Στέφανος Σοφολόγης

Θέμη, έχω δύο τέτοιους που τους χρησιμοποιώ κυρίως με το binoviewer της Baader (Mark V) για πολύ μεγάλη μεγέθυνση στους πλανήτες (340Χ) αλλά και με τον κλασικό τρόπο για μεγάλη μεγέθυνση σε συνδιασμό με υψηλό κοντράστ. Είναι πράγματι πολύ καλοί, όπως όλη η σειρά των genuine ortho. Συνδιάζουν την εξαιρετική οπτική σχεδίαση με άριστες επιστρώσεις οπότε είναι αναμενόμενο να δίνουν τέτοια αποτελέσματα. Καλές παρατηρήσεις!

Δεν προκειται να σου κάνουν καμία ζημιά, εκτός αν κάποτε τα σκουπίσεις επάνω στο κάτοπτρο. Πάντως αργά ή γρήγορα θα καταλήξουν μόνα τους στον πάτο του οπτικού σωλήνα, χωρίς να πέσουν στο κάτοπτρο. Με μικρά χτυπηματάκια μπορείς να τα οδηγήσεις εσύ εκεί. Αν δεν γυρίσεις τον οπτικό σωλήνα ανάποδα (με τον φακό Shcmidt προς τα κάτω) θα μείνουν εκεί πίσω χωρίς να ενοχλούν. Αν η ιδέα ότι υπάρχουν σε ενοχλεί πολύ, βρες κάποιον που ΝΑ ΞΕΡΕΙ τι κάνει και ανοίξτε τον οπτικό σωλήνα για καθάρισμα (που δεν το συνιστώ καθόλου να γίνει μόνο και μόνο για τα ρινίσματα). Τα αλουμινένια ρινίσματα φυσικά δεν έλκονται από το μαγνήτη. Αλλά και να έλκονταν, δεν είναι τόσο καλή ιδέα να προσπαθήσει να ελέγξει κανείς ένα μαγνήτη μέσα σε ένα Shmidt-Cassegrain.

Πολύ καλή ιδέα! Ωστόσο το πιθανότερο είναι να χρειάζεται ευθυγράμμιση κάθε φορά ή τουλάχιστον κάποια μέτρα από την πλευρά του χρήστη ώστε να εκτείνεται στην ίδια ακριβώς θέση και ευθυγράμμιση κάθε φορά.

Καλή θητεία Βασίλη! Μετά από 2 εβδομάδες στο κέντρο εκπαίδευσης οπότε θα έχεις καταλάβει τι παίζεται, θα γελάς με την ιδέα να πάρεις τα κιάλια μαζί σου. Ούτε συζήτηση! Αργότερα στη μονάδα ίσως, αλλά οπωσδήποτε φθηνό ζευγάρι για ευνόητους λόγους (για πρώτη και μοναδική φορά θα προτείνω τα κιάλια του lidl των 20 ευρώ). Ανάλογα με τις συνθήκες στη μονάδα θα κρίνεις μόνος σου. [Ο Δημήτρης έχει δίκο: κοίτα να τα φτιάξεις με τη Β.Α.ΣΩ. (Βλέπε, Άκουγε, ΣΩπα) αμέσως μόλις πας εκεί. Η ζωή στο κέντρο είναι 100% ΘΕΑΤΡΟ όπου τα προβλήματα αρχίζουν όταν κάποιος δεν παίζει καλά τον ρόλο του. Κι επειδή οι εκπαιδευτές είναι ελεεινοί ως σκηνοθέτες, τα πάντα εξαρτώνται από σένα. Συνεπώς δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα...]

