Δροσος Γεωργιος

ESA Euronews: ExoMars - Αναζητώντας ζωή στον Άρη. Ο Μαουρίτσιο Καπουάνο και ο Ρίτσαρντ Μπεσούντο μετρούν αντίστροφα για τη μεγαλύτερη στον κόσμο αποστολή στον κόκκινο πλανήτη. Είναι μόνο δύο μέλη μιας τεράστιας ομάδας που τρέχει το πρόγραμμα ExoMars, ένα κοινό πρότζεκτ της ESA και της Roscosmos με αντικείμενο την αναζήτηση ζωής στον Άρη. Το πρώτο διαστημόπλοιο είναι σχεδόν έτοιμο. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του προγράμματος, Μαουρίτσιο, «το κάτω μέρος θα μπει σε τροχιά γύρω από τον Άρη, αντλώντας ηλιακή ενέργεια μέσω των ηλιακών του κατόπτρων. Το πάνω μέρος είναι αυτό που θα προσεδαφιστεί απευθείας και εντελώς αυτόνομα στην επιφάνεια του Άρη». Το πρόγραμμα ExoMars χωρίζεται σε δύο αποστολές. Η πρώτη το 2016 και η δεύτερη το 2018. Το διαστημικό σκάφος υφίσταται προγραμματισμένες δοκιμές με αυστηρό χρονοδιάγραμμα εδώ, στη νότια Γαλλία. Κι αυτό, γιατί το περιθώριο που έχει για να φτάσει στον στόχο του είναι πολύ μικρό. Ο έτερος επικεφαλής του προγράμματος, Ρίτσαρντ, μας λέει ότι «για να πάει κανείς στον Άρη, θα πρέπει να περιμένει τη σωστή σύζευξη μεταξύ Γης και Άρη. Λαμβάνοντας υπ' όψιν τις τροχιές των δύο πλανητών, οι επιθυμητές συζεύξεις συμβαίνουν μόνο κάθε 26 μήνες». Από τη στιγμή που θα βρεθεί στον Άρη, το διαστημόπλοιο θα χωριστεί στα δύο. Ο δορυφόρος παραμένει σε τροχιά και το όχημα κατευθύνεται στην επιφάνεια. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία ελπίζει αυτή η δοκιμαστική κάψουλα να πραγματοποιήσει την πρώτη ευρωπαϊκή προσαρείωση στην ιστορία. «Έχει μια μορφή που παραπέμπει σε διαστημόπλοια, ακόμη και σε UFO αν προτιμάτε, διότι το αεροδυναμικό σχήμα του αντικειμένου είναι ιδανικό για τον έλεγχο της εισόδου στην ατμόσφαιρα του Άρη», σύμφωνα με τον Μαουρίτσιο. Το ExoMars 2016 θα στείλει πίσω κρίσιμες πληροφορίες. Πρώτον, θα δείξει την επίδοση του οχήματος εδάφους. Δεύτερον, το όχημα τροχιάς θα συμπεριφερθεί σαν μια τεράστια μύτη που οσμίζεται την ατμόσφαιρα του Άρη, ψάχνοντας για μεθάνιο. Η παρουσία αερίου μπορεί να αποτελέσει ένα στοιχείο για την πιθανή παρουσία ζωής. Έπειτα, το 2018, θα γίνει η εκτόξευση του ερευνητικού οχήματος του ExoMars. Ο εκ των επιστημόνων του προγράμματος Χόρχε Βάγκο τονίζει πως «το ExoMars 2018 πραγματικά ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην εξερεύνηση του Άρη. Για πρώτη φορά θα ερευνήσουμε την τρίτη διάσταση, δηλαδή το βάθος. Πρόκειται για κάτι πολύ σημαντικό, διότι στο υπέδαφος και σε βάθος έχουμε τις καλύτερες πιθανότητες να βρούμε αποδείξεις για το ενδεχόμενο να έχει υπάρξει ζωή στον Άρη». Βέβαια, το να στείλουμε ένα μηχάνημα να σκάψει στον Άρη είναι δύσκολο. Το πρώτο εμπόδιο είναι και το μεγαλύτερο: η ασφαλής προσεδάφιση. Εν συνεχεία, το ερευνητικό όχημα θα πρέπει να προσανατολιστεί με προσοχή. Το όχημα θα ψάξει για ένα μέρος προσαρείωσης μεταξύ των λόφων του πλανήτη και των πεδιάδων του. Θα αναζητήσει περιοχές, όπου πιθανολογείται η ύπαρξη νερού στο υπέδαφος. Έπειτα θα ερευνήσει με το τρυπάνι του σε βάθος έως και δύο μέτρων. Ο διαχειριστής του, Πιέτρο Μπαλιόνι, επισημαίνει ότι «η ταχύτητα του δράπανου είναι πολύ χαμηλή σε σύγκριση με το δράπανο που χρησιμοποιούμε στο σπίτι. Το συγκεκριμένο βγάζει ισχύ 50 με 60 watt, δηλαδή όση έχει και μια λάμπα. Αυτό φτάνει για να κάνει μια έξοχη δουλειά, να σκάψει μια τρύπα και να πάρει δείγμα». Το όχημα Curiosity της NASA έχει επιβεβαιώσει ότι ο Άρης είναι κατοικήσιμος. Έτσι, η αναζήτηση του ExoMars θα εστιάσει σε αποδεικτικά στοιχεία ύπαρξης μικροβίων - υπό μορφή απολιθωμάτων - καθώς και σε ίχνη οργανικών μορίων. Σύμφωνα με τον Χόρχε, «τα ίδια τα μικρόβια είναι πολύ μικρά για το γυμνό μάτι. Το μέγεθός τους ποικίλει από ένα μέχρι μερικά εκατομμυριοστά του μέτρου. Άρα θα χρειαζόμασταν ένα τεράστιο μικροσκόπιο για να τα δούμε, κάτι που η αποστολή μας δεν διαθέτει. Όμως οι αποικίες οργανισμών μπορούν να επηρεάσουν την απόθεση των πετρωμάτων κι αυτό μπορούμε να το δούμε. Ένας άλλος τύπος βιοϋπογραφής είναι τα οργανικά μόρια, τα οποία είναι κάτι σαν τα τουβλάκια "Lego" των κυττάρων». Το ερευνητικό όχημα μπορεί επίσης να εντοπίσει κάθε ύπαρξη ζωής, η οποία θα βρίσκεται κρυμμένη κάτω από την επιφάνεια για να προστατευθεί από τη βλαβερή ακτινοβολία. Πιστεύουν όμως στ' αλήθεια τα μέλη του ExoMars ότι υπάρχει ζωή στον Άρη; Σύμφωνα με τον Πιέτρο, «πρόκειται σίγουρα για την ερώτηση των 100 εκατομμυρίων. Είμαι πεπεισμένος ότι έχει υπάρξει ζωή στον Άρη». Ανάλογη η απάντηση και του Ρίτσαρντ: «Πιστεύω ότι είναι πολύ πιθανό να υπάρχει ζωή στον Άρη». Ο Μαουρίτσιο μάλλον διαφωνεί: «Προσωπικά δεν το πιστεύω, όμως αυτή είναι μόνο η δική μου άποψη». Ο Χόρχε εμφανίζεται κάπως πιο μετρημένος στην απάντησή του: «Θεωρώ πως υπάρχει μια λογική πιθανότητα ύπαρξης κάποιων θυλάκων ζωής βαθιά στο υπέδαφος». Η αποστολή, λοιπόν, είναι καθ' οδόν για να βρει αν υπάρχει ή υπήρξε κάποτε ζωή στον Άρη. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, το ExoMars θα έχει δώσει τις απαντήσεις. Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/05/ESA_Euronews_Mars_mystery_-_ExoMars_mission http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ESA_Euronews_ExoMars_-_Anazethontas_zohe_ston_Hare

Αεροπόλεις και αεροπλάνα στην Αφροδίτη. Τα τελευταία χρόνια η προσοχή των επιστημόνων έχει στραφεί προς την Αφροδίτη. Οι αστροφυσικοί πιστεύουν ότι πιθανώς κάποτε η Αφροδίτη διέθετε συνθήκες αν όχι παρόμοιες με αυτές της Γης πάντως αρκετά φιλικές στην παρουσία της ζωής. Κάποια στιγμή όμως οι γεωατμοσφαιρικές συνθήκες μεταβλήθηκαν, με το φαινόμενο του θερμοκηπίου να κάνει την εμφάνισή του εκεί σε πολλαπλάσια ένταση από αυτή που έχει στη Γη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο γειτονικός μας πλανήτης να μετατραπεί σε ένα άκρως τοξικό για τη ζωή περιβάλλον. Οι ειδικοί θέλουν να συλλέξουν όσο το δυνατόν πιο πολλά δεδομένα για την Αφροδίτη ώστε να δημιουργήσουν το παζλ της εξέλιξής της. Αν κάτι τέτοιο συμβεί μπορεί να αποκαλυφθούν στοιχεία τα οποία θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τι συμβαίνει τώρα και τι αναμένεται να συμβεί στο κοντινό αλλά και απώτερο μέλλον στη Γη. Γι' αυτό και οι διαστημικές υπηρεσίες και οι ερευνητές χρησιμοποιούν όλα τα διαθέσιμα μέσα (εξερευνητικά σκάφη, διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια) για να παρατηρήσουν και να μελετήσουν τον πλανήτη. Τα τελευταία 2-3 χρόνια έχει συγκεντρωθεί ένας μεγάλος όγκος πληροφοριών, όμως οι επιστήμονες θέλουν να αποκτήσουν και άλλες. Για τον λόγο αυτόν αναζητούν νέες ιδέες και τρόπους εξερεύνησης της Αφροδίτης. Στο πλαίσιο αυτό μηχανικοί του Κέντρου Ερευνών Langley της NASA σχεδίασαν το HAVOC (High Altitude Venus Operational Concept), ένα αερόπλοιο που θα μπορεί να εγκατασταθεί πάνω από τα τοξικά νέφη της Αφροδίτης. Οι σχεδιαστές υποστηρίζουν ότι θα μπορούν να σταλούν πολλά HAVOC στην Αφροδίτη τα οποία θα σχηματίσουν όχι απλά μια εναέρια βάση αλλά μια μικρή «αερόπολη», όπως τη χαρακτηρίζουν οι ίδιοι. Τα πληρώματα των αερόπλοιων θα μπορούν να συλλέγουν δεδομένα και να πραγματοποιούν σε ασφαλές περιβάλλον μελέτες και αναλύσεις της Αφροδίτης.Πριν από λίγες μέρες η αμερικανική εταιρεία αεροδιαστημικών συστημάτων Northrop Grumman πρότεινε στη NASA την κατασκευή ενός φουτουριστικού εξερευνητικού αεροσκάφους. Το Vamp (Venus Atmospheric Maneuverable Platform) θα διαθέτει φουσκωτούς κινητήρες και άνοιγμα φτερών 46 μέτρων που είναι διπλάσιο από εκείνο ενός αεροσκάφους Boeing 737. Θα πετά σε ύψος 50-70 χλμ. και θα φέρει πάνω του ένα πλήθος οργάνων καταγραφής και ανάλυσης. Μεγάλο εμπόδιο για την κατασκευή του Vamp είναι το υψηλό του κόστος αφού σύμφωνα με τους αρχικούς υπολογισμούς της εταιρείας αυτό θα αγγίξει το ένα δισ. δολάρια και δεν είναι καθόλου βέβαιο αν η NASA μπορεί να προχωρήσει σε μια τέτοια χρηματοδότηση. Ποιοι μπορεί να είναι όμως οι πιθανοί στόχοι μιας εκ του σύνεγγυς εξερεύνησης της Αφροδίτης; Σίγουρα τα εντυπωσιακά της ηφαίστεια. Ο πλανήτης διαθέτει μεγάλες ηφαιστειακές οροσειρές - μια από αυτές είναι η περιοχή Aphrodite Terra, με πολλά και μεγάλα ηφαίστεια, ανάμεσά τους και το Maat Moons που έχει ύψος 9 χλμ. και διάμετρο 200 χλμ. Στην Αφροδίτη υπάρχουν 156 ηφαίστεια με διάμετρο μεγαλύτερη των 100 χλμ. και άλλα 300 με διάμετρο 20-100 χλμ. Ως αποτέλεσμα της έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας, λάβα ρέει συνεχώς σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Κοντά στον ισημερινό της Αφροδίτης έχουν εντοπιστεί ασυνήθιστης μορφής νεφώσεις που υποδεικνύουν την ύπαρξη ατμοσφαιρικών κυμάτων ανάλογων με εκείνα τα οποία προκαλούν τα υψηλά και χαμηλά ατμοσφαιρικά συστήματα πίεσης της Γης. Εχουν εντοπιστεί επίσης 900 κρατήρες, ο μικρότερος εκ των οποίων έχει διάμετρο 1,5 χλμ. και ο μεγαλύτερος 280 χλμ. Οι περισσότεροι από αυτούς διατηρούνται στην ίδια ακριβώς κατάσταση με εκείνη στην οποία βρίσκονταν τις πρώτες ώρες μετά τη δημιουργία τους. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=706270

