giannis60

Όχι! Εάν θέλεις ισημερινή στήριξη για παρατήρηση τότε δώσε 100 ευρώ σχεδόν επί πλέον και πάρε την ΕQ5 της SW. Είναι πολύ καλύτερη. Αν σκέφτεσαι και για αστροφωτογραφία τότε ούτε αυτήν. Κοιτάς από HEQ5 και πάνω.

Φίλε eythimios13 καλώς όρισες κι από εμένα. Σύμφωνα με αυτά που έγραψες, όσο αφορά την αποτυχία της πρώτης προσπάθειας του να δεις ουράνια αντικείμενα, φταίει κατά πρώτον η χρήση που έκανες στο τηλεσκόπιο που είχες. Και ποιο συγκεκριμένα φταίει το γεγονός του ότι δεν ήξερες να εστιάσεις. Σύμφωνα με την περιγραφή σου εκτός από την σελήνη και λήγω στον Δία οπουδήποτε αλλού ήσουν φοβερά αφεστιασμένος. Μας γράφεις: «Αργότερα το πούλησα γιατί απογοητεύτηκα απο αυτά που ΔΕΝ κατάφερα να δώ παρά μόνο ένα θολό πράγμα και μια μπαλα με έναν σταυρό στην μέση…» Μπορεί έχοντας δει τόσες φωτογραφείς στο διαδίκτυο, να μην πιστεύεις πχ όταν στοχέψουμε ένα άστρο και εστιάσουμε σε αυτό να το βλέπουμε κεφαλάκι καρφίτσας, και σε έναν πλανήτη να τον βλέπουμε ένα φωτεινό δίσκο στο μέγεθος φακής, άντε ρεβιθιού μέσα σε ένα πιάτο. Δεν είσαι ο μόνος. Οι περισσότεροι από εμάς παρόμοια με αυτό πάθαμε. Έτσι λοιπόν στην προσπάθεια σου να τα δεις μεγαλύτερα τα παρά πάνω αντικείμενα, αφεστίαζες σε βαθμό που να βλέπεις φωτεινές μπάλες με έναν σταυρό στην μέση. Ο σταυρός ήταν η σκιά που έριχνε το δευτερεύον κάτοπτρο. Άρα σωστά έχεις αξιολογήσει ότι έκανες κάποιες βιαστικές επιλογές εκείνη την εποχή και το πούλησες χωρίς να το παλέψεις λίγο παρά πάνω. Από εδώ και πέρα. Αυτό που σου έγραψαν οι ποιο πάνω οι φίλοι για το συγκεκριμένο βιβλίο να το πάρεις πολύ στα σοβαρά, και να το αγοράσεις σήμερα κιόλας. Ένα καλό βιβλίο, ουδεμία σχέση έχει με τι διαβάζεις στο ίτερνετ, και κυρίως το τι βλέπεις στα βιντεάκια του γιουτουμπ. Πρόσεχε διότι τα περισσότερα έχουν γίνει μόνο και μόνο για τα λάικ, και όσα δεν έγινα γι’ αυτό, ακόμα χειρότερα τα έχουν φτιάξει και γράψει γνωμοπώλες. Αντιθέτως βιβλία σαν αυτό θα σε βάλλουν στο πνεύμα, και θα σου λύσουν προβλήματα όπως το πώς θα μάθεις τον ουρανό και με τους αστροχάρτες που περιέχουν πολύ εύκολα, και θα μπορείς να τους χρησιμοποιείς στο πεδίο και θα βρίσκεις στόχους. Επίσης διαβάζοντας το θα έχεις και μια εικόνα του τι είναι τηλεσκόπιο και ποιο περίπου σου κάνει. Πολύ σημαντικό είναι αν μπορείς να βρεθείς και με κάποιον που να έχει. Στην Κεφαλονιά υπάρχει ένας φίλος εμπειρότατος. Το ψευδώνυμο του εδώ στο άστοβοξ είναι kookoo_gr. Εν ολίγοις, πάρε το βιβλίο, βρες τον συντοπίτης σου, δείτε μαζί μια δυο φορές και το πράγμα θα αρχίσει σιγά - σιγά να ξεκαθαρίζει για το τι είναι καλύτερο να αγοράσεις.

Καλώς όρισες στο άστροβοξ. Το εμβαδόν ενός πλανήτη όταν βάζεις το 7mm προσοφθάλμιο, αυξάνεται 12,75 φορές περισσότερο από αυτό που έχει όταν τον παρατηρείς με το 25mm. Επομένως ατέλειες που με το 25mm είναι αμελητέες κι όχι παρατηρήσιμες τώρα πολλαπλασιάζονται * 12,75 φορές. Αυτές μπορεί να οφείλονται: Στο seeing. στην θερμική ισορροπία του τηλεσκοπίου με το περιβάλλον. Τα 8ιντσα θέλουν 2 ώρες εκτεθειμένα και ανοιχτά στον τόπο παρατήρησης για να αρχίσουν να αποδίδουν σε μεγάλες μεγεθύνσεις. Στην ευθυγράμμιση των κατόπτρων, στην θέση του πλανήτη. Δεν πρέπει να είναι κάτω από 30 μοίρες ύψος. Καθώς επίσης στην εμπειρία του χρήστη στο να ξέρει να εστιάζει σε ψηλές μεγεθύνσεις. Τώρα τι θα γινόταν αν έπαιρνες τον 5mm προσοφθάλμιο Hyperion; Η αύξηση του εμβαδού του παρατηρούμενου πλανήτη σε σχέση με το 25mm προσοφθάλμιο θα ήταν 25 φορές μεγαλύτερη! ή 2 φορές μεγαλύτερη από το 7mm! Επομένως το πράγμα θα γινόταν πολύ πιο δύσκολο. Εκτός αυτού βάζοντας το Hyperion λόγο μεγάλου βάρους του προσοφθάλμιου, το τηλεσκόπιο αν δεν έκανες κάτι να το ισορροπήσεις, θα έπεφτε μπροστά. Άρα κάνουμε μικρά - μικρά βήματα, διορθώνοντας κάτι που ενδεχομένως νομίζουμε ότι φταίει. (την ευθυγράμμιση των κατόπτρων που σκέφτηκες). Όμως θα σε συμβούλεψα να μην πάρεις λέιζερ αλλά κάποια προσοφθάλμια ευθυγράμμισης που υπάρχουν. Είναι πολύ πιο αξιόπιστα. Διότι η ακτίνα στο 90% των λέιζερ, δείχνει στραβά με αποτέλεσμα να είναι φάλτση όλη η ευθυγράμμιση που έκανες.

Αύριο Πέμπτη 13/8/2020 κατά την δύση του ήλιου θα πάω.

Αυτός εστιάζει από το προσοφθάλμιο. Το βιδώνεις ή το ξεβιδώνεις.

