Δροσος Γεωργιος

Το τελευταιο καιρό υπάρχει στροφή των εκκλησιών προς την επιστημονική γνώση και δεν ειναι τυχαίο οτι ο Παπας δεχτηκε το big ban σαν εναρξη του Συμπαντος καθως και την ισχύ της Θεωρίας της Εξελιξης του Δαρβίνου οπως επισης και ο προηγούμενος Πάπας ειχε σύμφωνη γνώμη για την πιθανότητα υπαρξης εξωγηινων πολιτισμών και μαλιστα οτι αυτοι οι πολιτισμοί μπορει να μην ειχαν περάσει απο το προπατορικό αμάρτημα(Σου λέει αν οι εξωγηινοι είναι Αθεοι πως θα το καλύψουμε) και τωρα ο Βαρθολομαίος πάει στο CERN.

Νέο ρωσικό διαστημικό κέντρο εκπαίδευσης στο Μουρμάνσκ της Αρκτικής. Οι ρώσοι κοσμοναύτες θα μπορούν να βελτιώσουν τις ικανότητές τους στο νέο διαστημικό κέντρο εκπαίδευσης στην Αρκτική. Όπως έγραψε χθες στο twitter η κυβερνήτης της περιφέρειας του Μουρμάνσκ, η δημιουργία του νέου ρωσικού διαστημικού κέντρου εκπαίδευσης στην Αρκτική είναι ήδη στα σκαριά. Η δήλωση της Μαρίνα Βασιλίεβνα Κοντούν έγινε αμέσως μετά τη συνάντηση που είχε με τους επικεφαλής του ρωσικού εκπαιδευτικού κέντρου κοσμοναυτών Γιούρι Γκαγκάριν, το οποίο βρίσκεται έξω από τη Μόσχα. Να σημειωθεί πως πριν από την ιστορική πτήση του Γκαγκάριν στο διάστημα, στις 12 Απριλίου του 1961, ο σοβιετικός κοσμοναύτης είχε εκπαιδευτεί για δύο χρόνια ως πιλότος της Σοβιετικής Πολεμικής Αεροπορίας στην περιοχή του Μουρμάνσκ. http://gr.rbth.com/news/2015/08/06/neo-rosiko-diastimiko-kentro-ekpaideysis-sto-moyrmansk-tis-arktikis_347099 To Stratolaunch έτοιμο για την πρώτη πτήση. Το Stratolaunch είναι το μεγαλύτερο αεροσκάφος στον κόσμο και θα ξεκινήσει τις πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις του εντός του 2016. Πρόκειται για ένα γιγάντιο αεροσκάφος, το οποίο έχει άνοιγμα πτερύγων 116 μέτρα και αποτελεί μία ιδέα του Paul Allen, συνιδρυτή της Microsoft, καθώς και του γνωστού και μη εξαιρετέου υπερ-δραστήριου οραματιστή, Elon Musk. Οι πρώτες σκέψεις για την κατασκευή του Stratolaunch διαμορφώθηκαν το 2011 και από τότε ξεκίνησαν οι προσπάθειες για την παρουσίασή του. Η εταιρεία Stratolaunch Systems, ανήκει στον Paul Allen και έχει βάλει ως σκοπό της να καταρρίψει τα ρεκόρ στην αεροπλοΐα. Ο Άλεν συνεργάζεται στην κατασκευή του Stratolaunch Carrier Aircraft με τον πρωτοπόρο σχεδιαστή αεροδιαστημικών ιπτάμενων μηχανών Μπερτ Ράταν με τον οποίο είχαν συνεργαστεί και το 2004 στον μεγάλο διαγωνισμό για την κατασκευή του πρώτου ιδιωτικού διαστημικού σκάφους. Αξίζει να σημειωθεί ότι τo Stratolaunch έχει μεγαλύτερο άνοιγμα φτερών από το Airbus A380 που είναι και το μεγαλύτερο εμπορικό αεροσκάφος στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Για να πάρετε μια ιδέα της έκτασης του σκάφους σκεφτείτε ότι είναι λίγο μεγαλύτερο σε μήκος από τον αγωνιστικό χώρο του Νου Καμπ , του γηπέδου της Μπαρτσελόνα! Το Stratolaunch είναι απαιτητικό στο θέμα των αεροδρομίων, καθώς απαιτεί διάδρομο μήκους 3.6 χιλιομέτρων περίπου για να απογειωθεί. Αυτό μπορεί να αποτελεί πρόβλημα, καθώς αυξάνει κατά πολύ τις απαιτήσεις σε σχέση με άλλα αεροσκάφη. Στο Stratolaunch υπάρχουν 6 κινητήρες ενός Boeing 747 και μπορεί να μεταφέρει πυραύλους στη στρατόσφαιρα και από εκεί να εκτοξεύονται για την μεταφορά του φορτίου τους σε τροχιά. Το στοιχείο αυτό εκτιμάται ότι θα αποβεί ευεργετικό για το κόστος της εκτόξευσης δορυφόρων και όχι μόνο.«Το Stratolaunch είναι το επόμενο μεγάλο βήμα: μια ιδιωτική διαστημική πλατφόρμα» υποστηρίζει ο Άλεν ενώ η NASA έχει υποδεχτεί με θερμό τρόπο την κατασκευή του Stratolaunch με τα στελέχη της να αναφέρουν ότι πρόκειται για μια θετική ιδιωτική συμβολή στον διαστημικό τομέα. http://www.pestaola.gr/to-stratolaunch-etoimo-gia-thn-prwth-pthsh/ http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=727521

Η αθέατη πλευρά της Σελήνης. Η πρώτη φορά που ο άνθρωπος φωτογράφησε την αθέατη πλευρά της Σελήνης ήταν το 1959 με το διαστημικό σκάφος Luna 3, από απόσταση 63.500 χιλιομέτρων. Οι εικόνες του Luna 3 ήταν χαμηλής ανάλυσης και δεν έχουν καμία σχέση με τις φωτογραφίες που έστειλε στις 16 Ιουλίου 2015 ο δορυφόρος Deep space Climate Observatory (DSCOVR), από πολύ μεγαλύτερη απόσταση – 1,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Οι εικόνες ελήφθησαν με μια κάμερα των 4 mpixel στον ολοκαίνουργιο αμερικανικό δορυφόρο DSCOVR, του οποίου η κύρια αποστολή είναι να παρακολουθεί τη δραστηριότητα του Ήλιου και να προειδοποιεί για γεωμαγνητικές καταιγίδες. Από τη θέση όπου βρίσκεται, ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο, ο DSCOVR παρακολουθεί πάντα την ηλιόλουστη πλευρά της Γης καθώς ο πλανήτης περιστρέφεται. Περίπου δύο φορές το χρόνο, ο δορυφόρος βλέπει μαζί τη Γη και τη Σελήνη καθώς διέρχεται από το τροχιακό επίπεδο του φεγγαριού. Η κάμερα EPIC που έλαβε τις εικόνες βλέπει σε δέκα διαφορετικά μήκη κύματος, από το υπεριώδες μέχρι το υπέρυθρο. Οι συγκεκριμένες εικόνες συνδυάζουν παρατηρήσεις σε τρία μήκη κύματος του ορατού φάσματος, τα οποία αντιστοιχούν στο κόκκινο, το πράσινο και το μπλε χρώμα. Οι εικόνες στα επιμέρους μήκη κύματος δεν λαμβάνονται ταυτόχρονα αλλά διαδοχικά, περίπου κάθε 30 δευτερόλεπτα. Η Σελήνη όμως μετακινείται ανάμεσα στις διαδοχικές λήψεις, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση ενός πράσινου τόξου στην αριστερή πλευρά του φεγγαριού. Η πλευρά της Σελήνης που εμφανίζεται στις εικόνες δεν είναι ποτέ ορατή από τη Γη, η οποία βλέπει πάντα την ίδια πλευρά του φεγγαριού (αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το φεγγάρι χρειάζεται ακριβώς τον ίδιο χρόνο για να ολοκληρώσει μια περιστροφή γύρω από τον εαυτό του και μια περιφορά γύρω από τη Γη). Οι μοναδικές εικόνες δείχνουν επίσης καθαρά πόσο φωτεινή είναι η Γη σε σχέση με το γκρίζο, μουντό φεγγάρι. Είναι γνωστό ότι η τροχιακή κίνηση της Σελήνης μας υποχρεώνει να βλέπουμε πάντοτε την ίδια πλευρά της. Για διαφόρους λόγους η πλευρά της Σελήνης που δεν βλέπουμε έγινε στο δημόσιο λόγο περισσότερο γνωστή ως «σκοτεινή» κάτι που δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα αφού και εκείνη η πλευρά δέχεται το ηλιακό φως. Οι ειδικοί χαρακτηρίζουν την μη ορατή σε μας πλευρά του φυσικού μας δορυφόρου ως «μακρινή» ή ως «αθέατη». Το γεγονός ότι δεν είχαμε οπτική επαφή με αυτή την πλευρά της Σελήνης δημιούργησε ένα μυστήριο γύρω από τον αυτό τον αθέατο σεληνιακό κόσμο. Οι πρώτες αποστολές εξερεύνησης της Σελήνης τις δεκαετίες του 1960 και 1970 αποκάλυψαν κάποια στοιχεία για την αθέατη πλευρά της αλλά οι πιο πρόσφατες αποστολές στον φυσικό μας δορυφόρο χάρις στα πιο προηγμένα τεχνικά μέσα που διέθεταν έδωσαν την δυνατότητα στους επιστήμονες να μάθουν πολλά περισσότερα για αυτή την πλευρά. Πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι αν γίνουν κάποια στιγμή βάσεις και αργότερα αποικίες στη Σελήνη αυτές θα πρέπει να γίνουν στην αθέατη πλευρά αφού έχουν εντοπιστεί περιοχές εκεί τις οποίες λούζει μόνιμα το ηλιακό φως και θα έχουν έτσι άφθονη ηλιακή ενέργεια για να λειτουργούν. Μάλιστα έχει διαρρεύσει ότι σχέδια δημιουργίας βάσεων και αποικιών στην αθέατη πλευρά της Σελήνης επεξεργάζεται τόσο η NASA όσο και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος. Στην φωτογραφία η Σελήνη περνά ανάμεσα στη Γη και την κάμερα του δορυφόρου DSCOVR (Πηγή: NASA/NOAA) Κι αν αναρωτιέστε γιατί η αθέατη πλευρά της Σελήνης δεν είναι σκοτεινή τότε μάλλον σας έχουν μπερδέψει οι Pink Floyd με το «The dark side of the moon» ! http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500017292 http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=727958 http://physicsgg.me/2015/08/05/%ce%b7-%ce%b1%ce%b8%ce%ad%ce%b1%cf%84%ce%b7-%cf%80%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%81%ce%ac-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7%cf%82/

Ελληνική πρωτιά σε παγκόσμιο διαγωνισμό «Microsoft Imagine Cup 2015» Την πρώτη θέση στην κατηγορία Ability Award και την τρίτη θέση στην κατηγορία World Citizenship Competition στον παγκόσμιο διαγωνισμό «Microsoft Imagine Cup 2015» κατέκτησε η ομάδα του καθηγητή του τμήματος ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Λεόντιου Χατζηλεοντιάδη εκπροσωπώντας την Ελλάδα με την εφαρμογή «Prognosis». Ο εφετινός διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στο Σιάτλ των ΗΠΑ το διάστημα 27 έως 31 Ιουλίου 2015. Η ομάδα αποτελείται από τους φοιτητές του τμήματος Δέσποινα Ευθυμιάδου, Δημήτρη Ιακωβάκη, Κωνσταντίνο Μαυροδή και Βασιλική Μπίκια. Η καινοτόμα εφαρμογή «Prognosis» έχει σχεδιαστεί για smartphones -ήδη διατίθεται δωρεάν στα ηλεκτρονικά καταστήματα- και λειτουργεί σε συνδυασμό με ένα περικάρπιο δραστηριότητας (Microsoft Band). Μόλις εγκατασταθεί στο κινητό τηλέφωνο καταγράφει διαφορικά δεδομένα αλληλεπίδρασης του χρήστη με τη συσκευή όπως η αλλαγή στη φωνή, η ύπαρξη τρόμου ηρεμίας, η αλλαγή στον τρόπο γραφής μηνυμάτων, ο τρόπος βαδίσματος, η ποιότητα ύπνου κ.ά. δημιουργώντας ένα διάνυσμα δεδομένων συμπεριφοράς που συνδέεται με τα συμπτώματα του Πάρκινσον. Μάλιστα, όπως αναφέρουν τα μέλη της ομάδας «η προηγμένη ανάλυση της ομιλίας και της κινητικής δραστηριότητας σε μεγάλη βάση δεδομένων (big data) μπορεί να οδηγήσει σε δείκτες έγκαιρης πρόγνωσης». Πρακτικά η εφαρμογή συλλέγει τα δεδομένα, ανώνυμα, από εθελοντές υγιείς και ασθενείς, τα στέλνει στο server της Prognosis για εμπλουτισμό των βάσεων δεδομένων στο Cloud και βελτίωση των μοντέλων ανάλυσης. Ετσι η Prognosis μπορεί επιπλέον να υποβοηθά με αυτοματοποιημένο τρόπο εξωτερικής ρυθμικής διέγερσης (απτικής, οπτικοακουστικής) τους διαγνωσμένους ασθενείς. Επίσης, μέσω ηχητικών διεγέρσεων (binaural beats) βοηθά τους ασθενείς στη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η νόσος του Πάρκινσον αποτελεί μία συχνή πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος και υπολογίζεται ότι οι πάσχοντες, παγκοσμίως, ανέρχονται σε 6.300.00 άτομα. Μεγαλύτερος διαγωνισμός φοιτητικής καινοτομίας Το Imagine Cup είναι ο μεγαλύτερος διαγωνισμός φοιτητικής καινοτομίας, η ελληνική αποστολή κατάφερε να διακριθεί ανάμεσα σε 320.000 συμμετοχές από όλο τον κόσμο για το 2015. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ομάδα του κ. Χατζηλεοντιάδη έχει διακριθεί στον συγκεκριμένο διαγωνισμό άλλες πέντε φορές στο παρελθόν, συγκεκριμένα τις χρονιές 2004, 2005, 2007, 2011 και 2012. Σκοπός του είναι να αναδείξει την ευρηματικότητα των φοιτητών μέσω τεχνολογικών λύσεων που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των μεγαλύτερων προβλημάτων του πλανήτη, όπως αυτά έχουν τεθεί από την UNESCO. Το βραβείο Ability Award θα δώσει τη δυνατότητα στην ομάδα του ΑΠΘ να επιστρέψει τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στην έδρα της Microsoft, στο Σιάτλ, για να επεκτείνει το πρότζεκτ και να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της εφαρμογής. Η επιλογή της ομάδας του ΑΠΘ έγινε μέσω διαγωνισμού σε εθνικό επίπεδο στις 23 Απριλίου στην Αθήνα, όπου και κατέλαβε την πρώτη θέση. Μπορείτε να συμβάλλετε και εσείς στην προσπάθεια αυτή, «δωρίζοντας» τη φωνή σας στον σύνδεσμο: http://prognosisproject.net/you-can-help/ Περισσότερες πληροφορίες για το «Prognosis» στην ιστοσελίδα http://prognosisproject.net/ http://www.tovima.gr/society/article/?aid=727814

