Μανούσος

Πολύ σωστά κατάλαβες. Το τρίγωνο λόγω του βάρους που δέχεται από το κάτοπτρο δεν περιστρέφεται. Επίσης αν προσέξεις στη φωτογραφία που δείχνει την κυψέλη, έχω συνδέσει και τα 3 τρίγωνα με ένα πλαστικό δακτύλιο και με αυτό τον τρόπο το ένα τρίγωνο συγκρατεί το άλλο. Με αυτό τον τρόπο συγκρατούνται τα τρίγωνα πάντα στη σωστή θέση. Παιδιά όσο αφορά του καθρέπτες θα ανοίξω ένα άλλο θέμα να το συζητήσουμε αν είναι εκεί γιατί με ενδιαφέρει κι εμένα.

Ναι αυτά τα κάτοπτρα είναι κυψελωτά με την έννοια ότι αποτελούνται από 2 λεπτά γυάλινα μέρη και ανάμεσα υπάρχουν κυψέλες. Φτιάχνονται απ'όσο ξέρω από την Hubble Optics. Το πλεονέκτημά τους είναι ότι είναι πολύ πιο ελαφριά και ότι ψύχονται πολύ γρηγορότερα. Το κόστος απ'ότι βλέπω δεν είναι μεγάλο. Δείτε εδώ http://www.hubbleoptics.com/mirrors.html

Δεν έχω καταλάβει ακριβώς αυτό που λες με τα ελατήρια (ίσως μια φωτογραφία από το δικό σου τηλεσκόπιο να με βοηθούσε), αλλά σύμφωνα πάντα με τον David Kriege τα τρίγωνα δεν πρέπει να είναι κολλημένα με τις βίδες της ευθυγράμμισης αλλά ελεύθερα. Επίσης οι τρύπες θα πρέπει να είναι μεγαλύτερες κατά 1 χιλιοστό για να επιτρέπουν στα τρίγωνα να παίρνουν κλίσεις, να έχουν τζόγο δηλαδή. Κάτω από τα τρίγωνα ακριβώς υπάρχει παξιμάδι ασφαλείας και ροδέλα το οποίο συγκρατεί το τρίγωνο ενώ στο πάνω μέρος έχω κόψει το κεφάλι της βίδας και έχω κάνει φρέζα για να μπαίνει μέσα στο τρίγωνο και να μη περισσεύει. Αυτό σε συνδυασμό με τις τσόχες αποτρέπει κάθε επαφή της βίδας με το κάτοπτρο. Μάλιστα για να το δοκιμάσω έβαλα το ομοίωμα του κατόπτρου μαζί με βάρη που υπερέβαιναν το βάρος του κατόπτρου και δεν είχα κανένα θέμα. Στο κάτω μέρος οι βίδες ευθυγράμμισης αντί για πεταλούδες έχω βάλει διπλές ροδέλες μεγάλης διαμέτρου για να μπορείς να τις γυρνάς με το χέρι. Τα ελατήρια μπαίνουν αλλά σε άλλου είδους κυψέλες όπου οι βίδες τις ευθυγράμμισης είναι στο πάνω μέρος και όχι από κάτω οι οποίες δεν συγκρατούν ένα τρίγωνο αλλά όλη την κυψέλη. Δες τις φωτογραφίες παρακάτω για να δεις πώς το έχω κάνει.

Έχεις δίκιο που ρωτάς γιατί στη φωτογραφία όντως δείχνει ότι το κάτοπτρο είναι σφιγμένο αλλά στην πραγματικότητα δεν ακουμπάει καθόλου. Απλά τότε που τράβηξα τη φωτογραφία δεν είχα ρυθμίσει τις βίδες της ευθυγράμμισης και όταν ήταν τέρμα πάνω ακουμπούσε το κάτοπτρο. Στην πράξη όμως το πάνω σημείο όπως και το πλαϊνό δεν ακουμπάνε καθόλου. Η ουσία είναι όπως λες να μην ακουμπάνε όχι μόνο για να μη φθείρεται το κάτοπτρο, αλλά και να μην έχουμε αστιγματισμό. Έτσι όπως είναι στη φωτογραφία είναι με τις βίδες ευθυγράμμισης τέρμα πάνω. Αυτό που πρέπει να κάνουμε όταν βάλουμε το κάτοπτρο είναι να δούμε πόσο χρειάζεται να κόψουμε λίγο τις βίδες ευθυγράμμισης ώστε όταν είναι τέρμα πάνω να έχει ακόμη κενό. Αλλά αυτό για να το κάνεις πρέπει πρώτα τα τοποθετήσεις το κάτοπτρο. Στη φωτό αυτό που ήθελα να δείξω είναι το συρματόσχοινο το οποίο αυτό είναι που αναλαμβάνει να συγκρατεί το κάτοπτρο όταν είναι σε κλίση. Σε αυτού του είδους κάτοπτρα δεν υπάρχουν εγκοπές. Αυτό θα ήταν εφαρμόσιμο σε περίπτωση που το κάτοπτρο ήταν τύπου sandwich.