Καλως ήρθες nemo nick! Aπ' ό,τι βλέπω έχεις ήδη κάνει καλές επιλογές σε εξοπλισμό και σου εύχομαι να τα χαρείς πολύ κάτω από τον έναστρο ουρανό. Όσο για τις πατέντες, είναι απαραίτητες έως σωτήριες για την αστρονομική παρατήρηση! Μιά παρατήρηση για το σύστημα με τα φηφιακά γωνιόμετρα: Οι συντεταγμένες που έχουν οι χάρτες για τα ουράνια σώματα είναι ουρανογραφικές (ορθή αναφορά και απόκλιση) και δεν αλλάζουν για ένα σώμα στη διάρκεια του 24ώρου ή του έτους. Σκέψου ότι είναι «χαραγμένες» ανάμεσα στα στέρια και περιστρέφονται μαζί με αυτά σαν ένα σώμα στη διάρκεια της νύχτας, γύρω από τον πολικό αστέρα. Έτσι λοιπόν, όταν αφήσεις το τηλεσκόπιο ακίνητο να κοιτάζει προς ένα σημείο, οι ουρανογραφικές συντεταγμένες του σημείου θα αλλάζουν όσο περνάει η ώρα. Όμως με τα γωνιόμετρα που χρησιμοποίησες, ακίνητο τηλεσκόπιο σημαίνει σταθερές συντεταγμένες στις ενδείξεις των οργάνων. Συνεπώς δεν θα μπορείς ποτέ να χρησιμοποιήσεις τις συντεταγμένες των χαρτών. Τα ψηφιακά setting circles του εμπορίου μπορούν να το κάνουν γιατί: 1) Καλιμπράρονται με αστέρια αναφοράς στην αρχή της νύχτας και 2) Περιέχουν απαραιτήτως ρολόι που αλλάζει τις συντεταγμένες με σταθερό ρυθμό ακόμα και με ακίνητο τηλεσκόπιο κι έτσι το σύστημα ξέρει πάντα ποιές συντεταγμένες περνούν μπροστά από το τηλεσκόπιο (κινητό ή ακίνητο). Αν έχω αντιληφθεί σωστά το σύστημα που έφτιαξες, τα μόνα που θα μπορεί να μετρά είναι το ύψος από τον ορίζοντα και τη γωνία από τον γεωγραφικό βορρά (αζιμούθιο), υπό την προυπόθεση ότι πρώτα θα οριζοντιώνεις τη βάση με ακρίβεια και θα και θα την προσανατολίζεις σε σχέση με το βορρά. Τα αστονομικά software μπορούν να σου δίνουν ύψος και αζιμούθιο, όχι όμως οι έντυποι χάρτες. Γενικά, είναι πολύ πιό χρήσιμο και βολικό στην αστρονομική παρατήρηση να δουλεύεις με ουρανογραφικές παρά με οριζόντιες συντεταγμένες. Επίσης, είναι πολύ πιθανό να εγκαταλείψεις σύντομα τις συντεταγμένες και να χρησιμοποιείς τον πιό πρακτικό τρόπο ανεύρεσης: χάρτης και ερευνητής. Καλή συνέχεια, Στέφανος

Δημήτρη, σε καταλαβαίνω! Η αναζήτηση πολύ δύσκολων στόχων είναι μιά από τις προκλήσεις και χαρές της παρατήρησης σε σκοτεινό ουρανό. Απαιτεί προετοιμασία και προσήλωση αλλά η προσπάθεια αισθάνεσαι πως σε μεταφέρει πραγματικά ψηλά, μέσα στα αστρικά πεδία. Πολύ ευχάριστη μεταφορά... Κάτι τέτοιο κάναμε στον Πάρνωνα με τον φίλο Θανάση (ΙΑΝΟΣ) το καλοκαίρι του 2005 αναζητώντας τα όρια ενός 10ιντσου νευτώνειου στην παρατήρηση αμυδρών αστέρων. Το αποτέλεσμα, mag 15.7 εκπλήσσει όσους έχουν μάθει να εμπιστεύονται μόνο τις θεωρητικές (και μέσες) τιμές των βιβλίων αλλά δεν είναι καθόλου παράξενο με τη σωστή προετοιμασία και τακτική. Αλλά περισσότερα για όλα αυτά εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=1259&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=

Φαντάζομαι πως κανένας δεν θα διεκδικήσει πνευματική ιδιοκτησία για κάτι που φτιάχνεται εύκολα με ένα απλό λογισμικό σχεδίασης αλλ' επιπλέον δεν μπορεί να αναγνωριστεί και να ξεχωρίσει από εκατοντάδες άλλα. Μπορούμε πάντως να βάλλουμε σαν link στη σελίδα των αστροφωτογραφιών το πολύ άρτιο παρακάτω βοήθημα: http://www.tranquilityimages.com/calibrate.shtml (Περιμένετε λίγα δευτερόλεπτα να φορτώσει.)

