Heal

Εκεί ακριβώς είναι ο προβληματισμός μου. Ποιος είναι ο λόγος να γίνουν τρία επανδρωμένα προγράμματα για τη Σελήνη ενώ θα ήταν δυνατόν με ένα μόνο πρόγραμμα. Η θεωρία ο καθένας για το συμφέρον του δε λειτουργεί πάντα προς όφελος του συνόλου, μιας και πλέον είναι αποδεκτό ότι ο συνδυασμός ο καθένας για το συμφέρον του αλλά και για το καλό της ομάδας το μέγιστο συνολικό όφελος. Παναγιώτη θα προσπαθήσω να τα γράψω στο φόρουμ σύντομα τις επόμενες μέρες.

Αγαπητοί φίλοι, Την περασμένη Παρασκευή είχα την εξαιρετική τύχη να παρακολουθήσω την ομιλία που έδωσε ο Mike Griffin, διευθυντής της ΝΑΣΑ στο Λονδίνο στα πλαίσια των συναντήσεων της RAS. Επειδή πιστεύω ότι είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον για τα μελλοντικά βήματα και την πολιτική που θα ακολουθήσει η ΝΑΣΑ στα επόμενα χρόνια θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τα βασικά σημεία των θέσεων του. -Η βασική του θέση είναι ότι ο κύριος σκοπός της διαστημικής εξερεύνησης είναι η διεύρυνση του πεδίου δράσης του ανθρώπου και ανακάλυψη νέων πόρων και διεξόδων. Για αυτό το λόγο η διαστημική εξερεύνηση για επιστημονική έρευνα είναι δευτερεύουσα. -Τα λάθη στις διαστημικές αποστολές είναι αναπόφευκτα όσο υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας, αλλά πάντα θα υπάρχουν νέα που καραδοκούν. -Οι επανδρωμένες πτήσεις στο διάστημα είναι ξανά πρωταρχικός σκοπός. Η ΝΑΣΑ θέλει ο άνθρωπος να φτάσει όσο πιο μακριά γίνεται. Οι επανδρωμένες αποστολές είναι πάντα μια πηγή θαυμασμού και αναγνώρισης από το ευρύτερο κοινό της διαστημικής. -Οι αστροναύτες εν γνώσει τους κάνουν ένα πολύ επικίνδυνο επάγγελμα. Η ασφάλειά τους είναι πρωταρχικός στόχος, αλλά δε μπορεί ποτέ να είναι εγγυημένη. -Η ΝΑΣΑ θέλει να ηγηθεί και πάλι επανδρωμένων αποστολών και κάλεσε το Ηνωμένο Βασίλειο να έρθει για συνεργασία. Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν αρκετά θερμή, με ερωτήσεις από τα μέλη της RAS και αρκετή κριτική. Η πιο ενδιαφέρουσα ερώτηση ήταν αυτή του Martin Rees, ο οποίος του ζήτησε να σχολιάσει το γεγονός ότι μέρος της χρηματοδότησης της διαστημικής έρευνας προέρχεται από ιδιωτικές πηγές. Ο Mike Griffin αφού δήλωσε ότι είναι τιμή του να συζητά με τον Martin Rees, απάντησε ότι αν και οι διαστημικές πτήσεις ξεκίνησαν πενήντα περίπου χρόνια μετά την αεροπορία, η αεροπορία έχει αναπτυχθεί πολύ περισσότερο, λόγω ακριβώς της περισσότερο λόγω ακριβώς του ανταγωνισμού και του ιδιωτικού παράγοντα. Στη συνέχεια ακολούθησαν ομιλίες από τον Mario Livio, επιστημονικό διευθυντή του Space Telescope Science Institute που αναφέρθηκε στα σημαντικότερα επιτεύγματα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble και τον Martin Rees, για τις μεγάλες προκλήσεις της Αστρονομίας τα επόμενα 25 χρόνια. Ελπίζω σύντομα να βρω λίγο καιρό για να μεταφέρω μια περίληψη και από αυτές τις ομιλίες. Ο Mike Griffin έχει γενικά επαναφέρει τον προσανατολισμό της ΝΑΣΑ προς τις επανδρωμένες αποστολές. Ανάμεσα στις πρώτες του αποφάσεις ήταν η παράταση λειτουργίας του Hubble. Εντούτοις έχει δεχτεί κριτική για τις θέσεις που έχει σχετικά με την κλιματική αλλαγή αν και ο ίδιος έχει δηλώσει ότι οι θέσεις του έχουν παρερμηνευθεί. Γενικά ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση. Δυστυχώς δεν κράτησα σημειώσεις από τις ομιλίες για αυτό μεταφέρω από μνήμης το περιεχόμενό τους, οπότε ίσως κάτι να παρέλειψα. Συνήθως οι ομιλίες ανεβαίνουν στο διαδίκτυο στην ιστοσελίδα της RAS, όταν γίνει αυτό θα σας ενημερώσω. Δε το κρύβω πως μερικές από τις θέσεις του με έβαλαν σε σκέψεις και ήταν φανερή η επιθετική πολιτική που επαναφέρουν οι ΗΠΑ για το διάστημα. Ο λόγος πιθανόν να είναι πλέον ο ανταγωνισμός, ο οποίος από ότι φαίνεται θα επιταχυνθεί και ίσως ζήσουμε μια δεύτερη διαστημική κούρσα.

