Heal

Από τη συγκεκριμένη εταιρεία είχα αγοράσει εξοπλισμό όσο ήμουν στην Αγγλία και δεν είχα κάποιο παράπονο, βέβαια η αποστολή γινόταν μέσα στη χώρα και είχα τηλεφωνική επικοινωνία μαζί τους για τα σχετικά. Πάντως το θέμα με την κακή εξυπηρέτηση σε άλλα μέλη του φόρουμ ισχύει, αν και δεν είχα ακούσει κάποιο παράπονο από αλλού.

Η ερώτηση αυτή εκ πρώτης όψεως από τα ηλιακά συστήματα που έχουν παρατηρηθεί επιδέχεται την απάντηση ότι το δικό μας Ηλιακό σύστημα διαφέρει πολύ από τα χαρακτηριστικά αυτών που έχουν παρατηρηθεί. Είναι όμως έτσι ή μήπως οι μέθοδοι που χρησιμοποιούμε έχουν περισσότερες πιθανότητες να αποκαλύψουν κάποια είδη πλανητών έναντι κάποιων; Αυτό τελικά παίζει μεγάλο ρόλο. Ένας μεγάλος πλανήτης που είναι κοντά σε ένα αστέρι προκαλεί μεγαλύτερη μείωση στη φωτεινότητα του αστεριού από ότι ένας μικρότερος όταν ευθγραμμίζεται με το αστέρι και έχει μεγαλυτερες πιθανότητες να ευθυγραμμιστεί από ότι αν βρίσκεται μακριά από το άστρο, άρα είναι πιθανότερο με τη μέθοδο των διαβάσεων να βρούμε ένα μεγάλο πλανήτη. Επιπλέον ακόμη και αν είμαστε αρκετά τυχεροί ώστε να δούμε μια έκλειψη από ένα μακρινό πλανήτη πρέπει να περιμένουμε μια τροχιακή περίοδο του πλανήτη για να την επιβεβαίωσουμε. Αντίστοιχα ισχύουν και για την μεταβολή στην κίνηση των που προκαλεί η βαρύτητα πλανητών. Επομένως είναι ευκολότερο να παρατηρήσουμε μεγάλους πλανατήτες κοντά στο μητρικό άστρο και αυτούς έχουμε αρχίσει να παρατηρούμε.

