Δροσος Γεωργιος

Οι αρχέγονες μαύρες τρύπες ως σκοτεινή ύλη. Σύμφωνα με τις αποδεκτές τιμές των μαζών του μποζονίου Higgs και του top (κορυφαίου) κουάρκ (125 GeV και 172 GeV, αντίστοιχα), το δυναμικό Higgs στο Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων εμφανίζει μια αστάθεια σε μια κλίμακα της τάξης των 1011GeV. H κοσμολογική υπογραφή μιας τέτοιας αστάθειας θα μπορούσε να είναι η σκοτεινή ύλη με την μορφή των αρχέγονων μαύρων τρυπών, που προέκυψαν από τις διακυμάνσεις του πεδίου Higgs κατά την διάρκεια της πληθωριστικής διαστολής του σύμπαντος. Αυτό υποστηρίζουν οι Espinosa et al στην εργασία τους με τίτλο: A Cosmological Signature of the Standard Model Higgs Vacuum Instability: Primordial Black Holes as Dark Matter. https://arxiv.org/pdf/1710.11196.pdf Αν το σενάριο αυτό αληθεύει τότε το πεδίο Higgs δεν είναι μόνο υπεύθυνο για τις μάζες των στοιχειωδών σωματιδίων, αλλά και για την ύπαρξη της σκοτεινής ύλης στο σύμπαν. Επιπλέον ο περιγραφόμενος μηχανισμός δημιουργίας των αρχέγονων μαύρων τρυπών θα μπορούσε να εξηγήσει την απαιτούμενη ποσότητα της σκοτεινής ύλης για την δημιουργία των παρατηρούμενων δομών στο σύμπαν. Και ίσως το πιο σημαντικό: δεν χρειαζόμαστε φυσική πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου για να εξηγήσουμε την δομή της σκοτεινής ύλης. http://physicsgg.me/2017/11/02/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ad%ce%b3%ce%bf%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b5%cf%82-%cf%84%cf%81%cf%8d%cf%80%ce%b5%cf%82-%cf%89%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%cf%8d/

Οι θάλασσες της Δήμητρας. Μία μόλις εβδομάδα μετά την ανακοίνωση της NASA ότι θα παρατείνει την αποστολή εξερεύνησης της Δήμητρας παρουσιάζονται νέα εξαιρετικά ενδιαφέροντα ευρήματα για τον νάνο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος εξέλιξη που δικαιώνει την απόφαση της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας. Τα μέλη της αποστολής Dawn το σκάφος της οποίας εξερευνά την Δήμητρα από τον Μάρτιο του 2015 μελετώντας νέα δεδομένα από τον νάνο πλανήτη κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπήρχε στην επιφάνεια του μια μεγάλη θάλασσα και είναι πιθανό κάποιο μέρος της να εξακολουθεί να υπάρχει κάτω πλέον από το έδαφος του νάνου πλανήτη. Τα ευρήματα. Οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι ο εξωτερικός φλοιός της Δήμητρας αποτελεί μείγμα πάγου, αλάτων και ένυδρων υλικών. Αυτό όπως αναφέρουν οι ειδικοί δείχνει ότι η Δήμητρα διέθετε και στο παρελθόν αλλά και πιθανώς εξακολουθεί να διαθέτει γεωλογική δραστηριότητα. Επιπλέον τα στοιχεία αυτά υποδεικνύουν την ύπαρξη μιας θάλασσας που ίσως κάλυπτε ολόκληρη την επιφάνεια του νάνου πλανήτη. Μια ακόμη διαπίστωση που έκαναν οι επιστήμονες της NASA είναι ότι κάτω από τον εξωτερικό φλοιό της Δήμητρας υπάρχει ένα «μαλακό» στρώμα το οποίο πιθανώς να είναι ένα… απομεινάρι αυτής της θάλασσας. Οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι κάτω από το έδαφος της Δήμητρας υπάρχει νερό σε υγρή μορφή ή πιθανώς και μια θάλασσα και τα νέα ευρήματα όπως φαίνεται ενισχύουν αυτή την θεωρία. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=912533

S.Hawking: Σοκάρει με δήλωση του - «Τα ρομπότ θα αντικαταστήσουν τον άνθρωπο»! Σύμφωνα με το Cambridge News, ο καθηγητής Hawking δήλωσε ότι πιστεύει ότι η τεχνητή νοημοσύνη (AI) θα φτάσει τελικά σε ένα επίπεδο όπου ουσιαστικά θα αποτελεί μια «νέα μορφή ζωής που θα ξεπεράσει τους ανθρώπους». Ο ίδιος ανέφερε χαρακτηριστικά: «Φοβάμαι ότι η τεχνητή νοημοσύνη (AI) μπορεί να αντικαταστήσει εντελώς τους ανθρώπους». «Αν οι άνθρωποι σχεδιάζουν και αντιμετωπίζουν ιούς για τους υπολογιστές, κάποιος θα σχεδιάσει την AI που θα βελτιώνεται και θα τους αντιμετωπίζει από μόνη της» και κατέληξε: «Αυτή θα είναι μια νέα μορφή ζωής που θα ξεπερνά τους ανθρώπους». Ο καθηγητής σε δηλώσεις του δεν παρέλειψε να προτρέψει τους νέους να ενδιαφερθούν περισσότερο για το διάστημα και την επιστήμη εν γένει. Ο 75χρονος επιστήμονας έχει μιλήσει στο περιοδικό WIRED για την πεποίθησή του ότι χρειαζόμαστε μια νέα διαστημική εποχή για να προσελκύσουμε τους νέους να συμμετάσχουν στην επιστήμη, ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι θα υπάρξουν «σοβαρές συνέπειες» αν οι περισσότεροι άνθρωποι δεν δείξουν ενδιαφέρον. Ο διεθνούς φήμης φυσικός πρόσθεσε επίσης ότι το νέο διαστημικό πρόγραμμα θα πρέπει να εστιάσει επειγόντως σε θέματα που θα αποσκοπούν στην εύρεση «κατάλληλων πλανητών για ανθρώπινη κατοίκηση». Ο ίδιος προειδοποιεί: «Πιστεύω ότι έχουμε φτάσει στο σημείο που δεν υπάρχει επιστροφή» και καταλήγει: «Η γη μας είναι πολύ μικρή για εμάς, ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται με ανησυχητικό ρυθμό και κινδυνεύουμε να αυτοκαταστραφούμε». Δείτε τι είχε αναφέρει και στο παρελθόν: https://www.youtube.com/watch?time_continue=6&v=bv7HxfuKLxI http://www.pronews.gr/epistimes/tehnologia/643583_shawking-sokarei-me-dilosi-toy-ta-rompot-tha-antikatastisoyn-ton

Πριν 17 χρόνια Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) Στις 2 Νοεμβρίου 2000, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) ξεκίνησε τις εργασίες του με επανδρωμένο τρόπο. Το διαστημόπλοιο Soyuz TM-31 με το πλήρωμα της πρώτης μακροπρόθεσμης αποστολής αγκυροβόλησε στην μονάδα εξυπηρέτησης Zvezda. Οι Ρώσοι κοσμοναύτες ηταν οι Γιούρι Gidzenko και Σεργκέι Krikalev και ο αστροναύτης των ΗΠΑ Uilyam Sheperd. Στις 31η Οκτωβρίου 2000 το διαστημόπλοιο «Soyuz TM-31» πήγε στο «ξεκίνημα του Gagarin» στον ίδιο χώρο εκτόξευσης από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, που το 1961 ξεκίνησε ο Γιούρι Γκαγκάριν. Το πρωί της 2ης Νοεμβρίου, το πλοίο αγκυροβόλησε στο ISS. Η προσέγγιση του πλοίου με τον σταθμό πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το σχήμα που χρησιμοποιήθηκε για τις πτήσεις προς το σταθμό Mir. Ενενήντα λεπτά μετά την πρόσδεση, άνοιξε η θύρα και το πλήρωμα ISS-1 μπηκε πρώτο στον ISS. Κατά την άφιξή τους στο ISS, οι κοσμοναύτες πραγματοποίησαν εκ νέου ενεργοποίηση του εξοπλισμου την ανάθεση και τη ρύθμιση των συστημάτων της ενότητας «Zvezda», «Ενότητα» και «Ζαριά» και καθιέρωσαν επαφή με το Mission Control Center στην Korolev κοντά στη Μόσχα και το Χιούστον. Μέσα σε τέσσερις μήνες πραγματοποιήθηκαν 143 συνεδρίες γεωφυσικών, βιοϊατρικών και τεχνικών μελετών και πειραμάτων. Επιπλέον, η ομάδα ISS-1 ειχε σύνδεση με το φορτίο διαστημόπλοιο "Progress Μ14" (Νοέμβριος 2000), "Progress M-44" (Φεβρουάριος 2001) και τα λεωφορεία Endeavor ( «Endeavor», Δεκέμβριος 2000) , Atlantis (Atlantis, Φεβρουάριος 2001), Discovery (Discovery, Μάρτιος 2001) και την εκφόρτωσή τους. Επίσης, το Φεβρουάριο του 2001 η ομάδα αποστολής πραγματοποίησε την ενσωμάτωση της μονάδας εργαστηρίου Destiny στο ISS. Στις 21 Μάρτη 2001 με το αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο «Discovery», παραδίδεται στον ISS το πλήρωμα της δεύτερης εκστρατείας και η πρώτη μακροχρόνια ομάδα της αποστολής επέστρεψαν στη Γη. Ο χώρος προσγείωσης ήταν το Διαστημικό Κέντρο που ονομάστηκε από τον JF Kennedy, Florida, ΗΠΑ. Σήμερα ο ISS αποτελεί κοινό πρόγραμμα που περιλαμβάνει διαστημικές υπηρεσίες των διαφόρων χωρών: Roscosmos (Ρωσία), της NASA (ΗΠΑ), JAXA (Ιαπωνία), το CSA (Καναδά), η ESA (Ευρωπαϊκές χώρες). Με τη δημιουργία του ΔΔΣ μια ευκαιρία για την εκτέλεση επιστημονικών πειραμάτων στο μοναδικό περιβάλλον μικροβαρύτητας, κενού, και υπό την επίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας. Οι κύριοι τομείς της έρευνας είναι η βιολογία, η φυσική και η επιστήμη των υλικών. Το ISS είναι μια μοναδική εμπειρία διεθνούς συνεργασίας, υποστήριξης και αμοιβαίας συνδρομής. την κατασκευή και τη λειτουργία σε μια γειτονική τροχιά μιας μεγάλης μηχανικής δομής, η οποία είναι υψίστης σημασίας για το μέλλον όλης της ανθρωπότητας. https://www.roscosmos.ru/24263/ Προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ. Σύμφωνα με το προγραμμα πτήσης του Διεθνή Διαστημικου Σταθμου (ISS) στις 2 Νοεμβρίου του 2017 πραγματοποίηθηκε η προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ. Για την πραγματοποίηση του ελιγμού στις 6:15 MSK ξεκινησε το συστημα πρόωσης του διαστημόπλοιου «Πρόοδος MS-06» που ειναι αγκυροβολημένο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο χρόνος λειτουργίας του συστήματος πρόωσης ήταν 206 δευτερόλεπτα. Ως αποτέλεσμα, ο σταθμός έλαβε αύξηση ταχύτητας 0,42 m / s. Σύμφωνα με την βαλλιστική υπηρεσία υποστήριξης πλοήγησης κέντρου ελέγχου πτήσης (MCC) οι παράμετροι του ISS ήταν: το ελάχιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης είναι 403,3 χιλιόμετρα, το μέγιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης είναι 425,4 km, η περίοδος κυκλοφορίας είναι 92,60 λεπτά. η κλίση της τροχιάς είναι 51,62 μοίρες. Ο σκοπός της προσαρμογής ήταν ο σχηματισμός των βαλλιστικών προϋποθέσεων για την προσγείωση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ MS-05», που έχει προγραμματιστεί για τις 14 Δεκεμβρίου του 2017, και την εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου«Σογιούζ MS-07» που έχει προγραμματιστεί για τις 17 Δεκεμβρίου του 2017. https://www.roscosmos.ru/24296/ Οι αποστολές ζορίζουν τον εγκέφαλο των αστροναυτών. Οι εγκέφαλοι των αστροναυτών που περνάνε μήνες στο διάστημα μετακινούνται προς τα πάνω μέσα στο κρανίο τους λόγω της μειωμένης βαρύτητας. Αυτό, σύμφωνα με αμερικανούς ερευνητές, έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται η απόσταση ανάμεσα στην κορυφή του εγκεφάλου και στην εσωτερική επιφάνεια του κρανίου. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια ακτινολογίας Ντόνα Ρόμπερτς του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "The New England Journal of Medicine", μελέτησαν με σύγχρονες μαγνητικές απεικονιστικές τεχνικές (fMRI) τους εγκεφάλους 34 αστροναυτών. Από αυτούς, οι 18 είχαν παραμείνει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) για 165 μέρες κατά μέσο όρο, ενώ οι υπόλοιποι 16 είχαν παραμονή στο διάστημα για δύο μόνο εβδομάδες. Σε όλες τις περιπτώσεις ο εγκέφαλος των αστροναυτών μελετήθηκε πριν από κάθε αποστολή τους στο διάστημα, καθώς επίσης ξανά μία εβδομάδα αφότου είχαν επιστρέψει στη Γη. Διαπιστώθηκε ότι ο εγκέφαλος όσων είχαν μείνει στο διάστημα επί μήνες, εμφάνιζε μια κίνηση προς τα πάνω μέσα στο κρανίο, μειώνοντας έτσι την απόσταση ανάμεσα στην κορυφή του εγκεφάλου και στην εσωτερική επιφάνεια του κρανίου, κάτι που δεν συνέβαινε σε όσους είχαν παραμονή στο διάστημα μόνο μερικών ημερών. Παράλληλα, σε όσους είχαν μείνει πολύ στο διάστημα, ο εγκέφαλος -ιδίως ο μετωπιαίος φλοιός που ελέγχει ζωτικές νοητικές λειτουργίες- εμφάνιζε διάφορες δομικές αλλαγές. Δεν είναι ξεκάθαρο πόσο γρήγορα ο εγκέφαλος μπορεί να επανέλθει στη φυσιολογική θέση του μέσα στο κρανίο μετά την επιστροφή σε συνθήκες γήινης βαρύτητας. Μια ανησυχία των γιατρών είναι ότι η ανοδική κίνηση του εγκεφάλου μπορεί να συμπιέσει τα νεύρα στο κρανίο, καθώς και μια ζωτική αρτηρία που απομακρύνει το αίμα από τον εγκέφαλο, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης μέσα στο κεφάλι. Είναι ήδη γνωστό, σύμφωνα με τη NASA, ότι ορισμένοι αστροναύτες επιστρέφουν από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με προβλήματα όρασης λόγω αυξημένης ενδοκρανιακής πίεσης. Ακόμη πιο αβέβαιο, λένε οι ερευνητές, είναι τι μπορεί να συμβεί στον ανθρώπινο εγκέφαλο μετά από ένα μακρινό διαστημικό ταξίδι. «Αν βλέπουμε αυτές τις αλλαγές στον εγκέφαλο μετά από λίγους μήνες στον ISS, τι θα μπορούσε να συμβεί σε μια αποστολή στον 'Αρη;» αναρωτήθηκε η δρ Ρόμπερτς. Μια επανδρωμένη αποστολή στον «κόκκινο» πλανήτη -που προγραμματίζεται από τη NASA για το 2033- θα χρειασθεί έως έξι μήνες για να φθάσει εκεί. Όμως οι αστροναύτες θα πρέπει να παραμείνουν τουλάχιστον δυό χρόνια στον 'Αρη, προτού βρουν ευνοϊκό «παράθυρο» για να γυρίσουν στη Γη. Όμως η βαρύτητα στο γειτονικό πλανήτη είναι περίπου το ένα τρίτο της γήινης. Συνεπώς -αν ληφθεί υπόψη και το εξάμηνο ταξίδι επιστροφής- οι αστροναύτες θα υποχρεωθούν σε συνθήκες μικροβαρύτητας επί τρία χρόνια, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ έως τώρα σε ανθρώπους. Μέχρι σήμερα το ρεκόρ συνεχόμενης παραμονής στο διάστημα κατέχει ο ρώσος κοσμοναύτης Βαλέρι Πολιακόφ με 438 μέρες. Η NASA θα συνεχίσει να μελετά πόσο διαρκούν οι αλλαγές στη φυσιολογία του εγκεφάλου και κατά πόσο υπάρχουν επιπτώσεις στη συμπεριφορά και στη σωματική απόδοση των αστροναυτών. Παρεμφερή πειράματα διεξάγει και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Ίσως αποδειχθεί τελικά αναγκαίο τόσο το διαστημικό σκάφος, όσο και η βάση στον 'Αρη, να διαθέτει τεχνητή γήινη βαρύτητα, για να διατηρηθεί ανέπαφος ο εγκέφαλος των αστροναυτών. Όμως η δημιουργία τεχνητής βαρύτητας προς το παρόν αποτελεί επιστημονική φαντασία, συνεπώς οι τολμηροί εξερευνητές του διαστήματος κινδυνεύουν να γυρίσουν στη Γη με όχι σώας τας φρένας τους. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500171870

