Στέφανος Σοφολόγης

Πρέπει να έχουμε ξεκάθαρους ορισμούς. Η όρος πραγματικό πεδίο αναφέρεται πάντα μόνο σε πεδία του ουρανού που βλέπει ο συνδυασμός τηλεσκοπίου-προσοφθαλμίου και συνήθως είναι από λίγα λεπτά της μοίρας έως το πολύ 2-3 μοίρες. Το φαινόμενο οπτικό πεδίο αναφέρεται στους προσοφθάλμιους φακούς και είναι σταθερό για έναν προσοφθάλμιο και ανεξάρτητο από το τηλεσκόπιο που χρησιμοποιούμε. Αυτό μετρά η παραπάνω μέθοδος.

Ο παραπάνω τρόπος είναι άμεσος και ακριβής αρκεί να δοθεί μεγάλη προσοχή στο: "Once the edges of the eyepiece field match the top and bottom of the target..." διότι η κίνηση των ματιών προς τα πάνω ή προς τα κάτω για να δούν ταυτόχρονα τις άκρες του στόχου και του οπτικού πεδίου συνήθως φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλ. να μην μπορούμε να τα δούμε ταυτόχρονα (όποιος το δοκιμάσει μπορεί να καταλάβει τι εννοώ). Είναι ίσως απαραίτητο να προσπαθήσει να δει κανείς τα άκρα του στόχου και του πεδίου με την άκρη του ματιού, συνεχίζοντας να κοιτά στο κέντρο. Όσο για τα μαθηματικά της μεθόδου είνα απλά: Αν το μήκος του στόχου είναι 2Υ, η απόσταση προσοφθάλμιου-κέντρου του στόχου D και το ζητούμενο φαινόμενο οπτικό πεδίο του φακού Ω, τότε το πηλίκο Υ/D δίνει την εφαπτομένη (tan.) της μισής γωνίας του οπτικού πεδίου (Ω/2), δηλ. tan(Ω/2)=Υ/D Γνωρίζοντας την εφαπτομένη βρίσκουμε τη γωνία Ω/2 με ένα επιστημονικό κομπιουτεράκι. Αυτή η λειτουργία γίνεται πατώντας το πλήκτρο "Shift" ή "Inverse" πριν από το "tan" για να οδηγηθούμε από την εφαπτομένη στη γωνία κι όχι το ανάποδο. Μόλις βρούμε τη γωνία Ω/2 από τα παρπάνω, την πολαπλασιάζουμε επί 2 και ...ορίστε το φαινόμενο οπτικό πεδίο Ω του φακού. Σ' αυτό το σημείο αποκλύπτεται αν ο κατασκευαστής παραείναι αισιόδοξος! (συνήθως είναι λίγο...) Σημ. Το κομπιουτεράκι πρέπει να είναι στη ρύθμιση μέτρησης της γωνίας σε μοίρες (DEG) και όχι σε RAD ή GRAD.

Εεε, αφήστε τώρα τα ...κοπλιμέντα και τις δαντέλες γιατί ο φακός σας θα μηδενιστεί! (Δε με ρίχνετε!) Το κόστος αποστολής όπως εξήγησα στα πρόθυμα μέλη μας είναι πολύ μικρό για μένα αφού έχω συνδρομή σε εταιρία κούριερ. Θα τηρήσω αυτό που είπα αρχικά. Αλλιώς όποιος ξοδευτεί θα λάβει και μετρητά μαζί με το φακό του! Κανονίστε... Ελπίζω μόνο να έχουμε καθαρό ουρανό, ωστόσο και οι επίγειοι στόχοι είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικοί για τα οπτικά γιατί το seeing είναι σχεδόν άριστο και η ποικιλία κατάλληλων αντικειμένων ατελείωτη (Κατερίνα, μή γράψεις αυτό που σκέφτεσαι! )

Σάν μέθοδος είναι ότι καλύτερο για ακριβέστατη ευθυγράμμιση. Ακριβέστερο φυσικά από τα lazer collimators.

