Δροσος Γεωργιος

Ο φορέας πύραυλος "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο σκάφος "Soyuz MS" Συνεχίζεται η προετοιμασία του "Soyuz MS" για εκτόξευση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) με τη συναρμολόγηση και τις δοκιμές των διαστημικών σκαφών στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Επισης συνεχίζεται η προετοιμασία του κύριου πλήρωματος του πλοίου -ο κοσμοναύτης Ανατόλι Ivanishin της Roscosmos, ο αστροναύτης της JAXA Takuya Onishi και η αστροναύτης της NASA Kathleen Rubins. Στο αντίγραφο ασφαλείας του πληρώματος περιλαμβάνονται ο Oleg Novitsky (καπετάνιος, Roscosmos), ο Τομ SAND (μηχανικός πτήσης, ESA) και η Πέγκυ Whitson (Flight Engineer-2 NASA). http://www.energia.ru/ru/iss/iss48/photo_07-03.html http://www.roscosmos.ru/22362/ Το φορτηγό πλοίο «Πρόοδος MS" εφυγε από την τροχιά του και βυθίστηκε στον Ειρηνικό στις 07/03/2016 στις 10:55 Σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) στις 3 Ιούλη του 2016 στις 6:48 π.μ.ωρα MSK το όχημα μεταφοράς φορτίου (THC) «Πρόοδος MS" αποσυνδέθηκε από τον ISS. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Υπηρεσία πλοήγησης της Mission Control Center (MCC), το TGK "MS Πρόοδος» φρεναρησε στις 10:00 MSK και τότε το πλοίο κατέβηκε από την τροχιά. Η πτώση στην ατμόσφαιρα του φορτηγού πλοίου έλαβε χώρα σε ένα unnavigable μέρος σε συγκεκριμένη περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού. Το οχημα μεταφοράς φορτίου «Πρόοδος MS" ήταν μέρος του διαστημικού σταθμού από τις 23 Δεκεμβρίου του 2015. http://www.roscosmos.ru/22394/

Άρχισαν τα μαθήματα του Θερινού Σχολείου Νανοτεχνολογίας. Mε τη συμμετοχή 110 ερευνητών και επιστημόνων από 40 χώρες του κόσμου, ξεκίνησαν τα μαθήματα του Θερινού Σχολείου Νανοτεχνολογίας που διεξάγονται στο πλαίσιο του Διεθνούς Πολυσυνεδρίου Νανοτεχνολογίας 2016 στη Θεσσαλονίκη. Τέσσερα διαφορετικά τμήματα με μαθήματα που αφορούν τις νανοεπιστήμες και τη νανοτεχνολογία, τα οργανικά ηλεκτρονικά, τη νανοϊατρική και το γραφένιο, δίνουν την ευκαιρία σε ερευνητές και μεταπτυχιακούς φοιτητές να διευρύνουν τις γνώσεις τους και ν' ανταλλάξουν πληροφορίες στο συνεχώς εξελισσόμενο πεδίο της νανοτεχνολογίας και των νανοεπιστημών. Το πολυγεγονός NANOTEXNOLOGY 2016 είναι η μεγαλύτερη ετήσια εκδήλωση στην Ευρώπη και κορυφαίο επιστημονικό γεγονός. Περιλαμβάνει το 13ο Διεθνές Συνέδριο για τις Νανοεπιστήμες και τις Νανοτεχνολογίες- NN15 (5-8 Ιουλίου), το 9ο Διεθνές Συμπόσιο στα Εύκαμπτα Οργανικά Ηλεκτρονικά - ISFOE16 (4-7 Ιουλίου), το 10ο Διεθνές Θερινό Σχολείο -ISSON 16 (2-9 Ιουλίου) και την 6η έκθεση NANOTEXNOLOGY EXPO16 (4-6 Ιουλίου). Από τις 2-9 Ιουλίου, στο πλαίσιο του NANOTEXNOLOGY 2016, θα παρουσιαστούν 40 ερευνητικά ευρωπαϊκά προγράμματα, ενώ 150 εκπρόσωποι επιχειρήσεων θα φέρουν σε άμεση επαφή την έρευνα και την αριστεία με τον κόσμο της διεθνούς αγοράς. Στη διάρκεια των κλειστών συναντήσεων του NANOTEXNOLOGY 2016 θα υπογραφούν επιχειρηματικές συμφωνίες μεταξύ των επιχειρήσεων που συμμετέχουν στον Σύνδεσμο Ελληνικών Επιχειρήσεων Οργανικών Ηλεκτρονικών (HOPE-A) και αντίστοιχων εταιρειών του εξωτερικού. «Επίσης στη διάρκεια του πολυσυνεδρίου θα πραγματοποιηθούν θεματικές εκθέσεις, events, συνεδρίες για φωτοβολταϊκά, βιοηλεκτροικά, το γραφένιο, τη νανοϊατρική και την ελληνική πλατφόρμα της, υπεύθυνη της οποίας είναι η δρ Βαρβάρα Καραγκιοζάκη, τις νανοδομές, την εμπορικότητα και την επιχειρηματικότητα της καινοτομίας και τις διεθνείς τάσεις σε αυτή την κατεύθυνση» καταλήγει ανακοίνωση των διοργανωτών. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/arxisan_ta_mathimata_tou_therinou_sxoleiou_nanotexnologias-64401499/

Φτάνει στο Δία το διαστημικό σκάφος Juno. Ο Δίας ήταν ένας πονηρός θεός που έκρυβε τα καμώματά του πίσω από πυκνά νέφη, όμως η γυναίκα του Ήρα (η Juno των Ρωμαίων) μπορούσε να δει κάτω από το «καμουφλάζ» του. Καθόλου τυχαία, η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) έδωσε το όνομα της θεάς στο διαστημικό σκάφος, καθώς αυτό φιλοδοξεί επιτέλους να αποκαλύψει, με τα οκτώ επιστημονικά όργανά του (αρκετά κατασκευασμένα από Ευρωπαίους επιστήμονες) και με την έγχρωμη κάμερά του, τι κρύβεται κάτω από την μέχρι σήμερα αδιαπέραστη ατμόσφαιρα του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Η ατμόσφαιρα αυτή είναι διάσημη για τις τεράστιες θύελλες που μαίνονται σε αυτήν, με πιο γνωστή την λεγόμενη «μεγάλη ερυθρά κηλίδα», η οποία είναι διπλάσια απο τη Γη, αν και συρρικνώνεται τα τελευταία χρόνια. Τα χαράματα της Τρίτης 5 Ιουλίου, το κινούμενο με ηλιακή ενέργεια αμερικανικό διαστημικό σκάφος Juno (Ήρα), που έχει μέγεθος γηπέδου μπάσκετ, θα φθάσει στον Δία μετά από ένα μακρύ ταξίδι πέντε ετών και περίπου τριών δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων. Στις 6:18 το πρωί, ώρα Ελλάδος, το σκάφος αναμένεται να εισέλθει σε τροχιά γύρω από τον Δία. Η όλη διαδικασία πυροδότησης του βρετανικής κατασκευής κινητήρα του, ώστε το σκάφος να «φρενάρει» και να βρεθεί στη σωστή θέση, θα διαρκέσει 35 λεπτά. Τα σήματα από τον Δία έως τη Γη -και αντίστροφα- που στέλνονται και λαμβάνονται από τις κεραίες του Δικτύου Βαθέος Διαστήματος στην Καλιφόρνια και στην Αυστραλία, χρειάζονται 48 λεπτά για να διατρέξουν την απόσταση των 860 εκατομμυρίων χιλιομέτρων μεταξύ Juno-Γης και να φθάσουν στον προορισμό τους, οπότε όλο αυτό το χρονικό διάστημα θα υπάρχει αγωνία κατά πόσο όλα έχουν εξελιχθεί ομαλά. Αν το Juno δεν επιβραδύνει όταν και όσο πρέπει, ώστε να αφεθεί στην πανίσχυρη βαρυτική «αρπάγη» του πλανήτη, τότε θα προσπεράσει τον Δία. Επειδή δεν θα υπάρχει οδός επιστροφής για το σκάφος, η αποστολή κόστους 1,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων θα έχει αποδειχθεί πεταμένα χρήματα. Αν όλα πάνε καλά, θα χρειασθούν μήνες χειρισμών, έως ότου το Juno βρεθεί στην τελική τροχιά του και αρχίσει την επιστημονική αποστολή του τον Νοέμβριο. Ενώ η πρώτη περιφορά του γύρω από τον Δία θα διαρκέσει 53 μέρες, η οριστική (επιστημονική) τροχιά του θα διαρκεί μόνο 14 μέρες. Σημειωτέον ότι ο Δίας περιστρέφεται με τρομερή ταχύτητα, πολύ πιο γρήγορα από τη Γη, με αποτέλεσμα η μέρα του να διαρκεί μόλις δέκα γήινες ώρες περίπου, ενώ το έτος του (η περιφορά γύρω από τον Ήλιο) διαρκεί 12 γήινα έτη. Το Juno θα μελετήσει για πρώτη φορά ενδελεχώς τον γιγάντιο πλανήτη, διαπερνώντας σε βάθος εκατοντάδων χιλιομέτρων την πυκνή νέφωση που τον καλύπτει και καταγράφοντας το βαρυτικό και μαγνητικό πεδίο του, καθώς και τη δυναμική και τη σύνθεση της ατμόσφαιράς του. Μεγάλο ζητούμενο παραμένει αν ο πλανήτης διαθέτει στερεό πυρήνα, κάτι που οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν, αλλά έως τώρα δεν έχουν μπορέσει να επιβεβαιώσουν. Επίσης ελπίζεται να απαντηθεί ένα άλλο μεγάλο αίνιγμα: πόσο νερό περιέχει ο Δίας, ο οποίος, όπως τα άστρα, αποτελείται κυρίως από δύο απλά και κοινά στοιχεία, το υδρογόνο και το ήλιο, υπό μεγάλη όμως πίεση. Το Juno θα είναι το πρώτο σκάφος που θα «βουτήξει» σε ύψος μόλις 5.000 χιλιομέτρων πάνω από τα νέφη των πόλων του πλανήτη, αντί για τη συνήθη τροχιά γύρω από τον ισημερινό, ενώ στη συνέχεια θα απομακρύνεται πολύ από τον Δία, έως ότου τον πλησιάζει ξανά. Η ασυνήθιστη αυτή άκρως ελλειπτική τροχιά πάνω από τους πόλους επιλέχθηκε για να προστατευθεί το Juno από τις τρομερές ζώνες ακτινοβολίας γύρω από τον Δία, που θα μπορούσαν να καταστρέψουν τα ηλεκτρονικά συστήματα του σκάφους. Είναι εξίσου ασυνήθιστο ότι η κάμερα JunoCam θα βρίσκεται στη διάθεση και του κοινού. Οι επιστήμονες της αποστολής έχουν δημιουργήσει ένα διαδικτυακό τόπο, όπου οι ερασιτέχνες αστρονόμοι θα εντοπίζουν ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά πάνω στον πλανήτη, ενώ θα ζητούν η κάμερα να κάνει συγκεκριμένες παρατηρήσεις και μάλιστα θα ψηφίζουν για το πού θα πρέπει να κοιτάξει! Η ψηφοφορία θα αρχίσει το φθινόπωρο. Μετά από τη συμπλήρωση περίπου 20 μηνών και 37 περιφορών γύρω από τον Δία, ο οποίος έχει περίμετρο σχεδόν 11 φορές μεγαλύτερη και μάζα 300 φορές μεγαλύτερη της Γης, το Juno, με μια βουτιά καμικάζι, θα αυτο-συντριβεί στον πλανήτη τον Φεβρουάριο του 2018. Αυτό θα γίνει επειδή οι υπεύθυνοι της αποστολής δεν θέλουν να ρισκάρουν την πιθανότητα να μολυνθεί με τυχόν γήινα μικρόβια του σκάφους η Ευρώπη -ένας από τους συνολικά 67 γνωστούς δορυφόρους του Δία- που μπορεί να φιλοξενεί ζωή. Το πρώτο σκάφος που πέρασε κοντά από τον Δία, ήταν το Pioneer 10 της NASA το 1973 και το πρώτο που τέθηκε σε τροχιά γύρω του, ήταν το επίσης αμερικανικό Galileo (1995-2003). Η επόμενη επίσκεψη στη γειτονιά του Δία θα γίνει από το σκάφος JUICE (Jupiter Icy Moons Explorer) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), το οποίο αναμένεται να εκτοξευθεί το 2022 με κύριο προορισμό τον δορυφόρο Γανυμήδη. Περισσότερα για την αποστολή Juno μπορεί να βρει κανείς στην ιστοσελίδα http://www.nasa.gov/juno. Το κοινό μπορεί να παρακολουθεί την εξέλιξη της αποστολής στο Facebook (www.facebook.com/NASAJuno) και στο Twitter (www.twitter.com/NASAJuno). Going to a party this #FourthofJuly? Take @NASA with you! Stream live as I get to #Jupiter. https://t.co/illSYqwGol pic.twitter.com/vyx3aq24cT — NASA’s Juno Mission (@NASAJuno) July 2, 2016 Εκδήλωση στην Αθήνα Με αφορμή την ιστορική αποστολή, η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία Europlanet διοργανώνει το βράδυ της Τρίτης (19:00-20:30) εκδήλωση ανοικτή στο κοινό, στο ξενοδοχείο Coral στο Παλαιό Φάληρο (Λ.Ποσειδώνος 35). Θα περιλαμβάνει συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με διακεκριμένους επιστήμονες, που θα αναλύσουν με απλά λόγια τη σημασία της αποστολής. Θα υπάρξει ζωντανή σύνδεση με τον επιστημονικό υπεύθυνο καθηγητή Σκοτ Μπόλτον (Ινστιτούτο Ερευνών Southwest στο Τέξας) και τον ερευνητή καθηγητή Μισέλ Μπλανκ (γαλλικό Αστεροσκοπείο Midi-Pyrénées), στο Εργαστήριο Αεριοπροώθησης (JPL) της NASA. Θα συμμετάσχουν επίσης οι ελληνικής καταγωγής αστρονόμοι Αθηνά Κουστένη και Γιάννης Δάνδουρας του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας, καθώς και ο καθηγητής διαστημικής φυσικής Γιάννης Δαγκλής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι επιστήμονες θα συζητήσουν με το κοινό απαντώντας στις απορίες του. http://physicsgg.me/2016/07/04/%cf%86%cf%84%ce%ac%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%bf%cf%82-juno/

