Δροσος Γεωργιος

Οι υπερφυσαλίδες. Υπερφυσαλίδα είναι ένας αστρονομικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κοιλότητα με πλάτος εκατοντάδες έτη φωτός, γεμάτη με αέριο θερμοκρασίας 106 Kelvin, που εκτοξεύεται στο διαστρικό μέσον ή από πολλές σουπερνόβα ή τους αστρικούς ανέμους. Το ηλιακό μας σύστημα βρίσκεται κι αυτό στο κέντρο μιας παλιάς υπερφυσαλίδας, γνωστής ως η Τοπική Φυσαλίδα, που τα όρια της μπορούν να ανιχνευτούν από την ξαφνική εξαφάνιση της σκόνης των άστρων σε αποστάσεις μεγαλύτερες από μερικές εκατοντάδες έτη φωτός. Σχηματισμός των υπερφυσαλίδων. Τα πιο μεγάλα άστρα, με μάζες που κυμαίνονται από οκτώ έως περίπου εκατό ηλιακές μάζες και φασματικού τύπου O και στις αρχές του Β, βρίσκονται συνήθως σε ομάδες που ονομάζεται ενώσεις OB. Τα μεγάλα αστέρια τύπου O έχουν ισχυρούς αστρικούς ανέμους, και όλα αυτά τα αστέρια εκρήγνυται ως σουπερνόβα στο τέλος της ζωής τους.Οι ισχυρότεροι αστρικοί άνεμοι απελευθερώνουν κινητική ενέργεια 1044 Joule κατά τη διάρκεια της ζωής ενός άστρου, που ισοδυναμεί με μια έκρηξη σουπερνόβα. Αυτοί οι άνεμοι λοιπόν μπορούν να σχηματίσουν φυσαλίδες, αστρικού ανέμου όπως λέγονται, μήκους δεκάδων ετών φωτός. Επειδή στις ενώσεις OB τα αστέρια είναι αρκετά κοντά, οι φυσαλίδες αυτές συγχωνεύονται σχηματίζοντας μια γιγαντιαία φυσαλίδα, αυτή που ονομάζεται υπερφυσαλίδα.Όταν δε τα αστέρια πεθαίνουν, οι εκρήξεις σουπερνόβα, ομοίως, φτιάχνουν εκρηκτικά κύματα που μπορούν να φτάσουν σε ακόμα μεγαλύτερα μεγέθη, με ταχύτητες επέκτασης έως και αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Οι περισσότερες από τις εκρήξεις σουπερνόβα συμβαίνουν μέσα σε μια κοιλότητα που σχηματίζεται από φυσαλίδες αστρικού ανέμου. Αυτές οι εκρήξεις ποτέ δεν σχηματίζουν ένα ορατό υπόλειμμα σουπερνόβα, αλλά δίνουν την ενέργειά τους στην καυτή εσωτερική κοιλότητα, όπως τα ηχητικά κύματα. Και οι αστρικοί άνεμοι και οι αστρικές εκρήξεις έτσι δίνουν ενέργεια για την επέκταση της υπερφυσαλίδας στο διαστρικό μέσο.Αρκετά μεγάλες υπερφυσαλίδες μπορούν να εκτοξεύσουν υλικό ακόμα και σε ολόκληρο το γαλαξιακό δίσκο, απελευθερώνοντας την ενέργεια τους στο γαλαξιακό φωτοστέφανο (άλως) ή ακόμα και στο διαγαλαξιακό μέσο. Η Τοπική Φυσαλίδα. Η Τοπική Φυσαλίδα είναι μια κοιλότητα στο διαστρικό μέσο (ISM) που βρίσκεται στον βραχίονα του Ωρίωνα του Γαλαξία μας. Είναι πλάτους τουλάχιστον 300 ετών φωτός και έχει μια πυκνότητα του ουδέτερου υδρογόνου περίπου 0,05 άτομα ανά κυβικό εκατοστό, ή περίπου το ένα δέκατο του μέσου όρου για το διαστρικό μέσο ISM στο Γαλαξία μας (0,5 άτομα/cc), και το μισό του Τοπικού Διαστρικού Νέφους (0,1 άτομα/cc). Το πολύ αραιό, καυτό αέριο της Τοπικής Φυσαλίδας οφείλεται σε σουπερνόβα που εξερράγη κατά τα τελευταία 10 με 20.000.000 χρόνια πριν. Κάποτε πίστευαν οι αστρονόμοι ότι ο πιο πιθανός υποψήφιος για τα λείψανα αυτού του σουπερνόβα ήταν το Geminga ένα πάλσαρ στον αστερισμό των Διδύμων. Πιο πρόσφατα, ωστόσο, έχει προταθεί ότι πολλαπλές σούπερ-νόβα στην υποομάδα Β1 των Πλειάδων ήταν οι πιο πιθανές υπεύθυνες για το αέριο της Φυσαλίδας.Το Ηλιακό Σύστημα διερχόταν από την περιοχή που καταλαμβάνεται σήμερα από την Τοπική Φυσαλίδα κατά τα τελευταία πέντε έως δέκα εκατομμύρια χρόνια. Η τρέχουσα θέση του βρίσκεται στο Τοπικό Διαστρικό Νέφος, μια μικρή περιοχή από πυκνότερο υλικό στο εσωτερικό της φυσαλίδας.Η Τοπική Φυσαλίδα δεν είναι σφαιρική, αλλά φαίνεται να είναι στενότερη στο γαλαξιακό επίπεδο, και κάπως ελλειπτική.Στην φωτογραφία η εικόνα δείχνει το νεφέλωμα Ν 70. Πρόκειται για μία υπερ-φυσαλίδα στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου (LMC), ένας δορυφορικός γαλαξίας του δικού μας, που βρίσκεται στο νότιο ουρανό και σε απόσταση περίπου 160.000 ετών φωτός. Το N 70 είναι μία φωτεινή φυσαλίδα από διαστρικό αέριο πλάτους περίπου 300 έτη φωτός. Δημιουργήθηκε από τους αστρικούς ανέμους από καυτά μεγάλα άστρα καθώς και από υλικό από τις εκρήξεις σουπερνόβα. Το εσωτερικό της είναι γεμάτο με ένα ασθενές, καυτό αέριο που διαστέλλεται. Η έρευνα του μας βοηθάει να εξερευνήσουμε τη σύνδεση μεταξύ των κύκλων ζωής των άστρων και της εξέλιξης των γαλαξιών.Η ηλιόσφαιρα (μια τεράστια δομή σε σχήμα ελλειψοειδές που περιβάλει τον Ήλιο και τους πλανήτες) περιέχει τον ηλιοσφαιρικό κολεό (heliosheath) που είναι γεμάτος με μαγνητικές φυσαλίδες, οι οποίες προστατεύουν μερικώς το Ηλιακό Σύστημα από τις κοσμικές ακτίνες. Επίσης 3D αναπαράσταση της Τοπικής Φυσαλίδας (Λευκό) με τα γειτονικά μοριακά νέφη (μωβ)

Με τον Proba-2 στραμμένο προς ενός δραστήριο Ήλιο. Eπιστήμονες από κάθε γωνιά της Γης, που συγκεντρώθηκαν στην πόλη Namur του Βελγίου για την European Space Weather Week (την «Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Διαστημικού Καιρού»), είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν για τα τελευταία αποτελέσματα του μικροδορυφόρου Proba-2, του Ευρωπαϊκού σταθμού παρακολούθησης του διαστημικού καιρού. Ο Ήλιος με την απρόβλεπτη δραστηριότητά του έχει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του διαστημικού καιρού: η απότομη αύξηση της ροής ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων από τον Ήλιο μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες στα ηλεκτρικά συστήματα δορυφόρων που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη καθώς και τα επίγεια δίκτυα ηλεκτροδότησης. Με μέγεθος μικρότερο από ένα κυβικό μέτρο, ο μικροδορυφόρος Proba-2 εκτοξεύτηκε στις 2 Νοεμβρίου 2009 αρχικά με σκοπό να δοκιμαστούν νέες τεχνολογίες και στη συνέχεια για τη συγκέντρωση επιστημονικών δεδομένων. Και ενώ η αρχική διάρκεια της αποστολής του ήταν δύο χρόνια, συνεχίζει να στέλνει δεδομένα. Ο Proba-2 είναι εξοπλισμένος με δύο επιστημονικά όργανα που συγκεντρώνουν δεδομένα για τον Ήλιο, και δύο ακόμα όργανα που παρακολουθούν την επίδραση του Ήλιου στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης, στην ηλεκτρικά φορτισμένη ιονόσφαιρα της Γης. Μέχρι σήμερα έχει συγκεντρώσει περισσότερες από 400.000 εικόνες του Ήλιου, ενώ οι μετρήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί επί τόπου στην ιονόσφαιρα της Γης ξεπερνούν τις 20 εκατομμύρια. Το 2011, η European Space Weather Week διεξάχθηκε μεταξύ 28 Νοεμβρίου και 2 Δεκεμβρίου στο Palais des Congres, στην πόλη Namur του Βελγίου, και περιελάμβανε πλήθος παρουσιάσεις από επιστημονικές ομάδες που μελετούν τα δεδομένα του μικροδορυφόρου Proba-2. «Τα δεδομένα που συγκεντρώνει ο μικροδορυφόρος Proba-2 διατείθενται σε επιστημονικές ομάδες σε όλο τον κόσμο, από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι την Ινδία,» σημείωσε η Marie Dominique από το Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Βελγίου, η οποία είναι υπεύθυνη για τους δύο αισθητήρες που είναι στραμμένοι προς τον Ήλιο. Παρατηρήσεις από το διάστημα. Παρόλο που δεν έχουν προετοιμαστεί για το αφιλόξενο περιβάλλον του Ήλιου, περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον Ήλιο, δύο επιπλέον αισθητήρες περιφέρονται γύρω από τους πόλους, σε ύψος 700 χιλιομέτρων, και ερευνούν το άμεσο περιβάλλον του μικροδορυφόρου Proba-2. «Την επόμενη χρονιά, σχεδιάζουμε να διαθέσουμε ελεύθερα το σύνολο των παρατηρήσεων που έχουν συγκεντρωθεί μέχρι σήμερα,» δήλωσε ο Stepan Stverak από το Αστρονομικό Ιστιτούτο της Τσεχίας. «Τα δεδομένα του Proba-2 θα είναι διαθέσιμα στο επιστημονικό κοινό που επιθυμεί να τα χρησιμοποιήσει για στατιστικές μελέτες, και για να εξετάσει με ποιον τρόπο η ιονόσφαιρα της Γης διαταράσσεται από εκρηκτικά φαινόμενα στην επιφάνεια του Ήλιου.» Τα αποτελέσματα θα διασταυρωθούν με αυτά από το Γαλλικό δορυφόρο Demeter, ο οποίος έχει αποστολή να μελετήσει τις διαταραχές που προκαλεί στην ιονόσφαιρα η σεισμική δραστηριότητα - και με τον τρόπο αυτό να προσφέρει μία εναλλακτική μέθοδο για την πρόβλεψη σεισμών. Την περασμένη χρονιά, πριν ο δορυφόρος Demeter ολοκληρώσει την αποστολή του, η τροχιά του βρισκόταν πολύ κοντά σε αυτή του Proba-2. Νέες τεχνολογίες στο διάστημα. Το πρόγραμμα της ESA Proba - από τα αρχικά των λέξεων ‘Project for Onboard Autonomy’ - περιλαμβάνει μία σειρά από δορυφόρους που θα επιτρέψουν σε Ευρωπαϊκές εταιρίες να δοκιμάσουν νέες τεχνολογίες στο διάστημα. Ο μικροδορυφόρος Proba-2 είναι εξοπλισμένο με έναν υπολογιστή για τον έλεγχο της τροχιάς του που βασίζεται την τελευταία γενιά τσιπ της ESA, ένα προηγμένο σύστημα αισθητήρων που παρακολουθεί τη θερμοκρασία και πίεση στη δεξαμενή καυσίμων, καθώς και γεννήτριες αέριου αζώτου που τροφοδοτούν τους προωθητήρες κατά διαστήματα, προκειμένου να γίνουν διορθώσεις στην τροχιά του. «Πίσω από το πρόγραμμα Proba βρίσκεται η ανάγκη να δοκιμαστούν προηγμένες τεχνολογίες με τρόπο που και η επιστημονική κοινότητα μπορεί να αξιοποιήσει,» τόνισε ο Frederic Teston που συμμετέχει στο πρόγραμμα της ESA ‘In-Orbit Demonstration’. «Προσελκύοντας, άλλωστε, το ενδιαφέρον των τελικών αποδεκτών αποτελεί την καλύτερη απόδειξη ότι οι νέες τεχνολογίες που προτείνουμε λειτουργούν.» Ο μικροδορυφόρος Proba-2 έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να λειτουργεί αυτόνομα. Από το έδαφος, τον παρακολουθεί μονάχα σε ώρες γραφείου μία μικρή ομάδα, η οποία έχει την έδρα της στον επίγειο σταθμό της ESA στην πόλη Ρεντού του Βελγίου. «Συνεργαζόμαστε στενά με τους τεχνικούς στο Ρεντού», πρόσθεσε η κα Dominique. «Όταν η ηλιακή δραστηριότητα ξαφνικά αλλάζει, μπορούμε μέσα σε λίγες ώρες να ρυθμίσουμε τα όργανα κατάλληλα, ή ακόμα να αλλάξουμε την κατεύθυνση προς την οποία βλέπει ο δορυφόρος, προκειμένου να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη μία στεμματικής εκροής μάζας». http://www.esa.int/esaCP/SEM8BT4XPVG_Greece_1.html

Στοιχεία περί ύπαρξης τεράστιων όγκων πάγου στον Άρη. Μία πιθανή πηγή νερού για τους αστροναύτες που θα επισκεφθούν τον Άρη ενδεχομένως να εντόπισε το Mars Express, καθώς νέες εικόνες της οροσειράς Phlegra Montes υποδεικνύουν την ύπαρξη μεγάλων όγκων πάγου στο υπέδαφος. Τα βουνά της οροσειράς δεν είναι ηφαιστειακής προέλευσης, αλλά δημιουργήθηκαν από αρχαίες τεκτονικές δυνάμεις οι οποίες συμπίεσαν τμήματα της επιφάνειας, οδηγώντας στη διαμόρφωση των βουνών. Η μελέτη των νέων εικόνων έδειξε την ύπαρξη σχηματισμών που συναντώνται να καλύπτουν παγετώνες στη Γη, κάτι που ενδεχομένως να σημαίνει ότι μόλις κάτω από την επιφάνεια του εδάφους στην περιοχή βρίσκονται όγκοι πάγων. Την εν λόγω υπόθεση υποστηρίζουν και τα δεδομένα από το ραντάρ του Mars Reconnaissance Orbiter. Στο παρελθόν έχουν εντοπιστεί ξανά στοιχεία που να υποδεικνύουν την ύπαρξη πάγου στον Άρη, σε κρατήρες που έχουν προκύψει από την πτώση μετεωριτών.

Τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης μπορεί να είναι βαρύτερα από όσο πιστεύαμε. Η σκοτεινή ύλη σιγά-σιγά βγαίνει από τους κρυψώνες της. Δύο νέες έρευνες στον ουρανό των ακτίνων-γ δείχνουν ότι εάν η μυστηριώδης ύλη αποτελείται από ένα σωματίδιο, αυτό θα είναι βαρύτερο από 40 GeV, ή περίπου 44 φορές τη μάζα του πρωτονίου. Το αποτέλεσμα αυτό έρχεται σε αντίθεση με υπαινιγμούς από τρία άλλα πειράματα πάνω στη Γη, που επεσήμαναν πως ένα ελαφρύ σωματίδιο σκοτεινής ύλης ζυγίζει μόνο το ένα τέταρτο, αν και ορισμένοι ερευνητές λένε ότι τέτοια μικρά βάρη βρίσκονται ακόμα στο πεδίο της έρευνας. Η σκοτεινή ύλη ως γνωστόν αποτελεί το 80 τοις εκατό όλης της ύλης στο σύμπαν, αλλά κανείς δεν είναι σίγουρος από τι είναι φτιαγμένη. Το κορυφαίο υποψήφιο σωματίδιο για την σκοτεινή ύλη είναι το WIMP, ή Ασθενώς Αλληλεπιδρώντα Σωματίδια με Μάζα, τα οποία παρήχθησαν στο big bang και έχει προκαλέσει την συγκέντρωση μεγάλων δομών, όπως οι γαλαξίες από τότε. Οι φυσικοί γνωρίζουν πόση σκοτεινή ύλη περιέχει το σύμπαν συνολικά, αλλά όχι το πόσο ζυγίζει κάθε WIMP. Άμεσες ανιχνεύσεις. Ένας τρόπος για να το μάθουμε είναι να περιμένουμε υπομονετικά να αφήσει τα ίχνη του το σωματίδιο αυτό σε έναν ανιχνευτή θαμμένα βαθιά κάτω στη γη, για την αποφυγή πλαστών σημάτων από τα συνήθη σωματίδια, τα οποία έρχονται από το διάστημα. Μερικοί από αυτούς τους ανιχνευτές δεν έχουν ακόμη πιάσει τίποτα, αλλά τρία από αυτά – το CRESST ΙΙ και το DAMA, και οι δύο βρίσκονται σε ένα ορυχείο στην Ιταλία, και το τρίτο το CoGeNT, σε ένα ορυχείο στη Μινεσότα – έχουν αναφέρει δελεαστικούς υπαινιγμούς για ένα σωματίδιο βάρους μεταξύ 7 και 20 GeV. Ένας άλλος τρόπος για να εξετάσουν τις ιδιότητες των σωματιδίων οι φυσικοί είναι να ψάξουν για την ακτινοβολία των ακτίνων-γ που παράγονται όταν δύο WIMPs συγκρούονται και εξαϋλώνονται, παράγοντας έναν καταρράκτη σωματιδίων και φωτονίων. Πέρυσι, ο Dan Hooper του Fermilab στο Ιλλινόις χρησιμοποίησε δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi για να δείξει τι θα μπορούσε να είναι η ακτινοβολία που προέρχεται από ένα εξίσου ελαφρύ σωματίδιο σκοτεινής ύλης, το οποίο προέρχεται από το κέντρο του Γαλαξία μας. Αλλά τώρα, δύο ανεξάρτητες ομάδες που μελετούν τα δεδομένα του Fermi λένε ότι στόχευσαν σε ένα σωματίδιο σκοτεινής ύλης, βάρους τουλάχιστον 40 GeV. Και οι δύο ομάδες αναζήτησαν για μια λάμψη ακτίνων γάμμα που να προέρχεται από την σκοτεινή ύλη στους νάνους γαλαξίες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Γαλαξία μας. Μία ομάδα ερευνητών στο Fermi εξέτασαν για δύο χρόνια 10 νάνους γαλαξίες. Η άλλη εξέτασε ακτίνες-γ από επτά γαλαξίες σε διάστημα τριών ετών. Οι δύο ομάδες χρησιμοποίησαν διαφορετικές στατιστικές προσεγγίσεις, προκειμένου να αφαιρούν από τις εκπομπές ακτίνων-γ τις συνηθισμένες αστροφυσικές πηγές, όπως τα πάλσαρ και σουπερνόβες για να κυνηγήσουν έτσι τα τυχόν σήματα από την σκοτεινή ύλη, και η κάθε μία έφτασε στο ίδιο συμπέρασμα – ότι κάθε ακτινοβολία γάμμα που προέρχεται από τη σκοτεινή ύλη πρέπει να παράγεται από ένα σχετικά βαρύ σωματίδιο. Γιατί όμως; Αν κάθε σωματίδιο της σκοτεινής ύλης ήταν αντίθετα μικρό και ελαφρύ, θα πρέπει να υπάρχουν πολλά από αυτά για να συγκεντρωθεί η τεράστια ποσότητα της σκοτεινής ύλης, που έμμεσα έχει ανιχνευθεί στο σύμπαν από την βαρυτική έλξη της πάνω στην κανονική ύλη. Αν υπήρχαν πολλά σωματίδια της σκοτεινής ύλης, θα υπήρχαν πολλές συγκρούσεις μεταξύ τους και ως εκ τούτου πολύ περισσότερες ακτίνες γάμμα από όσες έχουν δει, λένε οι δύο ομάδες. "Αν τα WIMPs ήταν μικρότερα, θα πρέπει να τα είχαμε δει, όμως εμείς δεν τα είδαμε”, λέει ο Σάββας Κουσιάππας (Koushiappas), μέλος της δεύτερης ομάδας από το Πανεπιστήμιο Brown του Ρόουντ Άιλαντ. "Πρόκειται για το ισχυρότερο όριο για τη μάζα που είχαμε μέχρι τώρα." Όμως οι μελέτες δεν είναι απαραίτητα κι ένα αγγελτήριο θανάτου για τα ελαφριά σωματίδια της σκοτεινής ύλης, λέει ο Dan Hooper του Fermilab. Κι αυτό επειδή χρησιμοποιούν ένα μοντέλο της σκοτεινής ύλης που διασπάται σε ορισμένα είδη σωματιδίων, όπως τα βαρέα κουάρκ και ταξιδεύουν με την ίδια ταχύτητα, ανεξάρτητα από τη θερμοκρασία τους. Σε περίπτωση που, στην πραγματικότητα, η σκοτεινή ύλη διασπάται σε σωματίδια που το Fermi δεν μπορεί να ανιχνεύσει, ή εάν κινείτο πιο γρήγορα όταν το σύμπαν ήταν νεότερο και πιο ζεστό, τότε θα μπορούσε να ελαφρύ όσο και 10 GeV, λέει ο Hooper. Αυτές οι ομάδες αποκλείουν ορισμένα είδη σωματιδίων, αλλά δεν αποκλείουν και νάρκες", δήλωσε Ακόμα, η δημοσίευση αυτή είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός. "Για πρώτη φορά, διασταυρωνόμαστε πραγματικά με θεωρητικά αποδεκτά ελκυστικά μοντέλα," λέει. «Κανένα πείραμα δεν πρόκειται να σκοτώσει όλα τα μοντέλα της σκοτεινής ύλης που μπορούμε να σκεφτούμε. Πρόκειται να πάρουμε πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις." Και οι δύο μελέτες θα δημοσιευτούν στο Physical Review Letters. Πηγή: New Scientist.

Φίλε Astro_Tom Επειδή πολλοι χάσαμε την εκπομπή σου λογω ανειλλημένων υποχρεώσεων(εύσημη δικαιολογία) θα μπορούσες να ανεβάσεις την εκπομπή σου εδώ ωστε να μπορέσουν ολοι οι φίλοι του Astrovox να την ακούσουν; Σε ευχαριστούμε εκ των προτέρων!!!

Κολασμένη «Σούπερ-Γη» στην διαστημική μας γειτονιά. Διεθνής ομάδα αστρονόμων εντόπισε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler έναν ακόμη εξωηλιακό πλανήτη. Ο Kepler 21-b, όπως αυτός ονομάστηκε, ανήκει στην κατηγορία των πλανητών που, λόγω του μεγέθους τους, έχουν λάβει τον χαρακτηρισμό «Σούπερ-Γη». Όμως ο πλανήτης βρίσκεται πολύ κοντά στο μητρικό του άστρο και θεωρείται απίθανο να διαθέτει συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής. Ο νέος πλανήτης. Την ανακάλυψη έκανε πολυμελής ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής επιστήμονες του Ames Research Center της NASA. Ο Kepler 21-b βρίσκεται σε απόσταση 352 ετών φωτός από εμάς, έχει ακτίνα περίπου δύο φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης και μάζα περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτή του πλανήτη μας. Όμως ο Kepler 21-b βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το μητρικό του άστρο (το HD 179070) και έτσι είναι απίθανο αν όχι αδύνατο να διαθέτει ζωή αφού οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στην επιφάνειά του αγγίζουν τους 1700 βαθμούς Κελσίου! Ο Kepler 21-b βρίσκεται σε απόσταση περίπου πέντε εκατομμυρίων χλμ από το μητρικό του άστρο και ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από αυτό σε 2.8 μέρες. Ο Ερμής που επίσης θεωρείται αφιλόξενος για τη ζωή βρίσκεται σε απόσταση 57 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Ήλιο. Το Kepler. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler έχει ως αποστολή την αναζήτηση πλανητών και ειδικά εκείνων με συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής. Τα στοιχεία που έχει στείλει τους τελευταίους μήνες είναι άκρως εντυπωσιακά και ανατρέπουν τα όσα γνωρίζαμε για το Σύμπαν μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με τους ειδικούς της NASA που μελετούν τα δεδομένα που έχει στείλει το Kepler, ο γαλαξίας μας διαθέτει τουλάχιστον 50 δισεκατομμύρια πλανήτες, αριθμό πολύ μεγαλύτερο από αυτόν που οι επιστήμονες πίστευαν μέχρι σήμερα. Από αυτούς τους 50 δις πλανήτες υπολογίζεται ότι 500 εκατομμύρια πλανήτες βρίσκονται στις λεγόμενες φιλόξενες ζώνες,{ζώνη Goldilocks (Χρυσομαλλούσα)} είναι δηλαδή σε ιδανική απόσταση από το μητρικό τους άστρο (ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά) ώστε να διαθέτουν συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής. Όπως είναι ευνόητο το Kepler ενισχύει τα μέγιστα την άποψη ότι η ύπαρξη ζωής σε άλλους κόσμους πρέπει να θεωρείται δεδομένη αν αναλογιστούμε ότι ο αριθμός των γαλαξιών εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 100 δισεκατομμύρια. Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση του Kepler 21-b. Μικρές ειδήσεις. Εγκρίθηκε το πλήρωμα της νέας αποστολής στο ΔΔΣ. Η διυπηρεσιακή Επιτροπή ενέκρινε σήμερα στην Αστρούπολη (περίχωρα της Μόσχας) τις συνθέσεις του βασικού και του αναπληρωτικού πληρώματος του διαστημοπλοίου Soyuz TMA-03M, που θα πετάξει προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 21 Δεκεμβρίου. Μέλη του βασικού πληρώματος είναι ο Ρώσος Ολέγκ Κονονένκο, ο Αμερικανός Ντόναλντ Πέτιτ (Donald Pettit) και ο Ολλανδός Αντρέ Κάουπερς (Andre Kuipers). Στις 29 και στις 30 Νοεμβρίου αυτοί οι κοσμοναύτες, καθώς επίσης και οι αναπληρωτές τους έκαναν ολοκληρωτικές ασκήσεις σε μακέτες του ρωσικού τμήματος του ΔΔΣ και του επανδρωμένου διαστημοπλοίου ψηφιακής σειράς Soyuz TMA-M. Η διαστημική αποστολή του βασικού πληρώματος στο ΔΔΣ θα διαρκέσει για 5 σχεδόν μήνες. Η Κίνα δημιουργεί παγκόσμιο σύστημα δορυφορικής πλοήγησης. Η Κίνα τοποθέτησε σε διαστημική τροχιά ένα δορυφόρο του συστήματος παγκόσμιας πλοήγησης Beidou. Η εκτόξευσή του έγινε με τη βοήθεια του πυραύλου-φορέα Long March-3A από το κοσμοδρόμιο Xichang στη δυτική επαρχία Sichuan. Η Κίνα σχεδιάζει να δημιουργήσει δικό της ανεξάρτητο παγκόσμιο σύστημα δορυφορικής πλοήγησης όμοιου με το αμερικανικό GPS, το ευρωπαϊκό Galileo και το ρωσικό GLONASS. Ως το 2012 το κινέζικο σύστημα θα μπορεί να καλύψει την περιοχη της Ασίας και του Ειρηνικού ωκεανού και ως το 2020, όταν ο αριθμός των δορυφόρων θα αυξηθεί ως 30, το σύστημα Beidou θα λειτουργεί ως παγκόσμιο.

Φίλε Astro_Tom Καλωσόρισες στην μεγάλη παρέα του Astrovox. Συγχαρητήρια και καλή αρχή.

