Δροσος Γεωργιος

Κοντά σε μεγάλη ανακάλυψη με πείραμα για την αντι-ύλη. Oι επιστήμονες του CERN μπορεί να βρίσκονται κοντά σε μια μεγάλη ανακάλυψη, που θα τους φέρει πιο κοντά στην κατανόηση της εξέλιξης του Σύμπαντος, καθώς τα ευρήματα από το πείραμα LHCb, που σχετίζονται με την έρευνα για την αντι-ύλη είναι αποσκοπούν στο να εξηγήσουν φαινόμενα που συνέβησαν στα πρώτα λεπτά μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Στο πείραμα LHCb, πραγματοποιούνται συγκρούσεις σωματιδίων με σκοπό τη μελέτη της ασυμμετρίας μεταξύ ύλης και αντιύλης, που παρατηρείται στο Σύμπαν. Καθώς και οι δύο μορφές ύλης είναι εξίσου πιθανές από τη σωματιδιακή φυσική και τη θεωρία της σχετικότητας, το γεγονός πως στο Σύμπαν έχει υπερισχύσει η ύλη έναντι της αντιύλης είναι προς το παρόν ένα μεγάλο μυστήριο. Με το όνομα ύλη και αντιύλη ονομάζουμε τα σωματίδια εκείνα που αντιστοιχούν σε μαθηματικά αποδεκτές λύσεις τις ίδιας εξίσωσης, έχουν την ίδια μάζα αλλά αντίθετες ιδιότητες, όπως για παράδειγμα το ηλεκτρόνιο με το ποζιτρόνιο. Η ύλη με την αντιύλη μάλιστα, όταν έρθουν σε επαφή εξαϋλώνονται, απελευθερώνοντας μεγάλα ποσά ενέργειας. Αν και θα έπρεπε με τη Μεγάλη Έκρηξη να έχουν δημιουργηθεί ίσα ποσά ύλης και αντιύλης, ό,τι βλέπουμε σήμερα στο Σύμπαν, πέρα από τη σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια για τις οποίες δε γνωρίζουμε τίποτε, είναι ύλη. Το ερώτημα που προκύπτει είναι: «τι έγινε όλη η αντιύλη;». Το LHCb χρησιμοποιεί τον επιταχυντή σωματιδίων LHC του CERN, για να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση. Τα σωματίδια που συγκρούονται παράγουν αρκετή ενέργεια για να σχηματιστεί ύλη και αντιύλη, η οποίες αμέσως αποσυντίθενται σε κάποια σωματίδια που ονομάζονται D-μεσόνια, πολύ ελαφρά σωματίδια που περιέχουν μόνο ένα κουάρκ. Μετρώντας αυτά τα σωματίδια, στον LHC μπορούν να διαπιστώσουν πόση αντιύλη παράχθηκε με την κάθε αντίδραση. Έπειτα από μήνες συλλογής δεδομένων, προέκυψε το παράδοξο αποτέλεσμα να εμφανιστούν περισσότερα μεσόνια που αντιστοιχούν σε κανονική ύλη, αντί μεσόνια αντιύλης. Αν και αυτό συμφωνεί με την εικόνα του Σύμπαντος, στο οποίο έχει κυριαρχήσει ολοκληρωτικά η ύλη, δεν συναινεί με αυτό που θα περιμέναμε από τη θεωρία. «Πρόκειται για την πρώτη παρατήρηση που δε συμφωνεί με το Τυπικό Μοντέλο» λέει η Δρ. Tara Shears, ερευνήτρια του CERN. «Δεν υπάρχει τρόπος να το εξηγήσουμε. Το αποκαλούμε νέα φυσική, γιατί δε ξέρουμε τι ακριβώς είναι». Η συγκεκριμένη παρατήρηση δόθηκε στη δημοσιότητα με ακρίβεια 3.5 σίγμα, που αγγίζει το 99.9 τοις εκατό. Αν και για να είναι σίγουρη η ανακάλυψη και να φτάσει την απαιτούμενη ακρίβεια 5-σίγμα θα χρειαστεί ακόμη λίγος καιρός, πρόκειται αναμφίβολα για μία ισχυρή ένδειξη πως θα χρειαστεί μια τροποποίηση στο Τυπικό Μοντέλο, που να εξηγεί επαρκώς αυτή την ευτυχή προτίμηση της Φύσης προς την ύλη, δίχως την οποία το Σύμπαν δεν θα είχε αυτή τη σταθερότητα στην οποία οφείλουμε και την ίδια την ύπαρξή μας.

Ξεκίνησε η κατασκευή του μεγαλύτερου ανιχνευτή νετρίνων στις ΗΠΑ. Έπειτα από χρόνια προετοιμασίας, το πρώτο κομμάτι ενός γιγάντιου ανιχνευτή που θα μελετήσει τα φευγαλέα σωματίδια νετρίνα τοποθετήθηκε την Παρασκευή στη θέση του στο Ας Ρίβερ της Μινεσότα. Ο ανιχνευτής NOvA του εργαστηρίου Fermilab, ο μεγαλύτερος ανιχνευτής νετρίνων στη Βόρειο Αμερική, ίσως επιτρέψει στους φυσικούς να μετρήσουν τη μάζα των θεμελιωδών αυτών σωματιδίων, και θα μελετήσει το κατά πόσο βοήθησαν την ύλη να κυριαρχήσει έναντι της αντιύλης λίγο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη που γέννησε το Σύμπαν. Το γιγάντιο μηχάνημα που συναρμολογείται στη Μινεσότα θα μελετήσει την ισχυρότερη δέσμη νετρίνων του κόσμου, η οποία θα εκπέμπεται έναν επιταχυντή του Fermilab κοντά στο Σικάγο και θα περνά μέσα από 810 χιλιόμετρα συμπαγούς βράχου. Τα νετρίνα είναι θεμελιώδη σωματίδια που αλληλεπιδρούν τόσο σπάνια με την ύλη ώστε μπορούν να διαπεράσουν ολόκληρη τη Γη χωρίς να συναντήσουν αντίσταση. Περίπου 65 δισεκατομμύρια νετρίνα που πηγάζουν από τον Ήλιο εκτιμάται ότι περνούν από κάθε τετραγωνικό εδάφους κάθε δευτερόλεπτο. Παρά τον καταιγισμό νετρίνων που δέχεται η Γη, η απροθυμία τους να αλληλεπιδράσουν με την ύλη δημιουργεί σοβαρά εμπόδια στη μελέτη τους. Οι φυσικοί γνωρίζουν ότι υπάρχουν τρία είδη, ή «γεύσεις», νετρίνων. Και τα τρία είδη έχουν μικρή μάζα, η οποία όμως δεν έχει μετρηθεί με ακρίβεια ως σήμερα. Η πιο εντυπωσιακή, όμως, ιδιότητα των νετρίνων είναι ότι μπορούν να μεταπηδούν από τη μία γεύση στην άλλη, ένα φαινόμενο που επίσης δεν έχει εξηγηθεί. Απροσδιόριστη παραμένει και μια άλλη παράμετρος της συμπεριφοράς των νετρίνων, η οποία ονομάζεται «γωνία μείξης θ13». Και η τιμή της γωνίας αυτής έχει μεγάλη σημασία για μια άλλη θεωρία της σύγχρονης φυσικής, τη λεγόμενη παραβίαση φορτίου-ισοτιμίας, η οποία προτάθηκε προκειμένου να εξηγήσει γιατί η κανονική ύλη είναι πολύ περισσότερη από την αντιύλη στο σημερινό Σύμπαν. Το πείραμα NOvA θα μελετήσει αυτές τις παραμέτρους με δύο ανιχνευτές, έναν κοντά στην πηγή της δέσμης νετρίνων, η οποία βρίσκεται έξω από το Σικάγο, και έναν δεύτερο στο τέλος της διαδρομής μέχρι τη Μινεσότα. Η μελέτη της ίδιας δέσμης με δύο ανιχνευτές αναμένεται να προσφέρει στοιχεία για τη μυστηριώδη αλλαγή «γεύσεων». H επιχείρηση της Παρασκευής αφορά την τοποθέτηση του πρώτου από τα 28 τμήματα του δεύτερου ανιχνευτή. Πιθανότατα θα χρειαστούν μέρες μέχρι να φτάσει στην τελική του θέση το εξάρτημα των 190 τόνων, και ο ανιχνευτής δεν θα τεθεί σε λειτουργία πριν από το 2013. Καθένας από τους δύο ανιχνευτές αποτελείται χιλιάδες πλαστικές σφαίρες γεμάτες με ένα υγρό σπινθηρισμού. Στις σπάνιες περιπτώσεις που τα νετρίνα καταδέχονται να αλληλεπιδράσουν με το υγρό, το αποτέλεσμα είναι η παραγωγή φορτισμένων σωματιδίων που γίνονται ορατά ως λάμψεις. Οι λάμψεις αυτές καταγράφονται από οπτικές ίνες που διαβιβάζουν τελικά το σήμα στα ηλεκτρονικά συστήματα του πειράματος. Οι ερευνητές θα πρέπει πάντως να έχουν και την τύχη με το μέρος τους για να συγκεντρώσουν τις πολυπόθητες μετρήσεις που χρειάζονται: στα έξι χρόνια που προγραμματίζεται να λειτουργήσει ο ανιχνευτής αναμένεται να έχουν καταγραφεί μόνο 100 νετρίνα.

