Δροσος Γεωργιος

Η Γη θα αποκτήσει για λίγο ένα δεύτερο φεγγάρι. Μικρός αστεροειδής που καταφθάνει στα τέλη του μήνα θα κάνει παρέα στον πλανήτη για περίπου δύο μήνες. Από τις αρχές Σεπτεμβρίου και για περιορισμένο χρονικό διάστημα, η Γη θα έχει δύο φυσικούς δορυφόρους. Μην περιμένετε όμως καμιά θεαματική επιπλέον Πανσέληνο.Το «μίνι φεγγάρι», όπως αποκαλούν οι αστρονόμοι αυτού του είδους τα σώματα, είναι στην πραγματικότητα ένας μικρός αστεροειδής που πρόκειται να αιχμαλωτιστεί προσωρινά από την βαρύτητα του πλανήτη.Ο διαστημικός βράχος 2024 PT5, διαμέτρου περίπου 10 μέτρων, ανακαλύφθηκε μόλις στις 7 Αυγούστου από το τηλεσκόπιο ATLAS στη Χαβάη που επαγρυπνεί για εισερχόμενα διαστημικά αντικείμενα.Ο αστεροειδής θα συμπληρώσει μια φορά από τη Γη το διάστημα 29 Σεπτεμβρίου – 25 Νοεμβρίου πριν χαθεί και πάλι στο Διάστημα, υπολογίζουν ερευνητές του Πανεπιστημίου Κομπλουτένσε της Μαδρίτης σε μελέτη που δημοσιεύεται στο Research Notes of the American Astronomical Society.Ακόμα και με τις καλύτερες συνθήκες παρατήρησης, το αντικείμενο μετά βίας θα είναι ορατό με ένα καλό ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο, αναφέρει το EarthSky.Η πορεία που θα ακολουθήσει το σώμα παρουσιάζεται σε προσομοίωση που ανάρτησε ο ερασιτέχνης αστρονόμος Τόνι Νταν.«Μίνι φεγγάρια» έχουν συντροφεύσει τη Γη και στο παρελθόν, όπως το 2006, όταν ένας αστεροειδής παρέμεινε σε τροχιά για έναν χρόνο. Ένας άλλος περιφερόταν γύρω από τη Γη για χρόνια πριν αποχωρήσει τον Μάιο του 2000. Τέτοιου είδους «μίνι φεγγάρια» θεωρούνται μάλιστα ιδανικοί προορισμοί για τα μελλοντικά διαστημικά ορυχεία. Σύμφωνα με τη μελέτη, ο 2024 PT5 είναι πιθανό να ανήκει στην ζώνη αστεροειδών του Αρτζούνα, διαστημικοί βράχοι που κινούνται περίπου στην ίδια τροχιά με τη Γη γύρω από τον Ήλιο και ενίοτε πλησιάζουν τον πλανήτη.Οι ερευνητές είναι εξάλλου βέβαιοι ότι δεν πρόκειται για διαστημικό σκουπίδι που αναγνωρίστηκε εσφαλμένα, όπως για παράδειγμα συνέβη παλαιότερα με το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Gaia, το οποίο κάποιοι πέρασαν για αστεροειδή. Είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς καθαρά από τη Γη αντικείμενα τόσο μικρών διαστάσεων.Ο 2024 PT5 είναι λίγο μικρότερος από το μετέωρο του Τσελιαμπίνσκ, έναν αστεροειδή των 18 μέτρων που εξερράγη πάνω από τη Ρωσία το 2013 και προκάλεσε ωστικό κύμα που τραυμάτισε εκατοντάδες άτομα.Πολύ πιο επικίνδυνα θα ήταν αντικείμενα διαμέτρου άνω των 100 μέτρων, τα οποία θα μπορούσαν να καταστρέψουν ολόκληρες πόλεις σε περίπτωση πρόσκρουσης. Μέχρι σήμερα η NASA έχει εντοπίσει περίπου 11.000 τέτοιους αστεροειδείς που πλησιάζουν τη Γη, όμως ο πραγματικός αριθμός τους εκτιμάται γύρω στους 25.000. H τροχιά του αστεροειδούς 2014 PT5 – https://www.in.gr/2024/09/13/in-science/space/gi-tha-apoktisei-gia-ligo-ena-deytero-feggari/

Μπορεί η κοσμική σκόνη να είναι η πηγή της ζωής στη Γη; Η κοσμική σκόνη μπορεί να βοήθησε στην έναρξη της ζωής στη Γη, σύμφωνα με νέα έρευνα. Τα ευρήματα αμφισβητούν μια ευρέως διαδεδομένη υπόθεση ότι αυτή δεν ήταν μια εύλογη εξήγηση.Η προέλευση της ζωής στη Γη παραμένει μυστήριο παρά τις επίμονες προσπάθειες της επιστημονικής κοινότητας να βρει μια πέραν πάσης αμφιβολίας απάντηση. Πολλές θεωρίες έχουν αναπτυχθεί για το πώς προέκυψε η ζωή στη Γη. Κάποιες προτείνουν την μεταφορά των δομικών στοιχείων της ζωής στη Γη από το Διάστημα ενώ άλλες προτείνουν διαφόρων ειδών γήινους παράγοντες και συνθήκες που προκάλεσαν την εμφάνιση της ζωής.Μια από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες αναφέρει ότι η ζωή προέκυψε από την «προβιοτική χημεία», στην οποία σχηματίστηκαν οργανικές ενώσεις και αυτοοργανώθηκαν επανειλημμένα μέχρι να αναπτυχθεί η ζωή όπως την ξέρουμε.Ωστόσο, οι επιστήμονες έχουν σημειώσει ότι τα πετρώματα που αποτελούν την επιφάνεια της Γης δεν φαίνεται να μπορούσαν να υποστηρίξουν την παρουσία και δράση των βασικών στοιχείων που απαιτούνται για αυτήν την προβιοτική διαδικασία, όπως ο φώσφορος, το θείο, το άζωτο και ο άνθρακας.«Στην πραγματικότητα η ζωή στη Γη εμπλέκεται σε έντονο ανταγωνισμό για τα περιορισμένα αποθέματα αυτών των στοιχείων» αναφέρει διεθνής ερευνητική ομάδα σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Nature Astronomy». Ο ερευνητές διερεύνησαν εάν η κοσμική σκόνη θα μπορούσε να δώσει μια απάντηση. Αυτό το λεπτό κοκκώδες υλικό παράγεται στο Διάστημα από τις συγκρούσεις αστεροειδών ή την εξάτμιση και την αποσύνθεση των κομητών καθώς κινούνται γύρω από τον Ήλιο.«Σε αντίθεση με μεγαλύτερα αντικείμενα, η ροή της κοσμικής σκόνης προς τη Γη είναι ουσιαστικά σταθερή σε ετήσια χρονοδιαγράμματα. Επιπλέον, κάποιο κλάσμα κόκκων κοσμικής σκόνης διέρχεται σχετικά ήπια μέσα από την ατμόσφαιρα της Γης, διατηρώντας έτσι ένα μεγαλύτερο κλάσμα πρωτόγονων στοιχείων. Παρά το γεγονός ότι είναι ένας εύλογος μηχανισμός παροχής χημικών στοιχείων αυτό το υλικό σπάνια αποτελεί παράγοντα αναφοράς στις θεωρίες των προβιοτικών επειδή εξαπλώνεται σε μια μεγάλη περιοχή, ίσως καθιστώντας το λιγότερο αισθητό ή δυσκολότερο να μελετηθεί σε αρκετά υψηλές συγκεντρώσεις. Αλλά συγκεντρωμένες αποθέσεις κοσμικής σκόνης σχηματίζονται σήμερα στη Γη μέσω κανονικών ιζηματογενών διεργασιών. Υπάρχουν πολλές πλανητικές διεργασίες που μπορούν να συγκεντρώσουν λεπτόκοκκα υλικά από μεγάλες επιφάνειες για να σχηματίσουν συγκεντρωμένες αποθέσεις. Για παράδειγμα, ο άνεμος μπορεί να φυσήξει σκόνη και μικρά σωματίδια σε συγκεκριμένες περιοχές για να δημιουργήσει αμμόλοφους. Τα ποτάμια και τα ρέματα μεταφέρουν και αποθέτουν λεπτά ιζήματα για να σχηματίσουν παραλίες. Οι παγετώνες μετακινούνται και εναποθέτουν συντρίμμια, οδηγώντας στο σχηματισμό μορενών. Κάθε μία από αυτές τις διαδικασίες συγκεντρώνει και συγκεντρώνει υλικά σε συγκεκριμένες τοποθεσίες» αναφέρουν οι ερευνητές. Τα δεδομένα της θεωρίας Χρησιμοποιώντας αστροφυσικές προσομοιώσεις και γεωλογικά μοντέλα, η ερευνητική ομάδα προσπάθησε να ποσοτικοποιήσει τη ροή και τη σύνθεση της κοσμικής σκόνης που θα μπορούσε να είχε συσσωρευτεί στην επιφάνεια της Γης κατά τα πρώτα 500 εκατομμύρια χρόνια μετά από την κατακλυσμιαία σύγκρουση που υπήρξε μεταξύ της Γης και ενός διαστημικού σώματος στο μέγεθος του πλανήτη Άρη, σύγκρουση που σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία οδήγησε στη δημιουργία της Σελήνης.Αυτοί οι τύποι συγκρούσεων ήταν συνήθεις κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του ηλιακού συστήματος. Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι η συνολική συσσώρευση κοσμικής σκόνης στην πρώιμη Γη μπορεί να ήταν 100 έως 10.000 φορές υψηλότερη από αυτή που παρατηρείται σήμερα.Το μοντέλο χρησιμοποιήθηκε επίσης για την πρόβλεψη της αναλογίας της σκόνης μέσα σε μη στερεοποιημένα ιζήματα που εναποτίθενται κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης γεωλογικής περιόδου. Εξέτασαν μια σειρά από κατάλληλα περιβάλλοντα, συμπεριλαμβανομένων των παγετώνων επιφανειών, των καυτών ερήμων και των ιζημάτων βαθέων υδάτων. Για να επιβεβαιώσει τα αποτελέσματά τους, η ομάδα τα συνέκρινε με γνωστές μετρήσεις αυτών των περιβαλλόντων στη Γη σήμερα.Η ομάδα διαπίστωσε ότι η κοσμική σκόνη είναι ένα μικρό μέρος των ιζημάτων βαθέων υδάτων, ακόμη και με τους υψηλότερους ρυθμούς που προβλέπει το μοντέλο. Ωστόσο, στις περιοχές της ερήμου και των παγετώνων, η κοσμική σκόνη θα μπορούσε να αποτελεί περισσότερο από το 50% των ιζημάτων. Οι υψηλότερες συγκεντρώσεις, πάνω από 80%, θα ήταν σε περιοχές όπου λιώνουν οι παγετώνες, σε ιζήματα όπως αυτά που βρίσκονται σε τρύπες από κρυοκονίτη – τρύπες στην επιφάνεια ενός παγετώνα που σχηματίζονται όταν ο άνεμος μεταφέρει ιζήματα στον παγετώνα – όπως ακριβώς περιέχουν τα υψηλότερα αναφερόμενα επίπεδα κοσμική σκόνη σήμερα.Τα στρώματα πάγου που μοιάζουν με αυτά της Ανταρκτικής που φιλοξενούν ιζήματα κρυοκονιτών με υψηλά επίπεδα κοσμικής σκόνης, μαζί με προπαγετογενείς λίμνες, φαίνεται στις προσομοιώσεις ότι μπορούν να παρέχουν ένα εξαιρετικό περιβάλλον για την υποστήριξη των πρώτων σταδίων της ζωής. Μπορούν επίσης να αλληλεπιδράσουν με άλλα παρόμοια περιβάλλοντα με την πάροδο του χρόνου, παρόμοια με τον τρόπο συγχώνευσης των ροών, πρότειναν οι ερευνητές.Συνολικά, τα αποτελέσματα δημιουργούν σοβαρά ρήγματα στη διαδεδομένη υπόθεση ότι η κοσμική σκόνη δεν είναι ικανή να ξεκινήσει τη ζωή στη Γη. Σχηματική απεικόνιση των παραγόντων που εξετάζονται στη δημοσίευση «Cosmic dust fertilization of glacial prebiotic chemistry on early Earth» και σχετίζονται με τον σχηματισμό επίγειων ιζημάτων πλούσιων σε κοσμική σκόνη πηγή: https://www.naftemporiki.gr/techscience/1766634/mporei-i-kosmiki-skoni-na-einai-i-pigi-tis-zois-sti-gi/

