Δροσος Γεωργιος

Τα «τέρατα» του Σύμπαντος. Αίσθηση προκάλεσε πριν από λίγες ημέρες η ανακοίνωση ομάδας αστρονόμων στις ΗΠΑ που χρησιμοποιώντας τα τηλεσκόπια Keck II και Gemini έκανε μια ανακάλυψη από αυτές για τις οποίες δεν είναι εύκολο να βρεις κάποιο επίθετο ή χαρακτηρισμό. Οι ερευνητές εντόπισαν στο κέντρο ενός γαλαξία μια μελανή οπή η μάζα της οποίας είναι 21 δισ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλίου και η διάμετρος του ορίζοντα των γεγονότων είναι 130 δισ. χλμ.! Θυμίζουμε ότι η μελανή οπή στο κέντρο του γαλαξία μας έχει μάζα περίπου 4 εκατ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλίου, οπότε γίνεται εύκολα αντιληπτό το ασύλληπτο πραγματικά μέγεθος αυτής της νέας μελανής οπής που εντόπισαν οι επιστήμονες. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σε μέγεθος μελανή οπή που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Δεν είναι όμως η πρώτη ανακάλυψη αυτού του είδους αφού τα τελευταία χρόνια ο στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων και τα όλο και πιο ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια εντοπίζουν εντυπωσιακά σε μέγεθος και ιδιότητες διαστημικά σώματα και κοσμικά φαινόμενα. Ας δούμε ορισμένα από τα πιο ενδιαφέροντα... Το πιο λαμπρό αστέρι Μια εντυπωσιακή ανακάλυψη έκανε ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Ματέο Μπατσέτι του Αστεροσκοπείου του Κάλιαρι στη Σαρδηνία. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το διαστημικό τηλεσκόπιο Nustar και εντόπισαν ένα υπέρλαμπρο άστρο νετρονίου. Το άστρο αυτό βρίσκεται στον γειτονικό γαλαξία Μ82, γνωστό και ως «γαλαξία-πούρο», ο οποίος απέχει 12 εκατομμύρια έτη φωτός από εμάς. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό το άστρο νετρονίου έχει φωτεινότητα παρόμοια με εκείνη 10 εκατομμυρίων άστρων σαν τον Ηλιο και είναι το λαμπρότερο άστρο νετρονίου που έχει εντοπιστεί ως σήμερα στο Σύμπαν. Εκρηκτική λάμψη Εξαιρετικά ενδιαφέροντα αλλά και άκρως εντυπωσιακά είναι τα αποτελέσματα της μελέτης ορισμένων αστρικών εκρήξεων που εντοπίστηκαν πριν από λίγα χρόνια. Επιστήμονες στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι αυτές οι εκρήξεις ήταν απίστευτα ισχυρές, ότι διαφέρουν από τις υπόλοιπες και ότι στην ουσία πρόκειται για έναν νέο, άγνωστο ως σήμερα τύπο σουπερνόβα. Μία εξ αυτών, η οποία έχει την κωδική ονομασία SN 2006gy, είναι η λαμπρότερη αστρική έκρηξη που γνωρίζουμε ως σήμερα. Η έκρηξη αυτή ήταν 10 φορές πιο λαμπρή από τις εκρήξεις σουπερνόβα που ξέρουμε και, σύμφωνα με τη μελέτη, ήταν 100 δισεκατομμύρια φορές πιο λαμπρή από τη λάμψη την οποία εκπέμπει ο Ηλιος! Κοσμοθύελλα. Μια πραγματικά εντυπωσιακή, από κάθε άποψη, ανακάλυψη έκανε διεθνής ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας τα διαστημικά τηλεσκόπια XMM-Newton και NuSTAR. Τα δύο τηλεσκόπια κάνουν παρατηρήσεις σε διαφορετικά φάσματα φωτός των ακτίνων Χ και ο συνδυασμός των παρατηρήσεών τους αποκάλυψε ένα εκπληκτικό κοσμικό φαινόμενο. Σε έναν γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 2 δισ. ετών φωτός από εμάς υπάρχει μια κολοσσιαία μελανή οπή η οποία έχει λάβει την ονομασία PDS 456. Οι ερευνητές εντόπισαν τους ανέμους που δημιουργούνται από τη δράση αυτής της μαύρης τρύπας. Πρόκειται, όπως λένε, για τους ισχυρότερους ανέμους που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι συγκεκριμένοι άνεμοι μεταφέρουν κάθε δευτερόλεπτο ενέργεια μεγαλύτερη από εκείνη που εκπέμπουν μαζί 1 τρισ. άστρα σαν τον Ηλιο! Οπως αναφέρουν, αν αυτή η τρομερή κοσμική θύελλα χτυπούσε έναν γαλαξία θα εξαφάνιζε όλα εκείνα τα συστατικά (αέρια, σκόνη) που είναι απαραίτητα για την παραγωγή άστρων. Με απλά λόγια, ο γαλαξίας αυτός θα γινόταν άγονος. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science». Νεροτέρας! Μια ακόμη εκπληκτική όσο και σχεδόν ασύλληπτη για τα δικά μας δεδομένα ανακάλυψη έκαναν οι επιστήμονες που εξερευνούν το Σύμπαν. Εντόπισαν έναν μακρινό κβάζαρ (πυρήνας ενεργού γαλαξία) ο οποίος αντλεί ενέργεια από μια γιγάντια μαύρη τρύπα. Το τοπικό κοσμικό περιβάλλον επέτρεψε, σύμφωνα με τους επιστήμονες, την παραγωγή τεράστιων ποσοτήτων νερού. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, η ποσότητα του νερού που υπάρχει στη «δεξαμενή» που έχει δημιουργηθεί στον κβάζαρ περιέχει 140 τρισεκατομμύρια φορές περισσότερο νερό από όσο έχουν συνολικά οι ωκεανοί της Γης! http://www.tovima.gr/science/article/?aid=779794

Αναβλήθηκε για ένα 24ωρο η εκτόξευση του Falcon-9 Για τουλάχιστον 24 ώρες αναβλήθηκε η προγραμματισμένη εκτόξευση του πυραύλου φορέα Falcon 9 στη Φλόριντα, όπως ανακοίνωσε η εταιρεία διαστημικών εμπορικών εκτοξεύσεων SpaceX, καθώς απαιτείται περισσότερος χρόνος για να επιτευχθεί μείωση της θερμοκρασίας στο προωθητικό σύστημα του πυραύλου. Ο πύραυλος-φορέας αποτελείται από 23 ορόφους, ενώ το φορτίο του, είναι ένας δορυφόρος επικοινωνιών της εταιρίας SES SA. Η ώρα εκτόξευσης επαναπροσδιορίστηκε για το απόγευμα στις 6:46 (ώρα ανατολικής ακτής, ΗΠΑ). «Ο πύραυλος-φορέας και το διαστημικό όχημα μεταφοράς δεν αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα» ανέφερε η εταιρία σε μήνυμά της στο Twitter, ανακοινώνοντας την καθυστέρηση της εκτόξευσης. Team opting to hold launch for today. Looking to try again tomorrow; window also opens at 6:46pm ET. Rocket and spacecraft remain healthy. SpaceX (@SpaceX) 24 Φεβρουαρίου 2016 Λίγες ώρες νωρίτερα, η SpaceX έδινε μία πιθανότητα εκτόξευσης 60%, με δεδομένες τις καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή της εκτόξευσης, καθώς ανέμενε συννεφιά και δυνατό άνεμο για τις επόμενες ώρες. Ωστόσο, στην ανακοίνωσή της, η SpaceX δε διευκρίνισε αν οι καιρικές συνθήκες, ήταν η αιτία αναβολής της εκτόξευσης. «Η ομάδα εκτόξευσης, προτίμησε να την καθυστερήσει προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι θερμοκρασίες του υγρού οξυγόνου μπορούν να φτάσουν στο χαμηλότερο δυνατό σημείο ψύξης, προκειμένου να διασφαλιστεί η μέγιστη απόδοση του πυραυλικού φορέα, κατά την εκτόξευση» τόνισε στην ανακοίνωσή της η SpaceX. Η εταιρεία SES διαχειρίζεται ένα σχηματισμό 53 δορυφόρων, ενώ έχει υπογράψει συμβόλαιο για την εκτόξευση άλλων τριών δορυφόρων με τους πυραύλους-φορείς SpaceX Falcon, μέσα στο 2017, σύμφωνα με δηλώσεις στελεχών της. Παράλληλα, η SES διεξάγει συνομιλίες με την SpaceX για την αγορά ενός μεταχειρισμένου πυραύλου-φορέα, που θα χρησιμοποιηθεί σε μελλοντική εκτόξευση δορυφόρου, χωρίς ωστόσο ακόμη οι δύο εταιρίες, να έχουν συμφωνήσει στην τιμή. Η τιμή ενός καινούργιου πυραύλου-φορέα Falcon-9 φτάνει στα 61 εκατ. δολάρια σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της SpaceX. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500060729

Φως στην προέλευση μιας γρήγορης «έκρηξης» ραδιοκυμάτων στο σύμπαν. Οι αστρονόμοι κατάφεραν για πρώτη φορά να εντοπίσουν την προέλευση μιας «γρήγορης εκπομπής (έκρηξης) ραδιοκυμάτων» (Fast Radio Burst-FRB). Οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν τις υποψίες τους ότι αυτές οι πολύ σύντομες, αλλά εντυπωσιακές «αναλαμπές» ραδιοκυμάτων προέρχονται από το μακρινό σύμπαν και η προέλευσή τους δεν είναι κάποια πηγή κοντά στη Γη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Έβαν Κιν του Οργανισμού SKA, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Nature, χρησιμοποίησαν αρχικά το ραδιοτηλεσκόπιο «Παρκς» της ανατολικής Αυστραλίας και στη συνέχεια το ιαπωνικό οπτικό τηλεσκόπιο «Σουμπαρού» στη Χαβάη. Οι μυστηριώδεις FRB, που για πρώτη φορά έγιναν αντιληπτές το 2007, εκπέμπουν σε ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου τόση ενέργεια, όση ο Ήλιος μας σε 10.000 χρόνια. Μέχρι σήμερα έχουν εντοπισθεί 16 τέτοιες «εκρήξεις», αν και οι επιστήμονες θεωρούν πιθανό ότι συμβαίνουν γύρω στις 10.000 καθημερινά στον ουρανό. Παραμένει, όμως, ακόμη άγνωστο ποιό φυσικό φαινόμενο τις προκαλεί. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι προέρχονται από τη σύγκρουση δύο άστρων νετρονίων και πάντως μάλλον όχι από εξωγήινους, όπως έχουν ισχυρισθεί ορισμένοι. Αυτή τη φορά, τουλάχιστον, οι αστρονόμοι κατόρθωσαν να υπολογίσουν ότι μια τέτοια ραδιο-έκρηξη, που έγινε αντιληπτή τον Απρίλιο του 2015, προερχόταν από έναν πολύ μακρινό ελλειπτικό γαλαξία σε απόσταση περίπου έξι δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Επίσης, χάρη στον εντοπισμό της προέλευσης της ραδιο-εκπομπής, βρήκαν μια εναλλακτική μέθοδο να μετρήσουν την πυκνότητας της ύλης και να «ζυγίσουν» έτσι το σύμπαν. Επιβεβαίωσαν με αυτό τον τρόπο ότι η ορατή (κανονική ή βαρυονική) ύλη αποτελεί περίπου μόνο το 5% του σύμπαντος. Το υπόλοιπο 28% εκτιμάται ότι είναι σκοτεινή ύλη και το 67% σκοτεινή ενέργεια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500060764

Διαφορετική η Γη από τους υπόλοιπους πλανήτες στο σύμπαν; Οι περισσότερες αστρονομικές έρευνες στηρίζονται στην υπόθεση πως στο σύμπαν υπάρχουν και άλλοι «κόσμοι» που μοιάζουν με τον πλανήτη μας, ψάχνοντας επομένως για εξωγήινα περιβάλλοντα στα οποία θα μπορούσε να έχει αναπτυχθεί κάποια μορφή ζωής. Μήπως όμως είναι απειροελάχιστες οι πιθανότητες να βρεθεί ένας πλανήτης που να είναι παρεμφερής με τη Γη; Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μία διεθνής ομάδα επιστημόνων, μέσα από μία μελέτη που βασίσθηκε στις γνώσεις των αστρονόμων για τους πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος, τις οποίες χρησιμοποίησαν σε ένα υπολογιστικό μοντέλο που προσομοίωσε την εξέλιξη του σύμπαντος. Με το μοντέλο προσομοιώθηκε η δημιουργία των γαλαξιών και των πλανητών κατά τη διάρκεια των 13,8 δισεκατομμυρίων χρόνων «ζωής» του σύμπαντος, ώστε να προκύψει μια «κοσμική απογραφή» των γήινων πλανητών. Μια απογραφή που έδειξε πως εν πολλοίς η Γη αποτελεί μοναδική περίπτωση. Βέβαια, οι ερευνητές παραδέχονται πως οι προβλέψεις τους για τη χωρική και χρονική κατανομή των γήινων πλανητών, τόσο στις «γειτονικές» περιοχές του σύμπαντος όσο και στα πιο απομακρυσμένα σημεία του, περιέχουν ένα σημαντικό ποσοστό σφάλματος. Ένας σημαντικός λόγος είναι πως οι γνώσεις μας για τους γήινους εξωπλανήτες είναι εξαιρετικά ελλιπείς. Κι αυτό για έως τώρα έχουν ανακαλυφθεί μόλις 2.000 ουράνια αντικείμενα αυτής της κατηγορίας, τη στιγμή που εκτιμάται πως ο αριθμός τους στο σύμπαν αγγίζει τα 700 πεντάκις εκατομμύρια. «Σίγουρα σε τέτοιους υπολογισμούς υπεισέρχονται αρκετές αβεβαιότητες», σημειώνει στο Scientific American ένας από τους ερευνητές, ο Άντριου Μπερνς από το Αστεροσκοπείο Carnegie στην Καλιφόρνια. «Οι γνώσεις μας για όλες τις σχετικές παραμέτρους κάθε άλλο παρά ακριβείς είναι». Οι επιστήμονες δεν μπορούν να προσδιορίσουν την αιτία που κάνει τη Γη μοναδική. Σύμφωνα πάντως με τους υπολογισμούς τους, ο πλανήτης μας αποτελεί εξαίρεση, καθώς διαφέρει από τη συντριπτική πλειονότητα των εξωπλανητών, οι οποίοι έχουν μεγαλύτερη ηλικία και μέγεθος, ενώ είναι απίθανο να μπορούν να υποστηρίξουν την ανάπτυξη ζωής. Το αποτέλεσμα της μελέτης δεν είναι βέβαια σε καμία περίπτωση τελεσίδικο, λαμβάνοντας υπ' όψιν τον μικρό αριθμό των δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν – αφού οι 2.000 εξωπλανήτες αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό των «κόσμων» που υπάρχουν στο σύμπαν. Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η δημιουργία και η θέση της Γης είναι αποτέλεσμα ενός πολύ σπάνιου γεγονότος. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες στο άρθρο τους, το οποίο θα δημοσιευτεί στο περιοδικό The Astronomical Journal, θα πρέπει να αποδεχθούμε πως υπάρχουμε χάρις σε ένα πολύ απίθανο «καπρίτσιο» της τύχης. Όπως είναι φυσικό, ο υπολογισμός θα γίνεται τόσο πιο αξιόπιστος, όσο ανακαλύπτονται περισσότεροι εξωπλανήτες και επομένως στην προσομοίωση προστίθενται νέα δεδομένα για τη θέση και τη σύσταση τέτοιων «κόσμων». Εξάλλου, όπως επισημαίνει στο Scientific American ο Έρικ Ζάκρισον, από το πανεπιστήμιο της Ουψάλα και μέλος της ομάδας, κάτι που μοιάζει με στατιστικώς σπάνια εξαίρεση μπορεί να σημαίνει είτε πως πρόκειται όντως για ένα πολύ απίθανο αποτέλεσμα σε μια καθαρά τυχαία διαδικασία, είτε πως απλώς ακόμη δεν καταλαβαίνουμε την ίδια τη διαδικασία. http://www.naftemporiki.gr/story/1070878/diaforetiki-i-gi-apo-tous-upoloipous-planites-sto-sumpan

