Στέφανος Σοφολόγης

...Όλα για την επιστήμη! Έτσι προχωρά* η ανθρωπότητα! (*αναπαράγεται)

Ιάκωβε, η μέθοδος που σκέφτεσαι είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί γιατί για να γίνει σωστή απόκρυψη (έκλειψη), πρέπει απαραίτητα ο Ήλιος και ο τεχνητός δίσκος να είναι ταυτόχρονα εστιασμένοι. Αυτό απαιτεί την τοποθέτηση του τεχνητού δίσκου πολλές εκατοντάδες μέτρα (ορθότερα, λίγα χιλιόμετρα) μακριά από το τηλεσκόπιο, συνεπώς αδύνατον. Γι αυτό, οι στεμματογράφοι έχουν τον τεχνητό δίσκο στην εστία του τηλεσκοπίου, λύση που απαιτεί και επίλυση άλλων τεχνικών θεμάτων και συμβιβασμούς. Φιλικά, Στέφανος

Γιώργο, με γειά το 6ιντσο! Νομίζω όμως ότι η ΕQ3-2 θα αποδειχθεί ακατάλληλη για ένα σωλήνα τέτοιων ροπών και βάρους. Θα ταλαντώνεται σε κάθε άγγιγμα, κάνοντας την εστίαση πολύ εκνευριστική υπόθεση. Εύχομαι βέβαια να κάνω λάθος. Φιλικά, Στέφανος

ΤΡΕΜΟΥΛΗΗΗΗΣ!!!! Σε φωνάζουνε!... (άνοιξέ το το ρημ@&ι!!) Βαγγέλη, ζηλεύω τόσο πολύ τη χειμωνιάτικη εκδρομή σας που έτσι μού 'ρχεται ...να σβήσω όλο το thread! ( ok, bad green humour...) Αν εντοπίσεις κάποια απόκρυψη που να πιάνει Β. Σποράδες, θα ειδοποιήσεις, έ;

Που να δείτε τον Βαγγέλη να κάνει διαλογισμό με τα παϊδάκια, το κρασί και το σλίπινκγ-μπαγκ! Όλα τα λεφτά! (Βαγγέλη απλώς ζηλεύω...)

Α. Προσεγγιστικά με την εξής σχέση: φ = [d/(2πr)] x 360° όπου: φ η ζητούμενη γωνιακή διάμετρος (φαινόμενη διάμετρος) σε μοίρες, d η πραγματική διάμετρος (ή μήκος) του αντικειμένου, r η απόσταση του αντικειμένου από τον παρατηρητή Για φ της τάξεως των λίγων μοιρών η προσέγγιση είναι πολύ ικανοποιητική. Β. Για ακρίβεια χρειάζεται λίγη απλή τριγωνομετρία. Αυτό που υπολογίζεται εύκολα είναι η εφαπτομένη της γωνίας φ: εφ(φ) = d/r Γνωρίζοντας την εφ(φ), με ένα επιστημονικό κομπιουτεράκι βρίσκεις τη γωνία φ. [Χρησιμοποιείς την αντίστροφη συνάρτηση της εφαπτομένης (tan), δηλ: φ = (tan εις την -1) της εφ(φ) ] Γ. Για απόλυτη ακρίβεια (και μαθηματική ορθότητα), υπολογίζουμε πρώτα τη γωνιακή ακτίνα φ/2 του αντικειμένου με το Β τρόπο (χρησιμοποιώντας όπου d το d/2) και απλά τη διπλασιάζουμε. ΣΗΜ. Άν δεν συνέβαινε τα μεγέθη εφ(φ) και 2εφ(φ/2) να είναι διαφορετικά, ο Β και Γ τρόπος θα έδιναν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα. Για γωνίες λίγων μοιρών όμως, πρακτικά ισχύει εφ(φ) = 2εφ(φ/2) Φιλικά, Στέφανος

Εδώ περισσότερες απόψεις για το άστρο: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=831&highlight=%C2%E7%E8%EB%E5%DD%EC

Μία μόνο βραδιά το χρόνο!!?? Α, λυπάμαι η διαμεσολάβηση στον Άγιο κοστίζει τόσες νύχτες όσες οι ίντσες! (Κάντες δύο κι ένα ζευγάρι κιάλια 10Χ25 θα βρεθούν κάτω από το δέντρο σου ) Παναγιώτη!!! μας διαβάζουν και μικρά παιδιά!

