Δροσος Γεωργιος

Ακολουθώντας το Curiosity. Η διάρκεια μιας ημέρας στον Άρη (ονομάζεται sol) διαρκεί 39 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα παραπάνω από ότι μια γήινη ημέρα. To διαστημικό ρόβερ Curiosity συμπλήρωσε 1293 αρειανές ημέρες στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη (προσεδαφίστηκε στον Άρη στις 6-8-2012). Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε τις εικόνες που κατέγραψε η κάμερα του Curiosity κατά την διάρκεια της πορείας του (από την 1094η έως την 1108η sol). http://physicsgg.me/2016/03/27/%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%b8%cf%8e%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf-curiosity/

TGK «Progress MS-02" http://www.energia.ru/ru/iss/iss47/progress_ms-02/photo_03-25.html H Αθήνα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Η νυχτερινή Αθήνα όπως την είδε ο Τεξανός αστροναύτης Tim Kopra από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. http://physicsgg.me/2016/03/26/h-%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BC/

Αγχωμένοι στο διάστημα. Η ζωή στο διάστημα είναι μια θαυμάσια εμπειρία, αλλά μπορεί να κοστίσει στο σώμα ενός αστροναύτη.Οι μισοί αστροναύτες επιστρέφουν με ασθενέστερο ανοσοποιητικό σύστημα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο αστροναύτης της ESA και ιατρός Andre Kuipers θυμάται την εξάμηνη αποστολή του: "Πίσω στη Γη ένιωθα εκατό ετών για μερικούς μήνες." Πολλά πειράματα της ESA αναζητούν το γιατί συμβαίνει αυτό και το πιο πρόσφατο - Immuno - αποκαλύπτει μερικές εντυπωσιακές αλλαγές στα ανοσοποιητικά συστήματα των αστροναυτών. Το στρες είναι μια αντίδραση του σώματος καθώς προσαρμόζεται σε εχθρικά περιβάλλοντα. Αυτός ο ευρύς ορισμός περιλαμβάνει το στρες για μια ομιλία μπροστά σε ακροατήριο, το στρες από ένα τραύμα ή το στρες από τη ζωή σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας σε ένα εύθραυστο διαστημικό σκάφος μακριά από το σπίτι. Τα "συναισθήματα" παράγονται από το κεντρικό νευρικό σύστημα που συνεργάζεται στενά με το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Το στρες στο κεντρικό νευρικό σύστημα επηρεάζει πάντοτε το ανοσοποιητικό σύστημα και αντίστροφα - οι άνθρωποι με αγχωτικές εργασίες φαίνεται πιο πιθανό να αρρωστήσουν. Το πείραμα Immuno είχε μια τριπλή προσέγγιση: ένα ερωτηματολόγιο ζητούσε από τους αστροναύτες να αξιολογήσουν τα δικά τους επίπεδα στρες, ενώ οι ορμόνες που σχετίζονται με το στρες μετρήθηκαν μέσω δειγμάτων σάλιου και ούρων και λήφθηκαν δείγματα αίματος για την ανάλυση της αντίδρασης των ανοσολογικών κυττάρων σε τέτοιο περιβαλλοντικό στρες. Χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να ολοκληρωθεί η έρευνα και περιλάμβανε λεπτομερή σχεδιασμό ώστε να χρησιμοποιήσει το περιορισμένο ποσό του αίματος που θα μπορούσε να ληφθεί από τους αστροναύτες, αποθηκευμένο στους -80°C στους καταψύκτες του Διαστημικού Σταθμού το οποίο επιστράφηκε στη Γη. Μέσω της αναγκαιότητας, οι ερευνητές ανέπτυξαν νέους τρόπους ανάλυσης μικρών ποσοτήτων αίματος, τους οποίους τώρα μοιράζονται με την ιατρική κοινότητα. "Οι μέθοδοι μας θα ενδιαφέρουν τους γιατρούς που ενδιαφέρονται για τα νεογνά, που έχουν λίγο αίμα να δώσουν για ανάλυση," σημειώνει ο καθηγητής Alexander Chouker, ο επικεφαλής ερευνητής. Η ομάδα του ολοκλήρωσε πρόσφατα μια κλινική μελέτη σε ενήλικες που πάσχουν από φλεγμονή χρησιμοποιώντας αυτές τις εξετάσεις. Οι 12 κοσμοναύτες του Immuno ήταν πολύ καλοί στην εκτίμηση των δικών τους επιπέδων άγχους – τα ερωτηματολόγια τους συμφωνούσαν με τα επίπεδα των ορμονών του στρες που βρέθηκαν στα δείγματα. "Αυτό που ήταν εντυπωσιακό και απρόσμενο," λέει ο καθηγητής Chouker, "ήταν η διφορούμενη ανοσολογική απόκριση που είδαμε στο αίμα των αστροναυτών - είδαμε μια υπερβολική αντίδραση σε συνδυασμό με σοβαρή ανοσοκαταστολή σε ορισμένες περιοχές." Μικρές ποσότητες καταψύχθηκαν στο διάστημα και αναλύθηκαν πίσω στη Γη, ενώ περισσότερα δείγματα νωπού αίματος που ελήφθησαν από τις κοσμοναύτες πίσω στη Γη ήταν μολυσμένα με κοινά παθογόνα που προκαλούν ασθένεια όπως μύκητες, βακτήρια και έρπη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά έντονα σε ορισμένες νέες απειλές. "Αυτό που θα σχημάτιζε μια ήπια ανοσολογική απόκριση στο αίμα ενός υγιούς ατόμου στη Γη φαίνεται να προκαλεί τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος των αστροναυτών να φερθούν χαοτικά, υπερβάλοντας σε μερικές από τις ξένες απειλές". Ο λόγος είναι άγνωστος, αλλά η συνέπεια είναι ότι το ανοσοποιητικό σύστημα προσαρμόζεται στο ελεύθερο μικροβίων περιβάλλον στο Διαστημικό Σταθμό μένοντας σε επιπλέον εγρήγορση, πιθανόν λόγω του μοναδικού περιβαλλοντικού στρες. Περαιτέρω έρευνα επιλέγεται με αντικείμενα σε παρόμοιες καταστάσεις στη Γη ώστε να αποκλειστεί η επίδραση της έλλειψης βαρύτητας. Συλλέγονται δεδομένα από εθελοντές σε απομακρυσμένες ερευνητικές βάσεις στην Ανταρκτική και ετοιμάζεται μια μελέτη παρακολούθησης που θα αναλύσει το αίμα των αστροναυτών επιτόπου μετά τη λήψη στο διάστημα. Στις φωτογραφίες: Ο Andre Kuipers προσγειώνεται. Δεμένος με έναν ρομποτικό βραχίονα που κρατά 385 κιλά στο διάστημα, τη νύχτα. Λήψη αίματος στο διάστημα. Ο καταψύκτης Melfi: –90°C στο διάστημα. Ο Διαστημικός Σταθμός τη νύχτα. Η ερευνητική βάση Concordia στην Ανταρκτική. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Agchomhenoi_sto_dihastema THC "Πρόοδος MS-02" Η Προετοιμασία του πλοίου για εκτόξευση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) πραγματοποιείται στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Η εκτόξευση του TGK "Πρόοδος MS-02» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 31 Μαρτίου, 2016. http://www.energia.ru/ru/iss/iss47/progress_ms-02/photo_03-24.html

Στους πόλους του Δία, το σέλας εκπέμπει ακτίνες Χ. Στον μεγαλύτερο πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος, το σέλας καλύπτει μια επιφάνεια μεγαλύτερη από την έκταση όλης της Γης. Κι όταν ο Ήλιος ξεσπά σε καταιγίδες, το σέλας γίνεται εκατομμύρια φορές πιο ισχυρό από ό,τι στη Γη, τόσο ισχυρό που λάμπει στο φάσμα των ακτίνων Χ. Διεθνής ομάδα ερευνητών χρησιμοποίησε το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra για να παρατηρήσει την αντίδραση του Δία σε μια ηλιακή καταιγίδα που ξέσπασε τον Οκτώβριο του 2011. Ο Ήλιος εκπέμπει ένα συνεχές ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που ονομάζεται ηλιακός άνεμος. Όταν ξεσπούν εκρήξεις στην επιφάνεια του Ήλιου, ο άνεμος γίνεται πολύ ισχυρότερος. Καθώς τα σωματίδια των ηλιακών καταιγίδων ταξιδεύουν στο Διάστημα συναντούν τα μαγνητικά πεδία που περιβάλλουν πλανήτες όπως η Γη και ο Δίας. Τα φορτισμένα σωματίδια του ηλιακού ανέμου εκτρέπονται από το μαγνητικό πεδίο και κατευθύνονται προς τον βόρειο και το νότιο πόλο. Εκεί, τα σωματίδια συγκρούονται με άτομα της ατμόσφαιρας και εκπέμπουν τις χαρακτηριστικές λάμψεις του σέλαος. Στη διάρκεια της ηλιακής καταιγίδας του 2011, αναφέρουν οι ερευνητές, το βόρειο σέλας του Δία γίνεται οκτώ φορές λαμπρότερο. Την ίδια στιγμή, ο ισχυρός ηλιακός άνεμος συμπιέζει τη λεγόμενη μαγνητόσφαιρα του Δία, την περιοχή που ελέγχεται από το μαγνητικό πεδίο του Δία και θεωρείται μάλιστα η μεγαλύτερη δομή του Ηλιακού Συστήματος. Στη διάρκεια της καταιγίδας, το όριο της μαγνητόσφαιρας πλησιάζει τον Δία κατά δύο εκατομμύρια χιλιόμετρα. «Υπάρχει μια συνεχής μάχη ανάμεσα στον ηλιακό άνεμο και τη μαγνητόσφαιρα του Δία» λέει ο Ουίλιαμ Νταν του University College του Λονδίνου, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης στην επιθεώρηση Journal of Geophysical Research: Space Physics. «Αυτό που θέλουμε είναι να κατανοήσουμε αυτήν την αλληλεπίδραση και τα αποτελέσματά της στον πλανήτη. Μελετώντας το πώς μεταβάλλεται το σέλας μπορούμε να μάθουμε περισσότερα για αυτήν την περιοχή του Διαστήματος που ελέγχεται από το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου. Αυτό είναι σημαντικό για την κατανόηση των αναρίθμητων μαγνητικών αντικειμένων στον Γαλαξία μας» εξηγεί. Περισσότερα στοιχεία για το μηχανισμό της εκπομπής ακτίνων Χ από το σέλας αναμένονται από την αμερικανική αποστολή Juno, η οποία θα φτάσει στον Δία φέτος το καλοκαίρι και θα μελετήσει μεταξύ άλλων τη μαγνητόσφαιρα και το σέλας. Αυτό ίσως βοηθήσει τους πλανητολόγους να κατανοήσουν το πώς σχηματίστηκε ο Δίας και η ίδια η Γη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500066827

TGK «Progress MS-02" Συνεχίζονται οι προετοιμασίες του διαστημικού σκάφους «Progress MS-02" για την εκτόξευση για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η εκτόξευση του TGK "Πρόοδος MS-02» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) έχει προγραμματιστεί για τις 31 Μαρτίου του 2016. http://www.energia.ru/ru/iss/iss47/progress_ms-02/photo_03-22.html 15 ετη από την ολοκλήρωση του συγκροτήματος "Mir" Στις 23 Μάρτη 2001 τελείωσε την πτήση το τροχιακό συγκρότημα «Mir» - το πρώτο διεθνή διαστημικό εργαστήριο σε τροχιά γύρω από τη Γη. Ο επικεφαλής του έργου του σταθμού ήταν η «Energia" (τώρα RSC «Energia»). Ο Επανδρωμένος τροχιακός επιστημονικος σταθμός "Mir" ηταν ο τρίτος σταθμός νεας γενιάς με έξι θύρες σύνδεσης. Πρόκειται για μια μοναδική δομή μηχανικής - πολλαπλών χρήσεων τροχιακό συγκρότημα (OK) που ζύγιζε περίπου 140 τόνους με πλήρες φορτίο - δεκαπέντε χρόνια ήταν ο μόνος χώρος παγκοσμίως εργαστήριο για τη δοκιμή και τον έλεγχο σε κύριους τομείς με στοχευμένη χρήση για τους μελλοντικους επανδρωμένους σταθμους και συγκροτήματα. Στις 20 Φλεβάρη του 1986 η μονάδα βάσης του "MIR" ξεκίνησε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Πάνω στο σχέδιο "World" εργάστηκαν 280 οργανισμοί υπό την αιγίδα των 20 υπουργείων και υπηρεσιών. Η βασική μονάδα εγκαινιάστηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1986. Στη συνέχεια, για 10 χρόνια σ'αυτόν ήταν αγκυροβολημένες έξι ενότητες: "Quantum", "Kvant-2", "κρύσταλλο", "Spectrum" και "Nature", καθώς και χώρο ελλιμενισμού που εφταναν στο σταθμό τα αμερικανικα λεωφορεία. Από το 1987, στο εργοστάσιο εφαρμοστηκε διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα. Η υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων απευθείας επί του σκάφους με αστροναύτες στον διαστημικό σταθμό είχαν συμμετάσχει απο την Γαλλία, τη Συρία, το Αφγανιστάν, τη Βουλγαρία, την Ιαπωνία, τη Βρετανία, τη Γερμανία, το Καζακστάν, την Αυστρία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και τις χώρες που ανήκουν στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος, - συνολικά 12 κράτη. Σχετικά στο "World" εργάστηκαν 28 μεγάλες αποστολές. Κατά τη διάρκεια των ετών 1995-1998 στο "World" ήταν κοινό ρωσο-αμερικανικό πρόγραμμα των εργασιών «World - Shuttle", "Mir -. NASA" Στον σταθμό συνδέθηκαν105 διαστημόπλοια, 31 επανδρωμένα 64 φορτηγά (την ΕΣΣΔ, η Ρωσική Ομοσπονδία), 10 αμερικανικα λεωφορεία. Από την πλευρά του συγκροτήματος έγινα 78 διαστημικοι περιπάτοι. Στη «World News» διεξήχθησαν πάνω από 31.000 πειραμάτα σε διάφορους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του συγκροτήματος οι Ρώσοι κοσμοναύτες, πετυχαν δύο παγκόσμια ρεκόρ. Ο Valeri Polyakov πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη πτήση - 437 ημέρες 17 ώρες 58 λεπτά 17 δευτερόλεπτα (από Ιανουάριος 1994-Μάρτιος 1995) και Anatoly Solovyov κατέχει το ρεκόρ για το μεγαλύτερο αριθμό των διαστημικων περιπάτων - 16 (78 ώρες 48 λεπτά). Το συγκρότημα εμεινε σε τροχιά τρεις φορές περισσότερο από την προγραμματισμένη (5.510 ημέρες 8 ώρες 32 λεπτά). Ιδιαίτερα δύσκολο για το σταθμό ήταν το 1997, όταν υπήρχαν τρεις σοβαρές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης: πυρκαγιά, διαρροή από το σύστημα κλιματισμού και η σύγκρουση του φορτηγού πλοίου «Πρόοδος-M34" στη μονάδα "Spectrum". Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε ο σταθμός "Mir" να φυγει από την τροχιά του και να βυθιστεί στον Ειρηνικό. Στις 23 Μάρτη 2001 ο σταθμός επεσε στο Νότιο Ειρηνικό κοντά στο Νησί των Χριστουγέννων. Η πτωση πραγματοποιήθηκε με πλήρως αυτόματη λειτουργία και διήρκεσε περίπου επτά ώρες. Το μεγαλύτερο μέρος της κατασκευής του συγκροτήματος κάηκε στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας. http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_03-23.html

