Δροσος Γεωργιος

Η ικανότητα του εγκεφάλου να αυτομεταβάλλεται και να αυτοθεραπεύεται. Νευροπλαστουργήματα – Πώς εξηγείται η ικανότητα του εγκεφάλου μας να αυτομεταβάλλεται και να αυτοθεραπεύεται; Πώς αποτυπώνονται τα ίχνη κάθε νοήμονος εμπειρίας στον εγκέφαλό μας και, ευρύτερα, στο σώμα μας; Η απάντηση σε αυτό το αποφασιστικό ερώτημα κρύβεται, σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες επιστημονικές έρευνες, στη «νευρωνική πλαστικότητα», οι περίπλοκοι εγκεφαλικοί μηχανισμοί της οποίας λειτουργούν ακατάπαυστα σε όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. Η νευρο­πλαστικότητα ορίζεται ως η ικανότητα των αρκετά περίπλοκων εγκεφάλων να αλλάζουν τη δομή και τη συμπεριφορά τους ως απάντηση στις εξωτερικές και τις εσωτερικές συνθήκες στις οποίες βρίσκονται. Η πρόσφατη εργαστηριακή και κλινική επιβεβαίωση της νευρωνικής πλαστικότητας των πιο αναπτυγμένων εξελικτικά εγκεφάλων υπήρξε ιδιαίτερα ανατρεπτική για μια σειρά από νευρο­επιστημονικές ψευδαισθήσεις και «βεβαιότητες» του παρελθόντος, ενώ παράλληλα άνοιξε τον δρόμο για τη βαθύτερη κατανόηση των εγκεφαλικών μηχανισμών και των κοινωνικών προϋποθέσεων που διασφαλίζουν την εμφάνισή της.Τις 3 τελευταίες δεκαετίες οι νευροεπιστήμες περιγράφουν ως «νευρωνική πλαστικότητα» την αδιάλειπτη ικανότητα του εγκεφάλου μας να δημιουργεί νέες νευρωνικές συνδέσεις (συνάψεις) μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων (νευρώνων), καθώς και τη δυνατότητα ανανέωσης αυτών των εγκεφαλικών δικτύων, όταν αρχίζουν να δυσλειτουργούν. Και, όπως θα δούμε στο παρόν και το επόμενο άρθρο, από αυτήν ακριβώς την ανανεωτική ικανότητα των νευρωνικών κυκλωμάτων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η καλή λειτουργία των εγκεφαλικών ιστών. Διόλου περίεργο, λοιπόν, ότι οι πιο πρόσφατες ιατρικές θεραπείες που στοχεύουν στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των πιο σοβαρών νευρολογικών παθήσεων, αποβλέπουν στη συστηματική ενίσχυση της ικανότητας του εγκεφάλου να αυτομεταβάλλεται ώστε να διατηρείται συνεχώς σε καλή λειτουργική κατάσταση.Η γέννηση ενός νέου επιστημονικού πεδίου έρευνας είναι πάντα ένα αποφασιστικής σημασίας ιστορικό γεγονός, μια ριζική τομή σε σχέση με το παρελθόν: κλείνει μια σειρά από λανθασμένες εννοιολογικές και μεθοδολογικές επιλογές του παρελθόντος ενώ, ταυτόχρονα, ανοίγει άγνωστες δυνατότητες στην ανθρώπινη σκέψη και πρακτική. Μια τέτοια γνωσιακή επανάσταση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη· συντελείται από τις σύγχρονες νευροεπιστήμες, οι οποίες επιχειρούν με νέες προσεγγίσεις να κατανοήσουν το πολυπλοκότερο όργανο του σώματός μας, τον ανθρώπινο εγκέφαλο.Μέχρι πολύ πρόσφατα θεωρούσαμε τον ενήλικο εγκέφαλο μια δομικά αμετάβλητη, στατική και λειτουργικά παγιωμένη βιολογική μηχανή που παράγει, λίγο-πολύ αυτόματα, τις εγκεφαλικές λειτουργίες. Και το κυρίαρχο δόγμα στις επιστήμες του εγκεφάλου και του νου ήταν ότι οι βασικές δομές της εγκεφαλικής μηχανής, άπαξ και διαμορφωθούν από τη βρεφική-νηπιακή έως την εφηβική ηλικία, δεν μεταβάλλονται, καθώς και ότι τα νευρωνικά δίκτυα των ενήλικων εγκεφαλικών δομών τείνουν να υποβαθμίζονται προοδευτικά, οδηγώντας, κατά την τρίτη ηλικία, στον αναπόφευκτο εκφυλισμό όλων των νευροκινητικών λειτουργιών και των διανοητικών ικανοτήτων μας.Πρόκειται για την πεσιμιστική θεώρηση της δομικής-λειτουργικής αμετατροπίας των παγιωμένων εγκεφαλικών δομών που ωστόσο αμφισβητείται ανοιχτά από μια σειρά πειραματικά και κλινικά δεδομένα. Πράγματι, τα τελευταία 40 χρόνια, η συστηματική νευρολογική διερεύνηση τόσο των δομών όσο και της ανάπτυξης του εγκεφάλου έδειξε ότι στο κεντρικό νευρικό σύστημα υπάρχουν αρχέγονα και αδιαφοροποίητα κύτταρα, τα λεγόμενα «βλαστικά» κύτταρα, τα οποία μπορούν να διαφοροποιηθούν σε νέους νευρώνες, που αντικαθιστούν κατεστραμμένους νευρώνες και συμβάλλουν στην αποκατάσταση της λειτουργίας των προβληματικών εγκεφαλικών δομών.Έκτοτε, ολοένα και περισσότερες έρευνες -κλινικές και εργαστηριακές- επιβεβαιώνουν την επιστημονικά αιρετική και, μέχρι πρόσφατα, αμφισβητήσιμη θεωρία της διαρκούς ευπλαστότητας των δομών του εγκέφαλου, η οποία προβλέπει μια αδιάλειπτη ικανότητα εγκεφαλικής ανανέωσης μέσω της δημιουργίας νέων νευρωνικών δικτύων για την αποκατάσταση των δυσλειτουργικών ή και των κατεστραμμένων εγκεφαλικών δομών. Και, όπως θα δούμε, η επιβεβαίωση αυτής της αδιάλειπτης «νευρωνικής πλαστικότητας» (neuroplasticity) γεννά όχι μόνο νέα πολύτιμη γνώση αλλά και αδιανόητες, μέχρι πρόσφατα, ιατρικές-θεραπευτικές δυνατότητες.Εξάλλου, όλες οι αισθητηριακές εμπειρίες μας και η ικανότητα να κατανοούμε τα όσα μας συμβαίνουν εξαρτώνται από τις λειτουργίες του εγκεφάλου μας, οι οποίες επεξεργάζονται -είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα- όλα τα ερεθίσματα που βιώνουμε. Μόνο μέσω των λειτουργιών του εγκεφάλου μας μπορούμε να γνωρίζουμε, να επεξεργαζόμαστε, να απομνημονεύουμε νέες πληροφορίες και να ανακαλούμε τις παλιές, ώστε να δίνουμε κάποιο νόημα σε ό,τι συντελείται γύρω μας και μέσα μας. Η διαρκής νευροπλαστική ανάπλαση του εγκεφάλου Όλες αυτές οι διεργασίες είναι εφικτές χάρη στην εντυπωσιακή ικανότητα διαμόρφωσης και διαρκούς τροποποίησης ενός δικτύου από περισσότερους από 86 δισεκατομμύρια νευρώνες που συγκροτούν τις εγκεφαλικές μας δομές. Οι οποίες αποτελούν ένα συνεχές και στενότατα διαπλεκόμενο νευρωνικό δίκτυο, το οποίο μεταβάλλεται συνεχώς ως απάντηση στα ερεθίσματα που δέχεται.Αυτή η αδιάλειπτη εγκεφαλική ικανότητα δημιουργίας νέων νευρωνικών συνδέσεων (συνάψεων) και, ενίοτε, η ανανέωση των νευρικών κυττάρων (νευρώνων) περιγράφονται ως «νευρωνική πλαστικότητα». Και όπως αποδείχτηκε, τις τελευταίες δεκαετίες, αυτή ακριβώς αποτελεί την προϋπόθεση όλων των εγκεφαλικών λειτουργιών.Αυτό αποκάλυψαν, το 1998, οι έρευνες του Ελβετού νευροεπιστήμονα Peter S. Eriksson, τα πειράματα του οποίου έδειξαν σαφώς ότι οι γερασμένοι ή μη λειτουργικοί νευρώνες μπορούν να αντικατασταθούν από νέους νευρώνες που παράγονται μέσω κυτταρικής μίτωσης: τα νευρωνικά κυκλώματα του ενήλικου εγκεφάλου μπορούν λοιπόν όχι μόνο να αναδιοργανώνονται (λειτουργικά) αλλά και να ανανεώνονται (δομικά). Επομένως, η προηγούμενη πεσιμιστική περιγραφή της ζωής των ηλικιωμένων νευρωνικών κυκλωμάτων θα πρέπει να θεωρείται πλέον ξεπερασμένη, τουλάχιστον από επιστημονική άποψη.Τον επόμενο χρόνο, το 1999, μια άλλη σημαντική ανακάλυψη δημοσιεύτηκε στο έγκυρο περιοδικό «Science»: Οι Elizabeth Gould και Charles Gross, νευροεπιστήμονες στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο Πρίνστον, ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν εργαστηριακά ένα ρεύμα αδιαφοροποίητων βλαστικών κυττάρων που μετατοπίζονταν από βαθύτερες δομές στο κέντρο του εγκέφαλου προς διάφορες περιοχές του πιο εξωτερικού και πολύπλοκου εγκεφαλικού νεοφλοιού. Στη διάρκεια του ταξιδιού τους, που διαρκεί ημέρες, αυτά τα βλαστικά κύτταρα διαφοροποιούνται σταδιακά σε εξειδικευμένους νευρώνες, οι οποίοι τελικά ενσωματώθηκαν σε καθορισμένες δομές του εγκεφαλικού φλοιού, δημιουργώντας νέες συνάψεις με τους ήδη υπάρχοντες εκεί λειτουργικούς νευρώνες.Μολονότι, κατά κανόνα, οι βασικές εγκεφαλικές δομές και οι λειτουργίες των νευρώνων που συγκροτούν αυτές τις δομές δεν μεταβάλλονται δραματικά στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας, και θεωρείται πλέον επαρκώς επιβεβαιωμένη η «πλαστικότητα» όλων των νευρωνικών κυκλωμάτων του εγκεφάλου, τα οποία μεταβάλλονται -τόσο δομικά όσο και λειτουργικά- σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.Πράγματι, από όλο και περισσότερες έρευνες επιβεβαιώνεται ότι ο εγκέφαλος των θηλαστικών -και ειδικά των ανθρώπων- διαθέτει μια αρκετά ευέλικτη και εύπλαστη δομή, η οποία του επιτρέπει να αναδιοργανώνεται όταν ο εγκέφαλος χρειάζεται να προσαρμοστεί σε νέα και επίμονα αναλαμβανόμενα ερεθίσματα ή όταν αντιμετωπίζει σοβαρές παθολογικές καταστάσεις.Στη δεύτερη περίπτωση, μάλιστα, έχει αποδειχτεί επαρκώς ότι ο εγκεφαλικός ιστός διαθέτει όντως κάποιες εγγενείς αυτοθεραπευτικές ικανότητες, χάρη στις οποίες μπορεί να ανανεώνει ένα μέρος των κατεστραμμένων νευρωνικών κυκλωμάτων, ώστε να διατηρεί τις βασικές λειτουργίες του, που απειλούνται είτε από τους σοβαρούς τραυματισμούς είτε από τις καταστροφικές νευρολογικές παθήσεις (εγκεφαλικά επεισόδια, Αλτσχάιμερ κοκ.). Γεγονός που, από μόνο του, θα έπρεπε να αρκεί για να απορριφθεί ο μύθος της νευρολογικής αμετατροπίας, δηλαδή του αμετάβλητου -δομικά και λειτουργικά- ενήλικου εγκεφάλου.Δυστυχώς, η ευρύτατη διάδοση και η άκριτη αποδοχή αυτού του επιστημονικοφανούς μυθεύματος οδηγούν στη σκοταδιστική και συχνά καταστροφική νευρολογική άποψη ότι «τα ανθρώπινα μυαλά… δεν βελτιώνονται», ειδικά όταν πάσχουν από κάποια σοβαρή εγκεφαλική νόσο! Και τα αίτια για τη διάδοση και την αποδοχή αυτού του μύθου είναι εξίσου επιστημονικά και κοινωνιοψυχολογικά. Το νευροπλαστικό δίλημμα: ανανέωση ή πλήρης απορρύθμιση; Οι ασθενείς που υποφέρουν από κάποιο εγκεφαλικό νόσημα σπανίως αναρρώνουν τελείως, ούτε και αποκαθιστούν τις απολεσθείσες λόγω της ασθένειας εγκεφαλικές λειτουργίες. Η αδυναμία πλήρους αποκατάστασης, παρά την εντατική θεραπεία, ίσως εξηγείται από την αυστηρά εντοπιστική ιατρική προσέγγιση των αιτιών της βλάβης. Μια θεραπευτική πρακτική που αντιβαίνει στα όσα, εν τω μεταξύ, έχουμε μάθει για τη μικροσκοπική δομή και την ικανότητα αυτοοργάνωσης του εγκεφαλικού δικτύου.Η παραδοσιακή ιατρική προσέγγιση των ασθενειών του εγκεφάλου αντιμετωπίζει τον εγκέφαλο ως μια μηχανή και όχι ως ένα πολύπλοκο βιολογικό σύστημα που είναι αποδεδειγμένα ικανό να αυτοοργανώνεται όταν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Πρόκειται δηλαδή για την πολύ διαδεδομένη αλλά εσφαλμένη άποψη -που χρονολογείται από τις απαρχές της σύγχρονης επιστήμης- ότι «ο εγκέφαλος είναι σαν μια θαυμαστή μηχανή. Και ενώ οι μηχανές κάνουν πολλά εξαιρετικά πράγματα, δεν αλλάζουν ούτε αναπτύσσονται», όπως γράφει ο γιατρός Norman Doidge στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του «Ο εγκέφαλος αυτομεταβάλλεται», το οποίο μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδ. Gutenberg και θα το παρουσιάσουμε αναλυτικά στο επόμενο άρθρο.Όπως θα δούμε στο επόμενο άρθρο, η εγγενής και δυσεξάλειπτη πλέον επιβεβαίωση της νευρωνικής πλαστικότητας του εγκεφάλου τόσο των ανώτερων θηλαστικών όσο και των ανθρώπων λειτουργεί σαν μια γέφυρα που ενώνει δύο πολύ σημαντικές, αλλά μέχρι πρότινος εντελώς αποκομμένες επιστημονικές παραδόσεις. Η παλαιότερη υποστηρίζει ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος περιγράφεται επαρκώς ως ένα πολύπλοκο βιολογικό όργανο, που αναπτύσσεται ταχύτατα μέχρι το τέλος της εφηβείας και φτάνει στο ζενίθ των δυνατοτήτων του κατά την ενηλικίωσή του, ενώ κατόπιν είναι καταδικασμένος σε σταδιακή παρακμή.Αντίθετα, οι πιο πρόσφατες νευροεπιστημονικές έρευνες του εγκεφάλου έδειξαν ότι πρόκειται για ένα αρκετά ευμετάβλητο και δυναμικό όργανο, το οποίο διατηρεί σε όλη τη διάρκεια της ζωής του τη δυνατότητα να ανανεώνεται τόσο ως προς τις δομές του όσο και ως προς τις λειτουργίες του, ανάλογα με τα ερεθίσματα που δέχεται από το περιβάλλον του.Με άλλα λόγια, «Ο εγκέφαλός μας αναπτύσσεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας», όπως υποστηρίζει ο επιφανής Ευρωπαίος νευροεπιστήμονας Γκερντ Κέμπερμαν (Gerd Kempermann), ο οποίος, ήδη από τα τέλη του 1990, μαζί με τον Φρεντ Γκέιτζ (Fred Gage) και την Ενριέτε βαν Πράαγκ (Henriette van Praag) διαπίστωσαν πειραματικά τη μέχρι τότε ανεπιβεβαίωτη εικασία ότι η συστηματική φυσική άσκηση διεγείρει την ανανέωση και την αναγέννηση των νευρώνων, δηλαδή των βασικών κυττάρων που συγκροτούν τις δομικές και τις λειτουργικές μονάδες του εγκεφάλου μας. Με άλλα λόγια, αυτοί οι ερευνητές ανακάλυψαν πρώτοι ότι η «νευρογένεση», δηλαδή η αναπαραγωγή και η αντικατάσταση των εγκεφαλικών μας νευρώνων, διαρκεί εφ’ όρου ζωής, δηλαδή μέχρι το τέλος της ζωής μας.Πιο πρόσφατα, μάλιστα, άλλοι νευροεπιστήμονες, στην προσπάθειά τους να εντοπίσουν τους εγκεφαλικούς μηχανισμούς και τους βιοχημικούς παράγοντες που ρυθμίζουν την αναγέννηση και τη διαρκή επικοινωνία μεταξύ των νευρωνικών δικτύων του εγκεφάλου μας, διαπίστωσαν την εφ’ όρου ζωής ικανότητα ανανέωσης του ενήλικου εγκεφάλου, η οποία εξαρτάται κυρίως από την αδιάκοπη εξάσκησή του. Προάγεται δηλαδή τόσο από τη φυσική όσο και από τη διανοητική προσπάθεια ανανέωσης ενός ενήλικου εγκεφάλου. https://physicsgg.me/2025/04/13/η-ικανότητα-του-εγκεφάλου-να-αυτομετα/

