kkokkolis

Βασίλη, φοβερό το θέμα αυτό και σίγουρα αξίζει να το αναρτήσεις σε δικό του νήμα. Τυχαία το είδα.

Αστραξίδι, Ομάδα ΧΑ!, Θέατρο Χώρα, 2011 Τι κάνει ένας ψαράς όταν στα δίχτυα του βρίσκει τα αστέρια του ουρανού? Τι συμβαίνει όταν κάτι άπιαστο βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής? Το περιπετειώδες ταξίδι των αστεριών, μέσα από βελανιδιές και καρυδιές, πάγκους και αγορές, ανθρώπους και ζώα αφηγούνται τα σώματα τριών performer. Μια παράσταση σωματικού θεάτρου με έντονο ρυθμό και χιούμορ, όπου το αόρατο γίνεται ορατό και το πεζό μαγικό, βασισμένη σε ένα παλιό αρμένικο παραμύθι.

Δύο ευχάριστες εκπλήξεις της ημέρας τα ολόφρεσκα βιβλία που μου δώρισε η σύζυγός μου για την 26η επέτειό μας. Το ένα το είχα στα υπ' όψιν: ΣΠΑΝΙΑ ΓΗ, ΙΣΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ..., Peter D. Ward & Donald Brownlee, ΠΟΥΚΑΜΙΣΑΣ, ISBN: 978-960-6881-24-4 Συδυάζει τα περισσότερα ενδιαφέροντά μου: Κοσμολογία, αστρονομία, αστροφυσική, γεωλογία, βιολογία, εξέλιξη και φαίνεται συναρπαστικό. Το άλλο με εξέπληξε αφάνταστα και με έκανε υπερήφανο συνάμα: Αστρονομία, ιστορία, μυθολογία, Στράτος Θεοδοσίου, ΔΙΑΥΛΟΣ, ISBN: 9789605312848 Μια συλλογή ποιημάτων (!) του πολυγραφότατου καθηγητή αστρονομίας, σε κλασσικό ύφος, με χαρακτήρα κοσμολογικό, ιστορικό, μυθολογικό, υπαρξιακό και αυτοβιογραφικό, με συνοδό πεζό επεξηγηματικό κείμενο υψηλής διδακτικής αξίας όπως πάντα.

Andromeda, George Brewster Gallup White whorls of stars slow turning in the sky, Across the borders of the measured night, On, on beyond the treasures of the eye, Where only magic lenses garner sight : Transparent reapers of dim sheaves of light. One spiral vast, a mote against the sky Now rises like a flock upon the night, Wherein ten thousand million stars rely Upon the boundless, brooding infinite To guide their lambent pinions curved in flight. Behold Andromeda's dim aureole of light, An island universe in yonder sky, Whose rays a million years ago took flight To reach this very hour my wondering eye : Is this O god a throne of thine, I cry.

Έχω λόγους να υποπτεύομαι πως τα περισσότερα χόμπυ, εάν όχι όλα, είναι κάτι παραπάνω από ένα χόμπυ και, ενίοτε πολύ παραπάνω. Όπως είπε και ο Bill Shankly, "Some people believe football is a matter of life and death, I am very disappointed with that attitude. I can assure you it is much, much more important than that."

In the Arms of M83,Hubble Legacy Archive, ESA, NASA, Robert Gendler APOD 11-11-11 Μια υπέροχη επεξεργασία του "Γαλαξία των χιλιάδων ρουμπινιών"

Παιδιά, βιαστήκατε με το FPI Protostar. Καλά έκανα εγώ και περίμενα!

Thank heavens for amateur astromomy; I haven't had this much fun being kept in the dark since my honeymoon!

Γρηγόρη, το υγρό σου το έχω και εγώ και το δοκίμασα μαζί με το πανάκι που είχε η συσκευασία σε φακούς Plossl και τα κιάλια του Lidl με θετικά αποτελέσματα. Ωστόσο για τα ακριβότερα οπτικά μου προτιμώ το Baader το οποίο είναι φθηνότατο και δοκιμασμένο. Το άλλο υγρό το έβαλα στην θήκη των Rocktrail που διατηρώ μόνιμα στο αυτοκίνητο. Βαγγέλη αυτό με το Swiffer το λες σαν αστείο, έτσι; Το καλό που σου θέλω. Τα κάτοπτρα πλένονται με ειδική διαδικασία και μόνο. Το ίδιο ισχύει και για το δευτερεύον. Γενικά τα φίλτρα και οι φακοί είναι αρκετά ανθεκτικά αν και η χαλαζιακή σκόνη τα χαράσσει. Τα κάτοπτρα έχουν μια μαλακή επικάλυψη με χαμηλή θέση στην κλίμακα Mohs και απαιτείται μεγάλη προσοχή. Επειδή όμως το εστιακό επίπεδο βρίσκεται μακρυά από την κατοπτρική επιφάνεια τα σκουπιδάκια του πρωτεύοντος δεν είναι εμφανή στην παρατήρηση και το πλύσιμο δεν χρειάζεται να εκτελείται τακτικά. Ευτυχώς.