Το DNA σε ρόλο σκληρού δίσκου. Ερευνητές στην Ελβετία ανέπτυξαν μια καινοτόμα μέθοδο εγγραφής και αποθήκευσης πληροφοριών στο DNA, τα οποία θα μπορούσαν έτσι να αντέχουν επί χιλιάδες χρόνια, χωρίς να καταστραφούν. Η διατήρηση των ψηφιακών δεδομένων σε βάθος χρόνου αποτελεί μια σημαντική πρόκληση για τις σύγχρονες κοινωνίες, καθώς οι σκληροί δίσκοι και τα άλλα μέσα αποθήκευσης πληροφοριών έχουν ημερομηνία λήξης και χρειάζονται συνεχή συντήρηση. Επιστήμονες του Τμήματος Χημείας και Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΤΗ) της Ζυρίχης, με επικεφαλής τον δρ. Ρόμπερτ Γκρας, στράφηκαν στον κόσμο της βιολογίας για να βρουν ένα μέσο αποθήκευσης με πολύ μεγαλύτερη ανθεκτικότητα. Ετσι, με την ίδια λογική που το DNA ενός φυσικού απολιθώματος μπορεί να αναλυθεί χιλιάδες χρόνια μετά, αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα συνθετικό απολίθωμα από DNA και μέσα σε αυτό να αποθηκεύσουν δεδομένα.«Το DNA, ένα μέσο πολύ παλαιότερο από οτιδήποτε άλλο γνωρίζει η ανθρωπότητα, είναι ένα πολύ σταθερό υλικό, που μπορεί να αντέξει στη φύση ή στο περιβάλλον για πολύ καιρό» δήλωσε ο Γκρας. Οι ερευνητές, αφού έγραψαν τα δεδομένα στο DNA, το προφύλαξαν μέσα σε ένα συνθετικό κέλυφος από νανοσωματίδια πυριτίας, με τρόπο που θυμίζει απολιθωμένα οστά. Ήδη οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν την μέθοδό τους για να αποθηκεύσουν σε DNA ένα έργο του Αρχιμήδη. Η αποκωδικοποίηση των πληροφοριών που βρίσκονται στο DNA, γίνεται με τη βοήθεια ενός ενσωματωμένου στο «απολίθωμα» μηχανισμού. Ειδικοί αλγόριθμοι διασφαλίζουν ότι η ανάκτηση των στοιχείων θα γίνει χωρίς σφάλματα. Ο Γκρας εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι η αποθήκευση της συλλογικής γνώσης της ανθρωπότητας σε συνθετικό DNA θα εξασφαλίσει το ασφαλές πέρασμα αυτών των πολύτιμων πληροφοριών στις επόμενες γενιές. Όπως είπε, «ένα κουταλάκι γεμάτο DNA θα μπορούσε να περιέχει όλες μαζί της πληροφορίες του Facebook, της Wikipedia και του Twitter. Σε αυτό το κουταλάκι έχουμε κάτι πολύ σταθερό σε πολύ μικρό χώρο και με εγγυημένη σταθερότητα για πολύ-πολύ καιρό». http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=786790

H ESA παρουσίασε το χωριό που θα φτιάξει στη Σελήνη. Εδώ και καιρό ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) είχε διατυπώσει την πρόθεση να δημιουργήσει κάποιες εγκαταστάσεις διαβίωσης ανθρώπων στη Σελήνη. Στην πορεία οι επιτελείς της ESA ανέπτυξαν ένα πιο φιλόδοξο σχέδιο για την δημιουργία όχι απλά μιας μικρής βάσης αστροναυτών αλλά για την κατασκευή του «Χωριού της Σελήνης» όπως το ονόμασαν. Ο Γιόχαν Ντίτριχ Βέρνερ, επικεφαλής της ESA ανακοίνωσε την Τρίτη ότι στόχος της υπηρεσίας είναι το σεληνιακό χωριό να είναι έτοιμο να κατοικηθεί μέχρι το 2030. Οπως ανέφερε το χωριό θα λειτουργεί και ως τόπος επιστημονικής έρευνας και ως τόπος ανάπτυξης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων (π.χ ορυχείων) αλλά και ως τουριστικός προορισμός. Σε πρώτη φάση το χωριό θα αποτελείται από φουσκωτές κατοικίες αλλά σε δεύτερο στάδιο θα κατασκευαστούν μικρά οικήματα μέσω τεχνολογίας τρισδιάστατης εκτύπωσης με υλικά από το έδαφος της Σελήνης. Η ESA έδωσε στη δημοσιότητα και ένα βίντεο για το σεληνιακό χωριό που οραματίζεται. Οι επιτελείς της ESA έχουν μελετήσει πιθανά σημεία για την κατασκευή του χωριού και έχουν καταλήξει ότι ιδανικότερο είναι το λεκανοπέδιο Aitken στον Νότιο Πόλο της Σελήνης που έχει διάμετρο περίπου 2,5 χιλιάδες χλμ και μεγάλα υψώματα κάποια εκ των οποίων εκτείνονται πολλά χλμ πάνω από το δάπεδο του. Αυτά τα υψώματα τα λούζει μόνιμα το ηλιακό φως άρα αποτελούν ιδανικό τόπο δημιουργίας αποικιών που θα χρησιμοποιούν την άφθονη ηλιακή ενέργεια για να λειτουργούν. Ομως κάποιοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι εγκαταστάσεις κατοικίας ανθρώπων στη Σελήνη είναι προτιμότερο να γίνουν σε περιοχές των πόλων τις οποίες δεν βλέπει ποτέ το ηλιακό φως. Αυτό γιατί σε εκείνες τις περιοχές υπάρχουν αποθέματα νερού σε παγωμένη μορφή. Ετσι οι κάτοικοι αφενός θα επεξεργάζονται το παγωμένο νερό ώστε να γίνει πόσιμο και αφετέρου θα απομονώνουν το οξυγόνο και το υδρογόνο από αυτό για να συντηρούν ατμοσφαιρικά και ενεργειακά τις εγκαταστάσεις. Η ESA ανακοίνωσε πριν από λίγο καιρό ότι θα συνεργαστεί με τη φημισμένη αρχιτεκτονική εταιρεία Foster&Partners για την κατασκευή μικρών οικημάτων στη Σελήνη. Οπως υποστηρίζουν τα στελέχη της ESA η πρόοδος στην τεχνολογία της τρισδιάστατης εκτύπωσης (3D printing) θα επιτρέψει τη δημιουργία μικρών οικημάτων που θα είναι φτιαγμένα από το υλικά του εδάφους του φυσικού μας δορυφόρου. Τα πρώτα σχέδια που έδωσε στη δημοσιότητα η αρχιτεκτονική εταιρεία κάνουν λόγο για οικήματα στα οποία θα υπάρχει δυνατότητα παραμονής 4 ατόμων. Οι σεληνιακές κατοικίες-βάσεις θα κατασκευάζονται από αυτόνομα ρομπότ, θα έχουν σχήμα θόλου και θα προστατεύουν πλήρως τους ανθρώπους από τις τοπικές κλιματικές συνθήκες, τη βλαβερή κοσμική ακτινοβολία αλλά και την πτώση μετεωριτών. Το 90% των οικημάτων θα κατασκευάζεται από σεληνιακά υλικά. Τα υλικά αυτά θα γίνονται πρώτα ένας πολτός ο οποίος στη συνέχεια θα αποτελεί το περιεχόμενο του μηχανήματος που μέσω ψεκασμού θα εκτυπώνει στερεά δομικά υλικά τα οποία και θα χρησιμοποιούνται στη κατασκευή του οικήματος. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=786784

Mαύρη τρύπα ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Μια μαύρη τρύπα που έχει την τάση να τρώει τσαπατσούλικα συνελήφθη να εκτοξεύει κομμάτια του φαγητού της με ταχύτητα που φτάνει το 20% της ταχύτητας του φωτός -ταχύτητα ανέμου που θα αντιστοιχούσε σε κυκλώνα κατηγορίας 77, ανακοίνωσε διεθνής ομάδα αστρονόμων. Υπέρθερμο αέριο εκτοξεύεται από την περιοχή της μαύρης τρύπας με ταχύτητα 200 εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Είναι οι ταχύτεροι άνεμοι που έχουν καταγραφεί ποτέ με παρατηρήσεις στο φάσμα του υπεριώδους, καμαρώνει η ερευνητική ομάδα. Οι μαύρες τρύπες που κρύβονται στα κέντρα των γαλαξιών συχνά περιβάλλονται από έναν πυκνό δίσκο αερίων. Λόγω της επιτάχυνσης που υφίστανται, τα αέρια αυτά είναι πιο καυτά από την επιφάνεια του Ήλιου και εκπέμπουν ακτινοβολία που μπορεί να επισκιάσει ολόκληρους γαλαξίες. Όταν αυτοί οι δίσκοι ανακαλύφθηκαν τη δεκαετία του 1950, κανείς δεν γνώριζε περί τίνος επρόκειτο. Πήραν έτσι την ονομασία «κβάζαρ» ή «ενεργοί γαλαξιακοί πυρήνες». Το μεγαλύτερο μέρος του αερίου στον δίσκο θα γίνει τελικά βορά της μαύρης τρύπας. Υπάρχει όμως και ένα μέρος που καταφέρνει να δραπετεύσει: «Καθώς το υλικό κινείται σπειροειδώς γύρω από τη μαύρη τρύπα, ένα μέρος του εξωθείται μακριά λόγω της θερμότητας και της λάμψης του κβάζαρ. Αυτοί είναι οι άνεμοι που ανιχνεύσαμε» εξηγεί ο Τζέσι Ρότζερσον του Πανεπιστημίου της Υόρκης στη Βρετανία, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. Η νέα μελέτη εξετάζει τη δραστηριότητα 100 ενεργών κβάζαρ που είχαν καταγραφεί στην ουράνια απογραφή Sloan Digital Sky Survey. Η μεγαλύτερη ταχύτητα ανέμων, περίπου 200.000 χιλιόμετρα την ώρα, καταγράφηκε στο κβάζαρ SDSS J023011.28+005913.6. «Σχεδιάζουμε να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε αυτό το κβάζαρ για να δούμε τι θα συμβεί» λέει τώρα ο Ρότζερσον. Οι μελέτες αυτού του είδους, επισημαίνει, θα μπορούσαν να προσφέρουν νέα στοιχεία για τις διαδικασίες γέννησης των γαλαξιών. «Οι άνεμοι των κβάζαρ παίζουν σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό γαλαξιών» λέει ο ερευνητής. «Όταν οι γαλαξίες αρχίζουν να σχηματίζονται, οι άνεμοι εκτοξεύουν υλικό προς τα έξω και αποτρέπουν τη δημιουργία άστρων. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι άνεμοι, ή ήταν λιγότερο ισχυροί, θα βλέπαμε πολύ περισσότερα άστρα στους μεγάλους γαλαξίες» εξηγεί. Πιστεύει μάλιστα ότι υπάρχουν κβάζαρ που δημιουργούν ανέμους ακόμα μεγαλύτερης ταχύτητας. Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση του δίσκου αερίων γύρω από μια μαύρη τρύπα. Ένα μέρος αυτού του υλικού (άσπρο) εκτινάσσεται προς τα έξω. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500066527