Είναι σχεδόν βέβαια πουλί γιατί εκτός από την κίνηση και το (θολό μεν) σχήμα του συνηγορούν και οι αριθμοί: Στην εικόνα καταλαμβάνει μιά φαινόμενη έκταση όσο ένας κρατήρας 150 km περίπου. Κι αφού το φεγγάρι ήταν σε απόσταση 274.000 km, η φαινόμενη γωνία του αντικειμένου (ή του κρατήρα) είναι χονδρικά 2 λεπτά της μοίρας. Συνεπώς: α) Αν ήταν δορυφόρος σε ύψος 100 Km θα έπρεπε να είχε μήκος 58 m (!) Αν ήταν σε ύψος 1.000 km θα είχε μήκος 580 m (!!!) Αποκλείεται λοιπόν να ήταν δορυφόρος αφού το μέγεθός τους δεν υπερβαίνει τα λίγα μέτρα. Επιπλέον, όταν παρατηρούμε ώρες τη Σελήνη, οι δορυφόροι που πιθανόν θα δούμε να περνούν αστραπιαία μπροστά της, φαίνονται σαν μικρές κουκίδες στο (φαινόμενο) μέγεθος ενός πολύ μικρού κρατήρα λίγων χιλιομέτρων. β) Αν ήταν πουλί με άνοιγμα φτερών 1 m (o γλάρος έχει 1,3 m περίπου) θα ήταν σε απόσταση 1,7 km. Αν ήταν μικρότερο πουλί, η απόστασή του θα ήταν αναλογικά (γραμμικά) μικρότερη και το ανάποδο. Αποτελέσματα πολύ λογικά για την περίπτωση ...φτερωτού ΑΤΙΑ. Οι υπολογισμοί έγιναν με την απλούστευση ότι βλέπουμε το άνοιγμα φτερών κάθετα κι όχι την προβολή τους υπό κάποια γωνία.

Κι εγώ θα σου δώσω το βραβείο της «αγγελίας του μήνα»! Πρωτότυπη το λιγότερο!

Από τον Σύλλογο Ερασιτεχνικής Αστρονομίας Θράκης λάβαμε το ακόλουθο e-mail. Ευχόμαστε καθαρούς ουρανούς! «Π.ΕΡ.Α.Π.Ο. : Τετραήμερο Αστρονομικής Παρατήρησης 12-15 Μαΐου 2008 Ανακοινώνεται ότι θα διεξαχθεί αστρονομική παρατήρηση στο : Πρότυπο ΕΡασιτεχνικό Αστρονομικό Παρατηρητήριο Ορεστιάδος - ΑΡΧΕΤΥΠΟ από τη Δευτέρα 12 Μαΐου έως και την Πέμπτη 15 Μαΐου, κάθε μέρα στις 9 το βράδυ. Η παρατήρηση θα γίνει με το 12-ιντσο τηλεσκόπιο του κου Ρορόπουλου Χρήστου, ιδρυτικού μέλους του ΣΕΑΘ και θα περιλαμβάνει παρατήρηση διαφόρων ουρανίων αντικειμένων και φαινομένων. Περισσότερες πληροφορίες στο τηλέφωνο : 25520 - 21301 Τόπος : Πρότυπο Ερασιτεχνικό Αστρονομικό Παρατηρητήριο Ορεστιάδας - ΑΡΧΕΤΥΠΟ (οδός Ευριπίδου 53, υπεύθυνος Ρορόπουλος Χρήστος, ιδρυτικό μέλος ΣΕΑΘ). Με την υποστήριξη του Συλλόγου Ερασιτεχνικής Αστρονομίας Θράκης (Σ.Ε.Α.Θ.) Σας προσκαλούμε να παραβρεθείτε, η είσοδος είναι ελεύθερη. http://www.astrothraki.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=875&Itemid=107 Για λογαρισμό του ΣΕΑΘ www.astrothraki.gr Πρασόπουλος Δημήτριος

Ο Γιώργος με ψηφιακή ιματζινγκμηχανή!! Πάει, χάλασ' ο κόσμος! Σημεία των καιρών... Θα ψάξω στον Καζαμία να δω αν κινδυνεύουμε! Καλορίζικη Γιώργο, εύχομαι να την χαρείς και ...μην πτοείσαι! Απλά ...να... καμιά ευκαιρία για πείραγμα δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένη!

Μα ...δεν ήσασταν κι εσείς οι δύο μέσα; (και ο Carl και ο Sagan) Εγώ πάντως σας θυμάμαι! O:)