Οδοντόβουρτσα για την επισκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο πολυμήχανος ΜακΓκάιβερ φαίνεται ότι θα έκανε καλή δουλειά ως αστροναύτης: Στη διάρκεια πολύωρων εργασιών στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, οι αστροναύτες αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν μια οδοντόβουρτσα και μια αυτοσχέδια βούρτσα για να επισκευάσουν ένα κρίσιμο σύστημα του συγκροτήματος. Η Αμερικανίδα αστροναύτης Σουνίτα Ουίλιαμς και ο Ιάπωνας συνάδελφός της Ακοχίτο Χοσίντε αναγκάστηκαν να πραγματοποιήσουν νέο διαστημικό περίπατο την Τετάρτη λόγω ενός μπουλονιού που δεν είχε ξεβιδώσει στη διάρκεια της προηγούμενης απόπειρας. Το κολλημένο μπουλόνι εμπόδισε την αντικατάσταση του λεγόμενου «κύριου διακόπτη διαύλων» (MBSU). Στο εξωτερικό του σταθμού υπάρχουν τέσσερα MBSU μέσω των οποίων η ηλεκτρική ενέργεια από τους ηλιακούς συλλέκτες διανέμεται σε όλο το συγκρότημα. Έπειτα από την αποτυχία του προηγούμενου διαστημικού περίπατου την περασμένη εβδομάδα, οι μηχανικοί στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον του Χιούστον έξυναν το κεφάλι τους προσπαθώντας να βρουν τρόπο να ξεκολλήσει το πεισματάρικο μπουλόνι. Επινόησαν τελικά δύο αυτοσχέδια εργαλεία, μια οδοντόβουρτσα με την οποία απλώθηκε λιπαντικό γύρω από το μπουλόνι, καθώς και μια βούρτσα που κατασκευάστηκε από σύρμα, με την οποία απομακρύνθηκε η σκόνη που εμπόδιζε το ξεβίδωμα. Χάρη στην εφευρετικότητα των μηχανικών στο έδαφος, το πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο δεν αντιμετωπίζει κίνδυνο μπλακάουτ. Οι χώρες της Αφρικής θα ιδρύσουν τη δική τους Διαστημική Υπηρεσία. Οι χώρες της Αφρικής θα ιδρύσουν δική τους Διαστημική Υπηρεσία, ώστε να μην εξαρτώνται από τους αναγνωρισμένους ηγέτες στην κατάκτηση του διαστημικού χώρου. Αυτό το καθήκον έθεσαν ενώπιόν τους οι υπουργοί Επικοινωνιών των χωρών της Αφρικανικής Ένωσης σε συνεδρίαση, η οποία διοργανώθηκε σήμερα στην πρωτεύουσα του Σουδάν το Χαρτούμ. «Η Αφρική πρέπει να έχει τη δική της Διαστημική Υπηρεσία», δήλωσε ο πρόεδρος του Σουδάν Ομάρ αλ-Μπασίρ, ανοίγοντας το διήμερο Φόρουμ. Εκτιμάται ότι η μελλοντική Υπηρεσία AfriSpace σχεδιάζει μια μακροπρόθεσμη διαστημική στρατηγική της Μαύρης ηπείρου και εκπονεί αποστολές για τις χώρες-μέλη.

H κίνηση του Curiosity στην επιφάνεια Άρη. To Curiosity κινείται πράγματι πάνω στην επιφάνεια του Άρη! Απόδειξη αποτελούν οι εικόνες από την κάμερα HiRISE του διαστημικού σκάφους ΜRO (Mars Reconnaissance Orbiter) που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη. Προσέξτε τα ίχνη των τροχών(φωτ.1) καθώς επίσης και την περιοχή προσγείωσης του ρόβερ Curiosity. Στην εικόνα (2) βλέπουμε το αλεξίπτωτο με τη βοήθεια του οποίου πραγματοποιήθηκε η ασφαλής προσγείωση (τα χρώματα στις εικόνες τοποθετήθηκαν εκ των υστέρων για να τονίσουν τα ίχνη του ρόβερ) Ο χάρτης με την διαδρομή του Curiosity μέχρι και την 29η αρειανή ημέρα ή ισοδύναμα μέχρι την 4η Σεπτεμβρίου 2012.Φωτ.(3) Στην φωτ. (4) τα ίχνη των τροχών του Curiosity από δική του κάμερα. Το Curiosity εν τω μεταξύ εκτελεί μετρήσεις σχετικές με την σύνθεση της Αρειανής ατμόσφαιρας χρησιμοποιώντας την πειραματική συσκευή Sam (Sample Analysis at Mars) με την οποία είναι εφοδιασμένο. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται χημική ανάλυση της ατμόσφαιρας του Άρη από την δεκαετία του 1970, όταν τα διαστημικά σκάφη Viking έκαναν για πρώτη φορά τέτοιου είδους αναλύσεις. Η ανάλυση SAM βρίσκεται σε εξέλιξη, αν και δεν αναμένονται μεγάλες εκπλήξεις στο στάδιο αυτό – το διοξείδιο του άνθρακα θα επικρατήσει (όπως είχαν διαπιστώσει οι ανιχνευτές των δυo Viking). Μεγάλο ενδιαφέρον έχει το αν θα ανιχνευθεί μεθάνιο και σε τι ποσοστό…

Αμερικανίδα έσπασε το ρεκόρ παραμονής εκτός του ΔΔΣ. Η αστροναύτισσα της NASA Sunita Williams σήμερα κατά την έξοδο στο ανοιχτό διάστημα, ξεπέρασε το ρεκόρ της συμπατριώτισσάς της Peggy Whitson στη συνολική διάρκεια εργασίας στο ανοιχτό διάστημα για τις γυναίκες. Η Williams αυτή τη στιγμή πραγματοποιεί την έκτη της έξοδο στο διάστημα, και ο χρόνος της παραμονής της στο κενό έχει ξεπεράσει τις 40 ώρες. Το ρεκόρ της αστροναύτισσας της NASA Peggy Whitson – 39 ώρες και 44 λεπτά. http://www.tovima.gr/webtv/#349504 Η «Ροζέτα» έφτασε στην τροχιά του Δία. Ο αυτόματος διαπλανητικός σταθμός “Ροζέτα” της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), που προορίζεται για τη μελέτη των κομητών, έφτασε στην τροχιά του Δία, αναφέρεται στο λογαριασμό της αποστολής στο Twitter. Ο ίδιος ο γίγαντας του φυσικού αερίου βρίσκεται τώρα στην αντίθετη πλευρά του Ήλιου, για αυτό και η συσκευή «δεν θα δει» τον πλανήτη. Ο κύριος στόχος του είναι ο κομήτης 67P/Churyumova-Gerasimenko. Ο σταθμός θα πλησιάσει τον κομήτη το 2014. Επί του «Rosetta» είναι τοποθετημένος ένας αισθητήρας Philae Lander, ο οποίος πρέπει να αποβιβαστεί στον κομήτη.Ο σταθμός «Rosetta» εκτοξεύθηκε το 2004. Η συντριβή του «Μορφέα» στις δοκιμές. Μετά την τεράστια επιτυχία της προσγείωσης του Curiosity στον Άρη, μια "διαστημική αποτυχία" της NASA. Το δοκιμαστικό σκάφος Morpheus προοριζόταν για προσεδαφίσεις στη Σελήνη ή άλλους πλανήτες. Δεν υπάρχουν κάποια θύματα ή ζημιές εκτός από το κατεστραμμένο διαστημικό σκάφος και τα 4,5 εκατομμύρια ευρώ που κόστισε η κατασκευή του. Προηγούμενο τεστ:

To πρώτο έγχρωμο πανόραμα 360 μοιρών του Curiosity Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα το παρακάτω βίντεο, όπου βλέπουμε την πανοραμική θέα 360o που "είδε" το ρομποτικό όχημα Curiosity μετά την "προσαρείωσή" του στον κρατήρα Gale. Πάντως σε λίγες μέρες ή και συντομότερα αναμένεται πλήθος εικόνων πολύ καλύτερης ανάλυσης ...