Χαίρομαι που θίγουμε ένα τόσο ενδιαφέρον θέμα. Η ιεραρχική δομή στα ουράνια σώματα είναι φανερή από πολύ μεγάλη κλίμακα, για παράδειγμα ο Ήλιος μας είναι σε τροχιά γύρω από το κέντρο του Γαλαξία, ενώ μικρότεροι γαλαξίες με τη σειρά τους περιφέρονται γύρω από το κέντρο του δικού μας. Το θέμα όμως είναι που σταματάει αυτή η ιεραρχία. Πρώτα από όλα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως η Σελήνη δεν έχει κάποιο φυσικό δορυφόρο, και αυτό είναι μια σημαντική ένδειξη για το θέμα που μας απασχολεί. Πριν από εμάς όμως αυτό το θέμα το απαντησε η ΝΑΣΑ μιας και τους απασχολούσε το εξής πρόβλημα. Αν κατασκευαστεί μια βάση στη Σελήνη πως μπορεί κανείς να βάλει σε τροχιά ένα τεχνητό δορυφόρο ώστε να εξασφαλείζεται η επικοινωνία με τη Γη ακόμη και δεν υπάρχει οπτική επαφή; Σε αντίθεση με τη Γη, που τα πράγματα είναι αρκετά απλά επειδή η βαρύτητα της Γης κυριαρχεί σε κοντινές αποστάσεις μπορούμε να θέσουμε σε τροχιά ένα δορυφόρο και αυτός δίχως κάποια παρέμβαση να παραμείνει σε τροχιά για πολύ καιρό, στη Σελήνη έχουμε πρόβλημα. Ένας δορυφόρος που θα είναι αρκετά μακριά από τη Σελήνη θα κινδυνεύσει να συλληφθεί από το βαρυτικό πεδίο της Γης οπότε η τροχιά του θα είναι ασταθής μια μικρή διαταραχή είτε θα τον ρίξει στην επιφάνεια της Σελήνης είτε θα τον εκσφενδονίσει μακριά. Η επιτρεπόμενη ζώνη των ευσταθών τροχιών είναι κοντά στην επιφάνεια της Σελήνης και αντιστοιχεί σε γεωγραφικά πλάτη σχετικά κοντά στον ισημερινό της. Όμως για να φτάσει ένα σώμα να είναι σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη σε μικρή απόσταση πρέπει να έχει προσεκτικά διαλεγμένες τιμές των τροχιακών παραμέτρων (ταχύτητα, εκκεντρότητα). Πράγμα που μειώνει δραματικά τις πιθανότητες να συλληφθεί και να μείνει ένα αντικείμενο σε τροχιά. Όποιος έχει όρεξη μπορεί να ρίξει μια ματιά εδώ http://science.nasa.gov/headlines/y2006/30nov_highorbit.htm όπου υπάρχει ανάλυση για το θέμα της τοποθέτησης δορυφόρου. Αν μπει όμως το σώμα σε τροχιά πολύ κοντά στην επιφάνεια τότε έχουμε άλλα προβλήματα, επειδή η Σελήνη δεν είναι απόλυτα ομοιογενής η βαρύτητα ποικίλλει ελαφρά από σημείο σε σημείο, αυτό οδηγεί σε νέες αστάθειες οι οποίες με τη σειρά τους θα βγάλουν το δορυφόρο εκτός τροχιάς. Για να συνοψίσουμε, σε μεγάλες αποστάσεις κυριαρχεί η βαρύτητα της Γης και προκαλεί αστάθειες, σε μικρές αποστάσεις οι μικρές ανομοιογένειες του Σεληνιακού βαρυτικού πεδίου προκαλούν προβλήματα. Σώματα όμως που είναι εκτός κάποιου ισχυρού βαρυτικού πεδίου όπως περιπλανώμενοι αστεροειδείς δεν αποκλείται να είναι σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο. Μάλιστα θυμάμαι πως ο Βαγγέλης σε μια απο τις παρατηρήσεις αποκρύψεων είδε το αστέρι να εμφανίζει μια αναλαμπή δείγμα διπλού αστεροειδούς. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων διπλών μικρών αντικειμένων στο Ηλιακό σύστημα μπορείτε να δείτε εδώ: http://hea.iki.rssi.ru/~denis/doublemp.html Άρα τελικά εφόσον δεν υπάρχει κάποιο μεγάλης μάζας σώμα αρκετά κοντά να κυριαρχήσει βαρυτικά η κλίμακα μπορεί να κατέβει πολύ χαμηλά.

Συνιστώ ανεπιφύλακτα το gas lamp http://skin.bebo.com/Profile.jsp?MemberId=5943290648 για μερικά pints of guinness για την απαραίτητη έμπνευση και την αύξηση των διαττόντων! Όντως θήτευσα εκεί το καλοκαίρι του 2005 και πέρασα πολύ ωραία και παραγωγικά! Δυστυχώς δεν έχω στα σκαριά κάποιο ταξίδι στην Ελλάδα σύντομα, αλλά οι εκπλήξεις ποτέ δεν λείπουν Τα τηλεσκόπια αυτά εκτός από ιστορικά αντικείμενα είναι και έργα τέχνης, ειδικά αν δει από κοντά κανείς τους μηχανισμούς και τα ρολόγια που κινούν τους αστροστάτες -πολύ πριν την εποχή του go-to...

Καλή δύναμη και αγωνιστικούς χαιρετισμούς στο Armagh! Όσοι αποφασίστε να πάτε να ξέρετε ότι θα δείτε ένα από τα πιο ιστορικά αστεροσκοπεία στα Βρεττανικά νησιά και μια καταπληκτική καταπράσινη χώρα με πολύ φιλόξενους ανθρώπους και βροχερά καλοκαίρια! Μην παραλείψετε να επισκευτείτε Δουβλίνο και Μπέλφαστ! Να μη ξεχνάμε άλλωστε πως ο κατάλογος NGC συντάχτηκε εκεί από τον Dreyer που ήταν διευθυντής του αστεροσκοπείου μέσα από το 10-ιντσο διοπτρικό http://www.arm.ac.uk/history/instruments/Grubb-10inch.html . Κώστας

