kkokkolis

Χρησιμοποιώ πλέον το Skysafari σε Android και iPhone (με το Skywire στο δεύτερο) και είναι εξαιρετικό από κάθε άποψη. Ως προς τα Windows, όλη η οικογένεια έχει κατασταλάξει στα Lenovo Yoga. Η γυναίκα είχε ατυχία με τη μητρική του δικού της και πήρε άλλο, το δικό μου και του γιου μου βγήκαν σκυλιά (η κόρη επιμένει Mac). Μόνο εγώ το γυρνάω σε μορφή Tablet πότε-πότε αλλά όλοι χρησιμοποιούμε το touchscreen. Υπολογιστή σε παρατηρήσεις δεν κουβαλώ, εκτός από το παρελθόν όπου χρησιμοποίησα μερικές φορές το Nexstar με Cartes du Ciel και άλλα προγράμματα και αρκούσε ένα Netbook, από εκείνα που μοίρασε ο Καραμανλής σε παιδιά της Α Γυμνασίου (δουλεύει ακόμη το θηρίο). Γενικώς όλα δουλεύουν αλλά πλέον με ευχαριστεί η χαλαρή και διασκεδαστική παρατήρηση και τα ηλεκτρονικά μου χαλάνε λίγο τη φάση.

Προτείνω να γραφτείς στο Birdforum. Αφενός θα έχεις πρόσβαση σε μεγάλη συσσωρευμένη γνώση, αφετέρου θα παρακολουθήσεις τις μικρές αγγελίες, όπου μπορείς να βρεις κάτι σε κάθε κατηγορία τιμής. Έχει και εκεί φυσικά ναρκισσιστές, ξεροκέφαλους, γκρινιάρηδες (χωρίς παρεξήγηση, έχω λίγο έως αρκετά απ'όλα) και κάθε ποικιλία ανθρώπου, οπότε θα χρειαστεί λίγος χρόνος προσαρμογής, αλλά θα βγεις κερδισμένος εντέλει. Αν αγοράσεις κάτι προτίμησε από Ευρώπη, οι Βρετανοί έχουν μανία με την επίγεια παρατήρηση και ορισμένοι αλλάζουν συνεχώς κιάλια προκείμενου να επενδύσουν στα επόμενα. Το ίδιο συμβαίνει στο Cloudy Nights, αλλά εκεί οι περισσότεροι είναι Αμερικανοί και το τελωνείο έχει αγριέψει.

Ναι, είναι πιο ακριβά. Αλλά και με εξαίρεση τη μικρή κατηγορία 20-25mm δεν κυκλοφορούν roof σκουπίδια. Εργονομικά, όταν θα έχεις τα κιάλια σε ένα τραπεζάκι (στον τόπο της παρατήρησης, το μπαλκόνι, το σκάφος κλπ), η επιλογή porro είναι μια χαρά. Όταν όμως θα τα κουβαλάς στον αυχένα, την τσάντα ή την τσέπη, ενδεχομένως με βροχή, φορώντας γάντια κλπ, τα roof είναι σχεδόν μονόδρομος, με εξαίρεση εκείνα κάτω των 30mm ίσως. Γι αυτό τα προτιμούν οι φυσιολάτρες. Οι τρείς μεγάλες γερμανόφωνες εταιρίες εξελίσσουν μόνο τα roof, με τη Swarovski να προσφέρει τα Habicht στα 8x30 πρακτικά σαν vintage σχέδιο. Η Zeiss που γέμισε τον κόσμο με porros, πρακτικά το εγκατέλειψε και επένδυσε στο σχέδιο roof του Hensholdt. Οι Αμερικάνοι ακολούθησαν τους Γερμανούς, καθώς η Bosch & Lomb ήταν εταιρία Γερμανών και συνεργαζόταν με την Zeiss. Πρακτικά η υψηλή κατηγορία τιμής κατακλύζεται πλέον από roof, εξαιρουμένων των giant. Οι Ιάπωνες συνεχίζουν να επενδύουν στα porro και φτιάχνουν αστρονομικά μεγέθη. Και οι Κινέζοι φτιάχνουν τα πάντα.

Τα roof είναι πιο εργονομικά και πιο φορητά. Τα Kowa BD είναι πολύ καλά, τα SV ωστόσο δεν είναι ED. Υπάρχουν καλά κινέζικα ED στις τιμές αυτές, όπως τα Vanguard Endeavor που πούλησα προ καιρού (ενός φίλου αλλά τα δοκίμασα πολλές εβδομάδες). Το πλανητάριο έχει τα Helios ED. Δεν τα έχω δει αλλά άλλες σειρές της Helios είναι δοκιμασμένες.

