Είναι αλήθεια ότι διαβάζοντας κάποιος το θέμα αυτό μπορεί να αντλήσει πραγματικούς θησαυρούς. Σε οποιαδήποτε περίπτωση στο τέλος έχει ένα αναπάντητο ερώτημα : «πόσο πραγματικά απαραίτητο είναι το κυνήγι του εξοπλισμού»;;; Και τελικά τι πραγματικά αυτό αντιπροσωπεύει;; Μια υπαρκτή ανάγκη να προχωρήσω σε αυτό που μου αρέσει, δίνοντας στον εαυτό μου τον ενθουσιασμό να συνεχίσει, ή μια πλασματική αγοροθεραπεία. Σίγουρα έχει να κάνει με τον κάθε άνθρωπο και την κάθε ξεχωριστή προσωπικότητα. Όλο αυτό προήλθε από μια προσωπική ενδοσκόπηση του να βρω, τι είναι αυτό που πραγματικά με εντυπωσιάζει σε αυτό το χόμπυ. Είναι οι νέοι άνθρωποι που γνωρίζω και εκτιμώ;; Είναι οι μακρινοί κόσμοι που έχω τη δυνατότητα να δω, είναι η μαγεία της ανακάλυψης;; Είναι η ανάγκη της αλλαγής από αυτά που μέχρι τώρα έκανα;; Με προβλημάτισε το εξής γεγονός : Έχοντας ένα τηλεσκόπιο από το οποίο δεν έχω πάρει σχεδόν τίποτα από αυτά που μπορεί να δώσει, τι είναι εκείνο που με παρακινεί τόσο καιρό να πάρω και δεύτερο;; Εκείνο που με μπερδεύει απίστευτα είναι ότι σίγουρα ανήκω στις Control Freaks προσωπικότητες και όχι στις Trouble Makers. **Όσο για τις αντιδράσεις Κώστα, όποιος δεν ενδιαφέρεται ας μη συμμετέχει ή και ας μη διαβάζει. Το συγκεκριμένο θέμα φτάνει εδώ μέσα από την εξέλιξη μιας ωραίας συζήτησης. Σαν δημιουργός του φέρω την ευθύνη που μου αναλογεί. Εκτός αν οι υπεύθυνοι του φόρουμ μας ενημερώσουν ότι στο Αστοβοξ συζητάνε μόνο για φακούς, τρίποδες και DSLR. Να πάρουμε το κουβαδάκι μας για άλλη παραλία.