Δροσος Γεωργιος

Διαστημικό εργαστήριο για τον έλεγχο της θεωρίας της βαρύτητας του Αϊνστάιν. Είχαν δίκιο τα εκατοντάδες άρθρα που γράφηκαν πέρυσι, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη διατύπωση της Γενικής Σχετικότητας, να την περιγράφουν ως την «πιο όμορφη θεωρία της φυσικής»; Μέχρι σήμερα η απάντηση είναι καταφατική, αφού όλα τα πειράματα που έχουν γίνει, έχουν επιβεβαιώσει την αρχή της ισοδυναμίας, πάνω στην οποία βάσισε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1905 τη διατύπωσή της. Ωστόσο, αν και σήμερα γνωρίζουμε με ποσοστό σφάλματος 1 προς 10 τρισεκατομμύρια πως ισχύει, αυτό δεν σημαίνει πως έχουν σταματήσει τα πειράματα που βάζουν στο «μικροσκόπιο» τη θεωρία, με σκοπό να την ελέγξουν ακόμη πιο εξονυχιστικά. Μάλιστα, ένα τέτοιο πείραμα, ξεκίνησε πριν από λίγες ημέρες στο διάστημα, από το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Διαστημικών Ερευνών (CNES), με στόχο να 100πλασιάσει την ακρίβεια των μετρήσεων. Για τον σκοπό αυτό, το CNES έχει θέσει σε τροχιά γύρω από τη Γη, σε ύψος περίπου 710 χιλιομέτρων, τον δορυφόρο Microscope (Micro-Satellite à traînée Compensée pour l'Observation du Principe d'Equivalence). Αν και ο Microscope εκτοξεύθηκε τον περασμένο Απρίλιο, οι επιστήμονες χρειάστηκαν το χρονικό διάστημα για την προετοιμασία του δορυφόρου, ώστε να ξεκινήσει να παίρνει μετρήσεις. Έτσι, η επιστημονική φάση του πειράματος ξεκίνησε μέσα στον Δεκέμβριο και αναμένεται να διαρκέσει 18 μήνες. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα τελικά αποτελέσματα αναμένεται να εκδοθούν τον Απρίλιο του 2017, δείχνοντας αν ισχύει ή όχι η Γενική Σχετικότητα – δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ τη θεωρία που, μαζί με την κβαντομηχανική, αποτελούν τους δύο πυλώνες της σύγχρονης φυσικής. Για να εξετάζει κατά πόσο παραβιάζεται την αρχή της ισοδυναμίας, ο Microscope θα ελέγξει μία χαρακτηριστική ιδιότητα του βαρυτικού πεδίου από την οποία απορρέει αυτή, και πιο συγκεκριμένα ότι κάθε σώμα κινείται υπό την επίδραση της βαρύτητας ανεξάρτητα από τη μάζα που έχει και τη σύστασή του. Γνωστή ως νόμος της ελεύθερης πτώσης, η ιδιότητα αυτή περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Γαλιλαίο τον 17ο αιώνα, δηλαδή εκατοντάδες χρόνια πριν από τη Γενική Σχετικότητα. Μάλιστα, ένας διαδεδομένος μύθος στην ιστορία της φυσικής είναι πως ο Γαλιλαίος απέδειξε την ελεύθερη πτώση ρίχνοντας αντικείμενα διαφορετικής μάζας από τον Πύργο της Πίζας, παρόλο που Ιταλός φυσικός είχε απλώς περιγράψει το πείραμα. Στα χρόνια που μεσολάβησαν μετά τη διατύπωση της Γενικής Σχετικότητας, και με δεδομένο πως ο νόμος της ελεύθερης πτώσης απέκτησε κεντρική βαρύτητα στη συγκεκριμένη θεωρία, επιβεβαιώθηκε από αρκετές μετρήσεις. Ωστόσο, το πρόβλημα είναι πως μέχρι σήμερα οι μετρήσεις αυτές έχουν γίνει από επίγεια πειράματα, τα οποία έχουν ένα ανυπέρβλητο όριο ακρίβειας, καθώς δεν μπορούν να «θωρακισθούν» καλύτερα από απειροελάχιστες διαταραχές, όπως οι δονήσεις που προκαλούν ακόμη και μακρινοί σεισμοί. Έτσι, ο Microscope παίρνει τη σκυτάλη στο διάστημα, όπου δεν υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί και επομένως μπορεί να αυξήσει την ακρίβεια. Για αυτό τον σκοπό, στο εσωτερικό του δορυφόρου, υπάρχουν δύο ομόκεντροι κύλινδροι, κατασκευασμένοι από διαφορετικό υλικό – ο ένας από τιτάνιο και ο δεύτερος από ένα κράμα λευκόχρυσου - ροδίου. Οι δύο κύλινδροι δέχονται μόνο την επίδραση της βαρυτικής έλξης. Μάλιστα, οι έξι μήνες προετοιμασίας χρειάστηκαν ώστε να διασφαλισθεί πως ο δορυφόρος παραμένει ανεπηρέαστος από την έστω και μικρή τριβή που δέχεται από την υποτυπώδη ατμόσφαιρα που υπάρχει σε αυτό το υψόμετρο, αλλά και από την πίεση της ηλιακής ακτινοβολίας. Επομένως, στην περίπτωση που ισχύει η Γενική Σχετικότητα, τότε εκτελώντας ελεύθερη πτώση, θα πρέπει να εμφανίζουν την ίδια επιτάχυνση παρόλο που έχουν διαφορετική σύσταση. Αν όμως εμφανισθούν αποκλίσεις στις μετρήσεις, τότε το πείραμα θα έχει κλονίσει τα θεμέλια της θεωρίας. http://www.naftemporiki.gr/story/1186842/diastimiko-ergastirio-gia-ton-elegxo-tis-theorias-tis-barutitas-tou-ainstain Πύραυλο που καταστρέφει δορυφόρους φέρεται να δοκίμασε η Ρωσία. Η Ρωσία πραγματοποίησε την περασμένη εβδομάδα δοκιμαστική εκτόξευση ενός πυραύλου που θα μπορούσε να καταστρέψει στρατηγικούς δορυφόρους των ΗΠΑ, αναφέρουν πηγές του Πενταγώνου. Οι ΗΠΑ παρακολούθησαν τη δοκιμή και δεν ανίχνευσαν συντρίμμια, ένδειξη ότι ο πύραυλος δεν κατέστρεψε πραγματικό στόχο, αναφέρουν πηγές του CNN. «Παρακολουθούμε τις εκτοξεύσεις πυραύλων σε όλο τον κόσμο, έχουμε όμως την πολιτική να μην συζητάμε πληροφορίες που αφορούν αυτές τις εκτοξεύσεις» περιορίστηκε να δηλώσει η αμερικανική Διοίκηση Στρατηγικών Δυνάμεων, χωρίς να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει το συμβάν. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις εξαρτώνται πλέον σχεδόν απόλυτα από δορυφόρους παρακολούθησης, πλοήγησης και επικοινωνιών. Και όπως παραδέχεται το Πεντάγωνο, η καταστροφή δορυφόρων κρίσιμης σημασίας θα περιόριζε τη δυνατότητα των ΗΠΑ να επιχειρούν στο εξωτερικό. Σύμφωνα με το Washington Free Beacon, ο πύραυλος PL-19 Νudol της Ρωσίας αναπτύχθηκε αρχικά ως αντιπυραυλικό σύστημα, μπορεί όμως να φτάνει και έξω από την ατμόσφαιρα. Η τελευταία δοκιμή του Nudol φέρεται να πραγματοποιήθηκε σε βάση της κεντρικής Ρωσίας στις 16 Δεκεμβρίου. Δύο ακόμα δοκιμές του συστήματος είχαν πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο και τον Νοέμβριο από εγκατάσταση κοντά στο νέο διαστημικό κέντρο του Πλεσέτσκ, 800 χλμ βόρεια της Μόσχας. Οι ΗΠΑ επισήμως δεν διαθέτουν όπλα για την εξουδετέρωση δορυφόρων, το 2008 όμως χρησιμοποίησαν έναν πύραυλο αεράμυνας SM-3 για να καταρρίψουν έναν παλιό στρατιωτικό δορυφόρο πριν πέσει στη Γη. Εκτός από τον πύραυλο Nudol, η Ρωσία πιστεύεται ότι αναπτύσσει κι άλλα παρόμοια όπλα, όπως λέιζερ που τυφλώνουν δορυφόρους αλλά και «δορυφόρους καμικάζι» που πλησιάζουν εχθρικούς δορυφόρους και τους καταστρέφουν όταν πάρουν εντολή. Σύμφωνα μάλιστα με ρώσους αξιωματούχους, ακόμα και ο πύραυλος αεράμυνας S-500 μπορεί να καταστρέφει «δορυφόρους χαμηλής τροχιάς και διαστημικά όπλα». Ανάλογες δοκιμές πιστεύεται ότι πραγματοποιεί και η Κίνα, η οποία δημιούργησε χιλιάδες νέα διαστημικά σκουπίδια όταν κατέρριψε με πύραυλο έναν παλιό μετεωρολογικό δορυφόρο το 2007. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500122026 Πώς είναι να ξυρίζεσαι και να πλένεις τα δόντια σου στο διάστημα. Τις πιο οικείες στιγμές της ζωής του στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μοιράζεται ο αστροναύτης Αντρέι Μπορισένκο και δείχνει πόσο διαφορετική είναι η καθημερινότητά του από τη δική μας. Σε συνθήκες μικροβαρύτητας, όπου όλα τα αντικείμενα αιωρούνται, οι κοσμοναύτες μπορούν να ξεκουραστούν σε οποιοδήποτε σημείο θέλουν, αρκεί να είναι δεμένοι για να μην αιωρούνται μέσα στο σταθμό. Στο προσωπικό του υπνόσακο – το μόνο ιδιωτικό μέρος στο Διαστημικό Σταθμό, εκτός από την τουαλέτα – ο Μπορισένκο είναι δεμένος «κάθετα». Χωρίς τον κύκλο της ημέρας ή της νύχτας, ο κοσμοναύτης ξυπνά με τη βοήθεια ενός ξυπνητηριού, και το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να βγάλει τα ασύρματα ακουστικά του. «Όλα τα μέλη του πληρώματος κοιμούνται κάθε βράδυ με αυτά, γιατί το βουητό του σταθμού είναι αρκετά δυνατό και πρέπει να προστατεύσουμε την ακοή μας» δηλώνει ο Μπορισένκο, που είναι για δεύτερη φορά στον Διαστημικό Σταθμό. «Εγώ προσωπικά φοράω ακουστικά ακύρωσης του θορύβου. Δεν είναι και τα πιο άνετα, αλλά μου επιτρέπουν να κοιμάμαι καλά». Αφού τσεκάρουν τα συστήματα του σκάφους – «μια επιπόλαια ενέργεια που διαρκεί περίπου 5 λεπτά», τα μέλη του πληρώματος, αν σηκωθούν την ίδια ώρα, δίνουν μάχη για να προλάβουν την τουαλέτα. Κάθε κοσμοναύτης έχει τα δικά του αντικείμενα προσωπικής υγιεινής, που διάλεξε όσο βρισκόταν ακόμη στη Γη. Πολλά από τα είδη προσωπικής υγιεινής, όπως οι οδοντογλυφίδες και οι νυχοκόπτες, είναι αντικείμενα που επέλεξαν οι ίδιοι, ενώ το σαμπουάν και οι ειδικές υγρές πετσέτες καθαρισμού έχουν σχεδιαστεί ειδικά για το διάστημα και έχουν τελειοποιηθεί από την εποχή του Mir. «Η ξυριστική μηχανή είναι ένα σημαντικό αντικείμενο. Πρέπει να είναι αξιόπιστη και υψηλής ποιότητας, καθώς το ξύρισμα διαρκεί πολύ περισσότερο εδώ απ’ ότι στο σπίτι» εξηγεί ο Μπορισένκο, την ώρα που πετά τις τρίχες στο σύστημα εξαερισμού. Το πλύσιμο των δοντιών είναι ακόμη πιο περίπλοκο με μια τυπική οδοντόβουρτσα και οδοντόκρεμα, απαιτεί μια σακούλα με νερό για το ξέπλυμα – κάτι που δημιουργεί ένα σχετικό πρόβλημα. «Στη Γη απλώς φτύνει κάποιος το νερό στο νεροχύτη, αλλά εδώ δεν έχουμε νεροχύτες. Έτσι, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μία πετσέτα» λέει ο Μπορισένκο, την ώρα που φτύνει το νερό στη σακούλα, προσέχοντας να μην διαφύγει ούτε μία σταγόνα στους διαδρόμους του Διαστημικού Σταθμού. Η πετσέτα στη συνέχεια ξεραίνεται για να επαναχρησιμοποιηθεί την επόμενη ημέρα. Όπως σε κάθε στενό χώρο, ο σεβασμός προς τους άλλους που χρησιμοποιούν τον ίδιο χώρο, είναι υψίστης σημασίας. «Προσπαθώ να τακτοποιώ όλα τα αντικείμενά μου πάντα, μόλις τελειώνω» λέει ο Μπορισένκο. «Είναι πολύ δυσάρεστο να βρίσκεις κηλίδες στον καθρέφτη από τον προηγούμενο που χρησιμοποίησε το μπάνιο». http://www.ethnos.gr/video/arthro/pos_einai_na_ksyrizesai_kai_na_pleneis_ta_dontia_sou_sto_diastima_vid-64781677/

