Δροσος Γεωργιος

H διαστημική θέα της Ελλάδας. Ένα από τα μέλη του πληρώματος που βρίσκεται αυτή την περίοδο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καθώς ο σταθμός βρισκόταν πάνω από τα παράλια της Τουρκίας είδε μπροστά του καθαρό τον ορίζοντα και τράβηξε μια καταπληκτική φωτογραφία στην οποία απλώνονται μπροστά στην κάμερα το Αιγαίο και το Ιόνιο και στην μέση φυσικά η Ελλάδα. Δεξιά στην εικόνα είναι ευδιάκριτη η Χαλιδική και πάνω από αυτήν διακρίνεται ένα μέρος του διαστημικού σταθμού. http://www.in.gr/2018/04/27/tech/h-diastimiki-thea-tis-elladas/ Συστήματα υποστήριξης ζωής για ταξίδια στο Διάστημα που θα διαρκούν γενιές. Ένα αστρόπλοιο το οποίο θα είναι ικανό να συντηρήσει γενιές επιβατών- αποίκων, καθώς ταξιδεύουν στο διάστημα προς τον προορισμό τους σχεδιάζουν φοιτητές του ΤU Delft στην Ολλανδία- και απευθύνθηκαν στον ΕΟΔ (Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος) για τα συστήματα υποστήριξης ζωής ενός τέτοιου σκάφους. Στην ομάδα DSTART (TU Delft Starship Team) περιλαμβάνονται μέλη με μεγάλο εύρος ειδικοτήτων, για έρευνες πάνω σε προηγμένες έννοιες και concepts ως προς ένα ανθεκτικό διαστημόπλοιο για ταξίδια ανάμεσα στα άστρα, που θα έχει ως βάση έναν αστεροειδή το εσωτερικό του οποίου θα είναι σκαμμένο. Στόχος δεν είναι η κατασκευή ενός αληθινού αστροπλοίου, αλλά η έρευνα πάνω στις απαιτούμενες τεχνολογίες, και η μελέτη των βιολογικών και κοινωνικών παραγόντων που θα συμπεριελάμβανε ένα τέτοιο γιγαντιαίο εγχείρημα. «Χρειαζόμαστε αυτάρκη και εξελίξιμη διαστημική τεχνολογία ικανή να αντέξει τις δεκαετίες που απαιτούνται για το ταξίδι από το ηλιακό μας σύστημα σε ένα άλλο» λέει ο Άντζελο Φερμόιλεν, επικεφαλής της DSTART, ο οποίος αυτή τη στιγμή δουλεύει στο PhD του (systems engineering)στο TU Delft. «Σε αυτό το πλαίσιο, εξετάζουμε το είδος αναγεννητικού συστήματος υποστήριξης ζωής στο οποίο πρωτοπόρησε το πρόγραμμαMELiSSA (Micro- Ecological Life Support System Alternative) του ΕΟΔ» προσθέτει. Το πρόγραμμα MELiSSA, στο οποίο συμμετέχουν 11 χώρες, έχει ως στόχο την κατασκευή ενός συστήματος, εμπνευσμένου από τα φυσικά υδάτινα οικοσυστήματα, για την αποδοτική μετατροπή των οργανικών αποβλήτων και του διοξειδίου του άνθρακα σε οξυγόνο, νερό και τροφή. Σε πιλοτική εγκατάσταση στο Universitat Autonoma de Barcelona στην Ισπανία βρίσκεται ένας αεροστεγής βρόχος πολλαπλών θαλάμων με έναν «βιοαντιδραστήρα» που λειτουργεί με φως και άλγη η οποία παράγει οξυγόνο. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιείται για να κρατά ζωντανά «πληρώματα» πειραματόζωων (ποντικών) για διαστήματα μηνών. Ο βιοαντιδραστήρας αυτός, με την άλγη που παράγει οξυγόνο και παγιδεύει διοξείδιο του άνθρακα, επιδείχθηκε πρόσφατα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. «Το concept του MELiSSA δίνει στο αστρόπλοιο τη βασική υποστήριξη ζωής του» προσθέτει ο Άντζελο, βιολόγος και καλλιτέχνης που το 2013 υπηρέτησε ως επικεφαλής πληρώματος στη βάση προσομοίωσης NASA HI-SEAS Mars στη Χαβάη. «Εν τω μεταξύ, ενσωματώνουμε άλλες τεχνολογίες, όπως το 3D printing και η εξόρυξη σε αστεροειδείς, στα σχέδιά μας». Τον επόμενο μήνα η ομάδα DSTART θα παρουσιάσει την πρώτη εκδοχή της προσομοίωσης υπολογιστή του MELiSSA σε κλίμακα αστροπλοίου, στο εργαστήριο AgroSpace-MELiSSA στη Ρώμη. Η προσομοίωση αυτή θα επιτρέψει στην ομάδα να δοκιμάσει την ανθεκτικότητα του συστήματος, καθώς θα ταξιδεύει στο βαθύ διάστημα για πολύ μεγάλες χρονικές περιόδους. http://www.naftemporiki.gr/story/1344772/sustimata-upostiriksis-zois-gia-taksidia-sto-diastima-pou-tha-diarkoun-genies

NASA και ESA θα συνεργαστούν για τον εντοπισμό ζωής στον Αρη. Η NASA και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ανακοίνωσαν ότι συμφώνησαν να οργανώσουν από κοινού μια αποστολή στον Αρη. Η αποστολή θα έχει στόχο την συλλογή δειγμάτων εδάφους και πετρωμάτων από τον Κόκκινο Πλανήτη και την επιστροφή τους στην Γη. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 έχουν σταλεί στον Αρη διάφορα ρομπότ που έχουν πραγματοποιήσει μελέτες και αναλύσεις του εδάφους και των πετρωμάτων του. Όμως τα όργανα αυτών των ρομπότ είχαν σχετικά περιορισμένες δυνατότητες. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η μελέτη των δειγμάτων του Αρη στα εργαστήρια στην Γη θα επιτρέψει στο να εντοπιστούν κάποια ίχνη ζωής που υπήρχε στο παρελθόν (ή εξακολουθεί να υπάρχει) στον Κόκκινο Πλανήτη. Η μελέτη των δειγμάτων στα εργαστήρια στην Γη αναμένεται επίσης να αυξήσει ακόμη περισσότερο τις γνώσεις μας για το αρειανό περιβάλλον και έτσι να προετοιμαστούν ακόμη καλύτερα οι επανδρωμένες αποστολές που οργανώνουν οι μεγάλοι διαστημικοί οργανισμοί αλλά και κάποιες ιδιωτικές εταιρείες. Η NASA και η ESA ανακοίνωσαν ότι επειδή πρόκειται για μια ιδιαίτερα σύνθετη αλλά και υψηλού κόστους αποστολή θα αναζητήσουν συνεργασίες και με τον ιδιωτικό τομέα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=970983

Συγκρούσεις ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων για πρώτη φορά στον επιταχυντή SuperKEKB. Ηλεκτρόνια και ποζιτρόνια επιταχύνθηκαν και συγκρούστηκαν μεταξύ τους στον επιταχυντή σωματιδίων SuperKEKB στην Ιαπωνία. https://en.wikipedia.org/wiki/SuperKEKB Ο ανιχνευτής Belle II https://en.wikipedia.org/wiki/Belle_II_experiment που είναι τοποθετημένος στο σημείο που πραγματοποιούνται οι συγκρούσεις κατέγραψε γεγονότα από την εξαύλωση ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων, που παρήγαγαν ζεύγη κουάρκ πυθμένων και αντι-πυθμένων, καθώς επίσης κι άλλων σωματιδίων σκέδασης Bhabha. https://en.wikipedia.org/wiki/Bhabha_scattering Ο επιταχυντής SuperKEKB, μαζί με τον ανιχνευτή Belle II, σχεδιάστηκαν για την αναζήτηση νέων σωματιδίων και νέας φυσικής πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο, που θα δώσουν απαντήσεις σε ανοιχτά θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με την κατανόηση του σύμπαντος, π.χ. γιατί η ύλη κυριάρχησε σε σχέση με την αντιύλη στο σύμπαν: Μπορεί ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) στο CERN να επιταχύνει πρωτόνια σε ενέργειες-ρεκόρ, όμως ο επιταχυντής SuperKEKB / Belle II παράγει δέσμες σωματιδίων με την μέγιστη λαμπρότητα, ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό που καθορίζει τον ρυθμό των συγκρούσεων σωματιδίων. https://physicsgg.me/2018/04/26/%cf%83%cf%85%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%8d%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b7%ce%bb%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%b6%ce%b9%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%89%ce%bd/

Εντοπίστηκε σούπερ συγχώνευση 14 γαλαξιών στα βάθη του Σύμπαντος. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Γέιλ ανακάλυψαν ένα μοναδικό κοσμικό φαινόμενο που συνέβη όταν το Σύμπαν βρισκόταν ακόμη στην… παιδική του ηλικία. Με την βοήθεια του τηλεσκοπίου South Pole Telescope στην Ανταρκτική οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πριν από περίπου 12 δισ. έτη, όταν το Σύμπαν ήταν περίπου 1,5 δισ. ετών, υπήρξε συγχώνευση 14 γαλαξιών. Η συγχώνευση δύο γειτονικών γαλαξιών είναι μια συνήθης κοσμική διαδικασία. Αν συμβαίνει να βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους περισσότεροι από δύο γαλαξίες είναι πιθανό να εμπλακούν όλοι σε μια συγχώνευση. Στην μεγαλύτερη γαλαξιακή συγχώνευση που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα είχαν εμπλοκή τέσσερις γαλαξίες. Κάνοντας παρατηρήσεις με το South Pole Telescope οι ερευνητές κάποια στιγμή έπεσαν πάνω σε μια πηγή από την οποία εκπεμπόταν έντονη λάμψη. Το φαινόμενο αυτό τους κέντρισε το ενδιαφέρον και εστίασαν την προσοχή τους σε αυτό διαπιστώνοντας αρχικά ότι η πηγή αυτή βρισκόταν στα βάθη του Σύμπαντος. Τα δεδομένα που συνέλεξαν τους οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η λάμψη αυτή ήταν προϊόν της συγχώνευσης γαλαξιών και πιο συγκεκριμένα της λάμψης των νέων άστρων που σχηματίζονταν καθώς εξελισσόταν η συγχώνευση. Η συγχώνευση γαλαξιών δημιουργεί νέους γαλαξίες στους οποίους γεννιούνται άστρα με ρυθμό περίπου χίλιες φορές μεγαλύτερη από αυτή που γεννιούνται στους υπάρχοντες γαλαξίες. Αν πράγματι στην συγκεκριμένη συγχώνευση συμμετείχαν 14 γαλαξίες ο ρυθμός γέννησης άστρων θα ήταν τέτοιος που να δικαιολογεί την έντονη λάμψη που έγινε ορατή από εμάς στην άλλη άκρη του Σύμπαντος. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι 14 γαλαξίες ήταν κυριολεκτικά στοιβαγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Υπολογίζουν ότι οι 14 γαλαξίες βρίσκονταν όλοι μαζί σε μια έκταση 4-5 μεγαλύτερη από την έκταση που έχει ο γαλαξίας μας. Η ανακάλυψη αυτή αναμένεται να προσφέρει νέα στοιχεία τόσο για τις γαλαξιακές συγχωνεύσεις και την γέννηση νέων άστρων όσο και για την εξέλιξη του Σύμπαντος. Ηδη οι επιστήμονες πονοκεφαλιάζουν για το πώς συνέβη σε μια τόσο πρώιμη περίοδο του Σύμπαντος να έχει δημιουργηθεί μια τόσο πυκνή «γειτονιά» γαλαξιών. http://www.in.gr/2018/04/26/tech/entopistike-souper-sygxoneysi-14-galaksion-sta-vathi-tou-sympantos/

Ο πρώτος 3D χάρτης του Γαλαξία. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στην δημοσιότητα ένα τρισδιάστατο χάρτη του γαλαξία μας στον οποίο είναι σημειωμένα στις θέσεις στις οποίες βρίσκονται 1,7 δισ. άστρα. Ο χάρτης αυτός είναι προϊόν της λειτουργίας του διαστημικού παρατηρητηρίου GAIA που εκτοξεύτηκε πριν από πέντε έτη. Το Global astrometric interferometer for astrophysics (Παγκόσμιο Αστρομετρικό Συμβολόμετρο για την Αστροφυσική) είχε την ικανότητα να μετράει με πολύ μεγάλη ακρίβεια τις θέσεις και τις αποστάσεις ενός εκατομμυρίου αστέρων την ημέρα. Για τα περίπου 1,3 δισ. άστρα του χάρτη εκτός από το σημείο στο οποίο βρίσκονται υπάρχουν και πληροφορίες για την τροχιακή τους κίνηση, την ταχύτητα με την οποία κινούνται, την απόχρωση που έχουν κ.α. Πρόκειται στην πραγματικότητα για ένα πραγματικό ωκεανό αστρονομικών δεδομένων στον οποία η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα αδημονεί να… βουτήξει. Η ESA ανακοίνωσε ότι λίγες μόλις ώρες μετά την δημοσιοποίηση του χάρτη περισσότερα από τρεις χιλιάδες άτομα «κατέβασαν» τον χάρτη και τα δεδομένα στους υπολογιστές τους. «Είμαστε πραγματικά πολύ περίεργοι να δούμε πώς θα αξιοποιήσει η επιστημονική κοινότητα αυτό το υλικό» δηλώνει ο Αντονι Μπράουν, του Πανεπιστημίου Leiden στην Ολλανδία που είναι επικεφαλής της ομάδας επεξεργασίας των δεδομένων της αποστολής GAIA το κόστος της οποίας άγγιξε το 1 δισ. ευρώ. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=970585