Νέα έρευνα: Εξαφανισμένα χωρίς λόγο άστρα ως πιθανές ενδείξεις εξελιγμένης εξωγήινης ζωής. Την αναζήτηση άστρων- ή ακόμα και γαλαξιών- που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς χωρίς να αφήσουν ίχνη έχει ως αντικείμενο ένα νέο εγχείρημα στον τομέα της αναζήτησης εξελιγμένων εξωγήινων πολιτισμών- καθώς κάτι τόσο ανεξήγητο θα μπορούσε να οφείλεται μόνο σε δραστηριότητα μορφών ζωής πολύ πιο εξελιγμένων και νοημόνων από ό,τι ο άνθρωπος, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του New Scientist. H Μπεατρίς Βιγιαροέλ του Πανεπιστημίου της Ουψάλα στη Σουηδία λέει πως αυτή η «τρελή» ιδέα την απασχολεί από παλιά- και τώρα η ίδια και δύο προπτυχιακοί κάνουν αυτό το βήμα, δουλεύοντας πάνω σε μελέτες του νυχτερινού ουρανού για να διαπιστώσουν εάν κάποια ή κάποιες από περίπου 300.000 πηγές φωτός έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Μέχρι τώρα υπάρχουν ανάμεικτα αποτελέσματα: Η ομάδα έχει βρει ένα ενδιαφέρον αντικείμενο, το οποίο ενδεχομένως να έχει εξαφανιστεί, αλλά αυτό δεν είναι απόλυτα σίγουρο. «Ήταν απογοητευτική περίπτωση, υπό την έννοια ότι δεν μπορούσαμε ούτε να το απορρίψουμε, ούτε να πούμε ότι επρόκειτο για πραγματικό “υποψήφιο”» λέει η Βιγιαροέλ. Η ομάδα έκανε τους απαραίτητους ελέγχους για «false positives», αποκλείοντας εκατοντάδες άλλα αντικείμενα που εξαφανίστηκαν , και το συγκεκριμένο «άντεξε» σε όλα τα τεστ, αλλά μόνο οριακά. Ακόμα και αν μια τέτοια εξαφάνιση είναι όντως πραγματική, θα μπορούσε και πάλι να υπάρχει μια «συμβατική», αστροφυσικού χαρακτήρα εξήγηση. Τα κβάζαρς – τα φωτεινά κέντρα γαλαξιών, με κολοσσιαίες μαύρες τρύπες στις «καρδιές» τους- μπορούν να σταματήσουν να «λειτουργούν» μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία και η φωτεινότητά τους να πέσει κατακόρυφα. Τα άστρα, επίσης, μπορούν να παρουσιάσουν ποικίλες «συμπεριφορές». Για αυτό το λόγο η Βιγιαροέλ και οι συνάδελφοί της σκοπεύουν να αναζητήσουν το αγνοούμενο αντικείμενο (και άλλα που μπορεί να βρεθούν στο μέλλον) στα μεγαλύτερα τηλεσκόπια. Αν και πάλι δεν είναι ορατό, τότε θα μπορούν να αποκλείσουν τα περισσότερα αστροφυσικά φαινόμενα και να πουν με μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι εξαφανίστηκε. Μόνο τότε θα μπορούν να αρχίσουν τις υποθέσεις περί παρέμβασης εξωγήινων πολιτισμών. Σημειώνεται πως πρόσφατα το ενδιαφέρον του ειδικού Τύπου προσέλκυσε το «Tabby's Star», ένα άστρο με διακυμάνσεις φωτεινότητας, που είχαν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση υποθέσεων περί γιγαντιαίων εξωγήινων κατασκευών («Dyson Spheres») γύρω από αυτό, που κρύβουν το φως του. Ωστόσο, επί της προκειμένης, η λογική είναι μάλλον πιο απλή: Δεν είναι δυνατόν να εξαφανιστεί κάτι από το σύμπαν χωρίς να αφήσει πίσω του ίχνη. Οπότε, εάν επιβεβαιωθεί ότι κάτι τέτοιο, δηλαδή μια εξαφάνιση άστρου χωρίς συνοδευτική έκρηξη σουπερνόβα ή ένας γαλαξίας που χάνεται, τότε δεν θα υπάρχει άλλη πιθανή εξήγηση πέρα από εξωγήινους. Αξίζει άλλωστε να υπενθυμίσουμε το αξίωμα του διάσημου συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας, Άρθουρ Κλαρκ, ότι «η πολύ εξελιγμένη τεχνολογία δεν ξεχωρίζει από τη μαγεία». http://www.pronews.gr/portal/20160702/genika/diastima/49/nea-ereyna-exafanismena-horis-logo-astra-os-pithanes-endeixeis

Ξεκινά σήμερα η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Αστρονομίας στο Ίδρυμα Ευγενίδου. Στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Ίδρυμα Ευγενίδου πραγματοποιείται για πρώτη φορά η φετινή ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Αστρονομικής Εταιρείας (EAS), που είναι γνωστή ως «Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Αστρονομίας και Επιστήμης του Διαστήματος» (EWASS). Η εκδήλωση, που πραγματοποιείται από σήμερα έως τις 8 Ιουλίου, σε συνεργασία με την Ελληνική Αστρονομική Ένωση, έχει πίσω της μια παράδοση άνω των 20 ετών και αποτελεί τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή συνδιάσκεψη για την αστρονομία. Πέρυσι, πραγματοποιήθηκε στην Τενερίφη των ισπανικών Καναρίων Νήσων και το 2017 θα λάβει χώρα στην Πράγα. Φέτος έχουν δηλώσει συμμετοχή πάνω από 800 Έλληνες και ξένοι αστρονόμοι, αστροφυσικοί και άλλοι επιστήμονες που ασχολούνται με το διάστημα γενικότερα, οι οποίοι θα ανταλλάξουν επιστημονικές απόψεις και θα δημιουργήσουν στενότερους διασυνοριακούς δεσμούς. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα απονεμηθούν μια σειρά βραβείων, μεταξύ άλλων το βραβείο θεωρητικής αστροφυσικής MERAC στην ελληνικής καταγωγής αστροφυσικό Μαρία Πετροπούλου του Πανεπιστημίου Περντιού των ΗΠΑ. Επίσης ο Γιοαχίμ Τρίμπερ του γερμανικού Ινστιτούτου Εξωγήινης Φυσικής Μαξ Πλανκ θα τιμηθεί με το βραβείο «Τίχο Μπράχε» για τις ανακαλύψεις του στο πεδίο της αστρονομίας με ακτίνες-Χ. Εξάλλου, την Τρίτη 5 Ιουλίου και ώρα 19:00, στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου, θα πραγματοποιηθεί ομιλία του αστροφυσικού δρος Ιάσονα Σπυρομίλιου, αστρονόμου στο Νότιο Ευρωπαϊκό Αστεροσκοπείο (ESO), με τίτλο «Το επιταχυνόμενο σύμπαν». Η ομιλία θα παρουσιάσει την ιστορία της επιταχυνόμενης διαστολής του σύμπαντος, καθώς και το πώς η σκοτεινή ενέργεια και η σκoτεινή ύλη θα επηρεάσουν το μέλλον του. Ο Iάσονας Σπυρομίλιος έχει διατελέσει υπεύθυνος των τηλεσκοπίων NTT and VLT, διευθυντής του αστεροσκοπείου του ESO «Λα Σίλα Παρανάλ» την Χιλή, υπεύθυνος του προγράμματος του τηλεσκοπίου E-ELT και υπεύθυνος του προγράμματος για το ραδιοτηλεσκόπιο SKA. Η ερευνητική δραστηριότητά του επικεντρώνεται στους υπερκαινοφανείς αστέρες και στην κοσμολογία. Έχει λάβει το βραβείο κοσμολογίας Gruber (2007) και το βραβείο θεμελιώδους φυσικής Breakthough (2014). Η είσοδος στην ομιλία είναι ελεύθερη, αλλά απαραίτητα είναι τα δελτία εισόδου, η διανομή των οποίων θα πραγματοποιηθεί από τις 18:30 της ίδιας ημέρας, από το ταμείο του Πλανηταρίου. http://www.pronews.gr/portal/20160704/genika/epistimes/27120/xekina-simera-i-eyropaiki-evdomada-astronomias-sto-idryma-eygenidoy