Δημιουργήθηκε νέο ηφαίστειο στη Ιώ το οποίο εκτοξεύει λάβα και αέρια σε τεράστιες αποστάσεις. Ο πιο κολασμένος κόσμος του ηλιακού συστήματος έγινε ακόμη... χειρότερος. Η Ιώ είναι ο τρίτος σε μέγεθος δορυφόρος του Δία. Είναι το γεωλογικά πιο δραστήριο σώμα στο ηλιακό μας σύστημα. Εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, ηφαίστεια εκρήγνυνται αδιάκοπα εκτοξεύοντας κολοσσιαίες ποσότητες πυρακτωμένων υλικών σε ύψος εκατοντάδων χλμ. Η Ιώ αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο του Δία και εκτός από τα πυρακτωμένα υλικά εκτοξεύει φορτισμένα σωματίδια τα οποία παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο του Δία προκαλώντας υψηλής έντασης σέλας.Το σκάφος της αποστολής Juno που εξερευνά το Δία και τα φεγγάρια του από το 2016 έχει κάνει αρκετά κοντινά περάσματα από την Ιώ καταγράφοντας λεπτομερείς εικόνες του δορυφόρου και κάθε φορά οι εικόνες αποκαλύπτουν νέα σημαντικά στοιχεία για αυτόν.Η μελέτη των πιο πρόσφατων δεδομένων που έχει στείλει από την Ιώ το Juno η οποία έγινε από επιστήμονες της εταιρείας Malin Space Science Systems η οποία αναπτύσσει τεχνολογίες για μη επανδρωμένες διαστημικές αποστολές αποκάλυψε την ύπαρξη ενός νέου ηφαιστείου που έκανε την εμφάνιση του στην επιφάνεια της Ιούς.Το ηφαίστειο βρίσκεται σε μια περιοχή νότια του ισημερινού του δορυφόρου και η λάβα που ρέει από αυτό καθώς και τα υπόλοιπα ηφαιστειακά υλικά που εκτοξεύει καλύπτουν μια περιοχή έκτασης 180 x 180 χλμ. Η ανατολική πλευρά του νέου ηφαιστείου έχει πάρει μια ερυθρή απόχρωση από θείο που έχει εξαερωθεί από το ηφαίστειο στο Διάστημα και επέστρεψε στην επιφάνεια.Στη δυτική πλευρά υπάρχουν δύο ρεύματα λάβας το καθένα από τα οποία έχει φτάσει σε μήκος ροής τα εκατό χλμ. Στο πιο απομακρυσμένο σημείο των ροών, όπου έχει συγκεντρωθεί η λάβα, η θερμότητα έχει προκαλέσει την εξάτμιση του παγωμένου υλικού στην επιφάνεια, δημιουργώντας δύο επικαλυπτόμενες γκρίζες κυκλικές αποθέσεις.Η πάνω ασπρόμαυρη ένθετη εικόνα είναι η περιοχή νότια του ισημερινού όπως καταγράφηκε το 1997 και δεν υπήρχε εκεί τίποτε. Η έγχρωμη ένθετη εικόνα καταγράφηκε το 2024 και αποκαλύπτει την ύπαρξη στο ίδιο σημείο ενός μεγάλου ηφαιστείου. πηγή φωτό. (NASA / JPL-Caltech / SwRI / MSSS / Europlanet.) Η βαρυτική παγίδα Γεωλογικά η Ιώ είναι το πιο δραστήριο σώμα στο Ηλιακό μας σύστημα επειδή βρίσκεται αιχμαλωτισμένη σε μια βαρυτική παγίδα ανάμεσα στο Δία και τους γειτονικούς δορυφόρους Ευρώπη, Γανυμήδη και Καλλιστώ, που την έλκουν από διαφορετικές συνεχώς γωνίες. Μέσα σ’ αυτές τις παλιρροϊκές δυνάμεις η επιφάνεια του εδάφους της Ιούς ανεβοκατεβαίνει συνεχώς.Οι παλίρροιες θερμαίνουν το εσωτερικό της λιώνοντας τους βράχους, που μαζί με θειούχα αέρια ξεπετάγονται στην επιφάνεια με βίαιες ηφαιστειακές εκρήξεις. Ορισμένα από τα ενεργά ηφαίστειά της εκτοξεύουν τα πυρακτωμένα τους υλικά σε ύψος εκατοντάδων χιλιομέτρων, ενώ καπναγωγοί διοξειδίου του θείου απελευθερώνονται από το εσωτερικό και ανερχόμενοι παγώνουν και πέφτουν πάλι στο έδαφος σαν όμορφο χρωματιστό χιόνι. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1767431/dimioyrgithike-neo-ifaisteio-sti-io-to-opoio-ektoxeyei-lava-kai-aeria-se-terasties-apostaseis/

Αναπτύχθηκε εξέταση αίματος για τη νόσο από την οποία έπασχε ο Στίβεν Χόκινγκ. Η έγκαιρη διάγνωση της νευρολογικής ασθένειας ALS θα βοηθήσει σε καλύτερες θεραπείες. Η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS) είναι μια νευρολογική ασθένεια που επηρεάζει το νευρικό σύστημα και προκαλεί μυϊκή αδυναμία και παρεμβαίνει στις φυσικές λειτουργίες. Η ALS είναι ένας τύπος ασθένειας κινητικού νευρώνα που προκαλεί τη σταδιακή διάσπαση των νευρικών κυττάρων και το θάνατό τους.Η ALS είναι η 3η σε συχνότητα νευροεκφυλιστική διαταραχή, μετά την Αλτσχάιμερ και την νόσο του Πάρκινσον. Η ALS εμφανίζεται σε συχνότητα 1 στα 100.000 άτομα κάθε χρόνο. O διασημότερος ασθενής με ALS ήταν ο κορυφαίος θεωρητικός φυσικός και κοσμολόγος Στίβεν Χόκινγκ ο οποίος πάλεψε με αυτή την ασθένεια για δεκαετίες.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Brain Communications» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει μια απλή εξέταση αίματος η οποία όπως υποστηρίζει μπορεί να εντοπίσει πολύ νωρίς. Η εξέταση παρουσίασε στις δοκιμές ποσοστό επιτυχίας εντοπισμού ενός ατόμου που έχει ALS από άτομα που δεν έχουν σε επίπεδα 98%. Η όσο το δυνατόν πιο έγκαιρη διάγνωση της νόσου ανοίγει το δρόμο ώστε οι ασθενείς να έχουν την καλύτερη δυνατή θεραπευτική αντιμετώπιση με στόχο την όσο το δυνατόν πιο καθυστερημένη εμφάνιση των συμπτωμάτων. Οι ερευνητές ευελπιστούν να φέρουν το τεστ στην αγορά το συντομότερο δυνατό. «Ψάχνουμε ενεργά για τον κατάλληλο διαγνωστικό συνεργάτη της εταιρείας που θα μπορεί να κάνει γρήγορα αυτό το τεστ διαθέσιμο σε ασθενείς και κλινικούς γιατρούς. Στο καλύτερο σενάριο, θα μπορούσε να είναι διαθέσιμο σε περίπου 18 μήνες» αναφέρει η Σάντρα Μπάνακ, επιστήμονας του μη κερδοσκοπικού ερευνητικού ινστιτούτου Brain Chemistry Labs στις ΗΠΑ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1767575/anaptychthike-exetasi-aimatos-gia-ti-noso-apo-tin-opoia-epasche-o-stiven-chokingk/

Από πού πάνε στο σύμπαν; Φαίνεται πως είναι μια εξαιρετική στιγμή. Από τη μία, αντιμετωπίζουμε τρομακτικές προκλήσεις: κλιματική αλλαγή, πανδημίες, την απειλή πυρηνικού πολέμου. Από την άλλη, ως είδος, διαθέτουμε γνώσεις για τον κόσμο ―και το σύμπαν―γύρω μας πέρα από οτιδήποτε θα μπορούσαν να φανταστούν οι άνθρωποι ακόμη και πριν από έναν αιώνα. Όπως κι αν έχει, διαθέτουμε μια άνευ προηγουμένου κατανόηση του φυσικού κόσμου. Ωστόσο, οι καθημερινές μας εμπειρίες καταλαμβάνουν μόνο μια μικρή γωνιά του. Οι ζωές μας διαδραματίζονται σε κλίμακες εκατοστών, μέτρων, χιλιομέτρων, ίσως και χιλιάδων χιλιομέτρων. Έχουμε όμως γνώσεις για τη φύση σε μικρότερες κλίμακες ― πολύ πολύ μικρότερες από το μέγεθος ενός ατομικού πυρήνα. Έχουμε επίσης γνώσεις για το σύμπαν σε αφάνταστα μεγάλες αποστάσεις από εμάς. Ακόμα πιο εκπληκτικό είναι ότι γνωρίζουμε ―αληθινά γνωρίζουμε― γεγονότα που συνέβησαν δισεκατομμύρια χρόνια πριν και το ότι μπορούμε να δηλώσουμε με αρκετή σιγουριά τι θα συμβεί στο σύμπαν τα επόμενα δεκάδες δισεκατομμύρια έτη. Είναι, πράγματι, μια εξαιρετική στιγμή.Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ακούσει για μακρινά άστρα και γαλαξίες, ενώ έχουμε ακούσει κάπου ότι το σύμπαν προέκυψε από μια μεγάλη έκρηξη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Αλλά πόσο μεγάλο είναι και τι ηλικία έχει ακριβώς το σύμπαν; Από πού προήλθε; Ποια είναι η τελική του μοίρα; Πώς μπορούμε να δώσουμε απαντήσεις σε τούτα τα ερωτήματα;Έχουμε επίγνωση της ύπαρξης των ατόμων και ίσως κάποια επίγνωση για την ύπαρξη πραγμάτων πολύ μικρότερων από τα άτομα. Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζουμε για τους ατομικούς πυρήνες, που είναι πολύ μικροί ακόμα και για τα πιο ισχυρά μικροσκόπια; Πώς γίνεται αυτές οι μικροσκοπικές οντότητες να ελέγχουν τη λειτουργία του σύμπαντος συνολικά, αλλά και ταυτόχρονα την παρασκευή ενός σάντουιτς, τη χρήση μιας πιστωτικής κάρτας ή τη μετακίνηση προς τη δουλειά; Από τις μεγαλύτερες έως τις μικρότερες κλίμακες, το σύμπαν μας μπορεί να φαίνεται απίστευτα μυστηριώδες. Μπορούμε άραγε να κάνουμε κάτι περισσότερο από εικασίες για την αρχιτεκτονική του και τα δομικά του υλικά; Μπορούμε να επινοήσουμε πειράματα που θα απαντήσουν στα ερωτήματά μας για την πραγματικότητα σε τόσο εξωπραγματικές κλίμακες; (… η συνέχεια ΕΔΩ) https://cup.gr/wp-content/uploads/2024/07/APO-POY-PANE-STO-SYMPAN-sample.pdf απόσπασμα από το εισαγωγικό κεφάλαιο του βιβλίου του MICHAEL DINE, «ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ; Το ταξίδι ενός θεωρητικού φυσικού στα όρια της πραγματικότητας», Μετάφραση: Κωνσταντίνος Κυρίτσης, Επιστημονική επιμέλεια: Πέτρος Δήτσας Περιεχόμενα ΒΗΜΑ ΠΡΩΤΟ 1. Επιθεωρώντας το σύμπαν 2. Μπορούμε να θεωρούμε δεδομένο τον χώρο και τον χρόνο; 3. Τι εννοούμε με τον όρο σύμπαν; ΒΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ 4. Μπορεί η κβαντομηχανική να προβλέψει το μέλλον; 5. Οι καρποί της πυρηνικής εποχής 6. Το βάρος των πιο μικρών πραγμάτων 7. Αστρικό στερέωμα ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ 8. Γιατί υπάρχει κάτι και όχι τίποτα; 9. «Το πρόβλημα των μεγάλων αριθμών» 10. Από τι είναι φτιαγμένο το σύμπαν; 11. Η σκοτεινή ενέργεια ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΣΕ ΟΛΙΣΘΗΡΟ ΕΔΑΦΟΣ 12. Στην αρχή των πάντων 13. Μπορούμε να καταλήξουμε σε μια τελική θεω­ρία χωρίς να σηκωθούμε από την καρέκλα μας; 14. Η τοπογραφία της πραγματικότητας 15. Ρίχνοντας τα ζάρια της θεωρητικής φυσικής Σημειώσεις Ευχαριστίες Ευρετήριο Ο συγγραφέας Ο Μάικλ Ντάιν είναι αμερικανός θεωρητικός φυσικός, τακτικός καθηγητής στο Ινστιτούτο Σωματιδιακής Φυσικής της Σάντα Κρουζ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας. Ειδικός στα πεδία της υπερσυμμετρίας και της θεωρίας χορδών, έχει εκτεταμένο ερευνητικό έργο πάνω σε εφαρμογές της θεωρίας των υπερχορδών στην κοσμολογία. Είναι εκλεγμένο μέλος της αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών από το 2019. Έχει γράψει το σύγγραμμα Supersymmetry and String Theory: Beyond the Standard Model (Cambridge University Press 2007, 2015). Το Από πού πάνε στο σύμπαν; είναι το πρώτο του βιβλίο επιστημονικής εκλαΐκευσης. πηγή: https://cup.gr/book/apo-poy-pane-sto-sympan/