Σκουλήκια «οδηγοί» της αποίκησης στο διάστημα. Ένα είδος σκουληκιών που έχει κοινά βιολογικά χαρακτηριστικά με τον άνθρωπο έζησε και αναπαράχθηκε χωρίς προβλήματα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η μελέτη τους προσφέρει σημαντικά στοιχεία στους επιστήμονες για την προσπάθεια αποίκησης του ανθρώπου σε άλλους κόσμους. Τα διαστημικά σκουλήκια. Ανάμεσα στα φορτία του διαστημικού λεωφορείου Discovery προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση ήταν και ένα κουτί που περιείχε 4 χιλιάδες σκουλήκια Caenorhabditis elegans. Το συγκεκριμένο είδος έχει πολλές βιολογικές ομοιότητες με τον άνθρωπο και οι ερευνητές που θα παρακολουθούσαν τη διαβίωση τους στις διαστημικές συνθήκες ήθελαν να μάθουν στοιχεία που σχετίζονταν με τον στόχο του ανθρώπου να ζήσει κάποια στιγμή και μακριά από τη Γη. Άλλωστε πολλοί ειδικοί προεξέχοντος του Στίβεν Χόκιγκ πιστεύουν ότι η επιβίωση του ανθρώπινου είδους εξαρτάται από την αποίκηση του σε άλλους κόσμους αφού διάφοροι παράγοντες μπορούν τους επόμενους αιώνες να θέσουν σε κίνδυνο την ανθρωπότητα. Τα εμπόδια και η έρευνα. Η Γη προσφέρει ιδανικές για συνθήκες για τον άνθρωπο αλλά είναι γνωστό ότι στο διάστημα παράγοντες όπως η υψηλή ακτινοβολία και η έλλειψη βαρύτητας επηρεάζουν αρνητικά τον ανθρώπινο οργανισμό. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Νότινγκχαμ μελέτησαν την πορεία της ζωής των σκουληκιών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Διαπίστωσαν ότι η ανάπτυξη του C.elegans από την στιγμή που βρίσκονταν στο αυγό τους μέχρι και την ενηλικίωση τους δεν είχε διαφορές από την ανάπτυξη στις γήινες συνθήκες. Το ίδιο φυσιολογική ήταν και η διαδικασία αναπαραγωγής τους που δεν παρουσίασε κανένα πρόβλημα ή παρενέργεια. Οι ερευνητές μελέτησαν 12 γενιές C.elegans και τα ευρήματα είναι σημαντικά αφού οι ειδικοί μπορούν να μελετήσουν καλύτερα τις πιθανές επιπτώσεις της μακροχρόνιας παραμονής του ανθρώπου στο διάστημα. «Αν και ακούγεται παράξενο πολλές οι ίδιες βιολογικές αλλαγές που γίνονται στον άνθρωπο κατά την παραμονή του στο διάστημα γίνονται και στα C.elegans. Διαπιστώσαμε μέσα από την έρευνα μας ότι τα C.elegans μπορούν να αναπτυχθούν ομαλά και να αναπαραχθούν επίσης ομαλά ευρισκόμενα σε διαστημικές συνθήκες για χρονικό διάστημα ανάλογο με εκείνο που θα χρειαστεί ένα σκάφος με ανθρώπους να ταξιδέψει από την Γη σε κάποιο άλλο πλανήτη» αναφέρει ο Ναθάνιελ Σβέζικ, επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Interface που είναι έντυπο της βρετανικής Βασιλικής Εταιρίας. Τα C.elegans. Τα σκουλήκια C.elegans ήταν ο πρώτος πολυκύτταρος οργανισμός στον οποίο έγινε χαρτογράφηση του γονιδιώματος του. Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες πολλά από τα περίπου 20 χιλιάδες γονίδια έχουν λειτουργίες όμοιες με αυτές ανθρώπινων γονιδίων. Για αυτό και τα C.elegans αποτελούν πολύ συχνά αντικείμενο ερευνών που σχετίζονται με την καλύτερη κατανόηση της ανθρώπινης βιολογίας. Οι συμμετέχοντες στην μελέτη των C.elegans στο διάστημα υποστηρίζουν ότι μπορούν να προκύψουν σημαντικά στοιχεία στις έρευνες που διεξάγει η επιστημονική κοινότητα για το αν και πώς μπορεί να επιβιώσει ο άνθρωπος σε άλλους πλανήτες και ειδικά σε εκείνους με μη ευνοϊκές συνθήκες όπως ο Άρης. Επίσης τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν ότι είναι πιθανό κάποιες σύνθετες μορφές ζωής όπως τα σκουλήκια να έχουν αναπτυχθεί και να ζουν σε άλλους πλανήτες ή φεγγάρια του ηλιακού μας συστήματος ενώ μέχρι σήμερα αναζητούνται βακτηριακές και μικροβιακές μορφές ζωής. Μικρές ειδήσεις. Αλλαγή της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Την 30 Νοεμβρίου 23:11 GMT του 2011, σύμφωνα με το πρόγραμμα υποστήριξης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού έγινε διόρθωση της τροχιάς του. Όλες οι εργασίες έγιναν από τη διοίκηση του ρωσικού τμήματος του κεντρικού σταθμού, σύμφωνα με το πρόγραμμα, που ενσωματώνεται σε αυτό από την αποστολή Control Center Research Institute. Μετά τον ελιγμό, οι παράμετροι τροχιάς του ΔΔΣ είχαν ως εξής: • Το ελάχιστο ύψος από την επιφάνεια της Γης - 376,8 χιλιομέτρα. • Το μέγιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 428,4 χιλιομέτρα. • Περίοδος - 92,34 λεπτά? • κλίση - 51,66 μοίρες. Μια άλλη διόρθωση της τροχιάς του ISS έχει προγραμματιστεί για τις 7 Δεκεμβρίου. Θα καταστεί οριστική σύμφωνα με μια σειρά από ελιγμούς με σκοπό τη δημιουργία καταλληλης θέσης εργασίας του τροχιακού σταθμού πριν από την πτήση του "Soyuz TMA-03M», η οποία έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις 21 Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους. Η εκτόξευση του δορυφόρου Globalstar-2 μετατέθηκε. Η Ρωσία μετέθεσε την εκτόξευση του πυραύλου-φορέα «Σογιούζ-2-1Α» με έξι αμερικανικούς δορυφόρους επικοινωνίας χαμηλής τροχιάς Globalstar-2 από τις 5 στις 28 Δεκεμβρίου, αναφέρεται σε ανακοίνωση της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος. Η εκτόξευση αναβλήθηκε μετά από αίτημα του παραγγελιοδότη, διευκρίνισε ο εκπρόσωπος της Υπηρεσίας. Εκτός αυτού, το Δεκέμβριο η «Roskosmos» σχεδιάζει να πραγματοποιήσει εκτοξεύσεις των διαστημοπλοίων Luch-5 και Amos-5 (11 Δεκεμβρίου), του μεταγωγικού επανδρωμένου διαστημοπλοίου «Σογιούζ ΤΜΑ-Ο3Μ» (21 Δεκεμβρίου), και του δορυφόρου επικοινωνίας NSS-14 (26 Δεκεμβρίου). Όλες οι εκτοξεύσεις θα πραγματοποιηθούν από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Η Κίνα τοποθέτησε σε τροχιά τον δορυφόρο Yaogan 13. Η Κίνα τοποθετησε με επιτυχία σε τροχιά τον δορυφόρο εξ’ αποστάσεων βολιδοσκόπησης της Γης Yaogan 13. Όπως μετέδωσε η Κεντρική Τηλεόραση της Κίνας η εκτόξευσή του έγινε με τη βοήθεια του πυραύλου-φορέα Changzheng-2B από το κοσμοδρόμιο Ταϊγιουάν στη βόρεια επαρχία Σανσί. Ο δορυφόρος προορίζεται για την πραγματοποίηση επιστημονικών πειραμάτων, την παρακολούθηση των πόρων της γής, των καλιεργειών, καθώς επίσης και για την πρόγνωση θεομηνιών. Η σημερινή εκρόξευση έγινε ήδη η 13η από το 2006, όταν η Κίνα τοποθέτησε σε τροχιά τον πρώτο της δορυφόρο εξ' αποστάσεως βολιδοσκόπησης της Γης της σειράς Yaogan.

Με τα νετρίνα και το πολυσύμπαν γεννιέται μια νέα κοσμολογία; Μπορείτε να περιμένετε δεκαετίες για να έρθουν εκείνες οι ανακαλύψεις που θα μπορούσαν να φέρουν επανάσταση στην φυσική, όμως μετά έρχονται τρεις με τη μία. "Το σύμπαν δεν είναι μόνο παράξενο σε ό,τι υποθέτουμε, αλλά αλλόκοτο και σε ό,τι μπορούμε να υποθέσουμε," δήλωσε κάποτε ο γενετιστής J.B.S. Haldane. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι φυσικοί έχουν κάνει ότι μπορούν για να αποδείξουν το λάθος του Haldane, υποθέτοντας μερικά πολύ περίεργα σύμπαντα πράγματι. Οι προβληματισμοί τους μπορεί να φαίνονται φανταστικοί, αλλά έχουν καλά κίνητρα. Η φυσική θέτει κάποιες τρομερές ερωτήσεις που απέχουμε πολύ μέχρι να απαντήσουμε. Όπως, για παράδειγμα, γιατί το σύμπαν κυριαρχείται από την ύλη κι όχι από την αντιύλη; Γιατί ο κόσμος μας φαίνεται να συντονισμένος με τρομερή ακρίβεια, με τις σωστές ιδιότητες ώστε να γεννηθούν γαλαξίες, άστρα, πλανήτες, και η ίδια ζωή, όπως και οι φυσικοί που κάνουν αυτές τις ερωτήσεις; Το υπάρχον οικοδόμημα της Φυσικής, που χτίστηκε από δύο θεμέλια, εκείνο της γενικής σχετικότητας και της κβαντομηχανικής, έχει σαφώς ανάγκη από ανακαίνιση. Περιμένουμε εδώ και χρόνια για να εμφανιστούν ρωγμές που να μπορούν να μας πουν, πού θα πάει το πράγμα. Αλλά μέχρι τώρα, η φύση έχει παραμείνει πεισματικά ασυγκίνητη. Τις τελευταίες εβδομάδες, ωστόσο, έχουν ανοίξειν πολλά υποσχόμενες ρωγμές. Τον Σεπτέμβριο ήρθε η εκπληκτική είδηση ​​των νετρίνων που ταξιδεύουν γρηγορότερα από την ταχύτητα του φωτός. Από την αρχή υπήρξαν σκεπτικιστές, αλλά τώρα μια νέα ανάλυση επιβεβαίωσε το αρχικό αποτέλεσμα. ( "Η επανεξέταση των μετρήσεων δείχνει ότι τα νετρίνα όντως ήταν ταχύτερα από το φως"). http://www.physics4u.gr/blog/?p=4215 Αναμένουμε ακόμα την ανεξάρτητη επαλήθευση – ήδη ξεκίνησαν αμφιβολίες – αλλά αν αυτό επιβεβαιωθεί οι συνέπειες θα είναι τεράστιες, ανοίγοντας την πόρτα σε μια νέα και πολύ διαφορετική εικόνα του σύμπαντος. Δεν είναι λιγότερο δελεαστική μια άλλη δημοσίευση ότι μεσόνια διασπώνται διαφορετικά από την ομόλογη τους αντιύλη, δηλαδή τα αντι-μεσόνια ( "Ο επιταχυντής LHC δίνει υπόνοιες για μια «νέα φυσική», σε διασπάσεις σωματιδίων"). http://www.physics4u.gr/blog/?p=4203 Αν αυτό το αποτέλεσμα στέκει, θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό προς την κατεύθυνση να εξηγήσουμε γιατί έχουμε περισσότερη ύλη από αντιύλη. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι θα αμφισβητηθεί το καθιερωμένο μοντέλο της σωματιδιακής φυσικής – το οποίο δεν μπορεί να εξηγήσει το αποτέλεσμα – και θα δείξει το δρόμο για ακόμη πιο νέα φυσική. Η ευρύτερη ρωγμή από όλες είναι μια θεωρία που κάποτε θεωρούνταν εξωπραγματική αλλά τώρα απρόθυμα γίνεται αποδεκτή σαν η ‘ορθοδοξία’. Ασχολείται με τα σχεδόν τα πάντα στη σύγχρονη φυσική, από την καθιερωμένη κοσμολογία έως την κβαντική μηχανική. ( Είναι η θεωρία των χορδών που δέχεται την ύπαρξη πολλαπλών συμπάντων – ίσως και 10500 ίσως και ένας άπειρος αριθμός συμπάντων.) http://www.physics4u.gr/blog/?p=3050 Αν το σύμπαν μας είναι ένα από τα πολλά, αυτό λύνει το πρόβλημα του τέλειου συντονισμού. Βρισκόμαστε σε έναν Κόσμο του οποίου οι νόμοι είναι συμβατοί με τη ζωή, γιατί δεν θα μπορούσε να υπάρχει αυτή διαφορετικά. Και αυτή η ανακάλυψη θα είναι μόνο η αρχή μιας νέας επανάστασης με καύσιμο το πολυσύμπαν. Πειστικές αποδείξεις γι αυτό μπορεί να είναι κοντά. Οι θεωρητικοί προβλέπουν ότι το σύμπαν μας θα μπορούσε κάποτε να συγκρουστεί με άλλο σύμπαν. Αυτές οι συγκρούσεις θα μπορούσαν να έχουν αφήσει τα ίχνη τους στο κοσμικό υπόβαθρο μικροκυμάτων, το πρώτο φως του σύμπαντος, που ο δορυφόρος Planck της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας χαρτογραφεί με απόλυτη ακρίβεια. Τα αποτελέσματα είναι πολυαναμενόμενα, και θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια επανάσταση που δεν θα είναι σε αντίθεση με αυτά που εμφανίστηκαν με την ιδέα του Κοπέρνικου, ότι η Γη δεν είναι το κέντρο του ηλιακού συστήματος και την ανακάλυψη του Edwin Hubble, ότι δηλαδή ο Γαλαξίας μας είναι μόνο ένας από τους πολλούς σε ένα διαστελλόμενο σύμπαν. Αυτή είναι ένα μια συναρπαστική, ενδεχομένως κοσμοϊστορική, εποχή. Η κατανόησή μας για το σύμπαν βρίσκεται στο χείλος του να κατασκευαστεί ξανά για μια άλλη φορά. Το σύμπαν μπορεί πράγματι να είναι πιο παράξενο από ό,τι μπορούμε να υποθέσουμε, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει να μας εκπλήσσει. Πηγή: Νew Scientist Στην φωτογραφία σημάδια στον χάρτη της μικροκυματικής ακτινοβολίας όλου του ουρανού CMB που υπονοούν την ύπαρξη άλλων συμπάντων.

