kkokkolis

Την μέγιστη πρακτική μεγέθυνση στο όριο που θέτει η ατμόσφαιρα, 250-300x, πιάνουν αρκετά τηλεσκόπια. Τα 12" την έχουν στο τσεπάκι τους (αν είναι καλά ευθυγραμμισμένα) αλλά και τα 10" και 8" την πιάνουν άνετα. Υπό προϋποθέσεις ακόμη και τα 6". Είναι ένας από τους λόγους που οι 6" θεωρούνται εισαγωγική διάμετρος για να μην έχεις πολλούς περιορισμούς. Βέβαια κάποιες ημέρες και ένα μικρό τηλεσκόπιο θα πιάσει παραπάνω και ένα μεγάλο θα σταματήσει χαμηλά. Τώρα με 1000 ευρώ παίρνεις από 8" dobsonian με πλήρη αξεσουάρ έως ένα 12" dobsonian που θα εξοπλίσεις σιγά σιγά. Ανάμεσά τους είναι το 10" που είναι αρκετά ισχυρό, παραμένει όμως και φορητό, ιδίως σε μια έκδοση Flextube. Υπάρχουν και άλλες μάρκες που θα κοστίσουν περισσότερο, υπάρχουν και μοντέλα με ισημερινή στήριξη αλλά μια καλή τέτοια στήριξη κοστίζει από μόνη της πάνω από 1000 ευρώ. http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=list&cat_id=11

Eclipse, Barbara F. Lefcowitz The music is the same : the same papery castanets of October leaves as their dry edges meet in a light breeze, briefly touch. Likewise the palette : familiar reds and deep yellows, the most intense blue, as if an overly generous dose of cobalt had slipped into a glaze. Nor can I say the air's texture differs from that of a year ago : taut, a starched sheet with knife-sharp hospital corners. Still the furious madness of a few from the other side of the globe has so deranged the seasons a wintery dark eclipses the autumn sun, whose warmth I can fee l but cannot believe even as it touches my skin.

Έτσι είναι. Περιορισμούς θέτει και η ατμόσφαιρα Το είδος παίζει κάποιον ρόλο. Όταν έχεις κεντρική παρεμπόδιση και αυξήσεις την μεγέθυνση μεγαλώνει το ποσοστό της κόρης εξόδου που καλύπτεται από την παρεμπόδιση. Ακριβώς. Με τέτοιο διοπτρικό είσαι τυχερός αν έχεις ποιοτική εικόνα στα 60x. Κατ' αρχάς τα περισσότερα δεν είναι καν 60mm αφού έχουν εσωτερικά παύση πεδίου στα 30mm περίπου για να κόβουν την αποκρουστική περιφέρεια του φακού. Έτσι 30x είναι η πρακτική μέγιστη. Εκτός αυτού οι φακοί των 4mm (και όλοι κάτω από τα 20mm) που τα συνοδεύουν είναι άχρηστοι.

Νομίζω αρκετά είναι αυτά προς το παρόν. Ο Telrad θα βοηθήσει αρκετά στην έρευνα. Οι φακοί όπως στους είπε ο Django. Οι Explore Scientific 82 & 68 είναι καλές επιλογές από ΗΠΑ, στην Ελλάδα υπάρχουν και οι Hyperions. Υπάρχουν και ακριβότεροι φακοί, πες μας τι διαθέτεις μην σου ανοίγουμε την όρεξη τζάμπα. Εστιακές κλειδιά: 42mm (ελάχιστη μεγέθυνση), 24m (search & rescue), 12mm (κύριος φακός Deep Sky), 6mm (κύριος φακός πλανητών), 4mm (πρακτικό μέγιστο). Δεν χρειάζεται να είναι ολοστρόγγυλα. Μεταξύ 24 & 42 οποιοσδήποτε καλός ευρυγώνιος αρκεί (πχ 36 ή 32mm). Hyperion zoom & barlow 2x= ικανοποιητική κάλυψη μεταξύ 20 & 4mm. Φίλτρο ένα UHC ή Ultrablock, αλλιώς ΟΙΙΙ. Και χάρτης φυσικά.

Να αγοράσεις επτά καντάρια πηχτό σκοτάδι, έναν χάρτη και έναν κόκκινο φακό.