(TGK) "Progress MS-07" Το φορτηγό όχημα (TGK) "Progress MS-07" ολοκλήρωσε την πτήση του στις 26 Απριλίου 2018. Στις 28 Μάρ 2018 στις 16:50:30 MSK το TGK «Progress MS-07» για το κανονικό πρόγραμμα της απόκλισης των αντικειμένων απομακρυνθηκε από το χώρο υποδοχής «Pier» (CO 1) του Ρωσικου τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Μετά την αποσύνδεση, το διαστημικό σκάφος Progress-MS-07 συνέχισε αυτόματα την τροχιακή πτήση, κατά τη διάρκεια της οποίας διεξήχθησαν επιστημονικές και εφαρμοσμένες έρευνες και πειράματα. Σύμφωνα με το πρόγραμμα της πτήσης TGK "Progress MS-07" στις 26 Απριλίου 2018 στις 07:08 ώρα Μόσχας το σύστημα πρόωσης ενεργοποιήθηκε για πέδηση. Ο κινητήρας εργάστηκε 205 δευτερόλεπτα. Στις 07:42 ώρα Μόσχας το πλοίο μπήκε στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας και στις 07:51 MSK πυρίμαχα τεμάχια της κατασκευής του βυθίστηκαν στην μη-πλωτή περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού. Το φορτηγό πλοίο Progress MS-07 ήταν στο ISS από τις 16 Οκτωβρίου 2017. https://www.roscosmos.ru/25006/ Εκτοξευτηκε ο Rokot με την ανώτερη βαθμίδα Breeze-KM και το ευρωπαϊκο επιστημονικο διαστημικό σκάφος Sentinel-3B ( "Sentinel-3Β") Στις 25, Απρ, 2018 στις 20:57 MSK από το Πλεσέτσκ ξεκίνησε ο διαστημικός πύραυλος "Rokot", ως μέρος ενός επιταχυντη μπλοκ RS-18 με το ανώτερο στάδιο "Breeze-KM" και το διαστημικό σκάφος Sentinel-3B ( «Sentinel-3Β"). . Όλα τα στάδια του προγράμματος πτήσης με το όχημα εκτόξευσης ήταν σωστα και μετά από 5 λεπτά και 19 δευτερόλεπτα μετά την έναρξη της τροχιακής μονάδας διαχωρίζεται από το δεύτερο μπλοκ του σταδιου επιταχυντή. Στο 21:03 με την πρώτη χρήση του συστήματος πρόωσης «Breeze-KM» ξεκίνησε ένα το πρόγραμμα για το διαστημικό σκάφος Sentinel-3B για την υπολογιζόμενη ήλιο-σύγχρονη τροχιά. Ο χωρισμός του δορυφόρου από την ανώτερη βαθμίδα προγραμματίζεται στις 22:17 ώρα Μόσχας.Ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Sentinel-3B ("Sentinel-3B") τοποθετείται στην υπολογιζόμενη τροχιά. Στις 25 Απριλίου 2018 στις 22:17 ώρα Μόσχας, το διαστημικό σκάφος διαχωρίστηκε από την ανώτερη βαθμίδα Breeze-KM σε μια δεδομένη ηλιακή σύγχρονη τροχιά. Σχετικά με την εφαρμογή όλων των φάσεων της εκστρατείας από την αρχή του διαστημικου πύραυλου «Rokot» από Πλεσέτσκ για το διαχωρισμό του δορυφόρου χρειάστηκε 1 ώρα και 20 λεπτά. Το ελαφρύ όχημα εκτόξευσης (RKN) "Rokot" δημιουργήθηκε στο Κρατικό επιστημονικό και παραγωγικό κέντρο διαστήματος παραγωγής. M.V. Khrunichev με βάση το SS-18 για την εκτόξευση δορυφόρων βάρους έως 1,95 τόνους σε χαμηλή γήινη τροχιά από το ομοσπονδιακό πρόγραμμα και εμπορικά προγράμματα. Το ΔΙΕ «Rokot» ανταποκρίνεται πλήρως στους στόχους της εκτοξευσης των μικρών και μεσαίων δορυφόρων σε ήλιο σύγχρονη και πολική τροχιά. Η χρήση της RB «Breeze-KM» στο πλαίσιο της ΔΙΕ «Rokot» επιτρέπει την εφαρμογή διαφόρων προγραμμάτων της έναρξης του ωφέλιμου φορτίου, συμπεριλαμβανομένης της χρησης μιας ομάδας διαστημικων σκάφων σε μία ή περισσότερες υποδοχές. Το όχημα εκτόξευσης Rokot έχει χρησιμοποιηθεί για εμπορικές εκτοξεύσεις από το 2000 και για εκτοξεύσεις στο πλαίσιο ομοσπονδιακών προγραμμάτων από το 2005. Ο συνολικός αριθμός των εκτοξεύσεων πυραύλων «Rokot», που πραγματοποιούνται από Πλεσέτσκ (για την περίοδο από το 2000 έως σήμερα) - ειναι 28. Τα τελευταία 17 χρόνια, η Rokot έχει θεσει σε τροχιά περισσότερα από 60 διαστημικά οχήματα για διάφορους σκοπούς. Τα διαστημικά οχήματα Sentinel-3B έχουν σχεδιαστεί για την επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων του περιβάλλοντος με το πρόγραμμα παρακολούθησης Κοπέρνικος ( «Κοπέρνικος»), παλαιότερα γνωστή ως η «Παγκόσμια Παρακολούθηση του Περιβάλλοντος και της Ασφάλειας» (CME, - Παγκόσμια Παρακολούθηση του Περιβάλλοντος και της Ασφάλειας του προγράμματος). Το πρόγραμμα Copernicus εκτελείται υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε συνεργασία με τον ΕΟΔ και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος. Το Sentinel-3B θα συλλέξει απομακρυσμένα δεδομένα παρακολούθησης της κατάστασης των ωκεανών, του θαλάσσιου πάγου και των παράκτιων ζωνών. https://www.roscosmos.ru/25003/ https://www.roscosmos.ru/25004/

Κβαντικό ραντάρ για τον εντοπισμό stealth αεροσκαφών αναπτύσσει ο Καναδάς. Ο Καναδάς επένδυσε 2,7 εκατ. δολάρια στην ανάπτυξη κβαντικού ραντάρ- μιας νέας τεχνολογίας που θα βελτίωνε κατά πολύ τα δεδομένα όσον αφορά στον εντοπισμό stealth αεροσκαφών. Όπως αναφέρει το BBC, η τεχνολογία αυτή αναπτύσσεται από το University of Waterloo για την αντικατάσταση των υπαρχόντων σταθμών ραντάρ στην Αρκτική. Το φαινόμενο το οποίο αξιοποιείται είναι ο αποκαλούμενος «κβαντικός φωτισμός» (quantum illumination)- η διαδικασία απομόνωσης ζευγών εμπλεκομένων φωτονίων. Μέχρι τώρα, η τεχνολογία αυτή έχει δοκιμαστεί μόνο σε εργαστήρια. Ο Καναδάς και οι ΗΠΑ διατηρούν από κοινού 50 σταθμούς ραντάρ NWS (North Warning System) στνη Αρκτική, που αποτελούν την πρώτη γραμμή έγκαιρης προειδοποίησης/ ατμοσφαιρικής προειδοποίησης για τη Βόρεια Αμερική. Οι σταθμοί αυτοί φτάνουν στο τέλος της διάρκειας «ζωής» τους, και θα πρέπει να αρχίσουν να αντικαθίστανται από το 2025. Και άλλες χώρες πραγματοποιούν έρευνες πάνω στο κβαντικό ραντάρ, περιλαμβανομένων της Κίνας και της Ρωσίας. Μάλιστα, τον Νοέμβριο η Κινεζική Ακαδημία Επιστημών στη Σαγκάη ανακοίνωσε πως οι επιστήμονές της αναπτύσσουν ένα νέο είδος κατασκοπευτικού δορυφόρου που θα είναι σε θέση να εντοπίζει stealth αεροσκάφη. Ο κβαντικός φωτισμός χρησιμοποιεί το φαινόμενο της κβαντικής διεμπλοκής: Δύο φωτόνια συνδέονται μεταξύ τους, και ακόμα και αν βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση οι ενέργειες που γίνονται πάνω στο ένα συνεχίζουν να επηρεάζουν και το άλλο. Η πραγματική κβαντική διεμπλοκή είναι δύσκολο να διατηρηθεί για μακρές χρονικές περιόδους και το φαινόμενο συνεχίζει να προκαλεί ερωτηματικά στους επιστήμονες όσον αφορά στην κατασκευή κβαντικών υπολογιστών και την ανάπτυξη τεχνικών κβαντικής κρυπτογράφησης. Ωστόσο, ακόμα και αν τα φωτόνια αποσυνδεθούν, διατηρούν σχέση μεταξύ τους, κάτι που επιτρέπει τη χρήση τους για τον εντοπισμό stealth αεροπλάνων. http://www.naftemporiki.gr/story/1344281/kbantiko-rantar-gia-ton-entopismo-stealth-aeroskafon-anaptussei-o-kanadas

Εκτόξευση Rokot με την ανώτερη βαθμίδα Breeze-KM και το ευρωπαϊκο επιστημονικο διαστημικό σκάφος Sentinel-3B ( "Sentinel-3Β") Στις 25 Απρ 2018 στις 20:57 MSK από το Πλεσέτσκ έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το ευρωπαϊκο επιστημονικο διαστημικό σκάφος Sentinel-3B ( "Sentinel-3Β"). Για την εκτόξευση του δορυφόρου στην στοχευόμενη ηλιακή-σύγχρονη τροχιά, θα χρησιμοποιηθεί ο πυραύλος Rokot με την ανώτερη βαθμίδα Breeze-KM. Οι επιχειρήσεις εκτόξευσης παρέχονται από τις δυνάμεις και τα μέσα των διαστημικών δυνάμεων του Στρατιωτικού Οργανισμού Διαστήματος του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το διαστημικό σκάφος Sentinel-3B έχει σχεδιαστεί για να ανταποκρίνεται στους στόχους του ευρωπαϊκού προγράμματος παρακολούθησης του περιβάλλοντος Copernicus (Copernicus). Ο δορυφόρος Sentinel-3B θα χρησιμοποιηθεί για τη συλλογή απομακρυσμένων δεδομένων παρακολούθησης της κατάστασης των ωκεανών, του θαλάσσιου πάγου και των παράκτιων ζωνών. Ο Sentinel-3Β θα είναι το τρίτο μιας σειράς Sentinel δορυφόρων που ξεκίνησε με τους πυραυλους «Rokot» στο πλαίσιο των συμβάσεων που έχουν συναφθεί ESA γ ΚΕ Eurockot. Η σύμβαση για το φορέα υπηρεσιών εκτόξευσης πυραύλων «Rokot», κατέληξε η ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος) και η Eurockot ( «Eurockot») - μια κοινή ArianeGroup επιχείρηση και το Κέντρο Khrunichev, ένας προγραμματιστής και κατασκευαστής του μεταφορέα πύραυλο «Rokot». Η JV Eurockot (Βρέμη, Γερμανία) παρέχει εμπορική λειτουργία πυραύλων «Rokot» στην παγκόσμια αγορά εκτόξευσης δορυφόρων χαμηλής τροχιάς. Από το 2000, Eurockot εταιρεία παρέχει υπηρεσίες εκτόξευσης του πυραύλου φορέα «Rokot» και παρέχει εμπορικές εκτοξεύσεις σε χαμηλή τροχιά σε μικρούς δορυφόρους γεωσκόπησης, επιστημονικών πειραμάτων και για την έρευνα, την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών στις συνθήκες του διαστήματος. Στο πλαίσιο των συμβάσεων με την ESA, Eurockot παρέχονται πέντε επιτυχημένες εκτοξεύσεις των διαστημικών σκαφών έχουν σχεδιαστεί για την υλοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων προστασίας του περιβάλλοντος και της ασφάλειας (CA GOCE, ΣΜΟΣ, SWARM, Sentinel 3Α, Sentinel 5P), και - την τεχνολογική επίδειξης PROBA-2. Η επικείμενη εκτοξευση θα είναι η 14η για την εταιρεία Eurockot. Η ζωντανή μετάδοση εκκίνησης 25 Απριλίου του 2018 στις 20:30 MSK στην ιστοσελίδα της ESA (www.esa.int) και την ιστοσελίδα Roscosmos (online.roscosmos.ru) https://www.roscosmos.ru/24976/ Η NASA κατασκευάζει υπερηχητικό επιβατικό αεροσκάφος. Στην κατασκευή του υπερηχητικού επιβατικού αεροσκάφους του μέλλοντος προχωρά η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA σε συνεργασία με την εταιρία Lockheed Martin. Ήδη προχώρησαν στη σύναψη σύμβασης ύψους 247,5 εκατομμυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη του νέου υπερηχητικού αεροσκάφους που θα αποτελεί τον διάδοχο του Concorde. H NASA υποστηρίζει μάλιστα ότι το νέο αεροσκάφος δεν θα έχει εκκωφαντικό θόρυβο για τους επιβάτες - μόλις 75 ντεσιμπέλ - όταν ξεπερνά το φράγμα του ήχου. Και αυτό γιατί στην πραγματικότητα, δεν ήταν η συντριβή ενός Concorde στο αεροδρόμιο Charles de Gaulle του Παρισιού το 2001 που τελείωσε το πρόγραμμα αυτό, αλλά ο εκκωφαντικός θόρυβος που προκαλούσε όταν πετούσε με διπλάσια ταχύτητα ήχου (περίπου 2.400 χιλιόμετρα την ώρα). Άλλωστε, λίγο μετά την πρώτη κυκλοφορία του Concorde τον Ιανουάριο του 1976, οι ρυθμιστικές αρχές άρχισαν να επιβάλουν περιορισμούς. Στις ΗΠΑ, η πτήση για υπερηχητικά αεροσκάφη πάνω από το έδαφος απαγορεύτηκε μάλιστα και το μόνο που απέμεινε ήταν οι διαδρομές πάνω από τους ωκεανούς. Το όνειρο ενός υπερηχητικού επιβατικού αεροπλάνου που θα έφτανε από τη Νέα Υόρκη στο Λος Άντζελες σε τρεις ώρες δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Αυτό που έμεινε ήταν μια εξειδικευμένη αγορά για τους πλούσιους, οι οποίοι θα μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά την υπερατλαντική διασκέδαση πληρώνοντας εισιτήριο γύρω στα 10.000 δολάρια. «Το όραμα της NΑSA είναι ένα μέλλον όπου οι υπερηχητικές μεταφορές θα είναι διαθέσιμες και προσιτές για ένα μεγάλο μέρος του επιβατικού κοινού», δήλωσε ο Πήτερ Κοέν, ο οποίος διαχειρίζεται την ανάπτυξη των νέων υπερηχητικών τεχνολογιών στη NASA. Θόρυβος, τιμή, αποτελεσματικότητα: Η NASA έχει προγραμματίσει πολλά Στο σχεδιασμό του αεροσκάφους που θα μπορούσε να κάνει την υπερηχητική πτήση πιο ήσυχη, η NASA έχει ήδη αποκτήσει εμπειρία. Το 2005 πειραματίστηκε με την εταιρεία Gulfstream Aerospace με ένα "Quiet Spike". Τα νέα σχέδια της ατράκτου, των πτερυγίων και της ουράς θα πρέπει επίσης να εξασφαλίζουν εξαιρετικά μειωμένο θόρυβο. «Προσπαθούν με έναν τρόπο να κατανείμουν τον ενιαίο εκκωφαντικό θόρυβο σε αρκετούς μικρότερης έντασης θορύβους», λέει ο Rolf Henke, μέλος του διοικητικού συμβουλίου στο Γερμανικό Αεροδιαστημικό Κέντρο DLR. Πριν από μερικά χρόνια, η DLR παρουσίασε τη δική της μελέτη σκοπιμότητας με το Spaceliner . Η NASA και η Lockheed Martin επιθυμούν τώρα να βελτιώσουν περαιτέρω το σχήμα του αεροσκάφους για να το κάνουν όσο πιο ευχάριστο γίνεται. Οι αεροδυναμικές προσομοιώσεις είναι πολύ καλύτερες σήμερα, λέει ο Andreas Strohmayer, ο οποίος ηγείται του σχεδιασμού αεροσκαφών στο Ινστιτούτο Σχεδιασμού Αεροσκαφών στο Πανεπιστήμιο της Στουτγκάρδης. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=970061

