Δροσος Γεωργιος

Η Διεθνής Αστρονομική Ενωση ενέκρινε επίσημα τα ονόματα 227 άστρων. Επιτέλους η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU), αρμόδια για τα «βαφτίσια» των ουρανίων σωμάτων, προχώρησε σε ξεκαθάρισμα του τοπίου, δίνοντας επίσημα ονόματα σε 227 άστρα. Η αρμόδια διεθνής ομάδα εργασίας από αστρονόμους, που είχε συσταθεί γι' αυτό το σκοπό φέτος τον Μάιο, ολοκλήρωσε την πρώτη φάση του έργου της. Αυτό το οποίο κατά βάση έκανε, είναι να επισημοποιήσει ονομασίες που εδώ και αιώνες είχαν δοθεί στα άστρα και χρησιμοποιούνταν ευρέως, αλλά ποτέ δεν είχαν την επίσημη «βούλα» του αρμόδιου διεθνούς αστρονομικού φορέα. Η πρώτη συστηματική προσπάθεια καταγραφής των άστρων είχε γίνει το 1603 από τον Γιόχαν Μπάγιερ στον 'Ατλαντα «Ουρανομετρίας» του, ο οποίος πρώτος καθιέρωσε τη χρήση ελληνικών μικρών γραμμάτων για τα άστρα των αστερισμών. Αυτό που ξεκίνησε να γίνεται με τα πρώτα 227 άστρα, είναι να αποφασισθεί οριστικά ποια παραδοσιακά ονόματα άστρων, τα οποία έλκουν την καταγωγή τους από διάφορους πολιτισμούς και μυθολογίες (συνήθως της αρχαίας Ελλάδας, της Ρώμης και της Αραβίας) θα θεωρηθούν επίσημες ονομασίες. Εδώ και πολλά χρόνια, εξάλλου, η συνήθης πρακτική των αστρονόμων είναι να δίνουν αλφαριθμητικούς προσδιορισμούς στα άστρα, κάτι που θα συνεχισθεί, παράλληλα με τα ονόματα των άστρων. Όμως συμβαίνει το ίδιο άστρο να προσδιορίζεται με πολλούς διαφορετικούς αλφαριθμητικούς προσδιορισμούς (ανάλογα με το σύστημα ταξινόμησης κάθε αστρονομικού καταλόγου). Έτσι, το λαμπρό άστρο Μπετελγκέζ, γνωστό και ως «άλφα του Ωρίωνος», έχει πέντε διαφορετικούς αλφαριθμητικούς προσδιορισμούς. Μύλος... Από την άλλη, υπάρχουν άστρα μόνο με αλφαριθμητικό προσδιορισμό αλλά όχι όνομα, άστρα που έχουν παραπάνω από ένα ονόματα, διαφορετικά άστρα που έχουν το ίδιο όνομα κ.α. Ενδεικτικά, το λαμπρό άστρο Φομαλώ ή Φομαλχώ (Fomalhaut), γνωστό και ως «'Αλφα του Νοτίου Ιχθύος», έχει πάνω από 30 ονόματα. Εν γένει, η κατάσταση στον ουρανό είναι μάλλον μπερδεμένη! Έως σήμερα, όσο κι αν ακούγεται παράξενο, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (ΔAE) είχε εγκρίνει επίσημα τα ονόματα μόνο 14 άστρων και αυτό συνήθως επειδή γύρω τους βρέθηκαν εξωπλανήτες, οι οποίοι έπρεπε να ονομασθούν με βάση το μητρικό άστρο τους. Κάπως έτσι, η ΔΑΕ θεώρησε αναγκαίο να δημιουργήσει πια ένα επίσημο κατάλογο ονομάτων για τα άστρα που έχουν βρεθεί εδώ και χρόνια, ξεκινώντας με τα πιο γνωστά και πιο φωτεινά. Το επόμενο βήμα θα είναι να τεθούν συγκεκριμένοι κανόνες και κριτήρια με τα οποία θα δίνονται εφεξής τα ονόματα στα άστρα και σε άλλα ουράνια σώματα, μετά από προτάσεις είτε των επαγγελματιών αστρονόμων, είτε του κοινού. Σύμφωνα με τη ΔΑΕ, προτιμώνται ονόματα σύντομα (της μιας λέξης), με ρίζες στην αστρονομική, πολιτισμική ή φυσική κληρονομιά. Αν και οι διάφοροι πολιτισμοί έχουν κατά καιρούς δώσει τα δικά τους διαφορετικά ονόματα στα πιο φωτεινά άστρα και στους αστερισμούς, στη διεθνή πρακτική είχαν συνήθως επικρατήσει ονόματα με ελληνικές, λατινικές ή αραβικές ρίζες ήδη από την εποχή της Αναγέννησης και τα περισσότερα από αυτά επισημοποιήθηκαν πια. Μια ανάλογη προσπάθεια είχε αναληφθεί από τη ΔΑΕ στη δεκαετία του 1920, λίγα χρόνια μετά την ίδρυσή της το 1919, όταν ξεκαθαρίστηκε ο κατάλογος με τους 88 αστερισμούς και τις ονομασίες τους. Ο νέος κατάλογος των επίσημων ονομάτων των άστρων -που συνεχώς θα διευρύνεται- υπάρχει στη διεύθυνση: http://www.iau.org/public/themes/naming_stars/ http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5410043/h-diethnhs-astronomikh-enwsh-enekrine-epishma-ta-onomata-227-astrwn/

Ιαπωνικά σχέδια για την κατασκευή του ταχύτερου υπερυπολογιστή στον κόσμο. Η Ιαπωνία σχεδιάζει να κατασκευάσει τον ταχύτερο υπερυπολογιστή στον κόσμο, επιδιώκοντας να υποστηρίξει τη βιομηχανία της με μια πλατφόρμα για έρευνες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε τομείς όπως τα αυτόνομα οχήματα, η ρομποτική και οι ιατρικές διαγνώσεις. Το υπουργείο Οικονομίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας θα δαπανήσει 19,5 δισ. γιεν (173 εκατ. δολάρια) στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο υπάγεται σε μια ευρύτερη πολιτική από πλευράς της ιαπωνικής κυβέρνησης για να αποκτήσει η Ιαπωνία ξανά την πρωτοκαθεδρία στον κόσμο της τεχνολογίας. Η χώρα, που ακόμα και σήμερα θεωρείται συνώνυμο της τεχνολογικής εξέλιξης, έχει αρχίσει να υστερεί σε διάφορους τομείς, αντιμέτωπη με σκληρό ανταγωνισμό από νοτιοκορεατικές και κινεζικές εταιρείες (ας σημειωθεί ότι στην Κίνα αυτή τη στιγμή βρίσκεται ο ισχυρότερος υπερυπολογιστής). Με στόχο να βρεθεί η Ιαπωνία στην κορυφή της κατάταξης των υπερυπολογιστών, Ιάπωνες μηχανικοί αναλαμβάνουν να κατασκευάσουν ένα μηχάνημα το οποίο θα μπορεί να κάνει 130 τετράκις εκατομμύρια υπολογισμούς ανά δευτερόλεπτο (130 petaflops), ίσως ακόμα και μέσα στο επόμενο έτος, δήλωσαν στο Reuters πηγές που εμπλέκονται στο συγκεκριμένο εγχείρημα. Με ταχύτητες τέτοιου επιπέδου, ο ιαπωνικός υπολογιστής θα καταφέρει να ξεπεράσει τον κινεζικό Sunway Taihulight, ο οποίος βρίσκεται στα 93 petaflops. «Από όσο γνωρίζουμε, δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω που να είναι τόσο γρήγορο» είπε ο Σατόσι Σεκιγκούτσι, γενικός διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Προηγμένης Βιομηχανικής Επιστήμης και Τεχνολογίας, όπου θα κατασκευαστεί ο υπερυπολογιστής. Η συγκεκριμένη κίνηση λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο κατά την οποία παρατηρείται μια ιδιαίτερη «νοσταλγία» για την εποχή που η Ιαπωνία βρισκόταν στην αιχμή της τεχνολογικής ανάπτυξης. Η χώρα άρχισε να μένει πίσω από τη στιγμή που η Κίνα την ξεπέρασε ως η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου. Ο πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε έχει καλέσει εταιρείες, γραφειοκράτες και πολιτικούς να συνεργαστούν πιο στενά, έτσι ώστε η Ιαπωνία να αποκτήσει προβάδισμα στη ρομποτική, τις μπαταρίες, την ανανεώσιμη ενέργεια και άλλες νέες και αναπτυσσόμενες αγορές. Οι στόχοι της Ιαπωνίας στον χώρο των υπερυπολογιστών περιλαμβάνουν κυρίως έρευνες πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη (και ειδικότερα στο deep learning) και τον ιατρικό τομέα. Ο υπερυπολογιστής θα τεθεί, αντί χρηματικού αντιτίμου, στη διάθεση των ιαπωνικών εταιρειών, οι οοίες σήμερα απευθύνονται σε ξένες εταιρείες, όπως η Google και η Microsoft, για την επεξεργασία μεγάλων όγκων δεδομένων. Όσον αφορά στο όνομά του, προς το παρόν αποκαλείται ABCI (AI Bridging Cloud Infrastructure). Η διαδικασία υποβολής προσφορών έχει ήδη αρχίσει και θα ολοκληρωθεί στις 8 Δεκεμβρίου. http://www.naftemporiki.gr/story/1175838/iaponika-sxedia-gia-tin-kataskeui-tou-taxuterou-uperupologisti-ston-kosmo

"Progress MS-04" Η εκτόξευση του TGK "Πρόοδος MS-04» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) έχει προγραμματιστεί για την 1 Δεκεμβρίου 2016. Το πλοίο θα παραδώσει στον ISS περίπου 2,5 τόνους διαφόρων φορτίων, συμπεριλαμβανομένων των "στεγνό" φορτίου, δεξαμενές καυσίμων συνδυασμένο σύστημα πρόωσης και το σύστημα ανεφοδιασμού, το νερό και συμπιεσμένα αέρια. Το διαμέρισμα φορτίου ειναι γεμάτο επιστημονικό εξοπλισμό και εξαρτήματα για τα συστήματα υποστήριξης της ζωής, καθώς και τα κιβώτια με τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα και προϊόντα προσωπικής φροντίδας για τα μέλη του πληρώματος. http://www.roscosmos.ru/22965/

"Progress MS-04" Η προετοιμασία του πλοίου για εκτόξευση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) πραγματοποιείται με συναρμολόγηση και δοκιμή του διαστημικού οχήματος στο χώρο 254 Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των προπαρασκευαστικών εργασιών για τις επόμενες ημέρες έχουν προγραμματιστεί επιθεώρηση απο τους σχεδιαστές του πλοίου, ρολό φέρινγκ, μεταφορά στη κεντρική μονάδα με το THC "Πρόοδος MC-04" στο κτίριο Διαδικασιών και Ελέγχου του εκτοξευτή για τη γενική επιθεωρηση του πυραύλου. http://www.roscosmos.ru/22963/ Δείτε πως γιόρτασαν την Ημέρα των Ευχαριστιών οι αστροναύτες του Δ.Δ.Σ. Σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας, με ένα δείπνο που περιελάμβανε αφυδατωμένα τρόφιμα, γιόρτασε την Ημέρα των Ευχαριστιών το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ). Η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυπηγικής και Διαστήματος (ΝΑΣΑ) έδωσε στη δημοσιότητα μία φωτογραφία με τους έξι αστροναύτες να απολαμβάνουν το δείπνο τους, το οποίο περιελάμβανε αφυδατωμένη γαλοπούλα, γέμιση, πατάτες και λαχανικά. Το δείπνο ακολούθησε και επιδόρπιο μία τάρτα φρούτων. http://www.pronews.gr/portal/20161125/genika/diastima/49/deite-pos-giortasan-tin-imera-ton-eyharistion-oi-astronaytes-toy-dds