Στις προτεραιότητες του ΕΣΠΑ το αστρονομικό πάρκο του Ορλιακα Σημαντική εξέλιξη χαρακτηρίζει ο δήμος Γρεβενών την επίσημη ανάρτηση του έργου κατασκευής του αστρονομικού πάρκου του Όρλιακα στη λίστα των προτεραιοτήτων των ΕΣΠΑ από την αρμόδια κοινοτική επίτροπο Γιοχάνες Χαν. Ο Δήμος κάνει λόγο για ένα όνειρο που υλοποιείται και τονίζει ότι παίρνει σάρκα και οστά η καινοτόμος προσπάθεια που ξεκίνησε από τον επιστήμονα Θανάση Οικονόμου, αστροφυσικό, συνεργάτη της ΝASA και την πρώην νομαρχία Γρεβενών. «Το «Αστρονομικό Πάρκο του Όρλιακα» με την ολοκλήρωση του, βάζει τα Γρεβενά στον αναπτυξιακό χάρτη της χώρας με ποιοτικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν ένα βιώσιμο και αειφόρο τουριστικό και επιστημονικό μέλλον» αναφέρει σχετική ανακοίνωση. Οι πρώτες συζητήσεις για τη δημιουργία αστρονομικού πάρκου ξεκίνησαν το 2007, ωστόσο οι προσπάθειες που ακολούθησαν «σκόνταψαν» στην ελληνική γραφειοκρατία και την σχετική νομοθεσία που δεν προβλέπει τη δημιουργία αστεροσκοπείων στα βουνά. Σύμφωνα, ωστόσο, με τον κ. Οικονόμου, η τοποθεσία του Όρλιακα είναι ιδανική, ίσως μια από τις καλύτερες στην Ευρώπη καθώς έχει την ελάχιστη δυνατή φωτορρύπανση διότι βρίσκεται μακριά από μεγάλες πόλεις. Το γεγονός αυτό αποτελεί προϋπόθεση για την αρτιότητα των αστρονομικών παρατηρήσεων. Σκοπός της δημιουργίας του αστεροσκοπείου είναι να δώσει τη δυνατότητα στους μαθητές της περιοχής να γνωρίσουν τον κόσμο της αστρονομίας και στους επιστήμονες όλου του κόσμου να συνεργάζονται πάνω σε δεδομένα παρατηρήσεων που θα λαμβάνουν μέσω του διαδικτύου. Κάτι τέτοιο θα εντείνει παράλληλα τη συνεργασία των ειδικών από την Ελλάδα και το εξωτερικό στον τομέα της αστρονομίας και της αστροφυσικής.

Χρόνια Πολλά Ανδρέα (Astrovox) και απο μένα και ευχαριστώ για την βοηθεία σου επανειλημμένα οταν την χρειάστηκα. Επίσης και μια προτασή μου για την δυνατότητα μετάφρασης διαφόρων δημοσίευσεων κυρίως στα Αγγλικά(δυστυχώς για την σύγχρονη εποχή) δεν είμαστε ολοι αγγλομαθείς.Γιατί οχι και τα Ρώσικα λογω Διαστημικής Εξερεύνησης.

Οι «Σογιούζ» σε θέση εκκίνησης. Ο πιό αξιόπιστος στον κόσμο πύραυλος-φορέας «Σογιούζ» θα αξιοποιήσει την τέταρτη εξέδρα εκτόξευσης, η οποία κατασκευάζεται στο κοσμοδρόμιο «Βοστότσνι» («Ανατολικό») στην περιοχή Αμούρ. Η πρώτη μη επανδρωμένη εκτόξευση από το νέο κοσμοδρόμιο προγραμματίζεται για το 2015 και επανδρωμένη – το 2018. Στην υλοποίηση του προγράμματος του κοσμοδρομίου συμμετέχει ενεργά η επιχείρηση S.P. KOROLEV ROCKET AND SPACE CORPORATION «ENERGIA» στη Σαμάρα, η οποία παράγει αυτούς τους πυραύλους. http://www.energia.ru/ Ο πρώτος «Σογιούζ» είχε κατασκευαστεί το 1966. Και οι εκτοξεύσεις των «Σογιούζ» άρχισαν στο Μπαϊκονούρ – αρχαιότερη σοβιετική εξέδρα. Σήμερα το κοσμοδρόμιο αυτό το ενοικιάζει η Ρωσία από το Καζαχστάν. Πύραυλοι εκτοξεύονταν και από το κοσμοδρόμιο Πλεσέτσκ στην περιοχή Αρχάγγελσκ. Και από φέτος το φθινόπωρο το γεωγραφικό εύρος των εκτοξεύσεων του «Σογιούζ» καλύπτει το Νότιο Ημισφαίριο. Τον Οκτώβριο από το κοσμοδρόμιο Κουρού στη Γαλλική Γουιάνα πύραυλος φορέας έθεσε σε τροχιά δύο δορυφόρους του ευρωπαϊκού συστήματος πλοήγησης «Γαλιλαίος». Το κοσμοδρόμιο Κουρού είναι βολικό από την άποψη ότι βρίσκεται σχεδόν στον Ισημερινό. Οι πύραυλοι που εκτοξεύονται από την εξέδρα του, αποκτούν επιπρόσθετη ταχύτητα. Έτσι οι «Σογιούζ» μπορούν να μεταφέρουν σε τροχιά φορτίο μιάμιση φορά βαρύτερο σε σύγκριση με τις δυνατότητες του Μπαϊκονούρ. Όταν λειτουργήσει το «Βοστότσνι», θα χρειαστούν πολύ περισσότεροι πύραυλοι-φορείς, εφόσον θα τους περιμένουν παράλληλα σε 4 κοσμοδρόμια. Ο Γενικός Διευθυντής της επιχείρησης «CSKB-Progress» στη Σαμάρα Αλεξάντρ Κιρίλιν δεν αμφιβάλλει ότι η επιχείρηση θα ανταπεξέρθει σ΄ αυτό το φόρτο: - Ετοιμαζόμαστε για σχέδιο παραγωγής σειρών «Σογιούζ-2». Και πρέπει να πετύχουμε την εφαρμογή προγράμματος παραγωγής 20-22 πυραύλων το χρόνο οι οποίοι, βέβαια, θα καλύψουν τις ανάγκες και των 4 κοσμοδρομίων. Σήμερα αυξάνεται η ανάγκη από διαστημικές συσκευές ελαφριάς τάξης. Οι εκτοξεύσεις τους είναι φθηνότερες, μάλιστα μπορούν να εκτελούν σχεδόν εξίσου ευρύ φάσμα αποστολών, όπως και βαρύτερες συσκευές. Η επιχείρηση της Σαμάρας ανταποκρίθηκε σ΄ αυτή την τάση και απάντησε με νέο ελαφρό μοντέλο. Πρόκειται για τον «Σογιούζ-2-1Β». Είναι αναμφίβολο ότι γι΄αυτούς τους πυραύλους είναι ανοικτός ο πλατύτερος δρόμος προς το μέλλον. Η αξιοπιστία των πυραύλων έχει δοκιμαστεί από το χρόνο. Στις 1779 εκτοξεύσεις που έγιναν σε όλα τα χρόνια αναλογούν 77 τυπικά αποτυχημένες. Σ΄ αυτό το δείχτη ο «Σογιούζ» είναι καλύτερος από οποιοδήποτε άλλο πύραυλο. Πρόσκληση προς τα ΜΜΕ: Το πλήρωμα του Mars500 επισκέπτεται τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία. Μετά από 17 μήνες φανταστικού ταξιδιού προς τον κόκκινο πλανήτη, οι Romain Charles και Diego Urbina, μέλη του πληρώματος Mars500, ξεκίνησαν το ταξίδι της επιστροφής στην Ευρώπη. Οι πρώτοι σταθμοί του ταξιδιού τους θα είναι το Παρίσι, η Ρώμη και η Μαδρίτη. Την «προσγείωσή» τους στη Μόσχα στις 4 Νοεμβρίου ακολούθησαν σειρά ιατρικών ελέγχων, αλλά και αξιολόγηση της ψυχολογικής τους κατάστασης. Οι επιστήμονες συγκεντρώνουν παρατηρήσεις που μπορεί να βοηθήσουν στο μέλλον τόσο αστροναύτες, όσο και άλλους επαγγελματίες που υποχρεώνονται να περνούν μεγάλα χρονικά διαστήματα σε απομόνωση. Στις 5 Δεκεμβρίου, στις 12.00 ώρα Ελλάδος, ο υπεύθυνος του προγράμματος Mars500, Patrick Sundblad θα παρουσιάσει τα πρώτα αποτελέσματα και στη συνέχεια, οι δύο εθελοντές «αστροναύτες» θα μιλήσουν για τις εμπειρίες που τους προσέφερε η απομόνωσή για 520 ημέρες στις ειδικά διαμορφωμένες για το πρόγραμμα εγκαταστάσεις. Η συνέντευξη τύπου θα μεταδωθεί ζωντανά από την ιστοσελίδα της ΕSA, www.esa.int, σε δύο γλώσσες, Αγγλικά και Γαλλικά. Στις 6 Δεκεμβρίου, στις 10.30 ώρα Ελλάδος, οι Romain Charles και Diego Urbina θα συναντηθούν στο ξενοδοχείο Boscolo Aleph της Ρώμης με δημοσιογράφους, και στη συνέχεια θα συμμετάσχουν στο Tweeetup που θα ξεκινήσεις στις 12.30. Στις 7 Δεκεμβρίου, στις 11.30 ώρα Ελλάδος, ο Diego Urbina θα συζητήσει με δημοσιογράφους καθώς και φοιτητές στα γραφεία της ESA στη Villanueva de la Cañada, στην Ισπανία. Λεπτομέρειες και οπτικό υλικό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του προγράμματος Mars500: http://www.esa.int/Mars500 Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να απευθυνθείτε στο: Για τη συνέντευξη τύπου στο Παρίσι ESA Media Relations Office Communication Department Tηλ: + 33 1 53 69 72 99 Fax: + 33 1 53 69 76 90 Email: media@esa.int Για τη συνέντευξη τύπου στη Ρώμη ESA ESRIN Communication Office Franca Morgia Fax: +39 06 941 80 842 Tηλ: +39 06 941 80 951 Email: Franca.Morgia@esa.int Για τη συνέντευξη τύπου στη Μαδρίτη ESA ESAC Communication Office Beatriz Arias Tηλ: +34 91 813 13 59 Fax: +34 91 813 12 19 E-mail: comunicacionesac@esa.int Για κλείσιμο κατι πολυ όμορφο για ολους εμάς τους ΓΗΙΝΟΥΣ. Είμαστε ευγνώμονες… http://www.physics4u.gr/blog/?p=4265

Για να έχουμε μια αισθηση της απόστασης ο Διεθνης Διαστημικός Σταθμός περιφέρεται στα 392 χιλ.πανω απο την Γή και η Σελήνη εχει Περίγειο 356.410 km και Απόγειο 406.740 km. Δηλαδή ο Διαστημικός Ανελκυστήρας θα ειναι στο 1/4 της απόστασης απο την Σελήνη.Μάλλον απίθανο. Βοήθεια απο Αγγλομαθείς!!! Στην δημοσίευση-into space on 100,000-kilometre-long tethers-αυτό το κόμμα σημαίνει 100.000 χιλ. ή 100 χιλ.

Φίλε cvrak. Μια παρατήρηση:Το μήκος του δεν μπορει να είναι περίπου 110.000 χιλιόμετρα οπως αναφέρεται αλλα μάλλον 110 χιλιόμετρα στο επίσημο οριο του διαστήματος. Επίσης μια ερώτηση:Τι θα υπάρχει στο ανώτερο οριο του ιμάντα(σφαίρα,πλατφορμα η κάτι αλλο) που θα επιτρέπει οπως φαντάζομαι την εκτόξευση πιά του φορτίου για τον προορισμό του με πολύ λιγότερα καύσιμα αρα μικρότερο βαρος απο μια κλασσική εκτόξευση απο την επιφάνεια της Γης.

