Δροσος Γεωργιος

Ο αστροναύτης του Σογιούζ συγκινημένος τραγουδάει Ντέιβιντ Μπάουι στο διάστημα. Ο αστροναύτης Chris Hadfield και επικεφαλής της αποστολής Expedition 35 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό συγκλόνισε σήμερα ολόκληρο τον πλανήτη. Εμφανίστηκε μέσα στο διαστημόπλοιο να ερμηνεύει με εξαιρετικό τρόπο και πολύ συγκινημένος το "Space Oddity του Ντέιβιντ Μπάουι. Απλά μαγευτικό, σχολίασαν οι περισσότεροι χρήστες των social media, όταν η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου. Ο Hadfield επιστρέφει μαζί με το Σογιούζ στη Γη αύριο και η είδηση του θανάτου του θρύλου του ροκ που αγαπούσε τον βρήκε στο διάστημα... http://www.pronews.gr/portal/20160111/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BF-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%B6-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%AC%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CF%84%CE%AD%CE%B9%CE%B2%CE%B9%CE%BD%CF%84-%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%BF%CF%85%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1 Φουσκωτός ανελκυστήρας θέλει να καταργήσει τους διαστημικούς πυραύλους. Καναδική εταιρεία αεροδιαστημικών εφαρμογών παρουσίασε στα τέλη του 2015 εξελιγμένη τεχνολογία που επιδιώκει να αλλάξει τον τρόπο, κατά τον οποίο πραγματοποιείται η εξερεύνηση του διαστήματος. Ο λόγος για ανελκυστήρα που μοιάζει με ουρανοξύστη 20 φορές υψηλότερο από τον Μπουρτζ Χαλίφα του Ντουμπάι, ο οποίος με ύψος 828 μέτρα είναι το υψηλότερο κτήριο στον κόσμο. Ο ανελκυστήρας της Thoth Technology, ύψους 20 χιλιομέτρων, μπορεί να φτάσει σε ένα απειροελάχιστο κλάσμα της απόστασης που διανύουν οι διαστημικές αποστολές, ωστόσο σκοπεύει να μειώσει σε σημαντικό βαθμό το κόστος των διαστημικών πτήσεων, διευκολύνοντας την πλοήγηση στα 50 πρώτα, δύσκολα χιλιόμετρα για τους πυραύλους. Οι πύραυλοι θεωρούνται πλέον μη αποδοτικές συσκευές, ιδίως ως προς την κατανάλωση καυσίμων. Εκτός από το καύσιμο που χρειάζονται, αναφέρουν οι ειδικοί, για να μεταφέρουν σε σημείο τροχιάς τα διαστημικά σκάφη, οι πύραυλοι μεταφέρουν επιπλέον καύσιμα για να φτάσουν σε αυτό το σημείο. Ο ουρανοξύστης που έχει στόχο να παρακάμψει το πρώτο δύσκολο στάδιο των διαστημικών αποστολών, θα είναι κατασκευασμένος από φουσκωτά τμήματα. Ειδικότερα, θα αποτελείται από μια σειρά δακτυλίων από κέβλαρ φουσκωμένων με υδρογόνο ή ήλιο σε πολύ υψηλή πίεση. Στο εσωτερικό του πύργου θα υπάρχει ένα εσωτερικό τοίχωμα με φουσκωτά τμήματα και ένα κοίλο μεσαίο όπου θα κινείται το όχημα του ανελκυστήρα. Ο ανελκυστήρας, από την πλευρά του, θα μεταφέρει διαστημόπλοια, δορυφόρους και προμήθειες προς διαστημικούς σταθμούς, μαζί με τουρίστες που θα πληρώνουν για να απολαύσουν την θέα. http://www.prisonplanet.gr/sci-tech/101162-φουσκωτός-ανελκυστήρας-θέλει-να-καταργήσει-τους-διαστημικούς-πυραύλους Συνεχίζονται τα δωρεάν διαδικτυακά μαθήματα φυσικής … από το Mathesis. Με περίπου 11.000 εγγεγραμμένους φοιτητές στους πρώτους τρεις μήνες της λειτουργίας του και με τα πρώτα μαθήματα να έχουν μπει στην τελική ευθεία ολοκλήρωσής τους, το Mathesis είναι έτοιμο για το δεύτερο «ταξίδι» του στα μονοπάτια της σύγχρονης φυσικής. Τα νέα μαθήματα φυσικής του Mathesis είναι: 1. Εισαγωγή στη Σχετικότητα και την Κοσμολογία Έναρξη: 01/02/2016 • Διάρκεια: 7 εβδομάδες Περιγραφή του μαθήματος Με αφετηρία τη διαπίστωση ότι πληθώρα φαινομένων γύρω μας είναι ασυμβίβαστα με τη μηχανική του Νεύτωνα, θα προχωρήσουμε βήμα-βήμα στη διατύπωση της Σχετικιστικής Μηχανικής, που αφ’ ενός περιγράφει σωστά όλα τα φαινόμενα και αφ’ ετέρου οδηγεί σε ριζική αναθεώρηση την αντίληψή μας για τον Κόσμο. Θα ανακαλύψουμε ότι ο χώρος και ο χρόνος αποτελούν ενιαία οντότητα, τον χωροχρόνο Minkowski. Θα δούμε ότι ο χρόνος κυλάει διαφορετικά και πως οι χωρικές αποστάσεις διαφέρουν για παρατηρητές σε σχετική κίνηση. Θα ανακαλύψουμε ακόμα τους σωστούς τύπους για την ενέργεια και την ορμή ελεύθερου σώματος, που εκτός των άλλων συνεπάγονται ότι ένα ακίνητο σώμα έχει ενέργεια -την ενέργεια ηρεμίας του- η οποία δίνεται από τον διάσημο τύπο: E=mc2 Θα εφαρμόσουμε τη Σχετικιστική Μηχανική στον υπολογισμό της ενέργειας που εκλύεται σε πυρηνικές διασπάσεις, στη μελέτη κρούσεων σωματιδίων, στη μελέτη των φαινομένων Compton και Doppler και, τέλος, θα συμμετάσχουμε -έστω και νοερά- σε διαστημικά ταξίδια προς τα πέρατα του Σύμπαντος. Στο δεύτερο μέρος του μαθήματος, μετά από μια μικρή αναφορά στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Einstein, θα γίνει μια σύντομη εισαγωγή στις τελευταίες εξελίξεις στη μελέτη του Σύμπαντος και τη Θεωρία της Μεγάλης ‘Εκρηξης. Τί περιέχει το Σύμπαν; Υπάρχει και τί μπορεί να είναι η Σκοτεινή ‘Υλη και η Σκοτεινή Ενέργεια; Πώς είναι η γεωμετρία του Σύμπαντος; Κατέχουμε κάποια προνομιακή θέση σε αυτό; Πώς περιγράφουμε τη χρονική του εξέλιξη; Πώς ήταν το Σύμπαν στα πρώτα στάδια της ζωής του; Τί είναι το Υπόβαθρο Κοσμικής Ακτινοβολίας και τί μυστικά κρύβει; Τί μας περιμένει στο μέλλον; Τι θα μάθετε Η Σχετικότητα είναι παντού γύρω μας. Η Σχετικιστική Μηχανική δεν είναι κεφάλαιο της φυσικής για ειδικούς, αλλά βασική γνώση απαραίτητη για την πλήρη κατανόηση της καθημερινής μας εμπειρίας. Θα μάθουμε ότι δεν είναι τυχαία η διασημότητα της σχέσης E=mc2, αφού για παράδειγμα χωρίς αυτήν είναι ακατανόητες όλες οι διεργασίες που εμπεριέχουν μεταβολές στο είδος ή/και στο πλήθος των σωματιδίων. Θα απαντηθούν ερωτήματα όπως: πώς είναι δυνατόν μια χούφτα ραδιενεργό υλικό να είναι αρκετό να βράσει χιλιάδες τόνους νερό, ή ακόμα πώς ενώ η ταχύτητά μας δεν μπορεί να ξεπεράσει αυτή του φωτός, μπορούμε να ταξιδέψουμε μέχρι τα πέρατα του Σύμπαντος δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά; Θα συνειδητοποιήσουμε ότι οι αστέρες και οι γαλαξίες αποτελούν μόλις το ένα εκατοστό του περιεχομένου του Σύμπαντος, με τη φύση του υπόλοιπου -του Σκοτεινού Σύμπαντος- να αποτελεί το μεγαλύτερο μυστήριο της σύγχρονης φυσικής. Τέλος, θα δούμε ποιά είναι η απάντηση που δίνει η φυσική σήμερα στο αγωνιώδες ερώτημα: «… Από πού ερχόμαστε και πού πηγαίνουμε;…». Πώς θα μοιάζει ο Κόσμος στο απώτερο μέλλον; Προαπαιτούμενα Φυσική και μαθηματικά λυκείου. Διδάσκων: Θεόδωρος Τομαράς Ο Θεόδωρος Τομαράς έχει πτυχίο Φυσικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και διδακτορικό από το Harvard University. Από το 1988 κατέχει καθηγητική θέση στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου τα τελευταία χρόνια διδάσκει Σύγχρονη Φυσική, Θεωρία Βαρύτητας, Κοσμολογία, Φυσική Στοιχειωδών Σωματιδίων και Κβαντική Θεωρία Πεδίων. ‘Εχει εργαστεί ως ερευνητής στην ομάδα του καθηγητή M. Gell-Mann στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας, ως επίκουρος καθηγητής στο Rockefeller University της Νέας Υόρκης και ως επισκέπτης καθηγητής στην Ecole Normale Superieure του Παρισιού και στο CERN. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη Φυσική Υψηλών Ενεργειών, την Κοσμολογία και την μελέτη σολιτονίων στη σωματιδιακή φυσική και τη φυσική συμπυκνωμένης ύλης. Το τελευταίο διάστημα στο επίκεντρο της έρευνάς του είναι η προσπάθεια επίλυσης του μυστηρίου του Σκοτεινού Σύμπαντος. Η ανεπάρκεια της μηχανικής του Νεύτωνα 2. Εφαρμοσμένη Κβαντομηχανική – 1: Άτομα και μόρια Έναρξη: 01/02/2016 • Διάρκεια: 4 εβδομάδες Περιγραφή του μαθήματος Όπως είναι ήδη σαφές από τον τίτλο του, τούτο εδώ είναι ένα μάθημα κβαντομηχανικής προσανατολισμένο όμως εξαρχής όχι τόσο στον μαθηματικό φορμαλισμό της και την ανάπτυξη της θεωρίας καθ’ εαυτήν, αλλά στον πραγματικό κόσμο που η θεωρία καλείται να εξηγήσει και που η κατανόησή του αποτελεί τη βάση όλης της σύγχρονης τεχνολογίας. Θεωρώντας γνωστές τις βασικές αρχές και τις πιο απλές εφαρμογές της θεωρίας —π.χ. όπως αναπτύσσονται στο μάθημα Εισαγωγή στην Κβαντική Φυσική (1 & 2) του Mathesis— τούτο το μάθημα ξεκινά με τη θεωρία της αρχής του Pauli και των βασικών προσεγγιστικών μεθόδων και προχωρά αμέσως στην εφαρμογή τους στον κόσμο των ατόμων με βασικό στόχο την κατανόηση του περιοδικού συστήματος των στοιχείων. Το δεύτερο μέρος του μαθήματος —η Εφαρμοσμένη Κβαντομηχανική 2— είναι αφιερωμένο στα μόρια, με κεντρικό θέμα την κατανόηση της χημικής συμπεριφοράς των στοιχείων με βάση τη στοιχειώδη θεωρία του χημικού δεσμού. Όμως η επέκταση αυτής της θεωρίας ώστε να καλύψει το συναρπαστικό πλούτο της χημείας του άνθρακα είναι το βασικό αντικείμενο του μεγαλύτερου μέρους του μαθήματος. Τέλος, το τρίτο μέρος του μαθήματος —η Εφαρμοσμένη Κβαντομηχανική 3— καταπιάνεται με μια βασική εισαγωγή στη φυσική του κρυσταλλικού στερεού και τη φυσική ημιαγωγών ενώ το θεμελιώδες θέμα της αλληλεπίδρασης της ύλης με την ακτινοβολία και η εφαρμογή του για την κατανόηση του φωτός LASER συζητείται στις τελευταίες εβδομάδες του. Τι θα μπορείτε να κάνετε στο τέλος του μαθήματος: •Θα είστε σε θέση να καταλαβαίνετε το περιεχόμενο και τη βαθύτερη αιτιολόγηση της αρχής του Pauli και να την εφαρμόζετε για να εξηγείτε βασικά χαρακτηριστικά του φυσικού και τεχνολογικού μας σύμπαντος. •Θα έχετε καταλάβει τις βασικές προσεγγιστικές μεθόδους της κβαντομηχανικής —όπως τη μέθοδο των διαταραχών και τη μέθοδο των μεταβολών— και θα μπορείτε να τις εφαρμόζετε για την προσεγγιστική περιγραφή ατομικών και μοριακών δομών. •Θα είστε σε θέση να εξηγήσετε από πρώτες αρχές τη δομή του «μικρού περιοδικού πίνακα» -αυτού που περιλαμβάνει τα βασικά στοιχεία της ζωής- και τις τάσεις μεταβολής των βασικών ατομικών ιδιοτήτων πάνω σε αυτόν. Το μάθημα απευθύνεται σε φοιτητές φυσικής, χημείας, επιστήμης υλικών και ηλεκτρολόγων ή χημικών μηχανικών καθώς επίσης και σε εκπαιδευτικούς που αισθάνονται την ανάγκη να δώσουν λίγο μεγαλύτερο βάθος στην κατανόηση θεμάτων όπως π.χ. το περιοδικό σύστημα και η οργανική χημεία, τα οποία καλούνται να διδάξουν στους μαθητές τους. Προαπαιτούμενα Ένα εισαγωγικό μάθημα κβαντικής φυσικής, όπως το Eισαγωγή στην Κβαντική Φυσική (1 & 2) του Mathesis Διδάσκων: Στέφανος Τραχανάς Η πανεπιστημιακή διδασκαλία και το εκπαιδευτικό υλικό που απαιτείται για να τη στηρίξει αποτελούν τα δύο κεντρικά θέματα της επαγγελματικής ζωής του Στέφανου Τραχανά. Από το 1983 έως σήμερα διδάσκει εθελοντικά στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης —κυρίως κβαντομηχανική και διαφορικές εξισώσεις— και έχει συγγράψει εννέα πανεπιστημιακά συγγράμματα σε αυτά τα πεδία καθώς και ένα δοκιμιακό βιβλίο για τη θέση της επιστήμης στον πολιτισμό μας. Επιπλέον ως ιδρυτικό μέλος και διευθυντής των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης έως το 2013 (τώρα είναι πρόεδρος της εκδοτικής επιτροπής τους), είχε τη βασική ευθύνη στη δημιουργία του πρώτου πανεπιστημιακού εκδοτικού οίκου της χώρας. Ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού προσηλωμένου στην ποιότητα των βιβλίων ως θεμελιώδη αξία. Για τη διδασκαλία του στο Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης, του απονεμήθηκε το 2002 ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα του πανεπιστημίου, ενώ για το έργο του στις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης βραβεύτηκε το 2009 με το εκδοτικό βραβείο του περιοδικού Διαβάζω. To 2012 έλαβε το εθνικό βραβείο εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας Βασίλη Ξανθόπουλου — Στέφανου Πνευματικού, ενώ για το σύνολο της προσφοράς του τιμήθηκε το 2015 με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Τα τελευταία 5 χρόνια το ενδιαφέρον του στράφηκε βαθμιαία προς τη διαδικτυακή εκπαίδευση. Αρχικά μέσω της συγγραφής ενός αυθεντικά διαδικτυακού βιβλίου κβαντικής φυσικής —από τα ελάχιστα που υπάρχουν διεθνώς— και κατόπιν με την ενεργό συμμετοχή του στο πρώτο ελληνικό πείραμα διαδικτυακής διδασκαλίας πανεπιστημιακών μαθημάτων που οργάνωσε το Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης, σε συνεργασία με τις ΠΕΚ. Μία πολύτιμη εμπειρία που του αποκάλυψε τις μοναδικές δυνατότητες που προσφέρουν τα διαδικτυακά μαθήματα για να φθάσει το αγαθό της εκπαίδευσης σε όσους το επιθυμούν, ανεξάρτητα από κοινωνικούς ή γεωγραφικούς φραγμούς. Και να γίνει έτσι δυνατή η μεγαλύτερη διεύρυνση ορίων στην εκπαίδευση μετά την ανακάλυψη της τυπογραφίας. Έχοντας ευεργετηθεί κι ο ίδιος από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που του έδωσε τη δυνατότητα να ξεφύγει από τους κοινωνικούς και μορφωτικούς περιορισμούς του περιβάλλοντός του, δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει ότι η εξίσωση ευκαιριών στην εκπαίδευση είναι από τους ευγενέστερους —και συνάμα τους πιο «κερδο»φόρους— στόχους που μια κοινωνία αξίζει να θέτει στον εαυτό της. Έτσι πήρε την πρωτοβουλία για την ίδρυση του Mathesis στο οποίο και προσφέρει εθελοντικά την εργασία του τόσο ως διευθυντής του (πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης), όσο και ως δάσκαλος ή συγγραφέας. Η επιτυχία του «πειράματος» είναι το προσωπικό του στοίχημα για τα επόμενα χρόνια. Η αρχή της μη διακρισιμότητας των ταυτόσημων σωματιδίων http://physicsgg.me/2016/01/11/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b5%cf%87%ce%af%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%ce%b4%cf%89%cf%81%ce%b5%ce%ac%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%ba%cf%84%cf%85%ce%b1%ce%ba%ce%ac-%ce%bc/

Πρώην κατασκοπευτικός δορυφόρος στο «κυνήγι» της σκοτεινής ενέργειας. Μέσα στη φετινή χρονιά θα ξεκινήσει η NASA τη μετατροπή ενός δορυφόρου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων σε πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο. Στόχος των υπεύθυνων της διαστημικής υπηρεσίας είναι ο δορυφόρος NRO-1, ο οποίος σχεδιάσθηκε αρχικά για κατασκοπευτικές επιχειρήσεις, να βρεθεί σε 9 χρόνια σε τροχιά γύρω από τη Γη, ώστε να αρχίσει να συγκεντρώνει για τους επιστήμονες πολύτιμα δεδομένα σχετικά με τη φύση και τις ιδιότητες της σκοτεινής ενέργειας. Ο NRO-1 προοριζόταν αρχικά για το Εθνικό Γραφείο Αναγνώρισης (National Reconnaissance Office, NRO), το οποίο μαζί με τις CIA και NSA συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ. Ωστόσο, παρόλο που κατασκευάσθηκε για να εγκαινιάσει την επόμενη «γενιά» κατασκοπευτικών δορυφόρων, το 2012 το Γραφείο έκρινε πως δεν του ήταν απαραίτητος και αποφάσισε να τον δωρίσει στη διαστημική υπηρεσία. Μια επιστημονική επιτροπή εξέτασε το αναπάντεχο… δώρο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως, με ελάχιστες παρεμβάσεις, θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα πολύτιμο διαστημικό τηλεσκόπιο. Μάλιστα, οι τεχνικές του προδιαγραφές επέτρεπαν την έρευνα της σκοτεινής ύλης, κάτι που σήμαινε πως θα γλίτωνε εκατομμύρια δολάρια στη NASA, στην περίπτωση που η υπηρεσία αποφάσισε να κατασκευάσει έναν δορυφόρο για αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Έτσι προέκυψε το πρότζεκτ Wide-Field Infrared Survey Telescope (WFIRST), στα πλαίσια του οποίου ο NRO-1 θα «μεταμορφωθεί» σε επιστημονικό εργαλείο, παίρνοντας το όνομα του προγράμματος. Οι απαραίτητες παρεμβάσεις στον εξοπλισμό του θα ξεκινήσουν φέτος, και όχι από το 2017 όπως προβλεπόταν αρχικά, χάρις στην αυξημένη χρηματοδότηση που ενέκρινε για την τρέχουσα χρονιά το Κογκρέσο για τη NASA. Αν και το WFIRST και κάτοπτρο 2,4 μέτρων, όσο και το τηλεσκόπιο Hubble, διαθέτει πολύ μεγαλύτερο «οπτικό πεδίο» και είναι εξοπλισμένο με συστήματα προσαρμοστικής οπτικής. Κατά συνέπεια, η διακριτική του ικανότητα θα είναι 100πλάσια από του Hubble, αποτυπώνοντας σε μία μόνο εικόνα εκατομμύρια γαλαξίες. Η διαστημική υπηρεσία εκτιμά πως η αποστολή του WFIRST θα διαρκέσει έξι χρόνια. Ένα χρονικό διάστημα που, σύμφωνα με την ίδια, θα είναι αρκετό για να συλλεχθούν στοιχεία για περίπου 400 εκατομμύρια γαλαξίες. Επίσης, θα καταφέρει να καταγράψει εκατοντάδες «αρχαίους» γαλαξίες, οι οποίοι δημιουργήθηκαν μόλις 500 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Με αυτά τα δεδομένα, οι επιστήμονες ελπίζουν πως θα μπορέσουν να ρίξουν «φως» στη σκοτεινή ενέργεια, δηλαδή τη μυστηριώδη δύναμη που είναι υπεύθυνη για την επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος. Παρόλο που οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει πως η σκοτεινή ενέργεια αντιστοιχεί στο 68% της μάζας-ενέργειας του σύμπαντος, μέχρι σήμερα δεν έχουν κανένα απτό στοιχείο για τη φύση και τα «συστατικά» της. Παράλληλα, το τηλεσκόπιο θα διαθέτει ένα όργανο που θα του επιτρέπει να αποτυπώσει απευθείας όσους αέριους-γίγαντες πλανήτες εντοπίσει γύρω από αστέρες. Με αυτό τον τρόπο, κατά τη διάρκεια της αποστολής του, αναμένεται να εντοπίσει 2.600 εξωπλανήτες. http://www.naftemporiki.gr/story/1053101/proin-kataskopeutikos-doruforos-sto-kunigi-tis-skoteinis-energeias

Το οριστικό τέλος του Philae; Απέτυχαν μάλλον και οι τελευταίες προσπάθειες επικοινωνίας με την διαστημοσυσκευή Philae που προσγειώθηκε το Νοέμβριο του 2014 στον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko. Οι επιστήμονες της αποστολής επιχείρησαν να ενεργοποιήσουν έναν μηχανισμό που θα έστρεφε και θα απομάκρυνε τη σκόνη από τους ηλιακούς συλλέκτες της διαστημοσυσκευής, έτσι ώστε να αρχίσουν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Δυστυχώς όμως οι προσπάθειες δεν απέδωσαν. Θα γίνουν μερικές ακόμα προσπάθειες, αλλά κάθε μέρα ο κομήτης απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον ήλιο, η θερμοκρασία στην επιφάνειά του θα ελαττώνεται, και οι πιθανότητες επαναλειτουργίας του Philae μέρα με τη μέρα εξανεμίζονται. Κι είναι κρίμα γιατί στην μνήμη του υπάρχουν πολύ περισσότερα δεδομένα από αυτά που πρόλαβε να στείλει στη Γη το Νοέμβριο του 2014. Όμως, ακόμα κι αν το Philae δεν ξαναλειτουργήσει, θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη ανθρώπινη κατασκευή που προσγειώθηκε σε κομήτη. Επιπλέον, ανίχνευσε στην επιφάνεια του κομήτη οργανικά μόρια, και μεταξύ αυτών κάποιες οργανικές ενώσεις που δεν είχαν ανιχνευθεί ξανά σε κομήτες. Το μητρικό σκάφος Rosetta, το οποίο μετέφερε την διαστημοσυσκευή Philae, εξακολουθεί να παρακολουθεί τον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko από μακρινή απόσταση. Οι υπεύθυνοι της αποστολής σχεδιάζουν να ρίξουν τη Rosetta πάνω στον 67P, ελπίζοντας έτσι να συλλέξουν περισσότερες εικόνες από την περιοχή προσγείωσης του Philae, κάτι που θα τους βοηθήσει να αξιολογήσουν καλύτερα τα δεδομένα που έλαβαν τον Νοέμβριο του 2014. http://physicsgg.me/2016/01/12/%cf%84%ce%bf-%ce%bf%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-philae/

Ο γαλαξίας με την... μαύρη τρύπα. Δόθηκε στη δημοσιότητα μια νέα εντυπωσιακή φωτογραφία που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Σε αυτή απεικονίζεται ένας σπειροειδείς γαλαξίας στο κέντρο του οποίου βρίσκεται μια όχι πολύ μεγάλη αλλά πολύ… πεινασμένη σύμφωνα με τους επιστήμονες μελανή οπή. Ο γαλαξίας NGC 4845 βρίσκεται σε απόσταση 65 εκ. ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό της Παρθένου. Το κέντρο του γαλαξία είναι ιδιαίτερα λαμπερό και φιλοξενεί μια μελανή οπή η οποία σύμφωνα με τους επιστήμονες έχει μάζα εκατοντάδες χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου. Ο γαλαξίας αυτός και η μελανή του οπή είχε γίνει γνωστός πριν από τρία χρόνια όταν ερευνητική ομάδα στην προσπάθεια της να παρατηρήσει ένα άλλο γαλαξία τυχαία εντόπισε έντονη δραστηριότητα στο κέντρο του NGC 4845. Οπως διαπιστώθηκε ένας πλανήτης μεγαλύτερο από τον Δία (ή ίσως ένας καφέ νάνος, ένα αποτυχημένο άστρο) είχε πλησιάσει πολύ κοντά στην μελανή οπή και έπεσε στα βαρυτικά της δίχτυα με αποτέλεσμα να αποτελέσει το… γεύμα της. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=767827

Διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ. Στις 11 Ιανουαρίου, 2016 πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ. Ο σκοπός της διόρθωσης ήταν ο σχηματισμός των βαλλιστικών προϋποθέσεων για το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς (TPC) «Soyuz TMA-18M», που εχει προγραμματιστεί για καθοδο τον Φεβρουάριο του 2016. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της υπηρεσίας πλοήγησης στο κέντρο ελέγχου αποστολής (MCC) οι κινητήρες φορτίου του διαστημικου σκάφους «Progress M-29M" λειτούργησαν 1.018,73 δευτερόλεπτα. Μετά τον ελιγμό το μέσο ύψος του σταθμού πτήσης αυξήθηκε κατά 3 χιλιόμετρα και ανήλθε στα 408,0 χιλιόμετρα. Οι παράμετροι της τροχιάς ειναι ως εξής: • ελάχιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 394,0 χιλιομέτρων, • μέγιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 421,0 χιλιομέτρων, • τροχιακή περίοδο - 92.52 min. • κλίση - 51.66 μοίρες. Η προηγούμενη προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ πραγματοποιήθηκε στις 25 του Νοεμβρίου 2015 για να εξασφαλιστεί η σύγκλιση με το σταθμό του «Soyuz TMA-19Μ", η οποία πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στις 15 Δεκεμβρίου 2015. http://www.federalspace.ru/21946/ Κίνα: Πάνω από 20 διαστημικές αποστολές στο πρόγραμμα για το 2016. H Κίνα θα πραγματοποιήσει πάνω από 20 διαστημικές αποστολές αυτό το έτος, περιλαμβανομένης μιας επανδρωμένης και των παρθενικών πτήσεων δύο πυραύλων, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της China Daily, που επικαλείται ανακοινώσεις της China Aerospace Science and Technology Corp. Η εταιρεία ανακοίνωσε πως σχεδιάζει να εκτοξεύσει το διαστημικό εργαστήριο Tiangong 2 και το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Shenzhou XI, καθώς και να πραγματοποιήσεις πτήσεις των πυραύλων Long March 5 και Long March 7. Ακόμη, η Κίνα θα εκτοξεύσει δύο δορυφόρους για το «κινεζικό GPS», Beidou Navigation Satellite System, καθώς και τον Gaofen 3 για το Gaofen High-Resolution Earth Observatory System. Συνοψίζοντας, η εταιρεία αναφέρει σε ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της πως το έτος θα «δει» 20 εκτοξεύσεις, τις περισσότερες μέσα σε ένα έτος, ενώ θα εκτοξευτεί και ένας τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος για τη Λευκορωσία- η πρώτη συμφωνία αυτού του είδους με την Ευρώπη. Η εκτόξευση του Tiangong 2 αναμένεται να λάβει χώρα στο πρώτο μισό του έτους, για να δοκιμαστούν τεχνολογίες υποστήριξης ζωής και συνάντησης/ πρόσδεσης στο Διάστημα, με το βλέμμα στην κατεύθυνση του μελλοντικού κινεζικού διαστημικού σταθμού. Μετά από αυτό, το Shenzhou XI θα εκτοξευτεί με πύραυλο Long March 2F για την αποστολή αστροναυτών στο διαστημικό εργαστήριο. Το βασικό κομμάτι του διαστημικού σταθμού αναμένεταν να εκτοξευτεί το 2018 για τη δοκιμή σχετικών τεχνολογιών και τη διερεύνηση μηχανολογικών ζητημάτων. Ο σταθμός θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία το 2022, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές. Παράλληλα, τίθενται οι τελευταίες «πινελιές» στην ανάπτυξη των πυραύλων νέας γενιάς, όπως ο Long March 5, ο βαρύτερος και πιο τεχνολογικά «προκλητικός» πύραυλος της χώρας. http://www.naftemporiki.gr/story/1051158/kina-pano-apo-20-diastimkes-apostoles-sto-programma-gia-to-2016 H SpaceX θα επιχειρήσει πάλι προσνήωση του πυραύλου Falcon 9. Μετά την ιστορική προσεδάφιση του Falcon 9, τον περασμένο Δεκέμβριο, η SpaceX πρόκειται να επιχειρήσει και πάλι την επιστροφή του πυραύλου της σε πλωτή εξέδρα. Πρόκειται για ένα ελιγμό που η εταιρεία του δισεκατομμυριούχου Ελον Μασκ έχει αποπειραθεί ανεπιτυχώς δύο φορές στο παρελθόν. Η αποστολή προγραμματίζεται για τις 17 Ιανουαρίου με σκοπό να τεθεί σε τροχιά ένας δορυφόρος ωκεανογραφικής παρατήρησης της NASA. Η εκτόξευση θα γίνει από την αεροπορική βάση Βάντεμπεργκ της Καλιφόρνια, αντί του αρκωτηρίου Κανάβεραλ, ως είθισται. Για την αποστολή αυτή δεν θα χρησιμοποιηθεί η τελευταία έκδοση του πυραύλου Falcon 9, όπως αυτός που προσεδαφίστηκε στις 22 Δεκεμβρίου, αλλά μία παλαιότερη έκδοση (η επονομαζόμενη v1.1), η οποία διαθέτει λιγότερη ώθηση, αλλά η εταιρεία υπολογίζει ότι θα χρειαστεί λιγότερα καύσιμα για την ανάκτηση του οχήματος. Γιατί λιγότερα καύσιμα; Μετά την εκτόξευση, οι πύραυλοι ακολουθούν μία παραβολική τροχιά, απομακρυνόμενοι από το σημείο εκτόξευσης τόσο οριζόντια όσο και κάθετα. Η επιστροφή ενός πυραύλου στο αρχικό σημείο, σημαίνει ότι θα πρέπει να διανύσει μεγάλη απόσταση. Η απόσταση, επομένως και τα καύσιμα, μπορούν να ελαχιστοποιηθούν αν το σημείο προσεδάφισης (εν προκειμένω η πλωτή εξέδρα) είναι κατάλληλα τοποθετημένο μακριά από το σημείο εκτόξευσης. Η SpaceX έχει επιχειρήσει να προσεδαφίσει το πρώτο στάδιο πυραύλου Falcon 9 τον Απρίλιο του 2015, όμως αυτό χτύπησε δυνατά την πλατφόρμα του μη επανδρωμένου πλοίου και αναποδογύρισε. Η προηγούμενη απόπειρα τον Ιανουάριο είχε παρόμοια κατάληξη: Ο πύραυλος συνετρίβη και ανεφλέγη πάνω στην πλωτή εξέδρα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500050324

Που βρίσκεται το διαστημικό σκάφος Juno; Στις 8 Ιανουαρίου απείχε από τη Γη περίπου 735 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Ο χρόνος που απαιτείται για να φτάσουν σε μας τα ραδιοσήματα που εκπέμπει το σκάφος είναι περίπου 42 λεπτά. Από την αρχή του ταξιδιού του (δείτε: Η εκτόξευση του Juno), http://physicsgg.me/2011/08/05/βίντεο-h-πορεία-του-juno-μέχρι-να-φτάσει-στο/ έχει διανύσει 2,73 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα (ή 18,23 αστρονομικές μονάδες) και χρειάζεται να διανύσει άλλα 104 εκατομμύρια χιλιόμετρα (0,7 αστρονομικές μονάδες) για να μπει σε τροχιά γύρω από το Δία. Το Juno κινείται με ταχύτητα 25 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο ως προς τη Γη, 7,6 km/s ως προς τον Ήλιο και 5,4 km/s ως προς τον Δία. Το διαστημικό σκάφος είναι προγραμματισμένο να φτάσει στον γιγάντιο αέριο πλανήτη στις 4 Ιουλίου 2016. Η πλησιέστερη προσέγγιση του Juno αναμένεται να είναι μόλις 5000 χιλιόμετρα πάνω από τα νέφη του Δία. Δηλαδή, αν ο πλανήτης είχε το μέγεθος μιας μπάλας του μπάσκετ τότε η αντίστοιχη απόσταση θα ήταν περίπου 0,8 εκατοστά από την επιφάνεια της μπάλας… http://physicsgg.me/2016/01/10/%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b2%cf%81%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%bf%cf%82-juno/

Που βρίσκεται τώρα το New Horizons; Το διαστημικό σκάφος New Horizons μετά την προσέγγιση και φωτογράφιση του πλανήτη – νάνου Πλούτωνα κατευθύνεται προς το μικρό αντικείμενο της ζώνης Kuiper, γνωστό ως 2014 MU69. Το διαστημικό σκάφος απέχει από τη Γη 35,37 AU (αστρονομικές μονάδες) και από τον Πλούτωνα 1,62 AU. http://physicsgg.me/2016/01/10/%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b2%cf%81%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%84%cf%8e%cf%81%ce%b1-%cf%84%ce%bf-new-horizons/

Μακρινό νεφέλωμα «είναι απομεινάρι των πρώτων άστρων στο Σύμπαν» Ένα αρχαίο σύννεφο αερίων που ανακαλύφθηκε σε απόσταση δισεκατομμυρίων ετών φωτός ίσως περιέχει τα απομεινάρια των πρώτων άστρων που άναψαν στο Σύμπαν, αναφέρουν ερευνητές στις ΗΠΑ και την Αυστραλία. Ο λόγος που το νεφέλωμα φαίνεται αρχαίο είναι ότι περιέχει εξαιρετικά μικρές ποσότητες βαρέων στοιχείων όπως ο άνθρακας, το οξυγόνο και ο σίδηρος. «Τα βαριά αυτά στοιχεία δεν παρήχθησαν κατά τη Μεγάλη Έκρηξη» εξηγεί ο Δρ Νι Κράιτον του Πανεπιστημίου Σουίνμπερν στην Μελβούρνη, μέλος της ομάδας που υπογράφει τη δημοσίευση στην επιθεώρηση Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Πριν από τα πρώτα άστρα, η μόνη πρώτη ύλη που υπήρχε σε αφθονία στο Σύμπαν ήταν το υδρογόνο, το απλούστερο και ελαφρύτερο στοιχείο. Σύννεφα υδρογόνου συμπυκνώθηκαν και σχημάτισαν την πρώτη γενιά άστρων, στην καρδιά των οποίων το υδρογόνο υπέστη πυρηνική σύντηξη και έδωσε βαρύτερα στοιχεία. Και όταν τα πρώτα άστρα ολοκλήρωσαν τον κύκλο ζωής τους, εξερράγησαν ως σουπερνόβα και σκόρπισαν στο χώρο γύρω τους τις πρώτες μικρές ποσότητες βαρύτερων στοιχείων -μια διαδικασία που συνεχίζεται και σήμερα με τις επόμενες γενιές άστρων. «Άλλα σύννεφα αερίων που γνωρίζουν οι αστρονόμοι παρουσιάζουν μεγαλύτερο βαθμό εμπλουτισμού σε βαρέα στοιχεία, οπότε έχουν πιθανότατα μολυνθεί από πιο πρόσφατες γενιές άστρων» λέει ο Δρ Κράιτον. «Αυτό είναι το πρώτο νέφος που δείχνει το απειροελάχιστο κλάσμα βαρέων στοιχείων το οποίο θα περίμενε κανείς από ένα νέφος που εμπλουτίστηκε μόνο από τα πρώτα άστρα» συνεχίζει ο Μάικλ Μέρφι του Πανεπιστημίου Σουίνμπερν. Για να προσδιορίσουν τη χημική σύσταση του νέφους, το οποίο βλέπουμε σήμερα όπως ήταν μόλις 1,8 δισεκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα μακρινό κβάζαρ (το υπέρλαμπρο κέντρο ενός γαλαξία) σαν ένα είδος φακού: η ακτινοβολία του κβάζαρ πέρασε μέσα από το νέφος πριν φτάσει στη Γη, οπότε το νέφος απορρόφησε συγκεκριμένα μήκη κύματος που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα χημικά στοιχεία. Η ερευνητική ομάδα διευκρινίζει ότι μπόρεσε να εξετάσει την αναλογία μόλις δύο στοιχείων, του άνθρακα και του πυριτίου. Παραδέχεται ότι η αναλογία βρίσκεται σε συμφωνία με την υπόθεση των πρώτων άστρων, δεν αρκεί όμως για να την αποδείξει. Όπως λέει ο Τζον Ο'Μίρα του Κολεγίου Σεντ Μάικλς στο Βερμόντ των ΗΠΑ, επίσης μέλος της ερευνητικής ομάδας, «ο εντοπισμός άλλων νεφών στα οποία μπορούμε να ανιχνεύσουμε περισσότερα στοιχεία θα μας επέτρεπε να αναζητήσουμε τις μοναδικές αναλογίες αφθονίας τις οποίες θα περιμέναμε για ένα νέφος εμπλουτισμένο από τα πρώτα άστρα». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500050529

To πρώτο αντικείμενο που δημιουργήθηκε μέσω 3D εκτύπωσης από μέταλλα αστεροειδούς. Η Planetary Resources είναι μια από τις πλέον δραστήριες εταιρείες στον «φουτουριστικών» χαρακτηριστικών μεν, υπαρκτό πλέον δε, τομέα της εξόρυξης πρώτων υλών από αστεροειδείς- και ως εκ τούτου, πραγματοποιεί έρευνες σε μια σειρά από σχετικές υποκατηγορίες ενδιαφέροντος. Μία εξ αυτών είναι και η 3D εκτύπωση – και η εταιρεία, στο πλαίσιο της CES στο Λας Βέγκας, και σε συνεργασία με την 3D Systems, παρουσίασε το πρώτο (όπως ισχυρίζεται) αντικείμενο το οποίο έχει δημιουργηθεί μέσω 3D printing από μέταλλα που έχουν προέλθει από αστεροειδή. Το εν λόγω αντικείμενο (ένα πρωτότυπο διαστημοπλοίου) εκτυπώθηκε με ύλη έναν πραγματικό αστεροειδή, ο οποίος κονιορτοποιήθηκε, μετετράπη σε σκόνη και πέρασε από επεξεργασία μέσα από ένα 3D εκτυπωτή μετάλλων ProX DMP 320. «Πρόκειται για το πρώτο κομμάτι που εκτυπώνεται τρισδιάστατα με υλικό από το εξώτερο Διάστημα, και είναι ενδεικτικό ενός σχεδίου που θα μπορούσε να προέλθει από έναν 3D εκτυπωτή στο μηδενικής βαρύτητας περιβάλλον του Διαστήματος» αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση. Ο αστεροειδής (ή μετεωρίτης) που χρησιμοποιήθηκε προήλθε από το σημείο πρόσκρουσης Campo Del Cielo κοντά στην Αργεντινή, και αποτελείται από σίδηρο, νικέλιο και κοβάλτιο. Η σκόνη «στρώθηκε» από τον εκτυπωτή σε λεπτά στρώματα και «έδεσε», μέσω λέιζερ, στρώμα- στρώμα σε στέρεο μέταλλο. Όταν ολοκληρώθηκε η σκόνη που έμενε απομακρύνθηκε για να επιδειχθεί το τελικό «προϊόν» Σημειώνεται πως μέσα στο 2015, εκτοξεύθηκε επιτυχώς στο Διάστημα- από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό- το διαστημικό σκάφος Arkyd 3 Reflight (A3R) της Planetary Resources. Επρόκειτο για έναν μικρό δορυφόρο- σκάφος επίδειξης, που δοκίμασε κάποιες βασικές τεχνολογίες που η εταιρεία θα ενσωματώσει σε μελλοντικά διαστημόπλοια τα οποία θα αναζητήσουν πλούσιους σε πρώτες ύλες αστεροειδείς στο ηλιακό μας σύστημα. To A3R είχε σταλεί στον ISS με πύραυλο Falcon 9 της SpaceX τον Απρίλιο, στο πλαίσιο της αποστολής ανεφοδιασμού CRS-6. http://www.naftemporiki.gr/story/1051171/to-proto-antikeimeno-pou-dimiourgithike-meso-3d-ektuposis-apo-metalla-asteroeidous

Τελευταία ευκαιρία για επικοινωνία με το Philae στον κομήτη 67P. Το τελευταίο «παράθυρο» επικοινωνίας με το ρομπότ Philae, που βρίσκεται στον κομήτη 67Ρ Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο, προσπαθούν να αξιοποιήσουν επιστήμονες από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA), με την ελπίδα πως θα καταφέρουν να το θέσουν ξανά σε λειτουργία. Το Philae προσεδαφίσθηκε στον κομήτη τον Νοέμβριο του 2014, όταν απελευθερώθηκε από το διαστημόπλοιο Ροζέτα με το οποίο έφτασε μαζί στον Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο. Χρησιμοποιώντας το Ροζέτα σαν αναμεταδότη για την αποστολή δεδομένων στο κέντρο ελέγχου της αποστολής στη Γη, καθώς το διαστημόπλοιο πετά σε μικρή απόσταση από τον κομήτη, έχει σταματήσει να δίνει σημεία «ζωής» από τον περασμένο Ιούνιο. Οι επιστήμονες έχουν διορία μέχρι τα τέλη του Ιανουαρίου για να αποκαταστήσουν την επικοινωνία με το ρομπότ, όταν μαζί με τον κομήτη θα βρίσκεται ακόμη σε απόσταση μικρότερη από 300 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο. Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, η θερμοκρασία του βράχου αναμένεται να πέσει κάτω από τους -51 βαθμούς Κελσίου, το ελάχιστο όριο στο οποίο μπορούν να λειτουργήσουν τα ηλεκτρονικά του συστήματα. Η πρώτη απόπειρα επικοινωνίας έγινε την περασμένη Παρασκευή, όταν οι επικεφαλής της αποστολής Ροζέτα έστειλαν στο Philae την εντολή να ενεργοποιήσει έναν μηχανισμό που θα απομακρύνει τη σκόνη από τα φωτοβολταϊκά του πάνελ, ώστε να αρχίσουν να παράγουν ρεύμα από τον Ήλιο. Πάντως, οι επιστήμονες γνωρίζουν πως αυτή η απόπειρα επικοινωνίας, όπως και όσες ακολουθήσουν μέχρι το τέλος του μήνα, είναι πιθανό να μην έχουν κανένα αποτέλεσμα. «Σίγουρα πρόκειται για απέλπιδα προσπάθεια», σημειώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Φιλίπ Γκοντόν, από τη Γαλλική Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος. «Το πιο πιθανό είναι να μην ξαναλειτουργήσει το ρομπότ». Ακόμη πάντως κι αν το Philae δεν ενεργοποιηθεί ξανά, έχει ήδη καταφέρει να περάσει στην ιστορία, κατ’ αρχάς γιατί έγινε το πρώτο σκάφος που κατάφερε ο άνθρωπος να προσγειώσει σε έναν κομήτη. Επιπλέον, εντόπισε στην επιφάνεια του κομήτη αρκετά οργανικά μόρια, ανάμεσα στα οποία και τέσσερις οργανικές ενώσεις που δεν έχουν ανιχνευθεί ποτέ ξανά σε έναν τέτοιο διαστημικό βράχο. Μαζί με το Ροζέτα, στόχος του Philae ήταν να εξετάσει τον 67Ρ που, όπως και οι υπόλοιποι κομήτες, αποτελεί απομεινάρι από την εποχή δημιουργίας του ηλιακού συστήματος. Κάτι που κάνει πολλούς επιστήμονες να υποστηρίζουν πως ανάλογοι κομήτες και αστεροειδείς, που έπεσαν στη Γη, μετέφεραν στον πλανήτη μας νερό και βασικά «συστατικά» για την εμφάνιση ζωής. http://www.naftemporiki.gr/story/1052725/teleutaia-eukairia-gia-epikoinonia-me-to-philae-ston-komiti-67p

Μπορεί το νέο σωματίδιο του CERN να σημαίνει... restart στην φυσική; Πριν από τρεις βδομάδες, στα εργαστήρια του CERN επικρατούσε ο απόλυτος ενθουσιασμός. Αν τα αποτελέσματα που βρήκαν οι επιστήμονες των πειραμάτων Atlas και CMS είναι αληθή, τότε μπορούμε να μιλάμε για μια γιγαντιαία επιστημονική ανακάλυψη. Το 2012 με το σωματίδιο του Higgs, η κατανόηση της φυσικής αλλά και της δημιουργίας του σύμπαντος πέρασε σε επόμενο επίπεδο. Επιβεβαιώθηκαν θεωρίες για τον τρόπο με τον οποίο συγκροτείται η ύλη, για το πώς συνδέεται με την μάζα, καθώς επίσης δόθηκαν σημαντικά δεδομένα για τις πρώτες στιγμές μετά την Μεγάλη Εκρηξη. Το γνωστό και ως «σωματίδιο του Θεού» όμως είχε προβλεφθεί. Ο Higgs είχε διατυπώσει την θεωρία της ύπαρξης του από το 1964. Εκεί ακριβώς βρίσκεται η μεγάλη διαφορά με το νέο σωματίδιο που προέκυψε από τον επιταχυντή στο CERN, του οποίου την ύπαρξη δεν είχε διανοηθεί κανείς. Στους ανιχνευτές των επιστημόνων εντοπίστηκαν υπεράριθμα ζεύγη φωτονίων ακριβώς την ίδια στιγμή, ως αποτέλεσμα της αποσύνθεσης ενός μεγαλύτερου, ασταθούς σωματιδίου που σχηματίστηκε από την σύγκρουση πρωτονίων στον LHC. Η μέθοδος ήταν ακριβώς ίδια με αυτή που επιβεβαίωσε το σωματίδιο Higgs. Μόνο που τώρα τα αποτελέσματα δείχνουν πως το σωματίδιο ήταν μεγαλύτερο και «βαρύτερο». Αυτό το διάγραμμα του ανιχνευτή CMS απεικονίζει μία από τις συγκρούσεις πρωτονίων που μπορεί να έχουν παράξει ένα σωματίδιο που ποτέ πριν δεν είχαμε δει Αν τα δεδομένα που συνέλεξαν ταυτόχρονα οι ερευνητές των Atlas και CMS είναι αληθή και δεν προέρχονται από κάποια «διαβολική» στατιστική ανωμαλία, τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα νέα στοιχεία αλλάζουν άρδην την μελέτη της σωματιδιακής φυσικής αλλά και συνολικότερα την κατανόηση του σύμπαντος. Στην φυσική υπάρχει μια θεωρία, από τα μέσα του 1970 και έπειτα, όπου ως τώρα αποτελεί βάση για τα δομικά στοιχεία της ύλης και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις. Γνωστή ως «Καθιερωμένο Πρότυπο» εξηγεί πλήρως (και εμφανίζει απολύτως ακριβή πειραματικά αποτελέσματα) τις ισχυρές, ασθενείς και ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις. Το νέο σωματίδιο όμως δεν μπορεί να εξηγηθεί από το Καθιερωμένο Πρότυπο. Ως γνωστόν, στην επιστήμη, ένα αντιπαράδειγμα είναι ικανό να καταρρίψει μια ολόκληρη θεωρία. Στον κόσμο της φυσικής δεν υπάρχουν ενδιάμεσα λογικά στάδια. Μια θεωρία είτε είναι αληθής είτε ψευδής. Αν λοιπόν όντως υπάρχει το νέο σωματίδιο, τότε η ως τώρα θεωρία μας είναι λάθος. Ή τουλάχιστον είναι σε μεγάλο βαθμό ανολοκλήρωτη. Σύσσωμος ο επιστημονικός κόσμος αντιμετωπίζει τα νέα αυτά δεδομένα με δυσπιστία. Ακόμα δεν υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ώστε να επιχειρήσει κανείς να αχρηστεύσει τα σημερινά επιστημονικά συγγράμματα. Αλλά υπάρχουν υπολογίσιμες πιθανότητες αυτό να συμβεί, κάτι που ενθουσιάζει αλλά και τρομάζει παράλληλα τους φυσικούς. Για κάποιους αυτό το σωματίδιο μπορεί να ισοδυναμεί με την ολοκληρωτική εκμηδένιση του έργου τους, σε κάποιους άλλους μπορεί να δίνει την ευκαιρία για να μπουν στο «πάνθεον» των πιο σημαντικών επιστημόνων στην ιστορία. Για να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη του νέου σωματιδίου, θα πρέπει να περάσουν ακόμα κάποιοι μήνες περαιτέρω πειραμάτων. Τα «μεγάλα» νέα θα είναι όταν (και αν) ανακοινωθεί επίσημα ότι το σωματίδιο υπάρχει. Αυτή η πολύμηνη προσμονή παίζει με τα ήδη τσιτωμένα νεύρα των επιστημόνων. Αρκετοί εξ αυτών όμως, δείχνουν να έχουν πιάσει την ευκαιρία από τα μαλλιά. Στο arXiv υπάρχουν ήδη περισσότερα από 100 άρθρα που προσπαθούν να εξηγήσουν την αβέβαιη ύπαρξη αυτού του μυστήριου σωματιδίου. Ανάμεσα σε αυτές, η εργασία του Τζιάν Φρανσέσκο Γκιουντίσε υποστηρίζει πως το νέο σωματίδιο συνεπάγεται την διάψευση της Θεωρίας της Υπερσυμμετρίας. Αλλες εργασίες προσπαθούν να εξηγήσουν μέσω των νέων δεδομένων την άγνωστη φύση της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας. Υπάρχουν επίσης αρκετοί που υποστηρίζουν πως το νέο σωματίδιο είναι ένα είδος βαρυτόνιου, το οποίο είναι ένα υποθετικό στοιχειώδες σωματίδιο που αποτελεί φορέα της βαρυτικής αλληλεπίδρασης. Αλλοι κάνουν λόγο για την ανακάλυψη ενός «ξαδέρφου» του σωματιδίου Higgs, γεγονός που επίσης θα συνεπαγόταν πολλά. Η φαντασία των θεωρητικών φυσικών τις τελευταίες τρεις βδομάδες βρίσκεται σε απόλυτη έξαρση. Τα μολύβια των πιο φιλόδοξων και τολμηρών έχουν πάρει φωτιά. Φυσικά, όλες αυτές οι θεωρίες στηρίζονται στον... αέρα όσο ακόμα η ύπαρξη του νέου σωματιδίου είναι αβέβαιη. Μετά από πολύ καιρό όμως, εμφανίζεται σημαντική πιθανότητα να προκύψει κάτι ολοκαίνουργιο στον κόσμο της φυσικής και αυτό εξιτάρει ανεξαιρέτως όλους τους θεωρητικούς. Τί είναι πιο πιθανό; Να έχουν αποτύχει και τα δύο διαφορετικά πειράματα του CERN (ελάχιστη πιθανότητα) ή να υπάρχει όντως ένα σωματίδιο που καταρρίπτει κάποιες από τις πιο θεμελιώδεις αρχές της φυσικής (επίσης ελάχιστη πιθανότητα); Οι περισσότεροι συγκλίνουν προς το δεύτερο, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ανέκαθεν η φυσική εξελισσόταν με ανατροπές, τις οποίες σχεδόν όλοι αμφισβητούσαν... http://www.pronews.gr/portal/20160110/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%83/%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CF%83%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-cern-%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-restart-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE

Οι σκοτεινές προβλέψεις του Stephen Hawking. O βραβευμένος αστροφυσικός Stephen Hawking, που γιόρτασε στις 8 Ιανουαρίου τα 74α γενέθλιά του, είναι γνωστός όχι μόνο για το επιστημονικό του έργο αλλά και για τις προειδοποιήσεις που συχνά απευθύνει στην ανθρωπότητα, σχετικά με τους κινδύνους που θα μπορούσαν να εξαφανίσουν το ανθρώπινο είδος στο μέλλον. Αυτές είναι οι πιο «σκοτεινές» προβλέψεις του θεωρητικού φυσικού. «Δε νομίζω πως θα επιβιώσουμε για άλλα χίλια χρόνια χωρίς να εγκαταλείψουμε αυτό τον εύθραυστο πλανήτη». (Ομιλία στην Όπερα του Σίδνεϊ, 27 Απριλίου 2015) http://www.independent.co.uk/news/science/stephen-hawking-humanity-needs-to-live-in-space-or-die-out-physicist-warns-via-hologram-10206243.html Ο Hawking επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία την σπουδαιότητα των διαστημικών ταξιδιών, ως μία εφεδρική «ασφάλεια ζωής» των ανθρώπινων κοινωνιών. Κατά τον Hawking, τα οικοσυστήματα της Γης κινδυνεύουν από μία ευρεία γκάμα διαφορετικών παραγόντων – από την ανθρώπινη αδιαφορία μέχρι την πρόσκρουση αστεροειδούς – και ως εκ τούτου είναι απαραίτητο «να μπορούμε να φύγουμε από εδώ αν χρειαστεί». «Αν ποτέ μας επισκεφτούν εξωγήινοι, το αποτέλεσμα θα είναι παρόμοιο με την έλευση του Κολόμβου στην Αμερική που, όπως θυμάστε, δεν πήγε και πολύ καλά για τους ιθαγενείς Αμερικανούς». (Συνέντευξη στην El Pais, 30 Σεπτεμβρίου 2015) http://www.mirror.co.uk/news/technology-science/science/advanced-aliens-could-conquer-colonise-6545914 Αν και από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της αναζήτησης για εξωγήινη ζωή, ο Hawking είναι επίσης από τους πλέον διάσημους «προφήτες κακών» σε ό,τι αφορά μία ενδεχόμενη συνάντηση μας με εξωγήινο πολιτισμό. Αν οι εξωγήινοι είναι αρκετά εξελιγμένοι ώστε να μπορούν να ταξιδέψουν ως εδώ, πιθανότατα θα πρόκειται για «επικίνδυνους, διαστημικούς νομάδες σε αναζήτηση εκμεταλλεύσιμων πλανητών». «Η ανθρώπινη επιθετικότητα είναι η πιο επικίνδυνη απειλή για όλους μας». (Συνέντευξη στον Independent, 19 Φεβρουαρίου 2015) http://www.independent.co.uk/news/science/stephen-hawking-aggression-could-destroy-us-10057658.html «Η βία εξυπηρετούσε τις ανθρώπινες κοινωνίες όσον καιρό ήταν απαραίτητη για την εξεύρεση τροφής ή συντρόφου. Όμως με την εξέλιξη της τεχνολογίας, η επιθετικότητα λίγων αρκεί για να εξαφανίσει την ανθρωπότητα», δήλωνε ο διάσημος φυσικός στον Independent, τονίζοντας την ανάγκη για μία προσπάθεια «παγκόσμιας ευαισθητοποίησης» που ωστόσο δεν θεωρεί πιθανή. «Η ανάπτυξη συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε να σημάνει το τέλος της ανθρωπότητας» (Συνέντευξη στο BBC, 2/12/2015) http://www.bbc.com/news/technology-30290540 Ο καθηγητής εκτιμά πως σε περίπτωση που καταφέρουμε να δημιουργήσουμε συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, εκείνα θα βρουν αργά ή γρήγορα τρόπους να αυτο-βελτιωθούν, με άμεση συνέπεια την απομάκρυνση των στόχων τους από την ανθρώπινη λογική. Ο Hawking θεωρεί πως δεν κινδυνεύουμε από τις «ύπουλες» μηχανές αλλά από μία πιθανή αδιαφορία των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης για το ανθρώπινο είδος. «Το αληθινό ρίσκο με την Τεχνητή Νοημοσύνη δεν θα είναι η ‘κακία’ αλλά η αδιαφορία (…) Οι περισσότεροι από μας δεν μισούμε τα μυρμήγκια αλλά τα πατάμε κατά λάθος. Όταν όμως είσαι υπεύθυνος ενός υδροηλεκτρικού σταθμού η λειτουργία του οποίου θα πνίξει φωλιές εκατομμυρίων μυρμηγκιών, το πρόβλημα είναι των μυρμηγκιών, όχι δικό σου». (Διαδικτυακή συζήτηση στο Reddit, 2/10/2015) http://www.wired.com/brandlab/2015/10/stephen-hawkings-ama/ «Αν ο παραγόμενος πλούτος αναδιανεμόταν δίκαια, όλοι θα μπορούσαν θα απολαύσουν μία άνετη και ξεκούραστη ζωή. Όμως η συντριπτική πλειοψηφία κινδυνεύει να καταλήξει πάμφτωχη, σε περίπτωση οι ιδιοκτήτες των μηχανικών μέσων παραγωγής συμμαχήσουν κατά μιας ‘λογικής διανομής’. Η τρέχουσα τάση δείχνει πως το δεύτερο σενάριο είναι το πιο πιθανό, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας να εντείνει επί τα χείρω τις ανισότητες». (Διαδικτυακή συζήτηση στο Reddit, 2/10/2015) http://www.wired.com/brandlab/2015/10/stephen-hawkings-ama/ Ακόμα και αν οι «σκεπτόμενες μηχανές» δεν μας αφανίσουν, η ανάπτυξή τους θα διαιωνίσει επιχειρηματικές πολιτικές που ενδέχεται να εντείνουν την φτώχεια και την εξαθλίωση, «καθιστώντας τον άνθρωπο, τον μεγαλύτερο εχθρό της ανθρωπότητας». http://physicsgg.me/2016/01/08/%ce%bf%ce%b9-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ad%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%bb%ce%ad%cf%88%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-stephen-hawking/

Αστρονόμοι «είδαν» με τηλεσκόπιο μια μαύρη τρύπα. Για πρώτη φορά οι αστρονόμοι είδαν αναλαμπές ορατού φωτός κοντά σε μια μαύρη τρύπα. Αυτές οι διακυμάνσεις του φωτός είναι ορατές ακόμα και με ένα μέτριο τηλεσκόπιο ερασιτέχνη αστρονόμου. Oι παρατηρήσεις αναφέρονται στο άστρο V404 του Κύκνου (βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου) απέχει από τη Γη 7800 έτη φωτός. Πρόκειται για ένα δυαδικό σύστημα που αποτελείται από μια μαύρη τρύπα μάζας 9 φορές η μάζα του ήλιου μας και άστρο-συνοδό με μάζα λίγο μικρότερη από αυτή του ήλιου. Οι αστρονόμοι υποθέτουν ότι το φως προέρχεται από τις παραγόμενες ακτίνες Χ στο κέντρο του δίσκου προσαύξησης της μαύρης τρύπας, οι οποίες με τη σειρά τους διεγείρουν τα αέρια στην εξωτερική περιοχή του δίσκου, κάνοντας τα να εκπέμψουν ορατό φως. Οι ερευνητές Kimura et al κυκλοφόρησαν το παρακάτω βίντεο (επενδυμένο με μουσική από τη «Λίμνη των Κύκνων»!), που δείχνει και εξηγεί πως δημιουργούνται αυτές οι διακυμάνσεις του φωτός: http://physicsgg.me/2016/01/08/%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%ce%af%ce%b4%ce%b1%ce%bd-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%bc%ce%b9%ce%b1/

Τα σφαιρωτά σμήνη ίσως φιλοξενούν εξωγήινους πολιτισμούς. Τα σφαιρωτά σμήνη είναι από τις πιο εντυπωσιακές δομές στο σύμπαν. Για παράδειγμα, έχουν αρκετά μεγάλη ηλικία, περίπου όσο και ο Γαλαξίας, ενώ παρά το σχετικά μικρό τους μέγεθος, φιλοξενούν πολύ μεγάλους αριθμούς αστεριών. Έτσι, μία κοσμική «σφαίρα» διαμέτρου μόλις 100 ετών φωτός μπορεί να συγκεντρώνει έως και 1 εκατομμύριο αστέρες. Τώρα, μια έρευνα από το αμερικανικό Κέντρο Αστροφυσικής Harvard Smithsonian (CfA) και το Ινστιτούτο Βασικής Έρευνας στη Βομβάη υποστηρίζει πως οι συγκεκριμένοι αστρικοί σχηματισμοί είναι ακόμη πιο ενδιαφέροντες από επιστημονική άποψη. Κι αυτό γιατί πολύ πιθανόν κάποιοι από αυτούς να αποτελούν κατοικίες εξωγήινων πολιτισμών. «Τα σφαιρωτά σμήνη ενδεχομένως θα αποδειχθούν οι πρώτες περιοχές στον Γαλαξία μας όπου θα εντοπισθούν εξελιγμένες μορφές ζωής», λέει χαρακτηριστικά η Ρόζαν Ντι Στέφανο, αστρονόμος από το CfA και μία από τους συντάκτες της έρευνας, την οποία παρουσίασε η ίδια σε πρόσφατη ημερίδα της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας. Στον Γαλαξία μας υπολογίζεται πως υπάρχουν περίπου 150 σφαιρωτά σμήνη, τα οποία σχηματίσθηκαν πριν από περίπου 10 δισεκατομμύρια χρόνια. Λόγω της μεγάλης «ηλικίας» τους, οι αστέρες που περιλαμβάνουν έχουν πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε «μέταλλα», διαθλά άλλα στοιχεία εκτός από το υδρογόνο και το ήλιο, κάτι που κάνει αρκετούς επιστήμονες να υποστηρίζουν ότι είναι απίθανο να έχουν σχηματισθεί στο εσωτερικό τους πλανητικά συστήματα. Αν και η άποψη αυτή φαίνεται να επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα έχει ανακαλυφθεί μόλις ένας πλανήτης σε κάποιο σφαιρωτό σμήνος, η Ντι Στέφανο θεωρεί πως δεν ευσταθεί. Έτσι κι αλλιώς, επισημαίνει, έχουν εντοπισθεί εξωπλανήτες να περιφέρονται γύρω από αστέρες οι οποίοι περιέχουν μόλις το 10% των «μετάλλων» που διαθέτει ο Ήλιος μας. Μία άλλη αρνητική παράμετρος είναι πως, ακόμη κι αν είχε σχηματισθεί ένα πλανητικό σύστημα, η μεγάλη πυκνότητα αστεριών θα αποτελούσε απειλή για την «επιβίωσή» του. Ο λόγος είναι πως ένας γειτονικός αστέρας θα μπορούσε να βρεθεί κάποια στιγμή σε αρκετά μικρή απόσταση από το σύστημα και, με τη βαρυτική του έλξη, να εκτινάξει τους πλανήτες στον διαστρικό χώρο. Ωστόσο, οι συντάκτες της μελέτης θεωρούν πως ούτε αυτό ισχύει, καθώς για όλους τους αστέρες δεν είναι ίδια η κατοικήσιμη ζώνη, δηλαδή το εύρος της απόστασης στην οποία θα πρέπει να βρίσκεται ένας πλανήτης, για να είναι αρκετά θερμός ώστε να διαθέτει νερό σε υγρή μορφή. Επομένως, τη στιγμή που σε έναν φωτεινό αστέρα η κατοικήσιμη ζώνη βρίσκεται σχετικά μακριά του, στην περίπτωση ενός αστεριού μικρότερης ακτινοβολίας, οι πλανήτες θα πρέπει να κινούνται πιο κοντά του, για να ευνοούν την ανάπτυξη ζωής. Με δεδομένο πως τα σφαιρωτά σμήνη φιλοξενούν «ήλιους» ηλικίας 10 δισεκατομμυρίων ετών, και οι οποίοι εκπέμπουν ασθενέστερη ακτινοβολία, τότε οι κατοικήσιμες ζώνες τους θα πρέπει να έχουν μικρή απόσταση. Κάτι που σημαίνει πως, αν σε κάποιες από αυτές υπάρχουν όντως πλανήτες, οι τροχιές τους δεν θα έχουν διαταραχθεί από τη βαρύτητα των γειτονικών αστεριών. Συνεπώς, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι αρκετά βάσιμο να υπάρχουν σε σφαιρωτά σμήνη πλανήτες «ευνοϊκοί» εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια στην ανάπτυξη ζωής. Και ακριβώς αυτό το πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα αυξάνει τις πιθανότητες η ζωή να έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να έχουν εμφανισθεί και νοήμονα όντα, δημιουργώντας τον δικό τους πολιτισμό. Οι ερευνητές υποστηρίζουν επομένως πως θα πρέπει να εντατικοποιηθούν οι έρευνες για τον εντοπισμό πλανητών σε σφαιρωτά σμήνη – βάζοντας στο στόχαστρο τις εξωτερικές τους περιοχές, όπου σε αντίθεση με την «καρδιά» των σφαιρωτών σμηνών, η πυκνότητα των άστρων δεν είναι εξαιρετικά μεγάλη. Για τους ίδιους επίσης, μία άλλη ιδέα θα ήταν να αναζητηθούν ραδιοκύματα ή σήματα από λέιζερ, που μπορεί να εκπέμπει ένας εξωγήινος πολιτισμός ο οποίος πιθανόν κατοικεί σε μια περιοχή. http://physicsgg.me/2016/01/07/%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%81%cf%89%cf%84%ce%ac-%cf%83%ce%bc%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%ce%af%cf%83%cf%89%cf%82-%cf%86%ce%b9%ce%bb%ce%bf%ce%be%ce%b5%ce%bd%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%ce%b5%ce%be%cf%89/

Για πρώτη φορά, η NASA θαυμάζει τους πανύψηλους αμμόλοφους του Άρη. Έπειτα από τρία χρόνια περιπλάνησης στο αρειανό τοπίο, ο ρομποτικός γεωλόγος Curiosity της NASA μπόρεσε να θαυμάσει, για πρώτη φορά από κοντά, εξωγήινους αμμόλοφους με ύψος διώροφου κτηρίου -σχηματισμούς που καλύπτουν αχανείς εκτάσεις στον ερημικό πλανήτη. Οι ερευνητές της αποστολής καμαρώνουν για τις πρώτες κοντινές φωτογραφίες του Αμμόλοφου «Ναμίμπια» στους πρόποδες του Όρους Σαρπ, ενός βουνού ύψους πέντε χιλιομέτρων στο οποίο προσπαθεί να αναρριχηθεί το ρομπότ. Όπως συμβαίνει και στη Γη, οι αμμόλοφοι του Άρη έχουν μικρή κλίση στην πλευρά που δέχεται τα ραπίσματα του ανέμου, ενώ η άλλη πλευρά είναι απότομη, σχεδόν κατακόρυφη. Παρόλο που η αρειανή ατμόσφαιρα είναι 100 φορές πιο αραιά σε σχέση με τη γήινη, ο άνεμος σπρώχνει τους κόκκους άμμου και τους αναγκάζει να συσσωρεύονται στην κορυφή του λόφου. Όταν η συσσώρευση ξεπεράσει ένα κρίσιμο όριο, η άμμος πέφτει στην άλλη πλευρά σε ένα είδος μικρής κατολίσθησης. Μέχρι στιγμής το Curiosity δεν είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει ζωντανά μια τέτοια κατολίσθηση, φωτογράφησε όμως ίχνη από προηγούμενες. Ομάδα ερευνητών που ασχολούνται ειδικά με τους αμμόλοφους εξετάζουν τώρα τα δεδομένα για να κατανοήσουν πώς ο άνεμος μετακινεί τους κόκκους άμμου και τους διαχωρίζει με βάση το μέγεθός τους, σε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον όπου η βαρύτητα είναι τρεις φορές ασθενέστερη σε σχέση με την επιφάνεια της Γης. Οι αμμόλοφοι της περιοχής όπου βρίσκεται το Curiosity είναι ενεργοί, επισημαίνει η NASA. δορυφορικές εικόνες που ελήφθησαν διαδοχικά στην πορεία αρκετών ετών δείχνουν τα βουνά από άμμο να μετατοπίζονται κατά περίπου ένα μέτρο κάθε γήινο έτος, με την πλευρά που προστατεύεται από τον άνεμο να προπορεύεται. Το Curiosity προσεδαφίστηκε στον Άρη το 2012 και έφτασε τη βάση του Όρους Σαρπ το 2014. Πρωτεύον στόχος της αποστολής είναι τώρα η μελέτη των διαδοχικών στρωμάτων από τα οποία αποτελείται το όρος. Αυτό θα επέτρεπε στους γεωλόγους να κοιτάξουν πιο πίσω στο γρωλογικό παρελθόν και να κατανοήσουν πώς ο πλανήτης έχασε το νερό του και μετατράπηκε σταδιακά στην άνυδρη έρημο που βλέπουμε σήμερα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500049966

Σαν σήμερα πέθανε ξεχασμένος σε ξενοδοχείο ο εφευρέτης Νίκολα Τέσλα. Ο Σέρβος φυσικός και εφευρέτης Νίκολα Τέσλα (Nikola Tesla) γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου του 1856, στο χωριό Smiljan, στην επαρχία Lika της Κροατίας. Εκεί ολοκλήρωσε τη στοιχειώδη εκπαίδευσή του, συνέχισε τις σπουδές του στο πολυτεχνικό σχολείο του Γκρας και τις ολοκλήρωσε στο πανεπιστήμιο της Πράγας. Εργάστηκε ως ηλεκτρικός μηχανικός στη Γερμανία, την Ουγγαρία και τη Γαλλία, πριν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ το 1884. Στη Νέα Υόρκη εργάστηκε δίπλα στον Τόμας Έντισον, βελτιώνοντας πολλές από τις εφευρέσεις του. Όμως, οι διαφορές στο ύφος μεταξύ των δύο ανδρών οδήγησαν σύντομα στο χωρισμό τους. Ο Τέσλα παραιτήθηκε το 1885 και ίδρυσε τη δική του εταιρία «Tesla Arc Light Company». Από το 1887 ως το 1894 σχεδίασε και κατοχύρωσε δεκάδες ευρεσιτεχνίες, συνεργαζόμενος με τον μεγαλοεπιχειρηματία Τζορτζ Ουέστινγκχαουζ, ο οποίος αγόρασε τα δικαιώματα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στο σύστημα θέρμανσης, αερισμού και κλιματισμού. Η αντίστροφη μέτρηση για τον μεγάλο επιστήμονα άρχισε το 1895. Λόγω οικονομικών δυσκολιών, η εταιρία του χρεοκόπησε. Με το πέρασμα του χρόνου, ο Τέσλα γινόταν όλο και πιο εκκεντρικός και κλειστός χαρακτήρας, ενώ συνήθιζε να περνάει όλη τη μέρα του πειραματιζόμενος με τα ραδιοκύματα, αλλά και με σεισμικά μηχανήματα, που ο ίδιος είχε κατασκευάσει. Ο Τέσλα προσέφερε στην ανθρωπότητα εφευρέσεις όπως το εναλλασσόμενο ρεύμα, το πολυφασικό σύστημα, το πηνίο τέσλα, την ακτινογραφία, τα ραδιοκύματα, το ραδιόφωνο, το ραντάρ κ.α., ανοίγοντας το δρόμο για τον εξηλεκτρισμό του πλανήτη. Το 1912 του απονεμήθηκε από κοινού με τον Τόμας Έντισον το Νόμπελ Φυσικής. Ωστόσο, αρνήθηκε να το δεχτεί, θεωρώντας υποτιμητικό το γεγονός ότι μοιραζόταν το βραβείο με «έναν απλό εφευρέτη». Ο προφήτης του 21ου αιώνα, όπως θεωρείται από πολλούς, πέθανε φτωχός και ξεχασμένος απ' όλους, στις 7 Ιανουαρίου του 1943, σ' ένα ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης. Μετά το θάνατό του, το όνομά του δόθηκε στη μονάδα μέτρησης της Μαγνητικής Επαγωγής πεδίου, ενώ η κληρονομιά του -70.000 επιστολές, 31.522 προσωπικά ντοκουμέντα, 5.297 τεχνικά σχέδια, 12.832 αποκόμματα περιοδικών, 1.000 φωτογραφίες, 40 βραβεία και διπλώματα- φυλάσσεται σήμερα στο Μουσείο Νίκολα Τέσλα στο Βελιγράδι. http://www.prisonplanet.gr/διεθνη/100913-σαν-σήμερα-πέθανε-ξεχασμένος-σε-ξενοδοχείο-ο-εφευρέτης-νίκολα-τέσλα

Ενα δισ. πλανήτες σαν τη Γη στον Γαλαξία. Ερευνητές στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν εκατοντάδες νέους εξωπλανήτες αλλά προχώρησαν και σε μια εκτίμηση για τον αριθμό των πλανητών στον γαλαξία μας οι οποίοι έχουν μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το μέγεθος της Γης είναι ιδανικό στην ανάπτυξη συνθηκών ευνοϊκών για την παρουσία της ζωής. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler εκτοξεύτηκε το 2009 με αποστολή να εξερευνά τον γαλαξία μας και να εντοπίζει εξωπλανήτες. Μέχρι το 2012 όταν άρχισε να παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα λειτουργίας το τηλεσκόπιο είχε καταφέρει να υποδείξει περισσότερα από 4.600 κοσμικά σώματα που πιθανώς είναι πλανήτες. Μέχρι σήμερα έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη περίπου δύο χιλιάδων εξωπλανητών και η έρευνα συνεχίζεται για την επιβεβαίωση (ή διάψευση) για τα υπόλοιπα. Αρχικά οι επιτελείς της NASA αποφάσισαν ότι θα τερματίσουν την αποστολή όμως λίγο καιρό αργότερα επιστήμονες παρουσίασαν μια μέθοδο παρατήρησης του γαλαξία μας την οποία μπορούσαν να υποστηρίξουν τα όργανα του τηλεσκοπίου που βρίσκονταν ακόμη σε λειτουργία. Η NASA αποδέχτηκε την πρόκληση και η αποστολή ξεκίνησε το 2014 τη δεύτερη φάση της η οποία έλαβε την κωδική ονομασία Kepler K2. Ερευνητές του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ ανακοίνωσαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστροφυσικής Εταιρείας που διεξάγεται στη Φλόριδα ότι από τα στοιχεία που έχει συλλέξει το τηλεσκόπιο σε αυτή τη δεύτερη φάση υποδεικνύονται 234 νέοι εξωπλανήτες η ύπαρξη των οποίων πρέπει τώρα να πιστοποιηθεί με νεότερες έρευνες. Με βάση τα νέα ευρήματα οι ερευνητές προχώρησαν σε μια επιπλέον εκτίμηση. Αναφέρουν ότι στον γαλαξία μας ο αριθμός των πλανητών με μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης αγγίζει το ένα δισ. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=767117

Βρέθηκε η πρώτη γαλαξιακή πολιτεία! «Πριν από πολύ καιρό σε ένα γαλαξία πολύ πολύ μακριά» είναι το διαχρονικό moto του Πολέμου των Άστρων που σπάει ταμεία σε όλο τον κόσμο και θα μπορούσε να αποτελεί και το moto μιας εντυπωσιακής ανακάλυψης που έκανε ομάδα ερευνητών από μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια. Ερευνητές του MIT, του Πανεπιστημίου του Μιζούρι και του Πανεπιστημίου της Φλόριδα ανακάλυψαν ένα άγνωστο μέχρι σήμερα τεράστιο σμήνος γαλαξιών. Η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική τόσο για την ηλικία του σμήνους όσο και για το εύρος του. Το γαλαξιακό σμήνος βρίσκεται σε απόσταση περίπου δέκα δισ. ετών φωτός από εμάς και πιθανώς διαθέτει χιλιάδες γαλαξίες. Το σμήνος που έλαβε την κωδική ονομασία IDCS J1426.5+3508 σχηματίστηκε περίπου 4 δισ. έτη μετά την γέννηση του Σύμπαντος χρονικό διάστημα που θεωρείται από τους ειδικούς μικρό για να έχει σχηματιστεί ένα τέτοιο σμήνος. Για αυτό και η παρατήρηση του τα επόμενα χρόνια αναμένεται να αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία τόσο για την γέννηση των γαλαξιών όσο και για την εξέλιξη του Σύμπαντος. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το σμήνος έχει μάζα 250 τρισ. φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ηλιου ή χίλιες φορές μεγαλύτερη από αυτή του γαλαξία μας. Είναι το μεγαλύτερο γαλαξιακό σμήνος που δημιουργήθηκε μέσα στα πρώτα τέσσερα δισ. έτη ύπαρξης του Σύμπαντος. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=767104

Πύλη εισόδου σε άλλα σύμπαντα μια μαύρη τρύπα; Τρεις νέες μελέτες για τις μυστηριώδεις μελανές οπές του Σύμπαντος παρουσιάστηκαν αυτές τις μέρες συγκεντρώνοντας τα φώτα της δημοσιότητας αφού η κάθε μια δημιουργεί από μόνη της ένα νέο κύκλο επιστημονικής συζήτησης και έρευνας. Η πιο εντυπωσιακή εξ αυτών αναφέρει ότι οι μαύρες τρύπες αποτελούν πύλες που συνδέουν το δικό μας Σύμπαν με άλλα σύμπαντα! Την ύπαρξη αμέτρητων ασύνδετων μεταξύ τους συμπάντων έχουν προτείνει διάφορες θεωρίες όπως αυτή των χορδών αλλά και η κβαντομηχανική. Μια από τις ιδέες που έχουν πέσει στο τραπέζι του επιστημονικού διαλόγου είναι ότι οι ιδιότητες της κβαντομηχανικής που κανονικά επηρεάζουν μόνο τα μικρότερα σωματίδια παίζει κεντρικό ρόλο και στην εξέλιξη του χωροχρόνου. Σύμφωνα με αυτή την ιδέα ένα αποτέλεσμα αυτής της επιρροής της κβαντομηχανικής είναι ότι μπορούσε να αλλάξει τη κβαντική κατάσταση ενός μικρού «τεμαχίου» χωροχρόνου δημιουργώντας μια κοσμική φυσαλίδα. Τέτοιες φυσαλίδες θα μπορούσαν να σχηματίζονται συνεχώς μέσα σε ένα νεαρό σύμπαν (σαν το δικό μας) που βρισκόταν σε κατάσταση διαστολής. Αυτές οι φυσαλίδες θα άρχιζαν να διαστέλλονται ανεξάρτητα σχηματίζοντας ένα νέο νεαρό σύμπαν και κάθε νέο νεαρό σύμπαν να γεννά εκ νέου τέτοιες φυσαλίδες που θα δημιουργούν νέα σύμπαντα δημιουργώντας τελικά αυτό που οι θιασώτες αυτής της ιδέας ονομάζουν «Πολυσύμπαν». Θιασώτης αυτής της ιδέας είναι ο Αλεξ Βίλενκιν, κοσμολόγος του Πανεπιστημίου Tufts στη Μασαχουσέτη. Ο Βίλενκιν μαζί με μια ομάδα συνεργατών του αποφάσισαν να αναζητήσουν τα ίχνη του Πολυσύμπαντος. Σε πρώτη φάση έκαναν μαθηματικές αναλύσεις για να διερευνήσουν τι ακριβώς συμβαίνει με αυτές τις φυσαλίδες, τον σχηματισμό και την εξέλιξη τους. Οι ερευνητές κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα. Οτι οι φυσαλίδες που δημιουργούνται στην αρχή αυτού του φαινομένου θα είναι μεγάλες και θα δημιουργούν μεγαλύτερες από εκείνες μαύρες τρύπες μέσα στις οποίες θα… κρύβονται. Οι επόμενες γενιές φυσαλίδων θα είναι μικρότερες και θα καταρρέουν σχηματίζοντας τις συμβατικές μελανές οπές που γνωρίζουμε με τον περίφημο «ορίζοντα γεγονότων», το λεγόμενο «σημείο χωρίς επιστροφή», δηλαδή το σημείο στο οποίο η βαρυτική έλξη γίνεται τόσο δυνατή, ώστε κάθε διαφυγή να είναι αδύνατη. Με απλά λόγια οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι κολοσσιαίες μελανές οπές, εκείνες που η μάζα τους είναι δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου είναι πιθανώς πύλες πίσω από τις οποίες βρίσκονται άλλα σύμπαντα. Η μελέτη που παρουσιάζεται στην διαδικτυακή υπηρεσία προδημοσιεύσεων arxiv έχει ήδη προκαλέσει πολλά θετικά σχόλια από επιστήμονες σε όλο τον κόσμο και σίγουρα αν μη τι άλλο εξάπτει την φαντασία. Μια από τις εντυπωσιακές ανακοινώσεις στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστροφυσικής Εταιρείας που γίνεται αυτές τις μέρες στη Φλόριδα έγινε από την Τζούλι Κόμερφορντ, αστροφυσικό του Πανεπιστημίου του Κολοράντο. Η Κόμερφορντ χρησιμοποιώντας τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Chandra εντόπισε για την ύπαρξη δύο μελανών οπών στο κέντρο ενός γαλαξία. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σπάνια φαινόμενο αφού μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί μόλις δώδεκα γαλαξίες που στο κέντρο τους υπάρχουν δύο μαύρες τρύπες. Η δεύτερη και εξίσου σημαντική ανακάλυψη είναι ότι η μια εκ των δύο μελανών οπών είναι πολύ μικρότερη από την άλλη. Αυτό συμβαίνει επειδή όπως διαπίστωσε η ερευνήτρια γύρω από την μικρότερη δεν υπάρχουν άστρα και έτσι δεν έχει με τι να… τραφεί και έτσι δεν αυξάνεται η μάζα της. Οι δύο μελανές οπές βρίσκονται στον γαλαξία SDSS J1126+2944 που βρίσκεται σε απόσταση 1.3 δισ. ετών φωτός από εμάς. Εχει διαπιστωθεί ότι ο γαλαξίας αυτός αποτελεί προϊόν συγχώνευσης δύο γαλαξιών. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι η μικρή μελανή οπή ήταν μεγάλη αλλά κατά τη διάρκεια της συγχώνευσης απώλεσε το μεγαλύτερο μέρος της μάζας της. Μια άλλη είναι ότι είναι μια νεαρή σε ηλικία μελανή οπή η οποία όσο περνά ο χρόνος θα μεγαλώνει. Οπως και να έχει η ανακάλυψη θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική και οι δύο μαύρες τρύπες θα αποτελέσουν από εδώ και πέρα αντικείμενο προσεκτικής παρατήρησης αφού μπορούν να αποκαλύψουν άγνωστα μέχρι σήμερα δεδομένα για την ύπαρξη και λειτουργία τους. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal». Ιάπωνες ερευνητές κατάφεραν να ανιχνεύσουν φως μιας μελανής οπής με ένα απλό οπτικό τηλεσκόπιο. Πρόκειται για μια παρατήρηση που γίνεται για πρώτη φορά για αυτό και θεωρείται σημαντική αφού αποδεικνύεται ότι μπορούν να παρατηρηθούν φαινόμενα σε μια μαύρη τρύπα και από ερασιτέχνες αστρονόμους που χρησιμοποιούν απλά τηλεσκόπια. Οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν το φως που εξέπεμψε η ενεργή μελανή οπή V404 Cygni που βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature». Στην φωτογραφία το βελάκι δείχνει τη μικρότερη εκ των δύο μελανών οπών που βρίσκονται στο κέντρο του μακρινού γαλαξία. Οπως φαίνεται και στην εικόνα είναι πράγματι πολύ μικρότερη από την άλλη μελανή οπή στο κέντρο του γαλαξία και οι επιστήμονες μελετούν το σπάνιο φαινόμενο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=766898

