kkokkolis

Great Milky Way, Αγνώστου Ψηφιακός πίνακας

Milky Way, Georgeta Blanaru, 2010 Ακρυλικό

Super Nova, Toni Storino, 2009 Ακρυλικό

Εφ' όσον έχεις προσδιορίσει την τιμή των 250€ και κοιτάζεις τα Νευτώνια των 150mm περίπου, θα σου προτείνω κάτι ανάλογο. Όλα τα Νευτώνια που προτείνεις έχουν καλή διάμετρο για φορητό τηλεσκόπιο. Εκείνα που έχουν εστιακή 1400mm ούτε να τα σκεφτείς (μπορώ να εξηγήσω γιατί) και οι βάσεις όλων είναι απολύτως βασικές (στην πραγματικότητα υπολείπονται των απαιτήσεων) και δεν εξυπηρετούν την ταχύτητα στησίματος και έναρξης λειτουργίας που θέλεις ως ισημερινές. Η καλύτερη λύση στα χρήματά σου είναι αυτή: http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=1890 Δοκιμασμένο, ποιοτικό και αποτελεσματικό. Τυχαίνει να πωλούνται 2 αυτή την στιγμή σε συμφέρουσες τιμές: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=175326#175326 http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=15487 Αν τα επιλέξεις θα σου περισσέψουν 90 ευρώ για κάποιον φακό. Είναι ελαφρύ και στήνεται εύκολα. Δουλεύει καλά με φθηνούς προσοφθαλμίους φακούς. Διατηρεί την ευθυγράμμιση αρκετά καλά. Είναι υψαζιμουθιακό και στοχεύει με μεγάλη ευκολία. Είναι καλό για πλανητική παρατήρηση (απουσία ψευδοχρώματος, μεγάλος εστιακός λόγος για Νευτώνιο). Το μόνο πρόβλημα είναι το μήκος. Θα χρειαστεί να το βάλεις οριζόντια στο πίσω κάθισμα. Αν αυτό σε ενοχλεί, υπάρχει η λύση του μικρότερου αδερφού του: http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=1691 Δοκιμασμένο και αυτό, υπερφορητό και αποτελεσματικό, λιγότερο καλό στους πλανήτες όμως. Το έχω και το συνιστώ σαν 2ο τηλεσκόπιο κυρίως, ενώ έχω και 2 μεγαλύτερα αδέρφια του SW 150/1200 που σου προτείνω. Το μεγαλύτερο κάλλιστα μπορεί να παραμείνει το βασικό τηλεσκόπιο ενός μη φανατικού ερασιτέχνη, φθάνει να εκτιμήσεις σωστά το πόσο φορητό είναι για σένα. Τα υπόλοιπα τηλεσκόπια, ιδίως εκείνα των 70mm, είναι υποτυπώδη και κατάλληλα κυρίως για επίγεια παρατήρηση σε χαμηλές μεγεθύνσεις. Εγώ θα αγόραζα ένα μεταχειρισμένο SW 6'' (150/1200) Dobson στην θέση σου.

Αφού τα κατάφερες μέχρι τώρα έχεις σοβαρές πιθανότητες... Το άγχος της έκθεσης είναι μια άλλη ιστορία, το μεγαλύτερο εμπόδιο για τους περισσότερους ανθρώπους. Δεν συγκροτείται ανθρώπινη ομάδα δίχως έκθεση. Υποθέτω μάλιστα πως είναι δυσχερές, εάν όχι αδύνατο, να ασχοληθεί κάποιος με αυτά τα ευαίσθητα οπτικά εάν δεν είναι φύσει ιδεοψυχαναγκαστικός σε κάποιο βαθμό. Όταν αγοράζω μεταχειρισμένα τουλάχιστον, σαφώς προτιμώ να προέρχονται από ΙΔΨ παρά από ''χύμα'' πρώην ιδιοκτήτη και δεν χρειάζεται να εξηγήσω τους λόγους. Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο να μάθει τα πάντα για το σύμπαν -εάν ήτο εφικτό- και να γνωρίζει ελάχιστα τον εαυτό του;

Εσύ καλά είσαι. Αυτόν τον ψηλό με την μπλούζα του Mickey Mouce στο Avatar σου υποπτεύομαι...