Θα συνεχίσω με την κυψέλη του κατόπτρου και την υλοποίηση της μετά τη μελέτη στο PLOP. Αφού προσδιορίσουμε τις διαστάσεις των τριγωνικών κομματιών θα πρέπει να κάνουμε ένα σχέδιο. Το σχέδιο θα βοηθήσει να προσδιορίσουμε τις διαστάσεις των μεταλλικών κομματιών καθώς και τις τρύπες που θα κάνουμε. Η διάσταση κλειδί είναι η απόσταση του σημείου Χ με το κέντρο του κατόπτρου μας. Αυτό που πρέπει να φροντίσουμε είναι όλα τα τριγωνικά κομμάτια να είναι σε αυτή την απόσταση. Αυτό που πρέπει να φτιαχτεί πρώτα είναι ένα μεταλλικό πλαίσιο. Το πλαίσιο αυτό είναι από ανοξείδωτο αποτελείται από 3 μεταλλικές μπάρες 25 χιλιοστών και 2 ράγες πάχους 6 χιλιοστών. Σε κάθε ράγα θα πρέπει να γίνουν 2 τρύπες 6 χιλιοστών ενώ στη μια από τις 2 μπάρες που πλαισιώνουν θα πρέπει να γίνουν κι εκεί άλλες 2 τρύπες. Στη μεσαία και κάτω μπάρα θα πρέπει να γίνουν 2 συν 1 τρύπες οι οποίες θα έχουν σπείρωμα για τις βίδες ευθυγράμμισης. Επιπλέον θα πρέπει να γίνουν 3 τρύπες όπου θα περάσουν τα σημεία ασφαλείας του κατόπτρου. Τα σημεία αυτά προστατεύουν το κάτοπτρο κατά τη μεταφορά και δεν πρέπει να ακουμπάνε στο κάτοπτρο οπότε θα πρέπει να φροντίσουμε μια απόσταση 2-3 χιλιοστά από την άκρη του κατόπτρου. Τα σημεία αυτά είναι ξύλινοι κύλινδροι 20 χιλιοστών με μια τρύπα 6 χιλιοστών. Το κάτοπτρο θα πρέπει να συγκρατείται σταθερό ώστε να διατηρεί τη θέση του και να μην μετατοπίζεται όταν αλλάζει η κλίση. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια ενός συρματόσχοινου ή ενός ιμάντα το οποίο στηρίζει περιφερειακά το κάτοπτρο. Αυτού του είδους η στήριξη θεωρείται η βέλτιστη όσο αφορά τις παραμορφώσεις. Οι απλές κυψέλες έχουν τα 3 σημεία ασφαλείας σαν σημεία στήριξης κάτι το οποίο τις περισσότερες φορές δημιουργεί παραμορφώσεις και αστιγματισμό. Ο ιμάντας είναι μια πολύ καλή λύση και εφαρμόζεται από μεγάλες εταιρείες ακόμη και σήμερα. Το συρματόσχοινο από την άλλη δίνει μια πιο σταθερή θέση και δεν έχει την ελαστικότητα του ιμάντα. Αυτό που πρέπει να φροντίσουμε είναι το συρματόσχοινο να περνάει ακριβώς από τη μέση της περιφέρειας του κατόπτρου (κέντρο βάρους). Το σχέδιο λοιπόν μας βοηθάει στο να βγάλουμε τις αποστάσεις όπου θα γίνουν οι τρύπες για τα παραπάνω σημεία. Βγάζοντας αυτές τις αποστάσεις μπορούμε μετά εύκολα να υπολογίσουμε τις διαστάσεις των μετάλλων και να προχωρήσουμε στην κατασκευή.Ξεκινώντας την κατασκευή θα πρέπει πρώτα από όλα να φτιάξουμε ένα ομοίωμα του καθρέπτη μας στις ακριβής διαστάσεις του. Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούμε το ομοίωμα κατά τη διάρκεια της κατασκευής μας και το κάτοπτρο μας να είναι αποθηκευμένο μακριά από το περιβάλλον εργασίας μας. Τις διαστάσεις του κατόπτρου μας τις δίνει ο κατασκευαστής. Αν δεν είναι διαθέσιμες τις μετράμε εμείς. Για το κάτοπτρο της GSO οι διαστάσεις είναι 35 χιλιοστά πάχος και 304 χιλιοστά διάμετρος. Ξεκινάμε κόβοντας τα μέταλλα σε πριονοκορδέλα ή φαλτσοπρίονο. Είναι προτιμότερο τα σημεία κοπής να είναι κάθετα κομμένα οπότε ένα φαλτσοπρίονο είναι καλύτερο. Μετά που θα κόψουμε τα μέταλλα ξεκινάμε να κάνουμε τις τρύπες. Οι τρύπες θα πρέπει να γίνουν σε δράπανο κατά προτίμηση κολονάτο και σε χαμηλές στροφές γιατί το ανοξείδωτο είναι πάρα πολύ σκληρό υλικό και δεν τρυπάει εύκολα. Επίσης για να μην καταστρέψουμε τις λάμες κατά το τρύπημα ρίχνουμε λάδι για να ψύχεται η λάμα. Για τις τρύπες της ευθυγράμμισης θα πρέπει να ανοίξουμε σπειρώματα οπότε θα πρέπει να κάνουμε τρύπες 1 χιλιοστό μικρότερες από αυτές που θα βάλουμε. Στην περίπτωσή μας 9 χιλιοστά για βίδες 10 χιλιοστών. μετά με ένα κολαούζο 10 χιλιοστών ανοίγουμε τα σπειρώματα. Επειδή η λαμαρίνα είναι λεπτή καλό θα ήταν να κολλήσουμε αργότερα επιπλέον ένα παξιμάδι. Αφού τελειώσουμε και με τις τρύπες ξεκινάμε να κολλάμε τις ράγες με τις μπάρες μας. Καλό είναι να φτιάξουμε ένα καλούπι που να συγκρατεί τα κομμάτια μας στις σωστές αποστάσεις αλλά και γωνιασμένα μεταξύ τους. Αφού κολλήσουμε τα κομμάτια ξεκινάμε το κόψιμο ταν τριγωνικών κομματιών στις διαστάσεις που μας δίνει το PLOP. Τα τριγωνικά κομμάτια που έκοψα είναι από πλάκα αλουμινίου πάχους 6 χιλιοστών. Προσέχουμε να αφήσουμε περιθώρια στις ώστε τα σημεία επαφής να μην είναι ακριβώς στις άκρες των τριγώνων. Αυτό μας επιτρέπει να στρογγυλέψουμε τις γωνίες στα τρίγωνα. Προσωπικά μου αρέσει περισσότερο να είναι στρογγυλεμένες οι γωνίες. Σχεδιάζουμε σε χαρτόνι μια μήτρα και ζωγραφίζουμε μετά τα τρίγωνα μας πάνω στο αλουμίνιο. Μετά με το φαλτσοπρίονο κόβουμε τα κομμάτια. Προσοχή θέλει πάντα στο κόψιμο των μετάλλων καθώς πετάγονται ρινίσματα που μπορεί να μπούνε μέσα στα μάτια μας. Πρέπει πάντα να φοράμε προστατευτικά γυαλιά. Επίσης βιομηχανικές ωτοασπίδες γιατί ο θόρυβος είναι εκκωφαντικός ειδικά όταν κόβουμε ανοξείδωτο με το δίσκο. Κοντινό στο συρματόσχοινο. Η ταινία διπλής όψης συγκρατεί το σύρμα στο κέντρο της περιφέρειας. Τοποθέτηση του κατόπτρου. Η κυψέλη συναρμολογημένη. Το πλαίσιο βαμμένο με τα στηρίγματα ασφαλείας. Τα τριγωνικά κομμάτια. Το πλαίσιο κομμένο με τις τρύπες του. Προσέξτε το καλούπι από κάτω. Το σχέδιο του πλαισίου με τις διαστάσεις. Η διάσταση κλειδί είναι τα 81 χιλιοστά.

