Δροσος Γεωργιος

Χαράλαμπος Αναστασίου: Ένας από τους κορυφαίους φυσικούς σωματιδίων. Ο Χαράλαμπος Αναστασίου είναι καθηγητής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Ζυρίχης ETH και θεωρείται ένας από τους κορυφαίους φυσικούς σωματιδίων. Η έρευνα του Αναστασίου επικεντρώνεται στη θεωρητική περιγραφή και στην ερμηνεία των πειραματικών δεδομένων από το κέντρο σωματιδιακής φυσικής CERN στη Γενεύη. Μέσα από την έρευνά του, έκανε πρωτοποριακές ανακαλύψεις σε σχέση με το μποζόνιο Higgs και τα χαρακτηριστικά αυτού του στοιχειώδους σωματιδίου. Άρχισε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο Αθηνών το 1991. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό του το 2001 και μετά εργάστηκε σε μεγάλα ερευνητικά κέντρα όπως στο SLAC, αργότερα στο CERN και τέλος στο ETH. Οι νέες του έρευνες ξεπερνούν τα όρια του καθιερωμένου μοντέλου της σωματιδιακής φυσικής επιτρέποντάς του να προσελκύσει έμπειρους μηχανικούς μοντέλων στη Ζυρίχη. Τα αποτελέσματα των ερευνών του, τον έχουν κάνει ευρέως γνωστό στον επιστημονικό και ερευνητικό χώρο. Ο Αναστασίου είναι ένας από τους 277 επιστήμονες και ερευνητές που κατάφεραν να κερδίσουν την πολυπόθητη χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC) με το ερευνητικό έργο PertQCD στο ΕΤΗ. Αξίζει να σημειωθεί πως η συνολική χρηματοδότηση του ERC αγγίζει τα 647 εκατομμύρια ευρώ. http://www.pronews.gr/portal/20160809/genika/epistimes/27120/haralampos-anastasioy-enas-apo-toys-koryfaioys-fysikoys-somatidion

Πανεπιστήμιο Κρήτης και Κέμπριτζ καινοτομούν: Έφτιαξαν συσκευή που κάνει ακόμα πιο γρήγορα τα τσιπάκια. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ στη Βρετανία και του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) στην Κρήτη δημιούργησαν ένα πρωτοποριακό μικροσκοπικό «οπτοηλεκτρονικό» διακόπτη, όπως ονομάζεται που οδηγεί σε μικρότερα και πιο γρήγορα «τσιπ». Η συσκευή μπορεί να αλλάξει τη στροφορμή μιας «υγρής» μορφής φωτός και, καθώς γεφυρώνει το κενό ανάμεσα στο φως και στον ηλεκτρισμό, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την ανάπτυξη ακόμη πιο γρήγορων και μικρότερων «τσιπ». Θα πρόκειται για μια νέα γενιά ηλεκτρονικών, που μπορούν πλέον να βασίζονται σε αυτό το -«ρευστό» σαν ρεύμα-φως. Μέχρι σήμερα υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα στο πώς γίνεται η επεξεργασία των πληροφοριών και πώς αυτές μεταδίδονται. Για την επεξεργασία χρησιμοποιούνται ηλεκτρικά φορτία μέσα σε τσιπ ημιαγωγών, ενώ για την μετάδοση χρησιμοποιούνται παλμοί φωτός μέσα σε οπτικές ίνες. Οι τωρινές μέθοδοι μετατροπής των οπτικών σημάτων σε ηλεκτρικά και αντίστροφα θεωρούνται αργές, γι' αυτό αναζητούνται τρόποι να «παντρευτούν». Από την άλλη, για να γίνουν οι υπολογιστές και γενικότερα οι ηλεκτρονικές συσκευές πιο γρήγορες, πρέπει συνεχώς να ενσωματώνονται ολοένα περισσότερα τρανζίστορ (που λειτουργούν ως διακόπτες) μέσα στα «τσιπάκια». Εδώ και 50 χρόνια ο αριθμός των τρανζίστορ σε ένα τσιπ διπλασιάζεται κάθε περίπου δύο χρόνια (ο λεγόμενος «νόμος του Μουρ»), όμως όσο μικραίνουν τα τσιπάκια και τα τρανζίστορ πλησιάζουν στο φυσικό όριο σμίκρυνσής τους, τόσο πιο δύσκολο είναι να συνεχιστεί αυτή η τάση. Γι' αυτό, αναζητούνται εναλλακτικές λύσεις, πέρα από τα ηλεκτρόνια, ως φορείς των πληροφοριών μέσα στα τσιπάκια. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζέρεμι Μπάουμπεργκ του Κέντρου Νανοφωτονικής του Κέμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για νέα υλικά «Nature Materials», δημιούργησαν ένα εναλλακτικό διακόπτη που χρησιμοποιεί μια νέα κατάσταση της ύλης, το λεγόμενο Πολαριτονικό Συμπύκνωμα Μπόζε-Αϊνστάιν. Τα πολαριτόνια είναι ψευδο-σωματίδια με μοναδικές ιδιότητες, μεταξύ των οποίων η συμπύκνωσή τους, όταν πολλά από αυτά συνυπάρχουν στον ίδιο μικρό χώρο, με τον ίδιο τρόπο που συμπυκνώνονται οι σταγόνες του νερού, όταν υπάρχει πολλή υγρασία (εξ ου και ο όρος «υγρό» φως). Το ρευστό αυτό φως μπορεί να κινηθεί προς τη φορά των δεικτών του ρολογιού ή αντίστροφα. Εφαρμόζοντας ένα ηλεκτρικό πεδίο, οι επιστήμονες κατάφεραν να ελέγξουν τη φορά (στροφορμή) του συμπυκνώματος και -εν είδει διακόπτη- να το εναλλάσσουν ανάμεσα στις δύο κατευθύνσεις. Το πολαριτονικό υγρό εκπέμπει φως, επίσης προς τη φορά των δεικτών του ρολογιού ή αντίστροφα, το οποίο στη συνέχεια μπορεί να μεταδοθεί μέσω οπτικών ινών, μετατρέποντας έτσι τα ηλεκτρικά σήματα σε οπτικά. «Ο πολαριτονικός διακόπτης ενοποιεί τις καλύτερες ιδιότητες της ηλεκτρονικής και της οπτικής σε μια μικροσκοπική συσκευή, που μπορεί να λειτουργήσει με πολύ υψηλές ταχύτητες, ενώ χρησιμοποιεί τις ελάχιστες ποσότητες ενέργειας», δήλωσε ο κύριος ερευνητής δρ Αλεξάντερ Ντράισμαν του ιστορικού Εργαστηρίου Κάβεντις του Κέμπριτζ. Στην έρευνα συμμετείχε καθοριστικά ο Παύλος Σαββίδης, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης & Τεχνολογίας Υλικών του Πανεπιστημίου Κρήτης και ερευνητής στο Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής & Λέιζερ του ΙΤΕ στο Ηράκλειο. Ο Έλληνας επιστήμονας και η ομάδα του βρίσκονται στην πρωτοπορία στη χώρα μας, όσον αφορά την έρευνα πάνω στα πολαριτόνια και τις διάφορες εφαρμογές τους στο πεδίο των οπτοηλεκτρονικών. Προς το παρόν, ο νέος διακόπτης δουλεύει σε πολύ χαμηλές (κρυογονικές) θερμοκρασίες, αλλά ήδη οι Έλληνες και Βρετανοί ερευνητές αναπτύσσουν άλλα υλικά, που θα μπορούν να λειτουργούν σε θερμοκρασία δωματίου, ώστε η συσκευή να μπορεί να αξιοποιηθεί εμπορικά. Ο κ. Σαββίδης δήλωσε αισιόδοξος ότι θα καταστεί εφικτή η μαζική παραγωγή του νέου διακόπτη στο εγγύς μέλλον, καθώς η δημιουργία του βασίζεται σε καθιερωμένες πλέον τεχνολογίες. Ο Έλληνας ερευνητής αποφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1998 και πήρε το διδακτορικό του από το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον το 2001. Και μια άγνωστη έως τώρα μορφή του φωτός Σε μια άλλη αξιοσημείωτη επιστημονική εξέλιξη σχετικά με το φως, ερευνητές του Imperial College του Λονδίνου, με επικεφαλής τον δρα Βιντσέντζο Τζιανίνι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature Communications", ανακάλυψαν ότι είναι δυνατό το φως να υπάρξει σε μια νέα μορφή, όταν σε αυτό «προσαρτάται» ένα και μοναδικό ηλεκτρόνιο, συνδυάζοντας έτσι τις ιδιότητες και των δύο. Το συνδυασμένο φως-ηλεκτρόνιο μπορεί να έχει μοναδικές ιδιότητες, τέτοιες που θα επέτρεπαν μελλοντικά στα κυκλώματα των τσιπ να λειτουργούν πλέον με φωτόνια αντί για ηλεκτρόνια. http://www.pronews.gr/portal/20160808/genika/tehnologia/51/panepistimio-kritis-kai-kempritz-kainotomoyn-eftiaxan-syskeyi-poy

Από τότε ξέρω πως δεν θα προφτάσω. Η στάχτη Μιαρές ασήμαντες λεπτομέρειες που καθορίζουν σιγά - σιγά τη ζωή σου. Ποια ζωή σου; Φιλοδοξίες, έρωτες, ενοχές, πανάρχαια χρέη σπατάλησαν τη ζωή σου. Τι έμεινε; Η στάχτη των περασμένων κάθεται στα έπιπλα, θολώνει τα τζάμια, τους καθρέπτες και πάνω τους γράφω καμιά φορά τα ονόματα εκείνων που έφυγαν. Και άλλοτε στέκομαι στο παράθυρο και κοιτάζω τους περαστικούς, να πηγαίνουν στην λήθη. Οι γυναίκες κλαίνε θυμούμενες τα ψιθυρισμένα λόγια από παλιά ειδύλλια. Όλο ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε έναν δρόμο. Για να πάμε που; Λοιπόν, πού ζήσαμε; Ούτε εδώ, ούτε εκεί. Φτηνά ξενοδοχεία σε μακρινές συνοικίες. Με τα τραχωματικά λαμπιόνια, τους βρώμικους νιπτήρες. Όπου πάνω τους ακούμπησαν και έκλαψαν ανύποπτοι ακόμα μελλοντικοί δολοφόνοι, οι αυτόχειρες. Μια νύχτα του καλοκαιριού, παιδί ακόμα, βγήκα από το σπίτι και ξάπλωσα στον κήπο. Και όπως κοίταξα τον ουρανό, Θεέ μου! Τι απεραντοσύνη; Πόσα άστρα! Με έπιασε πανικός. Από τότε ξέρω πως δεν θα προφτάσω.