Μην σε πτοεί αυτό. Και εδώ αναγνωρίζουμε πως το περιεχόμενο είναι σημαντικότερο από την μορφή. Σημασία έχει περισσότερο το τι λες και λιγότερο το πως το λες. Και όσο ανορθόγραφος και να είναι κάποιος τον Μποστ είναι δύσκολο να τον φτάσει. Έχεις διαβάσει ποτέ κάτι ομορφότερο από τον Μποστ; Εγώ σπανίως.

Κάπως έτσι είναι. Η σχέση τους με το άγχος είναι αμφίδρομη και η διαφορές από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι λιγότερο ποιοτικές και περισσότερο ποσοτικές. Δηλαδή όλοι έχουν κάποιες φοβίες, κάποιοι περισσότερες και κάποιοι πάρα πολλές, κάποιοι φοβούνται περισσότερο και κάποιοι λιγότερο. Ο επίσημος όρος για τις "εμμονές" είναι "ιδεοληψίες" (obsessions). Ο επίσημος όρος για τους "ψυχαναγκασμούς" είναι "καταναγκασμοί" (compulsions). Οι τελετουργίες (rituals) ανήκουν στην σφαίρα των καταναγκασμών και λειτουργούν ως απάντηση σε μια ιδεοληψία, η οποία πολλές φορές είναι άρρητη και άλλες ασυνείδητη. Οι καταναγκασμοί προέρχονται από τα βασικά γάγγλια, τμήμα του εγκεφάλου κοινό σε όλα τα θερμόαιμα ζώα και αφορούν συνήθως την φροντίδα (grooming), την συλλογή (hoarding) και τον έλεγχο (checking). Σκεφτείτε μια γάτα: ελέγχει το περιβάλλον με αυτοματοποιημένες κινήσεις, με τους αισθητήρες της όσφρησης, της όρασης, της ακοής, της αφής (μουστάκια). Φροντίζει το τρίχωμά της πάλι με αυτοματοποιημένες κινήσεις, πάντοτε με την ίδια σειρά και αν την διακόψετε θα αρχίσει ξανά με καταναγκαστικό τρόπο. Ένας σκίουρος ή μια κίσσα συλλέγουν αντικείμενα, περισσότερο ή λιγότερο χρήσιμα. Σε έναν άνθρωπο αυτά ενυπάρχουν, κάτω από τον έλεγχο της κρίσης. Ελέγχουμε, καθαρίζουμε και συλλέγουμε. Όταν η κρίση δεν ασκεί επαρκή ανασταλτικό έλεγχο (προμετωπιαίος φλοιός, χαρακτηριστικό του ανθρώπινου είδους και ελάχιστα των πρωτευόντων) ή ακόμη και ευοδώνει κάτω από την πίεση μιας ιδεοληψίας έρχονται στην επιφάνεια τα αρχέγονα αυτά ανακλαστικά. Μπορεί να ελέγχουμε συνεχώς τον εξοπλισμό μας (έκλεισα το Telrad; έσφιξα το dovetail;), να τακτοποιούμε συμμετρικά τους προσοφθαλμίους και να τους καθαρίζουμε μέχρι αηδίας, να συλλέγουμε εξοπλισμό, κάθε πιθανή εστιακή (τρόμος του κενού, έχω 17mm, έχω και 12mm, τί θα γίνει αν μια βραδυά χρειαστώ 14mm και δεν έχω; ), κάθε τύπο τηλεσκοπίου. Δεν πρόκειται για ασθένεια, εκτός αν προκαλεί συμπτώματα και βασανίζει τον άνθρωπο και το περιβάλλον του. Είναι θέμα ποσότητος όπως είπαμε. Στα δικά μου τώρα. Θέλω συμμετρία. Θέλω να μην υπάρχει κενό στην θήκη μου. Θέλω τα τηλεσκόπιά μου να έχουν απ' όλα. Θέλω