kkokkolis

http://m.youtube.com/#/watch?v=oSCX78-8-q0&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3DoSCX78-8-q0 A Boy and His Atom Release date(s) April 30, 2013 Running time 1 minute Language English A Boy and His Atom is a 2013 short film known for holding the Guinness World Record for smallest movie ever created. In A Boy and His Atom, a boy "befriends" an atom (really a carbon monoxide molecule consisting of two atoms).[1] He dances for the atom, then bounces it around like a ball. The boy then uses a trampoline. The graphics and sound effects resemble those of early video games. "This movie is a fun way to share the atomic-scale world," said project leader Andreas Heinrich. "The reason we made this was not to convey a scientific message directly, but to engage with students, to prompt them to ask questions."[2] A Boy and His Atom was created by a team of IBM scientists using a scanning tunneling microscope. Carbon monoxide molecules were manipulated into place with a cooper needle at a distance of 1 nanometer.[2] Once placed they remain still because the molecules form a bond with the machine's cooper plating and because of the extreme temperature (5°K / -268°C / -450°F) at which the device operates.[3] The oxygen component of each molecule shows up as a dot when photographed by the scanning tunneling microscope, allowing the creation of images composed of many such dots.[2] 242 still images were created using stop-motion techniques and 65 carbon monoxide molecules. The images were combined to make a minute-long film.[1] Each frame measures 45 by 25 nanometers.[2] It took four researchers two weeks of 18-hour days to produce the film.[3] In addition, the IBM researchers created three stills to promote Star Trek Into Darkness. The images consist of the Federation logo, the Starship Enterprise, and a Vulcan salute.[1] Guinness World Records certified the creation as "Smallest Stop-Motion Film" ever made.[2] Wikipedia.org

http://www.eurocosm.com/application/products/telescopes/infinity-telescope-gb.asp

GREGOR is a double Gregorian type telescope, i.e. it has two intermediate foci F1 and F2. The parabolic primar mirror M1 produces the primary focus F1 where a water-cooled field stop limits the FOV to 150''. For calibration of the motor-driven mirrors M2 and M3 and for aligning purposes a pinhole or a fiber can be inserted into F1. The elliptic secondary mirror M2 images F1 onto the secondary focus F2. Due to the tight optical alignment tolerances between M1/M2, M2 is attached to a hexapod. In order to ensure correct alignment, the AO controls the tip/tilt and xyz-movement of the hexapod. The elliptical tertiary mirror M3 picks up F2 and produces the f/37 science beam. M3 is used for focusing and also controled by the AO. M4-M7 transfer the light into the stationary optics lab. The removable field derotator compensates the image rotation of the alt-azimuth mount and uses mirrors M8-M10. M11 reflects the light to the AO optics bench. Various field stops, pinholes, targets etc. can be put into the focus F3. The collimator M12 images the entrance pupil onto the TipTilt mirror M13 which eliminates the image jitter. The Deformable Mirror M14 then only needs to compensate the image blurring. The f/37 science beam (image scale 3.8''/mm) is recreated by the reimager M15. M16 finally distributes the light to the various postfocus instruments. Removing M11 bypasses the AO and the light passes directly to M16. Each postfocus instrument has its own wavefront sensor placed directly before the respective science focus F4, thus minimzing errors due to room seeing, building vibrations etc. In contrast to the VTT, scanning at GREGOR is done by the tiptilt mirror, thus a spectrograph slit always sees the center of the corrected FOV. http://www.kis.uni-freiburg.de/index.php?L=1&id=229

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=15945 http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=15931&postdays=0&postorder=asc&start=105

Κόκα και μαγουλάκια δεν πάνε μαζί (για να μην μιλήσω περί ευφυΐας). Και του χρόνου. Εδώ κάτω οι ειδήσεις είναι λίγο θαμμένες δυστυχώς.

Καλό μήνα, καλή αστρονομική σεζόν και καλό κουράγιο.