Πυραυλος φορέας (RN) "Proton-M", με το διαστημικό σκάφος (SC) EchoStar Communications 21 ( "EchoStar-21") Στο Μπαϊκονούρ προετοιμάζονται για την εκτόξευση του πυραύλου φορέα (RN) "Proton-M", με το διαστημικό σκάφος (SC) EchoStar Communications 21 ( "EchoStar-21"). Η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί για τις 22 Δεκεμβρίου, 2016. Στις 22 του Νοέμβρη 2016 το EchoStar 21 διαστημικό σκάφος παραδοθηκε στο Μπαϊκονούρ. EchoStar 21 - ισχυρό γεωστατικο που κατασκευάζεται από τις δορυφορικές επικοινωνίες Space Systems / Loral ενας κορυφαίος παγκόσμιος φορέας EchoStar Corporation, δορυφορικές επικοινωνίες (ΗΠΑ) και έχει σχεδιαστεί για να παρέχει υπηρεσίες σε κινητές δορυφορικές επικοινωνίες στην Ευρώπη. Το EchoStar 21 είναι περίπου 6.900 κιλά. Το EchoStar 21 θα γίνει ο έκτος δορυφόρος σε EchoStar τροχιακή ομάδα, η οποία ξεκίνησε με τη βοήθεια του πυραύλου φορέα "Proton". Η σύμβαση για την έναρξη κατέληξε σε «θυγατρική» εταιρεία του Κέντρου. Khrunichev - ρωσο-αμερικανική κοινοπραξία Διεθνές Launch Services Inc. (ILS). http://www.roscosmos.ru/22959/ Εmdrive: Παραβιάζοντας τον τρίτο νόμο του Νεύτωνα Το EmDrive είναι ένα επαναστατικό σύστημα προώθησης που μυστηριωδώς … αψηφά τον τρίτο νόμο του Νεύτωνα. Έτσι τουλάχιστον ισχυρίζονται οι κατασκευαστές του, που συνδέουν έντεχνα την έρευνά τους με το διαστημικό κέντρο Johnson της ΝΑSΑ. Καλύτερα όμως να κρατήσετε πολύ μικρό καλάθι. H συσκευή ΕmDrive. Σύμφωνα με τους δημιουργούς της η κατασκευή αυτή θα μπορούσε να στείλει ένα διαστημόπλοιο στον Άρη μέσα σε 70 ημέρες. Η ώθηση ενός πυραύλου επιτυγχάνεται με την εκτόξευση κάποιου υλικού από τον πύραυλο. Ο πύραυλος ασκεί δύναμη στο εκτοξευόμενο υλικό και το υλικό σύμφωνα με τον τρίτο νόμο του Νεύτωνα (δράση – αντίδραση) ασκεί μια δύναμη αντίθετη στον πύραυλο, προκαλώντας την προώθησή του. Το ΕmDrive δεν έχει καμιά σχέση με αυτή την διαδικασία. Πρόκειται για μια ασύμμετρη κλειστή κοιλότητα στην οποία βρίσκονται παγιδευμένα μικροκύματα, ως στάσιμα ηλεκτρομαγνητικά κύματα – κάτι σαν … φούρνος μικροκυμάτων. Και χωρίς να διαφεύγει-εκτοξεύεται από την κοιλότητα ύλη ή ακτινοβολία, το ΕmDrive καταφέρνει μυστηριωδώς να προωθηθεί, έστω και λίγο. Σύμφωνα με την φυσική που γνωρίζουμε δεν μπορεί να υπάρχει τέτοια ώθηση. Σε παλαιότερα αντίστοιχα πειράματα με τον κινητήρα ΕmDrive, κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι πιθανώς η μικρή ώθηση που παρατηρήθηκε να οφειλόταν στην θέρμανση της μηχανής, η οποία με τη σειρά της θέρμαινε τον περιβάλλοντα αέρα. Έτσι η συσκευή ΕmDrive αυτή τη φορά δοκιμάστηκε στο κενό, και μετρήθηκε μια ώθηση 1.2 ± 0.1 millinewtons ανά kilowatt ισχύος, ίδιας τάξης μεγέθους με την ώθηση που μετρήθηκε όταν η συσκευή βρισκόταν στον αέρα. Συγκριτικά, η ώθηση από έναν κινητήρα ιόντων – που υπακούει στον τρίτο νόμο του Νεύτωνα – είναι πολύ μεγαλύτερη, 60 millinewtons ανά kilowatt. H σχέση δύναμης προώθησης – ισχύος του EM Drive. Η παρουσίαση του ΕmDrive στο παρελθόν δέχθηκε μεγάλη κριτική διότι δεν είχε υποβληθεί προς δημοσίευση σε ένα επιστημονικό περιοδικό με κριτές. Όμως την περασμένη εβδομάδα η εργασία των Harold White et al, «Measurement of Impulsive Thrust from a Closed Radio-Frequency Cavity in Vacuum» , δημοσιεύθηκε σε ένα τέτοιο περιοδικό. http://arc.aiaa.org/doi/10.2514/1.B36120 Που σημαίνει πως οι κριτές του περιοδικού θεώρησαν ότι η πειραματική διαδικασία είναι σωστή. Κι αφού το πείραμα είναι άψογο, τότε η λειτουργία του ΕmDrive κρύβει μέσα της … νέα φυσική. Για παράδειγμα, τα φωτόνια των εγκλωβισμένων μικροκυμάτων στην κοιλότητα καταφέρνουν να προκαλέσουν την παρατηρούμενη ώθηση κόντρα στο «εν δυνάμει» πλάσμα του κβαντικού κενού! Όμως, ποιος θυμάται σήμερα τις θεωρίες που εμφανίστηκαν μετά το πείραμα OPERA (εκεί η ταχύτητα των νετρίνων βρέθηκε μεγαλύτερη της ταχύτητας του φωτός), οι οποίες έδιναν απίθανες ερμηνείες στην υποτιθέμενη κατάρριψη μιας θεμελιώδους αρχής της θεωρίας της σχετικότητας; Ούτε αυτοί που τις διατύπωσαν! http://physicsgg.me/2016/11/24/%ce%b5mdrive-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b9%ce%ac%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%84%cf%81%ce%af%cf%84%ce%bf-%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bd%ce%b5/ Αυτό είναι το πρωινό που θα τρώνε οι αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μπάρες, όπως αυτές των δημητριακών, προσπαθούν να παρασκευάσουν οι επιστήμονες της NASA για να χρησιμοποιηθούν από τους αστροναύτες στο Orion. Η διαστημική κάψουλα δεν έχει πολύ χώρο κι έτσι το πλήρωμα θα πρέπει να περιορίσει την ποσότητα τροφής και εφοδίων που παίρνει μαζί του καθώς και τα απορρίμματα που παράγει, καθώς με το τέλος της αποστολής θα πρέπει να τα μεταφέρει όλα πίσω στη Γη. Όπως γράφει η Daily Mail, δεν υπάρχουν μπάρες στο εμπόριο που να μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές τις απαιτήσεις κι έτσι οι ειδικοί εργάζονται σκληρά για να δημιουργήσουν προϊόντα υψηλού θερμιδικού φορτίου που θα έχουν ωραία γεύση και θα βοηθούν τους αστροναύτες να διατηρούν υγιές βάρος. Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό οι αστροναύτες έχουν να επιλέξουν από περίπου 200 αντικείμενα για τα γεύματά τους και έχουν μάλιστα και ειδικό δείπνο για την Ημέρα των Ευχαριστιών που περιλαμβάνει γαλοπούλα, καραμελωμένες γλυκοπατάτες και καλαμποκόψωμο. Αυτό είναι δυνατό επειδή τα γεύματα είναι αποθηκευμένα σε πακέτα θερμοσταθεροποιημένα ή με δυνατότητα επανενυδάτωσης. Στο Orion όμως είναι απαραίτητο η μάζα να μένει χαμηλά για να μπορεί να ταξιδεύει πέρα κι από το φεγγάρι κι έτσι οι προμήθειες είναι πολύ περιορισμένες. Έτσι οι ειδικοί έχουν φτιάξει ποικιλία από μπάρες-με μπανάνα και φιστίκια, πορτοκάλι και κράνα, τζίντζερ και βανίλια αλλά και μπάρμπεκιου, που η κάθε μία προσφέρει 700-800 θερμίδες. Αντικαθιστώντας ένα γεύμα με μια τέτοια μπάρα οι ερευνητές λένε πως μπορούν να ανταποκριθούν στην ανάγκη για περιορισμένες προμήθειες στο Orion. Για γεύμα και δείπνο οι αστροναύτες θα έχουν παρόμοιες επιλογές με τους συναδέλφους τους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μαζί με κάποια συσκευή για να ζεσταίνουν τα γεύματά τους. https://www.youtube.com/watch?v=qq8hG7jIXdM http://www.pronews.gr/portal/20161123/genika/diastima/49/ayto-einai-proino-poy-tha-trone-oi-astronaytes-ston-diethni-diastimiko

Λεπτομέρειες για το salto mortale του Σκιαπαρέλι στον Άρη έδωσε η ESA. Η διαστημική κάψουλα «Σκιαπαρέλι» προσέκρουσε στην επιφάνεια του 'Αρη με μεγάλη ταχύτητα 540 χιλιομέτρων την ώρα, επειδή το λογισμικό της μπέρδεψε το ύψος που βρισκόταν. Αυτό είναι το προκαταρκτικό πόρισμα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) για την αποτυχία της αποστολής του Schiaparelli στον γειτονικό πλανήτη στις 19 Οκτωβρίου, ένα συμβάν που αποτέλεσε πλήγμα για το γόητρο της ESA. Ένα λάθος στους αισθητήρες οδήγησε τη διαστημοσυσκευή να απαλλαχθεί πρόωρα, στα 3,7 χιλιόμετρα πάνω από το έδαφος, από το επιβραδυντικό αλεξίπτωτό της που είχε νωρίτερα ανοίξει και ταυτόχρονα να απενεργοποιήσει -μετά από λειτουργία μόλις τριών δευτερολέπτων- τους κινητήρες της που θα «φρέναραν» την πτώση της. Αυτό είχε ως συνέπεια την ελεύθερη πτώση της βάρους 600 κιλών ρομποτικής συσκευής. Ο μικρός κρατήρας που άνοιξε πέφτοντας και τα διασκορπισμένα συντρίμμια εντοπίσθηκαν αργότερα από αμερικανικό δορυφόρο. Επρόκειτο για ένα στιγμιαίο τεχνικό σφάλμα, το οποίο όμως ήταν αρκετό για να τροφοδοτήσει με εσφαλμένα στοιχεία το σύστημα πλοήγησης του «Σκιαπαραρέλι», με συνέπεια η συσκευή να νομίζει ότι βρίσκεται σε αρνητικό υψόμετρο, αρκετά μέτρα κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη! Η πλήρης τεχνική έκθεση για το τι συνέβη θα δοθεί στη δημοσιότητα στις αρχές του 2017, σύμφωνα με την ESA. Οι εκπρόσωποί της πάντως προσέθεσαν ότι, παρά την αποτυχία, η σύντομη κάθοδος του «Σκιαπαρέλι» έδωσε χρήσιμα στοιχεία, που θα αξιοποιηθούν για την αποστολή ενός ρόβερ στον 'Αρη το 2021. Στόχος είναι η αναζήτηση πιθανής αρειανής ζωής, στο πλαίσιο της ευρω-ρωσικής αποστολής ExoMars, ένα σχέδιο που προχωρά κανονικά, αν και ακόμη δεν έχουν εξασφαλισθεί τα αναγκαία κονδύλια από τα ευρωπαϊκά κράτη. Βασικός κατασκευαστής του «Σκιαπαρέλι» ήταν η Thales Alenia Space, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς και το BBC. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/leptomereies_gia_to_salto_mortale_tou_skiapareli_ston_ari_edose_h_esa-64693401/

«Φως» στον θάνατο των άστρων με την ανίχνευση φευγαλέων σωματιδίων. Περισσότερες πληροφορίες για τα τελευταία στάδια των άστρων που «πεθαίνουν» βίαια, προκαλώντας βίαιες εκρήξεις οι οποίες είναι γνωστές ως σουπερνόβα ή υπερκαινοφανείς αστέρες, περιμένουν να συγκεντρώσουν οι επιστήμονες του ανιχνευτή Super-Kamiokande στην Ιαπωνία, χάρις στο νέο υπολογιστικό σύστημα που έχει εγκατασταθεί στη διάταξη. Εκτός από ακτινοβολία και αστρικό υλικό όπως χημικά στοιχεία βαρύτερα του οξυγόνου, τέτοιες εκρήξεις απελευθερώνουν πολύ μεγάλες ποσότητες από νετρίνα, δηλαδή στοιχειώδη σωματίδια με απειροελάχιστη μάζα και μηδενικό φορτίο που είναι φευγαλέα, καθώς αλληλεπιδρούν πολύ σπάνια με την ύλη. Επομένως, με τη βοήθεια του καινούριου συστήματος, οι ερευνητές θα μπορούν να γνωρίζουν άμεσα πότε κατέφθασαν στον Super-Kamiokande νετρίνα από κάποιον σουπερνόβα, ώστε να ενημερώσουν την υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα. Σε σουπερνόβα μπορούν να εξελιχθούν αστέρες μεγάλης μάζας, οι οποίο εκρήγνυνται όταν σταματήσουν να παράγουν ενέργεια στον πυρήνα τους, με συνέπεια να καταρρεύσουν υπό την επίδραση της ίδιας της βαρύτητάς τους. Την ίδια κατάληξη έχουν επίσης και ήδη συρρικνωμένα άστρα (λευκοί νάνοι), τα οποία απορροφούν ύλη από έναν κοντινό αστέρα. Σε κάθε περίπτωση, αυτές οι εκρήξεις είναι πολύ σπάνιες, αφού μέσα μόλις 3 ή 4 συμβαίνουν στον γαλαξία μας. Επομένως, η έγκαιρη παρατήρησή τους είναι πολύ κρίσιμη ώστε να μπορέσουν να συλλεχθούν περισσότερες πληροφορίες για τη διαδικασία με την οποία αυτές εξελίσσονται. Ο Super-Kamiokande βρίσκεται σε βάθος ενός χιλιομέτρου, σε ένα παλιό ορυχείο, με σκοπό την ανίχνευση νετρίνων όχι μόνο από σουπερνόβα, αλλά και από άλλες διάφορές πηγές – όπως τον Ήλιο ή την ατμόσφαιρα. Γι’ αυτό τον σκοπό, διαθέτει μία δεξαμενή με 50.000 τόνους καθαρού νερού, η οποία περιβάλλεται από περίπου 11.000 αισθητήρες φωτονίων. Η ανίχνευση των νετρίνων βασίζεται στο γεγονός ότι, όταν τα σωματίδια αλληλεπιδράσουν με τα μόρια νερού, παράγουν μία στιγμιαία λάμψη γαλάζιου χρώματος, γνωστή ως ακτινοβολία Τσερένκοφ. Το υπολογιστικό σύστημα που διαθέτει πλέον η διάταξη αναλύσει σε πραγματικό χρόνο τις καταγραφές και, αν εντοπίσει κάποια ασυνήθιστα μεγάλη ροή νετρίνων, ειδοποιεί τους επιστήμονες στο Κέντρο ελέγχου του πειράματος. Επομένως, μέσα σε λίγα λεπτά, οι επιστήμονες θα μπορούν να διαπιστώσουν κατά πόσο τα σωματίδια προέρχονται από έναν υπερκαινοφανή αστέρα στον Γαλαξία μας. Σε αυτή την περίπτωση, θα ενημερώσουν όσες επιστημονικές ομάδες διαθέτουν τηλεσκόπια ή άλλα αστρονομικά όργανα, για να τα στρέψουν προς τη συγκεκριμένη πηγή και να συλλέξουν δεδομένα. Εκτός από τη μελέτη των σουπερνόβα, το ίδιο σύστημα θα επιτρέψει στους επιστήμονες του Super-Kamiokande να μελετήσουν καλύτερα και τα νετρίνα. Ο λόγος είναι πως με τις αστρικές εκρήξεις παράγονται μεγάλες ποσότητες σωματιδίων σε μικρό χρονικό διάστημα, κάτι που σημαίνει πως θα έχουν τη δυνατότητα να ερευνήσουν θεμελιώδεις ιδιότητές τους, όπως τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις ή την τιμή της μάζας τους. http://www.naftemporiki.gr/story/1174992/fos-ston-thanato-ton-astron-me-tin-anixneusi-feugaleon-somatidion