να μην έχουν σοβαρές γρατζουνιές ή χτυπήματα και οι φακοί να μην έχουν σκουπιδάκια (θα ήθελα και τα μάτια μου να μην έχουν σκουπιδάκια, αλλά.....). Θέλω να έχω κάθε τύπο τηλεσκοπίου (μου λείπει ένα APO). Θέλω να έχω όλα τα βιβλία που έχουν γραφτεί (σχεδόν τα έχω, θέλω 3 ζωές να τα διαβάσω όμως). Θέλω να δώ ένα αντικείμενο με όλους τους φακούς μου, όλους τους συνδυασμούς με barlow, όλα τα φίλτρα. Και μετά θέλω να το ξαναδώ (ευτυχώς δεν θέλω να δω όλα τα αντικείμενα, μόνο τα πιο όμορφα, δεν θα μου έφταναν 12 ζωές). Θέλω να δω την καλλιτεχνική πλευρά των πάντων, έχω εμμονή με την αισθητική. Θέλω να αναλογιστώ την βιολογική πλευρά των πάντων, έχω εμμονή με την ζωή. Θέλω να νιώσω την συστημική πλευρά των πάντων, έχω εμμονή με την κυβερνητική. Θέλω να σκεφτώ την κρυφή πλευρά των πάντων, έχω εμμονή με την πολυπαραγοντικότητα. Είπαμε πως θέλω συμμετρία; Θέλω όλα τα πράγματα να χωρούν σε συγκεκριμένους χώρους, ένα ντουλάπι, μία θήκη, μία τσάντα. Ό,τι δεν χωράει μου δημιουργεί πρόβλημα. Θέλω να αρέσει στην γυναίκα μου αυτό που κάνω, όχι να το κάνει και εκείνη, να της αρέσει που το κάνω εγώ. Θέλω να νιώθω ελεύθερος, μου την βιδώνουν τα πρέπει, μου την δίνουν στα νεύρα όσοι μου λένε πως πρέπει να κάνω αυτό, πρέπει να δω εκείνο. Θέλω να βλέπω το Μ42 κάθε βράδυ, κάθε χειμώνα, σε κάθε μια από τις 9 μου ζωές (αν ήμουν γάτος). Από ένα άτομο δέχομαι μόνο εντολές, αν μπορούσα ας έκανα και αλλιώς. Δεν θυμάμαι αν σας είπα πως θέλω συμμετρία. Θέλω μπόλικη από δαύτη και όχι απλή, πολύπλοκη. Συμμετρία σε 1, 2, 6 και 12 άξονες. Συμμετρία κεντρική, 2/3, χρυσού κανόνα και συμμετρία από αυτές που δεν ανακαλύφθηκαν ακόμη. Συμμετρία φανερή αλλά και κρυφή. Συμμετρία κατοπτρική, Jacard και βελονιάς του παπλωματά (αν και συχαίνομαι τον Lacan και ίσως επειδή συχαίνομαι τον Lacan). Θέλω ο Évariste Galois να είναι υπερήφανος για μένα. Θέλω οι φακοί μου να ακολουθούν βήματα ακολουθίας Fibonacci και τετραγωνικής ρίζας του 2. Ταυτόχρονα. Θέλω κάποιος να αποδείξει πως γίνεται. Θέλω η διαίρεση για να βρω την μεγέθυνση ή την κόρη εξόδου να καταλήγει σε ακέραιο, πάντοτε. Θέλω να δημιουργώ λογιστικά φύλλα που να τα περιέχουν όλα, όσα υπήρξαν, όσα υπάρχουν και όσα θα υπάρξουν. Θέλω να χωρέσω όλη την τέχνη των άστρων σε ένα νήμα. Θέλω και άλλα πολλά. Κυριολεκτικά, θέλω τον ουρανό με τ' άστρα! Γιατρέ, είναι σοβαρό; Μια στιγμή, ο γιατρός είμαι εγώ! Ωραίο αυτό. Συμμετρικό! Έχω αναρωτηθεί και εγώ γιαυτό Το άλλο, με την Μόνικα, μου το απαγόρευσε η γυναίκα μου...