Το διαστημικό παρατηρητήριο της Αιθιοπίας. Εχει «καθαρό» ουρανό, είναι κοντά στον ισημερινό... Η Αιθιοπία φαίνεται ως το ιδανικό μέρος για την εξερεύνηση του διαστήματος. Μόνο που, για μία αναπτυσσόμενη χώρα, αντιμέτωπη με τη χειρότερη ξηρασία των τελευταίων 50 ετών, η δαπάνη εκατομμυρίων δολαρίων για να... κοιτά κανείς τα άστρα φαίνεται, εκ πρώτης, επιπόλαιη επιλογή. «Μας λένε τρελούς, γιατί πιστεύουν ότι το μόνο που κάνουμε είναι να εξερευνούμε το διάστημα και να κοιτάζουμε τα αστέρια. Ομως, δεν βλέπουν τη μεγαλύτερη εικόνα», λέει ο Αμπινέτ Εζρά της Διαστημικής Κοινότητας της Αιθιοπίας, μιλώντας στον Guardian. Ποια είναι η μεγαλύτερη εικόνα; Η αξιοποίηση της διαστημικής έρευνας για την επέκταση της οικονομίας, τη βελτίωση της γεωργίας, την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, όπως εξηγεί ο ίδιος. Η Διαστημική Κοινότητα της Αιθιοπίας έχει προσελκύσει 10.000 μέλη, από την ίδρυσή της το 2004, από τρεις φιλόδοξους αστρονόμους και πρόσφατα άνοιξε το μοναδικό διαστημικό παρατηρητήριο στην ανατολική Αφρική, στην κορυφή του Εντότο, στα 3.200 μ., πάνω από την Αντίς Αμπέμπα. Το αξίας αρκετών εκατομμυρίων δολαρίων Παρατηρητήριο του Εντότο και το Ερευνητικό Κέντρο έχουν γίνει ένα από τα κύρια μέρη για την παρατήρηση της Ζώνης του Ωρίωνα, που φαίνεται πιο έντονα εκεί από ότι σε άλλα μέρη του βόρειου ημισφαιρίου. Για να τα καταφέρει, η Κοινότητα πολιόρκησε κυβερνητικούς αξιωματούχους και ιδιώτες χορηγούς, ανάμεσά τους ένας Σαουδο-Αιθίοπας δισεκατομμυριούχος, ο Σεΐχ αλ Αμούντι, προκειμένου να χρηματοδοτήσει την έρευνα και τη δημιουργία του παρατηρητηρίου. Τελικά, η κυβέρνηση ανέλαβε τις δαπάνες λειτουργίας αυτό το μήνα. Αυτό φαίνεται ίσως υπερβολικό, σε μία χώρα όπου 10 εκατομμύρια Αιθίοπες είναι στα όρια της πείνας. Ομως, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και λάτρεις της διαστημικής επιστήμης συμφωνούν σε ένα πράγμα: αυτός ο τομέας είναι βασικός για την ανάπτυξη της χώρας, είτε πρόκειται για αξιοποίηση της παρατήρησης για τη βελτίωση της γεωργίας είτε για τη μείωση του κόστους των επικοινωνιών με τη δημιουργία δορυφόρων της χώρας, η οποία αυτή τη στιγμή μισθώνει άλλων χωρών, με υπέρογκα ποσά. «Δεν ψάχνουμε για εξωγήινους», ξεκαθαρίζει ο Γκίον Ασενάφι, ένας 24χρονος ηλεκτρολόγος μηχανικός, κάνοντας ξενάγηση στο παρατηρητήριο, την ώρα που οδηγεί μία ομάδα στα δύο γερμανικά τηλεσκόπια που βρίσκονται μέσα στους δύο θόλους στο Εντότο. Ομως, η Διαστημική Κοινότητα της Αιθιοπίας δεν σταματά εκεί. Αυτή την περίοδο ετοιμάζει μία μελέτη για την κατασκευή ενός δεύτερου παρατηρητηρίου στην Λαλιμπέλα. Πρόκειται για μία από τις ιερές πόλεις της Αιθιοπίας, με τις πέτρινες εκκλησίες του 12ου αιώνα που βρίσκονται εκεί να θεωρούνται ένα επίτευγμα της μηχανικής που πάντα εντυπωσίαζε τους επισκέπτες. Κάποιοι λένε ότι τις έφτιαξαν άγγελοι, άλλοι μιλούν για εξωγήινους. Αυτή η πρόταση έχει τη στήριξη της Διεθνούς Αστρονομικής Ενωσης και θεωρείται ότι το ξηρό κλίμα αλλά και οι κορυφές των 4.200 μ. στη Λαλιμπέλα μπορούν να προσφέρουν τις ίδιες δυνατότητες στην παρατήρηση των άστρων όπως η διάσημη έρημος Ατακάμα στη Χιλή. http://www.pronews.gr/portal/20160321/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%B9%CE%B8%CE%B9%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C Ο νικητής του διαγωνισμού για το καλύτερο όνομα του νέου διαστημοπλοίου επισκέφθηκε Μπαϊκονούρ. Ο νικητής του διαγωνισμού για το καλύτερο όνομα για τη νέα γενιά των επανδρωμένων διαστημικών σκαφών μεταφοράς ο Αντρέι SMOKOTIN από Κεμέροβο επισκέφθηκε το Μπαικονουρ την ημερα εκτόξευσης του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ TMA-20M». Το ταξίδι στο Μπαϊκονούρ ο Andrew το κέρδισε γιατι πρότεινε το όνομα «Ομοσπονδία»(Федерация). Αυτό είναι, κατά τη γνώμη της επιτροπής, υπό την προεδρία του Γενικού Διευθυντή της SC "Roskosmos" Igor Komarov το καλύτερο ονομα. «Θέλω να ευχαριστήσω θερμά την εταιρεία« Energia »για την ευκαιρία να δω την εκτόξευση του διαστημικού οχήματος. Αυτό είναι, χωρίς υπερβολή, ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα στη ζωή μου: να σταθω δίπλα στην κόρη του μεγάλου Korolev και να παρακολουθήσω απο τη θέση από την οποία κάποτε ξεκίνησε ο Gagarin τον πύραυλο να ανεβαίνει! Τώρα Ονειρεύομαι να φτάσω στο νεο κοσμοδρομιο Ανατολή για να δω την εκτόξευση της "Ομοσπονδίας". Ο Διαγωνισμός για το καλύτερο όνομα για το νέο ρωσικό διαστημόπλοιο οργανωθηκε απο την RKK «Ενέργεια», με τη συμμετοχή της Roscosmos στα τέλη Αυγούστου 2015. Σε αυτό πηραν μέρος 35.105 άτομα , τα οποία προσφερον περίπου 6.000 ονοματα. Το νεο διαστημόπλοιο είναι σχεδιασμένο για τη μεταφορά ανθρώπων και φορτίων στο φεγγάρι και στον τροχιακό σταθμό στην τροχιά της Γης. Το πλοίο είναι μιας χρήσεως και για να δημιουργήθει χρησιμοποιηθηκε η τελευταία λέξη της τεχνολογίας που μερικές φορές δεν έχουν ανάλογα στον κόσμο της Κοσμοναυτικής. Τα Ηλεκτρονικά συστήματα σύγχρονης αεροπορίας θα αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά το πρόβλημα της προσέγγισης και σύνδεσης την βελτίωση της ασφάλειας του πληρώματος από το στάδιο της ανόδου και καθόδου στη Γη. Ο αριθμός των μελών του πληρώματος PTC θα είναι έως και τέσσερα άτομα. Σε αυτόνομη λειτουργία πτήσης, το πλοίο μπορεί να φιλοξενήσει κοσμοναύτες μέχρι 30 ημέρες, κατά τη διάρκεια της πτήσης σαν μέρους του διαστημικού σταθμού - έως 1 έτος. Το συνολικό βάρος του πλοίου κατά τη διάρκεια της πτήσης προς το διαστημικό σταθμό θα είναι ίσο με 14,4 τόνους (19 τόνοι κατά τη διάρκεια της πτήσης προς τη Σελήνη), η μάζα του οχήματος ανάκαμψης - 9 τόνους το μήκος του πλοίου - 6,1 μέτρα. Βαθμολογήθηκε με υπερφόρτωση κατά την κάθοδο - 3 g. http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_03-21.html

Ποτάμια και λίμνες από υγρό άζωτο κάλυπταν κάποτε τον Πλούτωνα; Δεν έχουν τελειωμό οι εκπλήξεις που επιφυλάσσει ο Πλούτωνας στους επιστήμονες και έρχονται στο φως από τις φωτογραφίες του μη επανδρωμένου διαστημόπλοιου New Horizons της NASA, το οποίο ολοκλήρωσε με επιτυχία τη διέλευσή του από τον νάνο-πλανήτη. Αυτή τη φορά, οι εικόνες του New Horizons αποκαλύπτουν ενδείξεις που συνηγορούν στο ότι κατά το παρελθόν περιοχές του Πλούτωνα καλύπτονταν από λίμνες και ποτάμια – όπου μάλιστα δεν υπήρχε νερό, αλλά υγρό άζωτο. Πιο συγκεκριμένα, σε μία φωτογραφία υψηλής ανάλυσης που έλαβε το διαστημόπλοιο το περασμένο καλοκαίρι, διακρίνεται ένας σχηματισμός ο οποίος μοιάζει με μία παγωμένη λίμνη αζώτου. Το σημείο αυτό βρίσκεται σε μία πεδιάδα που περιβάλλεται από ψηλές οροσειρές. Με βάση την εικόνα, η μεγαλύτερη διάμετρος που απέκτησε ποτέ η λίμνη ήταν 32 χιλιόμετρα. Αν και η σύστασή της από άζωτο πρέπει να επιβεβαιωθεί, όπως εξηγεί στο περιοδικό New Scientist ο Άλαν Στερν, πλανητικός επιστήμονας και επικεφαλής του επιστημονικού επιτελείου της αποστολής του New Horizons, «είναι δύσκολο να φαντασθεί κανείς ένα εναλλακτικό σενάριο που να εξηγεί τη μορφολογία της». Σύμφωνα με τη NASA, σχηματισμοί όπως η συγκεκριμένη λίμνη υπήρχαν πριν από εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια χρόνια, όταν οι συνθήκες στον νάνο-πλανήτη ήταν αρκετά διαφορετικές από τις σημερινές. Τότε, πιθανότατα η ατμόσφαιρά του θα είχε μεγαλύτερη πυκνότητα, με συνέπεια η επιφανειακή θερμοκρασία και πίεση να είναι πολύ μεγαλύτερες, ώστε να ρέει υγρό άζωτο στο ανάγλυφό του. Το διαστημόπλοιο εκτοξεύθηκε το 2006, με σκοπό να μελετήσει τον Πλούτωνα και άλλα σώματα από τη Ζώνη του Κόιπερ, μια περιοχή στις παρυφές του ηλιακού συστήματος, που φιλοξενεί περίπου 100.000 διαστημικούς βράχους. Το σκάφος έφτασε στον νάνο-πλανήτη τον περασμένο Ιούλιο, στέλνοντας εικόνες στη Γη που αποκαλύπτουν αναπάντεχα ευρήματα, όπως για παράδειγμα βουνά «χιονισμένα» από παγωμένο μεθάνιο. Πάντως, η εποχή που το άζωτο έρεε στην επιφάνειά του φαίνεται πως έχει παρέλθει, καθώς στο μεσοδιάστημα έχουν αλλάξει οι κλιματικές συνθήκες. Ο Πλούτωνας, ο οποίος ολοκληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε 248 χρόνια, «χαρακτηρίζεται σήμερα από σχετικά ήπιες περιβαλλοντικές συνθήκες, περνώντας την πιο πρόσφατη ακραία κλιματική του φάση πριν από περίπου 1 εκατομμύριο χρόνια», σημειώνει το σάιτ Discovery.com. Το διαστημόπλοιο συνεχίζει να στέλνει στη Γη δεδομένα για τον Πλούτωνα, καθώς έχει ήδη βάλει «πλώρη» για τον επόμενο προορισμό του – το ουράνιο σώμα 2014 MU69 στη Ζώνη του Κόιπερ, στο οποίο αναμένεται να φτάσει το 2019. http://www.naftemporiki.gr/story/1086283/potamia-kai-limnes-apo-ugro-azoto-kaluptan-kapote-ton-ploutona

