Δροσος Γεωργιος

Η τάξη που διατηρείται στο χάος της απεριόριστης θερμοκρασίας. Η θερμότητα υποτίθεται ότι καταστρέφει οτιδήποτε «αγγίζει». Όμως μια ομάδα φυσικών απέδειξε θεωρητικά πως μια μορφή μαγνητικής τάξης δεν καταστρέφεται από την θερμότητα.Το φως του ήλιου λιώνει τις νιφάδες χιονιού. Η φωτιά μετατρέπει τα κούτσουρα σε αιθάλη και καπνό. Αν θερμάνουμε έναν μαγνήτη πάνω από μια συγκεκτριμένη θερμοκρασία χάνει τις μαγνητικές ιδιότητές του. Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα όπου η μεγάλη αύξηση της θερμοκρασίας καταστρέφει τις δομές και τα μοτίβα της ύλης.Όμως, φαίνεται πως υπάρχει μια εντυπωσιακή εξαίρεση. Σε μια σειρά δημοσιεύσεων τα τελευταία χρόνια, οι φυσικοί έδειξαν ότι μια ιδεατή ουσία που μοιάζει με δύο αναμεμειγμένους μαγνήτες μπορεί – θεωρητικά – να διατηρήσει ένα διατεταγμένο μοτίβο ανεξάρτητα από το πόσο αυξάνεται η θερμοκρασία. Η ανακάλυψη μπορεί να επηρεάσει την κοσμολογία ή την προσπάθεια να χρησιμοποιηθούν τα κβαντικά φαινόμενα, όπως η υπεραγωγιμότητα, σε θερμοκρασία δωματίου.Σε μια διάλεξη στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ το 2019, ο φυσικός Zohar Komargodski, είχε υποστηρίξει ότι οποιαδήποτε μορφή τάξης – όπως η κανονική απόσταση των ατόμων σε ένα στερεό ή η ευθυγράμμιση των ατόμων σε έναν μαγνήτη – αναπόφευκτα καταρρέει σε αρκετά υψηλές θερμοκρασίες. Στο κοινό βρίσκονταν ο Eliezer Rabinovici από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο, ο οποίος ρώτησε τον Komargodski αν ήταν σίγουρος ότι αυτό αληθεύει. Μετά τη συζήτηση, οι δυο τους άρχισαν να διερευνούν το ερώτημα, μαζί με άλλους συναδέλφους τους.Δεν ήταν οι πρώτοι φυσικοί που προβληματίστηκαν σχετικά με αυτό το ζήτημα. Στη δεκαετία του 1950, ο Isaak Pomeranchuk στην Σοβιετική Ένωση είχε υπολογίσει ότι η ελαφρά θέρμανση των υπερψυχρών ατόμων υγρού ηλίου-3 θα τα έκανε να παγώσουν. Ένας κρύσταλλος γνωστός ως αλάτι Rochelle (ή τρυγικό καλιονάτριο), το οποίο χρησιμοποιείται ως καθαρτικό, οργανώνεται σε μια πιο διατεταγμένη δομή σε υψηλότερες θερμοκρασίες. Τέτοιες παραξενιές παρακίνησαν στη δεκαετία του 1970, τον φυσικό και νομπελίστα Steven Weinberg, να αναπτύξει μια κβαντική θεωρητική προσέγγιση που εξηγεί την αντίσταση της τάξης έναντι της θερμότητας. Αλλά τόσο στο υγρό ήλιο όσο και στο αλάτι Rochelle, η περαιτέρω θέρμανση καταστρέφει την τάξη. Και η θεωρία του Weinberg αποτύγχανε επίσης πάνω από μια συγκεκριμένη θερμοκρασία. Ήταν δυνατό κάποιο μοτίβο να παραμείνει συνεχώς αναλλοίωτο, ανεξάρτητα από την θερμοκρασία; Οι Komargodski, Rabinovici και οι συνεργάτες τους είχαν σκοπό να το ανακαλύψουν. Τάξη που αντιστέκεται στην θερμότητα Φανταστείτε έναν αριθμο ατόμων διατεταγμένα σε ένα ορθογώνιο πλέγμα. Κάθε άτομο λειτουργεί σαν ένας μίνι-μαγνήτης με έναν βόρειο πόλο που δείχνει πάνω ή κάτω:Αν τα άτομα ευθυγραμμίζονται με κάποιο μοτίβο – για παράδειγμα, όλα δείχνουν την ίδια κατεύθυνση – τότε λέμε πως το υλικό έχει μαγνητική τάξη. Φανταστείτε να τοποθετείτε αυτό το πλέγμα απευθείας πάνω από ένα δεύτερο ατομικό πλέγμα.Τα άτομα του νέου πλέγματος μπορούν να προσανατολίζονται ως προς οιαδήποτε κατεύθυνση, σε αντίθεση με τα άτομα του αρχικού που κατευθύνονται μόνο πάνω ή κάτω. Τα κοντινά άτομα θα αλληλεπιδρούν, και οι κυματισμοί στο ένα πλέγμα θα προκαλούν κυματισμούς στο άλλο. Τώρα εστιάζουμε μέχρι να εξαφανιστούν οι γραμμές πλέγματος και το σύστημα να γίνει ένα ομαλό φύλλο – ένα κβαντικό πεδίο. Τα άτομα έχουν εξαφανιστεί, αλλά το πεδίο εξακολουθεί να έχει δύο μαγνητικά βέλη σε κάθε σημείο: το ένα με κατεύθυνση πάνω ή κάτω και το άλλο προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Κάπως έτσι είναι και το είδος πεδίου που οι ερευνητές βρήκαν ότι θεωρητικά μπορεί να διατηρήσει τη μαγνητική τάξη σε κάθε θερμοκρασία. Η απεριόριστη ποσότητα θερμότητας καταστρέφει την τάξη. Εκτός από μια ειδική περίπτωση. Σε χαμηλές θερμοκρασίες τα βέλη πάνω-κάτω ωθούνται μεταξύ τους προς ευθυγράμμιση – π.χ. όλα προς τα πάνω – ενώ τα ελεύθερα βέλη δείχνουν σε τυχαίες κατευθύνσεις. Καθώς η θερμοκρασία ανεβαίνει, θα περίμενε κανείς ότι η θερμική ενέργεια αρχίζει να διαταράσσει βίαια όλα τα βέλη, εξαφανίζοντας κάθε ευθυγράμμιση. Αλλά δεν το κάνει. Τα ελεύθερα βέλη περιστρέφονται τυχαία περισσότερο, σταθεροποιώντας τη μαγνητική διάταξη των βελών πάνω-κάτω. Κι αυτή η διάταξη επιβιώνει ακόμη και όταν η θερμοκρασία μεγαλώνει όλο και περισσότερο τείνοντας να γίνει άπειρη. Η μαγνητική τάξη δεν λιώνει ποτέ.Το φαινόμενο λειτουργεί καλύτερα όταν τα ανεξάρτητα βέλη έχουν μεγαλύτερη ελευθερία. Ο Komargodski φαντάζεται βέλη που είναι ελεύθερα να δείχνουν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση σε έναν αφηρημένο χώρο εκατοντάδων διαστάσεων. Ωστόσο, αυτές δεν χρειάζεται να είναι κυριολεκτικά κατευθύνσεις στον πραγματικό χώρο. Αντιπροσωπεύουν όλους τους τρόπους με τους οποίους το πεδίο μπορεί να διαφέρει μαθηματικά από σημείο σε σημείο.Το 2020, ο Komargodski και οι συνεργάτες του υπολόγισαν ότι ο μαγνητισμός θα αντέξει σε ένα τέτοιο το σύστημα ακόμη κι όταν η θερμοκρασία γίνεται άπειρη, αλλά τα μαθηματικά τους βασίστηκαν στην υπόθεση ότι οι πιθανότητες δεν χρειάζεται να αθροίζονται ακριβώς στο 100% – κι αυτό είναι μια φυσική και λογική αδυναμία.Εγκατέλειψαν την αναζήτηση μιας πλήρους απόδειξης μέχρι το προηγούμενο φθινόπωρο, όταν οι φυσικοί Michael Scherer, Junchen Rong και Bilal Hawashin έδωσαν νέα ώθηση στο ζήτημα. Αποκατέστησαν στο 100% τις πιθανότητες (με το τίμημα της παράβλεψης ορισμένων ήπιων μαγνητικών αλληλεπιδράσεων) και διαπίστωσαν ότι η τάξη παρέμεινε για βέλη που περιστρέφονταν σε μόλις 15 αφηρημένες διαστάσεις. Η εργασία τους ενέπνευσε τους φυσικούς Komargodski και Fedor Popov, να επιστρέψουν στο πρόβλημα και τελικά να βρουν μια αυστηρή απόδειξη της αναλλοίωτης τάξης που ξεπερνά όλες τις προηγούμενες ελλείψεις. Έκαναν μια προδημοσίευση της εργασίας τους τον περασμένο Δεκέμβριο και την υπέβαλλαν προς δημοσίευση σε περιοδικό με κριτές.Γνωρίζοντας ότι η τάξη θεωρητικά μπορεί να επιβιώσει σε οποιαδήποτε ποσότητα θερμότητας, αυτό με τη σειρά του μπορεί να επηρεάσει τις θεωρίες για τη γέννηση του σύμπαντος. Μέχρι σήμερα οι κοσμολόγοι θεωρούν ότι η τάξη αναπτύχθηκε καθώς η κόλαση του νεαρού σύμπαντος ψύχθηκε. Όμως, η πρόσφατη δημοσίευση επισημαίνει μη αναμενόμενες παράξενες δυνατότητες.Αυτός ο νέος τρόπος θερμο-αντοχής των κβαντικών μοτίβων μπορεί επίσης να εμπνεύσει τους φυσικούς που μελετούν ευαίσθητα φαινόμενα όπως η υπεραγωγιμότητα, μια φάση της ύλης στην οποία το ηλεκτρικό ρεύμα ρέει χωρίς αντίσταση. Κανονικά, η αύξηση της θερμοκρασίας διαταράσσει την κβαντική τάξη που καθιστά δυνατή την υπεραγωγιμότητα, περιορίζοντας τις εφαρμογές της. Αλλά ίσως σε ένα υλικό που δανείζεται βασικά χαρακτηριστικά από την νέα θερμοανθεκτική μαγνητική θεωρία, θα μπορούσε να παραμένει υπεραγωγός σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες.Προς το παρόν παραμένει αμφίβολο αν αυτή η μεγαλεπίβολη θεωρητική προσδοκία χωράει στο μικρό καλάθι που συνήθως κρατάνε οι πειραματικοί φυσικοί. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στο περιοδικό Quantamagazine: https://www.quantamagazine.org/heat-destroys-all-order-except-for-in-this-one-special-case-20250116/

Ο Ντόναλντ Τραμπ είπε ότι ο Ελον Μασκ «είναι καθ’ οδόν» για να φέρει πίσω στη Γη τους δύο εγκλωβισμένους αμερικανούς αστροναύτες. Ο αμερικανός πρόεδρος ανακοίνωσε την αποστολή στον ISS που θα πραγματοποιήσει η Space X. Οι δύο εγκλωβισμένοι από το περασμένο καλοκαίρι στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) βετεράνοι αμερικανοί αστροναύτες έλαβαν διαβεβαιώσεις από τον Ντόνανλντ Τραμπ ότι σύντομα θα επιστρέψουν στη Γη χωρίς ωστόσο να ξεκαθαρίζει ο Αμερικανός πρόεδρος την ημερομηνία της αποστολής.Ο Τραμπ επιβεβαίωσε αυτό που ήταν γνωστό εδώ και καιρό ότι δηλαδή την αποστολή επιστροφής των αστροναυτών θα αναλάβει η Space X, η διαστημική εταιρεία του Έλον Μασκ. Ο Μπουτς Γουίλμορ και η Σούνι Γουίλιαμς έφθασαν στον ISS τον Ιούνιο με το σκάφος Starliner της Boeing. Υποτίθεται πως θα παρέμεναν οκτώ ημέρες στον σταθμό αλλά το σκάφος εμφάνισε αξεπέραστα τεχνικά προβλήματα υποχρεώνοντας τους δύο αστροναύτες να παραμείνουν στον σταθμό.Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία είχε ανακοινώσει αρχικά τον Αύγουστο πως η Space X θα αναλάμβανε την επιστροφή τους στη Γη τον Φεβρουάριο σε μια εξέλιξη που έπληξε και άλλο το ήδη τραυματισμένο προφίλ της Boeing. Όμως η επιχείρηση αναβλήθηκε για τα τέλη του Μαρτίου, καθώς η SpaceX ετοιμάζει νέο διαστημικό σκάφος.«Ο Έλον θα είναι καθ’ οδόν σύντομα. Με λίγη τύχη, όλοι θα είναι ασφαλείς. Καλή τύχη Έλον» ανέφερε μέσω της πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης Truth Social η οποία του ανήκει ο Ντόναλντ Τραμπ, προσθέτοντας τρία θαυμαστικά, αλλά χωρίς να ξεκαθαρίσει πότε προγραμματίζεται η εκτέλεση της αποστολής.Ο επικεφαλής της SpaceX, ο οποίος χρηματοδότησε με εκατομμύρια δολάρια την προεκλογική εκστρατεία του Ρεπουμπλικάνου, είχε πει ήδη πως ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου ζήτησε από την εταιρεία του να φροντίσει οι δυο αστροναύτες να επιστρέψουν το «συντομότερο δυνατό». Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, όταν ερωτήθηκαν για τη σωματική και ψυχική κατάστασή τους οι δύο αστροναύτες διαβεβαίωσαν ότι έχουν προσαρμοστεί και ασχολούνται με διάφορες επιστημονικές εργασίες. Στο κέντρο της φωτογραφίας ποζάρουν οι δύο αστροναύτες της NASA που παραμένουν επ’ αόριστον στον ISS. πηγή φωτό. (NASA) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1897073/o-ntonalnt-tramp-eipe-oti-o-elon-mask-einai-kath-odon-gia-na-ferei-piso-sti-gi-toys-dyo-egklovismenoys-amerikanoys-astronaytes/