Η Κίνα βάζει την τελευταία πινελιά στο μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο του κόσμου. Η Κίνα εγκατέστησε την Κυριακή το τελευταίο κομμάτι του μεγαλύτερου ραδιοτηλεσκοπίου στον κόσμο, ένα «πιάτο» διαμέτρου 500 μέτρων που μεταξύ άλλων θα μπορούσε να ανιχνεύσει σήματα από εξωγήινους πολιτισμούς. Το τηλεσκόπιο Fast (Five-hundred-meter Aperture Spherical Telescope), 30 φορές μεγαλύτερο από ποδοσφαιρικό γήπεδο, κατασκευάστηκε μέσα σε μια φυσική κοιλότητα στη φτωχή νοτιοδυτική επαρχία του Γκουϊτζόου, προστατευμένο από τα ραδιοκύματα ανθρώπινης προέλευσης. To τελευταίο από τα χιλιάδες τριγωνικά πάνελ μπήκε στη θέση του την Κυριακή. Με την τοποθέτηση του τελευταίου από τα 4.900 τριγωνικά πάνελ που σχηματίζουν το «πιάτο» του Fast, επιφάνειας 196.000 τετραγωνικών μέτρων, οι επιστήμονες μπορούν να αρχίσουν δοκιμές προκειμένου να τεθεί επίσημα σε λειτουργία το τηλεσκόπιο τον Σεπτέμβριο, ανέφερε στο πρακτορείο Xinhua εκπρόσωπος της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών. Το τηλεσκόπιο των 180 εκατομμυρίων δολαρίων θα παραμείνει το ισχυρότερο του κόσμου για μία με δύο δεκαετίες, εκτιμά η Ακαδημία. Από το 1964 μέχρι σήμερα, το ρεκόρ μεγέθους ανήκε στο ραδιοτηλεσκόπιο του Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο, το οποίο έχει διάμετρο 305 μέτρων και βασίζεται στο ίδιο βασικό σχέδιο με το Fast. Σε αντίθεση με το Αρεσίμπο, του οποίου η κεραία έχει σταθερή καμπύλη, το Fast χρησιμοποιεί κινούμενα πάνελ τα οποία μπορούν να μεταβάλλουν το σχήμα της κεραίας και να σχηματίζουν ένα παραβολοειδές ευθυγραμμισμένο με την επιθυμητή κατεύθυνση στον ουρανό. Επιπλέον, το Fast θα μπορεί να καλύψει μια μεγαλύτερη περιοχή του ουρανού, σε γωνία μέχρι 40 μοιρών από το λεγόμενο ζενίθ, το ψηλότερο σημείο που μπορεί να κοιτάξει το τηλεσκόπιο στον ουρανό, συγκριτικά με μόλις 20 μοίρες για το Αρεσίμπο. Το Fast, ανοιχτό στη διεθνή επιστημονική κοινότητα, «έχει το δυναμικό να αναζητήσει νέα, παράξενα σώματα, να βοηθήσει στην κατανόηση της προέλευσης του Σύμπαντος και να ενισχύσει τις προσπάθειες αναζήτησης εξωγήινης ζωής» δήλωσε ο εκπρόσωπος της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500088043

Το τηλεσκόπιο νετρίνων κυβικού χιλιομέτρου στον βυθό της Πύλου; Προχωρά η υλοποίηση στο βυθό της Μεσογείου του μεγαλύτερου υποθαλάσσιου τηλεσκοπίου νετρίνων στον κόσμο, όπως ανακοίνωσε η διεθνής κοινοπραξία που έχει αναλάβει την ανάπτυξή του. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τρία ξεχωριστά τηλεσκόπια που θα λειτουργούν παράλληλα ως ένα γιγάντιο όργανο. Αρκεί βέβαια να εξασφαλιστεί χρηματοδότηση. Το τηλεσκόπιο, γνωστό εν συντομία ως KM3Net (Τηλεσκόπιο Νετρίνων Κυβικού Χιλιομέτρου) θα αναπτυχθεί σε βάθη τριών έως τεσσάρων χιλιομέτρων σε τρεις πολύ βαθιές περιοχές της Μεσογείου στα ανοιχτά της Τουλόν (νότια Γαλλία, κοντά στη Μασσαλία), της νοτιοανατολικής Σικελίας (Ιταλία) και της Πύλου στην Πελοπόννησο. Οι ερευνητές δημοσίευσαν προ ημερών τη σχετική «επιστολή προθέσεων», με το χρονοδιάγραμμα του όλου σχεδίου, στο περιοδικό πυρηνικής και σωματιδιακής φυσικής Journal of Physics G: Nuclear and Particle Physics. Από ελληνικής πλευράς την πρωτοβουλία συνυπογράφουν περίπου 20 επιστήμονες από τον «Δημόκριτο», τα Πανεπιστήμια Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Ανοικτό Πανεπιστήμιο, καθώς και το ΤΕΙ Πειραιά. Το KM3NeT θα είναι μια τεράστια διάταξη δικτυωμένων ανιχνευτών, με «ομοσπονδιακή» δομή, κεντρικό μάνατζμεντ (με έδρα το Άμστερνταμ) και με κοινή ανάλυση όλων των επιστημονικών δεδομένων. Το τηλεσκόπιο θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει τα φευγαλέα υποατομικά σωματίδια νετρίνα, που έχουν αστροφυσική προέλευση (μαύρες τρύπες και άστρα που συγκρούονται, εκρήξεις σουπερνόβα και ακτίνων-γάμμα, ενεργοί γαλαξιακοί πυρήνες-κβάζαρ κ.ά.). Στόχος είναι αφενός να δώσει σάρκα και οστά σε μια νέου τύπου «αστρονομία νετρίνων» που θα μελετήσει το σύμπαν με νέους τρόπους και αφετέρου να ρίξει φως στα ίδια τα νετρίνα, τα οποία αλληλεπιδρούν μόνο ασθενώς με την ύλη, γι' αυτό είναι τόσο δύσκολο να γίνουν αντιληπτά. Ένα τέτοιο υποθαλάσσιο τηλεσκόπιο ενεργού όγκου τουλάχιστον ενός κυβικού χιλιομέτρου είχε προταθεί, αρχικά το 2004, να δημιουργηθεί σε μια μόνο τοποθεσία. Είχαν προηγηθεί μεμονωμένες παρεμφερείς προσπάθειες, αρχικά για το τηλεσκόπιο «Νέστωρ» στη Πύλο, και στη συνέχεια για το NEMO στην Ιταλία και το ANTARES στη Γαλλία. Τελικά, στην πορεία έγινε αντιληπτό ότι έπρεπε να δημιουργηθεί ένα ενιαίο τηλεσκόπιο, όχι μόνο για επιστημονικούς λόγους, αλλά επειδή έτσι ήταν δυνατό να διασφαλισθεί μεγαλύτερη χρηματοδότηση από την ΕΕ. Τώρα πλέον προωθείται συντονισμένα η δημιουργία ενός ενιαίου τηλεσκοπίου σε όλο το εύρος της Μεσογείου, εφόσον βρεθούν τα κατάλληλα κονδύλια, κάτι που ισχύει ιδίως για το ελληνικό σκέλος, που θα είναι και το τελευταίο που θα υλοποιηθεί. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, το KM3net θα είναι λειτουργικό από το 2020 σε Γαλλία και Ιταλία, στο μέτρο που έως τότε έχουν γίνει οι αναγκαίες επενδύσεις. Έως τώρα το KM3NeT έχει εξασφαλίσει χρηματοδότηση 31 εκατομμυρίων ευρώ για να αναπτύξει πιλοτικά και να δοκιμάσει τους πρώτους αισθητήρες του. Χρειάζονται όμως ακόμη περίπου 200 εκατ. ευρώ για να ολοκληρωθεί, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της ερευνητικής κοινοπραξίας Μάαρτεν ντε Γιονγκ του Πανεπιστημίου του Λέιντεν και του Εθνικού Ινστιτούτου Πυρηνικής Φυσικής του Άμστερνταμ. Το μισό από αυτό το ποσό, που θα προέλθει κυρίως από την ΕΕ, πρέπει να έχει εξασφαλισθεί έως το τέλος του 2016, ώστε να μην χαθεί ο στόχος αρχικής λειτουργίας του τηλεσκοπίου σε δύο σημεία το 2020. Ο Ντε Γιονγκ δήλωσε, σύμφωνα με το Physics World, ότι στόχος είναι, πέρα από τη Γαλλία (ένας ανιχνευτής σε απόσταση 40 χλμ. από την ακτή) και τη Σικελία (ένας ανιχνευτής σε απόσταση 100 χλμ. από το ακρωτήριο Πασέρο), το KM3Net να συμπεριλάβει και την Πύλο, κάτι που θα έδινε ώθηση στην ελληνική οικονομία, ενώ θα επιτρέψει στο τηλεσκόπιο να είναι πιο ευαίσθητο στις πηγές των νετρίνων από το κέντρο του γαλαξία μας. Η πρώτη φάση κατασκευής του KM3Net ξεκίνησε το 2015 στη Γαλλία και στην Ιταλία και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2017 με την κατασκευή ενός μέρους του γαλλικού και του ιταλικού ανιχνευτή. Η ενδιάμεση δεύτερη φάση (KM3NeT 2.0), διάρκειας τριών ετών και κόστους 95 εκατ. ευρώ, θα ολοκληρωθεί το 2020 (εφόσον τα χρήματα αυτά έχουν εξασφαλισθεί εγκαίρως έως το 2017), οπότε θα έχουν κατασκευασθεί πλήρως οι ανιχνευτές στη Γαλλία και την Ιταλία. Και στην Ελλάδα; Στη συνέχεια, το τηλεσκόπιο θα εισέλθει στην τρίτη και τελική φάση της επέκτασης της λειτουργίας του, η οποία θα απαιτήσει περαιτέρω δαπάνες περίπου 100 εκατ. ευρώ και -με βάση τον προγραμματισμό- θα συμπεριλάβει και την Ελλάδα. Σύμφωνα με τους έως τώρα σχεδιασμούς, η ανάπτυξη του ελληνικού τμήματος του τηλεσκοπίου θα μπορούσε να αρχίσει από το 2020 και το ολοκληρωμένο πλέον «τριπλό» τηλεσκόπιο να λειτουργήσει από το 2025 και για μια τουλάχιστον δεκαετία. Μία πιθανή τοποθεσία εγκατάστασής του είναι εκείνη του υποθαλάσσιου τηλεσκοπίου νετρίνων «Νέστωρ» (NESTOR), που είχε αρχίσει να κατασκευάζεται στον βυθό της θάλασσας, κοντά στο Φρέαρ των Οινουσσών, στα ανοιχτά της Πύλου, με πρωτοβουλία του καθηγητή φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Λεωνίδα Ρεσβάνη. Παράλληλα όμως, η επιστημονική κοινοπραξία, που περιλαμβάνει πάνω από 240 επιστήμονες από 52 πανεπιστήμια και ερευνητικά ινστιτούτα αρκετών χωρών, διερευνά και άλλες πιθανές τοποθεσίες στην ευρύτερη περιοχή του νοτιοδυτικού άκρου της Πελοποννήσου, σε βάθη τριών έως 4,5 χιλιομέτρων. Για να υλοποιηθεί το ελληνικό σκέλος του τηλεσκοπίου, όπως ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Χρήστος Μάρκου, διευθυντής ερευνών και συντονιστής της ομάδας αστροφυσικής στο Ινστιτούτο Πυρηνικής και Σωματιδιακής Φυσικής του «Δημόκριτου», κατ' αρχάς πρέπει να ποντιστεί -μετά από διεθνή διαγωνισμό- ένα νέο υποθαλάσσιο καλώδιο κόστους περίπου 5 εκατ. ευρώ, καθώς έχει καταστραφεί το παλαιότερο καλώδιο που συνέδεε το NESTOR με την ακτή. Εξετάζονται διάφορες επιλογές, με πιθανότερη την τοποθέτηση ενός καλωδίου μήκους 25 χλμ. και σε βάθος περίπου τεσσάρων χιλιομέτρων. Η όλη διαδικασία μπορεί να έχει ολοκληρωθεί σε ένα έτος. Πρέπει επίσης να επεκταθούν και να εκσυγχρονισθούν οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις στην ακτή και να διασφαλισθεί περαιτέρω χρηματοδότηση για την κατασκευή και την εγκατάσταση των ίδιων των υποθαλάσσιων ανιχνευτών. Το όλο κόστος για την Ελλάδα εκτιμάται σε περίπου 30 έως 40 εκατ. ευρώ και θα μπορούσε να προέλθει από ένα συνδυασμό ευρωπαϊκών και εθνικών πόρων. Πέρυσι τον Οκτώβριο, το Ινστιτούτο Πυρηνικής και Σωματιδιακής Φυσικής του «Δημόκριτου» κατασκεύασε και πόντισε στην περιοχή έναν πειραματικό ανιχνευτή νετρίνων που -ελλείψει καλωδίου- λειτούργησε για περίπου ένα εξάμηνο με μπαταρίες και εντός του καλοκαιριού θα ανασυρθεί για να μελετηθούν τα στοιχεία του. Μεσόγειος εναντίον Νοτίου Πόλου Σήμερα το πιο γνωστό τηλεσκόπιο νετρίνων είναι o αμερικανικός «Κύβος Πάγου» (IceCube) στο Νότιο Πόλο, το οποίο πρώτο το 2013 είχε ανιχνεύσει νετρίνα από το βαθύ διάστημα. Το KM3NeT, όταν ολοκληρωθεί, θα είναι πολύ πιο ευαίσθητο και ελπίζεται ότι θα κάνει σημαντικές ανακαλύψεις. Το KM3NeT θεωρείται τμήμα του Παγκοσμίου Δικτύου Νετρίνων (GNN), το οποίο περιλαμβάνει το IceCube και ένα ρωσικό ανιχνευτή, τον Gigaton Volume Detector (GVD), στη λίμνη Βαϊκάλη. Σε κάθε μία από τις τρεις επιλεγμένες τοποθεσίες του ΚΜ3NeT πρέπει να εγκατασταθούν τρεις βασικές υποδομές: οι υποθαλάσσιοι ανιχνευτές, το καλώδιο που θα τους συνδέει με την ακτή μεταφέροντας ρεύμα και δεδομένα προς επεξεργασία, καθώς κι ένας παράκτιος σταθμός που, μεταξύ άλλων, θα διαθέτει μονάδες υπολογιστών και θα διασφαλίζει την ευρυζωνική σύνδεση με τις κεντρικές εγκαταστάσεις του τηλεσκοπίου στη Λυόν, στη Μπολόνια και στο Άμστερνταμ. Κάθε ένας από τους τρεις ανιχνευτές (Τουλόν, Σικελία, Πύλος) προγραμματίζεται να διαθέτει 115 υποθαλάσσια κατακόρυφα καλώδια στερεωμένα στο βυθό, ύψους περίπου 700 μέτρων. Κάθε καλώδιο θα διαθέτει 18 γυάλινες σφαίρες διαμέτρου 40 εκατοστών (μία ανά 40 μέτρα βάθους). Μέσα σε κάθε τέτοια σφαίρα θα υπάρχουν 31 φωτο-πολλαπλασιαστές. Οι αισθητήρες «πιάνουν» το χαρακτηριστικό ίχνος που αφήνουν τα νετρίνα στο πέρασμά τους. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι υποθαλάσσιοι ανιχνευτές δεν «βλέπουν» τα ίδια τα νετρίνα, αλλά τη γαλαζωπή ακτινοβολία Τσερένκοφ, που εκπέμπεται από τα παράγωγα σωματίδια των νετρίνων, καθώς αυτά επιβραδύνονται μέσα στο νερό. Τα βαθιά και καθαρά νερά της Πύλου και γενικότερα της Μεσογείου θεωρούνται ιδανικά γι' αυτό το σκοπό. Επιπλέον, σε αυτά τα σκοτεινά βάθη -αντίθετα με τα οπτικά τηλεσκόπια- ένα τηλεσκόπιο νετρίνων μπορεί να λειτουργεί καθ' όλο το 24ωρο όλες τις μέρες. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι, εκτός από τη βασική σωματιδιακή και αστρονομική έρευνα, το KM3Net μπορεί να έχει και άλλες πιο άμεσες πρακτικές εφαρμογές, καθώς είναι δυνατό να αξιοποιηθεί από τους γεωφυσικούς για την μελέτη των υποθαλάσσιων ηφαιστείων, από τους θαλάσσιους βιολόγους για τη μελέτη της υποθαλάσσιας ζωής, ακόμη και τις μετακινήσεις των φαλαινών κ.ά. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500088026

