kkokkolis

Το θέμα είναι ταμπού και δύσκολο να συζητηθεί. Ταυτόχρονα είναι μια πραγματικότητα που επηρέασε τον ρου της ιστορίας όσο σχεδόν κανένα άλλο. Και συνυφασμένο με την επιστήμη, την τέχνη, τον πολιτισμό, την καθημερινότητα, τόσο που είναι αδύνατο να μην ανακύψει και να μην πολώσει. Και έτσι γίνεται ταμπού και για τα forum, όσο η πολιτική και η γενετήσια δραστηριότητα. Ευστάθιε, οι γυναίκες κρατούν (δημογραφικά) στην επικαιρότητα την αστρολογία, αλλά και τη θρησκεία. Ακόμη και τις θρησκείες που τις καταπιέζουν σκληρά (δηλαδή τις περισσότερες). Στις γυναίκες στηρίζονται και τόσα άλλα, η ίδια μας η ύπαρξη, όλων μας. Μια άλλη διάσταση είναι το ερώτημα της λειτουργίας όλων των συστημάτων πεποιθήσεων για το άτομο, την κοινωνία, το εγώ. Γιατί πρώτα εξήγησε ο άνθρωπος τα φυσικά φαινόμενα και έπειτα άρχισε να τα ερευνά, κάτι αντίστροφο από αυτό που κάνουμε σήμερα στην επιστήμη (καθώς στην καθημερινή μας ζωή δεν έχουμε και τόσο αλλάξει); Και γιατί αυτό το φαινόμενο δεν υπάρχει στα ζώα. Η συνήθης εξήγηση είναι πως ο άνθρωπος υπέστη κάποιες μεταλλάξεις, ή πως από τις νέες του ιδιότητες ανέκυψαν νέες λειτουργίες-μυστήρια. Και δεν πρόκειται μόνο για την πνευματικότητα αλλά και για τη μουσική, την αισθητική κλπ. Ίσως η μία λειτουργία προσπάθησε να εξηγήσει την άλλη;

Προφανώς. Εγώ στο δικό μου 6’’ έχω προσαρμογέα Mak προς SCT, επειδή και το SCT μου και το διοπτρικό μου έχουν έξοδο SCT. Τα περισσότερα διοπτρικό έχουν 2.00’’ όμως, σαν και αυτό. Αν ο διαγώνιος είναι 2.00’’, προφανώς είναι συμβατός.

Το ότι, με μια σου πρόταση, προσβάλεις τόσα άτομα που έχουν προσφέρει εδώ, είναι περισσότερο συμβατό με τους κανόνες του forum από αυτήν την πολιτισμένη παρεκτροπή; Αν το θέλεις, je suis bête.

Θα μας έλυνε το πρόβλημα το ξυράφι του Ockham; Αν δεν έχω αποδείξεις πως κάτι (υλικό, πνευματικό, ο,τιδήποτε) υπάρχει, μπορώ να υποθέσω πως 1. Δεν υπάρχει 2. Υπάρχει αλλά δεν το αισθάνομαι/αντιλαμβάνομαι/έχω με κάποιον τρόπο αποδείξεις γι αυτό, λόγω 2.1 Των δικών του ιδιοτήτων (είναι ανεπαίσθητο ή εκτός ορίων της αντίληψης κλπ) 2.2 Των δικών μου ιδιοτήτων (δεν λειτουργούν ή αναστέλλονται οι αισθήσεις ή η αντίληψη ως προς αυτό κλπ) 2.3 Συνδυασμού των δύο (τα ερεθίσματα είναι υποουδικά, δεν έχω ανακαλύψει ακόμη την κατάλληλη μέθοδο) Και τα δύο είναι δυνατά. Ποιά είναι η απλούστερη εξήγηση; Εκτός του Ockham, μην ξεχνάμε και τον Jack Nicholson (The Bucket List) "If life has tought me anything is that 95% of the people are always wrong."

Πράγματι, σε LG Tablet το πρόβλημα. Ευχαριστούμε για τις προσπάθειές σας.