Ο Ουρανός είναι… κλούβιος. Ο Ουρανός είναι ο έβδομος σε απόσταση από τον Ήλιο και ο τέταρτος σε μάζα πλανήτης του Ηλιακού συστήματος. Ούτε οι αποστολές που πέρασαν από τον Ουρανό (π.χ Voyager 2), ούτε τα νέας γενιάς επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια είχαν καταφέρει μέχρι σήμερα να συλλέξουν στοιχεία για την σύσταση της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Ένα από τα ερωτήματα που υπήρχαν για τον Ουρανό είναι αν τα νέφη που σχηματίζονται σε αυτόν αποτελούνται από αμμωνία ή υδροθείο. Ερευνητές από την NASA, το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το πανεπιστήμιο του Λέστερ στην Βρετανία με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» υποστηρίζουν ότι βρήκαν την απάντηση. Χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Gemini North που βρίσκεται στο όρος Mauna Kea στην Χαβάη οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα νέφη στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Ουρανού αποτελούνται από υδροθείο το οποίο έχει χαρακτηριστική δυσάρεστη οσμή, είναι η οσμή που έχουν τα κλούβια αβγά. « Εάν ένα άτυχο ανθρώπινο ον κατέβαινε ποτέ μέσα στα νέφη του Ουρανού θα συναντούσε μία πολύ δυσάρεστη και δύσοσμη κατάσταση» λέει ο επικεφαλής της έρευνας Πάτρικ Ιργουιν από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η ανίχνευση του υδρόθειου στον ανώτερο όγκο νεφών του Ουρανού (και πιθανώς στον επίσης κρύο Ποσειδώνα) είναι μια εντυπωσιακή διαφορά από το αέριο που ανιχνεύεται στους γιγαντιαίους και πιο κοντινούς στον Ήλιο πλανήτες, Δία και Κρόνο. Αν ένας άτυχος άνθρωπος έπεφτε μέσα στα νέφη του πλανήτη Ουρανού, σύμφωνα με τον δρ Ιργουιν, η δυσοσμία «των κλούβιων αυγών» θα ήταν το μικρότερο κακό. Η έκθεσή του σε ένα περιβάλλον από υδρογόνο, ήλιο και μεθάνιο σε θερμοκρασία -200 oC θα ήταν θανατηφόρος. Τα νέφη στους άλλους μεγάλους πλανήτες αερίων του ηλιακού μας συστήματος, στον Δία και στον Κρόνο, αποτελούνται από κρυστάλλους αμμωνίας. Ετσι η ανακάλυψη για τα νέφη του Ουρανού προσφέρει νέα στοιχεία στους επιστήμονες που προσπαθούν να διαπιστώσουν τις συνθήκες σχηματισμού και εξέλιξης των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=969684

Ένας πλανήτης… κατράμι. Εχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα περίπου 3,5 χιλιάδες εξωπλανήτες, πλανήτες μακριά από το ηλιακό μας σύστημα. Ανάμεσα σε αυτούς υπάρχει μια κατηγορία εξωπλανητών που έχει λάβει την ονομασία «Καυτός Δίας» ή «Θερμός Δίας». Πρόκειται για πλανήτες αερίων με μάζα περίπου όσο αυτή του πλανήτη Δία αλλά σε αντίθεση με τον Δία είναι πολύ πιο θερμοί διότι βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση από τον αστέρα γύρω από τον οποίο περιστρέφονται. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Keele στην Βρετανία χρησιμοποιώντας δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler εντόπισαν ένα ακόμη καυτό Δία ο οποίος όμως σε σχέση με τους υπόλοιπους πλανήτες όχι μόνο αυτής της κατηγορίας αλλά γενικότερα διαθέτει ένα πολύ σπάνιο χαρακτηριστικό. Ο Wasp-104b, όπως ονομάστηκε ο εξωπλανήτης βρίσκεται σε απόσταση 466 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Λέοντα. Οπως διαπίστωσαν οι ερευνητές ο εξωπλανήτης κυριαρχείται από νέφη τα οποία αποτελούνται από κάλιο και νάτριο συνδυασμός που επιτρέπει στον πλανήτη να απορροφά το ηλιακό φως. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο Wasp-104b απορροφά το 99% του φωτός μετατρέποντας τον έτσι σε ένα απόλυτα σκοτεινό κόσμο. Εχουν εντοπιστεί ορισμένα διαστημικά σώματα που έχουν αυτή την ιδιότητα μεγάλης απορρόφησης του φωτός με τον Wasp-104b να διεκδικεί με αξιώσεις τα πρωτεία του πιο σκοτεινού. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=970047

Εκπληκτικό βίντεο από το τετ α τετ με τον κομήτη 67/P Δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση της η αποστολή Rosetta συνεχίζει να μας εντυπωσιάζει με τα ευρήματα της. Το σκάφος Rosetta εκτοξεύτηκε το 2004 έφτασε στον κομήτη 67P μια δεκαετία αργότερα και τον ακολούθησε στο ταξίδι του γύρω από τον Ήλιο όχι μόνο μελετώντας τον διαστημικό βράχο αλλά καταγράφοντας όλα τα φαινόμενα που συνέβαιναν κατά την διάρκεια του ταξιδιού του κομήτη. Τον Σεπτέμβριο του 2016 μετά από δύο χρόνια μελέτης του κομήτη και καταγραφής των φαινομένων που συνέβαιναν σε αυτόν το Rosetta ολοκλήρωσε την αποστολή του πέφτοντας πάνω στον κομήτη. Οι χιλιάδες εικόνες που κατέγραψε το Rosetta και ο τεράστιος όγκος δεδομένων που συνέλεξε από τον κομήτη οδήγησαν σε μια σειρά από εντυπωσιακές και άκρως ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις τόσο φυσικά για τον συγκεκριμένο κομήτη όσο και γενικότερα για το ηλιακό μας σύστημα ακόμη και για την Γη. Για παράδειγμα, διαπιστώθηκε ότι το παγωμένο νερό του κομήτη περιέχει διαφορετικές αναλογίες ισοτόπων σε σχέση με το νερό της Γης, παρατήρηση που αποδυναμώνει τη θεωρία ότι το νερό των ωκεανών προέρχεται από κομήτες. Τις τελευταίες ώρες έχει γίνει viral στο Διαδίκτυο ένα εκπληκτικό animation που δημιούργησε ένας χρήστης του Twitter (ο landru79) από εικόνες που κατέγραψε το Rosetta την 1η Ιουνίου του 2016. Το animation δείχνει το απόκοσμο περιβάλλον του κομήτη και ειδικοί του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος που είδαν το animation υποστηρίζουν ότι αυτό που στο animation μοιάζει με «χιόνι» είναι στην πραγματικότητα σκόνη του κομήτη η οποία έχει πλησιάσει το σκάφος καθώς αυτό κινείται με μεγάλη ταχύτητα ακολουθώντας το διαστημικό βράχο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=970048

Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να ανατρέψει την πυρηνική ισορροπία… ως το 2040. Η τεχνητή νοημοσύνη έχει τη δυνατότητα να ανατρέψει τις βάσεις της πυρηνικής αποτροπής, και ως εκ τούτου την πυρηνική ισορροπία, ως το 2040, σύμφωνα με δημοσίευση του RAND Corporation (αμερικανικό think tank). Αν και θεωρείται μάλλον απίθανη η εμφάνιση «αποκαλυπτικών» μηχανών φοβερής καταστρεπτικότητας που θα ελέγχονται από τεχνητές νοημοσύνες, ο κίνδυνος που συνιστά η τεχνητή νοημοσύνη για την πυρηνική ασφάλεια έγκειται, σύμφωνα με την έρευνα, στη δυνατότητά της να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να πάρουν ρίσκα τα οποία μπορεί να έχουν δυνάμει τρομακτικές συνέπειες. Όπως αναφέρεται στην έρευνα, κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου η αρχή της αμοιβαίας εξασφαλισμένης καταστροφής (MAD- Mutually Assured Destruction) διατηρούσε την ειρήνη (έστω και ασταθή) μεταξύ των υπερδυνάμεων, καθώς διασφάλιζε πως οποιαδήποτε επίθεση θα επέφερε καταστροφικά αντίποινα. Το αποτέλεσμα ήταν η επίτευξη στρατηγικής σταθερότητας, καθώς ελαχιστοποιούνταν τα κίνητρα για ενέργειες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πυρηνικό πόλεμο. Σύμφωνα με το νέο paper, τις προσεχείς δεκαετίες η τεχνητή νοημοσύνη θα έχει τη δυνατότητα να «φθείρει» το δόγμα της αμοιβαίας εξασφαλισμένης καταστροφής, υπονομεύοντας τη στρατηγική σταθερότητα: Βελτιωμένες τεχνολογίες αισθητήρων θα μπορούσαν να εισάγουν στην «εξίσωση» την δυνατότητα καταστροφής δυνάμεων που θα μπορούσαν να προβούν σε αντίποινα, όπως αυτοκινούμενοι εκτοξευτές πυραύλων και υποβρύχια. Ως αποτέλεσμα, τα αντίπαλα κράτη ενδεχομένως να βρίσκονταν στον πειρασμό να επιδιώξουν δυνατότητες πρώτου πλήγματος, με σκοπό να αποκτήσουν πλεονέκτημα στις διαπραγματεύσεις με τους αντιπάλους τους, ακόμα και αν δεν έχουν σκοπό να επιτεθούν. Αυτό υπονομεύει τη στρατηγική σταθερότητα, επειδή, ακόμα και αν μια χώρα με τέτοιες δυνατότητες δεν προτίθεται να τις χρησιμοποιήσει, οι αντίπαλοί της δεν μπορούν να το γνωρίζουν. «Η σύνδεση μεταξύ του πυρηνικού πολέμου και της τεχνητής νοημοσύνης δεν είναι καινούρια- βασικά οι ιστορίες τους συνδέονται» σχολιάζει ο Έντουαρντ Γκάιστ, ένας από τους συντάκτες του άρθρου. «Μεγάλο μέρος της πρώιμης ανάπτυξης της ΑΙ έλαβε χώρα προς στήριξη στρατιωτικών προσπαθειών, ή με στρατιωτικούς σκοπούς κατά νου». Όπως πρόσθεσε, ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν το Survivable Adaptive Planning Experiment τη δεκαετία του 1980 που είχε σκοπό τη χρήση ΑΙ για την αξιοποίηση δεδομένων αναγνώρισης για σκοπούς σχεδίων στόχευσης με πυρηνικά όπλα. Μια πιο αισιόδοξη προσέγγιση είναι ότι η ΑΙ θα μπορούσε να βελτιώσει τη στρατηγική σταθερότητα, βελτιώνοντας την ακρίβεια στη συλλογή και ανάλυση πληροφοριών, σύμφωνα με την δημοσίευση. Επίσης, αν και η ΑΙ θα μπορούσε να κάνει πιο ευάλωτες τις δυνάμεις δεύτερου πλήγματος, βελτιωμένες δυνατότητες παρακολούθησης και ερμηνείας των εχθρικών ενεργειών θα μπορούσαν να μειώσουν το ενδεχόμενο κάποιου λάθους που θα μπορούσε να επιφέρει κλιμάκωση. Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως, δεδομένων των βελτιώσεων στο μέλλον, είναι δυνατόν τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης να αναπτύξουν δυνατότητες οι οποίες, αν και όχι αλάθητες, θα ήταν λιγότερο επιρρεπείς σε σφάλματα από τους ανθρώπους- άρα θα είχαν σταθεροποιητική επίδραση μακροπρόθεσμα. Πάντως δεν τη συμμερίζονται πολλοί αυτή την αισιοδοξία: «Κάποιοι ερευνητές φοβούνται πως μια αυξημένη εξάρτηση από την τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να οδηγήσει σε νέα είδη καταστροφικών λαθών» λέει ο Άντριου Λον, άλλος ένας από τους συντάκτες της έρευνας. «Ίσως να υπάρχει πίεση για χρήση τεχνητής νοημοσύνης πριν να είναι ώριμη τεχνολογικά, ή μπορεί να είναι ευάλωτη σε υπονόμευση από αντιπάλους. Οπότε, η διατήρηση της στρατηγικής σταθερότητας τις προσεχείς δεκαετίες ίσως να αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολη και όλες οι πυρηνικές δυνάμεις πρέπει να συμμετέχουν στη δημιουργία θεσμών που θα βοηθούν στον περιορισμό του πυρηνικού κινδύνου». Δείτε την ταινία «The Man Who Saved the World». Περιγράφει την ζωή του Stanislav Yevgrafovich Petrov, αντισμήναρχου της σοβιετικής πολεμικής αεροπορίας, ο οποίος απέτρεψε πυρηνική σύγκρουση μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και ΗΠΑ το 1983, μετά από λανθασμένο συναγερμό του συστήματος ειδοποίησης πυρηνικής επίθεσης: http://physicsgg.me/2018/04/25/%ce%b7-%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae-%ce%bd%ce%bf%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b7-%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b5%ce%af-%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%ad%cf%88/

