Δροσος Γεωργιος

H Microsoft βάζει το cloud στην εξίσωση του κβαντικού υπολογιστή. Η Microsoft ανακοίνωσε ότι οι πλατφόρμες cloud computing που υποστηρίζει θα μπορούν να λειτουργούν πλήρως σε έναν κβαντικό υπολογιστή. Η πλατφόρμα Azure θα μπορεί να αποτελεί μέρος του λογισμικού με τη βοήθεια του οποίου λειτουργεί ένας κβαντικός υπολογιστής, ένα ακόμα στοιχείο που επιβεβαιώνει τη σπουδή που επιδεικνύει ο τεχνολογικός κολοσσός για την πολλά υποσχόμενη νέα τεχνολογία. Αυτή τη στιγμή, η Microsoft δοκιμάζει την πλατφόρμα Azure σε τρία διαφορετικά πρωτότυπα κβαντικών υπολογιστών, τα δύο εκ των οποίων βρίσκονται σε δοκιμαστικό στάδιο σε Πανεπιστήμια. Είναι ακόμα πρώιμο να πει κανείς ότι ένα τέτοιο εγχείρημα θα στεφθεί με επιτυχία, αλλά η Microsoft θεωρεί ότι είναι αυτή η κατάλληλη στιγμή προκειμένου να διερευνηθεί η σχέση του quantum computing με το cloud computing. H νέα υπηρεσία της Microsoft έχει το όνομα Azure Quantum και φέρνει προγραμματιστικά εργαλεία για κβαντικούς υπολογιστές ενσωματωμένα σε μία cloud υπηρεσία. Η υπηρεσία παρουσιάστηκε στο Συνέδριο Ignite της Microsoft και αναμένεται να γίνει διαθέσιμη τους ερχόμενους μήνες. Η Microsoft τρέχει ένα δικό της πρόγραμμα έρευνας σε κβαντικούς υπολογιστές, αλλά δεν έχει δοκιμάσει ακόμα να δημιουργήσει ένα δικό της αντίστοιχο κομμάτι hardware. Η υπηρεσία της Microsoft προσφέρει πρόσβαση σε διαφορετικές τεχνολογίες κβαντικής πληροφορικής, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο μία εικόνα για το πώς θα μπορούσε να λειτουργεί η μελλοντική αγορά Πληροφορικής. Θεωρείται δεδομένο ότι θα μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί την ισχύ ενός κβαντικού υπολογιστή με τη βοήθεια μίας υπηρεσίας στο cloud αντί να είναι υποχρεωμένος να επενδύσει ένα σημαντικό ποσό χρημάτων στην αγορά ενός κβαντικού υπολογιστή. Σε κάθε περίπτωση, η Microsoft δεν αποκλείεται να προβεί στη δημιουργία του δικού της κβαντικού υπολογιστή, ξεκαθαρίζοντας από τώρα ότι στην περίπτωση αυτή θα ακολουθήσει μία στρατηγική παρόμοια με εκείνη που ακολουθεί με την οικογένεια Surface. Η εταιρεία παρουσίασε ένα δικό της chip το οποίο είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί ακόμα και κάτω από ακραία χαμηλές θερμοκρασίες, στοιχείο που θεωρείται ως ένα βήμα της εταιρείας προς το quantum computing hardware. https://www.naftemporiki.gr/story/1531813/h-microsoft-bazei-to-cloud-stin-eksisosi-tou-kbantikou-upologisti

Πώς εγιναν οι γαλαξίες, από το Big Bang μέχρι σήμερα. Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων ολοκλήρωσε πρόσφατα ένα μακροχρόνιο έργο: τη μεγαλύτερη και πιο λεπτομερή προσομοίωση του σχηματισμού γαλαξιών από το Big Bang μέχρι σήμερα. Ονομάζεται TNG50, η προσομοίωση θα επιτρέψει στους ερευνητές να εξετάσουν την εξέλιξη του Κόσμου τόσο λεπτομερώς όσο και σε μεγάλη κλίμακα. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στις Μηνιαίες ανακοινώσεις της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας Το TNG50 αποτελεί μέρος του IllustrisTNG, ενός έργου που επικεντρώνεται στη δημιουργία προσομοιώσεων σχηματισμού γαλαξιών. Στο παρελθόν, οι προσομοιώσεις είχαν μειονεκτήματα: οι χαμηλού όγκου δεν είχαν προοπτική μεγάλης κλίμακας εξέλιξης και οι μεγάλες ποσότητες δεν είχαν τις απαραίτητες λεπτομέρειες. Το TNG50 είναι η πρώτη προσομοίωση που συνδυάζει τα καλύτερα και των δύο κόσμων - μια προσομοίωση μεγάλης κλίμακας με ένα πρωτοφανές επίπεδο λεπτομέρειας. Η προσομοίωση έγινε δυνατή από τον υπερυπολογιστή Hazel Hen στη Στουτγάρδη της Γερμανίας. Περίπου 16.000 πυρήνες εργάστηκαν για την προσομοίωση για περισσότερο από ένα χρόνο, δημιουργώντας ένα κύβο χώρου με διάμετρο μεγαλύτερη από 230 εκατομμύρια έτη φωτός και πάνω από 20 δισεκατομμύρια σωματίδια σκόνης, αστέρια, φυσικό αέριο, μαύρες τρύπες και πολλά άλλα. Επειδή η νέα προσομοίωση μπορεί να μειωθεί σε ένα εκατομμυριοστό του όγκου, οι ερευνητές μπορούν να εξετάσουν την εξέλιξη χιλιάδων γαλαξιών ταυτόχρονα κατά τη διάρκεια των 13,8 δισεκατομμυρίων ετών κοσμικής ιστορίας. «Τα αριθμητικά πειράματα αυτού του είδους είναι ιδιαίτερα επιτυχημένα όταν βγάζετε περισσότερα από όσα βάζετε», εξηγεί ο συνάδελφος Dr. Dylan Nelson του Ινστιτούτου Max Planck για την Αστροφυσική σε ένα δελτίο τύπου. «Στην προσομοίωση μας, βλέπουμε φαινόμενα που δεν είχαν προγραμματιστεί ρητά στον κώδικα προσομοίωσης. Αυτά τα φαινόμενα προκύπτουν με φυσικό τρόπο, από τη σύνθετη αλληλεπίδραση των βασικών φυσικών συστατικών του σύμπαντος μοντέλου μας. Το TNG50 είναι η πρώτη προσομοίωση που δείχνει πως ο Γαλαξίας και παρόμοιοι ταχέως περιστρεφόμενοι δίσκοι γαλαξιών προέρχονταν από τα χαοτικά νέφη της σκόνης. Και καθώς το φυσικό αέριο εγκαταστάθηκε, τα αστέρια του μωρού υιοθέτησαν κυκλικές τροχιές και τελικά σχηματίστηκαν μεγάλοι σπειροειδείς γαλαξίες. Στην πράξη, ο TNG50 δείχνει ότι ο γαλαξίας μας με τον λεπτό δίσκο είναι στο ύψος του γαλαξία: τα τελευταία 10 δισεκατομμύρια χρόνια , τουλάχιστον εκείνοι οι γαλαξίες που σχηματίζουν καινούργια αστέρια έχουν γίνει όλο και περισσότερο δίσκος και οι χαοτικές εσωτερικές κινήσεις τους έχουν μειωθεί σημαντικά », δήλωσε σε ανακοίνωσή του η συνάδελφος Annalisa Pillepich της Max PlanckInstitute of Astronomy. «Το Σύμπαν ήταν πολύ πιο ακατάστατο όταν ήταν μόλις λίγα δισεκατομμύρια χρόνια!» Μια άλλη διαδικασία που αρχικά ήταν χαοτική ήταν η επιπέδωση των γαλαξιών, που οδήγησε σε εκρήξεις υπερκαινοφανών και σε υπερμεγέθη μαύρη τρύπα. Η προσομοίωση ήταν η πρώτη που κατέδειξε τη γεωμετρία της ροής αερίου γύρω από τους γαλαξίες - και πώς αυτές οι ροές αερίων επηρέασαν τη δομή. Ο Πίλεπχ και ο Νέλσον, έλαβαν το βραβείο Golden Spike 2019 για το έργο τους, σχεδιάζουν να κάνουν τελικά όλα τα δεδομένα διαθέσιμα στο κοινό ερασιτέχνες αστρονόμοι να κάνουν ακόμα περισσότερες ανακαλύψεις. https://asgardia.space/en/news/Video-How-Galaxies-Come-to-Be

Ρώσος αστροναύτης της NASA κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τους αστεροειδείς. Ποιος δεν έχει δει την ταινία καταστροφής του Μάικλ Μπέι «Αρμαγεδδών» με τους Μπρους Γουίλις, Μπεν Αφλεκ, Λιβ Τάιλερ, Μπίλι Μπομπ Θόρντον και Στιβ Μπουσέμι, όπου ένας αστεροειδής απειλεί να αφανίσει τη Γη; Παραμονές της δεύτερης διέλευσης μέσα στη χρονιά ενός γνωστού στους ειδικούς αστεροειδούς, του «δυνητικά επικίνδυνου» 481394, ο Ρώσος αστροναύτης της NASA και πιλότος της διαστημικής αποστολής «Apollo 9», Ράστι Σβάικαρτ, μίλησε για το υπαρκτό σενάριο της σύγκρουσης ενός αστεροειδούς με τη Γη, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά και κατέθεσε την δική του άποψη για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας απειλής. Μιλώντας στο ρωσικό ειδησεογραφικό δίκτυο «Russia Today», ο Ρώσος αστροναύτης επεσήμανε ότι «οι αστεροειδείς περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο με τον ίδιο τρόπο που κάνει η Γη» οπότε «αργά ή γρήγορα, η Γη και κάποιος αστεροειδής θα διασταυρωθούν». Κατά τον ίδιο: «Yπήρξαν μαζικές εξαφανίσεις στο παρελθόν... Επομένως, ναι, μια πόλη μπορεί να καταστραφεί, μια ήπειρος μπορεί να καταστραφεί και η ζωή στον πλανήτη μπορεί να καταστραφεί. Ο πολιτισμός είναι πολύ εύθραυστος. Έτσι, δεν χρειαζόμαστε πολλά για να καταστρέψουμε τον πολιτισμό». Τι μπορεί να γίνει λοιπόν; Σύμφωνα με τον Ρώσο πιλότο, ο οποίος έχει περάσει 241 ώρες στο διάστημα στην αποστολή «Apollo 9», δεν υπάρχουν και πολλοί τρόποι για να αποσοβηθεί ένα σενάριο καταστροφής μιας πόλης, μιας ηπείρου, της ίδιας της Γης. «Δεν είναι απαραίτητο να τινάξουμε στον αέρα το εισερχόμενο αντικείμενο, όπως ο Μπρους Γουίλις στην ταινία "Αρμαγεδδών"» τόνισε χαρακτηριστικά. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε, είπε, είναι να «το επιβραδύνουμε ή να το επιταχύνουμε λίγο, χρησιμοποιώντας τη διαστημική τεχνολογία, ώστε να φτάνει ελαφρώς μπροστά από τη Γη ή πίσω από τη Γη». Δηλαδή, «δεν χρειάζεται να αλλάξουμε την τροχιά του, απλώς να αλλάξουμε την ώρα άφιξής του σε αυτό το σημείο», πρόσθεσε. Κατά τον ίδιο η αλλαγή της ώρας του ραντεβού με έναν επικίνδυνο αστεροειδή που μπορεί να προκαλέσει μια καταστροφική σύγκρουση, μπορεί να γίνει μέσω της δημιουργίας μιας ασπίδας. «Μία παγκόσμια αμυντική ασπίδα γύρω από τον πλανήτη μας θα μπορούσε να σώσει το ανθρώπινο είδος από τους αστεροειδείς, πριν να είναι πολύ αργά» κατέληξε. Ο Ράστι είναι συνιδρυτής μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης, της B612 Foundation, η οποία υποστηρίζει την δημιουργία μιας παγκόσμιας αμυντικής ασπίδας. Μαζί με άλλους αστροναύτες όπως ο Δρ Έντουαρντ Λου και αστρονόμους όπως Χάρολντ Ρέιτσμα, προσπαθούν να αφυπνίσουν επιστήμονες και εθνικές κυβερνήσεις προκειμένου να συνεργαστούν για έναν τρόπο εκτροπής των αστεροειδών με την βοήθεια μιας αμυντική ασπίδας. Να σημειωθεί ότι ως εκ θαύματος δεν θρηνήσαμε θύματα όταν μετεωρίτης έπεσε στο Τσελιαμπίνσκ, στη Ρωσία, το 2013. https://www.tanea.gr/2019/11/11/science-technology/rosos-astronaytis-tis-nasa-krouei-ton-kodona-tou-kindynou-gia-tous-asteroeideis/