Το Goto δεν είναι προτεραιότητα για ένα τέτοιο τηλεσκόπιο κατά τη γνώμη μου αλλά περισσότερο το πόσο εύκολα μπορείς να το μεταφέρεις. Η πλειοψηφία από εμάς δεν έχουμε σπίτι στο βουνό με μηδενική φωτορύπανση και κουβαλάμε τον εξοπλισμό μας στο βουνό. Και θεωρώ ότι το ίδιο (και χειρότερα) ισχύει παγκοσμίως. Άρα η πρωταρχική ανάγκη είναι το τηλεσκόπιο είναι είναι μεταφέρσιμο και όχι να έχει Goto. Σχετικά με το τηλεσκόπιο όντως φαίνεται πολλά υποσχόμενο για μαζικής παραγωγής εταιρία. Εδώ και πολύ καιρό έχω μιλήσει με αντιπρόσωπο της Skywatcher αλλά και της GSO για την πιθανότητα να φτιαχτούν μεγαλύτεροι καθρέπτες από 16" και δεν είχα λάβει καμία θετική απάντηση. Τώρα ίσως να αντιλαμβάνονται σιγά σιγά ότι υπάρχει αυτή η ανάγκη για ίντσες και χαίρομαι γι'αυτό. Γενικότερα σαν κατασκευή το τηλεσκόπιο φαίνεται πολύ συμπυκνωμένο και στιβαρό. Βέβαια επειδή πρόκειται για prototype, σηκώνει ακόμη αρκετές βελτιώσεις. Η σταθερότητα και το βάρος είναι μερικά θέματα που ακόμη σηκώνουν βελτίωση όπως διαβάζω. Για παράδειγμα το συγκεκριμένο τηλεσκόπιο όπως βλέπω στην πινακίδα ζυγίζει 150 pounds (περίπου 68 κιλά)!! Επειδή ο σχεδιασμός του δεν είναι για σταθερό σημείο (συγκαταλέγεται στα minimalistic design) αλλά για να μεταφέρεται, θα πρέπει το βάρος του να μειωθεί κατά πολύ. Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι το 18" Ultra Compact της Obsession είναι 90 pounds (δηλαδή 40 κιλά περίπου) δηλαδή μια διαφορά 60 pounds (δηλ. 27 κιλά). Αυτό θα πρέπει φυσικά να γίνει προσεκτικά χωρίς να θυσιάσει τη στιβαρότητα που πρέπει να έχει ένα τέτοιο τηλεσκόπιο. Κάτι τέτοιο απαιτεί αρκετή μηχανολογική μελέτη σε κάθε κομμάτι του τηλεσκοπίου καθώς και επιλογή ελαφρύτερων υλικών (πχ αλουμίνιο αντί για ατσάλι). Ο καθρέπτης από την άλλη είναι σχεδιασμού sandwich και ζυγίζει μόλις 9 κιλά μια εξέλιξη αρκετά καλή για τηλεσκόπια μαζική παραγωγής. Μέχρι τώρα οι τέτοιου τύπου κάτοπτρα έφτιαχναν λίγοι (Hubble Optics). Αν λάβουμε υπόψιν ότι όλα τα παραπάνω έχουν επιλυθεί και αν δεν εκτοξευθεί το κόστος (πράγμα δύσκολο), τότε θα είναι ένας πολύ καλός παίχτης στην παγκόσμια αγορά με ένα τηλεσκόπιο αξιώσεων και συγκρίσιμο με άλλες μεγάλες εταιρείες. Όπως και να 'χει είναι μια πρόκληση. Προσωπικά χαίρομαι γιατί βλέπω ότι ξεκίνησαν να φτιάχνονται μεγαλύτερα κάτοπτρα και θα με ενδιέφερε σαν κατασκευή να μπορούσα να φτιάξω στο μέλλον ένα 18".