Το μποζόνιο W σε 60 δευτερόλεπτα. Ένα βραχύβιο στοιχειώδες σωματίδιο που βοηθά τον ήλιο να λάμπει Το Καθιερωμένο Πρότυπο (Standard Model) των Στοιχειωδών Σωματιδίων είναι η φυσική θεωρία που περιγράφει τα ελάχιστα δομικά συστατικά της ύλης και τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν μεταξύ τους διαμέσου των θεμελιωδών δυνάμεων της φύσης (ισχυρές, ασθενείς και ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις). Απεικονίζεται συνοπτικά με τον παραπάνω πίνακα, που μοιάζει με τον περιοδικό πίνακα των στοιχείων του Μεντελέγιεφ. Ο πίνακας περιλαμβάνει τρεις οικογένειες στοιχειωδών σωματιδίων ύλης (φερμιόνια) και τα σωματίδια που είναι οι φορείς των δυνάμεων (μποζόνια).Τα σωματίδια που ονομάζονται μποζόνια, δρούν στο παρασκήνιο μεταφέροντας τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των άλλων σωματιδίων. Ένα από αυτά είναι το μποζόνιο W, που προβλέφθηκε τη δεκαετία του 1960 και ανακαλύφθηκε στο CERN το 1983. Χωρίς αυτό, ολόκληρο το σύμπαν θα βρίσκονταν στο σκοτάδι.Το μποζόνιο W είναι ένα βραχύβιο σωματίδιο – ζεί περίπου 10-25 δευτερόλεπτα – και είναι ο φορέας της ασθενούς δύναμης μια από τις τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις. Ενώ οι άλλες θεμελιώδεις δυνάμεις μπορούν να έλξουν ή να απωθήσουν, η ασθενής δύναμη επιτρέπει στα σωματίδια να αλλάξουν την ταυτότητά τους. Η δύναμη της ασθενούς δύναμης μπορεί να μετατρέψει τα πρωτόνια σε νετρόνια και το αντίστροφο. Αυτή η διαδικασία, που ονομάζεται ραδιενεργή διάσπαση, είναι απαραίτητη για την πυρηνική σύντηξη που επιτρέπει στον ήλιο να λάμπει. Τα μποζόνια W έχουν μερικά χαρακτηριστικά που τα κάνουν μοναδικά: Πρώτον, έχουν πολύ μεγάλη μάζα, περίπου 80 φορές μεγαλύτερη μάζα από τα πρωτόνια. Μεγάλη μάζα σημαίνει ότι τα μποζόνια W μπορούν να δρουν μόνο σε πολύ μικρές αποστάσεις. (Η ηλεκτρομαγνητική δύναμη που μεταφέρεται από μποζόνια – τα φωτόνια – με μάζα ηρεμίας μηδέν, είχει άπειρη εμβέλεια) . Δεύτερον, εμφανίζονται με δύο διαφορετικά είδη φορτίου: W– και W+. Οι παραλλαγές συν και πλην επιτρέπουν στα μποζόνια W να μεταμορφώνουν ουδέτερα σωματίδια σε φορτισμένα σωματίδια (και το αντίστροφο) χωρίς να σπάσουν την συμμετρία που ονομάζεται διατήρηση φορτίου.Τέλος, τα μποζόνια W είναι ευαίσθητα στην ελικότητα, ή «χειραλικότητα», η οποία καθορίζεται από το σπιν ενός σωματιδίου σε σχέση με την κατεύθυνση της κίνησής του. Τα μποζόνια W αλληλεπιδρούν μόνο με αριστερόστροφα σωματίδια και δεξιόστροφα αντισωματίδια, γεγονός που κάνει τα μποζόνια W κλειδί για την κατανόηση της ασυμμετρίας της ύλης και της αντιύλης στο σύμπαν. πηγή: https://www.symmetrymagazine.org/article/explain-it-in-60-seconds-w-boson?language_content_entity=und

Έναν «τέλειο κόσμο» είδε ο επιχειρηματίας που βγήκε από το διαστημόπλοιο στο διαστημικό κενό (βίντεο) Η πρώτη αντίδραση του ερασιτέχνη αστροναύτη που έκανε διαστημικό περίπατο «Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα» είναι η ιστορική πλέον φράση που είπε ο Αμερικανός αστροναύτης Νιλ Άρμστρονγκ πηδώντας από τη σκάλα της σεληνακάτου στην επιφάνεια της Σελήνης το 1969 όταν έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε το πόδι του στη Σελήνη.«Πίσω στο σπίτι (τη Γη) έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε από εδώ όμως η Γη σίγουρα φαίνεται ως ένας τέλειος κόσμος» ήταν η φράση που είπε ο Αμερικανός επιχειρηματίας Τζάρεντ Άιζακμαν που την Πέμπτη στις δύο παρά δέκα το μεσημέρι (ώρα Ελλάδας) έγινε ο πρώτος ιδιώτης, ένας μη επαγγελματίας αστροναύτης, που βγήκε από ένα διαστημικό σκάφος και βίωσε τις συνθήκες του διαστημικού κενού.Πολλοί ιδιώτες κυρίως επιχειρηματίες αλλά και επιστήμονες ακόμη και καλλιτέχνες έχουν ταξιδέψει στο Διάστημα αλλά όλοι παρέμειναν σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μέσα στα διαστημικά σκάφη με τα οποία ταξίδευαν και όσοι εξ αυτών πήγαν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) παρέμειναν σε όλη τη διάρκεια της παραμονής τους εντός των εγκαταστάσεων του σταθμού. Η ιστορική έξοδος Ο Άιζακμαν πλήρωσε το ποσό που ζήτησε η Space X, η διαστημική εταιρεία του Ελον Μασκ, για να ταξιδέψει μαζί με άλλους τρεις πολίτες στο Διάστημα σε μια αποστολή συνολικής διάρκειας πέντε ημέρων στο πλαίσιο της οποίας θα πραγματοποιηθούν σειρά επιστημονικών και τεχνολογικών πειραμάτων. Υπήρχε όμως στο πρόγραμμα και ένα ιστορικό εγχείρημα. Θα γινόταν προσπάθεια ο Άιζακμαν και άλλο ένα μέλος του πληρώματος της αποστολής να βγουν από το σκάφος και να πραγματοποιήσουν ένα διαστημικό περίπατο κάτι που μόνο αστροναύτες είχαν κάνει μέχρι σήμερα.Πράγματι χθες το μεσημέρι ο Άιζακμαν άνοιξε την καταπακτή του ειδικά τροποποιημένου για την συγκεκριμένη αποστολή (Polaris Dawn) σκάφος και βγήκε έξω από αυτό. Στην πραγματικότητα ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας δεν περπάτησε στο διαστημικό κενό αλλά παρέμεινε όρθιος έξω από το σκάφος για λίγη ώρα κοιτάζοντας τη συγκλονιστική θέα του απέραντου Διαστήματος με φόντο τη Γη. Μετά τον Τζάρεντ εκτός του σκάφους βρέθηκε η 30χρονη μηχανικός της SpaceX Σάρα Γκίλις, υπεύθυνης του προγράμματος εκπαίδευσης αστροναυτών της εταιρείας. Στιγμιότυπο από τη στιγμή που ο Τζάρεντ Αιζακμαν βγαίνει από το διαστημόπλοιο και ατενίζει τη θέα του Διαστήματος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1765592/enan-teleio-kosmo-eide-o-epicheirimatias-poy-vgike-apo-to-diastimoploio-sto-diastimiko-keno-vinteo/

Στον ΟΗΕ η συζήτηση για την εκμετάλλευση των διαστημικών πόρων. Πρόκειται για ένα από τα πιο ακανθώδη ζητήματα στο δίκαιο του Διαστήματος. Σε μια εποχή που είναι πλέον αδιαμφισβήτητο ότι η ανεξέλεγκτη χρήση των φυσικών πόρων οδηγεί σε ανυπολόγιστες, για το μέλλον της ανθρωπότητας, καταστροφές, επανέρχεται στο επίκεντρο των νομικών συζητήσεων το ζήτημα της εμπορικής εκμετάλλευσης διαστημικών πόρων, ένα από τα πιο ακανθώδη στο δίκαιο του Διαστήματος.Εν συντομία, σύμφωνα με τα διεθνή νομικά δεδομένα οι διαστημικές δραστηριότητες υπάγονται στις διατάξεις της Συνθήκης για το Εξωατμοσφαιρικό Διάστημα (OST, 1967), που ορίζει –στο Άρθρο Ι– ότι η εξερεύνηση και χρήση του διαστήματος γίνεται προς το όφελος και συμφέρον όλων των χωρών, καθώς αυτό ανήκει «εις την δικαιοδοσία ολοκλήρου της ανθρωπότητος» (Ν.Δ. 670/1970 – κύρωση της Συνθήκης από την χώρα μας). Επίσης, κατά το Άρθρο ΙΙ, «το διάστημα, συμπεριλαμβανομένης της Σελήνης και των ουράνιων σωμάτων, δεν υπόκειται σε εθνική ιδιοποίηση με αξίωση κυριαρχίας, μέσω χρήσης ή κατοχής, ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο». Ο κανόνας, περί απαγόρευσης της ιδιοποίησης του διαστήματος είναι σαφής. Είχε εξάλλου χρησιμοποιηθεί για την απόρριψη, από την πλευρά της διεθνούς κοινότητας, της Διακήρυξη της Μπογκοτά (1976) –δια της οποίας οκτώ κράτη του Ισημερινού είχαν διεκδικήσει την αναγνώριση κυριαρχικών δικαιωμάτων επί τμημάτων γεωστατικής τροχιάς πάνω από τα εδάφη τους–, καθώς το αίτημα είχε κριθεί νομικά και επιστημονικά απαράδεκτο βάσει του Άρθρου ΙΙ (Gorove 1979). Πιο πρόσφατα, το Συμβούλιο Επικρατείας του Λουξεμβούργου αποφάνθηκε (με αφορμή την υιοθέτηση νόμου, το 2017, κατά το άρθρο 1 του οποίου οι διαστημικοί πόροι μπορούν να αποτελούν αντικείμενο ιδιοκτησίας), πως η αναγνώριση ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων επί διαστημικών πόρων είναι εν γένει προβληματική, λόγω δυσκολίας διάκρισης μεταξύ προστασίας των τόπων εξόρυξης και τυχόν προσπάθειας ιδιοποίησης των εν λόγω τμημάτων των ουρανίων σωμάτων, που απαγορεύεται ρητά από την OST (Γνώμη Συμβουλίου της Επικράτειας του Λουξεμβούργου 51.987- 7ης Απριλίου 2017). Με τις κρίσιμες όμως ανακαλύψεις των τελευταίων ετών –όπου σύμφωνα με ειδικούς, σε δέκα από τους χιλιάδες αστεροειδείς που παρουσιάζουν οικονομικό ενδιαφέρον οι επιχειρήσεις εξόρυξης είναι εν δυνάμει εφικτές, με πιθανολογούμενο κέρδος πάνω από 1,5 τρισ. δολάρια (Yarlagadda 2022)–, οι πιέσεις ιδιωτικοοικονομικών συμφερόντων για επανεξέταση του σχετικού ρυθμιστικού πλαισίου όλο και αυξάνονται, οδηγώντας σε σημαντικές νομικές εξελίξεις.Έτσι, στο πλαίσιο μιας πρώτης κατηγορίας πρωτοβουλιών, προωθήθηκαν μεμονωμένα προτάσεις για την ρύθμιση τέτοιων δραστηριοτήτων, όπως π.χ. τα Building Blocks for the Development of an International Framework on Space Resource Activities (του πανεπιστήμιο του Leiden, 2019), ή τα Best Practices for Sustainable Lunar Activities της οργάνωσης Moon Village Association (2021). Εντός αυτής της κατηγορίας, ιδιαίτερο βάρος έχει η πρόταση των ΗΠΑ-NASA, γνωστή ως «Συμφωνίες Άρτεμις» (Artemis Accords), του 2020. Οι εν λόγω Συμφωνίες αποτελούνται από κανόνες που εντάσσονται σε 13 ενότητες με στόχο την ενίσχυση της διακυβέρνησης της εξερεύνησης και χρήσης του διαστήματος (Πλειώνης, Κοσκινά 2024), ορισμένοι δε εκ των οποίων αφορούν στη ρύθμιση των δραστηριοτήτων εξόρυξης και εκμετάλλευσης διαστημικών πόρων επιδιώκοντας την συμπλήρωση της OST που είναι, σύμφωνα με τις ΗΠΑ, μη περιεκτική (Henderson, Neumann 2023). Επί του αποτελέσματος, με 43 χώρες να έχουν προσχωρήσει σε αυτές, εκ των οποίων και η Ελλάδα στις 9.2.2024, οι «Συμφωνίες Άρτεμις» δεσμεύουν μόνο τις χώρες που τις έχουν υπογράψει. Έτσι, τα υπόλοιπα κράτη δεν υποχρεούνται να τηρούν τους εν λόγω κανόνες κατά την υλοποίηση των διαστημικών τους δραστηριοτήτων, γεγονός που ανοίγει το δρόμο στον κατακερματισμό του διεθνούς δικαίου, και σε πιθανές αντικρουόμενες πρακτικές, με ορατή εξέλιξη έναν νέο διεθνή ανταγωνισμό για εμπορευματοποίηση του διαστήματος – με απρόβλεπτες συνέπειες.Σε μια δεύτερη κατηγορία πρωτοβουλιών εντάσσονται οι διεθνείς προσπάθειες στο πλαίσιο του ΟΗΕ καθώς τέθηκε, από το 2016, το θέμα της επανεξέτασης του σχετικού ρυθμιστικού πλαισίου στην ατζέντα της αρμόδιας νομικής υποεπιτροπής για θέματα διεθνούς δικαίου του διαστήματος (UNCOPUOS LSC). Η δε ομάδα εργασίας που συστήθηκε για αυτό το σκοπό (Working Group on Legal Aspects of Space Resource Activities) έχει ξεκινήσει εργασίες, με σκοπό την κατάθεση προτάσεων αρχών που θα διέπουν τις συγκεκριμένες δραστηριότητες μέχρι το 2027. Ήδη, ένας σημαντικός αριθμός χωρών που δραστηριοποιούνται στο διάστημα (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Ιαπωνία, Καναδάς, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Γερμανία κα) έχει δείξει ενδιαφέρον να συμμετάσχει στις συζητήσεις αυτές. Ενδεικτικά, οι ΗΠΑ επαναδιατύπωσαν την άποψη πως θα πρέπει να επικρατήσει η – δικολαβική κατά την άποψη μας – ερμηνεία κατά την οποία το Άρθρο ΙΙ δεν απαγορεύει την αφαίρεση και εκμετάλλευση πόρων από τα ουράνια σώματα, παρά μόνο (απαγορεύει) την ιδιοποίηση πόρων όσο αυτά παραμένουν μέρος των ουράνιων σωμάτων – ήτοι την ιδιοποίηση in situ τμημάτων ουρανίων σωμάτων (ΗΠΑ 2023). Η Κίνα τράβηξε όμως και αυτή την προσοχή της διεθνούς κοινότητας καθώς εξέφρασε την θέση κατά την οποία, δεδομένης της απαγόρευσης ιδιοποίησης του διαστήματος και των ουρανίων σωμάτων του Άρθρου ΙΙ που δεν δείχνει να αμφισβητεί, κάθε ρυθμιστικό πλαίσιο θα πρέπει να δέχεται και να είναι σύμφωνο με τον ως άνω σαφή κανόνα (SpaceNews 2024). Από τα παραπάνω προκύπτουν λοιπόν δύο βασικές προσεγγίσεις επί του θέματος, με τις μεγάλες διαστημικές δυνάμεις μάλλον να διαφωνούν μεταξύ τους˙ φαίνεται δηλαδή πως θα χρειαστεί αρκετός χρόνος μέχρι να τελεσφορήσουν οι συζητήσεις στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Είναι όμως ο ενδεδειγμένος, και ίσως ο μόνος τρόπος για την δημιουργία κοινά αποδεκτού ρυθμιστικού πλαισίου. Οι δε προτάσεις που προωθούνται μεμονωμένα δεν μπορούν να αποτελέσουν μια (έστω μεταβατική) λύση, καθώς έχουν σημαντικές νομικές αδυναμίες. Για παράδειγμα, δεν περιέχουν ρυθμίσεις για την επίλυση τυχόν διαφορών στο πλαίσιο των επίμαχων δραστηριοτήτων, δεν καθορίζεται αρμόδιο όργανο για τον συντονισμό τους, ούτε ποινές σε περίπτωση παράνομων συμπεριφορών κλπ. Επιπλέον, οι προσπάθειες προώθησής τους δείχνουν να αποσιωπούν το γεγονός ότι βάσει της OST –που επιτρέπει την εκμετάλλευση των διαστημικών πόρων (Άρθρο Ι), προς όφελος όμως όλων των χωρών και της ανθρωπότητας, βάσει της ισότητας και της δικαιοσύνης– έχει ήδη υιοθετηθεί πλαίσιο για την εκμετάλλευση μέρος αυτών, όπως για τη χρήση του ραδιοφάσματος και των δορυφορικών τροχιών, που είναι επιτρεπτή υπό την ευθύνη και τον συντονισμό της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών (ITU), της οποίας η ιδρυτική συνθήκη ορίζει πως οι ραδιοσυχνότητες και οι συνδεδεμένες τροχιές αποτελούν πεπερασμένους πόρους που πρέπει να χρησιμοποιούνται με ορθολογικό και οικονομικό τρόπο (Άρθρο 44.2)˙ όπως γίνεται εδώ και δεκαετίες με πλήρη αποτελεσματικότητα.Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος που εγκυμονούν οι παραπάνω μεμονωμένες προτάσεις είναι μεν αυτός του κατακερματισμού των πρακτικών των χωρών και του ρυθμιστικού πλαισίου, αλλά και ο κίνδυνος διενέξεων ή και χρήσης ένοπλης βίας για την προστασία σημείων εξόρυξης επί των ουράνιων σωμάτων. Σε μια εποχή όπου ο πολιτικός, οικονομικός αλλά και στρατιωτικός ανταγωνισμός μεταξύ μεγάλων δυνάμεων οξύνεται διαρκώς, ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν σημαντικά την δύναμή τους ανερχόμενες διαστημικές χώρες, είναι απαραίτητο – για το μέλλον της ανθρωπότητας – να επικρατήσει το διεθνές δίκαιο και κυρίως να γίνουν σεβαστοί κανόνες και αρχές που εξασφάλισαν την ειρηνική χρήση του διαστήματος για πάνω από μισό αιώνα. https://www.kathimerini.gr/life/diastima/563216272/ston-oie-i-syzitisi-gia-tin-ekmetalleysi-ton-diastimikon-poron/

