kkokkolis

Υπέροχο θέαμα απόψε. Και η Σελήνη πανέμορφη. Θα το χάσω δυστυχώς στις 21, βγάλτε ωραίες φωτογραφίες. 45 μοίρες από την 1η φωτογραφία έβγαλα τη δεύτερη 🤬

Μπράβο, να εμπλουτίζει η Ελληνική βιβλιογραφία.

Σωστό αυτό. Εννοώ πως θα χωράνε στο πεδίο αφού θα έχουν γωνιακή απόσταση 6', όχι πως θα φαίνονται καλά. Στα 50x φαίνονται και οι ζώνες του Δία και οι δορυφόροι του Γαλιλαίου και οι δακτύλιοι του Κρόνου. Μετά ανεβάζουμε όσο αντέχει, σύννεφα να μην έχει.

Ήδη χωράνε σε πεδίο 1 μοίρας. Ποια είναι η εστιακή του τηλεσκοπίου σου; Στα 50x πρέπει να χωράνε με Plossl 32mm. Την 21η θα χωράνε ακόμη και σε υψηλή μεγέθυνση, στα 250-300x.

Είσαι μικρότερος φίλε μου. Όταν ήμουν στο δημοτικό, επί χούντας, έτσι το γράφαμε. Το κρατώ, όπως και μερικές άλλες λέξεις (πχ κλασσική, αυγό, τραίνο κλπ) από νοσταλγία και για να την μπαίνω στη Γλωσσολόγο σύζυγο που είναι Μπαμπινιωτική. Κύττα εδώ. http://www.stougiannidis.gr/kyttazv.htm

Κυττάξτε τα χάλια μας. Ποιό φίλτρο θα τα έβγαζε πέρα με αυτό; Νομίζεις πως θα εμφανιστούν τα Stukas να βομβαρδίσουν σε λίγο.

Ἄρξασθαι...

Υπάρχει το FAST (Five-hundred-meter Aperture Spherical Telescope) στην Κίνα. Στρέφεται σε διάφορα σημεία του ουρανού, χρησιμοποιώντας κάθε φορά διάμετρο 300m, όσο ολόκληρο το Arecibo δηλαδή. Στην εικόνα βλέπετε σύγκριση των 2 σφαιρικών κατόπτρων.

Η επιφάνεια της γης παραμορφώνεται, πτυχώνεται, κάμπτεται, διαστρεβλώνεται. Κυττάξτε τα Ελληνικά πεζοδρόμια και την άσφαλτο. Αυτό το γνώριζαν οι κατασκευαστές του και οι επιστήμονες. Το κάτοπτρο ύστερα από κάποια χρόνια θα παραμορφωνόταν σε βαθμό που θα καθιστούσε το ραδιοτηλεσκόπιο άχρηστο. Είχε εξαρχής δηλαδή ημερομηνία λήξης. Όπως κάθε τι. Εντυπωσιακό όσο κράτησε. Το θυμάμαι και σε μια ταινία James Bond όπου μπορούσες να θαυμάσεις πολλές λεπτομέρειες.

ES100, NaglerT4, Ethos Βλέπεις συγκρίσιμο προσοφθάλμιο στοιχείο, ο Nagler όμως μοιάζει με ορθάνοικτο παράθυρο, εμπειρία που δίνουν και οι Delos, οι Pentax XW και άλλοι, αλλά με 10-14 λιγότερες μοίρες. Το άκρο του πεδίου το βλέπεις εύκολα ενώ στους 100ρηδες στρίβεις το κεφάλι και το βλέπεις, χάνοντας όμως το 80% του υπολοίπου πεδίου που παθαίνει νεφροειδή αμαύρωση. Δηλαδή βλέπεις το πεδίο τμηματικά (όταν κεντράρεις το μάτι βλέπεις ~70 μοίρες και όταν βλέπεις την παύση πεδίου ~20-30 μοίρες) ενώ στον Nagler το βλέπεις όλο ή σχεδόν όλο μαζί και από μεγαλύτερη απόσταση (άνεση).