Καλησπέρα κι από μένα! Οι moderators αναγκαστικά παρατηρούν πράγματα που ένα απλό μέλος μπορεί να μην παρατηρεί. Ένα απ΄αυτά είναι ότι η δραστηριότητα των περισσοτέρων μελών στο forum κάνει ένα κύκλο λίγων ετών με αποτέλεσμα τα ενεργά μέλη να ανανεώνονται. Κανενός η ζωή δεν είναι κουρδισμένο ρολόι και κατά κανόνα οι διαφορετικές φάσεις ζωής οδηγούν σε διαφορετικές συνήθειες και ανάγκες. Είναι λυπηρό κάποιοι φίλοι να χάνονται σιγά σιγά, αλλά έτσι γίνεται καθώς η ζωές μας αλλάζουν. Ακόμα πιό λυπηρό είναι όταν χάνονται απότομα αλλά ο καθένας έχει δικαίωμα να αποφασίζει τι είναι καλύτερο γι αυτόν. Μπορεί να διαφωνώ με τις θορυβώδεις αποχωρήσεις, ιδίως όταν οι αιτίες δεν σχετίζονται με το forum, αλλά για τον καθένα το astrovox μπορεί να σημαίνει ή να εξυπηρετεί κάτι διαφορετικό, και τέτοιες αποφάσεις είναι εντελώς προσωπικές. Όσο για την ««υπερβολική»» ηρεμία του forum, είναι στην πράξη το έδαφος για να μεταφέρει ο καθένας τον ενθουσιασμό και την εμπειρία του στο βαθμό που επιθυμεί, χωρίς εμπόδια και προβλήματα. Η δραστηριότητα κι ο ενθουσιασμός του forum προκύπτει σαν άθροισμα των δραστηριοτήτων και του ενθουσιασμού του καθενός μας και της διάθεσης (αλλά και του χρόνου μας) να τα μοιραστούμε εδώ. Ας μην ξεχνάμε πως στην ουσία τώρα αρχίζει για τους περισσότερους η περίοδος που ο καιρός επιτρέπει συχνές παρατηρήσεις και εξορμήσεις και που μας προτρέπει να αφήσουμε λίγο τα θεωρητικά θέματα και την παρατηρησιακή αδράνεια και να ξοδέψουμε περισσότερο χρόνο κάτω από τον έναστρο ουρανό. Ο σκοπός αυτού του forum δεν είναι το ίδιο το forum αλλά το πως θα μπορέσει ο καθένας να χαρεί περισσότερο αυτό που αγαπάει πολύ: τον νυχτερινό ουρανό. Φυσικά πρέπει να περνάμε καλά κι εδώ - αλλιώς ποιός ο λόγος να είμαστε μέλη, αλλά αν παρατηρούμε συχνά, αν παιδεύουμε (και μας παιδεύουν) τα τηλεσκόπιά μας συχνά, τότε θα είμαστε κι εδώ ακόμη πιό συχνά. Το μήνυμα είναι: νυστάξτε παρέα με το τηλεσκόπιο κι όχι με τον υπολογιστή! Και τότε δεν νομίζω πως θα υπάρχει καμία ανησυχία για το forum. Εξάλλου ...όλο και κάτι μαγειρεύεται...

Παιδιά, ευχαριστώ πολύ για την προθυμία σας και για τα pm. To τεύχος το θέλω απλά για να είναι πλήρης η συλλογή από το 2001. Θα έπρεπε να είχα γραφτεί συνδρομητής εδώ και χρόνια αλλά τώρα που είμαι στο νησί όπου δεν υπάρχουν διευθύνσεις (πλην εξαιρέσεων) μάλλον δεν είναι καλή ιδέα (και δεν θέλω να το παραλαμβάνω στη δουλειά). Και τώρα, μπορείτε να γελάσετε ή ό,τι άλλο θέλετε: το τεύχος που μου λείπει είναι του Απριλίου! Του Μαρτίου το έχω! (μη βαράτε όλοι μαζί!) Έγραψα πολύ βιαστικά την αγγελία, συγνώμη... Συνεπώς ζητείται ο Απρίλιος! (Διόρθωσα τον τίτλο της αγγελίας.)

Αν κάποιος μπορεί να το βρει ακόμα ή το έχει και δεν το χρειάζεται, ας μου απαντήσει εδώ η με pm. Με το αζημίωτο φυσικά Ευχαριστώ, Στέφανος

H Tele Vue κρατάει την οπτική σχεδίαση μυστική προς το παρόν και δεν δημοσιεύει τον αριθμό των οπτικών στοιχείων που χρησιμοποιεί, παράγοντας που επηρεάζει τη συνολική διαφάνεια ενός φακού. Πάντως κρίνοντας από το βάρος του (οι μεγάλοι Nagler και Panoptic είναι πολύ βαρύτεροι) και τον αριθμό ανακλάσεων, δεν χρησιμοποιεί περισσότερα οπτικά στοιχεία από τους άλλους υπερευρυγώνιους φακούς. Στήν χρήση δεν φαίνεται κανένα πρόβλημα φωτεινότητας - αντιθέτως - κι αυτό οφείλεται στις εξαιρετικές επιστρώσεις που έχει, όπως άλλωστε και οι άλλοι Tele Vue. Επίσης κοιτάζοντας ένα ομοιόμορφα φωτισμένο λευκό χαρτί μέσα από το φακό, φαίνεται και πάλι η πολύ καλή φωτεινότητα του φακού (στο κέντρο του γυαλιού). Στην περιφέρεια του πρώτου οπτικού στοιχείου εμφανίζεται μια ελαφρή μπλέ απόχρωση που δεν έχω ξαναδεί σε προσοφθάλμιο φακό. Μάλλον οφείλεται στην πολύ έντονη κοιλότητα του πρώτου οπτικού στοιχείου (προς τη μεριά του ματιού), είναι δηλ. κάποιο φαινόμενο διάθλασης, ωστόσο εξαφανίζεται όταν το μάτι πάρει θέση κοντά στο φακό. Συνολικά λοιπόν, η φωτεινότητα του φακού είναι σε υψηλά επίπεδα.

