Δροσος Γεωργιος

Μυστηριώδης «ομίχλη» μικροκυμάτων στην καρδιά του γαλαξία. Το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο «Πλανκ» ανακάλυψε ένα ακόμα μυστήριο στο κέντρο του γαλαξία μας, μια μυστηριώδη «ομίχλη» ακτινοβολίας μικροκυμάτων με άγνωστη πηγή. Το «Πλανκ», που εκτοξεύτηκε το 2009 από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) με στόχο να μελετήσει τα μυστήρια της κοσμικής «Μεγάλης Έκρηξης», κατά την έρευνά του στην καρδιά του γαλαξία μας, εντόπισε στην περιοχή που περιβάλλει το γαλαξιακό κέντρο, μια αινιγματική «ομίχλη» από μικροκύματα για την οποία, προς το παρόν, δεν υπάρχει καμία εξήγηση από τους αστρονόμους, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο. Μια πιθανή ερμηνεία είναι ότι πρόκειται για μια μορφή ενέργειας, που αποκαλείται εκπομπή τύπου σύγχροτρον, η οποία συμβαίνει όταν ηλεκτρόνια διέρχονται με μεγάλη ταχύτητα μέσω μαγνητικών πεδίων, αφού προηγουμένως έχουν επιταχυνθεί από την έκρηξη ενός άστρου σούπερ-νόβα. Όμως η νέα πηγή ακτινοβολίας διαρκεί πολύ περισσότερο σε σχέση με άλλες ενεργειακές πηγές τύπου σύγχροτρον, οι οποίες έχουν ανακαλυφθεί σε άλλα σημεία του γαλαξία μας. Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι η ύπαρξη μεγαλύτερου ρυθμού κι αριθμού εκρήξεων σούπερ-νόβα στο γαλαξιακό κέντρο, ενώ άλλοι επιστήμονες πιστεύουν ότι πρόκειται για την «υπογραφή» που αφήνει η αυτοεκμηδένιση των σωματιδίων της σκοτεινής ύλης. Όμως καμία ερμηνεία δεν έχει ακόμα αποδειχτεί και το μυστήριο παραμένει. Το «Πλανκ» βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη σε απόσταση περίπου 1,5 εκατ. χλμ. κι έχει σχεδιαστεί, έτσι ώστε να ανιχνεύει τις παραμικρές διακυμάνσεις στη θερμοκρασία της ενέργειας των μικροκυμάτων, τα οποία απελευθέρωσε η «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ), που δημιούργησε το σύμπαν πριν από περίπου 14 δισεκατομμύρια χρόνια. Η νέα ακτινοβολία μικροκυμάτων που ανακαλύφθηκε, δεν σχετίζεται με αυτή την «κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου», που αποτελεί την «υπογραφή» της Μεγάλης Έκρηξης. Η ανακάλυψη παρουσιάστηκε αυτή την εβδομάδα σε διεθνές επιστημονικό συνέδριο στην Μπολόνια της Ιταλίας, στο οποίο επιστήμονες από όλο τον κόσμο αναλύουν τα μέχρι τώρα ευρήματα του «Πλανκ». Το τηλεσκόπιο, εκτός από την αινιγματική «ομίχλη» μικροκυμάτων, έχει εντοπίσει και άγνωστες μέχρι σήμερα «νησίδες» (συγκεντρώσεις) μονοξειδίου του άνθρακα ανάμεσα στα νέφη κρύων αερίων στους γαλαξίες, τα οποία αποτελούν το περιβάλλον όπου γεννιούνται νέα άστρα. Το «Πλανκ» κατάφερε να δημιουργήσει τον πρώτο «χάρτη» μονοξειδίου του άνθρακα, που καλύπτει όλο τον ουρανό. Η πρώτη ομάδα κοσμολογικών δεδομένων από τις παρατηρήσεις του ευρωπαϊκού τηλεσκοπίου θα δημοσιοποιηθούν το 2013.

«Πηγαίνετε μόνοι σας στον Άρη» λέει η NASA στην Ευρώπη. Λόγω του κόστους της ανάπτυξης ενός νέου πυραύλου για επανδρωμένες αποστολές, αλλά και των επενδύσεων για την προώθηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στο Διάστημα, η NASA δεν θα μπορέσει να συνεργαστεί με την Ευρώπη στις σημαντικές αποστολές ExoMars στον Άρη. Ο προϋπολογισμός της NASA http://www.nasa.gov/news/budget/index.html που θα καταθέσει η κυβέρνηση Ομπάμα στο Κογκρέσο, ύψους 17,7 δισ. δολαρίων για το οικονομικό έτος 2012, προβλέπει μείωση κατά 21% στα κονδύλια για πλανητική εξερεύνηση. «Αυτό σημαίνει ότι δεν θα προχωρήσουμε με τη σχεδιαζόμενη αποστολή ExoMars το 2016 και το 2018, την οποία εξετάζαμε σε συνεργασία με την ESA [την ευρωπαϊκή υπηρεσία διαστήματος]» δήλωσε από την Ουάσινγκτον ο διοικητής της NASA Τσαρλς Μπόλντεν. Η διπλή αποστολή ExoMars προέβλεπε την εκτόξευση ενός στατικού ρομπότ το 2016, το οποίο θα πραγματοποιούσε μετρήσεις στην ατμόσφαιρα του Άρη, προκειμένου να εξετάσει αν ο γειτονικός πλανήτης φιλοξενούσε ποτέ ζωή. Η αποστολή θα συνεχιζόταν το 2018 με την εκτόξευση ενός τροχοφόρου ρομπότ, το οποίο μάλιστα θα συνέλεγε δείγματα που θα ταξίδευαν στη Γη με κάποια μελλοντική αποστολή. Μέχρι στιγμής η ESA δεν έχει διευκρινίσει αν σκοπεύει να υλοποιήσει τη σημαντική αποστολή χωρίς τη στήριξη της NASA. Η NASA, πάντως, θα διατηρήσει την παρουσία της στον Άρη: το Curiosity, το μεγαλύτερο ρομπότ που έχει εκτοξευτεί ποτέ στο διάστημα, θα προσεδαφιστεί στον πλανήτη φέτος, και η αποστολή Maven, που θα μελετήσει την αρειανή ατμόσφαιρα, προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2013. Έμφαση στις επανδρωμένες αποστολές. Ο προϋπολογισμός της NASA για το 2012, ο οποίος παραμένει στα επίπεδα του 2011 και δεν αναμένεται να αυξηθεί την επόμενη τριετία, αυξάνει αντίθετα κατά 6% τα κονδύλια για επανδρωμένες αποστολές και κατά 22% τα κονδύλια για την ανάπτυξη διαστημικής τεχνολογίας. Τα προγράμματα που θα απορροφήσουν τα περισσότερα κονδύλια είναι: Η ανάπτυξη ενός πυραύλου που θα διαδεχθεί τα διαστημικά λεωφορεία και θα μπορεί να μεταφέρει τους Αμερικανούς πίσω στη Σελήνη ή στη Ζώνη των Αστεροειδών. Η πρώτη πτήση δεν αναμένεται πριν από το 2016. H ολοκλήρωση της κατασκευής του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, του οποίου τα κονδύλια προβλέπεται να αυξηθούν από τα 477 εκατ. δολάρια το 2011 στα 659 εκατ. δολάρια το 2014. Υποστήριξη της λειτουργίας του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού με 3 δισ. δολάρια. Επιδοτήσεις ακόμα 830 εκατ. δολαρίων για την ανάπτυξη διαστημικών σκαφών, επανδρωμένων και μη, από ιδιωτικές αμερικανικές εταιρείες. Τερματισμός του προγράμματος των διαστημικών λεωφορείων και μεταφορά των τριών γερασμένων σκαφών σε μουσεία. Για το σκοπό αυτό απαιτούνται ακόμα 71 εκατ. δολάρια. Για τη NASA έχει πράγματι κρίσιμη σημασία η ανάπτυξη νέων διαστημικών οχημάτων: μετά την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων πέρυσι, η NASA βασίζεται αποκλειστικά στα ρωσικά Soyuz για την αποστολή πληρωμάτων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Οι Ρώσοι χρεώνουν σήμερα περίπου 60 εκατ. δολάρια για τη μεταφορά των αστροναυτών από και προς τον σταθμό. Ο προϋπολογισμός της NASA που θα καταθέσει η κυβέρνηση απαιτεί έγκριση από το Κογκρέσο, το οποίο πάντως δεν αναμένεται να ζητήσει σημαντικές μεταβολές. Απάντηση στο «Mars-500» ετοιμάζουν οι ΗΠΑ. Στις ΗΠΑ συνεχίζεται η στρατολόγηση εθελοντών για τη συμμετοχή σε πείραμα προσομοίωσης της πτήσης στον Άρη HI-SEAS (Hawaii Space Exploration Analogue & Simulation). Το πείραμα αυτό θα αρχίσει το 2013 και θα διαρκέσει 120 ημέρες. Η μακέτα διαπλανητικού διαστημοπλοίου για έξι συμμετέχοντες στο πείραμα θα τοποθετηθεί στο Μεγάλο Νησί της Χαβάης. Όλα αυτά θυμίζουν το ρωσικό σχέδιο «Mars-500» - σχέδιο απομόνωσης για 520 μέρες 6 εθελοντές στους τοίχους του μοσχοβίτικου Ινστιτούτου Ιατροβιολογικών Προβλημάτων. Το ρωσικό πείραμα έληξε το περασμένο φθινόπωρο και τώρα σχεδιάζουν να το επαναλάβουν σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Αλήθεια, το ρωσικό πείραμα ήταν πολυλειτουργικό. Στο πλαίσιο του μελετούνταν όλα, όσα ήταν συνδεδεμένα με την αλλαγή της ψηχολογικής και της φυσιολογικής κατάστασης του ανθρώπου στις συνθήκες της απομόνωσης, ενώ οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τα προβλήματα της διατροφής. Συνήθως, οι κοσμοναύτες και αστροναύτες παίρνουν μαζί τους διάφορα εκ των προτέρων έτοιμα τρόφιμα, τα οποία πρέπει να θερμανθούν ή να διαλυθούν με νερό – τα λεγόμενα instant foods (στιγμιαία τρόφιμα). Τα τρόφιμα αυτά στη Γη φαίνονται νόστιμα, αλλά στο διαστημόπλοιο πολύ γρήγορα γίνονται βαρετά. Στο Διάστημα, μειώνεται η οξύτητα της όσφρησης και χάνεται η όρεξη, κάτι που οδηγεί σε ταχεία απώλεια της οστικής και μυϊκής μάζας, η οποία μειώνεται συνήθως ακόμα και χωρίς αυτές τις παρενέργειες στις συνθήκες έλλειψης βαρύτητας με αποτέλεσμα να περιορίζονται οι σωματικές ικανότητες του πληρώματος. Σαν λύση αυτού του προβλήματος θα μπορούσαν να γίνουν τα φαγητά που θα μαγειρεύονταν από τα μέλη του πληρώματος από φρέσκα προϊόντα. Τότε όμως θα χρειαστεί να πάρουν μαζί τους επιπρόσθετες συσκευές και να δαπανούν μεγαλύτερες ποσότητες του πολύτιμου νερού και της ενέργειας. Εκτός απ’ όλα τα άλλα θα εμφανιστούν επιπρόσθετα απόβλητα και τα μέλη του πληρώματος θα δαπανούν περισσότερο χρόνο για διατροφή. Στη Χαβάη, οι πειραματάνθρωποι θα τρώνε τόσο έτοιμα φαγητά, όσο και εκείνα που θα ψήνουν ή θα βράζουν οι ίδιοι, εξοικονομώντας στο μέγιστο βαθμό τους πόρους. Θα πρέπει να καθορίσουν ένα αποδεκτό ποσοστό μεταξύ και των δύο σισιτίων, καθώς επίσης και τις μεταβαλλόμενες προτιμήσεις για 120 ημέρες. Θα πρέπει επίσης καθορίσουν πως η διατροφή επιδρά στη διάθεση και πως αλλάζουν οι γευστικές αισθήσεις. Ο εμπειρογνώμονας του μοσχοβίτικου Ινστιτούτου Ιατροβιολογικών Προβλημάτων Γιούρι Μπουμπέγιεφ θεωρεί ότι από το πείραμα απομόνωσης διαρκείας 120 μερών στη μακέτα διαστημοπλοίου στη Χαβάη μπορούν να βγαλθούν κάποια συμπεράσματα. -«Αυτή είναι η μικρότερη περίοδο, όταν μπορεί να σχηματισεί κάποια γενική αντίληψη, αν και το ρωσικό πείραμα Mars-500 ήταν πιο μακρόχρονο και απ’ αυτή την άποψη πιο ενδεικτικό. Διάφορα προβλήματα εμφανίστηκαν ακριβώς σε πιο ύστερη περίοδο όταν το πλήρωμα είχε βαρεθεί τα τρόφιμα, που τους άρεσαν στα αρχικά στάδια του πειράματος»,- είπε ο Γιούρι Μπουμπέγιεφ. Μικρές ειδήσεις. Ρωσικός πύραυλος τοποθέτησε σε τροχιά ολλανδικό δορυφόρο τηλεπικοινωνίας. Ο ρωσικός πύραυλος-φορέας Proton-M τοποθέτησε με επιτυχία σε τροχιά τον ολλανδικό δορυφόρο τηλεπικοινωνίας NSS-14. Ο NSS-14 προορίζεται για την παραχώρηση υπηεσιών τηλεπικοινωνίας στο έδαφος της Ανατολικής Ευρώπης, της Δυτικής Αφρικής, της Βόρειας και της Νότιας Αμερικής. Το βάρος του δορυφόρου είναι 6180 κιλά και τα χρόνια λειτουργίας ανέρχονται σε 15 χρόνια. Ο ολλανδικός δορυφόρος έπρεπε να εκτοξευτεί στα τέλη του 2011, αλλά η εκτόξευσή του είχε αναβληθεί δύο φορές για τεχνικούς λόγους. Η εκτόξευσή του Proton-M που έγινε τις παραμονές από το κοσμοδρόμιο Μπαϊονούρ (Καζαχστάν) ήταν η 70η κατά σειρά από την αρχή της εμπορικής χρησιμοποίησης του πυραύλου-φορέα αυτού του τύπου. Μικρότερη η ταχύτητα περιστροφής της Αφροδίτης. Το σκάφος της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας Venus Express έδειξε ότι η Αφροδίτη περιστρέφεται πιο αργά, από ό,τι πιστεύαμε. Μέχρι σήμερα εθεωρείτο ότι η διάρκεια μιας ημέρας στην Αφροδίτη ήταν 243,0185 της γήινης. Τα στοιχεία αυτά είχαν ληφθεί τα έτη 1980-90. Το Venus Express συγκέντρωσε δεδομένα, τα οποία δείχνουν ότι η ημέρα στην Αφροδίτη είναι περίπου κατά 6,5 λεπτά μακρύτερη σε σχέση με την παλαιότερα υπολογισμένη και ισούται με 243,023 γήινες ημέρες. Μία από τις αιτίες του «φρεναρίσματος» του πλανήτη, μπορεί να οφείλεται και στο ότι η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης ασκεί στην επιφάνειά της πίεση 90 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της Γης. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τους ισχυρούς ανέμους προκαλεί σοβαρές τριβές και καθυστέρηση της περιστροφής.

