Δροσος Γεωργιος

Τέλος εποχής και για το «Atlantis» Ο τελευταίος διαστημικός περίπατος της εποχής των διαστημικών λεωφορείων πραγματοποιήθηκε χθες. Δύο αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού βγήκαν για να πάρουν μια χαλασμένη αντλία ψύξης και να προετοιμάσουν ένα πείραμα για ρομπότ πριν από το τελευταίο διαστημικό λεωφορείο της NASA, το «Atlantis», πάρει τον δρόμο της επιστροφής στη Γη. Ο διαστημικός περίπατος των Μάικ Φόσαμ και Ρον Γκάραν ολοκληρώθηκε μέσα σε τρεισήμισι ώρες, αντί των εξίμισι που είχαν προβλεφθεί. Η βασική δουλειά τους ήταν να πακετάρουν μια χαλασμένη αντλία ψύξης βάρους 360 κιλών και να την τοποθετήσουν στο «αμπάρι» του «Atlantis» για να τη μεταφέρουν στη Γη. Μηχανικοί ανυπομονούν να την αποσυναρμολογήσουν για να διαπιστώσουν γιατί χάλασε πέρυσι, με αποτέλεσμα να πάψει να ψύχεται ο μισός σταθμός. Η NASA είχε αναγκαστεί να διακόψει τα περισσότερα επιστημονικά πειράματα μέχρι οι αστροναύτες του διαστημικού σταθμού να πραγματοποιήσουν τρεις απρογραμμάτιστους διαστημικούς περιπάτους για να εγκαταστήσουν στη θέση της μια βοηθητική αντλία. Συνήθως τους διαστημικούς περιπάτους τούς κάνουν οι αστροναύτες του διαστημικού λεωφορείου στη διάρκεια της επίσκεψής τους στον σταθμό, όμως το «Atlantis», το οποίο έφτασε την Κυριακή στον σταθμό για παραμονή εννέα ημερών, έχει περιορισμένο πλήρωμα. ΑΛΛΑΓΗ ΣΧΕΔΙΩΝ. Η NASA έστειλε μόνο τέσσερις αστροναύτες, αντί έξι ή επτά όπως συνήθως, για να προσαρμοστεί στις μικρότερες ρωσικές διαστημικές ακάτους Σογιούζ που θα χρησιμοποιούνταν ως σκάφη διάσωσης, σε περίπτωση που το «Atlantis» υφίστατο ζημιές που θα το εμπόδιζαν να επιστρέψει στη Γη. Μετά το δυστύχημα του «Columbia», το 2003, πληρώματα είχαν σε αναμονή ένα δεύτερο διαστημικό λεωφορείο για να πραγματοποιήσει, αν χρειαστεί, αποστολή διάσωσης. Ομως τώρα δεν υπάρχει άλλο διαστημικό λεωφορείο για να υποστηρίξει το «Atlantis», το οποίο κλείνει το 30ετές πρόγραμμα των διαστημικών λεωφορείων της NASA με την 135η και τελευταία πτήση του. Κατά τον διαστημικό περίπατό τους, οι Φόσαμ και Γκάραν ασχολήθηκαν επίσης με την εγκατάσταση των απαραίτητων για την πραγματοποίηση ενός τεχνολογικού πειράματος αξίας 22,6 εκατομμυρίων. Στο πλαίσιο του πειράματος αυτού θα χρησιμοποιηθεί το ρομπότ Dextre του σταθμού για να επιδειχθούν εργαλεία και τεχνικές για τον ανεφοδιασμό με καύσιμα δορυφόρων σε τροχιά. Η προοπτική είναι να υπάρξουν στο διάστημα σταθμοί ανεφοδιασμού δορυφόρων, οι οποίοι θα λειτουργούν με ρομπότ, ώστε να αυξηθεί έτσι η διάρκεια ζωής των δορυφόρων αυτών αντί να μετατρέπονται σε διαστημικά σκουπίδια. ΕΦΟΔΙΑ. Ενώ ο διαστημικός περίπατος βρισκόταν σε εξέλιξη, οι άλλοι οκτώ αστροναύτες μέσα στον σταθμό ξεφόρτωναν τους σχεδόν 5 τόνους εφοδίων που έφερε το «Atlantis». Το φορτίο αυτό περιλαμβάνει τρόφιμα, ρούχα και αντικείμενα νοικοκυριού για έναν χρόνο - για την περίπτωση που οι ιδιώτες κατασκευαστές πυραύλων δεν καταφέρουν να ολοκληρώσουν εγκαίρως τα διαστημόπλοια που θα μεταφέρουν στο εξής φορτία στον σταθμό. Η πρώτη τέτοια αποστολή είναι προγραμματισμένη για το τέλος του χρόνου. Η Κίνα βάζει “θεμέλια” στο διάστημα. Μέχρι το τέλος του χρόνο θα έχει στείλει το πρώτο από τα μεγάλα δομικά στοιχεία με τα οποία θα χτίσει τον δικό της διαστημικό σταθμό η Κίνα η οποία χάρη στην οικονομική της ανάπτυξη, σκοπεύει να διεκδικήσει την πρωτοκαθεδρία της εξερεύνησης του διαστήματος. Πριν την πρωτοχρονιά θέλει η Κίνα να στείλει το δικό της “θεμέλιο λίθο” στο διάστημα. Ο πύραυλος της θα μεταφέρει σε τροχιά, ένα κομμάτι μεγέθους βαγονιού τρένου, που θα είναι το πρώτο τμήμα του διαστημικού σταθμού που θα “χτίσει” στο διάστημα. Τα σχέδια της Κίνας -αν και είναι πολύ πιο πίσω από τις ΗΠΑ σε διαστημική τεχνολογία και εμπειρία- είναι ιδιαίτερα φιλόδοξα. Αν και έγινε η τρίτη χώρα που έστειλε δικό της αστροναύτη στο διάστημα μόλις το 2003, το 2006 έστειλε το δικό της εξερευνητικό σκάφος προς τη Σελήνη και σχεδιάζει να έχει ολοκληρώσει το δικό της διαστημικό σταθμό σε τροχιά ως το 2020. Την ίδια στιγμή ο υπάρχων Διεθνής Διαστημικός Σταθμός αναμένεται να κλείσει, οπότε αν οι ανταγωνιστές της στο διάστημα δεν τον αντικαταστήσουν, η Κίνα θα είναι η μόνη χώρα με μόνιμη ανθρώπινη παρουσία στο διάστημα. Στη συνέχεια σκοπεύει να στείλει αρχικά δικό της “τηλεκατευθυνόμενο” όχημα στο φεγγάρι και αργότερα δικός της αστροναύτη εκεί. Οι Αμερικανοί είναι ήδη ενοχλημένοι. Αφενός γιατί το κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα είναι αποκλειστικά ελεγχόμενο από τον στρατό της χώρας και αφετέρου γιατί από τις πρώτες “αποστολές” του ήταν να καταστρέψουν με πύραυλο που εκτόξευσαν από τη Γη έναν άχρηστο δορυφόρο τους στο διάστημα, πριν από τέσσερα χρόνια, γεγονός που ερμηνεύτηκε σαν σαφής κίνηση στρατιωτικοποίησης του διαστήματος. Οι κινέζοι διπλωμάτες και ερευνητές επαναλαμβάνουν ότι είναι πολύ πίσω από τους Αμερικανούς στο διάστημα και δεν έχουν κακούς σκοπούς αλλά δεν πείθουν. Και άλλα κράτη έχουν εκφράσει διαστημικές φιλοδοξίες. Η Ρωσία έχει σχεδιάσει την δημιουργία διαστημικού σταθμού στο φεγγάρι από όπου θα ξεκινήσει η αποστολή της στον Άρη, χωρίς να έχει όμως αναφέρει το πότε θα ξεκινήσει. Η Ινδία έχει στείλει μη επανδρωμένο σκάφος σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη και ετοιμάζει επανδρωμένη αποστολή για το 2016. Την ίδια στιγμή τα σχέδια της ΝΑΣΑ -που γίνεται 30 χρονών αυτόν τον μήνα- δεν περιλαμβάνουν προσεληνώσεις αφού ο Ομπάμα δήλωσε “έχουμε πάει εκεί” και έθεσε στόχο την προσεδάφιση αστροναυτών σε αστεροειδή μέχρι το 2025 πριν πάνε στον Άρη, σχέδια όμως που μπήκαν στο ράφι λόγω οικονομικής κρίσης και περικοπών. Αντίθετα η καλπάζουσα κινεζική οικονομία δίνει στο κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα την έξτρα ώθηση ώστε να φτάσει τους Αμερικανούς, που φέτος τερματίζουν και το πρόγραμμα διαστημικών λεωφορείων τους. Στο εξής θα πληρώνουν στους Ρώσους από 56 (φέτος) ως 63 (το 2014) εκατομμύρια δολάρια “ταρίφα” για να μεταφέρουν τους αστροναύτες τους στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τις κάψουλες “Σογιούζ”, ελπίζοντας στο μεταξύ η ιδιωτική πρωτοβουλία θα τους παρέχει μια φτηνότερη εναλλακτική λύση. Οικονομικό είναι και το κινεζικό άλλοθι αφού όπως ισχυρίζονται οι Κινέζοι αξιωματούχοι τα σπάνια ορυκτά της σελήνης και το “ήλιο-3” θα είναι ιδιαίτερα προσοδοφόρα. Άλλοθι απέναντι στις προειδοποιήσεις που ακούστηκαν στην Αμερικανική γερουσία ότι οι Κινέζοι θα μάθουν στο διάστημα πως να κάνουν τους πυραύλους τους πολύ πιο ακριβείς και στη στρατιωτική χρήση και θα αποκτήσουν και γνώσεις σε τεχνολογία αιχμής που θα κάνει την βιομηχανία τοςυ ανταγωνιστικότερη. Λόγοι που εξηγούν γιατί η ΝΑΣΑ απέρριψε κάθε κινεζική πρόταση συνεργασίας στο παρελθόν. Όπως δήλωσε πρώην στέλεχος της ΝΑΣΑ Σκοτ Πέις “η κυριαρχία στο διάστημα έχει υψηλή συμβολική αξία για τις ικανότητες ενός έθνους και τεράστια διεθνή επιρροή. Η παρακμή μας στο διάστημα θα σημάνει την παρακμή της Αμερικανικής δύναμης και επιρροής”. Την ίδια στιγμή ο αναλυτής του Jane's Space Systems Πίτερ Μποντ, εξηγεί ότι οι Kινέζοι εκτός από ισχυρότεροι οικονομικά, δουλεύουν με πενταετή προγράμματα, δίνοντας βάθος στα σχέδια τους και προχωρούν αργά σταθερά και συνέχεια, βελτιώνοντας συνέχεια τις γνώσεις τους, δημιουργόντας την δική τους διαστημική βιομηχανία. Μικρές Ειδησεις. Οι Globalstar-2 σε τροχιά. Ο ρωσικός πύραυλος-φορέας «Σογιούζ» μετέφερε σε περίγεια τροχιά έξι αμερικανικούς δορυφόρους επικοινωνίας Globalstar-2.Οι συσκευές ήδη έχουν μεταβιβαστεί στη διεύθυνση της ΝΑΣΑ και άρχισαν να λειτουργούν. Η εκτόξευση είχε αναβληθεί δύο φορές εξαιτίας τεχνικών βλαβών. Με τη χρησιμοποίηση των δορυφόρων Globalstar-2 θα μπορέσει να διευρυνθεί ο χώρος διάδοσης της κινητής τηλεφωνίας και να εξασφαλιστεί η σταθερότητα της λειτουργίας του Διαδικτύου στις δυσπρόσιτες περιοχές του κόσμου. Σήμερα σ΄αυτό το σύστημα συντελείται διαδικασία αντικατάστασης των δορυφόρων πρώτης γενιάς από δορυφόρους δεύτερης γενιάς. Οι πρώτοι έξι Globalstar-2 είχαν εκτοξευτεί από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στις 19 Οκτωβρίου του 2010.