Αν αγοράσεις ερευνητή να πάρεις έναν με διαγώνιο διότι τον ίσιο θα σου τον δώσουν δωρεάν με το τηλεσκόπιο αν αγοράσεις άλλο. Να ξέρεις όμως ότι είναι βαρύς και θα σου θέσει το τηλεσκόπιο σου εκτός ισορροπίας. Είτε είναι με διαγώνιο είτε είναι ίσιος, ειδικά αν βάλεις και σκόπευτρο – σημαδευτήρι – 1Χ ερευνητή. Επειδή έχεις ισημερινή και το τηλεσκόπιο προσαρμόζει με στεφάνια φτιάξε ένα ξύλινο που προσαρμόζει στα στεφάνια και δεν αλλάζει με τίποτα την ισορροπία του τηλεσκοπίου σου. Τέλος ο Barlow που σκέφτεσαι, αυτός της Celestron, είναι καλύτερος και να τον αγοράσεις. /forum/viewtopic.php?t=17550&highlight=

Φίλε Τάσο καλοτάξιδο το Dob που πείρες. Είμαι σίγουρος ότι θα το ευχαριστηθείς πολύ. Όσο αφορά τα προσοφθάλμια. Για αυτά που σου έδωσαν είναι έτσι ακριβώς όπως σου είπαν οι φίλοι παρά πάνω. Εδώ θέλω να σε ρωτήσω, και τον Barlow στον έβαλαν στο πακέτο ή τον πλήρωσες έξτρα; Κάτω λοιπόν από το πρίσμα της οικονομικής πίεσης που όλοι… θα σου προτείνω κι εγώ κάτι σχετικό, για τα πρώτα βήματα Deep sky παρατήρησης. Με αυτά που πείρες σου έδωσαν κι ένα πάρα πολύ καλό ερευνητή. Το πρώτο λοιπόν που πρέπει να κάνεις με αυτόν είναι να τον εστιάσεις τέλεια στο μάτι σου. Από την στιγμή που θα το κάνεις η εικόνα του είναι πάρα πολύ καλή που σίγουρα την ζηλεύουν κιάλια εισαγωγικού επιπέδου. Ο ερευνητής εστιάζει από μπροστά, από τον αντικειμενικό φακό. Όταν ξεβιδώνει απομακρύνεται από τον προσοφθάλμιο που βλέπουμε, και όταν τον βιδώνεις τον πλησιάζει. Το σημείο εστίασης κλειδώνει από μία ροδέλα με βόλτες που υπάρχει κάτω από αυτόν. Κάνε το λήγω με τα χέρια σου και θα το καταλάβεις. Επειδή όμως δείχνει τα επάνω κάτω και τα δεξιά αριστερά, είναι δύσκολο να τον κρατήσεις σταθερό στο χέρι, κι γι’ αυτό βάλε τον επάνω στο τηλεσκόπιο. Βγάλε το έξω και σημάδεψε ένα στόχο μακριά τουλάχιστον ένα χιλιόμετρο. Επάνω στο τηλεσκόπιο θα έχεις την απαιτούμενη σταθερότητα. Μόλις θα δεις όσο καλύτερα μπορείς τον στόχο και κλειδώσεις την εστίαση, τότε περίστρεψε τον ώστε τα νήματα από το σταυρόνημα να ταυτιστούν με της κινήσεις της βάσης σου. Όταν κινείς το μόνο το ύψος, ένα σημείο του οπτικού σου πεδίου να τσουλάει επάνω στο κάθετο και όταν κινείς το αζιμούθιο επάνω στο οριζόντιο σταυρώνημα. Στην συνέχεια βάλε και ένα προσοφθάλμιο στον εστιαστή του τηλεσκοπίου και κεντράρισε κάτι. Την κορυφή μιας κολώνας και στην συνέχεια πειράζοντας τα δύο βιδάκια, που έχει ο ερευνητής φέρε το κέντρο του σταυρονήματος στο κέντρο του οπτικού πεδίου του τηλεσκοπίου. Πχ στην κορυφή της κολώνας που είναι στο κέντρο του προσοφθάλμιου του τηλεσκοπίου σου. Την ίδια διαδικασία κάνε την το βράδυ με τον πολικό. Επίμενε πολύ στην εστίαση του. Από εκεί και πέρα αυτό που στην συνέχεια θα κάνεις κάθε φορά πριν την παρατήρηση είναι να βάζεις τον πολικό στο κέντρο του οπτικού πεδίου του τηλεσκόπιου και να ελέγχεις και να διορθώνεις αν χρειάζεται το κέντρο του σταυρονήματος του ερευνητή. Στην πράξη τώρα και μόνο με αυτά που έχεις. Μπορείς να εντοπίσεις πχ το η του Ηρακλή και στην συνέχεια να το σημαδέψεις και να το βάλεις μέσα στο οπτικό πεδίο του ερευνητή. Μην βιαστείς να κοιτάξεις από το προσοφθάλμιο του τηλεσκοπίου. Χαλάρωσε και απόλαυσε το θέαμα μέσα από τον ερευνητή σου. Είπαμε η εικόνα που σου προσφέρει είναι εφάμιλλη με καλής ποιότητας κιάλια! Παρατηρώντας λοιπόν με τον ερευνητή το περιβάλλον του η του Ηρακλή θα δεις και μία θαμπάδα που δεν είναι άστρο, αλλά κάτι σαν μικρό νεφέλωμα. Τι να είναι άραγε; Ε τώρα βάλτο στο κέντρο του σταυρονήματος και κοίτα με το τηλεσκόπιο. Θα έχεις στο προσοφθάλμιο το μυθικό και θρυλικό σφαιρωτό σμήνος Μ13! Στην πράξη λοιπόν. Όταν ψάχνουμε ένα αντικείμενο του βαθέως ουρανού μπορούμε να εντοπίσουμε ένα άστρο κοντά στον στόχο. Με τον ερευνητή ερευνούμε την περιοχή γύρο από το άστρο και αν είναι αντικείμενο του καταλόγου Μ κατά 90% μας το δείχνει ο ερευνητής. Άρα έχοντας αυτόν τον ερευνητή φεύγει η άμεση ανάγκη αγοράς από ένα προσοφθάλμιο μεγάλης εστιακής απόστασης. Διότι την δουλειά του εντοπισμού την έκανε ο ερευνητής και μάλιστα καλύτερα. Διότι δεν υπάρχει προσοφθάλμιο με 5 μοίρες οπτικό πεδίο που έχει αυτός. Σε όλη την διαδικασία ευρέσεις στόχων μόνο με τον ερευνητή παρατηρούμε ότι υπάρχει κάτι που μας δυσκολεύει. Και αυτό είναι το πρώτο βήμα. Το να σημαδέψουμε