Όλα καλά με το ical, ευχαριστώ!

Ανδρέα, η επιλογή "Σελήνη" μου κάνει crash την εφαρμογή. Όλα τα άλλα δουλεύουν κανονικά. Δείτε μήπως συμβαίνει και σε άλλες συσκευές. Επίσης: Δεν γίνεται να επιλέξω σε ποιό ημερολόγιο θα περαστούν οι καταχωρήσεις. Το περνά σε ένα τοπικό ημερολόγιο, το οποίο δεν συγχρονίζει με τα ημερολόγια του Google και του iPhone. Υπάρχει λύση;

Κάποιοι πιστεύουν το μεν, κάποιοι το δε, δικαίωμα όλων να πιστεύουν ό,τι κρίνουν, αλλά αυτά τα ευαίσθητα θέματα σχετίζονται με ποταμούς αίματος (μιλάμε για Αμαζόνιο και Νείλο και Μισσισσίππι μαζί) και μερικά κατεστραμμένα forum. Εγώ λέω, εάν είναι να μιλήσουμε εκτός θέματος, να το κάνουμε για κάτι που ενώνει τους ανθρώπους και όχι που τους χωρίζει.

To Maksutov υπερτερεί στην πλανητική σαφέστατα, ιδίως εάν δεν έχεις εξαιρετικούς φακούς και Paracorr. Οι πλανήτες (και η Σελήνη) είναι αρκετά λαμπροί ώστε να μην απαιτείται μεγάλη διάμετρος, τους βλέπουμε και με γυμνό μάτι εξάλλου. Μια εναλλακτική είναι να ελαττώσεις τη διάμετρο του Dob με το άνοιγμα 50mm που έχει το καπάκι. Αλλά και πάλι θα υπερτερεί το Mak γιατί θα έχει μεγαλύτερη διάμετρο και το f/24 του Dob θα προκαλεί σκοτεινή εικόνα. Μπορείς ωστόσο να φτιάξεις εσύ ένα καπάκι από χαρτόνι, κόντρα πλακέ ή άλλο υλικό, με κυκλικό άνοιγμα όσο χωράει ανάμεσα σε δύο ελάσματα της αράχνης. Η διάμετρος θα είναι περίπου 100mm (με 125 θα μεσολαβεί το μισό δευτερεύον) αλλά χωρίς κεντρική παρεμπόδιση και τον σταυρό της αράχνης και το f θα είναι 12. Αυτές οι συνθήκες προσομοιώνουν ένα Mak 127 πάρα πολύ, πρακτικά χωρίς κόστος. Το Mak είναι επίσης πιο εύχρηστο μέσα στην πόλη, όπου ούτως ή άλλως λαμπρά αντικείμενα θα βλέπεις. Με τη στήριξη ξεπερνά το ύψος του κιγκλιδώματος, μπορεί να παρατηρήσει και επίγεια θέματα (μακρινά), κουβαλιέται ευκολότερα μέσα και έξω από το σπίτι. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως είναι απαραίτητο σε έναν που ήδη έχει ένα μεγάλο καλό τηλεσκόπιο. Αυτή η ιδέα είναι ένα παιχνίδι του μυαλού, το οποίο ενισχύει η διαφήμιση και τα σύγχρονα κοινωνικά δίκτυα. Την κηλίδα στον Δία την έχω δει με όλα τα τηλεσκόπια, όταν κατάλαβα πως φαίνεται. Φαίνεται σαν μια διακοπή στην αντίστοιχη ζώνη, καμμία σχέση με τις φωτογραφίες.

Είναι καλός ο διαγώνιος, μην ψάχνεις περισσότερο. Το Mak, εκτός από Σελήνη και πλανήτες, είναι καλό για ηλιακή παρατήρηση με φίλτρο (αξέχαστη η διάβαση της Αφροδίτης), όλα τα Messier, διπλούς αστέρες, πλανητικά νεφελώματα (το Ring ας πούμε), σφαιρωτά σμήνη, καθώς και μακρινή επίγεια παρατήρηση (όπως θαλασσοπούλια σε ένα μακρινό βράχο). Χρησιμοποιούνται και σαν τηλεφακοί, έχουν μάλιστα φωτογραφήσει τη Γη μέσα από θαλαμίσκους του Apollo (τα περίφημα Questar).

Γενικώς έτσι είναι, αλλά στο Mak 127 θα έχεις λίγο βινιετάρισμα, λόγω στενού draw tube (ο εσωτερικός μαύρος σωλήνας). Μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα αντιληπτό. Ένας 24mm 68 μοιρών ή 32mm 52 μοιρών σχεδόν τερματίζει το πεδίο του Maksutov και δεν κερδίζεις κάτι ιδιαίτερο σε σχέση με το κόστος του προσαρμογέα, του Διαγωνίου και του φακού 2’’. Εάν τα έχεις ήδη φυσικά μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις, να τα αγοράσεις μόνο για το 5» δεν αξίζει. Και δεν χρειάζονται και τόσο σε ένα πλανητικό τηλεσκόπιο. Έχω πειραματιστεί αρκετά με τα Mak 102 και 150mm, ακόμη και με μειωτή εστιακού λόγου και αυτό είναι το συμπέρασμά μου. Ένα μικρό διοπτρικό 66-80 mm ή ένας ποιοτικός ερευνητής RACI είναι καλύτερη επένδυση για μεγάλα πεδία.

Πέρα από το οικονομικό, ένα κατάστημα είναι και πόλος έλξης. Ευκαιρία για αστροκουβεντούλα, τσάρκα γύρω από τηλεσκόπια που δεν θέλεις σώνει και καλά να αγοράσεις κλπ. Στο Πλανητάριο πήγα και μια φίλη μου να αγοράσει πλανητάριο/παιχνίδι για το παιδί της. Εντυπωσιάστηκε από τα διάφορα επιστημονικά παιχνίδια, τα οποία δεν θα καθόταν να ψάξει στο διαδίκτυο. Και μπόρεσα να δοκιμάσω τα κιάλια που πήρα και άλλα που δεν πήρα επιτόπου. Και να δω εάν έχουν σκουπιδάκια οι φακοί. Και να ξεφυλλίσω τα βιβλία. Και να πάρω φυλλάδια της Zeiss, με ενα εκ των οποίων έφτιαξα προστατευτικό εξώφυλλο για το Collins Bird Guide. Και να μιλήσω με τον Παναγιώτη. Ήθελα να κατέβω να πάρω την Κούνια του Νεύτωνα και το ημερολόγιο, αλλά δεν προλαβαίνω. Ως προς τα οπτικά, αφού μας κατσικώθηκαν οι Βαυαροί στο σβέρκο για δύο δεκαετίες, θα μπορούσαμε να παράγουμε φακούς. Οι Βαυαροί ήταν τότε οι κορυφαίοι στα οπτικά, λόγω Fraunhofer. Χαμένη ευκαιρία, αλλά μας έμαθαν τουλάχιστον να φτιάχνουμε μπύρα (Fix), κασέρια και λουκάνικα και μας άφησαν και τη στολή των Ευελπίδων.

Αν και τα τελευταία χρόνια δεν είχα κάτι άλλο να αγοράσω από το κατάστημα, πέρα από τα ημερολόγια, με λυπεί το γεγονός, το οποίο σηματοδοτεί ένα τέλος εποχής. Ήταν ένα σημείο αναφοράς για κάποιους από εμάς στην Αθήνα και για εμένα όλα ξεκίνησαν κουβαλώντας ένα Nexstar από το κατάστημα αυτό το 2009. Αλλά η αγορά στην Ελλάδα είναι μικροσκοπική και είναι δύσκολο να ανταγωνιστείς εν μέσω κρίσης τα μεγαθήρια του εξωτερικού και ακόμη και την αγορά μεταχειρισμένων, η οποία, λόγω της φύσεως των προϊόντων (έμφαση στην ποιότητα περισσότερο και στις εξελίξεις της τεχνολογίας λιγότερο, με πολλά διαχρονικά προϊόντα) είναι κάθε άλλο παρά αμελητέα. Εάν πρόκειται πράγματι να γίνουν πάντως ανταγωνιστικοί, χαλάλι.