Το Φεστιβάλ Επιστήμης της Αθήνας υποδέχεται η Τεχνόπολη. Πενήντα διαδραστικές εκθέσεις και 46 πειραματικές επιδείξεις, 35 εργαστήρια για παιδιά και 22 για ενήλικες, 45 ομιλίες από έλληνες και ξένους επιστήμονες, πέντε διαγωνισμούς, προβολές και συνολικά περισσότερα από 200 πρωινά και απογευματινά καλλιτεχνικά δρώμενα για όλες τις ηλικίες θα περιλαμβάνει το φετινό «Athens Science Festival», που θα πραγματοποιηθεί για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, από τις 24 έως τις 29 Απριλίου, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100, Γκάζι). Το θέμα του φετινού φεστιβάλ θα είναι «Επιστήμη χωρίς σύνορα» για να αναδείξει το γεγονός ότι οι επιστημονικές ανακαλύψεις ξεπερνούν τα γεωγραφικά, γνωστικά και ιδεολογικά σύνορα. Πώς εξερευνούν τα μεγάλα συμπαντικά μυστήρια επιστήμονες στο CERN; Πώς θα είναι το ψηφιακό μας αύριο; Γιατί μας αφορούν τα βότσαλα του πλανήτη Άρη; Γι’ αυτά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα πράγματα θα μάθουν οι επισκέπτες του Athens Science Festival. Ανάμεσα στους ομιλητές που θα συμμετάσχουν φέτος, είναι οι: – Βασίλειος Νάσης, ακαδημαϊκός και επιχειρηματίας, ιδρυτής της εταιρείας Netronix και πρωτοπόρος στον τομέα του Διαδικτύου των αντικειμένων. – James Beacham, πειραματικός φυσικός υψηλών ενεργειών, καθώς επίσης μουσικός και σκηνοθέτης. – Βασίλης Ντζιαχρήστος, διευθυντής της έδρας Βιολογικής Απεικόνισης στο Πολυτεχνείο του Μονάχου. – Carsten Mahrenholz, συνιδρυτής της γερμανικής εταιρείας ColdPlasmaTech. – Ιωσήφ Σηφάκης, από τους κορυφαίους επιστήμονες της πληροφορικής διεθνώς, ο οποίος έχει τιμηθεί και με το βραβείο Turing. – Gαbor Domokos, επικεφαλής του τμήματος Μηχανικής, Υλικών και Δομών στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας και Οικονομικών της Βουδαπέστης. – Η αστροναύτης, πιλότος και μηχανικός Marsha Ivins, η οποία θα αναφερθεί στις χιλιάδες ώρες που έχει ταξιδέψει στο διάστημα. – H πλανητική επιστήμων Αθηνά Κουστένη, αστρονόμος του Αστεροσκοπείου του Παρισθιού και διευθύντρια έρευνας στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας, η θα μιλήσει για τις ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης της ζωής εκτός του πλανήτη μας. – Η καθηγήτρια μοριακής βιοφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Elspeth Garman, που θα ξεναγήσει το κοινό στην επιστήμη της κρυσταλλογραφίας. – Η Τζένη Λειβαδάρου, υποψήφια διδάκτωρ στο τμήμα εφαρμοσμένων μαθηματικών και θεωρητικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, θα αποκαλύψει τον κόσμο της ρευστοδυναμικής. – Ο Σταύρος Κατσανέβας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris-Diderot VII και διευθυντής του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Βαρύτητας (EGO) θα παρουσιάσει την ιστορία της έρευνας για τα βαρυτικά κύματα. -Η Δρ. Suzanne O’Sullivan, συγγραφέας και νευρολόγος, θα παρουσιάσει περιπτώσεις ανθρώπων με συμπτώματα που εκπλήσσουν ακόμη και τον γιατρό τους – από τον άντρα που βλέπει χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων να τρέχουν γύρω του, μέχρι το κορίτσι που αισθάνεται ότι ζει, ως άλλη Αλίκη, στη χώρα των θαυμάτων. – Ο Γιάννης Μανέτας, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών και συγγραφέας, θα αποκαλύψει πόσο απαραίτητη είναι η φωτοσύνθεση για το φαινόμενο της ζωής. Aπό πλευράς ερευνητικών φορέων, μεταξύ άλλων: Το Ίδρυμα Τεχνολογίας & Έρευνας (ΙΤΕ) θα παρουσιάσει εκατομμύρια ζωντανά βακτήρια στον πάγο, τα οποία θα μεταμορφωθούν σε πίνακες ζωγραφικής με τη βοήθεια των επισκεπτών. Μια ομάδα νέων ερευνητών του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) θα ταξιδέψει μικρούς και μεγάλους στο θαυμαστό υποθαλάσσιο κόσμο, ενώ με σύντομες δράσεις αλληλεπίδρασης θα αναδείξει τις απειλές που δέχονται οι θάλασσες, τα ποτάμια και οι λίμνες από τον σύγχρονο τρόπο ζωής των ανθρώπων, τις κλιματικές μεταβολές και τα έντονα γεωφυσικά φαινόμενα. Με το «Ταξίδι της Αριάδνης» του «Δημόκριτου» επισκέπτες όλων των ηλικιών θα βιώσουν μια οπτικοακουστική εμπειρία εμπνευσμένη από τον κόσμο της Κνωσού. Με την καθοδήγηση ειδικευμένου προσωπικού του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να παρατηρήσουν αντικείμενα του νυχτερινού ουρανού, με την χρήση φορητού τηλεσκοπίου. Τo Ερευνητικό Κέντρο «Αθηνά» θα έχει ετοιμάσει μια έκπληξη για τους μικρούς, καθώς θα τους περιμένουν ρομπότ για να επικοινωνήσουν και να παίξουν μαζί τους. Διαδραστικά πειράματα θα πραγματοποιηθούν από επιστήμονες του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ), που θα επιδείξουν με πρωτότυπο τρόπο τα «μαγικά κρύσταλλα» των πρωτεϊνών του σώματος, ενώ παράλληλα, οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να παρατηρήσουν κάτω από το μικροσκόπιο τον τρόπο που μεγαλώνουν. Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) θα παρουσιάσει το ραδόνιο, τον άχρωμο, άγευστο και άοσμο «ραδιενεργό συγκάτοικό» μας, που συχνάζει σε κλειστούς χώρους, εισχωρεί με ευκολία στα κτίρια και μας εκθέτει σε κίνδυνο, αποτελώντας μια από τις κυριότερες αιτίες καρκίνου του πνεύμονα παγκοσμίως. Εξάλλου, με αφορμή την ανακήρυξη της Αθήνας σε Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου για το 2018, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ θα παρουσιαστούν δράσεις που αναδεικνύουν τη σχέση του βιβλίου με την επιστήμη. Ακόμη, συγγραφείς και μαθηματικοί όπως η Κατερίνα Καλφοπούλου, ο Ανδρέας Λύκος, ο Τεύκρος Μιχαηλίδης και ο Στάμος Τσιτσώνης θα κουβεντιάσουν για τη σχέση των κειμένων τους με την επιστήμη. Το Athens Science Festival διοργανώνεται από τον εκπαιδευτικό οργανισμό «Επιστήμη Επικοινωνία – SciCo», το British Council, την Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, το Σύνδεσμο Υποτρόφων του Ιδρύματος Ωνάση και τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας. Υλοποιείται σε συνεργασία με ακαδημαϊκούς και ερευνητικούς φορείς και εκπαιδευτικούς οργανισμούς. Οι ημέρες και ώρες λειτουργίας του Φεστιβάλ θα είναι: Τρίτη 24 Απριλίου (τελετή έναρξης στις 18.30), Τετάρτη 25 έως Παρασκευή 27 Απριλίου (09:00 έως 23:00), Σάββατο 28 & Κυριακή 29 Απριλίου (11:00 έως 23:00). Αναλυτικότερες πληροφορίες για τις εκδηλώσεις μπορεί να βρείτε κάνοντας κλικ εδώ. http://www.athens-science-festival.gr/ Βελτιστοποιώντας τα logistics για ταξίδια στο διάστημα. Η αποστολή ανθρώπων στο διάστημα είναι δύσκολη υπόθεση- πόσο μάλλον το να γίνει αυτή με αποδοτικό τρόπο, και αυτό ακριβώς είναι που επιδιώκει ο Κόκι Χο, βοηθός καθηγητής στο University of Illinois (Department of Aerospace Engineering) και δύο τελειόφοιτοι φοιτητές του, οι Χάο Τσεν και Μπίντου Τζαγκανάθα. Αυτό που έκαναν οι ερευνητές ήταν να διερευνήσουν τρόπους συσσωμάτωσης των logistics των ταξιδιών στο διάστημα, εξετάζοντας μια «εκστρατεία» αποστολών στη Σελήνη και σχέδια διαστημοπλοίων και δημιουργώντας ένα πλαίσιο για τη βελτιστοποίηση της χρήσης καυσίμων και άλλων πόρων. Σύμφωνα με τον Χο, στόχος είναι η επίτευξη μιας ισορροπίας μεταξύ του χρόνου και της ποσότητας καυσίμου: Η γρήγορη άφιξη απαιτεί περισσότερο καύσιμο. Εάν δεν τίθεται θέμα χρόνου, η αργή αλλά αποδοτική προώθηση χαμηλής έντασης ίσως να είναι καλύτερη επιλογή. Αξιοποιώντας αυτό το δεδομένο, ο Χο σημείωσε πως υπάρχουν δυνατότητες ελαχιστοποίησης της μάζας εκτόξευσης και του κόστους όταν εξετάζει κανείς το θέμα από άποψης «εκστρατείας», με πολλαπλές εκτοξεύσεις και πτήσεις. «Σκοπός μας είναι να κάνουμε το ταξίδι στο διάστημα αποδοτικό» λέει ο Χο. «Ένας τρόπος αυτός είναι να εξετάσουμε σχέδια εκστρατειών, δηλαδή πολλαπλές αποστολές μαζί- όχι απλά να εκτοξεύσεις τα πάντα από το έδαφος για κάθε αποστολή, όπως στο πρόγραμμα Απόλλων. Είναι μια εκστρατεία πολλαπλών αποστολών, οι προηγούμενες αποστολές αξιοποιούνται για μετέπειτα αποστολές. Οπότε, αν μια προηγούμενη αποστολή ανέπτυξε κάποιες υποδομές, όπως μια αποθήκη καυσίμου, ή αν είχε αρχίσει δουλειά για την εξόρυξη οξυγόνου από το έδαφος στη Σελήνη, αυτές χρησιμοποιούνται στον σχεδιασμό της επόμενης αποστολής». Για τους σκοπούς του σχεδιασμού χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από αποστολές του παρελθόντος, μέσω των οποίων δημιουργούνται μοντέλα προσομοίωσης μια συνδυαστικής εκστρατείας. Το μοντέλο αυτό μπορεί να τροποποιηθεί για να περιλαμβάνει βαρύτερα ή ελαφρύτερα σκάφη, συγκεκριμένους προορισμούς, διαφορετικούς αριθμούς αστροναυτών κ.α. «Σε αυτή την έρευνα σχεδιάζουμε τα οχήματα εκ του μηδενός, έτσι ώστε το σχέδιο του σκάφους να μπορεί να γίνει μέρος του σχεδιασμού της εκστρατείας. Για παράδειγμα, αν ξέρουμε ότι θέλουμε να στείλουμε άνθρωπο στον Άρη ως το 2030, μπορούμε να σχεδιάσουμε το σκάφος και την πολλαπλών αποστολών εκστρατεία, για να πετύχουμε τη μέγιστη αποδοτικότητα και το ελάχιστον κόστος εκτόξευσης, δεδομένου του χρονικού ορίζοντα» συμπληρώνει ο Χο. http://www.naftemporiki.gr/story/1343465/beltistopoiontas-ta-logistics-gia-taksidia-sto-diastima Νέος δορυφόρος για τον εντοπισμό πηγών ρύπανσης μεθανίου. Το μεθάνιο είναι το δεύτερο πιο άφθονο αέριο του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, μετά το διοξείδιο του άνθρακα, από το οποίο έχει ικανότητα παγίδευσης θερμότητας 25 φορές μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια ενός αιώνα. Ως εκ τούτου, η μείωση των εκπομπών μεθανίου θα μπορούσε να κάνει τεράστια διαφορά στον περιορισμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Για αυτό το λόγο, η ΜΚΟ Ταμείο Περιβαλλοντικής Άμυνας (EDF) αποφάσισε να εκτοξεύσει ένα δορυφόρο μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, ο οποίος θα εντοπίζει διαρροές μεθανίου στην ατμόσφαιρα. Αυτές οι διαρροές είναι συχνά ανθρωπογενείς, όπως από πετρελαϊκές δραστηριότητες, ή μπορεί να προέρχονται από φυσικούς υγροτόπους ή από το πεπτικό σύστημα των αγελάδων. Αυτές οι εκπομπές είναι δύσκολο να εντοπιστούν χωρίς τη χρήση δορυφόρων, καθώς το αέριο εξαπλώνεται καθώς ανυψώνεται. Επίσης, επιτόπιες επιθεωρήσεις των επιχειρήσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου ενδέχεται να μην εντοπίσουν αυτές τις διαρροές, επειδή οι εταιρείες συχνά τις κρύβουν πριν από τις κανονισμένες επιθεωρήσεις. Οι δορυφόροι που βρίσκονται σήμερα στο διάστημα σε χαμηλή τροχιά μπορούν να μετρήσουν το μεθάνιο, αλλά με περιορισμούς. Ο MethaneSAT, όπως θα αποκαλείται ο νέος δορυφόρος, δεν θα έχει κατ' ανάγκη όργανα αρκετά υψηλής ανάλυσης ώστε να εντοπίσει ένα ξεχωριστό αγρόκτημα ή πετρελαιοπηγή που διαρρέει μεθάνιο. Ωστόσο, σύμφωνα με την ΜΚΟ, η ικανότητά του να παρακολουθεί το μεθάνιο με την πάροδο του χρόνου θα μπορεί να βοηθήσει τους επιθεωρητές να οδηγηθούν στη σωστή θέση. Εν τω μεταξύ, είναι σημαντικό να συνεχιστούν οι προσπάθειες για τη μείωση των εκπομπών στο έδαφος. Είναι αξιοσημείωτο ότι η πέψη στα στομάχια των ζώων κτηνοτροφίας παράγει το μεγαλύτερο ποσοστό των εκπομπών μεθανίου στον κόσμο με 29%, ακολουθούμενο από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο με 20%. Οι επιστήμονες πειραματίζονται με τη διατροφή των αγελάδων, αλλά και τα βακτήρια του εντέρου τους, ώστε να ανακαλύψουν αν διαφορετικά τρόφιμα θα μπορούσαν να μειώσουν το μεθάνιο που απελευθερώνεται. http://www.naftemporiki.gr/story/1343066/neos-doruforos-gia-ton-entopismo-pigon-rupansis-methaniou