πχ, το η του Ηρακλέους! Αν δεν έχουμε στο τηλεσκόπιο και κάτι άλλο, κάποιο σκόπευτρο, δύσκολα σημαδεύουμε κάποιο άστρο. Και τόσο πιο δύσκολο γίνεται το πράγμα όσο το άστρο είναι πιο ψηλά και κοντά στο Ζενίθ. Επίσης ακόμα περισσότερο αυξάνει η δυσκολία όταν αυτό είναι αμυδρό. Άρα η ανάγκη από ένα σκόπευτρο είναι μεγάλη. Προσωπικά πέρασα μόνο την πρώτη νύχτα χωρίς σκόπευτρο. Έτσι το πρώτο πράγμα που πρέπει να αγοράσεις είναι ένα σκόπευτρο άστρων που το μάρκετινγκ τα βάφτισε για ευνόητους λόγους «1Χ ερευνητές». Αν αγόραζες το Heritage 130 αντί για ερευνητή θα σου έδιναν ένα τέτοιο σκόπευτρο. Με αυτό θα σημάδευες αμέσως και ευκολότατα το η του Ηρακλέους στο παράδειγμα μας, αλλά δεν θα μπορούσες να ερευνήσεις την περιοχή του, όπως με το δικό σου που έχει ερευνητή, και θα δυσκολευόσουν να εντοπίσεις το Μ13 με το 25mm το οποίο έναντι των 5 μοιρών οπτικό πεδίο που σου δίνει ο ερευνητή σου θα σου έδινε λίγο παρά πάνω από μία μοίρα. Έτσι λοιπόν στο Heritage κι επειδή δεν σηκώνει το βάρος από ένα ερευνητή, ένα προσοφθάλμιο μεγάλης εστιακής απόστασης λύνει κατά μεγάλο βαθμό το πρόβλημα, και είναι και πιο φτηνό από έναν 50mm ερευνητή. Έχοντας λοιπόν εσύ τον ευρνήταρο των 50mm, αντί να πάρεις ένα προσοφθάλμιο μεγάλης εστιακής απόστασης, αγοράζεις με τα ίδια περίπου λεφτά ένα σκόπευτρο, ή όπως τα αποκαλούν στα μαγαζιά 1Χ ερευνητή. Αν μάλιστα πιάνουν τα χέρια σου μπορείς να φτιάξεις ένα τέλειο ξύλινο όπως εγώ, στο σύνδεσμο πιο κάτω, που είναι τσάμπα. Με την προσθήκη λοιπόν ενός σκοπεύτρου, απογειώνεις κυριολεκτικά της δυνατότητες και την ευκολία χρήσης του σετ απ σου. Από εδώ πρέπει να αρχίσεις. Να σημαδεύεις όσο γίνεται πιο εύκολα και πιο απλά τα άστρα. Όσο αφορά τις εστιακές των προσοφθαλμίων. Έχει παρατηρηθεί ότι με κέντρο τις 8 ίντσες – 202mm ότι πολύ καλή μεγέθυνση εντοπισμού νεφελωμάτων είναι η διάμετρος σε χιλιοστά *0,4. Άρα για το δικό σου είναι 200*0,4 =80Χ. Αυτό είναι έτσι, με την λογική ότι σε αυτήν την μεγέθυνση το φόντο του ουρανού σκοτείνιασε σε σημείο που κάνει κοντράστ με το νεφέλωμα και αυτό διακρίνεται. Ενώ αν η μεγέθυνση γίνει πιο μικρή το φόντο του ουρανού γίνεται πιο φωτεινό και χάνεται το κοντράστ με αποτέλεσμα το νεφελώδες αντικείμενο να είναι δυσδιάκριτο, έως άφαντο στο μάτι μας. δεν είναι η βέλτιστη μεγέθυνση. Πρέπει να μεγεθύνουμε κι άλλο. Όμως μεγεθύνοντας μειώνεται το οπτικό πεδίο και δυσκολεύει ο εντοπισμός του. Άλλωστε αν το παρακάνουμε ξεθωριάζει και το νεφέλωμα. Έτσι στα 8ιντσα η 80Χ μεγέθυνση (περίπου) μας δίνει τις «βέλτιστες» συνθήκες κοντράστ – οπτικού πεδίου, που θέλουμε να είναι αρκετά μεγάλο. Και γι’ αυτό την είπαμε μεγέθυνση εντοπισμού. Επομένως έχεις εστιακή 1200/80 = 15mm προσοφθάλμιο πρέπει να προσανατολίζεσαι. Προσοχή πρέπει να είναι πολύ καλό. με την έννοια επειδή θέλουμε και οπτικό πεδίο μεγάλο αυτό να μην είναι σε βάρος της οξύτητας και του κοντράστ. Τα φτηνά ευρέως πεδίου την καταστρέφουν και την οξύτητα και το κοντράστ. Αν έπαιρνα κάποιο με λίγα χρήματα αυτό θα ήταν ένας καλός απλός Plossl, κι ας ήταν σε βάρος του οπτικού πεδίου. Την έχω πατήσει. Διότι αυτό δεν χρησιμοποιείτε μόνο σε γαλαξίες κλπ, αλλά και για τον εντοπισμό πλανητικών νεφελωμάτων που τα περισσότερα αν τα προσέξεις σε αυτήν την μεγέθυνση λίγο διαφέρουν από τις διαστάσεις αστρικών ειδώλων, με αποτέλεσμα αν ψάχνεις να βρεις ένα από αυτά με προσοφθάλμιο που τα άστρα δεν είναι καρφίτσες σε όλο το οπτικό πεδίο, τότε μετά από λίγα λεπτά αναζήτησης γεμίζει το πεδίο με πλανητικά! Ο δεύτερος είναι ο φακός θέασης. Αυτός είναι διάμετρος σε χιλιοστά *0,5. Με αυτόν θα δεις σπείρες σε κάποιους (2 μόνο) γαλαξίες αλλά και κάποιες δομές σε αυτούς. Λουρίδες σκόνης κλπ. με αυτόν όμως θα απολαύσεις γενικώς όλη την Deep sky παρατήρηση. Γενικώς η αυθόρμητη προτίμηση στην μεγέθυνση διάμετρος *0,5, το έχουν εξήγηση διότι η κόρη εξόδου στο προσοφθάλμιο είναι 2 χιλιοστά. Δύο χιλιοστά είναι και η κόρη του ανθρώπινου ματιού και την ημέρα. Έτσι λόγο φυσιολογίας είναι το προσοφθάλμιο που μας δίνει αυτή την μεγέθυνση πάντα το προτιμάμε γιατί βλέπουμε πιο ξεκούραστα από κάθε άλλο. Επομένως για το τηλεσκόπιο σου είναι: 200*0,5=100Χ. 1200/100=12mm εστιακή προσοφθάλμιου. Το προσοφθάλμιο αυτό θα είναι και το θεμελιώδες του σετ απ σου. /forum/viewtopic.php?t=17550&highlight=