Πριν από μερικά χρόνια θυμάμαι ότι κάπου είχα διαβάσει ένα σχόλιο του Al Nagler για τους περίφημους φακούς που φέρουν το όνομά του. Έλεγε λοιπόν ότι το φαινόμενο οπτικό πεδίο των 82° που έχουν αυτοί οι φακοί, δεν είναι το μέγιστο όριο που μπορεί να επιτευχθεί κι ότι αν από έναν Nagler αφαιρεθούν οι φακοί πεδίου (αυτοί που συναντά πρώτα το φως) προκύπτει ένας φακός με μεγαλύτερο εστιακό μήκος αλλά και με οπτικό πεδίο πάνω από 100°. Απλά η περιφέρεια του πεδίου δεν θα έχει την ίδια ποιότητα με το κέντρο του. Τότε είχα σκεφτεί ότι οι 82° είναι υπέρ αρκετές και δεν χάνουμε και τίποτα αν δεν έχουμε φακούς με πεδίο 100°. Βέβαια ακόμη δεν είχα ούτε έναν Nagler, οπότε δεν ήξερα ούτε τι σημαίνουν οι 82°! Πριν λίγους μήνες, παραλαμβάνοντας τον zoom 8-24 mm της Tele Vue για τις ανάγκες του σχετικού συγκριτικού τεστ, απόρησα με το μέγεθος και το βάρος του κουτιού που έφερε η κούριερ. Ήταν λογικό, μέσα περιείχε άλλον ένα φακό, τον ολοκαίνουριο Ethos 13 mm, 100°! (Ευχαριστώ θερμά την Κατερίνα που μου τους εμπιστεύτηκε και τους δύο)! Ίσως μάλιστα να ήταν ο πρώτος Ethos που πουλήθηκε στην Ελλάδα. Ήμουν λοιπόν αρκετά τυχερός ώστε να τον δοκιμάσω με άνεση χρόνου στη διάρκεια του τεστ των φακών zoom. Έχοντας ήδη από καιρό αποκτήσει τον θαυμάσιο Nagler 16 mm type 5, ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία για ένα παράλληλο τεστ, αφού ο Ethos 13 και ο Nagler 16 δίνουν το ίδιο πραγματικό οπτικό πεδίο. Φυσική περιγραφή - ποιότητα κατασκευής Ο τίτλος αυτής της δοκιμής θα μπορούσε να είναι Δαβίδ και Γολιάθ! Οι φυσικές διαστάσεις των δύο φακών δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες! Ο Nagler 16 mm είναι από τους πιο συμμαζεμένους και εύχρηστους Nagler (μέχρι την εμφάνιση της σειράς 6) ενώ ο Ethos 13 mm είναι κάτι που …δεν θα ήθελα να πέσει στο πόδι μου! (Τώρα που το ξανασκέφτομαι, αν είναι να πέσει, καλύτερα να πέσει στο πόδι μου!) Το βάρος του Ethos είναι 590 gr. τριπλάσιο δηλ. από το βάρος του Nagler. Σε οποιοδήποτε σχεδόν τηλεσκόπιο θα προκαλέσει ανάγκη για νέα θέση ζύγισης του οπτικού σωλήνα ιδίως αν είναι σε βάση dobsonian! Επιπλέον, σε μικρά νευτώνεια θα δείχνει λίγο αστείος προεξέχοντας με το μεγάλο όγκο του πάνω στον εστιαστή. Ο 16άρης είναι ο πιο μεγάλος Nagler (σε εστιακή απόσταση) που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε εστιαστή 1,25 ιντσών. Πάνω από τα 16 mm αναγκαστικά χρησιμοποιείται εστίασης 2 ιντσών αν πρόκειται για φακό Nagler. Ο 13άρης Ethos μπορεί να χρησιμοποιηθεί και με τα δύο μεγέθη εστιαστών αφού έχει έναν αφαιρούμενο κύλινδρο 2 ιντσών. Ωστόσο λόγω του μεγέθους και του βάρους του αισθάνεται κανείς καλύτερα αν τον τοποθετήσει σε εστιαστή 2 ιντσών. Το φινίρισμα και η ποιότητα κατασκευής είναι άριστη και στους δύο φακούς. Έχουν μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια και δίνουν πολύ συμπαγή αίσθηση. Δεν θα περιμέναμε βέβαια τίποτα λιγότερο από την Tele Vue. Χαρακτηριστικά-Μετρήσεις Η Tele Vue είναι πολύ αξιόπιστη στις προδιαγραφές και τα χαρακτηριστικά που ανακοινώνει για τους φακούς και τα τηλεσκόπιά της. Η μέτρηση του φαινόμενου πεδίου των δύο φακών έδειξε για τον Nagler 81° και για τον Ethos 100°. H μικρή διαφορά από τις ονομαστική τιμή των 82° του 16άρη μπορεί να οφείλεται και στις ανοχές του τρόπου μέτρησης που όπως αναφέρθηκε και αλλού είναι ±1°. Το πραγματικό οπτικό πεδίο που θα δώσει ο κάθε φακός στο τηλεσκόπιο εξαρτάται από την εστιακή απόσταση του τηλεσκοπίου σε συνάρτηση με τη διάμετρο του field stop του φακού. Οι δύο φακοί έχουν πρακτικά το ίδιο field stop, 22.1 mm ο Nagler και 22.3 mm o Ethos. Αυτό επιβεβαιώθηκε στο τηλεσκόπιο όπου ο Ethos έδωσε ελάχιστα μεγαλύτερο πραγματικό πεδίο. Η εστιακές αποστάσεις μετρήθηκαν και βρέθηκαν 16,3 mm και 13,0 mm. H διαφορά των 0.3 mm από την ονομαστική τιμή του Nagler είναι μικρή, ωστόσο είναι κάτι που δεν έχω ξανασυναντήσει σε φακό της Tele Vue όπου ο κανόνας είναι η εντυπωσιακή συμφωνία με τις ονομαστικές τιμές. Άνεση παρατήρησης - Eye relief Και οι δύο φακοί είναι άνετοι παρότι δεν έχουν πολύ μεγάλα eye-relief (10mm o Nagler και 15mm ο Εthos). Με τον δεύτερο η χρήση γυαλιών οράσεως είναι δυνατή και το μεγαλύτερο μέρος του οπτικού πεδίου παραμένει είναι ορατό. Με τον Nagler και γυαλιά το οπτικό πεδίο περιορίζεται περισσότερο. Η χρήση αναδιπλούμενου μαλακού ελαστικού στην κορυφή των φακών τους κάνει ιδιαίτερα φιλικούς στην επαφή με την περιοχή του ματιού και δημιουργεί μια πρόσθετη αίσθηση άνεσης. Οπτική ποιότητα - Εντυπώσεις Παρατηρώντας τις επιστρώσεις των δύο φακών βλέπουμε ότι είναι όμοιες και δίνουν τις αμυδρές πράσινες αντανακλάσεις σε όλα τα οπτικά στοιχεία, ενσωματώνουν δηλ. την αιχμή της τεχνολογίας. Αν υπάρχουν φακοί που δικαιούνται πλήρως τον χαρακτηρισμό “fully multi-coated”, αυτοί είναι οι Tele Vue. Αυτή η υπεροχή φαίνεται στην παρατήρηση σαν αυξημένο κοντράστ στα πλανητικά είδωλα και σαν εξαιρετική διαφάνεια και φωτεινότητα αντικειμένων στον βαθύ ουρανό. Οι δύο φακοί αποδείχτηκαν άξιοι εκπρόσωποι του ονόματός τους. Γνώριζα ήδη πολύ καλά τον Nagler 16 mm και τη συμπεριφορά του στο νευτώνειο Orion Optics 250 mm, f/4.8 και στο αποχρωματικό Vixen ED81S, f/7.7 Για τον Ethos διατηρούσα κάποιες επιφυλάξεις αφού στα οπτικά όταν επιτυγχάνεται εξαιρετική επίδοση σε κάποιο τομέα, γίνεται συνήθως μια μικρή παραχώρηση σε κάποιον άλλο. Kι όμως! Ο Ethos έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός Nagler ακόμη και με πολύ αυστηρά κριτήρια! Δεν έχει γίνει καμία παραχώρηση, απλά έχει προστεθεί επιπλέον οπτικό πεδίο. Πιο συγκεκριμένα: Και οι δύο φακοί παρουσιάζουν εξαιρετικό κοντράστ και ανάλυση σε όλο το οπτικό πεδίο. Στο διοπτρικό τηλεσκόπιο τα αστέρια είναι τελίτσες απ' άκρη σ' άκρη και δεν εμφανίζεται καμπύλωση πεδίου (καμπύλωση εστιακού επιπέδου). Με άλλα λόγια τα κέντρα των οπτικών πεδίων εστιάζουν ταυτόχρονα με τα άκρα τους. Έχουν όμως και οι δύο αισθητή γεωμετρική παραμόρφωση μαξιλαροειδούς τύπου η οποία όμως δεν ενοχλεί ούτε βέβαια χαλάει τα αστρικά είδωλα. Απλά σε επίγειες παρατηρήσεις θα βλέπαμε τις ίσιες γραμμές, π.χ. μια κολόνα, να καμπυλώνονται στα άκρα του πεδίου. Αυτό είναι ένα συχνό φαινόμενο στους πολύ ευρυγώνιους (ultra wide) φακούς και είναι μια παραχώρηση που σχετίζεται με την προσπάθεια να παραμείνει το εστιακό επίπεδο flat δηλ. να εστιάζει παντού ταυτόχρονα. Σε λαμπρά αντικείμενα όπως οι πλανήτες δεν εμφανίζεται χρωματική εκτροπή στο κέντρο του πεδίου. Βαθμιαία, όσο μεταφέρουμε ένα αντικείμενο προς τα άκρα του πεδίου εμφανίζεται μια πολύ μικρή χρωματική εκτροπή που όμως δεν γίνεται αντιληπτή παρά μόνο στη Σελήνη, και τους λαμπρούς πλανήτες/αστέρες. Ωστόσο πρέπει να την αναζητήσει κανείς για να τη δει. Στο νευτώνειο τηλεσκόπιο η προβλεπόμενη από τη θεωρία κόμη κάνει την εμφάνισή της σταδιακά καθώς πάμε προς τα άκρα του πεδίου. Το σφάλμα αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην παραβολική σχεδίαση του κύριου κατόπτρου κι όχι στους φακούς. Στον Ethos, ή ίδια κόμη που αποκαλύπτει και ο Nagler, φαίνεται λίγο πιο εύκολα γιατί η μεγέθυνση είναι μεγαλύτερη. Τίποτα το ανησυχητικό πάντως αφού οι εικόνες στο σύνολό τους παραμένουν πολύ καλές. Η διαφορά Άφησα τελευταία τη σημαντικότερη εντύπωση, και ίσως το μόνο στοιχείο που θα έψαχνε να διαβάσει κανείς σ' αυτή τη δοκιμή. Την εμπειρία των 100° πεδίου. Δεν είναι εύκολο να περιγράψει κανείς τι σημαίνει να εξαφανίζεται από μπροστά σου το τηλεσκόπιο και το οπτικό πεδίο να μην έχει άκρα! Γιατί αυτή ήταν η πρώτη εντύπωση με τον Ethos! Εκεί που το μάτι κανονικά θα έβλεπε τα μαύρα όρια του πεδίου ή το τηλεσκόπιο έξω απ' αυτά (όταν το eye-relief είναι αρκετό) τώρα βλέπει μόνο ουρανό! Η αίσθηση είναι πολύ εντυπωσιακή και μπορεί κανείς να εθιστεί εύκολα και να του κακοφαίνονται πολύ οι φακοί με μικρότερα πεδία (ούτε συζήτηση για Plossl!). Αν η σειρά Nagler είναι ιδανική για να χάνεται κανείς στο βαθύ ουρανό, η σειρά Ethos (ναι, ακολουθούν κι άλλοι Ethos!) αποσυνδέει τον παρατηρητή εντελώς από ...τα επίγεια αφού πια βλέπει μόνο ουρανό, και τι ουρανό! Εντάξει, αν ψάξει θα δει τα άκρα του πεδίου, αλλά με φυσιολογική παρατήρηση δεν γίνονται αντιληπτά. Όταν χρησιμοποιούμε μικρή μεγέθυνση στην παρατήρηση, ουσιαστικά το κάνουμε όχι για τη μεγέθυνση αλλά για το μεγάλο πραγματικό πεδίο. Αντίθετα, όταν ανεβάζουμε τη μεγέθυνση το κάνουμε για τη μεγέθυνση καθαυτή. Ο Ethos συνδυάζει σε μεγάλο βαθμό και τους δύο στόχους: και ικανοποιητική μεγέθυνση και μεγάλο οπτικό πεδίο. Αρκεί να δει κανείς κάποια μεγάλα νεφελώματα όπως του Ωρίωνα και θα καταλάβει. Μπορεί λοιπόν ο Ethos να αντικαταστήσει δύο ή τρεις φακούς; Και ναι και όχι. Σίγουρα θα ήταν ο φακός που θα διάλεγα αν έπρεπε να έχω μόνο έναν φακό. Ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να δώσει την αίσθηση ότι «απλώνει» υπερβολικά ένα μεγάλο αντικείμενο όπως οι Πλειάδες ή το διπλό σμήνος του Περσέα και δεν είναι πια τόσο εύκολο να εκτιμηθεί πλήρως η συνοχή και η ομορφιά του. Σε τέτοιες περιπτώσεις προτιμούσα την πιο συμπαγή εικόνα που έδινε ο Nagler στα αντικείμενα αφού κι αυτός άλλωστε προσφέρει την αίσθηση του διαστημικού ταξιδιού στο βαθύ ουρανό. Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως ο Ethos είναι ανεπανάληπτος! Το εισιτήριο... ...πρώτη θέση και παράθυρο για το θαυμαστό ταξίδι κοστίζει 724 ευρώ στην Ελλάδα ή 620 δολάρια (397 ευρώ) στην Αμερική για τον Ethos 13mm. Για τον Nagler 16mm δεν υπάρχει διαθέσιμη τιμή στην ιστοσελίδα της ελληνικής αντιπροσωπίας αυτή τη στιγμή, ωστόσο χωρίς να είμαι βέβαιος πρέπει είναι κάπου μεταξύ των 350 και 400 ευρώ, Στην Αμερική η τιμή είναι 330 δολάρια (212 ευρώ). Στις τιμές Αμερικής πρέπει φυσικά να συνυπολογίσει κανείς τα έξοδα αποστολής και τελωνείου πριν βιαστεί να κάνει οποαδήποτε αγορά. Καταλήγοντας, οι τιμές μπορεί να είναι υψηλές όμως κατά την άποψή μου οι επιδόσεις των φακών και η επίδρασή τους στην απόλαυση της παρατήρησης δικαιολογούν το κόστος τους, ιδίως αν προορίζονται για χρήση με αξιόλογο εξοπλισμό. Επιλέον είναι φακοί που μπορούν μελλοντικά να χρησιμοποιηθούν με οποιοδήποτε άλλο τηλεσκόπιο, αξιοποιώντας όλες τις αρετές του.