Νότιο Νεφέλωμα της Κουκουβάγιας. Αυτή η πολύχρωμη φυσαλίδα είναι στην πραγματικότητα ένα φάντασμα με διάμετρο τέσσερα έτη φωτός. Είναι ένα «πλανητικό νεφέλωμα» που σχηματίζεται από ένα ετοιμοθάνατο αλλά και εκνευρισμένο άστρο σαν τον δικό μας Ήλιο. Η εικόνα που παρουσίασε το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο δείχνει το ελάχιστα μελετημένο αντικείμενο ESO 378-1, γνωστό και ως «Νότιο Νεφέλωμα της Κουκουβάγιας», το οποίο βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού της Ύδρας, ορατού μόνο στο νότιο ημισφαίριο της Γης. Τα πλανητικά νεφελώματα είναι μάζες αερίων που εκτοξεύονται στο Διάστημα από άστρα στα τελευταία στάδια της ζωής τους. Το όνομά τους είναι παραπλανητικό, αφού δεν έχουν καμία σχέση με πλανήτες -απλά έμοιαζαν με πλανήτες για τους παλιούς αστρονόμους που δεν μπορούσαν να γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται. Τα πλανητικά νεφελώματα είναι φαντασμαγορικά φαινόμενα, ξεθωριάζουν όμως σε διάστημα μερικών δεκάδων χιλιάδων ετών, καθώς το αέριο αραιώνεται στο διάστημα και το ετοιμοθάνατο άστρο χάνει όλο και περισσότερη από τη λάμψη του. Για να σχηματιστεί πλανητικό νεφέλωμα, το γερασμένο άστρο πρέπει να έχει μάζα το πολύ οκτώ φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου -τα άστρα μεγαλύτερης μάζας τερματίζουν τη ζωή τους σε δραματικές εκρήξεις σουπερνόβα. Όταν ένα σχετικά ελαφρύ άστρο γερνάει, δισεκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό του, τα εξωτερικά του στρώματα αρχίζουν να διαρρέουν στο Διάστημα με τη μορφή του λεγόμενου αστρικού ανέμου. Όταν πια έχει χάσει τα περισσότερα από τα εξωτερικά του στρώματα, το άστρο εκπέμπει υπεριώδη ακτινοβολία που κάνει το γύρω αέριο να λάμπει με φωτεινά χρώματα. Αφού το νεφέλωμα ξεθωριάσει και τελικά εξαφανιστεί, το γερασμένο άστρο στο κέντρο του θα συνεχίσει να καίει για ακόμα ένα δισεκατομμύριο χρόνια πριν εξαντλήσει και τα τελευταία του καύσιμα. Θα μετατραπεί τότε σε λευκό νάνο, ένα μικρό αλλά ασύλληπτα πυκνό σώμα, το οποίο σταδιακά θα κρυώσει σε διάστημα μερικών δισεκατομμυρίων ετών. Ο Ήλιος θα παράγει κι αυτός ένα πλανητικό νεφέλωμα σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια, πριν τελικά μετατραπεί σε λευκό νάνο. Τα πλανητικά νεφελώματα είναι κάτι σαν επιθανάτιος ρόγχος των άστρων, στην πραγματικότητα όμως παίζουν κρίσιμο ρόλο στην εμφάνιση της ίδιας της ζωής: απελευθερώνουν στο Διάστημα άνθρακα, άζωτο και άλλα απαραίτητα στοιχεία, τα οποία παράγονται από θερμοπυρηνικές αντιδράσεις στις καρδιές των άστρων. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500017126

EGSY8p7: ο πιο μακρινός γαλαξίας. Ο γαλαξίας EGSY8p7 ανακαλύφθηκε από το υπέρυθρο τηλεσκόπιο του Αστεροσκοπείου Κεκ στη Χαβάη από ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον αστρονόμο Adi Zitrin του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας. Με δεδομένο ότι το σύμπαν έχει ηλικία γύρω στα 13,8 δισεκατομμύρια έτη, ο εν λόγω γαλαξίας σχηματίστηκε όταν το σύμπαν είχε ηλικία μόλις 600 εκατ. ετών. Απέχει 13,2 δισεκατομμύρια ετών φωτός από τη Γη. Έτσι, ο γαλαξίας EGSY8p7 είναι ο πιο απομακρυσμένος γαλαξίας από τη Γη και ταυτόχρονα ο αρχαιότερος γαλαξίας που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. http://physicsgg.me/2015/08/06/egsy8p7-%ce%bf-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b1%cf%82/

Διαδραστική περιήγηση στον Διαστημικό Σταθμό. Μπορείτε να κάνετε «μια βόλτα» στο εσωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. http://esamultimedia.esa.int/multimedia/virtual-tour-iss/ Η εικονική αυτή περιήγηση δημιουργήθηκε από τις φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης που τράβηξε η Ιταλίδα αστροναύτης Σαμάνθα Κριστοφορέττι, στο εσωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η Κριστοφορέττι επέστρεψε στη Γη τον Ιούνιο, μετά από ρεκόρ παραμονής γυναίκας (199 μέρες και 16 ώρες) στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. http://physicsgg.me/2015/08/05/%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%cf%81%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%ae%ce%b3%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9/ Χάλκινο μετάλλιο και τιμητική διάκριση στην Ολυμπιάδα Αστρονομίας. Χάλκινο μετάλλιο και μία τιμητική διάκριση κατέκτησε η ελληνική αποστολή στη φετινή Ολυμπιάδα Αστρονομίας, που διεξήχθη στην Ινδονησία. Ο μαθητής Αντώνης Βαλμάς από το Πρότυπο Πειραματικό Λύκειο Αναβρύτων απέσπασε το χάλκινο μετάλλιο, ενώ εύφημο μνεία απέσπασε ο Γιώργος Παπαχατζάκης από το 2ο Λύκειο των Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη Θεσσαλονίκης. Οι συμμετέχοντες διαγωνίστηκαν σε ανώτερη ύλη αστρονομίας σε τρία στάδια. Αρχικά στη θεωρία, στην ανάλυση δεδομένων και στην υπαίθρια άσκηση παρατήρησης αστέρων. Κάθε διαγωνιζόμενος είχε στη διάθεσή του πέντε ώρες για καθένα από τα στάδια. Oπως είπε στη «Κ» ο πρόεδρος της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος, Κωνσταντίνος Μαυρομμάτης, «οι μαθητές που διακρίθηκαν συμμετείχαν στο θερινό σχολείο, όπου καθημερινά, επί 15 ημέρες, πρωί, μεσημέρι και βράδυ, με τη βοήθεια κορυφαίων καθηγητών πανεπιστημίου έλαβαν την απαραίτητη προετοιμασία». Οι μαθητές που εκπροσώπησαν τη χώρα στην Ολυμπιάδα επελέγησαν κατόπιν απαιτητικών εξετάσεων που διεξήχθησαν σε τέσσερις φάσεις, ενώ η προετοιμασία της αποστολής έγινε σε εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Αριστοτελείου. Μετά την ανακοίνωση αδυναμίας χρηματοδότησης της αποστολής από το υπουργείο Παιδείας, λόγω περικοπών στις δαπάνες, το Ιδρυμα Ωνάση ανέλαβε τα έξοδα μετάβασης και επιστροφής των μαθητών. Στην 9η Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής συμμετείχαν 41 χώρες από την Ευρώπη, την Ασία, τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική, με 318 μαθητές. Πρόκειται για τους καλύτερους μαθητές που επελέγησαν να εκπροσωπήσουν τις χώρες τους στην Ολυμπιάδα. Η φετινή Ολυμπιάδα χαρακτηρίστηκε ως μία από τις πιο απαιτητικές που έχουν διεξαχθεί. Ο πρώτος χρυσός μαθητής ήταν από το Ιράν και κατάφερε να επιλύσει το 76% των θεμάτων. Η επόμενη Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής θα διεξαχθεί στην Ινδία τον Δεκέμβριο του 2016. Της ελληνικής αποστολής ηγήθηκαν ο καθηγητής Φυσικής ΑΠΘ, Γιάννης Σειραδάκης, και ο επίκουρος καθηγητής Μαθηματικών του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, Λουκάς Ζαχείλας. Την αποστολή συνόδευσε ο πρώην ολυμπιονίκης (Πεκίνο 2010) κ. Ορφέας Βουτυράς. http://www.kathimerini.gr/826202/article/epikairothta/ellada/diakriseis-sthn-olympiada-astronomias Ξεκινούν πειράματα του δημοφιλούς ποτού στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η εταιρεία που παράγει το καλύτερο ουίσκι στον κόσμο ανακοίνωσε ότι θα στείλει άμεσα έξι δείγματα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ώστε να μελετηθούν οι συνέπειες της μηδενικής βαρύτητας στην ωρίμανση του ουίσκι. Ανάμεσα στα δείγματα που θα σταλούν στον ISS βρίσκεται ένα single malt 21 ετών και ένα που μόλις απεστάχθη. Στόχος φυσικά η δημιουργία ενός νέου ακόμη καλύτερου ουίσκι. Τα δείγματα στέλνει η ιαπωνική εταιρεία Suntory που είναι η αρχαιότερη εταιρεία παραγωγής ουίσκι στην Ιαπωνία και υπεύθυνη για το ουίσκι Yamazaki που ανακηρύχθηκε πέρυσι ως το καλύτερο ουίσκι στον κόσμο. Τα δείγματα θα σταλούν στον ISS στις 16 Αυγούστου και τα πειράματα θα διεξαχθούν στην ιαπωνική εργαστηριακή μονάδα Kibo του Σταθμού. Το γιαπωνέζικο ουίσκι φτιάχνεται, όχι από ρύζι όπως το σάκε, αλλά με τον παραδοσιακό σκοτσέζικο τρόπο, χρησιμοποιώντας κριθάρι, νερό και μαγιά. Τα περισσότερα μάλιστα, γιαπωνέζικα ουίσκι έχουν πιο ελαφριά, πιο γλυκιά γεύση από εκείνη των αντίστοιχων της Σκοτίας, ενώ από την άλλη θυμίζουν περισσότερο τα ιρλανδέζικα. Το γιαπωνέζικο ουίσκι είναι πιο εκλεπτυσμένο και βελούδινο στην υφή, από το πιο έντονο και βαρύ αποτέλεσμα που αφήνει το σκοτσέζικο ουίσκι στους ουρανίσκους . Η Ιαπωνία όμως, δεν ανακάλυψε τα τελευταία χρόνια το ουίσκι, απλά η Δύση άργησε να δώσει τη βάση και τη σημασία που αξίζει στην ιαπωνική παραγωγή. Η Απω Ανατολή ασχολείται με την απόσταξη εδώ και έναν αιώνα περίπου. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=727728 Βατικανό: «Ναι, υπάρχουν εξωγήινοι αλλά ο Χριστός ήρθε μόνο στη Γη» Για πολλούς αιώνες αποτελούσε το απόλυτο ταμπού του Χριστιανισμού και ειδικά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Η Γη αποτελούσε το (ακίνητο) κέντρο του Σύμπαντος και φυσικά μόνο η Γη είχε το λάβει το θεϊκό δώρο της ζωής που διαθέτει νοημοσύνη. Το αξίωμα αυτό αποτέλεσε την πλατφόρμα για να κατηγορηθούν και να κυνηγηθούν ουκ ολίγοι με κορυφαίο όνομα αυτής της λίστας βέβαια τον Γαλιλαίο. Οπως φαίνεται έστω και καθυστερημένα το Βατικανό αποφάσισε να απλώσει το χέρι όχι μόνο στην επιστήμη αλλά στην κοινή λογική. Ο πατήρ Χοσέ Φούνες, διευθυντής του Αστεροσκοπείου του Βατικανού στη Ρώμη, δήλωσε ότι είναι πιθανό να υπάρχει νοήμων ζωή και σε άλλους πλανήτες. Η παρέμβαση του Φούνες έγινε με αφορμή την ανακάλυψη πριν από λίγες εβδομάδες ενός πλανήτη που έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με αυτά της Γης και υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες να διέθετε στο παρελθόν ή να εξακολουθεί να διαθέτει κάποιες μορφές ζωής. Ο Φούνες όμως έσπευσε να καθησυχάσει τους πιστούς ότι η Γη εξακολουθεί να είναι η μοναδική αγαπημένη του Θεού αφού μόνο στον πλανήτη μας έχει κάνει την εμφάνιση του ο Χριστός. «Είναι πιθανό ότι υπήρξε ζωή και μάλιστα κάποιας μορφής νοήμων ζωή σε άλλους πλανήτες. Βέβαια δεν πιστεύω ότι θα έρθουμε ποτέ σε επαφή με κάποιον νοήμων εξωγήινο. Η ανακάλυψη ζωής με νοημοσύνη δεν σημαίνει φυσικά ότι υπάρχει και ένας ακόμη Ιησούς. Η ενσάρκωση του υιού του Θεού είναι μοναδικό γεγονός στο Σύμπαν» δήλωσε ο Φούνες ο οποίος το 2008 είχε πει ότι η πίστη στην εξωγήινη ζωή δεν έρχεται σε αντίθεση με το καθολικό δόγμα ή την Βίβλο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=727775

Η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη πέρασε από τελωνείο. Ο Μπαζ Όλντριν, ένας από τους πρώτους δύο ανθρώπους που πάτησαν τη Σελήνη, ταξίδεψε γύρω στο ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα με την αποστολή Apollo 11. Σχεδόν μισό αιώνα μετά, ο αστροναύτης δημοσιεύει το έγγραφο της αποζημίωσης για τα οδοιπορικά του έξοδα: 33,31 δολάρια. Το πιο περίεργο όμως είναι ότι πέρασε και τελωνείο. Ο Όλντριν, σήμερα 85 ετών, ανάρτησε στο Twitter το λεπτομερές έγγραφο της NASA με το «πρόγραμμα δαπανών και τις αιτήσεις αποζημίωσης» για ένα εργασιακό ταξίδι του υπαλλήλου Έντουιν Ε. Όλντριν τον Ιούλιο του 1969. Η φόρμα δείχνει ότι ο αστροναύτης μετακινήθηκε από το σπίτι του στο Χιούστον μέχρι τη Σελήνη και πίσω. #TBT My mission director @Buzzs_xtina's favorite piece of my memorabilia. My travel voucher to the moon. #Apollo11 pic.twitter.com/c89UyOfvgY — Buzz Aldrin (@TheRealBuzz) July 30, 2015 Σύμφωνα με το «ταξιδιωτικό βάουτσερ στη Σελήνη», όπως το περιγράφει ο Όλντριν, το ταξίδι από το Χιούστον μέχρι το Ακρωτήριο Κένεντι πραγματοποιήθηκε με «Κυβερνητικό Αεροσκάφος», ενώ για το επόμενο σκέλος της αποστολής μέχρι τη Σελήνη χρησιμοποιήθηκε «Κυβερνητικό Διαστημικό Σκάφος». Στην τελική επιστροφή, ως επίσημος προορισμός αναγράφεται ο «Ειρηνικός Ωκεανός», εκεί όπου έπεσαν με αλεξίπτωτο ο Όλντριν και οι δύο συνταξιδιώτες τους στην ιστορική αποστολή, ο Νιλ Άρμστρονγκ και ο Μάικλ Κόλινς. Το επίσημο ταξιδιωτικό βάουτσερ ξεκαθαρίζει επίσης ότι «κυβερνητικά γεύματα και καταλύματα διατέθηκαν όλες τις παραπάνω ημερομηνίες». Το έγγραφο δεν διευκρινίζει σε τι χρησιμοποιήθηκαν τα 33,31 δολάρια που ξόδεψε ο Όλντριν -πιθανότατα ήταν έξοδα μετακίνησης μεταξύ αεροδρομίων στο ταξίδι μέχρι το Ακρωτήριο Κένεντι. Yes the #Apollo11 crew also signed customs forms. We brought back moon rocks & moon dust samples. Moon disease TBD. pic.twitter.com/r9Sn57DeoW — Buzz Aldrin (@TheRealBuzz) August 2, 2015 Εκτός από το βάουτσερ, ο Όλντριν αποκάλυψε και την φόρμα που κλήθηκαν να συμπληρώσουν ο ίδιος και ο Κόλινς περνώντας από το τελωνείο κατά την επιστροφή τους. Ως αριθμός πτήσης αναγράφεται το «Apollo 11», ενώ ως τόπος αναχώρησης εμφανίζεται η «Σελήνη». Το φορτίο περιγράφεται ως «σεληνιακά πετρώματα και σεληνιακή σκόνη». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500017099