Οι προσπάθειες της ESA για επικοινωνία με τη Ρωσική αποστολή Phobos-Grunt. Μετά τη λήψη του πρώτου σήματος την περασμένη Τρίτη, στις 23 Νοεμβρίου, η ΕSA κατάφερε να αποκαταστήσει την επικοινωνία με το Ρωσικό διαστημόπλοιο Phobos-Grunt. Τα δεδομένα που λήφθησαν από το σταθμό του Περθ στην Αυστραλία στάλθηκαν στη συνέχεια στο κέντρο ελέγχου της αποστολής για ανάλυση. Η κεραία επικοινωνίας διαμέτρου 15 μέτρων που έχει εγκατασταθεί στο σταθμό της ΕSA στο Περθ της Αυστραλίας χρειάστηκε να τροποποιηθεί κατάλληλα πριν να χρησιμοποιηθεί τη νύχτα της 23 προς 24 Νοεμβρίου, οπότε πραγματοποιήθηκαν πέντε απόπειρες επικοινωνίας μεταξύ 22.19 και 6.08 ώρα Ελλάδος. Οι ομάδες ειδικών της ΕSA στο σταθμό της Αυστραλίας και στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων στο Darmstadt της Γερμανίας κατέγραψαν προς μεγάλη τους ευχαρίστηση ένα δυνατό σήμα κατά τη διάρκεια της πρώτης διέλευσης του διαστημοπλοίου Phobos-Grunt πάνω από το Περθ. «Κατά την πρώτη διέλευση του διαστημοπλοίου Phobos-Grunt, το σύστημα εκπομπής ραδιο-σημάτων τέθηκε σε λειτουργία και μπορέσαμε να λάβουμε δεδομένα τηλεμετρίας», εξηγεί ο Wolfgang Hell, που συντονίζει τις υπηρεσίες που προσφέρει η ΕSA στη Ρωσική αποστολή. Το δεδομένα τηλεμετρίας συνήθως περιλαμβάνουν πληροφορίες για την κατάσταση του διαστημοπλοίου, αλλά και τη λειτουργία των επιμέρους συστημάτων του. «Τα σήματα που λήφθησαν από το διαστημόπλοιο ήταν ισχυρότερα από αυτά που είχαν ληφθεί στις 22 Νοεμβρίου, καθώς η τροχιακή θέση του είχε προσδιοριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια.» Η δεύτερη διέλευση του διαστημοπλοίου Phobos-Grunt ήταν μικρότερης διάρκειας, και για το λόγο αυτό, ενώ στάλθηκε μία σειρά από εντολές, δεν αναμενόταν κάποιο σήμα πίσω. Ούτε στη διάρκεια των επόμενων τριών διελεύσεων, το πρωί της 24 Νοεμβρίου, λήφθηκε κάποιο σήμα. Οι ειδικοί της ESA συνεργάζονται με τους υπεύθυνους της Ρωσικής αποστολής Η στενή συνεργασία των ειδικών της ESA με τους υπεύθυνους της αποστολής Phobos-Grunt είναι απαραίτητη για τον προσδιορισμό της κατάστασης του διαστημοπλοίου, και ειδικότερα του συστήματος επικοινωνίας του. Στη διάρκεια των πρώτων δύο περασμάτων του πάνω από την Αυστραλία, δύο κεραίες επικοινωνίας ήταν στραμμένες προς το Περθ, οπότε λήφθησαν τα πρώτα σήματα. Στη συνέχεια, η θέση του διαστημοπλοίου άλλαξε, και παρά της τροποποιήσεις στην κεραίας επικοινωνίας στο σταθμό του Περθ, δεν λήφθηκε κανένα σήμα. «Οι Ρώσοι συνεργάτες μας θα χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα αυτά για να σχεδιάσουν την επόμενη προσπάθεια επικοινωνίας με το διαστημόπλοιο, τις εντολές που θα σταλούν το βράδυ της 24 Νοεμβρίου», σημείωσε ο Manfred Warhaut, οποίος εποπτεύει τη λειτουργία των αποστολών της ESA. Οι προσπάθειες επικοινωνίας συνεχίστηκαν χωρίς επιτυχία Παρά τις προσπάθειες των ειδικών της ESA να επακτήσουν επικοινωνία με το διαστημόπλοιο Phobos-Grunt τη νύχτα της 24 προς 25 Νοεμβρίου, στη διάρκεια πέντε νέων περασμάτων πάνω από το σταθμό του Περθ, κανένα νέο σήμα δεν λήφθηκε. Οπτική επαφή με το διαστημόπλοιο υπήρξε αρχικά στις 22.12 ώρα Ελλάδος και η τελευταία δυνατότητα για επικοινωνία ήταν τις 6.04 ώρα Ελλάδος. Κάθε πέρασμα του διαστημοπλοίου είχε διάρκεια μόλις 6 - 8 λεπτά, που δυσκόλευε την αποστολή εντολών και τη λήψη απάντησης από το Phobos-Grunt. Σύμφωνα με επίγειες παρατηρήσεις, ωστόσο, η τροχιά του διαστημοπλοίου έχει σταθεροποιηθεί. «Αυτό σημαίνει ότι ο προσανατολισμός του διαστημοπλοίου είναι επίσης σταθερός, και θα επιτρέψει την επανάκτηση της επικοινωνίας. Οι ειδικοί θα είναι σε θέση να προσδιορίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια την κατεύθυνση προς την οποία εκπέμπουν οι κεραίες επικοινωνίας του», κατέληξε ο Manfred Warhaut. Στην φωτογραφία η κεραία επικοινωνίας στο σταθμό της ESA του Περθ. Στις 24/11/2011 εγραφα για "Νέα κατάταξη των κόσμων που ίσως κρύβουν ζωή" Καποιοι πίνακες ειναι αρκετά διαφωτιστικοί!!! Δείκτης Γήινης Ομοιότητας. ■Γη – 1.00 ■Gliese 581g – 0.89 ■Gliese 581d – 0.74 ■Gliese 581c – 0.70 ■Άρης – 0.70 ■Ερμής – 0.60 ■HD 69830 d – 0.60 ■55 Cnc c – 0.56 ■Σελήνη – 0.56 ■Gliese 581e – 0.53 Πλανητικός Δείκτης Κατοικησιμότητας ■Τιτάνας – 0.64 ■Άρης – 0.59 ■Ευρώπη – 0.49 ■Gliese 581g – 0.45 ■Gliese 581d – 0.43 ■Gliese 581c – 0.41 ■Δίας – 0.37 ■Κρόνος – 0.37 ■Αφροδίτη – 0.37 ■Εγκέλαδος – 0.35 Ο πρώτος δείκτης της Γήινης Ομοιότητας κατατάσσει τους πλανήτες και τα φεγγάρια ανάλογα με το πώς μοιάζουν με τη Γη, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως το μέγεθος, την πυκνότητα και την απόσταση από το μητρικό άστρο. Ο δεύτερος δείκτης, ο Πλανητικός Δείκτης Κατοικησιμότητας (PHI), εξετάζει άλλους παράγοντες. Δηλαδή, αν ο πλανήτης έχει βραχώδη ή παγωμένη επιφάνεια, αν έχει ατμόσφαιρα ή μαγνητικό πεδίο. Επίσης, αν υπάρχει διαθέσιμη η ενέργεια που απαιτείται από κάθε είδους οργανισμό είτε μέσω του φωτός από το γονικό άστρο του είτε μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται παλιρροιακή ευκαμψία, με την οποία οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις με ένα άλλο αντικείμενο μπορεί να θερμάνουν ένα πλανήτη ή ένα φεγγάρι εσωτερικά. Και τέλος ο PHI παίρνει υπόψη την Χημεία – όπως το αν υπάρχουν υγροί οργανικοί διαλύτες που είναι απαραίτητοι για τις χημικές αντιδράσεις της «ζωής». Η μέγιστη τιμή για το Δείκτη Γήινης Ομοιότητας είναι 1.00 για τη Γη βεβαίως. Η υψηλότερη τιμή για σώματα πέρα από το ηλιακό μας σύστημα έχει ο εξωπλανήτης Gliese 581g (η ύπαρξη του οποίου είναι υπό αμφισβήτηση από μερικούς αστρονόμους), με 0.89 και ο Gliese 581d, με μία τιμή ESI 0.74. Το σύστημα Gliese 581 έχουν μελετηθεί επαρκώς από τους αστρονόμους και αποτελείται από τέσσερις – ή και πέντε – πλανήτες σε τροχιά γύρω από έναν ερυθρό νάνο αστέρι. Ο εξωπλανήτης HD 69830 d είναι στο μέγεθος του Ποσειδώνα και σε τροχιά γύρω από ένα αστέρι στον αστερισμό Puppis. Έχει υψηλό σκορ γιατί θεωρείται ότι βρίσκονται στη λεγόμενη ζώνη Goldilocks (Χρυσομαλλούσα) – την περιοχή όπου οι θερμοκρασίες της επιφάνειας δεν είναι ούτε πολύ ζεστές ούτε πολύ κρύες για να είναι το νερό σε υγρή μορφή. Τα τελευταία χρόνια, η αναζήτηση για δυνητικά κατοικήσιμους πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος έχει ενταθεί. Το τηλεσκόπιο Kepler της NASA, που βρίσκεται σε τροχιά από το 2009, έχει βρει πάνω από 1.000 πλανήτες δυνητικά υποψήφιους μέχρι στιγμής. Τα μελλοντικά τηλεσκόπια μπορεί να είναι σε θέση να ανιχνεύσουν ακόμα και τους λεγόμενους βιοδείκτες, από το φως που εκπέμπεται από μακρινούς πλανήτες, όπως η παρουσία της χλωροφύλλης που αποτελεί μια βασική χρωστική ουσία στα φυτά. Αστρική «υπερφυσαλίδα» παράγει κοσμική ακτινοβολία. Γάλλοι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ένα νεφέλωμα που «γεννά» νέα άστρα είναι επίσης ο τόπος παραγωγής κοσμικής ακτινοβολίας, ενός εντυπωσιακού φαινομένου που παραμένει μυστηριώδες για την επιστήμη. Πρόκειται για το νεφέλωμα Cygnus X, στον αστερισμό του Κύκνου, το οποίο χαρακτηρίζεται ως «εργοστάσιο παραγωγής» νέων άστρων. Η κοσμική ακτινοβολία Οι κοσμικές ακτίνες ή κοσμική ακτινοβολία είναι μία κατηγορία ακτινοβολίας που αποτελείται από σωματίδια υψηλών ενεργειών τα οποία παράγονται σε κάποιες περιοχές του Σύμπαντος πολύ μακριά από τη Γη. Το πώς παράγεται η κοσμική ακτινοβολία παραμένει μυστήριο για τους επιστήμονες. Πιστεύουν ότι οι εκρήξεις σουπερνόβα (η αυτοκαστροφή ενός άστρου) βοηθούν τις κοσμικές ακτίνες να ταξιδεύουν με τρομερές ταχύτητες στο Διάστημα. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι αν παραχθεί κοσμική ακτινοβολία σε αποστάσεις μικρότερες των 6.500 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη, οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι. Αν συμβεί κάτι τέτοιο και η λάμψη των κοσμικών ακτίνων φθάσει στη Γη τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά για τον πλανήτη μας. Ακόμη και αν η λάμψη διαρκέσει για ελάχιστα δευτερόλεπτα οι συνέπειες της θα είναι ανυπολόγιστες και θα διαρκέσουν μέχρι και για 15 χρόνια. Η «υπερφυσαλίδα». Πριν από πέντε χρόνια αστρονόμοι εντόπισαν κοσμικές ακτίνες που φαινόταν να έρχονται από την περιοχή που βρίσκεται το νεφέλωμα Cygnus X. Το νεφέλωμα ανήκει σε μια κατηγορία νεφελωμάτων που οι επιστήμονες ονομάζουν «αστρικές υπερφυσαλίδες». Το γεγονός δεν σήμαινε ωστόσο ότι το συγκεκριμένο νεφέλωμα ήταν η πηγή των ακτίνων επειδή οι κοσμικές ακτίνες επηρεάζονται από τα μαγνητικά πεδία που μπορούν να εκτρέψουν την πορεία τους μέσα στο Διάστημα. Ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Diderot στο Παρίσι έστρεψαν το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi, που εντοπίζει ακτίνες γάμμα, στο Cygnus X που έχει διάμετρο 100 ετών φωτός. Οι ακτίνες γάμμα παράγονται όταν οι κοσμικές ακτίνες αλληλεπιδρούν με την ύλη ή το φως και ο συγκεκριμένος τύπος ακτίνων δεν επηρεάζεται από τα μαγνητικά πεδία. Το ασχημόπαπο-γάμμα. Οι παρατηρήσεις έδειξαν ότι στο εσωτερικό του νεφελώματος υπάρχει έντονη παρουσία ακτίνων γάμμα. Μάλιστα οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ακτίνες γάμμα έχουν σχηματίσει μέσα στο νεφέλωμα μια περιοχή υψηλής λαμπρότητας η οποία μοιάζει με πάπια. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι συγκεκριμένες ακτίνες γάμμα φαίνεται ότι είναι «φρέσκες» γεγονός το οποίο σημαίνει ότι βρίσκονται ακόμη πολύ κοντά στην πηγή της δημιουργίας τους η οποία δεν μπορεί παρά να βρίσκεται εντός του νεφελώματος. «Υπάρχει ένα ασχημόπαπο μέσα σε ένα κύκνο» αναφέρει η Ιζαμπέλ Γκρενιέ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται η εκπομπή ακτίνων γάμμα μέσα από κάποια υπερφυσαλίδα. Πιστεύω ότι αν κοιτάξουμε προσεκτικά μέσα και σε άλλες υπερφυσαλίδες θα διαπιστώσουμε την παρουσία κοσμικής ακτινοβολίας» αναφέρει ο Μπομπ Μπινς, του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον που δεν μετείχε στην έρευνα η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science». http://www.youtube.com/watch?v=egdyKjF2mrg&feature=player_embedded

