Δροσος Γεωργιος

NASA: Δεύτερο τρομακτικό ατύχημα με «καταραμένο» σκάφανδρο. Δυόμισι χρόνια μετά τον παρ' ολίγον πνιγμό ενός αστροναύτη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), δύο συνάδελφοί του χρειάστηκε να τερματίσουν εσπευσμένα τις εργασίες στο εξωτερικό του συγκροτήματος όταν η κάσκα του ενός άρχισε να γεμίζει νερό. Ο Τίμοθι Κόπρα της NASA εργαζόταν μαζί με τον Τιμ Πικ -τον πρώτο βρετανό πολίτη που πραγματοποιεί διαστημικό περίπατο- όταν ανέφερε ότι είδε μέσα στην κάσκα του μια μεγάλη σταγόνα νερού, διαστάσεων περίπου δέκα επί πέντε εκατοστών. Ο Πικ κοίταξε τότε τον συνάδελφό του και ενημέρωσε το κέντρο ελέγχου ότι η κάσκα του είχε θολώσει από ένα στρώμα νερού. Και οι δύο αστροναύτες πήραν εντολή να επιστρέψουν εσπευσμένα στο εσωτερικό του ISS, τέσσερις ώρες μετά την έναρξη του διαστημικού περιπάτου και δύο ώρες νωρίτερα από το προγραμματισμένο. Ο Κόπτρα χρησιμοποίησε το ίδιο σκάφανδρο που φορούσε ο ιταλός Λούκα Παρμιτάνο σε έναν εφιαλτικό διαστημικό περίπατο το 2013: περίπου ενάμισι λίτρο νερού διέρρευσε από το σύστημα ψύξης της στολής, πλημμύρισε την κάσκα του και απείλησε να τον πνίξει. Και αυτή τη φορά, το νερό φαίνεται ότι διέρρευσε από το σύστημα ψύξης, ευτυχώς όμως ήταν πολύ λιγότερο. Ο κυβερνήτης του ISS Σκοτ Κέλι εξέτασε το σκάφανδρο και ανέφερε ότι γέμισε μια σύριγγα με περίπου 15 ml νερό. Νερό όμως είχε μουσκέψει και τα εσωτερικά μαξιλαράκια του σκάφανδρου, το οποίο είχε αναβαθμιστεί και είχε ενισχυθεί με περισσότερα απορροφητικά υλικά μετά το ατύχημα του 2013. Όπως φαίνεται, τα μέτρα που έλαβε η NASA μετά την περιπέτεια του Παρμιτάνο μπορεί και να ήταν σωτήρια στην περίπτωση του Κόρπα. Ο Κόρπα και ο Πικ πρόλαβαν τουλάχιστον να ολοκληρώσουν τον πρωτεύοντα στόχο του διαστημικού περιπάτου, την αντικατάσταση ενός ρυθμιστή τάσης που χάλασε πριν δύο μήνες και μείωσε την ηλεκτρική ισχύ του σταθμού κατά το ένα όγδοο. Η NASA διαβεβαίωσε ότι θα εξετάσει και πάλι την «καταραμένη» στολή για να διευκρινιστεί τι πήγε στραβά. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500052162 Απέτυχε η SpaceX σε απόπειρα προσνήωσης πυραύλου. Πύραυλος Falcon 9 της αμερικανικής SpaceX εκτοξεύθηκε την Κυριακή και έθεσε σε τροχία έναν επιστημονικό δορυφόρο, στη συνέχεια όμως απέτυχε να προσεδαφιστεί σε μια μη επανδρωμένη εξέδρα στον Ειρηνικό. Μεταφέροντας στην κορυφή του τον ευρω-αμερικανικό δορυφόρο Jason-3, σχεδιασμένο να μετρά τη στάθμη της θάλασσας σε όλο τον κόσμο, ο Falcon («γεράκι») εκτοξεύθηκε στις 20.42 ώρα Ελλάδας από την Αεροπορική Βάση Βάντερμπεργκ στην Καλιφόρνια. Λιγότερο από τρία λεπτά μετά την πυροδότηση, το κατώτερο και μεγαλύτερο τμήμα του πυραύλου αποσυνδέθηκε από το δεύτερο στάδιο και άρχισε να πέφτει, ενώ το δεύτερο στάδιο συνέχισε την ανοδική του πορεία για να θέσει το φορτίο σε τροχιά. Καθώς έπεφτε, το πρώτο στάδιο πυροδότησε ξανά τους κινητήρες του, ανέπτυξε τέσσερα σκέλη προσεδάφισης και επιχείρησε να σταθεί όρθιος σε μια ρομποτική πλωτή εξέδρα. Ένα από τα σκέλη παρουσίασε βλάβη και ο πύραυλος έπεσε, είπε η εταιρία. Τον περασμένο μήνα, ένας ίδιος Falcon 9 προσεδαφίστηκε με επιτυχία στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ μετά την εκτόξευση μιας κάψουλας Dragon της SpaceX προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό -η SpaceX και δύο ακόμα εταιρείες έχουν εξασφαλίσει συμβόλαια της NASA για τον ανεφοδιασμό του πολυεθνικού τροχιακού εργαστηρίου. Μέχρι σήμερα, όμως, η SpaceX δεν έχει καταφέρει να προνηώσει τον πύραυλο. Σύμφωνα με την εταιρεία, ο Falcon 9 που εκτοξεύθηκε την Κυριακή θα μπορούσε να επιστρέψει το έδαφος, δεν έχει λάβει όμως έγκριση για κάτι τέτοιο για «περιβαλλοντικούς» όρους. Η τεχνολογία των επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων εκτιμάται ότι θα μείωνε σημαντικά το κόστος της εκτόξευσης φορτίων, το οποίο φτάνει σήμερα τα δεκάδες εκατομμύρια δολάρια. Η SpaceΧ δεν έχει διευκρινίσει ποιο θα ήταν το όφελος για τους πελάτες της -σήμερα, κάθε εκτόξευση του Falcon 9 χρεώνεται 61 εκατομμύρια. Ο Jason-3, ο δορυφόρος που εκτοξεύθηκε την Κυριακή, είναι προϊόν πολυετούς συνεργασίας ανάμεσα στη NASA, την αμερικανική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας (CNES) και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Αξιοποίηση των Μετεωρολογικών Δορυφόρων. Είναι το νεότερο μέλος μιας σειράς δορυφόρων που μετρούν τη στάθμη της θάλασσας αδιαλείπτως από το 1992 και έχουν επιτρέψει στους κλιματολόγους να συνυπολογίσουν το ρόλο των ωκεανών στα μοντέλα του παγκόσμιου κλίματος. Πρωτεύον όργανο του Jason-3 είναι ένα ραντάρ που μετρά τη στάθμη της θάλασσας εκπέμποντας έναν παλμό μικροκυμάτων και μετρώντας το χρόνο που χρειάζεται για να ανακλαστεί από την επιφάνεια του νερού και να επιστρέψει στον δορυφόρο. Ο Jason-3 θα δώσει πιο σαφή εικόνα για το πώς η παγκόσμια θέρμανση και η άνοδος της στάθμης επηρεάζουν τους ανέμους και τα θαλάσσια ρεύματα σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου από τις ακτές. Σύμφωνα με τη NOAA, οι προηγούμενοι δορυφόροι περιορίζονταν στα δέκα χιλιόμετρα από τις ακτές. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500052152

Το New Horizons «φωτίζει» το σύμπαν. Στις λίστες με τα πιο σημαντικά επιστημονικά επιτεύγματα του 2015, το ταξίδι στον Πλούτωνα κατέκτησε την πρώτη θέση σε όλα σχεδόν τα περιοδικά επιστήμης στον κόσμο. Από τον περασμένο Ιούλιο που το διαστημόπλοιο New Horizons πέρασε από τον Πλούτωνα και τα φεγγάρια του, οι επιστήμονες της NASA δεν έχουν σταματήσει να «κατεβάζουν» δεδομένα και να προσφέρουν στην ανθρωπότητα τις πρώτες εικόνες από τους πιο απομακρυσμένους τόπους του Ηλιακού μας συστήματος. Τα επιστημονικά ευρήματα δεν θα σταματήσουν να μας εκπλήσσουν τουλάχιστον μέχρι το 2020 που το New Horizons θα περιπλανάται ανάμεσα σε άλλα πεδία της Ζώνης του Κάιπερ, της στοιβάδας που εκτείνεται έξω από την τροχιά του Ποσειδώνα. Ομως, σύμφωνα με τον Ελληνα αστροφυσικό, δρα Σταμάτη Κριμιζή, βασικό μέλος της επιστημονικής ομάδας της αποστολής New Horizons, «το πιο σημαντικό από όλα, το επίτευγμα της αποστολής είναι ότι κατέστη δυνατό να πραγματοποιηθεί αυτή η εξερεύνηση». Οπως εξήγησε στην «Κ» ο δρ Κριμιζής, η ομάδα του New Horizons πριν από ακριβώς 10 έτη ―στις 19 Ιανουαρίου 2006― εκτόξευσε το διαστημόπλοιο New Horizons με στόχο μια μικρή περιοχή του ουρανού δίπλα στον Πλούτωνα, μήκους 100 και πλάτους 140 χλμ. Και όχι μόνο τα κατάφεραν, αλλά πέρασαν το New Horizons σχεδόν από το κέντρο αυτού του ορθογωνίου, το οποίο απέχει από τη Γη πέντε δισ. χλμ. «Για να καταλάβετε το μέγεθος της επιτυχίας της στόχευσης, είναι σαν κάποιος να χτυπά ένα μπαλάκι του γκολφ στην Αθήνα και να πετυχαίνει μια τρύπα στη Νοτιοανατολική Ασία» λέει ο δρ Κριμιζής. Πριν από την αποστολή New Horizons, η ευκρινέστερη εικόνα που είχε η ανθρωπότητα για τον Πλούτωνα ήταν εκείνη από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και δεν ξεπερνούσε τα πέντε πίξελ. «Πηγαίνοντας εκεί με το New Horizons ήταν σαν να τραβήξαμε το πέπλο από έναν κόσμο που δεν γνωρίζαμε προηγουμένως» λέει ο δρ Κριμιζής. «Και ξαφνικά μας αποκαλύφθηκε ένας γεωλογικά ζωντανός πλανήτης». Σύμφωνα με τους επιστήμονες το μεγάλο ερώτημα είναι πώς είναι δυνατόν μικροί πλανήτες σαν τον Πλούτωνα να παραμένουν ενεργοί δισεκατομμύρια έτη μετά τον σχηματισμό τους. Κλειδί στην κατανόηση της δραστηριότητας του Πλούτωνα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποτελεί ο ρόλος που διαδραματίζει το βαθύ στρώμα παγωμένου αζώτου και άλλων πτητικών ενώσεων, το οποίο ανακαλύφθηκε σε μια περιοχή του πλανήτη που ονομάστηκε ανεπίσημα «Sputnik Planum». Το όργανο Ralph Αυτή η ανακάλυψη δεν θα ήταν δυνατή χωρίς το Ralph, ένα από τα κύρια όργανα της αποστολής, με το οποίο «αναγνωρίσαμε ποια στοιχεία είναι παρόντα στον Πλούτωνα» εξηγεί η 34χρονη Ιταλίδα αστρονόμος, Σίλβια Πρωτόπαπα, από το πανεπιστήμιο του Μέριλαντ των ΗΠΑ και μέλος της επιστημονικής ομάδας που είναι υπεύθυνη για την ανάλυση της σύστασης του Πλούτωνα και των φεγγαριών του. Το όργανο Ralph, το οποίο συνδυάζει μια συσκευή απεικόνισης με ένα φασματογράφο, προσφέρει εικόνες που δίνουν πληροφορίες για το χρώμα, τη σύνθεση και τη θερμοκρασία. Με βάση αυτά και άλλα δεδομένα από τα υπόλοιπα όργανα του διαστημοπλοίου, η πραστρονομική κοινότητα έχει ξεκινήσει να επινοεί και να σχεδιάζει έρευνες που πιθανώς να ρίξουν φως στα φαινόμενα που συμβαίνουν σε αυτή την επίπεδη κοιλότητα, σχήματος καρδιάς. «Βλέπω τους συναδέλφους μου, πλανητικούς γεωλόγους, σαστισμένους. Μαθαίνουν τόσα πολλά νέα άγματα σε σύντομο χρονικό διάστημα και δεν ξέρουν τι να πρωτοκοιτάξουν και πώς να τα συναρμολογήσουν» λέει ο δρ Κριμιζής. Από τη γεωλογία του πλανήτη μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι υπάρχει μεταφορά πάγου από το ένα μέρος της επιφάνειας στο άλλο, καθώς και ροή αέρα. «Σε ένα μικρό πλανήτη, με υποτυπώδη ατμόσφαιρα ―δέκα εκατομμυριοστά της ατμόσφαιρας της Γης― είναι πρωτοφανές ότι υπάρχουν άνεμοι» επισημαίνει ο δρ Κριμιζής. «Εάν κάποιος θεωρητικός είχε προβλέψει ότι ο Πλούτωνας έχει όλες αυτές τις ιδιότητες, η επιστημονική κοινότητα θα γελούσε μαζί του. Ομως διαπιστώνουμε, και από τη συγκεκριμένη αλλά και από προηγούμενες αποστολές, ότι η φύση έχει πολύ μεγαλύτερη φαντασία από εμάς». Παρότι επόμενες αποστολές για την εις βάθος μελέτη αυτών των άκρων του Ηλιακού Συστήματος δεν έχουν ακόμα δρομολογηθεί, ο δρ Κριμιζής προβλέπει ότι το πολύ σε δύο χρόνια, όταν θα έχουν δημοσιευτεί και «χωνευτεί» τα αποτελέσματα από το New Horizons, θα υπάρξει πληθώρα προτάσεων για τη μελέτη περισσότερων σωμάτων στη Ζώνη Κάιπερ. «Οσο περισσότερα δεδομένα συγκεντρώσουμε γι’ αυτά τα αντικείμενα, τόσο καλύτερα συμπεράσματα θα μπορέσουμε να βγάλουμε, όχι μόνο για το δικό μας Ηλιακό σύστημα και για άλλα αστρικά συστήματα και εξωπλανήτες» λέει ο δρ Κριμιζής. Επόμενος στόχος εντός της ζώνης του Κάιπερ Σήμερα το διαστημόπλοιο New Horizons βρίσκεται ήδη 1,4 αστρονομικές μονάδες μακριά από τον Πλούτωνα, δηλαδή 1,4 φορές την απόσταση μεταξύ Γης και Ηλιου. Τέσσερις επιδέξιοι ελιγμοί, ο τελευταίος των οποίων πραγματοποιήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2015, έστρεψαν το διαστημόπλοιο στην κατεύθυνση του επόμενου στόχου, του αντικειμένου 2014 MU69, ενός μικρού σώματος στη Ζώνη του Κάιπερ, σε απόσταση περίπου 1,5 δισ. χλμ. από τον Πλούτωνα. Σκοπός αυτών των προσεκτικών ελιγμών είναι το Νew Horizons να περάσει δίπλα από τον 2014 MU69 την 1η Ιανουαρίου 2019. Οι επιστήμονες μπορεί ακόμα να μην ξέρουν ακριβώς τι να περιμένουν από αυτή την εξερεύνηση, όμως συμφωνούν ότι σίγουρα τους επιφυλάσσονται περισσότερες εκπλήξεις. «Σήμερα γνωρίζουμε τους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος, όμως υπάρχουν ακόμα χιλιάδες αντικείμενα για τα οποία δεν ξέρουμε τίποτα πέρα από την ύπαρξή τους» αναφέρει ο δρ Κριμιζής. «Γνωρίζοντας τη σύνθεση των σωμάτων που βρίσκονται στη Ζώνη του Κάιπερ μπορούμε να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για την καταγωγή και την εξέλιξη του Ηλιακού μας συστήματος» λέει η δρ Πρωτόπαπα. http://www.kathimerini.gr/846070/article/epikairothta/episthmh/to-new-horizons-fwtizei-to-sympan