Δύει η Χαραυγή Από την άλλη, η NASA αποφάσισε να κρατήσει το σκάφος Dawn (Χαραυγή) σε τροχιά γύρω από τον τον πλανήτη νάνο Δήμητρα, και να μην επεκτείνει την αποστολή του μέχρι τον μεγάλο αστεροειδή 145 Αδεόνα, διαμέτρου 150 χιλιομέτρων, όπως ήταν τα αρχικά σχέδια. Πριν από τη Δήμητρα, το Dawn είχε επισκεφθεί τoν πλανήτη νάνο Εστία, ο οποίος βρίσκεται κι αυτός στη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία. «Καθώς η Δήμητρα πλησιάζει στο περιήλιό της, την ελάχιστη απόστασή της από τον Ήλιο, θεωρούμε ότι θα μας προσφέρει πιο σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις από ό,τι ένα πέρασμα από την Αδεόνα το 2019». Όμως οι επιστήμονες της αποστολής δήλωσαν έκπληκτοι και απογοητευμένοι από την απόφαση της NASA. Ακόμα, η NASA αποφάσισε να δώσει το «πράσινο» φως για τη συνέχιση των πέντε εν εξελίξει αποστολών της στον Άρη, των δορυφόρων MRO, MAVEN και Mars Odyssey και των ρομπότ Opportunity και Curiosity. Ενέκρινε ακόμα παράταση ζωής για τον δορυφόρο LRO στη Σελήνη, καθώς και της συμμετοχής της στη συνεχιζόμενη ευρωπαϊκή αποστολή Mars Express στον Αρη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500088030

Παρατείνεται η αποστολή New Horizons. Η NASA έδωσε επίσημα έγκριση για επέκταση της αποστολής New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) στη Ζώνη του Κάιπερ πέρα από τον Πλούτωνα, απέρριψε όμως την παράταση της αποστολής Dawn (Χαραυγή) στη Ζώνη των Αστεροειδών. Μετά την ιστορική επίσκεψη στον Πλούτωνα πέρυσι το καλοκαίρι, το New Horizons θα ταξιδέψει μέχρι το 2014 ΜU69, ένα από τα παγωμένα σώματα της Ζώνης του Κάιπερ, το οποίο έχει διάμετρο μόλις 30 χιλιόμετρα. Την 1η Ιανουαρίου 2019, το σκάφος θα εξετάσει το μακρινό αντικείμενο από απόσταση τέσσερις φορές μικρότερη σε σχέση με το κοντινό πέρασμά του από τον Πλούτωνα. «Η αποστολή του σκάφους στον Πλούτωνα υπερέβη τις προσδοκίες μας και ακόμη και σήμερα το New Horizons συνεχίζει να στέλνει εκπληκτικά δεδομένα. Έχουμε τη χαρά να συνεχίσουμε τώρα στα σκοτεινά βάθη του εξωτερικού ηλιακού μας συστήματος, προς ένα επιστημονικό στόχο, το 2014 MU69, το οποίο δεν είχε καν ανακαλυφθεί όταν εκτοξεύτηκε το διαστημικό σκάφος» δήλωσε ο διευθυντής πλανητικής επιστήμης της NASA Τζιμ Γκριν. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500088030

Μια φορά κι έναν καιρό … η Rosetta. Η Rosetta «διηγείται» τις συναρπαστικές ανακαλύψεις που έκανε τα δυο τελευταία χρόνια, αφότου προσέγγισε τον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko, και τις προσπάθειες επικοινωνίας με την διαστημοσυσκευή Philae, ενώ αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για το φινάλε της αποστολής της: http://physicsgg.me/2016/07/03/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac-%ce%ba%ce%b9-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%81%cf%8c-%ce%b7-rosetta/

Ο φορέας πύραυλος "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο σκάφος "Soyuz MS" Συνεχίζεται η προετοιμασία του "Soyuz MS" για εκτόξευση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) με τη συναρμολόγηση και τις δοκιμές των διαστημικών σκαφών στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. http://www.energia.ru/ru/iss/iss48/photo_06-30.html Οι κοσμοναύτες στον ISS δοκιμασαν το χειροκίνητο σύστημα ελέγχου TGK "«Progress MS" Σήμερα, 1η Ιουλίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), σχετικά με το φορτίο του οχήματος (THC) «Πρόοδος MS" πραγματοποιηθηκε με επιτυχία μια δοκιμή του συστήματος με τηλεχειριστήριο χειροκίνητο έλεγχο του διαστημόπλοιου - TORU (λειτουργία ελέγχου teleoperator). Η δοκιμή ήταν απαραίτητη για να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα πτητικών δοκιμών του TGK "Πρόοδος MS." Κατά τη διάρκεια της προγραμματισμένης δοκιμής το φορτηγο πλοίο στις 8:36:34 ώρα Μόσχας αναιρέθηκε από τον ελλιμενισμό στο διαμέρισμα "Pier" (SB-1) ISS σε απόσταση περίπου 200 μέτρων για να ελέγξουν πλήρως την Τορά. Την διαχειριση του φορτηγου πλοιου πήραν επί του ΔΔΣ οι κοσμοναύτες της Roscosmos Αλεξέι και Oleg Ovchinin . Η τελική φάση των δοκιμών ήταν η επιστροφή του πλοίου «Πρόοδος MS" στον σταθμο. Η μονάδα σύνδεθηκε με C-1 "Pirs" ISS στη λειτουργία ελέγχου την 1 Ιουλίου του 2016 στις 9:04:51 MSK. Το σύστημα TORU είναι ένα σύστημα για την εξ αποστάσεως χειροκίνητο έλεγχο της κίνησης διαστημοπλοίων και ελέγχεται από δύο χειριστήρια από το ΔΔΣ. Ένα joystick ελέγχει την κίνηση του πλοίου, από την άλλη - τον προσανατολισμό του. Το σύστημα περιλαμβάνει επίσης μια κάμερα τοποθετημένη στο όχημα διασταύρωση. http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_07-01.html Διαστημικό φορτηγό καταστρέφεται στην ατμόσφαιρα. Ήταν ένα συμβάν ελεγχόμενης καταστροφής: ερευνητές που μίσθωσαν ένα αεροπλάνο από την Αυστραλία κατάφεραν να βιντεοσκοπήσουν τη βουτιά αυτοκτονίας ενός διαστημικού μεταγωγικού Cygnus που ολοκλήρωσε την αποστολή του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το σκάφος ανεφοδιασμού της εταιρείας Orbital ATK εκτοξεύτηκε τον Μάρτιο μεταφέροντας τρόφιμα και άλλα εφόδια στο διεθνές πλήρωμα του τροχιακού εργαστηρίου. Μετά την εκφόρτωση, το σκάφος γέμισε με σκουπίδια και αποσυνδέθηκε από τον σταθμό για το τελευταίο ταξίδι του στις 14 Ιουνίου. Δώδεκα μέρες αργότερα, ο «Κύκνος» εισήλθε στην ατμόσφαιρα σαν ένα είδος τεχνητού μετεώρου. Οι ερευνητές που πέταξαν από το Σίδνεϊ μέχρι το σημείο συντριβής κατέγραψαν εικόνες και έλαβαν φασματοσκοπικές μετρήσεις για να αναλύσουν τη χημεία της πύρινης μπάλας, ανιχνεύοντας τις φασματικές γραμμές του μαγνησίου, του νατρίου και του λιθίου. Δεδομένα για την πύρινη κάθοδο επρόκειτο να μεταδοθούν και από ένα όργανο εντός του σκάφους, το οποίο όμως τελικά δεν λειτούργησε. Μετά την αποσύνδεσή του από τον ISS και πριν από την επανείσοδό του στην ατμόσφαιρα, το Cygnus είχε χρησιμοποιηθεί σε ένα ασυνήθιστο πείραμα πυρκαγιάς στο Διάστημα. Θέλοντας να βελτιώσει τα συστήματα πυρασφάλειας των αποστολών της, η NASA έβαλε φωτιά σε ένα μικρό δείγμα εύφλεκτου υλικού και παρακολούθησε την εξάπλωση της φλόγας σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Η μελέτη διαστημικών σκαφών που καταστρέφονται στην ατμόσφαιρα θα φανεί χρήσιμη στη NASA την επόμενη δεκαετία, όταν o ISS φτάσει στο τέλος της ζωής του και αφεθεί να πέσει πίσω στη Γη. Δεδομένου ότι το πολυεθνικό εργαστήριο είναι μεγαλύτερο από γήπεδο ποδοσφαίρου, μεγάλα κομμάτια του θα μπορούσαν να φτάσουν μέχρι την επιφάνεια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500087463