Νίκο!!! Σύμφωνα με την παρακάτω συζήτηση τα φίλτρα που έχεις για φωτογραφεία κάνουν και για παρατήρηση. Το αντίστροφο δεν γίνεται. Βέβαια το θέμα δεν εξαντλείτε διεξοδικά άλλα για αρχή είναι καλά! /forum/viewtopic.php?t=28128&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=

Κάνει! Αλλά να ξέρεται ότι η φωτεινότητα των ειδώλων ελαττώνεται στο τετράγωνο όσο αυξάνουμε την μεγέθυνση. Και όταν φτάσουμε στα μονοψήφια νούμερα εστιακής απόστασης προσοφθαλμίων παίζει ρόλο και το μισό χιλιοστό. Δηλαδή θέλω να πω ότι ένα προσοφθάλμιο με 6 χιλιοστά εστιακή δίνει είδωλα 4 φορές λαμπρότερα από ένα άλλο που έχει 3 χιλιοστά εστιακή. Ενώ αν το προσοφθάλμιο είναι 25 χιλιοστά εστιακή δίνει 4 φορές λαμπρότερα είδωλα από αυτό που είναι 12,5 χιλιοστά. Και γι’ αυτό όσο μικραίνουν τα νούμερα τόσο και πυκνώνει η συλλογή μας σε προσοφθάλμιους φακούς. Η διαφορά που έχει ένα που είναι 5 από ένα που είναι 6 είναι καταφανέστατη στην παρατήρηση. Πάντως για αυτό που λέγαμε παραπάνω δεν πειράζει να είναι 7,5 αντί για 8. Αν είναι μάλιστα και καλό το προσοφθάλμιο, τότε μπορεί να είναι και καλύτερο το αποτέλεσμα. Το μυστικό είναι να αρχίζεις με μικρή μεγέθυνση και σιγά - σιγά να την ανεβάζεις, και μετά πάλι να κάνεις το ανάποδο. Στην πραγματικότητα η παρατήρηση βαθέως ουρανού είναι σαν την τέχνη του φωτογράφου που στηρίζεται στο πόσο σωστά να φωτίσει το θέμα του. Ακριβώς αυτό κάνουν οι προσοφθάλμιοι φακοί, στην deep sky παρατήρηση. Επίσης το 5mm που έχεις δεν είναι για τον πάγκο. Αυτό είναι τέλειο για σφαιρικά σμήνη! Και γενικώς για αστρικά σμήνη! Τα αστρικά σμήνη δεν ξεθωριάζουν τόσο εύκολα όσο τα νεφελώματα. Διότι τα άστρα δεν μεγεθύνονται όπως τα νεφελώματα. Δεν απλώνουν και γι’ αυτό διατηρούν την φωτεινότητα τους και στις πολύ μεγάλες μεγεθύνσεις. Το γεγονός ότι χοντραίνουν αυτό οφείλεται στα οπτικά σφάλματα, και κυρίως στο seeing.το M13 στον Ηρακλή σε περιμένει κάπως όψιμο φέτος. Μην παραλήψεις να δεις όμως το Μ2 στον υδροχόο και το ωραιότερο για εμένα το Μ15 στον Πήγασο. Άρχιζε πάντα από χαμηλή μεγέθυνση, κυρίως εντοπισμού τους και σιγά – σιγά καθώς ολοένα θα συνηθίζει το μάτι σου σε όλο και πιο σκοτεινό υπόβαθρο άρχισε να αυξάνεις μεγέθυνση. Στο τέλος θα έχεις μία σφαίρα από αστέρια που θα πιάνει σχεδόν όλο το πεδίο του προσοφθάλμιου σου. Με τα άστρα μαθαίνεις τέλεια και την εστίαση.

Ο γαλαξίας της Ανδρομέδα είναι δύσκολος στο τηλεσκόπιο διότι δύσκολα στην αρχή συνειδητοποιούμε τι βλέπουμε. Αυτό που κατά κανόνα βλέπουμε είναι ο πυρήνας του. Όλος μαζί είναι 4 μοίρες! Τεράστιος! Αν έχεις ερευνητή αυτός έχει οπτικό πεδίο 5 μοίρες θα τον δεις καλύτερα. Με το τηλεσκόπιο βλέπουμε μόνο τμήματα του, και γι’ αυτό το μετακινούμε συνέχεια για να διακρίνουμε της φωτεινές περιοχές από το μαύρο διάστημα. Αφού αναρωτιέσαι για προσοφθάλμια, αν έχεις το 25 και 10mm SUPER PLOSSLE της SW τότε έχεις δύο καλά κομμάτια. Προσωπικά με F5 τηλεσκόπιο όλη την deep sky παρατήρηση την έκανα με το 25mm που το χρησιμοποιούσα σαν 12,5 με έναν 2X Barlow και στην συνέχεια πάνω στο νεφέλωμα άλλαζα και το παρατηρούσα με το 10mm και στην συνέχεια με ένα 8mm που αγόρασα. Αν έχεις μόνο αυτά τα προσοφθάλμια και με την προϋπόθεση ότι αυτά είναι τα SUPER PLOSSLE της SW, κι όχι τα απλώς super, τότε θα σου πρότεινα να πάρεις ένα καλό Barlow 2X και ένα Plossl 8mm. Με αυτά καλύπτεις το 95% της deep sky παρατήρησης. Θα έχεις σε συνδυασμό με τον Barlow 6 διαφορετικές μεγεθύνσεις. Αν όμως οι προσοφθάλμιοι φακοί δεν γράφουν SUPER PLOSSLE και γράφουν απλώς SUPER τότε το πράγμα θέλει παραπάνω ψάξιμο. Διότι είναι κατώτερης ποιότητας. Ειδικά το 10 θέλει πέταμα. Ελπίζω το τηλεσκόπιο να τα έχεις αγοράσεις από πέρυσι ή και πιο παλιά. Από φέτος δίνουν τα κατώτερης ποιότητας προσοφθάλμια. Τέλος μία συμβουλή. Ξεκίνησε με ότι έχεις και δες τα εξής νεφελώματα στον γαλαξία. Μ8 που είναι γνωστό και λιμνοθάλασσα. Μ20 λίγο πιο πάνω από το προηγούμενο και είναι γνωστό ως τρισχιδές και ως το νεφέλωμα του τριφυλλιού , και ακόμα πιο ψηλά το Μ17. Αυτό είναι το νεφέλωμα δασκάλα για κάποιον με τηλεσκόπιο. Διότι είναι συμπαγές και αρχίζει και σηκώνει μεγέθυνση. Αυτό με έκανε να πάρω το 8mm προσοφθάλμιο, με το οποίο το βλέπω πολύ καλά. Από τα 6mm και κάτω αρχίζει να ξεθωριάζει. Αυτό αν είχες και το Barlow θα το έβλεπες με τον 25mm δηλαδή 30Χ στην συνέχεια το 25 + Barlow 12,5 = 60X μετά με το 10mm 75Χ και τέλος με το 8Χ περίπου 95Χ. Κάθε μεγέθυνση που θα άλλαζες θα είχες κάτι το τελείως διαφορετικό. Και εννοείται ότι όσο αυξάνεις την μεγέθυνση τόσο πιο αμυδρά άστρα θα παρατηρούσες μέσα του κλπ. είπαμε το νεφέλωμα δασκάλα. Εντοπίζεται εύκολα και στην συνέχεια μπορείς να περάσεις βράδια παρατηρώντας το.

Συγχαρητήρια στον Κώστα και στον φίλο μου τον Sevax που μας βρήκε και μας επισήμανε την συνέντευξη.