ROSCOSMOS-Ρώσοι κοσμοναύτες θα πραγματοποιήσουν διαστημικό περίπατο. Στις 10 Αυγούστου του 2015 τα μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού του ρωσικού τμήματος του ISS-44/45 θα πραγματοποιήσουν διαστημικό περίπατο. Το άνοιγμα του θαλάμου υποδοχής στην καταπακτή εξόδου "Pierce" έχει προγραμματιστεί στις 17:14 ώρα Μόσχας. Οι Κοσμοναύτες Gennady Padalka και Mikhail Kornienko θα δαπανήσουν για τις ενεργείες στην εξωτερική επιφάνεια του ΔΔΣ περίπου 6 ώρες 28 λεπτά. Τα κύρια καθήκοντα της εξόδου: - Εγκατάσταση των μαλακών κιγκλιδώματων στη μονάδα υπηρεσία "Zvezda"? - Εγκατάσταση των κεραιών WAL1-WAL5 με συσκευές και την κεραία-τροφοδότης mezhbortovoy ραδιόφωνο? - Η αποσυναρμολόγηση της μονάδας του αισθητήρα του δυναμικού του πλάσματος κύματος πείραμα "Κατάσταση" πλάσμα? - Στο πείραμα "Δοκιμή" οι Gennady Padalka και Mikhail Kornienko, χρησιμοποιώντας επιστημονικά εργαλεία θα συλλεξουν υφιστάμενους μικροοργανισμούς στην επιφάνεια του ISS και θα διενεργήσουν δειγματοληψία στο ηλιακό №4, πάνελ καλύμματος του ψυγείου στην περιοχή του συστήματος της βαλβίδας αποστράγγισης "Air" και "Ηλεκτρονική" ? - Στις συσκευές WAL6 η κεραία θα αντικατάσταθη με κεραία-τροφοδότη mezhbortovoy ραδιόφωνο (MBRL AFU)? - Θα αλλάξει τον προσανατολισμό της πίεσης της μονάδας ελέγχου της συσκευής στην μικρή ερευνητική μονάδα "Poisk" (MIM-2)? - Καθαρισμός υαλοπινάκων №2 στη μονάδα παροχής υπηρεσιών? - Φωτογραφία του επιστημονικού εξοπλισμού Expose-Ε, και της ένωσης του «Elektron». Ο Gennady Padalka και Mikhail Kornienko έχουν ήδη την εμπειρία της δραστηριότητας εκτός οχήματος. Για τον Mikhail Kornienko θα είναι η δεύτερη εξοδος της καριέρας του. Για τον κυβερνήτη Γκενάντι Padalka θα ειναι ο δέκατος "διαστημικός περίπατος". Τα άλλα μέλη του πληρώματος του ISS-44/45 θα υποστηρίζουν τους συναδέλφους απο τον σταθμό. http://www.federalspace.ru/21617/ Ο Διεθνής Διαστημικος Σταθμος μπροστά από το φεγγάρι. Η… βόλτα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού μπροστά από το φεγγάρι καταγράφηκε στα εκπληκτικά κοντινά πλάνα που μας χάρισε η ΝASA λίγες ημέρες μετά το Blue Moon. Οι φωτογράφοι της Διαστημικής Υπηρεσίας Bill Ingalls και Joel Kowsky κατέγραψαν τη στιγμή από το Woodford της Virginia και στη συνέχεια μας παρουσίασαν τη βόλτα του Σταθμού στο Διάστημα με φόντο την Σελήνη. Ο Ingalls δήλωσε στο Spaceflight Insider πως το να τραβήξεις την φωτογραφία δεν είναι εξαιρετικά δύσκολο, ωστόσο χρειάζεται υπερβολικά μεγάλη προετοιμασία για να συλλεχθούν τα στοιχεία προκειμένου να ξέρεις ποιο δευτερόλεπτο να έχεις έτοιμο τον εξοπλισμό. Στο τέλος απλά ελπίζεις να είναι καλός ο καιρός συμπλήρωσε ο Bill Ingalls. Σύμφωνα με την Daily Mail χρειάστηκαν μόλις οκτώ δέκατα του δευτερολέπτου για να περάσει μπροστά από την επιφάνεια του φεγγαριού ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός και να δώσει τη δυνατότητα γι αυτή την φωτογράφιση. http://www.defencenet.gr/defence/20150803/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%BA%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%86%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82

Φωτογραφίες ΝΑΣΑ απο Σελήνη! 11 φωτογραφίες αποστολών της NASA στη Σελήνη, βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας. Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει εντυπωσιακές εικόνες από το διάστημα. Οι 11 φωτογραφίες όμως που έδωσε η NASA στη δημοσιότητα είναι τόσο μοναδικές ώστε πολλοί αναρωτιούνται γιατί δεν είχαν δοθεί νωρίτερα στο κοινό. Αναλυτικά. 1.Ο Harrison H Schmitt, μέλος της αποστολής του Apollo 17, με φόντο τη Γη. Αστροναύτης, γεωλόγος και πρώην πολιτικός, έμεινε στην ιστορία και επειδή είπε ότι «το κίνημα των περιβαλλοντολόγων είναι βιτρίνα για τους κομμουνιστές». 2.Το όχημα της αποστολής Apollo16, φωτογραφημένο κατά τη διάρκεια της επιστροφής του από έναν «περίπατο». 3.O James B. Irwin ήταν πιλότος στην αποστολή Apollo 15. Εδώ διακρίνεται να δουλεύει στο όχημα, μπροστά στο όρος Hadley. 4.Ο David Scott, επικεφαλής του Apollo 9, σε μια εντυπωσιακή στιγμή από την αποστολή. Το τριμελές πλήρωμα πέρασε δέκα μέρες σε τροχιά πραγματοποιώντας πειράματα για την προσελήνωση. 5.Ο Alan L. Bean, ποζάρει κατά την προσελήνωση του Apollo12. Στο κράνος του καθρεφτίζεται ο αρχηγός Charles Conrad, Jr. 6.O Buzz Aldrin κάνει μικρά άλματα στην επιφάνεια της Σελήνης κατά την αποστολή Apollo11. H φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τον αρχηγό Neil Armstrong. 7.Και αυτή η φωτο του Buzz Aldrin τραβήχτηκε από τον Neil Armstrong. O Buzz διακρίνεται δίπλα σε ένα όργανο μετρήσεων της σεισμικής δραστηριότητας της Σελήνης. 8.O Russell Schweickart όπως διακρίνεται μέσα από το σεληνιακό όχημα Spider του Apollo 9. 9.Ο Eugene A. Cernan, αρχηγός του Apollo 17, με μια σημαία κατά τη διάρκεια σεληνιακού περιπάτου. 10.O Harrison Schmitt συλλέγει δείγματα από το έδαφος με ειδικό εργαλείο κατά τη διάρκεια του πρώτου από τους τρεις «περιπάτους» του Apollo 17. 11.Ο Allan Bean με ένα δοχείο γεμάτο με χώμα από τη Σελήνη. Η κάμερα στη στολή του είναι μια ειδικά κατασκευασμένη Hasselblad. Μια παρόμοια, που χρησμοποιήθηκε στο Apollo 17, πωλήθηκε πρόσφατα σε πλειστηριασμό αντί ενός εκατομμυρίου δολαρίων. http://www.defencenet.gr/defence/20150802/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%86%CF%89%CF%82-%CE%B1%CE%BA%CF%85%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-nasa-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%B4%CE%B5%CE%BD

Εγκρίθηκε το πλήρωμα του ISS 45/46. Η ROSCOSMOS επέλεξε τα κύρια και τα εφεδρικά πληρώματα της αποστολής ISS 45/46 για το TPK "Soyuz TMA-18M» από το κοσμοδρόμιο του "Μπαϊκονούρ". Το κύριο πλήρωμα: - Ο Διοικητής της WPK «Soyuz TMA-18M»: Roskosmos κοσμοναύτης Σεργκέι Volkov? - Πτήση Μηχανικός-1: Ο αστροναύτης της ESA Ανδρέας Mogensen? - Πτήση Μηχανικός 2: κοσμοναύτης Kazkosmos Aydin Aimbetov. Δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας του πληρώματος: - Διοικητής: Roscosmos κοσμοναύτης Όλεγκ βιολιά? - Πτήση Μηχανικός-1: αστροναύτης της ESA Thomas άμμο? - Πτήση Μηχανικός 2: Roskosmos κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev. http://www.federalspace.ru/21616/ Το Βατικανό στηρίζει τις προσπάθειες εξευρεσης εξωγηινης ζωής. «Όπως υπάρχει ποικιλία ζωής στη Γη, έτσι μπορεί να υπάρχουν και άλλα όντα στο σύμπαν, το οποίο δημιουργήθηκε από τον Θεό» είχε δηλώσει το 2008 ο επικεφαλής Χοσέ Γκαμπριέλ Φούνες Η ανακάλυψη εξωπλανήτη που μοιάζει με τη Γη, από την αποστολή Κέπλερ, ενεργοποίησε ακόμη και το Βατικανό, το οποίο δηλώνει τη στήριξή του στην προσπάθεια της διαστημικής υπηρεσίας, ενώ ο επικεφαλής του προγράμματος αστρονομίας της Καθολικής Εκκλησίας, υιοθέτησε τη θεωρία ότι ενδέχεται να υπάρχει και άλλη ζωή στο σύμπαν, υποστηρίζοντας πως ο Θεός είναι πιθανό να τη δημιούργησε, όπως έπραξε και στον πλανήτη μας. Ο Αργεντινός επικεφαλής του προγράμματος αστρονομίας του Βατικανού, Χοσέ Γκάμπριελ Φούνες, εξέφρασε τον ενθουσιασμό του για την ανακάλυψη του Κέπλερ και αποκάλυψε ότι και ο ίδιος με την ομάδα του δουλεύουν καθημερινά πάνω στο ίδιο αντικείμενο. Το παρατηρητήριο του Βατικανού βρίσκεται στο Castel Gandolfo, όπου υπάρχει και η καλοκαιρινή κατοικία του Πάπα. Υπάρχει επίσης συνεργασία με το τηλεσκόπιο του διεθνούς Παρατηρητηρίου στο Όρος Γκράχαμ, του Πανεπιστημίου της Αριζόνα. «Ακριβώς όπως υπάρχει πολυπλοκότητα στη ζωή της Γης, έτσι μπορεί να υπάρχουν όντα με ευφυΐα και σε άλλες γωνιές του σύμπαντος, το οποίο δημιουργήθηκε από τον Θεό» είχε δηλώσει το 2008 ο Αργεντινός Πατέρας, συμπληρώνοντας: «Αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με την πίστη μας, επειδή δεν μπορούμε να βάλουμε όρια στη δημιουργία του Θεού». http://www.defencenet.gr/defence/20150802/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%80%CE%AC%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CF%8D%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CE%B3%CE%AE%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B6%CF%89%CE%AE%CF%82

Προσκληση απο το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) Για πρώτη φορά το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) απευθύνει επίσημη πρόκληση στους επιστήμονες και ερευνητές της Ελλάδας να υποβάλουν συγκεκριμένες προτάσεις, ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση στον πρώτο ελληνικό υπερυπολογιστή. Η πρόσβαση θα δοθεί για χρονικό διάστημα έως 6 μηνών, αρχής γενομένης από τις 25 Σεπτεμβρίου 2015. Οι προτάσεις, που θα αξιολογηθούν προηγουμένως, μπορούν να ανήκουν σε οποιοδήποτε ερευνητικό πεδίο, αλλά πρέπει να θεωρηθούν υψηλής επιστημονικής και κοινωνικής αξίας για να εγκριθούν. Ο υπερυπολογιστής ARIS, ο οποίος διαθέτει επεξεργαστική ισχύ 180 teraflops και έχει συμπεριληφθεί επίσημα στους 500 ισχυρότερους του κόσμου, είναι εγκατεστημένος σε ειδικό χώρο του υπουργείου Παιδείας, το οποίο έχει και την ευθύνη λειτουργίας του μαζί με το ΕΔΕΤ. Θα προτιμηθούν ερευνητικά προγράμματα πολύ μεγάλης κλίμακας, που θα κάνουν καλύτερη αξιοποίηση των δυνατοτήτων του μηχανήματος, αλλά θα διατεθεί επίσης μικρότερος χρόνος και σε ερευνητικά σχέδια μεσαίας και μικρής κλίμακας. Όλες οι προτάσεις πρέπει να υποβληθούν ηλεκτρονικά στη διεύθυνση https://goo.gl/4Rlbgy από τις 31 Ιουλίου έως τις 17 Σεπτεμβρίου. Το ΕΔΕΤ έκανε γνωστό ότι θα ακολουθήσουν και άλλες προσκλήσεις προς την εγχώρια επιστημονική και ερευνητική κοινότητα έως το τέλος του 2015. http://www.defencenet.gr/defence/20150802/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1/%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B4%CE%B5%CF%84-%CF%83%CE%B5-%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C

