Δροσος Γεωργιος

Εκπληκτικό βίντεο της NASA για τους ωκεανούς του πλανήτη μας. Ένα εκπληκτικό βίντεο με τίτλο Perpetual Oceans το οποίο παρουσιάζει μια μαγευτική εικόνα των ωκεανών της γης έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=WEe1bVjORN4#!

«Εκρηκτικό» ξεκίνημα για τους πρώτους γαλαξίες στο αρχέγονο σύμπαν. Νέες παρατηρήσεις από το Τηλεσκόπιο του Νοτίου Πόλου στην Ανταρκτική, δείχνουν ότι η γέννηση των πρώτων μεγάλων γαλαξιών στο πρώιμο σύμπαν αποτέλεσε ένα εκρηκτικό συμβάν, που εξελίχθηκε πολύ ταχύτερα και τελείωσε πολύ πιο γρήγορα από ό,τι πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Όλιβερ Ζαν του Κέντρου Κοσμολογικής Φυσικής του πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ στην Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal», κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι υπερβολικά φωτεινοί γαλαξίες που φώτισαν το αρχέγονο σύμπαν, είχαν πλήρως σχηματισθεί μέχρι το τελευταίο να φθάσει στην ηλικία των 750 εκατ. ετών, δηλαδή περίπου πριν από 13 δισεκατομμύρια χρόνια. Η εποχή δημιουργίας των πρώτων γαλαξιών στο σύμπαν ονομάζεται «εποχή του επαναϊονισμού». Η πρώτη εποχή ιονισμού έλαβε χώρα αμέσως μετά τη γέννηση του σύμπαντος με τη Μεγάλη Έκρηξη (Μπιγκ Μπανγκ), όταν η πρώιμη ύλη ήταν τόσο καυτή, που όλα τα αέρια, κυρίως αποτελούμενα από υδρογόνο, ιονίστηκαν. Μόνο όταν το σύμπαν έφθασε σε ηλικία 400.000 ετών, η θερμοκρασία του έπεσε αρκετά, έτσι ώστε τα ηλεκτρόνια να μπορέσουν να «ζευγαρώσουν» με τα πρωτόνια και να σχηματίσουν τα πρώτα ηλεκτρικά ουδέτερα άτομα υδρογόνου. Σε επόμενο στάδιο, ακολούθησε η δεύτερη εποχή ιονισμού (ο επαναϊονισμός), όταν πια τα πρώτα άστρα έκαναν την «καυτή» εμφάνισή τους. Οι περισσότεροι αστρονόμοι πιστεύουν ότι αυτά τα πρώτα άστρα γεννήθηκαν μέσα σε μεγάλα νέφη αερίων, οδηγώντας έτσι στον σχηματισμό των πρώτων γαλαξιών. Η ακτινοβολία αυτών των αρχέγονων άστρων πιστεύεται ότι προκάλεσε έναν νέο ιονισμό του αέριου υδρογόνου μέσα και γύρω από τους πρώτους γαλαξίες. Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, η εποχή του επαναϊονισμού άρχισε όταν το σύμπαν ήταν τουλάχιστον 250 εκατ. ετών και διήρκεσε το πολύ 500 εκατ. χρόνια, έχοντας ολοκληρωθεί όταν το σύμπαν ήταν 750 εκατ. ετών. Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες δεν είχαν ενδείξεις πότε άρχισε η δεύτερη εποχή του ιονισμού, ενώ πίστευαν ότι είχε διαρκέσει περισσότερο, γύρω στα 750 εκατ. χρόνια. Η πιο σύντομη διάρκεια του επαναϊονισμού σημαίνει, κατά τους αστροφυσικούς, ότι οι τερατώδεις σε μέγεθος πρώτοι γαλαξίες, με πάνω από ένα δισεκατομμύριο άστρα ο καθένας, έπαιξαν ρόλο- κλειδί στην όλη διαδικασία. Το Τηλεσκόπιο του Νοτίου Πόλου έχει διάμετρο δέκα μέτρων, βρίσκεται στον σταθμό Αμούδσεν- Σκοτ της Ανταρκτικής και διευθύνεται από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Σικάγο.

Ακόμα μια «καρατόμηση» στο διαστημικό πρόγραμμα της Ρωσίας. Οι αλλεπάλληλες αποτυχίες σε εκτοξεύσεις δορυφόρων και άλλων αποστολών οδήγησαν σε ακόμα μια αποπομπή: Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έπαυσε τον διευθυντή ενός από τα κύρια διαστημικά κέντρα της χώρας, ανακοίνωσε τη Δευτέρα το Κρεμλίνο. Ο αξιωματούχος που «καρατομήθηκε» είναι ο Βλαντιμίρ Νεστέροφ, γενικός διευθυντής του Κρατικού Διαστημικού Κέντρου Έρευνας και Παραγωγής «Χρουνίτσεφ». Το κέντρο είναι η μεγαλύτερη ρωσική αεροδιαστημική εταιρεία και παράγει μεταξύ άλλων τον πύραυλο Proton. Στη διάρκεια συνεδρίασης με τον επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roskosmos, Βλαντιμίρ Ποπόφκιν, ο Πούτιν διέταξε την Παρασκευή την αναδιάρθρωση του τομέα και ζήτησε να του υποβληθούν, αν είναι απαραίτητο, τα ονόματα άλλων υπευθύνων που πρέπει να τιμωρηθούν. Είχε προηγηθεί τον Αύγουστο η προειδοποίηση του πρωθυπουργού Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος είχε δηλώσει στα μέσα Αυγούστου ότι η απώλεια 10 δορυφόρων μέσα σε ενάμισι χρόνο «αποτελεί πλήγμα για τη φήμη της Ρωσίας ως διαστημικής δύναμης». Τον Απρίλιο του 2011, ο τότε επικεφαλής της Roscosmos «καρατομήθηκε» έπειτα από μια σειρά αποτυχιών: Η αρχή των δεινών ήρθε το Δεκέμβριο του 2010, όταν τρεις δορυφόροι του Glonass, της ρωσικής απάντησης στο GPS, καταστράφηκαν στον Ειρηνικό επειδή ο πύραυλος με τον οποίο εκτοξεύτηκαν δεν είχε... αρκετά καύσιμα. Η δεύτερη παταγώδης αποτυχία ήρθε τον Φεβρουάριο του 2011, όταν ο στρατιωτικός δορυφόρος Geo-IK-2 απέτυχε να τεθεί στην κατάλληλη τροχιά και ουσιαστικά αχρηστεύτηκε. Μια ακόμα αναποδιά ήρθε το Μάρτιο του ίδιου έτους, όταν μια επανδρωμένη αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αναβλήθηκε λόγω τεχνικού προβλήματος, μόλις δύο εβδομάδες πριν από τους εορτασμούς για την ιστορική πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν. Ακολούθησε στα τέλη του 2011 η καταστροφή ενός Soyuz και η απώλεια της φιλόδοξης αποστολής Phobos-Grunt, η οποία θα επιχειρούσε να φέρει στη Γη τα πρώτα δείγματα από τον Φόβο, δορυφόρο του Άρη. Ο Νεστέροφ αποπέμπεται τώρα λόγω της αποτυχίας στην εκτόξευση ενός πυραύλου Proton-M που θα έθετε σε τροχιά φέτος τον Αύγουστο δύο τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους, τον έναν από τους οποίους για λογαριασμό της Ινδονησίας. Η επιτροπή διερεύνησης είχε εντοπίσει τότε πρόβλημα στο ανώτερο στάδιο Proton. Έδωσε εντολή να ελεγχθεί όλη η γραμμή παραγωγής και ανέστειλε όλες τις εκτοξεύσεις πυραύλων αυτού του τύπου. Ο ΔΔΣ θα περεκκλίνει για να αποφύγει κινεζικά διαστημικά σκουπίδια. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ΔΔΣ) θα κάνει σήμερα μη προγραμματισμένο ελιγμό παρέκλισης για να αποφύγει σύγκρουση με ένα κομμάτι του κινεζικού πυραύλου-φορέα. Το «διαστημικό σκουπίδι» θα πετάξει στην «κόκκινη ζώνη» επικίνδυνα κοντά στο Σταθμό την νύχτα της Τετάρτης. Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά, που τα κινεζικά διαστημικά σκουπίδια δημιουργούν απειλή για την ασφάλεια του Δεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο μεγαλύτερος μετεωρολογικός δορυφόρος της Ευρώπης MSG-3 http://www.esa.int/esaCP/SEM7PF7YJ6H_Greece_0.html

Και γιατί φίλε Κώστα να μην το <<μολύνουμε>>. Εξάλου αυτο εχει μαθει να καθαρίζετε(Σουπερνοβα,Κοκκινοι γίγαντες κ.λ.π.-κ.λ.π.)

Η θέα από τον Διαστημικό Σταθμό.

Αλήθεια γατί τοσο απαισιοδοξια φίλοι του Astrovox!!! Εχουμε 6 εκατ. χρόνια απο τον διαχωρισμό μας απο τα αλλα θηλαστικά(Γορίλες,Ουρακοτάγκους κ.λ.π) και 2,5 εκατ.χρόνια απο την εμφάνιση του γένους Homo και ομως τα καταφέραμε μεχρι σήμερα.Σίγουρα εξελικτικά ισως να μην πολυμοιάζουμε,ισως να εχουμε τεραστιο κεφάλι οπως λένε οι εξελικτικοι βιολόγοι αλλα κανένας δεν αποκλείοι την επιβιώση μας. Οσο για τον πλανήτη μας σίγουρα θα εχουμε παει αλλού εξάλλου εδώ συνέχεια γραφουμε για βάσεις στην Σελήνη για γεωπλασία στον Αρη για προετοιμασία για ταξίδι εκτός Ηλιακου συστήματος κ.λ.π. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=15559&postdays=0&postorder=asc&start=30 http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=14246&start=60 http://www.icarusinterstellar.org/ Γιατι λοιπόν να μην συνεχίσουμε να τα καταφέρνουμε!!!!