Θεωρητικά οι μεγεθύνσεις που μπορείς να χειριστείς με αυτό το τηλεσκόπιο επιτυγχάνονται με φακούς περίπου 35 έως 5mm. 15-100x είναι μια χαρά για επίγεια και ουρανό με ένα 100ρι αχρωματικό. 20-50x θα έλεγα πως είναι οι καλύτερες επιλογές. Ξέχνα τον Barlow 5x. Απίθανο να τον χρησιμοποιήσεις. Ένας 2x είναι ο συνήθης. Καλή ιδέα. Ένας zoom 24-8, αλλά και ο Barlow αρκεί (και περισσεύει) αν είναι 2x. O Hyperion Zoom δουλεύει μια χαρά με το τηλεσκόπιο αυτό, όπως αρκετά καλά και ο SW 21-7, ο οποίος όμως έχει στενό πεδίο. Όλοι οι τύποι θα δουλέψουν. Φακοί SWA με καλό eye relief ή ο zoom θα ήταν η επιλογή μου αν ήθελα και επίγεια. Και οι μεγάλοι Plossl, 32 & 25mm είναι εντάξει και τον δεύτερο τον έχεις ήδη.

Δεν έχω PSP αλλά μια αναζήτηση μου έδωσε αυτά: http://astro.uchicago.edu/cosmus/projects/psp/ http://uk.ign.com/games/homestar-21st-century-navigator/psp-845001 http://www.astronomyforum.net/astronomy-beginners-forum/81307-putting-psp-astronomy-use.html

50 μοίρες μου φαίνονται tunnel vision. Για άλλους είναι αρκετά ίσως. Μιλάμε για πεδια Plossls vs Erfles για όσους έχουν δει από τέτοιους φακούς τηλεσκοπίων. ΥΓ: Τα Pentax έχουν ενδιαφέροντα μηχανικά χαρακτηριστικά. Ειδικά για adventure hobbies μάλιστα.

Ναι (απ'όσο γνωρίζω). Περιλαμβάνει προσαρμογέα SCT. Κομπλέ.

Εμπειρικά μιλώντας, ναι.

Δεν γνωρίζω τα 2 κιάλια. Δεν ξέρω πόσο στενό είναι το πεδίο των φακών. 40 μοίρες; 50 μοίρες; 60 μοίρες; Αυτό πρέπει να το δεις μόνος σου.

Να τα δοκιμάσεις και να δεις μόνος σου. Αν πρόκειται να τα χρησιμοποιήσεις χωρίς τρίποδα να προτιμήσεις το ευρύ πεδίο. Αν πρόκειται να να τα χρησιμοποιήσεις με τρίποδα να προτιμήσεις το σωστότερο οπτικά πεδίο.

Το πήρα μεταχειρισμένο από χρήστη του Astrovox, περίπου στη μισή τιμή. Και καινούριο είναι φθηνότερο του Celestron πάντως.

Δεν το έχω δει αλλά μου φαίνεται ακριβό. Δεν λέει αν είναι διηλεκτρικό, αναφέρει 96% ανακλαστικότητα μόνο. Το Skywatcher στο ίδιο κατάστημα είναι φθηνότερο και αναφέρει τις επιθυμητές προδιαγραφές.

Το καλύτερο είναι πάντα καλύτερο. Κυριάκο, στο άρθρο για τα Nikon που ανήρτησες αναφέρεται πως τις αδύναμες περιοχές τις έβαλαν επάνω: Σου έβαλα τα οπτικά πεδία για να παραστήσω το σκεπτικό τους. Αλλά υπάρχουν δύο επίφυλάξεις: 1. Οι φακοί είναι κυκλικοί και τόσο η καμπυλότητα πεδίου όσο και ο αστιγματισμός εμφανίζονται σε όλη την περιφέρειά τους 2. Τα Nkon ''Action'' προορίζονται για χρήση με τον 1ο τρόπο, όπως δηλώνει και το όνομά τους. Εκεί οι αναφερόμενες αδυναμίες τους θα κρύβονται, σε τρίποδα θα εκσημαίνονται. Εσύ είπες πως θα τα χρησιμοποιήσεις με τρίποδα