Προσοχή, το όνομα του του φίλτρου δεν είναι moonlight & skyglow αλλά moon & skyglow. Είναι ένας συνδιασμός moon filter και skyglow filter. Δηλαδή δεν προστατεύει από το φως της Σελήνης αλλά ευνοεί την παρατήρηση της Σελήνης και άλλων σωμάτων, αυξάνοντας το κοντράστ της εικόνας (αφαιρώντας μέρος από τη φωταύγεια του ουρανού που θα «ξεθώριαζε» τα σκοτεινά τους σημεία). Η αποτελεσματικότητα αυτών των φίλτρων, (όπως και των χρωματιστών) είναι από την εμπειρία μου μικρότερη απ' όσο διαφημίζεται. Περισσότερα εδώ: http://www.alpineastro.com/filters/filters.htm#Moon%20&%20Skyglow

Πολύ σημαντική παράλειψή μου! Διόρθωσα ήδη το αρχικό μου post. Ευχαριστώ Κατερίνα... Ελπίζω πραγματικά να τον βρούμε κι αυτόν, νομίζω ότι κάπου είχα διαβάσει ότι κάποιος τον αγόρασε. Προτιμώ μιά πιό ανεξάρτητη προσέγγιση. O δανεισμός εξοπλισμού από αντιπροσώπους με σκοπό μια συγκριτική δοκιμή που θα δημοσιευθεί είναι αρκετά λεπτή υπόθεση και περικλείει κάποιους περιορισμούς που αισθάνομαι πως υπάρχουν ακόμη κι αν δεν (συ)ζητηθούν. Άλλωστε οι εντυπώσεις μου θα είναι οι εντυπώσεις ενός απλού ερασιτέχνη και δεν θα ήθελα να προσδώσω στη δοκιμή περισσότερη βαρύτητα απ' αυτή. Δεν θέλω δηλ. να αναγορεύσω τον εαυτό μου σε αξιολογητή εξοπλισμού (γι αυτό και δίστασα αρκετά πριν προτείνω τη δοκιμή). Πάντως θα την κάνω με μεθοδικότητα και όση περισσότερη αντικειμενικότητα μπορώ, λαμβάνοντας υπόψη και τις ιδέες και προτάσεις σας. Στο ίδιο πνεύμα ήταν και όποιες δοκιμές έκανα στο παρελθόν ή θα κάνω (κάνουμε) στο μέλλον. Λοιπόν, έχουμε κανέναν άλλο φακό απ' αυτούς που λείπουν;

Ευχαριστώ Ανδρέα! Ο αρχηγός πρώτος στη μάχη!

Τελευταία στο forum παρουσιάζεται μεγάλο ενδιαφέρον για αυτούς τους προσοφθάλμιους, άλλωστε οι σύγχρονες σχεδιάσεις έχουν πολύ αυξημένη ποιότητα σε σχέση με παλαιότερες. Προσωπικά θα με ενδιέφερε πολύ να βρω ποιό θα συνεργαστεί καλύτερα με τα τηλεσκόπιά μου (Orion Optics 10" f/4.8 και Vixen ED81S f/7.7) αλλά νομίζω πως ένα συγκριτικό τέστ όλων των διαθέσιμων zoom στην ελληνική/ευρωπαϊκή αγορά θα βοηθούσε πολλούς από μας. Θέλετε να κάνουμε αυτό το τέστ; Έχω ήδη εξασφαλίσει τη συμμετοχή των Tele Vue 8-24mm και Vixen 8-24mm και θα προχωρήσω στη δοκιμή μόλις κάποιος μου εμπιστευθεί και έναν Baader Hyperion 8-24mm. Επίσης θα ήταν ευτύχημα αν βρούμε τους αντίστοιχους zoom της William Optics, της Meade και της Pentax. O σκοπός του τέστ δεν είναι να ανακυρήξουμε οπωσδήποτε τον καλύτερο ή τον χειρότερο, αλλά να βρούμε στην πράξη βασικές διαφορές και χαρακτηριστικά (επιστρώσεις, οπτικό πεδίο, οξύτητα στα άκρα του οπτικού πεδίου, μηχανική ακρίβεια κλπ.) που θα παίξουν ρόλο στην επιλογή όποιου ενδιαφέρεται. Όποιος θέλει να προσφέρει έναν από τους φακούς που λείπουν για το τέστ ας επικοινωνήσει μαζί μου με προσωπικό μήνυμα. Οι φακοί θα κινηθούν με δικά μου έξοδα ασφαλώς. Περιμένω!

