Δροσος Γεωργιος

Σάιμπραντ ντε Γιονγκ, o νέος πρόεδρος του Συμβουλίου του CERN. Ο διακεκριμένος φυσικός Σάιμπραντ ντε Γιονγκ θα είναι ο νέος -22ος κατά σειρά- πρόεδρος του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN) από τη χρονιά που μας έρχεται. Ο ολλανδός καθηγητής θα αναλάβει τα καθήκοντά του από την 1η Ιανουαρίου του 2016, διαδεχόμενος τη σημερινή πρόεδρο Αγκνιέσκα Ζαλέφσκα. Η θητεία του θα διαρκέσει ένα έτος, με δυνατότητα επανεκλογής δυο ακόμη φορές. «Ο Σάιμπραντ ντε Γιονγκ έχει υπηρετήσει το Συμβούλιο του CERN με εργατικότητα, πραγματισμό και σοφία καθόλη τη διάρκεια της θητείας μου ως προέδρου» δήλωσε αμέσως μετά την ανακοίνωση της εκλογής του ολλανδού επιστήμονα η κυρία Ζαλέφσκα, η οποία είναι πρόεδρος του Συμβουλίου τα τρία τελευταία χρόνια και η θητεία της λήγει στα τέλη Δεκεμβρίου. «Όταν έρθει η στιγμή να παραδώσω τη σκυτάλη, θα την αφήσω σε σίγουρα χέρια». Από την πλευρά του ο κ. ντε Γιονγκ, ο οποίος ειδικεύεται στη σωματιδιακή φυσική, δήλωσε ευγνώμων για την τιμή που του έγινε. «Οφείλω πολλά στο CERN, στο οποίο μπήκα για πρώτη φορά σαν θερινός φοιτητής το 1984» είπε. «Το CERN είναι γεμάτο φιλοδοξία και βρίσκεται σε εξαιρετική θέση ώστε να προχωρήσει τη σωματιδιακή φυσική προς τα μπρος με τον LHC, τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων, σε πλήρη λειτουργία. Επίσης δεν λείπουν οι ιδέες για νέες ευκαιρίες και δεσμεύομαι απόλυτα να προωθήσω τις αποφάσεις που θα βελτιστοποιήσουν το μέλλον του CERN. Είναι τιμή για μένα και ευχαριστώ το Συμβούλιο του CERN που με επέλεξε ως τον επόμενό του πρόεδρο». Ο Σάιμπραντ ντε Γιονγκ πήρε το διδακτορικό του το 1990 από το Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ. Το θέμα της διατριβής του αφορούσε τον σχεδιασμό ενός καινοτόμου συστήματος πολυεπεξεργαστών για το «κύκλωμα πυροδότησης» του θερμιδόμετρου ZEUS του εργαστηρίου DESY στη Γερμανία. Το «κύκλωμα πυροδότησης» είναι επιφορτισμένο με το έργο να λαμβάνει υπερβολικά γρήγορες αποφάσεις σχετικά με το ποια δεδομένα θα πρέπει να καταγραφούν και ποια όχι. Μετά το διδακτορικό του ο ολλανδός επιστήμονας εργάστηκε στον ανιχνευτή OPAL του επιταχυντή LEP του CERN ως τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στη συνέχεια πέρασε στον επιταχυντή Tevatron του εργαστηρίου Fermilab στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ασχολήθηκε με το κυνήγι του μποζονίου Χιγκς. Από το 1998 είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ράντμπουντ του Ναϊμέγκεν στην Ολλανδια όπου διδάσκει φυσική υψηλών ενεργειών. Τα τελευταία χρόνια το ερευνητικό ενδιαφέρον του έχει επικεντρωθεί στην αστροσωματιδιακή φυσική και συμμετέχει στις έρευνες του Αστεροσκοπείου Πιερ Οζέ για την κοσμική ακτινοβολία. Υπήρξε μέλος της Επιτροπής του LHC και εκπρόσωπος της Ολλανδίας στην Ομάδα Στρατηγικής του Συμβουλίου του CERN. Είναι μέλος του Συμβουλίου του CERN από το 2010 και έχει τιμηθεί με τη διάκριση του Τάγματος των Ιπποτών του Λέοντα των Κάτω Χωρών. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500026646

Η ζωή εξαπλώνεται στο Σύμπαν σαν επιδημία! «Η ζωή μπορεί να μεταδίδεται από ένα αστρικό σύστημα σε ένα άλλο με έναν τρόπο παρόμοιο με το ξέσπασμα μιας επιδημίας. Θα μπορούσε έτσι κάποιος να πει ότι ο Γαλαξίας μας μπορεί να μολυνθεί κάποια στιγμή από πολλούς θύλακες που περιέχουν ζωή» αναφέρει ο Αβι Λεμπ του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian, εκ των επιστημόνων που διατύπωσαν τη συγκεκριμένη νέα θεωρία. Σύμφωνα με αυτήν, η ζωή σχηματίζεται, αναπτύσσεται και καλύπτει τον χώρο με τον ίδιο τρόπο που σχηματίζονται, αναπτύσσονται και καλύπτουν τον χώρο οι φυσαλίδες σε μια κατσαρόλα με νερό που βράζει. Στη συνέχεια διάφορα φυσικά φαινόμενα διασπείρουν τις φυσαλίδες (και τη ζωή) σε όλα τα μήκη και πλάτη ενός γαλαξία. Ετσι κατά τους ερευνητές η ζωή μπορεί να εξαπλωθεί μέσα στο Σύμπαν πολύ πιο γρήγορα από ό,τι στην περίπτωση που η εμφάνισή της γίνεται κάθε φορά κάπου μεμονωμένα βάσει των τοπικών συνθηκών που επικρατούν στο σημείο όπου εμφανίζεται. Με βάση τη θεωρία τους οι ερευνητές εικάζουν ότι μπορεί μια τέτοια φυσαλίδα να έφτασε ως τη Γη και να μετέτρεψε τον πλανήτη μας σε έναν παράδεισο της ζωής. Η σχετική μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal Letters» και η νέα θεωρία χαρακτηρίζεται συναφής με μία από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες για την εμφάνιση της ζωής στη Γη, εκείνη της λεγόμενης «πανσπερμίας». Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η ζωή έφθασε στη Γη με τη μορφή μικροοργανισμών που «ταξίδεψαν» με αστεροειδείς ή κομήτες από άλλους πλανήτες είτε του ηλιακού μας συστήματος είτε και από πιο μακριά. Ευνοήτως με την ίδια διαδικασία μεταφοράς η ζωή έχει ταξιδέψει και... αγκυροβολήσει σε αμέτρητους πλανήτες και δορυφόρους του Σύμπαντος. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές μελέτες τόσο για τον αριθμό των πλανητών στον γαλαξία μας όσο και για το ποιοι από αυτούς διαθέτουν συνθήκες φιλικές προς τη ζωή. Η τελευταία σχετική μελέτη αναφέρει ότι ο αριθμός των φιλόξενων για τη ζωή πλανητών στον Γαλαξία είναι πολύ μεγαλύτερος από όσο πιστεύαμε. Ερευνητές από τη Δανία και την Αυστραλία, με επικεφαλής τον Στέφεν Γιάκομπσεν του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, μελέτησαν δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler το οποίο σάρωσε τον Γαλαξία μας τα προηγούμενα χρόνια αναζητώντας εξωπλανήτες. Αναλύοντας αυτά τα δεδομένα οι ερευνητές υπολόγισαν τον αριθμό των άστρων του Γαλαξία μας τα οποία διαθέτουν πλανητικά συστήματα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αρκετά δισεκατομμύρια από αυτά τα άστρα διαθέτουν από έναν ως τρεις βραχώδεις πλανήτες που βρίσκονται στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη. Βρίσκονται, δηλαδή, σε απόσταση τέτοια από το μητρικό τους άστρο ώστε να είναι δυνατόν να υπάρχει σε αυτούς νερό σε υγρή μορφή. Η παρουσία νερού σε υγρή μορφή συνδέεται άμεσα με την ύπαρξη ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. H μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Montlhy Notices of the Royal Astronomical Society». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=738408 «Ισως είμαστε πολύ χαζοί για να εντοπίσουμε εξωγήινους» Μια ανατρεπτική και ολίγον… X-Files ιδέα διατυπώνει η Ναταλί Καμπρόλ, επικεφαλής του προγράμματος SETI που αναζητά σήματα εξωγήινων πολιτισμών. Σύμφωνα με την Καμπρόλ είναι πιθανό ένας πιο προηγμένος από εμάς εξωγήινος πολιτισμός μπορεί να προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί μας αλλά χρησιμοποιώντας μεθόδους και τεχνικές τις οποίες εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε. «Ισως είμαστε πολύ χαζοί για να εντοπίσουμε τα σήματα των εξωγήινων. Δείτε την πρόοδο της ανθρωπότητας τα τελευταία 100 έτη. Αν υπάρχει κάπου εκεί έξω ένας πολιτισμός που προηγείται χρονικά μόλις χίλια έτη από τον δικό μας ποιος ξέρει τι είδους τεχνολογίες έχουν καταφέρει να αναπτύξουν και ποιες μεθόδους επικοινωνίας χρησιμοποιούν» δήλωσε σε συνέντευξη της στη βρετανική εφημερίδα Daily Mail η Καμπρόλ. Η επικεφαλής του SETI υποστηρίζει ότι είμαστε κοντά στον εντοπισμό μικροβιακής ζωής στο ηλιακό μας σύστημα ενώ πλησιάζουμε και στον εντοπισμό νοήμονος ζωής κάπου στο Σύμπαν. Πιστεύει επίσης ότι μέσα στις επόμενες 2-3 δεκαετίες θα εντοπίσουμε ένα πλανήτη το ίδιο φιλόξενο για την ζωή όπως ο δικός μας, μια ρέπλικα της Γης όπως την αναφέρει η Καμπρόλ. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=738644

Βουνά και ομιχλώδεις πεδιάδες στο πρωτόγνωρο τοπίο του Πλούτωνα. Ένα απρόσμενα «γήινο» πρόσωπο του Πλούτωνα αποκαλύπτουν οι τελευταίες φωτογραφίες που έστειλε στη Γη το σκάφος New Horizons. Οι εικόνες δείχνουν με λεπτομέρειες τις εντυπωσιακές παγωμένες οροσειρές ύψους 3,5 χιλιομέτρων του Πλούτωνα, μεγάλες πεδιάδες σκεπασμένες από χαμηλή ομίχλη, θεαματικά ηλιοβασιλέματα και εκτεταμένους «εξωτικούς» παγετώνες από άζωτο. «Οι εικόνες σε κάνουν πράγματι να αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι εκεί, στον Πλούτωνα, επιθεωρώντας το τοπίο από μόνος σου» δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής της αποστολής καθηγητής Αλαν Στερν. Οι νέες εικόνες που δημοσιεύει η NASA στο εβδομαδιαίο ραντεβού αποκαλύψεων του New Horizons που καθιέρωσε η NASA δείχνουν ένα πανόραμα του Πλούτωνα, που καλύπτει μια έκταση ξηράς 1.250 χιλιομέτρων. Οι εικόνες αυτές τραβήχτηκαν από το New Horizons στις 14 Ιουλίου όταν και έφτασε μετά από ταξίδι εννέα ετών στον Πλούτωνα. Μόλις 15 λεπτά μετά την έλευση του στον πλανήτη νάνο το σκάφος άρχισε να καταγράφει εικόνες δύο από τις οποίες είναι αυτές που δημοσιεύει σήμερα η NASA. Οι επιστήμονες μπορούν πλέον να δουν για πρώτη φορά από πιο κοντά δύο μεγάλες οροσειρές που έλαβαν τις ονομασίες «Νοργκέι» και «Χίλαρι». Οι νέες εικόνες επιτρέπουν στους επιστήμονες μπορούν επίσης να πάρουν μια ιδέα για την αραιή και γεμάτη άζωτο ατμόσφαιρα του Πλούτωνα, στην οποία διακρίνονται αρκετά διαδοχικά στρώματα, τα οποία ξεκινούν από την ομίχλη κοντά στην επιφάνεια και φθάνουν σε ύψος έως 100 χιλιομέτρων. Οι επιστήμονες της NASΑ δήλωσαν ότι οι πρώτες αναλύσεις της ατμόσφαιρας του Πλούτωνα δείχνουν περιοδικές αλλαγές του καιρού παρόμοιες με αυτές που συμβαίνουν και στη Γη. Αντίθετα όμως με τη Γη, οι πάγοι του Πλούτωνα πιθανότατα αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από άζωτο και άλλα «εξωτικά» υλικά, παρά από νερό. Πάντως, αν και έχουν άλλη σύνθεση, οι εκτεταμένοι παγετώνες του μακρινού νάνου πλανήτη μοιάζουν εξωτερικά πολύ με αυτούς της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής. Φαίνεται να τροφοδοτούνται συνεχώς από έναν κύκλο αζώτου, ανάλογο του υδρολογικού κύκλου στη Γη. Μόνο που αντί να εξατμίζεται το νερό των ωκεανών, να ανεβαίνει στην ατμόσφαιρα και μετά να επιστρέφει με την μορφή βροχής, η οποία τελικά γίνεται πάγος, στην περίπτωση του Πλούτωνα κάτι παρόμοιο συμβαίνει με το άζωτο. «Ο Πλούτωνας μοιάζει εκπληκτικά με τη Γη σε αυτό και κανείς δεν το είχε προβλέψει» δήλωσε ο Στερν. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500026483