Βίντεο: η μεγαλειώδης έκρηξη ενός σουπερνόβα. To βίντεο που ακολουθεί αρχίζει με την θέα ενός ερυθρού υπεργίγαντα, ενός άστρου 500 φορές μεγαλύτερο και 20000 φορές λαμπρότερο από τον ήλιο. Όταν στο εσωτερικό του άστρου εξαντλούνται οι πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης το άστρο καταρρέει εξαιτίας της βαρύτητας. Η απότομη κατάρρευση δημιουργεί ένα κρουστικό κύμα προς τα έξω. Το κρουστικό κύμα αρχικά σπάει την ορατή επιφάνεια του άστρου σε μια σειρά από δακτυλιοειδείς πίδακες και μόνο μετά από 20 λεπτά αργότερα η πλήρης ένταση του κρουστικού κύματος φτάνει στην επιφάνεια για να ολοκληρωθεί αυτό που ονομάζουμε έκρηξη σουπερνόβα.Κατά την διάρκεια της έκρηξης των σουπερνόβα τα εξωτερικά στρώματα του άστρου εκτινάσσουν στο διάστημα ποσότητες στοιχείων όπως Υδρογόνο, Ήλιο, Άνθρακα και Οξυγόνο. Ταυτόχρονα στα εσωτερικά στρώματα, σχηματίζονται διαμέσου της αργής σύλληψης νετρονίων (s-process) βαρύτερα στοιχεία όπως Νέον, Μαγνήσιο, Αργόν, Ασβέστιο κ.ο.κ, και διαμέσου της ταχείας σύλληψης νετρονίων (r-process) βαρύτερα στοιχεία μέχρι το Ουράνιο κι ακόμη πιο βαρύτερα. Παρακολουθείστε την προσομοίωση της έκρηξης στο βίντεο που ακολουθεί: http://physicsgg.me/2016/03/22/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%8e%ce%b4%ce%b7%cf%82-%ce%ad%ce%ba%cf%81%ce%b7%ce%be%ce%b7-%ce%b5%ce%bd%cf%8c%cf%82-%cf%83%ce%bf%cf%85%cf%80/

Οι κομήτες μετέφεραν στη Γη τα ευγενή αέρια. Καταλυτικό ρόλο στη χημική σύνθεση του πλανήτη μας αποδίδει στους κομήτες μία διεθνής ομάδα Γάλλων, Ιαπώνων και Ελβετών επιστημόνων, οι οποίοι υποστηρίζουν πως οι συγκεκριμένοι διαστημικοί βράχοι πιθανότατα υπήρξαν η βασικότερη πηγή των ευγενών αερίων που υπάρχουν στη Γη, όπως επίσης και χημικών μορίων τα οποία ήταν απαραίτητα για την ανάπτυξη ζωής. Τα ευγενή αέρια είναι χημικώς αδρανή, κάτι που σημαίνει πως κατά κανόνα δεν συμμετέχουν σε χημικές αντιδράσεις. Επομένως, οι συγκεντρώσεις τους στη Γη δεν θα πρέπει να έχουν μεταβληθεί σε μεγάλο βαθμό, από την αποχή σχηματισμού του ηλιακού συστήματος. Από την άλλη μεριά, μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες δεν γνώριζαν τις συγκεντρώσεις των ευγενών αερίων στους κομήτες, οι οποίοι θεωρούνται απομεινάρια από τη γέννηση των πλανητών. Ωστόσο, τα δεδομένα άλλαξαν με την άφιξη του διαστημοπλοίου Rosetta στον κομήτη 67Ρ Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο, τον Αύγουστο του 2014. Ο λόγος είναι πως το σκάφος πραγματοποίησε τις πρώτες μετρήσεις για τις ποσότητες αργού, ενός ευγενούς αερίου, σε κομήτη. Μετρήσεις που έδειξαν πως η ποσότητα του συγκεκριμένου αερίου είναι αρκετή ώστε τέτοιοι βράχοι να εμπλούτισαν τη Γη με σημαντική ποσότητα αργού, αλλά και πιθανότατα με τα υπόλοιπα στοιχεία της ίδιας κατηγορίας. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες σε άρθρο τους, το οποίο δημοσιεύθηκε στην online έκδοση του επιστημονικού περιοδικού Earth and Planetary Science Letters, ο εμπλουτισμός θα πρέπει να συνέβη περίπου 600 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του ηλιακού συστήματος. Τότε, συνέβη ένα επεισόδιο που οι αστρονόμοι ονομάζουν Όψιμο Σφοδρό Βομβαρδισμό (Late Heavy Bombardment), κατά τη διάρκεια του οποίου η Σελήνη, η Γη και οι γειτονικοί πλανήτες έγιναν «στόχος» αμέτρητων αστεροειδών και κομητών. Αν και το αργό δεν διαδραματίζει βασικό ρόλο σε χημικές διεργασίες στη Γη, οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως ο τρόπος προέλευσής του αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο και άλλο προβιοτικό υλικό να έφτασε στη Γη επίσης από κομήτες. Ένα ενδεχόμενο που είναι αρκετά σημαντικό, με δεδομένο πως σε αυτό το υλικό συγκαταλέγονται και τα αμινοξέα, τα οποία είναι τα δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών. Επομένως υποθέτοντας πως όλη η ποσότητα αργού στη γήινη ατμόσφαιρα προήλθε από κομήτες, καθώς και ότι όλοι οι κομήτες περιέχουν τα ίδια επίπεδα αμινοξέων με τους διαστημικούς βράχους που ανήκουν στην ομάδα των ανθρακούχων χονδριτών, η ερευνητική ομάδα υπολόγισε πόση ποσότητα από τη συγκεκριμένη ένωση θα μπορούσε να έχει φτάσει έτσι στη Γη. Οι επιστήμονες παραδέχονται πως ο υπολογισμός τους περιλαμβάνει αρκετές παραδοχές και προϋποθέτει πως τα αμινοξέα δεν καταστράφηκαν με τις σφοδρές συγκρούσεις των μετεωριτών στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Ωστόσο, αν αυτές οι παραδοχές ισχύουν, τότε το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι ότι τα αμινοξέα που προήλθαν από τον «βομβαρδισμό» της Γης έχουν σχεδόν ίση μάζα με του «δομικούς λίθους» των πρωτεϊνών που αυτή τη στιγμή υπάρχουν στους γήινους οργανισμούς – από τα φυτά και τα φρούτα, μέχρι τους ανθρώπους. http://www.naftemporiki.gr/story/1082708/oi-komites-meteferan-sti-gi-ta-eugeni-aeria

H εκτόξευση του Σογιούζ για το διαστημικό σταθμό. Η εκτόξευση ενός πυραύλου με κατεύθυνση το διάστημα πάντα ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά θεάματα. Τώρα με τη βοήθεια της τεχνολογίας 360ο γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό για όσους βρίσκονται πίσω από μία οθόνη καθιστώντας το πιο ρεαλιστικό. Αλλάξτε λοιπόν γωνίες και δείτε την παραμικρή λεπτομέρεια στην εκτόξευση του Σογιούζ από τη βάση του Μπαϊκονούρ, σαν να ήσασταν εκεί. http://www.pronews.gr/portal/20160321/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/h-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BE%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%B6-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BC%CF%8C-%CF%83%CE%B5-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-360%C2%B0 «Η Γη από ψηλά» μέσα από διαστημική πλατφόρμα. Σε λίγο καιρό όλοι θα έχουμε τη δυνατότητα να δούμε... «τη Γη από ψηλά». Η πολλά υποσχόμενη πανευρωπαϊκή πλατφόρμα ανοικτής διαστημικής καινοτομίας FabSpace 2.0 εγκαινιάστηκε τον Μάρτιο στην έδρα του συντονιστή του έργου, Πανεπιστημίου Paul Sabatier, στην Τουλούζη, και υπολογίζεται ότι σε περίπου έξι μήνες θα είναι διαθέσιμη και στους ενδιαφερόμενους χρήστες από την Ελλάδα. Στόχος του φιλόδοξου εγχειρήματος, που συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα Horizon 2020 της Ε.Ε., είναι η πρόσβαση των πολιτών σε ανοικτά δεδομένα, δίνοντας έμφαση σε αυτά που προέρχονται από τις διαστημικές επιστήμες, δηλαδή τη δορυφορική πλοήγηση και την παρατήρηση της Γης. «Στην υπόλοιπη Ευρώπη ήδη διατίθενται ελεύθερα και δωρεάν δεδομένα από το πρόγραμμα Copernicus, στο πλαίσιο του οποίου βρίσκονται ήδη τρεις δορυφόροι στο διάστημα και πρόκειται να σταλούν άλλοι πέντε στο μέλλον», εξηγεί στην «Κ» ο Jorge Sanchez, μέλος του Δ.Σ. του si-Cluster (space cluster) του Corallia. «Οι εν λόγω δορυφόροι περνούν από κάθε τόπο δύο φορές την εβδομάδα, λαμβάνουν εικόνες σε πολύ υψηλή ανάλυση, τις σκανάρουν και τις αποστέλλουν», προσθέτει. Συγκρίνοντάς τες χρονολογικά, μπορούμε να εξάγουμε σημαντικά συμπεράσματα για τις πιθανές αλλοιώσεις ή μετακινήσεις έπειτα από μια φυσική καταστροφή κ.ά. Το FabSpace 2.0 προβλέπει τη δημιουργία 13 κέντρων καινοτομίας στα συνεργαζόμενα πανεπιστήμια, μεταξύ των οποίων και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Το εν λόγω εργαστήριο σχεδιάζεται να έχει διευρυμένο ωράριο και να προσφέρει στους ενδιαφερόμενους φοιτητές επιπλέον τεχνολογικές δυνατότητες – απ’ ό,τι στους κοινούς οικιακούς χρήστες. Θα διαθέτουν εφαρμογές για επεξεργασία δεδομένων, αλλαγή χρονοσειράς και χρωμάτων μέσω ειδικών φίλτρων. «Το ΕΜΠ θα πραγματοποιήσει δράσεις για την ενημέρωση και την εκπαίδευση νέων επιστημόνων», επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ο δρ Δημήτριος Σούντρης, καθηγητής στο ΕΜΠ και υπεύθυνος για τη λειτουργία της πλατφόρμας, την οποία θα αναπτύξει η ελληνική εταιρεία Terra Spatium. Για την καλύτερη διασύνδεση ακαδημίας και βιομηχανίας, το Corallia στην τριετή διάρκεια του έργου θα πραγματοποιήσει 18 διαγωνισμούς (hackathons) σε τοπικό και 3 σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα αναδείξουν τις ιδέες οι οποίες μπορούν να ενισχύσουν τη δραστηριότητα της εγχώριας διαστημικής βιομηχανίας. http://www.kathimerini.gr/853428/article/epikairothta/ellada/h-gh-apo-yhla-mesa-apo-diasthmikh-platforma