Ελληνας διαπρέπει στην έρευνα για τον καρκίνο. Είναι μόλις 33 ετών, όμως έχει έδρα και εργαστήριο στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU) και βρίσκεται στην αιχμή της έρευνας για ανακάλυψη θεραπειών για τον καρκίνο του πνεύμονα - την πιο φονική μορφή της ασθένειας. Ο κ. Θαλής Παπαγιαννακόπουλος αντιμετωπίζει το θέμα επιθετικά. Χρησιμοποιώντας μια επαναστατική τεχνική, προσπαθεί να καταλάβει πώς λειτουργούν συγκεκριμένες μεταλλάξεις του καρκίνου, οι οποίες εμφανίζονται στους περισσότερους ασθενείς. Σκοπός δεν είναι άλλος από την ανάπτυξη γενετικών θεραπειών του καρκίνου, κάτι εξαιρετικά δύσκολο, λόγω της πολυπλοκότητάς του. Ομως, η έρευνα του κ. Παπαγιαννακόπουλου, ίσως αποτελέσει καθοριστικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Στις 22 Δεκεμβρίου η τάξη των θετικών επιστημών της Ακαδημίας Αθηνών του απένειμε ειδικό βραβείο για την καινοτόμο ερευνητική του μέθοδο, η οποία έγινε δεκτή για δημοσίευση στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό, Nature. Αλλά και το περιοδικό Science χαρακτήρισε τη μέθοδο CRISP, την οποία χρησιμοποιεί η επιστημονική ομάδα στην οποία μετείχε ο κ. Θαλής Παπαγιαννακόπουλος, ως επιστημονική επανάσταση. Οι αντικαρκινικές έρευνες γίνονται καταρχήν σε μοντέλα υπολογιστών, έπειτα σε καλλιέργειες ανθρωπίνων ιστών και στη συνέχεια σε πειραματόζωα, όπως η δροσόφυλλα μύγα, κυρίως όμως σε ποντίκια. «Μέχρι πρότινος έπρεπε να δημιουργούμε μεταλλάξεις μέσω βλαστικών κυττάρων, τα οποία παρήγαγαν ποντίκια. Αυτό μπορεί να έπαιρνε και τρία χρόνια. Τώρα μπορούμε να παρέμβουμε κατευθείαν στο DNA ενήλικων οργανισμών και αυτό μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα γιατί ο καρκίνος συνήθως εμφανίζεται σε ώριμους ιστούς» εξηγεί ο ίδιος. Μάλιστα, η ομάδα στην οποία συμμετείχε ο κ. Παπαγιανακόπουλος, ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο ΜΙΤ, κατάφερε να παράξει τέσσερις μεταλλάξεις σε τέσσερις μήνες, αν και όπως λέει, δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο να γίνουν πολλές περισσότερες, κάτι που θα επιταχύνει σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό την έρευνα. Η μέθοδος CRISP ανακαλύφθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80 στην Οσάκα της Ιαπωνίας, όταν ερευνητές παρατήρησαν ότι κάποια βακτήρια μπορούν να αλλοιώσουν το DNA τους προκειμένου να προστατευτούν από επιθέσεις ιών. Χρόνια αργότερα, το 2014, επιστήμονες στις ΗΠΑ βρήκαν ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον μηχανισμό προκειμένου να κόψουν και να ράψουν DNA, περίπου όπως κόβει κανείς κείμενο στον υπολογιστή. Για να το κάνουν αυτό εισάγουν σε ένα κύτταρο μια πρωτεΐνη, η οποία καθοδηγούμενη από RNA μπορεί και σπάει την αλληλουχία του DNA του κυττάρου, σε όποιο σημείο επιθυμεί ο ερευνητής. «Καταφέραμε χρησιμοποιώντας ιούς να μεταφέρουμε καρκινικές μεταλλάξεις σε συγκεκριμένα κύτταρα στον πνεύμονα και να μελετήσουμε μόνο αυτά. Είναι σαν να βρήκαμε έναν γενετικό διακόπτη που μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε γενετικούς συνδυασμούς μεταλλάξεων που εμφανίζονται σε ανθρώπους» λέει ο κ. Παπαγιαννακόπουλος. Το μεγάλο πρόβλημα που προσπαθούν να λύσουν οι ερευνητές είναι η πολυπλοκότητα των μεταλλάξεων. Σε ένα χάρτη 200 ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα ο κ. Παπαγιαννακόπουλος εντόπισε δύο ογκογονίδια που φαίνεται να εμφανίζονται συχνότερα (στο 70% των κρουσμάτων -υπάρχουν χιλιάδες άλλες μεταλλάξεις που δεν γνωρίζουμε πώς λειτουργούν οι ίδιες ή ο συνδυασμός τους) και προσπαθεί να παρέμβει σε αυτά ώστε να αναστείλει την εξέλιξη της ασθένειας. Η πεποίθηση που υπάρχει στην ιατρική κοινότητα είναι ότι στο μέλλον θα αναπτυχθούν γονιδιακές θεραπείες, που μπορεί να καταστήσουν χρόνια ασθένεια κάποιες μορφές καρκίνου, όμως δεν είναι εύκολο να παραχθούν μοναδικές θεραπείες για κάθε διαφορετικό ασθενή, ανάλογα με το καρκινικό του προφίλ. Αν καταφέρουν να βρουν γενετικά μονοπάτια που να αφορούν μεγάλες ομάδες ασθενών, τότε ίσως καταφέρουν να φέρουν πιο κοντά τις προσωποποιημένες θεραπείες Η επαναστατική μέθοδος CRISP, την οποία χρησιμοποιεί ο κ. Παπαγιανακόπουλος, έχει όμως και μια άλλη εφαρμογή, η οποία μπορεί να είναι ηθικά επιλήψιμη. «Η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί πρακτικά για οτιδήποτε. Ξέρουμε ότι κάποιοι επιστήμονες στην Κίνα έχουν επιχειρήσει να τη χρησιμοποιήσουν για γενετική βελτίωση κυττάρων» λέει ο ίδιος. «Θυμάστε την ταινία Gattaca; Ισως είναι πιο κοντά από όσο περιμέναμε», καταλήγει. http://www.kathimerini.gr/845935/article/epikairothta/episthmh/ellhnas-diaprepei-sthn-ereyna-gia-ton-karkino

ROSCOSMOS.Χρονοδιάγραμμα εκτοξεύσεων το I τρίμηνο του 2016. 28η Γενάρη: (RN) «Proton-M» και SC EutelSat 9Β («Eutelsat 9Β")? 7η Φεβρουαρίου: «Σογιούζ-2.1β» και «Glonass-M"? 12η Μάρτ: «Σογιούζ 2.1β» και SC "Resurs-Ρ №3»? 14η Μάρτ: "Proton-M" με την αποστολή ExoMars («ExoMars»). Σχετικά με το πρόγραμμα ISS κατά το πρώτο τρίμηνο του 2016: 19 Μαρτ: "Soyuz-FG" με TPK "Soyuz TMA-20M"? 31 Μάρτ: "Soyuz-2.1a" με THC "Πρόοδος MS-02" http://www.federalspace.ru/21951/ Πυραυλοκινητήρας μεθανίου/φυσικού αερίου στα σχέδια της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας. Την ανάπτυξη ενός πυραυλοκινητήρα που θα κινείται με μεθάνιο/ φυσικό αέριο σχεδιάζει η ρωσική διαστημική υπηρεσία, Roscosmos. Όπως αναφέρει το ρωσικό πρακτορείο Sputnik, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Izvestia, στο πλαίσιο ενός ειδικού προγράμματος έρευνας και ανάπτυξης πάνω σε κινητήρες, η Ρωσία στοχεύει στην ανάπτυξη των δομικών στοιχείων ενός πρωτοποριακού πυραυλοκινητήρα. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία φέρεται να είναι έτοιμη να επενδύσει πάνω από 25 δισ. ρούβλια, αν και εκτιμάται πως όλο το ποσό δεν θα πάει στον πυραυλοκινητήρα μεθανίου, καθώς το όλο πρόγραμμα περιλαμβάνει την ανάπτυξη πρωτοτύπων πυραυλοκινητήρων υγρών καυσίμων νέας γενιάς, εξοπλισμένων με διαγνωστικά συστήματα και συστήματα προστασίας, καθώς και δομικά στοιχεία από συνθετικά υλικά. Πηγή κοντά στο πρόγραμμα δήλωσε ότι στόχος είναι η κατασκευή ενός πρωτοτύπου πυραυλοκινητήρα, αν και δεν έχει αρχίσει ακόμα ανάπτυξη πυραύλου που θα τον φέρει. Σε κάθε περίπτωση, θεωρείται ότι θα αποτελέσει σημαντικό βήμα για μελλοντικά προγράμματα. Το αρχικό πλάνο φέρεται να ήταν εγκατάσταση του πυραυλοκινητήρα στον νέο πύραυλο Feniks, ωστόσο η ιδέα αυτή εγκαταλείφθηκε. Γενικά, το εν λόγω πρόγραμμα εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο των ρωσικών προσπαθειών για πυραύλους χαμηλού κόστους, που θα έχουν συνέπεια πιο οικονομικές αποστολές στο Διάστημα- στην ίδια φιλοσοφία με τις προσπάθειες εταιρειών όπως η αμερικανική SpaceΧ, για επαναχρησιμοποιούμενους πυραύλους, που επιστρέφουν στη Γη μετά την αποστολή τους. http://www.naftemporiki.gr/story/1054487/puraulokinitiras-methanioufusikou-aeriou-sta-sxedia-tis-rosikis-diastimikis-upiresias Η NASA σύναψε συμβόλαια μεταφοράς φορτίων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η NASA σύναψε τρία συμβόλαια μεταφοράς φορτίων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για να διασφαλίσει ότι ο απαραίτητος εξοπλισμός όσον αφορά στις διεργασίες και έρευνες προς την κατεύθυνση του ταξιδιού στον Άρη θα παραδοθεί στον ISS στο Διάστημα 2019-2024. Η εταιρεία αποκάλυψε ότι επελέγησαν οι Orbital ATK, Sierra Nevada Corporation και SpaceX. Αναλυτικότερα, τα συμβόλαια αυτά έχουν να κάνουν με την παράδοση φορτίων στον σταθμό, την απόρριψη ανεπιθύμητων φορτίων και την επιστροφή δειγμάτων και άλλων αντικειμένων από τον σταθμό πίσω στη NASA. Όπως υπογράμμισε ο επικεφαλής της NASA, Τσαρλς Μπόλντεν, λίγοι θα φαντάζονταν το 2010 ότι η NASA θα συνεργαζόταν με όλο και περισσότερες ιδιωτικές εταιρείες προκειμένου το Διάστημα να καταστεί πιο οικονομικά προσβάσιμο. Τα συμβόλαια εγγυώνται τουλάχιστον έξι αποστολές ανεφοδιασμού από την κάθε εταιρεία – και θα διεξαχθούν παράλληλα με πτήσεις στο πλαίσιο του Commercial Crew Program, που θα επιτρέψει την πρόσθεση ενός εβδόμου αστροναύτη στον σταθμό, έτσι ώστε να αυξηθεί ο χρόνος του πληρώματος που είναι αφιερωμένος στην έρευνα. Κατά την επιλογή, η υπηρεσία αξιοποίησε την εμπειρία από τα πρώτα συμβόλαια, με την Orbital ATK και την SpaceX. Η μέγιστη δυνατή αξία για όλα τα συμβόλαια είναι 14 δισ. από το 2016 ως το 2024, με τη NASA να ζητεί αποστολές όποτε θεωρεί ότι χρειάζονται και την τιμή τους να καθορίζεται από τον τύπο τους. http://www.naftemporiki.gr/story/1054898/i-nasa-sunapse-sumbolaia-metaforas-fortion-ston-diethni-diastimiko-stathmo