O"Soyuz-U» εγκαινιάστηκε με επιτυχία από το Μπαϊκονούρ Στις 17 Ιούλ. 2016 από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ εγκαινιάστηκε με επιτυχία o φορέας πύραυλος "Soyuz-U» με το όχημα μεταφοράς φορτίου (THC) «Πρόοδος MS-03."Η εκτόξευση διεξήχθη στις 00:41 MSK από την εξέδρα εκτόξευσης στο συγκρότημα №31. Σχεδόν 9 λεπτά μετά την εκτόξευση το TGK "Progress MS-03" διαχωρίζεται από το τρίτο στάδιο του πύραυλου "Soyuz-U» και προχώρησε στην εκτέλεση του προγράμματος πτήσεων για 2 ημερες για το ραντεβού με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Εκτιμώμενος χρόνος του διαστημικού σκάφους σύνδεσης με τον ISS στις 3:22 MSK στις 19 Ιουλ. 2016. Η σύγκλιση του πλοίου μεταφοράς "MS-03 Progress" με το σταθμό και η σύνδεση με τη μονάδα σύνδεσης "Pirs" εχει προγραμματιστεί αυτόματα υπό τον έλεγχο του Επικεφαλής του Επιχειρησιακού τμηματος της πτήσης του ρωσικού τμήματος της ομάδας διαχείρισης ISS σε MCC και με την βοηθεια απο τα ρωσικά μέλη του πληρώματος του ISS - Alexey Ovchinin και Ανατόλι Ivanishin. Το πλοίο παραδωσε στον ISS πάνω από 2.4 τόνους διαφόρων φορτίων, μεταξύ των οποίων: καύσιμα, αέρα, οξυγόνο, τρόφιμα, εξοπλισμό για τη διατήρηση της λειτουργίας του σταθμού και τα προσωπικα ειδη για τα μέλη του πληρώματος του ISS. Επί του «φορτηγό» είναι επίσης 22 κιλά αμερικανικός εξοπλισμός. Στις 19 Ιούλη του 2016 στις 3:20 MSK το όχημα μεταφοράς φορτίου (THC) «Πρόοδος MS-03" έχει ελλιμενίστηκε με επιτυχία με το διαμέρισμα "Pirs» του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Η βάση σύνδεσης πραγματοποιήθηκε σε αυτόματη λειτουργία, υπό τον έλεγχο των Επικεφαλής Επιχειρησιακών ειδικων του ρωσικού τμήματος της ομάδας ελέγχου της αποστολής του ΔΔΣ στο Κέντρο για τους Ρώσους Mission Control και τα μέλη του πληρώματος του ISS. http://www.roscosmos.ru/22456/ http://www.roscosmos.ru/22468/ Το 2017 στον ISS έχει προγραμματιστεί για η εγκατάσταση του εξοπλισμού για τη μελέτη της μετανάστευσης των ζώων και πτηνών. Επιστημονικό εξοπλισμό του κοινου ρωσο-γερμανικου πειραματος ICARUS (Διεθνής Συνεργασία για την Έρευνα των ζώων Χρησιμοποιώντας το Διαστημα) για τη μελέτη της άγριας ζωής και των πτηνών στην μετανάστευση έχει προγραμματιστεί για παράδοση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) το 2017. Ενισχύεται «Η διεθνής συνεργασία στον τομέα της επιστημονικής έρευνας ζώων με τη χρήση διαστημικών τεχνολογιών» από το 2010 ως μέρος μιας συμφωνίας επιστημονικής συνεργασίας. Τον Νοέμβριο του 2014 υπεγράφη η συμφωνία μεταξύ Roskosmos και DLR σχετικά με την υλοποίηση του έργου στο ρωσικό τμήμα του ISS. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας του πειράματος το παρακολουθουν η GC Roscosmos το Ινστιτούτο Γεωγραφίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών το Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής (DLR) το Ινστιτούτο ορνιθολογία του Max Planck και η γερμανική εταιρεία SpeysTeh. http://www.roscosmos.ru/22483/ Gherman Titov Στις 6 - 7 Αυγ, 1961 ο Σοβιετικός κοσμοναύτης Gherman Titov περασε την πρώτη μέρα διαστημικής πτήσης του κόσμου πάνω στο διαστημόπλοιο «Βοστόκ-2" και έγινε ο δεύτερος κοσμοναύτης στην ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος. Το 2016 σηματοδοτεί τα 55 χρόνια αυτής της πτήσης. Το διαστημικό σκάφος εκανε 17 περιστροφές γύρω από τη Γη, και πάνω από 700.000 χιλιομέτρων. Ο Σοβιετικός κοσμοναύτης Gherman Titov πηρε τις πρώτες εικόνες της Γης για πρώτη φορά με το μεσημεριανό γεύμα και το δείπνο σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας, και, το σημαντικότερο, ήταν σε θέση να κοιμηθεί στο χώρο και έχει γίνει ένα από τα πιο σημαντικά πειράματα κατά τις πρώτες ημέρες της ανάπτυξης των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων. Για πρώτη φορά φάνηκε ότι κάτω από συνθήκες έλλειψης βαρύτητας στον άνθρωπο η υγεία του παραμένει λειτουργική κατά τη διάρκεια της ημέρας, και, ως εκ τούτου, μπορουν να ζήσουν και να εργαστούν στο χώρο. Κατά τη διάρκεια της πτήσης η εικόνα του Titov μεταδίδεται στη Γη από τα κανάλια ραδιοτηλεμετρίας. Οι γιατροί παρακολουθούν συνεχώς την κατάσταση της υγείας του, η οποία ηταν μεσα σε φυσιολογικα δεδομένα. Από τη Γη ο Γενικος Σχεδιαστής του πυραύλου και της διαστημικής βιομηχανίας της ΕΣΣΔ Σεργκέι Korolev είπε για τον Titov: «Αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του Herman Stepanovich - η γρήγορη απάντηση, η ευφυΐα, η ηρεμία, και ίσως το πιο πολύτιμο πράγμα - η παρατηριτικοτητα, η ικανότητα για σοβαρή ανάλυση. Όταν η σημασία όλων των άλλων, οι τελευταίες δύο ιδιότητες σε αυτήν την πτήση έχουν ιδιαίτερη σημασία. " http://www.roscosmos.ru/22513/

Δημιουργήθηκε μικρός κβαντικός υπολογιστής που προγραμματίζεται. Ερευνητές στις ΗΠΑ δημιούργησαν ένα μικρό κβαντικό υπολογιστή, ο οποίος είναι δυνατόν να αναπρογραμματισθεί πλήρως, μία ιδιότητα που έως τώρα είχε αποδειχθεί πολύ δύσκολο να υλοποιηθεί. Ο νέος επεξεργαστής αποτελείται από μόνο πέντε «μπιτ» κβαντικής πληροφορίας (qubits) και είναι σε θέση να εκτελέσει έναν αριθμό διαφορετικών κβαντικών αλγορίθμων. Μερικοί από αυτούς τους αλγόριθμους χρησιμοποιούν τα κβαντικά φαινόμενα για να εκτελέσουν έναν μαθηματικό υπολογισμό με ένα μόνο βήμα, ενώ ένας συμβατικός υπολογιστής θα χρειαζόταν αρκετά διαδοχικά βήματα. Τα κβαντικά δυφία ή κβαντοδυφία ή απλώς κβαντικά «μπιτ» (qubits) είναι αποθηκευμένα σε πέντε ιόντα του χημικού στοιχείου υττερβίου, παγιδευμένα από μαγνητικά πεδία και ευρισκόμενα σε φάση κβαντικής διεμπλοκής, δηλαδή όλα επικοινωνούν μεταξύ τους από απόσταση. Τα ιόντα αυτά μπορούν να «χειραγωγηθούν» μέσω λέιζερ και να αναπρογραμματισθούν, χωρίς να απαιτείται μεταβολή του υλικού (hardware). Το σύστημα εκτελεί βασικές πράξεις με ακρίβεια περίπου 98%, ποσοστό που μελλοντικά πρέπει να βελτιωθεί περαιτέρω. Προς το παρόν, τα προβλήματα που μπορεί να λύσει ο μικρός κβαντικός υπολογιστής, είναι περιο-ρισμένα και είναι δυνατό να λυθούν ταχύτερα με ένα αργό συμβατικό φορητό υπολογιστή. Όμως οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σαντάνου Ντεμπνάθ του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», ανέφεραν ότι περισσότερα κβαντικά «μπιτ» θα μπορούσαν να προστεθούν στο σύστημα (έως 100), ώστε να αυξήσουν την υπολογιστική ισχύ του. Έτσι, η συσκευή θεωρητικά έχει τη δυνατότητα να μεγαλώσει σε κλίμακα και να δημιουργηθεί ένας μεγαλύτερος κβαντικός υπολογιστής, κάτι όμως που πρέπει να επιβεβαιωθεί στην πράξη. Στο μέλλον οι ολοκληρωμένοι κβαντικοί υπολογιστές θα μπορούσαν να λύνουν προβλήματα πολύ πιο γρήγορα από τους υπάρχοντες υπολογιστές, όμως τα κβαντικά συστήματα που έχουν δημιουργηθεί έως τώρα, είναι σε θέση να εκτελούν περιορισμένες μόνο λειτουργίες, ενώ είναι επίσης δύσκολο να προγραμματισθούν. Πολλές ερευνητικές ομάδες σε διάφορες χώρες -μεταξύ των οποίων της ΙΒΜ και της Google- δου-λεύουν για να ωθήσουν την πληροφορική, τις τηλεπικοινωνίες και το διαδίκτυο στην κβαντική εποχή. Προς το παρόν, παραμένει δύσκολο να προβλέψει κανείς πότε οι προσπάθειες αυτές θα «κάνουν τη διαφορά» και θεωρείται σίγουρο ότι θα χρειασθεί ακόμη αρκετός χρόνος, εωσότου οι κβαντικοί υπο-λογιστές φθάσουν στο πλήρες δυναμικό τους. Είναι αξιοσημείωτο ότι η νέα έρευνα χρηματοδοτείται από την Intelligence Advanced Research Projects Activity (IARPA), έναν οργανισμό που διεξάγει προωθημένες έρευνες για λογαριασμό των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και είναι «ξαδερφάκι» της DARPA, που κάνει κάτι ανάλογο για τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις. http://physicsgg.me/2016/08/04/%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b3%cf%81/

Ο πιο ευαίσθητος ανιχνευτής σκοτεινής ύλης ολοκλήρωσε την έρευνά του χωρίς να εντοπίσει σωματίδια σκοτεινής ύλης. Παρουσιάστηκαν στο διεθνές συνέδριο για την σκοτεινή ύλη (IDM 2016) τα αποτελέσματα της έρευνας του πιο ευαίσθητου ανιχνευτή σκοτεινής ύλης (Large Underground Xenon – LUX), από τον Οκτώβριο του 2014 έως το Μάιο του 2016. Παρά το γεγονός ότι η ευαισθησία του LUX ξεπέρασε κατά πολύ τους αρχικούς στόχων των επιστημόνων, δυστυχώς δεν ανιχνεύθηκαν σωματίδια σκοτεινής ύλης. Aυτό δεν σημαίνει πως η έρευνα απέτυχε. Αντίθετα, ακόμα κι αυτό το «αρνητικό αποτέλεσμα» είναι πολύ σημαντικό, πρώτον γιατί περιορίζει πολλά θεωρητικά μοντέλα που περιγράφουν την σκοτεινή ύλη και δεύτερον διότι θα καθορίσει τον σχεδιασμό και την ευαισθησία των νέων ανιχνευτών σκοτεινής ύλης – π.χ. στο πείραμα LUX-ZEPLIN LZ. Here is the direct link to the full set of slides for the new result: https://t.co/AK90JeI25F pic.twitter.com/rcTcLSnft1 — LUX Dark Matter (@luxdarkmatter) July 21, 2016 πηγές: 1. World’s most sensitive dark matter detector completes search 2. It’s still proving impossible to find dark matter Ακολουθεί αντίστοιχο άρθρο στα ελληνικά: Η σκοτεινή ύλη παραμένει στο σκοτάδι. Άκαρπες αποδείχθηκαν οι προσπάθειες ενός από τους πιο ευαίσθητους ανιχνευτές στον κόσμο, ο οποίος για 20 μήνες «κυνηγούσε» σωματίδια σκοτεινής ύλης από ένα ορυχείο 1.500 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους στη Νότια Ντακότα των ΗΠΑ. Ο ανιχνευτής LUX (Large Underground Xenon) στοίχισε 10 εκατομμύρια δολάρια, ενώ περίπου 100 επιστήμονες από 20 και πλέον πανεπιστήμια και ινστιτούτα από όλο τον κόσμο επιβλέπουν τη λειτουργία και παίρνουν μέρος στην ανάλυση των δεδομένων. Αν και αρκετοί ερευνητές ήταν αρκετά αισιόδοξοι για την πορεία του πειράματος, τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από τον Οκτώβριο του 2014 έως τον Μάιο του 2016 δεν κατέληξαν σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα, όπως ανακοινώθηκε σε διεθνές συνέδριο στη Βρετανία με θέμα τη σκοτεινή ύλη. Παρόλο που η σκοτεινή ύλη αντιστοιχεί στο 85% περίπου της ύλης στο σύμπαν, είναι δύσκολο να εντοπισθεί καθώς δεν εκπέμπει ούτε απορροφά ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, όπως για παράδειγμα φως. Ωστόσο, η παρουσία της «προδίδεται» από την επίδραση που ασκεί μέσω της βαρύτητάς της στη συμβατική ύλη και σε κοσμικές δομές όπως τα σμήνη γαλαξιών, που δεν κινούνται όπως ακριβώς προβλέπει η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας. Αυτή η ασυμφωνία θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι η Γενική Σχετικότητα δεν περιγράφει αξιόπιστα τη βαρύτητα. Ωστόσο, με δεδομένο πως η θεωρία του Άλμπερτ Αϊνστάιν συμφωνεί με τις υπόλοιπες παρατηρήσεις, οι περισσότεροι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η αίτια είναι η σκοτεινή ύλη, η οποία αλληλεπιδρά βαρυτικά με τη συμβατική και επηρεάζει την κίνηση των σμηνών γαλαξιών. Το πείραμα LUX δημιουργήθηκε για να ελέγξει έναν από τους βασικότερους «υποψήφιους» για τη φύση της σκοτεινής ύλης, δηλαδή ένα υποθετικό είδος σωματίων που ονομάζονται «ασθενώς αλληλεπιδρώντα βαρέων σωματιδίων» (WIMP). Έτσι, το βασικό εξάρτημα του ανιχνευτή είναι ένα δοχείο με 368 κιλά υγρού ξένου, στη θερμοκρασία των -101 βαθμών Κελσίου, το οποίο περιβάλλεται από μία δεξαμενή 270 κυβικών μέτρων νερού. Με βάση τη σχεδίαση του πειράματος, τα WIMP που θα κατέληγαν στο δοχείο θα αντιδρούσαν με τα άτομα ξένου μεταβάλλοντας την τροχιά των ηλεκτρονίων τους, με συνέπεια να αλλάξουν το φορτίο τους. Ωστόσο, τα δεδομένα δεν έδειξαν να συνέβη κάτι τέτοιο στους 20 μήνες λειτουργίας του ανιχνευτή, αφού από την ανάλυση των μετρήσεων από τους αισθητήρες δεν προέκυψαν σήματα που να υποδηλώνουν μεταβολές φορτίου. Σύμφωνα πάντως με τον Τσαμ Γκχαγκ,, καθηγητή φυσικής και αστρονομίας στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου ο οποίος συμμετείχε στο LUX, η έκβαση του πειράματος δεν σημαίνει πως ήταν άχρηστο. «Το αρνητικό αποτέλεσμα είναι σημαντικό, επειδή περιορίζει τα θεωρητικά μοντέλα για την πιθανή φύση της σκοτεινής ύλης, αλλάζοντας επομένως το τοπίο», σημειώνει στην ιστοσελίδα της αγγλικής έκδοσης του περιοδικού Wired. Την ίδια στιγμή, σε άλλα σημεία του κόσμου, βρίσκονται σε εξέλιξη αρκετά ακόμη πειράματα για το «κυνήγι» της σκοτεινής ύλης. Ένα από αυτά, το XENON1T, διεξάγεται στη γειτονική Ιταλία, στα έγκατα του βουνού Γκραν Σάσσο, σε ένα παλιό ορυχείου που καλύπτεται από 1.400 μέτρα ορεινού όγκου. Εκεί, τον περασμένο Νοέμβριο ξεκίνησε να λειτουργεί ο πιο ευαίσθητος ανιχνευτής που κατασκευάστηκε ποτέ, έχοντας 40 φορές μεγαλύτερη ευαισθησία από τον Large Underground Xenon (LUX). Επομένως, πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες να καταφέρουν τελικά οι επιστήμονες να ρίξουν «φως» στη σκοτεινή ύλη. http://physicsgg.me/2016/07/22/%ce%bf-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%b5%cf%85%ce%b1%ce%af%cf%83%ce%b8%ce%b7%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae/