Πιο κοντά στην ανακάλυψη του σωματιδίου Higgs. Oι φυσικοί του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) αυξάνουν την ενέργεια σύγκρουσης της δέσμης των πρωτονίων. http://press.web.cern.ch/press/PressReleases/Releases2012/PR01.12E.html Η αύξηση της ενέργειας των πρωτονίων θα μεγαλώσει τις πιθανότητες ανακάλυψης "νέας φυσικής" και θα οριστικοποιήσει την ύπαρξη (ή μη) του σωματιδίου Higgs. Η ενέργεια θα αυξηθεί κατά 14%, και θα φτάσει μέχρι 8 τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ (ΤeV). Aυτή τη στιγμή η ενέργεια είναι 7 ΤeV. Προβλέπεται ότι ο επιταχυντής θα συλλέγει δεδομένα μέχρι το Νοέμβριο, και στη συνέχεια θα σταματήσει για 20 μήνες έτσι ώστε να αναβαθμιστεί. Σκοπός των ερευνητών του LHC είναι προς το τέλος του 2014 ο επιταχυντής να φτάσει την ενέργεια δέσμης πρωτονίων στα 14 TeV. Κατά την διάρκεια των πειραμάτων του 2012, οι επιστήμονες ελπίζουν ξεκαθαρίσουν οριστικά την υπόθεση με το μποζόνιο Higgs. Στις ανακοινώσεις που έγιναν τον Δεκέμβριο του 2011, οι ομάδες των δύο μεγάλων ανιχνευτών του LHC ανακοίνωσαν υπαινιγμούς ύπαρξης του Higgs. Την περασμένη εβδομάδα, οι ομάδες υπέβαλαν επίσημα τις εργασίες τους σε επιστημονικά περιοδικά με κριτές. http://press.web.cern.ch/press/PressReleases/Releases2011/PR25.11E.html Ενώ η ομάδα ATLAS ουσιαστικά επαναλαμβάνει όσα είχε ανακοινώσει τον Δεκέμβριο, η ομάδα CMS δημοσιεύει και νέα στοιχεία που υποστηρίζουν την ύπαρξη μποζονίου Higgs με μάζα περίπου 132 φορές μεγαλύτερη από αυτή του πρωτονίου, και λίγο μικρότερη απ’ αυτή που υπολογίζει η ομάδα Atlas. http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-17025708 Λογω ημέρας:Ο ερευνητής Tom Whyntie του Imperial College στο Λονδίνο, χρησιμοποιώντας τα δεδομένα από τις πρώτες συγκρούσεις στον LHC, προσομοίωσε την φανταστική διαδρομή των προϊόντων της σύγκρουσης των δεσμών πρωτονίων .... σε σχήμα καρδιάς. Την εικόνα που προέκυψε χάρισε στη φίλη του, ως κάρτα την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου το 2010. Σήμερα είναι παντρεμένοι.

Φίλε christopherPAPA Η πηγή είναι http://physicsgg.blogspot.com/2012/02/blog-post_11.html#more

Με επιτυχία στέφθηκε η παρθενική πτήση του νέο πυραύλου της ESA, Vega. Μετά την πρώτη επιτυχή εκτόξευσή του από την Ευρωπαϊκή διαστημική βάση στο Κουρού της Γαλλικής Γουϊάνας, ο νέος πύραυλος της ESA Vega είναι έτοιμος να συμπληρώσει την οικογένεια των παλαιότερων Ariane 5 και των Ρωσικών πυραύλων Soyuz. Αφότου η οικογένεια των πυραύλων εκτόξευσης μεγάλωσε, η Ευρώπη μπορεί να ανταπεξέλθει σε ένα μεγάλο εύρος διαστημικών αποστολών, από την τοποθέτηση επιστημονικών δορυφόρων σε τροχιά γύρω από τη Γη μέχρι την μεταφορά τεχνολογικού εξοπλισμού στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο πρώτος πύραυλος Vega απογειώθηκε στις 12.00 ώρα Ελλάδος (ή διαφορετικά, στις 07.00 τοπική ώρα Γαλλικής Γουϊάνας) από την νέα εξέδρα εκτόξευσης που κατασκευάστηκε για το σκοπό αυτό και ολοκλήρωσε την αποστολή του χωρίς κανένα απρόοπτο. Χάρη στο σχετικά μικρό μέγεθός του, ο Vega μπορεί να τοποθετήσει δορυφόρους βάρους από 300 kg μέχρι 2500 kg σε διαφορετικές τροχιές γύρω από τη Γη. Για παράδειγμα, μπορεί να μεταφέρει ένα δορυφόρο βάρους 1500 kg και να τον τοποθετήσει σε ηλιοσύγχρονη τροχιά ύψους 700 km. Ο νέος πύραυλος της ESA θα προσφέρει τις υπηρεσίες του παράλληλα με τους Ariane 5, οι οποίοι είναι κατάλληλοι για τη μεταφορά φορτίων μεγάλου βάρους, και τους πύραυλους Soyuz μεσαίου μεγέθους. Ο συνδυασμός των τριών αυτών διαφορετικών οχημάτων εκτόξευσης, τα οποία μπορούν να απογειωθούν από την Ευρωπαϊκή διαστημική βάση στη Γαλλική Γουϊάνα, θα προσφέρουν στην Ευρώπη αυτόνομη και με μικρότερο κόστος πρόσβαση στο διάστημα. «Σε διάστημα μικρότερο από τρεις μήνες, ο αριθμός των οχημάτων εκτόξευσης που διαθέτει η Ευρώπη αυξήθηκε από ένα σε τρία, διευρύνοντας τις υπηρεσίες που προσφέρει η Arianespace. Δεν υπάρχει πλέον ούτε ένας Ευρωπαϊκός δορυφόρος που να μην μπορεί να εκτοξευθεί με έναν από τους πυραύλους που διαχειρίζεται,» σημείωσε ο Jean-Jacques Dordain, Γενικός Διευθυντής της ESA. «Είναι μία σημαντική ημέρα για την ESA, τα κράτη μέλη της και ειδικότερα, για την Ιταλία όπου ο πύραυλος Vega γεννήθηκε, για την Ευρωπαϊκή βιομηχανία και για την Arianespace.» Ο σχεδιασμός του πυραύλου Vega ξεκίνησε το 2003. Συνολικά, επτά κράτη μέλη της ESA συμμετείχαν στο φιλόδοξο πρόγραμμα: το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ελβετία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Ολλανδία και η Σουηδία. «Η σημερινή επιτυχή εκτόξευση είναι η ανταμοιβή για τις αμέτρητες ώρες εργασίας περίπου 1000 ανθρώπων που συνεισφέραν στην κατασκευή του πιο σύγχρονου οχήματος εκτόξευσης μικρών δορυφόρων,» συμπλήρωσε ο Antonio Fabrizi, διευθυντής του τμήματος που διαχειρίζεται τους πυραυλούς εκτόξευσης της ESA. «H ESA, με την πολύτιμη βοήθεια της Ιταλικής και Γαλλικής διαστημικής υπηρεσίας, καθώς και περίπου 40 ιδιωτικών εταιριών με επικεφαλή την ELV SpA, έχουν καταφέρει να κάνουν ένα άπιαστο όνειρο σε πραγματικότητα σε λιγότερο από μία δεκαετία.» http://www.youtube.com/watch?v=GF8aVCFJb2M&feature=youtu.be Λίμνη Βοστόκ: Οδηγός για να βρεθεί ζωή στο Διάστημα. «Αγγιξαν» τη θαμμένη λίμνη που παρέμενε ανέγγιχτη εδώ και 20 εκατ. χρόνια σε βάθος 4.000 μέτρων κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής. Aκόμα κι αν οι ρώσοι επιστήμονες κατάφεραν να διατρυπήσουν τα τέσσερα χιλιόμετρα πάγου και να φθάσουν στη θρυλική λίμνη Βοστόκ, τα μυστικά της θα παραμείνουν κρυφά για ακόμη μερικούς μήνες, έως ότου ληφθούν δείγματα νερού και αναλυθεί η σύστασή τους. Η γεώτρηση σταμάτησε στις 4 Φεβρουαρίου, λίγες μέρες δηλαδή προτού επέλθει ο δριμύς χειμώνας της Ανταρκτικής, όπου η θερμοκρασία πέφτει ακόμη και στους μείον 80 βαθμούς. Τη μέρα εκείνη, όπως ανέφερε ο επικεφαλής του Ερευνητικού Σταθμού Βοστόκ, Α. Μ. Γιελατζίν, το τρυπάνι ήρθε σε επαφή με το νερό της λίμνης σε βάθος 3.770 μέτρων. Στη συνέχεια, όπως ανακοίνωσε ο διευθυντής της Ρωσικής Ανταρκτικής Αποστολής, Βαλερί Λουκίν, από την Αγία Πετρούπολη, το νερό της λίμνης ωθούμενο από την πίεση εισήλθε στο φρεάτιο σε ύψος 30 έως 40 μέτρων και απομάκρυνε τα χημικά υγρά του τρυπανιού. Εκεί πάγωσε δημιουργώντας ένα είδος πώματος, προστατεύοντας τη λίμνη από οποιαδήποτε μόλυνση..... Μόλις περάσει ο χειμώνας, οι ρώσοι επιστήμονες θα επιστρέψουν στον Σταθμό για να λάβουν δείγματα νερού. Η λίμνη Βοστόκ παραμένει ανέγγιχτη εδώ και περίπου 20 εκατομμύρια χρόνια. Είναι μια τεράστια λίμνη γεμάτη γλυκό νερό, η οποία, παρά το γεγονός ότι είναι θαμμένη κάτω από τους παγετώνες, διατηρεί το νερό σε ρευστή μορφή εξαιτίας της θερμότητας που εκπέμπει ο πυρήνας της Γης. Σε αυτή τη λίμνη επιχειρούσαν να φθάσουν επί δύο δεκαετίες ρώσοι επιστήμονες επειδή πρόκειται για ένα οικοσύστημα εντελώς άγνωστο στον άνθρωπο. Το στοίχημα ήταν και παραμένει αν υπάρχει εκεί ζωή και τι είδους μπορεί αυτή να είναι. Πολλοί επιστήμονες αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην προσπάθεια προσέγγισης στη λίμνη Βοστόκ. Εκτός από την πιθανότητα να ανακαλυφθούν νέες μορφές ζωής, αναμένεται να προκύψουν δεδομένα που θα βοηθήσουν να κατανοηθούν το παρελθόν της Γης και η συμπεριφορά του κλίματος. Επιπροσθέτως, λένε οι ειδικοί, οι γνώσεις που θα προκύψουν από την επαφή με το άγνωστο αυτό οικοσύστημα θα διευρύνουν τους ορίζοντες της αστροβιολογίας και την αναζήτηση ζωής σε άλλους πλανήτες. Η λίμνη Βοστόκ, όπως πιστεύουν οι επιστήμονες, αποτελεί μέρος ενός μεγάλου δικτύου 200 υποθαλάσσιων λιμνών, ορισμένες από τις οποίες υπήρχαν όταν η Ανταρκτική ήταν ενωμένη με την Αυστραλία και είχε ηπιότερο κλίμα. Οδηγός για να βρεθεί ζωή στο Διάστημα. Αν υπάρχει μικροβιακή ζωή στη λίμνη, ίσως κάτι αντίστοιχο να συμβαίνει και στο φεγγάρι του Δία, την Ευρώπη, και στο φεγγάρι του Κρόνου, τον Εγκέλαδο. Και τα δύο ουράνια σώματα διαθέτουν παγετώδεις φλοιούς μεγάλου πάχους και επιστήμονες πιστεύουν ότι από κάτω τους βρίσκονται μεγάλες ποσότητες νερού σε υγρή κατάσταση που θερμαίνονται από άλλες πηγές και όχι από τον Ηλιο. Ο Ντέιβιντ Μπλέικ, επικεφαλής σε θέματα τεχνολογίας και μηχανικής της Βρετανικής Ερευνας για την Ανταρκτική, ανέφερε ότι «διάφορα είδη μικροβίων και σκουληκιών είναι τα πιο πιθανά είδη ζωής που ενδεχομένως βρεθούν στη λίμνη». Πρόκειται για ένα μέρος που «κανείς ποτέ δεν αντίκρισε και πραγματικά δεν γνωρίζουμε τι μπορεί να υπάρχει εκεί».Η λίμνη Βοστόκ, όπως πιστεύουν ειδικοί, αποτελεί μέρος ενός μεγάλου δικτύου 200 υποθαλάσσιων λιμνών, ορισμένες από τις οποίες υπήρχαν όταν η Ανταρκτική ήταν ενωμένη με την Αυστραλία και είχε ηπιότερο κλίμα. Ελληνίδα αστροφυσικός της ΝASA βραβεύτηκε για την εξαιρετική δουλειά της! Στην Ελληνίδα αστροφυσικό Χρύσα Κουβελιώτου απονέμεται το «Βραβείο Αστροφυσικής Daniel Heineman 2012» ως αναγνώριση της εξαιρετικής εργασίας που έχει επιτελέσει στο συγκεκριμένο τομέα. Στην επίσημη ανακοίνωσή τους, όπως διαβάζουμε στο athina984.gr, οι εκπρόσωποι της American Astronomical Society αναφέρουν τους λόγους απονομής του βραβείου Daniel Heineman στην Ελληνίδα αστροφυσικό: «Το βραβείο της απονέμεται για τα εκτεταμένα επιτεύγματα και τις ανακαλύψεις της στους τομείς των εκρήξεων ακτίνων τύπου γάμμα και magnetars. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτες είναι οι ικανότητες της δρος Κουβελιώτου στη δημιουργία συνεργασιών, στην αποτελεσματικότητα και τις γνώσεις που αφορούν στις παρατηρήσεις πολλαπλού μήκους κύματος». Η Χρύσα Κουβελιώτου, η οποία εργάζεται στο Marshall Space Flight του NASA Center, στο Huntsville της Alabama, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της για την αναγνώριση των προσπαθειών της από την επιστημονική κοινότητα.