Εντοπίστηκε γαλαξίας όπου σχηματίζονται άνεμοι ταχύτητας 33 χιλιάδων χλμ./δευτ.! Ενας σπειροειδής γαλαξίας που μοιάζει πολύ με τον δικό μας σε απόσταση 800 εκ. ετών φωτός από εμάς έκρυβε στην καρδιά του ένα εντυπωσιακό κοσμικό «μυστικό». Με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου XMM-Newton επιστήμονες του Instituto Nacional de Astrofísica, Óptica y Electrónica of Puebla, στο Μεξικό διαπίστωσαν ότι στο κέντρο του γαλαξία υπάρχει μια μελανή οπή με μάζα έξι εκ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου. Η μαύρη τρύπα έλαβε την κωδική ονομασία IRAS17020+4544 και όπως ανακάλυψαν οι ερευνητές εκεί δημιουργούνται κοσμικοί άνεμοι που αποτελούνται από διάφορα αέρια και κινούνται με τρομερές ταχύτητες. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι οι άνεμοι αυτοί κινούνται με ταχύτητες 23-33 χιλιάδες χλμ/δευτ. και είναι φυσικά οι ταχύτεροι άνεμοι που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα στο Σύμπαν. Δεν είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται το φαινόμενο της δημιουργίας ανέμων από την δραστηριότητα μιας μελανής οπής. Όμως είναι οι ταχύτεροι που έχουν εντοπιστεί μέχρι τώρα. Οπως εκτιμούν οι ειδικοί αυτοί οι τρομεροί άνεμοι συμπαρασύρουν τα πάντα στο διάβα τους όπως παραδείγματος χάριν νεφελώματα που θα αποτελούσαν περιοχές γέννησης νέων άστρων. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters». Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση των τρομερών ανέμων που δημιουργούνται στο κέντρο του γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 800 εκ. ετών φωτός από εμάς. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=769015

Αρχαίο ποτάμι με εντυπωσιακούς μαιανδρισμούς φωτογραφίζει η NASA στον Άρη. Νέες ισχυρές ενδείξεις ότι ο Άρης κάποτε ήταν ένας υγρός κόσμος έρχεται να δείξει μια νέα εικόνα της NASA που έδωσε πρόσφατα στην δημοσιότητα. Στην Acidalia Planitia, μια περιοχή όπου βρίσκεται μια πεδιάδα βορείως του ισημερινού του Άρη, ένας ποταμός ο οποίος έρεε από τα δεξιά προς τα αριστερά, έξω από το χείλος του κρατήρα προς το εσωτερικό του δημιουργώντας εντυπωσιακούς μαιανδρισμούς. Σύμφωνα με το space.com η φωτογραφία τραβήχτηκε από την υπερυψηλή σε ευκρίνεια κάμερα (HiRISE) του Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) της NASA την 25η Σεπτεμβρίου του 2015. «Δεν είναι γνωστό πόσο καιρό το νερό κυλούσε σε αυτό το αρχαίο ποτάμι, ούτε από που πηγάζει, μόνο ότι το νερό έρεε από το χείλος του κρατήρα, και ελισσόταν μέσα στην πεδιάδα. Ο ποταμός στην ροή του κατά μήκος της πεδιάδας αποτελείτο και από άλλους πολλούς μικρότερους παραποτάμους που τροφοδοτούσαν το πρωτεύον κανάλι», σύμφωνα με τον Mike Mellon της ομάδας του HiRISE. Δεν είναι πλήρως κατανοητό το από που προήλθαν τα ποτάμια αυτά. Είτε μέσω υδροφόρων οριζόντων κάτω από την επιφάνεια, λιώσιμο πάγων ή ακόμα και βροχοπτώσεις αυτές οι μελέτες των αρχαίων ποταμών από φωτογραφίες,θα πρέπει να συμπληρώσουν με μελέτες από τις αποστολές επιφανείας (με τα οχήματα Curiosity και Opportunity), έτσι ώστε να μας βοηθήσουν να συναρμολογήσουμε το παζλ του υγρού παρελθόντος του Άρη. http://www.pronews.gr/portal/20160114/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BC%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-nasa-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7

Juno: Ρεκόρ απόστασης για διαστημικό σκάφος που λειτουργεί με την ηλιακή ενέργεια! Λίγους μήνες πριν φτάσει στον Δία, το σκάφος Juno της NASA κατέρριψε το ρεκόρ απόστασης για αποστολή που βασίζεται στην ηλιακή ενέργεια -όλες οι προηγούμενες αποστολές που έφτασαν τόσο μακριά από τον Ήλιο χρησιμοποιούσαν θερμοηλεκτρικές γεννήτριες πλουτωνίου. Όπως ανακοίνωσε η NASA, στις 21.00 ώρα Ελλάδας την Τετάρτη 13 Ιανουαρίου, το Juno βρέθηκε σε απόσταση 793 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Ήλιο. Κατέρριψε έτσι το ρεκόρ της ευρωπαϊκής αποστολής Rosetta, η οποία επίσης βασίζεται σε ηλιακούς συλλέκτες και έφτασε τα 792 εκατομμύρια χιλιόμετρα καθώς προσέγγιζε τον κομήτη 67P τον Οκτώβριο του 2012. Το Juno, βάρους 4 τόνων, αντλεί ενέργεια από τρία φωτοβολταϊκά πάνελ μήκους 9 μέτρων με 18.698 ηλιακές κυψέλες.Στην απόσταση που βρίσκεται η Γη από τον Ήλιο, οι ηλιακοί συλλέκτες δίνουν ισχύ 14 kilowatt, αρκετή για τη θέρμανση ενός μικρού διαμερίσματος το χειμώνα. «Ο Δίας όμως βρίσκεται πέντε φορές πιο μακριά από τον Ήλιο σε σχέση με τη Γη, και το ηλιακό φως που φτάνει μέχρι εκεί έχει 25 φορές μικρότερη ένταση» λέει ο Ρικ Νάιμπακεν, επιστήμονας της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια. Αυτό συμβαίνει επειδή η ένταση του φωτός μειώνεται αντιστρόφως ανάλογα με την απόσταση από τη φωτεινή πηγή. «Αν και τα γιγάντια ηλιακά πάνελ θα παράγουν μόλις 500 watt όταν βρισκόμαστε στον Δία, το Juno έχει άκρως αποδοτικό σχεδιασμό και το νούμερο αυτό θα είναι υπεραρκετό για να κάνουμε δουλειά» προσθέτει ο Νάιμπακεν. Μέχρι σήμερα, οκτώ διαστημικές αποστολές έχουν φτάσει ή προσπεράσει την τροχιά του Δία, του πέμπτου κατά σειρά πλανήτη από τον Ήλιο. Όλες οι αποστολές αυτές βασίζονταν σε θερμοηλεκτρικές γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων, οι οποίες μετατρέπουν σε ενέργεια τη θερμότητα που απελευθερώνεται από τη διάσπαση μιας ποσότητας πλουτωνίου. Το Juno εκτοξεύτηκε το 2011 και πρόκειται να θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Δία φέτος στις 4 Ιουλίου. Το σκάφος παίρνει το όνομα της Τζούνο, του ρωμαϊκού αντίστοιχου της θεάς Ήρας, η οποία σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν η μόνη που μπορούσε να κοιτάξει μέσα από τα σύννεφα με τα οποία τύλιγε ο Δίας τον εαυτό του για να κρύψει τις ατασθαλίες του. Τώρα, η Ήρα καλείται να: Μετρήσει πόσο νερό υπάρχει στην ατμόσφαιρα του Δία. Η περιεκτικότητα σε νερό έχει άμεση σχέση με το πού σχηματίστηκε ο πλανήτης: ορισμένοι πιστεύουν ότι βρισκόταν ανέκαθεν στη σημερινή του θέση, ενώ άλλοι εκτιμούν ότι σχηματίστηκε στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος και αργότερα μετακινήθηκε προς το εσωτερικό του. Εξετάσει τη σύσταση, τη θερμοκρασία, τις κινήσεις των νεφών και άλλες παραμέτρους Χαρτογραφήσει το μαγνητικό και το βαρυτικό πεδίο του πλανήτη. Αυτό ίσως απαντήσει στο ερώτημα του αν ο Δίας έχει στερεό πυρήνα, ή αν αποτελείται εξολοκλήρου από αέρια. Μελετήσει τη γιγάντια μαγνητόσφαιρα του Δία, προκειμένου να δώσει νέα στοιχεία για την αλληλεπίδραση του μαγνητικού πεδίου με την ατμόσφαιρα. Επιπλέον, θα εξετάσει το σέλας που εκδηλώνεται στο βόρειο και νότιο πόλο του πλανήτη. To Juno θα μελετήσει τον γιγάντιο για περίπου ένα χρόνο, πριν τα ηλεκτρονικά του συστήματα αρχίσουν τελικά να χαλάνε λόγω της θανάσιμης ακτινοβολίας που λούζει αυτή τη γειτονιά του Διαστήματος. Με την ολοκλήρωση της αποστολής, το Juno θα αυτοκαταστραφεί στην ατμόσφαιρα του Δία -μια κίνηση που αποφασίστηκε προκειμένου να μην μολύνει το σκάφος τον δορυφόρο του πλανήτη Ευρώπη, όπου οι επιστήμονες δεν αποκλείουν να υπάρχει ζωή. Βίντεο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500051612

Κοσμικά κύματα «σηκώνουν» περιπλανώμενα άστρα. Αστρονόμοι του τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Γουαϊόμινγκ παρατήρησαν ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο. Εντόπισαν ορισμένα από τα λεγόμενα «περιπλανώμενα» αστρα του γαλαξία μας. Πρόκειται για άστρα που κινούνται ελεύθερα στο Διάστημα. Παρατηρώντας αυτά τα άστρα οι ερευνητές κατέγραψαν το τι συμβαίνει καθώς διασχίζουν τον γαλαξία μας. Καθώς τα άστρα τρέχουν μέσα στο διαστημικό κενό δημιουργούν ένα κοσμικό κύμα παρόμοιο με το κύμα που σχηματίζεται μπροστά από την πλώρη ενός πλοίου, ή το κύμα συμπιεσμένου αέρα που δημιουργείται μπροστά από ένα αεροπλάνο καθώς σπάει την ταχύτητα του ήχου. Οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν περί τα 80 περιπλανώμενα άστρα του γαλαξία μας και μάλιστα εκείνα που κινούνται με μεγαλύτερη ταχύτητα από άλλα άστρα του είδους. «Κάποια άστρα για διαφόρους λόγους εκδιώκονται από το σημείο στο οποίο βρίσκονται και από τα σμήνη στα οποία ανήκουν. Πρόκειται για άστρα για καυτά άστρα που κινούνται στο διαστρικό διάστημα με υπερηχητικές ταχύτητες» αναφέρει ο Τσιπ Κομπούλνικι, μέλος της ερευνητικής ομάδας που έκανε τις παρατηρήσεις με τη βοήθεια των διαστημικών τηλεσκοπίων Spitzer και WISE. Οι ερευνητές εντόπισαν άστρα που κινούνται με ταχύτητες μεγαλύτερες από 80 χιλιάδες χλμ/ώρα και είδαν τα κοσμικά κύματα που παράγουν κατά την κίνηση του. Καθώς το άστρο περνά μέσα από τη διαστρική σκόνη τα σωματίδια που εκτοξεύει διαρκώς στο διάστημα, γνωστά ως αστρικός άνεμος, σπρώχνουν απότομα το διαστρικό υλικό και σχηματίζουν κύματα. Οι περιοχές του κύματος που υφίστανται τη μέγιστη συμπίεση αναπτύσσουν πολύ μεγάλη θερμοκρασία. Ενα από τα άστρα που παρατήρησαν οι ερευνητές είναι το άστρο Ζήτα στον αστερισμό του Οφιούχου, 20 φορές πιο βαρύ και 80.000 φορές πιο λαμπρό από τον Ήλιο. Πιστεύεται ότι ανήκε κάποτε σε ένα δυαδικό σύστημα, βρισκόταν δηλαδή σε τροχιά γύρω από ένα άλλο, ακόμα μεγαλύτερο άστρο. Όμως αυτός ο γιγάντιος σύντροφος έφτασε κάποτε στο τέλος της ζωής του, οπότε εξερράγη και έσπρωξε μακριά του το Ζήτα του Οφιούχου. Στην φωτογραφία το κρουστικό κύμα του Ζ Οφιούχου σε εικόνα του τηλεσκοπίου WISE. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=768769

Βρέθηκε ο φάρος του Σύμπαντος. Ονομάζεται ASASSN-15lh, βρίσκεται σε απόσταση 3.8 δισ. ετών φωτός από εμάς. Πρόκειται για ένα υπερκαινοφανή αστέρα, ένα άστρο που καταστράφηκε σε μια έκρηξη σουπερνόβα, που εντοπίστηκε τον περασμένο Ιούνιο. Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Σούμπο Ντονγκ του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής Kavli του Πανεπιστημίου Peking στο Πεκίνο δημοσιεύουν στην επιθεώρηση «Science» τα ευρήματα της μελέτης που έκαναν στο ASASSN-15lh. Πρόκειται για τον λαμπρότερο υπερκαινοφανή αστέρα στο Σύμπαν αφού σύμφωνα με τους ερευνητές η λαμπρότητα του είναι 570 δισ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου ή 20 δισ. φορές πιο λαμπρό από όσο όλα μαζί τα περίπου 100 δισ. άστρα του γαλαξία μας! Η έκρηξη του ASASSN-15lh απελευθέρωσε 200 φορές περισσότερη ενέργεια από όση απελευθερώνουν συνήθως οι εκρήξεις σουπερνόβα. Οι ειδικοί εικάζουν ότι μια τέτοια έκρηξη πιθανώς να έχει προέλθει από την αυτοκαταστροφή γιγάντιων άστρων, άστρων με μάζα πολλαπλάσια από εκείνη των μεγαλύτερων άστρων που γνωρίζουμε στο σημερινό Σύμπαν http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=769003