Στο κυνήγι των διαστημικών θησαυρών. Πριν από δύο εβδομάδες πέρασε πολύ κοντά από τη Γη ο αστεροειδής 2011 UW-158. Ο αστεροειδής αυτός έχει διάμετρο 450 μέτρων αλλά το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του είναι ότι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, στο εσωτερικό του υπάρχουν 150 εκατ. τόνοι πλατίνας. Με απλά λόγια η αξία του 2011 UW-158 υπολογίζεται σε 5,4 τρισ. δολάρια! H έλευση του 2011 UW-158 επανέφερε στο προσκήνιο τις προσπάθειες που έχουν ξεκινήσει για την προσέγγιση αστεροειδών που περιέχουν ανυπολόγιστης αξίας ορυκτό πλούτο και τη δημιουργία ορυχείων σε αυτούς. Οι εκτιμήσεις των ειδικών για τον ορυκτό πλούτο που κρύβεται στους αστεροειδείς είναι τέτοιες ώστε δεν προκαλεί εντύπωση η άμεση δραστηριοποίηση του ιδιωτικού τομέα στην προσπάθεια απόκτησης και εκμετάλλευσής του. Φυσικά δεν πρόκειται για ένα απλό και εύκολο εγχείρημα, όμως τα ποσά που αναφέρουν οι ειδικοί κυριολεκτικά ζαλίζουν όποιον τα ακούει. Στον αστεροειδή 241 Germania εκτιμάται ότι υπάρχει ορυκτός πλούτος αξίας 95,8 τρισ. δολαρίων! Εχει μάλιστα ήδη δημιουργηθεί και μια λίστα στην οποία κατατάσσονται οι πέντε καλύτεροι «στόχοι». Πρόκειται για τους εξής αστεροειδείς: 162385 (2000 ΒΜ19): εκτίμηση ορυκτού πλούτου 6,4 τρισ. δολάρια. 4034 Vishnu: εκτίμηση ορυκτού πλούτου 5,28 τρισ. δολάρια. 5143 Heracles (1991 VL): εκτίμηση ορυκτού πλούτου 2,33 τρισ. δολάρια. 65679 (1989 UQ): εκτίμηση ορυκτού πλούτου 1,74 τρισ. δολάρια. 7753 (1988 XB): εκτίμηση ορυκτού πλούτου 1,31 τρισ. δολάρια. Εχουν ήδη δημιουργηθεί τρεις μεγάλες εταιρείες (Deep Space Industries, Planetary Resources, KESE) που οργανώνονται για να ξεκινήσουν όσο το δυνατόν συντομότερα τις προσπάθειες εξόρυξης διαστημικών ορυκτών. Ωστόσο δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη το νομικό πλαίσιο, με κυρίαρχο ζήτημα την ιδιοκτησία των αστεροειδών, δηλαδή το αν και σε ποιον ανήκουν. Η Παγκόσμια Συνθήκη Διαστήματος που είχε υπογραφεί το 1967 αναφέρει ότι οι αστεροειδείς αποτελούν «παγκόσμια περιουσία» και δεν έχει γίνει ακόμη σαφές τι τελικά θα ισχύσει. Οποιος καταφέρνει να φτάσει πρώτος σε έναν αστεροειδή θα αποκτά αυτοδικαίως κυριαρχικά δικαιώματα σε αυτόν ή θα πρέπει να πάρει πρώτα άδεια από κάποια επίσημη Αρχή; Με βάση τις εξελίξεις το ερώτημα αυτό αναμένεται να απαντηθεί πολύ σύντομα. Ο Ελληνας που θέλει να... σκάψει αστεροειδείς Ο δρ Ιωάννης Μπαζιώτης είναι λέκτορας Ορυκτολογίας - Πετρολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ενα από τα κύρια ερευνητικά του αντικείμενα αποτελεί η μελέτη μετεωριτών και αστεροειδών. Την τελευταία διετία έχει δώσει πλήθος ομιλιών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για θέματα που αφορούν μετεωρίτες. Πρόσφατα ολοκλήρωσε το πρώτο στάδιο μελέτης τριών μετεωριτών, μεταξύ των οποίων είναι ο Chelyabinsk (μετεωρίτης που κατέπεσε στη Ρωσία τον Φεβρουάριο του 2013), και ο Seres (ο μόνος γνωστός μετεωρίτης που έχει πέσει στην Ελλάδα, στις Σέρρες το 1818). Πριν από λίγες εβδομάδες συμμετείχε σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας για το Cluster Corallia και την Ενωση Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας και Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ), δίνοντας ομιλία σχετικά με μετεωρίτες και την αναγκαιότητα να συνδέσουμε τη βασική έρευνα με την εφαρμοσμένη (δυνατότητα εξόρυξης μεταλλευμάτων από συγκεκριμένες κατηγορίες μετεωριτών). «Το Βήμα» μίλησε με τον κ. Μπαζιώτη για τις προσπάθειες εξόρυξης σε αστεροειδείς και τη δική του συμμετοχή σε αυτές. Τι κρύβουν τελικά οι αστεροειδείς; «Οι αστεροειδείς θεωρούνται εξαιρετικά υψηλής αξίας διαστημικά υλικά, καθώς περιέχουν πολλά χημικά στοιχεία σε συγκεντρώσεις πολλαπλάσιες των αντιστοίχων μετάλλων που υπάρχουν στον φλοιό της Γης. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο σίδηρος, το κοβάλτιο και το νικέλιο, χημικά στοιχεία που περιέχονται σε βιομηχανικά υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή και συντήρηση διαστημικών σταθμών, είναι αυξημένα κατά 4, 27 και 155 φορές σε σχέση με τις αντίστοιχες περιεκτικότητες στον στερεό φλοιό της Γης. Παρομοίως, τα πολύτιμα μέταλλα της ομάδας των πλατινοειδών, όπως το παλλάδιο, ο λευκόχρυσος, το όσμιο και το ιρίδιο, είναι αυξημένα κατά 44, 196, 440 και 540 φορές σε σχέση με τις αντίστοιχες συγκεντρώσεις στον φλοιό της Γης. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα στα τέσσερα κατασκευαστικά προϊόντα χρησιμοποιούν τα πλατινοειδή (π.χ. οθόνες LCD, θεραπείες για τον καρκίνο, καταλύτες αυτοκινήτων κ.τ.λ.). Ενας αστεροειδής διαμέτρου 500 μέτρων είναι πιθανό να περιέχει πολύ περισσότερη ποσότητα πλατινοειδών μετάλλων από όση έχει εξορυχθεί συνολικά στη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας». Ποια σώματα στοχεύει η διαστημική βιομηχανία εξόρυξης μετάλλων; «Σε πρώτη φάση στόχος είναι η εξερεύνηση και η εξόρυξη πολύτιμων στοιχείων από αστεροειδείς που κινούνται όχι στη μεγάλη ζώνη αστεροειδών μεταξύ του Αρη και του Δία, αλλά σε εκείνους που βρίσκονται σε τροχιά κοντά στη Γη. Ενα βασικό πλεονέκτημα για τη μελέτη αυτών των αστεροειδών είναι το μικρό τους μέγεθος και οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας στην επιφάνειά τους. Αποτέλεσμα είναι ότι δεν απαιτείται η προσεδάφιση κάποιου διαστημοπλοίου σε αυτά τα σώματα, αλλά, αντίθετα, η "αγκίστρωση" ενός διαστημοπλοίου πάνω σε αυτά και η επακόλουθη μεταφορά του αστεροειδούς σε μια επιθυμητή θέση». Σε ποιο στάδιο προετοιμασίας βρισκόμαστε; «Ηδη στις 16 Ιουλίου 2015 ξεκίνησε μια αποστολή 90 ημερών για το διαστημικό όχημα Arkyd3Reflight (A3R). Στόχος είναι ο έλεγχος των πτητικών συστημάτων και του λειτουργικού του οχήματος, με σκοπό να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά στο διαστημόπλοιο που θα αναχωρήσει για την εξερεύνηση πλούσιων σε πολύτιμα στοιχεία αστεροειδών κοντά στη Γη. Η επόμενη αποστολή, Arkyd-6 (A6), είναι προγραμματισμένη για το τέλος του 2015, και θα ελέγξει τα συστήματα τηλεπικοινωνίας, αεροπλοΐας και ενέργειας. Επίσης θα τοποθετηθούν αισθητήρες ανίχνευσης και χαρακτηρισμού των διαθέσιμων πόρων στους αστεροειδείς που είναι πλούσιοι σε νερό. Θα χρησιμοποιηθεί η τεχνολογία υπέρυθρης απεικόνισης ενδιάμεσου μήκους κύματος, με σκοπό την ακριβή μέτρηση των θερμοκρασιακών μεταβολών και δεδομένων που σχετίζονται με την παρουσία νερού (νερό σε υγρή-στερεή μορφή ή ενδομημένο σε ορυκτά)». Πόσο εύκολη είναι η εξόρυξη σε έναν αστεροειδή; «Σύμφωνα με τον Κρις Λεβίτσκι, πρόεδρο της Planetary Resources, η εξόρυξη μετάλλων από έναν αστεροειδή ενδεχομένως να είναι πιο εύκολη από την αντίστοιχη στη Γη. Τούτο στηρίζεται στο ότι το περιβάλλον ενός αστεροειδούς είναι αρκετά ομοιογενές και απλό σε σχέση με το γήινο (απουσία ποταμών, ηφαιστείων, λεκανών, ρηγμάτων)». Ποιο θα είναι το πρώτο υλικό που θα γίνει προσπάθεια εξόρυξής του από διαστημικούς βράχους; «Το νερό. Η μεταφορά νερού από τη Γη στο Διάστημα είναι εξαιρετικά κοστοβόρος διαδικασία για μια αποστολή. Για παράδειγμα, η εξόρυξη ενός τόνου νερού από έναν αστεροειδή ισοδυναμεί με όφελος στον προϋπολογισμό της αποστολής ίσο με 50 εκατ. δολάρια. Ηδη έχουν βρεθεί αστεροειδείς-στόχοι που περιέχουν μεγάλες ποσότητες νερού. Ενας από τους προτεινόμενους, χαμηλού κόστους, μηχανισμούς εξόρυξης του νερού βασίζεται στη συλλογή του ηλιακού φωτός και στην κατεύθυνσή του σε συγκεκριμένα τμήματα ενός αστεροειδούς, που θα προκαλέσουν την τήξη και την εξάτμιση του υπάρχοντος πάγου. Εν συνεχεία, χρησιμοποιώντας τις εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στο Διάστημα, το νερό συμπυκνώνεται μέσα σε μεγάλες δεξαμενές. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να φυλαχθούν και να μεταφερθούν οπουδήποτε καταστεί δυνατό αρκετοί τόνοι νερού υπό μορφή πάγου. Η τεχνολογία εξαγωγής μετάλλων δεν είναι τόσο ανεπτυγμένη αν συγκριθεί με την αντίστοιχη για την εξαγωγή νερού. Ωστόσο έχουν προγραμματιστεί αποστολές, όπως αυτή στον αστεροειδή Bennu, τον Οκτώβριο του 2018, που έχουν ως κύριο σκοπό τη λεπτομερή μελέτη δειγμάτων που θα ληφθούν από την επιφάνεια του αστεροειδούς και θα επιστρέψουν στη Γη. Επιπλέον, στη διάρκεια της αποστολής θα αναπτυχθούν τεχνολογίες με σκοπό τη συμβολή στην εξερεύνηση των αστεροειδών και στην εξόρυξη σε αυτούς». Ποια είναι τα επόμενα βήματά σας; «Σκοπός μου είναι η οργάνωση μιας ερευνητικής ομάδας (σε συνεργασία με πανεπιστήμια του εξωτερικού - Caltech, UC San Diego, Natural History Museum of Vienna), ώστε να προταθεί αίτηση χρηματοδότησης προς την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος ή, γενικότερα, την Ευρωπαϊκή Ενωση». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=726844

Ιπτάμενο ρομπότ- εξερευνητής άλλων πλανητών. Ερευνητές στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της NASA εργάζονται πάνω σε ένα ιπτάμενο ρομποτικό όχημα το οποίο θα είναι σε θέση να συλλέγει δείγματα από άλλους πλανήτες, από σημεία στα οποία δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση τα ρόβερ- οχήματα εδάφους. Το εν λόγω όχημα- αντίστοιχο ενός «συμβατικού» quadcopter, αλλά σχεδιασμένο για αραιές ατμόσφαιρες ή και το κενό του Διαστήματος. Το εν λόγω ιπτάμενο ρομπότ θα χρησιμοποιεί το όχημα εδάφους ως βάση/ μητρικό σκάφος για να φορτίζει τις μπαταρίες του και να ανεφοδιάζεται μεταξύ των πτήσεων, ενώ κύριος στόχος του θα είναι ο εντοπισμός πρώτων υλών στον Άρη ή σε αστεροειδείς, οι οποίες θα είναι κρυμμένες σε δύσβατα σημεία. Στα υπό ανάπτυξη σκάφη της συγκεκριμένης κατηγορίας έχει δοθεί ο χαρακτηρισμός Extreme Access Flyers, και θα αναλαμβάνουν πτήσεις ακόμα και μέσα σε κρατήρες, από τους οποίους θα πρέπει να αποσπούν μικρά δείγματα εδάφους για να γίνονται αναλύσεις σχετικά με το αν υπάρχουν ίχνη νερού ή όχι. Θα είναι σε θέση να πραγματοποιούν εκατοντάδες πτήσεις/ εξορμήσεις, και θα είναι ιδιαίτερα μικρού μεγέθους για να μπορούν να μεταφέρονται σε ικανούς αριθμούς από τα μητρικά οχήματα. Ακόμη, θα χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό αυτονομίας, προκειμένου να είναι ικανά να πλοηγούνται μόνα τους σε μακρινούς προορισμούς όπου προφανώς δεν υπάρχει GPS. Ώθηση θα παρέχεται από κινητήρες τζετ ψυχρών αερίων, οι οποίοι θα αντικαθιστούν τους έλικες οι οποίοι θα αναλάμβαναν τα συγκεκριμένα καθήκοντα στη Γη. Όσον αφορά στην πλοήγηση, τα σκάφη αυτά θα είναι σε θέση να αναγνωρίζουν το ανάγλυφο του εδάφους και σημεία- ορόσημα, προκειμένου να βρίσκουν τον δρόμο τους. Σχετικά με τη διαδικασία λήψης δειγμάτων, εξετάζεται μια αρθρωτή φιλοσοφία, που θα επιτρέπει στο ρομπότ να παίρνει ένα εργαλείο τη φορά, για συλλογή περίπου επτά γραμμαρίων υλικού ανά αποστολή. http://www.naftemporiki.gr/story/984550/iptameno-rompot-eksereunitis-allon-planiton