O νέος εξερευνητής του Αρη θα έχει 23 «μάτια»! Η NASA σχεδιάζει να στείλει στον Αρη ένα ακόμη ρομποτικό εξερευνητή. Το Mars 2020 όπως ονομάζεται το ρομπότ θα ξεκινήσει από την Γη το καλοκαίρι του 2020 και θα φτάσει στον Κόκκινο Πλανήτη τον Φεβρουάριο του 2021. Βασική αποστολή του ρομπότ θα είναι η προσπάθεια εντοπισμού ζωής στον Αρη. Το Mars 2020 θα διαθέτει ένα εξελιγμένο μηχάνημα για τη λήψη δειγμάτων από το υπέδαφος, όπως επίσης και ένα ραντάρ με το οποίο θα μπορεί να «δει» σε βάθος μερικών μέτρων κάτω από την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Θα διαθέτει επίσης συστήματα για την ανάλυση οργανικών υλικών. Επίσης, θα είναι εφοδιασμένο με μία συσκευή για τη δοκιμή δημιουργίας οξυγόνου, ώστε να ελέγξει κατά πόσο μία μελλοντική αποικία στον Άρη θα μπορούσε να παράγει το αέριο επιτόπου. Εκτός από τις αναλύσεις για «ίχνη» μικροοργανισμών που εξακολουθούν να ζουν στον Κόκκινο Πλανήτη, το ρομπότ θα επιστρατεύσει επίσης τα όργανά του για να ψάξει για ενδείξεις μορφών ζωής που ενδεχομένως «φιλοξενούσε» ο Άρης στο παρελθόν. Τα πολλαπλά μάτια Η NASA σε ανακοίνωση που εξέδωσε την Τρίτη αναφέρει ότι το Mars 2020 θα διαθέτει εκτός των άλλων και «23 μάτια». Τα μάτια που αναφέρει στην ανακοίνωση της η NASA δεν είναι τίποτε άλλο από 23 διαφορετικού είδους κάμερες. Με τις κάμερες αυτές το ρομπότ θα μπορεί να καταγράφει όχι μόνο πολύ υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες του Αρη αλλά και πανοραμικές έγχρωμες 3-D εικόνες. Σύμφωνα με τα στελέχη της αποστολής οι κάμερες θα μπορούν να καταγράψουν έγχρωμες εικόνες ανάλυσης 20 megapixel κάτι που σημαίνει ότι οι επιστήμονες στην Γη θα μπορούν να δουν το τοπίο του Αρη αλλά και συγκεκριμένα αντικείμενα με κάθε λεπτομέρεια. Οι κάμερες αυτές θα είναι διασκορπισμένες σε κάθε σημείο του ρομπότ για να καταγράφουν συνεχώς εικόνες από κάθε πιθανή πλευρά και γωνία τόσο της κίνησης του ρομπότ όσο και των δειγμάτων εδάφους και πετρωμάτων που θα μελετά το ρομπότ. Επιπλέον οι κάμερες θα χρησιμοποιούνται από το ρομπότ στις ατμοσφαιρικές και άλλες αναλύσεις που θα πραγματοποιεί. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=912227

Νέο ρεκόρ διάρκειας πτήσης για μη επανδρωμένο αεροσκάφος. Μετά από πέντε ημέρες, μία ώρα και 24 λεπτά, και πτήση συνολικού μήκους άνω των 11.000 χιλιομέτρων, το VA001 της Vanilla Aircraft προσγειώθηκε στο NASA Wallops Flight Facility στη Βιρτζίνια, ολοκληρώνοντας με επιτυχία τη μεγαλύτερης διάρκειας πτήση μη επανδρωμένου αεροσκάφους με κινητήρα εσωτερικής καύσης στην ιστορία, όπως ανακοινώθηκε από την εταιρεία στις 26 Οκτωβρίου. Το ντιζελοκίνητο αεροσκάφος, ανοίγματος φτερών περίπου 12 μέτρων, προσγειώθηκε έχοντας ακόμα καύσιμα για πτήση άλλων τριών ημερών, επιτυγχάνοντας τον στόχο του για μια πτήση διάρκειας πέντε ημερών. Το αεροσκάφος μετέφερε σειρά φορτίων, περιλαμβανομένου ενός οργάνου της NASA και αισθητήρες και ασύρματο του Πενταγώνου, και απέδειξε την πρακτική χρησιμότητα ενός αεροπλάνου βαρέων καυσίμων με υψηλή διάρκεια παραμονής στον αέρα, το οποίο έχει ιδιαίτερα μικρές απαιτήσεις από άποψης υποστήριξης/ επιμελητείας (logistics) σε σχέση με άλλα μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Το VA001 σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από μια startup πέντε ατόμων από το Φολς Τσερτς της Βιρτζίνια. Μπορεί να μεταφέρει φορτίο 13 κιλών, ενώ παρέχει 800 watts ισχύος. Είναι σχεδιασμένο για να επιχειρεί για διάστημα μέχρι και 10 ημερών, σε ύψη μέχρι και 15.000 ποδών, και μπορεί να πιάσει μέγιστη ταχύτητα (dash speed) 75 κόμβων (140 χλμ/ ώρα). Ο σχεδιασμός του είναι σκόπιμα «ανοιχτός» έτσι ώστε να επιτρέπει παραμετροποίησή του από τους χρήστες του για να μπορεί να αναλαμβάνει ένα μεγάλο εύρος αποστολών. Επρόκειτο για τη 10η πτήση του αεροσκάφους, που απογειώθηκε ελεγχόμενο από πιλότο το πρωί της 18ης Οκτωβρίου και μετά μετέβη στον αυτόματο πιλότο. Στη συνέχεια πετούσε πάνω από το Virgina Space UAS Runway του νησιού Γουόλοπς. Στις 23 Οκτωβρίου πραγματοποίησε επιτυχή αυτόνομη προσγείωση. Όπως είπε ο επικεφαλής μηχανικός, Νιλ Μπορτλάιν, «όσο συναρπαστικό και αν είναι αυτό το ορόσημο, η ίδια η πτήση ήταν αρκετά βαρετή. Το αεροπλάνο έκανε ό,τι είχε σχεδιαστεί να κάνει, και προσγειώθηκε έτοιμο να επιστρέψει ξανά στον ουρανό». Όπως υποστηρίζει η εταιρεία, οι δυνατότητες μακράς παραμονής στον αέρα του VA001 το καθιστούν ιδανικό για πολιτική και στρατιωτική πτήση, με μεγάλο εύρος εξοπλισμού, από ηλεκτροοπτικές και υπέρυθρες κάμερες, ραντάρ, συστήματαSIGINT κ.α. Όσον αφορά στις πολιτικές εφαρμογές, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για χαρτογραφήσεις, παροχή κάλυψης Ίντερνετ και κινητής τηλεφωνίας κ.α. Η εταιρεία σχεδιάζει να αρχίσει κανονικά την παραγωγή του μέσα στους επόμενους μήνες. http://www.naftemporiki.gr/story/1289713/neo-rekor-diarkeias-ptisis-gia-mi-epandromeno-aeroskafos

Ανακαλύφθηκαν 20 νέοι εξωπλανήτες. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler ξεκίνησε το 2009 να εξερευνά τον γαλαξία μας αναζητώντας πλανήτες σε άλλα αστρικά συστήματα. Ο επονομαζόμενος «κυνηγός των πλανητών» μέχρι σήμερα έχει εντοπίσει περίπου δύο χιλιάδες εξωπλανήτες ενώ έχει υποδείξει την ύπαρξη άλλων τεσσάρων χιλιάδων περίπου. Οι αστρονόμοι χρησιμοποιώντας τον στόλο των διαστημικών τηλεσκοπίων και πολύ ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια σε σχεδόν καθημερινή βάση επιβεβαιώνουν την ύπαρξη πλανητών από αυτούς που έχει υποδείξει το Kepler. Ορισμένες φορές μάλιστα υπάρχει μαζική επιβεβαίωση με τους επιστήμονες να ανακοινώνουν την ταυτόχρονη ανακάλυψη δεκάδων εξωπλανητών. Αυτό συνέβη ξανά με τα στελέχη της αποστολής Kepler να ανακοινώνουν την ανακάλυψη 20 νέων εξωπλανητών. H παγωμένη Γη Ανάμεσα τους ξεχωρίζει ο εξωπλανήτης που έλαβε την κωδική ονομασία KOI-7923.01. Πρόκειται για ένα βραχώδη πλανήτη με μέγεθος σχεδόν όμοιο με αυτό της Γης. Ο πλανήτης βρίσκεται λίγο πιο μακριά από το μητρικό του άστρο του από ότι η Γη από τον Ηλιο και ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από αυτό σε 395 μέρες. Επιπλέον το άστρο αυτό είναι λιγότερο θερμό από τον Ηλιο με αποτέλεσμα ή μέση θερμοκρασία στον KOI-7923.01 να είναι κατά πολύ χαμηλότερη από ότι στην Γη. Σύμφωνα με τα στελέχη της αποστολής Kepler στον KOI-7923.01 οι συνθήκες μπορεί να είναι πολύ πιο κρύες από ότι στην Γη αλλά τέτοιες που να έχουν οδηγήσει στην δημιουργία περιοχών παρόμοιων με τις τούνδρες στην Γη με την παρουσία εκεί νερού σε υγρή μορφή και άρα να υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να έχουν αναπτυχθεί κάποιες μορφές ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. Τα μέλη της αποστολής Kepler συνεχίζουν την αξιολόγηση των δεδομένων από την νέα ανακάλυψη και δηλώνουν πεπεισμένοι και ότι και κάποιοι από τους υπόλοιπους 19 εξωπλανήτες θα διαθέτουν συνθήκες φιλικές στην ζωή. Οπως λένε χαρακτηριστικά «δεκάδες κατοικήσιμοι εξωπλανήτες ήταν κρυμμένοι μπροστά στα μάτια μας»... http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=911950

Συνδέοντας το μποζόνιο Higgs με την σκοτεινή ύλη. Το μποζόνιο Higgs (ή ακριβέστερα το αντίστοιχο πεδίο Higgs) που βοηθάει στην ερμηνεία του πως τα σωματίδια αποκτούν μάζα, φαίνεται ότι θα μπορούσε να προσφέρει το κλειδί για την κατανόηση της σκοτεινής ύλης, την μορφή της ύλης που μαζί με την σκοτεινή ενέργεια αποτελούν το 95% του περιεχομένου του σύμπαντος. Κάποια θεωρητικά μοντέλα υποστηρίζουν ότι τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης αλληλεπιδρούν με τα σωματίδια της συνηθισμένης ύλης μέσω της ανταλλαγής ενός μποζονίου Higgs. Aν αληθεύει κάποιο από αυτά τα θεωρητικά μοντέλα, τότε θα περίμενε κανείς να ανιχνευθούν «υπογραφές» της σκοτεινής ύλης από διάσπαση του μποζονίου Higgs στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN. Mια νέα θεωρητική εργασία αφαιρεί κάποιες αβεβαιότητες από τα μοντέλα αυτά, βελτιώνοντας τα όρια που έχουν τεθεί στον LHC για τα υποψήφια γεγονότα σκοτεινής ύλης. Αν η σκοτεινή ύλη αλληλεπιδρά διαμέσου των μποζονίων Higgs, τότε αυτό θα επηρεάσει – αντιστρέφοντας την οπτική – το πώς διασπώνται τα μποζόνια Higgs. Συγκεκριμένα, κάποιο κλάσμα από τα μποζόνια Higgs που σχηματίζονται στον LHC θα πρέπει να αποσυντίθενται σε σωματίδια σκοτεινής ύλης, τα οποία δεν ανιχνεύονται. Το γεγονός ότι δεν παρατηρήθηκε καμία από αυτές τις «αόρατες διασπάσεις», επιτρέπει στους φυσικούς να θέσουν ένα χαμηλότερο όριο στην πιθανότητα (ή ενεργό διατομή) αλληλεπίδρασης των σωματιδίων της σκοτεινής ύλης με ένα νουκλεόνιο. Δυστυχώς στα αντίστοιχα θεωρητικά μοντέλα, τα όρια των ενεργών διατομών, της αλληλεπίδρασης σκοτεινής ύλης διαμέσου του Higgs με την συνηθισμένη ύλη, έχουν μεγάλα σφάλματα. Κι αυτό διότι εξαρτώνται από την σύζευξη του μποζονίου Higgs και των νουκλεονίων με κάτι άγνωστο και αβέβαιο, όπως τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης. Ο Martin Hoferichter και οι συνεργάτες τους επανεξετάζουν την σύζευξη Higgs-νουκλεονίου. Ενσωματώνουν την πρόσφατη πρόοδο σε υπολογισμούς φαινομενολογίας και υπολογισμούς πλέγματος-QCD, και για πρώτη φορά την σύζευξη του μποζονίου Higgs με δυο νουκλεόνια διαμέσου της ανταλλαγής ρευμάτων πιονίων. Τα όρια της ενεργού διατομής που προκύπτουν παρέχουν ένα αυστηρότερο όριο για τον αποκλεισμό πιθανών υποψηφίων σωματιδίων σκοτεινής ύλης, ιδιαίτερα στο εύρος μαζών από 1 έως 10 GeV, όπου τα πειράματα απευθείας ανίχνευσης είναι λιγότερο ευαίσθητα. http://physicsgg.me/2017/10/31/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b4%ce%ad%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%cf%80%ce%bf%ce%b6%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%bf-higgs-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9/