Tα 10 σημαντικότερα επιστημονικά επιτεύγματα του 2016 σύμφωνα με το περιοδικό Science. Η ανακοίνωση για την πρώτη ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων, που έκαναν οι επιστήμονες των ανιχνευτών LIGO στις ΗΠΑ τον Φεβρουάριο, υπήρξε η επιστημονική ανακάλυψη της χρονιάς που φεύγει, σύμφωνα με ένα από τα κορυφαία στον κόσμο επιστημονικά περιοδικά, το «Science». Τα βαρυτικά κύματα, οι «ρυτιδώσεις» του χωροχρόνου που ταξιδεύουν στο σύμπαν από μακρινές πηγές για να φθάσουν έως τη Γη, είχαν προβλεφθεί θεωρητικά από τον Αϊνστάιν πριν από περίπου ένα αιώνα και η ύπαρξή τους επιβεβαιώθηκε φέτος με μεγάλη καθυστέρηση. Τα πρώτα βαρυτικά κύματα που ανιχνεύθηκαν, όπως εκτιμάται, δημιουργήθηκαν από τη συγχώνευση δύο μεγάλων μαύρων οπών σε απόσταση 1,3 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Τη λίστα (Top 10) με τα δέκα σημαντικότερα επιτεύγματα του 2016 συμπληρώνουν: – Η ανακάλυψη από τους αστρονόμους ενός μικρού εξωπλανήτη που μοιάζει με τη Γη, γύρω από το κοντινότερο άστρο, τον Εγγύτατο του Κενταύρου. – Η θριαμβευτική νίκη στη Ν. Κορέα του υπολογιστή AlphaGo της DeepMind (θυγατρικής της Google) επί του Νο 2 στον κόσμο παίκτη του πολύ δύσκολου επιτραπέζιου παιγνιδιού Go, δείχνοντας ότι η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται όλο και πιο έξυπνη. – Το ξανάνιωμα και η επέκταση της ζωής τρωκτικών μέσω κυτταρικών και γενετικών επεμβάσεων, δείχνοντας ότι η γήρανση μπορεί να αναστραφεί, τουλάχιστον εν μέρει. – Η ανακάλυψη ότι (και) οι μεγάλοι πίθηκοι έχουν μια ικανότητα που έως τώρα θεωρείτο αποκλειστικά ανθρώπινο προνόμιο: να «διαβάζουν» το μυαλό των άλλων, κατανοώντας τις επιθυμίες και τις προθέσεις τους. – Η δημιουργία πρωτεϊνών που δεν υπάρχουν στη φύση, κάτι που ανοίγει το δρόμο για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων και νέων υλικών. – Η ανάπτυξη από Ιάπωνες επιστήμονες, εμβρύων τρωκτικών από ωάρια που είχαν δημιουργηθεί στο εργαστήριο, δίνοντας νέο νόημα στον όρο «μωρά του σωλήνα» και ανοίγοντας τον δρόμο για την μελλοντική δημιουργία ανθρωπίνων ωαρίων κατά παραγγελία. – Η ανακάλυψη, μετά από γενετικές αναλύσεις, ότι ένα μοναδικό κύμα μεταναστεύσεων των προγόνων μας από την Αφρική, πριν περίπου 70.000 χρόνια ήταν αρκετό για να «κατακτήσει» ο Homo sapiens όλη σχεδόν τη Γη. – Η δημιουργία από τη βρετανική εταιρεία Oxford Nanopore Technologies μιας φορητής συσκευής αλληλούχισης του γονιδιώματος, η οποία επιτρέπει την εύκολη και γρήγορη ανάγνωση του DNA. – Η δημιουργία του πρώτου φακού από μετα-υλικά, που χρησιμοποιεί το πλήρες φάσμα του ορατού φωτός, είναι φθηνός, ελαφρύς και λεπτός και μπορεί να φέρει επανάσταση σε μικροσκόπια και κάμερες. Επειδή όμως, εκτός από τη γνώμη των ειδικών, μετράει και η γνώμη του…λαού, το «Science» ζήτησε από τους χιλιάδες αναγνώστες του να δώσουν διαδικτυακά τη δική τους βαθμολογία. Περίπου 225.000 «ψήφοι» ρίχτηκαν στην κάλπη και το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό όσον αφορά την πρώτη θέση. Ως σημαντικότερη επιστημονική ανακάλυψη ψηφίστηκε η καλλιέργεια ανθρωπίνων εμβρύων στο εργαστήριο επί σχεδόν δύο εβδομάδες (43%) και ακολούθησαν η ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων (32%), η φορητή συσκευή ανάγνωσης του DNA (13%), η νίκη της τεχνητής νοημοσύνης του AlphaGo (7%) και η μερική αναστροφή της γήρανσης (5%). Όσον αφορά τις αρνητικές για την επιστήμη εξελίξεις, το «Science» ως τέτοιες θεωρεί την καταπίεση και τις επιλεκτικές διώξεις ακαδημαϊκών, επιστημόνων και ερευνητών στην Τουρκία από το καθεστώς του Ταγίπ Ερντογάν, τη διάλυση της «φούσκας» της αμερικανικής εταιρείας Theranos της Σίλικον Βάλεϊ που είχε -εις μάτην- υποτεθεί να φέρει επανάσταση στις διαγνωστικές εξετάσεις αίματος με μια νέα συσκευή, καθώς και τις επιδεινούμενες σχέσεις του ολοένα πιο συντηρητικού αμερικανικού Κογκρέσου με την επιστημονική κοινότητα των ΗΠΑ. Περιοχές που αναμένεται να τραβήξουν το επιστημονικό ενδιαφέρον το 2017, θεωρούνται η (με πολλά ερωτηματικά) στάση της νέας κυβέρνησης Τραμπ απέναντι στα επιστημονικά θέματα, η καλλιέργεια και ανάπτυξη ανθρωπίνων εμβρύων στο εργαστήριο, για πρώτη φορά πάνω από δύο εβδομάδες (οπότε αρχίζουν να σχηματίζονται τα πρώτα όργανα), τα αποτελέσματα των πρώτων εμβολίων για τον ιό Ζίκα και η αναζήτηση του -ακόμη υποθετικού- πλανήτη Εννέα ή πλανήτη Χ στο ηλιακό μας σύστημα. http://physicsgg.me/2016/12/23/t%ce%b1-10-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b5%cf%8d/

Οι τελευταίες λέξεις της Rosetta: η επιστήμη κατεβαίνει σε έναν κομήτη. Ο δορυφόρος της ESA, Rosetta, ολοκλήρωσε την απίστευτη αποστολή της στις 30 Σεπτεμβρίου, συλλέγοντας πρωτοφανείς εικόνες και δεδομένα ακριβώς πριν την στιγμή της επαφής με την επιφάνεια του κομήτη. Το σήμα της Rosetta χάθηκε από τις οθόνες στο κέντρο ελέγχου της ESA στις 11:19:37 GMT, επιβεβαιώνοντας ότι το διαστημικό σκάφος είχε φτάσει στην επιφάνεια του Κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko και έσβησε περίπου 40 λεπτά νωρίτερα και 720 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Ένα απο τα τελικά κομμάτια της πληροφορίας που συλλέχθηκε από τη Rosetta στάλθηκε από τους ανιχνευτές άστρων της πλοήγησης : μια αναφορά ενός «μεγάλου αντικειμένου» στο οπτικό πεδίο- ο ορίζοντας του κομήτη. Ανακατασκευή της τελικής καθόδου έδειξε ότι το σκάφος χτύπησε απαλά την επιφάνεια μόλις 33 μέτρα μακριά από σημείο που είχε τεθεί σαν στόχος προσγείωσης. Η ακρίβεια αυτή ακόμα μια φορά επισήμανε την εξαιρετική δουλειά των ειδικών της δυναμικής πτήσεων που υποστήριξαν την αποστολή. Το σημείο, λίγο μέσα σε ένα αρχαίο λάκκο στην περιοχή Ma’at στην «κεφαλή» του κομήτη, πήρε την ονομασία Sais, από μία πόλη όπου η πέτρα της Rosetta ήταν αρχικά τοποθετημένη. Πολλές εικόνες ελήφθησαν από το γειτονικό λάκκο, συλλαμβάνοντας απίστευτες λεπτομέρειες των πολυεπίπεδων τειχών που θα χρησιμοποιηθούν για να αποκρυπτογραφήσουν την γεωλογική ιστορία του κομήτη. Η τελική εικόνα συλλέχθηκε περίπου 20 μέτρα πάνω από το σημείο σύγκρουσης. Επιπρόσθετα, τα όργανα ανάλυσης σκόνης, αερίων και πλάσματος συνέλλεξαν δεδομένα. Η πίεση της εκροής αερίων από τον κομήτη έδειξε να ανεβαίνει καθώς η επιφάνεια ερχόταν όλο και πιο κοντά. Σαρώσεις αποκάλυψαν θερμοκρασίες περίπου –190ºC και –110ºC μερικά εκατοστά κάτω από την επιφάνεια. Η διακύμανση οφείλεται μάλλον στις σκιές και στην τοπογραφία της περιοχής καθώς η Rosetta πετούσε πάνω από την επιφάνεια. Μία τελευταία μέτρηση εκπομπής υδρατμών έγινε στις 27 Σεπτεμβρίου, εκτιμώντας ότι ο κομήτης εξέπεμπε ποσότητα που αντιστοιχεί σε δύο κουταλιές νερού ανά δευτερόλεπτο. Κατά τη διάρκεια της πιο ενεργής περιόδου τον Αύγουστο του 2015, οι εκτιμήσεις ήταν γύρω στις δύο μπανιέρες νερό ανά δευτερόλεπτο. Οι πρώτες ενδείξεις από τις φασματικές μετρήσεις δείχνουν ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές ως προς την σύνθεση της επιφάνειας στις υψηλές αναλύσεις που ελήφθησαν σε όλη τη διαδρομή προς τα κάτω, και δεν υπήρχε καμία εμφανής ένδειξη μικρών παγωμένων κηλίδων κοντά στο πεδίο προσγείωσης. Οι μετρήσεις δείχνουν επίσης αύξηση σε πολύ μικρούς κόκκους σκόνης – πιθανόν γύρω στο ένα εκατομμυριοστό του χιλιοστού – κοντά στην επιφάνεια. Η τελευταία παρατήρηση του στρώματος αερίων που περιβάλλει τον κομήτη έγινε την ημέρα πριν την τελική κάθοδο. Το διοξείδιο του άνθρακα εξακολουθούσε να απαερώνεται, σε μία μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο από ότι όταν ο κομήτης τον προσέγγιζε. Σταθερές συνθήκες του ηλιακού ανέμου κυριάρχησαν κατά τη διάρκεια των τελικών μετρήσεων του ηλαικού ανέμου και του διαπλανητικού μαγνητικού πεδίου, παρέχοντας «αθόρυβες» τιμές που θα είναι σημαντικές για βαθμονόμηση. Μειώσεις των πυκνοτήτων του πλάσματος του κομήτη παρατηρήθηκαν περίπου 2 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια, χωρίς εμφανή ανίχνευση τοπικής απαέρωσης από τους λάκκους του Ma’at. Μετρήσεις των μαγνητικών πεδίων μέχρι 11 περίπου μέτρα πάνω από την επιφάνεια επιβεβαίωσαν τις προηγούμενες παρατηρήσεις του κομήτη σαν ένα μη μαγνητικό σώμα. Μεγάλα σωματίδια σκόνης δεν συλλέχθησαν κατά τη διάρκεια της καθόδου, από μόνο του ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα. "Είναι σπουδαίο να έχουμε αυτές τις πρώτες εικόνες από το τελευταίο σύνολο δεδομένων από τη Rosetta", αναφέρει ο Matt Taylor, επιστήμονας του έργου Rosetta της ESA. "Οι επιχειρήσεις έχουν ολοκληρωθεί εδώ και δύο μήνες, και οι ομάδες των οργάνων είναι πάρα πολύ συγκεντρωμένες στην ανάλυση των τεράστιων συνόλων δεδομένων που συλλέχθησαν κατά τη διάρκεια των πάνω από δύο χρόνων της Rosetta στον κομήτη." "Δεδομένα από αυτήν την περίοδο τελικά θα γίνουνε διαθέσιμα στα αρχεία μας με τον ίδιο τρόπο όπως όλα τα δεδομένα από τη Rosetta." Notes for Editors More details are provided in the complementary in-depth blog post here. Για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλώ επικοινωνήστε: Matt Taylor
 ESA Rosetta project scientist
 Email: matt.taylor@esa.int Markus Bauer







 ESA Science and Robotic Exploration Communication Officer








 Tel: +31 71 565 6799








 Mob: +31 61 594 3 954








 Email: markus.bauer@esa.int http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_teleytahies_lhexeis_tes_Rosetta_e_epistheme_katevahinei_se_henan_komhete

Ηλιακή καταιγίδα με κατεύθυνση τη Γη μπορεί να κλείσει όλα τα ηλεκτρικά συστήματα. Εκατομμύρια άνθρωποι θα κάνουν τις ευχές τους γύρω από τη φωτιά αυτές τις γιορτινές ημέρες, αλλά μια ειδική χριστουγεννιάτικη παράδοση από την Ήλιο μπορεί να έρθει λίγο πιο σύντομα. Η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ προβλέπει πως μια ηλιακή ακτινοβολία θα χτυπήσει τη Γη οποιαδήποτε ημέρα. Οι ηλιακές καταιγίδες συμβαίνουν όταν το πλάσμα από τον ήλιο διοχετεύεται προς τη Γη σε ένα ρεύμα υπερτροφοδότησης σωματιδίων. Πιο συγκεκριμένα, αυτές οι καταιγίδες δημιουργούν το φυσικό φαινόμενο που είναι γνωστό ως Βόρειο Σέλας. Ωστόσο, η αύξηση των ηλεκτρονίων μπορεί επίσης να προκαλέσει παρεμβολές στις ηλεκτρονικές συσκευές και τα συστήματα πλοήγησης. Τα αποτελέσματα είναι παρόμοια με έναν μαζικό ηλεκτρομαγνητικό παλμό (EMP) που προκαλείται όταν ένα πυρηνικό όπλα εκραγεί στον ουρανό. Τον Οκτώβριο, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είχε προειδοποιήσει για τις συνέπειες που μπορεί να προκληθούν από μία ηλιακή καταιγίδα, λέγοντας πως «Ο διαστημικός καιρός έχει την δυνατότητα να επηρεάσει και να διαταράξει ταυτόχρονα την υγεία και την ασφάλεια σε ολόκληρες ηπείρους». Η τελευταία μεγάλη ηλιακή καταιγίδα συνέβη το 1859. Ονομάστηκε Carrington Event και ήταν τόσο ισχυρή που έκλεισε τις μηχανές τηλέγραφου σε δύο ηπείρους ενώ το βόρειο σέλας ήταν ορατό στην Αφρική, την Αυστραλία, την Λατινική Αμερική και τις ΗΠΑ. Από τότε, η εξέλιξη στην τεχνολογία έχει κάνει τις ηλιακές καταιγίδες μια πολύ μεγαλύτερη απειλή. Το επιστημονικό περιοδικό «Atmospheric Environmental» εκτίμησε το 2013 πως αν μια ηλιακή καταιγίδα με μέγεθος όπως το Carrington Event, χτυπήσει τη Γη σήμερα, θα μπορούσε να προκαλέσει ζημιές ύψους 2,6 τρις. Δολαρίων μόνο στις ΗΠΑ. http://www.ethnos.gr/diethni/arthro/iliaki_kataigida_me_kateuthynsi_ti_gi_mporei_na_kleisei_ola_ta_ilektrika_systimata-64784128/