MarCO: Η NASA εκτοξεύει «μίνι» δορυφόρους με προορισμό τον Άρη. Μπορεί τα πιο γνωστά διαστημόπλοια της NASA να ήταν αρκετά ευμεγέθη (από τα Voyager 1 και 2 μέχρι το Cassini και το Galileo), ωστόσο η κατακόρυφη άνοδος των «μίνι» δορυφόρων κατηγορίας cubesats, που επιτρέπουν την πρόσβαση στο διάστημα σε πολλούς ενδιαφερόμενους λόγω χαμηλού κόστους, δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητη την αμερικανική διαστημική υπηρεσία- και απόδειξη για αυτό είναι οι δίδυμοι δορυφόροι Mars Cube One. Το ζεύγος των δύο διαστημικών σκαφών (χάριν συντομίας MarCO), που είναι τα πρώτα cubesats που εκτοξεύονται από τη NASA στο βαθύ διάστημα, θα εκτοξευτεί τον Μάιο, με τον ίδιο πύραυλο που θα φέρει το InSight- το επόμενο όχημα προσεδάφισης της NASA με προορισμό τον Κόκκινο Πλανήτη. Τα MarCO προορίζονται να ακολουθήσουν το InSight στο ταξίδι του στο διάστημα, και αν τα καταφέρουν να φτάσουν εκεί, το καθένα διαθέτει μια αναδιπλούμενη κεραία για να αναμεταδίδει δεδομένα για το InSight καθώς θα εισέρχεται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη και προσεδαφίζεται. Τα δύο μικρά σκάφη δεν θα πραγματοποιούν επιστημονικές έρευνες από μόνα τους, ούτε απαιτούνται για την αποστολή δεδομένων από το InSight στη Γη (θα βασίζεται σε άλλα σκάφη της NASA που είναι ήδη σε τροχιά για αυτό, πέρα από την απευθείας επικοινωνία με τη Γη μέσω των κεραιών του), ωστόσο θα είναι η πρώτη δοκιμή της τεχνολογίας cubesat πέρα από την τροχιά της Γης, επιδεικνύοντας κατά πόσον θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται «μίνι» δορυφόροι για να εξερευνήσουν περαιτέρω το ηλιακό σύστημα. «Είναι οι ανιχνευτές μας» λέει ο επικεφαλής μηχανικός των MarCO, Άντι Κλες, του JPL (Jet Propulsion Laboratory). «Οι cubesats δεν έχει χρειαστεί ξανά στο παρελθόν να αντέξουν την έντονη ακτινοβολία ενός ταξιδιού στο βαθύ διάστημα, ή να χρησιμοποιήσουν προώθηση για να κατευθυνθούν προς τον Άρη. Ελπίζουμε να ανοίξουμε αυτόν τον δρόμο». Οι επίσημες ονομασίες είναι MarCO-A και MarCO-B, αλλά για την ομάδα που τα έφτιαξε είναι o «Wall-E» και η «Eva», από τη γνωστή ταινία «Wall-E» της Pixar. Και τα δύο σκάφη χρησιμοποιούν πεπιεσμένο αέριο όπως στους πυροσβεστήρες για να πετάξουν στο διάστημα- όπως είχε κάνει και ο μικρός Wall-E στην ταινία του 2008. Στη NASA γνωρίζουν ότι η αποστολή θα είναι δύσκολη, από την εκκίνηση των σκαφών ακόμα μέχρι την άφιξή τους στον Άρη/ Εάν τα καταφέρουν και τα δύο σκάφη, θα δοκιμάσουν μια μέθοδο τηλεπικοινωνιών που θα μπορούσε να λειτουργεί ως «μαύρο κουτί» για μελλοντικές προσεδαφίσεις στον Κόκκινο Πλανήτη, βοηθώντας στη βελτίωση των προσεδαφίσεων σε αυτόν εν γένει (οι οποίες είναι δύσκολη υπόθεση). https://physicsgg.me/2018/04/23/marco-%ce%b7-nasa-%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%bf%ce%be%ce%b5%cf%8d%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%af%ce%bd%ce%b9-%ce%b4%ce%bf%cf%81%cf%85%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%cf%80%cf%81/

Tι κρύβεται στην καρδιά του γαλαξία μας; Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 εντοπίστηκαν μυστηριώδεις εκπομπές ακτινοβολίας από το κέντρο του γαλαξία μας, οι οποίες αποδείχθηκε στη συνέχεια ότι προέρχονταν από μια μελανή οπή. Οι επιστήμονες ονόμασαν αυτή τη μαύρη τρύπα Τοξότη Α* και οι παρατηρήσεις που έχουν γίνει δείχνουν ότι έχει διάμετρο περίπου 45 εκατ. χλμ. και μάζα περίπου 4 εκατ. φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ηλιου. Διάφορες παρατηρήσεις τα τελευταία χρόνια έδειχναν ότι ο Τοξότης Α* είχε… παρέα. Αρχικά οι ερευνητές εντόπισαν ίχνη παρουσίας μερικών δεκάδων μελανών οπών πέριξ του κέντρου του γαλαξία μας. Αργότερα τα ίχνη πολλαπλασιάστηκαν και οι εκτιμήσεις ανέβαζαν τον αριθμό τους σε μερικές εκατοντάδες. Ηρθε όμως πριν από λίγες εβδομάδες η ανακοίνωση μιας έρευνας που πραγματοποίησαν επιστήμονες του Εργαστηρίου Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης η οποία τάραξε τα νερά, αφού από τα ευρήματα της έρευνας προκύπτει ότι τον Τοξότη Α* συντροφεύουν 10.000-20.000 μικρότερες μαύρες τρύπες! Και δεν είναι μόνο αυτές. Αλλες έρευνες τα τελευταία χρόνια έχουν αποκαλύψει την ύπαρξη πολλών διαστημικών αντικειμένων και κοσμικών δομών. Αστρο ή πλανήτης; Το Αστρονομικό Πρόγραμμα OGLE εντόπισε στο κέντρο του Γαλαξία ένα μυστηριώδες κοσμικό σώμα που έλαβε την κωδική ονομασία OGLE-2016-BLG-1190Lb. Παρά τις προσπάθειες των επιστημόνων η ταυτότητα του εν λόγω αντικειμένου παραμένει μυστηριώδης. Η τελευταία προσπάθεια έγινε από διεθνή ομάδα αστρονόμων οι οποίοι χρησιμοποίησαν στις παρατηρήσεις τους το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer. Αν και η ερευνητική ομάδα δεν κατάφερε να ταυτοποιήσει το αντικείμενο αυτό, με άρθρο της στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσιεύσεων Arxiv κάνει κάποιες ενδιαφέρουσες εκτιμήσεις. Οι ερευνητές θεωρούν ότι πρόκειται είτε για ένα άστρο είτε για έναν πραγματικά τεράστιο πλανήτη. Αν πρόκειται για άστρο, εκτιμούν ότι πρόκειται για έναν καφέ νάνο, ενώ αν πρόκειται για πλανήτη, αυτός θα είναι απίστευτα μεγάλος, αφού υπολογίζεται ότι θα είναι 13 φορές μεγαλύτερος από τον γίγαντα του ηλιακού μας συστήματος, τον Δία! Καφέ νάνοι ονομάζονται τα σώματα που βρίσκονται σε μια ενδιάμεση κατάσταση ανάμεσα σε πλανήτες και άστρα, με τους περισσότερους ειδικούς να κάνουν λόγο για... «αποτυχημένα άστρα». Διαπιστώθηκε επίσης ότι στην ίδια περιοχή με το μυστηριώδες σώμα βρίσκεται ένα άστρο και ότι το μυστηριώδες σώμα κινείται γύρω από αυτό το άστρο ολοκληρώνοντας μία πλήρη περιστροφή κάθε τρία έτη. Η αποκάλυψη της ταυτότητας του αντικειμένου θεωρείται σημαντική γιατί αν πρόκειται τελικά για πλανήτη λόγω της θέσης στην οποία βρίσκεται θα προσφέρει νέα δεδομένα για τον αριθμό και τη διασπορά τους μέσα στους γαλαξίες. Πανάρχαια άστρα Ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής τη Λουζί Χάουζ της Σχολής Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε κοντά στο κέντρο του Γαλαξία τα αρχαιότερα άστρα που έχουν ποτέ παρατηρήσει στον γαλαξία μας. Χρονολογούνται από την εποχή που το Σύμπαν είχε ηλικία μόνο 300 εκατομμυρίων ετών, όταν ακόμη ο γαλαξίας μας δεν είχε καν σχηματιστεί. Τα εννέα άστρα είναι από τα αρχαιότερα που επιζούν σε όλο το Σύμπαν, ενώ είναι πολύ «φτωχά» σε βαρια μέταλλα (βαρύτερα από το ήλιον), κάτι αναμενόμενο για τόσο παλαιά άστρα. Σκοτεινή ύλη Στοιχεία από το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων γάμμα Fermi της NASA δείχνουν ότι το κέντρο του γαλαξία μας παράγει πολύ μεγαλύτερες ποσότητες ενέργειας υψηλής ακτινοβολίας γάμμα, η προέλευση της οποίας πιθανώς μπορεί να εξηγηθεί με προσφυγή στη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη. Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον αστροφυσικό Νταν Χούπερ του Εθνικού Εργαστηρίου Fermilab των ΗΠΑ αναφέρει ότι η νέα μελέτη της ακτινοβολίας γάμμα από το γαλαξιακό κέντρο αποτελεί την ισχυρότερη ένδειξη μέχρι σήμερα πως τουλάχιστον ένα μέρος αυτής της ισχυρής ενεργειακής εκπομπής πηγάζει από την αόρατη σκοτεινή ύλη. Την άγνωστη ουσία που αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της ύλης του Σύμπαντος (σχεδόν το 80%), πολύ μεγαλύτερο από την ορατή ύλη. Σκοτεινή και κανονική ύλη αλληλεπιδρούν μέσω της βαρύτητας, καθώς μεγάλες ποσότητες σκοτεινής ύλης προσελκύουν την κανονική ύλη, δημιουργώντας έτσι ένα θεμέλιο πάνω στο οποίο «χτίζονται» οι γαλαξίες. To μόριο Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακάλυψαν για πρώτη φορά στο βαθύ Διάστημα, πολύ πέραν του ηλιακού μας συστήματος, ένα μόριο που διαθέτει μια βασική ιδιότητα της ζωής: είναι χειρόμορφο. Το πολύπλοκο οργανικό μόριο ανιχνεύθηκε σε ένα μακρινό διαστρικό νέφος, που βρίσκεται κοντά στο κέντρο του γαλαξία μας. Τα νέα ευρήματα ενισχύουν την πιθανότητα οι θεμελιώδεις (και χειρόμορφοι) χημικοί λίθοι της ζωής να έφθασαν στη Γη κάποτε από μετεωρίτες και κομήτες. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=969407