Startuppers αναζητούν πόρους στη Σελήνη. Η αμερικανική νεοφυής εταιρεία, η Moon Express, πήρε το "πράσινο φως" από την αμερικανική κυβέρνηση για την αποστολή μη επανδρωμένου σκάφους στη Σελήνη το επόμενο καλοκαίρι, κάτι που θα γίνει για πρώτη φορά από ιδιωτική επιχείρηση. Μέχρι σήμερα, μόνο οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, της Κίνας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης είχαν στείλει επανδρωμένες και μη αποστολές στον δορυφόρο της Γης. «Είμαστε πλέον ελεύθεροι να εξερευνήσουμε την όγδοη ήπειρο της Γης, τη Σελήνη, για να μάθουμε περισσότερα και να αναζητήσουμε πόρους για το καλό όλης της ανθρωπότητας", είπε ο Μπομπ Ρίτσαρντς, ο διευθύνων σύμβουλος της Moon Express. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2010 και έχει την έδρα της στο Κέιπ Κανάβεραλ, στη Φλόριντα. Το αίτημα της εταιρείας εγκρίθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας (FAA) η οποία προηγουμένως είχε συμβουλευτεί για το θέμα τον Λευκό Οίκο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και την αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA. Η Moon Express δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει την κατασκευή του διαστημικού σκάφους που αποκαλείται MX-1. Η εκτόξευση θα γίνει στα τέλη του 2017 με έναν πύραυλο που κατασκευάζει μια άλλη νεοφυής εταιρεία, η Rocket Lab. «Ο ουρανός δεν είναι το όριο για τη Moon Express, είναι απλώς η βάση εκτόξευσης», πρόσθεσε ο Ναβίν Τζάιν, ο συνιδρυτής της εταιρείας που θεωρεί ότι η έγκριση της αμερικανικής κυβέρνησης συνιστά άλλο ένα «μεγάλο άλμα για την ανθρωπότητα», μετά το πρώτο βήμα του αστροναύτη Νιλ Άρμστρονγκ στη Σελήνη. Στόχος της εταιρείας είναι να αναπτύξει ένα διαστημικό σκάφος χαμηλού κόστους και να αναζητήσει φυσικούς πόρους στη Σελήνη. «Στο εγγύς μέλλον θέλουμε να μεταφέρουμε στη Γη πολύτιμους πόρους, μέταλλα και σεληνιακές πέτρες», εξήγησε ο Τζάιν. http://www.kathimerini.gr/869897/article/epikairothta/episthmh/startuppers-anazhtoyn-poroys-sth-selhnh «Εκοιμήθη» το πρώτο κινεζικό ρομπότ στη Σελήνη. Σχεδιάστηκε να διαρκέσει μόνο τρεις μήνες, τελικά όμως έζησε 31 μήνες δόξας στην επιφάνεια του φεγγαριού: το πρώτο κινεζικό ρομπότ στη Σελήνη αποχαιρέτισε οριστικά την ανθρωπότητα μέσω των κοινωνικών δικτύων. Το τροχοφόρο ρομπότ Yutu («κουνέλι από ιαδεΐτη», το όνομα που έδωσε στο κατοικίδιο κουνέλι της μια αρχαία θεά της Σελήνης») έφτασε στη Σελήνη το 2013 πακεταρισμένο μέσα στο σκάφος Chang'e-3. Η Κίνα έγινε έτσι μόλις η τρίτη χώρα που φτάνει στη Σελήνη, μετά τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Το ρομπότ παρουσίασε τεχνικό πρόβλημα λίγο μετά την προσσελήνωση και τη μετάδοση των πρώτων εικόνων, και παρέμεινε σε κατάσταση αδράνειας στη διάρκεια μιας σεληνιακής νύχτας, η οποία διαρκεί 15 γήινες ημέρες. Κατάφερε τελικά να ξυπνήσει και να ενθουσιάσει τα πλήθη στην Κίνα, με περισσότερους από 600.000 χρήστες να παρακολουθούν τις αναρτήσεις του ρομπότ στο κινεζικό κοινωνικό δίκτυο Weibo. «Αυτή τη φορά θα πω πραγματικά καληνύχτα» ανακοίνωσε την Κυριακή το ρομποτικό κουνελάκι. Το Yutu θα παραμείνει για πάντα στη Σελήνη μαζί με περίπου 60 διαστημικά σκάφη της Ρωσίας και των ΗΠΑ. Ή Κίνα εκτόξευσε τον πρώτο αστροναύτη της το 2003 και έκτοτε έχει σημειώσει εντυπωσιακή πρόοδο στο διαστημικό της πρόγραμμα, το οποίο προβλέπει μεταξύ άλλων την κατασκευή κινεζικού διαστημικού σταθμού. Για το 2017 προγραμματίζει αποστολή που θα επιχειρήσει να φέρει στη Γη δείγματα από την αθέατη πλευρά της Σελήνης. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500094066

Ρεκόρ Guinness για γραμματόσημο που ταξίδεψε στον Πλούτωνα. Η αποστολή New Horizons της NASA μετέφερε ένα αυτοκόλλητο σουβενίρ από τη Γη στο ιστορικό πέρασμά της από τον Πλούτωνα το καλοκαίρι του 2015: ένα γραμματόσημο που μόλις μπήκε στα ρεκόρ Guinness για την απόσταση που διήνυσε. «Το επίσημο ρεκόρ για τη μεγαλύτερη απόσταση που έχει διανύσει γραμματόσημο είναι 3,26 δισεκατομμύρια μίλια [5,25 δισ. χιλιόμετρα]» ανακοίνωσε ο Τζίμι Κόγκινς, εκπρόσωπος των Guinness World Records, μιλώντας την Τρίτη σε εκδήλωση στα κεντρικά γραφεία της Ταχυδρομικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ (USPS) στην Ουάσινγκτον. Το γραμματόσημο των 29 σεντς, με διαστάσεις 3,8 επί 2,5 εκατοστά, εκδόθηκε το 1981 ως μέρος μιας σειράς γραμματοσήμων με θέμα την εξερεύνηση του Διαστήματος. Δείχνει τη θολή εικόνα ενός μακρινού κόσμου με τη λεζάντα «Πλούτωνας: Ανεξερεύνητος». Το γραμματόσημο εκτοξεύτηκε το 2006 κολλημένο στο New Horizons και ταξίδευε 9 χρόνια μέχρι να φτάσει στον στόχο και να αποκαλύψει το πρόσωπο του μυστηριώδους πλανήτη νάνου στις 14 Ιουλίου 2015. Το ρεκόρ απόστασης θα καταρριφθεί πάντως εκ νέου, αφού η αποστολή θα ταξιδέψει για ακόμα 1,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα: η NASA παρέτεινε την αποστολή και έστειλε το New Horizons σε ένα δεύτερο σώμα της λεγόμενης Ζώνης του Κάιπερ, έναν δακτύλιο από παγωμένα σώματα πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα. Νέος στόχος είναι το ανεξερεύνητο αντικείμενο 2014 MU69, αποτελούμενο από υλικά που περίσσεψαν από τον σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισ. χρόνια. «Είναι τιμή για την αποστολή New Horizons να αναγνωρίζεται από τα Guinness World Records για τα επιτεύγματά της» σχολίασε στην τελετή ο Άλαν Στερν, επιστημονικός διευθυντής της αποστολής. Το νέο ρεκόρ είναι το δεύτερο που θέτει το New Horizons. Λίγο μετά την αναχώρησή του το 2016, αναγνωρίστηκε ως το ταχύτερο αντικείμενο που έχει αναχωρήσει από τη Γη, κινούμενο με 58.338 χιλιόμετρα ανά ώρα. Το σκάφος χρειάστηκε μόλις 9 ώρες για να ξεπεράσει την τροχιά της Σελήνης. Συγκριτικά, η αποστολή Apollo 11 της δεκαετίας του 1960 χρειάστηκε τρεις μέρες. Η ταχύτητα και η απόσταση του σκάφους ήταν σίγουρα πρωτόγνωρες για ένα ταπεινό γραμματόσημο. Όπως σχολίασε ο Τζίμι Κόγκινς της Ταχυδρομικής Υπηρεσίας, «στις αρχές της δεκαετίας του 1880, για να φτάσει ένα γράμμα από την ανατολική στη δυτική ακτή των ΗΠΑ χρειαζόταν τέσσερις με επτά εβδομάδες». Για να γιορτάσει την επιτυχία του New Horizons, η Ταχυδρομική Υπηρεσία εξέδωσε νέο γραμματόσημο στις 31 Μαΐου. Εικονίζει μια εικόνα του πλανήτη νάνου με την επικαιροποιημένη λεζάντα «Πλούτωνας: Εξερευνήθηκε». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500091350

Κομήτης πέφτει με ταχύτητα στον Ήλιο σε σπάνιο βίντεο της NASA. Ένα μεγάλο διαστημικό παγάκι που μάλλον πάσχει από αυτοκτονικό ιδεασμό διαλύεται πέφτοντας προς τον Ήλιο με ταχύτητα 600 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Ο αυτόχειρας κομήτης εκτιμάται μάλιστα ότι ήταν το ταχύτερο αντικείμενο στο Ηλιακό Σύστημα τη στιγμή που καταστράφηκε. Ο δορυφόρος SOHO (Ηλιακό και Ηλιοσφαιρικό Παρατηρητήριο), προϊόν συνεργασίας ανάμεσα στη NASA και την αντίστοιχη ευρωπαϊκή υπηρεσία ESA, παρακολουθούσε τον κομήτη για τρεις μέρες μέχρι την διάλυσή του στις 4 Αυγούστου. Το εισερχόμενο αντικείμενο επιταχύνθηκε λόγω της πανίσχυρης βαρυτικής έλξης του Ήλιου. Δεν έφτασε μέχρι το άστρο αλλά διαλύθηκε καθώς περνούσε πίσω του λόγω των ακραίων δυνάμεων. Σύμφωνα μάλιστα με τον Καρλ Μπάταμς, αστρονόμο που διευθύνει το πρόγραμμα Sungrazing Comets με χρηματοδότηση της NASA, ο κομήτης ήταν «χαλαρά» το ταχύτερο μη σωματιδιακό αντικείμενο του Ηλιακού Συστήματος. Ooh fun fact - this comet will *easily* be the fastest (non-particle) object in our solar system right now! Prbly ~450km/s and accelerating! — Karl Battams (@SungrazerComets) 4 Αυγούστου 2016 Όπως αναφέρει η Σάρα Φρέιζερ του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης «Γκόνταρντ» της NASA, ο μακαρίτης ήταν μέλος της οικογένειας κομητών Κρόιτζ, οι οποίοι πιστεύεται ότι είναι θραύσματα ενός γιγάντιου κομήτη που διαλύθηκε κοντά στον Ήλιο πριν από μερικούς αιώνες. Ακολουθούν μια έντονα εκκεντρική τροχιά που τους φέρνει σε τεράστια απόσταση από τον Ήλιο, και χρειάζονται περίπου 800 χρόνια για να ολοκληρώσουν μια περιφορά. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500094224