Χρόνια Πολλά για το 2016 σε ολους τους φίλους,τα μελη και τους χιλιαδες αναγνωστες του Astrovox με υγεία και τα ονειρά μας να γίνονται πραγματικότητα!!! Για το καλό του χρόνου ενα ευθυμογράφημα για την έλευση νέων «καθημερινών» τεχνολογιών και gadgets παρέα με ενα ποτήρι κρασί,τσικουδία,ρακι και οτι τελοσπαντων θελει ο καθένας!!! Το φλιτζάνι της τεχνολογίας. Ήταν ακριβώς μεσάνυχτα της τρίτης μέρας του 2016 όταν πάρκαρε στο σωστό νούμερο του δρόμου. Κοίταξε ανήσυχος γύρω του, αλλά δεν κυκλοφορούσε ψυχή τέτοια ώρα σ’ αυτό το ήρεμο παραθαλάσσιο προάστιο του Σαν Φρανσίσκο. Ξεφύσησε ανακουφισμένος: δεν θα ’θελε με τίποτε να μάθει κάποιος ανταγωνιστής του ότι «πήγε σε μάγισσες, σε χαρτορίχτρες» για να δει το μέλλον του. Ήταν η πρώτη φορά που αποτολμούσε κάτι τέτοιο, αλλά δεν είχε πιά άλλη επιλογή. Στα τόσα χρόνια που έχτιζε μεθοδικά την καριέρα του ως «επενδυτής υψηλού ρίσκου» (venture capitalist), πρώτη φορά ένιωθε τόσο ανήμπορός να «δει» προς τα πού θα πάνε τα πράγματα. Και οι πόλεμοι που μαίνονταν ή ετοιμάζονταν στον Τρίτο Κόσμο έκαναν τους χρηματοδότες του – Ρώσους, Σαουδάραβες και Κινέζους – πιο πιεστικούς από ποτέ. Ήθελαν να τους πει πού θα τοποθετήσουν τα χρήματά τους πριν από το καλοκαίρι, αλλιώς... Σήκωσε τους ώμους του διώχνοντας το ρίγος που τον διαπέρασε. Κοίταξε για άλλη μια φορά την λιτή επιχειρηματική κάρτα που του είχε δώσει η «έμπιστη πηγή»: AΝΝ TΟΝΥ’s – Εχέμυθες προβλέψεις. Είχε τις καλύτερες συστάσεις, αλλά δεν έπαυε να είναι μια φλιτζανιού. Του ήρθε να βάλει μπρος και να γυρίσει πίσω, αλλά αν… «Στα κομμάτια!», μουρμούρισε μέσα από τα δόντια του. «Ας γίνει ό,τι γίνει» - και βγήκε από το αυτοκίνητο. Στάθηκε μπροστά στην πόρτα και πίεσε το κουδούνι. Τίναξε την ασημοχρυσοκάστανη χαίτη του, όπως έκανε κάθε φορά που ήθελε να αντλήσει αυτοπεποίθηση. Το μάτι πίσω από το ηλεκτρονικό μάτι της κάμερας εισόδου κοίταξε προσεκτικά τον «άνθρωπο-φλοκάτη». Ήταν αναμφίβολα ο Γιακ Σφακ, ο θρύλος της Σίλικον Βάλεϊ. Του άνοιξε.Εκείνος προχώρησε στον άδειο διάδρομο με τους καθρέφτες. Δεν εμφανίστηκε κανένας μπάτλερ να του πάρει το παλτό. Μόνο στο βάθος στραφτάλιαζε κάτι σαν τζάκι. Βημάτισε ως εκεί. Ήταν ένα εντελώς γυάλινο κυλινδρικό δωμάτιο, που κρεμόταν θαρρείς πάνω από τη θάλασσα. Κοιτώντας προς τα πάνω συνειδητοποίησε πως ήταν απλώς μια υπερμεγέθης γυάλα, σαν αυτές που αποθηκεύουν οι χωριάτες το λάδι: η οροφή κατέληγε σε στόμιο μπουκαλιού, διαμέτρου καπνοδόχου. Του ήρθε να βάλει τα γέλια σκεφτόμενος το «τι ματζούνια καπνίζουν εδώ μέσα». Αλλά το γέλιο του κόπηκε όταν διέκρινε τη φιγούρα που ετοίμαζε καφέ στο τζάκι: ήταν ένας εντελώς φαλακρός τύπος – ή κουρεμένος γουλί, έστω. «Η… Ann;», τον ρώτησε αμήχανος. Εκείνος γύρισε και τον κοίταξε χαμογελαστός. «Ο ίδιος», του απάντησε. Τον πλησίασε κρατώντας στα χέρια του έναν αφρό υγρής σιλικόνης – σαν μαλακιά πλαστελίνη. «Το χαρμάνι του καφέ που φτιάχνω», εξήγησε, «δεν είναι εγκεκριμένο από τον κώδικα τροφίμων και ποτών της Καλιφόρνιας, οπότε…». Του πρόσφερε την σιλικόνη, ζητώντας του να την πιέσει με τα χείλια του όπως ακριβώς αν έπινε καφέ από φλιτζάνι. Το έκανε. Το φλιτζάνι Ο «Ann Tony’s» στράφηκε τότε προς ένα πάγκο από μπαμπού, στα αριστερά του δωματίου-γυάλας. Πάνω του είχε το τελευταίο μοντέλο υπολογιστή της Hewlett Packard – αυτό με τον σαρωτή πάνω από την οθόνη – και έναν εκτυπωτή τρισδιάστατων αντικειμένων. «Τώρα θα σου φτιάξω το προσωπικό σου φλιτζάνι», του πέταξε. Σάρωσε το εκμαγείο από την «φιλημένη σιλικόνη» και το πρόσθεσε σε ένα έτοιμο σχέδιο φλιτζανιού που περίμενε στην οθόνη. Πίεσε ένα πλήκτρο και ο εκτυπωτής άρχισε να φτύνει αλλεπάλληλα στρώματα παχύρρευστης ύλης. Όταν τελείωσε είχε όντως διαμορφώσει ένα φλιτζάνι. Αλλά ο φαλακρός δεν το περίμενε να κρυώσει: πήρε ένα φλογοβόλο γκαζιού και άρχισε να το ψήνει περιμετρικά. «Είναι ένα νέο είδος κεραμικού», εξήγησε, «που όταν το ψήνεις γίνεται ανθεκτικότερο από ατσάλι». «Μην ψάξεις να το βρεις στο εμπόριο – δεν υπάρχει», συμπλήρωσε. Ολοκλήρωσε την τελετουργία του τοποθετώντας πάνω στο χείλος του φλιτζανιού ένα ασημί καπάκι. Το έμπειρο μάτι του Γιακ έπιασε τις σχεδόν αδιόρατες γραμμές μιας νανο-σίτας. «Φίλτρο από ίνες γραφενίου», σκέφτηκε. Ο τύπος πραγματικά έδινε μια hi-tech παράσταση. Σήκωσε τη γυάλα του καφέ από το τζάκι και γέμισε το φλιτζάνι ανασηκώνοντας το καπάκι γραφενίου. Του το ακούμπησε σε ένα τούρκικο τραπεζάκι από ελεφαντόδοντο, που καταμεσής του είχε έναν κουμπαρά από όνυχα. «Δωρεά στο φιλανθρωπικό ίδρυμα ANN TONEY’s», είχε σκαλισμένο πάνω του με χρυσά γράμματα. Κατάλαβε. Έβγαλε δέκα εκατοσταδόλλαρα και τα έχωσε στη σχισμή. Του είχαν πει πόσο κόστιζε η παράσταση. Ο φαλακρός έβαλε ένα κουφέτο μαριχουάνας στο ναργιλέ του κι άρχισε να ατμίζει, ενόσω ο Γιάκ έπινε τον καφέ γουλιά-γουλιά. Ήταν αναμφίβολα ποιοτικός – μάλλον φρέσκια σοδειά Αιθιοπίας – αλλά απλός καφές φίλτρου κατά τα λοιπά. Όταν τον τέλειωσε άφησε το φλιτζάνι, περίεργος για τη συνέχεια. Εκείνος αναποδογύρισε το φλιτζάνι, όπως ακριβώς θα έκανε και η κάθε γριούλα σε νησί του Αιγαίου. Άλλα πέντε λεπτά μαστουρώματος από το ναργιλέ πέρασαν, με την ομίχλη του κόλπου να σβήνει ένα-ένα τα άστρα πάνω από το δωμάτιο-γυάλα. «Ξεκινάμε», του είπε τότε ο φαλακρός Ann, και ξαναναποδογύρισε το φλιτζάνι αφαιρώντας το καπάκι. Του το ’δειξε: μέσα του ασημογυάλιζε αυλακωμένη μια πάχνη από διαφανή σωματίδια, σα διαμαντόσκονη. Ο τύπος έπιασε τώρα το φλιτζάνι και με τα δυό του χέρια κι άρχισε να «διαβάζει» εμβριθώς. Η προφητεία «Έχεις ξανοιχτεί σε αρκετά μονοπάτια, ταυτόχρονα», του είπε. «Έχεις επενδύσει στις εύκαμπτες οργανικές οθόνες της LG, στους μικρο-ελεγκτές αυτο-κίνησης αυτοκινήτων της ATMEL, στη μηχανή αποθησαύρισης δεδομένων από υπολογιστικά νέφη της ελληνικής νεοφυούς επιχείρησης Metanautix και στο Li-Fi ασύρματης διαδικτύωσης μέσω λαμπτήρων, του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου». Τράβηξε άλλη μια τζούρα από το ναργιλέ του, πήρε μια ανάσα και συνέχισε: «Οι πρώτες τρεις επενδύσεις πήγαν ήδη καλά: Η LG θα παρουσιάσει στη φετινή έκθεση CES 2016 οργανικές οθόνες που επιτέλους θα τυλίγονται σε ρολό, η Atmel εξαγοράσθηκε «με χρυσάφι» από τη βρετανική κατασκευάστρια αισθητήρων Dialog Semiconductor και η Microsoft αγόρασε μετά βαΐων και κλάδων τη Metanautix. Όμως, εσύ ανησυχείς για το μέλλον της ασύρματης διαδικτύωσης: να επιμείνεις στο Li-Fi ή να αλλάξεις άλογο;» Νέα τζούρα, νέα ανάσα. «Αν έβλεπα μπροστά μου μόνο τον μισό χρόνο, θα σου έλεγα να αποτραβηχτείς από το Li-Fi και να επενδύσεις στο νέο πρότυπο Wi-Fi που ετοιμάζει η Wi-Fi Alliance, το 802.11ah HaLow. Το HaLow εκπέμπει και στα 900 MHz – ξέχωρα από τις τωρινές ζώνες των 2,4 και 5 GHz – και φθάνει σχεδόν στην διπλάσια απόσταση από το σημερινό Wi-Fi, με κατανάλωση πολύ λιγότερης ενέργειας. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι θα επιτρέπει την αυτόματη σύνδεση κάθε ψηφιακής συσκευής, ακόμη και μέσα από τοίχους, κάνοντας το «Διαδίκτυο των Πάντων» επιτέλους πραγματικότητα. Ωστόσο…», είπε τώρα ζυγιάζοντας προσεκτικά τα λόγια του, «αυτό το όνειρο θα βρεθεί, από το δεύτερο μισό του χρόνου, αντιμέτωπο με μία παγκόσμια ψηφιακή εξέγερση». Με τη βοήθεια μίας ακόμη τζούρας εξήγησε: «Η κούρσα προς το Διαδίκτυο των Πάντων είναι στην ουσία τέσσερις μαραθώνιοι που συγκλίνουν στο ίδιο σημείο τερματισμού. Ο πρώτος είναι των πρωτοκόλλων διαδικτύωσης, όπως αυτά που ονοματίσαμε. Ο δεύτερος είναι των έξυπνων συσκευών κάθε μεγέθους, όπως τα αυτο-κινούμενα αυτοκίνητα ή τα ιπτάμενα ρομπότ. Ο τρίτος είναι της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία θα διαχειρίζεται τον απίστευτο όγκο δεδομένων που θα εκπορεύονται από όλα τα προηγούμενα. Και ο τέταρτος είναι αυτός του λογισμικού ασφάλειας που θα κληθεί να χτίσει ασπίδα προστασίας γι’ αυτόν τον υπερμεγέθη νέο κυβερνοχώρο. Στο διάβα αυτών των παράλληλων μαραθωνίων θα εμφανιστούν φέτος δύο μεγάλα εμπόδια. Το πρώτο θα προέλθει από τους πολιτικούς: Η αξιοποίηση του Διαδικτύου από τους τζιχαντιστές έχει ήδη καταρρακώσει κάθε έννοια ασφάλειας στον διαδικτυωμένο κόσμο μας. Επομένως, πολύ σύντομα οι κυβερνήσεις μας – από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη ως την Κίνα – θα υλοποιήσουν αυτό που πρωτοσυζητήθηκε πέρσι: θα πάρουν στα χέρια τους κάθε κώδικα επικοινωνίας, κάθε συσκευής». Έγλυψε τα χείλια του, κοιτάζοντας κατάματα τον συνομιλητή του. «Το επόμενο εμπόδιο θα προέλθει ακριβώς ως αντίδραση σε αυτό το νέο κύμα αστυνόμευσης. Ήδη, από τον Σεπτέμβριο 2015, δημοσιεύθηκε στη Γερμανία ένα μανιφέστο εξέγερσης κατά της υπό διαμόρφωση «παγκόσμιας ψηφιακής δικτατορίας». Και στις 2 Νοεμβρίου, στο πασίγνωστο περιοδικό Nature, εμφανίστηκε στα Αγγλικά το προοίμιο αυτής της εξέγερσης, διατυπωμένο από τον καθηγητή Υπολογιστικής Κοινωνιολογίας, Dirk Helbing, και τον ερευνητή του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης (ETH), Ευάγγελο Πουρνάρα. Αν διαβάσεις αυτό το κείμενο θα δεις ξεκάθαρα το επικείμενο της εξέγερσης: «Η παραδοχή ότι περισσότερα δεδομένα ισούνται με περισσότερη γνώση, δύναμη και επιτυχία δεν ευσταθεί», λέει. «Αν και ποτέ δεν είχαμε τόσες πολλές πληροφορίες, αντιμετωπίζουμε όλο και πιο επικίνδυνες παγκόσμιες απειλές, συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής, της ασταθούς ειρήνης και της κοινωνικο-οικονομικής αστάθειας… Περίπου το 50% των σημερινών θέσεων εργασίας θα χαθούν μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες, όταν τις αναλάβουν υπολογιστές και ρομπότ. Αλλά, θα δούμε τα μακροοικονομικά οφέλη που θα δικαιολογούσαν τόσο μεγάλης κλίμακας δημιουργική καταστροφή;» Ξερόβηξε, καθαρίζοντας το λαιμό του. «Το άλλο μεγάλο ερέθισμα που θα μετατρέψει την αγωνία σε εξέγερση είναι η σμίξη ανθρώπινης και τεχνητής νοημοσύνης. Δηλαδή, οι επιστήμονες έχουν πλέον αποσαφηνίσει το σε ποιους τομείς η ανθρώπινη νοημοσύνη είναι αξεπέραστη και σε ποιους η τεχνητή αποδεικνύεται πιο παραγωγική. Έτσι, αυτό που τώρα προσπαθούν – και σταδιακά επιβάλλουν – είναι να διασυνδέσουν τη γνωστή «πληθοποριστική ανάλυση δεδομένων», που διεξάγεται από χιλιάδες μεμονωμένων χρηστών υπολογιστών (ερευνητών, κυρίως) σε όλο τον πλανήτη, με υπερυπολογιστές που τρέχουν προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης. Όταν σε αυτό το παιχνίδι μπουν οι κβαντικοί υπερυπολογιστές που τώρα δοκιμάζει η Google, τα αποτελέσματα θα είναι απίστευτα. Αλλά αυτά είναι που επίσης θα επιταχύνουν απροσμέτρητα τις εξελίξεις στην αυτοματοποίηση, άρα και στην απώλεια θέσεων εργασίας. Στο δεύτερο μισό του 2016, λοιπόν, θα αρχίσει να εκφράζεται η γενικευμένη αντίδραση των διαδικτυωμένων πολιτών, με πρώτο θύμα της οποιαδήποτε τεχνολογία θεωρηθεί στυλοβάτης της κεντρικής εξουσίας». «Άρα… πού να επενδύσω;», τον ρώτησε ο Γιάκ. «Να επενδύσεις στα άκρα του φάσματος επιβίωσης των ανθρώπων, σε ειρήνη ή σε πόλεμο», δήλωσε με αταραξία Πυθίας ο φαλακρός. «Δηλαδή;», έκανε ο Γιάκ με μάτι αγριεμένο. «Δηλαδή, να επιμείνεις στο Li-Fi», απάντησε ο φαλακρός. «Οι άνθρωποι χρειάζονται την απροβλημάτιστη επικοινωνία, όπου κι αν βρίσκονται, αλλά όχι τον έλεγχο τρίτων. Το νέο πρωτόκολλο Li-Fi, που μετεξέλιξε η εσθονική νεοφυής επιχείρηση Velmenni στο Ταλίν, τρέχει ήδη με 100πλάσια ταχύτητα του τωρινού Wi-Fi. Βάλε τα λεφτά σου εκεί. Αλλά και για το ενδεχόμενο γενικευμένου πολέμου, επένδυσε στα δύο νέα πανάλαφρα και υπερανθεκτικά υλικά που θα ντύσουν τα αυριανά αεροσκάφη, πλοία και άρματα μάχης: το ατσαλο-κεραμικό με το οποίο έφτιαξα το φλιτζάνι σου και το πυριτικό μαγνησιο-καρβίδιο που μόλις εφευρέθηκε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας (UCLA)». Ο Γιάκ έμεινε σιωπηλός για ένα λεπτό. Έπειτα, έβγαλε από το πορτοφόλι του άλλα δέκα εκατοσταδόλλαρα και τα έχωσε στον πέτρινο κουμπαρά. Ο φαλακρός τον κοίταξε έκπληκτος. «Ξέρεις… δεν ωφελεί να σου διαβάσω και δεύτερο καφέ», του είπε. «Δεν είναι για καφέ. Είναι για τ’ όνομά σου και για τη λίστα», απάντησε. «Δεν καταλαβαίνω», έκανε ο φαλακρός. Ο Γιάκ χαμογέλασε σαρδόνια. «Άκου», του είπε. «Ξέρω πολύ καλά γιατί κρύβεσαι πίσω από το ψευδώνυμο ANN TONY’s: το κατακάθι του καφέ που μου σέρβιρες απαρτίζεται από τα νανοσφαιρίδια που έχουν τα σαμπουάν απολέπισης και οι οδοντόκρεμες λεύκανσης. Απαγορεύονται ήδη στην Καλιφόρνια και, από σήμερα, σε όλες τις ΗΠΑ. Το θέμα όμως δεν είναι το κατά πόσον το χαρμάνι σου είναι νόμιμο. Το θέμα είναι ότι τα νανοσφαιρίδια αυτά αποκλείεται να σου προλέγουν το τεχνολογικό μέλλον. Σε πληρώνω λοιπόν διπλά για να μου λύσεις τη διπλή απορία: πώς σε λένε πραγματικά και από ποιες πηγές άντλησες τα όσα μου είπες. Σε διαβεβαιώνω πως ό,τι μου πεις θα μείνει μεταξύ μας». Ο φαλακρός γέλασε πνιχτά και κούνησε το κεφάλι του. «Εντάξει», είπε τελικά, «μου αρέσεις. Το λοιπόν, θα σου τα πω με έναν όρο: να μου πεις κι εσύ το πραγματικό σου όνομα. Είσαι, πάντως, σίγουρα Εβραίος. Έτσι δεν είναι;» Ήταν η σειρά του άλλου να βάλει τα γέλια. «Δεκτός ο όρος», είπε. «Ξεκίνα πρώτος». Ο φαλακρός τράβηξε μια πραγματικά απολαυστική τζούρα από το ναργιλέ του και είπε: «Το ANN TONY’s δεν είναι ψευδώνυμο. Είναι το όνομά μου: Αντώνης. Αντώνης Λεκόπουλος. Είμαι Έλληνας. Το δικό σου τώρα». Ο Γιάκ Σφάκ ξεκαρδίστηκε μέχρι δακρύων. Όταν κάποτε σταμάτησε, του απάντησε ήρεμα: «Γιακουμής Σφακιανάκης. Από την Κρήτη φυσικά». Ο Antony’s έμεινε μαρμαρωμένος, με το ναργιλέ μετέωρο. Όταν συνήλθε, πήγε στον υπολογιστή του, ανέλκυσε ένα αρχείο με διαδικτυακές διευθύνσεις και το ταχυδρόμησε στο e-mail του πελάτη του. Έπειτα άνοιξε τη βιτρίνα με τα ποτά, πήρε ένα μπουκάλι τσικουδιάς και δυό ποτήρια και επέστρεψε. Κάθισε, ποτίζοντάς τα. «Καλή μας χρονιά, πατριώτη!» Η λίστα του ANN TONY’s www.i4u.com/2016/01/102409/ces-2016-lg-unveils-18-inch-rollable-oled-display http://fortune.com/2015/12/18/microsoft-metanautix-data-acquisition/ www.dialog-semiconductor.com/content/dialog-semiconductor-acquire-atmel-46-billion http://fortune.com/2016/01/04/wifi-halow/ www.nature.com/news/society-build-digital-democracy-1.18690 www.technologyreview.com/view/538101/the-emerging-science-of-human-computation/ www.washingtonpost.com/sf/national/2015/12/27/aianxiety/ www.nytimes.com/2015/12/11/science/an-advance-in-artificial-intelligence-rivals-human-vision-abilities.html www.iflscience.com/technology/li-fi-internet-could-be-100-times-faster-wi-fi-0 http://kfor.com/2016/01/02/president-obama-bans-microbeads/ www.sciencemag.org/content/351/6268/58 http://newsroom.ucla.edu/releases/ucla-researchers-create-exceptionally-strong-and-lightweight-new-metal http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=766860