Διπλή ανάρτηση.

Eye relief σε 82 μοίρες, μόνο οι Nagler T4. Οι πλέον άνετοι φακοί που έχω δοκιμάσει. Δεν αρέσουν σε όλους αλλά είναι πραγματικά μοναδικοί. Έχω και τους τρεις, αλλά ή πηδώ από τον 22 στον 12, ή χρησιμοποιώ τον 17 μόνο. Είναι πολύ πυκνά τοποθετημένοι κατά τη γνώμη μου. Μακάρι να υπήρχε και κανένας στα 8, αναγκαστικά χρησιμοποιώ Delos 10 και 6. Τώρα, στις 100 μοίρες, οι Ethos είναι το standard, ο 21 και ο 17. Από τις εναλλακτικές, εγγυώμαι για τον ES20. Αδιόρατες οι διαφορές από έναν Ethos (έχω τον 13, τον οποίο ευνοεί η μεγέθυνση). Για κάποιους λόγους, προτιμώ τους T4 στα SCT και Maksutov και τους ES20, Ethos13 και ES9 στα νευτώνια. Τόσο για τον τρόπο που προβάλουν από τον εστιαστή, όσο και για την καμπυλότητα του πεδίου. Στα dob, επειδή τα κουνώ με το χέρι, έχω περισσότερη σωματική επαφή και κολλώ το μάτι μου περισσότερο. Στα Cassegrain, ειδικά με GOTO, κοιτώ από σχετική απόσταση, χωρίς να ακουμπώ τον σωλήνα. Και οι T4 μου φαίνεται να δίνουν πιο επίπεδο πεδίο στους κοντούς σωλήνες που έχουν 2-2,5 φορές μεγαλύτερη εστιακή. Τέλος, οι 100 μοίρες βοηθούν να μην φεύγει το αντικείμενο από το πεδίο όταν παρακολουθείς με το χέρι. Είμαι πιο επιδέξιος ακόμη και με τα χειριστήρια της Portamount από ότι με το dob, οπότε οι 82 μοίρες μου φτάνουν με τη στήριξη αυτή ή το GOTO.

10 χρόνια και μερικά μνημόνια μετά, πολλά καταστήματα έχουν κλείσει. Να πει και κάποιος γνώστης από που θα ψωνίζαμε σήμερα; Το δικό μου πάντως είναι ανοικτό 35 χρόνια τώρα, αλλά δεν προανατολίζεται προς το σκι, πιο πολύ προς το κυνήγι, προσκοπισμό και παραστρατιωτικές εφαρμογές. https://www.survival.gr/endysi-ypodisi-outdoor Να άλλο ένα: https://extremepro.gr/el/%CE%91%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC/%CE%99%CF%83%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AC/products

Θολώνουν μόλις πλησιάζεις να παρατηρήσεις, από το χνώτο σου και τη ζέστη του προσώπου σου. Βοηθά να έχεις φακούς με μεγάλο eye relief. Κάποιος είχε ένα σεσουάρ και τους θέρμαινε με ζεστό αέρα. Όπως είπαμε, στην μεγάλη παγωνιά η υγρασία του περιβάλλοντος πέφτει συνήθως.