Εντυπωσιακό βίντεο από τα 28α γενέθλια του Hubble. Με αφορμή τα 28α γενέθλια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, η NASA ανήρτησε ένα εντυπωσιακό βίντεο με εικόνες από τον Γαλαξία μας και τον αστερισμό του Τοξότη. Οι εικόνες αποτυπώνουν το πολύχρωμο Νεφέλωμα της Λιμνοθάλασσας, σε απόσταση 4.000 ετών φωτός από τη Γη. Στην καρδιά του ουράνιου σώματος βρίσκεται ένα κολοσσιαίο άστρο, το Herchel 36, 200.000 φορές φωτεινότερο και οκτώ φορές πιο καυτό από τον ήλιο, σύμφωνα με τη NASA. Η αποστολή του Hubble στο διάστημα έγινε στις 24 Απριλίου του 1990 και στα 28 χρόνια τροχιάς του γύρω από τη Γη, έχει προσφέρει λεπτομερείς εικόνες του σύμπαντος, προσφέροντας νέα δεδομένα στους επιστήμονες και φωτίζοντας τα άλυτα πεδία της αστρονομίας. http://www.in.gr/2018/04/23/tech/entyposiako-vinteo-apo-ta-28a-genethlia-tou-hubble/

Zephyrus II: Oι νικητές του διαγωνισμού CanSat in Greece. Λεπτομέρειες σχετικά με τον δορυφόρο που έδωσε στην ομάδα Zephyrus II την πρώτη θέση στον διαγωνισμό CanSat In Greece, την έμπνευση πίσω από αυτόν, αλλά και τα σχέδια της ομάδας και των παιδιών που την απαρτίζουν για το μέλλον, αποκάλυψαν στο naftemporiki.gr οι καθηγητές που συνεργάστηκαν με τους μαθητές που την απαρτίζουν, Σκαργιώτης Γιώργος (9ο ΓΕΛ Ιωαννίνων), και Μαρέτας Νικόλαος (7ο ΓΕΛ Ιωαννίνων). Ποιο είναι το αντικείμενο και τα χαρακτηριστικά του δορυφόρου με τον οποίο συμμετείχε η ομάδα στον διαγωνισμό; To CanSat μας είναι μια προσομοίωση βολίδας που θα μπορούσε να ακολουθήσει μια καθοδική πορεία προσεδάφισης σε ξένο πλανήτη ή εναλλακτικά μηχανισμός επίγειας παράδοσης υλικού. Έχει τα εξής χαρακτηριστικά: Υπολογίζει την θέση του από GPS και μπορεί να πλοηγηθεί κατεβαίνοντας με αλεξίπτωτο πλαγιάς σε στόχο που του ορίζουμε εντός κάποιας εμβέλειας. Η πλοήγηση είναι αυτόνομη και δεν είναι με τηλεχειρισμό. Είναι modular δηλαδή αποτελείται από δύο ανεξάρτητα μέρη. Το ένα μέρος κάνει την πτήση ενώ το άλλο κάνει τις επιστημονικές μετρήσεις και μπορεί να αλλαχθεί με όποια άλλη αποστολή θέλουμε στο ίδιο μέγεθος. Στέλνει τηλεμετρία και δέχεται εντολές για αλλαγή παραμέτρων από το έδαφος. Δοκιμάστηκε έως τα 8Km. Μετράει αβιοτικούς παράγοντες και τους αποστέλλει στο σταθμό βάσης, που υποδεικνύουν την καταλληλότητα ενός πλανήτη για ζωή. Συγκεκριμένα: πίεση, θερμοκρασία, υγρασία, μαγνητικό πεδίο, οργανικό άνθρακα, διοξείδιο του άνθρακα, υπεριώδη ακτινοβολία (UVA), ένταση φωτός στα 3 κανάλια (RGB) , στίγμα GPS,απόσταση από στόχο, κατεύθυνση στόχου, ταχύτητα, επιταχύνσεις, επιτάχυνση της βαρύτητας. Καταγράφει με κάμερα την κάθοδο για την σύνθεση εικόνας του εδάφους. Οι προδιαγραφές είναι αυστηρές: κύλινδρος 66x115 mm μέγεθος (αναψυκτικό), βάρος 300-350γρ, και αντοχή σε επιταχύνσεις πάνω από 20g. Η τελική παρουσίαση της ομάδας Zephyrus II στον διαγωνισμό CanSat In Greece Πώς καταλήξατε στην απόφαση για τον συγκεκριμένο δορυφόρο; Πολλές ιδέες παιδιών ήρθαν και έδεσαν με τους τυφώνες στις ΗΠΑ του Σεπτεμβρίου όπου αεροπλάνα ρίχνουν βολίδες από οπές. Οι ιδέες συνδυάστηκαν μεταξύ τους σε κάτι με λογική και χρησιμότητα και άρχισε ο σχεδιασμός που πέρασε πολλά στάδια λόγω της πολυπλοκότητας. Εφόσον κερδίσατε το «εισιτήριο» για το CanSats In Europe, τι θα ακολουθήσει από εδώ και πέρα; Ποια είναι τα επόμενα στάδια; Θα υπάρξουν βελτιώσεις στον δορυφόρο; Η δουλειά μας θα επικεντρωθεί στον αλγόριθμό πτήσης που χρήζει βελτίωσης με βάση τις παρατηρήσεις που κάναμε. Πολύ δουλειά θέλουν οι παρουσιάσεις και τα επιστημονικά μοντέλα, που θα γίνουν πια στα Αγγλικά και θα ενσωματώσουν κάποιες νέες ιδέες που έχουμε. Φυσικά θα γίνουν αρκετές δοκιμές για να επιβεβαιώσουμε την αξιοπιστία της συσκευής και να ανακαλύψουμε πιθανά προβλήματα. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από τον διαγωνισμό γενικότερα; Αρχικά να πούμε ένα μεγάλο μπράβο στους διοργανωτές που εμπνεύστηκαν την διεξαγωγή του σε εθνικό επίπεδο και μας έδωσαν την ευκαιρία να συμμετάσχουμε σε κάτι τόσο συναρπαστικό. Η όλη οργάνωση ξέρετε ήταν και τις δυο χρονιές ιδιαίτερα απαιτητική και στην επιτυχία της συνέβαλλαν αποφασιστικά και οι εθελοντές που επωμίστηκαν μεγάλο βάρος των εργασιών - υπηρεσιών δείχνοντας συνέπεια επαγγελματιών. Οι ομάδες είχαν συνολικά πολύ θετική στάση κι έτσι τα προβλήματα που ποτέ δε λείπουν από κάτι τόσο σύνθετο ξεπερνιούνται. Εμείς ως ομάδα από τη μεριά μας και πέρυσι και φέτος είχαμε πολύ δουλειά, πίεση, κούραση, ένταση, αγωνία, αϋπνία και άγχος. Πριν και κατά την διάρκεια του διαγωνισμού. Κι όμως δεν θα τον αλλάζαμε με τίποτα και όλα τα παιδιά ευχαρίστως θα ξανασυμμετάσχουν γιατί είναι μια μοναδική εμπειρία για μαθητές αλλά και καθηγητές. Πώς αξιολογήσατε τον ανταγωνισμό; Είδαμε πολλές και καλές ιδέες και κατασκευές. Το επίπεδο ήταν σαφώς ανεβασμένο από πέρυσι και κάποιες ομάδες που φέτος ήρθαν για 1η φορά, του χρόνου αναμένονται πολύ πιο δυνατές λόγω εμπειρίας. Αν και μετά την ρίψη και την τελική παρουσίαση είχαμε κάποια αισιοδοξία, μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο είχαμε ταχυπαλμία για το αποτέλεσμα. Στη χώρα υπάρχει πολύ ταλέντο και φάνηκε. Πόσα/ ποια είναι τα μέλη της ομάδας; Η ομάδα απαρτίζεται από τα εξής μέλη: Από το 7ο ΓΕΛ Ιωαννίνων τους Καλαμπόκη Νικόλαο-Παναγιώτη (Γ' Τάξη), Καπέλη Γεώργιο (Γ'), Πήλιο Κωνσταντίνο (Γ'), Αναστασούλη Μυρσίνη (Β'), Δασούλα Μαρία-Γεωργία (Β'), Καψάλη Παρασκευή (Β'), Λώλο Κωνσταντίνο (Β'), Βλάχου Αποστολία (Β'), Οικονόμου Γεώργιο (Α'), ενώ από το ΓΕΛ Ζωσιμαίας συμμετείχε η Κανδρέλη Παρασκευή Μαρίνα (Α') και από το 9ο ΓΕΛ Ιωαννίνων ο Γεωργίου Δημήτριος. Υπεύθυνοι καθηγητές: Σκαργιώτης Γιώργος (9ο ΓΕΛ Ιωαννίνων) και Μαρέτας Νικόλας (7ο ΓΕΛ Ιωαννίνων). Έχουν δείξει τα παιδιά της ομάδας ενδιαφέρον για περαιτέρω ενασχόληση με τον χώρο της Αεροδιαστημικής; Ένας από τους μαθητές μας προτίθεται να σπουδάσει Αεροδιαστημική μηχανική (έγινε πριν λίγες μέρες δεκτός σε αντίστοιχο τμήμα Πανεπιστημίου της Ολλανδίας) ενώ την προτίμηση για παρεμφερείς επιλογές (κυρίως τμήματα Μηχανικών) εκδήλωσαν και άλλα μέλη. Έχετε συμμετάσχει σε αντίστοιχα εγχειρήματα/ πρωτοβουλίες στο παρελθόν; Εμείς ως ομάδα ξεκινήσαμε πέρυσι στο 1ο CanSat in Greece όπου και πήραμε την 3η θέση. http://www.naftemporiki.gr/story/1342659/zephyrus-ii-oi-nikites-tou-diagonismoucansat-in-greecestonaftemporikigr Αντικύθηρα, το πράσινο νησί της επιστήμης. Ενα πρωτοπόρο επιστημονικό παρατηρητήριο στη μέση της Μεσογείου προετοιμάζει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Στο απομακρυσμένο νησί των Αντικυθήρων το ΕΑΑ προωθεί την ίδρυση Παρατηρητηρίου Γεωεπιστημών και Κλιματικής Αλλαγής Αντικυθήρων. Δεν θα πρόκειται για έναν απλό μετεωρολογικό σταθμό, αλλά για πρωτοπόρο παρατηρητήριο, που θα συγκεντρώσει τον προηγμένο εξοπλισμό του Αστεροσκοπείου ΕΑΑ (αξίας περίπου 1,5 εκατ. ευρώ) και θα αποτελέσει μια ολοκληρωμένη ερευνητική υποδομή σύμφωνη με τα πρότυπα αντίστοιχων ευρωπαϊκών υπερ-σταθμών και τις διεθνείς προδιαγραφές του συστήματος παρακολούθησης του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού. Γιατί όμως στα Αντικύθηρα; «Η γεωγραφική θέση των Αντικυθήρων προσφέρει μοναδικά πλεονεκτήματα όσον αφορά τη δυνατότητα αδιάλειπτης και απρόσκοπτης παρακολούθησης των χαρακτηριστικών των αερίων μαζών που εισέρχονται και εξέρχονται από το Αιγαίο Πέλαγος καθώς και της μεταφοράς ρύπων φυσικής και ανθρωπογενούς προέλευσης στην ατμόσφαιρα», λέει στην «Κ» ο κ. Βασίλης Αμοιρίδης, ερευνητής του Εθνικού Αστεροσκοπείου. Στα Αντικύθηρα συναντώνται σκόνη από τη Σαχάρα, σωματίδια θαλάσσιου αλατιού, σωματίδια καπνού από δασικές πυρκαγιές, σωματίδια ρύπανσης από βιομηχανικές περιοχές και αστικά κέντρα, γύρη από την Πελοπόννησο και την κεντρική Ελλάδα, μέχρι και ηφαιστειακή τέφρα από την Αίτνα! «Ενα ακόμα πλεονέκτημα των Αντικυθήρων είναι ότι οι επικρατούσες μετεωρολογικές συνθήκες ευνοούν τον σχηματισμό νεφών παρέχοντας επομένως τη δυνατότητα να μελετηθούν οι αλληλεπιδράσεις νεφών-αερολυμάτων, οι οποίες είναι ιδιαίτερα σημαντικές για το κλίμα της ευρύτερης περιοχής και της Αν. Μεσογείου», συμπληρώνει ο κ. Αμοιρίδης. «Λόγω του χαμηλού υψομέτρου και της μικρής έκτασης του νησιού, η στρωμάτωση της ατμοσφαιρικής ροής παραμένει ουσιαστικά αδιατάρακτη, κάνοντας τις συνθήκες μοναδικές». «Τα Αντικύθηρα σήμερα έχουν μόλις 20 μόνιμους κατοίκους, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι συνταξιούχοι. Ορισμένοι ασχολούνται με το ψάρεμα, την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία. Το προτεινόμενο έργο μπορεί να δώσει ζωή στο νησί, που έχει καλές υποδομές: έχει νερό και καλό δίκτυο ύδρευσης, μονάδα παραγωγής ενέργειας, τηλεφωνική σύνδεση με οπτική ίνα, ενώ έχουν βελτιωθεί οι ακτοπλοϊκές συνδέσεις του, με Κύθηρα, Πελοπόννησο και Κρήτη», επισημαίνει στην «Κ» ο δήμαρχος Κυθήρων, Ευστράτιος Χαρχαλάκης. Ο δήμος παραχώρησε έκταση 36 στρεμμάτων στο ΕΑΑ, ενώ η Περιφέρεια Αττικής, που υποστηρίζει το έργο, θα διαμορφώσει τις αναγκαίες κτιριακές υποδομές. Η κατασκευή του Παρατηρητηρίου θα δημιουργήσει άμεσα δύο νέες θέσεις εργασίας στο νησί, ενώ αναμένεται ανάπτυξη επιστημονικού τουρισμού στα Αντικύθηρα αλλά και στα Κύθηρα. Πέρα από τους ερευνητές που θα εκτελούν εργασίες στο Παρατηρητήριο, η φιλοδοξία του ΕΕΑ είναι να επισκέπτονται τον χώρο επιστήμονες από διάφορες χώρες, να εκτελούνται πειράματα και να αξιοποιείται η υποδομή, ενώ θα γίνονται και σχετικά σεμινάρια. «Ηδη το νησί έχει συνδεθεί με τον περίφημο μηχανισμό των Αντικυθήρων. Με το Παρατηρητήριό μας θα γίνει ακόμη ένα βήμα», λέει ο κ. Αμοιρίδης. Μάλιστα, υπάρχουν σκέψεις για συνέργεια και με άλλες επιστημονικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στο νησί (από την αστρονομική κοινότητα, την Ορνιθολογική Εταιρεία), με ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και μελέτη των υδάτινων πόρων, που συνολικά θα αναδεικνύουν τα Αντικύθηρα ως «πράσινο νησί της επιστήμης». Ο στόχος είναι να έχει ολοκληρωθεί η εγκατάσταση του εξοπλισμού εντός του 2018, έτσι ώστε να ξεκινήσει η λειτουργία του Παρατηρητηρίου στις αρχές του 2019. Το ΕΑΑ έχει εξασφαλίσει χρηματοδότηση τριών εκατ. ευρώ για τα επόμενα πέντε χρόνια. http://www.kathimerini.gr/960256/article/epikairothta/perivallon/antiky8hra-to-prasino-nhsi-ths-episthmhs