Σωστά. Ατελείωτες ώρες περάσαμε οι περισσότεροι διαβάζοντας δοκιμές, χαζεύοντας τα προϊόντα στις ηλεκτρονικές βιτρίνες (ιδίως τα απλησίαστα) και προγραμματίζοντας. Είναι μέρος κάθε χόμπυ σχεδόν. Προσωπικά μου τελείωσε αυτή η φάση πλέον και θα μπορούσα να πουλήσω και μερικά πράγματα, αλλά τα κρατώ να τα μοιράσω στα παιδιά.

Εγώ δεν κάνω σοβαρή παρατήρηση, ο σκοπός μου είναι να διασκεδάσω. Κάνω σοβαρή δουλειά 12-14 ώρες την ημέρα, δεν φτάνει;

Δεν κάθομαι να κάνω αναλύσεις στα κιάλια. Αυτό που εγώ παίρνω από τα οπτικά είναι το βίωμα της παρατήρησης και ως προς αυτό μπορώ να πω πως μπορείς να δεις αρκετές λεπτομέρειες, εφόσον το αντικείμενο είναι κοντά. Στα περιστέρια της απέναντι ταράτσας δηλαδή, μπορείς να δεις ένα - ένα τα πτερύγια και τους μύστακες. 8x30 και 8x42 την ημέρα δεν ξεχωρίζουν με το μάτι μου (ενδεχομένως να ξεχωρίζουν σε ειδικά τεστ με τρίποδα, δεδομένου του ότι το Conquest είναι και υπερδιπλάσιας τιμής). Αντιθέτως τα Canon 12x30 και 18x50 έχουν ορατά μεγαλύτερη διακριτική ικανότητα, γεγονός που αποδίδεται στη μεγαλύτερη μεγέθυνση αλλά και το IS. Το Leica 8x20 είχε παρόμοια απόδοση με το Nikon, αλλά μικρότερο πεδίο. Δεν το κράτησα επειδή σκόπευα να πάρω το αντίστοιχο μονοκιάλι και το Nikon ήταν πιο πρακτικό τελικά. Γενικώς οι περισσότεροι προτιμούν τα 8x32 για φορητότητα και 8x42 για ημίφως και σκοτεινές φυλλωσιές, εκτός εάν παρατηρούν νυκτόβια, οπότε οι προδιαγραφές πλησιάζουν των ναυτικών / αστρονομικών. Το διάγραμμα που έχω φτιάξει ταξινομεί τα κιάλια ανάλογα με τη χρήση, σύμφωνα με τις γενικές προτιμήσεις, καθώς όλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κάθε χρήση. Αυτό που έχεις θα χρησιμοποιήσεις. Το πλέον επιτυχημένο κιάλι είναι το Zeiss porro 8x30, αντίγραφο του οποίου είναι το Pentax μου, αλλά και αμέτρητα ρώσικα, αμερικανικά, γερμανικά κλπ κιάλια. Είναι το Dienstglass που χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί στρατιώτες του Β ΠΠ, ημέρα και νύκτα, με όλες τις καιρικές συνθήκες. Υπήρχαν μεγαλύτερα που χρησιμοποιούσαν οι αξιωματικοί, οι ναυτικοί, στα αντιεροπορικά κλπ, αλλά το 8x30 μπορούσε να κρέμεται όλη την ημέρα από τον αυχένα και ήταν εύχρηστο.