Το Atlantis κάνει μια μανούβρα και συνδέεται στον ISS. Βίντεο: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231117322 Φτάνοντας στον προορισμό του το απόγευμα της Κυριακής, το Atlantis πραγματοποίησε μια αργή μανούβρα προκειμένου να φωτογραφηθεί η κάτω πλευρά του για να εντοπιστούν τυχόν φθορές. Μετά την τούμπα, οι αστροναύτες της τελευταίας αποστολής διαστημικού λεωφορείου γιόρτασαν την άφιξη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) Δεν είχαν όμως χρόνο για χαλάρωση, καθώς ένα διαστημικό σκουπίδι της σοβιετικής εποχής πλησιάζει επικίνδυνα το τροχιακό συγκρότημα την Τρίτη. Το αντικείμενο είναι ένα θραύσμα του δορυφόρου Cosmos 375 της δεκαετίας του 1970, ο οποίος συγκρούστηκε με έναν άλλο δορυφόρο και δημιούργησε αναρίθμητα συντρίμμια που κινούνται σε ασταθείς τροχιές. Η NASA εκτιμά ότι το διαστημικό σκουπίδι θα πλησιάσει και ενδέχεται να προσκρούσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 18.00 ώρα Ελλάδας την Τρίτη, την ημέρα που δύο αστροναύτες θα πραγματοποιήσουν διαστημικό περίπατο. Η υπηρεσία θα παρακολουθεί διαρκώς το αντικείμενο και αν χρειαστεί μπορεί να διορθώσει την τροχιά του ISS. Στο μεταξύ, οι αστροναύτες του Atlantis και του σταθμού θα είναι απασχολημένοι με την ετοιμασία του Rafaelo, μιας νέας υπομονάδας για τον σταθμό που μετέφερε στον ISS το διαστημικό λεωφορείο. Μέσα της βρίσκονται αποθηκευμένοι τέσσερις τόνοι φαγητού και άλλων προμηθειών, οι οποίες αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες των ενοίκων για έναν ολόκληρο χρόνο. Μετά τη συνταξιοδότηση των διαστημικών λεωφορείων, οι ανεφοδιασμοί του ISS θα πραγματοποιούνται με ρομποτικά φορτηγά από την Ευρώπη, την Ιαπωνία και τη Ρωσία, τα οποία έχουν πολύ μικρότερη χωρητικότητα από το διαστημικό λεωφορείο. Οι μεταφορές πληρωμάτων θα ανατεθούν στα τριθέσια ρωσικά Soyuz. Στην τελευταία του αποστολή, το Atlantis μεταφέρει μόνο τέσσερις αστροναύτες (αντί για έξι ή και επτά όπως συνήθως) για λόγους ασφάλειας: το Endeavour και το Discovery έχουν ήδη αποσυρθεί, οπότε δεν μπορούν να βρίσκονται σε επιφυλακή για την περίπτωση που κάτι πάει στραβά. Σε περίπτωση ανάγκης, το πλήρωμα του Atlantis ίσως χρειαστεί να παραμείνει για μήνες στον σταθμό. Για λόγους ασφάλειας πραγματοποιήθηκε εξάλλου ο περίπλοκος ελιγμός πριν από την πρόσδεση το απόγευμα της Κυριακής. Είναι μια πρακτική που άρχισε να εφαρμόζεται μετά την καταστροφή του Columbia το 2003, όταν το σκάφος διαλύθηκε κατά την επανείσοδο λόγω ρήγματος στο φτερό. Η μανούβρα επιτρέπει στη NASA να ελέγχει την κάτω πλευρά του σκάφους για φθορές στα κεραμικά πλακίδια της θερμικής ασπίδας. Οι φωτογραφίες που ελήφθησαν με τηλεφακούς αναλύονται τώρα από ειδικούς της NASA στο έδαφος. Το Atlantis προγραμματίζεται να παραμείνει στον ISS μέχρι την Κυριακή και να προσεδαφιστεί για τελευταία φορά στη Φλόριντα τη μεθεπόμενη Τετάρτη. και τέλος μιας εποχής 11 Ιουλίου στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Πραγματοποιήθηκε η εκτόξευση του διαστημικού πυραυλου (ILV), "Proton-Μ» με το ανώτερο στάδιο "Briz-Μ" και φορτίο ο δορυφόρος «KazSat-2" (Καζακστάν) και "OS-2" ("SES-3 ') (ΗΠΑ).

Φιλοι μου. Μια φωτογραφία και ενα βίντεο.

Φιλε vtsamis. Ευχαριστώ για την σημείωση.Δεν το είχα δεί.

Φιλε just_jim. Σου μεταφερω οσα εγραψα στις 20/4/2011-Σελ.40 για το θεμα στην Διαστημική Εξερευνηση!!! Η NASA επενδύει σε ιδιώτες για τους διαδόχους των διαστημικών λεωφορείων. Τέσσερις αμερικανικές εταιρείες θα μοιραστούν τα 270 εκατομμύρια δολάρια που προσφέρει η NASA για τα προκαταρκτικά στάδια της ανάπτυξης νέων επανδρωμένων σκαφών -τα διαστημόπλοια που θα μεταφέρουν πληρώματα σε χαμηλή γήινη τροχιά μετά τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων. Η αμερικανική κυβέρνηση έχει αποφασίσει να αναθέσει στον ιδιωτικό τομέα τις μεταφορές φορτίων και αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), ώστε να μπορεί να αφιερώσει τους πόρους της στη διαπλανητική εξερεύνηση. Το πρόγραμμα των διαστημικών λεωφορείων θα τερματιστεί έπειτα από 30 χρόνια με τις τελευταίες αποστολές του Endeavour τον Απρίλιο και του Atlantis τον Ιούνιο. Μέχρι να δημιουργηθούν τα ιδιωτικά σκάφη για τις αποστολές στον ISS, οι μεταφορές πληρωμάτων θα ανατεθούν αποκλειστικά στα ρωσικά Soyuz, με κάθε Αμερικανό αστροναύτη να πληρώνει εισιτήριο 63 εκατομμυρίων δολαρίων. Τα νέα συμβόλαια Το μεγαλύτερο από τα τέσσερα συμβόλαια της NASA εξασφάλισε ο γίγαντας της αεροδιαστημικής βιομηχανίας Boeing, η οποία θα πάρει 92,3 εκατ. δολάρια για την επόμενη διετία. Η πρότασή της είναι μια εξαθέσια κάψουλα που θα επιστρέφει στη Γη πέφτοντας με αλεξίπτωτο. Το δεύτερο μεγαλύτερο ποσό, 80 εκατ. δολάρια, θα διατεθεί στη Sierra Nevada Corporation, η οποία αναπτύσσει το σκάφος Dream Chaser που ακολουθεί τη σχεδιαστική λογική του διαστημικού λεωφορείου. Τρίτη, με 75 εκατ. δολάρια, ήρθε η SpaceX (Space Exploration Technology), μια εταιρεία που δημιούργησε ο ιδρυτής του PayPal Έλον Μασκ. Το Dragon της SpaceX έγινε πέρυσι κάψουλα ιδιωτικής εταιρείας που ταξιδεύει σε τροχιά μετ΄επιστροφής. Το τέταρτο συμβόλαιο, ύψους 22 εκατ. δολαρίων, κέρδισε η Blue Origin, μια εταιρεία του ιδρυτή της Amazon.com Τζεφ Μπέζος. Υπήρξαν πάντως και οι χαμένοι του διαγωνισμού της NASA. Συμβόλαια δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν η United Space Alliance, η οποία ήθελε να αγοράσει και να χρησιμοποιήσει τα διαστημικά λεωφορεία, η Alliant Techsystems που ήθελε να φτιάξει έναν πυραυλοφορέα βασισμένο στους προωθητικούς πυραύλους των διαστημικών λεωφορείων, καθώς και η Orbital Science Corp., μια εταιρεία που έχει ήδη συμβόλαιο με τη NASA για την εκτόξευση φορτίων.

Πρώτη Πρωτοχρονιά στον πλανήτη Ποσειδώνα από την ανακάλυψή του το 1846. Ένας από τους πιο μυστηριώδεις γείτονες της Γης, ο γαλάζιος Ποσειδώνας, ολοκληρώνει την επόμενη εβδομάδα την πρώτη του περιφορά γύρω από τον Ήλιο από τότε που ανακαλύφθηκε το 1846. Σε αυτό τον μακρινό, αέριο κόσμο, ένα έτος διαρκεί 164,79 γήινα χρόνια. Σε μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση λίγο πριν από την εξωγήινη πρωτοχρονιά, οι αστρονόμοι κατάφεραν για πρώτη φορά να υπολογίσουν και το πόσο διαρκεί η ημέρα του πλανήτη: 15 ώρες, 57 λεπτά και 59 δευτερόλεπτα. Η εκτίμηση δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Icarus από την ομάδα του Έριλ Καρκόσκα στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα στο Τούσον. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103511001783 Ο προσδιορισμός της ταχύτητας περιστροφής είναι εύκολη υπόθεση στους βραχώδεις πλανήτες όπως η Γη ή ο Άρης: οι επιστήμονες μπορούν να παρακολουθούν τη μετακίνηση βουνών ή άλλων χαρακτηριστικών της επιφάνειας σε δορυφορικές φωτογραφίες ή εικόνες ραντάρ. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει στον Ποσειδώνα, ο οποίος αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από αέρια και δεν έχει ορατή επιφάνεια. Ο Δρ Καρκόσκα κατάφερε τελικά να ξεπεράσει το πρόβλημα. Αφού εξέτασε εκατοντάδες εικόνες που μετέδωσε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, ο ερευνητής εντόπισε δύο διαταραχές στα νέφη του πλανήτη -μία κοντά στο βόρειο πόλο και μία κοντά στο νότιο- οι οποίες δείχνουν να παραμένουν διαρκώς πάνω από τα ίδια σημεία της επιφάνειας. Παρακολουθώντας τις μετακινήσεις αυτών των δύο σχηματισμών, ο Καρκόσκα κατάφερε να υπολογίσει την περίοδο περιφοράς με ακρίβεια 0,0002 γήινων ωρών. Και ο υπολογισμός της ταχύτητας περιφοράς θα μπορούσε τώρα να αποκαλύψει νέα στοιχεία για την εσωτερική δομή αυτού του παράξενου κόσμου. Ο Δρ Καρκόσκα θα προσπαθήσει τώρα να διερευνήσει ποιος είναι ο μηχανισμός που γεννά αυτά τα σταθερά χαρακτηριστικά στα πολικά νέφη του Ποσειδώνα. Προς το παρόν, ο ερευνητής εικάζει ότι οι σχηματισμοί προκαλούνται από ένα «θερμό σημείο» στον στέρεο πυρήνα του πλανήτη.

Atlantis. Βιντεο: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231117073 Η NASA διακόπτει ζωντανή μετάδοση για άλλη μια φορά. Το διαστημικό λεωφορείο Atlantis βρίσκεται σε τροχιά αυτές τις ημέρες στην τελευταία αποστολή των συγκεκριμένων σκαφών της NASA και τα μάτια όλων όσων ασχολούνται με το συγκεκριμένο αντικείμενο είναι στραμμένα στην αποστολή STS-135. Έτσι πολλοί ήταν αυτοί που είδαν και άκουσαν τη διακοπή μιας ζωντανής μετάδοσης από μια τις κάμερες στο διαστημικό λεωφορείο όταν δύο τουλάχιστον φώτα άρχισαν να γίνονται ευδιάκριτα στις κάμερες. Ο σχολιαστής της NASA είπε ότι το πλήρωμα εκείνη την ώρα ασχολείτο με το αν άλλα αντικείμενα όπως σκουπίδια, ή συντρίμμια απειλούν την ασφάλεια του διαστημικού λεωφορείου και πως οι κάμερες κάποιες φορές όταν έρχονται απέναντι από τον Ήλιο δεν καταγράφουν σωστά την εικόνα τους. Το περιστατικό συνέβη 185 μίλα πάνω από τον Καναδά. Επικριτικός πρώην αστροναύτης της NASA για το αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα. Τη στιγμή που το διαστημικό λεωφορείο Atlantis βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη, ολοκληρώνοντας ένα κύκλό 30 ετών επανδρωμένων πτήσεων με τα συγκεκριμένα τροχιακά συστήματα, ένας πρώην αστροναύτης της NASA με ΄6 αποστολές σε διαστημικά λεωφορεία ο Dr. Story Musgrave καταλογίζει σε συνέντευξή του τα λάθη της υπηρεσίας που οδήγησαν σε πολλαπλές αποτυχίες. «Το πρόγραμμα των διαστημικών λεωφορείων δεν πήγε όπως δεν πήγε έτσι όπως θα θέλαμε. Υπολογίζαμε 66 πτήσεις το χρόνο, ενώ στο τέλος καταλήξαμε να πραγματοποιούμε μόλις πέντε. Υπολογίζαμε πως θα κόστιζε 10 εκατ. $ την πτήση και μόλις δύο μήνες πριν μια ανεξάρτητη επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα πως κάθε πτήση του διαστημικού λεωφορείου κόστιζε 1,2 δις. $. Γενικώς το σύστημα ήταν πολύ μεγάλο, ευαίσθητο σε αστάθμητους παράγοντες, δύσκολο στο χειρισμό του και εξαιρετικά επικίνδυνο», είπε ο αμερικανός αστροναύτης. Ο ίδιος συνέχισε στην συνέντευξή του κατηγορώντας συνολικά τη NASA αλλά και την αμερικανική κυβέρνηση για ατολμία και μαζική αποτυχία στο χώρο των διαστημικών προγραμμάτων. «Νομίζω πως το πρόβλημα είναι το εξής: Και αυτό είναι πως είμαστε τόσο φτωχοί στο όραμά μας τόσο φτωχοί στον προγραμματισμό μας που φτάσαμε σε ένα σημείο όπου είμαστε έτοιμοι να σταματήσουμε ένα πρόγραμμα και δεν έχουμε ιδέα του τι πρόκειται να το ακολουθήσει», είπε ο Dr. Musgrave.