O πιο ευαίσθητος ανιχνευτής βαρυτικών κυμάτων. Έπειτα από επτά χρόνια αναβαθμίσεων, εγκαινιάσθηκε χθες στο Ρίτσλαντ της Ουάσιγκτον το Advanced LIGO (Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory), το οποίο είναι ο πιο ευαίσθητος επίγειος ανιχνευτής βαρυτικών κυμάτων. Με χρηματοδότηση από το αμερικανικό Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών, το Advanced LIGO αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία από αυτό φθινόπωρο, συγκεντρώνοντας πολλές πιθανότητες να καταγράψει για πρώτη φορά διαταραχές στο χωροχρονικό συνεχές που προκαλούν βίαια κοσμικά γεγονότα. Τα βαρυτικά κύματα που προβλέπονται από τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, δεν έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα, παρότι έχουν περάσει 100 χρόνια από τη θεωρητική θεμελίωση της ύπαρξής τους. Κάτι που οι επιστήμονες φιλοδοξούν να αλλάξουν με το Advanced LIGO, ανιχνεύοντας για πρώτη φορά βαρυτικά κύματα που οφείλονται σε πηγές όπως ζεύγη αστέρων νετρονίων, γαλαξίες που συγκρούονται μεταξύ τους ή υπερκαινοφανείς αστέρες. Αν πραγματοποιηθούν τέτοιες μετρήσεις, τότε όχι μόνο θα επαληθευτεί πειραματικά η ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων, αλλά και από τα δεδομένα οι επιστήμονες θα μπορέσουν να φέρουν στο «φως» περισσότερα στοιχεία σχετικά με την πηγή τους. «Το Advanced LIGO αντιπροσωπεύει ένα κρίσιμο βήμα στις συνεχείς μας προσπάθειες να κατανοήσουμε τα εντυπωσιακά μυστήρια του σύμπαντος», σημειώνει χαρακτηριστικά ο Φρανς Κόρντοβα, διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών, στην ανακοίνωση που εκδόθηκε με αφορμή τα εγκαίνια του ανιχνευτή. Υπεύθυνοι για τα πειράματα θα είναι επιστήμονες από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) και το Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), τα οποία θα πραγματοποιούνται με τη διάδοση δεσμών λέιζερ κατά μήκος δύο σηράγγων, εφοδιασμένων με κάτοπτρα. Στην περίπτωση που διέλθει ένα βαρυτικό κύμα, τότε θα αλλοιώσει την τροχιά των ακτίνων, αφήνοντας έτσι ένα χαρακτηριστικό «ίχνος» στη συμβολή τους, όταν αυτές συναντηθούν. Το Advanced LIGO αντικαθιστά την αρχική πειραματική διάταξη που, από το 2002, προσπάθησε να εντοπίσει βαρυτικά κύματα. Αν και το αρχικό LIGO μπορούσε να ανιχνεύει αλλοιώσεις με τάξη μεγέθους το 1/1000 της διαμέτρου ενός πρωτονίου, ολοκλήρωσε τη λειτουργία του το 2008 χωρίς αποτέλεσμα. Για την αναβάθμιση του πειράματος, το αμερικανικό Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών δαπάνησε 200 εκατομμύρια δολάρια, αντικαθιστώντας τον πιο κρίσιμο εξοπλισμό, όπως τα οπτικά συστήματα ή τις γεννήτριες λέιζερ. Έτσι, ουσιαστικά προέκυψε ένας εντελώς καινούριος ανιχνευτής, ο οποίος έχει 10πλάσια ευαισθησία. «Σε αντίθεση με την προηγούμενη διάταξη, η επιτυχία του Advanced LIGO είναι σχεδόν δεδομένη», ανάφερε σε ραδιοφωνική εκπομπή ο φυσικός Ματ Στράσλερ, επισκέπτης καθηγητής στο Χάρβαρντ. «Όταν συγκρούονται δύο γαλαξίες, τότε συγχωνεύονται οι μαύρες τρύπες που φιλοξενούν στο κέντρο τους. Με βάση τη θεωρία του Αϊνστάιν, μπορούμε να υπολογίσουμε τι είδους βαρυτικά κύματα παράγονται σε μια τέτοια περίπτωση, τα οποία το μηχάνημα έχει αρκετή ευαισθησία για να εντοπίσει». Σύμφωνα με τον Στράσλερ, αν δεν συμβεί αυτό, θα είναι «τεράστιο σοκ», αλλά και από την άλλη μεριά «μια συναρπαστική εξέλιξη» για τη φυσική. http://physicsgg.me/2015/05/21/o-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%b5%cf%85%ce%b1%ce%af%cf%83%ce%b8%ce%b7%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%ae%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8e%ce%bd/

«Υπερβολικά φωτεινοί υπέρυθροι γαλαξίες». Ερευνητές του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA (το γνωστό JPL) χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο WISE εντόπισαν ένα γαλαξία στις εσχατιές του Σύμπαντος ο οποίος είναι ο πιο φωτεινός γαλαξίας που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Οι ερευνητές, ανέφεραν ότι ο εντυπωσιακός γαλαξίας ανήκει σε μια σπάνια κατηγορία, που ονομάζεται «υπερβολικά φωτεινοί υπέρυθροι γαλαξίες». Συνολικά, το τηλεσκόπιο WISE έχει εντοπίσει μέχρι σήμερα 20 γαλαξίες αυτής της κατηγορίας, ανάμεσα στους οποίους και τον πιο φωτεινό του σύμπαντος. Ο WISE J224607.57-052635.0 βρίσκεται στη ασύλληπτη απόσταση των 12,5 δισ. ετών φωτός από εμάς και η λέξη λάμπει είναι ίσως φτωχή για να τον περιγράψει. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτός ο γαλαξίας έχει φωτεινότητα ίση με εκείνη 300 τρισ. άστρων σαν τον Ηλιο! Η υπερβολική λαμπρότητα του τελευταίου πιθανώς οφείλεται σε μια τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο του, η οποία «καταπίνει» μεγάλες ποσότητες αερίων που την περιβάλλουν. Η διαδικασία αυτή προκαλεί την έκλυση έντονης ακτινοβολίας, που διαχέεται στο σύμπαν σε διάφορα μήκη κύματος (ορατό φως, υπέρυθρο, υπεριώδες, ακτίνες Χ κ.α.). Η μαύρη τρύπα του είχε ήδη μάζα δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο μας, σε μια εποχή που το σύμπαν είχε περίπου το ένα δέκατο της σημερινής ηλικίας του (δημιουργήθηκε πριν από 13,8 δισ. χρόνια). http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=706467 http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BF-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BD-%CE%BB%CE%AC%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CF%8C%CF%83%CE%BF-300-%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%82-%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B9

CERN: Δοκιμαστικές συγκρούσεις πρωτονίων με ενέργεια ρεκόρ. Στην ενέργεια ρεκόρ των 13 TeV (τετραηλεκτρονιοβόλτ) έφτασαν οι δοκιμαστικές συγκρούσεις υποατομικών σωματιδίων (πρωτονίων) στον μεγάλο επιταχυντή, όπως ανακοίνωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών (CERN) Με τον τρόπο αυτό, ελέγχονται και ρυθμίζονται όλα τα συστήματα που προστατεύουν τον επταχυντή, τους μαγνήτες και τους τέσσερις ανιχνευτές του (ALICE, ATLAS, CMS και LHCb) από σωματίδια που «ξεστρατίζουν» από τις άκρες της δέσμης των σωματιδίων. Οι σχετικές δοκιμές συνεχίζονται σήμερα. Η επίσημη έναρξη των συγκρούσεων σωματιδίων αναμένεται να γίνει στις αρχές Ιουνίου. Σε αυτό το σημείο οι δέσμες ακτίνων θα περιέχουν ακόμη περισσότερα πρωτόνια: θα φτάνουν τα 2.800. Και τα διάφορα πειράματα θα βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη με κάθε ανιχνευτή να λειτουργεί δοκιμάζοντας και να να ανιχνεύει όλα τα εξωτικά, πρωτοφανή σωματίδια των "συντριμμιών" που θα αιωρούνται από τις συγκρούσεις των πρωτονίων σε αυτές τις νέες ενέργειες. Προς το παρόν οι συγκρούσεις είναι ένα μέρος από τις δοκιμαστικές διαδικασίες που έχουν σχεδιαστεί για να διασφαλιστεί ότι τίποτα δεν θα χαθεί και δεν θα περάσει απαρατήρητο, όταν ο επιταχυντής τεθεί σε πλήρη εργοστασιακή λειτουργία. «Ξεκινάμε με συγκρούσεις πρωτονίων που φτάνουν τα 13 TeV και προσαρμόζουμε τις τροχιές τους, ώστε να συγκρούονται μετωπικά», δήλωσε ο Ronaldus Suykerbuyk της ομάδας εργασίας του CERN. Ο καθηγητής Ντέιβιντ Νιούμπολντ του Πανεπιστημίου Μπρίστολ, που εργάζεται στο πείραμα CMS, δήλωσε ότι οι νέες αυτές ενέργειες φέρνουν νέες τεχνολογικές προκλήσεις. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64190407

«Ντροπή σας» Έπειτα από τις αλλεπάλληλες αποτυχίες που ντρόπιασαν τη διαστημική βιομηχανία της Ρωσίας, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Νμτίτρι Ρογκόζιν κατακεραύνωσε την υπηρεσία Roscosmos και τους «σάπιους» αξιωματούχους της, και κατέθεσε πρόταση για την αναδιοργάνωσή της. Μιλώντας στη Δούμα λίγες μέρες μετά την απώλεια ενός πυραύλου Proton που μετέφερε μεξικανικό δορυφόρο, ο βλοσυρός Ρογκόζιν προειδοποίησε ότι η Ρωσία κινδυνεύει να χάσει την ανταγωνιστικότητά της. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επεφύλασσε τις δριμύτερες επικρίσεις του για το διαστημικό κέντρο Κρούνιτσεφ όπου παράγονται οι Proton. Μετά το τελευταίο ατύχημα διατάχθηκαν έρευνες εναντίον πρώην εργαζομένων του κέντρου, οι οποίοι κατηγορούνται για παραποίηση εγγράφων και πρόκληση ζημίας εννέα δισ. ρουβλιών ή 161 εκατ. ευρώ, είπε στην Κάτω Βουλή της Δούμας. «Με τέτοια ηθική σήψη της ηγεσίας, δεν προκαλεί έκπληξη η χαμηλή ποιότητα των προϊόντων» δήλωσε ο Ρογκόζιν σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Υποστήριξε ακόμα ότι η τελευταία συντριβή πυραύλου Proton ήταν πανομοιότυπη με δύο προηγούμενα ατυχήματα το 1988 και το 2014, κάτι που δείχνει ότι τα πραγματικά αίτια της βλάβης δεν βρέθηκαν ποτέ. «Στη βιομηχανία ακόμα δεν γνωρίζουν τον ψηφιακό σχεδιασμό. Είναι ντροπή, έχουμε κολλήσει στην αλλαγή του αιώνα» δήλωσε ο Ρογκόζιν. Επισήμανε επίσης ότι το κέντρο Κρούνιτσεφ απασχολεί 13 φορές περισσότερους υπαλλήλους από ό,τι η Orbital Sciences, μια από τις αμερικανικές εταιρείες που έχουν συνάψει συμβόλαια με τη NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αρμόδιος για θέματα Διαστήματος και Άμυνας, κατέθεσε νομοθετική πρόταση για τη μεταρρύθμιση της διαστημικής βιομηχανίας. Η πρόταση, η οποία περιλαμβάνει τροπολογίες για 23 διαφορετικούς νόμους, εγκρίθηκε από τη Δούμα με την πρώτη ανάγνωση και πήρε το δρόμο για την Άνω Βουλή και την τελική υπογραφή από τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Το πακέτο προβλέπει μεταξύ άλλων την αναδιοργάνωση της διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos σε «κρατική επιχείρηση». Η νέα εταιρεία θα ακολουθεί το μοντέλο της Rosatom, η οποία επιβλέπει την πυρηνική βιομηχανία. Στην ηγεσία θα παραμείνει ο σημερινός επικεφαλής της Roscosmos Ιγκόρ Κομάροφ, πρώην τραπεζίτης. Ο Ρογκόζιν πρότεινε επίσης αυξήσεις μισθών στη διαστημική βιομηχανία, η οποία μαστίζεται από έλλειψη μηχανικών. Πολλοί μηχανικοί, είπε, αμοίβονται με μόλις 30.000 ρούβλια (600 δολάρια) το μήνα, και αναγκάζονται να μένουν σε κοιτώνες μακριά από τη Μόσχα. Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων. 1. 5/12/2010-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass. 2. 1/2/2011-Πύραυλος Rokot με στρατιωτικό δορυφόρο GEO-IK2 3. 18/8/2011-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους επικοινωνιών.(Express-AM44) 4. 24/8/2011-Πύραυλος Soyuz-U με σκάφος εφοδιασμου του Progress-M. 5. 9/11/2011-Πύραυλος Zenit-2SB με το Fobos-Grant για τον Αρη. 6. 25/12/2011-Πύραυλος Soyuz-2.1a με τον δορυφόρο επικοινωνιών Meridian. 7. 6/8/2012-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους Express-MD2(Ρωσία) και Telkom-3(Ινδονησία). 8. 2/7/2013-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass-M. 9.16/5/2014-Πύραυλος Proton-M με τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Express-AM4P 10.28/4/2015-Πύραυλος Soyuz-2.1a με το "Progress M-27M" 11.16/5/2015-Πύραυλος Proton – M με τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών MexSat-1. Σχόλιο:Απο το Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων διαπιστώνεται οτι 6 απο τις 11 αποτυχημένες εκτοξεύσεις αφορουν τον Πύραυλο Proton-M. Τρεις τον πυραυλο Soyuz(Μια τον Soyuz-U και δυο τον νεο πύραυλο Soyuz-2.1a) και απο μια τον Πύραυλο Rokot και τον Πύραυλο Zenit-2SB. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231409265 Εκτόξευση σε τροχιά του «μυστηριώδους» Χ-37Β της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας. Σε τροχιά εκτοξεύτηκε την Τετάρτη το μη επανδρωμένο διαστημοπλάνο X-37B της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας- ένα «μυστηριώδες» από πολλές απόψεις σκάφος, λόγω του πέπλου μυστικότητας που το περιβάλλει, το οποίο έχει χαρακτηριστεί και ως «μίνι» διαστημικό λεωφορείο. Πρόκειται για την τέταρτη αποστολή του τύπου (υπάρχουν δύο διαστημοπλάνα του συγκεκριμένου είδους) και, όπως υπογραμμίζεται σε σχετικό δημοσίευμα του space.com, η συγκεκριμένη εκτόξευση αποτελεί και την έναρξη της πρώτης πτήση διαστημοπλοίου που κινείται με ηλιακή ενέργεια. Το X-37B εκτοξεύτηκε με πύραυλο Atlas V από το ακρωτήριο Κανάβεραλ, και οι λεπτομέρειες γύρω από τη φύση της αποστολής του είναι μυστικές, οπότε είναι ασαφές το τι ακριβώς θα κάνει όσο παραμένει σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Ωστόσο, σύμφωνα με αξιωματούχους της αεροπορίας, η εν λόγω αποστολή (OTV-4) θα επικεντρώνεται λιγότερο στο ίδιο το σκάφος και περισσότερο στο φορτίο που μεταφέρει σε τροχιά. Σημειώνεται ότι μαζί, στον ίδιο πύραυλο, ήταν φορτωμένοι 10 μικροί cubesats, περιλαμβανομένου του LightSail, που αναπτύχθηκε από την Planetary Society με σκοπό να δοκιμάσει/ επιδείξει τεχνολογία «ηλιακών ιστίων» για τα διαστημόπλοια. Η αμερικανική πολεμική αεροπορία, όπως αναφέρθηκε, έχει δύο X-37B, τα οποία έχουν κατασκευαστεί από τη Phantom Works της Boeing. Το καθένα έχει διαστάσεις 8,8 x 2,9 μέτρα, με άνοιγμα φτερών 4,6 μέτρων – ενδεικτικά αναφέρεται πως θα μπορούσε να χωρέσει μέσα στον χώρο φόρτωσης ενός διαστημικού λεωφορείου. Εκτοξεύεται κάθετα και προσγειώνεται οριζόντια. Η μυστικότητα γύρω από το πρόγραμμα έχει οδηγήσει σε εικασίες ότι πρόκειται για κάποιου είδους διαστημικό όπλο, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον, για παράδειγμα, εχθρικών δορυφόρων, ωστόσο η αμερικανική πολεμική αεροπορία απορρίπτει αυτούς τους ισχυρισμούς, λέγοντας ότι πρόκειται για μέσο δοκιμών τεχνολογιών για επαναχρησιμοποιούμενα διαστημικά σκάφη. Δεν είναι γνωστό πόσο θα διαρκέσει η αποστολή, ωστόσο η OTV-1 διήρκεσε 225 ημέρες, η OTV-2 469 και η OTV-3 675- ρεκόρ για επαναχρησιμοποιούμενο διαστημόπλοιο. Όσον αφορά στο φορτίο, δεν αποτελεί εντελώς μυστήριο, καθώς θα περιλαμβάνει ένα προηγμένο σύστημα προώθησης Hall (κινητήρας ιόντων) και νέα υλικά. Όσον αφορά στο LightSail- διαστάσεων που αντιστοιχούν σε ένα καρβέλι ψωμί- αναμένεται να επιστρέψει στη Γη μέσα σε μερικές εβδομάδες, έχοντας πρώτα αναπτύξει το ηλιακό πανί του. http://www.naftemporiki.gr/story/954979/ektokseusi-se-troxia-tou-mustiriodous-x-37b-tis-amerikanikis-polemikis-aeroporias