Διαστημικά σκάφη φτιαγμένα σε… εκτυπωτή! Ερευνητές στις ΗΠΑ κατάφεραν για πρώτη φορά να δημιουργήσουν «σκληρά» κεραμικά αντικείμενα διαφόρων σχημάτων. Η εξέλιξη θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική αφού τέτοια κεραμικά αντικείμενα μπορούν χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή διαφόρων ειδών συσκευών ακόμη και στην κατασκευή υπερηχητικών αεροσκαφών και διαστημικών σκαφών. Τα κεραμικά αντικείμενα διαθέτουν πολλές χρήσιμες ιδιότητες αφού έχουν εξαιρετική αντοχή και αντίσταση στην διάβρωση, την τριβή και τις υψηλές θερμοκρασίες. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν ήταν καθόλου εύκολο να κατασκευάζονται κεραμικά αντικείμενα σε περίπλοκα σχήματα (κυλινδρικά, σπειροειδή, κυψελοειδή κ.α) ή σε όποιο άλλο επιθυμητό από ένα κατασκευαστή σχήμα. Ερευνητές των εργαστηρίων HRL στο Μαλιμπού της Καλιφόρνια κατάφεραν να αναπτύξουν τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης με την οποία κατάφεραν να δημιουργήσουν κεραμικά αντικείμενα με περίπλοκη μορφή. «Η τρισδιάστατη εκτύπωση είναι μια πολύ σημαντική νέα τεχνολογία αλλά μέχρι σήμερα τα υλικά που είχαν καταφέρει οι ερευνητές να εκτυπώσουν δεν ήταν υψηλής απόδοσης μηχανικά υλικά. Θελήσαμε να αναπτύξουμε τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης κεραμικών αντικειμένων υψηλής ανθεκτικότητας» αναφέρει ο Τομπάιας Σέντλερ, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Οι ερευνητές δημοσιεύουν το επίτευγμα τους στην επιθεώρηση «Science» και αναφέρουν στο σχετικό άρθρο ότι είναι ακόμη στα πρώτα βήματα της ανάπτυξης της τεχνολογίας και εκτιμούν ότι θα χρειαστούν περίπου πέντε έτη ώστε να εκτυπωθεί το πρώτο κεραμικό αντικείμενο που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη βιομηχανία. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=766233 Το διάστημα είναι το μέλλον της ανθρωπότητας. Τελικά είμαστε ή όχι μόνοι στο Σύμπαν;

Η ακτινογραφία του γαλαξία της Ανδρομέδας. Ο σπειροειδής γαλαξίας της Ανδρομέδας (ή Μ31) είναι ο μεγαλύτερος από τους γειτονικούς μας γαλαξίες. Απέχει περίπου 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Μάλιστα τυχαίνει να είναι το πιο μακρινό αντικείμενο που είναι ορατό με γυμνό μάτι στον νυχτερινό ουρανό. Όμως, από έναν γαλαξία δεν εκπέμπεται μόνο ορατό φως, αλλά όλα τα μήκη κύματος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, μεταξύ αυτών και οι ακτίνες Χ. To NuSTAR (Nuclear Spectroscopic Telescope Array) είναι διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ της NASA. Ένας από τους βασικούς στόχους της αποστολής του είναι η μελέτη των μαύρων τρυπών που βρίσκονται στα κέντρα των γαλαξιών. Έτσι, το διαστημικό τηλεσκόπιο NuStar ανίχνευσε 40 ισχυρές πηγές ακτίνων Χ που βρίσκονται στον γαλαξία της Ανδρομέδας. Πρόκειται για μαύρες τρύπες ή αστέρες νετρονίων που «καταπίνουν» τον αστρικό τους σύντροφο. To υλικό που παγιδεύεται στην έλξη τους θερμαίνεται και εκπέμπει ακτίνες Χ, πριν εξαφανιστεί για πάντα. Οι «ακτινογραφίες» του NuStar, είναι η ανίχνευση αυτών των ακτίνων Χ και ρίχνουν φως στο τι συμβαίνει σ’ αυτά τα «δυαδικά» συστήματα. Ιδού η «ακτινογραφία» του γαλαξία Ανδρομέδα από το NuStar: http://physicsgg.me/2016/01/05/%ce%b7-%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b4%cf%81%ce%bf%ce%bc/

Η πιο σφοδρή καταιγίδα στο Ηλιακό Σύστημα (video) Έχει έκταση ίση με αυτή της Γης, οι κεραυνοί ξεσπούν ο ένας μετά τον άλλο κάθε λίγα δευτερόλεπτα με την ισχύ τους να είναι δέκα χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή των κεραυνών στον πλανήτη μας. Οι επιστήμονες μελετούν εδώ και πολύ καιρό την θύελλα και με την βοήθεια του διαστημικού σκάφους Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του, εντόπισαν νέα ενδιαφέροντα στοιχεία. Την ονόμασαν «Λευκή» καταιγίδα επειδή τα νέφη που δημιουργούνται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας εκεί όπου μαίνεται η καταιγίδα έχουν έντονο και λαμπρό λευκό χρώμα. Ένα έτος του Κρόνου αντιστοιχεί σε 29,5 γήινα και οι επιστήμονες γνώριζαν ότι κατά μέσο όρο μια φορά μέσα στο Κρόνιο έτος κάνει την εμφάνιση της μεγάλη σφοδρή καταιγίδα. http://www.pronews.gr/portal/20160105/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CF%86%CE%BF%CE%B4%CF%81%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%B3%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-video

Το λιώσιμο των παγετώνων επιβραδύνει την περιστροφή της Γης. Καναδοί επιστήμονες που μελετούν τον πυρήνα της Γης ανακάλυψαν ότι η άνοδος της στάθμης των ωκεανών επιβραδύνει την περιστροφή της. Το νερό από τους λιωμένους παγετώνες προκαλεί όχι μόνο την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αλλά μετακινεί επίσης μάζα από τους πόλους προς τον ισημερινό, γεγονός που επιβραδύνει την περιστροφή της Γης, ενώ η βαρυτική έλξη της Σελήνης συμβάλλει επίσης στην επιβράδυνση. «Κατά τα τελευταία 3000 χρόνια, ο πυρήνας της Γης έχει επιταχυνθεί λίγο, ενώ ο μανδύας με την επιφάνεια έχουν επιβραδυνθεί», αναφέρει ο Ματιέ Ντέμπερι, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν στην έρευνά τους το παράδειγμα ενός αθλητή του καλλιτεχνικού πατινάζ που χαμηλώνει τα χέρια του στο κέντρο του σώματός του, προκειμένου να μειώσει την ταχύτητα περιστροφής του. Ως συνέπεια της επιβράδυνσης της περιστροφής της Γης, αυξάνεται σταδιακά το μήκος της ημέρας. Μάλιστα σε έναν αιώνα από τώρα, το μήκος μιας ημέρας θα έχει αυξηθεί κατά 1,7 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Αυτός ο αριθμός δεν ακούγεται υψηλός, αλλά σύμφωνα με τον Ντέμπερι πρόκειται για ένα συσσωρευτικό παράγοντα του οποίου η σημασία αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου. Κατανοώντας τη συνδυαστική επίδραση αυτών των παραγόντων, οι ερευνητές μπορούν να προβλέψουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα. «Αυτό μπορεί να βοηθήσει, για παράδειγμα, στην καλύτερη προετοιμασία των παράκτιων πόλεων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής», δήλωσε ο Ντέμπερι. «Η καλύτερη πρόβλεψη μπορεί να σημαίνει διαφορά δισεκατομμυρίων δολαρίων σε υποδομές», πρόσθεσε. http://www.naftemporiki.gr/story/1050264/to-liosimo-ton-pagetonon-epibradunei-tin-peristrofi-tis-gis