Ο ιλιγγιώδης χορός δύο καταδικασμένων μελανών οπών. Βαθιά μέσα στον αστερισμό της Παρθένου, δύο μαύρες τρύπες περιφέρονται η μία γύρω από την άλλη λίγο πριν συγκρουστούν σε μια ακραία βίαια έκρηξη, δείχνουν οι επαναλαμβανόμενες λάμψεις που φτάνουν μέχρι τη Γη. Οι κοσμολόγοι πιστεύουν σήμερα ότι όλοι οι γαλαξίες κρύβουν στο κέντρο τους μαύρες τρύπες με μάζα εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου. Η θεωρία προβλέπει επίσης την ύπαρξη δυαδικών συστημάτων, στα οποία δύο μαύρες τρύπες περιφέρονται γύρω από το κοινό κέντρο μάζας τους. Ο εντοπισμός τέτοιων συστημάτων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Από τα δεκάδες πιθανά δυαδικά συστήματα που έχουν ανιχνευθεί μέχρι σήμερα, οι μαύρες τρύπες της νέας μελέτης είναι μακράν οι πιο σφιχταγκαλιασμένες -η απόσταση που τους χωρίζει δεν είναι πολύ μεγαλύτερη από τη διάμετρο του Ηλιακού Συστήματος. Το ζεύγος βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία PG 1302-102, σε απόσταση 3,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Παρά τη γιγάντια απόσταση, τα τηλεσκόπια Hubble και Galex της NASA μπόρεσαν να διακρίνουν περιοδικές λάμψεις που πρέπει να προέρχονται από τις μαύρες τρύπες. Το μοντέλο που προτείνει η ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης είναι ότι η μία από τις μαύρες τρύπες καταπίνει περισσότερο υλικό από ό,τι το ταίρι της. Η ίδια η μαύρη τρύπα εξ ορισμού δεν εκπέμπει φως, όμως το υλικό που την περιβάλλει ακτινοβολεί έντονα καθώς επιταχύνεται και θερμαίνεται στην πορεία του θανάτου. Γιατί όμως εμφανίζεται αυτό το φως ως περιοδικές λάμψεις; Ο πρώτος λόγος είναι το φαινόμενο Ντόπλερ: όταν η μαύρη τρύπα απομακρύνεται από τη Γη καθώς περιφέρεται γύρω από τη δεύτερη, τα μήκη κύματος της ακτινοβολίας φαίνονται να μεγαλώνουν -περίπου όπως ο ήχος μιας σειρήνας αλλάζει συχνότητα όταν το ασθενοφόρο απομακρύνεται με ταχύτητα. Ο δεύτερος λόγος είναι η ακραία ταχύτητα με την οποία κινούνται οι μελανές οπές η μία γύρω από την άλλη -περίπου το ένα δέκατο της ταχύτητας του φωτός. Στις ταχύτητες αυτές εμφανίζονται σχετικιστικά φαινόμενα που κάνουν το φως πιο λαμπρό. Οι παρατηρήσεις στον γαλαξία συμφωνούν με τις προβλέψεις υπολογιστικών μοντέλων και πιθανότατα αντιστοιχούν σε ένα ζευγάρι μελανών οπών, αναφέρουν οι ερευνητές στο Nature. Σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ή μερικά εκατομμύρια χρόνια -μια στιγμή στην κλίμακα του κοσμικού χρόνου- οι μαύρες τρύπες τελικά θα ενωθούν σε μια έκρηξη που θα απελευθερώσει την ενέργεια 100 εκατομμυρίων σουπερνόβα. Οι αστρονόμοι θα ήθελαν διακαώς να παρακολουθήσουν ζωντανά ένα τέτοιο φαινόμενο: η Γενική Σχετικότητα του Αϊνστάιν προβλέπει ότι οι συγκρούσεις ανάμεσα σε μαύρες τρύπες παράγουν βαρυτικά κύματα, ρυτιδώσεις στο χωροχρόνο που διαδίδονται με την ταχύτητα του φωτός. Είναι μια από τις τελευταίες ανεπιβεβαίωτες προβλέψεις του Αϊνστάιν, και η ανακάλυψή τους πιθανότατα θα βραβευόταν με Νόμπελ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500026252

LIGO: το κυνήγι των βαρυτικών κυμάτων συνεχίζεται... Σε νέα επίπεδα ακρίβειας και ευαισθησίας θα λειτουργεί από αυτήν την εβδομάδα το αμερικανικό LIGO (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory), το μεγαλύτερο πείραμα για την ανίχνευση των λεγόμενων βαρυτικών κυμάτων, ρυτιδώσεων στο χωροχρόνο που προβλέφθηκαν από τον Αϊνστάιν αλλά παραμένουν άφαντες μέχρι σήμερα. Η ολοκλήρωση της αναβάθμισης των δύο ανιχνευτών LIGO -ένας στην πολιτεία της Ουάσινγκτον και ένας ακόμα στη Λουιζιάνα- αναπτερώνει τώρα τις ελπίδες των φυσικών για την ανίχνευση του θεωρητικού φαινομένου, έπειτα από μια δεκαετία άκαρπης αναζήτησης με τους αρχικούς ανιχνευτές. Η ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων είχε προβλεφθεί το 1916 από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν ως συνέπεια της Γενικής Σχετικότητας. Ο μεγάλος φυσικός είχε υπολογίσει ότι η επιτάχυνση σωμάτων μεγάλης μάζας, όπως μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίων που οποία κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο, δημιουργούν κυματισμούς στο χωροχρόνο που διαδίδονται με την ταχύτητα του φωτός. Τα βαρυτικά κύματα, εφόσον υπάρχουν, ουσιαστικά τεντώνουν το χώρο σε μια διάσταση (ας πούμε κατά μήκος) και τον συμπιέζουν σε μια άλλη (ας πούμε κατά πλάτος) Αυτό είναι το φαινόμενο που προσπαθούν να καταγράψουν οι ανιχνευτές LIGO. Καθένας από τους δύο ανιχνευτές αποτελείται από δύο σωλήνες τοποθετημένους κάθετα ο ένας στον άλλο, μέσα στους οποίους υπάρχουν δέσμες λέιζερ που μετρούν το μήκος των σωλήνων με εξαιρετικά μεγάλη ακρίβεια. Τα βαρυτικά κύματα θα γίνονταν θεωρητικά αντιληπτά από μικρές μεταβολές στο μήκος των δύο σωλήνων, λόγω της παραμόρφωσης του χώρου. Οι σωλήνες έχουν μήκος 4 χιλιόμετρα, όμως η πειραματική διάταξη μπορεί να μετρά μεταβολές τουλάχιστον 1.000 φορές μικρότερες από τη διάμετρο ενός ατόμου. Η αναβάθμιση των συστημάτων με ισχυρότερα λέιζερ και νέα οπτικά επιτρέπει θεωρητικά την ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από απόσταση περίπου 88 εκατομμυρίων ετών φωτός. Τελικός στόχος είναι η αύξηση αυτής της απόστασης στα 650 εκατομμύρια έτη φωτός -αυτό σημαίνει ότι οι ανιχνευτές θα μπορούν να σαρώνουν μια σφαίρα στο Διάστημα 1.000 φορές μεγαλύτερη από ό,τι η αρχική μορφή των συστημάτων. Οι εργασίες αναβάθμισης, για τις οποίες χρειάστηκαν πέντε χρόνια και 200 εκατ. δολάρια, περιλάμβαναν μεταξύ άλλων τη βελτίωση των συστημάτων απόσβεσης κραδασμών -οι ανιχνευτές επηρεάζονται ακόμα και από τρένα που περνούν σε απόσταση χιλιομέτρων ή ακόμα και το γδούπο ενός δέντρου που πέφτει. Στην Ευρώπη λειτουργούν στο μεταξύ οι ανιχνευτές GEO600 και Virgo, ενώ ανάλογο ερευνητικό πρόγραμμα, με την ονομασία Indigo, ανακοίνωσε και η Ινδία. Η ανίχνευση του ίδιου σήματος από ανιχνευτές σε διαφορετικές ηπείρους θα επέτρεπε στους ερευνητές να προσδιορίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια την προέλευση των φευγαλέων κυμάτων. http://physicsgg.me/2015/09/17/ligo-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%cf%85%ce%bd%ce%ae%ce%b3%ce%b9-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8e%ce%bd-%ce%ba%cf%85%ce%bc%ce%ac%cf%84%cf%89%ce%bd/

Αναβάλλεται η επιστροφή των Αμερικανών στο Διάστημα. Η κάψουλα Orion, το σκάφος που προορίζεται να μεταφέρει τους αμερικανούς αστροναύτες πίσω στο βαθύ Διάστημα, μάλλον δεν θα είναι έτοιμο για επανδρωμένες αποστολές πριν από το 2023, παραδέχεται η NASA. Η πρώτη πτήση με πλήρωμα, γνωστή ως Εξερευνητική Αποστολή 2 ή EM-2, προγραμματιζοταν επισήμως για τον Αύγουστο του 2011. Ο στόχος αυτός φαίνεται τώρα απίθανο να επιτευχθεί και η αποστολή θα πραγματοποιηθεί «το αργότερο τον Απρίλιο του 2023», ανακοίνωσε την Τετάρτη ο υποδιοικητής της NASA Ρόμπερτ Λάιτφουτ.(12 χρόνια καθυστέρηση!!!) Απέδωσε την πιθανή αναβολή σε αστάθμητους παράγοντες που αφορούν για παράδειγμα την ανάπτυξη λογισμικού και την επαναχρησιμοποίηση εξοπλισμού από πτήση σε πτήση. Το Orion, το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει τετραμελές πλήρωμα για διάστημα έως 21 ημερών, είναι εν μέρει αντικαταστάτης των διαστημικών λεωφορείων που παροπλίστηκαν το 2011, στερώντας από τις ΗΠΑ τη δυνατότητα εκτόξευσης αστροναυτών. Το σκάφος προορίζεται για τις πρώτες αποστολές πέρα από την τροχιά της Σελήνης, και τελικά στον Άρη. Το σκάφος θα εκτοξεύεται με τον υπό κατασκευή υπερ-πύραυλο SLS (Σύστημα Διαστημικών Εκτοξεύσεων), τον ισχυρότερο που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Στην πρώτη του πτήση, το 2018, ο SLS θα μεταφέρει το Orion στην Εξερευνητική Αποστολή 1 (EM-1) που θα περάσει πίσω από τη Σελήνη. Ο προορισμός και η διάρκεια της πρώτης επανδρωμένης αποστολής δεν έχουν προσδιοριστεί, θα μπορούσε όμως να αφορά μια πτήση στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού ή έστω σε γήινη τροχιά. Η επόμενη αποστολή, EM-3, θα μπορούσε να μεταφέρει αστροναύτες σε έναν μικρό αστεροειδή που έχει συλληφθεί και μεταφερθεί σε σεληνιακή τροχιά από προηγούμενη, ρομποτική αποστολή. Αυτό προγραμματίζεται να συμβεί πριν από το 2025. Μέχρι σήμερα η NASA έχει επενδύσει 4,7 δισ. δολάρια για την ανάπτυξη του Orion με βασικό εργολάβο τη Lockheed Martin. Θα χρειαστεί ακόμα 6,7 δισ. από τον φετινό Οκτώβριο μέχρι την πρώτη επανδρωμένη αποστολή. O «Ωρίωνας» δεν προορίζεται πάντως για αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) -μετά τον παροπλισμό των αμερικανικών διαστημικών λεωφορείων το 2011, τα μόνα σκάφη που μπορούν να μεταφέρουν πληρώματα από και προς το τροχιακό εργαστήριο είναι τα ρωσικά Soyuz. Από το 2017, η NASA θα χρησιμοποιεί για αυτόν τον σκοπό δύο σκάφη που αναπτύσσουν για λογαριασμό της δύο εταιρείες: το Starliner της Boeing και το Crew Dragon της SpaceX. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500026198 H Amazon πηγαίνει στο διάστημα ως Blue Origin. H Blue Origin είναι η εταιρεία του Jeff Bezos της Amazon που φέρνει ιδιωτικά κεφάλαια στον αγώνα της διαστημικής εξερεύνησης. Τα διαστημικά οχήματα της Blue Origin θα εκτοξεύονται από τη βάση της Φλόριντα στις ΗΠΑ. Μαζί με την ανακοίνωση για την αρχή της λειτουργίας της Blue Origin, ο Jeff Bezos παρουσίασε και τον πύραυλο που θα χρησιμοποιεί η εταιρεία για τις αποστολές της. Πρόκειται για τον πύραυλο BE-4, ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα να εκτοξεύεται, να θέτει σε τροχιά το φορτίο του, ενώ ο πρώτος όροφος του πυραύλου θα μπορεί να επιστρέψει και να προσγειωθεί για δεύτερη χρήση. Η Blue Origin εκτιμάται ότι θα ξεκινήσει τις αποστολές της μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας. Η επένδυση για το Florida Space Coast, το οποίο και θα χρησιμοποιηθεί από την Blue Origin, είναι μία δαπάνη της τάξης των 200 εκατομμυρίων δολαρίων. Το Launch Complex 36 της Blue Origin έχει πολλά χρόνια να χρησιμοποιηθεί, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιημένα σημεία της NASA, αφού αριθμεί 145 εκτοξεύσεις στην ιστορία του των 43 ετών. Η Blue Origin έχει ήδη κάνει μία δοκιμαστική εκτόξευση τον περασμένο Απρίλιο και τώρα ετοιμάζει το νέο της τροχιακό σκάφος και το σχεδιασμό των μετέπειτα ενεργειών της. http://www.pestaola.gr/h-amazon-phgainei-sto-diasthma-ws-blue-origin/

Τεχνητή νοημοσύνη έμαθε σκάκι σε 72 ώρες φτάνοντας σε επίπεδο International Master Από την αναμέτρηση μεταξύ του Γκάρι Κασπάροφ και του Deep Blue, σχεδόν 20 χρόνια πριν, το σκάκι θεωρείται μια ιδιαίτερη «αρένα» αντιπαράθεσης μεταξύ ανθρώπων και υπολογιστών. Ωστόσο, όσο ισχυροί και να έχουν γίνει οι υπολογιστές, η βασική αρχή των σκακιστικών προγραμμάτων είναι ίδια: «brute force», δηλαδή την εξέταση όλων των ενδεχομένων/ επιλογών μέχρι να βρεθεί η καλύτερη. Οι άνθρωποι, πάντως, εξακολουθούν να «στέκονται» απέναντι στους ψηφιακούς σκακιστές, καθώς έχουν τη δυνατότητα να αξιολογούν τις θέσεις στο σκάκι και να εξετάζουν μόνο τις πιο αποδοτικές επιλογές, μειώνοντας κατά πολύ το σύνολο των επιλογών. Οι υπολογιστές γενικά δεν ήταν πολύ καλοί σε αυτό, αλλά αυτό αλλάζει χάρη στη δουλειά του Μάθιου Λάι στο Imperial College London, που δημιούργησε ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης- Giraffe- το οποίο έμαθε μόνο του να παίζει σκάκι, αξιολογώντας θέσεις στα πρότυπα της ανθρώπινης σκέψης, με πολύ διαφορετικό τρόπο από ό,τι τα κλασικά σκακιστικά προγράμματα. Σε ανθρώπινο επίπεδο, θεωρείται αντίστοιχης ικανότητες με έναν FIDE International Master- διάκριση που το εντάσσει στο 2,2% των παικτών των τουρνουά. Το «κλειδί» είναι η τεχνολογία νευρικού δικτύου (neural network) που χρησιμοποιείται, η οποία ακολουθεί το «μοντέλο» του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ως εκ τούτου, είναι δυνατή η «εκπαίδευση» του συστήματος, μκε αποτέλεσμα το Giraffe να μπορεί να εντοπίζει «μοτίβα» στο σκάκι. Ο Λάι συνεχίζει την εκπαίδευση του προγράμματος με ένα σετ δεδομένων από πραγματικές παρτίδες σκακιού. Σύμφωνα με τον ίδιο, η προσέγγισή του προβλέπει την καλύτερη δυνατή κίνηση στο 46% των περιπτώσεων και βάζει την καλύτερη δυνατή κίνηση στις κορυφαίες τρεις επιλογές του στο 70% των περιπτώσεων- οπότε και δεν χρειάζεται να προβαίνει σε πάρα πολλές αναλύσεις, όπως ένα «συμβατικό» σκακιστικό πρόγραμμα. Όπως σημειώνει ο Λάι, εν αντιθέσει με τα περισσότερα σημερινά σκακιστικά προγράμματα, η δύναμη του Giraffe δεν προκύπτει από τη δυνατότητα να βλέπει πολύ μακριά, αλλά από το να αξιολογεί «δύσκολες» θέσεις με ακρίβεια και να κατανοεί πολύπλοκες έννοιες που είναι έμφυτες στους ανθρώπους, αλλά ήταν «ξένες» προς τις μηχανές εδώ και πολύ καιρό. Επόμενες σταθμός, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, είναι το κινεζικό παιχνίδι του «Γκο». http://physicsgg.me/2015/09/15/%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae-%ce%bd%ce%bf%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b7-%ce%ad%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%b5-%cf%83%ce%ba%ce%ac%ce%ba%ce%b9-%cf%83%ce%b5-72-%cf%8e%cf%81%ce%b5%cf%82/ Διαστημικό Ίντερνετ από χιλιάδες δορυφόρους της Samsung. Ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για παροχή Ίντερνετ από 4.600 δορυφόρους σε χαμηλή τροχιά περιγράφεται σε paper που συνέταξε ο Φαρούκ Χαν, πρόεδρος της Samsung Research America. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Popular Science, ένα τέτοιο «σμήνος» θα μπορούσε να παρέχει πρόσβαση στο Ίντερνετ (της τάξης των 200 GB μηνιαίως) στα 5 GB ανθρώπους στον κόσμο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της εταιρείας, το παγκόσμιο Internet traffic αναμένεται να φτάσει το ένα zettabyte (ένα δισεκατομμύριο terabytes) μηνιαίως το 2028. Σε αυτό το πλαίσιο, στόχος είναι η δημιουργία ενός «Διαστημικού Ίντερνετ» υψηλών επιδόσεων και δυνατοτήτων. Σημειώνεται πως, όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Gizmag, η Samsung δεν είναι ο μόνος μεγάλος «παίκτης» στον συγκεκριμένο τομέα, καθώς σε παρεμφερή σχέδια δουλεύει και η Google (με αερόστατα, αλλά και δορυφόρους, σε συνεργασία με την SpaceX του Έλον Μασκ), αλλά και το Facebook (με ηλιακά drones) και η OneWeb του Σερ Ρίτσαρντ Μπράνσον. Οι δορυφόροι της Samsung, σύμφωνα με το paper, θα βρίσκονται σε απόσταση 1.400 χλμ από την επιφάνεια του πλανήτη – χαμηλό ύψος για τα δεδομένα τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων, που συνήθως λειτουργούν σε γεωστατική τροχιά, σε ύψος περίπου 36.000 χλμ από τη Γη. Τα ραδιοσήματα στο Διάστημα ταξιδεύουν σε ευθεία γραμμή , οπότε και η εταιρεία εκτιμά ότι θα μπορούσε να παρέχει χαμηλότερα latencies για επικοινωνίες μέσων και μεγάλων αποστάσεων. Σημειώνεται πως ένας τόσο μεγάλος στόλος δορυφόρων θα ήταν πιο ευέλικτος, παρέχοντας αυξημένες δυνατότητες όσον αφορά σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. http://www.naftemporiki.gr/story/1003355/diastimiko-internet-apo-xiliades-doruforous-tis-samsung