Εντοπίστηκε ζωή στο νέο πιο ξηρό μέρος της Γης. Ερευνητές εντόπισαν στοιχεία ζωής στο πιο ξηρό σημείο της Γης στην έρημο Ατακάμα, μια περιοχή στη Χιλή που έχει αναγνωριστεί επίσης ως η πιο άγονη στον κόσμο. Η ανακάλυψη ενδέχεται να επηρεάσει σημαντικά τη διαδικασία αναζήτηση ζωής στον Άρη. Για περισσότερο από μία δεκαετία, η περιοχή Γιουνγκάι στην έρημο Ατακάμα είχε χαρακτηριστεί ως η πιο ξηρή του πλανήτη, ελκύοντας το ενδιαφέρον αστροβιολόγων για τις αναλογίες με τις συνθήκες του Άρη. Ωστόσο μετά από συστηματική έρευνα μία επιστημονική ομάδα από τη Χιλή ανακάλυψε ότι μία άλλη περιοχή με την ονομασία Μαρία Ελένα Σάουθ (MES) είναι ακόμα πιο ξηρή, εμφανίζοντας μέση ατμοσφαιρική σχετική υγρασία ίση με αυτή που αποκάλυψαν οι τελευταίες μετρήσεις από την επιφάνεια του Άρη. «Με έκπληξη ανακαλύψαμε μια σειρά βιώσιμων ειδών βακτηρίων στο έδαφος της MES χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό μοριακών και μη μεθόδων, αποκαλύπτοντας έτσι την παρουσία ζωής στο πιο ξηρό μέρος που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα», δήλωσε ο Αρμάντο Αζούα-Μπούστος, επικεφαλής της μελέτης. Για περισσότερο από μία δεκαετία, η περιοχή Γιουνγκάι στην έρημο Ατακάμα είχε χαρακτηριστεί ως η πιο ξηρή του πλανήτη, ελκύοντας το ενδιαφέρον αστροβιολόγων για τις αναλογίες με τις συνθήκες του Άρη. Ο Αζούα-Μπούστος προέρχεται από την περιοχή της Ατακάμα και εδώ και χρόνια ήταν πεπεισμένος ότι υπάρχει πιο ξηρό μέρος από τη Γιουνγκάι. Για αυτό το λόγο τοποθέτησε αισθητήρες υγρασίας σε διάφορα μέρη και ανακάλυψε τη MES, που πλέον αποτελεί μία από τις καλύτερες περιοχές προσομοίωσης του Κόκκινου Πλανήτη πάνω στη Γη. «Αν θέλουμε να δοκιμάσουμε την επόμενη γενιά των ρομπότ και εργαλείων, καθώς και άλλων τεχνικών και τεχνολογιών για τον Άρη, τότε η MES αποτελεί τον ιδανικό υποψήφιο, καθώς διαθέτει πολλές από τις βασικές συνθήκες που χαρακτηρίζουν τον Κόκκινο Πλανήτη», δήλωσε ο Αζούα-Μπούστος. http://www.naftemporiki.gr/story/955122/euresi-zois-sto-neo-pio-ksiro-meros-tis-gis

«Εξερευνήστε την Ευρώπη» Το αμερικανικό Κογκρέσο ανέκρινε τον νέο προϋπολογισμό της NASA και της έδωσε εντολή να οργανώσει μια αποστολή εξερεύνησης της Ευρώπης, του παγωμένου δορυφόρου του Δία κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του οποίου υπάρχει ένας υπόγειος ωκεανός που πιθανώς να έχουν αναπτυχθεί σε αυτόν κάποιες μορφές ζωής Το αμερικανικό Κογκρέσο ανακοίνωσε το ποσό που ενέκρινε για την χρηματοδότηση της NASA για τους επόμενους 18 μήνες το οποίο θα είναι 18,5 δισ. δολάρια. Το Κογκρέσο ζήτησε από την διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ να υλοποιήσει το πρόγραμμα OWEP (Ocean Worlds Exploration Programme) που θα περιλαμβάνει την εξερεύνηση ωκεανών που υπάρχουν σε εξωγήινους κόσμους. Μάλιστα το Κογκρέσο έθεσε και σχετικό χρονοδιάγραμμα για την πρώτη αποστολή αυτού του προγράμματος. Ζήτησε από την NASA η πρώτη αποστολή να ξεκινήσει το αργότερο το 2022. Στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν δύο δορυφόροι στους οποίους όλες οι ενδείξεις υποδεικνύουν την ύπαρξη ενός υπόγειου ωκεανού κάτω από την παγωμένη τους επιφάνεια. Ο ένας είναι η Ευρώπη, ο δορυφόρος του Δία και ο άλλος ο Εγκέλαδος, ο δορυφόρος του Κρόνου. Υπήρχε προβληματισμός για το ποιος από τους δύο δορυφόρους πρέπει να εξερευνηθεί πρώτος και τελικά η NASA μετά την έγκριση του νέου προϋπολογισμού αποφάσισε να οργανώσει άμεσα μια αποστολή στην Ευρώπη. Ομως σύμφωνα με τα όσα συμφωνήθηκαν με το Κογκρέσο η NASA θα οργανώσει αμέσως μετά την αποστολή στην Ευρώπη αποστολές εξερεύνησης τόσο στον Εγκέλαδο όσο και στον μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου, τον Τιτάνα ο οποίος βρίσκεται σε μια γεωλογική και ατμοσφαιρική κατάσταση παρόμοια με εκείνη που υπήρχε στην Γη την πρώτη περίοδο της ύπαρξης της. Πριν την τελευταία εξέλιξη και τις εντολές του Κογκρέσου η NASA είχε ξεκινήσει την οργάνωση μιας εξερευνητικής αποστολής στην Ευρώπη την οποία ονόμασε Clipper. Το σκάφος της αποστολής είναι προγραμματισμένο να ξεκινήσει το ταξίδι του στα μέσα της δεκαετίας του 2020. Το κόστος της αποστολής έχει υπολογιστεί στα δύο δισ. δολάρια με την NASA να προσφέρει περίπου 250 εκ. δολάρια και αναζητούσε συμμάχους για να προχωρήσει το σχέδιο. Η αποστολή Clipper έχει σχεδιαστεί να συλλέξει δεδομένα από την επιφάνεια της Ευρώπης και να είναι προπομπός για επόμενες αποστολές οι οποίες θα προσπαθήσουν να διεισδύσουν στην παγωμένη επιφάνεια και να εξερευνήσουν τον ωκεανό που βρίσκεται από κάτω. Όμως με βάση τα νέα δεδομένα και την επιθυμία του Κογκρέσου να αναζητηθεί άμεσα ζωή στους εξωγήινους ωκεανούς είναι πολύ πιθανό οι στόχοι της αποστολής Clipper να μεταβληθούν ή να οργανωθεί μια νέα αποστολή. Βασικό εμπόδιο στην εξερεύνηση των υπόγειων ωκεανών τόσο στην Ευρώπη όσο και τον Εγκέλαδο είναι ότι αυτοί (αν υπάρχουν) βρίσκονται σε βάθη δεκάδων ή και εκατοντάδων χλμ κάτω από την παγωμένη τους επιφάνεια. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κατασκευαστεί ένα σύνθετο προηγμένο σύστημα που περιλαμβάνει ένα πανίσχυρο τρυπάνι που θα καταφέρει να τρυπήσει την επιφάνεια της Ευρώπης και να διεισδύσει μέχρι τον ωκεανό και ένα σκάφος ή κάποιο άλλο όργανο που θα τον εξερευνήσει. Ένα τέτοιο σύστημα δεν υπάρχει ακόμη και δεν είναι γνωστό αν μπορεί να κατασκευαστεί μέσα στην επόμενη πενταετία. Πάντως πριν από λίγες εβδομάδες η NASA ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να χρηματοδοτήσει την κατασκευή ενός επαναστατικού ρομπότ εξερεύνησης του ωκεανού της Ευρώπης. Το ρομπότ αυτό θα έχει το σχήμα καλαμαριού και το πιο εντυπωσιακό του χαρακτηριστικό είναι ότι θα διαθέτει ένα προηγμένο σύστημα που θα του επιτρέπει να λειτουργεί μετατρέποντας σε ενέργεια τα μεταβαλλόμενα μαγνητικά πεδία του δορυφόρου. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=706123