Προεπισκόπηση 2016! Το 2016 θα είναι μια ακόμη συναρπαστική χρονιά για τον Ευρωπαικό Οργανισμό Διαστήματος! http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/12/Preview_2016 Το βίντεο της ιστορικής αποστολής του πυραυλικού φορέα Falcon 9 της Space X Δείτε την αποστολή του επαναχρησιμοποιούμενου πυραυλικού φορέα Falcon 9 ο οποίος στις 21 Δεκεμβρίου πραγματοποίησε την άφεση 11 δορυφόρων σε χαμηλή περιγήϊνη τροχιά και στην συνέχεια προσγειώθηκε απόλυτα ελεγχόμενα στο κέντρο εκτοξεύσεων της Space X στο Cape Canaveral. H Space X είναι ιδιωτική εταιρεία και στόχος της είναι να αναλάβει ένα μεγάλο μέρος τοποθέτησης δορυφόρων σε τροχιά αλλά και επανδρωμένων πτήσεων στο διάστημα στο προσεχές μέλλον. http://www.pronews.gr/portal/20160114/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AD%CE%B1-falcon-9-%CF%84%CE%B7%CF%82-space-x Διαστημικό ρόβερ από… ζελέ. Το επόμενο ρόβερ της Nasa που θα φτάσει στον Άρη, θα μπορούσε να συμπεριφέρεται σαν… γέλη και να κινείται στο έδαφος του κόκκινου πλανήτη σαν σκουλήκι. Σύμφωνα με πρόσφατη πατέντα της αμερικανικής Υπηρεσίας Διαστήματος, το φουτουριστικό πολυμορφικό ρόβερ θα μοιάζει με ένα σακί γεμάτο γέλη, με αποτέλεσμα να μπορεί να κινείται στο ανώμαλο έδαφος του Άρη χωρίς να κολλάει σε εμπόδια, σε αντίθεση με περιπτώσεις προηγούμενων διαστημικών ρόβερ. Για τον λόγο αυτόν, η NASA σχεδίασε ένα διαστημικό όχημα ικανό να μιμείται τον τρόπο με τον οποίο κινούνται τα σαλιγκάρια και τα σκουλήκια. «Τα συγκεκριμένα ρομποτικά συστήματα είναι σε θέση να αλλάζουν μορφή ανάλογα με τις απαιτήσεις των διαδρομών τους, προκειμένου να μπορούν να κινούνται με ευκολία στο ανάλογο έδαφος ενώ παράλληλα θωρακίζονται από διάφορους παράγοντες του εκάστοτε περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκονται» εξηγεί η σύνοψη της έκθεσης που κατέθεσε η NASA. Σύμφωνα με τα σχέδια, το ρόβερ από το μέλλον θα αποτελείται από έναν μεγάλο σάκο γεμάτο με ένα υγρό από πολυμερή μνήμης σχήματος. Το ειδικό εξωτερικό περίβλημα του «φουσκωτού» διαστημικού οχήματος θα διαθέτει εξογκώματα που θα του επιτρέπουν να γαντζώνεται σε διαφορετικές επιφάνειες. Τέσσερις βαλβίδες στο εσωτερικό του θα διοχετεύουν το υγρό στα διαφορετικά διαμερίσματα, βοηθώντας το να αλλάζει το βάρος του. «Τα συμβατικά ρόβερ κινούνται στην επιφάνεια του εδάφους με τη βοήθεια συστημάτων προώθησης» αναφέρει η NASA. «Συγκεκριμένα, σε αμμώδεις περιοχές που εντοπίζονται στα περιβάλλοντα της Σελήνης και του Άρη, τα οχήματα αυτά μπορούν να κολλήσουν. Τα νέα ρόβερ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ακόμα και σε γήινα εδάφη, π.χ. σε δύσβατες περιοχές όπου δεν μπορεί να κινηθεί ο άνθρωπος ή τα σωστικά συνεργεία». Μια άλλη εκδοχή του διαστημικού ρομπότ, σύμφωνα με την NASA, θα μπορούσε να χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνητικές σφαίρες οι οποίες θα βρίσκονται κλεισμένες σε μια μεμβράνη και θα βοηθά το όχημα να κινείται προς τα εμπρός. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=768486

Η NASA δημοσίευσε εικόνες από τον Κρόνο [βίντεο] Η NASA δημοσίευσε μία νέα φωτογραφία του πλανήτη Κρόνου, την οποία τράβηξε πέρυσι. Η κάμερα βρισκόταν σε απόσταση τουλάχιστον 1,5 εκατομμύριων μιλίων. http://www.pronews.gr/portal/20160113/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B7-nasa-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B5-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

Η μετακίνηση της Λευκάδας παρακολουθείται από το Διάστημα. Στο μικροσκόπιο διεθνούς επιστημονικής ομάδας έχει τεθεί ο ισχυρός σεισμός της Λευκάδας, ο οποίος στις 17 Νοεμβρίου προκάλεσε τον θάνατο δύο γυναικών και την καταστροφή δεκάδων κτιρίων στο νησί. Παρά την πάροδο ενός και πλέον μήνα από την εκδήλωση του φαινομένου, το ενδιαφέρον αυξάνεται, καθώς σύμφωνα με δορυφορικές παρατηρήσεις διαπιστώνεται εκτεταμένη εδαφική παραμόρφωση όχι μόνο στο νησί της Λευκάδας και στο βόρειο άκρο της Κεφαλονιάς αλλά επίσης στη βόρεια πλευρά της Ιθάκης και σε τμήμα της δυτικής Στερεάς Ελλάδας. Μόλις λίγες ημέρες μετά το χτύπημα των 6,4 Ρίχτερ, ερευνητές του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, όπως είχε αποκαλύψει το «Εθνος», είχαν εντοπίσει μετατόπιση του νησιού προς τον Νότο κατά 36 εκατοστά, μέγεθος που είχε εκπλήξει ακόμη και τους επιστήμονες. Οι μετρήσεις όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Ο δορυφόρος Sentinel-1, ο οποίος «είδε» από ψηλά τον μεγάλο σεισμό της ημέρας εκείνης και κατέγραψε τις επιπτώσεις του στο νησί του Ιονίου, παρακολουθεί αδιαλείπτως τη μετασεισμική δραστηριότητα παρέχοντας στους επιστήμονες σημαντικές πληροφορίες για τη χαρτογράφηση και την εκτίμηση των καταστροφών αλλά και για τη συνολική κατανόηση του φαινομένου. Αξιοποιώντας τις πληροφορίες αυτές η ερευνητική ομάδα Εφαρμογών Παρατήρησης της Γης από το Διάστημα του Τμήματος Γεωγραφίας Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή κ. Ισαάκ Παρχαρίδη, προχώρησε στην παραγωγή χαρτών της εδαφικής παραμόρφωσης που προκάλεσε ο σεισμός βάσει δορυφορικών εικόνων ραντάρ και της τεχνικής της Συμβολομετρίας Ραντάρ (InSAR). «Το συγκεκριμένο σύστημα μας δίνει τη δυνατότητα να υπολογίσουμε με μεγάλη ακρίβεια την παραμόρφωση σε μια περιοχή λόγω σεισμού. Το κάναμε με επιτυχία στους σεισμούς της Κεφαλονιάς, στον σεισμό της Αθήνας, στο Νεπάλ, στη Λάκουλα ακόμη και στην Ιαπωνία. Ομως στην περίπτωση της Λευκάδας συναντούμε δυσκολίες», λέει στο «Εθνος» ο κ. Παρχαρίδης. «Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του νησιού, κυρίως η μορφολογία και η συγκεκριμένη κάλυψη γης, μας εμποδίζουν να αναφέρουμε ποιο ακριβώς είναι το μέγεθος της παραμόρφωσης σε εκατοστά. Μιλάμε, όμως, σε κάθε περίπτωση για πολύ μεγάλα μεγέθη. Αυτό το καταλαβαίνουμε από τον αριθμό των κροσσών που εμφανίζονται στον χάρτη». Η ιδιαιτερότητα του σεισμού που έπληξε τη Λευκάδα στις 17 Νοεμβρίου έχει κινητοποιήσει το διεθνές επιστημονικό ενδιαφέρον. Ερευνητές από τη Γαλλία, την Ιταλία και τον Καναδά εργάζονται από κοινού με Ελληνες συναδέλφους τους ώστε να κατανοήσουν τον μηχανισμό του, ενώ Γάλλοι ειδικοί είχαν επισκεφθεί το νησί και λίγες ημέρες μετά την εκδήλωση του φαινομένου. «Αυτό που βλέπουμε με σαφήνεια στους χάρτες που παρήχθησαν είναι η χωρική κατανομή της παραμόρφωσης: αφορά σχεδόν ολόκληρη τη Λευκάδα, το βόρειο άκρο της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης και ένα μικρότερο τμήμα της Δυτικής Στερεάς. Επίσης διαπιστώσαμε ότι η μετασεισμική δραστηριότητα δεν προκάλεσε σημαντική επιπλέον παραμόρφωση. Πρόκειται για δεδομένα που βοηθούν ιδιαίτερα τους σεισμολόγους και τους γεωλόγους», λέει ο κ. Παρχαρίδης. Στα συμπεράσματα που κατέληξε η ελληνική ερευνητική ομάδα του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου αναφέρθηκε εκτενώς αξιολογώντας τα ως θετικά και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος, από τον οποίο επισημάνθηκε ότι «παλαιότερα η παραγωγή χαρτών εδαφικής παραμόρφωσης απαιτούσε σημαντικό χρόνο τόσο για τη συλλογή όσο και για την επεξεργασία των εικόνων. Σήμερα η εκτόξευση σύγχρονων συστημάτων παρακολούθησης της Γης, όπως ο δορυφόρος-ραντάρ Sentinel-1A του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (European Space Agency - ESA), παρέχει στους επιστήμονες τη δυνατότητα συνεχούς παρακολούθησης της επιφάνειας της Γης με συχνότητα επίσκεψης της ίδιας περιοχής 12 ημερών. Η συχνότητα αυτή θα μειωθεί στις 6 ημέρες με την εκτόξευση του δίδυμου δορυφόρου του, Sentinel-1Β, που αναμένεται να πραγματοποιηθεί το 2016...». Στην φωτογραφία συμβολογράφημα της ευρύτερης περιοχής της Λευκάδας. Η αλληλουχία χρωμάτων απεικονίζει έναν σημαντικό αριθμό «κροσσών συμβολής», που υποδηλώνουν την έντονη παραμόρφωση που προκάλεσε ο σεισμός στην περιοχή. Η έντονη παρουσία χρωμάτων στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού δείχνει ότι η παραμόρφωση εκεί είναι μεγαλύτερη. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64315373 Ο Τιμ Πικ ετοιμάζεται για διαστημικό περίπατο. Ο αστροναύτης της ESA, Τιμ Πικ και ο αστροναύτης της NASA Τιμ Κόπρα θα βγούν από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για να επισκευάσουν μια μονάδα ισχύος στο εξωτερικό του. Οι δύο Τιμ έφτασαν στον Διαστημικό Σταθμό στις 15 Δεκεμβρίου αλλά αυτή θα είναι η δεύτερη συμμετοχή τους σε ένα διαστημικό περίπατο: ο Τιμ Πικ βοήθησε τον Τιμ Κόπρα και τον διοικητή του Σταθμού Σκοτ Κέλι, όταν μετακίνησαν έναν εξοπλιστικό φορέα στις 21 Δεκεμβρίου. Ο νέος διαστημικός περίπατος θα διαρκέσει περίπου έξι ώρες, στις 15 Ιανουαρίου, με τον Τιμ Κόπρα και τον Τιμ Πικ να συνεργάζονται στενά προκειμένου να αντικαταστήσουν μια ελαττωματική μονάδα. Ο αστροναύτης της ESA εξηγεί: "Το πρωταρχικό μας καθήκον θα είναι να αντικαταστήσουμε μια αποτυχημένη μονάδα Solar Shunt Unit, η οποία μεταφέρει ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τους ηλιακούς συλλέκτες." Η μονάδα είναι σχετικά εύκολο να αντικατασταθεί καθώς είναι ένα απλό κουτί που μπορεί να αφαιρεθεί με την αφαίρεση μιας βίδας. Μόλις γίνει αυτό οι διαστημικοί περιπατητές θα τοποθετήσουν εκ των προτέρων τα καλώδια των νέων λιμένων σύνδεσης και θα εγκαταστήσουν ξανά μια βαλβίδα που αφαιρέθηκε για την μετεγκατάσταση της μονάδας Leonardo πέρυσι. Μέσα στον Σταθμό, ο Σκοτ Κέλλυ θα βοηθήσει τους διαστημικούς περιπατητές μέσα και έξω από τις στολές τους - μια κρίσιμη επιχείρηση από μόνη της. Πριν οι αστροναύτες φύγουν, θα αναπνεύσουν καθαρό οξυγόνο για δύο ώρες για να απομακρυνθεί το άζωτο από το σώμα τους. Η πίεση στη διαστημική στολή είναι χαμηλότερη από ό, τι στο Διαστημικό Σταθμό και η πτώση θα μπορούσε να τους προκαλέσει τη «νόσο των δυτών», όπως συμβαίνει στους αυτοδύτες που ανεβαίνουν πολύ γρήγορα στην επιφάνεια της θάλασσας. Για να φορέσουν τις στολές και τον εξοπλισμό ασφαλείας θα χρειαστούν ώρες πριν από την είσοδό τους στον αεροστεγή θάλαμο για να μειώσει την πίεση μέχρι να είναι ασφαλές να ανοίξουν την εξωτερική καταπακτή. Ο Τιμ Πικ σχολιάζει, "Είμαι ενθουσιασμένος με αυτή την ευκαιρία για έναν διαστημικό περίπατο. Αυτή τη στιγμή επικεντρωνόμαστε στην προετοιμασία των εργαλείων, του εξοπλισμού και των διαδικασιών. Η διατήρηση του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού στο εξωτερικό του απαιτεί εντατικές επιχειρήσεις - όχι μόνο από το πλήρωμα, αλλά και από τις επίγειες ομάδες υποστήριξης μας που προσπαθούν να κάνουν αυτόν το διαστημικό περίπατο όσο το δυνατόν περισσότερο εξίσου ασφαλή και αποτελεσματικό." Ο σταθμός έχει οκτώ μονάδες διακλάδωσης για τη ρύθμιση της ισχύος, αλλά λειτουργεί με μόνο επτά από τον περασμένο Νοέμβριο. Ο Τιμ συνοψίζει λέγοντας, "Αν ο διαστημικός περίπατος είναι επιτυχής, αυτό θα αποκαταστήσει τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στο 100% της επιχειρησιακής του ικανότητας." Περισσότερες πληροφορίες και ζωντανή ενημέρωση μπορούν να βρεθούν στο blog του Τιμ Πικ. http://blogs.esa.int/tim-peake/ http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/O_Tim_Pik_etoimhazetai_gia_diastemikho_perhipato