Εξαρτάται από την ανοχή σου στο κρύο. Σε μεγάλο υψόμετρο κάνει ψόφο και κατακαλόκαιρο. Από 40 βαθμούς το Αυγουστιάτικο μεσημέρι στα Καλάβρυτα πέφτεις σε μονοψήφιο στο καταφύγιο (2100m) ή και στον Ξηρόκαμπο (1600m), χώρια ο άνεμος. Οπότε φοράς ισοθερμικά (ή τα μάλλινα του στρατού) κατάσαρκα και ποτέ βαμβακερά, τα οποία ποτίζουν και παγώνεις. Μετά φλις και από πάνω παντελόνι και μπουφάν του σκι, σκούφο μέχρι τα αυτιά και γάντια τα οποία βγάζεις για λίγο για λεπτοδουλειά και τα ξαναφοράς. Από κάτω μπορείς να φοράς λεπτά γάντια ποδηλάτη. Στα πόδια άρβυλα με τεχνικές ή μάλλινες κάλτσες. Δεν κάθεσαι για πολύ, παρά μόνο στο αυτοκίνητο. Τώρα, εάν εννοείς χειμώνα στη Σουηδία, τα πράγματα εκεί είναι μάλλον διαφορετικά. Ίσως παγώνουν τα πάντα, κρυσταλλιάζει το κάτοπτρο και κολλάει ο μηχανισμός κίνησης του τηλεσκοπίου και του εστιαστή. Ρώτα Σουηδούς φίλους για εκεί. Το καλό με την παγωνιά είναι πως εξαφανίζεται η υγρασία. Το ίδιο συμβαίνει και μετά από καταρρακτώδη βροχή, η οποία κατεβάζει και όλη τη σκόνη. Λείπουν και τα θερμικά ανοδικά ρεύματα (βράσιμο). Έχω κάνει λίγες παρατηρήσεις τον χειμώνα στην εξοχή και ήταν πάντοτε καλύτερες από τις θερινές από πλευράς διαύγειας και seeing. Βέβαια, τα χειμερινά αντικείμενα δεν είναι και τόσα πολλά ή τόσο ενδιαφέροντα (για εμένα), καθώς ο Γαλαξίας μας βρίσκεται χαμηλά. Την Άνοιξη στρεφόμαστε προς τους άλλους γαλαξίες και το καλοκαίρι ο δικός μας Γαλαξίας βρίσκεται στο Ζενίθ και προσφέρει ένα όργιο ενδογαλαξιακών αντικειμένων.

Εάν έχεις φθηνό laser και δεν έχεις αναβαθμιστεί (ακόμη), τότε καλύτερα να ακολουθείς τη μέθοδο barlowed. Η οποία σε εμένα λειτουργούσε μόνο με φθηνό laser, λόγω του ότι συνήθως είναι ισχυρότερα επειδή αδιαφορούν για τις πιστοποιήσεις. http://astro.neutral.org/eq/col.html

Θα έχουμε υπέροχες φωτογραφίες όμως, οι οποίες θα μείνουν για πάντα. Με τα κιάλια θα μπορούμε να θαυμάσουμε ωραίο θέαμα και νωρίτερα. Τι βλακείες έχουν να γραφτούν για το νέο "άστρο της Βηθλεέμ" σκέφτομαι.[/img]

Τα 8x30 είναι κόπια (δεν γνωρίζω πόσο καλή) του αρχετύπου των Zeiss Deltrentis/Deltrintem, αυτών που είχαν οι Ναζί στον Β' ΠΠ. Αντιγράφονται επί έναν αιώνα από αμέτρητους κατασκευαστές. Έχω ένα Pentax και ένα μονοκιάλι Ρωσικό. Είναι ό, τι πιο κλασσικό υπάρχει. Τα καλύτερα είναι τα Swarovski Habicht. Τα προτείνει το Backyard Astronomer' s Guide και είναι μια χαρά για παρατήρηση του Γαλαξία, σμηνών και αστερισμών για έναν αρχάριο. Είναι ελαφρά και αν ξαπλώσεις μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις για πολλή ώρα, μαθαίνοντας τον ουρανό. Το θέμα είναι εάν η συγκεκριμένη υλοποίηση είναι ποιοτική.