31 Οκτωβρίου: Ημέρα Σκοτεινής Ύλης. Είναι γνωστό πως μόνο το 5% της ύλης-ενέργειας του σύμπαντος αποτελείται από την συνηθισμένη γνωστή ύλη – την ύλη από την οποία είμαστε φτιαγμένοι και αντιλαμβανόμαστε γύρω μας. Το υπόλοιπο 95% μας είναι εντελώς άγνωστο και «σκοτεινό». Αποδεικνύεται πως το 27% του σύμπαντος συνίσταται από την αποκαλούμενη σκοτεινή ύλη και το 68% από την σκοτεινή ενέργεια. Η σκοτεινή ύλη υπολογίζεται πως είναι 5 φορές περισσότερη από την γνωστή ύλη, αυτή τη στιγμή ενδέχεται να σας περιβάλει και να περνάει από μέσα σας χωρίς να το αντιλαμβάνεστε. Οι φυσικοί που συμμετέχουν στις έρευνες για να εξιχνιάσουν τα μυστήρια της σκοτεινής ύλης καθιέρωσαν την 31 Οκτωβρίου (και ημέρα που γιορτάζεται το Halloween), ως παγκόσμια Ημέρα Σκοτεινής Ύλης (Dark Matter Day), πραγματοποιώντας ανοιχτές εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο με θέμα το κυνήγι της αόρατης «σκοτεινής ύλης» του σύμπαντος. Οι εκδηλώσεις της ημέρας αυτής περιλαμβάνουν εκλαϊκευμένες διαλέξεις για την σκοτεινή ύλη και τα πειράματα που προσπαθούν να την ανιχνεύσουν, ερωτήσεις και απαντήσεις από εξειδικευμένους επιστήμονες, προβολές σχετικών ταινιών κ.λπ. Σκοπός της Dark Matter Day είναι να ενημερωθεί το κοινό για την έρευνα σχετικά με την σκοτεινή ύλη, να προσελκύσει περισσότερες πνευματικές δυνάμεις και επιστημονικούς πόρους προς τα μυστήρια της σκοτεινής ύλης, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεωρητικές ιδέες και ανακαλύψεις. Η Dark Matter Day σχεδιάστηκε από μια ομάδα επιστημόνων που εκπροσωπούν εργαστήρια σωματιδιακής φυσικής ανά τον κόσμο. Δημιούργησαν την ιστοσελίδα www.darkmatterday.com απ΄ όπου μπορείτε να πάρετε όποια πληροφορία θέλετε σχετικά με τις εκδηλώσεις της Ημέρας Σκοτεινής Ύλης. Δείτε επίσης κι ΕΔΩ: www.interactions.org Λόγω της ημέρας λοιπόν, ας θυμηθούμε μερικούς προβληματισμούς σχετικά με την σκοτεινή ύλη: Αφού δεν την βλέπουμε και δεν την αισθανόμαστε πως ξέρουμε ότι υπάρχει; Υπάρχουν ατράνταχτα αστρονομικά δεδομένα που αποδεικνύουν την αναγκαιότητα ύπαρξής της. Αν δεν υπήρχε αυτό που ονομάζουμε σκοτεινή ύλη τότε οι περιστρεφόμενοι γαλαξίες θα είχαν διαλυθεί. Όσο πιο γρήγορα περιστρέφεται ένας γαλαξίας τόσο περισσότερη μάζα χρειάζεται για να συγκρατεί βαρυτικά τα άστρα που περιέχει. Οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι η γνωστή ορατή ύλη δεν επαρκεί για να συγκρατήσει βαρυτικά το περιεχόμενο των περιστρεφόμενων γαλαξιών. Για να εξηγηθεί η σταθερότητα αυτών των γαλαξιών εισήχθη η έννοια της σκοτεινής ύλης. Και ονομάστηκε έτσι διότι δεν την βλέπουμε, αφού δεν εκπέμπει ούτε ανακλά το φως. Φυσικά, υπάρχουν κι άλλα αστρονομικά φαινόμενα που χωρίς την ύπαρξη της σκοτεινής ύλης είναι αδύνατον να κατανοηθούν, όπως το φαινόμενο των βαρυτικών φακών ή τα εντυπωσιακά αποτελέσματα των συγκρούσεων σμηνών γαλαξιών. Τι γνωρίζουμε για την σκοτεινή ύλη; Το μόνο σίγουρο είναι πως έχει μάζα και γι αυτό ονομάζεται «ύλη». Ο μόνος γνωστός τρόπος με τον οποίο αλληλεπιδρά με την γνωστή ύλη (και τον εαυτό της) είναι η βαρύτητα. Δεν αλληλεπιδρά ηλεκτρομαγνητικά, οπότε δεν μπορούμε να τη δούμε ή να την αγγίξουμε – και γι αυτό αποκαλείται «σκοτεινή». Μπορούμε να ανιχνεύσουμε την σκοτεινή ύλη στα επίγεια εργαστήρια; Υπάρχουν αρκετές ιδέες για το ζήτημα αυτό. Η απλούστερη ιδέα είναι να υποθέσουμε πως η σκοτεινή ύλη αποτελείται από σωματίδια που αλληλεπιδρούν με εξαιρετικά ασθενή τρόπο με την κανονική ύλη. Τα σωματίδια αυτά ονομάζονται WIMPs (Weakly Interacting Massive Particles) και θα μπορούσαν ίσως να αλληλεπιδρούν με κάποια νέα υποθετική δύναμη, πέρα από τις 4 γνωστές – βαρυτική, ηλεκτρομαγνητική, ασθενή και ισχυρή πυρηνική. Χωρίς να γνωρίζουν πως ακριβώς αλληλεπιδρούν τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης με την κανονική ύλη, οι φυσικοί κάνοντας εύλογες υποθέσεις, σχεδίασαν πειράματα που φιλοδοξούν να αποδείξουν την ύπαρξη των σωματιδίων της σκοτεινής ύλης που κυκλοφορούν γύρω μας. Με την ευκαιρία της ημέρας σκοτεινής ύλης, ο φυσικός Dan McKinsey (και λάτρης των ταινιών Star Wars) μας μιλάει για τη σκοτεινή ύλη και τη «Δύναμη»: https://physicsgg.me/2017/10/31/31-%ce%bf%ce%ba%cf%84%cf%89%ce%b2%cf%81%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%b7%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae%cf%82-%cf%8d%ce%bb%ce%b7%cf%82/

«Soyuz-2.1β» Έφτασε το «Soyuz-2.1β» στο κοσμοδρόμιο εκτόξευσης EAST για να ξεκινήσει σε τροχιά με τη χρήση του ενισχυτή « Fregat» με τον ρωσικο δορυφορο τηλεπισκόπησης «Meteor-Μ» №2-1. Το διαστημικό σκάφος Meteor-M No. 2-1 έφτασε στο διαστημικό σταθμό EAST στις 11 Οκτωβρίου. Τώρα οι ειδικοί των επιχειρήσεων Roscosmos προετοιμάζουν το διαστημικό σκάφος. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης δοκιμές των διαστημικών σκαφών Baumanets και των μικρών δορυφόρων του σχετικού φορτίου. Επίσης στο κοσμοδρόμιο EAST συνεχίζεται η προετοιμασία της ανώτερης βαθμίδας Fregat. Στις 25 Οκτωβρίου, οι ειδικοί των επιχειρήσεων Roscosmos άρχισαν να ανεφοδιάζουν την ανώτερη βαθμίδα με εξαρτήματα καυσίμου και συμπιεσμένα αέρια. Πριν από αυτό, το ενισχυτικό μπλοκ περάστηκε επιτυχώς με πνευμονοσκόπιο και ηλεκτρικές δοκιμές. Ο Μεταφορέας πύραυλος «Soyuz-2.1b» θα ξεκινήσει από το κοσμοδρόμιο Vostochny για πρώτη φορά, η πρώτη εκτόξευση από το Μπαϊκονούρ πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2016 με πύραυλο «Soyuz-2-1α». Το συγκρότημα εκτόξευσης «Soyuz-2» χρησιμοποιεί ένα μοναδικό πύργο υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, η οποία παρέχει πρόσβαση του προσωπικού σε όλα τα συστήματα του οχήματος εκτόξευσης, που βρίσκεται σε όρθια θέση για το σύστημα εκκίνησης του κοσμοδρόμιου. Κατά συνέπεια, το LV Soyuz-2 παρέχει ειδικές γραμμές ατμού για την εκκένωση υγρών ατμών οξυγόνου έξω από τον πύργο εξυπηρέτησης. Επίσης, ο υπολογιστής του οχήματος εκσυγχρονίστηκε - έγινε πιο παραγωγικός και λιγότερο ογκώδης. Λόγω του εκσυγχρονισμού, οι διαστάσεις του εποχούμενου καλωδιακού δικτύου του συστήματος ελέγχου έχουν μειωθεί σημαντικά. Οι νέες χημικές πηγές ρεύματος που είναι εγκατεστημένες στον πυραύλο είναι μπαταρίες σταθερής ετοιμότητας και δεν απαιτούν σταθμό φόρτισης-αποθήκευσης. Τα οχήματα εκτόξευσης Soyuz-2 των σταδίων 1α και 1β σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν στο Progress RCC (Samara). https://www.roscosmos.ru/print/24277/ Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών «σύμμαχος» μας για ασφαλείς αγορές. Δεκατρείς χώρες της ΕΕ -μεταξύ των οποίων η Ελλάδα- συμμετέχουν στο νέο ευρωπαϊκό έργο «AskREACH», που αποσκοπεί στη δημιουργία μιας νέας εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα, την οποία οι πολίτες θα μπορούν να χρησιμοποιούν, ώστε να λαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με την ύπαρξη των «Πολύ Υψηλής Ανησυχίας Χημικών Ουσιών» στα διάφορα αντικείμενα που σκοπεύουν να αγοράσουν. Το έργο, που συντονίζει η γερμανική Υπηρεσία Περιβάλλοντος, χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα LIFE της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην Ελλάδα υλοποιείται με τον συντονισμό του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος & Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ), με τη συνεργασία του ECOCITY. Όταν η εφαρμογή αναπτυχθεί, οι καταναλωτές θα μπορούν να τη χρησιμοποιούν στο κινητό τους τηλέφωνο, ώστε να σαρώνουν το γραμμικό κώδικα (barcode) του προϊόντος που θέλουν να αγοράσουν και έτσι θα παίρνουν πληροφορίες σχετικά με τις χημικές ουσίες που αυτό περιέχει. Με την ίδια εφαρμογή, θα μπορούν να στέλνουν σχετικά διευκρινιστικά ερωτήματα στους προμηθευτές. Οι λεγόμενες «Ουσίες Πολύ Υψηλής Ανησυχίας» (Substances of Very High Concern-SVHCs) περιλαμβάνουν ουσίες καρκινογόνες, όσες διαταράσσουν τις ορμονικές λειτουργίες, χημικές ενώσεις επιβλαβείς για το περιβάλλον κ.α. Η σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία (REACH) προβλέπει την υποχρέωση των κατασκευαστών χημικών να δημοσιοποιούν πληροφορίες σχετικά με τις εν λόγω ουσίες και σε αυτό το πλαίσιο θα αναπτυχθεί η νέα εφαρμογή. Αν κάποια ουσία SVHC ξεπερνά το ένα χιλιοστό (0,1%) του βάρους ενός αντικειμένου, θα πρέπει αυτό να γνωστοποιείται από τον προμηθευτή σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα έως τον τελικό καταναλωτή. Το νέο πρόγραμμα θα δημιουργήσει μια βάση δεδομένων, που θα μπορεί να συμπληρωθεί από τους προμηθευτές και τους κατασκευαστές, σχετικά με την παρουσία SVHC στα προϊόντα. Στη συνέχεια, η βάση δεδομένων θα συνδεθεί με μια εφαρμογή για smartphones, που θα είναι διαθέσιμη σε όλες τις γλώσσες της ΕΕ. Το πρόγραμμα θα συνδυασθεί με εκστρατείες ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης στις ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με την ερευνήτρια του Αστεροσκοπείου Αθηνών Δρ Βασιλική Ασημακοπούλου, εκτιμάται ότι θα συνεργασθούν διάφοροι οργανισμοί και φορείς, ενώ ήδη το Γενικό Χημείο του Κράτους -η αρμόδια δημόσια υπηρεσία για τις χημικές ουσίες- έχει δηλώσει ότι στηρίζει το έργο. Σχετική ιστοσελίδα στα ελληνικά θα είναι διαθέσιμη για το ευρύ κοινό από τον Μάρτιο του 2018, ενώ το πρόγραμμα αναμένεται να ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2022. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500170859

Έλληνας ερευνητής στις ΗΠΑ δημιούργησε σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που ταυτοποιεί αυτόματα τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Ένα νέο υπολογιστικό σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, που βασίζεται στη μηχανική «βαθιά» μάθηση και το οποίο για πρώτη φορά μπορεί αυτόματα -χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση- να ταυτοποιήσει τα είδη και τις μορφές των ερυθροκυττάρων (ερυθρών αιμοσφαιρίων) στο αίμα ενός ασθενούς, ανέπτυξαν επιστήμονες στις ΗΠΑ και την Κίνα, με επικεφαλής έναν Έλληνα ερευνητή. Το επίτευγμα, μεταξύ άλλων, θα βοηθήσει τους γιατρούς να εντοπίζουν γρήγορα και να παρακολουθούν τους ανθρώπους με δρεπανοκυτταρική αναιμία και άλλες παθήσεις που αλλοιώνουν την μορφολογία των ερυθροκυττάρων. Ειδικά στην περίπτωση της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, από την οποία πάσχουν περίπου 3,2 εκατομμύρια άνθρωποι διεθνώς, τα ανώμαλης μορφολογίας ερυθρά αιμοσφαίρια μπορούν να συσσωρευθούν και να μπλοκάρουν τα αιμοφόρα αγγεία, προκαλώντας πόνους, ακόμη και θάνατο. Τα ερυθροκύτταρα δεν έχουν μόνο μορφή δρεπανιού (εξ ου και το όνομα της νόσου) αλλά και άλλα σχήματα, όπως οβάλ ή επιμήκη αιμοσφαίρια. Τα διάφορα αυτά σχήματα, που ποικίλουν από ασθενή σε ασθενή, δίνουν ενδείξεις για τη σοβαρότητα της νόσου, αλλά είναι δύσκολο να ταυτοποιηθούν χωρίς τη βοήθεια υπολογιστή. Για να αυτοματοποιήσουν την όλη διαδικασία, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή εφαρμοσμένων μαθηματικών Γιώργο Καρνιαδάκη του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ 'Αϊλαντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό υπολογιστικής βιολογίας PLoS Computational Biology, χρησιμοποίησαν ένα «βαθύ συνελικτικό νευρωνικό δίκτυο» (deep convolutional neural network), το οποίο αναλύει τις εικόνες του αίματος που έχουν ληφθεί από το μικροσκόπιο και κατηγοριοποιεί τα ερυθροκύτταρα ανάλογα με το σχήμα τους. http://www.pronews.gr/ygeia/proionta-ypiresies/642945_ellinas-ereynitis-stis-ipa-dimioyrgise-systima-tehnitis-noimosynis

Σύστημα τεχνητής νοημοσύνης κάνει ταινία τις ανθρώπινες σκέψεις. Ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που ανέπτυξαν αμερικανοί ερευνητές έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να «διαβάζει» την ανθρώπινη σκέψη αλλά να την μετατρέπει σε εικόνα, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Cerebral Cortex. https://academic.oup.com/cercor/article/doi/10.1093/cercor/bhx268/4560155 Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Ζονγκμίνγκ Λίου των Σχολών Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών και Βιοϊατρικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου Πέρντιου των ΗΠΑ, ζήτησαν από τρεις γυναίκες να βλέπουν εκατοντάδες βίντεο και την ίδια στιγμή ένα μηχάνημα λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI) κατέγραφε την εγκεφαλική δραστηριότητά τους. Παράλληλα, ένα συνελικτικό νευρωνικό δίκτυο (convolutional neural network) βαθιάς μάθησης και επεξεργασίας εικόνας «μάθαινε» να συσχετίζει τις εικόνες στις ταινίες με τα εγκεφαλικά μοτίβα των γυναικών. Από ένα σημείο και μετά, το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης μπορούσε μόνο του να προβλέψει τι έβλεπαν οι εθελόντριες και, με βάση αυτή την εκτίμηση, οι ερευνητές ήταν σε θέση να κάνουν μια γενική απεικόνιση του περιεχομένου του εγκεφάλου. Μέχρι στιγμής το σύστημα -αναλύοντας την εγκεφαλική δραστηριότητα- έχει ποσοστό επιτυχίας περίπου 50% στο να μαντέψει τί βλέπει ένας άνθρωπος και άρα τι επεξεργάζεται ο εγκέφαλός του, έχοντας να επιλέξει ανάμεσα σε 15 κατηγορίες αντικειμένων και δραστηριοτήτων (πουλί, αεροπλάνο, σωματική άσκηση κ.α.). Αν το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης έχει εκπαιδευθεί σε δεδομένα από μια γυναίκα, αλλά δοκιμάσει να μαντέψει το περιεχόμενο του εγκεφάλου μιας άλλης γυναίκας, τότε το ποσοστό επιτυχίας του πέφτει στο 25%. Το σύστημα έχει αρχίσει ήδη να αναπαράγει την εικόνα αυτού που έχει ένας άνθρωπος στον εγκέφαλό του, αλλά προς το παρόν οι παραγόμενες στατικές εικόνες μοιάζουν με στίγματα, όπως αυτά των pixel. Όμως, οι ερευνητές θεωρούν ότι το σύστημα θα προοδεύσει στην πορεία και κάποτε θα είναι σε θέση να «μεταφράσει» τις σκέψεις ή ακόμη και τα όνειρα σε ψηφιακά δεδομένα ενός υπολογιστή και, τελικά, σε ταινίες. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500170987