Απ' όλα υπάρχουν στον πλανήτη. Ακόμη και άτομα που δεν πολυπιστεύουν πως οι άνθρωποι έχουν τέτοιες εμμονές

Nude under the Moon, Yamamoto Hosui, 1882 Ελαιογραφία

Nude under a Full Moon, ~carvenaked, 2011 Ξυλόγλυπτο

Explore Scientific 120 9mm Argon Purged, 2011

Faceless: Under the Stars, John Robert Smith, 2010

Grand Central Terminal, Paul Cesar Helleu, 1912, Νέα Υόρκη Έχοντας πρόσφατη την εντύπωση από την επίσκεψή μου στον εκπληκτικό Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό της Νέας Υόρκης, η αποτύπωση του Ζωδιακού στην οροφή ήταν η δεύτερη μόλις ανάρτησή μου στο Σύμπαν της Τέχνης. Επανέρχομαι με μια εντυπωσιακή φωτογραφία του Rob Shaw που μόλις ανακάλυψα.

Stars, Robert Frost, 1874-1963 How countlessly they congregate O'er our tumultuous snow, Which flows in shapes as tall as trees When wintry winds do blow ! -- As if with keenness for our fate, Our faltering few steps on To white rest, and a place of rest Invisible at dawn,-- And yet with neither love nor hate, Those stars like some snow-white Minerva's snow-white marble eyes Without the gift of sight.

Υπέροχα! Αν δεν γνωρίζαμε πως τα έφτιαξαν παιδιά, θα το αναγνωρίζαμε;

Η ερώτηση δεν απευθύνεται σε εμένα φυσικά αλλά με ερεθίζει έντονα. Είχα κάποτε "μεγάλα" σχέδια για το forum αυτό και σκόπευα να ανοίξω διάφορες συζητήσεις επίγνωσης ή ανάλυσης των διαφόρων βιολογικών και γνωστικών διεργασιών που αφορούν το χόμπυ μας, ως ερασιτέχνης πάντοτε αλλά και αφορμώμενος από ορισμένες επαγγελματικές μου γνώσεις και δεξιότητες. Ένα τέτοιο θέμα είναι ανοικτό (με ποιό μάτι παρατηρείτε συνήθως; ) και σκοπεύω να ολοκληρωθεί, άλλα ατύχησαν για λόγους που θα αποφύγω να σχολιάσω (πως ''βλέπει'' κάποιος τον εξοπλισμό του και αν τον ονοματίζει- γιατί και πως) και άλλα δεν έχουν ανοίξει. Ένα από αυτά αφορούσε τις τελετουργίες που διανθίζουν μια παρατηρησιακή συνεδρία. Η τριπλή (μαγικός αριθμός) περιστροφή του σκεπάσματος της κατσαρόλας είναι μια τελετουργία (ritual) και όχι εμμονή, αν και οι τελετουργίες μπορούν να εξελιχθούν σε εμμονή. Πρόκειται για μία από αυτές τις παραμέτρους που δεν θεωρώ πως είναι "εκτός θέματος" αλλά στο "περιβάλλον" του θέματος ή στο "βάθος" του θέματος αν θέλετε. Εγώ πάντως τα σκέπτομαι αυτά και θα τα σκέπτομαι, είτε τα κοινοποιήσω είτε όχι. Το κοινό έχει το δικαίωμα να διαλέξει το έργο που θέλει από την άλλη και σε ορισμένες κουλτούρες ακόμη και να πετάξει ντομάτες στους ηθοποιούς.