Το Επιστημονικό Εργαστήριο Curiosity του Άρη εκτοξεύτηκε με επιτυχία για τον Άρη. Το Mars Science Laboratory Rover, το πιο πολύπλοκο και επιστημονικά ισχυρό ρομποτικό διαστημικό σκάφος που κατασκευάστηκε ποτέ για να εξερευνήσει την επιφάνεια ενός άλλου κόσμου εκτοξεύτηκε το Σάββατο από τη Φλόριντα σε μια υψηλής τεχνολογίας αποστολή, με σκοπό να αναζητήσει οργανικές ενώσεις και σημάδια του παρελθόντος ή του παρόντος. Αν όλα πάνε καλά, το πυρηνοκίνητο ρόβερ αξίας ​​2.5 δισεκατομμυρίων, θα φτάσει στον κόκκινο πλανήτη τον επόμενο Αύγουστο, διαπερνώντας τη λεπτή ατμόσφαιρα του Άρη με μια ταχύτητα 21.000 χιλιομέτρων/ώρα, για μια συναρπαστική κάθοδο στον πυθμένα ενός κρατήρα διαμέτρου 150 χιλιομέτρων, που κυριαρχείται από μια επιβλητική κεντρική κορυφή ύψους 5 χιλιομέτρων που ‘στοιβάζει’ βραχώδη στρώματα από όλη την ιστορία του Άρη. Το όχημα έχει βάρος 900 κιλά και είναι μακράν το βαρύτερο και μεγαλύτερο από τα ρομπότ που έχουν σταλεί μέχρι σήμερα στην επιφάνεια του πλανήτη. Είναι επίσης το πιο εξελιγμένο τεχνολογικά αφού διαθέτει δέκα επιστημονικά όργανα. Το Curiosity «είναι πραγματικά ένα ξεχωριστό ρομπότ, οι ικανότητες του οποίου ξεπερνούν οτιδήποτε είχαμε στείλει μέχρι σήμερα σε πλανήτες του ηλιακού συστήματός μας», δήλωσε η υποδιευθύντρια επιστημονικών αποστολών της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας Nasa. Το ρομπότ διαθέτει έξι ρόδες, κάμερες υψηλής ακρίβειες, ένα μετεωρολογικό σταθμό και ένα λέιζερ που του δίνει τη δυνατότητα να εξερευνά αντικείμενα σε απόσταση επτά μέτρων. Άλλα όργανα θα μελετούν το περιβάλλον με σκοπό να εντοπίσουν μόρια μεθανίου, ενός αερίου που συνδέεται συχνά με την παρουσία ζωής στη Γη και το οποίο έχει ήδη παρατηρηθεί στον Άρη από ένα αμερικανικό διαστημικό σκάφος. Θα γίνουν επίσης μετρήσεις της ακτινοβολίας που θα μπορούσε να επηρεάσει μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στον Άρη. Το συνολικό κόστος της αποστολής, συμπεριλαμβανομένης και της εκτόξευσης, θα φτάσει τα 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Αφού διασχίσει 570 εκατομμύρια χιλιόμετρα μέσα σε οκτώμισι μήνες, το Curiosity θα προσγειωθεί τον προσεχή Αύγουστο στους πρόποδες ενός όρους ύψους 5.000 μέτρων, μέσα στον κρατήρα Gale του Άρη. Η αποστολή του θα διαρκέσει δύο γήινα έτη και βασικός στόχος του θα είναι να διαπιστώσει αν στο παρελθόν επικρατούσαν στον πλανήτη συνθήκες κατάλληλες για την ανάπτυξη ζωής. Ο κρατήρας Gale «προσφέρει μια θαυμάσια ευκαιρία για να ελεγχθούν διαφορετικά περιβάλλοντα, ενδεχομένως ευνοϊκά για την ανάπτυξη ζωής», είπε ο επιστημονικός διευθυντής της αποστολής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας, εξηγώντας ότι οι γεωλογικοί σχηματισμοί και τα φυσικά στοιχεία που υπάρχουν εκεί είναι γνωστό πως σχηματίζονται με την παρουσία ή τη ροή νερού. Για την προσγείωση του Curiosity στον Άρη η Nasa ανέπτυξε μια νέα μέθοδο αφού το ρομπότ είναι πολύ βαρύ για να χρησιμοποιηθούν αερόσακοι που θα απορροφούσαν τους κραδασμούς της πρόσκρουσης. Αρχικά θα ανοίξει ένα αερόστατο και κατόπιν μια μηχανή εξοπλισμένη με πυραύλους θα ενεργοποιηθεί για να οδηγήσει με ασφάλεια το ρομπότ στο έδαφος. Η προσεδάφιση, ακόμη και η είσοδος στην ατμόσφαιρα του Άρη είναι μια δύσκολη επιχείρηση. Από τις 43 αποστολές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα σχεδόν το 70% απέτυχαν. Οι Αμερικανοί είναι οι μόνοι μέχρι σήμερα που έχουν εξερευνήσει την επιφάνεια του πλανήτη αν και η πρώην ΕΣΣΔ ήταν αυτή που έστειλε πρώτη ένα μη επανδρωμένο σκάφος, το 1971. Εκείνο το ρομπότ λειτούργησε μόνο για 15 δευτερόλεπτα. Η τελευταία δεκαετία μας έχει αποκαλύψει ότι ο Άρης δεν ήταν πάντα ο αφιλόξενος κόσμος που είναι σήμερα. Η NASA σχεδιάζει να στείλει νέες αποστολές στον Άρη, όπως τη Mars Science Laboratory (MSL), καθώς και τη Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN (MAVEN) για να καταλάβουμε ακριβώς τι συνέβη στον κόκκινο πλανήτη, και αν αυτό μπορεί να αντιστραφεί. Εκεί που ήταν κάποτε μια ισχυρή ατμόσφαιρα τώρα είναι απλώς ένα ομιχλώδες στρώμα χημικών ουσιών, οι οποίες δεν κάνουν σχεδόν τίποτα για να προστατεύσουν την επιφάνεια του Άρη από τις επιπτώσεις των ακτινοβολιών που έρχονται από τον Ήλιο και το διάστημα. Την ίδια στιγμή, επικίνδυνες χημικές ουσίες όπως το υπεροξείδιο του υδρογόνου διαπερνούν τα εδάφη στις περισσότερες περιοχές, γεγονός που καθιστά εξαιρετικά δύσκολο να ζήσουν εκεί, σχεδόν σε όλα τα όντα. Νερό σε υγρή μορφή δεν υπάρχει πια – από όσο γνωρίζουμε – καθώς το υγρό νερό είτε έχει απομακρυνθεί από τον πλανήτη, ή είναι παγιδευμένο σε υπόγεια στρώματα πάγου. Όμως τα δεδομένα από ένα μεγάλο αριθμό αποστολών – όπως MER, MRO, Οδύσσεια, Phoenix της NASA και Mars Express της ESA – έχουν παράσχει δελεαστική στοιχεία του παρελθόντος, όταν δηλαδή ο Κόκκινος Πλανήτης ήταν ένας ζεστός κόσμος, που διέθετε λίμνες, ποτάμια, εκβολές και ακόμη έναν ωκεανό με νερό στην επιφάνεια. Οι μελλοντικές αποστολές MSL και Maven είναι υποχρεωμένες να αναλύουν όσα χαρακτηριστικά σημάδια έχουν μείνει πίσω, αν και με διαφορετικούς τρόπους. Το ρόβερ Curiosity της MSL θα προσγειωθεί στον κρατήρα Gale, μια τεράστια τρύπα στο έδαφος που έχει ένα βουνό ύψους 5 χλμ. στο κέντρο του. Από την άλλη πλευρά, το διαστημικό σκάφος MAVEN θα αναλύσει την ατμόσφαιρα του Άρη από την τροχιά που θα βρίσκεται. Ωστόσο, οι δύο μελέτες θα είναι συμπληρωματικές σε κάποιο βαθμό, καθώς και οι δύο θα επικεντρωθούν στο περασμένο κλίμα. «Ο απόλυτος οδηγός για αυτές τις αποστολές είναι το ερώτημα, μήπως ο Άρης είχε ποτέ ζωή; Μήπως η μικροβιακή ζωή κάποτε είχε προέλευση τον Άρη, και τι συνέβη σε αυτήν καθώς ο πλανήτης άλλαξε;» ρωτά ο εμπειρογνώμονας Paul Mahaffy της NASA. «Μήπως απλά εξαφανίστηκε, ή μετακινήθηκε υπόγεια, όπου θα προστατεύεται από τη διαστημική ακτινοβολία, ενώ οι θερμοκρασίες εκεί μπορεί να είναι τόσο θερμές ώστε το νερό να είναι σε υγρή μορφή;» συνεχίζει ο εμπειρογνώμονας. Στο ρόβερ Curiosity, τα ειδικά όργανα που περιέχει θα κάνουν ανάλυση των δειγμάτων του εδάφους που θα συλλέγει και θα ψάχνουν για σημάδια νερού, άνθρακα, και άλλα χημικά στοιχεία που είναι κατάλληλα για την ανάπτυξη της ζωής στο εσωτερικό του Άρ Είναι εξοπλισμένο με μια ισχυρή συστοιχία από 10 επιστημονικά όργανα που ζυγίζουν 15 φορές όσο το ωφέλιμο φορτίο του προκατόχου του. «Και τα δύο, MAVEN και Curiosity, θα ​​ερευνήσουν την ιστορία του κλίματος και την ατμόσφαιρα του Άρη χρησιμοποιώντας πολλαπλές προσεγγίσεις», εξηγεί ο Bruce Jakosky από το Εργαστήριο Ατμοσφαιρικής και Διαστημικής Φυσικής (LASP) . στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. «Οι μετρήσεις των ισοτοπικών αναλογιών είναι μια προσέγγιση που θα γίνουν και στις δύο αποστολές», καταλήγει ο Bruce Jakosky, ο οποίος είναι ο κύριος υπεύθυνος για την αποστολή MAVEN. Πηγή: NASA – Καθημερινή

To Σάββατο αναχωρεί το Curiosity. Η NASA ανακοίνωσε ότι στις 26 Νοεμβρίου θα ξεκινήσει η αποστολή του ρομποτικού εξερευνητή Curiosity στον Άρη. Η προσεδάφιση. Το Curiosity αναμένεται να φθάσει στον Άρη τον Αύγουστο και θα προσεδαφιστεί στον κρατήρα Gale. Ο κρατήρας έχει διάμετρο 154 χλμ ενώ στο εσωτερικό του βρίσκονται αναχώματα ιζημάτων που έχουν ύψος 5 χλμ. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πώς ακριβώς σχηματίστηκε αυτό το «βουνό» αλλά πιστεύουν ότι εκεί βρισκόταν το δέλτα ενός ποταμού όταν στον Άρη υπήρχε νερό σε υγρή μορφή. Η τοποθεσία κρίθηκε ιδανική επειδή η μελέτη των ιζημάτων εκτός των άλλων είναι πιθανό να οδηγήσει στον εντοπισμό ενδείξεων ή και αποδείξεων για την ύπαρξη ζωής στον κόκκινο πλανήτη.