Η Nikon διαθέτει πλήρη γκάμα προϊόντων, από φθηνιάρικα, έως κορυφαία, ισάξια των γερμανικών. Η σειρά Monarch είναι η standard επιλογή των ορνιθοπαρατηρητών, με τα 3 και τα 5 φθηνότερα από τα 7. Στο budget σου υπάρχουν τα Prostaff https://www.astroshop.eu/binoculars/20/m,Nikon/a,Fernglaeser.Allgemein.Serie=Prostaff 8 με 10x έχουν μικρή διαφορά αλλά οι δονήσεις ενοχλούν λιγότερο στο 8x και η κόρη εξόδου είναι μεγαλύτερη. Για να μεγαλώσει η κόρη εξόδου στο 10x μεγαλώνει η διάμετρος στα 40-50mm και συνάμα ο όγκος, το βάρος και το κόστος, ενώ προκύπτει και ανάγκη τρίποδα από εκεί και πέρα. Το όφελος είναι εμφανές μόνο σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού. Την ημέρα οι κόρες εισόδου είναι 2-3mm μόνο, οπότε τα 8x30 επαρκούν. Το πνεύμα είναι: χαμηλή μεγέθυνση και ελευθερία κίνησης στο κιάλι - υψηλή μεγέθυνση και στήριξη στο τηλεσκόπιο. Κιάλια υψηλής μεγέθυνσης έχουν ειδικές εφαρμογές, δεν είναι ο κανόνας. Τα Acculon τα βρίσκεις σε πολλά καταστήματα όπου μπορείς να τα δοκιμάσεις. Εγώ πλέον προτιμώ τα roof για πολλούς λόγους και κάθε porro μου είναι άβολο, όσο καλό και να είναι. Με είχε πιάσει μια εποχή μια μανία για τα κιάλια.

Εφόσον η επίγεια παρατήρηση έχει σημασία για εσένα και θέλεις να τα κουβαλάς μαζί σου, ένα roof 8x30 είναι το ιδανικό. Εγώ κουβαλώ εδώ και χρόνια τα Nikon Monarch 7 ED 8x30, τα οποία αγόρασα 250 ευρώ καινούρια από eshop στην Ολλανδία. Είναι εξαιρετικά κιάλια και υπερφορητά. Ελάχιστα υπολείπονται από πολύ ακριβότερα, όπως τα Zeiss Conquest ED 8x42, τα Leica Ultravid 8x20 και τα Canon IS. Δεν είναι τα ιδανικά για αστρονομία αλλά όλα τα καλύτερα από αυτά δεν θα τα κουβαλάς μαζί σου συχνά και όταν το κάνεις θα χρειαστεί τρίποδο, κάτι που οριακά δεν απαιτείται στα 8x. Παρατήρηση παντού, από το θέατρο και το μουσείο έως το πέλαγος και τον ουρανό. Εάν έχεις παιχνιδιάρικη διάθεση, ακριβώς 180 ευρώ κοστίζουν τα μοναδικά Pentax Papilio 6.5x21. Ακόμη πιο φορητά και ο ουρανός είναι το τελευταίο μέρος που θα τα στρέψεις (μια χαρά είναι για ανοικτά σμήνη φυσικά) αλλά θα σου δείξουν χλωρίδα και πανίδα από κοντά όσο κανένα άλλο κιάλι. Τα Nikon Action δεν μου άρεσαν καθόλου, καθώς είχαν κλειστοφοβικό eye relief. Τα Helios που χρησιμοποίησα μόνο φευγαλέα ήταν μάλλον καλύτερα, αλλά λιγότερο κατάλληλα για επίγεια. Τα Skymaster 15x70 μου φαίνονταν φοβερά όσο δεν είχα μέτρο σύγκρισης, αλλά τελικά ό, τι άλλο δοκίμασα αποδείχθηκε καλύτερο, τόσο οπτικά, όσο και εργονομικά (ο εστιαστής για παράδειγμα), ακόμη και τα Bresser του Lidl. Εάν μου έλεγαν να κρατήσω ένα μόνο ζευγάρι, αυτό θα ήταν σίγουρα το Nikon Monarch 7 ED, το οποίο ουδέποτε αποχωρίζομαι. Το σαββατοκύριακο στο Ποσειδώνιο των Σπετσών, μια κοίταζα τους γλάρους, τα χελιδόνια, τους θαλασσοκόρακες και τα σπουργίτια, μια τα καράβια, μια τις αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες και μια τον Δία, τους Διδύμους και ό, τι άλλο βρισκόταν τριγύρω. Μετά τα τοποθέτησα στη μικρή μου τσαντούλα και έφυγα όπως ήρθα.

Μιλάμε για roof BAK4, fully multicoated, αδιάβροχα, θωρακισμένα, συμπαγή κιάλια με μεγάλο eye relief που διατηρούν την ευθυγράμμισή τους, για 40 ευρώ. Εντύπωση μου κάνει που δεν υπάρχει ενδιαφέρον. https://www.birdforum.net/reviews/showproduct.php?product=371

Ενδιαφέρον. Και, απ' ότι λες, ρεαλιστικό ίσως. Για τα 2 σώματα υπάρχουν ήδη παραδείγματα, όπως ο Πλούτωνας με τον Χάροντα. Ένα σώμα με φυσικές ιδιότητες σφονδύλου θα ήταν συναρπαστικό.