Έτσι είναι Βαγγέλη, ο διορθωτικός φακός που καλύπτει το άνοιγμα των κοινών Maksutov, έχει σ' αυτές τις περιπτώσεις αντικατασταθεί με σύστημα φακών που εφάπτονται στο δευτερεύον κάτοπτρο. Αυτό οδηγεί σε ανοιχτούς, ελαφρύτερους και οικονομικότερους οπτικούς σωλήνες που επιπλέον ψύχονται γρηγορότερα (ασήμαντο βέβαια στην περίπτωση του πιό πάνω μικρού τηλεσκοπίου). Πάντως, αν η μικρή και οι γονείς της τα βρούν σκούρα με τη στόχευση, θα τους στείλω ένα ζευγάρι κιάλια για εξάσκηση! Παναγιώτη έγραψα ήδη στον Άι-Βασίλη για το 12άρι σου και απάντησε ότι από την καμινάδα σου χωράει το πολύ 6ιντσο! (Δεν του ζητάς αποχρωματικό τουλάχιστον; ) Φιλικά, Στέφανος

Χρόνια πολλά Ανδρέα και φίλοι! Στέφανος

Χρόνια Πολλά, Χάρη! Στέφανος

Φίλοι, σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και τα σχόλιά σας (όπως και για το χιούμορ σας!). Tο μίνι dobsonian που πρότεινε ο Γιώργος είναι πολύ καλή λύση (όπως βέβαια και τα μικρά διοπτρικά) αλλά χρειαζόμαστε ένα τηλεσκόπιο άμεσα διαθέσιμο στην Ελλάδα για να μην ταλαιπωρηθεί και καθυστερήσει ο Άι-Βασίλης! Τελικά το παιδί θα λάβει από τους γονείς του ένα μικρό αλλά ποιοτικό αλταζιμουθιακό τηλεσκόπιο, εντός του αρχικού προϋπολογισμού. Η βάση είναι η Vixen Porta-mount και ο οπτικός σωλήνας το VMC110, μια παραλλαγή ανοιχτού Maksutov-Cassegrain της Vixen, διαμέτρου 110mm και εστιακού λόγου f/9,4. Θα προτιμούσα ίσως ένα μικρό διοπτρικό f/5-f/6 αλλά τα διαθέσιμα αυτή τη στιγμή οικονομικά διοπτρικά είναι ή ογκώδη (f/8-f/10) ή κάπως ακατάλληλα για πλανήτες (αχρωματικά f/5-f/6). Toυλάχιστον το VMC είναι πολύ συμμαζεμένο (μήκος 36cm, βάρος 2Kg) και σχεδιασμένο να αποδίδει καλά και σε μεγάλες μεγεθύνσεις. H μόνος μου προβληματισμός είναι ότι για ένα παιδί θα ήταν προτιμότερο λίγο μεγαλύτερο μέγιστο οπτικό πεδίο. Πάντως νομίζω ότι είναι όμορφο και λειτουργικό σύνολο!