Πρώτο σήμα από την αγνοούμενη ρωσική αποστολή Fobos-Grunt. Η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA κατάφερε να επικοινωνήσει με το ρωσικό σκάφος Fobos-Grunt, το οποίο αναχώρησε για μια φιλόδοξη αποστολή στο δορυφόρο του Άρη Φόβο, απέτυχε όμως να πυροδοτήσει τον κινητήρα του και παραμένει «κολλημένο» σε γήινη τροχιά. H ESA και η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos προσπαθούν τώρα να αποκαταστήσουν πλήρως την επικοινωνία, με την ελπίδα ότι η αποστολή θα καταφέρει τελικά να αναχωρήσει για το στόχο της. Τα χρονικά περιθώρια όμως στενεύουν, δεδομένου ότι οι θέσεις των πλανητών αλλάζουν και σε λίγες ημέρες η απόσταση μέχρι τον Άρη θα είναι πια υπερβολικά μεγάλη. Αν το Fobos-Grunt καταφέρει τελικά να πυροδοτήσει τον κινητήρα του, οι Ρώσοι μπορούν να ελπίζουν ότι το 2014 θα φτάσουν στα χέρια τους τα πρώτα δείγματα από την επιφάνεια του Φόβου. Αν όμως το πρόβλημα δεν αφορά το λογισμικό του σκάφους και οφείλεται σε μηχανική βλάβη, το σκάφος των 13 τόνων πιθανότατα συντριβεί ανεξέλεγκτα στη Γη. Περισσότερα ίσως γίνουν γνωστά με τις επόμενες απόπειρες της ESA να επικοινωνήσει με το Fobos-Grunt. Αυτό μπορεί να συμβεί ευκολότερα την ώρα που το σκάφος περνά πάνω από την κεραία της ESA στην Αυστραλία. Άγνωστη τροχιά. Δεδομένου ότι η Ρωσία δεν διαθέτει επαρκείς δυνατότητες επικοινωνίας με σκάφη σε τροχιά, η Roscosmos ζήτησε τη συνδρομή της ESA. Όπως ανακοίνωσε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων (ESOC) στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας, το πρώτο σήμα του Fobos-Grunt ελήφθη στις 20.25 UTC (22.25 ώρα Ελλάδας) την Τρίτη. Δεδομένου ότι η τροχιά που ακολουθεί το Fobos-Grunt δεν ήταν γνωστή, ο σταθμός του Περθ στην Αυστραλία χρειάστηκε να τροποποιήσει την κεραία επικοινωνίας ώστε να εκπέμπει σήμα σε μια πολύ ευρεία δέσμη. «Εστάλησαν εντολές που επέτρεψαν στον πομπό του σκάφους να ενεργοποιηθεί. Είδαμε τότε το σήμα να έρχεται στην κεραία μας. Πραγματοποιήσαμε επίσης ορισμένες ραδιομετρικές μελέτες ώστε να προσδιορίσουμε μια πιο ακριβή τροχιά» δήλωσε ο Δρ Κλάους-Γιούργκεν Σουλτζ, επικεφαλής των επίγειων σταθμών της ESA. Για την Τετάρτη, η ESA προγραμματίζει δύο ακόμα απόπειρες επικοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση, τα δεδομένα που λαμβάνονται διαβιβάζονται απευθείας στους Ρώσους. Ακόμα όμως κι αν η επικοινωνία αποκατασταθεί, οι μηχανικοί δεν γνωρίζουν για ποιο λόγο το Fobos-Grunt απέτυχε να πυροδοτήσει τον κινητήρα λίγο μετά την εκτόξευσή του. Αν το πρόβλημα οφείλεται σε λανθασμένες εντολές, οι μηχανικοί της αποστολής ίσως προλάβουν να το διορθώσουν. Αν όμως πρόκειται για μηχανική βλάβη, η Roscosmos θα πρέπει να αρχίσει να υπολογίζει πού μπορεί να πέσει το σκάφος όταν η τροχιά του αποσταθεροποιηθεί. Η Ρωσία στο Φόβο. Το Fobos-Grunt, η πρώτη διαπλανητική αποστολή της Ρωσίας εδώ και 15 χρόνια, είχε το φιλόδοξο στόχο να φέρει πίσω στη Γη τα πρώτα δείγματα από δορυφόρο άλλου πλανήτη. H αποστολή εκτοξεύτηκε στις 9 Νοεμβρίου. Προγραμματιζόταν να φτάσει στη γειτονιά του Άρη τον Οκτώβριο του 2012 και να προσεδαφιστεί στο Φόβο λίγους μήνες αργότερα. Εκεί, θα ανέπτυσσε έναν μηχανικό βραχίονα που θα συνέλεγε σκόνη και μικρά βότσαλα συνολικού βάρους 200 γραμμαρίων. Η κάψουλα με τα δείγματα θα εκτινασσόταν από το σκάφος για να πάρει το δρόμο της επιστροφής, ενώ ένα φασματόμετρο μάζας και άλλα όργανα θα παρέμεναν για μετρήσεις στην επιφάνεια του μικρού δορυφόρου. Στο νέο εγχείρημα συμμετέχει και η Κίνα, η οποία ανέπτυξε το δορυφόρο Γινγκχούο-1 που οποίος θα απελευθερωνόταν από το Fobos-Grunt και θα έμπαινε σε τροχιά γύρω από τον Άρη. Νέα κατάταξη των κόσμων που ίσως κρύβουν ζωή. Διεθνής ομάδα επιστημόνων μελέτησε τις συνθήκες που επικρατούν σε πλανήτες και φεγγάρια εντός και εκτός του ηλιακού μας συστήματος και δημιούργησαν έναν κατάλογο με εκείνους στους οποίους υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες να έχουν αναπτυχθεί κάποιες μορφές ζωής. Στις πρώτες θέσεις του καταλόγου είναι ο δορυφόρος του Κρόνου, Τιτάνας και ο πλανήτης Gliese581g που βρίσκεται στον αστερισμό του Ζυγού. Οι δείκτες της ζωής Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δύο δείκτες στην μελέτη τους, έναν που αφορούσε ομοιότητες με τις γήινες συνθήκες και έναν σχετικό με συνθήκες που δεν υπάρχουν στην Γη αλλά θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη και συντήρηση κάποιων μορφών ζωής. «Το πρώτο ερώτημα είναι αν οι συνθήκες που επικρατούν στη Γη υπάρχουν και σε άλλους κόσμους γεγονός κρίσιμο από τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι οι γήινες συνθήκες ευνοούν την ύπαρξη της ζωής. Το δεύτερο ερώτημα είναι αν οι συνθήκες που επικρατούν σε άλλους πλανήτες μπορούν να υποστηρίξουν μορφές ζωής που μπορεί να μην είναι γνωστές σε εμάς» αναφέρει ο Ντιρκ Σουλτζ Μάκιουτς, του Πολιτειακού Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Ο κατάλογος. Οι ερευνητές έφτιαξαν τον κατάλογο των κόσμων που πιθανώς φιλοξενούν ζωή λαμβάνοντας υπόψη μια σειρά δεδομένων όπως αν πρόκειται για βραχώδεις ή αέριους πλανήτες, το είδος της επιφάνειάς τους (π.χ αν είναι παγωμένη) αν διαθέτουν ατμόσφαιρα, αν διαθέτουν μαγνητικό πεδίο, αν διαθέτουν οργανικές ενώσεις και αν υπάρχουν εκεί διαλύτες σε υγρή μορφή οι οποίοι επιτρέπουν χημικές αντιδράσεις και διεργασίες που συνδέονται με τη δημιουργία ζωής. Οι «δικοί μας» υποψήφιοι Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα κατάλογο με τους κόσμους που έχουν αυξημένες πιθανότητες να διαθέτουν ήδη ή να μπορούν να αναπτύξουν στο μέλλον κάποιες μορφές ζωής. Όσον αφορά το ηλιακό μας σύστημα το πιθανότερο σημείο που μπορεί να υπάρχει ή να υπάρξει ζωή αργότερα είναι ο Τιτάνας. Η εξερεύνηση του Τιτάνα από το διαστημικό σκάφος Cassini αποκάλυψε ότι βρίσκεται σε μια μορφή που μοιάζει με εκείνη που βρισκόταν η Γη στα πρώιμα στάδια της ύπαρξης της. Βασικότερο γεωλογικό χαρακτηριστικό του Τιτάνα είναι οι μεγάλες λίμνες μεθανίου οι οποίες σύμφωνα με τους επιστήμονες εξατμίζονται δημιουργώντας νέφη τα οποία στη συνέχεια ρίχνουν υπό μορφή βροχής υδρογονάνθρακες στην επιφάνεια «ζωντανεύοντας» εκ νέου τις λίμνες. Το Cassini εντόπισε κάποιες βιοχημικές αντιδράσεις οι οποίες θα μπορούσαν να προέρχονται από την παρουσία εξωτικών μορφών μικροβιακής ζωής που έχουν καταφέρει να αναπτυχθούν και να επιβιώνουν στον δορυφόρο του Κρόνου. Σύμφωνα με την μελέτη ο Άρης και ο Ερμής είναι μετά τον Τιτάνα τα πιθανότερα σημεία ύπαρξης ζωής στο ηλιακό μας σύστημα.Οι εξωηλιακοί υποψήφιοι Από τους περίπου 600 πλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί έξω από το ηλιακό μας σύστημα εκείνος που σύμφωνα με την μελέτη συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να διαθέτει ζωή είναι ο Gliese 581g. Πρόκειται για έναν πλανήτη που βρίσκεται σε απόσταση 20.5 ετών φωτός από εμάς και ανήκει σε ένα ηλιακό σύστημα που αποτελείται από 4 (πιθανώς και 5) πλανήτες. Άλλος ένας πλανήτης με υψηλές πιθανότητες για ύπαρξη ζωής είναι ο HD 69830d, ένας πλανήτης αερίου στο μέγεθος του Ποσειδώνα που βρίσκεται στον αστερισμό της Πρύμνης σε απόσταση περίπου 1400 ετών φωτός από εμάς. Βίντεο:

Η απότομη αύξηση της κοσμικής αντιύλης επιβεβαιώθηκε αλλά δεν είναι τελικά σκοτεινή ύλη. Σύμφωνα με νέα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από τους αστρονόμους με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκόπιου ακτίνων-γ Fermi της NASA, φαίνεται ότι η απότομη άνοδος στις συγκεντρώσεις σωματιδίων αντιύλης, όπως καταγράφηκε από το ιταλικό διαστημικό σκάφος PAMELA το 2008, δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως απόδειξη της σκοτεινής ύλης. Η έρευνα προμηνύει τόσο καλά όσο και κακά για την Ιταλική ομάδα. Από τη μία πλευρά, τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τις μετρήσεις του δορυφόρου τους, ότι πράγματι μπορεί να ανιχνευθεί στο Σύμπαν μια αύξηση των σωματιδίων αντιύλης. Ωστόσο, τα ίδια δεδομένα θέσει ένα τεράστιο βαθούλωμα στη θεωρία που χρησιμοποιείται για να εξηγήσει την απότομη αύξηση. Για χρόνια, κάποιοι επιστήμονες υποστήριζαν ότι πρέπει να υφίσταται μια σύνδεση μεταξύ αντιύλης και σκοτεινής ύλης. Μια διαδεδομένη θεωρία λέει ότι η αντιύλη με κάποιο τρόπο μετασχηματίστηκε σε σκοτεινή ύλη στο πρώιμο Σύμπαν, όταν η βαρυονική ύλη κέρδισε τον αγώνα ενάντια στην αντιύλη της. Η βαρυονική ύλη είναι η κανονική ύλη από την οποία σχηματίζονται όλα τα πράγματα που βλέπουμε, αστέρια, πλανήτες, μαύρες τρύπες, γαλαξίες, υπερσμήνη και ούτω καθεξής. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του Big Bang δημιουργήθηκαν ίσα ποσά βαρυονικής ύλης και αντιύλης, και γι αυτό θα πρέπει να έχουν εξαϋλώσει η μία μορφή την άλλη. Αυτό προφανώς δεν συνέβη, δεδομένου ότι η κανονική ύλη κέρδισε τον αγώνα με την αντιύλη και επικράτησε πλήρως. Μια πιθανή εξήγηση γιατί συνέβη η επικράτηση της βαρυονικής ύλης, θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι η αντιύλη με κάποιο τρόπο μετατράπηκε σε σκοτεινή ύλη, η οποία τώρα αλληλεπιδρά με τα βαρυόνια μόνο μέσω της βαρυτικής έλξης. Αυτό που παρατήρησε το PAMELA, και επιβεβαιώθηκε πρόσφατα από το Fermi, ήταν μια απότομη αύξηση του αριθμού των ποζιτρονίων που απλώνονται σε όλο το Σύμπαν. Τα ποζιτρόνια είναι θετικά φορτισμένα ηλεκτρόνια, δηλαδή η αντιύλη τους. Αυτό είναι σημαντικό διότι η ιταλική ομάδα αυτά τα ποζιτρόνια τα ερμήνευσε ως το προϊόν μιας σύγκρουσης μεταξύ δύο σωματιδίων της σκοτεινής ύλης. Μια τέτοια αλληλεπίδραση θα πρέπει να παράγει θεωρητικά ένα ηλεκτρόνιο και ένα ποζιτρόνιο. Μελετώντας την ενέργεια του ποζιτρονίου, θα μπορούσαμε να κάνουμε τη μελέτη της αρχικής μάζας των σωματιδίων. Η ανακάλυψη της μάζας των σωματιδίων της σκοτεινής ύλης είναι όπως καταλαβαίνουμε εξαιρετικά σημαντική για τη σωματιδιακή φυσική. Οι προσπάθειες που πραγματοποιούνται σήμερα με σκοπό να ξεκαθαρίσει αυτό το μυστήριο, έχει μέχρι στιγμής αποτύχει παρά τις καλύτερες προθέσεις των ερευνητών. Η ερμηνεία από το Fermi των δεδομένων είναι ότι η παρουσία των ποζιτρονίων στο σύμπαν, με την εξαιρετικά μεγάλη ενέργεια, είναι ενδεικτικό μιας ευρύτερης τάσης στο φάσμα της κοσμικής ακτινοβολίας. Με άλλα λόγια, ενδέχεται να υπάρχουν ποζιτρόνια τόσο ενεργητικά που ακόμη και το Fermi δεν μπορεί να τα εντοπίσει όλα. Σε αυτό το σημείο, η επιστημονική κοινότητα ελπίζει ότι το όργανο Άλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο (AMS), το οποίο παραδόθηκε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τον περασμένο Μάιο μπορεί να συμπράξει σε αυτή ακριβώς την έρευνα, αναφέρουν οι επιστήμονες. Οι φυσικοί ελπίζουν τώρα να χρησιμοποιήσουν τα στοιχεία των δορυφόρων για την αντιύλη για να δουν αν η σκοτεινή ύλη είναι τα WIMP’s (ασθενώς αλληλεπιδρώσα σωματίδια με μάζα). Πηγή: SoftPedia

Mικρές ειδήσεις. Τα διαστημικά σκουπίδια απειλούν το ΔΔΣ. Το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού θα αναγκαστεί σήμερα να κρυφτεί μέσα στο συζευγμένο με το Σταθμό διαστημόπλοιο Σογιούζ λόγω του πλησιάσματος διαστημικών σκουπιδιών. Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι κοντά στις 12 το μεσημέρι ώρα Μόσχας δίπλα από το Σταθμό θα πετάξει ένα κομμάτι 10 εκατοστών του κινέζικου μετεωρολογικού δορυφόρου που είχε συντριβεί το 2007 κατά τις δοκιμές του κινέζικου αντιδορυφορικού όπλου. Αν οι εξακριβωμένοι υπολογισμοί δείξουν ότι το τεμάχιο του δορυφόρου θα πετάξει πολύ κοντά στο ΔΔΣ, τότε τα μέλη του πληρώματος μισή ώρα πριν την προσέγγιση του Σταθμού με το τεμάχιο, θα κλείσουν τους καθέκτες ανάμεσα στα μόντουλ και θα κρυφτούν στο διαστημόπλοιο Σογιουζ. Η τελευταία προσπάθεια σύνδεσης με το Phobos-Grunt. Οι ευρωπαίοι ειδικοί θα επιχειρήσουν τη νύχτα προς τα ξημερώματα της Τετάρτης την τελευταία προσπάθεια σύνδεσης με το Phobos-Grunt από τους σταθμούς διαστημικής επικοινωνίας στη Νότια Αμερική, την Αυστραλία και τις Καναρίους νήσους. Η σχετική είδηση ανακοινώθηκε από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος. Ο διαπλανητικός σταθμός Phobos-Grunt, που προορίζεται για τη μεταφορά δειγμάτων εδάφους από το δορυφόρο του Άρη, είχε εκτοξευτεί από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ τη νύχτα προς τα ξημερώματα της 9ης Νοεμβρίου. Εξαιτίας βλάβης του κινητήρα, ο οποίος έπρεπε να μεταφέρει τη συσκευή σε τροχιά πτήσης προς τον Άρη, ο δορυφόρος έμεινε σε περίγεια τροχιά. Όλες οι προσπάθειες σύνδεσης με το δορυφόρο ως σήμερα απέβηκαν άκαρπες. Τελευταια είδηση!!! Επαφή με το ρωσικό διαστημικό σκάφος Phobos-Grunt είχε σταθμός παρατήρησης της ESA στο Περθ της Αυστραλίας το βράδυ της Τρίτης. Πρόκειται για το πρώτο σήμα που ελήφθη από επίγεια εγκατάσταση από την εκτόξευση της ρωσικής αποστολής προς τον Άρη, στις 8 Νοεμβρίου. Η ESA συνεργάζεται με Ρώσους μηχανικούς προκειμένου να βρεθεί τρόπος διατήρησης της επικοινωνίας με το σκάφος.