Καλημέρα. Έχω κάποια λεφτά στην άκρη και την πήρα την απόφαση. Αντί να μαζεύω φθηνατζούρες για τις οποίες κατασπαταλώ χρήματα στην πορεία του χρόνου τα οποία θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν καλύτερα με μία αποτελεσματική εφ' άπαξ αγορά, είμαι έτοιμος να κάνω το μεγάλο βήμα και να αποκτήσω το βέλτιστο εκείνο τηλεσκόπιο, το οποίο θα ικανοποιεί τις ανάγκες μου εφ' όρου ζωής. Μελετώντας όλες τις προτάσεις κατέληξα σε ένα Obsession 25". Καλή ποιότητα κατασκευής, εργονομία και ικανή διάμετρος για απολαυστική παρατήρηση. Ωστόσο με προβληματίζει το γεγονός πως προσφέρονται δύο εκδόσεις, f/5 (3175mm εστιακή απόσταση) και f/4 (2.540mm εστιακή απόσταση). Στο f/5 το ύψος του προσοφθαλμίου στο ζενίθ είναι 3 μέτρα και στο f/4 2.4 μέτρα. Αντιλαμβάνομαι πως δεν θα αποφύγω την σκάλα σε καμμία περίπτωση, αν και τα 2.4 μέτρα είναι προτιμότερα καθώς θα χρειαστεί να ανέβω σε ύψος 80cm και όχι 140cm όπου ελλοχεύει κίνδυνος ατυχήματος στην ηλικία μου. Από την άλλη, η συλλογή φακών μου (που θα πρέπει να εμπλουτιστεί με ένα 56mm και ένα 40mm στις εστιακές αυτές) είναι υπολογισμένη για f/5 εκτός από ορισμένους φακούς. Στο f/4 κάποιοι φακοί ίσως να μην ανταποκριθούν καλά και η ευθυγράμμιση θα είναι επίπονη διαδικασία (ναι, ξέρω, θα πρέπει να πάρω και ένα Glatter, καθώς και ένα Paracor II). Βέβαια, η εστιακή του f/4 είναι πιο πρακτική και το οπτικό πεδίο μεγαλύτερο, κάτι σημαντικό καθώς δεν είμαι και αϊτός στα αστροάλματα (τα βολεύω πάντως). Το κόστος του f/5 είναι χαμηλότερο, ενώ είναι ακόμη οικονομικότερο χωρίς τα Glatter και Paracor. Ωστόσο δεν έχει και τόση σημασία καθώς λεφτά υπάρχουν. Για την μεταφορά δεν υπάρχει θέμα, καθώς και τα δύο τηλεσκόπια απαιτούν παρόμοιο χώρο, με κύρια διαφορά τις ράβδους του f/5 οι οποίες υπολόγισα πως χωρούν άνετα στο Hummer. Οπότε η παράμετρος αυτή δεν αξιολογείται. Ποιά είναι η γνώμη σας; Υπάρχει κάτι άλλο που δεν το έχω σκεφθεί; Περισσότερα για τα μοντέλα εδώ: http://www.obsessiontelescopes.com/telescopes/25/index.php

Fiat Lux http://stereopsis.com/flux/

Το κατά δύναμιν.

Καλώς ήρθες στο club. Λίγοι μα υπερήφανοι.

Με 110€ αγοράζεις Plössl Televue. Ο αντίστοιχος Plössl με τον 24mm SWA είναι ο 32mm. Ίδιο πραγματικό πεδίο αλλά με μικρότερο φαινομενικό και μικρότερη μεγέθυνση. Επίσης καλύτερα άκρα. Και φωτεινότερος λόγω μεγαλύτερης κόρης εξόδου. Είναι μία καλή επιλογή. Μόνο στο φαινομενικό πεδίο υπολείπεται.