Βασίλη εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια εστία όπως τα κάτοπτρα που ξέρουμε στα τηλεσκόπια που πρέπει να είναι συγκεκριμένου σημείου αλλά μια περιοχή όπου όλα τα κάτοπτρα απλά σημαδεύουν εκεί, στην περίπτωση μας ένα πλοίο. Αν ο κάθε στρατιώτης κρατούσε από ένα κάτοπτρο τότε θα ήταν πολύ εύκολο να σημαδέψει ένα πλοίο και να εστιάσουν όλες οι ακτίνες εκεί. Η μέθοδος που χρησιμοποίησαν στο επεισόδιο οι Mythbusters διαφέρει γιατί εκεί έχουν στατικά κάτοπτρα. Επίσης αφού υπάρχουν ιστορικές αναφορές θεωρώ πιο πολύ έγινε κάτι τέτοιο παρά το ότι δεν έγινε.

Μπορείς να μας αναφέρεις τις ιστορικές πηγές που το ισχυρίζονται αυτό; Εκτός κι αν είναι προσωπική άποψη οπότε εκεί δεν υπάρχουν πηγές αλλά μια υποκειμενική άποψη για το θέμα την οποία σέβομαι.

Νομίζω ότι είναι θέμα λιγοστού δρόμου του εστιαστή και ότι θέλεις προέκταση. Δοκίμασε να βγάλεις πιο έξω το προσοφθάλμιο.