Χαρτογράφηση των μαγνητικών πεδίων του στέμματος του Ήλιου … χρησιμοποιώντας το φαινόμενο Zeeman Τους πρώτους λεπτομερείς χάρτες των μαγνητικών πεδίων του στέμματος του Ήλιου δημιούργησε το ηλιακό τηλεσκόπιο Daniel K. Inouye του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών των ΗΠΑ. Το ορόσημο αυτό, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Science Advances», αναμένεται να ενισχύσει την κατανόησή μας για την ατμόσφαιρα του Ήλιου και τις επιπτώσεις της για τη Γη.Το στέμμα, δηλαδή η εξωτερική ατμόσφαιρα του Ήλιου, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τους ηλιακούς ανέμους και τα διαστημικά καιρικά φαινόμενα. Οι ηλιακοί φυσικοί έχουν χαρτογραφήσει τα μαγνητικά πεδία στην επιφάνεια του Ήλιου, ωστόσο τα μαγνητικά πεδία στις ζώνες πάνω από την επιφάνεια, όπως το στέμμα, όπου δημιουργούνται οι ηλιακές καταιγίδες, δεν έχουν χαρτογραφηθεί.Το ηλιακό τηλεσκόπιο Daniel K. Inouye, το ισχυρότερο ηλιακό τηλεσκόπιο στον κόσμο, πέτυχε μια σημαντική ανακάλυψη με την άμεση χαρτογράφηση της ισχύος του μαγνητικού πεδίου στο ηλιακό στέμμα.Το τηλεσκόπιο δημιούργησε τους χάρτες χρησιμοποιώντας το φαινόμενο Ζέεμαν, το οποίο μετρά τις μαγνητικές ιδιότητες παρατηρώντας τη διάσπαση των φασματικών γραμμών, οι οποίες εμφανίζονται σε συγκεκριμένα μήκη κύματος στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα και αντιπροσωπεύουν το φως που απορροφάται ή εκπέμπεται από άτομα ή μόρια. Οι γραμμές αυτές λειτουργούν σαν «δακτυλικά αποτυπώματα», καθώς είναι μοναδικές για κάθε άτομο ή μόριο, επιτρέποντας στους επιστήμονες να προσδιορίζουν τη χημική σύνθεση και τις φυσικές ιδιότητες των ουράνιων αντικειμένων. Όταν εκτίθενται σε μαγνητικό πεδίο, όπως στον Ήλιο, οι γραμμές αυτές διασπώνται, γεγονός που μας δίνει μια εικόνα των μαγνητικών ιδιοτήτων του αντικειμένου.Ο Ολλανδός φυσικός Pieter Zeeman (1865-1943), το 1879 δημοσίευσε μια εργασία σχετικά με την επίδραση του μαγνητικού πεδίου στις φασματικές γραμμές. Το 1902 μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ φυσικής με τον Hendrik A. Lorentz για τις έρευνές τους σχετικά με την επίδραση του μαγνητισμού στα φαινόμενα ακτινοβολίας. Ο Zeeman παρατήρησε την διαπλάτυνση των δυο κίτρινων φασματικών γραμμών του νατρίου υπό την επίδραση εξωτερικού μαγνητικού πεδίου σε ατμούς νατρίου. Αργότερα χρησιμοποιώντας όργανα μεγαλύτερης διακριτικής ικανότητας διαπιστώθηκε διαχωρισμός σε περισσότερες γραμμές. Ο διαχωρισμός των φασματικών γραμμών λόγω της επίδρασης μαγνητικού πεδίου, ονομάζεται φαινόμενο Zeeman, και αποδίδεται στην αλληλεπίδραση ενός εξωτερικού μαγνητκού πεδίου με την μαγνητική διπολική ροπή των ατόμων (ή μορίων), η οποία εμφανίζεται λόγω της κίνησης των ηλεκτρονών κατά την περιφορά τους (ομαλό φαινόμενο Zeeman) ή κατά την μη κλασική ιδιοπεριστροφή τους (ανώμαλο φαινόμενο Ζeeman).Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι η χαρτογράφηση αυτή είναι απαραίτητη για την κατανόηση και την πρόβλεψη του διαστημικού καιρού και για την προστασία της τεχνολογίας στη Γη και στο Διάστημα. πηγή: https://www.amna.gr/home/article/847404/Tous-protous-leptomereis-chartes-ton-magnitikon-pedion-tou-stemmatos-tou-liou-dimiourgise-to-tileskopio-Daniel-K-Inouye – https://phys.org/news/2024-09-daniel-inouye-solar-telescope-magnetic.html

Η «φράουλα» τεχνητής νοημοσύνης της OpenAI μπορεί να συλλογίζεται. Η εταιρεία έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία για τη νέα της τεχνολογία. Τον Ιούλιο το πρακτορείο Reuters αποκάλυψε ότι η OpenAI, η εταιρεία που δημιούργησε το πρόγραμμα γενετικής νοημοσύνης ChatGPT και έγινε σημείο αναφοράς στη βιομηχανία της τεχνολογίας, είχε υπό εξέλιξη στα εργαστήρια της ένα απόρρητο πρότζεκτ.Το πρότζεκτ αυτό είχε σύμφωνα με το ρεπορτάζ ονομαστεί «Φράουλα» επρόκειτο για μια τεχνολογία που θα δίνει στα προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης αυξημένα επίπεδα «λογικής» και «συλλογισμού» με βασικό στόχο τα προγράμματα ΑΙ να εισέρχονται μόνα τους χωρίς εντολή κάποιου χρήστη στο Διαδίκτυο προκειμένου να… αυτοβελτιωθούν. Πιο συγκεκριμένα τα προγράμματα αυτά θα αναζητούν στο Διαδίκτυο τρόπο να αναβαθμίζονται ώστε να εκτελούν κάθε φορά ολοένα και πιο σύνθετες εργασίες σε περίπτωση που αυτές του ζητηθούν. Τι κάνει Η OpenAI με ανάρτηση της επιβεβαίωσε την ύπαρξη του προγράμματος αναφέροντας ότι η λέξη «φράουλα» χρησιμοποιήθηκε για εσωτερική χρήση στην εταιρεία κατά την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Η εταιρεία παρουσίασε δύο μοντέλα αυτής της τεχνολογίας με τα ονόματα o1 και o1-mini τα οποία όπως λένε τα στελέχη της OpenAI έχουν ικανότητα «αληθινού γενικού συλλογισμού».Στην ανάρτησή της η OpenAI αναφέρει ότι το μοντέλο o1 σημείωσε ποσοστά επιτυχίας 83% στις κατατακτήριες εξετάσεις για τη Διεθνή Ολυμπιάδα Μαθηματικών, σε σύγκριση με 13% για το μοντέλο GPT-4o.Το μοντέλο βελτίωσε επίσης την απόδοση σε ερωτήσεις ανταγωνιστικού προγραμματισμού καθώς και σε επιστημονικά προβλήματα επιπέδου μιας διδακτορικής εργασίας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1765475/i-fraoyla-technitis-noimosynis-tis-openai-mporei-na-syllogizetai/

Η κορυφαία αστρονομική φωτογραφία του 2024. Πρόκειται για έναν εντυπωσιακό συνδυασμό 33 φωτογραφιών που τραβήχτηκαν σε διάστημα 10 δευτερολέπτων κατά την διάρκεια της δακτυλιοειδούς έκλειψης του 2023, που έχρισαν τον Ryan Imperio από τις ΗΠΑ κορυφαίο αστροφωτογράφο της χρονιάς:Η Σελήνη περιφέρεται γύρω από τη Γη σε μια έλλειψη και όχι σε έναν κύκλο. Αυτό σημαίνει ότι μερικές φορές η Σελήνη είναι πιο κοντά μας (περίπου 360.000 χλμ. στο «περίγειο»), ενώ άλλες φορές είναι πιο μακριά (περίπου 405.000 χιλιόμετρα στο «απόγειο»). Αν συμβεί μια έκλειψη Ηλίου ενώ η Σελήνη βρίσκεται στο απόγειο, από τη δική μας οπτική γωνία η διάμετρός της είναι ελαφρώς μικρότερη από τη διάμετρο του Ήλιου. Τότε θα συμβεί αυτό που ονομάζεται δακτυλιοειδής έκλειψη.Σε αντίθεση με μια ολική έκλειψη όπου η Σελήνη καλύπτει πλήρως τον Ήλιο, κατά τη διάρκεια μιας δακτυλιοειδούς έκλειψης ο εξωτερικός δακτύλιος του Ήλιου εξακολουθεί να είναι ορατός, δημιουργώντας ένα χρυσό φωτοστέφανο που λάμπει γύρω από την επιφάνεια της Σελήνης, το επονομαζόμενο «δαχτυλίδι της φωτιάς».Mία από τις φωτογραφίες του Ryan Imperio με τις χάντρες του Baily. Στην κάτω δεξιά πλευρά της εικόνας, βλέπουμε τις σκιές των σεληνιακών βουνών που κρύβουν το φως του Ήλιου, ενώ οι κοιλάδες το αφήνουν να περάσει. Κατά τη διάρκεια μιας δακτυλιοειδούς έκλειψης Ηλίου, μπορεί κανείς να παρατηρήσει επίσης και τις «χάντρες του Baily» που οφείλονται στην τοπογραφία της Σελήνης. Αυτό συμβαίνει όταν η Σελήνη εισέρχεται και εξέρχεται από την έκλειψη και το φως του Ήλιου λάμπει γύρω από τα σεληνιακά βουνά και τις κοιλάδες. Πρόκειται για το φαινόμενο που παρατήρησε στην έκλειψη του 1836 ο αστρονόμος Francis Baily και τo περιέγραψε ως «μια σειρά από φωτεινές χάντρες, ακανόνιστου μεγέθους και απόστασης η μία από την άλλη που σχηματίστηκε ξαφνικά γύρω από εκείνο το τμήμα της περιφέρειας της Σελήνης που επρόκειτο να εισέλθει στον δίσκο του Ήλιου». περισσότερες λετπομέρειες σχετικά με την λήψη των φωτογραφιών από τον αστροφωτογράφο Ryan Imperio στον ιστότοπο του Royal Museums Greenwich, στο άρθρο με τίτλο: ‘Beads of sunlight: photographing an annular solar eclipse‘