Θα μεταναστεύσει ο άνθρωπος στον Άρη; Η επιτυχής προσγείωση του αμερικανικού ρομπότ Curiosity στον Άρη μετά από ένα ταξίδι οχτώ μηνών, επαναπροσδιορίζει πλέον το πολυσυζητημένο ζήτημα μιας επανδρωμένης αποστολής στον κόκκινο πλανήτη. Τους πανηγυρισμούς για την έκβαση της αποστολής διαδέχτηκαν οι εικασίες σχετικά με το μέλλον της επιχείρησης. Υπάρχει ζωή στον Άρη; Πότε θα μπορέσουμε να χτίσουμε τα πρώτα σπίτια και να μεταναστεύσουμε στο γειτονικό μας πλανήτη; Πρόκειται για ερωτήματα που πάνω από έναν αιώνα απασχολούν τους επιστήμονες και συναρπάζουν τους λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας. Ο «ερυθρός πλανήτης», όπως συνηθίζουν να αναφέρονται σε αυτόν, ήταν ανέκαθεν στο επίκεντρο. Ένας λόγος γι’ αυτό είναι και το χρώμα του. Μία ενδεχόμενη ύπαρξη ζωής όμως γοητεύει όμως, όχι μόνο τους αναγνώστες και θεατές έργων επιστημονικής φαντασίας, αλλά και την επιστημονική κοινότητα. Για το Γιόχαν Ντίτριχ Βόρνερ, πρόεδρο του γερμανικού αεροδιαστημικού κέντρου με έδρα τη Βόννη, το ερώτημα για μία ενδεχόμενη μετανάστευση στον Άρη δεν μπορεί να απαντηθεί ακόμη θετικά. «Στις συνθήκες εκεί δεν είναι σε θέση να επιβιώσει κανένας ανθρώπινος οργανισμός δίχως διαστημικό σκάφανδρο, το οποίο να ανεφοδιάζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα από τη Γη», υπογραμμίζει ο Βόρνερ σε συνέντευξή του στη DW. Αυτό που προέχει είναι άλλωστε η εξερεύνηση του ίδιου του πλανήτη. Τα αποτελέσματα αυτής θα είναι σε θέση να φανούν επικερδή στη Γη και τις έρευνες που πραγματοποιούνται σχετικά με την κατανόηση του σύμπαντος. Το Curiosity δεν ήταν βέβαια η πρώτη απόπειρα προσέγγισης του Άρη. Στο παρελθόν πραγματοποιήθηκαν αρκετές αποστολές, με το ζενίθ αυτών να τοποθετείται στην ψυχροπολεμική περίοδο της δεκαετίας του 1960. Το Άρης Εξπρές, που παρακολουθεί εδώ και σχεδόν μία δεκαετία την επιφάνεια του πλανήτη μέσω μίας κάμερας υψηλής ανάλυσης μας έχει προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για την εδαφολογία και την ατμόσφαιρά του. «Αυτό που δεν γνωρίζουμε όμως είναι το κατά πόσο υπάρχει οποιασδήποτε μορφής ζωή, όπως την ορίζουμε στη Γη. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό ερώτημα το οποίο θα προσπαθήσει να απαντήσει το Curiosity», επισημαίνει ο Γ. Ν. Βόρνερ. Κάνοντας μία σύντομη αναδρομή στις επαναλαμβανόμενες προσπάθειες κατάκτησης του Άρη τα τελευταία 50 χρόνια, ο γερμανός επιστήμονας εξηγεί ότι αρχικά ο στόχος ήταν βέβαια μία πετυχημένη πτήση και μία ομαλή προσεδάφιση, πράγμα όχι ιδιαίτερα εύκολο. Στη συνέχεια ήρθε η εξερεύνηση του ίδιου του πλανήτη. «Στοιχεία που αναμένεται να αποκομίσουν οι επιστήμονες στο άμεσο μέλλον από το Curiosity αφορούν για παράδειγμα στην ένταση της ακτινοβολίας. Αυτό βέβαια θα μπορέσει στη συνέχεια να απαντήσει σε ερωτήματα σχετικά με την ύπαρξη ζωής στον πλανήτη», σημειώνει. «Η περιέργεια είναι αναπόσπαστο στοιχείο της γήινης ταυτότητάς μας», σημειώνει τέλος ο Βόρνερ «πράγμα που σίγουρα θα οδηγήσει κάποια στιγμή σε μία επανδρωμένη αποστολή προς τον Άρη. Αλλά γι’ αυτό μπορούμε να κάνουμε ακόμη μόνο υποθέσεις. Κάποιες από αυτές την τοποθετούν ανάμεσα στο 2030 και 2040. Το μόνο σίγουρο είναι όμως ότι προς το παρόν δεν υπάρχει διαθέσιμη η τεχνολογία για μία ανάλογη, επανδρωμένη επιχείρηση». Σχόλιο:Επανειλημένα εχω γράψει και θεωρώ σίγουρο οτι αργα ή γρηγορα θα παμε εκει και οχι μόνο για ερευνα αλλα για μόνιμη εγκατασταση και γεωπλασία.Εξάλλου ο ανθρωπος ορέγεται του ειδέναι(Αριστοτέλης)

Το Dawn αναχωρεί από τον αστεροειδή Εστία, βάζει πλώρη για τη Δήμητρα. To σκάφος Dawn της NASA αναχώρησε την Τετάρτη από την Εστία, τον μεγαλύτερο γνωστό αστεροειδή του Ηλιακού Συστήματος, και έβαλε πλώρη για ένα ταξίδι δυόμισι ετών με προορισμό τη Δήμητρα, έναν από τους πέντε γνωστούς πλανήτες-νάνους. Η Εστία (Vesta, όπως είναι το ρωμαϊκό όνομα της ελληνικής θεότητας) και η Δήμητρα (Ceres) κινούνται στη λεγόμενη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, πιστεύεται όμως ότι σχηματίστηκαν σε διαφορετικές περιοχές του Ηλιακού Συστήματος και διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Και τα δύο σώματα αποτελούνται από υλικά που περίσσεψαν από το σχηματισμό των πλανητών πριν από 4,5 δισ. χρόνια και θεωρούνται «μάρτυρες ενός μεγάλου μέρους της ιστορίας του Ηλιακού Συστήματος» όπως αναφέρει ανακοίνωση της NASA. H Εστία έχει ακανόνιστο σχήμα και κρύβει έναν πυρήνα από σίδηρο. Το Dawn εντόπισε ενδείξεις ότι ο αστεροειδής είχε λιώσει εντελώς κάποια στιγμή στο παρελθόν ως αποτέλεσμα μιας βίαιης σύγκρουσης. Σήμερα, δύο γιγάντιοι κρατήρες ηλικίας περίπου 2 δισ. ετών σημαδεύουν το νότιο πόλο του μεγάλου αστεροειδή. Το Dawn, η πρώτη αποστολή που σχεδιάστηκε να τεθεί σε τροχιά γύρω από δύο απομακρυσμένα σώματα, εκτοξεύτηκε το 2007 και τέθηκε σε τροχιά γύρω από την Εστία τον Ιούλιο του 2011. Θα χρειαστεί τώρα σχεδόν ενάμισι χρόνο για να διανύσει την απόσταση των ενάμισι δισεκατομμυρίου χιλιομέτρων μέχρι τη Δήμητρα, η οποία αφαιρέθηκε από τη λίστα των αστεροειδών και εντάχθηκε στη σχετικά νέα κατηγορία των πλανητών-νάνων. Τα σώματα αυτά έχουν σχεδόν σφαιρικό σχήμα όπως οι πλανήτες και κινούνται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, γενικά όμως έχουν μικρό μέγεθος και δεν έχουν ενσωματώσει άλλα σώματα που κινούνται στην ίδια τροχιά. Οι πλανήτες-νάνοι που αναγνωρίζει σήμερα η Διεθνής Ένωση Αστρονομίας είναι πέντε: Δήμητρα, Πλούτωνας, Έριδα, Χαουμέα και Μακεμάκε. Με εξαίρεση τη Δήμητρα, όλοι βρίσκονται πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα. Η διπλή αποστολή του Dawn είναι εφικτή χάρη στον πρωτοποριακό κινητήρα ιόντων, ένα σύστημα που εκπέμπει έναν πίδακα ιόντων του αερίου ξένου. Η ωστική δύναμη που προσφέρει είναι πολύ μικρή, μπορεί όμως να παραμένει σε λειτουργία για πολλούς μήνες συνεχόμενα, επιτρέποντας στο σκάφος να αναπτύσσει υψηλές τελικές ταχύτητας με οικονομία καυσίμου. Στο παρακάτω βίντεο περιγράφονται οι ανακαλύψεις σχετικά με τον αστεροειδή Εστία, από το διαστημικού σκάφους Dawn. Η μουσική επένδυση παραπέμπει σε μια “πέτρα που κυλάει” στο διάστημα:

Νέος αστεροειδής θα περάσει σε απόσταση «αναπνοής» από τη Γη. Τον ονόμασαν 2012 QG42, πρόκειται να προσπεράσει τη Γη, στις 14 Σεπτεμβρίου και τον ανακάλυψαν μόλις στις 28 Αυγούστου. Πρόκειται για ένα μεγάλο αστεροειδή με το μήκος του να κυμαίνεται από 200 έως και 500 μέτρα εμφανίστηκε ξαφνικά πέρα από την τροχιά του Άρη και θα περάσει από τη Γη σε απόσταση 2,8 εκατ. χλμ. ή σε 7,4 μονάδες LD η απόσταση δηλαδή της Σελήνης από τη Γη ή 0,019 Αστρονομικών Μονάδων. Ο αστεροειδής κατηγοριοποιήθηκε στη λίστα των πιθανώς επικίνδυνων σωμάτων όπου σε αυτή βρίσκονται αστεροειδείς με μήκος μεγαλύτερο από 100 μέτρα και που μπορεί να περάσουν σε απόσταση μικρότερη των 0,05 AM.