Αγαπητέ Ζαφείρη, καλωσήρθες στο astrovox! Tο θέμα της αστροφωτογραφίας είναι πολύ μεγάλο. Τα απλά, οικονομικά τηλεσκόπια όπως αυτό που αναφέρεις είναι κατάλληλα μόνο για περιορισμένη φωτογράφηση. Σίγουρα θα μπορέσεις να βγάλεις καλές φωτογραφίες της Σελήνης. Όταν αποκτήσεις γνώσεις και εμπειρία γύρω από το αντικείμενο θα κρίνεις μόνος σου τι είδους αστροφωτογραφία σε ενδιαφέρει και τι τηλεσκόπιο θα χρειαστείς. Γενικά, η ικανοποιητική αστροφωτογραφία συνήθως απαιτεί εξοπλισμό ακριβότερο από το κόστος ενός μέσου τηλεσκοπίου, αλλά το κυριώτερο γνώσεις και πολύ ελεύθερο χρόνο. Αν η έκδοση του Nightwatch που παρήγειλες μέσω amazon είναι στα αγγλικά, να ξέρεις πως εδώ και κάποια χρόνια κυκλοφορεί και στην Ελλάδα (στα ελληνικά φυσικά). Καλή συνέχεια...

Άγγελε, τα παιδιά έχουν δίκιο. Κανένα άλλο 8ιντσο δεν θα σου δείξει καλύτερες εικόνες από αυτές που μπορεί να σου δείξει το δικό σου υπό τρείς προϋποθέσεις: 1) Να έχει γίνει πολύ καλή ευθυγράμμιση των οπτικών του 2) Να γνωρίζεις υπό ποιές συγκεκριμένες συνθήκες φαίνεται καλύτερα το κάθε αντικείμενο 3) Να συνειδητοποιήσεις ότι η οπτική παρατήρηση σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δώσει τη λεπτομέρεια, το κοντράστ και τα χρώματα των φωτογραφιών. Δεν υπάρχει καμία απολύτως σύγκριση. Μόνο η Σελήνη μπορεί με οπτική παρατήρηση να φανεί όπως στις φωτογραφίες. Το τηλεσκόπιο που αναρρωτιέσαι αν πρέπει να αγοράσεις έχει μια βάση κάτω του μετρίου αλλά η βάση δεν παίζει κανένα ρόλο στην εικόνα του τηλεσκοπίου. Τα πάντα καθορίζονται από τη διάμετρο του τηλεσκοπίου και το seeing (σταθερότητα/διαταραχή της ατμόσφαιρας). Τα μεγαλύτερα ερασιτεχνικά τηλεσκόπια δίνουν εικόνες ανάλογες με το δικό σου, λίγο πιό φωτεινές και λεπτομερείς. Σε καμία περίπτωση δεν δίνουν τις εικόνες των φωτογραφιών που παίρνονται με ιδιαίτερες τεχνικές (και που μπορούν να βγούν και με το δικό σου οπτικό σωλήνα). Πάντως ξαναδές οπωσδήποτε το θέμα της ευθυγράμμισης των κατόπτρων στο τηλεσκόπιό σου πριν προχωρήσεις σε αγορά μεγαλύτερου τηλεσκοπίου. Φιλικά, Στέφανος

Βρε παιδιά μή τα βάζετε με την Κατερίνα! Το go-to τηλεσκόπιό της δουλεύει μόνο με πολική ευθυγράμμιση στον Rigel. Κολλάτε σε κάτι λεπτομέρειες! Εξάλλου το 7.265.500 π.Χ. ο Rigel ήταν πολικός. Αγεωγράφητοι...

Οι δακτύλιοι περίθλασης (diffraction rings) οφείλονται στη φύση του φωτός και συγκεκριμένα στο φαινόμενο της περίθλασης. Εξ αιτίας αυτού το είδωλο ενός αστεριού στο τηλεσκόπιο δεν είναι ποτέ απόλυτο σημείο αλλά ένας πολύ μικρός φωτεινός δίσκος που περιβάλεται από αρκετούς φωτεινούς δακτυλίους που γίνονται όλο και πιό αμυδροί από τον εσωτερικό προς τους εξωτερικούς. Γι αυτό συνήθως είναι ορατοί μόνο οι πρώτοι δύο-τρείς το πολύ. Όσο πιό μεγάλο είναι το τηλεσκόπιο, τόσο πιο μικροί είναι οι δακτύλιοι και ο φωτεινός δίσκος στο κέντρο, τείνοτας να φαίνονται σαν πραγματικό σημείο σε συνήθεις μεγεθύνσεις. Στα μικρά τηλεσκόπια (μέχρι 5" περίπου) είναι εύκολο να δει κανείς τα παραπάνω απλά αυξάνοντας πολύ τη μεγέθυνση και εφόσον το seeing το επιτρέπει. Στα μεγαλύτερα τηλεσκόπια, οι δακτύλιοι και ο δίσκος του ειδώλου γίνονται τόσο μικρά και φωτεινά που χάνονται στη διαταραχή του seeing. Η αύξηση της μεγέθυνσης δεν μπορεί πια να τα αναδείξει και στη θέση τους φαίνεται μιά θολή μπαλίτσα - συνέπεια του seeing.