Stereo Ahead: Ο "άγνωστος επισκέπτης του Ήλιου" Πιθανότατα πρόκειται για κάποια οφθαλμαπάτη ή παιχνίδι του φακού του δορυφόρου παρατήρησης του Ήλιου Stereo Ahead COR 2 αλλά σε συγκεκριμένες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στις 8 Ιουνίου απεικονίζεται ένα μεγάλο σώμα σχεδόν συγκρίσιμου μεγέθους με αυτό της γης. Το «παιχνίδισμα» αυτό γίνεται ενώ μια μεγάλη ηλιακή προεξοχή φεύγει από τον Ήλιο. Μπορείτε να δείτε τις σχετικές φωτογραφίες εδώ http://stereo-ssc.nascom.nasa.gov/cgi-bin/images (Να σημειωθεί ότι το φαινόμενο ξεκινά σαν απεικόνιση ενός στροβίλου ΄που παίρνει το σχήμα πλανήτη. Πιο ευδιάκριτο στις φωτογραφίες με ταυτότητα από 14:54:00 έως και 10:39:00 περίπου. Επιλέξτε στην αριστερή στήλη Ahead COR 2 και στη δεξιά 20110608 και στις δύο περιοχές σε ότι ανάλυση θέλετε). Συνήθως τέτοια φαινόμενα ερμηνεύονται είτε ως Lens flare είτε ως artifacts. Βιντεο: http://www.youtube.com/watch?v=WmaHdRfur7I&feature=player_embedded

Τα νετρίνα και η σκοτεινή πλευρά της ύλης. Πριν από μία εβδομάδα πραγματοποιήθηκε στην κοσμική Μύκονο ένα πολύ σημαντικό συνέδριο Φυσικής (26/6-1/7). Πρόκειται για το έβδομο από μια σειρά διεθνών συνεδρίων με την επονομασία «Συνέδριο της Πάτρας» (Patras Workshop) που διοργανώνονται κάθε χρόνο από τον Κωνσταντίνο Ζιούτα, δραστήριο καθηγητή Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών, και άλλους επιφανείς Ευρωπαίους ειδικούς. Στο φετινό συνέδριο συμμετείχαν 75 σύνεδροι από την Αμερική, την Ευρώπη, την Ιαπωνία, την Κορέα. Μεταξύ των προσκεκλημένων ξεχωρίζουν πολλά ονόματα διαπρεπών επιστημόνων που πρωταγωνιστούν στην έρευνα της Φυσικής, όπως ο Yoichiro Suzuki, διευθυντής του Ινστιτούτου ICRR και επικεφαλής των πρωτοποριακών πειραμάτων στον τεράστιο ανιχνευτή Super-Kamiokande της Ιαπωνίας, αλλά και η Elena Aprile που παρουσίασε τα αποτελέσματα των νέων ερευνών της (ΧΕΝΟΝ 100) σχετικά με τη σκοτεινή ύλη. Από τους Ελληνες ερευνητές, οι οποίοι συμμετείχαν με σπουδαίες ανακοινώσεις, ξεχωρίζουν τα ονόματα του Κωνσταντίνου Ζιούτα, του Γιάννη Σεμερτζίδη, της Θεοπίστης Δάφνη και του Χρήστου Τουραμάνη. Ζητήσαμε από τον Χ. Τουραμάνη να μας μιλήσει για τα εκπληκτικά συμπεράσματα των ερευνών του σχετικά με τη φύση των νετρίνων, των πιο φευγαλέων συστατικών του γνωστού Σύμπαντος. * Τι ακριβώς είναι τα νετρίνα και τι μας αποκαλύπτει η έρευνα των νετρίνων για τη σύσταση της αινιγματικής «σκοτεινής ύλης» του Σύμπαντος; **«Τα νετρίνα είναι τα ελαφρύτερα, αφόρτιστα και λιγότερο κατανοητά από όλα τα γνωστά στοιχειώδη σωμάτια της φύσης. Αντιδρούν ελάχιστα, μόνο με την "ασθενή αλληλεπίδραση", και περνούν μέσα από τη γη σχεδόν σαν να ήταν κενό. Αυτό καθιστά εξαιρετικά δύσκολη τη μελέτη τους, απαιτώντας τεράστιους ανιχνευτές και πολύ ισχυρές πηγές ή δέσμες νετρίνων. Από την ανάλυση της γωνιακής κατανομής των ανισοτροπιών του Κοσμικού Υποστρώματος Μικροκυμάτων, που έγινε την τελευταία δεκαετία, γνωρίζουμε ότι τα νετρίνα δεν μπορεί να είναι η σκοτεινή ύλη. Αλλα σωμάτια, βαρύτερα από τα νετρίνα, είναι απαραίτητα γι' αυτό το ρόλο, και ήδη πολλά πειράματα σε όλο τον κόσμο επικεντρώνονται στην αναζήτησή τους». * Η ερευνητική σας ομάδα έκανε πρόσφατα μια πολύ σημαντική ανακάλυψη στην Ιαπωνία. Μπορείτε να μας εξηγήσετε τι ακριβώς ανακαλύψατε; Αρχίζετε μήπως να κατανοείτε πώς αποκτούν μάζα τα νετρίνα, αυτά τα τόσο «φευγαλέα» και μέχρι χθες άπιαστα συστατικά της ύλης; **«Την τελευταία δεκαετία γνωρίζαμε ότι πρέπει να υπάρχουν τρία είδη (ή τύποι) νετρίνων και ότι αυτά "ταλαντώνονται", δηλαδή αλλάζουν ταυτότητα από τον έναν τύπο στους άλλους καθώς ταξιδεύουν στο Σύμπαν. Στα τρία διαφορετικά είδη νετρίνων αντιστοιχούν συνεπώς τρεις διαφορετικές ταλαντώσεις (1-2, 2-3, 1-3). Οι δύο πρώτες ταλαντώσεις είχαν μετρηθεί πειραματικά, ενώ η τρίτη δεν είχε μετρηθεί ή παρατηρηθεί ποτέ. Στο πρόσφατο πείραμά μας παρατηρήσαμε αυτή την τρίτη ταλάντωση, επιβεβαιώνοντας με αυτό τον τρόπο πειραματικά την ύπαρξη και αυτού του τρίτου είδους νετρίνων. Αυτό το αποτέλεσμα δεν μας εξηγεί πώς αποκτούν μάζα τα νετρίνα, ανοίγει όμως νέες προοπτικές για τη λύση ενός άλλου βασικού μυστηρίου που συνδέεται με την ύπαρξή μας. Ξέρουμε ότι το αρχέγονο σύμπαν περιείχε ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης. Η τελευταία εξαφανίστηκε τελείως πολύ νωρίς. Αν αυτό δεν είχε συμβεί, το Σύμπαν θα ήταν τόσο βίαιο ώστε δεν θα υπήρχαν τα αρκετά μεγάλα διαστήματα σταθερότητας που απαιτούνται για το σχηματισμό των γαλαξιών και κατ' επέκταση για τη δημιουργία της ζωής και την εξέλιξη του ανθρώπου. Σε κάθε περίπτωση, η τελική επικράτηση της ύλης στο Σύμπαν δεν εξηγείται από τους γνωστούς νόμους της φυσικής! Αν λοιπόν κανένας επιβεβαιωμένος φυσικός νόμος δεν εξηγεί την εξαφάνιση της αντιύλης, τότε ίσως το μυστικό να κρύβεται στα νετρίνα, υπό τη μορφή της παραβίασης της συμμετρίας μεταξύ ύλης-αντιύλης, της λεγόμενης ασυμμετρίας ύλης-αντιύλης (CP Violation). Και για να καταστεί αυτό κατ' αρχάς δυνατό πρέπει να συμβαίνουν και οι τρεις ταλαντώσεις. Η πρόσφατη ανακάλυψή μας στην Ιαπωνία ανοίγει το δρόμο για νέα ενδιαφέροντα πειράματα που ήδη σχεδιάζουμε. Οι αναζητήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση ίσως να μας προσφέρουν μια μέρα την απάντηση της φυσικής στο θεμελιώδες ερώτημα "γιατί υπάρχουμε"». **Σύμφωνα με το «Καθιερωμένο Μοντέλο» της σωματιδιακής φυσικής, τα νετρίνα δεν θα έπρεπε να διαθέτουν καθόλου μάζα, όμως οι πιο πρόσφατες ανακαλύψεις έδειξαν ότι αυτό ήταν λάθος. Αραγε το μοντέλο αυτό εξακολουθεί να ισχύει ή μήπως εμφανίζει ανυπέρβλητες αδυναμίες; **«Για να υπάρχει ταλάντωση των νετρίνων θα πρέπει τα νετρίνα να έχουν μη μηδενική μάζα, κάτι που, ενώ έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά, εντούτοις δεν περιγράφεται από το Καθιερωμένο Μοντέλο. Το διαπιστωμένο μάλιστα γεγονός ότι τα νετρίνα έχουν μάζα δεν μπορεί να ενταχθεί με απλό τρόπο στο Καθιερωμένο Μοντέλο. Χρειάζονται νέοι εξηγητικοί μηχανισμοί και μια καινούργια φυσική προσέγγιση, πιθανότατα μια νέα φυσική των πολύ υψηλών ενεργειών: πέρα από τα όρια του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων της Γενεύης (LHC) και ενδεχομένως πέρα από τις σημερινές τεχνολογικές μας δυνατότητες. Η μελέτη των νετρίνων, ωστόσο, ίσως αποδειχτεί ένα "παράθυρο" σε ένα άγνωστο κομμάτι της φύσης, αφού μας προσφέρει μοναδικές ενδείξεις για αυτήν τη νέα φυσική πραγματικότητα την οποία δεν μπορούμε να μελετήσουμε απευθείας με τους σημερινούς επιταχυντές. Τα μέχρι σήμερα πειραματικά δεδομένα δεν επαρκούν για να σχηματίσουμε ξεκάθαρη εικόνα. Ωστόσο, σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική, ήδη ετοιμάζουμε πειράματα πολύ μεγαλύτερης ευαισθησίας και προβλέπουμε ότι πριν από το τέλος της επόμενης δεκαετίας θα ανακαλύψουμε κάτι ιδιαιτέρως εντυπωσιακό, χωρίς να είμαστε βέβαιοι για το τι ακριβώς θα είναι αυτό». **Ποια, κατά τη γνώμη σας, είναι τα μεγαλύτερα ερωτήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει επιτυχώς η μικροφυσική τα επόμενα χρόνια; **«Από πού προέρχεται η μάζα των στοιχειωδών σωματιδίων είναι ένα αποφασιστικής σημασίας ερώτημα και η απάντηση σε αυτό ενδέχεται να είναι εξίσου σημαντική: το σωμάτιο Higgs ή κάτι εντελώς διαφορετικό! Τι είναι η σκοτεινή ύλη, που με τη βαρύτητά της συγκρατεί τους γαλαξίες στη δομή που έχουν. Αυτό αποτελεί ένα άλλο αποφασιστικό ερώτημα. Εξίσου σημαντικό όμως είναι να ανακαλύψουμε ποιος είναι ο μηχανισμός εξαφάνισης της αντιύλης, διότι αν δεν υπήρχε αυτός ο μηχανισμός δεν θα ήμασταν εδώ να αναρωτιόμαστε για οτιδήποτε. Πόση ακριβώς είναι, από πού προέρχεται η μάζα των νετρίνων και γιατί είναι κατά ένα εκατομμύριο φορές μικρότερη από τα άλλα ελαφρά στοιχειώδη σωμάτια; Υπάρχουν τα "αξιόνια" ή άλλα παρόμοια εξωτικά σωμάτια; Ποιοι είναι οι άγνωστοι νόμοι της φύσης σε πολύ υψηλές ενέργειες, π.χ. υπερσυμμετρία, υπερχορδές, έξτρα διστάσεις, ή κάτι άλλο που ούτε καν φανταζόμαστε; Σε τέτοιες ακραίες συνθήκες το Καθιερωμένο Μοντέλο καταρρέει, ακόμα κι αν τα νετρίνα δεν είχαν μάζα. Πολλά από αυτά τα ερωτήματα θα βρουν απάντηση μέσα από τα πειράματα που ήδη πραγματοποιούμε ή ετοιμάζουμε, κάποια όμως ενδέχεται να μείνουν αναπάντητα για δεκαετίες. Πάντως, το δυσκολότερο πρόβλημα σήμερα είναι ό,τι αποκαλούμε "Σκοτεινή Ενέργεια". Πρόκειται για "κάτι" που κάνει το ρυθμό διαστολής του Σύμπαντος να αυξάνεται, και που δυστυχώς καμία από τις υπάρχουσες θεωρίες δεν μπορεί να το εξηγήσει. Να σημειώσουμε ότι η γνωστή μας ύλη είναι περίπου το 4% του Σύμπαντος, η σκοτεινή ύλη περίπου το 25%. Το υπόλοιπο 70% είναι σκοτεινή ενέργεια. Αρα, για το μεγαλύτερο κομμάτι του σύμπαντος δεν διαθέτουμε παρά μόνο ένα εντυπωσιακό όνομα και τίποτα περισσότερο!». Ενας πρωτοπόρος ερευνητής από τη Μυτιλήνη Ο Χρήστος Τουραμάνης είναι ένας διεθνούς φήμης πειραματικός φυσικός των στοιχειωδών σωματιδίων. Διδάσκει μικροφυσική (καθηγητής πρώτης βαθμίδας) στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, όπου και διευθύνει μια διεθνούς κύρους ερευνητική ομάδα (και ασφαλώς μία από τις τρεις μεγαλύτερες στη Βρετανία). Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1965. Τελείωσε το Γ' Λύκειο Μυτιλήνης και σπούδασε στο Φυσικό Θεσσαλονίκης. Από το 1987 ώς το 1996 εργάστηκε στο CERN, όπου εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του και εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής. Από το 1997 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Στο Λίβερπουλ διευθύνει από το 2001 μια μεγάλη ερευνητική ομάδα που περιλαμβάνει πανεπιστημιακούς, μεταδιδακτορικούς ερευνητές, μεταπτυχιακούς φοιτητές και μηχανικούς. Οι πολυάριθμες έρευνές του από πολύ νωρίς επικεντρώνονται στο δυσεπίλυτο πρόβλημα των διαφορετικών αλληλεπιδράσεων ύλης-αντιύλης. Με ένα κλασικό πείραμά του, το επονομαζόμενο πείραμα BABAR, ανακάλυψε μαζί με τους συνεργάτες του το φαινόμενο CP Violation, δηλαδή την ασυμμετρία ύλης-αντιύλης στα μεσόνια Β. Η ανακάλυψη αυτή, το 2001, αποτέλεσε την πειραματική βάση για την απονομή του Βραβείου Νόμπελ Φυσικής 2008 στους θεωρητικούς Kobayashi και Maskawa, οι οποίοι είχαν προβλέψει θεωρητικά το φαινόμενο από το 1973. Το πιο πρόσφατο πείραμά του είναι το λεγόμενο Τ2Κ στην Ιαπωνία. Μόλις πριν από μερικές εβδομάδες η ερευνητική του ομάδα ανακοίνωσε επίσημα ότι είχαν τις πρώτες αδιαμφισβήτητες ενδείξεις για την τρίτη (και μη παρατηρημένη ώς τώρα) ταλάντωση μεταξύ των τριών τύπων νετρίνων. Για το πείραμα Τ2Κ ο Ελληνας φυσικός σχεδίασε έναν δικής του εμπνεύσεως πολύ ισχυρό ανιχνευτή: ένα σύστημα ανίχνευσης φωτονίων από 13 μονάδες, βάρους 70 τόνων.

Η πιο σφοδρή καταιγίδα στο Ηλιακό Σύστημα.Εξελίσσεται εδώ και οκτώ μήνες στον Κρόνο. Έχει έκταση ίση με αυτή της Γης, οι κεραυνοί ξεσπούν ο ένας μετά τον άλλο κάθε λίγα δευτερόλεπτα με την ισχύ τους να είναι δέκα χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή των κεραυνών στον πλανήτη μας. Πρόκειται για μια τρομερή καταιγίδα που εξελίσσεται από τον περασμένο Δεκέμβριο στον Κρόνο και είναι ένα από τα πιο βίαια καιρικά φαινόμενα στο Ηλιακό Σύστημα. Ο Άρχοντας της... θύελλας Οι επιστήμονες μελετούν εδώ και πολύ καιρό την θύελλα που μαίνεται στον κοσμικό Άρχοντα των Δακτυλιδιών και με την βοήθεια του διαστημικού σκάφους Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του εντόπισαν νέα ενδιαφέροντα στοιχεία. Δύο νέες μελέτες δημοσιεύτηκαν τα τελευταία 24ωρα για την καταιγίδα που οι επιστήμονες έχουν βαφτίσει «Μεγάλη Λευκή Κηλίδα» σε αντιστοιχία με την «Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδα» του Δία, μια επίσης τεράστια σε έκταση και ένταση καταιγίδα που εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες στον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Οι επιστήμονες ονόμασαν «Λευκή» την καταιγίδα του Κρόνου επειδή τα νέφη που δημιουργούνται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας εκεί όπου μαίνεται η καταιγίδα έχουν έντονο και λαμπρό λευκό χρώμα. Σύμπλεγμα καταιγίδων Ένα έτος του Κρόνου αντιστοιχεί σε 29,5 γήινα και οι επιστήμονες γνώριζαν ότι κατά μέσο όρο μια φορά μέσα στο Κρόνιο έτος κάνει την εμφάνιση της μεγάλη σφοδρή καταιγίδα. Αυτή που εξελίσσεται τώρα ξεκίνησε στις 5 Δεκεμβρίου του 2010 και, αντίθετα με τις προηγούμενες, οι επιστήμονες είχαν αυτή τη φορά στη διάθεσή τους πολλά μέσα για να μελετήσουν το φαινόμενο αφού εκτός από τα επίγεια τηλεσκόπια υπάρχουν πλέον πολλά διαστημικά ενώ για καλή τους τύχη συνεχίζει την εξερευνητική του αποστολή στον Κρόνο το Cassini. Το σκάφος ανάμεσα στα άλλα κατάφερε να καταγράψει τους ήχους των κεραυνών. Η καταιγίδα εξελίσσεται στο βόρειο ημισφαίριο του Κρόνου και δεν είναι ακριβώς μία καταιγίδα αλλά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ένα σύμπλεγμα καταιγίδων που ξεκίνησε από ένα σημείο και μέσα σε διάστημα περίπου δύο εβδομάδων είχε διογκωθεί σε μια διάμετρο 10 χιλιάδων χλμ και τα νέφη της είχαν περικυκλώσει όλο τον πλανήτη. Ο μηχανισμός Από την μελέτη των δεδομένων οι επιστήμονες εκτιμούν ότι στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Κρόνου όπου η πίεση είναι εξαιρετικά υψηλή δημιουργούνται νέφη που περιέχουν νερό τα οποία παράγουν με την σειρά τους θερμότητα, υγρασία και αμμωνία. Καθώς αυτό το μείγμα αρχίζει να ανεβαίνει προς τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και φτάνει στην τροπόπαυση (το διαχωριστικό σύνορο του τέλους της τροπόσφαιρας) αρχίζουν να δημιουργούνται σύννεφα που περιέχουν μεγάλες ποσότητες αμμωνίας και έτσι έχουν έντονο λαμπρό λευκό χρώμα. Τα σύννεφα αυτά αρχίζουν να διασκορπίζονται και να προκαλούν τις συνεχείς καταιγίδες. Δειτε το βιντεο και ακουστε τους ηχους της καταιγίδας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=409907 Περισσοτερα στις 7/7/2011 και ώρα 15:25 http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=14344&start=615 Σήμερα καιρού επιτρέποντος η ιστορική εκτόξευση του Atlantis Η ΝΑΣΑ εντείνει τις προετοιμασίες της για την τελευταία πτήση των διαστημικών λεωφορείων, με την εκτόξευση του Atlantis που είναι προγραμματισμένη για σήμερα από το ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα, ωστόσο οι καιρικές συνθήκες ενδέχεται να την αναβάλουν. Η εκτόξευση είναι προγραμματισμένη για 11:26 π.μ (19:26 μ.μ. ώρα Ελλάδας). Όμως οι ισχυρές καταιγίδες προβληματίζουν τους υπεύθυνους για το εάν θα προχωρήσουν τελικά στην εκτόξευση. Εάν τελικά αναβληθεί η εκτόξευση, η επόμενη δεν πρόκειται να γίνει τουλάχιστον έως την Κυριακή, γεγονός που θα απογοητεύσει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο που έχει ταξιδέψει στην περιοχή για να δει την 135η και τελευταία πτήση του αμερικανικού διαστημικού λεωφορείου. Η ΝΑΣΑ σταματά τις εδώ και 30 χρόνια πτήσεις των διαστημικών λεωφορείων καθώς θεωρεί ότι η συντήρησή τους είναι πλέον πολύ δαπανηρή. Για το λόγο αυτό εκτιμά ότι θα είναι πιο οικονομικό να αναλάβουν ιδιωτικές εταιρείες τη μεταφορά των αστροναυτών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το τετραμελές πλήρωμα του Atlantis θα μεταφέρει περισσότερους από 3,5 τόνους προμηθειών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Δυο φωτογραφίες απο τον ISS. Στην πρώτη φωτογραφία ο διοικητής κοσμοναύτης Αντρέι Borisenko και ο μηχανικός Σεργκέι Volkov εκτελούν συντήρηση πάνω στο ρωσικό τμήμα. Στη δεύτερη φωτογραφία Σεργκέι Volkov λαμβάνει εικόνες της Γης, χωρίς να διακόπτεται η εκπαίδευση του σε ένα στατικό ποδήλατο. Αλήθεια πως βρίσκουν ακρη στο χαος που φαινεται να επικρατεί εκει μέσα!!!

Η αναζήτηση εξωγήινων ξέμεινε από χρήματα. Η οικονομική κρίση έπληξε ακόμα και την έρευνα για τους εξωγήινους! Ανακοινώσεις σοκ για τη συνέχεια του προγράμματος SETI και τα ραδιοτηλεσκόπια του ΑΤΑ. Από τις αρχές του 2007 το ΑΤΑ, σε συνεργασία με το εργαστήριο ραδιο-αστρονομίας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, "χτενίζει" το διάστημα μήπως ακούσει κάποιο εξωγήινο σήμα και, παράλληλα, διεξάγει κλασικές αστρονομικές παρατηρήσεις. Τώρα, όμως η στενότητα του προϋπολογισμού - ένα φαινόμενο που έχει αρχίσει να γίνεται όλο και πιο ορατό στις ίδιες τις ΗΠΑ- οδήγησε αυτή την εβδομάδα στην αναστολή της λειτουργίας τους, σύμφωνα με τη βρετανική "Γκάρντιαν" και το New Scientist. Εφεξής θα γίνεται απλώς συντήρηση του πανάκριβου εξοπλισμού από ένα δραστικά μειωμένο προσωπικό, αλλά και γι' αυτή τη συρρικνωμένη δραστηριότητα τα χρήματα φτάνουν μόνο για λίγους μήνες. Η κατασκευή του πολλαπλού τηλεσκοπίου -που κόστισε γύρω στα 50 εκατ. δολάρια- έγινε με δωρεές κυρίως του Πολ Άλεν, του συνιδρυτή της "Μάικροσοφτ" (Microsoft), γι' αυτό και φέρει το όνομά του, ενώ τα λειτουργικά έξοδα (περίπου 2,5 εκατ. δολάρια το χρόνο) καλύπτονται από το αμερικανικό πανεπιστήμιο, με χρηματοδοτήσεις που λάμβανε από το κρατικό Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών και την πολιτεία της Καλιφόρνια. Όμως, λόγω στενότητας του δημοσίου χρήματος, και οι δύο αυτές πηγές άντλησης κεφαλαίων στέρεψαν, ιδίως σε μια πολιτεία όπως η Καλιφόρνια, που έχει πληγεί από την οικονομική κρίση περισσότερο από κάθε άλλη στις ΗΠΑ. Έτσι, οι αστρονόμοι του τηλεσκοπίου ΑΤΑ δεν μπορούν ούτε το ρεύμα να πληρώσουν και φυσικά ούτε τους μισθούς τους να πληρωθούν. Είναι άγνωστο πότε θα επαναλειτουργήσει το τηλεσκόπιο, αν και ο διευθυντής του Ινστιτούτου SETI, Τομ Πίρσον, αισιοδοξεί ότι το πρόβλημα θα είναι παροδικό. Το Ινστιτούτο ήδη αναζητεί νέους χορηγούς, μεταξύ άλλων προσεγγίζοντας την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, με το σκεπτικό ότι το τηλεσκόπιο, εκτός από εξωγήινους, μπορεί να αναζητά και άλλα χρήσιμα πράγματα, όπως επικίνδυνα διαστημικά "σκουπίδια" που περιφέρονται στους ουρανούς. Το κακό όμως είναι ότι η κυβέρνηση Ομπάμα περικόπτει τον προϋπολογισμό και των υπηρεσιών του στρατού. Πριν κατασκευαστεί το πολύ-τηλεσκόπιο ΑΤΑ, το SETI ήταν αναγκασμένο να δανείζεται, για περιοδικά σύντομα διαστήματα, χρόνο σε άλλα τηλεσκόπια, όπως το γιγάντιο Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο. Το πρόγραμμα SETI έγινε διάσημο με το μυθιστόρημα του αστρονόμου Καρλ Σαγκάν και την ομώνυμη κινηματογραφική ταινία "Επαφή", του 1997, με πρωταγωνίστρια την Τζόντι Φόστερ. Περίπου εδώ και πέντε δεκαετίες -από το 1960, όταν ο αστρονόμος Φρανκ Ντρεήκ συνέλαβε την ιδέα- το πρόγραμμα αναζητά, αλλά εις μάτην μέχρι στιγμής, σημάδια νοήμονος ζωής, απογοητεύοντας πολλούς που ήλπιζαν σε πιο γρήγορες ανακαλύψεις. Αυτή η "συμπαντική σιωπή" δεν έχει βοηθήσει ασφαλώς στην εύρεση διαθέσιμων κονδυλίων -κρατικών ή ιδιωτικών- για τη συνέχιση των ερευνών. Όμως, ο επικεφαλής αστρονόμος του SETI Σεθ Σόστακ δήλωσε ότι καθόλου δεν έχει χάσει την αισιοδοξία του, προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν. Απλώς, λέει, χρειάζεται κι άλλος χρόνος. Αλλά πόσος χρόνος; Μικρές ειδήσεις. Η Ρωσία θα κατασκευάσει διαστημόπλοιο συλλογής διαστημικών σκουπιδιών. Η ρωσική Πυραυλοδιαστημική Εταιρεία «Ενέργεια» ετοιμάζεται να εκτοξεύσει νέο επανδρωμένο διαστημόπλοιο, καθήκον του οποίου θα είναι ο καθαρισμός του Διαστήματος από τα σκουπίδια και η επισκευή δορυφόρων. Η δοκιμαστική εκτόξευση του μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου προβλέπεται να γίνει το 2015 και του επανδρωμένου- το 2018. Το πρόβλημα των διαστημικών σκουπιδιών γίνεται όλο και οξύτερο. Σύμφωνα με τα δεδομένα της ΝΑΣΑ, το 2010 ανάμεσα στα διαστημικά σκουπίδα στη τροχιά βρίσκονταν 14.863 τεμάχια, κυρίως κομμάτια ρωσικών και αμερικανικών διαστημικών συσκευών. Όσον αφορά την εξυπηρέτηση των μετεωρολογικών δορυφόρων και συσκευών εξ αποστάσεως βολιδοσκόπησης της Γης, προβλέπονται οι εργασίες επανεφοδιασμού με καύσιμα, αντικατάστασης τεμαχιών, αλλαγής τροχιάς και διάφορα εγχειρήματα με κεραίες και ηλιακές μπαταρίες. Το πλήρωμα τέτοιου διαστημοπλοίου θα αποτελείται από δύο άτομα που θα πετούν δύο εβδομάδες το περισσότερο. Στο τηλεσκόπιο Χαμπλ έγινε η υπ’ αριθμό 1.000.000 έρευνα. Όπως ανακοίνωσε η ΝΑΣΑ, στο διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ (Hubble Space Telescope - HST) έγινε η υπ’ αριθμό 1.000.000 επιστημονική έρευνα. Αντικείμενο μελέτης ήταν η χημική σύνθεση πλανήτη, που βρίσκεται έξω από το Ηλιακό μας σύστημα σε απόσταση 1000 ετών φωτός από τη Γη. Οι επιστήμονες ελπίζουν να εντοπίσουν σ’αυτό τον μακρινό πλανήτη κάποιες ενδείξεις ύπαρξης του νερού, που είναι η κύρια προϋπόθεση της ύπαρξης της ζωής. Το Χαμπλ, που είχε κατασκευαστεί πριν 20 και πάνω χρόνια, μετέδωσε στη Γή πληροφορίες μεγέθους 50 και πάνω τεραμπάιτ.