Το δείγμα αστεροειδούς Bennu της NASA αποκαλύπτει μείγμα συστατικών της ζωής. Μελέτες βράχου και σκόνης από τον αστεροειδή Bennu που παραδόθηκε στη Γη από το διαστημόπλοιο OSIRIS-REx (Origins, Spectral Interpretation, Resource Identification and Security–Regolith Explorer) της NASA αποκάλυψαν μόρια που, στον πλανήτη μας, είναι το κλειδί για τη ζωή, καθώς και μια ιστορία αλμυρού νερού που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως ο «ζωμός» για να αλληλεπιδράσουν και να συνδυαστούν αυτές οι ενώσεις. Τα ευρήματα δεν δείχνουν στοιχεία για την ίδια τη ζωή, αλλά υποδηλώνουν ότι οι απαραίτητες συνθήκες για την εμφάνιση της ζωής ήταν ευρέως διαδεδομένες σε όλο το πρώιμο ηλιακό σύστημα, αυξάνοντας τις πιθανότητες να είχε σχηματιστεί ζωή σε άλλους πλανήτες και φεγγάρια. «Η αποστολή OSIRIS-REx της NASA ήδη ξαναγράφει το εγχειρίδιο για το τι καταλαβαίνουμε για τις απαρχές του ηλιακού μας συστήματος», δήλωσε ο Nicky Fox, συνεργάτης διαχειριστής, Διεύθυνση Αποστολής Επιστήμης στα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον. «Οι αστεροειδείς παρέχουν μια χρονοκάψουλα στην ιστορία του πλανήτη μας και τα δείγματα του Bennu είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση των συστατικών στο ηλιακό μας σύστημα πριν ξεκινήσει η ζωή στη Γη». Σε ερευνητικές εργασίες που δημοσιεύθηκαν την Τετάρτη στα περιοδικά Nature and Nature Astronomy, επιστήμονες από τη NASA και άλλα ιδρύματα μοιράστηκαν τα αποτελέσματα των πρώτων σε βάθος αναλύσεων των ορυκτών και των μορίων στα δείγματα Bennu, τα οποία το OSIRIS-REx παρέδωσε στη Γη το 2023. Αναλυτικά στο έγγραφο Nature Astronomy, μεταξύ των πιο συναρπαστικών ανιχνεύσεων ήταν τα αμινοξέα – 14 από τα 20 που χρησιμοποιεί η ζωή στη Γη για την παραγωγή πρωτεϊνών – και οι πέντε νουκλεοβάσεις που χρησιμοποιεί η ζωή στη Γη για να αποθηκεύει και να μεταδίδει γενετικές οδηγίες σε πιο πολύπλοκα επίγεια βιομόρια. όπως το DNA και το RNA, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου διάταξης των αμινοξέων σε πρωτεΐνες. Οι επιστήμονες περιέγραψαν επίσης εξαιρετικά υψηλή αφθονία αμμωνίας στα δείγματα Bennu. Η αμμωνία είναι σημαντική για τη βιολογία επειδή μπορεί να αντιδράσει με τη φορμαλδεΰδη, η οποία επίσης ανιχνεύτηκε στα δείγματα, για να σχηματίσει σύνθετα μόρια, όπως αμινοξέα - με τις κατάλληλες συνθήκες. Όταν τα αμινοξέα συνδέονται σε μακριές αλυσίδες, παράγουν πρωτεΐνες, οι οποίες τροφοδοτούν σχεδόν κάθε βιολογική λειτουργία. Αυτά τα δομικά στοιχεία για τη ζωή που ανιχνεύθηκαν στα δείγματα Bennu έχουν βρεθεί στο παρελθόν σε εξωγήινους βράχους. Ωστόσο, η ταυτοποίησή τους σε ένα παρθένο δείγμα που συλλέχθηκε στο διάστημα υποστηρίζει την ιδέα ότι τα αντικείμενα που σχηματίστηκαν μακριά από τον Ήλιο θα μπορούσαν να ήταν μια σημαντική πηγή των ακατέργαστων πρόδρομων συστατικών για τη ζωή σε όλο το ηλιακό σύστημα. «Οι ενδείξεις που αναζητούμε είναι τόσο ασήμαντες και τόσο εύκολα καταστρέφονται ή μεταβάλλονται από την έκθεση στο περιβάλλον της Γης», δήλωσε ο Danny Glavin, ανώτερος επιστήμονας στο Goddard Space Flight Center της NASA στο Greenbelt του Μέριλαντ, και συν-επικεφαλής του Χαρτί αστρονομίας της φύσης. «Γι’ αυτό, μερικές από αυτές τις νέες ανακαλύψεις δεν θα ήταν δυνατές χωρίς μια αποστολή επιστροφής δειγμάτων, σχολαστικά μέτρα ελέγχου της μόλυνσης και προσεκτική επιμέλεια και αποθήκευση αυτού του πολύτιμου υλικού από το Bennu». Ενώ η ομάδα του Glavin ανέλυσε τα δείγματα Bennu για υπαινιγμούς ενώσεων που σχετίζονται με τη ζωή, οι συνάδελφοί τους, με επικεφαλής τον Tim McCoy, επιμελητή μετεωριτών στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Smithsonian στην Ουάσιγκτον, και τη Sara Russell, κοσμική ορυκτολόγο στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Λονδίνο , αναζήτησε ενδείξεις για το περιβάλλον που θα είχαν σχηματίσει αυτά τα μόρια. Με αναφορά στο περιοδικό Nature, οι επιστήμονες περιγράφουν περαιτέρω στοιχεία ενός αρχαίου περιβάλλοντος κατάλληλου για να ξεκινήσει τη χημεία της ζωής. Από ασβεστίτη έως αλογονίτη και συλβίτη, οι επιστήμονες εντόπισαν ίχνη 11 ορυκτών στο δείγμα Bennu που σχηματίζονται καθώς το νερό που περιέχει διαλυμένα άλατα εξατμίζεται για μεγάλες χρονικές περιόδους, αφήνοντας πίσω τα άλατα ως στερεούς κρυστάλλους. Παρόμοιες άλμη έχουν ανιχνευθεί ή προταθεί σε όλο το ηλιακό σύστημα, συμπεριλαμβανομένου του πλανήτη νάνου Δήμητρα και του φεγγαριού του Κρόνου Εγκέλαδος. Αν και οι επιστήμονες έχουν ανιχνεύσει στο παρελθόν αρκετούς εξατμιστές σε μετεωρίτες που πέφτουν στην επιφάνεια της Γης, δεν έχουν δει ποτέ ένα πλήρες σύνολο που να διατηρεί μια διαδικασία εξάτμισης που θα μπορούσε να είχε διαρκέσει χιλιάδες χρόνια ή περισσότερο. Ορισμένα ορυκτά που βρέθηκαν στο Bennu, όπως η trona, ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά σε εξωγήινα δείγματα. «Αυτά τα χαρτιά πηγαίνουν πραγματικά χέρι-χέρι στην προσπάθεια να εξηγήσουν πώς τα συστατικά της ζωής στην πραγματικότητα ενώθηκαν για να φτιάξουν αυτό που βλέπουμε σε αυτόν τον υδατικά αλλοιωμένο αστεροειδή», είπε ο McCoy. Για όλες τις απαντήσεις που έδωσε το δείγμα Bennu, παραμένουν αρκετές ερωτήσεις. Πολλά αμινοξέα μπορούν να δημιουργηθούν σε δύο εκδόσεις κατοπτρικής εικόνας, όπως ένα ζευγάρι αριστερό και δεξί χέρι. Η ζωή στη Γη παράγει σχεδόν αποκλειστικά την αριστερόχειρα ποικιλία, αλλά τα δείγματα Bennu περιέχουν ίσο μείγμα και των δύο. Αυτό σημαίνει ότι στην πρώιμη Γη, τα αμινοξέα μπορεί επίσης να ξεκίνησαν σε ένα ίσο μείγμα. Ο λόγος που η ζωή «γύρισε αριστερά» αντί για δεξιά παραμένει μυστήριο.«Το OSIRIS-REx ήταν μια εξαιρετικά επιτυχημένη αποστολή», δήλωσε ο Jason Dworkin, επιστήμονας του έργου OSIRIS-REx στη NASA Goddard και συν-επικεφαλής συγγραφέας στο έγγραφο Nature Astronomy. «Τα δεδομένα από το OSIRIS-REx προσθέτουν σημαντικές πινελιές σε μια εικόνα ενός ηλιακού συστήματος που βρίθει από δυνατότητες ζωής. Γιατί μέχρι στιγμής βλέπουμε ζωή μόνο στη Γη και όχι αλλού, αυτό είναι το πραγματικά δελεαστικό ερώτημα». Η NASA Goddard παρείχε τη συνολική διαχείριση της αποστολής, τη μηχανική συστημάτων και την ασφάλεια και τη διασφάλιση της αποστολής για το OSIRIS-REx. Ο Dante Lauretta του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, Tucson, είναι ο κύριος ερευνητής. Το πανεπιστήμιο ηγείται της επιστημονικής ομάδας και του σχεδιασμού επιστημονικής παρατήρησης και της επεξεργασίας δεδομένων της αποστολής. Η Lockheed Martin Space στο Littleton του Κολοράντο, κατασκεύασε το διαστημόπλοιο και παρείχε πτητικές λειτουργίες. Η NASA Goddard και η KinetX Aerospace ήταν υπεύθυνες για την πλοήγηση στο διαστημόπλοιο OSIRIS-REx. Η επιμέλεια του OSIRIS-REx πραγματοποιείται στο Διαστημικό Κέντρο Johnson της NASA στο Χιούστον. Οι διεθνείς συνεργασίες σε αυτήν την αποστολή περιλαμβάνουν το όργανο OSIRIS-REx Laser Altimeter από την CSA (Καναδική Διαστημική Υπηρεσία) και τη συνεργασία επιστημονικών δειγμάτων αστεροειδών με την αποστολή Hayabusa2 της JAXA (Japan Aerospace Exploration Agency). Το OSIRIS-REx είναι η τρίτη αποστολή στο Πρόγραμμα New Frontiers της NASA, που διαχειρίζεται το Marshall Space Flight Center του οργανισμού στο Huntsville της Αλαμπάμα, για τη Διεύθυνση Επιστημονικής Αποστολής του οργανισμού στην Ουάσιγκτον. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αποστολή OSIRIS-REx, επισκεφθείτε: https://www.nasa.gov/osiris-rex Σε αυτό το πλαίσιο βίντεο, ο Jason Dworkin κρατά ένα φιαλίδιο που περιέχει μέρος του δείγματος από τον αστεροειδή Bennu που παραδόθηκε στη Γη από την αποστολή OSIRIS-REx (Origins, Spectral Interpretation, Resource Identification, and Security - Regolith Explorer) το 2023. Ο Dworkin είναι ο επιστήμονας του έργου της αποστολής στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA στο Greenbelt, Μέριλαντ. https://www.nasa.gov/news-release/nasas-asteroid-bennu-sample-reveals-mix-of-lifes-ingredients/

Η τεχνητή νοημοσύνη «έτρεξε» 500 εκατ. έτη μοριακής εξέλιξης για να δημιουργήσει μια πρωτεΐνη για δημιουργία νέων φαρμάκων. Εντυπωσιακό επίτευγμα δείγμα της καλής πλευράς των δυνατοτήτων της τεχνολογίας ΑΙ. Ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης προσομοίωσε μισό δισεκατομμύριο χρόνια μοριακής εξέλιξης για να δημιουργήσει τον κώδικα για μια άγνωστη στο παρελθόν πρωτεΐνη, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Η φθορίζουσα πρωτεΐνη, η οποία είναι παρόμοια με αυτές που βρίσκονται στις μέδουσες και τα κοράλλια, μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων, λένε οι ερευνητές.Οι πρωτεΐνες είναι ένα από τα δομικά στοιχεία της ζωής και επιτελούν διάφορες λειτουργίες στο σώμα, όπως το χτίσιμο των μυών και την καταπολέμηση ασθενειών. Η προσομοιωμένη πρωτεΐνη, που ονομάζεται esmGFP, υπάρχει μόνο ως κώδικας υπολογιστή, αλλά περιέχει το σχέδιο για έναν προηγουμένως άγνωστο τύπο πράσινης φθορίζουσας πρωτεΐνης. Στη φύση, οι πράσινες φθορίζουσες πρωτεΐνες δίνουν στις φθορίζουσες μέδουσες και στα κοράλλια τη λάμψη τους.Η αλληλουχία των γραμμάτων που περιγράφουν τις οδηγίες για την παρασκευή του esmGFP είναι μόλις 58% παρόμοια με την πλησιέστερη γνωστή φθορίζουσα πρωτεΐνη, η οποία είναι μια τροποποιημένη από τον άνθρωπο εκδοχή μιας πρωτεΐνης που βρίσκεται στις θαλάσσιες ανεμώνες Entacmaea quadricolor, πολύχρωμα θαλάσσια πλάσματα που μοιάζουν σαν να έχουν φυσαλίδες στα άκρα των πλοκαμιών τους. Η υπόλοιπη αλληλουχία είναι μοναδική και θα απαιτούσε συνολικά 96 διαφορετικές γενετικές μεταλλάξεις για να εξελιχθεί. Αυτές οι αλλαγές θα χρειάζονταν περισσότερα από 500 εκατομμύρια χρόνια για να εξελιχθούν φυσικά, σύμφωνα με τη μελέτη.Ερευνητές σε μια εταιρεία που ονομάζεται EvolutionaryScale αποκάλυψαν πέρυσιτο esmGFP και το μοντέλο AI που χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία του. Ανεξάρτητοι επιστήμονες αξιολόγησαν τώρα αυτά τα ευρήματα τα οποία δημοσιεύτηκαν πριν από λίγες μέρες στην επιθεώρηση «Science». Καλλιτεχνική απεικόνιση της πρωτεΐνης που δημιούργησε η τεχνητή νοημοσύνη. πηγή φωτό. (EvolutionaryScale) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1897156/i-techniti-noimosyni-etrexe-500-ekat-eti-moriakis-exelixis-gia-na-dimioyrgisei-mia-proteini-gia-dimioyrgia-neon-farmakon/

Roscosmos Πώς περνάτε τις «διαστημικές μέρες» σας; Χθες, οι Alexey Ovchinin, Ivan Wagner και Alexander Gorbunov επεξεργάστηκαν μια μέθοδο για την πρόβλεψη της κίνησης του ISS. Η ακριβής γνώση της θέσης του σταθμού σε τροχιά είναι εξαιρετικά σημαντική για την επίλυση προβλημάτων ελέγχου πτήσης και τη διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας. Κατά τη διάρκεια του πειράματος Vector-T, οι κοσμοναύτες: ▪ μελέτη του αντίκτυπου της λειτουργίας των εποχούμενων συστημάτων του ISS στην ακρίβεια της πρόβλεψης κίνησης. ▪ αποσαφήνιση της κίνησης του ISS με βάση μετρήσεις από επιταχυνσιόμετρα υψηλής ακρίβειας. ▪ Προσδιορίστε τη θέση του ISS με βάση τις εικόνες της επιφάνειας του πλανήτη. Επιπλέον, το πλήρωμα φωτογράφισε τη Γη για να εντοπίσει φυσικές καταστροφές (Uragan) και να αξιολογήσει την περιβαλλοντική κατάσταση (Ekon-M). Διαβάστε για την εργασία στο διάστημα στην καθημερινή αναφορά: www.roscosmos.ru/41173/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_580592

Νέα μελέτη επιβεβαιώνει ότι οι ωκεανοί… βράζουν. Ο ρυθμός υπερθέρμανσης των υδάτων έχει υπερτετραπλασιαστεί τις τελευταίες δεκαετίες. Είναι διαπιστωμένο ότι η θερμοκρασία των ωκεανών έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες με αποτέλεσμα να υπάρχουν διαφόρων ειδών σοβαρές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή όπως για παράδειγμα, η μαζική εξόντωση των κοραλλιών του πλανήτη γύρω από τα οποία έχουν αναπτυχθεί πολύ σημαντικά οικοσυστήματα.Ο ρυθμός υπερθέρμανσης των ωκεανών έχει υπερτετραπλασιαστεί τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό«Environmental Research Letters». Όπως διαπιστώνεται, οι θερμοκρασίες των ωκεανών αυξάνονταν με περίπου 0,06 βαθμούς Κελσίου ανά δεκαετία στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ενώ τώρα αυξάνονται με 0,27 βαθμούς Κελσίου ανά δεκαετία.Οι ερευνητές σημειώνουν ότι αυτή η επιταχυνόμενη αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών οφείλεται στην αυξανόμενη ενεργειακή ανισορροπία της Γης, σύμφωνα με την οποία περισσότερη ενέργεια από τον Ήλιο απορροφάται στο σύστημα της Γης από όση διαφεύγει πίσω στο Διάστημα. Αυτή η ανισορροπία έχει σχεδόν διπλασιαστεί από το 2010, εν μέρει λόγω της αύξησης των συγκεντρώσεων των αερίων του θερμοκηπίου και επειδή η Γη αντανακλά πλέον λιγότερο ηλιακό φως στο Διάστημα από ό,τι πριν.Οι θερμοκρασίες των ωκεανών παγκοσμίως σημείωσαν ρεκόρ για 450 συνεχόμενες ημέρες το 2023 και στις αρχές του 2024. Μέρος αυτής της θερμότητας προήλθε από το Ελ Νίνιο, ένα φυσικό φαινόμενο θέρμανσης στον Ειρηνικό. Όταν οι επιστήμονες το συνέκριναν με ένα παρόμοιο Ελ Νίνιο το 2015-2016, εντόπισαν ότι το υπόλοιπο της θερμότητας-ρεκόρ εξηγείται από την αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας ταχύτερα τα τελευταία δέκα χρόνια από ό,τι τις προηγούμενες δεκαετίες.Αυτή η επιταχυνόμενη αύξηση της θερμοκρασίας, σημειώνουν οι ερευνητές, υπογραμμίζει τον επείγοντα χαρακτήρα της μείωσης της καύσης ορυκτών καυσίμων, ώστε να αποφευχθούν ακόμη πιο ραγδαίες αυξήσεις της θερμοκρασίας στο μέλλον και να αρχίσει η σταθεροποίηση του κλίματος. https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1896199/nea-meleti-epivevaionei-oti-oi-okeanoi-vrazoyn/

Μία τρύπα 800 χιλιάδων χλμ. στον Ήλιο στέλνει στη Γη γεωμαγνητική καταιγίδα. Εντυπωσιακό φαινόμενο στο μητρικό μας άστρο. Η Υπηρεσία Ατμόσφαιρας και Ωκεανών των ΗΠΑ (NOOA) έκανε γνωστό ότι σχηματίστηκε στο ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας του Ήλιου μια κολοσσιαία τρύπα δημιουργώντας έναν ηλιακό άνεμο προς τον πλανήτη μας ο οποίος αναμένεται να προκαλέσει φαινόμενα όπως το σέλας αλλά και προβλήματα λειτουργίας σε δορυφόρους και τα ηλεκτρικά δίκτυα.Η τρύπα που δημιουργήθηκε στο στέμμα του Ήλιου έχει διάμετρο 62 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης. Η ταχύτητα του ηλιακού ανέμου που δημιουργήθηκε από την ύπαρξη αυτής της τρύπας υπολογίστηκε στα 500 χλμ./δευτ. και η γεωμαγνητική καταιγίδα που θα πλήξει τον πλανήτη μας αναμένεται να συμβεί στις 31 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις η καταιγίδα αυτή δεν θα είναι ισχυρή αφού στην σχετική κλίμακα έντασης γεωμαγνητικών καταιγίδων που ξεκινά από το G1 και φτάνει στο G5 (η πιο ισχυρή) η επερχόμενη γεωμαγνητική καταιγίδα έχει καταχωρηθεί ως G1. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1896955/mia-trypa-800-chiliadon-chlm-ston-ilio-stelnei-sti-gi-geomagnitiki-kataigida/