Οι πρώτες εικόνες του Δία από την αποστολή Juno. Τις πρώτες εικόνες από το σύστημα του Δία έστειλε το διαστημικό σκάφος Juno που πλησιάζει τον Δία και σε λίγα 24ωρα θα τεθεί σε τροχιά γύρω από αυτόν. Η εικόνα που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA καταγράφηκε από τις κάμερες του σκάφους όταν αυτό βρισκόταν σε απόσταση περίπου 11 εκ. χλμ. από τον γίγαντα αερίου του ηλιακού μας συστήματος. Σε αυτή εικονίζεται ο Δίας και ορισμένα από τα δεκάδες φεγγάρια του. Το σκάφος Juno (Ήρα) της αμερικανικής NASA πλησιάζει, μετά από πενταετές ταξίδι, στο τέρμα της αποστολής του, στον μυστηριώδη αέριο γίγαντα Δία. Το «ραντεβού» με τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού συστήματος προγραμματίζεται για τις 4 Ιουλίου και ο ενθουσιασμός στους επιστήμονες κορυφώνεται με την ελπίδα πως ο Δίας θα αποκαλύψει κάποια από τα μυστικά του. Η φιλόδοξη και πανάκριβη αποστολή, κόστους 1,1 δισ. δολαρίων, θα μελετήσει εκτενώς τη δομή και σύνθεση του πλανήτη. Αντίθετα με προηγούμενες πυρηνοκίνητες αποστολές, το Juno, το οποίο κατασκευάσθηκε από την εταιρεία Lockheed Martin Space Systems, κινείται με ηλιακή ενέργεια, καθώς διαθέτει τρία τεράστια ηλιακά πάνελ, πράγμα που του προσδίδει μέγεθος όσο ένα γήπεδο μπάσκετ. Το σκάφος, που εκτοξεύθηκε τον Αύγουστο του 2011, αναμένεται να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Δία την 4η Ιουλίου. Στη συνέχεια, προγραμματίζεται να κάνει 37 κοντινά «περάσματα» για να μελετήσει την ατμόσφαιρα, την μαγνητόσφαιρα και το βαρυτικό πεδίο του πλανήτη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500087439 7 ερωτήσεις σχετικά με την αποστολή Juno και τον Δία. 1. Τι σημαίνει Juno; Πρόκειται για μια ρωμαϊκή θεότητα, αντίστοιχη με την Ήρα της ελληνικής μυθολογίας, σύζυγος του άρχοντα των θεών, Jupiter – αντίστοιχο του Δία. Juno βαφτίστηκε και το διαστημικό σκάφος της NASA που στις 4 Ιουλίου φτάνει στον πλανήτη στο Δία – τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας – για να τον εξερευνήσει. 2. To Juno θα προσγειωθεί στην επιφάνεια του πλανήτη, όπως έγινε με το Curiosity τo 2012 στον πλανήτη Άρη; Όχι. Αυτό είναι αδύνατον, γιατί ο Δίας είναι ένας γίγαντας πλανήτης που συνίσταται από αέρια (όπως ο Κρόνος, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας). Το Juno θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη και η εξερεύνησή του θα γίνει από απόσταση. Το Juno θα πραγματοποιήσει 37 ελλειπτικές τροχιές γύρω από τους πόλους του Δία σε χρονικό διάστημα 20 μηνών.(Φωτ.) Το διαστημικό σκάφος Galileo που εισήλθε στην εξωτερική ατμόσφαιρα του Δία το 2003, επιβίωσε μεταδίδοντας δεδομένα στις ακραίες συνθήκες που επικρατούσαν μόνο για 78 λεπτά. Όταν η αποστολή του Juno ολοκληρωθεί, τον Φεβρουάριο του 2018, τότε θα πραγματοποιηθεί προγραμματισμένη βουτιά θανάτου μέσα στην πυκνή και ταραχώδη ατμόσφαιρα του τεράστιου πλανήτη. 3. Ποια αέρια αποτελούν τον πλανήτη Δία; Η κατ’ όγκο περιεκτικότητα της ανώτερης ατμόσφαιρας του Δία είναι περίπου 88–92% υδρογόνο και 8–12% ήλιο, ενώ η κατά βάρος περιεκτικότητα είναι 75% υδρογόνο, 24% ήλιο και 1% άλλα στοιχεία. Στο εσωτερικό του η περιεκτικότητα είναι λίγο διαφορετική: 71% κατά βάρος υδρογόνο, 24% ήλιο και 5% άλλα βαρύτερα στοιχεία. Η μάζα του είναι λίγο μικρότερη από το ένα χιλιοστό της ηλιακής μάζας και δυόμισι φορές μεγαλύτερη από το άθροισμα της μάζας των υπόλοιπων πλανητών του ηλιακού συστήματος. 4. Ποια είναι η σχέση της πυκνότητας του Δία με την πυκνότητα της Γης; Δεδομένου ότι η μάζα του είναι 318 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα της Γης, ενώ ο όγκος του 1321 φορές μεγαλύτερος από τον όγκο της Γης, η πυκνότητα της Γης είναι 4,1 φορές μεγαλύτερη από την πυκνότητα του Δία. 5. Ποια είναι η σύσταση του εσωτερικού του πλανήτη Δία; Ο Δίας διαθέτει έναν πυκνό πυρήνα που συνίσταται από μείγμα διαφόρων στοιχείων. Ο πυρήνας αυτός περιβάλλεται από ένα στρώμα υγρού μεταλλικού υδρογόνου (με λίγο ήλιο) και ένα εξωτερικό στρώμα κυρίως από μοριακό υδρογόνο. Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι αν ο πυρήνας του πλανήτη είναι στερεός. Ο πυρήνας συχνά περιγράφεται ως βραχώδης, αλλά κάθε λεπτομέρεια στη σύνθεση του είναι άγνωστη, όπως και οι ιδιότητες των υλικών σε θερμοκρασίες και πιέσεις σε τέτοια βάθη. H ύπαρξη του πυρήνα αποδείχθηκε το 1997 διαμέσου μετρήσεων του βαρυτικού πεδίου του. Οι μετρήσεις αυτές έδειξαν ότι ο πυρήνας του Δία έχει 12 έως 45 φορές τη μάζα της Γης ή περίπου το 4% -15% της συνολικής μάζας του Δία. Η θερμοκρασία στον πυρήνα υπολογίζεται ότι είναι περίπου 36000Κ και η πίεση 3000 έως 4500 GPa. Στην περιοχή όπου το υδρογόνο βρίσκεται σε μεταλλική κατάσταση η θερμοκρασία είναι περίπου 10000 Κ και η πίεση 200 GPa. Στον μυστηριώδη πυρήνα και ίσως στα ηλεκτρικά ρεύματα του μεταλλικού υδρογόνου οφείλεται το πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο του Δία – δεκατέσσερις φορές ισχυρότερο από το μαγνητικό πεδίο της Γης. 6. Μπορεί να δημιουργηθεί στη Γη υγρό μεταλλικό υδρογόνο; Ο ερευνητής McWilliams και οι συνεργάτες του από το πανεπιστημίου του Εδιμβούργου προσπάθησαν να προσομοιώσουν το εσωτερικό ενός αέριου γίγαντα όπως ο Δίας, δημιουργώντας υγρό υδρογόνο στο εργαστήριο [Optical Properties of Fluid Hydrogen at the Transition to a Conducting State]. Χρησιμοποίησαν παλμούς λέιζερ διάρκειας λίγων νανο-δευτερολέπτων και μια «μέγγενη» από διαμάντια για να συμπιέσουν και να θερμάνουν μια υδρογόνο στους 3000 Κ. Το υδρογόνο υπέστη μια αλλαγή φάσης στην οποία ούτε απορροφούσε ούτε εξέπεμπε φως. Η μελέτη αυτής της εξωτικής μορφής «σκοτεινού υδρογόνου» θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την εξέλιξη του Δία, αλλά και των υπόλοιπων πλανητών του Ηλιακού Συστήματος.. 7. Ποια είναι τα βασικά ερωτήματα που φιλοδοξεί να απαντήσει η αποστολή Juno; α. Κρύβεται στο εσωτερικό του Δία ένας στερεός πυρήνα και ποια είναι η σύστασή του; β. Πώς δημιουργείται το μαγνητικό πεδίο του Δία; γ. Πώς εμπλουτίσθηκε η ατμόσφαιρα του Δία με τις μικρές ποσότητες βαρύτερων στοιχείων, όπως λίθο, άνθρακας και άζωτο; δ. Πόσο νερό περιέχει ο πλανήτης; Βίντεο: εξερευνώντας το μαγνητικό πεδίο του Δία Η πρώτη εικόνα του Δία από την αποστολή Juno Εντυπωσιακή φωτογραφία του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble στην οποία φαίνεται το σέλας στον έναν πόλο του Δία. Στην φωτογραφία διάγραμμα φάσεων του υδρογόνου. Οι μαύρες γραμμές παριστάνουν τα όρια των φάσεων. http://physicsgg.me/2016/07/01/7-%ce%b5%cf%81%cf%89%cf%84%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-juno-%ce%ba%ce%b1/

Ολοκληρώθηκε η εξερεύνηση της Εστίας και της Δήμητρας από το διαστημικό σκάφος Dawn. Στις 30 Ιουνίου – την ημέρα των αστεροειδών – το διαστημικό σκάφος της NASA, Dawn (Aυγή), ολοκλήρωσε την αρχική του αποστολή: την εξερεύνηση του αστεροειδή Εστία (Vesta) και του πλανήτη νάνου Δήμητρα ( Ceres). Στο γραφικό που ακολουθεί επισημαίνονται κάποια από τα επιτεύγματα της αποστολής Dawn από την έναρξή της, τον Σεπτέμβριο του 2007. Η «Αυγή» διάνυσε 5,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα και πραγματοποίησε 2450 περιφορές γύρω από τους Vesta και Ceres, στέλνοντας περίπου 69000 φωτογραφίες τους. Η διαστημικό σκάφος Dawn χρησιμοποιεί έναν πρωτοποριακό σύστημα προώθησης ιόντων που λειτούργησε 48000 ώρες. Μερικές χαρακτηριστικές ανακαλύψεις της «Αυγής» είναι: η ύπαρξη νερού στον πλανήτη νάνο Δήμητρα – το 25% της μάζας του είναι παγωμένο νερό, σε αντίθεση με τον αστεροειδή Εστία που είναι ξηρός. Το βουνό, με μέγεθος διπλάσιο του Έβερεστ, που υπάρχει στην Εστία και ο κρατήρας Occator στη Δήμητρα με τα μυστηριώδη φωτεινά χαρακτηριστικά. http://physicsgg.me/2016/07/01/%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%8e%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%af%ce%b1%cf%82/

Ολοκληρώθηκε η εξερεύνηση της Εστίας και της Δήμητρας από το διαστημικό σκάφος Dawn. Στις 30 Ιουνίου – την ημέρα των αστεροειδών – το διαστημικό σκάφος της NASA, Dawn (Aυγή), ολοκλήρωσε την αρχική του αποστολή: την εξερεύνηση του αστεροειδή Εστία (Vesta) και του πλανήτη νάνου Δήμητρα ( Ceres). Στο γραφικό που ακολουθεί επισημαίνονται κάποια από τα επιτεύγματα της αποστολής Dawn από την έναρξή της, τον Σεπτέμβριο του 2007. Η «Αυγή» διάνυσε 5,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα και πραγματοποίησε 2450 περιφορές γύρω από τους Vesta και Ceres, στέλνοντας περίπου 69000 φωτογραφίες τους. Η διαστημικό σκάφος Dawn χρησιμοποιεί έναν πρωτοποριακό σύστημα προώθησης ιόντων που λειτούργησε 48000 ώρες. Μερικές χαρακτηριστικές ανακαλύψεις της «Αυγής» είναι: η ύπαρξη νερού στον πλανήτη νάνο Δήμητρα – το 25% της μάζας του είναι παγωμένο νερό, σε αντίθεση με τον αστεροειδή Εστία που είναι ξηρός. Το βουνό, με μέγεθος διπλάσιο του Έβερεστ, που υπάρχει στην Εστία και ο κρατήρας Occator στη Δήμητρα με τα μυστηριώδη φωτεινά χαρακτηριστικά. http://physicsgg.me/2016/07/01/%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%8e%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%af%ce%b1%cf%82/

