Δροσος Γεωργιος

H Βίκυ Καλογερά μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ. Συγχαρητήριο τηλεφώνημα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δέχτηκε η Βίκυ Καλογερά, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Northwestern στο Illinois για την εκλογή της ως μέλους της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ. http://www.nasonline.org/news-and-multimedia/news/May-1-2018-NAS-Election.html H Βίκυ Καλογερά https://physicsgg.me/tag/%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%B1/ συμμετέχει στην ερευνητική ομάδα ανίχνευσης βαρυτικών κυμάτων (LIGO) και έπαιξε ρόλο στην πρώτη, ιστορική ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων το 2015: «Observation of Gravitational Waves from a Binary Black Hole Merger» , B. P. Abbott, M. Agathos, V. Kalogera, E. C. Katsavounidis, A. Kontos, A. Mytidis et al. (LIGO Scientific Collaboration and Virgo Collaboration), Phys. Rev. Lett. 116, 061102 – Published 11 February 2016 (PDF). Η εν λόγω δημοσίευση θα μείνει ως μια από τις πιο σημαντικές στην ιστορία της φυσικής. https://physicsgg.me/2018/05/02/h-%ce%b2%ce%af%ce%ba%cf%85-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%ac-%ce%bc%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%b4%ce%b7/

Μικρότερο και απλούστερο το σύμπαν, σύμφωνα με την τελική θεωρία του Χόκινγκ. Η τελική θεωρία του Στίβεν Χόκινγκ για την προέλευση του σύμπαντος δημοσιεύθηκε σε επιστημονικό περιοδικό μετά τον θάνατο του μεγάλου Βρετανού φυσικομαθηματικού και κοσμολόγου. Η θεωρία, που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή Τόμας Χέρτογκ του βελγικού Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβέν, είχε υποβληθεί προς δημοσίευση στην αρχή του έτους, πριν τον θάνατο του Χόκινγκ, στο επιστημονικό έντυπο Journal of High Energy Physics. https://link.springer.com/article/10.1007%2FJHEP04%282018%29147 Η επιστημονική εργασία, που βασίζεται στη θεωρία των χορδών, προβλέπει ότι το σύμπαν είναι πεπερασμένο και πολύ πιο απλό από ό,τι υποστηρίζουν οι περισσότερες υπάρχουσες θεωρίες για τη «Μεγάλη Έκρηξη» (Big Bang). Μια πρώτη παρουσίαση της θεωρίας είχε γίνει από τον Χέρτογκ πέρυσι τον Ιούλιο, σε συνέδριο στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, με αφορμή τα 75α γενέθλια του Χόκινγκ. Σύμφωνα με τις σύγχρονες θεωρίες, το σύμπαν μας (γνωστό και ως τοπικό σύμπαν) δημιουργήθηκε με μια σύντομη πληθωριστική «έκρηξη», η οποία ακολούθησε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μετά το Big Bang, ωθώντας το νεογέννητο σύμπαν να διασταλεί απότομα με εκθετικό ρυθμό. Μια διαδεδομένη πεποίθηση είναι ότι, μόλις αρχίσει ο κοσμικός πληθωρισμός, υπάρχουν περιοχές όπου δεν σταματά ποτέ, με συνέπεια να είναι αέναος. Το παρατηρήσιμο μέρος του σύμπαντός μας είναι απλώς μια περιοχή όπου ο πληθωρισμός έχει σταματήσει, ενώ αλλού συνεχίζεται. Αυτό πιστεύεται ότι έχει ως συνέπεια να δημιουργούνται σαν «φράκταλ» διαφορετικά σύμπαντα, πιθανώς με διαφορετικούς νόμους το καθένα, και όλα μαζί να συνιστούν ένα πολυσύμπαν. Ο Χόκινγκ δεν υπήρξε ένθερμος οπαδός αυτής της ιδέας του πολυσύμπαντος. Στη νέα εργασία του, μαζί με τον Χέρτογκ, υποστηρίζει ότι αυτή η θεωρία του αιώνιου πληθωρισμού είναι λανθασμένη και, ενώ δεν αρνείται την ύπαρξη του πολυσύμπαντος, το απλοποιεί και υποστηρίζει ότι όλα τα σύμπαντα έχουν ίδιους φυσικούς νόμους με το δικό μας. Σύμφωνα με τον Χέρτογκ, «το πρόβλημα με τη συνήθη θεωρία του αέναου πληθωρισμού είναι πως υποθέτει ότι υπάρχει στο υπόβαθρο ένα σύμπαν που εξελίσσεται σύμφωνα με τη γενική θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν, ενώ αντιμετωπίζει τις κβαντικές επιδράσεις ως μικρές διακυμάνσεις γύρω από αυτό. Όμως η δυναμική του αέναου πληθωρισμού καταργεί τη διάκριση ανάμεσα στην κλασσική και στην κβαντική φυσική, με συνέπεια η θεωρία του Αϊνστάιν να παύει να ισχύει στον αέναο πληθωρισμό». Σύμφωνα με τη θεωρία των Χόκινγκ-Χέρτογκ, «το σύμπαν μας, στις μεγαλύτερες κλίμακες, είναι λογικά ομαλό και πεπερασμένο, συνεπώς δεν αποτελεί μια μορφοκλασματική δομή (φράκταλ)». Η θεωρία τους βασίζεται τόσο στη θεωρία των χορδών, η οποία προσπαθεί να συμφιλιώσει τη βαρύτητα και τη γενική σχετικότητα με την κβαντική φυσική, όσο και στη θεωρία ότι το σύμπαν είναι ένα μεγάλο και πολύπλοκο ολόγραμμα. Οι Χόκινγκ και Χέρτογκ παρουσιάζουν μια δική τους εκδοχή περί ολογράμματος, που τους επιτρέπει να εξοβελίσουν τον χρόνο και να περιγράψουν τον αέναο κοσμικό πληθωρισμό, χωρίς να χρειάζεται να προσφύγουν στη θεωρία του Αϊνστάιν. Στη νέα θεωρία, ο αέναος πληθωρισμός είναι μια άχρονη κατάσταση πάνω σε μια επιφάνεια του χώρου στην αρχή του χρόνου. Σύμφωνα με τη διατύπωση του Χόκινγκ πριν πεθάνει, «δεν καταλήγουμε σε ένα μοναδικό σύμπαν, αλλά τα ευρήματά μας παραπέμπουν σε μια σημαντική μείωση του πολυσύμπαντος, σε μια πολύ μικρότερη γκάμα πιθανών συμπάντων». Η νέα αυτή θεωρία, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι πιο εύκολο να επιβεβαιωθεί μέσω αστρονομικών και αστροφυσικών παρατηρήσεων. Ήδη, ο Χέρτογκ σχεδιάζει να μελετήσει τις πρακτικές συνέπειες της νέας θεωρίας σε μικρότερες κλίμακες, που βρίσκονται εντός των ορίων των διαστημικών τηλεσκοπίων. Πιστεύει ότι τα αρχέγονα βαρυτικά κύματα (ρυτιδώσεις του χωροχρόνου) που προκλήθηκαν κατά την έξοδο από τον αέναο πληθωρισμό, θα μπορέσουν να επιβεβαιώσουν το θεωρητικό μοντέλο τους. Η επέκταση του σύμπαντός μας από τη γέννησή του έως σήμερα σημαίνει ότι αυτά τα βαρυτικά κύματα θα έχουν πλέον πολύ μεγάλα μήκη κύματος, συνεπώς θα είναι αδύνατο να ανιχνευθούν από τους υπάρχοντες επίγειους ανιχνευτές LIGO. Όμως μπορεί ίσως να εντοπισθούν από το μελλοντικό ευρωπαϊκό διαστημικό παρατηρητήριο βαρυτικών κυμάτων LISA. http://www.in.gr/2018/05/02/tech/mikrotero-kai-aploustero-sympan-symfona-tin-teliki-theoria-tou-xokingk/

TESS ο κυνηγός πλανητών αναλαμβάνει δράση. Στις 19 Απριλίου εκτοξεύθηκε τo νέο αμερικανικό διαστημικό τηλεσκόπιο Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS), που θα αποτελέσει τον διάδοχο του τηλεσκοπίου Kepler στην αναζήτηση εξωπλανητών. Το τηλεσκόπιο δημιουργήθηκε από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, το περίφημο ΜΙΤ, που έχει και την επιστημονική ευθύνη της κόστους 337 εκατ. δολαρίων αποστολής, σε συνεργασία με το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA. Μετά τις κατάλληλες «μανούβρες», οι οποίες θα διαρκέσουν περίπου δύο μήνες, το TESS, που έχει μέγεθος ψυγείου, θα τεθεί σε μια άκρως ελλειπτική τροχιά γύρω από τη Γη. Πρόκειται για μια τροχιά στην οποία δεν έχει ποτέ τεθεί άλλο διαστημικό αντικείμενο. Το τηλεσκόπιο θα κάνει μία πλήρη περιστροφή γύρω από τον πλανήτη μας κάθε 13,7 ημέρες, κινούμενο σε απόσταση 108.000 χιλιομέτρων από τη Γη (στο περίγειο) και μέχρι 373.000 χιλιόμετρα (στο απόγειο). Κάθε φορά που θα πλησιάζει πολύ τη Γη, θα στέλνει στους επιστήμονες τα στοιχεία που θα έχει συλλέξει στο μεταξύ. Το TESS θα στρέψει τις τέσσερις κάμερές του στον ουρανό για να αναζητήσει ίχνη πλανητών που περνούν μπροστά από τουλάχιστον 200.000 κοντινά στη Γη άστρα, τα οποία απέχουν από τον πλανήτη μας έως 300 έτη φωτός. Κατά το πρώτο έτος λειτουργίας του το τηλεσκόπιο θα παρατηρεί τον ουρανό του νοτίου ημισφαιρίου, ενώ κατά το δεύτερο έτος θα στραφεί στο βόρειο ημισφαίριο, με στόχο να καλύψει πάνω από το 85% του ουρανού. Το TESS θα ψάξει μια περιοχή του ουρανού περίπου 350 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Kepler και θα εστιάσει σε άστρα πιο μικρά, ψυχρά και αχνά σε σχέση με τον Ηλιο μας (δηλαδή, στους ερυθρούς νάνους, που αποτελούν περίπου το 90% των άστρων του γαλαξία μας). Αναμένεται να βρει μέσα σε δύο χρόνια τουλάχιστον 20.000 εξωπλανήτες, με τους αστρονόμους να πιστεύουν ότι κάποιοι εξ αυτών θα έχουν χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά της Γης. Το ΒΗΜΑ-Science μίλησε με τον Στίβεν Ράινχαρτ, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας της αποστολής, για το τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτήν. Πότε αναμένετε να φθάσουν τα πρώτα δεδομένα από τις παρατηρήσεις του TESS; «Το τηλεσκόπιο έχει ξεκινήσει τη διαδικασία να βρεθεί στη σωστή τροχιακή θέση και παράλληλα στην ενεργοποίηση των καμερών και των οργάνων του. Μόλις τα όργανα ενεργοποιηθούν θα ξεκινήσει η διαδικασία του ελέγχου της λειτουργίας τους. Ολα αυτά αναμένεται να διαρκέσουν περίπου 60 ημέρες, στη διάρκεια των οποίων θα έρχονται κάποια δεδομένα. Αυτά τα πρώτα δεδομένα αναμένεται να φθάσουν τον Ιούνιο. Θα ακολουθήσουν εξαντλητικός έλεγχος και ανάλυσή τους για να διαπιστωθεί ότι όντως αυτά αποτελούν προϊόν ομαλής λειτουργίας των οργάνων και αν όλα δείχνουν σωστά τότε θα γίνει η δημοσιοποίησή τους. Υπολογίζουμε λοιπόν ότι το κοινό θα μάθει για πρώτη φορά τι "είδε" το Tess έξι μήνες μετά την έναρξη των παρατηρήσεων». Πότε προβλέπετε ότι θα υπάρξει η πρώτη ανακοίνωση για ανακάλυψη ενός εξωπλανήτη από το TESS; «Αν και είναι μια εικασία, νομίζω ότι τα πρώτα κιόλας δεδομένα θα υποδεικνύουν την ύπαρξη εξωπλανητών. Αρα γύρω στον Δεκέμβριο η πρώτη ανακοίνωση θα αφορά εξωπλανήτες αλλά θα χρειαστεί βέβαια κάποιο χρονικό διάστημα στη συνέχεια για να υπάρξει οριστική επιβεβαίωση της ύπαρξής τους». Η αποστολή Kepler εντόπισε περίπου 3.000 εξωπλανήτες. Πόσους πλανήτες πιστεύετε ότι θα ανακαλύψει το TESS; Εχετε θέσει κάποιον συγκεκριμένο στόχο ή δεν υπάρχουν προβλέψεις; «Οι προσομοιώσεις που έχουμε κάνει δείχνουν ότι το TESS θα ανακαλύψει χιλιάδες εξωπλανήτες. Ωστόσο το πιο σημαντικό είναι το TESS έχει σχεδιαστεί να εντοπίζει πλανήτες που κινούνται γύρω από άστρα με 30-100 φορές μεγαλύτερη φωτεινότητα από τα άστρα των πλανητών που εντόπιζε το Kepler. Αυτό σημαίνει ότι οι αστρονόμοι θα διευκολύνονται στην παρατήρηση και μελέτη αυτών των πλανητών ανακαλύπτοντας περισσότερα στοιχεία σε σχέση με εκείνους που κινούνται γύρω από πιο αχνά άστρα». Ποιος είναι ο βασικός σκοπός πίσω από την κατασκευή του TESS; Η λεπτομερής χαρτογράφηση του γαλαξία μας ή η ανακάλυψη κάποιου πλανήτη φιλόξενου στη ζωή που θα μπορέσει κάποτε να αποτελέσει τόπο κατοικίας των ανθρώπων; «Για μένα προσωπικά το σημαντικό για αποστολές όπως αυτή του TESS είναι ότι μας βοηθούν να κατανοούμε καλύτερα τους πλανήτες. Καθώς μαθαίνουμε να κατανοούμε τους πλανήτες τόσο του ηλιακού μας συστήματος όσο και τους εξωπλανήτες, αρχίζουμε να μαθαίνουμε το πώς σχηματίζονται και εξελίσσονται τα πλανητικά συστήματα. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι θα κατανοήσουμε το πώς εξελίχθηκε και το δικό μας. Ενα από τα μυστήρια (και υπάρχουν τόσο πολλά!) είναι το τι έκανε τη Γη φιλόξενη στη ζωή. Αυτό είναι κάτι που ακόμη δεν έχουμε καταλάβει πώς συνέβη, αλλά μελετώντας άλλα πλανητικά συστήματα ίσως κάποια στιγμή να βρούμε την απάντηση». Αν κάποιος σάς έλεγε ότι θα πρέπει να επιλέξετε ανάμεσα στην ανακάλυψη από το TESS δεκάδων χιλιάδων εξωπλανητών ή στην ανακάλυψη ενός μόνο εξωπλανήτη, ο οποίος όμως θα ήταν πανομοιότυπος με τη Γη, τι θα επιλέγατε; «Θα επέλεγα την ανακάλυψη χιλιάδων πλανητών, αν και είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου. Αν και πιστεύω ότι η ανακάλυψη ενός πλανήτη δίδυμου με τη Γη θα είναι μια συναρπαστική εξέλιξη που θα έχει ακόμα και φιλοσοφικές προεκτάσεις, εν τούτοις θα ήθελα να ανακαλυφθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι πλανήτες και να τους μελετήσουμε. Θέλω να κατανοήσω το πώς αυτοί οι πλανήτες δημιουργήθηκαν και σε όσους εξ αυτών υπάρχει ζωή πώς αυτή έκανε την εμφάνισή της εκεί». Ποια είναι η ευχή σας για αυτή την αποστολή; «Οταν ξεκινά μια νέα αποστολή, αυτό που με κάνει να ανυπομονώ είναι το στοιχείο του απροσδόκητου. Εχουμε κάποιες σκέψεις για το τι μπορεί να ανακαλύψει το TESS και οι ανακαλύψεις που θα κάνει θα είναι αναμφισβήτητα πολύ σημαντικές. Ωστόσο η μεγαλύτερη ευχή και ελπίδα μου είναι να ανακαλύψουμε κάτι απρόσμενο. Κάτι που θα φέρει στο τραπέζι καινούργια ερωτήματα και θα μας σπρώξει να προσπαθήσουμε να κάνουμε νέες εντυπωσιακές ανακαλύψεις». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=970875