Η κάψουλα SpaceX θα φέρει στη Γη δείγματα του Αρη. Μια νέα ιδιαίτερα φιλόδοξη αποστολή ανακοίνωσε η NASA, μια αποστολή η οποία στοχεύει να φέρει για πρώτη φορά στη Γη δείγματα (εδάφους κ..α) από τον Αρη για ανάλυση και μελέτη. Η NASA έχει ήδη ανακοινώσει ότι το 2020 θα στείλει στον Αρη ένα νέο ρομποτικό εξερευνητή. Το 2020 rover είναι το πιο προηγμένο από τα διάφορα ρομπότ εξερεύνησης που έχουμε στείλει στον Κόκκινο Πλανήτη. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα ρομπότ, το πρώτο εκ των οποίων πάτησε στον Αρη το καλοκαίρι του 1997, το 2020 rover θα έχει όργανα με τα οποία θα μπορεί να εξακριβώσει αν στο παρελθόν υπήρχαν κάποιες μορφές ζωής στον πλανήτη έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. H NASA τώρα ανακοινώνει παράλληλα με την αποστολή του rover προετοιμάζει μια ακόμη συνοδευτική. Πιο συγκεκριμένα η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι ένα διαστημικό σκάφος που ονομάζεται «κάψουλα SpaceX» θα φτάσει στον Αρη λίγους μήνες μετά την έλευση του ρομπότ στον πλανήτη. Η κάψουλα θα προσεδαφιστεί στον Αρη, θα πάρει μαζί της διαφόρων ειδών δείγματα που θα έχει συλλέξει το 2020 rover και θα τα φέρει πίσω στη Γη. Πρόκειται φυσικά για ένα μεγαλόπνοο και πολυσύνθετο σχέδιο το οποίο όμως συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Ο δισεκατομμυριούχος οραματιστής φουτουριστικών τεχνολογιών Ελον Μασκ ανακοίνωσε ότι βρίσκει εξαιρετική την συγκεκριμένη αποστολή και θα την υποστηρίξει όπως μπορεί. Ο Μασκ είναι από τους ένθερμους υποστηρικτές της αποίκησης στον Αρη και μάλιστα έχει διατυπώσει μια θεωρία σύμφωνα με την οποία αν βομβαρδίσουμε με πυρηνικά όπλα τους πόλους του Αρη ο πλανήτης θα γίνει πιο φιλικός και κατοικήσιμος για τον άνθρωπο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=737938

Έναρξη λειτουργίας του πρώτου δορυφόρου με πλήρως ηλεκτρική προώθηση. Σε πλήρη λειτουργία έχει τεθεί ο δορυφόρος ABS-3A της Boeing- ο οποίος είναι ο πρώτος στον κόσμο δορυφόρος με πλήρως ηλεκτρικό σύστημα προώθησης. Πρόκειται για έναν δορυφόρο 702SP (μικρή πλατφόρμα) και επεκτείνει τις υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών της ΑΒS (με έδρα στις Βερμούδες) στην Αμερική, την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. «Ο ΑΒS-3A και ο ΑBS-2A, που εκτοξεύεται στις αρχές του 2016, θα ενισχύσουν περαιτέρω και εδραιώσουν τη διεθνή επέκτασή μας, παρέχοντας ευελιξία στον αυξανόμενο στόλο μας» είπε ο Τομ Τσόι, διευθύνων σύμβουλος της ABS. Ο ABS-3A ήταν ο πρώτος εντελώς ηλεκτρικής προώθησης δορυφόρους που κατασκευάστηκε και εκτοξεύθηκε, στο πλαίσιο ενός «πακέτου» που εκτοξεύτηκε τον Μάρτιο, μαζί με έναν δορυφόρο 702SP της Eutelsat. Το σύστημα ξένου-ιόντων (πλήρως ηλεκτρικό) διαθέτει επαρκή ποσότητα του στοιχείου για να διασφαλιστεί η λειτουργία του σκάφους πέρα από το προβλεπόμενο διάστημα των 15 ετών. Όπως τόνισε ο Μαρκ Σπίβακ, πρόεδρος της Boeing Satellite Systems International, η επιτυχής εκτόξευση, δοκιμή και έναρξη επιχειρήσεων σε τροχιά σήμαινε ότι ο δορυφόρος ήταν σε θέση να παρέχει τις υπηρεσίες του στην εταιρεία ένα μήνα νωρίτερα του αναμενομένου. http://www.naftemporiki.gr/story/1002850/enarksi-leitourgias-tou-protou-doruforou-me-pliros-ilektriki-proothisi «Το Σύμπαν του Hubble» στο Πλανητάριο με ελεύθερη είσοδο. Το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου με αφορμή τα 25α γενέθλια του Hubble προσκαλεί το κοινό τη Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015, στην προβολή της επετειακής παράστασης «Το Σύμπαν του Hubble» με δύο προβολές (ώρες 18:30 και 19:30) με ελεύθερη είσοδο. Στις 24 Απριλίου 1990, ξεκίνησε μία αποστολή η οποία θα άλλαζε για πάντα την εικόνα μας για το Σύμπαν. Την ημέρα εκείνη τέθηκε σε τροχιά το σπουδαιότερο ίσως από τα τροχιακά μας αστεροσκοπεία: το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble. Απαραίτητα είναι όμως τα δελτία εισόδου, η διανομή των οποίων θα πραγματοποιηθεί από το Ταμείο του Πλανηταρίου από τις 18:00 της ίδιας ημέρας. Ταυτόχρονα το εργαστήριο τεχνολογίας UTech Lab του Ιδρύματος Ευγενίδου θα δώσει την ευκαιρία σε όλους τους ενδιαφερόμενους να φωτογραφηθούν… μέσα στα πλάνα της παράστασης! Ο χώρος είναι προσβάσιμος και φιλικός σε ανθρώπους με κινητική αναπηρία, ενώ οι σκύλοι - συνοδοί τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι. Την ημέρα αυτή θα υπάρχει διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα. Η ψηφιακή αυτή παράσταση θα ενταχθεί στο τρέχον πρόγραμμα του Πλανηταρίου από τις 5 Οκτωβρίου 2015. Προτείνεται για παιδιά ηλικίας 9 ετών και άνω. Η παράσταση «Το Σύμπαν του Hubble» περιγράφει συνοπτικά ορισμένες μόνο από τις γνώσεις που αποκομίσαμε με την βοήθεια του Hubble, η διεισδυτική «ματιά» του οποίου μας ταξίδεψε από τις παρυφές του Ηλιακού μας συστήματος μέχρι τα πέρατα του Σύμπαντος και στο απώτερο παρελθόν του, πλησιάζοντας μάλιστα, όσο ποτέ άλλοτε, την ίδια τη Μεγάλη Έκρηξη. Η μεγαλύτερη ίσως κληρονομιά του Hubble είναι το ότι αποτύπωσε εκπληκτικής ομορφιάς εικόνες αστρογένεσης και αστρικών θανάτων καθώς και ότι μας αποκάλυψε απόμακρα σμήνη γαλαξιών. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble είναι πραγματικά μέρος της συνεχιζόμενης αναζήτησής μας να κατανοήσουμε το Σύμπαν, αφού τα μάτια του Hubble είναι τα μάτια ολάκερης της ανθρωπότητας: αποτελεί μια παγκόσμια επιστημονική και τεχνολογική προσπάθεια που επιτρέπει σε όνειρα αιώνων και σε σχεδιασμούς δεκαετιών να γίνουν πραγματικότητα. 25 χρόνια Hubble. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble αποτελεί προϊόν συνεργασίας της ΝΑSΑ και του ΕSA. Αναπτύχθηκε στα πλαίσια του ερευνητικού προγράμματος των Μεγάλων Τροχιακών Αστεροσκοπείων της NASA, δηλαδή τεσσάρων διαστημικών τηλεσκοπίων, σχεδιασμένων να βλέπουν σε διαφορετικά μήκη κύματος και συγκεκριμένα στο ορατό, στο υπέρυθρο, στις ακτίνες Χ και στις ακτίνες γ. Το Διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble τέθηκε σε τροχιά από το Διαστημικό Λεωφορείο Discovery στις 24 Απριλίου του 1990, έχοντας πάρει το όνομά του από τον αστρονόμο Έντγουιν Χαμπλ, ο οποίος προσέφερε στην επιστημονική κοινότητα την πρώτη, τεκμηριωμένη με την παρατήρηση, απόδειξη ότι το Σύμπαν διαστέλλεται. Το Hubble, 25 χρόνια μετά την εκτόξευσή του, συνεχίζει να χαρτογραφεί το Σύμπαν, ενώ χάρη στα δεδομένα που συλλέγει, εξακολουθεί να συμβάλει αποφασιστικά στην διεύρυνση των αστρονομικών μας γνώσεων σε μια σειρά από θέματα που σχετίζονται με την γένεση και τον θάνατο των άστρων, τις μαύρες τρύπες, τις δομές μεγάλης κλίμακας, καθώς και με την ίδια την εξέλιξη του Σύμπαντος. http://www.tanea.gr/news/greece/article/5274482/to-sympan-toy-hubble-sto-planhtario-me-eleytherh-eisodo/

