Δροσος Γεωργιος

Ο φορέας πύραυλος "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο σκάφος "Soyuz MS" Συνεχίζεται η προετοιμασία του "Soyuz MS" για εκτόξευση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) με τη συναρμολόγηση και τις δοκιμές των διαστημικών σκαφών στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. http://www.energia.ru/ru/iss/iss48/photo_06-30.html Οι κοσμοναύτες στον ISS δοκιμασαν το χειροκίνητο σύστημα ελέγχου TGK "«Progress MS" Σήμερα, 1η Ιουλίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), σχετικά με το φορτίο του οχήματος (THC) «Πρόοδος MS" πραγματοποιηθηκε με επιτυχία μια δοκιμή του συστήματος με τηλεχειριστήριο χειροκίνητο έλεγχο του διαστημόπλοιου - TORU (λειτουργία ελέγχου teleoperator). Η δοκιμή ήταν απαραίτητη για να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα πτητικών δοκιμών του TGK "Πρόοδος MS." Κατά τη διάρκεια της προγραμματισμένης δοκιμής το φορτηγο πλοίο στις 8:36:34 ώρα Μόσχας αναιρέθηκε από τον ελλιμενισμό στο διαμέρισμα "Pier" (SB-1) ISS σε απόσταση περίπου 200 μέτρων για να ελέγξουν πλήρως την Τορά. Την διαχειριση του φορτηγου πλοιου πήραν επί του ΔΔΣ οι κοσμοναύτες της Roscosmos Αλεξέι και Oleg Ovchinin . Η τελική φάση των δοκιμών ήταν η επιστροφή του πλοίου «Πρόοδος MS" στον σταθμο. Η μονάδα σύνδεθηκε με C-1 "Pirs" ISS στη λειτουργία ελέγχου την 1 Ιουλίου του 2016 στις 9:04:51 MSK. Το σύστημα TORU είναι ένα σύστημα για την εξ αποστάσεως χειροκίνητο έλεγχο της κίνησης διαστημοπλοίων και ελέγχεται από δύο χειριστήρια από το ΔΔΣ. Ένα joystick ελέγχει την κίνηση του πλοίου, από την άλλη - τον προσανατολισμό του. Το σύστημα περιλαμβάνει επίσης μια κάμερα τοποθετημένη στο όχημα διασταύρωση. http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_07-01.html Διαστημικό φορτηγό καταστρέφεται στην ατμόσφαιρα. Ήταν ένα συμβάν ελεγχόμενης καταστροφής: ερευνητές που μίσθωσαν ένα αεροπλάνο από την Αυστραλία κατάφεραν να βιντεοσκοπήσουν τη βουτιά αυτοκτονίας ενός διαστημικού μεταγωγικού Cygnus που ολοκλήρωσε την αποστολή του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το σκάφος ανεφοδιασμού της εταιρείας Orbital ATK εκτοξεύτηκε τον Μάρτιο μεταφέροντας τρόφιμα και άλλα εφόδια στο διεθνές πλήρωμα του τροχιακού εργαστηρίου. Μετά την εκφόρτωση, το σκάφος γέμισε με σκουπίδια και αποσυνδέθηκε από τον σταθμό για το τελευταίο ταξίδι του στις 14 Ιουνίου. Δώδεκα μέρες αργότερα, ο «Κύκνος» εισήλθε στην ατμόσφαιρα σαν ένα είδος τεχνητού μετεώρου. Οι ερευνητές που πέταξαν από το Σίδνεϊ μέχρι το σημείο συντριβής κατέγραψαν εικόνες και έλαβαν φασματοσκοπικές μετρήσεις για να αναλύσουν τη χημεία της πύρινης μπάλας, ανιχνεύοντας τις φασματικές γραμμές του μαγνησίου, του νατρίου και του λιθίου. Δεδομένα για την πύρινη κάθοδο επρόκειτο να μεταδοθούν και από ένα όργανο εντός του σκάφους, το οποίο όμως τελικά δεν λειτούργησε. Μετά την αποσύνδεσή του από τον ISS και πριν από την επανείσοδό του στην ατμόσφαιρα, το Cygnus είχε χρησιμοποιηθεί σε ένα ασυνήθιστο πείραμα πυρκαγιάς στο Διάστημα. Θέλοντας να βελτιώσει τα συστήματα πυρασφάλειας των αποστολών της, η NASA έβαλε φωτιά σε ένα μικρό δείγμα εύφλεκτου υλικού και παρακολούθησε την εξάπλωση της φλόγας σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Η μελέτη διαστημικών σκαφών που καταστρέφονται στην ατμόσφαιρα θα φανεί χρήσιμη στη NASA την επόμενη δεκαετία, όταν o ISS φτάσει στο τέλος της ζωής του και αφεθεί να πέσει πίσω στη Γη. Δεδομένου ότι το πολυεθνικό εργαστήριο είναι μεγαλύτερο από γήπεδο ποδοσφαίρου, μεγάλα κομμάτια του θα μπορούσαν να φτάσουν μέχρι την επιφάνεια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500087463

Οι πρώτες εικόνες του Δία από την αποστολή Juno. Τις πρώτες εικόνες από το σύστημα του Δία έστειλε το διαστημικό σκάφος Juno που πλησιάζει τον Δία και σε λίγα 24ωρα θα τεθεί σε τροχιά γύρω από αυτόν. Η εικόνα που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA καταγράφηκε από τις κάμερες του σκάφους όταν αυτό βρισκόταν σε απόσταση περίπου 11 εκ. χλμ. από τον γίγαντα αερίου του ηλιακού μας συστήματος. Σε αυτή εικονίζεται ο Δίας και ορισμένα από τα δεκάδες φεγγάρια του. Το σκάφος Juno (Ήρα) της αμερικανικής NASA πλησιάζει, μετά από πενταετές ταξίδι, στο τέρμα της αποστολής του, στον μυστηριώδη αέριο γίγαντα Δία. Το «ραντεβού» με τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού συστήματος προγραμματίζεται για τις 4 Ιουλίου και ο ενθουσιασμός στους επιστήμονες κορυφώνεται με την ελπίδα πως ο Δίας θα αποκαλύψει κάποια από τα μυστικά του. Η φιλόδοξη και πανάκριβη αποστολή, κόστους 1,1 δισ. δολαρίων, θα μελετήσει εκτενώς τη δομή και σύνθεση του πλανήτη. Αντίθετα με προηγούμενες πυρηνοκίνητες αποστολές, το Juno, το οποίο κατασκευάσθηκε από την εταιρεία Lockheed Martin Space Systems, κινείται με ηλιακή ενέργεια, καθώς διαθέτει τρία τεράστια ηλιακά πάνελ, πράγμα που του προσδίδει μέγεθος όσο ένα γήπεδο μπάσκετ. Το σκάφος, που εκτοξεύθηκε τον Αύγουστο του 2011, αναμένεται να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Δία την 4η Ιουλίου. Στη συνέχεια, προγραμματίζεται να κάνει 37 κοντινά «περάσματα» για να μελετήσει την ατμόσφαιρα, την μαγνητόσφαιρα και το βαρυτικό πεδίο του πλανήτη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500087439 7 ερωτήσεις σχετικά με την αποστολή Juno και τον Δία. 1. Τι σημαίνει Juno; Πρόκειται για μια ρωμαϊκή θεότητα, αντίστοιχη με την Ήρα της ελληνικής μυθολογίας, σύζυγος του άρχοντα των θεών, Jupiter – αντίστοιχο του Δία. Juno βαφτίστηκε και το διαστημικό σκάφος της NASA που στις 4 Ιουλίου φτάνει στον πλανήτη στο Δία – τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας – για να τον εξερευνήσει. 2. To Juno θα προσγειωθεί στην επιφάνεια του πλανήτη, όπως έγινε με το Curiosity τo 2012 στον πλανήτη Άρη; Όχι. Αυτό είναι αδύνατον, γιατί ο Δίας είναι ένας γίγαντας πλανήτης που συνίσταται από αέρια (όπως ο Κρόνος, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας). Το Juno θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη και η εξερεύνησή του θα γίνει από απόσταση. Το Juno θα πραγματοποιήσει 37 ελλειπτικές τροχιές γύρω από τους πόλους του Δία σε χρονικό διάστημα 20 μηνών.(Φωτ.) Το διαστημικό σκάφος Galileo που εισήλθε στην εξωτερική ατμόσφαιρα του Δία το 2003, επιβίωσε μεταδίδοντας δεδομένα στις ακραίες συνθήκες που επικρατούσαν μόνο για 78 λεπτά. Όταν η αποστολή του Juno ολοκληρωθεί, τον Φεβρουάριο του 2018, τότε θα πραγματοποιηθεί προγραμματισμένη βουτιά θανάτου μέσα στην πυκνή και ταραχώδη ατμόσφαιρα του τεράστιου πλανήτη. 3. Ποια αέρια αποτελούν τον πλανήτη Δία; Η κατ’ όγκο περιεκτικότητα της ανώτερης ατμόσφαιρας του Δία είναι περίπου 88–92% υδρογόνο και 8–12% ήλιο, ενώ η κατά βάρος περιεκτικότητα είναι 75% υδρογόνο, 24% ήλιο και 1% άλλα στοιχεία. Στο εσωτερικό του η περιεκτικότητα είναι λίγο διαφορετική: 71% κατά βάρος υδρογόνο, 24% ήλιο και 5% άλλα βαρύτερα στοιχεία. Η μάζα του είναι λίγο μικρότερη από το ένα χιλιοστό της ηλιακής μάζας και δυόμισι φορές μεγαλύτερη από το άθροισμα της μάζας των υπόλοιπων πλανητών του ηλιακού συστήματος. 4. Ποια είναι η σχέση της πυκνότητας του Δία με την πυκνότητα της Γης; Δεδομένου ότι η μάζα του είναι 318 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα της Γης, ενώ ο όγκος του 1321 φορές μεγαλύτερος από τον όγκο της Γης, η πυκνότητα της Γης είναι 4,1 φορές μεγαλύτερη από την πυκνότητα του Δία. 5. Ποια είναι η σύσταση του εσωτερικού του πλανήτη Δία; Ο Δίας διαθέτει έναν πυκνό πυρήνα που συνίσταται από μείγμα διαφόρων στοιχείων. Ο πυρήνας αυτός περιβάλλεται από ένα στρώμα υγρού μεταλλικού υδρογόνου (με λίγο ήλιο) και ένα εξωτερικό στρώμα κυρίως από μοριακό υδρογόνο. Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι αν ο πυρήνας του πλανήτη είναι στερεός. Ο πυρήνας συχνά περιγράφεται ως βραχώδης, αλλά κάθε λεπτομέρεια στη σύνθεση του είναι άγνωστη, όπως και οι ιδιότητες των υλικών σε θερμοκρασίες και πιέσεις σε τέτοια βάθη. H ύπαρξη του πυρήνα αποδείχθηκε το 1997 διαμέσου μετρήσεων του βαρυτικού πεδίου του. Οι μετρήσεις αυτές έδειξαν ότι ο πυρήνας του Δία έχει 12 έως 45 φορές τη μάζα της Γης ή περίπου το 4% -15% της συνολικής μάζας του Δία. Η θερμοκρασία στον πυρήνα υπολογίζεται ότι είναι περίπου 36000Κ και η πίεση 3000 έως 4500 GPa. Στην περιοχή όπου το υδρογόνο βρίσκεται σε μεταλλική κατάσταση η θερμοκρασία είναι περίπου 10000 Κ και η πίεση 200 GPa. Στον μυστηριώδη πυρήνα και ίσως στα ηλεκτρικά ρεύματα του μεταλλικού υδρογόνου οφείλεται το πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο του Δία – δεκατέσσερις φορές ισχυρότερο από το μαγνητικό πεδίο της Γης. 6. Μπορεί να δημιουργηθεί στη Γη υγρό μεταλλικό υδρογόνο; Ο ερευνητής McWilliams και οι συνεργάτες του από το πανεπιστημίου του Εδιμβούργου προσπάθησαν να προσομοιώσουν το εσωτερικό ενός αέριου γίγαντα όπως ο Δίας, δημιουργώντας υγρό υδρογόνο στο εργαστήριο [Optical Properties of Fluid Hydrogen at the Transition to a Conducting State]. Χρησιμοποίησαν παλμούς λέιζερ διάρκειας λίγων νανο-δευτερολέπτων και μια «μέγγενη» από διαμάντια για να συμπιέσουν και να θερμάνουν μια υδρογόνο στους 3000 Κ. Το υδρογόνο υπέστη μια αλλαγή φάσης στην οποία ούτε απορροφούσε ούτε εξέπεμπε φως. Η μελέτη αυτής της εξωτικής μορφής «σκοτεινού υδρογόνου» θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την εξέλιξη του Δία, αλλά και των υπόλοιπων πλανητών του Ηλιακού Συστήματος.. 7. Ποια είναι τα βασικά ερωτήματα που φιλοδοξεί να απαντήσει η αποστολή Juno; α. Κρύβεται στο εσωτερικό του Δία ένας στερεός πυρήνα και ποια είναι η σύστασή του; β. Πώς δημιουργείται το μαγνητικό πεδίο του Δία; γ. Πώς εμπλουτίσθηκε η ατμόσφαιρα του Δία με τις μικρές ποσότητες βαρύτερων στοιχείων, όπως λίθο, άνθρακας και άζωτο; δ. Πόσο νερό περιέχει ο πλανήτης; Βίντεο: εξερευνώντας το μαγνητικό πεδίο του Δία Η πρώτη εικόνα του Δία από την αποστολή Juno Εντυπωσιακή φωτογραφία του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble στην οποία φαίνεται το σέλας στον έναν πόλο του Δία. Στην φωτογραφία διάγραμμα φάσεων του υδρογόνου. Οι μαύρες γραμμές παριστάνουν τα όρια των φάσεων. http://physicsgg.me/2016/07/01/7-%ce%b5%cf%81%cf%89%cf%84%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-juno-%ce%ba%ce%b1/