Σχέδιο για την αποφυγή ενός πραγματικού Αρμαγεδώνα από την πρόσκρουση ενός αστεροειδούς. Mπορεί να φαίνεται σαν σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας αλλά .... πράγματι οι επιστήμονες διερεύνησαν τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να ανατινάξουν έναν αστεροειδή στο διάστημα χρησιμοποιώντας μια πυρηνική βόμβα. Στην ταινία «Αρμαγεδών», ο Bruce Willis και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν ένα διαστημικό λεωφορείο, προσγειώθηκαν πάνω στον αστεροειδή και τοποθέτησαν οι ίδιοι την πυρηνική βόμβα σ’ αυτόν. Σε αντίθεση με την ταινία, η πυρηνική βόμβα θα μπορούσε να σταλεί προς τον επικίνδυνο αστεροειδή με πύραυλο. Χρησιμοποιώντας έναν από τους ισχυρότερους υπερυπολογιστές του κόσμου στο εργαστήριο του Los Alamos, οι φυσικοί υπολόγισαν την επίδραση μιας πυρηνικής έκρηξης σε έναν διαστημικό βράχο που κατευθύνεται προς τη Γη. Η NASA και άλλοι διαστημικοί οργανισμοί χαρτογραφούν τους πιο κοντινούς αστεροειδείς. Δεδομένου ότι το αποτέλεσμα της πρόσκρουσης ενός αστεροειδούς πάνω στη Γη θα ήταν καταστροφικό, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου γεγονότος. Ο Robert Weaver ερευνητής στο Los Alamos, χρησιμοποιώντας τον Cielo, το νέο υπερυπολογιστή Cray, προσομοίωσε το αποτέλεσμα της πυρηνικής έκρηξης σ’ έναν αστεροειδή. Η ομάδα του κ. Weaver πιστεύει ότι αστεροειδείς είναι πραγματικά κροκαλοπαγή πετρώματα τα οποία συγκρατούνται από τη δύναμη της βαρύτητας και ότι μια πυρηνική έκρηξη θα ήταν αρκετή για να τους διαλύσει. Ο υπολογισμός τους χρησιμοποιεί ως πρότυπο έναν αστεροειδή σαν τον αστεροειδή Itokawa, ο οποίος έχει διαστάσεις 500 επί 250 μέτρα και πιστεύεται ότι συνίσταται από γρανιτικά πετρώματα. Με την έκρηξη της βόμβας ενός μεγατόνου στην μια πλευρά της Itokawa, η προσομοίωση δείχνει πως το ωστικό κύμα κινείται διαμέσου του αστεροειδούς και τον διαλύει σε μικρά κομμάτια. Αυτά τα μικρά κομμάτια θα είναι ακίνδυνα εισερχόμενα στην ατμόσφαιρα της Γης. Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε την προσομοίωση που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε συνέδριο Supercomputing στο Σιάτλ.

Tο BIOS πλησιάζει τον πλήρη βιο-κύκλο. Επιστήμονες από την πόλη της Σιβηρίας Κρασνογιάρσκ βρίσκονται πολύ κοντά στη δημιουργία κλειστού συστήματος συντήρησης της ζωής στο Διάστημα. Χωρίς την ύπαρξη αυτόνομων βιολογικών κύκλων δεν θα γίνει δυνατή η κατασκευή κατοικήσιμων βάσεων σε άλλα ουράνια σώματα.Σήμερα αυτό ακούγεται αρκετά επίκαιρο, εφόσον μια βάση στη Σελήνη μπορεί να εμφανιστεί ήδη το 2020. Ένα παρόμοιο σύστημα θα πρέπει να εξασφαλίσει πλήρως στον άνθρωπο αέρα για την αναπνοή, καθώς και νερό και τρόφιμα, έπειτα από επεξεργασία των παραγόμενων από την καθημερινή ανθρώπινη δραστηριότητα. Από εξωτερικές πηγές θα προσλαμβάνεται μόνο φως και ηλεκτρική ενέργεια Ο πρώτος και πλέον απαραίτητος κρίκος για τον αυτόνομο βιολογικό κύκλο, είναι το μονοκύτταρο άλγος (φύκι) χλωρέλλα η πυρηνοειδής (Chlorella pyrenoidosa), που παράγει στο φως οξυγόνο και γρήγορα αυξανόμενη βιομάζα. Η χλωρέλλα αίρει το πρόβλημα τί θα αναπνέει ο κοσμοναύτης, αν και δεν προσφέρεται για τροφή. Χρειάζονται βακτήρια του εδάφους και ορισμένα είδη σκουληκιών, τα οποία θα μπορούσαν να μετατρέπουν όλα τα απόβλητα και τη βιομάζα της χλωρέλλας σε κομπόστα, που με τη σειρά της θα μπορούσε να θρέψει φυτά με φύλλωμα, λαχανικά και φρούτα. Στη Ρωσία παρόμοια πειράματα διεξάγονται στο Κρασνογιάρσκ, στο συγκρότημα BIOS. Σε ένα-δύο χρόνια υπολογίζουν εκεί να φθάσουν στο 100 % το κλείσιμο του βιολογικού κύκλου. Η προηγούμενη γενιά επιστημόνων είχε φθάσει το 60- 70 %. Το αντίστοιχο σε σκοπούς αμερικανικό πρόγραμμα ονομαζόταν «Βιόσφαιρα-2», θερμοκήπια σε έκταση σχεδόν 15 χιλιάδες τετραγωνικών μέτρων με μικρά ζώα, πουλιά, ερπετά, υδάτινη δεξαμενή και «έρημο». Πειράματα με τη συμμετοχή 8 ανθρώπων διεξάγονταν σ’ αυτό έως το 1996. Το ρωσικό πρόγραμμα είναι όχι μόνο πιο συμπυκνωμένο, αλλά έχει και βασικές διαφορές, λέει ο επιστήμονας του Ινστιτούτου Βιοφυσικής της Σιβηρίας Αντρέι Ντεγκερμέντζι: Η αμερικανική «Βιοσφαίρα-2» διευθυνόταν από έξω και οι άνθρωποι μέσα σε αυτήν ήταν παθητικοί, σαν νεογνά περιτριγυρισμένα με φροντίδα. Εμείς όμως θεωρούμε ότι το σύστημα πρέπει να είναι πλήρως αυτόνομο και ως προς τη διεύθυνση και ως προς τον κύκλο του. Το ενδιαφέρον των ξένων επιστημόνων προς το BIOS αυξάνεται. Σύμφωνα με τον Αντρέι Ντεγκερμέντζι, οι Κινέζοι πρότειναν να αγοράσουν ολόκληρο το εργαστήριο και να το μεταφέρουν σε κινεζικό έδαφος. Ενώ η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία ήδη έχει στείλει εμβάσματα, ώστε να πραγματοποιήσει εκεί πειράματα, τα οποία θα έδειχναν, πώς αλλάζει η κατάσταση των μικροοργανισμών σε «κλειστές» συνθήκες. Η αναζήτηση ενός κλειστού συστήματος με πλήρη κύκλο ύδατος και οργανικών υλικών διεξάγεται στον κόσμο από αρκετές επιστημονικές ομάδες και προς το παρόν κανείς δεν κατόρθωσε να το πετύχει. Υπάρχει η ευκαιρία να είναι το ρωσικό BIOS το πρώτο. Αλλά και μετά την ανακάλυψη από το BIOS για την πλήρη βιολογική απομόνωση, οι έρευνες δεν ολοκληρώνονται. Απομένει να διερευνηθούν τα λεγόμενα «πρωτόκολλα ατυχήματος», αντίστοιχα των βλαβών που θα μπορούσαν να συμβούν σε πραγματικές συνθήκες στις βάσεις της Σελήνης. Τα σενάρια για την αντιμετώπισή τους είναι τόσα πολλά, ώστε για τη διασταύρωσή τους θα απαιτηθούν χρόνια. Το σύστημα θα πρέπει να φτάσει την πλήρη ετοιμότητά του πριν ξεκινήσουν οι επανδρωμένες πτήσεις προς τη Σελήνη. Σχόλιο:Οι Ρώσοι το θέμα της Σελήνης το εχουν πάρει πολύ σοβαρά και με την σύμπραξη και των Ευρωπαίων(ΕΣΑ)γιατί οι Αμερικάνοι τουλάχιστον προς το παρόν για αλλού αρμενίζουν αλλα πιστεύω οτι θα μπούν στο παιχνίδι και Βραζιλία,Ινδία,Νοτια Αφρική η Κίνα παίζεται(BRICS),επίσης Καναδας,Ιαπωνία,Νοτια Κορέα,Ισραήλ κ.α. το θέμα της Σελήνης απο το 2020 μετα το τέλος του ISS ειναι πιά σίγουρο.