Σταμάτης Κριμιζής: Ο Ελληνας που πήγε βόλτα στον Πλούτωνα. Μήπως ο παραλογισμός της Ελλάδας των capital controls μπορεί να κατευναστεί από λίγη έλλογη κοσμική σκόνη; Το διαστημικό σκάφος Νew Horizons συνεχίζει να σαγηνεύει τη Γη αποστέλλοντας έγχρωμες φωτογραφίες (στις αποχρώσεις του καφέ και του κόκκινου) από τον Πλούτωνα. Ο διακεκριμένος αστροφυσικός της NASA Σταμάτης («Τομ») Κριμιζής, ο «νονός» του παρθενικού στην Ιστορία περάσματος από τον Πλούτωνα (στις 14 Ιουλίου 2015) αλλά και ο μοναδικός επιστήμονας που επισκέφθηκε (μέσα από τα όργανα και τα διαστημικά οχήματα που κατασκεύασε) και τους εννέα πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, μιλάει στο BΗΜΑgazino για το τελευταίο μεγάλο βήμα της ανθρωπότητας στην κατάκτηση του Διαστήματος. Ο 77χρονος ακαδημαϊκός, που συνέδεσε το όνομά του με τα πιο σημαντικά προγράμματα της NASA (όπως οι θρυλικές αποστολές των Voyager 1 και 2) ενώ προ μηνών τού απονεμήθηκε το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς από το Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος των ΗΠΑ (διάκριση που έχουν λάβει οι πιο μεγάλοι αμερικανοί ήρωες του Διαστήματος όπως οι Νιλ Αρμστρονγκ, Τζον Γκλεν κ.ο.κ.), εξηγεί ακόμη γιατί ποσώς ζηλεύει τους αστροναύτες, γιατί ο Κόκκινος Πλανήτης συνεχίζει να γοητεύει τους γήινους, αλλά και το ενδεχόμενο να σκοντάψουμε σε έναν εξωγήινο πολιτισμό. Μιλάει βέβαια και για το δικό του πολυτάραχο ταξίδι από τον Βροντάδο της Χίου στην άβυσσο του αεροδιαστήματος. Επειτα από μισό αιώνα διαγαλαξιακών περιπετειών, ο επικεφαλής από το 1991 των διαστημικών προγραμμάτων στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς στο Μέριλαντ των ΗΠΑ ετοιμάζεται ήδη για την επόμενη αποστολή του. Είναι η προγραμματισμένη για την 31η Ιουλίου 2018 εκτόξευση του Solar Probe Plus: «Αγωνίζομαι γι' αυτό τα τελευταία σαράντα χρόνια. Αν με ρωτούσατε ποιο κομμάτι του Σύμπαντος θα ήθελα να ατενίσω, θα σας έλεγα δίχως σκέψη τον Ηλιο». Κύριε καθηγητά, πώς βιώνετε στα 77 σας χρόνια το ιστορικό ταξίδι του New Horizons στον Πλούτωνα;Διαφέρει από τους επιστημονικούς θριάμβους της νιότης σας; «Εχει ομολογουμένως άλλη γεύση δεδομένου ότι βρισκόμαστε στην εποχή των social media και το ενδιαφέρον του κόσμου είναι πρωτόγνωρο. Στην ιστοσελίδα της NASA είχαμε 5 δισ. "χτυπήματα". Εδώ στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς αναγκαστήκαμε να μεταφέρουμε την ιστοσελίδα έξω από το campus για να μην καταρρεύσει το σύστημα. Αρκεί να σας πω ότι στις 14 Ιουλίου 2015 είχαμε 250 εκατ. "χτυπήματα"! Να δείτε πόσα νέα παιδιά ήρθαν εδώ στο εργαστήριό μας! Οι αποστολές των Voyager 1 και 2 (1977), στις οποίες ήμουν επικεφαλής ερευνητής, δεν είχαν επ' ουδενί λόγω τέτοια προβολή και απήχηση». Η αποστολή του New Horizons πέρασε διά πυρός και σιδήρου. Η κυβέρνηση Μπους παρ' ολίγον να την «παγώσει», ενώ και πρόσφατα, ύστερα από εννιάμισι ανέφελα χρόνια ταξιδιού, βιώσατε τον φόβο της ολικής κατάρρευσης, εξαιτίας μιας βλάβης στο διαστημικό σκάφος. Πώς είναι να αναμετριέσαι διαρκώς με αχαρτογράφητα νερά; «Να σας θυμίσω μόνο ότι για εμένα προσωπικά αυτό το πολυτάραχο "ταξίδι" ξεκίνησε το 1965 με τον Αρη. Υπήρχαν βέβαια εδώ επιπλέον προβλήματα, καθότι ακόμη και η NASA δεν ήταν για πολλά χρόνια ώριμη για τον Πλούτωνα. Θα ήταν η πιο μακρινή αποστολή που είχε γίνει ποτέ και σχεδόν οι περισσότεροι ήταν πεπεισμένοι ότι θα αποτύχουμε. Θυμάμαι, στις 19 Ιανουαρίου 2006, όταν βρέθηκα στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ για την εκτόξευση του New Horizons, ο τότε διευθυντής των διαστημικών προγραμμάτων της NASA, Εντουαρντ Γουάιλερ, αναφώνησε: "Δεν το πιστεύω ότι τα καταφέρατε!". Σε κάθε "ταξίδι" ζεις με την αγωνία μέχρι το τελευταίο λεπτό, όπως π.χ. με τη βλάβη της 4ης Ιουλίου στο New Horizons. Εμεινε ξαφνικά βουβό και κληθήκαμε μέσα σε μιάμιση ώρα να επαναφέρουμε ένα διαστημόπλοιο στην κανονική του ρουτίνα. Πέρα από το επιστημονικό και ψυχικό σθένος που καλείσαι να επιδείξεις, χρειάζεται να έχεις "περάσει" σε όλα τα μέλη της ομάδας σου, που μένουν συχνά μερόνυχτα ξάγρυπνα στο Κέντρο Ελέγχου, ότι φέρουν εις πέρας μια ξεχωριστή αποστολή, ότι δημιουργούν Ιστορία». Τα αποτελέσματα του ελληνικού δημοψηφίσματος σας βρήκαν και εσάς στο Κέντρο Ελέγχου. Πώς είναι, αλήθεια, να περιδινείσαι θριαμβευτής στο Διάστημα όταν η χώρα σου περιδινείται στο χάος; «Δύσκολα, οφείλω να ομολογήσω. Το μυαλό μου έτρεχε διαρκώς στη χώρα που αγαπώ. Οι συνεργάτες μου στη NASA δεν σταματούσαν να με ρωτούν πώς ερμηνεύω τις εξελίξεις. Ηταν δύσκολο να το αποφύγω, τη στιγμή που η Ελλάδα ήταν συνεχώς πρώτο θέμα στα διεθνή μέσα. Εχουμε γίνει ρεζίλι σε όλον τον κόσμο για ανοησίες, κομπασμούς, πράγματα αδιανόητα στις άλλες χώρες... Αλλά όταν αντικρίζεις την πρώτη εικόνα από έναν κόσμο που ήταν για την ανθρωπότητα μια κουκκίδα φωτός, τα ξεχνάς όλα για λίγο. Αρχίζεις να διακρίνεις τις λεπτομέρειες, τον φλοιό του πλανήτη, τα χρώματα, τους παγετώνες, βιώνεις μια πρωτόγνωρη συναισθηματική διέγερση, αυτή υποθέτω που βίωσε ο Κολόμβος όταν αντίκρισε τις ακτές του Νέου Κόσμου. Είναι σαν να είσαι επάνω στο διαστημόπλοιο και με μάτια ανοιχτά διάπλατα να καταγράφεις έναν νέο κόσμο που αποκαλύπτεται». Τους αστροναύτες τούς έχετε ζηλέψει; «Οχι. Ο άνθρωπος είναι πολύ περιορισμένος, βλέπει με τα μάτια του ένα ορισμένο μήκος των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που βρίσκεται στο οπτικό του πεδίο. Ομως τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα επεκτείνονται πολύ περισσότερο από όσο μπορούμε να δούμε. Τα δικά μου μάτια είναι σε κάθε (μη επανδρωμένη) αποστολή επάνω στο διαστημόπλοιο, με αποτέλεσμα να βλέπω πολύ περισσότερα από ό,τι θα μπορούσα ποτέ να διακρίνω ως επιβάτης. Τα ρομποτικά διαστημόπλοια αφενός μεν έχουν όργανα που ξεπερνούν τις αισθήσεις των ανθρώπων, αφετέρου φτάνουν σε προορισμούς απροσπέλαστους στον άνθρωπο. Δεν πρόκειται π.χ. να έχουμε αποστολές με ανθρώπινα πληρώματα στον Δία, στον Κρόνο, στον Ουρανό ή στον Πλούτωνα». Με άλλα λόγια, εσείς βρίσκεστε όσο πιο κοντά μπορεί να φτάσει κανείς σε αυτά τα σώματα; «Για αυτόν τον αιώνα σίγουρα. Δεν πρόκειται να φτάσουν τόσο μακριά ανθρώπινα πληρώματα». Σε ποιο στάδιο βρίσκεται αυτή τη στιγμή η αποστολή του New Horizons; «Σε πρώτη φάση το διαστημόπλοιο θα συνεχίσει μέχρι τα τέλη Αυγούστου να στέλνει στη Γη συμπιεσμένα ηλεκτρονικά δεδομένα (compressed data). Σε δεύτερη φάση θα γίνει η μεταφορά των ασυμπίεστων δεδομένων (decompressed data), που θα διαρκέσει έναν χρόνο». Είναι αλήθεια ότι το New Horizons έφερε μία ακόμη πρωτιά: το μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών σε αποστολή της NASA. «Ναι. Από τους εβδομήντα που έλαβαν μέρος από διάφορα εργαστήρια και πανεπιστήμια της Αμερικής, τουλάχιστον οι τριάντα ήταν γυναίκες». Ωστόσο δεν έχουν βρει ακόμη την ισότιμη θέση τους στην επιστήμη. Σας θυμίζω τον σάλο που προκάλεσε το πρόσφατο σεξιστικό σχόλιο του 72χρονου νομπελίστα της Ιατρικής Τιμ Χαντ ότι οι γυναίκες στο εργαστήριο είναι μπελάς... «Η αλήθεια είναι ότι χωρίς ποτέ να ομολογείται, πάντα επικρατεί μια προκατάληψη απέναντι στις γυναίκες στην επιστήμη. Εχοντας διατελέσει επί 14 χρόνια διευθυντής διαστημικών προγραμμάτων εδώ στο Τζονς Χόπκινς, μπορώ να υπερηφανεύομαι που διόρισα την πρώτη γυναίκα επικεφαλής σε ένα διαστημικό πρόγραμμα το 1992. Είχα τότε 600 άτομα στη Διοίκηση Διαστήματος. Στο τέλος της θητείας μου, το μόλις 8% των γυναικών που "παρέλαβα" είχε φτάσει το 35%. Στις ΗΠΑ, πάντως, ο νόμος κατά των διακρίσεων στον χώρο εργασίας έχει επιβάλει ένα καθεστώς θετικής "διάκρισης": όταν έχεις απέναντί σου έναν άνδρα και μια γυναίκα με τα ίδια προσόντα, προσλαμβάνεις τη γυναίκα». Εμείς, πάντως, στην Ελλάδα απέχουμε πολύ από οποιαδήποτε μορφή ισοτιμίας και αξιοκρατίας... «Το γνωρίζω και το έχω καταδικάσει επανειλημμένως. Οι πολιτικοί που απορρίπτουν την αξιοκρατία και έχουν συμβάλει στη δημιουργία μιας κουλτούρας αποδοχής των διακρίσεων θα έπρεπε να ντρέπονται. Αποτελούν την καταστροφή της χώρας. Αυτή η λογική δυστυχώς διέπει όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας. Φεύγοντας από την Ελλάδα θεωρείς όαση μια χώρα η οποία είναι οργανωμένη, χρησιμοποιεί τη λογική, έχει αξιοκρατία, τιμά τους ανθρώπους της. Νιώθεις ανακούφιση από τον παραλογισμό». Υποθέτω ότι θα έχετε σκεφτεί πολλές φορές το ενδεχόμενο ύπαρξης ενός εξωγήινου πολιτισμού και ότι σας συναρπάζει και εσάς όσο και εμάς... «Μας συναρπάζει πάντα αναμφίβολα. Εκτιμάμε ότι η βιολογική δραστηριότητα που αναπτύχθηκε στη Γη είναι κατά πάσα πιθανότητα ένα φαινόμενο κοινό σε όλον τον Γαλαξία. Σύμφωνα δε με τη διατριβή του νέου επιστήμονα Ερικ Πετίγκουρα στο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας, υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 40 δισεκατομμύρια πλανήτες στην κατοικήσιμη ζώνη των ηλιακών συστημάτων του Γαλαξία μας, δηλαδή 1 στους 5 ήλιους. Οσον αφορά όμως την αντικειμενική γνώση δεν υπάρχουν στοιχεία. Και βέβαια όλα αυτά που λέγονται για εξωγήινους, "ανεξήγητα φαινόμενα" κ.ο.κ. ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας ή αποδεικνύονται οπτικές απάτες». Και η περίφημη νέα «Γη» που αποκάλυψε προ ημερών το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ της ΝASA; Λέγεται ότι αυτός ο πλανήτης μοιάζει περισσότερο με τον δικό μας από όλους όσοι έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα. «Ο Kέπλερ-452b, όπως έχει ονομαστεί, είναι απλώς ένας από αυτούς τους πλανήτες που έτυχε να υπάρχει στο μικρό κομμάτι της ουράνιας σφαίρας που εξερευνά το διαστημόπλοιο Kέπλερ. Το γεγονός ότι ο ήλιος εκεί είναι κάπως πιο λαμπερός και αρχαιότερος κατά 2 δισ. χρόνια από τον δικό μας μπορεί να σημαίνει ότι ο πλανήτης έχει ήδη υποστεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αλλά αυτά είναι εικασίες, δίχως πραγματικά δεδομένα. Στο μέλλον θα είναι δυνατόν να μπορούμε να μετρήσουμε τα συστατικά και τη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας αυτού του πλανήτη, καθώς και άλλων, και θα έχουμε καλύτερα μοντέλα». Υπάρχει ακόμη στην Καλιφόρνια η SETI (Search for Extraterrestrial Intelligence), η ειδική επιστημονική ομάδα που διεξάγει την έρευνα για τη λήψη σημάτων από το Διάστημα; «Υπάρχει και εξακολουθεί να παράγει επιστημονική δουλειά. Χρησιμοποιεί ραδιοδέκτες αναζητώντας κάποιο σήμα στον Γαλαξία που προέρχεται από μη φυσικές πηγές. Ωστόσο, ενώ αυτή η προσπάθεια συνεχίζεται και διευρύνεται, μέχρι σήμερα δεν έχει φέρει κάποιο αποτέλεσμα». Εχετε εξετάσει ποτέ την πιθανότητα ένας προηγμένος πολιτισμός να υπήρξε στο παρελθόν του δικού μας πλανήτη; «Οπωσδήποτε όχι. Από τα απολιθώματα κ.ο.κ. οι ειδικοί είναι σε θέση να παρατηρήσουν όλους τους κρίκους που στηρίζουν τη θεωρία της εξέλιξης. Αν είχαν υπάρξει τέτοια ίχνη, θα είχαν βρεθεί». Πώς εξηγείτε ότι το σχέδιο αποίκισης του Αρη, που προωθεί η ολλανδική εταιρεία Mars One, θέλγει χιλιάδες εθελοντές ανά τον κόσμο; «Ο Αρης δεν έχει πάψει να γοητεύει. Θα σας πω ένα περιστατικό. Ημουν με μια παρέα από αστροναύτες στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον και κουβεντιάζαμε το ενδεχόμενο ενός απλού "ταξιδιού" στον Κόκκινο Πλανήτη (και όχι του εποικισμού του). Ενας γύρισε και είπε: "Εγώ θα πήγαινα, δεν με νοιάζει αν θα γύριζα ζωντανός". Μου έκανε εντύπωση πόσο αποφασισμένος ήταν. Επιθυμούσε διακαώς να μείνει στην Ιστορία ως ο πρώτος άνθρωπος που πέρασε σε άλλον πλανήτη, πέραν της Σελήνης. Και επρόκειτο για έναν νοήμονα άνθρωπο, μορφωμένο, αν και οι περισσότεροι από τους αστροναύτες έχουν διατελέσει πιλότοι δοκιμών, άρα έχουν τον κίνδυνο μέσα τους. Και υπάρχει, ξέρετε, πολύς τέτοιος κόσμος. Οσον αφορά τους ιδρυτές της Mars One, υπογραμμίζω ότι ήταν μη τεχνικοί. Το έκαναν αποκλειστικά για λόγους δημοσιότητας. Εμειναν κατάπληκτοι όταν είδαν την ανταπόκριση. Ηταν χιλιάδες οι αιτήσεις... Και από την Ελλάδα ακόμη». Λέγεται ότι το πρότζεκτ έχει πλέον τη συνδρομή σοβαρών επιστημονικών συμβούλων, ανθρώπων που... «Κοιτάξτε, υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι» (γελάει). Λέτε δηλαδή ότι η εποίκιση του Αρη δεν είναι εφικτή με τα δεδομένα που έχουμε σήμερα... «Με τα σημερινά δεδομένα, όχι, δεν είναι. Πρόκειται για μια μεγάλη πρόκληση για την ανθρωπότητα. Οπωσδήποτε θα λάβει χώρα τα επόμενα τριάντα χρόνια...». Το λέτε με απόλυτη βεβαιότητα! «Μοιραζόμαστε την πεποίθηση ότι πρέπει να στραφούμε στον πιο κοντινό μας πλανήτη. Είμαι πρόεδρος του Συμβουλίου της Διεθνούς Διαστημικής Υπηρεσίας. Πέρυσι πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον μια συνάντηση των διοικητών όλων των διαστημικών υπηρεσιών (από σαράντα κράτη) με αυτό ακριβώς το αντικείμενο: τη συνεργασία για μια αποστολή στον Αρη. Βέβαια, δεν έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο του προγραμματισμού, διότι αφενός μεν το κόστος θα είναι αστρονομικό, αφετέρου η οργάνωση μιας τέτοιας αποστολής είναι εξαιρετικά σύνθετη. Το Apollo (σ.σ.: το περίφημο επανδρωμένο διαστημικό πρόγραμμα της NASA για την εξερεύνηση της Σελήνης) θα ωχριά μπροστά στις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει μια αποστολή στον Αρη! Για ποιον λόγο; «Υπάρχουν επιπλέον και ορισμένα άλυτα προβλήματα που αφορούν τα ανθρώπινα πληρώματα που ενδέχεται να ταξιδέψουν στον Αρη. Εκτός από τις ηλιακές εκρήξεις που μπορούν να σκοτώσουν το πλήρωμα μέσω της ακτινοβολίας των πρωτονίων, υφίστανται και οι φυσιολογικές, μη αναστρέψιμες αλλαγές που συντελούνται στον ανθρώπινο οργανισμό, όπως π.χ. η απώλεια οστικής μάζας. Υπάρχουν αστροναύτες που όταν προσεδαφιστούν ύστερα από πολύμηνη παραμονή στον διαστημικό σταθμό, εμφανίζουν δυσκολία στο περπάτημα. Μέχρι σήμερα, λοιπόν, δεν έχουν ανακαλυφθεί οι θεραπείες που θα μπορούσαν να αντιστρέψουν και τις βλάβες από την ακτινοβολία και από την απώλεια οστικής μάζας». Η σαγήνη που μας ασκεί το Διάστημα μοιάζει, πάντως, ανεξάντλητη... «Μα μεγαλώνουμε με αυτήν! Σκεφθείτε πως όλοι μας από παιδιά ατενίζουμε τα άστρα στον νυχτερινό ουρανό (εγώ το έκανα στον Βροντάδο της Χίου!) και αναρωτιόμαστε τι κρύβεται πίσω από αυτές τις δισεκατομμύρια πηγές φωτός, γιατί βρίσκονται εκεί κ.ο.κ. Πρόκειται για ερωτήματα που σχετίζονται με τη Θεωρία της Εξέλιξης, βρίσκονται εγγεγραμμένα στην ανθρώπινη ψυχή ή, αν θέλετε, στον "σκληρό δίσκο" μας. Δεν πρόκειται να σβηστούν γρήγορα ή εύκολα». Η δική σας ενασχόληση με τα μυστικά του Σύμπαντος, εδώ και μισό αιώνα, σας έδωσε, σε προσωπικό πλέον επίπεδο, απαντήσεις σε θεμελιώδη φιλοσοφικά ερωτήματα; «Ξέρετε, όταν ζεις με απτά δεδομένα, με στοιχεία που προκύπτουν από τη διενέργεια πειραμάτων, γίνεσαι υπέρμετρα αντικειμενικός. Θα σας έλεγα, λοιπόν, ότι οι απαντήσεις σε αυτά τα αιώνια ερωτήματα είναι απλά άφθαστες σε μία ζωή. Τα βήματά μας είναι στην πραγματικότητα μηδαμινά, η γνώση απέραντη. Θα σας έλεγα ότι έχουμε βουτήξει τα πόδια μας στην ακροθαλασσιά αλλά δεν έχουμε πάει πολύ βαθιά μέσα στον ωκεανό. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Τo διαστημόπλοιο Voyager (που ταξιδεύει 38 χρόνια και έχει περάσει στο διαστρικό κενό) βρίσκεται τώρα σε απόσταση 20 δισ. χλμ. από τη Γη, τη στιγμή που το πιο κοντινό σε εμάς αστέρι, το Αλφα Κενταύρου, απέχει 43 τρισεκατομμύρια χλμ.! Λοιπόν, το σήμα από το Voyager παίρνει 18 ώρες και 30 λεπτά για να φτάσει στη Γη, με την ταχύτητα του φωτός (300.000 χλμ. το δευτερόλεπτο). Ομως το Αλφα Κενταύρου βρίσκεται 4,3 έτη φωτός μακριά! Σκεφθείτε, λοιπόν, τι σημαίνει να φτάσει κανείς ακόμη και στον πιο κοντινό μας γείτονα στον Γαλαξία. Οταν λοιπόν "συνδιαλέγεσαι" με τέτοιες αποστάσεις, δεν μπορείς να πιστεύεις ή να επινοείς θεωρίες που δεν στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα, ούτε βέβαια να κομπορρημονείς ότι είσαι με βεβαιότητα σε θέση να απαντήσεις στα αιώνια ερωτήματα: πώς γεννηθήκαμε, πού πάμε, υπάρχει ζωή κάπου αλλού κ.ο.κ. Σε προσωπικό επίπεδο, βέβαια, έχω και εγώ τις ίδιες πανανθρώπινες απορίες». Δεν διαθέτετε όμως μια επιπλέον διαίσθηση από τον μέσο άνθρωπο; «Διαίσθηση, πιθανώς ναι. Παρ' όλα αυτά, σας το ξαναλέω, όταν είσαι επιστήμονας εστιάζεις πρωτίστως στο εφικτό. Τι σημαίνει αυτό που κάνω τώρα; Οι παρατηρήσεις στον Πλούτωνα, η ομορφιά του, τα χρώματα και το κλίμα του, η πιθανή ύπαρξη υπόγειας λίμνης στο βάθος του πλανήτη, όχι από νερό αλλά π.χ. από υγρό άζωτο. Αυτές είναι ερωτήσεις απτές, που μπορούμε πλέον να τις απαντήσουμε με δεδομένα». Ποιο περιστατικό της ζωής σας άσκησε τη μεγαλύτερη επίδραση σε αυτό που τελικά γίνατε; «Η συνάντησή μου με τον μέντορά μου, τον Τζέιμς Βαν Αλεν (σ.σ.: ο οποίος κατασκεύασε τον πρώτο αμερικανικό δορυφόρο). Τον γνώρισα όταν ήμουν 21 ετών. Και όταν ως μεταπτυχιακός φοιτητής έφτασα σε ένα εργαστήριο στη Σχολή Φυσικής της Αϊόβα, όπου τρία χρόνια νωρίτερα είχαν ανακαλυφθεί οι "Ζώνες Βαν Αλεν" (σ.σ.: οι ζώνες ακτινοβολίας που περιβάλλουν τη Γη) και πραγματοποιούνταν πειράματα που διάνοιγαν δρόμους σε μεγάλες ανακαλύψεις, έγινα ένας άλλος. Ο Βαν Αλεν ήταν εκείνος ο οποίος από έναν συνηθισμένο φυσικό με μετέτρεψε σε έναν άνθρωπο που ονειρεύεται πώς λειτουργεί η φύση, πώς λειτουργούν οι πλανήτες, τι υπάρχει στο ηλιακό μας σύστημα, πώς ενεργοποιείται η ύλη, πώς αντιδρούν τα μαγνητικά πεδία. Ενα από τα βασικά πιστεύω του ήταν: "You have to give yourself the chance to get lucκy" ("Πρέπει να δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να σταθείς τυχερός"). Πολλοί αυτό το αποκαλούν "τύχη". Ομως κατ' ουσίαν σημαίνει ότι κατέχεις τη γνώση και την επάρκεια να αναγνωρίσεις το καινούργιο. Τίποτα δεν επαφίεται στην τύχη. "Τυχαίνει" το ίδιο πράγμα σε πολλούς, πόσοι όμως, όταν "σκοντάψουν στο καινούργιο", το αντιλαμβάνονται;». Στη δική σας, πάντως, πορεία έπαιξε ρόλο και το τάιμινγκ. Η εκτόξευση του ρωσικού πυραύλου Σπούτνικ (1957), γνωστή και ως «δεύτερο Περλ Χάρμπορ», σας βρήκε σε ηλικία 19 ετών να ξεκινάτε σπουδές στις ΗΠΑ, τη στιγμή ακριβώς που οι Αμερικανοί μπαίνουν ορμητικά στην κούρσα για την κατάκτηση του Διαστήματος... «Είναι αυτό που λέμε "Πρέπει να είσαι στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή". Ετυχε να ζήσω σε μια δεκαετία που η ανθρωπότητα στρεφόταν προς μια καινούργια εποχή. Μην ξεχνάτε ότι τότε ζούσαμε μέσα στον φόβο για το ξέσπασμα ενός πυρηνικού πολέμου, κατασκευάζονταν καταφύγια κ.ο.κ. Αυτό ήταν ένα τεράστιο υπαρξιακό σοκ για την αμερικανική κοινωνία. Και αυτό ακριβώς το σοκ έδωσε τρομερή ώθηση στην έρευνα, στην τεχνολογία, στην εκπαίδευση, στις θετικές επιστήμες. Ολα αυτά ήταν ευεργετικά για τη δική μου πορεία». Αυτό το Grand Tour σας στο Διάστημα είχε προσωπικό κόστος; «Δεν μπορεί κανείς να επιτύχει υψηλούς σκοπούς χωρίς θυσίες. Στις 5 Ιουλίου που πήγα στο Κέντρο Ελέγχου για την "επιπλοκή" που είχαμε με το Νew Horizons, η επικεφαλής Αλις Μπάουμαν έμεινε 48 ώρες ξάγρυπνη. Και στη δική μου περίπτωση, η προσωπική ζωή ήρθε δεύτερη... Αν και κρατούσα μια ισορροπία με τη βοήθεια του οικογενειακού μου περιβάλλοντος. Τα καλοκαίρια π.χ. που εγώ έλειπα ή ταξίδευα, έστελνα τα τρία αγόρια μου στην αδελφή μου στη Χίο. Ετσι άλλωστε έμαθαν και πολύ καλά ελληνικά. Και οι τρεις ήταν πιο συνετοί από εμένα. Ο ένας τους είναι γιατρός, ο άλλος οικονομολόγος, ο τρίτος δουλεύει σε μια μεγάλη τράπεζα». Να υποθέσω ότι ο δικός σας ύπνος κατακλύζεται από διαστημικά όνειρα; «Να σας πω την αλήθεια, έχω ξυπνήσει κάθιδρος από εφιάλτες με διαστημικά οχήματα που παθαίνουν βλάβες. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια που ταξιδεύω αρκετά, ο χειρότερος εφιάλτης μου είναι ότι χάνω το laptop μου στο αεροδρόμιο». http://www.tovima.gr/vimagazino/interviews/article/?aid=726625