Άποψη που τονίζω σε κάθε ευκαιρία και προς ...κάθε κατεύθυνση!

Μπράβο παιδιά που οργανώνεστε και συναντιέστε κάτω από τον (σχεδόν)νυχτερινό ουρανό της Αθήνας. Ζηλεύω, θα ήθελα να είχα έρθει κι εγώ αλλά ήταν πολύ δύσκολο αυτές τις μέρες. Off topic κι εγώ να σημειώσω ότι η φωτορύπανση και η Σελήνη ποτέ δεν εμποδίζουν την λεπτομερή παρατήρηση των Πλανητών γιατί αυτοί είναι πολλές χιλιάδες έως εκατομμύρια φορές λαμπρότεροι από τα δύσκολα deep-sky αντικείμενα. Απεναντίας, η φωτεινότητα του ουρανού και του περιβάλλοντος μπορεί κάποιες φορές να βοηθήσει ώστε το μάτι να μήν θαμπωθεί από τη μεγάλη φωτεινότητα ενός πλανήτη παρατηρούμενου με μεγάλο τηλεσκόπιο. (Κάποιοι φωτίζουν ελαφρά το εσωτερικό ενός μεγάλου νευτώνιου τηλεσκοπίου προκειμένου να παρατηρήσουν π.χ. τον Δία σε μεσαία μεγέθυνση. Η φωτορύπανση προσφέρει αυτό το εφέ αυτόματα.) Γιά την ιστορία, τον καλύτερο Άρη που έχω δει ποτέ, τον είδα από το Λυκαβηττό πρίν 2 χρόνια, στήν πρώτη μας κοινή παρατήρηση εκεί. Καλή συνέχεια στις συναντήσεις του Λυκαβηττού!

Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά σ' όλους! Υγεία, Αγάπη και επιτυχία στις αστρονομικές και μη επιδιώξεις όλων!

Συμφωνώ απόλυτα και ήταν περίεργο που μέχρι τώρα δεν είχε δημοσιευθεί σε lpod ή epod. Από τις πιό όμορφες ανατολές Πανσελήνου που έχουμε δει!

Το αργίλιο είναι μιά άλλη ονομασία για το αλουμίνιο. Στα κάτοπτρα, εκείνο που ανακλά το φώς δεν είναι το γυαλί αλλά η πολύ λεπτή και λεία επίστρωσή του με αλουμίνιο. Αυτή η επίστρωση φθείρεται μετά από πολλά χρόνια χρήσης και συνεπώς το κάτοπτρο χρειάζεται να να επιστρωθεί πάλι με αλουμίνιο, με άλλα λόγια να επαργιλιωθεί ξανά (= να επαλουμινωθεί ξανά). Στη χώρα μας, που δεν έχει τόση υγρασία όσο οι βορειότερες χώρες, η επαλουμίνωση μπορεί να μη χρειαστεί και ποτέ. Ο ιδιοκτήτης της Orion-Optics που έρχεται στην Ελλάδα κάθε καλοκαίρι λέει ότι στην Αγγλία συστήνει η επαλουμίνωση να γίνεται κάθε 10 χρόνια περίπου, αλλά στην Ελλάδα πιστεύει ότι η αρχική επίστρωση μπορεί να αντέξει και 25 χρόνια! (Βέβαια μπορεί να μην υπολογίζει ότι οι Έλληνες ερασιτέχνες παρατηρούν πολύ περισσότερες νύχτες από τους συμπατριώτες του αφού ο καιρός εδώ το επιτρέπει!)

Συγχαρητήρια Παναγιώτη-spartiatis, τρομερή φωτογραφία! (Μας έχεις συνηθήσει άλλωστε σε απίθανες φωτό!)