Παγκόσμια Διαστημική Σημαία. Φανταστείτε το έτος 2035. Οι άνθρωποι έχουν προσγειωθεί στον Άρη και είναι έτοιμοι να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην επιφάνεια. Το επόμενο πράγμα που πρέπει να κάνουν θα είναι να αναρτήσουν μία σημαία στο έδαφος. Αλλά αυτή δεν είναι η σημαία των ΗΠΑ, ή ακόμα και μία σημαία των Ηνωμένων Εθνών – αντ “αυτού, θα είναι μία σημαία μπλε χρώματος που θα περιλαμβάνει επτά δαχτυλίδια και θα προορίζεται για να αντιπροσωπεύσει ολόκληρο τον πλανήτη μας. Τουλάχιστον αυτό είναι το μέλλον που οραματίζεται ένας γραφίστας, ο οποίος σχεδίασε μια σημαία και λέει ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μελλοντικές αποστολές στο σύμπαν για να σηματοδοτήσει ότι ερχόμαστε από τη Γη. Το έργο, με τίτλο Η διεθνής Σημαία του Πλανήτη Γη, δημιουργήθηκε από τον Oskar Pernefeldt από το Beckmans College of Design στη Στοκχόλμη, Σουηδία. Από τον δικτυακό του τόπο, μας λέει ότι ο σκοπός της σημαίας είναι να «υπενθυμίσει στους ανθρώπους της Γης που μοιραζόμαστε αυτόν τον πλανήτη, ότι δεν έχουν σημασία τα εθνικά σύνορα.» Το μπλε χρώμα φόντου επιλέχθηκε για να συμβολίσει το νερό στη Γη – ένα βασικό συστατικό της ζωής του πλανήτη μας Η σημαία έχει μέγεθος παρόμοιο με πολλές εθνικές σημαίες, και χαρακτηριστικό της είναι τα επτά δαχτυλίδια στο κέντρο της. Το σχήμα έχει επίσης σχεδιαστεί σαν ένα λουλούδι που, σύμφωνα με τον κ Pernefeldt, «αντιπροσωπεύει το πώς τα πάντα στον πλανήτη μας, άμεσα ή έμμεσα συνδέονται. Και πρόσθεσε: «Οι εξωτερικοί δακτύλιοι του λουλουδιού σχηματίζουν έναν κύκλο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα σύμβολο της Γης ως πλανήτης και η μπλε επιφάνεια εκτός από το νερό στον πλανήτη μας θα μπορούσε να αποτελεί το σύμπαν. Παρακολουθήστε την κατασκευή της Διεθνής Σημαίας του Πλανήτη Γη: https://www.youtube.com/watch?v=yd1CYKFAUzA Η σημαία της Γης έχει φόντο σκούρο μπλε και κεντρικό της στοιχείο είναι η φημισμένη φωτογραφία της NASA που δείχνει τον πλανήτη μας όπως φαίνεται από το Διάστημα. Η σημαία δεν είναι επίσημη, καθώς δεν υπάρχει επίσημος κυβερνητικός φορέας για τη Γη. Συνδέεται με την Ημέρα της Γης, που αφορά την ευαισθητοποίηση για θέματα περιβάλλοντος και τον εορτασμό του κινήματος της παγκόσμιας κοινότητας. Ιστορία Η πρώτη σημαία της Γης έγινε με τη μέθοδο screen-printing και τα χρώματα της Γης ήταν αντεστραμμένα: ο ωκεανός ήταν λευκός και τα σύννεφα ήταν μπλε. Με δύο μόνο χρώματα, το ένα χρώμα ήταν για τα σύννεφα και το άλλο συμβόλιζε τον ωκεανό και τη Γη. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%B7%CE%B4%CF%8C%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%8C%CF%84%CE%B9-%CE%B8%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF

Ένα διαστημικό ταξίδι πάνω από την Ευρώπη. Ένα διαστημικό ταξίδι πάνω από την Ευρώπη, από τα Κανάρια Νησιά μέχρι την Ιταλία, κατέγραψε με τον φακό της η αστροναύτης Σαμάνθα Κριστοφορέτι, η οποία βρίσκεται τους τελευταίους μήνες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η 38χρονη Ιταλίδα δημοσίευσε τα εντυπωσιακά πλάνα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εκμεταλλευόμενη ένα μικρό κενό στο γεμάτο πρόγραμμα των αστροναυτών του Σταθμού. Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αυτή τη στιγμή, εκτός από την Κριστοφορέτι, βρίσκονται οι αστροναύτες Μπάρι Ουίλμορ, Τέρι Βερτς, Ελένα Σέροβα, Αλεξάντερ Σαμουκουτιάεφ και Αντόν Σκαπλέροφ. Οι αστροναύτες συνήθως περνούν έξι μήνες στον Σταθμό, στο πλαίσιο μίας αποστολής την οποία υποστηρίζουν 15 χώρες. http://www.naftemporiki.gr/story/953908/ena-diastimiko-taksidi-pano-apo-tin-europi Aστροναύτες-σταρ των social media. Ποιος δεν ονειρευόταν από μικρό παιδί να γίνει αστροναύτης ή έστω να γνωρίσει έναν από τους «ήρωες» του Διαστήματος; Η Ιταλίδα Σαμάνθα Κριστοφορέτι και ο Καναδός Κρις Χάντφιλντ ζουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αλλά έχουν γίνει σταρ των social media στη Γη. Ανεβάζουν φωτογραφίες από την καθημερινότητά τους σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και έχουν συνολικά πάνω από 2 εκατομμύρια ακόλουθους στο Twitter Ο αστροναύτης, ο συνδετικός κρίκος της επιστήμης και της τεχνολογίας με την ανθρώπινη υπόσταση, είχε επί δεκαετίες μυθικές διαστάσεις και ο μόνος τρόπος που υπήρχε για τους κοινούς θνητούς να έρθουν σε επαφή με το μακρινό σύμπαν ήταν η περιορισμένη επαφή τους. Σήμερα η νέα γενιά αστροναυτών που σερφάρει στο Διαδίκτυο, «τιτιβίζει» στο Twitter και ανεβάζει βίντεο στο YouTube φέρνει όλους μας πιο κοντά στο Διάστημα και στη ζωή μακριά από τον γαλάζιο πλανήτη μας. Οι σύγχρονοι αστροναύτες που ζουν στον διαστημικό σταθμό ISS έχουν αποκτήσει στάτους ροκ σταρ, με εκατοντάδες χιλιάδες ακόλουθους στο Twitter και εκείνοι ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του «κοινού» τους, στέλνοντας «ανταποκρίσεις» και φωτογραφίες από την καθημερινότητά τους. Το παιχνίδι και η δουλειά είναι δύο όψεις της καθημερινότητας των αστροναυτών στον ISS. Οι φωτογραφίες που στέλνουν στη Γη γίνονται ανάρπαστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσηςΗ Ιταλίδα Σαμάνθα Κριστοφορέτι έχει γίνει αντικείμενο λατρείας για πολλούς από τους 533.000 ακόλουθούς της, όπως και ο Καναδός Κρις Χάντφιλντ, που διαθέτει 1,5 εκατομμύριο «οπαδούς». Ο Χάντφιλντ, ο οποίος τραγουδούσε με την κιθάρα του μέσα στον σταθμό και ανέβαζε τα βίντεο στο YouTube, είχε τόσο μεγάλη επιτυχία ώστε μέσα στη χρονιά θα κυκλοφορήσει το πρώτο του μουσικό άλμπουμ. Οι δύο αστροναύτες γράφουν καθημερινά στα social media, προσθέτοντας αρκετά προσωπικά στοιχεία. Για παράδειγμα, η Κριστοφορέτι, η οποία βρίσκεται στον διαστημικό σταθμό για περισσότερες από 170 ημέρες, δεν έκρυψε από τους θαυμαστές της την ικανοποίησή της για τον πρώτο καλό καφέ που ήπιε ύστερα από τόσον καιρό. Μια ιταλική εταιρεία της έστειλε μια ειδική καφετιέρα, η οποία μπορεί να φτιάξει τον αγαπημένο της εσπρέσο ανεξάρτητα από την κλίση ή τον προσανατολισμό που θα έχει η συσκευή, ακόμη και σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Δεν κρύβει, ακόμη, τα αγαπημένα της σνακ, που είναι τα αποξηραμένα μήλα και το κάνει με έναν πολύ φιλικό τρόπο. «Η ώρα για ένα σνακ είναι η κατάλληλη ευκαιρία για να δώσεις στο σώμα σου το σωστό καύσιμο», σχολιάζει χαρακτηριστικά στα social media. Δεν διστάζει, ακόμη, να εξηγήσει στο κοινό πως χρησιμοποιούν τη... διαστημική τους τουαλέτα οι αστροναύτες, ενώ ταυτόχρονα καλύπτει την περιέργεια του κόσμου για τη θέα από το Διάστημα ποστάροντας καταπληκτικές φωτογραφίες από το βόρειο σέλας. Ο Χάντφιλντ, από την πλευρά του, σε μια στιγμή συγκίνησης κατέγραψε τον εαυτό του να δακρύζει και μοιράστηκε το παράξενο θέαμα των δακρύων σε μηδενική βαρύτητα με τους ακόλουθούς του. Το εντυπωσιακό με τη νέα γενιά αστροναυτών δεν είναι μόνο ότι είναι «δικτυωμένοι» με τον κόσμο στη Γη, αλλά ότι το καταφέρνουν χωρίς να παραμελούν το επιστημονικό τους έργο. Αλλωστε και αυτό καταγράφεται καθημερινά στα βίντεο που στέλνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι σύγχρονοι αστροναύτες διαχειρίζονται οι ίδιοι τους λογαριασμούς τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ισως γι' αυτό έχουν και τόσο προσωπικό τόνο, μιλούν για τα πράγματα που τους ενδιαφέρουν, για το περιβάλλον, για τον πλανήτη. Παρότι βρισκόμαστε στην εποχή των social media, η NASA δεν παρέχει ειδική εκπαίδευση στους αστροναύτες της. Εάν κάποιος δηλώσει ότι θα ήθελε βοήθεια, του κάνουν μερικά σεμινάρια πριν από την αναχώρησή του για τον διαστημικό σταθμό. Τα μόνα υποχρεωτικά μαθήματα για τους αστροναύτες είναι τα μαθήματα φωτογραφίας. Η ESA, η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία, θεωρεί ότι η επαφή με τον κόσμο είναι αναπόσπαστο κομμάτι του επαγγέλματος του αστροναύτη. «Η δραστηριότητά μας χρηματοδοτείται από το Δημόσιο, οπότε είναι ευθύνη μας να μοιραζόμαστε την εμπειρία με όσο το δυνατόν ευρύτερο κοινό», εξηγεί η υπεύθυνη Τύπου της ESA. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64188971

Άγνωστα μαγνητικά πεδία ίσως λύνουν το «μυστήριο» της αντιύλης. Ένα ακόμη βήμα ώστε να επαληθεύσουν τον λόγο που η ύλη επικράτησε της αντιύλης, όταν το σύμπαν είχε «ηλικία» μικρότερη ακόμη και από 1 τρισεκατομμυριοστό του τρισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου, υποστηρίζουν πως έκαναν Αμερικανοί επιστήμονες, με επικεφαλής τον Τάνμαϊ Βαχασπάτι, καθηγητή φυσικής στο πολιτειακό πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι επιστήμονες έχουν διατυπώσει ένα θεωρητικό μοντέλο σύμφωνα με το οποίο, πίσω από την επικράτηση της ύλης, κρύβονται άγνωστα έως σήμερα αριστερόστροφα σπειροειδή μαγνητικά πεδία, που κατακλύζουν το σύμπαν. Μια υπόθεση που φαίνεται πως επιβεβαιώνεται από τις αστρονομικές παρατηρήσεις, και πιο συγκεκριμένα από τις μετρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Fermi της NASA. Με βάση τις επικρατούσες θεωρίες, στις πρώτες φάσεις της Μεγάλης Έκρηξης δημιουργούνταν ίσες ποσότητες σωματιδίων και αντισωματιδίων, με συνέπεια να αλληλοεξουδετερώνονται. Ωστόσο, κάποιος ανεξήγητος μηχανισμός προκάλεσε μια μικρή ασυμμετρία στην παραγωγή τους, με συνέπεια τα πλεονάζοντα σωματίδια να γίνουν οι «δομικοί λίθοι» για τον σχηματισμό των πρώτων ατόμων και, επομένως, όλων των δομών που ακολούθησαν στη συνέχεια. Το αποτέλεσμα είναι το σύμπαν σήμερα, και ό,τι αυτό περιέχει, να αποτελείται αποκλειστικά από ύλη, ενώ η αντιύλη σπανίζει. Ο μηχανισμός που έχουν προτείνει οι Αμερικανοί επιστήμονες από το 2001 είναι σπειροειδή μαγνητικά πεδία με αριστερόστροφη φορά, τα οποία προκάλεσαν αυτή την ασυμμετρία στις πρώτες φάσεις της κοσμικής δημιουργίας και σήμερα κατακλύζουν το σύμπαν. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ύπαρξη αυτών των μαγνητικών πεδίων θα μπορούσε να αποκαλυφθεί από τα «ίχνη» που αυτές αφήνουν στις κοσμικές ακτίνες γ – τα φωτόνια υψηλής ενέργειας που εκπέμπονται από πηγές όπως οι τεράστιες μαύρες τρύπες στο κέντρο μεγάλων γαλαξιών. Όπως αναφέρει η ομάδα σε άρθρο της στο περιοδικό Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας, το οποίο δημοσιεύτηκε την Παρασκευή, η ανάλυση των δεδομένων από το τηλεσκόπιο Fermi φαίνεται να επιβεβαιώνει αυτά τα «ίχνη», δηλαδή την ιδιαίτερη κατανομή που θα έπρεπε να έχουν οι ακτίνες αν όντως υπάρχουν τα μαγνητικά πεδία. Μάλιστα, από την ανάλυση, μπόρεσαν να προσδιορίσουν και τις ιδιότητες αυτών των πεδίων. Πάντως, όπως σημειώνει ο Βαχασπάτι στο σάιτ του ρωσικού τηλεοπτικού δικτύου RT, οι μετρήσεις από το Fermi που επεξεργάσθηκαν δεν είναι ακόμη αρκετές για να επιβεβαιώσουν τελεσίδικα το θεωρητικό μοντέλο. Έτσι, ακόμη και σήμερα, το περιθώριο σφάλματος της ανάλυσής τους αγγίζει το 0,3%. «Νομίζω πως το πιο σημαντικό είναι πως βλέπουμε ένα ύποπτο σήμα στα δεδομένα, προχωρώντας βήμα προς βήμα από εδώ και πέρα», αναφέρει. Κάθε τέτοιο βήμα, προσθέτει, θα γίνει με την αναζήτηση του σήματος σε ολοένα περισσότερες μετρήσεις από το τηλεσκόπιο. http://www.naftemporiki.gr/story/953917/agnosta-magnitika-pedia-isos-lunoun-to-mustirio-tis-antiulis