Η Κίνα εκτόξευσε δορυφόρο για τον έλεγχο των αερίων του θερμοκηπίου. Η Κίνα εκτόξευσε δορυφόρο τα ξημερώματα της Πέμπτης για να παρακολουθήσει τις εκλύσεις των αερίων του θερμοκηπίου, σε μια προσπάθεια να μειώσει τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, μετέδωσε το επίσημο πρακτορείο Xinhua. Η εκτόξευση ακολουθεί την επίσημη επικύρωση της παγκόσμιας Συμφωνίας του Παρισιού για τη μείωση της έκλυσης αερίων, που επηρεάζουν άμεσα την αλλαγή του κλίματος, από περισσότερες από 100 χώρες και κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, μεγάλων παραγωγών εκλύσεων αερίων του θερμοκηπίου. Ακολουθεί επίσης την πρόσφατη μεγάλη επιδείνωση των επιπέδων ρύπανσης στη Βόρεια Κίνα, όπου εξαιτίας της ατμοσφαιρικής ρύπανσης διεκόπησαν αεροπορικές πτήσεις, έκλεισαν εργοστάσια και σχολεία, και αναγκάστηκαν οι αρχές να ανεβάσουν το επίπεδο επιφυλακής στην ανώτατη κλίμακα. Η Κίνα εκτόξευσε τον δορυφόρο με ρουκέτα Long March-2D από το κέντρο εκτόξευσης Ζουκουάν στη βορειοδυτική έρημο Γκόμπι, ανέφερε το Xinhua. Ο δορυφόρος TanSat ζυγίζει 620 κιλά και τέθηκε σε τροχιά συγχρονισμένη με τον Ηλιο, περίπου 700 χλμ πάνω από τη Γη. Θα συλλέγει πληροφορίες για τρία χρόνια Θα επιτρέψει στην Κίνα για να παρακολουθήσει τη συσσώρευση, διανομή και ροή του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, είπε ο Γιν Ζενγκσάν, επικεφαλής σχεδιαστής του TanSat στο ινστιτούτο μικροδορυφορικής έρευνας στην Κινεζική Ακαδημία Επιστημών. Ο Γιν πρόσθεσε πως ο νέος δορυφόρος θα επιτρέψει στην Κίνα να αντλήσει τα δικά της στοιχεία άμεσα και να τα μοιραστεί με ερευνητές παγκόσμια. «Ο TanSat έχει πολύ καλή 'όραση', και μπορεί να διακρίνει αλλαγές στο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ακόμα και αν είναι της τάξης του 1%», σημείωσε ο Γιν Ζενγκσάν. Σύμφωνα με το πρακτορείο Xinhua, ο δορυφόρος θα συλλέγει πληροφορίες για τρία χρόνια και θα μεταδίδει αναφορές για τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα παγκόσμια κάθε 16 μέρες, ενώ θα έχει ακρίβεια τουλάχιστον 4 ppm (μερών στο εκατομμύριο). Η Κίνα είναι η τρίτη χώρα στον κόσμο μετά την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες που παρακολουθεί τις εκλύσεις με δικό της δορυφόρο. Διεθνής έρευνα έδειξε πρόσφατα ότι το επίπεδο εκλύσεων των αερίων του θερμοκηπίου παγκόσμια έμεινε σταθερό για τρίτη συνεχή χρονιά το 2016, κυρίως λόγω της μείωσης των εκπομπών από την Κίνα. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5415749/h-kina-ektokseyse-doryforo-gia-ton-elegxo-twn-aeriwn-toy-thermokhpioy/ Αποτελεσματα του διαγωνισμου για το επανδρωμένο διαστημόπλοιου «Σογιούζ-05 MS" Στο τέλος του Οκτωβρίου 2016, το πλήρωμα του επανδρωμένου διαστημόπλοιο «Σογιούζ-05 MS" ανακοίνωσε ένα διαγωνισμό για τη δημιουργία αφισών. Σχεδόν ένα μήνα από την παραλαβή των αιτήσεων στη ROSCOSMOS τα σκίτσα είναι περισσότερα από 700! Η επιλογή ήταν τόσο περίπλοκη που ο διοικητής του πληρώματος Σεργκέι RJaZANSKIJj (Roscosmos) και οι μηχανικοί πτήσης Randolph Breznik (NASA) και Paolo Nespoli (ESA) αποφάσισαν να μεταθέσουν την ημερομηνία συνοψίζοντας το διαγωνισμό και να δώσουν προσοχή σε κάθε εργασία και να καταλήξουν σε μια κοινή λύση. Έτσι, σήμερα το πλήρωμα είναι έτοιμο να ανακοινώσουν τον νικητή! Το Σκίτσο που αναπτύχθηκε απο την Timofeev Αναστασία Sergeyevna (Ekaterinburg), θα πρέπει να λαμβάνεται ως βάση για τη δημιουργία της "Ένωσης της MS-05», το επίσημο έμβλημα του πλοίου. Επιπλέον, το πλήρωμα ξεχωρισε τα έργα Σουσλόφ Μαρία Αντρέγιεβνα (Καλίνινγκραντ), Μαράτ ιζμάιλοφ Tahirovich (Μόσχα), Βικτώρια Vadimovna Ushakov (Αγία Πετρούπολη) και Subbotina Αντρέι Ιβάνοβιτς (Sovetskaya Gavan). Συγχαρητήρια στο νικητή και στα επιλεγμένα έργα! Πήρατε μέρος όχι μόνο στο διαγωνισμό, καθώς και στην προετοιμασία της διαστημικής αποστολής. Ως μνημείο για το βραβείο θα πάει το έμβλημα, με το πλήρωμα στον ΔΔΣ και αναμνηστικά από τον Οργανισμό Διαστήματος. http://www.roscosmos.ru/23066/

«Μίνι» εργοστάσια για παρασκευή φαρμάκων μέσω φωτός, ακόμα και στον Άρη. Η οικονομική παραγωγή φαρμάκων μέσω της χρήσης ηλιακής ενέργειας θα μπορούσε να είναι δυνατή οπουδήποτε υπάρχει ηλιοφάνεια, σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας του Αϊντχόφεν. Η χρήση ηλιακού φωτός για τη δημιουργία φαρμάκων αποτελεί εδώ και πολύ καιρό όνειρο των χημικών μηχανικών, αλλά η παραγωγή αρκετής ενέργειας για να αρχίσουν χημικές αντιδράσεις είναι δύσκολη. Όπως λέει ο επικεφαλής ερευνητής, Τίμοθι Νοέλ, του TU/E, «το πρόβλημα εδώ είναι ότι υπάρχει πολύς διασκορπισμός φωτός, εξαιτίας συννέφων, κτιρίων κ.α., οπότε χρειαζόμασταν ένα σύστημα συλλογής που θα μπορούσε να διοχετεύσει το φως στα κανάλια- και έτσι στραφήκαμε στη φύση». Οι ερευνητές του TU/E εξέτασαν μόρια σε φύλλα που συλλέγουν φως, μέσω φωτοσύνθεσης. Μετά έφτιαξαν φύλλα από ελαστικό, με μικροκανάλια που παραπέμπουν σε φλέβες. Ηλιακοί συλλέκτες στο εσωτερικό συλλέγουν το φως και παράγουν μια αντίδραση με υγρό το οποίο διοχετεύεται στις φλέβες. «Εδώ έχουμε ένα διάλυμα μπλε μεθυλενίου, που αποτελεί φωτοκαταλύτη για μια μεμονωμένη αντίδραση οξυγόνου. Αυτό διοχετεύεται στα τριχοειδή και μετά φτάνει πιο μέσα στο φύλλο, και βασικά γεμίζει το “κανάλι” της αντίδρασης. Η αντίδραση λαμβάνει χώρα χάρη στα φωτόνια που συλλέγονται από το φύλλο και οδηγούνται στο κανάλι. Μόλις αυτή ολοκληρωθεί, τα προϊόντα απομακρύνονται...οπότε μέσω της χρήσης της χημείας ροής μπορείς να έχεις την αποτελεσματική συλλογή του προϊόντος από το φύλλο». Τα αποτελεσματα των εργαστηριακών δοκιμών έδωσαν πολύ καλά αποτελέσματα, και προσφέρουν τη δυνατότητα παραγωγής φαρμάκων χωρίς τη χρήση χημικών ή εξωτερικής ενέργειας. Σύμφωνα με τους ερευνητές η συσκευή αυτή θα μπορούσε να καταστήσει δυνατή την παραγωγή φαρμάκων οπουδήποτε- ακόμα και στον Άρη. «Στον Άρη έχεις μια διαφορετική ατμόσφαιρα, οπότε διαφορετικές συνθήκες αντίδρασης, αλλά έχεις και πάλι τον ήλιο. Οπότε αυτό που κάνει η συσκευή αυτή είναι να μετατρέπει όλο αυτό το φως στο ίδιο μήκος κύματος, στο ίδιο χρώμα- και να έχεις ακριβώς τις ίδιες συνθήκες αντίδρασης στον Άρη ή σε οποιονδήποτε άλλο πλανήτη θέλεις, ακριβώς όπως στη Γη». http://www.naftemporiki.gr/story/1186208/mini-ergostasia-gia-paraskeui-farmakon-meso-fotos-akoma-kai-ston-ari

«Ποταμός» λιωμένου σιδήρου κάτω από την Αλάσκα και την Σιβηρία Είναι τόσο καυτό όσο η επιφάνεια του Ήλιου! Η ανακάλυψη του ρεύματος στον πυρήνα της Γης έγινε με τη βοήθεια δορυφόρων. Οι επιστήμονες εντόπισαν το ορμητικό ποτάμι από λιωμένο σίδηρο, χρησιμοποιώντας δορυφορικά δεδομένα, τα οποία βοήθησαν να δημιουργηθεί μια «ακτινογραφία» του πλανήτη. Βρέθηκε περίπου 3.000 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια και δείχνει να επιταχύνει. Προηγούμενη έρευνα είχε αποκαλύψει ότι οι αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο έδειχναν πως ο σίδηρος στον εξωτερικό πυρήνα κινείται γρηγορότερα στο βόρειο ημισφαίριο, κυρίως κάτω από την Αλάσκα και τη Σιβηρία. Τώρα, τα νέα δεδομένα από τους δορυφόρους Swarm του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, αποκαλύπτουν αυτές οι αλλαγές προκαλούνται από ένα ρεύμα, το οποίο κινείται με τουλάχιστον 40 χιλιόμετρα ανά έτος. Οι δορυφόροι της ESA μετρούν και να «ξεμπερδεύουν» τα διάφορα μαγνητικά σήματα που προέρχονται από τον πυρήνα, τον μανδύα, την κρούστα, τους ωκεανούς, την ιονόσφαιρα και τη μαγνητόσφαιρα της Γης. Έχουν παράσχει σαφείς πληροφορίες ακόμη και για το μαγνητικό πεδίο που δημιουργείται στον πυρήνα. Αυτό το ποτάμι, το οποίο εκτιμάται ότι έχει 420 χιλιόμετρα πλάτος και είναι σχεδόν τόσο ζεστό όσο και η επιφάνεια του Ήλιου, έχει τριπλασιαστεί η ταχύτητά του σε λιγότερο από δύο δεκαετίες, και πλέον κατευθύνεται προς την Ευρώπη. Ενας από τους συγγραφείς της μελέτης, η οποία δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Nature Geoscience, ο Δρ Κρις Φίνλεϊ (Dr Chris Finlay), από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Δανίας, δήλωσε ότι γνωρίζουμε περισσότερα για τον Ήλιο από ό, τι για τον πυρήνα της Γης. Η ανακάλυψη του ρεύματος αποτελεί ένα συναρπαστικό βήμα, για να μαθουμε περισσότερα για εσωτερικές διεργασίες του πλανήτη μας». Ο επικεφαλής ερευνητής Δρ. Φιλ Λίβμορ (Dr Phil Livermore), από το Πανεπιστήμιο του Λιντς, έκανε λόγο για μια πολύ σημαντική ανακάλυψη, τονίζοντας ότι «οι δορυφόροι Swarm του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος παρέχουν ευκρινέστερη x-ray εικόνα ακόμη και του πυρήνα. Οχι μόνο έχουμε δει αυτό το ορμητικό ρεύμα με σαφήνεια, για πρώτη φορά, αλλά καταλαβαίνουμε γιατί είναι εκεί». http://www.pronews.gr/portal/20161222/genika/epistimes/27120/potamos-liomenoy-sidiroy-kato-apo-tin-alaska-kai-tin-siviria

Α.Νένες: Ο Έλληνας που διερευνά τις κλιματικές αλλαγές και τις επιπτώσεις τους Ο Αθανάσιος Νένες είναι Καθηγητής στη Σχολή Επιστημών της Γης και της Ατμόσφαιρας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Georgia των ΗΠΑ. Είναι επίσης, επισκέπτης Καθηγητής στο τμήμα Φυσικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ συνεργάζεται με το Εθνικό Αστεροσκοπείο και το Ινστιτούτο Επιστημών Χημικής Μηχανικής της Πάτρας. Ο κ. Νένες ήταν ένας εκ των 7 Ελλήνων ερευνητών που επιλέχθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας τον Δεκέμβριο του 2016 για τη χορήγηση χρηματοδότησης. Σπούδασε Χημικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1993), ενώ έκανε Μάστερ πάνω στην Ατμοσφαιρική Χημεία, στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι (1997) και Διδακτορικό στη Χημική Μηχανική, στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας (2002). Ασχολείται με τη δυναμική της μετεωρολογίας και του κλίματος και με τις αλληλεπιδράσεις αερολυμάτων, νεφών και κλίματος. Συνολικά έχει συμβάλει στη συγγραφή περισσότερων από 180 εργασιών σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, και έχει αναπτύξει τον κώδικα θερμοδυναμικής ισορροπίας ISORROPIA, ευρέως χρησιμοποιούμενο από κλιματικά μοντέλα και μοντέλα ποιότητας αέρα, ενώ είναι συν-δημιουργός του μηχανήματος Continuous Flow Streamwise Thermal Gradient CCN chamber and Scanning Flow CCN Analysis. Για το έργο του και την πλούσια δράση του έχει λάβει πολλά βραβεία, μεταξύ αυτών τα Dreyfus Foundation Postdoctoral Award in Environmental Chemistry (2014), AGU Atmospheric Sciences Section Ascent Award (2012), Kenneth T. Whitby Award, American Association for Aerosol Research (2011), Henry G. Houghton Award, American Meteorological Society (2009), Sigma Xi Young Faculty Award, Georgia Institute of Technology (2007), Sheldon K Friedlander Award by the American Association for Aerosol Research (2005), Blanchard-Milliken Young Faculty Fellowship by Georgia Tech. (2004), NASA New Investigator Award (2004), και το National Science Foundation CAREER Award (2004). Πηγή: ellines.com