Αστροναύτες του ΔΔΣ εργάζονται σήμερα στο ανοικτό χώρο. Η Αμερικανίδα αστροναύτης Σουνίτα Ουίλιαμς και ο Ιάπωνας συνάδελφός της Ακιχίκο Χοσίντετου από το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ) βγαίνουν σήμερα στο ανοικτό Διάστημα για να επισκευάσουν τον ηλεκτρικό εξοπλισμό πάνω στην επιφάνεια του Σταθμού. Την περασμένη Πέμπτη, οι αστροναύτες αυτοί δούλεψαν έξω από τον ΔΔΣ περισσότερο από οκτώ ώρες δηλαδή κατά δύο περισσότερο από το προβλεπόμενο διάστημα, αλλά δεν κατάφεραν να αντικαταστήσουν έναν από τους τέσσερις πίνακες διανομής ρεύματος λόγω προβλημάτων με τα στερεώματα. Μέχρι τώρα, έχουν χαλάσει 3 από τα 8 κανάλια ηλεκτροτροφοδοσίας, αλλά αυτο ασκεί πολύ μικρή επίδραση στη λειτουργία του ΔΔΣ Ψυχρό θερμοπυρηνικό καύσιμο αντί πλουτωνίου. Οι ρυθμοί κατάκτησης του μακρινού Διαστήματος από διαπλανητικά διαστημόπλοια-διαστημικούς σταθμούς θα μειωθούν, προβλέπουν οι δυτικοί ειδικοί. Τα παγκόσμια αποθέματα πλουτωνίου-238, που έχουν συσσωρευθεί από την παραγωγή πυρηνικών όπλων, εξαντλούνται. Και ειδικά με αυτό το ισότοπο λειτουργούν οι θερμικές μπαταρίες των διαστημικών σκαφών σε μεγάλη απόσταση από τον Ήλιο, όπου οι ηλιακοί συσσωρευτές είναι αναποτελεσματικές. Το πλουτώνιο-238 χρησιμοποιείται ήδη επί δεκαετίες στο Διάστημα. Κάψουλες με πλουτώνιο υπάρχουν στα διαστημικά σκάφη Pioneer και Voyager, που εκτοξεύθηκαν τη δεκαετία του 1970 προς τα άκρα του Ηλιακού συστήματος. Τα Voyager διατηρούν έως σήμερα επικοινωνία με τη Γη. Η θερμότητα της διάσπασης του ισοτόπου τροφοδοτεί το σταθμό Cassiny κοντά στον Κρόνο και το σκάφος επιφανείας του Άρη Curiosity, μάλιστα αυτό το σκάφος εργάζεται με ρωσικό πλουτώνιο, στο βαθμό, που οι ΗΠΑ διέκοψαν την παραγωγή του τη δεκαετία του 1980. Όμως και τα ρωσικά αποθέματα εξαντλούνται. Την ίδια στιγμή η Ρωσία σχεδιάζει τη δεκαετία του 2020 να εγκαταστήσει ένα σκάφος-διαστημική ομπρέλα στο δορυφόρο του Δία Γανυμήδη. Παρά την εξάντληση των αποθεμάτων του καυσίμου, προβλήματα δεν θα υπάρξουν, είναι πεπεισμένος ο επιστημονικός σύμβουλος της διαστημικής εταιρείας RKK «Energia» Βίκτωρ Σινιάφσκι: Το πλουτώνιο παράγεται στους ατομικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας, κατά τη διάρκεια της διάσπασης του ουρανίου σχηματίζονται ισότοπα πλουτωνίου. Μεταξύ των οποίων και εκείνο, που χρησιμοποιείται για τις γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων. Η απόσπασή του από το επεξεργασμένο καύσιμο είναι δύσκολη και ακριβή διαδικασία, όμως παρόμοιες τεχνολογίες υπάρχουν. Υπάρχει και άλλη οδός: να ληφθεί πλουτώνιο-238 από το νευτώνιο-237, έτσι μάλιστα είναι και ευκολότερη η απόσπασή του. Μόνο που χρειάζεται να κατασκευαστεί μια γραμμή παραγωγής και η ΝΑΣΑ εξετάζει τώρα αυτή την ιδέα. Στις ΗΠΑ η επεξεργασία καυσίμου στους ατομικούς σταθμούς πυρηνικής ενέργειας είχε απαγορευθεί στην εποχής της και αυτό το γεγονός ενίσχυσε την έλλειψη του πλουτωνίου για τα διαστημικά σκάφη. Τώρα οι Αμερικανοί πρέπει να αποφασίσουν τί είναι προτιμότερο: να επιτρέψουν την επεξεργασία καυσίμου ή να κατασκευάσουν γραμμή παραγωγής και αυτό είναι πλέον ζήτημα πολιτικό. Εν τω μεταξύ, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, η αναγκαιότητα για το ισότοπο του πλουτωνίου μελλοντικά πρέπει να μειωθεί. Τα τελευταία ένα-δύο χρόνια εμφανίστηκαν πειραματικά δεδομένα ότι πραγματικό φυσικό αποτέλεσμα δίδει το λεγόμενο «ψυχρό θερμοπυρηνικό καύσιμο» (cold fusion). Εάν αυτό σημαίνει ότι θα εμφανιστούν συμπυκνωμένες υδρογονικές πηγές ενέργειας είναι πρόωρο να ειπωθεί. Να γίνει λόγος για συμπυκνωμένο σύστημα για τα διαστημικά σκάφη-ομπρέλες, είναι πολύ περισσότερο πρόωρο. Οπότε προς το παρόν δεν υπάρχει θέμα πραγματικής αντικατάστασης του πλουτωνίου-238.!!!

Εκπληκτικό βίντεο της NASA για τους ωκεανούς του πλανήτη μας. Ένα εκπληκτικό βίντεο με τίτλο Perpetual Oceans το οποίο παρουσιάζει μια μαγευτική εικόνα των ωκεανών της γης έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=WEe1bVjORN4#!

«Εκρηκτικό» ξεκίνημα για τους πρώτους γαλαξίες στο αρχέγονο σύμπαν. Νέες παρατηρήσεις από το Τηλεσκόπιο του Νοτίου Πόλου στην Ανταρκτική, δείχνουν ότι η γέννηση των πρώτων μεγάλων γαλαξιών στο πρώιμο σύμπαν αποτέλεσε ένα εκρηκτικό συμβάν, που εξελίχθηκε πολύ ταχύτερα και τελείωσε πολύ πιο γρήγορα από ό,τι πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Όλιβερ Ζαν του Κέντρου Κοσμολογικής Φυσικής του πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ στην Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal», κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι υπερβολικά φωτεινοί γαλαξίες που φώτισαν το αρχέγονο σύμπαν, είχαν πλήρως σχηματισθεί μέχρι το τελευταίο να φθάσει στην ηλικία των 750 εκατ. ετών, δηλαδή περίπου πριν από 13 δισεκατομμύρια χρόνια. Η εποχή δημιουργίας των πρώτων γαλαξιών στο σύμπαν ονομάζεται «εποχή του επαναϊονισμού». Η πρώτη εποχή ιονισμού έλαβε χώρα αμέσως μετά τη γέννηση του σύμπαντος με τη Μεγάλη Έκρηξη (Μπιγκ Μπανγκ), όταν η πρώιμη ύλη ήταν τόσο καυτή, που όλα τα αέρια, κυρίως αποτελούμενα από υδρογόνο, ιονίστηκαν. Μόνο όταν το σύμπαν έφθασε σε ηλικία 400.000 ετών, η θερμοκρασία του έπεσε αρκετά, έτσι ώστε τα ηλεκτρόνια να μπορέσουν να «ζευγαρώσουν» με τα πρωτόνια και να σχηματίσουν τα πρώτα ηλεκτρικά ουδέτερα άτομα υδρογόνου. Σε επόμενο στάδιο, ακολούθησε η δεύτερη εποχή ιονισμού (ο επαναϊονισμός), όταν πια τα πρώτα άστρα έκαναν την «καυτή» εμφάνισή τους. Οι περισσότεροι αστρονόμοι πιστεύουν ότι αυτά τα πρώτα άστρα γεννήθηκαν μέσα σε μεγάλα νέφη αερίων, οδηγώντας έτσι στον σχηματισμό των πρώτων γαλαξιών. Η ακτινοβολία αυτών των αρχέγονων άστρων πιστεύεται ότι προκάλεσε έναν νέο ιονισμό του αέριου υδρογόνου μέσα και γύρω από τους πρώτους γαλαξίες. Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, η εποχή του επαναϊονισμού άρχισε όταν το σύμπαν ήταν τουλάχιστον 250 εκατ. ετών και διήρκεσε το πολύ 500 εκατ. χρόνια, έχοντας ολοκληρωθεί όταν το σύμπαν ήταν 750 εκατ. ετών. Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες δεν είχαν ενδείξεις πότε άρχισε η δεύτερη εποχή του ιονισμού, ενώ πίστευαν ότι είχε διαρκέσει περισσότερο, γύρω στα 750 εκατ. χρόνια. Η πιο σύντομη διάρκεια του επαναϊονισμού σημαίνει, κατά τους αστροφυσικούς, ότι οι τερατώδεις σε μέγεθος πρώτοι γαλαξίες, με πάνω από ένα δισεκατομμύριο άστρα ο καθένας, έπαιξαν ρόλο- κλειδί στην όλη διαδικασία. Το Τηλεσκόπιο του Νοτίου Πόλου έχει διάμετρο δέκα μέτρων, βρίσκεται στον σταθμό Αμούδσεν- Σκοτ της Ανταρκτικής και διευθύνεται από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Σικάγο.