Η περιέργεια είναι χαρακτηριστικό της ευφυΐας. Οι συμπαντικοί "λουκουμάδες" που γνωρίζω, δακτύλιοι δηλαδή, δεν είναι συμπαγείς και περιστρέφονται γύρω από μια μεγάλη μάζα. Παραδείγματα είναι οι δακτύλιοι του Κρόνου και η ζώνη των αστεροειδών, αλλά και το αντικείμενο του Hoag. Και το Ringworld, αυτό το μοντέλο ακολουθεί. Στο Interstellar ο τεχνητός δακτύλιος δεν διέθετε κεντρική μάζα. Πιθανώς η βαρύτητα απαγορεύει την αυθόρμητη συγκέντρωση υλικού χωρίς την κεντρική μάζα που θα κλειδώσει το υλικό σε τροχιά και το ίδιο πρέπει να ισχύει για το σχήμα κούφιας σφαίρας. Το υλικό θα καταρρεύσει στο κέντρο βάρους, θα λιώσει και θα πυρακτωθεί από τις συγκρούσεις και θα προκύψει ένας σφαιρικός ή ελλειπτικός από περιστροφή πλανήτης. Εκτός εάν οι εξισώσεις των φυσικών αποδεικνύουν το αντίθετο.

Καλό, πράγματι. Και τι ήταν αυτό το πράγμα; Ηλεκτρικό φουρνάκι;

Δεν είναι λιωμένο ή καμμένο, ούτε δημιούργησε κρατηρίσκο αναλόγως του μεγέθους του.

Ναι. Και σφαιρωτά σμήνη. Είναι αυτό που λέμε... τα σπάει!

Νομίζω και εγώ πως το Maksutov είναι η καλύτερη επιλογή. 180mm είναι αρκετά βαρύ και ακριβό, 90-102mm είναι αρκετά μικρό, αλλά επαρκές για casual παρατήρηση, ιδίως εάν θέλεις επίγεια παρατήρηση (καράβια, πτηνά από απόσταση) και χρήση με ένα καλό φωτογραφικό τρίποδο. Η χρυσή τομή είναι τα 127 και 150mm τα οποία άνετα χειρίζεται η Vixen Portamount. Ίσως είναι καλύτερο να αποφασίσεις πρώτα τι στήριξη θα χρησιμοποιήσεις. Μετά μπορείς να επιλέξεις το τηλεσκόπιο που μπορεί να σηκώσει άνετα. Από αυτά που αναφέρεις θα επέλεγα το 127 λοιπόν. Με τα άλλα δύο θα δεις μικρούς τον Δία και τον Κρόνο και ο Άρης δεν θα σε εντυπωσιάσει.

Έχει βγάλει πολλά διοπτρικά η William Optics. Προτείνω να γίνεις πιο συγκεκριμένος, ως προς το μοντέλο, ή έστω τη διάμετρο. Και το είδος του φακού, APO ή ED.