Επειδη ρωτούσα: 2)Ποσοι πίνακες με γαλαξίες υπάρχουν και με πόσες χιλιαδες; 3)Αν υπάρχει καποιο πρόγραμμα Διεθνες μαλλον για την καταγραφη σε παγκοσμια κλιμακα των δισεκατομμυριων γαλαξιών. (Ιστορικά ειμαστε η γενιά που θα βάλει την βάση ωστε να μην χαθούν με την διαστολή του Σύμπαντος οι πληροφορίες για το τι υπάρχει εκεί εξω!) Pan-STARRS: η μεγαλύτερη «ψηφιακή απογραφή» του σύμπαντος. Εκατομμύρια εικόνες και καταλόγους με ακριβείς μετρήσεις δισεκατομμυρίων άστρων και γαλαξιών, περιέχει η βάση δεδομένων που έκαναν δημόσια προσβάσιμη οι επιστήμονες του Pan-STARRS πρότζεκτ. Η βάση δεδομένων χρειάστηκε τέσσερα χρόνια για να δημιουργηθεί και αποτελεί αυτή τη στιγμή τη μεγαλύτερη «ψηφιακή απογραφή» του ορατού σύμπαντος που δημιουργήθηκε ποτέ. Όλες οι φωτογραφίες και οι μετρήσεις προέρχονται από το επίγειο τηλεσκόπιο Pan-STARRS1 (PS1), το οποίο βρίσκεται στη Χαβάη και αποτυπώνει τον νυχτερινό στο ορατό και το υπεριώδες φάσμα. Τα στιγμιότυπα είναι εξαιρετικά λεπτομερή, καθώς η ψηφιακή κάμερα του PS1 έχει τη μεγαλύτερη ανάλυση για επίγειο τηλεσκόπιο, 1,4 Gigapixel, κάτι που σημαίνει πως κάθε εικόνα αποτελείται από 1,4 δισεκατομμύρια pixel. «Προσφέροντας δημόσια πρόσβαση, περιμένουμε πως επιστήμονες από όλο τον κόσμο –όπως επίσης και φοιτητές ή ερασιτέχνες– θα κάνουν πολλές νέες ανακαλύψεις από αυτόν τον τεράστιο πλούτο δεδομένων», αναφέρει στην ιστοσελίδα του πρότζεκτ ο Κεν Τσάμπερς, διευθυντής του αστεροσκοπείου Pan-STARRS». Ο πλούτος είναι πραγματικά τεράστιος, καθώς όλη η βάση δεδομένων έχει όγκο 2 petabyte, δηλαδή 2.000 terabyte. Το νούμερο αυτό αντιστοιχεί σε 100 φορές το συνολικό περιεχόμενο της Wikipedia, αφού μόνο το οπτικό υλικό έχει συντεθεί από 3 δισεκατομμύρια ξεχωριστές εικόνες, όπου διακρίνονται ουράνια σώματα στη «γειτονιά» της Γης, αλλά και αστέρες ή γαλαξίες που βρίσκονται σε διάφορες αποστάσεις από τον πλανήτη μας. Με βάση αυτά τα δεδομένα, οι επιστήμονες του πρότζεκτ έχουν ήδη βρει από νέα ουράνια σώματα στη ζώνη του Κόιπερ, μία περιοχή μακρύτερα από τον Πλούτωνα, μέχρι «μοναχικούς» πλανήτες σε μακρινούς αστέρες. Επίσης, έχουν χαρτογραφήσει σε τρεις διαστάσεις τη διαστρική σκόνη του γαλαξία μας, ενώ έχουν εντοπίσει επίσης εξαιρετικά λαμπρούς και μακρινούς ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες, που ανάγονται στα πρώτα στάδια δημιουργίας του σύμπαντος. Παρ’ όλα αυτά, οι ερευνητές είναι σίγουροι πως από τα δεδομένα θα προκύψουν ακόμη περισσότερες ανακαλύψεις, τώρα που έγιναν δημοσίως διαθέσιμα. «Οι επιστήμονες και ο απλός κόσμος που θα τα αξιοποιήσει θα βρει πολλά καινούρια πράγματα που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε – αυτός είναι άλλωστε ο λόγος της κίνησής μας», λέει ο Τσάλμερς. Τα δεδομένα θα διατεθούν σε δύο φάσεις. Αυτό το πρώτο στάδιο αφορά τον «Στατικό Ουρανό», καθώς αναρτήθηκαν οι μέσες τιμές των μετρήσεων για κάθε αστρονομικό αντικείμενο, όπως η θέση του στον ουρανό και η φωτεινότητά του. Στο επόμενο στάδιο, το οποίο προγραμματίζεται για την επόμενη χρονιά, θα αναρτηθούν οι τιμές αυτών των μεγεθών σε διαφορετικές αστρονομικές εποχές. http://physicsgg.me/2016/12/22/pan-starrs-%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b7-%cf%88%ce%b7%cf%86%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%ae-%cf%84%ce%bf/

Έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας μέσω δορυφόρων. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ΕΟΔ) πρόσφατα ολοκλήρωσε τις πρώτες δοκιμές πτήσεων που γίνονταν με χρήση δορυφόρων, με απώτερο στόχο τον πλήρη εκσυγχρονισμό του ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας στην Ευρώπη. Οι δοκιμές αυτές εντάσσονται στο πλαίσιο της συνεργασίας μεταξύ του ΕΟΔ και της βρετανικής Inmarsat για ασφαλή ψηφιακά data links υψηλών δυνατοτήτων μέσω δορυφόρων για επικοινωνίες αέρος- εδάφους για τα πληρώματα αεροσκαφών στον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο, στο πλαίσιο του προγράμματος Iris Precursor. Μέχρι το 2019, το Iris Precursor θα παρέχει δυνατότητες επικοινωνών σε πρώτη φάση για «4D» έλεγχο διαδρομής, διαπιστώνοντας τη θέση ενός αεροσκάφους σε τέσσερις διαστάσεις: γεωγραφικό πλάτος, μήκος, ύψος και χρόνο. Αυτό θα επιτρέψει την ακριβή παρακολούθηση πτήσεων και την καλύτερη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας. Ένα αεροπλάνο του Ολλανδικού Αεροδιαστημικού Κέντρου που απογειώθηκε από το Άμστερνταμ μετέφερε ένα πρωτότυπο τερματικό Iris συνδεδεμένο με τη δορυφορική υπηρεσία SwiftBroadband-Safety της Inmarsat. Σε τέσσερις πτήσεις σε διαφορετικούς προορισμούς στην Ευρώπη, η σύνδεση μεταξύ του αεροπλάνου και των δικτύων εδάφους δοκιμάστηκε εκτενώς και ανταλλάχθηκαν μηνύματα ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας. Η σύνδεση διατηρήθηκε απρόσκοπτα. Οι δοκιμές αυτές συμπληρώνουν μια ξεχωριστή δοκιμαστική πτήση από την Airbus με την Inmarsat και άλλους συνεργάτες τον Μάρτιο. Μέχρι το τέλος του επομένου έτους, η Inmarsat σχεδιάζει μια δεύτερη φάση δοκιμών για την αξιολόγηση της τεχνολογίας της Iris, με το επόμενο βήμα να είναι η χρήση της σε κανονικές πτήσεις πολιτικής αεροπορίας, εντός ενός πραγματικού περιβάλλοντος εναέριας κυκλοφορίας. http://www.naftemporiki.gr/story/1185871/elegxos-enaerias-kukloforias-meso-doruforon Time: Οι πιο φαντασμαγορικές φωτογραφίες από το διάστημα για το 2016 Μια εκπληκτική και μαγευτική συλλογή φωτογραφιών από το διάστημα δημοσίευσε το περιοδικό «Time», όπως αυτές καταγράφηκαν από δορυφόρους και από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Διαστημικοί περίπατοι, ιστορικές λήψεις, φωτογραφικά κλικ από αναλαμπές της ατμόσφαιρας της Γης. Όπως αναφέρει το περιοδικό η δύσκολη χρονιά που αφήνουμε πίσω μας, ήταν μια χρονιά γεμάτη ανακαλύψεις και σημαντικό φωτογραφικό υλικό που προέρχεται από το Σύμπαν. Η ομάδα του «Time» επέλεξε τις πιο «δυνατές» λήψεις και εμείς δεν έχουμε παρά να τις απολαύσουμε.. 30 Ιανουαρίου 2016 – Το Λονδίνο τα μεσάνυχτα 14 Δεκεμβρίου 2016 – Μοναδική λήψη από το Kounotori H-II Transfer Vehicle (HTV-6) Δίνη από λαμπερό αέριο και σκοτεινή σκόνη από το Γαλαξία – 5 Σεπτεμβρίου 2016 Φωτογραφία στο διάστημα από τους αστρονόμους, χρησιμοποιώντας τηλεσκόπιο APEX (Atacama Pathfinder Experiment) στη Χιλή Η εικόνα της Γης από την Ιαπωνική Εταιρεία Διαστήματος (JAXA) 30 Ιουνίου 2016- «Το μάτι του Ταύρου» στη Μαυριτανία Η ανατολή της υπερ-Σελήνης πάνω από την Κοιλάδα των Θεών κοντά στην περιοχή Mexican Hat στην Γιούτα NGC 4696- Ο μεγαλύτερος Γαλαξίας (σύμπλεγμα Γαλαξιών) http://www.pronews.gr/portal/20161218/genika/diastima/49/time-oi-pio-fantasmagorikes-fotografies-apo-diastima-gia-2016

50 χρόνια πτήσης της «Luna-13" Ακριβώς πριν από μισό αιώνα στις 21 Δεκεμβρίου 1966 από το Μπαϊκονούρ με έναν πύραυλο "Αστραπή" ξεκίνησε το "Luna 13" - αυτόματος διαπλανητικός σταθμός (AIS), με την οποία για πρώτη φορά στην ιστορία διεξήχθη έρευνα της πυκνότητας του σεληνιακού εδάφους. Ο σταθμός έκανε μια ομαλή προσγείωση στο φεγγάρι στην περιοχή του Ωκεανού του Θύελλες. Μετά το άνοιγμα κεραίες πτερύγιο και το μηχανισμό αφαίρεσης των επιστημονικών οργάνων ξεκίνησε phototelevision συνεδρία. Οι οκτώ από αυτές τις συνεδρίες πραγματοποιήθηκαν για τρεις συνεχόμενες ημέρες. Πανοράματα της σεληνιακής επιφάνειας που μεταδίδονται στη Γη, γυρίστηκαν στο ύψος του ήλιου πάνω από τον ορίζοντα με 6, 19 και 32 βαθμούς. Με τη βοήθεια ενός μηχανικού gruntomera, υπηρξαν δεδομένα με πυκνόμετρο δυναμογράφησης και ακτινοβολίας και ελήφθησαν σχετικά με τα φυσικο-μηχανικών ιδιοτήτων της σεληνιακής επιφάνειας. Διαπιστώθηκε ότι η πυκνότητα του σεληνιακού εδάφους είναι σημαντικά μικρότερη από ό, τι των χερσαίων ειδών και η θερμοκρασία αυξάνεται με το ύψος του ήλιου. Με τους μετρητές καταγράφηκαν η κοσμική σωματιδιακή ακτινοβολία και προσδιορίστηκε η ανακλαστικότητα της σεληνιακής επιφάνειας για τις κοσμικές ακτίνες. Το «Luna-13" ανήκε στη δεύτερη γενιά της AWS Σοβιετικου σεληνιακου πρόγραμματος εξερεύνησης στο χώρο. Κατά την έναρξή του χρησιμοποιήθηκαν πιο εξελιγμένες μεθόδους: Μια πτηση σε γήινη τροχιά, ξεκινώντας από την τροχιά με τη Σελήνη, τη διόρθωση της τροχιάς πτήσης και ενεργους ελιγμούς φρεναρίσματος σε χώρο κοντά στη Σελήνη. Το Πρόγραμμα του σταθμου εργασίας εφαρμόστηκε πλήρως. http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_12-21.html

Η προσφορά του Δημήτρη Νανόπουλου στη Θεωρητική Φυσική … και τις Ενοποιημένες Θεωρίες. «H προσφορά του καθηγητή και ακαδημαϊκού Δημήτρη Νανόπουλου στη Θεωρητική Φυσική και τις Ενοποιημένες Θεωρίες, όπως προκύπτει από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του: Στον τρίτο βράχο από τον Ήλιο – Μία ζωή, η επιστήμη κι άλλα παράλληλα σύμπαντα» Η ομιλία του Στράτου Θεοδοσίου, αναπληρωτή καθηγητή της Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη βραδιά Αφιέρωμα στο Δημήτρη Νανόπουλο, Ακαδημαϊκό, Καθηγητή Φυσικής Υψηλών Ενεργειών στο Τέξας, που οργάνωσε η Ένωση Ελλήνων Φυσικών στις 2 Δεκεμβρίου 2016, στις 19.00, στου Ίδρυμα Ευγενίδου. Συντονιστής, ο δημοσιογράφος Μάκης Προβατάς που μίλησε για το Δημήτρη Νανόπουλο και το βιβλίο «Στον τρίτο βράχο από τον Ήλιο, Μία ζωή, η επιστήμη και άλλα παράλληλα σύμπαντα». Περισσότερα: http://physicsgg.me/2016/12/21/%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7-%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b7/

Επίτιμη Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Πατρών η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ. Επίτιμη διδάκτορας της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Πατρών αναγορεύθηκε σήμερα η πρύτανις, καθηγήτρια Βυζαντινολογίας, Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα τελετών του Ιδρύματος. Της αναγόρευσης προηγήθηκαν προσφωνήσεις από την πρύτανη του Πανεπιστημίου Καθηγήτρια Βεν. Κυριαζοπούλου, τον κοσμήτορα της σχολής Επιστημών Υγείας καθηγητή Δ. Καρδαμάκη και τον πρόεδρο του Τμήματος Ιατρικής καθηγητή Δ. Γούμενο. Το έργο αλλά και την προσωπικότητα της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ, παρουσίασε η επίκουρη καθηγήτρια Βυζαντινής Φιλολογίας, Ειρήνη Σοφία Κιαπίδου. http://www.pronews.gr/portal/20161220/genika/epistimes/27120/epitimi-didaktoras-toy-panepistimioy-patron-i-eleni-glykatzi-arveler

Καλό Χειμώνα.

