kkokkolis

Explore Scientific 120 9mm Argon Purged, 2011

Faceless: Under the Stars, John Robert Smith, 2010

Grand Central Terminal, Paul Cesar Helleu, 1912, Νέα Υόρκη Έχοντας πρόσφατη την εντύπωση από την επίσκεψή μου στον εκπληκτικό Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό της Νέας Υόρκης, η αποτύπωση του Ζωδιακού στην οροφή ήταν η δεύτερη μόλις ανάρτησή μου στο Σύμπαν της Τέχνης. Επανέρχομαι με μια εντυπωσιακή φωτογραφία του Rob Shaw που μόλις ανακάλυψα.

Stars, Robert Frost, 1874-1963 How countlessly they congregate O'er our tumultuous snow, Which flows in shapes as tall as trees When wintry winds do blow ! -- As if with keenness for our fate, Our faltering few steps on To white rest, and a place of rest Invisible at dawn,-- And yet with neither love nor hate, Those stars like some snow-white Minerva's snow-white marble eyes Without the gift of sight.

Υπέροχα! Αν δεν γνωρίζαμε πως τα έφτιαξαν παιδιά, θα το αναγνωρίζαμε;

Η ερώτηση δεν απευθύνεται σε εμένα φυσικά αλλά με ερεθίζει έντονα. Είχα κάποτε "μεγάλα" σχέδια για το forum αυτό και σκόπευα να ανοίξω διάφορες συζητήσεις επίγνωσης ή ανάλυσης των διαφόρων βιολογικών και γνωστικών διεργασιών που αφορούν το χόμπυ μας, ως ερασιτέχνης πάντοτε αλλά και αφορμώμενος από ορισμένες επαγγελματικές μου γνώσεις και δεξιότητες. Ένα τέτοιο θέμα είναι ανοικτό (με ποιό μάτι παρατηρείτε συνήθως; ) και σκοπεύω να ολοκληρωθεί, άλλα ατύχησαν για λόγους που θα αποφύγω να σχολιάσω (πως ''βλέπει'' κάποιος τον εξοπλισμό του και αν τον ονοματίζει- γιατί και πως) και άλλα δεν έχουν ανοίξει. Ένα από αυτά αφορούσε τις τελετουργίες που διανθίζουν μια παρατηρησιακή συνεδρία. Η τριπλή (μαγικός αριθμός) περιστροφή του σκεπάσματος της κατσαρόλας είναι μια τελετουργία (ritual) και όχι εμμονή, αν και οι τελετουργίες μπορούν να εξελιχθούν σε εμμονή. Πρόκειται για μία από αυτές τις παραμέτρους που δεν θεωρώ πως είναι "εκτός θέματος" αλλά στο "περιβάλλον" του θέματος ή στο "βάθος" του θέματος αν θέλετε. Εγώ πάντως τα σκέπτομαι αυτά και θα τα σκέπτομαι, είτε τα κοινοποιήσω είτε όχι. Το κοινό έχει το δικαίωμα να διαλέξει το έργο που θέλει από την άλλη και σε ορισμένες κουλτούρες ακόμη και να πετάξει ντομάτες στους ηθοποιούς.