Στις 30 Σεπτεμβρίου το δραματικό φινάλε της αποστολής Rosetta. Δώδεκα χρόνια μετά την αναχώρησή της από τη Γη, και δυόμισι χρόνια μετά την άφιξή της στον κομήτη 67P, η ευρωπαϊκή αποστολή Rosetta θα τερματιστεί στις 30 Σεπτεμβρίου με το σκάφος να πέφτει απαλά στη διαστημική χιονόμπαλα. Τις τελευταίες ώρες πριν τεθεί για πάντα εκτός λειτουργίας, το Rosetta θα μεταδίδει εικόνες υψηλής ανάλυσης και θα οσφρίζεται τα αέρια που εκπέμπει ο κομήτης υπό την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας. H λιακάδα που τροφοδοτεί τους συλλέκτες του Rosetta έχει αρχίσει να μειώνεται καθώς ο κομήτης και το σκάφος που τον ακολουθεί απομακρύνονται από τον Ήλιο και πλησιάζει την τροχιά του Δία. Μια από τις επιλογές που εξέτασε η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA ήταν να θέσει το σκάφος σε κατάσταση αναμονής μέχρι το επόμενο πέρασμα του 67P από το εσώτερο Ηλιακό Σύστημα σε μερικά χρόνια από σήμερα. Το σκάφος, όμως, είναι απίθανο να επηζήσει τόσο καιρό, καθώς έχει επηρεαστεί απο ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και υψηλές δόσεις ακτινοβολίας στα 12 χρόνια που παραμένει στο Διάστημα. Η ESA προτίμησε τελικά να στείλει το Rosetta σε μια βουτιά αυτοκτονίας που θα εκτελεστεί σε αργή κίνηση. Τον Αύγουστο, οι υπεύθυνοι της αποστολής θα δώσουν εντολη στο σκάφος να μετακινηθεί σε διαφορετρική τροχιά γύρω από τον κομήτη. Θα συνεχίσει να πλησιάζει μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου, οπότε θα ενεργοποιήσει τον κινητήρα του για την τελική κάθοδο. Θα χρειαστούν ώρες μέχρι να φτάσει το σκάφος στην επιφάνεια κινούμενο με ταχύτητα 1,8 χιλιομέτρων την ώρα. Όταν πια αγγίξει την παγωμένη, κατάμαυρη επιφάνεια του κομήτη, η κεραία του πιθανότατα δεν θα είναι στραμμένη στη Γη και κάθε περαιτέρω επικοινωνία θα είναι αδύνατη. Ούτως ή άλλως, το σκάφος θα λάβει εντολή να απενεργοποιήσει όλα τα συστήματά του όταν φτάσει στην τελική του θέση. Το σημείο προσεδάφισης δεν έχει ακόμα αποφασιστεί. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500087487

O Ηawking ανακοινώνει πρόγραμμα 3D χαρτογράφησης του σύμπαντος. Ένα ακόμη σημαντικό επίτευγμα θα προσθέσει σύντομα στο βιογραφικό του ο Βρετανός θεωρητικός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος έχει συνδέσει το όνομά του με σημαντικές ανακαλύψεις για το σύμπαν, αλλά και με την εκλαΐκευση της επιστήμης. Έτσι, μερικές δεκαετίες μετά τις έρευνές του για τις μαύρες τρύπες, που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους σημαντικότερους επιστήμονες όλων των εποχών, είναι έτοιμος να ανακοινώσει το επόμενο σχέδιό του: την τρισδιάστατη χαρτογράφηση ολόκληρου του γνωστού σύμπαντος. Μάλιστα, γι’ αυτό τον σκοπό, θα επιστρατεύσει τον υπερυπολογιστή Cosmos του πανεπιστήμιου του Κέιμπριτζ, στο οποίο εργάζεται. Το σχέδιο ήρθε στο φως της δημοσιότητας από ένα άρθρο στην εφημερίδα Sunday Times, στο οποίο αναφέρεται πως η επίσημη ανακοίνωσή του θα γίνει από τον Χόκινγκ κατά τη διάρκεια του επιστημονικού συνεδρίου Starmus, το οποίο ξεκινάει στις 27 Ιουνίου στην Τενερίφη. Σύμφωνα με τον Πολ Σέλαρντ, καθηγητή κοσμολογίας στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και διευθυντή του τμήματος που διαχειρίζεται το Cosmos, το πρότζεκτ θα βασισθεί κατ’ αρχάς σε δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA). Το Planck αποτύπωσε την «ηχώ» της Μεγάλης Έκρηξης, δηλαδή το υπόλειμμα της ακτινοβολίας που εξέπεμπε το σύμπαν περίπου 380.000 χρόνια μετά τη δημιουργία του. Με αυτό τον τρόπο θα δημιουργηθεί ο χάρτης του «νεαρού» σύμπαντος, στον οποίο στη συνέχεια θα τοποθετηθούν οι θέσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων γαλαξιών, με βάση μετρήσεις από τη μελέτη Dark Energy Survey (DES), η οποία βασίσθηκε σε ένα επίγειο τηλεσκόπιο διαμέτρου 3,9 μέτρων περίπου, το οποίο είναι εγκατεστημένο στη Χιλή. «Το Planck μάς δίνει μία πολύ λεπτομερή εικόνα για την κατανομή ύλης στο πρώιμο σύμπαν και τον τρόπο που αυτή οδήγηση στη δομή του σημερινού “κόσμου”», σημειώνει στην εφημερίδα ο Σέλαρντ. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο χάρτης θα βελτιωθεί μετά το 2020, όταν θα εκτοξευθεί το τηλεσκόπιο Euclid (Ευκλείδης) της ESA, με σκοπό τη μελέτη της σκοτεινής ενέργειας και της σκοτεινής ύλης. Εκτός από τη χαρτογράφηση του σύμπαντος, το πρότζεκτ Cosmos αναμένεται να ρίξει περισσότερο «φως» στη σκοτεινή ενέργεια, δηλαδή στην άγνωστη αιτία που επιταχύνει τη συμπαντική διαστολή. Η φύση της σκοτεινής ενέργειας παραμένει ακόμη και σήμερα αδιευκρίνιστη στους επιστήμονες, ενώ μάλιστα μόλις τον περασμένο Ιούνιο μία αμερικανική ομάδα αστροφυσικών πρόσθεσε ακόμη περισσότερο μυστήριο στον τρόπο που δρα, υποστηρίζοντας πως οι μετρήσεις της έδειξαν ότι το σύμπαν επιταχύνεται 5-9% ταχύτερα από τους έως σήμερα υπολογισμούς. http://physicsgg.me/2016/06/30/o-%ce%b7awking-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%cf%8e%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b3%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%bc%ce%b1-3d-%cf%87%ce%b1%cf%81%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%b7/

Πρόγραμμα εκτοξευσέων για τους μήνες Ιούλιο-Σεπτέμβριο 2016. Σύμφωνα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, τον Ιούλιο-Σεπτέμβριο 2016 αναμενονται 3 εκτόξευσεις από το Μπαϊκονούρ: Στις 7 Ιουλίου:Ο φορέας πυραυλος (RN) "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο (TPC) "Soyuz MS-01" Στις 17 Ιουλίου:Ο φορέας πυραυλος"Soyuz-U» με το φορτηγό πλοίο μεταφοράς "Progress-MS-03" Στις 23η Σεπτέμβρη:Ο φορέας πυραυλος (RN) "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο (TPC) "Soyuz MS-02" Επίσης στις 29 Αυγ του 2016 από το Μπαϊκονούρ έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το αυτόματο διαστημικό σκάφος Echostar-21 με το φορέα πυραύλο "Proton-M" με το ανώτερο στάδιο"Breeze-M". http://www.roscosmos.ru/22359/

Στίβεν Χόκινγκ: «Υψηλή πιθανότητα πρόσκρουσης αστεροειδούς στη Γη» Η Ημέρα Αστεροειδών γιορτάζεται στις 30 Ιουνίου. Ανήμερα στην επέτειο της μεγαλύτερης στην ιστορία πρόσκρουσης αστεροειδούς στη Γη, στην Τουνγκούσκα της Σιβηρίας, στις 30 Ιουνίου 1908. Αν και επρόκειτο για έναν μικρομεσαίο αστεροειδή διαμέτρου περίπου 40 μέτρων, η έκρηξή του στην ατμόσφαιρα πάνω από το σιβηρικό δάσος ισοδυναμούσε με 100 τόνους ΤΝΤ και ισοπέδωσε μια τεράστια έκταση 800 τετραγωνικών μιλίων, όσο μια μεγάλη σύγχρονη πόλη. Η Ημέρα Αστεροειδών έχει ως στόχο να θυμίσει στην παγκόσμια κοινή γνώμη και στις κυβερνήσεις ότι ο πλανήτης μας βρίσκεται πάντα στο «στόχαστρο» ουρανίων σωμάτων και γι' αυτό πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση, φροντίζοντας έγκαιρα να έχει λύσεις για το χειρότερο σενάριο. Εκατοντάδες εκδηλώσεις, ενημερωτικές και καλλιτεχνικές, θα πραγματοποιηθούν και στις πέντε ηπείρους του κόσμου, με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων όπως ο κοσμολόγος Στίβεν Χόκινγκ. Όπως δήλωσε ο ίδιος εν όψει των εκδηλώσεων, «μια από τις σοβαρότερες απειλές για τη νοήμονα ζωή στο σύμπαν μας είναι η υψηλή πιθανότητα πρόσκρουσης ενός αστεροειδούς πάνω σε κατοικημένους πλανήτες». Ο αστροφυσικός και κιθαρίστας του συγκροτήματος «Κουίν» δρ Μπράιαν Μέι, ο οποίος είχε την πρωτοβουλία για την Ημέρα Αστεροειδών μαζί με μερικούς ακόμη επιστήμονες και άλλους ανήσυχους πολίτες, δήλωσε ότι «οι αστεροειδείς είναι μια φυσική καταστροφή που ξέρουμε πώς να την εμποδίσουμε. Γι' αυτό πρέπει να έχουμε τους κατάλληλους πόρους ώστε να δούμε, να παρακολουθήσουμε την τροχιά και -αν χρειασθεί- να εκτρέψουμε τους επικίνδυνους αστεροειδείς από την τροχιά της Γης». http://www.pronews.gr/portal/20160629/genika/diastima/49/stiven-hokingk-ypsili-pithanotita-proskroysis-asteroeidoys-sti-gi Περισσότερα για την σημερινη ημέρα των αστεροειδων στην προηγούμενη δημοσίευση στις 27/06/2016 Εκδήλωση για την Ημέρα των Αστεροειδών διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη από το Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ (30 Ιουνίου 2016, 7 μ.μ., αίθουσα Α31)