Η πρώτη δοκιμή "Orlan-M" στον ανοιχτό χώρο. Στις 20 του Δεκεμβρίου, 1977 η πρώτη δοκιμή ενός κοσμοναύτη με "Orlan-Μ" στο διάστημα έχεθ διεξαχθεί. Την ημέρα αυτή, οι σοβιετικοί κοσμοναύτες Γιούρι Romanenko και Georgy Grechko κατά τη διάρκεια προγραμματισμένης επιθεώρησης του εξωτερικού σταθμού σύνδεσης για τη μεταφορά του σταθμού «Σαλιούτ-6» διεξάγουν το τεστ και τα συστήματα sluicing διαστημική "Orlan-M". Σήμερα, στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό οι Ρώσοι κοσμοναύτες αξιοποιηουν με επιτυχία στολές τροποποίηση της "Orlan-MK" Το κοστούμι του «Orlan" ειναι γρήγορο και εύκολο να φορεθει, ο κοσμοναύτης μπορεί να το κάνει σε λίγα λεπτά, ακόμη και χωρίς βοήθεια. Είναι αξιόπιστο και εύκολο στη χρήση. http://www.roscosmos.ru/23056/ EchoStar Communications 21 ( "EchoStar-21") Στο Μπαϊκονούρ συνεχίζονται οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του οχήματος (LV) "Proton-M", με το διαστημικό σκάφος EchoStar Communications 21 ( "EchoStar-21"). Η εκτόξευση του πυραύλου "Proton-M" στις 28 Δεκέμβρη 2016 στις 19:02:54 MSK. Θεση της συσκευής EchoStar 21 σε τροχιά θα παρέχει το ανώτερο στάδιο "Breeze-M". Το EchoStar 21 - ισχυρός γεωστατικος δορυφόρος επικοινωνιών, που κατασκευάζεται από την Space Systems / Loral ενός κορυφαίου παγκόσμιου φορέα EchoStar Corporation, δορυφορικές επικοινωνίες (ΗΠΑ). Η SC EchoStar 21 έχει σχεδιαστεί για να παρέχει υπηρεσίες σε κινητές δορυφορικές επικοινωνίες στην Ευρώπη. Το Διαστημόπλοιο EchoStar 21 θα γίνει η έκτη σε EchoStar τροχιακή ομάδα, η οποία ξεκίνησε με τη βοήθεια του πυραύλου φορέα «Proton-M". Η σύμβαση για την έναρξη της EchoStar 21 μέσω του μεταφορέα πυραυλου "Proton-M" της "θυγατρική" εταιρείας im.M.V.Hrunicheva με την ρωσο-αμερικανική εταιρεία η International Launch Services Inc. (ILS). http://www.roscosmos.ru/23054/ Εφτιαξαν διαστημόπλοιο με 29.000 τουβλάκια. Ένα από τα μεγαλύτερα διαστημόπλοια, φτιαγμένο από 29.000 τουβλάκια, παρουσίασαν στη Θεσσαλονίκη τα μέλη του thebrick.gr. Με μήκος 2,20 μέτρα, πλάτος 1,75 μέτρα και βάρος 32 κιλά, το διαστημόπλοιο εντυπωσίασε τους επισκέπτες της έκθεσης, με ιδιοκατασκευές των μελών του Συλλόγου και διάφορα σπάνια σετ της εταιρείας. «Το διαστημόπλοιο Destiny είναι εμπνευσμένο από τη σειρά Stargate Universe (SGU) του SyFy που βασίστηκε στην ταινία Stargate του 1994. Το Destiny, στην παρούσα μορφή, αποτελείται από περίπου 29.000 κομμάτια, η πλειονότητα των οποίων είναι Technic Bricks, Technic Pins, και Slopes» εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δημιουργός του Γιώργος Πατέλης, ο οποίος χρειάστηκε 6 ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρώσει την κατασκευή! «Βέβαια, στο συγκεκριμένο διάστημα», προσθέτει, «υπήρξε και μια ανάπαυλα περίπου ενός έτους λόγω υποχρεώσεων, αλλά και λόγω έλλειψης κεφαλαίων, μιας και μόνο για την αγορά των κομματιών του, έχουν δαπανηθεί λίγα περισσότερα από 2.000 ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται και το κόστος μεταφοράς τους από Αμερική και Ευρώπη». Στην έκθεση παρουσιάστηκαν και πέντε συλλεκτικά σετ που έχουν αποσυρθεί από την αγορά και διάφορες κατασκευές μελών του Συλλόγου που δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στα... κάστρα! «Αγαπάμε τα τουβλάκια και προσπαθούμε να τα χρησιμοποιούμε με διάφορους ανορθόδοξους τρόπους δημιουργώντας από λούνα παρκ έως διαστημικούς σταθμούς και κάστρα» τονίζει ο Γιώργος Σολομωνίδης από την παρέα φίλων που ζουν κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα και δημιούργησαν τον Σύλλογο. «Αυτή η αγάπη, μας ένωσε στο να δημιουργήσουμε το thebrick.gr, έναν σύλλογο που σαν κύρια ενασχόληση έχει τις συζητήσεις γύρω από το αγαπημένο μας hobby, τη δημιουργία κατασκευών με τα αγαπημένα μας τουβλάκια είτε από οδηγίες είτε από το μυαλό μας με πρώτη ύλη οτιδήποτε μπορεί να βάλει ο νους του καθενός» αναφέρεται -μεταξύ άλλων- στην ιστοσελίδα του Συλλόγου. http://www.tanea.gr/news/greece/article/5415449/eftiaksan-diasthmoploio-me-29-000-toyblakia/

"ExoMars 2020" Η προετοιμασία για την έναρξη της δεύτερης αποστολής θα ολοκληρωθεί μέχρι το 2020. Συμφωνία υπέγραψε η ΕΟΔ και η Thales Alenia Space ένα συμβόλαιο που προβλέπει την κατασκευη των Ευρωπαϊκών στοιχείων της επόμενης αποστολής στον Άρη. Η σύμβαση υπεγράφη στη Ρώμη (Ιταλία) και περιλαμβάνει τη κατασκευη των Ευρωπαϊκών μέλων της αποστολής για το 2020 και τη διεξαγωγή δοκιμών πριν την εκτόξευση τους. Αυτό είναι κυρίως το ρόβερ, το οποίο θα βρίσκεται στη ρωσική μονάδα καθόδου και διαστημόπλοια για την πτήση και την παράδοση στον Άρη. Στη ρωσική πλατφόρμα προσγείωσης θα εγκατασταθεί μέσα για να αναλύσει την ατμόσφαιρα και το περιβάλλον του Κόκκινου Πλανήτη.Η ESA θα καθορίσει επίσης τη ρωσική μονάδα αλεξιπτωτου καθόδου, ραντάρ, μονάδα μέτρησης, ένα VHF επικοινωνίες και επί του σκάφους υπολογιστή με το λογισμικό. Επιστημονικά όργανα για την πλατφόρμα προσγείωσης του ρόβερ θα δωσει η Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος, οι εθνικές υπηρεσίες των κρατών μελών της ESA και της NASA. Τα μοντέλα θα παρουσιαστούν τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2017. Ο κύριος στόχος του προγράμματος «ExoMars» - η απόφαση ενός από τα παγκόσμια επιστημονικά ζητήματα της εποχής μας: αν υπάρχει, αν υπήρξε ποτέ ζωή στον Άρη; Η αποστολή «ExoMars» - ο ακρογωνιαίος λίθος της έρευνας της ESA », - λέει ο David Parker, Διευθυντής της ESA για την επανδρωμένη και ρομποτική εξερεύνηση. - "Χρησιμοποιώντας το μίνι-εργαστήριο για να ψάξουμε για τη ζωή και την προηγμένη ρομποτική, η αποστολή θα προσπαθήσει να απαντήσει σε ερωτήσεις που έχουν εδώ και καιρό την ανησυχία τους για την ανθρωπότητα. Η Ανανεωμένη υποστήριξη από τα κράτη μέλη του ΕΟΔ μας επιτρέπει να εκτελέσουμε μια αποστολή πτήση των ευρωπαϊκών στοιχείων μοντέλου και ανοίγει το δρόμο για την έναρξη, τον Ιούλιο του 2020 ». «Η δύναμη της σχέσης των ευρωπαϊκών και ιταλικών διαστημικων υπηρεσίων που επηρεάζονται όλοι οι εταίροι του προγράμματος και τη δυνατότητα να συνεχίσουμε το έργο μας από κοινού. Και μπορούμε να συνεχίσουμε αυτή την πολύ περίπλοκη αποστολή », - δήλωσε ο Donato Amoroso, αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Thales Alenia Space.

Το πείραμα ALPHA παρατήρησε το φάσμα εκπομπής της αντιύλης. Το αντιυδρογόνο είναι το απλούστερο άτομο αντιύλης και συνίσταται από ένα αντι-πρωτόνιο και ένα αντι-ηλεκτρόνιο (ποζιτρόνιο). Το αντίστοιχο σωματίδιο ύλης είναι το άτομο του υδρογόνου – ένα πρωτόνιο και ένα ηλεκτρόνιο Οι φυσικοί του πειράματος ALPHA στο CERN χρησιμοποιώντας λέιζερ υπεριώδους φωτός, διέγειραν τα άτομα αντι-υδρογόνου, που βρίσκονταν στη θεμελιώδη κατάστασή τους, προς την αμέσως επόμενη στάθμη ενέργειας και δεν βρήκαν καμία διαφορά σε σχέση με την αποδιέγερση των ατόμων του υδρογόνου. Η ενεργειακή μετάβαση στο αντιυδρογόνο συμφωνεί με αυτή του υδρογόνου με μια ακρίβεια 2 μέρη στα 10 δισεκατομμύρια σύμφωνα με την σημερινή δημοσίευση στο περιοδικό Νature (“Observation of the 1s-2s transition in trapped antihydrogen”). To μηδενικό αποτέλεσμα δείχνει προς το παρόν ότι η απορρόφηση και η εκπομπή του φωτός από την αντιύλη δεν διαφέρει σε τίποτε από τις αντίστοιχες διαδικασίες της ύλης. Η ανάπτυξη της φασματοσκοπίας αντιύλης δίνει την ευκαιρία ελέγχου μιας θεμελιώδους συμμετρίας των γνωστών νόμων της φυσικής, το δόγμα του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων, που ονομάζεται CPT. Τα αρχικά CPT αναφέρονται C: στην συζυγία φορτίου, τον μετασχηματισμό όπου ένα σωματίδιο αντικαθίσταται από το αντισωματίδιό του, P: στην ομοτιμία, η οποία συνδέεται με τον μετασχηματισμό αναστροφής του χώρου, και T: στη συμμετρία αναστροφής του χρόνου, όπου εναλλάσσονται οι χρονικές συντεταγμένες t και -t. Oι ισχυρές και οι ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις παραμένουν αναλλοίωτες κάτω από τους προαναφερθέντες μετασχηματισμούς C, P και T, ενώ οι ασθενείς αλληλεπιδράσεις παραβιάζουν μεμονωμένα και τις 3 αυτές συμμετρίες. Όμως, όταν οι μετασχηματισμοί C, P, Τ εφαρμόζονται μαζί, ως μετασχηματισμός CPT, τότε όλες οι αλληλεπιδράσεις – ασθενείς, ισχυρές και ηλεκτρομαγνητικές – παραμένουν αναλλοίωτες. Αυτό είναι το θεώρημα CPΤ και διατυπώνεται απλούστερα ως εξής: ένα σύστημα παραμένει αμετάβλητο αν τα σωματίδια αντικατασταθούν από τα κατοπτρικά συμμετρικά αντισωματίδιά τους και αντιστραφεί η ροή του χρόνου. To «αναλλοίωτο CPT» μας εγγυάται ότι ένα σωματίδιο και το αντισωματίδιό του έχουν ίσες μάζες, ίσους χρόνους ζωής, ίδιο σπιν, αλλά αντίθετους προσθετικούς κβαντικούς αριθμούς όπως το ηλεκτρικό φορτίο, η z συνιστώσα του ισοσπίν, ο κβαντικός αριθμός της παραξενιάς κ.ά. Όλα τα πειράματα που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δείχνουν ότι δεν παραβιάζεται η συμμετρία CPT. http://physicsgg.me/2016/12/19/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-alpha-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%cf%86%ce%ac%cf%83%ce%bc%ce%b1-%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%bf%ce%bc/

Τεχνητή νοημοσύνη της IBM θέλει να γίνει συγκυβερνήτης. Στο πλαίσιο συνεργασίας με τη NASA, ο πάνσοφος Watson της IBM εκπαιδεύεται ως συγκυβερνήτης αεροπλάνων και διαστημικών σκαφών προκειμένου να προειδοποιεί για προβλήματα που οι άνθρωποι δεν θα αντιλαμβάνονταν. Ποιος ξέρει; Ίσως μια μέρα η τεχνητή νοημοσύνη αντικαταστήσει και τον πιλότο. Ο Watson έγινε διάσημος το 2001 όταν ανακηρύχθηκε πρωταθλητής στο τηλεπαιχνίδι Jeopardy!, στο οποίο οι παίκτες καλούνται να βρουν τις ερωτήσεις σε γνωστές απαντήσεις. Το σύστημα, μια από τις πιο ανεπτυγμένες τεχνητές νοημοσύνες του κόσμου, αναλύει ωκεανούς δεδομένων για να βρίσκει τις πιθανότερες απαντήσεις σε ερωτήσεις που έχουν διατυπωθεί σε καθημερινή γλώσσα. Μετά τη νίκη του στο Jeopardy!, ο Watson άρχισε να εκπαιδεύεται στην Ογκολογία, εξετάζοντας όλη την ογκώδη βιβλιογραφία για να απαντά σε ιατρικά ερωτήματα. Στη νέα της ενσάρκωση, η τεχνητή νοημοσύνη ξεκίνησε τη βασική εκπαίδευση στο Ερευνητικό Κέντρο «Λάνγκλεϊ» της NASA, όπου θα βοηθά τους ερευνητές στην ανάλυση μεγάλων όγκων δεδομένων. «Το πρώτο σύστημα επίδειξης που κατασκευάσαμε ήταν σχεδιασμένο να προσφέρει στον πιλότο πληροφορίες την ώρα της πτήσης» αναφέρει στο Space.com ο Κρις Κοντέλα, μηχανικός της IBM που εργάζεται στο πρόγραμμα Watson. Η NASA «προσπάθησε να οργανώσει μια αναπαράσταση ενός συμβάντος που σημειώθηκε πριν από λίγα χρόνια σε μια αεροπορική εταιρεία, και να δει αν ο Watson μπορούσε, όταν είχε πρόσβαση στα δεδομένα της πτήσης, να παρουσιάσει πληροφορίες που θα έκαναν τη διαφορά, αν ο πιλότος τις γνώριζε εκείνη την ώρα». Η πραγματική πτήση στην οποία βασίστηκε το σενάριο προσγειώθηκε χωρίς σοβαρό πρόβλημα, ο πιλότος όμως είχε προχωρήσει σε ενέργειες που θα μπορούσαν να είχαν επιδεινώσει την κατάσταση. Στη διάρκεια της προσομοίωσης, ο Watson προσέφερε στοιχεία που θα είχαν βοηθήσει τον πιλότο να κατανοήσει καλύτερα τι συνέβαινε. Η επόμενη φάση της εκπαίδευσης του Watson ως βοηθού για πιλότους θα ξεκινήσει το 2017, είπε ο Κοντέλα. Οι μηχανικοί της IBM έχουν συζητήσει με τη NASA και μια άλλη πιθανή εφαρμογή, στην οποία ο Watson παρακολουθεί την υγεία των αστροναυτών και τους προτείνει θεραπείες στην περίπτωση ασθένειας. Η IBM, εξετάζει το ενδεχόμενο να αναθέσει στον Watson τον χειρισμό τροχοφόρων ρομπότ στον Άρη. Σήμερα, ο Watson ζει στο λεγόμενο νέφος (cloud) και απαιτεί για τη λειτουργία του ογκώδη υπολογιστικά συστήματα. Αν η IBM καταφέρει να τον μικρύνει αρκετά, η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε στο μέλλον να βρει δουλειά στο Διάστημα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500121384 Χιλιάδες κόσμου στην τελετή μνήμης του αστροναύτη Τζον Γκλεν. Χιλιάδες άνθρωποι τίμησαν χθες τη μνήμη του Τζον Γκλεν, θρύλου της κατάκτησης του Διαστήματος που πέθανε την περασμένη εβδομάδα στα 95 χρόνια του, σε συγκινητική δημόσια τελετή στο Οχάιο. Η τελετή πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Ohio State University με τη συμμετοχή 2.500 ανθρώπων. Προβολή ταινιών, συνεντεύξεων που σκιαγράφησαν τη ζωή του Τζον Γκλεν πλαισιώθηκαν από ομιλίες των δικών του ανθρώπων. Το φέρετρο εκείνου που υπήρξε ο πρώτος Αμερικανός που μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη το 1962 βρισκόταν στη βάση της σκηνής καλυμμένο με την αστερόεσσα. Ο Τζον Γκλεν θα ενταφιασθεί τον Απρίλιο στο απέραντο κοιμητήριο του Αρλινγκτον, κοντά στην Ουάσινγκτον, όπου περισσότεροι από 400.000 στρατιώτες, βετεράνοι και οι οικογένειές τους είναι ενταφιασμένοι, μαζί με προσωπικότητες όπως ο Τζον Φ Κένεντι. Στο κοιμητήριο υπάρχουν επίσης δύο στήλες στη μνήμη των πληρωμάτων του Columbia και του Challenger που εξερράγησαν εν πτήσει. http://www.pronews.gr/portal/20161218/genika/diastima/49/hiliades-kosmoy-stin-teleti-mnimis-toy-astronayti-tzon-gklen