Δεν εννοώ ακριβώς... Ας υποθέσω πως εννόησα, αν κάνω λάθος εξήγησέ μας τι ακριβώς ρωτάς. Η σύγχρονη τάση είναι οι ξενικές λέξεις να μεταγράφονται φωνητικά με τον απλούστερο δυνατό τρόπο. Δηλαδή πάντοτε ι και όχι η, υ, οι, ει, υι, πάντοτε ο και όχι ω, πάντοτε ε και όχι αι, πάντοτε μονά σύμφωνα και όχι διπλά. Καταστρατηγείται η ξενική ορθογραφία που δεν έχει νόημα στα Ελληνικά. Παραδείγματος χάριν, η λέξη κλασσικός πρέπει να γράφεται κλασικός και ας προέρχεται από το Λατινικό classicus. Φυσικά αν το γράψω κλασσικός δεν πάω και φυλακή. Αποδεδειγμένα. Βεβαίως, ενώ κατακρεουργούμε τα Λατινογενή τους (άσε τα Γερμανογενή και τα υπόλοιπα), θυμώνουμε όταν παραποιείται μια Ελληνογενής λέξη. Αν και οι ξένοι συνήθως σέβονται περισσότερο την ιστορική ορθογραφία και γράφουν Hellas διατηρώντας την δασεία. Εμείς, αν νομίζαμε πως η λέξη ήταν αγγλική θα έπρεπε κατά τον αυτοκράτορα Μπ. να την γράφουμε Ελάς, χωρίς διπλά σύμφωνα. Πως; Σας ξενίζει; Μην σας ξενίζει καθόλου. Αυτό ακριβώς κάνουμε, εκείνο που δεν θέλουμε να μας κάνουν. Αν και η γυναίκα μου (γλωσσολόγος) υποστηρίζει σθεναρά τον Μπαμπινιώτη, εγώ είμαι όπως διαπιστώνετε αρκετά δύσπιστος. Γιατί πρέπει να γράφω όπως μου λέει ο ένας και ο άλλος κάθε φορά; Δηλαδή αν αύριο μας πουν να γράφουμε σε λατινικό αλφάβητο ή, αντιθέτως, πως επανέρχεται η ελληνιστική πνευματική μικρογράμματος, εγώ και εσείς θα πρέπει να ακολουθήσουμε τυφλά; Και όταν κάνουμε λάθη απειρίας θα μας λένε και ανορθόγραφους από πάνω; Τέλος πάντων. Το κιάλι προέρχεται από το Λατινικό occulus, άρα γράφεται φωνητικά. Κιάλι Το γυαλί προέρχεται από το Ελληνικό ύαλος, άρα γράφεται ετυμολογικά: Γυαλί Το Αστροβόξ δεν πρέπει να γράφεται Αστροβώξ και άλλο Φλοξ και άλλο Φλωξ. ΥΓ: Αν δείτε την φωνητική ορθογραφία σε τούρκικες επιγραφές και εφημερίδες θα γελάσετε. Μέχρι να καταλάβετε τι είναι αυτό το seks θα έχει συντελεστεί ο κόσμος. Έτσι γελοίο θα πρέπει να φαίνεται και το τρένο. Από την άλλη, οι αγγλοσάξωνες ονομάζουν την θεά του τοκετού Εἰλείθυια, Eileithyia. Αν ήταν Έλληνες -δηλαδή Έλινες- θα την έλεγαν Ιλίθια και πως να αποφύγεις έτσι την παρεξήγηση;

Κωνσταντίνε, συνέχισε την προσπάθειά σου. Χάριν στον αγώνα σου θα ξημερώσει μία ημέρα που θα αναζητούμε τα γλωσσικά και ορθογραφικά λάθη με το κυάλι (μην βιάζεσαι, δεν ξημέρωσε ακόμη ).

Όοοοοχι Σου ξέφυγε ένα μηδενικό στους ενικούς!

Δοκιμάστε αναζήτηση στο Google: 1) Κυάλια= 314000 αποτελέσματα 2) Κιάλια= 202000 αποτελέσματα 3) Κυάλι= 2280000 αποτελέσματα 4) Κιάλι= 1130000 αποτελέσματα Εγώ θα σου κάνω το χατήρι Κωνσταντίνε, επειδή είσαι καλό παιδί και ειδικός στα κιάλια. Με τους άλλους τι σκοπεύεις να κάνεις;

Κάπνισμα και αστροπαρατήρηση δύσκολα συμβιβάζονται. Στάχτες και ταμπάκο στην επιφάνεια των φακών, καπνός στα μάτια, γόπες στο έδαφος και κίνδυνος φωτιάς στο δάσος, δεσμευμένα χέρια, στρίψιμο στο απόλυτο σκοτάδι, ενόχληση των φίλων μας που απεχθάνονται το ενεργητικό και παθητικό κάπνισμα. Ναι είμαι ένοχος σε βαθμό κακουργήματος, αλλά όχι πλέον. Το ιδανικό εξάρτημα για τον ερασιτέχνη αστροπαρατηρητή και επαγγελματία καπνιστή ονομάζεται ηλεκτρονικό τσιγάρο και διορθώνει μαγικά ΟΛΑ τα παραπάνω προβλήματα και ακόμη περισσότερα. Ήταν εντελώς διαφορετική η τελευταία παρατήρηση με το Nobacco Hybrid (υπάρχουν πολλές εταιρίες και μοντέλα) στην θήκη στυλό του αστρογιλέκου και όλην την προσοχή μου προσηλωμένη στην απόλαυση του ουρανού. Η αμέσως καλύτερη λύση μετά την απεξάρτηση. Δοκιμάστε το!