Φωτογραφίες του Χαμπλ από το διάστημα. Συμπληρώνοντας, αισίως, 25 και πλέον έτη στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ κατέγραψε γεννήσεις και θανάτους αστέρων, ανακάλυψε γαλαξίες σε ασύλληπτες αποστάσεις, ξεδιάλυνε μυστήρια του Σύμπαντος, κάνοντάς μας σοφότερους για τον χρόνο και τον χώρο. Σε λίγο καιρό… αποσύρεται, με ένα άλλο, πιο προηγμένο τηλεσκόπιο, να ετοιμάζεται να τεθεί σε τροχιά. Μέχρι τότε, δείτε μερικές μόνο από τις απίστευτες φωτογραφίες που χάρισε στην ανθρωπότητα. Ένα έτος φωτός υπενθυμίζεται ότι ισούται, περίπου, με 9,5 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα. 1.Ο NGC 1566 είναι σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Δοράς. Είναι ο σημαντικότερος καθώς και ο φωτεινότερος γαλαξίας της ομάδας γαλαξιών Δοράδος, περίπου 35 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη. 2.Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα είναι ένα από τα πλέον ερευνηθέντα και φωτογραφημένα ουράνια σώματα. Η μελέτη του έχει αποκαλύψει πολλά μυστικά για τη διαδικασία σχηματισμού νέων άστρων και πλανητών. 3.Το πλανητικό νεφέλωμα NGC 1501, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4.200 έτη φωτός μακριά από τη Γη και η διάμετρος του έχει έκταση περίπου 1,4 έτη φωτός. 4.Το Ήτα Τρόπιδος ή Ήτα Καρίνας είναι ένα αστρικό σύστημα σε απόσταση περίπου 7.500 ετών φωτός από το ηλιακό μας σύστημα. 5.Το Sh2-106 είναι νεφέλωμα και μια περιοχή σχηματισμού αστέρων στον αστερισμό του Κύκνου. Εκτιμάται ότι είναι περίπου 2.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη. 6.To N49 είναι ένα κατάλοιπο σουπερνόβα που βρίσκεται στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, ένας δορυφορικός γαλαξίας του Γαλαξία μας. Απέχει από τη Γη περίπου 164.000 ως 168.000 έτη φωτός. 7.Ένα αστέρι σαν τον Ήλιο μας είναι έτοιμο να εκραγεί. 8.O νάνος γαλαξίας NGC 1569 βρίσκεται στο στάδιο σχηματισμού αστέρων, που φαίνεται να έχει αρχίσει πριν από 25 εκατομμύρια χρόνια περίπου. 9.Τα υπολείμματα έκρηξης μιας σουπερνόβα, που σηματοδοτεί τη γέννηση των στοιχείων που είναι απαραίτητα για το σχηματισμό της ίδιας της ζωής. 10.Το αστέρι Μ2-9, που μετατρέπεται σε λευκό νάνο, 2.100 έτη φωτός μακριά από τη Γη. 11.Οι γαλαξίες Κεραίες (γνωστοί και ως NGC 4038/4039) είναι ζεύγος αλληλεπιδρώντων γαλαξιών στον αστερισμό Κόραξ. Απέχουν περίπου 65 εκατομμύρια έτη φωτός. 12Η γέννηση ενός άστρου. 13.Ο αστερισμός του Τοξότη. 14.Η πιο μακρινή φωτογραφία του σύμπαντος, που έχει δει ανθρώπινο μάτι ως τώρα. 10.000 γαλαξίες υπάρχουν σε αυτή. 15.Τμήμα των Πυλώνων της Δημιουργίας, που δεν υπάρχουν πια. Το 2007 αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι καταστράφηκαν από το εκρηκτικό κύμα ενός υπερκαινοφανή αστέρα πριν από περίπου 6.000 χρόνια. Λόγω της πεπερασμένης ταχύτητας του φωτός, αυτήν τη στιγμή από τη Γη μπορεί να παρατηρηθεί η προσέγγιση του εκρηκτικού κύματος στους Πυλώνες. Για να γίνει ορατή η πλήρης καταστροφή τους θα χρειαστεί τουλάχιστον μια χιλιετία. 16.Ο θάνατος ενός άστρου σαν τον Ήλιο μας στον αστερισμό του Ταύρου. 17.Το μεγαλύτερο αστέρι στο Ήτα Καρίνας είναι έτοιμο να εκραγεί. 18.Αυτό το τέρας είναι το Νεφέλωμα της Τρόπιδος. Ένα μεγάλο λαμπρό νεφέλωμα στον αστερισμό Τρόπις, περίπου 6.500-10.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα νεφελώματα στον Γαλαξία, περίπου τέσσερις φορές μεγαλύτερο από το νεφέλωμα του Ωρίωνα. Το νεφέλωμα είναι τόπος γέννησης μερικών από τα μεγαλύτερα άστρα στον Γαλαξία, όπως το WR 25, το οποίο είναι 6,6 εκατομμύρια φορές λαμπρότερο από τον Ήλιο, και το ήτα Τρόπιδος, το οποίο με μάζα 120 φορές μεγαλύτερη από τη Ήλιο είναι ένα από τα βαρύτερα γνωστά άστρα. 19.Μωσαϊκό χρωμάτων στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα. 20.Το νεφέλωμα Ταραντούλα είναι νεφέλωμα στο Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου, με διάμετρο περίπου 900 έτη φωτός. 21.Το Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου. 22.Το μάτι του Σάουρον (ναι, από τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών») ή Μοναχικό Αστέρι, δίπλα μας. 25 έτης φωτός μακριά. 23.Ο γαλαξίας Σομπρέρο, γνωστός και ως Μεσιέ 104 (Μ104) ή NGC 4594, είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Παρθένος. Το τεράστιο μέγεθός του τον καθιστά εύκολα ορατό με μεσαία ερασιτεχνικά τηλεσκόπια. Η κεντρική μεγάλης μάζας μαύρη τρύπα και η λωρίδα σκόνης προσελκύουν την προσοχή και των επαγγελματιών αστρονόμων. 24.Οι Πυλώνες της Δημιουργίας. http://www.pronews.gr/portal/20160223/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%BB-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B1-%CF%83%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CF%8C%CF%88%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B1

Σταθμό "Mir" - 30 χρόνια. Στις 20 Φλεβάρη του 1986 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ ξεκίνησε ο επανδρωμένος τροχιακός επιστημονικος σταθμός "Mir" - ο τρίτος σταθμός νεας γενιάς με έξι θύρες σύνδεσης. Πρόκειται για μια μοναδική δομή μηχανικής - πολλαπλών χρήσεων τροχιακό συγκρότημα (OK) βάρους με πλήρες φορτίο 130 τόνων και για δεκαπέντε χρόνια ήταν ο μόνος χώρος παγκοσμίου εργαστηριου για τη δοκιμή και τον έλεγχο κύριων τομεων για στοχευμένη χρήση των μελλοντικών επανδρωμένων σταθμών. Απο το 1987 ο σταθμός υλοποιεί διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα. Η υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων γινόταν απευθείας επί του σκάφους με αστροναύτες απο την Γαλλία, τη Συρία, το Αφγανιστάν, τη Βουλγαρία, την Ιαπωνία, τη Βρετανία, τη Γερμανία, το Καζακστάν, την Αυστρία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και τις χώρες που ανήκουν στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος, - συνολικά 12 κράτη. Κατά τη διάρκεια του 1995-1998, ο σταθμός «Mir» ήταν σε κοινό ρωσο-αμερικανικό πρόγραμμα των εργασιών για «World - Διαστημικό Λεωφορείο", "Mir -. NASA" Η βασική μονάδα εγκαινιάστηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1986. Στη συνέχεια, για 10 χρόνια ήταν αγκυροβολημένα έξι θεματικές ενότητες: "Quantum", "Kvant-2", "κρύσταλλο", "Spectrum" και "Nature", καθώς και χώρο ελλιμενισμού που εφταναν στο σταθμό τα αμερικανικα λεωφορεία. Το συγκρότημα εμεινε σε τροχιά τρεις φορές περισσότερο από ό, τι είχε προγραμματιστεί. Ιδιαίτερα δύσκολο για το σταθμό ήταν το 1997, όταν υπήρχαν τρεις σοβαρές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης: πυρκαγιά, διαρροή από το σύστημα κλιματισμού και η σύγκρουση του φορτηγού πλοίου "Progress M-34" από την ενότητα "Spectrum". Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε να μειωθεί ο σταθμός "Mir" από την τροχιά του και να βυθιστεί στον Ειρηνικό Ωκεανο.Στις 23 Μαρτιου του 2001, μεγάλο μέρος του σταθμού κάηκε όταν διέρχοταν από τα πυκνα στρώματα της ατμόσφαιρας. http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_02-20_1.html Ρεκόρ αιτήσεων για τις θέσεις αστροναυτών στη NASA. Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι ονειρεύονται να ταξιδέψουν στο διάστημα, όπως φαίνεται από τις 18.300 αιτήσεις που κατατέθηκαν στη NASA για τις θέσεις αστροναυτών. Σημειώνουμε πως ο αριθμός αυτός αποτελεί νέο ρεκόρ, ξεπερνώντας κατά πολύ το προηγούμενο των 8.000 αιτήσεων το 1978. Παρά το γεγονός πως η NASA δεν δείχνει το ίδιο ενδιαφέρον με το παρελθόν όσον αφορά την εξερεύνηση του διαστήματος, η νέα «φουρνιά» αστροναυτών πιθανότατα θα είναι οι πρώτοι άνθρωποι που θα δοκιμαστούν σε ανεξερεύνητα μέρη, όπως ο πλανήτης Άρης. Κατά το πρώτο στάδιο επιλογής, η NASA αναμένεται να περάσει μόνο όσους διαθέτουν πτυχίο μαθηματικών, επιστημών ή μηχανολογίας. Αυτόματα, οι αιτήσεις θα μειωθούν αισθητά, καθώς την προηγούμενη φορά σε αυτό το στάδιο απορρίφθηκαν 1.300 αιτήσεις από τις 6.100. Σε επόμενη φάση, την επιλογή θα αναλάβουν οι αστροναύτες της NASA, οι οποίοι θα επιλέξουν τους 500 επικρατέστερους. Από αυτούς οι 120 θα περάσουν από δοκιμαστικά στο Johnson Space Center στο Χιούστον των ΗΠΑ. Στο τέλος, αναμένεται να επιλεχθούν από 8 μέχρι 14 υποψήφιοι ενώ η διαδικασία εικάζεται πως θα ολοκληρωθεί στα μέσα του 2017. http://www.pronews.gr/portal/20160223/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%81%CE%B5%CE%BA%CF%8C%CF%81-%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7-nasa Αστροναύτης ντύθηκε γορίλας και κυνηγούσε τον συνάδελφο του μέσα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό! Ένας χρόνος στο διάστημα δεν είναι σίγουρα εύκολη υπόθεση, αλλά στους αστροναύτες Scott Kelly και Tim Peake φαίνεται πως στοίχισε πάρα πολύ. Πιο συγκεκριμένα, οι δυο αστροναύτες αποφάσισαν να γιορτάσουν την επιστροφή του Kelly στον πλανήτη μας με το να ντυθεί ο πρώτος με στολή γορίλα και να παίζουν «κυνηγητό» μέσα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το αστείο στιγμιότυπο ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter ο Scott Kelly, συνοδεύοντάς το με τη λεζάντα: «Χρειάστηκε λίγο χιούμορ για να γίνει πιο εύκολος ένας χρόνος στο διάστημα». Το βίντεο, στη συνέχεια αναδημοσίευσε και ο δίδυμος αδερφός του αστροναύτη, Mark Kelly, ο οποίος ήταν επίσης αστροναύτης της NASA. Τα δυο αδέρφια είναι οι μόνοι συγγενείς που έχουν ταξιδέψει στο διάστημα. Η επιστροφή του Scott Kelly στη Γη αναμένεται σε μια εβδομάδα. http://www.pronews.gr/portal/20160224/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BD%CF%84%CF%8D%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CF%85%CE%BD%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE

Ο Έλληνας πρωτοπόρος στην έρευνα για τον καρκίνο. Ο Δρ. Γεώργιος Δημήτρης είναι Καθηγητής Ιατρικής στη Σχολή Ιατρικής του Χάρβαρντ, Διευθυντής του Κέντρου για το Σάρκωμα και τους Όγκους των Οστών στο Ινστιτούτο κατά του καρκίνου Dana Farber, Διευθυντής του Κέντρου Ludwig στο Dana Farber/Harvard και εκτελεστικός διευθυντής για Κλινική και Διεθνή Έρευνα στο Ινστιτούτο Ludwig. Ήταν ανάμεσα στους 27 Έλληνες που περιλαμβάνονται στη λίστα με τους σημαντικότερους επιστήμονες στον κόσμο του Thomson Reuters για το 2015. «Μέσα από αυτούς τους ρόλους μπορώ να συνδέω τη βασική, τη διεθνή και την κλινική έρευνα με τα διάφορα ερευνητικά τμήματα φέρνοντας νέες συνεργασίες που επικεντρώνονται σε πειραματικές θεραπείες εντός της κοινότητας των ερευνητών του Ludwig Center», λέει ο Δρ. Δημήτρης. Αποφοίτησε από τη σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ και ήταν υπότροφος στο Ινστιτούτο Dana-Farber, Αιματολογίας και Ογκολογίας. Ήταν Επίκουρος Καθηγητής από το 1992 ως το 2001 στη σχολή Ιατρικής του Χάρβαρντ και Αναπληρωτής Καθηγητής από το 2001 ως το 2012. Στο παρελθόν είχε εργαστεί ως Κλινικός Συνεργάτης, Βοηθός Ιατρού και Αναπληρωτής Θεράπων Ιατρός στα νοσοκομεία του Somerville, στο Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης και στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess. Μιλάει και ελληνικά, αλλά περιορισμένα όπως λέει ο ίδιος. Η ακαδημαϊκή του καριέρα έχει αφοσιωθεί στην εφαρμογή των καινοτόμων πρακτικών που προκύπτουν από τη θεμελιώδη μοριακή, βιολογική και βιοχημική έρευνα, στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του ανθρώπινου καρκίνου, με σκοπό να αναπτυχθούν στοχευμένες ορθολογικές θεραπείες σε ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον. Μερικά από τα πιο σημαντικά βραβεία που έχει λάβει είναι τα: Βραβείο Έρευνας Claire W. and Richard P. Morse, 2005, Βραβείο Κλινικής Έρευνας για τον Καρκίνο Emil J. Freireich, 2002, και το Βραβείο από το Ίδρυμα Johnson and Johnson, 1993. Όπως λέει και ο ίδιος ο Δρ. Δημήτρης σε μία από τις συνεντεύξεις του: «Όταν ήμουν νεότερος, πάντα είχα κάποιον στην οικογένειά μου που έκανε χημειοθεραπεία για κάποιο είδος καρκίνου, οπότε έχω προσωπική εμπειρία με τον καρκίνο, από την πλευρά της οικογένειας, και για αυτό το λόγο πάντα ήθελα να προσπαθήσω να κάνω μια ουσιαστική διαφορά για τους ασθενείς με καρκίνο και τις οικογένειές τους, και νιώθω τρομερά προνομιούχος που είμαι εδώ και κάνω τη διαφορά μαζί με την ερευνητική ομάδα που έχουμε σχηματίσει. Η πρακτική μας επικεντρώνεται πάρα πολύ στον ίδιο τον ασθενή, νιώθουμε ότι σαν επαγγελματίες του χώρου της υγείας θα πρέπει να έχουμε αποκομίσει περισσότερη εμπειρία από περιστατικά με ασθενείς με σάρκωμα από κάθε άλλο άτομο ή ασθενή ή την οικογένειά του. Και για αυτό προσπαθούμε να μοιραστούμε αυτή την εμπειρία με τους ίδιους τους ασθενείς και τα μέλη των οικογενειών τους, να τους βοηθήσουμε να γνωρίζουν τις επιλογές τους, να εμπλέκονται σε όλες τις αποφάσεις για τη θεραπεία, να συμμετέχουν ή όχι σε νέα ερευνητικά πρωτόκολλα και προγράμματα, και ύστερα να τους εμπλέκουμε στη λήψη αποφάσεων, και μαζί να λαμβάνουμε την καλύτερη δράση που μπορεί να φέρει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.» http://www.pronews.gr/portal/20160223/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%83/%CE%BF-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CF%80%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%BF