Ηλιακή κηλίδα διπλασιάζει το μέγεθός της. Η παραπάνω εικόνα είναι από το Solar Dynamics Observatory της NASA και δείχνει πως η ηλιακή κηλίδα, που βλέπει προς τη Γη, διπλασιάζεται σε μέγεθος για δεύτερη μέρα. Σύμφωνα με το SpaceWeather.com, http://spaceweather.com/ θα ακολουθήσει ηλιακή έκλαμψη κατηγορίας Μ, που μπορεί να δημιουργήσει σύντομα μπλάκαουτ στις ραδιοφωνικές επικοινωνίες και μεσαίου μεγέθους καταιγίδες ακτινοβολίας. http://www.universetoday.com/93516/earth-facing-sunspot-doubles-in-size/

Bιολογικό κομπιούτερ αποκρυπτογραφεί εικόνες. Αμερικανοί και Ισραηλινοί επιστήμονες, δημιούργησαν ένα βιολογικό κομπιούτερ, κατασκευασμένο αποκλειστικά από βιομόρια, που είναι ικανό να αποκρυπτογραφεί εικόνες κωδικοποιημένες σε «τσιπ» από DNA. Αν και το DNA έχει χρησιμοποιηθεί ξανά στο παρελθόν για κρυπτογράφηση δεδομένων, είναι η πρώτη φορά που επιτυγχάνεται η ανάπτυξη ενός μοριακού κρυπτογραφικού συστήματος εικόνων, με βάση έναν «υπολογιστή» DNA. Πρόκειται για ένα ακόμα βήμα στον «γάμο» ανάμεσα στη βιολογία και στην επιστήμη των υπολογιστών. Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ερευνών Scripps της Καλιφόρνιας http://www.scripps.edu/ και του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Technion του Ισραήλ, http://www1.technion.ac.il/en με επικεφαλής τον καθηγητή Εχούντ Κεϊνάν, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο γερμανικό περιοδικό για θέματα χημείας «Angewandte Chemie», http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/anie.201107156/abstract χρησιμοποίησαν το κατάλληλο λογισμικό στον βιολογικό υπολογιστή και μπόρεσαν να αποκρυπτογραφήσουν μια σειρά από εικόνες. Οι παραδοσιακοί υπολογιστές, οι οποίοι είναι ηλεκτρονικοί, αποτελούν μηχανήματα από μέταλλα και πλαστικό που χειρίζονται ηλεκτρονικά σήματα εισόδου και εξόδου με το κατάλληλο λογισμικό, δηλαδή με μια διαδοχή εντολών που δίδεται στο μηχάνημα με την μορφή ηλεκτρονικών σημάτων. Στην περίπτωση των βιολογικών κομπιούτερ, όλα τα βασικά συστατικά (υλικό, λογισμικό, σήματα εισόδου- εξόδου) είναι μόρια. Από μια άποψη, άλλωστε, όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί- και οι άνθρωποι- δεν είναι παρά βιολογικοί υπολογιστές. Σε ένα βιολογικό κομπιούτερ, τόσο το υλικό (hardware), όσο και το λογισμικό (software), είναι πολύπλοκα βιολογικά μόρια που ενεργοποιούν το ένα το άλλο, έτσι ώστε τελικά να επιτελέσουν ένα προκαθορισμένο χημικό έργο. Το αρχικό «σήμα εισόδου» είναι ένα μόριο, το οποίο στη συνέχεια, με τη βοήθεια ενός «λογισμικού», υφίσταται μια σειρά από αλλαγές, ώσπου τελικά προκύπτει στην «έξοδο» ένα διαφορετικό βιομόριο. Από εξωτερική σκοπιά, ένα βιολογικό κομπιούτερ δεν είναι παρά ένα διάλυμα χημικών στοιχείων σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα. Διάφορα μικρά μόρια DNA ανακατεύονται με επιλεγμένα ένζυμα DNA και άλλες πρωτεΐνες. Ανάλογα με το ιδιαίτερο μίγμα που έχουν δημιουργήσει, οι επιστήμονες «καθοδηγούν» τη βιοχημική διαδικασία προς ένα συγκεκριμένο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο κρυπτογραφικός βιολογικός υπολογιστής δημιουργήθηκε με βάση τις αρχές του διάσημου Βρετανού μαθηματικού και κρυπτογράφου 'Αλαν Τιούρινγκ. Τα πειράματα των επιστημόνων έδειξαν ότι ένας πλούτος πληροφοριών μπορεί να αποθηκευτεί και να κρυπτογραφηθεί σε μόρια DNA και μετά να αποκρυπτογραφηθεί. Η όλη διαδικασία είναι ιδιαίτερα γρήγορη και εκτιμάται, σύμφωνα με τον Κεϊνάν, ότι ο αριθμός των εικόνων, οι οποίες θα είναι δυνατό να κρυπτογραφηθούν σε τσιπ από DNA, θα είναι αστρονομικά μεγάλος. Δεν είναι έτσι παράξενο που ήδη μεγάλες εταιρίες πληροφορικής (και όχι μόνο) έχουν δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη βιολογικών υπολογιστικών συστημάτων. http://www.engadget.com/2012/02/09/biological-computer-can-decode-images-stored-in-dna-chips-appli/

Εκπληκτικές εικόνες του Cassini από τον Κρόνο. Η παρακάτω εικόνα ελήφθη στις 4 Ιανουαρίου 2012 από το διαστημικό σκάφος Cassini http://en.wikipedia.org/wiki/Cassini%E2%80%93Huygens και δόθηκε στη δημοσιότητα από τη NASA την περασμένη εβδομάδα. Βλέπουμε τους δακτυλίους του Κρόνου και τον δορυφόρο του Εγκέλαδο σαν μισοφέγγαρο. Διακρίνονται και οι θερμοπίδακες νερού http://physicsgg.wordpress.com/2011/06/23/y%CF%80%CF%8C%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%89%CE%BA%CE%B5%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%81/ στο Νότιο πόλο του Εγκέλαδου. Το Cassini όταν λήφθηκε η φωτογραφία απείχε περίπου 290000 χιλιόμετρα από τον Εγκέλαδο. Το διαστημόπλοιο Cassini βρίσκεται σε τροχιά γύρω πλανήτη Κρόνο εξερευνώντας τον πλανήτη, τους δακτυλίους και τους δορυφόρους του από το 2004. Στην επόμενη φωτογραφία φαίνεται ο δορυφόρος Τηθύς που έχει μέση διάμετρο περίπου 1000 χιλιόμετρα, ακριβώς κάτω από τους δακτυλίους του Κρόνου.

Στατικός ηλεκτρισμός στο διάστημα. Οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας που επικρατούν στο διάστημα επιτρέπουν την διασκεδαστική επίδειξη φαινομένων όπως ο στατικός ηλεκτρισμός. Ο αστροναύτης Don Pettit - μέλος του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού της Expedition 30 - φορτίζει ηλεκτρικά .... βελόνες πλεξίματος (!!) και αφήνει σταγονίδια νερού με αντίθετο φορτίο κοντά στη βελόνα. Τα σταγονίδια έλκονται από τη βελόνα, "μπαίνουν σε τροχιά" γύρω απ' αυτή για να κολλήσουν στο τέλος πάνω της ...

Βρέθηκε η πλατφόρμα του Spirit. Ο δορυφόρος MRO που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη εντόπισε την πλατφόρμα η οποία μετέφερε με ασφάλεια στην επιφάνεια του πλανήτη τον ρομποτικό εξερευνητή Spirit πριν από οκτώ χρόνια. Η πλατφόρμα βρίσκεται κοντά στον κρατήρα Bonnveille που αποτέλεσε τον βασικό στόχο έρευνας του Spirit. Ο εντοπισμός. Η κάμερα υψηλής ανάλυσης HiRiSe του MRO εντόπισε την πλατφόρμα στις 29 Ιανουαρίου αλλά η ανακάλυψη έγινε γνωστή χθες αφού οι ειδικοί ήθελαν να μελετήσουν τις εικόνες που έστειλε ο δορυφόρος ώστε να επιβεβαιώσουν την ανακάλυψη. Η πλατφόρμα είχε διπλό ρόλο αφού λειτούργησε ως αλεξίπτωτο για να προσεδαφιστεί ομαλά το Spirit στην επιφάνεια του Αρη αλλά και ως θερμική ασπίδα για το ρομπότ μέχρι αυτό να τεθεί σε λειτουργία και να ξεκινήσει η αποστολή του. Η πλατφόρμα μοιάζει στις εικόνες με μια λαμπερή ερυθρή κουκκίδα αφού πλέον είναι καλυμμένη με την κόκκινη σκόνη της επιφάνειας του Αρη. Η αποστολή. Το Spirit με το δίδυμό του ρομποτικό εξερευνητή Opportunity προσεδαφίστηκαν πριν από οκτώ χρόνια σε διαφορετικές περιοχές του Αρη. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό της NASA η αποστολή θα διαρκούσε 90 μέρες αφού τόσο εκτιμούσαν οι επιστήμονες ότι θα άντεχαν τα δύο ρομπότ στις ακραίες αρειανές συνθήκες. Διαψεύστηκαν πανηγυρικά αφού οι δύο εξερευνητές συνέχισαν τις έρευνες απρόσκοπτα, το μεν Spirit για έξι χρόνια το δε Opportunity για ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Πραγματοποίησαν γεωλογικές έρευνες που βοήθησαν τα μέγιστα στην καλύτερη κατανόηση των συνθηκών που επικρατούν στον Αρη. Ταυτόχρονα οι κάμερες που διέθεταν τα δύο ρομπότ μας μετέφεραν μοναδικές εικόνες από τον κόκκινο πλανήτη.

Όλα τα διαστημικά τηλεσκόπια. http://physicsgg.blogspot.com/2011/06/blog-post_26.html

Χιονοστιβάδα στον Αρη. Μια πραγματικά μοναδική και ιδιαίτερα εντυπωσιακή εικόνα κατέγραψε ο δορυφόρος MRO που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη. Η κάμερα HiRiSe του δορυφόρου έκανε κλικ σε μια χιονοστιβάδα που δημιουργήθηκε σε μια περιοχή του βόρειου πόλου του κόκκινου πλανήτη και κατέγραψε την πτώση της από έναν μεγάλο απότομο βράχο. Στην εικόνα διακρίνεται ο πάγος αλλά και η σκόνη που αποσπώνται από την χιονοστιβάδα καθώς αυτή κατρακυλάει στον γκρεμό. Σύμφωνα με τους επιστήμονες οι χιονοστιβάδες του Άρη αποτελούνται από μια λεπτή κρούστα παγωμένου διοξειδίου του άνθρακα (ξηρός πάγος) η οποία δημιουργείται στην επιφάνεια του Αρη κατά τη χειμερινή περίοδο.

Μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία καταβροχθίζει αστεροειδείς. Γιγαντιαία μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία μας εξατμίζει και καταβροχθίζει κομήτες και αστεροειδείς. Έτσι εξηγούνται οι εκλάμψεις των ακτίνων Χ που παρατηρεί το διαστημικό τηλεσκόπιο Chadra. To διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Chadra της NASA διερεύνησε τις εκλάμψεις ακτίνων Χ που προέρχονται από το κέντρο του Γαλαξία μας, εκεί όπου βρίσκεται η υπερμεγέθης μαύρη τρύπα γνωστή ως Τοξότης Α*(Sagittarius A* ή για συντομία Sgr A*). Οι παρατηρήσεις των τελευταίων ετών δείχνουν κατά μέσο όρο μια έκλαμψη ακτίνων Χ με προέλευση τον Sgr A*. Οι παρατηρήσεις αυτές επιβεβαιώθηκαν και από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο της ESO στη Χιλή. Μια νέα μελέτη αστροφυσικών, υπό την καθοδήγηση του Kastytis Zubovas του Πανεπιστημίου του Leicester στο Ηνωμένο Βασίλειο, προτείνει την εξής ερμηνεία γι αυτό το φαινόμενο: Γύρω από την μαύρη τρύπα υπάρχει ένα «νέφος» από εκατοντάδες τρισεκατομμύρια αστεροειδών και κομητών. Ένας αστεροειδής (από τα τρισεκατομμύρια που περιβάλλουν την μαύρη τρύπα) μπορεί να συγκρουστεί με κάποιο άλλο αντικείμενο και να κατευθυνθεί προς την μαύρη τρύπα SgrΑ*. Αυτό δείχνει η σειρά των εικόνων δεξιά (από την πάνω δεξιά προς τα κάτω). Όταν ο αστεροειδής φτάσει σε απόσταση περίπου 100 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη μαύρη τρύπα (η απόσταση μεταξύ της Γης και του Ήλιου είναι 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα), τότε διαμελίζεται εξαιτίας των παλιρροιακών δυνάμεων (μεσαία δεξιά εικόνα). Τα κομμάτια του αστεροειδούς εξατμίζονται από την τριβή καθώς διέρχονται μέσα από το θερμό, λεπτό αέριο που ρέει προς τη Sgr Α * (όπως ένας μετεωρίτης καίγεται καθώς διασχίζει την ατμόσφαιρα της Γης). Μια έκλαμψη παράγεται (κάτω δεξιά εικόνα) και τελικά τα υπολείμματα του αστεροειδούς καταπίνονται από τη μαύρη τρύπα. Κάτι παρόμοιο – παρά τις σημαντικότατες διαφορές μεταξύ των δυο φαινομένων- συμβαίνει και στον Ήλιο μας. Περίπου μία φορά κάθε τρεις ημέρες ένας κομήτης καταστρέφεται όταν διέρχεται κοντά στην θερμή ατμόσφαιρα του Ήλιου. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι αστεροειδείς που πέφτουν μέσα στη μαύρη τρύπα θα πρέπει να έχουν ακτίνα μεγαλύτερη από έξι μίλια για να δημιουργήσουν τις εκλάμψεις που παρατηρήθηκαν από το Chandra. Οι παρατηρήσεις των εκλάμψεων Χ της Sgr Α από το Chandra θα συνεχιστεί και αναμένεται να δώσει επιπλέον πληροφορίες σχετικά με τη συχνότητα και τη φωτεινότητα των εξάρσεων. http://www.nasa.gov/mission_pages/chandra/multimedia/saga.html Στην εικόνα βλέπουμε (αριστερά) την απεικόνιση της περιοχής γύρω από τη μαύρη τρύπα – για χρονικό διάστημα περίπου ένα εκατομμύριο δευτερόλεπτα - από το τηλεσκόπιο Chadra. Το κόκκινο χρώμα παριστάνει τις χαμηλής ενέργειας ακτίνες Χ, το πράσινο τις ενδιάμεσες και το μπλε τις ακτίνες Χ με τις υψηλότερες ενέργειες.

Κρυμμένοι γαλαξίες από σκοτεινή ύλη μπορεί να είναι άφθονοι στην γαλαξιακή γειτονιά μας. Ερευνητές πιστεύουν ότι μπορεί να ανίχνευσαν νάνους δορυφόρους γαλαξίες από σκοτεινή ύλη, οι οποίοι πρέπει να περιστρέφονται γύρω από τον δικό μας Γαλαξία. Αυτά τα αντικείμενα πρέπει να ελκύουν μάζες αερίου και άλλων μορφών της κανονικής ύλης, η οποία θα πρέπει να είναι ορατή με τα υπάρχοντα τηλεσκόπια. Η θεωρία της σκοτεινής ύλης — το μεγαλύτερο μέρος του σύμπαντος αποτελείται από αυτή την αόρατη ουσία η οποία αλληλεπιδρά με την κανονική ύλη μόνο μέσω της βαρύτητας και η γέννηση της εμφανίστηκε ως αναγκαιότητα για να εξηγήσει την ελλείπουσα μάζα του Σύμπαντος — προβλέπει ότι χιλιάδες μικροσκοπικές συγκεντρώσεις σκοτεινής ύλης (νάνοι γαλαξίες) μπορούν να βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Γαλαξία μας και στον γειτονικό του, τον γαλαξία της Ανδρομέδας. Πολλές από αυτές τις συγκεντρώσεις θα ελκύουν αέριο για να σχηματίσουν άστρα που λάμπουν στο ορατό φως. Η σκοτεινή ύλη εμφανίστηκε ως αναγκαιότητα για να εξηγήσει την ελλείπουσα μάζα του Σύμπαντος. Για να δουλεύουν καλά οι εξισώσεις το υλικό αυτό πρέπει να έχει κάποιες ενδιαφέρουσες ιδιότητες, οι οποίες θα την ενσταλάζουν με ένα συγκεκριμένο τύπο συμπεριφοράς. Εάν κάθε ένα από αυτά τα δεδομένα της σκοτεινής ύλης είναι αληθή, τότε θα πρέπει να υπάρχουν μεγάλες μάζες από σκοτεινή ύλη γύρω από το Γαλαξία, καθώς και όλους τους άλλους μεγάλους γαλαξίες, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για σπειροειδείς, ραβδοειδείς ή ελλειπτικούς. Ωστόσο, οι παρατηρήσεις έδειξαν έναν περιορισμένο – περίπου 60 – αριθμό τέτοιων νάνων δορυφόρων γαλαξιών. Σύμφωνα με τους αστρονόμους, η σκοτεινή ύλη αλληλεπιδρά με την κανονική ύλη μόνο μέσω της βαρύτητας. Ως εκ τούτου, μάζες που φτιάχνονται από αυτό το υλικό θα πρέπει να είναι σε θέση να ελκύουν τουλάχιστον μερικά μεγάλα νέφη αερίου, που θα εκπέμπουν αρκετό φως στα ορατά μήκη κύματος για να μπορούμε να τα ανιχνεύουμε. Όταν η ιδέα αυτή εφαρμόστηκε στην πράξη, οι ειδικοί βρήκαν περίπου 60 συντρόφους του δικού μας Γαλαξία, αλλά όχι τις χιλιάδες που ανέμεναν. Ωστόσο, ειδικοί από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια – όπως η αστροφυσικός Jana Grcevich – λένε ότι η έρευνα απέτυχε επειδή οι προκάτοχοί τους έψαχναν μόνο για αστέρια. Με τη χρήση μιας έρευνας του ραδιοτηλεσκοπίου Arecibo (GALFA-HI) ως αφετηρία, η ομάδα αποφάσισε να αναζητήσει όχι άστρα αλλά συσσωρεύσεις αερίου υδρογόνου. Αυτές οφείλουν να είναι λιγότερο ορατές, αλλά πιο συχνές. Το Παρατηρητήριο Arecibo είναι το μεγαλύτερο, ενιαίου ανοίγματος, ραδιοτηλεσκόπιου στον κόσμο. "Υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε αυτά που δείχνουν τα μοντέλα της ψυχρής σκοτεινής ύλης και οι παρατηρήσεις όσον αφορά τον αριθμό των χαμηλής μάζας γαλαξιών – το πρόβλημα των χαμένων δορυφόρων," εξηγεί η Jana Grcevich, η οποία μαζί με την ομάδα της εντόπισε 54 επιπλέον υποψηφίους μίνι δορυφόρους. Πηγή: space.com Στην φωτογραφία ετσι σχεδίασε ένας καλλιτέχνης τις τέσσερις ουρές του νάνου γαλαξία Τοξότη (μια πορτοκαλί συγκέντρωση – σαν τούφα – στα αριστερά της εικόνας) σε τροχιά γύρω από τον Γαλαξία μας. Ο φωτεινός κίτρινος κύκλος προς τα δεξιά από το κέντρο του Γαλαξία μας είναι ο ήλιος μας (όχι σε κλίμακα). Μπορούμε να δούμε τις ουρές (από άστρα) του γαλαξία Τοξότη που εκτείνονται σε όλο τον ουρανό

Οι πυραμίδες από το διάστημα. Μπορείτε να διακρίνετε τις πυραμίδες της Γκίζας; H φωτογραφία είναι από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και την ανέβασε στο Twitter η αστροναύτης Nicole Stott. Σε μια παλαιότερη φωτογραφία του αστροναύτη Soichi Noguchi - πάλι από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό - φαίνονται πολύ καθαρά οι πυραμίδες στο Ντασουρ. http://www.universetoday.com/93398/can-you-see-the-pyramids-from-space/ Η NASA αρνείται να κάνει πτήσεις προς τον Άρη. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA ετοιμάζεται να βγει από τα σχέδια συνεργασίας με τις ευρωπαϊκές χώρες στα πλαίσια των κοινών αποστολών προς τον Άρη το 2017 και το 2018. Σε επιστολή της προς την διοίκηση της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, η NASA πληροφόρησε, πως η συμμετοχή της στα σχέδια του προγράμματος ExoMars, τα οποία προβλέπουν την τοποθέτηση δορυφόρου σε τροχιά γύρο από τον Άρη και την προσεδάφιση στην επιφάνειά του μεγάλου οχήματος εξερεύνησης του Άρη, έχει πολύ μικρές πιθανότητες να υπάρξει. Επίσημη δήλωσε δεν έχει γίνει ακόμη, όμως όλα δείχνουν, πως ο λόγος αυτής της απόφασης είναι τα οικονομικά προβλήματα, τα οποία πλήττουν την αμερικανική υπηρεσία. Μοναδικός συνεργάτης της Ευρώπης στο σχέδιο της εξερεύνησης του Άρη μένει η Ρωσία. Πανάρχαιος υπέρλαμπρος γαλαξίας. Τα σώματα πολύ μεγάλης μάζας όπως ένα γαλαξιακό σμήνος ή μια μαύρη τρύπα μπορούν να εκτρέπουν και να ενισχύουν το φως όπως οι οπτικοί φακοί. Το φαινόμενο που οι επιστήμονες έχουν ονομάσει «βαρυτικό φακό» δημιουργείται όταν ένα τέτοιο κοσμικό σώμα βρίσκεται ανάμεσα σε έναν παρατηρητή και ένα άλλο πολύ μακρινό αντικείμενο. Αστρονόμοι της NASA, χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, εντόπισαν με τη βοήθεια ενός βαρυτικού φακού έναν γαλαξία στα βάθη του Σύμπαντος. Ο γαλαξίας είναι ο πιο λαμπρός που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα με αυτή τη μέθοδο. Η ανακάλυψη. Οι αστρονόμοι έστρεψαν το Hubble στο γαλαξιακό σμήνος RCS2 032727-132623 που βρίσκεται σε απόσταση 5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς. Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο σμήνος που λειτουργεί ως βαρυτικός φακός. Το Hubble κατέγραψε εικόνες που δείχνουν ένα γιγάντιο φωτεινό τόξο να κυκλώνει το σμήνος. Όπως διαπίστωσαν οι αστρονόμοι το φως προέρχεται από έναν γαλαξία που βρίσκεται ακόμη πιο βαθιά στο Σύμπαν «πίσω» από το σμήνος. Σύμφωνα με τους αστρονόμους ο γαλαξίας αυτός βρίσκεται σε απόσταση δέκα δις ετών φωτός από εμάς και είναι ο πιο λαμπρός γαλαξίας που έχει εντοπιστεί στο Σύμπαν μέσω ενός βαρυτικού φακού. Η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού με δεδομένο ότι το Σύμπαν έχει ηλικία 13.7 δις ετών ο γαλαξίας αυτός είναι ένας από τους αρχαιότερους (υπολογίζεται ότι σχηματίστηκε όταν η ηλικία του Σύμπαντος ήταν το εν τρίτον της σημερινής) ενώ επίσης ήταν ιδιαίτερα δραστήριος. «Η ανακάλυψη μας δίνει μια μοναδική ευκαιρία να μελετήσουμε έναν γαλαξία που όπως φαίνεται ήταν ένα γιγάντιο εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων όταν το Σύμπαν βρισκόταν ακόμη σε πολύ νεαρή ηλικία» αναφέρουν σε ανακοίνωση τους οι ερευνητές.