Προετοιμασία για την τροχιακή μονάδα TGO (Trace Gas Orbiter) για ελιγμούς ατμοσφαιρική πέδησης. Στην αποστολή «ExoMars" Οι ειδικοί συνεχίζουν να προετοιμάζουν την τροχιακή μονάδα TGO (Trace Gas Orbiter) για ελιγμούς ατμοσφαιρική πέδησης, κατά το οποίο το μηχάνημα πρέπει να παει σε σχεδόν κυκλική τροχιά με υψόμετρο περίπου 400 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια του Άρη, και τροχιακή περίοδο περίπου 2 ωρών. Τώρα το διαστημικό σκάφος είναι σε ιδιαίτερα ελλειπτική τροχιά με περίγειο 250 χιλιόμετρα και απόγειο των 98 000 km, με τροχιακή περίοδο περίπου 4 ημέρες. Έναρξη των εργασιών για την απόσυρση του TGO στην τροχιά στόχο έχει προγραμματιστεί για τις 15 Μαρ, 2017. Κατά τη διάρκεια του ελιγμού, η μονάδα θα είναι στο περίγειο στο άνω άκρο της ατμόσφαιρας του Άρη, με τον τρόπο αυτό τη σταδιακή μείωση του απόγειου και αλλάζοντας την κλίση της τροχιάς. Υποτίθεται ότι η ατμοσφαιρική ελιγμός θα διαρκέσει περίπου 13 μήνες. Οι ειδικοι της Mission Control Center στο Darmstadt (Γερμανία) θα παρακολουθουν την τρέχουσα κατάσταση της τροχιάς και του διαστημικού σκάφους, προκειμένου να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις των υπερβολικων κραδασμων, πίεση και θερμότητα στο όχημα σε τροχιά. Επί του παρόντος, οι ειδικοί σχεδιάζουν τη λειτουργία, την προετοιμασία των διαστημοπλοίων και επίγειων υποδομών για το μέλλον του ελιγμού. Στις 19 Ιανουαρίου 2017 έχει προγραμματιστεί η ρύθμιση της γωνίας κλίσης της τροχιάς και την απόσυρση των διαστημικών σκαφών σε τροχιά με κλίση 74 μοιρών. Το επόμενο βήμα αναμένεται να μειώσει το περίγειο και το απόγειο της τροχιάς 200 km και 33 475 χιλιόμετρα, αντίστοιχα, λόγω των ελιγμών 3 και στις 9 Φεβρουαρίου 2017. Παρά το γεγονός ότι η ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος) είχαν ήδη την εμπειρία της ατμοσφαιρικής drag ελιγμών στο σύστημα Venus Express, οι ειδικοί έχουν αρχίσει την προετοιμασία για τη λειτουργία εκ των προτέρων για να βεβαιωθουν ότι όλα τα βήματα που έχουν εκπονηθεί ειναι σωστα και δεν θα προκύψουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. http://www.roscosmos.ru/23051/

Ν. Κορέα: Εντυπωσιακές επιδόσεις αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης. Ο αντιδραστήρας πυρηνικής σύντηξης KSTAR στο Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας Σύντηξης στη Νότια Κορέα έθεσε πρόσφατα ένα νέο εντυπωσιακό ρεκόρ λειτουργίας πλάσματος υψηλής απόδοσης διάρκειας 70 δευτερολέπτων. Η λειτουργία αυτή αποτελεί μια όλο και πιο σταθερή κατάσταση που μας φέρνει πιο κοντά στην πλήρη εμπορική λειτουργία ενός αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης. Οι νοτιοκορεάτες ερευνητές εργάστηκαν για την κατασκευή του KSTAR για πάνω από μία δεκαετία και ο αντιδραστήρας άρχισε να λειτουργεί πειραματικά το 2008. Σύμφωνα με το ινστιτούτο, η ενέργεια σύντηξης αποτελεί μία βέλτιστη εναλλακτική λύση των «βρώμικων» πηγών ενέργειας, όπως τα ορυκτά καύσιμα, καθώς η σύντηξη είναι καθαρή, αποδοτική, και ανεξάντλητη. Λόγω της αφθονίας της εναλλακτικής αυτής πηγής ενέργειας, το ινστιτούτο την αποκαλεί ως «ενέργεια ειρήνης», υποστηρίζοντας ότι η σύντηξη δεν θα προκαλέσει συγκρούσεις μεταξύ διαφόρων κρατών, όπως για παράδειγμα το πετρέλαιο. Η πυρηνική σύντηξη είναι ασφαλέστερη από την πυρηνική σχάση, την αντίδραση που χρησιμοποιείται στους σύγχρονους σταθμούς πυρηνικής ενέργειας, γιατί δεν παράγει ραδιενεργά απόβλητα ή άλλα βλαβερά υποπροϊόντα. Σε αντίθεση με την πυρηνική σχάση, η οποία περιλαμβάνει τη διάσπαση του πυρήνα ενός ατόμου σε μικρότερα νετρόνια και πυρήνες, η πυρηνική σύντηξη δημιουργεί τεράστιες ποσότητες ενέργειας όταν άτομα συντήκονται μαζί σε απίστευτα υψηλές θερμοκρασίες. «Το παγκόσμιο ρεκόρ για το πλάσμα υψηλής απόδοσης, που ξεπέρασε το ένα λεπτό λειτουργίας, έδειξε ότι ο KSTAR αντιπροσωπεύει την πρωτοπορία στην τεχνολογία λειτουργίας πλάσματος σε σταθερή κατάσταση σε έναν υπεραγωγό. Πρόκειται για ένα τεράστιο βήμα προόδου για την υλοποίηση ενός κανονικού αντιδραστήρα σύντηξης», αναφέρει η δήλωση του ινστιτούτου. Η Νότια Κορέα είναι μέλος του έργου Διεθνής Θερμοπυρηνικός Πειραματικός Αντιδραστήρας (ITER), μιας διεθνούς προσπάθειας για την κατασκευή ενός εμπορικού αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης στην οποία συμμετέχουν επίσης οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Κίνα, η Ιαπωνία, η Ινδία και η Ρωσία. http://www.naftemporiki.gr/story/1185084/n-korea-entuposiakes-epidoseis-antidrastira-purinikis-suntiksis

«Ο άνθρωπος από τις εννιά διαστάσεις» στο Πλανητάριο. Στους επιστημονικούς κύκλους η λεγόμενη «θεωρία των πάντων» είναι κάτι σαν το Αγιο Δισκοπότηρο των απανταχού φυσικών. Πρόκειται για την υπόθεση ότι μόνο μία θεωρία μπορεί να περιγράψει τα βασικά δομικά συστατικά της ύλης και τις θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης σε μια ενιαία και συνεπή θεωρία. Τη γοητευτική και μυστηριώδη θεωρία των πάντων φέρνει στο προσκήνιο το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ του Ιδρύματος Ευγενίδου «Ο άνθρωπος από τις 9 διαστάσεις», ο οποίος ενώ γνωρίζει «τα πάντα», δεν αποκαλύπτει τίποτα. Στην υπόθεση της ταινίας ο μυστηριώδης πρωταγωνιστής θέτει παράξενα ερωτήματα και προσκαλεί το κοινό σε ένα συναρπαστικό ταξίδι από το απειροελάχιστα μικρό έως την απεραντοσύνη του σύμπαντος και από τον τρισδιάσταστο χώρο που γνωρίζουμε στον περίεργο κόσμο των κρυφών διαστάσεων. Θα αποκαλύψει τα μυστικά του και ποια μπορεί να είναι η θεωρία των πάντων; Το ντοκιμαντέρ, που είναι παραγωγή του Εθνικού Μουσείου Αναδυόμενων Επιστημών και Καινοτομίας της Ιαπωνίας «Miraikan», συνδυάζει ζωντανές σκηνές δράσεις, εντυπωσιακά γραφικά αλλά και τις πλέον σύγχρονες τεχνικές οπτικοποίησης επιστημονικών δεδομένων, προκειμένου να γίνονται ευκολότερα κατανοητές οι θεωρίες και η επιστημονική ορολογία. «Ο άνθρωπος από τις 9 διαστάσεις» έχει αποσπάσει το βραβείο «Καλύτερης εκπαιδευτικής παραγωγής» από τον Διεθνή Οργανισμό Πλανηταρίων. Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί μόνο την Τρίτη 20 Δεκεμβρίου σε δύο δωρεάν παραστάσεις, ώρες 6.30 μ.μ. και 8 μ.μ., με δελτία εισόδου τα οποία θα διατεθούν από τις 6 μ.μ. στο ταμείο του Πλανηταρίου. Η παράσταση προτείνεται για παιδιά από 10 ετών και άνω. Συγγρού 387 http://www.kathimerini.gr/888229/article/epikairothta/episthmh/o-an8rwpos-apo-tis-ennia-diastaseis-sto-planhtario