Γαλαξίας δορυφόρος του δικού μας γαλαξία διαλύει το μικρότερο αδελφό του. Το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου καταστρέφει το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου. Απρόσμενη ανακάλυψη για τους δύο γειτονικούς και ορατούς με γυμνό μάτι από τη Γη γαλαξίες η οποία φωτίζει την ύπαρξη και εξέλιξη των γαλαξιών στο Σύμπαν.Με το όνομα Νέφη του Μαγγελάνου οι αστρονόμοι ονόμασαν δύο ανώμαλους γαλαξίες που αποτελούν δορυφόρους του γαλαξία μας. Το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου (Large Magellanic Cloud, LMC) και το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου (Small Magellanic Cloud, SMC) είναι δύο νεαρότεροι σε ηλικία γαλαξίες από το δικό μας γαλαξία.Είναι μέλη της Τοπικής Ομάδας γαλαξιών και βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον γαλαξία μας. Επίσης είναι και οι κοντινότεροι γαλαξίες που είναι ορατοί με γυμνό μάτι, ευρισκόμενοι σε απόσταση από τη Γη 163.000 έτη φωτός το Μέγα Νέφος στον αστερισμό της Δοράδος και 206.000 έτη φωτός το Μικρό Νέφος.Οι δύο γαλαξίες αποτελούν μόνιμο στόχο παρατηρήσεων των αστρονόμων και έχουν γίνει σε αυτούς πολλές και εντυπωσιακές ανακαλύψεις. Έχει διαπιστωθεί ότι οι δύο γαλαξίες βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης με το δικό μας και αναμένεται να χαθούν από το γαλαξιακό χάρτη. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal Supplement Series» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου επιτίθεται και κάνει «κομματάκια» το Μικρό Νέφος.«Όταν είδαμε για πρώτη φορά αυτό το αποτέλεσμα στα δεδομένα υποψιαστήκαμε ότι μπορεί να υπήρχε λάθος στη μέθοδο ανάλυσής μας. Ωστόσο, μετά από πιο προσεκτική εξέταση, τα αποτελέσματα είναι αδιαμφισβήτητα και εκπλαγήκαμε» δήλωσε Κένγκο Τατσιχάρα αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο Ναγκόγια στην Ιαπωνία, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η ανάλυση των ερευνητών αποκάλυψε επίσης ότι, σε αντίθεση με το γαλαξία μας τα μεγάλου μεγέθους άστρα του Μικρού Νέφους του Μαγγελάνου δεν περιστρέφονταν γύρω από τον άξονα του γαλαξία. Αυτό υποδηλώνει ότι κάτι μπορεί να είναι λάθος με την κατανόησή μας για τη μάζα του γαλαξία και την ιστορία των αλληλεπιδράσεων με τόσο με το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου όσο και με το γαλαξία μας.Περαιτέρω μελέτη αυτών των γρίφων θα μπορούσε να αποκαλύψει κρίσιμες κοσμολογικές γνώσεις. Η χαμηλή μεταλλικότητα και η ασθενής βαρυτική δυναμική ενέργεια του Μικρού Νέφους του Μαγγελάνου σημαίνει ότι μοιάζει με αυτό που μπορεί να έμοιαζαν πολλοί γαλαξίες κατά την παιδική τους ηλικία στο πρώιμο Σύμπαν. Αυτό σημαίνει ότι η μελέτη των αλληλεπιδράσεων μεταξύ του Μικρού Νέφους του Μαγγελάνου και του Μεγάλου Νέφους του Μαγγελάνου θα μπορούσε να βοηθήσει τους αστρονόμους να κατανοήσουν πώς εξελίχτηκαν και… σμιλεύτηκαν οι γαλαξίες με την πάροδο του χρόνο. Ο γαλαξίας μας και αριστερά οι δύο μικροί δορυφορικοί γαλαξίες Μικρό και Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1943840/galaxias-doryforos-toy-dikoy-mas-galaxia-dialyei-to-mikrotero-adelfo-toy/

Ένας αρχέγονος γιγάντιος σπειροειδής γαλαξίας. Το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA James Webb, εντόπισε έναν γιγάντιο, σπειροειδή γαλαξία που σχηματίστηκε μόλις δύο δισεκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Πρόκειται για έναν γαλαξία που μοιάζει πολύ με τον Γαλαξία μας αλλά έχει πενταπλάσια μάζα και καλύπτει διπλάσια έκταση σε σχέση με τον δικό μας. Αποτελείται από έναν τεράστιο σπειροειδή δίσκο με άστρα, αέρια και κοσμική σκόνη και ονομάζεται «Μεγάλος Τροχός (Big Wheel)» .Ο γαλαξίας Μεγάλος Τροχός διαθέτει ένα κόκκινο και συμπαγές κέντρο και έναν τεράστιο αστρικό δίσκο με διάμετρο τουλάχιστον 30 kpc. Ο δίσκος φαίνεται συμπαγής με εμφανείς σπειροειδείς δομές. Το πιο περίεργο πράγμα με τον Mεγάλο Τροχό είναι το μέγεθός του σε σχέση με την ηλικία του. Το τηλεσκόπιο James Webb είδε τον γαλαξία όπως ήταν στο παρελθόν, όταν το σύμπαν είχε ηλικία μόλις δύο δισεκατομμύρια χρόνια. Είναι εξαιρετικά νέος γαλαξίας για να έχει τέτοιο μέγεθος.Κανονικά θα χρειαζόταν ολόκληρη η ηλικία του σύμπαντος για να γίνει ένας γαλαξίας τόσο μεγάλος, λέει ο Sebastiano Cantalupo, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο του Milan-Bicocca στην Ιταλία, που συμμετέχει στην σχετική δημοσίευση με τίτλο «A giant disk galaxy two billion years after the Big Bang» στο περιοδικό Nature Astronomy. Σε σύγκριση με τους πολύ μικρότερους, πιο εκκολαπτόμενους γαλαξίες εκείνης της αρχέγονης εποχής, ο Μεγάλος Τροχός φαίνεται ξεκάθαρα ότι είναι μια αποκλίνουσα περίπτωση.Ο Μεγάλος Τροχός είναι ένα από τα πιο ακραία παραδείγματα σχηματισμού γαλαξιών στο αρχέγονο σύμπαν, όταν αυτή η διαδικασία αναμενόταν να είναι πολύ πιο έντονη και χαοτική, με τις συχνές συγχωνεύσεις γαλαξιών και την ταχεία συσσώρευση υλικού από τον διαγαλαξιακό χώρο.Όλη αυτή η αρχέγονη ένταση προέρχεται από το μικρό μέγεθος του πρώιμου σύμπαντος, στο οποίο η πυκνότητα των πρώτων υλών από τις οποίες σχηματίζονται οι γαλαξίες ήταν μεγαλύτερη. Αλλά η γειτονιά του Μεγάλου Τροχού είναι γεμάτη με μια ασυνήθιστη υπεραφθονία ύλης ακόμα και σε εκείνη, την ήδη εμπλουτισμένη με ύλη, κοσμική εποχή. Ο Μεγάλος Τροχός μοιάζει με ένα παιδί που ξεκίνησε λίγο μεγαλύτερο από τα άλλα και έτρωγε το φαγητό των άλλων… Φαίνεται σαν ένας ενήλικος γαλαξίας σε μια εποχή που υποτίθεται ότι υπήρχαν μόνο παιδιά τριγύρω.Προς το παρόν δεν είναι κατανοητό το πώς ακριβώς ο Big Wheel έγινε τόσο μεγάλος τόσο γρήγορα. Αποτελεί ένα μυστήριο. Είναι σαν να μπαίνεις σε έναν κήπο την άνοιξη και να ανακαλύπτεις ένα τέλεια ώριμο φρούτο που το περίμενες να γίνει στο τέλος του καλοκαιριού. Για να προσδιορίσουμε αν τα υπάρχοντα θεωρητικά μοντέλα μπορούν να εξηγήσουν τέτοιους γαλαξίες, χρειαζόμαστε λεπτομερείς θεωρητικές και αριθμητικές μελέτες που να καταγράφουν τόσο τους ακραίους γαλαξίες όσο και τα ακραία περιβάλλοντα που κατοικούν. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες: 1. A giant disk galaxy two billion years after the Big Bang – https://www.nature.com/articles/s41550-025-02500-2 2. JWST Spots Giant Spiral Galaxy Shockingly Early in Cosmic History – https://www.scientificamerican.com/article/jwst-spots-giant-spiral-galaxy-shockingly-early-in-cosmic-history/

Η αβάσταχτη ελαφρότητα των νετρίνων. Μίκρυνε κι άλλο το μέγιστο όριο στη μάζα των νετρίνων. Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις του πειράματος KATRIN η μάζα του νετρίνου δεν υπερβαίνει τα 0,45 ηλεκτρονιοβόλτ (eV)Χρησιμοποιώντας έναν μεταλλικό θάλαμο 200 τόνων, που μοιάζει να βγαίνει από την κλασική ταινία επιστημονικής φαντασίας Metropolis του Fritz Lang, οι 149 φυσικοί του πειράματος Karlsruhe Tritium Neutrino (KATRIN) στη Γερμανία, προσπάθησαν να μετρήσουν την μάζα του νετρίνου, του ελαφρύτερου και πιο φευγαλέου σωματιδίου ύλης – και ανακάλυψαν ότι είναι πολύ μικρή για να μετρηθεί. https://www.science.org/doi/10.1126/science.adq9592 Το KATRIN δείχνει ότι το νετρίνο πρέπει να έχει μάζα μικροτερη από 0,45 ηλεκτρονβολτ (eV).Επομένως, το νετρίνο είναι πάνω από ένα εκατομμύριο φορές ελαφρύτερο από το επόμενο ελαφρύτερο στοιχειώδες σωματίδιο, το ηλεκτρόνιο (η μάζα του ηλεκτρονίου είναι 511.000 eV περίπου). Το νετρίνο φαίνεται πως είναι πολύ ελαφρύ για να ζυγιστεί – και αυτό είναι παραδόξως συναρπαστικό. ●Τα νετρίνα είναι ηλεκτρικά ουδέτερα σωματίδια με πολύ μικρή μάζα και ανήκουν στην κατηγορία των λεπτονίων. Νετρίνα, εκτός από το κοσμικό υπόβαθρο νετρίνων της Μεγάλης Έκρηξης, δημιουργούνται συνεχώς διαμέσου των πυρηνικών αντιδράσεων σύντηξης στο εσωτερικό άστρων όπως ο ήλιος, κατά την έκρηξη των σουπερνόβα, στις αντιδράσεις των πυρηνικών εργοστασίων και κατά τη διάρκεια των φυσικών ραδιενεργών διασπάσεων. Στο εσωτερικό του σώματός μας σε κάθε δευτερόλεπτο απελευθερώνονται περίπου 5000 νετρίνα εξαιτίας των ραδιενεργών διασπάσεων του καλίου. Τα νετρίνα καταλαμβάνουν τη δεύτερη θέση, όσον αφορά τον αριθμό σωματιδίων σε ολόκληρο το σύμπαν, μετά τα σωματίδια του φωτός τα φωτόνια, που καταλαμβάνουν την πρώτη θέση. Αλληλεπιδρούν με την ύλη πολύ σπάνια, μόνο διαμέσου των ασθενών δυνάμεων και για τον λόγο αυτό μπορούν να διασχίσουν ανεπηρέαστα ανθρώπους, τοίχους, ακόμη και πλανήτες ολόκληρους. Γι αυτό η ανίχνευσή τους είναι πολύ δύσκολη. ●Το γεγονός ότι τα νετρίνα έχουν μάζα προκύπτει από την ανακάλυψη των ταλαντώσεών τους το 1998 – μια αλλαγή της «γεύσης» τους, που είναι δυνατή μόνο εφόσον η μάζα τους δεν είναι μηδενική. https://physicsgg.me/2015/10/09/η-αποκάλυψη-των-ταλαντώσεων-των-νετρί/ Σύμφωνα με τη σχετικότητα, τα νετρίνα χωρίς μάζα θα έπρεπε να κινούνται με την ταχύτητα φωτός, πράγμα που θα σήμαινε ότι γι’ αυτά ο χρόνος θα σταματούσε και η αλλαγή θα ήταν αδύνατη.Από μόνο της, η εκτίμηση mν< 0,45eV δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς τα συμπεράσματα από την κοσμολογία, όπως η κατανομή των γαλαξιών, δείχνουν ήδη ότι το νετρίνο πρέπει να είναι περίπου 10 φορές ελαφρύτερο. Ωστόσο, σύμφωνα με τους φυσικούς τα κοσμολογικά όρια είναι λιγότερο αξιόπιστα, καθιστώντας τα όρια του KATRIN στη μάζα του νετρίνου ακόμη πιο πολύτιμα.Η μέτρηση της μάζας του νετρίνου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η τωρινή μέθοδος μέτρησης προέρχεται από μια πρόταση του 1934 του Enrico Fermi που εκμεταλλεύεται την ραδιενεργή διαδικασία που ονομάζεται πυρηνική διάσπαση βήτα. Σε αυτή τη διάσπαση (συγκεκριμένα στην β–) ένα νετρόνιο μετατρέπεται σε πρωτόνιο, απελευθερώνοντας ένα ηλεκτρόνιο και έναν τύπο νετρίνου που ονομάζεται αντινετρίνο: . Αν το νετρίνο έχει μάζα, θα λάβει μέρος της ενέργειας που απελευθερώνεται από τη διάσπαση, περιορίζοντας τη μέγιστη ενέργεια του εκπεμπόμενου ηλεκτρονίου.Αυτό το φαινόμενο θα πρέπει να επιδρά την ουρά της υψηλής ενέργειας του φάσματος ηλεκτρονίων, δίνοντας έτσι έναν τρόπο προσδιορισμού της μάζας των νετρίνων.Στο πείραμα KATRIN χρησιμοποιούνται: μια ισχυρή πηγή ραδιενέργειας βήτα από το ισότοπο του υδρογόνου τρίτιο (), ένα γιγάντιο φασματόμετρο σε σχήμα αερόπλοιου με εξαιρετική ανάλυση της ενέργειας ηλεκτρονίων και οι κατάλληλες ρυθμίσεις για την μείωση των ανεπιθύμητων γεγονότων υποβάθρου.Πριν ξεκινήσει το πείραμα KATRIN το 2019, η καλύτερη εκτίμηση από πείραμα τριτίου έδειχνε ότι το νετρίνο του ηλεκτρονίου είχε μάζα μικρότερη από 2 eV. Τώρα, η μελέτη 16 εκατομμυρίων ηλεκτρονίων που συλλέχθηκαν σε 3 χρόνια από το KATRIN, μείωσε αυτό το όριο πάνω από τέσσερις φορές.Εν τω μεταξύ οι κοσμολόγοι προσδιορίζουν ένα πολύ χαμηλότερο όριο. Σύμφωνα με τα πρόσφατα δεδομένα από το Φασματοσκόπιο Σκοτεινής Ενέργειας (DESI), το άθροισμα των μαζών των τριών τύπων νετρίνων περιορίζεται σε λιγότερο από 0,064 eV. Το ανώτερο όριο του DESI κινδυνεύει να πέσει κάτω από το όριο που προκύπτει από τις μετρήσεις των ταλαντώσεων νετρίνων, 0,058 eV. Κι αυτό μπορεί να είναι μια ένδειξη ότι το Καθιερωμένο Κοσμολογικό Πρότυπο, γνωστό ως Λ-CDM, δεν είναι σωστό. Αυτό ενισχύεται και από άλλα στοιχεία που δημοσίευσε η ομάδα DESI τον περασμένο μήνα π.χ. ότι, η σκοτεινή ενέργεια εξασθενεί με την πάροδο του χρόνου.Γι αυτό οι φυσικοί του πειράματος KATRIN συμβουλεύουν τους κοσμολόγους να χρησιμοποιούν το όριο μάζας των νετρίνων που καθορίζει το πείραμά τους ώστε να καθοδηγήσουν την αναζήτησή τους προς καλύτερα θεωρητικά μοντέλα. Καλλιτεχνική αναπαράσταση του πειράματος KATRIN. Τα ισότοπα τριτίου υφίστανται βήτα διάσπαση και εκπέμποντας ηλεκτρόνια και νετρίνα. Στη συνέχεια, τα ηλεκτρόνια μεταφέρονται σε ένα τεράστιο φασματόμετρο που καταγράφει το ενεργειακό τους φάσμα. Το σχήμα αυτού του φάσματος εξαρτάται από τη μάζα των νετρίνων πηγές: 1. The neutrino remains too light to be weighed, and that’s oddly exciting – https://www.science.org/content/article/neutrino-remains-too-light-be-weighed-and-s-oddly-exciting 2. Μίκρυνε το μέγιστο όριο στη μάζα των νετρίνων 3. Direct neutrino-mass measurement based on 259 days of KATRIN data – https://arxiv.org/abs/2406.13516

Rocket and Space Corporation "Energia" Το Soyuz MS-27 θα παραδώσει το πλήρωμα στον ISS σε 3 ώρες και 17 λεπτά. Αύριο το πλοίο μας θα αναχωρήσει για τον ISS χρησιμοποιώντας ένα υπερ-γρήγορο πρόγραμμα. Μόλις δύο τροχιές γύρω από τον πλανήτη! Λίγο περισσότερο από τρεις ώρες αργότερα, οι κοσμοναύτες βρίσκονται στο σταθμό. Πώς μπορείτε να φτάσετε στο ISS τόσο γρήγορα; Σίγουρα πιο γρήγορα από το να πάτε στη ντάτσα ένα Σάββατο το καλοκαίρι. Ετοιμαστείτε, θα είναι δύσκολο. Είναι απαραίτητο η γωνία φάσης μεταξύ της θέσης εκτόξευσης και του ISS να είναι μικρή. Αυστηρά μιλώντας, από 10° έως 18°. Ουσιαστικά, αυτή είναι η απόσταση μεταξύ του ISS και του οχήματος εκτόξευσης κατά μήκος του τόξου της τροχιάς. Μετά την εκτόξευση, ο σταθμός και το Soyuz MS-27 θα πρέπει να είναι όχι μόνο όσο το δυνατόν πιο κοντά, αλλά και στο ίδιο επίπεδο. Για να διασφαλίσουμε ότι όλοι οι παράγοντες συγκεντρώθηκαν μέχρι τις 8 Απριλίου, οι ειδικοί μας στη βαλλιστική εργάστηκαν πολύ σκληρά. Για να το θέσω πολύ απλά, η Γη θα πρέπει να στρέψει το Μπαϊκονούρ προς τον ISS. Για να βοηθήσουμε λίγο τη φαντασία σας, επισυνάψαμε μια εικόνα Η υδρόγειος περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της. Και ο ISS είναι γύρω του... αλλά ελαφρώς διαγώνια προς τον ισημερινό. Η πιθανότητα το κοσμοδρόμιο και ο σταθμός να είναι αρκετά κοντά ώστε το πλοίο να φτάσει εκεί σε μόλις 3 ώρες είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΜΙΚΡΗ. Επομένως, η τροχιά του ISS ρυθμίζεται εκ των προτέρων. Οι ειδικοί βαλλιστικών υπολογίζουν τη διαδρομή έτσι ώστε όχι μόνο να φτάσετε γρήγορα στο απαιτούμενο τροχιακό ύψος, αλλά και να χρησιμοποιήσετε όσο το δυνατόν λιγότερα καύσιμα για το πλοίο Οποιαδήποτε καθυστέρηση στην εκτόξευση θα αυξήσει το κόστος των καυσίμων κατά τη διάρκεια της πτήσης (θα μιλήσουμε για αυτό λεπτομερώς λίγο αργότερα - σε μια ανάρτηση σχετικά με τη λειτουργία των κινητήρων του πλοίου που βρίσκονται ήδη σε τροχιά). Αλλά αν αναβάλλετε την εκτόξευση για μια μέρα, θα πρέπει να πετάξετε σύμφωνα με το «κλασικό» σχέδιο, για δύο ολόκληρες ημέρες. https://m.vk.com/wall-167742670_22690