ESA: Νέα στοιχεία για ωκεανό νερού στον Άρη. Το σκάφος Mars Express της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), ανακάλυψε νέα στοιχεία ότι πιθανότατα ένας ωκεανός νερού κάλυπτε μεγάλα τμήματα της επιφάνειας του Άρη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Το σκάφος, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη από το 2003, εντόπισε γεωλογικά ιζήματα στις βόρειες πεδιάδες του «κόκκινου πλανήτη», που παραπέμπουν σε ωκεάνιο βυθό. Στην ίδια περιοχή έχουν βρεθεί οπτικές ενδείξεις για την ύπαρξη αρχαίων ακτογραμμών. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ζερεμί Μουζινό του Ινστιτούτου Πλανητολογίας και Αστροφυσικής της Γκρενόμπλ και του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, δήλωσαν ότι πλέον αυξάνονται οι ενδείξεις ότι όντως κάποτε υπήρχε αφθονία νερού στον πλανήτη, σύμφωνα με ανακοίνωση της ESA και το New Scientist. Το Mars Express, που αναμένεται να συνεχίσει την αποστολή του τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2012, χρησιμοποιεί ένα ραντάρ, το Marsis, που «βλέπει» σε βάθος 60 έως 80 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του Άρη και ψάχνει για νερό σε υγρή μορφή ή πάγου. Οι ευρωπαίοι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα που επί δύο χρόνια συνέλλεξε αυτό το όργανο και εκτιμούν ότι το σημερινό χαμηλής πυκνότητας υλικό που καλύπτει τις βόρειες πεδιάδες του πλανήτη και το οποίο φαίνεται να περιέχει πάγο, προέρχεται από ένα αρχαίο ωκεανό. Η νέα ανακάλυψη συνέπεσε με μια άλλη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο γεωφυσικό περιοδικό «Geophysical Research Letters», με επικεφαλής τον Τομ Πάικ του Imperial College του Λονδίνου, η οποία συμπέρανε ότι ο Άρης κατά πάσα πιθανότητα πέρασε από μια μακρά φάση σούπερ-ξηρασίας, η οποία κράτησε πάνω από 600 εκατ. χρόνια και έχει πια εξαφανίσει κάθε πιθανότητα ύπαρξης ζωής στην επιφάνειά του σήμερα. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το έδαφος του Άρη δεν εκτέθηκε σε υγρό νερό για πάνω από 5.000 χρόνια, από τότε που ο πλανήτης σχηματίστηκε πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Ο Μουζινό συμφωνεί ότι ακόμα και αν πράγματι υπήρξε ένας τέτοιος ωκεανός, μάλλον δεν θα διατηρήθηκε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε να γεννηθεί ζωή μέσα σε αυτόν. Το πιθανότερο, κατά τους ερευνητές, είναι ότι το νερό πάγωσε ή εξατμίστηκε στην ατμόσφαιρα σε διάστημα περίπου ενός εκατομμυρίου ετών. Άλλοι επιστήμονες πάντως δεν έχουν αποκλείσει την πιθανότητα πριν από αυτό τον πρόσκαιρο ωκεανό (πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια), να είχε υπάρξει ένας άλλος ακόμα πιο παλιός (πριν από 4 δισ. χρόνια), που ίσως να διήρκεσε περισσότερο. Στο μεταξύ, σύμφωνα με το BBC και το «Science», η ESA και η αντίστοιχη ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos σχεδιάζουν την κοινή αποστολή ExoMars χωρίς να υπολογίζουν πλέον, όπως φαίνεται, στη βοήθεια της αμερικανικής NASA. Η τελευταία αντιμετωπίζει περιορισμούς στον προϋπολογισμό της μετά τις αναμενόμενες περικοπές της κυβέρνησης Ομπάμα στο διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ, οι τελικές ανακοινώσεις για το οποίο αναμένονται. Το πρόγραμμα ExoMars -που περιλαμβάνει ένα σκάφος σε τροχιά γύρω από τον Άρη (προγραμματιζόμενη εκτόξευση το 2016) και ένα μεγάλο ρομποτικό εξερευνητικό όχημα τύπου ρόβερ στην επιφάνειά του (εκτόξευση το 2018)- έχει αναβληθεί πολλές φορές μέχρι σήμερα. Αρχικά ήταν μια ευρωπαϊκή ιδέα, η οποία το 2009 συγχωνεύτηκε με ένα παρεμφερές σχέδιο της NASA, την οποία όμως μάλλον θα αντικαταστήσουν οι Ρώσοι, ειδικά μετά την πρόσφατη αποτυχία της ρωσικής αποστολής «Φόβος» που προοριζόταν για τον Άρη. Οι ρωσικοί πύραυλοι «Proton» ίσως είναι αυτοί που θα αναλάβουν την μεταφορά της αποστολής.

Η «κολασμένη» φλόγα του Ήλιου. To σκάφος Hinode που παρατηρεί και μελετά τον Ήλιο εντόπισε στις 27 Ιανουαρίου έντονη δραστηριότητα στο μητρικό μας άστρο. Υπήρχαν συνεχείς εκλάμψεις (μαγνητικές εκρήξεις) μια εκ των οποίων εκτόξευσε στο διάστημα πλάσμα (ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια) η θερμοκρασία του οποίου ξεπερνούσε τους οκτώ εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου. Το σκάφος κατέγραψε την πανίσχυρη έκλαμψη και σήμερα η NASA έδωσε στη δημοσιότητα τη συγκεκριμένη εικόνα. (Η πανίσχυρη έκλαμψη διακρίνεται πάνω και δεξιά) Η πανίσχυρη έκλαμψη. Η αποστολή Hinode (που στα Ιαπωνικά σημαίνει ανατολή του ήλιου) είναι μια συνεργασία των διαστημικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ιαπωνίας και του βρετανικού Συμβουλίου Έρευνας Αστρονομίας Σωματιδιακής Φυσικής. Το σκάφος, είναι εξοπλισμένο με τρία όργανα που παρατηρούν τον Ήλιο στο ορατό και στο υπεριώδες τμήμα του φάσματος καθώς και στην περιοχή των ακτίνων Χ. Οι επιστήμονες έχουν κατατάξει τις εκλάμψεις σε 5 κατηγορίες (A, B, C, M και Χ) με κάθε μια κατηγορία να έχει δεκαπλάσια ισχύ από την προηγούμενη. Η σούπερ έκλαμψη που εντόπισε το Hinode ανήκει στην ανώτατη και πιο ισχυρή κατηγορία Χ.

Μπορεί να προσγειωθεί σε έναν κομήτη; Η αποστολή Rosetta θα κάνει σε δύο χρόνια κάτι που ποτέ πριν δεν έγινε από κανέναν: να προσεδαφιστεί σε έναν κομήτη. Το διαστημικό σκάφος βρίσκεται τώρα καθ’ οδόν για να συναντήσει τον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko τον Ιανουάριο του 2014, και να στείλει μια ρομποτική συσκευή πάνω του για να τον φωτογραφίσει και να τον εξερευνήσει από κοντά. Γιατί μέχρι τώρα ό,τι γνωρίζουμε για τους κομήτες προέρχεται από μερικές αποστολές που πέταξαν δίπλα τους. Έτσι, η επιφανειακή σύνθεση και οι συνθήκες που επικρατούν εκεί πάνω σε μεγάλο βαθμό αποτελεί ένα μυστήριο. Γι αυτό και η NASA ετοιμάζεται να προσγειώσει την διαστημική συσκευή σε κάτι άγνωστο. Θα μπορούσε να είναι είτε στερεός πάγος ή βράχος, ή φρέσκο ​​χιόνι ή ένας βραχώδης μανδύας – ή κάτι το ενδιάμεσο. Οι μηχανικοί θα έπρεπε να σχεδιάσουν έτσι την ρομποτική συσκευή Φίλαι (Philae) ώστε να προσεδαφιστεί το ίδιο καλά σε οποιαδήποτε επιφάνεια. Στο μικρό βαρυτικό πεδίο του ενός κομήτη, η προσγείωση στη σκληρή παγωμένη επιφάνεια μπορεί να το αναγκάσει να αναπηδά συνεχώς. Εναλλακτικά, χτυπώντας σε μια μαλακή χιονισμένη επιφάνεια θα μπορούσε να βυθιστεί. Για να αντιμετωπίσει και τα δύο προβλήματα το Φίλαι θα αγγίξει όσο το δυνατόν πιο απαλά. Στην πραγματικότητα, οι μηχανικοί έχουν παρομοιάσει το εγχείρημα σαν αγκυροβόλιο στο διάστημα. Το όχημα Φίλαι θα πυροδοτήσει μόλις προσγειωθεί ειδικά ‘καμάκια’ για να ασφαλιστεί πάνω στον κομήτη. Επιπλέον, το σύστημα προσγείωσης είναι εξοπλισμένο με μεγάλα μαξιλάρια για να μεταβιβάσει το βάρος του σε μία πλατιά περιοχή (κάτι σαν χιονοπέδιλα.) Ενώ η προσγείωση σε έναν κομήτη θα είναι σίγουρα ένα συναρπαστικό ματς, η προσέγγιση του διαστημικού οχήματος στον Ήλιο ίσως να είναι το πιο πολυαναμενόμενο μέρος της αποστολής. «Κατά κάποιο τρόπο, μια κοντινή πτήση είναι απλά μια δελεαστική ματιά σε ένα στάδιο στην εξέλιξη του κομήτη”, λέει η Claudia Alexander, υπεύθυνη για το πρότζεκτ της αποστολής Rosetta. "Η αποστολή Rosetta είναι διαφορετική. Θα μπει σε τροχιά γύρω από τον κομήτη 67P για 17 μήνες. Θα δούμε αυτόν τον κομήτη να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Για πρώτη φορά μάλιστα θα είμαστε σε θέση να παρακολουθήσουμε την επιφάνεια του κομήτη να μετατρέπεται μπροστά στα μάτια μας, αντί να βασιζόμαστε σε ένα καλλιτεχνικό σχέδια! Επιπλέον, το διαστημικό σκάφος Rosetta ψηλά θα χαρτογραφήσει την επιφάνεια του κομήτη και το μαγνητικό πεδίο του. Επίσης, θα παρακολουθήσει τόσο πίδακες που εκτοξεύουν υλικά στο διάστημα όσο και θερμοπίδακες, θα μετρήσει τους ρυθμούς εκροής σωματιδίων, καθώς και πολλά άλλα. Και η διαστημοσυσκευή που θα βρίσκεται σε τροχιά όσο και το ρομποτικό όχημα θα δημιουργήσουν την πρώτη 3-D εικόνα των στρωμάτων και των θυλάκων κάτω από την επιφάνεια του κομήτη. Οι κομήτες θεωρούνται ένα χρυσωρυχείο για τους αστρονόμους που θέλουν να ξέρουν ποιές συνθήκες επικρατούσαν στις πρώτες μέρες του Ηλιακού μας Συστήματος. Τα στοιχεία και οι εικόνες από την αποστολή αυτή υπόσχονται να είναι μερικά από τα πιο εντυπωσιακά που έχουμε δει ποτέ. Πηγή: Science@NASA Το όνομα Φίλαι προτάθηκε από μια δεκαπεντάχρονη, το 2004, μαθήτρια, τη Serena Olga Vismara από το Μιλάνο. Τα χόμπι της ήταν να διαβάζει και να σερφάρει στο διαδίκτυο, από όπου πήρε την ιδέα της ονομασίας του προσεδαφιστή ως Φίλαι. Φίλαι είναι ένα νησάκι (μήκους 460 μέτρων) στον ποταμό Νείλο (κοντά στο φράγμα του Ασσουάν), στον οποίο βρέθηκε το 1799 από Γάλλους στρατιώτες ένας οβελίσκος που είχε μια δίγλωσση επιγραφή (στα Ελληνικά και στα αρχαία ιερογλυφικά Αιγυπτιακά), συμπεριλαμβανομένων και των ονομάτων της Κλεοπάτρας και του Πτολεμαίου. Ο οβελίσκος μεταφέρθηκε αργότερα, το 1821, στο Kingston Lacy της Βρετανίας. Οι επιγραφές στον οβελίσκο επέτρεψαν στο γάλλο ιστορικό Jean Champollion να αποκρυπτογραφήσει τα ιερογλυφικά της Rosetta, ξεκλειδώνοντας έτσι τα μυστικά του πολιτισμού της αρχαίας Αιγύπτου. Ο συμβολισμός είναι προφανής. Ακριβώς όπως ο οβελίσκος Rosetta της νήσου Φίλαι έδωσε τα κλειδιά για τα μυστικά ενός αρχαίου πολιτισμού, έτσι και ο προσεδαφιστής Φίλαι και το διαστημικό όχημα Rosetta έχουν σαν στόχο να ξεκλειδώσουν τα μυστήρια των παλαιότερων δομικών μονάδων του ηλιακού μας συστήματος – τους κομήτες. Σημειωτέον ότι με το Ροζέτα ταξιδεύει και ένας δίσκος, που περιέχει τα πρώτα τρία κεφάλαια της Γέννησης, σε 1000 γλώσσες. Βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=Xie9fcIK6rI&feature=player_embedded Στην φωτογραφία μια καλλιτεχνική άποψη που δείχνει το ρομποτικό όχημα Φίλαι να έχει προσεδαφιστεί στον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko Βίντεο από νυχτερινή πτήση του διαστημικού σταθμού. Βίντεο από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 30 Ιανουαρίου του 2012. Οι εικόνες που λήφθηκαν αντιπροσωπεύουν σχεδόν την πραγματική ταχύτητα του Διαστημικού Σταθμού. Πρόκειται για ένα πέρασμα πάνω από το βόρειο Μεξικό, το Τέξας (όπου διακρίνονται πόλεις όπως το Σαν Αντόνιο, το Χιούστον και Ντάλλας), συνεχίζεται βορειοανατολικά πάνω από την Οκλαχόμα, το Κάνσας Σίτι, χερσόνησο του Μίτσιγκαν και το Σικάγο στο νότιο άκρο της λίμνης Μίσιγκαν. Καθώς η πορεία του ΔΔΣ συνεχίζεται βορειοανατολικά, φαίνεται το βόρειο σέλας πάνω από τον Καναδά.