Καταργείται ο Ελληνικός Διαστημικός Οργανισμός - Έρχεται το Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος. «Τίτλοι τέλους» αναμένεται να πέσουν σύντομα στον Ελληνικό Διαστημικό Οργανισμό που είχε ιδρυθεί τον Δεκέμβριο του 2017, επί Νίκου Παππά στο υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης. Ο οργανισμός θα δώσει τη θέση του στο Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος, που σχεδιάζει ο νέος υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης. Αυτό τουλάχιστον προβλέπει, μεταξύ άλλων, το πολυνομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από την περασμένη Τρίτη και περιλαμβάνει και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου με τη σημερινή του μορφή. Το κέντρο διαστήματος, με καθεστώς ΝΠΙΔ (σ.σ νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου) θα είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης θα έχει την πλήρη εποπτεία της νέας αυτής δομής. Η διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης ολοκληρώνεται την Παρασκευή. Πηγές του υπουργείου που μίλησαν στο LiFO.gr εξέφρασαν τη βεβαιότητά τους πως τα προβλεπόμενα στο σχετικό αρθρο 60 του πολυνομοσχεδίου θα εγκριθούν από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής και εν τέλει θα ψηφιστούν από την Ολομέλεια. Ωστόσο δεν ήταν σε θέση να μας δώσουν ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για τη μετάβαση από τον ΕΛΔΟ που καταργείται στο Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος που θα ιδρυθεί. Η παραίτηση Κριμιζή Η σύσταση του ΕΛΔΟ είχε στιγματιστεί από την ηχηρή παραίτηση του προέδρου του, Σταμάτη Κριμιζή, τον Απρίλιο του 2018, μετά από από μόλις τέσσερις εβδομάδες στο «τιμόνι» του οργανισμού. Στην ανοικτή επιστολή παραίτησής του, ο διακεκριμένος επιστήμονας έκανε λόγο για «προσπάθεια καθαρής χειραγώγησης του ΕΛΔΟ προς προκαθορισμένες κατευθύνσεις» καταγγέλλοντας «διάθεση και συχνά επιμονή να προωθηθούν δράσεις χωρίς αξιολόγηση, χωρίς αξιοκρατία, μακριά από τα διεθνή πρότυπα, να υπηρετηθούν προσωπικές ατζέντες και να υπάρχει πλήρης έλεγχος από τη Γενική Γραμματεία». Αφήνοντας βαρύτατες και σαφείς αιχμές, ο Δρ. Κριμιζής σημείωνε χαρακτηριστικά στις 25 Απριλίου του περασμένου έτους: «Δυστυχώς πολύ σύντομα μου έγινε σαφές ότι ο κ. Γ.Γ. Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων έχει αναλάβει, υπό την ανοχή του κ. Υπουργού, το ρόλο του "Τσάρου του Διαστήματος" στην Ελλάδα, αν και δεν έχει καμία γνώση και εμπειρία σε αυτόν τον τομέα. Φαίνεται λοιπόν πως εγώ περισσεύω, εφόσον δεν δέχομαι να είμαι φερέφωνο κανενός». «Υπουργικές Αποφάσεις (...) πρακτικά ακύρωσαν το λόγο ύπαρξης του ΕΛΔΟ, καθιστώντας τον μια μη αξιόπιστη γραφειοκρατική δομή που θα μπορούσε να γίνει υποχείριο οποιουδήποτε πολιτικού προϊστάμενου». Σημειώνεται πως ο Σταμάτης Κριμιζής είναι σήμερα άμισθος σύμβουλος του νέου υπουργού Κ.Πιερρακάκη. Μεταξύ των σκοπών του νέου κέντρου θα είναι η διαμόρφωση πρότασης για τη στρατηγική στον τομέα του διαστήματος και η εκπόνηση δυναμικού σχεδίου δράσης της διαστημικής στρατηγικής σε συνεργασία με την πανεπιστημιακή και ερευνητική κοινότητα. Παράλληλα, αποσκοπεί στη συνεργασία υπηρεσιών και νομικών προσώπων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα για την «προώθηση, διάχυση και αξιοποίηση της διαστημικής στρατηγικής της Ελλάδας, καθώς και η συμμετοχή σε ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς και ομάδες που δραστηριοποιούνται σε διαστημικά θέματα και προγράμματα». Διοικητικό όργανο του Ελληνικού Κέντρου Διαστήματος θα είναι είναι το επταμελές ΔΣ, που θα ορίζεται για πενταετή θητεία με απόφαση του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης και θα αποτελείται από τον πρόεδρο, τον διευθύνοντα σύμβουλο και πέντε ακόμη μέλη. Το προσωπικό που εργάζεται στον ΕΛΔΟ με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου - αορίστου χρόνου, ορισμένου χρόνου και σχέση εντολής - θα διατηρηθεί από το Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος με «όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις υφιστάμενες, κατά το χρόνο της δημοσίευσης του παρόντος, συμβάσεις, ετήσιες αποδοχές και σχέσεις εργασίας». Αναλυτικά, όσα προβλέπονται για την ίδρυση του Ελληνικού Κέντρου Διαστήματος 1.Συνιστάται νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με την επωνυμία «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ» και το διακριτικό τίτλο «ΕΛ.ΚΕ.Δ.» στο εξής. Στις διεθνείς συναλλαγές, η επωνυμία του ΕΛ.ΚΕ.Δ., αποδίδεται στα αγγλικά ως «HELLENIC SPACE CENTER ». 2. Η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ελληνικός Διαστημικός Οργανισμός Α.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «ΕΛ.Δ.Ο. Α.Ε.» η οποία συστάθηκε με το άρθρο 18 του ν. 4508/2017 (Α ́ 200), καταργείται χωρίς να τεθεί σε εκκαθάριση και διαγράφεται από το Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ.) του ν. 3419/2005 (Α' 297). 3. Το ΕΛ.ΚΕ.Δ. υπεισέρχεται ως καθολικός διάδοχος στη θέση της ΕΛ.Δ.Ο. Α.Ε. και αυτοδικαίως στο σύνολο των πάσης φύσεως αρμοδιοτήτων, δικαιωμάτων, υποχρεώσεων και λοιπών εννόμων σχέσεων της ΕΛ.Δ.Ο. Α.Ε. Οι κάθε είδους, τύπου, φύσεως και περιεχομένου δικαιοπραξίες που έχουν συναφθεί ή προκηρυχθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου και ευρίσκονται σε ισχύ, στις οποίες το μοναδικό ή ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη είναι η ΕΛ.Δ.Ο. Α.Ε. συνεχίζονται από και στο όνομα του ΕΛ.ΚΕ.Δ, χωρίς το ΕΛ.ΚΕ.Δ ή άλλο συμβαλλόμενο μέρος ή τρίτος να δικαιούται να ζητήσει για το λόγο αυτό τη λύση των ανωτέρω δικαιοπραξιών ή τη μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτές. Επιπλέον, με τη δημοσίευση του παρόντος μεταφέρονται αυτοδίκαια στο ΕΛ.ΚΕ.Δ. όλα τα έργα και προγράμματα καθώς και αρμοδιότητες και χρηματοδοτήσεις που διατηρούσε η ΕΛ.Δ.Ο. Α.Ε. Οι εκκρεμείς δίκες της ΕΛ.Δ.Ο. Α.Ε. συνεχίζονται από και στο όνομα του ΕΛ.ΚΕ.Δ., χωρίς να επέρχεται βίαιη διακοπή τους και χωρίς να απαιτείται οποιαδήποτε ειδικότερη, δικαστική ή εξώδικη, ενέργεια για την συνέχισή τους. 4. Το ΕΛ.ΚΕ.Δ. εδρεύει στην Αθήνα, με απόφαση δε του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης μπορεί να οριστεί ως έδρα άλλος δήμος της χώρας. 5. Το ΕΛ.ΚΕ.Δ. ανήκει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και λειτουργεί προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος. Λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και διέπεται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου και του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας του. Το ΕΛ.ΚΕ.Δ. απολαμβάνει όλων των διοικητικών, οικονομικών, δικαστικών, ουσιαστικού και δικονομικού δικαίου προνομίων και ατελειών του Δημοσίου. Επίσης, απαλλάσσεται από την καταβολή δασμών, άμεσων ή έμμεσων φόρων, πλην του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ), του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων και του Ειδικού Φόρου επί Ακινήτων, εισφορών υπέρ τρίτων και τελών οποιασδήποτε φύσης για τον εισαγόμενο από αυτήν εξοπλισμό που προορίζεται για την εκπλήρωση των σκοπών της, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. 6. Κάθε πράξη ή συμφωνία, που αφορά στη μεταβίβαση στοιχείων ενεργητικού ή παθητικού και κάθε εμπράγματου δικαιώματος προς το ΕΛ.ΚΕ.Δ., καθώς και η μεταγραφή των πράξεων ή συμφωνιών αυτών στα οικεία υποθηκοφυλακεία ή κτηματολογικά γραφεία, απαλλάσσεται από κάθε φόρο, εκτός του Φόρου Συγκέντρωσης Κεφαλαίου και των Φόρων Μεταβίβασης ακινήτων, δωρεών, κληρονομιών, όπου συντρέχει τέτοια περίπτωση, από κάθε τέλος, εισφορά ή δικαίωμα υπέρ του Δημοσίου ή οποιουδήποτε νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου και ασφαλιστικών οργανισμών ή τρίτων. Ειδικά για το φόρο εισοδήματος, το ΕΛ.ΚΕ.Δ. απαλλάσσεται αυτού, με εξαίρεση το εισόδημα που αποκτά από κεφάλαιο και υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου, σύμφωνα με την περίπτωση α' του άρθρου 46 του ν. 4172/2013 (Α' 167). Σε κάθε περίπτωση, εφαρμόζονται οι ρυθμίσεις του ενωσιακού δικαίου περί κρατικών ενισχύσεων, εξαιρουμένων των ζητημάτων που αφορούν στρατιωτικές εφαρμογές και των θεμάτων εθνικής ασφαλείας. 7. Το ΕΛ.ΚΕ.Δ. εποπτεύεται από τον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης. 8. Οι σκοποί του ΕΛ.ΚΕ.Δ. είναι οι ακόλουθοι: α. η διαμόρφωση πρότασης για τη στρατηγική στον τομέα του διαστήματος και η εκπόνηση κυλιόμενου-δυναμικού σχεδίου δράσης της διαστημικής στρατηγικής σε συνεργασία με την πανεπιστημιακή και ερευνητική κοινότητα, το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα που προσδιορίζει στόχους, τομείς συνεργασίας και διαδικασίες για την επίτευξη των στόχων, β. η συνεργασία, ο συντονισμός, η υποστήριξη και η κινητοποίηση φορέων, υπηρεσιών και νομικών προσώπων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα για την προώθηση, διάχυση και αξιοποίηση της διαστημικής στρατηγικής της Ελλάδας, καθώς και η συμμετοχή σε ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς και ομάδες που δραστηριοποιούνται σε διαστημικά θέματα και προγράμματα, γ. η προώθηση και συμμετοχή ως συντονιστής δημόσιων φορέων σε έργα και προγράμματα, καθώς και η διαχείριση εθνικών προγραμμάτων και έργων σε τομείς του Διαστήματος, όπως η επιστημονική έρευνα, η τεχνολογία, οι τηλεπικοινωνίες, η ασφάλεια, η οικονομία, το περιβάλλον, η αγροτική ανάπτυξη, οι μεταφορές, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση και το εμπόριο, δ. η συμμετοχή σε ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς, πρωτοβουλίες, φόρουμ και δραστηριότητες για θέματα Διαστήματος, ο συντονισμός των εθνικών εκπροσώπων στον τομέα του Διαστήματος, η ανάπτυξη ευρωπαϊκών και διεθνών συνεργασιών, η ανταλλαγή και σύνθεση γνώσεων, καινοτομίας και δράσεων προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η ανταποδοτική συμμετοχή της χώρας στους ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς Διαστήματος, σε ευρωπαϊκά ή διεθνή διαστημικά προγράμματα, καθώς και η συμμετοχή στη σχεδίαση προγραμμάτων για την εξυπηρέτηση εθνικών, επιστημονικών, επιχειρησιακών και αναπτυξιακών αναγκών στις οποίες το Διάστημα έχει πρωταρχικό ρόλο, ε. η συμβολή στην ανάπτυξη και ενίσχυση της τεχνολογίας και των διαστημικών εφαρμογών, υπηρεσιών και επίγειων υποδομών προς όφελος της εγχώριας βιομηχανίας και έρευνας, καθώς και η υποστήριξη στο σχεδιασμό δορυφόρων, δορυφορικών συστημάτων, υλικών και εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων τηλεπισκόπησης, μέσω και της αξιοποίησης της συμμετοχής της χώρας στους διεθνείς και ευρωπαϊκούς οργανισμούς και προγράμματα, καθώς και στις πάσης φύσεως επιστροφές που δικαιούται η χώρα, στ. η συνεργασία με αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες για τη συνεχή επιμόρφωση των φοιτητών, των νέων ερευνητών και των δημόσιων λειτουργών σε θέματα Διαστήματος, καθώς και η σχεδίαση και η συμμετοχή στην υλοποίηση δράσεων για την κατανόηση των διαστημικών δραστηριοτήτων και εφαρμογών, ζ. η προώθηση θεμάτων τυποποίησης και η μεταφορά τεχνογνωσίας και καλών πρακτικών στον τομέα των διαστημικών εφαρμογών και υπηρεσιών, η. η πειραματική ή εμπορική αξιοποίηση των δικαιωμάτων του Δημοσίου σε δορυφορικά και διαστημικά αντικείμενα, καθώς και η αξιοποίηση των συναφών υπηρεσιών, πόρων και περιουσιακών στοιχείων, κινητών και ακινήτων, κατόπιν σχετικής εκχωρήσεως ή άδειας του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης, θ. η παροχή συνδρομής προς το Δημόσιο αναφορικά με δορυφορικά και διαστημικά θέματα, καθώς και η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών και η εκπόνηση μελετών προς το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης αναφορικά με τη διαχείριση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων του Δημοσίου στο Διάστημα, την καταχώριση και αξιολόγηση διαστημικών αντικειμένων, καθώς και την ανάπτυξη δορυφορικών συστημάτων. 9. Οι πόροι του ΕΛ.ΚΕ.Δ. προέρχονται από: α. κάθε είδους χρηματοδοτήσεις/επιχορηγήσεις από τον Κρατικό Προϋπολογισμό (Tακτικό και Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων), β. χρηματοδοτήσεις, επιδοτήσεις, εισφορές και κάθε είδους ενισχύσεις ή επιχορηγήσεις από όργανα και οργανισμούς του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από άλλους ευρωπαϊκούς ή διεθνείς οργανισμούς, μεταξύ άλλων για τα έργα που αναλαμβάνει να υλοποιήσει, γ. την εκμετάλλευση δικαιωμάτων του Δημοσίου επί των διαστημικών αντικειμένων, των δορυφόρων, των δορυφορικών τροχιών και των συναφών ραδιοσυχνοτήτων που έχουν παραχωρηθεί στο ΕΛ.ΚΕ.Δ. από τον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, καθώς και συμβάσεων ή προγραμμάτων που υλοποιούνται κατά την άσκηση πειραματικής ή εμπορικής δραστηριότητας, δ. την παροχή υπηρεσιών και τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων χρήσης επιστημονικών - ερευνητικών έργων και μελετών, ε. δωρεές, ενισχύσεις, κληρονομίες, κληροδοσίες, επιχορηγήσεις, χορηγίες και κάθε είδους εισφορές φυσικών ή νομικών προσώπων, του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα, της ημεδαπής ή αλλοδαπής, στ. ίδια έσοδα από την παροχή των εξειδικευμένων υπηρεσιών του προς τρίτους, εκτέλεση έργων για λογαριασμό τρίτων, ζ. έσοδα από την αξιοποίηση στοιχείων της κινητής ή ακίνητης περιουσίας του και από δάνεια κάθε μορφής, καθώς και από οποιεσδήποτε άλλες νόμιμες πηγές. Σε περίπτωση διάλυσης του ΕΛ.ΚΕ.Δ., η περιουσία του, κινητή και ακίνητη, καθώς και τα κάθε είδους δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του περιέρχονται στο Ελληνικό Δημόσιο. 10. Ως προς τα διαστημικά προγράμματα και τις διαστημικές εφαρμογές που εξυπηρετούν σκοπούς εθνικής άμυνας, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας διατηρεί διοικητική και επιχειρησιακή αυτονομία σε σχέση με το ΕΛ.ΚΕ.Δ., δύναται δε να συμμετέχει κατόπιν προσκλήσεως στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΛ.ΚΕ.Δ. χωρίς δικαίωμα ψήφου, εφόσον συζητείται θέμα που άπτεται της εθνικής άμυνας και ασφάλειας. 11. Το ΕΛ.ΚΕ.Δ. τηρεί όλα τα απαραίτητα παραστατικά και δικαιολογητικά τα οποία και θέτει στη διάθεση των αρμόδιων οργάνων, όποτε ζητηθούν. Οι επαληθεύσεις, επιθεωρήσεις και οι έλεγχοι των χρηματοδοτηθέντων προγραμμάτων και έργων πραγματοποιούνται προκειμένου να παρακολουθούνται οι πραγματοποιούμενες δράσεις και να διασφαλίζεται ότι τα διατιθέμενα από το ΕΛ.ΚΕ.Δ. ποσά επενδύονται σύμφωνα με τους στόχους και τα προβλεπόμενα στον παρόντα νόμο και τις αποφάσεις των οργάνων του. Η διαχειριστική χρήση του ΕΛ.ΚΕ.Δ. αρχίζει την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους και τελειώνει την 31η Δεκεμβρίου κάθε έτους. Το ΕΛ.ΚΕ.Δ. συντάσσει ετήσια έκθεση, η οποία περιλαμβάνει τον οικονομικό απολογισμό και τον απολογισμό πεπραγμένων του ΕΛ.ΚΕ.Δ. και δημοσιεύεται στον επίσημο διαδικτυακό του τόπο. Ο οικονομικός απολογισμός περιλαμβάνει ισολογισμό, κατάσταση αποτελεσμάτων χρήσης και τις χρηματοροές του ΕΛ.ΚΕ.Δ.. Τον Οκτώβριο κάθε έτους υποβάλλεται στον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης η ετήσια έκθεση που αφορά το προηγούμενο έτος. Ο τακτικός έλεγχος της οικονομικής διαχείρισης του ΕΛ.ΚΕ.Δ. είναι ετήσιος και ασκείται από δύο ορκωτούς λογιστές, που ορίζονται με ισάριθμους αναπληρωτές με απόφαση του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης και ελέγχουν τη νομιμότητα της οικονομικής διαχείρισης βάσει των στοιχείων που περιλαμβάνονται στην ετήσια έκθεση. Η αμοιβή των ορκωτών λογιστών επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του ΕΛ.ΚΕ.Δ.. Με απόφαση του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης μπορεί να διατάσσεται οποτεδήποτε έκτακτος έλεγχος. 12. Όργανο Διοίκησης του ΕΛ.ΚΕ.Δ. είναι το Διοικητικό του Συμβούλιο, που ορίζεται για πενταετή θητεία με απόφαση του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης και αποτελείται από επτά (7) μέλη, ήτοι: α) Πρόεδρο, β) Διευθύνοντα Σύμβουλο, γ)πέντε μέλη. 13. Ο Πρόεδρος συγκαλεί το ΔΣ σε τακτική ή έκτακτη συνεδρίαση, καταρτίζει την ημερήσια διάταξη και διευθύνει τις εργασίες του. Τον Πρόεδρο, απόντα ή κωλυόμενο, αναπληρώνει ο Αναπληρωτής Πρόεδρος. Σε περίπτωση κατά την οποία κενωθεί για οποιονδήποτε λόγο μια ή περισσότερες θέσεις συμβούλων, η πλήρωση αυτών για τον υπόλοιπο χρόνο της θητείας τους γίνεται κατά τον τρόπο που γίνεται ο ορισμός τους. Μέχρι την πλήρωση αυτή το Διοικητικό Συμβούλιο νόμιμα συνέρχεται και αποφασίζει έγκυρα, εφόσον ο αριθμός του δεν έχει μειωθεί κάτω των τριών (3) μελών. Αν ο αριθμός των μελών μειωθεί κάτω των τριών (3) διορίζονται οι απαιτούμενοι προσωρινοί Σύμβουλοι από τον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, μέχρι να ορισθούν οι οριστικοί. Η θητεία των Συμβούλων παρατείνεται μέχρι να ορισθούν οι νέοι Σύμβουλοι. Ο Πρόεδρος ή ο αναπληρωτής του προΐστανται των συνεδριάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου και διευθύνουν τις εργασίες του. Ο Πρόεδρος του ΔΣ εποπτεύει τις εργασίες του ΕΛ.ΚΕ.Δ. παρακολουθεί τη λειτουργία του, ενημερώνει το ΔΣ σχετικά, και είναι το ανώτατο εκτελεστικό όργανο αυτού. Το Διοικητικό Συμβούλιο είναι αρμόδιο να αποφασίζει για κάθε θέμα που ανάγεται στη διαχείριση της περιουσίας, τη διοίκηση και εκπροσώπηση του ΕΛ.ΚΕ.Δ. και γενικά τη δραστηριότητά της, λαμβάνει δε όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα και αποφάσεις για την πραγματοποίηση του σκοπού του ΕΛ.ΚΕ.Δ. Το Δ.Σ. συγκαλείται ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου του σε τακτικές συνεδριάσεις τουλάχιστον δώδεκα (12) φορές το χρόνο. H πρόσκληση κοινοποιείται στα μέλη με την ημερήσια διάταξη τουλάχιστον 48 ώρες πριν τη συνεδρίαση. Ο Πρόεδρος υποχρεούται να συγκαλεί το ΔΣ όταν αυτό ζητήσουν για συγκεκριμένο θέμα ή θέματα δύο τουλάχιστον μέλη του ή ο Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ο οποίος μπορεί να συμμετάσχει στη συνεδρίαση αυτή, χωρίς ψήφο. Ο Πρόεδρος του ΔΣ καθορίζει και εισηγείται τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, στα οποία περιλαμβάνει επίσης τα θέματα που προτείνονται από τα μέλη του ΔΣ και προεδρεύει στις συνεδριάσεις του Δ.Σ. Το Δ.Σ. συνεδριάζει νομίμως, εφόσον μετέχουν στη συνεδρίαση τουλάχιστον τέσσερα (4) μέλη - αποφασίζει δε κατά πλειοψηφία. Σε περίπτωση ισοψηφίας υπερισχύει η ψήφος του Προέδρου. 14. Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου πρέπει να διαθέτουν εγνωσμένο κύρος, επιστημονική επάρκεια και επαγγελματική εμπειρία, υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας και εκτενή εμπειρία που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της θέσης ή των τομέων στους οποίους δραστηριοποιείται το ΕΛ.ΚΕ.Δ.. Τα ειδικότερα προσόντα και τα κωλύματα ή ασυμβίβαστα των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου καθορίζονται στον Κανονισμό του ΕΛ.ΚΕ.Δ. 15. Το Διοικητικό Συμβούλιο είναι υπεύθυνο για τη διοίκηση του ΕΛ.ΚΕ.Δ. και του σκοπού της. Το Διοικητικό Συμβούλιο αποφασίζει για τα θέματα που σχετίζονται με τη διαχείριση του ΕΛ.ΚΕ.Δ., εκτός από τα θέματα εκείνα που, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, ανήκουν στην αρμοδιότητα του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Το Διοικητικό Συμβούλιο μπορεί με απόφασή του να αναθέτει το χειρισμό ιδιαίτερων ζητημάτων σε εξειδικευμένους επιστήμονες στον τομέα του Διαστήματος, οι οποίοι δεν ανήκουν στο τακτικό προσωπικό του ΕΛ.ΚΕ.Δ. και οι οποίοι διαθέτουν ειδικές γνώσεις και πείρα στις υποθέσεις που τους ανατίθενται, η δε αμοιβή αυτών προσδιορίζεται με την ανωτέρω απόφαση. 16. Το ΕΛ.ΚΕ.Δ. προσλαμβάνει προσωπικό με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου για απασχόληση ορισμένου ή αορίστου χρόνου, με σύμβαση έμμισθης εντολής ή με σύμβαση έργου, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις. Το ΕΛ.ΚΕ.Δ., μπορεί κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων να προσλαμβάνει έως δέκα (10) ειδικούς επιστήμονες εγνωσμένης αξίας για την εκπλήρωση των σκοπών της και για την κάλυψη των ιδιαίτερων αναγκών του Δημόσιου, κατά τον έλεγχο των διαστημικών δραστηριοτήτων και την εποπτεία των διαστημικών αντικειμένων, κατ' αναλογική εφαρμογή της παρ. 6 του άρθρου 13 του ν. 3429/2005. 17. Κατά την έναρξη λειτουργίας του ΕΛ.ΚΕ.Δ., με απόφαση του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης επιτρέπεται, κατόπιν αίτησης των ενδιαφερομένων, να αποσπώνται στο ΕΛ.ΚΕ.Δ., κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων, έως έξι (6) στελέχη του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, μόνιμοι ή με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Με την ίδια απόφαση ρυθμίζονται οι όροι και κάθε άλλο θέμα σχετικό με την απόσπαση, εκτός από μισθολογικά θέματα για τα οποία εφαρμόζεται το άρθρο 23 του ν. 4354/2015 (Α' 176). Με απόφαση του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης, κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων, οι άμεσες και επείγουσες ανάγκες στελέχωσης του ΕΛ.ΚΕ.Δ. μπορεί να καλυφθούν προσωρινώς και με μετακίνηση ή παράλληλη άσκηση καθηκόντων υφιστάμενου εξειδικευμένου προσωπικού του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης προς το ΕΛ.ΚΕ.Δ.. Με την ίδια απόφαση καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι εργασίας που θα διέπουν την προσωρινή άσκηση καθηκόντων αυτού του προσωπικού μέχρι την ολοκλήρωση της συγκρότησης και στελέχωσης του ΕΛ.ΚΕ.Δ., ως και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια. 18. Για την κάλυψη των αναγκών του ΕΛ.ΚΕ.Δ., επιτρέπεται η απόσπαση σε αυτήν προσωπικού από το Δημόσιο, από νομικά πρόσωπα του δημόσιου ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα, από ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, καθώς και από νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και φορείς, που εποπτεύονται από το Δημόσιο σύμφωνα με το ν. 4440/2016. 19. Παράλληλα, διατηρείται από το ΕΛ.ΚΕ.Δ. με την ίδια νομική σχέση απασχόλησης το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ορισμένου χρόνου και σχέση εντολής, που κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου εργάζονται και υπηρετούν στην καταργούμενη με το παρόν ΕΛ.Δ.Ο. Α.Ε., διατηρώντας όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις υφιστάμενες, κατά το χρόνο της δημοσίευσης του παρόντος, συμβάσεις, ετήσιες αποδοχές και σχέσεις εργασίας 20. Με εσωτερικό κανονισμό που καταρτίζεται από το ΕΛ.ΚΕ.Δ. μέσα σε ένα χρόνο από τη δημοσίευση του παρόντος και υποβάλλεται για έγκριση στον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ρυθμίζονται ειδικότερα θέματα, αναγκαία για την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία του ΕΛ.ΚΕ.Δ., ιδίως η οργάνωση, η λειτουργία, διάρθρωση και οι αρμοδιότητες των υπηρεσιών της, ο αριθμός των θέσεων προσωπικού ανά κατηγορία και ειδικότητα και η κατανομή τους στις διοικητικές μονάδες της, ο αριθμός των ειδικών επιστημόνων, καθώς και ο αριθμός των θέσεων νομικού συμβούλου, δικηγόρων και ειδικών νομικών συνεργατών, οι οποίοι συνδέονται με το ΕΛ.ΚΕ.Δ. με σχέση έμμισθης εντολής, τα αναγκαία προσόντα, οι όροι πρόσληψης και εργασίας και η βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη των ειδικών επιστημόνων, οι διαδικασίες αξιολόγησης των διευθυντικών στελεχών, καθώς και το πειθαρχικό δίκαιο του προσωπικού και κάθε άλλο σχετικό ζήτημα. Επίσης, θέματα ασφάλειας και διαβάθμισης προσωπικού, προστασίας προσωπικών δεδομένων και απορρήτων πληροφοριών, καθώς και ελέγχου του ΕΛ.ΚΕ.Δ. https://www.lifo.gr/now/greece/246896/katargeitai-o-ellinikos-diastimikos-organismos-erxetai-to-elliniko-kentro-diastimatos