Σε πρωτοποριακές έρευνες τα επιστημονικά βραβεία του Ιδρύματος Μποδοσάκη για το 2025. Η εκλογική συμπεριφορά, το οξειδωτικό στρες, ο ανθρώπινος εγκέφαλος και η ταχύτητα σωματιδίων αστροφυσικής ορισμένοι από τους ερευνητικούς τομείς. Ο θεσμός των Επιστημονικών Βραβείων του Ιδρύματος Μποδοσάκη επιβραβεύει φέτος για 13η φορά την πορεία αξιοσημείωτων νέων Ελλήνων επιστημόνων στον παγκόσμιο ερευνητικό χάρτη και τα διεθνούς αξίας ερευνητικά τους επιτεύγματα.Πώς επιδρούν οι κοινωνικές και ομαδικές ταυτότητες στην εκλογική συμπεριφορά, την επιλογή συντρόφου ή τόπου διαμονής, καθώς και σε φαινόμενα όπως η βία κατά μελών άλλων φυλετικών ομάδων; Με ποιους μηχανισμούς εμπλέκεται το γαστρεντερικό σύστημα στη δημιουργία του οξειδωτικού στρες; Μπορούμε να απεικονίσουμε ολόκληρο τον εγκεφαλικό φλοιό εν ζωή μέσω τεχνικών υπολογιστικής απεικόνισης; Πώς επιταχύνονται τα σωματίδια στα αστροφυσικά πλάσματα; Αυτά είναι μόνο κάποια από τα πρωτοποριακά ζητήματα που ερευνούν οι φετινοί βραβευόμενοι με τα Επιστημονικά Βραβεία του Ιδρύματος Μποδοσάκη.Συγκεκριμένα, η Βασιλική Φούκα, αναπληρώτρια καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, βραβεύεται με το Επιστημονικό Βραβείο για τις Κοινωνικές Επιστήμες στον κλάδο της Πολιτικής Επιστήμης. Η Βασιλική Φούκα ερευνά τους παράγοντες που διαμορφώνουν την κοινωνική και πολιτική συμπεριφορά των ανθρώπων και τη διαμόρφωση κοινωνικών και ομαδικών ταυτοτήτων, με σκοπό μεταξύ άλλων, την εξαγωγή συμπερασμάτων για τον σχεδιασμό δημόσιων πολιτικών.H Σταυρούλα Χάτζιου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Μοριακής, Κυτταρικής και Αναπτυξιακής Βιολογίας και Χημείας στο Πανεπιστήμιο Γέιλ βραβεύεται με το Επιστημονικό Βραβείο για τις Βιοεπιστήμες στον κλάδο των Βιοϊατρικών Επιστημών. Η κ. Χάτζιου στοχεύει στην ανακάλυψη νέων θεραπευτικών εργαλείων για γαστρεντερικές λοιμώξεις και τον καρκίνο του γαστρεντερικού συστήματος συνδυάζοντας χημεία και μικροβιολογία.Ο Ιωάννης Γκιουλέκας, αναπληρωτής καθηγητής στο Ινστιτούτο Ρομποτικής του Πανεπιστημίου Carnegie Mellon βραβεύεται με το Επιστημονικό Βραβείο στις Εφαρμοσμένες Επιστήμες Τεχνολογίας στον κλάδο της Τεχνητής Νοημοσύνης. Το έργο του κινείται μεταξύ της τεχνητής νοημοσύνης, της όρασης υπολογιστών και των γραφικών υπολογιστών και εστιάζει στην υπολογιστική απεικόνιση. Μελετάει τον συνδυασμό και την ενσωμάτωση οπτικών, ηλεκτρονικών, και υπολογιστικών τεχνικών, με σκοπό τη δημιουργία συστημάτων απεικόνισης με πρωτοφανείς δυνατότητες.Τέλος, η Μαρία Πετροπούλου, επίκουρη καθηγήτρια Φυσικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, βραβεύεται με το Επιστημονικό Βραβείο για τις Βασικές Επιστήμες στον κλάδο της Φυσικής. Η κ. Πετροπούλου αναζητά λύσεις για θεμελιώδη προβλήματα της Αστροφυσικής, εστιάζοντας στις διεργασίες ακτινοβολίας σε αστροφυσικά πλάσματα, στις διαδικασίες επιτάχυνσης σωματιδίων σε υψηλές ενέργειες και παραγωγής νετρίνων. Η τελετή απονομής των Επιστημονικών Βραβείων 2025 θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο στο Ζάππειο Μέγαρο. Τα βραβεία Από το 1992 έως σήμερα, στο πλαίσιο των κοινωφελών σκοπών του Ιδρύματος Μποδοσάκη για την προαγωγή της παιδείας και την ανάδειξη της επιστημονικής αριστείας, 65 Έλληνες και Ελληνίδες επιστήμονες έχουν διακριθεί μέσω του θεσμού των Επιστημονικών Βραβείων, ο οποίος αναδεικνύει το έργο Ελληνίδων και Ελλήνων -κατά την ιθαγένεια ή το γένος- επιστημόνων ηλικίας έως 40 ετών. Κριτήρια για την απονομή των Επιστημονικών Βραβείων Μποδοσάκη αποτελούν η εξαιρετική επίδοση των υποψηφίων στον επιστημονικό τους τομέα στον οποίο έχουν να παρουσιάσουν ολοκληρωμένο έργο, η συμβολή των υποψηφίων στην πνευματική, επιστημονική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας, καθώς και η συμβολή τους, με το ήθος και το έργο τους, στη διεθνή προβολή της Ελλάδας.Κύρια όργανα του θεσμού των Επιστημονικών Βραβείων του Ιδρύματος Μποδοσάκη είναι η Επιτροπή Επιστημονικών Βραβείων και οι Ειδικές Επιτροπές Κρίσεως. Οι υποψήφιοι προτείνονται είτε από επιστήμονες του ιδίου κλάδου, ίδιας ή ανώτερης βαθμίδας, είτε από τα πανεπιστήμια και τα ιδρύματα στα οποία υπηρετούν. Στη συνέχεια, οι Ειδικές Επιτροπές Κρίσεως, οι οποίες συγκροτούνται ειδικά για κάθε κλάδο στον οποίο απονέμεται βραβείο, αξιολογούν τις υποψηφιότητες. Κάθε Ειδική Επιτροπή Κρίσεως υποβάλλει τις προτάσεις της σχετικά με τους επιλεγόμενους από αυτήν υποψήφιους στην Επιτροπή Επιστημονικών Βραβείων, η οποία με τη σειρά της εισηγείται στο διοικητικό συμβούλιο του Ιδρύματος τους επικρατέστερους υποψηφίους προς βράβευση.Η Επιτροπή Επιστημονικών Βραβείων αποτελείται από τους Γιάννη Αϋφαντή, καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Θεοδώρα Βαρβαρίγου, καθηγήτρια στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Νίκο Βέττα, καθηγητή στο Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και γενικό διευθυντή στο Ίδρυμα Οικονομικών & Βιομηχανικών Ερευνών, Γιώργο Κόλλια, ακαδημαϊκό, καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνεργαζόμενο ερευνητή στο Ερευνητικό Κέντρο Βιοϊατρικών Επιστημών «Αλέξανδρος Φλέμιγκ», Νάνσυ Μακρή, καθηγήτρια Χημείας και Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Illinois at Urbana-Champaign, Κώστα Μεγήρ, καθηγητή στο Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Γέιλ, Μιχάλη Τριανταφύλλου, καθηγητή Marine Technology του MIT, επισκέπτη ερευνητή στο Woods Hole Oceanographic Institution των ΗΠΑ και διευθυντή του Center for Ocean Engineering, και Θανάση Φωκά, καθηγητή στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Θεωρητικής Φυσικής του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ. Στην Επιτροπή Επιστημονικών Βραβείων συμμετέχουν εκ μέρους του Ιδρύματος Μποδοσάκη οι Αθηνά Δεσύπρη, πρόεδρος ΔΣ, και Θεόδωρος Θεοδώρου, καθηγητής στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, αντιπρόεδρος ΔΣ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1943822/se-protoporiakes-ereynes-ta-epistimonika-vraveia-toy-idrymatos-mpodosaki-gia-to-2025/

Ένα στα τρία είδη δέντρων απειλείται με εξαφάνιση. Περισσότερα από 16.000 είδη δέντρων κινδυνεύουν να χαθούν - Ποια είδη απειλούνται περισσότερο Ένα στα τρία είδη δέντρων στον κόσμο κινδυνεύει με εξαφάνιση, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα.Βάσει της Παγκόσμιας Αξιολόγησης Δέντρων, που περιέχεται στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της Διεθνούς Ένωσης Προστασίας της Φύσης (IUCN), περισσότερα από 16.000 είδη δέντρων κινδυνεύουν με εξαφάνιση.Στο πλαίσιο της μελέτης, αξιολογήθηκαν πάνω από 47.000 είδη δέντρων από τα 58.000 περίπου είδη που πιστεύεται ότι υπάρχουν στον κόσμο.Οι αριθμοί δεν είναι απλώς συμβολικοί. Οι άνθρωποι «στηρίζονται στα είδη δέντρων για τροφή, ξυλεία, καύσιμα και φάρμακα», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η ειδικός Emily Beech.Παράγουν επίσης το οξυγόνο που αναπνέουμε και απορροφούν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.«Τα δέντρα είναι απαραίτητα για την υποστήριξη της ζωής στη Γη μέσω του ζωτικού τους ρόλου στα οικοσυστήματα και εκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από αυτά για τη ζωή και τη διαβίωσή τους», δήλωσε η γενική διευθύντρια της IUCN, Grethel Aguilar.Βάσει μελέτης του 2015, υπάρχουν περίπου τρία τρισεκατομμύρια μεμονωμένα δέντρα στον κόσμο.Σύμφωνα με τη νεότερη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature, πάνω από 15 δισεκατομμύρια δέντρα κόβονται κάθε χρόνο και ο παγκόσμιος αριθμός δέντρων έχει μειωθεί σχεδόν στο μισό από την αρχή του ανθρώπινου πολιτισμού. Ποια είδη απειλούνται περισσότερο Πάνω από 5.000 από τα είδη της Κόκκινης Λίστας της IUCN χρησιμοποιούνται για ξυλεία και περισσότερα από 2.000 είδη για φάρμακα, τρόφιμα και καύσιμα.Τα είδη που κινδυνεύουν περιλαμβάνουν την αγριοκαστανιά και το γκίγκο, που χρησιμοποιούνται και τα δύο για ιατρικές εφαρμογές, το μαόνι με πλατιά φύλλα που χρησιμοποιείται στην κατασκευή επίπλων, καθώς και πολλά είδη μανόλιας και ευκάλυπτου.Σύμφωνα με την έκθεση της IUCN, ο αριθμός των δέντρων που κινδυνεύουν είναι «υπερδιπλάσιος από τον αριθμό όλων των απειλούμενων πτηνών, θηλαστικών, ερπετών και αμφιβίων μαζί».Τα είδη δέντρων κινδυνεύουν με εξαφάνιση σε 192 χώρες, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό εντοπίζεται στα νησιά λόγω της ταχείας αστικής ανάπτυξης και της επέκτασης της γεωργίας, αλλά και της εισαγωγής χωροκατακτητικών ειδών, παρασίτων και ασθενειών από άλλες περιοχές.Στη Νότια Αμερική, η οποία διαθέτει τη μεγαλύτερη ποικιλία δέντρων στον κόσμο, 3.356 από τα 13.668 είδη που αξιολογήθηκαν κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Πολλά είδη στην ήπειρο, όπου βρίσκεται η ζούγκλα του Αμαζονίου, πιθανότατα δεν έχουν καν ανακαλυφθεί ακόμη.Απαραίτητες οι τράπεζες σπόρωνΣτην έκθεση τονίζεται η ανάγκη για προστασία και την αποκατάσταση των δασών μέσω δενδροφύτευσης, καθώς και για διατήρηση των ειδών που εξαφανίζονται μέσω των τραπεζών σπόρων. Περισσότεροι από 1.000 ειδικοί συνέβαλαν στην αξιολόγηση. https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1810098/ena-sta-tria-eidi-dentron-apeileitai-me-exafanisi/