Kβαντική φυσική και ανθρώπινη συμπεριφορά. Εκτός από τον «κόσμο» των σωματιδίων, οι νόμοι και οι εξισώσεις της κβαντικής φυσικής έχουν εφαρμογή και στην ανθρώπινη συμπεριφορά, αφού εξηγούν σκέψεις και αποφάσεις μας οι οποίες ειδάλλως μοιάζουν παράδοξες ή ακόμη και παράλογες. Η εφαρμογή της κβαντομηχανικής στην ψυχολογία αποτελεί μία νεοεμφανιζόμενη τάση, με «πρεσβευτές» επιστήμονες που υποστηρίζουν πως με αυτό τον τρόπο όχι μόνο μπορεί να κατανοηθεί πληρέστερα ο άνθρωπος, αλλά και να λυθούν ορισμένες αντιφάσεις που έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς στα αποτελέσματα ψυχολογικών ή κοινωνιολογικών μελετών. Μία από τις εκπροσώπους αυτής της τάσης είναι η Ζεν Τζόις Γουάνκ-Βίντεο., αναπληρώτρια καθηγήτρια στο πολιτειακό πανεπιστήμιο του Οχάιο και διευθύντρια του Εργαστηρίου Επικοινωνίας και Ψυχοφυσιολογίας. Σύμφωνα με τη Γουάνκ, η οποία προσπαθεί να μοντελοποιήσει μαθηματικά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, οι κβαντομηχανικές εξισώσεις φαίνεται να περιγράφουν καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο μαθηματικό «εργαλείο» την ανθρώπινη συμπεριφορά. «Στον τομέα των γνωσιακών επιστημών, και ειδικά στις έρευνες για τον τρόπο λήψης αποφάσεων, κατά καιρούς έχουν προκύψει πολλά παράδοξα αποτελέσματα. Όταν ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν συμφωνεί με τις κλασικές θεωρίες, τότε το ονομάζουμε “παράλογο”. Υπό το φως όμως της κβαντομηχανικής, κατά κανόνα παύει να ισχύει αυτός ο χαρακτηρισμός», σημειώνει η ίδια. Με συναδέλφους της, η ερευνήτρια περιέγραψε πρόσφατα σε δύο επιστημονικά περιοδικά αυτή τη νέα θεωρητική προσέγγιση της ψυχολογίας. Σε αυτά, οι συντάκτες τους υποστηρίζουν πως η «απάντηση» του ανθρώπου στην αβεβαιότητα είναι ένας τρόπος σκέψης που παραπέμπει στην κβαντομηχανική θεωρία, αφού τότε εγκαταλείπει τη διαδικασία συμπερασμού που βασίζεται στην κλασική θεωρία των πιθανοτήτων. Έτσι, όλοι μας μπορούμε να δώσουμε απαντήσεις σε περίπλοκες ερωτήσεις, παρά τις πεπερασμένες διανοητικές μας δυνατότητες. Απαντήσεις που δεν μπορούν να εξηγήσουν οι επιστήμονες, αν προσπαθήσουν να τις αναλύσουν χρησιμοποιώντας τα συμβατικά εννοιολογικά εργαλεία που διαθέτουν. Για παράδειγμα, οι ψυχολόγοι έχουν ανακαλύψει εδώ και χρόνια ότι, σε οποιοδήποτε γκάλοπ, η αλλαγή της σειράς των ερωτήσεων μπορεί να αλλάξει τις απαντήσεις που δίνουν οι συμμετέχοντες. Επειδή οι εταιρείες δημοσκοπήσεων το γνωρίζουν, χρησιμοποιούν παραπάνω από μία εκδοχή του ερωτηματολογίου, με τις ερωτήσεις σε καθένα ταξινομημένες με τυχαίο τρόπο, ελπίζοντας πως έτσι θα περιορίσουν την επίδρασή του. Ωστόσο, όπως έδειξε η Γουάνκ πέρυσι σε συνέδριο, στα πλαίσια μιας κβαντικής περιγραφής της ανθρώπινης συμπεριφοράς, το φαινόμενο όχι μόνο μπορεί να εξηγηθεί αλλά και να προβλεφθεί. Η επιστήμονας ξεκαθαρίζει πως η συγκεκριμένη θεωρία δεν σημαίνει πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί στην πραγματικότητα σαν κβαντικός υπολογιστής. Επομένως, ο παραλληλισμός με την κβαντική φυσική δεν αφορά τη φυσιολογία του εγκεφάλου, αλλά ένα νέο πλαίσιο μαθηματικών αρχών που μπορεί να εξηγήσει την ανθρώπινη νόηση και συμπεριφορά. «Στις κοινωνικές και συμπεριφορικές επιστήμες, χρησιμοποιούμε κατά κόρον μοντέλα υπολογισμού πιθανοτήτων. Για παράδειγμα, συχνά υπολογίζουμε την πιθανότητα ένας άνθρωπος να αντιδράσει με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο ή να πάρει κάποια συγκεκριμένη απόφαση», προσθέτει. «Παραδοσιακά, όλα αυτά τα μοντέλα βασίζονται στην κλασική θεωρία πιθανοτήτων, η οποία προέρχεται από τη φυσική μελέτη των νευτώνειων συστημάτων. Συνεπώς, δεν είναι τελικά και τόσο εξωτικό οι κοινωνικοί επιστήμονες να αρχίσουν να διερευνούν και τα κβαντικά συστήματα και τις αρχές που τα διέπουν». Θεμελιώδες στοιχείο της κβαντικής φυσικής είναι η αβεβαιότητα: η κατάσταση ενός σωματιδίου, η ενέργειά του ή η θέση του δεν μπορούν να υπολογισθούν με απόλυτη ακρίβεια. Αντίστοιχα, η «κβαντική γνωστική λειτουργία» ενεργοποιείται στις περιπτώσεις πνευματικής αβεβαιότητας, δηλαδή όταν δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι για το πώς νιώθουμε ή για τη στάση που πρέπει να τηρήσουμε. «Ο εγκέφαλός μας δεν έχει απεριόριστες δυνατότητες αποθήκευσης. Επίσης, δεν έχουμε πάντα ξεκάθαρη στάση απέναντι σε ό,τι μας συμβαίνει. Όταν κάποιος με ρωτήσει τι θα ήθελα να φάω, θα πρέπει να το σκεφθώ και τελικά να δώσω μια σαφή απάντηση». Με την κλασική προσέγγιση της ψυχολογίας, προσθέτει η επιστήμονας, τα αποτελέσματα που προκύπτουν ορισμένες φορές δεν έχουν νόημα. Έτσι, οι επιστήμονες πρέπει να δημιουργήσουν νέα μαθηματικά αξιώματα, για να εξηγήσουν την ανθρώπινη συμπεριφορά που ερευνάται. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν σήμερα πολλά μαθηματικά μοντέλα, αρκετά από τα οποία αντιβαίνουν μεταξύ τους, ενώ κανένα δεν μπορεί να εφαρμοσθεί σε κάθε περίπτωση. Αντίθετα, με την κβαντική προσέγγιση, όπως υποστηρίζει η Γουάνκ με τους συναδέλφους της, ένα περιορισμένο σύνολο αξιωμάτων μπορεί να εξηγήσει πολλές και περίπλοκες πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Φίλε kkokkolis-Γνώμη για το θέμα!!! Βίντεο. http://physicsgg.me/2015/09/16/k%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b9%ce%bd%ce%b7-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9/

Πρόσκληση ενδιαφέροντος για φοιτητές: ESA Moon challenge. Η ESA προσκαλεί τους φοιτητές από όλο τον κόσμο συναγωνιστούν στο σχεδιασμό ενός σεναρίου αποστολής για το επόμενο βήμα στην εξερεύνηση του διαστήματος: μια συνεργασία ανθρώπου-ρομπότ για την εξερεύνηση της Σελήνης. Η μελέτη "Human-Enhanced Robotic Architecture and Capabilities for Lunar Exploration and Science", ή Heracles, περιγράφει μια αποστολή της οποίας ηγείται η ESA, που έχει ως στόχο τα επόμενα βήματα στην εξερεύνηση της Σελήνης. Ένας από τους κύριους στόχους είναι να εξετάσει συνεργασίες ανθρώπου και ρομπότ - η αλληλεπίδραση μεταξύ του πληρώματος και αυτοματοποιημένων συστημάτων θεωρείται ως μια πολλά υποσχόμενη πτυχή των μελλοντικών αποστολών εξερεύνησης του διαστήματος. Ο Οργανισμός καλεί τους φοιτητές από όλο τον κόσμο, να υποβάλλουν τις προτάσεις τους στο πλαίσιο του συμποσίου, ‘Moon 2020–2030: A New Era of Human and Robotic Exploration’,που είναι προγραμματισμένο για τις 15-16 Δεκεμβρίου στο ESTEC, στο Νορντβάικ της Ολλανδίας. Οι νικήτριες προτάσεις θα αξιολογηθούν από την ESA για τη χρησιμότητά τους σε πιθανές μελλοντικές μελέτες σεναρίων αποστολών. Για να συμμετέχετε, οι φοιτητές θα πρέπει να σχηματίσουν συνεργατικές ομάδες, αποτελούμενες από μέλη από τουλάχιστον δύο ηπείρους. Το αρχιτεκτονικό πλαίσιο του Heracles ορίζει μια σειρά end-to-end αποστολές στη σεληνιακή επιφάνεια, και χρησιμεύει τόσο ως πηγή έμπνευσης, αλλά και ως ένα σύνολο πρωτογενών περιορισμών για τις ομάδες. Εκτός από μια εννοιολογική μελέτη της αρχιτεκτονικής, οι ομάδες θα πρέπει να υποβάλουν μια προσομοίωση που να απεικονίζει τις προγραμματισμένες επιχειρησιακές δραστηριότητες τους στη σεληνιακή επιφάνεια και τη γύρω περιοχή. Οι φοιτητές μπορούν να επιλέξουν ελεύθερα τις μεθόδους απεικόνισης και τα εργαλεία, όπως το CATIA, το Kerbal Space Program, το Blender ή το Celestia. Σημαντικές ημερομηνίες Ο διαγωνισμός ανοίγει στις 15 Σεπτεμβρίου. Επιστολή ενδιαφέροντος: 7 Οκτωβρίου 2015 Παραδοτέα: 2 Νοεμβρίου 2015 Οι τρεις πρώτες ομάδες που επιλέγονται θα κληθούν στο Συμπόσιο της ESA ‘Moon 2020–2030’ για να παρουσιάσουν το σχέδιο τους. Κατά τη διάρκεια του συμποσίου, μια κριτική επιτροπή της ESA θα επιλέξει τη νικήτρια ομάδα ενώ ένας αστροναύτης της ESA θα είναι παρών στην τελετή απονομής των βραβείων. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με: Shahrzad Hosseini ESA Human Spaceflight and Operations Strategic Planning Office ESTEC, The Netherlands Email: shahrzad.hosseini@esa.int Tel: +31 71 565 3927 http://spaceflight.esa.int/esamoonchallenge/ https://www.facebook.com/ESAMoonChallenge http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Prhosklese_endiaphherontos_gia_phoitethes_ESA_Moon_challenge

Σουηδία: Ανακάλυψη δύο κρατήρων από ισχυρή σύγκρουση μετεωριτών. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ ανακάλυψαν ίχνη από δύο τεράστιες συγκρούσεις μετεωριτών στη σουηδική επαρχία του Γιέμτλαντ, οι οποίες έλαβαν χώρα πριν από περίπου 460 εκατομμύρια χρόνια. Οι κρατήρες ανακαλύφθηκαν 20 χιλιόμετρα νότια του Όστερσουντ στο Μπρούνσφλο από την ομάδα του καθηγητή Γεωφυσικής Έρικ Στούρκελ. Ο ένας κρατήρας έχει διάμετρο 7,5 χιλιόμετρα, και ο δεύτερος, που βρίσκεται σε απόσταση 16 χιλιομέτρων, έχει διάμετρο 700 μέτρα. «Οι δύο συγκρούσεις συνέβησαν ταυτόχρονα πριν από 458 εκατομμύρια χρόνια, και δεν ήταν οι μόνες που έλαβαν χώρα το ίδιο διάστημα», δήλωσε ο Στούρκελ. «Περίπου πριν από 460 εκατομμύρια χρόνια, δύο μεγάλοι αστεροειδείς συγκρούστηκαν στη ζώνη αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία, και πολλά θραύσματα πετάχτηκαν μακριά σε νέες τροχιές. Πολλά από αυτά συνετρίβησαν στη Γη, όπως αυτά τα δύο στο Γιέμτλαντ», πρόσθεσε. Το Γιέμτλαντ βρισκόταν κάτω από τη θάλασσα εκείνη τη χρονική περίοδο, σε βάθος 500 μέτρων. Διπλές συγκρούσεις όπως αυτές είναι πολύ ασυνήθιστες, και η συγκεκριμένη είναι η πρώτη που έχει αποδειχθεί αδιαμφισβήτητα στη Γη. «Δεδομένα από γεωτρήσεις αποδεικνύουν ότι οι ίδιες αλληλουχίες είναι παρούσες στους δύο κρατήρες, και το ίζημα από πάνω είναι της ίδιας ηλικίας. Με άλλα λόγια, πρόκειται χωρίς αμφιβολία για ταυτόχρονες συγκρούσεις», δήλωσε ο Στούρκελ. Εξάλλου, περίπου 90 κομμάτια μετεωριτών έχουν βρεθεί στην περιοχή Σινεκούλε της Σουηδίας τα τελευταία 15 χρόνια, κυρίως χάρις στην ύπαρξη ενεργών λατομείων. «Οι μικροί μετεωρίτες συνήθως επιβιώνουν την πτώση, ενώ οι μεγάλοι εκρήγνυνται και διαλύονται. Στο Γέμτλαντ έχουμε βρει μόνο ίχνη από τους μετεωρίτες, όπως μικρούς κόκκους χρωμίτη», σχολίασε ο Στούρκελ. http://www.naftemporiki.gr/story/1003566/souidia-anakalupsi-duo-kratiron-apo-isxuri-sugkrousi-meteoriton

Ναι, υπάρχει ωκεανός στον Εγκέλαδο. Τα ευρήματα του διαστημικού σκάφους Cassini από τον Εγκέλαδο, ένα από τους δεκάδες (περίπου 60) δορυφόρους του Κρόνου, έχουν υποδείξει την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή στο εσωτερικό του δορυφόρου. Τα μέλη της αποστολής ανακοίνωσαν ότι τα τελευταία ευρήματα που έστειλε το Cassini επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ενός μεγάλου υπόγειου ωκεανού στον Εγκέλαδο. Ετσι αναζωπυρώνονται οι συζητήσεις για το αν πρέπει να γίνει εκεί μια αποστολή εξερεύνησης. «Ηταν ένας δύσκολος γρίφος που χρειάστηκαν πολλά χρόνια παρατηρήσεων, συλλογής δεδομένων και αναλύσεων ώστε να φτάσουμε στο σημείο να μπορούμε πλέον να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη του ωκεανού» δήλωσε ο Πίτερ Τόμας, μέλος της ομάδας μελέτης και ανάλυσης εικόνων της αποστολής Cassini. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Πίτερ Τόμας του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό διαστήματος «Icarus», εκτιμούν ότι το ελαφρό «τραμπάλισμα» του Εγκέλαδου, καθώς περιφέρεται γύρω από τον μητρικό πλανήτη του Κρόνο, δεν μπορεί να εξηγηθεί βαρυτικά παρά με την παρουσία ενός ωκεανού τεραστίων διαστάσεων.Το διαστημικό σκάφος Cassini από το 2004 εξερευνά το σύστημα του Κρόνου. Το 2005 το Cassini έφτασε στον Εγκέλαδο, ένα μικρό παγωμένο δορυφόρο του Κρόνου. Το Cassini ανακάλυψε ότι από το νότιο ημισφαίριο του δορυφόρου πίδακες υλικού ξεπηδούσαν με ορμή στο Διάστημα. Εκτοτε το Cassini συνέχισε να κάνει τακτικές επισκέψεις στον Εγκέλαδο αποκαλύπτοντας την παρουσία γκέιζερ που λειτουργούν με τρόπο παρόμοιο με τα γκέιζερ της Γης. Εχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα περισσότερα από 100 γκέιζερ στο νότιο ημισφαίριο του δορυφόρου τα οποία και χαρτογράφησαν. Τα γκέιζερ υποδείκνυαν την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή στο εσωτερικό του Εγκέλαδου, νερό που με κάποιο τρόπο ανεβαίνει στην επιφάνεια και εκτοξεύεται στο Διάστημα μέσα από τα γκέιζερ. Πριν από λίγο καιρό ερευνητές του Πανεπιστημίου Carnegie Mellon μελέτησαν τα δεδομένα που αφορούν το νερό που εκτοξεύεται από τα γκέιζερ του Εγκέλαδου και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι έχει pH 11 ή 12. Το pH είναι ένας δείκτης που αποκαλύπτει πόσο όξινο ή αλκαλικό είναι ένα υδατικό διάλυμα. Το pH του νερού του Εγκέλαδου είναι φιλικό για την παρουσία μικροβιακής ζωής παρόμοιας με εκείνης που υπάρχει στους ωκεανούς της Γης. Οι ερευνητές εκτιμούν επίσης ότι το νερό του Εγκέλαδου έχει παρόμοια επίπεδα αλατότητας με εκείνα των ωκεανών της Γης. Το νερό του Εγκέλαδου περιέχει επίσης ποσότητες ανθρακικού νατρίου (σόδα) για αυτό και οι ερευνητές έσπευσαν να τον ονομάσουν «ωκεανό σόδας». Σύμφωνα με τους ερευνητές η χημική σύσταση του ωκεανού του Εγκέλαδου είναι παρόμοια με εκείνη της λίμνης Mono στην Καλιφόρνια και της λίμνης Magadi στην Κένυα. Η αποστολή «Cassini-Huygens», που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του από το 2004, είναι ένα κοινό εγχείρημα της Αμερικανικής (NASΑ) και της Εερωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), υπό τη διεύθυνση του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της πρώτης. Το σκάφος θα κάνει ένα κοντινό πέρασμα από τον Εγκέλαδο στις 28 Οκτωβρίου, σε ύψος μόλις 49 χιλιομέτρων από την επιφάνειά του. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=737898