Η κριτική είναι σημαντικό να γίνεται, αλλά δεν πρέπει να πέσουμε στον άλλο άκρο, το μηδενισμό, οτι στην Ελλάδα δε γίνεται τίποτα. Μιλώντας από προσωπική πείρα το Ελληνικό πανεπιστήμιο έχει αξιόλογους δασκάλους και ερευνητές που παρότι παίρνουν το 1/3 του μισθού των συναδέλφων τους στις ΗΠΑ παράγουν αποτελέσματα υψηλής ποιότητας, ενώ το επίπεδο γνώσεων που παρέχεται είναι τόσο καλό ώστε να μπορούν να σταθούν οι απόφοιτοι με αξιοπρέπεια στα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Η έρευνα έχει προβλήματα και δυσκολίες στην Ελλάδα, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δε γίνεται τίποτα. Η αλήθεια είναι πως υπάρχει ευαισθησία σε σχέση με την αστρονομία στο εξωτερικό, αλλά δεν πρέπει να παραβλέψουμε τις μεγάλες περικοπές κονδυλίων που έγιναν στην Μ. Βρεττανία πριν από μερικά χρόνια και τις περικοπές που σχεδιάζονται στις ΗΠΑ με αφορμή την κρίση. Τέλος, η απογοήτευση και η μοιρολατρεία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός. Αν εγκαταλείψουμε την προσπάθεια ειναι σίγουρο ότι δε θα βελτιωθεί τίποτα, αν προσπαθήσουμε ίσως κάτι γίνει καλύτερο. Το ευχάριστο είναι πως η κοινότητα των astrovox ως δείγμα, μας πείθει πως αν συγκρίνει κανείς την κατάσταση της Ελληνικής ερασιτχενικής αστρονομίας σήμερα και πριν απο δέκα χρόνια θα φανούν τα τιτάνια άλματα που έγιναν. Αυτά δεν έγιναν από μόνα τους, άνθρωποι επένδυσαν σε χρόνο και χρήμα για να βελτιώσουν την τεχνική τους και τη γνώση τους αλλά και να μεταλαμπαδεύσουν τη γνώση σε άλλους ανθρώπους ενώ οι αστρονομικοί σύλλογοι έχουν πλέον σε πολλές πόλεις γίνει σημεία αναφοράς στην διάδοση της επιστήμης.

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογενειά του, και στην αστρονομική οικογένεια της Θεσσαλονίκης για την απώλεια.

Το κόμικ logicomix μαζί με το τελευταίο μέρος που αναλύει τις ιδεες της λογικής είναι μιας πάρα πολύ ωραία εισαγωγή για την θεμελίωση των μαθηματικών. Αξίζει τον κόπο να το διαβάσουν οι φίλοι που ενδιαφέρονται για αυτά τα θέματα. Το θέμα με τη φανταστική μονάδα είναι πολύ ενδιαφέρον. Η φανταστική μονάδα προέκυψε όταν οι μαθηματικοί προσπαθούσαν να λύσουν την τριτοβάθμια εξίσωση. Στην διαδικασία επίλυσης χρειάστηκε να πάρουν την ρίζα ενός αρνητικού αριθμού σε κάποιο ενδιάμεσο βήμα, που όμως στη συνέχεια έδινε τις πραγματικές ρίζες της εξίσωσης. Έτσι λοιπόν με αυτή τη "ζαβολιά" μπόρεσαν να βρουν την απάντηση του προβλήματος. Είναι απόλυτα λογικό να μην γίνονται εύκολα αποδεκτοί οι φανταστικοί αριθμοί, αφού όλα τα μετρήσιμα πράγματα που γνωρίζουμε από την καθημερινή μας εποπτεία, μήκη, χρονικά διαστήματα, βάρη και ότι άλλο μπορεί να παραχθεί από αυτά τα μεγέθη, εκφράζονται με πραγματικούς αριθμούς και όχι με φανταστικούς. Βέβαια στην πορεία όταν κάποιος σκεφτεί τα μαθηματικά ανεξάρτητα από τις ιδέες της καθημερινής μας εμπειρίας να επεκτείνει τους ορίζοντές του.