Πειράματα προσομοίωσης εν πλω δραστηριότητες πλήρωματος στην ΝΕΜ διάταξη. Οι εργαζόμενοι της πτήσης δοκιμής του τμήματος RSC «Energia» (τμήμα του κράτους Corporation «Roskosmos»), μαζί με εκπροσώπους του Ινστιτούτου Βιοϊατρικών Προβλημάτων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών (ΙΒΜΡ RAS) και το Κέντρο Εκπαίδευσης κοσμοναύτων Γιούρι Gagarin ολοκλήρωσε ένα πείραμα στη μοντελοποίηση εν πλω δραστηριότητες του πληρώματος στην εργονομική διάταξη στην ενότητα (ΝΕΜ). Η ομάδα ελέγχου αποτελείτο από δύο πληρώματα και μια ομάδα ειδικών, η οποία χρησίμευσε ως Mission Control Center (MCC). Το συμβατικό «σχέδιο πτήσης» οι κοσμοναύτες και η διάταξη του εξοπλισμού σε αυτό το πείραμα επιλέχθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να αξιολογηθεί η αλληλεπίδραση μεταξύ του πληρώματος με τον εξοπλισμό και τις λειτουργικές ζώνες. Κατά τη διάρκεια του πειράματος, που πραγματοποιήθηκε στις 24 Απριλίου εως 26, διαμορφώθηκε με το πλήρωμα των τριών: προσομοίωση λειτουργία χειροκίνητης σύνδεσης με ένα φορτηγό πλοίο, το έργο με επιστημονικό εξοπλισμό, τη συντήρηση και την επισκευή της μονάδας. Στο μέλλον προβλέπεται η εκτέλεση της διάταξης πιλοτικά με οδηγίες και τεχνικές αυτής της ενότητας του σκάφους, καθώς και για την ένταξη της τεκμηρίωσης του στη ρωσική Orbital τομέα. Η αξιολόγηση της εργονομίας θα πραγματοποιηθεί για την επόμενη φάση της δημιουργίας του BEP - σχετικά με το προϊόν lotnom. Mark Serov, ο διοργανωτής του πειράματος, ο επικεφαλής του τμήματος πτητικών δοκιμών RKK «Ενέργεια»: «Είμαστε τα πληρώματα των ατόμων που συμμετείχαν της προετοιμασίας στο πείραμα του Κέντρου Εκπαίδευσης,ενας κοσμοναύτης, ένας μηχανικός από την» Ενέργεια», ο ερευνητής - από ΙΒΜΡ. Αυτό είναι το μοντέλο των πληρωμάτων του μέλλοντος, το πιο αποδοτικό όταν ο καθένας εκτελεί τη λειτουργία του. Τα πειραματικά αποτελέσματα αποδεικνύουν συμπερασματικά ότι οι σχεδιαστές πλησίασαν επιδέξια την ανάπτυξη του σχεδιασμού της μονάδας, και να λάβει υπόψη τις προτάσεις των κοσμοναυτών, την αισθητική και τα τεχνικά θέματα. Οι προτάσεις και τα σχόλια, στην πραγματικότητα, δεν ήταν τόσο πολλές και όλες θα συμπεριληφθούν στην τεκμηρίωση υποβολής εκθέσεων. Για τη μετάβαση στην κατασκευή των προϊόντων από το στάδιο της πτήσης που μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι το εργονομικό ΒΕΡ λογισμικό που διεξήχθη από την εταιρεία μας στο ακέραιο. " Andrey Borisenko, κοσμοναύτης: «Το έργο του διοικητή στη Γη και στο διάστημα είναι η ίδια: να εκπληρώσει όλα όσα πρέπει να γίνουν για το πρόγραμμα της ημέρας. Οι επιθυμίες μας θα κατευθύνονται στη βελτίωση της εργασίας των μελών του πληρώματος και της αλληλεπίδρασης με το MCC. Θα είναι πολύ καλο εάν έχω μια ευτυχισμένη ευκαιρία να εργαστώ σε αυτή την ενότητα. Θα ήθελα πάρα πολύ να το δω στο ρωσικό τμήμα της ISS. Eugene Prokopiev, μηχανικός τμήματος της πτήσης-test RKK «Ενέργεια»: «Δουλέψαμε σε ένα τυπικό πρότυπο ημέρας. Διενεργουνται γνωστικά, ψυχολογικά τεστ για την κατάσταση αξιολόγησης του πληρώματος, οπτική και καθοριστική παρατήρηση της Γης και ούτω καθεξής. Επίσης, στόχος μας ήταν να παρέμβουμε κυριολεκτικά ο ένας στον άλλο προκειμένου να προσδιορίσουμε τα αδύνατα σημεία της κοινής δραστηριότητας. Μου αρέσει ο μηχανικός σχεδιασμός είναι πιο ενδιαφέρεται για το πρόβλημα της διαθεσιμότητας του εξοπλισμού, ευκολία εγκατάστασης και την αφαίρεση, τοποθέτηση καλωδίων. Eugene Mikrin, Γενική Σχεδιαστής του RSC «Ενέργεια»: «Τέτοια πειράματα - αποτελουν αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας ανάπτυξης του προϊόντος, που απαιτείται να διενεργούνται σε εύθετο χρόνο. Έχω παρακολουθήσει την πρόοδο του πειράματος - έβλεπα το πλήρωμα να λειτουργεί και πρέπει να κατανοήσει πλήρως τον τρόπο για να υπάρχει μια εξέλιξη του έργου σε οποιοδήποτε στάδιο. Διαφορετικά, η διαστημική τεχνολογία δεν γίνεται. " https://www.roscosmos.ru/25013/ ISS-56/57 «Τυπική ημέρα πτήσης» μπορεί να χαρακτηριστεί ως πρόβα για μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση εξέταση (CET) σε ένα προσομοιωτή του ρωσικού τμήματος (RS) του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), όπως αυτές που πραγματοποιούνται στην ίδια μορφή. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι μια απομίμηση της εργάσιμης ημέρας του πληρώματος. Η μόνη διαφορά από την CET ότι στο «μοντέλο πτήσης ισοδυναμίες μέρας» καταστάσεις έκτακτης ανάγκης επιλέγει η ομάδα εκπαιδευσής και το πλήρωμα τραβά ένα εισιτήριο. Απρίλιος 27 - 28 "ημέρα πτήσης Δείγμα" εκπληρώσαν τα κύρια και εφεδρικα πληρώματα του ΔΔΣ-56/57 - Σεργκέι Prokopiev (Roscosmos) και ο Αλέξανδρος Gerst (ESA), Serina AUNON-CHENSELLOR (της NASA), Oleg Kononenko (Roscosmos), ο David Saint-Jacques (CSA), Ann McCLEIN (NASA). Η εργάσιμη ημέρα ξεκινά με μια περιοδεία του σταθμού και το συνέδριο TsUPom Μόσχας, διάστημα κατά το οποίο ένας αστροναύτης ανέφερε σχετικά με την κατάσταση των RS ISS και την υγεία τους. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τα συστήματα στο πρατήριο καυσίμων, επισκευής, συντήρησης της βάσης δεδομένων απογραφής, πειράματα σε διαφορετικές κατευθύνσεις, κ.λπ. Μεταξύ των μη φυσιολογικων καταστάσεων που μπορεί να συναντήσει αστροναύτης ή το πλήρωμα μπορεί να είναι, για παράδειγμα, η αποτυχία των επικοινωνιών, η αποτυχία του συστήματος υποστήριξης της ζωής, υγιεινή διαθέσεις λυμάτων (ACS), το εποχούμενο σύστημα υπολογιστή. Υπάρχουν επίσης προβλήματα όπως ο κίνδυνος σύγκρουσης με τα συντρίμμια. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να αλλάξει την τροχιά του σταθμού με τέτοιο τρόπο ώστε να ελαχιστοποιείθει ή να ακυρώσει την πιθανότητα σύγκρουσης. Πρόσθετες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που είναι συνήθως μέχρι το τέλος «της ημέρας», μπορεί να αποσυμπιεστεί, πυρκαγιά ή διαρροής αμμωνίας. Κατά τη διάρκεια του πληρώματος στο «τυπικό ισοδυναμίες ημέρα πτήσης», όπως και στην πραγματική ζωή, χρησιμοποιεί όλες τις ενότητες του ISS RS. Χάρη σε αυτή την «εργάσιμη ημέρα» στο σταθμό κοσμοναύτες και αστροναύτες μπορούν να αισθάνονται το ρυθμό με τον οποίο θα ζουν σε εξωτερικό χώρο. Επιπλέον, συμβάλλει στην εδραίωση της ακολουθίας λειτουργίας της εφαρμογής των δεξιοτήτων στη δράση και επιτρέπει στα μέλη του πληρώματος να μάθουν περισσότερα σχετικά με τα RS συστήματα ISS με τα οποία θα ασχοληθουν στο σταθμό. Στο τέλος της εκπαίδευσης οι ενέργειες του κάθε πληρώματος αξιολογήθηκαν από την Επιτροπή, η οποία σημείωσε ότι οι κοσμοναύτες και αστροναύτες αντιμετώπισαν με επιτυχία τα καθήκοντα. Την επόμενη εβδομάδα,οι ISS-56/57 θα περασουν εξετάσεις εκπαίδευσης με προσομοιωτή «Don-Ένωση» και φυγόκεντρος CF-7. Η εκτόξευση το TPK "Union MS-09" έχει προγραμματιστεί για τον Ιούνιο του 2018. https://www.roscosmos.ru/print/25018/

Το Απώτατο Σημείο της Ανθρωπότητας. «Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, πριν καν ολοκληρωθούν οι πρώτες αμερικανικές αποστολές στους δυο πλησιέστερους πλανήτες, τον Άρη και την Αφροδίτη, ο ενθουσιασμός της διαστημικής εποχής ήδη γεννούσε σκέψεις για τον επόμενο προορισμό, τον Δία, ο οποίος απέχει από τον Ήλιο περίπου 5 αστρονομικές μονάδες (AU) κατά μέσο όρο – ή κάτι πάνω από 780 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Ήταν εξάλλου ο πιο μακρινός πλανήτης στον οποίο μπορούσαμε να φτάσουμε με την τεχνολογία της εποχής. Το πρόβλημα είναι ότι κάθε σκάφος που αναχωρεί από τη Γη για το εξώτερο Ηλιακό Σύστημα είναι αναπόφευκτο να επιβραδυνθεί από την βαρυτική έλξη του Ήλιο που το τραβάει προς τα πίσω. Ακόμα και οι πιο ισχυροί πύραυλοι της εποχής δεν θα αρκούσαν για να φτάσει σε εύλογο χρονικό διάστημα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όμως, συναρπαστικές εξελίξεις έκαναν το ανέφικτο εφικτό και επέτρεψαν την εξερεύνηση πολλών πλανητών μαζί σε ένα ιστορικό εγχείρημα που βαφτίστηκε «Η Μεγάλη Περιοδεία» (Grand Tour). Ήταν η τεχνική της «βαρυτικής υποβοήθησης» (gravity assist) η οποία επιτρέπει σε ένα σκάφος να επιταχύνει θεαματικά και να στοχεύσει τον προορισμό του χωρίς καν να καταναλώσει καύσιμα. Ανακαλύφθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 από τον Μάικλ Μίνοβιτς (Michael A. Minovitch), έναν νεαρό τότε μεταπτυχιακό φοιτητή στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA, ο οποίος χρησιμοποίησε στην εργασία του τον ισχυρότερο υπολογιστή της εποχής, έναν IBM 7090. Η βαρυτική υποβοήθηση βασίζεται σε μια προσεκτικά υπολογισμένη μανούβρα, στην οποία το σκάφος περνάει πίσω από έναν πλανήτη (ή δορυφόρο) και εκμεταλλεύεται τη βαρύτητά του για να βγει από την άλλη πλευρά με μεγαλύτερη ταχύτητα. Κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, όταν το σκάφος κινείται προς την ίδια κατέυθυνση προς την οποία ταξιδεύει ο πλανήτης, ένα πέρασμα ακριβείας μπορεί να δώσει επιπλέον ορμή και ταχύτητα στο σκάφος και να το εκτοξεύσει προς νέα κατεύθυνση σαν σφεντόνα. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι το σκάφος αποκτά επιπλέον ενέργεια. Και, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, η ενέργεια αυτή στην πραγματικότητα αφαιρείται από την ενέργεια του ίδιου του πλανήτη, μειώνοντας έστω και απειροελάχιστα την ταχύτητά του. Το 1962 ο Μίνοβιτς αναγνώρισε ότι από το 1976 έως το 1980 θα μπορούσαν να εκτοξευτούν αποστολές για τους απώτερους πλανήτες, όπως το 1976 με τροχιά Γη-Δία-Κρόνο Ποσειδώνα, και επινόησε τον όρο Grand Tour. Όμως, για μια αποστολή που θα επισκεπτόταν πολλούς πλανήτες διαδοχικά, ο υπολογισμός των ελιγμών που θα απαιτούνταν ήταν πολύ δύσκολος – κανείς μαθηματικός δεν είχε καταφέρει να υπολογίσει με ακρίβεια πως η πορεία του σκάφους θα επηρεαζόταν από πολυάριθμες βαρυτικές επιρροές. Το καλοκαίρι του 1964, ο ερευνητής της NASA στο JPL Gary Flandro σχεδίασε με χρήση υπολογιστών λεπτομερείς τροχιές για τα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν ο Δίας, ο Κρόνος, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας θα βρίσκονταν μαζεμένοι στην ίδια πλευρά του Ήλιου, σχεδόν ευθυγραμμισμένοι και σε σχετικά μικρή απόσταση μεταξύ τους. Δεδομένου ότι οι πλανήτες περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο με διαφορετικές ταχύτητες, η ευθυγράμμιση των τεσσάρων πλανητών ήταν σπάνια – υπολογίστηκε ότι συμβαίνει μια φορά στα 175 χρόνια. Μια τέτοια σύμπτωση θα μας έδινε την ευκαιρία να εξερευνήσουμε όλους αυτούς τους γίγαντες με μια και μόνο αποστολή. Ήταν ένα μεγαλόπνοο σχέδιο για την εξερεύνηση του εξώτερου Ηλιακού Συστήματος. Στο σχέδιο αυτό βασίστηκε η διπλή αποστολή του Voyager, η οποία μέχρι σήμερα θεωρείται το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό εγχείρημα στην ιστορία της διαστημικής εξερεύνησης. Το πλάνο, όπως διαμορφώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70, προέβλεπε την εκτόξευση δυο πανομοιότυπων σκαφών. Το πρώτο θα επισκέπτονταν τον Δία, τον Κρόνο και πιθανώς τον Πλούτωνα, ενώ το δεύτερο θα ταξίδευε στον Δία και στον Κρόνο και θα συνέχιζε προς τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Όλοι όμως γνωρίζαμε ότι η επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος κάθε άλλο παρά εγγυημένη ήταν, γι’ αυτό και το επίσημο πλάνο της αποστολής έφτανε μόνο μέχρι την επίσκεψη των δυο πρώτων πλανητών. Και αν όλα είχαν πάει καλά μέχρι τότε, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε το ταξίδι στους επόμενους προορισμούς. Σε κάθε περίπτωση, η αποστολή θα διαρκούσε τουλάχιστον 4 χρόνια. Κι αυτό δημιουργούσε τεράστιες τεχνικές δυσκολίες, δεδομένου ότι όλα τα σκάφη που είχε εκτοξεύσει μέχρι τότε η NASA ήταν σχεδιασμένα να λειτουργήσουν για εβδομάδες ή το πολύ μερικούς μήνες. Συστήματα που να λειτουργούν στις σκληρές συνθήκες του Διαστήματος για ολόκληρα χρόνια ήταν ουσιαστικά ανήκουστα μέχρι τότε. Η διαχείριση της αποστολής ανατέθηκε στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια, ενώ η δική μου ομάδα στο ΑΡL ανέλαβε την ανάπτυξη του επιστημονικού οργάνου LECP (Low Energy Charged Particle Instrument) το οποίο θα κατέγραφε και θα χαρακτήριζε ηλεκτρόνια και ιόντα που θα συναντούσε στην πορεία του το σκάφος. Τα Voyager εξοπλίστηκαν επίσης με κάμερες, φασματοσκόπια, μαγνητόμετρα και άλλα όργανα, και μετέφεραν θερμοηλεκτρικές γεννήτριες πλουτωνίου ως πηγές ενέργειας. Η μεγάλη περιπέτεια ξεκίνησε το 1977, περίπου 15 χρόνια μετά την ιδέα της Μεγάλης Περιοδείας. Το Voyager 2 εκτοξεύθηκε πρώτο στις 20 Αυγούστου με αρχικό προορισμό τον Δία, στον οποίο έφτασε το 1979. Χρειάστηκε δυο ακόμα χρόνια για να φτάσει στον Κρόνο το 1981, ακόμα τέσσερα για να περάσει από τον Ουρανό το 1986 και άλλα τέσσερα μέχρι τον Ποσειδών το 1989, πριν βρεθεί τελικά σε πορεία εξόδου από το Ηλιακό Σύστημα. Το Voyager 1 εκτοξεύθηκε 16 ημέρες αργότερα, ακολούθησε όμως μια πιο σύντομη διαδρομή μέχρι τον Δία και έφτασε εκεί περίπου τέσσερις μήνες νωρίτερα από τον δίδυμο αδελφό του. Πριν φτάσει όμως το σκάφος στον Κρόνο το 1980, η επιστημονική ομάδα της αποστολής είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει την ιδέα ενός περάσματος από τον Πλούτωνα, προτιμώντας να στοχεύσει το Voyager 1 σε ένα αναγνωριστικό πέρασμα από τον αινιγματικό δορυφόρο του Κρόνου Τιτάνα, τον μόνο δορυφόρο του Ηλιακού Συστήματος που περιβάλλεται από πυκνή ατμόσφαιρα. Αυτό όμως σήμαινε ότι το Voyager 1 θα έβγαινε από το επίπεδο της εκλειπτικής, κινούμενο βόρεια, και δεν θα μπορούσε να συναντήσει κανένα άλλο σώμα στο διάβα του. Θα προχωρούσε προς την έξοδο του Ηλιακού Συστήματος, αφήνοντας το Voyager 2 να εξερευνήσει τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Επιπλέον η NASA είχε προγραμματίσει να κατασκευαστεί ένα αντίγραφο του Voyager και να ακολουθήσει την τροχιά Δία-Πλούτωνα, αλλά τελικά αυτό το πρόγραμμα εγκαταλείφθηκε για οικονομικούς λόγους μετά το πέρασμα από τον Τιτάνα. Έτσι η εξερεύνηση του Πλούτων αργοπόρησε για άλλα 25 χρόνια, μέχρι την αποστολή New Horizons.(…)» https://physicsgg.me/tag/new-horizons/ Τα παραπάνω είναι ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Σταμάτη Κριμιζή, ‘Ταξίδι στο Ηλιακό Σύστημα’, στο οποίο περιγράφει την συναρπαστική περιπέτεια εξερεύνησης του Ηλιακού Συστήματος και πέραν αυτού. Στο βιβλίο περιγράφονται με λεπτομέρεια (και) οι αποστολές των Voyager 1 και 2 στις οποίες είχε σημαντική προσφορά και ο ίδιος. Το χρονικό της διαστημικής περιπέτειας των διαστημοπλοίων Voyager, από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 μέχρι σήμερα, περιγράφει και η ταινία «The Farthest». Στην ταινία παρουσιάζεται ένα τεράστιο αρχειακό και σύγχρονο υλικό, εμπλουτισμένο με τις αυθόρμητες περιγραφές των υπευθύνων της αποστολής (εμφανίζεται και ο Σταμάτης Κριμιζής) , δημιουργώντας μια συναρπαστική-διασκεδαστική διήγηση που διαθέτει και … σασπένς. The Farthest (2017) Συμπτωματικά, την ίδια ημέρα που πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα της ταινίας «The Farthest», κοινοποιήθηκε και η παραίτηση του Σταμάτη Κριμιζή από την θέση του προέδρου του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού. Στην θέση του παραιτηθέντος προέδρου τοποθετήθηκε ο Χριστόδουλος Α. Πρωτοπαπάς, μια επιλογή που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων εξαιτίας παλαιότερων δημοσιεύσεών του στο διαδίκτυο. Σε μια από αυτές παρουσιάζονταν τα θαύματα του Αγίου Πορφυρίου, προστάτη της τεχνολογίας. Σε ένα από τα θαύματα ο Άγιος Πορφύριος επενέβη στον χωρόχρονο, προκαλώντας την συστολή του χρόνου … μόνο και μόνο για να προλάβουν κάποιες μοναχές να φτάσουν έγκαιρα στο μοναστήρι τους! (Στην αρχή νόμισα πως πρόκειται για κάποιου είδους φάρσα, και περίμενα οργισμένη διάψευση που όμως μέχρι τώρα δεν έγινε. Γιατί αδυνατώ να πιστέψω πως είναι δυνατόν ένας επιστήμονας, απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, να διαφημίζει τέτοιες αστειότητες που προσβάλλουν και τον μοναχό Πορφύριο αλλά και την θρησκευτική πίστη.) Πάντως τα δίδυμα σκάφη Voyager από το 1977 μέχρι σήμερα- με ή χωρίς την βοήθεια του Αγίου Πορφυρίου – συνεχίζουν το ταξίδι τους και εξακολουθούν να στέλνουν δεδομένα. Άραγε υπάρχει κάποιο άλλο παράδειγμα μηχανής που να λειτουργεί συνεχώς για 4 δεκαετίες και πλέον χωρίς καμία δυνατότητα επισκευής; Σίγουρα μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα χαθεί η επικοινωνία με τα Voyager. Όμως αυτά θα συνεχίσουν να κινούνται κάνοντας τον γύρο του γαλαξία μας, ακόμα κι όταν ο Ήλιος μας θα γίνει κόκκινος γίγαντας και θα έχει αφανίσει κάθε ίχνος ζωής από τον πλανήτη μας (αν εν τω μεταξύ δεν την έχουμε καταστρέψει μόνοι μας). Ακόμα και τότε το Voyager 1 και ο χρυσός δίσκος που μεταφέρει θα είναι η πιο απομακρυσμένη απόδειξη της ύπαρξης του γήινου πολιτισμού. Κλείνουμε με ένα ακόμα απόσπασμα από το βιβλίο του Σταμάτη Κριμιζή, ‘Ταξίδι στο Ηλιακό Σύστημα’: «(…) Μακριά, πολύ μακριά εκεί έξω, υπάρχει ένα μηχάνημα, ένα επιστημονικό όργανο που κατασκεύασε η ομάδα μου τη δεκαετία του 1970, το οποίο δεν έχω ξαναδεί από τότε αλλά γνωρίζω ότι συνεχίζει να λειτουργεί άριστα, αν θέλετε να ξέρετε. Γνωρίζω ότι λειτουργεί επειδή οι μετρήσεις του λαμβάνονται καθημερινά από τη Γη. Η NASA διαθέτει ένα σύστημα διαπλανητικής επικοινωνίας, τρία ραδιοτηλεσκόπια των οποίων τα πιάτα λειτουργούν και ως πομποί και ως δέκτες: το ένα βρίσκεται στις ΗΠΑ, το δεύτερο στην Ισπανία και το τρίτο στην Αυστραλία. Οι δέκτες αυτοί συνεχίζουν να λαμβάνουν σήμα από την κεραία του Voyager 1, η οποία εκπέμπει ραδιοκύματα. Η ισχύς του πομπού είναι μόλις 22 Watt, περίπου όσο ένα κοινό λαμπάκι ψυγείου. Στις 5 Σεπτεμβρίου 2017, όταν γιορτάσαμε τα 40 χρόνια από την εκτόξευση του ηρωικού σκάφους, μπορούσαμε ακόμα να βλέπουμε αυτό το λαμπάκι από απόσταση περίπου 21 δισ. χιλιομέτρων, σχεδόν 140 AU ή 20 ωρών φωτός. Λίγο νωρίτερα, τον Αύγουστο του 2012, το αγαπημένο μου Voyager είχε γράψει ιστορία όταν έγινε το πρώτο ανθρώπινο αντικείμενο που βγήκε από το Ηλιακό Σύστημα, σε απόσταση 122 AU από τον Ήλιο, ξεκινώντας έτσι επίσημα την «Διαστρική Αποστολή Voyager».(…) (…) Που κατευθύνεται όμως το σκάφος; Τι άλλο θα συναντήσει; Σε περίπου 300 χρόνια, ο βετεράνος ερευνητής θα φτάσει στο εσωτερικό όριο του νέφους Όορτ, ενός γιγάντιου, σφαιρικού νέφους από κομήτες που περιβάλλει το Ηλιακό Σύστημα. Το σύννεφο αυτό πιστεύεται ότι φιλοξενεί δισεκατομμύρια κομήτες και είναι πραγματικά πολύ μεγάλο – μπορεί να φτάνει σε απόσταση ενός έτους φωτός από τον Ήλιο, κάτι που σημαίνει ότι το Voyager 1 θα χρειαστεί κάπου 30000 χρόνια για να το διασχίσει. Στη συνέχεια δεν θα βρεί τίποτα στην πορεία του, αν και σε περίπου 40.000 χρόνια θα πλησιάσει σε απόσταση 1,6 έτους φωτός το άστρο Gliese 445, που βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού της Καμηλοπάρδαλης. Μετά θα συνεχίσει το ταξίδι στον αιώνα τον άπαντα(…) (…) Εγώ, όπως καταλαβαίνετε, είμαι πλήρως ικανοποιημένος με το πρώτο διαστρικό ταξίδι της ανθρώπινης ιστορίας, το ταξίδι των Voyager, έστω κι αν δεν υπάρχει τελικός προορισμός. Σε λίγα χρόνια το Voyager 2 θα βγει και αυτό από το Ηλιακό Σύστημα, δεύτερος πρεσβευτής μας στον διαστρικό χώρο. Κανένα άλλο σκάφος (ούτε τα Pioneer ούτε το New Horizons) δεν θα προσπεράσουν ποτέ τους δυο Ταξιδιώτες, οι οποίοι θα παραμείνουν για πολλές δεκαετίες, πιθανώς για αιώνες, τα πιο απομακρυσμένα ανθρώπινα κατασκευάσματα. Η ΝASA συνεχίζει σήμερα να λαμβάνει δεδομένα από την αποστολή, αυτό όμως δεν θα κρατήσει για πολύ. Οι θερμοηλεκτρικές τους γεννήτριες έχουν εξασθενήσει και σήμερα η μειωμένη ισχύς τους μόλις που επαρκεί για την λειτουργία βασικών οργάνων – σταδιακά θα χρειαστεί να αρχίσουμε να σβήνουμε όλο και περισσότερα όργανα για να εξοικονομήσουμε ενέργεια για την επικοινωνία με τη Γη. Το αγαπημένο μου όργανο LECP θα είναι ένα από τα τελευταία που θα απενεργοποιηθούν, πριν χάσουμε οριστικά επαφή με τα Voyager γύρω στο 2028-30. Κάποια στιγμή, το πλουτώνιο που τα κρατά ζωντανά θα έχει διασπαστεί πλήρως και οι γεννήτριες τελικά θα παγώσουν σε θερμοκρασία Διαστήματος. Στην πορεία του χρόνου, το LECP θα υποστεί φθορές από τον βομβαρδισμό των κοσμικών ακτίνων και οι ευαίσθητοι μετρητές τους θα αχρηστευτούν. Παρόλα αυτά, το όργανο ποτέ δεν θα καταστραφεί εντελώς. Είναι υπέροχη η σκέψη ότι κάτι που έφτιαξα εγώ και οι συνεργάτες μου, κάτι που σχεδίασα με το μυαλό μου και άγγιξα με τα χέρια μου, θα συνεχίσει σιωπηλά το ταξίδι για χιλιάδες, εκατομμύρια, ίσως και δισεκατομμύρια χρόνια. Ένα κομμάτι του εαυτού μου στον Γαλαξία!» Μην χάσετε την ταινία «Το Απώτατο Σημείο της Ανθρωπότητας | The Farthest» , μια ταινία που απευθύνεται στην αγάπη, το δέος και την αρχέγονη ανάγκη των ανθρώπων να κατανοήσουν το Σύμπαν του οποίου αποτελούν μέρος. Κοιτάμε ψηλά και διερωτόμαστε. Η καρδιά της ταινίας είναι αυτή ακριβώς η περιέργεια, ο θαυμασμός, το μυστήριο. Είναι ο πυρήνας της διαδρομής του Voyager, το κέντρο των ονείρων των δημιουργών του, είναι η έλξη που όλοι οι άνθρωποι αισθανόμαστε για το Διάστημα και την Επιστημονική φαντασία…Η ιστορία των Voyager δεν είναι μόνο μια απίθανη ιστορία ανθρώπινου επιτεύγματος και επιστημονικής τόλμης, αντιπροσωπεύει επίσης την ανάγκη να κοιτάξουμε γύρω μας και να κατανοήσουμε. Αφορά αρχέγονα ερωτήματα: Γιατί βρισκόμαστε εδώ; Τί υπάρχει γύρω; Είμαστε μόνοι; … Στην φωτογραφια Φεβρουάριος 1979. Επιστήμονες εξετάζουν τα πρώτα στοιχεία που έστειλε το διαστημικό σκάφος Voyager από τον πλανήτη Δία στη Γη. Όρθιος με τη γραβάτα, ο Δρ. Σταμάτης Κριμιζής. Προς τιμήν του Σταμάτη Κριμιζή ένας αστεροειδής που βρίσκεται στην Κυρίως Ζώνη Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές των πλανητών Άρη και Δία, ονομάστηκε 8323 Krimizis. https://physicsgg.me/2018/04/30/%cf%84%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8e%cf%84%ce%b1%cf%84%ce%bf-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b5%ce%af%ce%bf-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1%cf%82/