Δεν εννοώ ακριβώς... Ας υποθέσω πως εννόησα, αν κάνω λάθος εξήγησέ μας τι ακριβώς ρωτάς. Η σύγχρονη τάση είναι οι ξενικές λέξεις να μεταγράφονται φωνητικά με τον απλούστερο δυνατό τρόπο. Δηλαδή πάντοτε ι και όχι η, υ, οι, ει, υι, πάντοτε ο και όχι ω, πάντοτε ε και όχι αι, πάντοτε μονά σύμφωνα και όχι διπλά. Καταστρατηγείται η ξενική ορθογραφία που δεν έχει νόημα στα Ελληνικά. Παραδείγματος χάριν, η λέξη κλασσικός πρέπει να γράφεται κλασικός και ας προέρχεται από το Λατινικό classicus. Φυσικά αν το γράψω κλασσικός δεν πάω και φυλακή. Αποδεδειγμένα. Βεβαίως, ενώ κατακρεουργούμε τα Λατινογενή τους (άσε τα Γερμανογενή και τα υπόλοιπα), θυμώνουμε όταν παραποιείται μια Ελληνογενής λέξη. Αν και οι ξένοι συνήθως σέβονται περισσότερο την ιστορική ορθογραφία και γράφουν Hellas διατηρώντας την δασεία. Εμείς, αν νομίζαμε πως η λέξη ήταν αγγλική θα έπρεπε κατά τον αυτοκράτορα Μπ. να την γράφουμε Ελάς, χωρίς διπλά σύμφωνα. Πως; Σας ξενίζει; Μην σας ξενίζει καθόλου. Αυτό ακριβώς κάνουμε, εκείνο που δεν θέλουμε να μας κάνουν. Αν και η γυναίκα μου (γλωσσολόγος) υποστηρίζει σθεναρά τον Μπαμπινιώτη, εγώ είμαι όπως διαπιστώνετε αρκετά δύσπιστος. Γιατί πρέπει να γράφω όπως μου λέει ο ένας και ο άλλος κάθε φορά; Δηλαδή αν αύριο μας πουν να γράφουμε σε λατινικό αλφάβητο ή, αντιθέτως, πως επανέρχεται η ελληνιστική πνευματική μικρογράμματος, εγώ και εσείς θα πρέπει να ακολουθήσουμε τυφλά; Και όταν κάνουμε λάθη απειρίας θα μας λένε και ανορθόγραφους από πάνω; Τέλος πάντων. Το κιάλι προέρχεται από το Λατινικό occulus, άρα γράφεται φωνητικά. Κιάλι Το γυαλί προέρχεται από το Ελληνικό ύαλος, άρα γράφεται ετυμολογικά: Γυαλί Το Αστροβόξ δεν πρέπει να γράφεται Αστροβώξ και άλλο Φλοξ και άλλο Φλωξ. ΥΓ: Αν δείτε την φωνητική ορθογραφία σε τούρκικες επιγραφές και εφημερίδες θα γελάσετε. Μέχρι να καταλάβετε τι είναι αυτό το seks θα έχει συντελεστεί ο κόσμος. Έτσι γελοίο θα πρέπει να φαίνεται και το τρένο. Από την άλλη, οι αγγλοσάξωνες ονομάζουν την θεά του τοκετού Εἰλείθυια, Eileithyia. Αν ήταν Έλληνες -δηλαδή Έλινες- θα την έλεγαν Ιλίθια και πως να αποφύγεις έτσι την παρεξήγηση;

Κωνσταντίνε, συνέχισε την προσπάθειά σου. Χάριν στον αγώνα σου θα ξημερώσει μία ημέρα που θα αναζητούμε τα γλωσσικά και ορθογραφικά λάθη με το κυάλι (μην βιάζεσαι, δεν ξημέρωσε ακόμη ).