Καλησπέρα σας. Οι εκλάμψεις ακτίνων γ είναι από τα πιο ζεστά, κυριολεκτικά και μεταφορικά, θέματα της αστροφυσικής. Ας θυμηθούμε όμως ορισμένα πράγματα: Οι εκλάμψεις ακτινων γ έχουν δύο στάδια ακτινοβολίας, το πρώτο είναι η κύρια εκπομπή (prompt emission) και το δεύτερο είναι η ύστερη εκπομπή (afterglow). Η κύρια εκπομπή είναι στις μαλακές ακτίνες γ, δηλαδή χαμηλής ενέργειας για τα δεδομένα των ακτίνων γ, και ενίοτε στις ακτίνες χ. Η ύστερη ακτινοβολία περνάει από όλο το φάσμα των συχνοτήτων και φτάνει ως τα ραδιοκύματα που σε μερικές περιπτώσεις έχουν παρατηρηθεί αρκετές βδομάδες μετά την έκλαμψη. Η κύρια ακτινοβολία παράγεται όταν ο πίδακας προσπαθεί να "τρυπήσει" το αστέρι και να βγει έξω, και καθώς η κεφαλή ου πίδακα κινείται μέσα στο αστέρι φρενάρει από το υλικό του ίδιου του αστεριού, αντίθετα το υλικό που έρχεται από το κέντρο της έκλαμψης, περνάει από τον χώρο που έχει ήδη καθαριστεί από υλικό ώσπου φτάνει στην κεφαλή του πίδακα και εκεί συγκρούεται. Αυτές οι συγκρούσεις είναι τα εσωτερικά κρουστικά κύματα που παράγουν την κύρια εκπομπή. Η ύστερη εκπομπή παράγεται όταν ο πίδακας επιβραδύνεται από το μεσοαστρικό υλικό σχηματίζοντας τα εξωτερικά κρουστικά κύματα.

Πρέπει να σημειώσουμε και κάτι άλλο, ο χαρακτήρας των αξιωμάτων είναι διαφορετικός στα μαθηματικά και στη φυσική. Στα μαθηματικά δεν υπάρχει κάποιο "πείραμα" ώστε να ζωγραφίσουμε μια ευθεία στο επιπεδο και μια άλλη "παράλληλη" από ένα σημείο έξω από αυτή να την προεκτείνουμε στο άπειρο και να δούμε αν τέμνεται ή όχι με την πρώτη ευθεία, κατά συνέπεια έχουμε το ελεύθερο να δοκιμάσουμε να χτίσουμε μια θεωρία ανάλογα με το τί δεχόμαστε. Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, μιας και αν ήταν δε θα πάσχιζαν οι μαθηματικοί για χρόνια να δουν αν το περίφημο αξίωμα των παραλλήλων προκύπτει από κάποια άλλη πρόταση, οπότε είναι θεώρημα και όχι αξίωμα. Για την ιστορία αυτό αποδείχθηκε το 1868 μετά από προσπάθειες πολλών μεγάλων μαθηματικών. Στη φυσική ο χαρακτήρας των αξιωμάτων είναι διαφορετικός. Επειδή η φυσική είναι πειρματική επιστήμη, η επιλογή των αξιωμάτων προκύπτει κατά κανόνα μέσα από πειραματικές διαδικασίες. Για παράδειγμα, θα μπορούσε κάποιος να παίξει αλλάζοντας τα αξιώματα της φυσικής (για φανταστείτε πως θα ήταν ο κόσμος, αν η ταχύτητα ήταν ανάλογη της δύναμης και όχι η επιτάχυνση) και έφτιαχνε θεωρήματα τα οποία όμως δε θα ανταποκρινονταν στην πραγματικότητα και δε θα είχαν αξία αφού δε θα πρόεβλεπαν την συμπεριφορά των σωμάτων στον πραγματικό κόσμο. Τα αξιώματα της φυσικής επιπλέον έχουν ένα συγκεκριμένο πεδίο εφαρμογής, για παράδειγμα η νευτώνεια περιγραφή του κόσμου είναι χρήσιμη για χαμηλές ταχύτητες σε σχέση με την ταχύτητα του φωτός. Σε αυτές τις ταχύτητες έχουμε κάνει πάρα πολλά πειράματα και βλέπουμε ότι οι νόμοι του Νεύτωνα ισχύουν μια χαρά. Αντίθετα, σε υψηλές ταχύτητες τα πράγματα αλλάζουν, αν χρησιμοποιήσουμε τα αξιώματα του Νεύτωνα θα πέσουμε πολύ έξω και πρέπει να κάνουμε χρήση των νόμων της φυσικής όπως περιγράφονται μέσα από την αξιωματική θεμελίωση της θεωρίας της σχετικότητας. Φυσικά για πολλά πράγματα υπάρχει ένας υψηλός βαθμός βεβαιότητας, λόγω του πλήθους των πειραμάτων που έχουν γίνει, σε πολλά θέματα όμως η έρευνα συνεχίζεται για να βρούμε τα πρώτα αξιώματα και να τα επαληθεύσουμε.

Θερμά συγχαρητήρια στα παιδία και στους δασκάλους τους!