Η Κβαντική Φυσική είναι μια ατελής θεωρία. … σύμφωνα με τον νομπελίστα και νικητή του βραβείου Breakthrough Gerard ‘t Hooft ● Η Κβαντική Φυσική βρίσκεται σε λάθος δρόμο. Παραμένει στάσιμη γιατί όλοι σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο ● Το Καθιερωμένο Πρότυπο μας δίνει, όπως και η Κβαντομηχανική, μόνο στατιστική ● Η μη-τοπικότητα είναι καταστροφή για μια αξιόπιστη επιστημονική θεωρία ● Είναι ανοησία να λέμε ότι η γάτα του Σρέντιγκερ βρίσκεται σε κατάσταση υπέρθεσης, νεκρή και ζωντανή ● O κόσμος είναι απλός Αφού κέρδισε το πιο ακριβοπληρωμένο επιστημονικό βραβείο στον κόσμο, ο θεωρητικός φυσικός Gerard ‘t Hooft αναλογίζεται την κληρονομιά του και το μέλλον της φυσικής σε συνέντευξή του στο περιοδικό Scientific American. Ακολουθούν μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα. Αναζητώντας έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο δεν έρχεται τίποτα νέο (στη Φυσική) είναι ότι όλοι σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο! Είμαι λίγο μπερδεμένος και απογοητευμένος με αυτό. Έχουμε πολλές νέες θεωρίες για την κβαντική βαρύτητα, για τη στατιστική φυσική, για το σύμπαν και την κοσμολογία, αλλά δεν είναι πραγματικά «νέες» στη βασική τους δομή. Οι φυσικοί δεν τολμούν να κάνουν τα αληθινά νέα βήματα που πιστεύω ότι είναι πραγματικά απαραίτητα. Και στο arXiv.org, εμφναίζονται χιλιάδες δημοσιεύσεις κάθε χρόνο, και καμία από αυτές δεν περιέχει κάτι που να είναι ωραίο, φωτεινό, νέο, να διαθέτει την χαρακτηριστική διορατικότητα που αλλάζει τα πράγματα. Υπάρχουν, φυσικά, ιδέες, αλλά όχι αυτές που χρειάζονται για να κάνουμε μια βασική νέα ανακάλυψη. Πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε με διαφορετικό τρόπο. Και πάντα είχα μια τέτοια στάση, να σκέφτομαι με διαφορετικό τρόπο. Στην δεκαετία του 1970, υπήρχε ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος για να σημειώσετε περαιτέρω πρόοδο: σκεφτείτε διαφορετικά από τον τρόπο που σκέφτονται οι φίλοι σας και μετά θα ανακαλύψετε κάτι νέο! Νομίζω ότι αυτό εξακολουθεί να ισχύει.Πολλοί άνθρωποι που γράφουν εργασίες για την κβαντική μηχανική θέλουν να διατηρούν κάποια αίσθηση μυστικισμού σχετικά με αυτό, σαν να υπάρχει εκεί κάτι περίεργο, κάτι σχεδόν θρησκευτικό. Νομίζω ότι αυτό είναι εντελώς λάθος. Η κβαντομηχανική βασίζεται σε μια μαθηματική μέθοδο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει πολύ συνηθισμένα φυσικά φαινόμενα. Νομίζω ότι ο ίδιος ο φυσικός κόσμος είναι κάτι πολύ συνηθισμένο κάτι που είναι εντελώς κλασικό. Αλλά σ’ αυτόν τον εντελώς κλασικό κόσμο, υπάρχουν ακόμα πάρα πολλά πράγματα που δεν γνωρίζουμε σήμερα, υπάρχουν «βήματα» που βασικά χάνουμε στην πορεία μας προς τη βαθύτερη κατανόηση. Μιλάω για βήματα που θα εκμεταλλεύονταν το γεγονός ότι όλος ο κόσμος είναι πολύ απλός και ξεκάθαρος. Το πρόβλημα είναι ότι ο κόσμος εξακολουθεί να μας φαίνεται περίπλοκος τώρα, γι’ αυτό βρισκόμαστε σε αυτήν την κατάσταση. Το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων Αν κοιτάξετε πιο βαθιά στο Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων θα δείτε ότι λείπει κάτι πολύ σημαντικό. Το Καθιερωμένο Πρότυπο βασίζεται στην κβαντομηχανική και η κβαντομηχανική μας λέει τι συμβαίνει όταν τα σωματίδια πλησιάζουν μεταξύ τους και σκεδάζονται. Αλλά μπορούν να σκεδαστούν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Έχουν να επιλέξουν από έναν μεγάλο αριθμό τρόπων με τους οποίους σκεδάζονται μεταξύ τους και το Καθιερωμένο Πρότυπο δεν δίνει καμία σωστή πρόβλεψη εκεί. Μας δίνει μόνο στατιστική. Το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι μια φανταστική θεωρία που χειρίζεται τα στατιστικά στοιχεία για το τι συμβαίνει στα σωματίδια. Αλλά η θεωρία δεν μας λέει ποτέ ποια επιλογή κάνει η φύση. Μας λέει μόνο ότι αυτές οι διαφορετικές δυνατότητες υπάρχουν με ένα συγκεκριμένο εύρος πιθανοτήτων. Αυτός είναι ο κόσμος όπως τον ξέρουμε. Έτσι ξέρουμε να διατυπώνουμε τους νόμους της φύσης. Αλλά δεν είναι οι ίδιοι οι νόμοι της φύσης.Δεν κατανοούμε τι είναι αυτό που μερικές φορές κάνει ένα σωματίδιο να πηγαίνει προς την μία ή την άλλη θέση. Λοιπόν, μπορείτε εύκολα να υποστηρίξετε ότι τα σωματίδια μπορούν να χτυπήσουν το ένα το άλλο σε μικρή απόσταση. Δεν συγκρούονται κατευθείαν μετωπικά, αλλά με κάποια γωνία και στη συνέχεια σκεδάζονται. Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια. Αλλά αυτό που δεν λέει η σημερινή θεωρία είναι αυτό που θα έπρεπε στην πραγματικότητα να ξέρω όταν δύο σωματίδια συγκρούονται – να προβλέπει πως θα σκεδαστούν εκ των προτέρων. Λέω ότι πρέπει να αρχίσουμε να αναζητούμε μια τέτοια θεωρία. Και οι άνθρωποι το αρνούνται επειδή πιστεύουν ότι η κβαντική μηχανική είναι πολύ όμορφη για να είναι λάθος. Ενώ πιστεύω ότι η κβαντική μηχανική δεν είναι ο σωστός τρόπος για να πει κανείς ποιους βασικούς νόμους υπακούουν τα σώματα όταν συγκρούονται μεταξύ τους. Η τοπικότητα των νόμων της φύσης Επιμένει να υποστηρίζει αυτό που είχε δηλώσει παλαιότερα, ότι «η τοπικότητα είναι ουσιώδες συστατικό για κάθε απλό, απόλυτο νόμο που διέπει το σύμπαν». Θεωρεί ότι μπορούμε να κατανοήσουμε και να εξηγήσουμε πολύ καλά την κβαντομηχανική μόνο αν υποθέσουμε ότι οι νόμοι είναι τοπικοί νόμοι. Το τι κάνουν τα σωματίδια όταν συγκρούονται καθορίζεται από το πού βρίσκονται – σε εκείνο ακριβώς το σημείο όταν το ένα χτυπά το άλλο. Δηλαδή, αυτό που συμβαίνει σε άλλα σημεία του σύμπαντος, κατ’ αρχήν, δεν πρέπει να έχει σημασία. Κι αν έχει σημασία, τότε έχουμε αυτό που λέμε «μη τοπικότητα». Αλλά η μη τοπικότητα θα ήταν καταστροφή για τις περισσότερες αξιόπιστες επιστημονικές θεωρίες!Η ανίχνευση του σωματιδίου από έναν μετρητή πάνω στη Γη προκαλεί στιγμιαίο μηδενισμό της κυματοσυνάρτησης σε περιοχές που μπορεί να απέχουν μέχρι και έτη φωτός από τη γη. Σύμφωνα με τη σχολή της Κοπεγχάγης αυτή η ακραία μη τοπικότητα της κβαντομηχανικής θα πρέπει να γίνει δεκτή – όπως και ο πιθανοκρατικός της χαρακτήρας – ως ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό του φυσικού κόσμου (διαβάστε σχετικά: Alain Aspect, ο άνθρωπος που απέδειξε πειραματικά ότι ο Θεός παίζει ζάρια) https://physicsgg.me/2011/10/03/alain-aspect-ο-άνθρωπος-που-απέδειξε-πειραματικ/ .Δεν πιστεύω ότι η μη-τοπικότητα είναι απαραίτητη. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι να κάνουμε όταν δύο σωματίδια συγκρούονται γιατί δεν ξέρουμε αν τα σωματίδια μοιάζουν με πιάνα με ουρά ή με καθαρά σημεία. Αλλά, και πάλι, δεν μπορούν να είναι καθαρά σημεία γιατί τα καθαρά σημεία δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Υπάρχει κάτι εκεί μέσα σε αυτά τα σωματίδια, και θα πρέπει να είμαστε σε θέση να γράψουμε όλους τους νόμους για το τι υπάρχει εκεί: Πώς μπορούν να συγκρουστούν μεταξύ τους; Και γιατί πότε πάνε εδώ και πότε εκεί; Πώς μπορούν να εμφανίσουν σπιν; Θα πρέπει να είμαστε σε θέση να εξηγούμε αυτά τα πράγματα με αξιόπιστους νόμους, και δεν είμαστε καν κοντά σε αυτό. Η γάτα του Σρέντιγκερ δεν μπορεί να είναι νεκροζώντανη Αν πιστεύετε εξαρχής ότι η κβαντομηχανική είναι μια θεωρία που σας δίνει μόνο στατιστικές απαντήσεις και ποτέ τίποτα καλύτερο από αυτό, τότε νομίζω ότι βρίσκεστε σε λάθος δρόμο. Και οι άνθρωποι αρνούνται να εγκαταλείψουν την ιδέα ότι η κβαντομηχανική είναι κάποιο περίεργο είδος υπερφυσικού χαρακτηριστικού των σωματιδίων που δεν θα καταλάβουμε ποτέ. Όχι! Θα καταλάβουμε, αλλά πρέπει πρώτα να κάνουμε ένα βήμα πίσω, κι αυτό είναι πάντα το μήνυμά μου στην επιστήμη γενικά: προτού καταλάβετε κάτι, απλώς κάντε μερικά βήματα πίσω. Ίσως πρέπει να κάνετε μια μεγάλη πορεία προς τα πίσω. Μέχρι την αρχή.Φανταστείτε: Ποιοι θα ήταν οι βασικοί σας νόμοι αν δεν είχατε την κβαντική μηχανική; Η απάντηση σε αυτό, φυσικά, απαιτεί να πούμε τι είναι η κβαντική μηχανική. Η κβαντομηχανική είναι η δυνατότητα να μελετάμε υπερθέσεις καταστάσεων. Είναι το μόνο που υπάρχει σ’ αυτή. Και θα υποστήριζα ότι οι υπερθέσεις των καταστάσεων δεν είναι πραγματικές. Αν κοιτάξεις πολύ προσεκτικά, τα πράγματα ουδέποτε υπερτίθενται. Ο Schrödinger έκανε τις σωστές ερωτήσεις εδώ: Για παράδειγμα, η γάτα του, μπορεί να είναι νεκρή ή ζωντανή. Μπορεί να είναι σε υπέρθεση, δηλαδή «νεκροζώντανη»; Αυτό είναι ανοησία!Και είχε απόλυτο δίκιο. Πρέπει να πάψουμε να επιμένουμε ότι μια νεκρή γάτα και μια ζωντανή γάτα υπερτίθενται. Αυτό είναι τελείως ανοησία – ωστόσο, σε αυτό το επίπεδο, φαίνεται να είναι η μόνη σωστή απάντηση για να πούμε ακριβώς πού βρίσκεται το σωματίδιο, ποια είναι η ταχύτητά του, ποιό είναι το σπιν του και ούτω καθεξής.Η χρήση υπερθέσεων είναι απλώς ένα τέχνασμα που λειτουργεί αρχικά, αλλά δεν περιγράφει τις καταστάσεις που θέλουμε να καταλάβουμε. Οι υπερθέσεις είναι απατηλές καθώς είναι καθαρά μαθηματικές έννοιες που δεν έχουν βάση στη φυσική πραγματικότητα. Πρέπει να κάνουμε ένα βήμα προς τα πίσω. Πώς εξηγείται η επιτυχία των κβαντικών υπολογιστών Όμως αν οι υπερθέσεις είναι απατηλές καθώς είναι καθαρά μαθηματικές έννοιες που δεν έχουν βάση στη φυσική πραγματικότητα, πώς ταιριάζουν με την συνεχιζόμενη επιτυχία των κβαντικών υπολογιστών; Εκεί φαίνεται πως οι υπερθέσεις είναι ένα πραγματικό φυσικό φαινόμενο που μπορεί να αξιοποιηθεί και να υλοποιηθούν πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν κλασικά.Σύμφωνα με τον ’t Hooft η κβαντική τεχνολογία είναι ακριβώς αυτό που παίρνετε αν υποθέσετε την πραγματικότητα της υπέρθεσης συστημάτων. Τι εννοεί με αυτό; «Γνωρίζουμε ότι οι υπερθέσεις στον μακρόκοσμο είναι ανοησίες. Αυτό είναι ξεκάθαρο». Και θεωρεί, ότι «και στον μικρόκοσμο, είναι επίσης ξεκάθαρα μια ανοησία, παρόλο που μπορεί να φαίνεται ότι δεν έχουμε τίποτα εκτός από υπερθέσεις να χρησιμοποιήσουμε για την κατανόηση των ατόμων». Υποστηρίζει ότι «αυτό που πιθανώς δεν συνειδητοποιούν οι άνθρωποι της κβαντικής τεχνολογίας είναι ότι κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που νομίζουν ότι κάνουν. Θεωρούν ότι καταλαβαίνουν την κβαντική μηχανική. Αντίθετα, αυτό που θα έπρεπε να κάνουν είναι να προσπαθήσουν να αφαιρέσουν την κβαντική μηχανική από την περιγραφή, προσπαθώντας να χρησιμοποιήσουν πιο θεμελιώδεις βαθμούς ελευθερίας. Δεν κάνουν τις σωστές ερωτήσεις, και αυτή η αποτυχία κάνει τα πράγματα να φαίνονται όλο και πιο περίπλοκα – ολοένα και πιο κβαντομηχανικά.»Και συνεχίζει λέγοντας: Ναι, κάνουν τα σωστά πειράματα. Ναι, προσπαθούν να κάνουν τα σωστά πράγματα. Και ναι, οι κβαντικοί υπολογιστές τους μπορεί να είναι πιο ισχυροί από οτιδήποτε άλλο για ορισμένες εφαρμογές. Αλλά πρέπει να «ξετυλίξουμε την κβαντομηχανική» για να δούμε τι συμβαίνει από κάτω. Και μέχρι να αρχίσουν να το κάνουν αυτό οι κβαντικοί τεχνολόγοι, πιστεύω ότι δεν θα κάνουν πραγματικά μεγάλη πρόοδο. Για παράδειγμα, οι κβαντικοί υπολογιστές κάνουν πάντα λάθη και οι σχεδιαστές και οι χειριστές τους προσπαθούν να τα διορθώσουν. Κι αν προσπαθείτε να διορθώσετε αυτά τα λάθη, αυτό σημαίνει ότι θέλετε να πάτε σε πιο θεμελιώδεις βαθμούς ελευθερίας που δεν μεταφέρουν ποτέ κανένα σφάλμα. Που είναι ακριβείς γιατί απλώς είναι κλασικοί. Αλλά αυτή η συνειδητοποίηση είναι προφανώς πολύ δύσκολη. Πρέπει να σκεφτόμαστε τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο για να κάνουμε καινούργια πράγματα. Το μοντέλο του «ρολογιού του παππού μου» Ο ’t Hooft υποστηρίζει ότι «ζούμε σε ένα σύμπαν που δουλεύει όπως ένα ρολόι, ένα σύμπαν στο οποίο τα πράγματα είναι καθαρά ντετερμινιστικά σε ένα πολύ θεμελιώδες επίπεδο, και επομένως υπάρχει πολύ μικρό περιθώριο για κάθε είδους ψευδο-μυστικιστική εικασία. Γι αυτό εναντιώνεται στην πεισματική εμμονή μιας σχεδόν θρησκευτικής προσέγγισης της κβαντικής μηχανικής από την επιστημονική κοινότητα.»«Όμως, υπάρχουν ακόμη πολλά μυστήρια που κάνουν την κατανόηση του σύμπαντός μας πάρα πολύ δύσκολη. Αυτό το ντετερμινιστικό σύμπαν είναι κάτι που θα μπορούσε να γίνει πλήρως κατανοητό μόνο από κάποιον με πολύ μεγαλύτερο μυαλό, πολύ μεγαλύτερο εγκέφαλο γιατί θα πρέπει να εξετάσει όλες τις δυνατότητες. Και μόλις κάνετε κάποια λανθασμένη υπόθεση, τότε θα έχετε και πάλι αυτή την κβαντομηχανική κατάσταση στην οποία τα πράγματα υπερτίθενται μεταξύ τους.» «Μια απλούστερη ερώτηση είναι: Μπορείτε να διατυπώσετε την κβαντική μηχανική χωρίς την αρχή της υπέρθεσης; Και η απάντησή μου είναι ναι. Και σε μια από τις τελευταίες εργασίες μου The Hidden Ontological Variable in Quantum Harmonic Oscillators, έγραψα ένα μικρό απλό μοντέλο – πολύ απλό για να είναι χρήσιμο σε έναν πραγματικό κόσμο. Αλλά το μοντέλο είναι ακριβώς ένα ρολόι με ένα εκκρεμές που κινείται με πολύ οργανωμένο τρόπο κι αυτό το εκκρεμές κινεί έναν τροχό που δείχνει την ώρα, τους δείκτες που δείχνουν τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα. Το αποκαλώ μοντέλο ρολογιού του παππού μου. Από το εκκρεμές, μπορείτε να εξαγάγετε την ώρα που πρέπει να δείχνει ένα ρολόι-χειρός, το οποίο είναι ντετερμινιστικό. Δείχνει απλά τον χρόνο με άπειρη ακρίβεια. Και το εκκρεμές είναι ένα κβαντικό εκκρεμές. Μπορεί να κβαντιστεί. Μπορούμε να γράψουμε κβαντικές εξισώσεις γι αυτό. Βρήκα την σύνδεση των μαθηματικών αυτού του κβαντικού εκκρεμούς με τα μαθηματικά του ρολογιού-χειρός που δείχνει την ώρα, δηλαδή με ένα κλασικό σωματίδιο που κινείται κατά μήκος ενός κύκλου. Επαναλαμβάνω ότι το ρολόι χειρός είναι εντελώς κλασικό και το εκκρεμές είναι εντελώς κβαντομηχανικό, αλλά το ένα σχετίζεται με το άλλο – είναι μόνο ένα μηχάνημα.» Αλλά είχα πολύ λίγες αντιδράσεις σε αυτό. Πίστευα ότι οι φυσικοί θα έλεγαν, «Ω, ναι, βεβαίως. Τώρα καταλαβαίνουμε πώς να συνεχίσουμε!» Αλλά αντ’ αυτού είπαν, «Εντάξει, σωστά, ο ’t Hooft έχει άλλη μια τρελή ιδέα. Αφήστε τον να χαίρεται με αυτή, εμείς θα κάνουμε το δικό μας». Η ολογραφική αρχή Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο ’t Hooft, πρότεινε για πρώτη φορά την ολογραφική αρχή. Και βέβαια, εξαιτίας αυτής της ιδέας, υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν στ’ αλήθεια ότι ο κόσμος βρίσκεται μέσα σε μια μαύρη τρύπα ή ότι όλα αυτά είναι κάποια προσομοίωση σε έναν υπολογιστή υψηλότερων διαστάσεων. Ότι είμαστε όλοι απλώς είδωλα σε κάποιο βιντεοπαιχνίδι κοσμικής κλίμακας. Όλος αυτός ο απόηχος δημιουργεί ανησυχία στον ’t Hooft. Γι αυτό πλέον έχει κάποιες επιφυλάξεις. Λέει, πώς «ίσως δεν έπρεπε ποτέ να μιλήσω για την ολογραφική αρχή γιατί μερικοί άνθρωποι υιοθετούν ανοησίες, συνδέοντας αυτή την ιδέα με υπερφυσικά χαρακτηριστικά και κακώς καθορισμένες διαστάσεις, κι όλα αυτά για να ακούγονται πολύ μυστηριώδη. Έχω μεγάλο πρόβλημα με αυτό. Νομίζω ότι δεν πρέπει να διατυπώνεις τους νόμους της φύσης με πιο περίπλοκους όρους από ό,τι είναι απολύτως απαραίτητο. Ακόμα και ο Αϊνστάιν είπε κάποτε κάτι τέτοιο, ότι πρέπει να απλοποιήσεις τα πράγματα όσο το δυνατόν περισσότερο, αλλά όχι πέρα από την πραγματικότητα, όχι πέρα από την αλήθεια. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να μην είμαστε υπερφυσικοί. Αν εμείς, ως επιστήμονες, αφήσουμε πίσω μας μόνο μια σειρά από μυστήρια, δεν κάνουμε το σωστό.» «Ανησυχώ γιατί η ολογραφική αρχή έκανε τους ανθρώπους να στραφούν σε μυστηριώδεις υποθέσεις, ενώ επιδίωκα το εντελώς αντίθετο. Θέλω οι άνθρωποι να προσπαθούν να είναι εξαιρετικά λογικοί. Για μένα, ακόμη και η κβαντική μηχανική είναι ήδη πολύ πέρα από τη λογική. Και ξέρετε, αν αναδιατυπώσετε την κβαντική μηχανική για να αντιμετωπίσετε τον χώρο Hilbert [έναν τύπο διανυσματικού χώρου που επιτρέπει άπειρες διαστάσεις] ως κάτι που χρησιμοποιείται για πρακτικούς σκοπούς, αντί ο χώρος Hilbert να θεωρείται ως θεμελιώδης ιδιότητα της φύσης, δεν χρειάζεστε καν αυτού του είδους την ολογραφία! Μακάρι αυτό να το καταλάβουν περισσότεροι άνθρωποι. Πρέπει να προσπαθήσουμε να διατυπώσουμε τα πράγματα με μεγαλύτερη ακρίβεια ώστε να αποφεύγουμε τις δημόσιες παρεξηγήσεις που προξενούν ζημιά στην επιστήμη.» O Gerard ‘t Hooft (αριστερά) με τον Rembert Duine. Το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων. διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη ΕΔΩ: Quantum Physics Is on the Wrong Track, Says Breakthrough Prize Winner Gerard ’t Hooft –https://www.scientificamerican.com/article/breakthrough-prize-winner-gerard-t-hooft-says-quantum-mechanics-is-nonsense/