Ακόμα μια «καρατόμηση» στο διαστημικό πρόγραμμα της Ρωσίας. Οι αλλεπάλληλες αποτυχίες σε εκτοξεύσεις δορυφόρων και άλλων αποστολών οδήγησαν σε ακόμα μια αποπομπή: Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έπαυσε τον διευθυντή ενός από τα κύρια διαστημικά κέντρα της χώρας, ανακοίνωσε τη Δευτέρα το Κρεμλίνο. Ο αξιωματούχος που «καρατομήθηκε» είναι ο Βλαντιμίρ Νεστέροφ, γενικός διευθυντής του Κρατικού Διαστημικού Κέντρου Έρευνας και Παραγωγής «Χρουνίτσεφ». Το κέντρο είναι η μεγαλύτερη ρωσική αεροδιαστημική εταιρεία και παράγει μεταξύ άλλων τον πύραυλο Proton. Στη διάρκεια συνεδρίασης με τον επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roskosmos, Βλαντιμίρ Ποπόφκιν, ο Πούτιν διέταξε την Παρασκευή την αναδιάρθρωση του τομέα και ζήτησε να του υποβληθούν, αν είναι απαραίτητο, τα ονόματα άλλων υπευθύνων που πρέπει να τιμωρηθούν. Είχε προηγηθεί τον Αύγουστο η προειδοποίηση του πρωθυπουργού Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος είχε δηλώσει στα μέσα Αυγούστου ότι η απώλεια 10 δορυφόρων μέσα σε ενάμισι χρόνο «αποτελεί πλήγμα για τη φήμη της Ρωσίας ως διαστημικής δύναμης». Τον Απρίλιο του 2011, ο τότε επικεφαλής της Roscosmos «καρατομήθηκε» έπειτα από μια σειρά αποτυχιών: Η αρχή των δεινών ήρθε το Δεκέμβριο του 2010, όταν τρεις δορυφόροι του Glonass, της ρωσικής απάντησης στο GPS, καταστράφηκαν στον Ειρηνικό επειδή ο πύραυλος με τον οποίο εκτοξεύτηκαν δεν είχε... αρκετά καύσιμα. Η δεύτερη παταγώδης αποτυχία ήρθε τον Φεβρουάριο του 2011, όταν ο στρατιωτικός δορυφόρος Geo-IK-2 απέτυχε να τεθεί στην κατάλληλη τροχιά και ουσιαστικά αχρηστεύτηκε. Μια ακόμα αναποδιά ήρθε το Μάρτιο του ίδιου έτους, όταν μια επανδρωμένη αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αναβλήθηκε λόγω τεχνικού προβλήματος, μόλις δύο εβδομάδες πριν από τους εορτασμούς για την ιστορική πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν. Ακολούθησε στα τέλη του 2011 η καταστροφή ενός Soyuz και η απώλεια της φιλόδοξης αποστολής Phobos-Grunt, η οποία θα επιχειρούσε να φέρει στη Γη τα πρώτα δείγματα από τον Φόβο, δορυφόρο του Άρη. Ο Νεστέροφ αποπέμπεται τώρα λόγω της αποτυχίας στην εκτόξευση ενός πυραύλου Proton-M που θα έθετε σε τροχιά φέτος τον Αύγουστο δύο τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους, τον έναν από τους οποίους για λογαριασμό της Ινδονησίας. Η επιτροπή διερεύνησης είχε εντοπίσει τότε πρόβλημα στο ανώτερο στάδιο Proton. Έδωσε εντολή να ελεγχθεί όλη η γραμμή παραγωγής και ανέστειλε όλες τις εκτοξεύσεις πυραύλων αυτού του τύπου. Ο ΔΔΣ θα περεκκλίνει για να αποφύγει κινεζικά διαστημικά σκουπίδια. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ΔΔΣ) θα κάνει σήμερα μη προγραμματισμένο ελιγμό παρέκλισης για να αποφύγει σύγκρουση με ένα κομμάτι του κινεζικού πυραύλου-φορέα. Το «διαστημικό σκουπίδι» θα πετάξει στην «κόκκινη ζώνη» επικίνδυνα κοντά στο Σταθμό την νύχτα της Τετάρτης. Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά, που τα κινεζικά διαστημικά σκουπίδια δημιουργούν απειλή για την ασφάλεια του Δεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο μεγαλύτερος μετεωρολογικός δορυφόρος της Ευρώπης MSG-3 http://www.esa.int/esaCP/SEM7PF7YJ6H_Greece_0.html

Και γιατί φίλε Κώστα να μην το <<μολύνουμε>>. Εξάλου αυτο εχει μαθει να καθαρίζετε(Σουπερνοβα,Κοκκινοι γίγαντες κ.λ.π.-κ.λ.π.)

Η θέα από τον Διαστημικό Σταθμό.

Αλήθεια γατί τοσο απαισιοδοξια φίλοι του Astrovox!!! Εχουμε 6 εκατ. χρόνια απο τον διαχωρισμό μας απο τα αλλα θηλαστικά(Γορίλες,Ουρακοτάγκους κ.λ.π) και 2,5 εκατ.χρόνια απο την εμφάνιση του γένους Homo και ομως τα καταφέραμε μεχρι σήμερα.Σίγουρα εξελικτικά ισως να μην πολυμοιάζουμε,ισως να εχουμε τεραστιο κεφάλι οπως λένε οι εξελικτικοι βιολόγοι αλλα κανένας δεν αποκλείοι την επιβιώση μας. Οσο για τον πλανήτη μας σίγουρα θα εχουμε παει αλλού εξάλλου εδώ συνέχεια γραφουμε για βάσεις στην Σελήνη για γεωπλασία στον Αρη για προετοιμασία για ταξίδι εκτός Ηλιακου συστήματος κ.λ.π. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=15559&postdays=0&postorder=asc&start=30 http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=14246&start=60 http://www.icarusinterstellar.org/ Γιατι λοιπόν να μην συνεχίσουμε να τα καταφέρνουμε!!!!

Σχέδια για τον Apophis. Η Ρωσία θα αποστείλει το 2020 στον αστεροειδή Apophis ένα «ελκυστήρα βαρύτητας» για να δοκιμάσει μεθόδους εκτροπής της τροχιάς διαστημικών σωμάτων, που απειλούν τη Γη. Τα σχέδια αυτά συμπεριλαμβάνονται στην παρουσίαση του θυγατρικού της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας (Roskosmos) Κεντρικού Επιστημονικού-Ερευνητικού Ινστιτούτου Μηχανοκατασκευών (ΚΕΕΙΜ) στο Διεθνές Αεροδιαστημικό Συνέδριο, το οποίο ολοκληρωσε τις εργασίες του στη Μόσχα την Παρασκευή. Η παρουσίαση οργανώθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Στρατηγική ανάπτυξης διαστημικής δραστηριότητας ως το 2030», το οποίο κατατέθηκε από την Roskosmos στην κυβέρνηση αυτή την άνοιξη. Μετά την ανακάλυψη του Apophis πριν από 8 χρόνια οι υπολογισμοί έδειξαν ότι μπορεί να συγκρουστεί με τη Γη το 2029 με πιθανότητα 1:37. Αργότερα κατέστη σαφές ότι σίγουρα δεν θα υπάρξει καταστροφή. Αλλά εάν ο αστεροειδής βρεθεί σε μια στενή «λακούβα» βαρύτητας, πλάτους μόλις εκατό μέτρων, τότε θα συγκρουστεί με τη Γη κατά την επόμενη προσέγγισή του το 2036. Η πιθανότητα σύμπτωσης είναι 4 στο εκατομμύριο. Όταν παρ’ όλ’ αυτά ο Apophis οδηγηθεί σε «λακούβα», ο «ελκυστήρας βαρύτητας» μπορεί με αρκετή ευκολία να τον μετακινήσει χαμηλώνοντας τις πιθανότητες σύγκρουσης ως το μηδέν. Η ιδέα αυτού του «ελκυστήρα» είναι γνωστή, λέει το αντεπιστέλλον μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Γιούρι Καράς: Πρόκειται για ένα σώμα, το οποίο θα περιστρέφεται γύρω από τον αστεροειδή και θα επηρεάσει την κίνησή του. Εάν ο αστεροειδής εντοπιστεί πολύ πριν πλησιάσει τη Γη σε επικίνδυνη απόσταση και αποσταλεί σε αυτόν ο «ελκυστήρας», μπορεί σταδιακά να εκτραπεί από την επικίνδυνη τροχιά. Σχολιο:Φίλε Κώστα,με το μέγεθος που εχει ο Apophis μια σύγκρουση σε πυκνοκατοικημένη περιοχη το πολυ να βοηθούσε κάπως στο θεμα του υπερπληθυσμού του πλανήτη και με την σκόνη να κατέβαζε την μέση θερμοκρασία του πλανητη για αρκετά χρόνια.Ομως οικονομικα τότε να δείς μνημόνια σε ολο τον πλανήτη!!!