Υπόλειμμα υπερκαινοφανούς. Μια νέα εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra των υπολειμμάτων του σουπερνόβα G350.1+0.3, που απέχουν περίπου 14.700 έτη φωτός από τη Γη προς το κέντρο του Γαλαξία μας. Τα στοιχεία από τα τηλεσκόπια Chandra και XMM-Newton της ESA τηλεσκόπιο δείχνουν ότι ένα μικρό αντικείμενο μέσα στην εικόνα του G350.1+0.3 μπορεί να είναι ο πυκνός πυρήνας του αστεριού που εξερράγη. Η θέση αυτή ενδέχεται να είναι το άστρο νετρονίων, που δείχνει το βέλος στην εικόνα, αρκετά μακριά από το κέντρο της εκπομπής ακτίνων-Χ. Αν η έκρηξη του σουπερνόβα συνέβη κοντά στο κέντρο της εκπομπής ακτίνων-Χ τότε το άστρο νετρονίων πρέπει να μετατοπίστηκε κατά την έκρηξη σουπερνόβα. Εφόσον η εκτιμώμενη θέση της έκρηξης είναι σωστή, αυτό σημαίνει ότι το άστρο νετρονίων μετακινήθηκε με ταχύτητα τουλάχιστον 3 εκατομμύρια μίλια ανά ωρα. Μια άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή του G350.1+0.3 είναι το ασυνήθιστο σχήμα του. Ενώ πολλά υπολείμματα υπερκαινοφανών είναι σχεδόν σφαιρικά, το G350.1+0.3 είναι εντελώς ασύμμετρο. Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι αυτό το περίεργο σχήμα τους οφείλεται στο ότι τα υπολείμματα της έκρηξης διασκορπίστηκαν μέσα σε ένα γειτονικό νέφος ψυχρού μοριακού αερίου. επεκτείνεται σε μια κοντινή νέφος ψυχρού μοριακού αερίου. Η έκρηξη του σουπερνόβα υπολογίζεται πως πραγματοποιήθηκε πριν από 600-1200 χρόνια. Ωστόσο, είναι απίθανο να είχε παρατηρηθεί από τη Γη, εξαιτίας της συγκάλυψης του φωτός από το γειτονικό νέφος αερίου και σκόνης. http://www.nasa.gov/multimedia/imagegallery/image_feature_2168.html

Όλες οι διαπλανητικές αποστολές θα υλοποιηθούν. Η Ρωσία δεν θα περιορίσει την εξερευνήση πλανητών λόγο της αποτυχίας με το διαστημικό σκάφος Phobos-Grunt. Θα μεταφερθούνε μόνο οι ημερομηνίες των αποστολών στην Σελήνη, στην Αφροδίτη όπως και των άλλων αποστολών. Σύμφωνα με τους ρώσους επιστήμονες, το πρόγραμμα που απέτυχε πρέπει να επαναληφθεί, και σε αυτό το έργο είναι πρόθυμοι να τους στηρίξουν οι ευρωπαϊκοί τους εταίροι. Για την νέα αποστολή στον Φόβο βολεύει το 2018 – το έτος της επόμενης αντίθεσης του Άρη. Αργότερα είναι αδύνατο. Για αποστολή την δεκαετία του 2020 προς του δύο δορυφόρους του πλανήτη, τον Φόβο κα Δείμο, ήδη σκέφτονται οι εταίροι από το εξωτερικό. Στα επόμενα χρόνια οι ρώσοι επιστήμονες βγάζουν σε πρώτο πλάνο το πρόγραμμα της Σελήνης, λέει στην συνέχεια ο Λεβ Ζελιόνι. - Η Σελήνη αποδείχθηκε να είναι εντελώς διαφορετική από ότι νομίζαμε – ούτε στεγνή ούτε βαρετή. Στις πολικές της περιοχές κάτω από την επιφάνειά της υπάρχει νερό σε μορφή πάγου. Το πρόγραμμά μας αποσκοπεί ακριβώς την εξερεύνηση αυτών των περιοχών. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει την προσσελήνωση των ρωσικών σκαφών στον Βόρειο και Νότιο πόλο. Τα προγράμματα σχεδιάζονταν για το 2014-2015. Λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματα που προέκυψαν με το Phobos, πολλά από τα στοιχεία των σεληνιακών αποστολών θα πρέπει να αναθεωρηθούν, διότι τις έχουν κληρονομήσει από τον Phobos. Οι προθεσμίες θα μετακινηθούν κατά ένα έτος. Η Ρωσία δεν θα απαρνηθεί και την εξερεύνηση της Αφροδίτης. Ενδιαφέρων πρόγραμμα «Βενέρα-Ντ» μετακινείται προς την δεκαετία των ’20. Πρέπει να λυθεί ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα: η συσκευή πρέπει να επιζήσει στον πλανήτη με θερμοκρασίες της τάξεως των 500 βαθμών όχι δεκάδες λεπτά αλλά ώρες και μπορεί και ημέρες. Συζητιέται η αποστολή στον δορυφόρο του Δία Γανυμήδη. Οι ευρωπαίοι θα στείλουν εκεί διαστημόπλοιο που θα τεθεί στην τροχιά, το οποίο θα επιλέξει την κατάλληλη θέση για την ρωσική μονάδα προσεδάφισης. Στον δορυφόρο υπάρχει παγωμένο νερό, όπου μπορεί να κρύβονται κάποιες μορφές ζωής. Αλλά ακόμη και σήμερα, χωρίς να εκτοξεύουμε οι ίδιοι, οι έρευνες δεν σταματούν: τοποθετούμε τις συσκευές μας στα σκάφη άλλων υπηρεσιών, εξηγεί ο διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών. - Οι συσκευές μας λειτουργούν επιτυχώς στην Σελήνη, επίσης σε δύο σκάφη εβρισκόμενα σε τροχιά γύρο από τον Άρη. Τώρα προς τον Άρη κατευθύνεται βαρύ όχημα εξερεύνησης του Άρη, το οποίο φέρει μαζί του δική μας συσκευή νετρονίων. Συσκευές μας υπάρχουν και σε ευρωπαϊκά σκάφη στην τροχιά της Αφροδίτης. Ετοιμάζονται δύο αποστολές προς τον Ερμή – μια γιαπωνέζικη και μια ευρωπαϊκή. Και στις δύο θα υπάρχουν δικές μας συσκευές. Τα πρόσφατα προγράμματα εξερεύνησης του φυσικού τομέα της Γης και του Ήλιου με διαστημόπλοια ήταν πολύ επιτυχημένα. Π.χ. το «Έπος» έλαβε Κρατικό Βραβείο. Γι΄ αυτό δεν μπορεί να γίνεται λόγος για κάποια υστέρηση της Ρωσίας στα επιστημονικά θέματα. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με την γνώμη του ακαδημαϊκού, η Ρωσία χρειάζεται ένα σαφές συστηματοποιημένο πρόγραμμα καθορισμού στόχων στην διαστημική έρευνα. Ο Λεβ Ζελιόνι πρόσθεσε, πως η καταστροφή του Phobos-Grunt εμφάνισε και ένα άλλο βασικό στόχο – πρέπει να μεταρρυθμιστεί το σύστημα ελέγχου της ποιότητας στην αεροδιαστημική βιομηχανία. Η Κίνα κατασκευάζει πυραύλους-φορείς νέας γενιάς. Η Κίνα κατασκευάζει τώρα πυραύλους-φορείς νέας γενιάς, που προβλέπεται να εκτοξευτούν μέσα στα πλησιέστερα πέντε χρόνια,- γράφει στο σημερινό της φύλλο η εφημερίδα Chyna Daily. Οι Κινέζοι κατασκευαστές ασχολούνται ταυτόχρονα με την κατασκευή τριών νέων πυραύλων, οικολογικά ασφαλών, φθηνών, σταθερών και με καλή προοπτική εκσυγχρονισμού. Έγινε επίσης γνωστό, ότι το κατασκευαζόμενο τώρα στο κινέζικο νησί-θέρετρο Χαϊνάν (Hainan), κοσμοδρόμιο, που βρίσκεται πολύ πιο κοντά στον ισημερινό από ό, τι οι τρεις υφιστάμενοι χώροι εκτόξευσης θα τεθεί σε λειτουργία μέσα σε 2-3 χρόνια. NGC 1073: Ένας γαλαξίας σαν τον δικό μας. Ο γαλαξίας NGC 1073 που βρίσκεται στον αστερισμό του Κήτους και απέχει 55 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, είναι ένας ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας που μοιάζει πολύ με τον δικό μας. Έτσι παρατηρώντας τον NGC 1073, είναι σαν να παρατηρούμε από απόσταση τον δικό μας γαλαξία. Στο πάνω αριστερό μέρος της φωτογραφίας βλέπουμε μια δομή που μοιάζει με δαχτυλίδι που κρύβει μια φωτεινή πηγή ακτίνων Χ. Ονομάζεται IXO 5 και μάλλον πρόκειται για ένα δυαδικό σύστημα που συνίσταται από ένα άστρο που περιστρέφεται γύρω από μια μαύρη τρύπα. Μια γαλαξιακή μαγεία. Αυτή η εικόνα δείχνει την κεντρική περιοχή του σπειροειδούς γαλαξία NGC 4631 «Η φάλαινα», που βρίσκεται 30 έτη φωτός μακριά προς τον μικρό αστερισμό Κύνες Θηρευτικοί, όπως τραβήχτηκε από το Παρατηρητήριο ακτίνων-Χ Chandra της NASA και το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Τα δεδομένα του Chandra εμφανίζονται σε μπλε και μοβ χρώμα, δίνουν την πρώτη σαφή απόδειξη ότι ένα φωτοστέφανο (άλως) θερμού αερίου περιβάλλει έναν γαλαξία παρόμοιο με τον Γαλαξία μας. Επειδή τον βλέπουμε στα πλάγια από την Γη μας αποκαλύπτεται λεπτομερώς η δομή του. Η δομή κατά μήκος του μέσου της εικόνας και οι εκτεταμένες εξασθενημένες ίνες (με το πορτοκαλί χρώμα) αντιπροσωπεύουν τις παρατηρήσεις με το Hubble, που μας αποκάλυψε γιγαντιαίες φυσαλίδες. Οι τελευταίες δημιουργούνται από τις εκρήξεις άστρων μέσα στα σμήνη. Οι αστρονόμοι εδώ και 40 χρόνια ερευνούσαν για το αν ο Γαλαξίας μας έχει ένα εκτεταμένο στέμμα, ή φωτοστέφανο, από θερμό αέριο. Τώρα, οι παρατηρήσεις του γαλαξία NGC 4631, όπως και παρόμοιων άλλων γαλαξιών, δίνουν στους αστρονόμους ένα σημαντικό εργαλείο για την κατανόηση του δικού μας γαλαξιακού περιβάλλοντος μας. Τα πιο μεγάλα αστέρια που σχηματίζονται σε περιοχές σχηματισμού άστρων, καίνε μόνο αέριο υδρογόνο μέσω σύντηξης για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, μετά το οποίο υφίστανται μια υπερκαινοφανή έκρηξη ή σουπερνόβα. Τα περισσότερα σουπερνόβα που εξερράγησαν στην κεντρική περιοχή, και που εκτοξεύουν αέριο έξω από το γαλαξιακό επίπεδο δημιουργώντας σούπερ ανέμους, μπορούμε να τα δούμε σε ακτίνες Χ καθώς και σε φασματικές γραμμές εκπομπής. Το αέριο από αυτούς τους σούπερ ανέμους έχει δημιουργήσει μια τεράστια, διάχυτη κορώνα (στέμμα) από καυτά αέρια που εκπέμπουν ακτίνες-Χ γύρω από ολόκληρο τον γαλαξία (σε μπλε χρώμα). Πηγή: chandra.harvard.edu Ο κομήτης Garradd συναντά το σφαιρωτό σμήνος M92. Ο κομήτης Garradd (C/2009 PI), με φόντο το σφαιρωτό σμήνος M92 στον αστερισμό του Ηρακλή. Τα δύο αντικείμενα παρότι μοιάζουν να είναι το ένα δίπλα στο άλλο ... το σμήνος M92 βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη από 25.000 έτη φωτός, ενώ ο κομήτης Garradd απέχει 12,5 λεπτά φωτός από τη Γη! Ο κομήτης Garradd στις 28-29/8/2011 http://www.celestronimages.com/details.php?image_id=10342