Rocket and Space Corporation "Energia" Καλή αρχή σε όλους τους εμπλεκόμενους! 😎 Το Soyuz MS-26 βρίσκεται ήδη σε τροχιά, οι κεραίες και τα ηλιακά πάνελ είναι ανοιχτά, όλα είναι κανονικά - το πλοίο σπεύδει προς τον ISS. Οι ειδικοί μας στα βαλλιστικά έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά και το διαστημόπλοιο έχει την ικανότητα να φτάσει στο στόχο του με εξαιρετικά γρήγορο τρόπο - σε μόλις δύο τροχιές γύρω από τη Γη. Η πτήση θα διαρκέσει 3 ώρες και 10 λεπτά. Στο διαστημόπλοιο που πετά προς τον ISS: ◽ Alexey Ovchinin (Roscosmos); ◽ Ivan Vagner (Roscosmos); ◽ Donald Pettit (NASA). Επίσης, το Soyuz MS-26 μεταφέρει 130 κιλά φορτίου: εξοπλισμός για επιστημονικά πειράματα, εξοπλισμό φωτογραφιών και βίντεο, αφαιρούμενα μέσα αποθήκευσης, αναλώσιμα, προσωπικά αντικείμενα των μελών του πληρώματος, μερίδες τροφίμων και φρέσκα τρόφιμα. https://vk.com/rsc_energia?z=video-30315369_456244144%2F5dd7500ffc4a9c4d41%2Fpl_post_-30315369_573537 https://vk.com/rsc_energia?z=video-167742670_456239409%2F8f6fea485aa0f1ed02%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_21668 Rocket and Space Corporation "Energia" Ας εκπνεύσουμε: Το Soyuz MS-26 έδεσε τακτικά στη μονάδα Rassvet του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Μιλώντας για την αυγή. Συμβαίνει συχνά ότι η ίδια η στιγμή της ελλιμενισμού ενός επανδρωμένου διαστημικού σκάφους συμβαίνει στην κοσμική "σκιά" - σε μια περίοδο που οι ακτίνες του ήλιου δεν φωτίζουν το σταθμό. Στην ουσία, αυτό δεν είναι καθόλου κρίσιμο. Πριν από την ελλιμενισμό, το διαστημόπλοιο και ο ISS χωρίζονται κατά περίπου 200 μέτρα. Και ακόμη κι αν οι κοσμοναύτες πρέπει να «παρκάρουν» το πλοίο χειροκίνητα, το φως από τους προβολείς Soyuz MS θα είναι αρκετό για την επιχείρηση. Αλλά είναι καλύτερα να πετάξετε πάνω από το σταθμό στο φως του Ήλιου. Πρόσφατα δείξαμε ένα σύντομο βίντεο από τον ελιγμό. Η πτήση πραγματοποιείται σε απόσταση περίπου 400 μέτρων από τον σταθμό, γιατί όταν το πλοίο μπει στην επιθυμητή τροχιά και «πιάσει» το ISS, πρέπει να βρίσκεται ακόμα μπροστά από μια συγκεκριμένη μονάδα. Το Soyuz πρέπει να «αιωρείται» καθαρά απέναντι από τη θύρα ελλιμενισμού και μόνο τότε δίνεται η εντολή για ελλιμενισμό. Απομένει περίπου μιάμιση ώρα μέχρι να ανοίξουν οι καταπακτές (πρέπει να εξισορροπήσετε την πίεση και να ελέγξετε τα πάντα) και μετά ο Alexey Ovchinin, Ο Ivan Vagner και ο Donald Pettit θα ενταχθούν στο πλήρωμα του ISS. https://vk.com/rsc_energia?z=video-167742670_456239410%2Fdf4baa195eff88f8bb%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_21677

Η τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας είναι «παιδί» μιας τρομερής γαλαξιακής αναμέτρησης. Νέα μελέτη υποδεικνύει την καταγωγή του Τοξότης Α*. Στο κέντρο του γαλαξία μας σε απόσταση 26.000 ετών φωτός μακριά από τη Γη δεσπόζει ο Τοξότης Α* μια μαύρη τρύπα με μάζα περίπου τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Τα ολοένα και πιο προηγμένα τεχνικά μέσα που έχουν στη διάθεση τους οι επιστήμονες έχουν επιτρέψει τα τελευταία χρόνια να έχουν πραγματοποιηθούν πολλές μελέτες για τον Τοξότη Α* που αποκαλύπτουν πολλά στοιχεία για το πώς λειτουργεί καθώς και για τα φαινόμενα που συνδέονται με αυτή την λειτουργία.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα αποτελέσματα της δικής της μελέτης τα οποία όπως αναφέρουν οι ερευνητές αποκαλύπτουν την καταγωγή του Τοξότη Α*.Σύμφωνα με τους ερευνητές η μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας είναι προϊόν μιας κατακλυσμιαίας σύγκρουσης/συγχώνευσης δύο μελανών οπών πριν από μερικά δισ. έτη. Οι ερευνητές αναφέρουν μάλιστα ότι εξακολουθούν να κάνουν την εμφάνιση τους κοσμικά φαινόμενα στον Τοξότη Α* που συνδέονται με αυτή την σύγκρουση/συγχώνευση που τον δημιούργησε.«Αυτή η ανακάλυψη ανοίγει το δρόμο για την κατανόησή μας για το πώς μεγαλώνουν και εξελίσσονται οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες. Ο ασυνήθιστος τρόπος περιστροφής του Τοξότη Α* δείχνει ότι μπορεί να έχει συγχωνευθεί με μια άλλη μαύρη τρύπα, αλλάζοντας δραματικά το πλάτος και τον προσανατολισμό της περιστροφής του» αναφέρει ο Γιχάν Γουάνγκ αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα, στο Λας Βέγκας, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Οι συγκρούσεις Μια σύγκρουση/συγχώνευση μαύρων τρυπών όπως αυτή που θεωρούν οι ερευνητές ότι προκάλεσε τη γέννηση του Τοξότη Α* συμβαίνουν συνήθως όταν συγκρούονται/συγχωνεύονται δύο γαλαξίες.Έχει διαπιστωθεί ότι ο γαλαξίας μας έχει πάρει μέρος σε αρκετά τέτοια συμβάντα. Πρόσφατες μελέτες μάλιστα ανεβάζουν τον αριθμό των συγκρούσεων με άλλους γαλαξίες στις οποίες έχει πάρει μέρος ο γαλαξίας σε 12 ή και περισσότερες με το γαλαξία μας να βγαίνει από όλες νικητής εντυπωσιάζοντας τους επιστήμονες αφού σε ορισμένες περιπτώσεις κατάφερε να αντιμετωπίσει με επιτυχία μεγαλύτερους σε μέγεθος γαλαξίες οι οποίοι κατά βάση κερδίζουν αυτές τις κοσμικές αναμετρήσεις. Σε κάποια από αυτές τις γαλαξιακές μάχες γεννήθηκε σύμφωνα με τους ερευνητές ο Τοξότης Α*. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1764565/i-terastia-mayri-trypa-sto-kentro-toy-galaxia-mas-einai-paidi-mias-tromeris-galaxiakis-anametrisis/

Δείτε ζωντανά τον πρώτο ιδιωτικό διαστημικό περίπατο. Για πρώτη φορά θα επιχειρήσουν να περπατήσουν στο Διάστημα πολίτες και όχι αστροναύτες. Περίπου στη μία το μεσημέρι ώρα Ελλάδος είναι προγραμματισμένη η προσπάθεια του πληρώματος της αποστολής Polaris Dawn να βγει από το σκάφος και να πραγματοποιήσει ένα διαστημικό περίπατο. Αν τα καταφέρουν θα είναι η πρώτη φορά που ιδιώτες θα περπατήσουν στο διαστημικό κενό.Το σκάφος της αποστολής που ανήκει στη Space X, τη διαστημική εταιρεία του Ελον Μασκ, εκτοξεύτηκε το μεσημέρι της Τρίτης από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της NASΑ. Στο σκάφος βρίσκονται ένας δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας, ένας συνταξιούχος πιλότος στρατιωτικού μαχητικού και δύο υπάλληλοι της Space X. Πρόκειται για τον Τζάρεντ Άιζάακμαν ιδρυτή της εταιρείας ηλεκτρονικών πληρωμών Shift4 που κατέβαλε το ποσό για την υλοποίηση της αποστολής.Το κόστος της αποστολής καλύπτει ο επιχειρηματίας χωρίς να έχει γίνει γνωστό το ποσό που έδωσε στην Space X αλλά εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια δολάρια. Μαζί του είναι ο πιλότος της αποστολής Σκότ Ποτίτ, ένας συνταξιούχος αντισυνταγματάρχης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, και οι υπάλληλοι της Space X Σάρα Γκίλις και Άννα Μένον που είναι ανώτεροι μηχανικοί της εταιρείας. Το σκάφος της πενθήμερης αποστολής θα κινείται σε μια τροχιά που θα το φέρνει σε απόσταση από 190 ως περίπου χίλια χλμ. μακριά από τη Γη. Η προσπάθεια για τον διαστημικό περίπατο είναι προγραμματισμένο να γίνει την Πέμπτη σε απόσταση 700 χλμ. από τον πλανήτη μας. Ανάμεσα στα άλλα η αποστολή θα δοκιμάσει και νέες προηγμένες τεχνολογίες δορυφορικών επικοινωνιών με χρήση λέιζερ. Το εγχείρημα θα μεταδίδει ζωντανά και η Space X μέσω της πλατφόρμας Χ (https://x.com/SpaceX) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1764390/deite-zontana-ton-proto-idiotiko-diastimiko-peripato/

Ο χαμένος δορυφόρος του Άρη «σμίλεψε» την επιφάνεια του πλανήτη. Νέα ενδιαφέρουσα μελέτη για τον Κόκκινο Πλανήτη. Δεν είναι μόνο οι ακραίες και απόλυτα αφιλόξενες για τη ζωή συνθήκες που επικρατούν στον Άρη αλλά και τα γεωλογικά του χαρακτηριστικά που τον καθιστούν ως μια ξεχωριστή, μοναδική περίπτωση στο ηλιακό μας σύστημα.Στο απόλυτα ερημικό του περιβάλλον του Κόκκινου Πλανήτη βρίσκονται το μεγαλύτερο όρος στο ηλιακό σύστημα, ο Όλυμπος με ύψος 20 χλμ. και το μεγαλύτερο σύστημα φαραγγιών στο ηλιακό σύστημα το Valles Marineris που έχει μήκος πάνω από 4,000 χιλιόμετρα, πλάτος 200 χλμ. και βάθος μέχρι 10 χιλιόμετρα.Με δημοσίευση του στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv ο Μάικλ Εφρίμσκι αστρονόμος στο Ναυτικό Παρατηρητήριο των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον παρουσιάζει μια νέα θεωρία σύμφωνα με την οποία υπεύθυνος για τα εντυπωσιακά γεωλογικά του Άρη είναι ένας εξαφανισμένος σήμερα δορυφόρος του πλανήτη.Ο Άρης διαθέτει δύο δορυφόρους, δύο μικρού μεγέθους διαστημικά σώματα που έλαβαν τα ονόματα Φόβος και Δείμος δηλαδή τα ονόματα των υιών του θεού του πολέμου.Η επιστημονική κοινότητα έχει στρέψει το ενδιαφέρον της τα τελευταία χρόνια στους δύο δορυφόρους αναζητώντας στοιχεία για την προέλευση τους αλλά και στοιχεία για τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτούς αφού υπάρχουν σχέδια να ταξιδέψουν εκεί επανδρωμένες αποστολές χρησιμοποιώντας τους ως σκαλοπάτι για τον τελικό τους προορισμό, τον Άρη. Υπήρχε και άλλος; Σύμφωνα με τον Εφρίμσκι ο Άρης διέθετε κάποτε ένα μεγάλου μεγέθους δορυφόρο ο οποίος έπαιξε ρόλο στο πώς διαμορφώθηκε το γεωλογικό τοπίο του Κόκκινου Πλανήτη.Οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ του μεγάλου δορυφόρου και του Άρη μετέβαλαν όπως αναφέρει η νέα θεωρία το σχήμα του Άρη αυξάνοντας τις παλίρροιες στους ωκεανούς του μάγματος με τον ίδιο τρόπο που η Σελήνη αυξάνει τις παλίρροιες στους ωκεανούς της Γη. Επειδή όμως ο Άρης είναι μικρότερος από τη Γη, ψύχθηκε πολύ πιο γρήγορα και τα παλιρροϊκά εξογκώματα του δημιούργησαν τους γιγάντιους γεωλογικούς σχηματισμούς του πλανήτη.Ο Εφρίμσκι λέει ότι κάποια τρομερή σύγκρουση με άλλο μεγάλο διαστημικό σώμα κατέστρεψε τον δορυφόρο και ο Φόβος με τον Δείμο αποτελούν θραύσματα αυτής της σύγκρουσης είναι μια πιθανή εξήγηση για την εξαφάνιση του μεγάλου δορυφόρου. Μια δεύτερη πιθανή αίτια της εξαφάνισης του μεγάλου δορυφόρου είναι να υπήρξε ένας συνδυασμός βαρυτικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ του δορυφόρου του Άρη και κάποιου άλλου διαστημικού σώματος η οποία απομάκρυνε τον δορυφόρο όχι μόνο από τη θέση του κοντά στον Κόκκινο Πλανήτη αλλά τον απομάκρυνε από το ηλιακό μας σύστημα.Είναι σίγουρα μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ιδέα και αναμένεται η αντίδραση της επιστημονικής κοινότητας σας αυτή. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1763870/o-chamenos-doryforos-toy-ari-smilepse-tin-epifaneia-toy-planiti/