Ολοκληρώθηκε η εξερεύνηση της Εστίας και της Δήμητρας από το διαστημικό σκάφος Dawn. Στις 30 Ιουνίου – την ημέρα των αστεροειδών – το διαστημικό σκάφος της NASA, Dawn (Aυγή), ολοκλήρωσε την αρχική του αποστολή: την εξερεύνηση του αστεροειδή Εστία (Vesta) και του πλανήτη νάνου Δήμητρα ( Ceres). Στο γραφικό που ακολουθεί επισημαίνονται κάποια από τα επιτεύγματα της αποστολής Dawn από την έναρξή της, τον Σεπτέμβριο του 2007. Η «Αυγή» διάνυσε 5,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα και πραγματοποίησε 2450 περιφορές γύρω από τους Vesta και Ceres, στέλνοντας περίπου 69000 φωτογραφίες τους. Η διαστημικό σκάφος Dawn χρησιμοποιεί έναν πρωτοποριακό σύστημα προώθησης ιόντων που λειτούργησε 48000 ώρες. Μερικές χαρακτηριστικές ανακαλύψεις της «Αυγής» είναι: η ύπαρξη νερού στον πλανήτη νάνο Δήμητρα – το 25% της μάζας του είναι παγωμένο νερό, σε αντίθεση με τον αστεροειδή Εστία που είναι ξηρός. Το βουνό, με μέγεθος διπλάσιο του Έβερεστ, που υπάρχει στην Εστία και ο κρατήρας Occator στη Δήμητρα με τα μυστηριώδη φωτεινά χαρακτηριστικά. http://physicsgg.me/2016/07/01/%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%8e%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%af%ce%b1%cf%82/

Ολοκληρώθηκε η εξερεύνηση της Εστίας και της Δήμητρας από το διαστημικό σκάφος Dawn. Στις 30 Ιουνίου – την ημέρα των αστεροειδών – το διαστημικό σκάφος της NASA, Dawn (Aυγή), ολοκλήρωσε την αρχική του αποστολή: την εξερεύνηση του αστεροειδή Εστία (Vesta) και του πλανήτη νάνου Δήμητρα ( Ceres). Στο γραφικό που ακολουθεί επισημαίνονται κάποια από τα επιτεύγματα της αποστολής Dawn από την έναρξή της, τον Σεπτέμβριο του 2007. Η «Αυγή» διάνυσε 5,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα και πραγματοποίησε 2450 περιφορές γύρω από τους Vesta και Ceres, στέλνοντας περίπου 69000 φωτογραφίες τους. Η διαστημικό σκάφος Dawn χρησιμοποιεί έναν πρωτοποριακό σύστημα προώθησης ιόντων που λειτούργησε 48000 ώρες. Μερικές χαρακτηριστικές ανακαλύψεις της «Αυγής» είναι: η ύπαρξη νερού στον πλανήτη νάνο Δήμητρα – το 25% της μάζας του είναι παγωμένο νερό, σε αντίθεση με τον αστεροειδή Εστία που είναι ξηρός. Το βουνό, με μέγεθος διπλάσιο του Έβερεστ, που υπάρχει στην Εστία και ο κρατήρας Occator στη Δήμητρα με τα μυστηριώδη φωτεινά χαρακτηριστικά. http://physicsgg.me/2016/07/01/%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%8e%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%af%ce%b1%cf%82/

Στις 30 Σεπτεμβρίου το δραματικό φινάλε της αποστολής Rosetta. Δώδεκα χρόνια μετά την αναχώρησή της από τη Γη, και δυόμισι χρόνια μετά την άφιξή της στον κομήτη 67P, η ευρωπαϊκή αποστολή Rosetta θα τερματιστεί στις 30 Σεπτεμβρίου με το σκάφος να πέφτει απαλά στη διαστημική χιονόμπαλα. Τις τελευταίες ώρες πριν τεθεί για πάντα εκτός λειτουργίας, το Rosetta θα μεταδίδει εικόνες υψηλής ανάλυσης και θα οσφρίζεται τα αέρια που εκπέμπει ο κομήτης υπό την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας. H λιακάδα που τροφοδοτεί τους συλλέκτες του Rosetta έχει αρχίσει να μειώνεται καθώς ο κομήτης και το σκάφος που τον ακολουθεί απομακρύνονται από τον Ήλιο και πλησιάζει την τροχιά του Δία. Μια από τις επιλογές που εξέτασε η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA ήταν να θέσει το σκάφος σε κατάσταση αναμονής μέχρι το επόμενο πέρασμα του 67P από το εσώτερο Ηλιακό Σύστημα σε μερικά χρόνια από σήμερα. Το σκάφος, όμως, είναι απίθανο να επηζήσει τόσο καιρό, καθώς έχει επηρεαστεί απο ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και υψηλές δόσεις ακτινοβολίας στα 12 χρόνια που παραμένει στο Διάστημα. Η ESA προτίμησε τελικά να στείλει το Rosetta σε μια βουτιά αυτοκτονίας που θα εκτελεστεί σε αργή κίνηση. Τον Αύγουστο, οι υπεύθυνοι της αποστολής θα δώσουν εντολη στο σκάφος να μετακινηθεί σε διαφορετρική τροχιά γύρω από τον κομήτη. Θα συνεχίσει να πλησιάζει μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου, οπότε θα ενεργοποιήσει τον κινητήρα του για την τελική κάθοδο. Θα χρειαστούν ώρες μέχρι να φτάσει το σκάφος στην επιφάνεια κινούμενο με ταχύτητα 1,8 χιλιομέτρων την ώρα. Όταν πια αγγίξει την παγωμένη, κατάμαυρη επιφάνεια του κομήτη, η κεραία του πιθανότατα δεν θα είναι στραμμένη στη Γη και κάθε περαιτέρω επικοινωνία θα είναι αδύνατη. Ούτως ή άλλως, το σκάφος θα λάβει εντολή να απενεργοποιήσει όλα τα συστήματά του όταν φτάσει στην τελική του θέση. Το σημείο προσεδάφισης δεν έχει ακόμα αποφασιστεί. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500087487

O Ηawking ανακοινώνει πρόγραμμα 3D χαρτογράφησης του σύμπαντος. Ένα ακόμη σημαντικό επίτευγμα θα προσθέσει σύντομα στο βιογραφικό του ο Βρετανός θεωρητικός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος έχει συνδέσει το όνομά του με σημαντικές ανακαλύψεις για το σύμπαν, αλλά και με την εκλαΐκευση της επιστήμης. Έτσι, μερικές δεκαετίες μετά τις έρευνές του για τις μαύρες τρύπες, που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους σημαντικότερους επιστήμονες όλων των εποχών, είναι έτοιμος να ανακοινώσει το επόμενο σχέδιό του: την τρισδιάστατη χαρτογράφηση ολόκληρου του γνωστού σύμπαντος. Μάλιστα, γι’ αυτό τον σκοπό, θα επιστρατεύσει τον υπερυπολογιστή Cosmos του πανεπιστήμιου του Κέιμπριτζ, στο οποίο εργάζεται. Το σχέδιο ήρθε στο φως της δημοσιότητας από ένα άρθρο στην εφημερίδα Sunday Times, στο οποίο αναφέρεται πως η επίσημη ανακοίνωσή του θα γίνει από τον Χόκινγκ κατά τη διάρκεια του επιστημονικού συνεδρίου Starmus, το οποίο ξεκινάει στις 27 Ιουνίου στην Τενερίφη. Σύμφωνα με τον Πολ Σέλαρντ, καθηγητή κοσμολογίας στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και διευθυντή του τμήματος που διαχειρίζεται το Cosmos, το πρότζεκτ θα βασισθεί κατ’ αρχάς σε δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA). Το Planck αποτύπωσε την «ηχώ» της Μεγάλης Έκρηξης, δηλαδή το υπόλειμμα της ακτινοβολίας που εξέπεμπε το σύμπαν περίπου 380.000 χρόνια μετά τη δημιουργία του. Με αυτό τον τρόπο θα δημιουργηθεί ο χάρτης του «νεαρού» σύμπαντος, στον οποίο στη συνέχεια θα τοποθετηθούν οι θέσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων γαλαξιών, με βάση μετρήσεις από τη μελέτη Dark Energy Survey (DES), η οποία βασίσθηκε σε ένα επίγειο τηλεσκόπιο διαμέτρου 3,9 μέτρων περίπου, το οποίο είναι εγκατεστημένο στη Χιλή. «Το Planck μάς δίνει μία πολύ λεπτομερή εικόνα για την κατανομή ύλης στο πρώιμο σύμπαν και τον τρόπο που αυτή οδήγηση στη δομή του σημερινού “κόσμου”», σημειώνει στην εφημερίδα ο Σέλαρντ. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο χάρτης θα βελτιωθεί μετά το 2020, όταν θα εκτοξευθεί το τηλεσκόπιο Euclid (Ευκλείδης) της ESA, με σκοπό τη μελέτη της σκοτεινής ενέργειας και της σκοτεινής ύλης. Εκτός από τη χαρτογράφηση του σύμπαντος, το πρότζεκτ Cosmos αναμένεται να ρίξει περισσότερο «φως» στη σκοτεινή ενέργεια, δηλαδή στην άγνωστη αιτία που επιταχύνει τη συμπαντική διαστολή. Η φύση της σκοτεινής ενέργειας παραμένει ακόμη και σήμερα αδιευκρίνιστη στους επιστήμονες, ενώ μάλιστα μόλις τον περασμένο Ιούνιο μία αμερικανική ομάδα αστροφυσικών πρόσθεσε ακόμη περισσότερο μυστήριο στον τρόπο που δρα, υποστηρίζοντας πως οι μετρήσεις της έδειξαν ότι το σύμπαν επιταχύνεται 5-9% ταχύτερα από τους έως σήμερα υπολογισμούς. http://physicsgg.me/2016/06/30/o-%ce%b7awking-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%cf%8e%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b3%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%bc%ce%b1-3d-%cf%87%ce%b1%cf%81%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%b7/

Πρόγραμμα εκτοξευσέων για τους μήνες Ιούλιο-Σεπτέμβριο 2016. Σύμφωνα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, τον Ιούλιο-Σεπτέμβριο 2016 αναμενονται 3 εκτόξευσεις από το Μπαϊκονούρ: Στις 7 Ιουλίου:Ο φορέας πυραυλος (RN) "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο (TPC) "Soyuz MS-01" Στις 17 Ιουλίου:Ο φορέας πυραυλος"Soyuz-U» με το φορτηγό πλοίο μεταφοράς "Progress-MS-03" Στις 23η Σεπτέμβρη:Ο φορέας πυραυλος (RN) "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο (TPC) "Soyuz MS-02" Επίσης στις 29 Αυγ του 2016 από το Μπαϊκονούρ έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το αυτόματο διαστημικό σκάφος Echostar-21 με το φορέα πυραύλο "Proton-M" με το ανώτερο στάδιο"Breeze-M". http://www.roscosmos.ru/22359/

