Δροσος Γεωργιος

Πώς η αποστολή DART της NASA μπορεί να προκαλέσει βομβαρδισμό του Άρη από αστεροειδείς. Ο βομβαρδισμός του αστεροειδή Δίμορφου δημιούργησε θραύσματα που μπορεί να πέσουν στον Άρη στο μακρινό μέλλον.Ο αστεροειδής Δίμορφος και οι ογκόλιθοι που τον συνοδεύουν (στους κύκλους)Σε μια πρώτη πρόβα για την περίπτωση που κάποιος διαστημικός βράχος απειλήσει τη Γη, σκάφος της NASA έπεσε με φόρα πάνω σε έναν μικρό αστεροειδή το 2022 και κατάφερε να τον εκτρέψει από την πορεία του.Όπως φαίνεται, όμως, το πείραμα είχε απρόβλεπτες συνέπειες: νέα μελέτη εκτιμά ότι τα βράχια που εκτινάχθηκαν από τον αστεροειδή-στόχο μπορεί μια μέρα να πέσουν στον Άρη.Οι βράχοι προέρχονται από τον αστεροειδή Δίμορφο, ο οποίος έχει περίπου το μέγεθος της Μεγάλης Πυραμίδας του Χέοπα και κινείται σε τροχιά γύρω από έναν μεγαλύτερο αστεροειδή που ονομάζεται Δίδυμος.Τον Σεπτέμβριο του 2022, το σκάφος DART της NASA, σε μέγεθος μεγάλου αυτοκινήτου, έπεσε πάνω στον Δίμορφο με ταχύτητα 6,3 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.Επίγεια τηλεσκόπια κατέγραψαν την πρόσκρουση και μετέπειτα παρατηρήσεις έδειξαν ότι η τροχιά του Δίμορφου γύρω από τον Δίδυμο είχε αλλάξει σημαντικά.Τα αποτελέσματα δημιούργησαν έτσι την αισιοδοξία ότι η ανθρωπότητα θα είχε τρόπο να αμυνθεί σε περίπτωση που κάποιος αστεροειδής βρεθεί στο διάβα της Γης.Σύμφωνα όμως με τη νέα μελέτη, η NASA δεν είχε λογαριάσει τα θραύσματα που εκτινάχθηκαν στο Διάστημα από την πρόσκρουση, συνολικά 37 βράχους με διάμετρο από 1 έως 7 μέτρα.Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μαθηματικά μοντέλα για να προσομοιώσουν την κίνηση των θραυσμάτων τα επόμενα 20.000 χρόνια.Αν και ο βαθμός αβεβαιότητας είναι μεγάλος, η ανάλυση δείχνει ότι κίνδυνος πρόσκρουσης στη Γη δεν υπάρχει. Εκτιμά όμως ότι τα συντρίμμια μπορεί να χτυπήσουν τον Άρη σε 6.000 χρόνια ή σε 15.000 χρόνια από σήμερα.Οι υπολογισμοί δεν έχουν υποβληθεί σε ανεξάρτητο έλεγχο και παρουσιάζονται ως προδημοσίευση στο αποθετήριο arXiv.«Δεν περιμέναμε ότι θα εκτινάσσονταν τόσο πολλοί και τόσο μεγάλοι βράχοι» δήλωσε στο National Geographic o Άντι Ρίβεν του Πανεπιστημίου «Τζονς Χόπκινς», μέλος της αποστολής DART.Σύμφωνα με τους ερευνητές που υπογράφουν τη μελέτη, τυχόν μελλοντικές αποστολές για την αναχαίτιση επικίνδυνων αστεροειδών πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα συντρίμμια. Ο Δίμορφος και πολλοί άλλοι αστεροειδείς θεωρούνται «σωροί από μπάζα», σύμφωνα με την ορολογία των αστρονόμων, είναι δηλαδή σαθρά συσσωματώματα βράχων και σκόνης και όχι συμπαγή αντικείμενα.Σύμφωνα με τη μελέτη, τα μικρότερα από τα 37 αδέσποτα θραύσματα του Δίμορφου πιθανότατα θα διαλυθούν στην αραιή αρειανή ατμόσφαιρα σε περίπτωση που πέσουν στον πλανήτη.Τα μεγαλύτερα όμως εκτιμάται ότι θα έφταναν στην επιφάνεια και θα άνοιγαν κρατήρες διαμέτρου έως 200 μέτρων. https://www.in.gr/2024/04/05/in-science/space/dart-peirama-tis-nasa-mporei-na-esteile-asteroeideis-se-poreia-sygkrousis-ton-ari

Ελον Μασκ: Σε ένα χρόνο η τεχνητή νοημοσύνη θα είναι εξυπνότερη από τον άνθρωπο. Η πολυσχιδής επιχειρηματική δραστηριότητα που ακολουθεί την πολυσχιδή προσωπικότητα του Ελον Μασκ καταγράφεται σχεδόν καθημερινά στις αναρτήσεις που κάνει στο Χ (πρώην Twitter) το οποίο εδώ και περίπου δύο χρόνια έχει εξαγοράσει ο Aμερικανός μεγιστάνας. Όπως είναι ευνόητο ο Μασκ δεν θα μπορούσε να αφήνει ασχολίαστο το ζήτημα της τεχνητής νοημοσύνης η καλπάζουσα εξέλιξη της οποίας είναι στην κορυφή της ατζέντας όχι μόνο σε τεχνολογικό αλλά και κοινωνικό- πολιτικό επίπεδο. Η γνώμη του αποκτά μεγαλύτερη σημασία αφού ίδρυσε τη δική του εταιρεία ανάπτυξης τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης, την xAI, η οποία παρουσίασε πρόσφατα το δικό της πρόγραμμα γενετικής νοημοσύνης στα πρότυπα του ChatGPT.«Η εικασία μου είναι ότι θα έχουμε τεχνητή νοημοσύνη που είναι πιο έξυπνη από οποιονδήποτε άνθρωπο πιθανότατα γύρω στο τέλος του επόμενου έτους» είπε ο Μασκ κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης στο X. Πρόσθεσε ότι μέσα σε πέντε χρόνια η ικανότητα της τεχνητής νοημοσύνης θα είναι σε τόσο υψηλό επίπεδο που θα ξεπερνούσε ένα σύστημα νοημοσύνης που θα διέθετε το IQ όλων των ανθρώπων στον πλανήτη. Η μήνυση Να σημειωθεί ότι ο Μασκ ήταν συνιδρυτής της OpenAI, της εταιρείας που δημιούργησε το ChatGPT και κάποια στιγμή αποχώρησε αλλά πριν από ένα μήνα υπέβαλε μήνυση στην εταιρεία επειδή φέρεται να εγκατέλειψε την αρχική της αποστολή να αναπτύξει την τεχνολογία της προς όφελος της ανθρωπότητας και όχι για κέρδος κάτι που η OpenAI αρνείται.Ο Μασκ έχει κρούσει επανειλημμένα τον κώδωνα του κινδύνου για τους πιθανούς κινδύνους που εγκυμονεί η τεχνητή νοημοσύνη προειδοποιώντας ότι η ΑΙ μπορεί να αποκτήσει τη δυνατότητα «καταστροφής του πολιτισμού». Θεωρεί επίσης πολύ πιθανή τη χρήση των εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης από εδώ και πέρα στις εκλογικές αναμετρήσεις. Ο Μασκ σημείωσε πάντως στην ανάρτηση του ότι κομβικό ρόλο στην εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης θα παίξει η παραγωγή των τσιπ που μπορούν να υποστηρίξουν αυτές τις λειτουργίες αλλά και η επίλυση των αυξημένων ενεργειακών αναγκών που απαιτεί η βιομηχανία ΑΙ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1635407/elon-mask-se-ena-chrono-i-techniti-noimosyni-tha-einai-exypnoteri-apo-ton-anthropo/

Την ώρα της ηλιακής έκλειψης στο CERN αναζητούσαν τη σκοτεινή ύλη του Σύμπαντος. Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC), ο μεγαλύτερος και πιο ισχυρός επιταχυντής σωματιδίων επαναλειτούργησε μετά μια παύση δύο ετών στη διάρκεια της οποίας όπως συνηθίζεται πραγματοποιήθηκαν εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης των συστημάτων του. Ο LHC που βρίσκεται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών (CERN) μπήκε στη πρίζα την περασμένη Παρασκευή με τους επιστήμονες του CERN να εκκινούν μια διαδικασία στην οποία πρωτόνια συγκρούονται μεταξύ τους με ταχύτητα ελάχιστα μικρότερη από αυτή του φωτός. Στο κυνήγι του Σύμπαντος Ο LHC θα προσπαθήσει να ανασυνθέσει τι συνέβη το πρώτο δευτερόλεπτο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν. Η πρώτη ερευνητική προσπάθεια από την επαναλειτουργία του LHC θα είναι η αναζήτηση της σκοτεινής ύλης. Η μυστηριώδης σκοτεινή ύλη αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μέρος της ύλης στο Σύμπαν. Ωστόσο, η σκοτεινή ύλη είναι αόρατη και γίνεται γνωστή μόνο μέσω των βαρυτικών της επιδράσεων. Δεν έχει απομονωθεί ποτέ σε εργαστήριο, οπότε οι ερευνητές πρέπει να βασίζονται σε πειράματα για τη μελέτη της.Όπως έγινε γνωστό οι υπεύθυνοι του προγράμματος αναζήτησης της σκοτεινής ύλης άφησαν τον επιταχυντή να δουλεύει τρεις μέρες και χθες την ώρα που η προσοχή της επιστημονικής κοινότητας ήταν στραμμένη στην ολική ηλιακή έκλειψη εκείνοι συνέλεξαν όλα τα δεδομένα που προέκυψαν από τις συγκρούσεις των σωματιδίων για να ξεκινήσουν τις αναλύσεις ευελπιστώντας να υπάρχουν στοιχεία που να σχετίζονται με τη σκοτεινή ύλη.Τα πειράματα στη νέα φάση λειτουργίας του LHC θα διαρκέσουν πολλούς μήνες και στη συνέχεια ο επιταχυνής θα αδρανοποιηθεί εκ νέου για να ξεκινήσουν οι διεργασίες δημιουργίας του νέου μοντέλου επιταχυντή που θα λειτουργεί στο CERN, του High Luminosity LHC (HL-LHC). Οι επιστήμονες στο CERN ευελπιστούν τα πειράματα με το νέο επιταχυντή θα προσφέρουν νέες σημαντικές πληροφορίες για τη γέννηση, εξέλιξη αλλά το πιθανό τέλος του Σύμπαντος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1635423/tin-ora-tis-iliakis-ekleipsis-sto-cern-anazitoysan-tin-skoteini-yli-toy-sympantos/

Το πρώτο ουράνιο τόξο που εντοπίζεται σε εξωπλανήτη εντυπωσιάζει τους επιστήμονες. Δεν είχε καταγραφεί το φαινόμενο μακριά από το ηλιακό μας σύστημα.Το 2013 ανακαλύφθηκε σε απόσταση περίπου 600 ετών φωτός από τη Γη ένας ακόμη εξωπλανήτης. Ο WASP-76b όπως ονομάστηκε ο πλανήτης αυτός έχει μάζα παρόμοια με αυτή του Δία και βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το μητρικό του άστρο. Ο εξωπλανήτης βρίσκεται σε απόσταση 12 φορές πιο κοντινή στο άστρο του από αυτή που βρίσκεται ο Ερμής στον Ήλιο για αυτό και οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται σε αυτόν είναι πραγματικά κολασμένες.Εκτιμάται ότι στην πλευρά που βλέπει μόνιμα το άστρο ανέρχεται σε πάνω από 2,5 χιλιάδες βαθμούς Κελσίου ενώ σε αυτή που δεν βλέπει το άστρο η θερμοκρασία ξεπερνά τους 1,300 βαθμούς Κελσίου. Οι κολασμένες θερμοκρασίες στην πλευρά του πλανήτη που βλέπει το άστρο προκαλούν την εξάτμιση μετάλλων. Στη συνέχεια ισχυροί άνεμοι που σχηματίζονται μεταφέρουν «σιδηρατμούς» στην ψυχρότερη πλευρά, όπου επικρατεί νύχτα, και εκεί συμπυκνώνονται σε σταγονίδια σιδήρου. Με απλά λόγια στον WASP-76 b βρέχει σίδηρο.Μια μελέτη εντόπισε 11 συστατικά στην ατμόσφαιρα του WASP-76b και σε μια προσπάθεια να εξηγήσουν οι επιστήμονες την παρουσία εκείνων που συνδέονται με την ύπαρξη πετρωμάτων εικάζουν ότι κοντά στον WASP-76b υπήρχε κάποτε ένας μικρός βραχώδης πλανήτης σαν τον Ερμή ο οποίος για κάποιος λόγο βγήκε από την τροχιά του και πλησίασε τον WASP-76b με αποτέλεσμα ο αέριος γίγαντας να τον καταπιεί. Το εφέ που μπορεί να φωτίσει τη ζωή Η καταγραφή στοιχείων της αποστολής αναζήτησης και μελέτης εξωπλανητών CHEOPS του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) αποκαλύπτει ένα ακόμη εντυπωσιακό φαινόμενο στον WASP-76b που δεν έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα στους περισσότερους από πέντε χιλιάδες εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Είναι μια ατμοσφαιρική διάταξη που μοιάζει με ουράνιο τόξο από πολύχρωμους, ομόκεντρους δακτυλίους φωτός που εμφανίζονται μόνο κάτω από πολύ περίεργες συνθήκες.«Αυτό που είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου είναι η απίστευτη κλίμακα αυτού που βλέπουμε. O WASP-76b βρίσκεται αρκετές εκατοντάδες έτη φωτός μακριά, ένας γίγαντας πλανήτης με έντονα θερμό αέριο όπου πιθανότατα βρέχει λιωμένο σίδηρο. Παρά το χάος, φαίνεται ότι έχουμε εντοπίσει τα πιθανά σημάδια ενός λαμπρού φαινομένου» λέει ο Μάθιου Στάντινγκ, ερευνητής της ESA που μελετά εξωπλανήτες.Πρόκειται για ένα φαινόμενο που οι ειδικοί ονομάζουν «εφέ δόξας» και συμβαίνει όταν το φως διέρχεται από ένα στενό κενό. Στη Γη, αυτό το κενό θα μπορούσε να είναι ο χώρος μεταξύ των σταγονιδίων νερού στα σύννεφα, για παράδειγμα. Αυτό προκαλεί μια διαφορετική μορφή διάθλασης του φωτός η οποία συμβαίνει όταν το φως περνά από ένα εμπόδιο ή μέσα από ένα άνοιγμα.Καθώς τα κύματα φωτός διασπώνται και στη συνέχεια επανενώνονται δημιουργούνται σκοτεινές και ανοιχτόχρωμες ζώνες, αντίστοιχα καθώς και ομόκεντροι χρωματικοί δακτύλιοι. Η παρουσία αυτού του φαινομένου στην ατμόσφαιρα του WASP-76b υποδηλώνει την παρουσία νεφών που αποτελούνται από τέλεια σφαιρικά σταγονίδια νερού που είτε έχουν διαρκέσει για τουλάχιστον τρία χρόνια είτε σύννεφα που αναπληρώνονται συνεχώς. Εάν τα σύννεφα είναι επίμονα αυτό δείχνει ότι η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας του WASP-76b παρά τις ακραίες συνθήκες που επικρατούν εκεί πρέπει να είναι σταθερή με την πάροδο του χρόνου. Αυτή είναι μια συναρπαστική εικόνα που υπαινίσσεται τη σταθερότητα γύρω από αυτό που από καιρό θεωρούνταν ένας μόνιμα ταραγμένος κόσμος.Τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης ότι οι ειδικοί σε εξωπλανήτες θα μπορούσαν να διερευνήσουν μακρινούς κόσμους για παρόμοια φαινόμενα φωτός, συμπεριλαμβανομένου του αστρικού φωτός που αντανακλάται σε υγρές λίμνες και ωκεανούς. Αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να είναι ζωτικής σημασίας στη συνεχή αναζήτηση της ανθρωπότητας για ζωή πέρα από το ηλιακό σύστημα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1634063/to-proto-oyranio-toxo-poy-entopizetai-se-exoplaniti-entyposiazei-toys-epistimones/

Έδρα Εξωπλανητικών Συστημάτων και Αστροβιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Δεν υπάρχει ως αυτόνομο αντικείμενο στον ελληνικό ακαδημαϊκό χώρο. Μια σημαντική εξέλιξη όχι μόνο για τον ελληνικό αλλά και τον ευρωπαϊκό ακαδημαϊκό χώρο έλαβε χώρα χθες Παρασκευή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.Με στόχο τη δωρεά για την ίδρυση επώνυμης έδρας, με τίτλο «Εξωπλανητικά Συστήματα και Αστροβιολογία», στον Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, υπογράφηκε στην Πρυτανεία, Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της εταιρείας ROKS MARITIME INC. Το Μνημόνιο Συνεργασίας υπέγραψαν ο Πρύτανης του ΑΠΘ, Καθηγητής Χαράλαμπος Φείδας, και ο εκπρόσωπος της εταιρείας κ. Κωνσταντίνος Κροντηράς. Στη συνάντηση συμμετείχαν οι Καθηγητές του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ Νικόλαος Στεργιούλας, Κλεομένης Τσιγάνης και Παντελής Παπαδόπουλος.Το γνωστικό αντικείμενο «Εξωπλανητικά Συστήματα και Αστροβιολογία» συνδέεται με πλήθος διαστημικών αποστολών του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της NASA. Πρόκειται για ένα νέο αντικείμενο υψηλού επιστημονικού ενδιαφέροντος και αντίκτυπου, το οποίο δεν υπάρχει, ως αυτόνομο αντικείμενο, στον ελληνικό ακαδημαϊκό χώρο ενώ ελάχιστες παρόμοιες έδρες υπάρχουν στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.Η λειτουργία της έδρας θα συμβάλλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη των ερευνητικών δραστηριοτήτων της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ, καθώς το ερευνητικό αντικείμενο είναι διεπιστημονικό, με αναφορά, εκτός από την Αστροφυσική, στις επιστήμες της Χημείας, της Βιολογίας και της Γεωλογίας, ενώ το τεχνικό μέρος του εξοπλισμού των παρατηρήσεων αφορά και σε αντικείμενα που θεραπεύονται στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ. Επιπρόσθετα, προβλέπεται η δημιουργία διεπιστημονικής φοιτητικής ομάδας που θα δραστηριοποιείται στο ερευνητικό αντικείμενο της επώνυμης έδρας και θα συμμετέχει σε δραστηριότητες και διαγωνισμούς της ESA. Οι δράσεις «Με την ίδρυση της επώνυμης έδρας, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο πρωτοπορεί, για ακόμα μία φορά, καθώς αποκτά ξεχωριστή θέση στο ερευνητικό αντικείμενο των Εξωπλανητικών Συστημάτων και της Αστροβιολογίας, ανάμεσα στα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα της χώρας μας αλλά και στο διεθνές ακαδημαϊκό περιβάλλον» δήλωσε ο Πρύτανης του ΑΠΘ, Καθηγητής Χαράλαμπος Φείδας.Στον Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής έχει ήδη συσταθεί επιστημονική ομάδα, με συμμετοχή και πολλών φοιτητών, η οποία συμμετέχει σε νέες παρατηρήσεις εξωπλανητών, αξιοποιώντας τις υπάρχουσες υποδομές, όπως είναι τα τηλεσκόπια στο Αστεροσκοπείο του ΑΠΘ και στους αστρονομικούς σταθμούς του ΑΠΘ στο ΝΟΗΣΙΣ και στην Κύπρο, ενώ σύντομα θα λειτουργήσει και μεγαλύτερη υποδομή στον αστρονομικό σταθμό του ΑΠΘ στον Χολομώντα. Οι παρατηρήσεις αυτές συμβάλλουν ενεργά στην προετοιμασία της διαστημικής αποστολής ARIEL (Atmospheric Remote-sensing Infrared Exoplanet Large-survey) της ESA.Η δωρεά θα διατεθεί, μεταξύ άλλων, για την πρόσληψη ενός επισκέπτη καθηγητή/τριας με εξειδίκευση στο γνωστικό αντικείμενο της επώνυμης έδρας, με διεθνή εμπειρία, που θα επιλεγεί σύμφωνα κατόπιν εισήγησης στη Γενική Συνέλευση του Τμήματος Φυσικής. Επίσης, ένα μέρος της δωρεάς θα διατεθεί για την αναβάθμιση του εξοπλισμού και των υποδομών του Εργαστηρίου Αστρονομίας, στο οποίο θα φιλοξενηθεί η έδρα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1633620/edra-exoplanitikon-systimaton-kai-astroviologias-sto-aristoteleio-panepistimio-thessalonikis/

Άστρα κανίβαλοι στο κέντρο του γαλαξία μας κάνουν λίφτινγκ με την ύλη των άστρων που εξοντώνουν. Ερευνητική ομάδα ανακάλυψε το φρικιαστικό μυστικό πίσω από τη φαινομενική νεότητα ορισμένων άστρων στην καρδιά του γαλαξία μας. Σαν μια διαστημική εκδοχή της κατά συρροή δολοφόνου του 17ου αιώνα, Ελίζαμπεθ Μπάθορι, η οποία υποτίθεται ότι προσπάθησε να διατηρήσει τη νεανική της λάμψη κάνοντας μπάνιο στο αίμα των θυμάτων της, μερικά από αυτά τα άστρα φαίνεται να διατηρούν την νεότητα τους επιτιθέμενα σε γειτονικά άστρα κλέβοντας την ύλη τους. Αυτή η κανιβαλιστική διαδικασία αφήνει το αστρικό θύμα ως ένα παράξενο, απογυμνωμένο άστρο «ζόμπι» που μετά από λίγο καιρό θα πεθάνει.Πρόκειται για ένα από τα πολλά ενδιαφέροντα ευρήματα που προέκυψαν από τη μελέτη μιας πυκνής ομάδας περίπου χιλίων άστρων που περιφέρονται γύρω από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας. «Η παρατήρηση των κέντρων άλλων γαλαξιών είναι πολύ δύσκολη γιατί είναι τόσο μακριά. Η μελέτη του δικού μας γαλαξιακού κέντρου μπορεί να μας πει για το τι συμβαίνει στα κέντρα όλων των γαλαξιών» λέει η Σανέ Ρόουζ, επιστήμονας του Πανεπιστημίου Northwestern στις ΗΠΑ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Το φαινόμενο Το κέντρο του γαλαξία μας είναι ένα από τα πιο ακραία περιβάλλοντα που μπορούν να παρατηρήσουν οι αστρονόμοι από τη Γη. Αυτή η περιοχή φιλοξενεί τον Τοξότη Α*, μια μαύρη τρύπα με μάζα ισοδύναμη με αυτή 4,5 εκατομμυρίων άστρων σαν τον Ήλιο. Ο Τοξότης Α* είναι ένα κοσμικό τέρας με περίπου ένα εκατ. άστρα να βρίσκονται σε τροχιά γύρω από αυτόν.Όλα αυτά τα άστρα είναι στριμωγμένα σε μια περιοχή πλάτους περίπου 4 ετών φωτός, περίπου την απόσταση μεταξύ του ήλιου και του πλησιέστερου αστρικού γείτονά του, του Proxima Centauri. Αυτό σημαίνει ότι γεγονότα όπως οι αστρικές συγκρούσεις που είναι σχετικά σπάνια στην αραιοκατοικημένη περιοχή μας του γαλαξία μας, είναι σχεδόν συνηθισμένα γύρω από τον Τοξότη Α* εξαιτίας της τρομερής βαρυτικής επίδρασης που έχει η μαύρη τρύπα στο τοπικό κοσμικό περιβάλλον.Ένα αποτέλεσμα αυτών των καταστροφικών συγκρούσεων σύμφωνα με τη νέα μελέτη είναι ένας περίεργος πληθυσμός απογυμνωμένων άστρων και άστρων που φαίνονται νεανικά χάρη σε…ντους πλούσια σε υδρογόνο που εκτοξεύεται από τα άστρα που καταστρέφονται. Ωστόσο, η απόκτηση αυτής της νεανικής εμφάνισης έχει κόστος. Όσο πιο μεγάλη μάζα έχει ένα άστρο τόσο πιο γρήγορα καίγεται μέσω της παροχής καυσίμου που διαθέτει για την εγγενή πυρηνική σύντηξη, μια διαδικασία που το εμποδίζει να καταρρεύσει υπό τη δική του βαρύτητα. Έτσι συσσωρεύοντας την κλεμμένη ύλη αυτά τα τεράστια αστέρια συντομεύουν τη ζωή τους. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1632726/astra-kanivaloi-sto-kentro-toy-galaxia-kanoyn-liftingk-me-tin-yli-ton-astron-poy-exontonoyn/

Η DESI μετράει την σκοτεινή ενέργεια του σύμπαντος. Οι αστροφυσικοί χρησιμοποιώντας το Dark Energy Spectroscopic Instrument (DESI) δημιούργησαν τον μεγαλύτερο τρισδιάστατο χάρτη του σύμπαντός μας και διερεύνησαν την σκοτεινή ενέργεια, την μυστηριώδη αιτία που προκαλεί την επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος. Μια γενιά φυσικών αναφέρεται στην σκοτεινή ενέργεια που διαποτίζει το σύμπαν ως «η κοσμολογική σταθερά». Τώρα ο χάρτης της DESI δείχνει ότι αυτή η μυστηριώδης ενέργεια μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου. Αν αληθεύει κάτι τέτοιο τότε, κλονίζεται το αποδεκτό μοντέλο των επιστημόνων για το σύμπαν, που είναι γνωστό ως «Καθιερωμένο Πρότυπο της Κοσμολογίας», συντομογραφικά ως ΛCDM. Στο ΛCDM, κυριαρχεί η σταθερή ποσότητα σκοτεινής ενέργειας (κοσμολογική σταθερά Λ), μαζί με την ψυχρή σκοτεινή ύλη (Cold Dark Matter=CDM) Η DESI χαρτογράφησε γαλαξίες και κβάζαρ με πρωτοφανή λεπτομέρεια, δημιουργώντας τον μεγαλύτερο τρισδιάστατο χάρτη του σύμπαντος μέχρι σήμερα και μετρώντας πόσο γρήγορα διαστάλθηκε το σύμπαν στα τελευταία 11 δισεκατομμύρια χρόνια της ζωής του.Είναι η πρώτη φορά που οι αστροφυσικοί μέτρησαν την ιστορία της διαστολής της περιόδου πριν από 8-11 δισεκατομμύρια χρόνια, με ακρίβεια μεγαλύτερη από 1%, ανοίγοντας έναν μεγάλο δρόμο για την μελέτη της σκοτεινής ενέργειας.Μόλις στο πρώτο έτος συλλογής δεδομένων ο χάρτης της DESI έχει ξεπεράσει όλους τους προηγούμενους τρισδιάστατους φασματοσκοπικούς χάρτες και επιβεβαίωσε τα βασικά στοιχεία του καλύτερου μοντέλου του σύμπαντος που διαθέτουμε σήμερα.Όμως προέκυψαν και κάποια στοιχεία που δείχνουν ότι η μυστηριώδης σκοτεινή ενέργεια που κάνει το σύμπαν να διαστέλλεται επιταχυνόμενα, πιθανόν εξασθενεί ελαφρώς με τον χρόνο. Πρόκειται για ένα εύρημα που μπορεί να κλονίσει τα θεμέλια της φυσικής. Προς το παρόν η στατιστική των δεδομένων δεν είναι αρκετά ισχυρή ώστε οι ασστροφυσικοί να ισχυριστούν με βεβαιότητα ότι πραγματοποίησαν μια νέα ανακάλυψη – ότι δηλαδή η σκοτεινή ενέργεια μεταβάλλεται με το χρόνο. Οι παρατηρήσεις ευνοούν προς το παρόν την μείωση της σκοτεινής ενέργειας, αλλά το αποτέλεσμα αυτό θα μπορούσε να αλλάξει με την συλλογή περισσότερων δεδομένων. Πάντως οι ερευνητές σημειώνουν ότι τρία διαφορετικά σύνολα παρατηρήσεων δείχνουν όλα προς την ίδια συναρπαστική κατεύθυνση, αφού έρχεται σε αντίθεση με την καθιερωμένη εικόνα της σκοτεινής ενέργειας ως εγγενούς σταθερής ενεργειακής πυκνότητας του κενού χώρου – μια ποσότητα που ονομάζεται «κοσμολογική σταθερά», λόγω της αμετάβλητης φύσης της. Αν η σκοτεινή ενέργεια δεν είναι μια κοσμολογική σταθερά, τότε αυτό θα είναι μια τεράστια ανακάλυψη.Το 1998, η ομάδα του Adfam Riess, μαζί με μια άλλη ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής τον Saul Perlmutter, χρησιμοποίησαν το φως δεκάδων μακρινών, ετοιμοθάνατων άστρων που ονομάζονται σουπερνόβα για να «διαφωτίσουν» την δομή του σύμπαντος. Ανακάλυψαν ότι ο ρυθμός με τον οποίο διαστέλλεται το σύμπαν αυξάνεται καθώς αυτό γερνάει.Σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, οποιαδήποτε ύλη ή ενέργεια μπορεί να οδηγήσει σε κοσμική διαστολή. Αλλά καθώς ο χώρος διαστέλλεται, όλα τα γνωστά είδη ύλης και ενέργειας γίνονται λιγότερο πυκνά καθώς αραιώνονται σε ένα ευρύτερο σύμπαν. Καθώς οι πυκνότητές τους μειώνονται, η διαστολή του σύμπαντος θα έπρεπε να επιβραδύνεται κι όχι να επιταχύνεται.Όμως, μια ουσία που δεν «αραιώνεται» με την διαστολή του χώρου είναι ο ίδιος ο χώρος. Αν το κενό έχει μια δική του ενέργεια, τότε όσο περισσότερο κενό προκύπτει τόσο περισσότερη περισσότερη ενέργεια δημιουργείται και η διαστολή θα επιταχύνεται, όπως παρατήρησαν οι Riess και Perlmutter. Η ανακάλυψή τους για την επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος αποδόθηκε στην παρουσία της σκοτεινής ενέργειας που σχετίζεται με τον κενό χώρο.Κατά κάποιο τρόπο, ο Αϊνστάιν είχε εξετάσει μια τέτοια πιθανότητα όταν ανέπτυξε την γενική σχετικότητα το 1916. Επειδή μισούσε την ιδέα ενός ασταθούς σύμπαντος, συνειδητοποίησε ότι ο μόνος τρόπος για να παραμένει το σύμπαν στατικό και αμετάβλητο, ήταν η ύπαρξη μιας μυστηριώδους δύναμης – ένα είδος αντιβαρύτητας – η οποία θα εξισορροπούσε την βαρύτητα – που από μόνη της θα οδηγούσε την ύλη του σύμπαντος στην συστολή του και την κατάρρευση. Φαντάστηκε ότι ο κενός χώρος θα μπορούσε να εμποτιστεί με μια σταθερή ποσότητα επιπλέον ενέργειας, που συμβολίζεται με Λ, και αναφέρεται ως η κοσμολογική σταθερά. Όμως μια δεκαετία αργότερα, ο αστρονόμος Edwin Hubble ανακάλυψε ότι οι γαλαξίες απομακρύνονται μεταξύ τους – όπως οι σταφίδες στη ζύμη ενός σταφιδόψωμου που φουσκώνει. Το σύμπαν λοιπόν δεν ήταν στατικό – ούτε εμφάνιζε σημάδια συρρίκνωσης λόγω βαρύτητας, όπως φοβόταν ο Αινστάιν – αλλά αντίθετα διαστελλόταν προς όλες τις κατευθύνσεις. Αν το σύμπαν όντως διαστελλόταν, τότε η κοσμολογική σταθερά δεν ήταν απαραίτητη και ο Αινστάιν την αφαίρεσε από τις εξισώσεις του, δηλώνοντας αργότερα ότι η κοσμολογική σταθερά αποτελούσε την μεγαλύτερη γκάφα της ζωής του. Όμως μετά την ανακάλυψη του 1998 ότι το σύμπαν δεν διαστέλλεται απλώς, αλλά διαστέλλεται επιταχυνόμενα, η κοσμολογική σταθερά επέστρεψε στις εξισώσεις του Αινστάιν κερδίζοντας μια θέση στην καρδιά του Καθιερωμένου Προτύπου της Κοσμολογίας (ΛCDM).Με 5.000 μικροσκοπικά ρομπότ το Φασματοσκόπιο Σκοτεινής Ενέργειας της DESI στην κορυφή ενός βουνού στην Αριζόνα, οι ερευνητές μπορούν να δουν 11 δισεκατομμύρια χρόνια πίσω στο παρελθόν. Για να μελετήσει τις επιπτώσεις της σκοτεινής ενέργειας τα τελευταία 11 δισεκατομμύρια χρόνια, η DESI δημιούργησε τον μεγαλύτερο τρισδιάστατο χάρτη του σύμπαντος που κατασκευάστηκε ποτέ, με τις πιο ακριβείς μετρήσεις μέχρι σήμερα. Αυτή είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες μέτρησαν την ιστορία της διαστολής του νεαρού σύμπαντος με ακρίβεια μεγαλύτερη από 1%, δίνοντάς μας την καλύτερη εικόνα για το πώς εξελίχθηκε το σύμπαν. Οι ερευνητές δημοσίευσαν την ανάλυση των δεδομένων που συλλέχθηκαν τον πρώτο χρόνο της λειτουργίας της DESI σε πολλές εργασίες που προς το παρόν αναρτήθηκαν στο arXiv ή ανακοινώθηκαν σε συνέδρια στις ΗΠΑ και την Ιταλία. Mια διαδραστική πτήση μέσα από εκατομμύρια γαλαξίες που έχουν χαρτογραφηθεί χρησιμοποιώντας τα δεδομένα από την DESI. Μέχρι στιγμής, τα δεδομένα δείχνουν ότι σε γενικές γραμμές υπάρχει μια συμφωνία με το αποδεκτό θεωρητικό μοντέλο για το σύμπαν ΛCDM, αλλά προκύπτουν επίσης και μερικές δυνητικά ενδιαφέρουσες αποκλίσεις που δείχνουν ότι η σκοτεινή ενέργεια εξελίσσεται με το χρόνο. Αυτές οι αποκλίσεις είναι πιθανό να εξαφανιστούν όταν εμπλουτιστεί η στατιστική των δεδομένων με περισσότερα δεδομένα. Πέρα όμως από την επιβεβαίωση ή όχι της μεταβολής της σκοτεινής ενέργειας κατά την διαστολή του σύμπαντος, η ανάλυση του συνόλου των δεδομένων θα βελτιώσει τον υπολογισμό της σταθεράς Hubble (που μας δείχνει πόσο γρήγορα διαστέλλεται το σύμπαν σήμερα), αλλά και την κοσμολογική εκτίμηση της μάζας των νετρίνων.Μελετώντας τον χάρτη της DESI, είναι εύκολο να δει κανείς την υποκείμενη δομή του σύμπαντος. Όμως, το πολύ αρχέγονο σύμπαν, που δεν μπορεί να δει η DESI, ήταν αρκετά διαφορετικό: μια καυτή, πυκνή σούπα υποατομικών σωματιδίων που κινούνταν πολύ γρήγορα. Μεταξύ αυτών των σωματιδίων ήταν τα βαρυόνια, κυρίως πρωτόνια και νετρόνια που στη συνέχεια σχημάτισαν τα άτομα, κυρίως υδρογόνο και ήλιο, τα οποία αποτελούν την ορατή ύλη του σύμπαντος.Οι μικροσκοπικές διακυμάνσεις σε αυτό το αρχέγονο ιονισμένο πλάσμα προκάλεσαν κύματα πίεσης, εξαναγκάζοντας τα βαρυόνια σε ένα μοτίβο κυματισμών παρόμοιο με αυτό που θα βλέπατε αν πετάξετε ένα βότσαλο σε λίμνη. Καθώς το σύμπαν διαστελλόταν και ψυχόταν, σχηματίστηκαν ουδέτερα άτομα και τα κύματα πίεσης έπαψαν, «παγώνοντας» τους κυματισμούς σε τρεις διαστάσεις και αυξάνοντας την συσσώρευση των μελλοντικών γαλαξιών στις πυκνές περιοχές. Δισεκατομμύρια χρόνια μετά, μπορούμε ακόμα να δούμε αυτό το αχνό μοτίβο τρισδιάστατων κυματισμών ή φυσαλίδων, στον χαρακτηριστικό διαχωρισμό των γαλαξιών- ένα χαρακτηριστικό που αναφέται ως Βαρυονικές Ακουστικές Ταλαντώσεις (BAOs).Oι ερευνητές χρησιμοποιούν τις μετρήσεις BAOs ως κοσμικό χάρακα για την κλίμακα μήκους στην κοσμολογία. Το μήκος αυτού του χάρακα δίνεται από την μέγιστη απόσταση που θα μπορούσαν να διανύσουν τα ακουστικά κύματα στο αρχέγονο πλάσμα πριν αυτό ψυχθεί μέχρι την θερμοκρασία που σχηματίστηκαν τα ουδέτερα άτομα (την εποχή επανασύνδεσης). Το μήκος αυτού του τυπικού χάρακα (≈490 εκατομμύρια έτη φωτός στο σημερινό σύμπαν) μπορεί να μετρηθεί εξετάζοντας τη δομή μεγάλης κλίμακας της ύλης χρησιμοποιώντας αστρονομικές παρατηρήσεις. Η χαρτογράφηση των φυσαλίδων BAOs επιτρέπει στους ερευνητές να τεμαχίσουν τα δεδομένα σε κομμάτια, μετρώντας πόσο γρήγορα διαστέλλονταν το σύμπαν κάθε χρονική στιγμή στο παρελθόν του και να προσδιορίσουν την επίδραση της σκοτεινής ενέργειας σ’ αυτή τη διαστολή. Το βίντεο δείχνει πώς οι Βαρυονικές Ακουστικές Ταλαντώσεις (BAOs) λειτουργούν ως κοσμικός χάρακας για τη μέτρηση της διαστολής του σύμπαντος Η χρήση γαλαξιών για τη μέτρηση της ιστορίας της διαστολής και την καλύτερη κατανόηση της σκοτεινής ενέργειας είναι μία τεχνική, αλλά έχει κάποια όρια. Από ένα ορισμένο σημείο και μετά το φως από τους τυπικούς γαλαξίες είναι πολύ αχνό, οπότε οι ερευνητές στρέφονται στα κβάζαρ – στους εξαιρετικά μακρινούς και φωτεινούς γαλαξιακούς πυρήνες με μαύρες τρύπες στο κέντρο τους. Το φως από τα κβάζαρ απορροφάται καθώς περνά μέσα από διαγαλαξιακά νέφη αερίου, επιτρέποντας στους ερευνητές να χαρτογραφήσουν τους θύλακες της πυκνής ύλης και να τους χρησιμοποιήσουν με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούν τους γαλαξίες. Η μέθοδος αυτή επιτρέπει στους αστρονόμους να δούν το σύμπαν όταν ήταν πολύ νέο.Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν 450.000 κβάζαρ, το μεγαλύτερο σύνολο που συλλέχθηκε ποτέ για τέτοιου είδους μετρήσεις, ώστε να προεκτείνουν τις μετρήσεις των BAOs μέχρι 11 δισεκατομμύρια χρόνια πίσω στο παρελθόν. Μέχρι το τέλος της έρευνας, η DESI θα χαρτογραφήσει 3 εκατομμύρια κβάζαρ και 37 εκατομμύρια γαλαξίες!Η DESI είναι το πρώτο φασματοσκοπικό πείραμα που πραγματοποίησε μια πλήρως «τυφλή ανάλυση», η οποία κρύβει το πραγματικό αποτέλεσμα καθώς οι επιστήμονες που επεξεργάζονται τα δεδομένα, για να αποφευχθεί οποιαδήποτε ασυνείδητη μεροληψία. Τα διαγράμματα που ακολουθούν δείχνουν τα μέχρι τώρα αποτελέσματα της DESI: Οι μετρήσεις της DESI διαφέρουν από την θεωρητική πρόβλεψη του ΛCDM κατά 2,5σ, 3,5σ ή 3,9σ, ανάλογα με τον κατάλογο των σουπερνόβα χρησιμοποιήθηκε στην ανάλυση των δεδομένων. Τι σημαίνουν αυτά τα «σίγμα»; Φανταστείτε ότι ρίχνετε ένα τίμιο νόμισμα 100 φορές. Θεωρητικά αναμένονται 50 κορώνες και 50 γράμματα. Αν έρθουν 60 κορώνες, τότε λέμε πως έχουμε απόκλιση 2σ από την αναμενόμενη τιμή. Οι πιθανότητες για να συμβεί κάτι τέτοιο τυχαία (σε αντίθεση με ένα ‘φτιαγμένο’ νόμισμα) είναι 1 στις 20. Αν έρθουν 75 κορώνες – η πιθανότητα για να συμβεί αυτό τυχαία είναι 1 προς 2 εκατομμύρια – και πλέον η απόκλιση από την θεωρητική τιμή είναι 5σ. Αν oι μελλοντικές μετρήσεις της DESI φτάσουν να διαφέρουν από την θεωρητική πρόβλεψη του ΛCDM κατά 5σ, τότε και μόνο τότε θα θεωρήσουμε πως υπάρχει μια νέα ανακάλυψη στην Φυσική. πηγές: 1. First Results from DESI Make the Most Precise Measurement of Our Expanding Universe – https://newscenter.lbl.gov/2024/04/04/desi-first-results-make-most-precise-measurement-of-expanding-universe/ 2. Dark Energy May Be Weakening, Major Astrophysics Study Finds – https://www.quantamagazine.org/dark-energy-may-be-weakening-major-astrophysics-study-finds-20240404 Το Φασματοσκόπιο Σκοτεινής Ενέργειας (DESI) στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Kitt Peak στην Αριζόνα, πραγματοποιεί τις πιο ακριβείς μετρήσεις σκοτεινής ενέργειας. Ο χάρτης του σύμπαντός μας από τη DESI. Η Γη βρίσκεται στο κέντρο αυτού του πλήρους χάρτη. Στο μεγεθυμένο τμήμα, είναι εύκολο να δούμε την υποκείμενη δομή της ύλης στο σύμπαν. Το διάγραμμα Hubble της DESI παρουσιάζει το χαρακτηριστικό μοτίβο, τις ακουστικές ταλαντώσεις βαρυονίων (ή «φυσαλίδες» BAO), σε διαφορετικές ηλικίες του σύμπαντος. Η ποσότητα της σκοτεινής ενέργειας καθορίζει πόσο γρήγορα διαστέλλεται το σύμπαν και επομένως το μέγεθος των φυσαλίδων. Τα πειραματικά σημεία με τα σφάλματα δείχνουν το μέγεθος των ΒΑΟ μετρημένο με διαφορετικό τρόπο. Η οριζόνται γραμμή που τέμνει τον οριζόντιο άξονα στο σημείο 1 εκφράζει το μέγεθος των BAO που προβλέπει το Καθιερωμένο Κοσμολογικό Πρότυπο (ΛCDM). Η διακεκομμένη γραμμή δείχνει την πρόβλεψη από ένα διαφορετικό μοντέλο όπου η σκοτεινή ενέργεια μεταβάλλεται με το χρόνο. Η DESI θα συγκεντρώσει περισσότερα δεδομένα για να προσδιορίσει ποιο μοντέλο δίνει την καλύτερη περιγραφή του σύμπαντος. Μια επεξηγηματική παρουσίαση του προηγούμενου διαγράμματος (Credit: Claire Lamman/DESI collaboration)(ΦΩΤ.4)

GW230529: Η συγχώνευση ενός αστέρα νετρονίων και ενός άγνωστου συμπαγούς αντικειμένου. Η περίληψη της ανακάλυψης της πηγής βαρυτικών κυμάτων GW230529 στα ελληνικά στον ιστότοπο του LIGO: πατήστε ΕΔΩ https://www.ligo.org/science/Publication-GW230529/translations/science-summary-greek.pdf Ερευνητές του ΑΠΘ στους συγγραφείς της ανακοίνωσης σπάνιας ανακάλυψης κατά την ανίχνευση βαρυτικών κυμάτωνΗ συγχώνευση ενός αστέρα νετρονίων και ενός άγνωστου συμπαγούς αντικειμένου ανακοινώθηκε χθες στις 10 μ.μ. ώρα Ελλάδος, από την κοινοπραξία των ανιχνευτών βαρυτικών κυμάτων LIGO, Virgo και KAGRA, οι οποίοι βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιταλία και την Ιαπωνία. Η παρατήρηση της πηγής με την κωδική ονομασία GW230529, έγινε στις 29 Μαΐου 2023 και υπολογίζεται ότι ανιχνεύτηκε με πιθανότητα σφάλματος μόλις ένα στα χίλια χρόνια, σύμφωνα με τη δημόσια ανακοίνωση, που υπογράφουν μεταξύ άλλων ο καθηγητής Νικόλαος Στεργιούλας και οι υποψήφιοι διδάκτορες Αργυρώ Σασλή, Δημήτριος Πέσιος και Γρηγόριος Παπιγκιώτης -μέλη της μόνης ελληνικής ερευνητικής ομάδας, που συμμετέχει στην κοινοπραξία, αποτελούμενης συνολικά από 10 ερευνητές των Τμημάτων Φυσικής και Πληροφορικής του ΑΠΘ, δύο συνεργάτες από το ΕΚΠΑ, μία στο Swiss Data Science Center στο ETH της Ζυρίχης και έναν στο ινστιτούτο GSI στο Darmstadt.«Πρόκειται για τη συγχώνευση ενός συμπαγούς διπλού συστήματος, όπου το ένα αντικείμενο είναι αμφίβολης φύσης, καθώς έχει μάζα μεγαλύτερη από το αναμενόμενο εύρος για τους αστέρες νετρονίων και μικρότερη από το αναμενόμενο εύρος για τις μελανές οπές», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Νίκος Στεργιούλας. Οι συγχωνεύσεις αστέρων νετρονίων- μελανών οπών είναι σπάνια γεγονότα, συνεπώς κάθε επιπρόσθετη ανίχνευση είναι εξαιρετικά πολύτιμη για τη μελέτη των ρυθμών συγχώνευσης και επίσης για τον χαρακτηρισμό των πληθυσμών των μελανών οπών και των αστέρων νετρονίων, που είναι ένας από τους στόχους της αστρονομίας βαρυτικών κυμάτων.Η ομάδα του ΑΠΘ, όπως εξήγησε ο κ. Στεργιούλας, μεταξύ άλλων εξειδικεύεται και στην μοντελοποίηση των αστέρων νετρονίων ως πηγών βαρυτικών κυμάτων, καθώς και στην κατασκευή αλγορίθμων για μελλοντικές ανιχνεύσεις από συγκρούσεις αστέρων νετρονίων, χρησιμοποιώντας τεχνητά νευρωνικά δίκτυα. Οι ερευνητές που συμμετείχαν στη χθεσινή ανακοίνωση, έλαβαν μέρος στη λειτουργία του πειράματος κατά την τρέχουσα τέταρτη περίοδο παρατήρησης, που ξεκίνησε τον Μάιο του 2023.Οι υποθέσεις για το άγνωστο συμπαγές αντικείμενο.Από την ανάλυση που ακολούθησε την ανίχνευση και τη σύγκριση με άλλα συμβάντα, οι ερευνητές συγκλίνουν περισσότερο στην υπόθεση ότι το κύριο συμπαγές αντικείμενο του διπλού συστήματος GW230529 ήταν μία μελανή οπή.«Η διαδικασία σχηματισμού που οδήγησε στο GW230529 είναι αβέβαιη. Η τρέχουσα γνώση από τις εκρήξεις υπερκαινοφανών σε υπερμεγέθη αστέρια δεν υποστηρίζει ένα τέτοιο σενάριο ως την προέλευση του κύριου αντικειμένου στο διπλό σύστημα, λόγω της μικρής του μάζας. Ένα πιο πιθανό σενάριο είναι ο σχηματισμός μιας μελανής οπής να συμβαίνει μετά την έκρηξη υπερκαινοφανούς λόγω προσαύξησης της εναπομείνουσας υπολειμματικής ύλης στον αστρικό πυρήνα», σημείωσε ο κ. Στεργιούλας, προσθέτοντας ότι ένα άλλο πιθανό σενάριο για τον σχηματισμό του κύριου συμπαγούς αντικειμένου είναι να έγινε μέσω της συγχώνευσης ενός διπλού συστήματος αστέρων νετρονίων.«Σε αυτήν την περίπτωση μπορούμε να φανταστούμε ότι το δευτερεύον αντικείμενο είναι μέλος ενός προηγούμενου τριπλού ή τετραπλού συστήματος, ή ακόμα ότι αιχμαλωτίστηκε από το κύριο αντικείμενο ενώ εξελίσσονταν σε νεαρό αστρικό σύστημα σε ένα ενεργό γαλαξιακό πυρήνα. Επίσης, δεν μπορούμε ακόμα να αποκλείσουμε μια μη αστρική προέλευση, όπως μια αρχέγονη μελανή οπή», εξήγησε.Σε ό,τι αφορά τη σπουδαιότητα της ανακάλυψης ο κ. Στεργιούλας υπογράμμισε ότι «η περαιτέρω έρευνα διπλών συστημάτων στο κατώτερο διάκενο μάζας, όπως η ανίχνευση GW230529, θα μας επιτρέψει να διευρύνουμε την κατανόησή μας για τους πληθυσμούς των μελανών οπών και των αστέρων νετρονίων» και «το γεγονός αυτό με τη σειρά του θα δώσει τη δυνατότητα καλύτερης κατανόησης των μηχανισμών σχηματισμού αυτών των αντικειμένων, και ειδικά για τους αστέρες νετρονίων, την εσωτερική τους δομή».Πώς γίνονται οι συγχωνεύσεις συμπαγών διπλών συστημάτωνΗ πρώτη άμεση ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων το 2015 από την πηγή GW150914, σηματοδότησε την έναρξη μιας νέας εποχής για την αστρονομία. Από τότε, έχουν γίνει πολλές ακόμα ανιχνεύσεις βαρυτικών κυμάτων, προερχόμενες από διαφορετικά είδη πηγών. Όλες αφορούν συγχωνεύσεις συμπαγών διπλών συστημάτων, αποτελούμενες από αστέρες νετρονίων ή/και μελανές οπές.Η μελανή οπή αποτελεί συμπαγές αντικείμενο τόσο πυκνό, ώστε η ταχύτητα που απαιτείται για την διαφυγή από την εμβέλεια του, είναι μεγαλύτερη από εκείνη της ταχύτητας του φωτός. Αυτό το καθιστά ορατό ως μια μαύρη περιοχή του διαστήματος, καθώς φως από αυτήν την περιοχή δεν μπορεί να φτάσει προς εμάς.Ο αστέρας νετρονίων είναι ένα εξαιρετικά πυκνό συμπαγές αντικείμενο που αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από νετρόνια με μια μικρή πρόσμιξη πρωτονίων και ηλεκτρονίων, καθώς τα άτομα δεν μπορούν να αντέξουν τις συνθήκες πίεσης. Προκύπτουν από την κατάρρευση αστέρων μεγάλης μάζας μετά από μια διαδικασία που ονομάζεται έκρηξη υπερκαινοφανούς.Η Συγχώνευση ενός συμπαγούς διπλού συστήματος αποτελείται από δύο μελανές οπές, δύο αστέρες νετρονίων ή μία μελανή οπή και έναν αστέρα νετρονίων, που κινούνται σπειροειδώς και τελικά συγχωνεύονται. Ολόκληρη η διαδικασία παράγει βαρυτικά κύματα που αυξάνονται σε συχνότητα και πλάτος, καθώς τα δύο αντικείμενα πλησιάζουν μεταξύ τους και επιταχύνονται. Το αποτέλεσμα της συγχώνευσης μπορεί να είναι είτε ένας αστέρας νετρονίων είτε μία μελανή οπή, ανάλογα με το αρχικό σύστημα. https://www.amna.gr/macedonia/article/809847/Ereunites-tou-APTh-stous-suggrafeis-tis-anakoinosis-spanias-anakalupsis-kata-tin-anichneusi-barutikon-kumaton?fbclid=IwAR0hcd6q3DBoHl00Dhx1yq50iCWBibPWx8Y4YsgoCxdggtr9NQ5SS1LICvE_aem_AUD3rnZNcc3BGvDoCQGLPoUmO8EYb1VWti7V_2CZnYywAA__6CUlFsPKb5oLF0JA4UDeYnLv13OJ23bdXsYrjzuO πηγή φωτογραφιών-βίντεο: https://www.ligo.org/detections/GW230529.php?fbclid=IwAR3w2XMQsEH31r9rUakMvswDxj-yJLk-UCi6rkG6wWQSmgAjTMRiScLQxI4_aem_AUAWJOnssOxbZ7uDxLWngOpJfI8BE0u6-vU0mde_URRvEK1FC_eG0dTxs3IBd5kagOi2WWEjyNw66HyqjiFQxsfs

Πρόβλεψη εκλείψεων: Το πρόβλημα των τριών σωμάτων (βίντεο) Πριν από σχεδόν 3.000 χρόνια, οι Βαβυλώνιοι ξεκίνησαν μια από τις μακροβιότερες επιστημονικές έρευνες στην ιστορία. Στόχος ήταν η πρόβλεψη των εκλείψεων. Αυτός ο μοναδικός στόχος οδήγησε σε νέες ανακαλύψεις της επιστήμης και των μαθηματικών, από τον κύκλο Σάρος, στην ελληνική γεωμετρία, στον μηχανισμό των Αντικυθήρων, στον λογισμό του Νεύτωνα και στο πρόβλημα των τριών σωμάτων. Σήμερα, η πρόβλεψη της έκλειψης είναι μια ακριβής επιστήμη. Οι επιστήμονες της NASA προβλέπουν εκλείψεις εκατοντάδες χρόνια στο μέλλον: 00:00 Η επίλυση του προβλήματος των Τριών Σωμάτων είναι το κλειδί για την πρόβλεψη των εκλείψεων 00:52 Σημασία των εκλείψεων για τους αρχαίους πολιτισμούς 01:20 Οι κύκλοι της σεληνιακής φάσης, επίπεδο εκλειπτικής, δρακόντειος μήνας, ανώμαλος μήνας 02:18 Ανακάλυψη του κύκλου σάρος από τους Βαβυλώνιους 03:34 Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων κωδικοποιεί τον κύκλο του σάρος 04:22 Οι ανακαλύψεις του Νεύτωνα οδηγούν σε νέους υπολογισμούς της έκλειψης 00:48 Πώς να λύσετε το πρόβλημα των τριών σωμάτων 05:24 Η λύση της NASA στο πρόβλημα των τριών σωμάτων, θέση της Γης, της Σελήνης και του Ήλιου 06:51 JPL Development Ephemeris 07:25 Πρόβλεψη μελλοντικών εκλείψεων 08:14 Το τέλος της τρέχουσας σειράς σαρος διαβάστε σχετικά: How the Ancient Art of Eclipse Prediction Became an Exact Science

Στέφανος Τραχανάς: Η παρουσίαση του νέου βιβλίου του. … στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 18 Απριλίου 2024 στις 19:0 Εκκινώντας από τη βασική παραδοχή ότι η γνώση είναι πάνω από όλα πηγή χαράς και απελευθέρωσης για τον άνθρωπο, ο Στέφανος Τραχανάς, Φυσικός επιστήμονας και πανεπιστημιακός δάσκαλος, έχει πρωτοστατήσει στη δημιουργία ακαδημαϊκών θεσμών που στοχεύουν στην διάχυση της επιστημονικής γνώσης στο ευρύ κοινό, όπως οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (ο πρώτος και ιδιαίτερα επιτυχημένος ακαδημαϊκός εκδοτικός οίκος στην Ελλάδα) και το Κέντρο Ανοικτών Διαδικτυακών Μαθημάτων Mathesis που, όπως λέει ο ίδιος, αποτελεί το προσωπικό του στοίχηµα για τα επόµενα χρόνια.Στην ενεργοποίηση και αφύπνιση των πολιτών μέσω του χειραφετητικού χαρακτήρα της επιστημονικής γνώσης προσβλέπει και η συγγραφή βιβλίων επιστημονικής εκλαΐκευσης, όπως «Το φάντασµα της όπερας: Η επιστήµη στον πολιτισµό µας» (ΠΕΚ, 2014) και «Το αµάρτηµα της Εύας: Φυσική κάτω από τ’ άστρα και δηµιουργική µάθηση» (ΠΕΚ, 2020).Στο πρόσφατο βιβλίο του “Ο ΚΥΚΛΟΣ – Επιστήμη και δημοκρατία σε ανήσυχους καιρούς” ( ΠΕΚ, 2024), ο Στέφανος Τραχανάς πραγματεύεται τον ριζικό αντιδογματισμό της επιστήμης, την σημασία της μεθόδου και της μόνιμης λογοδοσίας στην εμπειρία (δηλαδή στο Δικαστήριο της Φύσης) αλλά και την αναλογία και τον άμεσο συσχετισμό αυτής της αντίληψης του κόσμου με τα δημοκρατικά πολιτεύματα και την ευθεία αμφισβήτησή των αυθεντιών κάθε είδους.Στον αντίποδα, οι πολέμιοι της επιστήμης και της δημοκρατίας θέτουν την πεποίθηση πάνω από την εμπειρία, αμφισβητούν την αντικειμενική διάσταση των πραγμάτων και την λογική μέθοδο προσέγγισης τους, ανοίγοντας έτσι διάπλατα την πόρτα σε καταπιεστικές κι απολυταρχικές μορφές σκέψης και διακυβέρνησης.Για το βιβλίο και τα τόσο επίκαιρα θέματα που θίγει, ο Στέφανος Τραχανάς μίλησε στην πολιτιστική εκπομπή “Αποτύπωμα” της Φωνής της Ελλάδας με τη Φούλη Ζαβιτσάνου. Ακούστε εδώ τη συνέντευξη. https://vog.ert.gr/ondemand/o-stefanos-traxanas-gia-to-vivlio-tou-o-kyklos-epistimi-kai-dimokratia-se-anisyxous-kairous-04-04-2024/ Η παρουσίαση του βιβλίου “Ο ΚΥΚΛΟΣ – Επιστήμη και δημοκρατία σε ανήσυχους καιρούς” του Στέφανου Τραχανά θα γίνει στην Αίθουσα «Γιάννης Μαρίνος» (πρώην Πολυχώρος), στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 18 Απριλίου 2024 στις 19:00 Θα μιλήσουν οι: Μαρία Ευθυμίου, ομότιμη καθηγήτρια Ιστορίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Περικλής Σ. Βαλλιάνος, ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Σπύρος Σφενδουράκης, καθηγητής Οικολογίας και Βιοποικιλότητας, Πανεπιστήμιο Κύπρου, και ο συγγραφέας. Θα συντονίσει η Ιωάννα Σουφλέρη, βιολόγος (PhD), δημοσιογράφος. https://www.ertnews.gr/eidiseis/politismos/o-kyklos-epistimi-kai-dimokratia-se-anisyxous-kairous-tou-stefanou-traxana-audio/ Παρακολουθείστε επίσης την συνομιλία του Στέφανου Τραχανά, με τη Βασιλική Παυλίδου, καθηγήτρια στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης για το νέο του βιβλίο «Ο ΚΥΚΛΟΣ»: Το σχέδιο του εξωφύλλου παραπέμπει στον κύκλο της Βιέννης ‒ως κορυφαία ­έκφραση του πνεύματος της επιστήμης‒ και στο ναζιστικό σκοτάδι που τον έκλεινε από παντού.

Roscosmos Από τη χαμηλή τροχιά της Γης στην καρδιά της πρωτεύουσας: πώς υποδέχτηκε η Μόσχα τον Γκαγκάριν; Δύο μέρες μετά τον παγκόσμιο άθλο, ένα αεροπλάνο που μετέφερε τον Πρώτο Κοσμοναύτη προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Vnukovo. Τον περίμεναν εδώ με ενθουσιασμό: ολόκληρη η κομματική ηγεσία της χώρας, δημοσιογράφοι, κάτοικοι και καλεσμένοι της Μόσχας καλωσόρισαν με χαρά τον Γιούρι Αλεξέεβιτς. Με ένα ZIL-111V, ο Γκαγκάριν κατευθύνθηκε προς την Κόκκινη Πλατεία για να χαρίσει το χαμόγελό του στον σοβιετικό λαό. Οι δρόμοι και οι λεωφόροι της Μόσχας γέμισαν με πλήθη κόσμου - όλοι χαιρέτισαν με ενθουσιασμό τον ήρωά τους. Στην καρδιά της πρωτεύουσας, ο Γιούρι Γκαγκάριν εκφώνησε λόγο ευγνωμοσύνης προς τη Σοβιετική Κυβέρνηση και τους συμπατριώτες του. «Χαίρομαι πάρα πολύ που η αγαπημένη μου Πατρίδα ήταν η πρώτη στον κόσμο που έκανε αυτή την πτήση, η πρώτη στον κόσμο που διείσδυσε στο διάστημα». Κατά τη διάρκεια της επίσημης συνάντησης, στον πρωτοπόρο απονεμήθηκε ο τίτλος του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης και του πρώτου "Πιλότου-Κοσμοναύτη της ΕΣΣΔ". Ευχαριστούμε το Ρωσικό Κρατικό Αρχείο Επιστημονικής και Τεχνικής Τεκμηρίωσης για το μοναδικό προσωπικό. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_570056&z=video-30315369_456243991%2F17fa7138eac7e145ce%2Fpl_post_-30315369_570056 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_570056

Roscosmos Δύο μέρες αργότερα συναντάμε το πλήρωμα του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-24 - τους Oleg Novitsky, Marina Vasilevskaya και Loral O'Hara. Σε τροχιά προετοιμάζονται επίσης για αυτό το γεγονός - χθες, στο ρωσικό τμήμα του ISS, κοσμοναύτες πραγματοποίησαν προληπτική συντήρηση στους μηχανισμούς σφράγισης των καλυμμάτων των καταπατών μεταξύ του διαστημικού σκάφους και της μονάδας Rassvet, επαναφόρτισαν το δορυφορικό τηλεφωνικό τερματικό και πήραν δείγματα από επιφάνειες στις μονάδες Zarya, Zvezda και Poisk. , "Rassvet" και "Nauka" και "Soyuz MS-25", στοίβαξαν τον εξοπλισμό στο πλοίο. Μη χάσετε τις εκπομπές κλεισίματος καταπακτών, αποδέσμευσης και προσγείωσης στα κοινωνικά μας δίκτυα Σχετικά με άλλες διαστημικές υποθέσεις - διαβάστε την έκθεση στον ιστότοπο: https://www.roscosmos.ru/40393/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569678

Roscosmos Ο Alexander Grebenkin μοιράζεται φωτογραφίες από την τροχιά! Ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τη φυσική ομορφιά της Γης από ύψος 400 km; Ας δώσουμε μερικές συμβουλές Η πρώτη φωτογραφία δείχνει τη μοναδική λίμνη στον πλανήτη στην οποία δεν αναμειγνύονται γλυκό και αλμυρό νερό. Το «γαλάζιο μάτι της Σιβηρίας» εξαφανίστηκε κάτω από το κάλυμμα των λευκών σύννεφων στη δεύτερη φωτογραφία. Και στο τρίτο είναι το μεγαλύτερο νησί της Ρωσίας στα ανοικτά των ανατολικών ακτών της Ασίας. Ευχαριστούμε τον Αλέξανδρο για μια τόσο μεγάλης κλίμακας συλλογή φωτογραφιών! Ποιος μάντεψε αμέσως τι κατάφερε να συλλάβει ο αστροναύτης; https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569660

Γιατί το φεγγάρι χρειάζεται τη δική του…ώρα Γιατί είναι σημαντικό να έχουμε ώρα Σελήνης; Στις 20:17:40, στις 20 Ιουλίου, θα έχουν περάσει ακριβώς 55 χρόνια από τότε που ο Νιλ Άρμστρονγκ, προσγειώθηκε στη Σελήνη. Αυτά τα 55 χρόνια αντιστοιχούν σε 20.089 ημέρες. Οι 20.062 εξ αυτών είχαν διάρκεια 86.400 δευτερόλεπτα και 27 ένα δευτερόλεπτο περισσότερο. Αυτά τα 55 χρόνια αντιστοιχούν σε 1.735.689.627 δευτερόλεπτα.Εκτός και αν τα μετρήσουμε με το ρολόι που βρίσκεται πάνω στη Σελήνη. Για ένα φεγγάρι αυτά τα 55 χρόνια έχουν διαρκέσει 1.735.689.628 δευτερόλεπτα – δηλαδή ένα δευτερόλεπτο περισσότερο. Αυτή η απόκλιση θεωρείται τόσο σημαντική που στις 2 Απριλίου η αρμόδια επιτροπή του Λευκού Οίκου έδωσε οδηγία στη NASA να κοιτάξει τις επιλογές για μία παγκόσμια συμφωνία, που θα καθορίζει την Συντονισμένη Σεληνιακή Ώρα (Coordinated Lunar Time – CLT). Γιατί είναι κάτι τέτοιο απαραίτητο; Η «εμπλοκή» του… Αϊνστάιν. Όπως εξηγεί ο Economist, υπεύθυνος είναι ο Αϊνστάιν. Η γενική θεωρία της σχετικότητας αντιλαμβανόταν τη βαρύτητα ως μια καμπυλότητα που επιβάλλεται στον «χωροχρόνο». Μέρος του τι σημαίνει ο καμπυλωμένος χωροχρόνος έχει να κάνει με το να περνάει πιο αργά το κομμάτι «χρόνου». Αλλά οι λεπτομέρειες έχουν σημασία.Η επίδραση της βαρύτητας στον χρόνο είναι ήδη μέρος της καθημερινής ζωής, αν και καλά κρυμμένη, με τη μορφή των δορυφορικών συστημάτων εντοπισμού θέσης, όπως τα GPS της Αμερικής και το Galileo της Ευρώπης, που λένε σε αεροπλάνα, αυτοκίνητα, πλοία και smartphone πού βρίσκονται. Τέτοια συστήματα λειτουργούν τοποθετώντας εξαιρετικά ακριβή ατομικά ρολόγια στο διάστημα, από όπου εκπέμπουν σήματα χρόνου. Επειδή τα ρολόγια βρίσκονται σε τροχιές 20.000 – 24.000 χλμ από τη Γη, τα σήματα που μεταδίδουν πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη σχετικότητα.Αυτές οι προσαρμογές γίνονται για να διατηρούνται τα δορυφορικά σήματα σε συνάρτηση με τον χρόνο στη Γη, ο οποίος ορίζεται από την UTC ή τη συντονισμένη παγκόσμια ώρα (στην πράξη, σχεδόν το ίδιο με τη μέση ώρα Γκρίνουιτς). Ο απόλυτος εγγυητής της UTC είναι ο σταθμισμένος μέσος όρος των ενδείξεων εκατοντάδων γήινων ατομικών ρολογιών, ένα προϊόν δεδομένων γνωστό ως Διεθνής Ατομική Ώρα (tai). Όλα αυτά τα ρολόγια μετρούν τον χρόνο σε δευτερόλεπτα, τα οποία ορίζονται με ακρίβεια.Προετοιμαζόμενοι για ταξίδια στη ΣελήνηΟ συντονισμός των δορυφόρων που χρησιμοποιούνται για την πλοήγηση στη Γη με την utc είναι λογικός. Ωστόσο, εάν πρόκειται να γίνουν πολλά ταξίδια στη Σελήνη χρειαζόμαστε μεγαλύτερη ακρίβεια από ό,τι επιτρέπουν οι τρέχουσες μέθοδοι.Μακροπρόθεσμα αυτό θα απαιτήσει πιθανώς ένα δίκτυο ατομικών ρολογιών στη Σελήνη όπως αυτό που ορίζει την tai στη Γη. Με αυτό θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια υποδομή θέσης, πλοήγησης και χρονισμού όπως αυτή που παρέχεται από το GPS στη Γη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1632028/giati-to-feggari-chreiazetai-ti-diki-toy-ora/

Toν πρώτο «αληθινό» κβαντικό υπολογιστή υποστηρίζει ότι δημιούργησε η Microsoft (βίντεο) Η δημιουργία αυτών των συστημάτων αποτελεί το μεγάλο όραμα της βιομηχανίας της τεχνολογίας H δημιουργία κβαντικών υπολογιστών αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο στον τομέα της πληροφορικής αφού αυτοί οι υπολογιστές αναμένεται φέρουν επανάσταση στον σύγχρονο κόσμο. Η χρήση των κβαντικών υπολογιστών πιστεύεται ότι θα φέρει αδιανόητη ώθηση σε κάθε τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας.Τα τελευταία 15 χρόνια πολλές εταιρείες έχουν παρουσιάσει διαφόρων ειδών τσιπ τα οποία υποστηρίζουν ότι έχουν κβαντικές ιδιότητες και μπορούν να αποτελέσουν τους πυρήνες κβαντικών υπολογιστών. Όμως η κρατούσα θέση της επιστημονικής κοινότητας είναι ότι κανένα από αυτά τα τσιπ δεν καλύπτουν τις προϋποθέσεις (ή τουλάχιστον όλες εξ αυτών) που απαιτούνται για να λογίζονται ως κβαντικά και απλά είναι πιο εξελιγμένα τσιπ της υπάρχουσας συμβατικής τεχνολογίας υπολογιστών. Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι αυτά τα τσιπ μπορούν να οδηγήσουν στην κατασκευή νέων ταχύτερων υπολογιστών ή υπερυπολογιστών αλλά όχι κβαντικών συστημάτων. Τα qubits Στους υπολογιστές, η μονάδα πληροφορίας είναι το bit, το οποίο λαμβάνει τιμές είτε «0» είτε «1» και οι πληροφορίες αποθηκεύονται ως συνδυασμοί των δύο αυτών ψηφίων. Στους κβαντικούς υπολογιστές, το αντίστοιχο του bit είναι το κβαντικό bit, ή qubit. Χάρη σε μια κβαντική ιδιότητα που ονομάζεται υπέρθεση, το qubit μπορεί να λαμβάνει τιμές «0» ή «1» ή και τα δύο μαζί. Αυτή η ιδιότητα έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο η μνήμη και η ταχύτητα των κβαντικών υπολογιστών. Όγκος δεδομένων που με τους σημερινούς υπολογιστές, ακόμη και τους πιο ισχυρούς, απαιτείται χρονικό διάστημα πολλών ετών για να γίνει η επεξεργασία τους με τους κβαντικούς υπολογιστές η επεξεργασία θα γίνεται πριν προλάβει ο ερευνητής που πάτησε το enter να πιει μια γουλιά από τον καφέ του. Αυτή η δυαδικότητα καθιστά τους κβαντικούς υπολογιστές πανίσχυρους μα και εύθραυστους, καθώς κινδυνεύουν να καταρρεύσουν χωρίς προειδοποίηση, καθιστώντας ιδιαίτερα σημαντική μια διαδικασία ονόματι error correction, διόρθωση λάθους.Οι υπάρχουσες κβαντικές διατάξεις είναι επιρρεπείς στη δημιουργία υψηλού θορύβου και συνεχών λαθών που τις καθιστά τελικά μη αξιόπιστες και αξιοποιήσιμες. Με ανακοίνωση της η Microsoft αναφέρει ότι σε συνεργασία με την εταιρεία Quantinuum δημιούργησαν ένα νέο κβαντικό σύστημα που όπως υποστηρίζουν οι δημιουργοί του είναι το πιο αξιόπιστο που έχει δημιουργηθεί μέχρι σήμερα αφού μπορεί να εκτελεί περισσότερες από 14 χιλιάδες εργασίες/πειράματα χωρίς κανένα λάθος. Σύμφωνα με τα στελέχη της Microsoft το σύστημα αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως το πρώτο που μπορεί να πάρει το τίτλο του κβαντικού υπολογιστή Επιπέδου 2, ενός συστήματος δηλαδή που θα μπορεί να πραγματοποιεί πρακτικές λειτουργίες και εργασίες. Η Microsoft έκανε γνωστό ότι εντός του έτους θα δώσει τη δυνατότητα σε ειδικούς και στην ερευνητική κοινότητα γενικότερα να ελέγξει και να τεστάρει το νέο κβαντικό σύστημα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1631932/ton-proto-alithino-kvantiko-ypologisti-ypostirizei-oti-dimioyrgise-i-microsoft-vinteo/

Εργοστάσιο παραγωγής εξωφεγγαριών εντόπισε το James Webb Μια ακόμη σημαντική ανακάλυψη του ισχυρότερου διαστημικού τηλεσκοπίου. O στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων, τα ολοένα και πιο ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια σε συνδυασμό με νέες επαναστατικές μεθόδους παρατήρησης του Διαστήματος έκαναν εφικτό τον εντοπισμό εξωπλανητών, πλανητών που βρίσκονται σε αστρικά συστήματα μακριά από το ηλιακό μας σύστημα.Τα τελευταία χρόνια οι αστρονόμοι έχουν αρχίσει να βρίσκουν τρόπους να εντοπίζουν και τα αποκαλούμενα εξωφεγγάρια, τους δορυφόρους εξωπλανητών. Το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο, το James Webb, έστρεψε τα όργανα του στο νεαρό άστρο PDS 70 που βρίσκεται σε απόσταση 400 ετών φωτός από τη Γη.Είχε διαπιστωθεί ότι μέσα στον δίσκο κοσμικής ύλης που υπάρχει γύρω από το άστρο έχουν δημιουργηθεί δύο πλανήτες. Οι επιστήμονες του ερευνητικού προγράμματος MIRI mid-infrared Disk Survey (MINDS) που μελετά περισσότερους από 50 δίσκους κοσμικής ύλης γύρω από νεαρά άστρα έχουν επιλέξει στην έρευνα τους και το άστρο PDS 70. Η ανακάλυψη Παρατηρήσεις του επίγειου τηλεσκοπίου VLT είχαν υποδείξει τον σχηματισμό ενός ακόμη διαστημικού σώματος στο σύστημα PDS70. Οι εικόνες και τα δεδομένα του James Webb οδηγούν τους επιστήμονες του MINDS στο συμπέρασμα ότι δεν δημιουργείται στο σύστημα αυτό ένας ακόμη πλανήτης αλλά σχηματίζεται ένας δορυφόρος σε έναν από τους δύο πλανήτες του συστήματος, στον εξωπλανήτη PDS 70C. Πρόκειται για ένα τεράστιο πλανήτη που περιβάλλεται ήδη από το δικό του δίσκο ύλης ο οποίος εκτιμάται ότι θα δημιουργήσει περισσότερους από έναν δορυφόρους του πλανήτη.Με δημοσίευση τους στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv οι επιστήμονες του MINDS αναφέρουν ότι και στο δεύτερο πλανήτη του συστήματος έχει δημιουργηθεί δίσκος κοσμικής ύλης κάτι που σημαίνει ότι αναμένεται να δημιουργηθούν και εκεί εξωφεγγάρια. Όπως είναι ευνόητο αυτό το σύστημα θα αποτελέσει πλέον σταθερό στόχο των αστρονόμων αφού μπορεί να προσφέρει μοναδικές πληροφορίες για το πώς δημιουργούνται σύνθετα πλανητικά συστήματα όπως το δικό μας με πλανήτες και δορυφόρους γύρω από αυτούς. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1631849/ergostasio-paragogis-exofeggarion-entopise-to-james-webb/ Εικόνα του αστρικού συστήματος PDS 70

O μικρότερος γαλαξίας που ανακαλύφθηκε μέχρι σήμερα. Διαθέτει μόλις 60 άστρα. Στο άκουσμα της λέξης και της έννοιας γαλαξίας το μυαλό πηγαίνει σε κολοσσιαίες δομές που περιέχουν αμέτρητα άστρα, πλανήτες και άλλα διαστημικά σώματα και αντικείμενα. Όπως φαίνεται όμως υπάρχουν και γαλαξίες που κυριολεκτικά δεν τους πιάνει το… μάτι σου. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal» της ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βικτόρια στον Καναδά αναφέρουν ότι εντόπισαν τον πιο αμυδρό και μικρό γαλαξία που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στο Σύμπαν.Πρόκειται για μια μικροσκοπική, σφιχτοδεμένη ομάδα άστρων που βρίσκονται στα περίχωρα του γαλαξία μας και λειτουργεί ως γαλαξίας δορυφόρος του δικού μας. Η περίεργη ανακάλυψη θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει μια νέα κατηγορία απίστευτα αμυδρά, κυριαρχούμενων από τη σκοτεινή ύλη αστρικών συστημάτων που δεν είχαν εντοπιστεί μέχρι τώρα.Σχεδόν ανύπαρκτος.Με προσωρινή ονομασία UMa3/U1 (Ursa Major III/UNIONS 1) το νεοανακαλυφθέν αστρικό σύστημα βρίσκεται στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου, περίπου 30.000 έτη φωτός μακριά από τον Ήλιο. Ο γαλαξίας αυτός έχει μόλις 60 άστρα και η μάζα του είναι μόλις 16 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου σύμφωνα με τους ερευνητές. Συγκριτικά η μάζα του γαλαξία μας είναι περίπου 1,5 τρισεκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου.Ο UMa3/U1 είναι η νεότερη προσθήκη στην ομάδα δορυφορικών γαλαξιών του δικού μας γαλαξία μας που απαριθμεί μερικές δεκάδες γαλαξίες. Ακόμη και ο μικρότερος από αυτούς τους γαλαξίες φιλοξενεί χιλιάδες και όχι μερικές δεκάδες άστρα. Ο UMa3/U1 αψηφά επίσης τη συμβατική εικόνα ενός γαλαξία με διακριτικό σχήμα.«Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να αμφισβητήσει την κατανόησή μας για το σχηματισμό γαλαξιών και ίσως ακόμη και τον ορισμό του ‘γαλαξία’. Το UMa3/U1 είχε διαφύγει τον εντοπισμό μέχρι τώρα λόγω της εξαιρετικά χαμηλής φωτεινότητάς του» λέει ο Σάιμον Σμιθ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. πηγή: https://www.naftemporiki.gr/techscience/1632008/anakalyfthike-o-mikroteros-galaxias-sto-sympan-poy-kryvotan-stin-ayli-toy-dikoy-mas-galaxia/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=anakalyfthike-o-mikroteros-galaxias-sto-sympan-poy-kryvotan-stin-ayli-toy-dikoy-mas-galaxia – https://www.hawaii.edu/news/2024/03/28/ancient-star-system-spotted-by-telescopes/ (Αριστερά) Η εικόνα περιέχει μεταξύ άλλων και το αστρικό σμήνος UMa3/U1 (Δεξιά) Το αστρικό σμήνος UMa3/U1 είναι ο αμυδρότερος και μικρότερος γαλαξίας που παρατηρήθηκε μέχρι σήμερα.

Από τη Σωματιδιακή Φυσική στην Πυρηνική Φυσική Μια νέα θεωρητική ανάλυση συνδέει τα αποτελέσματα πειραμάτων σωματιδίων υψηλής ενέργειας στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων με τον σχηματισμό τριάδων πρωτονίων μέσα στους πυρήνες.Το πώς συμπεριφέρονται οι τριάδες πρωτονίων (ppp) και νετρονίων (nnn) είναι ένα σημαντικό συστατικό στις θεωρίες της πυκνής πυρηνικής ύλης. Όμως, προς το παρόν η άμεση παρατήρηση αυτής της συμπεριφοράς είναι πέρα από τις δυνατότητες των επίγειων εργαστηρίων. Ωστόσο, ο Alejandro Kievsky του Εθνικού Ινστιτούτου Πυρηνικής Φυσικής της Ιταλίας και οι συνεργάτες του δείχνουν ότι η συμπεριφορά αυτή μπορεί να συναχθεί από τις συγκρούσεις σωματιδίων που καταγράφηκαν στο πείραμα ALICE στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN.Πέρυσι, το πείραμα ALICE δημοσίευσε τα αποτελέσματα της σύγκρουσης δεσμών πρωτονίων στην ενέργεια των 13 TeV. Τα καόνια, τα πρωτόνια και τα δευτέρια που έφτασαν στους ανιχνευτές του πειράματος ‘κουβαλούσαν’ μαζί τους συσχετισμούς που προέκυψαν όταν δημιουργήθηκαν τα σωματίδια μέσα από έναν όγκο λίγων φεμτόμετρων (1 femtometer=1 fermi=10−15μέτρα). Για να προσδιορίσουν τι συμβαίνει σε αυτόν τον μικροσκοπικό όγκο, ο Kievsky και οι συνεργάτες του ανέλυσαν την περίπτωση τριών ‘στριμωγμένων’ νουκλεονίων (νετρόνια και πρωτόνια) και επεξεργάστηκαν ποιοί ανιχνεύσιμοι συνδυασμοί θα προέκυπταν μετά την απομάκρυνσή τους. Η προσπάθεια απαιτούσε τον προσδιορισμό της κυματοσυνάρτησης πηγής, η οποία περιέγραφε την αρχική κατάσταση των τριών νουκλεονίων και της κυματοσυνάρτησης σκέδασης, η οποία περιέγραφε την επακόλουθη χωρική κατανομή τους.Οι ερευνητές μοντελοποίησαν τη συνάρτηση πηγής τριών σωμάτων σε γενικευμένες συντεταγμένες του συστήματος, η μία από τις οποίες εξαρτάται από τις τρεις αποστάσεις νουκλεονίου-νουκλεονίου. Αναπτύσσοντας την κυματοσυνάρτηση σκέδασης σε μερικά κύματα, οι ερευνητές κατάφεραν να χειριστούν ταυτόχρονα την μικρής εμβέλειας ισχυρή πυρηνική δύναμη και την μεγάλης εμβέλειας δύναμη Coulomb. Η ακριβής αντιμετώπιση της τελευταίας δύναμης ήταν ζωτικής σημασίας για την περιγραφή της ασυμπτωτικής συμπεριφοράς στην πιο δύσκολη περίπτωση που και τα τρία νουκλεόνια είναι πρωτόνια.Το θεωρητικό πλαίσιο του Kievsky και των συνεργατών του μπορεί να αντιμετωπίσει τριπλέτες πρωτονίων, νετρονίων και συνδυασμούς των δύο. Μπορεί επίσης να χειριστεί δευτέρια και μεσόνια. Υποστηρίζουν ότι, «έχουν ανοίξει την πόρτα σε έναν νέο τρόπο μελέτης συστημάτων τριών σωμάτων» και «ανυπομονούν να αναλύσουν τις συσχετίσεις μεταξύ δύο πρωτονίων και ενός βαρυονίου Λ που έχουν ήδη μετρηθεί από την ALICE. πηγή: https://physics.aps.org/articles/v17/s42 – https://arxiv.org/abs/2310.10428

Roscosmos «Resurs-P» Νο 4 σε τροχιά! Σήμερα στις 12:36:45 ώρα Μόσχας, το Soyuz-2.1b απογειώθηκε από το Baikonur με το διαστημόπλοιο τηλεπισκόπησης Resurs-P Earth No. 4. Η έγχυση ενός δορυφόρου σε μια δεδομένη τροχιά και ο διαχωρισμός του από το τρίτο στάδιο είναι στάνταρ! https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243982%2Fb149953a6caa02e23e%2Fpl_wall_-30315369

H NASA σχεδιάζει την ώρα Σελήνης. Παράλληλα με τη Συντονισμένη Παγκόσμια Ώρα (UTC), ίσως σύντομα υπάρξει και η Συντονισμένη Σεληνιακή Ώρα Η NASΑ φιλοδοξεί να δημιουργήσει έναν… εξωγήινο τρόπο μέτρησης του χρόνου στη Σελήνη. Δεν θα πρόκειται ακριβώς για μια νέα ζώνη ώρας, όπως αυτές που ισχύουν στη Γη, αλλά ένα ολόκληρο πλαίσιο αναφοράς χρόνου στο φεγγάρι. Λόγω της γενικής και ειδικής σχετικότητας, η διάρκεια ενός δευτερολέπτου που ορίζεται στη Γη θα φαίνεται διαφορετική σε έναν παρατηρητή υπό διαφορετικές συνθήκες βαρύτητας ή σε έναν παρατηρητή που κινείται με υψηλή σχετική ταχύτητα. Έτσι, για παρατηρητή στη Σελήνη (όπου π.χ. η βαρύτητα είναι μικρότερη), ένα ρολόι που βασίζεται στη Γη θα φαίνεται να χάνει κατά μέσο όρο 58,7 μικροδευτερόλεπτα ανά ημέρα της Γης με κάποιες επιπρόσθετες περιοδικές διακυμάνσεις. ‘Ετσι, ο Λευκός Οίκος έδωσε χθες, Τρίτη, εντολή στη NASA και σε άλλες υπηρεσίες να συνεργαστούν με διεθνείς οργανισμούς για να καταλήξουν σε ένα νέο… φεγγαροκεντρικό σύστημα αναφοράς του χρόνου. Ο Λευκός Οίκος επιθυμεί από την αμερικανική διαστημική υπηρεσία να παρουσιάσει ένα προκαταρκτικό σχέδιο έως το τέλος του τρέχοντος έτους και ένα τελικό σχέδιο μέχρι το τέλος του 2026.«Ένα ατομικό ρολόι στη Σελήνη χτυπά με διαφορετικό ρυθμό απ’ ό,τι ένα ρολόι στη Γη. Είναι λογικό όταν πηγαίνεις σε άλλο σώμα, όπως η Σελήνη ή ο Αρης, πως θα έχουν το δικό τους παλμό», εξηγεί ο Κέβιν Κόγκινς, ανώτερος αξιωματούχος της NASA στις επικοινωνίες και στην πλοήγηση. Συνεπώς, τα πάντα στο φεγγάρι θα λειτουργούν με τον επιταχυνόμενο σεληνιακό χρόνο, προσθέτει ο ίδιος. Κατά την τελευταία αποστολή της NASA στο φεγγάρι, οι αστροναύτες φορούσαν ρολόγια, ωστόσο ο χρόνος δεν ήταν τόσο ακριβής όσο με το GPS, τους δορυφόρους και τα περίπλοκα συστήματα υπολογιστών και επικοινωνιών, σημειώνει ο Κόγκινς, διευκρινίζοντας πως αυτά τα μικροδευτερόλεπτα έχουν κρίσιμη σημασία κατά τη μεταφορά δεδομένων από αποστολές στη Γη.Πέρυσι, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) είχε προτείνει πως πρέπει να βρεθεί ένας ενιαίος χρόνος για το φεγγάρι, όπου η ημέρα θα διαρκεί 29,5 γήινες ημέρες. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, που βρίσκεται σε χαμηλή γήινη τροχιά, θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τη Συντονισμένη Παγκόσμια Ωρα (UTC) που αποτελεί το διεθνές «σημείο αναφοράς χρόνου». Ωστόσο, το από πού θα αρχίσει να ισχύει μια (νέα) σεληνιακή ώρα είναι κάτι που πρέπει να μελετηθεί και να αποφασιστεί από τη NASA. πηγή: https://www.kathimerini.gr/life/science/562962277/ora-selinis-schediazei-i-nasa/ – https://www.theguardian.com/science/2024/apr/02/moon-nasa-coordinated-lunar-time

Γκουτέρες: Ο πλανήτης μας πνίγεται σε έναν χείμαρρο σκουπιδιών. Η ποσότητα σκουπιδιών το 2050 θα φτάσει τους 3,8 δισεκατομμύρια τόνους εάν δεν ληφθούν επείγοντα μέτρα. «Ο πλανήτης μας πνίγεται σε έναν χείμαρρο σκουπιδιών» τόνισε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, με αφορμή τη σημερινή Διεθνή Ημέρα Μηδενικών Αποβλήτων.«Η υπερβολική κατανάλωση μάς σκοτώνει, αφού τα ανθρώπινα όντα παράγουν μεταξύ 2,1 και 2,3 δισεκατομμύρια τόνους αστικών στερεών αποβλήτων κάθε χρόνο» σημείωσε ο Αντόνιο Γκουτέρες. «Αυτή η ποσότητα σκουπιδιών σχεδόν θα διπλασιαστεί το 2050 και θα φτάσει τους 3,8 δισεκατομμύρια τόνους εάν δεν ληφθούν επείγοντα μέτρα.«Σάπια τρόφιμα, πλαστικά μπουκάλια, ηλεκτρονικές συσκευές μολυσμένες με χημικά και αμέτρητα άλλα πράγματα πετιούνται χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το νερό, η γη και ο αέρας», ανέφερε ο Γκουτέρες σε μήνυμά του με αφορμή τη διεθνή ημέρα.«Κάτι πρέπει να κάνουμε»Στο μήνυμά του, ο Γκουτέρες σημείωσε ότι, «καθώς τα σκουπίδια αποσυντίθενται, εκπέμπουν αέρια θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα που θερμαίνουν τον πλανήτη , και επίσης δηλητηριάζουν το νερό και το έδαφος και προκαλούν ασθένειες, ακόμη και θάνατο σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο».Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ κάλεσε τις εταιρείες να επανεξετάσουν τα προϊόντα τους για να ελαχιστοποιήσουν τα απόβλητα συσκευασίας κανα μεγιστοποιήσουν τη μακροζωία και τον κύκλο ζωής των προϊόντων. «Οι καταναλωτές θα πρέπει να σκεφτούν δύο φορές πριν αγοράσουν αγαθά και προϊόντα και να ανακυκλώσουν ή να τα επαναχρησιμοποιήσουν όπου είναι δυνατόν», σχολίασε.Ο Γκουτέρες τόνισε επίσης ότι «οι κυβερνήσεις, σε όλα τα επίπεδα, πρέπει να δημιουργήσουν κυκλικές οικονομίες που να αντιμετωπίζουν την εξάντληση και διαχείριση των πόρων και να επενδύσουν σε σύγχρονα προγράμματα ελέγχου των αποβλήτων που βασίζονται στην επαναχρησιμοποίηση, την ανακατασκευή, την ανάκτηση και την πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων».«Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να ενωθεί και να εργαστεί για μια νομικά δεσμευτική συνθήκη για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης», τόνισε και πρόσθεσε: «Ας δεσμευτούμε να τερματίσουμε τον καταστροφικό κύκλο των απορριμμάτων, μια για πάντα».Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, επείγουσα προτεραιότητα παραμένει η βελτίωση της συλλογής, της ανακύκλωσης και άλλων μορφών ορθολογικής διαχείρισης απορριμμάτων. Για την επίλυση της κρίσης των αποβλήτων, οι πολίτες πρέπει να διαχειρίζονται τα απόβλητα ως πόρους, πράγμα που σημαίνει μείωση της παραγωγής τους και υιοθέτηση της προσέγγισης του κύκλου ζωής. https://www.naftemporiki.gr/green/1628080/gkoyteres-o-planitis-mas-pnigetai-se-enan-cheimarro-skoypidion/