Cronus: Το ρομπότ που παίζει σκάκι. Στα επόμενα χρόνια οι σκακιστές και οι εκατομμύρια λάτρεις του πιο διάσημου επιτραπέζιου παιχνιδιού στον κόσμο δεν θα χρειάζονται να εξασκούνται έχοντας απέναντί τους την οθόνη ενός υπολογιστή, γιατί ήδη μια ομάδα φοιτητών, που είναι μέλη της ομάδας ρομποτικής Hyperion Robotics του Πανεπιστημίου δυτικής Μακεδονίας, κατασκεύασε το Cronus, που είναι ένα αυτοματοποιημένο σύστημα με αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης που παίζει σκάκι. Αποτελείται από ένα ρομποτικό βραχίονα που κάνει όλες τις κινήσεις πάνω στη σκακιέρα, πατώντας ακόμη και το χρονόμετρο δίνοντας το χρόνο στον αντίπαλο και έναν υπολογιστή που ελέγχει μέσω αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης όχι μόνο την ανάπτυξη του παιχνιδιού αλλά και τις κινήσεις του βραχίονα πάνω στην παλέτα. Όπως αναφέρει ο λέκτορας του τμήματος Μηχανικών Πληροφορικής Μηνάς Δασυγένης το εν λόγω πρότζεκτ, υλοποιήθηκε «για πρώτη φορά στην Ελλάδα, από προπτυχιακούς φοιτητές του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας». «Η κατασκευή μας, το Cronus, δεν προσφέρει την ίδια γοητεία όπως είναι να παίζεις μ’ έναν άνθρωπο», σημειώνει ο 20χρονος Βασίλης Τζήκας «αλλά η πιθανότητα του να κάνει λάθος ή να ηττηθεί είναι μηδαμινή». Εξηγεί ότι «θέλαμε να δείξουμε ότι υπό συγκεκριμένες συνθήκες τα ρομπότ γίνονται καλύτερα από τους ανθρώπους και μπορούν να τους αντιπροσωπεύσουν επάξια παρότι δημιουργούνται από αυτούς». «Προσπαθήσαμε αρκετά αλλά είμαστε χαρούμενοι που τα καταφέραμε». Όλα ξεκίνησαν από την παρακίνηση του κοσμήτορα της Πολυτεχνικής Σχολής καθηγητή Θεόδωρου Θεοδουλίδη, που εκτός από λάτρης του επιτραπέζιου είναι και δεινός σκακιστής, ο οποίος ρωτούσε συνεχώς κατά την διάρκεια του μαθήματος εάν μπορούν να δώσουν «ζωή» σ’ ένα ξεχασμένο βραχίονα που βρισκόταν στις αποθήκες του εργαστηρίου και να τον κάνουν να παίξει σκάκι. «Στην τρίτη φορά που το επανέλαβε κοιταχτήκαμε μεταξύ μας και είπαμε γιατί όχι; αφού στην Ελλάδα δεν το έχει προσπαθήσει κανείς, θα το κάνουμε εμείς» αναφέρει ο Βασίλης Τζήκας καταλήγοντας ότι «προσπαθήσαμε αρκετά αλλά είμαστε χαρούμενοι που τα καταφέραμε». Χρειάστηκαν τέσσερις μήνες σκληρής δουλειάς πολλές ώρες στο εργαστήριο, πολύ μελέτη και αρκετή ερευνητική δουλειά για να πάρει ο Cronus τη μορφή που έχει σήμερα. Ποιο ήταν το πιο δύσκολο σημείο στην υλοποίηση του πρότζεκτ, ρωτήσαμε την 21χρονη προγραμματίστρια της ομάδας Ακριβή Κασκατζή; «Ότι είχαμε ένα υλικό, τον βραχίονα, που δεν ήταν η δουλειά του να παίζει σκάκι η να προγραμματίζεται, αλλά να αναπαράγει μόνο συγκεκριμένες κινήσεις». Όπως εξηγεί: «καταφέραμε να δώσουμε απαντήσεις σε διάφορα προβλήματα κάνοντας τον βραχίονα λειτουργικό πάνω στην σκακιέρα». Ο άμεσος στόχος που έχει τεθεί για το επόμενο διάστημα είναι «να βελτιώσουμε τον χρόνο απόκρισης της μηχανής και να μπορεί το ρομπότ μας να παίζει σε τρεις σκακιέρες ταυτόχρονα». Ο λέκτορας Μηνάς Δασυγένης που παρακολουθούσε τη δουλειά της ομάδας τόνισε ότι το πιο σημαντικό στοιχείο στην ολοκλήρωση του πρότζεκτ cronus ήταν ότι οι φοιτητές εκτός από την έρευνα και εντατική δουλειά «χρησιμοποίησαν την φαντασία τους» για να απαντήσουν σε προβλήματα κατά την υλοποίηση του εγχειρήματος. «Η πρωτοτυπία που έχει ο Cronus -εκτός του ότι παίζει καλό σκάκι – οφείλεται στις λύσεις που έδωσε η ερευνητική ομάδα» σημείωσε ο κ. Δασυγένης «φτάνοντας στα όρια την αξιοποίηση του εξοπλισμού». Ο Αντώνης Χατζησάββας αναφέρει ότι τις επόμενες ημέρες «η ομάδα θα βρεθεί στη Γαλλία προκειμένου να συμμετάσχει στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό με θέμα τις ρομποτικές πόλεις του μέλλοντος και την ορθή διαχείριση των πόρων για την προστασία του περιβάλλοντος» που θα πραγματοποιηθεί στην La Roche Sur Yon από 9-13 Μαΐου. Τα μέλη της ομάδας Hyperion Robotics του τμήματος Μηχανικών Πληροφορικής του Πολυτεχνείου Κοζάνης τα τελευταία χρόνια μετρούν πρωτιές, βραβεία και συμμετοχές σε ολυμπιάδες ρομποτικής ενώ μετά την τελευταία συμμετοχή τους στην ολυμπιάδα στο Νέο Δελχί της Ινδίας βραβεύτηκαν από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. http://www.in.gr/2018/04/28/tech/cronus-rompot-pou-paizei-skaki/