Αξίζει να ρίξει μια ματιά κάποιος στην εισαγωγή του βιβλίου του Kipp Τhorne Μαύρες τρύπες και Στρεβλώσεις του χρόνου. Μέσα σε λίγες σελίδες ο συγγραφέας διηγείται ένα παραμύθι επιστημονικής φαντασίας για ένα ταξιδιώτης του διαστήματος.

Αγαπητέ kanal, Η δημοσίευση στην οποία αναφερόμουν είναι αυτή που συνυπογράφει ο Νανόπουλος. Η δημοσίευση αυτή δέχτηκε κριτική που συνοψίζεται στο ότι η αβεβαιότητα των φυσικών παραμέτρων στους μηχανισμούς παραγωγής ακτινοβολίας στην πηγή τους επιτρέπει πολλαπλές ερμηνίες στην διαφορά των χρόνων άφιξης του φωτός ανάλογα με τη συχνότητά του. Για κάποιους συνδιασμούς των παραμέτρων όντως μπορεί να ερμηνευθεί ως διασκεδασμός του φωτός απο το κενό, όμως μπορεί να παράγεται η ακτινοβολία στην πηγή σε διαφορετικούς χρόνους ανάλογα με τη συχνότητα του φωτός. Αυτή η άποψη έχει διατυπωθεί σε δημοσίευση από την ομάδα του τηλεσκοπίου MAGIC που έκανε την παρατήρηση, οι οποίοι γράφουν στην δημοσίευσή του: Η διαφορά χρόνου των 4 λεπτών μεταξύ των δύο μεγίστων πιθανόν να οφείλεται στην σταδιακή επιτάχυνση των ηλεκτρονίων μέσα στο πλάσμα που εκπέμπει την ακτινοβολία. Το ζήτημα όμως είναι αν όντως οι υποθέσεις για την πηγή ισχύουν. Μια ανάλυση πάνω σε αυτό το θέμα και περισσότερες λεπτομέρειες βρίσκεται εδώ: http://backreaction.blogspot.com/2007/08/magics-observation-of-gamma-ray-bursts.html

Θέμη έχεις δίκιο, πολλά πράγματα προχωρούν άσχημα. Ένα όμως είναι σίγουρο, αν αφήσουμε μοιρολατρικά τα πράγματα να προχωρήσουν και δεν κάνουμε τίποτα τότε θα συνεχίσει η κατρακύλα. Αν προσπαθήσουμε τότε ίσως κάτι να γίνει.

Αν θελήσουμε να δούμε λιγες λεπτομέρειες παραπάνω σε σχέση με τα ταχυόνια πρέπει να πάμε ξανά στην ειδική θεωρία της σχετικότητας και να κοιτάξουμε λίγο τα μαθηματικά, δε θα είναι κάτι πιο δύσκολο από μαθηματικά θετικής κατεύθυνσης Λυκείου. Η ενέργεια ενός σώματος μάζας m που κινείται με ταχύτητα υ δίνεται από τη σχέση που φαίνεται στο τέλος της δημοσίευσης. Μπορούμε να διακρίνουμε 3 περιπτώσεις: υc. Στην πρώτη περίπτωση όλα είναι ξεκάθαρα, η ποσότητα μέσα στην τετραγωνική ρίζα είναι θετικός αριθμός και μπορούμε να προχωρήσουμε στην μελέτη του φαινομένου. Στην περίπτωση όπου υ=c υπάρχει πρόβλημα, διότι ο παρονομαστής μηδενίζεται και το κλάσμα γίνεται άπειρο, με λίγα λόγια η ενέργεια που θα είχε μια μάζα θα γινόταν άπειρη. Η περίπτωση όπου η ταχύτητα ενός σώματος είναι μεγαλύτερη από την ταχύτητα του φωτός, υ>c, είναι αυτή που επιτρέπει την θεωρητική μελέτη των ταχυονίων. Η ποσότητα κάτω από την τετραγωνική ρίζα είναι μικρότερη από το μηδέν και συνεπώς η ρίζα θα είναι ένας φανταστικός αριθμός. Ένας τρόπος να ξεπεράσουμε αυτό το εμπόδιο είναι να θεωρήσουμε ότι η μάζα ενός ταχυονίου είναι επίσης φανταστικός αριθμός, οπότε οι φανταστικές μονάδες θα απλοποιηθούν και η ενέργεια του συστήματος θα είναι πραγματικός αριθμός. Αν λοιπόν συνεχίσουμε τους υπολογισμούς μας βλέπουμε ότι όταν ένα ταχυόνιο κινείται με άπειρη ταχύτητα έχει μηδενική ενέργεια, ενώ όσο αυξάνει η ενέργειά του τόσο επιβραδύνεται και τείνει προς την ταχύτητα του φωτός, ποτέ όμως δε θα την φτάσει μιας και αυτό θα απαιτούσε άπειρη ενέργεια. Μέχρι ώρας έχουμε κάνει κάποιες ενδιαφέρουσες μαθηματικές ασκήσεις, η ερώτηση όμως είναι αν όλα αυτά έχουν κάποια εφαρμογή στον πραγματικό κόσμο; Η απάντηση είναι πώς κατ'αρχήν δεν υπάρχει κάποια παρατήρηση ή πείραμα που να επιβεβαιώνει την ύπαρξή τους. Παρόλα αυτά μπορούν να συνδιαστούν και να ερμηνευθούν στα πλαίσια άλλων φυσικών θεωριών όπως της θεωρίας χορδών οι οποίες όμως ακόμη δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Το θέμα της ύπαρξής τους ή μη παραμένει ανοιχτό.

