kkokkolis

Μπράβο και από εμένα εννοείται και συνέχισε να απορείς δημοσίως ώστε να ερεθιζόμεθα και ημείς. Το ερώτημά μου έχει την εξής έννοια: διαπίστωσες πως κάτι δεν είναι καλώς καμωμένο; Ο σχεδιαστής της εταιρίας διάλεξε ανιδανικό δευτερεύοντα για κάποιον λόγο; Η υπόθεση μου θυμίζει το δίλημμα του αεροναυπηγού για την ιδανική επιφάνεια των flaps και ailerons.

Ξεμυαλισμένος από τα κάπως μεγαλύτερα Νευτώνια παραμέλησα το πορτοκαλάκι. Απόψε που η φάση της σελήνης δεν άφηνε περιθώρια για πολλά πράγματα αλλά η απουσία νεφώσεων με προκαλούσε το έστησα στο πι και φι και παρατήρησα τον Δία, το φεγγαράκι, το διπλό του Περσέα και τον Ωρίωνα (με όλα τα φίλτρα, νικητής το Orion Ultrablock) διαπιστώνοντας πως 2.5 χρόνια χρήσης και 4 μήνες απραξίας καθιστούν αναγκαία κάποια συντήρηση. Ευθυγράμμιση στο φτερό. Μην ξεχάσουμε την χειμερινή ώρα στο χειριστήριο. Ρυθμίσεις backlash (εύκολο πράγμα με μέθοδο trial & error) καθώς κλωτσούσε. Σφίξιμο του κεντρικού παξιμαδιού του συμπλέκτη για πρώτη φορά, πανεύκολο και αυτό, με μία μεγάλη πένσα. Μην το φοβάστε, απλώς προσέξτε μην χάσετε τις βίδες από το προστατευτικό κάλυμμα -το οποίο περιλαμβάνει τον γάντζο του χειριστηρίου- στο σκοτάδι. Μακρύ μαγνητικό κατσαβίδι το μυστικό. Και μην σφίξετε πολύ. Τόσο μόνο ώστε να ασκείται ικανή αντίσταση στο χέρι σας όταν προσπαθείτε να μετακινήσετε τον σωλήνα στον άξονα του ύψους. Τελικά με προοδευτική αύξηση της δύναμης στα περίπου 30-40 N ο σωλήνας πρέπει να κινείται. Στο δικό μου που είχε χαλαρώσει αρκετά αφού το φορτώνω σαν ημίονο, γύρισα το παξιμάδι 60 μοίρες δεξιόστροφα και τώρα είναι λίγο πιο σφιχτό από την ημέρα της αγοράς του. Τόλμησέ το Αλέξη, αν δεν το έχεις ήδη κάνει. Επίσης μην ξεχάσετε να τσεκάρετε την θέση σας στον παγκόσμιο χάρτη Nexstar οι νέοι ιδιοκτήτες και επανιδιοκτήτες: http://www.mapservices.org/myguestmap/map/NexStar (Κωστάκη, ντόν... ντόν... ντόν...). Απ' όσα τηλεσκόπια έχω δοκιμάσει το καταλληλότερο για έναν αρχάριο ή ψυχαγωγούμενο ερασιτέχνη είναι αυτό και λυπήθηκα αφάνταστα βλέποντας πόσο απρόσιτο μοιάζει στον δυστυχή Έλληνα κοστίζοντας 1300 ευρώ όταν στις ΗΠΑ μπορεί να αποκτηθεί με 700$ και προσφάτως με άμεση έκπτωση επιπλέον 100$.

ΔΙΑΤΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ, Σταύρος Χίος, 2011

Δεν έχω καταλάβει γιατί θέλεις να πειράξεις το τηλεσκόπιό σου. Δεν είσαι ικανοποιημένος από κάτι;

http://furthurla.com/coffee_and_side_tables.htm 460$

Δεν είπα αυτό. Είπα πως είναι πιο δύσκολο να μην έχεις κόμη σε ένα 82ρι ή 100ρι. Βρήκα αρκετές φορές Meade 4000 14 και 8.8 στο Astromart και τους απέκλεισα γιατί είναι κάπως "γαϊδουρέξ". Υπάρχει και η παράμετρος της πρακτικότητας. Πάντως και οι ES είναι εξαιρετικοί, πολύ καλύτεροι από όσο τα 99$ του κόστους σε αφήνουν να υποπτευθείς. Αυτή η παραμόρφωση με αποτρέπει να πολυχρησιμοποιώ τους Nagler την ημέρα. Οι Hyperions έχουν λιγότερη μαξιλαρειδή παραμόρφωση. Βέβαια το φαινόμενο αυτό δεν είναι αντιληπτό σε νυκτερινή παρατήρηση, εκτός από το διάστημα που κινείς το τηλεσκόπιο και τα αστέρια διαγράφουν καμπύλες αντί για ευθείες. Την ημέρα βλέπεις τον ορίζοντα καμπύλο όμως και αυτό είναι κάπως ενοχλητικό. Γενικά αστρονομικοί φακοί από καλές εταιρίες παρουσιάζουν αυτήν την παραμόρφωση ενώ οι επίγειοι φακοί από καλές εταιρίες όχι. Σύμφωνα με την έλλειψη του Tissot πρέπει ο οπτικός να επιλέξει αν θα έχει το προϊόν του γωνιώδη ή γραμμική παραμόρφωση. Φακοί που χρησιμοποιούνται σε καλές επίγειες διόπτρες (Leica, Swarowski, Zeiss κλπ) είναι υποχρεωμένοι να δείχνουν τις ευθείες σαν ευθείες, ενώ οι φακοί των Vixen, Televue κλπ όχι, καθώς, δεν υπάρχουν ευθείες στο διάστημα. Αν ο οπτικός δεν προσπαθήσει να μετατρέψει το εστιακό πεδίο σε επίπεδο από καμπύλο αποφεύγει αυτές τις παραμορφώσεις. Είναι το ίδιο ακριβώς φαινόμενο με εκείνο που παραμορφώνει τα άκρα ενός χάρτη της γης όταν προσπαθείς να τον προσαρμόσεις σε μια επίπεδη επιφάνεια. Οι πόλοι και η Γροιλανδία είναι πάντοτε τερατωδώς παραμορφωμένοι. Είναι μια ακόμη άσκηση συμβιβασμών η επιλογή φακών, όπως και τα περισσότερα στην ζωή.

Έχω δει να φοριούνται αυτά τα North Face. Που πωλούνται στην Ελλάδα να ρίξουμε μια ματιά από κοντά;

Για κάποιον που το έχει ήδη και πιστεύει πως δεν ήρθε η ώρα να εγκαταλείψει τα τηλεσκ... εεεε.... τα εγκόσμια ακόμη, πως είναι σωστό να φορεθεί; Κατάσαρκα ή πάνω από φανελάκι; Αν είναι απλώς ένα στρώμα και υπάρχουν και άλλα ρούχα από πάνω; Δεν κάνει ακόμη αρκετό κρύο εδώ για να το δοκιμάσω. Όταν το φόρεσα με ζέστανε πολύ.

The Star Splitter, Robert Frost, 1874 - 1963 `You know Orion always comes up sideways. Throwing a leg up over our fence of mountains, And rising on his hands, he looks in on me Busy outdoors by lantern-light with something I should have done by daylight, and indeed, After the ground is frozen, I should have done Before it froze, and a gust flings a handful Of waste leaves at my smoky lantern chimney To make fun of my way of doing things, Or else fun of Orion's having caught me. Has a man, I should like to ask, no rights These forces are obliged to pay respect to ?' So Brad McLaughlin mingled reckless talk Of heavenly stars with hugger-mugger farming, Till having failed at hugger-mugger farming He burned his house down for the fire insurance And spent the proceeds on a telescope To satisfy a lifelong curiosity About our place among the infinities. `What do you want with one of those blame things ?' I asked him well beforehand. `Don't you get one !' `Don't call it blamed; there isn't anything More blameless in the sense of being less A weapon in our human fight,' he said. `I'll have one if I sell my farm to buy it.' There where he moved the rocks to plow the ground And plowed between the rocks he couldn't move, Few farms changed hands; so rather than spend years Trying to sell his farm and then not selling, He burned his house down for the fire insurance And bought the telescope with what it came to. He had been heard to say by several : `The best thing that we're put here for's to see ; The strongest thing that's given us to see with's A telescope. Someone in every town Seems to me owes it to the town to keep one. In Littleton it might as well be me.' After such loose talk it was no surprise When he did what he did and burned his house down. Mean laughter went about the town that day To let him know we weren't the least imposed on, And he could wait -- we'd see to him tomorrow. But the first thing next morning we reflected If one by one we counted people out For the least sin, it wouldn't take us long To get so we had no one left to live with. For to be social is to be forgiving. Our thief, the one who does our stealing from us, We don't cut off from coming to church suppers, But what we miss we go to him and ask for. He promptly gives it back, that is if still Uneaten, unworn out, or undisposed of. It wouldn't do to be too hard on Brad About his telescope. Beyond the age Of being given one for Christmas gift, He had to take the best way he knew how To find himself in one. Well, all we said was He took a strange thing to be roguish over. Some sympathy was wasted on the house, A good old-timer dating back along ; But a house isn't sentient; the house Didn't feel anything. And if it did, Why not regard it as a sacrifice, And an old-fashioned sacrifice by fire, Instead of a new-fashioned one at auction ? Out of a house and so out of a farm At one stroke (of a match), Brad had to turn To earn a living on the Concord railroad, As under-ticket-agent at a station Where his job, when he wasn't selling tickets, Was setting out, up track and down, not plants As on a farm, but planets, evening stars That varied in their hue from red to green. He got a good glass for six hundred dollars. His new job gave him leisure for stargazing. Often he bid me come and have a look Up the brass barrel, velvet black inside, At a star quaking in the other end. I recollect a night of broken clouds And underfoot snow melted down to ice, And melting further in the wind to mud. Bradford and I had out the telescope. We spread our two legs as we spread its three, Pointed our thoughts the way we pointed it, And standing at our leisure till the day broke, Said some of the best things we ever said. That telescope was christened the Star-Splitter, Because it didn't do a thing but split A star in two or three, the way you split A globule of quicksilver in your hand With one stroke of your finger in the middle. It's a star-splitter if there ever was one, And ought to do some good if splitting stars 'Sa thing to be compared with splitting wood. We've looked and looked, but after all where are we ? Do we know any better where we are, And how it stands between the night tonight And a man with a smoky lantern chimney ? How different from the way it ever stood ?

Blowing Stars Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ

Moon, stars and swirls Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ

Phases of the moon Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ

Compass Star Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ

Sun with blue field Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ

Compass Star Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ

Morrocan Star Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ

Lippi Star Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ

Compass Star Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ

Compass Star Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ

Persian Star Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ

Lippi Star Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ

A Star in a Stoneboat, Robert Frost, 1874-1963 Never tell me that not one star of all That slip from heaven at night and softly fall Has been picked up with stones to build a wall. Some laborer found one faded and stone-cold, And saving that its weight suggested gold And tugged it from his first too certain hold, He noticed nothing in it to remark. He was not used to handling stars thrown in the dark And lifeless from an interrupted arc. He did not recognize in that smooth coal The one thing palpable besides the soul To penetrate the air in which we roll. He did not see how like a flying thing It brooded ant eggs, and had one large wing, One not so large for flying in a ring. And a long Bird of Paradise's tail (Though these when not in use to fly and trail It drew back in its body like a snail); Nor know that he might move it from the spot -- The harm was done : from having been star-shot The very nature of the soil was hot And burning to yield flowers instead of grain, Flowers fanned and not put out by all the rain Poured on them by his prayers prayed in vain. He moved it roughly with an iron bar, He loaded an old stoneboat with the star And not, as you might think, a flying car, Such as even poets would admit perforce More practical than Pegasus the horse If it could put a star back in its course. He dragged it through the plowed ground at a pace But faintly reminiscent of the race Of jostling rock in interstellar space. It went for building stone, and I, as though Commanded in a dream, forever go To right the wrong that this should have been so. Yet ask where else it could have gone as well, I do not know - I cannot stop to tell : He might have left it lying where it fell. From following walls I never lift my eye, Except at night to places in the sky Where showers of charted meteors fly. Some may know what they seek in school and church, And why they seek it there; for what I search I must go measuring stone walls, perch on perch ; Sure that though not a star of death and birth, So not to be compared, perhaps, in worth To such resorts of life as Mars and Earth -- Though not, I say, a star of death and sin, It yet has poles, and only needs a spin To show its wordly nature and begin To chafe and shuffle in my calloused palm And run off in strange tangents with my arm, As fish do with the line in first alarm. Such as it is, it promises the prize Of the one world complete in any size That I am like to compass, fool or wise.

Άφοβον τον θεόν, το Πρώτο Φάρμακο... Ανύποπτον τον θάνατον, το Δεύτερο Φάρμακο...

Η κόμη είναι ιδιότητα του κατόπτρου, όχι του φακού. Άρα όλοι οι φακοί την δείχνουν. Ωστόσο το μέγεθός της είναι ανάλογο της απόστασης της προβολής του ειδώλου του αντικειμένου από το κέντρο του εστιακού είπέδου και άρα του κατόπτρου. Γραμμικά (σε mm) ο τύπος είναι ο εξής: Γραμμική κόμη= 3*r / (4*f)2 3 φορές η απόσταση από το εστιακό επίπεδο προς το τετράγωνο του τετραπλασίου του εστιακού λόγου Γωνιακά (σε μοίρες) ο εξής Γωνιακή κόμη=3*RAD*r / (F*(4f)2) 3 φορές 57.3 η απόσταση από το εστιακό επίπεδο προς το τετράγωνο του του τετραπλασίου του εστιακού λόγου επί την εστακή απόσταση. Πρακτικά, μια περιοχή σε mm ισοδύναμη με το τετράγωνο του εστιακού λόγου (απόσταση= f στο τετράγωνο/ 2) είναι σχεδόν ελεύθερη κόμης. Στο f/4.5 (SW 16'') είναι 20.25mm Στο f/4.7 (SW 10'') είναι 22.09mm Στο f/4.9 (SW 12'') είναι 24.1mm Στο f/6 (SW 8'') είναι 36mm Στο f/8 (SW 6'') είναι 64mm Όταν ο φακός έχει μεγαλύτερο field stop από αυτούς τους αριθμούς η κόμη είναι μεγαλύτερη. Υπενθυμίζω πως το μέγιστο field stop είναι 27mm στις 1.25'' και 47mm στις 2''. Όσο χειρότερη ευθυγράμμιση έχει ένα τηλεσκόπιο, τόσο δείχνει την κόμη της μιας πλευράς και αντιλαμβανόμαστε πως στο f/5 θα βγεί ευκολότερα το είδωλο ενός άστρου σε περιοχή έξω από τα 12.5mm παρά στο f/8 έξω απο τα 32mm. Τέλος, μπορώ να ξεχωρίσω την καμπυλότητα αλλά μόνο με ρύθμιση της εστίασης. Αν είμαι ευθυγραμμισμένος εστιάζει το κέντρο ή η περιφέρεια αλλά όχι ταυτόχρονα. Χωρίς δοκιμάστική εστίαση ποιός μπορεί; ΥΓ: Ποιός δεν είναι ευτυχισμένος με τους T4 & ES100;