kkokkolis

Οι δηλώσεις των εταιριών περί μεγεθύνσεων σκοπεύουν στον εντυπωσιασμό συνήθως. Καλό είναι να μάθεις μερικούς άλλους κανόνες. Ο μεγαλύτερος προσοφθάλμιος θα πρέπει να είναι 7 φορές μεγαλύτερος από τον εστιακό λόγο του τηλεσκοπίου σου αν είσαι νέος, έως 5 φορές αν είσαι μεσήλιξ. Ο κύριος φακός σου θα ισούται περίπου με το διπλάσιο του εστιακού λόγου (3/5-1.5) Ο πλανητικός φακός θα ισούται με τον εστιακό λόγο του τηλεσκοπίου. Η λογική αυτή σχετίζεται με την κόρη εξόδου αλλά έμμεσα και με τις μεγεθύνσεις. Όταν ο φακός ισούται με την εστιακή και ο λόγος είναι 1, τότε η μεγέθυνση ισούται με την διάμετρο του πρωτεύοντος κατόπτρου/ φακού σε χιλιοστόμετρα. Είναι εμφανές πως χρειάζεσαι τηλεσκόπιο 12" (300mm) για να έχεις αξιόλογη εικόνα στα 300x. Και πως γενικά η μέγιστη μεγέθυνση για κάθε τηλεσκόπιο ισούται περίπου με τη διάμετρό του και όχι με το διπλάσιο, όπου η κόρη εξόδου είναι 0.5mm, η εικόνα σκοτεινή, η εστίαση ασαφής και τα έγκλειστα του υαλοειδούς εκσεσημασμένα. Άρα για το δικό σου είναι περίπου 200x με φακό 5mm. 'Ολα αυτά επειδή Mag=Fτ/Fπ και ep=Fπ/f και άρα (επιλύοντας ως προς Fπ) Mag=Fτ/ep*f, ενώ D=Fτ/f, όπου Ft= Εστιακή τηλεσκοπίου, Fπ= Εστιακή φακού, ep= κόρη εξόδου, f= εστιακός λόγος, Δ= διάμετρος πρωτεύοντος Σε πολύ καλά αποχρωματικά διοπτρικά οι σχέσεις αυτές επίσης ισχύουν, αλλά η κόρη εξόδου μπορεί να είναι μικρότερη του 1mm, καθώς μπορούν να ανεβάσουν μεγεθύνσεις περισσότερο, αλλά η επέκταση της αυτού του φαινομένου στα αχρωματικά (όπου το χρωματικό σφάλμα καταστρέφει την εικόνα σε υψηλές μεγεθύνσεις) και τα κατοπτρικά/ καταδιοπτρικά (όπου έχουμε κόμη και ατέλειες ευθυγράμμισης) είναι λάθος. Αυτός ο τρόπος υπολογισμού λαμβάνει υπόψιν τους περιορισμούς του ανθρώπινου οπτικού οργάνου, το οποίο είναι τμήμα της οπτικής διαδρομής. Η κόρη (εισόδου) μπορεί να μεγαλώσει έως 5-7mm και όχι παραπάνω. Αυτό καθορίζει την ελάχιστη μεγέθυνση. Η κόρη μας συνήθως (στο φως της ημέρας) έχει μέγεθος περίπου 2mm. Ο εγκέφαλος είναι "συντονισμένος" σε αυτό το διάφραγμα και εκεί περίπου ενδεχομένως αντιλαμβάνεται το βέλτιστο συνδυασμό φωτεινότητας/ οξύτητας. Η κόρη μας πέφτει κάτω από το 1mm σε περιπτώσεις φαρμακευτικών δηλητηριάσεων/ τοξικώσεων, όπου είμαστε σε κώμα και άρα δεν βλέπουμε ο,τιδήποτε. Σε υποχιλιοστομετρικό επίπεδο τα έγκλειστα μεγεθύνονται, καθώς, αν έχεις ένα έγκλειστο 100μm καταλαμβάνει 10% του πεδίου κόρης εισόδου 1mm και 20% του πεδίου κόρης εισόδου 0.5mm. Δεν έχουμε ωστόσο μόνο ένα έγκλειστο, αν δε ένα εξ αυτών βρίσκεταικαι μπροστά από την ωχρά κηλίδα τα πράγματα γίνονται πολύ εκνευριστικά. Φυσικά αυτά είναι γενικές αρχές και οι ανοχές διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, ενώ η τελική οπτική αντίληψη είναι εντελώς υποκειμενική (μιλώ για αντίληψη, όχι για όραση). Τέλος, το σετ που παρήγγειλες είναι χαμηλής ποιότητας. Θα μπορούσες με τα ίδια χρήματα να αγοράσεις ένα φακό καλύτερης ποιότητας, γύρω στα 10mm όπως σου προτείνω. θα το κάνεις μάλλον αργά ή γρήγορα.