Εάν είστε λάτρεις του Tintin προτιμήστε να το δείτε σε 3D. Κατά την έξοδό σας ''αμελήστε'' να επιστρέψετε τα ειδικά ''γυαλιά'' RealD 3D. Στο εργαστήριο οπτικών σας, μπορείτε να αφαιρέσετε τα πολωτικά φίλτρα ώστε να φτάξετε το δικό σας φίλτρο μεταβλητής διαπερατότητας! Κάθε φίλτρο διαθέτει 2 πλευρές και η συστοίχιση μας δίδει 4 συνδυασμούς Ο 1 εξ αυτών αποδίδει διαβάθμιση μεταξύ του Μωβ και του μαύρου (υπό γωνία 90 μοιρών μπλέ αντί μωβ) Οι 2 διαβάθμιση μεταξύ του γαλάζιου και του κίτρινου, χωρίς να σκοτεινιάζει η εικόνα. Ο 4ος συνδυασμός δημιουργεί ένα φίλτρο μεταβλητής φωτεινότητας σε γκρί απόχρωση. Δεν μπορώ να μετρήσω με ακρίβεια αλλά δίδει την εντύπωση πως κυμαίνεται μεταξύ 25% και 95%! Δοκιμάστηκε εχθές στο φεγγάρι και απόψε σε ημερήσια παρατήρηση, κρατώντας το μεταξύ κόρης εξόδου και κόρης εισόδου. Είναι απολύτως λειτουργικό αλλά υπάρχει και η δυνατότητα προσαρμογής σε δακτύλιο φίλτρων 1.25''. Δοκιμάστε το! Δουλεύει!

Η γλώσσα έχει πρωτεύουσα σημασία στην επικοινωνία. Γιατί δεν βάζεις και το θηλυκό ώστε να είναι ολοκληρωμένοι οι τύποι; Το κύριο πρόβλημα είναι, πιστεύω, πως πρόκειται για λέξη της καθαρεύουσας. Αυτή η καθαρεύουσα, πανέμορφη τεχνητή γλώσσα που απολαμβάνουμε στα κείμενα του Παπαδιαμάντη, του Βιζυηνού και του Ροΐδη μεταξύ άλλων (δείτε τους Εμπόρους των Εθνών στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών όσο προλαβαίνετε) δημιουργεί μεγάλη σύγχυση. Οι παππούδες και γονείς μας την διδάσκονταν στο γυμνάσιο και την μιλούσαν και, κυρίως, την έγραφαν υπηρεσιακά ενώ στο σπίτι μιλούσαν την δημοτική. Εμείς διδαχθήκαμε την δημοτική και αντιμετωπίσαμε ένα πλήθος κειμένων γραμμένο στην καθαρεύουσα η οποία έπεσε σε δυσμένεια λόγω και της κατάχρησής της από την δικτατορία. Έζησα την εποχή της γλωσσικής κάθαρσης. Στην αρχή μου έκοψαν το -η της υποτακτικής. Μετά την περισπωμένη και τα πνεύματα (για την βαρεία έμαθα πως υπάρχει αλλά δεν χρειαζόταν να την διαφοροποιώ από την οξεία, χωρίς να μου πουν γιατί). Για την υπογεγραμμένη ουδείς μου μίλησε μέχρι τα Αρχαία του Λυκείου. Συνεχώς έπρεπε να αναπροσαρμόζω το λεξιλόγιό μου. Στην αρχή κοιτάζω αντί κυττάζω, κατόπιν αβγό αντί αυγό και δεν έχει τελειωμό. Παράλληλα, τα μισά βιβλία στην βιβλιοθήκη και τα μισά βιβλία της ιατρικής ήταν γραμμένα σε αυτήν την καθαρεύουσα, είτε μια επίσημη δημοτική. Η επόμενες γενιές απομακρύνθηκαν από αυτήν την καθαρεύουσα εν μέσω τυμπανοκρουσιών και φανφάρων αλλά συναντούν τα κατάλοιπά της ολούθε και λογικό το βρίσκω να αντιδρούν με αμηχανία. Ο πρωτεύων, η πρωτεύουσα, το πρωτεύον είναι τύποι της κεκαθαρμένης. Τους συναντούμε άκλιτους (Η πρωτεύουσα της Ελλάδος είναι η Αθήνα) σε παγωμένες εκφράσεις και η μόνη νύξη για την σωστή χρήση τους έρχεται μέσα από την διδασκαλία της αρχαίας που οι περισσότεροι εξ ημών των θετικών επιστημών δεν χωνεύουμε ιδιαιτέρως. Τουτέστιν, δεν πταίει ο χρήστης της γλώσσης για την σύγχυση. Υποπτεύομαι πως και ο εκδημοτικισμένος τύπος "ο πρωτεύοντας'' καθρέπτης (ο πρωτεύων καθρέπτης είναι υβρίδιο) είναι τόσο άχαρος που καλό είναι να χρησιμοποιούμε τον αρχαϊκότερο τύπο αλλά πως να γίνει αυτό όταν ουδείς μας δίδαξε την σωστή κλίση; Αν χρησιμοποιήσετε ένα πρόγραμμα κλίσεων http://users.otenet.gr/~nikkas/grammar/wordforms.html θα διαπιστώσετε πως δεν αναγνωρίζει το αρσενικό και το ουδέτερο, παρά μόνο το θηλυκό. Τι αμαρτίες πληρώνουμε σε αυτήν την μπερδεμένη χώρα εμείς οι Έλληνες, πρακτικοί και αυτοδίδακτοι; Αυτό είναι το πρωτεύον ερώτημα κατά την γνώμη μου.

Μπράβο και από εμένα εννοείται και συνέχισε να απορείς δημοσίως ώστε να ερεθιζόμεθα και ημείς. Το ερώτημά μου έχει την εξής έννοια: διαπίστωσες πως κάτι δεν είναι καλώς καμωμένο; Ο σχεδιαστής της εταιρίας διάλεξε ανιδανικό δευτερεύοντα για κάποιον λόγο; Η υπόθεση μου θυμίζει το δίλημμα του αεροναυπηγού για την ιδανική επιφάνεια των flaps και ailerons.

Ξεμυαλισμένος από τα κάπως μεγαλύτερα Νευτώνια παραμέλησα το πορτοκαλάκι. Απόψε που η φάση της σελήνης δεν άφηνε περιθώρια για πολλά πράγματα αλλά η απουσία νεφώσεων με προκαλούσε το έστησα στο πι και φι και παρατήρησα τον Δία, το φεγγαράκι, το διπλό του Περσέα και τον Ωρίωνα (με όλα τα φίλτρα, νικητής το Orion Ultrablock) διαπιστώνοντας πως 2.5 χρόνια χρήσης και 4 μήνες απραξίας καθιστούν αναγκαία κάποια συντήρηση. Ευθυγράμμιση στο φτερό. Μην ξεχάσουμε την χειμερινή ώρα στο χειριστήριο. Ρυθμίσεις backlash (εύκολο πράγμα με μέθοδο trial & error) καθώς κλωτσούσε. Σφίξιμο του κεντρικού παξιμαδιού του συμπλέκτη για πρώτη φορά, πανεύκολο και αυτό, με μία μεγάλη πένσα. Μην το φοβάστε, απλώς προσέξτε μην χάσετε τις βίδες από το προστατευτικό κάλυμμα -το οποίο περιλαμβάνει τον γάντζο του χειριστηρίου- στο σκοτάδι. Μακρύ μαγνητικό κατσαβίδι το μυστικό. Και μην σφίξετε πολύ. Τόσο μόνο ώστε να ασκείται ικανή αντίσταση στο χέρι σας όταν προσπαθείτε να μετακινήσετε τον σωλήνα στον άξονα του ύψους. Τελικά με προοδευτική αύξηση της δύναμης στα περίπου 30-40 N ο σωλήνας πρέπει να κινείται. Στο δικό μου που είχε χαλαρώσει αρκετά αφού το φορτώνω σαν ημίονο, γύρισα το παξιμάδι 60 μοίρες δεξιόστροφα και τώρα είναι λίγο πιο σφιχτό από την ημέρα της αγοράς του. Τόλμησέ το Αλέξη, αν δεν το έχεις ήδη κάνει. Επίσης μην ξεχάσετε να τσεκάρετε την θέση σας στον παγκόσμιο χάρτη Nexstar οι νέοι ιδιοκτήτες και επανιδιοκτήτες: http://www.mapservices.org/myguestmap/map/NexStar (Κωστάκη, ντόν... ντόν... ντόν...). Απ' όσα τηλεσκόπια έχω δοκιμάσει το καταλληλότερο για έναν αρχάριο ή ψυχαγωγούμενο ερασιτέχνη είναι αυτό και λυπήθηκα αφάνταστα βλέποντας πόσο απρόσιτο μοιάζει στον δυστυχή Έλληνα κοστίζοντας 1300 ευρώ όταν στις ΗΠΑ μπορεί να αποκτηθεί με 700$ και προσφάτως με άμεση έκπτωση επιπλέον 100$.

ΔΙΑΤΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ, Σταύρος Χίος, 2011

Δεν έχω καταλάβει γιατί θέλεις να πειράξεις το τηλεσκόπιό σου. Δεν είσαι ικανοποιημένος από κάτι;

http://furthurla.com/coffee_and_side_tables.htm 460$

Δεν είπα αυτό. Είπα πως είναι πιο δύσκολο να μην έχεις κόμη σε ένα 82ρι ή 100ρι. Βρήκα αρκετές φορές Meade 4000 14 και 8.8 στο Astromart και τους απέκλεισα γιατί είναι κάπως "γαϊδουρέξ". Υπάρχει και η παράμετρος της πρακτικότητας. Πάντως και οι ES είναι εξαιρετικοί, πολύ καλύτεροι από όσο τα 99$ του κόστους σε αφήνουν να υποπτευθείς. Αυτή η παραμόρφωση με αποτρέπει να πολυχρησιμοποιώ τους Nagler την ημέρα. Οι Hyperions έχουν λιγότερη μαξιλαρειδή παραμόρφωση. Βέβαια το φαινόμενο αυτό δεν είναι αντιληπτό σε νυκτερινή παρατήρηση, εκτός από το διάστημα που κινείς το τηλεσκόπιο και τα αστέρια διαγράφουν καμπύλες αντί για ευθείες. Την ημέρα βλέπεις τον ορίζοντα καμπύλο όμως και αυτό είναι κάπως ενοχλητικό. Γενικά αστρονομικοί φακοί από καλές εταιρίες παρουσιάζουν αυτήν την παραμόρφωση ενώ οι επίγειοι φακοί από καλές εταιρίες όχι. Σύμφωνα με την έλλειψη του Tissot πρέπει ο οπτικός να επιλέξει αν θα έχει το προϊόν του γωνιώδη ή γραμμική παραμόρφωση. Φακοί που χρησιμοποιούνται σε καλές επίγειες διόπτρες (Leica, Swarowski, Zeiss κλπ) είναι υποχρεωμένοι να δείχνουν τις ευθείες σαν ευθείες, ενώ οι φακοί των Vixen, Televue κλπ όχι, καθώς, δεν υπάρχουν ευθείες στο διάστημα. Αν ο οπτικός δεν προσπαθήσει να μετατρέψει το εστιακό πεδίο σε επίπεδο από καμπύλο αποφεύγει αυτές τις παραμορφώσεις. Είναι το ίδιο ακριβώς φαινόμενο με εκείνο που παραμορφώνει τα άκρα ενός χάρτη της γης όταν προσπαθείς να τον προσαρμόσεις σε μια επίπεδη επιφάνεια. Οι πόλοι και η Γροιλανδία είναι πάντοτε τερατωδώς παραμορφωμένοι. Είναι μια ακόμη άσκηση συμβιβασμών η επιλογή φακών, όπως και τα περισσότερα στην ζωή.