Το δέρμα των αστροναυτών... λεπταίνει. Μια πολυαναμενόμενη... ανθρώπινη αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη βρίσκεται ακόμη μακριά, καθώς η NASA σχεδιάζει το πρώτο επανδρωμένο ταξίδι στον Αρη τη δεκαετία του 2030. Σε κάθε περίπτωση, όταν φθάσει εκείνη η ώρα, και μόνο η απόσταση των περισσότερων από 55 εκατομμυρίων χιλιομέτρων που θα έχουν να διανύσουν οι αστροναύτες επί τουλάχιστον μισό χρόνο προκειμένου να φθάσουν στον Αρη (χωρίς να αναφερθούμε και στο ταξίδι του γυρισμού) δημιουργεί τεράστιες προκλήσεις. Μεταξύ του πλήθους των εμποδίων που πρέπει να ξεπεραστούν για ένα τέτοιο μακρινό ταξίδι, η υγεία των αστροναυτών κατά τη διάρκεια μιας τόσο μακράς περιόδου στο Διάστημα κρίνεται υψίστης σημασίας. Επιστήμονες στη Γερμανία χρησιμοποιούν προηγμένες απεικονιστικές τεχνικές προσπαθώντας να κατανοήσουν το εξής περίεργο φαινόμενο: για ποιον λόγο το δέρμα των αστροναυτών γίνεται πιο λεπτό όσο βρίσκονται στο Διάστημα. Οι ερευνητές με επικεφαλής τον καθηγητή Κάρστεν Κένιγκ από το Τμήμα Βιοφωτονικής και Τεχνολογίας Λέιζερ στο Πανεπιστήμιο Σάαρλαντ χρησιμοποιούν τομογραφίες του δέρματος υψηλής ανάλυσης προκειμένου να διερευνήσουν σε βάθος τα δερματικά κύτταρα αστροναυτών πριν και μετά το ταξίδι τους στο Διάστημα. Οι ειδικοί που ανέπτυξαν την προηγμένη τεχνολογία λέιζερ αναφέρουν ότι η χωρική ανάλυσή της (η ικανότητα εστίασης) είναι χίλιες φορές μεγαλύτερη σε σύγκριση με εκείνη των συσκευών υπερήχων. Αυτή η τεχνολογία έχει μάλιστα την ικανότητα, σύμφωνα με τον καθηγητή Κένιγκ, να φέρει επανάσταση και στη διάγνωση εντός των νοσοκομείων. «Χρησιμοποιούμε παλμούς λέιζερ femtosecond. Σκανάρουμε το δέρμα και λαμβάνουμε σήματα από αυτό, ιδίως φθορίζοντα, καθώς και ένα άλλο σήμα που ονομάζεται δεύτερη αρμονική συχνότητα. Ετσι με αυτά τα δύο σήματα μπορούμε να "χτίσουμε" εικόνες και να δούμε το δέρμα σε υψηλή ανάλυση. Η ανάλυση αυτή είναι χίλιες φορές καλύτερη από εκείνη των υπερήχων. Ετσι μπορούμε πλέον να λαμβάνουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε χωρίς τη διενέργεια βιοψίας, μέσα σε δευτερόλεπτα και με φανταστική ανάλυση» τόνισε ο Κένιγκ προσθέτοντας ότι οι εφαρμογές της μεθόδου περιλαμβάνουν από την ιστολογική ανάλυση για την πρώιμη διάγνωση του καρκίνου ως τον προσδιορισμό των επιδράσεων της γήρανσης του δέρματος. Τον δρα Κένιγκ, ο οποίος είναι επίσης διευθυντής της γερμανικής εταιρείας JenLab, προσέγγισε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (European Space Agency, ESA) προκειμένου να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία femtosecond λέιζερ για το πρόγραμμα «Skin B», το οποίο στοχεύει στην κατανόηση «μηχανισμών γήρανσης του δέρματος που είναι πολύ αργοί στη Γη (με αποτέλεσμα να είναι σχεδόν αδύνατη η αποτελεσματική μελέτη τους) αλλά επιταχύνονται σημαντικά σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας». Οπως λέει ο καθηγητής, «τόσο η ESA όσο και η NASA ήρθαν και μας ζήτησαν, αν είναι δυνατόν, να μελετήσουμε το δέρμα των αστροναυτών. Και αυτό διότι ήθελαν να γνωρίζουν αν λαμβάνει χώρα κάποια ταχεία διαδικασία γήρανσης του δέρματος στο Διάστημα και ποιες ακριβώς αλλαγές παρατηρούνται στους αστροναύτες, καθώς εργάζονται επί έξι μήνες μακριά από τη Γη. Και αυτό διότι πολλοί αστροναύτες παραπονιούνται για δερματικά προβλήματα». Μέχρι στιγμής η ερευνητική ομάδα έχει «σαρώσει» το δέρμα τριών αστροναυτών πριν και μετά το ταξίδι τους στο Διάστημα: πρόκειται για τους Ιταλούς Λούκα Παρμιτάνο και Σαμάνθα Κριστοφορέτι καθώς και τον Γερμανό Αλεξάντερ Γκερστ. Η Κριστοφορέτι της ESA εξετάστηκε πριν από το ταξίδι της στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) τον Νοέμβριο του 2014. Οταν επέστρεψε στη Γη ύστερα από 199 ημέρες, στις 11 Ιουνίου του 2015, έγινε κάτοχος ενός νέου ρεκόρ παραμονής μιας μόνο γυναίκας στο Διάστημα (το προηγούμενο ρεκόρ κατείχε η Σουνίτα Γουίλιαμς της NASA με 195 ημέρες παραμονής στο Διάστημα το 2006-2007). Τα δερματικά κύτταρα της Κριστοφορέτι εξετάστηκαν από τον δρα Κένιγκ με χρήση του πανίσχυρου λέιζερ μετά την επιστροφή της, οδηγώντας σε αναπάντεχα αποτελέσματα «Εχουμε ήδη ενδιαφέροντα αποτελέσματα από τους τρεις αστροναύτες που έχουμε μελετήσει ως τώρα. Φαίνεται ότι στο Διάστημα λαμβάνει χώρα μεγάλη παραγωγή κολλαγόνου. Ξαφνικά οι αστροναύτες έχουν περισσότερο κολλαγόνο. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κάποιου είδους αντιγηραντική επίδραση, τουλάχιστον στο κατώτερο τμήμα του δέρματος, τη δερμίδα. Συγχρόνως ανακαλύψαμε ότι η επιδερμίδα, κυρίως το τμήμα των ζώντων κυττάρων, συρρικνώνεται, οπότε το δέρμα γίνεται πιο λεπτό» εξήγησε ο καθηγητής Κένιγκ. Συμπλήρωσε ότι δεν υπάρχει ακόμη εξήγηση για το φαινόμενο. Η ερευνητική ομάδα αναμένει να εξετάσει και άλλους αστροναύτες ώστε να καταλάβει τι συμβαίνει και έτσι να προστατεύσει τους ταξιδιώτες του Διαστήματος από τη... συρρίκνωση της επιδερμίδας τους. «Είδαμε ότι η επιδερμίδα λεπταίνει κατά σχεδόν 20% και μέχρι στιγμής δεν έχουμε εξήγηση για αυτό. Ωστόσο αυτό συνέβη μέσα σε έξι μήνες. Το ερώτημα είναι αν κάποιος πάει στον Αρη - το ταξίδι αυτό απαιτεί ένα-δύο χρόνια ή και παραπάνω - τι θα γίνει με την επιδερμίδα του. Διότι δεν είναι προφανώς καλό να λεπταίνει συνεχώς». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=726544