Ο μικρότερός σου φακός να ισούται με τον εστιακό λόγο του τηλεσκοπίου. Δηλαδή 5mm. Με ένα Barlow θα δοκιμάσεις και την ανάλογη μεγέθυνση. Αν και είναι απίθανο να την υποστηρίξει η ατμόσφαιρα. Καλύτερα να επενδύσεις σε ένα καλό 10mm (και ένα Barlow).

Ακόμη δεν πουλήθηκε; Χάλασε ο κόσμος! Θα το έπαιρνα αμέσως αν δεν είχα τον Delos στα ίδια mm.

Διάβασε πρώτα λίγο, συνάντησε τους άλλους Κερκυραίους, δες μέσα από τον εξοπλισμό τους. Υπάρχει και φθηνότερη λύση, Skywatcher (ή Orion) 80ST. Έχεις φωτογραφικό τρίποδα; Για την επίγεια ειδικοί είναι οι ερασιτέχνες ορνιθολόγοι. Μεγεθύνσεις Επίγεια 10-60x Επουράνια 50-300x

Για επίγεια χρειάζεται κάτι σχετικά μικρό, διοπτρικό ή Maksutov σε υψαζιμουθιακή στήριξη. Για επουράνια χρησιμοποιούμε μεγαλύτερα τηλεσκόπια σε ισημερινή ή Dobson στήριξη. Με 400 ευρώ δύσκολα συνδυάζονται τα 2. Αν εστιάσεις στην επίγεια, με περιορισμένη επουράνια παρατήρηση ευρέως πεδίου, τότε ένα 66ED (William Optics, Baader, Astrotech) με διαγώνιο 45 μοιρών και ένα Baader Zoom (ή και ένα 24mm 68 μοιρών) είναι άριστη επιλογή. Θα το στηρίξεις σε φωτογραφικό τρίποδα. Αν ήδη έχεις έναν καλό (πχ Manfrotto) θα γλυτώσεις τα έξοδα, μένοντας στα 400€. Αλλιώς πας για 600. Αν θές να βλέπεις και πλανήτες, ένα Maksutov 102-127 σε αστρονομική υψαζιμουθιακή (ΑΖ3 Skywatcher ή Vixen Portamount, πάλι με τον φακό 24mm (Baader) και άλλον ένα 12-10mm. Αν τα βρεις και μεταχειρισμένα δεν θα ξεπεράσεις τα 400€. Για γαλαξίες πας σε Νευτώνιο (Dobson 8") και άσε στην άκρη την επίγεια. Κυάλια.

Δεν λέω να διαγράψεις την Oblivon αλλά τον συγκεκριμένο φακό, ο οποίος είναι ένας γνωστός κινέζικος με μηδενικό eye relief και κακή απόδοση. Μπορεί να είναι της μόδας οι ES αλλά στους Meade βασίζονται. Συνολικά υπερτερούν (καλύτερο σώμα με μεγαλύτερη εργονομία και χώρο για τη μύτη, καλύτερες επιστρώσεις, στεγανότητα, μικρότερο βάρος, απουσία πράσινου κινέζικου λίπους, μικρότερη τιμή, ίσως και κάποιες άλλες βελτιώσεις) αλλά εξαρτάται και από την προσφορά το ποιόν θα πάρεις τελικά. Όταν πήρα τους δικούς μου πωλούνταν με το κιλό. Τώρα δεν γνωρίζω τι έχει ακριβώς συμβεί.