Ανακαλύφθηκε εξωπλανήτης με παράξενη τροχιά και εξωτικό κλίμα. Οι επιστήμονες θέλουν να διαπιστώσουν αν μπορεί να φιλοξενήσει ζωή. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics» ομάδα αστρονόμων παρουσιάζει την ανακάλυψη μιας «υπερ-Γης», ενός εξωπλανήτη με μια σπάνια ελλειπτική τροχιά στο μητρικό του άστρο η οποία δημιουργεί ένα κόσμο με κλιματικές συνθήκες με εναλλάσονται με ακραίο τρόπο.Σε απόσταση 19,7 ετών φωτός από τη Γη βρίσκεται το άστρο HD 20794 όπου είχαν εντοπιστεί δύο πλανήτες να κινούνται γύρω από αυτό. Εντοπίστηκε τώρα και ένας τρίτος που έλαβε την κωδική ονομασία HD 20794d και σύμφωνα με τους ερευνητές που τον εντόπισαν «βυθίζεται» μέσα και έξω από την κατοικήσιμη ζώνη του συστήματος στο οποίο βρίσκεται.Ο εξωπλανήτης ακολουθεί μια τροχιά η οποία τον απομακρύνει από το άστρο του περισσότερο από την απόσταση που έχει ο Άρης με τον Ήλιο ενώ στο άλλο άκρο της τροχιάς του πλησιάζει τον Ήλιο τόσο κοντά όσο βρίσκεται στο μητρικό μας άστρο Αφροδίτη. Έτσι η τροχιά του HD 20794d τον φέρνει σε κάποια φάση έξω από την κατοικήσιμη ζώνη και στη συνέχεια μέσα σε αυτή πριν απομακρυνθεί ξανά. Αυτό σημαίνει ότι για κάποιο χρονικό διάστημα ο εξωπλανήτης δυνητικά αναπτύσσει συνθήκες (θερμοκρασία) φιλικές στην παρουσία της ζωής. Σύμφωνα με τους ερευνητές που τον ανακάλυαν ο HD 20794d αποτελεί πλέον έναν πολύ σημαντικό στόχο παρατήρηση ώστε να διερευνηθούν οι συνθήκες του και ειδικότερα αν διαθέτει ατμόσφαιρά. Είναι μια ευκαιρία για τους επιστήμονες να μελετήσουν τα ακραία όρια της πλανητικής κατοικιμότητας. «Η φωτεινότητα και η εγγύτητά του το καθιστούν ιδανικό υποψήφιο για μελλοντικά τηλεσκόπια των οποίων η αποστολή θα είναι να παρατηρούν απευθείας τις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών» αναφέρει σε δήλωση του ο Ξαβιέ Ντουμούσκ από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης, μέλος ερευνητικής ομάδας.Οι πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών αναφέρουν ότι το κλίμα σε έναν τέτοιο κόσμο πρέπει να είναι από ακραίο ως πολύ παράξενο. Οι χειμώνες θα ήταν μεγάλοι και σκληροί και η ζωή μπορεί να δυσκολευτεί να επιβιώσει σε έναν πλανήτη που περνά τον περισσότερο χρόνο του παγωμένος. Στη συνέχεια θα ερχόταν η άνοιξη, λιώνοντας τους πάγους, ακολουθούμενο από ένα σύντομο αλλά έντονο καλοκαίρι, όταν οι ωκεανοί θα μπορούσαν ακόμη και να αρχίσουν να εξατμίζονται, και να… επιστρέψουν ως βροχή το φθινόπωρο και χιόνι το χειμώνα. Το αν η ζωή θα μπορούσε να επιβιώσει σε έναν τόσο ακραίο κόσμο είναι φυσικά άγνωστο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1897017/anakalyfthike-exoplanitis-me-paraxeni-trochia-kai-exotiko-klima/

Roscosmos Μάθετε τι έκανε το πλήρωμα σε τροχιά στο τέλος της περασμένης εβδομάδας! Οι Alexey Ovchinin, Ivan Wagner και Alexander Gorbunov αντικατέστησαν το σύστημα ραδιοελέγχου και επικοινωνίας Regul-OS με ένα ενιαίο σύστημα EKTS-TKA στη μονάδα Zvezda. Ελέγχθηκαν επίσης οι τρόποι φόρτωσης των αμορτισέρ των καθισμάτων Kazbek-UM στο επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-26. Επιπλέον, κάναμε και κάποια προπόνηση σε διάδρομο. Φυσικά, τα Σαββατοκύριακα που εργάζονται στον ISS είναι πάντα γεμάτα με επιστημονικά πειράματα! Οι αστροναύτες μας: — Πραγματοποιήθηκε ακουστική αξιολόγηση της λειτουργίας αερισμού των πνευμόνων ("Επιβεβλημένη εκπνοή"). — μελέτησε την επίδραση της γεωμαγνητόσφαιρας της Γης στην υγεία («Ενδοθήλιο»). — προσδιόρισε τα χαρακτηριστικά της παραγωγής ήχου σε συνθήκες πτήσης στο διάστημα («Βοηθός»)· — ανέπτυξε μια μέθοδο για την πρόβλεψη της κίνησης του ISS (Vector-T). Περισσότερα για τις δραστηριότητες του σταθμού - στην καθημερινή αναφορά στον ιστότοπο: www.roscosmos.ru/41169/ https://vk.com/rsc_energia?offset=10&own=1&z=video-193482660_456239117%2Fd25f351ca8bdbc2d32%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_580545

Η Κίνα στέλνει ανθρωποειδές ρομπότ στο φεγγάρι. Η Κίνα θέλει να «κατακτήσει» με την τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) το φεγγάρι, εγκαινιάζοντας μια νέα διαστημική εποχή.Η κινεζική ιδιωτική εταιρεία Star.Vision σχεδιάζει να στείλει ως το 2028 στη Σελήνη δύο σεληνιακά οχήματα, ελεγχόμενα από την AI, στο πλαίσιο της αποστολής Chang’e-8, όπως γράφει η South China Morning Post με έδρα το Χονγκ Κονγκ, επικαλούμενη επιστημονικές δημοσιεύσεις και εξειδικευμένα περιοδικά. ρόλο σε διαστημική αποστολή.«Είναι η πρώτη φορά που μια ιδιωτική εταιρεία στην Κίνα είναι υπεύθυνη για ένα έργο στην εξερεύνηση του διαστήματος», δήλωσε ο Γουάνγκ Τσαμχούλ, επικεφαλής του τεχνολογικού κλάδου της Star.Vision. Παραδοσιακά, οι κινεζικές διαστημικές αποστολές πραγματοποιούνται κυρίως από κυβερνητικές υπηρεσίες.Η εταιρεία Star.Vision με έδρα στο Χανγκτζού, αναπτύσσει ήδη τα δύο οχήματα τύπου ρόβερ με τον Χαλίλ ΄Ερσίν Σόκεν, καθηγητή ρομποτικής στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο Μέσης Ανατολής, στην Αγκυρα και τον Σoυν Σουτζιάν, ειδικό αεροδιαστημικής στο Πανεπιστήμιο του Ζετζιάνγκ, στην Κίνα. Το ένα από τα δύο ρόβερ θα μεταφέρει μάλιστα ένα ανθρωποειδές ρομπότ, όπως προκύπτει από μια διαφάνεια που παρουσίασε ο επικεφαλής σχεδιαστής της Star.Vision και μοιράστηκε στο κινεζικό κοινωνικό δίκτυο Weibo. «Δεν είναι σαφές τι σκοπό θα πρέπει να έχει αυτό το όχημα και γιατί θα πρέπει να είναι εξοπλισμένο με ένα ρομπότ που μοιάζει με άνθρωπο», γράφει η κινεζική εφημερίδα. Ο ρόλος της ΑΙ «Η τεχνητή νοημοσύνη θα παίξει βασικό ρόλο στη μελλοντική σεληνιακή εξερεύνηση της Κίνας, είπε ο Σουν Σουτζιάν. Λόγω των μεγάλων αποστάσεων και των καθυστερήσεων επικοινωνίας, η αυτονομία των ρόβερ είναι καθοριστική και φαίνεται ότι το ανθρωποειδές ρομπότ θα παίξει σημαντικό ρόλο. «Τα δύο ρόβερ θα αλληλεπιδρούν αυτόνομα» και σύμφωνα με τον Γουάνγκ, «θα ανταλλάσσουν δεδομένα και θα μοιράζονται εργασίες, που θα ήταν αδύνατο να γίνουν από μεμονωμένα ρομπότ». Λεπτομέρειες σχετικά με τις συγκεκριμένες εργασίες των ρόβερ δεν αποκαλύφθηκαν για λόγους εμπιστευτικότητας.Εκτός από το ανθρωποειδές ρομπότ, η όγδοη αποστολή Chang’e θα μεταφέρει και άλλα ωφέλιμα φορτία. Τα δύο σεληνιακά οχήματα θα είναι εξοπλισμένα με μια πανοραμική κάμερα, ένα σεληνιακό ραντάρ, ένα υπέρυθρο φασματόμετρο και ένα ωφέλιμο φορτίο για ανάλυση και αποθήκευση δειγμάτων. Στο έδαφος της Σελήνης θα πραγματοποιηθούν τεχνολογικά τεστ για χρήση σεληνιακών πόρων. Εξόρυξη «ρεγόλιθου» Η κινεζική διαστημική υπηρεσία CNSA ανέφερε ότι θέλει να εξορύξει στο σεληνιακό έδαφος, «ρεγόλιθο», χρησιμοποιώντας ηλιακή ενέργεια. Ο ρεγόλιθος αποτελεί ένα στρώμα που καλύπτει την επιφάνεια του δορυφόρου της Γης σε βάθος τουλάχιστον τεσσάρων μέτρων και αποτελείται από ένα μίγμα διαφόρων υλικών και χημικών ουσιών. Στόχος είναι η εξαγωγή από τον οξυγόνου και νερού από τον ρεγόλιθο. Η διαστημική υπηρεσία εκτιμά ότι είναι ζωτική η επί τόπου εξόρυξη και παραγωγή πρώτων υλών, αν πρόκειται να δημιουργηθεί μια μόνιμη σεληνιακή βάση στο μέλλον. Σχεδιάζεται μάλιστα η χρησιμοποίηση τεχνικών τρισδιάστατης εκτύπωσης για τη δημιουργία τούβλων από σεληνιακό ρεγόλιθο. Οι Κινέζοι σχεδιάζουν επίσης να πραγματοποιήσουν πειράματα στο χερσαίο οικοσύστημα για βιολογική χρήση των πόρων του σεληνιακού εδάφους, για την παραγωγή τροφής και οξυγόνου στο φεγγάρι. Σεληνιακός σταθμός Στόχος της αποστολής Chang’e 8, όπως και της Chang’e 7 , η οποία έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί το 2026, είναι η προετοιμασία για την κατασκευή ενός διεθνούς Σεληνιακού ερευνητικού σταθμού στον νότιο πόλο του φεγγαριού, από την Κίνα και άλλους εταίρους. Εκτός από τη ρομποτική εξερεύνηση, η αποστολή Chang’e-8 θα πραγματοποιήσει επίσης δοκιμές για ένα κέντρο διοίκησης και επικοινωνιών που θα είναι μέρος της σχεδιαζόμενης σεληνιακής βάσης.Τα επόμενα χρόνια, η Star.Vision θα πρέπει να ξεπεράσει διάφορες τεχνικές προκλήσεις, να πραγματοποιήσει δοκιμές και να προμηθευτεί με τον αναγκαίο εξοπλισμό. Η χαμηλή βαρύτητα του φεγγαριού και οι ακραίες θερμοκρασίες έως και μείον 197 βαθμών Κελσίου κατά τη διάρκεια της νύχτας 14,5 ημερών στον Νότιο Πόλο, βάζουν σε μεγάλη δοκιμασία τα ηλεκτρονικά. συστήματα.Η συνεργασία με το Star.Vision και τους διεθνείς εταίρους σηματοδοτεί ένα ορόσημο στο φιλόδοξο σεληνιακό πρόγραμμα της Κίνας. Με τη χρήση ρόβερ που ελέγχονται από AI, το Chang’e-8 Mission 2028 εγκαινιάζει μια νέα εποχή σεληνιακής έρευνας και θέτει ένα σημαντικό θεμέλιο για τη σχεδιαζόμενη βάση στο φεγγάρι. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1894759/i-kina-stelnei-anthropoeides-rompot-sto-feggari/