Το θέμα είναι πολύπλοκο και παρατηρώ πως δεν εξάπτει την περιέργεια των ανθρώπων σήμερα, σε αντίθεση με αυτό που συνέβη την εποχή της Dolly. Η γνώμη μου είναι πως τίποτε εφικτό στη φύση δεν παραβιάζει τη φύση. Ή, καλύτερα, δεν παραβιάζει το Σύμπαν και την εν γένει φύση, ακόμη και εάν οδηγεί σε τοπικά φαινόμενα καταστροφής. Οι ατομικές βόμβες είναι ένα παράδειγμα. Δεν παραβίασαν τη φύση, αντιθέτως βασίστηκαν σε φαινόμενα της φυσικής, τα οποία είναι εν δράσει ανά πάσα στιγμή σε κάθε αστέρι του Σύμπαντος εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Την τοπική φύση αλλά και τον πολιτισμό εκεί που έπεσαν, τα κατέστρεψαν. Και τι συνέβη μετά; Ο φύση και ο πολιτισμός διαχύθηκαν εκ νέου στο σημείο της καταστροφής, όπως συμβαίνει μετά από κάθε καταστροφή, ακόμη και τις πραγματικά μεγάλες, όπως της Περμίου και της Κρητιδικής. Ακόμη και εάν εξαφανισθεί όλη η ζωή, ή όλη Γη, ή όλο το Ηλιακό σύστημα, θα πρόκειται απλώς για την επίσπευση ενός προδιαγεγραμμένου φαινομένου. Φυσικά θα θέλαμε όλοι να μη συμβεί σήμερα, τώρα που ζούμε εμείς και τα παιδιά μας εδώ επάνω, αναβάλλοντάς το ώστε να αντιμετωπίσουν οι απόγονοι ημών. Για εμένα το ερώτημα είναι "γιατί δεν ασχολείται το κοινό με την κλωνοποίηση;" Μα υπάρχουν τόσα ερεθίσματα, με τι να πρωτοαπασχοληθεί κανείς; Μήπως ασχοληθήκαμε και εμείς καθόλου με την πενικιλίνη, τον δαμαλισμό, τη μεταμόσχευση νεφρού, την τεχνητή βαλβίδα στην καρδιά, τα τεχνητά μέλη, τόσα πράγματα που κάποτε θάμπωσαν τους ανθρώπους ως καινοτομίες και σήμερα είναι κοινοτυπίες; Και μη νομίζετε πως δεν οδήγησαν σε προβλήματα, ακόμη και ηθικής, νομικής, οικολογικής και οικονομικής φύσεως. Εξαιτίας αυτών υπερχρεώθηκαν τα συστήματα υγείας (και στην Ελλάδα, κατ' εξοχήν στην Ελλάδα) και πληρώνουμε αυτούς τους υπερεξωφρενικούς φόρους ώστε να ζουν οι πρόγονοί μας (οι μισοί εξ αυτών με κάποιου βαθμού άνοια), καταναλώνοντας συντάξεις επί 35 και πλέον χρόνια, έχοντας εργαστεί λιγότερα και σε υποπληθωριστικές συνθήκες. Και η πρόσβαση σε αυτές τις μεθόδους δεν είναι κατανεμημένη ομαλά. Το σχήμα είναι το εξής: Θα σκοτώσουμε ένα παιδάκι στη Βραζιλία ή την Τουρκία και το νεφρό του θα μεταμοσχευθεί σε έναν Αμερικάνο ή Βορειοευρωπαίο. Και δημιουργήσαμε νέα, ανθεκτικά μικρόβια (και έντομα) και, και, και. Η γνώμη μου είναι πως η κλωνοποίηση είναι ένα εργαλείο, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για καλό και για κακό σκοπό, με την επισήμανση πως το καλό για εμένα μπορεί να είναι κακό για εσένα. Τώρα, εκτός από της προφανείς ιατρικές χρήσεις (πχ κλωνοποίηση υγειών κυττάρων που παράγουν για παράδειγμα ένα ένζυμο ή μια ορμόνη και εμφύτευσή τους σε ανεπαρκούντα οργανισμό), γιατί να θέλει να κλωνοποιήσει κάποιος έναν ολόκληρο άνθρωπο; Ο άνθρωπος αυτός θα είναι ακριβός και θα έχει αρκετά προβλήματα υγείας (μέχρι τουλάχιστον να τελειοποιηθεί η τεχνική). Δεν γνωρίζω. Μια δυστοπική προσέγγιση θα πρότεινε την κλωνοποίηση ενός δικτάτορα (δείτε "Τα παιδιά της Βραζιλίας", 1978), ή ατόμων με κάποιο εξαιρετικό χαρακτηριστικό (υπερεργάτες, υπερστρατιώτες, μπα, τα ρομπότ θα στοιχίζουν φθηνότερα μέχρι τότε και θα είναι πιο αξιόπιστα), ή απλώς τον ναρκισσισμό κάποιου πλουσίου ατόμου (που θα ανασταλεί όταν κατανοήσει πως δεν υπάρχει πνεύμα που να μπαινοβγαίνει από κορμί σε κορμί και πως η συνείδηση είναι ιδιότητα του κάθε εγκεφάλου ξεχωριστά, ακόμη και του κλωνοποιημένου, όπως άλλωστε συμβαίνει στους ομοζυγώτες διδύμους). Κίνητρα για όλα αυτά; Τι άλλο; Εξουσία, δόξα, χρήμα. Μήπως θα είναι η πρώτη φορά;