Οι πιο κοντινές υπερμαζικές μαύρες τρύπες. Απέχουν μεταξύ τους μόνο 300 έτη φωτός. Τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Chandra εντόπισαν ζεύγος υπερμαζικών μαύρων τρυπών που κατέχουν το εξής ρεκόρ: βρίσκονται στην πιο κοντινή απόσταση – την μικρότερη απόσταση μεταξύ δύο μαύρων τρυπών που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα.Οι μαύρες τρύπες βρίσκονται στο κέντρο δύο γαλαξιών οι οποίοι είναι σε τροχιά σύγκρουσης. Οι γαλαξίες βρίσκονται σε απόσταση 800 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη και σε απόσταση 300 ετών φωτός μεταξύ τους. Αυτές οι μαύρες τρύπες τροφοδοτούνται από την σκόνη και τα αέρια του περιβάλλοντός τους, με αποτέλεσμα να φωτοβολούν έντονα ως ενεργοί γαλαξιακές πυρήνες (AGN). Δείτε το σχετικό βίντεο της NASA: Διαβάστε περισσότερα: NASA’s Hubble, Chandra Find Supermassive Black Hole Duo – https://science.nasa.gov/missions/hubble/nasas-hubble-chandra-find-supermassive-black-hole-duo/

Rocket and Space Corporation "Energia" Ενώ περιμένουμε την απογείωση του Soyuz MS-26, ας θαυμάσουμε μια φωτογραφία του πληρώματος με έναν χαριτωμένο δείκτη μηδενικής βαρύτητας. Αυτή τη φορά, με τη βοήθεια του διοικητή του διαστημόπλοιου Alexey Ovchinin, ένα μικρό corgi, ένα αντίγραφο παιχνιδιού του αγαπημένου της οικογένειας του κοσμοναύτη, θα αναφέρει την «έναρξη» της έλλειψης βαρύτητας. Στην πραγματικότητα, φυσικά, η χρήση ενός τέτοιου δείκτη είναι προαιρετική. Αυτή είναι μάλλον μια καλή παράδοση κάθε κυκλοφορίας. Ωστόσο, είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να μην χάσετε τη στιγμή που οι υπερφορτώσεις τελικά εξαφανίζονται και η ταχύτητα του πλοίου είναι επαρκής για συνθήκες μικροβαρύτητας. Τι πρέπει να κάνετε όταν εμφανίζεται έλλειψη βαρύτητας; 🧑‍🚀 Αμέσως μετά την απενεργοποίηση των μηχανών τρίτου σταδίου, οι αστροναύτες πρέπει να ελέγξουν τον διαχωρισμό του. Μετά από αυτό, το πλοίο θα πρέπει να κατασκευάσει αυτόματα έναν προσανατολισμό, να ανοίξει ηλιακούς συλλέκτες και κεραίες. Εάν η εντολή αποτύχει, το πλήρωμα πρέπει να την εκδώσει αμέσως χειροκίνητα από το τηλεχειριστήριο. Διαφορετικά, υπάρχει κίνδυνος να πέσετε σε ένα μοτίβο πτήσης δύο ημερών αντί για ένα εξαιρετικά γρήγορο. 🚀 Το πλοίο θα αναχωρήσει για τον ISS αύριο – 11 Σεπτεμβρίου στις 19:23 ώρα Μόσχας. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_21662 Roscosmos Η Κρατική Επιτροπή ενέκρινε το πλήρωμα της 72ης μακροχρόνιας αποστολής στο ISS Κύριο πλήρωμα: ▪ Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Alexey Ovchinin. ▪ Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Ivan Vagner. ▪ Ο αστροναύτης της NASA Donald Pettit. Εφεδρικό πλήρωμα: ▪ Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Sergei Ryzhikov. ▪ Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Alexey Zubritsky. ▪ Ο αστροναύτης της NASA Τζόναθαν Κιμ. Έναρξη: 11 Σεπτεμβρίου στις 19:23 ώρα Μόσχας Σύνδεση στη μονάδα Rassvet: 11 Σεπτεμβρίου στις 22:33 ώρα Μόσχας. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_573528

Εκτοξεύτηκε το σκάφος της επανδρωμένης αποστολής που θα πραγματοποιήσει τον πρώτο ιδιωτικό διαστημικό περίπατο (βίντεο) Το πλήρωμα αποτελείται από τέσσερα άτομα κανένα εκ των οποίων δεν είναι αστροναύτης. Εκτός Γης βρίσκεται εδώ και λίγη ώρα το σκάφος της αποστολής Polaris Dawn. Το τροποποιημένο σκάφος Crew Dragon της Space X, της διαστημικής εταιρείας του Έλον Μασκ, εκτοξεύτηκε το μεσημέρι της Τρίτης από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της NASA χωρίς να υπάρξει κανένα πρόβλημα σύμφωνα με τους επιτελείς της αποστολής. Στο σκάφος βρίσκονται ένας δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας, ένας συνταξιούχος πιλότος στρατιωτικού μαχητικού και δύο υπάλληλοι της Space X. Πρόκειται για τον Τζάρεντ Άιζάακμαν ιδρυτή της εταιρείας ηλεκτρονικών πληρωμών Shift4 που κατέβαλε το ποσό για την υλοποίηση της αποστολής. Έχει αρνηθεί να κάνει γνωστό το ποσό που έδωσε στην Space X αλλά εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια δολάρια. Μαζί του είναι ο πιλότος της αποστολής Σκότ Ποτίτ, ένας συνταξιούχος αντισυνταγματάρχης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, και οι υπάλληλοι της Space X Σάρα Γκίλις και Άννα Μένον που είναι ανώτεροι μηχανικοί της εταιρείας.Μέχρι τώρα η παρουσία και δραστηριότητα ανθρώπων στο στο διαστημικό κενό έχει γίνει μόνο από αστροναύτες κρατικών διαστημικών υπηρεσιών.Το σκάφος της πενθήμερης αποστολής θα κινείται σε μια τροχιά που θα το φέρνει σε απόσταση από 190 ως περίπου χίλια χλμ. μακριά από τη Γη. Η προσπάθεια για τον διαστημικό περίπατο είναι προγραμματισμένο να γίνει την Πέμπτη σε απόσταση 700 χλμ. από τον πλανήτη μας. Ανάμεσα στα άλλα η αποστολή θα δοκιμάσει και νέες προηγμένες τεχνολογίες δορυφορικών επικοινωνιών με χρήση λέιζερ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1762651/ektoxeytike-to-skafos-tis-epandromenis-apostolis-poy-tha-pragmatopoiisei-ton-proto-idiotiko-diastimiko-peripato-vinteo/

Δίκτυο επανδρωμένων σεληνιακών βάσεων ανακοίνωσε η Κίνα. Το Πεκίνο παρουσίασε τον οδικό χάρτη του εγχειρήματος. Το 2022 ανακοινώθηκε η συνεργασία Ρωσίας και Κίνας για ένα επανδρωμένο διαστημικό σταθμό στο νότιο πόλο της Σελήνης είχε γίνει πριν από δύο χρόνια. Πεκίνο και Κρεμλίνο αποφάσισαν να λάβει η βάση ένα ευρύτερο χαρακτήρα και άφησαν ανοικτό το περιθώριο να συμμετέχουν στο εγχείρημα και άλλες χώρες.Χώρες όπως το Αζερμπαϊτζάν, η Βενεζουέλα, η Νότιος Αφρική, το Πακιστάν και άλλες χώρες έσπευσαν να δηλώσουν συμμετοχή και έτσι η βάση αυτή απέκτησε χαρακτηριστικά διεθνούς σταθμού λαμβάνοντας την ανάλογη ονομασία, Διεθνής Σεληνιακός Ερευνητικός Σταθμός (ILRS).Η Κίνα έχει δημιουργήσει το πρόγραμμα Εξερεύνησης του Βαθέως Διαστήματος στο οποίο έχει αναθέσει όλα όσα αφορούν τη δημιουργία του ILRS. Σε συνέδριο που διοργανώθηκε για αυτό το πρόγραμμα οι επιτελείς του παρουσίασαν τον οδικό χάρτη δημιουργίας του σεληνιακού σταθμού.Η πρώτη φάση του εγχειρήματος αφορά την κατασκευή μιας βάσης στο νότιο πόλο της Σελήνης περιοχή που και η NASA έχει επιλέξει για να δημιουργήσει μια βάση. Στο υπέδαφος του νότιου πόλου του φεγγαριού έχει διαπιστωθεί η παρουσία νερού σε παγωμένη μορφή. Θα γίνει προσπάθεια απόκτησης και πολλαπλής αξιοποίησης του παγωμένου νερού ώστε να λειτουργήσουν βιώσιμα οι βάσεις.Το παγωμένο νερό θα αξιοποιηθεί φυσικά για χρήση πόσιμου νερού αλλά και για παραγωγή οξυγόνου για να αναπνέουν όσοι ζουν στις βάσεις καθώς και για καύσιμα για τους πυραύλους και τα διαστημικά σκάφη ώστε να αποκτήσουν οι βάσεις μια αυτονομία από τροφοδοσία από τη Γη αλλά και να μπορούν να χρησιμοποιούν σε επόμενη φάση και ως κόμβος για επανδρωμένες αποστολές σε άλλες περιοχές του ηλιακού μας συστήματος κυρίως προς τον Άρη. Το πλάνο Σύμφωνα με τα στελέχη του Εξερεύνησης του Βαθέως Διαστήματος η κατασκευή του σταθμού στο νότιο πόλο θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το 2035 και στη συνέχεια θα ξεκινήσει η προσπάθεια κατασκευής μικρότερων βάσεων σε άλλες περιοχές της Σελήνης ώστε να δημιουργηθεί ένα δίκτυο βάσεων στο φυσικό μας δορυφόρο. Μια βάση θα δημιουργηθεί σε κάποια περιοχή του ισημερινού του φεγγαριού και μια στην αθέατη πλευρά του από τη Γη περιοχή που ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έχει ανακοινώσει ότι θέλει να δημιουργήσει τη δική του βάση σχέδιο που όμως έχει παραμείνει προς το παρόν σε επίπεδο προθέσεων.Το δίκτυο βάσεων ILRS θα υποστηρίζει ένας διαστημικός σταθμός που θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Παρόμοιο τροχιακό σταθμό έχουν ανακοινώσει ότι θα δημιουργήσουν την επόμενη πενταετία η NASA και η ESA για να υποστηρίξουν το πρόγραμμα επανδρωμένων αποστολών των δύο υπηρεσιών και την/τις βάσεις που θέλουν να φτιάξουν στη Σελήνη.Οι κινέζοι επιτελείς ανέφεραν επίσης ότι το δίκτυο των βάσεων θα υποστηρίζει επανδρωμένες αποστολές στον Άρη. Να σημειωθεί ότι πριν από τέσσερις μήνες το Κρεμλίνο ανακοίνωσε ότι ξεκίνησε τη κατασκευή μιας πυρηνικής εγκατάστασης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που θα τροφοδοτεί την βάση στο νότιο πόλο της Σελήνης. Μια μακέτα του σταθμού που θα κατασκευάσει η Κίνα με τους συμμάχους της στη Σελήνη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1763364/diktyo-epandromenon-seliniakon-vaseon-anakoinose-i-kina/