Φίλε paisos, οι οπτικοί σωλήνες κατασκευάζονται για πολύ κρύο και υγρασία. Η βάση ίσως είναι λίγο επίφοβη, αλλά λογικά το φινίρισμά της πρέπει να τη στεγανοποιεί εντελώς. Πάντως αν εκεί που το αποθηκεύεις, το σκεπάζεις κιόλας δεν νομίζω ότι θα υπάρχει πρόβλημα. Το κρύο από μόνο του σίγουρα δεν είναι πρόβλημα. Ίσα-ίσα που τα κάτοπτρα θα είναι έτοιμα για παρατήρηση και δεν θα χρειάζεται να περιμένεις πολύ για να φτάσουν σε θερμική ισορροπία με το περιβάλλον.

Κώστα, καλορίζικο το 12άρι Orion-Οptics! Έχοντας το πάντα σωστά ευθυγραμμισμένο θα χαρείς το βαθύ ουρανό και το ηλιακό σύστημα όσο λίγοι! Εύχομαι καθαρούς και σκοτεινούς ουρανούς και ελεύθερο χρόνο ! Ελπίζω να το δούμε (να σε δούμε) στον Πάρνωνα το καλοκαίρι... Φιλικά, Στέφανος ________ Φοβερός ο μικρός! Εύχομαι να παρατηρείτε μαζί στο μέλλον...

ΕΥΓΕ ΚΩΣΤΑ!!!!!!

Όταν το astrovox βοηθά τον astrovox!

Ναι, stacking! Για τα προγράμματα υπάρχουν καταλληλότεροι από μένα να απαντήσουν (όσοι τα χρησιμοποιούν γι αυτή τη δουλειά). Ενδεικτικά αναφέρω το πανίσχυρο photoshop και το εξειδικευμένο AstroArt. Το παρόμοιο ύψος διασφαλίζεται ως εξής: Αν πρόκειται να πάρουμε την ίδια νύχτα πολλές εκθέσεις του ίδιου αστρικού πεδίου, δεν τις απλώνουμε πολύ χρονικά και αποφεύγουμε τις ώρες αμέσως μετά την ανατολή του αντικειμένου ή πριν τη δύση του. Γύρω από τη μεσουράνηση είναι η καλύτερη ώρα. Αν πρόκειται για εκθέσεις σε διαδοχικές μέρες, επιλέγουμε την ίδια ώρα κάθε φορά και αν γίνεται κοντά στη μεσουράνηση. Αν είναι σε διαφορετικές εποχές, αποφεύγουμε ...τη φωτογράφιση

Στέλιο όλα αυτά που σου φαίνονται δύσκολα γίνονται εύκολα με την ψηφιακή επεξεργασία, όπως έγραψα πιό πάνω. Δεν χρειάζεται να στοχεύσεις ακριβώς στο ίδιο σημείο. Οι φωτογραφίες προστίθενται η μία πάνω στην άλλη ταιριάζοντας με ακρίβεια κάποια από τα κοινά τους αστέρια. Τα όρια των φωτογραφιών που δεν θα συμπέσουν, περικόπτονται (croping). Σκέψου γιά παράδειγμα δύο όμοιες φωτοτυπίες κειμένου σε ημιδιαφανές χαρτί που όμως έχουν ανόμοια όρια. Αν ταιριάξεις (κολλήσεις) με ακρίβεια το κείμενο πάνω στο άλλο κείμενο, μπορείς στη συνέχεια να «ψαλιδίσεις» τις άκρες, φτιάχνοντας ένα νέο καδράρισμα. Το ίδιο λοιπόν γίνεται - ψηφιακά - με τους επεξεργαστές εικόνας (π.χ. photoshop). Η μέθοδος απαιτεί οι φωτογραφίες να παίρνονται σε παρόμιο ύψος στον ουρανό αλλιώς οι αποστάσεις μεταξύ τον αστεριών μπορεί να διαφοροποιηθούν ελαφρά λόγω διάθλασης. Εννοείται ότι οι φωτογραφίες παίρνονται με το ίδιο τηλεσκόπιο ή φακό και την ίδια μηχανή. [Όσο για τα υπόλοιπα, καμία ερώτηση δεν περιττεύει, όσο αυτονόητη και να είναι. Σεβόμαστε τις απορίες των άλλων, αλλά επίσης καταφεύγουμε και στην προσωπική διερεύνηση στο βαθμό που μπορούμε.]