Ερευνητές λύνουν μαθηματικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε πριν από 100 χρόνια. Λύση σε γεωμετρικό πρόβλημα που έθεσε ο Σόιτσι Κακέγια το μακρινό 1917 βρήκαν δύο καθηγητές, μετά από 108 χρόνια.O Ιάπωνας μαθηματικός είχε θέσει το εξής ερώτημα που έμεινε γνωστό ως «η εικασία του Κακέγια»: Πώς μπορείτε να περιστρέψετε μια βελόνα κατά 360 μοίρες, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι η περιοχή στην οποία κινείται είναι όσο το δυνατόν μικρότερη;Σήμερα έρχονται ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Χονγκ Γουάνγκ, και ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά, Τζόσουα Ζαλ, να δώσουν λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Η λύση που έδωσαν οι δύο καθηγητής στην «εικασία του Κακέγια» Μία από τις δυνατότητες για την προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος ήταν να στερεωθεί το ένα άκρο της βελόνας σε ένα σημείο και να περιστραφεί γύρω από αυτό το σημείο. Ένας άλλος τρόπος περιλαμβάνει την ταλάντευση της βελόνας μπρος-πίσω καθώς περιστρέφεται. Σε αυτή την περίπτωση, η κίνησή της θα σχημάτιζε ένα τρίγωνο με καμπύλες άκρες.Για να μπορέσει η βελόνα να ανιχνεύσει τον κύκλο ή το τρίγωνο με την κίνησή της, πρέπει να βρίσκεται πάνω σε ένα τραπέζι, δηλαδή σε δύο διαστάσεις. Ωστόσο, στον τρισδιάστατο χώρο, η βελόνα έχει να ακολουθήσει μεγαλύτερο αριθμό πιθανών κατευθύνσεων και το πέρασμα από όλες αυτές γίνεται πιο περίπλοκο.Επομένως, για να μπορέσει να περάσει από όλες τις τρισδιάστατες κατευθύνσεις αφήνοντας ταυτόχρονα έναν ελάχιστο χώρο για την κίνηση, η βελόνα πρέπει να είναι απείρως στενότερη, κάτι σαν γραμμή. Μ' αυτόν τον τρόπο, η βελόνα θα καλύπτει πολλές κατευθύνσεις χωρίς να καταλαμβάνει όγκο στο χώρο.Πώς κατάφεραν οι δύο ερευνητές να λύσουν την «εικασία του Κακέγια» Αν και η υπόθεση φαίνεται απλή, οι μαθηματικοί χρειάστηκαν δεκαετίες για να αποδείξουν τη θεωρία σε τρισδιάστατη μορφή. Οι μαθηματικοί Τζόσουα Ζαλ και Χονγκ Γουάνγκ κατάφεραν να βρουν απαντήσεις για το πώς η βελόνα θα μπορούσε να κινηθεί σε τρεις χωρικές διαστάσεις. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο arXiv.Η νέα εργασία φρόντισε να εξαλείψει κάθε πιθανότητα κατά την οποία ο αριθμός των διαστάσεων του σχήματος που ανιχνεύεται από τη βελόνα ήταν μικρότερος από τρεις. Με άλλα λόγια: εξασφάλισαν ότι η λύση τους ίσχυε για κάθε λύση άνω των 3 διαστάσεων. Για να το πετύχουν αυτό, εξέτασαν αν η απάντηση ίσχυε για 2,5 διαστάσεις, 2,5000001 διαστάσεις κ.ο.κ. Δεν έχει πολύ νόημα να σκεφτόμαστε σε σπασμένες «διαστάσεις»; Λοιπόν, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτό υπάρχει για τους μαθηματικούς.Οι δυο τους κατάφεραν να αποδείξουν ότι τα σύνολα Kakeya δεν μπορούν να έχουν πολύ μικρές γεωμετρικές δομές, παρόλο που μπορούν να έχουν μηδενικό τρισδιάστατο όγκο. Με άλλα λόγια, τα σύνολα αυτά, ακόμη και με μηδενικό όγκο, έχουν τρισδιάστατη δομή. Το 1971, ο μαθηματικός Roy Davies κατάφερε να αποδείξει πώς η βελόνα μπορεί να κινείται σε δύο διαστάσεις (2D), αλλά κανείς δεν έχει αποδείξει τη δυνατότητα τρισδιάστατων κινήσεων μέχρι σήμερα.«Ίσως η μεγαλύτερη ανακάλυψη στα μαθηματικά του τρέχοντος αιώνα» «Η εργασία είναι ίσως η μεγαλύτερη ανακάλυψη στα μαθηματικά του τρέχοντος αιώνα», δήλωσε ο Νετς Κατζ, μαθηματικός στο Πανεπιστήμιο Rice στο περιοδικό New Scientist.«Επιλύει πλήρως ένα πρόβλημα που έχει αντιμετωπιστεί με διάφορες τεχνικές από αρκετές από τις κορυφαίες προσωπικότητες στον τομέα (σ.σ. των μαθηματικών), οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν επιτύχει μόνο μέτρια επιμέρους αποτελέσματα» "https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a>

Αστροναύτης της NASA και μέλη του πληρώματος φτάνουν με ασφάλεια στον Διαστημικό Σταθμό. Ο αστροναύτης της NASA Jonny Kim, συνοδευόμενος από τους κοσμοναύτες της Roscosmos Sergey Ryzhikov και Alexey Zubritsky, έφτασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την Τρίτη, ανεβάζοντας τον αριθμό των κατοίκων στους 10 για τις επόμενες δύο εβδομάδες. Το διαστημόπλοιο Soyuz MS-27 που μετέφερε τους Kim, Ryzhikov και Zubritsky προσδέθηκε στη μονάδα Prichal στις 4:57 π.μ. EDT, μετά από ένα ταξίδι τριών ωρών, δύο τροχιών στον διαστημικό σταθμό. Εκτοξεύτηκαν στη 1:47 π.μ. (10:47 π.μ. ώρα Μπαϊκονούρ) από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Όταν οι καταπακτές ανοίξουν περίπου στις 7:20 π.μ., το τρίο θα ενταχθεί στο πλήρωμα της Expedition 72, συμπεριλαμβανομένων των αστροναυτών της NASA Nichole Ayers, Anne McClain και Don Pettit, του αστροναύτη της JAXA (Ιαπωνικής Υπηρεσίας Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης) Takuya Onishi και των Roscosmos Vaskov, I. Οβτσίνιν. Η ζωντανή κάλυψη της NASA για το άνοιγμα της καταπακτής θα ξεκινήσει στις 7 π.μ. στη NASA+. Μάθετε πώς να παρακολουθείτε περιεχόμενο της NASA μέσω μιας ποικιλίας πλατφορμών. Η Expedition 73 θα ξεκινήσει το Σάββατο, 19 Απριλίου, μετά την αναχώρηση των Pettit, Ovchinin και Vagner, καθώς ολοκληρώνουν μια επτάμηνη επιστημονική αποστολή στο εργαστήριο που βρίσκεται σε τροχιά. Δείτε την τελετουργική αλλαγή διοίκησης στις 2:40 μ.μ. την Παρασκευή 18 Απριλίου, καθώς ο Ovchinin μεταφέρει τη διάκριση στο Onishi, ζωντανά στη NASA+. Κατά τη διάρκεια της οκτάμηνης παραμονής του στο τροχιακό φυλάκιο, ο Kim θα διεξάγει επιστημονική έρευνα στην ανάπτυξη τεχνολογίας, την επιστήμη της γης, τη βιολογία, την ανθρώπινη έρευνα και πολλά άλλα. Αυτή είναι η πρώτη πτήση για τον Kim και τον Zubritsky και η τρίτη για τον Ryzhikov. Μάθετε περισσότερα για τις δραστηριότητες του διαστημικού σταθμού στη διεύθυνση: https://www.nasa.gov/station Ένας πύραυλος Soyuz εκτοξεύεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με 73 μέλη πληρώματος: τον αστροναύτη της NASA Jonny Kim και τους κοσμοναύτες της Roscosmos Sergey Ryzhikov και Alexey Zubritskiy, επί του σκάφους, Τρίτη 8 Απριλίου 2025, στο κοσμοδρόμιο Baikonur στο Καζακστάν.

Διεθνής αποστολή αναζήτησης ζωής σε εξωπλανήτες. Νέα διαστημικά τηλεσκόπια θα σταλούν να μελετήσουν άλλους κόσμους. Στην επιθεώρηση «The Astronomical Journal» παρουσιάζεται μια διεθνής αποστολή αναζήτησης ζωής σε πλανήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Η αποστολή LIFE (Large Interferometer for Exoplanets) που οργανώνεται από το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης (το περίφημο ETH) και αφορά την εκτόξευση τηλεσκοπίων για να ερευνήσει την ποικιλομορφία εξωπλανητών.Πιο συγκεκριμένα τα τηλεσκόπια θα μελετήσουν ατμόσφαιρες δεκάδων εξωπλανητών με παρόμοια θερμοκρασία, ακτίνα και μάζα με τη Γη για σημάδια νερού και οξυγόνου.«Μια μόνο θετική ανίχνευση θα άλλαζε τα πάντα αλλά ακόμα κι αν δεν βρούμε ζωή, θα είμαστε σε θέση να ποσοτικοποιήσουμε πόσο σπάνιοι ή κοινοί πλανήτες με ανιχνεύσιμες βιουπογραφές μπορεί να υπάρχουν πραγματικά» εξηγεί ο φυσικός Δρ. Ντάνιελ Άνγκερχάουζεν, επικεφαλής της μελέτης. Η μελέτη εξετάζει τι θα μπορούσαν να μάθουν οι αστρονόμοι εάν «δεν ανιχνευθεί ζωή» σε μελλοντικές έρευνες για εξωπλανήτες, βασιζόμενη σε μια στατιστική ανάλυση Bayesian για τον καθορισμό του ελάχιστου αριθμού εξωπλανητών που πρέπει να παρατηρηθούν για να ληφθούν ουσιαστικές απαντήσεις σχετικά με τη συχνότητα των πιθανώς κατοικημένων κόσμων. Οι στατιστικές Bayes έχουν να κάνουν με τον προσδιορισμό της πιθανότητας ενός αποτελέσματος με βάση άλλες γνωστές πιθανότητες.Ωστόσο, αναγνωρίζουν ότι κάθε παρατήρηση συνοδεύεται από ένα ορισμένο επίπεδο αβεβαιότητας. Για παράδειγμα, η αποστολή θα μπορούσε να οδηγήσει σε ψευδώς αρνητικά, χάρη σε χαμένα σημάδια ζωής. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περισσότεροι από 5.800 επιβεβαιωμένοι εξωπλανήτες που υπάρχουν πέρα από το ηλιακό μας σύστημα.Οι συγγραφείς της μελέτης λένε ότι απαιτούνται συγκεκριμένα και μετρήσιμα ερωτήματα για την αντιμετώπιση της αβεβαιότητας, συμπεριλαμβανομένου του «ποιου κλάσματος βραχωδών πλανητών στην κατοικήσιμη ζώνη ενός ηλιακού συστήματος εμφανίζει σαφή σημάδια υδρατμών, οξυγόνου και μεθανίου».«Δεν έχει να κάνει μόνο με το πόσους πλανήτες παρατηρούμε – είναι να κάνουμε τις σωστές ερωτήσεις και πόσο σίγουροι μπορούμε να είμαστε στο να δούμε ή να μην δούμε αυτό που ψάχνουμε. Αν δεν είμαστε προσεκτικοί και έχουμε υπερβολική αυτοπεποίθηση για τις ικανότητές μας να αναγνωρίσουμε τη ζωή, ακόμη και μια μεγάλη έρευνα θα μπορούσε να οδηγήσει σε παραπλανητικά αποτελέσματα» Άνγκερχάουζεν. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1943228/diethnis-apostoli-anazitisis-zois-se-exoplanites/

Ο πιο λεπτομερής εγκεφαλικός χάρτης θηλαστικού φέρνει επανάσταση στη νευροεπιστήμη (βίντεο) Πρόκειται για τρισδιάστατο διάγραμμα υψηλής ανάλυσης εγκεφαλικών κυττάρων και νευρώνων. Μεγάλη ερευνητική ομάδα δημιούργησε το μεγαλύτερο και πιο λεπτομερές διάγραμμα καλωδίωσης εγκεφάλου θηλαστικού μέχρι σήμερα επίτευγμα που καταγράφεται ως ορόσημο στον τομέα της νευροεπιστήμης.Οι ερευνητές χαρτογράφησαν κύτταρα σε ένα κυβικό χιλιοστό του εγκεφαλικού ιστού ενός ποντικιού. Το διάγραμμα περιγράφει επίσης τη δραστηριότητα μεμονωμένων νευρώνων σε μεγάλη κλίμακα. Ο τρισδιάστατος χάρτης υψηλής ανάλυσης περιέχει περισσότερα από 200.000 εγκεφαλικά κύτταρα, περίπου 82.000 από τα οποία είναι νευρώνες. Περιλαμβάνει επίσης περισσότερα από 500 εκατομμύρια νευρωνικά σημεία σύνδεσης που ονομάζονται συνάψεις και περισσότερα από 4 χιλιόμετρα νευρωνικής καλωδίωσης, όλα που βρίσκονται σε ένα μικροσκοπικό μπλοκ ιστού σε μια περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην όραση.Ο μόνος εγκεφαλικός χάρτης συγκρίσιμης κλίμακας είναι αυτός ενός κυβικού χιλιοστού ανθρώπινου εγκεφάλου, ο οποίος περιελάμβανε 16.000 νευρώνες και 150 εκατομμύρια συνάψεις. Ο νέος χάρτης κατέγραψε επίσης τη δραστηριότητα δεκάδων χιλιάδων νευρώνων που εκπέμπουν σήματα και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους για την επεξεργασία οπτικών πληροφοριών. Αυτός ο χάρτης εγκεφαλικής δραστηριότητας, σε συνδυασμό με το διάγραμμα καλωδίωσης, σηματοδοτεί ένα ορόσημο στη συνδενομική, ένα πεδίο που στοχεύει να δείξει πώς οι εγκέφαλοι επεξεργάζονται και οργανώνουν τις πληροφορίες. Πίσω από τις τεράστιες προσπάθειες βρίσκονται περισσότεροι από 150 ερευνητές στο έργο Machine Intelligence from Cortical Networks (MICrONS), οι οποίοι περιέγραψαν τη δουλειά τους σε ένα πακέτο οκτώ εργασιών που δημοσιεύθηκαν στις επιθεωρήσεις «Nature» και «Nature Methods». Το έργο MIcroNS έχει διαθέσει τις πηγές και δεδομένα τους στην κοινότητα των νευροεπιστημών στο Διαδίκτυο και άλλες ερευνητικές ομάδες πραγματοποιούν νέα σειρά μελετών.«Κατάφεραν να κάνουν κάτι που δεν έχουμε κάνει ως κοινότητα νευροεπιστημών σε όλη την ιστορία μας, δηλαδή να μπορούμε να χαρτογραφήσουμε τη δραστηριότητα των νευρώνων στην καλωδίωση ενός πολύ μεγάλου πληθυσμού νευρώνων. Δεν το έχουμε δει ποτέ σε αυτή την κλίμακα» λέει η Μαριέλα Πέτκοβα νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης, η οποία δεν ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας.Τα δεδομένα «είναι εκπληκτικά όμορφα. Το να τα κοιτάς πραγματικά σου δίνει ένα δέος για την αίσθηση πολυπλοκότητας στον εγκέφαλο που μοιάζει πολύ με το να κοιτάς ψηλά στα αστέρια της νύχτας» λέει ο Φόρεστ Κόλμαν, νευροεπιστήμονας στο Ινστιτούτο Άλεν για την Επιστήμη του Εγκεφάλου στο Σιάτλ της Ουάσιγκτον, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Μια εικόνα του τρισδιάστατου χάρτη του εγκεφάλου ποντικού. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1943215/o-pio-leptomeris-egkefalikos-chartis-thilastikoy-fernei-epanastasi-sti-neyroepistimi-vinteo/

Πέλλα: Εισαγγελική έρευνα για δύο νεκρά μικρά αρκουδάκια – Πιθανότατα εγκληματική ενέργεια. Εικάζεται ότι πυροβολήθηκαν - Στο ένα είχε αφαιρεθεί ένα πέλμα, ενώ φέρει τραύμα στο κεφάλι. Δύο μικρά αρκουδάκια, περίπου 9 μηνών, εντοπίστηκαν νεκρά και σε αποσύνθεση στις 25 Οκτωβρίου από την τοπική περιβαλλοντική οργάνωση “Bear Bones”, στην ευρύτερη περιοχή της ΔΚ Παναγίτσας Πέλλας, στον ορεινό όγκο Βόρα, προστατευόμενη περιοχή του δικτύου Natura 2000.Η τοπική οργάνωση ενημέρωσε την Περιβαλλοντική Οργάνωση για την Άγρια Ζωή και τη Φύση «Καλλιστώ» για το περιστατικό. Στη συνέχεια ενημερώθηκαν οι Δασικές Υπηρεσίες Έδεσσας, ο Αρκτούρος και στελέχη του ΟΦΥΠΕΚΑ. Μετά τη γνωστοποίηση του περιστατικού ενεργοποιήθηκε η Ομάδα Άμεσης Επέμβασης για την Αρκούδα, με τη συμμετοχή όλων αυτών των φορέων με τη χρήση ειδικά εκπαιδευμένων σκύλων.Σύμφωνα με την «Καλλιστώ», από μια πρώτη μακροσκοπική και βαλιστική εξέταση εικάζεται ότι ο θάνατος των δύο νεαρών αρκούδων οφείλεται σε εγκληματική ενέργεια με πυροβόλο όπλο, ενώ έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο δηλητηρίασής τους. Στο ένα από τα δύο αρκουδάκια είχε αφαιρεθεί ένα πέλμα, ενώ φέρει τραύμα στο κεφάλι. Συλλέχθηκαν δείγματα ιστών από τα δύο αρκουδάκια για εργαστηριακό έλεγχο και ανάλυση DNA. Από την μελέτη των οστικών υπολειμμάτων αναμένεται να προσδιοριστεί, με πιο σαφή τρόπο, η αιτία θανάτωσής τους.Κατά την αυτοψία επιχείρησαν και τα εκπαιδευμένα σκυλιά των Ειδικών Μονάδων Ανίχνευσης Δηλητηριασμένων Δολωμάτων, και Σκύλων (Καρελίας) εντοπισμού αρκούδων του ΟΦΥΠΕΚΑ, χωρίς να εντοπιστεί κάποιο δόλωμα ή κάποιο άλλο νεκρό ζώο.«Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που μικρά αρκουδάκια, μόλις λίγων μηνών, θανατώνονται από ανθρώπους. Μια πράξη που αποτελεί εγκληματική ενέργεια», αναφέρει η «Καλλιστώ». Γι’ αυτόν τον λόγο έχει, ήδη, ενημερωθεί η Εισαγγελία Έδεσσας, η οποία ερευνά το περιστατικό.Σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση, η λαθροθηρία αρκούδων εξακολουθεί να αποτελεί μείζον πρόβλημα και απειλεί, διαχρονικά, προστατευόμενα από τη νομοθεσία είδη, όπως η αρκούδα.Η αρκούδα στην Ελλάδα είναι ένα απόλυτα προστατευόμενο είδος, σύμφωνα με την ελληνική και τη διεθνή νομοθεσία. Το είδος, καθώς και ο βιότοπός του, προστατεύονται από το Δασικό Κώδικα, αλλά και από την Οδηγία για τους Οικοτόπους (92/43/ΕΕ), τη συνθήκη της Βέρνης και τη συνθήκη της Ουάσινγκτον (CITES). Σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των απειλούμενων ζώων της Ελλάδας (2009), η αρκούδα ταξινομείται στα Κινδυνεύοντα Είδη.Η θανάτωση ή ο τραυματισμός αρκούδας διώκεται ποινικά. Σε ενδεχόμενη αλληλεπίδραση ανθρώπου με αρκούδα, πρέπει να ενημερώνονται οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δασαρχείου και της Αστυνομίας, προκειμένου να ενεργοποιείται η Ομάδα Άμεσης Επέμβασης. Σε καμία περίπτωση οι πολίτες δεν πρέπει να προχωρούν σε αυτοδικία. https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1824136/pella-eisaggeliki-ereyna-gia-dyo-nekra-mikra-arkoydakia-pithanotata-egklimatiki-energeia/