Στίβεν Χόκινγκ: «Υψηλή πιθανότητα πρόσκρουσης αστεροειδούς στη Γη» Η Ημέρα Αστεροειδών γιορτάζεται στις 30 Ιουνίου. Ανήμερα στην επέτειο της μεγαλύτερης στην ιστορία πρόσκρουσης αστεροειδούς στη Γη, στην Τουνγκούσκα της Σιβηρίας, στις 30 Ιουνίου 1908. Αν και επρόκειτο για έναν μικρομεσαίο αστεροειδή διαμέτρου περίπου 40 μέτρων, η έκρηξή του στην ατμόσφαιρα πάνω από το σιβηρικό δάσος ισοδυναμούσε με 100 τόνους ΤΝΤ και ισοπέδωσε μια τεράστια έκταση 800 τετραγωνικών μιλίων, όσο μια μεγάλη σύγχρονη πόλη. Η Ημέρα Αστεροειδών έχει ως στόχο να θυμίσει στην παγκόσμια κοινή γνώμη και στις κυβερνήσεις ότι ο πλανήτης μας βρίσκεται πάντα στο «στόχαστρο» ουρανίων σωμάτων και γι' αυτό πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση, φροντίζοντας έγκαιρα να έχει λύσεις για το χειρότερο σενάριο. Εκατοντάδες εκδηλώσεις, ενημερωτικές και καλλιτεχνικές, θα πραγματοποιηθούν και στις πέντε ηπείρους του κόσμου, με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων όπως ο κοσμολόγος Στίβεν Χόκινγκ. Όπως δήλωσε ο ίδιος εν όψει των εκδηλώσεων, «μια από τις σοβαρότερες απειλές για τη νοήμονα ζωή στο σύμπαν μας είναι η υψηλή πιθανότητα πρόσκρουσης ενός αστεροειδούς πάνω σε κατοικημένους πλανήτες». Ο αστροφυσικός και κιθαρίστας του συγκροτήματος «Κουίν» δρ Μπράιαν Μέι, ο οποίος είχε την πρωτοβουλία για την Ημέρα Αστεροειδών μαζί με μερικούς ακόμη επιστήμονες και άλλους ανήσυχους πολίτες, δήλωσε ότι «οι αστεροειδείς είναι μια φυσική καταστροφή που ξέρουμε πώς να την εμποδίσουμε. Γι' αυτό πρέπει να έχουμε τους κατάλληλους πόρους ώστε να δούμε, να παρακολουθήσουμε την τροχιά και -αν χρειασθεί- να εκτρέψουμε τους επικίνδυνους αστεροειδείς από την τροχιά της Γης». http://www.pronews.gr/portal/20160629/genika/diastima/49/stiven-hokingk-ypsili-pithanotita-proskroysis-asteroeidoys-sti-gi Περισσότερα για την σημερινη ημέρα των αστεροειδων στην προηγούμενη δημοσίευση στις 27/06/2016 Εκδήλωση για την Ημέρα των Αστεροειδών διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη από το Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ (30 Ιουνίου 2016, 7 μ.μ., αίθουσα Α31)

Ερευνητές βρήκαν την λύση για καλλιέργειες στον Αρη. Με την NASA να έχει βάλει... πλώρη προς τον κόκκινο πλανήτη, οι επιστήμονες έχουν βαλθεί να δημιουργήσουν τις ιδανικότερες δυνατές συνθήκες διαβίωσης, φέρνοντας το όνειρο των αστροφυσικών ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματικότητα. Ενα από τα βασικότερα προβλήματα, που μπαίνουν προς το παρόν εμπόδιο στα σχέδια της NASA, είναι τα τρόφιμα της επανδρωμένης αποστολής. Πόσα τρόφιμα μπορούν να χωρέσουν τα περιορισμένα τετραγωνικά ενός διαστημόπλοιου; Σίγουρα όχι αρκετά για να καλύψουν μια αποστολή μακράς διάρκειας στον Αρη. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ανάγκη δημιουργίας τροφίμων, μακριά από την Γη. Μέχρι πριν λίγο καιρό όμως, δεν είχαν γίνει παρά ελάχιστα πειράματα στο συγκεκριμένο θέμα. Ως εκ τούτου οι ειδικοί εμφάνιζαν πλήρη άγνοια, βάζοντας ένα μεγάλο ερωτηματικό πάνω από την πρώτη αποστολή ανθρώπων σε άλλον πλανήτη. Για καλή τύχη της NASA όμως, πριν από μόλις λίγες μέρες Ολλανδοί επιστήμονες ανακοίνωσαν πως η ανάπτυξη βρώσιμων καλλιεργειών στον Αρη είναι εφικτή. Οι ερευνητές εξέτασαν την ποιότητα τεσσάρων ειδών, ανεπτυγμένων υπό συνθήκες ανάλογες με του κόκκινου πλανήτη, για να καταλήξουν πως και τα τέσσερα είναι απολύτως υγιεινά. Ραπανάκια, μπιζέλια, σίκαλη, και ντομάτες μπορούν να παραχθούν εκτός Γης, χωρίς να εμφανίσουν υψηλά επίπεδα βαρέων μετάλλων που θα τα καθιστούσαν επιβλαβή για τον ανθρώπινο οργανισμό. Οι μελέτες των ερευνητών όμως δεν σταματούν εδώ, καθώς ο στόχος τους είναι να ελέγξουν όσο το δυνατόν περισσότερα είδη λαχανικών, έτσι ώστε οι αστροναύτες να έχουν... ποικιλία στο μενού τους. «Τα πρώτα αποτελέσματα είναι πράγματι πολύ θετικά και μας γεμίζουν αισιοδοξία. Είναι όμως σημαντικό να συνεχίσουμε, ελέγχοντας όσες περισσότερες καλλιέργειες μπορούμε για να σιγουρευτούμε πως οι έποικοι του Αρη θα έχουν μια ευρεία γκάμα τροφίμων, που θα ενισχύει τους οργανισμούς τους» τόνισε ο επικεφαλής της έρευνας Wieger Wamelink. Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί πως οι προσπάθεις των ερευνητών δεν εμφάνισαν 100% επιτυχία. Από το 2013 που ξεκίνησε η έρευνα, έχουν καταφέρει να ελέγξουν με ακρίβεια 10 καλλιέργειες, εκ των οποίων γνωρίζουμε πως μόλις οι τέσσερις είναι βρώσιμες.http://www.pronews.gr/portal/20160629/genika/diastima/49/ereynites-vrikan-tin-lysi-gia-kalliergeies-ston-ari

Το διαστημόπλοιο «Juno» φτάνει στον Δία. Υστερα από ταξίδι πέντε ετών και έχοντας διανύσει απόσταση 2,89 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, το διαστημόπλοιο «Juno» (Ηρα) της NASA θα αναγγείλει την άφιξή του στον Δία με ένα απλό ραδιοφωνικό σήμα τριών δευτερολέπτων. Το πολυαναμενόμενο αυτό σήμα, που η NASA ελπίζει να λάβει το πρωί της Δευτέρας, θα σηματοδοτεί την ολοκλήρωση της διαδικασίας πέδησης με τη βοήθεια των κινητήρων του «Juno», που θα επιτρέψει στο μικρό διαστημικό όχημα να «συλληφθεί» από το πεδίο βαρύτητας του Δία. «Μπορώ από τώρα να σας πω ότι, όταν ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, θα ακούσετε έντονους ήχους πανηγυρισμού, καθώς αυτό θα μας λέει ότι το “Juno” βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Δία», είπε ο επικεφαλής του προγράμματος Ρικ Νουμπάκεν. Στόχος της αποστολής είναι η εξερεύνηση των συνθηκών που επικρατούν κάτω από τα νέφη του Δία. «Οι απορίες μας για τον Δία αφθονούν και η αποστολή αυτή θα αρχίσει να προσφέρει απαντήσεις», λέει η Νταϊάν Μπράουν, μέλος της ομάδας της NASA. Το «Juno» θα είναι το πρώτο διαστημικό σκάφος που θα μπει σε τροχιά γύρω από τον Δία την τελευταία δεκαετία. Το ρομποτικό διαστημόπλοιο της NASA «Γαλιλαίος» παρέμεινε σε τροχιά γύρω από τον Δία για οκτώ χρόνια, για να στείλει πίσω στη Γη εντυπωσιακές εικόνες του πλανήτη και των πολλών δορυφόρων του. Οι φωτογραφίες αυτές αποκάλυψαν την ύπαρξη γιγάντιων ωκεανών κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του δορυφόρου του Δία, Ευρώπη, που θεωρείται σήμερα ένα από τα καλύτερα σημεία για την αναζήτηση ζωής μέσα στο ηλιακό σύστημα. Αυτήν τη φορά, η αποστολή θα εστιάσει στον ίδιο τον Δία και ειδικότερα στο τι βρίσκεται κάτω από τα πολύχρωμα νέφη, τα οποία καλύπτουν τον γιγάντιο πλανήτη. «Ενας από τους κεντρικούς στόχους του “Juno” είναι να μάθουμε τη “συνταγή” για κάθε ηλιακό σύστημα. Πώς δημιουργείται ένα τέτοιο σύστημα πλανητών και πώς σχηματίσθηκαν οι πλανήτες του δικού μας ηλιακού συστήματος;» αναρωτιέται ο Σκοτ Μπόλτον, επιστημονικός συνεργάτης του Southwest Research Institute στο Σαν Αντόνιο του Τέξας, που είναι και ο κεντρικός ερευνητής του προγράμματος με κόστος 1,1 δισ. δολαρίων. Ο Δίας είναι ο μεγαλύτερος των λεγόμενων γιγάντων αερίων, με μάζα τρεις φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Κρόνου, που είναι ο επόμενος σε μέγεθος. Ο Δίας, όμως, είναι πολύ περισσότερο από μια απλή σφαίρα υδρογόνου και ηλίου. Αυτό που κεντρίζει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον των επιστημόνων είναι οι μικρές ποσότητες βαρύτερων στοιχείων, όπως λιθίου, άνθρακα και αζώτου, που υπάρχουν στην ατμόσφαιρά του. «Δεν γνωρίζουμε πώς εμπλουτίσθηκε ο Δίας με τα στοιχεία αυτά. Γνωρίζουμε, όμως, ότι η παρουσία τους είναι εξόχως σημαντική, καθώς από τα στοιχεία αυτά προέρχεται η ζωή στη Γη», λέει ο Μπόλτον. Το «Juno», εφόσον όλα πάνε κατ’ ευχήν, θα πραγματοποιήσει σειρά 37 ελλειπτικών περιστροφών γύρω από τους πόλους του Δία σε χρονικό διάστημα 20 μηνών. Τα επιστημονικά του όργανα περιλαμβάνουν συσκευή μέτρησης των ισχυρών μαγνητικών πεδίων του πλανήτη, αλλά και φωτογραφική μηχανή υπέρυθρης ακτινοβολίας που θα παρατηρήσει το σέλας γύρω από τους πόλους. «Δημόσια κάμερα» Το «Juno» φέρει επίσης και συμβατική φωτογραφική μηχανή. Αυτή δεν έχει ως στόχο της την εξασφάλιση επιστημονικών δεδομένων, αλλά αποτελεί μέθοδο προσέλκυσης του ενδιαφέροντος του κοινού. Κάθε χρήστης του Διαδικτύου μπορεί έτσι να εγγραφεί στην ιστοσελίδα του Southwest Research Institute Mission Juno και να προτείνει προς τα πού πρέπει να στραφεί ο φακός της φωτογραφικής μηχανής του διαστημοπλοίου. «Πρόκειται στην πραγματικότητα για μία “δημόσια κάμερα”. Οι επισκέπτες της σελίδας θα μπορούν να συζητούν μέσω αυτής και να αποφασίζουν τι θεωρούν ότι είναι το σημαντικότερο θέμα για φωτογράφιση», λέει ο Μπόλτον. http://www.kathimerini.gr/865539/article/epikairothta/episthmh/to-diasthmoploio-juno-ftanei-ston-dia Εξωτικό «σκοτεινό υδρογόνο» κάτω από τα σύννεφα του Δία. Οι αέριοι πλανήτες όπως ο Δίας και ο Κρόνος δεν αποκλείεται να κρύβουν ένα σκοτεινό μυστικό κάτω από τα πολύχρωμα σύννεφά τους: μια παράξενη φάση του υδρογόνου, μαύρη σαν το κάρβουνο Το υδρογόνο, το ελαφρύτερο και πιο άφθονο στοιχείο στο Σύμπαν, είναι το βασικό συστατικό αυτών των αέριων γιγάντων. Εργαστηριακά πειράματα και προσομοιώσεις στον υπολογιστή υποδεικνύουν ότι, κοντά στο κέντρο του Δία και του Κρόνου, η ακραία θερμοκρασία και πίεση κάνουν το υδρογόνο να συμπεριφέρεται σαν υγρό μέταλλο. Το πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο του Δία δημιουργείται πιθανότατα από ρεύματα αυτού του ασυνήθιστου, αγώγιμου υλικού. Ανάμεσα στο μεταλλικό υδρογόνο στο κέντρο των πλανητών και στο αέριο υδρογόνο της ανώτερης ατμόσφαιρας, η κατάσταση είναι λιγότερο σαφής. Σε μια προσπάθεια να προσομοιώσουν τι μπορεί να συμβαίνει σε αυτά τα ενδιάμεσα στρώματα, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου χρησιμοποίησαν μια δέσμη λέιζερ και ένα διαμαντένιο αμόνι για να συμπιέσουν και να θερμάνουν μια μικρή ποσότητα υδρογόνου στους 3.000 βαθμούς Κέλβιν. Για μια στιγμή, το αέριο υδρογόνο πέρασε σε μια νέα φάση, στην οποία ούτε εκπέμπει ούτε απορροφά το φως: είναι μια μορφή «σκοτεινού υδρογόνου» αναφέρουν οι ερευνητές στο έγκριτο Physical Review Letters. «Είναι μαύρο σαν κάρβουνο» σχολιάζει στο περιοδικό New Scientist ο Δρ Στιούαρτ ΜακΟυίλιαμς, επικεφαλής της μελέτης. Η ύπαρξη ενός μαύρου στρώματος στην παχιά ατμόσφαιρα του Δία θα βοηθούσε τους πλανητολόγους να κατανοήσουν καλύτερα την εξέλιξη του Δία και των υπόλοιπων πλανητών του Ηλιακού Συστήματος. Νέα δεδομένα για την εσωτερική δομή των αέριων πλανητών αναμένονται από την αποστολή Juno της NASA, η οποία καταφθάνει στο σύστημα του Δία στις 4 Ιουλίου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500087216