Σιδεροκέφαλοι παιδιά.

Προς το παρόν δεν έφτιαξα τίποτε. Έβγαλα τα φίλτρα από τον σκελετό, τα ζευγάρωσα και τα κράτησα ανάμεσα στο μάτι και τον προσοφθάλμιο. Αλλάζοντας την μεταξύ τους γωνία (ενώ εφάπτονται περιστρέφω το ένα σε σχέση με το άλλο) αλλάζει η διαπερατότητα. Το βρίσκω πρακτικό και θα κρατήσω ένα ζευγάρι έτσι (ήδη βρίσκονται στην θήκη μου). Με ένα άλλο ζευγάρι σκέπτομαι το εξής: Να πάρω τον δακτύλιο από ένα φίλτρο 1.25 που περισσεύει (σελήνης ή πλανητικό που είναι φθηνά), να κόψω το ένα πολωτικό φίλτρο κυκλικά στο ακριβές μέγεθος και να τοποθετήσω στον δακτύλιο. Το δεύτερο να το κόψω επίσης αφήνοντας μια προσεκβολή 1-2cm, σαν ''αυτί''. Αυτή θα χρησιμοποιείται ως μοχλός ώστε να περιστρέφω το ένα σε σχέση με το άλλο. Αφού βρω την επιθυμητή απορροφητικότητα θα το βιδώνω στον φακό ή τον διαγώνιο για να δω την σελήνη, ιδίως το απόγευμα, όταν βρίσκεται σε 120 και πλέον μοίρες από τον ήλιο, σε περιοχή με πολωμένο φως. Η τωρινή μέθοδος πλεονεκτεί πάντως καθώς, πέραν του οτι είναι άκοπη, μπορείς να μεταβάλλεις εν θερμώ τη διαπερατότητα, ενώ είναι χρήσιμη και με φακούς 2'' (η διάμετρος των φίλτρων από τα 3D είναι <5cm). Μπορείς επίσης να πειραματιστείς με την διάταξη που δίνει την μεταβολή κίτρινου- γαλάζιου (θα το κάνω, είμαι περίεργος). Με φακούς μεγάλου eye relief (Naglers T4, Hyperions, Radian, BGOs 18 & 12.5mm από τους δικούς μου) είναι απολύτως πρακτική η μέθοδος Α, με άλλους φακούς πλεονεκτεί η μέθοδος Β. Το δοκίμασε κανείς άλλος;

Sphinx Noir, Susan Seddon Boulet, 1981

Μα γιατί;

Δεν θα σου απαντήσω φωτογραφικά (μπορείς να μελετήσεις τις φωτογραφίες όπως είπαμε) αλλά γενικώς έχω δεί ζωντανά τον Δία και τον Κρόνο καλύτερα απ' ότι στις φωτογραφίες σου με τηλεσκόπια 150/1500 και 102/1325 και φυσικά και με μεγαλύτερα. Υποθέτω πως είναι θέμα τεχνικής και όχι του τηλεσκοπίου. Όταν παρατηρείς τους πλανήτες έχεις ή όχι καλύτερη εικόνα από εκείνη που αποτυπώνεται στην φωτογράφηση;

Εννοούσα για τον ήλιο μας, κατά πόσον είναι ορατός από άλλα ηλιακά συστήματα. Δεν πρόκειται για κανένα σπουδαίο αστέρι, αλλά στην γειτονιά μας θα είναι ορατός. Λίγο μακρύτερα εξαρτάται και από την τοπική φωτορρύπανση, λόγου χάρη συστήματα με 2 ή περισσότερα άστρα, κόκκινοι γίγαντες αλλά και ενδεχόμενη πολιτισμική φωτορρύπανση θα επιδρούν αρνητικά.

Εξαρτάται και από την φωτορρύπανση που θα έχουν εκεί φυσικά

Συνάδελφε, μπορείς να μελετήσεις δείγματα πλανητικής φωτογράφισης εδώ http://www.astrovox.gr/forum/album_cat.php?cat_id=69 Αναφέρονται ο εξοπλισμός και η τεχνική συνήθως. Μπορείς να επικοινωνήσεις προσωπικά με τους πλανητικούς φωτογράφους για λεπτομέρειες.

Ορίστε, το λένε και άλλοι.

Full Moon, Du Fu, 712-770 (αγγλική απόδοση από τον David Hinton) Above the tower -- a lone, twice-sized moon. On the cold river passing night-filled homes, It scatters restless gold across the waves. On mats, it shines richer than silken gauze. Empty peaks, silence: among sparse stars, Not yet flawed, it drifts. Pine and cinnamon Spreading in my old garden . . . All light, All ten thousand miles at once in its light !

The Infant Milky Way in the Womb of Mother Universe, Moon, 2011

Ρε παιδιά, είχε δει ποτέ στην ζωή του ο Βαν Γκόγκ γαλαξία; Πως του ήρθε και το ζωγράφισε αυτό;

Sensory Mural Painting, Debra Knight, 2011