Όσο κι αν έχω ψάξει δεν έχω καταφέρει ακόμη να βρω από δαύτα. Έχω βάλει εσωτερικά στη σωλήνα μια ντίζα και έχω βάλει ροδέλα και παξιμάδι για να κρατάει το telrad. Θα ξεκινήσω να αναλύω την κατασκευή των επιμέρους κομματιών όσο μπορώ πιο αναλυτικά. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξεκινήσει κάποιος είναι η κυψέλη του κατόπτρου. Κυψέλη κατόπτρου (mirror cell) Η κυψέλη είναι ένα από τα βασικά εξαρτήματα ενός κατοπτρικού τηλεσκοπίου. Η χρήσεις τις είναι: 1. Να συγκρατεί το πρωτεύον κάτοπτρο 2. Να ευθυγραμμίζει οπτικά το πρωτεύον κάτοπτρο με το δευτερεύον 3. Να προστατεύει το πρωτεύον κάτοπτρο από πτώση όταν το τηλεσκόπιο είναι σε μεγάλες κλίσεις Η κυψέλη είναι ένα πλαίσιο τετράγωνο ή τριγωνικό συνήθως από μέταλλο με σημεία επαφής τα οποία στηρίζονται πάνω σε 3 βίδες ευθυγράμμισης. Για να μπορεί η κυψέλη να ευθυγραμμίσει το κάτοπτρο θα πρέπει να επιτρέπει την αλλαγή της κλίσης του κατόπτρου χωρίς όμως να το παραμορφώνει. Για το λόγο αυτό τα σημεία επαφής πρέπει να είναι διατεταγμένα σε συγκεκριμένες θέσεις. Η διάταξη των σημείων αυτών αλλά και ο σχεδιασμός της κυψέλης γίνεται με τη βοήθεια λογισμικού. Στη συγκεκριμένη κατασκευή χρησιμοποιήθηκε το Plate Optimizer ή αλλιώς PLOP (http://www.davidlewistoronto.com/plop/index.htm). Με τη βοήθεια του PLOP μπορούμε να κάνουμε εξομοίωση και να δούμε ποιος σχεδιασμός είναι ιδανικός για εμάς. Αυτό που πρέπει να ορίσουμε είναι τα χαρακτηριστικά του κατόπτρου μας όπως διάμετρος, πάχος κατόπτρου εστιακή απόσταση και πόσα σημεία θέλουμε να έχουμε για υποστήριξη. Ο αριθμός των σημείων που θα έχουμε εξαρτάται από το κάτοπτρο. Για παράδειγμα για μια δεδομένη διάμετρο ένα λεπτό και μεγάλης διαμέτρου κάτοπτρο χρειάζεται περισσότερα σημεία επαφής από ένα πιο παχύ. Το πρόγραμμα τρέχει μια σειρά δοκιμών βελτιστοποίησης και στο τέλος μας υπολογίζει πόσο είναι το μέγιστο και ελάχιστο σφάλμα σε P-V και RMS. Επίσης μας δείχνει τη θέση των σημείων ώστε να μπορούμε να σχεδιάσουμε την κυψέλη μας με το βέλτιστο αποτέλεσμα. Αφού βγάλουμε το αποτέλεσμα αυτό είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε να σχεδιάζουμε την κυψέλη. Στην κατασκευή αυτή επέλεξα ο αριθμός των σημείων να είναι 9. Τα σημεία αυτά αποτελούνται από 3 τριγωνικά κομμάτια. Τις διαστάσεις των κομματιών μας τις δίνει το PLOP. Παρακάτω βλέπουμε τη διάταξη 9 σημείων της κυψέλης, την απεικόνιση των σφαλμάτων καθώς και τις διαστάσεις που πρέπει να έχουν τα κομμάτια. Η συγκεκριμένη διάταξη έχει μέγιστο P-V: 7.01535e-06 & RMS: 1.53422e-06. Αυτό είναι το σφάλμα παραμόρφωσης σε χιλιοστά. Για να είναι χρήσιμη η πληροφορία αυτή θα πρέπει να μετατρέψουμε τους αριθμούς αυτούς σε PV wave & RMS wave. Ο στόχος μας είναι το σφάλμα να είναι μικρότερο από το σφάλμα του κατόπτρου μας. Για να κάνουμε τη μετατροπή αυτή θα πρέπει να διαιρέσουμε με ένα μήκος κύματος αναφοράς. Συνήθως αυτό που επιλέγουμε είναι αυτό που έχει τη μέγιστη ευαισθησία το μάτι μας που είναι τα 500 nm. Μετατρέποντας τον αριθμό αυτό σε χιλιοστά και διαιρώντας τον με το σφάλμα μας έχουμε: P-V wave: 5e-03/7.01535e-06 = 71,2 δηλαδή 1/71 RMS wave: 5e-03/1.53422e-06 = 325,2 δηλαδή 1/325 Οι τιμές αυτές είναι πολύ μικρότερες από το μέγιστο σφάλμα του κατόπτρου οπότε είμαστε καλυμμένοι . Στο συγκεκριμένο κάτοπτρο θα μπορούσαμε να είχαμε λιγότερα σημεία μιας και το σφάλμα του είναι περίπου P-V wave 1/4 βάση ισχυρισμών της GSO. Σε επόμενη δημοσίευση θα περιγράψω πώς μπορούμε να σχεδιάσουμε την κυψέλη, τα υλικά κατασκευής με τις διαστάσεις τους και τη μεθοδολογία της υλοποίησης. Βελτιστοποίηση και υπολογισμός σφαλμάτων Επιλογή αριθμού σημείων Εισαγωγή δεδομένων στο PLOP Οι διαστάσεις και η απόσταση του σημείου Χ από το κέντρο του κατόπτρου Η απεικόνιση των σφαλμάτων Τα τριγωνικά στηρίγματα Τα 9 σημεία υποστήριξης και οι θέσεις τους