Ο νέος επικεφαλής της NASA «ακυρώνει» τον Μασκ και λέει ότι θα χρησιμοποιήσει τη Σελήνη ως… σκαλοπάτι για τον Άρη. Θα παρουσιαστεί σήμερα ενώπιον της Γερουσίας των ΗΠΑ. Ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας Τζάρεντ Άιζακμαν που έχει οργανώσει και συμμετάσχει σε ιδιωτικές αποστολές στο Διάστημα θα εμφανιστεί σήμερα ενώπιον της Γερουσίας για να λάβει την έγκριση του διορισμού του από τον Ντόναλντ Τραμπ στην ηγεσία της NASA και έκανε γνωστό ότι θα ανακοινώσει την πρόθεση του να μην διακοπεί το πρόγραμμα επανδρωμένων αποστολών στη Σελήνη όπως ζήτησε ο Έλον Μασκ.Βρίσκεται σε εξέλιξη το πρόγραμμα Artemis της NASA το οποίο αποτελεί διάδοχο του θρυλικού προγράμματος Apollo στο πλαίσιο του οποίου πάτησε για πρώτη φορά ο άνθρωπος στη Σελήνη. Η πρώτη μη επανδρωμένη αποστολή του προγράμματος Artemis ολοκληρώθηκε με επιτυχία και αναμένονται τώρα οι επόμενες που είναι επανδρωμένες οι οποίες έχουν βγει προς το παρόν εκτός προγραμματισμού αφού η δεύτερη που θα πραγματοποιήσει μια τροχιακή πτήση γύρω από το φεγγάρι προετοιμάζοντας την επόμενη που θα προσσεληνωθεί έχει ήδη καθυστερήσει να πραγματοποιηθεί και είναι άγνωστο πότε αυτό θα συμβεί θέτοντας ακόμη πιο πίσω την επιστροφή του ανθρώπου στη Σελήνη.Η ανάληψη της προεδρίας από τον Ντόναλντ Τραμπ και η στενή σχέση του αμερικανικού προέδρου με τον Ελον Μασκ προκάλεσε προβληματισμό για τη συνέχιση του προγράμματος αφού ο μεν Τραμπ ανέφερε ότι είναι προτεραιότητα του μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη ενώ ο Μασκ είπε ότι η «Σελήνη είναι περισπασμός» και πρέπει να εγκαταλειφθούν οι αποστολές στο φεγγάρι και οι ΗΠΑ να επικεντρωθούν στην κατάκτηση του Άρη προφανώς με μπροστάρη τη δική του διαστημική εταιρεία, την Space X.Όπως φαίνεται ο Άιζακμαν θα ακολουθήσει μια πιο διπλωματική πολιτική αφού αναμένεται στη σημερινή του εμφάνιση στην αμερικανική Γερουσία να πει ότι το πρόγραμμα Artemis θα συνεχιστεί αλλά θα λειτουργήσει με τέτοιο τρόπο ώστε η Σελήνη να αποτελέσει ένα ενδιάμεσο σταθμό για τον τελικό στόχο που είναι η αποστολή ανθρώπων στον Άρη.«Στην πορεία, αναπόφευκτα θα έχουμε τις δυνατότητες να επιστρέψουμε στη Σελήνη και να καθορίσουμε τα οφέλη της επιστημονικής, οικονομικής και εθνικής ασφάλειας από τη διατήρηση μιας παρουσίας στη σεληνιακή επιφάνεια», θα αναφέρει σύμφωνα με διαρροές το κείμενο της ομιλίας του στην ομιλία. Ο Αιζακμαν θα πει επίσης ότι η έναρξη μιας οικονομίας σε τροχιά γύρω από τη Γη και η αύξηση του ρυθμού των επιστημονικών ανακαλύψεων της NASA θα είναι κάποιοι επίσης από τους νέους στόχους της NASA. Ο Τζάρεντ Αιζακμαν ετοιμάζεται να αναλάβει τα καθήκοντα του ως διοικητής της NASA. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1942612/o-neos-epikefalis-tis-nasa-akyronei-ton-mask-kai-leei-oti-tha-chrisimopoiisei-ti-selini-os-skalopati-gia-ton-ari/

Ο γιγάντιος αστεροειδής εξόντωσε ένα ακμάζον βασίλειο δεινοσαύρων και όχι ένα υπό κατάρρευση όπως λένε πρόσφατες έρευνες. Νέα μελέτη αντικρούει τη θεωρία της παρακμής των κυρίαρχων της Γης πριν πέσει ο διαστημικός βράχος. Τα τελευταία χρόνια σειρά μελετών αναφέρουν πώς οι δεινόσαυροι βρίσκονταν σε πορεία εξαφάνισης και απλά ο γιγάντιος αστεροειδής που έπεσε στη Χερσόνησο του Γιουκατάν πριν από περίπου 66 εκατ. έτη επιτάχυνε το αναπόφευκτο τέλος τους. Μια νέα μελέτη όμως αμφισβητεί αυτές τις απόψεις αναφέροντας ότι δεν υπήρχε μείωση του πληθυσμού των δεινοσαύρων και ότι οι έρευνες που το υποστηρίζουν στηρίζονται σε λάθος δεδομένα.Ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής το University College London, προτείνει ότι η άποψη πως οι δεινόσαυροι βρίσκονταν ήδη σε παρακμή προτού ο αστεροειδής εξαφανίσει τους περισσότερους από αυτούς πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, μπορεί να εξηγηθεί από το περιορισμένο αρχείο απολιθωμάτων εκείνης της εποχής και όχι από την πραγματική μείωση των ειδών των δεινοσαύρων.Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Current Biology», ανέλυσε το αρχείο απολιθωμάτων της Βόρειας Αμερικής κατά την περίοδο μεταξύ 66 και 84 εκατομμυρίων ετών πριν, δηλαδή κατά τα 18 εκατομμύρια χρόνια πριν από την πρόσκρουση του αστεροειδούς στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Εξετάστηκαν τέσσερις οικογένειες δεινοσαύρων: οι Αγκυλοσαυρίδες (φυτοφάγοι με πανοπλία, όπως ο Αγκυλόσαυρος), οι Κερατοψίδες (μεταξύ αυτών ο Τρικεράτωψ), οι Αδροσαυρίδες (φυτοφάγοι με ράμφος πάπιας, όπως ο Εντμοντόσαυρος) και οι Τυραννοσαυρίδες (σαρκοφάγοι όπως ο Τυραννόσαυρος Ρεξ).Αυτά τα απολιθώματα υποδηλώνουν ότι ο αριθμός των ειδών των δεινοσαύρων κορυφώθηκε περίπου 75 εκατομμύρια χρόνια πριν και στη συνέχεια μειώθηκε κατά τα εννέα εκατομμύρια χρόνια που προηγήθηκαν της πρόσκρουσης του αστεροειδούς. Ωστόσο, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι αυτή η τάση οφείλεται στο ότι τα απολιθώματα από εκείνη την εποχή είναι λιγότερο πιθανό να ανακαλυφθούν, κυρίως λόγω του μικρότερου αριθμού θέσεων με εκτεθειμένα και προσβάσιμα πετρώματα από την ύστερη Κρητιδική περίοδο. Αυτή η μειωμένη δυνατότητα δειγματοληψίας σχετίζεται με γεωλογικές αλλαγές στα στρώματα που περικλείουν τα απολιθώματα, όπως ανύψωση βουνών και υποχώρηση της στάθμης της θάλασσας.Οι ερευνητές υιοθέτησαν μια τεχνική, τη μοντελοποίηση κατοίκησης, που χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως σε μελέτες οικολογίας και βιοποικιλότητας, για να εκτιμήσουν πόσο πιθανό είναι ένα είδος να κατοικεί σε μια συγκεκριμένη περιοχή κατά τα τελευταία 18 εκατομμύρια χρόνια της Κρητιδικής περιόδου.«Αναλύσαμε το αρχείο απολιθωμάτων και διαπιστώσαμε ότι η ποιότητα του αρχείου τεσσάρων ομάδων δεινοσαύρων χειροτερεύει κατά τα τελευταία έξι εκατομμύρια χρόνια πριν από τον αστεροειδή. Η πιθανότητα εύρεσης απολιθωμάτων δεινοσαύρων μειώνεται, ενώ η πιθανότητα να ζούσαν δεινόσαυροι σε αυτές τις περιοχές εκείνη την εποχή παραμένει σταθερή. Αυτό δείχνει ότι δεν μπορούμε να λάβουμε το αρχείο απολιθωμάτων ως δεδομένο», σημειώνει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Κρις Ντιν, ερευνητής στο UCL.Όπως διαπίστωσαν, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η αναλογία της γης που πιθανότατα κατείχαν οι τέσσερις οικογένειες δεινοσαύρων παρέμεινε συνολικά σταθερή, υποδηλώνοντας ότι η πιθανή έκταση του φυσικού περιβάλλοντος στο οποίο ζούσαν ήταν σταθερή και ο κίνδυνος εξαφάνισης ήταν χαμηλός. Ταυτόχρονα, εκτίμησαν την πιθανότητα ανίχνευσης των τεσσάρων τύπων δεινοσαύρων σε κάθε περιοχή, με βάση παράγοντες όπως πόση γη είναι προσβάσιμη στους ερευνητές (πχ. εάν καλύπτεται από βλάστηση), πόσο σχετικό πέτρωμα είναι εκτεθειμένο και πόσες φορές οι ερευνητές είχαν προσπαθήσει να βρουν απολιθώματα από αυτή την περιοχή.Η ομάδα διαπίστωσε ότι η πιθανότητα εντοπισμού ήταν μειωμένη και ο πιο σημαντικός παράγοντας ήταν ο βαθμός έκθεσης και προσβασιμότητας των σχετικών πετρωμάτων. Επίσης, εντόπισαν ότι σε αντίθεση με τις άλλες τρεις οικογένειες, οι Κερατοψίδες ήταν πιο πιθανό να εντοπιστούν αργότερα σε αυτή την περίοδο, καθώς και να καταλαμβάνουν περισσότερες περιοχές.Υπέθεσαν ότι αυτό οφειλόταν στο ότι προτιμούσαν τις πράσινες πεδιάδες μακριά από ποτάμια σε μια εποχή που αυτό το είδος φυσικού περιβάλλοντος ήταν ο κύριος τύπος περιβάλλοντος που διατηρούνταν. Αυτό σχετίζεται με την υποχώρηση μιας μεγάλης εσωτερικής θάλασσας που χώριζε τη Βόρεια Αμερική στα δύο και στην ξήρανση των ποτάμιων συστημάτων που τροφοδοτούσαν αυτή τη θάλασσα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1942840/o-gigantios-asteroeidis-exontose-ena-akmazon-vasileio-deinosayron-kai-ochi-ena-ypo-katarreysi-opos-lene-prosfates-ereynes/

Ντιντιέ Κελόζ: Υπάρχει «ζωή» στο Σύμπαν. Στον κόσμο της αστρονομίας η ανακάλυψη νέων εξωπλανητών, δηλαδή πλανητών εκτός του ηλιακού μας συστήματος, αποτελεί πάντα μια συναρπαστική και ανατρεπτική εξέλιξη για την επιστημονική κοινότητα. Αυτό που για άλλους φαντάζει αδύνατον είναι η «καθημερινότητα» του καθηγητή Ντιντιέ Κελόζ των Πανεπιστημίων του Κέμπριτζ και της Γενεύης. Γνωστός και ως «πρωτοπόρος της “επανάστασης των εξωπλανητών”», ο Κελόζ έχει συμβάλει στην ανακάλυψη περισσότερων από 4.000 εξωπλανητών, ενώ το 2019 τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ Φυσικής μαζί με τον συνάδελφό του Μισέλ Μαγιόρ γιατί «ανακάλυψαν τον πρώτο εξωπλανήτη που περιφέρεται γύρω από ένα άστρο σαν τον Ήλιο». Σε μια αποκλειστική συνέντευξη στην «Κ» στον Αθανάσιο Κατσικίδη, ο καθηγητής Κελόζ μας εισάγει στην επιστήμη της ανακάλυψης νέων πλανητών και στις δυσκολίες τεκμηρίωσης της ανακάλυψής τους. Και όσον αφορά την ύπαρξη εξωγήινης ζωής, υποστηρίζει τα εξής: Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι υπάρχει «ζωή» παντού στο σύμπαν, γιατί για μένα η «ζωή» είναι κάτι που έρχεται πολύ φυσικά μόλις υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Είναι πιθανό η «ζωή» να ξεκίνησε στον Άρη, στη Γη και στην Αφροδίτη ταυτόχρονα, αλλά το κλειδί εδώ δεν είναι το ξεκίνημα της «ζωής», αλλά το ζητούμενο είναι ο «χρόνος» που απαιτείται για να φθάσουμε στο επίπεδο όπου η «ζωή» μπορεί να επιβιώσει στις συνθήκες ενός πλανήτη. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι συνθήκες σε έναν πλανήτη αλλάζουν. Για παράδειγμα, ο Άρης στα πρώτα δισ. χρόνια του είχε ωκεανούς με νερό, οπότε είναι πιθανό να υπήρξε ζωή στον πλανήτη εκείνη τη στιγμή. Φυσικά, όταν το νερό εξαφανίστηκε, έπρεπε να εξαφανιστεί και η «ζωή». Η Αφροδίτη ίσως ήταν επίσης ένας πράσινος πλανήτης στην αρχή. Οπότε δεν έχει να κάνει με τη «ζωή», αλλά με το πόσο «χρόνο» δίνεται στη «ζωή» για να παραμείνει και να επικρατήσει στον πλανήτη. Αυτή τη στιγμή δεν καταλαβαίνουμε ακριβώς ποιες είναι οι ακριβείς συνθήκες για την ύπαρξή της, αλλά κάνουμε μεγάλη πρόοδο. Και δεν θα με εξέπληττε αν μέσα στις επόμενες δεκαετίες, όταν θα έχουμε κατανοήσει την προέλευσή της, είμαστε σε θέση να αναπαραγάγουμε την αρχή της «ζωής». διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη ΕΔΩ: https://www.kathimerini.gr/culture/563549347/ntintie-keloz-yparchei-zoi-sto-sympan/