Καλησπέρα σ΄όλους και καλές γιορτές! Θα ήθελα αν κάποιος έχει σχετική εμπειρία να με βοηθήσει στο εξής: Έχω μια αξιαγάπητη ξαδελφούλα 8½ ετών που έχει ξετρελαθεί με τον νυχτερινό ουρανό (δεν φέρω καμία εθύνη...) και διαβάζει σχετικά εδώ και καιρό. Η μητέρα της μου ζήτησε να βρούμε ένα τηλεσκόπιο μέχρι 500 € για χριστουγεννιάτικο δώρο. Νομίζω ότι τα φθηνά go-to θα είναι μεγάλο μπλέξιμο για το παιδί και ένα αξιοπρεπές διοπτρικό αλταζιμουθιακό (πχ. ένα «κοντό» 80άρι) θα ήταν η ενδεδειγμένη λύση. Είναι έτσι; Σε τι δυσκολεύεται περισσότερο ένα παιδί αυτής της ηλικίας; Θα ήθελα φυσικά να τους προτείνω κιάλια αλλά το τηλεσκόπιο ως δώρο έχει άλλη «μαγεία»... Τί τύπο τηλεσκοπίου θα διαλέγατε εσείς; Ευχαριστώ, Στέφανος

Γιώργο, απίστευτο! Βίλμα ανακυρήσσεσαι σε αστροσύζυγο της χρονιάς! Εύγε και στους δυό σας... Στην πρώτη ευκαιρία θα παρατηρήσουμε μαζί! Φιλικά, Στέφανος

Αγαπητέ stemi μπορείς να δώσεις κάποιο link σχετικό μ' αυτή την πληροφορία; Φιλικά, Στέφανος

Η ΕQ-5 είναι (ήταν) πολύ καλή για τηλεσκόπια μέχρι 8" (καλύτερα 6") αν αλλάξει κανείς τον απαράδεκτα ελαστικό αλουμινένιο τρίποδα. Ωστόσο, με ένα ξύλινο μασίφ τρίποδα σήκωνε το 10ιντσό μου (ελαφριά κατασκευή για 10ιντσο), για 4 χρόνια, όχι όμως χωρίς κάποια ευαισθησία στα αγγίγματα. Φιλικά, Στέφανος

Ας μην ξεχνάμε ότι στην ελεύθερη αγορά η εξειδικευμένη αρθρογραφία είναι άλλο ένα προϊόν προς αγορά και πώληση (θεμιτό). Πάντως, παρά την αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, οι συντελεστές του Sky and Telescope συνεχίζουν την εξαιρετική και συνεπή δουλειά τους, διδάσκοντας σταθερά τι σημαίνει σεβασμός στον αναγνώστη. Ηλία, ποτέ δεν θα χαρακτήριζα το S&T ελιτίστικο, απλά προχωρημένο. Θα στεναχωρηθώ αν κάποια μέρα ρίξει το επίπεδο της ύλης του προσπαθώντας να ανταγωνιστεί τα «πιασάρικα» θέματα που συχνά με «πιασάρικο» τρόπο παρουσιάζει το Astronomy. (Κάποιες φορές ακόμη και τα εξώφυλα του S&T με ανησυχούν λίγο...). Το Astronomy συνεχίζει βέβαια να προσφέρει στην ερασιτεχνική Αστρονομία, απλά μερικές φορές τα θέματά του «φωνάζουν» λίγο παραπάνω αποκαλύπτοντας την αγωνία των πωλήσεων. Όσο για τον Steven J. O'Meara νομίζω ότι θα προσφέρει ό,τι προσέφερε, απ' όπου κι αν «βγαίνει». Άλλωστε δεν είναι μόνο αρθρογράφος αλλά και συγγραφέας. Φιλικά, Στέφανος

Γιώργο, ψήνεσαι; :cheesy:

Αγαπητέ mirsini καλωσήρθες! Απάντηση στο "πού": Αν διαβάσεις αρκετά τις συζητήσεις του astrovox, θα καταλάβεις ότι η επιδίωξη όλων μας είναι οι νυχτερινές παρατηρήσεις σε σκοτεινό ουρανό εκτός πόλης, ώστε να διακρίνονται καλύτερα τα ουράνια αντικείμενα. Αυτό μπορεί το κάνει κανείς στο χωριό του, στο εξοχικό του, στις ομαδικές εξορμήσεις (π.χ. Ε.Α.Ε-Πάρνωνας, http://www.astronomia.org.gr) αλλά τελικά στην ανάγκη και από την ταράτσα του σπιτιού του μέσα στην πόλη. Ακόμη και λίγες φορές το χρόνο κάτω από τον σκοτεινό ουρανό της υπαίθρου, αρκούν για να προσφέρουν στον παρατηρητή εικόνες ασυνήθιστης ομορφιάς. Τυχεροί είναι εκείνοι που ζουν μόνιμα κάτω από σκοτεινούς ουρανούς. Στην όλη υπόθεση βοηθάει τρομερά το αυτοκίνητο για τη μεταφορά του εξοπλισμού σε σκοτεινούς ουρανούς. Απάντηση στο "τι κάνετε": Μα φυσικά δεν κοιτάζουμε απλώς τα άστρα, αλλά παρατηρούμε γαλαξίες, νεφελώματα, αστρικά σμήνη, πλανήτες, τη Σελήνη κλπ. Δεν φτάνουν αυτά για να προσφέρουν δυνατή συγκίνηση αλλά και γαλήνη στον παρατηρητή; Αν όχι, απλά η αστονομική παρατήρηση δεν θα γίνει ποτέ χόμπυ ή ανάγκη του. Δεν ξέρω αν σε κάλυψα... Φιλικά, Στέφανος

Θέλοντας να υπογραμμίσω αυτό που πολύ σωστά είπε ο Γιώργος (ότι οι συνθήκες είναι καθοριστικές για την ανάδειξη της ποιότητας ενός τηλεσκοπίου) θα επιχειρήσω μιά σύγκριση του δικού μου Orion Optics (10" f/4.8 λ/4) με ...το δικό μου Orion Optics. Από το 2001 που παρατηρώ μ' αυτό, πολλές φορές αναζήτησα τα όριά του σε δύσκολους στόχους όπως π.χ. ο Δίας και ήμουν πάντα ευχαριστημένος με τα αποτελέσματα. Όταν το seeing το επέτρεπε, η εικόνα του Δία ήταν πλούσια σε λεπτομέρειες. Ή έτσι νόμιζα... Μέχρι που μιά βραδιά στην Αθήνα πριν δυό περίπου χρόνια μου έδωσε το καλύτερο seeing που είδα ποτέ (και δεν ξαναείδα ποτέ) μάλλον εξαιτίας κάποιας θερμοκρασιακής αναστροφής που «ακινητοποίησε» την ατμόσφαιρα πάνω από το τηλεσκόπιο. Και μου απέδειξε ότι δεν είχα δει ακόμη πολλά από τις δυνατότητες του! Η εικόνα του Διά εκείνο το βράδυ ήταν απερίγραπτη και ακλόνητη στις 400Χ! Πολλαπλές ζώνες, πολλές σκούρες και λευκές κηλίδες διαφόρων μεγεθών, «κατσαροί» στρόβιλοι και μικρολεπτομέρειες στα όρια των ισημερινών ζωνών, χρώματα! Όλα αυτά που είναι αυτονόητα στις φωτογραφίες με stacking εκατοντάδων καρέ, αλλά δύσκολα στη ζωντανή παρατήρηση. Από τότε, παρά τις τακτικές παρατηρήσεις, είναι ζήτημα αν ξαναείδα αυτά τα επίπεδα λεπτομέρειας άλλες μία-δύο φορές, ή αν η μεγέθυνση είχε νόημα πάνω από 300Χ. Άν λοιπόν αυτές τις δύο-τρεις συνολικά εξαιρετικές νύχτες δεν είχα βγάλει το τηλεσκόπιο, ποιά εικόνα θα είχα για τις δυνατότητές του; Ασφαλώς όχι την αληθινή. Και παρά τα πέντε χρόνια χρήσης! Συνεπώς, στις μεγάλες διαμέτρους το seeing καθορίζει τα πάντα. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν να βγάλουμε συμπεράσματα για τα οπτικά ενός ή περισσοτέρων (μεγάλων) τηλεσκοπίων συγκρίνοντάς τα μεταξύ τους μιά οποιαδήποτε νύχτα, εκτός αν κάποια οπτικά έχουν εμφανές πρόβλημα. Αν ένα τηλεσκόπιο είναι πραγματικά καλό, η εικόνα του θα είναι ανάλογη του seeing, και μόνο πολύ σπάνια θα γίνονται αισθητά τα όριά του. Καί τόσο πιο σπάνια, όσο πιό ποιοτικά και καλά ευθυγραμμισμένα είναι τα οπτικά, κι όσο μεγαλύτερη η διάμετρός του. Φιλικά, Στέφανος