Το ίδιο πρόβλημα είχα αντιμετωπίσει κι εγώ. Για να βρω την κατάλληλη φομάικα μου πήρε πάρα πολύ χρόνο και χρήμα. Πάρα πολλές δοκιμές, με διάφορα μεγέθη τεφλόν. Δυστυχώς δεν μπορείς να βγάλεις άκρη από τα site. Πρέπει να πας να δεις από κοντά και να αγγίξεις την υφή της. Υπάρχουν πάρα πολλά δειγματολόγια από διάφορες εταιρείες με πολύ μεγάλη ποικιλία που χάνεσαι. Γενικότερα να ξέρεις ότι υπάρχουν 3 βασικοί τύποι: λεία, τραχειά και με επιφάνεια πέτρας. Από την εμπειρία μου θα σου πω ότι η καλύτερη υφή είναι η τραχειά με τα πολύ μικρά "μπιμπίκια". Και η επιφάνεια πέτρας είναι καλή αν θέλεις να έχεις πιο μαλακή κίνηση χωρίς πολύ μεγάλη τριβή. Η τραχειά επιφάνεια έχει τη χαμηλότερη διαφορά στατικής και κινητικής τριβής (stiction) και υπερτερεί σε μικροκινήσεις αλλά είναι λιγάκι πιο σφιχτή στην κίνηση. Προσωπικά προτιμώ αυτού του είδους την κίνηση γιατί μπορείς να κάνεις μικροκινήσεις πιο εύκολα χωρίς αναπηδήσεις. Δεν χρειάζεται πάντως να είναι κάποια συγκεκριμένη μάρκα ή κωδικός καθώς όλες που έχουν αυτή την υφή συμπεριφέρονται το ίδιο όταν συνδυαστούν με PTFE. Όσο αφορά την παραγγελία δυστυχώς θα πρέπει να την παραγγείλεις με ολόκληρο το φύλλο. Δεν έχω δοκιμάσει να βάψω από πάνω τη φορμάικα δεν γνωρίζω να σου πω αλλά θα σου έλεγα να μην το κάνεις. Η φορμάικα είναι ένα υλικό μου μπαίνει για να επενδύσει κάτι και δεν χρειάζεται βάψιμο.

Τα συγχαρητήρια είναι λίγα... Να το χαρείς στο έπακρο. Μπορείς να μας κάνεις μια εκτίμηση του κόστους των υλικών αλλά και πόσο χρόνο σου πήρε για να το φτιάξεις;

Γεια σας φίλοι μου μαστροβοξίτες. Πρόσφατα ολοκλήρωσα την 3η κατασκευή ενός τηλεσκοπίου truss και θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας. Πρόκειται για μια εξ ολοκλήρου νέα κατασκευή που έρχεται να αντικαταστήσει την πρώτη έκδοση με αρκετές βελτιώσεις και ιδιαίτερο βάρος σε λεπτομέρεια. Πιο συγκεκριμένα οι βελτιώσεις είναι: 1. Νέα κυψέλη (mirror cell) 9 σημείων πιο στιβαρή που αντικαθιστά την παλιά κινέζικη. 2. Νέα αράχνη 4 σημείων η οποία αντικαθιστά επίσης την κινέζικη. 3. Αναβαθμισμένα truss μεταβλητού ύψους. 4. Νέος ελαφρύτερος δακτύλιος με μικρότερα μέρη 5. Μικρότερης διαμέτρου υψομερτρικές καμπύλες 6. Χαμηλότερη σε ύψος βάση περιστροφής Γενικότερα το τηλεσκόπιο είναι πολύ πιο ελαφρύ (συνολικό βάρος 20 κιλά) και πιο προσεγμένο ιδιαίτερα σε λεπτομέρειες που θα προσπαθήσω να περιγράψω παρακάτω για να βοηθήσω όσο γίνεται και άλλους επίδοξους "συναδέλφους" σε αυτό το τόσο δημιουργικό κομμάτι της ερ. αστρονομίας. Ελπίζω να σας αρέσει. Χαρακτηριστικά Διάμετρος πρωτεύον κατόπτρου: 304mm Εστιακό μήκος: 1500mm Εστιακός λόγος: F/5 Ελάσσων διάμετρος δευτερεύοντος: 70mm (κεντρική παρεμπόδιση 23%) 100% Φωτισμένο πεδίο 0,48 μοίρες (12,8mm) Για το σχεδιασμό του τηλεσκοπίου και την ανάλυση χρησιμοποιήθηκαν τα προγράμματα PLOP, NEWT ενώ στην κατασκευή βοήθησαν τα βιβλία "The Dobsonian telescope" του David Kriege, καθώς και το "Portable Newtonean Telescope" του Albert Highe. Σε επόμενο post θα ξεκινήσω με τα επιμέρους κομμάτια. Προς το παρόν παραθέτω μερικές φωτογραφίες με το τηλεσκόπιο τελειωμένο.

Πωωω, φοβερός ο τύπος. Μιλάμε για πολλύυυυυυ δουλειά!!! Συγχαρητήρια τι άλλο να πούμε.