Οι πλανήτες πλανώνται. Μόνο σε μηνιαίους χάρτες περιοδικών αστρονομίας ή σε λογισμικό θα τους δεις. Αλλά ξεχωρίζουν εύκολα στον ουρανό, δεν χρειάζεται ο χάρτης γιαυτούς.

http://www.deepskywatch.com/deepsky-atlas.html

Όχι. Μόνο ο μονοσέλιδος Orion DeepSky 600 στον Νομικό (Πειραιάς). Σε ενδιαφέρει να εκτυπώσεις;

Υπάρχει και τρίτη επιλογή που πλεονεκτεί από άποψη φορητότητας: αστρονομικό λογισμικό ενός Smartphone ή PDA. Εγώ χρησιμοποιώ τα Planetarium και Astromist. Αναλόγως αν έχεις Android, iPhone ή PPC υπάρχουν αρκετά προγράμματα. Σε απλά κινητά Java το Sideralis είναι εύχρηστο, τηρουμένων των αναλογιών. Μόνο μία φορά χρησιμοποίησα το Stellarium κατά την παρατήρηση και χαλούσε η προσαρμογή των οφθαλμών πάρα πολύ. Ο χάρτης είναι πιο χρήσιμος αν δεν έχει αέρα (ή έχεις αναλόγιο). Αλλά μπορεί να απασχολεί περισσότερο τα χέρια σου, εκτός αν δεν σε ενοχλεί να φοράς φακό στο μέτωπο (και με τα κιάλια συνήθως ενοχλεί). Θέλεις όμως 2 χάρτες, έναν με μεγάλες περιοχές του ουρανού για βασικό προσανατολισμό σαν πρωτάρης και έναν με λεπτομέρειες. Οι έμπειροι δεν χρειάζονται τον πρώτο. Ίσως καλό είναι να εξασκηθείς με χάρτη και σαν προγύμναση για τις μελλοντικές εξορμήσεις.

Και εγώ μιλάω αφού την έπαθα. Αλλά γι αυτόν τον λόγο ακριβώς και μιλάω.

Σε μεγαλύτερη ανάλυση: http://img.gawkerassets.com/img/17s0aoikchzkxjpg/original.jpg

Πόσο συχνά χρησιμοποιείτε τα φίλτρα για το φεγγάρι πάντως; Εγώ τα έχω εγκαταλείψει και απλώς ανεβάζω την μεγέθυνση. Εξ' ανάγκης έγινε καθώς συχνά χρησιμοποιώ φακούς 2" (τον ES100 9 συνήθως) και δεν έχω φίλτρο 2" αλλά διαπίστωσα πως είναι λειτουργικό και δεν ενοχλείται το μάτι μου.

Προτείνω να μην αγοράσεις φακό (ή ο,τιδήποτε) κάτω από πίεση. Έτσι την πάτησα και εγώ προσφάτως. Καλό είναι να αντισταθείς στην παρόρμηση να τα πάρεις όλα όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Γιατί να πληρώσεις 300 ευρώ για έναν φακό που ένα σημαντικό πλεονέκτημά του είναι η οικονομική τιμή; Καλύτερα να τον παραγγείλεις με μια οικονομικότερη μέθοδο και χαμηλό κίνδυνο επιπρόσθετων δασμών.