Έχω δει τον ES 14 και τον Pentax 14 (ο οποίος είναι 70 μοιρών). Και οι δύο είναι καλοί με κάποια σφαιρική εκτροπή στα άκρα. Στην τιμή του Pentax (περίπου) μπορείς να πάρεις τον ES100 14mm, υπό προϋποθέσεις. Τον Olivon ξέχασέ τον, είναι ο 11mm UWA που μαζί με τον 16mm έχουν προσφέρει πολλές εταιρίες, όπως η Agena και η UO. Ο Panosky έχει δύο και μπορεί να σου πει γιατί να τον ξεχάσεις. Τον 11 ES δεν τον έχω δει αλλά αναφέρεται πως είναι καλύτερος του 14 και κάποιοι τον έχουν εδώ. Ο Meade 14 επίσης αναφέρεται παρόμοιος με τον ES, αν όχι και ο ίδιος. Όλοι, εκτός του Pentax, έχουν μικρό eye relief. Μόνο ο Nagler 12 στις 80 μοίρες έχει αρκετό eye relief και θα τον βρεις σε τιμή παρόμοια με τον Pentax. Τον έχω δει και είναι από τους αγαπημένους μου. Πάντως ο ES82 11 ίσως προσφέρει τα περισσότερα για τα χρήματα που ζητά.

Μπορείς να μάθεις τον ουρανό σε διάφορα επίπεδα. Κάποιος μπορεί να μάθει μια ξένη γλώσσα (ή και της χώρας του) σε βάθος 100, 1000, 10000 ή και 100000 λέξεων. Θα μπορέσει να επικοινωνήσει σε κάθε περίπτωση, αλλά αν την μάθει σε μεγαλύτερο βάθος θα μπορεί και να γράφει καλύτερα ή ακόμη και να ρητορεύσει.Παρομοίως, μπορείς να ζήσεις τη ζωή σου γνωρίζοντας απλώς τις τέσσερις πράξεις (ορισμένοι ζουν χωρίς να γνωρίζουν καν αυτές) αλλά κάποιος άλλος θα χρησιμοποιήσει και παραγώγους, ολοκληρώματα, στατιστική κλπ. Αν θες να μείνεις στα βασικά μπορείς να χαρείς το χόμπυ και πάλι. Ποιά είναι αυτά τα βασικά ίσως διαφωνήσουμε. Θα προτείνω: 1. Γνώση του πως περιστρέφεται ο ουράνιος θόλος 2. Γνώση των βασικών αστερισμών του Ζωδιακού και του κύκλου του Περσέα (γύρω από τον Πολικό), καθώς και της περιοχής του Ωρίωνα και αναγνώριση των 1-2 σημαντικότερων (λαμπρότερων) άστρων τους. 3. Αναγνώριση πλανητών Αυτά θα σου είναι χρήσιμα τόσο για προσανατολισμό, όσο και για ευθυγράμμιση του ρομποτικού σου. Από εκεί και πέρα μπορεί να επιθυμήσεις να μάθεις και άλλα. Μπορεί και να σου αρκούν αυτά. Αν σου πει κάποιος πως πρέπει οπωσδήποτε να μάθεις περισσότερα, είναι σαν να του λες και εσύ εκείνου πως πρέπει να μάθει κυτταρολογία για να βάλει after save ή κυβερνητική για να κάνει ποδήλατο. Αν του αρέσει να τα μάθει ας τα μάθει και θα είναι εκπληκτικά ωφέλιμες και ευχάριστες γνώσεις, αλλά το αν είναι απαραίτητες είναι αμφίβολο.