Δ. Χριστοδούλου: Δεν φτάνει το μυαλό… θέλει αυταπάρνηση και σκληρή δουλεια… ο ερευνητικός τομέας. Ένα άλυτο πρόβλημα Ευκλείδειας Γεωμετρίας στην ηλικία των 14 ετών, αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης για τη λαμπρή ακαδημαϊκή και ερευνητική πορεία που χάραξε ο πολυβραβευμένος Έλληνας φυσικός και μαθηματικός, Δημήτρης Χριστοδούλου. Ο κ. Χριστοδούλου, θεωρείται σήμερα ένας από τους πιο σημαντικούς εν ζωή μαθηματικούς του κόσμου και αυτές τις ημέρες βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για τη 10η Μαθηματική Εβδομάδα. Μιλώντας στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, επισήμανε ότι «το μυαλό και η εξυπνάδα αποτελούν μόνον την αρχική μαγιά», καθώς για να αναπτυχθεί όμως κάποιος στον ερευνητικό τομέα, «χρειάζεται σκληρή δουλειά, απόλυτη αφοσίωση και αυταπάρνηση». Ζωντανό παράδειγμα των όσων υποστηρίζει αποτελεί η προσωπική του πορεία. Σε ηλικία 16 ετών, μαθητής της Β’ Λυκείου, είχε ήδη ολοκληρώσει τις προπτυχιακές σπουδές του στην Ελλάδα και συνέχισε τις σπουδές του στη φυσική στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον των HΠΑ. Σε τρία χρόνια ολοκλήρωσε το διδακτορικό του και πολύ νέος ξεκίνησε να εργάζεται ως καθηγητής και ερευνητής σε πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ευρώπης. Ευρέως γνωστός έγινε από την απόδειξή του για τη μη γραμμική ευστάθεια του χωροχρόνου Minkowski της Ειδικής σχετικότητας στο πλαίσιο της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας των εξισώσεων του Αϊνστάιν. Γενικό Σεμινάριο Τμήματος Μαθηματικών ΑΠΘ 27 Απριλίου 2018 Διάλεξη κ. Δ. Χριστοδούλου: «Γεωμετρία και Ανάλυση στον Σχηματισμό Κρουστικών Κυμάτων» Η ομιλία αναφέρεται στο έργο του καθηγητή κ. Χριστοδούλου για τον σχηματισμό και την εξέλιξη κρουστικών κυμάτων στα συμπιεστά ρευστά. Πρώτα θα διατυπωθούν οι εξισώσεις στο χωροχρονικό πλαίσιο και η αιτιατή δομή και γεωμετρία που προκύπτει. Κατόπιν, θα διατυπωθούν τα προβλήματα σχηματισμού και εξέλιξης κρουστικών κυμάτων στο πλαίσιο της θεωρίας των μερικών διαφορικών εξισώσεων. Στην συνέχεια θα περιγραφούν τα αποτελέσματα και τέλος θα δοθεί ένα περίγραμμα για τον χειρισμό του θέματος με συνδυασμό αναλυτικών και γεωμετρικών μεθόδων. Μπορείτε να την παρακολουθήσετε ΕΔΩ: https://www.auth.gr/video/25345 Ο κορυφαίος Έλληνας μαθηματικός έχει τιμηθεί με το βραβείο Shaw, που θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά βραβεία, γνωστό ως το «Νόμπελ της Ασίας», για την προσφορά του στα Μαθηματικά, αλλά και με το βραβείο Αστρονομίας Tomalla, το βραβείο Bocher της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρίας και το βραβείο του Ιδρύματος Mac Arthur για τα Μαθηματικά και τη Φυσική. Ακολουθεί η συνέντευξη που παραχώρησε ο Δημήτρης Χριστοδούλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και την Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου Ερ. Πότε συνειδητοποιήσατε ότι τα μαθηματικά θα πρωταγωνιστήσουν στη ζωή σας; Απ. Όταν ήμουν περίπου 14 ετών. Είχα τελειώσει την Γ΄ Γυμνασίου και ήταν στην αρχή του καλοκαιριού και τότε άρχισα μανιωδώς να ασχολούμαι με κάποιο πρόβλημα Ευκλείδειας Γεωμετρίας που είχα μάθει ότι είναι άλυτο, αλλά επειδή εγώ δεν το πίστευα ότι είναι άλυτο (με κανόνα και διαβήτη), προσπαθούσα να το λύσω. Προσπαθώντας να βρω λύση άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάπου υπάρχει βάθος σ΄αυτήν την ιστορία και άρχισα να μελετάω συστηματικά και μελέτησα όλα τα μαθηματικά των ανωτέρων τάξεων και μετά του Πανεπιστημίου και μέσα σε 2 χρόνια ή 2,5 είχα βασικά καλύψει όλη την ύλη, ακόμα και του Πανεπιστημίου. Μετά έγινα δεκτός στη συνέχεια στο μεταπτυχιακό τμήμα και σε περίπου ένα εξάμηνο – στην αρχή ήμουν υπό δοκιμασία φοιτητής για ένα εξάμηνο – και πριν μετά κλείσω τα 17, ήμουν ήδη μεταπτυχιακός φοιτητής. Και βασικά έκανα και το έργο για το οποίο πήρα και το διδακτορικό δίπλωμα, το έκανα περίπου το 1970, 19 ετών. Ερ. Ποια ήταν η σημαντικότερη στιγμή στην πορεία της επαγγελματικής σας καριέρας; Απ. Το πιο σημαντικό βραβείο ήταν το βραβείο Shaw, γιατί βασικά είναι ένα από τα δύο μεγαλύτερα βραβεία στα μαθηματικά που δεν έχουν όριο ηλικίας. Αλλά για μένα οι πιο σημαντικές στιγμές ήταν οι στιγμές όταν ανακάλυπτα κάτι ή όταν ολοκλήρωνα ένα έργο. Τα σημαντικότερα έργα που έχω κάνει είναι τέσσερα και είναι μονογραφίες. Η τελευταία είναι 850 σελίδες. Αλλά κάτι που βγήκε από την πρώτη μονογραφία που έγραψα, αυτή επί της ευστάθειας του χωροχρόνου Mikowski, που παίζει κάποιο ρόλο στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, γιατί αποδεικνύει ότι ο καμπύλος χωροχρόνος της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, που ενώνει τη γεωμετρία του χώρου και του χρόνου με τη βαρύτητα, εξηγώντας τη βαρύτητα σαν την καμπυλότητα του χωροχρόνου. Όμως ένα βασικό πρόβλημα ήταν εάν ο επίπεδος χωροχρόνος όπου δεν υπάρχει βαρύτητα, της Ειδικής θεωρίας της Σχετικότητας, είναι ευσταθής, αυτός είναι ο χωροχρόνος του Minkowski, είναι ευσταθής στο πλαίσιο της Γενικής θεωρίας, όπου ο χωροχρόνος είναι καμπύλος, επειδή υπεισέρχεται η βαρύτητα και αυτό το έργο ήταν το πρώτο ας πούμε μεγάλο έργο που έχω κάνει και το συμπλήρωσα περίπου 39 ετών. Αυτή η εργασία που είχα κάνει, είχε συμπληρωθεί πριν από 27 χρόνια, αλλά τώρα βρίσκεται στο πειραματικό επίπεδο. Ας πούμε επιχειρείται να επαληθευτεί πειραματικά. Ερ. Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας σαν μαθητή, ήσασταν από τους καλύτερους στην τάξη; Απ. Στα μαθηματικά και στη φυσική δεν νομίζω ότι υπήρχε άλλος (καλύτερος), αφού και οι καθηγητές νόμιζαν ότι ξέρω πολύ περισσότερα από τους ίδιους. Αλλά όχι όμως γενικώς, γιατί τότε δεν είχα άλλα ενδιαφέροντα καθόλου. Ήμουν επικεντρωμένος σε αυτά. Ως μαθητής στο σχολείο ήμουν κάτι μονόπλευρο, δηλαδή στα μαθηματικά και στη φυσική δεν υπήρχε σύγκριση, αφού τότε θυμάμαι ότι ακόμα και οι φοιτητές του Πολυτεχνείου ερχόντουσαν για να τους λύσω τα προβλήματα. Κι εγώ ας πούμε ήμουν 15 χρονών κι αυτοί ήταν τελειόφοιτοι του Πολυτεχνείου. Αλλά όσο αναφορά τα άλλα μαθήματα νομίζω ότι ήμουν κάτω από τον μέσο όρο. Ερ. Πώς θα σχολιάζατε το φαινόμενο «brain drain» ή αλλιώς «φυγή μυαλών», που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα; Απ. Το ζήτημα είναι ότι τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση, αν και εδώ η Ελλάδα, τα Πανεπιστήμια, μορφώνουν ανθρώπους, παρέχουν υψηλό επίπεδο μόρφωσης, όπως το θέμα της ιατρικής για παράδειγμα, όπου έχουμε μια άριστη ιατρική σχολή όπως όλοι συνομολογούν και αυτοί βέβαια αφού έχουν μορφωθεί εδώ, φεύγουν στο εξωτερικό για να εξασκήσουν το επάγγελμα της ιατρικής, σε πολύ καλύτερες συνθήκες, οικονομικές απ΄ότι υπάρχουν εδώ. Αυτός είναι ένας διαφορετικός λόγος φυγής που είναι αποκλειστικά θα έλεγα, οικονομικός και διαφέρει πολύ από τους λόγους για τους οποίους οι επιστήμονες πηγαίνουν για ένα διάστημα στο εξωτερικό προκειμένου να διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Eρ. Oι Έλληνες διαθέτουν μαθηματικό μυαλό; Απ. Nομίζω ότι δεν είμαστε οι μοναδικοί, υπάρχουν κι άλλοι λαοί, όπως οι Κινέζοι, οι Εβραίοι, σίγουρα και οι Γάλλοι… Αλλά βέβαια εγώ, η δική μου εμπειρία είναι ότι ο καλύτερος μαθητής που είχα στα μαθηματικά, από μαθηματικής απόψεως, ήταν Έλληνας και αυτή τη στιγμή, έχει μία ονομαστική έδρα στο Πανεπιστήμιο Cambridge. Επομένως, σίγουρα διαθέτουμε το ταλέντο αυτό. Ερ. Ποια χαρακτηριστικά θα πρέπει να έχει ένας επιστήμονας για να έχει επιτυχημένη πορεία στον ερευνητικό τομέα; Απ. Για να έχουν επιτυχημένη πορεία στον ερευνητικό τομέα πρέπει να αφοσιωθούν απόλυτα και πρέπει να εργάζονται συνέχεια. Με απόλυτη αφοσίωση και συγκέντρωση, διότι το να έχει κανείς μυαλό, το μυαλό δεν είναι αρκετό, αυτό είναι μια αρχική ας πούμε μαγιά, αλλά για να αναπτυχθεί το μυαλό χρειάζεται φοβερή δουλειά. Είναι πολύ περισσότερο ζήτημα συγκέντρωσης, αυταπάρνησης και σκληρής δουλειάς απ΄ότι οτιδήποτε άλλο. Αλλά εντάξει όταν αγαπάς κάτι τα θυσιάζεις όλα. https://physicsgg.me/2018/04/29/%ce%b4-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%86%cf%84%ce%ac%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%cf%85%ce%b1%ce%bb%cf%8c-%ce%b8%ce%ad/ Επισης Μια πρόσφατη συνέντευξη του Δημήτρη Χριστοδούλου https://physicsgg.me/2016/08/17/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%80%cf%81%cf%8c%cf%83%cf%86%ce%b1%cf%84%ce%b7-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7-%cf%87/ Επισης Συνέντευξη του Δημήτρη Χριστοδούλου… και η βράβευσή του στην Κύπρο https://physicsgg.me/2016/10/24/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%bf%cf%85/ Επίσης H αποχαιρετιστήρια ομιλία του Δημήτρη Χριστοδούλου στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας Ζυρίχης (ETHZ) O Δημήτριος Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 1951, από μια ελληνική οικογένεια που είχε δεσμούς με την Κύπρο, την Αίγυπτο και την Μικρά Ασία. Πολύ νωρίς εκδήλωσε ενδιαφέρον για τις επιστήμες και το ασυνήθιστο ταλέντο του στα μαθηματικά τον οδήγησε στον μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών στο Πανεπιστήμιο Princeton σε ηλικία 17 ετών! Μετά από δυο χρόνια δημοσίευσε την πρώτη εργασία του με τίτλο «Reversible and irreversible transformations in black hole physics». Το 1971 απέκτησε το διδακτορικό του στη φυσική υπό την επίβλεψη του διάσημου θεωρητικού φυσικού John Archibald Wheeler. Εργάστηκε στο Caltech, στο πανεπιστήμιο της Αθήνας, στο CERN και το πανεπιστήμιο της Τεργέστης. Στη συνέχεια μεταπήδησε στο Ινστιτούτο Max-Plank στο Μόναχο και κατόπιν στο Ινστιτούτο Μαθηματικών Επιστημών Courant στη Νέα Υόρκη όπου συνεργάστηκε με τον Shing-Tung Yau. Σύμφωνα με τον Δημήτριο Χριστοδούλου, τα χρόνια στο Μόναχο και τη Νέα Υόρκη έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πρωτοποριακή εργασία του σχετικά με τη σταθερότητα του χώρου Minkowski. Το 1991, τιμήθηκε με το Mac-Arthur Fellowship, και το 1999 το Bocher Memorial Price της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας για αυτή την σημαντική του εργασία. Πριν από την ένταξή του στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης το 2001, εργάστηκε στο ινστιτούτο Courant από το 1988 έως το 1992 και στο Princeton από το 1992 έως το 2001. Ο Δημήτρης Χριστοδούλου αφιέρωσε μεγάλο μέρος της σταδιοδρομίας του στην μελέτη της Γενικής Σχετικότητας. Η πρώτη ερευνητική του εργασία, βασισμένη στα αποτελέσματα της διδακτορικής του διατριβής, έθεσε τις βάσεις στο πεδίο της θερμοδυναμικής των μαύρων τρυπών – ένα πεδίο που αργότερα έγινε γνωστό μέσα από τις εργασίες του Stephen Hawking. Ο Δημήτρης Χριστοδούλου προέβλεψε επίσης φαινόμενα τα οποία θα μπορούσε να «δει» ένας ανιχνευτής βαρυτικών κυμάτων. Τα βιβλία και οι δημοσιεύσεις του θα αποτελέσουν τις σταθερές βάσεις που θα εμπνεύσουν τις μελλοντικές γενιές των μαθηματικών και των φυσικών. Στο ETH Ζυρίχης ολοκληρώνεται η ακαδημαϊκή σταδιοδρομία του Δημήτριου Χριστοδούλου, όπου τον τον Φεβρουάριο του 2017 του αποδόθηκε ο τίτλος του ομότιμου καθηγητή. Εκεί, διετέλεσε καθηγητής στα τμήματα Μαθηματικών και Φυσικής από το 2001. Υπενθυμίζεται ότι, στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης έκανε τα πρώτα βήματα της επιστημονικής του καριέρας και ο θεμελιωτής της θεωρίας της σχετικότητας Αϊνστάιν. Στην Ζυρίχη ο Αϊνστάιν παρακολούθησε μαθήματα του Hermann Minkowski, ο οποίος ανάπτυξε την έννοια του τετραδιάστατο χώρου, συνδέοντας τον τρισδιάστατο Ευκλείδειο χώρο με τον χρόνο. Κι άλλοι μεγάλοι επιστήμονες πέρασαν από τον ίδιο χώρο, όπως για παράδειγμα οι Hermann Weyl, ο Wolfgang Pauli και ο Jürg Fröhlich. Στη Ζυρίχη ξεκίνησε μια εποχή για τον Χριστοδούλου, την οποία αργότερα ο ίδιος αποκάλεσε ως την «περίοδο της πιο έντονης πνευματικής προσπάθειας», αναφερόμενος κυρίως στην χρονική περίοδο 2001-2008. Τότε άρχισε να διερευνά σε βάθος την σχέση των εξισώσεων του Αϊνστάιν με την μηχανική των ρευστών. Η έρευνα αυτή τον οδήγησε σε επιπλέον ανακαλύψεις σχετικά με τον χωροχρόνο και σε μαθηματικά εργαλεία που επιτρέπουν την διερεύνηση των ιδιοτήτων του. Ο Δημήτριος Χριστοδούλου έλαβε πολλές τιμές και βραβεία. Το 2011 τιμήθηκε με το βραβείο Shaw, ενώ η Ελληνική Δημοκρατία τον τίμησε με το «Τάγμα του Φοίνικα» τον Ιούλιο του 2000. Παρακολουθήστε την διάλεξη του Δημήτρη Χριστοδούλου, που δόθηκε στις 16 Μαΐου 2018, στο βίντεο που ακολουθεί: Στην φωτογραφία ο Δημήτρης Χριστοδούλου (αριστερά) συνομιλεί με τον Kip Thorne (Νόμπελ φυσικής 2017) στην École de Physique des Houches το 1972. Στην ίδια φωτογραφία βλέπουμε τους Yuval Ne’eman και Bryce DeWitt. https://physicsgg.me/2018/06/30/h-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%87%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%b5%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b9%ce%b1-%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%bb%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7/

Το Αστεροσκοπείο Αθηνών συμμετέχει στην προκατασκευαστική φάση του Ευρωπαϊκού Ηλιακού Τηλεσκοπίου. Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών ανακοίνωσε ότι συμμετέχει πλέον στην προκατασκευαστική φάση του Ευρωπαϊκού Ηλιακού Τηλεσκοπίου (European Solar Telescope-EST). Πρόκειται για ένα καινοτόμο τηλεσκόπιο ανοίγματος τεσσάρων μέτρων, το οποίο έχει σχεδιασθεί με σκοπό να μελετήσει το πιο κοντινό μας άστρο, τον Ήλιο, με μία χωρίς προηγούμενο χρονική και χωρική ανάλυση. Θα είναι εξοπλισμένο με υπερσύγχρονα όργανα και θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν τα μαγνητικά φαινόμενα της ηλιακής ατμόσφαιρας. Το τηλεσκόπιο θα εγκατασταθεί στα Κανάρια Νησιά της Ισπανίας και η έναρξη της λειτουργίας του προγραμματίζεται για το 2027. Η κατασκευή και λειτουργία του τηλεσκοπίου αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Ηλιακά Τηλεσκόπια (European Association for Solar Telescopes), η οποία ιδρύθηκε το 2006. Η Ένωση αποτελείται από ηλιακούς φυσικούς 17 ευρωπαϊκών χωρών, ενώ μέλος της έγινε πρόσφατα και το Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Εθνικός εκπρόσωπος στην Ένωση είναι η δρ Γεωργία Τσιροπούλα, διευθύντρια ερευνών στο Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης, η οποία είναι και μέλος του Συμβουλίου που επιβλέπει τις εργασίες για την προκατασκευαστική φάση του τηλεσκοπίου. Η προκατασκευαστική φάση συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τέσσερα έτη (2017-2020) στο πλαίσιο του προγράμματος «Ορίζων 2020» και από εθνικούς οργανισμούς χρηματοδότησης. http://www.kathimerini.gr/961391/article/epikairothta/episthmh/to-asteroskopeio-a8hnwn-symmetexei-sthn-prokataskeyastikh-fash-toy-eyrwpaikoy-hliakoy-thleskopioy