Συγχαρητήρια και μέσω άστροβοξ για την απερχόμενη ομάδα του Ωρίωνα, και καλή επιτυχία στους επερχόμενους!

Επίσης η δεύτερη φωτογραφία φαίνεται πολύ πιο φωτισμένη διότι αν και έχω αφήσει τον ίδιο χρόνο έκθεσης, το διάχυτο υπέρυθρο φως που υπάρχει αν και αόρατο στα μάτια, φτάνει στην webcamera μας κάνει την εικόνα πιο λευκή.

Στην παρακάτω εικόνα έχω αφαιρέσει το φίλτρο υπέρυθρων και η κάμερα βλέπει πλέον και στο ορατό μέρος του φάσματος και στο υπέρυθρο. Είναι φανερό ότι το φωτισμένο κομμάτι είναι πολύ εκτενέστερο από αυτό που έβλεπα με τα μάτια μου, το οποίο και περιέχεται μεταξύ των δύο γραμμών.

Καλή ερώτηση, γενικά η ευαισθησία του ματιού δεν είναι σταθερή και πέφτει απότομα, αλλά βαθμιαία καθώς εισερχόμαστε στο υπέρυθρο. Τα φάσματα των LED παρομοίως δεν είναι γραμμικά, αλλά παρουσιάζουν μια καμπύλη περίπου γκαουσσιανή, οπότε πιθανόν να υπάρχει κάποια περιοχή αλληλοεπικάλυψης. Ξεθάβοντας τα σχετικά αρχεία είδα και κάτι αρκετά ενδιαφέρον. Στην πρώτη εικόνα είναι το φάσμα του ηλιακού φωτός μέσα από ένα πρίσμα όπως αυτό φωτογραφήθηκε από την κάμερα όταν αυτή είχε το φίλτρο υπερύθρου πάνω της, οπότε και έβλεπε μόνο στο οπτικό. Οι δύο γραμμές είναι τα όρια του φάσματος όπως αυτό το έβλεπα εγώ. Ήδη είναι φανερό ότι η κάμερα παίρνει και ένα μέρος του υπέρυθρου και το ερμηνεύει ως κόκκινο.

Έτσι πιστεύω και εγώ Στέφανε, και το έχω γράψει και παραπάνω. Πρόκειται για κάτι που προέρχεται από την κάμερα (υλικό ή λογισμικό) γιατί ο Ήλιος εκπέμπει στο υπέρυθρο.

Μερικά σχόλια μιας και επανήλθε αυτό το θέμα στο προσκήνιο μετά από πολύ καιρό. Οι φωτογραφίες που παρουσίασα δεν ήταν μέσα από το τηλεσκόπιο αλλά με ένα κομμάτι φίλμ που κάλυψε την κάμερα. Εν γένει η χρήση τηλεσκοπίου για προβολή του Ήλιου σε πέτασμα δίχως φίλτρα δεν παρουσιάζει κάποιο κίνδυνο -υπό την προυπόθεση ότι ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΜΕΣΑ αλλά θα βλέπουμε μόνο το είδωλο του. Γενικά πάντως δε πειραματίστηκα παραπάνω σε αυτό το θέμα οπότε δυστυχώς δεν έχω κάποιες επιπλέον πληροφορίες να δώσω.

