kkokkolis

Αστρονομία και Υδραυλική, Τέχνες και Επιστήμες, François Boucher, 1754 Ελαιογραφία σε καμβά

Catalyst Collider, Benjamin Volta et al. Λεπτομέρεια: Προτομή του καπνεργάτη, μαθηματικού και αστρονόμου Benjamin Banneker, Αφρο-Αμερικανού του 18ου αιώνα

Astronomy Tower, *iuneWind, 2010

Το θέλω Ηλία!

Δεν δοκίμασα σαν 2''. Ο Clicklock προσθέτει 12mm και άλλα 10 ο Antares. Συμβαίνει το αντίθετο, τα απομακρύνουν από το δευτερεύον.

Η Baader πουλάει ένα δακτυλίδιγια τέτοια χρήση (stopper). Τώρα με τον τροχό είτε με τον Baader Clicklock μου συμβαίνει το ανάποδο. Εστιάζουν μόνο σαν 2'' και ο Zoom καθόλου. Ο Ultrawide σου εστιάζει;

Διακεδαστικότατο το διήγημα του Δρα Οξ. Επρόκειτο για υποξείδιο του αζώτου, γνωστό ως αέριο του γέλιου, αν θυμάμαι καλά. ΥΓ: Λάθος θυμόμουν. Επρόκειτο για καθαρό οξυγόνο και τις φανταστικές του επιδράσεις (όχι τις πραγματικές της υποκαπνίας), εμπνευσμένο από την μόδα της εποχής με το αέριο του γέλιου.

Δοκίμασε και μας λες αν αξίζει. Guinea Pig ο Κοσμάς.

Κατάλαβα. Πάει περίπατο το Concenter αν δουλέψει αυτό. ΜΗΝ ΜΕ ΠΑΡΑΣΥΡΕΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ! ΕΧΩ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΩ ΠΑΙΔΙΑ! ΕΧΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΔΩΡΑ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ! ΕΧΩ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΜΟΥ! ΕΛΕΟΣ!

Αναμφίβολα είναι ωραίο και ίσως και σωστότερα ευθυγραμμισμένο. Αλλά και στο Hotech o δακτύλιος είναι ορατός και η εφαρμογή του στον Proxima Barlow είναι όπως περιγράφεις. Ακούς αυτό το φύσημα του αέρα, το ίδιο περιέγραψαν και άλλοι χρήστες με τον Antares Barlow που διαθέτει το ίδιο σώμα. Άρα το κύριο πλεονέκτημα του HG παραμένει η ποιότητα του laser. Ειδάλλως η διαδικασία είναι η ίδια. Δεν προσφέρει δηλαδή έναν διαφορετικό τρόπο ευθυγράμμισης, αλλά εξασφαλίζει πως η διαδικασία δεν θα χαντακωθεί από προβλήματα ποιότητας. Αν το κατάλαβα σωστά. Επίσης δεν έχω καταλάβει την διαφορά του ολογραφικού από το απλό laser.

Μια χαρά είναι. Δεν βλέπω λόγο να το πειράξουμε. Με φακό 4.7mm παρακολουθώ άνετα. Εκτός αυτού μπορεί σχετικά σύντομα να αλλάξουμε όλην την βάση.

LX80, Meade Instruments, 2012 Ποιός γνωρίζει αν θα λειτουργεί σωστά; Πάντως είναι μια ομορφιά!

Southern Hospitality, Brian Ottum, 2010 Ίσως είχαν κερδίσει οι Νότιοι τελικά, αν διέθεταν τέτοια κανόνια...