Φιλε Vensius Οπως ξερουμε ως τωρα ο Μολυβδος αποτελει το κυριο μεταλλο προστασιας απο την κοσμικη ακτινοβολία.Ο Μολυβδος ειναι ελλατος,λιωνει σε χαμηλη σχετικα θερμοκρασία και δεν οξειδώνει.Το μειονεκτημα του ειναι το βαρος με αποτελεσμα μια ασπιδα μολυβδου να εχει μεγαλο βαρος που ειναι προβλημα για τα διαστημικα σκάφη.Ομως η νανοτεχνολογια μπορει να προσφερει ασπιδες νανοσωματιδιων σε ελλατη βαση που μαζι με την ερευνα που μπορει να γίνει για αλλα πιθανα υλικα(σπανιες ισως γαιες) να προσφερουν φορμες προστασίας σχετικα μικρου βαρους που θα μπορουν να ντυσουν τα διαστημικα μας σκαφη!!! Και γυρω απο αυτο μια σημερινή ειδηση! Superhero Γιλέκα για να προστατεύσει τους ανθρώπους από την ακτινοβολία του διαστήματος. Με το πρόγραμμα Artemis, η NASA πλησιάζει στο να στείλει τους ανθρώπους πίσω στο φεγγάρι και στη συνέχεια στον Άρη. Μία από τις πιεστικές προκλήσεις που πρέπει να ξεπεράσει η διαστημική υπηρεσία είναι η σκληρή ακτινοβολία που υπάρχει εκτός της ατμόσφαιρας της Γης Για την καταπολέμηση του προβλήματος, η NASA εγκαινίασε το γιλέκο Astrorad στην τελευταία αποστολή εμπορικής προμήθειας της Northrop Grumman. Σε αντίθεση με τα κοστούμια, το γιλέκο είναι εύκαμπτο και κινείται με τους αστροναύτες σαν να ήταν κατασκευασμένο από spandex (αλλά δεν είναι). Είναι σχεδιασμένο για να προστατεύει τα πιο ευάλωτα όργανα του ανθρώπινου σώματος. Το γιλέκο Astrorad σχεδιάστηκε με τη συνεργασία της NASA, της Ισραηλινής Υπηρεσίας Διαστήματος, της Lockheed Martin και της Stemrad, μια εκκίνηση που ανέπτυξε το γιλέκο. Η Stemrad αρχικά επικεντρώθηκε στην κατασκευή προστατευτικού εξοπλισμού για πρώτους ανταποκριτές που ασχολούνται με πυρηνικά ατυχήματα και στη συνέχεια επεκτάθηκε σε διαστημική τεχνολογία δημιουργώντας ένα γιλέκο που προστατεύει όργανα ευαίσθητα σε ασθένεια ακτινοβολίας ή καρκίνο χωρίς να επηρεάζει την κινητικότητα. «Το Astrorad είναι πολύ μοναδικό υπό την έννοια ότι χρησιμοποιεί την αρχή της επιλεκτικής θωράκισης και με αυτόν τον τρόπο παρέχει αυξημένη προστασία στα πιο ευαίσθητα όργανα και μυελό των οστών», λέει ο Oren Milstein, Διευθύνων Σύμβουλος της Stemrad. Το γιλέκο, το οποίο είναι κατασκευασμένο από ένα πλέγμα πολυαιθυλενίου, είναι το παχύτερο γύρω από τους πνεύμονες και τον γαστρεντερικό σωλήνα, καθώς και τα στήθη και τις ωοθήκες των γυναικών αστροναυτών. Το γιλέκο είναι βαρύ - ζυγίζει σχεδόν 23 κιλά - το οποίο δεν θα πρέπει να αποτελεί πρόβλημα στην μικροβαρύτητα. Σύντομα θα υποβληθεί σε δοκιμασία κίνησης: οι αστροναύτες θα το φορούν ενώ θα εκτελούν τακτικές εργασίες στο διαστημικό σταθμό, όπως η νοικοκυριό ή η άσκηση. «Η βασική μας πρόκληση για να ξεπεράσουμε είναι η αεροδυναμική, φυσικά», λέει ο Milstein. «Προκειμένου να προστατευθείτε, χρειάζεστε αποτελεσματική χρήση της μάζας αλλά και να την κάνετε ευέλικτη». Το 2021, το Astrorad θα ταξιδέψει πάνω στο διαστημικό σκάφος Orion στο φεγγάρι, επιτρέποντας στους ερευνητές του Stemrad να γνωρίσουν καλύτερα τον τύπο ακτινοβολίας που αντιμετωπίζουν όταν πρόκειται για ταξίδια στο βαθύ διάστημα. Θεωρητικά, η αποτελεσματικότητα του Astrorad είναι συγκρίσιμη με αυτή ενός καταφυγίου καταιγίδας. Οι αστροναύτες δεν θα είναι υποχρεωμένοι να το φορούν όλη την ώρα, αλλά μάλλον μπορούν να φέρουν μαζί τους τα γιλέκα σε περίπτωση ακτινοβολίας που θα ανιχνευθεί από τους αισθητήρες του Orion. ότι παίρνουμε από αυτό το εργονομικό πείραμα ... στη συνέχεια το συνδυάσαμε με τα δεδομένα της Artemis 1 στα τέλη του 2020 και παίρνουμε πραγματικές πληροφορίες για τις επιδόσεις στο περιβάλλον ακτινοβολίας », λέει ο Milstein. «Συνδυάστε τα δύο αυτά και θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε την απόδοση και το σχεδιασμό για το περιβάλλον ακτινοβολίας σε βάθος». https://asgardia.space/en/news/Superhero-Vests-to-Protect-Humans-from-Space-Radiation

Η NASA παρουσίασε το πρώτο ηλεκτρικό αεροπλάνο της. Η NASA παρουσίασε στην αεροπορική βάση Έντουαρντς στην Καλιφόρνια το πρώτο πλήρως ηλεκτρικό πειραματικό αεροσκάφος της Χ-57 Μάξγουελ, το οποίο προορίζεται να κάνει τις πρώτες πτήσεις του μέσα στο 2020. Το Χ-57 αποτελεί προσαρμογή του ιταλικού δικινητήριου Tecnam R2006T και βρίσκεται υπό ανάπτυξη από το 2015. Θα διαθέτει 14 ηλεκτρικούς κινητήρες που θα τροφοδοτούνται αποκλειστικά από μπαταρίες ιόντων λιθίου. Κατά καιρούς η NASA πειραματίζεται με αεροπλάνα για διάφορους λόγους. Μεταξύ άλλων, έχει αναπτύξει το Bell X-1, που πρώτο έσπασε το φράγμα του ήχου, και το Χ-17, με το οποίο πέταξε ο Νιλ 'Αρμστρονγκ προτού γίνει αστροναύτης του προγράμματος Απόλλων. Το Χ-57 θα είναι το πρώτο αεροπλάνο με πιλότο της NASA εδώ και δύο δεκαετίες. Ενώ οι ιδιωτικές εταιρείες αναπτύσσουν πλήρως ηλεκτρικά αεροσκάφη εδώ και χρόνια, το Χ-57 θα δοκιμάσει νέες τεχνολογίες πτητικότητας, ασφάλειας, ενεργειακής αποδοτικότητας, μείωσης θορύβου κ.α., που αργότερα μπορούν να αξιοποιηθούν από τον ιδιωτικό τομέα, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς. Λόγω των περιορισμών που θέτουν οι μπαταρίες, τέτοια αεροπλάνα μπορούν να χρησιμοποιηθούν κυρίως ως αεροταξί ή μικρά επιβατικά. https://www.kathimerini.gr/1051013/article/epikairothta/episthmh/h-nasa-paroysiase-to-prwto-hlektriko-aeroplano-ths

Έλον Μασκ: Χρειάζονται 1.000 διαστημόπλοια «Starship» και 20 χρόνια για τη δημιουργία πόλης στον Άρη. Χίλια διαστημόπλοια τύπου «Starship» της εταιρείας του, SpaceX, και 20 χρόνια θα χρειάζονταν για τη δημιουργία μιας βιώσιμης βάσης στον Άρη, η οποία θα αποτελούσε πρακτικά πόλη, υποστηρίζοντας έναν πληθυσμό που θα ζούσε μόνιμα εκεί, σύμφωνα με τον ιδρυτή της εταιρείας, Έλον Μασκ. Όπως αναφέρει το TechCrunch, ο Μασκ προέβη στις εν λόγω εκτιμήσεις συζητώντας στο Twitter και απαντώντας σε ερωτήσεις από χρήστες την Παρασκευή. Όπως τόνισε, για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, πρέπει το κόστος εκτόξευσης για κάθε Starship να πέσει μόλις στα δύο εκατομμύρια δολάρια ανά πτήση, εάν είναι να δημιουργηθεί βάση στον Άρη. Για να γίνει πραγματικότητα μια τέτοια πόλη, πρόσθεσε, η SpaceX θα πρέπει να κατασκευάσει και να πετά περίπου 1.000 Starships, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του- διαστημόπλοια τα οποία θα μεταφέρουν φορτία, υποδομές και πληρώματα στον Άρη για διάστημα 20 ετών- δεδομένου πως η ευθυγράμμιση των πλανητών επιτρέπει, ρεαλιστικά μιλώντας, μια πτήση στον Άρη μόλις μία φορά κάθε δύο χρόνια. Αναφερόμενος στις πιο βραχυπρόθεσμες προοπτικές του Starship- όπως το πόσο μεγάλα φορτία μπορούν να μεταφερθούν σε τροχιά- ο Μασκ είπε ότι ο σχεδιασμός του σκάφους είναι τέτοιος που να μεγιστοποιεί την επαναχρησιμοποίηση, και ότι ιδανικά θα μπορούσε να πετάει μέχρι κει τρεις φορές μια ημέρα. Αυτό αντιστοιχεί σε πάνω από 1.000 πτήσεις ανά έτος, κάτι που σημαίνει πως, εάν η εταιρεία κατασκευάσει τόσα Starships όσους πυραύλους Falcon έχει φτιάξει (περίπου 100), και οι μεταφορικές τους δυνατότητες είναι αυτές που σχεδιάζεται να είναι, τότε σε ετήσια βάση η SpaceX θα μπορεί να εκτοξεύει 10 εκατομμύρια τόνους σε τροχιά ετησίως. Όπως τόνισε ο Μασκ, με τα σημερινά διαστημόπλοια είναι δυνατή η μεταφορά μόλις 500 τόνων ετησίως. Ο ιδρυτής της SpaceX είχε δηλώσει πως το κόστος εκτόξευσης μπορεί να φτάσει τα 2 εκατ. δολάρια ανά εκτόξευση Starship στο πλαίσιο της US Air Force Space Pitch Day την προηγούμενη Τρίτη, και στα tweets που ακολούθησαν την Παρασκευή επεκτάθηκε επ'αυτού. Σημειώνεται πως ο Έλον Μασκ είναι γνωστός, μεταξύ άλλων, για τις αρκετά φιλόδοξες εκτιμήσεις και προβλέψεις του όσον αφορά στις επανδρωμένες αποστολές και τον αποικισμό του Άρη: Μεταξύ άλλων, είχε παρουσιάσει την ιδέα του βομβαρδισμού του «Κόκκινου Πλανήτη» με πυρηνικά όπλα, για να λιώσουν πάγοι και να απελευθερωθεί διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, προκειμένου να αυξηθεί η θερμοκρασία. https://www.naftemporiki.gr/story/1531745/elon-mask-elon-mask-xreiazontai-1000-diastimoploia-starship-kai-20-xronia-gia-ti-dimiourgia-polis-ston-ari

Αποκαλύφθηκε η πραγματική ηλικία της Σελήνης – Είναι γηραιότερη απ’ όσο νομίζαμε. Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη προσσελήνωση (21 Ιουλίου 1969) και τη συλλογή σεληνιακών δειγμάτων βάρους 21,6 κιλών από τον Νιλ Άρμστρονγκ και τον Μπαζ Όλντριν, επιστήμονες στη Γερμανία έκαναν νέες γεωχημικές αναλύσεις σε εκείνα, καθώς και σε κατοπινά δείγματα που είχαν φέρει οι αστροναύτες των αποστολών «Απόλλων», και υπολόγισαν ότι η Σελήνη είναι γηραιότερη απ’ ό,τι νομίζαμε. Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, το φεγγάρι της Γης άρχισε να σχηματίζεται πριν από περίπου 4,51 δισεκατομμύρια χρόνια, μόλις 50 εκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος και όχι ύστερα από 150 εκατομμύρια χρόνια, όπως πιστευόταν μέχρι σήμερα. Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Γεωλογίας και Ορυκτολογίας του Πανεπιστημίου της Κολωνίας, με επικεφαλής το δρα Μάξγουελ Θίμενς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών Nature Geoscience, εστίασαν την έρευνά τους στις χημικές «υπογραφές» των διαφορετικών ειδών σεληνιακών δειγμάτων. Η Σελήνη πιθανότατα σχηματίστηκε έπειτα από μια γιγάντια σύγκρουση ανάμεσα σε ένα σώμα με το μέγεθος του Άρη και την πρώιμη Γη. Σταδιακά το φεγγάρι δημιουργήθηκε από την προσκόλληση των περιφερόμενων υλικών που είχαν εκτιναχθεί σε τροχιά γύρω από το νεαρό πλανήτη μας. Αρχικά ο νεογέννητος δορυφόρος μας καλυπτόταν από έναν καυτό ωκεανό μάγματος, απ’ όπου -καθώς ψυχόταν- σχηματίστηκαν διάφορα σεληνιακά πετρώματα. «Αυτά τα πετρώματα κατέγραψαν πληροφορίες για το σχηματισμό της Σελήνης, οι οποίες είναι δυνατόν να βρεθούν ακόμη στη σεληνιακή επιφάνεια. Τέτοιες παρατηρήσεις δεν είναι πια εφικτές στη Γη, καθώς ο πλανήτης μας είναι γεωλογικά ενεργός εδώ και πολύν καιρό. Έτσι, η Σελήνη παρέχει μια μοναδική ευκαιρία να μελετήσουμε την πλανητική εξέλιξη» ανέφερε ο ερευνητής δρ Πέτερ Σπρουνγκ. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τη σχέση ανάμεσα στα σπάνια στοιχεία ουράνιο, άφνιο και βολφράμιο ως μέσο για να υπολογίσουν την ηλικία του φεγγαριού. Τα δύο τελευταία συνιστούν ένα φυσικό ραδιενεργό ρολόι, καθώς το ισότοπο άφνιο-182 διασπάται σε βολφράμιο-182. Αυτή η ραδιενεργή διάσπαση διήρκεσε μόνον τα πρώτα 70 εκατομμύρια χρόνια του ηλιακού μας συστήματος. https://www.in.gr/2019/11/10/tech/apokalyfthike-pragmatiki-ilikia-tis-selinis-einai-giraioteri-ap-oso-nomizame/

Το CERN πάει… Πάτρα για να μεταφέρει τεχνογνωσία στις ελληνικές startup Ερχεται το CERN στην Πάτρα; Κι όμως, το σπουδαίο αυτό ερευνητικό έργο θα κάνει… στάση στην αχαϊκή πρωτεύουσα η οποία θα φιλοξενήσει ένα από τα 8 Business Incubation Centre (BIC) του CERN για την Ελλάδα Ο Πρόεδρος, Βασίλης Αναστασόπουλος, και το Διοικητικό Συμβούλιο του Επιστημονικού Πάρκου Πατρών απευθύνουν πρόσκληση στην εκδήλωση Μεταφοράς Τεχνογνωσίας και παρουσίασης του BIC στα πλαίσια της συνεργασίας του με το Ευρωπαϊκό ερευνητικό κέντρο CERN, μια εκδήλωση η οποία θα γίνει το Σάββατο 22 Νοεμβρίου. Στην εκδήλωση θα παραστεί ο Γενικός Γραμματέας Έρευνας & Τεχνολογίας κ. Κυριαζής, εκπρόσωποι του CERN από το Knowledge transfer office, το Procurement Department και το πείραμα CAST. Ο κύριος σκοπός της εκδήλωσης είναι να ενισχύσει τη μεταφορά της τεχνογνωσίας από το CERN προς ελληνικές τεχνολογικές εταιρίες και αντίστροφα. Τo CERN είναι το μεγαλύτερο κέντρο πυρηνικών ερευνών και ειδικότερα επί της Σωματιδιακής Φυσικής. Φυσικοί και Μηχανικοί διερευνούν την θεμελιώδη δομή του σύμπαντος. Στην προσπάθεια αυτή, μαζί με νέες ιδέες για τα μυστήρια του κόσμο μας, έχει αναπτυχθεί ένας μεγάλος αριθμός τεχνολογιών και λύσεων, οι οποίες αποτελούν το βασικό πυλώνα για τη δημιουργία νέων προϊόντων. Για παράδειγμα, στη δεκαετία του 1970, οι επιστήμονες του CERN μετέφεραν την τεχνογνωσία τους για την κατασκευή ενός σαρωτή PET του Νοσοκομείου της Γενεύης. Σήμερα, είναι εμπορικά διαθέσιμοι και πολλοί από αυτούς βασίζονται στην τεχνολογία ανιχνευτών κρυστάλλων και ανιχνευτών ακτινοβολίας οι οποίες αναπτύχθηκαν για πειράματα του CERN. Αξίζει να τονιστεί, ότι ο παγκόσμιος ιστός εφευρέθηκε στο CERN το 1989 για να διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ των φυσικών. To Επιστημονικό Πάρκο Πατρών τον Απρίλη του 2019 επιλέχτηκε ως το Εθνικό Business Incubation Center του CERN. CERN και Ελληνικές Startups Η αποστολή ενός BIC είναι να ενθαρρύνει τη μεταφορά και την εμπορευματοποίηση των τεχνολογιών του CERN προς τις Ελληνικές Startups. Επίσης, να αναζητά και να χρηματοδοτεί, στην χώρα του, startups οι οποίες αναπτύσσουν υψηλή τεχνολογία που θα μπορούσε να ενσωματωθεί στις ερευνητικές υποδομές του CERN. Επιπλέον, κάθε BIC έχει ως αποστολή να βοηθήσει τις Startups, που είναι επιλέξιμες από τo CERN, να ωριμάσουν τα προϊόντα τους έτσι ώστε να γίνουν ανταγωνιστικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Το ΕΠΠ ως Εθνικό BIC πραγματοποιεί σε συνεργασία με το Knowledge Transfer Group του CERN, ενημερωτική εκδήλωση, την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 10:30, στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΕΠΠ (1ος όροφος). Tο CERN έχει δημιουργήσει ένα δίκτυο από 8 Business Incubation Centers (BICs) σε όλη την Ευρώπη, προκειμένου να βοηθήσει επιχειρηματίες και μικρές επιχειρήσεις να εκμεταλλευτούν τις τεχνολογίες του CERN στην αγορά. https://www.in.gr/2019/11/08/tech/cern-paei-patra-gia-na-metaferei-texnognosia-stis-ellinikes-startup/