Πυρηνική σύντηξη εναντίον καρκίνου. Όσο και αν ποσοστό της κοινής γνώμης διατηρεί επιφυλάξεις για την πυρηνική ενέργεια η ανακοίνωση Ρώσων επιστημόνων ότι μέσω πυρηνικής σύντηξης είναι δυνατόν να εξοντωθούν καρκινικά κύτταρα δημιουργεί μια ολότελα καινούργια προοπτική στην ιατρική. Οι Ρώσοι ειδικοί που πειραματίζονται σε εργαστήρια στη Σιβηρία (Novosibirsk) αναφέρουν ότι σε πειραματικό επίπεδο πέτυχαν την καταστροφή καρκινικών κυττάρων με υπό κλίμακα τεχνολογίες της πυρηνικής σύντηξης. Η βασική πρόταση που ελέγχθηκε είναι ότι η ελεγχόμενη απελευθέρωση υψηλή ισχύος ενεργείας μέσα στα κύτταρο ως αποτέλεσμα πυρηνικής αντίδρασης, μπορεί να τα καταστρέψει ολοσχερώς χωρίς την συνδρομή της συμβατικής επεμβατικής διαδικασίας. Με απλουστευμένο τρόπο για να λειτουργήσει πειραματικά η μέθοδος χρησιμοποίησαν καρκινικά κύτταρα τα οποία έχουν την ιδιότητα να συγκεντρώνουν το ισότοπο Βόριο-10 συγκριτικά σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από ότι οι υγιείς ιστοί. Η εισαγωγή του στον οργανισμό γίνεται με χορήγηση σκευάσματος. Το στοιχείο αυτό πρέπει με κάποιο τρόπο να «ενεργοποιηθεί» ώστε συμμετέχοντας σε πυρηνική αντίδραση να προκληθεί παραγωγή ισχυρότατης ενέργειας μέσα στο κύτταρο και να το καταστρέψει. Στην ουσία το ισότοπο Βόριο-10 παραμένει ανενεργό μέσα στο κύτταρο λειτουργώντας ως βόμβα εν αναμονή πυροδότησης από το εξωτερικό περιβάλλον. Γι αυτό δικαιολογημένα παρομοιάζεται με δούρειο ίππο, «αόρατο» στο κύτταρο. Η λύση που επελέγη ήταν μια δέσμη νετρονίων, προερχόμενη από επιταχυντή στο εργαστήριο, να πλήξει την επιλεγμένη περιοχή όπου βρίσκονται τα καρκινικά κύτταρα με αυστηρά ρυθμισμένη ένταση και χρονική διάρκεια για την αποφυγή επιπτώσεων στον οργανισμό. Σε αντίθεση με την παραδοσιακή μέθοδο η υπό έλεγχο θεραπευτική διαδικασία βασίζεται και πάλι σε πυρηνικές διαδικασίες όμως προκαλεί άμεση καταστροφή καθώς μέρος του υλικού για την «βόμβα» ήδη βρίσκεται στο κύτταρο. Η πυρηνική αντίδραση που πραγματοποιείται είναι η n + 10B –> 7Li + α Όπως ισχύει μέχρι τώρα με την κλασσική ακτινοβόληση προκαλείται με έμμεσο τρόπο καταστροφή των καρκινικών κυττάρων καθώς ο μηχανισμός είναι αποκλειστικά η δέσμη που εισέρχεται στον οργανισμό και όχι ο συνδυασμός με χημικό στοιχείο που έχει ενσωματωθεί στο κύτταρο. Τα αρχικά πειράματα Εφ όσον συνεχίσει με επιτυχία η ανάπτυξη της μεθόδου τότε θεωρείται ότι δημιουργούνται ελπίδες χρήσης της σε βαρείες μορφές καρκινικών όγκων όπως αυτοί που εμφανίζονται στον εγκέφαλο και γενικώς έχουν μικρό προσδόκιμο ζωής. Ο αναπληρωτής καθηγητής Alexander Zaboronok στο πανεπιστήμιο Tsukuba της Ιαπωνίας αναφερόμενος στην διαδικασία αυτή σχολίασε ότι με τις κλασσικές μέθοδος είναι αδύνατον να απομακρυνθούν ή και καταστρέφουν πλήρως καρκινικά κύτταρα όγκων που έχουν διασκορπιστεί σε όλο το σώμα. Αν και το πείραμα των Ρώσων ειδικών πέτυχε σε εργαστηριακή κλίμακα στην πραγματικότητα ειδικοί έχουν απασχοληθεί μαζί της ήδη από τα τέλη του ’70. Ο Ιάπωνας νευροχειρούργος Hiroshi Hatanaka ήταν ο πρωτοπόρος που πειραματίσθηκε με την επιλεκτική καταστροφή των καρκινικών κυττάρων βασιζόμενος στη πυρηνική σύντηξη Για τις ανάγκες της μελέτης τότε πειραματίσθηκε μέσα σε πυρηνικό αντιδραστήρα. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση ένας από τους ασθενείς του Ιάπωνα επιστήμονα έζησε επί 21 χρόνια. Όμως με τα τεχνολογικά δεδομένα της εποχής θεωρήθηκε αδύνατον να χρησιμοποιηθεί σε ευρεία κλίμακα καθώς προαπαιτούσε η εργασία να γίνει μέσα σε πυρηνικές εγκαταστάσεις. Πριν το ατύχημα στις πυρηνικές εγκατασταθείσες της Fukushima οι Ιάπωνες ειδικοί χρησιμοποιούσαν τον αντιδραστήρα JRR-4 ως πηγή των νετρονίων. Όμως οι προσπάθειες ανεστάλησαν μετά την καταστροφή του αναφέρει ο καθηγητής νευροχειρουργικής Kei Nakai στο πανεπιστήμιο Tsukuba. Αυτό ήταν και το τέλος καθώς η ιαπωνική κυβέρνηση διέκοψε την χρήση των αντιδραστήρων για ιατρικούς λόγους. Οι προοπτικές Από την πλευρά του ο Ρώσος ειδικός ερευνητής Sergei Taskayev, στο Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής στην Σιβηρία, αναφέρει ότι έπρεπε να διαμορφώσουν την δέσμη ηλεκτρόνιων κατά τέτοιο τρόπο ώστε να είναι αρκετή για βομβαρδισμό των καρκινικών κυττάρων όχι περισσότερο από μια ώρα. Προσφέροντας σημαντικά στο πείραμα οι Ιάπωνες επιστήμονες προμήθευσαν τους Ρώσους συναδέλφους τους με περισσότερο αποτελεσματικά ως προς την περιεκτικότητα Βόριου φάρμακα. Πάντως προϋπόθεση για να λειτουργήσει η μέθοδος είναι να κατασκευασθούν μικρού μεγέθους ασφαλείς επιταχυντές μόνον για την συγκεκριμένη χρήση αποκλείοντας έτσι οποιαδήποτε σκέψη χρήσης μεγάλων πυρηνικών εγκαταστάσεων. Στο χρονοδιάγραμμα του πειράματός αναφέρεται ότι το 2017 θα χρησιμοποιηθούν πειραματόζωα με καρκίνο του εγκεφάλου ενώ για το 2018 υπάρχουν ελπίδες ότι η θεραπευτική διαδικασία θα συμπεριλάβει και ανθρώπους. http://physicsgg.me/2016/03/20/%cf%80%cf%85%cf%81%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%83%cf%8d%ce%bd%cf%84%ce%b7%ce%be%ce%b7-%ce%b5%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%85/

Δυο κομήτες θα περάσουν κοντά από τη Γη. Δύο μικροί κομήτες που μοιάζουν με δίδυμους, θα περάσουν σχετικά κοντά από τη Γη ο ένας μετά τον άλλο, ο πρώτος τη Δευτέρα και ο δεύτερος την Τρίτη. Θα πρόκειται για ένα από τα πλησιέστερα περάσματα στην ιστορία, κάτι που δεν θα επαναληφθεί για τουλάχιστον τα επόμενα 150 χρόνια.Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) καθησύχασε ότι οι κομήτες, ο 252P/LINEAR (μήκους 230 μέτρων) και ο P/2016 BA14 (περίπου ο μισός σε μέγεθος), θα περάσουν σε ασφαλή απόσταση, ο πρώτος στα 5,2 εκατομμύρια χιλιόμετρα και ο δεύτερος στα 3,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Η NASA θα τους παρακολουθεί στενά με τα τηλεσκόπιά της, μεταξύ των οποίων και το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ». Ο P/2016 BA14 ανακαλύφθηκε από το τηλεσκόπιο PanSTARRS του Πανεπιστημίου της Χαβάης στις 22 Ιανουαρίου φέτος, ενώ ο 252P/LINEAR είχε εντοπισθεί για πρώτη φορά από το τηλεσκόπιο «Λίνκολν» του Πανεπιστημίου ΜΙΤ το 2000. Θεωρείται πιθανό ότι ο πρώτος αποτελεί αποσπασμένο κομμάτι του δεύτερου, καθώς οι κομήτες είναι συχνά εύθραυστοι και σπάζουν σε κομμάτια. Επιπλέον, οι δύο κομήτες ακολουθούν ασυνήθιστα παρόμοια τροχιά, πράγμα που συνηγορεί ότι κάποτε αποτελούσαν ένα ενιαίο σώμα. Η διέλευση του κομήτη P/2016 BA14 θα είναι η τρίτη πλησιέστερη που έχει κάνει ποτέ κομήτης από τη Γη, τουλάχιστον στην καταγεγραμμένη ιστορία. Πιο κοντά από κάθε άλλον, είχε πλησιάσει στη Γη ο κομήτης D/1770 L1 (γνωστός και ως «Λέξελ») το 1770, ενώ τη δεύτερη πλησιέστερη διέλευση είχε κάνει ο κομήτης C/1983 Η1 (γνωστός επίσης ως «IRAS-Αράκι-Αλκοκ») το 1983. Το πέρασμα των δύο αυτών κομητών και ιδίως του P/2016 BA14, που θα προσεγγίσει στα 3,5 εκατ. χλμ., θα είναι το πιο κοντινό για το άμεσο μέλλον. Σύμφωνα με τη NASA, κανένας άλλος κομήτης δεν αναμένεται να περάσει πιο κοντά από τη Γη μέσα στα επόμενα 150 χρόνια. Αλλά, πάλι, στη ζωή -και στο σύμπαν- υπάρχουν εκπλήξεις… http://physicsgg.me/2016/03/20/%ce%b4%cf%85%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%ce%bc%ce%ae%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%b8%ce%b1-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%ac-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%b7/

Η άγνωστη ιστορία του Αστεροσκοπείου. Στις 26 Ιουνίου 1842 πλήθος κόσμου είχε κατακλύσει την περιοχή πέριξ του Λόφου των Νυμφών απέναντι από την Ακρόπολη, αναμένοντας ένα σπουδαίο γεγονός: Σε μια τελετή γεμάτη επισημότητα, την ημέρα εκείνη, κατά τη διάρκεια έκλειψης ηλίου, παρουσία του βασιλιά Οθωνα, της κυβέρνησης και μελών της Ιεράς Συνόδου θα ξεκινούσε η οικοδόμηση του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Το ξεκίνημα Η ανέγερση του κτιρίου ολοκληρώθηκε το 1846 με δωρεά 500.000 δραχμών από τον τότε πρόξενο της Ελλάδας στη Βιέννη, βαρόνο Γεώργιο Σίνα. Ηταν μια κίνηση τουλάχιστον πρωτοποριακή για μια Ελλάδα που προσπαθούσε να ορθοποδήσει, αφήνοντας πίσω της τα άρματα και έχοντας πρόσφατη μια οικονομική χρεοκοπία. Η στιγμή εκείνη θα σηματοδοτούσε το ξεκίνημα του αρχαιότερου ερευνητικού ιδρύματος της νοτιοανατολικής Ευρώπης και την αφετηρία μιας πλούσιας επιστημονικής πορείας που θα έφτανε σήμερα μέχρι την παρατήρηση του Διαστήματος. Τα 170 χρόνια της ερευνητικής προσφοράς του και το γεγονός ότι εξακολουθεί να πρωτοστατεί επιστημονικά στην Ευρώπη γιορτάζει φέτος το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών με την έκδοση ενός λευκώματος που περιλαμβάνει πλούσιο ιστορικό και φωτογραφικό υλικό από την πολυετή λειτουργία του. Το λεύκωμα θα παρουσιαστεί σήμερα το απόγευμα σε ειδική εκδήλωση που θα λάβει χώρα στο Ιδρυμα Ευγενίδου. Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί από θεατρικό δρώμενο και έκθεση φωτογραφίας, ενώ ομιλίες θα εκφωνήσουν μεταξύ άλλων ο διευθυντής του Αστεροσκοπείου Αθηνών καθ. Κανάρης Τσίγκανος, οι ομόλογοί του από τα Αστεροσκοπεία της Βιέννης και του Παρισιού, ο πρύτανης του ΕΜΠ, ο αναπληρωτής πρύτανης Ερευνας και Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Αθηνών και εκπρόσωπος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας. Σημαντικοί είναι οι σταθμοί στην ιστορία του φορέα, όπως εξηγεί ο διευθυντής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κ. Τσίγκανος: «Η δομή του Αστεροσκοπείου περιλαμβάνει τρία ερευνητικά Ινστιτούτα: Το παλαιότερο είναι το Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης. Οι παρατηρήσεις του ξεκίνησαν στο Θησείο και μετεφέρθησαν στην Πεντέλη τη δεκαετία του 1930 λόγω της φωτορύπανσης στο κέντρο της Αθήνας. Κατά τη δεκαετία του 1970 μετακόμισαν στο Κρυονέρι Κορινθίας, όπου τοποθετήθηκε τηλεσκόπιο 1,2 μέτρων, ενώ τα τελευταία 15 χρόνια συνεχίζονται στον Χελμό με τη λειτουργία του δεύτερου μεγαλύτερου τηλεσκοπίου της Ευρώπης. Πλέον το Ινστιτούτο συνεργάζεται με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος και λειτουργεί ως κόμβος συλλογής, επεξεργασίας και αναδιανομής δορυφορικών δεδομένων. Το Ινστιτούτο Ερευνών, Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης ασχολείται με το ατμοσφαιρικό περιβάλλον, τη μετεωρολογία, την υδρολογία, τη μόλυνση της ατμόσφαιρας τα οποία παρακολουθούνται με κινητούς και σταθερούς σταθμούς, ενώ έχει και την ευθύνη για τον δημοφιλή ιστότοπο www.meteo.gr, δεύτερο σε επισκεψιμότητα στη χώρα. Τέλος, το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο έχει ιδιαίτερη συνεισφορά στην παρακολούθηση της σεισμικότητας της χώρας, που είναι η μεγαλύτερη της Ευρώπης. Επιστήμονες απ' όλο τον κόσμο το επισκέπτονται για να διδαχτούν από την εμπειρία του, ενώ παράλληλα λειτουργεί και κέντρο παρακολούθησης για τσουνάμι». Εκτός από «ένα πλούσιο παρελθόν και ένα εξαιρετικό παρόν», το Αστεροσκοπείο, όπως εξηγεί ο κ. Τσίγκανος, έχει τις προοπτικές και για ένα λαμπρό μέλλον: «Στοχεύουμε στην επιστημονική αριστεία, να είμαστε στην πρώτη γραμμή της έρευνας σε όλα μας τα Ινστιτούτα, στην εξωστρέφεια και ανάπτυξη των κοινωνικών υπηρεσιών μας, στην περαιτέρω εφαρμογή των μελετών μας σε συνεργασία με ελληνικές εταιρείες και στην οικονομική αυτοδυναμία μας μέσω ερευνητικών προγραμμάτων τα οποία επιτυγχάνει συχνά το Αστεροσκοπείο, παρά τον ισχυρό διεθνή ανταγωνισμό». Στις φωτογραφίες ο καθηγητής Γ. Βούρης -μετέπειτα διευθυντής του ιδρύματος- εκφώνησε τον πανηγυρικό της ημέρας, ενώ στη συνέχεια υπό τους ήχους μουσικής και τους κανονιοβολισμούς μιας φρεγάτας που ήταν αγκυροβολημένη στον Πειραιά ετέθη ο θεμέλιος λίθος. Ο αστρονόμος και διευθυντής του Αστεροσκοπείου Σταύρος Πλακίδης το 1936 εν ώρα εργασίας. Σχεδόν δέκα μήνες μετά τη στιγμή που πάτησε στη Σελήνη, στις 2 Φεβρουαρίου 1962, ο Γιούρι Γκαγκάριν επισκέφθηκε το Αστεροσκοπείο Αθηνών. Αριστερά του ο τότε διευθυντής του Αστεροσκοπείου Ηλίας Μαριολόπουλος http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/h_agnosti_istoria_tou_asteroskopeiou-64349359/