Νέοι τρόποι για τον εντοπισμό ζωής σε εξωπλανήτες. Στην προσπάθεια αναζήτησης έμβιων οργανισμών σε μακρινούς κόσμους, κάθε άλλο παρά έχουν λείψει οι ιστορικές «ανακαλύψεις» που καταρρίφθηκαν στην πορεία. Για παράδειγμα, αν και είχε δώσει ενδείξεις μικροβιακής ζωής η ανάλυση δείγματος εδάφους στον πλανήτη Άρη τη δεκαετία του 1970, από τα ρομποτικά διαστημόπλοια Vikings 1 και 2, στη συνέχεια το αποτέλεσμα διαψεύσθηκε από τα δύο άλλα ανάλογα πειράματα που πραγματοποίησαν τα διαστημόπλοια. Έτσι, με αφορμή το γεγονός ότι έχουν βρεθεί χιλιάδες πλανήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα, η NASA ξεκινά μία νέα προσπάθεια να καταλήξει στους πιο αξιόπιστους τρόπους εντοπισμού εξωγήινης ζωής. Ο στόχος είναι να προσδιορισθούν ποια αέρια μπορεί να παράγει ένας εξωγήινος οργανισμός – και πώς οι αστρονόμοι από την πλανήτη μας θα μπορούσαν να ανιχνεύσουν τις «υπογραφές» τους από το φως που ανακλούν οι εξωπλανήτες. Γι’ αυτό τον λόγο, η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος πραγματοποίησε μία συνάντηση ειδικών την περασμένη εβδομάδα στην Ουάσιγκτον. Οι ειδικοί αντάλλαξαν απόψεις για τις πιο ισχυρές ενδείξεις ύπαρξης ζωής, με την ελπίδα πως στο μέλλον θα αποφευχθούν λανθασμένα συμπεράσματα. Η πρωτοβουλία της NASA έρχεται σε ένα κρίσιμο χρονικό σημείο, καθώς οι αστρονόμοι προσπαθούν να καταλήξουν στους καλύτερους τρόπους ερμηνείας των δεδομένων από τα τηλεσκόπια νέας «γενιάς». Ενδεικτικό είναι πως ορισμένοι επιστήμονες προσπαθούν να καταλάβουν με ποιον τρόπο η φύση θα μπορούσε να παράγει το αέριο που υποτίθεται είναι το «σήμα κατατεθέν» της ζωής, δηλαδή οξυγόνο, χωρίς ωστόσο στο συγκεκριμένο περιβάλλον να υπάρχουν έμβιοι οργανισμοί. Όσο κι αν το παραπάνω σενάριο ακούγεται απίθανο, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον έχουν δείξει πως σε ορισμένους εξωπλανήτες που κινούνται γύρω από αστέρες-νάνους, σε τέτοιες αποστάσεις ώστε να διαθέτουν νερό σε υγρή μορφή, είναι πιθανόν μία σειρά φωτοχημικών αντιδράσεων να προκαλέσει την έκλυση υδρατμών στην ατμόσφαιρά τους. Εκεί, με τη διάσπαση του νερού, το υδρογόνο θα «δραπέτευε» στο διάστημα, με συνέπεια να σχηματίζεται ένα πυκνό στρώμα οξυγόνου. Ακόμη πάντως και σε αυτή την περίπτωση, ένα μέρος του στρώματος μετασχηματίζεται σε ισότοπο του οξυγόνου, κάτι που σημαίνει πως η παρουσία του αποτελεί ένδειξη του παραπάνω φαινομένου. Καθώς οι φυσικές διεργασίες είναι περίπλοκες, είτε υπάρχει σε έναν εξωπλανήτη ζωή είτε όχι, στόχος της συνάντησης στην Ουάσιγκτον ήταν να ξεκινήσει να καταρτίζεται μία λίστα από αέριο που να αποτελούν ένδειξη ζωής, όπως και των χημικών ιδιοτήτων τους. Η λίστα αυτή αναμένεται να αξιοποιηθεί στον τρόπο με τον οποίο οι αστρονόμοι θα αναλύσουν τα δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, το οποίο θα εκτοξευθεί το 2018. Αν και το τηλεσκόπιο δεν θα μελετήσει πολλούς εξωπλανήτες, θα δώσει για πρώτη φορά μία λεπτομερή εικόνα για το είδος των αερίων που περιέχονται στην ατμόσφαιρά τους. Έτσι, ο κατάλογος θα αποτελέσει ένα πλαίσιο ερμηνείας των μετρήσεων του James Webb, μειώνοντας την πιθανότητα κάποιας ανακοίνωσης που αργότερα θα αποδειχθεί εσφαλμένη. http://www.naftemporiki.gr/story/1135118/neoi-tropoi-gia-ton-entopismo-zois-se-eksoplanites

Υλικό από αστεροειδή θα φέρει στη Γη η NASA. Σε λιγότερο περισσότερο από έναν μήνα, θα ξεκινήσει μία ακόμη προσπάθεια των επιστημόνων να κατανοήσουν καλύτερα την προέλευση της Γης και του πλανητικού μας συστήματος. Γι’ αυτό τον σκοπό, θα φέρουν στη Γη υλικό από έναν αστεροειδή, ο οποίος μάλιστα έχει μικρές πιθανότητες να συγκρουστεί κάποια στιγμή με τον πλανήτη μας. Ο αστεροειδής αυτός ονομάζεται Bennu, έχει διάμετρο περίπου 500 μέτρα και ανακαλύφθηκε το 1999. Για τη μελέτη του, στις 8 Σεπτεμβρίου η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος θα εκτοξεύσει το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο OSIRIS-REx, το οποίο θα «συναντήσει» τον διαστημικό βράχο τον Αύγουστο του 2018. Στη συνέχεια, για 505 ημέρες θα χαρτογραφήσει τον Bennu, «σαρώνοντας» την επιφάνειά του από απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων. Έτσι, εκτός από τη χημική ανάλυση του αστεροειδή, οι επιστήμονες θα επιλέξουν από ποια περιοχή θα ληφθεί δείγμα. Τότε, το σκάφος θα μειώσει ακόμη περισσότερο την απόστασή του, ώστε ο ρομποτικός του βραχίονας να αγγίξει τον βράχο και να συλλέξει υλικό – από 60 έως 400 γραμμάρια «χώματος» και «χαλικιού». Στόχος είναι το δείγμα αυτό να εξετασθεί με κάθε λεπτομέρεια στα εργαστήρια από το 2023, όταν το διαστημόπλοιο θα το φέρει στη Γη. «Πιστεύουμε πως ο Bennu θα λειτουργήσει σαν χρονοκάψουλα, που θα μας μεταφέρει νοερά στις πρώτες φάσεις δημιουργίας του ηλιακού συστήματος» λέει στο ABC News ο Ντάντε Λορέτα, καθηγητής πλανητικής επιστήμης στο πανεπιστήμιο της Αριζόνα και μέλος της ερευνητικής ομάδας της αποστολής. «Επομένως, το δείγμα ίσως μας επιφυλάσσει απαντήσεις στις πιο θεμελιώδεις ερωτήσεις του ανθρώπινου είδους όπως το πώς προήλθαμε». Εκτός από πιθανά νέα στοιχεία για την ανάπτυξη ζωής στη Γη, το υλικό ενδεχομένως ανοίξει τον δρόμο για να προσδιορισθεί επίσης κατά πόσο μπορεί να υπήρξαν έμβιοι μικροοργανισμοί στον Άρη ή την Ευρώπη, έναν δορυφόρο του Δία. Όσον αφορά την απειλή που συνιστά για τη Γη ο αστεροειδής, σύμφωνα με τον επιστήμονα, αν και δεν μπορεί να αποκλεισθεί εντελώς αυτό το ενδεχόμενο, συγκεντρώνει πολύ λίγες πιθανότητες. Πιο συγκεκριμένα, η πιθανότητα πρόσκρουσης είναι 1 στις 2.700, τοποθετώντας χρονικά αυτό το σενάριο μετά από ενάμιση αιώνα. Όπως προσθέτει, όταν η ανθρωπότητα θα βρεθεί μπροστά από αυτό το ενδεχόμενο, δηλαδή το 2135, θα γνωρίζει με βεβαιότητα κατά πόσο ο Bennu είναι επικίνδυνος ή όχι. Επιπλέον, τότε είναι σχεδόν σίγουροι ως οι απόγονοί μας θα έχουν αναπτύξει μεθόδους για να αποτρέψουν την πρόσκρουση, είτε καταστρέφοντας τον βράχο είτε εκτρέποντάς τον από την πορεία του. http://www.naftemporiki.gr/story/1133695/yliko-apo-asteroeidi-tha-ferei-sti-gi-i-nasa

Ολοένα πιο «φιλόξενο» στη ζωή το σύμπαν. Οι συνθήκες για την ανάπτυξη έμβιας ζωής είναι εξαιρετικά σπάνιες. Παρ’ όλα αυτά, ερευνητές υποστηρίζουν πως το σύμπαν σήμερα είναι πιο «ευνοϊκό» στη ζωή από την εποχή που εμφανίσθηκαν οι πρώτοι μικροοργανισμοί στη Γη – γεγονός που κάνει ακόμη πιο εντυπωσιακό το γεγονός ότι υπάρχουμε. Παράλληλα, σύμφωνα με τους ίδιους ερευνητές, στο μέλλον το σύμπαν θα γίνει ακόμη πιο «φιλόξενο» στην ανάπτυξη έμβιων όντων. Μία σημαντική αιτία είναι πως επιβραδύνεται ο σχηματισμός αστέρων, με συνέπεια να μειώνονται τα επίπεδα επικίνδυνης ραδιενέργειας από τα άστρα που «πεθαίνουν». Έτσι, το σύμπαν είναι 20 φορές πιο «φιλόξενο» στη ζωή από την εποχή που αναπτύχθηκαν οι πρώτοι οργανισμοί στη Γη. Την ίδια στιγμή, ο αριθμός των αστέρων που ανήκουν στην κατηγορία των κόκκινων νάνων, και οι οποίοι μπορούν να υποστηρίξουν την ανάπτυξη ζωής σε πλανήτες που πληρούν τις υπόλοιπες προϋποθέσεις, αυξάνει την πιθανότητα εξάπλωσης της ζωής στο σύμπαν. Συνεπώς, η ζωή στον πλανήτη μας γεννήθηκε «πρόωρα» με βάση τα συμπαντικά δεδομένα, όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά οι επιστήμονες σε άρθρο τους στο περιοδικό Journal of Cosmology and Astroparticle Physics. Ο Άβι Λεμπ, επικεφαλής της έρευνας από το Κέντρο Αστροφυσικής του Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, επικεντρώνεται στους κόκκινους νάνους. Η μακροβιότητά τους, όπως και το γεγονός ότι αφθονούν στο σύμπαν, τους καθιστούν τους πλέον υποψήφιους για την ανάπτυξη ζωής. Υποθέτοντας ότι μπορεί να γεννηθούν έμβιοι οργανισμοί στο περιβάλλον ενός κόκκινου νάνου, ο Λεμπ με τους συναδέλφους του υπολόγισαν πως είναι 1.000 πιθανότερο να «φιλοξενήσουν» ζωή στο απώτερο μέλλον, απ’ ό,τι σήμερα. «Είναι εντυπωσιακό», σημειώνει ο Λεμπ στο σάιτ του ιδρύματος. «Σημαίνει πως η ζωή εμφανίσθηκε σχετικά νωρίς στη “γειτονιά” του Ήλιου μας». Ωστόσο, ακόμη δεν είναι δεδομένο πως οι κόκκινοι νάνοι είναι ευνοϊκοί στη ζωή. Στα πρώτα στάδια της δημιουργίας τους αυτοί οι αστέρες είναι εντυπωσιακά ενεργοί, με συνέπεια όσοι πλανήτες περιφέρονται γύρω τους να «βομβαρδίζονται» από ακτινοβολία. Επομένως, υπάρχουν επιστήμονες που αμφισβητούν το κατά πόσο θα μπορούσαν να δημιουργηθούν έμβιοι οργανισμοί σε ένα τόσο ακραίο περιβάλλον. Σύμφωνα με τον Λεμπ, τελεσίδικη απάντηση θα δώσουν τα διαστημικά τηλεσκόπια νέας «γενιάς» που θα εκτοξευθούν τα επόμενα χρόνια, όπως το Webb Space. «Αν αποδειχθεί πως αυτοί οι αστέρες μικρής μάζας μπορούν να υποστηρίξουν ζωή, τότε “γεννηθήκαμε” νωρίς στη συμπαντική ιστορία”. Αν βέβαια δεν βρεθούν ενδείξεις ζωής γύρω τους, τότε αλλάζουν τα δεδομένα και δημιουργηθήκαμε την πιο ευνοϊκή συμπαντική εποχή. Σε μία άλλη έρευνα, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Ντάρχαμ στη Βρετανία συνέκριναν τις βασικές πηγές ακτινοβολίας που θα μπορούσε να καταστρέψει τη ζωή εν τη γενέσει της. Επιβεβαίωσαν ότι οι σημαντικότερες πηγές είναι οι υπερκαινοφανείς αστέρες, τη στιγμή που οι νεαροί γαλαξίες και οι εκλάμψεις ακτίνων γ παίζουν αμελητέο ρόλο. Προσομοιώνοντας στη συνέχεια την εξέλιξη του σύμπαντος, βρήκαν πως η επικίνδυνη ακτινοβολία συμβάδιζε με τη δημιουργία νέων άστρων. Κάτι που σημαίνει πως όταν το σύμπαν απέκτησε ηλικία 3,5 με 4 δισεκατομμύρια έτη, οι συνθήκες έγιναν πιο ευνοϊκές. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει πως έχουν σταματήσει να γεννιούνται νέα άστρα, αλλά μόνο ότι έχει μειωθεί ο ρυθμός παραγωγής τους. Μία επιβράδυνση που περιορίζει και τους αστρικούς «θανάτους», αυξάνοντας κατά συνέπεια την πιθανότητα εμφάνισης ζωής. http://www.naftemporiki.gr/story/1134043/oloena-pio-filokseno-sti-zoi-to-sumpan