Το μυστικό της Γης κρύβουν γιγάντιες "φούσκες" στον μανδύα. Δύο μυστηριώδεις γιγάντιες «φούσκες» στο εσωτερικό της Γης, η μία κάτω από την Αφρική και η άλλη κάτω από τον Ειρηνικό, κρύβουν στοιχεία-κλειδιά για τον πλανήτη μας. Αυτές οι «θερμοχημικές στοίβες», όπως είναι η επιστημονική ονομασία τους, έχουν 100 φορές το μέγεθος του Εβερεστ και βρίσκονται 2.900 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια, δηλαδή στη μέση της απόστασης μέχρι το κέντρο της Γης. Οι «φούσκες» αυτές, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι πανίσχυρες. Δύο φορές που έχασαν την ισορροπία τους οδήγησαν στη μεταβολή των κλιματικών ζωνών των ηπείρων του πλανήτη μας. Επιπλέον οι θερμοχημικές στοίβες έχουν αφήσει τα σημάδια τους στην επιφάνεια της Γης, αφού έχουν προκαλέσει τις μεγάλες εκρήξεις ηφαιστείων στη ιστορία της, όπως μία στην Ινδία πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια που σκέπασε με λάβα πάχους δύο χιλιομέτρων μια έκταση όσο η Αλάσκα. Η κίνηση Καθώς αυτά τα «τέρατα» στο εσωτερικό της Γης βρίσκονται ακόμα σε κίνηση, οι επιστήμονες αναρωτιούνται: Αποτελούν άραγε μια τεράστια «μηχανή ανακύκλωσης» του φλοιού της Γης; Μήπως περιέχουν τμήματα του φλοιού από την εποχή των δεινοσαύρων, τα οποία στέλνουν ξανά πίσω στην επιφάνεια; Στη νέα τους έρευνα, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και τη Σχολή Εξερεύνησης Γης και Διαστήματος άρχισαν να μελετούν τις δύο τεράστιες αυτές μάζες στην κορυφή του εξωτερικού πυρήνα του πλανήτη και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σύστασή τους, αν και παραμένει μυστήριο, είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη του υπόλοιπου μανδύα. Αποτελούνται κατά βάση από πέτρα, η οποία θερμαίνεται τόσο πολύ στο όριο του πυρήνα της Γης, που εν μέρει λιώνει. «Ενώ η προέλευση και η σύσταση των φουσκών είναι προς το παρόν άγνωστες, υποψιαζόμαστε ότι περιέχουν σημαντικά στοιχεία για το πώς σχηματίστηκε η Γη και πώς λειτουργεί σήμερα» εκτίμησε ο Εντουαρντ Γκαρνέρο του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, επικεφαλής της έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature Geoscience». Με τη βοήθεια σεισμικών κυμάτων, των οποίων η ταχύτητα μεταβάλλεται βάσει της σύστασης του υλικού το οποίο διαπερνούν, οι επιστήμονες κατάφεραν να περάσουν τον πλανήτη μας από ένα είδος ακτινογραφίας. Αυτό που συμπέραναν είναι ότι οι «φούσκες» δεν είναι απλώς θερμότερες από τον υπόλοιπο μανδύα, αλλά αποτελούνται και από διαφορετικά υλικά, αφού τα σεισμικά κύματα επιβραδύνονταν σημαντικά όταν περνούσαν μέσα από αυτές. Μάλιστα η σύστασή τους είναι πυκνότερη, κάτι που δείχνει ότι μπορεί να έχουν «καταπιεί» τμήματα προϊστορικού εδάφους. «Καθώς οι θερμοχημικές στοίβες μελετώνται όλο και περισσότερο, ελπίζουμε ότι και άλλοι επιστήμονες θα διερευνήσουν πώς αυτά τα χαρακτηριστικά ταιριάζουν με το μεγάλο παζλ του πλανήτη Γη» ανέφερε ο Γκαρνέρο. Η καλύτερη κατανόησή τους είναι πολύ πιθανό να εξηγήσει τη σεισμική και ηφαιστειακή δραστηριότητα του πλανήτη μας. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/to_mystiko_tis_gis_kryboun_giganties_fouskes_ston_mandya-64399856/

Ο Χόκινγκ επεσήμανε τους κινδύνους του πλανήτη. Οι μεγαλύτερες απειλές για τον πλανήτη είναι η μόλυνση του περιβάλλοντος, η ανθρώπινη βλακεία και η τεχνητή νοημοσύνη, σύμφωνα με τον Στίβεν Χόκινγκ. «Σίγουρα δεν έχουμε γίνει λιγότερο άπληστοι ή λιγότερο βλάκες» δήλωσε ο Στίβεν Χόκινγκ Σε συνέντευξή του στον παρουσιαστή Λάρι Κινγκ, όπου ερωτήθηκε αν τα πράγματα έχουν βελτιωθεί σε σχέση με την τελευταία τους συνάντηση πριν από έξι χρόνια, που ο επιστήμονας επέκρινε την απληστία και βλακεία της ανθρωπότητας, ο Χόκινγκ απάντησε αρνητικά: «Σίγουρα δεν έχουμε γίνει λιγότερο άπληστοι ή λιγότερο βλάκες». «Ο πληθυσμός έχει αυξηθεί κατά μισό δισεκατομμύριο από την τελευταία μας συνέντευξη και δεν φαίνεται ότι θα σταματήσει. Με αυτόν το ρυθμό θα φτάσει τα 11 δισεκατομμύρια έως το 2100. Η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει αυξηθεί τα τελευταία πέντε χρόνια. Πάνω από το 80% των κατοίκων σε αστικές περιοχές είναι εκτεθειμένοι σε μη ασφαλή επίπεδα ατμοσφαιρικής μόλυνσης», ανέφερε αν και πρόσθεσε ότι παρά τους μεγάλους κινδύνους αναμένει ότι «θα βρούμε τον τρόπο να προχωρήσουμε». Επιπλέον ο Χόκινγκ, ο οποίος έχει προειδοποιήσει στο παρελθόν για τον κίνδυνο που μπορεί να αποτελέσουν τα ρομπότ για την ανθρωπότητα, εξέφρασε ανησυχία για το ότι οι κυβερνήσεις έχουν εμπλακεί σε μία «κούρσα όπλων τεχνητής νοημοσύνης» και προειδοποίησε ότι «θα πρέπει να διασφαλιστεί ο ηθικός σχεδιασμός της τεχνητής νοημοσύνης με τις απαραίτητες δικλίδες ασφαλείας». http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/o_xokingk_epesimane_tous_kindynous_tou_planiti-64399854/

Ο φορέας πύραυλος "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο σκάφος "Soyuz MS" Συνεχίζεται η προετοιμασία του "Soyuz MS" για εκτόξευση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) με τη συναρμολόγηση και τις δοκιμές των διαστημικών σκαφών στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Νωρίτερα, το πλοίο τροφοδοτήθηκε με τα συστατικά προωθητικό και συμπιεσμένα αέρια. Η εκτόξευση του φορέα πύραυλου "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο σκάφος "Soyuz MS" έχει προγραμματιστεί για τις 7 Ιουλίου, 2016 στις 4:36 MSK από την πλατφόρμα №1 του κοσμοδρόμιου Μπαϊκονούρ. http://www.energia.ru/ru/iss/iss48/photo_06-28.html Ο νέος πύραυλος της NASA σε θεαματική δοκιμή. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα εντυπωσιακό βίντεο από τις δοκιμές που πραγματοποιεί στον κινητήρα του πυραύλου SLS («Σύστημα Διαστημικών Εκτοξεύσεων») ο οποίος θα είναι ο ισχυρότερος που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Σύμφωνα με τα στελέχη της NASA οι δοκιμές ήταν απόλυτα πετυχημένες και το σύστημα δείχνει να λειτουργεί χωρίς προβλήματα. Αν όλα πάνε καλά σύμφωνα με τον προγραμματισμό της NASA η κατασκευή του πυραύλου θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το 2017 και θα γίνει τότε και η πρώτη δοκιμαστική πτήση του. Ο SLS θα είναι ένας πύραυλος υγρών καυσίμων θα μεταφέρει πιο μακριά από οποιοδήποτε άλλο σύστημα προώθησης επανδρωμένα σκάφη και φορτία. Επιπλέον ο SLS θα μπορεί να μεταφέρει πολύ μεγαλύτερο βάρος άρα μεγαλύτερα σκάφη και μεγαλύτερα φορτία. Η δυνατότητα εκτόξευσης όσο το δυνατόν μεγαλύτερων σκαφών και φορτίων σε όσο το δυνατόν πιο μακρινή απόσταση από τη Γη δίνει προσφέρει νέες δυνατότητες στη διαστημική εξερεύνηση. Ένας πολύ ισχυρός πύραυλος θα διευκολύνει παραδείγματος χάριν, μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη ή σε ένα αστεροειδή. Δύο boosters πέντε τμημάτων και τέσσερις κύριοι κινητήρες RS-25 θα προωθούν το SLS σε αποστολές μεγάλων αποστάσεων στο διάστημα. Τα boosters στερεών καυσίμων κατασκευάζει η Orbital ATK και θα λειτουργούν παράλληλα με τους κύριους κινητήρες για τα πρώτα δύο λεπτά πτήσης. Θα παρέχουν πάνω από 75% της ώθησης που χρειάζεται ο πύραυλος και το διαστημόπλοιο Orion για να ξεφύγει από τη βαρυτική έλξη της Γης. Η αρχική έκδοση του SLS θα έχει δυνατότητα ανύψωσης τουλάχιστον 77 τόνων. Το επόμενο σχεδιασμένο upgrade θα περιλαμβάνει ένα ισχυρό άνω τμήμα για πιο φιλόδοξες αποστολές, με δυνατότητα ανύψωσης 115 τόνων. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500087163