Στο στόχαστρο στοιχειώδη σωματίδια από το νεογέννητο σύμπαν. Έπειτα από χρόνια προετοιμασίας, στην τελική ευθεία βρίσκεται πλέον το πείραμα Ptolemy στο Εργαστήριο Φυσικής Πλάσματος του Πανεπιστημίου Princeton (PPPL) στις ΗΠΑ. Στόχος του πειράματος είναι να δοκιμάσει να ανιχνεύσει νετρίνα από την εποχή που η ηλικία του σύμπαντος ήταν μόλις 1 δευτερόλεπτο. Το Ptolemy θα ξεκινήσει το καλοκαίρι, ενώ μέχρι το τέλος της επόμενης χρονιάς οι Αμερικανοί ερευνητές θα έχουν στη διάθεσή τους στοιχεία τα οποία θα δείχνουν αν όντως μπορούν να καταγραφούν νετρίνα που κυριολεκτικά προέρχονται από την «αυγή» της κοσμικής δημιουργίας. Στην περίπτωση που η απάντηση είναι θετική, τότε θα έχουν ανοίξει έναν δρόμο ώστε η επιστημονική κοινότητα να μπορεί να δει «βαθύτερα» από ποτέ στη συμπαντική ιστορία, αναπτύσσοντας μία μεγαλύτερη πειραματική διάταξη για να τον αξιοποιήσουν. Τα νετρίνα που έχει βάλει στο «στόχαστρο» το Ptolemy δεν έχουν εντοπισθεί ποτέ, παρόλο που προβλέπονται από την επικρατούσα θεωρία για την εξέλιξη του σύμπαντος, σύμφωνα με την οποία εμφανίσθηκαν ένα δευτερόλεπτο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, όταν ξεκίνησαν οι ενώσεις πρωτονίων και νετρονίων για τον σχηματισμό των πρώτων πυρήνων. Η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης προβλέπει την ύπαρξη της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας, http://physicsgg.me/2012/12/22/tι-είναι-η-κοσμική-ακτινοβολία-υποβάθρ/ η οποία συνίσταται από τα αρχέγονα φωτόνια που αποδεσμεύθηκαν από την ύλη 379.000 χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Η ακτινοβολία αυτή ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά τυχαία από τους Penzias και Wilson το 1964, και αντιστοιχεί σε θερμοκρασία 2,7 Kelvin, αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα επιχειρήματα υπέρ της Μεγάλης Έκρηξης. http://physicsgg.me/2013/10/16/η-μέτρηση-της-θερμοκρασίας-του-σύμπαν/ Η θεωρία προβλέπει επίσης την ύπαρξη του κοσμικού υποβάθρου βαρυτικών κυμάτων από την εποχή της πληθωριστικής διαστολής του σύμπαντος, 10-35 δευτερόλεπτα μετά την Μεγάλη Έκρηξη (δυστυχώς οι αρχικοί ισχυρισμοί της ομάδας BICEP περί έμμεσης ανίχνευσής τους, αποδείχθηκαν λανθασμένοι), http://physicsgg.me/2014/03/17/βαρυτικά-κύματα-στην-κοσμική-ακτινοβ/ αλλά και την ύπαρξη του κοσμικού υποβάθρου νετρίνων, της υπολειπόμενης ακτινοβολίας νετρίνων, τα οποία αποδεσμεύθηκαν από την ύλη περίπου 1 δευτερόλεπτο μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Αυτά τα νετρίνα σκοπεύει να ανιχνεύσει για πρώτη φορά το πείραμα PTOLEMY (Princeton Tritium Observatory for Light, Early- Universe, Massive-Neutrino Yield) στο πανεπιστήμιο Princeton στις ΗΠΑ. Η κοσμική ακτινοβολία των νετρίνων συνίσταται από τα νετρίνα που περίσσεψαν από την Μεγάλη Έκρηξη τα οποία κυκλοφορούν μέχρι σήμερα ανάμεσά μας. Το αρχέγονο σύμπαν περιείχε ηλεκτρόνια, ποζιτρόνια, φωτόνια και νετρίνα σε θερμική ισορροπία μεταξύ τους. Ένα δευτερόλεπτο μετά την Μεγάλη Έκρηξη, πραγματοποιήθηκε η αποδέσμευση των νετρίνων από την ύλη καθώς στο σύμπαν βίωνε την λεγόμενη εποχή της ακτινοβολίας, όταν η θερμοκρασία του ήταν 1010Kelvin (που ισοδυναμεί με ενέργεια περίπου 1 MeV). Σήμερα εξαιτίας της διαστολής και της αντίστοιχης ψύξης του σύμπαντος η θερμοκρασία στην οποία αντιστοιχούν τα αρχέγονα νετρίνα είναι 1,95 Kelvin και η μέση πυκνότητά τους είναι 340 νετρίνα ανά κυβικό εκατοστό ή 56 νετρίνα του ηλεκτρονίου ανά κυβικό εκατοστό. Τα νετρίνα είναι ηλεκτρικά ουδέτερα σωματίδια σχεδόν χωρίς μάζα και ανήκουν στην κατηγορία των λεπτονίων. Νετρίνα, εκτός από τα αρχέγονα της Μεγάλης Έκρηξης, δημιουργούνται συνεχώς διαμέσου των πυρηνικών αντιδράσεων σύντηξης στο εσωτερικό άστρων όπως ο ήλιος, κατά την έκρηξη των σουπερνόβα, στις αντιδράσεις των πυρηνικών εργοστασίων και κατά τη διάρκεια των φυσικών ραδιενεργών διασπάσεων. Στο εσωτερικό του σώματός μας σε κάθε δευτερόλεπτο απελευθερώνονται περίπου 5000 νετρίνα εξαιτίας των ραδιενεργών διασπάσεων του καλίου. Τα νετρίνα καταλαμβάνουν τη δεύτερη θέση, όσον αφορά τον αριθμό σωματιδίων σε ολόκληρο το σύμπαν, μετά τα σωματίδια του φωτός τα φωτόνια, που καταλαμβάνουν την πρώτη θέση. Αλληλεπιδρούν με την ύλη πολύ σπάνια, μόνο διαμέσου των ασθενών δυνάμεων και για τον λόγο αυτό μπορούν να διασχίσουν ανεπηρέαστα ανθρώπους, τοίχους, ακόμη και πλανήτες ολόκληρους. Γι αυτό η ανίχνευσή τους είναι πολύ δύσκολη. Ο Steven Weinberg ήταν ο πρώτος που υπέδειξε μια μέθοδο ανίχνευσης των νετρίνων του κοσμικού υποβάθρου διαμέσου της αντίδρασης: νe +3H –> 3He + e– Ένα πρόβλημα που οι υπεύθυνοι του πειράματος αισιοδοξούν πως κατάφεραν να λύσουν, αξιοποιώντας το γεγονός ότι τα νετρίνα μπορούν να αλληλεπιδράσουν με το τρίτιο, ένα ισότοπο του υδρογόνου. Το Ptolemy θα ξεκινήσει το καλοκαίρι, ενώ μέχρι το τέλος της επόμενης χρονιάς οι Αμερικανοί ερευνητές θα έχουν στη διάθεσή τους στοιχεία τα οποία θα δείχνουν αν όντως μπορούν να καταγραφούν νετρίνα που κυριολεκτικά προέρχονται από την «αυγή» της κοσμικής δημιουργίας. Σε μία τέτοια περίπτωση, θα αυξηθεί η ενέργεια των ηλεκτρονίων που εκπέμπονται από τη διάσπαση του τρίτιου, με συνέπεια να «προδοθεί» η παρουσία των σωματιδίων. Με δεδομένο πως η αύξηση της ενέργειας είναι πολύ μικρή, το «στοίχημα» για το Ptolemy είναι αν μπορεί να την ανιχνεύσει. Κάτι που μόνο εύκολο δεν είναι αφού, όπως σημειώνει ο φυσικός και επικεφαλής του πειράματος Κρις Τάλι, μοιάζει με το να θέλει κανείς να καταγράψει τους σφυγμούς ενός συγκεκριμένου φιλάθλου σε ένα κατάμεστο γήπεδο. Όπως είναι φυσικό, στην «καρδιά» του πειράματος θα βρίσκεται το δείγμα τρίτιου, μία ποσότητα 0,00001 γραμμαρίων από το συγκεκριμένο ισότοπο του υδρογόνου, η οποία θα έχει εμφυτευθεί σε γραφένιο, δηλαδή σε ένα φύλλο άνθρακα με πάχος μόλις 1 ατόμου. Για τη μέτρηση των ενεργειών των ηλεκτρονίων που θα εκπέμπονται από τη διάσπαση του τρίτιου θα χρησιμοποιηθούν υπεραγώγιμοι μαγνήτες και άλλες εξαιρετικά ευαίσθητες συσκευές, οι οποίες θα πρέπει να βρίσκονται σε εξαιρετικά χαμηλή θερμοκρασία, λίγο μεγαλύτερη από το απόλυτο μηδέν. Αν η ιδέα πετύχει στην πράξη, τότε στην επόμενη φάση του πειράματος θα χρησιμοποιηθεί μία μεγαλύτερη διάταξη και πολύ μεγαλύτερο δείγμα, αυτή τη φορά από 100 γραμμάρια τρίτιου. Στη μεγαλύτερη παραλλαγή του, με τη βοήθεια νετρίνων από το «νεογέννητο» σύμπαν, το PTOLEMY θα μπορέσει ρίξει «φως» σε μία εποχή της κοσμικής ιστορίας για την οποία μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν παρατηρησιακά δεδομένα. Την ίδια στιγμή πάντως, αν πετύχει το πείραμα, δεν αποκλείεται να οδηγήσει και σε άλλες εξίσου εντυπωσιακές ανακαλύψεις. Κι αυτό γιατί ενδεχομένως να ανιχνεύσει επίσης «αποστειρωμένα νετρίνα», δηλαδή υποθετικά στοιχειώδη σωμάτια που ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν πως είναι το συστατικό της σκοτεινής ύλης. http://www.naftemporiki.gr/story/1082132/sto-stoxastro-stoixeiodi-somatidia-apo-to-neogennito-sumpan http://physicsgg.me/2016/03/23/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b5%cf%81%cf%8c%ce%bb%ce%b5%cf%80%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%b7-%ce%ad%ce%ba%cf%81%ce%b7/

Εκτοξευτηκε ο (TPC) «Soyuz TMA-20M» Ο Φορέας πυραύλων "Soyuz-FG" με το TPK "Soyuz TMA-20M» ξεκίνησε από την πλατφόρμα 1 «Έναρξη του Gagarin" στις 00:26:38 ώρα Μόσχας Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στις 19 Μαρτίου. Το TPK "Soyuz TMA-20M» ήρθε πιο κοντά με το σύστημα Quick chetyrёhvitkovoy ISS. Περίπου έξι ώρες αυτόνομης πτήσης μεχρι να φτάσει στο σταθμό σε ένα δεδομένο σημείο.Το Docking στην μικρή ερευνητική μονάδα (MRM2) "Αναζήτηση" πραγματοποιήθηκε στις 6:09:58 ώρα Μόσχας εντελώς αυτόματα. Μετά τις προπαρασκευαστικές εργασίες (αφαίρεση και ξήρανση, τον έλεγχο και στα διαμερίσματα σφράγιση του αρμού, αντιστάθμιση της πίεσης, κλπ ..) μεταξύ του διαστημοπλοίου και του ISS ανοίξε η καταπακτη και τα μέλη των νεοαφιχθέντων ανεβηκαν επί του σκάφους. Εκεί συναντήθηκαν με τον κοσμοναύτη της ROSCOSMOS Γιούρι Malenchenko τον αστροναύτη της NASA Timothy και τον αστροναύτης της ESA Timothy PIC. Απο το σκάφος TPK «Σογιούζ TMA-20M» παραδίδεται στον ISS πάνω από 100 κιλά διαφόρων φορτίων, συμπεριλαμβανομένων των συνόλων των φρέσκων προϊόντων και τα δοχεία με μερίδες τροφίμων, ιατρικά μέσα για την πρόληψη αρνητικών επιπτώσεων της βαρύτητας, στοιχεία του συστήματος παρακολούθησης της ακτινοβολίας, φωτογραφίες, βίντεο εξοπλισμός και αξεσουάρ σε αυτό, εγκαταστάσεις για ιατρικές εξετάσεις, τα προσωπικά είδη προσωπικής υγιεινής, ρούχα και παπούτσια. Στο αμπάρι του πλοίου είναι συσκευές και υλικά για τη γεωφυσική, τη βιοϊατρική, βιοτεχνολογικών και άλλων επιστημονικών πειραμάτων. Το πλοίο έφερε επίσης στο σταθμό 30 κιλά αμερικανικό εξοπλισμό. Το TPK "Soyuz TMA-20M" είναι το τελευταίο της σειράς πλοίο "TMA-Μ» που ξεκίνησε για τροχιά. Στο μέλλον, για να παραδώσει τα πληρώματα στον ISS και καθόδο τους στη Γη έχει προγραμματιστεί να χρησιμοποιείται το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς η νέα τροποποίηση - "MS Ένωση». Το επανδρωμένο διαστημόπλοιο (TPC), η νέα σειρά της ανάπτυξης »TMA-Μ Ένωσης" παραγωγή της RSC «Energia» είναι μια εκσυγχρονισμένη εκδοχή του διαστημικού σκάφους «Soyuz TMA". Εγκατέστησε νέες συσκευές ελέγχου της κυκλοφορίας και συστήματα πλοήγησης, ενισχυμένο εποχούμενο σύστημα μέτρησης. Όλα τα προϊόντα που κατασκευάζονται με τη χρήση της σύγχρονης ηλεκτρονικής βάσης συσηματων και είναι εξοπλισμένα με το πιο πρόσφατο λογισμικό. Ως αποτέλεσμα του εκσυγχρονισμού ειναι η μειωμένη μάζα του εξοπλισμού επί του σκάφους και κατά συνέπεια την αύξηση της ικανότητας να παραδώσει σε τροχιά περισσοτερο ωφέλιμο φορτίο. Το πλοίο έχει σχεδιαστεί για να παραδώσει τα πληρώματα μέχρι τριών ανθρώπων και αγαθών που σχετίζονται με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), και να τα επιστρέφει στη Γη. Κατά την παραμονή τους στο ΔΔΣ TPK "TMA-M Ένωση» χρησιμεύει ως ένα όχημα διάσωσης και διατηρείται σε συνεχή ετοιμότητα για επείγουσες κάθοδους του πλήρωματος στη Γη. Η Μικρη Μονάδα Έρευνας "Αναζήτηση" (MRM2) είναι η τέταρτη ενότητα του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) και έχει σχεδιαστεί, παράλληλα με τη διεξαγωγή επιστημονικών πειραμάτων, για ελλιμενισμό των επανδρωμένων και φορτηγων σκαφών και να εξασφαλίσει την εκτος οχήματος δραστηριότητα.Η Ενότητα "Αναζήτηση" ειχε παραδοθεί στον ISS στις12 Νοέμ, 2009 ως τμήμα της μονάδας του διαστημικού σκάφους «Progress M-MRM2". http://www.energia.ru/ru/iss/iss47/photo_03-19.html