Απαιτείται να υπάρξει εθνική στρατηγική για το Διάστημα. Είναι ανάγκη να δημιουργηθεί «ένα κυβερνητικό κέντρο για την προώθηση της διαστημικής πολιτικής, ένα Γραφείο Διαστήματος, το οποίο θα υπάγεται σε ένα υπουργείο, αλλά θα συντονίζει τις παρεμβάσεις όλων των υπολοίπων. Το Γραφείο Διαστήματος θα επεξεργάζεται την εθνική στρατηγική για το Διάστημα και θα διαμορφώνει ανάλογα σχέδια, θα συμβάλλει στη υπογραφή συμβολαίων με εταιρείες, θα εξασφαλίζει την αντιπροσώπευση της Ελλάδας στα διεθνή φόρα του Διαστήματος», υπογραμμίζει ο διευθυντής του ESPI. Στην Ελλάδα, τα θέματα των παρεμβάσεων για το Διάστημα παρακολουθεί η Γενική Γραμματεία Ερευνας, η οποία υπάγεται σήμερα στο υπουργείο Παιδείας. «Σε πολλές χώρες η διαστημική πολιτική υπαγόταν αρχικά στο υπουργείο Παιδείας, εκφράζοντας αρχικά μια κατεύθυνση περισσότερο προς την έρευνα και τη γνώση. Αργότερα πέρασε σε οικονομικά υπουργεία. Για παράδειγμα, πρόσφατα η Τσεχία μετακίνησε την αρμοδιότητα από το υπουργείο Παιδείας σε αυτό των Μεταφορών, ενώ η Γερμανία στο υπουργείο Βιομηχανίας και Τεχνολογίας», σημειώνει ο καθηγητής Schrogl. Τα κονδύλια για την εθνική στρατηγική του Διαστήματος πρέπει να προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για την Ελλάδα. «Πρόκειται για κονδύλια που θα αποδώσουν. Εάν έχεις ανταγωνιστικές εταιρείες μπορείς να πάρεις έργα και προγράμματα από την Ευρωπαϊκή Ενωση, την ESA, πολυεθνικές εταιρείες που κατασκευάζουν δορυφόρους ή άλλες εφαρμογές», καταλήγει ο καθηγητής Schrogl. Αλήθεια που είμαστε αραγε; Μικρές ειδήσεις. Ανακοινώνεται η εγγραφή στο ρωσικό τμήμα κοσμοναυτών. Το ρωσικό τμήμα κοσμοναυτών θα αυξηθεί φέτος κατά 5 άτομα. Η νέα εγγραφή θα ανακοινωθεί τις προσεχείς μέρες. Η εγγραφή θα πραγματοποιείται για πρώτη φορά στις επιχειρήσεις του διαστημικού κλάδου, ενώ προηγούμενα οι μελλοντικοί κοσμοναύτες διαλέγονταν κυρίως από τους πιλότους της πολεμικής αεροπορίας. Σήμερα το ρωσικό τμήμα κοσμοναυτών αποτελείται από 35 άτομα. Ιδιαίτερα αυστηρές απαιτήσεις προβάλλονται για την φυσική κατάσταση των υποψηφίων κοσμοναυτών. Οι υποψήφιοι αποκλείονται τις περισσότερες φορές κατά τις δοκιμές επίδρασης στον οργανισμό διαφόρων ειδών υπερφόρτωσης. Στη Ρωσία κατασκευάστηκε ουσιαστικά νέος δορυφόρος Στη σιβηρική περιοχή Κρασνογιάρσκ, στην επιχείρηση «Πληροφοριακά δορυφορικά συστήματα» κατασκευάστηκε ένας υπερσύγχρονος δορυφόρος που προορίζεται για δοκιμές νέων συσκευών και συστημάτων στις διαστημικές συνθήκες. Το μεγαλύτερο μέρος των συσκευών του νέου δορυφόρου θα χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά. Τους προσεχείς μήνες ο νέος δορυφόρος θα τοποθετηθεί σε διαστημική τροχιά.

Καθυστερούν τα σχέδια για αποστολές στον Άρη. Δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές προσπάθειες για διεξαγωγή αποστολών στον Άρη, καθώς η Ουάσινγκτον δεν είναι ακόμα έτοιμη να προχωρήσει. Αυτή την εβδομάδα αναμενόταν να δοθεί η εντολή έναρξης των εργασιών κατασκευής ενός σκάφους που θα αναζητήσει τις πηγές μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Άρη το 2016. Ωστόσο, οι ΗΠΑ δεν είναι ακόμα σε θέση να δώσουν το απαραίτητο «πράσινο φως» για το σύνολο του προγράμματος, που συμπεριλαμβάνει την αποστολή ενός μη επανδρωμένου οχήματος εδάφους στον Κόκκινο Πλανήτη μετά από δύο χρόνια. Μπροστά στην αβεβαιότητα των Αμερικανών, τα μέλη της ESA αποφάσισαν να μην εκδώσουν ακόμα συμβόλαιο για την κατασκευή του σκάφους. Αντ'αυτού, η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία θα συζητήσει με αεροδιαστημικές εταιρείες ποιες είναι οι εργασίες που μπορούν να αρχίσουν να γίνονται πάνω στο πρόγραμμα για να παραμείνει «ζωντανό», ελπίζοντας πως οι ΗΠΑ θα είναι έτοιμες να προχωρήσουν το Σεπτέμβριο. «Αποφασίστηκε να ληφθούν τα ελάχιστα δυνατά μέτρα 'συντήρησης', έτσι ώστε να διαβεβαιωθεί πως δεν θα μπούμε σε κάποια 'πορεία άνευ επιστροφής'- και ότι τα μέτρα αυτά θα ληφθούν εντός του υπάρχοντος πλαισίου που έχουμε διαμορφώσει με τη βιομηχανία» είπε ο Ερίκ Μορέλ ντε Γουεστγκαβέρ, στέλεχος της ESA. Οι καθυστερήσεις προβληματίζουν τους πάντες: από το χώρο της αεροδιαστημικής βιομηχανίας εκφράζονται ανησυχίες σχετικά με τα στενά περιθώρια του προγράμματος. «Ήδη συμπιέζουμε αυτά που δεν μπορούν να συμπιεστούν άλλο» ανέφερε στέλεχος εταιρείας στο Paris Air Show, ενώ ο γενικός διευθυντής της ESA, Ζαν Ζακ Ντορντέν, ανέφερε πως το πρόγραμμα δεν διαθέτει περιθώρια μηνών. Πρόκειται για το πρόγραμμα ExoMars, το οποίο αποτελείται από δύο αποστολές. Η πρώτη θα ξεκινήσει το 2016: ένας δορυφόρος θα σταλεί στον Άρη για να αναζητήσει πηγές μεθανίου στην ατμόσφαιρά του. Θα ακολουθήσει η αποστολή ενός οχήματος εδάφους το 2018, το οποίο θα εξερευνήσει μία από τις πλέον «ενδιαφέρουσες» πηγές. Χρησιμοποιώντας ειδικό τρυπάνι, θα αναζητήσει μορφές ζωής και θα λάβει δείγματα τα οποία θα επιστραφούν στη Γη από μεταγενέστερη αποστολή. Ο δορυφόρος που θα εκτοξευτεί το 2016 θα αποτελέσει το σταθμό εκπομπής των δεδομένων που θα συλλεγούν από το όχημα εδάφους πίσω στη Γη. Η παρουσία μεθανίου στον Κόκκινο Πλανήτη αποτελεί ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα «αινίγματα» του Άρη, καθώς υποδεικνύει ύπαρξη ζωής ή γεωλογική δραστηριότητα.

Το νερό στον Εγκέλαδο, ίσως είναι ένδειξη ζωής. Κάποιοι επιστήμονες ελπίζουν πως οι χαρακτηριστικές στήλες παγωμένου ατμού που εκτοξεύουν πίδακες από την επιφάνεια του Εγκέλαδου και δημιουργούν τα χαρακτηριστικά «λοφία» του τροφοδοτούνται από μια υπόγεια υδάτινη πηγή. Αν αυτές οι εκτιμήσεις είναι έγκυρες, σημαίνει πως ο Εγκέλαδος (το έκτο μεγαλύτερο φεγγάρι του Κρόνου) θα μπορούσε να φιλοξενεί κάποια μορφή ζωής. Άλλοι υποστηρίζουν πως οι παγωμένοι κρύσταλλοι μπορεί να έχουν δημιουργηθεί από«στεγνές» διαδικασίες, όπως η διάσπαση πάγου και εγκλωβισμένων αερίων -σαν το μεθάνιο- ή από τη μετάλλαξη υπόγειων στρωμάτων πάγου που δεν περνούν ποτέ από το υγρό στάδιο κατά τη μετατροπή τους σε ατμό. Πολλά από τα πρόσφατα ευρήματα που ανακοινώθηκαν σε συνέδριο της NASA στο Ινστιτούτο SETI, στην Καλιφόρνια, δείχνουν πως στον Εγκέλαδο υπάρχει νερό σε υγρή μορφή. Μια ένδειξη είναι πως τα λοφία δείχνουν να αποτελούνται ισομερώς από πάγο και από υδρατμούς, λέει ο Andrew Ingersoll, του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας στην Πασαντίνα. Μία άλλη ένδειξη για την ύπαρξη νερού είναι η χημεία των υλικών που εκτοξεύονται από τους πίδακες. Ο Frank Postberg, φυσικός στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης στη Γερμανία, σημειώνει πως οι παγωμένοι κρύσταλλοι στον δακτύλιο Ε του Κρόνου, που ξεκίνησε από τον Εγκέλαδο, είναι πλούσιοι σε νάτριο, κάτι το οποίο δεν θα ήταν δυνατό εάν είχαν εκτοξευθεί σε αέρια μορφή που στην πορεία μετατράπηκε σε πάγο. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι όλα τα χημικά στοιχεία σύμφωνα με την ύπαρξη νερού. Ο Hunter Waite, του Southwest Research Institute στο Σαν Αντόνιο του Τέξας, σημειώνει πως η χημική σύσταση των λοφίων, που αναλύεται από τα ειδικά όργανα του διαστημοπλοίου Cassini, αποκαλύπτει ενώσεις οι οποίες δεν είναι δυνατό να προέρχονται από κάποια υγρή υδάτινη πηγή. Ένα παράδειγμα είναι το υδροκυάνιο, το οποίο, εάν είχε έρθει ποτέ σε επαφή με υγρό νερό, θα είχε προκαλέσει χημικές αντιδράσεις που θα δημιουργούσαν άλλες ενώσεις, οι οποίες δεν έχουν εντοπιστεί ακόμα. «Δεν υπάρχει κάποιο ξεκάθαρο πόρισμα» λέει ο Hunter Waite. «Υπάρχουν κάποια στοιχεία που προϋποθέτουν την ύπαρξη υπόγειων υδάτων και άλλα που την καθιστούν αδύνατη». Οι πίδακες που δημιουργούν τις στήλες πρέπει να είναι ενεργοί εδώ και πολύν καιρό. Οι παγωμένοι κρύσταλλοι που πέφτουν πίσω στην επιφάνεια του φεγγαριού έχουν σχηματίσει στοίβες πάχους 125 μέτρων, σύμφωνα με τον Paul Schenk του πλανηταρίου του Χιούστον. Ο πάγος που κατακάθεται στην επιφάνεια συγκεντρώνεται ανά ένα χιλιοστό κάθε 1.500 χρόνια, λέει, οπότε οι στήλες πρέπει να υπάρχουν εδώ και δεκάδες εκατομμύρια χρόνια. Ο Schenk βασίζει αυτό το συμπέρασμα σε φωτογραφίες υψηλής ευκρίνειας που δείχνουν μια περιοχή βόρεια των πιδάκων, η τοπογραφία της οποίας είναι λεία, σε αντίθεση με άλλες περιοχές που η φωτογράφισή τους αποκαλύπτει πολλές λεπτομέρειες. Κάτι τέτοιο φανερώνει την ύπαρξη βαθιάς στρώσης χιονιού, εξηγεί ο Schenk. Πολλοί επιστήμονες στο συνέδριο της NASA ενθουσιάστηκαν ακούγοντας τα νέα. «Αλλάζουν όσα ξέραμε μέχρι σήμερα για τη διάρκεια ζωής των λοφίων» λέει ο Frank Postberg. Το μόνο που ξέραμε ήταν πως οι πίδακες ήταν ενεργοί όσο χρειαζόταν για να σχηματίσουν τον δακτύλιο Ε του Κρόνου -μια διαδικασία που δεν θα ξεπερνούσε τα χίλια χρόνια». Η πηγή της ενέργειας που διατηρεί τους πίδακες ενεργούς παραμένει άγνωστη. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις, οι στήλες και οι πίδακες από όπου εκτοξεύονται παράγουν 16 γιγαβάτ ενέργειας. Όμως ο Εγκέλαδος λαμβάνει μόνο ένα μικρό τμήμα αυτής της ενέργειας από έναν συνδυασμό ραδιενεργού αποσύνθεσης και της έλξης από την τεράστια βαρύτητα του Κρόνου, εξηγεί ο Francis Nimmo, από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ. Με βάση τα συγκεκριμένα δεδομένα, οι περισσότεροι επιστήμονες που παρευρέθησαν στο συνέδριο συμφωνούν πως όσα εκατομμύρια χρόνια και εάν υπάρχουν οι στήλες αερίων δεν είναι μόνιμα ενεργές και παρουσιάζουν αυξομειώσεις στη δραστηριότητά τους. Μια ακόμα πιο δύσκολη ερώτηση είναι το αν ο Εγκέλαδος παράγει αρκετή θερμότητα για να διατηρεί υγρό νερό κάτω από την επιφάνειά του. Ο Nimmo πιστεύει πως δεν υπάρχει αρκετή θερμότητα για να διατηρεί ένα στρώμα νερού κάτω από τον πάγο σε ολόκληρο το φεγγάρι. Όμως, εάν όλη η θερμότητα εστιαζόταν σε μία ζώνη, τότε θα μπορούσε να υπάρξει, λέει, αρκετή για να διατηρεί έναν μεγάλο τοπικό ωκεανό κάτω από τους πίδακες.