Ρεκόρ επιδόσεων από διαστημικό κινητήρα που προορίζεται για αποστολή στον Άρη. Πριν 10 χρονια για την ακρίβεια στις 23/10/2007 οταν ξεκινούσα την Διαστημική Εξερεύνηση και την συμμετοχη μου στο AstroVox ρωτουσα στην πρωτη μου δημοσίευση: Με αφορμη τα 50 χρονια απο την εναρξη της διαστημικης περιπετειας θα ηθελα να ξεκινησω μια συζητηση για τις προοπτικες αυτης της μοναδικης και πρωτοπορας εξερευνητικης προσπαθειας του ανθρωπινου γενους.Ολοι νιωθουμε οτι η εξερευνηση του διαστηματος ειναι το μελλον και οτι τολμηρα και υπευθυνα θα πρεπει να προχωρησουμε στα επομενα βηματα-ολοκληρωση ISS -βασεις και επιστημονικα εργαστη- ρια στην Σεληνη - αποικισμος του Αρη(Γεωπλασια) και επεται συνεχεια. Εδω θα ηθελα να βαλω ενα κρισιμο ερωτημα κατα την γνωμη μου που ειναι ποιους τροπους μεταβασης περα απο την Σεληνη εχουμε π.χ. για τον Αρη.Ποιο ειναι το μελλον των κινητηρων με χημικα καυσιμα (Ερωτηση¨ ποια ειναι η μεγαλυτερη ταχυτητα που εχουμε επιτυχει μ*αυτα) και αν γνωριζει κανεις αν υπαρχει απο τις διαστημικες υπηρεσιες προγραμμα κατασκευης κινητηρων που να πετυχαινουν ταχυτητες υψηλοτερες απο αυτες των χημικων καυσιμων.Επεται συνεχεια... /forum/viewtopic.php?t=6619&postdays=0&postorder=asc&start=0 Στην συζητηση που ακολουθησε αυτα τα 10 χρόνια ειπωθηκαν πολλα και ειχαμε φτασει οτι οι κινητηρες Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης(VASIMR)-Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket-εχουν την καλύτερη προοπτικη να αποτελεσουν τους κινητηρες που θα μας πάνε στον Αρη! Τωρα λοιπον εχουμε..... Ένας προηγμένος διαστημικός κινητήρας που προορίζεται για επανδρωμένες αποστολές στον Άρη έσπασε μια σειρά ρεκόρ για μηχανή του είδους της (το οποίο είναι γνωστό ως κινητήρες Hall). Της ανάπτυξης του κινητήρα αυτού ηγήθηκε ο Άλεκ Γκάλιμορ, καθηγητής αεροδιαστημικής μηχανικής του University of Michigan. Οι κινητήρες Hall παρέχουν ιδιαίτερα αποτελεσματική και αποδοτική προώθηση, χρησιμοποιώντας ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία: Μάλιστα, μπορούν να επιτύχουν υψηλότατες ταχύτητες με ένα κλάσμα του καυσίμου που απαιτείται σε «συμβατικούς» χημικούς πυραύλους. «Οι αποστολές στον Άρη είναι πλέον στον ορίζοντα, και ξέρουμε ήδη πως οι κινητήρες Hall λειτουργούν καλά στο διάστημα. Μπορούν να βελτιστοποιηθούν είτε για τη μεταφορά εξοπλισμού με ελάχιστη ενέργεια και προωθητικό κατά τη διάρκεια ενός έτους, είτε για ταχύτητα- για να μπορεί ένα πλήρωμα να φτάσει πιο γρήγορα στον Άρη» είπε σχετικά ο Γκάλιμορ. Η μεγάλη πρόκληση είναι αυτοί οι κινητήρες να γίνουν μεγαλύτεροι και πιο ισχυροί: Ο Χ3, ένας κινητήρας Hall που σχεδιάστηκε από ερευνητές του University of Michigan, της NASA και της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, έσπασε το προηγούμενο ρεκόρ κινητήρα Hall, με 5,4 Newton ισχύος έναντι 3,3. Η βελτίωση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική όσον αφορά σε επανδρωμένες αποστολές, καθώς σημαίνει μεγαλύτερες επιταχύνσεις και μικρότερους χρόνους ταξιδιού. Επίσης, ο Χ3 σημείωσε και άλλα ρεκόρ, όσον αφορά στην ενέργεια. Ο συγκεκριμένος κινητήρας είναι ένας από τρεις πρωτότυπους «κινητήρες για τον Άρη» που θα μετατραπούν σε πλήρη συστήματα προώθησης, με χρηματοδότηση από τη NASA. Για να δουμε λοιπόν εστω και μετα απο 10χρόνια οι ειδήσεις ειναι καλές!!! http://www.naftemporiki.gr/story/1288972/rekor-epidoseon-apo-diastimiko-kinitira-pou-proorizetai-gia-apostoli-ston-ari

Ελληνικό τηλεσκόπιο μετρά τη θερμοκρασία από προσκρούσεις μετεωριτών. Μια Ελληνίδα ερευνήτρια μέτρησε για πρώτη φορά τη θερμοκρασία των λάμψεων από προσκρούσεις μετεωριτών στη Σελήνη με το τηλεσκόπιο του Κρυονερίου, στο πλαίσιο του προγράμματος παρατήρησης NELIOTA της ESA και του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Όταν μικρά σώματα -μετέωρα και μικροί αστεροειδείς- πέφτουν πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης με απίστευτα μεγάλες ταχύτητες, δημιουργούν αστραπιαίες λάμψεις φωτός που είναι ορατές από τη Γη. Τώρα, για πρώτη φορά, η Δρ Χρύσα Αβδελίδου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), μέτρησε τη θερμοκρασία αυτών των καυτών λάμψεων, χρησιμοποιώντας ένα ελληνικό τηλεσκόπιο. Η ανακάλυψη θα βοηθήσει τους επιστήμονες να μάθουν περισσότερα πράγματα για τα αντικείμενα που πέφτουν στη Γη και πώς μπορεί να επηρεασθούν οι δορυφόροι. Ουσιαστικά, χάρη στο NELIOTA, οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν το φεγγάρι ως ένα γιγάντιο εργαστήριο για τη μελέτη των προσκρούσεων σωμάτων και των λάμψεων που αυτά παράγουν. Η ESA παρακολουθεί τα ουράνια αντικείμενα (Νear-Εarth Οbjects ή NEOs), δηλαδή τους αστεροειδείς, κομήτες και μετεωρίτες, που μπορεί να πέσουν στη Γη. Για το σκοπό αυτό, μελετά τη συχνότητα και την κατανομή της πτώσης των μετεωριτών και άλλων τέτοιων μικρών αντικειμένων στην επιφάνεια της γειτονικής Σελήνης. Οι επιστήμονες, με τη βοήθεια του NELIOTA, θέλουν να μάθουν πόσο συχνά πέφτουν τέτοια σώματα και πόσο απειλητικά μπορεί να γίνουν για ένα δορυφόρο σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη ή για μια μελλοντική διαστημική αποστολή της ESA. Τέτοια μετέωρα και μικροί αστεροειδείς που πέφτουν στη Γη, καίγονται στην προστατευτική ατμόσφαιρά της δημιουργώντας «πεφταστέρια», κάτι που όμως δεν συμβαίνει στο φεγγάρι, το οποίο έχει μόνο ένα υπερβολικά λεπτό στρώμα αερίων γύρω του. Χωρίς μια πυκνή ατμόσφαιρα να επιβραδύνει τα μετέωρα, τα οποία ζυγίζουν από μερικά γραμμάρια έως μερικά κιλά, αυτά χτυπούν τη Σελήνη με ταχύτητα 20 έως 70 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, αφήνοντας μια στιγμιαία λάμψη. Η Δρ Χρύσα Αβδελίδου, η οποία έκανε σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στη Γιούτα, υπολόγισε ότι οι θερμοκρασίες των λάμψεων από τις προσκρούσεις είναι μεταξύ των 1.700 και 3.700 βαθμών Κέλβιν (κατά προσέγγιση 1.425 έως 3.430 βαθμούς Κελσίου). Η μέτρηση της θερμοκρασίας της λάμψης επιτρέπει να υπολογισθεί η μάζα και άρα το μέγεθος του σώματος που έπεσε στη Σελήνη. Οι έως τώρα παρατηρήσεις της συμφωνούν με τις θεωρητικές μελέτες, όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Το NELIOTA στο Κρυονέρι Το πρόγραμμα NELIOTA (Near-earth object Lunar Impacts and Optical TrAnsients) ξεκίνησε φέτος τον Μάρτιο, χρησιμοποιώντας το αναβαθμισμένο διαμέτρου 1,2 μέτρων τηλεσκόπιο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών σε υψόμετρο 900 μέτρων, στο όρος Κυλλήνη Κορινθίας (με επιστημονική υπεύθυνη την Άλκηστη Μπονάνου) για να παρατηρεί σε δύο μήκη κύματος τις διάσπαρτες αμυδρές λάμψεις πάνω στη Σελήνη. Το τηλεσκόπιο διαχωρίζει το εισερχόμενο από τη Σελήνη φως σε δύο κατευθύνσεις και χρησιμοποιεί δύο ψηφιακές κάμερες τελευταίας τεχνολογίας για την καταγραφή των δεδομένων με ταχύτητα 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο. Ένα αυτοματοποιημένο λογισμικό αναλύει το βίντεο της παρατήρησης και εντοπίζει τις τυχόν λάμψεις στην επιφάνεια της Σελήνης. Οι κάμερες είναι εφοδιασμένες με κατάλληλα φίλτρα, που επιτρέπουν την εκτίμηση της θερμοκρασίας των λάμψεων της πρόσκρουσης. Το τηλεσκόπιο έχει ήδη καταγράψει 22 τέτοια συμβάντα και σε αυτά βασίσθηκαν οι αναλύσεις της Δρ Αβδελίδου. «Το τηλεσκόπιο έχει δύο μάτια: το ένα παρατηρεί στο ερυθρό φως και το άλλο στο υπέρυθρο. Συνδυάζοντας τα δεδομένα από τις δύο κάμερες, μπορούμε να μετρήσουμε τη θερμοκρασία των σεληνιακών λάμψεων, πράγμα που κάναμε για πρώτη φορά», εξηγεί. Οι λάμψεις αυτές διαρκούν ελάχιστα, από 43 έως 182 χιλιοστά του δευτερολέπτου, καθώς το σημείο της πρόσκρουσης παραμένει καυτό για λίγο ακόμη, αφότου η ορατή λάμψη έχει πια σβήσει. «Γνωρίζοντας τη θερμοκρασία», προσθέτει, «μπορούμε καλύτερα να εκτιμήσουμε την πυκνότητα του προσκρούοντος σώματος, πράγμα που μας δίνει ενδείξεις σχετικά με την προέλευσή του. Προέρχεται από αστεροειδείς ή από κομήτες; Εφόσον αυτοί οι δύο έχουν διαφορετική σύνθεση και πυκνότητα, οι μετρήσεις που κάνουμε, μας βοηθούν να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό». Ένα άλλο μυστήριο που ελπίζουν να λύσουν οι επιστήμονες μέσω του NELIOTA, είναι ο φυσικός μηχανισμός που παράγει τις σελήνιακές λάμψεις. «Ελπίζουμε ότι τα νέα δεδομένα, που είναι ελεύθερα διαθέσιμα για όλη την επιστημονική κοινότητα, θα μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για το τι συμβαίνει, όταν ένα σώμα από αστεροειδή χτυπά τη Σελήνη με τέτοια μεγάλη ταχύτητα και πώς η ενέργειά του κατανέμεται», λέει η ελληνίδα ερευνήτρια. Συνεργασία με το LRO της NASA Παράλληλα, χρησιμοποιεί τα στοιχεία του δορυφόρου Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) της NASA για να προσδιορίσει τη σύνθεση κάθε σώματος που πέφτει στη Σελήνη. Τα στοιχεία του LRO και του NELIOTA μπορούν να συνδυασθούν για να εντοπισθούν τα σημεία όπου έχουν συμβεί μεγάλες προσκρούσεις. «Το επόμενο βήμα της δουλειάς μου», λέει η Δρ Αβδελίδου, «είναι να βρω αυτούς τους κρατήρες και είμαι ήδη σε επικοινωνία με συναδέλφους από την Αμερική, οι οποίοι εργάζονται πάνω στα δεδομένα της αμερικανικής αποστολής LRO, που φωτογραφίζει την επιφάνεια της Σελήνης». Στο μεταξύ, έχει επεκτείνει τη μελέτη των λάμψεων από τις προσκρούσεις μέσω προσομοίωσής τους στο εργαστήριο. Η Δρ Αβδελίδου είναι επισκέπτρια ερευνήτρια στο Κέντρο Αστροφυσικής και Πλανητικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Κεντ στο Καντέρμπουρι, όπου -σε συνεργασία με τον Δρ Μαρκ Πράις- χρησιμοποιεί ένα υλικό που είναι ανάλογο της επιφάνειας της Σελήνης. Με ένα «όπλo» εκτοξεύει μικρά βλήματα βασάλτη, με ταχύτητες 0,5 έως 6 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, και μετά καταγράφει το παραγόμενο φως της λάμψης. http://physicsgg.me/2017/10/29/%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%ac-%cf%84%ce%b7-%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%bf%ce%ba%cf%81/

Εντοπίσθηκε η αρχαιότερη καταγεγραμμένη ηλιακή έκλειψη. Βρετανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι εντόπισαν την ημερομηνία της αρχαιότερης καταγεγραμμένης ηλιακής έκλειψης, την οποία προσδιόρισαν στις 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Μάλιστα, υποστηρίζουν ότι αυτή η ανακάλυψη θα βοηθήσει στην ακριβέστερη χρονολόγηση των Αιγύπτιων Φαραώ και μπορεί να έχει γενικότερες επιπτώσεις για τη χρονολόγηση άλλων γεγονότων στην αρχαιότητα. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον καθηγητή Κόλιν Χάμφρεϊς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και γεωφυσικής Astronomy & Geophysics της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Μ. Βρετανίας, https://academic.oup.com/astrogeo/article/doi/10.1093/astrogeo/atx178/4159289 πήραν ως αφετηρία ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Ιησού του Ναυή της Παλαιάς Διαθήκης, όπου αναφέρεται ότι, καθώς οι Ισραηλίτες εισέβαλαν στη γη Χαναάν, ο Ήλιος και η Σελήνη ακινητοποιήθηκαν, ώσπου οι επιτιθέμενοι εξόντωσαν τους εχθρούς τους. Σύμφωνα με τη Βίβλο, «καὶ εἶπεν Ἰησοῦς· στήτω ὁ ἥλιος κατὰ Γαβαὼν καὶ ἡ σελήνη κατὰ φάραγγα Αἰλών. Καὶ ἔστη ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη ἐν στάσει, ἕως ἠμύνατο ὁ Θεὸς τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν. Καὶ ἔστη ὁ ἥλιος κατὰ μέσον τοῦ οὐρανοῦ, οὐ προεπορεύετο εἰς δυσμὰς εἰς τέλος ἡμέρας μιᾶς» δηλαδή «είπε τότε ο Ιησούς προς τον Κυριον· "ας σταθή ο ήλιος επάνω από την Γαβαών και η σελήνη επάνω από την κοιλάδα Αιλών". Και πράγματι εστάθη ο ήλιος και έμεινεν εις την θέσιν της η σελήνη, μέχρις ότου ο Θεός απέκρουσε τελείως τους εχθρούς των Ισραηλιτών. Ο ήλιος εσταμάτησεν ακίνητος στο μέσον του ουρανού. Δεν επροχώρει προς δυσμάς επί μίαν ολόκληρον ημέραν». Ανατρέχοντας στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο, οι ερευνητές πρότειναν ως πιο σωστή την εναλλακτική ερμηνεία ότι τα δύο ουράνια σώματα απλώς έπαψαν να λάμπουν με τον συνηθισμένο τρόπο. Με αυτό το σκεπτικό, υποστήριξαν ότι επρόκειτο για ένα πραγματικό αστρονομικό φαινόμενο, μια ηλιακή έκλειψη, κατά την οποία το φεγγάρι παρενεβλήθη ανάμεσα στη Γη και στον Ήλιο, σκιάζοντας τον τελευταίο. Η ερμηνεία τους αυτή, όπως υποστηρίζουν, ενισχύεται από το ότι η εβραϊκή λέξη που μεταφράσθηκε «έμειναν ακίνητα», έχει την ίδια ρίζα με τη βαβυλωνιακή λέξη που χρησιμοποιείται στα αρχαία αστρονομικά κείμενα για να περιγράψει τις εκλείψεις. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος επιστήμονας υποστήριξε ότι το συγκεκριμένο βιβλικό απόσπασμα παραπέμπει σε έκλειψη, είναι η πρώτη φορά που, μετά από υπολογισμούς, κάποιος εκτίμησε ότι η εν λόγω έκλειψη δεν ήταν μια ολική ή μερική έκλειψη, αλλά σχετικά ασυνήθιστη δακτυλιοειδής έκλειψη, δηλαδή σχηματίσθηκε ένα ηλιακό «δαχτυλίδι φωτιάς» γύρω από το σκοτεινό σώμα της Σελήνης. Τέτοιου είδους έκλειψη ορατή από την αρχαία Χαναάν (σημερινή περιοχή Ισραήλ και Παλαιστίνης), σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορούσε να έχει συμβεί μόνο το απόγευμα της 30ής Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Με δεδομένο ότι οι ηλιακές εκλείψεις χρησιμοποιούνται ως σταθερά σημεία στο χρόνο για τη χρονολόγηση διαφόρων συμβάντων, οι ερευνητές εκτιμούν ότι η έκλειψη του 1207 π.Χ. βοηθά να χρονολογηθεί καλύτερα η βασιλεία του φαραώ Ραμσή του Μέγα και των διαδόχων του. Με βάση τις εκτιμήσεις τους, ο Ραμσής βασίλεψε από το 1276 έως το 1210 π.Χ. (συν/πλην ένα έτος). http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500170985