ROSCOSMOS.Η Κυβέρνηση εγκρίνει το FKP-2025 Στις 17 του Μαρτίου 2016 η ρωσική κυβέρνηση ενέκρινε το ομοσπονδιακό πρόγραμμα Διαστήματος (FCP) μέχρι το 2025. Ο Igor Komarov, γενικός διευθυντής της κρατικής εταιρείας "Roscosmos": "Ο όγκος της χρηματοδότησης του προϋπολογισμού του PCF ορίζεται σε 1406 δισεκατομμύρια ρούβλια. Προβλέπεται επίσης η δυνατότητα διάθεσης συμπληρωματικής χρηματοδότησης στο ποσό των 115 δις ρούβλια. μετά το 2022 ". http://www.roscosmos.ru/22039/ Συνέντευξη Τύπου στο Μπαϊκονούρ. Στις 17 του Μάρτη, 2016 στο Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, οργάνωσε μια συνέντευξη τύπου με τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα των επανδρωμένων διαστημικών σκαφών (TPC) «Soyuz TMA-20M», τα οποία αρχίζουν με την ISS έχει προγραμματιστεί για τις 19 Μαρτίου, το 2016. Κοσμοναύτες και αστροναύτες απάντησαν σε ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους και μίλησαν για τα σχέδια της επερχόμενης πτήσης έξι μηνών. Σε λίγα μόλις λεπτά πριν από τη συνέντευξη Τύπου, η Κρατική Επιτροπή ενέκρινε το πλήρωμα του WPK «Soyuz TMA-20M» των κοσμοναυτών Roscosmos Αλεξέι Ovchinin (διοικητής), Oleg Skripochka και της NASA ο αστροναύτης Τζέφρι Ουίλιαμς. Ευχες απο την κορη του θρυλικού Σεργκέι Πάβλοβιτς Korolev σχεδιαστή - Ναταλία Koroleva. Σύμφωνα με το πρόγραμμα η εκστρατεία υπόσχεται να είναι πολύ πλούσια και ενδιαφέρουσα. Το πρόγραμμα της επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας απαρτίζεται από τη διενέργεια 60 πειραμάτων σε διάφορους τομείς -. Ιατροβιολογικών, γεωφυσικές, βιοτεχνολογίας, κλπ Και το πιο ενδιαφέρον, σύμφωνα με αστροναύτες ταπειράματα που σχετίζονται με την τηλεπισκόπηση της επιφάνειας της γης από τροχιά. http://www.energia.ru/ru/iss/iss47/photo_03-17_1.html Η NASA θα πυρπολήσει μη επανδρωμένο σκάφος σε τροχιά. Τις συνέπειες που θα έχει μια μεγάλη πυρκαγιά σε κάποιο διαστημόπλοιο θέλει να μελετήσει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία. Γι’ αυτόν τον σκοπό, θα πυρπολήσει ένα μη επανδρωμένο σκάφος, την ώρα που θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Η NASA έχει πραγματοποιήσει και στο παρελθόν πειράματα με ελεγχόμενες πυρκαγιές πέρα από τα όρια της γήινης ατμόσφαιρας. Ωστόσο, είναι η πρώτη φορά που θα μελετήσει στην πράξη με ποιον τρόπο διαδίδεται μια μεγάλη φωτιά στο εσωτερικό μιας διαστημικής κάψουλας. Η συγκεκριμένη μελέτη «είναι κρίσιμη για την ασφάλεια των σημερινών και των μελλοντικών διαστημικών αποστολών», σημειώνει ο Γκάρι Ραφ, μηχανικός από το Ερευνητικό Κέντρο Glenn της NASA και μέλος της ομάδας που έχει σχεδιάσει το πείραμα. Στόχος είναι να μετρηθεί το ύψος που θα έχουν οι φλόγες, η ταχύτητα διάδοσής τους, όπως και η θερμότητα που θα παραχθεί. Επίσης, θα καταγραφούν τα αέρια που θα απελευθερωθούν από την καύση των υλικών της κάψουλας. Για το πείραμα θα χρησιμοποιηθεί μία διαστημική «φορτηγίδα» Cygnus της εταιρείας Orbital Sciences, η οποία θα πυρποληθεί αφότου το φορτίο που μεταφέρει φτάσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο προβλέπεται να εκτοξευθεί στις 23 Μαρτίου από το ακρωτήριο Κανάβεραλ, με τη βοήθεια ενός πυραύλου Atlas 5. Η πρώτη φάση της αποστολής προβλέπει την πρόσδεση της κάψουλας στον Σταθμό, για τον ανεφοδιασμό του με προμήθειες. Όταν η «φορτηγίδα» αναχωρήσει από τον Σταθμό, και βρεθεί σε αρκετά μεγάλη απόσταση, τότε από το Κέντρο Ελέγχου θα πυροδοτηθεί ο εμπρηστικός μηχανισμός που θα βρίσκεται στο εσωτερικό της. Το πείραμα έχει την κωδική ονομασία Saffire-1 και θα βοηθήσει τους μηχανικούς της διαστημικής υπηρεσίας να προσδιορίσουν πόση ποσότητα επιβραδυντικών φλόγας θα πρέπει να διαθέτουν τα υλικά στο εσωτερικό ενός διαστημοπλοίου, αλλά και ο εξοπλισμός των αστροναυτών. Επιπλέον, θα δώσει τη δυνατότητα στους ερευνητές να αναπτύξουν καλύτερα συστήματα πυρασφάλειας, αλλά και να μελετήσουν την επίδραση που έχει σε μία πυρκαγιά η περιορισμένη ποσότητα οξυγόνου και οι συνθήκες μικροβαρύτητας. «Εδώ και χρόνια, έχουν γίνει αρκετά πειράματα με σκοπό να κατανοήσουμε καλύτερα τις συνέπειες μιας πυρκαγιάς στο διάστημα», επισημαίνει ο Ραφ. Όπως όμως προσθέτει, μέχρι σήμερα οι δοκιμές γίνονταν σε πολύ μικρή κλίμακα, με τις φλόγες να μην ξεπερνούν σε ύψος τα μερικά εκατοστά. «Για να καταλάβουμε πραγματικά τι συμβαίνει, θα πρέπει να πειραματιστούμε σε πιο ρεαλιστική κλίμακα», συμπληρώνει. Η πυρκαγιά αναμένεται να διαρκέσει περίπου 20 λεπτά, ενώ θα βιντεοσκοπηθεί. Παράλληλα, ειδικοί αισθητήρες θα καταγράφουν συνεχώς τη θερμοκρασία και τα επίπεδα οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της NASA, λίγες ημέρες μετά την πυρπόληση της κάψουλας, τα απομεινάρια της θα μπουν στη γήινη ατμόσφαιρα, με συνέπεια να διαλυθούν. http://physicsgg.me/2016/03/18/%ce%b7-nasa-%ce%b8%ce%b1-%cf%80%cf%85%cf%81%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b4%cf%81%cf%89%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%bf/

Ο παγωμένος Πλούτων είναι γεμάτος γεωλογικές (και όχι μόνο) εκπλήξεις. Η πιο ολοκληρωμένη μελέτη των έως τώρα στοιχείων για τον Πλούτωνα, τα οποία έχει στείλει το σκάφος «Νέοι Ορίζοντες», αποκαλύπτει έναν παγωμένο κόσμο γεμάτο γεωλογικές -και όχι μόνο- εκπλήξεις, καθιστώντας τον ένα από τα πιο πολύπλοκα σώματα στο ηλιακό μας σύστημα. Μια νέα σειρά πέντε άρθρων στο περιοδικό "Science" -το ένα συνυπογράφεται από τον έλληνα ακαδημαϊκό Σταμάτη Κριμιζή- έρχονται να εμπλουτίσουν τις γνώσεις μας για τον μακρινό νάνο πλανήτη. Ψηλά βουνά, κρυο-ηφαίστεια που «ξερνάνε» πάγο, κινούμενοι παγετώνες αζώτου, μεγάλα τεκτονικά ρήγματα, μια φωτεινή ομαλή πεδιάδα πλάτους 1.000 χιλιομέτρων («Σπούτνικ») χωρίς κανένα κρατήρα, τεράστιες κοιλάδες και ένας πιθανός υπόγειος ωκεανός αποκαλύπτονται στις υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες και τα άλλα στοιχεία του "New Horizons" της NASA, το οποίο πέρασε πέρυσι το καλοκαίρι κοντά -σε απόσταση μόνο 12.550 χλμ.- απο τον Πλούτωνα και τα πέντε φεγγάρια του (Χάρων, Στυξ, Νυξ, Κέρβερος και Ύδρα). Από τότε, η διαστημοσυσκευή συνεχίζει το ταξίδι της στις εσχατιές του ηλιακού μας συστηματος, με στόχο το αντικείμενο «2014 MU69» στη Ζώνη του Κάϊπερ, ενώ στέλνει συνεχώς -αν και με αργό ρυθμό- στοιχεία στη Γη για όσα «είδε» στη γειτονιά του Πλούτωνα το 2015. Μέχρι στιγμής έχει στείλει περίπου τα μισά στοιχεία που έχει συλλέξει, οπότε θα πρέπει να αναμένονται νέες ανακαλύψεις και εκπλήξεις. Παραμένει άγνωστο πώς και γιατί ο Πλούτων, ο οποίος έχει μέση θερμοκρασία μείον 229 βαθμούς Κελσίου, είναι τόσο γεωλογικά ενεργός. Αν και μικρότερος από τη Σελήνη, πιθανώς έχει διατηρήσει στα έγκατά του αρκετή θερμότητα από την εποχή της δημιουργίας του πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. «Σχεδόν όλα μας φαίνονται ένα αίνιγμα. Δεν ξέρω κανένα άλλο μέρος σε όλο το εξωτερικό ηλιακό μας σύστημα, όπου μπορεί να δει κανείς κάτι τέτοιο», δήλωσε ο επικεφαλής επιστήμων της αποστολής 'Αλαν Στερν. Μεταξύ άλλων, η μελέτη των στοιχείων δείχνει ότι ο Πλούτων, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1930, διαθέτει μια γαλαζωπή ατμόσφαιρα που φθάνει σε ύψος περίπου 200 χιλιομέτρων από την επιφάνειά του (και όπου η επιφανειακή πίεση μετρήθηκε σε 11 microbars). Η ατμόσφαιρα αυτή, όπου κυριαρχεί το άζωτο, χάνεται στο διάστημα με πολύ πιο αργό ρυθμό από ό,τι περίμεναν οι επιστήμονες. http://www.pronews.gr/portal/20160318/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CF%84%CE%B7-%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B5%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CF%89%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%8C%CF%87%CE%B9-%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%BB%CE%AE%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82