Η εταιρεία που θέλει να αναστήσει τα μαμούθ επανάφερε στη ζωή τον εξαφανισμένο λύκο του Game of Thrones (βίντεο) Πρόκειται για ένα είδος που εξαφανίστηκε πριν από περίπου δέκα χιλιάδες έτη. Ένα πανέμορφο εξαφανισμένο είδος λύκου που έγινε διάσημος χάρις στη συμμετοχή του στη τηλεοπτική σειρά Game Of Thrones που αποτέλεσε παγκόσμια επιτυχία επανήλθε στη ζωή χάρις σε μια μέθοδο γενετικής μηχανικής.Το Aenocyon dirus είναι ένα εξαφανισμένο είδος της οικογένειας των ανταρόλυκων οι οποίοι έζησαν αμερικανική ήπειρο (κυρίως στη Βόρειο Αμερική) κατά τη διάρκεια των εποχών του Ύστερου Πλειστόκαινου και του Πρώιμου Ολόκαινου (125.000- 9.440 χρόνια πριν).Η εταιρεία βιοτεχνολογίας Colossal Biosciences που προσπαθεί να επαναφέρει στη ζωή τα μαμούθ και άλλα εξαφανισμένα είδη όπως το πτηνό ντόντο ανακοίνωσε ότι μέσω γενετικής μηχανικής έφερε στη ζωή τρία κουτάβια Aenocyon dirus στην πρώτη στον κόσμο επαναφορά στη ζωή κάποιου εξαφανισμένου είδους διαδικασία που αποτελεί αντικείμενο συζήτησης αλλά και διαμάχης στην επιστημονική κοινότητα αφού κάποιοι ειδικοί είναι αντίθετοι στην επαναφορά στη ζωή εξαφανισμένων ειδών.Η εταιρεία λέει ότι κατάφερε να δημιουργήσει τα κουτάβια ανακατασκευάζοντας το γονιδίωμα του συγκεκριμένου λύκου από αρχαίο DNA εντοπίζοντας εκδόσεις γονιδίων που παρατηρούνται μόνο σε ανταρόλυκους και όχι στους ζωντανούς συγγενείς τους. Στη συνέχεια, η ομάδα τροποποίησε το DNA από τους σύγχρονους γκρίζους λύκους για να συμπεριλάβει αυτές τις μοναδικές παραλλαγές γονιδίων. Εισήγαγαν το DNA σε αποπυρηνωμένα κύτταρα ωαρίων γκρίζου λύκου και τα επέτρεψαν να ωριμάσουν στο εργαστήριο πριν τα εισαγάγουν στις μήτρες παρένθετων σκύλων.Τρία έμβρυα εμφυτεύθηκαν επιτυχώς σε τρία παρένθετα σκυλιά οδηγώντας στη γέννηση κατάλευκων κουταβιών τα οποία θυμίζουν τον Ghost τον τρομερό λύκο του Τζον Σνόου στο Game of Thrones. Σύμφωνα με την εταιρεία πρόκειται για μια παρόμοια μέθοδο με αυτή που χρησιμοποιήθηκε για την γέννηση της Ντόλι το 1996, του πρώτου κλωνοποιημένου ζώου.Η εταιρεία αποφάσισε να κάνει γνωστό το επίτευγμα της τώρα που τα κουτάβια έχουν γίνει έξι μηνών και προφανώς όλα δείχνουν ότι δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα υγεία. Τους έδωσαν τα ονόματα Ρώμος Ρωμύλος και Καλίσι που ήταν το όνομα της «μητέρας των δράκων» στο Game of Thrones.«Η ομάδα μας πήρε DNA από ένα δόντι 13.000 ετών και ένα κρανίο 72.000 ετών και έφτιαξε υγιή κουτάβια λύκου. Ειπώθηκε κάποτε ότι κάθε αρκετά προηγμένη τεχνολογία δεν διακρίνεται από τη μαγεία. Σήμερα, η ομάδα μας μπορεί να αποκαλύψει λίγη από τη μαγεία πάνω στην οποία εργάζεται» δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Colossal, Μπεν Λαμ. Πάντως πολλοί ειδικοί έχουν τονίσει ότι δεν πρέπει να υπάρξει κανενός είδους αναγέννηση είδους που έχει εξαφανιστεί επειδή τα ζώα αυτά θα επιστρέψουν στη ζωή σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον από αυτό στο οποίο ζούσαν (φυσικό, κλιματικό κ.α.) και θα είναι αδύνατο να μπορέσουν να προσαρμοστούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα για να μάθουν να επιβιώνουν στις νέες πολύ δύσκολες για αυτά συνθήκες, δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν και θα ταλαιπωρούνται μέχρι το τέλος τους. Στη φωτογραφία εικονίζεται ο Ρώμος και ο Ρωμύλος, οι λύκοι του εξαφανισμένου είδους https://www.naftemporiki.gr/techscience/1942556/i-etaireia-poy-thelei-na-anastisei-ta-mamoyth-epanafere-sti-zoi-ton-exafanismeno-lyko-toy-game-of-thrones-vinteo/ Ειδικοί αμφισβητούν την ανάσταση των ανταρόλυκων του Game of Thrones. Κάνουν λόγο για υβριδικό είδος και όχι για το εξαφανισμένο. Το γύρο του κόσμου κάνει η παρουσίαση από την εταιρεία βιοτεχνολογίας Colossal Biosciences τριών λευκών λύκων που ανήκουν σε εξαφανισμένο εδώ και χιλιάδες έτη είδος. Οι ανταρόλυκοι έγιναν γνωστοί από την παρουσία τους στη διάσημη τηλεοπτική σειρά Game of Thrones. Όμως διάφοροι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι δεν επανήλθε στη ζωή το εξαφανισμένο είδος αλλά δημιουργήθηκε ένα νέο με ορισμένα χαρακτηριστικά του.«Αυτό που δημιούργησε η Colossal είναι ένας γκρίζος λύκος με χαρακτηριστικά ανταρόλυκου. Αυτός δεν είναι ένας εξαφανισμένος ανταρόλυκος μάλλον είναι ένας υβριδικός» λέει ο Νικ Ρόουλενς, αναπληρωτής καθηγητής και συνδιευθυντής του Εργαστηρίου Παλαιογενετικής στο Πανεπιστήμιο του Otago στη Νέα Ζηλανδία.Για να φτιάξουν τα κουτάβια, οι επιστήμονες της εταιρείας εξήγαγαν DNA από δύο απολιθώματα ανταρόλυκου: ένα δόντι 13.000 ετών που ανακαλύφθηκε στο Sheridan Pit του Οχάιο και ένα οστό εσωτερικού αυτιού 72.000 ετών από το American Falls στο Αϊντάχο. Χρησιμοποιώντας αυτό το DNA οι ερευνητές συνέθεσαν ένα μερικό γονιδίωμα ανταρόλυκου, το οποίο στη συνέχεια συνέκριναν με τα γονιδιώματα των πλησιέστερων εν ζωή συγγενών του ανταρόλυκου, συμπεριλαμβανομένων των λύκων, των τσακαλιών και των αλεπούδων. Με βάση τα αποτελέσματά τους, οι επιστήμονες επέλεξαν τον γκρίζο λύκο (Canis lupus) ως δότη ωαρίων για να «φέρει πίσω» τους ανταρόλυκων παρά το γεγονός ότι τα δύο είδη δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο στενά συνδεδεμένα υποστηρίζουν ειδικοί που εξετάζουν τη μέθοδο της Colossal Biosciences.«Οι νέες διαθέσιμες πληροφορίες δείχνουν ότι ο ανταρόλυκος δεν ήταν πραγματικά λύκος» είπε στο Live Science Ο Ντέιβιντ Μεκ, επίκουρος καθηγητής που ειδικεύεται στην οικολογία και τη συμπεριφορά των λύκων στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα και ανώτερος ερευνητής στη Αμερικανική Γεωλογική Ένωση.Ειδικοί αναφέρουν ότι οι ανταρόλυκοι χωρίστηκαν από τους λύκους πριν από περίπου 6 εκατομμύρια χρόνια, σχηματίζοντας μια εντελώς ξεχωριστή ομάδα από τους σύγχρονους γκρίζους λύκους. «Οι ανταρόλυκοι είναι ένα πολύ διαφορετικό είδος. Το αφρικανικό τσακάλι μπορεί να σχετίζεται πιο στενά με αυτούς» λέει ο Φίλιπ Σέντον καθηγητής ζωολογίας στο Πανεπιστήμιο του Otago.Αναμένεται τώρα η απάντηση της Colossal η οποία ιδρύθηκε με στόχο να επαναφέρει στη ζωή τα μαμούθ αλλά στη πορεία στόχευσε και άλλα εξαφανισμένα είδη που προσπαθεί να… αναστήσει.Πάντως πολλοί στην επιστημονική κοινότητα έχουν τονίσει ότι δεν πρέπει να υπάρξει κανενός είδους αναγέννηση είδους που έχει εξαφανιστεί επειδή τα ζώα αυτά θα επιστρέψουν στη ζωή σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον από αυτό στο οποίο ζούσαν (φυσικό, κλιματικό κ.α.) και θα είναι αδύνατο να μπορέσουν να προσαρμοστούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα για να μάθουν να επιβιώνουν στις νέες πολύ δύσκολες για αυτά συνθήκες, δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν και θα ταλαιπωρούνται μέχρι το τέλος τους. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1943210/eidikoi-amfisvitoyn-tin-anastasi-ton-antarolykon-toy-game-of-thrones/

Roscosmos Διόρθωση τροχιάς ISS που πραγματοποιήθηκε πριν από την άφιξη του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-27 Στο «εργαζόμενο» υψόμετρο (περίπου 420 km πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη μας), η επιρροή της ατμόσφαιρας της Γης είναι ακόμα αισθητή - ο σταθμός σταδιακά κατεβαίνει. Επομένως, ο ISS πρέπει να διατηρείται τακτικά σε μια δεδομένη τροχιά μέσω ελιγμών διόρθωσης. Σήμερα στις 12:52 ώρα Μόσχας, οι κινητήρες του φορτηγού πλοίου Progress MS-30 άναψαν και λειτούργησαν για 1035,5 δευτερόλεπτα, παράγοντας ώθηση 2,06 m/s. Ως αποτέλεσμα, το μέσο υψόμετρο της τροχιάς του σταθμού αυξήθηκε κατά 3,6 km και ανήλθε σε 419 km πάνω από την επιφάνεια της Γης. https://m.vk.com/wall-167742670_22672 Rocket and Space Corporation "Energia" Το Soyuz MS-27 πέρασε τον τελικό έλεγχο πληρώματος. Σήμερα, πραγματοποιήθηκε η «δεύτερη τοποθέτηση» στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ: οι κοσμοναύτες έπαιρναν εναλλάξ τις θέσεις τους στο πλοίο. Εξοικειώθηκαν με την τοποθέτηση του εξοπλισμού και του φορτίου στο όχημα καθόδου και στο διαμέρισμα και δοκίμασαν τα ενσωματωμένα συστήματα. Πόσες φορές πριν από την εκτόξευση βλέπουν οι αστροναύτες το πλοίο με το οποίο πρόκειται να πετάξουν στο διάστημα; Μάλιστα, ακριβώς τρεις φορές. Ναι, ναι, στην πραγματικότητα δεν είναι η δεύτερη εφαρμογή, αλλά η τρίτη. Κοσμοναύτες επιθεωρούν το Soyuz MS όχι μόνο στο κοσμοδρόμιο, αλλά και στην επιχείρησή μας στο Korolev, κοντά στη Μόσχα, προτού πραγματοποιήσουν δοκιμές εργοστασιακού ελέγχου. Κάτι που είναι λογικό, γιατί αν υπάρχουν σοβαρά σχόλια, καλύτερα να τα διορθώσετε πριν την τελική παράδοση του προϊόντος. Έτσι, τα "εξαρτήματα" στο Baikonur έχουν χαρακτήρα ελέγχου, ας πούμε, "γυαλίσματος". Το τρία είναι ένας τυχερός αριθμός Εν τω μεταξύ, οι συνάδελφοί μας απενεργοποιούν τον εξοπλισμό δοκιμών εδάφους και σύντομα θα στείλουν το πλοίο για γενική συναρμολόγηση με τον πύραυλο. Πάμε!: Εκτοξεύτηκε ο πύραυλος Pobeda από το Μπαϊκονούρ Το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-27 αναχώρησε για τον ISS, με το πλήρωμα να αποτελείται από τους Sergei Ryzhikov, Alexei Zubritsky και Johnny Kim. Το πλοίο εκτοξεύτηκε σε τροχιά από το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a και οι κεραίες και τα ηλιακά πάνελ του αναπτύχθηκαν. Το πλήρωμα του Soyuz MS-27 είναι ήδη καθ' οδόν προς τον ISS! Αναμένουμε σύνδεση στη μονάδα Prichal στις 12:04 ώρα Μόσχας! https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456244354%2F5afd8e26dbba6ffc75%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456244335%2Fdc21df000c4fb7de7c%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456244344%2Fe1b89e895427448376%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?to=L3Jvc2Nvc21vcz93PXdhbGwtMzAzMTUzNjlfNTg0NDQ2

Ευρωπαϊκή διαστημική αποστολή θα αποκαλύψει τα μυστικά και τα προβλήματα υγείας των τροπικών δασών της Γης (βίντεο) Θα μάθουμε τι συμβαίνει με την απορρόφηση του άνθρακα. Μια πρωτοποριακή διαστημική αποστολή ετοιμάζεται να εκτοξευθεί με στόχο τη δημιουργία λεπτομερών τρισδιάστατων χαρτών των πιο απομακρυσμένων, των πυκνότερων αλλά και πιο σκοτεινών τροπικών δασών του κόσμου με στόχο να εξακριβωθούν τα ποσοστά αποψίλωσης τους και οι επιπτώσεις στο περιβάλλον.Το επίτευγμα θα βασιστεί στη χρήση ενός ειδικού σαρωτή ραντάρ που έχει τοποθετηθεί σε έναν ανιχνευτή που ονομάζεται Biomass και θα βρίσκεται στο διαστημικό σκάφος που θα κάνει την χαρτογράφηση. Το σκάφος είναι προγραμματισμένο να εκτοξευθεί από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο στη Γαλλική Γουιάνα στις 29 Απριλίου με έναν πύραυλο VegaC.Για μια περίοδο πέντε ετών θα σαρώνει τα τροπικά δάση της Αφρικής, της Ασίας και της Νότιας Αμερικής και θα κοιτάζει μέσα από τους πυκνούς δασικούς θόλους που φτάνουν σε ύψη 40 μέτρων για να μελετήσει τη βλάστηση που βρίσκεται από κάτω. Τα δεδομένα που θα συλλέγονται θα χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια για τη δημιουργία μοναδικών τρισδιάστατων χαρτών δασών που συνήθως κρύβονται από την ανθρώπινη ματιά.Λιγότερο από το 2% του ηλιακού φωτός διεισδύει σε πολλές περιοχές αυτών των δασών ωστόσο ο ανιχνευτής θα τις μελετήσει με αξεπέραστη λεπτομέρεια από ύψος άνω των 600 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης. Το πιο σημαντικό, η αποστολή θα επιτρέψει στους επιστήμονες να υπολογίσουν τις ποσότητες του άνθρακα που αποθηκεύονται στα δάση και να μετρήσουν πώς αλλάζουν τα επίπεδα καθώς οι άνθρωποι συνεχίζουν να κόβουν δέντρα στις τροπικές περιοχές και να αυξάνονται έτσι τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.Επιπλέον το σκάφος η οποία έχει κατασκευαστεί από μια κοινοπραξία με επικεφαλής την Airbus UK και χρηματοδοτείται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) θα χαρτογραφήσει την υποεπιφανειακή γεωλογία και την τοπογραφία του δασικού εδάφους ενώ θα παρέχει επίσης δεδομένα σχετικά με το ρυθμό με τον οποίο χάνεται η βιοποικιλότητα καθώς τα δάση αποψιλώνονται για εξόρυξη και γεωργία.«Πρέπει να γνωρίζουμε την υγεία των τροπικών δασών μας. Πρέπει να γνωρίζουμε την ποιότητα και την ποικιλομορφία της βλάστησής τους και την ποσότητα άνθρακα που αποθηκεύεται εκεί» είπε η Σιμονέτα Τσέλι στον Observer διευθύντρια των Προγραμμάτων Παρατήρησης Γης για την ESA. Η αντιστροφή Τα τροπικά δάση διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην προστασία του πλανήτη από μερικές από τις χειρότερες επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη, επειδή απορροφούν πολύ διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα: οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι απορροφούν περίπου οκτώ δισεκατομμύρια τόνους και συχνά περιγράφονται ως οι πράσινοι πνεύμονες της Γης.Αλλά η αποψίλωση των δασών και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος αντιστρέφουν τώρα αυτό το αποτέλεσμα. Τα hotspots περιλαμβάνουν βόρειες περιοχές της Νότιας Αμερικής, την υποσαχάρια Αφρική, τη νοτιοανατολική Ασία και τον Ειρηνικό, όπου η αυξημένη παραγωγή βόειου κρέατος, σόγιας, καφέ, κακάο, φοινικέλαιου και ξυλείας προκαλούν εκτεταμένη αποψίλωση των δασών.Η ποσοτικοποίηση του προβλήματος είναι απαραίτητη για την πρόβλεψη του τι θα συμβεί στο κλίμα της Γης τα επόμενα χρόνια. Δεν καταλαβαίνουμε σωστά τι αλλαγές λαμβάνουν χώρα τώρα, εν μέρει επειδή δεν έχουμε ακριβείς εκτιμήσεις των επιπέδων άνθρακα σε αυτά τα δάση» δήλωσε ο Μπγιορν Ρόμεν επιστήμονας της αποστολής. Το εικονιζόμενο διαστημικό σκάφος θα χαρτογραφήσει τα τροπικά δάση. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1942092/eyropaiki-diastimiki-apostoli-tha-apokalypsei-ta-mystika-kai-ta-provlimata-ygeias-ton-tropikon-dason-tis-gis-vinteo/

Εντοπίστηκε κοντινό στη Γη σπάνιο σύστημα λευκών νάνων που θα συγκρουστούν σε μια εκτυφλωτική έκρηξη Εντυπωσιακή ανακάλυψη που θα φωτίσει ένα από τα πιο βίαια κοσμικά φαινόμενα. Διεθνής ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής αστρονόμους του Πανεπιστημίου του Warwick στη Βρετανία ανακάλυψε ένα εξαιρετικά σπάνιο, μεγάλης μάζας, συμπαγές δυαδικό αστρικό σύστημα σε απόσταση 150 ετών φωτός μακριά από τη Γη.Αυτά τα δύο άστρα βρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης και θα καταστραφούν σε μια έκρηξη σουπερνόβα τύπου 1α η οποία εμφανίζεται 10 φορές πιο φωτεινή από τη Σελήνη στο νυχτερινό ουρανό.Οι σουπερνόβα τύπου 1α είναι μια ειδική κατηγορία κοσμικών εκρήξεων που χρησιμοποιούνται ως «κεριά» για τη μέτρηση των αποστάσεων μεταξύ της Γης και των γαλαξιών υποδοχής τους. Εμφανίζονται όταν ένας λευκός νάνος (ο υπέρπυκνος πυρήνας ενός άστρου που έχει πεθάνει) συσσωρεύει υπερβολική μάζα, δεν μπορεί να αντέξει τη δική του βαρύτητα και εκρήγνυται.Εδώ και καιρό έχει προβλεφθεί θεωρητικά ότι δύο λευκοί νάνοι που βρίσκονται σε τροχιά είναι η αιτία των περισσότερων εκρήξεων σουπερνόβα τύπου 1α. Όταν βρίσκονται σε στενή τροχιά, ο βαρύτερος λευκός νάνος του ζευγαριού συσσωρεύει σταδιακά υλικό από τον σύντροφό του, κάτι που οδηγεί στην έκρηξη είτε του ενός άστρου είτε σε κάποιες περιπτώσεις και των δύο.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» ομάδα αστρονόμων εντόπισε ένα συμπαγές ζευγάρι λευκών νάνων σε πολύ κοντινή για τα κοσμικά μεγέθη απόσταση από εμάς.«Για πολλά χρόνια αναμενόταν η ανακάλυψη ενός τοπικού και τεράστιου δυαδικού συστήματος λευκών νάνων οπότε όταν εντόπισα για πρώτη φορά αυτό το σύστημα με πολύ υψηλή συνολική μάζα στη γαλαξιακή μας γειτονιά ενθουσιάστηκα αμέσως. Με μια διεθνή ομάδα αστρονόμων, τέσσερις από το Πανεπιστήμιο του Warwick, κυνηγήσαμε αμέσως αυτό το σύστημα με μερικά από τα μεγαλύτερα οπτικά τηλεσκόπια στον κόσμο για να προσδιορίσουμε ακριβώς πόσο συμπαγές είναι. Ανακαλύπτοντας ότι τα δύο αστέρια χωρίζονται μόλις στο 1/60 της απόστασης Γης-Ήλιου, συνειδητοποίησα γρήγορα ότι είχαμε ανακαλύψει το πρώτο δυαδικό σύστημα λευκών νάνων που αναμφίβολα θα οδηγήσει σε έναν σουπερνόβα τύπου 1α» αναφέρει ο Τζέημς Μάντει, ερευνητής του Πανεπιστημίου Warwick επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η Γη Είναι σημαντικό ότι το νέο σύστημα είναι το βαρύτερο του τύπου του που έχει επιβεβαιωθεί ποτέ με συνολική μάζα 1,56 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Η μεγάλη τους μάζα είναι αυτή που καθορίζει ότι αυτά τα άστρα είναι προορισμένα να εκραγούν. Η έκρηξη υπολογίζεται ότι θα συμβεί σε βάθος χρόνου 23 δισεκατομμυρίων ετών ωστόσο παρόλο που είναι τόσο κοντά στο ηλιακό μας σύστημα η έκρηξη δεν θα θέσει σε κίνδυνο τον πλανήτη μας.Βέβαια το πιθανότερο είναι η έκρηξη δεν θα αποτελέσει πρόβλημα για τη Γη αφού σε περίπου πέντε δισ. έτη ο Ήλιος δεν θα έχει πλέον άλλα καύσιμα και θα ξεκινήσει η διαδικασία αυτοκαταστροφής του η οποία αρχικά θα τον μετατρέψει σε ερυθρό γίγαντα. Όταν συμβεί αυτό είτε ο Ήλιος θα καταπιεί κυριολεκτικά τη Γη είτε θα πλησιάσει τόσο κοντά που θα την κατακάψει και θα την μετατρέψει σε ένα κοσμικό κάρβουνο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1942452/entopistike-kontino-sti-gi-spanio-systima-leykon-nanon-poy-tha-sygkroystoyn-se-mia-ektyflotiki-ekrixi/