Ερευνητές βρήκαν την λύση για καλλιέργειες στον Αρη. Με την NASA να έχει βάλει... πλώρη προς τον κόκκινο πλανήτη, οι επιστήμονες έχουν βαλθεί να δημιουργήσουν τις ιδανικότερες δυνατές συνθήκες διαβίωσης, φέρνοντας το όνειρο των αστροφυσικών ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματικότητα. Ενα από τα βασικότερα προβλήματα, που μπαίνουν προς το παρόν εμπόδιο στα σχέδια της NASA, είναι τα τρόφιμα της επανδρωμένης αποστολής. Πόσα τρόφιμα μπορούν να χωρέσουν τα περιορισμένα τετραγωνικά ενός διαστημόπλοιου; Σίγουρα όχι αρκετά για να καλύψουν μια αποστολή μακράς διάρκειας στον Αρη. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ανάγκη δημιουργίας τροφίμων, μακριά από την Γη. Μέχρι πριν λίγο καιρό όμως, δεν είχαν γίνει παρά ελάχιστα πειράματα στο συγκεκριμένο θέμα. Ως εκ τούτου οι ειδικοί εμφάνιζαν πλήρη άγνοια, βάζοντας ένα μεγάλο ερωτηματικό πάνω από την πρώτη αποστολή ανθρώπων σε άλλον πλανήτη. Για καλή τύχη της NASA όμως, πριν από μόλις λίγες μέρες Ολλανδοί επιστήμονες ανακοίνωσαν πως η ανάπτυξη βρώσιμων καλλιεργειών στον Αρη είναι εφικτή. Οι ερευνητές εξέτασαν την ποιότητα τεσσάρων ειδών, ανεπτυγμένων υπό συνθήκες ανάλογες με του κόκκινου πλανήτη, για να καταλήξουν πως και τα τέσσερα είναι απολύτως υγιεινά. Ραπανάκια, μπιζέλια, σίκαλη, και ντομάτες μπορούν να παραχθούν εκτός Γης, χωρίς να εμφανίσουν υψηλά επίπεδα βαρέων μετάλλων που θα τα καθιστούσαν επιβλαβή για τον ανθρώπινο οργανισμό. Οι μελέτες των ερευνητών όμως δεν σταματούν εδώ, καθώς ο στόχος τους είναι να ελέγξουν όσο το δυνατόν περισσότερα είδη λαχανικών, έτσι ώστε οι αστροναύτες να έχουν... ποικιλία στο μενού τους. «Τα πρώτα αποτελέσματα είναι πράγματι πολύ θετικά και μας γεμίζουν αισιοδοξία. Είναι όμως σημαντικό να συνεχίσουμε, ελέγχοντας όσες περισσότερες καλλιέργειες μπορούμε για να σιγουρευτούμε πως οι έποικοι του Αρη θα έχουν μια ευρεία γκάμα τροφίμων, που θα ενισχύει τους οργανισμούς τους» τόνισε ο επικεφαλής της έρευνας Wieger Wamelink. Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί πως οι προσπάθεις των ερευνητών δεν εμφάνισαν 100% επιτυχία. Από το 2013 που ξεκίνησε η έρευνα, έχουν καταφέρει να ελέγξουν με ακρίβεια 10 καλλιέργειες, εκ των οποίων γνωρίζουμε πως μόλις οι τέσσερις είναι βρώσιμες.http://www.pronews.gr/portal/20160629/genika/diastima/49/ereynites-vrikan-tin-lysi-gia-kalliergeies-ston-ari

Το διαστημόπλοιο «Juno» φτάνει στον Δία. Υστερα από ταξίδι πέντε ετών και έχοντας διανύσει απόσταση 2,89 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, το διαστημόπλοιο «Juno» (Ηρα) της NASA θα αναγγείλει την άφιξή του στον Δία με ένα απλό ραδιοφωνικό σήμα τριών δευτερολέπτων. Το πολυαναμενόμενο αυτό σήμα, που η NASA ελπίζει να λάβει το πρωί της Δευτέρας, θα σηματοδοτεί την ολοκλήρωση της διαδικασίας πέδησης με τη βοήθεια των κινητήρων του «Juno», που θα επιτρέψει στο μικρό διαστημικό όχημα να «συλληφθεί» από το πεδίο βαρύτητας του Δία. «Μπορώ από τώρα να σας πω ότι, όταν ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, θα ακούσετε έντονους ήχους πανηγυρισμού, καθώς αυτό θα μας λέει ότι το “Juno” βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Δία», είπε ο επικεφαλής του προγράμματος Ρικ Νουμπάκεν. Στόχος της αποστολής είναι η εξερεύνηση των συνθηκών που επικρατούν κάτω από τα νέφη του Δία. «Οι απορίες μας για τον Δία αφθονούν και η αποστολή αυτή θα αρχίσει να προσφέρει απαντήσεις», λέει η Νταϊάν Μπράουν, μέλος της ομάδας της NASA. Το «Juno» θα είναι το πρώτο διαστημικό σκάφος που θα μπει σε τροχιά γύρω από τον Δία την τελευταία δεκαετία. Το ρομποτικό διαστημόπλοιο της NASA «Γαλιλαίος» παρέμεινε σε τροχιά γύρω από τον Δία για οκτώ χρόνια, για να στείλει πίσω στη Γη εντυπωσιακές εικόνες του πλανήτη και των πολλών δορυφόρων του. Οι φωτογραφίες αυτές αποκάλυψαν την ύπαρξη γιγάντιων ωκεανών κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του δορυφόρου του Δία, Ευρώπη, που θεωρείται σήμερα ένα από τα καλύτερα σημεία για την αναζήτηση ζωής μέσα στο ηλιακό σύστημα. Αυτήν τη φορά, η αποστολή θα εστιάσει στον ίδιο τον Δία και ειδικότερα στο τι βρίσκεται κάτω από τα πολύχρωμα νέφη, τα οποία καλύπτουν τον γιγάντιο πλανήτη. «Ενας από τους κεντρικούς στόχους του “Juno” είναι να μάθουμε τη “συνταγή” για κάθε ηλιακό σύστημα. Πώς δημιουργείται ένα τέτοιο σύστημα πλανητών και πώς σχηματίσθηκαν οι πλανήτες του δικού μας ηλιακού συστήματος;» αναρωτιέται ο Σκοτ Μπόλτον, επιστημονικός συνεργάτης του Southwest Research Institute στο Σαν Αντόνιο του Τέξας, που είναι και ο κεντρικός ερευνητής του προγράμματος με κόστος 1,1 δισ. δολαρίων. Ο Δίας είναι ο μεγαλύτερος των λεγόμενων γιγάντων αερίων, με μάζα τρεις φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Κρόνου, που είναι ο επόμενος σε μέγεθος. Ο Δίας, όμως, είναι πολύ περισσότερο από μια απλή σφαίρα υδρογόνου και ηλίου. Αυτό που κεντρίζει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον των επιστημόνων είναι οι μικρές ποσότητες βαρύτερων στοιχείων, όπως λιθίου, άνθρακα και αζώτου, που υπάρχουν στην ατμόσφαιρά του. «Δεν γνωρίζουμε πώς εμπλουτίσθηκε ο Δίας με τα στοιχεία αυτά. Γνωρίζουμε, όμως, ότι η παρουσία τους είναι εξόχως σημαντική, καθώς από τα στοιχεία αυτά προέρχεται η ζωή στη Γη», λέει ο Μπόλτον. Το «Juno», εφόσον όλα πάνε κατ’ ευχήν, θα πραγματοποιήσει σειρά 37 ελλειπτικών περιστροφών γύρω από τους πόλους του Δία σε χρονικό διάστημα 20 μηνών. Τα επιστημονικά του όργανα περιλαμβάνουν συσκευή μέτρησης των ισχυρών μαγνητικών πεδίων του πλανήτη, αλλά και φωτογραφική μηχανή υπέρυθρης ακτινοβολίας που θα παρατηρήσει το σέλας γύρω από τους πόλους. «Δημόσια κάμερα» Το «Juno» φέρει επίσης και συμβατική φωτογραφική μηχανή. Αυτή δεν έχει ως στόχο της την εξασφάλιση επιστημονικών δεδομένων, αλλά αποτελεί μέθοδο προσέλκυσης του ενδιαφέροντος του κοινού. Κάθε χρήστης του Διαδικτύου μπορεί έτσι να εγγραφεί στην ιστοσελίδα του Southwest Research Institute Mission Juno και να προτείνει προς τα πού πρέπει να στραφεί ο φακός της φωτογραφικής μηχανής του διαστημοπλοίου. «Πρόκειται στην πραγματικότητα για μία “δημόσια κάμερα”. Οι επισκέπτες της σελίδας θα μπορούν να συζητούν μέσω αυτής και να αποφασίζουν τι θεωρούν ότι είναι το σημαντικότερο θέμα για φωτογράφιση», λέει ο Μπόλτον. http://www.kathimerini.gr/865539/article/epikairothta/episthmh/to-diasthmoploio-juno-ftanei-ston-dia Εξωτικό «σκοτεινό υδρογόνο» κάτω από τα σύννεφα του Δία. Οι αέριοι πλανήτες όπως ο Δίας και ο Κρόνος δεν αποκλείεται να κρύβουν ένα σκοτεινό μυστικό κάτω από τα πολύχρωμα σύννεφά τους: μια παράξενη φάση του υδρογόνου, μαύρη σαν το κάρβουνο Το υδρογόνο, το ελαφρύτερο και πιο άφθονο στοιχείο στο Σύμπαν, είναι το βασικό συστατικό αυτών των αέριων γιγάντων. Εργαστηριακά πειράματα και προσομοιώσεις στον υπολογιστή υποδεικνύουν ότι, κοντά στο κέντρο του Δία και του Κρόνου, η ακραία θερμοκρασία και πίεση κάνουν το υδρογόνο να συμπεριφέρεται σαν υγρό μέταλλο. Το πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο του Δία δημιουργείται πιθανότατα από ρεύματα αυτού του ασυνήθιστου, αγώγιμου υλικού. Ανάμεσα στο μεταλλικό υδρογόνο στο κέντρο των πλανητών και στο αέριο υδρογόνο της ανώτερης ατμόσφαιρας, η κατάσταση είναι λιγότερο σαφής. Σε μια προσπάθεια να προσομοιώσουν τι μπορεί να συμβαίνει σε αυτά τα ενδιάμεσα στρώματα, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου χρησιμοποίησαν μια δέσμη λέιζερ και ένα διαμαντένιο αμόνι για να συμπιέσουν και να θερμάνουν μια μικρή ποσότητα υδρογόνου στους 3.000 βαθμούς Κέλβιν. Για μια στιγμή, το αέριο υδρογόνο πέρασε σε μια νέα φάση, στην οποία ούτε εκπέμπει ούτε απορροφά το φως: είναι μια μορφή «σκοτεινού υδρογόνου» αναφέρουν οι ερευνητές στο έγκριτο Physical Review Letters. «Είναι μαύρο σαν κάρβουνο» σχολιάζει στο περιοδικό New Scientist ο Δρ Στιούαρτ ΜακΟυίλιαμς, επικεφαλής της μελέτης. Η ύπαρξη ενός μαύρου στρώματος στην παχιά ατμόσφαιρα του Δία θα βοηθούσε τους πλανητολόγους να κατανοήσουν καλύτερα την εξέλιξη του Δία και των υπόλοιπων πλανητών του Ηλιακού Συστήματος. Νέα δεδομένα για την εσωτερική δομή των αέριων πλανητών αναμένονται από την αποστολή Juno της NASA, η οποία καταφθάνει στο σύστημα του Δία στις 4 Ιουλίου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500087216