"Progress MS-04" Το Progress MS-04 μεταφέρθηκε στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών. Η εκτόξευση του TGK "Πρόοδος MS-04» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) έχει προγραμματιστεί για την 1 του Δεκέμβρη, 2016. Το πλοίο θα παραδώσει στον ISS περίπου 2,5 τόνους διαφόρων φορτίων, συμπεριλαμβανομένων των "στεγνό" φορτίου, δεξαμενές καυσίμων και το σύστημα ανεφοδιασμού KDU, νερό και συμπιεσμένα αέρια. http://www.roscosmos.ru/22950/

Μια νερουλή… Ουτοπία. Τεράστια αποθέματα νερού σε μορφή πάγου υπάρχουν κάτω από μια πεδιάδα του 'Αρη και μάλιστα όχι βαθιά, αλλά πολύ κοντά στην επιφάνεια του πλανήτη, σύμφωνα με νέα στοιχεία επιστημόνων της NASA. Το υπόγειο αυτό «ρεζερβουάρ» βρίσκεται κάτω από την περιοχή Utopia Planitia («Πεδιάδες της Ουτοπίας») με διάμετρο περίπου 3.300 χιλιομέτρων, ένα αχανές λεκανοπέδιο ανάμεσα στον ισημερινό και τον βόρειο πόλο του πλανήτη. Το απόθεμα έχει έκταση μεγαλύτερη από μια πολιτεία των ΗΠΑ όπως το Νέο Μεξικό και περιέχει τόσο νερό όσο η Λίμνη Σουπίριορ, η μεγαλύτερη από τις Μεγάλες Λίμνες της χώρας, δηλαδή περίπου 12.100 κυβικά χιλιόμετρα. Το νερό αυτό δεν είναι ούτε το 1% του γνωστού παγωμένου νερού στον γειτονικό πλανήτη, όμως είναι πολύ προσιτό. Η επιφάνεια πάνω από αυτόν τον παγωμένο όγκο νερού υπολογίζεται ότι έχει πάχος μόνο ένα έως δέκα μέτρα. Αυτό αποτελεί καλά νέα για τους μελλοντικούς αστροναύτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν αυτό το «δώρο» της αρειανής φύσης. «Το εν λόγω απόθεμα νερού είναι πιθανότατα πιο προσβάσιμο από κάθε άλλο νερό σε μορφή πάγου στον 'Αρη, επειδή βρίσκεται σε σχετικά μικρό γεωγραφικό πλάτος και κάτω από μια επίπεδη ομαλή έκταση, όπου η προσεδάφιση ενός διαστημικού σκάφους θα είναι πιο εύκολη σε σχέση με άλλες περιοχές με θαμμένο πάγο», δήλωσε ο Τζακ Χολτ του Πανεπιστημίου του Τέξας. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Κέισι Στούρμαν του Ινστιτούτου Γεωφυσικής του ίδιου αμερικανικού πανεπιστημίου ανέλυσαν στοιχεία που συνέλλεξε το ιταλικής κατασκευής ραντάρ SHARAD (που «διαβάζει» το υπέδαφος) του δορυφόρου MRO της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον «κόκκινο» πλανήτη. Το υπόγειο στρώμα πάγου εκτιμάται ότι έχει πάχος 80 έως 170 μέτρα και αποτελείται κατά 50% έως 85% από νερό, ενώ το υπόλοιπο είναι σκόνη και πέτρες. Το ραντάρ SHARAD δείχνει ότι τώρα δεν υπάρχει νερό σε υγρή μορφή κάτω από την Utopia Planitia, αλλά στο παρελθόν μπορεί να υπήρχε. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=846445

Λύθηκε το μυστήριο! Τι ήταν η λάμψη που έβλεπαν οι αστροναύτες στη σελήνη. «Λάμψεις» έβλεπαν όλοι οι αστροναύτες που πάτησαν ποτέ το πόδι τους στη σελήνη, όπως αποκαλύπτεται πολλά χρόνια μετά από την λήξη του προγράμματος Apollo της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (ΝΑSA). Η αμερικανική υπηρεσία δεν είχε αποκαλύψει ποτέ αυτή τη λεπτομέρεια αλλά, όπως φαίνεται, έσπευσε να διευκρινίσει την αιτία του περίεργου αυτού φαινομένου. Το «μυστήριο» λύθηκε και τώρα συζητήθηκε σε εκπομπή του Science Channel που ονομάζεται «Τα ανεξήγητα αρχεία της NASA». «Είδα μια λάμψη και μετά σκεφτόμουν εάν όντως την είδα» δήλωσε ο αστροναύτης Άλαν Μπιν. «Ήταν σαν πυροτέχνημα μέσα στα μάτια μου… Ήταν απίστευτο» είπε με τη σειρά του ο αστροναύτης Τσαρλ Ντιούκ. Το περίεργο ήταν ότι οι αστροναύτες έβλεπαν τις λάμψεις αυτές και όταν τα μάτια τους ήταν κλειστά και όταν ήταν ανοιχτά. Κατά τη διάρκεια των προσεληνώσεων, το παλλόμενο αυτό φως ήταν λευκό. Σε άλλες διαστημικές αποστολές παρατήρησαν και άλλους χρωματισμούς, όπως μπλε και γαλάζιο. Η υπηρεσία προβληματίστηκε ακόμη περισσότερο όταν οι αστροναύτες τους αποκάλυψαν ότι συνέχιζαν να βλέπουν τις λάμψεις αυτές και όταν επέστρεψαν στη Γη, υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Οι επιστήμονες της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας αποφάσισαν να επαληθεύσουν μια θεωρία… Ποια ήταν αυτή; Ότι οι λάμψεις αυτές προκαλούνταν από τις κοσμικές ακτίνες που «χτυπούσαν» τους αστροναύτες. Οι κοσμικές ακτίνες ή κοσμική ακτινοβολία είναι μία κατηγορία ακτινοβολίας που αποτελείται από σωματίδια υψηλών ενεργειών τα οποία παράγονται σε κάποιο μέρος του Σύμπαντος μακριά από τη Γη. Ο Νικ Πόουπ, αναλυτής αμυντικών θεμάτων, δήλωσε κατά τη διάρκεια της εκπομπής ότι οι λάμψεις αυτές οφείλονταν τελικώς στη διάδραση αυτής της ακτινοβολίας με το οπτικό νεύρο. Μάλιστα, οι μηχανικοί σχεδίασαν ένα πείραμα για να δοκιμάζουν εάν όντως αυτή ήταν η «πηγή» της λάμψης. Με τη βοήθεια ενός ειδικού κράνους, το οποίο φόρεσε σε αποστολή του στο Διάστημα ο Τσαρλς Ντιούκ, η υπηρεσία κατάφερε να επιβεβαιώσει τη θεωρία αυτή. Το κράνος είχε τη δυνατότητα να ανιχνεύσει αυτή την ακτινοβολία και να καταγράψει την ώρα που πλησίαζε τον αστροναύτη. Έτσι, η υπηρεσία παρατήρησε ότι κάθε φορά που ο αστροναύτης τους πληροφορούσε ότι είδε μια λάμψη, το κράνος ανίχνευε κοσμική ακτινοβολία. Το μυστήριο είχε πλέον λυθεί. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/lythike_to_mystirio_ti_itan_h_lampsi_pou_eblepan_oi_astronautes_sti_selini-64688779/

To 2035 η «ώρα της αλήθειας» για το πείραμα ITER και την πυρηνική σύντηξη. Μπορεί ένας τεχνητός «μικρός ήλιος» να λύσει το ενεργειακό πρόβλημα της ανθρωπότητας; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά σε 19 χρόνια από σήμερα, όταν θα ξεκινήσει η κανονική λειτουργία του πειράματος ITER στη Νότια Γαλλία, και της ομώνυμης μονάδας που κατασκευάζεται εκεί. Με βάση το χρονοδιάγραμμα που ενέκρινε ομόφωνα χθες το συμβούλιο το οποίο εποπτεύει τη δημιουργία του εργοστασίου, οι πρώτες αντιδράσεις στη μονάδα θα ξεκινήσουν το 2035. Όπως προβλέπει το χρονοδιάγραμμα, η ολοκλήρωση της κατασκευής της μονάδας θα έχει ολοκληρωθεί αρκετά νωρίτερα, ώστε από το 2025 να ξεκινήσει η δοκιμαστική της λειτουργία. Ο αντιδραστήρας θα αντιγράφει τον τρόπο με τον οποίο παράγει ενέργεια ο ήλιος, δηλαδή με αντιδράσεις θερμοπυρηνικής σύντηξης, με τις οποίες ενώνονται δύο ελαφριά στοιχεία για να σχηματισθεί ένα βαρύτερο και να παραχθεί ενέργεια. Η ενέργεια αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ τα στοιχεία που θα χρησιμοποιούνται στη μονάδα θα είναι το δευτέριο και το τρίτιο, δύο ισότοπα του υδρογόνου. Το δευτέριο υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες στο θαλασσινό νερό, ενώ το τρίτιο μπορεί να παραχθεί εύκολα, από άφθονη «πρώτη ύλη». Επομένως, η σύντηξη υπόσχεται ότι θα μπορεί να εξασφαλίσει ηλεκτρική ενέργεια από «καύσιμα» τα οποία υπάρχουν σε υπερεπάρκεια στον πλανήτη. Από την άλλη πλευρά, μία τέτοια μονάδα θα παράγει ελάχιστα απόβλητα και δεν θα επιβαρύνει την ατμόσφαιρα με αέρια του θερμοκηπίου. Κάτι που σημαίνει πως θα είναι πολύ πιο ασφαλής για τον άνθρωπο, αλλά και «φιλικότερη» για τον πλανήτη, από τα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια ή τις υπάρχουσες πυρηνικές μονάδες, που λειτουργούν με αντιδράσεις σχάσης. Το πρόβλημα ωστόσο είναι πως, για να πραγματοποιηθεί η σύντηξη, θα πρέπει τα «καύσιμα» να βρεθούν σε πολύ υψηλή θερμοκρασία, ώστε να μετατραπούν σε μία κατάσταση που ονομάζεται πλάσμα. Έτσι το ερώτημα στο οποίο θα κληθεί να δώσει την ετυμηγορία του το ITER, και το οποίο ακόμη δεν έχει απαντηθεί από καμία πειραματική διάταξη, είναι κατά πόσο είναι εφικτό τεχνικά η ενέργεια που τελικά θα παραχθεί να είναι περισσότερη από την ενέργεια που πρέπει να καταναλωθεί για να θερμανθούν οι ποσότητες του δευτέριου και του τρίτιου. Από την εποχή που ξεκίνησε να κατασκευάζεται η μονάδα, το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσής της έχει αναθεωρηθεί αρκετές φορές, λόγω καθυστερήσεων. Επίσης, στην πορεία έχει αλλάξει και ο προϋπολογισμός του έργου, το οποίο αναμένεται να κοστίσει δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια. Ακόμη κι έτσι όμως, το ITER θεωρείται από τις χώρες που συμμετέχουν στην κατασκευή του ο καλύτερος τρόπος για να δοκιμασθεί στην πράξη η διαδικασία της ελεγχόμενης πυρηνικής σύντηξης, ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσον είναι εφικτή τεχνικά. http://www.naftemporiki.gr/story/1174558/to-2035-i-ora-tis-alitheias-gia-to-peirama-iter-kai-tin-puriniki-suntiksi

Η τεχνητή νοημοσύνη στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής. Η ανακάλυψη εξωγήινης ζωής είναι ένα από τα πιο τρελά όνειρα της σύγχρονης επιστήμης- ωστόσο, πρακτικά μιλώντας, η αναζήτηση αυτή είναι δύσκολη υπόθεση, καθώς, πέρα από προγράμματα αποστολής και αναζήτησης σημάτων προηγμένων πολιτισμών (όπως το SETI), προϋποθέτει και την ανάλυση μακρινών εξωπλανητών, βάσει στοιχείων από τηλεσκόπια. Η ανάλυση ενός εξωπλανήτη είναι χρονοβόρα διαδικασία- και για αυτό ερευνητές του University College London δημιούργησαν τον RobERt, μια τεχνητή νοημοσύνη που μπορεί να εξετάζει δεδομένα από το μακρινό διάστημα για ενδείξεις και ίχνη κατοικήσιμων πλανητών γρηγορότερα από τους ανθρώπους. Όπως αναφέρει το Popular Science, η διαδικασία έχει ως εξής: Οι πλανήτες αντανακλούν ένα μικρό κλάσμα φωτός από γειτονικά άστρα. Καθώς αυτό το φως περνά από την ατμόσφαιρα, τα διάφορα αέριά της είτε το απορροφούν, είτε το αφήνουν να περάσει, σε συγκεκριμένα μήκη κύματος. Επιστήμονες στον πλανήτη μας μπορούν να χρησιμοποιούν αυτά τα στοιχεία για να εξάγουν συμπεράσματα σχετικά με τη σύνθεση της ατμόσφαιρας ενός πλανήτη, και ως εκ τούτου να συμπεραίνουν αν θα μπορούσε να υποστηρίξει ζωή- είτε πιθανές εξωγήινες μορφές ζωής, είτε ανθρώπους εξερευνητές στο μακρινό μέλλον. Ο RobERt (Robotic Exoplanet Recognition) μπορεί να αναλύει τα δεδομένα αυτά από έναν εξωπλανήτη μέσα σε δευτερόλεπτα, χάρη σε ένα DBN (deep-belief neural network), το οποίο λειτουργεί παρόμοια με τον ανθρώπινο εγκέφαλο: Φιλτράροντας δεδομένα μέσα από πολλαπλά στρώματα «νευρώνων», ο καθένας εκ των οποίων φιλτράρει περισότερο τα αποτελέσματα, μέχρι το σύστημα να καταφθάνει σε αυτό που θεωρεί πως είναι η σωστή απάντηση (στην περίπτωση του RobERt, ποια αέρια είναι παρόντα σε ένα δεδομένο φάσμα). Οι επιστήμονες «εκπαίδευσαν» το σύστημα δίνοντάς του 85.000 εξομοιωμένα φάσματα. Όπως προέκυψε, ο RobERt βρήκε σωστά το μείγμα αερίων στο 99,7% των περιπτώσεων, ακόμα και όταν τα «πακέτα» των δεδομένων ήταν «δύσκολα». Πέρα από την ανάλυση των εξωπλανητών και την εύρεση κόσμων που θα μπορούσαν να φιλοξενούν ζωή, το σύστημα μπορεί να βοηθήσει και στη μελέτη της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος, αποτελώντας, στην ουσία, έναν «θεωρητικό αστρονόμο σε κουτί», που θα μπορούσε να εξαχθεί και για χρήση από διαστημικές υπηρεσίες του εξωτερικού. http://www.naftemporiki.gr/story/1174437/i-texniti-noimosuni-stin-anazitisi-eksogiinis-zois