Θερμοί, «σκονισμένοι» γαλαξίες ίσως λύσουν το αίνιγμα της εξέλιξης των γαλαξιών και των μαύρων τρυπών τους. Τι γεννήθηκε πρώτο, οι γαλαξίες ή οι μαύρες τρύπες; Το ερώτημα θυμίζει το γνωστό αίνιγμα με το αυγό και την κότα, η απάντησή του όμως θα μπορούσε να δώσει στους επιστήμονες σημαντικές πληροφορίες για το Σύμπαν. Η ανακάλυψη 1.000 θερμών γαλαξιών που καλύπτονται από σκόνη – ίσως τους προσφέρει κάποιες ενδείξεις. Ο «καυτός» θησαυρός του WISE Οι hot Dust Obscured Galaxies – εν συντομία hot DOGs – έμεναν μέχρι πρόσφατα κρυμμένοι από τα γήινα όργανα παρατήρησης. Αυτό γιατί αν και είναι από τους λαμπρότερους στο Σύμπαν (είναι 1 εκατ. φορές λαμπρότεροι από τον Ηλιο) καλύπτονται από πυκνά σύννεφα σκόνης, γεγονός το οποίο τους έδωσε και την ονομασία τους. Ανιχνεύθηκαν στα δεδομένα της χαρτογράφησης του Σύμπαντος με υπέρυθρες ακτίνες από το τηλεσκόπιο WISE της NASA, μαζί με μυριάδες άλλους «θησαυρούς». Η ανίχνευση σε μήκη κύματος υπερύθρων που αντιστοιχούν σε αυτά της θερμότητας επέτρεψε στο τηλεσκόπιο να «κρυφοκοιτάξει» πίσω από τα νέφη σκόνης που περιορίζουν το πεδίο των οπτικών οργάνων παρατήρησης. Με την υπέρυθρη όρασή του το WISE αποκάλυψε επίσης εκατομμύρια μαύρες τρύπες που αποτελούν πυρήνες γαλαξιών, στην πιο εκθαμβωτική πληθώρα που έχουν δει ποτέ οι επιστήμονες. Οπως διαπίστωσε μάλιστα μελέτη ερευνητών της NASA η οποία θα δημοσιευθεί σύντομα στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal», http://iopscience.iop.org/0004-637X/756/1/96 σε κάθε γαλαξία που μπορούμε να παρατηρήσουμε στο ορατό φως αντιστοιχούν δυο ή και τρεις που κρύβονται από το οπτικό μας πεδίο εξ αιτίας της σκόνης Θερμοί γαλαξίες-έκπληξη Αν και παραπάνω από εντυπωσιακή ως προς τα νούμερα, η ανακάλυψη αυτή ήταν σε έναν βαθμό αναμενόμενη εφόσον οι κρυμμένοι από τη σκόνη πυρήνες γαλαξιών ήταν ένα από τα πράγματα που ήλπιζαν να εντοπίσουν οι ειδικοί με τη βοήθεια του WISE. Αντιθέτως η ανακάλυψη των DOGs – που περιγράφεται σε δυο άλλες μελέτες εκ των οποίων η μια δημοσιεύθηκε ήδη ενώ η άλλη θα δημοσιευθεί σύντομα στο ίδιο έντυπο – ήταν εντελώς απροσδόκητη. Οι γαλαξίες αυτοί, περίπου 1.000 τον αριθμό, παρατηρούνται κυρίως σε απόσταση περίπου 10 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς. Είναι χίλιες φορές πιο φωτεινοί από τον δικό μας και λίγο περισσότεροι από δυο φορές ποι θερμοί από έναν μέσο γαλαξία. Τα νέφη σκόνης που τους καλύπτουν είναι τόσο πυκνά ώστε έγιναν ορατοί μόνο σε δυο από τις τέσσερις κάμερες του WISE, εκ των οποίων η καθεμία ανιχνεύει διαφορετικά μήκη κύματος υπερύθρων. Εκτός του ότι εκπέμπουν μεγαλύτερες ποσότητες φωτός και θερμότητας, από έναν μέσο γαλαξία, οι hot DOGs φαίνονται επίσης να έχουν μεγαλύτερη μάζα στις μαύρες τρύπες τους κατ’ αναλογία προς τα άστρα τους. «Είναι οπωσδήποτε ένα εντελώς διαφορετικό είδος από ό,τι έχουμε δει ως τώρα» δήλωσε στο BBC ο Πίτερ Αϊζενχαρτ του Εργαστηρίου Αεριώθησης της NASA, κύριος συγγραφέας της μιας μελέτης. Η μεγάλη συγκέντρωση μάζας στην κεντρική μαύρη τρύπα τους υποδηλώνει ότι οι hot DOGs βρίσκονται σε μια ακραία κατάσταση – ενδεχομένως σε ένα στάδιο του σχηματισμού τους. Οι ειδικοί θεωρούν ότι μάλλον η μαύρη τρύπα ενός γαλαξία αυτού του είδους «καταβροχθίζει» υλικά με μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτή στην οποία σχηματίζονται τα άστρα του ενώ ταυτόχρονα η ακτινοβολία της απωθεί τα αέρια και τη σκόνη. Σταδιακά, εκτιμούν, η μαύρη τρύπα θα καθαρίσει το περιβάλλον της από υλικά, σκόνη και αέρα, μεταμορφώνοντας τον hot DOG σε έναν κοινό, ορατό γαλαξία. «Ισως βλέπουμε μια σπάνια φάση εξέλιξης των γαλαξιών όπου τα αέρια και η σκόνη θερμαίνονται από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα» ανέφερε στο «New Scientist» ο Τζινγκγουέν Γου, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Τι σχέση έχουν με όλα αυτά η κότα και το αυγό της; «Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες ίσως αναπτύσσονται πριν από τον πλήρη σχηματισμό των άστρων» τόνισε ο κ. Αϊζενχαρτ. «Αν πούμε ότι τα άστρα είναι η κότα, εμείς υποστηρίζουμε ότι το αυγό γεννήθηκε πρώτο».

Το χαμένο Mars Polar Lander. Κάπου κοντά στον Νότιο Πόλο του Κόκκινου Πλανήτη το σκάφος προσεδάφισης Mars Polar Lander της NASA σκεπάζεται σιγά σιγά από στρώματα πάγου και κοκκινωπής σκόνης, αυτό όμως είναι το μόνο που γνωρίζουμε σχετικά με το πού μπορεί να βρίσκεται. Στις αρχές του 1999 το σκάφος εστάλη να μελετήσει το κλίμα του Αρη και να αναζητήσει στοιχεία για την ύπαρξη παγωμένου νερού. Οταν έφθασε εκεί, οι επιστήμονες περίμεναν τα σήματα της ασφαλούς προσεδάφισής του. Δεν άκουσαν τίποτε. Η νεκροψία κατέληξε στο ότι κάποιο σφάλμα στο λογισμικό του είχε κάνει τα σκέλη προσεδάφισής του να ανοίξουν πρόωρα. Το 2008 μια ομάδα με επικεφαλής τον Αλφρεντ Μακ Γιούαν του Πανεπιστημίου της Αριζόνας στην Τουσόν επιστράτευσε το κοινό στην αναζήτηση του σημείου πρόσκρουσής του μέσα στις υψηλής ανάλυσης εικόνες που είχε τραβήξει η κάμερα HIRISE που φέρει το Mars Reconnaissance Orbiter. Θα πρέπει να βρίσκεται κάπου εκεί μέσα, ως τώρα όμως δεν έχει εντοπιστεί κανένας υποψήφιος. Αν θέλετε να δοκιμάσετε εισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://hirise.lpl.arizona.edu/

Δέντρα από το φεγγάρι. Το 1971 οι επιστήμονες της αμερικανικής Δασολογικής Υπηρεσίας είχαν την περιέργεια να δουν αν ένα ταξίδι στο Διάστημα θα επηρέαζε την ανάπτυξη των σπόρων. Στράφηκαν στον αστροναύτη της αποστολής «Apollo 14» Στιούαρτ Ρούζα, ο οποίος είχε εργαστεί ως δασοπυροσβέστης στην υπηρεσία. Αυτός πήρε μαζί του στη Σελήνη περίπου 500 σπόρους από έλατα, συκομουριές, κόμμι και πεύκα. Επιστρέφοντας σχεδόν όλοι οι σπόροι είχαν φυτρώσει. Τα δέντρα δόθηκαν ως δώρα σε αμερικανικές Πολιτείες, καθώς και σε ξένα κράτη, όπως η Ελβετία, η Βραζιλία και η Ιαπωνία. Κανένας όμως δεν σημείωσε πού φυτεύτηκαν. Ο Ντέιβιντ Γουίλιαμς του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρ της NASA στο Μέριλαντ αποφάσισε να τα βρει. Εχει εντοπίσει περισσότερα από 80, εκ των οποίων 65 εξακολουθούν να ζουν σε 22 αμερικανικές Πολιτείες και στη Βραζιλία. Ενας από τους εναπομείναντες ξεχασμένους σεληνιακούς εξερευνητές μπορεί να μεγαλώνει σε κάποιον κήπο δίπλα σας.

Φωτογραφίες σε φυσικά χρώματα δημοσιεύτηκαν από τη NASA. Μετά τη σειρά των εκπληκτικών ασπρόμαυρων εικόνων του Κρόνου από το διαστημικό σκάφος Cassini η NASA δίνει στη δημοσιότητα μια ακόμη πιο εντυπωσιακή εκδοχή των φωτογραφιών, τη φορά αυτή σε φυσικά χρώματα. Πέραν της γοητείας τους, η μεγάλη ευκρίνειά τους αποκαλύπτει στους επιστήμονες άγνωστες ως τώρα πτυχές του πιο «γήινου» πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος και του μεγαλύτερου δορυφόρου του, του Τιτάνα. Εκτός από τις μεταβολές στους τόνους των αποχρώσεων στο νότιο και στο βόρειο ημισφαίριο του Κρόνου που απεικονίζουν την εναλλαγή των εποχών, το ενδιαφέρον των ειδικών προσελκύει ο άρτι ανακαλυφθείς στρόβιλος στον νότιο πόλο του Τιτάνα, ο οποίος απεικονίζεται με τα πραγματικά του χρώματα. Ο Τιτάνας, ο οποίος είναι μεγαλύτερος σε μέγεθος από τον Ερμή, είναι ο μοναδικός δορυφόρος στο ηλιακό μας σύστημα που έχει ατμόσφαιρα – χρώματος πορτοκαλί – όπως επίσης και ο μόνος ο οποίος έχει ανακαλυφθεί ότι διαθέτει στην επιφάνειά του σταθερά σώματα υγρού στοιχείου – και συγκεκριμένα μια λίμνη από μεθάνιο – όπως η Γη. Στην πρώτη φωτογραφία ο Τιτάνας περνάει από τον Κρόνο και στην δεύτερη ο Τιτάνας «παγιδευμένος» στο δαχτυλίδι του Κρόνου.

Δίδυμοι δορυφόροι στις ζώνες ακτινοβολίας Βαν Άλλεν. Θωρακισμένοι με παχιές πλάκες αλουμινίου, δυο πανομοιότυποι δορυφόροι της NASA εισήλθαν την Πέμπτη σε μια περιοχή που τα άλλα διαστημικά σκάφη προσπαθούν πάντα να αποφύγουν. Η αποστολή θα μελετήσει τις ζώνες ακτινοβολίας Βαν Άλλεν, δύο περιοχές που σφύζουν από σωματίδια παγιδευμένα στο γήινο μαγνητικό πεδίο. Οι δίδυμες Συσκευές Εξερεύνησης Καταιγίδων Ζώνης Ακτινοβολίας (RBSP), όπως είναι το προσωρινό τους όνομα, εκτοξεύτηκαν το πρωί της Πέμπτης ώρα Ελλάδας από τη Φλόριντα, έπειτα από μια εβδομάδα αναβολών για τεχνικούς λόγους. «Βρίσκονται τώρα στις ζώνες Βαν Άλλεν, εκεί όπου ανήκουν» δήλωσε λίγο αργότερα η Νίκολα Φοξ, αναπληρωτής επιστημονική υπεύθυνος της αποστολής στο Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς, το οποίο διαχειρίζεται την αποστολή από το Μέριλαντ. Οι ερευνητές της διετούς αποστολής ελπίζουν ότι τα δύο πανομοιότυπα σκάφη, σε μέγεθος και βάρος μικρού αυτοκινήτου, θα ρίξουν νέο φως στο μηχανισμό με τον οποίο ο Ήλιος επηρεάζει τις ζώνες Βαν Άλλεν, οι οποίες πήραν το όνομα του Αμερικανού αστροφυσικού που τις ανακάλυψε το 1958. Οι δύο ζώνες ακτινοβολίας έχουν σχήμα ντόνατ και εκτείνονται χιλιάδες χιλιόμετρα στο Διάστημα. Η εσωτερική ξεκινά σε απόσταση περίπου 1.000 χιλιομέτρων από το έδαφος και η εξωτερική τελειώνει σε απόσταση περίπου 60.000 χιλιομέτρων. Οι ζώνες αυτές είναι επικίνδυνες για τους δορυφόρους και τις επανδρωμένες αποστολές, καθώς κατακλύζονται από σωματίδια που προέρχονται από τον Ήλιο ή το διαστικό χώρο και παγιδεύονται λόγω του ηλεκτρικού φορτίου τους στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη. Υπό κανονικές συνθήκες οι ζώνες παραμένουν πολύ πάνω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και τους δορυφόρους που κινούνται σε χαμηλή τροχιά. Το πρόβλημα είναι ότι οι ζώνες παραμορφώνονται και διαστέλλονται στη διάρκεια ηλιακών καταιγίδων, οπότε μπορούν να προκαλέσουν βλάβες σε δορυφόρους και προβλήματα στις ραδιοεπικοινωνίες και τα δίκτυα ηλεκτροδότησης. Η διπλή αποστολή RBSP θα μελετήσει το πώς οι ζώνες ακτινοβολίας παραμορφώνονται υπό την επίδραση του Ήλιου. «Η Γη αντιδρά σε ό,τι της στέλνει ο Ήλιος. Όπως συνηθίζουμε να λέμε, "Αν ο Ήλιος φτερνιστεί, η Γη παθαίνει κρυολόγημα"» σχολίασε η Δρ Νίκολα Φοξ στο Τζον Χόπκινς. Οι δύο δορυφόροι θα αναλάβουν την καταμέτρηση και την χαρτογράφηση των ενεργειακών σωματιδίων στις ζώνες Βαν Άλλεν, καθώς πηγαινοέρχονται μέσα τους κινούμενα σε μεταβαλλόμενο ύψος, από 480 χλμ έως 32.000 χιλιόμετρα. Το γεγονός ότι η αποστολή περιλαμβάνει δύο σκάφη θα επιτρέψει στους ερευνητές να μελετήσουν πώς οι ενεργειακές διαταραχές στις ζώνες επηρεάζει μόνο το ένα από τα δύο -με άλλα λόγια, θα επιτρέψει την χαρτογράφηση των ζωνών στο χώρο αλλά και το χρόνο. Τα αποτελέσματα που θα συγκεντρωθούν στα δύο χρόνια της αποστολής θα βελτιώσουν τελικά τις μεθόδους πρόγνωσης του λεγόμενου διαστημικού καιρού, μια ανάγκη που γίνεται όλο και πιο επιτακτική καθώς οι δορυφόροι πολλαπλασιάζονται και διαχειρίζονται κρίσιμες υπηρεσίες. Ο ίδιος ο Τζέιμς Βαν Άλλεν δεν είχε την τύχη να δει την εκτόξευση -πέθανε σε ηλικία 91 ετών το 2006, τη χρονιά που εγκρίθηκε η αποστολή. Η κόρη του, Σάρα Βαν Άλλεν, ήταν παρούσα κατά την εκτόξευση στο κέντρο ελέγχου της αποστολής, το οποίο βρίσκεται στο Λόρελ του Μέριλαντ. Προς το παρόν, οι δύο δορυφόροι ονομάζονται απλώς A και Β. Έπειτα από μια δοκιμαστική περίοδο δύο μηνών, η NASA θα τους δώσει κανονικά ονόματα. Η Δρ Φοξ, πάντως, τους αποκαλεί ήδη «Βαν» και «Άλλεν». Οι αστροναύτες επέστρεψαν στο ΔΔΑ μετά από μια αρκετά μακριά «βόλτα στο διάστημα. Οι αστροναύτες Σανίτα Ουίλιαμς (Sanita Williams) και Ακιχίκο Χοσίντε (Akihiko Hoshide) επέστρεψαν στο ΔΔΣ μετά από τον εξαιρετικά μακρόχρονο περίπατο στο ανοιχτό Διάστημα, αλλά δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν ως το τέλος την κύρια αποστολή του «περιπάτου» τους –\ να αντικαταστήσουν την χαλασμένη εγκατάσταση μεταγωγής του συστήματος ενεργοτροφοδότησης και αφήσαν αυτή τη δουλειά για την επόμενη φορά. Η Ουίλιαμς και ο Ιάπωνας συνάδελφός της βρίσκονταν στο ανοιχτό Διάστημα 8 ώρες και 17 λεπτά. Ήταν ο τρίτος ως προς τη διάρκειά του διαστυημικός περίπατος στην ιστορία. Το απόλυτο ρεκόρ με 8 ώρες και 56 λεπτά είχε επιτευχθεί τον Αύγουστο του 2001από τους αστροναύτες της NASA Σιούζεν Χελμς (Susan Holmes) και Τζέιμς Βοςς (James Voss) H Βενεζουέλα θα εκτοξευσει το δευτερο δορυφόρο της από το έδαφος της Κίνας. Ο δεύτερος δορυφόρος της Βενεζουέλας Miranda θα εκτοξευτεί στα τέλη Σεπτεμβρίου από το έδαφος της Κίνας. Με τη βοήθεια της συσκευής αυτής οι ειδικοί της Βενεζουέλας θα διεξάγουν ημερονύχτια παρακολουθηση του εθνικού τους εδάφους και ο χάρτης της χώρας θα ανανεώνεται κάθε 40 ημέρες. Αυτό ανακοινώθηκε από τον Χόρχε Αρίας (Jorge Arias), Υπουργό Επιστήμης και Τεχνολογίας αυτής της χώρας της Νότιας Αμερικής Η σύμβαση για την εκτόξευση του δορυφόρου, αξίας 140.000.000δολαρίων υπογράφτηκε τον Μάιο του 2011 με μία κινεζική βιομηχανική εταιρεία.

Ο Στίβεν Χόκινγκ στο επίκεντρο της τελετής έναρξης των Παραολυμπιακών. Ο Βρετανός αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ, ο μεγαλύτερος εν ζωή Βρετανός επιστήμονας που καθηλωμένος σε αναπηρική καρέκλα έχει αφιερώσει τη ζωή του στην αποκωδικοποίηση των μυστικών του Σύμπαντος και στην διάψευση των προγνωστικών των γιατρών για την ασθένειά του, έκανε χθες μία από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις του ανοίγοντας με ένα «μπιγκ μπανγκ» την τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Ο Στίβεν Χόκινγκ, «ο διασημότερος ανάπηρος άνθρωπος σε ολόκληρο τον πλανήτη», σύμφωνα με τους διοργανωτές, είχε τον ρόλο του αφηγητή στην κεντρική ιστορία της τελετής που ήταν εμπνευσμένη από την «Καταιγίδα» του Σέξπιρ και καθοδήγησε τους θεατές σε ένα ταξίδι που άρχισε από το «μπιγκ μπανγκ» και τη δημιουργία του Σύμπαντος και έφθασε μέχρι τον Διαφωτισμό και τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις καλώντας τους ανθρώπους να μην παίρνουν τίποτε ως δεδομένο. «Ζούμε σε ένα Σύμπαν που κυβερνάται από λογικούς κανόνες τους οποίους έχουμε τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε και να κατανοήσουμε... Κοιτάξτε τα αστέρια και όχι τα πόδια σας. Προσπαθείστε να κατανοήσετε ό,τι βλέπετε και αναρωτηθείτε τι είναι αυτό που κάνει το Σύμπαν να υπάρχει, γίνετε περίεργοι... Από την αυγή του πολιτισμού, οι άνθρωποι λαχταρούσαν να κατανοήσουν την υποκείμενη τάξη του Κόσμου...Γιατί έχει την μορφή που έχει, γιατί υπάρχει», είπε ενώπιον 80.000 θεατών από τη «διαστημική» αναπηρική καρέκλα του ο Στίβεν Χόκινγκ μιλώντας μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή και καλώντας το κοινό σε μία βραδιά εξερεύνησης. Σχόλιο:Νομίζω οτι θα ηταν ανεπανάληπτο το θέαμα.Μακαρι να το δούμε και στην Ελληνική τηλεόραση!!!

