Δροσος Γεωργιος

Πρωτοποριακή έρευνα για μεγάλο σεισμό της Ζακύνθου. Αναφορά σε μια πρωτοποριακή επιστημονική εξέλιξη με… ελληνικό χρώμα γίνεται σε ένα διεθνές επιστημονικό βιβλίο που αναμένεται να κυκλοφορήσει τον επόμενο μήνα: Στη μέτρηση του μεγέθους ενός σεισμού με βάση τις καταγραφές των παλιρροιογράφων και όχι των σεισμογράφων. Πρόκειται για τον μεγάλο σεισμό που έπληξε τη Ζάκυνθο στις 25 Οκτωβρίου του 2018 με μέγεθος 6.8 Ρίχτερ και ο οποίος αποτέλεσε την πρώτη σεισμική δόνηση στον ευρωμεσογειακό χώρο το μέγεθος της οποίας υπολογίστηκε βάσει παλιρροιογραφικών δεδομένων. Η διαδικασία που ακολούθησαν οι επιστήμονες περιγράφεται, μεταξύ άλλων, σε ειδικό κεφάλαιο του επιστημονικού βιβλίου «Geological Records of Tsunamis and Other Extreme Waves» που θα κυκλοφορήσει τον Ιούλιο από το διεθνή εκδοτικό οίκο Elsevier μετά από τρία χρόνια εργασίας. Είναι το έργο των επιστημόνων Max Engel, Jessica Pilarczyk, Simon Matthias May, Dominik Brill και Ed Garret ενώ ένα από τα εναρκτήρια κεφάλαια του συνέγραψε ο Έλληνας σεισμολόγος και επιστημονικός συνεργάτης της ΕΕ και της UNESCO Γεράσιμος Παπαδόπουλος μαζί με τους επιστήμονες Michael Nosov από τη Ρωσία, Fumihiko lmamura από την Ιαπωνία και Μαρίνο Χαραλαμπάκη από την Ελλάδα. «Στη Μεσόγειο τα μεγάλα τσουνάμι είναι σπάνια. Πιο συχνά εμφανίζονται τοπικά αβλαβή τσουνάμι όπως για παράδειγμα, μετά το σεισμό που σημειώθηκε στις 2 Μαΐου του 2020 με μέγεθος 6,6 Ρίχτερ νότια της Κρήτης. Παρόμοιο ήταν το τσουνάμι που προκάλεσε ο σεισμός νότια της Ζακύνθου, στις 26 Οκτωβρίου 2018, και το οποίο κατεγράφη από πέντε παλιρροιογράφους. Για πρώτη φορά στον Ευρωπαϊκό-Μεσογειακό χώρο μπορέσαμε να υπολογίσουμε μέγεθος σεισμού από καταγραφές παλιρροιγράφων και βρήκαμε μέγεθος ίσο με 7 Ρίχτερ δηλαδή κοντά στο 6,8 Ρίχτερ που κατέγραψαν οι σεισμογράφοι», εξηγεί ο Δρ. Παπαδόπουλος. Αυτή η δυνατότητα ήταν ως τότε απροσδόκητη για την επιστημονική κοινότητα στην Ελλάδα. «Η μέθοδος, την οποία περιγράφουμε στο συγκεκριμένο κεφάλαιο, επιτρέπει να επινοήσουμε κλίμακα μέτρησης μεγέθους των τσουνάμι στη Μεσόγειο και ήδη εργαζόμαστε για το σκοπό αυτό. Οι θετικές συνέπειες δεν θα είναι μόνο επιστημονικές αλλά και επιχειρησιακές για την πρόγνωση του τσουνάμι αμέσως μετά από ισχυρό υποθαλάσσιο σεισμό και τη λειτουργία συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης», προσθέτει. Σημειώνεται, άλλωστε, πως μέχρι σήμερα, παρότι τα τσουνάμι αποτελούν καταστροφικό φαινόμενο όταν έχουν μεγάλο μέγεθος, δεν έχει βρεθεί κλίμακα γενικής εφαρμογής για το μεγέθους τους, όπως η κλίμακα σεισμών Richter. Παρ’ όλ’ αυτά, οι επιστημονικές προσπάθειες συνεχίζονται αμείωτες και μάλιστα υπό την ομπρέλα διεθνών οργανισμών. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο βιβλίο σε σχέση με τον σεισμό και το τσουνάμι της Ζακύνθου είχαν παρουσιαστεί στην ετήσια συνέλευση των εθνικών αντιπροσωπειών του Συστήματος Προειδοποίησης για Τσουνάμι της UNESCO το 2018. https://www.in.gr/2020/06/08/tech/protoporiaki-ereyna-gia-megalo-seismo-tis-zakynthou/

DESI: Η αρχή. Η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης προέβλεπε ότι το σύμπαν διαστέλλεται. Ωστόσο, το 1998, οι φυσικοί, προς μεγάλη έκπληξή τους, ανακάλυψαν ότι το σύμπαν όχι μόνο διαστέλλεται, αλλά η διαστολή του είναι επιταχυνόμενη. Αυτό που προκαλεί την επιταχυνόμενη διαστολή ονομάστηκε σκοτεινή ενέργεια – γιατί δεν ήξεραν τίποτε γι αυτήν. Το σύμπαν αποτελείται σχεδόν ολοκληρωτικά από σκοτεινή ενέργεια. Η ύλη που αποτελεί τα άστρα, τους γαλαξίες και τους πλανήτες δεν συνιστούν περισσότερο από το 5% του σύμπαντος. Πολλοί φυσικοί θεωρούν «ντροπή» να ζούμε σε ένα σύμπαν και να έχουμε γνώσεις μόνο για το 5% του! Η κατανόηση της φύσης της σκοτεινής ενέργειας, πιθανώς θα επιφέρει επανάσταση στην Φυσική. Το DESI (Dark Energy Spectroscopic Instrument), το Φασματοσκόπιο Σκοτεινής Ενέργειας, θα δημιουργήσει έναν τρισδιάστατο χάρτη δεκάδων εκατομμυρίων γαλαξιών και εκατομμυρίων quasars, κατά τη διάρκεια πέντε ετών παρατηρήσεων. Στόχος είναι ο προσδιορισμός των αποστάσεών τους και οι ταχύτητες απομάκρυνσής τους από εμάς. Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του DESI οι επιστήμονες ελπίζουν να ρίξουν άπλετο φως στην μυστηριώδη αιτία που προκαλεί επιτάχυνση της διαστολής του σύμπαντος, για την οποία γνωρίζουμε ελάχιστα. Tο βίντεο που ακολουθεί περιγράφει την λειτουργία του DESI, που είναι εγκατεστημένο στην Αριζόνα: https://physicsgg.me/2020/06/05/desi-%ce%b7-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ae/

Αυτόνομα ρομπότ περιπολούν σε αμπελώνες και τους προστατεύουν από ασθένειες. Ρομπότ εξοπλισμένα με λάμπες υπεριώδους ακτινοβολίας που περιπολούν σε αμπελώνες τη νύχτα για την αντιμετώπιση ασθενειών που μπορεί να τους καταστρέψουν, ανέπτυξαν ερευνητές του Cornell AgriTech στη Νέα Υόρκη και της SAGA Robotics στη Νορβηγία. Δύο τέτοια ρομπότ δοκιμάζονται σε αμπελώνες Chardonnay σε δύο περιοχές στη Νέα Υόρκη και προορίζονται να εμφανιστούν στην αγορά φέτος. Έρευνες στο Cornell πάνω στη χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας για την εξόντωση του ωιδίου του αμπελιού γίνονται από το 1991, ενώ σε δοκιμές μαζί με το University of Florida επετεύχθη ο έλεγχός του σε φράουλες. Οι πιο πρόσφατες δοκιμές σε αμπελώνες έδειξαν πως δεν ήταν δυνατή η αντιμετώπιση του ωιδίου, αλλά και μιας άλλης καταστροφικής αρρώστιας, του περονόσπορου. Συνεργασίες με άλλα πανεπιστήμια έχουν οδηγήσει επίσης σε δοκιμές και σε άλλες καλλιέργειες, όπως κολοκύθια, αγγούρια, βιομηχανική κάνναβη κ.α. Η τεχνική με την υπεριώδη ακτινοβολία αποτελεί σημαντικό επίτευγμα εναντίον των ασθενειών αυτών, καθώς έχουν τη δυνατότητα γρήγορης προσαρμογής στα φυτοφάρμακα. «Για τα σταφύλια Chardonnay έχουμε αποτελεσματική καταστολή του ωιδίου μέσα για μια περίοδο δύο ετών, με “θεραπεία” μια φορά την εβδομάδα» είπε ο Ντέιβιντ Γκαντουρί, ερευνητής του Cornell Agritech που ηγείται του σχετικού προγράμματος. Επίσης, η επίδραση των φυτοφαρμάκων στο περιβάλλον είναι σαφώς μεγαλύτερη. Οι αρρώστιες έχουν εξελιχθεί μαζί με τα φυτά τα οποία πλήττουν, και συχνά αναπτύσσουν αντοχές στα χημικά μέσα αντιμετώπισής τους. Ωστόσο η εξέλιξή τους τους έχει δώσει και μια «Αχίλλειο Πτέρνα»: Την προσαρμογή στους φυσικούς κύκλους του φωτός και του σκοταδιού. Η υπεριώδης ακτινοβολία βλάπτει το DNA, αν και πολλοί οργανισμοί έχουν αναπτύξει βιοχημικές άμυνες ενάντια σε αυτού του είδους τη ζημιά, που ενεργοποιούνται από το μπλε φως που βρίσκεται στο ηλιακό φως. «Αυτό που κάνει δυνατόν για εμάς να χρησιμοποιούμε υπεριώδη ακτινοβολία ενάντια σε αυτά τα παθογόνα είναι η χρήση του τη νύχτα» είπε ο Γκαντουρί. «Τη νύχτα τα παθογόνα δεν δέχονται μπλε φως και ο μηχανισμός επιδιόρθωσης δεν λειτουργεί». Ταυτόχρονα, οι ερευνητές χρησιμοποιούν λάμπες που παρέχουν χαμηλή δόση υπεριώδους ακτινοβολίας, σκοτώνοντας τα παθογόνα χωρίς να βλάπτουν τα φυτά. Σε αρχικές δοκιμές οι ερευνητές χρησιμοποιούσαν λάμπες σε τρακτέρ. Ωστόσο η μέθοδος αυτή δεν είναι και πολύ πρακτική, καθώς απαιτείται ολονύκτια εργασία. Τα ρομπότ, από την άλλη, είναι αυτόνομα και μπορούν να εργάζονται επτά νύχτες την εβδομάδα, καθ'όλη τη διάρκεια της νύχτας. Παράλληλα, είναι σε εξέλιξη έρευνες πάνω στην ανάπτυξη τεχνολογίας imaging σε συνεργασία με επιστήμονες του Carnegie Mellon University που θα εντοπίζει και θα ποσοτικοποιεί την παρουσία της αρρώστιας στα φύλλα των αμπελιών, για να ρυθμίζεται ανάλογα και η ένταση του φωτός. https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4118892424/2020/06/05/-

Η χαμηλότερη θερμοκρασία του Φόβου. Νέες εικόνες του Φόβου, του δορυφόρου του Άρη, καταγράφηκαν από την κάμερα υπερύθρων ΤΗΕMIS του διαστημικού σκάφους της NASA Οδύσσεια. Η κάμερα ΤΗΕMIS καταγράφει τις θερμοκρασιακές μεταβολές οι οποίες υποδεικνύουν από τι είδους υλικό είναι φτιαγμένος ο δορυφόρος. Μια εικόνα που ελήφθη στις 25 Φεβρουαρίου 2020, δείχνει τον Φόβο καθώς βρίσκεται σε έκλειψη, όπου η σκιά του Άρη εμποδίζει το φως του ήλιου να φτάσει στην επιφάνεια του δορυφόρου. Έτσι, καταγράφηκαν οι χαμηλότερες θερμοκρασίες που έχουν μετρηθεί μέχρι σήμερα στον Φόβο, με τη χαμηλότερη να είναι περίπου μείον 123 βαθμούς Κελσίου. Οι υπέρυθρες απεικονίσεις από τον αισθητήρα υπερύθρων χρωματίζονται έτσι ώστε να δείχνουν τις θερμοκρασιακές μεταβολές και επικαλύπτονται από εικόνες ορατού φωτός ώστε να φαίνεται η γεωλογική μορφή της επιφάνειας. Η Οδύσσεια βρίσκεται γύρω από τον Άρη από το 2001. Καταγράφει χιλιάδες εικόνες της επιφάνειας του Άρη κάθε μήνα, οι οποίες βοηθούν τους επιστήμονες να επιλέξουν τοποθεσίες προσγείωσης και εξερεύνησης μελλοντικών αποστολών. https://physicsgg.me/2020/06/08/%ce%b7-%cf%87%ce%b1%ce%bc%ce%b7%ce%bb%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b7-%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%bf%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%86%cf%8c%ce%b2%ce%bf%cf%85/

Αστεροειδής με μέγεθος έξι γηπέδων ποδοσφαίρου πέρασε δίπλα από τη Γη. Το πρωί της Κυριακής, πέρασε δίπλα από τη Γη, ένας αστεροειδής ο οποίος εκτιμάται ότι έχει το μέγεθος έξι γηπέδων ποδοσφαίρου. Μάλιστα, οι επιστήμονες που είχαν μελετήσει την πορεία του είχαν δηλώσει εξαρχής ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Ειδικότερα, σύμφωνα με τη NASA, ο αστεροειδής 2002 NN4 πέρασε δίπλα από τη Γη το πρωί της Κυριακής στις 06:20 π.μ. (ώρα Ελλάδας). Με εκτιμώμενη διάμετρο έως 1.870 πόδια (περίπου 569 μέτρα), ο αστεροειδής σίγουρα είναι μεγάλος, όμως στην πορεία που ακολουθεί απείχε περίπου 3,2 εκατ. μίλια μακριά από τον πλανήτη μας, (13 φορές πιο μακριά από το φεγγάρι). Τον περασμένο Αύγουστο, ένας αστεροειδής που πέρασε από τη Γη εκτιμάται ότι είχε περίπου το ίδιο μέγεθος με τον 2002 NN4. Οι ειδικοί την εποχή εκείνη τον κατέταξαν στους αστεροειδείς μετρίου μεγέθους. NASA Asteroid Watch @AsteroidWatch Asteroid 2002 NN4 will safely pass by Earth on June 6 by over 13 lunar distances (LD) - 13 times the distance of the Moon from Earth, or approx. 3.2 million miles/5.1 million km. All known near-Earth object (#NEO) close approaches may be found here: https://cneos.jpl.nasa.gov/ca/ Ο μεγαλύτερος γνωστός αστεροειδής που περιστρέφεται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο έχει μήκος 33 χλμ, δήλωσε ο Lindley Johnson του Γραφείου Συντονισμού Πλανητικής Άμυνας της NASA. Η πιθανότητα ενός αστεροειδούς να συγκρουστεί με τη Γη είναι πολύ μικρή - συμβαίνει μία φορά κάθε δύο ή τρεις αιώνες, πρόσθεσε ο Johnson. Το 2013, ένας μετεωρίτης διαμέτρου 16 μέτρων μπήκε στην ατμόσφαιρα της Γης και κατέληξε στη Ρωσία. Κατά την έκρηξη που προκλήθηκε από τη σύγκρουση του στο έδαφος, τραυματίστηκαν περισσότερο από 1.000 άνθρωποι. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/885385_asteroeidis-me-megethos-exi-gipedon-podosfairoy-perase-simera-proi-dipla

Η SpaceX εκτοξεύει ακόμη 60 διαδικτυακούς δορυφόρους Starlink - 12.000 μέχρι το 2027. Η εταιρεία του Έλον Μασκ συνεχίζει την επέκταση του δικτύου της λίγες μέρες μετά την αποστολή δύο αστροναυτών της NASA στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η SpaceX επέστρεψε με την όγδοη αποστολή Starlink και την Τετάρτη εκτόξευσε έναν ακόμα πύραυλο Falcon 9, μεταφέροντας 60 δορυφόρους που φέρουν το εμπορικό της σήμα. Ο δοκιμασμένος Falcon 9— που έχει χρησιμοποιηθεί ήδη σε τέσσερις αποστολές—εκτοξεύτηκε από το Συγκρότημα Εκτοξεύσεων 12 του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ (Cape Canaveral Air Force Station) στις 3 Ιουνίου. Σύμφωνα με το σχεδιασμό, το πρώτο τμήμα του πυραύλου αποκολλήθηκε και προσγειώθηκε στη drone πλατφόρμα "Just Read the Instructions" της SpaceX στον Ατλαντικό Ωκεανό, ενώ το δεύτερο τμήμα του συνέχισε την πορεία του κατά μήκος της τροχιάς του. Οι 60 δορυφόροι Starlink απελευθερώθηκαν με επιτυχία από το δεύτερο τμήμα, πραγματοποιώντας στη συνέχεια αυτόνομη πτήση για περίπου 6 λεπτά, σύμφωνα με το CBS News. Σε επόμενο στάδιο, οι δορυφόροι θα απομακρυνθούν ο ένας από τον άλλο χρησιμοποιώντας τελικά τους ενσωματωμένους προωθητήρες ιόντων για να μετακινηθούν στις επιχειρησιακές τους τροχιές. Όλοι οι δορυφόροι Starlink δεν έχουν κατασκευαστεί με τον ίδιο τρόπο πάντως: ένας από τους δορυφόρους περιλαμβάνει ένα πτυσσόμενο αλεξήλιο το οποίο σκοπό έχει, όπως εξήγησε η SpaceX, να «περιορίσει την προσπίπτουσα ηλιακή ακτινοβολία στα φωτεινότερα σημεία της ατράκτου» και να ελαχιστοποιήσει τις αντανακλάσεις. Σύμφωνα με το space.com στο πλαίσιο του project Starlink, η εταιρεία σχεδιάζει να εκτοξεύσει συνολικά 12.000 δορυφόρους έως το 2027. Η SpaceX ιδρύθηκε το 2002 από τον Έλον Μάσκ και στοχεύει να αξιοποιήσει τη διαστημική τεχνολογία, με απώτερο στόχο να επιτρέπει στους ανθρώπους να ζουν σε άλλους πλανήτες, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/884590_i-spacex-ektoxeyei-akomi-60-diadiktyakoys-doryforoys-starlink-12000-mehri

Εύκαμπτες οθόνες από ανθρώπινες τρίχες. Ερευνητές του Queensland University of Technology και του Griffith University συνεργάστηκαν με ένα κομμωτήριο στο Μπρισμπέιν για τους σκοπούς μιας έρευνας με στόχο τη χρήση ανθρώπινων τριχών σε εύκαμπτες οθόνες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται σε μελλοντικές «έξυπνες» συσκευές. Ο αναπληρωτής καθηγητής Πρασάντ Σονάρ, ο καθηγητής Κεν Όστρικοφ και η ομάδα τους (QUT), σε συνεργασία με την καθηγήτρια Κιν Λι (Griffith University) ανέπτυξαν μια μέθοδο για τη μετατροπή των μπουκλών μαλλιού σε νανοκουκκίδες άνθρακα, που είναι μικροσκοπικές, ομοιόμορφες κουκκίδες ενός εκατομμυριοστού του χιλιοστού. Οι ερευνητές πήραν τα μαλλιά που χρειάστηκαν από το κομμωτήριο Ben Scissorhands, του Μπέντζαμιν Μιρ. Για την παραγωγή των νανοκουκκίδων οι ερευνητές ανέπτυξαν μια διαδικασία δύο σταδίων που περιελάμβανε διάσπαση των τριχών και μετά καύση τους στους 240 βαθμούς Κελσίου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Advanced Materials ήταν η πρώτη περίπτωση μετατροπής ανθρώπινων τριχών σε εξαιρετικά φωτεινά νανοϋλικά άνθρακα, από όπου παρήχθησαν εύκαμπες συσκευές που εκπέμπουν φως. Οι νανοκουκκίδες αυτές κατανεμήθηκαν ομοιόμορφα σε ένα πολυμερές και μετά αφέθηκαν να σχηματίσουν «νανο-νησίδες»- μικρές ομάδες από νανοκουκκίδες. Οι νανο-νησίδες αυτές χρησιμοποιήθηκαν ως ένα ενεργό στρώμα σε συσκευές OLED (organic light-emitting diode). Το αποτέλεσμα ήταν συσκευές που άναβαν με μπλε φως μέσω της χρήσης χαμηλής τάσης. Σύμφωνα με τον Σόναρ, αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε διάφορες εφαρμογές, όπως πχ «έξυπνες» συσκευασίες, πινακίδες ή ιατρικές συσκευές, καθώς το υλικό δεν είναι τοξικό. Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα που παρουσίασε ήταν η δημιουργία «έξυπνων» μπουκαλιών γάλακτος, που θα ενημερώνουν σε πραγματικό χρόνο για τη λήξη του. Όσον αφορά στην επιλογή της ανθρώπινης τρίχας ως υλικού, ο Σόναρ σημείωσε πως πρόκειται για μια φυσική πηγή άνθρακα και αζώτου, που είναι βασικά στοιχεία για την απόκτηση σωματιδίων που εκπέμπουν φως. Άλλος ένας παράγοντας ήταν η επιθυμία να βρεθεί κάποια πρακτική χρήση για αυτές ώστε να μην καταλήγουν σε χωματερές. Σημειώνεται πως οι ανθρώπινες τρίχες αποτελούνται από πρωτεΐνες, μεταξύ των οποίων η κερατίνη που διασπάται υπό συνθήκες ελεγχόμενης θέρμανσης. Το υλικό που μένει μετά τη θέρμανση έχει τόσο άνθρακα όσο και άζωτο στη μοριακή του δομή, κάτι που του παρέχει καλές ηλεκτρονικές ιδιότητες. https://www.naftemporiki.gr/story/1606164/eukamptes-othones-apo-anthropines-trixes

Εντυπωσιακή εικόνα από τη NASA: Η στιγμή που το Dragon της Space-X προσεγγίζει τον ISS Τη στιγμή που το Dragon Endeavour της Space-X με τους Αμερικανούς αστροναύτες προσεγγίζει τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) απαθανάτισαν με ένα εκπληκτικό φωτογραφικό στιγμιότυπο οι αστροναύτες που βρίσκονταν ήδη στον Σταθμό, έχοντας, μάλιστα, φόντο τη Μεσόγειο Θάλασσα και ειδικότερα την περιοχή της Νοτιοδυτικής Τουρκίας και τα νερά που μεσολαβούν ανάμεσα στη Ρόδο και την Κύπρο. Το διαστημόπλοιο της Space-X εκτοξεύθηκε στις 30 Μαΐου και αναδείχθηκε ως ιστορική στιγμή, καθώς μία επανδρωμένη αποστολή στο διάστημα πραγματοποιήθηκε μετά από πολλά χρόνια, ξεκινώντας από αμερικανικό έδαφος. Το Dragon Endeavour έφτασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 31 Μαΐου και αγκυροβόλησε με επιτυχία μετά από 19 ώρες πτήσης στο λιμάνι Harmony του ISS. Την ώρα που «έδεσε» το διαστημόπλοιο, ο Σταθμός ήταν περίπου 422 χιλιόμετρα πάνω από τα σύνορα της Κίνας και της Μογγολίας. Για πρώτη φορά σε εννέα χρόνια, οι αστροναύτες της NASA εκτοξεύτηκαν από αμερικανικό έδαφος σε έναν αμερικανικό πύραυλο, και για πρώτη φορά στην ιστορία, αυτοί οι αστροναύτες πέταξαν με ένα εμπορικά κατασκευασμένο και λειτουργικό διαστημικό σκάφος. Το διαστημικό σκάφος SpaceX Crew Dragon που μετέφερε τους αστροναύτες της NASA Robert Behnken και Douglas Hurley στις 30 Μαΐου από το Launch Complex 39A στο Διαστημικό Κέντρο NASA Kennedy της Φλόριντα. Το διαστημικό σκάφος εκτοξεύτηκε πάνω σε έναν επαναχρησιμοποιήσιμο πύραυλο SpaceX Falcon 9. Οι Behnken και Hurley ονόμασαν το διαστημικό σκάφος τους Endeavour ως αφιέρωμα στο πρώτο διαστημικό λεωφορείο που είχαν πετάξει και οι δύο ως αστροναύτες. Το Endeavour πέταξε επίσης την προτελευταία αποστολή του Διαστημικού Shuttle Program, που ξεκίνησε τον Μάιο του 2011 από το ίδιο σιλό. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/884282_entyposiaki-eikona-apo-ti-nasa-i-stigmi-poy-dragon-tis-space-x-proseggizei Με AC/DC και Black Sabbath ξεκίνησαν το ταξίδι τους οι αστροναύτες του SpaceX Ίσως να μην υπάρχει καταλληλότερη εποχή από αυτή για να διαφύγει κάποιος στο διάστημα. Έτσι το Σάββατο 31 Μαΐου οι αστροναύτες Doug Hurley και Bob Behnken ξεκίνησαν το ταξίδι τους με το διαστημικό σκάφος της SpaceX, Crew Dragon, από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόρινταγια για τον διεθνή διαστημικό σταθμό. Λίγο πριν εκτοξευτούν στο διάστημα, οι δύο αστροναύτες φέρεται ότι άκουγαν το κλασικό «Back in Black» των AC/DC. Την επόμενη μέρα, ξύπνησαν όμως, με το «Planet Caravan» των Black Sabbath. Οι στίχοι του κλασσικού τραγουδιού που βρίσκεται στο «Paranoid» ταιριάζουν απόλυτα με την κατάσταση των αστροναυτών: «We sail through endless skies/ Stars shine like eyes/ The black night sighs», λέει το τραγούδι. Η εκτόξευση του πυραύλου της SpaceX είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς είναι η πρώτη επανδρωμένη εκτόξευση από ιδιωτική εταιρεία, αν και δεν είναι η πρώτη φορά που Hurley και Behnken ταξιδεύουν στο διάστημα, ενώ είναι και η πρώτη επανδρωμένη εκτόξευση πυραύλου μετά το 2011 από αμερικάνικο έδαφος. https://www.tovima.gr/2020/06/02/%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%b7%cf%84%ce%b1/me-ac-dc-kai-black-sabbath-ksekinisan-to-taksidi-tous-oi-astronaytes-tou-spacex/

Πανσέληνος και έκλειψη παρασκιάς Σελήνης αύριο βράδυ. Μία έκλειψη παρασκιάς Σελήνης θα συμβεί την Παρασκευή 5 Ιουνίου, ένα φαινόμενο κατά το οποίο το φεγγάρι περνάει μέσα από την παρασκιά της Γης, δηλαδή το εξωτερικό τμήμα της σκιάς του πλανήτη μας. Παράλληλα, θα υπάρξει πανσέληνος, η τελευταία της άνοιξης πριν το θερινό ηλιοστάσιο στις 20 Ιουνίου. Κατά τη διάρκεια της έκλειψης, η Σελήνη σκοτεινιάζει ελαφρά αλλά όχι τελείως όπως στην κανονική έκλειψη. Το φαινόμενο -εφόσον ο καιρός το επιτρέψει- θα είναι ορατό από το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης (και από την Ελλάδα), την Αφρική, την Ασία και την Αυστραλία. Η έκλειψη θα διαρκέσει συνολικά τρεις ώρες και 18 λεπτά. Στην Αθήνα θα αρχίσει στις 20:45, θα φθάσει στο μέγιστο στις 22:25 (όταν πάνω από το 50% του φεγγαριού θα βρεθεί εντός της παρασκιάς της Γης) και θα τελειώσει λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Αυτή είναι η δεύτερη φετινή έκλειψη, καθώς είχε προηγηθεί στις 10 Ιανουαρίου, επίσης, μία έκλειψη παρασκιάς Σελήνης. Θα ακολουθήσουν εντός του 2020 μία δακτυλιοειδής έκλειψη Ηλίου στις 21 Ιουνίου, μία έκλειψη παρασκιάς Σελήνης στις 5 Ιουλίου, μία τέταρτη έκλειψη παρασκιάς Σελήνης στις 30 Νοεμβρίου και, τέλος, μία ολική ηλιακή έκλειψη στις 14 Δεκεμβρίου. https://physicsgg.me/2020/06/04/%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%83%ce%ad%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%ad%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%88%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%ba%ce%b9%ce%ac%cf%82-%cf%83%ce%b5%ce%bb/

Καθηγητές του ΑΠΘ ανάμεσα στους κορυφαίους επιστήμονες στον τομέα των Υπολογιστών και της Ηλεκτρονικής για το 2020. Στην κατάταξη με τους κορυφαίους επιστήμονες του 2020 στην Επιστήμη των Υπολογιστών και της Ηλεκτρονικής (Computer Science and Electronics) που δημοσίευσε το Guide2Research συμμετέχουν καθηγητές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για την έκτη ετήσια έκδοση της κατάταξης των κορυφαίων 1000 επιστημόνων στον συγκεκριμένο τομέα, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται ο καθηγητής του Τμήματος Πληροφορικής του ΑΠΘ, Ιωάννης Πήτας, και ο καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ, Γεώργιος Καραγιαννίδης. Οι δύο καθηγητές του ΑΠΘ, μάλιστα, βρίσκονται στις δύο πρώτες θέσεις στην κατάταξη για την Ελλάδα. Για την έκδοση της κατάταξης μελετήθηκαν περισσότερα από 6.000 προφίλ επιστημόνων από όλο τον κόσμο, συνυπολογίζοντας αρκετούς παράγοντες και μετρήσεις σχετικά με το επιστημονικό τους έργο. Στο σύνολο των προφίλ των επιστημόνων που μελετήθηκαν περιλαμβάνονται 37 επιστήμονες από ακαδημαϊκά και ερευνητικά ιδρύματα της χώρας, μεταξύ των οποίων βρίσκονται τέσσερα ακόμη μέλη του ΑΠΘ από το Τμήμα Πληροφορικής: ο καθηγητής Ιωάννης Μανωλόπουλος, ο καθηγητής Ιωάννης Βλαχάβας, ο καθηγητής Κωνσταντίνος Κοτρόπουλος και ο επίκουρος καθηγητής Γρηγόριος Τσουμάκας. «Η σημαντική αυτή διάκριση των συναδέλφων αποτελεί μία ακόμη απόδειξη της εξαιρετικής δουλειάς που γίνεται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, αντικατοπτρίζει το υψηλό επίπεδο σπουδών που παρέχει το Πανεπιστήμιό μας και μας κάνει ιδιαίτερα περήφανους. Ο τομέας της Πληροφορικής, ένας από τους πυλώνες του Αριστοτελείου, δημιουργεί διαρκώς νέες προοπτικές έρευνας και ανάπτυξης, ενώ αποτελεί φυτώριο των επιστημόνων του μέλλοντος. Προσανατολισμένο στην έρευνα, την καινοτομία και την αριστεία, το Αριστοτέλειο παράγει σημαντικό έργο, διεθνούς κύρους και αναγνώρισης», δήλωσε ο Πρύτανης του ΑΠΘ, Καθηγητής Νικόλαος Γ. Παπαϊωάννου. Αξίζει να αναφερθεί ότι από τα ακαδημαϊκά και ερευνητικά ιδρύματα της χώρας το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο συμμετέχει στη συνολική κατάταξη με τον μεγαλύτερο αριθμό επιστημόνων (έξι). Τα κριτήρια για την κατάταξη των επιστημόνων αφορούσαν τον δείκτη επιστημονικής ποιότητας (h-index from Google Scholar), ο οποίος έπρεπε να είναι ίσος ή μεγαλύτερος από 40 για να συμπεριληφθούν στην αξιολόγηση, τις παραπομπές, τις βιβλιογραφικές αναφορές κάθε επιστήμονα στο διαδίκτυο, όπως επίσης και τις διακρίσεις τους έως τις 16 Μαΐου 2020. https://www.kathimerini.gr/1081173/article/epikairothta/ellada/ka8hghtes-toy-ap8-anamesa-stoys-koryfaioys-episthmones-ston-tomea-twn-ypologistwn-kai-ths-hlektronikhs-gia-to-2020

Το ΑΠΘ στη νέα διαστημική εποχή: Η συμμετοχή σε πείραμα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Παρούσα δηλώνει η Ελλάδα στην νέα εποχή εξερεύνησης του διαστήματος, που ξεκίνησε το Σάββατο 30 Mαΐου, με την επιτυχή εκτόξευση από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα των ΗΠΑ του σκάφους «Crew Dragon» της εταιρείας Space-X, που μετέφερε με επιτυχία δύο Αμερικανούς αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Η νέα εποχή χαρακτηρίζεται από δύο στοιχεία: την έπειτα από 11 χρόνια επιστροφή σε εκτοξεύσεις επανδρωμένων αποστολών από αμερικανικό έδαφος και τη θριαμβευτική είσοδο στο πεδίο της εξερεύνησης του Διαστήματος ιδιωτικών αποστολών και ιδιωτικών κεφαλαίων, όπως αναφέρεται σε σχετικό δελτίο τύπου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η παρουσία της Ελλάδας στη νέα εποχή εξερεύνησης του Διαστήματος έγκειται στην επιτυχή συμμετοχή ομάδας του ΑΠΘ σε πείραμα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (Ιnternational Space Station – ISS). Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ΕΟΔ), στις 28 Μαΐου 2020, ανακοίνωσε την επέκταση της χρονικής διάρκειας του πειράματος RUBI (μελέτη του βρασμού σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας) στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για επιπλέον περίπου 3 μήνες, από τον Οκτώβριο μέχρι και τον Δεκέμβριο 2020. Η απόφαση του ΕΟΔ στηρίχτηκε στην επί 209 ημέρες (πλέον των 6 μηνών) επιτυχημένη συνεχή λειτουργία της πειραματικής συσκευής RUBI (Reference MUltiscale experiment for Boiling Investigation) στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα η ομάδα Δυναμικής Πολυφασικών Συστημάτων του Tμήματος Χημείας του ΑΠΘ, με επικεφαλής τον Καθηγητή Θοδωρή Καραπάντσιο, συμμετείχε στην πολυεθνική ομάδα RUBI του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, με ευθύνη τον χειρισμό σε πραγματικό χρόνο και την εκτέλεση των πειραμάτων από το Απομακρυσμένο Κέντρο Τηλεμετρίας (Remote Telemetry Station) στο Τμήμα Χημείας του ΑΠΘ. «Κατά τη διάρκεια αυτής της πρώτης φάσης της αποστολής έγιναν περισσότερα από 2.400 πειράματα με μεταβολή κάθε φορά των συνθηκών του κάθε πειράματος. Σε όλα τα πειράματα λαμβάναμε στο ΑΠΘ μέσω δορυφόρου δεδομένα τηλεμετρίας, που αφορούσαν το θερμοκρασιακό πεδίο πάνω στην επιφάνεια βρασμού αλλά και σε διάφορες αποστάσεις από αυτήν, καθώς και εικόνες υψηλής ταχύτητας και ευκρίνειας που κατέγραφαν την ανάπτυξη φυσαλίδων ατμού κατά τον βρασμό. Μετά τη συλλογή των δεδομένων και την προσεκτική καταγραφή και αρχειοθέτησή τους ξεκίνησε η μακρά και επίπονη προσπάθεια ανάλυσής τους. Επειδή ο όγκος των δεδομένων είναι τεράστιος, η πολυεθνική ομάδα RUBI έχει μοιράσει το φορτίο της ανάλυσης στους διάφορους εταίρους. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι όλοι οι εταίροι θα χρησιμοποιήσουν για την ανάλυση υπολογιστικό κώδικα που ανέπτυξε η ομάδα μας στο ΑΠΘ», δήλωσε ο Καθηγητής Θοδωρής Καραπάντσιος. Τρεις κατηγορίες πειραμάτων Τα πειράματα που έγιναν χωρίζονται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: 1. Πειράματα στάσιμου βρασμού, όπου το υγρό βράζει, ενώ είναι ακίνητο, σε επαφή με τη θερμαινόμενη επιφάνεια 2. Πειράματα βρασμού υπό ροή, όπου το υγρό κινείται με συγκεκριμένη ταχύτητα παράλληλα προς τη θερμαινόμενη επιφάνεια και 3. Πειράματα βρασμού υπό την επίδραση ηλεκτρικού πεδίου. Τα πειράματα υπό την επίδραση ηλεκτρικού πεδίου έγιναν τόσο σε συνθήκες στάσιμου βρασμού όσο και σε συνθήκες βρασμού υπό ροή. Στα πειράματα μεταβαλλόταν κάθε φορά μία παράμετρος π.χ. η πίεση του υγρού, η θερμοκρασία του υγρού, η προσδιδόμενη θερμότητα διαμέσου της θερμαινόμενης επιφάνειας, η ταχύτητα του υγρού (στα πειράματα της κατηγορίας 2), η ένταση του ηλεκτρικού πεδίου (στα πειράματα της κατηγορίας 3) κ.λπ. Αξίζει να σημειωθεί ότι εξωτερικές δυνάμεις, όπως η εφαρμοζόμενη ροή του υγρού και η εφαρμογή ηλεκτρικού πεδίου, επηρεάζουν το σχήμα των φυσαλίδων ατμού καθώς και την κατανομή θερμοκρασίας γύρω από αυτές. Επιπλέον, οι δυνάμεις αυτές επηρεάζουν την αποκόλληση των φυσαλίδων ατμού από την επιφάνεια βρασμού και επομένως καθορίζουν την απόδοση του βρασμού. Σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, όπως αυτή διασφαλίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μηδενίζεται η επίδραση της άνωσης και έτσι μπορεί να μελετηθεί με μεγάλη λεπτομέρεια η επίδραση τέτοιων εξωτερικών δυνάμεων στα φαινόμενα του βρασμού.. «Τα πειράματα RUBI αποτελούν μια μεγάλη ευρωπαϊκή επιτυχία στο Διάστημα, αποτέλεσμα της υπερδεκαετούς προετοιμασίας και του σχεδιασμού εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και πολλών επιστημονικών ομάδων. Η διερεύνηση τόσο μεγάλου πλήθους πειραματικών μετρήσεων σε διάφορες συνθήκες βρασμού θα συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών μεταφοράς θερμότητας κατά τον βρασμό και θα οδηγήσει σε πιο αποδοτικές βιομηχανικές διατάξεις βρασμού. Είναι μεγάλη επιτυχία για τη χώρα μας, καθώς η ομάδα του ΑΠΘ δεν συμμετέχει απλά, αλλά έχει σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της αποστολής», συμπλήρωσε ο κ. Καραπάντσιος. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Καραπάντσιος είναι εθνικός εκπρόσωπος στον ΕΟΔ στον τομέα της Εξερεύνησης του Διαστήματος και των Επανδρωμένων Αποστολών από το 2010 και ως επικεφαλής ομάδας του ΑΠΘ συμμετείχε σε άλλα δύο πολυεθνικά πειράματα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας στα αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία. Επιπλέον, ήταν επικεφαλής ιπτάμενης ερευνητικής ομάδας του ΑΠΘ σε σειρά πειραμάτων υπό συνθήκες μηδενικής βαρύτητας σε 11 καμπάνιες παραβολικών πτήσεων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος με πάνω από 5 ώρες παραμονή σε μηδενική βαρύτητα. Πρόσφατα μάλιστα ο ΕΟΔ ενέκρινε άλλο ένα πείραμα της ομάδας του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και δύο επιπλέον καμπάνιες παραβολικών πτήσεων. Εφαρμογές του βρασμού Η διεργασία του βρασμού συναντάται σε πολλά τεχνολογικά πεδία, όπως στις βιομηχανίες παραγωγής και μετατροπής ενέργειας, σε περιβαλλοντικές εφαρμογές, σε βιομηχανίες τροφίμων και χημικών προϊόντων καθώς επίσης και σε διαστημικές εφαρμογές. Η πιο σημαντική και διαδεδομένη εφαρμογή του βρασμού είναι για την αποτελεσματική ψύξη θερμικών φορτίων, όπως, για παράδειγμα, για την ψύξη μεγάλων ηλεκτρονικών συστημάτων. Ο βρασμός επιτρέπει τη γρήγορη μεταφορά μεγάλων θερμικών φορτίων, με χρήση μικρής επιφάνειας εναλλαγής θερμότητας (μικρό μέγεθος συσκευής) και με μικρές διαφορές θερμοκρασίας ως κινούσα δύναμη. Στις φωτογραφίες η ελληνική ομάδα RUBI του ΑΠΘ μπροστά στο μηχάνημα “Kerberos®” που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου στο ΑΠΘ για τον χαρακτηρισμό της υδροφιλίας των επιφανειών βρασμού του πειράματος RUBI. Από αριστερά: Επικεφαλής της ερευνητικής Ομάδας Πολυφασικής Δυναμικής του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ, Καθηγητής Θοδωρής Καραπάντσιος, Χημικός- Μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ Μυρτώ Μπιλιά, Χημικός Μηχανικός- Διδάκτορας του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ Ράνια Οικονομίδου, Χημικός- Διδάκτορας του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ Σωτήρης Ευγενίδης. Ο Ιταλός αστροναύτης Luca Parmitano κατά τη διαδικασία εγκατάστασης και έναρξης λειτουργίας της πειραματικής συσκευής RUBI στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Η πειραματική συσκευή RUBI (δύο εσωτερικές όψεις και μια εξωτερική όψη) Επεξεργασία εικόνων με τον υπολογιστικό κώδικα που αναπτύχθηκε από την ελληνική ομάδα για πείραμα βρασμού: α) υπό την επίδραση ηλεκτρικού πεδίου και β) υπό ροή. https://www.in.gr/2020/06/02/tech/apth-sti-nea-diastimiki-epoxi-symmetoxi-se-peirama-sto-diethni-diastimiko-stathmo/

Ανακάλυψη νέου τύπου ύλης μέσα σε αστέρες νετρονίων. Ισχυρά στοιχεία που υποδεικνύουν την παρουσία εξωτικής ύλης κουάρκ μέσα στους πυρήνες των μεγαλύτερων αστέρων νετρονίων που υπάρχουν ανακάλυψαν Φινλανδοί ερευνητές- οι οποίοι κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό συνδυάζοντας πρόσφατα αποτελέσματα ερευνών με μετρήσεις βαρυτικών κυμάτων από συγκρούσεις αστέρων νετρονίου. Η «κανονική» ύλη γύρω μας αποτελείται από άτομα, οι πυκνοί πυρήνες των οποίων, που αποτελούνται από πρωτόνια και νετρόνια, περιτριγυρίζονται από αρνητικά φορτισμένα ηλεκτρόνια. Μέσα στους αστέρες νετρονίων, ωστόσο, η ατομική ύλη καταρρέει σε εξαιρετικά πυκνή πυρηνική ύλη, όπου τα νετρόνια και τα πρωτόνια είναι τόσο συνωστισμένα ώστε ολόκληρο το άστρο να μπορεί να θεωρείται ένας μεγάλος πυρήνας. Μέχρι τώρα ήταν άγνωστο κατά πόσον μέσα στους πυρήνες των μεγαλύτερων άστρων η πυρηνική ύλη καταρρέει σε μια ακόμα πιο εξωτική κατάσταση, την ύλη κουάρκ, όπου οι ίδιοι οι πυρήνες παύουν να υπάρχουν. Επιστήμονες του University of Helsinki υποστηρίζουν πως έχουν βρει ότι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι θετική- και τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο Nature Physics. «Η επιβεβαίωση της ύπαρξης πυρήνων κουάρκς μέσα σε αστέρες νετρονίων ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους της φυσικής από τότε που εξετάστηκε αυτό το ενδεχόμενο πριν από περίπου 40 χρόνια» είπε ο αναπληρωτής καθηγητής Αλέξι Βουορίνεν. Σύμφωνα με τη μελέτη, η ύλη που βρίσκεται μέσα στους πυρήνες των μεγαλύτερων σταθερών αστέρων νετρονίων μοιάζει πολύ περισσότερο στην ύλη κουάρκ από ό,τι στη συνηθισμένη πυρηνική ύλη. Οι υπολογισμοί υποδεικνύουν ότι σε αυτά τα άστρα η διάμετρος του πυρήνα που ταυτοποιείται ως ύλη κουάρκ μπορεί να υπερβαίνει το ήμισυ του συνόλου του αστέρα νετρονίων. Ωστόσο ο Βουορίνεν υποδεικνύει πως υπάρχουν ακόμα πολλές αβεβαιότητες που σχετίζονται με την ακριβή δομή των αστέρων νετρονίων. Όσον αφορά στο τι μπορεί να σημαίνει η (σχεδόν σίγουρη, σύμφωνα με το φινλανδικό πανεπιστήμιο) ανακάλυψη της ύλης κουάρκ, ο Βουορίνεν σημειώνει πως «υπάρχει ακόμα μια μικρή αλλά όχι ανύπαρκτη πιθανότητα όλοι οι αστέρες νετρονίων να αποτελούνται από πυρηνική ύλη μόνο. Αυτό που ήμασταν ωστόσο σε θέση να κάνουμε ήταν να ποσοτικοποιήσουμε αυτό που θα απαιτούσε αυτό το σενάριο. Εν ολίγοις, η συμπεριφορά της πυκνής πυρηνικής ύλης θα έπρεπε να είναι πολύ περίεργη. Για παράδειγμα, η ταχύτητα του ήχου θα έπρεπε να φτάνει περίπου αυτήν του φωτός». https://www.naftemporiki.gr/story/1605037/anakalupsi-neou-tupou-ulis-mesa-se-asteres-netronion

«Δυνητικά επικίνδυνος» αστεροειδής θα περάσει πάνω από τη Γη - Πιθανόν μεγαλύτερος από το «Empire Building» Ένας «δυνητικά επικίνδυνος», όπως τον έχει χαρακτηρίσει η NASA, αστεροειδής αναμένεται να περάσει σύντομα πάνω από τη Γη, μάλιστα το μέγεθος του μπορεί να είναι μεγαλύτερο και από το «Empire State Building». Ένας αστεροειδής που θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος από το "Empire State Building" αναμένεται να ξεκινήσει αυτήν την εβδομάδα και να περάσει από την Γη στις 6 Ιουνίου. Ωστόσο δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, αφού θα απέχει περισσότερα από πέντε εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Ο αστεροειδής, τον οποίο η NASA χαρακτήρισε το 163348 (2002 NN4), αναμένεται να περάσει το Σάββατο 6 Ιουνίου με ταχύτητα 11.146km / s. Σύμφωνα με το SpaceReference.org, το 163348 (2002 NN4) είναι ένας «πολύ μικρός» αστεροειδής που έχει χαρακτηριστεί από τη NASA ως «δυνητικά επικίνδυνος» λόγω της προβλεπόμενης στενής διέλευσης του με τη Γη. Θεωρείται ότι έχει διάμετρο μεταξύ 0,254 και 0,568 χιλιομέτρων, καθιστώντας τον δυνητικά μεγαλύτερο από το "Empire State Building" στη Νέα Υόρκη, το οποίο έχει συνολικό ύψος 0,4432 χιλιόμετρα. Ενώ θεωρείται μικρός σε «απόλυτους όρους», ο αστεροειδής εξακολουθεί να είναι μεγαλύτερος από το 90% των άλλων. Το SpaceReference.org αναφέρει: «Το 163348 (2002 NN4) είναι ένας πολύ μικρός αστεροειδής του οποίου η τροχιά θα μπορούσε να το φέρει πολύ κοντά στη Γη. Η NASA JPL έχει ταξινομήσει το 2002 NN4 ως "δυνητικά επικίνδυνο αστεροειδές" λόγω της προβλεπόμενης στενής διέλευσης με Γη». «Το 2002 NN4 περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο κάθε 300 ημέρες (0,82 χρόνια), πλησιάζει τα 0,50 AU και φτάνει μέχρι τα 1,26 AU από τον ήλιο. Με βάση τη φωτεινότητα και τον τρόπο που αντανακλά το φως, το 2002 NN4 είναι πιθανώς μεταξύ 0,254 έως 0,568 χιλιόμετρα σε διάμετρο, καθιστώντας το μικρό γενικά. Όμως είναι μεγαλύτερο από το 90% των αστεροειδών. Περίπου συγκρίσιμο σε μέγεθος με ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Η περιστροφή του NN4 του 2002 έχει παρατηρηθεί. Ολοκληρώνει μια περιστροφή στον άξονα κάθε 14,50 ημέρες», τονίζει το σάιτ. Ο αστεροειδής θα έχει πολλές «στενές προσεγγίσεις» με τη Γη στο μέλλον - περίπου 30 έχουν προβλεφθεί αυτή τη στιγμή- αλλά σύμφωνα με το SpaceReference.org δεν σκοπεύει να επιστρέψει μέχρι τον Ιούνιο του 2029. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/883908_dynitika-epikindynos-asteroeidis-tha-perasei-pano-apo-ti-gi-pithanon

Χωρίς Ίντερνετ: Τι Θα Συμβεί Αν Το Διαδίκτυο Καταρρεύσει Για 48 Ώρες. Για πάρα πολλούς από εμάς, η ζωή χωρίς ίντερνετ, ακόμη και για λίγες ώρες, είναι πλέον αδιανόητη. Αν όμως ολόκληρο το διαδίκτυο σταματήσει να λειτουργεί για δύο ολόκληρα 24ωρα, οι επιπτώσεις μπορεί να μην είναι αυτές που θα περίμενε κανείς. Ας δούμε τι θα συμβεί αν καταρρεύσει το ίντερνετ και υπάρξει παγκόσμια διακοπή για 48 ώρες και κατά πόσο θα είμαστε ανήμποροι ή όχι μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Επιστημονική φαντασία ή πραγματικότητα? Το 1995, το 99% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε καθημερινά χωρίς ίντερνετ, καθώς λιγότερο από 1% είχε σύνδεση. Το διαδίκτυο ήταν μόνο για τους λίγους, και το χρησιμοποιούσαν κυρίως οι επαγγελματίες στη Δύση. Στις ημέρες μας, περισσότεροι από 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι είναι συνδεδεμένοι, σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού. Ο αριθμός αυξάνεται με ρυθμό περίπου 10 ανθρώπων το δευτερόλεπτο, και η ενασχόληση στο διαδίκτυο σε καθημερινή βάση είναι πλέον ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι καθώς η τεχνολογία θα καλπάζει, η εξάρτησή μας από το ίντερνετ θα αυξάνεται, δεδομένου ότι το IoT και το έξυπνο σπίτι δεν είναι πλέον σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Τι θα συμβεί αν καταρρεύσει το διαδίκτυο για 48 ώρες Πολλοί θεωρούν ότι υπάρχει ένα βαθύ χάσμα μεταξύ της ικανότητάς μας να χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο και της κατανόησης του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί πραγματικά. Το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι εκλαμβάνουμε αυτό το θαύμα του σύγχρονου κόσμου ως κάτι δεδομένο, χωρίς να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε απόλυτα τον βαθμό της επιρροής του σε όλες τις πτυχές της επαγγελματικής και προσωπικής μας ζωής. Έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ να είμαστε συνδεδεμένοι σε καθημερινή βάση, που ακόμη και αν μείνουμε κάποιες ώρες χωρίς ίντερνετ, μπορεί να έχει τρομακτικές ψυχολογικές επιπτώσεις σε πολλούς. Θα χάσουμε τη δυνατότητα να λαμβάνουμε πληροφορίες και δεν θα μπορούμε πλέον να επικοινωνούμε. Ενδεχομένως, ούτε να εργαζόμαστε όπως είχαμε συνηθίσει. Στην ουσία, βυθιζόμαστε σε ένα 48ωρο απόλυτου σκοταδιού, μη γνωρίζοντας τι συμβαίνει σε όλα αυτά που μας ενδιαφέρουν. Εν ολίγοις, μπορούμε να θεωρήσουμε τη διακοπή του διαδικτύου στη σύγχρονη εποχή ισοδύναμη με την διακοπή ρεύματος στο παρελθόν. Όμως, δεν υπάρχει κάποια εναλλακτική λύση, όπως για παράδειγμα το κερί και οι εναλλακτικοί τρόποι φωτισμού. Σε αντίθεση με την ηλεκτρική ενέργεια, αν μείνουμε χωρίς ίντερνετ, δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα. Τα πάντα καταρρέουν αν η επαγγελματική μας δραστηριότητα και γενικότερα οι κύριες συνήθειες της ζωής μας βασίζονται στο διαδίκτυο. Παρ' όλα αυτά, το ποτήρι μπορεί να είναι μισογεμάτο και τα πράγματα ενδέχεται να μην είναι και τόσο δραματικά για όλους τους χρήστες του ίντερνετ. Τα καλά νέα Πολλοί θεωρούν ότι η απώλεια της σύνδεσης για 48 ώρες μπορεί να κάνει τους ανθρώπους πιο κοινωνικούς σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Για παράδειγμα, να μας αναγκάσει εκείνο το διήμερο να επιδιώξουμε τις προσωπικές επαφές που αναβάλαμε τόσο καιρό, αντί να στέλνουμε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Επίσης, πολλοί από εμάς θα καταφέρουμε επιτέλους να απέχουμε πλήρως από το Facebook και τα κοινωνικά δίκτυα, έστω και για 48 ώρες. Επιπλέον, η επίδραση στην οικονομία, παρά τις αντικρουόμενες απόψεις, ίσως δεν είναι τόσο σοβαρή. Το 2008, η Υπηρεσία Εσωτερικής Ασφαλείας των ΗΠΑ έκανε επίσημες μελέτες που εξέταζαν τι θα συνέβαινε αν ο κόσμος έμενε χωρίς ίντερνετ για 1-2 ημέρες. Οι μελέτες αυτές απέδειξαν ότι οι οικονομικές επιπτώσεις δεν θα ήταν καταστροφικές, ακόμη και χωρίς ίντερνετ για τέσσερις ημέρες. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, η διακοπή του διαδικτύου ενίσχυε την παραγωγικότητα. Χωρίς ίντερνετ, οι εργαζόμενοι ασχολήθηκαν με εργασίες που συνεχώς ανέβαλαν, έστω και αν ολοκλήρωσαν τις ίδιες δραστηριότητες με καθυστέρηση δύο ή τριών ημερών. Παρότι οι αμερικάνικες μελέτες έλαβαν χώρα πριν 12 χρόνια, έδειξαν ότι η παγκόσμια οικονομία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μία 48ωρη διακοπή ίντερνετ ως ένα εμβόλιμο Σαββατοκύριακο αργίας. Τα κακά νέα Όμως, νεότερες έρευνες έδειξαν ότι στις ημέρες μας πολλές βιομηχανίες, όπως ξενοδοχεία, αεροπορικές εταιρείες, τράπεζες, και χρηματιστηριακές εταιρείες, θα υπέφεραν περισσότερο σε σχέση με το παρελθόν. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε λειτουργήσει ως ντόμινο και στους υπόλοιπους τομείς της σημερινής παγκόσμιας οικονομίας. Έτσι, μία 48ωρη διακοπή του ίντερνετ ενδεχομένως να επέφερε καταστροφικές απώλειες σε πολλά κράτη της υφηλίου. Χώρες όπως η Κίνα, θα βίωναν τις μεγαλύτερες οικονομικές απώλειες. Για κάθε ώρα χωρίς ίντερνετ, η οικονομία της ασιατικής χώρας θα έχανε 179 εκατομμύρια δολάρια. Πρόκειται για ποσό που υπερβαίνει το τριπλάσιο της αντίστοιχης ζημιάς των ΗΠΑ. Επιπλέον, οι ψυχολογικές επιπτώσεις όπως τα συναισθήματα της απομόνωσης και του άγχους ενδέχεται να είχαν δραματικές συνέπειες. Θα έπλητταν τους περισσότερους χρήστες, λόγω του ότι η άμεση επικοινωνία μέσω αυτού έχει γίνει τρόπος ζωής. Η αδυναμία να υλοποιήσουμε αυτό που με περισσή ευκολία κάνουμε καθημερινά, θα μας προκαλούσε σοβαρή ανησυχία και ιδιαίτερο άγχος. Για πολλούς, είναι πλέον αδύνατον να φανταστούν την ημέρα τους χωρίς ίντερνετ. Έτσι, για 48 ώρες ενδέχεται να βιώναμε παρόμοια συναισθήματα, και ενδεχομένως πιο δυσάρεστα από αυτά που νοιώθουμε όταν συνειδητοποιούμε ότι έχουμε ξεχάσει το smartphone στο σπίτι ή όταν ανακαλύπτουμε ότι τα "τίναξε" το μοναδικό PC που διαθέτουμε. Το 2017, μία δημοσίευση του BBC εστίαζε στο Πανεπιστήμιο του Stanford, όπου ο ακαδημαϊκός Jeff Hancock μελετούσε τις ψυχολογικές και κοινωνικές διεργασίες που εμπλέκονται στην online επικοινωνία. Ένα από τα concept ήταν να αφήσει τους φοιτητές του χωρίς ίντερνετ για 48 ώρες. Το αποτέλεσμα ήταν οι φοιτητές εμφατικά να αναφέρουν ότι η εργασία ήταν ανέφικτη. Υποστήριξαν ότι μένοντας χωρίς ίντερνετ για ένα διήμερο, δεν μπορούσαν να συγκεντρωθούν και να ολοκληρώσουν καμία από τις εργασίες τους. Επιπλέον, δήλωσαν ότι η οικογένεια και οι φίλοι τους θεώρησαν ότι κάτι κακό έχει συμβεί λόγω της έλλειψης επικοινωνίας μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και κοινωνικών δικτύων. Έτσι, όταν επανήλθε η σύνδεση στο διαδίκτυο, πολλοί μαθητές ένιωσαν ότι είχαν αποκτήσει ξανά καλύτερο έλεγχο στα μαθήματα. Επιπλέον, πολύ καλύτερη ψυχολογική διάθεση...... https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4118811712/2020/06/02/48

Νέο δρόμο για τη θεραπεία της Οξείας Μυελογενούς Λευχαιμίας ανοίγει μια Ελληνίδα στις ΗΠΑ. Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής και του νοσοκομείου του Όρους Σινά (Mount Sinai) στη Νέα Υόρκη, με επικεφαλής μια ελληνίδα γιατρό, έχουν κάνει μια ανακάλυψη που μπορεί να ανοίξει νέα μονοπάτια για την επίτευξη ύφεσης διαρκείας ή και θεραπείας της Οξείας Μυελογενούς Λευχαιμίας (ΟΜΛ), ενός καρκίνου του αίματος, για τον οποίον έχει επιτευχθεί περιορισμένη πρόοδος έως τώρα. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα βλαστικά κύτταρα της ΟΜΛ εξαρτώνται από ένα μεταγραφικό παράγοντα (RUNX1), που μπορεί πλέον να αποτελέσει βασικό στόχο στους ασθενείς. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Ειρήνη Παπαπέτρου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Βιολογίας Cell Reports, χρησιμοποίησαν αναπρογραμματισμένα πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα από ασθενή με ΟΜΛ, για να αναδημιουργήσουν στο εργαστήριο τη βιολογία των βλαστοκυττάρων του συγκεκριμένου αιματολογικού καρκίνου. Έτσι, ανακάλυψαν πρώτη φορά ότι τα βλαστικά κύτταρα της λευχαιμίας ΟΜΛ χάνουν τις λευχαιμικές ιδιότητές τους όταν ο μεταγραφικός παράγοντας RUNX1 απενεργοποιηθεί ή διαγραφεί. Οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν και σε άλλους ασθενείς ότι τα κύτταρα της ΟΜΛ εξαρτώνται άμεσα από το RUNX1 για την καρκινική δράση τους. Η ΟΜΛ είναι ένας καρκίνος του αίματος και του μυελού των οστών, μια από τις συχνότερες λευχαιμίες στους ενηλίκους. Μολονότι αρκετά νέα φάρμακα έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια, μέχρι σήμερα έχουν αποτύχει να μεταβάλουν σημαντικά την έκβαση της νόσου ή την επιβίωση των ασθενών. «Αναπτύξαμε ένα νέο μοντέλο βλαστικών κυττάρων λευχαιμίας ΟΜΛ, το οποίο μας επέτρεψε να μελετήσουμε αυτά τα κύτταρα με μεγαλύτερη λεπτομέρεια από κάθε άλλη φορά πριν, οδηγώντας στο απρόσμενο εύρημα της ειδικής εξάρτησης των λευχαιμικών βλαστικών κυττάρων από τον παράγοντα μεταγραφής RUNX1. Ερευνώντας περαιτέρω, βρήκαμε προηγούμενες μελέτες που δείχνουν ότι η έκφραση του RUNX1 είναι ένας δείκτης κακής πρόγνωσης για τους ασθενείς με Οξεία Μυελογενή Λευχαιμία. Το έργο μας μπορεί τώρα να προσφέρει μια εξήγηση γι’ αυτό, δηλαδή ότι χρειάζεται το RUNX1 για να διατηρηθούν τα λευχαιμικά βλαστικά κύτταρα και συνεπώς να εξαπλωθεί η λευχαιμία» δήλωσε η δρ Παπαπέτρου. Η έρευνα έφερε στο φως, επίσης, ορισμένα ενδιαφέροντα γονίδια, που φαίνονται να παίζουν ρόλο στην επίδραση που έχει το RUNX1 στα λευχαιμικά βλαστοκύτταρα. Πιο ενδιαφέρον από αυτά τα γονίδια είναι το TSPAN 18, το οποίο, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, μπορεί να αποδειχθεί ακόμη πιο ελκυστικός θεραπευτικός στόχος και από το ίδιο το RUNX1, καθώς ως πρωτεΐνη της επιφάνειας των κυττάρων είναι δυνατό να αποτελέσει στόχο κάποιου αντισώματος. Αυτό το γονίδιο, καθώς και άλλα που σχετίζονται με το RUNX1, θα αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω έρευνας από το εργαστήριο που διευθύνει η κ. Παπαπέτρου, το οποίο ειδικεύεται στη μελέτη των αιματολογικών διαταραχών, ιδίως τις κακοήθειες του μυελού των οστών, μέσω βλαστικών κυττάρων. Η μελέτη των λευχαιμικών βλαστοκυττάρων έχει ευρύτερες συνέπειες. «Δείξαμε ότι δεν μπορεί κανείς να επιδράσει σημαντικά στη λευχαιμία χωρίς να ασχοληθεί με τα λευχαιμικά βλαστικά κύτταρα» ανέφερε η κ. Παπαπέτρου. «Είναι αδύνατο να πει κανείς σε αυτό το πρώιμο στάδιο πότε ή εάν το έργο μας θα οδηγήσει σε σημαντικές βελτιώσεις ή πιθανώς σε θεραπεία της ΟΜΛ, αλλά τα αποτελέσματα έως τώρα είναι πολύ υποσχόμενα και δείχνουν το τρομερό δυναμικό σε αυτό το πεδίο» πρόσθεσε. Η κ. Παπαπέτρου αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών, απ’ όπου πήρε και το διδακτορικό της, ενώ έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο αντικαρκινικό κέντρο Memorial Sloan-Ketering της Νέας Υόρκης. Σήμερα εργάζεται και διδάσκει στην Ιατρική Σχολή και στο νοσοκομείο Mount Sinai, ενώ το εργαστήριό της ανέπτυξε τα πρώτα μοντέλα πολυδύναμων βλαστικών κυττάρων των Μυελοδυσπλαστικών Συνδρόμων και της ΟΜΛ. https://www.in.gr/2020/06/03/tech/neo-dromo-gia-ti-therapeia-tis-okseias-myelogenous-leyxaimias-anoigei-mia-ellinida-stis-ipa/

SpaceX Nasa Mission: Οι αστροναύτες στην ιστορική αποστολή μπηκαν στο διαστημικό σταθμό. Οι αστροναύτες των ΗΠΑ Ντουγκ Χούρλι και ο Μπομπ Μπάκεν έχουν αγκυροβοληθει και μπήκαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Η κάψουλα Dragon τους - που παρέχεται και λειτουργεί από την ιδιωτική εταιρεία SpaceX - προσαρτημένη στο τμήμα τόξου του εργαστηρίου σε τροχιά 422km πάνω από την Κίνα. Μετά από μια αναμονή για έλεγχο διαρροής, πίεσης και θερμοκρασίας, το ζευγάρι αποβιβάστηκε για να ενταχθεί στο ρωσικό και αμερικανικό πλήρωμα που βρίσκεται ήδη στο ISS. Οι Hurley και Behnken ξεκίνησαν από τη Φλόριντα το Σάββατο. Η δική τους είναι η πρώτη εκδρομή του πληρώματος που ξεκίνησε από το αμερικανικό έδαφος σε τροχιά μετά την αποχώρηση της υπηρεσίας διαστημικών υπηρεσιών των ΗΠΑ (Nasa) πριν από εννέα χρόνια. Πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο Η αποστολή σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής στην οποία η Nasa θα αγοράζει υπηρεσίες μεταφοράς από τον εμπορικό τομέα. Όχι πια θα είναι ιδιοκτήτης και λειτουργία των αμερικανικών οχημάτων που οδηγούν από και προς το σταθμό. Αυτό θα γίνει αποκλειστικά από εταιρείες όπως η SpaceX of Hawthorne, California, η οποία διευθύνεται από τον δισεκατομμυριούχο τεχνολογίας Elon Musk. Η επιβεβαίωση της προσκόλλησης του Δράκου στο ISS ήρθε στις 14:16 GMT (15:16 BST) την Κυριακή, 19 ώρες μετά την έξοδο από το Διαστημικό Κέντρο Kennedy στην κορυφή ενός πυραύλου Falcon που παρέχεται επίσης από το SpaceX. Η σύνδεση ήταν μια πλήρως αυτοματοποιημένη διαδικασία. Ο Hurley και ο Behnken δεν χρειάστηκαν να συμμετάσχουν - παρόλο που είχαν ασκήσει κάποια χειροκίνητη πτήση. Είναι η πρώτη φορά μετα απο εννέα χρόνια που οι αστροναύτες των ΗΠΑ ξεκίνησαν από το έδαφος των ΗΠΑ Οι πόρτες μεταξύ του Dragon και του ISS άνοιξαν στις 17:02 GMT (18:02 BST). Όταν ο Hurley και ο Behnken πέρασαν, συναντήθηκαν με τον διοικητή του ISS και τον συνάδελφο αστροναύτη της Nasa Chris Cassidy και τους Ρώσους κοσμοναύτες Anatoly Ivanishin και Ivan Vagner. «Είμαστε πολύ χαρούμενοι που είμαστε εδώ και ο Κρις θα μας κάνει να δουλέψουμε. Και ελπίζουμε ότι θα ταιριάξουμε και δεν θα βλάψουμε πάρα πολλά πράγματα», είπε ο Ντουγκ Χούρλι, καθώς έφτιαξε μια μώλωπα στο μέτωπό του. Ο Bob Behnken είπε ότι το ζευγάρι ήταν ξεκούραστο και έτοιμο για τα επόμενα καθήκοντα. "Πήραμε πιθανώς μια καλή επτά ώρες (ύπνου)", είπε σε ραδιοφωνική σύνδεση με τον έλεγχο αποστολής στο Χιούστον του Τέξας "Η πρώτη νύχτα είναι πάντα μια πρόκληση, αλλά ο Δράκος ήταν ένα ολισθηρό όχημα, και είχαμε καλή ροή αέρα και έτσι είχαμε ένα υπέροχο βράδυ. (Είμαστε) ενθουσιασμένοι που επέστρεψα σε τροχιά χαμηλής Γης πάλι." Ο διαχειριστής της Nasa Jim Bridenstine συγχαίρει το ντουέτο για μια καλή δουλειά: «Όλος ο κόσμος είδε αυτήν την αποστολή και είμαστε τόσο περήφανοι για όλα όσα έχετε κάνει για τη χώρα μας και, στην πραγματικότητα, για να εμπνεύσετε τον κόσμο». Η SpaceX πέταξε μια πρώτη επίδειξη του νέου του οχήματος πληρώματος πέρυσι, αλλά αυτό είχε μόνο ένα ανδρείκελο. Αυτό το είδος είναι το πρώτο που μεταφέρει ανθρώπους. Η δουλειά των Hurley και Behnken στην αποστολή είναι να δοκιμάσει όλα τα ενσωματωμένα συστήματα και να δώσει τα σχόλιά τους στους μηχανικούς. Οι SpaceX και Nasa χρειάζονται μια καθαρή επίδειξη πληρώματος, ώστε να μπορούν να προχωρήσουν γρήγορα στην επόμενη φάση της σύμβασης της εταιρείας ύψους 2,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων (2,1 δισεκατομμύρια λίρες), η οποία θα περιλαμβάνει έξι πτήσεις "ταξί" αστροναύτη, με την πρώτη από αυτές να συμβαίνει στο τέλος του Αυγούστου. Η άφιξη των Hurley και Behnken στο ISS σημαίνει ότι μπορούν να διεκδικήσουν μια σημαία Stars and Stripes που τοποθετήθηκε στην πλατφόρμα από τα μέλη της τελευταίας αποστολής διαστημικού λεωφορείου το 2011. Το πλήρωμα του τροχιά της Ατλαντίδας άφησε αυτήν τη σημαία ως κίνητρο για όλους εκείνους που ακολούθησαν τους. Η σημαία, η οποία επίσης πέταξε με την πρώτη πτήση με λεωφορείο το 1981, θα επιστραφεί τώρα στη Γη για να δοθεί στην αποστολή που ακολουθεί πέρα ​​από τη Γήινη τροχιά. Νωρίτερα, οι Hurley και Behnken ονόμασαν το πλοίο Dragon τους στην παράδοση των διαστημοπλοίων των ΗΠΑ. Το ονόμασαν "Endeavour", εν μέρει για να γιορτάσει τη νέα πορεία που έθεσε η Nasa και τους εμπορικούς της εταίρους, αλλά και να αναγνωρίσει την προηγούμενη συμβολή στις αμερικανικές διαστημικές προσπάθειες του Shuttle Endeavour, στην οποία τόσο ο Hurley όσο και ο Behnken υπηρέτησαν στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Είναι κάπως αβέβαιο πόσο καιρό θα μείνουν οι Hurley και Behnken στο ISS, αλλά ίσως έως και τέσσερις μήνες. Εκείνη την εποχή, θα γίνουν μέλη του τρέχοντος πληρώματος ISS Expedition 63, συμμετέχοντας στις καθημερινές δραστηριότητες της επιστήμης και της συντήρησης της πλατφόρμας. Ο Chris Cassidy αστειεύτηκε ότι επειδή οι νέοι συνεργάτες του έφτασαν την Κυριακή, είχαν χάσει τις δουλειές καθαρισμού που συνήθως γίνονται το Σάββατο. "Θα καλύψουμε το επόμενο Σαββατοκύριακο", είπε ο διοικητής. https://www.bbc.com/news/science-environment-52867494?intlink_from_url=https://www.bbc.com/news/topics/c77jz3mdmnxt/nasa&link_location=live-reporting-story

Η μεγαλύτερη ηλιακή έκλαμψη από το 2017: Τι μπορεί να δείχνει αυτό για τον Ήλιο. Την Παρασκευή 29 Μαΐου μια «οικογένεια» ηλιακών κηλίδων – σκοτεινών κηλίδων στην επιφάνεια του Ήλιου, που αντιπροσωπεύουν περιοχές πολύπλοκων μαγνητικών πεδίων- εξέπεμψε τη μεγαλύτερη ηλιακή έκλαμψη από τον Οκτώβριο του 2017. Αν και οι κηλίδες δεν ήταν ακόμα ορατές, διαστημόπλοια της NASA εντόπισαν τις εκλάμψεις από πάνω τους. Οι συγκεκριμένες εκλάμψεις (solar flares) ήταν αρκετά αδύναμες για να περάσουν το όριο στο οποίο το Space Weather Prediction Center της NOAA (η επίσημη πηγή της αμερικανικής κυβέρνησης για προγνώσεις διαστημικού καιρού, προειδοποιήσεις κλπ) βγάζει συναγερμούς. Ωστόσο μετά από αρκετούς μήνες με πολύ λίγες ηλιακές κηλίδες και μικρή ηλιακή δραστηριότητα, επιστήμονες και ειδικοί σε θέματα διαστημιοκύ καιρού παρατηρούν αυτή τη νέα «οικογένεια» για να δουν εάν θα μεγαλώσει ή εάν θα εξαφανιστεί. Οι κηλίδες αυτές μπορεί να προαναγγέλλουν πως ο ηλιακός κύκλος του Ήλιου ανεβάζει ρυθμούς και γίνεται πιο δραστήριος- ή όχι. Σε κάθε περίπτωση, όπως τονίζει η NASA, θα χρειαστεί να περάσουν μερικοί μήνες μέχρι να επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο. Καθώς ο Ήλιος περνά τον 11ετή κύκλο του, όπου η δραστηριότητά του αυξάνεται και μειώνεται, εμφανίζονται και εξαφανίζονται ηλιακές κηλίδες. Η NASA και η NOAA παρακολουθούν τις κηλίδες προκειμένου να διαπιστώνουν και να προβλέπουν την πρόοδο του ηλιακού κύκλου και, εν τέλει, την ηλιακή δραστηριότητα. Επί της παρούσης οι επιστήμονες παρακολουθούν στενά τον αριθμό των κηλίδων, καθώς είναι βασικός για να διαπιστωθούν οι ημερομηνίες του ηλιακού ελαχίστου (solar minimum) που είναι η «επίσημη αρχή» του Ηλιακού Κύκλου 25. Η νέα δραστηριότητα ηλιακών κηλίδων θα μπορούσε να αποτελεί ένδειξη πως ο Ήλιος πιθανότατα ανεβάζει ρυθμούς στον νέο κύκλο του και έχει περάσει το ελάχιστο. Ωστόσο χρειάζονται τουλάχιστον έξι μήνες ηλιακής παρατήρησης και μετρήσεων κηλίδων μετά από ένα ελάχιστο για να ξέρει κανείς πότε έλαβε χώρα. Επειδή αυτό το ελάχιστο ορίζεται από τον χαμηλότερο αριθμό ηλιακών κηλίδων σε έναν κύκλο, οι επιστήμονες πρέπει να βλέπουν τους αριθμούς να αυξάνονται σταθερά πριν να διαπιστώσουν πότε ακριβώς βρίσκονταν στο ελάχιστο. Αυτό σημαίνει πως το ηλιακό ελάχιστο μπορεί να διαπιστώνεται μόνο εκ των υστέρων: Θα μπορούσαν να χρειαστούν 6-12 μήνες πριν την εκδήλωσή του για να επιβεβαιωθεί πως έχει παρέλθει. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι το άστρο μας είναι εξαιρετικά μεταβλητό: Επειδή οι κηλίδες αυξάνονται ή μειώνονται σε έναν μήνα δεν σημαίνει πως η πορεία του δεν θα αλλάξει τον επόμενο, απλά και μόνο για να επιστρέψει ξανά τον μήνα μετά από αυτό. Οπότε οι επιστήμονες χρειάζονται μακροπρόθεσμα δεδομένα για να δημιουργήσουν εικόνα των συνολικών τάσεων του Ήλιου κατά τον ηλιακό κύκλο. Στις 29 Μαΐου μία σχετικά μικρή ηλιακή έκλαμψη κατηγορίας Μ (M-class) εκδηλώθηκε από εκείνες τις κηλίδες. Οι ηλιακές εκλάμψεις είναι ισχυρές εκλύσεις ακτινοβολίας. Η επιβλαβής ακτινοβολία από μια έκλαμψη δεν μπορεί να περάσει από την ατμόσφαιρα της Γης και να επηρεάσει φυσικά τους ανθρώπους στο έδαφος, ωστόσο εάν είναι αρκετά ισχυρή μπορεί να προκαλέσει αναταράξεις στην ατμόσφαιρα, στο επίπεδο όπου ταξιδεύουν τα σήματα GPS και τηλεπικοινωνιών. Η ένταση αυτής της έκλαμψης ήταν κάτω από το όριο που θα επηρέαζε το γεωμαγνητικό Διάστημα και κάτω από το όριο που επιτάσσει η ΝΟΑΑ για να βγάλει συναγερμό. Ωστόσο ήταν η πρώτη έκλαμψη επιπέδου Μ από τον Οκτώβριο του 2017- και οι επιστήμονες θα είναι σε επιφυλακή για να δουν εάν όντως ο Ήλιος «ξυπνάει». https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4118802201/2020/06/02/2017

Πειράματα με νανορομπότ στη μάχη κατά του καρκίνου. Μοιάζει περισσότερο με σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας, αλλά είναι το μέλλον της επιστημονικής πραγματικότητας. Τα εγχυόμενα νανορομπότ είναι εδώ και θα συμβάλουν σημαντικά στον αντικαρκινικό αγώνα. Βέβαια, η ιδέα συσκευών που θα λειτουργούν στο εσωτερικό του ανθρώπινου σώματος δεν είναι καινούργια, αλλά έχει τις ρίζες της στην κινηματογραφική ταινία επιστημονικής φαντασίας «Φανταστικό ταξίδι» του 1966, που καταγράφει το απίθανο ταξίδι μιας ομάδας γιατρών μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Εκείνο το μελλοντολογικό όραμα έχει γίνει σήμερα, εν μέρει, πραγματικότητα και τα μικροσκοπικά ρομπότ θα μπορούν να μεταφέρουν στοχευμένα αντικαρκινικές θεραπείες σε περιοχές του ανθρώπινου σώματος, όπου υπάρχει ανάγκη. Αυτή, τουλάχιστον, είναι η ελπίδα του καθηγητή Μετίν Σιτί, επικεφαλής του Ινστιτούτου Εξυπνων Συστημάτων Μαξ Πλανκ της Στουτγάρδης, που μαζί με τους συνεργάτες του δημιούργησε νανορομπότ, τα οποία, ταξιδεύοντας στο αίμα μας, θα μεταφέρουν αντικαρκινικά φάρμακα και επιλεκτικά θα στοχεύουν εναντίον καρκινικών κυττάρων στους μαστούς. Οι ερευνητές έλαβαν ως πρότυπο τα λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία μετακινούνται κατά μήκος των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων και σε αντίθετη κατεύθυνση από τη ροή του αίματος. Τα μικροσκοπικά ρομπότ είναι σφαιρικά και κατασκευάζονται από μικροσωματίδια γυαλιού. Η μισή «συσκευή» είναι επικαλυμμένη με μία λεπτή μαγνητική νανομεμβράνη από νικέλιο και χρυσό, ενώ η άλλη μισή επικαλύπτεται από δοξορουβικίνη, ένα αντικαρκινικό φάρμακο, και κάποια μόρια που αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα. Προκειμένου να ελεγχθεί η αποτελεσματικότητα των νανορομπότ-ιατρών, χρησιμοποιήθηκε ένα μοντέλο που περιείχε αίμα ποντικού και συνθετικούς διαύλους, επικαλυμμένους με ανθρώπινα ενδοθηλιακά κύτταρα, αυτά δηλαδή που καλύπτουν τα εσωτερικά τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων μας. Τα ρομπότ εκτέθηκαν σε ένα μείγμα υγιών και καρκινικών ιστών και «προσδέθηκαν» επιλεκτικά στα καρκινικά κύτταρα. Στη συνέχεια ενεργοποιήθηκαν με υπεριώδη ακτινοβολία και απελευθέρωσαν το αντικαρκινικό σκεύασμα. Εφαρμόζοντας μαγνητικά πεδία, οι επιστήμονες έλεγξαν την κίνηση των νανορομπότ, τόσο κατά την κατεύθυνση της ροής του αίματος όσο και αντίθετα προς αυτήν. Η ταχύτητα που μπορούν να αναπτύξουν ανέρχεται σε 600 μικρομέτρα (εκατομμυριοστό του μέτρου) το δευτερόλεπτο, ενώ η πλοήγησή τους είναι εύκολη. «Αν βρεθείς σε μια διακλάδωση του συστήματος των αιμοφόρων αγγείων και επιλέξεις λανθασμένη κατεύθυνση, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Μπορείς να επιστρέψεις και να ακολουθήσεις τη σωστή», επισημαίνει ο Σιτί. Τα ρομπότ που δοκιμάστηκαν είχαν διάμετρο 3 ή 7, 8 μικρομέτρων, ήταν, δηλαδή, λίγο μικρότερα από τα ανθρώπινα ερυθρά αιμοσφαίρια, που έχουν διάμετρο περίπου 8 μικρομέτρων. Βέβαια, η επιστημονική έρευνα ακόμη εξελίσσεται και οι επιστήμονες επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν διαφορετικές μεθόδους για την ενεργοποίηση του μικροσυστήματος, όπως είναι η θερμότητα ή η εγγύς υπέρυθρη ακτινοβολία. Η επιστημονική ομάδα που δημιούργησε τα νανορομπότ ελπίζει πως σύντομα θα ξεκινήσει τις δοκιμές σε πειραματόζωα. Η προσπάθεια δημιουργίας ιατρικών νανορομπότ του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ δεν είναι μοναδική. Πριν από λίγους μήνες, επιστήμονες του κινεζικού Εθνικού Κέντρου Νανοεπιστημών και Τεχνολογίας, σε συνεργασία με το πολιτειακό πανεπιστήμιο της Αριζόνας, δημιούργησαν νανορομπότ, με διάμετρο μερικών νανομέτρων (ένα δισεκατομμυριοστό του μέτρου), τα οποία στη συνέχεια ενέχυσαν στα αιμοφόρα αγγεία ποντικών, ώστε να συρρικνώσουν τους καρκινικούς τους όγκους, διακόπτοντας την παροχή αίματος σε αυτούς. Αυτά τα νανορομπότ κατασκευάστηκαν από φύλλα DNA, τα οποία είχαν σχηματίσει σωληνάρια και είχαν γεμιστεί με ένα σκεύασμα που ευνοεί την πήξη του αίματος. Στο εξωτερικό τους, οι επιστήμονες τοποθέτησαν ένα τμήμα DNΑ, που συνδέεται με μία πρωτεΐνη η οποία ανιχνεύεται αποκλειστικά στους καρκινικούς όγκους. Οταν τα νανορομπότ προσέγγισαν τα κακοήθη νεοπλάσματα και προσδέθηκαν στην πρωτεΐνη, τα φύλλα DNA ξεδιπλώθηκαν απελευθερώνοντας το φάρμακο, συρρικνώνον τας τα νεοπλάσματα, χωρίς να προκαλέσουν κάποια παρενέργεια. https://physicsgg.me/2020/06/01/%cf%80%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%ac%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b5-%ce%bd%ce%b1%ce%bd%ce%bf%cf%81%ce%bf%ce%bc%cf%80%cf%8c%cf%84-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%bc%ce%ac%cf%87%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac/

Η απόδειξη της ύπαρξης του νετρονίου. «Αναλύοντας τα αποτελέσματα πειραμάτων κρούσεων ο Chadwick το 1932 κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι στον πυρήνα των ατόμων των στοιχείων υπάρχει εκτός από το πρωτόνιο και ένα άλλο είδος σωματιδίου, που το ονόμασε νετρόνιο. Η μεγάλη επιτυχία του Chadwick δεν ήταν μόνο η ανακάλυψη του άγνωστου μέχρι τότε νετρονίου, αλλά και το γεγονός ότι κατάφερε να προσδιορίσει με μεγάλη ακρίβεια τη μάζα αυτού του σωματιδίου. Η διάταξη που χρησιμοποίησε φαίνεται σχηματικά στην παρακάτω εικόνα.(Φωτ) O Chadwick παρατήρησε ότι, όταν το στοιχείο Βηρύλλιο (Be) βομβαρδιστεί από σωμάτια α (πυρήνες He), που εκπέμπονται από το ραδιενεργό Πολώνιο (Po), τότε το Be εκπέμπει καινούργια, άγνωστα μέχρι τότε σωματίδια μεγάλης διεισδυτικής ικανότητας, που είναι δυνατό να συγκρουστούν με ακίνητους πυρήνες υδρογόνου ή αζώτου και να προκαλέσουν την κίνησή τους. Ας υποθέσουμε ότι ένα τέτοιο άγνωστο σωματίδιο μάζας mx και ταχύτητας \vec{v}_{x} συγκρούεται μετωπικά και ελαστικά με έναν ακίνητο πυρήνα υδρογόνου, δηλαδή ένα πρωτόνιο, μάζας mp. H ταχύτητα \vec{v}_{p} του πρωτονίου μετά την κρούση θα είναι: v_{p}=\frac{2m_{x}}{m_{x}+m_{p}}v_{x} (1) Στην περίπτωση που το άγνωστο σωματίδιο συγκρούεται μετωπικά και ελαστικά με ακίνητο πυρήνα αζώτου μάζας mN, η ταχύτητα του πυρήνα μετά την κρούση θα είναι: v_{N}=\frac{2m_{x}}{m_{x}+m_{N}}v_{x} (2) Διαιρώντας τις εξισώσεις (1) και (2) κατά μέλη, και χρησιμοποιώντας το δεδομένο ότι η μάζα mN του πυρήνα του αζώτου είναι mN=14mp, παίρνουμε τελικά: \frac{v_{p}}{v_{N}}=\frac{m_{x}+14m_{N}}{m_{x}+m_{p}} (3) O Chadwick κατόρθωσε να μετρήσει πειραματικά τις ταχύτητες υp και υΝ και να προσδιορίσει έτσι το λόγο τους, τον οποίο βρήκε ίσο με 7,5. Δηλαδή: \frac{v_{p}}{v_{N}}=7,5 (4) Έτσι, από τις εξισώσεις (3) και (4) βρίσκεται ότι η μάζα του άγνωστου σωματιδίου ισούται περίπου με την μάζα του πρωτονίου: mx≈mp Χρησιμοποιώντας ο Chadwick άλλους στόχους, αντί του υδρογόνου και του αζώτου, επανέλαβε πολλές φορές τα πειράματα βρίσκοντας κάθε φορά την ίδια περίπου τιμή για τη μάζα mx. Έτσι, κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η ύπαρξη του νετρονίου είναι ένα γεγονός που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση». Κάποιοι (με ηλικία μεγαλύτερη των 40) ίσως να αναγνώρισαν με νοσταλγία (ή «φρίκη») την πηγή του παραπάνω κειμένου που περιγράφει την ιστορική ανακάλυψη του νετρονίου από τον James Chadwick. Η πρώτη, πολύ σύντομη ανακοίνωση της ανακάλυψης της ύπαρξης του νετρονίου έγινε στις 17 Φεβρουαρίου 1932 στο περιοδικό Nature με τίτλο «Possible Existence of a Neutron». Επειδή την εποχή εκείνη ο κατάλογος των στοιχειωδών σωματιδίων ήταν πενιχρότατος, ο Chadwick αρχικά υπέθεσε πως το νετρόνιο ίσως συνίσταται από ένα ηλεκτρόνιο και ένα πρωτόνιο. Η λεπτομερής δημοσίευση που περιγράφει αναλυτικά το πείραμα και όλο το σκεπτικό των συμπερασμάτων έγινε την 1η Ιουνίου του 1932, σαν σήμερα, με τίτλο «The existence of a neutron» Οπότε, λόγω της ημέρας, ας διαβάσουμε αναλυτικά την απλή (και σπουδαία) φυσική της ανακάλυψης του νετρονίου που περιέχει η δημοσίευση του Chadwick: https://physicsgg.me/2020/06/01/%ce%b7-%ce%b1%cf%80%cf%8c%ce%b4%ce%b5%ce%b9%ce%be%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%be%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bd%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%af%ce%bf%cf%85/ the-existence-of-a-neutron (1).pdf

Έλληνας επιστήμονας δημιουργησε τον πρώτο ανιχνευτή νετρονίων «τσέπης» Ερευνητές στις ΗΠΑ, με επικεφαλής έναν Έλληνα χημικό, ανέπτυξαν ένα νέο υλικό, που άνοιξε τον δρόμο για τους πρώτους μικρούς και φορητούς ανιχνευτές νετρονίων. Οι ανιχνευτές θερμικών νετρονίων είναι ζωτικοί για την ασφάλεια μίας χώρας, καθώς, μεταξύ άλλων, «διαβάζουν» λαθραία πυρηνικά υλικά, ενώ έχουν διάφορες άλλες εφαρμογές (ανίχνευση ακτινοβολιών, αστρονομία, φυσική πλάσματος, επιστήμη υλικών, κρυσταλλογραφία κ.ά.). Μέχρι τώρα -ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1950- υπήρχαν δύο κατηγορίες τέτοιων συσκευών, που λειτουργούσαν είτε με αέριο ήλιο είτε με φως. Όμως και οι δύο είναι πολύ μεγάλοι, μερικές φορές όσο ένας τοίχος. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Northwestern του Ιλινόις και του Εθνικού Εργαστηρίου Argonne των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον καθηγητή Χημείας Μερκούρη Κανατζίδη, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», δημιούργησαν έναν τρίτου τύπου ανιχνευτή, έναν ημιαγωγό που μπορεί να απορροφήσει νετρόνια και να δημιουργήσει ηλεκτρικά σήματα εύκολα μετρήσιμα. Ο νέος μικρού μεγέθους ανιχνευτής (2D semiconductor 6LiInP2Se6) είναι σταθερός και άκρως αποτελεσματικός. Μπορεί να ενσωματωθεί σε φορητές συσκευές και να αξιοποιηθεί εύκολα από επιθεωρητές εν κινήσει σε διάφορα σημεία. «Ορισμένοι είχαν εδώ και καιρό φανταστεί ημιαγωγούς-ανιχνευτές νετρονίων. Η ιδέα υπήρχε, αλλά κανείς δεν είχε το σωστό υλικό για να την υλοποιήσει», δήλωσε ο κ. Κανατζίδης. Το υλικό που βρήκε ο Έλληνας ερευνητής συνδυάζει έναν ειδικό ισότοπο λιθίου-6 με άλλα υλικά (ίνδιο, φώσφορο, σελήνιο). Όταν τα βαριά χημικά στοιχεία, όπως το ουράνιο και το πλουτώνιο, διασπώνται, τα άτομά τους αποβάλλουν νετρόνια από τους πυρήνες τους. Το νέο υλικό-ημιαγωγός «πιάνει» τα ηλεκτρικά σήματα που δημιουργούν τα νετρόνια. Μπορεί, επίσης, να διακρίνει ανάμεσα στα νετρόνια και σε άλλα παραπλανητικά σήματα, όπως αυτά από τις ακτίνες-γ, οπότε αποτρέπει τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα. «Είναι σημαντικό να υπάρχουν όλα τα μεγέθη των ανιχνευτών νετρονίων και όσο γίνεται περισσότερα είδη τους. Χρειάζονται μεγάλοι όσο ένας τοίχος για να μπορεί να περάσει από αυτούς ένα φορτηγό, αλλά επίσης υπάρχει ανάγκη για μικρούς ανιχνευτές, που θα είναι φορητοί και κατάλληλοι για επιθεωρήσεις πεδίου», τόνισε ο κ. Κανατζίδης. Ο Έλληνας επιστήμονας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1957, σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και πήρε το διδακτορικό του στη Χημεία από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα το 1984. Μετά από μεταδιδακτορική έρευνα στα πανεπιστήμια Μίσιγκαν και Northwestern (1985-87), υπήρξε καθηγητής Χημείας στο πρώτο έως το 2006 και στη συνέχεια καθηγητής στο δεύτερο πανεπιστήμιο μέχρι σήμερα. Παράλληλα, είναι ερευνητής στο Argonne National Laboratory και αρχισυντάκτης στο περιοδικό «Journal of Solid State Chemistry». https://www.in.gr/2020/01/16/tech/ellinas-epistimonas-dimiourgise-ton-proto-anixneyti-netronion-tsepis/

«Human Kind»: Η τέχνη συναντά τους αστροναύτες στο διάστημα. Δεν μετέφερε μόνον τους αστροναύτες Bob Behnken και Doug Hurley στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ο πύραυλος Falcon 9 του Elon Musk που εκτοξεύθηκε το Σάββατο το βράδυ από το Kennedy Space Center της NASA στη Φλόριντα. Μετέφερε και τη σειρά έργων «Human Kind (Ανθρώπινο Είδος)» του Tristan Eaton. Ο καλλιτέχνης δρόμου και ντιζάινερ από το Λος Άντζελες δημιούργησε μια σειρά άφθαρτων έργων, δύο όψεων, από χρυσό και ορείχαλκο για την ιστορική πτήση. Ιστορική, καθώς ήταν η πρώτη φορά μετά από μία δεκαετία που η άκατος -με την επωνυμία Crew Dragon- μετέφερε στο διάστημα Αμερικανούς αστροναύτες και ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος που ένας ιδιωτικός πύραυλος τους πήγε εκεί. «Ως καλλιτέχνης προσπαθώ να έχω μια μεγαλύτερη θέαση του κόσμου» είχε γράψει, στον λογαριασμό του στο Instagram, ο Tristan Eaton. «Κανείς δεν έχει μεγαλύτερη θέαση του κόσμου μας από ό,τι οι γενναίοι αστροναύτες μας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό». Κάθε πλάκα έχει δύο όψεις, επιλογή που θέλει να «αντιπροσωπεύσει τη διττότητα του Ανθρώπινου Είδους, το παρελθόν μας και το μέλλον μας» όπως τονίζει ο δημιουργός. Κάθε πλάκα φέρει επάνω της μια ποικιλία συμβόλων: ένα τεντωμένο χέρι και έναν θηλυκό χιμπατζή με το παιδί της, παρουσιάζοντας την πυρηνική σχάση. Μια σειρά λουλουδιών που ξεδιπλώνεται, ένα σύμβολο της ειρήνης και τα αστέρια και τις λωρίδες της Αστερόεσσας, της σημαίας των ΗΠΑ. «Όταν μου ζητήθηκε από το SpaceX (σ.σ. το διαστημικό πρόγραμμα του Elon Musk) να κάνω τέχνη που θα συναντήσει τους αστροναύτες στο διάστημα, θέλησα να κάνω κάτι εμπνευσμένο» εξήγησε ο Eaton. «Κοιτάζοντας από το διάστημα κάτω για να δούμε όλο το Ανθρώπινο Είδος μαζί πάνω σε αυτόν τον μικροσκοπικό πλανήτη, μπορεί να μας θυμίσει πόση ιστορία και πόσες δυνατότητες έχουμε. Παρ’ όλα αυτά, έχουμε να διανύσουμε τόσο δρόμο ακόμα». Κάθε έργο της σειράς προορίζεται για κάθε έναν από τους πέντε αστροναύτες που είναι ήδη στον Σταθμό, συμπεριλαμβανομένων και των δύο Αμερικανών. Είναι μέσα σε προστατευτικές θήκες, με μια τσέπη μπροστά η οποία περιέχει το κείμενο του καλλιτέχνη και έναν χαιρετισμό του στους αστροναύτες. Οι πλάκες αυτές θα επιστρέψουν στη Γη μαζί με την άκατο Crew Dragon, σε τρεις ή τέσσερις μήνες. «Με καλοσύνη, ελπίδα και επιστήμη, το Ανθρώπινο Είδος έχει αλλάξει πολλές φορές τον κόσμο» είπε ο καλλιτέχνης, ο οποίος από 18 χρονών επιδίδεται στην τέχνη δρόμου. «Για ένα καλύτερο μέλλον, μπορούμε να το ξανακάνουμε». https://physicsgg.me/2020/06/01/human-kind-%ce%b7-%cf%84%ce%ad%cf%87%ce%bd%ce%b7-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%82/

Επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη εξωπλανήτη σαν τη Γη στον Εγγύτατο του Κενταύρου. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Γενεύης και άλλοι αστρονόμοι επιβεβαίωσαν την ύπαρξη ενός εξωπλανήτη (Proxima b) γύρω από το κοντινότερο στη Γη άστρο, τον Εγγύτατο του Κενταύρου (Proxima Centauri), που βρίσκεται σε απόσταση 4,2 ετών φωτός από τον Ήλιο. Η επιβεβαίωση του εξωπλανήτη έγινε με το ελβετικό φασματογράφο ακριβείας Espresso, που είναι εγκατεστημένος στο Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Ο εξωπλανήτης έχει το μέγεθος περίπου της Γης, με μάζα μόνο 1,17 φορές μεγαλύτερη, και βρίσκεται στη φιλόξενη για ζωή ζώνη του άστρου του, γύρω από το οποίο ολοκληρώνει μια τροχιά κάθε 11,2 μέρες (η διάρκεια του έτους του). Η αρχική ανακάλυψη του Proxima b είχε γίνει πριν τέσσερα χρόνια μέσω ενός παλαιότερου φασματογράφου (HARPS). Ο εν λόγω εξωπλανήτης θεωρείται μια από τις ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις που έχουν κάνει οι αστρονόμοι. Ο Proxima b βρίσκεται περίπου 20 φορές πιο κοντά στο άστρο του από όσο απέχει η Γη από τον Ήλιο, όμως δέχεται περίπου παρόμοια ενέργεια, συνεπώς έχει επιφανειακές θερμοκρασίες που πιθανώς επιτρέπουν την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή, κάτι που -αν όντως συμβαίνει- αυξάνει τις πιθανότητες ανάπτυξης ζωής. Συνεπώς ο συγκεκριμένος κοντινός εξωπλανήτης αποτελεί ιδανικό υποψήφιο για αναζήτηση ιχνών ζωής. Όμως, από την άλλη, το άστρο του Εγγύτατου είναι ένας ενεργός ερυθρός νάνος που «βομβαρδίζει» τον εξωπλανήτη του με ακτίνες-Χ. Ο Proxima b δέχεται περίπου 400 φορές μεγαλύτερη ακτινοβολία-Χ από ό,τι η Γη. Το ερώτημα για τους επιστήμονες είναι αν ο εξωπλανήτης διαθέτει ατμόσφαιρα που λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας απέναντι στις ακτίνες-Χ. Αν υπάρχει ατμόσφαιρα, το δεύτερο σημαντικό προς διερεύνηση ζήτημα είναι αν αυτή διαθέτει χημικά στοιχεία (π.χ. οξυγόνο) που ευνοούν την ανάπτυξη της ζωής, τουλάχιστον όπως την ξέρουμε στο δικό μας πλανήτη. Τα ισχυρότερα τηλεσκόπια του μέλλοντος θα επιχειρήσουν να δώσουν απαντήσεις. Στο μεταξύ, οι αστρονόμοι, κάνοντας τις νέες μετρήσεις ακριβείας για τον Proxima b, οι οποίες επιβεβαίωσαν την ύπαρξη του, ανακάλυψαν ένα δεύτερο σήμα στα δεδομένα των παρατηρήσεων, που πιθανώς παραπέμπουν στην παρουσία ενός δεύτερου εξωπλανήτη, με μάζα πολύ μικρότερη της Γης. Σύνδεσμος για την επιστημονική προδημοσίευση: https://arxiv.org/abs/2005.12114v2 https://physicsgg.me/2020/05/29/%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b2%ce%b5%ce%b2%ce%b1%ce%b9%cf%8e%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%b7-%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%be%ce%b7-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b1/

SpaceX: Εφτασαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό οι αστροναύτες του Dragon. Το πλήρωμα του Dragon, ύστερα από την επιτυχή εκτόξευση του διαστημοπλοίου της SpaceX το Σάββατο, έφτασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και περίπου στις 17:30 (Ωρα Ελλάδας) ολοκλήρωσαν τη διαδικασία πρόσδεσης. Οι Αμερικανοί αστροναύτες Μπομπ Μπένκεν και Νταγκ Χάρλεϊ εκτοξεύθηκαν από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα, της πρώτης ιδιωτικής εταιρείας στην οποία εμπιστεύθηκε η NASA μία τόσο πολύτιμη αποστολή. Το διαστημόπλοιο προσέγγισε τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μετά από περίπου 19 ώρες ταξιδιού. Ο ΔΣΣ βρίσκεται σε τροχιά σε ύψος 250 μιλίων πάνω από τη Γη και κινείται με ταχύτητα πάνω από 17.000 μιλίων την ώρα. Υπενθυμίζουμε ότι είναι η πρώτη φορά από το 2011 που η εκτόξευση επανδρωμένης διαστημικής αποστολής πραγματοποιείται από το αμερικανικό έδαφος και η NASA δείχνει απευθείας όλο το εγχείρημα. Μέσα σε εκκωφαντικό θόρυβο που έφθασε χιλιόμετρα μακριά στις ακτές της Φλόριντα, o πύραυλος Falcon 9 της εταιρείας SpaceX του Elon Musk απογειώθηκε στις 15.22 τοπική ώρα (22.22 ώρα Ελλάδος) και τα πρώτα λεπτά της πτήσης εκτυλίχθηκαν χωρίς προβλήματα, σύμφωνα με την απευθείας αναμετάδοση της αποστολής της NASA. Ο πρώτος όροφος του πυραύλου αποκολλήθηκε, όπως ήταν προγραμματισμένο, έπειτα από πτήση δύο λεπτών, καθώς ο πύραυλος πετούσε με ταχύτητα 4.000χλμ/ώρα, ενώ ο δεύτερος όροφος εξακολουθούσε να προωθεί την κάψουλα Crew Dragon προς τον προορισμό της, τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. https://www.kathimerini.gr/1080796/gallery/epikairothta/kosmos/spacex-eftasan-ston-die8nh-diasthmiko-sta8mo-oi-astronaytes-toy-dragon-live SpaceX : Εξερράγη πύραυλος σε δοκιμές στο Τέξας. Τη μία αναποδιά μετά την άλλη αντιμετωπίζει το διαστημικό πρόγραμμα του Έλον Μασκ, καθώς την Παρασκευή απέτυχε η δοκιμή για τον πύραυλο Starship της SpaceX. O πύραυλος εξερράγη στο πλαίσιο δοκιμών στο Τέξας για την προώθηση του σχεδίου μεταφοράς ανθρώπων και φορτίων στο φεγγάρι και τον Άρη. Ο πύραυλος Starship έχει ύψος 120 μέτρων, είναι σχεδιασμένος να μεταφέρει ανθρώπους αλλά και φορτία βάρους 100 τόνων και βρίσκεται στο επίκεντρο της φιλοδοξίας του Έλον Μασκ να κάνει προσιτά τα ταξίδια στο διάστημα. Πάντως, το project για τον πύραυλο Starship δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή εκτόξευση του πρώτου της επανδρωμένου πυραύλου Falcon 9 από το ακρωτήριο Κένεντι της NASA μετά την αναβολή λόγω καιρού την Τετάρτη. Ο πύραυλος Falcon 9 χρησιμοποιεί διαφορετικό πυραυλικό σύστημα από το Starship, https://www.in.gr/2020/05/30/tech/spacex-ekserragi-pyraylos-se-dokimes-sto-teksas/

NASA - SpaceX: Επιτυχής η ιστορική εκτόξευση της επανδρωμένης αποστολής Demo-2 Η SpaceX, η ιδιωτική διαστημική εταιρεία του δισεκατομμυριούχου Έλον Μασκ, εκτόξευσε με επιτυχία δύο Αμερικανούς αστροναύτες σε τροχιά από τη Φλόριντα το Σάββατο, σε μια αποστολή (Demo-2) που αποτελεί την πρώτη επανδρωμένη διαστημική πτήση από αμερικανικό έδαφος μέσα σε διάστημα εννιά ετών. O πύραυλος Falcon 9 εκτοξεύτηκε από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στις 3.22 μμ (τοπική ώρα- 10.22 ώρα Ελλάδος), εκκινώντας το 19 ωρών ταξίδι των Νταγκ Χάρλεϊ και Μπομπ Μπένκεν με το διαστημόπλοιο Crew Dragon της SpaceX και προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η κάψουλα αποχωρίστηκε επιτυχώς από το δεύτερο επίπεδο του πυραύλου στις 3.35 και τέθηκε σε τροχιά. Το πρώτο επίπεδο του πυραύλου επέστρεψε στη Γη και προσνηώθηκε με επιτυχία στο μη επανδρωμένο σκάφος Of Course I Still Love You της SpaceX στον Ατλαντικό Ωκεανό, προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθεί. Όπως σημειώνει το Reuters, η εκτόξευση έγινε από την ίδια εξέδρα που είχε χρησιμοποιηθεί για την τελευταία πτήση του διαστημικού λεωφορείου της NASA, με πιλότο τον Χάρλεϊ, το 2011. Από τότε και μετά οι αστροναύτες της NASA μετέβαιναν σε τροχιά κλείνοντας θέσεις σε ρωσικά διαστημόπλοια Soyuz. «Είναι απίστευτο, η δύναμη, η τεχνολογία» είπε ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, που βρισκόταν στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα για την εκτόξευση. «Ήταν υπέροχο θέαμα για να βλέπει κανείς» πρόσθεσε. Ο Αμερικανός πρόεδρος χαρακτήρισε την εκτόξευση απλά την αρχή, τονίζοντας πως κάποια στιγμή θα έρθουν πτήσεις προς τον Άρη. Η πρώτη απόπειρα εκτόξευσης την Τετάρτη είχε αναβληθεί 17 λεπτά πριν τη λήξη της αντίστροφης μέτρησης, λόγω καιρικών συνθηκών. Ο καιρός απείλησε ξανά την εκτόξευση του Σαββάτου, αλλά εν τέλει βελτιώθηκε, επτιρέποντας την πραγματοποίησή της. Ο 53χρονος Χάρλεϊ και ο 49χρονος Μπένκεν αναμένεται να παραμείνουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για εβδομάδες, βοηθώντας το υπάρχον πλήρωμα στις εργασίες. Αξίζει να σημειωθεί πως την Παρασκευή ένα πρωτότυπο του επερχόμενου βαρέος σκάφους της SpaceX, Starship, εξερράγη κατά τη διάρκεια δοκιμών στο νότιο Τέξας, χωρίς να υπάρξουν τραυματισμοί. Οι δοκιμές αυτές δεν σχετίζονταν με την αποστολή Demo-2. Το Starship προορίζεται να μεταφέρει ανθρώπους και 100 τόνους φορτίου σε προορισμούς όπως η Σελήνη και ο Άρης. Πρόκειται για το επόμενης γενιάς διαστημόπλοιο της εταιρείας, πλήρως επαναχρησιμοποιούμενο, που βρίσκεται στην «καρδιά» των σχεδίων του Μασκ για να καταστούν ευκολότερες και οικονομικότερες οι επανδρωμένες πτήσεις στο διάστημα. https://www.naftemporiki.gr/story/1604090/nasa-spacex-epituxis-i-istoriki-ektokseusi-tis-epandromenis-apostolis-demo-2

Νέα, «στροβιλιζόμενη» κατάσταση της ύλης ανακαλύφθηκε σε στοιχείο του περιοδικού πίνακα. Οι ισχυρότεροι μόνιμοι μαγνήτες σήμερα περιλαμβάνουν ένα μείγμα νεοδυμίου και σιδήρου, ωστόσο από μόνο του το νεοδύμιο δεν συμπεριφέρεται σαν οποιοσδήποτε γνωστός μαγνήτης, προκαλώντας σύγχυση στους επιστήμονες εδώ και πάνω από μισό αιώνα. Σε αυτό το πλαίσιο, φυσικοί στο Radboud University και το Uppsala University ήταν σε θέση να δείξουν πως το νεοδύμιο συμπεριφέρεται σαν «αυτοπροκαλούμενο γυαλί ιδιοστροφορμής» (self-induced spin glass), κάτι που σημαίνει ότι αποτελείται από μια κυματιζόμενη «θάλασσα» πολλών μικροσκοπικών στροβιλιζόμενων μαγνητών, που κινούνται σε διαφορετικές ταχύτητες και εξελίσσονται συνέχεια στο πέρασμα του χρόνου. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται στο Science, και η κατανόηση αυτού του νέου τύπου μαγνητικής συμπεριφοράς αυξάνει το επίπεδο κατανόησης των στοιχείων του περιοδικού πίνακα και θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για νέα υλικά για την τεχνητή νοημοσύνη. Σε ένα βάζο με μέλι, θα σκεφτόταν κανείς πως οι κάποτε καθαρές περιοχές που πήραν ένα γαλακτώδες κίτρινο χρώμα έχουν χαλάσει- Ωστόσο αντ'αυτού το βάζο του μελιού αρχίζει να κρυσταλλοποιείται: Κάπως έτσι θα μπορούσε να αντιληφθεί κανείς τη διαδικασία “ωρίμανσης” στο νεοδύμιο. Οι Αλεξάντερ Χατζετουριάνς, Μιχαήλ Κάτσνελσον και Ντάνιελ Βέγκνερ ανακάλυψαν πως το νεοδύμιο συμπεριφέρεται με έναν πολύπλοκο τρόπο που κανείς ποτέ στο παρελθόν δεν έχει ξαναδεί σε στοιχείο του περιοδικού πίνακα. Οι μαγνήτες ορίζονται από έναν βόρειο και έναν νότιο πόλο. Εάν κάποιος αναλύσει ένα συνηθισμένο μαγνητάκι ψυγείου, θα βρει πολλούς ατομικούς μαγνήτες, τα αποκαλούμενα spin, που ευθυγραμμίζονται προς την ίδια κατεύθυνση και ορίζουν τον βόρειο και τον νότιο πόλο. Κάποια κράματα μπορούν να είναι «γυαλί ιδιοστροφορμής», με τυχαία τοποθέτηση spin να «κοιτούν» προς κάθε πλευρά. Τα γυαλιά ιδιοστροφορμής πέρνουν το όνομά τους από την άμορφη, εξελισσόμενη δομή των ατόμων στο γυαλί. Με αυτόν τον τρόπο συνδέουν τη μαγνητική συμπεριφορά με φαινόμενα σε μαλακότερη ύλη, όπως σε υγρά και τζελ. Τα γυαλιά ιδιοστροφορμής κάποιες φορές παρατηρούνται σε κράματα (που είναι συνδυασμοί μετάλλων με ένα ή περισσότερα στοιχεία) και με άμορφη δομή, αλλά ποτέ σε «καθαρά» στοιχεία του περιοδικού πίνακα. Ερευνητές του Radboud διαπίστωσαν πως οι ατομικές ιδιοστροφορμές σε ένα κομμάτι νεοδυμίου σε τέλεια τάξη σχημάτιζαν μοτίβα που περιστρέφονταν σαν έλικες, αλλά άλλαζαν συνέχεια το ακριβές μοτίβο τους- και αυτό είναι η εκδήλωση μιας νέας κατάστασης ύλης, του «αυτοπροκαλούμενου γυαλιού ιδιοστροφορμής». Η ανακάλυψη αυτή ανοίγει τον δρόμο για πιθανό εντόπισμό της συμπεριφοράς αυτής σε νέα υλικά, μεταξύ των οποίων και άλλα στοιχεία του περιοδικού πίνακα. Κατά τον Χατζετουριάνς, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα ως προς τις βασικές ιδιότητες της ύλης, ενώ επίσης θα επέτρεπε την ανάπτυξη νέων θεωριών που θα συνδέουν τη φυσική με άλλους τομείς. Επίσης, όπως τόνισε «η πολύπλοκη εξέλιξη του νεοδυμίου ίσως να είναι πλατφόρμα που θα μιμείται τις βασικές συμπεριφορές που παρατηρούνται στην τεχνητή νοημοσύνη, καθώς αυξάνεται η ζήτηση για υλικά που θα μπορούν να αναλαμβάνουν «εγκεφαλικού τύπου» εργασίες απευθείας στο υλισμικό: «Δεν θα μπορούσες ποτέ να φτιάξεις έναν εγκεφαλικού τύπου υπολογιστή με απλούς μαγνήτες, μα υλικά με αυτή την περίπλοκη συμπεριφορά θα ήταν κατάλληλοι υποψήφιοι» πρόσθεσε. https://www.naftemporiki.gr/story/1603660/nea-strobilizomeni-katastasi-tis-ulis-anakalufthike-se-stoixeio-tou-periodikou-pinaka