Εκτόξευση του πυραύλου φορέα «Proton-M» με το ανώτερο στάδιο (RB) "DM-03» και τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών (SC) «ΕΞΠΡΕΣ AM8." Ο μεταφορέας πύραυλος "Proton-M" με το ανώτερο στάδιο DM-03 ξεκίνησε από την πλατφόρμα του κοσμοδρόμιου του Μπαϊκονούρ №81 στις 14 Σεπτεμβρίου στις 22:00 ώρα Μόσχας. Το"Express-AM8" μπήκε στην καθορισμένη τροχιά στις 15 Σεπτέμβρη του 2015, στις 4:37 MSK (6 ώρες 37 λεπτά μετά την εκκίνηση) αφου το διαστημικό σκάφος "Express-AM8" καθαρά διαχωρίστηκε από το ανώτερο στάδιο "DM-03» για την τροχιά στόχο οπως ειχε εγκριθεί από τον πελάτη. Η σημερινή εκτόξευση ειναι η 406η στην ιστορία των εκτοξεύσεων των "Proton" και η πέμπτη του τρέχοντος έτους. Το Διαστημόπλοιο "AM8 Express"είναι σχεδιασμένο για να παρέχει τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, μετάδοση δεδομένων και πολυμέσων στο ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας, την Ευρώπη, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική. http://www.energia.ru/ru/news/news-2015/news_09-15.html

Δορυφόρος βλέπει την ίδια έκλειψη ξανά και ξανά. Σχεδιασμένος να κρατά το βλέμμα του καρφωμένο στον Ήλιο, ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Proba-2 κάνει το γύρο της Γης 14,5 φορές την ημέρα. Είχε έτσι την σπάνια τύχη να καταγράψει τρεις φορές την ίδια έκλειψη Ηλίου που η Ελλάδα δεν μπόρεσε να δει στις 13 Σεπτεμβρίου. Στο βίντεο που παρουσιάζει η ESA, το ευρωπαϊκό αντίστοιχο της NASA, η σιλουέτα της Σελήνης βουτάει τρεις φορές στον ηλιακό δίσκο και καλύπτει ένα μέρος του. Στο τέλος του βίντεο, το φεγγάρι πλησιάζει για λίγο τον Ήλιο για μια τέταρτη φορά χωρίς όμως να τον σκεπάσει. Ουσιαστικά ο δορυφόρος πέρασε τρεις φορές μέσα από τη σκιά της Σελήνης καθώς κινείται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Οι εντυπωσιακές εικόνες καταγράφηκαν από το όργανο SWAP, το οποίο παρακολουθεί τον Ήλιο στα μήκη κύματος του άπω υπεριώδους, τα οποία αποκαλύπτουν την επιφάνεια του άστρου και την ταραχώδη ατμόσφαιρά του, γνωστό ως στέμμα. Η μερική έκλειψη Ηλίου της 13ης Σεπτεμβρίου έγινε ορατή μόνο από τη Νότιο Αφρική, το νότιο Ινδικό Ωκεανό και την Ανταρκτική. Βίντεο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500025632

Εντοπίσθηκε γαλαξίας που «γεννά» 800 άστρα τον χρόνο. Μία εξαιρετικά σπάνια ανακάλυψη ανακοίνωσε διεθνής ομάδα αστρονόμων από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Γερμανία και την Κίνα, εντοπίζοντας έναν γαλαξία όπου κάθε χρόνο δημιουργούνται περίπου 800 καινούριοι αστέρες. Το εντυπωσιακό κοσμικό «εργοστάσιο» άστρων βρίσκεται σε ένα τεράστιο σμήνος γαλαξιών, 9,8 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, και βρέθηκε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble της NASA. Πρόκειται για την πρώτη φορά που οι επιστήμονες έχουν στα χέρια τους παρατηρησιακά δεδομένα τα οποία δείχνουν πως τέτοιες συμπαντικές δομές, στο κέντρο μεγάλων σμηνών, μπορούν να αναπτύσσονται αντλώντας σημαντικές ποσότητες αερίων από άλλους γαλαξίες. Κατά κανόνα, οι γαλαξίες οι οποίοι βρίσκονται κοντά στο κέντρο ενός σμήνους φιλοξενούν υπολείμματα άστρων, όπως ερυθρούς γίγαντες. Η περίπτωση όμως του γαλαξία που βρήκε η ερευνητική ομάδα, και ο οποίος βρίσκεται κοντά στο κέντρο του σμήνους SpARCS1049+56, φαίνεται πως αποτελεί εξαίρεση. Κι αυτό γιατί στη συγκεκριμένη περιοχή «γεννιούνται» νέοι αστέρες με εντυπωσιακά μεγάλο ρυθμό. Η ομάδα περιγράφει την ανακάλυψή της σε άρθρο στο επόμενο τεύχος του περιοδικού The Astrophysical Journal. «Πιστεύουμε πως ο υψηλός ρυθμός σχηματισμού καινούριων άστρων οφείλεται στη συγχώνευση του τεράστιου γαλαξία με έναν μικρότερο γαλαξία που βρισκόταν σε μικρή απόσταση», δήλωσε η Τρέισι Γουέμπ, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο McGill του Καναδά και από τους επικεφαλής συντάκτες της μελέτης. Οι επιστήμονες αξιοποίησαν αρχικά το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA και το επίγειο τηλεσκόπιο CFHT (Canada-France-Hawaii Telescope), το οποίο βρίσκεται στη Χαβάη. Στη συνέχεια, με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, μπόρεσαν να μελετήσουν τις φυσικές ιδιότητες του γαλαξία. Η απόσταση του SpARCS1049+56 σημαίνει πως το φως του χρειάσθηκε 9,8 δισεκατομμύρια χρόνια για να φθάσει στη Γη. Το σμήνος «φιλοξενεί» τουλάχιστον 28 γαλαξίες, έχοντας συνολική μάζα περίπου 400 τρισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου. Το αστρικό «εργοστάσιο» στο κέντρο του είναι ο φωτεινότερος γαλαξίας. Για να γίνει αντιληπτός η εντυπωσιακή ταχύτητα δημιουργίας νέων άστρων, αρκεί κανείς να λάβει υπόψη του πως στον Γαλαξία μας κάθε χρόνο σχηματίζονται το πολύ δύο αστέρες. «Τα δεδομένα από το Spitzer υποδείκνυαν μια πραγματικά έντονη δραστηριότητα στην “καρδιά” του σμήνους. Κάτι που παρατηρείται σπάνια, και δεν έχει συμβεί ποτέ άλλοτε σε ένα τόσο μακρινό σμήνος», σημειώνει ο Άνταμ Μούζιν από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και μέλος της ομάδας. Το τηλεσκόπιο Spitzer ανιχνεύει υπέρυθρη ακτινοβολία, επομένως μπορεί να εντοπίσει τη θερμότητα που εκπέμπουν περιοχές «γέννησης» νέων άστρων. Οι έρευνες που έγιναν στη συνέχεια με το Hubble, το οποίο ανιχνεύει ορατή ακτινοβολία, έδωσαν τη δυνατότητα να εξακριβωθεί το είδος της αστρικής «πρώτης ύλης». Έτσι, φαίνεται πως πρόσφατα ένας μικρότερος γαλαξίας συγχωνεύθηκε με το κοσμικό «εργοστάσιο», στο κέντρο του σμήνους, «δανείζοντας» τα αέριά του στον μεγαλύτερο αστέρα και πυροδοτώντας επομένως το φαινόμενο. Αυτό που τώρα απομένει ως ερωτηματικό για τους επιστήμονες, και το οποίο θα μπορέσουν να απαντήσουν επεκτείνοντας τις έρευνές τους, είναι κατά πόσο υπάρχουν αρκετοί ακόμη παρόμοιοι γαλαξίες που εμφανίζουν τόσο μεγάλο ρυθμό σχηματισμού άστρων ή η ανακάλυψή τους αποτελεί εξαίρεση, η οποία οφείλεται στο γεγονός ότι το συγκεκριμένο σμήνος ήρθε στη «ζωή» σε μια πρώιμη εποχή του σύμπαντος. http://www.naftemporiki.gr/story/1002796/entopisthike-galaksias-pou-genna-800-astra-ton-xrono

Γιατι ο αριθμος *επτα* ειναι τοσο σημαντικός στην Κοσμολογία. Στις αρχές Οκτωβρίου αναβιώνει στη χώρα μας, για μιαν ακόμη φορά, ο θεσμός του «Συμποσίου των 7 Σοφών» αυτή τη φορά με θέμα την Κοσμολογία. Ως γνωστόν οι 7 σοφοί της αρχαίας Ελλάδας ήσαν οι Θαλής ο Μιλήσιος, Βίας ο Πριηνεύς, Κλεόβουλος ο Ρόδιος, Περίανδρος ο Κορίνθιος, Πιττακός ο Μυτιληναίος, Σόλων ο Αθηναίος και Χείλων ο Λακεδαιμόνιος αν και υπάρχουν διαφοροποιήσεις στις διάφορες σχετικές λίστες. Το ίδιο συμβαίνει άλλωστε και στην προκειμένη περίπτωση αφού οι συμμετέχοντες στο φετινό Συμπόσιο δεν είναι οι μοναδικοί στην ειδικότητά τους που θα μπορούσαν να περιληφθούν σ” έναν παρόμοιο κατάλογο. Είτε έτσι είτε αλλιώς είναι επίσης γεγονός ότι με την ευκαιρία του Συμποσίου πολλοί αναγνώστες έχουν ήδη αναρωτηθεί σχετικά με τον περίφημο αυτόν αριθμό «επτά» και το γιατί αυτός ο αριθμός είναι τόσο πολύ διαδεδομένος και τόσο προσφιλής από αρχαιοτάτων χρόνων. Γιατί αναμφισβήτητα όπως αναφέρει ο Διονύσης Σιμόπουλος ο αριθμός αυτός είχε διαχρονικά μιαν ιδιαίτερη «γοητεία» στους ανθρώπους όλων σχεδόν των πολιτισμών και των ηπείρων. Η απάντηση σ” αυτή την εύλογη ερώτηση είναι βέβαιο ότι θα σας ξαφνιάσει ακόμη περισσότερο, γιατί η ιδιαίτερη σημασία του αριθμού αυτού οφείλεται κατά κύριο λόγο στο γεγονός ότι ανάμεσα στους απλανείς αστέρες του ουράνιου θόλου τα μόνα αντικείμενα που φαίνονταν να μετακινούνται στον ουρανό ήσαν τα εξής επτά: ο Ήλιος, η Σελήνη και οι πέντε ορατοί με γυμνό μάτι πλανήτες (ο Ερμής, η Αφροδίτη, ο Άρης, ο Δίας και ο Κρόνος). Στην ίδια αυτή αντίληψη οφείλεται και η συγκέντρωση επτά ημερών σε μία εβδομάδα, όπως και οι ονομασίες των ημερών που σε πολλές γλώσσες βασίζονται σ” αυτούς τους επτά ορατούς με γυμνό μάτι «πλανήτες αστέρες». Οι κινήσεις των «επτά πλανητών» θεωρούνταν ότι είχαν ξεχωριστή σημασία για τις ζωές των ανθρώπων. Έτσι ταυτίστηκαν με τους θεούς τους, πλασμένοι «κατ” εικόνα και ομοίωση», και με τις ίδιες αδυναμίες και ελαττώματα που είχαν οι άνθρωποι. Η «παρουσία» του επτά όμως στον ουρανό δεν σταματάει στους πλανήτες αλλά έχει κι άλλους εκπροσώπους όπως είναι και τα επτά κύρια άστρα των Πλειάδων, ένα λαμπερό ανοιχτό σμήνος στην πλάτη του αστερισμού του Ταύρου, που αντιπροσωπεύουν τις επτά αδελφές που κυνηγιόνται από τον Ωρίωνα, και στο οποίο ο λαός μας έχει δώσει το όνομα Πούλια. Οι Πλειάδες ήσαν κόρες της Πλειόνης και του Άτλαντα γι” αυτό ονομάζονταν επίσης και Ατλαντίδες. Με γυμνό μάτι μπορεί κανείς να ξεχωρίσει εύκολα την Αλκυόνη, την Ηλέκτρα, την Μαία, την Ταϋγέτη και την Μερόπη, ενώ η Κελαινώ και η Αστερόπη είναι δυσκολότερα αναγνωρίσιμες. Στην πραγματικότητα ένα μεγάλο τηλεσκόπιο μας αποκαλύπτει ότι οι Πλειάδες είναι πολύ περισσότερες αφού μπορούμε να διακρίνουμε εκατοντάδες γαλαζωπά, νέα και υπέρθερμα άστρα να κολυμπάνε μέσα σ” ένα νεφέλωμα που τα περιβάλλει. Εκεί κοντά, στην κεφαλή του Ταύρου, βρίσκεται κι άλλο ένα ανοιχτό αστρικό σμήνος, οι Υάδες. Στην αρχαιότητα οι Υάδες ήσαν κι αυτές επτά, αν και τα ονόματα που διασώθηκαν είναι πέντε: Κλαία, Ευδώρα, Κορωνίς, Φαιώ και Φαισύλα. Τα άστρα του σμήνους φαίνονται να σχηματίζουν ένα αναποδογυρισμένο κεφαλαίο «Λ» και βρίσκονται σε απόσταση 130 ετών φωτός από τη Γη. Με βάση σύγχρονους υπολογισμούς το αστρικό σμήνος απομακρύνεται από “μάς με ταχύτητα 150.000 χιλιομέτρων την ώρα, μ” αυτή την ταχύτητα ένα διαστημόπλοιο θα κάλυπτε την απόσταση Γης-Σελήνης σε λιγότερο από δυόμισι ώρες. Σύμφωνα με την μυθολογία ήσαν κόρες του Άτλαντα και της Αίθρας και αποτελούσαν τις Δωδωνίδες νύμφες στις οποίες ο Δίας είχε εμπιστευθεί την ανατροφή του Βάκχου. Όταν ο Λυκούργος, βασιλιάς ενός λαού που κατοικούσε στις όχθες του Στρυμώνα, τις καταδίωξε και τις έριξε στη θάλασσα, το μεν μωρό κατατρομαγμένο κατέφυγε στην αγκαλιά της Θέτιδας, ενώ οι Υάδες διασώθηκαν από τον Δία ο οποίος τις τοποθέτησε στον ουρανό. Επί πλέον των ανοιχτών αυτών αστρικών σμηνών στον ουρανό έχουμε επίσης και τα επτά άστρα που σχηματίζουν τον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου αλλά και της Μικρής Άρκτου. Σε παλαιότερες εποχές τα επτά κύρια άστρα της Μικρής Άρκτου θεωρούνταν ότι αντιπροσώπευαν τις Εσπερίδες, τις επτά αδελφές κι αυτές κόρες του Άτλαντα. Σ” αυτή την εκδοχή ο αστερισμός αυτός, μαζί με άλλους γειτονικούς αστερισμούς (όπως τον Ζυγό, τον Βοώτη, την Μεγάλη Άρκτο και τον Δράκο), συνδέεται με τον μύθο για τα «Μήλα των Εσπερίδων», που ήταν ως γνωστόν ένας από τους δώδεκα άθλους του Ηρακλή. Ένα από τα επτά αυτά άστρα της Μικρής Άρκτου είναι ιδιαίτερα σπουδαίο. Πρόκειται για τον Πολικό γύρω από τον οποίο στριφογυρίζουν όλα τα άλλα άστρα. Σ” οποιαδήποτε ώρα της νύχτας, ή και της ημέρας ακόμη (έστω κι αν δεν φαίνεται στα μάτια μας), και σ” οποιαδήποτε εποχή, ο Πολικός λάμπει ακίνητος σχεδόν στην ίδια πάντα θέση σημαδεύοντας με την παρουσία του τον βορρά. Τα επτά λαμπρότερα άστρα της Μεγάλης Άρκτου ταυτίστηκαν με τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, τους επτά κύκνους που έσερναν τον ουράνιο θόλο, και τα επτά βόδια των Ρωμαίων (septem triones), εξ ου και η ονομασία Septentrio που είχαν δώσει οι Λατίνοι στον βορρά. Δύο από τα επτά αυτά άστρα μας πλησιάζουν και τα άλλα πέντε απομακρύνονται από εμάς, ενώ μερικά απ” αυτά αποτελούν μέλη ενός μικρού αστρικού σμήνους. Τα άστρα του σμήνους βρίσκονται σε μια μέση απόσταση 75 ετών φωτός από τη Γη και καταλαμβάνουν μια έκταση 30 επί 18 έτη φωτός. Ο αστερισμός της Μεγάλης Άρκτου είναι τόσο γνωστός σε όλους ώστε δεν χρειάζονται ιδιαίτερες οδηγίες για να αναγνωριστεί εύκολα στο βόρειο νυχτερινό στερέωμα. Επειδή μάλιστα είναι ορατός σε οποιαδήποτε ώρα της νύχτας και σε οποιαδήποτε εποχή μπορεί άνετα να γίνει ο καλύτερος οδηγός μας στην προσπάθεια να μετακινηθούμε εύκολα στην βόρεια ουράνια περιοχή και να επισκεφτούμε έτσι και αρκετούς άλλους αστερισμούς. Εκτός όμως από τον ουρανό ο αριθμός επτά, ήταν ιδιαίτερα προσφιλής, από την αρχαιότητα και σε άλλες εκφάνσεις της ζωής. Πάρτε για παράδειγμα την Ελληνική μυθολογία που είναι γεμάτη με αναφορές στον περίφημο αυτόν αριθμό. Στο μύθο του Μινώταυρου οι επτά νέοι και οι επτά νέες ήταν το τίμημα που πλήρωνε η Αθήνα προς την Κρήτη του Μίνωα, ενώ ο Όμηρος μας αναφέρει ότι οι αγέλες των βοδιών του Απόλλωνα ήσαν κι αυτές επτά, όπως επτά ήσαν και οι χορδές της λύρας που του χάρισε ο Ερμής. Στον θεό της μουσικής και του Ήλιου οι Σπαρτιάτες έκαναν θυσίες την έβδομη ημέρα κάθε μήνα, ενώ ονομάτιζαν τα νεογέννητα μωρά την έβδομη ημέρα από την γέννησή τους. Η διδασκαλία του Πυθαγόρα θεωρούσε ότι ο αριθμός αυτός ήταν «αμήτωρ» επειδή δεν είναι γινόμενο παραγόντων, και «σύμβολο της τελειότητας» επειδή τον αποτελούσαν οι αριθμοί τρία και τέσσερα που εκπροσωπούν δύο τέλεια σχήματα, το ισόπλευρο τρίγωνο και το τετράγωνο. Αιώνες αργότερα ο Νεύτωνας «είδε» κι αυτός με τη σειρά του επτά χρώματα στο ορατό φάσμα και στο ουράνιο τόξο, αντί για τα πιο εμφανή χρώματα που είναι έξι. Προεκτάσεις παρόμοιων αντιλήψεων συναντάμε άλλωστε και σε πάρα πολλές άλλες εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στην κοινωνία, τη λογοτεχνία και τη θρησκεία: οι επτά νάνοι, τα επτά μέταλλα των αλχημιστών, η επτάφωτος λυχνία, οι επτά ημέρες της Δημιουργίας, οι επτά σφραγίδες και οι επτά σάλπιγγες στην «Αποκάλυψη» του Ιωάννη, ενώ στην Παλαιά Διαθήκη ο αριθμός επτά αναφέρεται 77 φορές! Ακόμη και η Εκκλησία μας αναγνωρίζει επτά μυστήρια: τον Γάμο, την Βάπτιση, το Ευχέλαιο, την Μετάληψη, την Εξομολόγηση, το Χρίσμα και την Ιερωσύνη. Επτά είναι επίσης και οι αρετές: η ταπεινότητα, η ευσπλαχνία, η αγνότητα, η φιλαλληλία, η επιείκεια, η αλωσύνη και η εργατικότητα. Επίσης επτά ήσαν κι αυτοί που εκστράτευσαν κατά της Θήβας: ο Άδραστος, ο Πολυνείκης, ο Τυδεύς, ο Αμφιάραος, ο Καπανέας, ο Ιππομέδοντας και ο Παρθενοπαίος, ενώ επτά ήσαν και οι ήρωες που την υπερασπίστηκαν: ο Ετεοκλής, ο Πολυφόντας, ο Μελάνιππος, ο Μεγαρέας, ο Ύπερος, ο Λασθένης και ο Άκτορας. Επτά ήσαν επίσης και οι λόφοι που περιέβαλαν την αρχαία Ρώμη, ενώ επτά ήσαν επίσης και οι Εκκλησίες της Αποκάλυψης: της Εφέσου, της Σμύρνης, της Περγάμου, των Θυατείρων, των Σάρδεων, της Φιλαδέλφειας και της Λαοδικείας. Ακόμη και στη σειρά των μυθιστορημάτων του «Χάρυ Πότερ» ο αριθμός επτά παρουσιάζεται ως ο πιο «μαγικός» από τους αριθμούς, ενώ μεταξύ άλλων επτά είναι τα βιβλία της σειράς, η φοίτηση στη Σχολή των μάγων είναι επταετής και ο Χάρυ Πότερ γεννήθηκε τον Ιούλιο, τον έβδομο μήνα του έτους. Ο άνθρωπος τέλος χρειάζεται επτά ώρες ύπνου, τα ψηφία στους τηλεφωνικούς αριθμούς (μετά τον κωδικό της περιοχής) είναι επτά, η πασχαλίτσα έχει επτά βούλες στην πλάτη της, ενώ το άθροισμα δύο αντίθετων πλευρών σ” ένα ζάρι είναι πάντοτε επτά. Παρόλα αυτά ο αριθμός επτά δεν σημαδεύει πάντα τα καλότυχα, αφού συνδέεται επίσης και με όσους έχουν «εφτά παπάδων νου», με αυτούς που τους «ζώνουν εφτά φίδια», με τα επτά κακά της μοίρας μας, με τα επτά χρόνια φαγούρας των παντρεμένων, με τα επτά χρόνια γρουσουζιάς, με τον εφτάγλωσσο (=αθυρόστομο), με τα επτά χρόνια της χούντας, καθώς και με τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα: την λαιμαργία, την οκνηρία, την λαγνεία, την αλαζονεία, την οργή, τον φθόνο και την φιλαργυρία. Και τέλος, ακόμη και τα Θαύματα του Αρχαίου Κόσμου, ήσαν κι αυτά επτά: η Πυραμίδα του Χέοπα, οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας, το Άγαλμα του Δία στην Ολυμπία, ο Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο, το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού, ο Κολοσσός της Ρόδου και ο Φάρος της Αλεξάνδρειας. Θαύματα των οποίων η θύμηση και ο θαυμασμός που αισθανόμαστε γι” αυτά ακόμη και σήμερα, μας ανεβάζουν πράγματι στον «έβδομο ουρανό»! http://www.defencenet.gr/defence/20150914/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%83/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%BF-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B8%CE%BC%CF%8C%CF%82-%C2%AB%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%AC%C2%BB-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CF%8C%CF%83%CE%BF-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1