Internet από αέρος θα προσφέρει το Facebook. Το Facebook κατασκεύασε και ετοιμάζεται να δοκιμάσει σε πραγματικές συνθήκες ένα τεράστιο αυτόνομο αεροπλάνο (drone), το οποίο θα πετά σε απομονωμένα μέρη της Γης και θα παρέχει στους κατοίκους δυνατότητα σύνδεσης στο Διαδίκτυο. Το μεγαλύτερο κοινωνικό δίκτυο έχει πλέον αγγίξει τους 1,5 δισεκατομμύρια χρήστες, αλλά έχει φιλόδοξα σχέδια να επεκτείνει περαιτέρω την «πελατεία» του στις πιο απομονωμένες περιοχές του πλανήτη, όπου ζει περίπου το ένα δέκατο του παγκόσμιου πληθυσμού και είναι δύσκολη ή μη οικονομικά βιώσιμη η κατασκευή επίγειων δικτυακών υποδομών (οπτικών ινών κ.α.). Το μη επανδρωμένο drone, με την ονομασία Aquila, που έχει άνοιγμα φτερών 42 μέτρων, όσο ένα αεροπλάνο Μπόινγκ 737, θα πετά σε ύψος 20 έως 30 χιλομέτρων, πάνω από τους αεροδιαδρόμους των κανονικών αεροπλάνων, αλλά και από τις καταιγίδες. Θα μπορεί να μένει στον αέρα, χωρίς ανεφοδιασμό, για 90 συνεχόμενες μέρες. Το αεροπλάνο θα δίνει στους επίγειους χρήστες τη δυνατότητα να έχουν Ίντερνετ με την πολύ υψηλή ταχύτητα των 10 Gigabit το δευτερόλεπτο, χάρη σε μια ειδική νέα τεχνολογία οπτικού λέιζερ, που θα μεταφέρει τα δεδομένα από τον ουρανό στο έδαφος και αντίστροφα. Κάθε drone θα διαγράφει στον αέρα έναν κύκλο διαμέτρου τριών χιλομέτρων και εκτιμάται ότι θα παρέχει διαδικτυακή πρόσβαση στο έδαφος σε μια περιοχή ακτίνας περίπου 50 χιλιομέτρων. Τα αεροσκάφη -που δεν προρίζονται προς πώληση, αλλά για ιδία χρήση μόνο του Facebook- θα μεταδίδουν επίσης σήματα μεταξύ τους. Προγραμματίζεται να χρησιμοποιηθούν εκατοντάδες τέτοια drones, τα οποία θα συνεργάζονται με δορυφόρους του Facebook, που θα βρίσκονται σε ακόμη μεγαλύτερο υψόμετρο. Το αεροσκάφος κινείται με την ηλιακή ενέργεια, ζυγίζει περίπου 400 κιλά, ενώ σχεδιάσθηκε και κατασκευάσθηκε εντός 14 μηνών στη Βρετανία από την ειδική αεροδιαστημική ομάδα Ascenta του Facebook. H πρώτη πιλοτική πτήση του θα γίνει στις ΗΠΑ σύντομα. Σε παρόμοια κατεύθυνση κινείται και η Google, η οποία πειραματίζεται επίσης με drones, δορυφόρους και μπαλόνια σε μεγάλο υψόμετρο. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=726653

Η «σκοτεινή εποχή» του σύμπαντος στο στόχαστρο νέου ραδιοτηλεσκοπίου. Η μελέτη των αρχικών σταδίων εξέλιξης του σύμπαντος, ώστε να εξακριβωθεί ποια ήταν τα πρώτα ουράνια σώματα που δημιουργήθηκαν μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, είναι ένας από τους στόχους του ραδιοτηλεσκοπίου Square Kilometre Array (SKA), το οποίο θα ξεκινήσει να κατασκευάζεται το 2018. Με προδιαγραφές που θα το καταστήσουν το ισχυρότερο ραδιοτηλεσκόπιο που έγινε ποτέ, το SKA θα διαθέτει κεραίες στην Αυστραλία και τη Νότια Αφρική, χάρις στις οποίες η συνολική επιφάνεια συλλογής ραδιοκυμάτων θα αγγίζει το 1 τετραγωνικό χιλιόμετρο. Όταν θα ξεκινήσει να λειτουργεί, κάτι που αναμένεται να γίνει το 2020, θα μπορεί επιπλέον να καταγράφει σήματα σε ένα πολύ μεγάλο φάσμα συχνοτήτων. Έτσι, εκτιμάται πως θα έχει 50 φορές μεγαλύτερη ευαισθησία από οποιοδήποτε ανάλογο αστρονομικό όργανο έχει υπάρξει μέχρι σήμερα. Η ευαισθησία αυτή είναι απαραίτητη για να καταφέρει να προσφέρει στους επιστήμονες νέα στοιχεία σχετικά με τη «σκοτεινή εποχή» του σύμπαντος, όταν δηλαδή ο κόσμος δεν ήταν τίποτε άλλο από ένας «ωκεανός» αερίων, χωρίς να έχουν σχηματισθούν οι πρώτοι αστέρες και να τον πλημμυρίσουν με φως. Σε εκείνη τη φάση της κοσμικής δημιουργίας, η ύλη είχε αρχίσει να συμπυκνώνεται για τον σχηματισμό των πρώτων ουράνιων σωμάτων, χωρίς όμως να είναι γνωστό τις είδους σώματα ήταν αυτά. Σύμφωνα με ένα σενάριο, τα πρώτα ουράνια σώματα ήταν αστέρες, οι οποίοι στη συνέχεια υπό την επίδραση της βαρύτητας δημιούργησαν γαλαξίες. Μια εναλλακτική θεωρία είναι πως ο «ωκεανός» αερίων διαχωρίστηκε σε επιμέρους νέφη, στο κέντρο καθενός «γεννήθηκε» πρώτα μία μαύρη τρύπα, πριν ξεκινήσει η «γέννηση» αστέρων. Το SKA θα «ταξιδέψει» τους αστρονόμους σε αυτήν την εποχή, αποκαλύπτοντας πώς ακριβώς εξελίχθηκε η συγκεκριμένη διαδικασία. Ωστόσο, το ραδιοτηλεσκόπιο δεν θα περιορισθεί σε αυτό, αφού επιπλέον θα ελέγξει κατά πόσο χρειάζεται να αναπτυχθεί ένα νέο μοντέλο για την περιγραφή της βαρύτητας. Παράλληλα, θα ψάξει για «δομικούς λίθους» της ζωής έξω από τον πλανήτη μας. Για τη μελέτη της βαρύτητας, θα βασισθεί στους πάλσαρ, δηλαδή αστέρες νετρονίων που εκπέμπουν ραδιοκύματα με εξαιρετικά σταθερή συχνότητα. Οι αστέρες νετρονίων είναι υπολείμματα αστεριών που, όταν εξαντλήθηκαν τα «καύσιμά» τους, κατέρρευσαν υπό την επίδραση της βαρύτητάς τους. Έχουν ασύλληπτα μεγάλη πυκνότητα, αφού ένα τέτοιο σώμα διαμέτρου 15-20 χιλιόμετρα, μπορεί να έχει ίση μάζα με τον ήλιο. Το ισχυρό βαρυτικό πεδίο που δημιουργείται στην περιοχή ενός πάλσαρ αποτελεί ιδανική περίπτωση για να ελεγχθεί η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, η περιγραφή της βαρύτητας που διατύπωσε πριν από 100 χρόνια ο Άλμπερτ Αϊνστάιν. Οι επιστήμονες ελπίζουν πως με αυτό τον τρόπο θα βρουν αδυναμίες της θεωρίας, που θα ανοίξουν τον δρόμο στη βαθύτερη κατανόηση της βαρύτητας. Το SKA θα πραγματοποιήσει όμως και βιολογικές μελέτες, στη γραμμή των ανακαλύψεων που έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό από ρομποτικά σκάφη όπως το Rosetta της ESA, οι οποίες δείχνουν πως οι μοριακές «πρώτες ύλες» για τον σχηματισμό ζωής είναι διάσπαρτες στο σύμπαν. Με την πρωτόγνωρη ευαισθησία του, το ραδιοτηλεσκόπιο θα χαρτογραφήσει τις περιοχές που υπάρχουν τέτοια μόρια, ενώ θα ψάξει για πιο σπάνια, και ακόμη πιο περίπλοκα παραδείγματα. Έτσι, θα βάλει στο στόχαστρο τα αμινοξέα, από τα οποία δημιουργούνται οι πρωτεΐνες. Βίντεο: http://physicsgg.me/2015/07/31/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%cf%84%ce%bf-%cf%81%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%bf%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%b9%ce%bf-ska/

Αγνωστα αντικειμένα κοντά στον Ήλιο. Και νέα εμφάνιση άγνωστών αντικειμένων κοντά στον Ήλιο, ύστερα από ακόμη μια εμφάνιση πρόσφατα, http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B5%CE%BC%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%89%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AC-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF επιμένει ότι ανακάλυψε ένα χρήστης του διαδικτύου. Παρατηρώντας φωτογραφίες των δορυφόρων ηλιοσκόπησης της NASA (SOHO-Lasco) σε μια από αυτές διακρίνονται τρία ομοιότυπα αντικείμενα τα οποία μάλιστα βρίσκονται και σε κάποιο είδος σχηματισμού. Δείτε το βίντεο και δείτε την αυθεντική φωτογραφία της NASA εδώ http://sohowww.nascom.nasa.gov//data/REPROCESSING/Completed/2015/c3/20150727/20150727_1554_c3_1024.jpg http://www.defencenet.gr/defence/20150730/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B5%CE%BC%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D-ufo-%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AC-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF

Ποια είναι η ηλικία του μαγνητικού πεδίου της Γης; Οι επιστήμονες πίστευαν έως τώρα ότι το γήινο μαγνητικό πεδίο είναι 3,45 δισεκατομμυρίων ετών, αλλά μια νέα μελέτη ανεβάζει την ηλικία του στα 4 έως 4,2 δισεκατομμύρια έτη, δηλαδή περίπου 500 έως 750 εκατομμύρια χρόνια παλαιότερο από τις έως τώρα εκτιμήσεις. Μια πρόωρη εμφάνιση του μαγνητικού πεδίου σημαίνει ότι η κίνηση των τεκτονικών πλακών ξεκίνησε νωρίτερα. Επίσης η ύπαρξη μαγνητικού πεδίου αποτελεί μια αόρατη ‘ασπίδα’ προστασίας για την ατμόσφαιρα από τον ηλιακό «άνεμο» (τα ρεύματα φορτισμένων ηλιακών σωματιδίων που «βομβαρδίζουν» συνεχώς τη Γη), συνεπώς θα διευκόλυνε καθοριστικά την πρόωρη ανάπτυξη ζωής στον πλανήτη μας, ο οποίος αλλιώς θα ήταν γυμνός σαν τον ‘Αρη. Το μαγνητικό πεδίο δημιουργείται στο κέντρο της Γης, στο εξωτερικό τμήμα του πυρήνα, που αποτελείται από λιωμένο ρευστό σίδηρο. Αυτό το «γεωδυναμό», για να λειτουργήσει, χρειάζεται περιοδική απελευθέρωση θερμότητας από τον πλανήτη, κάτι για το οποίο βοηθάει η κίνηση των τεκτονικών πλακών, η οποία μεταφέρει θερμότητα από τα έγκατα του πλανήτη προς την επιφάνειά του. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν έχουν συμφωνήσει πότε ακριβώς ξεκίνησε η κίνηση των τεκτονικών πλακών και σε ποιό χρονικό σημείο η νεαρή Γη, που σχηματίσθηκε πριν περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια, απέκτησε μαγνητικό πεδίο. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γεωφυσικό Τζον Ταρντούνο του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», μελέτησαν μικροσκοπικούς κρυστάλλους ζιρκονίων σε πανάρχαια πετρώματα από τη δυτική Αυστραλία. Οι κρύσταλλοι αυτοί περιέχουν μαγνητίτη, ένα ορυκτό που διατηρεί ένα μαγνητικό «αρχείο» του μακρινού παρελθόντος. Μετά από γεωχημικές μετρήσεις και με τη βοήθεια μαγνητόμετρου ακριβείας, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι πιθανώς η τεκτονική των πλακών ξεκίνησε πριν από 4,4 δισεκατομμύρια χρόνια και το μαγνητικό πεδίο πριν τουλάχιστον 4 δισ. χρόνια. Σήμερα μόνο δύο βραχώδεις πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, η Γη και ο Ερμής, διαθέτουν μαγνητικό πεδίο. Ο Άρης έχασε το δικό του πριν περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια και μαζί με αυτό χάθηκαν στο διάστημα η ατμόσφαιρά και το περισσότερο νερό του. http://physicsgg.me/2015/07/31/%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%b7%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%80%ce%b5%ce%b4/

Παρατηρήθηκε τερατώδες σέλας σε καφέ νάνο. Οι αστρονόμοι παρατήρησαν για πρώτη φορά ένα σέλας εκτός του ηλιακού μας συστήματος και μάλιστα το φαινόμενο είναι πολύ πιο εντυπωσιακό, καθώς εκτιμάται ότι είναι δεκάδες χιλιάδες, ίσως κι ένα εκατομμύριο φορές πιο λαμπερό από ό,τι στη Γη. Το θεαματικό σέλας, που είναι περισσότερο κόκκινο παρά πράσινο-μπλε, όπως στον πλανήτη μας, εντοπίσθηκε όχι πάνω από έναν εξωπλανήτη, αλλά γύρω από ένα καφέ νάνο μεγάλο όσο ο Δίας, σε απόσταση 18 ετών φωτός, στον αστερισμό της Λύρας. Οι καφέ νάνοι είναι σώματα που θεωρούνται άστρα, καθώς σχηματίζονται στο κέντρο πλανητικών συστημάτων από τη συμπύκνωση γιγάντιων σύννεφων υδρογόνου. Τα περισσότερα άστρα έχουν τόσο μεγάλη μάζα ώστε η πίεση στο εσωτερικό τους είναι αρκετή για να πυροδοτήσει αντιδράσεις πυρηνικής σύντηξης. Οι καφέ νάνοι, αντίθετα, δεν έχουν αρκετή μάζα για να λάμπουν και εκπέμπουν μόνο ένα αμυδρό κοκκινωπό φως ή υπέρυθρη ακτινοβολία για αυτό και αποκαλούνται συχνά «αποτυχημένα άστρα». Επιστήμονες από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον καθηγητή αστρονομίας Γκρεγκ Χάλιναν του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech), που έκαναν την ανακάλυψη με επίγεια οπτικά τηλεσκόπια και ραδιοτηλεσκόπια δήλωσαν ότι αποτελεί αίνιγμα με ποιο τρόπο παράγεται σέλας στον καφέ νάνο που έλαβε την κωδική ονομασία LSR J1835. Το φαινόμενο του σέλαος στη Γη -και σε άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος- δημιουργείται, όταν φορτισμένα σωματίδια από τον Ήλιο αλληλεπιδρούν ορμητικά με την πλανητική μαγνητόσφαιρα και ατμόσφαιρα. Το γήινο μαγνητικό πεδίο παγιδεύει τα σωματίδια του Ήλιου και τα επιταχύνει, υποχρεώνοντας τα ηλεκτρόνιά τους να πέσουν σαν «βροχή» στην ατμόσφαιρα, με συνέπεια να συγκρούονται με τα μόρια των χημικών στοιχείων και να τα υποχρεώνουν να εκπέμψουν φωτεινή ακτινοβολία. Στη Γη το σέλας είναι κυρίως πρασινωπό, επειδή τα ηλιακά ηλεκτρόνια συγκρούονται με τα άφθονα άτομα οξυγόνου της γήινης ατμόσφαιρας, ενώ στην περίπτωση του καφέ νάνου LSR J1835 είναι ερυθρωπό, επειδή η ατμόσφαιρά του περιέχει κυρίως υδρογόνο. Επειδή όμως το LSR J1835 δεν έχει άλλα άστρα κοντά του για να το «βομβαρδίζουν» με ακτινοβολία, παραμένει ερωτηματικό μέσω ποιου μηχανισμού παράγεται το σέλας του. Από την άλλη, επειδή συνεχίζεται η διαμάχη κατά πόσο οι καφέ νάνοι είναι παρ’ ολίγον κανονικά άστρα ή παρ’ ολίγον μεγάλοι πλανήτες, η νέα ανακάλυψη φαίνεται να ενισχύει τη δεύτερη εκδοχή. Εφόσον έχουν ήδη εντοπισθεί νέφη στην ατμόσφαιρα τέτοιων ουρανίων σωμάτων και τώρα παρατηρείται και σέλας, η «ζυγαριά», όσον αφορά τη φύση τους, γέρνει μάλλον προς την πλευρά των πλανητών. Οι αστρονόμοι αισιοδοξούν ότι σύντομα θα είναι σε θέση να παρατηρήσουν το φαινόμενο του σέλαος και σε κανονικούς εξωπλανήτες. Μέχρι σήμερα το πιο λαμπρό σέλας έχει εντοπισθεί στον Δία, ο οποίος διαθέτει το πιο ισχυρό μαγνητικό πεδίο στο ηλιακό μας σύστημα. Το σέλας του LSR J1835 είναι τουλάχιστον 200 φορές πιο φωτεινό από εκείνο του Δία. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature». http://physicsgg.me/2015/07/30/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%ae%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%84%cf%8e%ce%b4%ce%b5%cf%82-%cf%83%ce%ad%ce%bb%ce%b1%cf%82-%cf%83%ce%b5-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80/