Δ.Κουκουλόπουλος: Εβαλε τελεία σε μια εικασία. Ο Δημήτρης Κουκουλόπουλος είναι ο καλύτερος διαφημιστής στο εξωτερικό της ελληνικής δημόσιας εκπαίδευσης. Οχι μόνο διότι λέει τα καλύτερα για το 2ο Λύκειο Κοζάνης όπου υπήρξε μαθητής του και για το Μαθηματικό Τμήμα στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης όπου φοίτησε. Ούτε επειδή εκτός Ελλάδας πήγε στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, από εκεί στο Χάρβαρντ και τώρα είναι αναπληρωτής καθηγητής Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ. Αλλά και επειδή είναι από τον Ιούλιο του 2019 διάσημος στον κόσμο των συναδέλφων του μαθηματικών, αφού με μια εργασία 44 σελίδων και την ανακοίνωσή της σε συνέδριο στην Ιταλία απέδειξε ότι ισχύει η λεγόμενη «εικασία των Duffin-Schaeffer» (Ντάφιν-Σέφερ), διατυπωμένη το 1941 αλλά αναπόδεικτη έως αυτήν τη χρονιά. Η εικασία των Ντάφιν-Σέφερ αναφέρει τα κριτήρια που μπορούμε να θέσουμε ώστε να προσεγγιστούν με κλάσματα ακεραίων αριθμοί με δεκαδικό τμήμα, αρκεί να απαγορεύσουμε κάποιους παρονομαστές. Ο Δημήτρης Κουκουλόπουλος λέει ότι στην εικασία των Ντάφιν-Σέφερ υπάρχει μια δυϊκότητα, ένας πολύ οξύς διαχωρισμός που δηλώνει από τη μια ότι έχεις αφήσει ένα μεγάλο περιθώριο ώστε με τους παρονομαστές των κλασμάτων που έχεις να μπορείς να προσεγγίσεις όλους τους αριθμούς. Και από την άλλη, εάν ήσουν υπερβολικά φιλόδοξος, θέλοντας να τους προσεγγίσεις με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια, με τους περιορισμούς που έβαλες δεν μπορείς να προσεγγίσεις σχεδόν κανέναν αριθμό. Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε: «Υπάρχουν αυτοί οι δύο κόσμοι που στον έναν μπορούμε να προσεγγίσουμε σχεδόν όλους τους αριθμούς και στον άλλον σχεδόν κανέναν αριθμό, και ανάμεσά τους ένα απλό κριτήριο αποφασίζει το πότε πέφτουμε στην κάθε περίπτωση». Υπάρχουν αριθμοί που δεν… λέγονται; Η πρώτη μεγάλη διάκριση σε σχέση με τους πραγματικούς αριθμούς είναι ο χαρακτηρισμός ως προς το αν πρόκειται για ρητό ή άρρητο. Αν πάρουμε και από την αρχαιότητα ακόμη την έννοια, ρητός είναι αυτός ο αριθμός που «μπορεί να διαβαστεί». Στην ουσία μπορεί να είναι ένας ακέραιος, ένα κλάσμα με ακέραιο αριθμητή και παρονομαστή και κάθε άλλος αριθμός που όμως μπορεί να γραφτεί σαν κλάσμα ακέραιων αριθμών, όπως για παράδειγμα ο 0,235 γιατί γράφεται και ως 235/1.000, δηλαδή ως κλάσμα των ακέραιων διακόσια τριάντα πέντε και χίλια. Αντίθετα άρρητος είναι αυτός που «δεν μπορεί να διαβαστεί», με την έννοια ότι δεν μπορεί να γραφτεί σαν ένα κλάσμα ακέραιων. Διότι έχει άπειρα δεκαδικά ψηφία που δεν επαναλαμβάνονται περιοδικά και αυτό εμποδίζει ακριβώς το να είναι ρητός, άρα να γράφεται ισοδύναμα και σαν ένα κλάσμα ακέραιων αριθμών. Διάσημοι άρρητοι αριθμοί είναι ο π, η τετραγωνική ρίζα του 2, το e=2.7182818… ή το φ=1.6180339… της χρυσής τομής. Ο Τζέιμς Μέιναρντ στην Οξφόρδη παιδευόταν για καιρό με την εικασία των Αμερικανών Ντάφιν και Σέφερ, για να ζητήσει τελικά τη βοήθεια του Δημήτρη Κουκουλόπουλου, επειδή ο έλληνας συνάδελφός του, έχοντας ως πεδίο εξειδίκευσης την Αναλυτική Θεωρία των αριθμών, θα μπορούσε να βοηθήσει αποφασιστικά στο να προχωρήσουν μέσα από πιο απάτητους έως τότε δρόμους οι δυο τους στη λύση αυτού του προβλήματος που έμενε άλυτο επί δεκαετίες. Πλησιάζοντας στον στόχο Ηταν γνωστό από το 1837 ότι για κάθε άρρητο αριθμό υπάρχουν άπειρα κλάσματα που πλησιάζουν την τιμή του και το σφάλμα, δηλαδή η διαφορά από αυτή, δεν είναι μεγαλύτερο από τον αριθμό που παίρνεις αν διαιρέσεις το 1 με το τετράγωνο του παρονομαστή. Ετσι η προσέγγιση της τιμής του π, που είναι στην πραγματικότητα περίπου π = 3,14159265358… μπορεί να γίνει με τα κλάσματα 22/7, 355/113, 104.348/33.215 αλλά και με άπειρα άλλα με αυξανόμενη ακρίβεια. Το ίδιο συμβαίνει και με τους άπειρους άλλους άρρητους αριθμούς. Το πράγμα δυσκολεύει όταν απαιτήσεις οι παρονομαστές να επιλέγονται από ένα συγκεκριμένο υποσύνολο των ακέραιων αριθμών. Παραδείγματος χάριν, μόνο από τους ζυγούς αριθμούς. Και να βάλεις και τον περιορισμό, η ακρίβεια να είναι στο 0,00001 ή και περισσότερο. Τότε θα μπορείς να βρίσκεις άπειρα κλάσματα που να προσεγγίζουν κάθε άρρητο αριθμό; Η εικασία Ντάφιν-Σέφερ παρουσιάζει μια συνάρτηση όπου δίνεις τα δεδομένα σου και παίρνεις ως απάντηση αν μπορείς ή όχι να προσεγγίσεις κάθε άρρητο αριθμό με τις προϋποθέσεις που έβαλες. Στην πραγματικότητα, ύστερα από μια ορισμένη διαδικασία προκύπτει ένα άθροισμα όρων. Αν αυτό το άθροισμα τείνει στο άπειρο, τότε έχεις βρει αυτό που έψαχνες, δηλαδή ότι μπορείς να προσεγγίσεις με συγκεκριμένα κλάσματα ακέραιων τους πραγματικούς αριθμούς που έβαλες ως στόχο. Αν το άθροισμα τείνει στο μηδέν, η απάντηση είναι όχι. Αυτή την εικασία επιβεβαίωσαν με την εργασία τους οι Κουκουλόπουλος και Μέιναρντ. Αν κρίνουμε από τις δηλώσεις μαθηματικών που ασχολούνται εντατικά με το θέμα και απάντησαν στις σχετικές ερωτήσεις των ειδικών εντύπων μετά την ανακοίνωση της εργασίας, τα όσα είπαν ήταν στην ίδια ακριβώς γραμμή: Πρόκειται για πολύ καλή εργασία που έλυσε μάλλον οριστικά το συγκεκριμένο πρόβλημα (ακόμη κάποιοι ελέγχουν γραμμή-γραμμή το περιεχόμενο για τυχόν διορθώσεις). Και αυτό έγινε με τρόπο απροσδόκητο, κατά τη γνώμη των ειδικών, χάρη στην τρομερή αυτοπεποίθηση των δύο μαθηματικών για τις μεθόδους που έπρεπε να ακολουθήσουν, καταφεύγοντας και στη χρήση γραφημάτων με τελείες που ενώνονται με ευθείες (γράφοι). Και αν κρίνουμε από τις δηλώσεις του ιδίου, ο Δημήτρης Κουκουλόπουλος δεν θέλει να ασχολείται με το ποια θα μπορούσε να ήταν η πρακτική αξία των όσων επιβεβαιώνει η εργασία του. Με αυτό θα ασχοληθούν άλλοι, λέει. Διότι ο «καθαρά» ερευνητής και μαθηματικός στο επίπεδο αυτό ασχολείται με τα προβλήματα που… θέλει εκείνος να λύσει και όχι με όποια θα ήθελαν οι άλλοι να λύσει. Και το θέμα είναι πόσο δύσκολα είσαι διατεθειμένος να βάζεις στον εαυτό σου κάθε φορά. https://www.tovima.gr/2019/11/11/science/d-koukoulopoulos-evale-teleia-se-mia-eikasia/

Το Σύμπαν που ζούμε είναι κλειστό ή ανοικτό; Από μια νέα ανάλυση της αρχέγονης ακτινοβολίας που περίσσεψε από την Μεγάλη Έκρηξη προκύπτει το συμπέρασμα ότι το σύμπαν είναι σφαιρικό και κλειστό. Αυτό βρίσκεται σε αντίθεση με την μέχρι σήμερα αποδεκτή άποψη ότι το σύμπαν είναι επίπεδο και ανοικτό. Αν συνυπολογίσουμε και την διαφωνία που αιωρείται σχετικά με την τιμή της σταθεράς του Hubble (διαβάστε σχετικά: «Η διαφορά του 9%» ), τότε δημιουργείται η αίσθηση πως η Κοσμολογία βρίσκεται σε κρίση. Η γεωμετρία του σύμπαντος Στην αρχαία Ελλάδα, ο Ευκλείδης ανέπτυξε μια όμορφη μαθηματική θεωρία για τον άπειρο τρισδιάστατο χώρο, η οποία θεωρήθηκε από τους περισσότερους ως ο μόνος λογικά δυνατός τρόπος ύπαρξης του φυσικού μας χώρου. Ωστόσο, μετά το 1800, οι μαθηματικοί Carl Friedrich Gauss, János Bolyai και Nikolai Lobachevsky ανακάλυψαν ότι ο ομοιογενής τρισδιάστατος χώρος θα μπορούσε να υπάρξει και με άλλους τρόπους. Ο Bolyai έγραψε ενθουσιασμένος στον πατέρα του: «Από το τίποτε, δημιούργησα ένα παράξενο νέο σύμπαν». Αυτοί οι νέοι χώροι υπακούουν σε διαφορετικούς κανόνες: για παράδειγμα, δεν χρειάζονταν να είναι άπειροι όπως όριζε ο Ευκλείδης. Ας φανταστούμε ότι σχεδιάζουμε ένα τρίγωνο σε κάθε μια από τις δισδιάστατες επιφάνειες των τρισδιάστατων σχημάτων που φαίνονται στην παρακάτω εικόνα: Το άθροισμα των γωνιών του τριγώνου στην επιφάνεια της σφαίρας είναι μεγαλύτερο των 180 μοιρών (αριστερά), ακριβώς ίσο με 180 μοίρες στην επιφάνεια του κυλίνδρου (μέσον) και μικρότερο από 180 μοίρες στην επιφάνεια του υπερβολοειδούς (δεξιά). Επιπλέον, η δισδιάστατη επιφάνεια της σφαίρας είναι πεπερασμένη παρότι δεν διαθέτει πέρας. Το παράδειγμα αυτό δείχνει ότι οι επιφάνειες μπορούν να παραβιάσουν την Ευκλείδεια γεωμετρία, αν δεν είναι επίπεδες. Ωστόσο, ο Gauss και οι άλλοι είχαν μια πιο ριζοσπαστική ιδέα: ένας χώρος μπορεί να καμπυλωθεί από μόνος του, ακόμα κι αν δεν αποτελεί επιφάνεια κάποιου πράγματος! Για τους περισσότερους, η μαθηματική ανακάλυψη των μη ευκλείδειων χώρων μάλλον έμοιαζε με μαθηματική αφηρημένη έννοια, που δεν είχε πρακτική σχέση με τον φυσικό κόσμο. Αλλά μετά εμφανίστηκε ο Albert Einstein με τη θεωρία της γενικής σχετικότητας, σύμφωνα με την οποία, η γεωμετρία δεν είναι απλά μαθηματικά: είναι επίσης και φυσική. Ο τρισδιάστατος χώρος μας μπορεί να είναι καμπύλος – ακόμα κι αν δεν υπάρχει καμιά κρυφή τέταρτη διάσταση μέσα στην οποία να μπορεί να καμπυλωθεί. Οι εξισώσεις του Einstein δείχνουν ότι όσο περισσότερη ύλη περιέχει ο χώρος τόσο πιο καμπύλος γίνεται. Εξαιτίας αυτής της καμπυλότητας του χώρου, τα αντικείμενα δεν κινούνται ευθύγραμμα αλλά διαγράφουν τροχιά που εκτρέπεται προς τα αντικείμενα μεγάλης μάζας – και η βαρύτητα εμφανίζεται ως εκδήλωση της γεωμετρίας. Oι εξισώσεις Einstein προβλέπουν την εξέλιξη του παράγοντα κλίμακος (scale factor) R(t). Ο παράγοντας κλίμακος περιγράφει την χρονική εξάρτηση κάθε τυπικού μήκους, όπως για παράδειγμα την απόσταση μεταξύ δυο γαλαξιών, και ικανοποιεί την εξίσωση: \left[ \frac{\dot{R}(t)}{R(t)} \right] ^{2}=\frac{8 \pi G}{3} \rho (t) -\frac{k}{R(t)^{2}} όπου G η σταθερά της παγκόσμιας έλξης και ρ(t) η ενεργειακή πυκνότητα του σύμπαντος. Ο γεωμετρικός παράγοντας k παίρνει τις τιμές k=0, -1 και +1, που καθορίζουν την γεωμετρία και την εξέλιξη του σύμπαντος. Η τιμή k=0 αντιστοιχεί στην μετρική του επίπεδου ευκλείδειου χώρου, η οποία περιγράφει το ανοικτό επίπεδο σύμπαν. Η τιμή k=-1 αντιστοιχεί στη γεωμετρία υπερβολοειδούς και περιγράφει επίσης ανοιχτό σύμπαν. Η τιμή k=+1 αντιστοιχεί στην γεωμετρία τρισδιάστατης σφαίρας και περιγράφει το κλειστό σύμπαν Ο παράγοντας k που καθορίζει την τοπολογία του σύμπαντος συνδέεται με την κρίσιμη πυκνότητα του σύμπαντος (διαβάστε περισσότερα: Τι είναι η κρίσιμη πυκνότητα του σύμπαντος και η ανάλογα με τις τιμές του γεωμετρικού παράγοντα k=+1, -1, 0, προκύπτουν οι τρεις πιθανές περιπτώσεις εξέλιξης του σύμπαντος: (α) το σύμπαν θα σταματήσει να διαστέλλεται και θα αρχίσει η συστολή του. (β) το σύμπαν θα διαστέλλεται συνεχώς με πεπερασμένο ρυθμό διαστολής. (γ) το σύμπαν θα συνεχίσει να διαστέλλεται επ’ άπειρο, αλλά ο ρυθμός διαστολής του θα τείνει στο μηδέν. Η πρώτη περίπτωση αντιστοιχεί στο κλειστό σύμπαν και οι άλλες δυο σε ανοικτό σύμπαν. Άρα, το ερώτημα σχετικά με το είδος του χώρου στον οποίο ενοικούμε δεν μπορεί να διευθετηθεί μόνο μέσα από την καθαρή λογική, όπως ήλπιζαν οι λάτρεις του Ευκλείδη. Μπορεί να απαντηθεί μόνο αν καταφύγουμε σε μετρήσεις, π.χ. κατασκευάζοντας ένα τεράστιο τρίγωνο στον χώρο (του οποίου οι πλευρές είναι, ας πούμε, φωτεινές δέσμες) και αθροίζοντας τις τρεις γωνίες του ή όπως θα δούμε παρακάτω αναλύοντας τα δεδομένα της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου. Η απάντηση που δίνουν οι κοσμολόγοι είναι περίπου ίση με 180 μοίρες για τρίγωνα που έχουν μέγεθος ίσο με το σύμπαν, αλλά σημαντικά μεγαλύτερη των 180 μοιρών, αν ένας αστέρας νετρονίων ή μια μαύρη τρύπα καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του τριγώνου, άρα το σχήμα του φυσικού μας χώρου είναι πιο πολύπλοκο από τα τρία ενδεχόμενα που φαίνονται στην παραπάνω εικόνα. Μια νέα μελέτη ευνοεί κλειστό το σύμπαν. Οι ερευνητές Di Valentino, Melchiorri και Silk δημοσίευσαν μια εργασία στο περιοδικό Nature Astronomy Nature Astronomy με τίτλο «Planck evidence for a closed Universe and a possible crisis for cosmology«, στην οποία η ανάλυση των δεδομένων τους οδηγεί στο μοντέλο του κλειστού σύμπαντος. To μοντέλο αυτό δεν συμβαδίζει με τις μέχρι σήμερα αποδεκτές θεωρίες που περιγράφουν το σύμπαν. Οι ερευνητές επανεξέτασαν ένα μεγάλο σύνολο κοσμολογικών δεδομένων καταλήγοντας στο συμπέρασμα αυτό με μια βεβαιότητα 99% , παρά το γεγονός ότι άλλα δεδομένα δείχνουν πως το σύμπαν είναι επίπεδο. Εκτιμούν πως η πυκνότητα του σύμπαντος είναι 5% μεγαλύτερη από την κρίσιμη πυκνότητα, που σημαίνει περίπου έξι άτομα υδρογόνου ανά κυβικό μέτρο, αντί για 5,7 που θεωρούνται τώρα, έτσι ώστε η βαρύτητα να επικρατεί ευνοώντας το μοντέλο του κλειστού σύμπαντος . Οι Di Valentino, Melchiorri και Silk ανέλυσαν τα δεδομένα της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολία υποβάθρου, από το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck Αυτή η ακτινοβολία που απέμεινε από την εποχή της Μεγάλης Έκρηξης, μπορεί να αποκαλύψει μεταξύ άλλων και την πυκνότητα του σύμπαντος. Πώς; Εξετάζοντας το πόσο τα φωτόνια αυτής της αρχέγονης ακτινοβολίας εκτρέπονται βαρυτικά διασχίζοντας το σύμπαν τα τελευταία 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Όση περισσότερη ύλη περιέχει το σύμπαν, όλο και περισσότερο εκτρέπονται στο ταξίδι τους προς τη Γη. Έτσι, η κατεύθυνσή τους δεν αντιστοιχεί στο αρχικό τους σημείο στο πρώιμο σύμπαν. Αυτό το φαινόμενο «βαρυτικού φακού» (gravitational lensing) που στρεβλώνει την εικόνα της κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου, εκφράζεται από την παράμετρο Αlens που μέτρησαν οι Melchiorri et al, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το σύμπαν μας είναι κλειστό. Λείπει κάτι από το κοσμολογικό μοντέλο ΛCDM; Το κοσμολογικό πρότυπο που είναι αποδεκτό σήμερα είναι γνωστό ως ΛCDM. Το όνομα προκύπτει από το ελληνικό γράμμα Λ, το σύμβολο της κοσμολογικής σταθεράς που ξαναμπήκε στο παιχνίδι για να περιγράψει την σκοτεινή ενέργεια, και την ψυχρή σκοτεινή ύλη – Cold Dark Matter. Το ΛCDM με μόνο έξι παραμέτρους περιγράφει με ακρίβεια όλα (σχεδόν) τα χαρακτηριστικά του σύμπαντος. Και το ΛCDM δεν προβλέπει καμπυλότητα. Μας λέει ότι το σύμπαν είναι επίπεδο. H νέα δημοσίευση υποστηρίζει πως ίσως χρειαστεί να προσθέσουμε και μια έβδομη παράμετρο που να περιγράφει την καμπυλότητα του σύμπαντος. Για τις μετρήσεις του gravitational lensing η προσθήκη ενός έβδομου αριθμού βελτιώνει την προσαρμογή της θεωρίας με τα πειραματικά δεδομένα. Όμως, η ομάδα των επιστημόνων του διαστημικού τηλεσκοπίου Planck, είχε καταλήξει σε διαφορετικά συμπεράσματα στην ανάλυσή της που δημοσιεύθηκε το 2018. Ο Antony Lewis, κοσμολόγος στο Πανεπιστήμιο του Sussex και μέλος της ομάδας Planck, που συμμετείχε σ’ αυτή την ανάλυση, δήλωσε ότι η απλούστερη εξήγηση για το συμπέρασμα των Valentino, Melchiorri και Silk περί κλειστού σύμπαντος είναι ότι «απλά πρόκειται για ένα στατιστικό σφάλμα». Άλλοι κοσμολόγοι υποστηρίζουν ότι πριν πάρουμε σοβαρά μια ανωμαλία για να προσθέσουμε μια έβδομη παράμετρο στη θεωρία, πρέπει να λάβουμε υπόψιν όλα τα άλλα πράγματα για τα οποία η ΛCDM έχει δίκιο. Σίγουρα, μπορούμε να επικεντρωθούμε σ’ αυτή την μία ανωμαλία – που έχει πιθανότητα να αληθεύει με την ίδια πιθανότητα που η ρίψη ενός νομίσματος δίνει διαδοχικά 11 κορώνες – και να πούμε ότι το σύμπαν είναι κλειστό. Αλλά η μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου είναι ένα τεράστιο σύνολο δεδομένων που στατιστικά μοιάζει με το ρίχνεις ένα νόμισμα εκατοντάδες ή χιλιάδες φορές. Δεν είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι εκεί θα συναντήσουμε μια τυχαία σειρά 11 κορωνών. Οι φυσικοί το αναφέρουν αυτό ως φαινόμενο «κοιτάξτε αλλού». Οι Di Valentino et al πιστεύουν ότι το σημαντικό εδώ δεν είναι αν το σύμπαν είναι ή όχι κλειστό. Το πρόβλημα είναι η ασυνέπεια μεταξύ των δεδομένων. Αυτό δείχνει ότι δεν υπάρχει προς το παρόν κανένα συμβιβαστικό μοντέλο και ότι μας λείπει κάτι. Με άλλα λόγια, το μοντέλο ΛCDM είναι λανθασμένο ή ελλιπές. Ο κοσμολόγος Andrei Linde, ένας από τους πρωτεργάτες του πληθωριστικού σύμπαντος, υπενθυμίζει την πρόσφατη εργασία “A Detailed Description of the CamSpec Likelihood Pipeline and a Reanalysis of the Planck High Frequency Maps” των Γιώργου Ευσταθίου και Steven Gratton. Στην εργασία αυτή εξετάζεται ένα μικρότερο σύνολο δεδομένων του τηλεσκοπίου Planck. Η ανάλυσή τους υποστηρίζει επίσης ένα κλειστό σύμπαν, αλλά με πολύ μικρότερη στατιστική ακρίβεια σε σχέση με την εργασία των Di Valentino, Melchiorri και Silk που εξέτασαν ένα μεγαλύτερο σύνολο δεδομένων του Planck. Oι Ευσταθίου και Gratton εξετάζοντας τα δεδομένα τους μαζί με δυο άλλα προϋπάρχοντα σύνολα δεδομένων από το πρώιμο σύμπαν διαπίστωσαν ότι συνολικά προκύπτει ένα επίπεδο σύμπαν. Ο Ευσταθίου ανέφερε ότι αν δεχθούμε ότι το σύμπαν είναι καμπύλο θα προέκυπταν πολλά προβλήματα – αντιφάσεις με άλλα πειραματικά δεδομένα και ασυμφωνίες με τον παρατηρούμενο ρυθμό διαστολής του σύμπαντος. Σ΄αυτό συμφωνεί και ο Melchiorri. Ότι δηλαδή το μοντέλο του κλειστού σύμπαντος θα προκαλούσε μια σειρά προβλημάτων στην φυσική. Το σίγουρο είναι πως υπάρχει μια ασυμφωνία και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να βρούμε αυτό που προκαλεί αυτή την ασυμφωνία. Όλα τα παραπάνω δείχνουν πως πράγματι απαιτείται μια «δραστική επανεξέταση» των δεδομένων, αλλά μας υπενθυμίζουν επίσης ότι σήμερα η κοσμολογία δεν είναι πλέον αυθαίρετες εικασίες, αλλά μια επιστήμη ακριβείας και εργαλείο αναζήτησης νέας φυσικής. https://physicsgg.me/2019/11/10/%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bd-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b6%ce%bf%cf%8d%ce%bc%ce%b5-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%8c-%ce%ae-%ce%b1%ce%bd%ce%bf/