Διορθώθηκε η τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roskosmos ανακοίνωσε την Δευτέρα ότι το διαστημικό σκάφος Progress, που έχει προσδεθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), κατάφερε να θέσει σε λειτουργία τους κινητήρες του, διορθώνοντας την τροχιά του ISS. "Κατά τη διάρκεια της νύχτας η τροχιά του ISS διορθώθηκε με επιτυχία", ανέφερε η Roskosmos, σύμφωνα με τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων. Μία πρώτη προσπάθεια τη νύχτα της 15ης προς 16η Μαΐου είχε αποτύχει προκαλώντας κρίση στη ρωσική διαστημική βιομηχανία. Η διόρθωση της τροχιάς ξεκίνησε στις 03:30 ώρα Μόσχας (και ώρα Ελλάδας) και ολοκληρώθηκε περίπου 30 λεπτά αργότερα, διευκρίνισε η Roskosmos. Προσδεμένο στο ρωσικό όχημα Zvezda, το μεταφορικό σκάφος Progress M-26M κατάφερε να διορθώσει την τροχιά του ISS, τοποθετώντας το στο επιθυμητό ύψος που θα επιτρέψει την επιστροφή στη Γη των τριών μελών του πληρώματος του σταθμού στις αρχές Ιουνίου. Ως αποτέλεσμα του ελιγμού το μέσο ύψος του σταθμού πτήσης αυξήθηκε κατά 2,8 km. Η διόρθωση της τροχιάς είχε προγραμματιστεί να γίνει τη νύχτα της 15ης προς 16η Μαΐου αλλά ματαιώθηκε καθώς οι υπεύθυνοι της πτήσης δεν είχαν καταφέρει να θέσουν σε λειτουργία τους κινητήρες του διαστημικού σκάφους. http://www.kathimerini.gr/815744/article/epikairothta/episthmh/dior8w8hke-h-troxia-toy-die8noys-diasthmikoy-sta8moy Μεντβέντεφ: Ειδική επιτροπή για τα αίτια συντριβής του πυραύλου Proton-M. Τη σύσταση ειδικής επιτροπής για την διερεύνηση των αιτιών που οδήγησαν στην συντριβή του πυραύλου Proton – M διέταξε χθες ο πρωθυπουργός της Ρωσία Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Ο πύραυλος Proton-M, ο οποίος μετέφερε έναν μεξικάνικο δορυφόρο, παρουσίασε βλάβη και συνετρίβη χθες στη Σιβηρία λίγο μετά την εκτόξευσή του. Ο πύραυλος που μετέφερε τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών MexSat-1 παρουσίασε κάποιο πρόβλημα περίπου 500 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν, όπως μετέδωσαν ρωσικά μέσα ενημέρωσης. Τα αίτια της συντριβής του πυραύλου, που είχε ως αποτέλεσμα να μην τεθεί σε τροχιά ο δορυφόρος, δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί. Το πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti μετέδωσε εξάλλου επικαλούμενο έναν αξιωματούχο ότι ανεστάλησαν όλες οι εκτοξεύσεις πυραύλων μεταφοράς δορυφόρων αυτού του είδους. Στο μεταξύ σε συνέντευξη τύπου που έδωσε ο υπουργός Μεταφορών και Συγκοινωνιών του Μεξικού Χεράρδο Πουίζ Εσπάρτζα, δήλωσε πως ο δορυφόρος ήταν πλήρως ασφαλισμένος, ως εκ τούτου δεν προκύπτουν σημαντικές οικονομικές ζημιές για τη χώρα. Οπως συμπλήρωσε, οι μεξικανικές αρχές είχαν επενδύσει 300 εκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία του δορυφόρου και άλλο 90 εκατ. δολ. για την πραγματοποίηση της εκτόξευσης. Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων. 1. 5/12/2010-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass. 2. 1/2/2011-Πύραυλος Rokot με στρατιωτικό δορυφόρο GEO-IK2 3. 18/8/2011-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους επικοινωνιών.(Express-AM44) 4. 24/8/2011-Πύραυλος Soyuz-U με σκάφος εφοδιασμου του Progress-M. 5. 9/11/2011-Πύραυλος Zenit-2SB με το Fobos-Grant για τον Αρη. 6. 25/12/2011-Πύραυλος Soyuz-2.1a με τον δορυφόρο επικοινωνιών Meridian. 7. 6/8/2012-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους Express-MD2(Ρωσία) και Telkom-3(Ινδονησία). 8. 2/7/2013-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass-M. 9.16/5/2014-Πύραυλος Proton-M με τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Express-AM4P 10.28/4/2015-Πύραυλος Soyuz-2.1a με το "Progress M-27M" 11.16/5/2015-Πύραυλος Proton – M με τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών MexSat-1. http://gr.rbth.com/news/2015/05/17/mentbentef_eidiki_epitropi_gia_ta_aitia_syntribi_toy_proton-m_37139.html

Κίνδυνοι από την κοσμική ακτινοβολία για τους αστροναύτες που θα ταξιδέψουν στον Άρη. Σαν να μην έφταναν η ανία, ο περιορισμένος χώρος και η λιγοστή παρέα, οι αστροναύτες που θα ταξιδέψουν προς τον Άρη κινδυνεύουν και με εγκεφαλικές βλάβες εξαιτίας της κοσμικής ακτινοβολίας. Αμερικανοί ερευνητές εξέθεσαν πειραματόζωα σε ακτίνες σωματιδίων υψηλής ενέργειας, ανάλογες με αυτές που ανιχνεύονται στις κοσμικές ακτίνες του γαλαξία, και διαπίστωσαν ότι προκαλούν καταστροφή του κεντρικού νευρικού συστήματος περιορίζοντας σημαντικά την απόδοση των ζώων. «Τα νέα δεν είναι θετικά για τους αστροναύτες που μελλοντικά θα συμμετάσχουν σε αποστολές διάρκειας δύο-τριών ετών στον Κόκκινο Πλανήτη», τονίζει ο Τσαρλς Λιμολί, καθηγητής Ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. «Η μείωση της απόδοσης, τα κενά μνήμης και η απώλεια συνείδησης και ελλειμματική εστίαση του ενδιαφέροντος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μπορεί να επηρεάσουν ζωτικής σημασίας δραστηριότητες. Δεν αποκλείεται καθόλου η έκθεση σε αυτά τα σωματίδια να έχει παρενέργειες, ακόμη και μακροπρόθεσμα, στις γνωσιακές δεξιότητες του ατόμου. Η κοσμική ακτινοβολία θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη πτώση της απόδοσης, άγχος και να επηρεάσει την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων», κατέληξε ο Αμερικανός καθηγητής. Τα τεχνολογικά εμπόδια που θα αντιμετωπίσουν οι επανδρωμένες αποστολές στον Αρη είναι εξαιρετικά μεγάλα, αλλά η NASA προσβλέπει στην πραγματοποίηση ενός τέτοιου εγχειρήματος το πολύ μέχρι το 2030. Kατά την τελευταία έρευνα, τα τρωκτικά που χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα τοποθετήθηκαν σε μία ακτίνα υψηλής ενέργειας οξυγόνου και σωματιδίων τιτανίου στο εργαστήριο κοσμικής ακτινοβολίας της ΝASA προτού επαναπροωθηθούν στο εργαστήριο του Λιμολί για εξέταση. Στο Διάστημα τα σωματίδια που αποτελούν τις κοσμικές ακτίνες του γαλαξία προέρχονται από τις εκρήξεις άστρων. Η έκθεση σε τέτοιου είδους σωματίδια προκάλεσε στα ποντίκια φλεγμονή στον εγκέφαλο, γεγονός που επηρέασε την καλή μετάδοση τα σημάτων μέσω των νευρώνων. Οι απεικονίσεις του εγκεφάλου των ζώων απέδειξαν ότι το σύστημα της επικοινωνίας εμφάνιζε βλάβες. Εξι εβδομάδες μετά την επαφή τους με τα ενεργειακά σωματίδια, τα ποντίκια είχαν λιγότερες δενδριτικές συνάψεις, δηλαδή δομές που προβάλλουν από τους νευρώνες και μεταφέρουν ηλεκτροχημικά σήματα. Τα φορτισμένα σωματίδια έμοιαζαν να έχουν πλήξει αυτές τις νευρωνικές διακλαδώσεις και να τις είχαν θέσει εκτός λειτουργίας, δημιουργώντας προβλήματα ανάλογα με αυτά που προκαλούν οι νευροεκφυλιστικές ασθένειες, όπως είναι το Αλτσχάιμερ. Η τελευταία μελέτη υποδεικνύει ότι τα διαστημικά σκάφη, τα οποία θα ξεκινούν για μακρινά ταξίδια στο σύμπαν, θα χρειαστούν ειδική θωράκιση από τις κοσμικές ακτίνες. Ομως, μια τέτοια θωράκιση απλώς θα περιορίσει το πρόβλημα και δεν θα το λύσει. Μία λύση θα ήταν η ανακάλυψη φαρμάκων που θα προστατεύουν τον εγκέφαλο από τις ακτίνες. http://physicsgg.me/2015/05/16/%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%af%ce%b1/

Ο Ποσειδώνας, ο Τρίτωνας και η Νηρηίδα … Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA, είναι γνωστό για το κυνήγι εξωπλανητών – πλανητών που περιστρέφονται γύρω από μακρινά άστρα, παρόμοια με τον ήλιο μας. Στα πλαίσια της νέας αποστολής του με κωδικό όνομα Κ2, μελετά επίσης και αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος. Έτσι, προέκυψε μια σειρά φωτογραφιών του Ποσειδώνα και των δορυφόρων του Τρίτωνα και Νηρηίδα. Επί 70 ημέρες, από το Νοέμβριο του 2014 έως τον Ιανουάριο του 2015, το Kepler έλαβε 101.508 φωτογραφίες του πλανήτη Ποσειδώνα. Απ’ αυτές τις φωτογραφίες δημιουργήθηκε το βίντεο διάρκειας 33 δευτερολέπτων που ακολουθεί. Ο Ποσειδώνας εμφανίζεται στο βίντεο την 15η μέρα. Φαίνεται καθαρά να περιστρέφεται γύρω του ο δορυφόρος του Τρίτωνας, με περίοδο 5,8 ημέρες. Δύσκολα διακρίνεται από αριστερά κατά την 24η ημέρα ο μικρός δορυφόρος Νηρηίδα, με περίοδο περιστροφής 360 ημέρες. Γρήγορα περάσματα στο βίντεο κάνουν αστεροειδείς, ενώ στο υπόβαθρο φαίνονται μερικά άστρα που εξετάζει το Kepler για το αν διαθέτουν ή όχι πλανήτες. Η λαμπρή εμφάνιση του Ποσειδώνα οφείλεται στο γεγονός ότι η ατμόσφαιρά του ανακλά το ηλιακό φώς. Μια ομάδα αστρονόμων σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία αυτά για να παρακολουθήσει την εξέλιξη του καιρού στον Ποσειδώνα μελετώντας τις ανεπαίσθητες διακυμάνσεις φωτεινότητας που μόνο το Kepler μπορεί να παρατηρήσει. Βίντεο. http://physicsgg.me/2015/05/18/%ce%bf-%cf%80%ce%bf%cf%83%ce%b5%ce%b9%ce%b4%cf%8e%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%bf-%cf%84%cf%81%ce%af%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%bd%ce%b7%cf%81%ce%b7%ce%af%ce%b4%ce%b1/