Οι Meade Ultrawides (UWA) είναι φακοί 82 μοιρών, με μικρότερο eye relief και αρκετά καλοί αλλά ακριβότεροι. https://www.astronomics.com/meade-series-5000-ultra-wide-angle-eyepieces_c75.aspx Μερικοί υποστηρίζουν πως η παλαιότερη σειρά 4000 είναι καλύτερη από την σειρά 5000. Επίσης οι Explore Scientific είναι παρόμοιοι με τους Meade αλλά καλύτερης σχεδίασης στα μη οπτικά μέρη. Γενικά οι σειρές των 68, 82 και 100 μοιρών των δύο εταιριών είναι ίδιες (παράγονται στο ίδιο κινεζικό εργοστάσιο), με τους ES να είναι νεότεροι, αδιάβροχοι, με πρακτικότερο σώμα, κλασσικότερης αισθητικής, κάπως χαμηλότερης τιμής (με τις προσφορές που κάνει η εταιρία συνήθως), με πιο έξυπνη κάννη και ίσως με πιο σύγχρονες επιστρώσεις. Οι Αμερικάνοι έχουν εγκαταλείψει τους Meade και αγοράζουν ES σαν τρελλοί. Η σχεδίαση τύπου μανιταριού των Meade μπορεί να δυσκολεύει επειδή συγκρούεται η μύτη με την εξωτερική επιφάνεια του φακού. Είχα έναν παλαιότερο ES82 14 τέτοιου τύπου και το παρατήρησα. Ο Meade 24mm που λες θεωρείται καλός αλλά είναι 2", βαρύτερος και ακριβότερος. Αν πρόκειται να πάρει κάποιος φακό 2" με το 8" γιατί να μην πάει παραπάνω, στον 30mm ώστε να μεγιστοποιήσει το πεδίο και την κόρη εξόδου; Τότε όμως θα πληρώσει περισσότερα και θα βρεθεί με έναν τεράστιο και βαρύ φακό. Έχω στα σχέδιά μου και έναν τέτοιο αλλά σαφώς θα προτιμούσα τον ES83 30mm. Μπορείς να πάρεις και εσύ οποιονδήποτε από τους Meade ή ES, 30 ή 24 και δεν θα απογοητευτείς, αλλά θα πληρώσεις 2.5-3 φορές περισσότερα χρήματα από τον Hyperion και θα πρέπει να ζυγίζεις καλύτερα το Dob σου. Αν από την άλλη βρεις τον Meade 24mm SWA (Superwide) μεταχειρισμένο σε καλή κατάσταση προχώρα.

Κανένα πρόβλημα! Πάρε ένα fine tune ring 14mm http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=1379 και ο Hyperion 17mm αποκτά νέα καριέρα σαν 13mm (ή 11mm με το δακτύλιο 28mm) φλερτάροντας τα 100x & 2mm κόρη εξόδου, ό,τι πρέπει για DSO's.