Ο σκοτεινός δίδυμος του Γαλαξία. Πώς γίνεται μια πόλη στο μέγεθος πρωτεύουσας να εκπέμπει το λιγοστό φως ενός χωριού; Κι όμως, αυτό συμβαίνει με αυτόν τον μακρινό και μυστηριώδη γαλαξία, ο οποίος έχει τη μάζα του δικού μας Μίλκι Γουέι αλλά είναι σχεδόν τελείως σκοτεινός. Ο σκοτεινός δίδυμος του Γαλαξία, με την ονομασία Dragonfly 44, ανήκει στη σχετικά νέα κατηγορία των «εξαιρετικά διάχυτων γαλαξιών» (ultra defiffuse galaxies) που ανακαλύφθηκαν μόλις πέρυσι. «Δεν μπορεί να είναι πραγματικοί» σχολιάζει στο περιοδικό Nature ο Πιέτερ βαν Ντόκουμ του Πανεπιστημίου Γέιλ στις ΗΠΑ, μέλος της ομάδας που ανακάλυψε αυτά τα σκοτεινά σώματα πέρυσι. http://www.nature.com/news/the-milky-way-s-dark-twin-revealed-1.20333#/b1 Οι διάχυτοι γαλαξίες είναι μεγάλοι σαν τον δικό μας Γαλαξία, δηλαδή πραγματικά μεγάλοι, περιέχουν όμως ελάχιστα άστρα και είναι είναι ορατοί σαν αχνές κηλίδες ακόμα και με τα πιο ευαίσθητα τηλεσκόπια. Η τελευταία μελέτη για αυτά τα μυστηριώδη σώματα εξετάζει τον μεγαλύτερο και λαμπρότερο διάχυτο γαλαξία, μέλος ενός ολόκληρου σμήνους γαλαξιών στον αστερισμό της Κόμης της Βερενίκης, σε απόσταση 330 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Χρησιμοποιώντας το μεγάλο τηλεσκόπιο Keck II στη Χαβάη, ερευνητές εξέτασαν το φάσμα του Dragonfly και μέτρησαν τις μετατοπίσεις Ντόπλερ, κάτι που τους επέτρεψε να υπολογίσουν ότι τα λιγοστά άστρα του γαλαξία κινούνται με μέση σχετική ταχύτητα 47 χιλιομέτρων ανά ώρα, περίπου όσο και στον Γαλαξία. Σε γενικές γραμμές, όσο μεγαλύτερη είναι η μάζα ενός γαλαξία, τόσο μεγαλύτερη είναι η μέση ταχύτητα των άστρων που περιέχει. Και η ταχύτητα που μετρήθηκε υποδηλώνει ότι ο Dragonfly 44 έχει πραγματικά μεγάλη μάζα, αναφέρει η ερευνητική ομάδα. Η μελέτη έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στο Astrophysical Journal και είναι διαθέσιμη ως προδημοσίευση στην υπηρεσία arXiv. http://arxiv.org/abs/1606.06291 «Είναι κάτι σαν σκοτεινή βερσιόν του Μίλκι Γουέι» σχολιάζει ο Βαν Ντόκουμ. «Για κάθε 100 άστρα που θα έπρεπε να είχε σχηματίσει, σχημάτισε μόνο ένα». Παραμένει άγνωστο γιατί η αστρογένεση είναι τόσο εξασθενημένη στον Dragonfly 44. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι ο γαλαξίας περιστρεφόταν από τη γέννησή του με ιδιαίτερα υψηλή ταχύτητα, κάτι που θα είχε εμποδίσει τη συμπύκνωση του αέριου υδρογόνου σε άστρα. Κι όμως, η ταχύτητα του Dragonfly 44 δεν δείχνει να είναι τόσο μεγάλη. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι ο διάχυτος γαλαξίας περιέχει ασυνήθιστα μεγάλες ποσότητες της λεγόμενης σκοτεινής ύλης, ένα αόρατο, μυστηριώδες υλικό που γνωρίζουμε ότι περιβάλλει όλους τους γαλαξίες. Ο Βαν Ντόκουμ, πάντως, τονίζει ότι το μυστήριο παραμένει: «Η πραγματική απάντηση είναι ότι δεν γνωρίζουμε» λέει. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500092653

Οι περιστρεφόμενες μαύρες τρύπες του Roy Kerr και ο Αχιλλέας Παπαπέτρου. Τα επιστημονικά βραβεία Crafoord δίνονται κάθε χρόνο από την Σουηδική Βασιλική Ακαδημία σε τομείς που δεν περιλαμβάνουν τα βραβεία Νόμπελ, όπως τα μαθηματικά, η αστρονομία κ.ά. https://en.wikipedia.org/wiki/Crafoord_Prize Το βραβείο Crafoord 2016 στην αστρονομία δόθηκε στον νεοζηλανδό Roy Kerr και τον αμερικανό Roger Blandford «για το θεμελιώδες έργο τους σχετικά με τις περιστρεφόμενες μαύρες τρύπες» . Στο πλαίσιο των βραβείων Crafoord, διοργανώθηκε τον περασμένο Μάιο συμπόσιο αστροφυσικής στο πανεπιστήμιο της Ουψάλα με θέμα τις «Περιστρεφόμενες μαύρες τρύπες και τις αστροφυσικές συνέπειες» , όπου μίλησε και ο Roy Kerr. Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία του. Μετά το 27ο λεπτό, o Roy Kerr αναφέρεται στην ιστορική διάλεξη που έδωσε τον Δεκέμβριο του 1963, στο 1ο Συμπόσιο Σχετικιστικής Αστροφυσικής που πραγματοποιήθηκε στο Ντάλας του Τέξας. Το συνέδριο αυτό, στο οποίο συμμετείχαν 300 επιστήμονες, είχε ως στόχο να προωθηθεί ο διάλογος μεταξύ των σχετικιστών, των αστρονόμων και των αστροφυσικών, για να επιταχυνθεί η πρόοδος στη μελέτη των κβάζαρ. Εκεί παρουσιάστηκε από τον Kerr για πρώτη φορά μια λύση της εξίσωσης πεδίου του Αϊνστάιν που περιέγραφε την χωροχρονική καμπύλωση έξω από ένα περιστρεφόμενο άστρο. Η λύση που έδωσε ο Kerr ήταν η αφετηρία για την κατοπινή έρευνα των ιδιοτήτων των περιστρεφόμενων μαύρων τρυπών, συμπεριλαμβανόμενης της δυνατότητας αποθήκευσης και απελευθέρωσης περιστροφικής ενέργειας. Όμως η πλειοψηφία των επιστημόνων που συμμετείχε στο συνέδριο έδειξε προκλητική αδιαφορία γι αυτή την τόσο σημαντική ανακοίνωση, γεγονός προκάλεσε την οργή του Αχιλλέα Παπαπέτρου. https://en.wikipedia.org/wiki/Achilles_Papapetrou Ιδού πως περιγράφει την παρουσίαση αυτή ο Kip S. Thorne στο βιβλίο του «Μαύρες τρύπες και στρεβλώσεις του χρόνου», εκδόσεις κάτοπτρο: (…) Μεταξύ των διαλέξεων υπήρξε και μια σύντομη, δεκάλεπτη παρουσίαση από έναν νεαρό νεοζηλανδό μαθηματικό, τον Roy Kerr, ο οποίος ήταν άγνωστος στους υπόλοιπους συνέδρους. Ο Kerr είχε ανακαλύψει πρόσφατα μια λύση της εξίσωσης πεδίου του Αϊνστάιν – η οποία δέκα χρόνια αργότερα θα αποδεικνυόταν ότι περιγράφει όλες τις ιδιότητες των περιστρεφόμενων μαύρων τρυπών, συμπεριλαμβανόμενης της δυνατότητας αποθήκευσης και απελευθέρωσης περιστροφικής ενέργειας. Ήταν η λύση που θα γινόταν τελικά ένα από τα θεμέλια στα οποία θα στηριζόταν η εξήγηση της προέλευσης της ενέργειας των κβάζαρ. Το 1963 όμως, η λύση του Kerr φαινόταν στους περισσότερους επιστήμονες απλώς ένα περίεργο μαθηματικό αποτέλεσμα. Κανείς δεν φανταζόταν ακόμη ότι αυτή η λύση περιέγραφε μια μαύρη τρύπα – αν και ο Kerr διατύπωσε την υπόθεση ότι ίσως η λύση του να βοηθούσε με κάποιο τρόπο στη βαθύτερη κατανόηση της κατάρρευσης των περιστρεφόμενων άστρων. Οι αστρονόμοι και οι αστροφυσικοί είχαν έρθει στο Ντάλας για να συζητήσουν για τους κβάζαρ, δεν ενδιαφέρονταν καθόλου για το μαθηματικό πρόβλημα του Kerr, το οποίο φαινόταν να απευθύνεται μόνο σε μυημένους. Έτσι, μόλις ο Kerr σηκώθηκε να μιλήσει, πολλοί βγήκαν από την αίθουσα διαλέξεων και κατευθύνθηκαν στο φουαγιέ για να συζητήσουν γύρω από την αγαπημένη τους θεωρία σχετικά με τους κβάζαρ. Άλλοι, λιγότερο ευγενικοί, παρέμειναν στην αίθουσα και άρχισαν να συζητούν ψιθυριστά. Πολλοί από τους υπόλοιπους λαγοκοιμόνταν, προσπαθώντας μάταια να αναπληρώσουν τον ύπνο που είχαν χάσει εξαιτίας των νυχτερινών επιστημονικών συζητήσεων. Μόνο μια μικρή μερίδα σχετικιστών παρακολούθησε με τεταμένη προσοχή. Ο Αχιλλέας Παπαπέτρου, μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες στο χώρο της σχετικότητας, «καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα». Μόλις ο Kerr τελείωσε την ομιλία του, ο Παπαπέτρου ζήτησε τον λόγο, σηκώθηκε όρθιος και με πάθος άρχισε να εξηγεί πόσο σημαντικό ήταν αυτό που είχε καταφέρει ο Kerr. O ίδιος ο Παπαπέτρου προσπαθούσε επί τριάντα χρόνια να βρει μια τέτοια λύση της εξίσωσης του Αϊνστάιν – όπως και άλλοι σχετικιστές -, χωρίς όμως επιτυχία. Οι αστρονόμοι και οι αστροφυσικοί επιδοκίμασαν από ευγένεια τα λόγια του κουνώντας το κεφάλι τους· στη συνέχεια, όταν ο επόμενος ομιλητής άρχισε να μιλά πάνω σε κάποια θεωρία για τους κβάζαρ, βυθίστηκαν πάλι στα ξεχωριστά ενδιαφέροντά τους, και η συνεδρίαση ξαναβρήκε το ρυθμό της (…)http://physicsgg.me/2016/07/18/%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b5%cf%86%cf%8c%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b5%cf%82-%cf%84%cf%81%cf%8d%cf%80%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-roy/

Η περιοχή Μά’ατ, ο τελικός προορισμός της Rosetta. Στις 30 Σεπτεμβρίου 2016 η αποστολή του διαστημικού σκάφους Rosetta θα τερματιστεί με μια ελεγχόμενη πρόσκρουση πάνω στον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko. Η περιοχή στην οποία θα γίνει η πρόσκρουση βρίσκεται στον μικρό λοβό του κομήτη και ονομάζεται Μά’ατ (ή Μάατ, ή Μαγιέτ, προφέρεται Μουχ-αχτ από το όνομα θεάς , πρόκειται για το όνομα θεάς από το πολυθεϊστικό σύστημα της Αιγύπτου). Η περιοχή αυτή επιλέχθηκε γιατί διαθέτει ακόμα κάποια ενεργά σημεία εκτόξευσης υλικού στο διάστημα. Το διαστημικό σκάφος προγραμματίστηκε σε φθίνουσα ελλειπτική τροχιά μέχρι να πέσει στον κομήτη με χαμηλή ταχύτητα και θα συλλέγει δεδομένα μέχρι να καταστραφεί από την πρόσκρουση. πηγή: http://blogs.esa.int/rosetta/2016/07/21/final-destination-maat-region/ Η Rosetta αποχαιρέτησε το μικρό ρομπότ Philae #GoodbyePhilae from @BBC Science! pic.twitter.com/tmHDb50sXy — BBC The Sky at Night (@BBCStargazing) July 27, 2016 Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA): «Σήμερα, οι επικοινωνίες με το Philae διακόπηκαν. Είναι το τέλος μίας συγκλονιστικής αποστολής που στέφθηκε από επιτυχία. Διατηρούσαμε αυτήν την επαφή κατά κάπως συμβολικό τρόπο της γαλλικής διαστημικής υπηρεσίας CNES στην Τουλούζη. Όμως η Rosetta, που συνοδεύει τον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko, απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον Ήλιο και τα ηλιακά πάνελ της δέχονται όλο και λιγότερο ηλιακό φως. Κατά συνέπεια, χρειάζεται εξοικονόμηση ενέργειας ώστε η Rosetta να συνεχίσει τα τροφοδοτεί τα δέκα της όργανα, εξηγούν οι ειδικοί. Έπειτα από ταξίδι δέκα ετών ως επιβάτης της Rosetta, το ρομπότ Philae προσεδαφίστηκε τον Νοέμβριο 2014 στην επιφάνεια του κομήτη. Μετά από μερικές αναπηδήσεις, το ρομπότ σταθεροποιήθηκε, αλλά σε μία σκιερή πλευρά του κομήτη. Εξοπλισμένο με δέκα όργανα, εργάστηκε για 60 ώρες πριν αποκοιμηθεί ελλείψει ενέργειας. Ξύπνησε τον Ιούνιο 2015, αλλά δεν μετέδωσε σήματα από τις 9 Ιουλίου. Τον Φεβρουάριο, οι υπεύθυνες για το Philae ομάδες είχαν ήδη αποφασίσει να μην του στείλουν πλέον εντολές , αλλά διατηρούσαν τη σύνδεση για προληπτικούς λόγους. http://physicsgg.me/2016/07/24/%ce%b7-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%87%ce%ae-%ce%bc%ce%ac%ce%b1%cf%84-%ce%bf-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%bf%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%cf%84/