Σταμάτης Κριμιζής : Νιώθω εξαπατημένος, δεν υπάρχει αξιοκρατία. «Ηρθα να σου πω συγχαρητήρια για την επιλογή σου». Τα συγχαρητήρια που δεχόταν ο Σταμάτης Κριμιζής από τον συνάδελφό του στην Ακαδημία Αθηνών, που μπήκε βιαστικός μέσα στο γραφείο του με ένα κουτί γλυκά, δεν ήταν για την ανάληψη των καθηκόντων του στον Ελληνικό Διαστημικό Οργανισμό (ΕΛΔΟ), αλλά για την παραίτησή του από τη θέση του προέδρου. Ο κ. Κριμιζής του έσφιξε το χέρι με ένα πικρό χαμόγελο. Ο βετεράνος πλανητικός επιστήμονας, ο μόνος που έχει «ταξιδέψει» σε όλους τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος με όχημα τα επιστημονικά όργανα που σχεδίασαν ο ίδιος και η ομάδα του για τη NASA, με εμπειρία στη διοίκηση διαστημικών προγραμμάτων στο πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς των ΗΠΑ, φαίνεται πως είχε μια ανώμαλη προσγείωση σε μια πρωτόγνωρη, για τον ίδιο, κατάσταση. Οταν ανέλαβε τα καθήκοντα του προέδρου στον νεοσύστατο Οργανισμό, η επιστημονική κοινότητα είδε στο πρόσωπό του έναν υπερκομματικό άνθρωπο με εμπειρία και κύρος. «Μόλις ανέλαβα αυτή τη θέση είχα ένα μήνυμα από τον διευθυντή των επιστημονικών προγραμμάτων της NASA», μας λέει ο κ. Κριμιζής, «στο οποίο μου έλεγε ότι περιμένει να συζητήσουμε πώς θα συνεργαστούμε με την Ελλάδα». «Χωρίς περιεχόμενο» Αρκετοί, σημειώνει, ήταν όμως και εκείνοι που τον προειδοποίησαν ότι μπαίνει σε μια κατάσταση «με αναξιόπιστους ανθρώπους», αλλά ο ίδιος ένιωσε χρέος απέναντι στην πατρίδα του να βοηθήσει. «Οταν κάποιος φωνάζει μέσα στη νύχτα βοήθεια, τι κάνεις; Τρέχεις να βοηθήσεις δίχως να υπολογίσεις τον κίνδυνο. Οταν διαπίστωσα ότι ο Οργανισμός που ιδρύθηκε ήταν ένα κατασκεύασμα χωρίς περιεχόμενο, σκέφθηκα ότι είχα μόνο μία διέξοδο. Δεν θα γινόμουν φερέφωνο ανθρώπων που δεν ξέρουν τίποτα για το Διάστημα», μας λέει ο Σταμάτης Κριμιζής. Πριν από μερικές μέρες και μετά μόλις τέσσερις εβδομάδες και τρεις συνεδριάσεις, ο Σταμάτης Κριμιζής ανακοίνωσε την παραίτησή του από την προεδρία του διοικητικού συμβουλίου του ΕΛΔΟ με μια μακροσκελή ανοιχτή επιστολή γεμάτη αιχμές για χειραγώγηση του νεοσύστατου Οργανισμού, ο οποίος δεν πρόλαβε να αποκτήσει ούτε καν ΑΦΜ. Τι άλλαξε μέσα σε έναν μήνα; «Με υπουργική απόφαση όλη η ευθύνη για την εκπροσώπηση της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ΕΟΔ) δεν ανήκει στον Ελληνικό Διαστημικό Οργανισμό αλλά στη Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΓΓΤΤ) του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής. Αυτό είναι μοναδικό για την Ευρώπη. Δεν υπάρχει καμία διαστημική υπηρεσία ευρωπαϊκού κράτους που εκπροσωπείται στο συμβούλιο του ΕΟΔ από ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με τον ίδιο τον Οργανισμό και το Διάστημα», σημειώνει ο κ. Κριμιζής. Στην επίμαχη υπουργική απόφαση που εκδόθηκε στις 15 Μαρτίου 2018 (αριθμ. 3095/2018) από τον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής Νίκο Παππά συγκροτείται μια επιτροπή που αποτελείται από υπαλλήλους της ΓΓΤΤ, με ευθύνη την επεξεργασία και αξιολόγηση θεμάτων της ESA, για τα οποία ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής «αποφασίζει κατόπιν εισήγησης της Επιτροπής και έγκρισης του γενικού γραμματέα Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων». Αυτό σημαίνει, όπως μας λέει ο κ. Κριμιζής, ότι ο Ελληνικός Οργανισμός Διαστήματος δεν έχει καμία δικαιοδοσία και πρόσβαση στη διαχείριση προγραμμάτων ύψους 16 εκατ. ευρώ. «Στήθηκε ένας Οργανισμός που δεν έχει αρμοδιότητες και εξαρτάται από τις αποφάσεις του γενικού γραμματέα και γι’ αυτό τον ονόμασα “Τσάρο του Διαστήματος”», λέει ο κ. Κριμιζής, ο οποίος σε άλλο σημείο της κουβέντας κάνει λόγο για ένα προμελετημένο σχέδιο: «Νομίζω ότι ο κ. Μαγκλάρας είναι ο υπεύθυνος για την κακοδαιμονία της όλης υπόθεσης, πιστεύω ότι την υπέσκαψε από την αρχή. Υποθέτω ότι έπεισε τον υπουργό κ. Παππά ότι αυτό θα λειτουργήσει, δεν ξέρω όμως αν του είπε ότι αυτό το σχήμα είναι ολωσδιόλου διαφορετικό από οποιαδήποτε άλλη διαστημική υπηρεσία στην Ευρώπη». «Μόνο γενικότητες» Λειτουργούμε σε επίπεδο εντυπώσεων και όχι ουσίας, μας λέει ο κ. Κριμιζής όταν τον ρωτάμε για το πρόγραμμα ανάπτυξης 11 μικροδορυφόρων, ύψους 23,9 εκατ. ευρώ, που ανακοινώθηκε από το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής. Η Ελλάδα, σημειώνει, πρέπει να πάρει μέρος σε προγράμματα μικροδορυφόρων, που στο εξωτερικό ξεκίνησαν πριν από 20 χρόνια, αλλά το θέμα για τον ίδιο είναι με ποιον τρόπο. «Ο σωστός τρόπος για να κάνεις ένα διαστημικό πρόγραμμα είναι να πεις ποιος είναι ο σκοπός, οι προδιαγραφές, ο τρόπος υλοποίησης. Αυτού του είδους οι λεπτομέρειες δεν υπήρχαν, παρά μόνο γενικότητες. Χρειάζεται ένας άλλος προγραμματισμός με τα κατάλληλα άτομα», σημειώνει με έμφαση. Στην επιστολή του αφήνει αιχμές αδιαφάνειας και πιθανών οικονομικών συμφερόντων αλλά δεν θέλει να επεκταθεί. «Η δική μου θέση δεν ήταν να κάνω τον ντετέκτιβ για ζητήματα οικονομικής διαφάνειας, αυτό θα ήταν υπόθεση ενός νομικού συμβούλου ή οικονομικού διευθυντή που ήταν στο οργανόγραμμα του Οργανισμού», τονίζει. Τα τηλέφωνα στο γραφείο του χτυπούν συνεχώς. Αποφεύγει να απαντήσει και μου δείχνει τα πρώτα δημοσιεύματα με τις αντιδράσεις του υπουργείου. «Πίστεψα ότι ο υπουργός ήταν ειλικρινής, τώρα έχω μεγάλες αμφιβολίες», σημειώνει ο κ. Κριμιζής. Οπως μας εξηγεί, όταν επεσήμανε στον κ. Παππά ότι κινδυνεύουν οι αρμοδιότητες του ΕΛΔΟ από την επιτροπή που προβλέπεται να δημιουργηθεί στη γενική γραμματεία, εκείνος τον καθησύχασε. «Μην ανησυχείτε κ. Κριμιζή, μου είπε, αυτό το συμβούλιο είναι μόνο για να συλλέγει εισηγήσεις από τα άλλα υπουργεία για να τα εξετάσει ο ΕΛΔΟ. Μερικές μέρες μετά βγήκε η απόφαση για τις αρμοδιότητες της γενικής γραμματείας», σημειώνει. «Νιώθω εξαπατημένος», τονίζει, «το συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς είναι ότι τίποτα δεν γίνεται αξιοκρατικά. Η αξιοκρατία είναι βασική για την ύπαρξη και την πρόοδο της χώρας και τώρα είδα ότι η φημισμένη “ελληνική πραγματικότητα” υπεισέρχεται σε κάθε επίπεδο. Εχουμε ένα πελατειακό κράτος, το γνωρίζουν και οι “πελάτες” και οι “εργοδότες”». Το brain drain Στην τελευταία μας συνάντηση («Κ», 27/4/2018) ο επιφανής επιστήμονας μιλούσε με ενθουσιασμό για τον νέο φορέα που ήταν στα σκαριά. Είχε κάτσει να σκεφθεί τρεις και τέσσερις φορές πριν απαντήσει θετικά στη νέα πρόκληση που ανοίγονταν μπροστά του και είχε διαμηνύσει ότι θα κινηθεί με βάση τις αρχές της «αριστείας, αξιοκρατίας και αξιολόγησης». Οι στόχοι του για το τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα στο Διάστημα δεν ήταν «από άλλο γαλαξία». «Δεν πρόκειται να κατασκευάσουμε ολόκληρο διαστημόπλοιο», έλεγε τότε, αλλά επιστημονικά όργανα μετρήσεων για τις διάφορες διαστημικές αποστολές που σήμερα είναι κυρίως αποτέλεσμα διεθνούς συνεργασίας. Η σύγχρονη διαστημική τεχνολογία, έλεγε, είναι απαραίτητη για την ασφάλεια της χώρας και ο τρόπος να την αποκτήσουμε είναι μέσω των διεθνών διαστημικών προγραμμάτων με τη στρατηγική ενός διαστημικού οργανισμού. Γι’ αυτό θεώρησε, επισημαίνει, ότι ήταν χρέος του να προσφέρει τις γνώσεις και τη βοήθεια του. Γεννημένος και μεγαλωμένος στη Χίο, ο Σταμάτης Κριμιζής είχε την τύχη να φύγει νωρίς από την Ελλάδα για σπουδές και να διαπρέψει στον τομέα του. Με την επιστροφή του ήθελε, μας λέει, η στάση του να αποτελέσει παράδειγμα για τους νέους επιστήμονες που είχαν φύγει από τη χώρα και να αποτελέσει «φρένο» για το φαινόμενο του brain drain. «Οι νέοι φεύγουν, δραπετεύουν. Ηλπιζα ότι θα φτιάξουμε έναν Οργανισμό για να πούμε γυρίστε, ελάτε να βοηθήσετε τη χώρα, ότι στεκόμαστε τουλάχιστον σε έναν τομέα με περηφάνια και κύρος. Δεν μπορώ να το πω τώρα», καταλήγει. Σύγκρουση συμφερόντων – Κύριε Κριμιζή, λέτε στην επιστολή σας «follow the money» («ακολουθήστε τα χρήματα»). Πιστεύετε ότι μέσω του νέου οργανισμού εξυπηρετούνται συγκεκριμένα συμφέροντα; – Οπωσδήποτε. Ο νέος πρόεδρος του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού (σ.σ. Χριστόδουλος Πρωτοπαπάς) είναι συγχρόνως και διευθύνων σύμβουλος του Hellas-Sat/Arabsat. Ο νέος διευθύνων σύμβουλος (σ.σ. Γεώργιος Μαντζούρης) έχει σχέση με τους μικροδορυφόρους, όπως και δύο άλλα μέλη του διοικητικού συμβουλίου με το ίδιο πρόγραμμα, ενώ ένα άλλο μέλος είναι στο διοικητικό συμβούλιο του si-cluster (σ.σ. μεγάλες και μικρομεσαίες βιομηχανικές επιχειρήσεις στον τομέα των διαστημικών τεχνολογιών). Βέβαια, σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική, όταν συζητούνται θέματα με πιθανή σύγκρουση συμφερόντων, οι εμπλεκόμενοι αποχωρούν και τα υπόλοιπα μέλη αποφασίζουν. Αλλά όταν τέσσερα από τα επτά μέλη του συμβουλίου αποχωρήσουν, πώς θα βγει η οποιαδήποτε απόφαση; http://www.kathimerini.gr/961545/article/proswpa/synentey3eis/stamaths-krimizhs-sthn-k-niw8w-e3apathmenos-den-yparxei-a3iokratia

H διαστημική θέα της Ελλάδας. Ένα από τα μέλη του πληρώματος που βρίσκεται αυτή την περίοδο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καθώς ο σταθμός βρισκόταν πάνω από τα παράλια της Τουρκίας είδε μπροστά του καθαρό τον ορίζοντα και τράβηξε μια καταπληκτική φωτογραφία στην οποία απλώνονται μπροστά στην κάμερα το Αιγαίο και το Ιόνιο και στην μέση φυσικά η Ελλάδα. Δεξιά στην εικόνα είναι ευδιάκριτη η Χαλιδική και πάνω από αυτήν διακρίνεται ένα μέρος του διαστημικού σταθμού. http://www.in.gr/2018/04/27/tech/h-diastimiki-thea-tis-elladas/ Συστήματα υποστήριξης ζωής για ταξίδια στο Διάστημα που θα διαρκούν γενιές. Ένα αστρόπλοιο το οποίο θα είναι ικανό να συντηρήσει γενιές επιβατών- αποίκων, καθώς ταξιδεύουν στο διάστημα προς τον προορισμό τους σχεδιάζουν φοιτητές του ΤU Delft στην Ολλανδία- και απευθύνθηκαν στον ΕΟΔ (Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος) για τα συστήματα υποστήριξης ζωής ενός τέτοιου σκάφους. Στην ομάδα DSTART (TU Delft Starship Team) περιλαμβάνονται μέλη με μεγάλο εύρος ειδικοτήτων, για έρευνες πάνω σε προηγμένες έννοιες και concepts ως προς ένα ανθεκτικό διαστημόπλοιο για ταξίδια ανάμεσα στα άστρα, που θα έχει ως βάση έναν αστεροειδή το εσωτερικό του οποίου θα είναι σκαμμένο. Στόχος δεν είναι η κατασκευή ενός αληθινού αστροπλοίου, αλλά η έρευνα πάνω στις απαιτούμενες τεχνολογίες, και η μελέτη των βιολογικών και κοινωνικών παραγόντων που θα συμπεριελάμβανε ένα τέτοιο γιγαντιαίο εγχείρημα. «Χρειαζόμαστε αυτάρκη και εξελίξιμη διαστημική τεχνολογία ικανή να αντέξει τις δεκαετίες που απαιτούνται για το ταξίδι από το ηλιακό μας σύστημα σε ένα άλλο» λέει ο Άντζελο Φερμόιλεν, επικεφαλής της DSTART, ο οποίος αυτή τη στιγμή δουλεύει στο PhD του (systems engineering)στο TU Delft. «Σε αυτό το πλαίσιο, εξετάζουμε το είδος αναγεννητικού συστήματος υποστήριξης ζωής στο οποίο πρωτοπόρησε το πρόγραμμαMELiSSA (Micro- Ecological Life Support System Alternative) του ΕΟΔ» προσθέτει. Το πρόγραμμα MELiSSA, στο οποίο συμμετέχουν 11 χώρες, έχει ως στόχο την κατασκευή ενός συστήματος, εμπνευσμένου από τα φυσικά υδάτινα οικοσυστήματα, για την αποδοτική μετατροπή των οργανικών αποβλήτων και του διοξειδίου του άνθρακα σε οξυγόνο, νερό και τροφή. Σε πιλοτική εγκατάσταση στο Universitat Autonoma de Barcelona στην Ισπανία βρίσκεται ένας αεροστεγής βρόχος πολλαπλών θαλάμων με έναν «βιοαντιδραστήρα» που λειτουργεί με φως και άλγη η οποία παράγει οξυγόνο. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιείται για να κρατά ζωντανά «πληρώματα» πειραματόζωων (ποντικών) για διαστήματα μηνών. Ο βιοαντιδραστήρας αυτός, με την άλγη που παράγει οξυγόνο και παγιδεύει διοξείδιο του άνθρακα, επιδείχθηκε πρόσφατα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. «Το concept του MELiSSA δίνει στο αστρόπλοιο τη βασική υποστήριξη ζωής του» προσθέτει ο Άντζελο, βιολόγος και καλλιτέχνης που το 2013 υπηρέτησε ως επικεφαλής πληρώματος στη βάση προσομοίωσης NASA HI-SEAS Mars στη Χαβάη. «Εν τω μεταξύ, ενσωματώνουμε άλλες τεχνολογίες, όπως το 3D printing και η εξόρυξη σε αστεροειδείς, στα σχέδιά μας». Τον επόμενο μήνα η ομάδα DSTART θα παρουσιάσει την πρώτη εκδοχή της προσομοίωσης υπολογιστή του MELiSSA σε κλίμακα αστροπλοίου, στο εργαστήριο AgroSpace-MELiSSA στη Ρώμη. Η προσομοίωση αυτή θα επιτρέψει στην ομάδα να δοκιμάσει την ανθεκτικότητα του συστήματος, καθώς θα ταξιδεύει στο βαθύ διάστημα για πολύ μεγάλες χρονικές περιόδους. http://www.naftemporiki.gr/story/1344772/sustimata-upostiriksis-zois-gia-taksidia-sto-diastima-pou-tha-diarkoun-genies

NASA και ESA θα συνεργαστούν για τον εντοπισμό ζωής στον Αρη. Η NASA και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ανακοίνωσαν ότι συμφώνησαν να οργανώσουν από κοινού μια αποστολή στον Αρη. Η αποστολή θα έχει στόχο την συλλογή δειγμάτων εδάφους και πετρωμάτων από τον Κόκκινο Πλανήτη και την επιστροφή τους στην Γη. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 έχουν σταλεί στον Αρη διάφορα ρομπότ που έχουν πραγματοποιήσει μελέτες και αναλύσεις του εδάφους και των πετρωμάτων του. Όμως τα όργανα αυτών των ρομπότ είχαν σχετικά περιορισμένες δυνατότητες. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η μελέτη των δειγμάτων του Αρη στα εργαστήρια στην Γη θα επιτρέψει στο να εντοπιστούν κάποια ίχνη ζωής που υπήρχε στο παρελθόν (ή εξακολουθεί να υπάρχει) στον Κόκκινο Πλανήτη. Η μελέτη των δειγμάτων στα εργαστήρια στην Γη αναμένεται επίσης να αυξήσει ακόμη περισσότερο τις γνώσεις μας για το αρειανό περιβάλλον και έτσι να προετοιμαστούν ακόμη καλύτερα οι επανδρωμένες αποστολές που οργανώνουν οι μεγάλοι διαστημικοί οργανισμοί αλλά και κάποιες ιδιωτικές εταιρείες. Η NASA και η ESA ανακοίνωσαν ότι επειδή πρόκειται για μια ιδιαίτερα σύνθετη αλλά και υψηλού κόστους αποστολή θα αναζητήσουν συνεργασίες και με τον ιδιωτικό τομέα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=970983

Συγκρούσεις ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων για πρώτη φορά στον επιταχυντή SuperKEKB. Ηλεκτρόνια και ποζιτρόνια επιταχύνθηκαν και συγκρούστηκαν μεταξύ τους στον επιταχυντή σωματιδίων SuperKEKB στην Ιαπωνία. https://en.wikipedia.org/wiki/SuperKEKB Ο ανιχνευτής Belle II https://en.wikipedia.org/wiki/Belle_II_experiment που είναι τοποθετημένος στο σημείο που πραγματοποιούνται οι συγκρούσεις κατέγραψε γεγονότα από την εξαύλωση ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων, που παρήγαγαν ζεύγη κουάρκ πυθμένων και αντι-πυθμένων, καθώς επίσης κι άλλων σωματιδίων σκέδασης Bhabha. https://en.wikipedia.org/wiki/Bhabha_scattering Ο επιταχυντής SuperKEKB, μαζί με τον ανιχνευτή Belle II, σχεδιάστηκαν για την αναζήτηση νέων σωματιδίων και νέας φυσικής πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο, που θα δώσουν απαντήσεις σε ανοιχτά θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με την κατανόηση του σύμπαντος, π.χ. γιατί η ύλη κυριάρχησε σε σχέση με την αντιύλη στο σύμπαν: Μπορεί ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) στο CERN να επιταχύνει πρωτόνια σε ενέργειες-ρεκόρ, όμως ο επιταχυντής SuperKEKB / Belle II παράγει δέσμες σωματιδίων με την μέγιστη λαμπρότητα, ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό που καθορίζει τον ρυθμό των συγκρούσεων σωματιδίων. https://physicsgg.me/2018/04/26/%cf%83%cf%85%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%8d%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b7%ce%bb%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%b6%ce%b9%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%89%ce%bd/

Εντοπίστηκε σούπερ συγχώνευση 14 γαλαξιών στα βάθη του Σύμπαντος. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Γέιλ ανακάλυψαν ένα μοναδικό κοσμικό φαινόμενο που συνέβη όταν το Σύμπαν βρισκόταν ακόμη στην… παιδική του ηλικία. Με την βοήθεια του τηλεσκοπίου South Pole Telescope στην Ανταρκτική οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πριν από περίπου 12 δισ. έτη, όταν το Σύμπαν ήταν περίπου 1,5 δισ. ετών, υπήρξε συγχώνευση 14 γαλαξιών. Η συγχώνευση δύο γειτονικών γαλαξιών είναι μια συνήθης κοσμική διαδικασία. Αν συμβαίνει να βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους περισσότεροι από δύο γαλαξίες είναι πιθανό να εμπλακούν όλοι σε μια συγχώνευση. Στην μεγαλύτερη γαλαξιακή συγχώνευση που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα είχαν εμπλοκή τέσσερις γαλαξίες. Κάνοντας παρατηρήσεις με το South Pole Telescope οι ερευνητές κάποια στιγμή έπεσαν πάνω σε μια πηγή από την οποία εκπεμπόταν έντονη λάμψη. Το φαινόμενο αυτό τους κέντρισε το ενδιαφέρον και εστίασαν την προσοχή τους σε αυτό διαπιστώνοντας αρχικά ότι η πηγή αυτή βρισκόταν στα βάθη του Σύμπαντος. Τα δεδομένα που συνέλεξαν τους οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η λάμψη αυτή ήταν προϊόν της συγχώνευσης γαλαξιών και πιο συγκεκριμένα της λάμψης των νέων άστρων που σχηματίζονταν καθώς εξελισσόταν η συγχώνευση. Η συγχώνευση γαλαξιών δημιουργεί νέους γαλαξίες στους οποίους γεννιούνται άστρα με ρυθμό περίπου χίλιες φορές μεγαλύτερη από αυτή που γεννιούνται στους υπάρχοντες γαλαξίες. Αν πράγματι στην συγκεκριμένη συγχώνευση συμμετείχαν 14 γαλαξίες ο ρυθμός γέννησης άστρων θα ήταν τέτοιος που να δικαιολογεί την έντονη λάμψη που έγινε ορατή από εμάς στην άλλη άκρη του Σύμπαντος. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι 14 γαλαξίες ήταν κυριολεκτικά στοιβαγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Υπολογίζουν ότι οι 14 γαλαξίες βρίσκονταν όλοι μαζί σε μια έκταση 4-5 μεγαλύτερη από την έκταση που έχει ο γαλαξίας μας. Η ανακάλυψη αυτή αναμένεται να προσφέρει νέα στοιχεία τόσο για τις γαλαξιακές συγχωνεύσεις και την γέννηση νέων άστρων όσο και για την εξέλιξη του Σύμπαντος. Ηδη οι επιστήμονες πονοκεφαλιάζουν για το πώς συνέβη σε μια τόσο πρώιμη περίοδο του Σύμπαντος να έχει δημιουργηθεί μια τόσο πυκνή «γειτονιά» γαλαξιών. http://www.in.gr/2018/04/26/tech/entopistike-souper-sygxoneysi-14-galaksion-sta-vathi-tou-sympantos/