Σχέδια για τον Apophis. Η Ρωσία θα αποστείλει το 2020 στον αστεροειδή Apophis ένα «ελκυστήρα βαρύτητας» για να δοκιμάσει μεθόδους εκτροπής της τροχιάς διαστημικών σωμάτων, που απειλούν τη Γη. Τα σχέδια αυτά συμπεριλαμβάνονται στην παρουσίαση του θυγατρικού της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας (Roskosmos) Κεντρικού Επιστημονικού-Ερευνητικού Ινστιτούτου Μηχανοκατασκευών (ΚΕΕΙΜ) στο Διεθνές Αεροδιαστημικό Συνέδριο, το οποίο ολοκληρωσε τις εργασίες του στη Μόσχα την Παρασκευή. Η παρουσίαση οργανώθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Στρατηγική ανάπτυξης διαστημικής δραστηριότητας ως το 2030», το οποίο κατατέθηκε από την Roskosmos στην κυβέρνηση αυτή την άνοιξη. Μετά την ανακάλυψη του Apophis πριν από 8 χρόνια οι υπολογισμοί έδειξαν ότι μπορεί να συγκρουστεί με τη Γη το 2029 με πιθανότητα 1:37. Αργότερα κατέστη σαφές ότι σίγουρα δεν θα υπάρξει καταστροφή. Αλλά εάν ο αστεροειδής βρεθεί σε μια στενή «λακούβα» βαρύτητας, πλάτους μόλις εκατό μέτρων, τότε θα συγκρουστεί με τη Γη κατά την επόμενη προσέγγισή του το 2036. Η πιθανότητα σύμπτωσης είναι 4 στο εκατομμύριο. Όταν παρ’ όλ’ αυτά ο Apophis οδηγηθεί σε «λακούβα», ο «ελκυστήρας βαρύτητας» μπορεί με αρκετή ευκολία να τον μετακινήσει χαμηλώνοντας τις πιθανότητες σύγκρουσης ως το μηδέν. Η ιδέα αυτού του «ελκυστήρα» είναι γνωστή, λέει το αντεπιστέλλον μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Γιούρι Καράς: Πρόκειται για ένα σώμα, το οποίο θα περιστρέφεται γύρω από τον αστεροειδή και θα επηρεάσει την κίνησή του. Εάν ο αστεροειδής εντοπιστεί πολύ πριν πλησιάσει τη Γη σε επικίνδυνη απόσταση και αποσταλεί σε αυτόν ο «ελκυστήρας», μπορεί σταδιακά να εκτραπεί από την επικίνδυνη τροχιά. Σχολιο:Φίλε Κώστα,με το μέγεθος που εχει ο Apophis μια σύγκρουση σε πυκνοκατοικημένη περιοχη το πολυ να βοηθούσε κάπως στο θεμα του υπερπληθυσμού του πλανήτη και με την σκόνη να κατέβαζε την μέση θερμοκρασία του πλανητη για αρκετά χρόνια.Ομως οικονομικα τότε να δείς μνημόνια σε ολο τον πλανήτη!!!

Θερμοί, «σκονισμένοι» γαλαξίες ίσως λύσουν το αίνιγμα της εξέλιξης των γαλαξιών και των μαύρων τρυπών τους. Τι γεννήθηκε πρώτο, οι γαλαξίες ή οι μαύρες τρύπες; Το ερώτημα θυμίζει το γνωστό αίνιγμα με το αυγό και την κότα, η απάντησή του όμως θα μπορούσε να δώσει στους επιστήμονες σημαντικές πληροφορίες για το Σύμπαν. Η ανακάλυψη 1.000 θερμών γαλαξιών που καλύπτονται από σκόνη – ίσως τους προσφέρει κάποιες ενδείξεις. Ο «καυτός» θησαυρός του WISE Οι hot Dust Obscured Galaxies – εν συντομία hot DOGs – έμεναν μέχρι πρόσφατα κρυμμένοι από τα γήινα όργανα παρατήρησης. Αυτό γιατί αν και είναι από τους λαμπρότερους στο Σύμπαν (είναι 1 εκατ. φορές λαμπρότεροι από τον Ηλιο) καλύπτονται από πυκνά σύννεφα σκόνης, γεγονός το οποίο τους έδωσε και την ονομασία τους. Ανιχνεύθηκαν στα δεδομένα της χαρτογράφησης του Σύμπαντος με υπέρυθρες ακτίνες από το τηλεσκόπιο WISE της NASA, μαζί με μυριάδες άλλους «θησαυρούς». Η ανίχνευση σε μήκη κύματος υπερύθρων που αντιστοιχούν σε αυτά της θερμότητας επέτρεψε στο τηλεσκόπιο να «κρυφοκοιτάξει» πίσω από τα νέφη σκόνης που περιορίζουν το πεδίο των οπτικών οργάνων παρατήρησης. Με την υπέρυθρη όρασή του το WISE αποκάλυψε επίσης εκατομμύρια μαύρες τρύπες που αποτελούν πυρήνες γαλαξιών, στην πιο εκθαμβωτική πληθώρα που έχουν δει ποτέ οι επιστήμονες. Οπως διαπίστωσε μάλιστα μελέτη ερευνητών της NASA η οποία θα δημοσιευθεί σύντομα στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal», http://iopscience.iop.org/0004-637X/756/1/96 σε κάθε γαλαξία που μπορούμε να παρατηρήσουμε στο ορατό φως αντιστοιχούν δυο ή και τρεις που κρύβονται από το οπτικό μας πεδίο εξ αιτίας της σκόνης Θερμοί γαλαξίες-έκπληξη Αν και παραπάνω από εντυπωσιακή ως προς τα νούμερα, η ανακάλυψη αυτή ήταν σε έναν βαθμό αναμενόμενη εφόσον οι κρυμμένοι από τη σκόνη πυρήνες γαλαξιών ήταν ένα από τα πράγματα που ήλπιζαν να εντοπίσουν οι ειδικοί με τη βοήθεια του WISE. Αντιθέτως η ανακάλυψη των DOGs – που περιγράφεται σε δυο άλλες μελέτες εκ των οποίων η μια δημοσιεύθηκε ήδη ενώ η άλλη θα δημοσιευθεί σύντομα στο ίδιο έντυπο – ήταν εντελώς απροσδόκητη. Οι γαλαξίες αυτοί, περίπου 1.000 τον αριθμό, παρατηρούνται κυρίως σε απόσταση περίπου 10 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς. Είναι χίλιες φορές πιο φωτεινοί από τον δικό μας και λίγο περισσότεροι από δυο φορές ποι θερμοί από έναν μέσο γαλαξία. Τα νέφη σκόνης που τους καλύπτουν είναι τόσο πυκνά ώστε έγιναν ορατοί μόνο σε δυο από τις τέσσερις κάμερες του WISE, εκ των οποίων η καθεμία ανιχνεύει διαφορετικά μήκη κύματος υπερύθρων. Εκτός του ότι εκπέμπουν μεγαλύτερες ποσότητες φωτός και θερμότητας, από έναν μέσο γαλαξία, οι hot DOGs φαίνονται επίσης να έχουν μεγαλύτερη μάζα στις μαύρες τρύπες τους κατ’ αναλογία προς τα άστρα τους. «Είναι οπωσδήποτε ένα εντελώς διαφορετικό είδος από ό,τι έχουμε δει ως τώρα» δήλωσε στο BBC ο Πίτερ Αϊζενχαρτ του Εργαστηρίου Αεριώθησης της NASA, κύριος συγγραφέας της μιας μελέτης. Η μεγάλη συγκέντρωση μάζας στην κεντρική μαύρη τρύπα τους υποδηλώνει ότι οι hot DOGs βρίσκονται σε μια ακραία κατάσταση – ενδεχομένως σε ένα στάδιο του σχηματισμού τους. Οι ειδικοί θεωρούν ότι μάλλον η μαύρη τρύπα ενός γαλαξία αυτού του είδους «καταβροχθίζει» υλικά με μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτή στην οποία σχηματίζονται τα άστρα του ενώ ταυτόχρονα η ακτινοβολία της απωθεί τα αέρια και τη σκόνη. Σταδιακά, εκτιμούν, η μαύρη τρύπα θα καθαρίσει το περιβάλλον της από υλικά, σκόνη και αέρα, μεταμορφώνοντας τον hot DOG σε έναν κοινό, ορατό γαλαξία. «Ισως βλέπουμε μια σπάνια φάση εξέλιξης των γαλαξιών όπου τα αέρια και η σκόνη θερμαίνονται από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα» ανέφερε στο «New Scientist» ο Τζινγκγουέν Γου, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Τι σχέση έχουν με όλα αυτά η κότα και το αυγό της; «Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες ίσως αναπτύσσονται πριν από τον πλήρη σχηματισμό των άστρων» τόνισε ο κ. Αϊζενχαρτ. «Αν πούμε ότι τα άστρα είναι η κότα, εμείς υποστηρίζουμε ότι το αυγό γεννήθηκε πρώτο».

Το χαμένο Mars Polar Lander. Κάπου κοντά στον Νότιο Πόλο του Κόκκινου Πλανήτη το σκάφος προσεδάφισης Mars Polar Lander της NASA σκεπάζεται σιγά σιγά από στρώματα πάγου και κοκκινωπής σκόνης, αυτό όμως είναι το μόνο που γνωρίζουμε σχετικά με το πού μπορεί να βρίσκεται. Στις αρχές του 1999 το σκάφος εστάλη να μελετήσει το κλίμα του Αρη και να αναζητήσει στοιχεία για την ύπαρξη παγωμένου νερού. Οταν έφθασε εκεί, οι επιστήμονες περίμεναν τα σήματα της ασφαλούς προσεδάφισής του. Δεν άκουσαν τίποτε. Η νεκροψία κατέληξε στο ότι κάποιο σφάλμα στο λογισμικό του είχε κάνει τα σκέλη προσεδάφισής του να ανοίξουν πρόωρα. Το 2008 μια ομάδα με επικεφαλής τον Αλφρεντ Μακ Γιούαν του Πανεπιστημίου της Αριζόνας στην Τουσόν επιστράτευσε το κοινό στην αναζήτηση του σημείου πρόσκρουσής του μέσα στις υψηλής ανάλυσης εικόνες που είχε τραβήξει η κάμερα HIRISE που φέρει το Mars Reconnaissance Orbiter. Θα πρέπει να βρίσκεται κάπου εκεί μέσα, ως τώρα όμως δεν έχει εντοπιστεί κανένας υποψήφιος. Αν θέλετε να δοκιμάσετε εισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://hirise.lpl.arizona.edu/

Δέντρα από το φεγγάρι. Το 1971 οι επιστήμονες της αμερικανικής Δασολογικής Υπηρεσίας είχαν την περιέργεια να δουν αν ένα ταξίδι στο Διάστημα θα επηρέαζε την ανάπτυξη των σπόρων. Στράφηκαν στον αστροναύτη της αποστολής «Apollo 14» Στιούαρτ Ρούζα, ο οποίος είχε εργαστεί ως δασοπυροσβέστης στην υπηρεσία. Αυτός πήρε μαζί του στη Σελήνη περίπου 500 σπόρους από έλατα, συκομουριές, κόμμι και πεύκα. Επιστρέφοντας σχεδόν όλοι οι σπόροι είχαν φυτρώσει. Τα δέντρα δόθηκαν ως δώρα σε αμερικανικές Πολιτείες, καθώς και σε ξένα κράτη, όπως η Ελβετία, η Βραζιλία και η Ιαπωνία. Κανένας όμως δεν σημείωσε πού φυτεύτηκαν. Ο Ντέιβιντ Γουίλιαμς του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρ της NASA στο Μέριλαντ αποφάσισε να τα βρει. Εχει εντοπίσει περισσότερα από 80, εκ των οποίων 65 εξακολουθούν να ζουν σε 22 αμερικανικές Πολιτείες και στη Βραζιλία. Ενας από τους εναπομείναντες ξεχασμένους σεληνιακούς εξερευνητές μπορεί να μεγαλώνει σε κάποιον κήπο δίπλα σας.