Δεν έχει ο Hyperion 24 περισσότερη κόμη από τον 17, έχει περισσότερο αστιγματισμό στην περιφέρεια καθώς δεν υπάρχει στον 24 στοιχείο Smythe που να ευθυγραμίζει τις οπτικές ακτίνες όπως υπάρχει στον 17. Ωστόσο ο 24 διαθέτει το μεγαλύτερο field stop της αγοράς (29mm) και άρα το μεγαλύτερο δυνατό πεδίο στη διαμόρφωση 1.25", ενώ είναι και κάπως φωτεινότερος και οξύτερος, όχι μόνο επειδή αποδίδει μεγαλύτερη κόρη εξόδου αλλά και επειδή διαθέτει λιγότερα οπτικά στοιχεία. Για τους λόγους αυτούς σπανίως χρησιμοποιούσα τον 17mm όσο είχα και τους δύο και περνούσα από τον 24 απευθείας στον 13mm για να διπλασιάσω την μεγέθυνση. Το ίδιο μου συμβαίνει και με τους Nagler 22, 17 και 12, o 17 μένει παραπονεμένος και ας θεωρείται ο καλύτερος από τους 3. Η δυνατότητα του μέγιστου πεδίου είναι υψίστης σημασίας, ειδικά αν χρησιμοποιείς τον φακό σαν ερευνητικό και για να δεις τα εκτεταμένα αντικείμενα. Έτσι διατήρησα τον Hyperion 24 μέχρι να τον αντικαταστήσω με τον ES68 24 ο οποίος χαρακτηρίζεται από τις ίδιες ιδιότητες και απλώς πλεονεκτεί στον αστιγματισμό της περιφέρειας. Το ίδιο συμβαίνει με τον Panoptic 24 ο οποίος είναι ένας από τους πλέον επιτυχημένους φακούς της ιστορίας. Από τους 3 (δεδομένου του ότι ο Meade 24 του οποίου εξέλιξη είναι ο ES δεν παράγεται πλέον) ο φθηνότερος είναι ο Hyperion για εμάς στην Ευρώπη, χώρια που ο ES24 είναι σε έλλειψη ακόμη και στις ΗΠΑ. Τώρα σχετικά με τον αστιγματισμό: Στο f/10 και πάνω δεν γίνεται αντιληπτός. Στο f/4 είναι ιδιαίτερα εμφανής. Στο f/5 δεν με ενοχλούσε (ο συνδυασμός κόμης, αστιγματισμού και σφαιρικής εκτροπής δίνει ίδιο αποτέλεσμα με του Nagler 22 στο 12" Νευτώνιο, ο Nagler βέβαια έχει μεγαλύτερο πεδίο) ενώ στο f/6 είναι σαφώς μικρότερο το φαινόμενο και εξαρτάται από την προσωπική σου σχολαστικότητα η εκτίμηση του αν σε ενοχλεί ή όχι. Εμένα όπως είπα δεν με απασχολούσε ούτε στο f/5 και κυρίως αντιλήφθηκα την διαφορά όταν έκανα σύγκριση με ακριβότερους φακούς, τον Panoptic, τον ES και τον Vixen 22 LVW. Τώρα, σχετικά με την εγγύτητα του 24 στον 17, αυτό αποτελεί προσωπική επιλογή. Ο λόγος τους είναι ακριβώς ρίζα του 2, το διάστημα που επιλέγει η Pentax για την διασπορά των εστιακών της (εκεί είναι 20 και 14). Αν ήταν περισσότερο απλωμένα σε ακολουθία παραFibonacci (2xF, δηλαδή 42, 26, 16, 10, 6, 4) με λόγο sectio aurea, φ, θα ακολουθούσα από τον 26 στον 16. Αλλά δεν βρίσκω νόημα σε αύξηση της μεγέθυνσης λιγότερο από 1.5 φορές. Από τον 24 θα πήγαινα σε έναν 15 ευχαρίστως. ΥΓ: Μου διέφυγε το φλέγον ερώτημα. Αν αξίζει να διαθέσει κανείς περισσότερα χρήματα. Η απάντηση είναι πως εξαρτάται από το αν σου περισσεύουν ή σου λείπουν αυτά τα παραπάνω χρήματα. Αν δεν σου περισσεύουν δεν αξίζει να χολοσκάς, τα χόμπυ υπάρχουν για να διασκεδάζουμε, όχι για να αρρωστήσουμε. Μια χαρά είναι ο Hyperion 24, ακόμη και μεταχειρισμένος.