Δοκιμή στο αλεξίπτωτο της ευρωπαϊκής αποστολής ExoMars στον Άρη. Λίγους μήνες πριν από την άφιξη της ευρω-ρωσικής αποστολής ExoMars στον Άρη, η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA δημοσιοποίησε φωτογραφία από τη δοκιμή του αλεξιπτώτου με το οποίο ένα μικρό ρομπότ θα επιχειρήσει να φτάσει στην επιφάνεια του πλανήτη. Η διπλή αποστολή ExoMars, η οποία εκτοξεύτηκε στις 14 Μαρτίου σε ένα ταξίδι επτά μηνών, περιλαμβάνει έναν δορυφόρο που θα εξετάσει την ατμόσφαιρα του Άρη, καθώς και το μικρό, στατικό ρομπότ Schiaparelli που θα προσεδαφιστεί στην Ισημερινή Πεδιάδα του Άρη. Στις 15 Οκτωβρίου, το Schiaparelli (παίρνει το όνομα του ιταλού αστρονόμου που νόμιζε ότι έβλεπε ποτάμια στον Άρη) θα αποσυνδεθεί από το μητρικό σκάφος για να αρχίσει την κάθοδό του. Τρεις ημέρες αργότερα θα εισέλθει στην αραιή αρειανή ατμόσφαιρα με ταχύτητα 21.000 χιλιομέτρων την ώρα. Το αλεξίπτωτο θα ενεργοποιηθεί σε ύψος 11 χιλιομέτρων, όταν το ρομπότ πέφτει με ταχύτητα 1.700 χλμ/ώρα. Θα απορριφθεί σε ύψος 1,2 χιλιομέτρων, έχοντας επιβραδύνει το Schiaparelli στα 200 χλμ/ώρα. Λίγο πριν φτάσει στην επιφάνεια, το ρομπότ θα ενεργοποιήσει δύο προωστήρες για να πέσει στο έδαφος όσο γίνεται πιο μαλακά. Το αλεξίπτωτο του Sciaparelli, διαμέτρου 12 μέτρων, ακολουθεί τον ίδιο σχεδιασμό με όλα τα αλεξίπτωτα που έχει χρησιμοποιήσει σε ανάλογες περιπτώσεις η NASA. Το ύφασμά του αποτελείται από νάιλον, ενώ τα σχοινιά είναι κατασκευασμένα από Kevlar. Η φωτογραφία της ESA δείχνει ένα αντίγραφο πλήρους κλίμακας που δοκιμάστηκε στο Ερευνητικό Κέντρο «Έιμς» της NASA, στο οποίο λειτουργεί η μεγαλύτερη αεροσήραγγα του κόσμου. H δοκιμή επέτρεψε στους μηχανικούς της αποστολής να τεστάρουν την πυροτεχνική συσκευή που θα ξεκινήσει την ανάπτυξη του αλεξιπτώτου. Το Sciaparelli θα πραγματοποιήσει σχετικά λίγες μετρήσεις στην ατμόσφαιρα του Άρη και δεν θα επιζήσει περισσότερο από τρεις μέρες πριν εξαντληθεί η μπαταρία του. Κύρια αποστολή του είναι να προβάρει τις τεχνολογίες που απαιτούνται για την προσεδάφιση ενός ευρωπαϊκού τροχοφόρου ρομπότ την επόμενη δεκαετία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500086992

Ο Δίας φλέγεται! Λίγες μέρες πριν στο σκάφος της φιλόδοξης αποστολής Juno που θα εξερευνήσει τον Δία φτάσει στον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος ερευνητές που χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο VLT στο Νότιο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο στη Χιλή έδωσαν στη δημοσιότητα μια σειρά από εκπληκτικές εικόνες του γίγαντα αερίων. Πρόκειται για εικόνες υψηλής ανάλυσης στην υπέρυθρη θερμική περιοχή του φάσματος. Εκτός από εντυπωσιακές οι εικόνες προσφέρουν στους επιστήμονες πλήθος πολύτιμων δεδομένων όπως τις θερμοκρασίες που επικρατούν στον πλανήτη, την πυκνότητα και την σύνθεση των νεφών αλλά και το πώς οι τεράστιες καταιγίδες, οι αεροστρόβιλοι και οι κυματισμοί των νεφών επηρεάζουν την εικόνα του πλανήτη. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=811224

Η Τεχνητή νοημοσύνη «είναι ανίκητη» στις αερομαχίες. Ο σμήναρχος Τζιν Λι έχει δεκαετίες πτήσεων στο ενεργητικό του, βρήκε όμως το δάσκαλό του εκεί που δεν το περίμενε: ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που τον κατέρριψε ξανά και ξανά σε προσομοιώσεις αερομαχιών. Η τεχνητή νοημοσύνη ALPHA, αναφέρουν οι δημιουργοί της, λαμβάνει αποφάσεις 250 φορές ταχύτερα από τους ανθρώπινους πιλότους, και αναδείχθηκε νικητής σε εναέριες αναμετρήσεις τόσο με επαγγελματίες πιλότους σαν τον Λι όσο και με άλλα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης. Το εντυπωσιακό είναι ότι το ALPHA τρέχει σε πραγματικό χρόνο ακόμα και σε ένα απλό οικιακό PC, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στο Journal of Defence Management. Το σύστημα βασίζεται στη λεγόμενη «θολή λογική», στην οποία μια αριθμητική παράμετρος μπορεί να παίρνει οποιαδήποτε τιμή ανάμεσα στο 0 και το 1. Ουσιαστικά, ο υπολογιστής πρέπει να εξετάζει ένα μεγάλο εύρος επιλογών πριν λάβει την τελική απόφασή του. Στις δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν τον περασμένο Οκτώβριο, ο σμήναρχος Λι «όχι μόνο δεν κατάφερε να καταρρίψει το ALPHA έπειτα από επανειλημμένες προσπάθειες, αλλά καταρρίφθηκε ο ίδιος σε όλες τις περιπτώσεις», καμαρώνουν οι δημιουργοί του στην εταιρεία Psibernetix, η οποία ιδρύθηκε πρόσφατα από ερευνητή του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι. Ο ίδιος ο σμήναρχος χαρακτήρισε τον ψηφιακό του αντίπαλο την «πιο επιθετική, δυναμική και αξιόπιστη τεχνητή νοημοσύνη που έχει δει ως σήμερα». Σε ένα άλλο σενάριο, η τεχνητή νοημοσύνη χειριζόταν ταυτόχρονα δύο εικονικά μαχητικά και κατάφερε να αναχαιτίσει τέσσερα εχθρικά μαχητικά που ετοίμαζαν επίθεση στην ακτογραμμή. Το ALPHA δημιουργήθηκε για χρήση στην έρευνα και την εκπαίδευση πιλότων, κανείς όμως δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά και για το πιλοτάρισμα μη επανδρωμένων στρατιωτικών αεροσκαφών. Σύμφωνα μάλιστα με την Κέλι Κόεν, καθηγήτρια Αεροναυπηγικής στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, η νίκη της τεχνητής νοημοσύνης στον αέρα είναι συγκρίσιμη με τη νίκη του υπολογιστή Deep Blue της IBM έναντι στον τότε παγκόσμιο πρωταθλητή στο σκάκι Γκάρι Κασπάροφ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500087012 Την πρωτιά για τον ισχυρότερο υπερ-υπολογιστή θέλει η ΙΒΜ. Την πρωτιά από την Κίνα για τον ισχυρότερο υπερ-υπολογιστή του κόσμου επιδιώκει να κλέψει η IBM, αφού όπως ανακοίνωσε σκοπεύει να αναπτύξει μέσα στα επόμενα 2 χρόνια ένα μηχάνημα με επεξεργαστική ισχύ 200 petaflop! Η Κίνα κατέκτησε πρόσφατα την πρωτιά για τον ισχυρότερο υπερ-υπολογιστή με το μηχάνημα Sunway TaihuLight των 93 petaflop, στον κατάλογο Top500 με τους πιο αξιόλογους υπερ-υπολογιστές του κόσμου. Το μηχάνημα της IBM θα φέρει την ονομασία IBM Summit και θα είναι ακόμα ισχυρότερο από τις αρχικές εκτιμήσεις, αφού το 2014 η IBM είχε ανακοινώσει ότι στόχος της είναι η ανάπτυξη ενός υπερ-υπολογιστή ισχύος 150 petaflops. Το σύστημα θα χρησιμοποιεί τους Power9 μικροεπεξεργαστές της IBM σε συνδυασμό με τις μονάδες επεξεργασίας γραφικών Volta της Nvidia. Όπως ισχυρίζεται η IBM, ο Summit θα έχει 5 φορές μεγαλύτερη υπολογιστική απόδοση από τον προκάτοχό του, τον Titan, χρησιμοποιώντας ωστόσο πολύ λιγότερους κόμβους. Συγκεκριμένα, ο Titan χρησιμοποιεί 18.688 κόμβους ενώ ο Summit θα χρησιμοποιεί μόλις 3.400. Κάθε κόμβος του επερχόμενου μηχανήματος θα περιέχει πολλαπλούς Power9 και Volta επεξεργαστές και όλα μαζί θα συνδέονται μεταξύ τους με το υψηλής ταχύτητας πρωτόκολλο επικοινωνίας NVLink της Nvidia. Ο Summit είναι προγραμματισμένο να παραδοθεί στο Εθνικό Εργαστήριο Όουκ Ρίτζ του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ το 2018. http://www.pronews.gr/portal/20160628/genika/tehnologia/51/tin-protia-gia-ton-ishyrotero-yper-ypologisti-thelei-i-ivm

To Hubble κατέγραψε αστρικό «σόου» σε ένα σπάνιο γαλαξία-γυρίνο. Πυροτεχνήματα δεν συμβαίνουν μόνο στον ουρανό της Γης, αλλά μπορεί να έχουν και κοσμικές διαστάσεις. Το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» ανακάλυψε ένα τέτοιο αστρικό «σόου» σε ένα σπάνιο γαλαξία-γυρίνο, που λέγεται έτσι επειδή μοιάζει με το προστάδιο του βατράχου. Ο κοσμικός «βατραχάκος» έχει ένα πολύ φωτεινό κεφάλι και μια επιμήκη ουρά, διαφέροντας εξωτερικά από τους συνήθεις σπειροειδείς και ελλειπτικούς (οβάλ) γαλαξίες. Στο «κεφάλι» του, που έχει μήκος 2.700 ετών φωτός, αποκαλύφθηκε μια «έκρηξη» δημιουργίας δεκάδων νέων σμηνών άστρων, που θυμίζει εκτόξευση πυροτεχνημάτων, αντίθετα με την πολύ πιο ήσυχη «ουρά» του. Ο εν λόγω μικρός γαλαξίας-γυρίνος λέγεται LEDA 36252 ή Kiso 5639, βρίσκεται σε απόσταση 82 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη και τα περισσότερα άστρα της ουράς του είναι πολύ «γέρικα». Μάλιστα το «κεφάλι» του μοιάζει και με ελβετικό τυρί, καθώς περιέχει ουκ ολίγες τρύπες, κενά που πιθανότατα προκλήθηκαν από πολυάριθμες εκρήξεις υπερκαινοφανών αστέρων (σούπερ-νόβα). Πριν χρόνια οι αστρονόμοι είχαν ανακαλύψει ένα γαλαξία που του είχαν δώσει το όνομα Γυρίνος, όπως και λέγεται ακόμη, όμως στην πραγματικότητα είναι σπειροειδής γαλαξίας και δεν ανήκει στη σπάνια κατηγορία των γαλαξιών-γυρίνων. Οι γαλαξίες-γυρίνοι ήσαν πιο συνήθεις στο πρώιμο σύμπαν, όπου αποτελούσαν το 10% περίπου των γαλαξιών, αλλά είναι πολύ πιο ασυνήθιστοι στο τοπικό «σύγχρονο» σύμπαν. Εκτιμάται ότι για κάθε 10.000 κοντινούς γαλαξίες, δεν υπάρχουν περισσότεροι από 20 γαλαξίες-γυρίνοι. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αποτελεί συνεργασία της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Ντέμπρα Έλμεργκριν του Κολλεγίου Βασάρ της Νέας Υόρκης, έκαναν τη σχετική δημοσίευση για την ανακάλυψή τους στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal». https://www.youtube.com/watch?v=7JL_IyJh93E http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/to_hubble_kategrapse_astriko_soou_se_ena_spanio_galaksia_gyrino-64399409/