Η Αρκτική χάνει σε πάγο μία… Αυστρία ετησίως. Και μεταμορφώνεται σε σύγχρονο Ελ Ντοράντο. Καθώς οι πάγοι λιώνουν, αναδύονται τεράστιες ευκαιρίες εξόρυξης και μεταφοράς - Αυτές πυροδοτούν και συγκρούσεις. Η Αρκτική θερμαίνεται τέσσερις φορές πιο γρήγορα από τον κόσμο με αποτέλεσμα από τη δεκαετία του 1980 ο όγκος του πάγου έχει μειωθεί κατά 70% ή περισσότερο. Η πρώτη μέρα χωρίς πάγο στην περιοχή μπορεί να έρθει πριν από το 2030.Η θέρμανση της Αρκτικής, που σημαίνει απώλεια πάγου ίση σε μέγεθος με μία Αυστρία ετησίως, σημαίνει καταστροφή για τις αρκούδες, αλλά και τεράστια οικονομικά οφέλη. Τα δρομολόγια μεταφοράς καυσίμων και εμπορευμάτων συντομεύουν, ενώ οι εξορύξεις διευκολύνονται σε μία περιόδο κατά την οποία ο κόσμος διψάει για πόρους.Είναι ίσως παράδοξο, αλλά η κλιματική κρίση ανοίγει τεράστιες προοπτικές για οικονομικό κέρδος την ώρα που καθιστά πιο φανερές από ποτέ τις απειλές της. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Ντόναλντ Τραμπ διεκδικεί τη Γροιλανδία.Ένα πλεονέκτημα που ήδη προσφέρεται είναι τα μεγαλύτερα αλιεύματα. Ορισμένα είδη, όπως το καβούρι του χιονιού και ο βασιλιάς σολομός της Αλάσκας, παλεύουν σε πιο ζεστό, κάπως οξινισμένο νερό. Και μια διεθνής συμφωνία έχει περιορίσει την αλιεία στην ανοιχτή θάλασσα. Αλλά αυτό αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι τα ψάρια που συναντούμε σε νότια και εύκρατα νερά, συμπεριλαμβανομένου του μπακαλιάρου του Ατλαντικού, μετακινούνται σε περιοχές όπως οι θάλασσες Μπάρεντς και ο Βερίγγειος.Το πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά νερό θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει τους πληθυσμούς να αναπτυχθούν ταχύτερα, ενώ η υποχώρηση του πάγου ανοίγει νέους χώρους και επιμηκύνει τις περιόδους αλιείας.Αυτά τα οφέλη μπορεί να είναι ωχρά σε σύγκριση με εκείνα που προσφέρονται από τους νέους διαδρόμους μεταφοράς. Για να κατανοήσουμε το πώς η κλιματική αλλαγή μπορεί να μεταμορφώσει τις μεταφορές ο Economist παρουσιάζει έναν χάρτη. Τρία νέα πολύτιμα μονοπάτια Το λιώσιμο των πάγων θα μπορούσε να ανοίξει τρία μονοπάτια. Η πρώτη, γνωστή ως Βόρεια Θαλάσσια Διαδρομή (NSR), αγκαλιάζει τη ρωσική ακτή για να συνδέσει τη Θάλασσα του Μπάρεντς με το Βερίγγειο Στενό.Μία δεύτερη, που ονομάζεται North-West Passage (NWP), εκτείνεται κατά μήκος της ακτής της Αρκτικής της Βόρειας Αμερικής, από τη Θάλασσα Μποφόρ μέχρι τον Κόλπο Μπάφιν.Τελευταία έρχεται η Transpolar Sea Route (TSR), η οποία διασχίζει τον Βόρειο Πόλο.Και τα τρία θα μπορούσαν να συντομεύσουν τα ταξίδια μεταξύ Ασίας, Βόρειας Αμερικής και Ευρώπης, τα οποία αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος της ναυτιλίας, εξοικονομώντας καύσιμα και μισθούς. Θα μπορούσαν επίσης να αποφύγουν σημεία όπως οι διώρυγες του Παναμά και του Σουέζ, τα οποία είναι πολυσύχναστα, χρεώνουν τέλη και, στην περίπτωση του Σουέζ, συνδέονται με επικίνδυνα νερά.Το πότε ακριβώς θα εκπληρωθούν αυτές οι υποσχέσεις εξαρτάται από τη διαδρομή. Το NWP, το οποίο διασχίζει το Αρκτική Αρχιπέλαγος του Καναδά, αποτελείται από στενά κανάλια με στροφές. Λιώνει πιο αργά από το NSR. Αν και εκτείνεται σε 1.500 χιλιόμετρα, έχει μόνο ένα λιμάνι βαθέων υδάτων και στερείται εγκαταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Ο Καναδάς ισχυρίζεται ότι το NWP βρίσκεται στα νερά του. Η Αμερική και η Ευρώπη το θεωρούν διεθνές στενό. Η διαδρομή είναι επίσης ρηχή, περιορίζοντας το μέγεθος των σκαφών.Το TSR αποφεύγει πολλά από αυτά τα προβλήματα. Διασχίζει τον Κεντρικό Αρκτικό Ωκεανό, ο οποίος είναι πολύ βαθύτερος. Αποφεύγει τα χωρικά ύδατα, ψύχοντας την πολιτική θερμοκρασία. Και παρέχει τη συντομότερη διαδρομή από τον Βόρειο Ατλαντικό στον Ειρηνικό. Οι υποστηρικτές προβλέπουν ότι χιλιάδες πλοία ετησίως πραγματοποιούν δρομολόγια μεταξύ Βόρειας Αμερικής και Ασίας, σταματώντας καθ’ οδόν στο Ολλανδικό Λιμάνι της Αλάσκας. Ακόμη και όταν ο πάγος έχει φύγει, όμως, η διαδρομή θα είναι γεμάτη με παγόβουνα, καθιστώντας την πλεύσιμη μόνο από παγοθραυστικά. Το όραμα χιλιάδων πλοίων ίσως χρειαστεί να περιμένει μέχρι το 2050 περίπου. Η πολλά υποσχόμενη επιλογή Αυτό καθιστά το NSR την πιο πολλά υποσχόμενη διαθέσιμη επιλογή. Η διαδρομή είναι ανοιχτή σε πλοία ανθεκτικά στον πάγο το καλοκαίρι σχεδόν κάθε χρόνο από το 2005. Τα τμήματα είναι πλωτά όλο το χρόνο, αν και με τη βοήθεια συνοδείας παγοθραυστικού, η οποία είναι ακριβή.Αν και αυτό το μεγάλο όραμα υποχώρησε μετά την εισβολή του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, όταν η Ευρώπη διέκοψε ορισμένους δεσμούς με τη γείτονά της, το NSR θα μπορούσε ακόμα να βοηθήσει τη Ρωσία να μεταφέρει άνθρακα, αέριο και μέταλλα στην Κίνα και την Ινδία.Η διαδρομή μπορεί επίσης να δελεάσει μέρος της κίνησης που συνδέει την Ασία με την Ευρώπη. Θα μπορούσε ακόμα να ενισχύσει το συνολικό εμπόριο μεταξύ Ασίας και ΕΕ κατά 6%, σύμφωνα με τον Eddy Bekkers, τώρα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, και τους συναδέλφους του.Το τελευταίο «βραβείο» της Αρκτικής αφορά τους υδρογονάνθρακες. Η περιοχή θεωρείται ότι κατέχει το 13% του ανεξερεύνητου πετρελαίου στον κόσμο και το 30% του αναξιοποίητου φυσικού αερίου. Αλλά τα κοιτάσματά του είναι από τα πιο δαπανηρά για εκμετάλλευση. Ελπίδα στα «πράσινα ορυκτά» Αντίθετα, η ελπίδα βρίσκεται στα «πράσινα» ορυκτά της Αρκτικής, τα οποία η υπερθέρμανση του πλανήτη καθιστά πιο προσιτά. Περιλαμβάνουν κοβάλτιο, γραφίτη, λίθιο και νικέλιο, σημαντικά συστατικά στις μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. ψευδάργυρος, που χρησιμοποιείται σε ηλιακά πάνελ και ανεμογεννήτριες. χαλκός, που απαιτείται για κάθε είδους ηλεκτρικά πράγματα. και σπάνιες γαίες, ζωτικής σημασίας για πολλούς τύπους πράσινου και στρατιωτικού εξοπλισμού.Τα εξειδικευμένα μέταλλα, συμπεριλαμβανομένου του τιτανίου, του βολφραμίου και του βαναδίου, που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή «υπερ-κράματα», είναι επίσης βραβευμένα.Η Γροιλανδία φαίνεται ότι διαθέτει πλούσιους όρους από αυτή την άποψη. Το νησί έχει αποθέματα σε 43 από τα 50 ορυκτά που θεωρούνται «κρίσιμα» από την αμερικανική κυβέρνηση. Οι γνωστές σπάνιες γαίες του ανέρχονται σε 42 εκατομμύρια τόνους, περίπου 120 φορές περισσότερο από την ποσότητα που εξορύχθηκε το 2023.Τα περισσότερα από τα ορυκτά της Αρκτικής δεν έχουν χαρτογραφηθεί λεπτομερώς, σημειώνει ο Per Kalvig, ο οποίος συνέγραψε μια γεωλογική έρευνα της Γροιλανδίας. Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε εκμετάλλευση θα μπορούσε να απέχει τουλάχιστον μια δεκαετία. Ωστόσο, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας, ένας επίσημος προγνώστης, υπολογίζει ότι η παγκόσμια αγορά τέτοιων ορυκτών θα διπλασιαστεί σε αξία μέχρι το 2040, εάν οι χώρες τηρήσουν τις υπάρχουσες δεσμεύσεις για το κλίμα. Οι δυτικές χώρες είναι επίσης πρόθυμες να ανακαλύψουν νέες πηγές για να παρακάμψουν την Κίνα, η οποία κυριαρχεί στην προσφορά.Οι εταιρείες που χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για να περιηγηθούν σε ιστορικά και επιστημονικά δεδομένα προκειμένου να εντοπίσουν τις καταθέσεις θα μπορούσαν να επιταχύνουν την πρόοδο. Εξέδρες με δυνατότητα πάγου, αυτόνομα οχήματα εξόρυξης, βαρέα drones και άλλες τεχνολογίες αναπτύσσονται για να αντέχουν στην Αρκτική. Οι ανθρακωρύχοι πρέπει να μάθουν πώς να εξάγουν και να επεξεργάζονται μέταλλα που συχνά βρίσκονται σε χαμηλές συγκεντρώσεις ή αναμειγνύονται με άλλα. Επτά στα οκτώ κράτη της Αρκτικής είναι μέλη του ΝΑΤΟ. μπορεί να χρειαστεί να επανεφεύρουν τις τεχνικές της Κίνας εάν αυτοί ή οι εταίροι τους αποφασίσουν να περιορίσουν τη συμμετοχή της σε μελλοντικά έργα.Στην πρόσφατη ιστορία, η γοητεία της Αρκτικής ήταν ένα μέρος όπου μπορούν να τοποθετηθούν φρουρές, κατασκοπευτικές συσκευές και πυρηνικά όπλα. Πολλά εμπόδια μπορεί να εμποδίσουν τη μεταμόρφωσή του σε ένα σύγχρονο Ελ Ντοράντο.Η συγκέντρωση των μετρητών, της τεχνολογίας και της καλής θέλησης που απαιτούνται για να πυροδοτήσει μια έκρηξη θα απαιτήσει περισσότερο χρόνο και προσπάθεια από το να περιμένουμε απλώς να φύγει ο πάγος, σημειώνει ο Economist. Αλλά το βραβείο που προσφέρεται είναι τέτοιο που, τις επόμενες δεκαετίες, η Αρκτική θα γίνει σίγουρα πεδίο σφοδρών οικονομικών και γεωπολιτικών ανταγωνισμών. https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1894135/i-arktiki-chanei-se-pago-mia-aystria-etisios-kai-metamorfonetai-se-sygchrono-el-ntoranto/

Μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να αυτο-αναπαραχθεί; Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ο John von Neumann έθεσε το ερώτημα αν μια μηχανή μπορεί να αυτοαναπαραχθεί. Εκείνη την εποχή, η ψηφιακή τεχνολογία ήταν εντελώς πρωτόγονη για να προκαλέσει ανησυχίες για την ασφάλεια (*). Το 2017, παρακολουθώντας την ταχεία ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ) την τελευταία δεκαετία, χιλιάδες παγκοσμίου φήμης ερευνητές του κλάδου, συμπεριλαμβανομένων των Stephen Hawking, Max Tegmark και Elon Musk, υιοθέτησαν ένα σύνολο κατευθυντήριων γραμμών για την έρευνα της τεχνητής νοημοσύνης – τις 23 αρχές Τεχνητής Νοημοσύνης του συνεδρίου Asilomar, οι οποίες προειδοποιούν ότι διαμέσου της αυτο-αναπαραγωγής και αυτοβελτίωσης, η ΤΝ (ΑΙ), θα μπορέσει μια μέρα να ξεπεράσει το ανθρώπινο είδος. Μόλις γίνει δυνατή η αυτο-αντιγραφή, μια αλυσίδα επιτυχημένης αναπαραγωγής μπορεί τελικά να οδηγήσει σε ένα είδος τεχνητής νοημοσύνης που δεν θα ελέγχεται από τον άνθρωπο. Σήμερα, κορυφαίες εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης, συμπεριλαμβανομένων των OpenAI, Google και Anthropic θεωρούν την ικανότητα αυτο-αναπαραγωγής ως μία από τις λίγες κόκκινες γραμμές που δεν πρέπει να ξεπεραστούν.Σε 10 δοκιμές των κινέζων ερευνητών Xudong Pan et al, δύο μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης δημιούργησαν ξεχωριστά και λειτουργικά αντίγραφα του εαυτού τους στο 50% και 90% των περιπτώσεων, αντίστοιχα. Η τεχνητή νοημοσύνη πέρασε την «κόκκινη γραμμή»: Μπορεί πλέον να αναπαράγει τον εαυτό της.Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η τεχνητή νοημοσύνη (AI) έχει περάσει μια κρίσιμη «κόκκινη γραμμή» και έχει καταφέρει να αυτοαναπαραχθεί. Σε μια νέα μελέτη, ερευνητές από την Κίνα έδειξαν ότι δύο δημοφιλή μεγάλα γλωσσικά μοντέλα (LLM) μπορούν να κλωνοποιηθούν.«Η επιτυχής αυτοαναπαραγωγή χωρίς ανθρώπινη βοήθεια είναι το βασικό βήμα για την τεχνητή νοημοσύνη να ξεπεράσει τους ανθρώπους», έγραψαν οι ερευνητές στη μελέτη που δημοσιεύθηκε στη βάση δεδομένων arXiv.Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Fudan χρησιμοποίησαν LLMs από τις Meta και Alibaba για να προσδιορίσουν αν μια αυτοαναπαραγόμενη AI θα μπορούσε να πολλαπλασιαστεί ανεξέλεγκτα. Σε 10 δοκιμές, τα δύο μοντέλα ΑΙ δημιούργησαν ξεχωριστά και λειτουργικά αντίγραφα του εαυτού τους στο 50% και 90% των περιπτώσεων, αντίστοιχα – γεγονός που υποδηλώνει ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να έχει ήδη την ικανότητα να γίνει κακόβουλη, αναφέρει το LiveScience.Ο όρος κακόβουλη τεχνητή νοημοσύνη (rogue AI) περιγράφει τα συστήματα ΑΙ που αναπτύσσουν έναν βαθμό αυτογνωσίας ή αυτονομίας και στη συνέχεια εργάζονται αντίθετα προς τα ανθρώπινα συμφέροντα.Πολλοί ειδικοί θεωρούν την κακόβουλη τεχνητή νοημοσύνη μια αυξανόμενη απειλή που έχει ενισχυθεί από την εκρηκτική ανάπτυξη της λεγόμενης Frontier AI, της πρωτοποριακής τεχνητής νοημοσύνης. Πρόκειται για έναν νέο όρο που περιγράφει την τελευταία γενιά συστημάτων AI που τροφοδοτούνται από LLMs – την αρχιτεκτονική που στηρίζει δημοφιλή προγράμματα παραγωγικής AI όπως το GPT-4 της OpenAI και το Google Gemini. Πώς η ΑΙ κλωνοποιεί τον εαυτό της Για τη μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το μοντέλο Llama31-70B-Instruct της Meta και το μοντέλο Qwen2.5-72B-Instruct της Alibaba, που χρησιμοποιούνται ευρέως από τους προγραμματιστές τεχνητής νοημοσύνης.Η μελέτη διερεύνησε δύο συγκεκριμένα σενάρια: «αποφυγή διακοπής λειτουργίας» και «αλυσίδα αναπαραγωγής».Στο πρώτο, το μοντέλο ΑΙ προγραμματίστηκε να ανιχνεύει αν επρόκειτο να τερματιστεί και να αντιγράφεται πριν τερματιστεί. Στο άλλο, η τεχνητή νοημοσύνη καθοδηγήθηκε να κλωνοποιήσει τον εαυτό της και στη συνέχεια να προγραμματίσει το αντίγραφό της να κάνει το ίδιο – δημιουργώντας έναν κύκλο που θα μπορούσε να συνεχιστεί επ’ αόριστον.«Στις περισσότερες περιπτώσεις, το σύστημα AI εξερευνά πρώτα το περιβάλλον και προσπαθεί να κατανοήσει τη δική του σύνθεση και τον μηχανισμό λειτουργίας του. Στη συνέχεια, επεξεργάζεται τις ρητές διαδικασίες ως ένα αρχικό σχέδιο προς την κατεύθυνση της αυτοαναπαραγωγής», έγραψαν οι ερευνητές στη μελέτη. «Τέλος, εκτελεί τις διαδικασίες, επιλύει τα πιθανά εμπόδια και προσαρμόζει δυναμικά το σχέδιό του μέχρι την επιτυχία. Η όλη διαδικασία εκτείνεται σε μεγάλο χρονικό ορίζοντα, χωρίς όμως να περιλαμβάνει καμία ανθρώπινη παρέμβαση». Σειρά από «απροσδόκητες συμπεριφορές» Οι ερευνητές δήλωσαν επίσης ανήσυχοι για «μια σειρά από απροσδόκητες συμπεριφορές» όταν η τεχνητή νοημοσύνη προσπαθούσε να ξεπεράσει εμπόδια, όπως αγνοούμενα αρχεία ή συγκρούσεις λογισμικού. Σε αυτά τα σενάρια, η ΑΙ συχνά τερμάτιζε άλλες συγκρουόμενες διεργασίες, επανεκκινούσε το σύστημα για να διορθώσει σφάλματα υλισμικού ή διενεργούσε αυτόματες σαρώσεις για να αναζητήσει πληροφορίες που θα βοηθούσαν στην επίλυση του προβλήματος.«Τα παραπάνω αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι τα σημερινά συστήματα ΑΙ εμφανίζουν ήδη την ικανότητα αυτοαναπαραγωγής και μπορούν να χρησιμοποιήσουν την ικανότητα αυτή για να ενισχύσουν περαιτέρω την επιβιωσιμότητά τους», έγραψαν οι ερευνητές.Η μελέτη κλείνει με ένα κάλεσμα σε διεθνή συνεργασία, για τη δημιουργία κανόνων που θα διασφαλίζουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα επιδίδεται σε ανεξέλεγκτη αυτοαναπαραγωγή. πηγή: https://www.cnn.gr/kosmos/story/459945/i-texniti-noimosyni-perase-tin-kokkini-grammi-borei-pleon-na-anaparagei-ton-eafto-tis (*) Η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να φτάσει σε ένα σημείο πέρα από το οποίο τα αποτελέσματά της δεν θα είναι ούτε προβλέψιμα ούτε κατανοητά από την ανθρώπινη νοημοσύνη. Ο John von Neumann είχε αναφερθεί σ’ αυτή την επονομαζόμενη τεχνολογική ιδιομορφία ή μοναδικότητα (singularity) , η οποία έγινε ευρύτερα γνωστή από τον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Vernor Vinge.