Ο πρώτος 3D χάρτης του Γαλαξία. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στην δημοσιότητα ένα τρισδιάστατο χάρτη του γαλαξία μας στον οποίο είναι σημειωμένα στις θέσεις στις οποίες βρίσκονται 1,7 δισ. άστρα. Ο χάρτης αυτός είναι προϊόν της λειτουργίας του διαστημικού παρατηρητηρίου GAIA που εκτοξεύτηκε πριν από πέντε έτη. Το Global astrometric interferometer for astrophysics (Παγκόσμιο Αστρομετρικό Συμβολόμετρο για την Αστροφυσική) είχε την ικανότητα να μετράει με πολύ μεγάλη ακρίβεια τις θέσεις και τις αποστάσεις ενός εκατομμυρίου αστέρων την ημέρα. Για τα περίπου 1,3 δισ. άστρα του χάρτη εκτός από το σημείο στο οποίο βρίσκονται υπάρχουν και πληροφορίες για την τροχιακή τους κίνηση, την ταχύτητα με την οποία κινούνται, την απόχρωση που έχουν κ.α. Πρόκειται στην πραγματικότητα για ένα πραγματικό ωκεανό αστρονομικών δεδομένων στον οποία η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα αδημονεί να… βουτήξει. Η ESA ανακοίνωσε ότι λίγες μόλις ώρες μετά την δημοσιοποίηση του χάρτη περισσότερα από τρεις χιλιάδες άτομα «κατέβασαν» τον χάρτη και τα δεδομένα στους υπολογιστές τους. «Είμαστε πραγματικά πολύ περίεργοι να δούμε πώς θα αξιοποιήσει η επιστημονική κοινότητα αυτό το υλικό» δηλώνει ο Αντονι Μπράουν, του Πανεπιστημίου Leiden στην Ολλανδία που είναι επικεφαλής της ομάδας επεξεργασίας των δεδομένων της αποστολής GAIA το κόστος της οποίας άγγιξε το 1 δισ. ευρώ. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=970585

(TGK) "Progress MS-07" Το φορτηγό όχημα (TGK) "Progress MS-07" ολοκλήρωσε την πτήση του στις 26 Απριλίου 2018. Στις 28 Μάρ 2018 στις 16:50:30 MSK το TGK «Progress MS-07» για το κανονικό πρόγραμμα της απόκλισης των αντικειμένων απομακρυνθηκε από το χώρο υποδοχής «Pier» (CO 1) του Ρωσικου τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Μετά την αποσύνδεση, το διαστημικό σκάφος Progress-MS-07 συνέχισε αυτόματα την τροχιακή πτήση, κατά τη διάρκεια της οποίας διεξήχθησαν επιστημονικές και εφαρμοσμένες έρευνες και πειράματα. Σύμφωνα με το πρόγραμμα της πτήσης TGK "Progress MS-07" στις 26 Απριλίου 2018 στις 07:08 ώρα Μόσχας το σύστημα πρόωσης ενεργοποιήθηκε για πέδηση. Ο κινητήρας εργάστηκε 205 δευτερόλεπτα. Στις 07:42 ώρα Μόσχας το πλοίο μπήκε στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας και στις 07:51 MSK πυρίμαχα τεμάχια της κατασκευής του βυθίστηκαν στην μη-πλωτή περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού. Το φορτηγό πλοίο Progress MS-07 ήταν στο ISS από τις 16 Οκτωβρίου 2017. https://www.roscosmos.ru/25006/ Εκτοξευτηκε ο Rokot με την ανώτερη βαθμίδα Breeze-KM και το ευρωπαϊκο επιστημονικο διαστημικό σκάφος Sentinel-3B ( "Sentinel-3Β") Στις 25, Απρ, 2018 στις 20:57 MSK από το Πλεσέτσκ ξεκίνησε ο διαστημικός πύραυλος "Rokot", ως μέρος ενός επιταχυντη μπλοκ RS-18 με το ανώτερο στάδιο "Breeze-KM" και το διαστημικό σκάφος Sentinel-3B ( «Sentinel-3Β"). . Όλα τα στάδια του προγράμματος πτήσης με το όχημα εκτόξευσης ήταν σωστα και μετά από 5 λεπτά και 19 δευτερόλεπτα μετά την έναρξη της τροχιακής μονάδας διαχωρίζεται από το δεύτερο μπλοκ του σταδιου επιταχυντή. Στο 21:03 με την πρώτη χρήση του συστήματος πρόωσης «Breeze-KM» ξεκίνησε ένα το πρόγραμμα για το διαστημικό σκάφος Sentinel-3B για την υπολογιζόμενη ήλιο-σύγχρονη τροχιά. Ο χωρισμός του δορυφόρου από την ανώτερη βαθμίδα προγραμματίζεται στις 22:17 ώρα Μόσχας.Ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Sentinel-3B ("Sentinel-3B") τοποθετείται στην υπολογιζόμενη τροχιά. Στις 25 Απριλίου 2018 στις 22:17 ώρα Μόσχας, το διαστημικό σκάφος διαχωρίστηκε από την ανώτερη βαθμίδα Breeze-KM σε μια δεδομένη ηλιακή σύγχρονη τροχιά. Σχετικά με την εφαρμογή όλων των φάσεων της εκστρατείας από την αρχή του διαστημικου πύραυλου «Rokot» από Πλεσέτσκ για το διαχωρισμό του δορυφόρου χρειάστηκε 1 ώρα και 20 λεπτά. Το ελαφρύ όχημα εκτόξευσης (RKN) "Rokot" δημιουργήθηκε στο Κρατικό επιστημονικό και παραγωγικό κέντρο διαστήματος παραγωγής. M.V. Khrunichev με βάση το SS-18 για την εκτόξευση δορυφόρων βάρους έως 1,95 τόνους σε χαμηλή γήινη τροχιά από το ομοσπονδιακό πρόγραμμα και εμπορικά προγράμματα. Το ΔΙΕ «Rokot» ανταποκρίνεται πλήρως στους στόχους της εκτοξευσης των μικρών και μεσαίων δορυφόρων σε ήλιο σύγχρονη και πολική τροχιά. Η χρήση της RB «Breeze-KM» στο πλαίσιο της ΔΙΕ «Rokot» επιτρέπει την εφαρμογή διαφόρων προγραμμάτων της έναρξης του ωφέλιμου φορτίου, συμπεριλαμβανομένης της χρησης μιας ομάδας διαστημικων σκάφων σε μία ή περισσότερες υποδοχές. Το όχημα εκτόξευσης Rokot έχει χρησιμοποιηθεί για εμπορικές εκτοξεύσεις από το 2000 και για εκτοξεύσεις στο πλαίσιο ομοσπονδιακών προγραμμάτων από το 2005. Ο συνολικός αριθμός των εκτοξεύσεων πυραύλων «Rokot», που πραγματοποιούνται από Πλεσέτσκ (για την περίοδο από το 2000 έως σήμερα) - ειναι 28. Τα τελευταία 17 χρόνια, η Rokot έχει θεσει σε τροχιά περισσότερα από 60 διαστημικά οχήματα για διάφορους σκοπούς. Τα διαστημικά οχήματα Sentinel-3B έχουν σχεδιαστεί για την επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων του περιβάλλοντος με το πρόγραμμα παρακολούθησης Κοπέρνικος ( «Κοπέρνικος»), παλαιότερα γνωστή ως η «Παγκόσμια Παρακολούθηση του Περιβάλλοντος και της Ασφάλειας» (CME, - Παγκόσμια Παρακολούθηση του Περιβάλλοντος και της Ασφάλειας του προγράμματος). Το πρόγραμμα Copernicus εκτελείται υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε συνεργασία με τον ΕΟΔ και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος. Το Sentinel-3B θα συλλέξει απομακρυσμένα δεδομένα παρακολούθησης της κατάστασης των ωκεανών, του θαλάσσιου πάγου και των παράκτιων ζωνών. https://www.roscosmos.ru/25003/ https://www.roscosmos.ru/25004/

Κβαντικό ραντάρ για τον εντοπισμό stealth αεροσκαφών αναπτύσσει ο Καναδάς. Ο Καναδάς επένδυσε 2,7 εκατ. δολάρια στην ανάπτυξη κβαντικού ραντάρ- μιας νέας τεχνολογίας που θα βελτίωνε κατά πολύ τα δεδομένα όσον αφορά στον εντοπισμό stealth αεροσκαφών. Όπως αναφέρει το BBC, η τεχνολογία αυτή αναπτύσσεται από το University of Waterloo για την αντικατάσταση των υπαρχόντων σταθμών ραντάρ στην Αρκτική. Το φαινόμενο το οποίο αξιοποιείται είναι ο αποκαλούμενος «κβαντικός φωτισμός» (quantum illumination)- η διαδικασία απομόνωσης ζευγών εμπλεκομένων φωτονίων. Μέχρι τώρα, η τεχνολογία αυτή έχει δοκιμαστεί μόνο σε εργαστήρια. Ο Καναδάς και οι ΗΠΑ διατηρούν από κοινού 50 σταθμούς ραντάρ NWS (North Warning System) στνη Αρκτική, που αποτελούν την πρώτη γραμμή έγκαιρης προειδοποίησης/ ατμοσφαιρικής προειδοποίησης για τη Βόρεια Αμερική. Οι σταθμοί αυτοί φτάνουν στο τέλος της διάρκειας «ζωής» τους, και θα πρέπει να αρχίσουν να αντικαθίστανται από το 2025. Και άλλες χώρες πραγματοποιούν έρευνες πάνω στο κβαντικό ραντάρ, περιλαμβανομένων της Κίνας και της Ρωσίας. Μάλιστα, τον Νοέμβριο η Κινεζική Ακαδημία Επιστημών στη Σαγκάη ανακοίνωσε πως οι επιστήμονές της αναπτύσσουν ένα νέο είδος κατασκοπευτικού δορυφόρου που θα είναι σε θέση να εντοπίζει stealth αεροσκάφη. Ο κβαντικός φωτισμός χρησιμοποιεί το φαινόμενο της κβαντικής διεμπλοκής: Δύο φωτόνια συνδέονται μεταξύ τους, και ακόμα και αν βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση οι ενέργειες που γίνονται πάνω στο ένα συνεχίζουν να επηρεάζουν και το άλλο. Η πραγματική κβαντική διεμπλοκή είναι δύσκολο να διατηρηθεί για μακρές χρονικές περιόδους και το φαινόμενο συνεχίζει να προκαλεί ερωτηματικά στους επιστήμονες όσον αφορά στην κατασκευή κβαντικών υπολογιστών και την ανάπτυξη τεχνικών κβαντικής κρυπτογράφησης. Ωστόσο, ακόμα και αν τα φωτόνια αποσυνδεθούν, διατηρούν σχέση μεταξύ τους, κάτι που επιτρέπει τη χρήση τους για τον εντοπισμό stealth αεροπλάνων. http://www.naftemporiki.gr/story/1344281/kbantiko-rantar-gia-ton-entopismo-stealth-aeroskafon-anaptussei-o-kanadas

Εκτόξευση Rokot με την ανώτερη βαθμίδα Breeze-KM και το ευρωπαϊκο επιστημονικο διαστημικό σκάφος Sentinel-3B ( "Sentinel-3Β") Στις 25 Απρ 2018 στις 20:57 MSK από το Πλεσέτσκ έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το ευρωπαϊκο επιστημονικο διαστημικό σκάφος Sentinel-3B ( "Sentinel-3Β"). Για την εκτόξευση του δορυφόρου στην στοχευόμενη ηλιακή-σύγχρονη τροχιά, θα χρησιμοποιηθεί ο πυραύλος Rokot με την ανώτερη βαθμίδα Breeze-KM. Οι επιχειρήσεις εκτόξευσης παρέχονται από τις δυνάμεις και τα μέσα των διαστημικών δυνάμεων του Στρατιωτικού Οργανισμού Διαστήματος του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το διαστημικό σκάφος Sentinel-3B έχει σχεδιαστεί για να ανταποκρίνεται στους στόχους του ευρωπαϊκού προγράμματος παρακολούθησης του περιβάλλοντος Copernicus (Copernicus). Ο δορυφόρος Sentinel-3B θα χρησιμοποιηθεί για τη συλλογή απομακρυσμένων δεδομένων παρακολούθησης της κατάστασης των ωκεανών, του θαλάσσιου πάγου και των παράκτιων ζωνών. Ο Sentinel-3Β θα είναι το τρίτο μιας σειράς Sentinel δορυφόρων που ξεκίνησε με τους πυραυλους «Rokot» στο πλαίσιο των συμβάσεων που έχουν συναφθεί ESA γ ΚΕ Eurockot. Η σύμβαση για το φορέα υπηρεσιών εκτόξευσης πυραύλων «Rokot», κατέληξε η ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος) και η Eurockot ( «Eurockot») - μια κοινή ArianeGroup επιχείρηση και το Κέντρο Khrunichev, ένας προγραμματιστής και κατασκευαστής του μεταφορέα πύραυλο «Rokot». Η JV Eurockot (Βρέμη, Γερμανία) παρέχει εμπορική λειτουργία πυραύλων «Rokot» στην παγκόσμια αγορά εκτόξευσης δορυφόρων χαμηλής τροχιάς. Από το 2000, Eurockot εταιρεία παρέχει υπηρεσίες εκτόξευσης του πυραύλου φορέα «Rokot» και παρέχει εμπορικές εκτοξεύσεις σε χαμηλή τροχιά σε μικρούς δορυφόρους γεωσκόπησης, επιστημονικών πειραμάτων και για την έρευνα, την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών στις συνθήκες του διαστήματος. Στο πλαίσιο των συμβάσεων με την ESA, Eurockot παρέχονται πέντε επιτυχημένες εκτοξεύσεις των διαστημικών σκαφών έχουν σχεδιαστεί για την υλοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων προστασίας του περιβάλλοντος και της ασφάλειας (CA GOCE, ΣΜΟΣ, SWARM, Sentinel 3Α, Sentinel 5P), και - την τεχνολογική επίδειξης PROBA-2. Η επικείμενη εκτοξευση θα είναι η 14η για την εταιρεία Eurockot. Η ζωντανή μετάδοση εκκίνησης 25 Απριλίου του 2018 στις 20:30 MSK στην ιστοσελίδα της ESA (www.esa.int) και την ιστοσελίδα Roscosmos (online.roscosmos.ru) https://www.roscosmos.ru/24976/ Η NASA κατασκευάζει υπερηχητικό επιβατικό αεροσκάφος. Στην κατασκευή του υπερηχητικού επιβατικού αεροσκάφους του μέλλοντος προχωρά η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA σε συνεργασία με την εταιρία Lockheed Martin. Ήδη προχώρησαν στη σύναψη σύμβασης ύψους 247,5 εκατομμυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη του νέου υπερηχητικού αεροσκάφους που θα αποτελεί τον διάδοχο του Concorde. H NASA υποστηρίζει μάλιστα ότι το νέο αεροσκάφος δεν θα έχει εκκωφαντικό θόρυβο για τους επιβάτες - μόλις 75 ντεσιμπέλ - όταν ξεπερνά το φράγμα του ήχου. Και αυτό γιατί στην πραγματικότητα, δεν ήταν η συντριβή ενός Concorde στο αεροδρόμιο Charles de Gaulle του Παρισιού το 2001 που τελείωσε το πρόγραμμα αυτό, αλλά ο εκκωφαντικός θόρυβος που προκαλούσε όταν πετούσε με διπλάσια ταχύτητα ήχου (περίπου 2.400 χιλιόμετρα την ώρα). Άλλωστε, λίγο μετά την πρώτη κυκλοφορία του Concorde τον Ιανουάριο του 1976, οι ρυθμιστικές αρχές άρχισαν να επιβάλουν περιορισμούς. Στις ΗΠΑ, η πτήση για υπερηχητικά αεροσκάφη πάνω από το έδαφος απαγορεύτηκε μάλιστα και το μόνο που απέμεινε ήταν οι διαδρομές πάνω από τους ωκεανούς. Το όνειρο ενός υπερηχητικού επιβατικού αεροπλάνου που θα έφτανε από τη Νέα Υόρκη στο Λος Άντζελες σε τρεις ώρες δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Αυτό που έμεινε ήταν μια εξειδικευμένη αγορά για τους πλούσιους, οι οποίοι θα μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά την υπερατλαντική διασκέδαση πληρώνοντας εισιτήριο γύρω στα 10.000 δολάρια. «Το όραμα της NΑSA είναι ένα μέλλον όπου οι υπερηχητικές μεταφορές θα είναι διαθέσιμες και προσιτές για ένα μεγάλο μέρος του επιβατικού κοινού», δήλωσε ο Πήτερ Κοέν, ο οποίος διαχειρίζεται την ανάπτυξη των νέων υπερηχητικών τεχνολογιών στη NASA. Θόρυβος, τιμή, αποτελεσματικότητα: Η NASA έχει προγραμματίσει πολλά Στο σχεδιασμό του αεροσκάφους που θα μπορούσε να κάνει την υπερηχητική πτήση πιο ήσυχη, η NASA έχει ήδη αποκτήσει εμπειρία. Το 2005 πειραματίστηκε με την εταιρεία Gulfstream Aerospace με ένα "Quiet Spike". Τα νέα σχέδια της ατράκτου, των πτερυγίων και της ουράς θα πρέπει επίσης να εξασφαλίζουν εξαιρετικά μειωμένο θόρυβο. «Προσπαθούν με έναν τρόπο να κατανείμουν τον ενιαίο εκκωφαντικό θόρυβο σε αρκετούς μικρότερης έντασης θορύβους», λέει ο Rolf Henke, μέλος του διοικητικού συμβουλίου στο Γερμανικό Αεροδιαστημικό Κέντρο DLR. Πριν από μερικά χρόνια, η DLR παρουσίασε τη δική της μελέτη σκοπιμότητας με το Spaceliner . Η NASA και η Lockheed Martin επιθυμούν τώρα να βελτιώσουν περαιτέρω το σχήμα του αεροσκάφους για να το κάνουν όσο πιο ευχάριστο γίνεται. Οι αεροδυναμικές προσομοιώσεις είναι πολύ καλύτερες σήμερα, λέει ο Andreas Strohmayer, ο οποίος ηγείται του σχεδιασμού αεροσκαφών στο Ινστιτούτο Σχεδιασμού Αεροσκαφών στο Πανεπιστήμιο της Στουτγκάρδης. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=970061