Οι «αλυκές» της Δήμητρας. Νέες κοντινές εικόνες έστειλε το διαστημικό σκάφος Dawn από την Δήμητρα, τον πλανήτη νάνο του ηλιακού μας συστήματος τον οποίο εξερευνά τους τελευταίους μήνες. Οι νέες εικόνες αποκαλύπτουν καινούργια δεδομένα που μπορεί να δώσουν απαντήσεις για τις μυστηριώδεις λαμπερές κηλίδες που υπάρχουν σε ένα μεγάλο κρατήρα της Δήμητρας. Τον περασμένο Μάρτιο μετά από ένα πολυετές ταξίδι στο ηλιακό μας σύστημα το σκάφος Dawn έφτασε στον ανεξερεύνητο πλανήτη νάνο Δήμητρα. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σώμα της Ζώνης των Αστεροειδών που εκτείνεται ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία. Οταν πλησίασε το «Dawn» στη Δήμητρα εντόπισε δύο ασυνήθιστα λαμπερές κηλίδες μέσα στη λεκάνη ενός κρατήρα διαμέτρου 98 χλμ. Ο κρατήρας ονομάστηκε Occator. Η φύση αυτών των κηλίδων παραμένει αδιευκρίνιστη, ωστόσο οι ερευνητές εικάζουν ότι πρόκειται για πάγο ή άλατα που ήρθαν στην επιφάνεια λόγω κάποιας πρόσκρουσης. Αλλοι επιστήμονες εικάζουν ότι πιθανώς πρόκειται για ένα ηφαίστειο που αντί για πυρακτωμένα υλικά εκτοξεύει νερό. Πριν από λίγους μήνες διαπιστώθηκε ότι στον κρατήρα σχηματίζεται τακτικά ομίχλη η παρουσία της οποίας σύμφωνα με τους ειδικούς ενισχύει το σενάριο της παρουσίας πάγου σε αυτόν. Το Dawn έστειλε νέες εικόνες από ένα ακόμη κρατήρα της Δήμητρας, τον Kupalo, που οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι από τους νεότερους που έχουν δημιουργηθεί στον πλανήτη. Πρόκειται για τις πιο κοντινές και λεπτομερείς εικόνες που έχουμε δει μέχρι σήμερα από τη Δήμητρα. Οπως φαίνεται στις πλαγιές του κρατήρα υπάρχουν αποθέσεις ενός λαμπερού υλικού παρόμοιου με αυτό στον κρατήρα Occator. Οι πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών είναι ότι το υλικό στον κρατήρα Kupalo είναι άλατα και πιθανότατα είναι το ίδιο υλικό που υπάρχει και στον κρατήρα Occator. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=768393

Ζητούνται αστροναύτες για τον Αρη. Αν ως παιδί ήθελες να γίνεις αστροναύτης σαν τον Νιλ Αρμστρονγκ, η NASA κάνει τα πάντα για να σε δελεάσει να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα! Οι υποψήφιοι αστροναύτες δεν χρειάζεται να έχουν εμπειρία πλοήγησης αεροσκάφους, ούτε και να είναι εξειδικευμένοι επιστήμονες Από τη μια στην ιστοσελίδα του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης (JPL) ανεβάζει νέες φωτογραφίες του Κόκκινου Πλανήτη από το Curiosity σε νέες ανεξερεύνητες τοποθεσίες, διαφημίζοντας τον μελλοντικό προορισμό και από την άλλη με δημόσια ανακοίνωσή της δέχεται βιογραφικά για αστροναύτες! Οι ενδιαφερόμενοι έχουν ακόμη χρόνο για να υποβάλουν τα βιογραφικά τους, καθώς η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή των αιτήσεων είναι η 18η Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με την περιγραφή των θέσεων εργασίας, ζητούνται γυναίκες και άνδρες για να εργαστούν στην Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος των ΗΠΑ (NASA) με κανονικό ωράριο και μισθούς που κυμαίνονται από 66.000 δολάρια μέχρι 145.000 δολάρια τον χρόνο! Στην περιγραφή των λιγότερο τεχνικών θέσεων η ανακοίνωση είναι ξεκάθαρη, οι υποψήφιοι «δεν χρειάζεται να έχουν εμπειρία πλοήγησης αεροσκάφους και δεν χρειάζεται να είναι εξειδικευμένοι επιστήμονες. Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Σήμερα περισσότερα διαστημόπλοια για τη μεταφορά ανθρώπων από κάθε άλλη στιγμή στην Ιστορία αναπτύσσονται στις ΗΠΑ. Οι μελλοντικοί υποψήφιοι αστροναύτες θα έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν το Διάστημα σε βάθη που η ανθρωπότητα δεν έχει ξαναφτάσει». Οσοι εντέλει επιλεγούν για την αποστολή στον Αρη, σύμφωνα με το πρόγραμμα, δεν θα πάνε κατευθείαν στον «κόκκινο πλανήτη». Πρώτα θα γίνουν δύο αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) για τις οποίες θα χρησιμοποιηθούν δύο αμερικανικής κατασκευής διαστημόπλοια, το CST-100 Starliner της Boeing και το Crew Dragon της SpaceX, του Ελον Μασκ. Αυτά τα σκάφη θα μεταφέρουν το καθένα από 7 αστροναύτες στον ISS. Επιπλέον οι αστροναύτες θα ξαναταξιδέψουν στο Διάστημα, με το σκάφος Orion το οποίο θα εκτοξευθεί με τον νέο πύραυλο προώθησης που αναπτύσσει η NASA και ο οποίος είναι γνωστός ως NASA's Space Launch System. Η αποστολή αυτή θα γίνει το 2020, οπότε και οι αστροναύτες εντός του σκάφους Orion θα εξετάσουν δείγματα από αστεροειδή που θα έχει νωρίτερα επισκεφθεί ειδικό ρομπότ. Σύμφωνα με τη NASA, τα συστήματα που αναπτύσσονται θα δώσουν την ευκαιρία στους αστροναύτες να επισκεφθούν έναν αστεροειδή μέχρι το 2025 και τον Αρη μέχρι το 2030! Πράγματι, όσο περνάει ο καιρός οι αποστολές στον Αρη, όπως αυτή του Curiosity, στέλνουν πίσω στη Γη σημαντικά στοιχεία για τον «κόκκινο πλανήτη», που οι άνθρωποι της NASA ελπίζουν ότι θα φανούν χρήσιμα για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή εκεί. Σε αυτό το πλαίσιο εξάλλου το ρομπότ Curiosity έφτασε πρόσφατα σε μια περιοχή με τεράστιους αμμόλοφους που θυμίζουν αντίστοιχους αμμόλοφους από τις ερήμους της Γης, για να πραγματοποιήσει μετρήσεις και πειράματα. Πρόκειται για τους αμμόλοφους Μπανιόλντ και Ναμίμπ, οι οποίοι από προηγούμενες φωτογραφίες παρουσιάζουν δραστηριότητα. Το rover θα προσπαθήσει να εξετάσει τη σύνθεση του αέρα και πώς ακριβώς η άμμος-σκόνη κυκλοφορεί σε αυτόν σε έναν πλανήτη με εντελώς διαφορετικές συνθήκες βαρύτητας από τον δικό μας. Το Curiosity βρίσκεται στον Αρη από το 2012 και έχει εξερευνήσει σημαντικά γεωλογικά μορφώματα του «κόκκινου πλανήτη» όπως είναι το Ορος Σαρπ, η εξέταση των ανώτερων στρωμάτων του οποίου παραμένει ο κεντρικός στόχος της αποστολής. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64315343

Εντυπωσιακό βίντεο Ρώσων επιστημόνων που αναπαριστά τη σύγκρουση του Γαλαξία μας με αυτόν της Ανδρομέδας. Ένα νέο βίντεο που δημιουργήθηκε από επιστήμονες της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας Roscosmos, δείχνει την σύγκρουση του Γαλαξία μας με αυτόν της Ανδρομέδας και το αντίκτυπο που θα έχει και στους δύο. Οι αστρονόμοι δημιούργησαν το βίντεο χρησιμοποιώντας δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, αναπτύσσοντας μια προσομοίωση της μετωπικής σύγκρουσης του Γαλαξία μας με τον Γαλαξία της Ανδρομέδας. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos εξηγεί μέσα στο νέο βίντεο, πώς θα γίνει αυτή η αναπόφευκτη σύγκρουση, αλλά και τα αποτελέσματα αυτής. Μην φοβάστε όμως, η σύγκρουση θα ξεκινήσει περίπου σε 4 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα με την όλη διαδικασία να διαρκεί για εκατομμύρια χρόνια. Ο Γαλαξίας μας βρίσκεται σε απόσταση περίπου 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από αυτόν της Ανδρομέδας, με τους δύο γαλαξίες να ταξιδεύουν ο ένας προς τον άλλο με ταχύτητα 400,000 χιλιόμετρα / ώρα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble έχει επιτρέψει στους ερευνητές να μετρήσουν με απίστευτες λεπτομέρειες την κίνηση τον Γαλαξία της Ανδρομέδας, επίσης γνωστό και ως M31. Σε μια τέτοια σύγκρουση γαλαξιακών διαστάσεων, κάποια άστρα και πλανήτες δεν θα συγκρουστούν μεταξύ τους, μας καθησυχάζουν οι Ρώσοι επιστήμονες, δεδομένου ότι η απόσταση ανάμεσα τους είναι πραγματικά μεγάλη, όπως εκτιμούν. Ωστόσο, ότι η βαρυτική διαταραχή θα μπορούσε να κάνει ολόκληρο το Ηλιακό μας σύστημα να χάσει την συνοχή του, με καταστροφικά αποτελέσματα. Είναι επίσης πολύ πιθανό ότι η σύγκρουση να προκαλέσει μια συγχώνευση των δυο γαλαξιών που θα προκαλέσει μια νέα έντονη φάση τη δημιουργίας νέων αστέρων, ενώ οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες που βρίσκονται στα κέντρα των γαλαξιών θα μπορούσαν να ενωθούν σε ένα ενιαίο τεράστια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα. Ερευνητές της NASA λένε ότι το Τρίγωνο, ή M33, ο μικρό γαλαξίας συνοδοιπόρος της Ανδρομέδας θα μπορούσε επίσης να είναι μέρος της μεγάλης σύγκρουσης. Εάν οι άνθρωποι θα είναι εκεί για να επιβεβαιώσουν ένα τέτοιο απίστευτο θέαμα είναι κάτι που οι επιστήμονες δεν μπορούν να πουν. Ποιος ξέρει, έτσι και αλλιώς, τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον για την ανθρωπότητα μέσα στα επόμενα τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια; Βίντεο. https://www.youtube.com/watch?v=Uq2cVM9W6Vw http://www.pronews.gr/portal/20160112/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%81%CF%8E%CF%83%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%82

Γραφείο Συντονισμού Πλανητικής Άμυνας από τη NASA. Στην επισημοποίηση του εν εξελίξει προγράμματός της για εντοπισμό και παρακολούθηση αντικειμένων που βρίσκονται κοντά στη Γη (near-Earth objects- NEOs) προχώρησε η NASA, με την ίδρυση του PDCO (Planetary Defense Coordination Office- Γραφείο Συντονισμού Πλανητικής Άμυνας). Το εν λόγω γραφείο εντάσσεται στο πλαίσιο του Τμήματος Πλανητικών Επιστημών της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, στο Science Mission Directorate στην Ουάσινγκτον. Θα είναι υπεύθυνο για την επίβλεψη όλων των χρηματοδοτούμενων από τη NASA προγραμμάτων για τον εντοπισμό και την κατηγοριοποίηση αστεροειδών και κομητών που περνούν κοντά από την τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο. Επίσης, στις αρμοδιότητές του θα περιλαμβάνεται η ανάληψη ηγετικού ρόλου στον συντονισμό υπηρεσιών και κυβερνήσεων απέναντι σε πιθανές απειλές πρόσκρουσης. Πάνω από 13.500 NEOs διαφόρων μεγεθών έχουν εντοπιστεί μέχρι τώρα- πάνω από το 95% εξ αυτών από το 1998 και μετά, όταν άρχισαν οι έρευνες με χρηματοδότηση της NASA. Περίπου 1.500 εντοπίζονται κάθε χρόνο. «Ο εντοπισμός αστεροειδών, η παρακολούθηση και η άμυνα του πλανήτη μας είναι κάτι που η NASA, οι συνεργάτες της και η διεθνής κοινότητα λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψιν» τόνισε ο Τζον Γκρούνσφελντ, ανώτερο στέλεχος της υπηρεσίας. «Αν και δεν υπάρχουν γνωστές απειλές αυτή τη στιγμή, το περιστατικό του 2013 στο Τσελιαμπίνσκ και το πρόσφατο κοντινό πέρασμα του “αστεροειδή του Χάλογουϊν” μας θυμίζουν γιατί πρέπει να παραμένουμε σε επιφυλακή». Η ΝΑSA ασχολείται με το αντικείμενο των διεθνών σχεδιασμών πλανητικής άμυνας εδώ και καιρό, και το γραφείο αυτό θα βελτιώσει και επεκτείνει αυτές τις προσπάθειες, σε συνεργασία με τη FEMA (Federal Emergency Management Agency) και άλλες ομοσπονδιακές υπηρεσίες και φορείς. Πέραν της παρακολούθησης πιθανώς επικίνδυνων αντικειμένων, το γραφείο θα παρέχει ενημερώσεις σχετικά με κοντινά περάσματα και προειδοποιήσεις για πιθανές συγκρούσεις, βάσει αξιόπιστων επιστημονικών δεδομένων, ενώ θα συνεχίσει να βοηθά στον συντονισμό υπηρεσιών της αμερικανικής κυβέρνησης που έχουν να κάνουν με τους σχεδιασμούς σε περίπτωση που υπάρξει πραγματική απειλή σύγκρουσης. Αστρονόμοι από όλο τον κόσμο εντοπίζουν αντικείμενα με επίγεια τηλεσκόπια, καθώς και με το διαστημικό τηλεσκόπιο NEOWISE. Τα δεδομένα παρέχονται σε μια παγκόσμια βάση δεδομένων που διατηρείται από το Minor Planet Center, με την άδεια της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης. Μόλις εντοπιστούν, οι τροχιές υπολογίζονται με ακρίβεια και παρακολουθούνται από το Center for NEO Studies στη JPL της NASA στην Καλιφόρνια. Οι προσπάθειες αυτές συντονίζονται από το NEO Observations Program της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, που θα συνεχίσει να λειτουργεί στο πλαίσιο του νέου γραφείου. http://www.naftemporiki.gr/story/1053380/grafeio-suntonismou-planitikis-amunas-apo-ti-nasa