Ο κομήτης του Rosetta «κουβαλά» τις βάσεις της ζωής. Μία απρόσμενη πληθώρα οργανικών στοιχείων, που αποτελούν θεμέλιους λίθους της ζωής, ανακάλυψαν οι επιστήμονες αναλύοντας τα δεδομένα που συνέλεξαν τα δέκα όργανα του ρομπότ Philae στον κομήτη Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο 67Ρ, γνωστό και ως κομήτη του Rosetta, του μητρικού σκάφους του Philae. Η ανακάλυψη ενισχύει την πιθανότητα ότι κάποτε οι κομήτες μετέφεραν τους σπόρους της ζωής στη Γη και κάτι ανάλογο μπορεί κάλλιστα να έχουν ήδη κάνει οπουδήποτε αλλού στο σύμπαν. Τα νέα στοιχεία παρουσιάσθηκαν από διάφορες επιστημονικές ομάδες σε μια σειρά επτά δημοσιεύσεων στην επιθεώρηση «Science». Τέσσερα από τα οργανικά χημικά στοιχεία (με βάση τον άνθρακα) δεν έχουν ποτέ έως τώρα ανιχνευθεί σε κομήτες. Οι επιστήμονες χαρακτήρισαν όλα αυτά τα στοιχεία πάνω στον παγωμένο κομήτη έως μια «πρωταρχική παγωμένη σούπα», από την οποία, υπό κατάλληλες συνθήκες, θα μπορούσε να ξεπηδήσει η ζωή. Πάντως καμία από τις επιστημονικές εργασίες δεν αναφέρει ότι ανιχνεύθηκαν πιο πολύπλοκα μόρια πρόδρομα της ζωής, όπως τα αμινοξέα (από όπου προέρχονται οι πρωτεΐνες), αλλά μελλοντικές αναλύσεις μπορεί να τα εντοπίσουν κι αυτά. Μια ακόμη πολύ ενδιαφέρουσα ανακάλυψη είναι ότι το έδαφος του κομήτη είναι πολύ πιο σκληρό από όσο θα έπρεπε. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι από το εσωτερικό του κομήτη εκτοξεύεται ύλη και σωματίδια ορισμένα από τα οποία ταξιδεύουν στο Διάστημα και άλλα επιστρέφουν στην επιφάνεια του κομήτη δημιουργώντας ένα σκληρό παγωμένο στρώμα. «Πρόκειται για ένα στρώμα παρόμοιο με ένα είδος στρώματος αρχαίου στερεού πάγου που υπάρχει σε διάφορες περιοχές της Γης το οποίο εξατμίζεται και παγώνει εκ νέου» αναφέρει ο Τίμαν Σπον, ερευνητής του Γερμανικού Κέντρου Αεροδιαστήματος. Ερώτημα παραμένει αν τα οργανικά συστατικά δημιουργήθηκαν πάνω στον ίδιο τον κομήτη ή κάπου αλλού στο διάστημα και μετά ενσωματώθηκαν σε αυτόν. Πιθανότατα πάντως, οι κομήτες αποτελούν κοσμικά εργαστήρια για τη «συναρμολόγηση» των αρχικών συστατικών της ζωής. Παραμένει αβέβαιο κατά πόσο το Philae θα μπορέσει να στείλει άλλα επιστημονικά δεδομένα, καθώς μετά από την μακρόχρονη νάρκη του, «ξύπνησε» μεν στις 13 Ιουνίου, αλλά η επαφή του με τη Γη ήταν στη συνέχεια σποραδική και προβληματική. Η τελευταία επικοινωνία του έγινε στις 9 Ιουλίου και έκτοτε έχει σιγήσει πάλι, όμως δεν θεωρείται ακόμη «νεκρό». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=726644

Εντοπίστηκε μοναδικό πλανητικό σύστημα. Διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε στον αστερισμό της Κασσιόπης, σε απόσταση μόλις 21 ετών φωτός, ένα εντυπωσιακό πλανητικό σύστημα που περιλαμβάνει τρεις βραχώδεις εξωπλανήτες που ανήκουν στην κατηγορία της υπερ-Γαίας και ένα γιγάντιο πλανήτη αερίων. Ενας από τους πλανήτες είναι ο κοντινότερος στη Γη επιβεβαιωμένος βραχώδης πλανήτης που έχει ανακαλυφθεί και αναμένεται να μελετηθεί εξονυχιστικά τα επόμενα χρόνια. Στο παρελθόν είχε βρεθεί και ένας ακόμη πιο κοντινός εξωπλανήτης, ο GJ674b, σε απόσταση 14,8 ετών φωτός, αλλά η σύνθεσή του είναι άγνωστη, σύμφωνα με τη NASA, συνεπώς δεν είναι σίγουρο ότι είναι βραχώδης. Το 2012 εξάλλου είχε ανακοινωθεί η ανακάλυψη ενός βραχώδους εξωπλανήτη πέριξ του 'Αλφα του Κενταύρου, σε απόσταση μόνο 4,3 ετών φωτός από τη Γη, αλλά δεν έχει υπάρξει ακόμη επιβεβαίωση. Η νέα ανακάλυψη έγινε με το τηλεσκόπιο «Γαλιλαίος» στα ισπανικά Κανάρια Νησιά, καθώς και με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Spitzer της NASA, από διεθνή επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον αστρονόμο Ατι Μοταλέμπι του Πανεπιστημίου της Γενεύης και θα παρουσιασθεί στο περιοδικό στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics». To άστρο γύρω από το οποίο περιφέρονται οι εξωπλανήτες, είναι το HD219134, ένας καφέ νάνος πιο κρύος και μικρότερος από τον Ήλιο μας. Ο κοντινός βραχώδης εξωπλανήτης είναι ο HD219134b, ο οποίος έχει μάζα 4,5 φορές μεγαλύτερη από τη Γη και διάμετρο 1,6 φορές μεγαλύτερη. Η μέση πυκνότητά του (έξι γραμμάτια ανά κυβικό εκατοστό) είναι περίπου αντίστοιχη της Γης, πράγμα που σημαίνει ότι πιθανώς έχει παρόμοια σύνθεση. Είναι τόσο κοντά στο άστρο του, που χρειάζεται μόνο τρεις μέρες για μια πλήρη περιφορά (το ‘έτος' του), έχοντας επιφανειακή θερμοκρασία περίπου 427 βαθμών Κελσίου. Συνεπώς είναι υπερβολικά καυτός για να φιλοξενεί ζωή, τουλάχιστον όπως την ξέρουμε, καθώς δεν βρίσκεται στην κατοικήσιμη ζώνη του άστρου του και είναι απίθανο να διαθέτει νερό. Οι άλλοι δύο βραχώδεις εξωπλανήτες έχουν μάζες 2,7 και 8,7 φορές μεγαλύτερες από της Γης, ενώ ο αέριος γίγαντας έχει 62 φορές μεγαλύτερη μάζα και χρειάζεται 1.190 γήινες μέρες για μια πλήρη περιφορά γύρω από το άστρο του. Το σύστημα είναι τόσο κοντά στη Γη, που το μητρικό άστρο είναι ορατό με γυμνά μάτια, όταν ο ουρανός στη Γη είναι σκοτεινός. Οι αστρονόμοι ονειρεύονται ότι κάποια στιγμή θα καταφέρουν να φωτογραφίσουν τους εξωπλανήτες του, όταν θα έχουν πλέον κατασκευασθεί τα νέα πολύ μεγάλα επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια μέσα την επόμενη δεκαετία, όπως το «James Webb» της NASA. Το νέο σύστημα μοιάζει επίσης με το ηλιακό μας σύστημα, επειδή οι τρεις μικροί βραχώδεις εξωπλανήτες του είναι εσωτερικοί (κοντύτερα στο άστρο τους), όπως ο Ερμής, η Αφροδίτη, η Γη και ο 'Αρης, ενώ ο μεγάλος αέριος εξωπλανήτης του είναι εξωτερικός, ακολουθώντας πιο μακρινή τροχιά, όπως συμβαίνει με τον Δία και τον Κρόνο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=726633

Εντοπίστηκαν μυστηριώδη πετρώματα που ίσως περιέχουν ίχνη οργανικής ύλης. Το ρομπότ Curiosity της NASA που εξερευνά τον Αρη από το 2012 εντόπισε δύο πολύ διαφορετικά σε εμφάνιση και σύσταση πετρώματα από εκείνα που υπάρχουν στον Κόκκινο Πλανήτη. Τα δύο πετρώματα, επειδή θυμίζουν κέρατα ελαφιού, έλαβαν τις ονομασίες «Elk» και «Moose» που είναι ονομασίες κάποιων ειδών ελαφιών. Οπως δείχνουν οι πρώτες αναλύσεις, τα πετρώματα αυτά περιέχουν υψηλά επίπεδα διοξειδίου του πυριτίου. Το διοξείδιο του πυριτίου είναι ένωση του πυριτίου με οξυγόνο πολύ διαδεδομένη στη φύση σε κρυσταλλική ή άμορφη κατάσταση. Η κοινή θαλάσσια άμμος αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του πυριτίου. Η κρυσταλλική μορφή της ονομάζεται «χαλαζίας» ενώ η άμορφη «άμμος». Η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή το διοξείδιο του πυριτίου θεωρείται ιδανικό για τη διατήρηση των ιχνών οργανικής ύλης τα οποία με τη σειρά τους αποτελούν ενδείξεις της παρουσίας κάποιων αρχαίων μορφών ζωής. Σύμφωνα με ειδικούς της NASA, αυτά τα πετρώματα μπορεί να λειτουργούν ως οι αρειανές εκδοχές των κεχριμπαριών της Γης διατηρώντας μέσα τους οργανικές ύλες που παραπέμπουν σε μορφές ζωής -πολλές φορές πιθανότατα να κρύβουν και διάφορους αρχαίους οργανισμούς. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=726396

Σε ανθρώπινο λάθος αποδίδεται η καταστροφή του SpaceShip Two της Virginl Galactic. Σε ανθρώπινο λάθος αποδίδει η NTSB (National Transportation Safety Board) την καταστροφική συντριβή του SpaceShip Two της Virgin Galactic του Σερ Ρίτσαρντ Μπράνσον το 2014, με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός εκ των χειριστών. Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, το πιθανότερο αίτιο για τη συντριβή ήταν η πρόωρη ενεργοποίηση/ ξεκλείδωμα του feather lock system του σκάφους- στην ουσία ενός συστήματος φρένων που είναι σχεδιασμένο για την ασφαλή επιστροφή του διαστημοπλάνου από το Διάστημα. Αναλυτικότερα, το σύστημα αυτό αλλάζει την κατεύθυνση των φτερών του σκάφους, προκειμένου να επιβραδυνθεί κατά την κάθοδό του. Καθώς το διαστημοπλάνο είχε ακόμα σε λειτουργία τους κινητήρες του, εκτιμάται ότι το αποτέλεσμα ήταν η διάσπαση του σκάφους. Το ζήτημα της πρόωρης ενεργοποίησής του βρισκόταν στο επίκεντρο της έρευνας. Σύμφωνα με την NTSB, οι πιλότοι ήταν ανεπαρκώς εκπαιδευμένοι για να διαχειριστούν προβλήματα τα οποία σχετίζονταν με το εν λόγω σύστημα. Επίσης, στην αναφορά γίνεται λόγος για «αποτυχία της Scaled Composites να παρέχει προστασία απέναντι στο ενδεχόμενο ενός μεμονωμένου ανθρώπινου λάθους». Η Scaled Composites, που υπάγεται στη Northrop Grumman, είναι η εταιρεία αεροδιαστημικής με την οποία η Virgin Galactic συνεργάστηκε για την κατασκευή και δοκιμή του σκάφους πριν την πτήση. Των συμπερασμάτων αυτών προηγήθηκε εννεάμηνη έρευνα. Όπως είχε διαπιστωθεί νωρίτερα, ο χειριστής ο οποίος σκοτώθηκε, Μάικλ Άλσμπουρι, είχε χειροκίνητα «ξεκλειδώσει» ένα κινητό τμήμα της ουράς του σκάφους. Η θέση της Scaled Composites είναι ότι η ασφάλεια αποτελούσε πάντοτε σημαντικό τμήμα της «κουλτούρας» της εταιρείας. Αν και δεν συνεργάζεται πλέον άμεσα με την Virgin Galactic, παρέχει ακόμα συμβουλευτικές υπηρεσίες, καθώς η εταιρεία του Μπράνσον σκοπεύει να κατασκευάσει και άλλα σκάφη στο πρότυπο του SpaceShip Two. Υπενθυμίζεται ότι η Virgin Galactic σχεδιάζει πτήσεις οι οποίες θα μεταφέρουν επιβάτες άνω των 62 μιλίων πάνω από τη Γη, στα όρια του Διαστήματος, Το εισιτήριο κοστίζει πάνω από 250.000 ευρώ, με «αντάλλαγμα» κάποιες στιγμές έλλειψης βαρύτητας. Μεταξύ αυτών που έχουν αγοράσει εισιτήρια, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του CNN, είναι ο Μπραντ Πιτ, η Αντζελίνα Τζολί, ο Λεονάρντο ντι Κάπριο και ο Στίβεν Χόκινγκ. Συνολικά, πάνω από 500 άτομα έχουν αγοράσει εισιτήρια, και μόνο λίγοι εξ αυτών τα ακύρωσαν μετά την τραγωδία. http://www.naftemporiki.gr/story/983663/se-anthropino-lathos-apodidetai-i-katastrofi-tou-spaceship-two-tis-virginl-galactic