Ανακαλύφθηκε εξωπλανήτης όπου «χιονίζει» αντηλιακό. Αστρονόμοι ανακάλυψαν με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble έναν ασυνήθιστο καυτό εξωπλανήτη όπου «χιονίζει» διοξείδιο του τιτανίου, τη βασική δραστική ουσία των αντηλιακών. Ο εξωπλανήτης είναι ο Κέπλερ-13Ab, σε απόσταση 1.730 ετών φωτός από τη Γη, ένας από εξαπλωνήτες με την υψηλότερη θερμοκρασία που έχουν ποτέ βρεθεί, καθώς φθάνει τους 2.700 βαθμούς Κελσίου στη φωτεινή πλευρά που βλέπει μόνιμα στο μητρικό άστρο. Στην αντίθετη πλευρά, τη μόνιμα σκοτεινή, που είναι πολύ πιο κρύα, μεταφέρεται με τους ανέμους οξείδιο του τιτανίου, το οποίο συμπυκνώνεται σε κρυσταλλικές νιφάδες, σχηματίζει νέφη και τελικά πέφτει στην επιφάνεια με την μορφή χιονιού. Οι ερευνητές (μεταξύ των ερευνητών ο Άγγελος Τσιάρας του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου), με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή αστρονομίας Τόμας Μπίτι του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας The Astronomical Journal. http://iopscience.iop.org/article/10.3847/1538-3881/aa899b/meta;jsessionid=79356E6800861FC00B6651AA5A14E5AD.c2.iopscience.cld.iop.org Οι εκτιμήσεις των επιστημόνων βασίζονται στις φασματοσκοπικές παρατηρήσεις που έκαναν με την κάμερα ευρέος πεδίου του Hubble στην ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη, στο μήκος κύματος του εγγύς υπέρυθρου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500170978

«Νίκολα Τέσλα - Ο άνθρωπος που εφηύρε το μέλλον» Εάν εφευρέσεις όπως ο ηλεκτρισμός, η ασύρματη τεχνολογία, το ραντάρ, οι ακτίνες Χ και το ραδιόφωνο διαμόρφωσαν χαρακτηριστικά τον 20ό αιώνα, τότε «εφευρέτης του 20ού αιώνα» είναι ο Νίκολα Τέσλα. Πρόκειται για μία πολυσύνθετη προσωπικότητα αξιοπρόσεκτη τόσο για το επιστημονικό και τεχνολογικό της έργο, όσο και για τις ανθρώπινες αξίες που πρέσβευε. Επινόησε το εναλλασσόμενο ρεύμα και αγωνίσθηκε για τη διάδοσή του χωρίς να αποσκοπεί σε οικονομικό όφελος. Συναινούσε στη χρήση πατενταρισμένων ιδεών του από άλλους επειδή πίστευε ότι έκαναν καλή δουλειά. Ματαίωνε την εξέλιξη εφαρμογών που μπορεί να εξελίσσονταν καταστροφικές από κακή χρήση. Αδιαφορούσε για επαίνους και φήμη και πέθανε φτωχός και μόνος, αφήνοντας κληρονομιά τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται σήμερα περισσότερο από ποτέ. Το έργο και την προσωπικότητα του μοναδικού αυτού ανθρώπου επιχειρεί να παρουσιάσει η έκθεση που διοργανώνει το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών & Μουσείο Τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ» σε συνεργασία με το Μουσείο «Νίκολα Τέσλα» του Βελιγραδίου, δίνοντας έμφαση στα στοιχεία του οραματισμού και της ιδιοφυΐας του. Η έκθεση, που θα διαρκέσει έως τις 31 Μαρτίου 2018, περιλαμβάνει συνδυασμό εκθεμάτων, από μοντέλα σε κλίμακα, όπως το εργαστήριο του στο Colorado Springs, το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στους καταρράκτες του Νιαγάρα, το αεροπλάνο κάθετης απογείωσης, καθώς και λειτουργικά μοντέλα των εφευρέσεων του, όπως ο επαγωγικός κινητήρας και το πηνίο Τέσλα, μέχρι οπτικά και ηχητικά στοιχεία σε πληροφοριακά πάνελ και σε video room. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 4 Νοεμβρίου, στις 7 το απόγευμα. Στην εκδήλωση, η οποία είναι ανοιχτή για το κοινό, θα απευθύνουν χαιρετισμό οι: Ματρώνα Κυπριανίδου (Γ.Γ. Έρευνας και Τεχνολογίας), Μιχάλης Σιγάλας (Πρόεδρος διοικητικού συμβουλίου «ΝΟΗΣΙΣ»), Ivona Jevtic (Διευθύντρια Πολιτιστικού Κέντρου Βελιγραδίου)και Branimir Jovanovic (Διευθυντής Μουσείου «Νίκολα Τέσλα»). Η εκδήλωση, επίσης, περιλαμβάνει: Προβολή ολιγόλεπτης ταινίας στο Κοσμοθέατρο για τη ζωή και το έργο του Νίκολα Τέσλα, επίδειξη της λειτουργίας του μεγάλου πηνίου Τέσλα, ύψους 4,5 μέτρων στο lobby και περιήγηση στην έκθεση. Πληροφορίες Κέντρο Διάδοσης Επιστημών & Μουσείο Τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ», 6o χλμ. Θεσσαλονίκης – Θέρμης. Διάρκεια: έως 31/3/2018 Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή: 10.00-15.00, Σάββατο: 13.30-20.30, Κυριακή: 11.30-18.30, Δευτέρα: κλειστά. Πραγματοποιούνται ξεναγήσεις για σχολικές (από Δ΄ Δημοτικού) και άλλες ομάδες, διάρκειας 30΄, με μέγιστο αριθμό συμμετεχόντων 25 άτομα. Απαραίτητη η κράτηση στο τηλέφωνο 2310 483 000, εσωτερικό 2, από Δευτέρα ως Παρασκευή, 8.30-13.30. http://www.naftemporiki.gr/story/1289074/nikola-tesla-o-anthropos-pou-efiure-to-mellon

TPK "Soyuz MS-04" Το επανδρωμένο πλήρωμα του TPK "Soyuz MS-04" αποτελείτο από τον Ρώσο κοσμοναύτη Φιοντόρ Γιουρτσίχιν και τους αστροναύτες της NASA Jack Fisher και η Πέγκυ Whitson. Το πλήρωμα πραγματοποίησε κανονική προσγείωση στο υπολογιζόμενο σημείο στο έδαφος της Δημοκρατίας του Καζακστάν στις 3 Σεπτεμβρίου 2017. Η Διάρκεια παραμονης του Φιοντόρ Γιουρτσίχιν και του Jack Fisher στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ήταν 136 ημέρες και της Πέγκυ Whitson - 290 ημέρες. Μετά την περίοδο αποκατάστασης, τα μέλη της αποστολής συναντήθηκαν ξανά στην Star City. Σύμφωνα με τη μακρά παράδοση των πληρωμάτων ο Fedor ΓΙΟΥΡΤΣΙΧΙΝ ο Dzhek Fisher και η Πέγκυ Whitson με την κρατική εταιρεία «Roscosmos», την ΕΠΑ, οι επιχειρήσεις της βιομηχανίας διαστημικών πυραύλων και οι εκπρόσωποι των φορέων του εξωτερικού χώρου κατεθεσαν τα λουλούδια στο μνημείο για τον Γιούρι GAGARIN. Στη συνέχεια ο κοσμοναύτης και οι αστροναύτες πήγαν στο Σπίτι των Κοσμοναυτών, όπου έλαβε χώρα ο εορτασμός τους. https://www.roscosmos.ru/print/24279/

Το Νεκροταφείο για διαστημόπλοια: Υπάρχει στον Ειρηνικό ωκεανό! Η NASA αποκάλυψε πως έχει ένα «νεκροταφείο διαστημικών σκαφών» όπου θάβονται οι χρησιμοποιημένοι δορυφόροι, αφού πρώτα συνθλιβούν σε μια απομονωμένη περιοχή στον Ειρηνικό Ωκεανό και ονομάζεται «Point Nemo» (από την λατινική λέξη κανένας) γνωστό και ως Ωκεάνιος Πόλος Μη Προσβασιμότητας. Στο νεκροταφείο έχουν συγκεντρωθεί τα απομεινάρια τουλάχιστον 260 αεροσκαφών – κυρίως Ρωσικών – από τότε που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1971 και το οποίο βοηθά να μην συσσωρευτούν πολλά επικίνδυνα διαστημικά απόβλητα γύρω από την τροχιά της. Σύμφωνα με τον συγγραφέα και αστρονόμο του Χαμπσάιρ, Δρ Ντέιβιντ Γουαϊτχάουζ, το απομονωμένο αυτό μέρος βοηθά τους οργανισμούς να αποφεύγουν επικίνδυνες συγκρούσεις. «Οι μικρότεροι δορυφόροι καίγονται, αλλά τμήματα μεγαλύτερων κομματιών επιβιώνουν και φτάνουν στην επιφάνεια της Γης» έγραψε για το BBC. «Για να αποφευχθεί η συντριβή σε μια κατοικημένη περιοχή, μεταφέρονται κοντά στο σημείο του ωκεάνιο πόλου μη προσβασιμότητας» Το νεκροταφείο βρίσκεται στο νότιο Ειρηνικό μεταξύ Αυστραλίας, Νέας Ζηλανδίας και Νότιας Αμερικής. Λόγω των ωκεάνιων ρευμάτων, η περιοχή δεν αποτελεί αγαπημένο προορισμό για ψάρεμα, γιατί στο σημείο οι θρεπτικές ουσίες είναι ελάχιστες, γεγονός που σημαίνει πως η θαλάσσια ζωή είναι σπάνια. Η NASA ρυθμίζει έτσι ώστε τα σκάφη της να πραγματοποιήσουν μια ελεγχόμενη είσοδο στην περιοχή ώστε να προσγειωθούν στην απομακρυσμένη ζώνη. Τα διαστημόπλοια που είναι «θαμμένα» εκεί, μεταξύ των οποίων ένας πύραυλος SpaceX, πολλά διαστημικά οχήματα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος, περισσότερα από 140 ρωσικά διαστημικά σκάφη και ένας διαστημικός σταθμός MIR της Σοβιετικής εποχής. «Ένας μελλοντικός επισκέπτης σε αυτό το έρημο μέρος, θα είναι ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός» έγραψε ο Δρ. Γουαϊτχάουζ. «Στα τρέχοντα σχέδια είναι να παροπλιστεί την επόμενη δεκαετία και να μεταφερθεί προσεκτικά στον ωκεάνιο πόλο της μη προσβασιμότητας». Το νεκροταφείο βοηθά στην αποφυγή επικίνδυνων διαστημικών σκουπιδιών γύρω από τη Γη. Οι επιστήμονες είχαν προειδοποιήσει στο παρελθόν πως αυτός ο ανεπιθύμητος χώρος θα μπορούσε να παρεμποδίσει τις μελλοντικές εκτοξεύσεις πυραύλων. Τον Μάιο, μάλιστα, οι ερευνητές είχαν προειδοποιήσει πως η αυξανόμενη ποσότητα των ταχέως μετακινούμενων συντριμμιών που περιστρέφονται γύρω από τη Γη, θα μπορούσε να οδηγήσει σε καταστροφικές συγκρούσεις με δορυφόρους. http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/640996_nekrotafeio-gia-diastimoploia-yparhei-ston-eiriniko-okeano-vinteo