Αν υποθέσουμε πως έχεις το τυπικό 8" 1200mm Dobson, με τον φακό 20mm 50 μοιρών AFOV έχεις το 60x που αναφέρεις και πεδίο TFOV 0.83 μοιρών. Θυμίσου πως TFOV=AFOV/mag. Η γη καλύπτει 360 μοίρες σε περίπου 24 ώρες, ή 1440 min ή 86400 sec. Ταχύτητα 15 μοιρών την ώρα, ή 15' (0.25 μοίρες) το λεπτό. Αν έχεις το αντικείμενο στο κέντρο και αυτό βρίσκεται προς τον Νότο και την εκλειπτική, θα βρεθεί στο περιθώριο καλύπτοντας 0.415 μοίρες, δηλαδή μετά από 99,6 δευτερόλεπτα, ενάμισυ λεπτό και κάτι. Έχεις όλο αυτό το διάστημα στην διάθεσή σου μέχρι να χάσεις το αντικείμενο. Περίπου στο μισό της διαδρομής, στα 50 sec μπορείς να ανατοποθετήσεις το αντικείμενο. Με φακό 10mm Plossl το πεδίο υποδιπλασιάζεται και οι διαθέσιμοι χρόνοι επίσης. Πρέπει να ανατοποθετήσεις περίπου στα 25sec και αρχίζει να γίνεται ενοχλητικό. Και είσαι μόλις στα 120x. Με φακό 5mm στα 240x πρακτικά πρέπει να κουνάς αργά αλλά συνεχώς και σταθερά το σωλήνα. Αν είσαι αρχάριος και ο σωλήνας δεν διαθέτει άψογη κίνηση (και παρατηρούνται κλωτσήματα) τα πράγματα δυσκολεύουν. Αλλά δεν είναι αδύνατο να βελτιωθείς τόσο εσύ, όσο και εκείνος. Για το πως θα σου πει ο Τάσος Βράτολης. Πάνω από τη μεγέθυνση αυτή δεν αποδίδει καλά το τηλεσκόπιο αυτό και αρχίζουν οι ατμοσφαιρικοί περιορισμοί. Άρα ουσιαστικά μπορείς να αξιοποιήσεις επαρκώς το τηλεσκόπιο στα όρια της πρακτικής μεγέθυνσής του. Τα πράγματα διευκολύνονται αν διπλασιάσεις το AFOV του φακού. Με ένα φακό 100 μοιρών διαθέτεις πλέον το διπλάσιο χρόνο, πέραν της συνήθως καλύτερης εικόνας (αν μιλάμε για Ethos ή ES100). Επειδή αυτοί οι φακοί είναι τσουχτεροί, μπορείς να συμβιβαστείς με ένα ενδιάμεσο πεδίο, 82 ή ακόμη και 68 μοιρών. Οι διαφορές είναι σημαντικές και πάλι. Ένας φθηνότερος τρόπος διπλασιασμού του χρόνου διάβασης, είναι η τοποθέτηση του αντικειμένου στο άκρο του πεδίου, προς τη θέση εισόδου σε αυτό (δεξιά σε νευτώνιο που παρατηρεί νότια στο βόρειο ημισφαίριο). Φυσικά παρατηρείς έτσι σε περιοχή κόμης για χρόνο αντιστρόφως ανάλογο του εστιακού λόγου. Σε μεγαλύτερα όργανα τα πράγματα δεν επιδεινώνονται καθώς συνήθως μειούται ο εστιακός λόγος. Από f/8 για τις 6" και f/6 για τις 8", πέφτει στο f/5 για 10-12". Μεγαλύτερα όργανα έχουν συχνά ακόμη μικρότερο λόγο, f/4. Έτσι το πεδίο παραμένει σχετικά μεγάλο και ούτως ή άλλως μεγεθύνσεις πάνω από 300x είναι σπάνια χρήσιμες. Τα όργανα με f/10 και πλέον συνήθως χρησιμοποιούν αστροστάτη, tracking ή και GOTO. Κοντά στον βόρειο ουράνιο πόλο (Κασσιόπη, Άρκτος) τα πράγματα είναι πιο εύκολα, καθώς η κίνηση του ουρανού είναι φαινομενικά βραδύτερη (τα αντικείμενα διαγράφουν γωνιακά 360 μοίρες αλλά σε γραμμικά μικρότερο δακτύλιο). Τα περισσότερα ενδιαφέροντα αντικείμενα όμως και οι πλανήτες βρίσκονται νοτιότερα και προς την εκλειπτική. Ο Πολικός Αστήρ πρακτικά δεν κινείται και μπορείς να τον σημαδεύεις εσαεί. Με λίγα λόγια, πρακτικά και για συνήθη παρατήρηση σε μεγεθύνσεις κάτω από 300x δεν απαιτείται tracking. Τα βολεύουμε βελτιώνοντας τη βάση (Teflon, ρουλεμάν, Lasy Susan), τον εαυτό μας (εμπειρία) και το πεδίο (φακοί 68-120 μοιρών). Αυτό δε σημαίνει πως το tracking δεν είναι ευπρόσδεκτο, ειδικά αν θέλεις να διαχωρίζεις δύσκολους διπλούς σε υψηλές μεγεθύνσεις. Ελπίζω να απήντησα στην ερώτησή σου.