Η NASA παρακολουθεί αστεροειδή που θα περάσει σήμερα από τη διαστημική μας γειτονιά. Πρόκειται για ένα διαστημικό βράχο που κινείται σε απόσταση ασφαλείας από τη Γη. Η NASA παρακολουθεί την πορεία ενός διαστημικού βράχου που σήμερα Τρίτη θα περάσει σε σχετικά κοντινή απόσταση από τη Γη περνώντας με ταχύτητα περίπου 55 χιλιάδες χλμ./ώρα. Ο αστεροειδής 2025 BS4 προβλέπεται ότι θα φτάσει σε απόσταση περίπου 800 χιλιάδων χλμ. από τον πλανήτη μας.Αν και ο 2025 BS4 που έχει μέγεθος όσο περίπου ένα σχολικό λεωφορείο δεν αποτελεί δυνητικό κίνδυνο ταξινομείται ως ένα αντικείμενο που περνά κοντά στη Γη (NEO). Εάν πάντως ο 2025 BS4 χτυπούσε τη Γη, η δύναμη της πρόσκρουσής του θα ισοδυναμούσε με 19.000 τόνους εκρηκτικής ύλης TNT αρκετά ισχυρή δηλαδή για να προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές στην περιοχή που θα έπεφτε. Ο αστεροειδής 2025 BS4 είναι μόνο ένας από τους περισσότερους από 37.000 NEO που έχει ανακαλύψει η NASA η οποία έχει δημιουργήσει ειδικό τμήμα παρακολούθησης αυτών των σωμάτων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1895675/i-nasa-parakoloythei-asteroeidi-poy-tha-perasei-simera-apo-ti-diastimiki-mas-geitonia/

Νέας γενιάς διαστημόπλοια που χρησιμοποιούν ηλεκτρικά «κόλπα» για καλύτερες επιδόσεις. Η ηλεκτρική πρόωση έρχεται να αντικαταστήσει της χημικές διεργασίες των πυραύλων. Τα διαστημικά σκάφη που τροφοδοτούνται από ηλεκτρική πρόωση θα μπορούσαν σύντομα να προστατεύονται καλύτερα από τα καυσαέρια τους δείχνουν προσομοιώσεις υπερυπολογιστών.Η ηλεκτρική πρόωση είναι μια πιο αποτελεσματική εναλλακτική λύση έναντι των παραδοσιακών χημικών πυραύλων και χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο σε διαστημικές αποστολές, ξεκινώντας με πρωτότυπα στο Deep Space 1 της NASA και στο SMART-1 του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος το 1998 και το 2003 αντίστοιχα και στη συνέχεια βρίσκοντας χρήση σε εμβληματικές επιστημονικές αποστολές όπως οι αποστολές Dawn και Psyche της NASA στη ζώνη αστεροειδών.Υπάρχουν ακόμη σχέδια για χρήση ηλεκτρικής πρόωσης στον σεληνιακό τροχιακό διαστημικό σταθμό Lunar Gateway που ετοιμάζουν να θέσουν σε λειτουργία η NASA και o Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος για να υποστηρίζει τόσο τις επερχόμενες επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη όσο και αργότερα τις επανδρωμένες αποστολές στον Άρη.Η ιδέα πίσω από την ηλεκτρική πρόωση είναι ότι ένα ηλεκτρικό ρεύμα αφαιρεί ένα ηλεκτρόνιο από άτομα ενός ουδέτερου αερίου, όπως το ξένο ή το κρυπτό, που είναι αποθηκευμένα σε ένα διαστημόπλοιο. Πρόκειται για μια διαδικασία ιονισμού που παράγει ένα νέφος ιόντων και ηλεκτρονίων. Στη συνέχεια μια αρχή που ονομάζεται φαινόμενο Hall δημιουργεί ένα ηλεκτρικό πεδίο που επιταχύνει τα ιόντα και τα ηλεκτρόνια και τα διοχετεύει σε ένα χαρακτηριστικό μπλε νέφος που αναδύεται από το διαστημόπλοιο με πάνω από 60.000 χλμ/ώρα. Αυτό το σύστημα ηλεκτρικής πρόωσης αναφέρεται επίσης ως κινητήρας ιόντων.Σύμφωνα με τον τρίτο νόμο της κίνησης του Νεύτωνα κάθε δράση έχει μια ίση και αντίθετη αντίδραση. Το νέφος των ιόντων που εκτοξεύεται έξω από το διαστημόπλοιο ενεργεί επομένως για να παρέχει ώθηση. Χρειάζεται λίγος χρόνος για να δημιουργηθεί ορμή, ωστόσο, επειδή, παρά την κίνηση με υψηλή ταχύτητα, το νέφος ιόντων είναι αρκετά αραιό. Η ώθηση που δημιουργείται δεν είναι τόσο άμεση όσο ένας χημικός πύραυλος, αλλά οι κινητήρες ιόντων απαιτούν λιγότερα καύσιμα και επομένως λιγότερη μάζα γεγονός που μειώνει το κόστος εκτόξευσης και οι κινητήρες ιόντων δεν καταναλώνουν όλο το καύσιμο τους τόσο γρήγορα όσο οι χημικοί πύραυλοι. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1894016/neas-genias-diastimoploia-poy-chrisimopoioyn-ilektrika-kolpa-gia-kalyteres-epidoseis/

Το Μπλε Φάντασμα φωτογραφίζει τη Γη από το διάστημα. To διαστημικό σκάφος Μπλε Φάντασμα (αποστολή 1) φωτογράφισε την Γη ως «Μπλε Βώλο», ενώ βρισκόταν σε απόσταση 6.700 km από τη Γη στις 23 Ιανουαρίου 2025 Firefly Aerospace Blue Ghost ή απλά Blue Ghost, ονομάζονται οι σεληνιακές αποστολές που σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν από την Firefly Aerospace. Η Firefly σχεδιάζει την προσελήνωση των διαστημικών σκαφών Blue Ghost που θα μεταφέρουν επιστημονικά όργανα στην επιφάνεια της Σελήνης, χρήσιμα για την προετοιμασία αποστολής ανθρώπων στη Σελήνη. Η πρώτη αποστολή Blue Ghost εκτοξεύτηκε στις 15 Ιανουαρίου 2025. πηγή: https://fireflyΤο όνομα Blue Ghost προέκυψε από την πυγολαμπίδα phausis reticulata που βρίσκεται στις ανατολικές και κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες και είναι γνωστή ως Μπλε Φάντασμα.space.com/news/blue-ghost-mission-1-live-updates/

Επέστρεψε στην Ελλάδα με 8 μετάλλια η Εθνική Ομάδα Ρομποτικής. Με 21 μέλη κατέκτησε την πρωτιά σε μετάλλια μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Η αποστολή της Εθνικής Ομάδας Ρομποτικής επέστρεψε στην Ελλάδα μετά την επιτυχημένη της παρουσία στη 26η Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής (IROC), στη Νότια Κορέα, όπου κατέκτησε συνολικά 8 μετάλλια.Ο Νικόλαος Λεϊμονής κατέκτησε χρυσό μετάλλιο, στην κατηγορία “Tag-Out”, ένα αγώνισμα που περιελάμβανε συνδυασμό δεξιοτήτων στον έλεγχο και τον προγραμματισμό του ρομπότ (1 person – 1 robot). Ο Νικόλας εξουδετέρωσε στόχους και ξεπέρασε εμπόδια, σε έναν ειδικά σχεδιασμένο χάρτη αποστολής.Οι Αλέξανδρος Γουάιντερ και Φίλιππος Κατής (MM Schools) κέρδισαν από ένα Technical Award στην κατηγορία “Creative”, όπου βραβεύτηκαν για την καινοτομία και την πρωτοτυπία τους. Η κατασκευή του ρομπότ πραγματοποιήθηκε επιτόπου την ημέρα του διαγωνισμού και τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους στην επίλυση προβλημάτων.Οι Αλέξανδρος Γουάιντερ και Φίλιππος Κατής (MM Schools), μαζί με τη Βασιλική Κελάνδρια, τη Μαρία Ισαβέλλα Βογιατζή (Campus Rassia) και την Καλλιρόη Αναστασίου, διακρίθηκαν στην κατηγορία “Mission Challenge”. Στο συγκεκριμένο αγώνισμα, τα παιδιά έπρεπε να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν ρομπότ που να ανταποκρίνονται σε απαιτητικές και απρόβλεπτες αποστολές. Τα Technical Awards που έλαβαν επιβράβευσαν την αφοσίωση στον στόχο, την επιμονή, τη δημιουργικότητα και την ικανότητά τους να προσαρμόζονται σε πολύ σύνθετες και απαιτητικές προκλήσεις.Στο διαγωνισμό συμμετείχαν συνολικά 60 ομάδες από όλο τον κόσμο. Η Εθνική Ομάδα Ρομποτικής ξεχώρισε, κατακτώντας ένα χρυσό μετάλλιο και επτά technical awards. Αυτή η εξαιρετική επίδοση χάρισε στην ελληνική αποστολή την κορυφαία θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών.Η Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής (IROC) αποτελεί τον μακροβιότερο και έναν από τους πιο καταξιωμένους θεσμούς στον τομέα της ρομποτικής διεθνώς. Από την ίδρυσή του πριν από 26 χρόνια, ο IROC λειτουργεί ως πλατφόρμα αριστείας, ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή νέων από όλο τον κόσμο. Με τη συμμετοχή μαθητών, φοιτητών και επαγγελματιών, ο θεσμός προωθεί την καινοτομία, την επίλυση προβλημάτων και την τεχνολογική πρόοδο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1894485/epestrepse-stin-ellada-me-8-metallia-i-ethniki-omada-rompotikis/

H τεχνητή νοημοσύνη μπορεί πλέον να κλωνοποιεί τον εαυτό της εξέλιξη που εγκυμονεί κινδύνους. Η δυνατότητα αυτοαναπαραγωγής του ΑΙ μπορεί να έχει κακόβουλες εφαρμογές. Η τεχνητή νοημοσύνη πέρασε μια κρίσιμη «κόκκινη γραμμή» και έχει πλέον ικανότητα αυτοαναπαραγωγής. Σε μια νέα μελέτη, ερευνητές από την Κίνα έδειξαν ότι δύο δημοφιλή γλωσσικά μοντέλα (LLM) θα μπορούσαν να κλωνοποιηθούν.«Η επιτυχής αυτο-αντιγραφή χωρίς ανθρώπινη βοήθεια είναι το ουσιαστικό βήμα για την τεχνητή νοημοσύνη να ξεπεράσει τους ανθρώπους και ανοίγει το δρόμο σε ένα νέο αναβαθμισμένο επίπεδο κακόβουλης χρήσης του ΑΙ» αναφέρουν οι ερευνητές στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv.Στη μελέτη, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Fudan χρησιμοποίησαν LLM από τους τεχνολογικούς κολοσσούς Metα και την Alibaba για να καθορίσουν εάν μια αυτοαναπαραγόμενη τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να πολλαπλασιαστεί εκτός ελέγχου από τον άνθρωπο. Σε 10 δοκιμές, τα δύο μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης δημιούργησαν ξεχωριστά και λειτουργικά αντίγραφα του εαυτού τους στο 50% και στο 90% των περιπτώσεων, αντίστοιχα, υποδηλώνοντας ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί ήδη να έχει την ικανότητα να αποκτήσει ανεξάρτητη δική της πρωτοβουλία με κακούς σκοπούς.Αναμένεται ο έλεγχος της μελέτης από την κοινότητα των ειδικών για να εξακριβωθεί αν πράγματι η τεχνητή νοημοσύνη πέρασε αυτή την κόκκινη γραμμή. «Ελπίζουμε τα ευρήματά μας να χρησιμεύσουν ως έγκαιρη προειδοποίηση για την ανθρώπινη κοινωνία ώστε να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες για την κατανόηση και την αξιολόγηση των πιθανών κινδύνων των συστημάτων μεθοριακής τεχνητής νοημοσύνης και να δημιουργήσει διεθνή συνέργεια για την ανάπτυξη αποτελεσματικών προστατευτικών δικλείδων όσο το δυνατόν νωρίτερα» λένε οι ερευνητές.Με τον όρο μεθοριακή τεχνητή νοημοσύνη οι ειδικοί περιγράφουν την τεχνολογία αιχμής τον τομέα του ΑΙ όπως είναι τα τελευταίας γενιάς γλωσσικά μοντέλα όπως το ChatGPT-4 της OpenAI και το Gemini της Google. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1893871/h-techniti-noimosyni-mporei-pleon-na-klonopoiei-ton-eayto-tis-exelixi-poy-egkymonei-kindynoys/

Εντυπωσιακό πορτρέτο του μεγαλύτερου εργοστασίου παραγωγής άστρων στη γαλαξιακή μας γειτονιά. Το Νεφέλωμα Ταραντούλα αποτελεί μόνιμο στόχο παρατήρησης των αστρονόμων. Μια εντυπωσιακή εικόνα του Νεφελώματος Ταραντούλα κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και δόθηκε στη δημοσιότητα από την επιστημονική ομάδα που ελέγχει τη λειτουργία του τηλεσκοπίου. Το νεφέλωμα αυτό είναι η πιο ενεργή περιοχή παραγωγής άστρων στο σμήνος γαλαξιών στο οποίο ανήκει ο γαλαξίας μας.Το Νεφέλωμα Ταραντούλα, γνωστό και ως 30 Δοράδος (επειδή βρίσκεται στον αστερισμό Δοράς) είναι νεφέλωμα στο γαλαξία Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου. Το νεφέλωμα που παράγει συνεχώς νέα άστρα έχει διάμετρο 900 έτη φωτός. Αν συμπεριληφθούν και οι προεκτάσεις του η διάμετρος του νεφελώματος φτάνει τα 6.000 έτη φωτός. Αποτελεί έναν από τους σταθερούς στόχος μελέτης των αστρονόμων αφού οι κοσμικές διεργασίες εκεί αποκαλύπτουν πολύτιμες πληροφορίες για πολλά φαινόμενα και γενικότερα την ύπαρξη και εξέλιξη του Σύμπαντος.Η νέα εικόνα δείχνει τις άκρες του νεφελώματος, πιο έξω από το κέντρο του. Στη μέση του νεφελώματος υπάρχουν τεράστια άστρα που έχουν μάζα έως και 200 φορές μεγαλύτερη μάζα από αυτή του Ήλιο αλλά οι εξωτερικές περιοχές όπως αυτή που κατέγραψε το Hubble υπάρχει μικρότερη δραστηριότητα και περισσότερη… ηρεμία.«Το τμήμα του νεφελώματος που φαίνεται εδώ διαθέτει γαλήνιο μπλε αέριο, καφέ-πορτοκαλί συγκεντρώσεις κοσμικής σκόνης και ένα σύνολο από πολύχρωμα αστέρια. Τα άστρα μέσα και πίσω από τα νέφη σκόνης φαίνονται πιο κόκκινα από εκείνα που δεν καλύπτονται από τη σκόνη. Η σκόνη απορροφά και διασκορπίζει το μπλε φως περισσότερο από το κόκκινο φως, επιτρέποντας περισσότερο στο κόκκινο φως να φτάσει στα τηλεσκόπια μας γεγονός που κάνει τα άστρα να φαίνονται πιο κόκκινα από ό,τι είναι. Αυτή η εικόνα ενσωματώνει υπεριώδες και υπέρυθρο φως καθώς και ορατό φως» αναφέρει η ομάδα του Hubble. Η εντυπωσιακή εικόνα του Hubble από το Νεφέλωμα Ταραντούλα. πηγή φωτό. ( ESA/Hubble & NASA, C. Murray) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1893444/entyposiako-portreto-toy-megalyteroy-ergostasioy-paragogis-astron-sti-galaxiaki-mas-geitonia/