Ελένη Αντωνιάδου: H 27χρονη Ελληνίδα βιολόγος που είναι το "αστέρι" της ΝASA! Με τo Βραβείο «Επιστήμης & Έρευνας 2016» θα βραβευτεί από τα Διεθνή Βραβεία G. Sciacca η Ελληνίδα Βιολόγος Ελένη Αντωνιάδου. Η Ελένη Αντωνιάδου, 27 ετών, γεννημένη το 1987 στη Θεσσαλονίκη εκανε το 2011 πραγματικότητα την πρώτη επιτυχή μεταμόσχευση τεχνητού οργάνου στον κόσμο, δημιουργώντας μια τεχνητή τραχεία για 36χρονη (στο τελικό στάδιο) καρκινοπαθή. Επιστήμονας, ερευνήτρια Βιολόγος και συν-ιδρύτρια της start up «Μεταμόσχευση χωρίς Δωρητές (Transplants Without Donors), με στόχο την μεταμόσχευση με τεχνητά όργανα από βιοϋλικά και βιοκύτταρα. Ασχολείται επισταμένα με την διερεύνηση της δυνατότητας αποκατάστασης της λειτουργίας των οργάνων και των ιστών, με τη βοήθεια των βλαστικών κυττάρων, η οποία γνωρίζει μεγάλη άνθιση τα τελευταία χρόνια. Η NASA την επέλεξε το 2012 μεταξύ 1.200 φοιτητών για να φοιτήσει στη NASA Academy. Σήμερα, εργάζεται στον «Τομέα Βιοεπιστημών, Νανοτεχνολογίας και Εξερεύνησης του πλανήτη Αρη» στη Σίλικον Βάλεϊ στον τομέα της νανοτεχνολογίας και της συνθετικής βιολογίας, όπως επίσης και στο τμήμα εκπαίδευσης αστροναυτών για βιοϊατρικά πειράματα. http://www.pronews.gr/portal/20160316/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%85-h-27%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BDasa-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C

Μετά το Χιγκς, ενδείξεις μιας ακόμα πιο σημαντικής ανακάλυψης. Τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί ακόμα βέβαιο, όμως οι θεωρητικοί φυσικοί του CERN δεν έχουν σταματήσει να το συζητούν εδώ και μήνες: νέα δεδομένα από τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) ενισχύουν τις ενδείξεις ενός παντελώς νέου σωματιδίου, ενός γίγαντα που κανείς δεν περίμενε να βρει. «Οι φυσικοί στον LHC και σε άλλα ιδρύματα λένε ότι μια τέτοια ανακάλυψη θα ήταν η σημαντικότερη στο χώρο της σωματιδιακής φυσικής από το 1975, όταν ανακαλύφθηκε απρόσμενα το λεπτόνιο ταυ» σχολιάζει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Nature. Και αυτό επειδή το υποθετικό νέο σωματίδιο θα ήταν το πρώτο που ανακαλύπτεται πέρα από το λεγόμενο Καθιερωμένο Μοντέλο, το οποίο περιγράφει όλα τα γνωστά σωματίδια. Αντίθετα, η ύπαρξη του περίφημου μποζονίου Χιγκς, η οποία επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά το 2012, είχε προβλεφθεί δεκαετίες νωρίτερα στο πλαίσιο της θεωρίας που εξηγεί πώς η ύλη αποκτά τη μάζα της. Αν και κανείς δεν γνωρίζει τι ρόλο μπορεί να παίζει στη φύση το υποθετικό νέο σωματίδιο, το μόνο που μπορούν να πουν οι ερευνητές είναι ότι είναι πολύ βαρύ, μακράν το βαρύτερο σωματίδιο που θα είχε ανακαλυφθεί ποτέ. Θα μπορούσε επίσης να ανήκει στην οικογένεια των μποζονίων, όπως και το Χιγκ -σωματίδια που λειτουργούν ως φορείς των θεμελιωδών δυνάμεων ή σχετίζονται με αυτές. Ένα ενδεχόμενο είναι ότι πρόκειται για μια βαρύτερη βερσιόν του Χιγκς, ενώ μια πιο συναρπαστική πιθανότητα είναι να πρόκειται για φορέα της δύναμης της βαρύτητας, κάτι που θα έφερνε πραγματική επανάσταση στη φυσική. Οι πρώτες ενδείξεις μιας νέας ανακάλυψης ανακοινώθηκαν πριν από δύο μήνες, και στο διάστημα που μεσολάβησε τουλάχιστον 285 μελέτες που εξετάζουν τα δεδομένα έχουν αναρτηθεί στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500046346 Οι ενδείξεις προέρχονται από ένα πλεόνασμα φωτονίων που καταγράφηκε να παράγεται από τις συγκρούσεις πρωτονίων μέσα στην υπόγεια κυκλική σήραγγα του LHC: ζευγάρια φωτονίων, με μήκος κύματος στην περιοχή των ακτίνων γ, των οποίων η συνολική ενέργεια φτάνει τα 750 GeV (δισεκατομμυρίων ηλεκτρονιοβόλτ). Το δυσεξήγητο σήμα καταγράφηκε με τους δύο μεγαλύτερους ανιχνευτές του LHC, τον CMS και τον Atlas. Σε συνέδριο που πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στο Λα Τουίλ των ιταλικών Άλπεων, οι ερευνητές του CERN παρουσίασαν μια νέα ανάλυση των δεδομένων. Στην περίπτωση του CMS, η νέα ανάλυση αυξάνει τη στατιστική αξιοπιστία των ενδείξεων από τα 1,2 στα 1,6 σίγμα -πολύ κάτω από τα 5 σίγμα που θεωρείται συνήθως το στάνταρτ για την επιβεβαίωση μιας ανακάλυψης. Το απογοητευτικό όμως είναι ότι η στατιστική σημαντικότητα των παρατηρήσεων στον ανιχνευτή ATLAS μειώθηκε με βάση τη νέα, πιο συντηρητική ανάλυση. Το μυστήριο πιθανότατα θα διαρκέσει αρκετές ακόμα εβδομάδες, μέχρι να τεθεί εκ νέου σε λειτουργία ο LHC, έπειτα από τις χειμερινές εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης. Μέχρι τον Αύγουστο, οι ερευνητές ελπίζουν να έχουν συγκεντρώσει αρκετά δεδομένα για να πουν με βεβαιότητα αν πρόκειται για μεγάλη ανακάλυψη ή μια φάρσα που έπαιξε σε βάρος τους η στατιστική. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500065714

Το Hubble ανακάλυψε άστρα-τέρατα. Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε εννέα άστρα-τέρατα, τα οποία έχουν μάζα πάνω από 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και τα οποία ανήκουν στο ίδιο σμήνος άστρων. Η ανακάλυψη έγινε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ». Τα τεραστίων διαστάσεων άστρα ανήκουν σε ένα νεανικό αστρικό σμήνος με την ονομασία R136, το οποίο είναι το μεγαλύτερο σμήνος κολοσσιαίων άστρων, που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Βρίσκεται στο Νεφέλωμα Ταραντούλα, μέσα στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, σε απόσταση περίπου 170.000 ετών φωτός από τη Γη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Πολ Κράουδερ του Τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας του βρετανικού Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Monthly Notices» της Βασιλικής Εταιρείας Αστρονομίας της Βρετανίας. Τα εννέα άστρα-τέρατα, εκτός από το εντυπωσιακό μέγεθός τους, είναι τόσο λαμπερά, που από κοινού η λάμψη τους είναι 30 εκατομμύρια φορές πιο φωτεινή από τον Ήλιο.Το 2010, η ίδια ερευνητική ομάδα είχε εντοπίσει μέσα στο ίδιο αστρικό σμήνος τέσσερα τεράστια άστρα, με μάζα το καθένα 150 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου. Η νέα έρευνά τους έρχεται τώρα να προσθέσει πέντε ακόμη, που έχουν το καθένα πάνω από 100 ηλιακές μάζες, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σε εννέα. Όμως παρά τη νέα ανακάλυψη, δεν καταρρίφθηκε το ρεκόρ του μεγαλύτερου γνωστού άστρου στο Σύμπαν, του R136a1, που είναι τουλάχιστον 250 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο. Στο ίδιο σμήνος οι επιστήμονες εντόπισαν δεκάδες ακόμη πολύ μεγάλα άστρα, με μάζες πάνω από 50 φορές μεγαλύτερες του Ήλιου. Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι μέσω ποιων μηχανισμών δημιουργήθηκαν τόσα πολλά μεγάλα άστρα στο ίδιο νεανικό σμήνος. http://physicsgg.me/2016/03/18/%cf%84%ce%bf-hubble-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b5-%ce%ac%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1-%cf%84%ce%ad%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b1/

Ο Πύραυλος (RN) "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο σκάφος "Soyuz TMA-20M" Στις 16 του Μάρτη το όχημα εκτόξευσης της μεσαίας τάξης (RN) "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο σκάφος "Soyuz TMA-20M" εχει εγκατασταθεί με επιτυχία σε κατακόρυφη θέση στο συγκρότημα εφαλτήριο №1 ( "Start Γκαγκάριν») στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Η εκτόξευση του TPK "Soyuz TMA-20M» με το πλήρωμα της επόμενης μακροπρόθεσμης αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 19 Μαρτίου, 2016 απο την πλατφόρμα №1 ( "Start Γκαγκάριν») στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. http://www.energia.ru/ru/iss/iss47/photo_03-16_1.html

Πώς ο πλανήτης Ουρανός απέκτησε αυτό το όνομα; Είναι ο μοναδικός πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος που έχει το όνομα αρχαίου ελληνικού θεού, μιας και οι υπόλοιποι έχουν και τα αντίστοιχα των Ρωμαίων. Την ημέρα που ο Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) ανακάλυψε αυτόν τον περίεργο γίγαντα πάγου 235 χρόνια πριν (στις 13 Μαρτίου του 1781) ήταν η πρώτη φορά που κάποιος είχε εντοπίσει ένα νέο πλανήτη από την αυγή της αστρονομικής παρατήρησης. Σε έναν ιδανικό κόσμο, ο Ουρανός θα είχε ένα λαμπρό όνομα για να ταιριάζει με το ιστορικό γεγονός της ανακάλυψης του. Αντ' αυτού, η ιστορία του ονόματος του έχει πολύ ενδιαφέρον. Για την ακρίβεια, χρειάστηκε σχεδόν 70 χρόνια για να γίνει διεθνώς αποδεκτό το όνομα Ουρανός για τον έβδομο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Το όνομα που επέλεξε ο Χέρσελ ήταν "Georgium sidus", το οποίο μεταφράζεται το Άστρο του Γεωργίου, προς τιμήν του ευεργέτη του βασιλιά Γεωργίου Γ'. Ωστόσο, ενώ ο βασιλιάς ήταν ένας γενναιόδωρος προστάτης του Χέρσελ, εκτός των συνόρων της Βρετανίας ήταν ευρέως στιγματισμένος ως τύραννος, οπότε το όνομα δεν άρεσε στους επιστήμονες σε διεθνές επίπεδο. Μετά την ανακάλυψη του Χέρσελ, αρκετοί πρότειναν πιο "καλά" ονόματα για το νέο πλανήτη. Ο Γάλλος αστρονόμος Ζερόμ Λαλάντ (Jerome Lalande), για παράδειγμα, πρότεινε ο πλανήτης ονομαστεί Χέρσελ, προς τιμή του ανθρώπου που τον ανακάλυψε. Ο Ελβετός μαθηματικός Γιόχαν Μπερνούλι πρότεινε το όνομα Hypercronius, δηλαδή "υπέρ Κρόνος". Μια ακόμη δημοφιλής ιδέα ήταν Κυβέλη (Cybele), από τη σύζυγο του Κρόνου. Ο Σουηδός αστρονόμος Erik Prosperin πρότεινε το όνομα Ποσειδώνας, το οποίο τελικά χρησιμοποιήθηκε στον όγδοο πλανήτη που ανακαλύφθηκε το 1846. Αλλά τελικά ήταν ο Γερμανός αστρονόμος Γιόχαν Μπόντε (Johann Elert Bode) που σφράγισε τη μοίρα του Ουρανού. Για κάποιο λόγο, ο Μπόντε ήταν φανατικός του ονόματος Ουρανός, και όχι μόνο για τους πλανήτες. Ο ίδιος είχε δημιουργήσει τον χάρτη αστέρων Uranographia και ήταν η έμπνευση για τον χημικό Martin Klaproth να ονομάσει το 92ο στοιχείο "ουράνιο". Το σκεπτικό του Μπόντε ήταν ότι στη μυθολογία, ο Κρόνος ήταν πατέρας του Δία, και ο Caelus (το ρωμαϊκό αντίστοιχο του ελληνικού θεού Ουρανού) πατέρας του Κρόνου. Δεν είναι σαφές όμως γιατί ο Μπόντε αγνόησε τους κανόνες της ονοματολογίας των πλανητών και τελικά ο Ουρανός είναι ο μόνος πλανήτης που ονομάστηκε από τον αρχαίο ελληνικό θεό. Η ονομασία του Μπόντε είχε πέραση σε ορισμένους κύκλους, αλλά ακόμα κι έτσι, πέρασαν αρκετές δεκαετίες πριν η επιστημονική κοινότητα αρχίσει να τον αποκαλεί Ουρανό. Οι τελευταίοι ήταν οι Βρετανοί οι οποίοι αναφέρονταν στον πλανήτη ως Georgium sidus μέχρι το 1850. Καλλιτεχνική αναπαράσταση που απεικονίζει τον Ουίλιαμ Χέρσελ, συνοδευόμενος από την αδελφή του Caroline, ενώ ανακαλύπτει τον Ουρανό στις 13 Μαρτίου του 1781 Η Google τιμησε με Doodle τα 266 χρόνια από τη γέννηση της αστρονόμου Κάρολαιν Χέρσελ αδελφη του Ουίλιαμ Χέρσελ. http://www.newsbomb.gr/bombplus/social-media/google/story/679091/karolain-xersel-h-google-tima-me-doodle-ta-266-xronia-apo-ti-gennisi-tis-astronomoy#ixzz439YegtHL http://www.pronews.gr/portal/20160316/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%BF-%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%AD%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1