Μελέτη για το μποζόνιο Χιγκς καταρρίπτει κάθε ρεκόρ συνεργασίας. Από τις 33 σελίδες που καταλαμβάνει η τελευταία μελέτη για το περίφημο μποζόνιο Χιγκς, μόνο οι εννέα περιγράφουν την ίδια την έρευνα. Οι υπόλοιπες 24 αφιερώνονται στα ονόματα 5.154 ερευνητών, το μεγαλύτερο αριθμό συγγραφέων στα χρονικά της επιστημονικής βιβλιογραφίας. Η μελέτη, η οποία αναρτήθηκε στις 14 Μαΐου στην ηλεκτρονική έκδοση του Physical Review Letters (και θα δημοσιευτεί αργότερα και στην έντυπη έκδοση) προσφέρει την ακριβέστερη μέχρι στιγμής μέτρηση της μάζας του μποζονίου Χιγκς, βασικό τμήμα του μηχανισμού που δίνει στην ύλη τη μάζα του. http://journals.aps.org/prl/abstract/10.1103/PhysRevLett.114.191803 Συγκριτικά, η ιστορική μελέτη του 2012 που επιβεβαίωνε την ύπαρξη του σωματιδίου είχε 2.932 συγγραφείς, από τους οποίους μάλιστα οι 21 είχαν ήδη αποβιώσει πριν από τη δημοσίευση. Το τελευταίο διάστημα, οι μελέτες με τεράστιο αριθμό συγγραφέων έρχονται η μία μετά την άλλη. Τον Μάρτιο δημοσιεύτηκε γενωμική έρευνα με λίστα 1.000 ονομάτων, και λίγες εβδομάδες αργότερα ακολούθησε δημοσίευση για τους βακτηριοφάγους με 2.863 συντάκτες. Και την περασμένη εβδομάδα, η online έκδοση του Nature δημοσίευσε μελέτη του CERN με 2.700 συγγραφείς. Σύμφωνα με το Thomson Reuters Science Watch, νέα μελέτη είναι μόλις η δεύτερη που σπάει το φράγμα των 3.000 ονομάτων, έπειτα από προηγούμενη μελέτη του CERN που δημοσιεύτηκε το 2008. Η έρευνα εκείνη αφορούσε τα σχεδιαζόμενα πειράματα στον ανιχνευτή CMS του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Στη νέα μελέτη-ρεκόρ, οι ομάδες των ανιχνευτών CMS και Atlas συνεργάζονται για να εκτιμήσουν τη μάζα του Χιγκς με απόκλιση μόλις ±0,25%. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231408464 Υπάρχει σωματίδιο «Ω! Θεέ μου»; Το σωματίδιο «Oh My God» ήταν ένα σωματίδιο κοσμικών ακτίνων, πιθανότατα πρωτόνιο, πολύ μεγάλης ενέργειας, το οποίο ανιχνεύθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1991, από τον ανιχνευτή High Resolution Fly’s Eye του Πανεπιστημίου της Utah. Η ενέργεια του σωματιδίου ήταν 320×1018 eV ή 320 ΕeV. Η ενέργεια αυτή είναι εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την ενέργεια των σωματιδίων που επιταχύνει ο LHC, αλλά και αρκετά εκατομμύρια φορές από τις υψηλότερες ενέργειες σωματιδίων κοσμικής ακτινοβολίας που είχαν ανιχνευτεί μέχρι τότε. Προφανώς η ανίχνευση ενός σωματιδίου κοσμικής ακτινοβολίας με τόσο μεγάλη ενέργεια σόκαρε τους φυσικούς – εξ ου και το όνομα «Ω! Θεέ μου». Το σωματίδιο ταξίδευε σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός – κι αν υποθέσουμε ότι επρόκειτο για πρωτόνιο η ταχύτητά του έφτανε στα 0,999 999 999 999 999 999 999 9951 της ταχύτητας του φωτός. Έκτοτε έχουν καταγραφεί μερικές εκατοντάδες γεγονότα με ενέργειες πάνω από 60 EeV – κανένα όμως δεν έφτασε τα 320 EeV. Η προέλευση του σωματιδίου «Ω! Θεέ μου» παραμένει ακόμα μυστήριο. Για τις προσπάθειες ανίχνευσης κοσμικών ακτίνων με υπερ-υψηλές ενέργειες και για τις πιθανές θεωρητικές ερμηνείες μπορείτε να διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ: https://www.quantamagazine.org/20150514-the-particle-that-broke-a-cosmic-speed-limit/?utm_campaign=snsdemo&utm_medium=twitter&utm_source=snsanalytics Η Γραφική παράσταση της ροής των κοσμικών ακτίνων συναρτήσει της ενέργειας. Το τελευταίο σημείο κάτω δεξιά παριστάνει το σωματίδιο «Ω! Θεέ μου». http://physicsgg.me/2015/05/17/%cf%85%cf%80%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%b9-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%cf%89-%ce%b8%ce%b5%ce%ad-%ce%bc%ce%bf%cf%85/

Αναβάλει την πτήση της στο διάστημα η βρετανίδα τραγουδίστρια Σάρα Μπράιτμαν. Η διάσημη βρετανίδα τραγουδίστρια Σάρα Μπράιτμαν δεν θα είναι τελικά η 8η διαστημική τουρίστας! Με δήλωσή της που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της http://www.sarahbrightman.com/news/postponement-of-flight-plans λέει πως δεν μπορεί να πραγματοποιήσει την προγραμματισμένη πτήση της προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) επικαλούμενη οικογενειακούς λόγους. «Η Σάρα Μπράιτμαν ανακοίνωσε σήμερα ότι αναβάλλει τα σχέδιά της να συμμετάσχει στην προσεχή αποστολή στο “Soyuz ΤΜΑ-18Μ”. Η Μπράιτμαν δήλωσε ότι για οικογενειακούς λόγους αναγκάστηκε να αλλάξει τα σχέδια της, και προς το παρόν αναβάλει όλες τις διαστημικές προετοιμασίες», αναφέρει η ανάρτηση στην ιστοσελίδα της. Η βρετανίδα σταρ εξέφρασε τις ευχαριστίες της προς τη διαστημική υπηρεσία της Ρωσίας Roscosmos, την Energia, το κέντρο εκπαίδευσης κοσμοναυτών Γκαγκάριν (GCTC -Gagarin Cosmonaut Training Center), το Star City, την NASA και όλους κοσμοναύτες και τους αστροναύτες, «για την υποστήριξή τους κατά τη διάρκεια αυτής της συναρπαστικής περιόδου της ζωής της». Η πτήση της Μπράιτμαν στο ΔΔΣ είχε προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο του 2015 και θα διαρκούσε 10 ημέρες. Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA Novosti, αντικαταστάτης της Μπράιτμαν στη διαστημική τουριστική αποστολή έχει οριστεί ο Ιάπωνας επιχειρηματίας και «μεγάλος φαν του Διαστήματος» Σατόσι Τακαμάτσου. Η πτήση του Τακαμάτσου προς τον ISS πιθανόν να πραγματοποιηθεί μέσα στην επόμενη τριετία, 2017-2018. Οπως αναφέρει δημοσίευμα του ειδησεογραφικού πρακτορείου TASS, o ρώσος κοσμοναύτης Σεργκέι Προκόπιεφ ή κάποιος άλλος νεαρός κοσμοναύτης πιθανόν να αντικαταστήσει την Μπράιτμαν και να πετάξει με το διαστημικό σκάφος Soyuz στην προγραμματισμένη αποστολή του Σεπτεμβρίου. Επικαλούμενο πηγή από τον τομέα πυραύλων και διαστημικών πτήσεων, το TASS αναφέρει πως η εταιρεία Space Adventures έχει μόνο μερικές ημέρες, έως και μία εβδομάδα, προκειμένου να ανακοινώσει αντικαταστάτη, αλλιώς θα συμμετάσχει στην αποστολή κάποιος από τους νεαρούς ρώσους κοσμοναύτες που δεν έχουν πετάξει μέχρι στιγμής στο διάστημα. http://gr.rbth.com/news/2015/05/14/anabalei_tin_ptisi_ti_sto_diastima_i_bretanida_tragoydistria_sara_mprait_37089.html «Βοστόκ» Σήμερα 15 Μαΐου, σηματοδοτεί τα 55 χρόνια από την εκτόξευση σε τροχιά του πρώτου τεχνητού δορυφόρου , η οποία έγινε το πρότυπο του θρυλικού πλοίου «Βοστόκ», η οποία ένα χρόνο αργότερα πέταξε στο διάστημα, με τον Γιούρι Γκαγκάριν. Επί του σκάφους η μηχανή είχε εγκατασταθεί καμπίνα με ένα φορτίο που προσομοιώνε το βάρος ενός ατόμου και με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για μια μελλοντική επανδρωμένη αποστολή. Το πρώτο πλοίο ηταν σε μια απλοποιημένη μορφή, δεν έχει θερμική προστασία, συστήματα υποστήριξης ζωής και ένα touchdown. Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε μόνο για να ελέγξει τα βασικά συστήματα του. Στο πλοίο υπήρχε ο ραδιοπομπός "Signal", καθώς και εξοπλισμός για τη διαβίβαση των δεδομένων στη Γη για τις συσκευές και ακριβή μέτρηση των παραμέτρων της τροχιάς. http://www.energia.ru/ru/news/news-2015/news_05-15.html

Αραβική αποστολή στον Άρη. Λεπτομέρειες σχετικά με τα σχέδιά τους για αποστολή ενός μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου στον Άρη αποκάλυψαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του New Scientist, το σχέδιο είναι το σκάφος να εκτοξευτεί το 2020, με αποστολή την παρακολούθηση της ατμόσφαιρας του πλανήτη από τροχιά. Το σκάφος έχει την ονομασία «Hope» (Ελπίδα) και αναμένεται να αποτελέσει σημαντικό βήμα όσον αφορά την δραστηριότητα των ΗΑΕ στο Διάστημα, οπου ήδη δραστηριοποιούνται ανερχόμενες δυνάμεις σαν την Ινδία και την Κίνα, μπαίνοντας σε μια «αρένα» όπου κυριαρχούν παραδοσιακά οι ΗΠΑ και η Ρωσία. Το σκάφος είχε ανακοινωθεί ως στόχος σε πρώτη φάση πέρυσι, και πλέον γνωστοποιήθηκαν οι επιστημονικοί σκοποί της αποστολής. Το διαστημόπλοιο θα φέρει φασματόμετρα για την ανάλυση υπέρυθρων και υπεριωδών σημάτων, μαζί με μια ψηφιακή κάμερα. Αυτά θα κάνουν μετρήσεις σχετικά με το νερό, τη σκόνη και άλλα μόρια στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, σε μια προσπάθεια να διερευνηθεί η μετατροπή του Άρη από έναν υγρό, θερμό κόσμο στην έρημο που είναι σήμερα. Οι σκοποί αυτοί είναι αντίστοιχοι των αποστολών MAVEN και ΜΟΜ, από τη NASA και την ινδική διαστημική υπηρεσία αντίστοιχα. Σημειώνεται ότι μέχρι τώρα τα ΗΑΕ δεν έχουν ιδιαίτερη διαστημική δραστηριότητα, έχοντας εκτοξεύσει κάποιους μικρούς δορυφόρους, οπότε και το «Hope» αποτελεί τολμηρό βήμα προς τα εμπρός. Θα πρόκειται για την πρώτη αποστολή στον Άρη που επιχειρείται από τον αραβικό κόσμο. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του PhysOrg, ο σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ αλ Μακτούμ, αντιπρόεδρος και πρωθυπουργός των ΗΑΕ, δήλωσε σε εκδήλωση στο Ντουμπάι ότι βασικός στόχος της αποστολής είναι η ελπίδα στον αραβικό κόσμο, «να στείλουμε το μήνυμα που θα λέει ότι μπορείτε να γίνετε καλύτεροι, να βελτιώσετε τη χώρα σας». Σημειώνεται ότι το σκάφος δεν πρόκειται να προσεδαφιστεί. Το πρόγραμμα, όπως προαναφέρθηκε, είναι το σκάφος να εκτοξευτεί το καλοκαίρι του 2020, για ένα ταξίδι επτά με εννέα μηνών. Θεωρείται ότι θα παραμείνει σε τροχιά γύρω από τον «Κόκκινο Πλανήτη» μέχρι τουλάχιστον το 2023. Ήδη 75 μηχανικοί δουλεύουν πάνω στο πρόγραμμα, αριθμός που αναμένεται να έχει διπλασιαστεί ως το 2020. http://www.naftemporiki.gr/story/952690/arabiki-apostoli-ston-ari

Κινεζικός υπερυπολογιστής διαπρέπει στην αναγνώριση εικόνων και ομιλίας. Έναν ισχυρό υπερυπολογιστή, ο οποίος φέρνει «νέο αίμα» στον χώρο της κατανόησης ομιλίας, εικόνων και γραπτού λόγου από την τεχνητή νοημοσύνη, υποστηρίζει πως δημιούργησε ο κινεζικός κολοσσός του χώρου των μηχανών αναζήτησης, Baidu. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα στο MIT Technology Review, ο νέος υπολογιστής ονομάζεται Minwa και βρίσκεται στο Πεκίνο. Διαθέτει 72 επεξεργαστές και 144 GPUs (μονάδες επεξεργασίας γραφικών). Την Δευτέρα η Baidu κυκλοφόρησε ένα paper στο οποίο ισχυριζόταν ότι ο υπολογιστής έχει χρησιμοποιηθεί για την «εκπαίδευση» λογισμικού machine-learning που θέτει νέο ρεκόρ στην αναγνώριση εικόνων, σπάζοντας ένα ρεκόρ που μέχρι τώρα κατείχε η Google. Η υπολογιστική ισχύς του Minwa θα τον έβαζε στα 300 ισχυρότερα συστήματα του κόσμου εάν δεν εξειδικευόταν στο deep learning, υποστηρίζει ο Ρεν Γου, ένας εκ των επιστημόνων που δουλεύουν πάνω στο πρόγραμμα. Ο ίδιος υποστηρίζει πως πρόκειται πιθανώς για τον ταχύτερο υπερυπολογιστή που είναι αφιερωμένος στο deep learning. «Έχουμε μεγάλη ισχύ στα χέρια μας- πολύ μεγαλύτερη από ό,τι οι ανταγωνιστές μας» προσθέτει. Η υπολογιστική ισχύς έχει σημασία στο deep learning, που έχει φέρει σημαντικά επιτεύγματα στην αναγνώριση ομιλίας, εικόνας και προσώπου, ενώ έχει βελτιώσει επίσης τις υπηρεσίες αναζήτησης εικόνας και αναγνώρισης ομιλίας που προσφέρονται από την Google και τη Baidu. Η συγκεκριμένη τεχνική βασίζεται σε μια προσέγγιση που είχε εδραιωθεί πριν δεκαετίες, στην οποία τα δεδομένα επεξεργάζεται ένα δίκτυο τεχνητών νευρώνων που διαχειρίζονται πληροφορίες με τρόπους οι οποίοι είναι εμπνευσμένοι από βιολογικούς εγκεφάλους. Το deep learning περιλαμβάνει τη χρήση μεγαλύτερων νευρικών δικτύων από ό,τι στο παρελθόν, κατανεμημένων σε ιεραρχικά στρώματα, και την «εκπαίδευσή τους» με μεγάλους όγκους δεδομένων. Μέχρι τώρα, μεγαλύτερα σετ δεδομένων και δίκτυα φαίνονται να τα πάνε καλύτερα όσον αφορά στη συγκεκριμένη τεχνολογία. Σε αυτό το σημείο διαφέρει από παλαιότερες τεχνικές machine learning, οι οποίες «έβλεπαν» τις επιδόσεις τους να πέφτουν με τα μεγαλύτερα data sets. http://www.naftemporiki.gr/story/952682/kinezikos-uperupologistis-diaprepei-stin-anagnorisi-eikonon-kai-omilias

