Στέφανος Σοφολόγης

Απόψε κατάφερα να τον δω κι εγώ για πρώτη φορά με τηλεσκόπιο. Με εντυπωσίασε η σαφήνεια των ορίων της κόμης (από τι μιά πλευρά τουλάχιστον) και μου θύμησε μια μέδουσα σε σκοτεινά νερά. Με το διοπτρικό των 81mm ο πυρήνας φαινόταν με πολύ δυσκολία στις 156Χ, αλλά με το 10ιντσο η λεπτομέρεια ήταν εξαιρετική σε όλες τις μεγεθύνσεις, και φαίνονταν και κάποια αστέρια πίσω από την αραιή κόμη του κομήτη. Καθόλου αντίληψη χρώματος, αλλά συνολικά πολύ εντυπωσιακό σώμα!

Casperino, διάλεξε τα Nikon χωρίς άλλη σκέψη αφού θέλεις να κινηθείς γύρω στα 100 ευρώ. Η Nikon παραμένει εταιρία με σεβασμό στον πελάτη και την ποιότητα. Τα κιάλια της είναι προσεγμένα στις λεπτομέρειες κι αυτό κάνει μεγάλη διαφορά στην παρατήρηση. (Όσο για τα Bresser είναι πολύ χαμηλότερης κατηγορίας, και έχω συναντήσει σε καταστήματα δυό-τρία ζευγάρια σχεδόν άχρηστα από τις μηχανικές ατέλειες και με πολύ κακή ευθυγράμμιση. Τα καλύτερα Bresser είναι χειρότερα από τα «χειρότερα» Nikon). Για τις τιμές των κιαλιών σκεφτείτε τα εξής: Ένα ζευγάρι κιάλια είναι δύο τηλεσκόπια που επιπλέον πρέπει να είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους με ακριβή και κινούμενο μηχανισμό. Επιπλέον πρέπει να έχουν τέσσερα ευθυγραμμισμένα πρίσματα, δηλ. 12 απολύτως επίπεδες επιφάνειες που δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Όσοι γράφουν πως τα φθηνά κιάλια μπορούν να είναι καλά ας σκεφτούν ότι ένα ζευγάρι των 75 ευρώ αποτελείται από 2 προσοφθάλμια των 5~10 ευρώ, δύο αντικειμενικούς φακούς των 5 ευρώ, τέσσερα επίσης ευτελή πρίσματα και με ότι απομένει, έναν μεταλικό μηχανισμό που να συνδέει και να μετακινεί όλα αυτά με μεγάλη ακρίβεια. Ποιός θα έβαζε τέτοια προσοφθάλμια στο τηλεσκόπιό του; Ποιός δεν έχει δει πόσο μεγάλη διαφορά έχει ένα προσοφθάλμιο των 100 ευρώ από ένα των 30; Ή ένα των 300 ευρώ από ένα των 100; ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΠΤΙΚΑ Ο,ΤΙ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΠΑΙΡΝΕΙΣ! Το επιπλέον κόστος αυξάνει σημαντικά την ποιότητα και επιδόσεις, όπως ακριβώς συμβαίνει με τα ηλεκτρονικά, τα αυτοκίνητα, τα σπίτια, κ.λ.π. Και δυστυχώς, η όραση δεν ξεγελιέται με τίποτα! Λυπάμαι που το ύφος μου είναι απόλυτο αλλά όσα γράφω είναι στηριγμένα στη χρήση και τις δοκιμές πολυάριθμων ζευγαριών, από κινέζικα παιχνίδια των 20 ευρώ μέχρι Nikon και Zeiss των 1500 ευρώ. Αν μιλάμε για κιάλια 10Χ50, μέχρι τα 50 ευρώ είναι παιχνίδια, γύρω στα 100 ευρώ η εικόνα γίνεται αξιοπρεπής, μέχρι τα 300 ευρώ έχουμε συνεχή και σημαντική αύξηση της ποιότητας και από εκεί και πάνω έχουμε τη δύσκολη πορεία προς την τελειοποίηση της εικόνας και των μηχανισμών. Φιλικά, Στέφανος