Δεν ήταν επιτυχημένη η πρώτη πτήση του Internet drone του Facebook. Υπό διερεύνηση από την αρμόδια κρατική υπηρεσία ασφάλειας πτήσεων τελεί το Aquila, ο «χρυσαετός» του Facebook, ένα drone με το οποίο η μεγαλύτερη πλατφόρμα ανθρώπινης δικτύωσης θα επιχειρήσει να παρέχει υπηρεσίες πρόσβασης στο Διαδίκτυο στις πλέον απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη. Στην πρώτη δοκιμαστική του πτήση τον Ιούλιο, η οποία είχε καταρχήν θεωρηθεί επιτυχημένη, το Aquila εμφάνισε μια «δομική αποτυχία». Σήμερα, το Bloomberg αποκαλύπτει στοιχεία για την έρευνα που διεξάγει η Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Μεταφορών σύμφωνα με την οποία το Aquila δεν μπορούσε να πετάξει ξανά με την τραυματική προσγείωσή του. Στο σχετικό δημοσίευμα στο μπλογκ των μηχανικών του Facebook αναφερόταν ως «δομική αποτυχία» του drone λίγο πριν την προσγείωσή του, για την οποία θα ανακοινώνονταν περισσότερα. Εντούτοις, μετά τη δοκιμαστική πτήση δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην διάρκεια πτήσης του drone. Ο επικεφαλής μηχανικός του Connectivity Lab της εταιρείας, Γιαέλ Μαγκουάιαρ, δήλωνε ότι αρχικά ήλπιζε ότι το Aquila θα πετάξει μόνο επί 30 λεπτά, από την άλλη όμως, αναγνώρισε ότι υπάρχουν ακόμα τεχνικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν πριν τα ηλιακά drone αναλάβουν εργασία. To πρώτο ηλιακό Aquila σηκώθηκε μερικές εκατοντάδες μέτρα από την επιφάνεια του εδάφους και πέταξε επί περισσότερο από μιάμιση ώρα στην περιοχή Γιούμα στην Αριζόνα. Στόχος της Facebook είναι ένας στόλος Aquila ικανός για πτήσεις επί τρεις μήνες σε ύψος αρκετών χιλιάδων μέτρων (18+ χιλιόμετρα ύψος), με τα drone να επικοινωνούν μεταξύ τους για να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις για πρόσβαση στο Ίντερνετ. Συγκεκριμένα, επιδιώκει να παρέχει πρόσβαση στο Ίντερνετ σε μια περιοχή διαμέτρου περίπου 100 χιλιομέτρων από ύψος 18 χιλιομέτρων. Το Aquila έχει εξαιρετικά χαμηλές απαιτήσεις ενέργειας: 5.000 Watt, δηλαδή «όσο τρία πιστολάκια μαλλιών ή ένας προηγμένος φούρνος μικροκυμάτων».https://www.youtube.com/watch?v=eOez_Hk80TI http://tech.in.gr/news/article/?aid=1500116259 Στο περιθώριο του «συνδεδεμένου κόσμου» ο μισός πλανήτης. Περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους του πλανήτη δεν χρησιμοποιούν το Ίντερνετ, κυρίως λόγω του απαγορευτικού κόστους του, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ. Σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Τηλεπικοινωνιών (UIT) 3,9 δισεκατομμύρια άνθρωποι, από τα 7,4 δισεκατομμύρια που αριθμεί ο πλανήτης, δεν έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Σε δυσχερέστερη θέση βρίσκονται «οι γυναίκες, οι ηλικιωμένοι, οι άνθρωποι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, οι πιο φτωχοί και οι κάτοικοι αγροτικών περιοχών». Η UIT υπογραμμίζει ότι το κυριότερο πρόβλημα είναι το υψηλό κόστος της ευρυζωνικής σύνδεσης που, αν και μειώθηκε γενικά την τελευταία δεκαετία, παραμένει σαφώς απαγορευτικό για πολλές φτωχές χώρες. Το 2008, η μέση τιμή μιας ευρυζωνικής σύνδεσης ήταν στα 80 δολάρια το μήνα, ενώ πέρσι έπεσε στα 25 δολάρια, σύμφωνα πάντα με τη Διεθνή Ένωση. Εντούτοις, στις φτωχότερες χώρες, μια μηνιαία συνδρομή 1Μbps στοιχίζει πάνω από το μισό ετήσιο, ατομικό εισόδημα. Η πρόσβαση στο διαδίκτυο μέσω των κινητών τηλεφώνων μπορεί να παράσχει μια λύση, για πολλούς ανθρώπους όμως η τιμή της συσκευής, και η μηνιαία συνδρομή, είναι το βασικό πρόβλημα. Προκειμένου να βελτιωθεί η πρόσβαση για όλους, τα Ηνωμένα Έθνη χρειάζονται πιο συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία για τους πληθυσμούς που βρίσκονται στο περιθώριο του «συνδεδεμένου κόσμου». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500116395

Ακόμα τέσσερις δορυφόροι για την ευρωπαϊκή απάντηση στο GPS. Το ευρωπαϊκό σύστημα δορυφορικής πλοήγησης Galileo, το οποίο θα προσφέρει μακράν πιο ακριβές γεωγραφικό στίγμα σε σχέση με το GPS του αμερικανικού στρατού, θα είναι έτοιμο να αρχίσει να προσφέρει τις πρώτες υπηρεσίες μετά την εκτόξευση τεσσάρων ακόμα δορυφόρων το απόγευμα της Πέμπτης. Τα τέσσερα σκάφη εκτοξεύτηκαν στις 15.06 ώρα Ελλάδας από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας, κοντά στον ισημερινό. Είναι μάλιστα η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται σε εκτόξευση του Galileo ο νέος ευρωπαϊκός πύραυλος «βαρέων βαρών» Ariane 5 -μέχρι σήμερα οι δορυφόροι του συστήματος εκτοξεύονταν με ρωσικά Soyuz, δύο κάθε φορά. Στην τελική του μορφή, ο αστερισμός του Galileo θα αποτελείται από 30 δορυφόρους Με την ενεργοποίηση των νέων δορυφόρων, ο αστερισμός του Galileo θα περιλαμβάνει 18 σκάφη. Στην τελική του μορφή, το σύστημα θα περιλαμβάνει 24 πρωτεύοντες δορυφόρους, μοιρασμένους σε τρία τροχιακά επίπεδα στον ουρανό, καθώς και τουλάχιστον 6 εφεδρικούς δορυφόρους. Οι δορυφόροι που έχουν εκτοξευτεί ως σήμερα είναι ωστόσο αρκετοί προκειμένου να αρχίσει το Galileo να προσφέρει τις πρώτες υπηρεσίες του τις επόμενες εβδομάδες. Έξυπνα κινητά και άλλες συμβατές συσκευές θα μπορούν έτσι να λαμβάνουν το σήμα του Galileo, το οποίο θα προσφέρει τελικά ακρίβεια στίγματος μικρότερη από ένα μέτρο -συγκριτικά με περίπου δέκα μέτρα στο αμερικανικό GPS. Το ευρωπαϊκό και το αμερικανικό σύστημα είναι πάντως συμβατά μεταξύ τους ώστε να προσφέρουν τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια. Τσιπ δορυφορικής πλοήγησης που λαμβάνουν σήματα και από τα δύο συστήματα διατίθενται ήδη στην αγορά. Το Galileo, κόστους άνω των 7 δισ. ευρώ, ανήκει επισήμως στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA να παίζει ρόλο εργολάβου και τεχνικού συμβούλου. Σε αντίθεση με το σύστημα GPS, το οποίο ανήκει επίσημα στον αμερικανικό στρατό, το Galileo έχει αμιγώς πολιτικό χαρακτήρα. Θα προσφέρει εξειδικευμένες υπηρεσίες για τις μεταφορές και τα σωστικά συνεργεία, καθώς και δωρεάν υπηρεσίες για το ευρύ κοινό. Η Ρωσία, στο μεταξύ, αναπτύσσει το δικό της αντίστοιχο σύστημα Glonass, ενώ στην Κίνα λειτουργεί ήδη το σύστημα Beidυ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500115451 Νέο βίντεο από το ΔΔΣ με τη μορφή "360 μοίρες" Ο αστροναύτης Αντρέι Borisenko, ο οποίος είναι σήμερα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), ως μέρος του ISS-50, δείχνουν την ενότητα, η οποία ονομάζεται «Θόλο» http://www.roscosmos.ru/22945/