Και ο Monsieur Messie έτσι το είδε και το ονόμασε νεφέλωμα. Ο Herscel με τα μεγάλα τηλεσκόπια είδε πρώτος αστέρια. Είναι σχετικά πυκνό, κλάσης V, και τα λιγότερο φωτεινά άστρα δημιουργούν φωτεινό υπόβαθρο που ελαττώνει την αντίθεση. Με το 6" πάντως και πλάγια όραση θυμάμαι να βλέπω κάποια άστρα. http://adsabs.harvard.edu/full/1927BHarO.849...11S

Εννοείς επιλογή Solar? Δεν θεωρείται ακριβής. Προτιμητέες με 3 και 2 άστρα. Υπάρχει μόνο για την ηλιακή παρατήρηση. Το βράδυ καλό είναι να αποφεύγονται οι πλανήτες.

"Διαστημική Παραδοξότητα" θα το μετέφραζα εγώ, Χρήστο.

Σε πρόλαβα. Αλλά εδώ δεν έκανε και τόση εντύπωση όση του αξίζει φαίνεται.

Έτσι μπράβο. Οι καλόπιστοι άνθρωποι τα βρίσκουν στο τέλος. Να και ένα βίντεο που δε θα μας προβληματίσει καθόλου. http://www.guardian.co.uk/science/video/2013/may/13/hadfield-david-bowie-space-oddity-video

Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω. Συνήθως βέβαια συμβαίνει το αντίθετο.

Θεϊκό!

Συνάδελφος και εγώ, κλινικός Ψυχίατρος. Θυμάμαι το 2009 που πήγα τελευταία φορά στην ΝΥ, μπορούσα να δω μόνο το φεγγάρι και κάποιον πλανήτη (μάλλον ήταν ο Δίας ή η Αφροδίτη). Η φωτορρύπανση είναι απίστευτη εκεί. Στο LA, την Βαλτιμόρη, την Ουάσιγκτον, την Φιλαδέλφεια κλπ τα πράγματα δεν είναι ουσιαστικά καλύτερα. Το Long Island τουλάχιστον έχει περισσότερους ελεύθερους χώρους, αλλά μόνο στην West Virginia είδα ουρανό παρόμοιο με τον εδώ, αλλά με πολύ υγρασία (και κουνούπια μεγάλα σαν αεροπλάνα). Έχετε όμως την Αριζόνα, η οποία πέφτει μακριά σε εσάς της Ανατολικής ακτής. Και τεράστιες αγροτικές εκτάσεις προς τα Νότια. Το seeing το λέμε και εδώ seeing. Κάποιος πρότεινε τον όρο "στίλβη". Εγώ το μεταφράζω αυτολεξί, "βλέπειν". Αλλά αν το λες seeing όλοι θα καταλάβουν. Από την Αττική οι περισσότεροι πάνε στην Πελοπόννησο, με τον Πάρνωνα να είναι ο πλέον δημοφιλής. Υπάρχουν και περιοχές κοντά στα Αστεροσκοπεία του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Κρυονέρι και το Χελμό. Στα Τρίκαλα Κορινθίας έχει αναπτυχθεί Αστροτουρισμός και πολλά ξενοδοχεία έχουν ονόματα εμπνευσμένα από τον ουρανό. Και εγώ θυμάμαι τον Γαλαξία από την Δροσιά (χωριό Κρυονέρι Αττικής) προ 30ετίας. Και ήταν και εποχές αιθαλομίχλης τότε. Στο τέλος θα βλέπουμε μόνο αστροφωτογραφίες από τους δορυφόρους μέσω internet και θα γλυτώνουμε τα έξοδα και την στεναχώρια της συννεφιάς.