Η κλιματική αλλαγή μπορεί να χτυπήσει με συνεχή ακραία φαινόμενα 5,6 δισ. ανθρώπους. Έντονες καταιγίδες και ξηρασίες θα κάνουν ολοένα και πιο συχνά την εμφάνιση τους σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τη μελέτη της σύμφωνα με την οποία είναι πιθανό το 70% της ανθρωπότητας να βιώσει τα επόμενα χρόνια τις επιπτώσεις ακραίων καιρικών φαινομένων.Η μελέτη αναφέρει ότι τα επόμενα 20 χρόνια οι εξαιρετικά έντονες καταιγίδες και οι επίσης έντονες ξηρασίες θα κάνουν ολοένα και συχνότερα την εμφάνιση τους και τα φαινόμενα αυτά μπορεί να… χτυπήσουν 5,6 δισ. ανθρώπους.Τη μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες του Κέντρου Διεθνών Κλιματικών Ερευνών CICERO στο Όσλο οι οποίοι λένε ότι πηγή του προβλήματος είναι η κλιματική αλλαγή και χαρτογράφησαν τις περιοχές που θα αντιμετωπίσουν τα μεγαλύτερα προβλήματα οι οποίες περιλαμβάνουν τη Μεσόγειο, τη βορειοδυτική και νότιο Αμερική καθώς και την ανατολική Ασία. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα αναμένεται να αντιμετωπίσουν η Ισπανία, η Ιταλία, το Μαρόκο, το Περού, η Ινδία, το Πακιστάν και η Σαουδική Αραβία. Τα σενάρια Οι ερευνητές πραγματοποίησαν τέσσερις μεγάλης κλίμακας κλιματικές προσομοιώσεις από τις οποίες προέκυψαν διάφορα σενάρια για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη και τον παγκόσμιο πληθυσμό. Το χειρότερο σενάριο κάνει λόγο για το 70% της ανθρωπότητας ενώ ακόμη και το πιο αισιόδοξο προκαλεί τεράστιο προβληματισμό αφού κάνει λόγο για επιπτώσεις που βιώσουν 1,5 δισ. άνθρωποι.Η μελέτη υποδεικνύει ως βασικό υπαίτιο αυτής της κατάστασης το διοξείδιο του άνθρακα και θεωρούν ότι είναι μονόδρομος η προσπάθεια δραστικής μείωσης των εκπομπών CO2 στην ατμόσφαιρα. Αν υπάρξει αυτή η δραστική μείωση η μελέτη δείχνει ότι δεν θα αποφύγει ο πλανήτης την εμφάνιση συχνών ακραίων καιρικών φαινομένων αλλά αυτά θα περιοριστούν στην αραβική χερσόνησο και περιοχές της ανατολικής Ασίας. https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1762460/i-klimatiki-allagi-mporei-na-chtypisei-me-synechi-akraia-fainomena-56-dis-anthropoys/

Τον ισχυρότερο υπερυπολογιστή στον κόσμο ανακοίνωσε ότι κατασκευάζει η Ιαπωνία. Η ύπαρξη του θεωρείται απαραίτητη για τη διαχείριση της ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης. Η Ιαπωνία ανακοίνωσε ότι ξεκινά την κατασκευή του πρώτου υπερυπολογιστή «τάξης Ζήτα» (zeta-class) που θα είναι το ισχυρότερο/ταχύτερο υπολογιστικό σύστημα στον κόσμο. Η ολοκλήρωση της κατασκευής του υπολογιστή εκτιμάται από τους επιτελείς του εγχειρήματος ότι γίνει περίπου δώδεκα μήνες και μόλις λειτουργήσει πλήρως υποστηρίζουν ότι θα είναι χίλιες φορές ταχύτερος από τους πιο ισχυρούς σημερινούς υπερυπολογιστές.Το κόστος κατασκευής του υπερυπολογιστή αναμένεται να φτάσει τα 750 εκατομμύρια δολάρια θα βοηθήσει την Ιαπωνία να συμβαδίσει με το ρυθμό ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης. Το υπολογιστικό σύστημα αναμένεται να είναι πλήρως λειτουργικό μέχρι το 2030.Τα σχέδια για το νέο αποκαλύπτουν ότι ο υπερυπολογιστής θα μπορούσε να φτάσει ταχύτητες σε κλίμακα zetaFLOPS, κάτι που δεν είχε επιτευχθεί ποτέ μέχρι σήμερα. Οι επιδόσεις Οι πράξεις κινητής υποδιαστολής ανά δευτερόλεπτο (FLOPS) χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση του πόσο γρήγορα οι υπολογιστές μπορούν να λύσουν προβλήματα — όπου μια πράξη κινητής υποδιαστολής αντιστοιχεί σε ένα μεμονωμένο υπολογισμό. Ένας υπερυπολογιστής με ταχύτητα 1 zetaFLOPS θα μπορούσε να κάνει ποσότητα υπολογισμών ανά δευτερόλεπτο η οποία αντιστοιχεί σε ένα αριθμό υπολογισμών 22 ψηφίων (1 ακολουθούμενο από 21 μηδενικά) υπολογισμούς ανά δευτερόλεπτο. Οι σημερινοί πιο ισχυροί υπερυπολογιστές μόλις έσπασαν το φράγμα του exaFLOPS, που σημαίνει ότι μπορούν να κάνουν υπολογισμούς 19 ψηφίων (1 ακολουθούμενο από 18 μηδενικά) ανά δευτερόλεπτο.Ο προτεινόμενος υπερυπολογιστής διαφημίζεται ως ο διάδοχος του ιαπωνικού υπερυπολογιστή Fugaku (0,44 exaFLOPS), ο οποίος προηγουμένως κατείχε τον τίτλο του ταχύτερου υπερυπολογιστή στον κόσμο έως ότου εκθρονίστηκε το 2022 από τον υπερυπολογιστή Frontier των ΗΠΑ (1,2 exaFLOPS) στο Εθνικό Εργαστήριο Oak Ridge στο Τενεσί. Ο Fugaku θεωρείται σήμερα ο τέταρτος ισχυρότερος υπερυπολογιστής στον κόσμο. Στη φωτογραφία εικονίζεται ο υπερυπολογιστή Fugaku ο διάδοχος του οποίου βρίσκεται πλέον σε φάση δημιουργίας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1763404/ton-ischyrotero-ypologisti-ston-kosmo-anakoinose-oti-kataskeyazei-i-iaponia/

Το SpaceX Crew-9 της NASA αλλάζει εν όψει της εκτόξευσης του Σεπτεμβρίου Ο αστροναύτης της NASA Νικ Χέιγκ και ο κοσμοναύτης της Roscosmos Aleksandr Gorbunov θα εκτοξευθούν το νωρίτερο την Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου, στην αποστολή SpaceX Crew-9 του οργανισμού στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Οι αστροναύτες της NASA Ζένα Κάρντμαν και Στέφανι Γουίλσον, που είχαν προηγουμένως ανακοινωθεί ως σύντροφοι του πληρώματος, είναι επιλέξιμοι για επανατοποθέτηση σε μελλοντική αποστολή. Ο Χέιγκ και ο Γκορμπούνοφ θα πετάξουν στον διαστημικό σταθμό ως διοικητής και ειδικός αποστολής, αντίστοιχα, ως μέρος μιας πτήσης δύο μελών του πληρώματος σε ένα SpaceX Dragon. Το ενημερωμένο συμπλήρωμα πληρώματος ακολουθεί την απόφαση της NASA να επιστρέψει το Boeing Crew Flight Test του πρακτορείου χωρίς πλήρωμα και να εκτοξεύσει το Crew-9 με δύο μη κατειλημμένες θέσεις. Οι αστροναύτες της NASA Μπουτς Γουίλμορ και Σούνι Γουίλιαμς, οι οποίοι εκτοξεύτηκαν με το διαστημόπλοιο Starliner τον Ιούνιο, θα πετάξουν σπίτι μαζί με τον Χάγη και τον Γκορμπούνοφ τον Φεβρουάριο του 2025. Η απόφαση να πετάξει στη Χάγη ελήφθη από τον επικεφαλής αστροναύτη της NASA Τζο Άκαμπα στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον της υπηρεσίας στο Χιούστον. Ο Acaba έπρεπε να εξισορροπήσει την πτήση ενός μέλους του πληρώματος της NASA με την προηγούμενη εμπειρία διαστημικών πτήσεων για να διοικήσει την πτήση, ενώ διασφάλιζε ότι η NASA διατηρεί ένα ολοκληρωμένο πλήρωμα με έναν κοσμοναύτη Roscosmos που μπορεί να χειρίζεται τα κρίσιμα συστήματά τους για συνεχείς, ασφαλείς λειτουργίες σταθμού. «Ενώ έχουμε αλλάξει πλήρωμα στο παρελθόν για διάφορους λόγους, η μείωση του προσωπικού για αυτήν την πτήση ήταν μια άλλη δύσκολη απόφαση προσαρμογής, δεδομένου ότι το πλήρωμα έχει εκπαιδευτεί ως τετραμελές πλήρωμα», είπε ο Acaba. «Έχω τη μέγιστη εμπιστοσύνη σε όλο το πλήρωμά μας, το οποίο ήταν εξαιρετικό σε όλη την εκπαίδευση για την αποστολή. Η Zena και η Stephanie θα συνεχίσουν να βοηθούν τους συναδέλφους τους πριν από την εκτόξευση και αποτελούν παράδειγμα για το τι σημαίνει να είσαι επαγγελματίας αστροναύτης». Το πρακτορείο θα κοινοποιήσει τις λεπτομέρειες αλλαγής ανάθεσης για τους Cardman και Wilson όταν είναι διαθέσιμες. «Είμαι πολύ περήφανος για ολόκληρο το πλήρωμά μας», είπε ο Cardman, «και είμαι πεπεισμένος ότι ο Nick και ο Alex θα παίξουν τους ρόλους τους με αριστεία. Και οι τέσσερις μας παραμένουμε αφοσιωμένοι στην επιτυχία αυτής της αποστολής και η Στέφανι κι εγώ ανυπομονούμε να πετάξουμε όταν είναι η κατάλληλη στιγμή». Ο Γουίλσον πρόσθεσε: «Ξέρω ότι ο Νικ και ο Άλεξ θα κάνουν εξαιρετική δουλειά με τη δουλειά τους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ως μέρος της Αποστολής 72». Με 203 ημέρες συνδεδεμένες στο διάστημα, αυτή θα είναι η τρίτη εκτόξευση και η δεύτερη αποστολή της Χάγης στο εργαστήριο σε τροχιά. Κατά την πρώτη του εκτόξευση τον Οκτώβριο του 2018, ο Χέιγκ και ο συνεργάτης του, ο Alexey Ovchinin της Roscosmos, αντιμετώπισαν μια αποτυχία ενισχυτή πυραύλων, με αποτέλεσμα μια κατά την πτήση, ματαίωση μετά την εκτόξευση, βαλλιστική επανείσοδο και ασφαλή προσγείωση στο Soyuz MS-10. διαστημόπλοιο. Πέντε μήνες αργότερα, ο Χέιγκ εκτοξεύτηκε στο Soyuz MS-12 και υπηρέτησε ως μηχανικός πτήσης στο διαστημικό σταθμό κατά τη διάρκεια των Αποστολών 59 και 60. Ο Χέιγκ πραγματοποίησε τρεις διαστημικούς περιπάτους για να αναβαθμίσει τα συστήματα ισχύος του διαστημικού σταθμού και να εγκαταστήσει έναν προσαρμογέα σύνδεσης για εμπορικά διαστημόπλοια. Ένας εν ενεργεία συνταγματάρχης στη Διαστημική Δύναμη των ΗΠΑ, η Χάγη ολοκλήρωσε μια αναπτυξιακή εναλλαγή στο Υπουργείο Άμυνας και υπηρέτησε ως διευθυντής δοκιμών και αξιολόγησης της Διαστημικής Δύναμης από το 2020 έως το 2022. Τον Αύγουστο του 2022, ο Χέιγκ ανέλαβε ξανά καθήκοντα στη NASA, εργαζόμενος στο Πρόγραμμα Boeing Starliner μέχρι αυτή την αποστολή πτήσης. Ακολουθήστε το @astrohague στο X και στο Instagram. Αυτό θα είναι το πρώτο ταξίδι του Γκορμπούνοφ στο διάστημα και τον σταθμό. Γεννημένος στο Zheleznogorsk, στην περιοχή Kursk, στη Ρωσία, σπούδασε μηχανικός με προσόντα σε διαστημόπλοια και ανώτερα στάδια από το Ινστιτούτο Αεροπορίας της Μόσχας. Ο Γκορμπούνοφ αποφοίτησε από το στρατιωτικό τμήμα με ειδικότητα στη λειτουργία και επισκευή αεροσκαφών, ελικοπτέρων και κινητήρων αεροσκαφών. Πριν την επιλογή του ως κοσμοναύτης το 2018, εργάστηκε ως μηχανικός για την Rocket Space Corp. Energia και υποστήριξε εκτοξεύσεις διαστημικών σκαφών φορτίου από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Ο Χέιγκ και ο Γκορμπόνοφ θα γίνουν μέλη του πληρώματος της Expedition 72 στον σταθμό. Θα ενωθούν με τους Wilmore, Williams, τον συνάδελφο αστροναύτη της NASA Don Pettit και τους κοσμοναύτες της Roscosmos Alexey Ovchinin και Ivan Vagner που διεξάγουν δραστηριότητες επιστημονικής έρευνας και συντήρησης στο 24ο έτος συνεχούς ανθρώπινης παρουσίας του σταθμού. Μάθετε περισσότερα για την έρευνα και τις λειτουργίες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού στη διεύθυνση: https://www.nasa.gov/station https://www.nasa.gov/news-release/correction-nasas-spacex-crew-9-changes-ahead-of-september-launch/