Ο νέος δορυφόρος της ESA στον Άρη ετοιμάζεται για τις πρώτες του μετρήσεις. Ο δορυφόρος της αποστολής ExoMars ετοιμάζεται να κάνει τις πρώτες του επιστημονικές παρατηρήσεις στον Άρη κατά τη διάρκεια δύο τροχιών γύρω από τον πλανήτη, ξεκινώντας από αυτήν την εβδομάδα. Τo σκάφος TGO (Trace Gas Orbiter) , μία κοινή προσπάθεια από την ESA και τη Ρώσικη Roscosmos, έφθασε στον Αρη στις 19 Οκτωβρίου. Μπήκε σε τροχιά, όπως ήταν σχεδιασμένο, σε μία αρκετά ελλειπτική διαδρομή και σε ύψος 230 έως 310 χλμ πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη για να κάνει περιστροφή 98000 χλμ κάθε 4.2 ημέρες. Η κύρια επιστημονική αποστολή θα ξεκινήσει μόνο όταν φθάσει σε μία σχεδόν κυκλική τροχιά, περίπου 400 χλμ πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη μετά από ένα χρόνο επιβράδυνσης και μείωσης του ύψους της τροχιάς, χρησιμοποιώντας την ατμόσφαιρα για να επιβραδύνει σταδιακά και να αλλάξει την τροχιά του. Ολοκληρωμένες επιστημονικές διεργασίες αναμένεται να αρχίσουν έως τον Μάρτιο του 2018. Αλλά η εβδομάδα αυτή δίνει στις επιστημονικές ομάδες την ευκαιρία να ρυθμίσουν τα επιστημονικά όργανα και να κάνουν τις πρώτες παρατηρήσεις τώρα που το σκάφος είναι ουσιαστικά στον Αρη. Στην πραγματικότητα, ο ανιχνευτής νετρονίων είναι ενεργός για το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού του TGO προς τον Άρη και τώρα συλλέγει δεδομένα για να συνεχίσει να ρυθμίζει την προς τα πίσω ροή των νετρονίων και να ελέγχει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από τη στιγμή που το σκάφος Schiaparelli απεξαρτήθηκε από το διαστημικό σκάφος. Θα μετρήσει τη ροή των νετρονίων από την αρειανή επιφάνεια, μία ροή που δημιουργήθηκε από την σύγκρουση κοσμικών ακτίνων. Ο τρόπος με τον οποίο μεταδίδονται και η ταχύτητα με την οποία φθάνουν στο TGO θα δώσει στους επιστήμονες πληροφορία για την σύνθεση του στρώματος της επιφάνειας. Συγκεκριμένα, επειδή ακόμα και μικρές ποσότητες υδρογόνου μπορούν να προκαλέσουν αλλαγή στην ταχύτητα των νετρονίων, ο αισθητήρας θα έχει τη δυνατότητα να αναζητήσει τοποθεσίες όπου ίσως υπάρχει πάγος ή νερό, μέσα στα πρώτα 1-2 μέτρα της επιφάνειας του πλανήτη Τα άλλα τρία όργανα του δορυφόρου έχουν προγραμματίσει έναν αριθμό δοκιμαστικών παρατηρήσεων, οι οποίες θα πραγματοιποιηθούν από 20 έως 28 Νοεμβρίου. Κατά τη διάρκεια της κύριας επιστημονικής αποστολής, δύο σύνολα οργάνων θα κάνουν συμπληρωματικές μετρήσεις για να πάρουν μία λεπτομερή κατάσταση της ατμόσφαιρας, κυρίως για τα αέρια που υπάρχουν σε μικρές αλλά ανιχνεύσιμες ποσότητες. Υψηλού ενδιαφέροντος αέριο είναι το μεθάνιο, το οποίο στη Γη παράγεται κυρίως από βιολογική δραστηριότητα ή γεωλογικές διαδικασίες όπως μερικές υδροθερμικές αντιδράσεις. Οι μετρήσεις θα διενεργηθούν σε διαφορετικές καταστάσεις : δείχνοντας από την ατμόσφαιρα προς τον Ήλιο, στον ορίζοντα στο φως του ήλιου που διαθλάται από την ατμόσφαιρα, και κοιτάζοντας προς τα κάτω, στο φως του ήλιου που ανακλάται από την επιφάνεια. Βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο το φως του ήλιου επηρεάζεται, οι επιστήμονες μπορούν αναλύσουν τα ατμοσφαιρικά συστατικά. Στις επόμενες τροχιές υπάρχουν μόνο ευκαιρίες είτε να κοιτάξει προς τον ορίζοντα είτε κατευθείαν προς την επιφάνεια. Αυτό θα επιτρέψει στις επιστημονικές ομάδες να ελέγξουν την κατεύθυνση του οργάνου τους ώστε να ετοιμαστούν όσο καλύτερα γίνεται για μελλοντικές μετρήσεις. Υπάρχει η πιθανότητα να μπορούν να ανιχνεύσουν κάποια φυσική νυχτερινή φωταύγεια – μία εκπομπή φωτός στο πάνω μέρος της ατμόσφαιρας που παράγεται όταν άτομα που διαχωρίζονται από τον ηλιακό άνεμο επανασυντίθενται για να σχηματίσουν μόρια, απελευθερώνοντας ενέργεια στη μορφή φωτός. Κατά τη διάρκεια της δεύτερη τροχιάς, οι επιστήμονες έχουν επίσης προγραμματίσει μετρήσει του Φόβου, του μεγαλύτερου και πιο κοντινού δορυφόρου του πλανήτη. Στο τέλος, η κάμερα θα τραβήξει τις πρώτες δοκιμαστικές εικόνες στον Άρη αυτή την εβδομάδα. Σε κάθε μία από τις δύο τροχιές, θα κοιτάξει πρώτα προς τα αστέρια για να αυτορυθμιστεί για να μετρήσει την ανακλαστικότητα της επιφάνειας του πλανήτη. Δεδομένης της τρέχουσας ελλειπτικής τροχιάς, το σκάφος TGO θα είναι τώρα πιο κοντά αλλά και πιο μακριά από τον πλανήτη παρά κατά τη διάρκεια της κύριας επιστημονικής αποστολής. Κινούμενο κοντά στον πλανήτη, θα ταξιδεύει γρηγορότερα πάνω από την επιφάνεια από ότι στην τελική κυκλική του τροχιά, το οποίο παρουσιάζει κάποιες προκλήσεις στο συγχρονισμό όταν είναι να ληφθούν οι εικόνες. Η κάμερα είναι σχεδιασμένη να τραβήξει στερεοσκοπικά ζεύγη εικόνων : τραβάει μία εικόνα κοιτώντας λίγο μπροστά, και μετά η κάμερα γυρίζει ώστε να κοιτάζει «πίσω» για να τραβήξει ένα δεύτερο μέρος της εικόνας, ώστε να βλέπει την ίδια περιοχή της επιφάνειας από δύο διαφορετικές γωνίες. Συνδυάζοντας αυτό το ζεύγος εικόνων, μπορεί να φανεί πληροφορία για τα σχετικά ύψη των χαρακτηριστικών της επιφάνειας. Την εβδομάδα αυτή, η ομάδα της κάμερας θα ελέγχει τον εσωτερικό χρονισμό για να βοηθήσει να προγραμματιστούν εντολές για μελλοντικές εξειδικευμένες επιστημονικές παρατηρήσεις. Η υψηλή ταχύτητα και η αλλαγή υψομέτρου της ελλειπτικής τροχιάς θα κάνει πρόκληση την στερεοσκοπική ανακατασκευή, αλλά η ομάδα θα μπορεί να δοκιμάσει τον μηχανισμό στερεοσκοπικής περιστροφής και τα διάφορα φίλτρα της κάμερας, όπως και το πώς να αντισταθμίσει την κατεύθυνση του σκάφους όσον αφορά το επίγειο ίχνος. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι για απεικόνιση, παρόλο που κοντά στην πλησιέστερη προσέγγιση της πρώτης τροχιάς ο δορυφόρος θα πετάει πάνω από την περιοχή Noctis Labyrinthus (“Λαβύρινθος της Νύχτας”) και θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει ένα στερεοσκοπικό ζεύγος εικόνων. Στη δεύτερη τροχιά, έχει την ευκαιρία να τραβήξει εικόνες του Φόβου. Τελικά, η κάμερα θα χρησιμοποιηθεί για να απεικονίσει και αναλύσει χαρακτηριστικά που μπορει να σχετίζονται με τις πηγές και τις καταβόθρες των ανιχνεύσιμων αυτών αερίων, για να βοηθήσουν να κατανοηθεί καλύτερα το εύρος των διαδικασιών που μπορεί να να δημιουργούν τα αέρια. Οι εικόνες θα χρησιμοποιηθούν επίσης για την αναζήτηση μελλοντικών σημείων προσγείωσης. "Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα δούμε επιτέλους τα όργανα να λειτουργούν στο περιβάλλον για το οποίο σχεδιάστηκαν, και να δούμε τα πρώτα δεδομένα να έρχονται πίσω από τον Άρη", λέει ο Håkan Svedhem επιστήμονας για το πρότζεκτ TGO της ESA. Μετά από αυτή την σύντομη περίοδο επίδειξης επιστημονικών οργάνων, που λειτουργεί επίσης και σαν δοκιμή για να μεταφέρει τα δεδομένα πίσω στη Γη, μαζί με δεδομένα από τα οχήματα Curiosity και Opportunity της NASA, η επικέντρωση επιστρέφει ξανά στις ενέργειες και ετοιμασίες που απαιτούνται για την επιβράδυνση ( για την μείωση του υψομέτρου της τροχιάς) επόμενη χρονιά. Για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλούμε επικοινωνήστε: Håkan Svedhem ESA ExoMars TGO Project Scientist Email: hakan.svedhem@esa.int Markus Bauer







 ESA Science and Robotic Exploration Communication Officer








 Tel: +31 71 565 6799








 Mob: +31 61 594 3 954








 Email: markus.bauer@esa.int http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/O_nheos_doryphhoros_tes_ESA_ston_Hare_etoimhazetai_gia_tis_prhotes_toy_metrheseis

Χρηματοδότηση από το κοινό τηλεσκοπίου για να αναζητήσει μια «δίδυμη Γη» Χρήματα από απλούς λάτρεις του διαστήματος επιδιώκει να συγκεντρώσει μία ομάδα επιστημόνων, ώστε να ξεκινήσει την κατασκευή ενός διαστημικού τηλεσκοπίου για την αναζήτηση ενός γήινου πλανήτη στην κοσμική «γειτονιά» μας. Το πρότζεκτ ονομάζεται Project Blue και μέσω του Kickstarter σκοπεύει να συγκεντρώσει σε πρώτη φάση 1 εκατ. δολάρια, για να εξετάσει κατά πόσο στον διπλό αστέρα Άλφα του Κενταύρου υπάρχει μία «δίδυμη Γη». «Είναι πιθανό να υπάρχει ένας κατοικήσιμος πλανήτης που να περιστρέφεται γύρω από τον πιο κοντινό μας γείτονα», λέει στην ιστοσελίδα Digital Trends ο Σίπρια Τσακραμπάρτι, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Lowell της Μασαχουσέτης. Η ύπαρξη εξωπλανητών επιβεβαιώθηκε το 1994, ενώ από το 2009 που εκτοξεύθηκε το διαστημόπλοιο Kepler, έχουν ανακαλυφθεί χιλιάδες σε άλλα πλανητικά συστήματα. Εξάλλου, μόλις τον φετινό Μάιο, οι υπεύθυνοι του Kepler ανακοίνωσαν 1.284 καινούρια επιβεβαιωμένα ευρήματα από τα οποία περίπου τα μιστά αφορούν πιθανά βραχώδεις, γήινους εξωπλανήτες. «Υπάρχουν δισεκατομμύρια εξωπλανήτες στον δικό μας γαλαξία», σημειώνει στο Digital Trends η Μπρετ Μάρτι, από τη μη κυβερνητική οργάνωση Mission Centaur που συμμετέχει στο Project Blue. «Το Kepler μάς δίδαξε ότι σχεδόν ένα στα δύο άστρα φιλοξενεί έναν βραχώδη, δυνητικά γήινο πλανήτη, ο οποίος περιφέρεται γύρω από την κατοικήσιμη ζώνη. Οι πιθανώς γήινοι πλανήτες είναι περισσότεροι από τους ανθρώπους στη Γη». Οι επικεφαλής του πρότζεκτ αποφάσισαν να ζητήσουν τη χρηματοδότηση της αποστολής από το κοινό, σε μία προσπάθεια να εμπνεύσουν και να εμπλέξουν τους λάτρεις διαστήματος. «Θέλαμε ξεκινώντας να κάνουμε το πρότζεκτ κτήμα όλων», σημειώνει η Μάρτι. «Ήταν σημαντικό να εξασφαλίσουμε με αυτό τον τρόπο τουλάχιστον τη χρηματοδότηση της σχεδίασης του διαστημοπλοίου». Στόχος είναι να συγκεντρωθεί από το Kickstarter 1 εκατ. δολάρια, από τα 30 εκατομμύρια που αναμένεται να κοστίσει το τηλεσκόπιο και η αποστολή του στο διάστημα το 2020. Το ποσό αυτό είναι πολύ μικρότερο από το Kepler, το οποίο κόστισε 600 εκατ. δολάρια, επειδή θα έχει έναν αποκλειστικό στόχο: να λάβει εικόνες, ορατές στο ανθρώπινο μάτι, των πλανητών που περιφέρονται γύρω από τον Άλφα του Κενταύρου. Αν σε αυτές τις εικόνες οι πλανήτες μοιάζουν με «γαλάζιες κουκίδες», τότε αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πως διαθέτουν ωκεανούς ή και ατμόσφαιρα. Αυτό με τη σειρά του θα υποδήλωνε πως στις φωτογραφίες απεικονίζεται ένας «κόσμος» σαν τον δικό μας, ο οποίος πιθανόν να μπορεί να «φιλοξενεί» ζωή. «Αν ψάχνεις για έναν δίδυμο πλανήτη, τότε ένας καλός τρόπος είναι να αναζητήσεις για την ανάκλαση γαλάζιου φωτός», συμπληρώνει ο Τσακραμπάρτι. Η καμπάνια στο Kickstarter έχει ήδη συγκεντρώσει 68.000, ενώ απομένουν 32 ημέρες για να ολοκληρωθεί. http://www.naftemporiki.gr/story/1173305/xrimatodotisi-apo-to-koino-tileskopiou-gia-na-anazitisei-mia-didumi-gi

Ξανά σε λειτουργία το ιστορικό πείραμα ανίχνευσης βαρυτικών κυμάτων. Έπειτα από μία σειρά αναβαθμίσεων, για τις οποίες χρειάστηκε να παραμείνει εκτός λειτουργίας για 10 μήνες, το πείραμα Advanced LIGO στις ΗΠΑ είναι έτοιμο να ξεκινήσει ξανά. Όπως και στην πρώτη φάση της λειτουργίας του, το πείραμα θα διεξαχθεί με τη βοήθεια δύο ανιχνευτών, ενός στη Λουιζιάνα και ενός στην Ουάσιγκτον. Πλέον, όμως, η ευαισθησία του ενός ανιχνευτή, αυτού στη Λουιζιάνα, έχει βελτιωθεί κατά 15-25%. Αντίθετα, η βελτίωση της πειραματικής διάταξης στην Ουάσιγκτον είναι πολύ μικρότερη, με την ευαισθησία του να έχει παραμείνει σχεδόν στα προηγούμενα επίπεδα. Οι δοκιμές του αναβαθμισμένου εξοπλισμού έχουν ξεκινήσει από τις 14 Νοεμβρίου, ώστε μέσα στον επόμενο μήνα να ξεκινήσουν οι παρατηρήσεις. Αυτή η δεύτερη φάση λειτουργίας του πειράματος αναμένεται να διαρκέσει περίπου έξι μήνες. Το Advanced LIGO πέρασε στην ιστορία ήδη από την αρχική φάση λειτουργίας του, καθώς τον Σεπτέμβριο του 2015, όταν οι ανιχνευτές του έγιναν οι πρώτες πειραματικές διατάξεις που ανίχνευσαν βαρυτικά κύματα. Σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, τα βαρυτικά κύματα είναι διαταραχές που προκαλούνται από την κίνηση των υλικών σωμάτων και μεταδίδονται στο χωροχρονικό συνεχές. Ωστόσο, ακόμη και στην περίπτωση που τα υλικά σώματα έχουν πολύ μεγάλη μάζα, οι διαταραχές είναι εξαιρετικά ασθενείς για να ανιχνευθούν. Επομένως, θα έπρεπε να μετρηθούν απειροελάχιστες χωρικές παραμορφώσεις, οι οποίες στην απόσταση Γης-Σελήνης θα ισοδυναμούσαν περίπου με τη διάμετρο ενός μόλις ατόμου. Έτσι, παρόλο που τα βαρυτικά κύματα που εντόπισε το Advanced LIGO προέρχονταν από ένα εξαιρετικά βίαιο κοσμικό γεγονός, και συγκεκριμένα τη συγχώνευση δύο μελανών οπών με μάζες 36 και 29 φορές μεγαλύτερες από τη μάζα του Ήλιου, η ανίχνευσή τους θεωρείται πραγματικός άθλος. Ένας άθλος που επαναλήφθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν καταγράφηκαν νέα σήματα, και πάλι από δύο μαύρες τρύπες, με μάζες 14 και 7,5 φορές μεγαλύτερες από τη μάζα του Ήλιου, οι οποίες στροβιλίζονται σε ολοένα μικρότερη απόσταση. Η δεύτερη φάση ξεκινά με αισθητά βελτιωμένη ευαισθησία για τη μία από τις δύο πειραματικές διατάξεις, κάτι που σημαίνει πως το πείραμα έχει πλέον ενισχυμένες δυνατότητες. Έτσι, οι επιστήμονες εκτιμούν πως θα μπορέσουν να εντοπίσουν ακόμη περισσότερες συγχωνεύσεις μελανών οπών. http://www.naftemporiki.gr/story/1174079/ksana-se-leitourgia-to-istoriko-peirama-anixneusis-barutikon-kumaton