Εγώ δεν έχω μεγάλη εμπειρία από επίγεια παρατήρηση με τηλεσκόπιο όπως κάποιος που είναι φυσιοδίφης και παρατηρεί ας πούμε πουλιά. Η εμπειρία μου περιορίζεται από απλή περιέργεια για να δω πως βλέπω μέσα από το τηλεσκόπιο μου σε επίγειους στόχους, αλλά και για κάποιες ρυθμίσεις στην στήριξη μου. Στο να φέρω πχ κάποια σταθερά σημεία για να δουλεύουν σωστά οι κύκλοι θέσης σε σχέση με τον οπτικό άξονα ή για να διορθώσω το κωνικό σφάλμα κλπ. Έτσι λοιπόν όπως έχουμε εμείς τα τηλεσκόπια μας, για αστρονομική χρήση, βλέπουμε ότι πρέπει να φτιάξουμε κάποια πράγματα. Το πρώτο είναι ανορθωτή ειδώλου, για να βλέπουμε όπως ακριβώς βλέπουμε με τα μάτια μας. Το διαγώνιο καθρεφτάκι διορθώνει τα πράγματα με 2 τρόπους. Ο πρώτος είναι ότι βάζοντας το επάνω κάτω διορθώνεται, αλλά όχι το αριστερά δεξιά. Πλοίο που πηγαίνει προς τον Πειραιά το βλέπω από την Σαρωνίδα να φεύγει από τον Πειραιά. Άρα εάν μας νοιάζει να φτιαχτεί και αυτό πρέπει να αγοραστεί κι ο κατάλληλος φακός που θα μεσολαβεί μεταξύ διαγώνιου και προσοφθάλμιου. Το δεύτερο πρόβλημα που μας λύνει το διαγώνιο καθρεφτάκι είναι ότι κάνει το τηλεσκόπιο μας να μπορεί να εστιάσει σε κοντινότερα αντικείμενα σε εμάς, διότι προσθέτει μήκος. Όταν εστιάζουμε κοντά κι όχι στα άστρα ο εστιαστής βγαίνει πολύ έξω. Επομένως αν είναι να αγοραστεί ανορθωτής ειδώλου, το πράγμα θέλει λήγω ψάξιμο ώστε να αγοραστεί ο καταλληλότερος οποίος κάνει πλήρη ανόρθωση συνεργαζόμενος με το διαγώνιο το οποίο κάνει μερική αλλά προσθέτει μήκος στον εστιαστή που το θέλουμε. Αυτό μάλλον θα έχει σημασία στο τι ανορθωτή θα πάρουμε. Όσο αφορά τις μεγεθύνσεις. Εδώ δεν παίζει ρόλο μόνο το τηλεσκόπιο αλλά και ο «μάστορας». Και αν αυτός που το έχει δεν είναι, θα πρέπει να γίνει. Τι εννοώ. Από το βουνό στην Σαρωνίδα έχω δει με ένα διαθλαστικό Celestron 100/1000 και 200Χ, στην Αίγινα τσοπάνο να περπατά με τα πρόβατα του και το σκυλί του να τον γυροφέρνει χαρούμενο. Ήταν τόσο ζωντανό το θέαμα, που μου έκανε ζωηρή εντύπωση, του πως είναι δυνατόν να μην ακούω και τους ήχους και να μην οσφριζομαι την μυρωδιά του θεάματος. Έχω δει στην ίδια μεγέθυνση και από το ίδιο μέρος, μεμονωμένα έλατα στην Ζήρια. Όμως αυτό συμβαίνει κατά κανόνα Χειμώνα, και μόνο τις πρωινές ώρες. Διότι τάχιστα η αναπτυσσόμενη ζέστη στο έδαφος δημιουργεί ανοδικά ρεύματα και τα πάντα καταστρέφονται. Είναι σαν να θέλουμε με το που ανατείλει ο Δίας να του βάλουμε όλη την μεγέθυνση και να έχουμε την αξίωση να δούμε και την κηλίδα του. Όταν κάνουμε επίγεια παρατήρηση και σημαδεύουμε μακριά στον ορίζοντα παίρνουμε και την μέγιστη δυνατή τύρβη που έχει η ατμόσφαιρα. Κατά κανόνα πρέπει να περιορίσουμε την απόσταση στόχευσης. Πόσο; Όταν από το σπίτι μου σημαδεύω το βουνό (1,5 χιλιόμετρο) και είναι μεσημέρι με το ED το 80 ακόμα και με 25mm φακό βλέπω προβληματικά. Μόνο 24Χ. Τα πάντα βράζουν και τα καλώδια από τις κώλωνες μια φαίνονται μια χάνονται, που το πρωί φαινόντουσαν μέχρι και οι κλειδαριές στις πόρτες των σπιτιών. Επίσης αρκεί να δει ο ήλιος για λήγω το τηλεσκόπιο και τα πάντα να τιναχτούν στο αέρα. Δεν πρέπει να το βλέπει ποτέ ο ήλιος. Μόνο λίγα δευτερόλεπτα και τέλος. Έτσι το μεγάλο μήκος εκτός των προβλημάτων στήριξης προσθέτει τώρα και αυτό. Του να προστατεύεται από τον ήλιο και να είναι διαρκώς στην σκιά, διαφορετικά δεν θα ξεπερνάς τις 15Χ. Η εικόνα που έχουμε με κάτι τηλεσκόπια βιδωμένα στο μπαλκόνι εκτεθειμένα στο λιοπύρι ή σε σημεία που λειτουργούν με κέρματα, αυτά μάλλον είναι… για τους τουρίστες. Όπως κι αν είναι, οι μεγάλες μεγεθύνσεις θέλουν εμπειρία και επιμονή. Το καλό είναι ότι με τα τηλεσκόπια για αστρονομική χρήση σου δίνεται η δυνατότητα να εξάσκησε και να αποκτάς εμπειρία, και να αγοράζεις και τα χρειαζούμενα και για επίγεια παρατήρηση.

Επανάληψη του επάνω.