Πολύ ενδιαφέρον τηλεσκόπιο, για πρώτη φορά μπορεί κανείς να αποκτήσει τόσες ίντσες, τόσο οικονομικά. Κώστα ποιά είναι η τιμή του στην Ελλάδα; Θα περιμένουμε τη δοκιμή του σε σκοτεινό και διάφανο ουρανό. Το M13 δεν θα έχει καμιά σχέση με το πως φάνηκε μέσα από την πόλη, Κώστα! Σε περιμένουν πολύ ευχάριστες εκπλήξεις!

Παναγιώτη ευχαριστούμε πολύ για το review! Θα πρέπει βέβαια να μετακινηθεί στις δοκιμές. (Η σωστή διαδικασία είναι να υποβάλλεται πρώτα με pm ή e-mail και μετά να ανεβαίνει). Ο Vixen LVW 22mm αρέσει πάντα σε όλους, κι έχει εξαιρετικές κριτικές και στα διεθνή forum. Κι όχι μόνο αυτός αλλά και οι άλλοι LVW. Όσο για τους φακούς με μικρότερο εστιακό μήκος όπως ο Pentax XW 7mm ή ο Nagler 11mm που αναφέρθηκαν δεν μπορούμε να τους συγκρίνουμε με τους μεγαλύτερους, ούτε καν μεταξύ τους. Η εικόνα πάντα γίνεται αισθητικά χειρότερη όταν ανεβαίνει αρκετά η μεγέθυνση (λόγω seeing κυρίως αλλά και λόγω πεδίων πιο φτωχών σε άστρα). Γι αυτό (λανθασμένα) οι χρήστες στα διεθνή forum δίνουν τις υψηλότερες βαθμολογίες σε φακούς στην περιοχή 25mm-15mm, Αδικούν συνήθως τους μεγαλύτερους φακούς επειδή αποκαλύπτουν τα προβλήματα στις άκρες των πεδίων αλλά και τα προβλήματα του ματιού, αδικούν και τους μικρότερους λόγω seeing ή ακατάλληλων (άδειων) μεγεθύνσεων.

Δεν μπορώ να ξέρω, θα πρέπει να μου δανείσεις το 14άρι για κάνα-δυό μήνες πριν σου απαντήσω! Και εντάξει, συμφωνώ τα μεταφορικά δικά σου! (Θα του κάνω και μια δωρεάν απεντόμωση )