Clouds, Birds, Moon, Venus, Isaac Gutiérrez Pascual, 2010 APOD 15/09/10

Firmaments, James Jordan, 2007 Photo Collage

Light and Beauty, James Jordan, 2007

Le firmament est plein de la vaste clarté, Victor Hugo, La Terrasse, Les contemplations, 1840 Le firmament est plein de la vaste clarté ; Tout est joie, innocence, espoir, bonheur, bonté. Le beau lac brille au fond du vallon qui le mure ; Le champ sera fécond, la vigne sera mûre ; Tout regorge de sève et de vie et de bruit, De rameaux verts, d'azur frissonnant, d'eau qui luit, Et de petits oiseaux qui se cherchent querelle. Qu'a donc le papillon? qu'a donc la sauterelle ? La sauterelle a l'herbe, et le papillon l'air ; Et tous deux ont avril, qui rit dans le ciel clair. Un refrain joyeux sort de la nature entière ; Chanson qui doucement monte et devient prière. Le poussin court, l'enfant joue et danse, l'agneau Saute, et, laissant tomber goutte à goutte son eau, Le vieux antre, attendri, pleure comme un visage ; Le vent lit à quelqu'un d'invisible un passage Du poème inouï de la création ; L'oiseau parle au parfum ; la fleur parle au rayon ; Les pins sur les étangs dressent leur verte ombelle ; Les nids ont chaud, l'azur trouve la terre belle, Onde et sphère, à la fois tous les climats flottants ; Ici l'automne, ici l'été ; là le printemps. Ô coteaux ! ô sillons ! souffles, soupirs, haleines ! L'hosanna des forêts, des fleuves et des plaines, S'élève gravement vers Dieu, père du jour ; Et toutes les blancheurs sont des strophes d'amour ; Le cygne dit : Lumière ! et le lys dit : Clémence ! Le ciel s'ouvre à ce chant comme une oreille immense. Le soir vient; et le globe à son tour s'éblouit, Devient un oeil énorme et regarde la nuit ; Il savoure, éperdu, l'immensité sacrée, La contemplation du splendide empyrée, Les nuages de crêpe et d'argent, le zénith, Qui, formidable, brille et flamboie et bénit, Les constellations, ces hydres étoilées, Les effluves du sombre et du profond, mêlées A vos effusions, astres de diamant, Et toute l'ombre avec tout le rayonnement ! L'infini tout entier d'extase se soulève ? Et, pendant ce temps-là, Satan, l'envieux, rêve.

Lighthouse and Meteor, Jack Fusco, 2012 Πρόκειται για έναν Τεταρτημορίδη...

Την γνώμη του λέει ο καθένας φίλε μας. Εξάλλου η φιλοσοφία ΑΥΤΟΥ του forum είναι τέτοια. Ρατιοναλιστική, τεχνοκρατική και φιλεπιστημονική. Υπάρχουν άλλα forum όπου τα φαινόμενα εξηγούνται τη βάση διαφορετικής φιλοσοφίας, όπως θα λέγαμε εδώ, μεταφυσικά, παραφυσιολογικά, παραψυχολογικά, παραθρησκευτικά, θρησκευτικά, συνομωσιολογικά ή και άλλα ακόμη που δεν τα ξέρω εγώ. Μπορείς να μπεις εκεί και να το συζητήσεις υπό εκείνο το πνεύμα και ίσως βρεις περισσότερους που θα συμφωνούν μαζί σου, αν το επιθυμείς. Δεν επιτρέπεται όμως να μπαίνεις εδώ για να μας προσβάλεις και να μας ειρωνεύεσαι. Σε παρακαλώ να μην το επαναλάβεις.

Δεν θα απαντήσω εγώ σε αυτό Όχι. Πρότεινα τον Celestron επειδή όλοι προτείνουν τον Televue και επειδή είναι βραχύτερος. Αλλά αν θες TV ΟΚ Όχι. Προσοφθάλμιο που μια ομάδα οπτικών στοιχείων (2 φακοί που νομίζω ονομάζονται ομάδα Smythe και λειτουργούν ως Barlow) μετακινείται όπως ο φακός zoom μιας φωτογραφικής μηχανής. Συνήθως οι zoom κινούνται μεταξύ 2x και 3x. Δυστυχώς το πεδίο δεν μένει σταθερό και έτσι, ενώ είναι 68 μοίρες (άλλοι μέτρησαν 72 και ο δικός μου προς τα εκεί φαίνεται) στα 8mm φθάνει τα 44 στα 24mm. Επειδή 44 είναι λίγο τον χρησιμοποιώ μετά τα 20mm και χρησιμοποιώ έναν φακό με πεδίο 68-72 σαν συμπλήρωμα. Αυτός είναι ο Hyperion 31 ή ο 24 όταν ο εστιαστής είναι 1.25". Αφού κεντράρω αυτό που θέλω να δω βάζω τον Zoom από τα 20mm και μετά πλησιάζω. Οι μοίρες που λέμε είναι φαινομενικού πεδίου. Το πραγματικό πεδίο στα 24mm είναι μεγαλύτερο από ότι στα 8, αλλά όχι τόσο όσο σε έναν σταθερό SWA 24mm. Ο άλλος καλός Zoom είναι ο William Optics/Orion 22.5-7.5. Ο Τάσος που είναι άλλης νοοτροπίας έχει τον Panoptic 24, τον William Optics 22.5-7.5 και τον TV Barlow 2x.