Δημήτρη καλώς όρισες στο Άστροβοξ. Ο φίλος ο Γιώργος, (Greekdestiny) παρότι έφηβος, σου έγραψε πολύ σωστά πράγματα. Έτσι θα σε συμβούλευα στον προϋπολογισμό σου να βάλεις εκτός από τον εξοπλισμό… και βιβλίο!!! Όσο κι αν φαντάζει αδιανόητο, το πράγμα αποκτά νόημα μόνο όταν ξέρεις τι βλέπεις. Διότι η θέα μέσα από τα μικρά ερασιτεχνικά τηλεσκόπια είναι αυτή που σου περιέγραψε ό Γιώργος παρά πάνω. Πολλές φορές ψίθυροι φωτός μέσα στο σκοτάδι, που καμία σχέση δεν έχουν με το μεγαλείο και τα χρώματα των αστροφωτογραφιών που μάθαμε να βλέπουμε. Όταν όμως ξέρεις ότι αυτός ο δυσδιάκριτος ψίθυρος φωτός, είναι ο τάδε γαλαξίας πχ που έψαξες και κόπιασες για να τον βρεις, κι ότι απέχει μερικές δεκάδες εκατομμύρια έτη φωτός μακριά στο διάστημα και στο παρελθόν, κι ότι παρά το γεγονός ότι οι φωτογραφίες των διαστημικών τηλεσκοπίων είναι τεράστιες και μεγαλοπρεπέστατες, ο Messier, που πρώτος τον ανακάλυψε, έβλεπε κι αυτός ακόμη χειρότερο κι αρμυρότερο ψίθυρο φωτός όπως εσύ, ε… τότε είναι ουάου! Χωρίς κάποια βιβλία αυτό το ουάου, που για πάντα θα σε κρατήσει δεμένο με το τηλεσκόπιο σου, ποτέ δεν θα συμβεί. Θα μπορούσα να σου προτείνω αρκετά. Τηρουμένων τώρα των αναλογιών ότι απευθυνόμαστε σε έφηβους κατά πρώτον, αλλά και διαθεσιμότητας στην αγορά, θα σου συνιστούσα το NIGHTWATCH του Terence Dickinson. Το βιβλίο έχει αστροχάρτες ευκολότατους με σημειωμένους στόχους, εξηγεί και περιγράφει τα είδη των αντικειμένων που βλέπουμε με τα τηλεσκόπια μας και παράλληλα εξηγεί τα πάντα για τον εξοπλισμό μας. Πράγμα στο οποίο θα βρουν μεγάλο ενδιαφέρον οι γιοί σου, αφού θα γίνουν «αυθεντίες» για το τι κάνει το κάθε τι και την λογική του τι, και του γιατί να αγοράσουμε το τάδε μαραφέτι κλπ. και παράλληλα του χρόνου θα σου λένε. Βλέπεις αυτά τα άστρα εκεί; Εκεί είναι ο τάδε αστερισμός και εκεί κοντά σε αυτό το άστρο παρόλο που δεν φαίνεται με το μάτι είναι το τάδε αντικείμενο. Αυτό είναι και το βασικό νόημα τουλάχιστον για αρχή στο άθλημα. Τέλος εγώ είμαι αιρετικός και δεν θεωρώ έξυπνη κίνηση την αγορά μεγάλης διαμέτρου για πρώτο τηλεσκόπιο ειδικά μεταχειρισμένου, όταν αυτό είναι νευτώνειο. Προσοχή! Τα νευτώνεια τηλεσκόπια φθείρονται! Κι αν δεν έχεις κάποια χρόνια στο άθλημα, δεν είσαι σε θέση να πάρεις κάποιο μεταχειρισμένο, διότι στην αγορά σου δεν ξέρεις τι να προσέξεις και να ελέγξεις. Αγοράζοντας μεταχειρισμένο νευτώνειο στα τυφλά, απλώς αγοράζεις λαχείο. Και αφού το αγοράσεις στο πρώτο που δεν πάει καλά, και δεν θα πάει, δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις, έστω κι αν αυτό δεν είναι φθορά, αλλά μια απλή ευθυγράμμιση κατόπτρων. Καθώς περνούν όμως τα χρόνια αποκτάς την εμπειρία και κάλλιστα μπορείς να αγοράσεις νευτώνεια από την αγορά μεταχειρισμένων. Τότε όμως και θα ξέρεις τι πρέπει να προσέξεις και τι να περιμένεις από αυτό. Τέλος όσο πιο μεγάλο είναι το τηλεσκόπιο με εκθετικό βαθμό τόσο πιο λήγω έως σπάνια χρησιμοποιείται. Το πρώτο τηλεσκόπιο πρέπει να μπορεί να χρησιμοποιείται όσο το δυνατόν πιο συχνά. Άρα πρέπει να είναι σχετικά μικρό. Από 100mm διάμετρο έως 150mm, και να είναι όσο το δυνατόν πιο απλό και λιτό στο στήσιμο και στην μεταφορά του. Τηρουμένων των αναλογιών στην περίπτωση σου, το heritage 130 είναι πολύ καλή επιλογή. Όχι με τα ίδια λεφτά μεγαλύτερο νευτώνειο και μεταχειρισμένο. Αυτά, αν συνεχίσεις, άστα για αργότερα. https://www.planitario.gr/catalog-publications/nightwatch-enas-praktikos-odhgos-gia-na-deite-to-sumpan-new.html