Να με συγχωρειτε που παρεκλινω απο το θεμα, αλλα επειδη εγινε λογος για προσοφθαλμιους explore scientific και επειδη ενδιαφερομαι για αγορα dob 10 inch με f/4.7 ,αν ξερει κανεις να μου πει, οι explore scientific 82' ειναι καλοι για λογο f/4.7 (χωρις διορθωτες κομης εννοειται) ή πρεπει κανεις να παει σε televue? Είναι πολύ καλοί. Έχω τους 6.7 και 4.7 και είχα και τον 14. Αστιγματισμό δεν έχουν σε βαθμό που να σε ενοχλήσει, θα δεις κόμη φυσικά, για την οποία ευθύνεται το κάτοπτρο και όχι ο φακός, θα την δεις και στον Ethos αυτήν. Τα 100ρια είναι ακόμη καλύτερα, αλλά βαρύτερα και ακριβότερα. Ο 11 και ο 4.7 είναι ό, τι πρέπει για το τηλεσκόπιο αυτό. Το eye relief απαιτεί να μην φοράς γυαλιά όμως.

f/8, 1200mm και 1.25" εστιαστής. Τα πράγματα είναι απλά. 24mm SWA 68 μοιρών και ένα καλό 16mm. Με τον Barlow θα έχεις αντίστοιχα 12 και 8mm, μεγεθύνσεις 50, 75, 100 και 150x και το μέγιστο πεδίο 80' της μοίρας ή 1 μοίρα και 20'. Λογω f/8 δεν χρειάζεσαι ακριβούς φακούς, σου κάνει και ο Hyperion ή Explore Scientific (ή αυτοί οι Auriga που όμως δεν έχω δοκιμάσει). Εναλλακτικά, είσαι ακριβώς στο φάσμα του Hyperion Zoom, δίχως Barlow. Είναι μια χαρά μεταξύ 16 και 8mm και στα χρήματα σου. Αν τον πάρεις μεταχειρισμένο, σου μένουν και για ένα 24mm με 68 μοίρες πεδίο (ο Zoom έχει μόνο 48 εκεί). Οι καλοί Barlow κοστίζουν και αυτοί, οπότε για το τηλεσκόπιο αυτό θα πρότεινα τον Hyperion Zoom.

To Telescope Express κατά καιρούς έχει ευκαιρίες σε ορισμένα προϊόντα, καθώς και μερικά ΟΕΜ προϊόντα με ενδιαφέρον. Βέβαια η αγορά είναι ρευστή και τα πράγματα αλλάζουν, έχω να αγοράσω πολλά χρόνια από εκεί. Το τελευταίο που πήρα ήταν το Docter 8x21 νομίζω και μόνο εκεί βρήκα όλους τους φακούς που αλλάζουν τη μεγέθυνση, άλλοι είχαν 2-3 και άλλοι κανέναν. Τα spotting scopes προορίζονται για επίγεια παρατήρηση. Τα οπτικά τους είναι ίδια με των αχρωματικών και αποχρωματικών διοπτρικών 50-80mm και συνήθως συνδέονται με έναν φακό zoom σχέσης 1,5-3x, με αεροστεγή τρόπο, ενώ έχουν και θωράκιση για χτυπήματα. Το μειονέκτημα είναι πως ο διαγώνιος είναι ενσωματωμένος και 45 μοιρών, είτε απλώς δεν υπάρχει. Οπότε η παρατήρηση του ουρανού είναι εξαιρετικά δύσκολη. Ο διαγώνιος μπορεί να προσθέτει και ένα ενοχλητικό spike στα λαμπρά άστρα. Ενώ εάν πάρεις ένα διοπτρικό 66-80mm (από τις παραλλαγές του Orion ST μέχρι Televue ή Takahashi) μπορείς να έχεις 2 διαγωνίους, έναν 45 μοιρών με πρίσμα Amici για επίγεια και έναν 90 μοιρών με κάτοπτρο για επουράνια παρατήρηση. Αυτό έχω κάνει με το δικό μου και δουλεύει άψογα, απλώς δεν είναι αδιάβροχο όπως οι διόπτρες για να παρατηρείς πχ υδρόβια πτηνά από απόσταση και υπό βροχή. Ξέχασα να πω πως οι διόπτρες έχουν στενότερα περιθώρια προσαρμογής του προσιφθαλμίου της επιλογής σου, λόγω διαφορετικού format, ενώ δεν δέχονται και ερευνητή (μόνο ερευνητής κουκίδας έχει νόημα στα ευρέως πεδίου διοπτρικά) οπότε όλη η αναζήτηση θα πρέπει να γίνει με την μεγαλύτερης εστιακής ρύθμιση, συνήθως τα 24mm, σε μεγέθυνση 15-20x. Στη φωτό μια ωραία διόπτρα Swarovski στη Στυμφαλία. Σκέψου πως θα έπρεπε να είναι το κεφάλι της γυναίκας μου εάν έβλεπε στο ζενίθ. Και βλέπεις και ένα αστρονομικό διοπτρικό σε δύο διαμορφώσεις (για επίγεια προτιμάται φωτογραφικός τρίποδας, με κεφαλή video καλύτερα). Διαγώνιο 90 Διαγώνιο 45