Για να καταλάβεις, πέραν του ότι το Nextstar μεταφέρεται ολόκληρο στο μπαλκόνι (αγκαλιά) και σε δύο τεμάχια στο αυτοκίνητο (τρίποδας και βάση με τηλεσκόπιο σε θέση στάθμευσης), ενώ δεν χρειάζεται να κάνεις πολική ευθυγράμμιση με το Nexstar (και υπάρχει περίπτωση να μην είναι ορατός ο Πολικός αστέρας, όπως συμβαίνει στο μπαλκόνι μου), ούτε να ρυθμίσεις (και να κουβαλάς) αντίβαρα και επίσης το προσοφθάλμιο διατηρεί πάντοτε προσανατολισμό παράλληλο με τον άξονα ανύψωσης. Μπορεί να χρειαστεί να σκύψεις το κεφάλι, ουδέποτε όμως θα χρειαστεί να κάμψεις τον αυχένα αριστερά και δεξιά. Με την ισημερινή το προσοφθάλμιο κινείται σε ακτίνα 180 μοιρών και θα πρέπει να κάμπτεις τον αυχένα ή να μετακινείσαι στο πλάι του τηλεσκοπίου, ακόμη και γονατίζοντας για να παρατηρήσεις, με παράπλευρη απώλεια την σύγχυση ως προς τον προσανατολισμό του αντικειμένου. Δεν είναι κάτι τραγικό αλλά ορισμένους τους ενοχλεί. Ειδικά αν επιλέξεις διαγώνιο με σπείρωμα SCT με τον οποίο δεν μπορείς να αλλάξεις εύκολα τον προσανατολισμό του προσοφθαλμίου. Και στην περίπτωση που επιλέξεις διαγώνιο Push to θα περιοριστείς στις 1.25" με το C6 και υπάρχει κίνδυνος να ξεχάσεις να σφίξεις καλά μετά από μία τροποποίηση με αποτέλεσμα την πτώση διαγωνίου και φακού στο έδαφος. Επίσης, χωρίς να έχω δοκιμάσει αυτήν την ισημερινή, η απλή διαμόρφωση L της υψαζιμουθιακής, με το κέντρο βάρους να βρίσκεται πάντοτε στο ίδιο σημείο, φαίνεται περισσότερο στιβαρή. Και 24kgr είναι σχεδόν διπλάσια από τα 13kgr.

Αν δεν φωτογραφίζεις το Nexstar θα είναι περισσότερο βολικό. Αν φωτογραφίζεις μία περισσότερο ικανοποιητική στήριξη από την SGT ίσως σου φανεί απαραίτητη, σαν την NEQ 6. Στην παρατήρηση το SGT ίσως έχει και κάποια πλεονεκτήματα όπως η υποδοχή μακρύτερων διοπτρικών ή η τοποθέτηση μειωτή +/- εστιαστή +/- 2" διαγωνίου χωρίς να βρίσκουν στην βάση. Αλλά η άνεση της υψαζιμουθιακής για ψυχαγωγική χρήση υπερτερεί κατά τη γνώμη μου. Τώρα θα σου πει κάποιος να πάρεις 12" Dob με τα ίδια χρήματα. Έχω και Nexstar 6" και 12" Dob και δεν θα ήθελα να στερηθώ πλέον τις χάρες και των δύο. Μακάρι να δούμε κάποτε το Nexstar σε τιμές ανάλογες με των ΗΠΑ, αν και δεν το ελπίζω.

Χρόνια πολλά και στις 2 που γνωρίζω, καθώς και σε όσες δεν είχα την τύχη.

Αυτό λένε οι θεωρείες εξωτερικής αιτιοκρατίας (πχ συμπεριφορικές). Οι θεωρίες εσωτερικής αιτιοκρατίας λένε το αντίστροφο (πχ ψυχαναλυτικές). Οι μελέτες διδύμων και υιοθεσίας δείχνουν πως κάθε συμπεριφορά έχει μεικτή προέλευση, με μέσο όρο 50-50 και ευρεία διακύμανση, μεγαλύτερη στα σωματικά χαρακτηριστικά και σχετικά μικρότερη στα συμπεριφορικά. Έτσι λέμε σήμερα πως ο άνθρωπος είναι βιοψυχοκοινωνικό ον. Φαίνεται απίστευτο το πως αυτά τα μικροσκοπικά γονίδια έχουν την ίδια ισχύ με το περιβάλλον (το οποίο συνίσταται σε φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, δηλαδή σύμπαν και ανθρωπότητα) αλλά η επιστήμη εκεί καταλήγει. Όπως και στο ότι για ορισμένες συμπεριφορές το μικροκοινωνικό περιβάλλον (οικογένεια, εργασιακός χώρος, forum) υπερισχύει του μακροκοινωνικού. Η Γνωσιακή επιστήμη σήμερα υιοθετεί και τον Freud και τον Pavlov αλλά και τον Von Neumann.