Έσβησαν οι ελπίδες για την ανίχνευση νέου σωματιδίου στο CERN. Διαψεύσθηκαν οι προσδοκίες για την ανίχνευση ενός νέου σωματιδίου στο CERN, το οποίο φαινόταν ότι θα μπορούσε να ανατρέψει το Καθιερωμένο Πρότυπο της φυσικής. Ωστόσο, όπως ανακοίνωσαν επιστήμονες την Παρασκευή, οι ενδείξεις που είχαν προκύψει για την ύπαρξή του οφείλονταν τελικά σε στατιστική διακύμανση, αφού δεν επιβεβαιώθηκαν από την ανάλυση περισσότερων δεδομένων. Η «ανωμαλία» στις μετρήσεις από τον επιταχυντή του CERN είχε ανακοινωθεί τον Δεκέμβριο του 2015, δημιουργώντας ελπίδες στην επιστημονική κοινότητα για μία νέα ιστορική ανακάλυψη από τον επιταχυντή του CERN. Μάλιστα, οι ενδείξεις είχαν εντοπισθεί και από τις δύο ερευνητικές ομάδες που εργάζονται ανεξάρτητα στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών στη Γενεύη. Οι ενδείξεις αυτές είχαν εντοπισθεί σε ενέργεια 750 γιγαηλεκτρονιοβόλτ (GeV). Αν όντως «πρόδιδαν» την ύπαρξη ενός άγνωστου έως σήμερα σωματιδίου, τότε αυτό θα είχε εξαπλάσια μάζα από το «σωματίδιο (GeV)του Θεού», το οποίο εντοπίσθηκε για πρώτη φορά το 2012, επίσης στο CERN. Ωστόσο, όπως ανακοίνωσαν την Παρασκευή επιστήμονες του Κέντρου στο Διεθνές Συνέδριο Φυσικής Υψηλών Ενεργειών στο Σικάγο, στην πορεία δεν προέκυψαν στοιχεία τα οποία να ενισχύουν το σενάριο ύπαρξης του σωματιδίου, και μάλιστα από καμία από τις δύο ομάδες. «Η ένδειξη που προκάλεσε σημαντικό ενδιαφέρον κατά την ανάλυση των δεδομένων του 2015 δεν επανεμφανίσθηκε στα μεγαλύτερο όγκο δεδομένων του 2106, με συνέπεια να πρέπει να οφείλεται σε στατιστική διακύμανση», σημειώνεται σε ανακοίνωση του CERN. Επιστήμονες που πήραν μέρος στο συνέδριο, το οποίο διεξάγεται ανά δύο χρόνια, σχολίασαν στο Twitter την ανακοίνωση για τη μη επιβεβαίωση των ενδείξεων της περασμένης χρονιάς. «Δεν ανακοινώθηκε νέο σωματίδιο, αλλά έτσι λειτουργεί η επιστήμη», αναφέρεται στον επίσημο λογαριασμό του Fermilab, του κορυφαίου εργαστηρίου σωματιδιακής φυσικής στις ΗΠΑ. «Βασικά [αυτό που συνέβη] ήταν ότι δύο πειράματα στο CERN έβλεπαν την παραγωγή φωτονίων πιο συχνά απ’ ό,τι αναμενόταν», σημειώνει ο Μπράιαν Κολκιχούν, φυσικός από το πανεπιστήμιο του Γκλάσκοου στη Σκοτία. Σύμφωνα με τον Τέμις Μπόουκοκ, επικεφαλής του τμήματος φυσικής στο πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, το αποτέλεσμα προκάλεσε απογοήτευση στους επιστήμονες. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως θεωρούν αποτυχημένο το πείραμα. «Αυτή τη στιγμή, η φύση φαίνεται να μας “λέει” είναι πως ό,τι είδαμε ήταν απλώς μία διακύμανση, και όχι τα πρώτα σημάδια μιας νέας φυσικής θεωρίας», λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Μπόουκοκ, ο οποίος συμμετέχει στις έρευνες στο CERN. «Το σωματίδιο αυτό θα ήταν πολύ ενδιαφέρον. Ο λόγος που προκάλεσε ενθουσιασμό είναι ότι δεν μπορούσε εύκολα να εναρμονισθεί με πολλές υπάρχουσες θεωρίες. Επομένως, την τελευταία χρονιά πολλοί επιστήμονες αναθεώρησαν τα υπάρχοντα μοντέλα σε νέες εκδοχές, με βάση τις υποθέσεις που έκαναν για τη φύση του». Όλη αυτή η δουλειά δεν ήταν μάταιη, σύμφωνα με τον ίδιο. Ούτε βέβαια σημαίνει πως μπορεί να αποκλεισθεί εντελώς η ύπαρξη του σωματιδίου. «Το πρόσφατο αποτέλεσμα μας δείχνει πως η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη από ό,τι περιμέναμε, όπως επίσης και πως θα πρέπει να ψάξουμε αλλού για σημάδια μιας “νέας φυσικής”», προσθέτει. Από τη μεριά της, η φυσικός Πολίν Γκανιόν, η οποία δεν συμμετέχει πλέον στις έρευνες του CERN, ανέφερε στο μπλογκ της πως οι επαναστατικές ανακαλύψεις είναι σπάνιες στη φυσικής. Αντίθετα, οι στατιστικές διακυμάνσεις, όπως τελικά αποδείχθηκε η πρόσφατη ένδειξη, «δεν είναι σπάνιες στη σωματιδιακή φυσική, με δεδομένη τη φύση των φαινομένων που παρατηρούμε». http://www.naftemporiki.gr/story/1135711/esbisan-oi-elpides-gia-tin-anixneusi-neou-somatidiou-sto-cern

5 νοητικά πειράματα του Αϊνστάιν που άλλαξαν τη φυσική. Ανάμεσα σε άλλα χαρακτηριστικά που τον διέκριναν, ένα στοιχείο που συνέβαλε στο να διατυπώσει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ρηξικέλευθες θεωρίες στη φυσική ήταν η εντυπωσιακή του ικανότητα να «σκηνοθετεί» στη φαντασία του καθημερινά σενάρια, για να αναλύει περίπλοκες επιστημονικές ιδέες. Ο ίδιος αποκαλούσε αυτά τα σενάρια Gedankenexperiments, ένας όρος που στα γερμανικά σημαίνει νοητικά πειράματα, και τους απέδιδε σημαντικό ρόλο στη διατύπωση της Ειδικής και της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας. Μάλιστα, μερικά από αυτά τα νοητικά πειράματα χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα, για να περιγράψουν μερικές από τις πιο εντυπωσιακές ανακαλύψεις του γερμανοεβραϊκής καταγωγής φυσικού. Σε πρόσφατο άρθρο του στο σάιτ Business Insider, http://www.businessinsider.com/5-of-albert-einsteins-thought-experiments-that-revolutionized-science-2016-7 ο δημοσιογράφος Ali Sundermier συνοψίζει μερικά από αυτά τα σενάρια, τα οποία έφεραν επανάσταση στην επιστήμη. 1. Φανταστείτε ότι «κυνηγάτε» μία δέσμη φωτός Ήταν μία απορία που ο Αϊνστάιν άρχισε να σκέφτεται όταν ήταν 16 χρονών: το θα συνέβαινε αν προσπαθούσε κανείς να κινηθεί παράλληλα με μία δέσμη φωτός, καθώς αυτή διαδίδεται στον χώρο; Αν μπορούσε να αναπτύξει ίση ταχύτητα με τη δέσμη, σκεφτόταν ο φυσικός, τότε το φως θα «πάγωνε» για τον συγκεκριμένο παρατηρητή. Κάτι που θα σημαίνει πως θα έπαυε να είναι… φως. Τελικά, συνειδητοποίησε πως το φως δεν μπορεί να επιβραδύνει για οποιονδήποτε κινούμενο παρατηρητή, αλλά αντίθετα θα πρέπει να διατηρεί σε κάθε περίπτωση σταθερή την ταχύτητά του. Η ιδέα αυτή αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία θεμελίωσε τη Γενική Σχετικότητα. 2. Φανταστείτε ότι ταξιδεύετε με ένα τρένο. Ας υποθέσουμε πως, μία ημέρα με καταιγίδα, επιβαίνετε σε ένα τρένο που περνά με ταχύτητα από κάποιον σταθμό, στον οποίο βρίσκεται ένας ακίνητος παρατηρητής. Καποια στιγμή, ο παρατηρητής βλέπει δύο κεραυνούς να χτυπούν το τρένο, πέφτοντας ταυτόχρονα στο μπροστινό και το πίσω μέρος τους. Καθώς εσείς κινείστε με το τρένο, μετακινείστε προς τον κεραυνό που πέφτει στο μπροστινό μέρος. Επομένως, θα τον δείτε νωρίτερα, καθώς έχει να διανύσει μικρότερη απόσταση. Αυτό το φανταστικό σενάριο δείχνει πως ο χρόνος «κυλά» διαφορετικά για έναν ακίνητο παρατηρητή, και διαφορετικά για κάποιον που κινείται. Μία συνέπεια που έκανε τον Αϊνστάιν να διαπιστώσει πως ο χρόνος και ο χώρος είναι σχετικοί και δεν υπάρχει συγχρονικότητα. Δύο ιδέες που απορρέουν από τη Γενική Σχετικότητα. 3. Φανταστείτε πως ο δίδυμος αδερφός σας ταξιδεύει στο διάστημα. Γνωστό ως «παράδοξο των διδύμων», στην αρχική του εκδοχή το νοητικό αυτό πείραμα διατυπώθηκε από τον Αϊνστάιν με «πρωταγωνιστές» δύο ρολόγια, και όχι δύο δίδυμους αδερφούς. Επίσης, όταν το περιέγραψε ο γερμανοεβραίος φυσικός, αναφέρθηκε σε μία πτήση με πολύ μεγάλη ταχύτητα, και όχι για ένα «ταξίδι» στο διάστημα, αφού οι πρώτες διαστημικές αποστολές έγιναν δεκαετίες αργότερα. Ας φανταστούμε πάντως ότι έχετε έναν δίδυμο αδερφό ο οποίος κάποια στιγμή μπαίνει σε ένα διαστημόπλοιο και βάζει «πλώρη» για κάποιον μακρινό προορισμό, ταξιδεύοντας με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός. Σύμφωνα με την Ειδική Σχετικότητα, ο χρόνος «κυλά» για τους δυο σας με διαφορετικό ρυθμό, επομένως δεν θα γεράσετε ταυτόχρονα. Πιο συγκεκριμένα, καθώς ο χρόνος διαστέλλεται για ένα κινούμενο σώμα, ο δίδυμος αδερφός σας θα γεράσει αργότερα. Μάλιστα, με δεδομένο ότι αυτός κινείται με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός, η ηλιακή σας διαφορά θα είναι μεγάλη. Για παράδειγμα, όταν επιστρέψει στη Γη, εσείς μπορεί να είστε υπερήλικας, ενώ εκείνος να μην είναι πάνω από 40 ετών. 4. Φανταστείτε πως βρίσκεστε σε ένα ασανσέρ. Φανταστείτε πως έχετε μπει σε ένα ασανσέρ, χωρίς να μπορείτε να δείτε ούτε καν τον τοίχο του φρεατίου ή τις πόρτες των ορόφων. Ξαφνικά, νιώθετε μία δύναμη να σας «τραβά» προς τα κάτω, με συνέπεια να πέσετε στο πάτωμα. Τι συνέβη; Μήπως για κάποιο μυστήριο λόγο αυξήθηκε η βαρύτητα που ασκεί η Γη ή μήπως ξεκίνησε το ασανσέρ να επιταχύνεται προς τα πάνω; Στην πραγματικότητα, δεν μπορείτε να απαντήσετε, αφού τα δύο αυτά φαινόμενα προκαλούν το ίδιο αποτέλεσμα. Μία διαπίστωση που οδήγησε τον Αινστάιν στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στην επιτάχυνση και τη βαρύτητα. Αυτή είναι η αρχή της ισοδυναμίας, «θεμέλιος λίθος» της Γενικής Σχετικότητας. 5. Φανταστείτε ο Θεός να έπαιζε ζάρια Η σχολή της Κοπεγχάγης (Bohr και λοιποί) υποστήριζε ότι οι κβαντομηχανικές πιθανότητες είναι θεμελιώδεις και ότι η φύση είναι εγγενώς πιθανοκρατική. Το γιατί ένα σωματίδιο π.χ. περνάει ή όχι ένα φράγμα δυναμικού δεν οφείλεται σε κάτι που δεν γνωρίζουμε. Είναι στη φύση των πραγμάτων. Το τι θα κάνει το σωματίδιο σε κάθε συγκεκριμένο πείραμα δεν το ξέρει ούτε ο …Θεός. Έτσι, το 1935, ο Einstein εξαπολύει την τελική του επίθεση εναντίον της κβαντομηχανικής διατυπώνοντας το παράδοξο EPR (Einstein, Podolsky, Rosen) – [Physical Review 47, 777 (1935)]. Ο Einstein επέμενε ότι ο Θεός δεν παίζει ζάρια. Αλλά αυτή τη φορά δεν είχε δίκιο. Μάλιστα, μετά από πολλά χρόνια ο Hawking ισχυρίστηκε ότι, Θεός όχι μόνο παίζει ζάρια, αλλά μερικές φορές τα ρίχνει και σε μέρη που δεν μπορούμε να τα βρούμε. http://physicsgg.me/2016/07/30/5-%ce%bd%ce%bf%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%cf%80%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%ac%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%8a%ce%bd%cf%83%cf%84%ce%ac%ce%b9%ce%bd-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%ac%ce%bb/