Όοοοοχι Σου ξέφυγε ένα μηδενικό στους ενικούς!

Δοκιμάστε αναζήτηση στο Google: 1) Κυάλια= 314000 αποτελέσματα 2) Κιάλια= 202000 αποτελέσματα 3) Κυάλι= 2280000 αποτελέσματα 4) Κιάλι= 1130000 αποτελέσματα Εγώ θα σου κάνω το χατήρι Κωνσταντίνε, επειδή είσαι καλό παιδί και ειδικός στα κιάλια. Με τους άλλους τι σκοπεύεις να κάνεις;

Κάπνισμα και αστροπαρατήρηση δύσκολα συμβιβάζονται. Στάχτες και ταμπάκο στην επιφάνεια των φακών, καπνός στα μάτια, γόπες στο έδαφος και κίνδυνος φωτιάς στο δάσος, δεσμευμένα χέρια, στρίψιμο στο απόλυτο σκοτάδι, ενόχληση των φίλων μας που απεχθάνονται το ενεργητικό και παθητικό κάπνισμα. Ναι είμαι ένοχος σε βαθμό κακουργήματος, αλλά όχι πλέον. Το ιδανικό εξάρτημα για τον ερασιτέχνη αστροπαρατηρητή και επαγγελματία καπνιστή ονομάζεται ηλεκτρονικό τσιγάρο και διορθώνει μαγικά ΟΛΑ τα παραπάνω προβλήματα και ακόμη περισσότερα. Ήταν εντελώς διαφορετική η τελευταία παρατήρηση με το Nobacco Hybrid (υπάρχουν πολλές εταιρίες και μοντέλα) στην θήκη στυλό του αστρογιλέκου και όλην την προσοχή μου προσηλωμένη στην απόλαυση του ουρανού. Η αμέσως καλύτερη λύση μετά την απεξάρτηση. Δοκιμάστε το!

Εάν είστε λάτρεις του Tintin προτιμήστε να το δείτε σε 3D. Κατά την έξοδό σας ''αμελήστε'' να επιστρέψετε τα ειδικά ''γυαλιά'' RealD 3D. Στο εργαστήριο οπτικών σας, μπορείτε να αφαιρέσετε τα πολωτικά φίλτρα ώστε να φτάξετε το δικό σας φίλτρο μεταβλητής διαπερατότητας! Κάθε φίλτρο διαθέτει 2 πλευρές και η συστοίχιση μας δίδει 4 συνδυασμούς Ο 1 εξ αυτών αποδίδει διαβάθμιση μεταξύ του Μωβ και του μαύρου (υπό γωνία 90 μοιρών μπλέ αντί μωβ) Οι 2 διαβάθμιση μεταξύ του γαλάζιου και του κίτρινου, χωρίς να σκοτεινιάζει η εικόνα. Ο 4ος συνδυασμός δημιουργεί ένα φίλτρο μεταβλητής φωτεινότητας σε γκρί απόχρωση. Δεν μπορώ να μετρήσω με ακρίβεια αλλά δίδει την εντύπωση πως κυμαίνεται μεταξύ 25% και 95%! Δοκιμάστηκε εχθές στο φεγγάρι και απόψε σε ημερήσια παρατήρηση, κρατώντας το μεταξύ κόρης εξόδου και κόρης εισόδου. Είναι απολύτως λειτουργικό αλλά υπάρχει και η δυνατότητα προσαρμογής σε δακτύλιο φίλτρων 1.25''. Δοκιμάστε το! Δουλεύει!