Παρακολουθήστε σε απευθείας μετάδοση την Ολική Έκλειψη Hλίου. … την Δευτέρα 8 Απριλίου 2024 Δείτε live την ολική έκλειψη Ηλίου στη Βόρεια Αμερική στις 8 Απριλίου «με τα μάτια της NASA»: Εναλλακτικά μπορείτε να επιλέξετε το timeandate: Μια έκλειψη ηλίου συμβαίνει όταν η Σελήνη παρεμβάλλεται ακριβώς ανάμεσα στον ήλιο και τη Γη, αποκλείοντας μέρος ή όλο το φως του: Σκιά (Umbra) και Παρασκιά (Penumbra) κατά την έκλειψη ηλίου: Οι περιοχές της Γης που βρίσκονται εντός της σκιάς της σελήνης έχουν ολική έκλειψη Ηλίου. Αυτές που βρίσκονται στην παρασκιά έχουν μερική έκλειψη ΗλίουΗ ολική έκλειψη του Ηλίου στις 8 Απριλίου χαρακτηρίζεται ως το σημαντικότερο αστρονομικό γεγονός του 2024. Θα είναι ορατή μόνο στη Bόρεια Αμερική. Θα δημιουργηθεί ένας διάδρομος από το Μεξικό, προς τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Θα ξεκινήσει από τον Ειρηνικό, θα περάσει στο Μεξικό και στη συνέχεια θα διασχίσει το Τέξας σε μια βορειοανατολική πορεία μέσω 15 Πολιτειών, προτού κατευθυνθεί πάνω από τον Καναδά και τον Βόρειο Ατλαντικό. Στην Ευρώπη η έκλειψη θα είναι ορατή μερικώς, κατά τη δύση του ηλίου σε περιοχές της Ισλανδίας, της Ιρλανδίας, της Βρετανίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Παρακολουθήστε επίσης την διαδρομή της έκλειψης ΕΔΩ:https://go.nasa.gov/eclipseexplorer Η μέγιστη διάρκεια της έκλειψης θα είναι 4 λεπτά και 28,13 δευτερόλεπτα στην περιοχή του Μεξικού και το μέγιστο πλάτος του μονοπατιού της ολικότητας θα είναι 198 χιλιόμετρα. Η στιγμή της μέγιστης έκλειψης θα συμβεί στις 21:17:18 ώρα Ελλάδας, με τον Ήλιο να βρίσκεται 69,8 μοίρες πάνω από τον ορίζοντα στις επαρχίες Durango και Coahuila στο Μεξικό.Το φαινόμενο αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους επιστήμονες, προκειμένου να διεξάγουν διάφορα πειράματα. Έτσι, οι Dittrich et al σχεδιάζουν μια ακριβέστερη επανάληψη της μέτρησης του Arthur Eddington [Modern Eddington Experiment 2024]. Υπενθυμίζεται ότι, το αρχικό πείραμα έγινε για πρώτη φορά κατά την ολική έκλειψη ηλίου το 1919 από ομάδα επιστημόνων υπό την καθοδήγηση του Eddington στις ακτές της Αφρικής, η οποία εξέτασε τη θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Λίγο μετά την λήξη του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, ο Eddington ταξίδεψε στο νησί Príncipe κοντά στην Αφρική, στον Ατλαντικό ωκεανό, για να παρατηρήσει την έκλειψη Ηλίου της 29 Μαΐου 1919. Κατά τη διάρκεια της ολικής έκλειψης φωτογράφησε τους αστέρες που φαίνονταν δίπλα στον Ήλιο. Σύμφωνα με την Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, οι θέσεις των αστέρων δίπλα στον Ήλιο θα φαίνονταν ελαφρώς μετατοπισμένες. Το μέγεθος αυτής της μετατόπισης αποδεικνύει την πρόβλεψη της θεωρίας ότι το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου αλλάζει την γεωμετρία του χωροχρόνου στη γειτονιά του, γεγονός που δημιουργεί την αίσθηση ότι το φως «καμπυλώνεται» από το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου.Σχηματική περιγραφή των μετρήσεων «καμπύλωσης του φωτός», από την αποστολή του Eddington, κατά τη διάρκεια της ηλιακής έκλειψης στις 29 Μαΐου του 1919. Η εικόνα αυτή δημοσιεύθηκε στις 22 Noεμβρίου 1919 στην εφημερίδα Illustrated London News.Όμως οι επιστήμονες σχεδιάζουν κι άλλα πειράματα που θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια της έκλειψης, για τα οποία μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ:Γιατί η NASA θα εκτοξεύσει τρεις πυραύλους κατά τη διάρκεια της ολικής έκλειψης (ένας σημαντικός επιστημονικός στόχος είναι η κατανόηση του πώς η ξαφνική πτώση του ηλιακού φωτός επηρεάζει την ατμόσφαιρα της Γης – πώς επηρεάζεται το όριο μεταξύ της ανώτερης και κατώτερης ατμόσφαιρας της Γης, την ιονόσφαιρα) ή ΕΔΩ:These Cold War–Era Jets Will Chase the Eclipse to Uncover the Sun’s Mysteries ή να δείτε το βίντεο που ακολουθεί: διαβάστε επίσης: Ολική Έκλειψη Ηλίου, 8 Απριλίου 2024 – https://www.ofa.gr/total-solar-eclipse-april-2024

Οι γαλαξίες γίνονται πιο χαοτικοί καθώς γερνούν. Η ηλικία είναι η κινητήρια δύναμη που αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο τα αστέρια κινούνται μέσα στους γαλαξίες, σύμφωνα με δημοσίευση διεθνούς ερευνητικής ομάδας, με επικεφαλής το αυστραλιανό ερευνητικό κέντρο ASTRO 3D, στο περιοδικό «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» (MNRAS).Σύγκριση ενός νεαρού (επάνω) και ενός παλιότερου (κάτω) γαλαξία που παρατηρήθηκαν στο πλαίσιο της έρευνας. Στα αριστερά βρίσκονται οπτικές εικόνες από το τηλεσκόπιο Subaru, στη μέση χάρτες ταχύτητας περιστροφής (μπλε όταν έρχεται προς εμάς και κόκκινο όταν απομακρύνεται από εμάς), ενώ στα δεξιά χάρτες που μετρούν τυχαίες ταχύτητες (πιο κόκκινα χρώματα για μεγαλύτερη τυχαία ταχύτητα). Και οι δύο γαλαξίες έχουν την ίδια συνολική μάζα. Ο πάνω γαλαξίας έχει μέση ηλικία 2 δισεκατομμυρίων ετών, υψηλή περιστροφή και χαμηλή τυχαία κίνηση. Ο κάτω γαλαξίας έχει μέση ηλικία 12,5 δισεκατομμυρίων ετών, πιο αργή περιστροφή και πολύ μεγαλύτερη τυχαία κίνηση. Credit: Image from the Hyper Suprime-Cam Subaru Strategic ProgramΟι γαλαξίες ξεκινούν τη ζωή τους με τα αστέρια τους να περιστρέφονται σε ένα οργανωμένο μοτίβο, ωστόσο σε μερικούς η κίνηση των άστρων είναι περισσότερο τυχαία. Μέχρι τώρα οι επιστήμονες δεν ήταν σίγουροι τι το προκαλεί αυτό, ενδεχομένως το περιβάλλον ή η μάζα του ίδιου του γαλαξία.Η νέα μελέτη διαπιστώνει ότι ο σημαντικότερος παράγοντας δεν είναι τίποτα από αυτά τα δύο. Δείχνει ότι η τάση των άστρων να έχουν τυχαία κίνηση καθορίζεται κυρίως από την ηλικία του γαλαξία.«Εάν βρείτε έναν νεαρό γαλαξία, θα περιστρέφεται σε όποιο περιβάλλον και αν βρίσκεται, ενώ εάν βρείτε έναν παλιό γαλαξία, θα έχει πιο τυχαίες τροχιές, είτε βρίσκεται σε πυκνό περιβάλλον είτε σε κενό», επισημαίνει ο πρώτος συγγραφέας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, Σκοτ Κρουμ.Ο δεύτερος συγγραφέας Τζέσε βαν ντε Σαντ εξηγεί ότι οι προηγούμενες εργασίες που πρότειναν το περιβάλλον ή το μάζα ως πιο σημαντικούς παράγοντες δεν είναι απαραίτητα λανθασμένες. Οι νέοι γαλαξίες είναι υπερ-παραγωγικές μονάδες αστροπαραγωγής, ενώ στους παλαιότερους γαλαξίες ο σχηματισμός αστέρων παύει. «Γνωρίζουμε ότι η ηλικία επηρεάζεται από το περιβάλλον. Αν ένας γαλαξίας πέσει σε πυκνό περιβάλλον θα τείνει να σταματήσει τον σχηματισμό άστρων. Έτσι, οι γαλαξίες σε πυκνότερα περιβάλλοντα είναι, κατά μέσο όρο, μεγαλύτεροι σε ηλικία», λέει και προσθέτει: «Η ανάλυσή μας υπογραμμίζει ότι δεν είναι η διαβίωση σε πυκνά περιβάλλοντα που μειώνει την περιστροφή τους, αλλά το γεγονός ότι είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία». https://www.amna.gr/home/article/808961/Oi-galaxies-ginontai-pio-chaotikoi-kathos-gernoun – https://phys.org/news/2024-04-age-stars-galaxies.amp

Rocket and Space Corporation "Energia" Η Roscosmos ενέκρινε την προμελέτη του ρωσικού τροχιακού σταθμού Το βασικό χαρακτηριστικό του είναι η ανοιχτή αρθρωτή αρχιτεκτονική του. Ο σχεδιασμός βασίζεται σε μια μονάδα κόμβου με έξι θύρες σύνδεσης στις οποίες συνδέονται άλλες μονάδες. Εάν κάποιο από αυτά εξαντλήσει τον πόρο του, μπορεί να αφαιρεθεί από την τροχιά και να αντικατασταθεί. Με τα κατάλληλα logistics, η διάρκεια ζωής του σταθμού μπορεί να παραταθεί για δεκαετίες, ανάλογα με τις ανάγκες. Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι η πολική τροχιά στην οποία ο σταθμός θα πετάξει γύρω από τη Γη. Ο ISS έχει τροχιακή κλίση μικρότερη από 52 μοίρες, ενώ ο νέος σταθμός σχεδιάζεται να έχει τροχιακή κλίση έως και 97 μοίρες. Αυτό θα δώσει μια επισκόπηση ολόκληρης της επιφάνειας της γης, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής, η οποία είναι στρατηγικής σημασίας για τη χώρα μας. Τώρα οι κοσμοναύτες στο ISS μπορούν να δουν περίπου το 60% της επιφάνειας της γης, από το οποίο μόνο περίπου το 10% είναι το έδαφος της Ρωσίας. Ο σταθμός θα λαμβάνει επίσης εγγυημένη σταθερή επικοινωνία με το συγκρότημα ελέγχου εδάφους. Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα του ROS είναι η υψηλή ενέργεια, η οποία θα επιτρέψει τη δοκιμή και τη δοκιμή τεχνολογιών εξοπλισμού που είναι σε ζήτηση στην αστροναυτική μας, για παράδειγμα, ραντάρ και συστήματα κεραιών υψηλής ισχύος. Σε αντίθεση με τον ISS, ο νέος σταθμός θα μπορεί να λειτουργεί σε λειτουργία επίσκεψης (χωρίς τη συνεχή παρουσία αστροναυτών). Η ανάπτυξη του ROS έχει προγραμματιστεί για την περίοδο από το 2027 έως το 2032. Αρχικά, οι μονάδες επιστημονικής ενέργειας, κόμβου και πύλης θα εκτοξευθούν στο διάστημα, στη συνέχεια θα εκτοξευθεί η μονάδα βάσης, η οποία θα αναλάβει τις λειτουργίες ελέγχου του σταθμού. Στη συνέχεια η ανάπτυξη του σταθμού θα συνεχιστεί από ενότητες-στόχους. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3542

«Φτιάξτε ώρα Σελήνης και πλανητών»: Το αίτημα του Λευκού Οίκου από τη NASA Η προσπάθεια κατοίκησης του φεγγαριού απαιτεί τη δημιουργία τοπικής ώρας Η ανθρωπότητα είναι έτοιμη να επιστρέψει στη Σελήνη αυτή την φορά για μόνιμη εγκατάσταση. Αν ο σχεδιασμός των κρατικών και ιδιωτικών διαστημικών εταιρειών προχωρήσει ομαλά σε μια δεκαετία θα έχουν δημιουργηθεί οι πρώτες επανδρωμένες βάσεις στο φεγγάρι και μόλις αυτό επιτευχθεί αναμένεται να προχωρήσει γρήγορα η δημιουργία μεγαλύτερης έκτασης εγκαταστάσεων και καταλυμάτων για να υποστηρίξουν επιστημονικές, εμπορικές ή τουριστικές δραστηριότητες.Παράλληλα βρίσκονται σε εξέλιξη οι προετοιμασίες για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη αλλά και τη δημιουργία κατοικιών εκεί. Ανάμεσα στα πολλών ειδών εμπόδια και προβλήματα που πρέπει να ξεπεράσουν και να βρουν λύσεις οι επιστήμονες για την διαμονή των ανθρώπων σε άλλους κόσμους μακριά από τη Γη είναι και η ώρα αφού αυτή που ορίζεται από τα ρολόγια στη Γη δεν μπορεί να εφαρμοστεί εκτός του πλανήτη μας.Στη Γη η ώρα ορίζεται σε σχέση με τον χρόνο περιστροφής της γύρω από τον Ήλιο όμως η Σελήνη και οι υπόλοιποι πλανήτες και δορυφόροι του ηλιακού μας συστήματος έχουν ο καθένας διαφορετικό χρόνο περιστροφής γύρω από το μητρικό μας άστρο. Επιπλέον υπάρχει και ο παράγοντας της βαρύτητας τα επίπεδα της οποίας είναι επίσης διαφορετικά σε κάθε κοσμικό σώμα και η βαρύτητα επηρεάζει το πώς λειτουργούν τα ρολόγια. Έτσι ο ορισμός ώρας σε ένα κόσμο εκτός της Γης δεν είναι μια απλή ιστορία. Παρόλα αυτά από την στιγμή που είναι πλέον θέμα λίγου χρόνου η διαμονή των ανθρώπων αρχικά στη Σελήνη και στη συνέχεια σε άλλους πλανήτες και δορυφόρους του ηλιακού μας συστήματος γίνεται επιτακτική η ανάγκη δημιουργίας… εξωγήινης ώρας. Οι λόγοι Στο πλαίσιο αυτό έγινε γνωστό ότι ο Λευκός Οίκος ζήτησε από τη NASA να δημιουργήσει άμεσα μια ώρα Σελήνης καθώς και ώρα για άλλα ουράνια σώματα όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην εντολή που δόθηκε στην αμερικανική διαστημική υπηρεσία. Ο Λευκός Οίκος ζήτησε από τη NASA να δημιουργήσει τη Συντονισμένη Σεληνιακή Ώρα (Coordinated Lunar Time, LTC) μέχρι το 2026 όπου είναι προγραμματισμένη να γίνει η πρώτη επανδρωμένη αποστολή των ΗΠΑ στη Σελήνη μετά από μισό αιώνα.Οι επιστήμονες της NASA λένε ότι χωρίς τη δημιουργία μιας τοπικής ώρας Σελήνης θα είναι δύσκολο να διασφαλιστεί ότι οι μεταφορές δεδομένων μεταξύ των διαστημικών σκαφών είναι ασφαλείς και ότι οι επικοινωνίες μεταξύ της Γης, των σεληνιακών δορυφόρων, των βάσεων και των αστροναυτών εκεί θα είναι συγχρονισμένες γεγονός που μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1630710/ftiaxte-ora-selinis-kai-planiton-zitise-o-leykos-oikos-apo-tin-nasa/