Διαστημικός βράχος εξερράγη πάνω από τον Ατλαντικό. Ένα διαστημικό αντικείμενο, πιθανότατα ένας μικρός αστεροειδής, εξερράγη πάνω από τον Ατλαντικό ωκεανό στα ανοιχτά της Βραζιλίας στις 6 Φεβρουαρίου, αλλά το συμβάν έγινε μόλις τώρα γνωστό. Η έκρηξη που έγινε στην ατμόσφαιρα, διαλύοντας τον βράχο, προτού αυτός φθάσει στη Γη, ήταν η ισχυρότερη που έχει καταγραφεί μετά από εκείνη που είχε συμβεί πάνω από το Τσελιάμπινσκ της Ρωσίας το 2013. Εκτιμάται ότι η νέα έκρηξη απελευθέρωσε ενέργεια περίπου 13.000 τόνων ΤΝΤ, δηλαδή όσο η ατομική βόμβα της Χιροσίμα το 1945, αλλά ήταν 40 φορές μικρότερη έναντι των 500.000 τόνων ΤΝΤ στο Τσελιάμπινσκ, σύμφωνα με το BBC. Η έκρηξη συνέβη σε ύψος περίπου 30 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια του ωκεανού και σε απόσταση 1.000 χιλιομέτρων από τις βραζιλιανικές ακτές και μάλλον πέρασε απαρατήρητη από τους ανθρώπους, με εξαίρεση τη NASA που κατέγραψε το συμβάν και πιθανότατα κάποιους στρατιωτικούς δορυφόρους. Περίπου 30 μικροί αστεροειδείς διαμέτρου ενός έως 20 μέτρων καίγονται στη γήινη ατμόσφαιρα κάθε χρόνο, οι περισσότεροι πάνω από θάλασσες. Ο αστεροειδής του Ατλαντικού ίσως είχε διάμετρο πέντε έως επτά μέτρων. Ένας άλλος πολύ μεγαλύτερος αστεροειδής, που έχει ήδη εντοπισθεί από τη NASA, o 2013 TX68, μεγέθους φάλαινας, αναμένεται να περάσει σχετικά κοντά από τη Γη στις 5 Μαρτίου. Αν εισερχόταν στην ατμόσφαιρα της Γης, οι ειδικοί εκτιμούν ότι θα προκαλούσε έκρηξη διπλάσια του Τσελιάμπινσκ. http://www.ethnos.gr/diethni/arthro/diastimikos_braxos_ekserragi_pano_apo_ton_atlantiko-64335743/

Αρχιτεκτονική πέρα από τη Γη. Πολλά έχουν γραφτεί για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και τους αστροναύτες του, για τα επιστημονικά πειράματα που διεξάγονται σε αυτόν και τις αποστολές που γίνονται ως εκεί. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι εξάπτει το ενδιαφέρον των επιστημόνων και όσων γοητεύονται από το Διάστημα και τα διαστημικά ταξίδια, ως τώρα ελάχιστοι έχουν σκεφτεί να τον «εξετάσουν» από την αρχιτεκτονική του σκοπιά. Αυτό το κενό έρχεται να συμπληρώσει ένα βιβλίο, το «International Space Station, Architecture beyond Earth» (Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, Αρχιτεκτονική πέρα από τη Γη), που θα κυκλοφορήσει την 1η Μαρτίου στη Βρετανία. Ο συγγραφέας του, Ντέιβιντ Νίξον, έχει να πει πολλά από «πρώτο χέρι», αφού είναι ένας από τους ελάχιστους αρχιτέκτονες που έχουν κληθεί να συμμετάσχουν στον σχεδιασμό του ISS, το «θαύμα της σύγχρονης μηχανικής» όπως ο ίδιος τον αποκαλεί. Ο ISS είναι ένας διαστημικός σταθμός - ή κατοικήσιμος δορυφόρος - ο οποίος σχεδιάστηκε εξαρχής ως «δομοστοιχειωτή κατασκευή». Αποτελεί δηλαδή μια αρθρωτή κατασκευή η οποία έχει σχεδιαστεί για να συμπληρώνεται, σε βάθος χρόνου και ανάλογα με τις ανάγκες, από αυτοτελείς μονάδες. Με τον τρόπο αυτόν οι αρμόδιοι για τον σχεδιασμό του έκριναν ότι θα μπορούσε να εξυπηρετήσει καλύτερα τον σκοπό του, να χρησιμεύσει δηλαδή ως ένα ερευνητικό εργαστήριο σε συνθήκες μικροβαρύτητας και διαστημικού περιβάλλοντος. Οι αστροναύτες που διαμένουν σε αυτόν διεξάγουν σε μόνιμη βάση πειράματα - βιολογίας, φυσικής, αστρονομίας, μετεωρολογίας κ.ά. - ενώ εκεί δοκιμάζονται επίσης διάφορα συστήματα και εξοπλισμοί που αναπτύσσουν οι διαστημικές υπηρεσίες για τις μελλοντικές διαστημικές αποστολές τους. Τα περισσότερα δηλαδή τμήματά του αποτελούν εργαστήρια τα οποία σχεδιάζονται και εξοπλίζονται με βάση το πρόγραμμα των πειραμάτων που θα πρέπει να φιλοξενήσουν. Η συναρμολόγηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1998. Το πρώτο τμήμα του που τέθηκε σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη ήταν το ρωσικό Zarya, ακολουθούμενο δύο εβδομάδες αργότερα από το αμερικανικό Unity. Σήμερα αποτελεί τον μεγαλύτερο τεχνητό δορυφόρο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας: «πετάει» σε ύψος 330-435 χλμ. και συχνά είναι ορατός με γυμνό μάτι. Στον κεντρικό σκελετό του εκτός από τα ηλιακά πάνελ, τις κάμερες, τα συστήματα θέρμανσης κ.λπ., είναι πλέον προσαρτημένα 15 τμήματα - κάποια εξ αυτών συνοδεύονται από ρομποτικούς βραχίονες, πλατφόρμες πρόσδεσης και άλλα «αξεσουάρ» - ενώ αναμένεται να ακολουθήσουν ακόμη πέντε. Η αποστολή του Bigelow Expandable Activity Module (BEAM) της NASA, το οποίο θα είναι το πρώτο «φουσκωτό» τμήμα που προσαρτάται ποτέ σε διαστημικό σταθμό, αναμένεται να προστεθεί τον ερχόμενο Απρίλιο ενώ η αποστολή του ρωσικού Nauka, το οποίο θα φέρει και τον Ευρωπαϊκό Ρομποτικό Βραχίονα, έχει προγραμματιστεί για τον Φεβρουάριο του 2017. Θαύμα της μηχανικής. Το «International Space Station, Architecture beyond Earth» αποτελεί, όπως τονίζει ο εκδοτικός οίκος Circa Press, την πρώτη ολοκληρωμένη αφήγηση τόσο της σύλληψης και του σχεδιασμού του σταθμού όσο και της κατασκευής των τμημάτων του και της συναρμολόγησής τους στο Διάστημα. Καθώς πρόκειται πραγματικά για ένα μοναδικό δείγμα της μηχανικής, της τεχνολογίας και της αρχιτεκτονικής, οι εκδότες θεωρούν ότι το περιεχόμενό του μπορεί να έχει απήχηση και στο ευρύτερο κοινό πέρα από τους «στενούς» φίλους του Διαστήματος. Για τους τελευταίους πάντως το όνομα του Ντέιβιντ Νίξον αποτελεί ένα επιπλέον κίνητρο. Ο «διαστημικός αρχιτέκτονας», όπως τον αποκαλούν, είναι ένας εκ των ιδρυτών της Future Systems και είναι γνωστός για τη σχεδιαστική συνεισφορά του στη διαστημική εξερεύνηση. «Μία από τις χαρές των μεγάλων έργων της αρχιτεκτονικής και της μηχανικής είναι ότι μπορεί κάποιος να τα επισκεφθεί» δήλωσε σε δελτίο Τύπου ο κ. Νίξον με αφορμή την επικείμενη κυκλοφορία του βιβλίου. «Μπορεί κάποιος να διασχίσει με το αυτοκίνητο τη γέφυρα Γκόλντεν Γκέιτ, να ανέβει στον Πύργο του Αϊφελ, να περπατήσει στο Κολοσσαίο ή να απολαύσει μια παράσταση στην Οπερα του Σίδνεϊ. Αυτό δεν ισχύει για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μόνο μερικοί ειδικά εκπαιδευμένοι αστροναύτες και κοσμοναύτες μπορούν να τον δουν. Οι υπόλοιποι πρέπει να αρκεστούμε σε βίντεο και φωτογραφίες για να πάρουμε μια αίσθηση του πώς είναι από κοντά. Για τον λόγο αυτόν προκαλεί μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι τόσο λίγα έχουν γραφτεί για ένα έργο το οποίο μπορεί να θεωρηθεί το αριστούργημα της μηχανικής και της οικοδομικής της σύγχρονης εποχής. Ελπίζω το βιβλίο αυτό να ξεκινήσει τη συμπλήρωση αυτού του κενού». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=778865 Γη-Αρης σε 72 ώρες! Ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (Σάντα Μπάρμπαρα) αναπτύσσουν μια επαναστατική τεχνολογία πρόωσης στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος Directed Energy Interstellar Precursors (Deep-In). To πρόγραμμα στοχεύει στην κατασκευή διαστημικών σκαφών που θα μπορούν να ταξιδεύουν με τρομερές ταχύτητες στο Διάστημα ώστε να μπορούν να φτάνουν σε πολύ μακρινούς προορισμούς σε σύντομο χρονικό διάστημα. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του space.com, ο Φίλιπ Λούμπιν, καθηγητής Φυσικής στο University of California, Santa Barbara, και η ομάδα του, έλαβαν το 2015 χρηματοδότηση 100.000 δολαρίων στο πλαίσιο του προγράμματος NIAC (NASA Innovative Advanced Concepts) για αρχικές μελέτες πάνω στο εγχείρημά τους, γνωστό με την ονομασία DEEP-IN (Directed Energy Propulsion for Interstellar Exploration). O Λούμπιν και οι συνάδελφοί του θα χρησιμοποιήσουν τα χρήματα αυτά για τη δημιουργία ενός «οδικού χάρτη» για την κατασκευή ενός πλήρως λειτουργικού διαστημοπλοίου, το οποίο θα διαθέτει φωτονικούς προωθητήρες. Τα χρήματα αυτά επίσης θα βοηθήσουν την ομάδα να σχεδιάσει ρομποτικά σκάφη μικρής μάζας, που θα είναι ικανά να ταξιδέψουν σε πολύ μεγάλες ταχύτητες. Οι ερευνητές πειραματίζονται με ένα σύστημα που ονομάζεται «φωτονική αεριώθηση» το οποίο βασίζεται στην χρήση συστοιχιών λέιζερ τα οποία στην ουσία θα αντικαθιστούν τα «παραδοσιακά» καύσιμα που χρησιμοποιούνται σήμερα στα διαστημόπλοια. Ως γνωστόν οι σημερινοί τύποι καυσίμων πρώτον αυξάνουν σημαντικά το βάρος των διαστημοπλοίων ενώ φυσικά κάποια στιγμή εξαντλούνται. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το φως των λέιζερ μπορεί να προκαλέσει την απαραίτητη ώθηση σε διαστημικά σκάφη ώστε αυτά να καλύπτουν τεράστιες αποστάσεις σε χρόνο dt. «Οι φωτονικοί κινητήρες βασίζονται στην εκπομπή ενός ρεύματος φωτονίων με σκοπό να εκμεταλλευτούν την ώση την οποία αναπτύσσουν εξ αντίδρασης. Η ώση γίνεται υπολογίσιμη εξαιτίας της πάρα πολύ υψηλής ταχύτητας με την οποία τα εκπεμπόμενα φωτόνια μπορούν να κινηθούν. Ο τύπος αυτός κινητήρα εξασφαλίζει λειτουργία για απεριόριστο χρόνο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο στο διαστημικό κενό όπου δεν υπάρχουν τριβές» αναφέρει ο δρ. Κωνσταντίνος Γ. Κολοβός, Χημικός Μηχανικός Ε.Μ.Π, σε μελέτη του για τους κινητήρες πυραύλων και τα προωθητικά πυραυλικών συστημάτων που πραγματοποίησε για το Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Οπλων «ΑΘΗΝΑ». Οι αμερικανοί ερευνητές αναπτύσσουν μια τεχνολογία φωτονικής αεριώθησης την οποία προορίζουν για χρήση σε μίνι διαστάσεων διαστημικά σκάφη. Αν τα καταφέρουν θα ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη ανάλογων συστημάτων για διαστημόπλοια που θα μπορούν να μεταφέρουν και ανθρώπους. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι ένα σκάφος που θα κινείται με φωτονική αεριώθηση θα μπορεί να ταξιδέψει στον Αρη σε μόλις 72 ώρες! Με την υπάρχουσα τεχνολογία το ταξίδι στον Κόκκινο Πλανήτη διαρκεί έξι μήνες. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=778787 Σχόλια:Η τεχνολογία είναι παλιά και έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα. Το πρόβλημα είναι ότι, μέχρι να αναπτύξει την απαιτούμενη ταχύτητα, χρειάζονται μερικά χρόνια. Και ..άλλα τόσα για να φρενάρει, αν χρειαστεί. Επίσης οταν ξεκίνησα την Διαστημική Εξερεύνηση στις 23/10/2007 εγραφα: Σαν νεος φιλος στο forum καταρχην να χαιρετισω ολους τους φιλους και τις φιλες που γραφουν εδω.Με αφορμη τα 50 χρονια απο την εναρξη της διαστημικης περιπετειας θα ηθελα να ξεκινησω μια συζητηση για τις προ- οπτικες αυτης της μοναδικης και πρωτοπορας εξερευνητικης προσπαθειας του ανθρωπινου γενους.Ολοι νιωθουμε οτι η εξερευνηση του διαστηματος ειναι το μελλον και οτι τολμηρα και υπευθυνα θα πρεπει να προχωρησουμε στα επομενα βηματα-ολοκληρωση ISS -βασεις και επιστημονικα εργαστη- ρια στην Σεληνη - αποικισμος του Αρη(Γεωπλασια) και επεται συνεχεια. Εδω θα ηθελα να βαλω ενα κρισιμο ερωτημα κατα την γνωμη μου που ειναι ποιους τροπους μεταβασης περα απο την Σεληνη εχουμε π.χ. για τον Αρη.Ποιο ειναι το μελλον των κινητηρων με χημικα καυσιμα (Ερωτηση¨ ποια ειναι η μεγαλυτερη ταχυτητα που εχουμε επιτυχει μ*αυτα) και αν γνωριζει κανεις αν υπαρχει απο τις διαστημικες υπηρεσιες προγραμμα κατασκευης κινητηρων που να πετυχαινουν ταχυτητες υψηλοτερες απο αυτες των χημικων καυσιμων.Επεται συνεχεια... Μετα σε πολλές συζητήσεις που επακολούθησαν βρέθηκε οτι καταλληλοτερος κινητηρας μπορεί να ειναι οι κινητηρες Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης (VASIMR)-Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket. Ο πυραυλοκινητήρας πλάσματος κατασκευάζεται από την εταιρεία Ad Astra Rocket Company, η οποία ιδρύθηκε από τον φυσικό και πρώην αστροναύτη Franklin Chang-Diaz. Επίσης ανεφερα οτι οι κινητηρες Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης(VASIMR)-Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket-ειναι οι κινητηρες που μπορουν να δωσουν την ταχυτητα των 300 Km/sec(1/1000 ταχ. φωτος). Σε σχετικο αρθρο βρηκα ακομα το ποσοστο βαρους των καυσιμων σε διαφορους κινητηρες.Σημαντικοτατο γιατι δινει το τι μπορεις να φορτωσεις για το ταξιδι σου. 1.Χημικοι-55% βαρος καυσιμων. 2.Θερμοπυρηνικοι-33% βαρος καυσιμων. 3.Ιοντικοι-22% βαρος καυσιμων. 4.Μαγνητοπλασματοδυναμικοι-6,7% εως 31% αναλογα την ωση που θα ζητηθει να παραγουν. 5.Παλμοεπαγωγικοι-14% βαρος καυσιμων. 6.VASIMR-(Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης)-2,4% εως 46% αναλογα την ωση. Φαινεται καθαρα οτι οι κινητηρες VASIMR ειναι οι πιο ικανοι για να δωσουν την δυνατοτητα να ταξιδεψουμε στο Ηλιακο μας Συστημα εν αρχη και μετα βλεπουμε. Ο John Muratore από το Ινστιτούτο Διαστήματος του Πανεπιστημίου του Τεννεσί και πρώην μηχανικός στο διαστημικό πρόγραμμα της NASA λέει ότι μηχανές σαν τον VASIMR θα μπορούσαν να κάνουν πραγματικότητα τα πρώτα ταξίδια του ανθρώπου στον Άρη. «Εάν μπορούσαν να αναπτυχθούν μηχανές, όπως ο VASIMR, που να πάνε τον άνθρωπο στον Κόκκινο Πλανήτη σε 40 ημέρες, τότε το καθιστούν μέσα στα πλαίσια των ανθρώπινων δυνατοτήτων, ανέφερε στο New Scientist. «Ο VASIMR αλλάζει τα δεδομένα του παιχνιδιού.» Ο ίδιος ανέφερε ότι ένα σταθερό ποσό έχει ήδη διατεθεί από την υπηρεσία του για την ανάπτυξη του VASIMR, και τόνισε ότι η συνεργασία με την Ad Astra αποτελεί καλό παράδειγμα συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα ώστε να πετύχει η NASA τους στόχους της. Η Ad Astra και η NASA συμφώνησαν να δοκιμάσουν τον πύραυλο στο διάστημα, συνδέοντας τον με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Για να ταξιδέψει ομως στον Άρη σε 39 ημέρες όμως, ο κινητήρας χρειάζεται 1000 φορές περισσότερη ισχύ από αυτήν που δύναται να παράσχει η ηλιακή ενέργεια. Γι' αυτό το σκοπό, ο VASIMR θα χρειαστεί έναν πυρηνικό αντιδραστήρα. Τα πρώτα δείγματα τεχνολογίας αντιδραστήρων είχαν χρησιμοποιηθεί κατά τις δεκαετίες 1960 έως και 1980 από την πρώην Σοβιετική Ένωση, χωρίς να έχουν δοκιμαστεί στο διάστημα, επομένως κάτι τέτοιο θα χρειαστεί χρόνο. «Χρειάζεται αρκετός χρόνος για να φτάσουμε σε εφαρμόσιμη τεχνολογία,» αναφέρει ο Squire. Αυτα για να εχουμε ενα πλαίσιο πως πραγματικά μπορουμε να πάμε γρηγορα στον Αρη!!!