Καλώς ήρθες. Νομίζω πως έχουμε μιλήσει στο CN. Είσαι νευροεπιστήμονας με ένα Webster, έτσι; Εδώ φτώχεια.

Ως Ψυχοβιολόγος (τρόπον τινά) θα θυμίσω κάτι που νομίζω πως εσύ τουλάχιστο γνωρίζεις άψογα. Τα όντα μπορούν να εξελιχθούν μέσω δύο μειζόνων οδών, ως προς το περιβάλλον. Υπάρχει η οδός της εξειδίκευσης και η οδός της προσαρμοστικότητας. Εκείνα που ακολουθούν την πρώτη οδό χαίρονται μία τέλεια προσαρμογή στο περιβάλλον αλλά αδυνατούν να ανταπεξέλθουν σε σημαντικές και παρατεταμένες αλλαγές αυτού, κινδυνεύοντας με εξαφάνιση αν δεν δώσει λύση η μετανάστευση. Εκείνα που είναι προσαρμοστικά θα αξιοποιήσουν τις νέες ευκαιρίες που προσφέρει η αλλαγή του οικοσυστήματος, με αυξημένη πιθανότητα να επικρατήσουν. Ο καιρός θα παίζει πάντοτε το χαβά του. Από εμάς εξαρτάται το πως θα ανταποκριθούμε.

Εκεί το πρόβλημα μεγεθύνεται από τα υπερυψωμένα φώτα του δρόμου και των αυτοκινήτων επάνω στις γέφυρες. Δεν πειράζει όμως καθώς όπως και να έχει, ακόμη και από εκεί η παρατήρηση πλανητών είναι καλύτερη από ο,τιδήποτε μπορεί να παίζει στην TV οποιαδήποτε στιγμή. Ο Τάσος έχει δίκιο φυσικά και αυτό είναι το πρόβλημα. Όταν γευτείς το καλύτερο το καλό δεν σου αρκεί. Μέχρι να πάρω τα βουνά μαζί του με ικανοποιούσε και ο Κιθαιρώνας, αλλά ακόμη και ο Πειραιάς. Μετά οι παρατηρήσεις μειώθηκαν ραγδαία. Τάσο, σε καταριέμαι να παρατηρήσεις από Atacama Desert και κατόπιν να μη σου κάνουν όρεξη ο Πάρνωνας και ο Όλυμπος ακόμη. Έτσι, να μάθεις.

Από το City μπορείς να δεις την Ακρόπολη. Το αγαπημένο μου θέαμα από το πατρικό μου. Αλλά η φωτορρύπανση φρικτή. Με 10" θα δεις περισσότερα και από εκεί, ειδικά με μικρή κόρη εξόδου (1mm) αλλά δεν αξίζει αν δεν το πας στην εξοχή. Ο Κιθαιρώνας σου πέφτει κοντά. Όσο για το πως τα βρίσκεις μέσα στην πόλη: 1) GOTO 2) Εμπειρία 3) Προσευχή 4) Νέα Σελήνη 5) Φωτασπίδες και φωτοπετάσματα 6) Επικάλυμμα ματιού του Πειρατή 7) Αστροκουκούλα Αλλά αν τα έχεις δει από το βουνό μένεις με την αίσθηση πως δεν αξίζει από την πόλη. Ο Κηφισός σου πέφτει νότια;