Η γλώσσα έχει πρωτεύουσα σημασία στην επικοινωνία. Γιατί δεν βάζεις και το θηλυκό ώστε να είναι ολοκληρωμένοι οι τύποι; Το κύριο πρόβλημα είναι, πιστεύω, πως πρόκειται για λέξη της καθαρεύουσας. Αυτή η καθαρεύουσα, πανέμορφη τεχνητή γλώσσα που απολαμβάνουμε στα κείμενα του Παπαδιαμάντη, του Βιζυηνού και του Ροΐδη μεταξύ άλλων (δείτε τους Εμπόρους των Εθνών στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών όσο προλαβαίνετε) δημιουργεί μεγάλη σύγχυση. Οι παππούδες και γονείς μας την διδάσκονταν στο γυμνάσιο και την μιλούσαν και, κυρίως, την έγραφαν υπηρεσιακά ενώ στο σπίτι μιλούσαν την δημοτική. Εμείς διδαχθήκαμε την δημοτική και αντιμετωπίσαμε ένα πλήθος κειμένων γραμμένο στην καθαρεύουσα η οποία έπεσε σε δυσμένεια λόγω και της κατάχρησής της από την δικτατορία. Έζησα την εποχή της γλωσσικής κάθαρσης. Στην αρχή μου έκοψαν το -η της υποτακτικής. Μετά την περισπωμένη και τα πνεύματα (για την βαρεία έμαθα πως υπάρχει αλλά δεν χρειαζόταν να την διαφοροποιώ από την οξεία, χωρίς να μου πουν γιατί). Για την υπογεγραμμένη ουδείς μου μίλησε μέχρι τα Αρχαία του Λυκείου. Συνεχώς έπρεπε να αναπροσαρμόζω το λεξιλόγιό μου. Στην αρχή κοιτάζω αντί κυττάζω, κατόπιν αβγό αντί αυγό και δεν έχει τελειωμό. Παράλληλα, τα μισά βιβλία στην βιβλιοθήκη και τα μισά βιβλία της ιατρικής ήταν γραμμένα σε αυτήν την καθαρεύουσα, είτε μια επίσημη δημοτική. Η επόμενες γενιές απομακρύνθηκαν από αυτήν την καθαρεύουσα εν μέσω τυμπανοκρουσιών και φανφάρων αλλά συναντούν τα κατάλοιπά της ολούθε και λογικό το βρίσκω να αντιδρούν με αμηχανία. Ο πρωτεύων, η πρωτεύουσα, το πρωτεύον είναι τύποι της κεκαθαρμένης. Τους συναντούμε άκλιτους (Η πρωτεύουσα της Ελλάδος είναι η Αθήνα) σε παγωμένες εκφράσεις και η μόνη νύξη για την σωστή χρήση τους έρχεται μέσα από την διδασκαλία της αρχαίας που οι περισσότεροι εξ ημών των θετικών επιστημών δεν χωνεύουμε ιδιαιτέρως. Τουτέστιν, δεν πταίει ο χρήστης της γλώσσης για την σύγχυση. Υποπτεύομαι πως και ο εκδημοτικισμένος τύπος "ο πρωτεύοντας'' καθρέπτης (ο πρωτεύων καθρέπτης είναι υβρίδιο) είναι τόσο άχαρος που καλό είναι να χρησιμοποιούμε τον αρχαϊκότερο τύπο αλλά πως να γίνει αυτό όταν ουδείς μας δίδαξε την σωστή κλίση; Αν χρησιμοποιήσετε ένα πρόγραμμα κλίσεων http://users.otenet.gr/~nikkas/grammar/wordforms.html θα διαπιστώσετε πως δεν αναγνωρίζει το αρσενικό και το ουδέτερο, παρά μόνο το θηλυκό. Τι αμαρτίες πληρώνουμε σε αυτήν την μπερδεμένη χώρα εμείς οι Έλληνες, πρακτικοί και αυτοδίδακτοι; Αυτό είναι το πρωτεύον ερώτημα κατά την γνώμη μου.