Καυσαέρια πυραύλων προκαλούν το σχηματισμό νεφών στους πόλους. Τα καυσαέρια από την τελευταία εκτόξευση διαστημικού λεωφορείου, τον Ιούλιο του 2011, προκάλεσε το σχηματισμό ασυνήθιστων σύννεφων στην Αρκτική τρεις μέρες αργότερα, δείχνει μελέτη της NASA και του αμερικανικού Εργαστηρίου Ναυτικής Έρευνας. Παρουσιάζοντας τα ευρήματά τους στο Journal of Geophysical Research, οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι εκτοξεύσεις πυραύλων ενδέχεται να έχουν επηρεάσει το σχηματισμό νεφών στη μεσόσφαιρα, σε ύψος 50 έως 100 χιλιομέτρων, μια μεταβολή που θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη οι ατμοσφαιρικές μελέτες στο μέλλον. Σε κάθε εκτόξευση, οι κινητήρες του διαστημικού λεωφορείου απελευθέρωναν περίπου 350 τόνους υδρατμών στη θερμόσφαιρα, το ανώτατο στρώμα της ατμόσφαιρας, το οποίο ξεκινά σε ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων. Η ανάλυση δεδομένων από δορυφόρους της NASA και της ESA (της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας) έδειξε ότι οι υδρατμοί των καυσαερίων από την εκτόξευση του Atlantis πέρυσι το καλοκαίρι μεταφέρθηκαν στην Αρκτική με ρεύματα αέρα εξαιρετικά υψηλής ταχύτητας. Πάνω από τη Σκανδιναβία, οι υδρατμοί συμπυκνώθηκαν στο ύψος της μεσόσφαιρας και σχημάτισαν εξαιρετικά πυκνά «πολικά μεσοσφαιρικά νέφη», γνωστά και ως φωτεινά νυχτερινά σύννεφα. Τα σύννεφα αυτά ανακαλύφθηκαν από τους μετεωρολόγους μόλις το 1885, καθώς είναι εξαιρετικά αμυδρά και διακρίνονται από το έδαφος μόνο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες: είναι ορατά μόνο μετά το ηλιοβασίλεμα, όταν φωτίζονται από τον Ήλιο που μόλις έχει πέσει κάτω από ορίζοντα, την ώρα που τα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας βυθίζονται στο σκοτάδι. «Η κατανόηση της ταχείας μεταφοράς των καυσαερίων σε ύψος γύρω στα 105 χιλιόμετρα προσφέρει νέα στοιχεία για την επίδραση των ανέμων στο κατώτερο όριο του Διαστήματος» αναφέρουν οι ερευνητές σε δελτίο Τύπου. Το φαινόμενο, επισημαίνουν, έχει σημασία όχι μόνο για τις κλιματικές μελέτες αλλά και για τις επικοινωνίες που βασίζονται σε ηλεκτρομαγνητικά κύματα που ανακλώνται στην ιονόσφαιρα, ένα στρώμα της ατμόσφαιρας που μοιράζεται ανάμεσα στη μεσόσφαιρα και τη θερμόσφαιρα. Σπάνια «φωτεινά νυχτερινά νέφη» σε φωτογραφία από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231202110 Το διαστημόπλοιο Orion θα πετάξει στο Διάστημα το 2014. Οι ΗΠΑ δεν έχουν διακόψει τη σχεδίαση του διαστημοπλοίου Orion και προτίθενται να πραγματοποιήσουν την πρώτη του πτήση μετά από δύο χρόνια, ανακοίνωσε σε διεθνές αεροδιαστημικό συνέδριο στη Μόσχα ο εκπρόσωπος της ΝΑΣΑ Μάικλ Σέρμπερ. Πολλές δοκιμές του προγράμματος αυτού ήδη έχουν ολοκληρωθεί, άλλες συνεχίζονται, όπως είπε. Κατά τα λεγόμενά του οι ΗΠΑ σχεδιάζουν μια πρώτη δοκιμαστική πτήση του Orion το 2014, μια μη επανδρωμένη πτήση το 2017 και μια επανδρωμένη το 2021. Ρώσοι κοσμοναύτες προετοιμάζουν τον διαστημικό σταθμό για νέα μονάδα. http://www.tovima.gr/webtv/science/#346287

Nέες πληροφορίες για τον Αρη. Πλούτο πληροφοριών για τις γεωλογικές αλλαγές και τη σύσταση των πετρωμάτων στον κρατήρα Γκέιλ του Κόκκινου Πλανήτη έχει στα χέρια της η NASA, αφού έλαβε από το ρομποτικό όχημα Curiosity τις πρώτες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης μιας ιστορικής διαστημικής αποστολής. Η NASA έδωσε χθες στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες, μαζί με τη διαβεβαίωση ότι αποτελούν ανεκτίμητο υλικό στη μακρά έρευνα για χημικά συστατικά, που θα αποκαλύψουν ενδεχομένως ίχνη ζωής στον Αρη. Οι εκπληκτικές έγχρωμες εικόνες δείχνουν τις διαστρωματώσεις των πετρωμάτων στo όρος Σαρπ, που υψώνεται εντός του κρατήρα Γκέιλ, μιας αχανούς κοιλάδας, όπου το διαστημικό όχημα Curiosity προσεδαφίστηκε στις 6 Αυγούστου. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι θα περάσει ένας χρόνος προτού το πυρηνοκίνητο σκάφος, φθάσει στους πρόποδες του βουνού, σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων από το σημείο προσεδάφισης. Προηγούμενες αποστολές έχουν φέρει στο φως ισχυρές αποδείξεις για την ύπαρξη μεγάλων ποσοτήτων νερού στον Αρη στο παρελθόν, ενώ το Curiosity αναζητεί τώρα οργανικά υλικά και άλλα χημικά συστατικά, που θεωρούνται απαραίτητα για την εξέλιξη μικροβιακής ζωής. Η αποστολή του Curiosity, κόστους 2,5 δισ. δολαρίων, είναι η πρώτη που πραγματοποιείται με τη χρήση γεωχημικού εργαστηρίου πάνω στην επιφάνεια του γειτονικού μας πλανήτη. Ωστόσο, οι τελευταίες φωτογραφίες οι οποίες ελήφθησαν από απόσταση, μακριά από τον κυρίως στόχο της αποστολής, ήδη έχουν προσφέρει πολύτιμα στοιχεία για τη δομή των πετρωμάτων. Τα επίπεδα κάτω από τα οποία οι επιστήμονες ελπίζουν να ανακαλύψουν είδη ορυκτών, ενδεικτικών της παρουσίας νερού, εμφανίζουν απότομες κλίσεις, στοιχείο που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπήρξαν δραματικές αλλαγές στον κρατήρα Γκέιλ, που βρίσκεται στο νότιο ημισφαίριο, κοντά στον ισημερινό του πλανήτη. Το όρος Σαρπ, που πήρε το όνομά του από το πυργοειδές σχήμα του στο κέντρο του κρατήρα, είναι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, ό,τι απέμεινε από τα πετρώματα που άλλοτε κυριαρχούσαν στη μεγάλη κοιλάδα, διαμέτρου 154 χιλιομέτρων. «Είναι ένα θεαματικό στοιχείο, που μας αποκαλύπτεται πολύ γρήγορα», δήλωσε ο επιστήμονας Τζον Γκρότζινγκερ, από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας. «Εχουμε την αίσθηση ότι μια μεγάλη αλλαγή λαμβάνει χώρα στο όρος Σαρπ. Τα υψηλότερα στρώματα είναι απόκρημνα σε σχέση με τα πετρώματα των θεμελίων, με την εικόνα να δείχνει αντίθετη από εκείνη του Γκραντ Κάνιον της Γης. Οι διαστρωματώσεις έχουν πάρει κλίση στο Γκραντ Κάνιον λόγω των τεκτονικών πλακών, έτσι είναι τυπικό να βλέπουμε τα παλαιότερα στρώματα πιο αλλοιωμένα και πιο διαβρωμένα από τα άλλα, σε υψηλότερα επίπεδα πάνω τους», εξήγησε ο κ. Γκρότζινγκερ. «Στην περίπτωση του Αρη, έχουμε επίπεδες γραμμές καλυμμένες με κεκλιμένα στρώματα. Η επιστημονική ομάδα, βεβαίως, ψάχνει να βρει τι σημαίνει αυτό»... «Είναι ένα στοιχείο, όμως, που μας αποκαλύφθηκε ξαφνικά ως κάτι πολύ διαφορετικό απ’ ό,τι περιμέναμε».