Ευρωπαϊκές αποικίες στην αθέατη πλευρά της Σελήνης. Στις 30 Ιουνίου ο Γιόχαν Ντίτριχ Βέρνερ, διοικητής του Κέντρου Αεροδιαστήματος της Γερμανίας, αναλαμβάνει επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Μιλώντας σε μεγάλο συνέδριο στο Κολοράντο ο Βέρνερ ανέφερε ότι ένα από τα βασικά του σχέδια είναι η δημιουργία μιας μόνιμης επιστημονικής βάσης στην αθέατη πλευρά της Σελήνης προκειμένου να διαδεχθεί τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ο οποίος σύμφωνα με τις διαστημικές υπηρεσίες θα μπορεί να λειτουργήσει ακόμη για ένα χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο των 5-10 ετών. Οι δηλώσεις του Βέρνερ εκτός των άλλων επιβεβαιώνουν το μεγάλο ενδιαφέρον της ESA για την «κρυμμένη» πλευρά της Σελήνης - τα στελέχη της πιστεύουν ότι αποτελεί εξαιρετικό σημείο για να κάνει ο άνθρωπος την πρώτη του απόπειρα να ζήσει σε έναν κόσμο μακριά από τη Γη. Είναι γνωστό ότι η τροχιακή κίνηση της Σελήνης μάς υποχρεώνει να βλέπουμε πάντοτε την ίδια πλευρά της. Η άλλη πλευρά έχει επικρατήσει να ονομάζεται και «σκοτεινή», κάτι που δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, αφού και εκείνη δέχεται το ηλιακό φως. Οι ειδικοί χαρακτηρίζουν τη μη ορατή σε εμάς πλευρά του φυσικού μας δορυφόρου «μακρινή» ή «αθέατη». Το γεγονός ότι δεν είχαμε οπτική επαφή με αυτή την πλευρά της Σελήνης δημιούργησε για πολλά χρόνια ένα μυστήριο γύρω από αυτόν τον αθέατο σεληνιακό κόσμο. Ακόμη και όταν από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 άρχισαν να πηγαίνουν στην αθέατη πλευρά της Σελήνης εξερευνητικά σκάφη και να μαθαίνουμε ολοένα και περισσότερα πράγματα για αυτήν, τα μυστήρια και οι θεωρίες για το τι υπάρχει εκεί δεν περιορίστηκαν καθόλου - το αντίθετο. Στις αρχές του έτους η ESA έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία για ένα φιλόδοξο πρόγραμμα που τιτλοφορείται «Προορισμός: Σελήνη» και αφορά ένα σχέδιο δημιουργίας αποικιών στην αθέατη πλευρά του δορυφόρου της Γης. Εχει μάλιστα εντοπίσει και μια περιοχή όπου θα δημιουργηθούν αυτές οι αποικίες. Πρόκειται για το λεκανοπέδιο Aitken στον Νότιο Πόλο της Σελήνης που έχει διάμετρο περίπου 2.500 χιλιόμετρα και μεγάλα υψώματα, κάποια εκ των οποίων έχουν ύψος πολλών χιλιομέτρων. Αυτά τα υψώματα τα λούζει μόνιμα το ηλιακό φως, άρα αποτελούν ιδανικό τόπο δημιουργίας αποικιών που θα χρησιμοποιούν την άφθονη ηλιακή ενέργεια για να λειτουργούν. Παράλληλα η ESA ανακοίνωσε ότι θα συνεργαστεί με τη φημισμένη αρχιτεκτονική εταιρεία Foster&Partners που εδρεύει στο Λονδίνο για την κατασκευή μικρών οικημάτων στη Σελήνη. Οπως υποστηρίζουν τα στελέχη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, η πρόοδος στην τεχνολογία της τρισδιάστατης εκτύπωσης (3D printing) θα επιτρέψει τη δημιουργία μικρών οικημάτων που θα είναι φτιαγμένα από τα υλικά του εδάφους του φυσικού μας δορυφόρου. Τα πρώτα σχέδια που έδωσε στη δημοσιότητα η αρχιτεκτονική εταιρεία δείχνουν οικήματα στα οποία θα υπάρχει η δυνατότητα παραμονής τεσσάρων ατόμων. Οι σεληνιακές κατοικίες-βάσεις θα κατασκευάζονται από αυτόνομα ρομπότ, θα έχουν σχήμα θόλου και θα προστατεύουν πλήρως τους ανθρώπους από τις τοπικές κλιματικές συνθήκες, τη βλαβερή κοσμική ακτινοβολία αλλά και την πτώση μετεωριτών. Το 90% των οικημάτων θα κατασκευάζεται από σεληνιακά υλικά. Τα υλικά αυτά θα γίνονται πρώτα ένας πολτός. Ο πολτός αυτός θα εισάγεται στο μηχάνημα της εκτύπωσης, το οποίο μέσω ψεκασμού θα εκτυπώνει στερεά δομικά υλικά που θα χρησιμοποιούνται στην κατασκευή του οικήματος. Με δεδομένο ότι ελάχιστα μέρη των οικημάτων θα πρέπει να μεταφερθούν από τη Γη, οι επιτελείς της ESA πιστεύουν ότι τα οικήματα αυτά είναι εφικτό να είναι έτοιμα να υποδεχθούν κατοίκους κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα 40 έτη. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=704089

Οι γαλαξίες πεθαίνουν με αργό στραγγαλισμό. Γιατί ορισμένοι γαλαξίες σταματούν να παράγουν άστρα και εκφυλίζονται σε κοσμικά λείψανα; Κάτι πρέπει να τους στραγγαλίζει αποκόπτοντας την τροφοδοσία τους με ζωογόνο αέριο υδρογόνο, υποψιάζονται βρετανοί ντεντέκτιβ. Δεδομένου ότι το βασικό συστατικό όλων των άστρων είναι το αέριο υδρογόνο, η απουσία αυτού του αερίου δεν μπορεί παρά να σταματήσει την αστρογένεση και να «σκοτώσει» τον γαλαξία. Σήμερα, μόνο οι μισοί γαλαξίες που βλέπουμε στο Σύμπαν παράγουν άστρα – ανάμεσά τους και ο δικός μας Γαλαξίας, έστω και αν ο ρυθμός αστρογένεσης είναι σήμερα πολύ μικρότερος από ό,τι πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια. Σε μια προσπάθεια να βρουν τον ένοχο για το θάνατο των υπόλοιπων μισών γαλαξιών, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ και του Βασιλικού Αστεροσκοπείου του Εδιμβούργου εξέτασαν δύο σενάρια που έχουν προταθεί. Το πρώτο σενάριο είναι ότι κάποια άγνωστη δύναμη, εσωτερική ή εξωτερική, τραβά το υδρογόνο έξω από τους γαλαξίες και σταματά έτσι την τροφοδοσία τους. Το δεύτερο σενάριο είναι ότι κάποιος άλλος παράγοντας εμποδίζει τους γαλαξίες να απορροφήσουν το αέριο που υπάρχει διαθέσιμο στον διαγαλαξιακό χώρο. Για να διαπιστώσουν τι τελικά συμβαίνει, οι ερευνητές συνέκριναν 3.905 γαλαξίες που παράγουν άστρα με 22.618 γαλαξίες που είναι πλέον νεκροί. Οι νεκροί γαλαξίες, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση Nature, http://www.nature.com/nature/journal/v521/n7551/full/nature14439.html έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε σίδηρο και άλλα μέταλλα, συγκριτικά με ζωντανούς γαλαξίες της ίδιας μάζας. Αυτό συνηγορεί στη θεωρία της διακοπής τροφοδοσίας με εισερχόμενο αέριο: το υδρογόνο που εισρέει στους γαλαξίες δεν περιέχει σχεδόν καθόλου μέταλλα, οπότε σταδιακά αραιώνει το περιεχόμενο του γαλαξία σε μέταλλα. Όταν το αέριο αυτό σταματήσει να εισρέει, η περιεκτικότητα σε μέταλλα αυξάνεται λόγω της συνεχιζόμενης παραγωγής τους στους πυρήνες των υφιστάμενων άστρων. Αν αντίθετα ο γαλαξιακός θάνατος είχε προκληθεί από απομάκρυνση του αερίου, η αστρογένεση θα είχε σταματήσει απότομα και οι συγκεντρώσεις των μετάλλων δεν θα άλλαζαν μετά θάνατον. Η μελέτη προσφέρει «τις πρώτες πειστικές ενδείξεις ότι οι γαλαξίες στραγγαλίζονται μέχρι θανάτου» λέει ο Γινγκτζίε Πενγκ του Κέμπριτζ, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. «Το επόμενο βήμα, βέβαια, είναι να ανακαλύψουμε ποιος το έκανε. Στην ουσία γνωρίζουμε την αιτία θανάτου, ακόμα όμως δεν γνωρίζουμε το δολοφόνο. Υπάρχουν πάντως μερικοί ύποπτοι» λέει. Ένας από αυτούς τους υπόπτους θα μπορούσε να είναι η σκοτεινή ύλη, η οποία είναι εξ ορισμού αόρατη αλλά υπάρχει στο Σύμπαν σε μεγαλύτερες ποσότητες από την κανονική ύλη. Το βαρυτικό πεδίο ενός αόρατου σύννεφου σκοτεινής ύλης θα μπορούσε να τραβήξει το διαθέσιμο αέριο μακριά από τον γαλαξία και να προκαλέσει έτσι τον στραγγαλισμό του. http://physicsgg.me/2015/05/14/%ce%bf%ce%b9-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%80%ce%b5%ce%b8%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%cf%81%ce%b3%cf%8c-%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b1/ Ακραία διασκορπισμένους γαλαξίες. Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων, με επικεφαλής τον Πίτερ βαν Ντόκουμ του Πανεπιστημίου Γιέηλ των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας επίσης το τηλεσκόπιο Κεκ της Χαβάης, επιβεβαίωσε την ύπαρξη των πιο «αφράτων» γαλαξιών στο σύμπαν και έκανε τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters». Πρόκειται για γαλαξίες που έχουν σχεδόν διπλάσιες διαστάσεις (περίπου 60.000 έτη φωτός) σε σχέση με τον δικό μας γαλαξία, παρόλα αυτά περιλαμβάνουν μόνο το 1% των άστρων. Αυτοί οι ιδιόμορφοι γαλαξίες βρίσκονται σε απόσταση περίπου 300 εκατ. ετών φωτός και οι αστρονόμοι τούς ονόμασαν «ακραία διασκορπισμένους γαλαξίες». «Αν υπάρχουν εξωγήινοι σε κάποιον πλανήτη ενός τέτοιου γαλαξία, μάλλον δεν θα μπορούν καν να καταλάβουν ότι ζουν σε γαλαξία. Ο νυχτερινός ουρανός τους θα είναι πολύ πιο σκοτεινός και άδειος από άστρα», δήλωσε ο αστρονόμος Ααρον Ρομανόφσκι. Οι επιστήμονες θέτουν πλέον ως στόχο να καταλάβουν πώς δημιουργήθηκαν αυτοί οι περίεργοι γαλαξίες. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=704322

Εντόπισαν τετραπλό σύστημα κβάζαρ! Οι αστρονόμοι ξύνουν το κεφάλι τους, αδυνατώντας να δώσουν μια εξήγηση για την απρόσμενη ανακάλυψη του πρώτου τετραπλού κβάζαρ. Στην ουσία πρόκειται για τέσσερις ενεργές μαύρες τρύπες πολύ κοντά η μία στην άλλη. Το παράξενο υπέρλαμπρο «κουαρτέτο» βρίσκεται σε μια από τις μεγαλύτερες δομές που έχουν ποτέ ανακαλυφθεί στο μακρινό σύμπαν και περιβάλλεται από ένα τεράστιο νέφος κρύου και πυκνού αερίου υδρογόνου, σε απόσταση περίπου δέκα δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γιόζεφ Χενάβι του γερμανικού Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ, χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη για τις παρατηρήσεις τους. Σχεδόν 500.000 κβάζαρ έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, από τα οποία γύρω στα 100 είναι διπλά και μόνο δύο τριπλά, αλλά κανένα τετραπλό έως τώρα. Όπως εκτιμούν οι επιστήμονες, είτε έπιασαν το «τζακ-ποτ» της αστρονομίας, ανακαλύπτοντας κάτι που έχει πιθανότητα μία στα δέκα εκατομμύρια να υπάρξει, είτε πρέπει να αναθεωρήσουν εκ βάθρων τις έως τώρα θεωρίες τους για τα κβάζαρ (τους ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες). Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science». Τα κβάζαρ δημιουργούνται σε μια συγκεκριμένη και σχετικά σύντομη φάση της εξέλιξης των γαλαξιών, όταν μεγάλες ποσότητες ύλης πέφτουν μέσα σε μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα (με μάζα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου μας) που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία. Η μαύρη τρύπα λάμπει έντονα σαν κβάζαρ, όσο υπάρχουν τριγύρω αρκετά αέρια για να τα «ρουφήξει». Καθώς τα «καταπίνει», εκλύεται μια τρομακτική ποσότητα ενέργειας ορατή στα πέρατα του σύμπαντος. Έτσι, στη διάρκεια αυτής της φάσης, ο ενεργός γαλαξιακός πυρήνας (δηλαδή η μαύρη τρύπα στο στάδιο του κβάζαρ) είναι το πιο φωτεινό αντικείμενο στο σύμπαν, εκατοντάδες φορές λαμπρότερο από άλλους γαλαξίες, ακόμη κι αν αυτοί περιέχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια άστρα. Αυτή η υπέρλαμπρη φάση διαρκεί λίγο (10 έως 100 εκατομμύρια χρόνια) στη ζωή ενός γαλαξία που φθάνει τα 10 δισεκατομμύρια χρόνια. Γι' αυτό δεν είναι εύκολο οι αστρονόμοι να εντοπίσουν κβάζαρ στον ουρανό - πόσο μάλλον τέσσερα δίπλα-δίπλα. Δύο οποιαδήποτε τυπικά κβάζαρ, που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, απέχουν περίπου 100 εκατομμύρια έτη έτη φωτός μεταξύ τους. Όμως στην περίπτωση του «κουαρτέτου» η μεταξύ τους απόσταση δεν ξεπερνά τα 700.000 έτη φωτός. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=704295