Το «ηφαιστειακό» σέλας του Δία. Ερευνητές στο Βέλγιο υποστηρίζουν ότι έλυσαν το μυστήριο με το πολικό σέλας του Δία. Σύμφωνα με τους ερευνητές τα δύο δακτυλίδια στους δύο πόλους του πλανήτη είναι προϊόν της δραστηριότητας της Ιούς, του ηφαιστειογενούς δορυφόρου του Δία. Η ανακάλυψη. Ερευνητές του Πανεπιστήμιου της Λιέγης παρατηρούσαν με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble τον Δία και την Ιώ επί καθημερινής βάσεως για πέντε μήνες. Σε αυτό το διάστημα συγκέντρωσαν διπλάσιο όγκο δεδομένων για την σχέση και την αλληλεπίδραση Δία και Ιούς από τα δεδομένα που είχαν συλλεχθεί την προηγούμενη δεκαετία. Συνδυάζοντας τα στοιχεία των δικών τους παρατηρήσεων με εικόνες και δεδομένα που έστειλε κατά το πέρασμά του από τον Δία και τα φεγγάρια του το σκάφος New Horizons πριν από πέντε έτη οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι κεντρικό ρόλο στη δημιουργία του σέλαος στον Δία παίζει η Ιώ. Τεράστιες ποσότητες ηφαιστειακού υλικού εκτοξεύονται στο διάστημα καθημερινά από την Ιώ. Υπολογίζουν ότι η Ιώ εκτοξεύει στο διάστημα έναν τόνο θειούχου υλικού το δευτερόλεπτο. Σύμφωνα με τους ερευνητές τα φορτισμένα σωματίδια που πηγάζουν από την Ιώ «συλλαμβάνονται» από το μαγνητικό πεδίο του Δία προκαλώντας μόνιμο σέλας στους δύο πόλους του. Στο φαινόμενο ρόλο παίζει και ο ηλιακός άνεμος ενώ οι ερευνητές συνεχίζουν τις παρατηρήσεις ώστε να αποκρυπτογραφήσουν πλήρως το φαινόμενο. Αναμένουν νέα στοιχεία από την αποστολή Juno όπου ένα εξερευνητικό σκάφος θα πλησιάσει και θα παρατηρήσει τον Δία το 2016. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Geophysical Research Letters. H Ιώ. Η Ιώ είναι ο δεύτερος κοντινότερος στον Δία δορυφόρος του. Γεωλογικά είναι το πιο δραστήριο σώμα στο Ηλιακό μας σύστημα επειδή βρίσκεται αιχμαλωτισμένη σε μια βαρυτική παγίδα ανάμεσα στο Δία και τους γειτονικούς δορυφόρους Ευρώπη, Γανυμήδη και Καλλιστώ, που την έλκουν από διαφορετικές συνεχώς γωνίες. Μέσα σ’ αυτές τις παλιρροϊκές δυνάμεις η επιφάνεια του εδάφους της Ιούς ανεβοκατεβαίνει συνεχώς. Οι παλίρροιες θερμαίνουν το εσωτερικό της λιώνοντας τους βράχους, που μαζί με θειούχα αέρια ξεπετάγονται στην επιφάνεια με βίαιες ηφαιστειακές εκρήξεις.

Ποιος θέλει να πάει στην Σελήνη; Ευκαιρία να γίνει κοσμοναύτης και να πάει στην Σελήνη έχει τώρα ο καθένας που ονειρεύεται να κατακτήσει το Σύμπαν. Η Ομοσπονδιακή Διαστημική Υπηρεσία (Ροσκόσμος) και το Κέντρο προετοιμασίας κοσμοναυτών Γκαγκάριν, ανήγγειλαν ανοιχτό διαγωνισμό για την νέα ομάδα κοσμοναυτών.Αυτήν την ομάδα θα την προετοιμάζουν για εκτέλεση συγκεκριμένης αποστολής – ταξίδι στην Σελήνη. Ο διαγωνισμός ξεκίνησε την 1 Φεβρουαρίου και θα τερματίσει στις 15 Μαρτίου. Σε αυτήν την περίοδο ο καθένας, που έχει σπουδάσει τεχνικές επιστήμες ή ιατρική, συγκεκριμένα αυτές είναι οι προϋποθέσεις στο αρχικό στάδιο, μπορεί να συμπληρώσει αίτηση στην ιστοσελίδα του Ροσκόσμος. Ο αριθμός των συμμετεχόντων δεν περιορίζεται, θα επιλεχθούν όμως μόνο 5 άτομα, τα ονόματα των οποίων θα ανακοινωθούν στις 30 Απριλίου. Διαγωνισμός στον τομέα των διαστημικών θεμάτων σαν αυτόν, διεξάγεται για πρώτη φορά στην Ρωσία, και δίνει μια μοναδική ευκαιρία σε αυτούς που ονειρεύονται το διάστημα, μιλά ο Αλεξέι Κουζνετσόβ, διευθυντής της υπηρεσίας τύπου της Ροσκόσμος: - Εάν παλαιοτέρα, στην ομάδα κοσμοναυτών εγγράφανε ως υποψήφιους μόνο τους εκπροσώπους του Υπουργείου Άμυνας, και στην πλειοψηφία τους ήταν στρατιωτικοί χειριστές αεροσκαφών, όπως επίσης και τους εκπροσώπους μερικών επιχειρήσεων του διαστημικού τομέα, σήμερα αποφασίστηκε να διευρυνθεί ο κύκλος των αιτούμενων που θα ήθελαν να πάνε στο διάστημα και οι οποίοι είναι ευφυείς και έχουν καλή υγεία. Όμως η θέληση για ταξίδι στο διάστημα και το αιχμηρό μυαλό – δεν είναι οι μοναδικές απαιτήσεις προς τους αιτητές. Είναι απαραίτητες οι επικοινωνιακές ικανότητες, οι τεχνικές γνώσεις, συμπληρώνει η Άννα Τόκαρεβα, εκπρόσωπος της υπηρεσίας τύπου του Κέντρου Εκπαίδευσης κοσμοναυτών. - Το άτομο πρέπει να κατέχει τις ελάχιστα απαραίτητες γνώσεις στον τομέα των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων, να έχει ικανότητες στην εκμάθηση της διαστημικής τεχνολογίας, να ξέρει από υπολογιστές, την ρωσική και αγγλική γλώσσα, και επίσης να έχει καλή υγεία. Θα περάσουν από βασική εκπαίδευση στα γενικά θέματα περί του διαστήματος, η οποία θα κρατήσει 2 χρόνια και μετά θα δώσουν εξετάσεις, βάσει αποτελεσμάτων των οποίων θα προταθούν στην ομάδα κοσμοναυτών. Η Σελήνη δεν έχει επιλεχθεί τυχαία. Στο παρελθόν υπήρξαν επιτυχείς προσπάθειες της κατάκτησής της, αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή. Η Ρωσία σχεδιάζει να εξερευνήσει και να κατακτήσει τον γήινο δορυφόρο. Εκεί θα εγκατασταθούν οπτικά τηλεσκόπια, υπάρχουν σχέδια για κατασκευή επανδρωμένων βάσεων. Τα σχέδια κατάκτησης της Σελήνης δεν είναι στιγμιαίες. Η προετοιμασία της νέας ομάδας θα συνεχίζεται για μερικά χρόνια. Ενώ η πρώτη επανδρωμένη πτήση προγραμματίζεται να γίνει στα μέσα του 2020.

Ζωή στον Άρη; Όχι όμως στην επιφάνεια. Ο Άρης είναι ένας ξερός πλανήτης για πάνω από 600 εκατομμύρια χρόνια, καθιστώντας τον έτσι πολύ εχθρικό για να επιζήσει κάθε μορφή ζωής στην επιφάνεια του πλανήτη. Το συμπέρασμα αυτό βγήκε από μία ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Δρ Tom Pike του Imperial College του Λονδίνου, η οποία επί τρία χρόνια ανέλυε το έδαφος του Άρη που συλλέχθηκε κατά τη διάρκεια της αποστολής Phoenix το 2008, στην βόρεια αρκτική περιοχή του κόκκινου πλανήτη. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η επιφάνεια του Άρη ήταν άγονη για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια – παρά την παρουσία του πάγου και το γεγονός ότι μια προηγούμενη έρευνα ισχυρίστηκε πως ο Άρης μπορεί να είχε μια θερμότερη και βροχερή περίοδο στην ιστορία του, πάνω από τρία δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Επιπλέον, η ομάδα του Tom Pike υπολόγισε ότι το χώμα στον Άρη είχε εκτεθεί σε υγρό νερό για 5.000 χρόνια – το πολύ – από την δημιουργία του δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Σύμφωνα με τον Pike, οι δορυφορικές εικόνες και οι προηγούμενες μελέτες έχουν αποδείξει πως το χώμα στον Άρη είναι ομοιόμορφο σε όλο τον πλανήτη, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα αποτελέσματα από την ανάλυση της ομάδας θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε όλον τον Άρη. Αυτό σημαίνει ότι το υγρό νερό ήταν στην επιφάνεια του Άρη για πάρα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει η ζωή και να διατηρηθεί στην επιφάνεια. «Βρήκαμε ότι, ακόμη και αν υπάρχει άφθονος πάγος, ο Άρης βίωνε μια υπερ-ξηρασία που μπορεί κάλλιστα να έχει κρατήσει εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια," εξήγησε. «Πιστεύουμε ότι ο Άρης που ξέρουμε σήμερα έρχεται σε έντονη αντίθεση με την προηγούμενη ιστορία του, που ήταν πιο ζεστός και με βροχερές περιόδους και που μπορεί να ήταν πιο κατάλληλη για τη ζωή. Οι μελλοντικές αποστολές της NASA και της ESA, που έχουν προγραμματιστεί να φθάσουν στον Άρη θα πρέπει να σκάψουν βαθύτερα για να αναζητήσουν στοιχεία για την παρουσία ζωής, η οποία μπορεί ακόμα να βρίσκεται κρυμμένη κάτω βαθειά. " Κατά τη διάρκεια της αποστολής Φοίνιξ της NASA, η ερευνητική ομάδα του Pike ήταν μία από τις 24 υπεύθυνες ομάδες στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα για τον έλεγχο της αποστολής, που είχε στόχο τα εργαστήρια του διαστημικού σκάφους. Αυτοί ανέλυσαν δείγματα εδάφους σκαμμένα από ένα βραχίονα ρομπότ, χρησιμοποιώντας ένα οπτικό μικροσκόπιο για να παράγουν εικόνες των μεγαλύτερων σε μέγεθος σωματιδίων, με τη βοήθεια ενός μικροσκόπιου ατομικής δύναμης για να παράγει 3D εικόνες της επιφάνειας των σωματιδίων, πλάτους μόνο 100 μικρομέτρων. Οι επιστήμονες έψαξαν για μικροσκοπικά σωματίδια αργίλου που σχηματίζονται όταν ο βράχος διασπάται από το νερό. Τέτοια σωματίδια είναι ένας σημαντικός δείκτης της επαφής μεταξύ του υγρού νερού και του εδάφους, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ένα ξεχωριστό τμήμα στο έδαφος. Ωστόσο, η ομάδα δεν βρήκε καμία τέτοια ένδειξη στην επιφάνεια. Επίσης, η ομάδα ανακάλυψε κι άλλα στοιχεία που υποστηρίζουν την ιδέα ότι το έδαφος του Άρη ήταν σε μεγάλο βαθμό στεγνό σε όλη την ιστορία του, συγκρίνοντας τα δεδομένα του εδάφους από τον Άρη, με τη Γη και τη Σελήνη. Οι ερευνητές συνάγουν λοιπόν ότι το έδαφος είχε σχηματιστεί με παρόμοιο τρόπο στον Άρη και τη Σελήνη, επειδή ήταν αυτοί σε θέση να ταιριάξουν την κατανομή των μεγεθών των σωματιδίων του εδάφους. Στον Άρη, συμπέρανε η ομάδα, η φυσική αποσάθρωση από τον αέρα καθώς και οι μετεωρίτες διασπούν το έδαφος σε μικρότερα σωματίδια. Στη Σελήνη, οι συγκρούσεις με τους μετεωρίτες σπάνε τους βράχους στο έδαφος, καθώς δεν υπάρχει νερό σε υγρή μορφή ή ατμόσφαιρα για να κάτσουν κάτω τα σωματίδια. Πηγή: TG Daily Το σκάφος Phoenix προσγειώθηκε στην μπλε περιοχή (πάνω αριστερά), πλούσια σε πάγο δίπλα στον Βόρειο Πόλο του Άρη.