Σφαιρωτά σμήνη. Αν και αρκετά άστρα γεννιούνται μεμονωμένα, εν τούτοις τα περισσότερα άστρα δημιουργούνται κατά ομάδες σχηματίζοντας σμήνη άστρων. Oταν ο Γαλαξίας μας ήταν ακόμη νέος και το διαθέσιμο υδρογόνο που είχε υπήρχε σε τεράστιες ποσότητες, τα πρωταρχικά του νεφελώματα δημιούργησαν δεκάδες χιλιάδες άστρα ταυτόχρονα σχηματίζοντας έτσι τα γνωστά σφαιρωτά σμήνη. Σήμερα όμως τα νεφελώματα δεν είναι τόσο μεγάλα και σχηματίζουν πολύ λιγότερα άστρα στα λεγόμενα ανοικτά ή γαλαξιακά σμήνη άστρων. Σε γενικές γραμμές ένα ανοικτό σμήνος αποτελείται από 50 έως 500 συνολικά άστρα, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να φτάνουν τις μερικές χιλιάδες. Ακόμη και αυτός ο ήλιος μας γεννήθηκε σ` ένα παρόμοιο σμήνος. Ένα τέτοιο ανοικτό σμήνος άστρων βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου και με την πίεση της ακτινοβολίας του έχει εκδιώξει σχεδόν εξ ολοκλήρου τα αέρια του νεφελώματος, από το οποίο γεννήθηκαν τα άστρα που το αποτελούν. Είναι οι Πλειάδες, οι μυθικές κόρες του Ατλάντα και της Πλειόνης, γνωστότερες στο λαό μας με τ` όνομα "Πούλια". Το σμήνος αυτό αποτελείται από εκατοντάδες άστρα με ηλικία 100 μόνο εκατομμυρίων χρόνων, γι` αυτό άλλωστε γύρω τους διακρίνονται ακόμη και μερικά υπολείμματα του νεφελώματος απ` το οποίο γεννήθηκαν. Το κεντρικό και λαμπρότερο από τ` άστρα του σμήνους, η Αλκυόνη, βρίσκεται σε απόσταση 410 ετών φωτός και είναι 10 φορές πιο μεγάλο και 1.000 φορές πιο λαμπρό από τον Ήλιο μας. Εντοπίστηκαν 96 αστρικά σμήνη μέσα σε κοσμική σκόνη Πολλά αστέρια μαζί συνθέτουν γιγάντιες μορφές γνωστές ως αστρικά σμήνη τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των γαλαξιών. Θα πρέπει να έχουμε περίπου 30000 στο δικό μας γαλαξία αλλά έως τώρα έχουμε βρει μόνο 2500. Με τα νέα ευρήματα το σύνολο αυξάνεται κατά 2596. Το τηλεσκόπιο VISTAVariables που χρησιμοποιεί υπέρυθρη τεχνολογία και στεγάζεται στο νότιο ευρωπαϊκό παρατηρητήριο Panaral στη Χιλή, εντόπισε τα 96 νέα ανοιχτά σμήνη μέσα από πυκνή κοσμική σκόνη. Είναι ιδιαιτέρως δύσκολη η ανεύρεση αυτών των σμηνών καθώς αποτελούνται από νεαρά αστέρια με σχεδόν τη μισή μάζα του ηλίου εκπέμποντας μικρή ποσότητα φωτός και δημιουργούνται σε περιοχές όπου το φως μπλοκάρεται και απορροφάται από την κοσμική σκόνη. Είναι δύσκολο να φανεί κάτι τέτοιο σε ορατά μήκη κύματος που γνωρίζουμε και έχουμε συνηθίσει και γι’ αυτό πρέπει να γίνεται χρήση τεράστιων υπέρυθρων τηλεσκοπίων ώστε να αυξηθεί η πιθανότητα εντοπισμού. Τα 96 σμήνη αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη ανακάλυψη συσπειρώσεων που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής , ενώ υπάρχει ελπίδα πως η παρατήρηση του γαλαξία με το τηλεσκόπιο θα φέρει στην επιφάνεια πολλά περισσότερα συμπλέγματα. Η περαιτέρω μελέτη σχετικά με την ηλικία, τη σύνθεση και τη δομή των σμηνών θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε περισσότερο την εξελικτική πορεία του γαλαξία μας. Ο RadostinKurtev, μέλος της ομάδας που ανακάλυψε τα αστρικά σμήνη δηλώνει: «βρήκαμε πως οι περισσότερες από τις ομάδες είναι πολύ μικρές με 10-20 αστέρια. Σε σύγκριση με τα τυπικά ανοιχτά σμήνη είναι πολύ αχνά και συμπαγή, η κοσμική σκόνη τα κάνει να φαίνονται 10000 με 100 εκατομμύρια φορές πιο θολά στο ορατό φως. Να γιατί ήταν τόσο καλά κρυμμένα.» Η αναζήτηση θα επικεντρωθεί σε άλλες σκονισμένες περιοχές του γαλαξία μας όπου μπορεί να κρύβονται μικρές συστάδες άστρων. Σφαιρικό Αστρικό Σμήνος Το σφαιρωτό αστρικό σμήνος 47 Tucanae είναι ένα κόσμημα του νότιου ουρανού. Επίσης γνωστό ως NGC 104, περιπλανιέται στο φωτοστέφανο του Γαλαξία μας, μαζί με περίπου 200 άλλα σφαιρωτά σμήνη αστέρων. Το δεύτερο λαμπρότερο σφαιρικό σμήνος (μετά το Ωμέγα Κενταύρου), όπως φαίνεται από τον πλανήτη Γη, βρίσκεται περίπου 13.000 έτη φωτός μακριά και μπορεί να εντοπιστεί με γυμνό μάτι κοντά στο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου στον αστερισμό του Τουκάνα. Το πυκνό σμήνος αποτελείται από πολλά εκατομμύρια αστέρια σε ένα χώρο μόλις 120 έτη φωτός πλάτος. Τα κόκκινα αστέρια γίγαντες στις παρυφές του συμπλέγματος εύκολα ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα κιτρινωπά αστέρια σε αυτό το αιχμηρό πορτρέτο. Στο σφαιρικό σμήνος 47 Tuc βρίσκονται επίσης εξωτικά δυαδικά αστρικά συστήματα ακτίνων-Χ. Σφαιρωτά σμήνη Σφαιρωτά σμήνη υπάρχουν τόσο στον δικό μας γαλαξία αλλά και σε πολλούς άλλους με τους επιστήμονες να εκτιμούν ότι τα άστρα τους είναι εκ των πρώτων που κάνουν την εμφάνιση τους σε έναν γαλαξία. Ομως οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει ακόμη να βρουν στοιχεία για τον κοσμικό μηχανισμό της δημιουργίας αυτών των σμηνών αλλά και την επίδραση τους στην εξέλιξη των γαλαξιών στους οποίους βρίσκονται. Οι νέες εικόνες του Hubble αναμένεται να αποκαλύψουν νέα στοιχεία στους επιστήμονες που μελετούν αυτά τα σμήνη. Το Κοντινότερο και Μεγαλύτερο Σφαιρωτό Σμήνος Αυτή η τεράστια σφαίρα από αστέρια σχηματίστηκε πριν τον Ήλιο μας. Πολύ πριν η ανθρωπότητα εξελιχθεί, πριν οι δεινόσαυροι περιπλανηθούν στη Γη, ακόμη και πριν την ύπαρξη της ίδιας της Γης αυτή η αρχαία σφαίρα άστρων συμπυκνώθηκε και μπήκε σε τροχιά γύρω από το νεαρό Γαλαξία μας. Από τα 200 περίπου σφαιρωτά σμήνη που υπάρχουν σήμερα, το Ωμέγα Κενταύρου είναι το μεγαλύτερο και περιέχει πάνω από δέκα εκατομμύρια αστέρια. Το Ωμέγα Κενταύρουείναι το φωτεινότερο σφαιρωτό σμήνος και με οπτικό μέγεθος 3,9 είναι ορατό στους νότιους παρατηρητές με γυμνό μάτι. Γνωστό επίσης ως NGC 5139, το Ωμέγα Κενταύρουβρίσκεται περίπου 18.000 έτη φωτός μακριά και έχει 150 έτη φωτός διάμετρο. Αντίθετα με πολλά άλλα σφαιρωτά σμήνη, τα αστέρια στο Ωμέγα Κενταύρου έχουν πολλές διαφορετικές ηλικίες και οι πολλές χημικές συνθέσεις σε αφθονία είναι ένδειξη ότι το σφαιρωτό σμήνος αστέρων έχει μια σύνθετη ιστορία στα 12 δισεκατομμύρια έτη ζωής του. Μαύρες τρύπες «συγκατοικούν» σε αστρικά σμήνη Καλλιτεχνική απεικόνιση της ανακάλυψης. Στη φωτογραφία απεικονίζονται οι δύο γειτονικές μαύρες τρύπες στο εσωτερικό του σφαιρικού σμήνους Μ22 οι οποίες ρουφάνε ύλη από τον δίσκο ύλης που έχει δημιουργηθεί γύρω από ένα κοντινό τους άστρο. Η βίαιη κοσμική διεργασία δημιουργεί λαμπρούς πίδακες ύλης οι οποίοι εντοπίζονται από τα όργανα παρατήρησης. Μια πολύ ενδιαφέρουσα ανακάλυψη έκανε ομάδα αστρονόμων στις ΗΠΑ. Οι επιστήμονες εντόπισαν την ύπαρξη δύο γειτονικών μελανών οπών στο εσωτερικό ενός σφαιρικού αστρικού σμήνους, γεγονός που ανατρέπει την κρατούσα θεωρία. Η ανατροπή της θεωρίας Με τον όρο σφαιρωτό αστρικό σμήνος ή σφαιρωτό σμήνος περιγράφεται μια πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι είναι πιθανό να δημιουργηθούν μαύρες τρύπες στο εσωτερικό ενός σφαιρικού αστρικού σμήνους, όμως οι δυναμικές αλληλεπιδράσεις που αναπτύσσονται τις απομακρύνουν όλες από το σμήνος πλην μιας. Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν εντόπισαν την παρουσία δύο μελανών οπών στο σφαιρικό αστρικό σμήνος Μ22 που βρίσκεται στον γαλαξία μας. Μάλιστα οι δύο μαύρες τρύπες γειτνιάζουν. Το φαινόμενο Σύμφωνα με τους ερευνητές οι δύο μαύρες τρύπες αυτή την χρονική περίοδο «ρουφάνε» κοσμική ύλη, κυρίως αέρια, η μάζα της οποίας είναι 10-20 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ηλιου. Η ανακάλυψη ανατρέπει πλήρως την κρατούσα θεωρία αφού σύμφωνα με τους ειδικούς αυτό σημαίνει ότι μπορεί στο εσωτερικό των σφαιρικών αστρικών σμηνών να συνυπάρχουν πολλές μαύρες τρύπες. Οι ειδικοί δεν μπορούν ακόμη να κάνουν κάποια εκτίμηση και αναφέρουν ότι μπορεί ένα σφαιρικό αστρικό σμήνος να φιλοξενεί πέντε μαύρες τρύπες αλλά ίσως να μπορεί να φιλοξενεί και εκατό. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature». Σφαιρωτό Σμήνος του Ηρακλέους Το Μεσιέ 13 ή M13 (γνωστό και ως NGC 6205 και κάποιες φορές αποκαλείται Μεγάλο Σφαιρωτό Σμήνος Ηρακλή και Σφαιρωτό Σμήνος Ηρακλή) είναι ένα σφαιρωτό σμήνος σε απόσταση περίπου 25.000 ετών φωτός στον αστερισμό Ηρακλής. Είναι ένα από τα πιο γνωστά και αξιοσημείωτα σφαιρωτά σμήνη στο βόρειο ουράνιο ημισφαίριο.Το Μεσιέ 13 ανακαλύφθηκε από τον Έντμουντ Χάλλεϋ το 1714, ο οποίος ανέφερε ότι είναι ορατό με γυμνό μάτι σε μία καθαρή, ασέληνη νύκτα.Το 1974 στάλθηκε από το ραδιοτηλεσκόπιο Αρεσίμπο ένα μήνυμα προς το Μ13 με σκοπό να επικοινωνήσει με πιθανή εξωγήινη ζωή. Ο λόγος που στάλθηκε στο Μ13 ήταν ότι εξαιτίας της υψηλότερης αστρικής πυκνότητας, οι πιθανότητες να εντοπιστεί ένας πλανήτης με ζωή με υψηλή νοημοσύνη είναι υψηλότερες. Αν και το μήνυμα εστάλει, το Μ13 δεν θα είναι σε εκείνη τη θέση όταν φτάσει. Η αποστολή του μηνύματος ήταν μία επίδειξη της τεχνολογίας και όχι μία πραγματική προσπάθεια να επικοινωνήσουμε.Το Μεσιέ 13 έχει διάμετρο περίπου 150 έτη φωτός και αποτελείται από πολλές εκατοντάδες χιλιάδες άστρα. Έχει ηλικία περίπου 14 εκατομμύρια έτη. Το λαμπρότερο άστρο είναι ο μεταβλητός αστέρας V11 με φαινόμενο μέγεθος 11,95. Το πιο παράξενο μέλος του Μ13 είναι ένα νεαρό άστρο με φασματικό τύπο Β2. Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι το άστρο παγιδεύτηκε βαρυτικά από το σμήνος. Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΦΑΙΡΩΤΟΥ ΣΜΗΝΟΥΣ Μ13 ΤΑΞΗ:V ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΣ:ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΠΟΚΛΙΣΗ;+36° 27′ 36.9″ ΑΠΟΣΤΑΣΗ:25.100 έτη φωτός ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ:+5.8 ΦΑΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ:20’ ΦΥΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Μάζα:1036 Ακτίνα84 έτη φωτός Εκτιμώμενη ηλικία14 x 109 έτη Άλλοι προσδιορισμοί NGC 6205 Το τηλεσκόπιο VISTA ανακαλύπτει νέα σφαιρωτά σμήνη στον Γαλαξία μας. Δύο νέα σφαιρωτά σμήνη προστέθηκαν στον κατάλογο με τα 158 ήδη γνωστά σμήνη που βρίσκονται στον Γαλαξία μας. Ανακαλύφθηκαν σε εικόνες από το ερευνητικό τηλεσκόπιο VISTA στο αστεροσκοπείο Paranal του ESO, μέσω του προγράμματος Via Lactea (VVV). Η ίδια έρευνα αποκάλυψε και το πρώτο ανοικτό σμήνος που βρίσκεται πέρα από το κέντρο του Γαλαξία μας και παρέμενε αθέατο λόγω των αερίων και της σκόνης που καταλαμβάνουν αυτό το μέρος του Γαλαξία.Στην υπέρυθρη εικόνα από το VISTA ξεχωρίζει το σφαιρωτό σμήνος UKS 1 στην δεξιά πλευρά ενώ στην αριστερή πλευρά διακρίνεται με δυσκολία το νέο σφαιρωτό σμήνος VVV CL001. Η δεύτερη ανακάλυψη του VISTA είναι το σφαιρωτό σμήνος VVV CL002, το οποίο πιθανόν να είναι το πλησιέστερο σφαιρωτό σμήνος στο κέντρο του Γαλαξία μας. Οι ανακαλύψεις νέων σφαιρωτών σμηνών στον Γαλαξία μας είναι πολύ σπάνιες, με το τελευταίο να έχει ανακαλυφθεί το 2010 συμπληρώνοντας τον κατάλογο των ήδη γνωστών 158 σμηνών. Οι ανακαλύψεις αυτές είναι οι πρώτες της έρευνας VISTA Variables in the Via Lactea (VVV) η οποία εξερευνά τα κεντρικά τμήματα του Γαλαξία μας στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος Εκτός από τα σφαιρωτά σμήνη η έρευνα ανακάλυψε πολλά ανοικτά σμήνη τα οποία περιέχουν λιγότερα και πιο νέα σε ηλικία άστρα και είναι περισσότερα σε αριθμό από τα σφαιρωτά. Το νέο σμήνος VVV CL003 βρίσκεται πέρα από το κέντρο του Γαλαξία μας και σε απόσταση 15.000 ετών φωτός από αυτό και είναι το πρώτο που ανακαλύπτεται στην μακρινή πλευρά του Γαλαξία μας. Τα σμήνη παρέμεναν αθέατα λόγω της μικρής φωτεινότητας τους, ενώ το πολύ φωτεινό (στο υπέρυθρο φως) UKS 1 είναι το πιο αμυδρό σφαιρωτό σμήνος στο ορατό φως. Λόγω της απορρόφησης του φωτός από την μεσοαστρική σκόνη και την μετάθεση του φάσματος τους προς το ερυθρό, τα αντικείμενα αυτά είναι ορατά μόνο στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος στο οποίο και ερευνά το τηλεσκόπιο VISTA (Visible and Infrared Survey Telescope for Astronomy) Υπάρχει ένα ενδεχόμενο το σφαιρωτό σμήνος VVV CL001 να είναι βαρυτικά “δεμένο” με το UKS 1, αποτελώντας έτσι το πρώτο διπλό σφαιρωτό σμήνος, αλλά το πιθανότερο είναι η μικρή μεταξύ τους γωνιακή απόσταση, να οφείλεται απλώς στην γωνία θέασης των δύο σμηνών και η πραγματική μεταξύ τους απόσταση να είναι πολύ μεγάλη. http://aristoteleioastronomia.weebly.com/sigmaphialphaiotarhoomegatau940-sigmamu942nueta.html