Σε καραντίνα περιμένει το πλήρωμα την τελευταία εκτόξευση διαστημικού λεωφορείου. Έπειτα από μήνες εντατικής εκπαίδευσης, δεν πρέπει με τίποτα να πάθουν ένα κρυολόγημα της τελευταίας στιγμής: Οι τέσσερις αστροναύτες που θα έχουν την τύχη να συμμετάσχουν στην τελευταία αποστολή διαστημικού λεωφορείου θα περιμένουν στην καραντίνα μέχρι την ώρα «μηδέν». Έπειτα από 30 χρόνια διαστημικής εξερεύνησης, το πρόγραμμα των διαστημικών λεωφορείων τερματίζεται με το ύστατο ταξίδι του Atlantis, το οποίο προγραμματίζεται να εκτοξευτεί από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στις 18.26 ώρα Ελλάδας την Παρασκευή 8 Ιουλίου. Τα τέσσερα μέλη της αποστολής τέθηκαν σε καραντίνα την Παρασκευή στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον του Χιούστον. Τη Δευτέρα θα επιβιβαστούν στα υπερηχητικά αεροπλάνα T-38 της NASA για να ταξιδέψουν στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της Φλόριντα. «Αυτή θα είναι η ιστορική τελευταία πτήση διαστημικού λεωφορείου» δήλωσε πριν μπει στην καραντίνα ο Κρις Φέργκιουσον, κυβερνήτης του Atlantis. Η αποστολή STS-135, διάρκειας 12 ημερών θα ολοκληρώσει το μερίδιο της NASA στη συναρμολόγηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), ο οποίος έχει λάβει το τελικό του σχήμα και μπορεί πλέον να φιλοξενεί ένα πολυεθνικό πλήρωμα των έξι ατόμων. Μετά τον παροπλισμό των σκαφών της NASA, οι μεταφορές αστροναυτών προς και από τον ISS θα πραγματοποιούνται αποκλειστικά με ρωσικά Soyuz. Οι ΗΠΑ δεν σκοπεύουν να αναπτύξουν αντικαταστάτη των διαστημικών λεωφορείων. Αντίθετα, θα αναθέσουν σε ιδιωτικές εταιρείες τις πτήσεις σε χαμηλή γήινη τροχιά, προκειμένου να εστιαστούν στην ανάπτυξη ενός νέου σκάφους για αποστολές σε αστεροειδείς και τελικά στον Άρη. Στο μεταξύ, εκατοντάδες ή και χιλιάδες μέλη της NASA ζουν συγκινητικές στιγμές καθώς ετοιμάζονται να αποχαιρετίσουν το καμάρι της αμερικανικής διαστημικής τεχνολογίας. Με το τέλος των διαστημικών λεωφορείων αναμένεται θα χαθούν εξάλλου εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Μικρές ειδήσεις. Η τροχιά του ΔΔΣ ανυψώθηκε κατά 3,5 χλμ. Οι ειδικοί του ρωσικού Κέντρου Διεύθυνσης Πτήσεων αύξησαν το ύψος της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ) κατά 3,5 χλμ. όπως ανακοινώθηκε από το Κέντρο, το εγχείρημα πραγματοποιήθηκε χωρίς προβλήματα. . «Όσο υψηλότερη είναι η τροχιά, τόσο λιγότερα είναι τα μόρια του αέρα και συνεπώς – και η αντίσταση που συναντά ο σταθμός και το καύσιμο που χρειάζεται για να συγκρατείται στο ύψος της πτήσης», - διευκρίνισε εμπειρογνώμονας του Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων. 105 χρόνια στο διάστημα. Μέσα στο μισό αιώνα της ύπαρξης της επανδρωμένης διαστημικής οι γήινοι πέρασαν στο διάστημα σχεδόν 105 χρόνια. Από τον Απρίλιο του 1961 πέταξαν στο διάστημα 520 άτομα. Ας σημειωθεί ότι οι Ρώσοι κοσμοναύτες πέρασαν σε τροχιά πάνω από 57 χρόνια, ενώ οι Αμερικανοί αστροναύτες – σχεδόν 41 χρόνια, παρόλο που από τους Αμερικανούς πραγματοποίησαν πτήση τριπλάσιοι αστροναύτες. Συνολικά στο διάστημα πέταξαν κοσμοναύτες από 35 χώρες. Η μακρύτερη διαστημική πτήση – 438 24-ωρα – πραγματοποιήθηκε από το Ρώσο Βαλέρι Πολιακόφ, όμως στη συνολική διάρκεια πτήσεων προηγείται ο Σεργκέι Κρικαλιόφ με 803 ημέρες.

Θα συναντήσουμε τον ΕΤ σε λίγα χρόνια; Ένας από τους πιο διακεκριμένους Ρώσους επιστήμονες εκτιμά ότι είμαστε πλέον πολύ κοντά στο να έρθουμε σε επαφή με εξωγήινους. Ο Αντρέι Φινκελστάιν, διευθυντής του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Αστρονομίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, υποστηρίζει ότι θα επιβεβαιωθεί η ύπαρξη όχι απλά εξωγήινης ζωής αλλά εξωγήινου πολιτισμού μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. «Μας μοιάζουν αλλά έχουν διαφορετικά χρώματα δέρματος» Μιλώντας σε διεθνές συνέδριο με αντικείμενο την έρευνα για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής ο ρώσος αστρονόμος ανέφερε ότι το 10% των πλανητών που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα να βρίσκονται σε τροχιά γύρω από κάποιο άστρο στον γαλαξία μας έχουν χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά της Γης. Σύμφωνα με τον Φινκελστάιν σε όποιους από αυτούς τους πλανήτες υπάρχει νερό σε υγρή μορφή τότε υπάρχει σίγουρα και ζωή. «Η δημιουργία της ζωής είναι το ίδιο αναπόφευκτη στο Σύμπαν όσο και η δημιουργία των θεμελιωδών στοιχείων και σωματιδίων όπως τα άτομα. Υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες και θα την βρούμε μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. Μέχρι σήμερα εμείς προσπαθούμε να εντοπίσουμε τα μηνύματα και ίχνη εξωγήινων ενώ μπορεί να συμβαίνει το αντίθετο και τελικά να μας εντοπίσουν αυτοί. Πιθανότατα η όψη τους θα είναι ανάλογη με την δική μας, θα διαθέτουν δηλαδή δύο πόδια, δύο χέρια και ένα κεφάλι. Σε αυτό που θα διαφέρουμε ίσως θα είναι στο ότι θα διαθέτουν χρώμα δέρματος διαφορετικό από των ανθρώπων» ανέφερε ρώσος επιστήμονας στο συνέδριο. Εμεις εδω θα ειμαστε!!!

2η παραξενιά της κβαντομηχανικής: Το κβαντικό φαινόμενο Άμλετ. Το κβαντικό φαινόμενο Άμλετ λέει ότι ένα δοχείο που παρακολουθείται δεν βράζει. Βεβαίως οπλισμένοι με την κοινή λογική και ξέροντας την κλασική φυσική μπορεί να αμφισβητήσετε αυτή την δήλωση της κβαντικής φυσικής. Η κβαντική φυσική όμως δεν την αμφισβητεί. Με την κβαντική παρακολούθηση το υγρό στο δοχείο αρνείται να βράσει. Μερικές φορές σε άλλες χρονικές στιγμές, βράζουν γρηγορότερα. Σε άλλες πάλι φορές, η παρατήρηση φέρνει ένα υπαρξιακό δίλημμα αν πρέπει να βράσει ή όχι. Αυτή η τρέλα είναι μια λογική συνέπεια της εξίσωσης του Schrodinger, που έφτιαξε ο Αυστριακός φυσικός Έρβιν Σρέντιγκερ το 1926 για να περιγράψει το πώς τα κβαντικά αντικείμενα εξελίσσονται πιθανοκρατικά με την πάροδο του χρόνου. Φανταστείτε , για παράδειγμα, τη διεξαγωγή ενός πειράματος με ένα αρχικά αδιάσπαστο ραδιενεργό άτομο σε ένα κουτί. Σύμφωνα με την εξίσωση του Schrodinger, ανά πάσα στιγμή μετά την εκκίνηση του πειράματος το άτομο υπάρχει σε ένα μείγμα, ή σε μια "υπέρθεση" όπως λένε οι φυσικοί, σε διάσπαση και αδιάσπαστο συγχρόνως. Κάθε κατάσταση έχει μια πιθανότητα να συμβεί η οποία βρίσκεται μέσα σε μια μαθηματική περιγραφή, τη γνωστή κυματοσυνάρτηση. Με την πάροδο του χρόνου, εφ ‘όσον δεν κοιτάζουμε το άτομο, η κυματοσυνάρτηση εξελίσσεται και η πιθανότητα να διασπαστεί το άτομο αυξάνεται με αργό ρυθμό. Μόλις το κοιτάξουμε, το άτομο επιλέγει – κατά τρόπο σύμφωνο με τις πιθανότητες της κυματοσυνάρτησης – μια κατάσταση που μας αποκαλύπτεται, ενώ η κυματοσυνάρτηση "καταρρέει" σε μια μοναδική κατάσταση. Αυτή είναι η εικόνα που γέννησε την περίφημη γάτα του Schrodinger. Ας υποθέσουμε ότι η ραδιενεργός διάσπαση του ατόμου ενεργοποιεί το σπάσιμο ενός φιαλιδίου που περιέχει δηλητηριώδη αέρια, ενώ μια γάτα είναι μέσα στο ίδιο κουτί με το άτομο και το φιαλίδιο. Είναι η γάτα και νεκρή και ζωντανή όσο δεν ξέρουμε αν η διάσπαση έχει συμβεί; Δεν το ξέρουμε. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι πειράματα με ολοένα μεγαλύτερα αντικείμενα – πρόσφατα έγινε με μια μεταλλική ταινία σε συντονισμό, αρκετά μεγάλη για να την δούμε κάτω από ένα μικροσκόπιο – φαίνεται να δείχνουν ότι πραγματικά μπορεί να προκληθούν δύο καταστάσεις ταυτόχρονα. Το πιο περίεργο πράγμα σε όλα αυτά είναι τι θα συμβεί μόλις εξετάσουμε το αντικείμενο. Πάρτε για παράδειγμα το εν διασπάσει άτομο: παρατηρώντας το και βρίσκοντας το αδιάσπαστο, επαναφέρεται το σύστημα σε μια οριστική κατάσταση και η εξίσωση του Schrodinger για την εξέλιξη της διάσπασης, πρέπει να ξεκινήσει πάλι από το μηδέν. Το συμπέρασμα είναι ότι εάν κάνετε αρκετά συχνά μετρήσεις, το σύστημα δεν θα μπορέσει ποτέ να διασπαστεί. Η δυνατότητα αυτή ονομάστηκε κβαντικο φαινόμενο Ζήνων, από τον Ελεάτη φιλόσοφο Ζήνωνα, ο οποίος επινόησε ένα διάσημο παράδοξο που «αποδεικνύεται» ότι αν διαιρεθεί ο χρόνος σε ολοένα και μικρότερες στιγμές, θα ήταν απίθανο να κάνετε καμιά αλλαγή ή μια κίνηση. Και έχει συμβεί το κβαντικό φαινόμενο του Ζήνωνα. Συγκεκριμένα, το 1990, ερευνητές στο Ινστιτούτο Προτύπων και Τεχνολογίας στο Boulder του Κολοράντο, έδειξαν ότι μπορούν να κρατήσουν ένα ιόν βηρυλλίου σε μια ασταθή ενεργειακή κατάσταση, που μάλλον μοιάζει με την εξισορρόπηση ενός μολυβιού στη μύτη του, υπό την προϋπόθεση ότι μετρείται συνέχεια η ενέργεια του. Επίσης, συμβαίνει και το αντίστροφο φαινόμενο "αντι-Ζήνων"- κάνοντας μια κβαντική κατσαρόλα να βράζει γρηγορότερα απλά μετρώντας την. Όταν ένα κβαντικό αντικείμενο μπορεί να κινηθεί σε μια σύνθετη διάταξη καταστάσεων, μια διάσπαση σε μια χαμηλότερη ενεργειακή κατάσταση μπορεί να επιταχυνθεί μετρώντας απλά το σύστημα με το σωστό τρόπο. Το 2001, κι αυτό το φαινόμενο παρατηρήθηκε στο εργαστήριο. Το τρίτο κβαντικό τέχνασμα είναι το "κβαντικό φαινόμενο Άμλετ", που προτάθηκε πέρυσι από τον Σέρβο Vladan Pankovic του Πανεπιστημίου του Novi Sad. Βρήκε, ότι μια ιδιαίτερα περίπλοκη αλληλουχία μετρήσεων, μπορεί να επηρεάσει ένα σύστημα με τέτοιο τρόπο ώστε να καταστεί δυσεπίλυτη η εξίσωση Schrodinger για την μετέπειτα εξέλιξή του. Όπως θέτει ο ίδιος ο Pankovic το ζήτημα: να διασπαστεί ή όχι, "που είναι μια άλυτη ερώτηση".

Κοσμικά «ραδιο-νήματα» αποκαλύπτουν τη σκοτεινή ύλη.Η ανακάλυψη προέρχεται από το κέντρο του γαλαξία μας. Επιστήμονες στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι κάποια μυστηριώδη σημεία κοσμικής δραστηριότητας που εντοπίστηκαν τη δεκαετία του 1980 αποδεικνύουν την ύπαρξη της μυστηριώδους σκοτεινής ύλης. Από τις περιοχές αυτές οι επιστήμονες κατάφεραν να συλλάβουν κάποιες εκπομπές ραδιοκυμάτων η φύση των οποίων ήταν ιδιαίτερα ξεχωριστή. Οι επιστήμονες τα χαρακτήρισαν ως «ραδιο-νήματα» και μέχρι σήμερα δεν μπορούσαν να εξηγήσουν την προέλευση τους. Σύμφωνα με την νέα μελέτη αυτά τα «ραδιο-νήματα» δημιουργούνται από τη σύγκρουση σωματιδίων της σκοτεινής ύλης. Τα «ραδιο-νήματα» Τη δεκαετία του 1980 εντοπίστηκαν κοντά στο κέντρο γαλαξία μας κάποιες περιοχές πολύ ισχυρών μαγνητικών πεδίων από τις οποίες εκπέμπονταν ραδιοκύματα υψηλής συχνότητας ορισμένα από τα οποία ήταν εξαιρετικά υψηλής έντασης. «Έχουν αναπτυχθεί πολλές θεωρίες και έχουν γίνει διάφορες εκτιμήσεις για το τι προκαλεί αυτή την κοσμική δραστηριότητα και από τι παράγονται τα ραδιοκύματα. Όμως μέχρι στιγμής κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι ακριβώς συμβαίνει. Η άποψη μας είναι ότι πρόκειται για δραστηριότητα που παράγεται από τη σύγκρουση σωματιδίων σκοτεινής ύλης. Μάλιστα μια επιπλέον ένδειξη που στηρίζει την άποψη μας είναι ότι αυτά τα νήματα γίνονται ολοένα και πιο φωτεινά όσο πλησιάζουμε στο κέντρο του γαλαξία στο οποίο σύμφωνα με την κρατούσα κοσμολογική θεωρία υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση σκοτεινής ύλης από άλλες περιοχές» δηλώνει ο Νταν Χούπερ, αστροφυσικός στο Εθνικό Εργαστήριο Fermi των ΗΠΑ και μέλος της ερευνητικής ομάδας. H σκοτεινή ύλη Η ανακάλυψη, αν φυσικά επιβεβαιωθεί, θα είναι πολύ σημαντική στην έρευνα για τη σκοτεινή ύλη. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μόλις το15% της ύλης του Σύμπαντος είναι ορατή (άστρα, πλανήτες, γαλαξίες κλπ). Το υπόλοιπο 85% που δεν βλέπουμε είναι η μυστηριώδης σκοτεινή ύλη που, σύμφωνα με τους ειδικούς, λειτουργώντας εν είδει κοσμικής «κόλλας» συγκρατεί τα άστρα μέσα στους γαλαξίες.

Διαστημικό CSI: σχεδιάζουν «νεκροψία» σε σκάφος που θα πέσει στη Γη. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσε ότι επιταχύνει την οργάνωση της αποστολής IXV. Στο πλαίσιό της ένα σκάφος θα εκτοξευθεί και στην συνέχεια θα πέσει στον πλανήτη μας. Η είσοδος και η καταστροφή του στη γήινη ατμόσφαιρα θα καταγράφεται από ειδικά όργανα και αισθητήρες που θα είναι τοποθετημένοι πάνω του. Στόχος των επιστημόνων είναι να αποκομίσουν πληροφορίες για το τι συμβαίνει όταν διάφορα αντικείμενα εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης ώστε να σχεδιάσουν πιο ασφαλή διαστημικά σκάφη. Το σκάφος «αυτόχειρας» Το σκάφος ονομάζεται IXV και η ESA υπέγραψε συμφωνία για την κατασκευή του με την ιταλική εταιρεία Thales Alenia Space η οποία επεξεργάζεται τον σχεδιασμό τα τελευταία δύο έτη. Θα έχει μέγεθος αυτοκινήτου και αναμένεται να είναι έτοιμο για εκτόξευση το 2013. Το IXV θα ακολουθήσει αρχικά μια υποτροχιακή πορεία γύρω από την Γη και στην συνέχεια θα αρχίσει να πέφτει με ταχύτητα στον πλανήτη. Η είσοδος του στην ατμόσφαιρα και όσα θα συμβούν σε αυτή την πορεία θα καταγράφονται από τους αισθητήρες και τα όργανα. Κάποια στιγμή θα ξεδιπλωθεί ένα αλεξίπτωτο το οποίο θα ρίξει απαλά το σκάφος στην θάλασσα ώστε να μην καταστραφεί ολοσχερώς και να μπορέσουν να το μελετήσουν οι επιστήμονες. Η «νεκροψία» Η μελέτη του σκάφους και της πτήσης του θα βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων υλικών τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή διαστημικών σκαφών που θα είναι πιο ασφαλή και προστατευμένα όταν θα εισέρχονται είτε στην γήινη ατμόσφαιρα είτε σε εκείνες άλλων πλανητών. «Η αποστολή IXV θα μας βοηθήσει να αναπτύξουμε νέες σημαντικές τεχνολογίες αλλά και να κάνουμε βήματα προόδου για μελλοντικές φιλόδοξες διαστημικές αποστολές» δήλωσε στο BBC ο Αντόνιο Φαμπρίζι, στέλεχος της ESA. Bίντεο της αποστολής: http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=407921&h1=true Μικρές ειδήσεις. Οι Ρώσοι αστρονόμοι συνεχίζουν τις αναζητήσεις εξωγήινων πολιτισμών. Οι Ρώσοι επιστήμονες συνεχίζουν να αναζητούν εξωγήινους πολιτισμούς και υπολογίζουν να πετύχουν το στόχο τους σε 20 χρόνια. Τη σχετική δήλωση έκανε ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Αστρονομίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Αντρέι Φινκελστέιν σε συνέντευξη τύπου στην Αγία Πετρούπολη. Σύμφωνα με πληροφορίες των επιστημόνων, επι του παρόντος έχουν ήδη ανακαλυφθεί περίπου χίλιοι πλανήτες, που περιστρέφονται γύρω από αστέρια, παρόμοια με τον Ήλιο και το 10% αυτών των πλανητών μοιάζουν με τη Γη. Η ζωή σ΄αυτούς τους πλανήτες είναι δυνατή σε περίπτωση ύπαρξης νερού στο έδαφός τους. Σήμερα στο Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Αστρονομίας της ΡΑΕ πραγματοποιείται το Διεθνές Συμπόσιο «Αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών». Οι πτήσεις στη Σελήνη χρειάζονται για την προετοιμασία της αποστολής στον Άρη. Οι πτήσεις στη Σελήνη πρέπει να προηγηθούν της επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, θεωρεί ο Γεν. Διευθυντής του Ρωσικού Ινστιτούτου μηχανοκατασκευών Γκενάντι Ραϊκούνοφ. Προς το παρόν δεν έχουν δοκιμαστεί οι τεχνολογίες, μεταξύ άλλων και για την προστασία των κοσμοναυτών από τη ραδιενέργεια. Γι΄αυτό το σκοπό η καταλληλότερη είναι η Σελήνη, είπε ο επιστήμονας στην αεροπορική έκθεση στο Λε Μπουρζέ της Γαλλίας. Εκτός αυτού, - είπε, η Σελήνη είναι ιδανική για την εγκατάσταση τηλεσκοπίων και ραντάρ με στόχο την πραγματοποίηση αστροφυσικών και αστρονομικών ερευνών.

1η παραξενιά της κβαντομηχανικής: Το φως είναι σωματίδιο ή κύμα; Το παλαιότερο και μεγαλύτερο από τα κβαντικά μυστήρια αφορά ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει τα μεγαλύτερα μυαλά, τουλάχιστον από την εποχή του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Ευκλείδη: από τι αποτελείται το φως; Στην ιστορία έχει ανατραπεί πολλές φορές η απάντηση για αυτό το θέμα. Ο Ισαάκ Νεύτων σκέφτηκε ότι το φως ήταν μικροσκοπικά σωματίδια, που όμως καμιά σχέση δεν είχαν με τα σημερινά φωτόνια. Όλοι οι σύγχρονοί του δεν εντυπωσιάστηκαν και στο κλασικό πείραμα κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1800 ο Thomas Young έδειξε πώς συμπεριφέρεται μια ακτίνα του φωτός, καθώς περνάει μέσα από δύο στενές σχισμές τοποθετημένες κοντά η μία με την άλλη. Παράγοντας έτσι ένα μοτίβο συμβολής σε μια οθόνη πίσω ακριβώς τις σχισμές σαν να ήταν το φως κύμα. Έτσι λοιπόν τι είναι το φως, σωματίδιο ή κύμα; Η κβαντομηχανική, που καθιέρωσε τη φήμη της μέσα σε εικονομαχίες, έδωσε σύντομα απάντηση αφού ήρθε στο προσκήνιο της επιστήμης στις αρχές του 20ου αιώνα. Το φως είναι τόσο σωματίδιο όσο και κύμα. Εν συνεχεία βρέθηκε πως ένα απλό κινούμενο σωματίδιο, όπως ένα ηλεκτρόνιο, μπορεί να διαθλάται και να συμβάλει με τον εαυτό του, σαν να ήταν κύμα και σωματίδιο ταυτόχρονα, και είτε το πιστεύετε είτε όχι, ένα αντικείμενο μεγάλο όσο κι ένα αυτοκίνητο έχει χαρακτηριστικά κύματος, καθώς κινείται κατά μήκος του δρόμου. Αυτή η αποκάλυψη ήρθε με την υποβολή της διδακτορικής διατριβής του πρωτοπόρου της κβαντικής φυσικής Louis de Broglie το 1924. Αυτός έδειξε ότι περιγράφοντας τα κινούμενα σωματίδια σαν κύματα, θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί αυτά είχαν διακριτά, κβαντισμένα επίπεδα ενέργειας και όχι συνεχή, όπως προβλέπεται από την κλασσική φυσική. Ο De Broglie κατ’αρχήν υπέθεσε ότι αυτό ήταν απλά μια μαθηματική αφαίρεση, αλλά η δυαδικότητα κύματος-σωματιδίου φαίνεται να ήταν πραγματικό πέρα ως πέρας. Το κλασικό πείραμα συμβολής του Young έχει αναπαραχθεί όχι μόνο με φως αλλά και με ηλεκτρόνια και τα κάθε λογής άλλα σωματίδια. Δεν το έχουμε ακόμη καταφέρει με ένα κινούμενο αυτοκίνητο, που σύμφωνα με τη σχέση De Broglie το μήκος κύματος του είναι περίπου 10-38 μέτρα, γιατί για να το κάνουμε να συμπεριφέρεται σαν κύμα (κάνοντας συμβολή ή διάθλαση) θα σημαίνει να δημιουργηθούν σχισμές σε τέτοια κλίμακα, που είναι πέρα ​​από τις δυνατότητες της μηχανικής μας. Το πείραμα αυτό έχει γίνει όμως με ένα φουλερένιο (buckyball) – ένα μόριο από 60 άτομα άνθρακα σε σχήμα μιας μπάλας που, με περίπου διάμετρο ενός νανομέτρου, είναι αρκετά μεγάλο για να το δούμε κάτω από ένα μικροσκόπιο. Μόνο που μας αφήνει ένα θεμελιώδες ερώτημα: πώς μπορούν τα πράγματα να είναι κύματα και σωματίδια κατά την ίδια στιγμή; Ίσως επειδή δεν είναι τίποτα από αυτά τα δύο, λέει ο Markus Arndt του Πανεπιστημίου της Βιέννης, ο οποίος έκανε τα πειράματα με φουλερένια το 1999. Αυτό που εμείς ονομάζουμε ηλεκτρόνια ή φουλερένιο μπορεί στο τέλος τέλος, να μην είναι τίποτα παραπάνω παρά ένα κλικ σε έναν ανιχνευτή, ή στο μυαλό μας, όταν τα φωτόνια χτυπήσουν τον αμφιβληστροειδή μας. "Κύματα και σωματίδια είναι στη συνέχεια απλά κατασκευάσματα του νου μας για τη διευκόλυνση της καθημερινής κουβέντας”, συμπληρώνει ο Markus Arndt.