Τι φτιάχνουν ο θρυλικός σχεδιαστής της Apple και ο «πατέρας» του ChatGPT; Ένα κινητό τεχνητής νοημοσύνης χωρίς… οθόνη. Έχουν ιδρύσει μια startup που σχεδιάζει καινοτόμες συσκευές. Η OpenAI φέρεται να διερευνά την πιθανότητα εξαγοράς μιας νεοφυούς εταιρείας τεχνητής νοημοσύνης που συνιδρύθηκε από τον πρώην επικεφαλής σχεδιασμού της Apple, Τζόνι Άιβ και τον επικεφαλής της OpenAI, Σαμ Αλτμαν. Το εγχείρημα, που ονομάζεται io Products, αναπτύσσει μια σειρά από τεχνολογίες που τροφοδοτούνται με AI, συμπεριλαμβανομένης μιας ιδέας τηλεφώνου χωρίς οθόνη και έξυπνων οικιακών συσκευών.Ο Άιβ ο οποίος είναι γνωστός για το σχεδιασμό του iPhone, του iPad και άλλων εμβληματικών προϊόντων της Apple είπε ότι συνεργάζεται με τον Άλτμαν για να δημιουργήσει μια νέα συσκευή που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη και φέρεται να έχουν εξασφαλίσει υποστήριξη από επενδυτές συμπεριλαμβανομένης της Λωρίν Πάουελ Τζομπς, της χήρας του συνιδρυτή της Apple, Στιβ Τζομπς. Η χρηματοδότηση του εγχειρήματος αναμενόταν να έχει φτάσει το ένα δισεκατομμύριο δολάρια σύμφωνα με τους New York Times ενώ αν υλοποιηθεί η εξαγορά η συμφωνία θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 500 εκατομμύρια δολάρια σύμφωνα με το The Information.Ο Άιβ είχε δηλώσει προ ετών πως θεωρεί πρόβλημα το γεγονός ότι ο σύγχρονος άνθρωπος είναι καθηλωμένος στην οθόνη του κινητού του τηλεφώνου και πώς οι δημιουργοί των ψηφιακών συσκευών έχουν ηθική ευθύνη απέναντι στην κοινωνία και δεν θα πρέπει να καλλιεργούν εθισμό στη χρήση της τεχνολογίας και πώς ο ρόλος του σχεδιαστή είναι να παρατηρεί και να αμφισβητεί το περιβάλλον και τις ενέργειες των ανθρώπων.Εάν πραγματοποιηθεί μια συμφωνία η OpenAI θα αποκτήσει φυσικά πρόσβαση τόσο στις τεχνολογίες που αναπτύσσει η startup όσο και στην βασική ομάδα μηχανικών. Η OpenAI δεν έχει ακόμη τοποθετηθεί επίσημα στα ερωτήματα που δέχεται σχετικά με αυτή την εξέλιξη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1942472/ti-ftiachnoyn-o-thrylikos-schediastis-tis-apple-kai-o-pateras-toy-chatgpt-ena-kinito-technitis-noimosynis-choris-othoni/

Μια απότομη αύξηση πληθυσμού φυτοπλαγκτού στη Φλόριντα προκαλεί λιμό στα δελφίνια. Εντοπίστηκε η αιτία που τα συμπαθή θαλάσσια θηλαστικά πεθαίνουν από την πείνα σε αυτή την περιοχή. Τα δελφίνια που ζουν στη περιοχή της Φλόριντα πεθαίνουν από την πείνα εξαιτίας της επιβλαβούς ανθοφορίας των θαλάσσιων φυκιών αναφέρει σε μελέτη της στην επιθεώρηση «Frontiers in Marine Science» ερευνητική ομάδα.Το 2013, το 8 τοις εκατό των ρινοδέλφινων που ζούσαν στη λιμνοθάλασσα του Ινδικού ποταμού της Φλόριντα χάθηκαν. Τώρα, νέες έρευνες αποκάλυψαν ότι τα εξαιρετικά ευφυή θαλάσσια θηλαστικά μπορεί να λιμοκτονούσαν επειδή οι κυνηγότοποί τους καταστράφηκαν από μια άνθιση φυτοπλαγκτού που προκλήθηκε από ανθρώπινη δραστηριότητα.«Συνδέσαμε τη θνησιμότητα και τον υποσιτισμό με τη μειωμένη πρόσληψη ενέργειας μετά από μια αλλαγή στη διατροφή των δελφινιών. Συνδέσαμε τις διατροφικές αλλαγές με αλλαγές στη διαθεσιμότητα των θηραμάτων και συνδέσαμε τις αλλαγές στο θήραμα με τις μειώσεις της αφθονίας του θαλάσσιου χόρτου και των παρασυρόμενων μακροφυκών σε όλο το σύστημα. Αυτές οι μειώσεις προήλθαν από τη σκίαση από μια έντονη, εκτεταμένη και μακροχρόνια άνθηση φυτοπλαγκτού» αναφέρει ο Δρ. Τσαρλς Τζέικομπι, από το Florida Flood Hub for Applied Research and Innovation, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Η άνθιση προήλθε από τη συσσώρευση λιπασμάτων, λυμάτων από σηπτικές δεξαμενές και άλλα ανθρώπινα υποπροϊόντα που είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, συμπεριλαμβανομένου του αζώτου και του φωσφόρου. Υπάρχουν πάρα πολλά θρεπτικά συστατικά στο νερό μπορεί να αναγκάσουν το φυτοπλαγκτόν να αναπτυχθεί ανεξέλεγκτα και να σχηματίσει επιβλαβή άνθη φυκιών που μπορεί να έχει επιβλαβείς επιπτώσεις σε ζώα και ανθρώπους.Οι επιβλαβείς ανθοφορίες μπορεί να έχουν πολλαπλούς καταλύτες. Μια τοξική άνθιση φυκιών στη Νότια Καλιφόρνια επηρεάζει επί του παρόντος τα θαλάσσια λιοντάρια και τα δελφίνια – αλλά αυτή η άνθιση παράγεται από την ανύψωση νερού με θρεπτικά συστατικά από τον βαθύ ωκεανό που παράγει μια τοξίνη που δηλητηριάζει τα θαλάσσια θηλαστικά. Οι ανθοφορίες που οφείλονται στην άνοδο της θερμοκρασίας και τη ρύπανση από θρεπτικά συστατικά έχουν επίσης βλάψει τα μανάτα της Φλόριντα, επηρεάζοντας την κύρια πηγή τροφής τους. Στη φωτογραφία εικονίζεται ένα δελφίνι που ζει στη θαλάσσια περιοχή της Φλόριντα η οποία έχει μεταβληθεί σε άγονο τόπο για τα δελφίνια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1942463/mia-apotomi-ayxisi-plithysmoy-fytoplagktoy-sti-florinta-prokalei-limo-sta-delfinia/

Πόσο επικίνδυνη είναι η αντιύλη; Ίσως η πιο επικίνδυνη και ασταθής ουσία που γνωρίζει η ανθρωπότητα είναι η αντιύλη. Συνδυάστε την με την ύλη και θα εξαφανιστεί, απελευθερώνοντας μια μεγάλη ποσότητα ενέργειας. Οι φυσικοί όχι μόνο ξέρουν πώς να φτιάχνουν αντιύλη, αλλά προσπαθούν να την συγκεντώσουν και να την μεταφέρουν. Ακούγεται επικίνδυνο. Είναι στ’ αλήθεια;Η μελέτη των ιδιοτήτων της αντιύλης είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να κατανοήσουμε μερικούς από τους πιο βασικούς νόμους της φύσης. Οι επιστήμονες έχουν ήδη αναπτύξει τεχνικές για τη μελέτη μεμονωμένων σωματιδίων ύλης, όπως τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια, και ελπίζουν ότι θα καταφέρουν το ίδιο πράγμα με τα αντίστοιχα της αντιύλης. Αν τα πειράματα αποκαλύψουν διαφορές μεταξύ ύλης και αντιύλης θα είναι μια πολύ σημαντική ανακάλυψη. Οι φυσικοί του CERN, αναπτύσουν μαγνητικές παγίδες που παγιδεύουν αντιπρωτόνια και μπορούν έτσι να τα μεταφέρουν. Αυτό σημαίνει ότι στο εγγύς μέλλον θα μπορούμε να «ταχυδρομούμε» την αντιύλη. Πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι κάτι τέτοιο; Την απάντηση δίνει η πιο γνωστή εξίσωση στον κόσμο, η εξίσωση του Αϊνστάιν που εκφράζει την ισοδυμαμία μάζας-ενέργειας: Ε=mc2 , όπου m είναι η μάζα και c=300.000.000 m/sec(μέτρα ανά δευτερόλεπτο), η ταχύτητα του φωτός που υψώνεται στο τετράγωνο δίνοντας έναν τεράστιο αριθμό.Πάρτε για παράδεiγμα 1 g (γραμμάριο) αντιύλης και ένα γραμμάριο ύλης, συνολικά δύο γραμμάρια ή 0,002 kg (κιλά). Πολλαπλασιάζοντας με την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο παίρνουμε ένα τεράστιο ποσό ενέργειας 1,8.1014Joules.Ένα Joule είναι μονάδα μέτρησης ενέργειας. Ένα Joule μπορεί να αυξήσει την θερμοκρασία περίπου 4 γραμμαρίων νερού κατά 1οC. Όμως 1,8.1014Joules είναι πάρα πολλά. Ως τάξη μεγέθους ισοδυναμεί με την ενέργεια που απελευθερώθηκε από τις ατομικές βόμβες που έδωσαν τέλος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κι αυτό ακούγεται τρομακτικό. Και γίνεται ακόμα πιο τρομακτικό γιατί η αντιύλη δεν είναι επιστημονική φαντασία. Είναι αληθινή.Όμως η παραγωγή αντιύλης του CERN είναι ελάχιστη. Συγκριτικά, από το 1985 έως το 2011, το Fermilab λειτουργούσε ως το πιο ισχυρό εργοστάσιο παραγωγής αντιύλης στον πλανήτη. Συνολικά παρήγαγε περίπου 250 δισεκατομμύρια αντιπρωτόνια ανά ώρα. Έτσι, αν οι εγκαταστάσεις του Fermilab λειτουργούσαν 24 ώρες την ημέρα χωρίς διακοπή, τότε θα χρειάζονταν 280 εκατομμύρια χρόνια για να παραχθεί ένα γραμμάριο αντιύλης! Πρόκειται για ένα τρομερά μεγάλο χρονικό διάστημα. Πριν από 280 εκατομμύρια χρόνια δεν είχαν εμφανιστεί ούτε οι δεινόσαυροι. Αν αθροίζαμε όλα τα αντιπρωτόνια που δημιουργήθηκαν στο Fermilab, τότε θα παίρναμε περίπου 20 νανογραμμάρια αντιύλης. Η συνολική ενέργεια που θα απελευθερωνόταν αν εξαϋλώνονταν 20 νανογραμμάρια αντιύλης με την αντίστοιχη ύλη, αρκεί για να θερμάνουμε ένα κυβικό μέτρο καφέ από την θερμοκρασία δωματίου μέχρι την θερμοκρασία σερβιρίσματός του. Αλλά τι να σου κάνει ένα κυβικό μέτρο καφέ την άνοιξη, όταν βάζεις τα ρολόγια μια ώρα μπροστά εφαρμόζοντας την ηλιθιότητα της θερινής ώρας;Αν δεν σας αρέσει η αναλογία του καφέ, ισοδύναμη είναι ποσότητα της ενέργειας που θα ζεστάνει αρκετό νερό για να κάνετε ένα χαλαρωτικό μπάνιο. Αν κάποιος μπορούσε να δημιουργήσει ένα γραμμάριο αντιύλης, τότε ναι θα έπρεπε να ανησυχούμε. Αλλά η αντιύλη είναι τρομερά δύσκολο να δημιουργηθεί σε μεγάλες, άρα και επικίνδυνες ποσότητες. Για παράδειγμα, αν χρησιμοποιούσαμε τους σύγχρονους επιταχυντές και κατασκευάζαμε μια εξειδικευμένη μονάδα συνεχούς παραγωγής αντιύλης, ακόμα και τότε θα χρειαζόταν περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια για να φτιάξουμε ένα μόνο γραμμάριο αντιύλης! Για περισσότερες λεπτομέρειες παρακολουθείστε το βίντεο με τον Don Lincoln που ακολουθεί:

Roscosmos Τα πληρώματα του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-27 έχουν εγκριθεί Επιβεβαιώθηκε η ετοιμότητα του πυραύλου Soyuz και της επίγειας υποδομής για εκτόξευση. Κύριο πλήρωμα: ▪️ Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Sergei Ryzhikov; ▪️ Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Alexey Zubritsky. ▪️ Ο αστροναύτης της NASA Τζόναθαν Κιμ. Εφεδρικό πλήρωμα: ▪️ Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Sergei Kud-Sverchkov; ▪️ Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Σεργκέι Μικάεφ. ▪️ Ο αστροναύτης της NASA Christopher Williams. Απογειωνόμαστε στις 8 Απριλίου στις 08:47:15 ώρα Μόσχας. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_584398 Rocket and Space Corporation "Energia" Ένας πύραυλος με επανδρωμένο διαστημόπλοιο βρίσκεται επιτέλους κάτω από τους ουρανούς του Μπαϊκονούρ! Τώρα οι συνάδελφοί μας στο κοσμοδρόμιο συνεχίζουν να το προετοιμάζουν για εκτόξευση. Το Soyuz MS-27 θα εκτοξευτεί στον ISS πολύ σύντομα - 8 Απριλίου στις 8:47 ώρα Μόσχας. https://vk.com/rsc_energia?offset=10&own=1&z=video-198882297_456239156%2F15b0de559756aa8aec%2Fpl_post_-198882297_8262 https://vk.com/rsc_energia?offset=10&own=1&z=video-198882297_456239157%2Fcdab4116ebd55d6015%2Fpl_post_-198882297_8262 https://vk.com/rsc_energia?offset=10&own=1&z=video-198882297_456239158%2F52d36bba9422e3c7e0%2Fpl_post_-198882297_8262 https://vk.com/rsc_energia?offset=10&own=1&w=wall-198882297_8262

Δείτε το εξελιγμένο ελικόπτερο εξερεύνησης που θα στείλει η NASA στον Άρη (βίντεο) Πρόκειται για ένα προηγμένο drone εξερεύνησης. Τον διάδοχο του θρυλικού και καθηλωμένου πλέον στο έδαφος μετά από τη ζημιά που υπέστη στις έλικες του Ingenuity, του ιπτάμενου drone που λειτούργησε απρόσκοπτα για τρία χρόνια στον Άρη ετοιμάζει η NASA και πρόκειται για εντυπωσιακό από κάθε άποψη όχημα.Το Ingenuity έγραψε ιστορία αφού έγινε το πρώτο αυτόνομο ιπτάμενο όχημα που κατασκεύασε η ανθρωπότητα και πέταξε σε κάποιο κόσμο μακριά από τη Γη. Η απροσδόκητη επιτυχία της αποστολής άνοιξε το δρόμο στη συμμετοχή πλέον των drones στη διαστημική εξερεύνηση. Ήδη έχει ανακοινωθεί η αποστολή ενός drone στο Τιτάνα, τον μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου, ο οποίος έχει διαπιστωθεί ότι βρίσκεται σε μια γεωατμοσφαιρική κατάσταση παρόμοια με αυτή που οι επιστήμονες θεωρούν ότι βρισκόταν η Γη στη βρεφική της ηλικίας και άρα μπορούμε να αντλήσουμε σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξη του πλανήτη μας ενώ παράλληλα θα το drone θα συλλέξει και δεδομένα που θα δείξουν αν μπορεί ο Τιτάνας να αποτελέσει ένα κόσμο όπου μπορούν να δημιουργηθούν αποικίες ανθρώπων όπως έχουν προτείνει ορισμένοι επιστήμονες.Η NASA σχεδιάζει το επόμενο drone της εξερεύνησης του Άρη και δημοσιεύτηκαν δύο εργασίες σχετικά με αυτό. Πρόκειται για το Mars Chopper, ένα drone που θα διαθέτει έξι έλικες για να μπορεί να κινείται γρήγορα και αποτελεσματικά στην αραιή ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη. Η αποστολή έχει λάβει την ονομασία Nighthawk και το πρώτο ενδιαφέρον στοιχείο για αυτή είναι ότι το drone δεν χρειάζεται να συνοδεύεται ή να υποστηρίζεται από κάποιο ρομπότ στο έδαφος όπως συνέβαινε με το Ingenuity που αποτέλεσε συμπληρωματική αποστολή στο πιο προηγμένο ρόβερ που έχουμε στείλει στον Άρη (Perseverance).Η βασική αποστολή του drone θα είναι η εξερεύνηση της περιοχής Noctis Labyrinthus (Λαβύρινθος της Νύχτας) που βρίσκεται στο δυτικότερο άκρο του Valles Marineris το μεγαλύτερο φαράγγι του Άρη και του ηλιακού μας συστήματος. Το Noctis Labyrinthus έχει έκταση περίπου 1.200 χλμ και αποτελεί ένα τεράστιο δίκτυο με οροπέδια επίπεδων κορυφών και τάφρους.Το Ingenuity πετούσε σε κοντινά ύψη από την επιφάνεια όπου η ατμόσφαιρα του Άρη έχει μεγαλύτερη πυκνότητα για να μπορεί να κινηθεί ομαλά αλλά το Mars Chopper θα μπορεί να κινηθεί σε πολύ μεγαλύτερα ύψη χωρίς να επηρεάζεται από την αραιή ατμόσφαιρα. Ο προγραμματισμός της αποστολής αναφέρει ότι το Mars Chopper θα εκτελέσει 100 πτήσεις σε διάστημα 240 αρειανών ημερών (sol). Μια ημέρα στον Άρη διαρκεί περίπου 25 γήινες ώρες. Όπως είναι ευνόητο όλοι ευελπιστούν το drone να έχει την ίδια αντοχή με το Ingenuity και να μπορέσει να ολοκληρώσει την αποστολή χωρίς προβλήματα λειτουργίας ώστε να του ανατεθούν στη συνέχεια και άλλες αποστολές. Καλλιτεχνική απεικόνιση του Mars Chopper. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1941727/deite-to-exeligmeno-elikoptero-exereynisis-poy-tha-steilei-i-nasa-ston-ari-vinteo/