Φήμες ότι ανιχνεύτηκαν βαρυτικά κύματα για πρώτη φορά. Αγωνία επικρατεί στην επιστημονική κοινότητα, καθώς κυκλοφόρησαν νέες φήμες ότι ανιχνευτήκαν βαρυτικά κύματα στο πλαίσιο του πειράματος LIGO (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory) στις ΗΠΑ. Ο Λόρενς Κράους, κοσμολόγος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, με μήνυμά του στο Twitter, αποκάλυψε ότι ανεξάρτητη πηγή του επιβεβαίωσε τη φήμη που κυκλοφορεί εδώ και μήνες, ότι δηλαδή «Ίσως έχουν ανακαλυφθεί βαρυτικά κύματα». My earlier rumor about LIGO has been confirmed by independent sources. Stay tuned! Gravitational waves may have been discovered!! Exciting. — Lawrence M. Krauss (@LKrauss1) January 11, 2016 Σύμφωνα με τον Guardian, οι φήμες που κυκλοφορούν θέλουν την ερευνητική ομάδα του πειράματος LIGO να βρίσκεται στη διαδικασία σύνταξης του σχετικού επιστημονικού δημοσιεύματος, που θα περιγράφει ένα σήμα βαρυτικού κύματος. Αν πράγματι εντοπίστηκε στην πράξη το βαρυτικό κύμα, θα επιβεβαιωθεί μια από τις πιο σημαντικές προβλέψεις της Θεωρίας Γενικής Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν, πριν από έναν αιώνα. Ο Κράους δίνει πιθανότητα 60% να αληθεύει η φήμη, επισημαίνοντας ότι θα πρέπει να δούμε πρώτα τα δεδομένα των επιστημόνων πριν καταλήξουμε σε συμπεράσματα σχετικά με το αν το σήμα που ελήφθη ήταν γνήσιο ή όχι. Πάντως πρέπει να επισημανθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορούν παρόμοιες φήμες. Τον περασμένο Σεπτέμβριο ο ίδιος ο Κράους είχε και πάλι τουιτάρει σχετικά με φήμες ότι ανιχνεύτηκαν βαρυτικά κύματα. Οι σχετικές φήμες μάλιστα είχαν πάρει τότε τέτοιες διαστάσεις ώστε να κινητοποιήσουν το ενδιαφέρον του περιοδικού Nature. Η ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων είχε προβλεφθεί το 1916 από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν ως συνέπεια της Θεωρίας Γενικής Σχετικότητας. Ο μεγάλος φυσικός είχε υπολογίσει ότι η περιστροφή σωμάτων μεγάλης μάζας, όπως μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίων που οποία κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο, δημιουργούν κυματισμούς στο χωροχρόνο που διαδίδονται με την ταχύτητα του φωτός. Τον περασμένο Μάρτιο, διεθνής ερευνητική ομάδα προκάλεσε σάλο όταν ανακοίνωσε ότι εντόπισε ίχνη μιας ιδιαίτερης κατηγορίας βαρυτικών κυμάτων, τα οποία πρέπει να εμφανίστηκαν μια στιγμή μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Η μελέτη όμως τέθηκε υπό αμφισβήτηση, και ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων έμεινε ανεπιβεβαίωτη. Τα βαρυτικά κύματα, εφόσον υπάρχουν, ουσιαστικά τεντώνουν το χώρο σε μια διάσταση (ας πούμε κατά μήκος) και τον συμπιέζουν σε μια άλλη (ας πούμε κατά πλάτος) Αυτό είναι το φαινόμενο που προσπαθούν να καταγράψουν οι ανιχνευτές οι δύο ανιχνευτές LIGO -ένας στην πολιτεία της Ουάσινγκτον και ένας ακόμα στη Λουιζιάνα. Καθένας από τους δύο ανιχνευτές αποτελείται από δύο σωλήνες τοποθετημένους κάθετα ο ένας στον άλλο, μέσα στους οποίους υπάρχουν δέσμες λέιζερ. Τα βαρυτικά κύματα θα γίνονταν θεωρητικά αντιληπτά από μικρές μεταβολές στο μήκος των δύο σωλήνων, λόγω της παραμόρφωσης του χώρου. Οι σωλήνες έχουν μήκος 4 χιλιόμετρα, όμως η πειραματική διάταξη μπορεί να μετρά μεταβολές τουλάχιστον 1.000 φορές μικρότερες από τη διάμετρο ενός ατόμου. Τον περασμένο Σεπτέμβριο οι δύο ανιχνευτές LIGO αναβαθμίστηκαν σε νέα επίπεδα ακρίβειας και ευαισθησίας αναπτερώνοντας τις ελπίδες των φυσικών για την ανίχνευση του θεωρητικού φαινομένου, έπειτα από μια δεκαετία άκαρπης αναζήτησης με τους αρχικούς ανιχνευτές. Η αναβάθμιση των συστημάτων με ισχυρότερα λέιζερ και νέα οπτικά επιτρέπει θεωρητικά την ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από απόσταση περίπου 88 εκατομμυρίων ετών φωτός. Τελικός στόχος είναι η αύξηση αυτής της απόστασης στα 650 εκατομμύρια έτη φωτός -αυτό σημαίνει ότι οι ανιχνευτές θα μπορούν να σαρώνουν μια σφαίρα στο Διάστημα 1.000 φορές μεγαλύτερη από ό,τι η αρχική μορφή των συστημάτων. Στην Ευρώπη λειτουργούν στο μεταξύ οι ανιχνευτές GEO600 και Virgo, ενώ ανάλογο ερευνητικό πρόγραμμα, με την ονομασία Indigo, ανακοίνωσε πρόσφατα και η Ινδία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500051090