Αύξηση ρεκόρ για την στάθμη της θάλασσας. Η στάθμη στις θάλασσες του πλανήτη αυξήθηκε στον 20ό αιώνα με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων 28 αιώνων, από την εποχή περίπου του Ομήρου και της ίδρυσης της αρχαίας Ρώμης, σύμφωνα με δύο νέες διεθνείς επιστημονικές έρευνες, οι οποίες είναι οι πιο πλήρεις που έχουν γίνει ποτέ σε βάθος χρόνου. Χωρίς την κλιματική αλλαγή, η άνοδος των υδάτων δεν θα ήταν ούτε η μισή, ενώ δεν αποκλείεται να είχε σημειωθεί ακόμη και πτώση της στάθμης, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων. Μεταξύ 1900 - 2000 η παγκόσμια στάθμη των ωκεανών και των θαλασσών αυξήθηκε κατά περίπου 14 εκατοστά. Μετά το 2000 ο ρυθμός ανόδου των υδάτων φαίνεται να είναι ακόμη μεγαλύτερος. Για τον 21ο αιώνα, η πρώτη μελέτη, με επικεφαλής τον Αντερς Λέβερμαν του Ινστιτούτου Κλιματολογικών Ερευνών του Πότσνταμ στη Γερμανία, θεωρεί πιθανό ότι η παγκόσμια στάθμη θα αυξηθεί έως το 2100 κατά μισό έως 1,3 μέτρα αν συνεχισθεί κανονικά η καύση των ορυκτών καυσίμων και κατά 0,24 έως 0,6 μέτρα, αν υπάρξει απεξάρτηση από το πετρέλαιο και τον άνθρακα. Ο 22ος αιώνας αναμένεται ακόμη χειρότερος, οδηγώντας στην εγκατάλειψη πλέον αρκετών παράκτιων πόλεων και κατοικημένων περιοχών. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Κοπ, αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου Ράτγκερς των ΗΠΑ, χρησιμοποίησαν μια νέα μέθοδο στατιστικών υπολογισμών σε βάθος χρόνου. Η νέα ανάλυση που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PNAS» βασίζεται σε στοιχεία από 24 τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, στον Μεσαίωνα (μεταξύ 1000 και 1400), όταν η θερμοκρασία του πλανήτη είχε υποχωρήσει κατά περίπου 0,2 βαθμούς Κελσίου, η στάθμη των θαλασσών είχε επίσης πέσει κατά περίπου οκτώ εκατοστά. Χωρίς την επίδραση της ανόδου της θερμοκρασίας λόγω κλιματικής αλλαγής, εκτιμάται ότι η στάθμη στον 20ό αιώνα θα αυξηθεί το πολύ κατά επτά μόνο εκατοστά, ενώ μπορεί να είχε υποχωρήσει έως τρία εκατοστά. Οι επιστήμονες καλούν την ανθρωπότητα να ακολουθήσει, χωρίς δισταγμούς και χρονοτριβή, το μονοπάτι που χαράχθηκε στη διάσκεψη κορυφής για το κλίμα στο Παρίσι πριν λίγες εβδομάδες. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=779038

H «μουσική» που άκουσε το πλήρωμα του Apollo 10. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα την ηχητική εγγραφή μιας «παράξενης μουσικής» που άκουσε το πλήρωμα του διαστημοπλοίου Apollo 10 τον Μάιο του 1969, ενώ βρισκόταν στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης και επομένως δεν είχε καμία επικοινωνία με τη Γη. Οι τρεις αστροναύτες, ο κυβερνήτης Τόμας Στάφορντ, ο Τζον Γιανγκ, που ήταν πιλότος του διαστημοπλοίου και ο πιλότος του σεληνιακού σκάφους Γιουτζίν Σέρναν, πραγματοποιούσαν τη δοκιμαστική πτήση πριν από την πρώτη προσελήνωση, στις 21 Ιουλίου 1969, όταν ο Νιλ Άρμστρονγκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στο φεγγάρι. Οι «συριγμοί» αυτοί παρουσιάστηκαν το βράδυ της Κυριακής στο καλωδιακό κανάλι Discovery, στο πλαίσιο μιας σειράς εκπομπών που τιτλοφορείται «Τα ανεξήγητα αρχεία της NASA». Η συνολική διάρκεια των ήχων αυτών άγγιξε τη μία ώρα. Ηχογραφήθηκαν και μεταδόθηκαν στο κέντρο ελέγχου, στο Χιούστον του Τέξας, όπου καταγράφηκαν και αρχειοθετήθηκαν. Η ηχογράφηση επανήλθε στην επικαιρότητα το 2008 αλλά μόλις τώρα μπόρεσε το ευρύ κοινό να την ακούσει. «Το ακούτε αυτό; Αυτό το σφύριγμα…;» ακούγεται να λέει ο Γιουτζίν Σέρναν. «Είναι πραγματικά μια παράξενη μουσική», συνεχίζει ο αστροναύτης ενώ το διαστημόπλοιο βρίσκεται στη αθέατη πλευρά της Σελήνης, σε ύψος 1.500 μέτρων και έχει χάσει κάθε επαφή με τη Γη. Οι τρεις αστροναύτες έκριναν τόσο παράξενο το φαινόμενο που μάλιστα συζήτησαν μεταξύ τους αν θα έπρεπε ή όχι να το αναφέρουν στους ανωτέρους τους στο κέντρο ελέγχου καθώς φοβήθηκαν ότι δεν θα τους έπαιρναν στα σοβαρά. Κάτι τέτοιο θα υπονόμευε τις πιθανότητές τους να μετάσχουν σε επόμενες πτήσεις, σύμφωνα με την εκπομπή του Discovery. http://physicsgg.me/2016/02/22/h-%ce%bc%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%ac%ce%ba%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%bb%ce%ae%cf%81%cf%89%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-apollo-10/

Έτοιμο το διαστημόπλοιο που θα αναζητήσει ίχνη ζωής στην ατμόσφαιρα του Άρη. Οι επιστήμονες της ESA και της Roscosmos, δηλαδή της Ευρωπαϊκής και της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος, έχουν ήδη ξεκινήσει να μετρούν αντίστροφα μέχρι τις 14 Μαρτίου και την εκτόξευση του διαστημοπλοίου Trace Gas Orbiter από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ του Καζακστάν, με προορισμό τον Άρη. Η εκτόξευση του Trace Gas Orbiter αποτελεί την πρώτη φάση της αποστολής Exomars και στόχος του σκάφους είναι να βρει ποιες περιοχές είναι οι πλέον υποσχόμενες για να αναζητήσουν αρειανούς μικροοργανισμούς οι μελλοντικές διαστημικές αποστολές στον Κόκκινο Πλανήτη. Γι’ αυτό τον σκοπό θα μελετήσει την αρειανή ατμόσφαιρα, ψάχνοντας για ίχνη μεθανίου και άλλων αερίων που κατά κανόνα παράγονται από βιολογικές διαδικασίες. «Το διαστημόπλοιο είναι ουσιαστικά μια γιγαντιαία μύτη», λέει χαρακτηριστικά στην εφημερίδα Guardian ο Χοζέ Βάγο, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας του Exomars. Στην περίπτωση της γήινης ατμόσφαιρας, η μεγαλύτερη ποσότητα μεθανίου παράγεται από μικροοργανισμούς, όπως για παράδειγμα οι τερμίτες ή τα βακτήρια στα έντερα των βοοειδών. Επομένως, αν το συγκεκριμένο αέριο εντοπιστεί σε αρκετά μεγάλες ποσότητες στην ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη, οι επιστήμονες θα έχουν στα χέρια τους μία ισχυρή ένδειξη για την ύπαρξη κάποιας μορφής ζωής στον Άρη – ή για το ότι ο Άρης «φιλοξενούσε» ζωή στο παρελθόν. Μετά από ένα ταξίδι επτά μηνών, το σκάφος αναμένεται να φτάσει στον προορισμό του τον επόμενο Οκτώβριο, ξεκινώντας αμέσως μετά τους ελιγμούς ώστε να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη. Αν και ίχνη μεθανίου έχουν εντοπισθεί και από παλαιότερες αποστολές, το Trace Gas Orbiter θα χρησιμοποιήσει από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα εξαιρετικά ευαίσθητα φασματόμετρα, για να μετρήσει τις ποσότητες του αερίου με πρωτόγνωρη ακρίβεια. Μάλιστα, θα επιστρατεύσει δύο διαφορετικές μεθόδους, χρησιμοποιώντας κατ’ αρχάς τα φασματόμετρα κατά τη διάρκεια της ανατολής και της δύσης του Ήλιου, όταν δηλαδή το ηλιακό φως θα πέφτει πάνω στα όργανα, ώστε να μετρήσει το αέριο σε διαφορετικά ύψη της αρειανής ατμόσφαιρας. Επιπλέον, θα «σαρώσει» με τα φασματόμετρα την επιφάνεια του Άρη, για να εντοπίσει τα σημεία από τα οποία είναι πιθανότερο να προέρχονται οι εκπομπές. Τα όργανα θα μπορούν επίσης να ανιχνεύσουν και άλλα αέρια, κάτι που είναι κρίσιμο για να διαπιστωθεί κατά πόσο το μεθάνιο προέρχεται όντως από μικροοργανισμούς ή γεωλογικές διαδικασίες. «Αν μαζί με το αέριο εντοπισθούν επίσης περίπλοκοι υδρογονάνθρακες, όπως προπάνιο ή αιθάνιο, θα είμαστε ακόμη πιο σίγουροι για το ότι οφείλεται σε βιολογικές διαδικασίες. Ωστόσο, αν η παρουσία του μεθανίου συνδυάζεται με αέριο όπως το διοξείδιο του θείου, το οποίο στη Γη σχετίζεται με την ηφαιστειακή δραστηριότητα, θα μπορούμε με αρκετά μεγάλη βεβαιότητα να αποφανθούμε πως έχει γεωλογική προέλευση», συμπληρώνει ο Βάγο. Το Trace Gas Orbiter έχει πάντως να επιτελέσει κι έναν δεύτερο σκοπό, ο οποίος είναι να προετοιμάσει το έδαφος για το δεύτερο σκέλος της αποστολής Exomars, δηλαδή την εκτόξευση ενός ρομποτικού οχήματος που θα μελετήσει το υπέδαφος του Άρη, σκάβοντας σε βάθος δύο μέτρων. Γι’ αυτό τον λόγο, το διαστημόπλοιο θα μεταφέρει το μικρότερο μη επανδρωμένο σκάφος Σκιαπαρέλι, το οποίο χρωστά το όνομά του στον Ιταλό αστρονόμο Τζοβάνι Σκιαπαρέλι. Το σκάφος θα προσεδαφισθεί στον Άρη, παίρνοντας μετρήσεις κατά την κάθοδό του. Αυτές οι μετρήσεις θα βοηθήσουν τους επιστήμονες της αποστολής να σχεδιάσουν καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο το ρομποτικό όχημα θα βρεθεί με ασφάλεια στην επιφάνεια του πλανήτη. http://www.naftemporiki.gr/story/1069836/etoimo-to-diastimoploio-pou-tha-anazitisei-ixni-zois-stin-atmosfaira-tou-ari

NASA: Τα τρία φεγγάρια του Κρόνου στο ίδιο "κάδρο" Το διάστημα αποτελεί τον επόμενο στόχο της ανθρωπότητας. Το τελευταίο σύνορο, όπως είχε ειπωθεί εύστοχα σε πασίγνωστη σειρά επιστημονικής φαντασίας. Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια, αλλά και εντυπωσιακά φαινόμενα στη «γειτονιά μας», το ηλιακό σύστημα, είναι ο πλανήτης Κρόνος και οι δακτύλιοι που τον περιβάλλουν. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μία από τις τελευταίες φωτογραφίες που «τράβηξαν» τα τηλεσκόπια. Μία εκπληκτική συγκυρία, στην οποία «απαθανατίστηκαν» τα τρία φεγγάρια του εκπληκτικού αυτού γίγαντα πλανήτη, στο ίδιο «κάδρο». Η Τηθύς, ο Εγκέλαδος και ο Μίμας, τα φεγγάρια του Κρόνου, φρόντισαν να μας χαρίσουν μία σπάνια φωτογραφία, καθώς περνούσαν όλα μαζί κοντά από τους δακτυλίους. Η Τηθύς, με περίμετρο 1.062 χιλιόμετρα, με τον Εγκέλαδο, περιμέτρου 504 χιλιομέτρων, διακρίνονται στο κέντρο, με τον Μίμα, περιμέτρου 396 χιλιομέτρων, διακρίνεται αριστερά του Εγκέλαδου. Η φωτογραφία ελήφθη από το διαστημόπλοιο Κασίνι, τον Δεκέμβριο του 2015. http://www.pronews.gr/portal/20160222/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/nasa-%CF%84%CE%B1-%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%86%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CE%BA%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%BF-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C