Το μυστικό της Γης κρύβουν γιγάντιες "φούσκες" στον μανδύα. Δύο μυστηριώδεις γιγάντιες «φούσκες» στο εσωτερικό της Γης, η μία κάτω από την Αφρική και η άλλη κάτω από τον Ειρηνικό, κρύβουν στοιχεία-κλειδιά για τον πλανήτη μας. Αυτές οι «θερμοχημικές στοίβες», όπως είναι η επιστημονική ονομασία τους, έχουν 100 φορές το μέγεθος του Εβερεστ και βρίσκονται 2.900 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια, δηλαδή στη μέση της απόστασης μέχρι το κέντρο της Γης. Οι «φούσκες» αυτές, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι πανίσχυρες. Δύο φορές που έχασαν την ισορροπία τους οδήγησαν στη μεταβολή των κλιματικών ζωνών των ηπείρων του πλανήτη μας. Επιπλέον οι θερμοχημικές στοίβες έχουν αφήσει τα σημάδια τους στην επιφάνεια της Γης, αφού έχουν προκαλέσει τις μεγάλες εκρήξεις ηφαιστείων στη ιστορία της, όπως μία στην Ινδία πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια που σκέπασε με λάβα πάχους δύο χιλιομέτρων μια έκταση όσο η Αλάσκα. Η κίνηση Καθώς αυτά τα «τέρατα» στο εσωτερικό της Γης βρίσκονται ακόμα σε κίνηση, οι επιστήμονες αναρωτιούνται: Αποτελούν άραγε μια τεράστια «μηχανή ανακύκλωσης» του φλοιού της Γης; Μήπως περιέχουν τμήματα του φλοιού από την εποχή των δεινοσαύρων, τα οποία στέλνουν ξανά πίσω στην επιφάνεια; Στη νέα τους έρευνα, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και τη Σχολή Εξερεύνησης Γης και Διαστήματος άρχισαν να μελετούν τις δύο τεράστιες αυτές μάζες στην κορυφή του εξωτερικού πυρήνα του πλανήτη και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σύστασή τους, αν και παραμένει μυστήριο, είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη του υπόλοιπου μανδύα. Αποτελούνται κατά βάση από πέτρα, η οποία θερμαίνεται τόσο πολύ στο όριο του πυρήνα της Γης, που εν μέρει λιώνει. «Ενώ η προέλευση και η σύσταση των φουσκών είναι προς το παρόν άγνωστες, υποψιαζόμαστε ότι περιέχουν σημαντικά στοιχεία για το πώς σχηματίστηκε η Γη και πώς λειτουργεί σήμερα» εκτίμησε ο Εντουαρντ Γκαρνέρο του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, επικεφαλής της έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature Geoscience». Με τη βοήθεια σεισμικών κυμάτων, των οποίων η ταχύτητα μεταβάλλεται βάσει της σύστασης του υλικού το οποίο διαπερνούν, οι επιστήμονες κατάφεραν να περάσουν τον πλανήτη μας από ένα είδος ακτινογραφίας. Αυτό που συμπέραναν είναι ότι οι «φούσκες» δεν είναι απλώς θερμότερες από τον υπόλοιπο μανδύα, αλλά αποτελούνται και από διαφορετικά υλικά, αφού τα σεισμικά κύματα επιβραδύνονταν σημαντικά όταν περνούσαν μέσα από αυτές. Μάλιστα η σύστασή τους είναι πυκνότερη, κάτι που δείχνει ότι μπορεί να έχουν «καταπιεί» τμήματα προϊστορικού εδάφους. «Καθώς οι θερμοχημικές στοίβες μελετώνται όλο και περισσότερο, ελπίζουμε ότι και άλλοι επιστήμονες θα διερευνήσουν πώς αυτά τα χαρακτηριστικά ταιριάζουν με το μεγάλο παζλ του πλανήτη Γη» ανέφερε ο Γκαρνέρο. Η καλύτερη κατανόησή τους είναι πολύ πιθανό να εξηγήσει τη σεισμική και ηφαιστειακή δραστηριότητα του πλανήτη μας. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/to_mystiko_tis_gis_kryboun_giganties_fouskes_ston_mandya-64399856/

Ο Χόκινγκ επεσήμανε τους κινδύνους του πλανήτη. Οι μεγαλύτερες απειλές για τον πλανήτη είναι η μόλυνση του περιβάλλοντος, η ανθρώπινη βλακεία και η τεχνητή νοημοσύνη, σύμφωνα με τον Στίβεν Χόκινγκ. «Σίγουρα δεν έχουμε γίνει λιγότερο άπληστοι ή λιγότερο βλάκες» δήλωσε ο Στίβεν Χόκινγκ Σε συνέντευξή του στον παρουσιαστή Λάρι Κινγκ, όπου ερωτήθηκε αν τα πράγματα έχουν βελτιωθεί σε σχέση με την τελευταία τους συνάντηση πριν από έξι χρόνια, που ο επιστήμονας επέκρινε την απληστία και βλακεία της ανθρωπότητας, ο Χόκινγκ απάντησε αρνητικά: «Σίγουρα δεν έχουμε γίνει λιγότερο άπληστοι ή λιγότερο βλάκες». «Ο πληθυσμός έχει αυξηθεί κατά μισό δισεκατομμύριο από την τελευταία μας συνέντευξη και δεν φαίνεται ότι θα σταματήσει. Με αυτόν το ρυθμό θα φτάσει τα 11 δισεκατομμύρια έως το 2100. Η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει αυξηθεί τα τελευταία πέντε χρόνια. Πάνω από το 80% των κατοίκων σε αστικές περιοχές είναι εκτεθειμένοι σε μη ασφαλή επίπεδα ατμοσφαιρικής μόλυνσης», ανέφερε αν και πρόσθεσε ότι παρά τους μεγάλους κινδύνους αναμένει ότι «θα βρούμε τον τρόπο να προχωρήσουμε». Επιπλέον ο Χόκινγκ, ο οποίος έχει προειδοποιήσει στο παρελθόν για τον κίνδυνο που μπορεί να αποτελέσουν τα ρομπότ για την ανθρωπότητα, εξέφρασε ανησυχία για το ότι οι κυβερνήσεις έχουν εμπλακεί σε μία «κούρσα όπλων τεχνητής νοημοσύνης» και προειδοποίησε ότι «θα πρέπει να διασφαλιστεί ο ηθικός σχεδιασμός της τεχνητής νοημοσύνης με τις απαραίτητες δικλίδες ασφαλείας». http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/o_xokingk_epesimane_tous_kindynous_tou_planiti-64399854/

Ο φορέας πύραυλος "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο σκάφος "Soyuz MS" Συνεχίζεται η προετοιμασία του "Soyuz MS" για εκτόξευση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) με τη συναρμολόγηση και τις δοκιμές των διαστημικών σκαφών στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Νωρίτερα, το πλοίο τροφοδοτήθηκε με τα συστατικά προωθητικό και συμπιεσμένα αέρια. Η εκτόξευση του φορέα πύραυλου "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο σκάφος "Soyuz MS" έχει προγραμματιστεί για τις 7 Ιουλίου, 2016 στις 4:36 MSK από την πλατφόρμα №1 του κοσμοδρόμιου Μπαϊκονούρ. http://www.energia.ru/ru/iss/iss48/photo_06-28.html Ο νέος πύραυλος της NASA σε θεαματική δοκιμή. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα εντυπωσιακό βίντεο από τις δοκιμές που πραγματοποιεί στον κινητήρα του πυραύλου SLS («Σύστημα Διαστημικών Εκτοξεύσεων») ο οποίος θα είναι ο ισχυρότερος που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Σύμφωνα με τα στελέχη της NASA οι δοκιμές ήταν απόλυτα πετυχημένες και το σύστημα δείχνει να λειτουργεί χωρίς προβλήματα. Αν όλα πάνε καλά σύμφωνα με τον προγραμματισμό της NASA η κατασκευή του πυραύλου θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το 2017 και θα γίνει τότε και η πρώτη δοκιμαστική πτήση του. Ο SLS θα είναι ένας πύραυλος υγρών καυσίμων θα μεταφέρει πιο μακριά από οποιοδήποτε άλλο σύστημα προώθησης επανδρωμένα σκάφη και φορτία. Επιπλέον ο SLS θα μπορεί να μεταφέρει πολύ μεγαλύτερο βάρος άρα μεγαλύτερα σκάφη και μεγαλύτερα φορτία. Η δυνατότητα εκτόξευσης όσο το δυνατόν μεγαλύτερων σκαφών και φορτίων σε όσο το δυνατόν πιο μακρινή απόσταση από τη Γη δίνει προσφέρει νέες δυνατότητες στη διαστημική εξερεύνηση. Ένας πολύ ισχυρός πύραυλος θα διευκολύνει παραδείγματος χάριν, μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη ή σε ένα αστεροειδή. Δύο boosters πέντε τμημάτων και τέσσερις κύριοι κινητήρες RS-25 θα προωθούν το SLS σε αποστολές μεγάλων αποστάσεων στο διάστημα. Τα boosters στερεών καυσίμων κατασκευάζει η Orbital ATK και θα λειτουργούν παράλληλα με τους κύριους κινητήρες για τα πρώτα δύο λεπτά πτήσης. Θα παρέχουν πάνω από 75% της ώθησης που χρειάζεται ο πύραυλος και το διαστημόπλοιο Orion για να ξεφύγει από τη βαρυτική έλξη της Γης. Η αρχική έκδοση του SLS θα έχει δυνατότητα ανύψωσης τουλάχιστον 77 τόνων. Το επόμενο σχεδιασμένο upgrade θα περιλαμβάνει ένα ισχυρό άνω τμήμα για πιο φιλόδοξες αποστολές, με δυνατότητα ανύψωσης 115 τόνων. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500087163

Δοκιμή στο αλεξίπτωτο της ευρωπαϊκής αποστολής ExoMars στον Άρη. Λίγους μήνες πριν από την άφιξη της ευρω-ρωσικής αποστολής ExoMars στον Άρη, η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA δημοσιοποίησε φωτογραφία από τη δοκιμή του αλεξιπτώτου με το οποίο ένα μικρό ρομπότ θα επιχειρήσει να φτάσει στην επιφάνεια του πλανήτη. Η διπλή αποστολή ExoMars, η οποία εκτοξεύτηκε στις 14 Μαρτίου σε ένα ταξίδι επτά μηνών, περιλαμβάνει έναν δορυφόρο που θα εξετάσει την ατμόσφαιρα του Άρη, καθώς και το μικρό, στατικό ρομπότ Schiaparelli που θα προσεδαφιστεί στην Ισημερινή Πεδιάδα του Άρη. Στις 15 Οκτωβρίου, το Schiaparelli (παίρνει το όνομα του ιταλού αστρονόμου που νόμιζε ότι έβλεπε ποτάμια στον Άρη) θα αποσυνδεθεί από το μητρικό σκάφος για να αρχίσει την κάθοδό του. Τρεις ημέρες αργότερα θα εισέλθει στην αραιή αρειανή ατμόσφαιρα με ταχύτητα 21.000 χιλιομέτρων την ώρα. Το αλεξίπτωτο θα ενεργοποιηθεί σε ύψος 11 χιλιομέτρων, όταν το ρομπότ πέφτει με ταχύτητα 1.700 χλμ/ώρα. Θα απορριφθεί σε ύψος 1,2 χιλιομέτρων, έχοντας επιβραδύνει το Schiaparelli στα 200 χλμ/ώρα. Λίγο πριν φτάσει στην επιφάνεια, το ρομπότ θα ενεργοποιήσει δύο προωστήρες για να πέσει στο έδαφος όσο γίνεται πιο μαλακά. Το αλεξίπτωτο του Sciaparelli, διαμέτρου 12 μέτρων, ακολουθεί τον ίδιο σχεδιασμό με όλα τα αλεξίπτωτα που έχει χρησιμοποιήσει σε ανάλογες περιπτώσεις η NASA. Το ύφασμά του αποτελείται από νάιλον, ενώ τα σχοινιά είναι κατασκευασμένα από Kevlar. Η φωτογραφία της ESA δείχνει ένα αντίγραφο πλήρους κλίμακας που δοκιμάστηκε στο Ερευνητικό Κέντρο «Έιμς» της NASA, στο οποίο λειτουργεί η μεγαλύτερη αεροσήραγγα του κόσμου. H δοκιμή επέτρεψε στους μηχανικούς της αποστολής να τεστάρουν την πυροτεχνική συσκευή που θα ξεκινήσει την ανάπτυξη του αλεξιπτώτου. Το Sciaparelli θα πραγματοποιήσει σχετικά λίγες μετρήσεις στην ατμόσφαιρα του Άρη και δεν θα επιζήσει περισσότερο από τρεις μέρες πριν εξαντληθεί η μπαταρία του. Κύρια αποστολή του είναι να προβάρει τις τεχνολογίες που απαιτούνται για την προσεδάφιση ενός ευρωπαϊκού τροχοφόρου ρομπότ την επόμενη δεκαετία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500086992

Ο Δίας φλέγεται! Λίγες μέρες πριν στο σκάφος της φιλόδοξης αποστολής Juno που θα εξερευνήσει τον Δία φτάσει στον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος ερευνητές που χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο VLT στο Νότιο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο στη Χιλή έδωσαν στη δημοσιότητα μια σειρά από εκπληκτικές εικόνες του γίγαντα αερίων. Πρόκειται για εικόνες υψηλής ανάλυσης στην υπέρυθρη θερμική περιοχή του φάσματος. Εκτός από εντυπωσιακές οι εικόνες προσφέρουν στους επιστήμονες πλήθος πολύτιμων δεδομένων όπως τις θερμοκρασίες που επικρατούν στον πλανήτη, την πυκνότητα και την σύνθεση των νεφών αλλά και το πώς οι τεράστιες καταιγίδες, οι αεροστρόβιλοι και οι κυματισμοί των νεφών επηρεάζουν την εικόνα του πλανήτη. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=811224