Φωτογραφίες σε φυσικά χρώματα δημοσιεύτηκαν από τη NASA. Μετά τη σειρά των εκπληκτικών ασπρόμαυρων εικόνων του Κρόνου από το διαστημικό σκάφος Cassini η NASA δίνει στη δημοσιότητα μια ακόμη πιο εντυπωσιακή εκδοχή των φωτογραφιών, τη φορά αυτή σε φυσικά χρώματα. Πέραν της γοητείας τους, η μεγάλη ευκρίνειά τους αποκαλύπτει στους επιστήμονες άγνωστες ως τώρα πτυχές του πιο «γήινου» πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος και του μεγαλύτερου δορυφόρου του, του Τιτάνα. Εκτός από τις μεταβολές στους τόνους των αποχρώσεων στο νότιο και στο βόρειο ημισφαίριο του Κρόνου που απεικονίζουν την εναλλαγή των εποχών, το ενδιαφέρον των ειδικών προσελκύει ο άρτι ανακαλυφθείς στρόβιλος στον νότιο πόλο του Τιτάνα, ο οποίος απεικονίζεται με τα πραγματικά του χρώματα. Ο Τιτάνας, ο οποίος είναι μεγαλύτερος σε μέγεθος από τον Ερμή, είναι ο μοναδικός δορυφόρος στο ηλιακό μας σύστημα που έχει ατμόσφαιρα – χρώματος πορτοκαλί – όπως επίσης και ο μόνος ο οποίος έχει ανακαλυφθεί ότι διαθέτει στην επιφάνειά του σταθερά σώματα υγρού στοιχείου – και συγκεκριμένα μια λίμνη από μεθάνιο – όπως η Γη. Στην πρώτη φωτογραφία ο Τιτάνας περνάει από τον Κρόνο και στην δεύτερη ο Τιτάνας «παγιδευμένος» στο δαχτυλίδι του Κρόνου.

Δίδυμοι δορυφόροι στις ζώνες ακτινοβολίας Βαν Άλλεν. Θωρακισμένοι με παχιές πλάκες αλουμινίου, δυο πανομοιότυποι δορυφόροι της NASA εισήλθαν την Πέμπτη σε μια περιοχή που τα άλλα διαστημικά σκάφη προσπαθούν πάντα να αποφύγουν. Η αποστολή θα μελετήσει τις ζώνες ακτινοβολίας Βαν Άλλεν, δύο περιοχές που σφύζουν από σωματίδια παγιδευμένα στο γήινο μαγνητικό πεδίο. Οι δίδυμες Συσκευές Εξερεύνησης Καταιγίδων Ζώνης Ακτινοβολίας (RBSP), όπως είναι το προσωρινό τους όνομα, εκτοξεύτηκαν το πρωί της Πέμπτης ώρα Ελλάδας από τη Φλόριντα, έπειτα από μια εβδομάδα αναβολών για τεχνικούς λόγους. «Βρίσκονται τώρα στις ζώνες Βαν Άλλεν, εκεί όπου ανήκουν» δήλωσε λίγο αργότερα η Νίκολα Φοξ, αναπληρωτής επιστημονική υπεύθυνος της αποστολής στο Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς, το οποίο διαχειρίζεται την αποστολή από το Μέριλαντ. Οι ερευνητές της διετούς αποστολής ελπίζουν ότι τα δύο πανομοιότυπα σκάφη, σε μέγεθος και βάρος μικρού αυτοκινήτου, θα ρίξουν νέο φως στο μηχανισμό με τον οποίο ο Ήλιος επηρεάζει τις ζώνες Βαν Άλλεν, οι οποίες πήραν το όνομα του Αμερικανού αστροφυσικού που τις ανακάλυψε το 1958. Οι δύο ζώνες ακτινοβολίας έχουν σχήμα ντόνατ και εκτείνονται χιλιάδες χιλιόμετρα στο Διάστημα. Η εσωτερική ξεκινά σε απόσταση περίπου 1.000 χιλιομέτρων από το έδαφος και η εξωτερική τελειώνει σε απόσταση περίπου 60.000 χιλιομέτρων. Οι ζώνες αυτές είναι επικίνδυνες για τους δορυφόρους και τις επανδρωμένες αποστολές, καθώς κατακλύζονται από σωματίδια που προέρχονται από τον Ήλιο ή το διαστικό χώρο και παγιδεύονται λόγω του ηλεκτρικού φορτίου τους στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη. Υπό κανονικές συνθήκες οι ζώνες παραμένουν πολύ πάνω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και τους δορυφόρους που κινούνται σε χαμηλή τροχιά. Το πρόβλημα είναι ότι οι ζώνες παραμορφώνονται και διαστέλλονται στη διάρκεια ηλιακών καταιγίδων, οπότε μπορούν να προκαλέσουν βλάβες σε δορυφόρους και προβλήματα στις ραδιοεπικοινωνίες και τα δίκτυα ηλεκτροδότησης. Η διπλή αποστολή RBSP θα μελετήσει το πώς οι ζώνες ακτινοβολίας παραμορφώνονται υπό την επίδραση του Ήλιου. «Η Γη αντιδρά σε ό,τι της στέλνει ο Ήλιος. Όπως συνηθίζουμε να λέμε, "Αν ο Ήλιος φτερνιστεί, η Γη παθαίνει κρυολόγημα"» σχολίασε η Δρ Νίκολα Φοξ στο Τζον Χόπκινς. Οι δύο δορυφόροι θα αναλάβουν την καταμέτρηση και την χαρτογράφηση των ενεργειακών σωματιδίων στις ζώνες Βαν Άλλεν, καθώς πηγαινοέρχονται μέσα τους κινούμενα σε μεταβαλλόμενο ύψος, από 480 χλμ έως 32.000 χιλιόμετρα. Το γεγονός ότι η αποστολή περιλαμβάνει δύο σκάφη θα επιτρέψει στους ερευνητές να μελετήσουν πώς οι ενεργειακές διαταραχές στις ζώνες επηρεάζει μόνο το ένα από τα δύο -με άλλα λόγια, θα επιτρέψει την χαρτογράφηση των ζωνών στο χώρο αλλά και το χρόνο. Τα αποτελέσματα που θα συγκεντρωθούν στα δύο χρόνια της αποστολής θα βελτιώσουν τελικά τις μεθόδους πρόγνωσης του λεγόμενου διαστημικού καιρού, μια ανάγκη που γίνεται όλο και πιο επιτακτική καθώς οι δορυφόροι πολλαπλασιάζονται και διαχειρίζονται κρίσιμες υπηρεσίες. Ο ίδιος ο Τζέιμς Βαν Άλλεν δεν είχε την τύχη να δει την εκτόξευση -πέθανε σε ηλικία 91 ετών το 2006, τη χρονιά που εγκρίθηκε η αποστολή. Η κόρη του, Σάρα Βαν Άλλεν, ήταν παρούσα κατά την εκτόξευση στο κέντρο ελέγχου της αποστολής, το οποίο βρίσκεται στο Λόρελ του Μέριλαντ. Προς το παρόν, οι δύο δορυφόροι ονομάζονται απλώς A και Β. Έπειτα από μια δοκιμαστική περίοδο δύο μηνών, η NASA θα τους δώσει κανονικά ονόματα. Η Δρ Φοξ, πάντως, τους αποκαλεί ήδη «Βαν» και «Άλλεν». Οι αστροναύτες επέστρεψαν στο ΔΔΑ μετά από μια αρκετά μακριά «βόλτα στο διάστημα. Οι αστροναύτες Σανίτα Ουίλιαμς (Sanita Williams) και Ακιχίκο Χοσίντε (Akihiko Hoshide) επέστρεψαν στο ΔΔΣ μετά από τον εξαιρετικά μακρόχρονο περίπατο στο ανοιχτό Διάστημα, αλλά δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν ως το τέλος την κύρια αποστολή του «περιπάτου» τους –\ να αντικαταστήσουν την χαλασμένη εγκατάσταση μεταγωγής του συστήματος ενεργοτροφοδότησης και αφήσαν αυτή τη δουλειά για την επόμενη φορά. Η Ουίλιαμς και ο Ιάπωνας συνάδελφός της βρίσκονταν στο ανοιχτό Διάστημα 8 ώρες και 17 λεπτά. Ήταν ο τρίτος ως προς τη διάρκειά του διαστυημικός περίπατος στην ιστορία. Το απόλυτο ρεκόρ με 8 ώρες και 56 λεπτά είχε επιτευχθεί τον Αύγουστο του 2001από τους αστροναύτες της NASA Σιούζεν Χελμς (Susan Holmes) και Τζέιμς Βοςς (James Voss) H Βενεζουέλα θα εκτοξευσει το δευτερο δορυφόρο της από το έδαφος της Κίνας. Ο δεύτερος δορυφόρος της Βενεζουέλας Miranda θα εκτοξευτεί στα τέλη Σεπτεμβρίου από το έδαφος της Κίνας. Με τη βοήθεια της συσκευής αυτής οι ειδικοί της Βενεζουέλας θα διεξάγουν ημερονύχτια παρακολουθηση του εθνικού τους εδάφους και ο χάρτης της χώρας θα ανανεώνεται κάθε 40 ημέρες. Αυτό ανακοινώθηκε από τον Χόρχε Αρίας (Jorge Arias), Υπουργό Επιστήμης και Τεχνολογίας αυτής της χώρας της Νότιας Αμερικής Η σύμβαση για την εκτόξευση του δορυφόρου, αξίας 140.000.000δολαρίων υπογράφτηκε τον Μάιο του 2011 με μία κινεζική βιομηχανική εταιρεία.

Ο Στίβεν Χόκινγκ στο επίκεντρο της τελετής έναρξης των Παραολυμπιακών. Ο Βρετανός αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ, ο μεγαλύτερος εν ζωή Βρετανός επιστήμονας που καθηλωμένος σε αναπηρική καρέκλα έχει αφιερώσει τη ζωή του στην αποκωδικοποίηση των μυστικών του Σύμπαντος και στην διάψευση των προγνωστικών των γιατρών για την ασθένειά του, έκανε χθες μία από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις του ανοίγοντας με ένα «μπιγκ μπανγκ» την τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Ο Στίβεν Χόκινγκ, «ο διασημότερος ανάπηρος άνθρωπος σε ολόκληρο τον πλανήτη», σύμφωνα με τους διοργανωτές, είχε τον ρόλο του αφηγητή στην κεντρική ιστορία της τελετής που ήταν εμπνευσμένη από την «Καταιγίδα» του Σέξπιρ και καθοδήγησε τους θεατές σε ένα ταξίδι που άρχισε από το «μπιγκ μπανγκ» και τη δημιουργία του Σύμπαντος και έφθασε μέχρι τον Διαφωτισμό και τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις καλώντας τους ανθρώπους να μην παίρνουν τίποτε ως δεδομένο. «Ζούμε σε ένα Σύμπαν που κυβερνάται από λογικούς κανόνες τους οποίους έχουμε τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε και να κατανοήσουμε... Κοιτάξτε τα αστέρια και όχι τα πόδια σας. Προσπαθείστε να κατανοήσετε ό,τι βλέπετε και αναρωτηθείτε τι είναι αυτό που κάνει το Σύμπαν να υπάρχει, γίνετε περίεργοι... Από την αυγή του πολιτισμού, οι άνθρωποι λαχταρούσαν να κατανοήσουν την υποκείμενη τάξη του Κόσμου...Γιατί έχει την μορφή που έχει, γιατί υπάρχει», είπε ενώπιον 80.000 θεατών από τη «διαστημική» αναπηρική καρέκλα του ο Στίβεν Χόκινγκ μιλώντας μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή και καλώντας το κοινό σε μία βραδιά εξερεύνησης. Σχόλιο:Νομίζω οτι θα ηταν ανεπανάληπτο το θέαμα.Μακαρι να το δούμε και στην Ελληνική τηλεόραση!!!

Καυσαέρια πυραύλων προκαλούν το σχηματισμό νεφών στους πόλους. Τα καυσαέρια από την τελευταία εκτόξευση διαστημικού λεωφορείου, τον Ιούλιο του 2011, προκάλεσε το σχηματισμό ασυνήθιστων σύννεφων στην Αρκτική τρεις μέρες αργότερα, δείχνει μελέτη της NASA και του αμερικανικού Εργαστηρίου Ναυτικής Έρευνας. Παρουσιάζοντας τα ευρήματά τους στο Journal of Geophysical Research, οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι εκτοξεύσεις πυραύλων ενδέχεται να έχουν επηρεάσει το σχηματισμό νεφών στη μεσόσφαιρα, σε ύψος 50 έως 100 χιλιομέτρων, μια μεταβολή που θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη οι ατμοσφαιρικές μελέτες στο μέλλον. Σε κάθε εκτόξευση, οι κινητήρες του διαστημικού λεωφορείου απελευθέρωναν περίπου 350 τόνους υδρατμών στη θερμόσφαιρα, το ανώτατο στρώμα της ατμόσφαιρας, το οποίο ξεκινά σε ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων. Η ανάλυση δεδομένων από δορυφόρους της NASA και της ESA (της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας) έδειξε ότι οι υδρατμοί των καυσαερίων από την εκτόξευση του Atlantis πέρυσι το καλοκαίρι μεταφέρθηκαν στην Αρκτική με ρεύματα αέρα εξαιρετικά υψηλής ταχύτητας. Πάνω από τη Σκανδιναβία, οι υδρατμοί συμπυκνώθηκαν στο ύψος της μεσόσφαιρας και σχημάτισαν εξαιρετικά πυκνά «πολικά μεσοσφαιρικά νέφη», γνωστά και ως φωτεινά νυχτερινά σύννεφα. Τα σύννεφα αυτά ανακαλύφθηκαν από τους μετεωρολόγους μόλις το 1885, καθώς είναι εξαιρετικά αμυδρά και διακρίνονται από το έδαφος μόνο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες: είναι ορατά μόνο μετά το ηλιοβασίλεμα, όταν φωτίζονται από τον Ήλιο που μόλις έχει πέσει κάτω από ορίζοντα, την ώρα που τα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας βυθίζονται στο σκοτάδι. «Η κατανόηση της ταχείας μεταφοράς των καυσαερίων σε ύψος γύρω στα 105 χιλιόμετρα προσφέρει νέα στοιχεία για την επίδραση των ανέμων στο κατώτερο όριο του Διαστήματος» αναφέρουν οι ερευνητές σε δελτίο Τύπου. Το φαινόμενο, επισημαίνουν, έχει σημασία όχι μόνο για τις κλιματικές μελέτες αλλά και για τις επικοινωνίες που βασίζονται σε ηλεκτρομαγνητικά κύματα που ανακλώνται στην ιονόσφαιρα, ένα στρώμα της ατμόσφαιρας που μοιράζεται ανάμεσα στη μεσόσφαιρα και τη θερμόσφαιρα. Σπάνια «φωτεινά νυχτερινά νέφη» σε φωτογραφία από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231202110 Το διαστημόπλοιο Orion θα πετάξει στο Διάστημα το 2014. Οι ΗΠΑ δεν έχουν διακόψει τη σχεδίαση του διαστημοπλοίου Orion και προτίθενται να πραγματοποιήσουν την πρώτη του πτήση μετά από δύο χρόνια, ανακοίνωσε σε διεθνές αεροδιαστημικό συνέδριο στη Μόσχα ο εκπρόσωπος της ΝΑΣΑ Μάικλ Σέρμπερ. Πολλές δοκιμές του προγράμματος αυτού ήδη έχουν ολοκληρωθεί, άλλες συνεχίζονται, όπως είπε. Κατά τα λεγόμενά του οι ΗΠΑ σχεδιάζουν μια πρώτη δοκιμαστική πτήση του Orion το 2014, μια μη επανδρωμένη πτήση το 2017 και μια επανδρωμένη το 2021. Ρώσοι κοσμοναύτες προετοιμάζουν τον διαστημικό σταθμό για νέα μονάδα. http://www.tovima.gr/webtv/science/#346287

Nέες πληροφορίες για τον Αρη. Πλούτο πληροφοριών για τις γεωλογικές αλλαγές και τη σύσταση των πετρωμάτων στον κρατήρα Γκέιλ του Κόκκινου Πλανήτη έχει στα χέρια της η NASA, αφού έλαβε από το ρομποτικό όχημα Curiosity τις πρώτες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης μιας ιστορικής διαστημικής αποστολής. Η NASA έδωσε χθες στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες, μαζί με τη διαβεβαίωση ότι αποτελούν ανεκτίμητο υλικό στη μακρά έρευνα για χημικά συστατικά, που θα αποκαλύψουν ενδεχομένως ίχνη ζωής στον Αρη. Οι εκπληκτικές έγχρωμες εικόνες δείχνουν τις διαστρωματώσεις των πετρωμάτων στo όρος Σαρπ, που υψώνεται εντός του κρατήρα Γκέιλ, μιας αχανούς κοιλάδας, όπου το διαστημικό όχημα Curiosity προσεδαφίστηκε στις 6 Αυγούστου. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι θα περάσει ένας χρόνος προτού το πυρηνοκίνητο σκάφος, φθάσει στους πρόποδες του βουνού, σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων από το σημείο προσεδάφισης. Προηγούμενες αποστολές έχουν φέρει στο φως ισχυρές αποδείξεις για την ύπαρξη μεγάλων ποσοτήτων νερού στον Αρη στο παρελθόν, ενώ το Curiosity αναζητεί τώρα οργανικά υλικά και άλλα χημικά συστατικά, που θεωρούνται απαραίτητα για την εξέλιξη μικροβιακής ζωής. Η αποστολή του Curiosity, κόστους 2,5 δισ. δολαρίων, είναι η πρώτη που πραγματοποιείται με τη χρήση γεωχημικού εργαστηρίου πάνω στην επιφάνεια του γειτονικού μας πλανήτη. Ωστόσο, οι τελευταίες φωτογραφίες οι οποίες ελήφθησαν από απόσταση, μακριά από τον κυρίως στόχο της αποστολής, ήδη έχουν προσφέρει πολύτιμα στοιχεία για τη δομή των πετρωμάτων. Τα επίπεδα κάτω από τα οποία οι επιστήμονες ελπίζουν να ανακαλύψουν είδη ορυκτών, ενδεικτικών της παρουσίας νερού, εμφανίζουν απότομες κλίσεις, στοιχείο που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπήρξαν δραματικές αλλαγές στον κρατήρα Γκέιλ, που βρίσκεται στο νότιο ημισφαίριο, κοντά στον ισημερινό του πλανήτη. Το όρος Σαρπ, που πήρε το όνομά του από το πυργοειδές σχήμα του στο κέντρο του κρατήρα, είναι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, ό,τι απέμεινε από τα πετρώματα που άλλοτε κυριαρχούσαν στη μεγάλη κοιλάδα, διαμέτρου 154 χιλιομέτρων. «Είναι ένα θεαματικό στοιχείο, που μας αποκαλύπτεται πολύ γρήγορα», δήλωσε ο επιστήμονας Τζον Γκρότζινγκερ, από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας. «Εχουμε την αίσθηση ότι μια μεγάλη αλλαγή λαμβάνει χώρα στο όρος Σαρπ. Τα υψηλότερα στρώματα είναι απόκρημνα σε σχέση με τα πετρώματα των θεμελίων, με την εικόνα να δείχνει αντίθετη από εκείνη του Γκραντ Κάνιον της Γης. Οι διαστρωματώσεις έχουν πάρει κλίση στο Γκραντ Κάνιον λόγω των τεκτονικών πλακών, έτσι είναι τυπικό να βλέπουμε τα παλαιότερα στρώματα πιο αλλοιωμένα και πιο διαβρωμένα από τα άλλα, σε υψηλότερα επίπεδα πάνω τους», εξήγησε ο κ. Γκρότζινγκερ. «Στην περίπτωση του Αρη, έχουμε επίπεδες γραμμές καλυμμένες με κεκλιμένα στρώματα. Η επιστημονική ομάδα, βεβαίως, ψάχνει να βρει τι σημαίνει αυτό»... «Είναι ένα στοιχείο, όμως, που μας αποκαλύφθηκε ξαφνικά ως κάτι πολύ διαφορετικό απ’ ό,τι περιμέναμε».

Οι επιστήμονες σχεδίασαν ένα κράνος για τις πτήσεις στον Άρη. Ρώσοι επιστήμονες σχεδίασαν ένα ειδικό κράνος χαλάρωσης για αύξηση των ψυχολογικών αντοχών των πληρωμάτων κατά την πτήση στον Άρη. Αυτό το κράνος «θα βοηθήσει στην αύξηση του επιπέδου ψυχικής ικανότητας εργασίας και να επαναφέρει το νευρικό σύστημα σε ηρεμία». Εξαρτήματα του κράνους είναι μια οθόνη με φωτορυθμιστή, ένας αισθητήρας για την θέση της κεφαλής, ένα στερεοφωνικό ακουστικό σύστημα και μια θερμο-παλμική γεννήτρια. Φορώντας στο κεφάλι αυτή τη συσκευή, οι «αρειοναύτες» θα μπορούν να βυθιστούν στη συνηθισμένη γήινη ατμόσφαιρα: να δουν γνώριμα τοπία και να ακούσουν συνηθισμένους ήχους.

Η «αξονική ασυμμετρία» αλλάζει τον Κοσμικό χάρτη. Τα δεδομένα από πολλές πρόσφατες παρατηρήσεις του Σύμπαντος έφεραν στο φως ένα άγνωστο μέχρι σήμερα φαινόμενο που πονοκεφαλιάζει τους επιστήμονες. Οπως φαίνεται πολλοί σπειροειδείς γαλαξίες, μια από τις κοινές κατηγορίες γαλαξιών στο Σύμπαν, περιστρέφονται μόνιμα προς μια μόνο κατεύθυνση, ένα φαινόμενο που οι ειδικοί έχουν ονομάσει «ασυμμετρία του άξονα». Η ύπαρξη του φαινομένου σύμφωνα με τους ειδικούς μπορεί να «κλονίσει» τα κοσμολογικά δεδομένα πάνω στα οποία στηρίζονται οι περισσότερες θεωρίες για το περιεχόμενο και τη λειτουργία του Σύμπαντος. Το φαινόμενο έγινε γνωστό πέρυσι μετά από μια έρευνα στην οποία είχαν παρατηρηθεί 15 χιλιάδες σπειροειδείς γαλαξίες. Οπως διαπιστώθηκε όλοι αυτοί οι γαλαξίες περιστρέφονταν προς μία μόνο κατεύθυνση, είτε δεξιόστροφα είτε αριστερόστροφα. Το φαινόμενο επιβεβαιώνει τώρα μια νέα έρευνα στην οποία παρατηρήθηκε η κίνηση 250 χιλιάδων γαλαξιών. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι η ύλη και η ενέργεια είναι κατανεμημένες ομοιόμορφα στο Σύμπαν το οποίο από όπου και αν το παρατηρεί κάποιος δεν μεταβάλλεται και μοιάζει το ίδιο. Αν το φαινόμενο είναι τελικά υπαρκτό, και μάλιστα σε ευρεία έκταση, τότε απειλείται ευθέως η «τάξη» που πιστεύουμε ότι υπάρχει στο Σύμπαν. Οι προσεχείς έρευνες που θα γίνουν πάνω σε αυτό το ζήτημα αναμένεται να δώσουν τις τελικές απαντήσεις. Η πιο σημαντική εξ αυτών είναι εκείνη που θα γίνει με τη χρήση του τηλεσκοπίου LSST στη Χιλή. Οι ερευνητές αναμένεται να μελετήσουν περισσότερους από δέκα δισεκατομμύρια γαλαξίες και ευελπιστούν ότι τα στοιχεία που θα συγκεντρώσουν θα λύσουν το μυστήριο.

Ο Ήλιος μπορεί να σώσει τη Γη από τον αστεροειδή. Η επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας στην τροχιά του αστεροειδούς Apophis μπορεί να αποτρέψει τη σύγκρουσή του με τη Γη το 2036, δήλωσε την Τετάρτη στο 7ο Διεθνές Αεροδιαστημικό Συνέδριο στέλεχος του Ινστιτούτου Αστρονομίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.Οι Ρώσοι επιστήμονες θεωρούν ότι κατά τον υπολογισμό της τροχιάς του αστεροειδούς δεν είχε υπολογιστεί η μη βαρυτική επιτάχυνση, το «φαινόμενο Γιαρκόφσκι», που εκδηλώνεται με την αλλαγή της τροχιάς του περιστρεφόμενου γύρω από τον άξονα του σώματος υπό την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας, γεγονός, που μπορεί να μεταβάλλει έντονα την κίνηση του Apophis. Σϋμφωνα με τα συμπεράσματα των Ρώσων επιστημόνων «η σύγκρουση της Γης με τον αστεροειδή το 2036 έχει μηδαμινές πιθανότητες». Οι ειδικοί θεωρούν ότι ο αστεροειδής Apophis θα πλησιάσει τη Γη στις 13 Απριλίου του 2029 σε απόσταση 38.000 χλμ.

Οι Αμερικανοί σκοπεύουν να ζήσουν στη Σελήνη. Η NASA σχεδιάζει πρόγραμμα επιστροφής στη Σελήνη και προτίθεται να κατασκευάσει εκεί μια διαστημική βάση. Αυτό δήλωσε ο επικεφαλής του προγράμματος επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων της NASA στη Ρωσία Μάικλ Σέρμπερ. «Θα θέλαμε να επιστρέψουμε στη Σελήνη και να παραμείνουμε εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα», είπε ο εκπρόσωπος της NASA, στην παρουσίαση που έκανε στο Διεθνές Συνέδριο Αεροδιαστημικής στη Μόσχα. Επίσης, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός θα παραμείνει το βασικό διαστημικό σύστημα, το οποίο τουλάχιστον ως το 2020 θα δίνει τη δυνατότητα να δοκιμάζονται τεχνολογίες για τη μελλοντική πτήση στη Σελήνη, στον Άρη και στους δορυφόρους του. Ο Σέρμπερ πρόσθεσε επίσης πως η NASA σχεδιάζει να κατακτήσει και άλλους πλανήτες του Ηλιακού συστήματος. Σχόλιο:Αλλαγή ρότας και εκεί που ελεγαν οτι η κατεύθυνση τους είναι για αστεροειδείς και για τον Αρη θυμήθηκαν την Σελήνη.Ισως βλέποντας οτι ολοι πια μιλουν για την Σελήνη (Ρωσία-Κίνα-Ινδια-Ευρώπη-Ιαπωνία κ.λ.π.) το ξανασκέφτηκαν!!!

Ανιχνεύθηκαν μόρια σακχάρων γύρω από άστρο. Χρησιμοποιώντας ένα γιγάντιο αλλά ημιτελές ραδιοτηλεσκόπιο στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, διεθνής ομάδα αστρονόμων ανίχνευσε μόρια σακχάρων στο νέφος που περιβάλλει ένα νεογέννητο άστρο -μια ανακάλυψη που επιβεβαιώνει ότι τα δομικά υλικά της ζωής αφθονούν στο Σύμπαν. «Στον δίσκο αερίου και σκόνης που περιβάλλει αυτό το πρόσφατα σχηματισμένο άστρο, ανακαλύψαμε γλυκολαλδεΰδη, η οποία είναι η απλούστερη μορφή σακχάρου, όχι πολύ διαφορετική από τη ζάχαρη που βάζουμε στον καφέ» αναφέρει ο Γες Γιόργκενσεν του Ινστιτούτου «Νιλς Μπορ» της Δανίας, επικεφαλής της μελέτης. «Το μόριο αυτό είναι ένα από τα συστατικά για το σχηματισμό του RNA, το οποίο είναι ένα από τα δομικά υλικά της ζωής, όπως και το DNA με το οποίο σχετίζεται» επισημαίνει. Η γλυκολαλδεΰδη ανιχνεύθηκε στην περιοχή του άστρου IRAS 16293-2422, το οποίο ανήκει στην ίδια κατηγορία με τον Ήλιο και βρίσκεται σε απόσταση 400 ετών φωτός. Οι φασματικές αναλύσεις δείχνουν ότι το σάκχαρο βρίσκεται σχετικά κοντά στο άστρο, περίπου στην απόσταση που χωρίζει τον Ήλιο από τον πλανήτη Ουρανό στο δικό μας σύστημα, Δεδομένου ότι το IRAS 16293-2422 είναι ένα νεαρό άστρο, η ανακάλυψη δείχνει ότι ορισμένα από τα βασικά συστατικά της ζωής υπάρχουν ήδη στο σύστημα όταν αρχίζουν να σχηματίζονται πλανήτες. Γλυκολαλδεΰδη έχει ανιχνευθεί και παλαιότερα στο Διάστημα, για παράδειγμα κοντά στο κέντρο του Γαλαξία μας, αυτή όμως είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται τόσο κοντά σε ένα άστρο. Εκτός όμως από γλυκολαλδεΰδη, το νέφος αερίου και σκόνης που περιβάλλει το IRAS 16293-2422 περιέχει και άλλα οργανικά μόρια, όπως αιθανόλη και αιθυλενογλυκόλη. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη γιγάντια συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων ALMA (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array), http://en.wikipedia.org/wiki/Atacama_Large_Millimeter_Array η οποία στην τελική της μορφή θα αποτελείται από 66 επιμέρους ραδιοτηλεσκόπια. To ALMA βλέπει το Σύμπαν σε μια περιοχή του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος που βρίσκεται ανάμεσα στα μικροκύματα και την υπέρυθρη ακτινοβολία. Το αόρατο αυτό φως εκπέμπεται από κοσμικά νέφη και άλλα σώματα εξαιρετικά χαμηλής θερμοκρασίας, περίπου 10 με 50 βαθμούς Κελσίου πάνω από το απόλυτο μηδέν στους -273,15 βαθμούς. Στην περίπτωση του συστήματος IRAS 16293-2422, το ALMA ανίχνευσε τη φασματική υπογραφή μορίων γλυκολαλδεΰδης που μετατρέπονται από στερεό σε αέριο λόγω της θερμότητας του άστρου. Η ανακάλυψη έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στο Astrophysical Journal Letters. http://arxiv.org/abs/1208.5498 Βίντεο:

Το MARS 500 θα μεταφερθεί σε διαστημική τροχιά; Η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος (Ροσκόσμος) (Roscosmos) σχεδιάζει να επαναλάβει το πείραμα MARS 500 στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η κατά προσέγγιση ημερομηνία έναρξης του πειράματος είναι το 2015. Όλοι οι εταίροι στο ΔΔΣ έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους για αυτό το σχέδιο. Οι εκπρόσωποι της NASA έχουν διευκρινίσει ότι η ιδέα μελετάται, αλλά δεν έχουν παρθεί ακόμα συγκεκριμένες αποφάσεις. Η προσομοίωση της αποστολής στον Άρη στο μοσχοβίτικο Ινστιτούτο Ιατρικών και Βιολογικών Προβλημάτων, δηλαδή το πείραμα MARS 500 - έληξε το Νοέμβριο του 2011. Έξι εθελοντές έζησαν απομονωμένοι στο μοντέλο διαστημοπλοίου για 520 ημέρες – τόσο τουλάχιστον θα δαρκέσει η πτήση προς τον Άρη και πίσω. Εξάλλου, οι συνθήκες στο μακέτο δεν ήταν συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και γαλαξιακής ακτινοβολίας. Το πείραμα στο Διάστημα θα είναι πιο ρεαλιστικό. Σε συνέντευξή του στο ΡΣ «Η Φωνή της Ρωσίας» ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ διηγήθηκε πώς προβλέπεται να διαιρεθούν τα 6 μέλη του πληρώματος του Σταθμού, και αν χρειάζεται οι «Αρειανοί» να βοηθούν τους «μη Αριανούς» ή όχι. - Η συμμετοχή σ’ αυτό το πείραμα προνοεί ότι οι κοσμοναύτες θα εξασφαλίζουν, όπως και τώρα, την λειτουργικότητα του Σταθμού. Κάποτε στο Διαστημικό Σταθμό «Mir» έγινε ειδικό πείραμα μακρόχρονης πτήσης ενός κοσμοναύτη - του Βαλέρι Πολιακόφ. Ο Πολιακόφ συμμετείχε σε τρεις διαστημικές αποστολές, δουλεύοντας κάθε φορά 437 μέρες. Αν παρθεί απόφαση για μακρόχρονη πτήση, τότε κατά πάσα πιθανότητα, θα διοργανωθεί με τον ίδιο τρόπο: τρεις κοσμοναύτες θα σταλούν με ετήσια αποστολή και τρεις άλλοι θα εναλλάσσονται περιοδικά. Ένα από τα ρωσικά δομικά στοιχεία (modules), που έχει προσδιοριστεί για το πείραμα MARS 500, μπορεί να είναι κλειστό για το κοινό, ενώ τα υπόλοιπα θα εξυπηρετούνται, ως συνήθως, από τα διαστημόπλοια μεταφοράς. Τα περισσότερα συστήματα του ΔΔΣ μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο της αποστολής στον Άρη,- είπε ο συντάκτης του περιοδικού "Aviapanorama" Σεργκέι Πούχοφ. - Υπάρχει εκεί το σύστημα Elektron για την υδρόλυση του ύδατος, το οποίο παράγει οξυγόνο και υδρογόνο. Υπάρχει επίσης και ειδική εγκατάσταση, που συλλέγει αναθυμιάσεις από τους ανθρώπους και τις μετατρέπει σε νερό. Άλλες εγκαταστάσεις μεταποιούν τα ούρα σε τεχνολογικό νερό το οποίο μπορεί επίσης να σταλεί στο Elektron. Για το διαστημικό MARS 500 θα είναι καλύτερο το μεικτό πλήρωμα, αλλά στη Ρωσία μεταξύ των γυναικών υπάρχει μόνο μία γυναίκα υποψήφια αστροναύτρια – η Γιελένα Σερόβα, η οποία προετοιμάζεται ήδη για πτήση στο πλαίσιο του βασικού προγράμματος του ΔΔΣ. Θα είναι πιο εύκολη η επιλογή Αμερικανίδας,- παρατήρησε ο εμπειρογνώμονας Πούχοφ. - Οι φεμινίστριες των ΗΠΑ έχουν κερδίσει από καιρό το δικαίωμα να υπηρετούν αεροπόροι στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας τους. Συνήθως, τέτοιοι πιλότοι γίνονται αστροναύτριες. Θα μπορούσαν να πάρουν μέρος στο νέο πείραμα. Ως κατάλληλη αστροναύτρια τα ΜΜΕ ονομάζουν το όνομα της Πέγκι Γουΐτσον (Peggy Whitson), ηλικίας 52 ετών η οποία είχε πετάξει δύο φορές στο Διάστημα. Ωστόσο, η NASA ανακοίνωσε ότι είναι πρόωρα ακόμα να μιλάμε για την υποψήφια αστροναύτρια, όπως και για το ότι η ετήσια προσομοίωση πτήσης στον Άρη σε περίγεια τροχιά οπωσδήποτε θα πραγματοποιηθεί. Δύο κοσμοναύτες θα παραμείνουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για ένα έτος. Το 2015 σχεδιάζεται να μεταβούν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) για μακρά ετήσια αποστολή ένας Ρώσος κοσμοναύτης κι ένας Αμερικανός αστροναύτης. Όπως δήλωσε πηγή στη διαστημική βιομηχανία, η πτήση της μακράς αποστολής απελευθερώνει χώρο στα διαστημόπλοια Soyuz, τα οποία θα συνεχίσουν να πετούν προς τον ΔΔΣ με την ίδια συχνότητα, όπως τώρα, δηλαδή τέσσερις φορές το χρόνο. Οι θέσεις, που θα απελευθερωθούν, πιθανώς θα πουληθούν σε διαστημικούς τουρίστες, είπε η πηγή. Η αμερικανική πλευρά ήδη επέλεξε τον αστροναύτη της, που θα είναι η Πέγκι Ουίτσον, η οποία έχει την εμπειρία δύο διαστημικών πτήσεων και έξι εξόδων στο ανοιχτό Διάστημα. Είναι η πρώτη γυναίκα διοικητής του πληρώματος του ΔΔΣ. Η ρωσική πλευρά προς το παρόν δεν όρισε τη δική της υποψηφιότητα. Η Σάρα Μπράιτμαν θα πετάξει στο Διάστημα με Soyuz. Το 2015 μπορεί να ταξιδεύσει ως διαστημικός τουρίστας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό η Βρετανίδα τραγουδίστρια Σάρα Μπράιτμαν. Προηγουμένως η διαστημική εταιρεία Space Adventures, η οποία ασχολείται με την οργάνωση των πτήσεων, ανακοίνωσε ότι παρόμοια ταξίδια, που είχαν διακοπεί το 2009, θα ξεκινήσουν και πάλι το 2013. Η τραγουδίστρια θα κατευθυνθεί σε τροχιά με πύραυλο ρωσικής παραγωγής Soyuz. Η Σάρα Μπράιτμαν επισκέφθηκε τη Ρωσία πριν από ένα μήνα περίπου και πήρε την έγκριση των ιατρών για να εκπαιδευθεί στο Κέντρο Προετοιμασίας Κοσμοναυτών. Η τροχιά του ΔΔΣ αυξήθηκε κατά 7,7 χιλιόμετρα. Οι ειδικοί του Κέντρου ελέγχου πτήσεων στα προάστια της Μόσχας ολοκλήρωσαν τον ελιγμό για την αύξηση της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού με την βοήθεια του ευρωπαϊκού μεταγωγικού σκάφους ATV-3 «Edoardo Amaldi». Η διάρκεια της λειτουργίας των κινητήρων του μεταγωγικού σκάφους αποτέλεσε κάτι παραπάνω από 30 λεπτά. Το μέσο ύψος της τροχιάς τους σταθμού αυξήθηκε κατά 7,7 χιλιόμετρα και αποτελεί 414 χιλιόμετρα. Η NASA δοκίμασε το μηχανισμό προσγείωσης Mighty Eagle. Οι ειδικοί της NASA δοκίμασαν το πρωτότυπο του νέου μηχανισμού προσγείωσης ονομαζόμενου Mighty Eagle. Οι δοκιμές πραγματοποιήθηκαν στο Διαστημικό κέντρο Μάρσαλ. Το Mighty Eagle έχει τρία πόδια. Σε αντίθεση με το μηχανισμό προσγείωσης Morpheus που λειτουργεί με μεθάνιο, το οποίο πρόσφατα υπέστη ατύχημα κατά τις δοκιμές, το Mighty Eagle τροφοδοτείται με υπεροξείδιο του υδρογόνου. Το ύψος του μοντέλου αποτελεί 1,2 μ., η διάμετρος – 2,4 μ. Το βάρος του πρωτοτύπου αποτελεί 317 κιλά. Κατά τις δοκιμές των συστημάτων πλοήγησης και ελέγχου του Mighty Eagle το ανέβασαν σε ύψος 10 μ. Το Σεπτέμβριο το πρωτότυπο θα πραγματοποιήσει μια αυτόνομη πτήση σε ύψος 9 μέτρων, και μετά σε ύψος 30 μέτρων. Υπολογίζεται πως το Mighty Eagle θα χρησιμοποιηθεί για την προσσελήνωση στην επιφάνεια της Σελήνης και των αστεροειδών. Eντοπίστηκε η αιτία της αποτυχίας στην εκτόξευση του πυραύλου-μεταφορέα Proton-M. H ελαττωματική εκτόξευση του πυραύλου-μεταφορέα Proton-M στις 6 Αυγούστου οφείλεται στην προβληματική λειτουργία του αποσπώμενου τμήματος Briz-M, το οποίο προκλήθηκε από ελάττωμα κατασκευής, επιβεβαίωσε την Πέμπτη στους δημοσιογράφους ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας (Roskosmos) Βλαντίμιρ Ποπόφκιν. «Η αιτία του ατυχήματος έχει κατασκευαστικό χαρακτήρα. Παρατηρήθηκε φραγή του αγωγού γέμισης των πρόσθετων δεξαμενών καυσίμου στο Briz-Μ», διευκρίνισε ο επικεφαλής του Roskosmos. Νωρίτερα την ίδια εκδοχή για την αιτία του ατυχήματος κατονόμασε ειδικός του πυραυλικού-διαστημικού τομέα.

Aποστολή που μπορεί να εκπληρωθεί. Η Ινδία σχεδιάζει το Νοέμβριο του 2013 να εκτοξεύσει με προορισμό τον Άρη ένα επιστημονικό τροχιακό σκάφος. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό Μανμοχάν Σινγκχ το υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε την ιδέα της αποστολής, η οποία πρέπει να ολοκληρωθεί με το συγκριτικά μικρό ποσό των 82 εκατομμυρίων δολαρίων. Η Ινδία είναι γνωστή για τους τεχνικούς της επιστήμονες και τον επαρκώς ανεπτυγμένο αεροδιαστημικό της κλάδο. Το 2008 εκτόξευσε και έθεσε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη το σκάφος «Τσαντραγιάν-1». Ωστόσο να υλοποιήσει μόνη της αποστολή στον Άρη θα της ήταν εξαιρετικά δύσκολο, μέχρι σήμερα αυτό το είχαν κατορθώσει μόνο η Ρωσία και οι ΗΠΑ. Στην αποκάλυψη παρόμοιων σχεδίων εμπεριέχεται ένα είδος πρόκλησης στην Κίνα, η οποία είχε επιτυχίες στο Διάστημα, εκτιμά ο επικεφαλής του ρωσικού Κέντρου Ανατολικών Ερευνών Αντρέι Βολόντιν: Νομίζω ότι η Ινδία, σχεδιάζοντας την εκτόξευση σκάφους για τον Άρη έχει στο νου της ορισμένες προϋποθέσεις. Πρωτίστως να δείξει στην Κίνα ότι δεν είναι υποδεέστερη στην εξερεύνηση του Διαστήματος. Κατά δεύτερον είναι μια προσπάθεια να ασκηθεί επιρροή στην κοινή γνώμη, να παρακινηθεί το ενδιαφέρον της για την ανάπτυξη των υψηλών τεχνολογιών. Ένα τρίτο σημείο είναι ότι μπορεί να αποτελεί και μια πρόσκληση σε άλλες χώρες για συνεργασία. Είτε οι ΗΠΑ, είτε η Ρωσία με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα συμμετάσχουν σε αυτά τα σχέδια. Αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο να πει κανείς με βεβαιότητα ότι αυτή η αποστολή θα γίνει. Εάν όντως γίνει, τότε πιθανότατα θα συμβεί αυτό από κοινού με άλλες χώρες. Ενώ οι αριθμοί, που προαναγγέλθηκαν, είναι προφανώς μειωμένοι, ακόμη και αν υπολογιστεί η διαδεδομένη γνώμη ότι η αξία της εργατικής δύναμης στην Ινδία είναι 7-8 φορές χαμηλότερη από ό,τι στις ανεπτυγμένες χώρες, εκτιμά ο Αντρέι Βολόντιν. Μαζί του δεν συμφωνεί ο αρθρογράφος του περιοδικού «Νέα της Κοσμοναυτικής» Ίγκορ Λίσοφ: Υπάρχει μία χώρα στον κόσμο, στην οποία αυτό μπορεί να συμβεί και είναι η Ινδία. Εκεί υπάρχει φθηνή εργατική δύναμη και αρκετά υψηλή ειδίκευση των μηχανικών του διαστημικού κλάδου. Για οποιαδήποτε χώρα, η οποία ξεκινά αυτό το δρόμο, το πρώτο σκάφος είναι πάντοτε αρκετά οικονομικό και θέτει κυρίως ήδη κατανοητούς στόχους. Από την άλλη πλευρά στο πρώτο σκάφος της για τη Σελήνη η Ινδία εγκατέστησε μια ενδιαφέρουσα αμερικανική επιστημονική συσκευή, το οποίο πρώτο ανακάλυψη στη Σελήνη νερό. Γι’ αυτό και τα ενδιαφέροντα επιτεύγματα δεν αποκλείονται. Η Ινδία διαθέτει: πύραυλο, που ταιριάζει στην αποστολή και θέτει σε γεωστατική τροχιά ογκώδεις δορυφόρους. Και το δικό τους όχημα για τον Άρη οι Ινδοί θα το κατασκευάσουν με βεβαιότητα στη βάση ενός γεωστατικού δορυφόρου, όπως ήταν και το «Τσαντραγιάν-1». Η αποστολή μπορεί να εκπληρωθεί, καταλήγει ο Ίγκορ Λίσοφ. Την ίδια στιγμή στο Κοινοβούλιο της χώρας ακούστηκαν φωνές κριτικής, που απευθύνονταν στον πρωθυπουργό. Η κυβέρνηση πρέπει να σκέφτεται ότι τον Άρη, αλλά την έλλειψη πόσιμου νερού και τον κακό εφοδιασμό με ηλεκτρική ενέργειας, λένε οι κοινοβουλευτικοί, οι οποίοι υπενθυμίζουν ότι 2 εβδομάδες πριν έπειτα από βλάβη στα ηλεκτρικά δίκτυα 600 εκατομμύρια Ινδών βρέθηκαν χωρίς φως. Η NASA ετοιμάζεται να στείλει στον Άρη ακόμη ένα σκάφος. Η NASA προγραμματίζει να διευρύνει το πρόγραμμα εξερεύνησης του Άρη. Σύμφωνα με την υπηρεσία, προβλέπεται πως το σκάφος, το οποίο ονομάζεται InSight, θα φτάσει στον πλανήτη και θα αρχίσει το έργο του το Σεπτέμβριο του 2016, η αποστολή θα διαρκέσει δύο χρόνια περίπου. Σύμφωνα με το σχέδιο των ειδικών, στα πλαίσια αυτού του προγράμματος στην επιφάνεια του Άρη θα μεταφερθούν γεωδαιτικές συσκευές, οι οποίες θα συμβάλλουν στην μελέτη της δομής του πλανήτη και την πορεία του σχηματισμού του. «Η εξερεύνηση του Άρη αποτελεί προτεραιότητα για τη NASA, και η νέα μας αποστολή θα είναι η επιβεβαίωση του γεγονότος πως εμείς και στο μέλλον θα συνεχίσουμε να άρουμε το πέπλο του μυστηρίου που καλύπτει τον Κόκκινο πλανήτη», - δήλωσε ο διευθυντής της υπηρεσίας Charles Bolden. Ο Bolden εξέφρασε την βεβαιότητα, πως η «αναγγελία της έναρξης του προγράμματος InSight, αποτελεί ένα σαφές μήνυμα για το ότι αναμένονται νέες, ακόμη πιο ενδιαφέρουσες αποστολές στον Άρη». Οι πρώτες ανθρώπινες αποικίες στον Άρη τον Απρίλιο του 2023. Όσο το αμερικανικό όχημα Curiosity μελετά στο πλαίσιο του αυτοματοποιημένου προγράμματός του την επιφάνεια του Άρη, η Ολλανδία ξεκίνησε την μεγάλης κλίμακας προετοιμασία επανδρωμένης αποστολής στον πλανήτη. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Mars One σχεδιάζεται να εγκατασταθούν εκεί οι πρώτες ανθρώπινες αποικίες τον Απρίλιο του 2023. Το πρώτο πλήρωμα, που θα αποτελείται από τέσσερις αστροναύτες (προς το παρόν είναι άγνωστο από ποιες χώρες, η επιλογή θα αρχίσει μόλις το 2013) θα χρειαστεί να ταξιδεύσει επί επτά μήνες από τη Γη στον Άρη. Εκεί πρέπει να χτίσουν τις πρώτες κατοικίες για τους εποίκους και να μείνουν για να ζήσουν επ’ αορίστω. Κάθε δύο χρόνια θα προστίθεται στον οικισμό μια νέα ομάδα. Σχεδιάζεται ότι ως το 2023 ο «πληθυσμός» του Άρη θα είναι πάνω από είκοσι άνθρωποι. Οι έποικοι θα ασχολούνται κυρίως με επιστημονική δραστηριότητα, καθώς και γεωλογικές έρευνες. Όλοι τους θα ζουν και θα εργάζονται σε ανεξάρτητα διαμερίσματα, ειδικά κατασκευασμένα για την «αρειανή αποστολή». Η ομάδα του Mars One άρχισε να εργάζεται πάνω στο σχέδιό της στις αρχές του 2011. Οι εμπνευστές του προγράμματος Μπας Λάνσντορπ και Αρνό Βίλντερς είναι πεπεισμένοι ότι το Mars One οπωσδήποτε θα αποσβεστεί. Το μυστικό είναι ότι η χρηματοδότηση του προγράμματος θα γίνεται χάρη σε ένα τλεοπτικό reality show, που ξεκινά. Οι ειδικοί θεωρούν ότι η δυνατότητα να παρακολουθήσει κάποιος το ταξίδι και την καθημερινή ζωή των πρώτων «Αρειοναυτών» θα προσελκύσει τεράστιο αριθμό τηλεθεατών και ΜΜΕ. Ο Μπας Λάνσντορπ δεν αποκλείει ότι στην πρώτη ομάδα των εποίκων θα υπάρχουν επαγγελματίες κοσμοναύτες. Όπως επισημαίνει ιδιαίτερα ωφέλιμη θα είναι η εμπειρία των συμμετεχόντων στο ρωσικό πρόγραμμα «Mars-500», κατά τη διάρκεια του οποίου έξι εθελοντές από διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων ένας Ιταλός «αρειοναύτης», διέμειναν σε έναν υπόγειο προσομοιωτή ενός «διαστημοπλοίου για τον Άρη» 520 ημέρες. Σε κάθε περίπτωση οι έποικοι θα μπορούν να είναι μόνο άνθρωποι με άψογη φυσική και ψυχολογική προετοιμασία, γερή υγεία, υψηλή αντοχή στο άγχος και χαμηλό βαθμό συγκρουσιακής διάθεσης, που διαθέτουν τεχνική, μαθηματική, βιολογική είτε ιατρική εκπαίδευση. Και τη στιγμή της κατάθεσης της αίτησης οι ενδιαφερόμενοι δεν πρέπει να είναι μεγαλύτεροι των 35 ετών. Συνολικά στο πρόγραμμα θα συμμετάσχουν περίπου 40 αστροναύτες. Για να γίνει η προετοιμασία των εποίκων σε τόπο, που θα μοιάζει με τις συνθήκες της ερήμου του Άρη και να δοκιμαστεί όλος ο απαραίτητος εξοπλισμός, στο πλαίσιο του προγράμματος Mars One θα κατασκευαστεί μια μακέτα του μελλοντικού οικισμού στον Άρη κατ’ εκτίμηση είτε στην έρημο Γκόμπι, είτε στη Σαχάρα. Η επιλογή των κοσμοναυτών και η περαιτέρω εκπαίδευσή τους θα αναμεταδίδεται από την τηλεόραση και στο Διαδίκτυο. Η επιλογή των πρώτων αστροναυτών θα ξεκινήσει το 2013.

Πιθανή ύπαρξη εξωγήινης ζωής γύρω από δυαδικούς αστέρες. Αστρονόμοι στο Σαν Ντιέγκο (Καλιφόρνια) ανακοίνωσαν χθες Τρίτη ότι παρατήρησαν για πρώτη φορά τουλάχιστον δύο πλανήτες σε τροχιά γύρω από έναν δυαδικό αστέρα -δύο άστρα σε αμοιβαία τροχιά--, μια ανακάλυψη που αυξάνει τις πιθανότητες να υπάρχει εξωγήινη ζωή. Οι επιστήμονες δεν ήταν ως τώρα σίγουροι πως σ' αυτή την περίπτωση, όταν δύο αστέρες περιστρέφονται μαζί γύρω από ένα κέντρο βαρύτητας, μπορεί να περιστρέφονται ταυτόχρονα γύρω τους πολλοί πλανήτες. Οι διατάξεις, οι αλληλεπιδράσεις τους και οι διαφορές στις τροχιές ανάλογα με τη θέση των πλανητών και των αστέρων τους καθιστούν πράγματι λιγότερο πιθανό να υπάρχουν πλανήτες σ' αυτό τον τύπο συστήματος. Όμως οι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο κατάφεραν να παρατηρήσουν πλανήτες -δύο, ίσως μάλιστα και τρεις- γύρω από το Κέπλερ-47, ένα άστρο με μέγεθος ίσο με αυτό του Ηλίου, το οποίο συνδέεται με ένα άλλο άστρο τρεις φορές μικρότερο. Αυτοί οι δύο νέοι πλανήτες έχουν το μέγεθος του Ποσειδώνα και αποτελούνται από αέρια. Εκτός από την ανακάλυψη αυτή, οι καλιφορνέζοι επιστήμονες διαπίστωσαν πως ο πιο απομακρυσμένος από τους δύο πλανήτες βρίσκεται μέσα στην «κατοικήσιμη ζώνη» αυτού του πλανητικού συστήματος: ούτε υπερβολικά κοντά ούτε υπερβολικά μακριά από τους αστέρες, σε μια περιοχή όπου η ζωή θα μπορούσε να υπάρξει. "Τα μισά από τα άστρα που βλέπετε τη νύκτα στον ουρανό είναι δυαδικοί αστέρες», δήλωσε ο Ζερόμ Ορόζ, αστρονόμος στο Σαν Ντιέγκο. Συνεπώς «το γεγονός ότι μπορούμε να βρούμε πλανήτες στις κατοικήσιμες ζώνες τους σημαίνει πως υπάρχουν πολλά περισσότερα μέρη που μπορεί εν δυνάμει να υπάρχει εξωγήινη ζωή.