Πώς ο Αϊνστάιν έγινε ο πρώτος σούπερ σταρ της Φυσικής. Στις αρχές του 1919, δύο ομάδες Βρετανών αστρονόμων ξεκίνησαν μια αποστολή σε μακρινές περιοχές του πλανήτη, για να παρατηρήσουν μια ηλιακή έκλειψη. Η ανακάλυψή τους άλλαξε μεμιάς τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι έβλεπαν το σύμπαν. Καθώς ήρθε λιγότερο από έναν χρόνο μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν σημαντική και για ακόμη έναν λόγο: βοήθησε με τον τρόπο της να κλείσουν οι πληγές αυτής της ολέθριας σύγκρουσης. Η βρετανική αποστολή είχε στόχο να ελέγξει την ορθότητα της θεωρίας της βαρύτητας, την οποία είχε ήδη προτείνει ο Γερμανός επιστήμονας Αλβέρτος Αϊνστάιν. Αν οι Βρετανοί επιβεβαίωναν τις προβλέψεις του, ο Αϊνστάιν θα είχε ανατρέψει το οικοδόμημα του συμπατριώτη τους, Ισαάκ Νεύτωνα, θεμελιωτή της κλασικής Μηχανικής και εθνικού ήρωα στη Βρετανία. Ο Νεύτων έβλεπε τη βαρύτητα ως δύναμη μεταξύ δύο σωμάτων, που δρα στον χώρο. Αντίθετα, για τον Αϊνστάιν η βαρύτητα είναι το στοιχείο που διαμορφώνει τον χώρο και τον χρόνο. Γύρω από ένα αντικείμενο μεγάλης μάζας, όπως ένα ουράνιο σώμα, ο χωροχρόνος καμπυλώνεται, σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας. Επομένως, οι αστρονόμοι θα μπορούσαν να παρατηρήσουν καμπύλωση στο φως που στέλνουν κάποια μακρινά αστέρια, όταν αυτό περνάει κοντά από ένα άλλο ουράνιο σώμα. Υπό συνήθεις συνθήκες, η παρατήρηση είναι αδύνατη, γιατί το έντονο φως του ήλιου στραβώνει τα τηλεσκόπια. Οι σπάνιες ηλιακές εκλείψεις προσέφεραν όμως τις ευκαιρίες που αναζητούσαν οι επιστήμονες. Ο Βρετανός σύμμαχος Το 1916, ο Αϊνστάιν βρήκε έναν απροσδόκητο υποστηρικτή, τον Βρετανό αστρονόμο Άρθουρ Έντιγκτον. Και οι δύο άνδρες είχαν ταχθεί μαχητικά εναντίον του πολέμου και του σοβινισμού, αντιμετωπίζοντας σκληρές επιθέσεις στις χώρες τους. Τελικά, ο Έντιγκτον και άλλοι Βρετανοί συνάδελφοί του μοιράστηκαν, ανάμεσα σε ένα νησί δυτικά της Αφρικής και στη βόρεια Βραζιλία, για να παρατηρήσουν την έκλειψη της 29ης Μαΐου 1919. Αφού επέστρεψαν στο Λονδίνο, οι αστρονόμοι χρειάστηκαν κάμποσο καιρό για να συγκρίνουν τα πορίσματά τους με προηγούμενες μετρήσεις και να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Στις 6 Νοεμβρίου, η Βασιλική Εταιρεία και η Βασιλική Αστρονομική Εταιρεία διοργάνωσαν από κοινού δημόσια εκδήλωση για την επίσημη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Μπροστά από ένα μεγάλο πορτρέτο του Νεύτωνος, ο σερ Τζον Τόμσον, τιμημένος με το βραβείο Νομπέλ για την ανακάλυψη του ηλεκτρονίου, διάβασε την ετυμηγορία: ο Γερμανός φυσικός είχε δίκιο, η θεωρία του είχε δικαιωθεί πανηγυρικά από την παρατήρηση. Την επόμενη ημέρα, οι New York Times, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, έγραφαν στον πρωτοσέλιδο τίτλο τους: «Λοξοδρομούν όλα τα φώτα στον ουρανό – η θεωρία του Αϊνστάιν θριαμβεύει». Μέσα σε μία νύχτα, ο Γερμανός φυσικός είχε γίνει ο πρώτος σταρ στην ιστορία της επιστήμης του. Στην φωτογραφία O Arthur Eddington, αριστερά, με τον Ολλανδό αστρονόμο Jacobus Kapteyn στο Potsdam το 1921 (Bettmann Archive/Getty Images) και Σχηματική περιγραφή των μετρήσεων «καμπύλωσης του φωτός», από την αποστολή του Eddington, κατά τη διάρκεια της ηλιακής έκλειψης στις 29 Μαΐου του 1919. Η εικόνα αυτή δημοσιεύθηκε στις 22 Noεμβρίου 1919 στην εφημερίδα Illustrated London News και Tο σχετικό δημοσίευμα των New York Times στις 10 Νοεμβρίου του 1919. https://physicsgg.me/2019/11/10/%cf%80%cf%8e%cf%82-%ce%bf-%ce%b1%cf%8a%ce%bd%cf%83%cf%84%ce%ac%ce%b9%ce%bd-%ce%ad%ce%b3%ce%b9%ce%bd%ce%b5-%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%83%ce%bf%cf%8d%cf%80%ce%b5%cf%81-%cf%83%cf%84/

Το πιο επικίνδυνο, πιο περίπλοκο πρόβλημα του Διαστημικού Ταξιδιού είναι ... τα Αλεξίπτωτα. Νωρίτερα φέτος, σε έκθεση προς τις επιτροπές του Κογκρέσου, το Γραφείο Λογονομίας της Αμερικανικής Κυβέρνησης ανέφερε τα αλεξίπτωτα ως έναν από τους κύριους κινδύνους στο Εμπορικό Πρόγραμμα Πληροφορικής της NASA. Και οι δύο εργολάβοι του διαστημικού οργανισμού για το πρόγραμμα - Boeing και SpaceX - βασίζονται σε αλεξίπτωτα για προσγείωση ή συστήματα έκτακτης ανάγκης. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, η Boeing μπόρεσε να ολοκληρώσει επιτυχώς τη δοκιμή του συστήματος έκτακτης διαφυγής. Παρ 'όλα αυτά, ένα από τα τρία αλεξίπτωτά του απέτυχε να αναπτύξει - κάτι που δεν αποτελεί κίνδυνο για τη ζωή των αστροναυτών, αλλά τίθεται θέμα. Την ίδια στιγμή, ο SpaceX, μετά από μια αποτυχημένη δοκιμή αλεξίπτωτων τον Σεπτέμβριο, επανασχεδίασε τα αλεξίπτωτα, προσθέτοντας ότι η πιο πρόσφατη δοκιμή έδειξε την ικανότητα του συστήματος αλεξίπτωτου να προσγειωθεί με ασφάλεια στο απρόσμενο γεγονός ότι ένα από τα τέσσερα κύρια αλεξίπτωτα αποτυγχάνει. ' Τι είναι λοιπόν με τα αλεξίπτωτα; Συμβαίνει ακριβώς ότι οι αναταράξεις που δημιουργούνται από ένα ανεπτυγμένο αλεξίπτωτο - ειδικά ένα που ταξιδεύει σε υπερηχητικές ταχύτητες - είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Στην πραγματικότητα, προσφέρεται ένα βραβείο αξίας 1 εκατομμυρίου δολαρίων σε όσους μπορούν να ξεκλειδώσουν τα μυστικά στις εξισώσεις Navier-Stokes που πιστεύουν οι επιστήμονες ότι κατέχουν το κλειδί για την κατανόηση και την πρόβλεψη τόσο της ροής του αέρα όσο και των αναταράξεων. Το 1968, ένα έγγραφο της NASA ανέλυσε τη δυσκολία του σχεδιασμού αλεξίπτωτων λόγω της έλλειψης ακριβών προτύπων πρόβλεψης για δυναμική συμπεριφορά, φορτία και τάσεις. Ένα μισό αιώνα αργότερα, το πρόβλημα παραμένει. «Τα αλεξίπτωτα είναι ένας πόνος στον κώλο», δήλωσε ο Miguel San Martin, μηχανικός της NASA, στο Quartz το 2014. «Είναι εύκολο να αναλύσουν, να επιβραδύνουν δραματικά το διαστημόπλοιο, ένα πολύ αποτελεσματικό μηχάνημα, αλλά δεν καταλαβαίνουμε τη φυσική για το πώς λειτουργεί το αλεξίπτωτο, είναι δύσκολο να μοντελοποιηθείς. Διατηρούμε πάντα την αναπνοή μας. Με τα αλεξίπτωτα έρχεται η απρόβλεπτη θέση της προσγείωσης, η οποία με τη σειρά της απαιτεί σημαντικές περιοχές να επιβιβαστούν δια θαλάσσης ή αεροπορικώς. Για το λόγο αυτό, το SpaceX και η Blue Origin αναπτύσσουν τεχνολογίες προσγείωσης με ρουκέτες. Προς το παρόν, οι προσγειώσεις αλεξίπτωτων παραμένουν η αποδεδειγμένη τεχνολογία που λειτουργεί παρά τις αδυναμίες της. Αυτή τη στιγμή χρησιμοποιείται από το ρωσικό διαστημόπλοιο Soyuz, το οποίο μεταφέρει τους κοσμοναύτες και τους αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η ανησυχία για το νεότερο εμπορικό διαστημικό σκάφος είναι ότι τα οχήματα είναι πολύ μεγαλύτερα από τα καψάκια Apollo και Soyuz, πράγμα που σημαίνει μεγαλύτερη ταχύτητα και μεγαλύτερο φορτίο, και επομένως ακόμη πιο απρόβλεπτο. https://asgardia.space/en/news/The-Riskiest-Most-Complex-Problem-of-Space-Travel-is-Parachutes Στο Χιούστον της NASA πριν από 20 χρόνια… Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες δημοσιογραφικές αποστολές στην οποία είχα την τύχη να λάβω μέρος ήταν στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον της NASA στο Χιούστον του Τέξας. Ναι, ναι! Είναι αυτό το οποίο έχει τον έλεγχο των επανδρωμένων αποστολών στο Διάστημα και το οποίο όλοι έχουμε κατά καιρούς δει σε ταινίες (όπου πάντα υπάρχει κάποιος που αναφέρεται στο κέντρο ελέγχου με φράσεις όπως «Χιούστον, έχουμε πρόβλημα!»). Κανένα πρόβλημα βεβαίως δεν είχαμε οι δημοσιογράφοι από όλη την Ευρώπη που βρεθήκαμε εκεί πριν από σχεδόν 20 χρόνια, όταν ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ΔΔΣ) ήταν ακόμη στο στάδιο της συναρμολόγησης και το πρώτο πλήρωμά του εκπαιδευόταν (η πρώτη ομάδα έφτασε στον ΔΔΣ τον Νοέμβριο του 2000). Αντιθέτως, αφού περάσαμε τους αυστηρούς ελέγχους ασφαλείας, ξεναγηθήκαμε στο Κέντρο από τον ίδιο τον Gene Cernan, τον τελευταίο αστροναύτη που πάτησε στη Σελήνη (ήταν αρχηγός της αποστολής Apollo 17, το 1972). Χάρη στην παρουσία του Cernan πήραμε όλοι μια γεύση από το τι σημαίνει να είναι κανείς αστροναύτης. Το κέντρο ελέγχου Πράγματι, το κέντρο ελέγχου είναι εντυπωσιακότατο, αλλά ο ρόλος του είναι εντυπωσιακότερος από το πλήθος των υπολογιστών και τη μεγάλη οθόνη από την οποία παρακολουθείται το εκάστοτε διαστημόπλοιο: το κέντρο ελέγχου μοιάζει να συνδέεται (σαν να υπάρχει ένας αόρατος ομφάλιος λώρος) με το σκάφος που παρακολουθεί και υποστηρίζει. Το σκάφος μοιάζει να είναι απλώς μια μικρή προέκταση του κέντρου ελέγχου. Οχι πως τα ίδια τα διαστημικά σκάφη είναι λιγότερο εντυπωσιακά. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά σκάφη τα οποία είχαν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για την εξερεύνηση της Σελήνης. Γνωρίζοντας το παρελθόν τους, προκαλεί δέος το μικρό τους μέγεθος: σας διαβεβαιώ, η διαστημική εξερεύνηση δεν είναι για κλειστοφοβικούς! Σε ό,τι με αφορά δε, κατάλαβα τότε ότι ακόμη και αν τα διαστημικά ταξίδια γίνουν του συρμού, εγώ μάλλον θα ήμουν καταδικασμένη να μη δω ποτέ τη Γη από απόσταση! Υπάρχει ένα δωμάτιο στο οποίο μπορεί κανείς να αισθανθεί ότι δεν υπόκειται στον νόμο της βαρύτητας. Αυτό επιτυγχάνεται κυρίως μέσω του πατώματος του δωματίου το οποίο σε κάνει να αιωρείσαι σαν να ήσουν στο Διάστημα. Δεν θυμάμαι να υπήρξε έστω και ένας από εμάς τους κοινούς θνητούς που δεν έπαθε ναυτία! Για να μη μιλήσω για την εκπαίδευση των αστροναυτών που θα τη ζήλευαν και πεζοναύτες! Η εκτόξευση Θυμήθηκα προσφάτως αυτό το ταξίδι με αφορμή τη φωτογραφία που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA και η οποία δείχνει τη μετακίνηση ενός πυραύλου στο κέντρο εκτόξευσης της Βιρτζίνια. Αν όλα έχουν πάει καλά, όταν εσείς θα διαβάζετε την εφημερίδα ο πύραυλος θα έχει εκτοξευθεί (η εκτόξευση είναι προγραμματισμένη για το Σάββατο) προκειμένου να μεταφέρει γύρω στους τρεισήμισι τόνους υλικού στον ΔΔΣ. Στο φορτίο περιλαμβάνονται εκτός από τα χρειώδη για τη ζωή των αστροναυτών και επιστημονικό υλικό. Βλέπετε, οι αστροναύτες εκεί εκτελούν πειράματα τα οποία, μεταξύ άλλων, στοχεύουν να διερευνήσουν την πιθανότητα ίδρυσης αποικιών στη Σελήνη. Αξίζει δε να θυμίσουμε ότι μεταξύ των ερευνητικών ομάδων οι οποίες συμμετέχουν στον σχεδιασμό των πειραμάτων και την αποστολή υλικού στο Διάστημα είναι και εκείνη του Νεκτάριου Ταβερναράκη από το Ιδρυμα Τεχνολογίας και έρευνας της Κρήτης. Ανεξαρτήτως του αν όντως κάποτε υπάρξει δυνατότητα να κατοικούμε στη Σελήνη πάντως, τα πειράματα στον ΔΔΣ έχουν πολλά να μας μάθουν για τη φυσιολογία των οργανισμών εκτός του γήινου βαρυτικού πεδίου. Και αν σκεφτεί κανείς ότι η εξερεύνηση του Διαστήματος υπήρξε ένα ακόμη «όπλο» στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, είναι πράγματι παρήγορο το γεγονός ότι όλοι (Ρώσοι, Αμερικανοί, Ευρωπαίοι) συνεργάζονται υποστηρίζοντας τη λειτουργία του ΔΔΣ. https://www.tovima.gr/2019/11/08/science/sto-xiouston-tis-nasa-prin-apo-20-xronia/