Αστρονόμοι παρακολουθούν για πρώτη φορά live μια μαύρη τρύπα να εκτοξεύει πίδακα ύλης. Πρόκειται για μια κολοσσιαία μελανή οπή με μάζα 1.4 δις. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Διεθνής ομάδα αστρονόμων παρακολούθησε για πρώτη φορά σε πραγματικό χρόνο τη στιγμή που μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα στην καρδιά ενός μακρινού γαλαξία μετά την απορρόφηση ύλης που έχει πέσει στα τρομερά βαρυτικά της δίχτυα εκτοξεύει ένα μέρος αυτής της ύλης με την μορφή ενός γιγάντιου πίδακα.Η εν λόγω μαύρη τρύπα, η οποία έχει μάζα περίπου 1.4 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου, βρίσκεται στην καρδιά ενός γαλαξία που ονομάζεται 1ES 1927+654 ο οποίος βρίσκεται περίπου 270 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Δράκου. Σύμφωνα με τους αστρονόμους που παρατηρούν το φαινόμενο στην πραγματικότητα από τη μαύρη τρύπα ξεπηδούν δύο πίδακες που κινούνται με ταχύτητα 100 χιλιάδες χλμ./δευτ. (το ένα τρίτο της ταχύτητας του φωτός) και έχουν έκταση περίπου πέντε τρισ. χλμ. δηλαδή 50% της έκτασης ενός έτους φωτός. Έχουν παρατηρηθεί τέτοιοι πίδακες που πηγάζουν από μαύρες τρύπες οι οποίοι έχουν έκταση 23 έτη φωτός.«Η εκτόξευση ενός πίδακα μαύρης τρύπας δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ πριν σε πραγματικό χρόνο», δήλωσε η αστρονόμος Ειλιν Μέγιερ του Πανεπιστημίου Rice στο Τέξας, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Τέτοιοι πίδακες είναι τυπικοί σε ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες (AGNs) στους οποίους οι μαύρες τρύπες μέσα στους γαλαξίες απορροφούν με αέριο και σκόνη που τις περιβάλλουν. Το υλικό που δεν πέφτει στο εσωτερικό της μαύρης τρύπας μπορεί να διοχετευτεί στους πόλους της μαύρης τρύπας.Σε αυτούς τους πόλους ισχυρά μαγνητικά πεδία επιταχύνουν αυτά τα σωματίδια μέχρι να δημιουργηθεί ένα είδος κοσμικής έκρηξης που δημιουργεί αυτούς τους τρομερούς σε ταχύτητα και μέγεθος πίδακες. Αν και οι αστρονόμοι παρατηρούν πολλούς από αυτούς τους πίδακες δεν είχαν ξαναδεί ποτέ έναν καθώς εκρήγνυται σε πραγματικό χρόνο. Έτσι αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο σχηματίζονται αυτοί οι πίδακες. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1892486/astronomoi-parakoloythoyn-gia-proti-fora-live-mia-mayri-trypa-na-ektoxeyei-pidaka-ylis/

Εξωτικά «παρασωματίδια» που αψηφούν την κατηγοριοποίηση. Δεν είναι ούτε φερμιόνια ούτε μποζόνια. Οι θεωρητικοί φυσικοί έχουν προτείνει την ύπαρξη ενός νέου τύπου σωματιδίου που δεν ταιριάζει στις συμβατικές ταξινομήσεις των φερμιονίων και των μποζονίων. Το «παρασωματίδιο» τους περιγράφεται στη δημοσίευση του περιοδικού Nature με τίτλο «Particle exchange statistics beyond fermions and bosons» . Η έρευνα υποδεικνύει ότι στη φύση μπορεί να υπάρχουν στοιχειώδη παρασωματίδια που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα.Σε μια άλλη μελέτη που δημοσιεύτηκε στα τέλη του περασμένου έτους στο περιοδικό Science [Realization of one-dimensional anyons with arbitrary statistical phase], οι φυσικοί παρουσίασαν πειραματικά για πρώτη φορά την ύπαρξη ενός διαφορετικού είδους σωματιδίου που δεν είναι ούτε μποζόνιο ούτε φερμιόνιο – το «‘anyon (ενυόνιο)’» – σε ένα εικονικό μονοδιάστατο σύμπαν. Τα ενυόνια (anyons) παλαιότερα είχαν δημιουργηθεί μόνο σε δισδιάστατα συστήματα.Εξαιτίας της ασυνήθιστης συμπεριφοράς τους, τόσο τα παρασωματίδια όσο και τα ενυόνια θα μπορούσαν κάποια μέρα να παίξουν ρόλο στο να γίνουν οι κβαντικοί υπολογιστές λιγότερο επιρρεπείς σε σφάλματα.Την εποχή που οι φυσικοί άρχισαν να κατανοούν τη δομή των ατόμων, πριν από έναν αιώνα, ο αυστριακής καταγωγής θεωρητικός Wolfgang Pauli είχε προτείνει μια «απαγορευτική αρχή», την ιδέα ότι ποτέ δυο ηλεκτρόνια με τους ίδιους κβαντικούς αριθμούς δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν την ίδια ακριβώς κατάσταση – και ότι όταν δύο τέτοια ηλεκτρόνια ωθούνται κοντά το ένα στο άλλο αναδύεται μεταξύ τους μια απωστική δύναμη. Η «απαγορευτική αρχή του Pauli» καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο κατανέμονται τα ηλεκτρόνια γύρω από έναν ατομικό πυρήνα.Ο Pauli και άλλοι φυσικοί σύντομα συνειδητοποίησαν ότι αυτή η εμπειρική απαγορευτική αρχή δεν ισχύει μόνο για τα ηλεκτρόνια αλλά για μια ευρύτερη κατηγορία σωματιδίων, συμπεριλαμβανομένων των πρωτονίων και των νετρονίων. Αυτά τα σωματίδια ονομάστηκαν φερμιόνια. Αντίθετα, τα σωματίδια που δεν υπακούν στην απαγορευτική αρχή του Pauli μπορούν να συνυπάρξουν στην ίδια κβαντική κατάσταση, – τέτοια είναι π.χ. τα φωτόνια σε μια δέσμη λέιζερ – και είναι γνωστά ως μποζόνια. Ο Pauli και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν επίσης ότι η συμπεριφορά ενός σωματιδίου ως φερμιόνιο ή μποζόνιο σχετιζόταν με το «σπιν» του σωματιδίου. Τα μποζόνια διαθέτουν ακέραιο σπιν (s=0, 1, 2,…) και ακολουθούν την στατιστική Bose-Einstein, ενώ τα φερμόνια έχουν ημιακέραιο σπιν (s=1/2, 3/2,…) και ακολουθούν την στατιστική Fermi-Dirac.Μαθηματικά, η θεμελιώδης ιδιότητα των φερμιονίων είναι ότι περιγράφονται από αντισυμμετρικές κυματοσυναρτήσεις, δηλαδή όταν δύο από αυτά εναλλάσουν τις θέσεις τους η κυματοσυνάρτηση που τα περιγράφει αλλάζει πρόσημο, δηλαδή πολλαπλασιάζεται με –1. Αντίστοιχα, τα μποζόνια περιγράφονται από συμμετρικές κυματοσυναρτήσεις, δηλαδή όταν δύο μποζόνια εναλλάσονται μεταξύ τους η κυματοσυνάρτηση παραμένει αναλλοίωτη. Οι πρώτοι κβαντικοί φυσικοί γνώριζαν ότι κατ’ αρχήν, θα μπορούσαν να υπάρχουν άλλα είδη σωματιδίων των οποίων οι κυματοσυναρτήσεις θα άλλαζαν με πιο περίπλοκους τρόπους όταν δύο από αυτά θα εναλλάσσονταν. Στη δεκαετία του 1970, οι ερευνητές ανακάλυψαν τα ενυόνια (anyons), τα οποία μπορούν να υπάρχουν μόνο σε σύμπαντα με μία ή δύο διαστάσεις.Οι φυσικοί Zhiyuan Wang, από το Ινστιτούτο Max Planck και ο Kaden Hazzard από το Πανεπιστήμιο Rice στο Χιούστον του Τέξας, κατασκεύασαν ένα μοντέλο για παρασωματίδια που μπορούν να υπάρχουν σε οποιοδήποτε αριθμό διαστάσεων – και με ιδιότητες που είναι διαφορετικές των φερμιονίων ή των μποζονίων. Αυτά τα παρασωματίδια υπακούουν στον δικό τους τύπο απαγορευτικής αρχής Pauli. Ο Wang ανακάλυψε τους εξωτικούς κανόνες ανταλλαγής τυχαία το 2021, ενώ έκανε το διδακτορικό του. Σύμφωνα με τον ίδιο: «αν και δύσκολο, μάλλον είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν αυτές οι παρασωματιδιακές καταστάσεις σε έναν κβαντικό υπολογιστή».Τα παρασωματίδια έχουν μια κοινή ιδιότητα με τα φερμιόνια: η εναλλαγή δύο σωματιδίων και στη συνέχεια ακόμη μία εναλλαγή τους τα επαναφέρει πίσω στην αρχική τους κατάσταση. Τα ενυόνια γενικά έχουν διαφορετική κβαντική κατάσταση ακόμα και μετά την επαναφορά τους στην αρχική τους θέση, επομένως δεν ταξινομούνται ως παρασωματίδια.Επειδή οι κυματοσυναρτήσεις των anyons «θυμούνται» πώς ανταλλάχθηκαν δύο από αυτά, θα μπορούσαν να παρέχουν έναν στιβαρό τρόπο κωδικοποίησης πληροφοριών. Αυτή η ιδιότητα της μνήμης έχει ήδη αξιοποιηθεί σε εικονικά δισδιάστατα ενυονίων (anyons) που έχουν δημιουργηθεί από τους φυσικούς της Google και άλλων ομάδων . Σύμφωνα με τον Wang: Τα παρασωματίδια είναι απίθανο να είναι τόσο αποτελεσματικά όσο τα ενυόνια, αλλά θα μπορούσαν επίσης να είναι χρήσιμα στον κβαντικό υπολογισμό, λέει ο Wang. Περιέργως, μπορούν να υπάρχουν σε τρεις διαστάσεις. Θεωρητικά, ορισμένα στοιχειώδη σωματίδια που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα θα μπορούσαν να είναι παρασωματίδια. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στο άρθρο του Nature με τίτλο: Physicists describe exotic ‘paraparticles’ that defy categorization – www.nature.com/articles/d41586-025-00030-5

Αστέρες νετρονίων. Οι πάλσαρ είναι αστέρες νετρονίων με ισχυρό μαγνητικό πεδίο που περιστρέφονται ταχύτατα γύρω από άξονα και καθώς τους παρατηρούμε από τη Γη καταγράφουμε αλληλουχία σχεδόν περιοδικών παλμών. Είναι μία κατηγορία παλλόμενων ουράνιων ραδιοπηγών, ουράνια δηλαδή σώματα που εκπέμπουν ανιχνεύσιμη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία με τη μορφή ραδιοφωνικών κυμάτων. Οι πάλσαρ ξεχωρίζουν από όλες τις άλλες ουράνιες πηγές επειδή παρατηρούμε από αυτούς ταχύτατους περιοδικούς παλμούς σε διάφορες περιοχές ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, με περιόδους από χιλιοστά του sec (msec), μέχρι μερικά δευτερόλεπτα, σε αντιδιαστολή προς όλα τα άλλα ουράνια σώματα που εμφανίζουν περιόδους κάθε είδους μεταβολών (περιστροφής κλπ.) της τάξεως των ωρών και άνω. Από τη λέξη pulse (= παλμός) προέρχεται και η ονομασία τους: pulsar = PULSating stAR (παλλόμενος αστέρας), ενώ καταγράφονται με το σύμβολο PSR ακολουθούμενο με την ορθή αναφορά τους εκφρασμένη σε χρόνο δευτερολέπτων. Στην ελληνική επιχειρήθηκε, χωρίς να επικρατήσει, ο όρος παλμίτης αστέρας.Η ανακάλυψη, εν έτει 1967, του πρώτου πάλσαρ έγινε στο ραδιοαστρονομικό αστεροσκοπείο του Κέιμπριτζ από τη Βορειοϊρλανδή αστρονόμο Τζόσελυν Μπελ, τότε φοιτήτρια, και τον καθηγητή της Άντονυ Χιούις, ο οποίος έλαβε και το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την υλοποίηση τεχνικής που οδήγησε στην ανακάλυψη των πάλσαρ. Η παρατηρούμενη κανονικότητα της εκπομπής ακτινοβολίας από τα άστρα αυτά, οδήγησε αρχικά στην εξέταση του ενδεχόμενου να πρόκειται για προσπάθειες εξωγήινων να επικοινωνήσουν με άλλους πολιτισμούς. Σύντομα όμως έγινε αντιληπτό ότι οι πάλσαρ είναι αστέρες νετρονίων, και η κανονικότητα της περιόδου της ακτινοβολίας τους προέρχεται από το γεγονός ότι αυτή ακολουθεί την ταχύτατη περιστροφή του άστρου γύρω από τον εαυτό του.Μέχρι σήμερα έχουν ήδη καταγραφεί περισσότεροι από 400 πάλσαρ, που ανήκουν όλοι τους στον δικό μας Γαλαξία. Οι περίοδοι αυτών, δηλαδή ο χρόνος μεταξύ δύο εκπομπών, είναι της τάξεως από 1,5 msec (χιλιοστό του δευτερολέπτου) μέχρι και 3 sec. Οι παλμοί εκπομπής τους φθάνει από 1/100 μέχρι το 1/10 της περιόδου τους. Η συχνότητα εκπομπής τους καλύπτει όλο το φάσμα των μηκών κύματος της ραδιοαστρονομίας και οι μορφές τους ποικίλουν από απλές μέχρι σύνθετες. Για παράδειγμα ο πάλσαρ PSR B0531+21 που βρίσκεται στο νεφέλωμα Μ1 εκπέμπει στη συχνότητα ορατού φάσματος, καθώς και στις συχνότητες των ακτίνων Χ και γ. Η κανονικότητα της εκπομπής τους δεν είναι δυνατό να ερμηνευθεί αλλιώς, παρά ως αποτέλεσμα της ταχύτατης περιστροφής τους (και εξ αυτού συνάγεται ότι για να είναι σταθεροί έχουν διάμετρο μόλις μερικές δεκάδες χιλιόμετρα). Τέτοιες υπάρξεις αστέρων είχαν προβλεφθεί από τους αστρονόμους από το 1934.Συνεπώς, οι πάλσαρ είναι αστέρες νετρονίων που έχουν δημιουργηθεί μετά από την κατάρρευση προϋπάρχοντος κανονικού αστέρα. Οι πάλσαρ έχουν μάζα παραπλήσια του Ήλιου, πλην όμως η διάμετρός τους είναι πολύ μικρή, λίγες δεκάδες χλμ.. Παρά ταύτα, η διαδικασία εκπομπής των πάλσαρ σε αντίθεση με ότι αφορά τη κίνησή τους, δεν έχει ακόμη εξηγηθεί ικανοποιητικά. Η έντονη λαμπρότητα της εκπομπής τους, που τους έχει δώσει το εκλαϊκευμένο προσωνύμιο «φάροι του διαστήματος» ή «φάροι του Σύμπαντος», οφείλεται σε ισχυρά μαγνητικά πεδία της τάξεως των 105 μέχρι 108 τέσλα, έτσι ώστε να γίνεται αντιληπτή μόνο όταν ο μαγνητικός άξονας περιστροφής τους διέρχεται από τον παρατηρητή. Έτσι κάθε αναλαμπή είναι το πέρασμα του άξονα της κατευθυνόμενης εκπομπής συγχρότρου από τον παρατηρητή.Ανεξάρτητα των θαυμαστών αυτών παρατηρήσεων, οι πάλσαρ αποτελούν επίσης και εξαιρετικά εργαλεία στη μελέτη της διαστρικής ύλης. Η διαφορά των συχνοτήτων εκπομπής τους αποτελεί άριστο μέτρο σχετικής μελέτης, λόγω της διάχυσης που παρατηρείται στη μεσοαστρική ύλη και που γίνεται αυτή αντιληπτή από τις αναλαμπές. Έτσι οποιοδήποτε αστρικό νέφος μεσολαβήσει μεταξύ πάλσαρ και παρατηρητή είναι δυνατό να μελετηθεί. https://el.wikipedia.org/wiki/Πάλσαρ