Ο Ουρανός είναι… κλούβιος. Ο Ουρανός είναι ο έβδομος σε απόσταση από τον Ήλιο και ο τέταρτος σε μάζα πλανήτης του Ηλιακού συστήματος. Ούτε οι αποστολές που πέρασαν από τον Ουρανό (π.χ Voyager 2), ούτε τα νέας γενιάς επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια είχαν καταφέρει μέχρι σήμερα να συλλέξουν στοιχεία για την σύσταση της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Ένα από τα ερωτήματα που υπήρχαν για τον Ουρανό είναι αν τα νέφη που σχηματίζονται σε αυτόν αποτελούνται από αμμωνία ή υδροθείο. Ερευνητές από την NASA, το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το πανεπιστήμιο του Λέστερ στην Βρετανία με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» υποστηρίζουν ότι βρήκαν την απάντηση. Χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Gemini North που βρίσκεται στο όρος Mauna Kea στην Χαβάη οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα νέφη στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Ουρανού αποτελούνται από υδροθείο το οποίο έχει χαρακτηριστική δυσάρεστη οσμή, είναι η οσμή που έχουν τα κλούβια αβγά. « Εάν ένα άτυχο ανθρώπινο ον κατέβαινε ποτέ μέσα στα νέφη του Ουρανού θα συναντούσε μία πολύ δυσάρεστη και δύσοσμη κατάσταση» λέει ο επικεφαλής της έρευνας Πάτρικ Ιργουιν από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η ανίχνευση του υδρόθειου στον ανώτερο όγκο νεφών του Ουρανού (και πιθανώς στον επίσης κρύο Ποσειδώνα) είναι μια εντυπωσιακή διαφορά από το αέριο που ανιχνεύεται στους γιγαντιαίους και πιο κοντινούς στον Ήλιο πλανήτες, Δία και Κρόνο. Αν ένας άτυχος άνθρωπος έπεφτε μέσα στα νέφη του πλανήτη Ουρανού, σύμφωνα με τον δρ Ιργουιν, η δυσοσμία «των κλούβιων αυγών» θα ήταν το μικρότερο κακό. Η έκθεσή του σε ένα περιβάλλον από υδρογόνο, ήλιο και μεθάνιο σε θερμοκρασία -200 oC θα ήταν θανατηφόρος. Τα νέφη στους άλλους μεγάλους πλανήτες αερίων του ηλιακού μας συστήματος, στον Δία και στον Κρόνο, αποτελούνται από κρυστάλλους αμμωνίας. Ετσι η ανακάλυψη για τα νέφη του Ουρανού προσφέρει νέα στοιχεία στους επιστήμονες που προσπαθούν να διαπιστώσουν τις συνθήκες σχηματισμού και εξέλιξης των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=969684

Ένας πλανήτης… κατράμι. Εχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα περίπου 3,5 χιλιάδες εξωπλανήτες, πλανήτες μακριά από το ηλιακό μας σύστημα. Ανάμεσα σε αυτούς υπάρχει μια κατηγορία εξωπλανητών που έχει λάβει την ονομασία «Καυτός Δίας» ή «Θερμός Δίας». Πρόκειται για πλανήτες αερίων με μάζα περίπου όσο αυτή του πλανήτη Δία αλλά σε αντίθεση με τον Δία είναι πολύ πιο θερμοί διότι βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση από τον αστέρα γύρω από τον οποίο περιστρέφονται. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Keele στην Βρετανία χρησιμοποιώντας δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler εντόπισαν ένα ακόμη καυτό Δία ο οποίος όμως σε σχέση με τους υπόλοιπους πλανήτες όχι μόνο αυτής της κατηγορίας αλλά γενικότερα διαθέτει ένα πολύ σπάνιο χαρακτηριστικό. Ο Wasp-104b, όπως ονομάστηκε ο εξωπλανήτης βρίσκεται σε απόσταση 466 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Λέοντα. Οπως διαπίστωσαν οι ερευνητές ο εξωπλανήτης κυριαρχείται από νέφη τα οποία αποτελούνται από κάλιο και νάτριο συνδυασμός που επιτρέπει στον πλανήτη να απορροφά το ηλιακό φως. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο Wasp-104b απορροφά το 99% του φωτός μετατρέποντας τον έτσι σε ένα απόλυτα σκοτεινό κόσμο. Εχουν εντοπιστεί ορισμένα διαστημικά σώματα που έχουν αυτή την ιδιότητα μεγάλης απορρόφησης του φωτός με τον Wasp-104b να διεκδικεί με αξιώσεις τα πρωτεία του πιο σκοτεινού. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=970047

Εκπληκτικό βίντεο από το τετ α τετ με τον κομήτη 67/P Δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση της η αποστολή Rosetta συνεχίζει να μας εντυπωσιάζει με τα ευρήματα της. Το σκάφος Rosetta εκτοξεύτηκε το 2004 έφτασε στον κομήτη 67P μια δεκαετία αργότερα και τον ακολούθησε στο ταξίδι του γύρω από τον Ήλιο όχι μόνο μελετώντας τον διαστημικό βράχο αλλά καταγράφοντας όλα τα φαινόμενα που συνέβαιναν κατά την διάρκεια του ταξιδιού του κομήτη. Τον Σεπτέμβριο του 2016 μετά από δύο χρόνια μελέτης του κομήτη και καταγραφής των φαινομένων που συνέβαιναν σε αυτόν το Rosetta ολοκλήρωσε την αποστολή του πέφτοντας πάνω στον κομήτη. Οι χιλιάδες εικόνες που κατέγραψε το Rosetta και ο τεράστιος όγκος δεδομένων που συνέλεξε από τον κομήτη οδήγησαν σε μια σειρά από εντυπωσιακές και άκρως ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις τόσο φυσικά για τον συγκεκριμένο κομήτη όσο και γενικότερα για το ηλιακό μας σύστημα ακόμη και για την Γη. Για παράδειγμα, διαπιστώθηκε ότι το παγωμένο νερό του κομήτη περιέχει διαφορετικές αναλογίες ισοτόπων σε σχέση με το νερό της Γης, παρατήρηση που αποδυναμώνει τη θεωρία ότι το νερό των ωκεανών προέρχεται από κομήτες. Τις τελευταίες ώρες έχει γίνει viral στο Διαδίκτυο ένα εκπληκτικό animation που δημιούργησε ένας χρήστης του Twitter (ο landru79) από εικόνες που κατέγραψε το Rosetta την 1η Ιουνίου του 2016. Το animation δείχνει το απόκοσμο περιβάλλον του κομήτη και ειδικοί του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος που είδαν το animation υποστηρίζουν ότι αυτό που στο animation μοιάζει με «χιόνι» είναι στην πραγματικότητα σκόνη του κομήτη η οποία έχει πλησιάσει το σκάφος καθώς αυτό κινείται με μεγάλη ταχύτητα ακολουθώντας το διαστημικό βράχο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=970048

Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να ανατρέψει την πυρηνική ισορροπία… ως το 2040. Η τεχνητή νοημοσύνη έχει τη δυνατότητα να ανατρέψει τις βάσεις της πυρηνικής αποτροπής, και ως εκ τούτου την πυρηνική ισορροπία, ως το 2040, σύμφωνα με δημοσίευση του RAND Corporation (αμερικανικό think tank). Αν και θεωρείται μάλλον απίθανη η εμφάνιση «αποκαλυπτικών» μηχανών φοβερής καταστρεπτικότητας που θα ελέγχονται από τεχνητές νοημοσύνες, ο κίνδυνος που συνιστά η τεχνητή νοημοσύνη για την πυρηνική ασφάλεια έγκειται, σύμφωνα με την έρευνα, στη δυνατότητά της να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να πάρουν ρίσκα τα οποία μπορεί να έχουν δυνάμει τρομακτικές συνέπειες. Όπως αναφέρεται στην έρευνα, κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου η αρχή της αμοιβαίας εξασφαλισμένης καταστροφής (MAD- Mutually Assured Destruction) διατηρούσε την ειρήνη (έστω και ασταθή) μεταξύ των υπερδυνάμεων, καθώς διασφάλιζε πως οποιαδήποτε επίθεση θα επέφερε καταστροφικά αντίποινα. Το αποτέλεσμα ήταν η επίτευξη στρατηγικής σταθερότητας, καθώς ελαχιστοποιούνταν τα κίνητρα για ενέργειες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πυρηνικό πόλεμο. Σύμφωνα με το νέο paper, τις προσεχείς δεκαετίες η τεχνητή νοημοσύνη θα έχει τη δυνατότητα να «φθείρει» το δόγμα της αμοιβαίας εξασφαλισμένης καταστροφής, υπονομεύοντας τη στρατηγική σταθερότητα: Βελτιωμένες τεχνολογίες αισθητήρων θα μπορούσαν να εισάγουν στην «εξίσωση» την δυνατότητα καταστροφής δυνάμεων που θα μπορούσαν να προβούν σε αντίποινα, όπως αυτοκινούμενοι εκτοξευτές πυραύλων και υποβρύχια. Ως αποτέλεσμα, τα αντίπαλα κράτη ενδεχομένως να βρίσκονταν στον πειρασμό να επιδιώξουν δυνατότητες πρώτου πλήγματος, με σκοπό να αποκτήσουν πλεονέκτημα στις διαπραγματεύσεις με τους αντιπάλους τους, ακόμα και αν δεν έχουν σκοπό να επιτεθούν. Αυτό υπονομεύει τη στρατηγική σταθερότητα, επειδή, ακόμα και αν μια χώρα με τέτοιες δυνατότητες δεν προτίθεται να τις χρησιμοποιήσει, οι αντίπαλοί της δεν μπορούν να το γνωρίζουν. «Η σύνδεση μεταξύ του πυρηνικού πολέμου και της τεχνητής νοημοσύνης δεν είναι καινούρια- βασικά οι ιστορίες τους συνδέονται» σχολιάζει ο Έντουαρντ Γκάιστ, ένας από τους συντάκτες του άρθρου. «Μεγάλο μέρος της πρώιμης ανάπτυξης της ΑΙ έλαβε χώρα προς στήριξη στρατιωτικών προσπαθειών, ή με στρατιωτικούς σκοπούς κατά νου». Όπως πρόσθεσε, ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν το Survivable Adaptive Planning Experiment τη δεκαετία του 1980 που είχε σκοπό τη χρήση ΑΙ για την αξιοποίηση δεδομένων αναγνώρισης για σκοπούς σχεδίων στόχευσης με πυρηνικά όπλα. Μια πιο αισιόδοξη προσέγγιση είναι ότι η ΑΙ θα μπορούσε να βελτιώσει τη στρατηγική σταθερότητα, βελτιώνοντας την ακρίβεια στη συλλογή και ανάλυση πληροφοριών, σύμφωνα με την δημοσίευση. Επίσης, αν και η ΑΙ θα μπορούσε να κάνει πιο ευάλωτες τις δυνάμεις δεύτερου πλήγματος, βελτιωμένες δυνατότητες παρακολούθησης και ερμηνείας των εχθρικών ενεργειών θα μπορούσαν να μειώσουν το ενδεχόμενο κάποιου λάθους που θα μπορούσε να επιφέρει κλιμάκωση. Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως, δεδομένων των βελτιώσεων στο μέλλον, είναι δυνατόν τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης να αναπτύξουν δυνατότητες οι οποίες, αν και όχι αλάθητες, θα ήταν λιγότερο επιρρεπείς σε σφάλματα από τους ανθρώπους- άρα θα είχαν σταθεροποιητική επίδραση μακροπρόθεσμα. Πάντως δεν τη συμμερίζονται πολλοί αυτή την αισιοδοξία: «Κάποιοι ερευνητές φοβούνται πως μια αυξημένη εξάρτηση από την τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να οδηγήσει σε νέα είδη καταστροφικών λαθών» λέει ο Άντριου Λον, άλλος ένας από τους συντάκτες της έρευνας. «Ίσως να υπάρχει πίεση για χρήση τεχνητής νοημοσύνης πριν να είναι ώριμη τεχνολογικά, ή μπορεί να είναι ευάλωτη σε υπονόμευση από αντιπάλους. Οπότε, η διατήρηση της στρατηγικής σταθερότητας τις προσεχείς δεκαετίες ίσως να αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολη και όλες οι πυρηνικές δυνάμεις πρέπει να συμμετέχουν στη δημιουργία θεσμών που θα βοηθούν στον περιορισμό του πυρηνικού κινδύνου». Δείτε την ταινία «The Man Who Saved the World». Περιγράφει την ζωή του Stanislav Yevgrafovich Petrov, αντισμήναρχου της σοβιετικής πολεμικής αεροπορίας, ο οποίος απέτρεψε πυρηνική σύγκρουση μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και ΗΠΑ το 1983, μετά από λανθασμένο συναγερμό του συστήματος ειδοποίησης πυρηνικής επίθεσης: http://physicsgg.me/2018/04/25/%ce%b7-%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae-%ce%bd%ce%bf%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b7-%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b5%ce%af-%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%ad%cf%88/

Το Φεστιβάλ Επιστήμης της Αθήνας υποδέχεται η Τεχνόπολη. Πενήντα διαδραστικές εκθέσεις και 46 πειραματικές επιδείξεις, 35 εργαστήρια για παιδιά και 22 για ενήλικες, 45 ομιλίες από έλληνες και ξένους επιστήμονες, πέντε διαγωνισμούς, προβολές και συνολικά περισσότερα από 200 πρωινά και απογευματινά καλλιτεχνικά δρώμενα για όλες τις ηλικίες θα περιλαμβάνει το φετινό «Athens Science Festival», που θα πραγματοποιηθεί για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, από τις 24 έως τις 29 Απριλίου, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100, Γκάζι). Το θέμα του φετινού φεστιβάλ θα είναι «Επιστήμη χωρίς σύνορα» για να αναδείξει το γεγονός ότι οι επιστημονικές ανακαλύψεις ξεπερνούν τα γεωγραφικά, γνωστικά και ιδεολογικά σύνορα. Πώς εξερευνούν τα μεγάλα συμπαντικά μυστήρια επιστήμονες στο CERN; Πώς θα είναι το ψηφιακό μας αύριο; Γιατί μας αφορούν τα βότσαλα του πλανήτη Άρη; Γι’ αυτά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα πράγματα θα μάθουν οι επισκέπτες του Athens Science Festival. Ανάμεσα στους ομιλητές που θα συμμετάσχουν φέτος, είναι οι: – Βασίλειος Νάσης, ακαδημαϊκός και επιχειρηματίας, ιδρυτής της εταιρείας Netronix και πρωτοπόρος στον τομέα του Διαδικτύου των αντικειμένων. – James Beacham, πειραματικός φυσικός υψηλών ενεργειών, καθώς επίσης μουσικός και σκηνοθέτης. – Βασίλης Ντζιαχρήστος, διευθυντής της έδρας Βιολογικής Απεικόνισης στο Πολυτεχνείο του Μονάχου. – Carsten Mahrenholz, συνιδρυτής της γερμανικής εταιρείας ColdPlasmaTech. – Ιωσήφ Σηφάκης, από τους κορυφαίους επιστήμονες της πληροφορικής διεθνώς, ο οποίος έχει τιμηθεί και με το βραβείο Turing. – Gαbor Domokos, επικεφαλής του τμήματος Μηχανικής, Υλικών και Δομών στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας και Οικονομικών της Βουδαπέστης. – Η αστροναύτης, πιλότος και μηχανικός Marsha Ivins, η οποία θα αναφερθεί στις χιλιάδες ώρες που έχει ταξιδέψει στο διάστημα. – H πλανητική επιστήμων Αθηνά Κουστένη, αστρονόμος του Αστεροσκοπείου του Παρισθιού και διευθύντρια έρευνας στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας, η θα μιλήσει για τις ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης της ζωής εκτός του πλανήτη μας. – Η καθηγήτρια μοριακής βιοφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Elspeth Garman, που θα ξεναγήσει το κοινό στην επιστήμη της κρυσταλλογραφίας. – Η Τζένη Λειβαδάρου, υποψήφια διδάκτωρ στο τμήμα εφαρμοσμένων μαθηματικών και θεωρητικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, θα αποκαλύψει τον κόσμο της ρευστοδυναμικής. – Ο Σταύρος Κατσανέβας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris-Diderot VII και διευθυντής του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Βαρύτητας (EGO) θα παρουσιάσει την ιστορία της έρευνας για τα βαρυτικά κύματα. -Η Δρ. Suzanne O’Sullivan, συγγραφέας και νευρολόγος, θα παρουσιάσει περιπτώσεις ανθρώπων με συμπτώματα που εκπλήσσουν ακόμη και τον γιατρό τους – από τον άντρα που βλέπει χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων να τρέχουν γύρω του, μέχρι το κορίτσι που αισθάνεται ότι ζει, ως άλλη Αλίκη, στη χώρα των θαυμάτων. – Ο Γιάννης Μανέτας, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών και συγγραφέας, θα αποκαλύψει πόσο απαραίτητη είναι η φωτοσύνθεση για το φαινόμενο της ζωής. Aπό πλευράς ερευνητικών φορέων, μεταξύ άλλων: Το Ίδρυμα Τεχνολογίας & Έρευνας (ΙΤΕ) θα παρουσιάσει εκατομμύρια ζωντανά βακτήρια στον πάγο, τα οποία θα μεταμορφωθούν σε πίνακες ζωγραφικής με τη βοήθεια των επισκεπτών. Μια ομάδα νέων ερευνητών του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) θα ταξιδέψει μικρούς και μεγάλους στο θαυμαστό υποθαλάσσιο κόσμο, ενώ με σύντομες δράσεις αλληλεπίδρασης θα αναδείξει τις απειλές που δέχονται οι θάλασσες, τα ποτάμια και οι λίμνες από τον σύγχρονο τρόπο ζωής των ανθρώπων, τις κλιματικές μεταβολές και τα έντονα γεωφυσικά φαινόμενα. Με το «Ταξίδι της Αριάδνης» του «Δημόκριτου» επισκέπτες όλων των ηλικιών θα βιώσουν μια οπτικοακουστική εμπειρία εμπνευσμένη από τον κόσμο της Κνωσού. Με την καθοδήγηση ειδικευμένου προσωπικού του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να παρατηρήσουν αντικείμενα του νυχτερινού ουρανού, με την χρήση φορητού τηλεσκοπίου. Τo Ερευνητικό Κέντρο «Αθηνά» θα έχει ετοιμάσει μια έκπληξη για τους μικρούς, καθώς θα τους περιμένουν ρομπότ για να επικοινωνήσουν και να παίξουν μαζί τους. Διαδραστικά πειράματα θα πραγματοποιηθούν από επιστήμονες του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ), που θα επιδείξουν με πρωτότυπο τρόπο τα «μαγικά κρύσταλλα» των πρωτεϊνών του σώματος, ενώ παράλληλα, οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να παρατηρήσουν κάτω από το μικροσκόπιο τον τρόπο που μεγαλώνουν. Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) θα παρουσιάσει το ραδόνιο, τον άχρωμο, άγευστο και άοσμο «ραδιενεργό συγκάτοικό» μας, που συχνάζει σε κλειστούς χώρους, εισχωρεί με ευκολία στα κτίρια και μας εκθέτει σε κίνδυνο, αποτελώντας μια από τις κυριότερες αιτίες καρκίνου του πνεύμονα παγκοσμίως. Εξάλλου, με αφορμή την ανακήρυξη της Αθήνας σε Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου για το 2018, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ θα παρουσιαστούν δράσεις που αναδεικνύουν τη σχέση του βιβλίου με την επιστήμη. Ακόμη, συγγραφείς και μαθηματικοί όπως η Κατερίνα Καλφοπούλου, ο Ανδρέας Λύκος, ο Τεύκρος Μιχαηλίδης και ο Στάμος Τσιτσώνης θα κουβεντιάσουν για τη σχέση των κειμένων τους με την επιστήμη. Το Athens Science Festival διοργανώνεται από τον εκπαιδευτικό οργανισμό «Επιστήμη Επικοινωνία – SciCo», το British Council, την Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, το Σύνδεσμο Υποτρόφων του Ιδρύματος Ωνάση και τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας. Υλοποιείται σε συνεργασία με ακαδημαϊκούς και ερευνητικούς φορείς και εκπαιδευτικούς οργανισμούς. Οι ημέρες και ώρες λειτουργίας του Φεστιβάλ θα είναι: Τρίτη 24 Απριλίου (τελετή έναρξης στις 18.30), Τετάρτη 25 έως Παρασκευή 27 Απριλίου (09:00 έως 23:00), Σάββατο 28 & Κυριακή 29 Απριλίου (11:00 έως 23:00). Αναλυτικότερες πληροφορίες για τις εκδηλώσεις μπορεί να βρείτε κάνοντας κλικ εδώ. http://www.athens-science-festival.gr/ Βελτιστοποιώντας τα logistics για ταξίδια στο διάστημα. Η αποστολή ανθρώπων στο διάστημα είναι δύσκολη υπόθεση- πόσο μάλλον το να γίνει αυτή με αποδοτικό τρόπο, και αυτό ακριβώς είναι που επιδιώκει ο Κόκι Χο, βοηθός καθηγητής στο University of Illinois (Department of Aerospace Engineering) και δύο τελειόφοιτοι φοιτητές του, οι Χάο Τσεν και Μπίντου Τζαγκανάθα. Αυτό που έκαναν οι ερευνητές ήταν να διερευνήσουν τρόπους συσσωμάτωσης των logistics των ταξιδιών στο διάστημα, εξετάζοντας μια «εκστρατεία» αποστολών στη Σελήνη και σχέδια διαστημοπλοίων και δημιουργώντας ένα πλαίσιο για τη βελτιστοποίηση της χρήσης καυσίμων και άλλων πόρων. Σύμφωνα με τον Χο, στόχος είναι η επίτευξη μιας ισορροπίας μεταξύ του χρόνου και της ποσότητας καυσίμου: Η γρήγορη άφιξη απαιτεί περισσότερο καύσιμο. Εάν δεν τίθεται θέμα χρόνου, η αργή αλλά αποδοτική προώθηση χαμηλής έντασης ίσως να είναι καλύτερη επιλογή. Αξιοποιώντας αυτό το δεδομένο, ο Χο σημείωσε πως υπάρχουν δυνατότητες ελαχιστοποίησης της μάζας εκτόξευσης και του κόστους όταν εξετάζει κανείς το θέμα από άποψης «εκστρατείας», με πολλαπλές εκτοξεύσεις και πτήσεις. «Σκοπός μας είναι να κάνουμε το ταξίδι στο διάστημα αποδοτικό» λέει ο Χο. «Ένας τρόπος αυτός είναι να εξετάσουμε σχέδια εκστρατειών, δηλαδή πολλαπλές αποστολές μαζί- όχι απλά να εκτοξεύσεις τα πάντα από το έδαφος για κάθε αποστολή, όπως στο πρόγραμμα Απόλλων. Είναι μια εκστρατεία πολλαπλών αποστολών, οι προηγούμενες αποστολές αξιοποιούνται για μετέπειτα αποστολές. Οπότε, αν μια προηγούμενη αποστολή ανέπτυξε κάποιες υποδομές, όπως μια αποθήκη καυσίμου, ή αν είχε αρχίσει δουλειά για την εξόρυξη οξυγόνου από το έδαφος στη Σελήνη, αυτές χρησιμοποιούνται στον σχεδιασμό της επόμενης αποστολής». Για τους σκοπούς του σχεδιασμού χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από αποστολές του παρελθόντος, μέσω των οποίων δημιουργούνται μοντέλα προσομοίωσης μια συνδυαστικής εκστρατείας. Το μοντέλο αυτό μπορεί να τροποποιηθεί για να περιλαμβάνει βαρύτερα ή ελαφρύτερα σκάφη, συγκεκριμένους προορισμούς, διαφορετικούς αριθμούς αστροναυτών κ.α. «Σε αυτή την έρευνα σχεδιάζουμε τα οχήματα εκ του μηδενός, έτσι ώστε το σχέδιο του σκάφους να μπορεί να γίνει μέρος του σχεδιασμού της εκστρατείας. Για παράδειγμα, αν ξέρουμε ότι θέλουμε να στείλουμε άνθρωπο στον Άρη ως το 2030, μπορούμε να σχεδιάσουμε το σκάφος και την πολλαπλών αποστολών εκστρατεία, για να πετύχουμε τη μέγιστη αποδοτικότητα και το ελάχιστον κόστος εκτόξευσης, δεδομένου του χρονικού ορίζοντα» συμπληρώνει ο Χο. http://www.naftemporiki.gr/story/1343465/beltistopoiontas-ta-logistics-gia-taksidia-sto-diastima Νέος δορυφόρος για τον εντοπισμό πηγών ρύπανσης μεθανίου. Το μεθάνιο είναι το δεύτερο πιο άφθονο αέριο του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, μετά το διοξείδιο του άνθρακα, από το οποίο έχει ικανότητα παγίδευσης θερμότητας 25 φορές μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια ενός αιώνα. Ως εκ τούτου, η μείωση των εκπομπών μεθανίου θα μπορούσε να κάνει τεράστια διαφορά στον περιορισμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Για αυτό το λόγο, η ΜΚΟ Ταμείο Περιβαλλοντικής Άμυνας (EDF) αποφάσισε να εκτοξεύσει ένα δορυφόρο μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, ο οποίος θα εντοπίζει διαρροές μεθανίου στην ατμόσφαιρα. Αυτές οι διαρροές είναι συχνά ανθρωπογενείς, όπως από πετρελαϊκές δραστηριότητες, ή μπορεί να προέρχονται από φυσικούς υγροτόπους ή από το πεπτικό σύστημα των αγελάδων. Αυτές οι εκπομπές είναι δύσκολο να εντοπιστούν χωρίς τη χρήση δορυφόρων, καθώς το αέριο εξαπλώνεται καθώς ανυψώνεται. Επίσης, επιτόπιες επιθεωρήσεις των επιχειρήσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου ενδέχεται να μην εντοπίσουν αυτές τις διαρροές, επειδή οι εταιρείες συχνά τις κρύβουν πριν από τις κανονισμένες επιθεωρήσεις. Οι δορυφόροι που βρίσκονται σήμερα στο διάστημα σε χαμηλή τροχιά μπορούν να μετρήσουν το μεθάνιο, αλλά με περιορισμούς. Ο MethaneSAT, όπως θα αποκαλείται ο νέος δορυφόρος, δεν θα έχει κατ' ανάγκη όργανα αρκετά υψηλής ανάλυσης ώστε να εντοπίσει ένα ξεχωριστό αγρόκτημα ή πετρελαιοπηγή που διαρρέει μεθάνιο. Ωστόσο, σύμφωνα με την ΜΚΟ, η ικανότητά του να παρακολουθεί το μεθάνιο με την πάροδο του χρόνου θα μπορεί να βοηθήσει τους επιθεωρητές να οδηγηθούν στη σωστή θέση. Εν τω μεταξύ, είναι σημαντικό να συνεχιστούν οι προσπάθειες για τη μείωση των εκπομπών στο έδαφος. Είναι αξιοσημείωτο ότι η πέψη στα στομάχια των ζώων κτηνοτροφίας παράγει το μεγαλύτερο ποσοστό των εκπομπών μεθανίου στον κόσμο με 29%, ακολουθούμενο από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο με 20%. Οι επιστήμονες πειραματίζονται με τη διατροφή των αγελάδων, αλλά και τα βακτήρια του εντέρου τους, ώστε να ανακαλύψουν αν διαφορετικά τρόφιμα θα μπορούσαν να μειώσουν το μεθάνιο που απελευθερώνεται. http://www.naftemporiki.gr/story/1343066/neos-doruforos-gia-ton-entopismo-pigon-rupansis-methaniou