Το "Soyuz MS-03» έφερε το πλήρωμα στο ΔΔΣ. Την Κυριακή, 20, Νοέμβρη το επανδρωμένο διαστημόπλοιο (TPC), μια νέα σειρά «MS-03 Σογιούζ» με το πλήρωμα για άλλη μια μακρά εκστρατεία ελλιμενίζεται επιτυχώς με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Στο πλοίο παραδιδει στον ISS: τον κοσμοναύτης Όλεγκ Novitsky (Roscosmos) , τον αστροναύτη της ESA Thomas Sands και την αστροναύτη της NASA Πέγκυ Whitson. Ο Φορέας πυραύλων "Soyuz-FG" με το TPK "MS-03 Συμμαχία" ξεκίνησε απο την τοποθεσία 1 Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ "Έναρξη του Gagarin" στις 17 Νοεμβρίου στις 23:20:13 ώρα Μόσχας. Το Πλοίο στον εκτιμώμενο χρόνο διαχωρίζεται από το τρίτο στάδιο του οχήματος εκτόξευσης, και άρχισε να κινείται πιο κοντά στον ISS με το κλασικό κύκλωμα 34-στροφες. Το πλοίο προσέγγισε τον σταθμό μετά από περίπου δύο ημέρες αυτόνομης πτήσης. Η σύνδεση Dock με τη Μονάδα Έρευνας Mini (MRM1) "Αυγή" εκτελείται αυτόματα. Αγγίζοντας την "Αυγή" στις 00:58:17, κλείνοντας τα άγκιστρα TPK - 1:04:06 ώρα Μόσχας. Μετά τις προπαρασκευαστικές εργασίες (αφαίρεση και ξήρανση που ταιριάζει, τον έλεγχο και διαμερίσματα σφράγιση του αρμού, αντιστάθμιση της πίεσης, κλπ ..) μεταξύ των διαστημοπλοίων και ISS είχε ανοίξει διόδους και τα μέλη του νεοαφιχθέντος πλήρωματος πήγε επί του σκάφους. Εκεί συναντήθηκαν με τον κοσμοναύτη Σεργκέι Ryzhikov,(Roskosmos)τον κοσμοναύτης Αντρέι Borisenko(Roskosmos) και τον αστροναύτη της NASA Robert Shane Kimbrough. http://www.energia.ru/ru/iss/iss50/photo_11-21.html Κίνα: «Απολύτως πετυχημένη» η επανδρωμένη διαστημική αποστολή του Shenzhou-11 Οι δύο ταικοναύτες που ολοκλήρωσαν τη μεγαλύτερη σε διάρκεια κινεζική επανδρωμένη αποστολή στο διάστημα επέστρεψαν με ασφάλεια στη γη σήμερα το απόγευμα (τοπική ώρα), σύμφωνα με το Αεροδιαστημικό Κέντρο Ελέγχου του Πεκίνου (BACC). Ο Τζανγκ Γιουσιά, επικεφαλής του κινεζικού επανδρωμένου διαστημικού προγράμματος, ανακοίνωσε ότι η αποστολή του Shenzhou-11, που διήρκησε περισσότερο από έναν μήνα, ήταν «απολύτως επιτυχής». Το σκάφος προσγειώθηκε με ασφάλεια σε προκαθορισμένο σημείο στην Αυτόνομη Περιοχή της Μογγολίας σήμερα περίπου στις 13:59 (ώρα Πεκίνου). Η ομάδα εδάφους έφθασε άμεσα στο σημείο της προσγείωσης και οι ταικοναύτες Τζινγκ Χαϊπένγκ και Τσεν Ντονγκ άνοιξαν οι ίδιοι την καταπακτή του σκάφους. Όπως ανέφερε η ομάδα έδάφους, οι δύο αστροναύτες είναι σε καλή κατάσταση. Το Shenzhou-11 ήταν το έκτο επανδρωμένο διαστημικό σκάφος της Κίνας και η μεγαλύτερη σε διάρκεια αποστολή της χώρας. Δύο ημέρες μετά την εκτόξευσή του στις 17 Οκτωβρίου, το σκάφος προσέδεσε στον πρώτο επιστημονικό διαστημικό σταθμό της Κίνας, τον Tiangong-2, όπου οι δύο αστροναύτες έζησαν για 30 ημέρες. Η αποστολή ήταν ένα βασικό βήμα προς το στόχο της Κίνας να δημιουργήσει ένα μόνιμο, επανδρωμένο διαστημικό σταθμό. http://www.pronews.gr/portal/20161120/genika/diastima/49/kina-apolytos-petyhimeni-i-epandromeni-diastimiki-apostoli-toy-shenzhou Νέος δορυφόρος υπόσχεται «επανάσταση» στις μετεωρολογικές προβλέψεις. Ένας πανίσχυρος μετεωρολογικός δορυφόρος -πρώτος μίας σειράς από παρόμοιες διαστημικές πλατφόρμες- τέθηκε σε τροχιά, υποσχόμενος να βελτιώσει εντυπωσιακά την παρατήρηση και πρόβλεψη των καιρικών φαινομένων. Πρόκειται για γεωστατικό δορυφόρο γνωστό ως GOES-R (Geostationary Operational Environmental Satellite -R Series) ο οποίος αποτελεί σημαντική αναβάθμιση των αντίστοιχων αμερικανικών μετεωρολογικών δορυφόρων και υπόσχεται να δώσει ταχύτερα και ακριβέστερα εικόνες των καιρικών φαινομένων στις ΗΠΑ. Ο δορυφόρος εκτοξεύτηκε τα ξημερώματα της Κυριακής από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ με τη βοήθεια ενός πυραύλου Atlas V. Η εντυπωσιακή εκτόξευση, η οποία φώτισε τον απογευματινό ουρανό της Φλόριντα, έγινε με μία ώρα καθυστέρηση σε σχέση με τον προγραμματισμό, λόγω προβλημάτων τα οποία ξεπεράστηκαν γρήγορα. «Αναμφίβολα, ο GOES-R θα φέρει επανάσταση στην πρόγνωση του καιρού» δήλωσε ο Στίβεν Βολτς της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) των Ηνωμένων Πολιτειών. «Για τους μετεωρολόγους, ο GOES-R είναι σαν το πέρασμα από μία ασπρόμαυρη τηλεόραση, σε μία τηλεόραση υπερυψηλής ευκρίνειας. Για το αμερικανικό κοινό, αυτό θα σημαίνει ταχύτερες και ακριβέστερες προγνώσεις και προειδοποιήσεις» πρόσθεσε ο Βολτς. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500115834

Ο μυστηριώδης κρατήρας της Δήμητρας αποκαλύπτεται. Το σκάφος Dawn της NASA τράβηξε ίσως τις καλύτερες μέχρι σήμερα φωτογραφίες της Δήμητρας, του νάνου πλανήτη που βρίσκεται στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη-Δία. Το Dawn φωτογράφησε τον κρατήρα Occator (Σβαρνιστής - όνομα αγροτικού θεού των Ρωμαίων), που έχει πλάτος 92 χιλιομέτρων και βάθος τεσσάρων χιλιομέτρων, όπου φαίνεται καθαρά η έντονα φωτεινή περιοχή στο κέντρο, η οποία έχει τόσο προβληματίσει τους επιστήμονες για την προέλευσή της. Σύμφωνα με τις τελευταίες ενδείξεις, η μυστηριώδης ανάκλαση προέρχεται από άλατα μέσα στον κρατήρα, τα οποία είναι υπολείμματα που παρέμειναν εκεί, όταν κάποιο αλμυρό υγρό ανάβλυσε από το υπέδαφος, πάγωσε και τελικά εξαχνώθηκε, καθώς ο πάγος μετατράπηκε σε ατμούς. Είναι η πέμπτη φορά που το Dawn πέρασε πάνω από τη Δήμητρα σε ύψος 1.480 χιλιομέτρων. Ήδη το σκάφος ανέβηκε σε ύψος 7.200 χιλιομέτρων για το επόμενο πέρασμά του. To Dawn είναι το πρώτο σκάφος που έφθασε στη Δήμητρα τον Μάρτιο του 2015 και έκτοτε την μελετά με την κάμερα και τα επιστημονικά όργανά του. Προηγουμένως, μεταξύ Ιουλίου 2011-Σεπτεμβρίου, είχε επισκεφθεί τον πρωτοπλανήτη Εστία, ένα από τα μεγαλύτερα σώματα στη ζώνη των αστεροειδών. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500115954

James Webb, το χρυσό μάτι μας στο Σύμπαν! Ο διάδοχος του Hubble είναι έτοιμος για εκτόξευση. Οι προσδοκίες από το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο είναι μεγάλες, καθώς θα τεθεί σε τροχιά τεχνητού πλανήτη, σε απόσταση τριπλάσια από του Hubble, και θα είναι στραμμένο συνεχώς προς το Άγνωστο! Βασικός στόχος των αστρονόμων είναι να παρατηρούν με τα τηλεσκόπιά τους όσο το δυνατόν πιο μακρινά και αμυδρά αντικείμενα με όσο το δυνατόν καλύτερη ευκρίνεια. Για τον πρώτο στόχο απαιτούνται μεγάλα κάτοπτρα ώστε να συλλέγουν όσο γίνεται περισσότερο φως από τα αμυδρά ουράνια σώματα. Για τον δεύτερο στόχο απαιτείται απουσία παραμορφώσεων των ειδώλων, η οποία οφείλεται κυρίως στις διαταραχές της ατμόσφαιρας. Για να επιτευχθεί ο δεύτερος από τους στόχους οι αστρονόμοι προσπαθούν να τοποθετούν τα τηλεσκόπιά τους σε ψηλά βουνά, για να υπάρχει πάνω από αυτά όσο το δυνατόν λεπτότερο στρώμα ατμόσφαιρας. Η ιδανική, φυσικά, τοποθεσία είναι έξω από την ατμόσφαιρα, όπου ακριβώς είχε τοποθετηθεί το πρώτο μεγάλο διαστημικό τηλεσκόπιο, το Hubble. Εν όψει της «αποστράτευσης» του Hubble, μετά από 25 χρόνια λειτουργίας, είναι ήδη έτοιμος ο διάδοχός του, το τηλεσκόπιο James Webb, με συλλεκτική επιφάνεια φωτός πέντε φορές μεγαλύτερη. Η κατασκευή του τηλεσκοπίου αυτού ολοκληρώθηκε στα μέσα Οκτωβρίου του 2016 και είναι πια έτοιμο για τις τελικές δοκιμασίες ποιότητας και λειτουργικότητας. Αν όλα πάνε καλά, θα εκτοξευθεί σε τροχιά τον Οκτώβριο του 2018 και αναμένεται να ανακαλύψει ουράνια αντικείμενα και αστροφυσικά φαινόμενα πολύ πιο ενδιαφέροντα από αυτά που ανακάλυψε το τηλεσκόπιο Hubble. Φιλόδοξο, ελαφρύ και συναρμολογούμενο Το νέο τηλεσκόπιο πήρε το όνομά του από τον δεύτερο, χρονολογικά, διοικητή της NASA, ο οποίος έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του προγράμματος Απόλλων, που είχε για στόχο την αποστολή αστροναυτών στη Σελήνη. Υποστηρίζεται από ένα κονσόρτσιουμ 17 διαστημικών οργανισμών, με επικεφαλής τη NASA. Από τους υπόλοιπους 16 οργανισμούς σημαντικότερο ρόλο παίζουν ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) και ο αντίστοιχος φορέας του Καναδά. Ο πύραυλος εκτόξευσης θα είναι το καμάρι του ESA, ο Arianne 5. Το βασικότερο στοιχείο του τηλεσκοπίου είναι ο επαναστατικός σχεδιασμός του κατόπτρου, το οποίο θα πρέπει να έχει μικρή μάζα και μικρές διαστάσεις ώστε να «χωράει» στον χώρο φόρτωσης αυτού του πυραύλου. Για τον λόγο αυτόν το κάτοπτρο αποτελείται από 18 εξαγωνικά επίχρυσα στοιχεία, κατασκευασμένα από το ελαφρό στοιχείο βηρύλλιο, τα οποία θα συναρμολογηθούν αυτόματα όταν το τηλεσκόπιο τοποθετηθεί στην τελική τροχιά του. Το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο έχει αρκετές διαφορές από τον «πρόγονό» του, πέρα βέβαια από τη μεγαλύτερη διάμετρο του κατόπτρου του. Η πιο σημαντική ίσως είναι ότι θα τεθεί σε τροχιά τεχνητού πλανήτη γύρω από τον Ηλιο, ενώ το Hubble ακολουθεί τροχιά τεχνητού δορυφόρου γύρω από τη Γη. Ο κυριότερος λόγος για αυτή την επιλογή είναι ο διπλασιασμός, χονδρικά, του χρόνου που το τηλεσκόπιο είναι διαθέσιμο για παρατηρήσεις. Λόγω των εξαιρετικά ευαίσθητων συστημάτων καταγραφής του φωτός που συλλαμβάνει το κάτοπτρο ενός διαστημικού τηλεσκοπίου, οι παρατηρήσεις με αυτό είναι δυνατές μόνο όταν δεν φωτίζεται από τον Ηλιο. Το Hubble βρίσκεται μόνο κατά το 50% της τροχιάς του στη σκιά της Γης, πάνω από τους τόπους που έχουν εκείνη τη στιγμή νύχτα. Αν σε αυτό προσθέσει κανείς και το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να ισορροπήσει η θερμοκρασία του, μετά την είσοδό του στη σκιά της Γης, διαπιστώνει ότι το ωφέλιμο για παρατηρήσεις χρονικό διάστημα είναι πολύ μικρό. Μόνο, μακριά, με γυρισμένη την πλάτη… Το τηλεσκόπιο James Webb θα τεθεί σε μια τέτοια τροχιά γύρω από τον Ηλιο ώστε να βρίσκεται μόνιμα στην προέκταση της ευθείας που ενώνει τον Ηλιο με τη Γη και σε απόσταση 1.500.000 χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας, με το τηλεσκόπιο στραμμένο προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν της Γης και του Ηλίου. Ετσι θα μπορεί να κάνει παρατηρήσεις απρόσκοπτα, οποιαδήποτε στιγμή. Υπάρχει βέβαια και ένα σημαντικό μειονέκτημα στην επιλογή της τροχιάς του νέου τηλεσκοπίου. Αν κάτι δεν πάει καλά δεν θα είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε επισκευή ή αναβάθμισή του, λόγω ακριβώς αυτής της μεγάλης απόστασης. Αντίθετα η επίσκεψη στο Hubble, που βρίσκεται σε τροχιά μόλις 500 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της Γης, είναι πολύ εύκολη για τους αστροναύτες του διαστημικού λεωφορείου, και η δυνατότητα αυτή μας βοήθησε να διορθώσουμε, αρχικά, ένα κατασκευαστικό σφάλμα του κατόπτρου του και, στη συνέχεια, να αναβαθμίσουμε τα καταγραφικά όργανά του. Ψυχρή παγίδα υπερύθρων Μια άλλη σημαντική διαφορά των δύο τηλεσκοπίων είναι οι περιοχές της ακτινοβολίας στις οποίες λειτουργούν. Το Hubble μπορεί να εκτελεί παρατηρήσεις στα οπτικά και στα υπεριώδη μήκη κύματος αλλά όχι στο υπέρυθρο, επειδή το κάτοπτρό του θερμαίνεται για να διατηρείται σε σταθερή θερμοκρασία κατά μήκος της τροχιάς του. Αλλά ένα θερμό αντικείμενο εκπέμπει σημαντικά ποσά υπέρυθρης ακτινοβολίας, οπότε δεν είναι δυνατόν να διαχωρίσει κανείς την υπέρυθρη ακτινοβολία των ουράνιων αντικειμένων που συλλαμβάνει το κάτοπτρο από αυτήν που εκπέμπει το ίδιο. Αντίθετα, το τηλεσκόπιο James Webb είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε το κάτοπτρό του να έχει πολύ χαμηλή θερμοκρασία, όχι μεγαλύτερη από 220 βαθμούς Κελσίου υπό το μηδέν, πράγμα που επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση μιας «τέντας» από πέντε επάλληλες οθόνες διαστάσεων 21×14 μέτρων, η οποία θα ενεργεί ως ασπίδα θερμότητας, εμποδίζοντας την ακτινοβολία του Ηλίου, της Γης και της Σελήνης να φθάσουν στο τηλεσκόπιο. Επειδή αυτό το εξάρτημα είναι μεγαλύτερο από τον χώρο φόρτωσης του πυραύλου, θα εκτοξευθεί διπλωμένο και θα ξεδιπλωθεί όταν το τηλεσκόπιο φθάσει στον προορισμό του. Το τηλεσκόπιο James Webb είναι βελτιστοποιημένο για παρατηρήσεις στην υπέρυθρη περιοχή του φάσματος για τρεις κυρίως λόγους. Ο πρώτος είναι ότι, λόγω του φαινομένου Doppler που οφείλεται στη διαστολή του Σύμπαντος, το φως από τα μακρινά ουράνια σώματα, που είναι ένας από τους βασικούς στόχους του, έχει μετατεθεί στο υπέρυθρο. Ο δεύτερος είναι ότι οι δίσκοι σκόνης και αερίου γύρω από νεαρούς αστέρες, από τους οποίους δημιουργούνται τα εξωηλιακά πλανητικά συστήματα, εκπέμπουν κυρίως στο υπέρυθρο. Ο τρίτος είναι ότι αυτή ακριβώς η ζώνη του φάσματος δεν προσφέρεται για παρατηρήσεις από τη Γη, λόγω της σημαντικής απορρόφησης της υπέρυθρης ακτινοβολίας από τα αέρια του θερμοκηπίου (νερό, όζον, διοξείδιο του άνθρακα). Αν οι παρατηρήσεις επιβεβαιώσουν τους υπολογισμούς των αστρονόμων, τότε το τηλεσκόπιο James Webb θα πάρει φωτογραφίες των πρώτων γαλαξιών, που δημιουργήθηκαν πριν από 13,6 εκατομμύρια χρόνια, καθώς και τις πρώτες φωτογραφίες πλανητών σε εξωηλιακά πλανητικά συστήματα. https://physicsgg.me/2016/11/21/james-webb-%cf%84%ce%bf-%cf%87%cf%81%cf%85%cf%83%cf%8c-%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b9-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bd/