Έχω δει να φοριούνται αυτά τα North Face. Που πωλούνται στην Ελλάδα να ρίξουμε μια ματιά από κοντά;

Για κάποιον που το έχει ήδη και πιστεύει πως δεν ήρθε η ώρα να εγκαταλείψει τα τηλεσκ... εεεε.... τα εγκόσμια ακόμη, πως είναι σωστό να φορεθεί; Κατάσαρκα ή πάνω από φανελάκι; Αν είναι απλώς ένα στρώμα και υπάρχουν και άλλα ρούχα από πάνω; Δεν κάνει ακόμη αρκετό κρύο εδώ για να το δοκιμάσω. Όταν το φόρεσα με ζέστανε πολύ.

The Star Splitter, Robert Frost, 1874 - 1963 `You know Orion always comes up sideways. Throwing a leg up over our fence of mountains, And rising on his hands, he looks in on me Busy outdoors by lantern-light with something I should have done by daylight, and indeed, After the ground is frozen, I should have done Before it froze, and a gust flings a handful Of waste leaves at my smoky lantern chimney To make fun of my way of doing things, Or else fun of Orion's having caught me. Has a man, I should like to ask, no rights These forces are obliged to pay respect to ?' So Brad McLaughlin mingled reckless talk Of heavenly stars with hugger-mugger farming, Till having failed at hugger-mugger farming He burned his house down for the fire insurance And spent the proceeds on a telescope To satisfy a lifelong curiosity About our place among the infinities. `What do you want with one of those blame things ?' I asked him well beforehand. `Don't you get one !' `Don't call it blamed; there isn't anything More blameless in the sense of being less A weapon in our human fight,' he said. `I'll have one if I sell my farm to buy it.' There where he moved the rocks to plow the ground And plowed between the rocks he couldn't move, Few farms changed hands; so rather than spend years Trying to sell his farm and then not selling, He burned his house down for the fire insurance And bought the telescope with what it came to. He had been heard to say by several : `The best thing that we're put here for's to see ; The strongest thing that's given us to see with's A telescope. Someone in every town Seems to me owes it to the town to keep one. In Littleton it might as well be me.' After such loose talk it was no surprise When he did what he did and burned his house down. Mean laughter went about the town that day To let him know we weren't the least imposed on, And he could wait -- we'd see to him tomorrow. But the first thing next morning we reflected If one by one we counted people out For the least sin, it wouldn't take us long To get so we had no one left to live with. For to be social is to be forgiving. Our thief, the one who does our stealing from us, We don't cut off from coming to church suppers, But what we miss we go to him and ask for. He promptly gives it back, that is if still Uneaten, unworn out, or undisposed of. It wouldn't do to be too hard on Brad About his telescope. Beyond the age Of being given one for Christmas gift, He had to take the best way he knew how To find himself in one. Well, all we said was He took a strange thing to be roguish over. Some sympathy was wasted on the house, A good old-timer dating back along ; But a house isn't sentient; the house Didn't feel anything. And if it did, Why not regard it as a sacrifice, And an old-fashioned sacrifice by fire, Instead of a new-fashioned one at auction ? Out of a house and so out of a farm At one stroke (of a match), Brad had to turn To earn a living on the Concord railroad, As under-ticket-agent at a station Where his job, when he wasn't selling tickets, Was setting out, up track and down, not plants As on a farm, but planets, evening stars That varied in their hue from red to green. He got a good glass for six hundred dollars. His new job gave him leisure for stargazing. Often he bid me come and have a look Up the brass barrel, velvet black inside, At a star quaking in the other end. I recollect a night of broken clouds And underfoot snow melted down to ice, And melting further in the wind to mud. Bradford and I had out the telescope. We spread our two legs as we spread its three, Pointed our thoughts the way we pointed it, And standing at our leisure till the day broke, Said some of the best things we ever said. That telescope was christened the Star-Splitter, Because it didn't do a thing but split A star in two or three, the way you split A globule of quicksilver in your hand With one stroke of your finger in the middle. It's a star-splitter if there ever was one, And ought to do some good if splitting stars 'Sa thing to be compared with splitting wood. We've looked and looked, but after all where are we ? Do we know any better where we are, And how it stands between the night tonight And a man with a smoky lantern chimney ? How different from the way it ever stood ?

Blowing Stars Mosaic Dining Table, Furthurla, ΗΠΑ