Διάκριση τριών ελλήνων εκπαιδευτικών σε διαγωνισμό της Microsoft. Τρεις έλληνες εκπαιδευτικοί διακρίθηκαν στον διαγωνισμό Microsoft MIXathon Challenge για τις καινοτόμες ιδέες τους, οι οποίες έχουν στόχο να συμβάλουν στην προώθηση και ενίσχυση ψηφιακών δεξιοτήτων των νέων, με τη βοήθεια τεχνολογιών της Microsoft. «Είμαι χαρούμενος που για να συμμετάσχω στο Microsoft MIXathon Challenge έμαθα να χρησιμοποιώ αυτό το τόσο χρήσιμο εργαλείο για εμάς τους εκπαιδευτικούς. Ανυπομονώ πλέον και για τις επόμενες παρουσιάσεις μου μέσω αυτού του εργαλείου, που θα είναι σίγουρα πιο ευχάριστες, κατατοπιστικές και ενδιαφέρουσες» δήλωσε ο κ. Δημήτρης Αίσωπος, ειδικός παιδαγωγός στο 2ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Βόλου, ο οποίος κέρδισε την πρώτη θέση για τη συμμετοχή του με τίτλο «Ψηφιακή αφήγηση ιστοριών-Κοινωνικές ιστορίες», https://mix.office.com/watch/1t85n0siypce5 μέσα από την οποία περιγράφει μια ειδική θεραπευτική μέθοδο βελτίωσης των κοινωνικών δεξιοτήτων για άτομα που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού. Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του MIXathon Challenge (MIXathon.org) https://www.mixathon.org/en στο πλαίσιο του προγράμματος Microsoft Partners in Learning, https://www.microsoft.com/el-gr/pil ενός παγκοσμίου εγχειρήματος που στόχο έχει να ενθαρρύνει τους εκπαιδευτικούς να συνδεθούν, να συνεργαστούν, να δημιουργήσουν και να μοιραστούν, ώστε να αντιληφθούν οι μαθητές τους τις ικανότητες τους στο μέγιστο. Ο κ. Βασίλης Βαρβαρήγος, υπεύθυνος εκπαιδευτικός στα Εκπαιδευτήρια Αυγουλέα-Λιναρδάτου, κέρδισε τη δεύτερη θέση με τη συμμετοχή του στο πλαίσιο της ερευνητικής εργασίας της Β' Λυκείου με τίτλο «AIDS for MIXathon», https://mix.office.com/watch/1rdtoczyom741 η οποία έχει αντικείμενο την ασθένεια του AIDS και τον ιό που προκαλεί τον HIV. Όπως ο ίδιος δήλωσε, «ο διαγωνισμός Microsoft MIXathon Challenge αποτέλεσε μια εξαιρετική ευκαιρία για εμένα και τους μαθητές μου να εξοικειωθούμε με το νέο πρόσθετο Office MIX. Μέσα από τη διερευνητική μάθηση και τη δημιουργία, οι μαθητές μου ευαισθητοποιήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο απέναντι σε μια ιδιαίτερα σοβαρή ασθένεια, το AIDS, και τις κοινωνικές της προεκτάσεις. Και τώρα, μέσα από το mix.office.com, https://mix.office.com/en-us/Home οι ίδιοι μεταφέρουν τις γνώσεις που απέκτησαν στους συμμαθητές τους (και όχι μόνον). Η βράβευση αυτή, ως επιστέγασμα της προσπάθειάς μας, με γεμίζει χαρά και διάθεση για ακόμα περισσότερο MIXing με τους μαθητές μου». Μέσα από την ιστοσελίδα του διαγωνισμού ενημερώθηκαν περισσότεροι από 40.000 εκπαιδευτικοί σε 32 ευρωπαϊκές χώρες, 150 συμμετέχοντες έφτασαν στον τελικό, ενώ αναδείχθηκαν 54 νικητές από 18 χώρες, ανάμεσα στις οποίες βρίσκεται και η Ελλάδα. Ο κ. Γιάννης Σουδίας, καθηγητής στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Νάουσας, κατέκτησε την τρίτη θέση με το καινοτόμο μάθημα «Εισαγωγή στα Κλάσματα», https://mix.office.com/watch/b4tu1yt8kh0i στόχος του οποίου είναι να βοηθήσει τους μαθητές να κατανοήσουν μέσα από απλά παραδείγματα τα κλάσματα. Υπογράμμισε μετά τη διάκριση του ότι «το Office Mix αποτελεί ένα μοναδικό εργαλείο στα χέρια εκπαιδευτικών και μαθητών. Εύκολα και απλά μπορούν να δημιουργηθούν αποτελεσματικά διαδραστικά μαθήματα. Ήταν μια μοναδική ευκαιρία για μένα και τους μαθητές μου να σχεδιάσουμε και να δημιουργήσουμε το καλύτερο μας μάθημα». Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η εργασία του κ. Αίσωπου βραβεύτηκε και στην ειδική κατηγορία για εργασίες με θέμα την «Ειδική Εκπαίδευση». Το βραβείο του θα παραλάβει από τον χορηγό του διαγωνισμού σε αυτήν την κατηγορία, την ελληνική startup Kinems, http://www.kinems.com/ η οποία με τη βοήθεια της κάμερας Microsoft Kinect έχει δημιουργήσει μια μέθοδο μάθησης με βάση το παιχνίδι, για παιδιά με πολλαπλές μαθησιακές δυσκολίες. Οι τρεις νικητές θα έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στη μεγαλύτερη εκδήλωση εκπαιδευτικών Global Educator Exchange, η οποία θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο του 2016 στη Βουδαπέστη. Οι συμμετοχές των εκπαιδευτικών πραγματοποιήθηκαν πάνω στην εφαρμογή της Microsoft Office Mix, http://www.mixforteachers.com/what-is-office-mix.html τη δωρεάν επέκταση του Microsoft PowerPoint, που διευκολύνει τη μετατροπή των παρουσιάσεων σε ευχάριστα, διαδραστικά online μαθήματα τα οποία μπορούν να μοιράζονται μεταξύ τους μαθητές και συνάδελφοι μέσα από το OneNote, στο διαδίκτυο ή στο αντίστοιχο σύστημα διαχείρισης μάθησης. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=778797 O καλύτερος αναλυτής δεδομένων στο κόσμο! Βγήκε πρώτος ανάμεσα σε 470.000 αναλυτές! Την πρώτη θέση ως καλύτερος Data Scientist στον κόσμο κατέκτησε ένας νεαρός επιστήμονας με καταγωγή από το Βόλο. Πρόκειται για τον Μάριο Μιχαηλίδη που ζει τώρα στο Λονδίνο. Κατέκτησε την πρώτη θέση ως ο καλύτερος αναλυτής/επιστήμονας δεδομένων ανάμεσα σε 470.000 αναλυτές από όλο τον κόσμο που συμμετέχουν στην πλατφόρμα Αναλυτικής Kaggle. Com (ιστότοπος με αντικείμενο την εξέλιξη στην επιστήμη δεδομένων και αναλυτικής). Το περιβάλλον στο Kaggle είναι εξαιρετικά ανταγωνιστικό διότι οι διαγωνισμοί αυτοί πέραν από πόντους αξιολόγησης για την Γενική παγκόσμια κατάταξη των επιστημόνων που συμμετέχουν, πολλές φορές συνδέονται και με χρηματικά έπαθλα, ή προσλήψεις για τους πρώτους νικητές κάθε διαγωνισμού. Οι διαγωνισμοί αυτοί δίνονται από διάφορες μεγάλες εταιρείες η οργανισμούς (όπως microsft, Facebook, HP, CERN, Caterpillar, AMAZON, Mastercard, Pfizer, Walmart, Expedia, GE, ford, tesco ) που θέλουν να κάνουν ΜΟΝΤΕΛΑ πρόβλεψης για διάφορα θέματα ή προβλήματα που αντιμετωπίζουν. http://www.pronews.gr/portal/20160222/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%83/%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%AE%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF

Διάλεξη για τις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών. Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016, 18:00 στα γραφεία του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας, Αλεξανδρείας 113, (περιοχή Μαρτίου) 546 46 Θεσσαλονίκη, τηλ./fax: 2310 423133 Διάλεξη με θέμα την ανακάλυψη, για πρώτη φορά, ατμόσφαιρας γύρω από μία υπερ-Γη, τον 55 Cancri e, έναν εξωπλανήτη που βρίσκεται σε απόσταση 40 έτη φωτός από τη Γη. Ο Όμιλος Φίλων Αστρονομίας πραγματοποιεί διάλεξη με ομιλητή τον κ. Άγγελο Τσιάρα το Σάββατο 27/02 , στις 6.00 μμ στα γραφεία του, με αφορμή την πρόσφατη ανακάλυψη της ατμόσφαιρας γύρω από τον πλανήτη 55 Cancri e και την παρουσία του κ. Τσιάρα στη Θεσσαλονίκη ο οποίος είναι ο επικεφαλής της δημοσίευσης που περιγράφει την ανακάλυψη αυτή. Είσοδος ελεύθερη Περίληψη διάλεξης Στη διάλεξη θα αναπτυχθεί κυρίως το θέμα της ανακάλυψης της ατμόσφαιρας του εξωπλανήτη 55 Cancri e που πραγματοποιήθηκε από την ομάδα στην οποία είναι επικεφαλής ο κ. Τσιάρας. Αρχικά, θα αναλυθούν οι λόγοι που είναι σημαντική η μελέτη της ατμόσφαιρας των εξωπλανητών και οι τεχνικές οι οποίες χρησιμοποιούνται. Έπειτα, θα γίνει μια ανασκόπηση σχετικά με το ιστορικό των ανακαλύψεων ατμοσφαιρων γύρω από εξωπλανήτες και θα αναλυθούν τα βασικά τους χαρακτηριστικά. Τέλος, ο κ. Τσιάρας θα αναφερθεί στον τρόπο που έγινε η ανακάλυψη και σε λεπτομέρειες αναφορικά με το συγκεκριμένο πλανητικό σύστημα (55 Καρκίνου) στο οποίο ανήκει ο πλανήτης. Ο Άγγελος Τσιάρας γεννήθηκε στην Δράμα το 1991 και σπούδασε Φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εδώ και ένα χρόνο πραγματοποιεί το διδακτορικό του στο πανεπιστήμιο UCL στο Λονδίνο με θέμα τη μελέτη της ατμόσφαιρας εξωπλανητών με φασματοσκοπικές παρατηρήσεις διαβάσεων. Έχει συμμετάσχει σε πληθώρα αστρονομικών συνεδρίων τόσο ως εισηγητής όσο και ως παρουσιαστής πόστερ. Το 2009 διακρίθηκε με εύθυμη μνεία στην 3η Ολυμπιάδα που έλαβε χώρα στην Τεχεράνη. Από το 2010 εως και σήμερα επιτελεί έργο στη Διεθνή Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής προετοιμάζοντας την ελληνική ολυμπιακή ομάδα. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι ποικίλα έχοντας πραγματοποιήσει και τρεις δημοσιεύσεις που είναι σχετικές με κάποια από αυτά. Ενδεικτικά ερευνητικά παραδείγματα είναι τα εξής: Μοντελοποίηση καμπυλών απλών και διπλών διαβάσεων εξωπλανητών, ανάπτυξη λογισμικού για φωτομετρική και φασματο-φωτομετρική ανάλυση δεδομένων, εφαρμογές στην φασματοσκοπία της ατμόσφαιρας εξωπλανητών, ακριβέστερος προσδιορισμός τροχιακών παραμέτρων και Blind-Source Separation techniques. Όμιλος Φίλων Αστρονομίας http://www.ofa.gr/ http://physicsgg.me/2016/02/22/%ce%b4%ce%b9%ce%ac%ce%bb%ce%b5%ce%be%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b1%cf%84%ce%bc%cf%8c%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%b7/

