δημιουργήσει ολοκληρωμένο διαστημόπλοιο πολλαπλών χρήσεων, που ήδη έχει πετάξει, καθώς και πύραυλο. Οι εμπειρογνώμονες της υποδεικνύουν ότι η τύχη των στρατιωτικο-διαστημικών εκπονήσεων σε σημαντικό βαθμό εξαρτάται από τους πολιτικούς – ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει η αξιοποίηση του διαστήματος. Θα διατηρηθεί άραγε η τωρινή τάση πολιτικής χρησιμοποίησής του ή τα στοιχεία της στρατιωτικοποίησής του θα γίνουν πιο προφανή;