Γανυμήδης. Ο Γανυμήδης (αγγλικά: Ganymede) ή Δίας III είναι ο πιο ογκώδης, φωτεινός και μεγαλύτερος φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Δία αλλά και του Ηλιακού συστήματος, με διάμετρο 5.268 χιλιόμετρα. Είναι μεγαλύτερος ακόμη και από τον πλανήτη Ερμή και τον πλανήτη νάνο Πλούτωνα. Επειδή είθισται στη Αστρονομία αντί του ονόματος του δορυφόρου να χρησιμοποιείται ο αύξων αριθμός εκάστου (κατά σειρά απόστασης από τον πλανήτη) ο Γανυμήδης συμβολίζεται με τον λατινικό αριθμό ΙΙΙ και καλείται «τρίτος» δορυφόρος του Δία, αν και στη πραγματικότητα είναι ο τέταρτος στη σειρά. Ολοκληρώνοντας μια περιστροφή σε περίπου επτά ημέρες, ο Γανυμήδης συμμετέχει σε μία τροχιακή απήχηση 1:2:4 με τα φεγγάρια Ευρώπη και Ιώ, αντίστοιχα.[8] Ανακάλυψη και ετυμολογία Ανακαλύφθηκε από τον Γαλιλαίο στις 7 Ιανουαρίου του 1610, με τη βοήθεια της πρώτης διόπτρας που είχε κατασκευάσει ο ίδιος, και αμέσως μετά την ανακάλυψη των δύο άλλων επίσης μεγάλων δορυφόρων του πλανήτη αυτού, της Καλλιστούς και της Ιούς ή της Ευρώπης. Στις 13 Ιανουαρίου είδε και τα τέσσερα αντικείμενα ταυτόχρονα για πρώτη φορά, αλλά είχε δει κάθε ένα από τα φεγγάρια πριν αυτήν την ημερομηνία τουλάχιστον μία φορά. Μέχρι τις 15 Ιανουαρίου, ο Γαλιλαίος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα αστέρια ήταν πραγματικά σώματα σε τροχιά γύρω από το Δία. Υποστήριξε το δικαίωμα να ονομάσει τα φεγγάρια: τα θεωρούσε "Cosmian Stars" αλλά κατέληξε στο "Αστέρες των Μεδίκων". Ο γάλλος αστρονόμος Nicolas-Claude de Fabri Peiresc πρότεινε ξεχωριστά ονόματα από την οικογένεια των Μεδίκων για τα φεγγάρια, αλλά η πρότασή του δεν έγινε δεκτή. Τελικά, ο δορυφόρος πήρε το όνομα του από τον Γερμανό αστρονόμο Μάγερ Σίμωνα, γνωστότερο ως Μάριο (1570-1624), ο οποίος παρομοιάζοντάς τον με οινοχόο που περιφέρεται γύρω από τον πλανήτη Δία τον ονόμασε Γανυμήδη, ο οποίος στην Ελληνική μυθολογία ήταν ο οινοχόος των θεών του Ολύμπου. Χαρακτηριστικά Έχει διάμετρο 5.268 χλμ., απέχει από τον πλανήτη Δία 1.070.400 χλμ. και περιφέρεται γύρω απ’ αυτόν σε γήινο χρόνο 7 ημερών, 3 ωρών, 42 λεπτών και 33 δευτερολέπτων σχηματίζοντας γωνία 3 περίπου μοιρών με το επίπεδο περιφοράς του Δία. Είναι αρκετά λαμπρός, πέμπτου μεγέθους (5,1), και επομένως είναι θεωρητικά ορατός με γυμνό μάτι, η λαμπρότητα όμως του Δία καλύπτει την παρουσία του. Κρουστικοί δακτύλιοι από παλαιότερες συγκρούσεις σημαδεύουν τον παγωμένο φλοιό του, ενώ φωτεινές δέσμες πάγου ξεχύνονται ακτινωτά από τις πιο πρόσφατες συγκρούσεις. Σε άλλα σημεία πάλι διάφοροι κύκλοι και κορυφές κυμάτων διασχίζουν το έδαφος εδώ κι εκεί. Εσωτερική δομή Το εσωτερικό του Γανυμήδη. Ο φλοιός είναι μια ψυχρή και σκληρή κρούστα πάγου. Ο μανδύας αποτελείται από δύο τμήματα: Το εσωτερικό που αποτελείται από θερμό πάγο, μπορεί και ρευστό νερό, και το εξωτερικό από πυριτικά άλατα. Τέλος έχει ένα μεταλλικό πυρήνα. Ο Γανυμήδης φαίνεται να είναι πλήρως διαφοροποιημένος, αποτελούμενος από ένα πυρήνα θειούχου σιδήρου, πυριτικό μανδύα και έναν εξωτερικό μανδύα πάγου. Το μοντέλο αυτό υποστηρίζεται από την χαμηλή τιμή της αδιάστατης ροπής αδράνειας (0,3105 ± 0.0028), η οποία μετρήθηκε κατά τη διάρκεια της προσέγγισης του Γαλιλαίου. Στην πραγματικότητα, ο Γανυμήδης έχει τη μικρότερη ροπή αδράνειας μεταξύ των σωμάτων του ηλιακού συστήματος. Η ύπαρξη ενός υγρού, πλούσιου σε σίδηρο πυρήνα παρέχει μια φυσική εξήγηση για το εγγενές μαγνητικό πεδίο του Γανυμήδη που ανιχνεύτηκε από τον Γαλιλαίο. Η επαγωγή στον υγρό σίδηρο, ο οποίος έχει υψηλή ηλεκτρική αγωγιμότητα, είναι το πιο λογικό μοντέλο παραγωγής του μαγνητικού πεδίου. Επιφάνεια Η επιφάνεια του Γανυμήδη είναι ένα μείγμα δύο διαφορετικών τύπων εδαφών. Το ένα είναι πολύ παλιό, με πολλούς κρατήρες και σκοτεινές περιοχές, και ένα νεώτερο με φωτεινές περιοχές σημαδεμένο με ένα εκτεταμένο τόξο ρηγμάτων και ραβδώσεων που έχουν τεκτονική προέλευση αν και οι λεπτομέρειες μας είναι ακόμη άγνωστες. Το σκούρο έδαφος, το οποίο περιλαμβάνει περίπου το ένα τρίτο της επιφάνειας, περιέχει άργιλο και οργανικές ύλες που θα μπορούσαν να υποδεικνύουν τη σύνθεση των αντικειμένων με τα οποία οι δυο δορυφόροι συγκρούστηκαν. Κρατήρες υπάρχουν και στα δύο είδη εδαφών. Οι κρατήρες δείχνουν ότι έχουν ηλικία 4 δις ετών, ενώ η ηλικία του αυλακωτού εδάφους είναι μικρότερη. Η ηλικία τους πρέπει να είναι παρόμοια με της Σελήνης (3 με 3,5 δισεκατομμυρίων χρόνων), γεγονός που υποδεικνύει ότι τότε οι συγκρούσεις ήταν πολύ συχνότερες, απ'ότι τώρα. Κάποιο κρατήρες διακόπτονται και άλλοι βρίσκονται πάνω από τις αυλακώσεις, δείχνοντας ότι κάποιες από αυτές είναι αρκετά παλιές. Οι κρατήρες είναι επίπεδοι χωρίς κεντρικά υψώματα που ίσως οφείλεται στον παγωμένο φλοιό ο οποίος ρέει κατά τις διάφορες γεωλογικές περιόδους του. Εκτός από τους κρατήρες, η επιφάνειά του είναι σημαδεμένη και με αυλάκια σαν κάποιος να έχει σύρει πάνω του μια πελώρια τσουγκράνα. Πάνω σ’ αυτό τον κόσμο των πάγων και των σκοτεινών άχρωμων βράχων υπάρχουν ολόκληρες οροσειρές, με ύψος 1.500 μέτρων και μήκος εκατοντάδων χιλιομέτρων, που απλώνονται σαν γιγάντιες πτυχές του λεπτού φλοιού του. Πριν από εκατομμύρια χρόνια, όταν ο Γανυμήδης ήταν ακόμη νέος και το εσωτερικό του θερμό, η επιφάνειά του διασπάστηκε σε τεράστιες πλάκες που μετακινούμενες συγκρούστηκαν μεταξύ τους σχηματίζοντας τις πτυχώσεις και τις οροσειρές με μια διαδικασία παρόμοια με την κίνηση των τεκτονικών πλακών της Γης. Οι δυνάμεις που προκάλεσαν την τεκτονική δράση μπορούν να συνδεθούν με παλιρροϊκά γεγονότα θέρμανσης κατά το παρελθόν, που ενδεχομένως προκλήθηκαν όταν ο δορυφόρος πέρασε από ασταθή τροχιακό συντονισμό. Το παλιρροϊκό λύγισμα των πάγων μπορεί να θέρμανε το εσωτερικό και καταπόνησε την λιθόσφαιρα, και οδήγησε στην ανάπτυξη των ρωγμών και ρηγμάτων, τα οποία έσβησαν τα παλιά, σκοτεινά εδάφη στο 70% της επιφάνειας. Στη συνέχεια ζεστοί πίδακες νερού από το εσωτερικό του δορυφόρου παραμόρφωσαν την τεκτονική της λιθόσφαιρας. Η ραδιενεργής θέρμανση εντός του δορυφόρου είναι η σημαντικότερη πηγή ρεύματος θερμότητας, συμβάλλοντας, για παράδειγμα, σε βάθος των ωκεανών. Ερευνητικά μοντέλα διαπίστωσαν ότι, αν η εκκεντρότητα της τροχιάς ήταν μία τάξη μεγέθους μεγαλύτερη από ό, τι σήμερα (όπως μπορεί να ήταν στο παρελθόν), η παλιρροϊκή θέρμανση θα ήταν πιο σημαντική πηγή θερμότητας από ραδιενεργή θέρμανση. Μαγνητόσφαιρα Μια σημαντική ανακάλυψη του Γαλιλαίου ήταν η ύπαρξη μαγνητόσφαιρας στον Γανυμήδη, κάτι που σημαίνει ότι ο δορυφόρος αυτός έχει το δικό του μαγνητικό πεδίο. Λόγω του μαγνητικού αυτού πεδίου είναι πιθανή και η ύπαρξη ενός ρευστού πυρήνα από σίδηρο ή από αγώγιμο αλατισμένο νερό που βρίσκεται κάτω από τον παγωμένο φλοιό του. Άλλες πάλι μετρήσεις μας έδειξαν την πιθανή ύπαρξη ιονόσφαιρας ενώ κάτω από την ιονόσφαιρα πρέπει να υπάρχει και μια πολύ λεπτή και αραιή ατμόσφαιρα. Εξερεύνηση Τα πρώτα διαστημικά οχήματα που προσπέρασαν το σύστημα του Δία ήσαν το Πάιονηρ 10 και Πάιονηρ 11 χωρίς όμως να μπορέσουν να μας στείλουν πολλές πληροφορίες για τον Γανυμήδη. Το 1979 όμως τα Βόγιατζερ 1 και Βόγιατζερ 2 κατόρθωσαν να προσδιορίσουν το ακριβές του μέγεθος και να παρατηρήσουν την αυλακωμένη του επιφάνεια. Από το 1996 έως το 2000 το Γαλιλαίος μελέτησε τον Γανυμήδη σε έξι διαφορετικά προσπεράσματά του εκ των οποίων το δεύτερο ήταν σε ύψος 264 χλμ. από την επιφάνειά του. Από τις φωτογραφίες που ήρθαν από τον Γαλιλαίο φαίνεται ότι ένα μεγάλο τμήμα της επιφάνειας του Γανυμήδη έχει ανασχηματιστεί από πρόσφατες ηφαιστειακές ή τεκτονικές δραστηριότητες. Τα στοιχεία του Γαλιλαίου μας αποκάλυψαν επίσης μια επιφάνεια βομβαρδισμένη από κομήτες και αστεροειδείς, και ρυτιδιασμένη από παρόμοιες δυνάμεις που σχημάτισαν τα βουνά και μετακινούν τις ηπείρους πάνω στην Γη. Το πιο πρόσφατο διαστημικό όχημα το οποίο μελέτησε τον Γανυμήδη προσπερνώντας τον ήταν το Νέοι Ορίζοντες το 2007. Τον Φεβρουάριο του 2009 η NASA και ο ESA ανακοίνωσαν την κοινή τους απόφαση να μελετήσουν το δορυφορικό σύστημα του Δία με το διαστημικό όχημα EJSM το οποίο θα εκτοξευτεί το 2020. Ανακαλύφθηκε από Γαλιλαίος Γαλιλέι, Μάγερ Σίμων Ημερομηνία Ανακάλυψης 7 Ιανουαρίου 1610 Χαρακτηριστικά τροχιάς Ημιάξονας τροχιάς 1.070.400 Km[4] Εκκεντρότητα 0,0013[4] Περίοδος περιφοράς 7,15455296 ημέρες[4] Κλίση 0,20° (προς τον Ισημερινό του Δία)[4] Είναι δορυφόρος του Δία Φυσικά χαρακτηριστικά Μέση Ακτίνα 2.634,1 Km[5] Έκταση επιφάνειας 87.000.000 Km² Όγκος 7,6 × 1010 Km³ Μάζα 1,4819 × 1023 kg[5] Μέση πυκνότητα 1,936 g/cm3[5] Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας 1,428 m/s² Ταχύτητα διαφυγής 2,741 km/s Περίοδος περιστροφής Σύγχρονη Κλίση άξονα 0-0,33° Λευκαύγεια 0,43 ± 0,02 [6] Επιφανειακή θερμοκρασία 110 K[7] Φαινόμενο μέγεθος 4,61 [6] https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%B7%CF%82_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

Ιαπετός. Ο Ιαπετός (αγγλικά: Iapetus) είναι ο τρίτος μεγαλύτερος φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου και ο ενδέκατος, κατά σειρά μεγέθους, δορυφόρος του ηλιακού συστήματος. Πήρε το όνομά του από τον τιτάνα Ιαπετό της ελληνικής μυθολογίας. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Κρόνος VIII (Saturn VIII). Ο Ιαπετός είναι πολύ γνωστός για την έντονη διαφορά της λευκαύγειας ανάμεσα στις δύο πλευρές του, από τις οποίες η μία είναι σχεδόν εντελώς λευκή και η άλλη σχεδόν εντελώς σκοτεινή. Για το λόγο αυτό, έχει χαρακτηριστεί ως "φεγγάρι γινγκ γιανγκ". Ωστόσο, η εξερεύνηση του από την αποστολή Κασσίνι-Χόιχενς αποκάλυψε και άλλα μοναδικά χαρακτηριστικά, όπως μια οροσειρά που διατρέχει τον ισημερινό του. Οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια της σκοτεινής περιοχής φθάνουν τους 130 K (-143 °C ή -226 °F) στον ισημερινό. Η αργή περιστροφή του Ιαπετού κάνει τη θέρμανση από το ηλιακό φως αποτελεσματικότερη. Οι φωτεινότερες επιφάνειες απορροφούν λιγότερο ηλιακό φως, έτσι οι θερμοκρασίες εκεί φθάνουν μόνο περίπου τους 100 Κ (-173 °C ή -280 °F) . Τροχιά Η τροχιά του Ιαπετού είναι σχετικά ασυνήθιστη σε σχέση με τους υπόλοιπους δορυφόρους του πλανήτη. Περιστρέφεται γύρω από τον Κρόνο σε απόσταση πολύ μεγαλύτερη από ότι το επόμενο εσωτερικό φεγγάρι, ο Τιτάνας. Η τροχιά του έχει μεγάλη κλίση με το επίπεδο περιστροφής των υπόλοιπων δορυφόρων. Μόνο η τροχιά ανώμαλων εξωτερικών δορυφόρων, όπως η Φοίβη (δορυφόρος) έχουν μεγαλύτερη κλίση. Η αιτία αυτού του φαινομένου είναι άγνωστη. Λόγω της μεγάλης απόστασης από τον Κρόνο και της έντονα κεκλιμένης τροχιάς, ο Ιαπετός είναι το μόνο μεγάλο φεγγάρι από το οποίο τα δαχτυλίδια του Κρόνου είναι σαφώς ορατά. Από τους υπόλοιπους εσωτερικούς δορυφόρους, οι δακτύλιοι φαίνονται από το πλάι και έτσι είναι δύσκολα ορατοί. Από τον Ιαπετό, ο Κρόνος φαίνεται να έχει διάμετρο 1 ° 56 ' (τέσσερις φορές μεγαλύτερη από της Σελήνης, όπως αυτή φαίνεται από τη Γη) . Ανακαλύφθηκε από Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι Ημερομηνία Ανακάλυψης 25 Οκτωβρίου 1671 Χαρακτηριστικά τροχιάς Ημιάξονας τροχιάς 3.560.820 Km Εκκεντρότητα 0,0286125 Περίοδος περιφοράς 79,3215 ημέρες Κλίση 15,47° (προς τον Ισημερινό του Κρόνου) Είναι δορυφόρος του Κρόνου Φυσικά χαρακτηριστικά Διαστάσεις 1.494,8 × 1.424,8 Km Μέση Ακτίνα 735,6 ± 3 Km Έκταση επιφάνειας 6.700.000 Km² Μάζα (1,805635 ± 0,000375) × 1021 kg Μέση πυκνότητα 1,0830 ± 0,0066 g/cm3 Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας 0,223 m/s² Ταχύτητα διαφυγής 0,572 km/s Περίοδος περιστροφής 79,3215 ημέρες (Σύγχρονη) Κλίση άξονα μηδέν Λευκαύγεια 0,05-0,5 Φαινόμενο μέγεθος 10,2-11,9 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%8C%CF%82_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