Βράβευση «διαστημικής αρχαιολόγου» στο TED 2016 με ένα εκατ. δολάρια. Η Dr. Σάρα Πάρτσακ, «διαστημική αρχαιολόγος», ήταν η φετινή νικήτρια του βραβείου TED (Technology, Entertainment and Design), ύψους ενός εκατ. δολαρίων, που απονέμεται σε άτομα τα οποία «πυροδοτούν παγκόσμιες αλλαγές». Μπορεί ο τίτλος «διαστημική αρχαιολόγος» να παραπέμπει σε σενάρια επιστημονικής φαντασίας (και ειδικότερα αρχαιολόγους που διερευνούν/ ψάχνουν για εξωγήινα ερείπια σε άλλους πλανήτες), ωστόσο στην περίπτωση της Πάρτσακ είναι ακριβής, καθώς χρησιμοποιεί εικόνες από δορυφόρους σε τροχιά, τις οποίες αναλύει χρησιμοποιώντας ειδικούς αλγορίθμους για να εντοπίζει μεταβολές στο τοπίο που μπορεί να υποδεικνύουν κρυμμένα κτίρια/ χώρους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Η δουλειά της πάνω στην Αίγυπτο έχει ήδη υποδείξει την πιθανή ύπαρξη 17 μέχρι τώρα αγνώστων πυραμίδων, 1.000 τάφων και 3.100 οικισμών. Κάθε νικητής βραβείου TED πρέπει να περιγράψει το πώς θα ξοδέψει τα χρήματα του βραβείου με μια ευχή: Η ευχή της Πάρτσακ είναι να καταφέρει να κάνει την αρχαιολογία πιο ενδιαφέρουσα για τον κόσμο, έτσι ώστε να ανακαλυφθούν τα εκατομμύρια των αγνώστων αρχαιολογικών χώρων ανά τον κόσμο. Η ιστοσελίδα της θα παρέχει στο κοινό πρόσβαση σε δορυφορικές φωτογραφίες και tutorials για τον εντοπισμό σημείων ενδιαφέροντος, τα οποία στη συνέχεια θα υποδεικνύουν. Σημειώνεται ότι δεν θα γνωστοποιούνται στους χρήστες οι ακριβείς συντεταγμένες, για να αποφεύγονται φαινόμενα αρχαιοκαπηλίας και παραπληροφόρησης. Όπως σημείωσε η Πάρτσακ, η σελίδα ετοιμάζεται και υπό μορφή παιχνιδιού, με τους χρήστες να σημειώνουν σκορ και τους καλύτερους εξ αυτών να κερδίζουν την ευκαιρία να εμπλακούν σε ανασκαφές μέσω social media. Παράλληλα, ιδιαίτερη έμφαση θα δίνεται και στον εντοπισμό στοιχείων περί λεηλασιών και καταστροφών. http://www.naftemporiki.gr/story/1068203/brabeusi-diastimikis-arxaiologou-sto-ted-2016-me-ena-ekat-dolaria VIRGIN GALACTIC-Ετοιμο το τουριστικό διαστημόπλοιο. Τα αποκαλυπτήρια του νέου διαστημοπλοίου της εταιρείας του, «Virgin Space Ship Unity», το οποίο μεταξύ άλλων σχεδιάζεται να κάνει τουριστικά ταξίδια στο Διάστημα, έγιναν μέσα στο Σαββατοκύριακο και όπως δήλωσε ο ίδιος ο διάσημος δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας: «Είναι σχεδόν πολύ καλό για να είναι αληθινό». Το νέο σκάφος της εταιρείας κατασκευάστηκε με τρόπο ώστε να καλύπτει όλα τα κενά ασφαλείας που είχε το «Space Ship Two», το οποίο πριν από 16 μήνες σε δοκιμαστική πτήση συνετρίβη από ανθρώπινο λάθος σκοτώνοντας τον συγκυβερνήτη. Το «Unity», όπως το ονόμασε ο Μπράνσον, ύστερα από πρόταση του Στίβεν Χόκινγκ, είναι λοιπόν το σκάφος με το οποίο ο δισεκατομμυριούχος ξαναμπαίνει στην κούρσα των μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών (όπως είναι η SpaceX του Ελον Μασκ, η Blue Origin του Τζεφ Μπέζος, η Statolaunch Systems του Πολ Αλεν και η Boeing) για την κατασκευή σκαφών που θα χρησιμοποιούνται και για τουριστικούς σκοπούς. Το νέο σκάφος είναι σχεδόν ολόιδιο εξωτερικά με το παλιό, αν και είναι κάπως πιο εντυπωσιακό. Οι μετατροπές που έχουν γίνει σχετίζονται με τη διαδικασία της προσγείωσης. Κι αυτό γιατί το «Space Ship Two» έπεσε εξαιτίας του λάθους χειρισμού των συστημάτων προετοιμασίας προσεδάφισης. Πιο συγκεκριμένα, ο πιλότος στο νέο μοντέλο θα πρέπει πρώτα να τραβήξει μια περόνη για να μπορεί να μειώσει ταχύτητα κουνώντας το οπίσθιο φτερό της ουράς του σκάφους. Αυτή η προσθήκη της περόνης έγινε για να μην μπορεί ο πιλότος να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία νωρίτερα απ' ό,τι χρειάζεται, καθώς -όπως αποδείχθηκε- κάτι τέτοιο μπορεί να αποβεί μοιραίο. Αλλες αλλαγές είναι η προσθήκη μιας συσκευής που απαγορεύει στους πιλότους να απελευθερώνουν τον εξοπλισμό προσγείωσης νωρίτερα και νέες θέσεις στους διακόπτες του πίνακα στο πιλοτήριο. Μία από τις... αισθητικές παρεμβάσεις είναι ότι φέρει στην ουρά μια μπλε απεικόνιση ενός ανθρώπινου ματιού που κοιτάει επίμονα, το οποίο είναι το μάτι του Στίβεν Χόκινγκ. Ο Μπράνσον έχει συνεργαστεί στενά με τον Χόκινγκ στο πλαίσιο του προγράμματος για την ανάπτυξη του «Unity» και μάλιστα του έχει... κλείσει θέση για την πρώτη επίσημη πτήση στο Διάστημα. Στα αποκαλυπτήρια μάλιστα ο διάσημος βραβευμένος φυσικός έστειλε ηχογραφημένο μήνυμα στο οποίο ανέφερε πως «ο κόσμος μπαίνει σε μια νέα φάση στην εξερεύνηση του Διαστήματος και ελπίζω ότι αυτό θα συμβάλει ώστε να δημιουργηθεί μια νέα ενότητα (unity)». «Το ονειρευόμουν πάντα» Οπως μάλιστα συμπλήρωσε: «Εγώ πάντα ονειρευόμουν μια πτήση στο Διάστημα, όμως για τόσα πολλά χρόνια θεωρούσα ότι ήταν απλά ένα όνειρο. Εάν μπορέσω να πάω και εάν ο Ρίτσαρντ ακόμα θέλει να με ανεβάσει στο σκάφος, θα ήμουν υπερήφανος να πετάξω». Το ενδιαφέρον του Χόκινγκ για την «κατάκτηση» του Διαστήματος φαίνεται ότι μοιράζονται αρκετοί πλούσιοι άνθρωποι στον κόσμο, καθώς σχεδόν 700 άτομα έχουν πληρώσει 250.000 δολάρια έκαστος για μια θέση στο «Unity» και μια βόλτα πέρα από την ατμόσφαιρα της Γης. Οι προδιαγραφές τού εν λόγω σκάφους ταιριάζουν απόλυτα στο αμιγώς τουριστικό κομμάτι. Το «Unity» έχει δύο χειριστές και έξι θέσεις επιβατών και είναι σχεδιασμένο για να φτάνει σε ύψος 100 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη, προσφέροντας για αρκετά λεπτά την αίσθηση της έλλειψης βαρύτητας σε συνδυασμό με την εικόνα της Γης στο μαύρο φόντο του Διαστήματος. http://www.ethnos.gr/diethni/arthro/etoimo_to_touristiko_diastimoploio-64334551/ Οι ήχοι του Διαστήματος αποκαλύπτονται. Ενα ντοκιμαντέρ με θέμα την αποστολή Apollo 10 στη Σελήνη έχει συγκεντρώσει τα φώτα της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες. Πρόκειται για ένα νέο επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ «Nasa's Unexplained Files» που προβάλλεται στην ειδική ενότητα Science του Discovery Channel. Στο επεισόδιο αυτό θα παρουσιαστεί με δραματοποιημένο τρόπο το χρονικό σημείο στο οποίο το σκάφος της αποστολής περνούσε από την αθέατη πλευρά της Σελήνης. Όταν τα διαστημικά σκάφη διέρχονται από εκείνο το σημείο χάνεται η επαφή με το κέντρο ελέγχου για κάποιο χρονικό διάστημα. Ανέκαθεν αυτή η τεχνική δυσκολία ήταν η αφορμή για την ανάπτυξη διάφορων πιθανών και απίθανων θεωριών και σεναρίων. Πριν από λίγα χρόνια δόθηκαν στη δημοσιότητα απόρρητα αρχεία που αφορούν αυτό ακριβώς το κενό διάστημα της συγκεκριμένης αποστολής. Οπως αποκαλύφθηκε οι αστροναύτες άκουσαν μέσω των ραδιοφώνου που υπήρχε στο σκάφος κάποιους ήχους που έμοιαζαν με σφύριγμα και που οι ίδιοι χαρακτήρισαν ως «περίεργη, απόκοσμη μουσική». Δεν είναι όμως το μόνο δείγμα ήχων που έχει εντοπιστεί στο Διάστημα. Η NASA έχει καταγράψει ήχους στο διάστημα και στον παρελθόν αλλά τα στελέχη της έχουν υποστηρίξει πως δεν ήταν τίποτα περισσότερο από παλλόμενα στο κενό του διαστήματος ηλεκτρομαγνητικά κύματα.Ας ρίξουμε μια ματιά όμως και σε άλλες παρόμοιες ανακαλύψεις και έρευνες για τους ήχους του Διαστήματος. Το μαγνητικό πεδίο της Γης «κελαηδά» Οι δίδυμοι δορυφόροι Van Allen κατέγραψαν τους καθαρότερους ήχους που έχουμε «ακούσει» μέχρι σήμερα από το μαγνητικό πεδίο της Γης στο οποίο είναι παγιδευμένα αμέτρητα σωματίδια. Οι επιστήμονες που άκουσαν τους ήχους υποστηρίζουν ότι μοιάζουν με το κελάηδισμα των πουλιών. Οι δύο δορυφόροι πήραν το όνομα τους από τον Αμερικανό αστροφυσικό Τζέιμς Βαν Αλλεν που ανακάλυψε τις ζώνες ακτινοβολίας το 1958. Οι δύο ζώνες ακτινοβολίας έχουν σχήμα ντόνατ και εκτείνονται χιλιάδες χιλιόμετρα στο Διάστημα. Η εσωτερική ξεκινά σε απόσταση περίπου 1.000 χιλιομέτρων από το έδαφος και η εξωτερική τελειώνει σε απόσταση περίπου 60.000 χιλιομέτρων. Οι ζώνες αυτές είναι επικίνδυνες για τους δορυφόρους και τις επανδρωμένες αποστολές, καθώς κατακλύζονται από σωματίδια που προέρχονται από τον Ήλιο ή το διαστρικό χώρο και παγιδεύονται λόγω του ηλεκτρικού φορτίου τους στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη.Οι δύο δορυφόροι έχουν μέγεθος και βάρος αυτοκινήτου και είναι ειδικά σχεδιασμένοι ώστε να μην επηρεάζονται από το μαγνητικό πεδίο και βρίσκονται εκεί ήδη επί τρεις μήνες με στόχο να παραμείνουν για δύο έτη. Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι οι δορυφόροι θα ρίξουν νέο φως στο μηχανισμό με τον οποίο ο Ήλιος επηρεάζει τις ζώνες Van Allen. Οι ήχοι του Αρη, της Αφροδίτης και του Τιτάνα Βρετανική ερευνητική ομάδα αναδημιούργησε φυσικούς ήχους στον Αρη, την Αφροδίτη και τον Τιτάνα. Την ενδιαφέρουσα αποκάλυψη έκανε ομάδα ειδικών του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον η οποία βασίστηκε σε νόμους της φυσικής, μαθηματικά μοντέλα και άλλα τεχνολογικά εργαλεία για να αποτυπώσει τους φυσικούς ήχους στους δύο πλανήτες και τον δορυφόρο του Κρόνου. Οι ερευνητές αποτύπωσαν το πώς ακούγεται εκεί η ανθρώπινη φωνή, ο ήχος των κεραυνών, ο ήχος του νερού που πέφτει από ψηλά, ο ήχος μιας αμμοθύελλας. Τέλος αποτύπωσαν τον ήχο που θα ακουστεί στον Τιτάνα όταν ένα διαστημόπλοιο πέσει σε κάποια από τις λίμνες του. «Είμαστε απόλυτα σίγουροι για τη δουλειά μας. Ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη εργασία αφού έπρεπε να λάβουμε υπόψη τις ατμοσφαιρικές και άλλες περιβαλλοντικές συνθήκες, τη δυναμική των υγρών και άλλα σχετικά δεδομένα του κάθε πλανήτη. Στην Αφροδίτη το βάθος της φωνής αυξάνει σε σχέση με το αντίστοιχο πάνω στη Γη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Αφροδίτη έχει πιο πυκνή ατμόσφαιρα γεγονός που σημαίνει ότι οι φωνητικές χορδές δονούνται πιο αργά μέσα σε αυτή τη σούπα αερίων. Ομως ο ήχος κινείται ταχύτερα στην Αφροδίτη από ότι στη Γη. Αυτό σημαίνει ότι αν ακούγαμε κάποιον να μιλά από την Αφροδίτη χωρίς να τον βλέπουμε θα ακούγαμε μια βαθιά μπάσα φωνή η οποία θα παρέπεμπε μάλιστα σε κάποιο μικροκαμωμένο άτομο. Οι άνθρωποι στην Αφροδίτη θα ακούγονταν σαν στρουμφάκια με μπάσα φωνή» αναφέρει ο Τιμ Λέιτον, καθηγητής του Ινστιτούτου Ερευνών Ηχων και Δονήσεων του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον που ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=778729

Μετά την ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων το σύμπαν δεν θα είναι το ίδιo.Εντός δεκαετίας θα μπορούμε να παρατηρούμε το σύμπαν από τη γέννηση του μέχρι σήμερα. Mετά την ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων το σύμπαν δεν θα είναι ξανά το ίδιο, θα αποκαλυφθούν ακόμα και οι πιο κρυφές γωνιές του, τόνισε ο καθηγητής Θεωρητικής Αστροφυσικής στο γερμανικό πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν, Κωνσταντίνος Κόκκοτας, μιλώντας στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Σύλλογος Αποφοίτων του ΑΠΘ, με αφορμή την πειραματική απόδειξη του φαινομένου. Εκτίμησε, δε, ότι σε λιγότερο από μια δεκαετία θα μπορούμε να παρατηρούμε το σύμπαν από τη γέννηση του μέχρι σήμερα. Όπως εξήγησε, τα βαρυτικά κύματα που εκλύθηκαν στο πρώιμο σύμπαν, δευτερόλεπτα μετά τη Μεγάλη ‘Εκρηξη, άφησαν το αποτύπωμα τους στη μικροκυματική ακτινοβολία. Επιπλέον, δεν αλληλεπίδρασαν με την ύλη, οπότε δεν άλλαξαν μορφή. Εκτιμάται ότι, κατά τη συγχώνευση αυτών των δύο «τεράτων», υπήρξε απώλεια μιας ποσότητας μάζας περίπου τριπλάσιας από τον Ήλιο, η οποία μετατράπηκε σε ενέργεια και στη συνέχεια σε βαρυτικά κύματα μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Αυτά τα κύματα ανίχνευσε τελικά το LIGO. Ο κ. Κόκκοτας τόνισε ότι μεταξύ των ερωτημάτων που μένει να διερευνηθούν είναι, μεταξύ άλλων, εάν τα βαρυτικά κύματα ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός, εάν έχουν μάζα, αλλά και ποια είναι η δομή του χωροχρόνου στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας. Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε, μέσω Skype, η καθηγήτρια αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Northwestern του Σικάγο, Βίκυ Καλογερά, η οποία συμμετέχει στη διεθνή επιστημονική κοινοπραξία LIGO που έκανε τη βαρυσήμαντη ανακοίνωση για την ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων. Μεταξύ άλλων, τόνισε ότι οι ανιχνευτές του LIGO θα ανοίξουν και πάλι τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο για έξι μήνες, κατόπιν το 2017 για εννιά μήνες και το 2018, οπότε και η ευαισθησία τους θα είναι τριπλάσια σε σχέση με τη σημερινή. Υπογράμμισε ότι ζει συγκλονιστικές στιγμές και ότι η ανακάλυψη ήρθε μετά από 15 χρόνια δουλειάς και προσπαθειών. Δήλωσε περήφανη που είναι απόφοιτη του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ και πρόσθεσε ότι η εκπαίδευση που έλαβε ήταν η βάση για όσα έχει πετύχει. «Πράσινο φως» στην Ινδία για την κατασκευή ενός ανιχνευτή βαρυτικών κυμάτων Μία μόλις εβδομάδα από την πρώτη πετυχημένη ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από τους ανιχνευτές Advanced LIGO στις ΗΠΑ, το υπουργικό συμβούλιο της Ινδίας ενέκρινε καταρχήν την κατασκευή μιας ανάλογης διάταξης στη χώρα της Νότιας Ασίας. Ο ανιχνευτής θα ονομασθεί LIGO-India και υπεύθυνη για την κατασκευή του θα είναι η ερευνητική ομάδα IndIGO (Indian Initiative in Gravitational-wave Observations), η οποία συνέβαλε στην ανακάλυψη της περασμένης εβδομάδας. Όταν ολοκληρωθεί, θα ενταχθεί στο παγκόσμιο δίκτυο των παρατηρητηρίων βαρυτικών κυμάτων που βρίσκονται ήδη σε λειτουργία και τα οποία, εκτός από τις ΗΠΑ, βρίσκονται στη Γερμανία, την Ιταλία και την Ιαπωνία. Σχολιάζοντας την απόφαση με μηνύματά του στο Twitter, ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι σημείωσε πως η κατασκευή του ανιχνευτή θα γίνει με τη συνεργασία του Caltech and MIT, τα δύο ιδρύματα που λειτουργούν την αντίστοιχη διάταξη στις ΗΠΑ. Σύμφωνα επίσης με τον Μόντι, το LIGO-India θα προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες και στην ινδική βιομηχανία, για να αξιοποιήσει τεχνολογίες αιχμής. Το σήμα που ανιχνεύθηκε την περασμένη εβδομάδα αφορούσε τη συγχώνευση δύο μελανών οπών, με μάζα 36 και 29 φορές μεγαλύτερης από τη μάζα του Ήλιου, από την οποία προέκυψε μία μελανή οπή με 62πλάσια μάζα από τον Ήλιο, σε απόσταση 1,3 δισ. ετών φωτός από τη Γη. Ινδοί επιστήμονες συμμετείχαν τόσο στην προσομοίωση της μορφής των βαρυτικών κυμάτων που θα μπορούσα να προκύπτουν από ένα τέτοιο κοσμικό γεγονός όσο και στην επεξεργασία του σήματος, το οποίο έχει ονομασθεί GW150914. Το Advanced LIGO χρησιμοποιεί δύο ανιχνευτές, στην Ουάσιγκτον και τη Λουιζιάνα, ώστε ένα σήμα να θεωρείται αξιόπιστο όταν ανιχνεύεται και από τις δύο πειραματικές διατάξεις.Οι ανιχνευτές του πειράματος LIGO στις ΗΠΑ ανίχνευσαν σήμα βαρυτικών κυμάτων, το οποίο εκτιμούν ότι προέρχονταν από δύο μαύρες τρύπες με μάζες 29 και 36 φορές μεγαλύτερες από τον Ήλιο. Η ύπαρξη ωστόσο και άλλων παρατηρητηρίων βαρυτικών κυμάτων, σε άλλα σημεία του πλανήτη, θα επιτρέπει στους επιστήμονες να εξάγουν περισσότερα στοιχεία για τις πηγές που προκαλούν τις διαταραχές στο χωροχρονικό συνεχές και να υπολογίζουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τη θέση τους στο σύμπαν. Εκτός από τις δύο διατάξεις του Advanced LIGO, στο παγκόσμιο δίκτυο συμμετέχει ο ανιχνευτής GEO600 detector στη Γερμανία και οι ανιχνευτές Virgo και KAGRA, στην Ιταλία και την Ιαπωνία αντίστοιχα, που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε φάση αναβάθμισης. Σύμφωνα με ερευνητές που συνεργάζονται στο πλαίσιο του παγκόσμιου δικτύου, το LIGO-India θα αυξήσει την ακρίβεια εντοπισμού των πηγών των βαρυτικών κυμάτων κατά 5 έως 10 φορές. http://physicsgg.me/2016/02/20/%ce%ba-%ce%ba%cf%8c%ce%ba%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85/