Ψάχνοντας στο ίντερνετ, βρέθηκα κατά τύχη στην παρακάτω σελίδα: http://www.astro.ubc.ca/~scharein/a311/Sim.html#Doppler αξίζει τον κόπο να ρίξετε μια ματιά, έχει πάρα πολύ ενδιαφέρουσες προσομοιώσεις αστρονομικών φαινομένων.

Μπορείτε να αγοράσετε από εδώ τα ΜP3 κομμάτια http://stormp3.com/the-music-of-cosmos/alb3236/

Ας πιάσουμε όσο περισσότερα ενδεχόμενα γίνεται, συγχώρεσε με για την απλοϊκότητα ορισμένων ερωτήσεων αλλά αυτά συμβαίνουν παντού -όπως κάνει και η βοήθεια στον υπολογιστή (Είναι ο εκτυπωτής στην πρίζα; ) 1. Έχεις βάλει προσοφθάλμιο; 2. Είναι σωστά εστιασμένο; 3. Τσέκαρες στην περιοχή που βλέπεις το διάχυτο φως, μήπως η Σελήνη είναι λίγο πιο πάνω-κάτω-δεξιά-αριστερά; Η απλά την βρήκες με το σκόπευτρο; 4. Αν κοιτάξεις κάποιον επίγειο στόχο (όχι απαραίτητα νύχτα) φαίνεται καθαρά από το τηλεσκόπιο; Αν φαίνεται καλά τότε απλά κοιτούσες δίπλα στη Σελήνη και όχι εκεί ακριβώς, αλλιώς κάπου αλλού είναι το λάθος.

Η αποψινή ξαστεριά μου επέτρεψε να δω τον κομήτη, ο πυρήνας φαίνεται πολύ αμυδρά πλέον, ενώ έχει διασταλεί, όπως είναι αναμενόμενο.

Βγάζοντας έξω την ολική έκλειψη Ηλίου, θεωρώ πιο εντυπωσιακή την εικόνα που είχα δει παρατηρώντας τον μεγαλοπρεπή κομήτη Hale-Bopp το ανοιξιάτικο σούρουπο. http://www2.jpl.nasa.gov/comet/images.html (βλέποντας την παραπάνω σελίδα εντυπωσιάζομαι από τα άλματα της τεχνολογίας στον φωτογραφικό εξοπλισμό) Σε όλα τα επίπεδα, από γυμνό μάτι, μέσα από κιάλια και από το ταπεινό -αλλά πολυαγαπημένο μου- διοπτρικό με είχε εντυπωσιάσει. Μαζί μ' αυτόν θα βάλω τον Ωρίωνα και την τριάδα συμπληρώνουν οι Πλειάδες.

Φίλε bladerunner82, Αυτό που αξίζει να δοκιμάσεις μιας και είσαι τώρα στην αρχή είναι ορισμένοι εύκολοι στόχοι. Για αρχή προσπάθησε να δεις τον κομήτη (δες τη σχετική είδηση στην πρώτη σελίδα του φόρουμ), η Σελήνη και ο Άρης είναι ορατοί επίσης. Εφοδιάσου με χάρτες και είμαι σίγουρος ότι θα βρις τον δρόμο σου στον ουρανό. Κώστας

Η αποψινή παρατήρηση του κομήτη ήταν φαντασμαγορική! Εθεάθη μέσω του διοπτρικού τηλεσκοπίου 12 ιντσών Northumberland και ήταν μοναδικός, ο πυρήνας είναι ευδιάκριτος καθώς και η κόμη, η ουρά δεν είναι ορατή λόγω της προβολής της στην γραμμή παρατήρησης. Δε μπορώ να πω πως διέκρινα πρασινωπή απόχρωση, αλλά ήταν ξεκάθαρη η απόχρωση στην ώχρα, σε αντίθεση με την γκριζωπή εικόνα που δίνουν εν γένει τα νεφελώδη αντικείμενα. Η επικρατέστερη άποψη για την αύξηση του μεγέθους του κομήτη είναι ότι κάποια εσωτερική αιτία που αγνοούμε προς το παρόν προκάλεσε την έκλυση αερίου.