Πώς θα επεξεργαστουμε το γονίδιο σε ανθρώπους. Προετοιμασία Αστροναυτών για τον Άρη. Είναι λογικό ότι, για να εργαστούμε και να ζούμε σε άλλους πλανήτες, θα χρειαζόμασταν ικανότητες που θα μας επιτρέψουν να παραμείνουμε υγιείς και ενεργοποιημένοι και θα έχουμε μακρά και γεμάτη ζωή παρά να αγωνιζόμαστε με ένα εχθρικό περιβάλλον. Ωστόσο, αν πάμε πίσω στη Γη, οι εξωγήινοι μας ιδιότητες μπορεί να αποτελέσουν πρόβλημα. Έχοντας επίγνωση του γεγονότος αυτού, οι επιστήμονες έχουν αναλάβει τη δέσμευση να χρησιμοποιήσουν τη γενετική μηχανική στους ανθρώπους για να τους διευκολύνουν να προσαρμοστούν στη ζωή τους στον Άρη Υπάρχουν περισσότερες από μία προσεγγίσεις που προτείνουν οι επιστήμονες. Αναπληρωτής καθηγητής φυσιολογίας και βιοφυσικής στο Πανεπιστήμιο Weill Cornell στη Νέα Υόρκη, ο Chris Mason, κορυφαίος ερευνητής σε μία από τις 10 ομάδες που διορίστηκαν από τη NASA για τη μελέτη του Mark και του Scott Kelly, των διάσημων δίδυμων αστροναυτών, έλαβε μια πολύ καλή εικόνα για το πώς επηρεάζει το διαστημικό πείραμα τους ανθρώπους γενετικά. Ο Mason ήρθε με μια μάλλον υπερβολική πρόταση, η οποία είναι να χρησιμοποιήσει το DNA του tardigrades όταν οι αστροναύτες που επεξεργάζονται γονίδια πηγαίνουν, για παράδειγμα, στον Άρη. Ο Tardigrades, εξήγησε, είναι σχεδόν ανίκητα μικρο-ζώα που επιβιώνουν στο κενό του χώρου, μεταξύ άλλων. Μια άλλη μέθοδος που ακούγεται επίσης πιο ξένη από τη μυθοπλασία θα επιτρέψει στους αστροναύτες να αλλάξουν ορισμένες ιδιότητες που δημιουργούνται από συγκεκριμένα γονίδια. Ο Mason πιστεύει ακράδαντα ότι οι άνθρωποι θα υποστούν φυσιολογικά φυσιολογικές μεταβολές μετά από μερικά χρόνια στον Άρη και ότι η γενετική επεξεργασία θα κάνει τις αλλαγές αυτές να γίνουν πιο γρήγορα. «να το σχεδιάσεις [έναν μελλοντικό άνθρωπο] για να έχεις πολλές ευκαιρίες, υποθέτοντας ότι δεν έχουμε πολλες ευκαιρίες. Όταν αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε να αποδείξουμε την ικανότητα των ανθρώπων να ζουν πέρα ​​από τη Γη και να απομακρύνουμε την ικανότητά τους να ζουν στη Γη, νομίζω ότι θα ήταν άδικο ". Ο Mason, όπως και άλλοι επιστήμονες που μελετούν τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζει το σώμα τους τα σώματά των αστροναυτών, κατέληξαν σε πολλά χρήσιμα ευρήματα. Η εργασία αυτή είναι διαρκής και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι θα ήταν ωφέλιμο να χρησιμοποιήσει τα αποτελέσματά της για να προστατέψει τους αστροναύτες σε μελλοντικές αποστολές. Στις 29 Οκτωβρίου, ο Mason μίλησε για αυτό στο 8ο Human Genetics στο NYC Conference . Σήμερα, ο ίδιος και οι συνεργάτες του εργάζονται σε επτά ακόμη έγγραφα που χρησιμοποιούν στοιχεία από τη μελέτη για τα δίδυμα. "Θέλουμε να κάνουμε μερικές από τις ίδιες μελέτες, διαχρονικές μελέτες, με ανθρώπους στη Γη, ανθρώπους στο διάστημα", δήλωσε ο Mason. https://asgardia.space/en/news/How-Will-Gene-Editing-in-Humans-Prepare-Astronauts-for-Mars

X-Men στο διάστημα: Οι βιολογικες μορφες που αποστέλλονται στο διάστημα για να προκαλέσουν μεταλλάξεις που είναι αδύνατες στη Γη. Στις αρχές του 2020, η Κίνα σκοπεύει να στείλει έναν ανακτήσιμο δορυφόρο σε μια γεωργική αποστολή με 240 κιλά σπόρων, φυτών, βακτηρίων και άλλων βιολογικών μορφών. Αφού εκτεθούν σε ακτινοβολία και ακραίες συνθήκες, θα επανέλθουν στη Γη για περαιτέρω έρευνα, η πιο ενδιαφέρουσα είναι οι καλλιέργειες που θα φέρουν οι σπόροι που έχουν προσβληθεί. Ο πρώτος δορυφόρος στον κόσμο που κατασκευάστηκε για αναπαραγωγή μετάλλαξης, ο Shijian 8, πήρε 200 κιλά διαφόρων οι καλλιέργειες στο διάστημα το 2006. Από τότε, μια τέτοια εργασία έχει φέρει στην Κίνα αύξηση 1,3 εκατομμυρίων τόνων καλλιεργειών ετησίως. Μια δοκιμή ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας, έλλειψη οξυγόνου, εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες περιμένει τους σπόρους, ενώ άλλες βιολογικές μορφές θα έχουν λίγο αέρα, αλλά θα πρέπει επίσης να βιώσουν θέρμανση κατά τη διάρκεια της πτήσης δεκατεσσάρων ημερών για να προκαλέσουν μεταλλάξεις που θα ήταν δύσκολο, αν όχι εντελώς αδύνατο, σε ευνοϊκές συνθήκες στη Γη. Σήμερα, η Κίνα είναι μεταξύ πολλών χωρών που έχουν πάρει σπόρους στο διάστημα, αλλά το σχέδιό του βρίσκεται στην υψηλότερη κλίμακα σε σύγκριση με όλα τα άλλα. Ο Δρ Li Jingzhao της Συμμαχίας Καινοτομίας Βιομηχανίας Διασποράς εξήγησε ότι η μετάλλαξη είναι η «κινητήρια δύναμη» της εξέλιξης που αυξάνει τη βιολογική ποικιλομορφία. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) επισημαίνει την απώλεια βιοποικιλότητας 75% σε ολόκληρη την υφήλιο, γεγονός που αποτελεί σοβαρή ανησυχία για τη γεωργία , καθώς δημιουργεί πολλαπλά ζητήματα, όπως η χαμηλή αντίσταση των πολιτισμών στην κλιματική αλλαγή. Με την αποστολή σπόρων προς σπορά στο διάστημα, ωστόσο, υπάρχουν προφανείς οικονομικές ανησυχίες. Για να πετάξει ένα μισό κιλό ωφέλιμο φορτίο κοστίζει περίπου 10.000 δολάρια, και η Κίνα στέλνει εκατοντάδες κιλά φυτών και σπόρων. Επί του παρόντος, υπάρχει εργασία για τη δημιουργία λύσεων που θα επιτρέψουν να καταστούν οι αποστολές αυτές πιο αποδοτικές από πλευράς κόστους. Μέρος της λύσης είναι η κάψουλα που έχει κατασκευαστεί για 15 χρήσεις. Το 2018, το πρόγραμμα «διαστημικής καλλιέργειας» της Κίνας είχε 2,4 δισεκατομμύρια εκτάρια καλλιεργειών που καλλιεργήθηκαν από σπόρους που εκτέθηκαν στο διάστημα και κέρδισε πάνω από 200 δισεκατομμύρια γιουάν. Ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (IAEA) δήλωσε τον Απρίλιο ότι ο πιο δημοφιλής μεταλλαγμένος σίτος της Κίνας, Luyuan 502, αποδίδει 11% περισσότερες καλλιέργειες από το συμβατικό αντίστοιχο. Εκτός αυτού, είναι καλύτερα ανθεκτικό στις ξηρασίες και τις ασθένειες των φυτών. Ο οργανισμός συνεργάζεται με την Κίνα για την προώθηση αυτής της τεχνολογίας παγκοσμίως. https://asgardia.space/en/news/Bio-Cultures-to-be-Sent-to-Space-to-Trigger-Mutations

Σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο θα είναι ορατό στην Ελλάδα – Η διάβαση του Ερμή μπροστά από τον Ήλιο. Ένα σχετικά σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο θα μπορούν να παρακολουθήσουν και οι Έλληνες τη Δευτέρα 11 Νοεμβρίου, καθώς ο Ερμής, ο μικρότερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματός και ο πιο κοντινός στο καυτό άστρο μας, θα κινηθεί ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο και θα φαίνεται σαν να διασχίζει τον ηλιακό δίσκο. Ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη, μεταξύ των οποίων η Ευρώπη, θα μπορέσει να δει ολικά ή μερικά το φαινόμενο, μετά το οποίο, μάλιστα, θα ακολουθήσει την επόμενη ημέρα πανσέληνος (στις 12 Νοεμβρίου). Η προηγούμενη φορά που η διάβαση του Ερμή είχε γίνει ορατή από την Ελλάδα ήταν το 2016. Η επόμενη «διάβαση» του Ερμή μπροστά από τον Ήλιο θα συμβεί στις 13 Νοεμβρίου 2032 (θα είναι πάλι ορατή από τη χώρα μας), ενώ το φαινόμενο θα επαναληφθεί το 2039, το 2049 και το 2052. Κατά μέσο όρο λαμβάνουν χώρα 13 έως 14 διαβάσεις του Ερμή ανά αιώνα. Την πρώτη διάβαση είχε παρατηρήσει το 1631, περίπου δύο δεκαετίες μετά την εφεύρεση του τηλεσκοπίου, ο Γάλλος αστρονόμος Πιέρ Γκασεντί. Ο Ερμής και η Αφροδίτη είναι οι μόνοι πλανήτες που μπορούν να «διαβούν» μπροστά από τον Ήλιο, όπως αυτός φαίνεται από τη Γη, επειδή οι τροχιές τους περνούν ανάμεσα στον πλανήτη μας και στο άστρο μας. Η μέση απόσταση του Ερμή από τον Ήλιο είναι σχεδόν 58 εκατομμύρια χιλιόμετρα, μόνο το 30% της απόστασης Γης-Ήλιου. Μόνο η μισή διάβαση της Δευτέρας 11 Νοεμβρίου, σύμφωνα με τους αστρονόμους, θα είναι ορατή από την Ελλάδα, συγκεκριμένα η είσοδος του Ερμή στον ηλιακό δίσκο και το πρώτο ήμισυ της διάβασης. Ο Ήλιος στη χώρα μας θα δύσει περίπου στο μέσο του φαινομένου και έτσι δεν θα είναι ορατή η σταδιακή έξοδος του Ερμή από τον ηλιακό δίσκο. Η έναρξη του φαινομένου στη χώρα μας, με την είσοδο του Ερμή στον ηλιακό δίσκο, θα γίνει στις 14:35 ώρα Ελλάδας. Συνολικά, η διάβαση θα διαρκέσει περίπου πεντέμισι ώρες (έως τις 20:04 ώρα Ελλάδας), αλλά στη χώρα μας θα είναι ορατή για σχεδόν τρεις ώρες, έως τις 17:20, λίγο πριν δύσει ο Ήλιος. Η διάβαση χαρακτηρίζεται «βαθιά», επειδή ο Ερμής θα περάσει πολύ κοντά από το κέντρο του Ήλιου, αλλά ο πλανήτης θα φαίνεται σαν μία μικρή κινούμενη μαύρη κηλίδα πάνω στο φόντο του φωτεινού άστρου. Σε κάθε περίπτωση, η παρατήρηση του φαινομένου, που ουσιαστικά αφορά παρατήρηση του Ήλιου, μπορεί να γίνει μόνο με την τοποθέτηση ειδικών προστατευτικών φίλτρων στα τηλεσκόπια ή στα κιάλια και όχι με γυμνά μάτια, καθώς κάτι τέτοιο ενέχει κινδύνους. Το φαινόμενο θα μεταδίδεται ζωντανά και από την τηλεόραση της NASA. Ο Ερμής, που είναι λίγο μεγαλύτερος από τη Σελήνη, είναι ένας παράξενος πλανήτης, με την πιο εκκεντρική τροχιά στο ηλιακό μας σύστημα. Αν και ο πιο κοντινός πλανήτης στον Ήλιο δεν είναι ο πιο ζεστός (ο τίτλος ανήκει στην Αφροδίτη), εμφανίζοντας ακραίες διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας-νύχτας πάνω από 600 βαθμούς Κελσίου. Το έτος του (η διάρκεια πλήρους περιφοράς του γύρω από τον Ήλιο) διαρκεί 88 γήινες ημέρες, ενώ, επειδή περιστρέφεται πολύ αργά γύρω από τον άξονα του, η μέρα του διαρκεί δύο χρόνια (με άλλα λόγια, ανάμεσα σε δύο ανατολές του Ήλιου μεσολαβούν περίπου 176 μέρες). Τον Ερμή έχουν επισκεφθεί δύο σκάφη της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), το Mariner 10 το 1974-75 και το Messenger, το οποίο τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη το 2011, έως ότου σκοπίμως συνετρίβη πάνω του το 2015. Το 2017 εκτοξεύθηκε η αποστολή BepiColombo του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), που θα φθάσει στον Ερμή το 2024. https://www.kathimerini.gr/1050744/article/epikairothta/episthmh/spanio-astronomiko-fainomeno-8a-einai-orato-sthn-ellada--h-diavash-toy-ermh-mprosta-apo-ton-hlio

Μέταλλα που δεν βυθίζονται. Ερευνητές του University of Rochester, εμπνευσμένοι από κάποια είδη αραχνών και μυρμηγκιών, δημιούργησαν μια δομή μετάλλου που είναι τόσο υδροφοβική που «αρνείται» να βυθιστεί, ανεξαρτήτως του πόσες φορές τη βάζει κανείς μέσα στο νερό ή τι ζημιά και ρωγμές έχει υποστεί. Οι δυνατότητες που «ξεκλειδώνονται» είναι προφανώς τεράστιες- από πλοία που δεν βυθίζονται μέχρι πλωτές συσκευές που συνεχίζουν να πλέουν ακόμα και όταν έχουν τρυπήσει ή ηλεκτρονικές συσκευές που μπορούν να επιβιώνουν μόνες τους για πολύ καιρό στον ωκεανό, σύμφωνα με τον Τσουνλέι Γκούο, καθηγητή Οπτικής και Φυσικής, το εργαστήριο του οποίου περιγράφει τη δομή στο ACS Applied Materials and Interfaces. H δομή αυτή χρησιμοποιεί μια επαναστατική τεχνική που ανέπτυξε το εργαστήριο, στο πλαίσιο της οποίας πολύ σύντομοι παλμοί λέιζερ (διάρκειας femtosecond) χαράζουν στην επιφάνεια των μετάλλων μοτίβα/ σχήματα που παγιδεύουν τον αέρα και την κάνουν υπερ-υδροφοβική. Κάποια είδη αραχνών και μυρμηγκιών μπορούν να επιβιώνουν για μακρά χρονικά διαστήματα πάνω ή κάτω από την επιφάνεια του νερού παγιδεύοντας αέρα σε μια κλειστή περιοχή. Για παράδειγμα, οι αράχνες Argyroneta aquatic δημιουργούν ένα υποβρύχιο ιστό σχήματος θόλου – ένα «κώδωνα κατάδυσης» που τον γεμίζουν με αέρα από την επιφάνεια τον οποίο φέρνουν μέσω των εξαιρετικά υδροφοβικών ποδιών και κοιλιών τους. Αντίστοιχα, τα μυρμήγκια της φωτιάς φτιάχνουν «σχεδίες» παγιδεύοντας αέρα ανάμεσα στα υπερ-υδροφοβικά σώματά τους. «Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα έμπνευση» λέει ο Γκούο. Όπως αναφέρουν στο σχετικό επιστημονικό άρθρο οι ερευνητές, «κλειδί» είναι πως οι πολύπλευρες υδροφοβικές επιφάνειες μπορούν να παγιδεύσουν μεγάλες ποσότητες αέρα, κάτι που ανοίγει τον δρόμο προς τη χρήση τους για τη δημιουργία πλωτών αντικειμένων και συσκευών. Το εργαστήριο του Γκούο δημιούργησε μια δομή όπου οι επιφάνειες που είχαν υποστεί τη σχετική επεξεργασία σε δύο παράλληλες πλάκες αλουμινίου «κοιτούν» προς τα μέσα, όχι προς τα έξω, ώστε να προστατεύονται από εξωτερικές φθορές. Οι επιφάνειες χωρίζονται από την κατάλληλη απόσταση ώστε να παγιδεύουν και να συγκρατούν αρκετό αέρα ώστε να κρατούν τη δομή εν πλω- στην ουσία δημιουργώντας ένα αεροστεγές δωμάτιο. Ακόμα και μετά από κατάδυση δύο μηνών, οι δομές αυτές αναδύονταν αμέσως μετά την απελευθέρωσή τους, σύμφωνα με τον Γκούο. Επίσης, διατηρούσαν αυτή την ιδιότητα ακόμα και αφού είχαν υποστεί ρωγμές, επειδή ο αέρας παραμένει παγιδευμένος σε διαφορετικά τμήμα του «δωματίου» ή κοντινών δομών. Αν και η ομάδα χρησιμοποίησε αλουμίνιο για το project της, η διαδικασία χάραξης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για οποιοδήποτε άλλο μέταλλο ή υλικό, σημειώνει ο Γκούο. https://physicsgg.me/2019/11/07/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bc%ce%ad%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b2%cf%85%ce%b8%ce%af%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9/

Το Σουδάν ξεκινά τον πρώτο του δορυφόρο. Η Κίνα συνεργάζεται με το Σουδάν για να ξεκινήσει το πρώτο δορυφόρο τους στο διάστημα. Ο επικεφαλής του κυρίαρχου συμβουλίου του Σουδάν ανακοίνωσε σε συνάντηση κορυφαίων αξιωματούχων ασφαλείας στο Χαρτούμ ότι η χώρα ξεκίνησε τον πρώτο δορυφόρο. Ο δορυφόρος στοχεύει στην ανάπτυξη της έρευνας στη διαστημική τεχνολογία, καθώς και να ανακαλύψουν φυσικούς πόρους για τις στρατιωτικές ανάγκες της χώρας »δήλωσε ο Χάινα. Ο Χίλα συνεργάστηκε με το Σουδάν σε αυτό το έργο και ξεκίνησε τον δορυφόρο από την επαρχία Σανξί την περασμένη εβδομάδα παράλληλα με τον κινεζικό δορυφόρο παρατήρησης Gaofen-7 στο Long 4BB, όπως ανέφερε το Xinhua, το κινεζικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων. Αν και το Σουδάν βρίσκεται σήμερα σε κατάσταση οικονομικής κρίσης, το έθνος δημιούργησε ένα διαστημικό πρακτορείο που επικεντρώνεται στην τηλεπισκόπηση και τη γεωπληροφορική. https://asgardia.space/en/news/Sudan-Launches-Its-First-Satellite

ΗΠΑ: Παγκόσμια διάκριση σε διαγωνισμό του MIT για ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Το χρυσό μετάλλιο κατάφερε να αποσπάσει η ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, iGEM Thessaly, στον διεθνή διαγωνισμό συνθετικής βιολογίας που διοργάνωσε το πανεπιστήμιο ΜΙΤ στη Βοστώνη. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο διαγωνισμό συνθετικής βιολογίας που προσελκύει κάθε χρόνο περισσότερους από 6.000 φοιτητές. Στην πρώτη της συμμετοχή στον διαγωνισμό, η ομάδα των δέκα φοιτητών και αποφοίτων του πανεπιστημίου Θεσσαλίας παρουσίασε το ερευνητικό της έργο με τίτλο «ODYSSEE», το οποίο αφορά τη δημιουργία ενός τεστ για την έγκαιρη διάγνωση της φυματίωσης, με κύριο στόχο την εφαρμογή του στις δομές υποδοχής προσφύγων της χώρας μας. Η ελληνική συμμετοχή απέσπασε το χρυσό μετάλλιο ανάμεσα σε 375 ομάδες από όλο τον κόσμο. Παράλληλα, το «ODYSSEE» διακρίθηκε ως το καλύτερο ερευνητικό έργο στην κατηγορία της διάγνωσης (Best Diagnostics Project) και κέρδισε υποψηφιότητες για τα ειδικά βραβεία καλύτερης υποστηριζόμενης επιχειρηματικότητας (Best Supporting Entrepreneurship) και καλύτερης ενσωμάτωσης του κοινωνικού παράγοντα στο έργο (Best Integrated Human Practices). Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη Βοστώνη, οι Έλληνες φοιτητές είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν με διακεκριμένους καθηγητές και επιστήμονες της αμερικανικής πανεπιστημιούπολης. Επιπλέον, η ομάδα επισκέφτηκε τον Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας στη Βοστώνη κ. Στράτο Ευθυμίου, ο οποίος τη συνεχάρη και τόνισε τη σημαντική συνεισφορά των Ελλήνων στην επιστημονική κοινότητα της πόλης. Ο διεθνής διαγωνισμός συνθετικής βιολογίας iGEM προέκυψε ως ιδέα του πανεπιστημίου MIT. Στον διαγωνισμό παρουσιάζονται ερευνητικά έργα που προτείνουν λύσεις σε σύγχρονα προβλήματα της κοινωνίας μέσω της συνθετικής βιολογίας, ενός διεπιστημονικού κλάδου που συνδέει τη βιολογία με τη μηχανική με στόχο την εκ νέου σύνθεση λειτουργικών βιολογικών συστημάτων. https://www.kathimerini.gr/1050540/article/epikairothta/ellada/hpa-pagkosmia-diakrish-se-diagwnismo-toy-mit-gia-ereynhtikh-omada-toy-panepisthmioy-8essalias

Η πρόταση της Boeing για τη νέα σεληνάκατο των ΗΠΑ. Η Boeing υπέβαλε την Τρίτη την πρότασή της στη NASA για τη σεληνάκατο (integrated Human Lander System- HLS) που θα μεταφέρει τους Αμερικανούς αστροναύτες στην επιφάνεια της Σελήνης και θα τους ξαναφέρει σε τροχιά στο πλαίσιο του προγράμματος «Άρτεμις». Η πρόταση της εταιρείας περιλαμβάνει την αποστολή του «Ascent Element» και του «Descent Element» σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη με μια εκτόξευση πυραύλου. Όπως τονίζει η Boeing, αυτό η προσέγγιση μειώνει την πολυπλοκότητα και τους κινδύνους που προκύπτουν από την αποστολή διαφορετικών τμημάτων με διαφορετικές εκτοξεύσεις, «επιτρέποντας μια επανδρωμένη προσελήνωση με μόνο 5 κρίσιμα για την αποστολή γεγονότα αντί για τα 11 ή παραπάνω που απαιτούν εναλλακτικές στρατηγικές». Η σεληνάκατος της Boeing, επίσης, θα είναι σε θέση να μεταβεί από την τροχιά στην επιφάνεια της Σελήνης χωρίς επιπρόσθετο «επίπεδο μεταφοράς» (space tug), μειώνοντας περαιτέρω τις εκτοξεύσεις και απλοποιώντας (πάντα σύμφωνα με την εταιρεία) τη διαδικασία. «Χρησιμοποιώντας τις μεταφορικές δυνατότητες του Space Launch System (SLS) Block 1B της NASA, αναπτύξαμε μια προσέγγιση “Λιγότερων Βημάτων προς τη Σελήνη» που ελαχιστοποιεί την πολυπλοκότητα της αποστολής, ενώ προσφέρει την πιο ασφαλή και πιο άμεση διαδρομή προς την επιφάνεια της Σελήνης» είπε ο Τζιμ Τσίλτον, αντιπρόεδρος (Space and Launch) της Boeing Defencse, Space & Security. Το σχέδιο της Boeing βασίζεται στον πύραυλο SLS, που παράγεται στο Michoud Assembly Facility (MAF) της NASA. Επίσης, ο σχεδιασμός της σεληνακάτου, σύμφωνα με την εταιρεία, είναι «ευέλικτος», παρέχοντας την ταχύτερη «οδό» προς τις σεληνιακές πτήσεις, ενώ παράλληλα αποτελεί μια «συμπαγή» πλατφόρμα ικανή να εξυπηρετήσει το πλήρες εύρος των εξερευνητικών αποστολών της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας. Το σκάφος αυτό θα μπορεί να προσδεθεί στον διαστημικό σταθμό Gateway ή απευθείας στο διαστημόπλοιο Orion της NASA, χωρίς να απαιτείται επιπλέον διαστημόπλοιο. Το σχέδιο, τονίζει η εταιρεία, περιλαμβάνει καινοτομίες στους κινητήρες, τα συνθετικά υλικά και τα συστήματα αυτόματης προσγείωσης και συνάντησης. Κάποιες τεχνολογίες- κλειδιά βασίζονται στο διαστημόπλοιο CST-100 Starliner, που αναμένεται να παρουσιαστεί και δοκιμαστεί σε πτήση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τον Δεκέμβριο του 2019. https://www.naftemporiki.gr/story/1530409/i-protasi-tis-boeing-gia-ti-nea-selinakato-ton-ipa

Πόσο κοντά είμαστε στην πυρηνική σύντηξη. Οι προοπτικές για την επίτευξη της (βιώσιμης) παραγωγής ενέργειας μέσω πυρηνικής σύντηξης έχουν βελτιωθεί σημαντικά, σύμφωνα με ειδικούς του χώρου, αναφέρει το BBC. Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου πρόσφατα ανακοίνωσε επένδυση ύψους 200 εκατομμυρίων λιρών για την παροχή ενέργειας από αντιδραστήρα σύντηξης ως το 2040. Παράλληλα, εταιρείες και κυβερνήσεις είπαν στο βρετανικό δίκτυο πως σκοπεύουν να έχουν μοντέλα επίδειξης έτοιμα μέσα σε διάστημα πέντε ετών- ωστόσο ειδικοί εκτιμούν πως υπάρχουν ακόμα σημαντικά εμπόδια. Καθώς τα κόστη της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας μειώνονται, δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν πως οι συγκεκριμένες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι πιο οικονομικές και «εύκολες» οδοί για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας σε σχέση με μια τεχνολογία που δεν έχει δοκιμαστεί ακόμα, όπως η σύντηξη. Η τεχνολογία πυρηνικής σύντηξης είναι στην ουσία η απόπειρα αναπαραγωγής των διαδικασιών που συμβαίνουν στον ήλιο και στα άλλα άστρα. Διαφέρει σημαντικά από την πυρηνική σχάση, η οποία έχει αποδειχτεί ιδιαίτερα δαπανηρή, ενώ παράγει μεγάλες ποσότητες ραδιενεργών αποβλήτων και προκαλεί ανησυχία για την εξάπλωση των πυρηνικών όπλων. Κάθε δευτερόλεπτο, εκατομμύρια τόνοι ατόμων υδρογόνου συγκρούονται υπό συνθήκες τεράστιας πίεσης και θερμοκρασίας στον ήλιο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη διάσπαση των δεσμών τους, και την ένωση (σύντηξή τους) για τη δημιουργία ηλίου. Η ηλιακή σύντηξη παράγει τεράστιες ποσότητες θερμότητας και φωτός. Επί σειρά δεκαετιών, επιστήμονες προσπαθούν να αναπαράγουν αυτή τη διαδικασία στη Γη, ή να «φτιάξουν έναν ήλιο μέσα σε ένα κουτί», όπως έχει ειπωθεί. Η βασική ιδέα είναι η θέρμανση ενός είδους αερίου υδρογόνου σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο θερμοκρασίας, μέχρι να δημιουργήσει πλάσμα, το οποίο ελέγχεται με ισχυρούς μαγνήτες μέχρι να υπάρξει σύντηξη των ατόμων και να απελευθερωθεί ενέργεια. Η μέθοδος αυτή μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή ενέργειας με χαμηλό αποτύπωμα άνθρακα, που παράγει πολύ λιγότερα απόβλητα και δεν συνεπάγεται τον κίνδυνο εκρήξεων. Για να γίνει πραγματικότητα, χώρες έχουν ενώσει τις προσπάθειές τους σε ένα μεγάλο διεθνές εγχείρημα, ονόματι ITER. Στο ITER συμμετέχουν 35 χώρες και αυτή τη στιγμή είναι στο στάδιο της κατασκευής ένας μεγάλος αντιδραστήρας δοκιμών στη νότια Γαλλία. Σκοπός είναι η παραγωγή πλάσματος να αρχίσει το 2025. Ωστόσο από εκεί και πέρα η πορεία θεωρείται δύσκολη, ενώ το Iter επίσης έχει αντιμετωπίσει καθυστερήσεις και υψηλότερα του αναμενομένου έξοδα, οπότε, σύμφωνα με το BBC, είναι μάλλον απίθανο να έχει έτοιμο αντιδραστήρα σύντηξης δοκιμών ακόμα και το 2050. Μέχρι να αρχίσει τη λειτουργία του το 2025 το ITER, το Joint European Torus (Jet) στο Ηνωμένο Βασίλειο παραμένει το μεγαλύτερο πείραμα σύντηξης στον κόσμο. Έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση μέχρι τα τέλη του 2020 από την ΕΕ, ωστόσο το τι θα συμβεί μετά (δεδομένου και του Brexit) παραμένει ασαφές. Πάντως, η βρετανική κυβέρνηση πρόσφατα ανακοίνωσε χρηματοδότηση ύψους 220 εκατ. λιρών για τον σχεδιασμό ενός σταθμού παραγωγής ενέργειας από σύντηξη σε επίπεδο concept μέχρι το 2040. Μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια, ερευνητές στο Κάλαμ του Όξφορντσαϊρ θα αναπτύξουν σχέδια για έναν σταθμό ονόματι Step (Spherical Tokamak for Energy Production). Η πιο γνωστή προσέγγιση στη σύντηξη περιλαμβάνει έναν θάλαμο κενού σχήματος ντόνατ, το Tokamak. Το αέριο υδρογόνου θερμαίνεται στους 100 εκατ. βαθμούς Κελσίου και γίνεται πλάσμα. Ισχυροί μαγνήτες το περιορίζουν και το κατευθύνουν μέχρι να επιτευχθεί σύντηξη. Στη Μ. Βρετανία ερευνητές ανέπτυξαν μια διαφορετική μορφή Tokamak, που θυμίζει περισσότερο πυρήνα μήλου παρά ντόνατ: Πρόκειται για το σφαιρικό Tokamak, που είναι πιο συμπαγές, οπότε ανοίγει τον δρόμο για δημιουργία εγκαταστάσεων σε πόλεις. Πέρα από το ITER, και άλλοι «παίκτες» δραστηριοποιούνται στον τομέα- μεταξύ των οποίων και η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία και οι ΗΠΑ. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων χρηματοδοτεί ένα ιταλικό πρόγραμμα για παραγωγή ενέργειας από σύντηξη ως το 2050, ενώ δεν είναι λίγες και οι ιδιωτικές εταιρείες που καταβάλλουν προσπάθειες. Μεταξύ αυτών είναι η First Light, που προέρχεται από το University of Oxford, η Commonwealth Fusion Systems (δημιουργήθηκε από προσωπικό που ήταν παλιά στο ΜΙΤ),και η ΤΑΕ Technologies, που υποστηρίζεται από τη Google και άλλους επενδυτές. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό έχει κατοχυρώσει ευρεσιτεχνία για μια «plasma compression fusion device» (συσκευή σύντηξης συμπίεσης πλάσματος), Επίσης, αξιοσημείωτη πρόοδο έχει σημειώσει και η εταιρεία General Fusion, στον Καναδά, που έχει προσελκύσει ενδιαφέρον και στήριξη από επενδυτές όπως ο Τζεφ Μπέζος, ιδρυτής της Amazon. https://www.naftemporiki.gr/story/1530359/poso-konta-eimaste-stin-puriniki-suntiksi

Τα επικρατέστερα ζευγάρια ονομάτων για τον «ελληνικό» εξωπλανήτη και το άστρο του. Στην τελική φάση της έχει εισέλθει και στη χώρα μας η καμπάνια «NameExoWorlds» (Ονομάστε τους Εξω-Κόσμους) της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (IAU), στο πλαίσιο της οποίας περίπου 100 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, έχουν την ευκαιρία να «βαφτίσουν» έναν εξωπλανήτη και το μητρικό άστρο του. Στο πλαίσιο της διοργάνωσης - με αφορμή τον εορτασμό των 100 ετών από την ίδρυση της IAU το 1919 (η Ελλάδα ήταν ένα από τα πέντε πρώτα ιδρυτικά μέλη της) - η χώρα μας έχει οργανώσει μια εθνική εκστρατεία που δίνει την ευκαιρία στο κοινό να ψηφίσει το όνομα του εξω-πλανήτη HAT-P-42b και του μητρικού του αστέρα (HAT-P-42), που έχουν ανατεθεί από την IAU στην χώρα μας. Το εν λόγω σύστημα βρίσκεται στον αστερισμό της Ύδρας, σε απόσταση 1.458 ετών φωτός από τη Γη κσι ανακαλύφθηκε το 2012. Είναι ένας αέριος γίγαντας με μάζα παρόμοια με αυτή του Δία και περίοδο περιφοράς 4,64 ημερών γύρω από το μητρικό άστρο του. Η πρώτη φάση της διαδικτυακής ψηφοφορίας ολοκληρώθηκε πρόσφατα με αναπάντεχη επιτυχία, καθώς κατατέθηκαν πάνω από 2.000 προτάσεις. Τα οκτώ επικρατέστερα ζευγάρια ονομάτων (το πρώτο για τον πλανήτη και το δεύτερο για το μητρικό αστέρα) που έχουν επιλεγεί από την επιτροπή μέσα από τα χιλιάδες που προτάθηκαν, είναι: Ιolaus (Ιόλαος) και Lerna (Λέρνα), Metrodorus (Μητρόδωρος) και Avdira (Άβδηρα), Amphion (Αμφίων) και Aethon (Αίθων), Aeolus (Αίολος) και Aethon (Αίθων), Phanes (Φάνης) και Aeon (Αιών), Pontinos (Ποντίνος) και Amimone (Αμυμώνη), Argo (Αργώ) και Orseis (Ορσηίς), Orthrus (Όρθρος) και Echidna (Έχιδνα). Πίσω από κάθε ζευγάρι ονομάτων υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία κυρίως της ελληνικής μυθολογίας, η οποία αιτιολογεί την επιλογή και συνδέει αυτά τα ονόματα με τον εξωπλανήτη, τον αστέρα του και τα χαρακτηριστικά τους. Την αιτιολόγηση αυτή μπορούν οι αναγνώστες να την διαβάσουν στην ιστοσελίδα όπου θα ψηφίσουν. Η επικρατέστερη πρόταση, μαζί με μία αναπληρωματική, θα αποσταλούν στις 15 Νοεμβρίου στην IAU ως επίσημες ελληνικές προτάσεις. Ο τελικός κατάλογος με τα νέα ονόματα των εξωπλανητών και των άστρων τους θα γνωστοποιηθεί από την IAU φέτος τον Δεκέμβριο. Τα ονόματα που θα επιλεγούν θα χρησιμοποιούνται πλέον παράλληλα με τα υφιστάμενα επιστημονικά. https://www.kathimerini.gr/1050434/article/epikairothta/episthmh/ta-epikratestera-zeygaria-onomatwn-gia-ton-ellhniko-e3wplanhth-kai-to-astro-toy

Η NASA θέλει να στείλει ανθρώπους στο ISS για 10 χρόνια. Σύμφωνα με τον επικεφαλής επιστήμονα της NASA για το Πρόγραμμα ISS, ο διαστημικός οργανισμός ετοιμάζεται για τον Άρη ενισχύοντας το ρόλο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Συγκεκριμένα, η NASA σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει το ISS ως «ανάλογο διαμετακόμισης του Άρη» για να προετοιμαστεί για το πρόγραμμα Artemis, το οποίο περιλαμβάνει αποστολές πληρώματος στον Άρη τη δεκαετία του 2030. «Θα μπορούσαμε πραγματικά να κάνουμε πολύ περισσότερα», δήλωσε ο Julie Robinson, επικεφαλής επιστήμονας της NASA Πρόγραμμα ISS, δήλωσε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στην πρώτη Διάσκεψη για την Καινοτομία της Διάστασης. «Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε περισσότερα, γιατί έχουμε 20 χρόνια πολύ καλών συνόλων δεδομένων». Η υπόθεση για χρήση-περιπτώσεις στον ISS Η έρευνα ISS έχει οδηγήσει σε πολλές προόδους στην κατανόηση των φυσιολογικών επιπτώσεων των αποστολών του διαστήματος, αλλά δεν είναι κατάλληλη όταν πρόκειται για μακροχρόνια ζητήματα διαστημικής πτήσης όπως σημαντική καθυστέρηση επικοινωνίας ή μεγάλη απομόνωση. Ο Robinson και η πολυεπιστημονική ομάδα του πρόσφατα αξιολόγησαν τρόπους με τους οποίους οι λειτουργίες και οι εγκαταστάσεις του ISS μπορούν να τροποποιηθούν για να λειτουργήσουν ως αναλογικές για αποστολές μεγαλύτερης διάρκειας που θα ταξιδέψουν πέρα ​​από τη χαμηλή γήινη τροχιά. Μία από τις περιπτώσεις χρήσης που εντοπίστηκαν διεξάγει αποστολές διάρκειας ενός έτους στον διαστημικό σταθμό. Επί του παρόντος, οι αστροναύτες πηγαίνουν στο ΔΔΣ για διαρρήξεις περίπου έξι μηνών. Ωστόσο, ένα ταξίδι στον Άρη θα χρειαζόταν 16-18 μήνες μόνο για τον χρόνο ταξιδιού και μόνο. Οι επιστήμονες της NASA αποφάσισαν ότι προτού τα πληρώματα πάνε στον Άρη, ο οργανισμός χρειάζεται περισσότερα δεδομένα σχετικά με το πόσο διαστημική πτήση επηρεάζει τους αστροναύτες τόσο σωματικά όσο και διανοητικά. Χρειάζεται: 10 επιπλέον θέματα για 300+ ημέρες στο διάστημα Μέχρι στιγμής, μόνο ένας Αμερικανός αστροναύτης, ο Scott Kelly, έχει προχωρήσει σε μια ετήσια αποστολή ISS. Ο Ρώσος κοσμοναύτης Μιχαήλ Κορνιένκο ήταν επίσης μέλος της αποστολής, ξοδεύοντας σχεδόν ένα χρόνο στο διάστημα. Για δύο άλλους αστροναύτες, Peggy Whitson και Cristina Koch, η NASA επέκτεινε τις παραμονές τους στον διαστημικό σταθμό. Η Whitson παρέμεινε στη ζωή για 289 ημέρες και η Koch θα περάσει 11 μήνες στο ISS, επιστρέφοντας το Φεβρουάριο του 2020. Ο Ρόμπινσον εξέφρασε ανησυχίες ότι τρία σημεία δεδομένων απλά δεν αρκούν. «Αυτό που λέμε τώρα είναι ότι θέλουμε πραγματικά να χτυπήσουμε αυτό το κομμάτι και να προσθέσουμε 10 ακόμη θέματα σε εκείνη την αμερικανική βάση δεδομένων», είπε, προσθέτοντας ότι το σχέδιο εγκρίθηκε μόλις η NASA αρχίσει να στέλνει αστροναύτες μέσω λεωφορείου από την αμερικανική έδαφος. Προς το παρόν, η NASA εξακολουθεί να εξαρτάται από το ρωσικό όχημα Soyuz να μεταφέρει αστροναύτες από και προς το ISS, καθώς οι δύο κάψουλες που βρίσκονται σε εξέλιξη, το Crew Dragon του SpaceX και το CST-100 Starliner της Boeing εξακολουθούν να υπόκεινται σε δοκιμές και δεν θα πετάξουν τα πληρώματα μέχρι το 2020 το νωρίτερο. Ο Ρόμπινσον δήλωσε ότι η αμερικανική υπηρεσία θέλει να έχει τον έλεγχο του προγράμματος του πληρώματος, γι 'αυτό και η ολοκλήρωση της κάψουλας είναι απαραίτητη για τον προγραμματισμό του προγράμματος ISS. Πρόσθεσε ότι η NASA συνεργάζεται με τον Roscosmos για να δει αν και οι ρώσοι κοσμοναύτες θα συμμετάσχουν και στην έρευνα αυτή. Η υπόθεση για τη σωματική και ψυχική ευεξία Υπάρχει μια δεύτερη περίπτωση χρήσης και εξαρτάται επίσης από την ετοιμότητα του εμπορικού λεωφορείου. Η NASA θέλει να μάθει για την κατάσταση στην οποία οι αστροναύτες θα φθάσουν στον Άρη μετά το μακρύ ταξίδι και αν θα είναι σε θέση να εκτελέσουν ορισμένα καθήκοντα. Θεωρώντας ότι οι αστροναύτες που επιστρέφουν από το ISS επηρεάζονται φυσιολογικά, αυτό είναι ένα σοβαρό ζήτημα. Οι λογοτεχνικές ανησυχίες ακολουθούν τα ζητήματα υγείας: εάν ο χρόνος αποκατάστασης μετά την προσγείωση στον Άρη ισοδυναμεί με μια εβδομάδα, τότε θα πρέπει να ενσωματωθεί πολύ περισσότερη ενέργεια στην μπαταρία . Αυτό θα το έκανε δύο φορές πιο βαρύ, προειδοποίησε ο Robinson. Τον περασμένο Ιούνιο, η NASA διενήργησε μια δοκιμή 10 ωρών αισθήσεων και κινητικών δεξιοτήτων των μελών του πληρώματος ISS που προσγειώθηκαν. Ο οργανισμός θα ήθελε να κάνει τα ίδια με τα πληρώματα που θα βγουν από το Starliner, καθώς αγγίζουν τη γη, σε αντίθεση με το πλήρωμα Dragon, το οποίο εκτοξεύεται στον ωκεανό. «Οι εκφορτώσεις στο νερό δεν είναι καθόλου καλές ως αναλογία του Άρη, επειδή παίρνετε κάτι που ήταν ήδη αρκετά κακό και το κάνετε χειρότερα χειροτερεύοντας με το να γελάσετε στον ωκεανό», δήλωσε ο Robinson, προσθέτοντας ότι η τρίτη πληρώματος Starliner προσγείωσης έχει προγραμματιστεί για το 2022, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να πραγματοποιηθεί δοκιμή από το πρόγραμμα ISS. Περισσότερα πειράματα για να έρθουν Ταξιδεύοντας στον Άρη θα διαφέρει σημαντικά από τις αποστολές ISS. Δεν θα υπάρχουν αποστολές επανεξαγωγής, επικοινωνίες σε πραγματικό χρόνο με έλεγχο εδάφους και άλλα. Οι αστροναύτες που ταξιδεύουν καθημερινά στον κόκκινο πλανήτη θα πρέπει να βασίζονται στον εαυτό τους και σε αυτά που έχουν στη διάθεσή τους στο όχημά τους. Αυτό σημαίνει περισσότερα προβλήματα υλικοτεχνικής υποστήριξης: πώς να χειριστείτε σοβαρά ιατρικά ζητήματα και πώς να χειριστείτε τις επικοινωνίες που μοιάζουν με αποστολές του Άρη καθυστέρηση. Για να αντιμετωπίσει το πρώτο ζήτημα, η NASA σχεδιάζει να πραγματοποιήσει ιατρική προσομοίωση για το ISS την άνοιξη του 2020. Όσον αφορά το δεύτερο θέμα, ο Robinson είπε ότι το σημερινό σχέδιο είναι να διεξαχθεί ένα πείραμα δύο εβδομάδων για τις καθυστερήσεις στις επικοινωνίες και ενδεχομένως να παραταθούν οι περίοδοι περισσότερο για τα πειράματα στη συνέχεια. Μερικές περιπτώσεις χρήσης είναι αδύνατο να δοκιμαστούν, δήλωσε ο Robinson. Για παράδειγμα, περιορίζοντας τον διαθέσιμο χώρο σε κάθε πλήρωμα. https://asgardia.space/en/news/NASA-Wants-to-Send-Humans-to-ISS-for-10-Years Όταν ο επόμενος αστροναύτης της Κίνας θα πάει στο διάστημα; Πίσω το 2003, η Κίνα ήταν το τρίτο παγκόσμιο έθνος που εκτελούσε δικές της αποστολές με πλήρωμα, με 11 από τους αστροναύτες της, γνωστούς ως taikonauts, που βρίσκονται σε τροχιά, με τον Jing Haipeng και τον Chen Dong να ξοδεύουν τις 33 ημέρες ρεκόρ που εργάζονται στο Tiangong- 2 διαστημικό σταθμό το 2016Αν και οι Κινέζοι είναι «έθνος ενθουσιωδών χώρων». Και όμως, έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε που ακούσαμε ότι εκτελούσαν επανδρωμένη αποστολή. Ο ιδρυτής του Orbital GatewayConsulting στο Χονγκ Κονγκ, Blaine Curio, εξήγησε ότι η Κίνα πραγματοποιεί επί του παρόντος πολλή δουλειά στις δορυφορικές τηλεπικοινωνίες. Είπε ότι πολλά έργα έπρεπε να τεθούν σε παύση μετά την απελευθέρωση βαρέος ανελκυστήρα Μεγάλη 5η Μαρτίου εκτόξευση που προορίζεται να πάρει 25 τόνους ωφέλιμου φορτίου σε χαμηλή τροχιά της Γης δεν λειτούργησε το 2017. Ωστόσο, η Κίνα δεν απογοητεύτηκε και προετοιμάζεται ένα τρίτο Long Μάρτιο 5 κυκλοφορίας, που πρόκειται να παρουσιάσει τον Long 5 Μαρτίου B στις αρχές του 2020. Ο Χάνι Μοχάμαντζι, υπεύθυνος για μια σελίδα που παρακολουθεί το διαστημικό πρόγραμμα της Κίνας, δήλωσε ότι δεν πιστεύει ότι η Κίνα έχει λόγους να βιάζεται. Έγιναν με επανδρωμένες δοκιμές πτήσης, αλλά δεν είχαν ακόμα τις μονάδες του διαστημικού σταθμού που θα μπορούσαν να τεθούν σε τροχιά στις 5 Μαρτίου. Επί του παρόντος, η Κίνα εργάζεται για να πάρει τους αστροναύτες για να προχωρήσουν στην επόμενη πληρώσα αποστολή. Ένα πρωτότυπο Tianhe, το κύριο δομοστοιχείο του σταθμού, αναθεωρήθηκε με επιτυχία, πράγμα που σημαίνει ότι η πραγματική μονάδα μπορεί να κατασκευαστεί αρκετά σύντομα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν ένας κινεζικός ρόβερ που έστησε τους πρώτους τροχούς στην άκρη της σελήνης. έχει το διαστημικό της σταθμό έτοιμο, αυτό θα σηματοδοτήσει το τελικό βήμα για το πλήρωμα του έθνους, το οποίο αναμένεται να διαρκέσει μια δεκαετία ή και περισσότερο, και θα φιλοξενήσει 6 άτομα τη φορά. Υπάρχει ήδη επιστημονικό έργο που σχεδιάζεται να εκτελεστεί εκεί. Ο Mohammadi εξήγησε ότι το ISS θα μπορούσε να διαρκέσει μόνο μέχρι το 2025, και στη συνέχεια, ο σταθμός της Κίνας θα μπορούσε να πάρει τη θέση του. Πολλοί είναι μέχρι τον Xi Jinping που δεν φαίνεται να έχει πάρα πολύ χώρο ενθουσιασμό, επικεντρώνοντας σε άλλες προτεραιότητες, σύμφωνα με το Curio. Τα πράγματα θα μπορούσαν να βελτιωθούν αν ορισμένοι από τους κινέζους κυβερνήτες που κατά το παρελθόν είχαν οδηγήσει το διαστημικό πρόγραμμα της χώρας στο παρελθόν, δείχνουν την υποστήριξή τους - κάτι που είναι μάλλον πιθανό. Σε κάθε περίπτωση, να φέρει το όνειρο του χώρου σε καρπό, και είμαστε βέβαιοι να το ακούσουμε. https://asgardia.space/en/news/When-Will-Chinas-Next-Astronaut-Go-to-Space

Η Ομάδα Νέων Οριζόντων αποκαλύπτει τις καλύτερες εικόνες της Άπω πλευράς του Πλούτωνα. 4 χρόνια μετά την ιστορική πτήση του Πλούτωνα, η ερευνητική ομάδα του New Horizon από διάφορους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένου του Σεληνιακού και Πλανητικού Ινστιτούτου, του Ερευνητικού Κέντρου NASA Ames και του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, δημοσίευσε τις πιο λεπτομερείς εικόνες της μακρινής πλευράς του νάνου πλανήτη Ο νάνος πλανήτης που βρίσκεται στη ζώνη του Kuiper ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1930 από τον Αμερικανό αστρονόμο Clyde Tombaugh. Τότε, ο Πλούτωνας ορίστηκε ως ο ένατος πλανήτης από τον Ήλιο. Αργότερα, πολλά όργανα ανακαλύφθηκαν σε τροχιά στον ίδιο τόμο με τον Πλούτωνα, αποδεικνύοντας ότι ο Πλούτωνας είναι μέρος ενός πληθυσμού αντικειμένων. Αυτό έκανε το επίσημο καθεστώς του ως πλανήτη αμφιλεγόμενο. Το 2006, ανακοινώθηκε επισήμως ως νάνος από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση. Παρά τη συνεχιζόμενη συζήτηση σχετικά με την κοσμική κατάσταση του Πλούτωνα, δεν υπάρχουν πολλά δεδομένα που συγκεντρώθηκαν γι 'αυτό. Όταν το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble ξεκίνησε σε τροχιά και ξεκίνησε παρατηρήσεις το 1990, μάθαμε νέες λεπτομέρειες για αυτό το κοσμικό αντικείμενο. Για παράδειγμα, ανακαλύψαμε ότι ο Πλούτωνας έχει 5 φεγγάρια. Ακόμα, όσο αγαπάμε και σέβουμε το έργο του Hubble, το τηλεσκόπιο δεν μπορούσε να μας δώσει όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμασταν για να γνωρίσουμε τον Πλούτωνα, οπότε το 2006 ξεκίνησε ένας διαπλανητικός διαστημικός καθετήρας ως μέρος του προγράμματος New Frontier της NASA. Ο New Horizons έκανε την πλησιέστερη προσέγγισή του στις 14 Ιουλίου 2015. Το διαστημικό σκάφος της NASA θα μπορούσε να παρακολουθήσει στενά τον πλανήτη νάνο, αυτή την ημέρα σηματοδότησε ένα σημαντικό βήμα για την εξερεύνηση του Πλούτωνα. Οι κάμερες του New Horizon κατάφεραν να αποτυπώσουν εκπληκτικές λεπτομερείς εικόνες της λεγόμενης «πλησίον» ή του ημισφαιρίου του Πλούτωνα. Οι εικόνες που λήφθηκαν κάλυψαν μεγάλο κομμάτι της επιφάνειας του Πλούτωνα, αποκαλύπτοντας οροσειρές, κρατήρες επιπτώσεων και εκτεταμένες πεδιάδες γεμάτες με παγωμένο άζωτο. Το διαστημικό σκάφος της NASA περνούσε ταχέως από έναν νάνο πλανήτη, η ταχύτητα του οποίου ήταν πάνω από 50.000 χιλιόμετρα την ώρα. Αλλά ο Πλούτωνας δεν βιάστηκε να μας δείξει όλες τις πλευρές του στον καθετήρα, λόγω της περιόδου περιστροφής του, που ισοδυναμεί με 6.39 ημέρες της Γης. Έτσι, οι New Horizons είχαν φύγει πριν από την άκρη του Πλούτωνα ήρθε σε κοντινή απόσταση. Όταν ο καθετήρας κατάφερε να τραβήξει φωτογραφίες της μακρινής πλευράς του Πλούτωνα, ήταν πολύ πιο μακριά από τον νάνο. Τώρα, χρησιμοποιώντας εργαλεία επεξεργασίας εικόνας, οι επιστήμονες αποστολής έχουν βελτιώσει τις εικόνες χαμηλής ανάλυσης και έχουν αποκαλύψει φωτογραφίες που είναι εκατό φορές καλύτερες από αυτές που έλαβε το Hubble, αλλά είκοσι φορές χειρότερες από τις εικόνες της «κοντινής πλευράς» που τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια της πτήσης. Σύμφωνα με τον Oliver White, συν-συγγραφέα της μελέτης, η κλίμακα των εικόνων που καταγράφουν την μακρινή πλευρά του Πλούτωνα «κυμαίνεται από χιλιόμετρα ανά pixel σε δεκάδες χιλιόμετρα ανά εικονοστοιχείο». Οι επιστήμονες βρήκαν κάτι εξαιρετικό στην απέναντι πλευρά του Πλούτωνα; Ενώ η «κοντινή πλευρά» του Πλούτωνα διαθέτει μια λεκάνη καλυμμένη με πάγο 1,050 με 800 χιλιόμετρα που ονομάζεται Sputnik Planitia, ακριβώς στην αντίθετη πλευρά από αυτήν οι επιστήμονες είδαν σκοτεινά κηλίδες και τέμνουσες γραμμές στην επιφάνεια. Το Sputnik Planitia, αποτελούμενο πρωτίστως από παγωμένο άζωτο, θα μπορούσε να είναι μια λεκάνη πρόσκρουσης που σχηματίστηκε μετά από μια μαζική σύγκρουση με μεγάλο αντικείμενο, μια τέτοια σύγκρουση θα μπορούσε να στείλει κρουστικά κύματα μέσω του νάνου πλανήτη στην άλλη πλευρά του. Μια πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι η «αντίθετη πλευρά του Πλούτωνα δεν" δεν έχουν τα ισοδύναμα φαινόμενα. Οι επιστήμονες βρήκαν ισχυρές ενδείξεις για εκτεταμένες κατακρημνισμένες αποθέσεις κατεψυγμένου μεθανίου, οι ουρανοξύστες πάγου μπορούν να φτάσουν ύψη 300 μέτρων. «Όπως αποδεικνύεται, αυτά τα τετράγωνα εδάφη είναι πολύ συνηθισμένα στον μισό πλανήτη», δήλωσε ο Alan Stern, ο κύριος συγγραφέας της μελέτης. Ο γεωλογικός χάρτης δείχνει ποικίλες εκτάσεις του Πλούτωνα. Οι ερευνητές βρήκαν στοιχεία για έναν κρατήρα επιπτώσεων, ο οποίος είναι τόσο μεγάλος όσο και για το ημισφαίριο. Ως εκ τούτου, όπως μπορούμε να δούμε, υπάρχουν πολλά που πρέπει να μάθουμε για τον πάγο νάνου. Ως εκ τούτου, η NASA χρηματοδότησε πρόσφατα το Νοτιοδυτικό Ινστιτούτο Ερευνών για να μελετήσει τα χαρακτηριστικά, τη σκοπιμότητα και το κόστος μιας πιθανής μελλοντικής αποστολής στον πλανήτη του Πλούτωνα. Η έρευνα είναι μία από τις 10 διαφορετικές μελέτες αποστολής που χορηγεί η NASA προκειμένου να προετοιμαστεί για την επόμενη έρευνα της Decadal Science. https://asgardia.space/en/news/New-Horizons-Team-Reveals-Best-Images-of-Pluto%E2%80%99s-Far-Side

Τι έδειξε στην πραγματικότητα το Yutu-2 Rover στην άκρη της σελήνης; Τον Ιούλιο, ο δρομολογητής Yutu-2, που δρομολογήθηκε στο πλαίσιο της αποστολής Chang'e 4 για να πραγματοποιήσει έρευνες στη μακρινή πλευρά της Σελήνης, βρήκε μια ενδιαφέρουσα ουσία στην επιφάνεια του σεληνιακού. Το Yutu-2 συνέλαβε το λαμπερό υλικό καθώς οδήγησε να περάσει από έναν κρατήρα με διάμετρο περίπου 2 μέτρων. Τα μέσα περιγράφουν το μυστηριώδες εύρημα ως μια ασυνήθιστα χρωματισμένη ουσία «τύπου γέλης». Λοιπόν, η διατύπωση φαίνεται να είναι λανθασμένη, ωστόσο, έχει προσελκύσει το μεγάλο ενδιαφέρον των σεληνιακών επιστημόνων και των λάτρεις του χώρου σε όλο τον κόσμο Η γυαλιστερή ουσία προσέλκυσε την προσοχή της ομάδας οδήγησης και αποφάσισαν να ελέγξουν το ρομπότ πιο κοντά, αντί να αποστείλουν το Yutu-2 δυτικά, το αρχικό σχέδιο. Οι πρώτες φωτογραφίες της ουσίας ήταν χαμηλής ανάλυσης, έτσι ώστε οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν τη φύση του φαινομένου. Ωστόσο, υπήρχαν κάποιες μορφωμένες εικασίες εκεί έξω: μία από τις εξηγήσεις ήταν το τετηγμένο γυαλί που σχηματίστηκε μετά από κρούση μετεωρίτη. Οι προγραμματισμένες εργασίες αναβλήθηκαν καθώς ο δρομολογητής μελέτησε τη μυστηριώδη ουσία καθώς και την περιοχή κοντά στον κρατήρα που περιείχε το υλικό. Η ομάδα οδήγησης ήταν όμως προσεκτική, καθώς υπήρχαν κάποιες ανησυχίες ότι το Yutu-2 μπορεί να κολλήσει στον κρατήρα. Το Yutu-2 χρησιμοποίησε το ορατό και κοντινό υπέρυθρο φασματόμετρο (VNIS), ένα όργανο που ανιχνεύει το φως που ανακλάται από το υλικό για να αποκαλύψει το μακιγιάζ του, για να διεξαγάγει την ανάλυση. Το γυαλιστερό παράξενο υλικό μελετήθηκε επιπλέον τον Αύγουστο. Αυτό το μήνα, το σεληνιακό πρόγραμμα εξερεύνησης της Κίνας εξέδωσε μια άλλη φωτογραφία από το rover που πιθανώς λύει το μυστήριο. Η εικόνα έγινε μέσω της κύριας κάμερας του ροβέτ και δείχνει το τμήμα του μικρού κρατήρα που περιέχει το υλικό. Η ουσία είναι χρωματισμένη διαφορετικά από το περιβάλλον της και περιέχει πράγματι πολλές φωτεινές κηλίδες. Το σχήμα των θραυσμάτων φαίνεται αρκετά παρόμοιο με άλλα υλικά της περιοχής. Αυτό που μας λέει είναι ότι το υλικό αυτό έχει παρόμοια ιστορία με το υλικό που περιβάλλει », λέει ο Dan Moriarty, επιστημονικός συνεργάτης του NASA στο Goddard Space Flight Center στο Greenbelt, Maryland, ο οποίος ανέλυσε και επεξεργάστηκε την πρόσφατα κυκλοφορήσει εικόνα. καταστρέφονται και θραύονται από επιπτώσεις στην επιφάνεια του σεληνιακού χώρου, όπως και το περιβάλλον έδαφος. "Νομίζω ότι οι πιο αξιόπιστες πληροφορίες εδώ είναι ότι το υλικό είναι σχετικά σκοτεινό. Φαίνεται να έχει φωτεινότερο υλικό ενσωματωμένο στις μεγαλύτερες, πιο σκούρες περιοχές, αν και υπάρχει η πιθανότητα ότι το φως λυγίζει από μια λεία επιφάνεια », δήλωσε ο Moriarty στο Space.com. Σύμφωνα με τον Moriarty, το υλικό μπορεί να έχει ανασκαφεί από την κρούστα που σχηματίζει κρούση. Θα μπορούσε επίσης να είναι μια μορφή breccia - ένα βράχο που αποτελείται από σπασμένα θραύσματα ορυκτών. Αλλά σίγουρα κοιτάζουμε ένα βράχο », κατέληξε ο Moriarty. Τα φωτεινά στίγματα στη φωτογραφία μοιάζουν με το γυαλί πρόσκρουσης που ονομάζεται ακατάλληλο, πράγμα που καθιστά την αρχική αναζήτηση αρκετά νόμιμη. Το υλικό φαίνεται να έχει παρόμοια φύση με ένα δείγμα γυαλιού πρόσκρουσης που βρέθηκε κατά τη διάρκεια της αποστολής Apollo 17 το 1972. Το λεγόμενο δείγμα 70019 κατασκευάστηκε από σκουρόχρωμα θραύσματα θραυσμάτων ορυκτών και μαύρο γυαλιστερό γυαλί. Έτσι, η Σελήνη δεν έχει πιθανώς πηκτή στην επιφάνειά της, όλοι χάθηκαν απλά στη μετάφραση. Ωστόσο, τα αποτελέσματα των μετρήσεων VNIS δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα. Ας περιμένουμε να είναι 100% σίγουροι. https://asgardia.space/en/news/Lost-in-Translation-What-Did-Yutu-2-Rover-Actually-Find-on-the-Far-Side-of-the-Moon