«Σογιούζ TMA-16M" Το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς (TPC) «Soyuz TMA-16M» με το πλήρωμα προσγειώθηκε με επιτυχία σε μια συγκεκριμένη περιοχή στα νοτιοανατολικά της πόλης της Zhezkazgan (Καζακστάν). Η προσγείωση εγινε στις 3:52 ώρα Μόσχας. Το πλήρωμα - ο Ρώσος κοσμοναύτης Gennady Padalka, ο δανός αστροναύτης Ανδρέας Mogensen και απο το Καζακστάν ο κοσμοναύτης Aydin Aimbetov. http://www.federalspace.ru/21714/ 878 ημέρες στο διάστημα - ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ απο τον Ρώσο κοσμοναύτη Gennady Padalka. Το πρωί της 12ης Σεπτεμβρίου έληξε η πέμπτη διαστημική αποστολή του κοσμοναύτη Gennady Padalka - επέστρεψε στη Γη απο τον ISS, μετά απο την αποστολή η οποία διήρκεσε 168 ημερες (από τις 27 Μαρτίου 2015). Έτσι, ο Ρώσος κοσμοναύτης εχει το απόλυτο παγκόσμιο ρεκόρ για την παραμονή στο διάστημα - 878 ημέρα. Το προηγούμενο ρεκόρ ανήκε στον Σεργκέι Krikalev: 803 ημερών. Ήρωας της Ρωσίας ο συνταγματάρχη Γκενάντι Ιβάνοβιτς Padalka γεννήθηκε το 1958 στο Κρασνοντάρ της Ρωσίας, το 1979 αποφοίτησε από την Ανώτατη Στρατιωτική Σχολή Αεροπορίας ως πλοηγος τακτικών μαχητικών-βομβαρδιστικών." Τον Απρίλιο του 1991, γράφτηκε στο Εκπαιδευτικό Κέντρο. YA Gagarin. Η πρώτη πτήση στο διάστημα του Gennady Padalka ηταν στις 13 Αύγ, 1998 ως διοικητής της Expedition-26 του Soyuz TM-28, μαζί με τους κοσμοναύτες Σεργκέι Avdeev και ο Yuri Baturin. Η δεύτερη αποστολή του διήρκεσε 187 ημερών (Απρίλιος 19 - 25 Οκτώβριος 2004). Κατά τη διάρκεια αυτής της πτήσης ήταν ο διοικητής ο Gennady Padalka στο TPK «Soyuz TMA-4, και έκανε τέσσερις διαστημικούς περιπάτους συνολικής διάρκειας 15 ωρών και 44 λεπτών. Για τρίτη φορά ήδη σε τροχιά για 198 ημέρες, πήγε 26 Μαρτίου 2009 ως διοικητής του ΔΔΣ-19/20 και TPK Soyuz TMA-14. Η τέταρτη πτήση του Gennady Padalka εγινε στο πλαίσιο της 31/32 αποστολής στο ΔΔΣ ως διοικητής του Soyuz TMA TK-04. Στις 27, Μάρτ. 2015 άρχισε η πέμπτη εκστρατεία του, η οποία οδήγησε το πλήρωμα του Σογιούζ TMA Padalka-16M. Μαζί του πήγαν για την ετήσια πτήση των μελών του ISS ο Ρώσος κοσμοναύτης Mikhail Kornienko και η αμερικανος αστροναύτης της NASA Σκοτ ​​Κέλι. Βίντεο. http://www.federalspace.ru/21715/ ISS διόρθωση της τροχιάς. Στις 14 Σεπτεμβρίου, στις 4:00 και 12 λεπτά ωρα Μόσχας άρχισε μια σχεδιαζόμενη προσαρμογή της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Ως αποτέλεσμα το υψόμετρο προσαρμογής αυξήθηκε κατά 3,7 χιλιόμετρα και μέση τιμή ήταν περίπου 405 χιλιόμετρο. http://www.federalspace.ru/21716/ Tο νέο φουτουριστικό διαστημόπλοιο των ΗΠΑ. Δύο χρόνια πριν από την προγραμματιζόμενη παρθενική πτήση, η εταιρεία SpaceX παρουσιάζει εικόνες από το εσωτερικό του Crew Dragon, του φουτουριστικού σκάφους που θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να ξαναρχίσουν τις επανδρωμένες αποστολές έπειτα από τέσσερα χρόνια καθήλωσης. Μετά τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων το 2011, τα ρωσικά Soyuz είναι τα μόνα σκάφη που μπορούν να μεταφέρουν πληρώματα από και προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). H NASA πληρώνει το ακριβότερο εισιτήριο του κόσμου για τα ταξίδια των αμερικανών αστροναυτών, 82 εκατομμύρια δολάρια ανά θέση. Οι ΗΠΑ στράφηκαν στην ιδιωτική πρωτοβουλία για την ανάπτυξη νέων σκαφών. Η Boeing, παραδοσιακός συνεργάτης της NASA και μεγάλος παίκτης της αεροδιαστημικής βιομηχανίας, θα λάβει συνολικά 4,2 δισ. δολάρια για την τελειοποίηση της κάψουλας CST-100 Starliner, ενώ η SpaceX εξασφάλισε συμβόλαιο 2,6 δισ. δολάρια για τη δική της πρόταση, το σκάφος Crew Dragon. H πρώτη, μη επανδρωμένη έκδοση του Dragon χρησιμοποιείται ήδη για τον ανεφοδιασμό του ISS στο πλαίσιο διαφορετικού συμβολαίου με τη NASA. Η επόμενη, επανδρωμένη βερσιόν θα μπορεί μάλιστα να προσεδαφίζεται κατακόρυφα επιστρέφοντας στη Γη, σε αντίθεση με κάψουλες όπως τα Soyuz που ανοίγουν αλεξίπτωτο. Οι νέες εικόνες που δημοσιοποίησε η SpaceX δίνουν μια εικόνα για το πώς θα είναι το εσωτερικό του Crew Dragon, το οποίο θα μπορεί να μεταφέρει μέχρι επτά επιβάτες ή έναν συνδυασμό επιβατών και φορτίου. Το ασπρόμαυρο εσωτερικό παραπέμπει σε πολυτελές σπορ αυτοκίνητο -κάτι καθόλου παράξενο, δεδομένου ότι η SpaceX είναι μια εταιρεία του περιπετειώδους επιχειρηματία Έλον Μασκ, ιδρυτή της εταιρείας ηλεκτρικών σπορ αυτοκινήτων Tesla Motors. Τα καθίσματα των αστροναυτών είναι κατασκευασμένα από ανθρακόνημα και καλύπτονται από Alcantara, ένα συνθετικό ύφασμα που μοιάζει με δέρμα σουέντ. Τέσσερα μεγάλα παράθυρα θα προσφέρουν υπέροχη θέα, ενώ επίπεδες οθόνες πάνω από τα καθίσματα θα ενημερώνουν για τη θέση του σκάφους στο χώρο. Οι εικόνες δείχνουν επίσης το σύστημα ρύθμισης περιβαλλοντικών συνθηκών και έναν πίνακα ελέγχου που δίνει στους αστροναύτες τη δυνατότητα να ρυθμίσουν χειροκίνητα αυτόνομες διαδικασίες. Η SpaceX δίνει επίσης έμφαση στο σύστημα έκτακτης διαφυγής: σε περίπτωση ανωμαλίας κατά την εκτόξευση, το Crew Dragon θα ενεργοποιεί μικρούς πυραυλοκινητήρες για να εκτιναχθεί μακριά από τον πύραυλο σε ασφαλή απόσταση. H πρώτη επανδρωμένη πτήση του Δράκοντα προγραμματίζεται για το 2017. Βίντεο. http://physicsgg.me/2015/09/11/t%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%cf%86%ce%bf%cf%85%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%cf%8c%cf%80%ce%bb%ce%bf%ce%b9%ce%bf-%cf%84%cf%89/