Το ανθρώπινο είδος θα χαθεί αν δεν αλλάξουμε στάση απέναντι στα χρήματα και στον πλούτο. Απαισιόδοξος για το μέλλον δηλώνει ο Στίβεν Χόκινγκ και σε δοκίμιο του στην εφημερίδα Guardian, προειδοποιεί ότι το ανθρώπινο είδος θα χαθεί, αν συνεχιστεί η προ Brexit στάση των ανθρώπων για τα χρήματα και τον πλούτο. Καλεί τη Βρετανία μετά την έξοδό της από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να αναθεώρησει την αξία του χρήματος και του πλούτου, ώστε να υπάρξει ελπίδα για το μέλλον. Μάλιστα εκτιμά, ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος επηρεάστηκε από τον τρόπο με τον οποίο ιεραρχεί η σύγχρονη κοινωνία τα υλικά αγαθά. Όσο για τις συνέπειες του δημοψηφίσματος, αυτές εκτιμά ότι θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην επιστημονική έρευνα. Όπως τονίζει ο διάσημος Βρετανός θεωρητικός φυσικός, το Brexit θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στις επιχορηγήσεις για έρευνες σε μαθητές με προβλήματα αναπηρίας. «Έχω μιλήσει στο παρελθόν για την ανησυχία μου ότι οι περικοπές των κρατικών δαπανών στη Βρετανία θα επηρέασουν αρνητικά τις επιχορηγήσεις σε μαθητές με αναπηρία. Αυτή η χρηματική υποστήριξη με βοήθησε πολύ κατά τη διάρκεια της καριέρας μου. Στην περίπτωσή μου βέβαια, τα χρήματα όχι μόνο με βοήθησαν να κάνω την καριέρα μου, αλλά με κράτησαν κυριολεκτικά ζωντανό!», τόνισε ο Stephen Hawking στο δοκίμιο του. Τα χρήματα όπως τόνισε, μπορούν να δώσουν την ελευθερία στα ξεχωριστά άτομα και η φτώχεια αντίθετα, να τα παγιδεύσει και να τα περιορίσει. Ως άνθρωπος με σοβαρή αναπηρία, έκανε σαφές ότι για εκείνον τα χρήματα είναι απλά ένα μέσο για να κάνει τη δουλειά του και να λειτουργήσει και ότι ποτέ δεν ήταν σε θέση να εκτιμήσει τους κατόχους του πλούτου που τον στήριζαν οικονομικά. «Οι άνθρωποι πρέπει να αρχίσουν να αμφισβητούν την αξία του καθαρού πλούτου. Είναι η γνώση πιο σημαντική από τα χρήματα; Μπορεί να έχουμε πραγματικά κάτι δικό μας, ή είμαστε απλά παροδικοί θεματοφύλακες;», αναφέρει μεταξύ άλλων. Ο Χόκινγκ προέτρεψε την διαιρεμένη Βρετανία να αλλάξει τη γενική στάση της απέναντι στα χρήματα και έκανε λόγο για συνεργασία των πολιτών για ένα κοινό όραμα. «Να συνεργαστούμε όλοι μας για ένα κοινό όραμα και η προσπάθεια μας αυτή μπορεί να διασφαλίσει ότι η ανθρωπότητα μπορεί να επιβιώσει. Θα πρέπει να προσαρμοστούμε, να επανεξετάσουμε και να αλλάξουμε κάποιες από τις θεμελιώδεις παραδοχές μας σχετικά με το τι εννοούμε με τον όρο πλούτου, την κατοχή πλούτου, τι είναι δικό μου και τι δικό σου. Ακριβώς όπως τα παιδιά, θα πρέπει να μάθουμε να μοιραζόμαστε». Και καταλήγει: «Εάν αποτύχουμε, τότε οι δυνάμεις που συνέβαλαν στο Brexit, ο φθόνος και ο απομονωτισμός, που δεν κυριαρχούν μόνο στην Βρετανία αλλά σε όλο τον κόσμο, το πνεύμα του να μην μοιραζόμαστε, η αποτυχία να διαιρέσουμε τον πλούτο πιο δίκαια, τόσο εντός όσο και εκτός των εθνικών συνόρων, οι δυνάμεις αυτές λοιπόν, θα ενισχυθούν. Αν συμβεί αυτό, δεν θα ήμουν αισιόδοξος για τη μακροπρόθεσμη προοπτική του είδους μας». http://physicsgg.me/2016/07/30/%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b9%ce%bd%ce%bf-%ce%b5%ce%af%ce%b4%ce%bf%cf%82-%ce%b8%ce%b1-%cf%87%ce%b1%ce%b8%ce%b5%ce%af-%ce%b1%ce%bd-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%ac/

Η NASA γιορτάζει τα 4 χρόνια του Curiosity στον Άρη. Το Curiosity της NASA γιορτάζει στις 5 Αυγούστου τα 4 χρόνια από την ημέρα που προσεδαφίστηκε στον Άρη. Πριν 4 χρόνια σαν σήμερα το διαστημικό σκάφος Curiosity της Υπηρεσίας Διαστήματος των ΗΠΑ (NASA) προσεδαφίστηκε στον «κόκκινο» πλανήτη και προς τιμήν του, οι τεχνικοί στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard χρησιμοποίησαν την εφαρμογή «Ανάλυση Δειγμάτων από τον Άρη» (Sample Analysis on Mars - SAM) για να «τραγουδήσουν» τα χρόνια πολλά στο διαστημικό σκάφος. http://www.pronews.gr/portal/20160805/genika/diastima/49/i-nasa-giortazei-ta-4-hronia-toy-curiosity-ston-ari-vinteo

«Soyuz-U"-"Progress MS-03" Η εκτόξευση του φορέα πύραυλου "Soyuz-U" με το THC "Πρόοδος MS-03" έχει προγραμματιστεί για τις 00:41 MSK 17 Ιουλίου 2016. Η ζωντανή μετάδοση θα ξεκινήσει στις 16 Ιουλίου και ώρα 22:40 MSK στην ιστοσελίδα της Roskosmos www.roscosmos.ru/317 Εκτιμώμενος χρόνος σύνδεσης του διαστημικού σκάφους με τον ISS 3:22 MSK 19, Ιουλ, 2016. http://www.roscosmos.ru/22451/

«Soyuz-U"-"Progress MS-03" http://www.energia.ru/ru/iss/iss48/progress_ms-03/photo_07-13.html Γιούρι Μαλέντσεκο, ο κοσμοναύτης που επέλεξε την Κρήτη για αποκατάσταση. Έφτασε το απόγευμα της Τετάρτης στην Κρήτη, ο κοσμοναύτης και μάλιστα ο πιο πιστός ένοικος του διαστημικού λεωφορείου Σογιούζ, και του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), ο 55χρονος Ουκρανικής καταγωγής Γιούρι Μαλέντσεκο. Η Κρήτη επιλέγεται για δεύτερη κατά σειρά χρονιά, από τη Ρωσική αεροδιαστημική, ως κέντρο αποκατάστασης ενός Κοσμοναύτη. Ο Ουκρανός κοσμοναύτης, έφτασε λίγο μετά τις 5 απόγευμα στο αεροδρόμιο "Νίκος Καζαντζάκης" αρκετά ευδιάθετος, χαμογελαστός και προσιτός, συνοδευόμενος από την αγαπημένη του σύζυγο. Σε δηλώσεις του ο 55χρονος Γιούρι Μαλέντσεκο τόνισε ότι έβλεπε την Κρήτη από το διάστημα και του άρεσε πολύ, γι' αυτό και την επέλεξε ως τόπο αποκατάστασης. Μάλιστα, όπως ανέφερε, εντυπωσιάστηκε από τα πολύ καθαρά νερά της. Τόνισε επίσης ότι του αρέσει πολύ το κλίμα εδώ. Ο κ. Μαλέντσεκο αναφέρθηκε επίσης στις διεθνικές αποστολές του, στην μετέπειτα αποκατάστασή του, η οποία χρειάζεται κάποιο χρόνο, ενώ είπε ότι επιθυμία του είναι τώρα να ξεκουραστεί. Ο Ουκρανός κοσμοναύτης, μαζί με τη σύζυγό του, θα μείνει τρεις εβδομάδες στην Κρήτη, τώρα θα μεταβεί στη Γεωργιούπολη και μετά θα επιστρέψει Χερσόνησο, για την αποκαστάστασή του. Η αποκατάσταση του κοσμοναύτη. Το πρόγραμμα αποκατάστασης σε αυτή τη φάση θα είναι τουλάχιστον τριών εβδομάδων και περιλαμβάνει παραμονή του Κοσμοναύτη και της εξειδικευμένης στην αποκατάσταση του αποστολής (γιατροί, φυσιοθεραπευτές, ψυχολόγοι, γυμναστές), σε Γεωργιούπολη, Χανιά και Χερσόνησο. Ο Γιούρι Μαλέντσενκο, είναι από τους πιο γνωστούς κοσμοναύτες, 55 ετών, Ουκρανός, όπως δηλώνει το επίθετό του και μόλις πριν ένα μήνα περίπου επέστρεψε στη Γη. Επέμεινε ο ίδιος για Ελλάδα και Κρήτη. Έχει μείνει εκτός των άλλων στην ιστορία, γιατί χωρίς την άδεια της υπηρεσίας του, που είναι υποχρεωτική, αφού ήταν πιλότος της πολεμικής αεροπορίας, παντρεύτηκε την Αμερικανίδα γυναίκα του, ρωσικής επίσης καταγωγής, όταν ήταν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μέσω τηλεδιάσκεψης! Η συνέχεια της καριέρας του δείχνει ότι δεν επηρεάστηκε από αυτήν την "κόντρα". Την "ειδική αποστολή" του Κοσμοναύτη στη Κρήτη, προκειμένου να αποκατασταθούν πλήρως οι λειτουργίες του στη γήινη ατμόσφαιρα και το περιβάλλον, με την Κρήτη να θεωρείται βιοκλιματικά από τα καλύτερα σημεία του πλανήτη για μία τέτοια διαδικασία, θα συνοδεύει και ο επί δεκαετίες Έλληνας ανταποκριτής στη Μόσχα, Θανάσης Αυγερινός. Δεύτερη φορά κοσμοναύτης στην Κρήτη! Αυτή μάλιστα δεν είναι η πρώτη φορά που κοσμοναύτης εκ της Ρωσίας επισκέπτεται το νησί μας. Ο Ρώσος κοσμοναύτης Αντόν Σκαπλέροφ έκανε τις διακοπές του στην Κρήτη ακριβώς έναν χρόνο πριν, στο πλαίσιο του προγράμματος αποκατάστασης της υγείας του μετά από 7μηνη παραμονή στον διεθνή διαστημικό σταθμό. Ο Αντόν Σκαπλέροφ συνοδευόταν από τη σύζυγό του, το γιατρό του, το γυμναστή του και τον Έλληνα δημοσιογράφο Θανάση Αυγερινό. Ο Ρώσος κοσμοναύτης που επέλεξε την Κρήτη για να πραγματοποιήσει το ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης της υγείας του, που υποβάλλονται όλοι οι κοσμοναύτες όταν επιστρέφουν στη γη μετά από πολύμηνη παραμονή στο διεθνή διαστημικό σταθμό. Ο Ρώσος κοσμοναύτης είχε ανακοινώσει μάλιστα ότι η Κρήτη συνεργάζεται με το διαστημικό πρόγραμμα, και τον διεθνή διαστημικό σταθμό, καθώς όπως εξήγησε όταν προσγειώνεται στη γη η «κάψουλα» που μεταφέρει τους κοσμοναύτες από το διάστημα, προηγούνται μετρήσεις τηλεμετρικών δεδομένων, από επιστήμονες Ρώσους που έρχονται στην Κρήτη για το σκοπό αυτό. http://www.pronews.gr/portal/20160714/genika/diastima/49/gioyri-malentseko-o-kosmonaytis-poy-epelexe-tin-kriti-gia-apokatastasi