Φίλε μου έχω κάποιες ενστάσεις σε αυτά που αναφέρεις. Κανονική παρατήρηση με ηλεκτρονικό προσοφθάλμιο δεν γίνεται στην πράξη γιατί το ηλεκτρονικό προσοφθάλμιο δεν έχει την απαιτούμενη ευαισθησία, ειδικά αν πρόκειται για deep sky. Ο φίλος μας απ'ότι έχω καταλάβει δεν θέλει να παρατηρεί μέσω υπολογιστή και μόνο πλανήτες αλλά και βαθύ ουρανό. Άλλωστε ένα τέτοιο όργανο είναι ιδανικό για αυτού του είδους τις παρατηρήσεις. Επίσης 400Χ μεγέθυνση στην πράξη δεν είναι εύκολο πράγμα ούτε για 8" ούτε για 16" σε νευτώνεια. Σε αυτές τις μεγεθύνσεις τα είδωλα είναι πολύ θολά και οι πλανήτες "στρετσάρουν" και δεν έχουν οξύτητα. Ακόμη και αν το seeing το επιτρέπει, προσωπικά δεν χρησιμοποιώ ποτέ μεγέθυνση παραπάνω από 300Χ.

Δεν γνωρίζω να σου πω για το μηχανισμό goto αλλά μπορώ να σου πω την εμπειρία μου σαν χρήστης αλλά και τη γνώμη μου σαν ερασιτέχνης κατασκευαστής 3 τηλεσκοπίων. Δυστυχώς η απόδοση της βάσης δεν είναι και η καλύτερη από προσωπική εμπειρία. Δεν παρέχει την απαιτούμενη στιβαρότητα λόγω του ότι στα σημεία που στηρίζεται στο alt είναι μικρής διαμέτρου. Επίσης το μεγάλο ύψος που έχει η βάση την καθιστά πολύ ασταθή και πάρα πολύ ευαίσθητη σε ταλαντώσεις. Τα ξύλινα πλαϊνά μέρη εκτός του ότι είναι από μέτριας ποιότητας ξύλο (μοριοσανίδα), είναι πολύ μεγάλα. Αυτό εκτός από την αστάθεια προσθέτει περιττό βάρος. Θυμάμαι ότι όταν προσπαθούσα να παρατηρήσω σε μεγάλες μεγεθύνσεις, το παραμικρό αεράκι ενοχλούσε. Γενικότερα σαν κατασκευή είναι μέτρια. Αυτό δεν συμβαίνει σε μικρότερης διαμέτρου τηλεσκόπια όμοιας κατασκευής γιατί εκεί οι ροπές και το βάρος είναι πολύ μικρότερα και δεν αποτελούν πρόβλημα. Στα υπέρ του θα έβαζα φυσικά το πολύ χαμηλό του κόστος όσο αφορά τη διάμετρο του και τα οπτικά του. Τέτοιου μεγέθους τηλεσκόπια για να είναι λειτουργικά θα πρέπει να είναι truss με μεγάλης διαμέτρου υψομετρικές καμπύλες και πολύ χαμηλή βάση.

Ανδρέα πολύ καλή κίνηση. Έχω κάνει κάμποσες καταγραφές σε διάφορες σημεία στην Κρήτη. Επίσης και ο ΣΦΑΚ γνωρίζω ότι έχει κάνει αρκετές καταγραφές. Μπορείται να δείτε στη βάση δεδομένων της Unihedron αρκετές μετρήσεις για την Κρήτη: http://unihedron.com/projects/darksky/database/. Χαίρομαι που θα έχουμε ένα site με καταγραφές ειδικά από Ελλάδα. Καλή συνέχεια.

Γιάννη μου αρέσουν πολύ όλα. Οι συνδέσεις σου με αλουμινένιες γωνιές που αρέσουν πολύ. Η αλήθεια είναι ότι όσο μικρότερη είναι η διάμετρος τόσο παρουσιάζονται προβλήματα που δεν τα υπολογίζεις. Πάντως μπορείς να βάλεις και ερευνητή απλά προσαρμόζοντας ένα μικρό κομμάτι ξύλου τόσο όσο η βάση του ερευνητή δίπλα στον telrad ή κάνοντας λίγο πιο μεγάλο το πλάτος του ξύλου που θα μπει ο telrad ώστε να έχει χώρο και για ερευνητή. Προσωπικά με βολεύει να είναι πρώτα ο εστιαστής μετά ο telrad και μετά ο ερευνητής (ή ερευνητής, telrad & εστιαστής βλέποντας το ανάποδα). Είναι λογικό να παρεμβάλλεται η αράχνη λόγω μικρής διαμέτρου αλλά δεν είναι πρόβλημα αυτό. Την αράχνη δεν την πειράζεις ποτέ οπότε δεν πειράζει αν η μια βίδα της είναι μέσα από τα ξύλα. Καλή συνέχεια...