Περίπου ένα εκατομμύριο γαλαξίες στον νέο τρισδιάστατο χάρτη του Σύμπαντος. Οι επιστήμονες από το Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμίσθσον στο πλαίσιο του αστρονομικού προγράμματος SloanDigitalSkySurvey III δημιούργησαν το μεγαλύτερο στην ιστορία τρισδιάστατο χάρτη του Σύμπαντος. Σε αυτόν απεικονίζονται περισσότεροι από 1,3 εκατομμύρια ογκώδεις γαλαξίες και μαύρες τρύπες. Μάλιστα αυτή δεν είναι η τελική εκδοχή, η οποία θα συμπληρωθεί εκ νέου μετά από 5-6 χρόνια. Ο νέος χάρτης καταγράφει όλα τα σημαντικά γεγονότα, που συνέβησαν στο Σύμπαν τα τελευταία 6 δισεκατομμύρια χρόνια, καθώς επίσης και πολλά μυστηριώδη φαινόμενα, τα οποία η σύγχρονη επιστήμη προς το παρόν δεν μπορεί να εξηγήσει. Για παράδειγμα τα αινίγματα της σκοτεινής ύλης, η οποία θεωρείται η βασική κινητήρια δύναμη διεύρυνσης του Σύμπαντος. Nεογέννητοι γαλαξίες. Το γαλαξιακό σμήνος στον αστερισμό του Φοίνικα, που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, ήταν το αντικείμενο της ειδικής συνέντευξης Τύπου της NASA. Ο λόγος γι’ αυτήν την ιδιαίτερη προσοχή είναι οι ασυνήθεις ιδιότητες των συστάδων, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την αντίληψή μας για το πώς εξελίσσονται τα σμήνη. Το εν λόγω σμήνος ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα, χάρη στο λεγόμενο φαινόμενο Sunyaev-Zeldovich, το οποίο έχει πάρει το όνομά του από τους Σοβιετικούς αστροφυσικούς, που πρώτοι το περιέγραψαν περισσότερο από 40 χρόνια πριν. Το σμήνος των γαλαξιών στον αστερισμό του Φοίνικα (στα αγγλικά η συγκέντρωση αυτή ήδη έχει ονομαστεί απλώς «σμήνος Φοίνιξ») εντυπωσιάζει με πολλές ιδιότητές του ταυτόχρονα. Κατ’ αρχάς, η ροή της ακτινοβολίας ακτίνων X από αυτόν είναι εξαιρετικά υψηλή. Κατά δεύτερον πρόκειται για ένα από τα ογκωδέστερα γνωστά έως σήμερα συμπλέγματα. Κατά τρίτον στο κεντρικό τμήμα του σμήνους παρατηρείται εξαιρετικά υψηλός ρυθμός σχηματισμού αστέρων. Τέλος, προς έκπληξη των ερευνητών, στο κέντρο του σμήνους το καυτό αέριο ψύχεται πολύ ταχύτερα από ό,τι σε άλλα γαλαξιακά συμπλέγματα. Ποια είναι η σημασία που έχει το γεγονός αυτό για την αστροφυσική, εξηγούν οι συντάκτες του άρθρου, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature. Διαπιστώθηκε ότι στο εσωτερικό του σμήνους εξελίσσεται μια αρκετά έντονη δραστηριότητα σχηματισμού νέων άστρων. Αυτό είναι αρκετά ασυνήθιστο, καθώς έως σήμερα στα κέντρα των περισσότερων συμπλεγμάτων γαλαξιών η εμφάνιση νέων αστεριών παρατηρείτο πολύ σπάνια. Ο υψηλός ρυθμός εμφάνισης νέων αστεριών ήταν άλλη μια αιτία γιατί το σμήνος τόσο πρόθυμα έγινε γνωστή ως «το σμήνος του Φοίνικα». Εκτιμάται ότι ο σχηματισμός αστεριών στα κέντρα των συγκεντρώσεων των γαλαξιών έχει «σβήσει» περίπου 10 δισεκατομμύρια χρόνια πριν και το γεγονός ότι στο υπό παρατήρηση σμήνος συνεχίζεται τώρα, μοιάζει σαν να έχει υποστεί μια «δεύτερη γέννησή» του. Πάντως εάν η «γέννηση» αυτή είναι δεύτερη ή ίσως τρίτη ή τέταρτη, δεν είναι προς το παρόν σαφές. Σε συνέντευξη αφιερωμένη σ’ αυτήν την εργασία ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Ρασίντ Σιουνιάεφ, ο οποίος συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας και το Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Εταιρείας Μαξ Πλανκ στη Γερμανία, εξέφρασε την υπόθεση ότι μετά από την περίοδο της «ψύξης», που σχετίζεται με τη χαμηλή δραστηριότητα της μαύρης τρύπας, οι συγκεντρώσεις γαλαξιών σημειώνονται αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Μπορούμε να αναμένουμε ότι το αμέσως προσεχές μέλλον θα φέρει νέες ανακαλύψεις μαζί με νέα σμήνη γαλαξιών. Η αναζήτησή τους είναι τώρα μια από τις πιο σημαντικές κατευθύνσεις στην αστροφυσική. Πώς γεννήθηκαν οι γαλαξίες. Μια νέα υπολογιστική τεχνική που αναπτύχθηκε από διεθνή ομάδα επιστημόνων προσφέρει την πιο ρεαλιστική προσομοίωση που διαθέτουμε ως σήμερα για τη γέννηση των γαλαξιών. Οι ερευνητές του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν και του Ινστιτούτου Θεωρητικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης χρησιμοποίησαν τον υπερυπολογιστή Odyssey του Χάρβαρντ και το πρόγραμμα Arepo, το οποίο προσφέρει στους ειδικούς ένα νέο, ισχυρότερο «εργαλείο» για την ανάπτυξη συμπαντικών μοντέλων. Βασιζόμενο στο λυκόφως της Μεγάλης Εκρηξης το Arepo, το οποίο αναπτύχθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης με επικεφαλής τον Φόλκερ Σπρίνγκελ, εξελίσσει τα δεδομένα του στον χρόνο για διάστημα 14 δισ. ετών. Με αυτόν τον τρόπο, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του Χάρβαρντ, προσφέρει για πρώτη φορά στους επιστήμονες τη δυνατότητα να «χτίσουν» από το μηδέν ένα σύμπαν γεμάτο γαλαξίες όπως αυτό που παρατηρούμε γύρω μας. Μια «στιγμή» από αυτή τη διαδικασία, το στάδιο της γέννησης των γαλαξιών, παρουσιάζει με πρωτοφανή ευκρίνεια το βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα, «συμπυκνώνοντας» 9 δισ. χρόνια κοσμογονικής εξέλιξης μέσα σε ένα λεπτό. «Δημιουργήσαμε όλη την ποικιλία των γαλαξιών που βλέπουμε στο τοπικό μας Σύμπαν» εξήγησε ο Μαρκ Φογκελσμπέργκερ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Επόμενος στόχος των ερευνητών είναι να αναπαραστήσουν εκτενέστερα διαστήματα του κοσμικού παρελθόντος μας για να δημιουργήσουν το μεγαλύτερο και ρεαλιστικότερο μοντέλο του Σύμπαντος που έχει δημιουργηθεί ποτέ. Λύθηκε το αίνιγμα των τεράστιων άστρων στο Νεφέλωμα της Ταραντούλας. Το 2010 οι αστρονόμοι είχαν ανακαλύψει, στο γειτονικό Νεφέλωμα της Ταραντούλας, τέσσερα άστρα- τέρατα με τρομακτική φωτεινότητα και μάζες έως 300 φορές μεγαλύτερες από τη μάζα του ήλιου μας, διπλάσια από ό,τι πίστευαν έως τότε οι επιστήμονες ότι είναι δυνατό να έχει ένα άστρο (ως μέγιστο όριο θεωρείτο μία μάζα 150 φορές μεγαλύτερη από τον ήλιο μας). Πουθενά αλλού στο σύμπαν δεν έχουν βρεθεί τόσο λαμπρά και μεγάλα άστρα. Το γεγονός είχε έκτοτε δημιουργήσει ερωτήματα για την ορθότητα των επικρατουσών θεωριών σχετικά με τη δημιουργία των άστρων στο σύμπαν. Τώρα, μετά από περίπου δύο χρόνια, νέοι πολύπλοκοι υπολογισμοί επιστημόνων στη Γερμανία, με επικεφαλής τον καθηγητή Πάβελ Κρούπα και τον αστρονόμο Σαμπαράν Μπανερτζί του πανεπιστημίου της Βόνης, έρχονται να ρίξουν φως στο ερώτημα- πρόκληση: Πώς είναι δυνατόν ποτέ να υπάρξει ένα τέτοιο άστρο- γαργαντούας; Η απάντηση φαίνεται πως είναι σχετικά απλή: Όταν ζεύγη ελαφρύτερων άστρων βρίσκονται σε κοντινή τροχιά το ένα γύρω από το άλλο, στο πλαίσιο ενός «σφιχταγκαλισμένου» αστρικού συστήματος με δύο άστρα και, κάποια στιγμή, υπό τη βαρυτική επίδραση και άλλων γειτονικών άστρων, αυτά τα δύο είναι πιθανό να συγκρουστούν μεταξύ τους, με κατάληξη τη συγχώνευσή τους, τότε είναι δυνατό να δημιουργηθεί τελικά ένα νέο άστρο με τόσο μεγάλη μάζα. Το Νεφέλωμα της Ταραντούλας, όπου έχουν εντοπιστεί τα εν λόγω γιγάντια άστρα, είναι ένα νέφος αερίων και αστρικής σκόνης με διάμετρο 1.000 ετών φωτός, που βρίσκεται μέσα στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, τον τρίτο κοντινότερο γαλαξία στον δικό μας, σε απόσταση περίπου 160.000 ετών φωτός, που περιέχει γύρω στα δέκα δισεκατομμύρια άστρα. Μέσα σ’ όλο το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, η πιο ενεργή περιοχή δημιουργίας νέων άστρων είναι το Νεφέλωμα της Ταραντούλας (γνωστό και ως «30 Doradus"). Σχεδόν στο κέντρο του εν λόγω Νεφελώματος βρίσκεται το αστρικό σμήνος R136, που θεωρείται το πιο δραστήριο και πιο φωτεινό «βρεφοκομείο» άστρων σε ολόκληρη την «Τοπική Ομάδα» Γαλαξιών, η οποία περιλαμβάνει πάνω από 50 γαλαξίες, μεταξύ των οποίων και τον δικό μας. Ακριβώς σε αυτό το σμήνος ανακαλύφθηκαν τα τέσσερα απίστευτα μεγάλα άστρα. Οι νέοι υπολογισμοί, στο πλαίσιο ενός μοντέλου προσομοίωσης, που περιλάμβανε την επίλυση 510.000 εξισώσεων και απαίτησε τεράστια υπολογιστική ισχύ, παρουσιάζονται στο περιοδικό «Monthly Notices» της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας της Βρετανίας.

Στη Σελήνη ανακαλύφθηκε ήλιο. Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν στην ατμόσφαιρα της Σελήνης άτομα ηλίου με τη βοήθεια του φασματοσκοπίου LAMP της ερευνητικής χαρτογραφικής συσκευής LRO. «Το ζήτημα τώρα πλέον τίθεται ως ακολούθως – αυτό το ήλιο εμφανίστηκε από το υπέδαφος της Σελήνης, συγκεκριμένα, ως αποτέλεσμα διάσπασης ραδιενεργών ισοτόπων, ή από εξωτερική πηγή – π.χ., από τον ηλιακό άνεμο; Αν μπορέσουμε να αποδείξουμε ότι αυτό οφείλεται στον ηλιακό άνεμο, αυτό θα μας βοηθήσει να αντιληφθούμε, πως πραγματοποιούνται παρόμοιες διαδικασίες στα άλλα ουράνια σώματα χωρίς πραγματική ατμόσφαιρα», - είπε ο επικεφαλής του σχεδίου LAMP Άλαν Στερν από το Νοτιοανατολικό Ερευνητικό Ινστιτούτο, δήλωση του οποίου παραθέτει η υπηρεσία τύπου της ΝΑΣΑ. Επειδή το ονομα του εχει συνδεθεί αιώνια πιά με την Σελήνη!!! http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=17008