Ο αστεροειδής 1999 FN53. Ένας γιγάντιος αστεροειδής, μεγέθους ενός χιλιομέτρου, θα περάσει σήμερα από τη Γη, σύμφωνα με ανακοίνωση της NASA. Ο αστεροειδής με το όνομα 1999 FN53 δεν αναμένεται να δημιουργήσει πρόβλημα κατά το πέρασμά του, αφού αυτό θα γίνει σε απόσταση 6,3 δισεκατομμυρίων μιλίων από τον μπλε πλανήτη μας. Σε 100 χρόνια, αναφέρει η Mirror, ο -ενός χιλιομέτρου- αστεροειδής θα έρθει ακόμα πιο κοντά στη Γη, αλλό όχι τόσο κοντά ώστε να αποτελεί πρόβλημα για τη ζωή στον πλανήτη μας. Στην φωτογραφία της NASA μία γραφική απεικόνιση της τροχιά που αναμένεται να έχει ο 1999 FN53. “Αυτό είναι ένα κοντινό πέρασμα, με τη χαλαρή έννοια του όρου», είπε ο Πολ Χόντας, υπεύθυνος του NASA's Near-Earth Object Program Office στο εργαστήριο Jet Propulsion στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια. «Μπορούμε να υπολογίσουμε την κίνηση του αστεροειδή για τα επόμενα 3.000 χρόνια, και δεν θα αποτελέσει ποτέ απειλή για τη Γη», δήλωσε ο ίδιος. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CF%8C-%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1-0

Η τεχνολογία της NASA σώζει ζωές. Τέσσερις άνθρωποι που είχαν εγκλωβιστεί στα ερείπια μετά τον ισχυρό σεισμό που έπληξε το Νεπάλ στις 25 Απριλίου βρέθηκαν ζωντανοί χάρη σε μια συσκευή της NASA που ανιχνεύει την κίνηση της αναπνοής και της κυκλοφορίας του αίματος κάτω από το δέρμα. Η συσκευή Finder λειτουργεί όπως τα ραντάρ, σαρώνοντας το χώρο με ραντάρ ακόμα και κάτω από αρκετά μέτρα ερειπίων. «Είμαι πολύ ικανοποιημένος που έκανε τη δουλειά του. Είναι η πρώτη φορά που το Finder χρησιμοποιείται σε μια πραγματική φυσική καταστροφή» δήλωσε στους Los Angeles Times ο Τζέιμς Λαξ του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια. Η συσκευή αναπτύχθηκε από το JPL σε συνεργασία με το αμερικανικό υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας. Η τεχνολογία αδειοδοτήθηκε στην εταιρεία R4 Inc, της οποίας ο πρόεδρος ταξίδεψε στο Νεπάλ με δύο πρωτότυπα του σαρωτή. Το Finder, το οποίο έχει μέγεθος βαλίτσας και βάρος κάτω από δέκα κιλά, εντόπισε δύο επιζώντες σε μια κλωστοϋφαντουργία που κατέρρευσε στη σεισμόπληκτη πόλη του Τσαουτάρα, καθώς και δύο ακόμα άτομα σε διαφορετικό κτήριο. Τα θύματα είχαν παγιδευτεί κάτω από αρκετά μέτρα τούβλων, λάσπης, ξύλων και άλλων υλικών. Η συσκευή εκπέμπει μικροκύματα χαμηλής ενέργειας τα οποία μπορούν να διαπερνούν στερεά υλικά σε βάθος αρκετών μέτρων. Ένα μέρος της ακτινοβολίας ανακλάται από τα σώματα των επιζώντων και επιστρέφει στη συσκευή. Η ρυθμική κίνηση του στήθους κατά την αναπνοή, όπως και οι παλμοί της κυκλοφορίας του αίματος, είναι δυνατό να γίνουν αντιληπτοί όταν τα ανακλώμενα μικροκύματα φτάνουν στη συσκευή ταχύτερα ή πιο αργά από ό,τι θα αναμενόταν για ένα ακίνητο αντικείμενο. Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι το Finder μπορεί να διακρίνει τους επιζώντες από ζώα ή ακόμα και από ένα εκκρεμές που συνεχίζει να ταλαντώνεται στα ερείπια. Τέσσερις ζωές έχουν ήδη σωθεί με την τεχνολογία της NASA, και πολλές ακόμα θα μπορούσαν να ακολουθήσουν στο μέλλον. http://physicsgg.me/2015/05/12/%ce%b7-%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-nasa-%cf%83%cf%8e%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%b6%cf%89%ce%ad%cf%82/

H ιστορία του διαστημικού σκάφους Kepler. Το διαστημικό σκάφος Kepler, της NASA εκτοξεύθηκε στις 6 Μαρτίου 2009. Η αποστολή του ήταν να ψάξει σε ένα τμήμα του γαλαξία μας, τα άστρα που διέθεταν πλανήτες και θα μπορούσαν να φιλοξενούν ζωή. Άρχισε να συλλέγει δεδομένα από τις 12 Μαΐου 2009. Επιβεβαίωσε την ύπαρξη 1024 εξωπλανητών, εκ των οποίων οι 8 έχουν μέγεθος παρόμοιο με τη Γη και βρίσκονται στην κατοικίσιμη ζώνη των άστρων τους. Η αποστολή παραλίγο να τερματιστεί στα μέσα του 2013, όταν το Kepler παρουσίασε βλάβη στο μηχανισμό που το βοηθούσε να διατηρεί τη θέση και τον προσανατολισμό του. Όμως, οι μηχανικοί της NASA έδωσαν τελικά τη λύση με ένα ευφυές τρικ: διατηρούν το σκάφος σταθερό αξιοποιώντας την πίεση του ηλιακού φωτός. Έτσι, από τον Μάιο του 2014, το διαστημικό σκάφος Kepler ξεκίνησε μια νέα αποστολή, η οποία βαφτίστηκε K2 από το όνομα της δεύτερης ψηλότερης κορυφής των Ιμαλαΐων, ερευνώντας αναγκαστικά μια διαφορετική περιοχή του ουρανού. http://physicsgg.me/2015/05/13/h-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%bf%cf%85%cf%82-kepler/

Δημιουργώντας ένα οικοσύστημα για τον Άρη. Ο «Κόκκινος Πλανήτης» θεωρείται το επόμενο μεγάλο «νέο σύνορο» της Ανθρωπότητας, που αναμένεται να δεχτεί την επίσκεψη των αστροναυτών εξερευνητών του Διαστήματος μετά τη Σελήνη. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα μιλώνας, η προοπτική του αποικισμού του θεωρείται δύσκολη, και αυτό κυρίως λόγω του αφιλόξενου περιβάλλοντός του. Για να μπορέσουν να αναπτυχθούν και εξελιχθούν αποικίες στον Άρη, θα χρειαστεί αυτό που στην Επιστημονική Φαντασία όριζαν και ορίζουν ως μερικό «terraforming» (γαιοδιαμόρφωση). Ωστόσο, σε πιο βραχυπρόθεσμο πλαίσιο, φαίνεται πολλά υποσχόμενη η προοπτική της «οικοποίησης» (ecopoiesis), δηλαδή της δημιουργίας ενός οικοσυστήματος που θα μπορεί να υποστηρίξει ζωή. Σε αυτό το πλαίσιο, το πρόγραμμα NIAC της NASA χρηματοδοτεί τη δουλειά του Γιουτζίν Μπόλαντ, επικεφαλής επιστήμονα της Techshot Inc, ο οποίος εργάζεται πάνω στο «Mars Room». Το «Αρειανό δωμάτιο» στεγάζει έναν θάλαμο δοκιμών που είναι σε θέση να εξομοιώνει τις συνθήκες ατμοσφαιρικής πίεσης του Άρη, τις αλλαγές θερμοκρασίας ημέρας/ νύχτας και την ηλιακή ακτινοβολία που «βομβαρδίζει» την επιφάνεια του πλανήτη. Εντός του δωματίου, ο Μπόλαντ και η ομάδα του δοκιμάζουν τη βιωσιμότητα της χρήσης οργανισμών οι οποίοι θα μπορούσαν να «χτίσουν» ένα οικοσύστημα, παράγοντας οξυγόνο μέσω της χρήσης αρειανού ρεγόλιθου. Κάποιοι εξ αυτών θα μπορούσαν επίσης να απομακρύνουν άζωτο από το έδαφος του Άρη. Πρόκειται για έναν πιθανό τρόπο υποστήριξης μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, μέσω της παραγωγής οξυγόνου χωρίς να χρειάζεται η αποστολή βαρέων δεξαμενών. Ας στείλουμε μικρόβια και ας τα αφήσουμε να κάνουν τη βαριά δουλειά για εμάς» αναφέρει ο Μπόλαντ. Μακροπρόθεσμα, θόλοι στον πλανήτη οι οποίοι θα παράγουν οξυγόνο μέσω οικοποίησης, από συστήματα μετατροπής με βακτήρια ή άλγες, θα κατασκευάζονταν σε μεγάλους αριθμούς στην επιφάνεια του Άρη, στεγάζοντας εξερευνητικές ομάδες. Ο Μπόλαντ και οι συνάδελφοί του οραματίζονται την αποστολή του απαιτούμενου εξοπλισμού με ειδικό όχημα, που θα έβρισκε ενδεικνυόμενα σημεία και θα έβαζε μικρές συσκευές- κοντέινερ στο έδαφος. Από εκεί, ειδικά επιλεγμένοι γήινοι οργανισμοί θα αλληλεπιδρούσαν με το έδαφος που είχε εισαχθεί στο κοντέινερ. Επίσης, άλλο ένα ενδιαφέρον συστατικό που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από το έδαφος του Άρη είναι ο υπόγειος πάγος. Σε κάθε περίπτωση, ειδική μέριμνα θα έπρεπε να υπάρχει για να μην εκτίθενται οι γήινοι οργανισμοί στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, οπότε το κοντέινερ θα πρέπει να είναι ερμητικά κλεισμένο κατά τη διαδικασία. http://www.naftemporiki.gr/story/952199/dimiourgontas-ena-oikosustima-gia-ton-ari Ονειρα αποικιας στον Αρη στη δεκαετία του 1960. Όταν για πρώτη φορά οι άνθρωποι στη δεκαετία του 1960 φαντάζονταν τον πλανήτη Άρη, πολλοί πίστευαν ότι από τον 21ο αιώνα, θα είχαμε τουλάχιστον προσγειωθεί εκεί με ανθρώπους, και ενδεχομένως ακόμη και να είχαμε αποικίσει. Αλλά ενώ αυτά τα όνειρα δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμα, οι οραματιστές δεν έχουν σταματήσει να φαντάζονται πως θα έμοιαζε μία ανθρώπινη αποικία στον κόκκινο πλανήτη στο μέλλον. Αυτές οι όμορφες εικόνες είναι εκπληκτικές, αποκαλύπτοντας πόλεις που περιβάλλονται από γυαλί και ορειβάτες σε ένα τεράστιο ηφαίστειο του Άρη, όπως και ένα διαστημικό σταθμό σε τροχιά στον ουρανό. Τα σχέδια δημιουργήθηκαν από τον Ville Ericsson, έναν καλλιτέχνη και εικονογράφο από τη Στοκχόλμη που προβλέπει ένα μέλλον για τον Άρη, που όχι μόνο έχει αποικιστεί, αλλά εν μέρει είναι μετασχηματισμένος όπως η Γη. Τα σχέδια του κ Ericsson περιλαμβάνουν τεράστιους διαφανής θόλους με τις πόλεις στο εσωτερικό τους, αλλά και τα φυτά και τη χλόη που μεγαλώνει στο έδαφος. Οι τρούλοι έχουν προταθεί ως μια καλή δομή για χρήση στον Άρη, δεδομένου ότι θα μπορούν να παραμένουν ανέπαφοι, και να αντέχουν στη χαμηλή πίεση στο περιβάλλον του. Μέσα στο θόλο υπό πίεση, οι άνθρωποι θα μπορούν να περπατήσουν, χωρίς την ανάγκη μίας στολής αστροναύτη, όπως φαίνεται σε μία από τις εικόνες. Στις φωτογραφίες μια ομάδα ορειβατών ανεβαίνουν το όρος Όλυμπος, το μεγαλύτερο ηφαίστειο όχι μόνο στον κόκκινο πλανήτη, αλλά σε όλο το ηλιακό σύστημα, καθώς ο Όλυμπος είναι 25 μίλια (16 χιλιόμετρα) ψηλός, τρεις φορές το ύψος του όρους Έβερεστ, και εκτείνεται σε μία περιοχή περίπου 374 μίλια (624 χιλιόμετρα). Δύο άλλες εικόνες δείχνουν ένα διαστημικό σταθμό σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη, που φέρει κάποιες ομοιότητες με το ΔΔΣ, με μεγάλη αρθρωτή δομή που μοιάζει να έχει ηλιακούς συλλέκτες για την παροχή ρεύματος, και μεγάλες καύσιμο-δεξαμενές, ενώ ένα περιστρεφόμενο τμήμα του παρέχει τεχνητή βαρύτητα για το πλήρωμα. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CF%84%CE%BF-60-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82