Οι μαύρες τρύπες στρέφονται τώρα πιο γρήγορα από ποτέ. Γιγάντιες μαύρες τρύπες στα κέντρα των γαλαξιών περιστρέφονται τώρα πιο γρήγορα από κάθε άλλη στιγμή στην ιστορία του σύμπαντος, ισχυρίζονται επιστήμονες. Συγκεκριμένα ο Alejo Martinez-Sansigre του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ και ο Steve Rawlings της Οξφόρδης, σύγκριναν θεωρητικά μοντέλα περιστρεφόμενων μαύρων οπών με παρατηρήσεις στα ραδιοφωνικά, οπτικά και ακτίνες Χ μήκη κύματος, που έγιναν χρησιμοποιώντας μια ποικιλία παρατηρητηρίων και διαπίστωσαν ότι οι θεωρίες μπορούν να εξηγήσουν πολύ καλά τον πληθυσμό των υπερβαρέων μαύρων οπών με πίδακες. Χρησιμοποιώντας δε ραδιοφωνικές παρατηρήσεις, οι δύο αστρονόμοι ήταν σε θέση να πάρουν ένα δείγμα του πληθυσμού των μαύρων οπών, και να μελετήσουν την εξάπλωση της ισχύος των πιδάκων. Εκτιμώντας εν συνεχεία το πως αυτές αποκτούν το υλικό τους, με τη διαδικασία της προσαύξησης, οι δύο επιστήμονες θα μπορούσαν να συμπεράνουν το πόσο γρήγορα περιστρέφονται αυτά τα αντικείμενα. Οι παρατηρήσεις τους δίνουν επίσης πληροφορίες για το πώς έχουν εξελιχθεί τα σπιν σε αυτές τις υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες. Στο παρελθόν, όταν το Σύμπαν είχε το μισό από το σημερινό μέγεθος του, σχεδόν όλοι οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες είχαν πολύ χαμηλά σπιν (ιδιοπεριστροφή), ενώ σήμερα ένα μικρό μέρος από αυτές έχουν πολύ υψηλά σπιν. Έτσι, κατά μέσο όρο, αυτές περιστρέφονται πιο γρήγορα από ποτέ. Τα συμπεράσματα έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας. Μια καλλιτεχνική εικόνα μιας υπερβαρέας μαύρης τρύπας με τους εντυπωσιακούς πίδακες της στο κέντρο του γαλαξία PKS 0521-36

Kάποτε στον Άρη!!!

Στις 8 Ιουλίου η τελευταία εκτόξευση του Atlantis. http://www.tovima.gr/webtv/#236692 Το νέο ρωσικό διαστημόπλοιο θα προσεδαφίζεται στις όχθες του Βόλγα. Το ρωσικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο νέας γενιάς, που το σχέδιο του εκπονείται από την πυραυλική διαστημική εταιρεία Ενέργεια, κατά την επιστροφή του από τη Σελήνη θα προσεδαφίζεται στην περιοχή της πόλης ΄Αστραχαν στο κάτω ρού του Βόλγα. Για την προσεδάφιση της συσκευής καθόδου θα κατασκευαστεί ειδικός χώρος 100 χιλιόμετρα από το ΄Αστραχαν. Έτσι ανακοίνωσε εκπρόσωπος της Πυραυλοδιαστημικής Υπηρεσίας της Ρωσίας. Για το 2015 προγραμματίστηκε μία περιστροφή του νέου διαστημοπλοίου γύρω από τη Σελήνη σε μη επανδρωμένο καθεστώς και για το 2018 – η πτήση του σε σεληνιακή τροχιά με πλήρωμα.

Η σύγκρουση γαλαξιών του σμήνους της Πανδώρας ρίχνει φως στην σκοτεινή ύλη. Διεθνής ομάδα επιστημόνων μελέτησε το σμήνος γαλαξιών της Πανδώρας και επικέντρωσε την προσοχή της στις γαλαξιακές συγκρούσεις που λαμβάνουν χώρα εκεί εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια έτη. Οι παρατηρήσεις αναμένεται να αποκαλύψουν νέα άγνωστα στοιχεία για τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη από την οποία αποτελείται το 90% του Σύμπαντος. Η γαλαξιακή Πανδώρα Σε απόσταση 3,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από την Γη βρίσκεται το γαλαξιακό σμήνος της Πανδώρας το οποίο πήρε το όνομα του από την (κατά την ελληνική μυθολογία) πρώτη θνητή γυναίκα η οποία σύμφωνα με τον Ησίοδο ήταν η αιτία όλων των δεινών του κόσμου. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για ένα αλλά για τέσσερα σμήνη γαλαξιών που συγκρούονται μεταξύ τους τα τελευταία 350 εκατομμύρια έτη δημιουργώντας πλήθος παράξενων και ασυνήθιστων κοσμικών φαινομένων και αυτός ήταν ο λόγος που οι επιστήμονες τους προσέδωσαν το συγκεκριμένο μυθολογικό όνομα. Η παρατήρηση των συγκρούσεων Οι επιστήμονες εντόπισαν αρχικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία από δεδομένα που έστειλε το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra αναλύοντας τις ακτίνες Χ που προέρχονταν από τα υπέρθερμα αέρια των γαλαξιών η θερμοκρασία των οποίων είναι εκατομμύρια βαθμοί Κελσίου. Στην συνέχεια οι ερευνητές «στόχευσαν» την Πανδώρα με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble που διαθέτει μια κάμερα ειδικά σχεδιασμένη για την παρατήρηση γαλαξιών. Οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να εντοπίσουν ακόμη κάποια αλληλεπίδραση της σκοτεινής ύλης με την «συμβατική» και, όπως φαίνεται, ακόμη και αν υπάρχουν κάποιες αλληλεπιδράσεις αυτές θα είναι σχεδόν ανεπαίσθητες, «αόρατες» θα μπορούσε να πει κάποιος, για αυτό και η παρατήρηση και μελέτη της σκοτεινής ύλης είναι εξαιρετικά δύσκολη. «Οι βαρυτικές δυνάμεις των γαλαξιών, των αερίων και της σκοτεινής ύλης δημιουργούν συνθήκες έλξης μεταξύ τους. Γαλαξίες, αέρια και σκοτεινή ύλη έλκονται και απωθούνται συνεχώς μέχρι τελικά να μπουν όλα στην κανονική τους θέση και να σχηματιστεί ένα γαλαξιακό σμήνος. «Για να δεις τι συμβαίνει πρέπει να καταφέρεις να συλλάβεις την κατάλληλη στιγμή αμέσως μετά από μια σύγκρουση όπου όλα τα στοιχεία προσωρινά είναι διαχωρισμένα. Αν κοιτάξεις σε κάποια άλλη στιγμή, λίγο νωρίτερα από την σύγκρουση, όλα θα φαίνονται απόλυτα φυσιολογικά» αναφέρει στο BBC ο Ρίτσαρντ Μάσεϊ, του Βασιλικού Παρατηρητηρίου του Εδιμβούργου που είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η συμβολή του Hubble Το Hubble βοήθησε τους ερευνητές να χαρτογραφήσουν την σκοτεινή ύλη στο γαλαξιακό σμήνος. «Οι γαλαξίες και τα αέρια πραγματοποιούν πολλές σύνθετες διεργασίες οι οποίες λαμβάνουν χώρα εκεί που βρίσκεται και η σκοτεινή ύλη και έτσι είναι δύσκολο για τους επιστήμονες να την απομονώσουν. Αν εντοπίσουμε και παρατηρήσουμε την σκοτεινή ύλη αυτόνομα και χωρίς τίποτε άλλο να εμπλέκεται μαζί της θα μπορέσουμε να την μελετήσουμε» τονίζει ο Μάσει. Bίντεο των συγκρούσεων στην Πανδώρα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=407721&h1=true

Η αρχή της μετριότητας και του Κοπέρνικου. Η αρχή της μετριότητας όπως και η Κοπερνίκεια αρχή στην κοσμολογία δηλώνει ότι η γη δεν είναι ένας προνομιακός χώρος ή το κέντρο της Γης όπως πίστευαν παλιά, αλλά ένας μέτριος πλανήτης, σε ένα συνηθισμένο ηλιακό σύστημα μέσα σε έναν από τους αναρίθμητους γαλαξίες του σύμπαντος. Ή έρευνα στα βάθη του ουρανού με τη βοήθεια του Hubble, που ονομάζεται Άκρως Βαθύ Πεδίο Hubble, διαπίστωσε ότι ακόμα και τα σκοτεινά σημεία στο νυχτερινό ουρανό περιέχουν χιλιάδες άλλους γαλαξίες. Αυτή η εικόνα λοιπόν μας δείχνει την αρχή της μετριότητας: αυτό που εμείς θεωρούμε κάτι ξεχωριστό είναι μόνο ένας από τους αναρίθμητους πλανήτες. Πρόσφατα η Αρχή αυτή γενικεύτηκε στην απλή δήλωση ότι οι άνθρωποι δεν είναι προνομιούχοι παρατηρητές μέσα στο σύμπαν. Κατά μία έννοια αυτό είναι ισοδύναμο με την αρχή της μετριότητας, με σημαντικές επιπτώσεις στη φιλοσοφία της επιστήμης. Η αρχή της μετριότητας είναι μια έννοια στη φιλοσοφία της επιστήμης σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο σαν όντα. Αυτές οι δύο αρχές, συνδυαζόμενες, αποτελούν τη βάση της τρέχουσας κοσμολογίας μας. Ακόμα κι αν η θεωρία της ειδικής σχετικότητας δηλώνει ότι μπορούμε να επιλέξουμε οποιοδήποτε σύστημα αναφοράς για τη βάση των υπολογισμών στον κόσμο, που σημαίνει ότι μπορούμε εύκολα να βάλουμε τη γη στο κέντρο των πάντων και να διαμορφώσουμε τους φυσικούς νόμους με αυτή ως σημείο αναφοράς ή ακόμα κι αν ο κόσμος φαίνεται ο ίδιος προς οποιαδήποτε κατεύθυνση κοιτάξουμε ή ακόμα κι αν όλοι οι γαλαξίες φαίνονται να απομακρύνονται μακριά από μας (σαν να είμαστε εμείς στο κέντρο του κόσμου όπως ο ίδιος ο Hubble αναγνώρισε στην αρχή, αλλά στη συνέχεια το αρνήθηκε απλά και μόνο επειδή αυτό θα ερχόταν σε αντίθεση με τις δύο παραπάνω αρχές), οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι άνθρωποι και η Γη μας δεν είναι τίποτα παραπάνω από κόκκοι σκόνης μέσα στον απέραντο κόσμο. Η Κοπερνίκεια Αρχή Η Κοπερνίκεια Αρχή, σαν την Αρχή της Μετριότητας, δηλώνει ότι η ζωή πάνω στη Γη εξαρτάται μόνο από μερικά βασικά μόρια, τα στοιχεία που συνθέτουν τα μόρια αυτά είναι (σε ​​μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό) κοινά σε όλα τα αστέρια, και οι νόμοι της φυσικής γνωρίζουμε ότι ισχύουν για ολόκληρο το σύμπαν (και δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποθέσουμε ότι δεν ισχύουν). Επειδή ξέρουμε ότι η ηλικία του σύμπαντος είναι 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια, φαίνεται να υπάρχει επαρκής χρόνος ώστε να ξεκινήσει η ζωή κάπου μέσα σε αυτό, ενώ κατά πάσα πιθανότητα μπορεί να υπάρχει κι αλλού μέσα στο σύμπαν. Γιατί όμως λέγεται Κοπερνίκεια; Γιατί ενώ στην αρχαιότητα όπως και στο Μεσαίωνα οι άνθρωποι πίστευαν ότι η Γη ήταν το κέντρο του σύμπαντος, ο Κοπέρνικος πρότεινε ότι ο Ήλιος ήταν στο κέντρο. Εν συνεχεία στη δεκαετία του 1930, ο R.J. Trumpler διαπίστωσε ότι το ηλιακό σύστημα δεν ήταν στο κέντρο του Γαλαξία, κάπου προς την περιφέρεια. Στα μέσα του εικοστού αιώνα, ο George Gamow έδειξε ότι αν και φαίνεται ότι ο Γαλαξίας μας είναι στο κέντρο ενός διαστελλόμενου σύμπαντος (σύμφωνα με το νόμο του Hubble), κάθε σημείο του χώρου θα μπορούσε να έχει την ίδια αίσθηση. Και, στο τέλος του εικοστού αιώνα, ο Geoff Marcy ανακάλυψε ότι οι εξωηλιακοί πλανήτες είναι αρκετά κοινοί, αλλάζοντας την πεποίθηση των ανθρώπων ότι ο ήλιος μας είναι ένα ασυνήθιστο άστρο που έχει πλανήτες. Με λίγα λόγια, η Κοπερνίκεια μετριότητα είναι μια σειρά από αστρονομικά ευρήματα ότι η Γη είναι ένας σχετικά συνηθισμένος πλανήτης σε τροχιά γύρω από ένα σχετικά συνηθισμένο αστέρι, σε έναν σχετικά συνηθισμένο γαλαξία, που είναι ένας από τους αμέτρητους άλλους γαλαξίες σε ένα τεράστιο σύμπαν, πιθανώς μέσα σε ένα άπειρο Πολυσύμπαν.