Γιαννη, χαιρομαι πολυ που βλεπω οτι τα καταφερνεις. Οπως θα καταλάβεις αργοτερα το τηλεσκόπιο αυτό θα είναι κλάσσης ανώτερο από το καλύτερο κινέζικο. Ανυπομονώ να δω κι άλλες φωτο. Καλή συνέχεια

Παλαιότερα ναι. Οι Τηλεκκεντρικοί δεν κάνουν για ευθυγράμμιση (η κουκκίδα παραμένει κουκκίδα) και ο 1.5x είναι μακρυνάρι και κοστίζει 150$, χώρια τα μεταφορικά. Δεν θέλω άλλο μακρυνάρι, θέλω κάτι που να το χώσω μέσα στον Clicklock της Baader και να διαχέει τη δέσμη σε μικρό βαθμό, ώστε να μένει το doughnut εντός του παραθύρου προβολής και το κοντράστ να είναι ικανοποιητικό. Όσο είχα τον Saxon δούλευε μια χαρά η Barlowed, καθώς είχε ρυθμιζόμενη ένταση. Με τον Hotech η ένταση είναι χαμηλή. Έχω 4 εξτρά μπαταρίες Photo που συγκεντρώθηκαν μέσα στα χρόνια, καθώς νόμιζα συνεχώς πως είχε εξαντληθεί η μπαταρία και αγόραζα άλλη για να την αντικαταστήσω. Ξέρω, θα πεταχτεί από κάπου ο Τάσος και θα πεί να πάρω Glatter με Tublug. Αργότερα Τάσο. Υπάρχει πατέντα που μπορείς να κάνεις για να μετατρέψεις ένα απλό laser collimator σε ένα πολύ καλό "glater clone" collimator. Θα αναφέρω λεπτομέρειες σε άλλο ποστ.

Όλα εξαρτώνται από την ακρίβεια που θέλουμε να έχουμε. Αν θέλει να έχει ένα τρόπο σκόπευσης που να απέχει πάνω κάτω μερικές μοίρες τότε μπορεί να το κάνει. Μετά με ένα ευρυγώνιο προσοφθάλμιο μπορεί να εντοπίσει το αντικείμενο. Αν θέλει όμως να έχει παραπάνω ακρίβεια εκεί παίζουν πολλά. Όπως ειπώθηκε παραπάνω, ο οπτικός άξονας θα πρέπει να ταυτίζετε με τον μηχανικό. Ακόμη περισσότερο θα πρέπει και οι άξονες να είναι κάθετοι μεταξύ τους και τέλος θα πρέπει να έχουμε αλφαδιασμένη τη βάση μας με το οριζόντιο επίπεδο. Γι'αυτούς λοιπόν τους λόγους πρέπει να κάνουμε ευθυγράμμιση 3 γνωστών σημείων στον ουρανό ώστε να φτιαχτεί ένα "σχέδιο" του ουρανού λαμβάνοντας υπόψην τα μηχανικά σφάλματα του τηλεσκοπίου. Για να γίνει αυτό χρειάζεται υλικό και λογισμικό που θα λαμβάνει και θα υπολογίζει τη θέση του τηλεσκόπιου μέσα από έναν αλγόριθμο υπολογισμού. Τέτοια συστήματα υπάρχουν έτοιμα στο εμπόριο και είναι τα λεγόμενα push to τα οποία έχουν και τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν μεσω πλατφόρμας ASCOM με πλανητάρια ώστε να προβάλουν τη θέση του τηλεσκοπίου. Κάτι τέτοιο φυσικά κοστίζει.

Μπορεις να προσαρμοσεις κυκλους σκοπευσης αριθμημενους με μοιρες στην κλιση και στο αζιμουθιο. Μετα μεσω ενος προγραμματος μπορεις να παιρνεις αυτες τις συντεταγμενες για καθε αντικειμενο και να γυρνας το τηλεσκοπιο σε αυτες. προσωπικα πιο πολυ μου φαινεται ταλαιπορια αυτο παρα ο χειροκινητος τροπος

Κωνσταντίνε συμφωνώ απόλυτα. Δεν ήμουνα απόλυτα επεξηγηματικός. Η σκέψη μου ήταν ότι σε συνθήκες καθαρού ουρανού χωρίς σύννεφα (δηλαδή με διαύγεια άνω της κλίμακας 0) παίζει σημασία το seeing.

Ωραία η προέκταση Ανδρέα. Θαυμάζω τη δουλειά του μηχανουργού! Σίγουρα τώρα θα έχει καλύτερη συμπεριφορά ο εστιαστής. Το κόστος φαίνεται λογικότατο αναλόγως τη δουλειά που θέλει για να φτιαχτεί στο χέρι κάτι τέτοιο. Καλές φωτογραφήσεις!!

Μια εκτίμηση που μπορεί να κάνει κανείς για το seeing είναι να προσπαθήσει να δει κάποιους σφιχτούς διπλούς αστέρες με την προϋπόθεση βέβαια να είναι μέσα στις δυνατότητες του τηλεσκοπίου του. Αν μπορεί να σπάσει πχ έναν διπλό με διαχωρισμό 1" τότε το seeing είναι μικρότερο από 1 arcsec. Για να μπορεί όμως να γίνει αυτό θα πρέπει τα οπτικά να είναι ευθυγραμμισμένα. Το seeing είναι νομίζω πρωταρχικός παράγοντας όταν θέλουμε να κάνουμε πλανητική παρατήρηση και όχι τόσο η διαύγεια.