Επιτυχής η παρουσία του ελληνικού si-Cluster στην έκθεση διαστημικής τεχνολογίας στη Βρέμη. Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η παρουσία του ελληνικού si-Cluster στη διεθνή έκθεση διαστημικής τεχνολογίας Space Tech Expo Europe, η οποία πραγματοποιήθηκε από 24 έως 26 Οκτωβρίου στη Βρέμη της Γερμανίας. Η ελληνική επιχειρηματική αποστολή διοργανώθηκε από το si-Cluster, με τον συντονισμό του Corallia, με τη συνεργασία της Enterprise Greece και της Ένωσης Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας (ΕΒΙΔΙΤΕ) και με την υποστήριξη του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών Ελλάδας (ΣΕΠΕ) και του Συνδέσμου Εταιρειών Κινητών Εφαρμογών Ελλάδος (ΣΕΚΕΕ). Επιχειρήσεις, πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα και κυβέρνηση ένωσαν τις δυνάμεις τους υπό το συντονισμό του si-Cluster και πέτυχαν την παραγωγική ελληνική παρουσία σε διεθνή διαστημική διοργάνωση μέχρι τώρα. Στην αποστολή συμμετείχαν οι: Adamant Composites, Akronic, Althom Engineering, Elfon, EMTech, European Sensor Systems, Heron Engineering, Inasco, Planetek Hellas, Prisma Electronics, Softcom International, Teletel, Terra Spatium και το Εργαστήριο Ψηφιακών Συστημάτων και Αρχιτεκτονικής Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι εκπρόσωποι της ελληνικής βιομηχανίας διαστημικών τεχνολογιών και εφαρμογών πραγματοποίησαν περισσότερες από 100 συναντήσεις με άλλους φορείς και διερεύνησαν τις δυνατότητες συνεργασίας με μεγάλους «παίκτες» της ευρωπαϊκής διαστημικής βιομηχανίας. Παράλληλα, φιλοξένησαν τους επισκέπτες της έκθεσης στο εθνικό περίπτερο, αναδεικνύοντας τα καινοτόμα διαστημικά προϊόντα και υπηρεσίες που αναπτύσσονται στην Ελλάδα. Την Space Tech Expo Europe επισκέφθηκαν φέτος πάνω από 3.000 μηχανικοί καινοτόμων τεχνολογιών, επιχειρηματικά στελέχη, εκπρόσωποι κυβερνήσεων και οργανισμών της παγκόσμιας διαστημικής βιομηχανίας. Ο γενικός γραμματέας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων Βασίλης Μαγκλάρας, ο οποίος συνόδευσε την αποστολή, σύμφωνα με ανακοίνωση του si-Cluster, δήλωσε: «Ο τομέας του διαστήματος για την Ελλάδα αποτελεί ένα ιδιαίτερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα με πολύ αυξημένες προοπτικές. Ήδη τον τελευταίο χρόνο η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα στη δημιουργία ενός βιώσιμου παραγωγικού και ανταγωνιστικού οικοσυστήματος το οποίο με το συντονισμό και την αρωγή της πολιτείας θα αποκτήσει ιδιαίτερες δυνατότητες, ώστε η Ελλάδα να μπει στο χάρτη της διαστημικής τεχνολογίας. Η ίδρυση του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού, το εθνικό πρόγραμμα ανάπτυξης μικροδορυφόρων, η ολοκλήρωση της συμφωνίας με τον HellasSat αποτελούν μερικά μόνο σημεία της σημαντικής προσπάθειας της ελληνικής κυβέρνησης να υποστηρίξει την υψηλή τεχνολογία με ιδιαίτερες αναπτυξιακές προοπτικές για τη χώρα». Το si-Cluster είναι το πρώτο και μοναδικό οικοσύστημα καινοτομίας που δραστηριοποιείται στον τομέα των διαστημικών τεχνολογιών και εφαρμογών στην Ελλάδα, με την υποστήριξη του Corallia και της Ένωσης Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας & Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ). http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/641871_epityhis-i-paroysia-toy-ellinikoy-si-cluster-stin-ekthesi-diastimikis ESAshop: Τα προϊόντα της ESA στα χέρια σας. Αν ψάχνετε για το τέλειο δώρο για έναν ενθουσιώδη, με το διάστημα, φίλος σας, το ESAshop είναι σίγουρα από πού ψάχνετε. Εδώ θα βρείτε ένα ευρύ φάσμα προϊόντων που ταιριάζουν σε όλες τις ηλικίες, από ρούχα και αξεσουάρ έως θήκες και σακίδια τηλεφώνου. Το κατάστημα προσφέρει τρεις διαφορετικές σειρές προϊόντων για ενήλικες: κλασική σειρά (classic), σειρά με σχέδια (design) και Ενοποιημένο Διάστημα στην Ευρώπη (United Space in Ευρώπη). Τα παιδιά σύντομα θα έχουν τη δική τους σειρά προϊόντων με τη μασκότ της ESA, τoν Paxi. Η παραγγελία είναι εύκολη: απλά κάντε κλικ στα είδη που θέλετε, επιλέξτε το χρώμα και το μέγεθος και, στη συνέχεια, κατευθυνθείτε προς το ταμείο. Όλα τα είδη εκτυπώνονται κατόπιν παραγγελίας και παραδίδονται στην πόρτα σας, όπου κι αν βρίσκεστε στον κόσμο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2017/10/ESAshop_ESA_products_at_your_fingertips “Η ESA έχει χρησιμοποιήσει όλα τα είδη προώθησης των προϊόντων τα τελευταία χρόνια, αλλά όχι με έναν κεντρικό ή εύκολα προσβάσιμο τρόπο”, δήλωσε ο Philippe Willekens, Επικεφαλής Επικοινωνίας στην ESA. “Αυτό το νέο, φιλικό προς το χρήστη κατάστημα θα είναι ένας τόπος όπου οι άνθρωποι μπορούν να αγοράζουν προϊόντα της ESA όπου κι αν βρίσκονται στον κόσμο και ως εκ τούτου να μεταφέρουν τη θετική εικόνα ενός Ενοποιημένου Διαστήματος στην Ευρώπη”. Το ESAshop είναι μια συνεργασία με τη γερμανική εταιρεία Spreadshirt, η οποία ιδρύθηκε το 2002. Η Spreadshirt είναι μια κορυφαία πλατφόρμα ηλεκτρονικού εμπορίου για εκτύπωση κατά παραγγελία ρούχων και αξεσουάρ. Η ESA παρέχει τα σχέδια για τα προϊόντα στο ESAshop και η Spreadshirt φροντίζει για όλα τα υπόλοιπα. Ο Philip Rooke, Διευθύνων Σύμβουλος της Spreadshirt, εξηγεί τα οφέλη: “Το μοντέλο λειτουργίας της Spreadshirt χρησιμοποιεί τεχνολογία εκτύπωσης κατά παραγγελία, που σημαίνει ότι δημιουργούμε ένα προϊόν μόνο όταν κάποιος έχει κάνει μια αγορά. Ενεργοποιούμαστε εμπορικά σε 18 χώρες και παραδίδουμε σε περισσότερες από 190 χώρες, καθιστώντας μας έναν πραγματικά διεθνή εταίρο για την ESA”. Το ESAshop αρχίζει να λαμβάνει παραγγελίες σήμερα, οπότε γιατί να μην επισκεφθείτε το κατάστημα και να το κοιτάξετε; Καλά ψώνια! https://shop.spreadshirt.net/messages/unsupportedBrowser http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ESAshop_Ta_proihonta_tes_ESA_sta_chheria_sas

Γιατί η Δήμητρα εξάπτει τη φαντασία των επιστημόνων; Η NASA ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες ότι αποφάσισε να παρατείνει για δεύτερη φορά (σε σχέση με τον αρχικό προγραμματισμό της) την αποστολή του σκάφους Dawn στον νάνο πλανήτη Δήμητρα, το μεγαλύτερο σώμα στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Αρη και Δία. Γιατί οι επιστήμονες επιμένουν στην εξερεύνηση της Δήμητρας; Ποια μυστικά μπορεί να κρύβει; Ας ρίξουμε μια ματιά στο τι γνωρίζουμε μέχρι στιγμής για τον γεμάτο εκπλήξεις, όπως αποδείχθηκε, γιγάντιο βράχο του ηλιακού μας συστήματος. Η αποστολή Οταν ανακαλύφθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα η Δήμητρα, αν και αρχικά θεωρήθηκε πλανήτης, τελικά οι επιστήμονες εκείνης της εποχής κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο απλώς για έναν μεγάλο αστεροειδή. Ομως η Δήμητρα όπως φαίνεται ασκούσε μια παράξενη έλξη στους επιστήμονες, οι οποίοι κάποια στιγμή αποφάσισαν ότι πρέπει να ταξιδέψουμε σε αυτήν και να τη γνωρίσουμε από κοντά. Η NASA αποφάσισε να στείλει ένα σκάφος στη Δήμητρα και τον Μάρτιο του 2015 το σκάφος έφτασε στον νάνο πλανήτη κάνοντας μια στάση πρώτα σε έναν μικρότερο νάνο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, την Εστία. Οι πρώτες παρατηρήσεις και μετρήσεις του Dawn έδειξαν ότι η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Δήμητρας είναι μείον 113 βαθμοί Κελσίου. Διαπιστώθηκε ότι ο νάνος πλανήτης αποτελείται από ένα παράξενο μείγμα βράχων και πάγου σε ποσοστό 60% και 40% αντίστοιχα, που οι επιστήμονες δεν έχουν δει αλλού στο ηλιακό μας σύστημα. Η Δήμητρα, που έχει ηλικία 4,5 δισ. ετών, διαθέτει στην επιφάνειά της πολύ νερό σε μορφή πάγου, η προέλευση του οποίου παραμένει επίσης απροσδιόριστη. Δεν αποκλείεται μάλιστα να υπάρχουν μεγάλες ποσότητες υπόγειου νερού ή και ένας υπόγειος ωκεανός, όπως στον δορυφόρο Εγκέλαδο, αν και το πιθανότερο είναι ότι αυτός υπήρξε κάποτε, αλλά όχι πια σήμερα. Ο,τι κι αν συμβαίνει, οι ερευνητές θεωρούν πιθανό ότι η Δήμητρα μπορεί ακόμη και τώρα να φιλοξενήσει (μικροβιακή) ζωή. Ακόμη, οι επιστήμονες ανακάλυψαν στον νάνο πλανήτη φορτισμένα ηλιακά σωματίδια, καθώς ο ηλιακός άνεμος αλληλεπιδρά με τη Δήμητρα, από το οποίο συμπεραίνεται ότι η τελευταία ίσως διαθέτει μια ασθενή ατμόσφαιρα. Οι κρατήρες και το ηφαίστειο Το Dawn αμέσως μόλις έφτασε στη Δήμτρα εντόπισε δύο ασυνήθιστα λαμπερές κηλίδες μέσα στη λεκάνη ενός κρατήρα διαμέτρου 98 χλμ. Ο κρατήρας ονομάστηκε Occator. Η φύση αυτών των κηλίδων παραμένει αδιευκρίνιστη, ωστόσο οι ερευνητές εικάζουν ότι πρόκειται για πάγο ή άλατα που ήρθαν στην επιφάνεια λόγω κάποιας πρόσκρουσης. Αλλοι επιστήμονες εικάζουν ότι πιθανώς πρόκειται για ένα ηφαίστειο που αντί για πυρακτωμένα υλικά εκτοξεύει νερό. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι στον κρατήρα σχηματίζεται τακτικά ομίχλη, η παρουσία της οποίας σύμφωνα με τους ειδικούς ενισχύει το σενάριο της παρουσίας πάγου σε αυτόν. Ανάλογο φαινόμενο εντοπίστηκε στη συνέχεια και σε έναν ακόμη κρατήρα της Δήμητρας, τον Kupalo. Το Dawn εντόπισε στη Δήμητρα ένα όρος που έλαβε την ονομασία Ahuna Mons. Το όρος έχει ύψος περίπου πέντε χιλιάδες μέτρα με απότομες αλλά ομαλές πλαγιές και από ψηλά μοιάζει με μια γιγάντια πυραμίδα. Ολα τα στοιχεία υποδεικνύουν ότι το όρος αυτό είναι στην πραγματικότητα ένα μεγάλο ηφαίστειο πάγου (κρυοηφαίστειο), το οποίο εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε μάλιστα σχετικά πρόσφατα, πριν από περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια. Προς το παρόν παραμένει ασαφές με ποια υλικά τροφοδοτείται το κρυομάγμα του εν λόγω ηφαιστείου. Το κρυομάγμα πιθανώς αποτελείται από ένα μείγμα αλάτων χλωρίου ή αμμωνίας και παγωμένου νερού. Πάντως ορισμένοι πλανητικοί επιστήμονες δεν έχουν ακόμη πεισθεί ότι όντως το Ahuna Mons είναι κρυοηφαίστειο και περιμένουν περισσότερα στοιχεία επ' αυτού. Τα υλικά της ζωής Πριν από 7 μήνες η NASA ανακοίνωσε ότι το Dawn εντόπισε πάνω στη Δήμητρα οργανικά μόρια που περιέχουν άνθρακα, μόρια που αποτελούν τους θεμελιώδεις λίθους της ζωής στη Γη. Οι οργανικές ουσίες φαίνεται να έχουν σχηματισθεί στον ίδιο τον πλανήτη και να μην προέρχονται από πτώσεις αστεροειδών ή κομητών. Ερευνητές, με επικεφαλής την Μαρία Κριστίνα Ντε Σάνκτις του Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Ιταλίας στη Ρώμη, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Science», δήλωσαν ότι η Δήμητρα εμφανίζει ομοιότητες με τους δορυφόρους του Δία και του Κρόνου Ευρώπη και Εγκέλαδο, οι οποίοι έχει διαπιστωθεί ότι διαθέτουν υπόγειους ωκεανούς. Είναι η πρώτη σίγουρη ανακάλυψη οργανικών μορίων σε σώμα που βρίσκεται στη μεγάλη ζώνη αστεροειδών μεταξύ Αρη και Δία. Τέτοια οργανικά μόρια έχουν μέχρι σήμερα βρεθεί σε μετεωρίτες και αστεροειδείς. Οι οργανικές ουσίες στη Δήμτρα είναι κυρίως συγκεντρωμένες σε μια περιοχή έκτασης περίπου 1.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Προς το παρόν, οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν την ακριβή χημική σύσταση αυτών των οργανικών μορίων. Η νέα εξερεύνηση Μετά την απόφαση για τη νέα παράταση το Dawn θα πάρει εντολές αλλαγής τροχιάς από το κέντρο ελέγχου στη Γη (το Εργαστήριο Αεριώθησης JPL στην Πασαντίνα της Καλιφόρνιας) για να κατέβει χαμηλότερα από κάθε άλλη φορά, σε ύψος έως 200 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Δήμητρας, ενώ έως τώρα δεν είχε πλησιάσει χαμηλότερα από τα 385 χιλιόμετρα. Προτεραιότητα για τους επιστήμονες, κατά τη δεύτερη παράταση της αποστολής, αποτελεί το να συλλέξουν στοιχεία μέσω του φασματομέτρου ακτίνων γάμμα και νετρονίων του σκάφους, ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τη σύνθεση του ανώτερου στρώματος της Δήμητρας και της ποσότητας του πάγου που περιέχει. Ακόμη το Dawn θα τραβήξει με την κάμερά του εικόνες της γεωμορφολογίας της Δήμητρας και θα κάνει ορυκτολογικές μετρήσεις μέσω ενός άλλου φασματομέτρου που διαθέτει. Οταν το σκάφος ξεμείνει από καύσιμα υδραζίνης, θα παραμείνει σε σταθερή τροχιά γύρω από τον μικρό πλανήτη, σαν τεχνητός δορυφόρος του. Για να προφυλαχθεί η Δήμητρα από μια πιθανή μόλυνση με γήινα μικρόβια, εάν το Dawn έπεφτε πάνω της, επελέγη η λύση μιας σταθερής τροχιάς στο διηνεκές, ακόμη κι όταν πια δεν θα μπορεί να επικοινωνήσει με τη Γη, κάτι που αναμένεται να συμβεί στο τέλος του 2018. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=910798

Παρατηρήθηκε ένας κομήτης-επισκέπτης από άλλο ηλιακό σύστημα. Στις 18 Οκτωβρίου το τηλεσκόπιο Pan-STARRS στη Χαβάη εντόπισε ένα ταχέως κινούμενο αντικείμενο που ονομάστηκε C/2017 U1, αφού είχε πραγματοποιήσει την πλησιέστερη προσέγγισή του στον ήλιο. Την επόμενη εβδομάδα οι αστρονόμοι έκαναν 34 ξεχωριστές παρατηρήσεις του αντικειμένου και διαπίστωσαν ότι έχει μια παράξενη τροχιά, που σχηματίζει γωνία με τα επίπεδα των τροχιών των πλανητών και δεν περιφέρεται γύρω από τον ήλιο. Πέρασε πλησιέστερα στη Γη στις 14 Οκτωβρίου σε απόσταση περίπου 24.000.000 χιλιομέτρων. Οι περισσότεροι κομήτες ακολουθούν ελλειπτικές τροχιές γύρω από τον ήλιο, προερχόμενοι είτε από τη ζώνη Kuiper πέρα από τον Ποσειδώνα είτε από το μακρινό νέφος του Oort, και επιστρέφουν σε τακτά χρονικά διαστήματα. Όμως, ο κομήτης C/2017 U1 διαθέτει υπερβολική τροχιά και δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ. Η τροχιά του δείχνει σαν να ξεκίνησε από την κατεύθυνση του αστερισμού Λύρα, πάνω από το σχετικά επίπεδο ηλιακό σύστημα. Ο κομήτης πέρασε κοντά από τον ήλιο και στη συνέχεια θα διαφύγει έξω από το πλανητικό μας σύστημα. Θα είναι ορατός με ισχυρά τηλεσκόπια για άλλες δυο εβδομάδες. Ο κομήτης C/2017 U1 κινείται με ταχύτητα 26 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο και με την ταχύτητα αυτή σε 10 εκατομμύρια χρόνια θα έχει διασχίσει στον διαστρικό χώρο απόσταση 8.200.000.000.000.000 χιλιόμετρα — πάνω από 850 έτη φωτός. Is comet #C2017U1 a visitor from another solar system? Here's a simulation of its current nominal orbit. This simulation will run in your browser. https://t.co/M1O5an87qk Watch how fast it moves compared to a few other 2017 comet discoveries. pic.twitter.com/cq7U5eYKOu — Tony Dunn (@tony873004) October 25, 2017 http://physicsgg.me/2017/10/26/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%ae%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%bf%ce%bc%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%ce%ba%ce%ad%cf%80%cf%84%ce%b7/