WFIRST: Το νέο «μάτι» της NASA στο σύμπαν. Ένας πρώην κατασκοπευτικός δορυφόρος των ΗΠΑ θα μεταμορφωθεί σε επιστημονικό και θα αποτελέσει από την επόμενη δεκαετία το νέο «μάτι» της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας στο σύμπαν, ιδίως στο σκοτεινό, επιστρατευόμενος στην διαλεύκανση των μυστηρίων της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας. Πρόκειται για το ευρέος πεδίου υπέρυθρο τηλεσκόπιο WFIRST (Wide Field Infrared Survey Telescope). Μετά την αναμενόμενη εκτόξευση του διαδόχου του «Χαμπλ», του διαστημικού τηλεσκοπίου «Τζέημς Γουέμπ» το 2018, το WFIRST θα είναι το επόμενο μεγάλο αστροφυσικό παρατηρητήριο των ΗΠΑ, που θα «πιάσει δουλειά» στα μέσα της επόμενης δεκαετίας. Θα τοποθετηθεί στο σημείο «Λαγκράνζ 2» μεταξύ Γης και Ήλιου και, με διάμετρο 2,4 μέτρων, θα έχει ένα οπτικό πεδίο 100 φορές μεγαλύτερο από αυτό του Hubble. Το WFIRST θα χρησιμοποιηθεί, επίσης, για την αναζήτηση εξωπλανητών, κυρίως όσων δείχνουν δυνητικά κατάλληλοι για φιλοξενία ζωής. To WFIRST θα «σαρώνει» μεγάλες περιοχές του ουρανού στο υπέρυθρο φάσμα, διαθέτοντας κατάλληλα όργανα για να αναλύει την χημική σύνθεση της ατμόσφαιρας εξωπλανητών, άρα θα μπορεί να εντοπίσει τυχόν ίχνη ζωής, επεκτείνοντας το έργο του διαστημικού τηλεσκοπίου «Κέπλερ». Την αποστολή του νέου τηλεσκοπίου θα υλοποιήσουν και θα διευθύνουν το Κέντρο Διαστημικών Μελετών Goddard της NASA και το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης (JPL) του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech). http://physicsgg.me/2016/02/19/wfirst-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-nasa-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bd/

Εξωπλανητική μετεωρολογία! Παγκόσμιο ενδιαφέρον προκάλεσε η ανακοίνωση ομάδας ερευνητών από τη Βρετανία οι οποίοι κατάφεραν να αναλύσουν την ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά. Πρόκειται για τον 55 Cancri e, έναν βραχώδη πλανήτη με μάζα περίπου 8 φορές μεγαλύτερη από αυτήν της Γης, ο οποίος ανήκει στην κατηγορία των υπερ-Γαιών. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ατμόσφαιρά του κυριαρχείται από υδρογόνο και ήλιο ενώ δεν υπάρχουν ίχνη νερού. Βασικός ερευνητής και πρώτος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal» είναι ο Αγγελος Τσιάρας, υποψήφιος διδάκτωρ στο Tμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του University College του Λονδίνου. Ο έλληνας ερευνητής μιλάει στο «Βήμα» για την ενδιαφέρουσα μελέτη και εξηγεί γιατί είναι σημαντικό να γνωρίζουμε από τι αποτελείται η ατμόσφαιρα κάθε εξωπλανήτη. - Γιατί αποφασίσατε να μελετήσετε τον συγκεκριμένο πλανήτη; «Δεν επιλέξαμε εμείς να παρατηρήσουμε αυτόν τον εξωπλανήτη αλλά χρησιμοποιήσαμε δεδομένα από το αρχείο του τηλεσκοπίου Hubble. Εκ των πραγμάτων όμως αυτός είναι ο ένας από τους τρεις μόνο εξωπλανήτες τύπου υπερ-Γαίας (δηλαδή μερικές φορές μεγαλύτεροι από τη Γη) που μπορούν να παρατηρηθούν από το Hubble φασματοσκοπικά, μέθοδος απαραίτητη για τη μελέτη της ατμόσφαιράς τους. Η δυσκολία παρατήρησης περιορίζει τις γνώσεις μας για τους εξωπλανήτες αυτού του τύπου, και έτσι κάθε τέτοια ανάλυση παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων». - Γιατί είναι σημαντική η ατμοσφαιρική ανάλυση των εξωπλανητών; «Η ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη είναι αυτή που καθορίζει τις συνθήκες πάνω στην επιφάνειά του, και κυρίως τη θερμοκρασία του, μέσω του φαινομένου του θερμοκηπίου. Ετσι, ακόμη και για εξωπλανήτες που βρίσκονται εντός της λεγόμενης "κατοικήσιμης ζώνης" και όπου θεωρητικά θα μπορούσε να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν όντως κάτι τέτοιο ισχύει αν δεν αναλύσουμε την ατμόσφαιρά τους. Μια τέτοια λεπτομερής ανάλυση θα ήταν δυνατό να αναδείξει την καταλληλότητα ενός εξωπλανήτη να φιλοξενήσει ζωή σαν αυτή που υπάρχει στη Γη, αλλά όχι να επιβεβαιώσει άμεσα την ύπαρξή της. Εκτός από τα παραπάνω, η ατμόσφαιρα αποτελεί μια πολύτιμη πηγή πληροφοριών καθώς μέσω αυτής μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα σχετικά με τη δημιουργία, την εξέλιξη και τη γεωλογική δραστηριότητα ενός εξωπλανήτη». - Θεωρείτε ότι είναι απλώς θέμα χρόνου να εντοπιστεί ζωή είτε στο ηλιακό μας σύστημα είτε σε κάποιον εξωπλανήτη και αν ναι, τι είδους ζωή πιστεύετε ότι θα είναι η πρώτη που θα εντοπίσουμε; «Είναι αλήθεια ότι όχι μόνο ο συγκεκριμένος πλανήτης, αλλά όλοι οι εξωπλανήτες που έχουμε τη δυνατότητα να μελετήσουμε αυτή τη στιγμή είναι αφιλόξενοι. Ο κύριος λόγος είναι οι εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν σε αυτούς, με τον 55 Cancri e να αποτελεί ένα ακραίο παράδειγμα. Εκτιμάται ότι η θερμοκρασία στην επιφάνειά του αγγίζει τους 2000 βαθμοί Κελσίου. Θα χρειαστούν πολλά χρόνια και ανεπτυγμένη τεχνολογία για να μπορέσουμε να εντοπίσουμε ζωή έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Αντιθέτως, πιστεύω ότι οι πιθανότητες να βρούμε σύντομα κάποιου είδους ζωή εντός του ηλιακού μας συστήματος είναι αυξημένες. Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς αν θα είναι παρόμοιας ή όχι μορφής με αυτήν στη Γη, αλλά σε κάθε περίπτωση, θα είναι ένα τεράστιο βήμα για την κατανόηση της διαδικασίας μέσω της οποίας η ζωή αναπτύσσεται». - Τι μπορούμε να μάθουμε από τη μελέτη των εξωπλανητών που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τον δικό μας πλανήτη, τις δυνατότητες και τις αντοχές του; «Το ηλιακό μας σύστημα είναι μόνο ένα παράδειγμα πλανητικού συστήματος και σίγουρα από τη μελέτη του και μόνο δεν μπορούμε να βγάλουμε γενικά συμπεράσματα. Είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε συνηθισμένος ή μήπως μια σπάνια περίπτωση; Μόνο μέσα από τη μελέτη των εξωηλιακών πλανητικών συστημάτων μπορούμε να έχουμε ένα μεγαλύτερο δείγμα που θα μας δώσει την ευκαιρία να πούμε ποιο από τα δύο είναι αλήθεια. Επίσης, μπορούμε να διευρύνουμε τις γνώσεις μας σχετικά με τη διαδικασία δημιουργίας και την εξέλιξη των πλανητικών συστημάτων και των πλανητών μέσα σε αυτά». - Με βάση τη στατιστική σίγουρα θα υπάρχουν εκεί έξω πολλοί πλανήτες με συνθήκες ίδιες με αυτήν της Γης. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε καταφέρει να εντοπίσουμε έναν τέτοιο πλανήτη; Πότε πιστεύετε ότι θα γίνει κάτι τέτοιο; «Ανάμεσα στους εξωπλανήτες που έχουν βρεθεί υπάρχουν μερικές δεκάδες που έχουν παρόμοιο μέγεθος με αυτό της Γης και κάποιοι θα μπορούσαν να διατηρήσουν νερό σε υγρή μορφή. Παρ' όλα αυτά ο εντοπισμός και η ανάλυση της ατμόσφαιράς τους είναι απαραίτητο στοιχείο για να μπορέσουμε να πούμε αν κάποιος από αυτούς έχει συνθήκες παρόμοιες με τη Γη. Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν στον γαλαξία μας τέτοιοι πλανήτες, ωστόσο η ατμοσφαιρική τους ανάλυση απαιτεί τεχνολογικά μέσα που δεν διαθέτουμε αυτή τη στιγμή και ίσως χρειαστούν αρκετές δεκαετίες μέχρι να τα αποκτήσουμε». - Ποια είναι τα επόμενα ερευνητικά σας σχέδια; «Το πεδίο των εξωπλανητών αρχίζει αργά αλλά σταθερά να στρέφεται από τον εντοπισμό στον χαρακτηρισμό μέσω της μελέτης της ατμόσφαιρας. Η ομάδα στην οποία ανήκω, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζοβάνα Τινέτι, σχεδιάζει δυο αποστολές πλήρως αφοσιωμένες στον χαρακτηρισμό εξωπλανητών μέσω φασματοσκοπικών παρατηρήσεων από διαστημικά τηλεσκόπια. Η πρώτη ονομάζεται TWINKLE http://www.twinkle-spacemission.co.uk και αποτελεί μία συνεργασία πανεπιστημίων και τεχνολογικών εργαστηρίων του Ηνωμένου Βασιλείου. Πρόκειται για ένα χαμηλού κόστους διαστημικό τηλεσκόπιο, με προοπτική να τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη το 2019. H δεύτερη ARIEL http://ariel-spacemission.eu είναι η μία από τρεις αποστολές της ESA, υποψήφια να θέσει ένα διαστημικό τηλεσκόπιο ενός μέτρου σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο το 2026. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=777988

Ρωσία: «Ασπίδα» στους αστεροειδείς διηπειρωτικοί πύραυλοι από τον Ψυχρό Πόλεμο. Μέρος από το οπλοστάσιο που είχε αναπτυχθεί την εποχή του Ψυχρού Πολέμου σκοπεύει να αξιοποιήσει η Ρωσία για να «θωρακίσει» τη Γη από τους επικίνδυνους αστεροειδείς. Αυτό αποκάλυψε σε συνέντευξή του στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων TASS ο Σάμπιτ Σαϊτγκαράγιεφ, κορυφαίος ερευνητής ο οποίος εργάζεται στη ρωσική εταιρεία σχεδίασης πυραύλων Makeyev OKB. Σύμφωνα με τον Σαϊτγκαράγιεφ, το σχέδιο προβλέπει την αναβάθμιση ενός αριθμού από τους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους που διαθέτει η χώρα, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καταστρέψουν διαστημικούς βράχους με διάμετρο 20-50 μέτρα και πορεία προς τον πλανήτη μας. Μάλιστα, η πρώτη δοκιμή μπορεί να γίνει το 2036, με στόχο τον αστεροειδή 99942 Άποφις. Βέβαια, οι αστεροειδείς τέτοιου μεγέθους δεν μπορούν να συγκριθούν με τα τεράστια ουράνια αντικείμενα που έχουν κατά καιρούς «επισκεφθεί» τη Γη – όπως αυτό που, σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία, προκάλεσε τον αφανισμό των δεινοσαύρων απελευθερώνοντας με την πρόσκρουσή του ένα δισεκατομμύριο φορές μεγαλύτερη ενέργεια από τις πυρηνικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Στην περίπτωσή τους, όμως, το πρόβλημα είναι πως τουλάχιστον προς το παρόν μπορούν να ανιχνευθούν λίγες μόλις ώρες πριν φτάσουν στον πλανήτη μας. Επομένως, με δεδομένο πως οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι σχεδιάσθηκαν την εποχή του Ψυχρού Πολέμου ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι για εκτόξευση, ο Σαϊτγκαράγιεφ υποστηρίζει πως αποτελούν την ιδανική λύση για την άμεση καταστροφή τέτοιων βράχων. Ο Ρώσος ερευνητής προσθέτει πως έχει ήδη ξεκινήσει ο σχεδιασμός των απαραίτητων τροποποιήσεων στους πυραύλους. Επομένως, δεν αποκλείεται το 2029, όταν ο 99942 Άποφις θα προσεγγίσει τη Γη, να είναι όλα έτοιμα για να δοκιμασθεί η ιδέα στην πράξη. Ωστόσο, συμπληρώνει πως στο μεταξύ θα πρέπει να εξασφαλισθεί η άδεια από τις ρωσικές αρχές για την τροποποίηση ενός αριθμού πυραύλων, όπως επίσης και να εξευρεθούν αρκετά εκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση του πρότζεκτ. Δύο ζητήματα για τα οποία δεν ξεκαθαρίζει κατά πόσο έχουν δρομολογηθεί. Πάντως, η ιδέα για τη χρήση πυραύλων με σκοπό την καταστροφή στόχων στο διάστημα προκαλεί ανησυχίες στις ΗΠΑ, οι οποίες εδώ και χρόνια θεωρούν πως η Ρωσία επιδιώκει να αναπτύξει οπλικά συστήματα που θα μπορούν να πλήξουν δορυφόρους. Επιπλέον, στη συνέντευξη του Ρώσου επιστήμονα, δεν γίνεται σαφές αν οι τροποποιημένοι πύραυλοι θα συνεχίσουν να είναι εξοπλισμένοι με πυρηνικές κεφαλές, όπως και οι συμβατικοί βαλλιστικοί πύραυλοι, ή θα καταστρέφουν τους αστεροειδείς με συμβατικά εκρηκτικά. Η NASA εξετάζει επίσης τη δυνατότητα καταστροφής διαστημικών βράχων με πυρηνικά, σε συνεργασία με ερευνητικά κέντρα όπως το Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore. Παρ’ όλα αυτά, μιλώντας στο CNN, ο επιστήμονας του Εργαστηρίου Πολ Μίλερ σημειώνει πως δεν γνωρίζει να υπάρχει στις ΗΠΑ ενδιαφέρον για τη χρήση τροποποιημένων βαλλιστικών πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές. Εξάλλου, σύμφωνα με τον Μίλερ, καθώς εξελίσσονται συνεχώς οι δυνατότητες χαρτογράφησης των επικίνδυνων διαστημικών βράχων, σύντομα η όποια απειλή θα γίνεται αντιληπτή δεκαετίες νωρίτερα. Επομένως, δεν θα είναι απαραίτητη μία λύση για την άμεση καταστροφή τους. http://www.naftemporiki.gr/story/1068760/rosia-aspida-stous-asteroeideis-diipeirotikoi-purauloi-apo-ton-psuxro-polemo

Υπόγειος ωκεανός στον Χάροντα. Οι εικόνες από το αμερικανικό διαστημόπλοιο Νέοι Ορίζοντες (New Horizons) υποδηλώνουν πως ο Χάροντας, η μεγαλύτερη από τις σελήνες γύρω από τον Πλούτωνα, στο απώτερο παρελθόν του είχε ένα μεγάλο κοίτασμα από νερό σε υγρή μορφή κάτω από ένα στρώμα πάγου, το οποίο κατά την επέκτασή του προκάλεσε μετασχηματισμούς στις επιφάνειά του, ανακοίνωσε χθες η διαστημική υπηρεσία Nasa. Η επιφάνεια του Χάροντα, όπως προκύπτει από τις παρατηρήσεις και τις φωτογραφίες που ελήφθησαν από την ειδική κάμερα σάρωσης μεγάλης ακτίνας (Long-Range Reconnaissance Imager) που διαθέτει το διαστημόπλοιο, σε απόσταση 78.700 χλμ στις 14 Ιουλίου 2015, παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά ενός συστήματος τεκτονικών ρηγμάτων, με κορυφογραμμές, γκρεμούς και βαθιές κοιλάδες. Κατ’ ουσίαν, τα φαράγγια που έχουν παρατηρηθεί στον Ισημερινό του Χάροντα είναι από τα πιο επιμήκη που υπάρχουν στο Ηλιακό Σύστημα. Εκτείνονται τουλάχιστον σε απόσταση 1.800 χλμ και σε πολλά σημεία το βάθος τους φθάνει και τα 7,5 χλμ. Συγκριτικά, το Γκραντ Κάνιον στο Κολοράντο έχει έκταση 446 χλμ και μέγιστο βάθος 1,6 χλμ. Το τεκτονικό τοπίο του Χάροντα υποδεικνύει πως η σελήνη τούτη κατά το παρελθόν διεστάλη κι αυτό δικαιολογεί τα ρήγματα στην επιφάνειά της. Η εξωτερική της επιφάνεια έχει σχηματισθεί κατά κύριο λόγο από τους πάγους. Στη νεανική του ηλικία, το κοίτασμα τούτο ήταν ιδιαίτερα θερμό, κατά πρώτον εξαιτίας της αποσύνθεσης ραδιενεργών υλικών και κατά δεύτερον από την εσωτερική θερμότητα που εκπεμπόταν κατά τη δημιουργία της σελήνης. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο Χάρων είχε θερμανθεί σε τέτοιο βαθμό που η παγωμένη επιφάνεια έλιωσε και απορροφήθηκε στα έγκατά του ώστε να δημιουργηθεί ένας υπόγειος ωκεανός. Όμως, καθόσον η σελήνη με τα χρόνια επανεψύχετο, ο υπόγειος τούτος ωκεανός πάγωσε στα έγκατά της, προκαλώντας διαστολή του πάγου, ο οποίος ώθησε την επιφάνειά της ακόμη υψηλότερα, προκαλώντας μεγάλα ρήγματα όπως αυτά που ακόμη και σήμερα μπορούν να παρατηρηθούν. Πολλές άλλες σελήνες του Ηλιακού μας Συστήματα, και μάλιστα κάποιες που βρίσκονται πλησιέστερα στον Ήλιο, διατηρούν ακόμη και σήμερα ωκεανούς ύδατος σε υγρή μορφή κάτω από την επιφάνειά τους. Ιδιαίτερα κάποιοι από αυτούς τους ωκεανούς στην Ευρώπη, μία από τις σελήνες του Δία, όπως και του Γανυμήδη και του Εγκέλαδου, σελήνες του Κρόνου, θεωρούνται ως τα προσφορότερα σημεία για την εξερεύνηση πιθανής μικροβιακής ζωής σε άλλους πλανήτες. https://www.youtube.com/watch?v=kYQPqyf3gQs http://physicsgg.me/2016/02/22/%cf%85%cf%80%cf%8c%ce%b3%ce%b5%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%89%ce%ba%ce%b5%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%87%ce%ac%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1/