Κατ’ αρχήν όσο αφορά το μέρος. Όχι από αυτήν την Δευτέρα, αύριο, αλλά από την επόμενη, θα πηγαίνω τακτικά για δύο λόγους. Πρώτος. Το Φεγγάρι θα ανατέλλει αργά, άρα θα μας δίνει πολλές ώρες παρατήρησης. Δεύτερος. Πριν τρείς εβδομάδες με γράψανε επειδή οδηγούσα χωρίς κράνος! Το αποτέλεσμα ήταν να μου πάρουν το δίπλωμα και θα το πάρω πίσω στις 6 Αυγούστου. Έτσι έχασα το Φεγγάρι του Ιουλίου και έμεινα ξερός χωρίς να μπορώ να κάνω παρατήρηση. Προσοχή λοιπόν μιας κι εσύ είσαι μηχανόβιος, μην πάθεις τα ίδια. Όσο αφορά τώρα το σημαδευτήρι κόκκινης κουκίδας. Εγώ το πρώτο τηλεσκόπιο, ένα νευτώνειο 114/900 επάνω στην ΕQ2 το πήρα τον Αύγουστο του 2000. Αυτό είχε έναν μικρό ερευνητή (τηλεσκοπιάκι), και από την πρώτη βραδιά είδα ότι σημάδευα δύσκολα τα άστρα. Τότε δεν είχαμε ακόμα στην Σαρωνίδα ιντερνέτ και δεν ήξερα αν κάνω κάτι λάθος ή υπάρχει και κάτι άλλο, red-dot και άλλα σκόπευτρα που κυκλοφορούν στην αγορά. Έτσι επινόησα και έφτιαξα το δικό μου σκόπευτρο, το οποίο είναι για εμένα το καλύτερο. Είναι ξύλινη διόπτρα που μπαίνει στα στεφάνια συγκρατήσεις του τηλεσκοπίου επάνω στην στήριξη, είναι πάρα πολύ ελαφρύ, δεν θέλει μπαταρίες, και μπορείς να σκοπεύεις και το αμυδρότερο άστρο που μπορείς να δεις. Σου στέλνω τον σύνδεσμο κάτω. Έτσι λοιπόν αν έχεις ένα τέτοιο ανοίγει ο δρόμος στο να πάρεις ένα ερευνητή και να τον βάλεις στην θέση του red-dot. Το ερώτημα που τίθεται είναι τι ερευνητή να πάρεις; Αυτοί οι οποίοι αξίζουν να αγοράσεις, κι αν συνεχίσεις με μεγαλύτερο τηλεσκόπιο θα το κάνεις, είναι αυτοί που έχουν διαγώνιο καθρεφτάκι για να βλέπεις άνετα όταν το τηλεσκόπιο κοιτά ψηλά κοντά στο ζενίθ. Έχουν γύρω στα 100 ευρώ και η διάμετρος του φακού τους είναι 50mm. Έτσι θα μπορούσες να έχεις και κάτι για όποιο τηλεσκόπιο κι αν αγοράσεις στο μέλλον. Όμως και πάλι επειδή είναι κάπως βαρύς, θα σου θέτει το τηλεσκόπιο σου εκτός ισορροπίας. Άρα κάνε υπομονή με αυτά που έχεις. Τα 50mm προσοφθάλμια. Άκουσε να δεις. Πρώτον μπαίνουν στον εστιαστή σου; Εγώ όπως το βλέπω στην φωτογραφία δεν μπαίνουν. Προσοχή! Μην σε ψήσουν να αλλάξεις εστιαστή. Ανοίγεις το κουτί της Πανδώρας. Άστο. Δεύτερον. Δεν υπάρχει πιο μαρκετινίστικο και λαϊκίστικο από 50mm προσοφθάλμια σε μικρά σαν το δικό σου τηλεσκόπια και μάλιστα F5! Το γιατί; Θα σου το δείξω στο πεδίο αν βρεθούμε. Αν σε τρώει η τσέπη σου πάρε αυτόν τον 32mm που σου είπα, και αυτόν θα τον χρησιμοποιείς μόνο όταν ψάχνεις κάποιους στόχους. Όχι γιατί με αυτόν θα απολαμβάνεις το θέαμα. Διότι ο ουρανός που θα βλέπεις θα είναι πάντα φωτεινός με αποτέλεσμα τα νεφελοειδή αντικείμενα να μην φαίνονται καλά. Τα αντικείμενα θα αρχίσουν να έχουν ενδιαφέρον στην θέαση τους με τον 10mm φακό! Από εκεί και με μικρότερη εστιακή προσοφθάλμιου. Οι μεγαλύτερες εστιακές προσοφθαλμίων για το τηλεσκόπιο σου, είναι για το ψάξιμο. Όχι για την θέαση. Στην πράξη ο πρώτος φακός που πρέπει να αγοράσεις για παρατήρηση βαθέως ουρανού είναι ο 10mm που έχεις! Διότι αυτός που σου έδωσαν είναι για πέταμα. Για την κόρη εξόδου, το exit pupil. Είναι αυτό που σου έστειλε ο φίλος mad. Ο απλούστερος υπολογισμός είναι διάμετρος φακού ή κατόπτρου εκφρασμένη σε χιλιοστά του μέτρου, διά την μεγέθυνση. Πχ. Έστω ότι θέλουμε να αγοράσουμε κιάλια. Βλέπουμε ένα μοντέλο που λέει 7Χ 50. Αυτό σημαίνει ότι έχει μεγέθυνση 7Χ και διάμετρο φακού 50 χιλιοστά. Άρα: Κόρη εξόδου ή exit pupil = 50/7=7,1… => κόρη εξόδου 7 χιλιοστά. Επομένως είναι μία οριακά αποδεκτή αγορά, διότι η μέγιστη διαστολή της κόρης του ανθρώπινου ματιού, είναι 7 χιλιοστά κι αυτό μέχρι τα 30. Διότι αργότερα ατροφούν οι μύες στο μάτι μας, και δεν μπορούν να την ανοίξουν τόσο πολύ. Είναι < από 7 χιλιοστά. Και τι γίνεται όταν είναι μικρότερη; Δεν χωρά όλη η δέσμη να περάσει μέσα από μικρότερη τρύπα από την διάμετρο της, και έτσι το φώς που στέλνει ένα άστρο μέσα από το σύστημα τηλεσκόπιο προσοφθάλμιο το βλέπουμε πιο αμυδρό. Παράδειγμα δεύτερο. Γιατί αντί το 32mm προσοφθάλμιο να μην πάρω ένα 40mm. Πρέπει να το διερευνήσουμε. Έτσι πρώτα υπολογίζουμε την μεγέθυνση. Το τηλεσκόπιο σου έχει 650 χιλιοστά εστιακή απόσταση. Επομένως η μεγέθυνση με ένα 40mm προσοφθάλμιο θα είναι. 650/40= 16,25. Τι κόρη εξόδου έχουν η 16,25Χ στο τηλεσκόπιο σου; Η διάμετρος είναι 130mm => 130/16,25 =8. Είναι μία απορριπτέα αγορά διότι με τίποτα η κόρη εξόδου δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 7mm, και με το 40mm προσοφθάλμιο έγινε 8. Εδώ η κατασκευή ξύλινης διόπτρας (1Χ ερευνητής ή ακόμα καλύτερα σκόπευτρο) και διάφορα άλλα. /forum/viewtopic.php?t=17550&highlight=

Δημήτρη καλώς όρισες. Θέτεις πολλά ερωτήματα τα οποία εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον να απαντηθούν. Αρχίζω από το τόπο παρατήρησης. Όχι! Στη Πεντέλη τον Υμηττό και την Πάρνηθα δεν πρόκειται να δεις διαφορά λόγο φωτορύπανσης. Πρέπει να κατεβείς προς το Σούνιο. Πηγαίνουμε επί της λεωφόρου Σουνίου απέναντι από την βραχονησίδα Πάτροκλος. Κάτω σου έχω οδηγίες. Από βουνό το μόνο που παίζει κάπως στην Αττική είναι ο Κιθαιρώνας. Από προσοφθάλμιους. Εδώ είναι μία βρόμικη ιστορία, διότι ουσιαστικά από φέτος όταν αγοράζεις τηλεσκόπιο δεν σου δίνουν προσοφθάλμιους. Είναι τόσο κακοί αυτοί που σου δίνουν, που είναι σαν να μην τους έχεις. Ειδικά ο 10mm. Το 20 κάτι κάνει αλλά το 10 είναι για πέταμα. Από εκεί και πέρα. Το τηλεσκόπιο σου δεν έχει ερευνητή αλλά ένα απλό σημαδευτήρι άστρων. Πίστεψε με όμως είναι προτιμότερο από ένα κακό ερευνητή που συνοδεύει το 130/900 της SW, επάνω στην EQ2. O ερευνητής είναι ένα μικρό τηλεσκοπιάκι με μεγέθυνση που έχουν τα κιάλια, και με ένα σταυρόνημα. Τι κάνουν. Έστω ότι θέλεις να βρεις στον ουρανό το Σφαιρωτό του Ηρακλή Μ13. Σημαδεύεις το η του Ηρακλή με τον «ερευνητή» κόκκινης κουκίδας. Δεν είναι ερευνητής είναι σημαδευτήρι. Εάν τώρα είχες ερευνητή το η θα ήταν στο κέντρο του σταυρονήματος. Και ακριβώς από εδώ ξεκινά ο ρόλος του ερευνητή. Κοιτάζοντας μέσα από αυτόν και με μεγέθυνση γύρω στα 9Χ θα ερευνούσες την περιοχή για το Μ13 το οποίο το δείχνει σαν τα κιάλια. Μία θαμπάδα λίγο λιγότερο από 3 μοίρες νότια του η. Θα την έβαζες στο κέντρο του σταυρονήματος, και θα είχες το Μ13 στο προσοφθάλμιο. Το σετ απ σου δεν έχει ερευνητή αλλά αυτό το σημαδευτήρι με την κόκκινη κουκίδα. Δεν σου συνιστώ να αγοράσεις έξτρα ερευνητή διότι θα προσθέσει βάρος μπροστά και θα σου θέσει το όλο σύστημα τηλεσκόπιο – ισημερινή εκτός ισορροπίας. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να αγοράσεις ένα προσοφθάλμιο με μεγαλύτερη εστιακή απόσταση για να έχεις πιο μικρή μεγέθυνση και μεγαλύτερο οπτικό πεδίο για να σε διευκολύνει περισσότερο. Το Plossle 32mm της SW με 49 ευρώ (τιμή από το πλανητάριο Θεσσαλονίκης) είναι ένα σχετικά φτηνό αλλά πολύ καλό προσοφθάλμιο. Θα σου δώσει μεγέθυνση 20Χ και οπτικό πεδίο 2,6 μοίρες έναντι του 1,6 μοίρες που έχεις τώρα με τον 20mm προσοφθάλμιο φακό. Έτσι με αυτόν θα μπορείς να εντοπίσεις ευκολότερα τέτοιου είδους στόχους. Δεν γίνεται να κατεβείς κι άλλο σε μεγέθυνση διότι αυτή δίνει κόρη εξόδου 6,5 χιλιοστά. Με ένα 40mm πχ θα έχεις 16Χ μεγέθυνση και κόρη εξόδου 8mm. Όταν στο μάτι μας η ίριδα διαστέλλεται φτάνει μέχρι 7 χιλιοστά και αυτό όταν είμαστε μικροί σε ηλικία. Εδώ όμως η δέσμη του φωτός που βγαίνει από το προσοφθάλμιο είναι 8 χιλιοστά και δεν χωρά να περάσει μέσα από την κόρη του ματιού μας οπότε δεν βλέπουμε όλο το φώς που στέλνει το τηλεσκόπιο. Έτσι το 32mm προσοφθάλμιο είναι το οριακό που μπορούμε να αγοράσουμε για F5 τηλεσκόπια. Για αρχή λοιπόν αγόρασε αυτό το προσοφθάλμιο και θα σε βοηθήσει πολύ στο ψάξιμο αντικειμένων του βαθέως ουρανού. Μην αγοράσεις τίποτε άλλο αν πρωτίστως δεν βρεθείς με άλλα τηλεσκόπια και βάλεις στο εστιαστή σου, διάφορα μαραφέτια που θα υπάρχουν διαθέσιμα. Καθώς θα φθήνει το φεγγάρι θα πάμε στο μέρος απέναντι από την βραχονησίδα Πάτροκλος. Μπορείς να έρθεις κι εσύ. /forum/viewtopic.php?t=25855&highlight=