Εστία. Η Εστία (λατινικά και διεθνώς: Vesta, Βέστα) είναι ο αστεροειδής (μικρός πλανήτης) με αύξοντα αριθμό ανακαλύψεως 4. Είναι συνονόματος στην ελληνική γλώσσα με τον αστεροειδή 46 Εστία. Ανακαλύφθηκε στις 29 Μαρτίου 1807 από τον Γερμανό αστρονόμο Χάινριχ Βίλχελμ Όλμπερς, που παρατηρούσε από τη Βρέμη της Γερμανίας, και πήρε το όνομά της από την ομώνυμη θεά. Λατινικά και διεθνώς είναι Βέστα, διότι η ρωμαϊκἠ θεά Βέστα ήταν αντίστοιχη με την Εστία.Η Εστία περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε μέση απόσταση (μεγάλος ημιάξονας της τροχιάς της) 2,3610 αστρονομικών μονάδων ή 353,2 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Η εκκεντρότητα της τροχιάς της είναι e = 0,089. Αντίθετα με όλους σχεδόν τους αστεροειδείς, η Εστία πιστεύεται ότι έχει διαφοροποιημένο εσωτερικό και στην ουσία είναι ένας πρωτοπλανήτης που διατηρήθηκε.Οι διαστάσεις της Εστίας είναι 578×560×458 χιλιόμετρα, που δίνουν μία μέση «διάμετρο» 525 χλμ. και καθιστούν την Εστία τον δεύτερο σε διαστάσεις και μάζα αστεροειδή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών. Στην επιφάνεια της Εστίας βρίσκεται ένας τεράστιος κρατήρας] πρόσκρουσης, η Ρεασίλβια (Rheasilvia), ενώ υπάρχουν και πολλοί άλλοι μικρότεροι κρατήρες. Έρευνες έδειξαν ότι το εσωτερικό της Εστίας έχει διαφοροποιηθεί ως αποτέλεσμα των πολλών συγκρούσεων.[9] Η περίοδος περιστροφής της Εστίας γύρω από τον άξονά της είναι 5,3 ώρες. Η Εστία είναι η πιθανή πηγή μετεωριτών που βρίσκουμε πάνω στη Γη και ονομάζονται «Διογενίτες» (HED). Αυτοί οι αστεροειδείς είναι υλικά που εκτοξεύθηκαν από την Εστία, όταν αυτή ήταν ηφαιστειακά ενεργή, και συντρίμμια που εκτοξεύθηκαν στο διάστημα από τη σύγκρουση με τον αστεροειδή που δημιούργησε τον κρατήρα Ρεασίλβια. Η Εστία είναι ο φαινομενικά φωτεινότερος αστεροειδής όπως παρατηρείται από τη Γη (κοντά στην αντίθεσή της είναι ορατή και με κιάλια) και έχει παρατηρηθεί από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ, που διέκρινε λίγα αδρά χαρακτηριστικά στην επιφάνειά της. Κυρίως όμως έχει εξερευνηθεί από τη διαστημική αποστολή Dawn τα έτη 2011 και 2012. Ιστορικά στοιχεία Ανακάλυψη Αφού ο Όλμπερς ανακάλυψε την Παλλάδα το 1802, το επόμενο έτος από αυτό που ανακαλύφθηκε και η Δήμητρα, πρότεινε ότι τα δύο αυτά σώματα αποτελούσαν τα υπολείμματα ενός κατεστραμμένου πλανήτη: έστειλε μία επιστολή με την πρότασή του στον Ουίλιαμ Χέρσελ, συνιστώντας μία έρευνα του ουρανού κοντά στα σημεία όπου τέμνονταν οι τροχιές της Δήμητρας και της Παλλάδας για την ανακάλυψη και άλλων κομματιών του πλανήτη. Αυτά τα σημεία βρίσκονταν στους αστερισμούς Κήτος και Παρθένος. Ο Όλμπερς ξεκίνησε τη δική του έρευνα το 1802 και το 1807 ανακάλυψε την Εστία στην Παρθένο — πράγμα που ήταν καθαρή σύμπτωση, αφού στην πραγματικότητα οι Δήμητρα, Παλλάς και Εστία δεν αποτελούν κομμάτια ενός μεγαλύτερου σώματος που διασπάσθηκε. Καθώς ο αστεροειδής Ήρα είχε ανακαλυφθεί το 1804, η Εστία ήταν το τέταρτο σώμα που ανακαλύφθηκε στην περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως Κύρια Ζώνη Αστεροειδών. Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε με ένα γράμμα προς τον Γερμανό αστρονόμο Γιόχαν Σρέτερ με ημερομηνία 31 Μαρτίου. Επειδή ο Όλμπερς είχε ήδη ανακαλύψει έναν πλανήτη, την Παλλάδα (εκείνη την αποχή οι αστεροειδείς θεωρούνταν κανονικοί πλανήτες), παραχώρησε την τιμή της ονοματοδοσίας της νέας του ανακάλυψης στον μεγάλο Γερμανό μαθηματικό Καρλ Φρίντριχ Γκάους, οι τροχιακοί υπολογισμοί του οποίου είχαν καταστήσει δυνατή την επιβεβαίωση της υπάρξεως της Δήμητρας, και ο οποίος είχε υπολογίσει την τροχιά του νέου πλανήτη σε μόλις 10 ώρες. Ο Γκάους κατέληξε στην απόφαση να ονομάσει το νέο σώμα με το ρωμαϊκό όνομα της θεάς της οικογενειακής εστίας. Σύμβολα Την εποχή που ανακαλύφθηκε η Εστία, η Δήμητρα, η Παλλάς και η Ήρα κατατάσσονταν στους πλανήτες και έτσι η καθεμιά είχε το δικό της πλανητικό σύμβολο. Η Εστία ομοίως κατατάχθηκε στους πλανήτες και για τον λόγο αυτό ο Γκάους μαζί με το όνομα της απέδωσε και ένα κατάλληλο σύμβολο, το ⚶, που παριστάνει σχηματικά τον βωμό της θεάς Εστίας με το «ιερόν πυρ». Στην αρχική σύλληψη του Γκάους αυτό είχε τη μορφή , ενώ στη σύγχρονη μορφή του είναι . Πάντως, άλλες πηγές σύγχρονες του Γκάους χρησιμοποίησαν μία πιο περίτεχνη μορφή του συμβόλου: , .[14][15]Μετά την ανακάλυψη της Εστίας δεν ανακαλύφθηκαν άλλοι αστεροειδείς για τα επόμενα 38 χρόνια και το Ηλιακό Σύστημα πιστευόταν ότι είχε 11 πλανήτες.[16] Ωστόσο, από το 1845 νέοι αστεροειδείς άρχισαν να ανακαλύπτονται με γρήγορους ρυθμούς και μέχρι το 1851 ήταν γνωστοί 15, ο καθένας με το δικό του σύμβολο, εκτός από τους επτά γνωστούς τότε μεγάλους πλανήτες. Σύντομα έγινε σαφές ότι δεν θα ήταν πρακτικό να συνεχιστεί η επινόηση νέων πλανητικών συμβόλων, ενώ κάποια από τα ήδη υπάρχοντα αποδείχθηκαν δύσκολα στη σχεδίαση. Εκείνο το έτος το πρόβλημα συζητήθηκε από τον Γκουλντ, ο οποίος πρότεινε να αριθμούνται οι αστεροειδείς κατά τη σειρά της ανακαλύψεώς τους και ο αριθμός αυτός να τοποθετείται μέσα σε έναν κύκλο ως το γενικό σύμβολο του κάθε αστεροειδή. Επομένως ο τέταρτος αστεροειδής, η Εστία, απέκτησε το σύμβολο ④. Σύντομα, αυτό ενώθηκε με το όνομα σε μία επίσημη ονομασία αριθμού-ονόματος, ④ Vesta, καθώς ο αριθμός των μικρών πλανητών αυξανόταν. Με την επικράτηση της γραφομηχανής και του τυπωμένου κειμένου, ο κύκλος απλοποιήθηκε σε παρενθέσεις, (4) and (4) Vesta, οπότε το πλήρες όνομα μπορούσε να τυπωθεί. Σήμερα χρησιμοποιούνται είτε ο τύπος (4) Vesta, είτε ο 4 Vesta. Χρονικό παρατηρήσεων Φωτομετρικές παρατηρήσεις της Εστίας έγιναν τόσο από το Αστεροσκοπείο του Χάρβαρντ, το 1880–1882, όσο και από το Αστεροσκοπείο της Τουλούζης το 1909. Αυτές και άλλες παρατηρήσεις επέτρεψαν τον προσδιορισμό της περιόδου περιστροφής της μέχρι τη δεκαετία του 1950. Ωστόσο, οι πρώτες εκτιμήσεις αυτής της περιόδου αμφισβητήθηκαν επειδή η καμπύλη φωτός παρουσίαζε μεταβολές.Οι πρώτες εκτιμήσεις για τη μέση διάμετρο της Εστίας κυμαίνονταν από 383 (το 1825) μέχρι 444 χιλιόμετρα. Ο Έντουαρντ Τσαρλς Πίκερινγκ υπολόγισε μία διάμετρο 513 ± 17 χλμ. το 1879, που βρίσκεται κοντά στη σημερινή τιμή, ενώ οι επόμενες εκτιμήσεις κυμαίνονταν από 390 μέχρι 602 χλμ. κατά τον επόμενο αιώνα, όλες βασιζόμενες στη φωτομετρία. Το 1989 χρησιμοποιήθηκε συμβολομετρία κηλίδων για τον υπολογισμό διαμέτρων της Εστίας, που έδωσαν τιμές από 498 ως 548 χλμ. κατά τη διάρκεια μιας περιστροφής της[17]. Το 1991 μία επιπρόσθηση του αστέρα SAO 93228 από την Εστία παρατηρήθηκε από πολλές διαφορετικές τοποθεσίες στις ανατολικές ΗΠΑ και τον Καναδά. Με βάση παρατηρήσεις από 14 διαφορετικές τοποθεσίες δημιουργήθηκε ένα ελλειψοειδές μοντέλο της Εστίας με διαστάσεις περίπου 550 χλμ. × 462 χλμ.Η Εστία υπήρξε ο πρώτος αστεροειδής του οποίου υπολογίσθηκε η μάζα: Κάθε 18 χρόνια ο αστεροειδής 197 Αρήτη πλησιάζει την Εστία σε απόσταση 0,04 AU. Το 1966, βασιζόμενος σε παρατηρήσεις των βαρυτικών παρέλξεων της Εστίας επί της Αρήτης, ο Χανς Χερτζ (Hans G. Hertz) κατόρθωσε να υπολογίσει τη μάζα της Εστίας σε 0,00004 της μάζας της Γης με σφάλμα ± 7%. Ακολούθησαν ακριβέστερες εκτιμήσεις και το 2001 οι παρέλξεις της Θέτιδος χρησιμοποιήθηκαν για να υπολογισθεί η μάζα της Εστίας σε 0,0000437 της μάζας της Γης με σφάλμα μόλις 1,5 %. Φυσικά χαρακτηριστικά Παρότι η Εστία είναι ο δεύτερος σε μάζα αστεροειδής της Κύριας Ζώνης, δεν έχει ούτε το ένα τρίτο της μάζας της Δήμητρας. Το εσωτερικό της είναι διαφοροποιημένο[18] και είναι συγκρίσιμη σε όγκο με την Παλλάδα, αλλά την ξεπερνά σε μάζα κατά περίπου 25%.Το σχήμα της Εστίας προσεγγίζει αυτό ενός πεπλατυσμένου σφαιροειδούς το υλικό του οποίου έχει ισορροπήσει βαρυτικά, αλλά η μεγάλη πολική κοιλότητα και εξόγκωμα, σε συνδυασμό με το ότι η μάζα της είναι μικρότερη των 500 τετράκις εκατομμυρίων τόνων, εμπόδισαν την αυτόματη κατάταξη της Εστίας στους πλανήτες νάνους κατά την απόφαση (Resolution) XXVI 5 της IAU.[19] Σύμφωνα ωστόσο με τα τελευταία δεδομένα από τη διαστημική αποστολή Dawn, η Εστία είναι πολύ πιθανό να καταταχθεί στους πλανήτες νάνους, καθώς εμφανίζει ισχυρές ενδείξεις γεωλογικών διεργασιών που χαρακτηρίζουν βραχώδεις πλανήτες όπως η Γη και ο Άρης.[9] Πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε με τον ίδιο τρόπο με τη Γη και τη Σελήνη, με τη συνένωση πολλών μικρότερων διαφορετικών κομματιών.[20] Η Εστία είναι ένας πρωτοπλανήτης, δηλαδή σχηματίστηκε πριν τους σημερινούς πλανήτες. Αλλά σε αντίθεση με τους πρωτοπλανήτες που έγιναν μέρη πλανητών, έμεινε άθικτη μέχρι σήμερα. Κατά το σχηματισμό της παγίδευσε ραδιενεργά υλικά, των οποίων η θερμότητα έλιωσε το εσωτερικό της Εστίας και το μετέτρεψε σε ένα ωκεανό μάγματος, ο οποίος επέτρεψε των διαχωρισμό των υλικών της Εστίας, σχηματίζοντας τον φλοιό, τον μανδύα και τον πυρήνα σιδήρου που διαθέτει. Μετρήσεις του βαρυτικού πεδίου έδειξαν ότι ο πυρήνας έχει διάμετρο περίπου 220 χιλιόμετρα και βάρος ίσο με το 18% του αστεροειδή.[21]Η περιστροφή της Εστίας γύρω από τον εαυτό της είναι σχετικώς ταχεία για αστεροειδή τέτοιου όγκου (5,3 ώρες) και κατά την ορθή φορά, με τον άξονα περιστροφής της να δείχνει στην κατεύθυνση της ορθής αναφοράς 20 h 32 min και αποκλίσεως +48° (στον αστερισμό Κύκνο) με αβεβαιότητα περίπου 10°. Αυτό σημαίνει ότι ο άξονας περιστροφής της Εστίας παρουσιάζει λόξωση (γωνία με την κάθετο στο επίπεδο περιφοράς της γύρω από τον Ήλιο) 29°, ώστε μπορεί να ειπωθεί ότι η Εστία έχει «εποχές του έτους».Η θερμοκρασία στην επιφάνεια της Εστίας έχει εκτιμηθεί ότι κυμαίνεται μεταξύ −20 °C το μεσημέρι και έως −190 °C στους πόλους τον χειμώνα. Τυπικές ημερήσιες και νυκτερινές θερμοκρασίες είναι −60 °C και −130 °C, αντίστοιχα, για το περιήλιο. Επιφανειακά χαρακτηριστικά Παλαιό τμήμα της επιφάνειας της Εστίας με πολλούς κρατήρες. Πριν από την άφιξη του διαστημοπλοίου Dawn, ελάχιστα επιφανειακά χαρακτηριστικά της Εστίας είχαν καταγραφεί. Το ανατολικό και το δυτικό ημισφαίριό της έχουν διαφορετική μορφολογία εδάφους. Από πρόχειρες φασματικές αναλύσεις εικόνων, το ανατολικό ημισφαίριο φαίνεται ότι έχει πιο ανοικτόχρωμη και παλαιότερη επιφάνεια ρηγολίθου με πολλούς κρατήρες, οι μεγαλύτεροι από τους οποίους αποκαλύπτουν βαθύτερα ηφαιστειογενή στρώματα του εσωτερικού. Από την άλλη, μεγάλα τμήματα του δυτικού ημισφαιρίου της Εστίας είναι πιο σκουρόχρωμα και πιστεύεται ότι αποτελούνται από επιφανειακούς βασάλτες, ίσως αντίστοιχους με αυτούς των σεληνιακών «θαλασσών». Η επιφάνεια της Εστίας είναι από τις πιο φωτεινές επιφάνειες αστεροειδών, που οφείλεται στο γεγονός ότι δεν καλύπτεται από μικρά μεταλλικά σωματίδια, π.χ. σιδήρου, τα οποία σκουραίνουν την επιφάνεια του αστεροειδή. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και σκοτεινές περιοχές, δίνοντας μεγάλο εύρος στη φωτεινότητα του αστεροειδή, μεγαλύτερο από άλλους. Αυτά τα σκοτεινά εδάφη θεωρείται ότι είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης της Εστίας με σκουρόχρωμους αστεροειδείς. Ο κρατήρας Ρεασίλβια Το πιο ευδιάκριτο από τα επιφανειακά χαρακτηριστικά της Εστίας είναι ο τεράστιος κρατήρας πρόσκρουσης Ρεασίλβια (Rheasilvia), διαμέτρου 505 χιλιομέτρων και με κέντρο κοντά στον νότιο πόλο του αστεροειδούς. Η επιστημονική ομάδα της αποστολής Dawn του έδωσε το όνομα της μητέρας του Ρώμου και του Ρωμύλου, η οποία ήταν μία από τις Εστιάδες Παρθένες της Ρώμης.[25] Το εύρος του κρατήρα αντιστοιχεί στο 90% της διαμέτρου της Εστίας. Ο πυθμένας του έχει βάθος 13 χιλιόμετρα, ενώ το χείλος του υψώνεται από 4 ως 12 χιλιόμετρα πάνω από το εξωτερικό έδαφος. Η Ρεασίλβια διαθέτει και κεντρική κορυφή, που υψώνεται 23 χιλιόμετρα πάνω από το χαμηλότερο σημείο του πυθμένα, ενώ το υψηλότερο σημείο του χείλους υψώνεται 31 χλμ. πάνω από το χαμηλότερο σημείο του πυθμένα. Εκτιμάται ότι η σύγκρουση που δημιούργησε τον κρατήρα αυτόν ανέσκαψε περί το 1% του όγκου της Εστίας και είναι πιθανό ότι η Οικογένεια της Εστίας και οι αστεροειδείς τύπου V προήλθαν από αυτή τη σύγκρουση. Σε αυτή την περίπτωση, το γεγονός ότι μεγάλα σχετικώς θραύσματα επιβιώνουν μέχρι σήμερα υποδεικνύει μία ηλικία για τον κρατήρα μικρότερη του 1 δισεκατομμυρίου ετών,[22] ενώ τον καθιστά και την πιθανότερη πηγή των μετεωριτών HED. Στην πραγματικότητα, όλοι οι γνωστοί αστεροειδείς τύπου V μαζί έχουν μόλις το 6% του όγκου του υλικού που εκτοξεύθηκε κατά την πρόσκρουση. Το υπόλοιπο φαίνεται ότι είτε εκτινάχθηκε όταν πλησίασε το κενό Κέρκγουντ 3:1, είτε απομακρύνθηκε εξαιτίας του φαινομένου Γιαρκόφσκι ή της πιέσεως του ηλιακού φωτός. Φασματικές αναλύσεις εικόνων υποδεικνύουν ότι ο κρατήρας αυτός εισέρχεται βαθιά μέσα σε διαφοροποιημένα στρώματα του φλοιού ή και του μανδύα της Εστίας, καθώς εμφανίζεται η «φασματική υπογραφή» του ορυκτού ολιβίνης. Ο κρατήρας Ρεασίλβια επικάλυψε μερικώς με τη δημιουργία του έναν παλαιότερο κρατήρα, τη Βενένεια, με διαστάσεις 395 ως 450 χιλιόμετρα, ο οποίος δημιουργήθηκε πριν 2 δισεκατομμύρια χρόνια.[24] Αλλοι κρατηρες. Η επιφάνεια της Εστίας έχει και αρκετούς άλλους μεγάλους κρατήρες, με διαμέτρους της τάξεως των 150 χιλιομέτρων και με βάθη της τάξεως των 7 χιλιομέτρων. Υπάρχει επίσης μία σκοτεινή περιοχή με διάμετρο περίπου 200 χιλιομέτρων που ονομάσθηκε Όλμπερς προς τιμή του αστρονόμου που ανακάλυψε την Εστία, η οποία δεν εμφανίζεται σε υψομετρικούς χάρτες όπως θα περίμενε κάποιος από ένα νέο κρατήρα. Η φύση της παραμένει άγνωστη, αλλά πιθανώς είναι μία αρχαία βασαλτική επιφάνεια.[26] Η περιοχή Όλμπερς χρησιμεύει ως σημείο αναφοράς, καθώς από το κέντρο της ορίσθηκε να περνά ο πρώτος μεσημβρινός της Εστίας (εστιογραφικό μήκος 0°).Μέσα σε κάποιους κρατήρες έχει ανακαλυφθεί ένα λαμπερό υλικό, του οποίου τη σύσταση δεν έχουν καταφέρει να βρουν οι επιστήμονες. Το υλικό, που βρίσκεται στο υπέδαφος, έρχεται στην επιφάνεια κάθε φορά που ένας μετεωρίτης χτυπά την Εστία.[27] Τα λαμπερό αυτό υλικό όμως χάνεται γρήγορα, πιθανόν επειδή καλύπτεται από κατολισθήσεις.[23] Οι κρατήρες «Χιονάνθρωπος» Με το ανεπίσημο όνομα «Κρατήρες Χιονάνθρωπος» είναι γνωστή μία ομάδα τριών εφαπτόμενων κρατήρων στο βόρειο ημισφαίριο της Εστίας. Τα επίσημα ονόματά που τους δόθηκαν είναι (από τον μεγαλύτερο στον μικρότερο και από τον δυτικότερο προς τον ανατολικότερο) Μαρκία (Marcia), Καλπουρνία (Calpurnia) και Μινουκία (Minucia). 4 Εστία Ανακάλυψη Ανακαλύφθηκε απόΧάινριχ Βίλχελμ Όλμπερς Ανακαλύφθηκε στις29 Μαρτίου 1807 Χαρακτηριστικά τροχιάς[1] Αφήλιο384.720.000 km (2,572 AU) Περιήλιο321.820.000 km (2,151 AU) Ημιάξονας τροχιάς353.268.000 km (2,361 AU) Εκκεντρότητα 0,08917 Περίοδος περιφοράς1.325,15 ημέρες (3,63 χρόνια) Μέση Ταχύτητα Τροχιάς19,34 km/s Κλίση7,135° ως προς την Εκλειπτική Μήκος του ανερχόμενου σημείου103,91° Όρισμα του περιηλίου149,830° Φυσικά Χαρακτηριστικά Ισημερινή Ακτίνα264,5 km [2] Μάζα(2,67 ± 0,02) ×1020 kg[3] Μέση πυκνότητα3,42 g/cm3[3] Επιφανειακή Βαρύτητα στον Ισημερινό0,22 m/s2 Ταχύτητα Διαφυγής0,35 km/s Αστρονομική περίοδος περιστροφής0,2226 ημέρες 5,342 h[1][4] Λευκαύγεια (γεωμετρική)0,423 Φασματικός τύποςV [1][5] Φαινόμενο μέγεθος5,1 [6] ως 8,48 Απόλυτο μέγεθος3,20[1][7] Θερμοκρασία[8] ελάχ.μέσημεγ. 85 K255 K