Υπάρχει συλλογή υπογραφών σε αυτή την ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.gopetition.co.uk/online/31531.html Ας ελπίσουμε να υπάρξει κάποια δημοσιότητα του θέματος για να λυθεί το πρόβλημα.

Όντως Νάνσυ, αναφερόμουν στο κενό, όταν το φως περάσει από κάποιο μέσο η ταχύτητα του μειώνεται από ένα παράγονται που σχετίζεται από τον δείκτη διάθλασης.

Καταλαβαίνω πως ακούγεται παράξενο, αλλά η επιτάχυνση είναι κάτι που σχετίζεται με την μάζα ενός σώματος. Το φωτόνιο που έχει μηδενική μάζα ηρεμίας δε θα χρειαστεί κάποιο χρονο να ξεκινήσει από μηδενική ταχύτητα και να επιταχυνθεί στην ταχύτητα του φωτός. Το φως κινείται πάντα με την ταχύτητα του φωτός.

Το φωτόνιο έχει μηδενική μάζα ηρεμίας, οπότε δεν βρίσκεται ποτέ σε ακινησία και πάντα κινείται με την ταχύτητα του φωτός, σε αντίθεση με ένα σώμα μη μηδενικής μάζας δεν έχει ανάγκη από επιτάχυνση. Δεν ξεκινάει ακίνητο τη στιγμή της εκπομπής του και σταδιακά φτάνει στην ταχύτητα του φωτός, αλλά κινείται συνεχώς με αυτή την ταχύτητα.