Πράγματι αυτός ο αριθμός, περίπου μισή μοίρα, είναι η γωνιώδης διάμετρος του Ηλιακού δίσκου. Η στερεά γωνία είναι ένα άλλο μέγεθος που για να το βρούμε πρέπει να κάνουμε έναν μικρό υπολογισμό. Αν και η γωνία είναι αδιάστατο μέγεθος, εντούτοις υπάρχει διαφορά μεταξύ στερεάς γωνίας και απλής γωνίας. ΥΓ Οφείλω να ομολογήσω ότι η Οδύσσεια του διαστήματος 2001 με είχε κουράσει πολύ... Αν και ο Άρθουρ Κλαρκ είναι γενικά υπέροχος. Μάλλον φταίει ο Κιούμπρικ

Αυτό που δεν έχω καταλάβει από την ιστοσελίδα τους είναι από πόσα μέρη αποτελείται το τηλεσκόπιο και πόσο τελικά κοστίζει συνολικά; Διότι αν η τιμή του είναι μεγαλύτερη από το να αγοράσεις το συγκεκριμένο όργανο με δόσεις δε συμφέρει, μιας και στην αγορά με δόσεις πρώτα παίρνεις το τηλεσκόπιο και μετά πληρώνεις, ενώ εδώ πληρώνεις και στο τέλος αποκτάς το ολοκληρωμένο σύστημα.

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ζήτημα. Οι μέχρι τώρα παρατηρήσεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα περισσότερα Ηλιακά συστήματα έχουν πλανήτες γίγαντες κοντά στο μητρικό άστρο. Είναι όμως αυτό αντιπροσωπευτικό του τί συμβαινει στην πραγματικότητα; Για να δώσουμε μια απάντηση πρέπει να σκεφτούμε δύο παραμέτρους: α) με τις δεδομένες παρατηρησιακές μας ικανότητες και τεχνικές που χρησιμοποιούμε, ποια ηλιακά συστήματα ευνοούνται (δηλαδή είναι πιο πιθανό να παρατηρηθούν); β) πως φαίνεται το ηλιακό μας σύστημα από μακριά, και κατά πόσο είναι εφικτό να διαπιστωθεί ότι υπάρχουν πλανήτες; Για το πρώτο ερώτημα η απάντηση είναι ότι ευνοούνται εν γένει, ηλιακά συστήματα που έχουν μεγάλους πλανήτες κοντά στο κεντρικό αστέρι, μιας και τα περισσότερα ηλιακά συστήματα ανακαλύπτονται, παρατηρώντας την κίνηση (και κατά συνέπεια την μετατόπιση κατά ντοπλερ) που προκαλείται στο μητρικό άστρο λόγω την έλξης που ασκεί ο πλανήτης. Όσο μεγαλύτερη η μάζα του πλανήτη και όσο πλησιέστερα στο άστρο βρίσκεται ο πλανήτης τόσο ισχυρότερη η έλξη του στο άστρο. Όσον αφορά την μέθοδο των διαβάσεων πάλι ευνοούνται πλανήτες με μεγάλη ακτίνα και μικρή απόσταση από το άστρο. Εκτός αυτών υπάρχει η μέθοδος παρατήρησης της μεταβολής της θέσης του αστεριού λόγω της επίδρασης του πλανήτη, για την οποία ισχύουν παρόμοια με αυτά της φασματικής (της πρώτης μεθόδου που συνίσταται στην μεταβολή της ταχύτητας). Το δεύτερο ερώτημα μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε με την ίδια λογική. Ακόμη και αν ένας εξωγήινος παρατηρητής βρισκόταν σε ευνοϊκή θέση για δει διαβάσεις του Δία εμπρός από τον Ήλιο θα έβλεπε μια διάβαση την 10ετεία, οπότε ακόμη και αν έκανε μια τέτοια παρατήρηση θα έπρεπε να περιμένει αρκετό καιρό για να την επιβεβαιώσει παρατηρώντας την επανάληψη του φαινομένου. Μια διάβαση της Γης, αν και πιθανότερη και συχνότερη, μια ανά έτος εφόσον ο εξωγήινος παρατηρητής βρίσκεται πάντα σε ευνοϊκή θέση, θα προκαλέσει μικρότερη πτώση στο φως του Ήλιου. Αναφορικά με τη μέθοδο της μεταβολής στην ταχύτητα πάλι οι πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος δε θα προκαλούσαν αρκετά μεγάλες μεταβολές για να γίνουν εύκολα παρατηρήσιμοι. Κατά συνέπεια, αναμένουμε περισσότερες παρατηρήσεις συστημάτων σαν το δικό μας, όταν βελτιωθούν οι τεχνικές μας και ίσως όταν φτάσουμε να επιτυγχάνουμε εύκολα άμεση απεικόνιση των πλανητών, όπου τότε οι πλανήτες που δεν θα είναι τόσο κοντά θα ευνοούνται, μιας και δε θα χάνονται στο φως το άστρου.