Ο αστροναύτης του Σογιούζ συγκινημένος τραγουδάει Ντέιβιντ Μπάουι στο διάστημα. Ο αστροναύτης Chris Hadfield και επικεφαλής της αποστολής Expedition 35 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό συγκλόνισε σήμερα ολόκληρο τον πλανήτη. Εμφανίστηκε μέσα στο διαστημόπλοιο να ερμηνεύει με εξαιρετικό τρόπο και πολύ συγκινημένος το "Space Oddity του Ντέιβιντ Μπάουι. Απλά μαγευτικό, σχολίασαν οι περισσότεροι χρήστες των social media, όταν η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου. Ο Hadfield επιστρέφει μαζί με το Σογιούζ στη Γη αύριο και η είδηση του θανάτου του θρύλου του ροκ που αγαπούσε τον βρήκε στο διάστημα... http://www.pronews.gr/portal/20160111/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BF-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%B6-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%AC%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CF%84%CE%AD%CE%B9%CE%B2%CE%B9%CE%BD%CF%84-%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%BF%CF%85%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1 Φουσκωτός ανελκυστήρας θέλει να καταργήσει τους διαστημικούς πυραύλους. Καναδική εταιρεία αεροδιαστημικών εφαρμογών παρουσίασε στα τέλη του 2015 εξελιγμένη τεχνολογία που επιδιώκει να αλλάξει τον τρόπο, κατά τον οποίο πραγματοποιείται η εξερεύνηση του διαστήματος. Ο λόγος για ανελκυστήρα που μοιάζει με ουρανοξύστη 20 φορές υψηλότερο από τον Μπουρτζ Χαλίφα του Ντουμπάι, ο οποίος με ύψος 828 μέτρα είναι το υψηλότερο κτήριο στον κόσμο. Ο ανελκυστήρας της Thoth Technology, ύψους 20 χιλιομέτρων, μπορεί να φτάσει σε ένα απειροελάχιστο κλάσμα της απόστασης που διανύουν οι διαστημικές αποστολές, ωστόσο σκοπεύει να μειώσει σε σημαντικό βαθμό το κόστος των διαστημικών πτήσεων, διευκολύνοντας την πλοήγηση στα 50 πρώτα, δύσκολα χιλιόμετρα για τους πυραύλους. Οι πύραυλοι θεωρούνται πλέον μη αποδοτικές συσκευές, ιδίως ως προς την κατανάλωση καυσίμων. Εκτός από το καύσιμο που χρειάζονται, αναφέρουν οι ειδικοί, για να μεταφέρουν σε σημείο τροχιάς τα διαστημικά σκάφη, οι πύραυλοι μεταφέρουν επιπλέον καύσιμα για να φτάσουν σε αυτό το σημείο. Ο ουρανοξύστης που έχει στόχο να παρακάμψει το πρώτο δύσκολο στάδιο των διαστημικών αποστολών, θα είναι κατασκευασμένος από φουσκωτά τμήματα. Ειδικότερα, θα αποτελείται από μια σειρά δακτυλίων από κέβλαρ φουσκωμένων με υδρογόνο ή ήλιο σε πολύ υψηλή πίεση. Στο εσωτερικό του πύργου θα υπάρχει ένα εσωτερικό τοίχωμα με φουσκωτά τμήματα και ένα κοίλο μεσαίο όπου θα κινείται το όχημα του ανελκυστήρα. Ο ανελκυστήρας, από την πλευρά του, θα μεταφέρει διαστημόπλοια, δορυφόρους και προμήθειες προς διαστημικούς σταθμούς, μαζί με τουρίστες που θα πληρώνουν για να απολαύσουν την θέα. http://www.prisonplanet.gr/sci-tech/101162-φουσκωτός-ανελκυστήρας-θέλει-να-καταργήσει-τους-διαστημικούς-πυραύλους Συνεχίζονται τα δωρεάν διαδικτυακά μαθήματα φυσικής … από το Mathesis. Με περίπου 11.000 εγγεγραμμένους φοιτητές στους πρώτους τρεις μήνες της λειτουργίας του και με τα πρώτα μαθήματα να έχουν μπει στην τελική ευθεία ολοκλήρωσής τους, το Mathesis είναι έτοιμο για το δεύτερο «ταξίδι» του στα μονοπάτια της σύγχρονης φυσικής. Τα νέα μαθήματα φυσικής του Mathesis είναι: 1. Εισαγωγή στη Σχετικότητα και την Κοσμολογία Έναρξη: 01/02/2016 • Διάρκεια: 7 εβδομάδες Περιγραφή του μαθήματος Με αφετηρία τη διαπίστωση ότι πληθώρα φαινομένων γύρω μας είναι ασυμβίβαστα με τη μηχανική του Νεύτωνα, θα προχωρήσουμε βήμα-βήμα στη διατύπωση της Σχετικιστικής Μηχανικής, που αφ’ ενός περιγράφει σωστά όλα τα φαινόμενα και αφ’ ετέρου οδηγεί σε ριζική αναθεώρηση την αντίληψή μας για τον Κόσμο. Θα ανακαλύψουμε ότι ο χώρος και ο χρόνος αποτελούν ενιαία οντότητα, τον χωροχρόνο Minkowski. Θα δούμε ότι ο χρόνος κυλάει διαφορετικά και πως οι χωρικές αποστάσεις διαφέρουν για παρατηρητές σε σχετική κίνηση. Θα ανακαλύψουμε ακόμα τους σωστούς τύπους για την ενέργεια και την ορμή ελεύθερου σώματος, που εκτός των άλλων συνεπάγονται ότι ένα ακίνητο σώμα έχει ενέργεια -την ενέργεια ηρεμίας του- η οποία δίνεται από τον διάσημο τύπο: E=mc2 Θα εφαρμόσουμε τη Σχετικιστική Μηχανική στον υπολογισμό της ενέργειας που εκλύεται σε πυρηνικές διασπάσεις, στη μελέτη κρούσεων σωματιδίων, στη μελέτη των φαινομένων Compton και Doppler και, τέλος, θα συμμετάσχουμε -έστω και νοερά- σε διαστημικά ταξίδια προς τα πέρατα του Σύμπαντος. Στο δεύτερο μέρος του μαθήματος, μετά από μια μικρή αναφορά στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Einstein, θα γίνει μια σύντομη εισαγωγή στις τελευταίες εξελίξεις στη μελέτη του Σύμπαντος και τη Θεωρία της Μεγάλης ‘Εκρηξης. Τί περιέχει το Σύμπαν; Υπάρχει και τί μπορεί να είναι η Σκοτεινή ‘Υλη και η Σκοτεινή Ενέργεια; Πώς είναι η γεωμετρία του Σύμπαντος; Κατέχουμε κάποια προνομιακή θέση σε αυτό; Πώς περιγράφουμε τη χρονική του εξέλιξη; Πώς ήταν το Σύμπαν στα πρώτα στάδια της ζωής του; Τί είναι το Υπόβαθρο Κοσμικής Ακτινοβολίας και τί μυστικά κρύβει; Τί μας περιμένει στο μέλλον; Τι θα μάθετε Η Σχετικότητα είναι παντού γύρω μας. Η Σχετικιστική Μηχανική δεν είναι κεφάλαιο της φυσικής για ειδικούς, αλλά βασική γνώση απαραίτητη για την πλήρη κατανόηση της καθημερινής μας εμπειρίας. Θα μάθουμε ότι δεν είναι τυχαία η διασημότητα της σχέσης E=mc2, αφού για παράδειγμα χωρίς αυτήν είναι ακατανόητες όλες οι διεργασίες που εμπεριέχουν μεταβολές στο είδος ή/και στο πλήθος των σωματιδίων. Θα απαντηθούν ερωτήματα όπως: πώς είναι δυνατόν μια χούφτα ραδιενεργό υλικό να είναι αρκετό να βράσει χιλιάδες τόνους νερό, ή ακόμα πώς ενώ η ταχύτητά μας δεν μπορεί να ξεπεράσει αυτή του φωτός, μπορούμε να ταξιδέψουμε μέχρι τα πέρατα του Σύμπαντος δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά; Θα συνειδητοποιήσουμε ότι οι αστέρες και οι γαλαξίες αποτελούν μόλις το ένα εκατοστό του περιεχομένου του Σύμπαντος, με τη φύση του υπόλοιπου -του Σκοτεινού Σύμπαντος- να αποτελεί το μεγαλύτερο μυστήριο της σύγχρονης φυσικής. Τέλος, θα δούμε ποιά είναι η απάντηση που δίνει η φυσική σήμερα στο αγωνιώδες ερώτημα: «… Από πού ερχόμαστε και πού πηγαίνουμε;…». Πώς θα μοιάζει ο Κόσμος στο απώτερο μέλλον; Προαπαιτούμενα Φυσική και μαθηματικά λυκείου. Διδάσκων: Θεόδωρος Τομαράς Ο Θεόδωρος Τομαράς έχει πτυχίο Φυσικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και διδακτορικό από το Harvard University. Από το 1988 κατέχει καθηγητική θέση στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου τα τελευταία χρόνια διδάσκει Σύγχρονη Φυσική, Θεωρία Βαρύτητας, Κοσμολογία, Φυσική Στοιχειωδών Σωματιδίων και Κβαντική Θεωρία Πεδίων. ‘Εχει εργαστεί ως ερευνητής στην ομάδα του καθηγητή M. Gell-Mann στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας, ως επίκουρος καθηγητής στο Rockefeller University της Νέας Υόρκης και ως επισκέπτης καθηγητής στην Ecole Normale Superieure του Παρισιού και στο CERN. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη Φυσική Υψηλών Ενεργειών, την Κοσμολογία και την μελέτη σολιτονίων στη σωματιδιακή φυσική και τη φυσική συμπυκνωμένης ύλης. Το τελευταίο διάστημα στο επίκεντρο της έρευνάς του είναι η προσπάθεια επίλυσης του μυστηρίου του Σκοτεινού Σύμπαντος. Η ανεπάρκεια της μηχανικής του Νεύτωνα 2. Εφαρμοσμένη Κβαντομηχανική – 1: Άτομα και μόρια Έναρξη: 01/02/2016 • Διάρκεια: 4 εβδομάδες Περιγραφή του μαθήματος Όπως είναι ήδη σαφές από τον τίτλο του, τούτο εδώ είναι ένα μάθημα κβαντομηχανικής προσανατολισμένο όμως εξαρχής όχι τόσο στον μαθηματικό φορμαλισμό της και την ανάπτυξη της θεωρίας καθ’ εαυτήν, αλλά στον πραγματικό κόσμο που η θεωρία καλείται να εξηγήσει και που η κατανόησή του αποτελεί τη βάση όλης της σύγχρονης τεχνολογίας. Θεωρώντας γνωστές τις βασικές αρχές και τις πιο απλές εφαρμογές της θεωρίας —π.χ. όπως αναπτύσσονται στο μάθημα Εισαγωγή στην Κβαντική Φυσική (1 & 2) του Mathesis— τούτο το μάθημα ξεκινά με τη θεωρία της αρχής του Pauli και των βασικών προσεγγιστικών μεθόδων και προχωρά αμέσως στην εφαρμογή τους στον κόσμο των ατόμων με βασικό στόχο την κατανόηση του περιοδικού συστήματος των στοιχείων. Το δεύτερο μέρος του μαθήματος —η Εφαρμοσμένη Κβαντομηχανική 2— είναι αφιερωμένο στα μόρια, με κεντρικό θέμα την κατανόηση της χημικής συμπεριφοράς των στοιχείων με βάση τη στοιχειώδη θεωρία του χημικού δεσμού. Όμως η επέκταση αυτής της θεωρίας ώστε να καλύψει το συναρπαστικό πλούτο της χημείας του άνθρακα είναι το βασικό αντικείμενο του μεγαλύτερου μέρους του μαθήματος. Τέλος, το τρίτο μέρος του μαθήματος —η Εφαρμοσμένη Κβαντομηχανική 3— καταπιάνεται με μια βασική εισαγωγή στη φυσική του κρυσταλλικού στερεού και τη φυσική ημιαγωγών ενώ το θεμελιώδες θέμα της αλληλεπίδρασης της ύλης με την ακτινοβολία και η εφαρμογή του για την κατανόηση του φωτός LASER συζητείται στις τελευταίες εβδομάδες του. Τι θα μπορείτε να κάνετε στο τέλος του μαθήματος: •Θα είστε σε θέση να καταλαβαίνετε το περιεχόμενο και τη βαθύτερη αιτιολόγηση της αρχής του Pauli και να την εφαρμόζετε για να εξηγείτε βασικά χαρακτηριστικά του φυσικού και τεχνολογικού μας σύμπαντος. •Θα έχετε καταλάβει τις βασικές προσεγγιστικές μεθόδους της κβαντομηχανικής —όπως τη μέθοδο των διαταραχών και τη μέθοδο των μεταβολών— και θα μπορείτε να τις εφαρμόζετε για την προσεγγιστική περιγραφή ατομικών και μοριακών δομών. •Θα είστε σε θέση να εξηγήσετε από πρώτες αρχές τη δομή του «μικρού περιοδικού πίνακα» -αυτού που περιλαμβάνει τα βασικά στοιχεία της ζωής- και τις τάσεις μεταβολής των βασικών ατομικών ιδιοτήτων πάνω σε αυτόν. Το μάθημα απευθύνεται σε φοιτητές φυσικής, χημείας, επιστήμης υλικών και ηλεκτρολόγων ή χημικών μηχανικών καθώς επίσης και σε εκπαιδευτικούς που αισθάνονται την ανάγκη να δώσουν λίγο μεγαλύτερο βάθος στην κατανόηση θεμάτων όπως π.χ. το περιοδικό σύστημα και η οργανική χημεία, τα οποία καλούνται να διδάξουν στους μαθητές τους. Προαπαιτούμενα Ένα εισαγωγικό μάθημα κβαντικής φυσικής, όπως το Eισαγωγή στην Κβαντική Φυσική (1 & 2) του Mathesis Διδάσκων: Στέφανος Τραχανάς Η πανεπιστημιακή διδασκαλία και το εκπαιδευτικό υλικό που απαιτείται για να τη στηρίξει αποτελούν τα δύο κεντρικά θέματα της επαγγελματικής ζωής του Στέφανου Τραχανά. Από το 1983 έως σήμερα διδάσκει εθελοντικά στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης —κυρίως κβαντομηχανική και διαφορικές εξισώσεις— και έχει συγγράψει εννέα πανεπιστημιακά συγγράμματα σε αυτά τα πεδία καθώς και ένα δοκιμιακό βιβλίο για τη θέση της επιστήμης στον πολιτισμό μας. Επιπλέον ως ιδρυτικό μέλος και διευθυντής των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης έως το 2013 (τώρα είναι πρόεδρος της εκδοτικής επιτροπής τους), είχε τη βασική ευθύνη στη δημιουργία του πρώτου πανεπιστημιακού εκδοτικού οίκου της χώρας. Ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού προσηλωμένου στην ποιότητα των βιβλίων ως θεμελιώδη αξία. Για τη διδασκαλία του στο Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης, του απονεμήθηκε το 2002 ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα του πανεπιστημίου, ενώ για το έργο του στις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης βραβεύτηκε το 2009 με το εκδοτικό βραβείο του περιοδικού Διαβάζω. To 2012 έλαβε το εθνικό βραβείο εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας Βασίλη Ξανθόπουλου — Στέφανου Πνευματικού, ενώ για το σύνολο της προσφοράς του τιμήθηκε το 2015 με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Τα τελευταία 5 χρόνια το ενδιαφέρον του στράφηκε βαθμιαία προς τη διαδικτυακή εκπαίδευση. Αρχικά μέσω της συγγραφής ενός αυθεντικά διαδικτυακού βιβλίου κβαντικής φυσικής —από τα ελάχιστα που υπάρχουν διεθνώς— και κατόπιν με την ενεργό συμμετοχή του στο πρώτο ελληνικό πείραμα διαδικτυακής διδασκαλίας πανεπιστημιακών μαθημάτων που οργάνωσε το Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης, σε συνεργασία με τις ΠΕΚ. Μία πολύτιμη εμπειρία που του αποκάλυψε τις μοναδικές δυνατότητες που προσφέρουν τα διαδικτυακά μαθήματα για να φθάσει το αγαθό της εκπαίδευσης σε όσους το επιθυμούν, ανεξάρτητα από κοινωνικούς ή γεωγραφικούς φραγμούς. Και να γίνει έτσι δυνατή η μεγαλύτερη διεύρυνση ορίων στην εκπαίδευση μετά την ανακάλυψη της τυπογραφίας. Έχοντας ευεργετηθεί κι ο ίδιος από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που του έδωσε τη δυνατότητα να ξεφύγει από τους κοινωνικούς και μορφωτικούς περιορισμούς του περιβάλλοντός του, δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει ότι η εξίσωση ευκαιριών στην εκπαίδευση είναι από τους ευγενέστερους —και συνάμα τους πιο «κερδο»φόρους— στόχους που μια κοινωνία αξίζει να θέτει στον εαυτό της. Έτσι πήρε την πρωτοβουλία για την ίδρυση του Mathesis στο οποίο και προσφέρει εθελοντικά την εργασία του τόσο ως διευθυντής του (πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης), όσο και ως δάσκαλος ή συγγραφέας. Η επιτυχία του «πειράματος» είναι το προσωπικό του στοίχημα για τα επόμενα χρόνια. Η αρχή της μη διακρισιμότητας των ταυτόσημων σωματιδίων http://physicsgg.me/2016/01/11/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b5%cf%87%ce%af%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%ce%b4%cf%89%cf%81%ce%b5%ce%ac%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%ba%cf%84%cf%85%ce%b1%ce%ba%ce%ac-%ce%bc/

Πρώην κατασκοπευτικός δορυφόρος στο «κυνήγι» της σκοτεινής ενέργειας. Μέσα στη φετινή χρονιά θα ξεκινήσει η NASA τη μετατροπή ενός δορυφόρου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων σε πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο. Στόχος των υπεύθυνων της διαστημικής υπηρεσίας είναι ο δορυφόρος NRO-1, ο οποίος σχεδιάσθηκε αρχικά για κατασκοπευτικές επιχειρήσεις, να βρεθεί σε 9 χρόνια σε τροχιά γύρω από τη Γη, ώστε να αρχίσει να συγκεντρώνει για τους επιστήμονες πολύτιμα δεδομένα σχετικά με τη φύση και τις ιδιότητες της σκοτεινής ενέργειας. Ο NRO-1 προοριζόταν αρχικά για το Εθνικό Γραφείο Αναγνώρισης (National Reconnaissance Office, NRO), το οποίο μαζί με τις CIA και NSA συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ. Ωστόσο, παρόλο που κατασκευάσθηκε για να εγκαινιάσει την επόμενη «γενιά» κατασκοπευτικών δορυφόρων, το 2012 το Γραφείο έκρινε πως δεν του ήταν απαραίτητος και αποφάσισε να τον δωρίσει στη διαστημική υπηρεσία. Μια επιστημονική επιτροπή εξέτασε το αναπάντεχο… δώρο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως, με ελάχιστες παρεμβάσεις, θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα πολύτιμο διαστημικό τηλεσκόπιο. Μάλιστα, οι τεχνικές του προδιαγραφές επέτρεπαν την έρευνα της σκοτεινής ύλης, κάτι που σήμαινε πως θα γλίτωνε εκατομμύρια δολάρια στη NASA, στην περίπτωση που η υπηρεσία αποφάσισε να κατασκευάσει έναν δορυφόρο για αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Έτσι προέκυψε το πρότζεκτ Wide-Field Infrared Survey Telescope (WFIRST), στα πλαίσια του οποίου ο NRO-1 θα «μεταμορφωθεί» σε επιστημονικό εργαλείο, παίρνοντας το όνομα του προγράμματος. Οι απαραίτητες παρεμβάσεις στον εξοπλισμό του θα ξεκινήσουν φέτος, και όχι από το 2017 όπως προβλεπόταν αρχικά, χάρις στην αυξημένη χρηματοδότηση που ενέκρινε για την τρέχουσα χρονιά το Κογκρέσο για τη NASA. Αν και το WFIRST και κάτοπτρο 2,4 μέτρων, όσο και το τηλεσκόπιο Hubble, διαθέτει πολύ μεγαλύτερο «οπτικό πεδίο» και είναι εξοπλισμένο με συστήματα προσαρμοστικής οπτικής. Κατά συνέπεια, η διακριτική του ικανότητα θα είναι 100πλάσια από του Hubble, αποτυπώνοντας σε μία μόνο εικόνα εκατομμύρια γαλαξίες. Η διαστημική υπηρεσία εκτιμά πως η αποστολή του WFIRST θα διαρκέσει έξι χρόνια. Ένα χρονικό διάστημα που, σύμφωνα με την ίδια, θα είναι αρκετό για να συλλεχθούν στοιχεία για περίπου 400 εκατομμύρια γαλαξίες. Επίσης, θα καταφέρει να καταγράψει εκατοντάδες «αρχαίους» γαλαξίες, οι οποίοι δημιουργήθηκαν μόλις 500 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Με αυτά τα δεδομένα, οι επιστήμονες ελπίζουν πως θα μπορέσουν να ρίξουν «φως» στη σκοτεινή ενέργεια, δηλαδή τη μυστηριώδη δύναμη που είναι υπεύθυνη για την επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος. Παρόλο που οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει πως η σκοτεινή ενέργεια αντιστοιχεί στο 68% της μάζας-ενέργειας του σύμπαντος, μέχρι σήμερα δεν έχουν κανένα απτό στοιχείο για τη φύση και τα «συστατικά» της. Παράλληλα, το τηλεσκόπιο θα διαθέτει ένα όργανο που θα του επιτρέπει να αποτυπώσει απευθείας όσους αέριους-γίγαντες πλανήτες εντοπίσει γύρω από αστέρες. Με αυτό τον τρόπο, κατά τη διάρκεια της αποστολής του, αναμένεται να εντοπίσει 2.600 εξωπλανήτες. http://www.naftemporiki.gr/story/1053101/proin-kataskopeutikos-doruforos-sto-kunigi-tis-skoteinis-energeias