Πόση είναι η μέση διάρκεια ζωής ενός τεχνολογικά προηγμένου πολιτισμού; Το ερώτημα στον τίτλο είναι ένα από τα τρία πιο σημαντικά ερωτήματα προκειμένου να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε επιστημονικά την πιθανότητα να υπάρχει ζωή κάπου στο σύμπαν. Αυτό γράφει ο Χάρης Βάρβογλης, ομότιμος καθηγητής Τμήματος Φυσικής ΑΠΘ (Τομέας Αστρονομίας και Αστροφυσικής) στο εξαιρετικά κατατοπιστικό και ενδιαφέρον προλογικό σημείωμά του στον τόμο «Πέντε δισεκατομμύρια χρόνια μοναξιά» του Αμερικανού Lee Billings (μτφρ. Εφη Καλλιφατίδη, εκδ. Ροπή), ένα από τα πιο ερεθιστικά και συναρπαστικά βιβλία, με θέμα την αναζήτηση εξωγήινης ζωής, γραμμένο από ειδικευμένο δημοσιογράφο. http://www.ropipublications.com/5billionyearsofsolitude/ Στέκομαι ιδιαιτέρως στο τρίτο ερώτημα (τα άλλα δύο αφορούν την αρχιτεκτονική του ηλιακού μας συστήματος, πόσο «τυπική» είναι ή εάν αποτελεί την εξαίρεση, και τον τρόπο εμφάνισης ζωής σε έναν «κατοικήσιμο» πλανήτη). Οπως γράφει ο καθηγητής Βάρβογλης, μόνον «ατεκμηρίωτες υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε» και αυτό διότι μόνον έναν τεχνολογικό πολιτισμό ξέρουμε που να εκπέμπει ραδιοσήματα και να εκτοξεύει διαστημικές αποστολές: τον δικό μας. Από αυτή την άποψη, ο Χ. Βάρβογλης σημειώνει πως η «διάρκεια ζωής του μέχρι σήμερα είναι εξαιρετικά σύντομη, όποια χρονική στιγμή και αν θεωρήσει κανείς ως αρχή του τεχνολογικού πολιτισμού». Για παράδειγμα, εάν έχουμε ως αφετηρία την εφεύρεση της ατμομηχανής και τη συνακόλουθη Βιομηχανική Επανάσταση, η ηλικία του δικού μας πολιτισμού είναι μόλις 300 χρόνων. Αν, τώρα, κρατήσουμε ως σημείο εκκίνησης την εφεύρεση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, είμαστε ακόμα πιο «νέοι»: μόλις 70 χρόνων. Κι ωστόσο, η ηλικία της Γης φτάνει τα 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια (εξ ου και ο τίτλος του βιβλίου του Billings), ενώ εκείνη του ανθρώπινου γένους τα 100.000 χρόνια. Η νεότητα φέρει μαζί της μιαν ορμή, μιαν ακατανίκητη επιθυμία για εξερεύνηση, ανακάλυψη και επινόηση, μαζί της όμως φέρει και την ανωριμότητα, όπως επίσης, πολύ συχνά, και την αυτοκαταστροφή. Ορθά ο Χ. Βάρβογλης μας υπενθυμίζει πόσο κοντά φτάσαμε στην καταστροφή μέσα σε αυτά τα ελάχιστα χρόνια (300 ή 70, ό,τι προτιμάτε) της παρουσίας του τεχνολογικού μας πολιτισμού, κυρίως σε ό,τι αφορά τους πυρηνικούς εξοπλισμούς και, βέβαια, την κλιματική αλλαγή – την οποία αρνείται επίμονα ο νεοεκλεγείς Αμερικανός πρόεδρος. Ομολογώ πως δεν είχα σκεφτεί, δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι είμαστε τόσο νέοι. Ισως επειδή σήμερα ειδικά, πολλοί νιώθουμε τόσο κουρασμένοι, αν όχι και γερασμένοι. Ομως, τεχνολογικά μιλώντας (και όχι μόνον), η σημερινή εποχή είναι συναρπαστική, γεμάτη νέες δυνατότητες και πιθανότητες – όπως ακριβώς και η νεότητα. Και όπως η νεότητα έτσι και η εποχή μας είναι μεταβατική, ρευστή, γεμάτη πισωγυρίσματα, αβεβαιότητες, ανασφάλειες και και πολλές εσφαλμένες εκκινήσεις. Μόλις τώρα όμως ξεκινήσαμε. Τα άλματα βρίσκονται μπροστά μας. https://physicsgg.me/2016/11/19/%cf%80%cf%8c%cf%83%ce%b7-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%bc%ce%ad%cf%83%ce%b7-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%81%ce%ba%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%ce%b6%cf%89%ce%ae%cf%82-%ce%b5%ce%bd%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%b5/

Εκτοξευτηκε ο "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο (TPC) "Soyuz MS-03" Στις 17 Νοέμ, 2016 στις 23:20 MSK από την τοποθεσία №1 ( "Start Γκαγκάριν"), ξεκίνησε με επιτυχία το όχημα εκτόξευσης "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς (TPC) "Soyuz MS-03" σε τροχιά για να γινει τεχνητός δορυφόρος της γης. Επί του σκάφους TPK «Σογιούζ MS-03" τα μέλη της διευρυμένης ISS-50/51:ο κοσμοναύτης Όλεγκ Novitsky(Roscosmos) , ο αστροναύτης της ESA Thomas Sands και η αστροναύτης της NASA Πέγκυ Whitson. Μετά το διαχωρισμό του διαστημικού οχήματος από το τρίτο στάδιο των ειδικών οχημάτων εκτόξευσης το Ρωσικό τμήμα Διοίκησης του Ομίλου (LOCT ISS) στο Mission Control Center (MCC) ξεκίνησε τον έλεγχο της πτήσης του. Η Σύγκλιση του "Soyuz MS-03» και η σύνδεση με το διαστημικό σταθμό στη μονάδα έρευνας "Rassvet" (MIM 1) εχει προγραμματιστεί για ένα κύκλο δύο ημερών που ελέγχουν αυτόματα οι ειδικοί RS LOCT ISS σε MCC και τα ρωσικά μέλη του πληρώματος του ISS. Η προγραμματισμένη ονομαστική δύο παλμών ελιγμών τροχιά σταδιακα του «Σογιούζ MS-03" μεχρι της 18 Νοεμβρίου. Αυτός ο ελιγμός θα αυξήσει το ύψος της τροχιάς περίπου 100 χλμ. Η Λειτουργία "touch" η WPK και ο ISS έχει προγραμματιστεί για τις 20 Νοεμβρίου στις 1:01 MSK. Τώρα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό προετοιμάζονται για την συνάντηση των συναδέλφων του ο Σεργκέι Ryzhikov (Roscosmos, Ρωσία), Andrey Borisenko (Roscosmos, Ρωσία) και ο Robert Shane Kimbrough (NASA, USA). http://www.roscosmos.ru/22934/ Αστροναύτης Πέγκυ Whitson. Συνεχίζει να γράφει ιστορία παρά τα 57 της χρόνια η Αμερικανίδα Πέγκι Ουίτσον της NASA που είναι πλέον η μεγαλύτερης ηλικίας αστροναύτης που έχει ποτέ ταξιδέψει στο διάστημα. Μαζί με τον 45χρονο Ρώσο κοσμοναύτη Όλεγκ Νοβίτσκι της Roscosmos και τον 38χρονο πρωτάρη Γάλλο Τομά Πεσκέ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), η Ουίτσον εκτοξεύθηκε χθες το βράδυ από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν με κατεύθυνση το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), σε ύψος 420 χιλιομέτρων πάνω από τη Γη. Είναι η τρίτη αποστολή -μετά το 2002 και το 2007- στο διάστημα της βετεράνου Αμερικανίδας αστροναύτη και βιοχημικού, η οποία θα πραγματοποιήσει μια σειρά από επιστημονικά πειράματα κατά την παραμονή της στο Σταθμό έως τον Μάιο του 2017. Η Ουίτσον ήταν η πρώτη γυναίκα που είχε διοικήσει τον ISS και επίσης κατείχε το ρεκόρ παραμονής στο διάστημα για γυναίκα, ενώ τώρα σπάει ένα ακόμη ρεκόρ, της πιο ηλικιωμένης γυναίκας στο διάστημα. Όταν θα ολοκληρωθεί η αποστολή της, του χρόνου, θα προσθέσει στην πλούσια συλλογή δύο ρεκόρ ακόμη, καθώς θα είναι ο αστροναύτης των ΗΠΑ (ανεξαρτήτως φύλου) που θα έχει συνολικά περάσει περισσότερο χρόνο στο διάστημα, σπάζοντας το ρεκόρ των 534 ημερών του Τζεφ Ουίλιαμς. Η Ουίτσον έχει μέχρι σήμερα περάσει 377 μέρες στο διάστημα και έχει πραγματοποιήσει έξι διαστημικούς «περιπάτους». Αλλά, επίσης, τον Φεβρουάριο του 2017 θα αναλάβει ξανά τη διοίκηση του ISS και έτσι θα γίνει η πρώτη γυναίκα που θα έχει διοικήσει δύο φορές τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το τριμελές πλήρωμα της αποστολής 50/51 αναμένεται να φθάσει το Σάββατο το βράδυ στο Σταθμό, όπου ήδη βρίσκονται ένας Αμερικανός και δύο Ρώσοι, τα μέλη της αποστολής 49/50, που είχαν φθάσει στον ISS στις 21 Οκτωβρίου, σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερς. Ο Πεσκέ, που είναι μηχανικός, θα είναι ο πρώτος Γάλλος αστροναύτης που θα ζήσει στον Σταθμό. http://www.pronews.gr/portal/20161118/genika/diastima/49/ston-iss-57hroni-astronaytis-tis-nasa-spaei-kathe-rekor Ο Έλον Μασκ θέλει να τυλίξει τη Γη με 4.425 δορυφόρους. Η SpaceX, η διαστημική εταιρεία του μεγιστάνα Έλον Μασκ, ζητά άδεια από τις αμερικανικές αρχές για την εκτόξευση ενός αστερισμού από 4.425 δορυφόρους, ο οποίος θα προσφέρει πρόσβαση στο Διαδίκτυο από οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη. Σε πρώτη φάση εκτόξευση 800 δορυφόρων. Έγγραφα που συνοδεύουν την αίτηση προς την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών (FCC) http://licensing.fcc.gov/cgi-bin/ws.exe/prod/ib/forms/reports/swr031b.hts?q_set=V_SITE_ANTENNA_FREQ.file_numberC/File+Number/%3D/SATLOA2016111500118&prepare=&column=V_SITE_ANTENNA_FREQ.file_numberC/File+Number&utm_content=bufferda647 προβλέπουν σε πρώτη φάση την εκτόξευση 800 δορυφόρων, οι οποίοι θα καλύπτουν την επικράτεια των ΗΠΑ, το Πουέρτο Ρίκο και τις αμερικανικές Παρθένες Νήσους. Όταν ο αριθμός των δορυφόρων αυξηθεί τους 4.425, «το σύστημα της SpaceX θα περνά πάνω από όλα τα σημεία της επιφάνειας της Γης και θα μπορεί, επί της αρχής, να προσφέρει παγκόσμια κάλυψη» λέει η εταιρεία. Ωστόσο η SpaceX δεν είναι η μόνη εταιρεία που οραματίζεται έναν τέτοιο αστερισμό: ένας άλλος υποψήφιος παίκτης είναι η OneWeb, http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500005182 μια κοινοπραξία στην οποία συμμετέχουν η Airbus και η Virgin, ενώ ένας τρίτος ενδιαφερόμενος είναι η Boeing, με σχέδια για περισσότερους από 1.000 δορυφόρους. Η Facebook, από την άλλη, υπέστη σημαντικό πλήγμα όταν ο πρώτος της δορυφόρος, κόστους 200 εκατομμυρίων δολαρίων, καταστράφηκε από την έκρηξη του πυραύλου Falcon 9 της SpaceX που θα τον μετέφερε σε τροχιά. Το φιλόδοξο σχέδιο της SpaceΧ παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2015, όταν η εταιρεία εγκαινίασε ειδικό γραφείο στο Ρέντμοντ της Ουάσινγκτον για την υλοποίηση του έργου. Ο Έλον Μασκ, ιδρυτής του PayPal και της εταιρείας ηλεκτρικών αυτοκινήτων Tesla, είχε δηλώσει τότε ότι ο αστερισμός μπορεί να φτάσει την τελική του μορφή σε δέκα χρόνια με κόστος 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Λίγες μέρες μετά την παρουσίαση, η Google ανακοίνωσε ότι επενδύει 1 δισ. δολάρια στο σχέδιο. Οι δορυφόροι, με βάρος 390 κιλά και διαστάσεις μικρού αυτοκινήτου, θα κινούνται σε ύψος 1.150 έως 1.325 χιλιομέτρων -πάνω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αλλά πολύ πιο χαμηλά από τους γεωστατικούς δορυφόρους επικοινωνιών. Παραμένει άγνωστο το πότε προγραμματίζεται η πρώτη εκτόξευση. Σε μια άλλη εξέλιξη, η SpaceX ανακοίνωσε ότι δοκίμασε με επιτυχία την αντοχή μιας γιγάντιας δεξαμενής για πυραύλους, η οποία έχει διάμετρο γύρω στα 12 μέτρα και είναι η πρώτη δεξαμενή καυσίμων κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου από ανθρακόνημα. Η δεξαμενή είναι το πιο βασικό εξάρτημα του «Συστήματος Διαπλανητικής Μεταφοράς» που αναπτύσσει η εταιρεία. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν γιγάντιο πύραυλο, ύψους άνω των 120 μέτρων, που θα μπορεί να μεταφέρει στον Άρη τουλάχιστον 100 ανθρώπους κάθε φορά. Στόχος είναι ο αποικισμός του γειτονικού πλανήτη εντός του 21ου αιώνα. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=845181