Υπάρχουν 2 τρόποι να χρησιμοποιήσεις τα κιάλια. 1. Τα κρατάς στο χέρι, οι κόρες σου είναι ευθυγραμμισμένες στο κέντρο των φακών, οι άκρες του οπτικού σου πεδίου λαμβάνουν εικόνες από τις άκρες των φακών. Όταν θέλεις να δεις κάτι παραδίπλα κινείς όλο το σώμα ή το κεφάλι και τα κιάλια για να το φέρεις στο κέντρο του οπτικού πεδίου. Συχνό με μικρά κιάλια, στα σπορ, την φυσιολατρεία και το κυνήγι. 2. Τα βάζεις σε τρίποδα και επειδή δεν είναι εύκολο να κάνεις μικρές ρυθμίσεις θέσεως (εκτός αν έχεις βάση με μικρομετρικά χειριστήρια) οι βολβοί σου κινούνται δεξιά αριστερά και παρατηρείς αντικείμενα στα άκρα του οπτικού πεδίου. Συχνό με μεγάλα κιάλια και στην αστρονομία. Αν παρατηρείς με τον πρώτο τρόπο δεν θα σε ενοχλήσει ιδιαίτερα το άκρο του πεδίου αφού στέλνει εικόνα στο άκρο του οπτικού σου πεδίου όπου η διακριτική ικανότητα είναι ελάχιστη. Οι περιοχές αυτές είναι ευαίσθητες στην κίνηση κυρίως. Δεν παρατηρείς ένα αντικείμενο με την άκρη του ματιού στην καθημερινότητα, γιατί να το κάνεις με τα κιάλια; Θα το φέρεις στο κέντρο και θα απολαύσεις. Αν παρατηρείς με τον δεύτερο τρόπο τότε το φως από τα άκρα του οπτικού συστήματος θα περάσει από το κέντρο του φακού σου και θα ερεθίσει την απαιτητική ωχρά κηλίδα. Τότε ο αστιγματισμός θα είναι ενοχλητικός. Ειδικά αν η βάση σου δεν επιτρέπει εύκολες ρυθμίσεις της θέσης. Αλλά και αυτός ο τρόπος προκαλεί κόπωση των οφθαλμοκινητικών οφθαλμών και νυσταγμό θέσεως, ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες. Δεν θα παρατηρήσεις για πολύ έτσι αν αγαπάς τα μάτια σου, θα το φέρεις στο κέντρο και θα το δεις με την άνεσή σου. Λάβε τα και αυτά υπ' όψιν πριν αγοράσεις. Μπορείς να διαβάσεις για την φυσιολογία της όρασης αν έχεις την όρεξη, ώστε να καταλάβεις γιατί πράγμα μιλώ. http://en.wikipedia.org/wiki/Visual_system, http://en.wikipedia.org/wiki/Visual_perception Δεν σε αφήνουν να τα δοκιμάσεις στο Adorama ώστε να δεις και μόνος; Σχετικά με τα Nikon, δες τα οπτικά πεδία του φυσιολογικού οφθαλμού Δεξιός οφθαλμός Χρωματικά πεδία Δεξιού οφθαλμού Διόφθαλμη όραση Βλέπεις πως στα άκρα ούτε το χρώμα είναι αντιληπτό αφού εκεί δεν υπάρχουν κωνία. Και κάτω αλλά κυρίως επάνω και ρινικά το μάτι είναι σχεδόν τυφλό. Η φύση γνωρίζει τις αδυναμίες του ζωϊκού φακού και αξιοποιεί κυρίως το κέντρο του. Γιαυτό μας έδωσε ένα πολύπλοκο σύστημα προσήλωσης και έβαλε τα μάτια στο κεφάλι, δηλαδή σε μια υψαζιμουθιακή στήριξη με ταχεία κίνηση (σώμα- αυχένας) και μικρομετρικές ρυθμίσεις (οφθαλμοκινητικοί μυς). Αν έχουν αδυναμίες τα οπτικά συστήματα είναι έξυπνο να τις κρύψεις σε αυτές τις τυφλές περιοχές. Βέβαια, όπως είπαμε, αυτό είναι πρακτικό μόνο όταν χρησιμοποιείς τον πρώτο τρόπο.

Θα ήταν μια πολύ καλή λύση. Δεν έχω την συγκεκριμένη εστιακή αλλά δεν έχω συναντήσει περίπτωση δυσαρεστημένου κατόχου του φακού αυτού. Να επισημάνω 2 πράγματα: 1. Έχει λιγότερο eye relief από τον Hyperion, αλλά είναι λειτουργικός. Αναφέρεται σαν 17mm αλλά ο φακός είναι λίγο χωμένος προς τα μέσα και χάνονται λίγα mm 2. Είναι τεράστιος και βαρύς (730gr). Αλλά αυτό αφορά τα Dobson, όχι το δικό σου. Ακόμη και ο ES68 24 είναι καλή επιλογή, ακόμη φθηνότερος και ελαφρύτερος. Αλλά το μεγαλύτερο πεδίο του 82 μπορεί να σου φανεί χρήσιμο. Και ο ES100 20 ή ο ES82 30 παίζουν. Ένας φακός με μεγαλύτερο exit pupil όμως μπορεί αργότερα να φανεί χρήσιμος. Δεν αργούν να έρθουν από Αμερική. Ίσως να μην προλάβεις τον Πάρνωνα βέβαια.