Το ένα μπορεί να είναι 2", εκείνο το 30ρι που θα σου δίνει τα 6mm κόρης εξόδου. Εκτός αν πάρεις Plossl 32mm που είναι 1.25. Αλλά οι 68-72 μοίρες πεδίου είναι πολύ ωραιότερες από τις 52 του Plossl (υποκειμενική άποψη)[/img]

Αφού το πήρες μην μετανιώσεις τώρα. Μάθε επάνω σε αυτό. Είναι κατάλληλο για να βλέπεις μεγάλα αστρικά πεδία σε χαμηλή μεγέθυνση. Θα δεις και πλανήτες, όχι τόσο μεγάλους ή με λεπτομέρειες αλλά θα τους δεις. Η Σελήνη θα σε χαζέψει. Ένας Barlow χρειάζεται οπωσδήποτε με αυτό, ή ένας φακός 5mm με καλό πεδίο και eye relief. Πολλοί έχουμε ένα κατοπτρικό 130mm σαν εύκολα διαχειρίσιμο τηλεσκόπιο, αν το κάτοπτρο είναι ίδιο δεν θα απογοητευτείς. Είναι ισχυρότερο από τα κιάλια και σε σκοτεινό ουρανό μπορείς να δεις πολλά αντικείμενα. Μετά, αν θέλεις περισσότερα, θα πάρεις ένα τηλεσκόπιο με διπλάσια διάμετρο, 200-250mm και δεν θα έχεις ουσιαστικούς περιορισμούς.

Της Γριάς το Πήδημα, Σταύρος Χίος, 2012

La fin de Satan, Victor Hugo, 1802-1885 Le soleil était là qui mourait dans l'abîme. L'astre, au fond du brouillard, sans air qui le ranime, Se refroidissait, morne et lentement détruit. On voyait sa rondeur sinistre dans la nuit ; Et l'on voyait décroître, en ce silence sombre, Ses ulcères de feu sous une lèpre d'ombre. Charbon d'un monde éteint ! flambeau soufflé par Dieu ! Ses crevasses montraient encore un peu de feu, Comme si par les trous du crâne on eût vu l'âme. Au centre palpitait et rampait une flamme Qui par instants léchait les bords extérieurs, Et de chaque cratère il sortait des lueurs Qui frissonnaient ainsi que de flamboyants glaives, Et s'évanouissaient sans bruit comme des rêves. L'astre était presque noir. L'archange était si las Qu'il n'avait plus de voix et plus de souffle, hélas ! Et l'astre agonisait sous ses regards farouches. Il mourait, il luttait. Avec ses sombres bouches Dans l'obscurité froide il lançait par moments Des flots ardents, des blocs rougis, des monts fumants, Des rocs tout écumants de sa clarté première ; Comme si ce géant de vie et de lumière, Englouti par la brume où tout s'évanouit, N'eût pas voulu mourir sans insulter la nuit Et sans cracher sa lave à la face de l'ombre. Autour de lui le temps et l'espace et le nombre Et la forme et le bruit expiraient, en créant L'unité formidable et noire du néant. Le spectre Rien levait sa tête hors du gouffre. Soudain, du coeur de l'astre, un âpre jet de soufre, Pareil à la clameur du mourant éperdu, Sortit, brusque, éclatant, splendide, inattendu, Et, découpant au loin mille formes funèbres, Énorme, illumina, jusqu'au fond des ténèbres, Les porches monstrueux de l'infini profond. Les angles que la nuit et l'immensité font Apparurent. Satan, égaré, sans haleine, La prunelle éblouie et de cet éclat pleine, Battit de l'aile, ouvrit les mains, puis tressaillit Et cria : -- Désespoir ! le voilà qui pâlit ! -- Et l'archange comprit, pareil au mât qui sombre, Qu'il était le noyé du déluge de l'ombre ; Il reploya son aile aux ongles de granit Et se tordit les bras. -- Et l'astre s'éteignit.

Κοιτάς την εξωτερική εμφάνιση, μετά τις επιστρώσεις στο φως και κατόπιν κοιτάς μέσα από αυτόν σε μια φωτεινή πηγή για στίγματα. Μετά τον βάζεις στο τηλεσκόπιο και έχεις προσυμφωνήσει για επιστροφή αν έχει κάποιο πρόβλημα. Συνήθως είναι ΟΚ, τα οπτικά τα προσέχουν. Εξάλλου μόλις αγοράζεις ένα καινούριο αυτομάτως περνά στην κατηγορία του μεταχειρισμένου.