Η Ελλάδα στην 5η θέση στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Κυβερνοασφάλειας. Η Ελλάδα συμμετείχε για πρώτη φορά στον πιο σημαντικό Ευρωπαϊκό διαγωνισμό σχετικά με την Κυβερνοασφάλεια (cyber security), που ονομάζεται European Cyber Security Challenge 2016. Ο διαγωνισμός διεξήχθη στις 7-10 Νοεμβρίου 2016 στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας και διαγωνίστηκαν σε αυτόν ομάδες από 10 Ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, η οποία αν και πρωτοεμφανιζόμενη, κατάφερε να κατακτήσει την 5η θέση. Ο διαγωνισμός διοργανώνεται από τον ENISA, τον αρμόδιο φορέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Κυβερνοασφάλειας. Η Κυβερνοασφάλεια ή ασφάλεια πληροφοριακών συστημάτων, αφορά στη θωράκιση των υπολογιστών, των δεδομένων που αυτοί επεξεργάζονται καθώς και των δικτύων που τους διασυνδέουν. Ο τομέας αυτός αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς ζούμε πλέον σε μία ψηφιοποιημένη εποχή, στην οποία η καθημερινότητά και η δουλειά μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με πληροφοριακά συστήματα. Και ενώ οι επιθέσεις από κακόβουλους hackers αποτελούν πλέον καθημερινό φαινόμενο, με στόχους εταιρείες και οργανισμούς, αλλά και μεμονωμένους χρήστες, παρατηρείται μεγάλη έλλειψη εξειδικευμένων επαγγελματιών στο χώρο της προστασίας των πληροφοριακών δεδομένων. Ευρωπαϊκή «κυβερνοπρόκληση» Με στόχο την κάλυψη αυτού του κενού, ο ετήσιος διαγωνισμός European Cyber Security Challenge έχει ως σκοπό την ανάδειξη νέων ταλέντων στο χώρο της ασφάλειας πληροφοριών, και την προώθησή τους στην αγορά εργασίας. Δικαίωμα συμμετοχής στο διαγωνισμό έχουν μόνον νέοι ηλικίας 14-30 ετών, οι οποίοι δεν εργάζονται ήδη σε εταιρείες σχετικές με την Κυβερνοασφάλεια. Σε αυτήν την πρώτη της συμμετοχή στο European Cyber Security Challenge, η Ελλάδα διαγωνίσθηκε ενάντια στην Ισπανία, τη Ρουμανία, τη Γερμανία, το Λιχτενστάιν, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιρλανδία, την Ελβετία, την Αυστρία, και την Εσθονία. Η κάθε εθνική ομάδα αποτελείτο από 10 άτομα, έναν προπονητή και ένα κριτή για το διαγωνισμό. Στην ελληνική Εθνική Ομάδα Κυβερνοασφάλειας αυτή τη χρονιά συμμετείχαν οι: Χάρης Μυλωνάς Παναγιώτης Παπαντωνίου Γιώργος Μουστάκας Θωμάς Τουμπούλης Νικόλαος Καμαρινάκης Γιάννης Ζαχαριουδάκης Γεώργιος Τσεκαλάς Πέτρος Μάντος Κωνσταντίνος Μώκος Ιωάννης Τσίτος Προπονητής της ομάδας ήταν ο Ιωάννης Κουκούρας και κριτής ο Δημήτριος Δόριζας. Η ελληνική αποστολή είναι αποτέλεσμα μια συντονισμένης προσπάθειας της κοινότητας ατόμων που ασχολούνται με την ασφάλεια πληροφορίων και συντονίστηκε από την εταιρεία Κυβερνοασφάλειας TwelveSec και το Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς, ενώ χορηγοί της ήταν οι εταιρείες First Data και Encode. Συνέδραμαν, επίσης, οργανισμοί και εταιρείες που συνδέονται με την Κυβερνοασφάλεια, όπως η ιστοσελίδα SecNews, η κοινότητα του BSides Athens, καθώς και το Τμήμα Μηχανικών Πληροφοριακών & Επικοινωνιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=845008

Ένα κρυμμένο υπερσμήνος γαλαξιών. Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ρενέ Κράαν-Κόρτεβεγκ του Πανεπιστημίου του Κέιπ Τάουν της Ν.Αφρικής, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Βρετανίας, εντόπισαν ένα άγνωστο μέχρι σήμερα υπερσμήνος γαλαξιών στον αστερισμό των Ιστίων. Το λεγόμενο πλέον «υπερσμήνος των Ιστίων (Vela)», που βρίσκεται σε απόσταση 800 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, κρυβόταν πίσω από τον γαλαξία μας. Η βαρυτική επίδρασή του πιστεύεται ότι είναι σημαντική στην κίνηση της Τοπικής Ομάδας Γαλαξιών, που περιλαμβάνει και τον δικό μας. Τα γαλαξιακά υπερσμήνη είναι οι μεγαλύτερες γνωστές δομές στο ορατό σύμπαν. Αποτελούνται από σμήνη γαλαξιών και απλώνονται σε έκταση έως 200 εκατομμυρίων ετών φωτός. http://physicsgg.me/2016/11/17/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%ac%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf/

Συνεντευξη τυπου των πληρωματων του TPK "Soyuz MS-03" Στις 16 του Νοέμβρη του 2016 στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, εγινε η παραδοσιακη συνέντευξη Τύπου. Κοσμοναύτες και αστροναύτες της πρωτοβάθμιας και της εφεδρικης σειρας πληρώματα του επανδρωμένου διαστημικου σκαφους (TPC) «Soyuz MS-03", απάντησαν στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων και μίλησαν για τα σχέδια της επερχόμενης αποστολής σε τροχιά. Πριν από την συνέντευξη Τύπου η Επιτροπή ενέκρινε το πλήρωμα του WPK "Soyuz MS-03"τον διοικητή του πλοίου, Oleg Novitskiy (Roscosmos), οι μηχανικοί πτήσης, Πέγκυ Whitson (NASA) και Tom SAND (ESA). Ως εφεδρικα πληρωματα τον κοσμοναύτη Φιοντόρ Γιουρτσίχιν (Roscosmos), τον αστροναύτη της NASA Jack Fisher και τον αστροναύτη της ESA Paolo Nespoli. Απαντώντας στην ερώτηση των δημοσιογράφων, ο Oleg Novitsky είπε ότι επειδή το πλοίο ειναι «νέα σειρά με απαιτητικές δοκιμές των συστημάτων MS Ένωσης», εχει επιλεγει η πτήση δύο ημερων: «Εμείς πάμε για ένα σύστημα δύο ημερών, ώστε να μπορείτε εύκολα να παρακολουθείτε όλες τις φάσεις της πτήσης, ελέγχο στη λειτουργία όλων των συστημάτων. Μετά το πλήρωμα ειναι τα μάτια και τα αυτιά της Γης ». Ο κοσμοναύτης είπε ότι αυτή θα είναι η δεύτερη πτήση του, και ήταν πολύ χαρούμενος που αυτή τη φορά το πλοίο θα αναχωρήσει εκσυγχρονισμένο με νέα συστήματα και για άλλη μια φορά να δω τη Γη από το διάστημα και θα είμαι σε θέση να μοιραστω αυτή την ομορφιά με άλλους. Ο Γαλλος αστροναύτης Tom SAND υποσχέθηκε να προετοιμάσει ένα χριστουγεννιάτικο δείπνο στον ISS με τις καλύτερες συνταγές της γαλλικής κουζίνας και, φυσικά, την αντιμετώπιση όλων: «Έχουμε γαλλικό φαγητό, εγώ θα μαγειρεύω το δείπνο των Χριστουγέννων. Η Πέγκυ Whitson, όσο ξέρω, θα προετοιμαστεί για το δείπνο των Χριστουγέννων. Και Oleg Novitsky όλοι θα προσπαθήσουμε. " Πρόσθεσε ότι ο ίδιος θα πάρει μαζί του κομμάτι μετεωρίτη, ο οποίος, όπως είπε, ήρθε στη Γη από τον Άρη: «Σκοπεύω να τον πάρω στο ΔΔΣ, και στη συνέχεια να τον φέρω πίσω στη Γη και στη συνέχεια να αποσταλη με rover στον Άρη" Ο Αμερικανός αστροναύτης Πέγκυ Whitson, δήλωσε ότι επί του σκάφους, στον ISS έχουν προγραμματιστεί πολλά πειράματα, μερικα από τα οποία θα διεξαχθουν με τη συμμετοχή και των τριών μελών του πληρώματος. Πιο ενδιαφέροντα ειναι τα πειράματα για να μελετήσουν την κίνηση του ρευστού και την καλλιέργεια βλαστικών κυττάρων, καθώς επίσης και πειράματα για την διάδοση των βακτηρίων και μικροοργανισμών σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Η εκτόξευση του TPK "Soyuz MS-03" με πλήρωμα του ISS-50/51 έχει προγραμματιστεί για τις 17 Νοεμβρίου του 2016 από την πλατφόρμα №1 «Αρχή« Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ του Gagarin. Κατά την παραμονή του το πλήρωμα του ISS σειρα ISS-50 και ISS-51 έρχονται με όχημα φορτίου, πτητικές δοκιμές του νέου πλοίου και την ανάπτυξη νέων συστημάτων επί του σκάφους ηλεκτρονικών συστημάτων, σε συνδυασμό πρόωσης, έλεγχο κίνησης και συστήματα πλοήγησης, ένα νεο τηλεοπτικό σύστημα. Οι αστροναύτες πρέπει επίσης να λειτουργήσουν έξω από τη λειτουργία ελέγχου teleoperator (TORU) αφαιρώντας αποκλίσεις και το φορτίο του πλοίου «Πρόοδος MS", την επιστροφή των τριών μελών του πληρώματος του ISS-49/50 στη Γη και τον ελλιμενισμό του πλοίου «MS-04 Σογιούζ» με τα μέλη του ISS-51/52. Το πρόγραμμα της επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας εχει 44 επιστημονικά πειράματα σε διάφορους τομείς - ιατρικα και βιολογικα, γεωφυσικα, βιοτεχνολογία, κλπ Αυτή τη στιγμή, η προβλεπόμενη διάρκεια του πληρώματος πτήσης είναι 180 ημέρες. http://www.roscosmos.ru/22923/