Μαθήματα στο Θερινό Σχολείο Αστρονομίας στον Βόλο. Τη Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016 ξεκινούν τα μαθήματα του 17ου Θερινού Σχολείου Αστρονομίας στον Βόλο από την τοπική Εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος. Tα μαθήματα θα γίνονται στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Γεωργίου Καρτάλη 72 - Ροζού, πρώην Γαλλικό Ινστιτούτο) και θα λειτουργήσουν φέτος τρία τμήματα: των αρχαρίων, των προχωρημένων και το νέο τμήμα το παρατηρησιακό. Στο Θερινό Σχολείο Αστρονομίας γίνονται δεκτοί όλοι οι ενδιαφερόμενοι, κάθε ηλικίας και μόρφωσης, κυρίως δε μαθητές του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου. Στο τμήμα Αρχαρίων θα διδαχθούν οι στοιχειώδεις γνώσεις ολόκληρης της αστρονομίας, όπως το ηλιακό σύστημα, οι αστέρες, τα νεφελώματα, οι γαλαξίες και το Σύμπαν γενικότερα. Στο τμήμα των προχωρημένων θα διδαχθούν ειδικά θέματα, όπως η ατμόσφαιρα του Τιτάνα, η ανίχνευση ζωής στους εξωπλανήτες, οι ισημερίες και τα ηλιοστάσια, η «ανατομία» του CERN και οι μεταβλητοί αστέρες. Στο νέο Παρατηρησιακό Τμήμα, που πέρυσι πήγε πολύ καλά αφού συγκέντρωσε τους περισσότερους μαθητές, θα διδαχθούν θέματα ουράνιας σφαίρας με τους αστερισμούς και τις συντεταγμένες, τηλεσκόπια, αστροπαρατηρήσεις, επιπεδόσφαιρο, αστροφωτογράφηση, λογισμικά «Stellarium» και «Celestia», ενώ την Τετάρτη 6 Ιουλίου το μάθημα θα γίνει στο ύπαιθρο και θα ακολουθήσει αστροβραδιά ειδικά για το τμήμα αυτό. Η καθιερωμένη αστροβραδιά του εφετινού Θερινού Σχολείου θα γίνει την Παρασκευή 8 Ιουλίου στα Χάνια Πηλίου, όπου θα μεταβούν οι σπουδαστές και οι άλλοι ενδιαφερόμενοι με πούλμαν, το οποίο θα ξεκινήσει από το 1ο Λύκειο Βόλου, στις 20.30, και θα επιστρέψει λίγο μετά τα μεσάνυχτα, όταν θα έχει τελειώσει και η κοινή συνεστίαση όλων των αστροπαρατηρητών. Παράλληλα στο Χάνι του Ζήση θα γίνει προβολή βίντεο με θέμα «Πώς ζουν οι αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό», με σχολιασμό των Χ. Ξενάκη και Ε. Ζαφραντζά. Τη διοργάνωση της αστροβραδιάς στα Χάνια Πηλίου έχει αναλάβει το Παρατηρησιακό Τμήμα της Εταιρείας και θα στήσει τα τηλεσκόπια στο δεύτερο πάρκινγκ προς το χιονοδρομικό κέντρο, για να παρατηρήσει ο κόσμος τη Σελήνη, τους πλανήτες, τα νεφελώματα, τα σμήνη αστέρων και τους γαλαξίες του ουρανού, που θα φαίνονται εκείνες τις ώρες, ενώ παράλληλα θα γίνεται ξενάγηση με λέιζερ στους αστέρες και τους αστερισμούς του ουρανού, με την ιστορία και τη μυθολογία τους. Το αναλυτικό πρόγραμμα του 17ου Θερινού Σχολείου καθώς και περισσότερες πληροφορίες μπορεί να βρει κανείς είτε στην ιστοσελίδα της Εταιρείας είτε τηλεφωνώντας στα 2421051061 και 2421046253. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=811380

Από το άλφα μέχρι το ωμέγα στον ουρανό της Κρήτης. Ο Κένταυρος Α (ή NGC 5128) https://en.wikipedia.org/wiki/Centaurus_A είναι ένας φακοειδής ενεργός γαλαξίας στον αστερισμού του Κενταύρου και ένας από τους κοντινότερους στη Γη ραδιογαλαξίες. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 11 εκατομμύρια έτη φωτός. Είναι ο πέμπτος λαμπρότερος γαλαξίας στον ουρανό. Ο Ωμέγα Κενταύρου (ή NGC 5139) https://en.wikipedia.org/wiki/Omega_Centauri είναι σφαιρωτό σμήνος, επίσης στον αστερισμό του Κενταύρου, σε απόσταση 15.800 έτη φωτός από τη Γη. Είναι το μεγαλύτερο σφαιρωτό σμήνος στον Γαλαξία, με διάμετρο περίπου 150 έτη φωτός. Συνίσταται από 10 εκατομμύρια άστρα και έχει συνολική μάζα ίση με 4 εκατομμύρια ηλιακές μάζες. Κάτω δεξιά διακρίνεται και ο σπειροειδής γαλαξίας NGC 4945 https://en.wikipedia.org/wiki/NGC_4945 που ανακάλυψε ο αστρονόμος James Dunlop το 1826. Η φωτογραφία λήφθηκε από τον Johannes Schedler στις 15 Μαΐου 2016 από μια ορεινή περιοχή της ανατολικής Κρήτης. Αναγνωρίζει κανείς την περιοχή; http://physicsgg.me/2016/06/29/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%ac%ce%bb%cf%86%ce%b1-%ce%bc%ce%ad%cf%87%cf%81%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%89%ce%bc%ce%ad%ce%b3%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b1%ce%bd%cf%8c-%cf%84/

ESA Euronews: Δορυφόροι και ίντερνετ εγκαινιάζουν τη νέα εποχή στην τηλεοπτική μετάδοση. Τις τελευταίες εβδομάδες οι αγώνες του Euro 2016 μεταδίδονται παντού μέσω δορυφόρου. Γνωρίζετε όμως ότι υπάρχει μια τεχνολογία βασισμένη στο διαδίκτυο και τους δορυφόρους που επιτρέπει ακόμη και σε μια μικρή ομάδα να μεταδώσει απευθείας τους αγώνες της σε ένα συγκεκριμένο κοινό; Πήγαμε στο Κούνεο, στη βορειοδυτική Ιταλία, για να δούμε την εμπειρία της ομώνυμης ομάδας. Οι παίκτες της δεν έχουν συνηθίσει να παίζουν ενώπιον μεγάλου κοινού. Όμως χάρη στις δορυφορικές επικοινωνίες, ακόμη και μια μικρή ομάδα σαν κι αυτή έχει τη δυνατότητα να μεταδώσει ζωντανά τους αγώνες της μέσω δορυφορικού ίντερνετ. Το πιλοτικό πρόγραμμα αναπτύχθηκε και δοκιμάστηκε στη Lega Pro, την τρίτη κατηγορία της Ιταλίας κατά τη σεζόν 2015-2016 με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Η ίδια τεχνολογία χρησιμοποιήθηκε για το στριμάρισμα αγώνων βόλεϊ, με αποτέλεσμα οι ομάδες που συμμετέχουν στο πρότζεκτ να κερδίσουν φήμη, κάτι που μας επιβεβαιώνει και η Σιμόνα Ραγκούζα, διευθύντρια μάρκετινγκ της Κούνεο: "Είναι σίγουρα κάτι καλό, έχει όφελος για ένα πρωτάθλημα σαν τη Lega Pro, την οποία δεν την παρακολουθούν όσοι βλέπουν τις πρώτες δύο κατηγορίες ή το Champions League. Είναι μια ευκαιρία για το πρωτάθλημά μας και για την Κούνεο να γίνουμε πιο γνωστοί, ιδιαίτερα στο χώρο της δικής μας αγοράς". Η Κούνεο έχει έτσι τη δυνατότητα να αποκτήσει νέους φιλάθλους που μπορούν να δουν τους αγώνες της μέσω δορυφορικής ιντερνετικής σύνδεσης. "Φυσικά, δεν έχουμε τόσους οπαδούς όσους άλλα πρωταθλήματα. Άρα, οι φίλαθλοι που δεν συνηθίζουν να έρχονται στο γήπεδο έχουν έτσι τη δυνατότητα να δούνε τον αγώνα από το σπίτι τους ή από το κινητό τους τηλέφωνο", σύμφωνα με τη Ραγκούζα. Τα πλάνα από τους δορυφόρους στέλνονται στις εγκαταστάσεις της Eutelsat. Στο χώρο, ο οποίος βρίσκεται στο Ραμπουιγιέ της Γαλλίας, μας υποδέχθηκε ο υπεύθυνος ειδικών τηλεοπτικών γεγονότων για την Ιταλία Κριστιάνο Μπέντσι, ο οποίος μας περιέγραψε τη φύση της δουλειάς τους: "Εδώ λαμβάνουμε τα σήματα που έρχονται μέσω δορυφόρου από διαφορετικά σημεία στην Ευρώπη. Έπειτα, με το δικτύο των ινών μας, τα μεταφέρουμε στο διαδίκτυο". Οι αγώνες της Lega Pro διανέμονται μέσω ενός διαδικτυακού καναλιού ονόματι Sportube. Τα νέα δορυφορικά συστήματα συμφέρουν πολύ περισσότερο οικονομικά ως προς τη μετάδοση εικόνας. Χρησιμοποιούν το λεγόμενο KA-Band που επιτρέπει επικοινωνία σε μεγαλύτερο bandwidth, ένα θεμελιώδες κριτήριο για τη μετάδοση εικόνας μέσω δορυφορικού λινκ. Όπως μας λέει ο Μπέντσι, «το εύρος ζώνης μετάδοσης είναι η καθημερινή μας έννοια. Μπορούμε να το συγκρίνουμε με τη ροή του νερού από τη βρύση. Η μικρότερη ροή συμβολίζει το χαμηλό εύρος, η μεγαλύτερη το υψηλότερο. Οι πληροφορίες που στέλνουμε στο δορυφόρο μετατρέπονται σε bits, τη βασική μονάδα της πληροφορίας. "Ένα τηλεφώνημα χρειάζεται κάποιες χιλιάδες bits ανά δευτερόλεπτο, ενώ οι τηλεοπτικές εικόνες υψηλής ανάλυσης ή τα αθλητικά πλάνα που είναι πιο περίπλοκα απαιτούν εκατομμύρια και κάποιες φορές δισεκατομμύρια ανά δευτερόλεπτο". Πέραν της τηλεοπτικής μετάδοσης, η τεχνολογία αυτή χρησιμοποιείται και για διαδικτυακές συνδέσεις, καθώς στην Ευρώπη υπάρχουν ακόμη περιοχές όπου η επίγεια πρόσβαση στο ίντερνετ δεν είναι δυνατή. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα του δορυφορικού ίντερνετ; Ο Κριστιάνο Μπέντσι μας εξηγεί: «Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι το γεγονός ότι χρειάζεσαι μόνο έναν αποκωδικοποιητή, ο οποίος είναι πολύ φθηνός, και εγκαθίσταται παντού, προκειμένου να έχουμε σύνδεση ποιότητας ADSL και να κάνουμε ό,τι κάνουμε συνήθως και στο σπίτι. Το άλλο μεγάλο πλεονέκτημα είναι η κάλυψη, καθώς το δορυφορικό σήμα φτάνει παντού». Αυτές οι δυνατότητες στηρίζονται στους γεωστατικούς δορυφόρους, οι οποίοι μπορούν να διατηρούν συνεχή επαφή με μια συγκεκριμένη περιοχή της Γης από την τροχιά την οποία εκτελούν. Πώς λειτουργεί όμως αυτό το είδος δορυφόρου; Σύμφωνα με τον Ζαν-Λυκ Ντερουντί, επικεφαλής της Francsat, του γαλλικού παραρτήματος της Eutelsat, όταν ο δορυφόρος εκτελεί τροχιά σε ύψος 36.000 χιλιομέτρων, κινείται στην ίδια ταχύτητα με τη Γη. Με τον τρόπο αυτό, η Γη διατηρεί την ίδια ορατότητα με τον δορυφόρο. Ένα από τα επόμενα βήματα προς τέρψιν των τηλεθεατών είναι το Ultra HD που θα παράσχει εικόνα εφάμιλλη εκείνης του κινηματογράφου. Η διαθεσιμότητα δορυφορικού bandwidth και η ευρεία κάλυψη δίνει στον τηλεθεατή τη δυνατότητα να βλέπει σήμα της ίδιας ποιότητας με τη δορυφορική κάλυψη. Όπως μας λέει ο Ντερουντί, «το Ultra HD είναι η τηλεόραση του αύριο. Προσφέρει πολύ υψηλότερη ποιότητα εικόνας από το HD, τέσσερις φορές περισσότερα pixels από το HD. Οκτώ εκατομμύρια pixels, αλλά και καλύτερης ποιότητας pixels». Χάρη στη συνεχή πρόοδο της τηλεοπτικής και δορυφορικής βιομηχανίας, στο εγγύς μέλλον η παρακολούθηση ενός αγώνα θα αποτελεί μια ολοκληρωμένη εμπειρία θέασης. "Ερευνούμε τη δυνατότητα να αυξήσουμε τον αριθμό των καμερών ή τα σημεία λήψης, για παράδειγμα από την οπτική του παίκτη. Μπορούμε να εγκαταστήσουμε κάμερες στις φανέλες, ώστε να ζούμε πραγματικά το ματς. Να μην το βλέπουμε μόνο, αλλά να είμαστε μέσα σε αυτό, να πολλαπλασιάζουμε την εμπειρία, τους τρόπους θέασης και να βιώνουμε μια αθλητική στιγμή", μας λέει ο Ντερουντί. Μικρές ομάδες όπως η Κούνεο ίσως να πρέπει να περιμένουν λίγο γι' αυτού του είδους την επανάσταση. Όμως η χρήση δορυφόρου και διαδικτύου για την κάλυψη μικρών αθλητικών γεγονότων ελκύει ένα νεότευκτο κοινό με εξαιρετικά μεγάλη δυναμική. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/06/ESA_Euronews_Sport_and_Internet_via_satellite http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ESA_Euronews_Doryphhoroi_kai_hinternet_egkainihazoyn_te_nhea_epochhe_sten_teleoptikhe_methadose Διαστημόπλοιο «Σογιούζ MS" Η εκτόξευση του TPK "MS Ένωση» με το πλήρωμα της επόμενης μακροπρόθεσμης αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) έχει προγραμματιστεί για τις 7 Ιουλίου, 2016 από την πλατφόρμα 1 ( "Start Γκαγκάριν») στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Το κύριο πλήρωμα του πλοίου -ο κοσμοναύτης της Roskosmos Ανατόλι Ivanishin, της JAXA ο αστροναύτης Takuya Onishi και ο αστροναύτης της NASA Kathleen Rubins. Στο αντίγραφο ασφαλείας του πληρώματος που περιλαμβάνονται ο Oleg Novitsky (καπετάνιος, Roscosmos), Τομ SAND (μηχανικός πτήσης, ESA) και Πέγκυ Whitson (Flight Engineer-2 NASA). Η νέα τροποποίηση του " Progress MS" και του "Soyuz MS" δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα του εκσυγχρονισμού του "Progress M» και του «Soyuz TMA". Οι περισσότερες από τις τεχνικές λύσεις που ενσωματώνονται στο σχεδιασμό των πλοίων "MS Soyuz» και «Progress MS" θα χρησιμοποιηθεί κατά τη δημιουργία μιας νέας γενιάς επανδρωμένου διαστημόπλοιου μεταφοράς που αναπτύσσεται από την RSC «Energia». http://www.energia.ru/ru/iss/iss48/photo_06-27.html

Νέες ενδείξεις ότι ο Αρης είχε κάποτε περισσότερο οξυγόνο όπως η Γη. Μια κατηγορία χημικών ουσιών, τα οξείδια του μαγγανίου, που ανιχνεύθηκαν σε υψηλά επίπεδα στα πετρώματα του 'Αρη από τα επιστημονικά όργανα του ρόβερ Curiosity της NASA, δείχνουν ότι κάποτε ο γειτονικός πλανήτης είχε περισσότερο οξυγόνο στην ατμόσφαιρά του από ότι σήμερα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την πλανητική επιστήμονα Νίνα Λάντσα του Εθνικού Εργαστηρίου Λος 'Αλαμος στο Νέο Μεξικό, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Geophysical Research Letters" της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης. Το αυξημένο οξυγόνο στον Αρη συνδέεται μάλλον με την εποχή που ο πλανήτης είχε άφθονα νερά. Οι ενδείξεις για περισσότερο οξυγόνο, σε συνδυασμό με άλλα ευρήματα του ίδιου αμερικανικού ρομποτικού ρόβερ, όπως η ύπαρξη αρχαίων λιμνών, δείχνουν ότι ο «κόκκινος πλανήτης» έμοιαζε περισσότερο με τη Γη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. «Τώρα που ανακαλύψαμε αυτά τα οξείδια στον 'Αρη, αναρωτιόμαστε πώς στο καλό μπορεί να δημιουργήθηκαν. Οι μόνοι τρόποι στη Γη που γνωρίζουμε πώς μπορούν να παραχθούν αυτά τα οξείδια του μαγγανίου, είναι να εμπλέκεται είτε το ατμοσφαιρικό οξυγονο, είτε τα μικρόβια», δήλωσε η Λάντσα. Επειδή, προς το παρόν τουλάχιστον, η πιθανότητα ύπαρξης μικροβίων φαίνεται παρατραβηγμένη, οι επιστήμονες θεωρούν πιο πιθανό ότι η απάντηση βρίσκεται στην ύπαρξη πολύ περισσότερου οξυγόνου στην αρειανή ατμόσφαιρα. «Τα οξείδια του μαγγανίου δεν μπορούν να δημιουργηθούν χωρίς άφθονο νερό σε υγρή μορφή και χωρίς έντονα οξειδωτικές συνθήκες. Εδώ στη Γη είχαμε πολύ νερό και τα οξείδια του μαγγανίου δεν δημιουργήθηκαν παρά μόνο όταν τα επίπεδα οξυγόνου στη γήινη ατμόσφαιρα αυξήθηκαν», διευκρίνισε η Λάντσα. Για τους γεωεπιστήμονες, η μελέτη των συγκεντρώσεων οξειδίων του μαγγανίου στα γεωλογικά στρώματα της Γης αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα για τη διαχρονική εξέλιξη της χημικής σύνθεσης της ατμόσφαιρας και τη σταδιακή αύξηση του οξυγόνου. Αν αυτό όντως συνέβη και στον Αρη, το ερώτημα είναι πώς βρέθηκε τόσο οξυγόνο κάποτε στην αρειανή ατμόσφαιρα. Μια πιθανότητα, κατά τους ερευνητές, είναι ότι προήλθε από τη διάσπαση του επιφανειακού νερού του πλανήτη, όταν ο Αρης έχασε το προστατευτικό μαγνητικό πεδίο του, με συνέπεια η ιοντίζουσα ηλιακή ακτινοβολία να διασπά τα μόρια του νερού σε οξυγόνο και υδρογόνο. Λόγω της σχετικά μικρής βαρύτητάς του, ο Αρης δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα πολύ ελαφριά άτομα του υδρογόνου, όμως τα βαρύτερα άτομα του οξυγόνου παρέμειναν. Στη συνέχεια, αντιδρώντας με τα πετρώματα, τα οξείδωσαν (οξείδια του σιδήρου, μαγγανίου κ.α.) και τους προσέδωσαν την εικόνα σκουριάς που καλύπτει σήμερα την επιφάνειά του. Προς το παρόν, παραμένει αδύνατο να επιβεβαιωθεί το σενάριο ότι κάποτε ο 'Αρης είχε πολύ οξυγόνο στην ατμόσφαιρά του. Παρόλο που το οξυγόνο θεωρείται «υπογραφή» της ζωής, η όλη διαδικασία για τη δημιουργία του μπορεί να γίνει και με καθαρά γεωχημικό τρόπο, χωρίς να εμπλακούν μικροοργανισμοί. Τα οξείδια του μαγγανίου ανακαλύφθηκαν από το ρόβερ Curiosity στην περιοχή Κίμπερλι του κρατήρα Γκέιλ, τον οποίο συνεχίζει να εξερευνά από το 2012. Το άλλο ρόβερ της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας, το Opportunity, που βρίσκεται στον Αρη από το 2004, είχε πρόσφατα ανακαλύψει επίσης οξείδια του μαγγανίου σε μια απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων από το Curiosity. Αυτό ενισχύει την άποψη ότι οι οξειδωτικές συνθήκες που ευνόησαν τη δημιουργία αυτών των πετρωμάτων, ήσαν όχι τοπικά περιορισμένες, αλλά εξαπλωμένες σε όλο τον πλανήτη. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5370487/nees-endeikseis-oti-o-arhs-eixe-kapote-perissotero-oksygono-opws-h-gh/

Γιατί η NASA είναι νομικά υποχρεωμένη να εξερευνήσει την Ευρώπη. Αν υπάρχουν μέρη στο Ηλιακό Σύστημα όπου αξίζει τον κόπο να αναζητήσει κανείς ζωή, η Ευρώπη, ένα από τα μεγάλα φεγγάρια του Δία, σίγουρα βρίσκεται στην κορυφή της λίστας. Και η NASA είναι υποχρεωμένη να την εξερευνήσει, χάρη σε έναν προνοητικό τεξανό γερουσιαστή. Δύο αποστολές που προγραμματίζεται να εξερευνήσουν την Ευρώπη την επόμενη δεκαετία «είναι οι μόνες αποστολές τις οποίες θα ήταν παράνομο να μην εκτοξεύσει η NASA» καμαρώνει στο περιοδικό Time ο Τζον Κάλμπερσον, ρεπουμπλικανός γερουσιαστής, ερασιτέχνης αστρονόμος και μέλος της επιτροπής του Κογκρέσου που εξετάζει τον προϋπολογισμό της NASA. Πριν από 12 χρόνια, ο Κάλμπερσον κατάφερε να συμπεριλάβει μια αποστολή στην Ευρώπη στον ετήσιο προϋπολογισμό της NASA. Ήταν όμως άπειρος και δεν φρόντισε να κλείσει όλα τα νομικά παραθυράκια: η διαστημική υπηρεσία εξασφάλισε το αντίστοιχο κονδύλι, τελικά όμως προτίμησε να το ξοδέψει σε άλλες, πιο επείγουσες αποστολές. Αυτή τη φορά, ο Κάλμπερσον απέφυγε να κάνει το ίδιο λάθος. Τμήμα των δαπανών του Κογκρέσου που εγκρίθηκε ως νόμος τον Δεκέμβριο του 2015 προβλέπει ότι ένα σκάφος που θα τεθεί σε τροχιά γύρω από την Ευρώπη «θα» εκτοξευτεί το αργότερο μέχρι το 2022, ενώ ένα σκάφος προσεδάφισης θα ακολουθήσει το αργότερο το 2014. Η λέξη-κλειδί σε αυτήν την περίπτωση είναι το κατηγορηματικό «θα». Η πρώτη αποστολή θα παραμείνει σε τροχιά για δύο χρόνια αναζητώντας το κατάλληλο σημείο προσεδάφισης. Το σημείο αυτό θα βρίσκεται πιθανότατα κοντά στις γιγάντιες ρωγμές που διατρέχουν το παγωμένο, λευκό κάλυμμα της Ευρώπης. Παρατηρήσεις προηγούμενων αποστολών έχουν δείξει με σχετική βεβαιότητα ότι, κάτω από το κάλυμμα πάγου, που έχει πάχος αρκετά χιλιόμετρα, βρίσκεται ένας ωκεανός υγρού νερού με βάθος δεκάδες χιλιόμετρα. Χρωματιστές αποθέσεις που διακρίνονται κοντά στις ρωγμές μαρτυρούν ότι το νερό της Ευρώπης, το οποίο είναι πιθανότατα περισσότερο από το νερό της Γης, περιέχει μια ποικιλία ενώσεων που θα μπορούσαν δυνητικά να συντηρήσουν μικροβιακή ζωή. Εφόσον υπάρχει αρκετή ενέργεια για να διατηρεί το νερό σε υγρή κατάσταση, και εφόσον υπάρχουν οι δομικοί λίθοι της ζωής, η παρουσία ζωής στον υπόγειο ωκεανό μόνο απίθανη δεν είναι. Παρά τη νομική δέσμευση, πάντως, τα προβλήματα παραμένουν. H NASA δεν έχει καν οριστικοποιήσει το σχέδιο για το δορυφόρο της Ευρώπης, ούτε για το σκάφος προσεδάφισης που προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2025. Το πιθανότερο είναι ότι το σκάφος θα χρησιμοποιεί κάποια πηγή θέρμανσης για να λιώσει τον πάγο και να επιχειρήσει να φτάσει πιο κοντά στο νερό. Ο προϋπολογισμός του Κογκρέσου, εξάλλου, προβλέπει ότι και οι δύο αποστολές θα εκτοξευτούν με το SLS, έναν νέο πύραυλο βαρέων-βαρών που προγραμματίζεται να πετάξει το νωρίτερο το 2018. Χάρη στην αυξημένη ισχύ του, ο πύραυλος μπορεί να στείλει τις δύο αποστολές στον Δία σε δύο χρόνια αντί σε έξι. Παραμένει ασαφές αν ο SLS θα είναι όντως έτοιμος εγκαίρως. Και μένει να φανεί αν η NASA θα πετύχει τους στόχους που έθεσε το Κογκρέσο -το γεγονός ότι έχει τη νομική υποχρέωση δεν σημαίνει ότι κάποιος θα πάει φυλακή σε περίπτωση αποτυχίας. Σε κάθε περίπτωση, ο ωκεανός της Ευρώπης θα περιμένει. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500086727