Εάν δεν είχα προϊστορία, θα ήθελα και εγώ τηλεσκόπιο. Τώρα γνωρίζω πως το lifestyle μου μου επιτρέπει σπάνια χρήση των Dobson σε σκοτεινό ουρανό, ενώ συχνά θα βγάλω ένα Maksutov να δω τους πλανήτες και συχνότερα ένα μικρό διοπτρικό να δω σμήνη αλλά και πουλιά και τα καράβια. Τα δύο εντυπωσιακότερα πράγματα που έχω δει είναι η Ανδρομέδα και το αεροπλανοφόρο Enterprise, και τα δύο με διοπτρικό 66mm. Όμως, αυτά που έχω δει με κιάλια είναι δεκαπλάσια, τόσο ψηλά, όσο και χαμηλά. Σήμερα ήταν μια κιτρινισουσουράδα που έκανε τσαμπουκά σε ένα σπουργίτι στην οδό Αβέρωφ στο κέντρο της Αθήνας. Επειδή μου αρέσει και η τέχνη, ένα μονοκιάλι με shortfocus για πίνακες και βιτρίνες, ή τα Pentax Papillio. Και - ξέχασα πριν- επειδή μου αρέσει η γεωλογία (αλλά και άλλα μικροπράγματα) μια τριπλετα 10x, με πρώτη επιλογή τη Belomo. Με 3000 παίρνω τα πάντα, εάν έμενα στα Conquest ή τα Trinovid θα περίσευαν και για ένα semiapo 66-72mm, δεν θέλω παραπάνω. Ίσως να μην ήταν William Optics πια αλλά κάτι άλλο. Αυτά που λέω δεν μπορείς να τα δεις με dob, είτε είναι 6", είτε είναι 26", αλλά εγώ θέλω να τα βλέπω.

Δύσκολο. Θα αγόραζα ένα καλό Γερμανικό κιάλι 8x32/42 (Leica ή Zeiss) για καθημερινή χρήση και με ό,τι περισσεύει ένα μικρό μονοκιάλι με κοντινή εστίαση (το Zeiss 6x18). Εάν διάλεγα τη μεσαία σειρά (1000 ευρώ έναντι 2500), θα αγόραζα και ένα μικρό ρεφράκτορα. Για τα υπόλοιπα θα έβλεπα τις δωρεάν αστροφωτογραφίες που υπάρχουν παντού και σε καμμιά εξόρμηση θα έκανα βόλτες για να δω από τα τηλεσκόπια των άλλων.

Από τη μια, χίλια μπράβο. Από την άλλη, όλα μέσον χρειάζονται σε αυτόν τον τόπο; Για να μην είμαι άδικος βέβαια, για ποιον λόγο να ενδιαφερόντουσαν για αυτήν την ερημιά; Ό όνος ήταν εκεί; Τα σκυλιά;

Τότε πάρε αυτά να δεις εάν σου αρέσει το χομπυ και αγοράζεις κάτι καλύτερο μετά.