Ναι, ανήκει στην οικογένεια των κομητών που βρίσκονται μεταξύ Άρη και Δία και έχει περίοδο κάτι λιγότερο από 7 χρόνια.

Ο κομήτης αυτός είναι εξαιρετικά ενδιαφέρων, η ταχύτατη μεταβολή του μεγέθους του είναι ένα θερμό θέμα και υπό συζήτηση, ενώ δεν υπάρχει κάποια ασφαλής απάντηση προς το παρόν. Όσον αφορά το ζήτημα της απουσίας ουράς του κομήτη, εξηγείται εν μέρει από το γεγονός ότι βρίσκεται σχεδόν αντιδιαμετρικά σε σχέση με τον ήλιο ως προς τη Γη, οπότε η όποια ουρά προβάλλεται περίπου στην ευθεία οράσεως με αποτέλεσμα να είναι ορατή ως ένα ασύμμετρο νέφος. Παράλληλα εν γένει οι κομήτες δεν εμφανίζουν εκτενείς ουρές παρά μόνον αν έρθουν κοντά στον Ήλιο (όμως οι κομήτες είναι και πολύ πιο αμυδροί σε τέτοια απόσταση κατά συνέπεια το δεύτερο επιχείρημα δεν είναι τόσο ασφαλές). Είναι πάντως πολύ ενδιαφέρουσα η δομή του μέσα από ένα μικρό τηλεσκόπιο. Η κεντρική περιοχή έχει σχεδόν σταθερή φωτεινότητα, υπάρχει μια απότομη μείωση και το εξωτερικό μέρος σβήνει πιο ομαλά. Μπορείτε να δείτε την τροχιά του σε απεικόνιση τριών διαστάσεων εδώ: http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=17p&orb=1 Και εδώ είναι μια κάτοψη του Ηλιακού μας συστήματος, από την παραπάνω υπηρεσία της NASA, όπου φαίνεται η θέση του κομήτη σε σχέση με τη Γη και τους κοντινούς πλανήτες, για τις 29/10/2007.

Νομίζω πως η ανάλυση που κάνει ο Βαγγέλης είναι η πλέον ξεκάθαρη, εμείς συμμετέχουμε σε ένα σωρό κινήσεις, που είναι όλες σχετικές. Το πιο εντυπωσιακό κομμάτι για μένα είναι η κίνησή μας ως προς το σύστημα αναφοράς της κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου, ίσως το πιο κοντινό σε αυτό που ο Μαχ είχε ονομάσει σύστημα αναφοράς των απλανών αστέρων. Αν δούμε λοιπόν την παρακάτω εικόνα βλέπουμε ότι υπάρχει μια μετατόπιση προς το ερυθρό και μια προς το κυανό σε αντίθετες κατευθύνσεις στην ακτινοβολία υποβάθρου, μια διπολική μορφή. Αυτό σημαίνει ότι κινούμαστε σε σχέση με το σύστημα αναφοράς της επιφάνειας της τελευταία σκέδασης της ακτινοβολίας υποβάθρου και η κίνησή μας προκύπτει ως συνδυασμός των κινήσεων που περιγράφηκαν παραπάνω. Αν αφαιρέσουμε την μετατόπιση ντόπλερ λόγω των κινήσεων μας, τότε η ακτινοβολία υποβάθρου ξαναπαίρνει τη χαρακτηριστική της ισότροπη μορφή.

Μόλις είδα και εγώ τον κομήτη. Είναι εντυπωσιακός, με γυμνό οφθαλμό δίνει την αίσθηση ενός άστρου ενώ με κιάλια 8χ40 είναι ξεκάθαρη η νεφελώδης δομή του. Μου κάνει εντύπωση το πόσο λαμπρός είναι, δεδομένης της απόστασής του από τον Ήλιο. Έπεται και παρατήρηση με τηλεσκόπιο.