Βομβαρδισμός του Άρη με πυρηνικά μια πρόταση του Elon Musk. Μία πραγματική βόμβα έκρυβε η συνέντευξη που έδωσε την Τετάρτη ο Έλον Μασκ στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS, αφού σε αυτήν ο νοτιοαφρικανικής καταγωγής μεγιστάνας υποστήριξε πως ο βομβαρδισμός με θερμοπυρηνικές κεφαλές είναι η πιο εύκολη «λύση» για να γίνει φιλόξενο το περιβάλλον του πλανήτη Άρη. «Ο πιο γρήγορος τρόπος είναι να ρίξουμε πυρηνικές βόμβες στους πόλους», ανέφερε χαρακτηριστικά στη δημοφιλή εκπομπή The Late Show του δημοσιογράφου Στίβεν Κόλμπερτ. Με βάση το συγκεκριμένο σενάριο, η πυρηνική επίθεση στον Κόκκινο Πλανήτη θα είχε σαν συνέπεια να λιώσει μία ποσότητα από το διοξείδιο του άνθρακα που βρίσκεται παγωμένο στις δύο αυτές περιοχές, και να απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρά του. Έτσι, υποτίθεται πως η ατμόσφαιρα θα αποκτούσε αρκετά μεγάλο πάχος ώστε να αρχίσει να εγκλωβίζει ένα μέρος της θερμότητας του Άρη. Κάτι που, με τη σειρά του, θα είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη, επιτρέποντας επομένως την παρουσία νερού σε υγρή μορφή. Ο βομβαρδισμός θα έθετε σε λειτουργία έναν παρόμοιο μηχανισμό με το φαινόμενο του θερμοκηπίου στον πλανήτη μας, χάρις στο οποίο η γήινη θερμοκρασία διατηρείται σε ήπιες για τον άνθρωπο τιμές. Μάλιστα, μόλις ενεργοποιούνταν, υποτίθεται ότι αυτός ο μηχανισμός θα γινόταν αυτοτροφοδοτούμενος. Κι αυτό γιατί, όσο περισσότερος πάγος θα έλιωνε, τόσο περισσότερο CO2 θα απελευθερωνόταν, ώστε να αυξηθεί κι άλλο η θερμοκρασία και να επαναληφθεί ο ίδιος κύκλος. Μέχρι στιγμής, πάντως, όλοι οι πλανητικοί επιστήμονες έχουν αντικρούσει την ιδέα του Μασκ. Αρκετοί επικαλέστηκαν την έκλυση της ραδιενέργειας που θα προκαλούσε ο βομβαρδισμός, και επομένως τη μόλυνση που θα προκαλούσε στον Κόκκινο Πλανήτη. Άλλοι, όπως οι ειδικοί που σχολίασαν την πρόταση στους LA Times, αμφισβήτησαν ακόμη και την αποτελεσματικότητά της. «Αν και φαίνεται δυνατόν να κάνουμε τον αρειανό περιβάλλον να μοιάζει με το γήινο, υπάρχουν πολλά εμπόδια που θα πρέπει να ξεπερασθούν πρώτα», σημείωσε ο Μπράιαν Τουν από το πανεπιστήμιο του Κολοράντο. «Ο βομβαρδισμός δεν είναι μια καλή λύση». Σύμφωνα με τον Τουν, η συγκέντρωση CO2 στην αρειανή ατμόσφαιρα είναι ήδη εξαιρετικά υψηλή. Έτσι, αν και το σχέδιο υποτίθεται πως θα είχε σαν στόχο να κάνει τον πλανήτη πιο «φιλόξενο» στα φυτά από την άποψη της θερμοκρασίας, η σύσταση του αέρα θα γινόταν ακόμη πιο ακατάλληλη για κάθε είδος ζώου. Η ίδια η NASA δεν θέλησε να δώσει μία εκτενή απάντηση, αλλά αρκέστηκε σε μία λακωνική ανακοίνωση. «Πάγια θέση μας είναι η προώθηση της εξερεύνησης του Ηλιακού Συστήματος με τρόπους που θα προστατεύουν τα περιβάλλοντα προς εξερεύνηση, στη φυσική κατάσταση στην οποία βρίσκονται», αναφέρει η υπηρεσία. Ο ιδιοκτήτης της αυτοκινητοβιομηχανίας Tesla Motors και της διαστημικής εταιρείας SpaceX έχει αποκαλύψει ήδη από το 2012 πως το όραμά του είναι να κατασκευάσει μία αποικία στον Άρη, στην οποία θα ζουν 80.000 άνθρωποι. Το σχέδιο προβλέπει την αποστολή αρχικά μιας μικρής ομάδας γενναίων πιονιέρων, όχι περισσότερων από 10, οι οποίοι θα αναλάβουν να ετοιμάσουν τις απαραίτητες εγκαταστάσεις, για να υποδεχθούν τα επόμενα «κύματα» εποίκων. Στη συνέντευξη στο The Late Show, ο Μασκ πάντως αποκάλυψε κι ένα πιο άμεσο, και λιγότερο αμφιλεγόμενο σχέδιο. Έτσι, ανακοίνωσε πως, μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια, η SpaceX θα είναι έτοιμη να πραγματοποιήσει τις πρώτες μεταφορές αστροναυτών στον Διεθνή διαστημικό Σταθμό. Βίντεο. http://physicsgg.me/2015/09/11/%ce%b2%ce%bf%ce%bc%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ac%cf%81%ce%b7-%ce%bc%ce%b5-%cf%80%cf%85%cf%81%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ac/

Γαλαξιακός Γαργαντούας! Τα διαστημικά τηλεσκόπια Spitzer και Hubble ένωσαν τις δυνάμεις τους με τα τηλεσκόπια που βρίσκονται στη Χαβάη και εντόπισαν ένα άγνωστο μέχρι σήμερα γαλαξιακό σμήνος. Οι επιστήμονες που το μελετούν το χαρακτήρισαν «γαλαξιακό σμήνος Γαργαντούα»! Το σμήνος έλαβε την κωδική ονομασία SpARCS 1049+56 και βρίσκεται στα βάθη του σύμπαντος, περίπου 9.8 δισεκατομμύρια έτη φωτός από εμάς. Ο χαρακτηρισμός Γαργαντούας δεν αφορά τον μεγάλο αριθμό των γαλαξιών που αποτελούν το σμήνος αλλά το μέγεθος τους. Το σμήνος αποτελείται από τουλάχιστον 27 γαλαξίες οι οποίοι παράγουν συνεχώς νέα άστρα. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι η μάζα των γαλαξιών του σμήνους είναι ίση με εκείνη 400 τρισεκατομμυρίων άστρων σαν τον Ηλιο. Κατά μέσο όρο κάθε γαλαξίας του σμήνους παράγει περίπου 40 άστρα ετησίως όταν στην καλύτερη περίπτωση ο δικός μας γαλαξίας παράγει δύο άστρα ετησίως. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=737346 Το ηλιοτρόπιο του... Σύμπαντος. Μια εντυπωσιακή φωτογραφία του γαλαξία Messie 63 ή NGC 5055 τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Σύμφωνα με τους αστρονόμους η εσωτερική δομή του γαλαξία θυμίζει πολύ αυτή του εσωτερικού στα ηλιοτρόπια για αυτό και ο γαλαξίας είναι γνωστός στην επιστημονική κοινότητα ως γαλαξίας-ηλιοτρόπιο. Βρίσκεται σε απόσταση 30 εκ. ετών φωτός στον αστερισμό Θηρευτικοί Κύνες. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο πυρήνας του γαλαξία που αποτελείται από νεαρά άστρα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=737336

Ακόμα δύο δορυφόροι για την ευρωπαϊκή απάντηση στο GPS. Δύο ακόμα δορυφόροι που εκτοξεύτηκαν την Παρασκευή από τον ισημερινό δίνουν ώθηση στις προσπάθειες της Ευρώπης να ενεργοποιήσει ο πολύπαθο σύστημα δορυφορικής πλοήγησης Galileo, απάντηση στο GPS που διαχειρίζεται ο αμερικανικός στρατός. Οι δορυφόροι 9 και 10 τέθηκαν σε τροχιά τα ξημερώματα από ρωσικό πύραυλο Soyuz-ST-B με Fregat-ΜΤ που εκτοξεύτηκε από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο στο Κουρού της τροπικής Γαλλικής Γουιάνας στη Νότιο Αμερική. Ο αστερισμός του Galileo θα περιλαμβάνει στην τελική του μορφή 30 δορυφόρους που θα λειτουργούν συμπληρωματικά με το GPS. Τσιπ δορυφορικής πλοήγησης που λαμβάνουν σήματα και από τα δύο συστήματα ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους και μελλοντικά θα προσφέρουν αυξημένη διαθεσιμότητα των υπηρεσιών αλλά και πολύ ακριβέστερο τμήμα. Η υλοποίηση του Galileo έχει όμως καθυστερήσει σημαντικά λόγω μιας πληθώρας οικονομικών, πολιτικών και τεχνικών εμποδίων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που χρηματοδοτεί το πρόγραμμα ελπίζει τώρα ότι το Galileo θα αρχίσει να προσφέρει υπηρεσίες από το 2016, όταν θα βρίσκονται σε τροχιά οι πρώτοι 16 δορυφόροι. Αυτό βέβαια βασίζεται στην υπόθεση ότι όλες οι εκτοξεύσεις θα προχωρήσουν ομαλά. Τον Αύγουστο του 2014, οι δορυφόροι 5 και 6 τέθηκαν σε λανθασμένη, ελλειπτική τροχιά. Έκτοτε πάντως έχουν μετακινηθεί σε πιο κυκλικές τροχιές και εκτιμάται ότι θα μπορούν να λειτουργήσουν ικανοποιητικά. «Θα παραμείνουν βέβαια σε παράξενη τροχιά, όμως οι χρήστες [του Galileo] δεν θα προσέξουν καμία διαφορά» διαβεβαίωσε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Ντιντιέ Φεβρ της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, η οποία έχει αναλάβει την υλοποίηση του προγράμματος. Η εκτόξευση των δορυφόρων 5 και 6 είχε ήδη αναβληθεί για ένα χρόνο λόγω «τεχνικών δυσκολιών». Οι δύο πρώτοι δορυφόροι τέθηκαν σε τροχιά το 2011 και το 2012 και η ESA προγραμματίζει για φέτος την εκτόξευση δύο ακόμα. Από το 2016 και μετά θα πρέπει να εκτοξεύονται έξι δορυφόροι το χρόνο. Σύμφωνα με τον Φεβρ, η ολοκλήρωση του Galileo θα κοστίσει συνολικά 7,8 δισ. ευρώ, ενώ για τη συντήρηση, τη διαχείριση και την ανανέωση των δορυφόρων θα απαιτούνται γύρω στα 500 εκατ. ευρώ το χρόνο. Καθένας από τους δορυφόρους κοστίζει γύρω στα 40 εκατ. ευρώ και κάθε εκτόξευση με πύραυλο Soyuz τιμάται στα 65 με 70 εκατ. ευρώ. Σε αντίθεση με το σύστημα GPS, το οποίο ανήκει επίσημα στον αμερικανικό στρατό, το Galileo έχει αμιγώς πολιτικό χαρακτήρα. Θα προσφέρει εξειδικευμένες υπηρεσίες για τις μεταφορές και τα σωστικά συνεργεία, καθώς και δωρεάν υπηρεσίες για το ευρύ κοινό. Η Ρωσία, στο μεταξύ, αναπτύσσει το δικό της αντίστοιχο σύστημα Glonass, ενώ στην Κίνα λειτουργεί ήδη το σύστημα Beidυ. Βίντεο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500024848 Η Epson συμμετέχει στη «Βραδιά του Ερευνητή 2015» Η Epson υποστηρίζει ενεργά τη Βραδιά του Ερευνητή, η οποία με σύνθημα «Η Επιστήμη και η Έρευνα για ένα καλύτερο μέλλον» διοργανώνεται για το ευρύ κοινό στις 25 Σεπτεμβρίου στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Λίγο νωρίτερα, στις 11 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθεί το pre-event της Βραδιάς του Ερευνητή, στις εγκαταστάσεις του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, με τη συμμετοχή πολυάριθμων ερευνητικών, ακαδημαϊκών και εκπαιδευτικών φορέων. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης που φέτος κλείνει 10 χρόνια, η Epson, ενώνει τις δυνάμεις της με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και παρουσιάζει στο ευρύ κοινό, μέσω των βιντεοπροβολέων και του οπτικοποιητή της το λαμπρό κόσμο της επιστήμης. Οι επισκέπτες της «Βραδιάς του Ερευνητή» έχουν την ευκαιρία να δουν επιδείξεις, παιχνίδια επιστήμης και διαδραστικά πειράματα, από σημαντικούς ερευνητικούς φορείς, όπως το Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ), το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (ΕΙΕ) σε συνεργασία με την Epson, το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), το Ερευνητικό Κέντρο Καινοτομίας «Αθηνά», το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και τον Μη Κερδοσκοπικό Εκπαιδευτικό Οργανισμό SciCo. Ο οπτικοποιητής ELP-DC11 της Epson δίνει άλλη διάσταση στα οπτικά βοηθήματα υψηλής ποιότητας εικόνας για μαθητές. Με τον πρωτοποριακό μηχανισμό και τις ανεξάντλητες ιδιότητες του οπτικοποιητή, ο εισηγητής μπορεί να παρουσιάσει και να καταγράψει αντικείμενα, σε εικόνα ή βίντεο, ενώ προσαρμόζοντας τον οπτικοποιητή σε μικροσκόπιο, το περιεχόμενο που επεξεργάζεται εμφανίζεται σε μεγάλο μέγεθος στην οθόνη υπολογιστή ή βιντεοπροβολέα. Ο οπτικοποιητής ELP-DC11 διαθέτει κάμερα 5 Megapixel, 10x ψηφιακό zoom, ρυθμό ανανέωσης 30fps και εμφανίζει τις εικόνες ομαλές, καθαρές και ζωντανές, ενώ η διδασκαλία παίρνει άλλη διάσταση με τη δυνατότητα προσθήκης σχολίων, ηχητικών ή σημειώσεων στα βίντεο. Στη συνέχεια οι «σημειώσεις» αυτές μπορούν να διανεμηθούν χρησιμοποιώντας μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως τα YouTube ή SchoolTube και για μάθηση εξ’ αποστάσεως. Με τον διαδραστικό βιντεοπροβολέα υψηλής ποιότητας EB-585Wi, μπορείτε να μετατρέψετε κάθε επίπεδη επιφάνεια σε διαδραστική, από πολύ μικρή απόσταση, για μια νέα εμπειρία μάθησης, που απευθύνεται σε όλες τις βαθμίδες, με εύκολη εγκατάσταση και χαμηλό κόστος. Η κα Μαρία Μάσσιου, Διευθύντρια Γραφείου, Epson Hellas, σχολίασε: «Είμαστε υπερήφανοι που συνεχίζουμε για ακόμη μια χρονιά την προσπάθεια υποστήριξης των δράσεων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και άλλων σημαντικών ερευνητικών και ακαδημαϊκών φορέων της χώρας. Η Epson με όραμα στην καινοτομία και την επιστήμη, επιθυμεί πάντα να προωθεί δράσεις που φέρνουν το ευρύ κοινό σε επαφή με την ελληνική επιστημονική και εκπαιδευτική κοινότητα και αναδεικνύουν τις ελπιδοφόρες προσπάθειές τους». http://www.pestaola.gr/h-epson-symmetexei-sth-vradia-tou-ereunhth-2015/ Γη-Σελήνη-Αφροδίτη «χαμογελούν» στην κάμερα. Ο Αμερικανός αστροναύτης Σκοτ Κέλι που βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την ώρα που ο ISS βρισκόταν πάνω από το Τέξας τράβηξε μια πραγματικά εντυπωσιακή φωτογραφία. Σε αυτή διακρίνεται η Γη και σε μια λαμπρή ευθυγράμμιση η Σελήνη και η Αφροδίτη. Οι αστροναύτες του ISS καταγράφουν καθημερινά εντυπωσιακές εικόνες από φαινόμενα κυρίως στη Γη αλλά φυσικά και από το Διάστημα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=736603