MarCO: Η NASA εκτοξεύει «μίνι» δορυφόρους με προορισμό τον Άρη. Μπορεί τα πιο γνωστά διαστημόπλοια της NASA να ήταν αρκετά ευμεγέθη (από τα Voyager 1 και 2 μέχρι το Cassini και το Galileo), ωστόσο η κατακόρυφη άνοδος των «μίνι» δορυφόρων κατηγορίας cubesats, που επιτρέπουν την πρόσβαση στο διάστημα σε πολλούς ενδιαφερόμενους λόγω χαμηλού κόστους, δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητη την αμερικανική διαστημική υπηρεσία- και απόδειξη για αυτό είναι οι δίδυμοι δορυφόροι Mars Cube One. Το ζεύγος των δύο διαστημικών σκαφών (χάριν συντομίας MarCO), που είναι τα πρώτα cubesats που εκτοξεύονται από τη NASA στο βαθύ διάστημα, θα εκτοξευτεί τον Μάιο, με τον ίδιο πύραυλο που θα φέρει το InSight- το επόμενο όχημα προσεδάφισης της NASA με προορισμό τον Κόκκινο Πλανήτη. Τα MarCO προορίζονται να ακολουθήσουν το InSight στο ταξίδι του στο διάστημα, και αν τα καταφέρουν να φτάσουν εκεί, το καθένα διαθέτει μια αναδιπλούμενη κεραία για να αναμεταδίδει δεδομένα για το InSight καθώς θα εισέρχεται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη και προσεδαφίζεται. Τα δύο μικρά σκάφη δεν θα πραγματοποιούν επιστημονικές έρευνες από μόνα τους, ούτε απαιτούνται για την αποστολή δεδομένων από το InSight στη Γη (θα βασίζεται σε άλλα σκάφη της NASA που είναι ήδη σε τροχιά για αυτό, πέρα από την απευθείας επικοινωνία με τη Γη μέσω των κεραιών του), ωστόσο θα είναι η πρώτη δοκιμή της τεχνολογίας cubesat πέρα από την τροχιά της Γης, επιδεικνύοντας κατά πόσον θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται «μίνι» δορυφόροι για να εξερευνήσουν περαιτέρω το ηλιακό σύστημα. «Είναι οι ανιχνευτές μας» λέει ο επικεφαλής μηχανικός των MarCO, Άντι Κλες, του JPL (Jet Propulsion Laboratory). «Οι cubesats δεν έχει χρειαστεί ξανά στο παρελθόν να αντέξουν την έντονη ακτινοβολία ενός ταξιδιού στο βαθύ διάστημα, ή να χρησιμοποιήσουν προώθηση για να κατευθυνθούν προς τον Άρη. Ελπίζουμε να ανοίξουμε αυτόν τον δρόμο». Οι επίσημες ονομασίες είναι MarCO-A και MarCO-B, αλλά για την ομάδα που τα έφτιαξε είναι o «Wall-E» και η «Eva», από τη γνωστή ταινία «Wall-E» της Pixar. Και τα δύο σκάφη χρησιμοποιούν πεπιεσμένο αέριο όπως στους πυροσβεστήρες για να πετάξουν στο διάστημα- όπως είχε κάνει και ο μικρός Wall-E στην ταινία του 2008. Στη NASA γνωρίζουν ότι η αποστολή θα είναι δύσκολη, από την εκκίνηση των σκαφών ακόμα μέχρι την άφιξή τους στον Άρη/ Εάν τα καταφέρουν και τα δύο σκάφη, θα δοκιμάσουν μια μέθοδο τηλεπικοινωνιών που θα μπορούσε να λειτουργεί ως «μαύρο κουτί» για μελλοντικές προσεδαφίσεις στον Κόκκινο Πλανήτη, βοηθώντας στη βελτίωση των προσεδαφίσεων σε αυτόν εν γένει (οι οποίες είναι δύσκολη υπόθεση). https://physicsgg.me/2018/04/23/marco-%ce%b7-nasa-%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%bf%ce%be%ce%b5%cf%8d%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%af%ce%bd%ce%b9-%ce%b4%ce%bf%cf%81%cf%85%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%cf%80%cf%81/

Tι κρύβεται στην καρδιά του γαλαξία μας; Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 εντοπίστηκαν μυστηριώδεις εκπομπές ακτινοβολίας από το κέντρο του γαλαξία μας, οι οποίες αποδείχθηκε στη συνέχεια ότι προέρχονταν από μια μελανή οπή. Οι επιστήμονες ονόμασαν αυτή τη μαύρη τρύπα Τοξότη Α* και οι παρατηρήσεις που έχουν γίνει δείχνουν ότι έχει διάμετρο περίπου 45 εκατ. χλμ. και μάζα περίπου 4 εκατ. φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ηλιου. Διάφορες παρατηρήσεις τα τελευταία χρόνια έδειχναν ότι ο Τοξότης Α* είχε… παρέα. Αρχικά οι ερευνητές εντόπισαν ίχνη παρουσίας μερικών δεκάδων μελανών οπών πέριξ του κέντρου του γαλαξία μας. Αργότερα τα ίχνη πολλαπλασιάστηκαν και οι εκτιμήσεις ανέβαζαν τον αριθμό τους σε μερικές εκατοντάδες. Ηρθε όμως πριν από λίγες εβδομάδες η ανακοίνωση μιας έρευνας που πραγματοποίησαν επιστήμονες του Εργαστηρίου Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης η οποία τάραξε τα νερά, αφού από τα ευρήματα της έρευνας προκύπτει ότι τον Τοξότη Α* συντροφεύουν 10.000-20.000 μικρότερες μαύρες τρύπες! Και δεν είναι μόνο αυτές. Αλλες έρευνες τα τελευταία χρόνια έχουν αποκαλύψει την ύπαρξη πολλών διαστημικών αντικειμένων και κοσμικών δομών. Αστρο ή πλανήτης; Το Αστρονομικό Πρόγραμμα OGLE εντόπισε στο κέντρο του Γαλαξία ένα μυστηριώδες κοσμικό σώμα που έλαβε την κωδική ονομασία OGLE-2016-BLG-1190Lb. Παρά τις προσπάθειες των επιστημόνων η ταυτότητα του εν λόγω αντικειμένου παραμένει μυστηριώδης. Η τελευταία προσπάθεια έγινε από διεθνή ομάδα αστρονόμων οι οποίοι χρησιμοποίησαν στις παρατηρήσεις τους το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer. Αν και η ερευνητική ομάδα δεν κατάφερε να ταυτοποιήσει το αντικείμενο αυτό, με άρθρο της στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσιεύσεων Arxiv κάνει κάποιες ενδιαφέρουσες εκτιμήσεις. Οι ερευνητές θεωρούν ότι πρόκειται είτε για ένα άστρο είτε για έναν πραγματικά τεράστιο πλανήτη. Αν πρόκειται για άστρο, εκτιμούν ότι πρόκειται για έναν καφέ νάνο, ενώ αν πρόκειται για πλανήτη, αυτός θα είναι απίστευτα μεγάλος, αφού υπολογίζεται ότι θα είναι 13 φορές μεγαλύτερος από τον γίγαντα του ηλιακού μας συστήματος, τον Δία! Καφέ νάνοι ονομάζονται τα σώματα που βρίσκονται σε μια ενδιάμεση κατάσταση ανάμεσα σε πλανήτες και άστρα, με τους περισσότερους ειδικούς να κάνουν λόγο για... «αποτυχημένα άστρα». Διαπιστώθηκε επίσης ότι στην ίδια περιοχή με το μυστηριώδες σώμα βρίσκεται ένα άστρο και ότι το μυστηριώδες σώμα κινείται γύρω από αυτό το άστρο ολοκληρώνοντας μία πλήρη περιστροφή κάθε τρία έτη. Η αποκάλυψη της ταυτότητας του αντικειμένου θεωρείται σημαντική γιατί αν πρόκειται τελικά για πλανήτη λόγω της θέσης στην οποία βρίσκεται θα προσφέρει νέα δεδομένα για τον αριθμό και τη διασπορά τους μέσα στους γαλαξίες. Πανάρχαια άστρα Ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής τη Λουζί Χάουζ της Σχολής Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε κοντά στο κέντρο του Γαλαξία τα αρχαιότερα άστρα που έχουν ποτέ παρατηρήσει στον γαλαξία μας. Χρονολογούνται από την εποχή που το Σύμπαν είχε ηλικία μόνο 300 εκατομμυρίων ετών, όταν ακόμη ο γαλαξίας μας δεν είχε καν σχηματιστεί. Τα εννέα άστρα είναι από τα αρχαιότερα που επιζούν σε όλο το Σύμπαν, ενώ είναι πολύ «φτωχά» σε βαρια μέταλλα (βαρύτερα από το ήλιον), κάτι αναμενόμενο για τόσο παλαιά άστρα. Σκοτεινή ύλη Στοιχεία από το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων γάμμα Fermi της NASA δείχνουν ότι το κέντρο του γαλαξία μας παράγει πολύ μεγαλύτερες ποσότητες ενέργειας υψηλής ακτινοβολίας γάμμα, η προέλευση της οποίας πιθανώς μπορεί να εξηγηθεί με προσφυγή στη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη. Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον αστροφυσικό Νταν Χούπερ του Εθνικού Εργαστηρίου Fermilab των ΗΠΑ αναφέρει ότι η νέα μελέτη της ακτινοβολίας γάμμα από το γαλαξιακό κέντρο αποτελεί την ισχυρότερη ένδειξη μέχρι σήμερα πως τουλάχιστον ένα μέρος αυτής της ισχυρής ενεργειακής εκπομπής πηγάζει από την αόρατη σκοτεινή ύλη. Την άγνωστη ουσία που αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της ύλης του Σύμπαντος (σχεδόν το 80%), πολύ μεγαλύτερο από την ορατή ύλη. Σκοτεινή και κανονική ύλη αλληλεπιδρούν μέσω της βαρύτητας, καθώς μεγάλες ποσότητες σκοτεινής ύλης προσελκύουν την κανονική ύλη, δημιουργώντας έτσι ένα θεμέλιο πάνω στο οποίο «χτίζονται» οι γαλαξίες. To μόριο Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακάλυψαν για πρώτη φορά στο βαθύ Διάστημα, πολύ πέραν του ηλιακού μας συστήματος, ένα μόριο που διαθέτει μια βασική ιδιότητα της ζωής: είναι χειρόμορφο. Το πολύπλοκο οργανικό μόριο ανιχνεύθηκε σε ένα μακρινό διαστρικό νέφος, που βρίσκεται κοντά στο κέντρο του γαλαξία μας. Τα νέα ευρήματα ενισχύουν την πιθανότητα οι θεμελιώδεις (και χειρόμορφοι) χημικοί λίθοι της ζωής να έφθασαν στη Γη κάποτε από μετεωρίτες και κομήτες. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=969407

Εντυπωσιακό βίντεο από τα 28α γενέθλια του Hubble. Με αφορμή τα 28α γενέθλια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, η NASA ανήρτησε ένα εντυπωσιακό βίντεο με εικόνες από τον Γαλαξία μας και τον αστερισμό του Τοξότη. Οι εικόνες αποτυπώνουν το πολύχρωμο Νεφέλωμα της Λιμνοθάλασσας, σε απόσταση 4.000 ετών φωτός από τη Γη. Στην καρδιά του ουράνιου σώματος βρίσκεται ένα κολοσσιαίο άστρο, το Herchel 36, 200.000 φορές φωτεινότερο και οκτώ φορές πιο καυτό από τον ήλιο, σύμφωνα με τη NASA. Η αποστολή του Hubble στο διάστημα έγινε στις 24 Απριλίου του 1990 και στα 28 χρόνια τροχιάς του γύρω από τη Γη, έχει προσφέρει λεπτομερείς εικόνες του σύμπαντος, προσφέροντας νέα δεδομένα στους επιστήμονες και φωτίζοντας τα άλυτα πεδία της αστρονομίας. http://www.in.gr/2018/04/23/tech/entyposiako-vinteo-apo-ta-28a-genethlia-tou-hubble/