Αγαπητοί φίλοι, Νομίζω πως προσεγγίζουμε ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα, θέλει όμως προσοχή. Διότι είναι ένα από τα αγαπημένα θέματα της επιστημονικής φαντασίας και πολλές φορές υπάρχει σύγχιση. Σύγχιση στο τί έχει παρατηρηθεί, τί είναι εφικτό με όσα γνωρίζουμε αλλά ακόμη τί δεν έχει παρατηρηθεί και τί θα μπορούσε να συμβεί αν κάποιες θεωρίες επαληθευτούν. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Einstein όταν διατύπωσε την ειδική θεωρία της σχετικότητας υπέθεσε δύο αξιώματα. Πρώτα, ότι η ταχύτητα του φωτός στο κενό είναι η ίδια σε κάθε αδρανειακό σύστημα αναφοράς, και το δεύτερο αξίωμα, γνωστό και ως το αξίωμα της σχετικότητας, ότι οι νόμοι της φυσικής είναι οι ίδιοι σε κάθε αδρανειακό σύστημα αναφοράς. Μέχρι στιγμής βλέπει κανείς ότι δεν υπάρχει κάποιος περιορισμός όσον αφορά ότι τίποτα δεν μπορεί να κινηθεί ταχύτερα από το φως. Ανάμεσα στα συμπεράσματα όμως της θεωρίας παρατηρούνται τα εξής, όταν ένα σώμα κινείται αυξάνει κατά ένα παράγοντα η αδρανειακή του μάζα του, ο χρόνος κυλάει βραδύτερα, ενώ η διάστασή του παράλληλα στην κίνηση συρρικνώνεται. Όλα αυτά έχουν επιβεβαιωθεί πειραματικά με μεγάλη ακρίβεια. Αν φτάσει την ταχύτητα του φωτός η θεωρία προβλέπει ότι η μάζα του θα γίνει άπειρη, ο χρόνος θα παγώσει και η διάσταση η παράλληλη στην κίνηση θα μηδενιστεί. Όπως είναι αναμενόμενο κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί σε κανένα εργαστήριο, άλλωστε αν είχε γίνει κάτι τέτοιο είτε η θεωρία της σχετικότητας θα είχε διαψευσθεί είτε θα μας είχε καταπιεί όλους η μαύρη τρύπα που θα είχε δημιουργήσει η άπειρη μάζα του ταχύτατα κινούμενου σώματος. Αφού θυμηθήκαμε σύντομα τα συμπεράσματα της ειδικής σχετικότητας, ας περάσουμε στις σκουληκότρυπες. Oι σκουληκότρυπες κατ'αρχήν δεν έχουν παρατηρηθεί ούτε έχουν κατασκευαστεί πειραματικά. Είναι υποθετικές τοπολογικές δομές του χωρόχρονου. Ο πιο καλός τρόπος να τις φανταστεί κανείς είναι σαν παρακάμψεις ή τούνελ που κάποιος κόβει δρόμο όταν κινείται στο σύμπαν. Έτσι χωρίς να κινηθεί ταχύτερα από το φως φτάνει γρηγορότερα σε σημεία στο σύμπαν που θα απείχαν κανονικά πολύ περισσότερο. Όπως φαίνεται στην εικόνα για να πάει κανείς από το Α στο Β μπορεί είτε να πάει μέσα από το τούνελ, είτε από την εξωτερική επιφάνεια, προφανώς μέσα από το τούνελ (σκουληκότρυπα) είναι ταχύτερα. Πάντως υφίστανται σοβαρά προβλήματα αιτιότητας αν τέτοιες λύσεις όντως ισχύουν. Είναι σημαντικό όμως να θυμόμαστε πως είναι υποθετικά κατασκευάσματα, ίσως μια μέρα επαληθευτούν ίσως και όχι. Ένα άλλο θέμα που συζητιέται αρκετά σχετικά με την ταχύτητα του φωτός είναι ότι δεν είναι σταθερή όπως απαιτεί το αξίωμα του Einstein. Πριν από περίπου ένα χρόνο είχε δημοσιευθεί μια εργασία σύμφωνα με την οποία η ταχύτητα του φωτός στο κενό είχε μια εξάρτηση από την συχνότητα της ακτινοβολίας. Η ιδέα αυτή βασιζόταν στην διαφορά του χρόνου άφιξης φωτονίων διαφορετικής συχνότητας από μια έκλαμψη ενός μακρινού ενεργού γαλαξιακού πυρήνα. H εργασία αυτή συζητήθηκε πολύ και οι περισσότερες απόψεις συγκλίνουν πως η διαφορά στους χρόνους άφιξης δεν έχει να κάνει με το ότι το φως έχει διαφορετική ταχύτητα ανάλογα με τη συχνότητα του, αλλά στην αρχική μορφή του φάσματος όταν ξεκίνησε από την πηγή του. Ένα τελευταίο σχόλιο η ως προς την λεγόμενη "κατάρρευση" των διάφορων θεωρίων. Πολλές φορές λέγεται ότι όπως η φυσική του Einstein αντικατέστησε την φυσική του Νεύτωνα ετσι ίσως μια μέρα αποδειχτεί ο Einstein λάθος. Η συγκεκριμένη πρόταση αν και είναι σωστή εμπεριέχει μια παγίδα. Οι διάφορες θεωρίες έχουν κάποιο πεδίο εφαρμογής και ελέγχου μέσω των πειραμάτων που μπορούν να γίνουν. Έξω από τα πεδία αυτά, μπορεί να γίνει προέκταση των συμπερασμάτων, αλλά αν δεν υπάρχουν πειραματικές ή παρατηρησιακές επιβεβαιώσεις τότε πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί στην εφαρμογή τους. Όταν τα μέσα βελτιώνονται και τα πειράματα γίνονται πιο ακριβή τότε επανεξετάζονται οι θεωρίες επεκτείνονται τα όρια τους ή διορθώνονται, ή σπανιότερα μέσα από κάποια λαμπρή σκέψη που είχε διαφύγει από την υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα γίνεται μια καινούρια προταση. Όμως οι παλιές θεωρίες δεν καταλήγουν στα σκουπίδια, είναι χρήσιμες στο πεδίο που έχουν εφαρμογή. Για παράδειγμα, αν και όλοι ξέρουμε ότι η Γη είναι σφαιρική κανείς δεν ασχολείται με τη σφαιρικότητα της Γης όταν θέλει να μετρήσει την επιφάνεια του χωραφιού του αφού το σφάλμα θα είναι αμελητέο. Τϊ σημαίνει αυτό; Μήπως η Γη είναι επίπεδη; Όχι βέβαια! Απλώς με αυτή την αναπαράσταση έχουμε μια τεράστια διευκόλυνση, όσον αφορά την απλούστευση των υπολογισμών, με ένα μικρό κόστος στην ακρίβεια του απολέσματος. Με λίγα λόγια για να διευκολύνουμε τους υπολογισμούς μας χρησιμοποιούμε μια θεωρία που ήδη από τον καιρό των αρχαίων Ελλήνων ήξεραν ότι είναι λάθος. Φυσικά η επιστήμη ενδιαφέρεται για την όσο το δυνατόν ακριβέστερη αναπαράσταση του κόσμου, έτσι με κάθε νέο πείραμα και παρατρήρηση ελέγχονται οι παλιότερες θεωρίες και κρίνονται. Όταν λοιπόν βρεθεί η θεωρία που θα αντικαταστήσει τις ιδεές του Einstein τότε περιμένουμε να δίνει ίδια συμπεράσματα με τη θεωρία της σχετικότητας στα σχετικά πεδία εφαρμογής και να καταλήγει στα αποτελέσματα του Νεύτωνα στις πολύ μικρές ταχύτητες. Φιλικά, Κώστας