Γεννήτρια πλουτωνίου θα τροφοδοτεί το ρομπότ που αναχωρεί για Άρη. Το Curiosity, το ογκώδες τροχοφόρο ρομπότ που εκτοξεύεται στα τέλη Νοεμβρίου, προκειμένου να εξετάσει αν ο Άρης ήταν κάποτε φιλόξενος για τη ζωή, http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231121617 θα αντλεί θερμότητα και ηλεκτρική ενέργεια από μια θερμοηλεκτρική γεννήτρια πλουτωνίου, σχεδιασμένη να λειτουργεί για χρόνια στο ψυχρό, ερημικό περιβάλλον. Οι «πυρηνικές μπαταρίες» αυτού του είδους χρησιμοποιούνται εδώ και 40 χρόνια σε διαπλανητικές αποστολές, ποτέ όμως δεν είχαν φτάσει στην επιφάνεια του Άρη -οι δύο προηγούμενες γενιές ρομποτικών αποστολών στον Κόκκινο Πλανήτη βασίζονταν σε ηλιακούς συλλέκτες. Η ηλιακή ενέργεια επιβάλλει όμως πολλούς περιορισμούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Spirit, το ρομπότ που απεβίωσε φέτος στην αρειανή έρημο από το ψύχος και την έλλειψη ενέργειας. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231110297 Είχε ξεπεράσει κατά επτά χρόνια την εγγύησή του, πλέον όμως οι σκονισμένοι συλλέκτες του αδυνατούσαν να αξιοποιήσουν την ασθενική λιακάδα. Το ευτύχημα ήταν ότι το πανομοιότυπο ρομπότ Opportunity κατάφερε να αντέξει τους σκοτεινούς χειμώνες και συνεχίζει την εξερεύνηση. Το Curiosity, όμως, που έχει μέγεθος τζιπ, θα έχει και πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις. Η θερμοηλεκτρική γεννήτρια πλουτωνίου «μας επιτρέπει να πάμε οπουδήποτε θέλουμε πάνω στον πλανήτη, αντί να περιοριζόμαστε στις περιοχές που έχουν ηλιακό φως και να βάζουμε το ρομπότ για ύπνο το βράδυ» εξηγεί ο Στίβεν Τζόνσον, υπεύθυνος για την ανάπτυξη και τις δοκιμές της γεννήτριας στο Εθνικό Εργαστήριο του Άινταχο. Ισχύς και ασφάλεια. Βαθιά μέσα στην καρδιά του Curiosity, η πυρηνική μπαταρία του περιέχει 4,8 κιλά διοξειδίου του πλουτωνίου σε κεραμική μορφή. Μοιρασμένο σε οκτώ επιμέρους κυλίνδρους, το πλουτώνιο υφίσταται αυθόρμητα πυρηνική διάσπαση, απελευθερώνοντας μεγάλα ποσά θερμότητας. Η θερμότητα αυτή κυκλοφορεί μέσα στα συστήματα του ρομπότ μέσω ενός ειδικού υγρού που αντλείται μέσα στη γεννήτρια. Εκτός από θερμότητα, η γεννήτρια παράγει και ηλεκτρικό ρεύμα με τη βοήθεια θερμοστοιχείων, τα οποία δημιουργούν ηλεκτρική τάση εκμεταλλευόμενα τη διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στο πλουτώνιο και την παγωμένη ατμόσφαιρα του Άρη. Η ισχύς της πυρηνικής μπαταρίας είναι περίπου 110 Watt. Το πλουτώνιο είναι βέβαια επικίνδυνο υλικό, σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να προκαλέσει πυρηνική έκρηξη. Θα παραμένει εξάλλου προστατευμένο μέσα σε προστατευτικά φύλλα ιριδίου, γραφίτη και άλλων ανθεκτικών υλικών. Η NASA διαβεβαιώνει μάλιστα ότι, ακόμα και σε περίπτωση ατυχήματος κατά την εκτόξευση, η πιθανότητα διαρροής του ραδιενεργού υλικού στην ατμόσφαιρα θα ήταν μόνο μία στις δέκα. Για κάθε ενδεχόμενο πάντως, θα βρίσκεται σε επαγρύπνηση το Κέντρο Ραδιολογικού Ελέγχου στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ. http://www.nasa.gov/pdf/604332main_APP%20MSL%20Launch%20Nuclear%20Safety%20FS%203-2-11.pdf Η χρήση ραδιενεργών υλικών σε διαστημικές αποστολές είχε παλαιότερα προκαλέσει αντιδράσεις στις ΗΠΑ, έχει όμως άψογο ιστορικό ασφάλειας και αποδεδειγμένα πλεονεκτήματα: Οι θερμοηλεκτρικές γεννήτριες των αποστολών Voyager της δεκαετίας του 1970 συνεχίζουν ακόμα να λειτουργούν, επιτρέποντας στα ιστορικά σκάφη να επικοινωνούν ακόμα με τη Γη από τις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος H εκτόξευση του Curiosity, που κόστισε http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231077059 γύρω στα 2,5 δισ. δολάρια, προγραμματίζεται για το Σάββατο 26 Νοεμβρίου.

Φίλε Μάκη. Θα επαναφέρω ενα σχόλιο που εκανα σε μια δημοσίευση μου για τον επιταχυντής του CERN. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=9954&start=165 Σχόλιο:Πιστευω οτι ειμαστε στο κατώφλι μιας νεας εκρηξης στην Φυσικη και στις γνώσεις μας για το Σύμπαν και αυτό χαρις στην εκρηξη των τεχνολογικών κατασκευων μας, της πληροφορικής(σχετικά και στις δημοσιεύσεις Κβαντικοί Υπολογιστές) http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=13757 αλλα κυρίως απο το οτι πια η γνώση διαχέεται σε ολο τον πλανήτη και εκατομμύρια μυαλα σκέφτονται,ψάχνουν,συζητούν και προσπαθούν για το αύριο.

Το Σογιούζ προσεδαφίστηκε στο Καζακστάν. Το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού επέστρεψε στη Γη με το "Soyuz TMA-02M» στις 06:25, ώρα Μόσχας και έκανε μια ομαλή προσγείωση σε μια προκαθορισμένη περιοχή βόρεια του Arkalyk στο Καζακστάν. Όλες οι εργασίες σχετικά με την κάθοδο από την τροχιά του, εγιναν κανονικά. Ο Ρώσος κοσμοναύτης Σεργκέι Volkov και ο αστροναύτης της NASA Michael Fossum και ο Ιαπωνας αστροναύτης Satoshi Furukawa ολοκλήρωσαν την πτήση τους στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και το πρόγραμμα MKS-28/29. Στον σταθμό συνέχιζουν να εργάζονται το τριακοστό τμημα της Αποστολής του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS-30): οι Ρωσοι κοσμοναύτες Ανατόλι Ivanishin και Anton Shkaplerov και ο αστροναύτης της NASA Ντάνιελ Burbank. http://www.tovima.gr/webtv/#274276

Πέντε χρόνια στον Άρη σε 3 λεπτά. Το Spirit ήταν το ένα από τα δύο τζιπάκια που η ΝΑΣΑ έστειλε στον Άρη τον Ιανουάριο του 2004, με προοπτική να δουλέψουν ως ιχνηλάτες της για τουλάχιστον τρεις μήνες. Το τζιπάκι που κατέβηκε στον κόκκινο πλανήτη εξερεύνησε κομμάτια του και έστειλε πίσω δεδομένα και ενδείξεις για νερό και ζέστη στο παρελθόν του. Εργάστηκε φιλότιμα μέχρι τον Μάιο του 2009, όταν χάλασε ένας από τους έξι τροχούς του. Το ρομπότ παγιδεύτηκε τότε στην άμμο και απέτυχε να στρέψει τους συλλέκτες του προς τον ήλιο. Χωρίς επαρκή ενέργεια για να συνεχίσει την λειτουργία του τέθηκε σε κατάσταση αναμονής μέχρι να επιστρέψει η λιακάδα. Η μεγάλη περιπέτεια του τηλεκατευθυνόμενου Spirit έφτασε στο τέλος στις 25 Μαΐου 2011, όταν οι μηχανικοί της υπηρεσίας μελετώντας κάθε στοιχείο και πιθανότητα κατέληξαν πως το όχημα "χάθηκε εν υπηρεσία".

Mικρές ειδήσεις. Στον αέρα το διαδικτυακό πρόγραμμα της ESA ‘Earth from Space’ Aνακαλύψτε περισσότερα για τη Γη μέσα από μία επιλογή από σκηνές μοναδικής ομορφιάς από τον υπέροχο πλανήτη μας. Κάθε Παρασκευή, στις 11.00 ώρα Ελλάδος η ESA θα μας ξεναγεί από το ύψος των 800 χιλιομέτρων όπου πετούν δορυφόροι παρατήρησης της Γης. Η εκπληκτική θέα της Γης από ψηλά και εικόνες από κάθε γωνιά της θα συνοδεύονται από ενδιαφέρουσα δεδομένα και λεπτομέρειες πέρα από τα συνηθισμένα. Στις πρώτες μεταδόσεις του προγράμματος ‘Earth from Space’, η Kelsea Brennan-Wessels θα παρουσιάσει μέσα από καταπληκτικές λήψεις το μεγαλείο της φύσης, αλλά και εξαιρετικά επιτεύγματα της ανθρώπινης αρχιτεκτονικής, εικόνες από ένα υποβρύχιο ηφαίστειο ανοιχτά από τις ακτές των Κανάριων Νησιών και την πλωτή πολιτεία της Βενετίας. Το νέο διαδικτυακό πρόγραμμα της ESA θα συμπληρώσει την επιτυχημένη σειρά δορυφορικών εικόνων που δημοσιεύονται αδιάκοπα από το 2004 κάθε Παρασκευή στην σελίδα της ESA που είναι αφιερωμένη στην Παρατήρηση της Γης. Οι επόμενες μεταδόσεις θα προσφέρουν πληροφορίες για τις διαστημικές αποστολές της ESA και θα συμπεριλαμβάνουν ακόμα συνεντεύξεις με ειδικούς πάνω σε θέματα όπως τις κλιματικές αλλαγές στον πλανήτη Γη. Μπορείτε να παρακολουθήσετε το πρόγραμμα ‘Earth from Space’ από το διαδικτυακό κανάλι της ESA, http://multimedia.esa.int/Live ή διαφορετικά μέσα από το ESA app http://itunes.apple.com/us/app/esa-european-space-agency/id441518639?mt=8 στο κινητό σας τηλέφωνο. Το Shenzhou-8 επέστρεψε στη Γη. Το κινέζικο μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Shenzhou-8 (Σενζού-, που εκτοξεύτηκε την 1η Νοεμβρίου, πραγματοποίησε δυό φορές σύζευξη με το μόντουλ-εργαστήριο Tyangun-1 (Τιανγκούν-1) σε διαστημική τροχιά και προσεδαφίστηκε στην Εσωτερική Μογγολία. Το Tyangun-1, που εκτοξεύτηκε στις 29 Σεπτεμβρίου είναι το πρότυπο του μελλοντικού Διαστημικού Σταθμού. Προς το Tyangun-1 προβλέπεται να σταλούν ακόμα δύο μη επανδρωμένα διαστημόπλοια και μετά θα εκτοξευτούν δύο μοντελα-εργαστήρια. Με αυτό τον τρόπο προβλέπεται να δημιουργηθεί ως το 2020 κατοικημένος Διαστημικός Σταθμός. Είναι άγνωστο που βρίσκεται ο “Phobos-Grunt”. Ο αυτόματος διαπλανητικός σταθμός Phobos-Grunt μπορούσε να μετατραπεί σε «διαστημικό ταξιδιώτη» και να εξαφανιστεί στα βάθη του Ηλιακού Συστήματος. Τη σχετική δήλωση έκανε την Παρασκευή στο Ιντερφάξ πηγή στον πυραυλο-διαστημικό κλάδο, τονίζοντας ότι το «Περιστρεφόμενο σε περίγεια τροχιά αντικείμενο δεν μπορεί να ταυτοποιηθεί με ακρίβεια – μπορεί να είναι τόσο διαπλανητικός σταθμός, όσο και ο κινητήρας του με το ντεπόζητο καυσίμων, τα οποία ο σταθμός Phobos-Grunt έπρεπε να απορρίψει μετά το πέρασμα σε τροχιά πτήσης προς τον Άρη. Οποιεσδήποτε πληροφορίες σχετικά με το που βρίσκεται ο αυτόματος σταθμός Phobos-Grunt δεν υπάρχουν, γιατί οι επίγειοι σταθμοί από τη μέρα εκτόξευσης – 9η Νοεμβρίου, δεν πήραν από αυτόν οποιεσδήποτε τηλεμετρικές πληροφορίες. Μετακόμισε στη Ζώνη των Αστεροειδών ο άσωτος αδελφός - κομήτης της Γης. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο άσωτος αδερφός της Γης. Ο αστεροειδής Λουτησία, που έχει διάμετρο περίπου 100 χιλιόμετρα, δημιουργήθηκε από το ίδιο υλικό που σχηματίστηκε η Γη, η Αφροδίτη και ο Ερμής, την ίδια εποχή και στο ίδιο σημείο, δηλαδή την εσώτερη περιοχή του ηλιακού μας συστήματος. Αστρονόμοι από πανεπιστήμια της Γαλλίας και της Βόρειας Αμερικής μελέτησαν επισταμένως τον ασυνήθιστο αστεροειδή με τη βοήθεια διαστημικών τηλεσκοπίων. Τα αποτελέσματα της χημικής του σύστασης τα συνέκριναν με τη χημική σύσταση άλλων μετεωριτών που είχαν κατά καιρούς πέσει στη Γη και διαπίστωσαν ότι ταίριαζαν με ένα μόνο είδος μετεωριτών που αποτελούνταν κατά κύριο λόγο από υλικά που λέγονται ενστατίτες και χονδρίτες. Τα υλικά αυτά θεωρείται ότι προέρχονται από την αρχή δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος. Σχηματίστηκαν κοντά στον ήλιο και αποτελεσαν τον δομικό λίθο σχηματισμού βραχωδών πλανητών όπως η Γη. Η Λουτησία φαίνεται πώς δεν σχηματίστηκε στη μακρινή Ζώνη των Αστεροειδών που βρίσκεται σήμερα αλλά κοντά στον ήλιο όπως και ο πλανήτης μας. Το θέμα είναι πώς η Λουτησία βρέθηκε τόσο μακριά στη Ζώνη Αστεροειδών τη στιγμή που σχηματίστηκε στην ίδια περιοχή με τη Γη, αναρωτιέται ο επικεφαλής των ειδικών Πιερ Βερνάτζα από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι ποσοστό μικρότερο του 2% από τα ουράνια σώματα που υπήρχαν στην περιοχή που δημιουργήθηκε η Γη κατέληξαν στη Ζώνη των Αστεροειδών. Τα περισσότερα ενσωματώθηκαν ύστερα από μερικά εκατομμύρια χρόνια στους νεογέννητους πλανήτες. Κάποια όμως από τα μεγαλύτερα, με διάμετρο άνω των 100 χιλιομέτρων όπως η Λουσητία, φαίνεται πως υπέστησαν δραματική αλλαγή στην τροχιά τους όταν πέρασαν κοντά από κάποιον πλανήτη.