Τρίποδες σαν αυτόν είναι ακατάλληλοι για παρατήρηση του ουρανού με κιάλια. Ωστόσο, αν κάποιος είναι διατεθημένος να επενδύσει σ΄ένα τρίποδα για τέτοια δουλειά, θα αναταμοιφθεί με άνετες και παραγωγικές παρατηρήσεις. Σχετική συζήτηση: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=1040&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=%EA%E1%E8%E9%F3%F4%FC%F2 Φιλικά, Στέφανος

Αγαπητέ Gliko Dakri, To exit-pupil ή αλλιώς «κόρη εξόδου» καθορίζει απόλυτα τη φωτεινότητα των εκτεταμένων αντικειμένων στο οπτικό πεδίο, με άλλα λόγια την επιφανειακή λαμπρότητα των αντικειμένων. Παράδειγμα: έστω ότι έχουμε δύο ζευγάρια κιάλια, ένα 7Χ50 και ένα 10Χ50. Η κόρη εξόδου (e.p.) θα είναι στο πρώτο 50/7=7,1mm και στο δεύτερο 50/10=5mm. Έτσι, η επιφάνεια ενός γαλαξία (ή ενός ...τοίχου) θα φαίνεται λαμπρότερη στο πρώτο ζευγάρι κι ας έχουν την ίδια διάμετρο φακού. Όμως στο δεύτερο ζευγάρι ο γαλαξίας θα φαίνεται λίγο μεγαλύτερος αντισταθμίζοντας σε σημαντικό βαθμό το έλλειμμα επιφανειακής λαμπρότητας. Στα σημειακά αντικείμενα όμως (αστέρια) η φωτεινότητα εξαρτάται μόνο από τη διάμετρο του φακού. (Εφ΄όσον οι επιστρώσεις και τα πρίσματα των δύο ζευγαριών είναι παρόμοια). Έτσι, τα δύο κιάλια του παραδείγματος θα δείχνουν τα αστέρια το ίδιο φωτεινά. Μάλιστα, λόγω των παραπάνω, ο ουρανός θα είναι πιο σκοτεινός στο ζευγάρι με το μικρότερο e.p. (και τη μεγαλύτερη μεγέθυνση) αναδυκνείοντας τα αμυδρά αστέρια καλύτερα. Στην ηλικία σου, οι κόρες των ματιών σου ανοίγουν άνετα μέχρι το μέγιστο των 7mm και θα ανοίγουν τουλάχιστον μέχρι τα 35 σου, (αν υποθέσουμε ότι τα δικά μου μάτια αντιπροσωπεύουν το σύνηθες). Σαν «χρυσή αγορά» θα πρότεινα τα εξαιρετικά και δοκιμασμένα Ultima 8X56 (από τη Vixen ή τη Celestron) αλλά εξίσου θα χαιρόσουνα και ένα καλό ζευγάρι 7Χ50 ή 10Χ50. Μήν αγοράσεις μεγέθυνση μεγαλύτερη από 10Χ γιατί το κούνημα της εικόνας όταν κρατιούνται στο χέρι θα σε κουράζει γρήγορα. Φιλικά, Στέφανος

Ωραίο εγχείρημα Ηλία! Βέβαια με μόνο δύο frames η περιστροφή δεν αποδίδεται πολύ καλά, αλλά κάτι μου λέει ότι θα επανέλθεις με περισσότερα... Φιλικά, Στέφανος