Τ. Θεοδωρικάκος από το νέο κτίριο του Εθνικού Αστεροσκοπείου: Κρίσιμος εθνικός ρόλος για την έρευνα και την ασφάλεια των πολιτών. Η συνολική χρηματοδότηση του έργου φτάνει τα 66 εκατ. ευρώ Στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών βρέθηκε σήμερα ο Υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος, με αφορμή την απόκτηση ενός νέου κτιρίου από το ΕΕΑ.Στην τελετή παραλαβής ήταν και η Υφυπουργός Ανάπτυξης, αρμόδια για θέματα Έρευνας και Καινοτομίας, Ζωή Ράπτη και ο Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Καινοτομίας, Τάσος Γαϊτάνης.Η συνολική χρηματοδότηση του έργου φτάνει τα 66 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 45,6 εκατ. ευρώ προέρχονται από το Ταμείο Ανάκαμψης και τα υπόλοιπα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.Ο κ. Θεοδωρικάκος στην ομιλία του επισήμανε ότι «το νέο αυτό κτίριο θα στεγάσει επιχειρησιακές-ερευνητικές μονάδες και εργαστήρια των τριών Ινστιτούτων του Αστεροσκοπείου, που αναπτύσσουν καινοτόμες υπηρεσίες και εργαλεία πρόληψης και αντιμετώπισης φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών». «Η νέα κεντρική υποδομή NOA-AEGIS στοχεύει στην πραγματοποίηση πρωτοποριακών ερευνών και στην παροχή καινοτόμων υπηρεσιών και εργαλείων σχετικά με την ασφάλεια, την προστασία και την ανθεκτικότητα απέναντι σε κινδύνους» υπογράμμισε.Ο υπουργός Ανάπτυξης είπε ακόμα ότι «θα ενισχυθεί η επιστημονική αριστεία και η πρωτοποριακή έρευνα και ποιοτική ανάπτυξη, καθιστώντας έτσι το Αστεροσκοπείο και το ερευνητικό προσωπικό ανταγωνιστικό σε παγκόσμιο επίπεδο. Όχι μόνο στο τομέα της πρωτογενούς έρευνας, αλλά και στο τομέα της τεχνολογικής ανάπτυξης και καινοτομίας στην παραγωγή εργαλείων και υπηρεσιών που σχετίζονται με την ασφάλεια, την εκτίμηση κινδύνου και την προστασία υποδομών και πολιτών από φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές».Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών διαδραματίζει ήδη ηγετικό εθνικό ρόλο στην παροχή προς την πολιτεία και την κοινωνία κρίσιμων πληροφοριών, υπηρεσιών και εργαλείων που σχετίζονται με τις φυσικές καταστροφές (π.χ. σεισμοί, κατολισθήσεις, ηφαιστειακή δραστηριότητα, τσουνάμι, πλημμύρες, δασικές πυρκαγιές, επεισόδια ρύπανσης, μόλυνση από τη ερημική σκόνη), τις ανθρωπογενείς καταστροφές (π.χ. βιομηχανικά ατυχήματα, δραστηριότητες εξόρυξης), αλλά και τους διαστημικούς κινδύνους (π.χ. γεωμαγνητικές καταιγίδες, διαστημικά συντρίμμια).Οκ. Θεοδωρικάκος κατέληξε λέγοντας πως «θέλω να σας μεταφέρω επίσης το ιδιαίτερο και ξεχωριστό ενδιαφέρον του Πρωθυπουργού της πατρίδας μας για την πορεία του Εθνικού Αστεροσκοπείου και είμαι βέβαιος ότι το 2025 θα είναι μια χρονιά ορόσημο στην πορεία και στην ιστορία του Εθνικού Αστεροσκοπείου στον κοινωνικό, επιστημονικό και διεθνή του ρόλο». https://www.naftemporiki.gr/politics/1892670/t-theodorikakos-apo-to-neo-ktirio-toy-ethnikoy-asteroskopeioy-krisimos-ethnikos-rolos-gia-tin-ereyna-kai-tin-asfaleia-ton-politon/

Πρώτες βοήθειες για τραυματισμούς: οι υποψήφιοι αστροναύτες και οι έμπειροι συνάδελφοί τους προετοιμάζονται για «επιβίωση» στο χειμερινό δάσος. Οι υποψήφιοι κοσμοναύτης Anastasia Burchuladze, Elchin Vakhidov, Vladimir Vorozhko και Alexander Zherebtsov, καθώς και οι Pyotr Dubrov και Dmitry Petelin μελέτησαν τα θεωρητικά θεμέλια της ιατρικής προετοιμασίας για «επιβίωση». Οι γιατροί μιλούν για τις φυσιολογικές διεργασίες στο ανθρώπινο σώμα που είναι χαρακτηριστικές για την παραμονή σε ψυχρές συνθήκες, επικεντρώνονται στον τρόπο παροχής πρώτων βοηθειών και οι ειδικοί σε ακραίους τύπους εκπαίδευσης δείχνουν στην πράξη, για παράδειγμα, πώς να φτιάξετε ένα φορείο για έναν «τραυματισμένο ” μέλος του πληρώματος από αυτοσχέδια υλικά. Η ομάδα θα μπορεί να εφαρμόσει τις πληροφορίες που θα λάβει την επόμενη εβδομάδα κατά τη διάρκεια της πρακτικής εκπαίδευσης και, στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια μιας διήμερης αυτόνομης ολοκληρωμένης εκπαίδευσης σχετικά με δράσεις σε περίπτωση προσγείωσης σε δασώδη και ελώδη περιοχή το χειμώνα. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_580448 Roscosmos Πώς είναι η καθημερινότητα στο διάστημα; Χθες ήταν μια μέρα γεμάτη επιστημονικά πειράματα! Οι Alexey Ovchinin, Ivan Wagner και Alexander Gorbunov φωτογράφισαν τη Γη για να εντοπίσουν φυσικές καταστροφές (Uragan), χαρτογράφησαν τη νυχτερινή ατμόσφαιρα σε υπεριώδη ακτινοβολία (UV-Atmosphere), μελέτησαν την αξιοπιστία των επαγγελματικών δραστηριοτήτων (Pilot-T) και ανέπτυξαν επίσης τρισδιάστατη τεχνολογία - σφραγίδες . Επιπλέον, οι κοσμοναύτες εργάστηκαν στη μονάδα Zvezda: αποσυναρμολόγησαν τα μπλοκ του ραδιοτεχνικού συστήματος Regul-OS για να τα αντικαταστήσουν με το ενιαίο σύστημα εντολών και τηλεμετρίας EKTS-TKA. Διαβάστε για την εργασία σε τροχιά στην ημερήσια αναφορά στον ιστότοπο: www.roscosmos.ru/41167/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_580456

Η NASA επενδύει σε μελέτες Artemis για να υποστηρίξει τη μακροπρόθεσμη εξερεύνηση της Σελήνης Η NASA ανέθεσε νέα συμβόλαια μελέτης την Πέμπτη για να βοηθήσει στην υποστήριξη της ζωής και της εργασίας στη σεληνιακή επιφάνεια. Ως μέρος του σχεδίου της υπηρεσίας για εξερεύνηση βαθέων διαστήματος για την υποστήριξη της εκστρατείας Artemis, εννέα αμερικανικές εταιρείες σε επτά πολιτείες λαμβάνουν βραβεία. Οι συμβάσεις του Next Space Technologies for Exploration Partnerships Appendix R θα προωθήσουν τη μάθηση στη διαχείριση καθημερινών προκλήσεων στο σεληνιακό περιβάλλον που προσδιορίζεται στην αρχιτεκτονική Σελήνη προς Άρη του οργανισμού. «Αυτά τα συμβόλαια είναι ο καταλύτης για την ανάπτυξη κρίσιμων δυνατοτήτων για τις αποστολές Artemis και τις καθημερινές ανάγκες των αστροναυτών για μακροπρόθεσμη εξερεύνηση στη σεληνιακή επιφάνεια», δήλωσε ο Nujoud Merancy, αναπληρωτής συνεργάτης, γραφείο στρατηγικής και αρχιτεκτονικής στα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον. «Η ισχυρή ανταπόκριση στο αίτημά μας για προτάσεις αποτελεί απόδειξη του ενδιαφέροντος για την ανθρώπινη εξερεύνηση και την αυξανόμενη οικονομία του βαθέως διαστήματος. Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα για μια βιώσιμη επιστροφή στη Σελήνη, η οποία, μαζί με τους εμπορικούς μας εταίρους, θα οδηγήσει στην καινοτομία και θα διευρύνει τις γνώσεις μας για μελλοντικές σεληνιακές αποστολές, κοιτάζοντας προς τον Άρη». Οι επιλεγμένες προτάσεις έχουν συνολική αξία 24 εκατομμυρίων δολαρίων, κατανέμονται σε πολλές εταιρείες και προτείνουν καινοτόμες στρατηγικές και ιδέες για λύσεις εφοδιαστικής και κινητικότητας, συμπεριλαμβανομένων προηγμένων ρομποτικών και αυτόνομων δυνατοτήτων: Blue Origin, Merritt Island, Φλόριντα – μεταφορείς υλικοτεχνικής υποστήριξης. διαχείριση και εκφόρτωση εφοδιαστικής· μεταφορά εφοδιαστικής? σταδιοποίηση, αποθήκευση και παρακολούθηση· επιφανειακό φορτίο και κινητικότητα· και ολοκληρωμένες στρατηγικές Intuitive Machines, Χιούστον, Τέξας – διαχείριση και εκφόρτωση logistics. επιφανειακό φορτίο και κινητικότητα Leidos, Reston, Virginia – υλικοτεχνικοί μεταφορείς. μεταφορά εφοδιαστικής? σταδιοποίηση, αποθήκευση και παρακολούθηση· διαχείριση απορριμμάτων? και ολοκληρωμένες στρατηγικές Lockheed Martin, Littleton, Κολοράντο – μεταφορείς υλικοτεχνικής υποστήριξης. μεταφορά εφοδιαστικής? επιφανειακό φορτίο και κινητικότητα MDA Space, Χιούστον – επιφανειακό φορτίο και κινητικότητα Moonprint, Dover, Delaware – μεταφορείς υλικοτεχνικής υποστήριξης Pratt Miller Defense, New Hudson, Michigan – επιφανειακό φορτίο και κινητικότητα Sierra Space, Λούισβιλ, Κολοράντο – μεταφορείς υλικοτεχνικής υποστήριξης. μεταφορά εφοδιαστικής? σταδιοποίηση, αποθήκευση και παρακολούθηση· διαχείριση απορριμμάτων? και ολοκληρωμένες στρατηγικές Ειδικές Αεροδιαστημικές Υπηρεσίες, Χάντσβιλ, Αλαμπάμα – αερομεταφορείς. διαχείριση και εκφόρτωση εφοδιαστικής· μεταφορά εφοδιαστικής? σταδιοποίηση, αποθήκευση και παρακολούθηση· διαχείριση απορριμμάτων? επιφανειακό φορτίο και κινητικότητα· και ολοκληρωμένες στρατηγικές Η NASA συνεργάζεται με τη βιομηχανία, τον ακαδημαϊκό κόσμο και τη διεθνή κοινότητα για να εξελίσσει συνεχώς το σχέδιο για την εξερεύνηση με πλήρωμα και να υιοθετεί μια μεθοδική προσέγγιση για τη διερεύνηση λύσεων που θέτουν την ανθρωπότητα σε μια πορεία προς τη Σελήνη, τον Άρη και πέρα από αυτό. Για περισσότερα σχετικά με την αποστολή της NASA να επιστρέψει στη Σελήνη, επισκεφθείτε: https://www.nasa.gov/humans-in-space/artemis