Καθαρή ενέργεια για τα κτίρια της Apple σε παγκόσμιο επίπεδο. H Apple δηλώνει ότι βασίζεται πλέον σε 100% καθαρή ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές για όλες τις εγκαταστάσεις της. Το σχέδιο της Apple είχε διαμορφωθεί από το 2015, όταν είχε θέσει το στόχο να βασίζεται αποκλειστικά και μόνο σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για την παγκόσμια παρουσία της. Ένα μεγάλο μέρος της προσπάθειας αυτής βασίζεται στην ηλιακή ενέργεια, με 300 φωτοβολταϊκά σε στέγες κτιρίων της Apple στην Ιαπωνία και 800 φωτοβολταϊκά στη Σιγκαπούρη. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Apple τρέχει αυτή τη στιγμή 25 έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο, με τα 15 από αυτά να βρίσκονται στο στάδιο της κατασκευής. Σε τελικό επίπεδο η Apple θα μπορεί να παράξει από 626 Megawatt έως 1.4 Gigawatt ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η επίδοση της Apple στην καθαρή ενέργεια είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα, καθώς μόλις δύο χρόνια πριν η αμερικανική εταιρεία είχε δηλώσει ότι έχει καταφέρει να φτάσει το 93% σε παραγωγή ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Apple σημειώνει ότι δεν σταματά στο 100% της παρούσας επίδοσης η προσπάθειά της, τονίζοντας ότι θα συνεχίσει να φροντίζει τον πλανήτη με αυτόν τον τρόπο. Το Apple Park, τα νέα κεντρικά γραφεία της Apple στο Κουπερτίνο παράγει με διάφορους τρόπους καθαρή ενέργεια, τόσο από φωτοβολταϊκά στην οροφή του όσο και από τη χρήση ενεργειακών κυψελών βιοαερίου. http://www.pestaola.gr/kathari-energeia-gia-ta-ktiria-ths-apple-se-pagkosmio-epipedo/

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble στον νυχτερινό ουρανό. Η φωτεινή κηλίδα που φαίνεται να διασχίζει την Σελήνη δεν είναι ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, αλλά το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble: Μπορείτε να παρακολουθείτε την τροχιά του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble ΕΔΩ :www.n2yo.com ή ΕΔΩ: www.heavens-above.com

Στην Πάτρα το 10ο Πανελλήνιο Συνέδριο Τεχνητής Νοημοσύνης. Από τις 9 έως τις 15 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί, στην Πάτρα, το 10ο Πανελλήνιο Συνέδριο Τεχνητής Νοημοσύνης, το οποίο συνδιοργανώνεται από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών και την Ελληνική Εταιρεία Τεχνητής Νοημοσύνης. Το Πανελλήνιο Συνέδριο Τεχνητής Νοημοσύνης έχει ξεκινήσει από το 2000 και επαναλαμβάνεται κάθε δύο χρόνια. Συγκεντρώνει επιστήμονες και ερευνητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό με σημαντικό έργο στον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης. Αναδεικνύει τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο και τις επερχόμενες τάσεις που εφαρμόζονται στην καθημερινότητά μας με όλο και με ταχύτερους ρυθμούς. http://www.in.gr/2018/04/20/tech/stin-patra-10o-panellinio-synedrio-texnitis-noimosynis/

Εξόρυξη αστεροειδών. Το επόμενο μεγάλο βήμα αφορά την εξόρυξη... αστεροειδών και είναι πέρα για πέρα αληθινό. Το αληθινό χρήμα κρύβεται εκεί "έξω", στο αχανές διάστημα, και περιμένει τους πρώτους τολμηρούς που θα το κυνηγήσουν. Διότι πρόκειται περί αληθινού κυνηγιού θησαυρού, μόνο που αυτός δε βρίσκεται στα βουνά και το υπέδαφος, αλλά στα πετρώματα από τα οποία αποτελούνται τα εκατομμύρια των αστεροειδών που περιπλανιώνται στο διάστημα. Πολλοί από αυτούς αποτελούν κυριολεκτικά γιγαντιαία διαμάντια που αιωρούνται στο διάστημα, αξίας πολύ μεγαλύτερης από... όλα τα λεφτά του κόσμου μαζί. Μάλιστα, όπως το θέτει ο διάσημος αστροφυσικός Neil de Grasse Tyson, «ο πρώτος τρισεκατομμυριούχος που θα υπάρξει ποτέ, θα είναι το πρόσωπο που θα εκμεταλλεύεται τους φυσικούς πόρους που υπάρχουν στους αστεροειδείς. Υπάρχει σε αυτό το τεράστιο σύμπαν, απεριόριστη ενέργειας και απεριόριστοι φυσικοί πόροι." Μπορεί να ακούγεται σαν ένας μακροπρόθεσμος στόχος, αλλά η Goldman Sachs παρακολουθεί από κοντά τις βελτιώσεις στην τεχνολογία και τις τάσεις για την μείωση του κόστους κατασκευής διαστημικών σκαφών. Πριν από ένα χρόνο, η Goldman σημείωνε σε μια έκθεση 98 σελίδων ότι «αν και ο ψυχολογικός φραγμός για εξόρυξη στους αστεροειδείς εξόρυξης είναι υψηλός, τα πραγματικά οικονομικά και τεχνολογικά εμπόδια είναι πολύ χαμηλότερα. Το κόστος κατασκευής συσκευών ανίχνευσης φυσικών πόρων ανέρχεται σε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια η καθεμία και η κατασκευή ενός διαστημικού σκάφους εξόρυξης αστεροειδών κοστίζει 2,6 δισ. δολάρια. Έτσι, η επιστημονική φαντασία γίνεται η αφήγηση της πραγματικότητας και οι ριζοσπαστικές απόψεις αρχίζουν πλέον να φαντάζουν ρεαλιστικές». Η εξόρυξη αστεροειδών διεξάγεται από τα συμφέροντα του ιδιωτικού τομέα που επενδύουν στο διάστημα. Δύο από τις κορυφαίες εταιρείες που σχηματίστηκαν με αυτό το πνεύμα είναι οι Deep Space Industries στην Καλιφόρνια και η Planetary Resource, που εδρεύει στην Ουάσινγκτον. Και οι δύο λειτουργούν για αρκετά χρόνια, και οι δύο εταιρίες σχεδιάζουν να επωφεληθούν από την εξόρυξη αστεροειδών. Ίσως η ελληνική διαστημική εταιρεία να μην είναι και τόσο... κακή ιδέα τελικά! Οι περισσότεροι αστεροειδείς χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες, σύμφωνα με τη ΝΑSA: C-Type (πλούσιος σε άνθρακα): Περισσότερο από το 75% των γνωστών αστεροειδών βρίσκεται σε αυτή την κατηγορία. Η σύνθεση των αστεροειδών τύπου C είναι παρόμοια με αυτή του Ήλιου χωρίς το υδρογόνο και το ήλιο. S-Type (πυριτικό άλας): Περίπου το 17% των αστεροειδών είναι αυτού του τύπου. Περιέχουν νικέλιο, σίδηρο και μαγνήσιο. M-Type (πλούσιο σε μέταλλα): Ένας μικρός αριθμός αστεροειδών είναι αυτού του τύπου και περιέχουν νικέλιο και σίδηρο. http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/681571_i-megali-mpizna-toy-mellontas-exoryxi-asteroeidon