Παρατείνεται για 5 ακόμη χρόνια η λειτουργία του Hubble. Πέντε ακόμη χρόνια «ζωής» κέρδισε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, καθώς η NASA ενέκρινε την παράταση της λειτουργίας του μέχρι τις 30 Ιουνίου 2021. Το Ινστιτούτο Επιστήμης Διαστημικού Τηλεσκοπίου, με έδρα το Μέριλαντ, θα λάβει ακόμα 196 εκατομμύρια δολάρια για τη διαχείριση του Hubble μέχρι τις 30 Ιουνίου 2021, αναφέρει η NASA σε ανακοίνωσή της. http://www.nasa.gov/press-release/nasa-extends-hubble-space-telescope-science-operations-contract/ Μαζί με το νέο κονδύλι, το Ινστιτούτο θα έχει λάβει κάτι περισσότερο από 2 δισεκατομμύρια δολάρια για τη διαχείριση του τηλεσκοπίου από την εκτόξευσή του το 1990. Από την εκτόξευσή του, τον Απρίλιο του 1990, το Hubble έχει ξεπεράσει σε επιστημονικές ανακαλύψεις και… μακροζωία ακόμη και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις όσων υποστήριζαν την κατασκευή του. Εξάλλου, το αρχικό χρονοδιάγραμμα μιλούσε για παραμονή στο διάστημα μόλις για μία 15ετία, ένα χρονικό διάστημα που έχει ήδη επεκταθεί στα 26 χρόνια, χάρη σε 5 διαφορετικές διαστημικές αποστολές που ανέλαβαν τη διόρθωσή και τη συντήρησή του. Έτσι, κινούμενο σε ύψος περίπου 570 χιλιομέτρων γύρω από τη Γη, έχει έως σήμερα διανύσει μία απόσταση περίπου 5 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, προσφέροντας στους επιστήμονες πολύτιμα δεδομένα. Επίσης, από το Hubble έχουν προκύψει και οι περισσότερες από τις πιο εντυπωσιακές φωτογραφίες του σύμπαντος. Η πρώτη αποστολή με προορισμό το Hubble έγινε το 1993, για να διορθώσει το σφάλμα που υπήρχε στο κύριο κάτοπτρό του όταν εκτοξεύθηκε, λόγω του οποίου οι εικόνες είχαν πολύ μικρότερη ευκρίνεια από την προβλεπόμενη. Το τελευταίο «ταξίδι» αστροναυτών στο τηλεσκόπιο έγινε το 2009, ενώ η απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων δύο χρόνια αργότερα σήμαινε για τη NASA ότι πλέον δεν μπορεί να συντηρήσει το τηλεσκόπιο. Ωστόσο, ακόμη κι έτσι η αμερικανική διαστημική υπηρεσία εκτιμά πως θα συνεχίσει να λειτουργεί απρόσκοπτα μέχρι το 2021. Το τηλεσκόπιο είναι ευαίσθητο στο ορατό φως και την υπεριώδη ακτινοβολία, ενώ στις μετρήσεις του έχουν βασισθεί έως σήμερα περισσότερες από 11.000 επιστημονικές εργασίες. Ανάμεσα στα σημαντικότερα επιτεύγματα που «πιστώνεται», είναι η συμβολή του στον προσδιορισμό της ηλικίας του σύμπαντος, αλλά και στη μελέτη της σκοτεινής ενέργειας, δηλαδή της μυστηριώδους δύναμης που άρχισε να επιταχύνει τη διαστολή του σύμπαντος πριν από 5-6 δισ. χρόνια. Μάλιστα, χάρις στο Hubble, μόλις τον περασμένο Απρίλιο επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το σύμπαν διαστέλλεται πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Ένα συμπέρασμα που, αν επιβεβαιωθεί, θα σημαίνει πως θα πρέπει να αναθεωρηθεί το καθιερωμένο κοσμολογικό μοντέλο. Παράλληλα, με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως σχεδόν κάθε γαλαξίας φιλοξενεί στο κέντρο του μία μαύρη τρύπα. Επίσης, μπόρεσαν να εξετάσουν μερικούς από τους μακρινότερους γαλαξίες που έχουν καταγραφεί ποτέ, εξασφαλίζοντας έτσι στοιχεία για τις αρχικές φάσεις μετά την κοσμική δημιουργία. Η παράταση της «ζωής» του τηλεσκοπίου σημαίνει πως για αρκετά χρόνια θα συνεργασθεί με τον «διάδοχό» του – το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, που θα βρεθεί στο διάστημα το 2018. Με δεδομένο ότι το James Webb θα «βλέπει» στο υπέρυθρο φάσμα, παρατηρώντας τους ίδιους αστέρες ή γαλαξίες με τα δύο τηλεσκόπια, οι επιστήμονες θα μπορούν να αποκομίζουν περισσότερες λεπτομέρειες. http://www.naftemporiki.gr/story/1121067/parateinetai-gia-5-akomi-xronia-i-leitourgia-tou-hubble

Ερευνητές ανακάλυψαν πως μυρίζουν οι κομήτες – Ανέλυσαν τα δεδομένα από την αποστολή του σκάφους Rosetta. Τελειωμό δεν έχουν οι ανακαλύψεις που γίνονται στον κομήτη 67/P τον οποίο ακολουθεί και εξερευνά από τον περασμένο Αύγουστο το σκάφος Rosetta. Τον Νοέμβριο το Rosetta είχε στείλει στην επιφάνεια του κομήτη το ρομποτικό εργαστήριο Philae το οποίο δυστυχώς δεν κατάφερε να προσεδαφιστεί ομαλά και έτσι λειτούργησε για λίγες μόλις ώρες. Σε αυτό το διάστημα όμως το Philae κατάφερε να κάνει πλήθος μετρήσεων και να συλλέξει πολλά δεδομένα και δείγματα από τον κομήτη. Ερευνητές του OpenUniversity στη Βρετανία ανέλυσαν δείγματα που συνέλεξε το Philae από τον κομήτη στα οποία εντοπίστηκε η παρουσία αμμωνίας, υδροκυάνιο και υδρόθειο. Στη συνέχεια οι ερευνητές συνεργάστηκαν με την εταιρεία αρωμάτων AromaCompany και τα αποτελέσματα των… μυρωδικών πειραμάτων που έγιναν έδειξαν ότι η οσμή στην επιφάνεια του κομήτη δεν είναι ευχάριστη αφού μοιάζει με αυτή των ούρων της γάτας. Οι κοσμικές οσμές Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η Αφροδίτη είναι ιδιαίτερα δύσοσμη. Η πυκνή ατμόσφαιρα της Αφροδίτης περιέχει ένα εκατομμύριο περισσότερο διοξείδιο του θείου από ό,τι η ατμόσφαιρα της Γης. Το διοξείδιο του θείου είναι άχρωμο αέριο με χαρακτηριστική δυσάρεστη οσμή. Οι αστροναύτες που πραγματοποιούν εξωτερικές εργασίες και περιπάτους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχουν αναφέρει ότι γύρω από αυτόν υπάρχει μια παράξενη, χαρακτηριστική μυρωδιά. «Υπάρχει πραγματικά μια χαρακτηριστική μυρωδιά. Είναι κάτι που δεν έχω ξαναμυρίσει στο παρελθόν αλλά δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Είναι από αυτά τα πράγματα που σου μένουν» ανέφερε σε μια από τις επισκέψεις του στον ISS ο αμερικανός αστροναύτης Κέβιν Φορντ. Ορισμένοι αστροναύτες έχουν περιγράψει την οσμή του Διαστήματος σαν κάτι που μυρίζει όπως το μπαρούτι ή το όζον. Αστροναύτες των επανδρωμένων αποστολών του προγράμματος Apollo στη Σελήνη έχουν επίσης αναφέρει ότι ορισμένα από τα πετρώματα που είχαν συλλέξει από τον φυσικό μας δορυφόρο είχαν οσμή που θύμιζε μπαρούτι. Πιο ευχάριστα είναι τα πράγματα στο κέντρο του Γαλαξία, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν ερευνητές του Ινστιτούτου Ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Βόννη, οι οποίοι εξερευνούν το Σύμπαν για να ανακαλύψουν τα δομικά συστατικά της ζωής. Το 2009 τα μέλη της συγκεκριμένης ερευνητικής ομάδας υποστήριξαν ότι όποιος βρεθεί στο κέντρο του Γαλαξία μας θα νιώσει ευχάριστα, αφού ο αέρας εκεί δεν θα είναι παγωμένος και άοσμος, αλλά θα μυρίζει όπως το ρούμι και τα σμέουρα. Εξερευνώντας το κέντρο του Γαλαξία οι ερευνητές εντόπισαν την παρουσία αιθυλικού μυρμηκικού άλατος, της χημικής ουσίας που ευθύνεται για τη γεύση που έχει το ρούμι. Η ίδια ουσία είναι επίσης αυτή που προσδίδει τη γεύση στα σμέουρα, ένα είδος φρούτων παρόμοιων με τα βατόμουρα, τα οποία είναι όμως πιο μαλακά και με ελαφρώς ξινή γεύση. http://www.pronews.gr/portal/20160627/genika/diastima/49/ereynites-anakalypsan-pos-myrizoyn-oi-planites-anelysan-ta-dedomena-apo

"Soyuz MS" Στις 25 Ιουνίου 2016 στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ ξεκίνησε το τελικό στάδιο της προετοιμασίας της πρωτοβάθμιας και των αντιγράφων ασφαλείας των πληρωμάτων του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ MS" για την πτήση προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το κύριο πλήρωμα αποτελείται από τον κοσμοναύτη Ανατόλι Ivanishin Roscosmos τον αστροναύτη της JAXA Takuya Onishi και την αστροναύτη της NASA Kathleen Rubins. Δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας του πληρώματος: Roscosmos κοσμοναύτης Όλεγκ Novitsky, αστροναύτης της ESA Thomas Sands και την αστροναύτη της NASA Πέγκυ Whitson. Ο φορέας πύραυλος "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο σκάφος «MS Ένωση" έχει προγραμματιστεί για τις 7 Ιουλίου, 2016 στις 4:36 MSK από την πλατφόρμα №1 του κοσμοδρόμιου Μπαϊκονούρ. http://www.energia.ru/ru/iss/iss48/photo_06-25.html Δοκιμή του συστήματος TGK "Πρόοδος MS" Σύμφωνα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) την 1 Ιουλίου 2016 με το όχημα φορτίου (THC) «Πρόοδος MS" θα διεξαχθεί δοκιμή του αναβαθμισμένου συστήματος χειροκίνητου έλεγχου διαστημόπλοιου - TORU (λειτουργία ελέγχου teleoperator). Η δοκιμή είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση του προγράμματος πτητικών δοκιμών του TGK "Πρόοδος MS." Κατά τη διάρκεια της προγραμματισμένης δοκιμής στις 8:35 MSK θα αποσυρθεί από το χώρο υποδοχής "Pier" (SB-1) ISS σε απόσταση περίπου 200 μέτρων για να ελέγξουν πλήρως την Τορά. Την διαχειρισει του φορτηγόυ πλοίου θα εχουν τα άτομα που επιβαίνουν του ΔΔΣ οι κοσμοναύτες της Roscosmos Αλεξέι και Oleg Ovchinin. Στο τελικό στάδιο των δοκιμών θα επιστρέψει το πλοίο "MS Πρόοδος» στον σταθμο. Συμμετέχοντας στο «Εγχειρίδιο ελέγχου» που έχει προγραμματιστεί για την 1 Ιούλ 2016 στις 9:10 ενότητα MSK SB-1 ISS "Pierce". Το σύστημα TORU είναι ένα σύστημα κίνησης με χειροκίνητο έλεγχο του διαστημικού σκάφους, και ελέγχεται από δύο χειριστήρια από το ΔΔΣ. Ένα joystick ελέγχει την κίνηση του πλοίου, από την άλλη - τον προσανατολισμό του. Το σύστημα περιλαμβάνει επίσης μια κάμερα τοποθετημένη στη διασταύρωση των οχημάτων. http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_06-24.html