Νομίζω πως η nansy κάνει μια πολύ σημαντική παρατήρηση, για να συγκρίνει κανείς με σιγουριά πρέπει να έχει προσωπική εμπειρία από τα τμήματα. Προσωπικά γνωρίζω άτομα τα οποία είχαν πολύ καλή πορεία σε μεταπτυχιακά και έρευνα από όλα τα τμήματα Φυσικής καθώς και άτομα που είχαν παράπονα. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει ( ; ) επίσημη αξιολόγηση των τμημάτων από κάποιο ανεξάρτητο φορέα, είναι δύσκολο να έχουμε μια αντικειμενική απάντηση για το ποιο είναι το "καλύτερο". Κοινός παρονομαστής, όμως, όσων προχώρησαν παρακάτω ήταν η συστηματική δουλειά και η αγάπη για την αστρονομία.

Ο καθηγητής Hawking αναρρώνει στο σπίτι του πλέον, έχει διαφύγει τον κίνδυνο αλλά δε συμμετέχει σε δημόσιες δραστηριότητες.

Πολύ καλή δουλειά Βαγγέλη και Κυριακή! Η καμπύλη φωτός είναι ξεκάθαρη. Χρησιμοποιήσατε τους άλλους δορυφόρους για "άστρο" αναφοράς;

Αν ο στόχος σου είναι η Αστρονομία τότε τα τμήματα Φυσικής είναι πιο κοντά από ότι το τμήμα των Εφαρμοσμενων Μαθηματικών και Θετικών Επιστημών του Πολυτεχνείου. Όλα τα τμήματα φυσικής έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους, τα οποία όμως τα γνωρίζει κανείς βλέποντάς τα από μέσα και δυστυχώς πολλές φορές αναπαράγονται πράγματα από δεύτερο χέρι και όχι από αυτούς που τα έχουν ζήσει. Είναι αλήθεια πάντως ότι η Αστροφυσική στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης είναι αξιόλογη. Σε μεγαλύτερο βαθμό πάντως είναι στο χέρι σου όπου και να πας να κερδίσεις όσο το δυνατόν περισσότερα. Εκτός από αυτά όμως, εξέτασε και το μέρος που θα πας (κόστος ζωής, απόσταση από τον τόπο καταγωγής σου, πόσο όμορφο είναι το μέρος και άλλα πράγματα που μπορεί να είναι σημαντικά για σένα) γιατί θα ζήσεις εκεί αρκετά χρόνια και εκτός από καλές σπουδές αξίζει να περάσεις και όμορφα!

Συγχαρητήρια για την απόφασή σας! Τις ευχές μου για το καλύτερο στους Διοσκουρους! Καλές παρατήρησεις και πάντα επιτυχίες! Κώστας