Σαρώνοντας τον νότιο πόλο του Άρη. Μια ασυνήθιστη παρατήρηση από το Mars Express παρουσιάζει μια θέα πάνω από τους νότιους πολικούς πάγους του πλανήτη και κατά μήκος όλων των αρχαίων υψιπέδων του που είναι γεμάτα κρατήρες. Η εικόνα λήφθηκε από τη στέρεο κάμερα υψηλής ανάλυσης του Mars Express της ESA στις 25 Φεβρουαρίου. Κατά τη διάρκεια της κανονικής επιστημονικής απεικόνισης, η φωτογραφική μηχανή παίρνει συνήθως εικόνες που δείχνουν ευθεία προς τα κάτω προς την επιφάνεια, γύρω από το πλησιέστερο σημείο στον πλανήτη ως προς την ελλειπτική τροχιά του διαστημικού σκάφους σε υψόμετρο περίπου 300 χιλιόμετρα. Αλλά σε αυτή την ασυνήθιστη παρατήρηση, που είναι γνωστή ως μια «σάρωση βαθμονόμησης» εικόνας, το Mars Express γύρισε έτσι ώστε η κάμερα να κάνει ζουμ πάνω από την επιφάνεια πολύ πάνω από τον πλανήτη, κοντά στο απώτατο σημείο κατά μήκος της τροχιάς του, σε αυτή την περίπτωση περίπου στα 9.900 χιλιόμετρα. Είναι σημαντικό, εκτός του ότι παρέχει μια ασυνήθιστη ευρεία άποψη, οτι επιτρέπει στην κάμερα να καταγράψει μια σειρά από χαρακτηριστικά στις ίδιες συνθήκες φωτισμού, επιτρέποντας να γίνει η απαραίτητη βαθμονόμηση των αισθητήρων της κάμερας. Προς το κάτω μέρος της εικόνας είναι το νότιο πολικό κάλυμμα πάγου, το οποίο περιλαμβάνει παγωμένο νερό και πάγο διοξειδίου του άνθρακα. Αυτό το χαρακτηριστικό αλλάζει ως προς το μέγεθος και το σχήμα με τις εποχές. Η κύρια εικόνα που παρουσιάζεται εδώ ελήφθη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού στον νότιο πόλο, ωστόσο κατά τη διάρκεια του χειμώνα ο πάγος εκτείνεται μέχρι τις ομαλές περιοχές που φαίνονται γύρω του. Το μεσαίο τμήμα της εικόνας αντιστοιχεί στα αρχαία νότια υψίπεδα του πλανήτη - καλύπτεται από μεγάλη πυκνότητα κρατήρων διαφόρων μεγεθών και κατάστασης διάβρωσης, με πολλούς κρατήρες να επικαλύπτονται. Πολλά μοτίβα σκοτεινών, σκονισμένων αμμόλοφων είναι επίσης ορατά, που έχουν παρασυρθεί με τον άνεμο συσσωρεύονται σε κρατήρες και γούρνες. Προς την επάνω αριστερή γωνία της εικόνας φαίνεται ένα μέρος της γιγάντιας λεκάνης Hellas. Αυτό το χαρακτηριστικό εκτείνεται σε περισσότερα από 2.200 χιλιόμετρα κατά μήκος και βυθίζεται περίπου 8 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια. Δύο εξέχοντα κανάλια – το Dao Vallis και το Niger Vallis – φαίνονται να υπερβαίνουν το χείλος της λεκάνης, φτιαγμένα από λεπτές, σκούρες κυματοειδείς γραμμές στην έγχρωμη εικόνα. Τα θολά μπαλώματα που φαίνονται στο άνω μέρος της εικόνας αποδίδονται σε σύννεφα, ενώ ένα λεπτό, ευαίσθητο στρώμα της ατμόσφαιρας ακολουθεί την καμπυλότητα του πλανήτη στον ορίζοντα. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Sarhonontas_ton_nhotio_pholo_toy_Hare

Απίστευτος ο Πλούτωνας! Επληκτικές νέες φωτογραφίες του Πλούτωνα προσθέτουν νέες σημαντικές πληροφορίες για τον παγωμένο πλανήτη νάνο. Είναι πλέον δεδομένο ότι ο Πλούτωνας θα συνεχίσει για καιρό να προκαλεί θαυμασμό και να προκαλεί εκπλήξεις στους επιστήμονες και στους φίλους του Διαστήματος. Οι εικόνες και τα δεδομένα που καταφθάνουν από το σκάφος New Horizons που έκανε ένα σύντομο αλλά πολύ ουσιαστικό πέρασμα από το σύστημα του πλανήτη νάνου. Η NASA είχε ανακοινώσει την περασμένη εβδομάδα ότι λόγω της μεγάλης απόστασης από τη Γη στην οποία βρίσκεται το New Horizons αλλά και επειδή τα σήματα που στέλνει με δεδομένα περιέχουν μικρή ποσότητα δεδομένων το σύνολο όσων κατέγραψε το σκάφος από τον Πλούτωνα και τα φεγγάρια του θα χρειαστεί περίπου ένα χρόνο για φτάσουν στο κέντρο ελέγχου της αποστολής. Παράλληλα ανακοίνωσε ότι κάθε Παρασκευή θα δημοσιεύει νέες εικόνες και δεδομένα που στέλνει το σκάφος. Η έναρξη αυτής της διαδικασίας είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Η NASA δημοσίευσε μια σειρά από πραγματικά εκπληκτικές εικόνες του Πλούτωνα, εικόνες που μέχρι πριν από λίγο καιρό κανεις, ούτε καν οι επιστήμονες, δεν περίμεναν ότι θα δούμε πότε από τον απομακρυσμένο παγωμένο κόσμο. Σε αυτές τις εικόνες διακρίνονται σε κοντινή απόσταση και σε υψηλή ανάλυση πολλά χαρακτηριστικά της επιφάνειας του Πλούτωνα. Τα μέλη της αποστολής που μελέτησαν τις εικόνες αναφέρουν ότι αποκαλύπτονται νέες γεωλογικές δομές και νέα φαινόμενα στον Πλούτωνα που δείχνουν ότι είναι πολύ πιο σύνθετος κόσμος από όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Οπως είναι ευνόητο τόσο οι επιστήμονες εντός αλλά και οι περισσότεροι φίλοι του Διαστήματος θα περιμένουν ανυπόμονα πλέον το εβδομαδιαίο ραντεβού που καθιερώνει η NASA με το New Horizons για να δουν τι γίνεται και τι υπάρχει στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος. Στην ιστοσελίδα της αποστολής http://www.nasa.gov/mission_pages/newhorizons/main/index.html μπορείτε να δείτε τις νέες φωτογραφίες του Πλούτωνα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=736571

Επαναλειτουργεί το ιστορικό τηλεσκόπιο Δωρίδη στο Αστεροσκοπείο Αθηνών. Ένα από τα πρώτα τηλεσκόπια του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, το τηλεσκόπιο Δωρίδη, είναι και πάλι στη διάθεση όσων θέλουν να απολαύσουν τον Αττικό ουρανό από το λόφο των Νυμφών στο Θησείο, απέναντι από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Τις εργασίες αποκατάστασης του τηλεσκοπίου και της αναβάθμισης του κτιρίου που στεγάζεται, ανέλαβαν και υλοποίησαν ο ΟΤΕ και η COSMOTE. Για σχεδόν μισό αιώνα το τηλεσκόπιο Δωρίδη έμενε παροπλισμένο λόγω έλλειψης πόρων για τη συντήρηση και αποκατάστασή του. Μετά από αίτημα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, έμπειρο τεχνικό προσωπικό του ΟΤΕ και της COSMOTE ανέλαβαν τη μελέτη και αποκατάσταση των ηλεκτρομηχανολογικών και δομικών προβλημάτων του τηλεσκοπίου, του κτιρίου και της θόλου, υλοποιώντας εργασίες ανακαίνισης, συντήρησης και στεγανοποίησής τους. Το τηλεσκόπιο, με διάμετρο κατόπτρου 40 εκ., κατασκευάστηκε από το γαλλικό οίκο Gautier το 1902 και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά την έκλειψη Ηλίου στις 30 Αυγούστου 1905. Υπήρξε το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο της Ελλάδας μέχρι το 1959, οπότε και εγκαταστάθηκε στην Πεντέλη το τηλεσκόπιο Newall με διάμετρο 62,5 εκ. Επιπλέον, για την εύκολη πρόσβαση στο κτίριο που στεγάζεται το τηλεσκόπιο Δωρίδη, έγινε μελέτη για την ηλεκτροδότηση του μονοπατιού που το συνδέει με το κεντρικό κτίριο του Αστεροσκοπείου Αθηνών. Οι ηλεκτρολόγοι, μηχανολόγοι και τεχνικοί του ΟΤΕ και της COSMOTE έλαβαν με χαρά μέρος στο έργο και επέδειξαν ιδιαίτερο ζήλο λόγω της ιδιαιτερότητάς του ενώ το αποτέλεσμα δικαίωσε τις προσπάθειές τους. Η αποκατάσταση του τηλεσκοπίου Δωρίδη αποτελεί μια ακόμη δράση εταιρικής υπευθυνότητας στην οποία συμμετέχουν ενεργά οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ και της COSMOTE, συμβάλλοντας στην ανάδειξη και διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Βίντεο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500024538

Starliner: «Βαφτίσια» για το διαστημόπλοιο της Boeing. CST-100 Starliner είναι το όνομα του διαστημοπλοίου επανδρωμένων αποστολών για εμπορικούς σκοπούς της Boeing. Έχει σχεδιαστεί με έμφαση στην αυτόματη/ αυτοματοποιημένη πτήση, την αξιόπιστη λειτουργία και τις συχνές πτήσεις με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για μεταφορά πληρωμάτων. Επίσης, θα μπορεί να χρησιμοποιείται επίσης για μεταφορά διαστημικών τουριστών σε τροχιά. Θα εκτοξεύεται από το ακρωτήριο Κανάβεραλ με πύραυλο ULA Atlas V. Υπενθυμίζεται ότι πέρυσι η NASA υπέγραψε συμβόλαια με τη Boeing και τη SpaceX για την ανάπτυξη συστημάτων που θα μεταφέρουν οικονομικά και με ασφάλεια αστροναύτες στον σταθμό. Το CST-100 θα συναρμολογείται και θα ετοιμάζεται για πτήση στο C3PF (Commercial Crew and Cargo Processing Facility) στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα. Οι εν λόγω εγκαταστάσεις χρησιμοποιούνταν από τη NASA για 20 χρόνια, στο πλαίσιο του προγράμματος του διαστημικού λεωφορείου. Το C3PF αναμένεται να είναι πλήρως έτοιμο τον Δεκέμβριο του 2015, και μια δοκιμαστική έκδοση του σκάφους θα περάσει σειρά δοκιμών, που θα κορυφωθούν το 2017. Σημειώνεται ότι ο Τζον Έλμπον, στέλεχος της εταιρείας (Space Exploration) δήλωσε ότι 100 χρόνια πριν ο κόσμος βρισκόταν στην αυγή της εποχής της εμπορικής αεροπορίας- τώρα βρίσκεται στην αυγή των εμπορικών διαστημικών πτήσεων. Τόσο το Starliner όσο και το Dragon της SpaceX είναι ιδιαίτερης σημασίας για τη NASA, η οποία μέσω αυτών θα αποκτήσει ξανά τη δυνατότητα επανδρωμένων αποστολών στο Διάστημα (προς το παρόν, μετά την απόσυρση του διαστημικού λεωφορείου, κλείνει θέσεις σε ρωσικές αποστολές με κάψουλες Σογιούζ). Και τα δύο σκάφη αναμένεται να μεταφέρουν 4 μέλη πληρώματος στον σταθμό κάθε φορά. http://www.naftemporiki.gr/story/1000970/starliner-baftisia-gia-to-diastimoploio-tis-boeing Η άνοδος της στάθμης των ωκεανών επηρεάζει τις εκτοξεύσεις πυραύλων. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας φαίνεται να αποτελεί σοβαρή απειλή για τις εκτοξεύσεις και τις εγκαταστάσεις της NASA. Εάν τα επίπεδα των ωκεανών συνεχίζουν να ανεβαίνουν, το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα και άλλες τοποθεσίες εκτόξευσης ανά τον πλανήτη μπορεί στο μέλλον να βυθιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. «Κάθε κέντρο της NASA έχει τα δικά του τρωτά σημεία, και μερικά είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο από τα υπόλοιπα», δήλωσε η Σύνθια Ροζενσβάιγκ, κλιματολόγος της NASA, προσθέτοντας ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας αποτελεί «μία πραγματική πρόκληση» για όλα τα κέντρα που βρίσκονται ακριβώς κατά μήκος των ακτών. Τα αεροδρόμια, οι εγκαταστάσεις εκτόξευσης, τα εργαστήρια, οι εγκαταστάσεις δοκιμών, τα κέντρα δεδομένων και άλλοι χώροι και υποδομές της NASA καλύπτουν περίπου 850 τετραγωνικά χιλιόμετρα, απασχολούν 60.000 υπαλλήλους και αξίζουν 32 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας έχει διπλασιαστεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες, και είναι ο γρηγορότερος τα τελευταία 2.000 χρόνια. Οι θερμότεροι ωκεανοί, οι λιωμένοι πολικοί πάγοι και τα πορώδη χερσαία εδάφη που έχουν πλέον υποχωρήσει, έχουν συμβάλει στην άνοδο της παγκόσμιας μέσης στάθμης των ωκεανών κατά είκοσι εκατοστά από το 1870. Ειδικά οι εγκαταστάσεις εκτόξευσης στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι βρίσκονται μόνο μερικές δεκάδες μέτρα μακριά από τον Ατλαντικό Ωκεανό, όπως και άλλες εγκαταστάσεις στη Βιρτζίνια, από όπου εκτοξεύονται οχήματα για αποστολές εξερεύνησης του διαστήματος. Εξάλλου, τα ερευνητικά κέντρα Ames και Johnson βρίσκονται επίσης σε παράκτιες περιοχές στο Σαν Φρανσίσκο και το Χιούστον. http://www.naftemporiki.gr/story/1001194/i-anodos-tis-stathmis-ton-okeanon-epireazei-tis-ektokseuseis-puraulon