Ο τρίτος δορυφόρος Sentinel εκτοξεύθηκε για το Copernicus. Ο τρίτος δορυφόρος που αναπτύχθηκε από την ESA και μεταφέρει τέσσερα όργανα παρατήρησης της Γης εκτοξεύθηκε χθες και είναι έτοιμος να παρέχει μια «μεγαλύτερη εικόνα» για το Ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό πρόγραμμα Copernicus. O 1150 κιλών δορυφόρος Sentinel-3A μεταφέρθηκε σε τροχιά από έναν εκτοξευτή Rockot από Πλεσέτσκ, Ρωσία, στις 17:57 GMT (19:57 ώρα Ελλάδας, 20:57 τοπική ώρα) στις 16 Φεβρουαρίου. Μετά από μια πρώτη καύση που άρχισε περίπου πέντε λεπτά μετά από την εκτόξευση και μια δεύτερη περίπου 70 λεπτά αργότερα, το ανώτερο στάδιο του Rockot παρέδωσε τον Sentinel-3A στην προγραμματισμένη τροχιά του, 815 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη. Ο δορυφόρος διαχωρίστηκε 79 λεπτά κατά τη διάρκεια της πτήσης. Το πρώτο σήμα από Sentinel-3A ελήφθη μετά από 92 λεπτά από το σταθμό Kiruna στη Σουηδία. Στη συνέχεια εδραιώθηκαν οι συνδέσεις τηλεμετρίας και ελέγχου θέσης από τους ελεγκτές στο κέντρο επιχειρήσεων ESOC της ESA στο Νταρμσταντ της Γερμανίας που τους επιτρέπει να παρακολουθούν την υγεία του δορυφόρου. Μετά την εκτόξευση και την πρώιμη φάση τροχιάς τριών ημερών οι ελεγκτές θα αρχίσουν να ελέγχουν ότι όλα τα δορυφορικά στοιχεία λειτουργούν και στη συνέχεια να βαθμονομήσουν τα όργανα για την ανάθεση λειτουργίας του δορυφόρου. Η αποστολή αναμένεται να αρχίσει τις επιχειρήσεις της μέσα σε πέντε μήνες. "Με την επιτυχημένη εκτόξευση του Sentinel-3 ανυπομονούμε για το πώς οι ομάδες των ειδικών μας θα κατευθύνει την αποστολή αυτή στην επιχειρησιακή ζωή του - όπως οι δύο πρώτοι δορυφόροι της σειράς," δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής της ESA Γιαν Βερνερ. "Αυτό είναι ακόμα μια απόδειξη του ευρέως φάσματος ικανοτήτων που έχουμε στην ESA από την πρώιμη φάση του σχεδιασμού μέχρι την επιχειρησιακή αποστολή σε τροχιά". Η αποστολή είναι η τρίτη από έξι οικογένειες ειδικών αποστολών που απαρτίζουν τον πυρήνα του δικτύου παρακολούθησης του περιβάλλοντος της Ευρώπης Copernicus. Το Copernicus βασίζεται στους Sentinels και τις αποστολές που συνεισφέρουν να παρέχουν στοιχεία για την παρακολούθηση του περιβάλλοντος και την υποστήριξη των δραστηριοτήτων της ασφάλειας των πολιτών. Ο Sentinel-3 φέρει μία σειρά από αισθητήρες τεχνολογίας αιχμής για να κάνουν ακριβώς αυτό. Πάνω από τους ωκεανούς μετρά τη θερμοκρασία, το χρώμα και το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας καθώς και το πάχος του θαλάσσιου πάγου. Οι μετρήσεις αυτές θα χρησιμοποιούνται για παράδειγμα ώστε να παρακολουθούνται οι αλλαγές στο κλίμα της Γης και για περισσότερες πρακτικές εφαρμογές όπως η θαλάσσια ρύπανση και η βιολογική παραγωγικότητα. Πάνω από τη γη αυτή η καινοτόμα αποστολή θα παρακολουθεί τις πυρκαγιές, θα χαρτογραφεί τον τρόπο που χρησιμοποιείται η γη, θα ελέγχει την υγεία της βλάστησης και θα μετρήσει το ύψος των ποταμών και των λιμνών. Αυτός είναι ο τρίτος από τους δορυφόρους Sentinel που εκτοξεύεται σε λιγότερο από δύο χρόνια - και αυτό είναι σίγουρα μια ιδιαίτερη στιγμή. Σηματοδοτεί επίσης μια νέα εποχή για τις Υπηρεσίες Copernicus με τον Sentinel-3 να παρέχει μια ολόκληρη σειρά νέων δεδομένων με πρωτοφανή κάλυψη των ωκεανών," δήλωσε ο Διευθυντής των Προγραμμάτων τηλεπισκόπησης της ESA, Βολκερ Λιεμπιγκ. Ο Sentinel-3Β, δίδυμος δορυφόρος του, έχει προγραμματιστεί για εκτόξευση το επόμενο έτος. Τα δεδομένα από όλους τους Sentinels χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο και είναι δωρεάν για όλους τους χρήστες. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/02/Sentinel-3A_liftoff http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/01/Sentinel-3_solar_array http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/O_trhitos_doryphhoros_Sentinel_ektoxehutheke_gia_to_Copernicus

Η έκλειψη που διαρκεί 3,5 χρόνια. Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν σε απόσταση 100 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς ένα δυαδικό σύστημα (ένα σύστημα που αποτελείται από δύο γειτονικά άστρα) στο οποίο κάθε 69 χρόνια γίνεται μια σχεδόν ολική έκλειψη, η οποία διαρκεί 3,5 χρόνια. Πρόκειται για νέο ρεκόρ διάρκειας έκλειψης, αλλά και χρονικού διαστήματος ανάμεσα σε δύο διαδοχικές εκλείψεις. Η ανακάλυψη, που αφορά το ερυθρό γιγάντιο άστρο TYC 2505-672-1 και ένα δεύτερο άστρο-συνοδό, έγινε από αστρονόμους των πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Τενεσί και θα δημοσιευθεί στην επιθεώρηση Astronomical Journal. Ο προηγούμενος κάτοχος του ρεκόρ μακρόχρονης έκλειψης ήταν ένα κοντινότερο γιγάντιο άστρο, το Epsilon Aurigae (Έψιλον Ηνιόχου), σε απόσταση 2.200 ετών φωτός από τη Γη, το οποίο εμφανίζει έκλειψη διάρκειας 640 έως 730 ημερών κάθε 27 χρόνια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500059190

Βαρυτικά Κύματα: Πλέον μπορούμε να ακούσουμε τη μελωδία του Κόσμου. Ενημερωτική εκδήλωση, την Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016,στο Ίδρυμα Ευγενίδου * Tι είναι τα βαρυτικά κύματα; * Γιατί η ανίχνευσή τους αποτελεί μία από τις κορυφαίες επιστημονικές ανακαλύψεις όλων των εποχών; Απάντηση σε αυτά αλλά και σε πολλά άλλα σχετικά ερωτήματα θα δοθούν στην επίκαιρη ενημερωτική εκδήλωση που πραγματοποιείται στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου (Λεωφ. Συγγρού 387, 175 64 Π. Φάληρο), την Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016 και ώρα 19:00 (πέρας προσέλευσης 18:30). Συνδιοργανωτές είναι το Ίδρυμα Ευγενίδου και η Ένωση Ελλήνων Φυσικών και προσκεκλημένος ομιλητής ο Δρ. Θεοχάρης Αποστολάτος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήματος Φυσικής, Ε.Κ.Π.Α. Η εκδήλωση απευθύνεται σε όλους όσοι/όσες αγαπούν ή ασχολούνται με την Φυσική και εν γένει τις θετικές επιστήμες, αλλά και σε εκείνους/εκείνες που επιθυμούν να ενημερωθούν έγκυρα για την νέα αυτή ανακάλυψη. Υπενθυμίζουμε ότι η εκδήλωση πραγματοποιείται με αφορμή την ανακοίνωση, την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016, από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ, τα Πανεπιστήμια Caltech και MIT και την ερευνητική κοινοπραξία LIGO, ανακάλυψης βαρυτικών κυμάτων, ανεπαίσθητων ρυτιδώσεων στον «ιστό» του χωροχρόνου, τα οποία δημιουργήθηκαν από την σύγκρουση δύο μαύρων οπών, περίπου 1 δισ. έτη φωτός μακριά. Η ανακάλυψη αυτή, εάν μάλιστα επιβεβαιωθεί τους επόμενους μήνες και από ανεξάρτητους ανιχνευτές, θα δώσει το έναυσμα για μια νέα εποχή στην Αστρονομία. Για την σπουδαιότητα της ανακάλυψης ο Karsten Danzmann, διευθυντής στο Ινστιτούτο Max Plank Βαρυτικής Φυσικής, αλλά και στο Ινστιτούτο Βαρυτικής Φυσικής του Πανεπιστημίου Leibniz της Γερμανίας, δήλωσε ότι «πρόκειται για την πρώτη στα χρονικά απευθείας ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων, για την πρώτη στην ιστορία άμεση ανίχνευση μαύρων οπών και συνάμα μία ακόμη επαλήθευση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, αφού οι ιδιότητες αυτών των μαύρων οπών συμφωνούν επακριβώς με όσα προβλέπει γι’ αυτές η θεωρία του Αϊνστάιν, που διατυπώθηκε σχεδόν 100 χρόνια πριν». Το Ίδρυμα Ευγενίδου και η Ένωση Ελλήνων Φυσικών διοργανώνουν την ως άνω εκδήλωση με στόχο την άμεση όσο και έγκυρη ενημέρωση για τις τρέχουσες επιστημονικές εξελίξεις και την παρουσίαση των μεγάλων ανακαλύψεων στο γενικό κοινό με τρόπο εύληπτο και κατανοητό. Σημειώνεται ότι η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη, απαραίτητη είναι όμως η κράτηση θέσεων (και έως εξαντλήσεως των διαθεσίμων θέσεων), στα τηλέφωνα της Βιβλιοθήκης του Ιδρύματος Ευγενίδου 210 9469631 και 632 (Δευτέρα έως Σάββατο, ώρες: 09:00-16:00). Oι κωφοί/κωφές, βαρήκοοι/βαρήκοες μπορούν να κάνουν κράτηση θέσης ηλεκτρονικά στην ηλεκτρονική διεύθυνση: pr@eef.edu.gr Οι χώροι είναι προσβάσιμοι και φιλικοί σε ανθρώπους με αναπηρία και εμποδιζόμενα άτομα (είσοδος από οδό Πεντέλης 11), οι σκύλοι- οδηγοί τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι, ενώ έχει ήδη προγραμματιστεί διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα. Θεοχάρης Αποστολάτος – Βιογραφικό Σημείωμα Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Φοίτησε στο Τμήμα Φυσικής του ΕΚΠΑ την περίοδο 1984-1988, απ’ όπου και αποφοίτησε με βαθμό άριστα. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας (Caltech) την περίοδο 1989-1994, οπότε και εκπόνησε τη διαδακτορική του διατριβή υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Kip Thorne με αντικείμενο προβλήματα της Γενικής Σχετικότητας μεταξύ των οποίων τη διερεύνηση της δυνατότητας ανίχνευσης βαρυτικών κυμάτων. Συνέχισε τις μεταδιδακτορικές μου μελέτες στο Max Planck Institute της Ιένας στη Γερμανία και από το 1998 εργάζεται εκπαιδευτικά και ερευνητικά στο Τμήμα Φυσικής του ΕΚΠΑ. Τα ερευνητικά του αντικείμενα στρέφονται στον ευρύτερο χώρο της Σχετικιστικής Αστροφυσικής και ειδικότερα στις ιδιότητες των πλέον σχετικιστικών κοσμικών αντικειμένων: τις μαύρες τρύπες και τους αστέρες νετρονίων. http://physicsgg.me/2016/02/17/%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%ba%cf%8d%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%bb%ce%ad%ce%bf%ce%bd-%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%bf%cf%8d%ce%bc%ce%b5-%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%ce%ba%ce%bf/

Τεχνολογική επανάσταση στην αποθήκευση δεδομένων. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Σαουθάμπτον της Μεγάλης Βρετανίας ανακοίνωσαν την Τρίτη ότι έχουν τελειοποιήσει μια τεχνική, μέσω της οποίας είναι δυνατή η καταγραφή δεδομένων σε 5 διαστάσεις και να διατηρηθούν ασφαλή για δισεκατομμύρια χρόνια. Η μέθοδος χαράζει δεδομένα πάνω σε ένα θερμικά σταθερό δίσκο χρησιμοποιώντας femtosecond laser, ενώ το ίδιο το μέσο αποθήκευσης μπορεί να καταχωρήσει έως και 360TB ανά δίσκο. Επιπλέον, έχει τη δυνατότητα να αντέξει σε θερμοκρασίες έως και 1000 βαθμούς Κελσίου και να κρατήσει τα δεδομένα ασφαλή για έως και 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η ιστοσελίδα τεχνολογίας Engadget, κάθε αρχείο αποτελείται από τρία στρώματα κουκίδων νανοκλίμακας. Οι πλευρές των κουκίδων και ο προσανατολισμός τους, καθώς και η θέση τους εντός των τριών συνηθισμένων διαστάσεων, αποτελούν τις 5 διαστάσεις του κάθε αρχείου. Οι κουκίδες αλλάζουν την πόλωση του φωτός που ταξιδεύει μέσα στο δίσκο, τα αρχεία του οποίου μπορούν να «διαβαστούν» με τη χρήση ενός μικροσκοπίου και πολωτή. Η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου είχε παρουσιάσει τη συγκεκριμένη τεχνολογία το 2013, ωστόσο σε εκείνο το σημείο ήταν δυνατή η αποθήκευση δεδομένων χωρητικότητας μόλις 300kb στον δίσκο. Μέσα στα επόμενα 3 χρόνια κατάφεραν να τελειοποιήσουν την τεχνική καταγραφής και πλέον έχουν αποθηκεύσει σε δίσκους την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το βιβλίο Opticks του Νεύτωνα, τη Magna Carta και τη Βίβλο. «Είναι πολύ συναρπαστικό να σκεφτόμαστε ότι έχουμε δημιουργήσει την τεχνολογία για τη διατήρηση και προφύλαξη εγγράφων και πληροφοριών, τα οποία θα μπορούν να φυλαχτούν αναλλοίωτα για τις επόμενες γενεές», δήλωσε ο καθηγητής Πίτερ Καζάνσκι του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον. «Η συγκεκριμένη τεχνολογία μπορεί να διαφυλάξει τα τελευταία αποδεικτικά στοιχεία του πολιτισμού μας: όλα όσα έχουμε μάθει δεν θα ξεχαστούν», πρόσθεσε ο ίδιος. http://www.pronews.gr/portal/20160217/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%B4%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD