kkokkolis

Αν υποθέσουμε πως οι υπόλοιποι παράγοντες ήταν σταθεροί (κάτι απολύτως αδύνατον αφού παρατήρησες σε άλλη χρονική στιγμή και σημείο του ουρανού), τότε δες το εξής. Υποτιθέστω πως τα αντικείμενα είναι παραλληλόγραμμα. Το 8x6=48 σε σχέση με το 1.4x1=1.4 έχει 34 φορές μεγαλύτερη επιφάνεια. Το ίδιο είναι αν ήταν ελλείψεις (πιο κοντά στην πραγματικότητα) καθώς το εμβαδό αυτών είναι του παραλληλογράμμου x π. Ο λόγος λαμπροτήτων όμως είναι περίπου 3.5 (η κλίμακα είναι λογαριθμική). Έτσι, εάν ήταν σημεία, το M78 θα ήταν τρεισήμισυ φορές λαμπρότερο του Μ57. Αλλά δεν είναι σημεία. Το 78 είναι 34 φορές μεγαλύτερο και μόνο 3.5 φορές λαμπρότερο, άρα κάθε σημείο του είναι περίπου 10 φορές λιγότερο λαμπρό. Έχει μικρότερη "πυκνότητα" φωτός, δηλαδή είναι πιο αχνό. Εξάλλου, η περισσότερη ύλη του Μ57 είναι συγκεντρωμένη σε έναν πυκνό δακτύλιο (σφαίρα στην πραγματικότητα), κάτι που αυξάνει περαιτέρω την αντίθεση με το σκοτεινό κέντρο του και το διαστρικό περιβάλλον. Το Μ78 είναι διάχυτο, με ασαφή όρια, σαν σύννεφο. Έτσι το Μ57 έχει μεγαλύτερη λαμπρότητα ανά μονάδα επιφάνειας από το Μ78. Αυτά αστρομπακάλικα και οποίος τα γνωρίζει επί το επιστημονικότερον ας μιλήσει.

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορεί να τροποποιούν τη δυνατότητα παρατήρησης. Ορισμένοι: Γεωγραφικοί: Υψόμετρο, φωτορρύπανση περιοχής, σκόνη/αιθάλη περιοχής, υγρασία περιοχής κλπ Χρονικοί: φωτορρύπανση χρονικής στιγμής, σκόνη/αιθάλη χρονικής στιγμής, υγρασία χρονικής στιγμής, ρεύματα-άνεμοι και κλπ, θερμοκρασία χρονικής στιγμής, γενικά διαύγεια και σταθερότητα συνθηκών Ουρανογραφικοί: θέση του αντικειμένου κατά την παρατήρηση (ζενίθ καλύτερο από τον ορίζοντα), γειτνίαση με φωτεινά σώματα (Σελήνη, σχετική και η φάση της Σελήνης), παρατήρηση επάνω από μεγάλη μάζα (βουνό, πολυκατοικία) Εξοπλισμού: ευθυγράμμιση κατόπτρων, υγρασία (θάμπωμα) Βιολογικοί: Διάμετρος κόρης, προσαρμογή (σκοτοψία), εγρήγορση εγκεφάλου, εξοικείωση υποδοχέων, μεταβλητότητα αντιληπτικού ουδού (ανάλογα με κόπωση, χρήση ουσιών -διεγερτικών, κατασταλτικών ή ακόμη και παραισθησιογόνων) κλπ Μαθησιακοί: Εξοικείωση με το συγκεκριμένο αντικείμενο ή τον τύπο του αντικειμένου. Και φυσικά το μέγεθος, η λαμπρότητα, η λαμπρότητα ανά μονάδα επιφανείας (για εκτεταμένα αντικείμενα).

Δεν βλέπω να απαντά κανείς, οπότε θα πιθανολογήσω βάσει σειρών και τιμής πως όχι. Τα Celestron Nature εννοείς; Είναι Roof φθηνότερα από Poro, όχι καλό σημάδι.

Θα έχουμε τον ISS που θα περάσει σήμερα 18:42.

Και τα κιάλια χωρίς σπείρωμα για προσαρμογέα τύπο L μπορούν (μικρά Canon και πολλά roof) να μπουν σε τρίποδο με χρήση έδρας από διάφορες εταιρίες. Κυκλοφορούν από Leica, Zeiss, Svarowski, Berlebach και έχω την τελευταία που είναι και η φθηνότερη. Είναι απίστευτα σταθερότερη λύση από οποιονδήποτε προσαρμογέα L όπου όλο το βάρος κρέμεται από μία βίδα και οι ροπές είναι πολύπλοκες και αναμενόμενες. Τα Canon μπαίνουν με μια μικρή κλίση που εξισορροπείται από ανάλογη ρύθμιση της κεφαλής. Φυσικά όλη η φιλοσοφία των Canon είναι η αποφυγή του τρίποδα και εστιάζουν περισσότερο σε ημερήσια χρήση (πουλιά, θεάματα κλπ). Εξ ου και οι μικρότερες κόρες εξόδου.

Τα κιάλια διαμέτρου 30mm δεν μπορούν να θεωρηθούν αστρονομικά αλλά ακόμη και αυτά θα σου δείξουν πολλά περισσότερα από ότι τα μάτια σου. Με τα οποία μπορείς να δεις ούτως ή άλλως πολλά πράγματα στον ουρανό, όπως έκαναν και οι άνθρωποι μέχρι την εποχή του Γαλιλαίου (υπό απείρως καλύτερες συνθήκες ομολογουμένως). Ενώ είναι τα λιγότερο αστρονομικά κιάλια, είναι ιδιαιτέρως φορητά και κατάλληλα για να τα κουβαλάς μαζί σου παντού. Αυτό κάνω εδώ και πολύ καιρό με ένα ζευγάρι roof 8x30, με τα οποία σήμερα το μεσημέρι θαύμασα έναν κότσυφα, πολλούς κοκκινολαίμηδες, καρακάξες, παπαγαλάκια, ακόμη και τα παγώνια στο βάθος των θαλάμων τους στον Εθνικό Κήπο. Τα IS είναι εξαιρετικά κιάλια, αλλά τα αισθάνεσαι σαν περισσότερο εύθραυστα, είναι ακριβότερα και βαρύτερα. Τα φροντίζω σαν μωρά, σε αντίθεση με τα roof μου. Τα 8x30 & 8x42 την ημέρα μου δείχνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα, καθώς οι κόρες των ματιών δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν τη μεγαλύτερη κόρη εξόδου των 42ριών. Τη νύκτα όμως η διαφορά είναι ορατή. Τότε όμως μπορείς να ευχαριστηθείς περισσότερο το Canon IS καθώς βοηθά η μεγαλύτερη μεγέθυνση και ο σταθεροποιητής, αρκεί να μην ενοχλείσαι από τα artifacts της λειτουργίας των πρισμάτων που κάνουν τα αστέρια να σχηματίζουν κομήτες. Φυσικά μπορείς να χρησιμοποιήσεις τρίποδο στα κλασσικά κιάλια, αλλά το ίδιο μπορείς να κάνεις και με τα Canon. Τότε δεν υπάρχει θέμα artifacts και ενώ και τα 30/36 είναι πολύ καλά (και με μεγάλο eye relief και πεδίο), τα 50 με το γυαλί UD είναι εξαιρετικά και τα 42 αναφέρονται ως εφάμιλλα (ή σχεδόν) των premium. Είναι τα μόνα που δεν έχω δοκιμάσει. Πάντως δεν θα αγόραζα κιάλια IS σαν πρώτα. Ούτε και μεγάλα κιάλια (όπως τα 15x70 με τα οποία ξεκίνησα όπως πολλοί άλλοι), ούτε πολύ μικρά (ειδικά αφού δοκίμασα τα καλύτερα του είδους, τα Leica 8x20 Ultravid για 9 μήνες και διαπίστωσα πως το χέρι μου πήγαινε σε αυτά τελευταίο, ακόμη και στο θέατρο προτιμούσα τα 8x30). Θα αγόραζα το κλασσικό porro 10x50 πολλαπλών χρήσεων, ή αν με ενδιέφερε η φορητότητα ένα καλό roof 8x42. Εάν σκόπευα να το κουβαλώ πάντοτε μαζί μου ένα μαζεμένο roof 8x30. Όλα τα άλλα, μικρότερα, μεγαλύτερα και IS έχουν ειδικές εφαρμογές και αν σου περάσει το ενδιαφέρον γι αυτές δεν θα τα χρησιμοποιείς πλέον. Ενώ τα μεσαία όλο και κάποια χρήση θα βρούν. Η ευελιξία της χρήσης βελτιώνει τη σχέση κόστος/αποτελεσματικότητας δραματικά.

Μπα. Αφού και σπίτι που έχω το Nexstar την Porta Mount χρησιμοποιώ. Μάλλον γέρασα και εγώ.

Αληθώς λέγεις. Το GΟΤΟ διαθέτει έναν ηλεκτρονικό χάρτη. Με το Red Dot ή ένα πράσινο laser μπορείς να δεις που βρίσκεται το αντικείμενο σε σχέση με ορατά δια γυμνού οφθαλμού άστρα απ' ευθείας στο στερέωμα, όπως θα το έβλεπες σημασμένο σε ένα χάρτη. Φθάνει να προσέχεις που βλέπει το τηλεσκόπιό σου και να το θυμάσαι (δια της επαναλήψεως), τουλάχιστον για τα αγαπημένα σου αντικείμενα. Μπορείς να ρίξεις και μια ματιά με τα κιάλια ή τον οπτικό ερευνητή, ώστε να μάθεις τους συσχετισμούς της συγκεκριμένης αστρικής γειτονιάς. Η κίνηση με το χέρι στο GOTO της SW δεν είναι τόσο ομαλή όσο στο κανονικό τηλεσκόπιο, καθώς νιώθεις την αντίσταση από τους σερβομηχανισμούς. Έτσι δεν είναι εύκολο να το τοποθετήσεις με ακρίβεια. Αλλά μπορείς να το μετακινήσεις ώστε να στοχεύει στην εν γένει περιοχή και μετά να κάνεις λεπτή ρύθμιση με τα βελάκια του τηλεχειριστηρίου. Τελικά έχεις 2 σε 1, σε αντίθεση με τα Nexstar. Τέλος, μην ξεχνάμε πως θα έχεις και παρακολούθηση του στόχου, κάτι σχετικά εύκολο σε ισημερινές (με ένα μοτεράκι) αλλά που απουσιάζει τελείως από το τυπικό χειροκίνητο Dobsonian. Είναι σημαντικό αυτό και ειδικά σε μεγάλες μεγεθύνσεις.

Μπερδεύτηκα. Στην πόλη ή σε σκοτεινό ουρανό (όπως υπαινίσσεται ο τίτλος); Σε σκοτεινό ουρανό είναι το Veil Nebula. Και όλη η περιοχή από τον Τοξότη μέχρι το θερινό τρίγωνο. Στην πόλη οι εκάστοτε πλανήτες, η σελήνη, τα ανοικτά σμήνη. Απο νεφελώματα, εκτός του Ωρίωνα και το Ring Nebula είναι απλώς συχνά ικανοποιητικό.

Έχω δει αρκετές φορές το 12" του Μάνου και λειτουργεί μια χαρά. Την πρώτη φορά είχα και εγώ GOTO μαζί, το 6" της Celestron, το οποίο έχει την ίδια εστιακή με το 12" Νευτώνιο της Skywatcher. Νομίζω πως η ακρίβεια είναι συγκρίσιμη και στο SW υπάρχει το πλεονέκτημα των διπλών encoders που σου επιτρέπει να κουνήσεις τον σωλήνα με το χέρι χωρίς να χαθεί η ευθυγράμμιση. Βλέποντας αυτό, μάζεψα χρήματα από το 2012 για να αναβαθμίσω και το δικό μου 12". Αλλά όλο τα έδινα για κάτι άλλο, άλλο φακό, άλλο τηλεσκόπιο και κατόπιν άλλα πράγματα. Έτσι το καλοκαίρι που παρατηρούσαμε με τον Μάνο, τον Ηλία και έναν άλλο φίλο, ήμουν ο μόνος που έκανα αστροάλματα και τους την έλεγα (με την καλή την έννοια), όπως κάποτε μου την έλεγαν εμένα. Πλέον δεν χρειάζομαι το Goto και αυτό έγινε σιγά σιγά, με προοδευτική άθροιση της εμπειρίας.

Τα εξηγεί όλα ωραία η NASA εδώ http://m.earthobservatory.nasa.gov/Features/OrbitsCatalog/ Σύμφωνα με αυτό όλα είναι εφικτά.

Μπορεί ένας δορυφόρος, αφού τεθεί σε τροχιά, να αλλάξει τη γωνία της σταδιακά, μέχρι και την πλήρη αναστροφή; Ας πούμε να στραφεί κατά 90 μοίρες ώστε να περνά από τους πόλους (κάτι που φαντάζομαι θα ήταν χρήσιμο για έναν δορυφόρο που μελετά φαινόμενα θερμοκηπίου); Υποθέτουμε πως διαθέτει ωθητήρες και ενέργεια να το κάνει, υπάρχει κάποιος περιορισμός από τη Φυσική;

Αυτές οι πληροφορίες περιέχονται σε προγράμματα και λίστες που δημιούργησαν άλλοι ερασιτέχνες. Μερικές έχω συγκεντρώσει εδώ. http://www.mediafire.com/?daw21bkao7iduld http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=12927&postdays=0&postorder=asc&highlight=%EA%EF%ED%F3%E5%F1%F4%DF%ED%E1&start=60

Όχι, θα δουλέψει πολύ καλά. Είναι και διελεκτρικό. Ένας διαγωνιός μου είναι ίδιος, με άλλο brand name.

Πέραν αυτού, βρίσκω επίσης πολύ ενδιαφέρον το ότι we heard it through the Grapevine. Honey, honey yeah!

Ό, τι είναι να γίνει, έχει ήδη γίνει δηλαδή. Και μετά; Αφού καταλαγιάσει η έκρηξη τι θα (έχει ήδη) συμβεί; Θα αυξηθεί η μάζα από τη συγχώνευση και θα αλλάξει τύπο και ταχύτητα σύντηξης (λαμπρότητα και χρώμα) ο νέος αστέρας, ή θα χαθεί μεγάλο μέρος της μάζας στο διάστημα, φτιάχνοντας νέους πλανήτες ενδεχομένως;

Ακόμη και οι επιστήμονες, σπάνια σκέπτονται επιστημονικά εκτός του πεδίου τους. Με εντυπωσιάζει στην καθημερινή κλινική πρακτική, πόσο "κλειστοί" και δογματικοί είναι οι φυσικοί και ιδίως οι μαθηματικοί σε επιστημονικά θέματα του πεδίου της βιολογίας. Οι χημικοί αντιθέτως αντιλαμβάνονται τα βιολογικά φαινόμενα εύκολα. Όλοι μας επεξεργαζόμαστε τα δεδομένα που συλλέγουμε με τη χρήση γνωσιακών φίλτρων. Δεν δίνουμε ίσο βάρος σε όσα δεδομένα έχουμε στη διάθεσή μας. Για παράδειγμα, θα εστιάσουμε σε ό,τι πιστεύουμε πως αναφέρεται στον εαυτό μας, σε ό,τι ακούγεται οικείο, σε ό,τι "κρύβει απειλές ή υπόσχεται επιβράβευσεις. Επίσης σε ό,τι γίνεται κατανοητό, δηλαδή εντάσσεται στο πλαίσιο της συλλεχθήσης εμπειρίας. Τα άλλα θα τα αγνοήσουμε ως αδιάφορα. Οι θεωρίες συνομωσίας μιλούν για απειλές. Αφορούν οικεία θέματα της ποπ κουλτούρας ή θέματα για τα οποία έχουμε βομβαρδιστεί με "δεδομένα" (δηλαδή αβάσιμες υποθέσεις) από τα μέσα. Σκεφθείτε πόσα γνωρίζετε για τη δολοφονία του Κένεντι. Και κατόπιν πόσα γνωρίζετε για τη δολοφονία του Γεωργίου του Α' ή τις απόπειρες δολοφονίας του Βενιζέλου. Ποιο περιστατικό είναι περισσότερο οικείο, εκείνο που αφορούσε την ιστορία μας και τις τύχες του έθνους ή εκείνο για το οποίο μας έπρηξαν με ενα σωρό "πληροφορίες"; Κατόπιν, τις πληροφορίες τις προσεγγίζουμε με την fuzzy logic, η οποία έχει εξελικτική αξία επιβίωσης, καθώς αντιμετωπίζει άμεσα τις πιθανές απειλές, αλλά είναι πέρα για πέρα αντιεπιστημονική. Η επιστήμη τρώει χρόνο και πόρους, δεν είναι κατάλληλη για την αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Έτσι επεξεργαζόμαστε τα ήδη αμφίβολα δεδομένα με γνωσιακά σφάλματα. Υπεργενίκευση, διπολική σκέψη (άσπρο - μαύρο, όλα ή τίποτα), νοητικά φίλτρα (αυτό με αφορά - εκείνο όχι), άλματα σε συμπεράσματα, προσωποποίηση (αυτό γίνεται για εμένα), καταστροφοποίηση (αυτό θα φέρει εκείνο και εκείνο ετούτο και, Θεέ μου, θα καταστραφεί η ανθρωπότητα!), πλάνες ελέγχου (μοιρολατρία), πλάνες δικαίου (εγώ έχω δίκιο αφού εμπιστεύομαι τη λογική μου, όλοι οι άλλοι, και οι Νομπελίστες ακόμη, δεν ξέρουν τι τους γίνεται ή μας αποκρύπτουν την αλήθεια, όπως κάνει ο ιατρός στον καρκινοπαθή), δογματισμούς (ταμπέλες και "πρέπει"), συναισθηματική λογική (αφού έτσι νιώθω - φοβάμαι -, έτσι είναι), κλπ. Η επιστημονική μέθοδος, που απαιτεί να ελεγχθούν με ακρίβεια τα δεδομένα, να γίνει μια εύλογη υπόθεση και να ελεγχθεί πειραματικά, όχι για να επιβεβαιωθεί αλλά για να καταρριφθεί, δεν είναι εφαρμόσιμη εύκολα στην καθημερινότητα. Και εάν είναι αργεί απελπιστικά, όπως αργεί να ολοκληρωθεί και ένα διδακτορικό. Μέχρι να βγάλεις συμπέρασμα η ζωή έχει προχωρήσει. Τα πράγματα τα χειροτερεύει η άγνοια. Είτε η αγνόηση. Εάν γνωρίζεις από πιθανότητες και δεν αγνοήσεις τις γνώσεις σου, δεν θα αγοράσεις ποτέ λαχείο και δεν θα πας ποτέ στο καζίνο, κάτι που δρν συμφέρει το κράτος και τη μαφία. Εαν γνωρίζεις το ξυράφι του Όκαμ, δεν θα πεις πως τα φώτα που είδες είναι ιπτάμενος δίσκος αλλά αεροπλάνο. Και εάν δεν γνωρίζεις την κλίμακα αποστάσεων και τι σημαίνει το όριο της ταχύτητας του φωτός δεν φαίνεται παράλογο το ότι οι εξωγήινοι έρχονται στη γη για να αγοράσουν τσιγάρα και επιστρέφουν σπίτι τους για το βράδυ. Εάν δεν γνωρίζεις πως λειτουργεί το κύτταρο, ο ιστός, το όργανο, ο οργανισμός, δεν είναι τρελό να πιστεύεις πως όταν νεκρωθούν όλα αυτά επιβιώνει κάτι που ανέρχεται στους ουρανούς ή το ταΐζουν πιλάφι τα ουρί. Η γνώση δεν είναι πανάκεια, αλλά το στατιστικό γεγονός της αρνητικής συσχέτισης των γνώσεων με τις μεταφυσικές ενασχολήσεις (αστρολογία, θρησκεία, πνευματισμοί, μαγείες κλπ) δείχνει μια πιθανή επίδραση. Τώρα, ψυχιατρικά, οι θεωρίες συνωμοσίας εμπίπτουν στον παρανοϊκό τρόπο σκέψης. Αυτόν τον τρόπο δεν τον ακολουθούν μόνο οι παρανοϊκοί και σχιζοφρενείς (όπου κυριαρχεί) αλλά υπό προϋποθέσεις όλοι μας. Σε συνδυασμό με τα γνωσιακά σφάλματα που παρέθεσα. Ένα παράδειγμα. Είσαι επιστήμονας και σε ερωτεύεται μια κουκλάρα για το πνεύμα σου. Νιώθεις όμως μειονεκτικά στον τομέα της φυσικής καλλονής. Ως εκ τούτου δεν χάνεις ευκαιρία να την ταπεινώνεις για τις μέτριες (κατ' εσένα) νοητικές της επιδόσεις. Σου θυμώνει φυσικά και αρχίζει μια αποξένωση. Εσύ θεωρείς πως δεν σε αγαπά πλέον και άρα θα αγαπά κάποιον άλλον και σε απατά, ενδεχομένως με εκείνον που την κοίταζε στη χθεσινοβραδινή σας έξοδο, σίγουρα σε απατά, δεν γελιέσαι εσύ καθηγητής άνθρωπος. Φυσικά, αν αυτή που σε αγάπησε τόσο σου έκανε κάτι τέτοιο, όλες οι γυναίκες είναι ανήθικες εκτός από τη μαμά σου (για την οποία ο πατέρας σου πίστευε ακράδαντα το ίδιο ακριβώς πράγμα και σου μετέφερε το δόγμα σε ανύποπτο χρόνο). Έχεις κάνει όλα τα γνωσιακά σφάλματα, η επιστήμη πήγε περίπατο και εξού "ο έρωτας δεν πάει πανεπιστήμιο". Υπάρχουν ενδεχομένως και άλλες πλευρές. Όπως το ότι η ανούσια και ανιαρή ζωή του συντετριμμένου από τον μαζικό παγκοσμιοποιημένο πολιτισμό ανθρώπου εμπλουτίζεται όταν θεωρεί πως συμμετέχει σε κάτι μεγάλο, έστω και ακών έστω και εσχατολογικά. Καθώς τι είναι μεγαλύτερο από το τέλος του Κόσμου; Άλλο είναι να συμβεί σε κάποια δισεκατομμύρια χρόνια, οπότε δεν θα υπάρχει καμμιά ανάμνηση της σύντομης παρουσίας σου στην κοσμική σκηνή και άλλο να γίνει στον καιρό σου και μάλιστα να μπορείς να πεις "τα έλεγα εγώ!". Και άλλα πολλά.

Μπορείς και χωρίς τηλεσκόπιο, με τον φακό της κάμερας μόνο. Αρκεί να έχεις την κατάλληλη στήριξη (barn door το οποίο φτιάχνεις μόνος σου, ή έτοιμη λύση, από Polarie & Astrotrack, έως ισημερινή). Ενδέχεται ο φακός της κάμεράς σου να είναι καλύτερος από το τηλεσκόπιο, έλεγξέ το αυτό. Αν δεν είναι, τότε απλώς δοκίμασέ το. Φθάνει να μην σε πιάσει η μανία να τους φάς όλους, να γίνεις ο καλύτερος, να κατακτήσεις τον κόσμο. Να το κάνεις για ευχαρίστηση και αρμονία με το σύμπαν, όχι για να αποδείξεις κάτι. Όχι πως το δεύτερο απαγορεύεται, αλλά εκεί το αχρωματικό σίγουρα δεν θα σου αρκεί.

"Κάνε αυτό που μπορείς, με αυτά που έχεις, εκεί που είσαι" Θεόδωρος Ρούζβελτ

Ξύνεις πληγές τώρα. Θα μας απαντήσει κανένας Βάσιλας (Χρόνια Πολλά) και θα μιας πιάσουν τα κόμπλεξ μας. Εγώ έχω 12" και με αυτό θεραπεύθηκε ο πυρετός της διαμέτρου, αφού μεγαλύτερο δεν έχω καμμιά όρεξη να κουβαλήσω και να στήσω (και να πληρώσω εδώ που τα λέμε). Το αγαπημένο μου τα τελευταία χρόνια είναι μόλις 66mm.

Πωλούνται με 100€ αν δεν κάνω λάθος Radian διαφόρων εστιακών στις αγγελίες. Κορυφαία ποιότητα και 60 μοίρες πεδίο με άφθονο eye relief.

Είναι μια αμυδρά γαλανή κουκκίδα. Μάλλον θα χρειαστείς και barlow. http://www.12dstring.me.uk/foveyepiece.php?aperture=250&flength=1200&barlow=2&efl=6&afov=72&day=31&month=12&year=2016

Οταν το πήρα εγώ έκανε περίπου 100 ευρώ (λόγω ισοτιμίας με το δολάριο), τώρα κάνει λίγο παραπάνω. ES82 6.7mm. http://www.astroshop.eu/explore-scientific-6-7mm-wide-angle-eyepiece/p,22784 Μπορεί να βρεις μεταχειρισμένο το παρόμοιο Meade 6.7mm. Είναι καλό να έχεις μεγάλο πεδίο σε αυτή τη μεγέθυνση για να παρακολουθείς πιο εύκολα το αντικείμενο. Μόνο που δεν κάνει για όσους παρατηρούν με γυαλιά.

Την κάμερα την έχω. Θα έδινες μόνο το μικροσκόπιο;

Μπορείς να βάλεις στο 1/4 του σωλήνα, απέναντι από τον εστιαστή. Αυτό βοηθά να μην σε ενοχλούν φώτα από απέναντι, εφόσον υπάρχουν. Εγώ αυτό έχω κάνει, με ένα Astrozap για το 12" και με κατάλληλη διαμόρφωση του Kydex που έφτιαξα για το Heritage 5.1".