Εκπληκτικό φαινόμενο στον Ήλιο με στήλες πλάσματος ύψους 160 χλμ. (βίντεο) Εντυπωσιακές εικόνες από το μητρικό μας άστρο. Ο Αμερικανός αστροφωτογράφος Μαρκ Τζόνστον πήρε μια θέση στην πρώτη σειρά για μια επική παράσταση διαστημικών πυροτεχνημάτων.Ο Τζόνστον που είναι πρεσβευτής του ηλιακού συστήματος της NASA και αντιπρόεδρος της Αστρονομικής Εταιρείας του Φοίνιξ παρατηρούσε τον Ήλιο στα τέλη Αυγούστου με ένα κοινό τηλεσκόπιο όταν απαθανάτισε εικόνες απίστευτων τόξων πλάσματος γνωστά ως ηλιακές προεξοχές που ανεβαίνουν σε απίστευτα ύψη. την επιφάνεια του μητρικού μας άστρου.Το πλάσμα είναι υπερθερμασμένη ύλη τόσο ζεστή που τα ηλεκτρόνια απομακρύνονται από τα άτομα σχηματίζοντας ένα ιονισμένο αέριο. Ο Τζόνστον ξεκίνησε να καταγράφει εικόνες από τον Ήλιο στις 26 Αυγούστου όπου υπήρχε έντονη δραστηριότητα και εντυπωσιακά φαινόμενα και στις 29 Αυγούστου ξεκίνησε ο σχηματισμός εντυπωσιακών στηλών πλάσματος στον Ήλιο το ύψος των οποίων έφτανε τα 160 χλμ. Κατέγραψε επίσης τη δημιουργία πλάσματος που μπλεκόταν με τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου του μητρικού μας άστρου. Το φετινό Αύγουστο ο Ήλιος παρουσίασε πολύ έντονη δραστηριότητα. Η NASA κατέγραψε στις 8 Αυγούστου εκατοντάδες ηλιακές κηλίδες στην επιφάνεια του άστρου αριθμός ρεκόρ από τότε τουλάχιστον που παρατηρούμε στενά αυτό το φαινόμενο.Μάλιστα κάποιες από αυτές της κηλίδες παρήγαγαν συνεχώς εκλάμψεις ορισμένες από τις οποίες έφτασαν μαζικά στη Γη προκαλώντας πολύ έντονα φαινόμενα σέλαος και δυσλειτουργίες στους δορυφόρους. Στιγμιότυπο από τις γιγάντιες στήλες πλάσματος στον Ήλιο https://www.naftemporiki.gr/techscience/1762251/ekpliktiko-fainomeno-ston-ilio-me-stiles-plasmatos-ypsoys-160-chlm-vinteo/

Εντοπίστηκαν μαύρες τρύπες που θα κοντραριστούν όπως οι παλαιστές του Σούμο (βίντεο) Μοναδική στο είδος της κοσμική ανακάλυψη. Τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Chandra εντόπισαν το πλησιέστερο επιβεβαιωμένο ζευγάρι υπερμεγέθων μαύρων τρυπών που έχει παρατηρηθεί σε στενή γειτνίαση. Αυτές οι μαύρες τρύπες βρίσκονται στο κέντρο δύο γαλαξιών οι οποίοι είναι σε τροχιά σύγκρουσης. Οι δύο γαλαξίες βρίσκονται σε απόσταση 800 εκατ. ετών φωτός από τη Γη και σε απόσταση 300 ετών φωτός μεταξύ τους.Όπως αναφέρει σε δημοσίευση της η NASA οι δύο μαύρες τρύπες τροφοδοτούνται από την αέρια και κοσμική σκόνη με αποτέλεσμα να λάμπουν έντονα ως ενεργοί γαλαξιακές πυρήνες (AGN).Ενώ αρκετές δεκάδες τέτοιου είδους ζεύγη μαύρων τρυπών έχουν εντοπιστεί στο παρελθόν οι αποστάσεις μεταξύ των δύο μελανών οπών του κάθε ζεύγους είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό του συγκεκριμένου ζευγαριού το οποίο οι ειδικοί παρομοιάζουν με δύο παλαιστές σούμο που έχουν εισέλθει στο ταπί και ετοιμάζονται να αναμετρηθούν. Τα δυαδικά AGN όπως αυτό που εντόπισαν τα δύο τηλεσκόπια ήταν σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα τους πιο κοινά στο πρώιμο Σύμπαν όταν οι συγχωνεύσεις γαλαξιών ήταν πιο συχνές. Αυτή η ανακάλυψη παρέχει μια μοναδική κοντινή ματιά σε αυτό το κοσμικό περιβάλλον και τα φαινόμενα που μπορεί να παράγονται. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1762489/entopistikan-mayres-trypes-poy-tha-kontraristoyn-opos-oi-palaistes-toy-soymo/

Κβαντική σύμπλεξη και συνείδηση. Η κατανόηση της φύσης της συνείδησης είναι ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα στην επιστήμη. Η ιδέα ότι η ανθρώπινη συνείδηση προκύπτει από τα κβαντικά φαινόμενα που παραγματοποιούνται σε μικροσωληνίσκους στον εγκέφαλο προτάθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’90 από τον φυσικό Penrose και τον αναισθησιολόγο. Stuart Hameroff. Ο συγχρονισμός των νευρώνων εντός του εγκεφαλικού φλοιού αποτελεί την βάση για ποικίλες νευροβιολογικές διεργασίες, στενά συνδεδεμένες με ανωμαλίες στη λειτουργία του εγκεφάλου και τις εγκεφαλικές παθήσεις.Πρόσφατες μελέτες έχουν επισημάνει τον ρόλο του φωτονίου ως κβαντικού αντικειμένου που εμπλέκεται στη νευρωνική λειτουργία, παρά την εξαιρετικά ασθενή εκπομπή φωτονίων στους ζωντανούς οργανισμούς. Μια τέτοια μελέτη δημοσίευσαν πρόσφατα οι κινέζοι ερευνητές Zefei Liu, Yong-Cong Chen και Ping Ao, με τίτλο «Entangled biphoton generation in the myelin sheath (arxiv.org)», όπου εξετάζεται η δημιουργία του φαινομένου της κβαντικής σύμπλεξης στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Οι κινέζοι ερευνητές δείχνουν ότι πολλά συν-πλεκόμενα φωτόνια μπορούν να δημιουργηθούν μέσα στο περίβλημα μυελίνης που καλύπτει τις νευρικές ίνες. Κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει την ταχεία επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων, η οποία μέχρι στιγμής πιστεύεται ότι είναι μικρότερη από την ταχύτητα του ήχου, πολύ αργή για να εξηγήσει πώς προκύπτει ο νευρικός συγχρονισμός.Η επικοινωνία στο εσωτερικό του εγκεφάλου γίνεται με ηλεκτρικά σήματα που μεταδίδονται με τις συνάψεις μεταξύ των νευρώνων – τα κύρια συστατικά του νευρικού ιστού. Είναι η συγχρονισμένη δραστηριότητα εκατομμυρίων νευρώνων στην οποία βασίζεται η συνείδηση (μεταξύ άλλων εγκεφαλικών δραστηριοτήτων). Αλλά ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτός ο ακριβής συγχρονισμός είναι άγνωστος. Οι συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων ονομάζονται νευροάξονες-μακριές δομές παρόμοιες με τα ηλεκτρικά καλώδια- οι οποίες καλύπτονται από μια επένδυση («θήκη») μυελίνης, έναν λευκό ιστό από λιπίδια.Αποτελούμενη από εκατοντάδες στρώματα, η μυελίνη μονώνει, μορφοποιεί και παρέχει ενέργεια στους νευροάξονες. (Στην πραγματικότητα, μια σειρά τέτοιων περιβλημάτων εκτείνεται σε όλο το μήκος του νευροάξονα. Το περίβλημα μυελίνης έχει συνήθως μήκος περίπου 100 μm, με κενά μεταξύ τους 1 έως 2 μm). Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι η μυελίνη παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην διαδικασία του συγχρονισμού μεταξύ νευρώνων. Αλλά η ταχύτητα με την οποία τα σήματα διαδίδονται κατά μήκος των νευροαξόνων είναι μικρότερη από την ταχύτητα του ήχου, μερικές φορές πολύ μικρότερη -πολύ αργή για να δημιουργήσει τους εκατομμύρια συγχρονισμούς νευρώνων που αποτελούν τη βάση για όλα τα καταπληκτικά πράγματα που μπορεί να κάνει ο εγκέφαλος. Για να λύσουν αυτό το πρόβλημα, οι κινέζοι ερευνητές διερεύνησαν το αν θα μπορούσαν να υπάρχουν συν-πλεγμένα φωτόνια μέσα σε αυτό το σύστημα νευροάξονα-μυελίνης, που θα μπορούσαν διαμέσου της «μαγικής» κβαντικής σύμπλεξης, να επικοινωνήσουν άμεσα στις εμπλεκόμενες αποστάσεις.Τα φωτόνια που απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια του κύκλου του τρικαρβοξυλικού οξέος στους νευρώνες συντονίζουν τις δονήσεις του δεσμού C-H στα μόρια λιπιδίων, αλλάζοντας πιθανώς τη διηλεκτρική σταθερά της μεμβράνης για να ενισχύσουν την αγωγιμότητα του δυναμικού δράσης.Η λιπιδική μεμβράνη – το περίβλημα μυελίνης που περιβάλλει την εξωτερική πλευρά του νευράξονα – παρέχει ενέργεια στον νευροάξονα, ενισχύει την αγωγή του δυναμικού δράσης και δρα ως μονωτής στο νευρικό σύστημα.Το περίβλημα μυελίνης θεωρείται γενικά μόνο ως μονωτής. Όμως υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν την πλαστικότητα της μυελίνης, αναδεικνύοντας τον ρόλο της πέρα από τη μόνωση και τη δυνατότητά της να προάγει το συγχρονισμό της νευρικής φάσης.Η μελέτη των κινέζων ερευνητών δείχνει ότι το φάσμα δόνησης των δεσμών C-H στις ουρές του μορίου λιπιδίου, εντός του περιβλήματος της μυελίνης, μπορεί να δημιουργήσει κβαντικά συν-πλεκόμενα ζεύγη φωτονίων μέσω της εκπομπής από τη δεύτερη διεγερμένη κατάσταση στη βασική κατάσταση.Ένας κύκλος τρικαρβοξυλικού οξέος απελευθερώνει ενέργεια που αποθηκεύεται σε θρεπτικά συστατικά, μαζί με με έναν καταρράκτη υπέρυθρων φωτονίων. Αυτά τα φωτόνια συντονίζονται με τις δονήσεις των δεσμών άνθρακα-υδρογόνου (C-H) στα μόρια λιπιδίων και τα διεγείρουν σε μια υψηλότερη ενεργειακή κατάσταση δόνησης. Καθώς ο δεσμός μεταβαίνει στη συνέχεια σε μια κατάσταση χαμηλότερης δόνησης ενέργειας, απελευθερώνει έναν καταρράκτη φωτονίων.Η κυλινδρική κοιλότητα που σχηματίζεται από το περίβλημα μυελίνης μπορεί να διευκολύνει την αυθόρμητη εκπομπή φωτονίων από τους κανονικούς τρόπους ταλάντωσης και να δημιουργήσει σημαντικό αριθμό συν-πλεκόμενων ζευγών φωτονίων. Επομένως, η αφθονία των μονάδων δόνησης του δεσμού C-H στους νευρώνες μπορεί να χρησιμεύσει ως πηγή πληροφοριών κβαντικής σύμπλεξης για το νευρικό σύστημα. Αυτά τα ευρήματα μπορεί να προσφέρουν μια εικόνα για την ικανότητα του εγκεφάλου να αξιοποιεί αυτόν τον τρόπο για κβαντική μεταφορά πληροφοριών, αναδεικνύοντας έτσι μια πιθανή πηγή για την συγχρονισμένη δραστηριότητα των νευρώνων.Σύμφωνα με τον Yong-Cong Chen καθηγητή στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Σαγκάης: «Αν η δύναμη της εξέλιξης αναζητούσε μια πρακτική δράση από απόσταση, η κβαντική σύμπλεξη θα ήταν [ένας] ιδανικός υποψήφιος για αυτόν τον ρόλο». Μια πιθανότητα είναι ότι η κβαντική σύμπλεξη των φωτονίων θα μπορούσε να μετατραπεί σε σύμπλεξη κατά μήκος των καναλιών (αντλιών) ιόντων καλίου στον νευρώνα. Αν ισχύει αυτό, το άνοιγμα και το κλείσιμο ενός καναλιού μπορεί να επηρεάσει την απόδοση ενός άλλου κάπου αλλού.Προφανώς η εν λόγω εργασία δεν αποδεικνύει την σχέση κβαντικής σύμπλεξης με την συνείδηση, όπως δηλώνουν και οι ίδιοι οι συγγραφείς της: «Δεν θα πούμε ότι υπάρχει άμεση σύνδεση. Σε αυτό το πρώιμο στάδιο, ο πρωταρχικός μας στόχος είναι να εντοπίσουμε πιθανούς μηχανισμούς του νευρωνικού συγχρονισμού, ο οποίος επηρεάζει πολλές νευροβιολογικές διεργασίες. Μέσα από αυτή την εργασία, ελπίζουμε να αποκτήσουμε βαθύτερη κατανόηση αυτών των φαινομένων.» πηγές: https://phys.org/news/2024-08-photon-entanglement-rapid-brain-consciousness.html – https://twitter.com/NTFabiano/status/1827677201249997008