Το οριστικό τέλος του Philae; Απέτυχαν μάλλον και οι τελευταίες προσπάθειες επικοινωνίας με την διαστημοσυσκευή Philae που προσγειώθηκε το Νοέμβριο του 2014 στον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko. Οι επιστήμονες της αποστολής επιχείρησαν να ενεργοποιήσουν έναν μηχανισμό που θα έστρεφε και θα απομάκρυνε τη σκόνη από τους ηλιακούς συλλέκτες της διαστημοσυσκευής, έτσι ώστε να αρχίσουν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Δυστυχώς όμως οι προσπάθειες δεν απέδωσαν. Θα γίνουν μερικές ακόμα προσπάθειες, αλλά κάθε μέρα ο κομήτης απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον ήλιο, η θερμοκρασία στην επιφάνειά του θα ελαττώνεται, και οι πιθανότητες επαναλειτουργίας του Philae μέρα με τη μέρα εξανεμίζονται. Κι είναι κρίμα γιατί στην μνήμη του υπάρχουν πολύ περισσότερα δεδομένα από αυτά που πρόλαβε να στείλει στη Γη το Νοέμβριο του 2014. Όμως, ακόμα κι αν το Philae δεν ξαναλειτουργήσει, θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη ανθρώπινη κατασκευή που προσγειώθηκε σε κομήτη. Επιπλέον, ανίχνευσε στην επιφάνεια του κομήτη οργανικά μόρια, και μεταξύ αυτών κάποιες οργανικές ενώσεις που δεν είχαν ανιχνευθεί ξανά σε κομήτες. Το μητρικό σκάφος Rosetta, το οποίο μετέφερε την διαστημοσυσκευή Philae, εξακολουθεί να παρακολουθεί τον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko από μακρινή απόσταση. Οι υπεύθυνοι της αποστολής σχεδιάζουν να ρίξουν τη Rosetta πάνω στον 67P, ελπίζοντας έτσι να συλλέξουν περισσότερες εικόνες από την περιοχή προσγείωσης του Philae, κάτι που θα τους βοηθήσει να αξιολογήσουν καλύτερα τα δεδομένα που έλαβαν τον Νοέμβριο του 2014. http://physicsgg.me/2016/01/12/%cf%84%ce%bf-%ce%bf%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-philae/

Ο γαλαξίας με την... μαύρη τρύπα. Δόθηκε στη δημοσιότητα μια νέα εντυπωσιακή φωτογραφία που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Σε αυτή απεικονίζεται ένας σπειροειδείς γαλαξίας στο κέντρο του οποίου βρίσκεται μια όχι πολύ μεγάλη αλλά πολύ… πεινασμένη σύμφωνα με τους επιστήμονες μελανή οπή. Ο γαλαξίας NGC 4845 βρίσκεται σε απόσταση 65 εκ. ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό της Παρθένου. Το κέντρο του γαλαξία είναι ιδιαίτερα λαμπερό και φιλοξενεί μια μελανή οπή η οποία σύμφωνα με τους επιστήμονες έχει μάζα εκατοντάδες χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου. Ο γαλαξίας αυτός και η μελανή του οπή είχε γίνει γνωστός πριν από τρία χρόνια όταν ερευνητική ομάδα στην προσπάθεια της να παρατηρήσει ένα άλλο γαλαξία τυχαία εντόπισε έντονη δραστηριότητα στο κέντρο του NGC 4845. Οπως διαπιστώθηκε ένας πλανήτης μεγαλύτερο από τον Δία (ή ίσως ένας καφέ νάνος, ένα αποτυχημένο άστρο) είχε πλησιάσει πολύ κοντά στην μελανή οπή και έπεσε στα βαρυτικά της δίχτυα με αποτέλεσμα να αποτελέσει το… γεύμα της. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=767827

Διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ. Στις 11 Ιανουαρίου, 2016 πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ. Ο σκοπός της διόρθωσης ήταν ο σχηματισμός των βαλλιστικών προϋποθέσεων για το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς (TPC) «Soyuz TMA-18M», που εχει προγραμματιστεί για καθοδο τον Φεβρουάριο του 2016. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της υπηρεσίας πλοήγησης στο κέντρο ελέγχου αποστολής (MCC) οι κινητήρες φορτίου του διαστημικου σκάφους «Progress M-29M" λειτούργησαν 1.018,73 δευτερόλεπτα. Μετά τον ελιγμό το μέσο ύψος του σταθμού πτήσης αυξήθηκε κατά 3 χιλιόμετρα και ανήλθε στα 408,0 χιλιόμετρα. Οι παράμετροι της τροχιάς ειναι ως εξής: • ελάχιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 394,0 χιλιομέτρων, • μέγιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 421,0 χιλιομέτρων, • τροχιακή περίοδο - 92.52 min. • κλίση - 51.66 μοίρες. Η προηγούμενη προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ πραγματοποιήθηκε στις 25 του Νοεμβρίου 2015 για να εξασφαλιστεί η σύγκλιση με το σταθμό του «Soyuz TMA-19Μ", η οποία πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στις 15 Δεκεμβρίου 2015. http://www.federalspace.ru/21946/ Κίνα: Πάνω από 20 διαστημικές αποστολές στο πρόγραμμα για το 2016. H Κίνα θα πραγματοποιήσει πάνω από 20 διαστημικές αποστολές αυτό το έτος, περιλαμβανομένης μιας επανδρωμένης και των παρθενικών πτήσεων δύο πυραύλων, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της China Daily, που επικαλείται ανακοινώσεις της China Aerospace Science and Technology Corp. Η εταιρεία ανακοίνωσε πως σχεδιάζει να εκτοξεύσει το διαστημικό εργαστήριο Tiangong 2 και το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Shenzhou XI, καθώς και να πραγματοποιήσεις πτήσεις των πυραύλων Long March 5 και Long March 7. Ακόμη, η Κίνα θα εκτοξεύσει δύο δορυφόρους για το «κινεζικό GPS», Beidou Navigation Satellite System, καθώς και τον Gaofen 3 για το Gaofen High-Resolution Earth Observatory System. Συνοψίζοντας, η εταιρεία αναφέρει σε ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της πως το έτος θα «δει» 20 εκτοξεύσεις, τις περισσότερες μέσα σε ένα έτος, ενώ θα εκτοξευτεί και ένας τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος για τη Λευκορωσία- η πρώτη συμφωνία αυτού του είδους με την Ευρώπη. Η εκτόξευση του Tiangong 2 αναμένεται να λάβει χώρα στο πρώτο μισό του έτους, για να δοκιμαστούν τεχνολογίες υποστήριξης ζωής και συνάντησης/ πρόσδεσης στο Διάστημα, με το βλέμμα στην κατεύθυνση του μελλοντικού κινεζικού διαστημικού σταθμού. Μετά από αυτό, το Shenzhou XI θα εκτοξευτεί με πύραυλο Long March 2F για την αποστολή αστροναυτών στο διαστημικό εργαστήριο. Το βασικό κομμάτι του διαστημικού σταθμού αναμένεταν να εκτοξευτεί το 2018 για τη δοκιμή σχετικών τεχνολογιών και τη διερεύνηση μηχανολογικών ζητημάτων. Ο σταθμός θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία το 2022, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές. Παράλληλα, τίθενται οι τελευταίες «πινελιές» στην ανάπτυξη των πυραύλων νέας γενιάς, όπως ο Long March 5, ο βαρύτερος και πιο τεχνολογικά «προκλητικός» πύραυλος της χώρας. http://www.naftemporiki.gr/story/1051158/kina-pano-apo-20-diastimkes-apostoles-sto-programma-gia-to-2016 H SpaceX θα επιχειρήσει πάλι προσνήωση του πυραύλου Falcon 9. Μετά την ιστορική προσεδάφιση του Falcon 9, τον περασμένο Δεκέμβριο, η SpaceX πρόκειται να επιχειρήσει και πάλι την επιστροφή του πυραύλου της σε πλωτή εξέδρα. Πρόκειται για ένα ελιγμό που η εταιρεία του δισεκατομμυριούχου Ελον Μασκ έχει αποπειραθεί ανεπιτυχώς δύο φορές στο παρελθόν. Η αποστολή προγραμματίζεται για τις 17 Ιανουαρίου με σκοπό να τεθεί σε τροχιά ένας δορυφόρος ωκεανογραφικής παρατήρησης της NASA. Η εκτόξευση θα γίνει από την αεροπορική βάση Βάντεμπεργκ της Καλιφόρνια, αντί του αρκωτηρίου Κανάβεραλ, ως είθισται. Για την αποστολή αυτή δεν θα χρησιμοποιηθεί η τελευταία έκδοση του πυραύλου Falcon 9, όπως αυτός που προσεδαφίστηκε στις 22 Δεκεμβρίου, αλλά μία παλαιότερη έκδοση (η επονομαζόμενη v1.1), η οποία διαθέτει λιγότερη ώθηση, αλλά η εταιρεία υπολογίζει ότι θα χρειαστεί λιγότερα καύσιμα για την ανάκτηση του οχήματος. Γιατί λιγότερα καύσιμα; Μετά την εκτόξευση, οι πύραυλοι ακολουθούν μία παραβολική τροχιά, απομακρυνόμενοι από το σημείο εκτόξευσης τόσο οριζόντια όσο και κάθετα. Η επιστροφή ενός πυραύλου στο αρχικό σημείο, σημαίνει ότι θα πρέπει να διανύσει μεγάλη απόσταση. Η απόσταση, επομένως και τα καύσιμα, μπορούν να ελαχιστοποιηθούν αν το σημείο προσεδάφισης (εν προκειμένω η πλωτή εξέδρα) είναι κατάλληλα τοποθετημένο μακριά από το σημείο εκτόξευσης. Η SpaceX έχει επιχειρήσει να προσεδαφίσει το πρώτο στάδιο πυραύλου Falcon 9 τον Απρίλιο του 2015, όμως αυτό χτύπησε δυνατά την πλατφόρμα του μη επανδρωμένου πλοίου και αναποδογύρισε. Η προηγούμενη απόπειρα τον Ιανουάριο είχε παρόμοια κατάληξη: Ο πύραυλος συνετρίβη και ανεφλέγη πάνω στην πλωτή εξέδρα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500050324

Που βρίσκεται το διαστημικό σκάφος Juno; Στις 8 Ιανουαρίου απείχε από τη Γη περίπου 735 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Ο χρόνος που απαιτείται για να φτάσουν σε μας τα ραδιοσήματα που εκπέμπει το σκάφος είναι περίπου 42 λεπτά. Από την αρχή του ταξιδιού του (δείτε: Η εκτόξευση του Juno), http://physicsgg.me/2011/08/05/βίντεο-h-πορεία-του-juno-μέχρι-να-φτάσει-στο/ έχει διανύσει 2,73 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα (ή 18,23 αστρονομικές μονάδες) και χρειάζεται να διανύσει άλλα 104 εκατομμύρια χιλιόμετρα (0,7 αστρονομικές μονάδες) για να μπει σε τροχιά γύρω από το Δία. Το Juno κινείται με ταχύτητα 25 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο ως προς τη Γη, 7,6 km/s ως προς τον Ήλιο και 5,4 km/s ως προς τον Δία. Το διαστημικό σκάφος είναι προγραμματισμένο να φτάσει στον γιγάντιο αέριο πλανήτη στις 4 Ιουλίου 2016. Η πλησιέστερη προσέγγιση του Juno αναμένεται να είναι μόλις 5000 χιλιόμετρα πάνω από τα νέφη του Δία. Δηλαδή, αν ο πλανήτης είχε το μέγεθος μιας μπάλας του μπάσκετ τότε η αντίστοιχη απόσταση θα ήταν περίπου 0,8 εκατοστά από την επιφάνεια της μπάλας… http://physicsgg.me/2016/01/10/%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b2%cf%81%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%bf%cf%82-juno/

Που βρίσκεται τώρα το New Horizons; Το διαστημικό σκάφος New Horizons μετά την προσέγγιση και φωτογράφιση του πλανήτη – νάνου Πλούτωνα κατευθύνεται προς το μικρό αντικείμενο της ζώνης Kuiper, γνωστό ως 2014 MU69. Το διαστημικό σκάφος απέχει από τη Γη 35,37 AU (αστρονομικές μονάδες) και από τον Πλούτωνα 1,62 AU. http://physicsgg.me/2016/01/10/%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b2%cf%81%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%84%cf%8e%cf%81%ce%b1-%cf%84%ce%bf-new-horizons/