Στους 25 φιναλίστ του Google Science Fair ο 18χρονος Αλ.Καραδήμος. Στη λίστα των 25 περιφερειακών νικητών του διεθνούς διαγωνισμού επιστήμης της Google βρίσκεται ο Αλέξανδρος Καραδήμος, ο 18χρονος που σχεδίασε μια διαδικτυακή πλατφόρμα για το νοσοκομείο του μέλλοντος. Η Google έχει λάβει χιλιάδες συμμετοχές από παιδιά 13-18 ετών από 107 χώρες. Οι νικητές του 6ου Google Science Fair θα ανακοινωθούν τον Σεπτέμβριο 2016. To eHosp του φοιτητή του Πανεπιστημίου της Πάτρας περιλαμβάνει ένα ρομποτικό μηχανισμό που όταν τελειοποιηθεί θα αναλαμβάνει τη διεξαγωγή χειρουργικών επεμβάσεων από απόσταση -κυρίως πλαστικής χειρουργικής- καθώς και έναν εκτυπωτή 3D κατάλληλο για εκτύπωση βιολογικού υλικού. Η έρευνα του Αλέξανδρου Καραδήμα και τα πρώτα αποτελέσματά της δημοσιεύεται στη διεύθυνση https://www.googlesciencefair.com/, το δικτυακό τόπο του έκτου διαγωνισμού Google Science. Η διάκριση στους 25 περιφερειακούς νικητές φέρνει τον έλληνα υποψήφιο πιο κοντά στο βραβείο Community Impact Award, το οποίο θα απονεμηθεί στις 18 Ιουλίου 2016 σε πέντε εκκολαπτόμενους επιστήμονες, παρέχοντάς τους τα μέσα για να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους. Στους 5 φιναλίστ για την Ευρώπη βρίσκεται ο 16χρονος Ίλια, ο οποίος έφτιαξε ένα καπέλο που ειδοποιεί τον άνθρωπο με προβλήματα όρασης ή ακόμα και τυφλό για τα εμπόδια γύρω του σε ακτίνα 3,5 μέτρων. Δεκαεπτά και 16 χρονών αντίστοιχα είναι ο Ταρίκ και ο Αμόρ από τη Βοσνία που διέκριναν ότι θα μπορούσαν να βρουν έναν οικονομικό τρόπο για να καθαρίσουν το μολυσμένο από μόλυβδο νερό, καλλιεργώντας λευκό σινάπι. To ίδιο πρόβλημα επιχειρεί να λύσει και ο 13χρονος Εσρά από την Τουρκία, ο οποίος θέλει να φτιάξει ένα φίλτρο από κελύφη μυδιών. Τα 15χρονια παιδιά Ιλάιδα και Έζγκε από την Τουρκία φιλοδοξούν να μειώσουν τον αριθμό των θυμάτων από τους σεισμούς -όπως αυτός που σκότωσε 600 ανθρώπους στη χώρα τους το 2011- και προτείνουν να γεμίσουν τους τσιμεντένιους τοίχους με αλουμινένια τενεκεδάκια, αυξάνοντας την απόσβεση των δονήσεων από 32 έως και 61%. Ξέρατε ότι... To 2013, o 18χρονος Χαράλαμπος Ιωάννου αναρριχήθηκε στην λίστα των 15 φιναλίστ του διεθνούς διαγωνισμού επιστήμης για παιδιά 13-18 ετών που διοργανώνει η Google. Είχε φτιάξει ένα εξωσκελετικό γάντι με αφορμή την επιθυμία του να... βοηθήσει την γιαγιά του να πιάνει και να μπορεί να χειρίζεται το τηλεκοντρόλ. http://tech.in.gr/news/article/?aid=1500089959 Διεθνής διάκριση Ελληνα φοιτητή για τον σχεδιασμό πρωτοποριακής καρέκλας. Ο φοιτητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης, Δημήτρης Σεργεντάκης, βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο (gold) στην κατηγορία Home Interior Products και με εύφημο μνεία (horonable mention) στην κατηγορία Interior Furniture των International Design Awards που έλαβε χώρα στο Λος Άντζελες για το σχεδιασμό της καρέκλας «Origami Chaise Longue». Οι κριτές επέλεξαν μεταξύ 1000 συμμετοχών από αρχιτέκτονες και σχεδιαστές από 52 χώρες. Αυτή τη στιγμή, η καρέκλα εκτίθεται στο ΚΑΜ, στην έκθεση «Asseyez-vous mr. Le Corbusier», που θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Αυγούστου. Το συγκεκριμένο project εμπνεύστηκε από την αναδιπλούμενη τεχνική Origami. Μεγάλη πρόκληση αποτέλεσε ο σχεδιασμός καθώς και η κατασκευή της συγκεκριμένης Chaise Longue αφενός γιατί έπρεπε να είναι πολύ ελαφριά και αφετέρου γιατί έπρεπε να έχει την σταθερότητα και την αντοχή που χρειάζεται μια τέτοια κατασκευή. Κατά τις πρώτες προσεγγίσεις του συγκεκριμένου project οι κλίσεις, καθώς και οι απαραίτητες διαστάσεις ώστε να είναι άνετη και αναπαυτική συνετέλεσαν στην δημιουργική διαδικασία. Στην συνέχεια αυτές οι ανάγκες οδήγησαν σε έναν πιο δυναμικό σχεδιασμό βασισμένο σε τρία κύρια τρίγωνα τα οποία έρχονται να παραλάβουν τις τρεις βασικές λειτουργικές ανάγκες της chaise longue όπως είναι το κάθισμα, η πλάτη και το υποπόδιο. Τέλος κι’ άλλα τρίγωνα σχεδιάζονται ώστε να καλύψουν τις περαιτέρω ανάγκες όπως τα πλαϊνά «μπράτσα» και τα πίσω «φτερά» στήριξης. Η κατασκευή έγινε με σύνθετα φύλλα αλουμινίου «etalbond» εξαιτίας της ιδιότητας του να δουλεύεται εύκολα όπως το χαρτί επιτυγχάνοντας τις αναδιπλώσεις καθώς και την σταθερότητα μιας κατασκευής όπως είναι οι κατασκευές origami. http://www.kathimerini.gr/867353/article/epikairothta/ellada/die8nhs-diakrish-ellhna-foithth-gia-ton-sxediasmo-prwtoporiakhs-kareklas

Επιστήμονες αποδεικνύουν τον σχηματισμό «βαρυτικών δινών» γύρω από τις μαύρες τρύπες. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο XMM-Newton της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος, μία διεθνής ομάδα αστρονόμων απέδειξε ότι οι μαύρες τρύπες καθώς περιστρέφονται συμπαρασύρουν στην κίνησή τους και τον χωρόχρονο, με συνέπεια αυτός να συστρέφεται τοπικά και να δημιουργεί ένα είδος «βαρυτικής δίνης». Η ανακάλυψη, στην οποία συνέβαλε και το διαστημικό τηλεσκόπιο NuSTAR της NASA, δίνει τέλος σε έναν γρίφο που έμενε άλυτος εδώ και 30 χρόνια, ενώ θα επιτρέψει στους επιστήμονες να μελετήσουν πώς συμπεριφέρεται η ύλη που βρίσκεται κοντά σε μία μαύρη τρύπα. Επίσης, θα ανοίξει τον δρόμο για πειραματικό έλεγχο της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας στην περίπτωση ισχυρών βαρυτικών πεδίων. Ακολουθώντας μία σπειροειδή τροχιά που θα την οδηγήσει μέσα στη μαύρη τρύπα, η ύλη θερμαίνεται αποκτώντας θερμοκρασία εκατομμυρίων Κελσίου. Έτσι, αρχίζει να εκπέμπει ακτίνες Χ στο διάστημα. Τη δεκαετία του 1980, αστρονόμοι παρατήρησαν πως η ένταση των ακτίνων Χ μεταβάλλεται, και μάλιστα με ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Αρχικά, ανάμεσα στο μέγιστο και το ελάχιστο της έντασης μεσολαβούν 10 δευτερόλεπτα, ένας χρόνος που ελαττώνεται με την πάροδο των εβδομάδων και των μηνών, έως ότου μηδενισθεί. Το φαινόμενο ονομάζεται ημι-περιοδική ταλάντωση (QPO), για το οποίο ήδη από τη δεκαετία του 1990 αρκετοί αστρονόμοι υποπτεύθηκαν ότι οφείλεται σε ένα φαινόμενο που προέβλεψε ο Αϊνστάιν, στο πλαίσιο της Γενικής Σχετικότητας. Σύμφωνα με αυτό το φαινόμενο, ένα περιστρεφόμενο σώμα στρέφει μαζί του τον χωρόχρονο, με συνέπεια να δημιουργείται τοπικά μία «βαρυτική δίνη». «Φανταστείτε ότι περιστρέφεται ένα κουτάλι μέσα σε μέλι. Τότε, οποιοδήποτε μικρό σωματίδιο βρίσκεται μέσα στο μέλι θα συμπαρασυρθεί στην κίνηση του κουταλιού», εξηγεί στην ιστοσελίδα της ESA ο αστρονόμος Άνταμ Ίνγκραμ, από το πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ και μέλος της ομάδας. «Κάτι που σημαίνει πως οτιδήποτε κινείται σε τροχιά γύρω από το περιστρεφόμενο σώμα, λόγω αυτού του φαινομένου, θα επηρεασθεί η πορεία του». Αν το επίπεδο της τροχιάς του αντικειμένου είναι κεκλιμένο, τότε το αποτέλεσμα θα είναι η τροχιά να αρχίζει να αλλάζει προσανατολισμό με περιοδικό τρόπο, επιστρέφοντας έπειτα από έναν «κύκλο» στην αρχική της κατάσταση. Αυτή η περιοδική αλλαγή προσανατολισμού της τροχιάς ονομάζεται φαινόμενο Lense-Thirring και, στην περίπτωση μίας μαύρης τρύπας, ένας τέτοιος «κύκλος» διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα. Επομένως, η διάρκειά του είναι περίπου ίδια με την περίοδο των QPO. Κάτι που έκανε τους επιστήμονες να υποθέσουν πως τα δύο φαινόμενα συνδέονται. Ο Ίνγκραμ ξεκίνησε να εργάζεται πάνω στο πρόβλημα περίπου πριν από μία δεκαετία, μελετώντας τη συμπεριφορά του «δίσκου συσσώρευσης», δηλαδή του δίσκου που σχηματίζει η ύλη γύρω από μία μαύρη τρύπα, καθώς κινείται σε σπειροειδή τροχιά για να καταλήξει σε αυτήν. Ήταν ήδη γνωστό ότι το τμήμα του δίσκου που βρίσκεται κοντά στη μαύρη τρύπα μετατρέπεται σε θερμό πλάσμα, όπου τα άτομα «ξεγυμνώνονται» από τα ηλεκτρόνιά τους, τα οποία κινούνται ελεύθερα σε όλη τη μάζα. Ήδη από το 2009, μαζί με συναδέλφους του ο Ολλανδός επιστήμονας υποστήριζε σε επιστημονικό άρθρο του πως οι αυξομειώσεις της έντασης των ακτίνων Χ οφείλονται στο φαινόμενο Lense-Thirring, και πιο συγκεκριμένα στους «κύκλους» αλλαγής προσανατολισμού της τροχιάς της ύλης σε αυτό το εσωτερικό τμήμα του δίσκου. Ωστόσο, παρόλο που στο άρθρο περιγραφόταν ο μηχανισμός, δεν υπήρχαν παρατηρησιακά δεδομένα που να τον αποδεικνύουν. Τα παρατηρησιακά δεδομένα προέκυψαν από την ακτινοβολία που εκπέμπουν τα άτομα σιδήρου στον δίσκο, καθώς «βομβαρδίζονται» από την ενέργεια που απελευθερώνει το εσωτερικό τμήμα. Η ακτινοβολία αυτή ανήκει στο φάσμα των ακτίνων Χ και, αν η ύλη σε αυτό το εσωτερικό τμήμα του δίσκου ακολουθεί όντως «κύκλους» αλλαγής προσανατολισμού, τότε θα έπρεπε η συχνότητα των ακτίνων Χ από τα άτομα σιδήρου να μεταβάλλεται με ανάλογο τρόπο. Έτσι, τώρα ο Ίνγκραμ με συναδέλφους του από το Άμστερνταμ, το Κέιμπριτζ, το Σαουθάμπτον και το Τόκιο, έβαλαν στο «μικροσκόπιο» τη μαύρη τρύπα H 1743-322, συγκεντρώνοντας με το τηλεσκόπιο XMM-Newton δεδομένα διάρκειας 260.000 δευτερόλεπτα και με το NuSTAR 70.000 δευτερολέπτων. Αναλύοντας τις μετρήσεις, διαπίστωσαν πως η συχνότητα των ακτίνων Χ του σιδήρου συμφωνεί με της προβλέψεις της Γενικής Σχετικότητας. «Ουσιαστικά μετρήσαμε άμεσα την κίνηση της ύλης σε ένα ισχυρό βαρυτικό πεδίο, κοντά σε μία μαύρη τρύπα», σχολιάζει ο επιστήμονας. Η ίδια τεχνική μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό εργαλείο για τον έλεγχο της Γενικής Σχετικότητας, η οποία δεν έχει επιβεβαιωθεί σε τόσο ισχυρά βαρυτικά πεδία. Επομένως, αν οι αστρονόμοι μπορούν να κατανοήσουν τη συμπεριφορά της ύλης που «εξαφανίζεται» μέσα σε μία μαύρη τρύπα, θα μπορούν να την αξιοποιήσουν για να ελέγξουν τις προβλέψεις της θεωρίας του Αϊνστάιν σε έως σήμερα «ανεξερεύνητες περιοχές». Οποιαδήποτε απόκλιση από τις προβλέψεις της θα αποτελεί ένδειξη πως υπάρχει μία βαθύτερη θεωρία για την περιγραφή της βαρύτητας, αφού η Γενική Σχετικότητα δεν αποτελεί την «τελευταία λέξη» της φυσικής για την ερμηνεία της. http://www.naftemporiki.gr/story/1127703/epistimones-apodeiknuoun-ton-sximatismo-barutikon-dinon-guro-apo-tis-maures-trupes

THC "Progress MC-03" Η Προετοιμασία του πλοίου για εκτόξευση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) συνεχίζεται στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Η εκτόξευση της νέας τροποποίησης του οχηματος φορτίου "Πρόοδος MS-03» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 00:42 MSK 17 Ιουλίου 2016 από την πλατφόρμα 31 του Μπαϊκονούρ. Αυτή είναι η τρίτη στη σειρά εκτόξευση ενός νέου φορτηγού πλοίου σειρά "MS". Το πλοίο θα παραδώσει το καύσιμο του σταθμού, συμπιεσμένα αέρια, νερό, επιστημονικό εξοπλισμό και εξαρτήματα για τα συστήματα υποστήριξης της ζωής, καθώς και τα κιβώτια με τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα και προϊόντα προσωπικής φροντίδας για τα μέλη του πληρώματος. http://www.energia.ru/ru/iss/iss48/progress_ms-03/photo_07-12.html

Το Juno στέλνει την πρώτη φωτογραφία του Δία … Το διαστημικό σκάφος Juno μπήκε με επιτυχία σε τροχιά γύρω από τον Δία στις 4 Ιουλίου 2016. Δεδομένου ότι οι πρώτες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης της κάμερας του Juno (JunoCam) θα αργήσουν μερικές εβδομάδες ακόμα, προς το παρόν θα παρηγορηθούμε με την παραπάνω έγχρωμη φωτογραφία που λήφθηκε στις 10 Ιουλίου 2016, όταν το Juno απείχε 4,3 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Δία. Στην φωτογραφία φαίνονται τα ατμοσφαιρικά χαρακτηριστικά του πλανήτη και η ερυθρά κηλίδα, καθώς επίσης και 3 από τους μεγαλύτερους δορυφόρους του, η Ιώ, ο Γανυμήδης και η Ευρώπη. Οι πρώτες εικόνες υψηλής ανάλυσης της JunoCam θα ληφθούν στις 27 Αυγούστου, όταν το Juno θα κάνει την επόμενη κοντινή διέλευση από τον πλανήτη. Η ερευνητική ομάδα του Juno θα ανεβάζει όλες τις φωτογραφίες στην ιστοσελίδα της αποστολής, όπου το κοινό θα έχει ελεύθερη πρόσβαση. http://physicsgg.me/2016/07/13/%cf%84%ce%bf-juno-%cf%83%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b7-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4/