Marsha Ivins-Ταξιδεύοντας 26 χρόνια με τη NASA. Εχει ζήσει 1.318 ώρες στο Διάστημα. Εμαθε να πετά αεροπλάνο πριν μάθει να οδηγεί αυτοκίνητο! Συμμετείχε σε πέντε πτήσεις διαστημικών λεωφορείων από το 1990 ώς το 2010. Και σε λίγες ημέρες θα βρεθεί στην Αθήνα. Η 67χρονη Αμερικανίδα Marsha Ivins, αστροναύτισσα της NASA από το 1984 ώς το 2010, θα παραθέσει ομιλία την επόμενη Δευτέρα στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου με θέμα «Η ιστορία των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων». Με αφορμή την επίσκεψή της στη χώρα μας μιλά στα «ΝΕΑ» για τις συναρπαστικές εμπειρίες της μακριά από τη Γη. Πώς γίνατε αστροναύτισσα; To 1961, όταν οι ΗΠΑ έστειλαν τον πρώτο τους αστροναύτη στο Διάστημα με το Mercury Program, ήμουν δέκα ετών. Βλέποντας αυτή την πρώτη πτήση, αποφάσισα ότι «αυτό θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω», αστροναύτισσα. Δεν ήμουν σίγουρη πώς, όμως κατάλαβα ότι θα το κατάφερνα. Οι αστροναύτες την εποχή εκείνη ήταν άνδρες και πιλότοι μαχητικών αεροσκαφών, δηλαδή μη επιλογές για μένα. Ηταν, ωστόσο, και μηχανικοί. Οπότε σπούδασα Μηχανολογία. Επίσης, έγινα πιλότος. Το 1974 έγινα δεκτή ως μηχανικός στις εγκαταστάσεις της NASA στο Χιούστον. Επειτα από δύο αιτήσεις που δεν εγκρίθηκαν, το 1984, όταν επιλεγόταν πλήρωμα για το διαστημικό λεωφορείο, έγινα δεκτή στην τάξη των αστροναυτών. Πώς αισθανθήκατε όταν είδατε τη Γη από ψηλά; Ολες οι φωτογραφίες που είχα δει πριν και όσα είχα ακούσει από ανθρώπους που βρέθηκαν στο Διάστημα δεν ήταν αρκετά για να με προετοιμάσουν για την αληθινή εμπειρία τού να βρίσκομαι στο Διάστημα και να βλέπω τη Γη έξω από το παράθυρό μου. Είναι ένα συναίσθημα που δεν μπορεί να περιγραφεί - λυπάμαι -, επειδή συνδέεται με το πολύ ισχυρό συναίσθημα του να γνωρίζεις ότι στ' αλήθεια δεν είσαι στον πλανήτη πια! Ισως μια μέρα το να βρίσκεσαι στο Διάστημα να είναι κάτι τόσο συνηθισμένο όσο το να είσαι στο αεροπλάνο. Αλλά προς το παρόν το γεγονός είναι απερίγραπτο. Ζήσατε 55 μέρες στο Διάστημα. Πώς είναι η ζωή εκεί; Σκεφτείτε όλα όσα κάνετε στη Γη, με τα πάντα - ακόμη και τον εαυτό σας - να πετούν. Αυτό είναι η ζωή στο Διάστημα. Στις πρώτες πτήσεις το φαγητό των αστροναυτών δινόταν σε σωληνάρια. Πλέον, είναι κανονικό φαγητό, αλλά δεν μπορείς να το μαγειρέψεις εκεί. Οπότε τα φαγητά είναι προμαγειρεμένα, τους έχουν αφαιρεθεί ο αέρας και τα υγρά και συσκευάζονται λυοφιλιωμένα σε κενό. Για να ετοιμάσεις το γεύμα σου, επανυδατώνεις το φαγητό και το θερμαίνεις. Κάθε πακέτο έχει ένα είδος τροφής, κρέας, λαχανικά, σούπα, αβγά κ.λπ. Αφού το ζεστάνεις, κόβεις την κορυφή της συσκευασίας και το τρως με κουτάλι. Δεν υπάρχουν πιάτα, μαχαίρια ή πιρούνια. Τα υλικά κολλάνε μεταξύ τους. Σκεφτείτε πώς θα ήταν ένα φαγητό που τρίβεται σε ψίχουλα ή πώς θα ήταν να πετάνε όλα γύρω σου ενώ προσπαθείς να τα φας. Το να κοιμάσαι; Στο διαστημικό λεωφορείο στερέωνες τον υπνόσακό σου στον τοίχο, στο πάτωμα, στην οροφή ή όπου ήθελες να κοιμηθείς εκείνη τη νύχτα και έμπαινες μέσα. Αφού έμπαινες, έδενες τον εαυτό σου με ταινίες velcro για να έχεις την αίσθηση του κρεβατιού. Εδενες και το κεφάλι σου σε ένα μπλοκ αφρού που χρησίμευε ως μαξιλάρι. Οταν χαλάρωνε ο αυχένας, μπορούσες να κοιμηθείς. Στον διαστημικό σταθμό κάθε μέλος του πληρώματος έχει ένα μικρό διαμέρισμα για να κοιμάται - περίπου στο μέγεθος ενός παλιού τηλεφωνικού θαλάμου -, έτσι ώστε ο υπνόσακος να βρίσκεται μαζί με άλλα προσωπικά αντικείμενα, όπως ο φορητός υπολογιστής, εικόνες από το σπίτι και άλλα μεμονωμένα προσωπικά πράγματα. Αυτό παρέχει περισσότερη ιδιωτικότητα απ' ό,τι ίσχυε στο διαστημικό λεωφορείο, όπου ουσιαστικά κοιμόμασταν όλοι μαζί. Πώς αισθανόσαστε όταν επιστρέφατε στο σπίτι; Είναι πολλά τα συναισθήματα. Στις πτήσεις των διαστημικών λεωφορείων, ο χρόνος που περνούσαμε στο Διάστημα ήταν το πολύ 14 ημέρες και η προετοιμασία για την αποστολή έως δύο χρόνια. Στο τέλος ήσουν κουρασμένος, όμως αισθανόσουν πλήρης αν είχε επιτυχία. Αντίθετα, για τα μέλη ενός διαστημικού σταθμού, όπου ο χρόνος παραμονής είναι από έξι έως οκτώ μήνες και η εκπαίδευση έχει διαρκέσει τέσσερα χρόνια, τα συναισθήματα είναι τελείως διαφορετικά. Πολλοί επανενώνονται με τις οικογένειές τους ύστερα από τόσο πολύ καιρό και υπάρχει τόση «Γη», που πρέπει να συνηθίσεις: το πλήθος, ο καιρός, ο αέρας, ο ήλιος, ο θόρυβος, τα φώτα, πράγματα που δεν αντιμετώπιζες στο Διάστημα. Είναι βαρετή η ζωή μετά τη συνταξιοδότηση ενός ανθρώπου που έχει εργαστεί στο Διάστημα; Ναι, είναι λίγο βαρετή. Δεν είναι τόσο το ότι έχω βρεθεί στο Διάστημα όσο το ότι δεν εργάζομαι πλέον 12 ώρες την ημέρα σε μια δουλειά που αγάπησα. Η τελευταία μου διαστημική πτήση ήταν το 2001 και συνταξιοδοτήθηκα από τη NASA το 2010, όμως εξακολουθούσα να εργάζομαι σκληρά κάθε μέρα. Το να σταματάς αυτούς τους ρυθμούς, το να μην είσαι πλέον τμήμα ενός διαστημικού προγράμματος εν γένει, είναι κάτι στο οποίο ήταν δύσκολο να προσαρμοστώ. Πιστεύετε ότι κάποτε οι άνθρωποι θα ζουν σε διαστημικές πόλεις; Ο άνθρωπος είναι αρκετά προσαρμόσιμος, περίεργος και ανθεκτικός για να ζήσει οπουδήποτε. Το αποδείξαμε αυτό με την ύπαρξή μας στη Γη. Η απόφαση είναι το πρώτο υλικό για να χτίσεις την ικανότητα να το κάνεις. Εμείς δεν έχουμε κάνει αυτό το πρώτο βήμα, παρά τη ρητορική. Ελπίζω ότι μια μέρα θα το κάνουμε. Θα επιστρέφατε; Αν είχα εμπιστοσύνη στα συστήματα, στον εξοπλισμό και στους ανθρώπους που θα τα χειρίζονταν, ναι, οπωσδήποτε. Ο πλανήτης μας είναι πράγματι όμορφος; Ναι. Αλλά δεν χρειάζεται να βρεθείς στο Διάστημα για να το καταλάβεις. http://www.tanea.gr/interview/article/5549276/taksideyontas-26-xronia-me-th-nasa/ Εκτόξευση «Proton-M» με ανώτερο στάδιο «Breeze-M» Στις 19η Απριλίου 2018 στις 1:12 MSK εκτοξευτηκε απο το Μπαϊκονούρ ο φορέας πυραύλων «Proton-M» με το ανώτερο στάδιο «Breeze-M» και το διαστημικό σκάφος προς το συμφέρον του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Όλες οι εργασίες για την εκτόξευση του διαστημικού σκάφους ολοκληρώθηκαν. Η εκστρατεία εκτόξευσης ολοκληρώθηκε λίγες ώρες μετά την εκτόξευσή της με τον επιτυχή διαχωρισμό του διαστημικού οχήματος από την ανώτερη βαθμίδα Breeze-M στην υπολογιζόμενη τροχιά. Το λανσάρισμα ήταν το πρώτο λανσάρισμα του οχήματος εκτόξευσης Proton-M το 2018 και το 417ο λανσάρισμα στην ιστορία πυραύλων φορέα Proton (όλες οι τροποποιήσεις από το 1965). Το Proton και το ανώτερο στάδιο Breeze-M σχεδιάζονται και παράγονται μαζικά στο Κρατικό Κέντρο Έρευνας και Παραγωγής Χώρου. M.V. Khrunichev (Κέντρο Khrunichev, μέρος της κρατικής εταιρείας "ROSKOSMOS"). Επί του παρόντος, η «Proton-M» με το ανώτερο στάδιο «Breeze-M» - ο κύριος Ρωσικος βαριάς κατηγορίας διαστημικός πύραυλος, ο οποίος χρησιμοποιείται για να εκτοξευσει ένα μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος σε τροχιά κοντά στη Γη και σε τροχιές εντός των ομοσπονδιακών και των εμπορικών προγραμμάτων. Με τη βοήθεια του Proton-M LV, τα εθνικά δορυφορικά δορυφορικά συστήματα GLONASS και EXPRESS ενημερώνονται και αναπτύσσονται, τα οποία παρέχουν στις περιφέρειες της Ρωσίας επικοινωνίες. Ο πυραύλος μεταφοράς Proton αποτελεί το κύριο μέσο εκτόξευσης των τροχιακών μονάδων για το ρωσικό τμήμα του ISS. Στις αρχές του 2002 πραγματοποιήθηκε η πρώτη κυκλοφορία του Proton-M LV με την ανώτερη βαθμίδα Breeze-M με εμπορικό ωφέλιμο φορτίο (Nimiq 2). Τα τελευταία χρόνια, με τη βοήθεια του Proton-M ILV, ξεκίνησαν πάνω από 70 διαστημικά οχήματα προς όφελος των ξένων πελατών. https://www.roscosmos.ru/24972/

Γεννήθηκαν 30 τίγρεις Σιβηρίας που είναι είδος προς εξαφάνιση. Περισσότερα από 30 τιγράκια Σιβηρίας γεννήθηκαν μέσα σε ένα μήνα στο μεγαλύτερο κέντρο αναπαραγωγής του σπάνιου αυτού είδους τίγρης, στο China Hengdaohezi Feline Breeding Center, στην Κίνα. Οι ειδικοί του κέντρου που ελέγχει την αναπαραγωγή τον χειμώνα, εκτιμούν ότι μέχρι το τέλος του έτους το κέντρο θα καλωσορίσει περίπου 100 νεογνά τα οποία συνήθως γεννιούνται τους μήνες Απρίλιο - Μάιο. Και τα 30 τιγράκια είναι υγιέστατα, πολλά όμως πρέπει να τα ταΐζει το προσωπικό με κρόκο αυγού και γάλα. Το 80% περίπου των θηλυκών Τίγρεων της Σιβηρίας που βρίσκονται στο κέντρο αναπαραγωγής είναι ηλικίας από πέντε έως έξι ετών. Οι τίγρεις της Σιβηρίας είναι ένα από τα πλέον απειλούμενα είδη του κόσμου. Ζουν κυρίως στη βορειοανατολική Κίνα και την ανατολική Ρωσία. Το κέντρο αναπαραγωγής ιδρύθηκε το 1986 με μόνο οκτώ τίγρεις και σήμερα έχει πάνω από 1.000. http://www.tovima.gr/world/article/?aid=967256

Τα πρώτα «πεφταστέρια» της Άνοιξης κορυφώνονται το Σάββατο. Η πρώτη βροχή από «πεφταστέρια» της άνοιξης, οι Λυρίδες, θα κορυφωθούν στον ουρανό του βορείου ημισφαιρίου, στο οποίο ανήκει και η Ελλάδα, το βράδυ του Σαββάτου 21 Απριλίου προς χαράματα της Κυριακής 22 Απριλίου. Οι διάττοντες αστέρες θα είναι ορατοί έως τις 25 του μήνα, εφόσον ο καιρός επιτρέψει τις νυχτερινές παρατηρήσεις. Οι Λυρίδες θεωρούνται μια μέση «βροχή» και στο αποκορύφωμά τους υπολογίζεται ότι εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και πυρακτώνονται μέχρι 20 μετέωρα ανά ώρα με ταχύτητα έως 50 χιλιομέτρων. Οι Λυρίδες μερικές φορές δημιουργούν φωτεινά πεφταστέρια με μακριές ουρές, οι οποίες παραμένουν ορατές στον ουρανό επί αρκετά δευτερόλεπτα. Κάποιες χρονιές, τα «πεφταστέρια» τους έφθασαν ακόμη και τα 100 ανά ώρα. Η συγκεκριμένη βροχή διαττόντων, η οποία καταγράφηκε για πρώτη φορά το 687 π.Χ. από τους Κινέζους, φαινομενικά προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου πήρε το όνομά της, και ιδίως από τον αστέρα Βέγα (‘Αλφα Λύρας), ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο του συγκεκριμένου αστερισμού και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου. Η πραγματική όμως πηγή προέλευσης είναι ο κομήτης C/1861 G1 «Θάτσερ», τον οποίο ανακάλυψε το 1861 ο Αμερικανός Α. Θάτσερ. Ο κομήτης αφήνει στο πέρασμά του μια μακριά ουρά σκόνης και σωματιδίων, η οποία διασταυρώνεται κάθε χρόνο με την τροχιά του πλανήτη μας. Ο κομήτης θα ξαναπεράσει πολύ κοντά από τη Γη το 2276, καθώς η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο διαρκεί περίπου 415 χρόνια. Τα απομεινάρια από την ουρά του κομήτη, μετά το τελευταίο κοντινό πέρασμά του κατά τον 19ο αιώνα, αιωρούνται ακόμα στο διάστημα και συνεχίζουν να προκαλούν τη «βροχή» των Λυρίδων κάθε χρόνο. http://www.in.gr/2018/04/20/tech/ta-prota-peftasteria-tis-anoiksis-koryfonontai-savvato/

Αστρονόμοι ανακάλυψαν τα αίτια που ένας γαλαξίας μοιάζει με πεταλούδα. Σε απόσταση 400 εκατ. ετών φωτός στον αστερισμό του Οφιούχου από εμάς λαμβάνει χώρα ένα σύνηθες αλλά εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο το οποίο και αποτελεί μια πηγή ανανέωσης του Σύμπαντος. Δύο γαλαξίες βρίσκονται στο τελικό στάδιο της συγχώνευσης τους διαδικασία που παράγει μια σειρά από διάφορα φαινόμενα. Ο νέος γαλαξίας που θα πάρει την θέση των άλλων δύο έχει ήδη αρχίσει να σχηματίζεται και έχει λάβει την κωδική ονομασία NGC 6240. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Colorado Boulder έστρεψαν την προσοχή τους στον NGC 6240 η όψη του οποίου αυτή την στιγμή θυμίζει μια… πεταλούδα. Οι ερευνητές με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature» υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν την αιτία της όψης του γαλαξία. Έχει διαπιστωθεί ότι μαζί με τους δύο γαλαξίες συγχωνεύονται και οι μελανές οπές που βρίσκονταν μέχρι πρότινος στο κέντρο τους. Οι δύο μελανές οπές περιστρέφονται η μια γύρω από την άλλη και είναι θέμα χρόνου η συγχώνευση τους που θα δημιουργήσει πιθανότατα μια νέα γιγάντια μαύρη τρύπα. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα αέρια που παράγονται από την αλληλεπίδραση των δύο μελανών οπών σε συνδυασμό με τα αέρια που παράγονται από την γέννηση νέων άστρων που προκαλεί η συγχώνευση των δύο γαλαξιών δημιούργησε ένα νεφέλωμα το οποίο… σμιλεύει τον γαλαξία με τρόπο τέτοιο ώστε να μοιάζει με πεταλούδα. Αν η ανακάλυψη αυτή επιβεβαιωθεί θα είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού για πρώτη φορά εντοπίζεται αυτό το φαινόμενο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=967758