Χρόνια πολλά και καλά για όλον τον κόσμο.

Διευκρινίζω πως εγώ δεν έκανα μηχανουργική επεμβαση. Απλώς άλλαξα δαχτυλίδι με εκείνο που η ίδια η SW παρέχει για χρήση με τον διορθωτή κόμης της και το Clicklock 2.54cm μπαίνει κανονικά. Πλεονέκτημα το ότι εναλλάσεται εύκολα με έναν τροχό φίλτρων ή άλλη προέκταση 2.54cm με την ίδια ευχέρεια.

Οι περισσότεροι από εμάς το έχουν σαν δεύτερο ή τρίτο τηλεσκόπιο, αλλά κάποιοι το πήραν σαν πρώτο ή και μοναδικό. Όλα είναι εφικτά και αποδεκτά. Όταν πάω για παρατήρηση κουβαλώ πάντοτε τραπέζι, όπως και όλοι οι φίλοι μου. Αλλά μπορείς άνετα να παρατηρήσεις από το καπώ του αυτοκινήτου (το Duster έχει χώρο και για προσοφθαλμίους και άλλα πράγματα) ή μια μάντρα κλπ. Γενικά δεν το προτείνω για πρώτο, κυρίως επειδή ένα διοπτρικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για επίγεια παρατήρηση, ακόμη και αν ξεθυμάνει ο ενθουσιασμός για την αστροπαρατήρηση. Από τα 7 τηλεσκόπια που έχω πάντως το τοποθετώ στην 3η θέση σε χρηστικότητα και απόδοση ως προς το κόστος, μετά το 66ED (λόγω επίγειας, παρατήρησης πτηνών κλπ) και το 6’’ Maksutov (λόγω lifestyle που ευνοεί την πλανητική). Ενώ είναι φθηνότερο από όλα τα υπόλοιπα, εκτός του 80ST. Το σημαντικότερο είναι να αξιοποιήσεις ό,τι έχεις ή θα πάρεις. Και όλα είναι καλύτερα από την τηλεόραση, μην το ξεχνάμε.

Εμένα δεν μου έχει χαλάσει, από το Kydex δεν περνά φωτόνιο, χαλάει δυσκολότερα η ευθυγράμμιση από του 12” f/5 και ευθυγραμμίζεται ευκολότερα. Φυσικά στα 650mm δεν προορίζεται για μεγάλες μεγεθύνσεις. Δεν συγκρίνεται με ένα 6’’ 1200mm αλλά με ένα διοπτρικό 120/600, σε σχέση με το οποίο δεν έχει χρωματικό σφάλμα και γλυτώνεις τα χρήματα του τρίποδα. Για κάθε μία φορά που χρησιμοποίησα το 12’’, το Heritage χρησιμοποιήθηκε 10 (και το 66 20). Αυτό λέγεται cost/effectiveness. Φυσικά, τίποτε δεν αρέσει σε όλους.

Και όμως, σχετίζεται. Κοντά στον ήλιο υπάρχει τεράστια ακτινοβολία και κοντά στον Μπελτέγκεζ ακόμη περισσότερη, αλλά δεν υπάρχουν εκεί άνθρωποι, πουλιά, ζώα ή φυτά για να θεωρηθεί φωτορρύπανση. Από την άλλη πλευρά βέβαια, ίσως δεν υπάρχουν ακριβώς λόγω της μεγάλης φωτορρύπανσης εκεί. Αλλά και πάλι, εάν δεν ήταν τόσο μεγάλη η φωτορρύπανση κοντά στον ήλιο, δεν θα ήταν και η ακτινοβολία τόση όση χρειάζεται για να υπάρχουν άνθρωποι, πουλιά, ζώα ή φυτά εδώ στη Γη. Πλαίσιο αναφοράς δεν είναι αυτό;

Εγώ μπήκα και μέσα, αλλά ευτυχώς δεν με κράτησαν!