Για σου φίλε Ozzy 21 από την μακρινή μυθική θρυλική και ομιχλώδη Ιρλανδία. Έχω την EQ5 από το 2003 και την χρησιμοποιώ συνεχώς. Την βλέπεις και στην φωτογραφεία μου. Η EQ5 είναι καλή για απλή αστροπαρατήρηση μέχρι 8ιντσα τηλεσκόπια. Εννοείται στην απλή χωρίς go to έκδοση της, που είναι και η πιο φτηνή. Την χρησιμοποιείς σαν αντίστοιχα με μία βάση dob, αλλά η παρακολούθηση του στόχου γίνεται μόνο στον ένα άξονα με κοχλία μικρομετρικής κίνησης (πολύ εύκολα) ή βάζεις και μοτέρ που το κάνει αυτόματα. Επίσης μπορείς να βρίσκεις με μεγάλη ακρίβεια στόχευσης, στόχους κάνοντας χρήση των ουράνιων συντεταγμένων. Θέλω να πω στην αστροπαρατήρηση σου δίνει αρκετά και σίγουρα αξίζει τα χρήματα της. Στην αστροφωτογράφηση. Την εποχή των φιλμ ήταν ίσως από της καλύτερες. Η εποχή όμως αυτή πέρασε. Εγώ και σήμερα με την DSLR κάνω αστροφωτογράφηση όπως την εποχή του φιλμ, που η οδήγηση γινόταν χειροκίνητα με οδηγητικό τηλεσκόπιο και με προσοφθάλμιο με φωτεινό σταυρόνημα. Αυτό το συνιστώ μόνο σε όποιους βάζουν με τον εαυτόν τους κάποια ένδοξα στοιχήματα. Εν ολίγοις δεν την θεωρώ κατάλληλη για αστροφωτογράφηση. Σε αυτό το τελευταίο ήμουν απόλυτος μέχρι να εμφανιστεί ο φίλος Coreos, και να αγοράσει μία απλή χωρίς μοτέρ και go to, αλλά στην συνέχεια να φτιάξει δικό του go to με μοτέρ και χειριστήρια δικής του επιλογής και κατασκευής. Το αποτέλεσμα με νευτώνειο εστιακής 750mm ήταν άψογο. Προσοχή όμως! Και στην περίπτωση του δεν άρετε το ένδοξο στοίχημα. Μόνος του κατασκεύασε το όλο σύστημα. Δεν το αγόρασε έτοιμο. Από εκεί και πέρα αφού εσύ την θέλεις για αστροφωτογράφηση η HEQ5 της SW είναι μία δοκιμασμένη λύση που έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Επειδή στην Ιρλανδία όπως μας γράφεις δεν είναι γνωστή η SW αλλά η ORION, η στήριξη που μας έχεις στείλει και γράφει «Orion Sirius EQ –G» αυτή ακριβώς είναι η HEQ5 της SW. Στο μόνο που διαφέρουν είναι το χρώμα. Είναι φτιαγμένες από το ίδιο εργοστάσιο. Επομένως το λογικό είναι να αποδίδει τα ίδια αποτελέσματα με την HEQ5 της SW και είναι απείρως καλύτερες από την SW EQ5 Pro GOTO, που μας έδειξες στο πρώτο.

Γεια σου ρε Θέμη με τις υπέροχες φωτογραφείς σου. Όμως εδώ έχω την αίσθηση ότι έχεις χάσει «κάποια τεύχη.» Αυτό το heritage δεν είναι το γνωστό μας 130mm. Αλλά το καινούργιο 6ιντσο. 150mm. (Μη στενοχωριέσαι κι εγώ την πάτησα μέχρι να το συνειδητοποιήσω.) Οπότε… συγκρίνεται απ’ ευθείας με το 150/1200 F8 της ίδιας εταιρίας και όπως καταλαβαίνεις μάλλον χάνει κατά κράτος.

Καλή δουλειά φαίνεται να έγινε με την βίδα. Κωνσταντίνε πρόσεχε. Μην την ξανά σφίξεις πολύ. Αυτά δεν θέλουν δύναμη. Το μυστικό είναι στο ζύγισμα. Αν είναι σωστά ζυγισμένα δουλεύουν σωστά. Πάντως δεν σου κρύβω ότι μόλις την είδα σπασμένη λαχτάρισα και είπα στον εαυτόν μου. Τι ήθελες και του είπες για την EQ2 και δεν τον άφησες να πάρει το trackter. Σου εύχομαι καλή επιτυχία στην συνέχεια της κατασκευής.