Επιστροφή στο μέλλον για την φυσική των σωματιδίων. Όταν πριν από μερικές ημέρες ανακοινώθηκαν τα ονόματα των 5 νέων φυσικών που τιμήθηκαν με το βραβείο θεμελιώδους φυσικής «New Horizons» https://breakthroughprize.org/Laureates/1/P2 ο θεωρητικός φυσικός Σάββας Δημόπουλος, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, αισθάνθηκε πολύ υπερήφανος. Οι τρεις από τους πέντε βραβευθέντες, οι Ασημίνα Αρβανιτάκη, Peter Graham και Surjeet Rajendran, υπήρξαν πρώην μαθητές του!!! Ο ίδιος ο Σάββας Δημόπουλος τιμήθηκε πριν από 10 χρόνια με το βραβείο J.J. Sakurai για την τεράστια συνεισφορά του στην σύγχρονη θεωρητική φυσική (υπερσυμμετρία και υπερσυμμετρικό καθιερωμένο πρότυπο, δυναμικό σπάσιμο συμμετρίας, επιπλέον χωρικές διαστάσεις κ.λπ.), η οποία διαμόρφωσε την θεωρητική έρευνα στην κλίμακα των TeV και ενέπνευσε ένα μεγάλο εύρος πειραμάτων. https://www.aps.org/units/dpf/awards/recipient.cfm?first_nm=Savas&last_nm=Dimopoulos&year=2006 Ο Σάββας Δημόπουλος σε χθεσινό άρθρο του στο Scientific American, αναφέρεται στην βράβευση των μαθητών του, αλλά και στην κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουν οι φυσικοί των στοιχειωδών σωματιδίων στα επόμενα χρόνια. Αναγνωρίζει ότι οι γιγαντιαίοι επιταχυντές πραγματοποίησαν εξαιρετικές ανακαλύψεις στις τελευταίες δεκαετίες. Χάρη σ’ αυτούς οι φυσικοί οδηγήθηκαν στο Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων, μια εντυπωσιακά επιτυχημένη θεωρία, η οποία εξηγεί σχεδόν όλα όσα παρατηρούμε χρησιμοποιώντας μερικές σταθερές, έναν μικρό αριθμό στοιχειωδών σωματιδίων και πολύ λιγότερες δυνάμεις που περιγράφουν τις αλληλεπιδράσεις τους. Σύμφωνα με τον Σάββα Δημόπουλο, η σύγχρονη φυσική των σωματιδίων υπήρξε ένας θρίαμβος των καλύτερων χαρακτηριστικών της ανθρωπότητας: της δημιουργικότητας, της περιέργειας και της συνεργασίας. Αποκορύφωμά της είναι ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) στο CERN, το πολυπλοκότερο πείραμα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ένα πείραμα που κόστισε δισεκατομμύρια δολάρια και στο οποίο συμμετέχουν χιλιάδες άνθρωποι. Η ανακάλυψη του μποζονίου Higgs στον LHC – ένα σωματίδιο που προβλέφθηκε από τη θεωρία μισό αιώνα νωρίτερα – υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα επιστημονικά επιτεύγματα όλων των εποχών. Δυστυχώς όμως υπάρχει ένα πρόβλημα. Ο LHC έχει φτάσει στο όριο της ενέργειάς του, και θα χρειαστούν 30 χρόνια για να κατασκευαστεί ο επόμενος μεγάλος επιταχυντής. Αυτός ο αριθμός είναι συντηρητικός δεδομένων των τεράστιων δυσκολιών και του κόστους που υπεισέρχονται. Συμβαίνει επίσης αυτό το χρονικό διάστημα να είναι και η μέση χρονική διάρκεια μιας επιστημονικής σταδιοδρομίας. Ο Σάββας Δημόπουλος αναρωτιέται, αν μπορούμε στ’ αλήθεια να αφήσουμε μια ολόκληρη γενιά νέων μυαλών να μείνει στο περιθώριο περιμένοντας να κατασκευαστεί το επόμενο πείραμα; Θεωρεί λοιπόν, ότι στα επόμενα δέκα χρόνια οι φυσικοί των σωματιδίων θα πρέπει να σκεφτούν και να σχεδιάσουν το μέλλον τους. Τον τρόπο με τον οποίο θα απαντήσουν στα άλυτα μέχρι τώρα προβλήματα: Ποια είναι η φύση της σκοτεινής ύλης; Από τι είναι φτιαγμένο το σύμπαν μας και πως λειτουργεί; Γιατί το σύμπαν μας είναι τόσο μεγάλο; Γιατί η βαρύτητα είναι τόσο ασθενής; Έτσι κι αλλιώς η φυσική απέχει ακόμα πολύ από το τέλος της. Προτείνει λοιπόν να κοιτάξουμε στο παρελθόν για να βρούμε τις απαντήσεις. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 όταν οι John Cockroft και Ernest Walton κατασκεύασαν τον πρώτο επιταχυντή και ο Ernest Lawrence το πρώτο κύκλοτρο, σε συνδυασμό με τις θεωρητικές εμπνεύσεις, τις τεχνολογικές προόδους και τις μηχανικές κατασκευές, προέκυψε χιονοστιβάδα νέων ανακαλύψεων αλλάζοντας εντελώς το τοπίο της φυσικής του 20ου αιώνα. Η εποχή των επιταχυντών ήταν απόλυτα επιτυχής και σύμφωνα με τον Σάββα Δημόπουλο θα ξαναγίνει πάλι, αλλά εν τω μεταξύ θα πρέπει να επιστρέψουμε στις ρίζες μας. Κατά τα τελευταία 40 χρόνια, αναπτύχθηκαν πολλές σημαντικές θεωρητικές ιδέες, αλλά δεν έχουν ακόμη δοκιμαστεί πειραματικά, όχι γιατί δεν αξίζουν, αλλά επειδή έχουμε επικεντρωθεί στα πειράματα υψηλών ενεργειών. Αυτές οι ιδέες υποστηρίζουν την ύπαρξη επιπλέον χωρικών διαστάσεων, νέων δυνάμεων στη φύση και νέων θεμελιωδών συστατικών της ύλης. Είναι ιδέες μεγάλης σημασίας που δεν μπορούν να ελεγχθούν με την απλή μετάβαση σε υψηλές και υψηλότερες ενέργειες. Έτσι, ενώ έχουμε επικεντρωθεί στους θηριώδεις επιταχυντές σωματιδίων, η σύγχρονη τεχνολογία έχει ανοίξει νέους ορίζοντες, προαναγγέλλοντας την εποχή της σωματιδιακής φυσικής υψηλής ακρίβειας. Οι τεχνολογίες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μικρά, αλλά με μεγάλη ακρίβεια πειράματα που μπορούν να ερευνήσουν ένα ευρύ φάσμα νέων φαινομένων. Αυτά τα πειράματα μπορούν να χωρέσουν πάνω σε ένα τραπέζι, απαιτούν 10 άτομα αντί για 10.000, και το κόστος τους είναι μερικά εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, αντί των δισεκατομμυρίων που απαιτούνται για έναν Supercollider όπως ο LHC. Είμαστε στα πρόθυρα μιας αναγέννησης των επιτραπέζιων πειραμάτων σωματιδιακής φυσικής – σε μια σωματιδιακή φυσική χωρίς επιταχυντές. Ο Σάββας Δημόπουλος ως ένας θεωρητικός που περίμενε δεκαετίες για να ελεγχθεί η δουλειά του στον LHC, θεωρεί ότι οι τρείς βραβευθέντες νέοι επιστήμονες – πρώην μαθητές του – θα βοηθήσουν ώστε να αποφύγουμε μια «χαμένη γενιά» στη σωματιδιακή φυσική. Κι αν αυτό επιτευχθεί, τότε στις επόμενες δεκαετίες η φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων θα βιώσει συναρπαστικές στιγμές. Διαβάστε το άρθρο του Σάββα Δημόπουλου με τίτλο «It’s Time for Particle Physics to go Back to the Future» στο περιοδικό Scientific American https://blogs.scientificamerican.com/guest-blog/its-time-for-particle-physics-to-go-back-to-the-future/# Δείτε επίσης τις διαφάνειες από παλαιότερη διάλεξη του Σάββα Δημόπουλου στο πανεπιστήμιο Αθηνών, με τίτλο: «Μεγάλες απαντήσεις από μικρά πειράματα « http://nuclpart.phys.uoa.gr/FloratosFest/Files/dimopoulos.savas.pdf http://physicsgg.me/2016/12/16/%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%bf%ce%bd-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%84%cf%89/

Συνέντευξη της Ασημίνας Αρβανιτάκη. Βραβεύτηκε πρόσφατα με το «New Horizons in Physics», έναν από τους πιο εμβληματικούς τίτλους στον τομέα της επιστήμης της, την χαρακτηρίζουν ως την Ελληνίδα Αϊνστάιν και είναι η πρώτη γυναίκα που κατέχει την έδρα Αρίσταρχος που επιχορηγείται από το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», στο πρωτοποριακό για τις έρευνές του, Ινστιτούτο Φυσικής Perimeter Institute του Καναδά. Η Ασημίνα Αρβανιτάκη, η νεαρή Ελληνίδα θεωρητική φυσικός από τη Μεσσηνία έχει κάθε λόγο να αισθάνεται περήφανη (και να μας κάνει περήφανους). Επικοινωνήσαμε μαζί της και έκλεψε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο της για να μας μιλήσει: — Συγχαρητήρια για την τόσο σημαντική σας διάκριση. Πώς αισθάνεστε; Είναι μοναδικό το συναίσθημα να παίρνεις αναγνώριση για κάτι που αγαπάς τόσο πολύ. Επειδή το βραβείο αυτό είναι για νέους επιστήμονες, το βλέπω και ως ευθύνη να συνεχίσω την προσπάθεια μου. —Πείτε μου λίγα πράγματα για τη ζωή σας και τις σπουδές σας. Κατάγομαι από τη Μεσσηνία και πιο συγκεκριμένα από το χωριό Κόκλα. Φοίτησα στα σχολεία του Κοπανακίου Μεσσηνίας. Τις προπτυχιακές μου σπουδές τις έκανα στο ΕΚΠΑ και μετά την αποφοίτησή μου πήγα στο Stanford των ΗΠΑ από όπου πήρα το διδακτορικό μου το 2008. Ήμουν μεταδιδακτορική φοιτήτρια στο UC Berkeley και στο Stanford, μέχρις ότου έγινα καθηγήτρια της Θεωρητικής Φυσικής στο Perimeter Institute. Η έδρα αυτή επιχορηγείται από το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος». — Με αφορμή τα αποτελέσματα της πρόσφατης έρευνας του Pisa για την παγκόσμια αξιολόγηση των μαθητών, η εικόνα της ελληνικής εκπαίδευσης είναι απογοητευτική. Ποια ήταν η δική σας εμπειρία από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα; Τελικά μήπως η μάθηση είναι θέμα προσωπικής φιλομάθειας; Οι γονείς μου ήταν καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης –τώρα συνταξιούχοι- και αποφοίτησα από μικρό σχολείο της επαρχίας , οπότε δεν μπορώ να πω ότι είναι αντιπροσωπευτική η εμπειρία μου. Όμως, από το σχολείο μου , έστω και μικρό, εμπνεύστηκα και μαγεύτηκα για την αναζήτηση της γνώσης. Πρωταγωνιστές οι καθηγητές μου. Επίσης, αυτό που μπορώ να σας πω, είναι ότι, όταν πήγα στο Stanford, δεν ένοιωσα ότι γνώριζα λιγότερα από φοιτητές που είχαν φοιτήσει σε πιο γνωστά πανεπιστήμια του κόσμου. H παιδεία είναι ένα από τα πιο βασικά στοιχεία μιας σύγχρονης κοινωνίας, επειδή μας δίνει τα όπλα να αναπτυχθούμε ατομικά και συλλογικά. Η παιδεία δεν είναι θέμα προσωπικής μόνο φιλομάθειας. Η φιλομάθεια είναι επίκτητο χαρακτηριστικό του ατόμου, αποτέλεσμα της επίδρασης του περιβάλλοντος, ανθρωπογενούς και φυσικού. Επομένως υπάρχουν εξωγενείς παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος. Ίσως να θεωρείται επίσης πανάκεια η υλικοτεχνική υποδομή, η γενναιόδωρη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης. Όμως, τα όπλα αυτά είναι αναποτελεσματικά, όταν δε χρησιμοποιούνται από εμπνευσμένους δασκάλους, από πνευματικούς ανθρώπους οι οποίοι δύνανται να παρασύρουν τη σκέψη των νέων ανθρώπων. Για παράδειγμα, θα σας αναφέρω το βιβλίο, σχολικό ή πανεπιστημιακό. Μπορεί να είναι το τέλειο βιβλίο. Είναι όμως άψυχο. Θα πάρει ψυχή και θα μιλήσει και θα ακουσθεί μέσα από το δάσκαλο. Η μάθηση, κατά τη γνώμη μου, είναι η συνισταμένη των παραγόντων που προαναφέρθηκαν. — Φαντάζομαι πως έχετε ακούσει αυτό που λίγο πολύ λένε όλοι ότι η «Ελλάδα βγάζει σπουδαίους επιστήμονες». Εσείς είστε ένα εξαιρετικό τέτοιο παράδειγμα. Αλλά τελικά η επιστημονική κλίση είναι θέμα καταγωγής; Γιατί κάποιος ενδιαφέρεται για την επιστήμη και κάποιος άλλος για τις τέχνες ή την ιατρική; Ίσως το ενδιαφέρον αυτό να είναι αποτέλεσμα βιολογικής, πνευματικής και ψυχολογικής ταυτότητας του ατόμου. Αν δεχθούμε ότι η πνευματική ταυτότητα προσδιορίζεται και από το ανθρωπογενές περιβάλλον (π.χ. πολιτιστικό), τότε παίζει ρόλο η καταγωγή. Όσον αφορά για το αν η Ελλάδα βγάζει σπουδαίους επιστήμονες, μπορώ να σας πω ότι γνωρίζω πολλούς Έλληνες που έχουν κάνει καριέρα στο εξωτερικό, αλλά δε νομίζω ότι έχουμε την αποκλειστικότητα. —Τι είναι αυτό που σας γοητεύει πρωτίστως στη φυσική; Το Σύμπαν. Το πόσο μεγάλο, όμορφο, περίεργο είναι και το πόσα πράγματα έχουμε μάθει για αυτό, εμείς οι θνητοί με τη δύναμη της σκέψης μας και το πείραμα. — Παρακολουθούσα με μεγάλο ενδιαφέρον μία διάλεξή σας και προσπαθούσα με τις λίγες γνώσεις που έχω να καταλάβω το αντικείμενο της έρευνάς σας. Μπορείτε να μας πείτε λίγα πράγματα γι’ αυτό; Αν όντως οι θεωρίες σας αποδειχθούν, πώς θα μπορούσαν πρακτικά να βοηθήσουν την ανθρωπότητα πέρα από το να απαντήσουν σε ένα μεγάλο γιατί; Είμαι θεωρητικός της φυσικής των στοιχειωδών σωματιδίων . Στον τομέα μου προσπαθούμε να «αποδομήσουμε» τη φύση στο μικρότερο δυνατό αριθμό δυνάμεων, σωματιδίων και εξισώσεων. Με αυτή την αρχή έχουμε χτίσει τη θεωρία του καθιερωμένου προτύπου η οποία αυτή τη στιγμή περιγράφει παρατηρούμενα φαινόμενα του μεγέθους του Γαλαξία μας μέχρι τις υποατομικές αποστάσεις. Πολλά ερωτήματα, όμως, παραμένουν αναπάντητα. ‘Ενα ερώτημα είναι: Γιατί η βαρύτητα είναι τόσο αδύναμη; Αυτό δεν το αντιλαμβανόμεθα πολύ, διότι η βαρύτητα μας κρατά πάνω στη Γη. Αλλά σκεφτείτε το εξής: Κάθε φορά που σηκώνετε ένα ποτήρι, για να πιείτε νερό υπερνικάτε με τις ηλεκτρικές δυνάμεις στο χέρι σας τη βαρυτική έλξη ολοκλήρου του πλανήτη. Αν η βαρύτητα είχε την ίδια ισχύ με τον ηλεκτρομαγνητισμό, δε θα μπορούσαμε να το πράξουμε αυτό. Άλλο ένα ερώτημα είναι η φύση της σκοτεινής ύλης. Γνωρίζουμε από αστρονομικές παρατηρήσεις ότι τα πράγματα που βλέπουμε αποτελούν μόνο ένα 5% της ενέργειας του Σύμπαντος. Ένα πολύ πιο μεγάλο κομμάτι, περίπου 25%, είναι αυτό που ονομάζουμε σκοτεινή ύλη, ένα είδος ύλης που δεν αλληλεπιδρά με μας πολύ ισχυρά και συγκεκριμένα δεν αλληλεπιδρά με το φως εξού και το όνομά της. Τη «βλέπουμε» αυτή την ύλη μόνο μέσω της δύναμης της βαρύτητας. Το πιο μεγάλο κομμάτι του Σύμπαντος είναι η «σκοτεινή ενέργεια» άλλο ένα μεγάλο μυστήριο. Μέρος της προσπάθειας να πάρουμε απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι το πείραμα στο CERN, το Large Hadron Collider, με το οποίο ο τομέας μου είναι άρρηκτα δεμένος. Με την έρευνά μου, παίρνω μία διαφορετική κατεύθυνση και προσπαθώ να βρω καινούργιους τρόπους να μάθουμε για τη φύση και τα μυστήριά της. Τα πειράματα αυτά εκμεταλλεύονται τις τελευταίες εξελίξεις σε άλλους τομείς της Φυσικής και διαφοροποιούνται από τις μεθόδους που χρησιμοποιούσαμε ως τώρα. Για παράδειγμα, είναι δυνατόν να ανακαλυφθούν νέα σωματίδια ή δυνάμεις χρησιμοποιώντας τεχνολογίες σαν τα ατομικά ωρολόγια ή τις μελανές οπές που ανακαλύψαμε πρόσφατα στο LIGO. Τα ατομικά ρολόγια έχουν τέτοια ακρίβεια που τα χρησιμοποιούμε για τον ορισμό του δευτερολέπτου. Αν είμαι τόσο τυχερή που κάποια από τις προτάσεις μου επαληθευτεί πειραματικά, δε μπορώ να σας πω πώς αυτό θα βοηθήσει άμεσα την κοινωνία. Ο χρόνος θα δείξει. Μπορεί να μην έχει καμία πρακτική εφαρμογή ή μπορεί να πάρει δεκαετίες. Δε νομίζω ότι οι πρακτικές εφαρμογές πρέπει να είναι αυτοσκοπός της επιστήμης. Κανείς δεν ανέθεσε στους αρχαίους μας προγόνους τι να ανακαλύψουν και κανείς δεν είπε στο Σωκράτη τι να σκεφθεί. Ανεξάρτητα από την πρακτική εφαρμογή η ίδια η γνώση του Σύμπαντος προσδιορίζει και τη βιοθεωρία του ανθρώπου. Το «γιατί», η απορία, οδηγεί τον άνθρωπο στη γνώση και η γνώση στην ευδαιμονία/ευτυχία που είναι το ζητούμενο της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης. — Είστε κάτοχος της έδρας «Αρίσταρχος στο ινστιτούτο θεωρητικής φυσικής Perimeter του, ένας τίτλος μάλλον ανδροκρατούμενος και σίγουρα θα αισθάνεσθε πολύ περήφανη γι’ αυτό. Γενικότερα ο χώρος της επιστήμης είναι ανδροκρατούμενος. Γιατί; Υπάρχει κάτι στις θετικές επιστήμες που τρομάζει τις γυναίκες; Είναι θέμα της φύσης του γυναικείου μυαλού ή είναι αποτέλεσμα κοινωνικών αντιλήψεων; Έχετε προσωπικά βιώσει διάκριση στον τομέα σας λόγω του φύλου σας; Αυτό είναι ένα πολύ καλό ερώτημα για το οποίο, δυστυχώς, δεν έχω καλή απάντηση. Νομίζω ότι είναι αποτέλεσμα τού ότι ζούμε σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία και ότι υπάρχουν στερεότυπα για το τι οι γυναίκες δύνανται και πρέπει να πράττουν. Ενδεικτική είναι και η απουσία των γυναικών από ηγετικές θέσεις σε όλους τους τομείς. Εύχομαι αυτό να αλλάξει. Προσωπικά είμαι πολύ τυχερή που σε κρίσιμες στιγμές της ζωής μου κανείς δε μου είπε τι δρόμο να διαλέξω. Όσοι μου είπαν ότι αυτό που επιθυμώ δεν είναι κατάλληλο για μένα, απλώς τους αγνοήσα. Νομίζω ότι οφείλω πολλά και στους γονείς μου, οι οποίοι ποτέ δε μου είπαν ότι επιστήμονας δεν είναι επάγγελμα για μία γυναίκα ή ότι δε μπορώ να φύγω από τη χώρα για να μην τους εγκαταλείψω. — Έχω πρόβλημα να φανταστώ τον κόσμο με παραπάνω από τρεις διαστάσεις. Μπορείτε να μου τον περιγράψετε ή είναι κάτι που ξεπερνάει τις διαστάσεις της φαντασίας μας; Εν τέλει εσείς σε πόσες διαστάσεις ονειρεύεστε; Είναι τα όνειρα μία διέξοδος από τις τρεις διαστάσεις μας; Ίσως μια καλή αναλογία είναι να φανταστείτε το Σύμπαν σαν μία σελίδα ενός βιβλίου. Οι επιπλέον διαστάσεις είναι η κατεύθυνση κάθετη στη σελίδα. Εμείς, η ύλη με τις αλληλεπιδράσεις της, μπορεί να είμαστε περιορισμένοι, να κινούμαστε πάνω σε αυτή τη σελίδα. Η δύναμη της βαρύτητας είναι η μόνη που δύναται να δει όλο το χώρο. Πειραματικά γνωρίζουμε ότι αυτές οι επιπλέον διαστάσεις είναι μικρές. Οπότε μπορείτε να φανταστείτε ότι η επιπλέον κατεύθυνση στη σελίδα είναι «κουλουριασμένη» και για αυτό δεν τη βλέπουμε. Η θεωρία χορδών μάς λέει ότι μπορεί να υπάρχουν επιπλέον χωρικές διαστάσεις. Είναι άρρηκτα δεμένες με τη μαθηματική συνοχή της θεωρίας. Υπάρχουν τρόποι να εξακριβώσουμε την ύπαρξή τους πειραματικά — ο νόμος του Νεύτωνα για τη βαρύτητα θα ήταν διαφορετικός σε μικρές αποστάσεις. Οπότε αν ανακαλυφθούν θα έχουμε πειραματικές ενδείξεις για τη θεωρία χορδών. —Πώς θα κάνουμε τους νέους ανθρώπους να αγαπήσουν την επιστήμη και την έρευνα; Τελικά η τεχνολογία και όλη αυτή η εύκολη πρόσβαση μέσα από τα τεχνολογικά gadgets καλλιεργεί την περιέργεια για τον κόσμο; Νομίζω πως η σωστή παιδεία, που παρέχεται από τους διαφόρους φορείς, οδηγεί τους νέους στην επιστήμη και την έρευνα και γι’ αυτό το λόγο είναι σημαντική. Νέοι με κριτική σκέψη, ανεξάρτητες πνευματικές οντότητες αναζητούν το «είναι», το «γιατί» και το «πώς» του Σύμπαντος, δηλαδή την ουσία , την αιτία και τον τρόπο των όντων. Η παιδεία διαμορφώνει την προσωπικότητα του ατόμου. Συνεπώς, είναι ευθύνη όλων μας η παιδεία των νέων. Η τεχνολογία είναι το μέσον για την ικανοποίηση της περιέργειας του νέου. —Σας αρέσει η τηλεοπτική σειρά Big Bang Theory; Τι σκέφτεστε για το Sheldon; Moυ αρέσει το Big Bang Theory! Έχουν πολύ καλούς συμβούλους επιστημονικούς και κάνουν καλή δουλειά στην παρουσίαση της φυσικής και των σχετικών εννοιών. Ο Sheldon είναι αξιολάτρευτα περίεργος και, ναι, υπάρχουν φυσικοί που είναι τόσο αλαζόνες. — Φαίνεστε ένας πολύ χαρούμενος και γελαστός άνθρωπος κάτι που ίσως έρχεται σε αντίθεση με το στερεότυπο του σοβαροφανούς επιστήμονα που υπάρχει. Ποιο είναι το σωματίδιο της ευτυχίας; Xαxα… Ξέρετε ότι και οι επιστήμονες είναι κανονικοί άνθρωποι με ενδιαφέροντα , χιούμορ κλπ. Από τον ίδιο πλανήτη είμαστε άλλωστε. Απλώς διαφέρουμε με τους άλλους ανθρώπους στο τι αποφασίσαμε να κάνουμε με τη ζωή μας. Νομίζω το σωματίδιο της ευτυχίας είναι διαφορετικό για τον καθένα μας. Το σημαντικό είναι να το ανακαλύψουμε και γι’ αυτό χρειάζεται προσπάθεια. Προσπαθείς και επιμένεις στους σκοπούς σου μαθαίνοντας από τις αποτυχίες σου που πάντα υπάρχουν. Πρέπει επίσης να μην ξεχνάμε και τις απολαύσεις της ζωής, τους φίλους, την οικογένεια ,ένα καλό ποτήρι κρασί, ή όπως γράφει σ’ ένα ποίημά του ο Αλκαίος ο Μυτιληναίος: «Πολέμα τ’ αγριοκαίρι/ Ξύλα ρίχνε στη φωτιά/ Βάζε μπόλικο κρασάκι γλυκόπιοτο». http://physicsgg.me/2016/12/17/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%af%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%81%ce%b2%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%84%ce%ac%ce%ba%ce%b7/