Συμφωνήσαμε. Χαιρετισμούς στο Leeds και ιδίως την HM Prison Leeds και τη Leeds United.

Τα σκουπίδια του αστού είναι ο θησαυρός του ρακοσυλλέκτη. Σωστά τα λες αλλά ο υποκειμενισμός οδηγεί στο εξής: το ίδιο φωτόνιο μπορεί να είναι ταυτοχρόνως σήμα και θόρυβος. Ας πούμε χρήσιμο για τον πομπό (έναν οδηγό αυτοκινήτου στον δρόμο) και καταστροφικό για έναν ακούσιο δέκτη (τον αστροφωτογράφο κάποιες δεκάδες μέτρα παραπέρα). Η διπλή φύση του φωτός κατά μία άλλη έννοια!

Κατ’ αναλογία του «μόλυνση του περιβάλλοντος» υποθέτω. Ούτως ή άλλως και το «φωτορρύπανση» μεταφορικό είναι. Το φωτόνιο δεν είναι ρύπος, βρωμιά ή επικίνδυνη χημική ουσία ή άχρηστο σωματίδιο. Αν ήταν, ο ήλιος μας θα έπρεπε να θεωρείται κάτι σαν χωματερή. Το φως είναι ενέργεια, στην οποία βασίζεται το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της βιομάζας του πλανήτη.

Η μεταεπικοινωνία είναι άχρηστη μόνο σε όσους δεν δύνανται να τη χειριστούν ή νιώθουν να απειλούνται από αυτήν, κατά την προσωπική μου άποψη. Το ίδιο ισχύει και με την αυτοκριτική. Μιλώ για το forum και όχι για άτομα, καθώς μόνο το forum με αφορά.

Πράγματι, ωραίο βιβλίο. Φαίνονται σωστά όλα αυτά. Αλλά επειδή ακριβώς υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν σε αυτά τα φαινόμενα, καλό είναι να υπάρχουν και οι άλλοι που τα θεωρούν βλακείες. Και να έχουν χώρους να εκφράζονται. Σαν αντίβαρο. Και όσοι και να πιστεύουν αυτά τα πράγματα, τη διαφορά την κάνουν εκείνοι που στέλνουν διαστημικές βολίδες να εξερευνήσουν τους πλανήτες. Και ας είναι λιγότεροι. Χθες με ρώτησε μια καινούρια ασθενής τι ζώδιο είμαι. Συμβαίνει συχνά. Της είπα πως δεν πιστεύω σε αυτά και επέμεινε να μάθει τι ζώδιο είμαι. Θα ήταν, πιστεύω, καλύτερο να γνωρίζει τι και που σπούδασα, πόση εμπειρία και τι δεξιότητες έχω και τι είναι αυτό που της συνταγογράφησα. Αλλά αν της αρκεί ποιά ημέρα γεννήθηκα τι άλλο να κάνω πέρα από το να μπορώ να εκφράσω την άποψή μου;

Το θέμα είναι αυτό που οι συμμετέχοντες πιστεύουν πως είναι το θέμα. Μερικά θέματα είναι σαν τα δέντρα, βγάζουν κλωνάρια, κλαδιά, φύλλα, μπουμπούκια, άνθη και καρπούς. Άλλα κουβαλούν επίφυτα και αναρριχητικά και μπλέκουν τα κλαριά τους με τα διπλανά τους, σε μία ζούγκλα θεμάτων, ρίχνοντας παχιές σκιές σε άλλα μικρότερα θέματα που αποτελούν τον μικρόκοσμο μιας άλλης αλληλουχίας πανίδας και χλωρίδας. Άλλα βγάζουν αγκάθια, ή τοξικούς χυμούς. Άλλα είναι ξερά ή καμμένα. Μα κάποτε βγάζουν παραφυάδες και ξαναζωντανεύουν.