Το φαινόμενο σχετίζεται με τους μισθούς των εργατών και τεχνικών. Υποτίθεται πως γιαυτό Βουλγαροποιούμαστε στην Ελλάδα, αλλά κάποιο εργοστάσιο δεν βλέπω να έχει ανοίξει ακόμη. Πρόσφατα περιεργάστηκα ένα Αυστριακό Swarovski ATS με τον Zoom 20-60x, κόστους 2500€. Με ανακούφιση διαπίστωσα πως δεν είναι σημαντικά καλύτερο από το William Optics 66 ED (που είναι κατώτερο από το SD και φυσικά το APO) με τον Baader Zoom, κόστους 400€. Η έμφαση στο σημαντικά. Εάν ο ένας συνδυασμός κοστίζει 400 και ο άλλος κατασκευαζόταν στο ίδιο σημείο, θα έπρεπε να κοστίζει 600, έστω 800. Ειδικά οι Zoom ήταν ισάξιοι.

Ποιός ήταν ο κος Νομικός παιδιά; Ο καταστηματάρχης του Πειραιά ή κάποιο μέλος με ψευδώνυμο στο Astrovox; Εύχομαι το καλύτερο για την οικογένειά του.

Όπως βλέπω στο tracking, περνά τώρα επάνω από Β. Αμερική και Κεντρική Ασία. Σε εμάς θα έρθει σε 40 ημέρες και θα είναι ορατός για ένα λεπτό. Δεν είναι και καμμιά καταστροφή γενικώς, ο ISS κρατά πολύ περισσότερο. Αλλά για τους επιστήμονες και τους αστροφωτογράφους ισχύουν άλλοι περιορισμοί από ότι για εμάς τους πληβείους παρατηρητές.

Αυτό είναι καλό υλικό. Συμπαγές αλλά μαλακό, κόβεται ακριβώς, αδιάβροχο (δεν ρουφά υγρασία σαν σφουγγάρι για να την απλώσει στους φακούς μετά), δεν τρίβεται, δεν σχίζεται και είναι ανθεκτικό. Τέτοιο χρησιμοποίησα την πρώτη φορά, επικαλυμμένο με ύφασμα Satin, αλλά δεν είχα αρκετό για μια μεγαλύτερη βαλίτσα. Είχα χρησιμοποιήσει ένα κίτρινο παιδικό βοήθημα κολύμβησης. Που το βρήκες εσύ;

Βλέπω 3 φακούς. Ο 100 λείπει;

Όπως τα λες είναι. Κάθε σύγκριση έχει νόημα για παραπλήσιες διαμέτρους. Το Mak προσομοιώνει ένα μακρύ αχρωματικό, που σε διάμετρο 4-6’’ είναι σπάνιο σήμερα, μέχρι 90mm βρίσκεις και χαμηλής ποιότητας. Έχεις κέρδος από τα χρωματικά σφάλματα, την έλλειψη κόμης, αλλά και την μη απορρύθμιση της ευθυγράμμισης. Επιπλέον το μήκος και την ευκολότερη στήριξη. Υπάρχουν και μεγαλύτερα Ρώσικα και Αμερικάνικα Mak. Ένα 8” Intes ή 12’’ Questar (δεν παράγεται πλέον) σε σύγκριση με ίσης διαμέτρου νευτώνια χάνουν μόνο στην τιμή όπως είπες. Το πείραμα με το καπάκι προτείνεται ως προσομοίωση. Δεν έχει νόημα να πληρώνεις 250mm για να παρατηρείς με 100, όταν μπορείς να αυξήσεις απλώς τη μεγέθυνση. Όσο για το άλλο, εγώ είμαι στα μπετά το 90-95% του έτους και τα πράγματα χειροτερεύουν χρόνο με τον χρόνο.

Είναι δύσκολα θέματα και όλο και κάποιος θα προσβληθεί ή θα προσβάλλει. Και όλοι έχουν κάποια επιχειρήματα. Όπως ότι ο Νεύτωνας ήταν, εκτός από Φυσικός, Αστρολόγος και Αλχημιστής και θρήσκος. Και ο Αϊνστάιν θρήσκος. Και ο Πτολεμαίος, ο Πυθαγόρας, ο Κοπέρνικος (στην αρχή του) επηρεάστηκαν από ιδέες τάξης και αρμονίας που προέκυπταν από πνευματικές ή θρησκευτικές επιρροές.] Στο τέλος εγκαταλείπουμε τα επιχειρήματα και καταλήγουμε στο Credo/Non Credo.