Ολική έκλειψη ηλίου 2017 (βίντεο) Στις 21 Αυγούστου του 2017 η σκιά της Σελήνης θα διασχίσει τις ΗΠΑ. Πρόκειται για μια ολική έκλειψη ηλίου. Το βίντεο που ακολουθεί δείχνει πόσο ακριβείς μπορούν να γίνουν στις προβλέψεις τους οι αστρονόμοι. Βλέπουμε πως σκιά της Σελήνης πάνω στη Γη προσεγγίζεται καλύτερα με ένα πολύγωνο. Η εξαιρετικά ακριβής προσομοίωση της διαδρομής της σκιάς δημιουργήθηκε από τον Ernie Wright, συνδυάζοντας τα δεδομένα της επιφάνειας της Σελήνης με τα δεδομένα του εδάφους της Γης και τις προβλεπόμενες θέσεις της Γης-Σελήνης-Ήλιου. http://svs.gsfc.nasa.gov/4515 http://svs.gsfc.nasa.gov/4516 http://physicsgg.me/2016/12/17/%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ad%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%88%ce%b7-%ce%b7%ce%bb%ce%af%ce%bf%cf%85-2017-%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf/

Μαθηματικά: Θεωρητική ή πρακτική επιστήμη, εντέλει; Συνηθίζουμε να λέμε ότι κάποιος μαθητής είναι καλός στα πρακτικά μαθήματα, εννοώντας τα Μαθηματικά, τη Φυσική, τη Χημεία, τη Βιολογία και την Πληροφορική. Είναι, όμως, τα Μαθηματικά πρακτική επιστήμη ή μήπως θεωρητική, όπως υποστηρίζουν, για παράδειγμα, όσοι μαθηματικοί κάνουν έρευνα στα Θεωρητικά Μαθηματικά; Ο Γιώργος Λ. Ευαγγελόπουλος, στο βιβλίο του με τίτλο «Μαθηματικά: Θεωρητική ή πρακτική επιστήμη, εντέλει;» (εκδόσεις ΕΥΡΑΣΙΑ) http://www.korfiatisbooks.gr/index.php?page=shop.product_details&category_id=4&flypage=flypage.tpl&product_id=2407&option=com_virtuemart&Itemid=4 καταπιάνεται με αυτό ακριβώς το ερώτημα και η γεμάτη εκπλήξεις περιδιάβασή του στα μονοπάτια της σύγχρονης Μαθηματικής Φυσικής, της Πληροφορικής, των Βιοϊατρικών και Φαρμακευτικών Επιστημών, των Οικονομικών, των Νομικών αλλά και της Φιλοσοφίας εκβάλλει στο συμπέρασμα ότι τα Μαθηματικά είναι μεν θεωρητική επιστήμη αλλά τυγχάνει εντυπωσιακών εφαρμογών σε όλες τις ανωτέρω γνωστικές περιοχές. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι τα Μαθηματικά συντελούν, κατά τρόπο απροσδόκητο αλλά εντέλει εξαιρετικά γόνιμο, στη δημιουργία νέων επιστημονικών κλάδων. Αυτοί γεννώνται από τη σύζευξη δύο ή περισσοτέρων από τις παραπάνω επιστήμες χάρη στη «μεσολάβηση» των Μαθηματικών και στους νέους δρόμους που αυτά ανοίγουν στη διεπιστημονική έρευνα. Δικαίως, επομένως, τα Μαθηματικά θεωρούνται η βασίλισσα αλλά ταυτόχρονα και η θεραπαινίδα των επιστημών. Ο Γιώργος Ευαγγελόπουλος στην εισαγωγή του βιβλίου του διαπιστώνει «... ότι ακόμη και σήμερα τα παιδιά μας ακούνε συχνά στα σχολεία τους την εσφαλμένη άποψη ότι τα Μαθηματικά είναι πρακτική επιστήμη, σε αντιδιαστολή, μάλιστα προς θεωρητικές επιστήμες, όπως η Φιλολογία, τα Νομικά, η Πολιτική Επιστήμη, κ.λπ. Επιπροσθέτως, αξίζει να τονιστεί πως, παρότι αρκετοί δάσκαλοι της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θεωρούν τα Μαθηματικά πρακτική επιστήμη, τα σχολικά βιβλία τα παρουσιάζουν συνήθως με εξαιτερικά τεχνικό τρόπο και χωρίς να αναδεικνύουν τη σχέση τους με προβλήματα του πραγματικού κόσμου τα οποία τα Μαθηματικά καλούνται να επιλύσουν. Αυτό συμβαίνει διότι οι συγγραφείς των διδακτικών εγχειριδίων έχουν μάλλον στο μυαλό τους ότι πρέπει να προετοιμάσουν τα παιδιά να σκέφτονται όπως οι θεωρητικοί μαθηματικοί, παρόλο που λίγα από αυτά πρόκειται να ακολουθήσουν μια τέτοια σταδιοδρομία. Ο Ρίτσαρντ Φάινμαν, ένας θρύλος της επιστήμης της Φυσικής, όταν, το 1965, του αντέθηκε – λόγω της ιδιότητάς του ως μέλους της Πολιτειακής Επιτροπής Σχολικών Προγραμμάτων της Καλιφόρνιας – να αξιολογήσει μαθηματικά εγχειρίδια που προορίζονταν για τις τάξεις 1 έως 8 των δημοτικών σχολείων της Καλιφόρνιας, επικέντρωσε την κριτική του στον βαθμό της ελευθερίας και επινοητικότητας που «επιτρέπουν» οι μέθοδοι διαδασκαλίας στον μαθητή, όταν καλείται να επιλύσει κάποιο μαθηματικό πρόβλημα, όσο απλό ή σύνθετο κι αν είναι αυτό. Λέει χαρακτηριστικά: ‘Πρέπει να επιτρέπουμε στο νου να περιπλανιέται ελεύθερα όταν προσπαθεί να λύσει προβλήαμτα. Η εισαγωγή νέων θεμάτων που θα διδάσκονατι με τον παλιό τρόπο δεν αποτελέι πραγματικό πλεονέκτημα. Για να χρησιμοποιεί κανείς τα Μαθηματικά με επιτυχία, πρέπει να υιοθετεί μαι ορισμένη νοητική στάση – να γνωρίζει ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι αντιμετώπισης οποιυδήποτε προβλήματος και σε οποιοδήποτε θέμα’. Aυτός, όμως ο τρόπος διδασκαλίας των Μαθηματικών δεν ακολουθείται στα σχολεία, όχι μόνον στα δικά μας αλλά ενίοτε και σ’ αυτά των ΗΠΑ, όπως βλέπετε! Οι παραπάνω διαπιστώσεις προσδιορίζουν τον σκοπό (του παρόντος βιβλίου), που δεν είναι άλλος από το να δείξω ότι τα Μαθηματικά είναι τόσο θεωρητική όσο και πρακτική επιστήμη. Ή, πιο σωστά, ότι είναι κατ’ εξοχήν θεωρητική επιστήμη, με πολύ ενδιαφέρουσες και απροσδόκητες εφαρμογές σε πολλούς άλλους επιστημονικούς κλάδους αλλά και στην τεχνολογία(…) Το εξαιρετικό βιβλίο του Γιώργου Ευαγγελόπουλου στηρίχθηκε σε παλαιότερες ομιλίες του, όμως είναι ιδιαιτέρως εμπλουτισμένο με νέες σκέψεις, νέα στοιχεία και λεπτομέρειες, αλλά και πλήθος βιβλιογραφικών αναφορών. Και θα επανέλθουμε σίγουρα σ’ αυτό σε κάποια από τις προσεχείς αναρτήσεις … http://physicsgg.me/2016/12/18/%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%b8%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ae-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83-2/