Είναι απλό: AFOV/TFOV=mag => TFOV=AFOV/mag. Μιλάς για 2 όργανα με ίδιο TFOV και ίδιο Mag. Για να βάλεις το όργανο στο παιχνίδι χρησιμοποιείς τον τύπο TFOV (μοίρες)= παύση πεδίου (mm)/εστιακό μήκος τηλεσκοπίου x 57.6 Λες ίδιο TFOV και ίδια μεγέθυνση. Στο ίδιο όργανο σημαίνει ίδιο AFOV και ίδια εστιακή φακού. Είναι απλή η σχέση. Στο ίδιο όργανο ένας Nagler 80 μοιρών παρέχει διπλάσιο γραμμικό πεδίο (τετραπλάσιο σε έκταση) από έναν ορθοσκοπικό 40 μοιρών. Αν αλλάξεις έναν όρο (AFOV ή μεγέθυνση) θα αλλάξει το TFOV, εκτός αν αλλάξεις 2 όρους αντιστρόφως ανάλογα (πχ διπλασιάζοντας τη μεγέθυνση - υποδιπλασιάζοντας την εστιακή του φακού δηλαδή - και ταυτόχρονα διπλασιάζοντας το AFOV, από Ortho σε Nagler ή από Plössl σε Ethos). Αν επιλύσεις τις 2 εξισώσεις ως προς TFOV mag= AFOV x F/ fs x rad Για να είναι ίδιο το mag για κάθε αλλαγή του εστιακού μήκους τηλεσκοπίου F θα πρέπει να έχεις αντιστρόφως ανάλογη αλλαγή του λόγου AFOV/fs (όπου fs η παύση πεδίου). Αυτό δεν γίνεται καθώς οι ποσότητες αυτές είναι ανάλογες. Μεγαλώνοντας την παύση πεδίου μεγαλώνει και το φαινομενικό πεδίο, όπως ακριβώς μεγαλώνει το πεδίο της θέας ανάλογα με το πόσο ανοίγεις το παράθυρο του σπιτιού σου. Ελπίζω να σε μπέρδεψα αρκετά ώστε να τα αφήσεις αυτά και να χαρείς την εμπειρία της παρατήρησης ανέμελα.

Στην εξίσωση με τρεις όρους, αν οι δύο είναι αμετάβλητοι και ο τρίτος θα είναι αμετάβλητος. Στην ίδια μεγέθυνση το διαφορετικό AFOV παράγει διαφορετικό TFOV, βλέπεις δηλαδή περισσότερο ουρανό με φακό μεγάλου φαινομένου πεδίου, αυτός είναι και ένας λόγος που τους αγοράζουμε. Η εμπειρική εκτίμηση της κόρης είναι σχετικά εύκολη. Οι ιατροί το κάνουν καθημερινά. Χρησιμοποίησε τα Allen σαν μέτρα και θυμίσου να μην ρίξεις φως στο μάτι κατά τη μέτρηση γιατί θα έχεις συστολή (μύση).

Κακό ίσως, αλλά χιούμορ σίγουρα. Στη διάθεσή σου πάντοτε.

Υπάρχουν δύο είδη FOV 1. Πραγματικό True FOV, το κομμάτι της εικόνας που βλέπεις (σε μονάδες μήκους για μία δεδομένη απόσταση, πχ γιάρδες στα 100 μέτρα) 2. Φαινομενικό Apparent FOV, το κάδρο της εικόνας που βλέπεις (σε μοίρες) Το φαινομενικό εξαρτάται αποκλειστικά από τον φακό. Οι Plössl έχουν 50 μοίρες, οι Nagler 80 κλπ. Το πραγματικό εξαρτάται από την εστιακή του τηλεσκοπίου και την παύση πεδίου του φακού σε τριγωνομετρική σχέση. Κατά προσέγγιση AFOV/TFOV=mag. Οι zoom αυξάνουν το AFOV και ελαττώνουν το TFOV αυξανομένης της μεγέθυνσης. Το φως που περισσεύει από την κόρη εξόδου πέφτει γύρω από την κόρη εισόδου, δηλαδή επάνω στην ίριδα. EDIT: Όλα καλά, όλα ανθηρά.