Καλως όρισες casperino! Η Olympus είναι πολύ αξιόπιστη εταιρία και δεν έχω δει ποτέ κακό προϊόν της. Ωστόσο ετούτο είναι ένα οικονομικό/εισαγωγικό μοντέλο και θα πρέπει να γνωρίζεις ότι συνήθως υπάρχει αισθητή διαφορά μηχανικής και οπτικής ποιότητας μεταξύ κιαλιών των 75 ευρώ και κιαλιών των 150-200 ευρώ. Τα κιάλια με μεγέθυνση 7Χ είναι λίγο πιό ξεκούραστα στη χρήση και πιό φωτεινά στα εκτεταμένα αντικείμενα (νεφελώματα, γαλαξίες) απ΄ότι τα κιάλια μεγέθυνσης 10Χ και ίδιας διαμέτρου φακών (εδώ 50mm). Βέβαια τα δεύτερα θα δώσουν λίγο καλύτερη λεπτομέρεια αλλά φυσικά ίδια φωτεινότητα στα σημειακά αντικείμενα (αστέρια) με τα πρώτα. Προσπάθησε να δοκιμάσεις λίγη ώρα το ζευγάρι που θα αγοράσεις, κι αν νιώσεις οποιαδήποτε κούραση ή ενόχληση στα μάτια άφησέ τα. Συχνά σε φθηνά κιάλια τα δύο σκέλη δεν είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένα μεταξύ τους και αυτό δίνει μιά μικρή αίσθηση «αλληθωρίσματος» στα μάτια. Αν μπορείς να δώσεις περισσότερα χρήματα δεν θα το μετανιώσεις γιατί τα κιάλια θα χρησιμεύουν πάντα για παρατήρηση, όσα και ό,τι τηλεσκόπια να αποκτήσεις στο μέλλον. Δες και τα κιάλια "Ultima" της Vixen/Calestron, είναι από τα καλύτερα που μπορείς να βρείς γύρω στα 200-250 ευρώ. Εξαιρετικά είναι και τα κιάλια της Nikon. Μακριά από κιάλια μεταβλητής μεγέθυνσης (zoom)! Φιλικά, Στέφανος

Φίλε iapetus καλως ήρθες! Το θέμα συζητείται ήδη εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=6672&highlight=deagostini Το τηλεσκόπιο αυτό είναι περισσότερο παιχνίδι και δεν αξίζει σε καμία περίπτωση! Όμως ήδη σε ωφέλησε πολύ, έγινε αιτία να γραφτείς στο astrovox! Αυτή όμως θα είναι όλη κι όλη η ωφέλεια που θα πάρεις απ' αυτό! Ψάξε στο astrovox και θα βρεις ότι πληροφορία χρειάζεσαι για τα τηλεσκόπια, την αγορά τους και την παρατήρηση του ουρανού. Καλή αρχή και μη διστάσεις να ρωτήσεις ότι άλλο θέλεις!

Παιδιά, μ' αυτό το φίλτρο δεν μπορούμε σε καμιά περίπτωση να δούμε ηλιακές προεξοχές ή εκλάμψεις στον Ήλιο! O φθηνότερος τρόπος για να τις δούμε είναι το PST της Coronado ή τα εξειδικευμένα φίλτρα Ηα (Υδρογόνου-άλφα) της εταιρίας που δυστυχώς ξεκινούν από 1500$. Σ΄αυτά το «οπτικό παράθυρο» είναι μικρότερο από 1 Α (άνγκστρεμ) δηλ. μικρότερο από 0,1nm (νανόμετρα) ενώ το φίλτρο της Baader έχει οπτικό παράθυρο δεκάδες φορές πλατύτερο (περίπου 7nm) και η φασματική γραμμή του Ηα χάνεται ανάμεσα στις πολύ γειτονικές ακτινοβολίες του Ήλιου. Είναι όμως θαυμάσιο για να αποτυπώσει κανείς φωτογραφικά τα νεφελώματα που εκπέμπουν στη φασματική περιοχή του Ηα γιατί αποκλείει τη φωτορύπανση και τη φωταύγεια του ουρανού. Αυτή είναι η χρήση του.

Να δυο πολύ καλές: http://www.excelsis.com/ http://www.cloudynights.com/category.php?category_id=2 http://www.cloudynights.com/category.php?category_id=1 Μπορείς να διαβάζεις για μήνες!

Αν χρησιμοποιείται μόνο για φωτογράφηση, πού είναι το πρόβλημα; Θα αφήνεις τον αντάπτορα με το φίλτρο IR-CUT μόνιμα πάνω στην webcam. Κι αν θέλεις προστασία του φίλτρου βάζεις και ένα κοινό καπάκι προσοφθαλμίου φακού 1,25".

Παιδιά, το τηλεσκόπιο αυτό απευθύνεται στο κοινό που δεν γνωρίζει ότι υπάρχει ερασιτεχνικός εξοπλισμός σε ειδικευμένα καταστήματα και δεν έχει ιδέα από τιμές και ποιότητες τηλεσκοπίων. Συνεπώς φαντάζεται ότι θα αποκτήσει κάτι ασυνήθιστο, σχεδόν «εξωτικό» με λίγα ευρώ κάθε τόσο. Μην ενθουσιάζεστε, η ποιότητα θα είναι η χαμηλότερη που υπάρχει. Ακριβοπληρωμένο παιχνίδι, όπου αγοράζεις τη χαρά της κατασκευής και της αναμονής, όχι το τηλεσκόπιο.

Άσε που ανακάλυψες μόνος σου έναν κομήτη!

Ένα σετ από Nagler είναι πολύ καλή επένδυση σε άνεση και ποιότητα παρατήρησης με κάθε τηλεσκόπιο. Όμως οι μεγεθύνσεις και η χρήση τους ΔΕΝ είναι όπως τις φανατζόμαστε πριν αποκτήσουμε τους προσοφθάλμιους φακούς. Για παράδειγμα, μπορεί να ανακαλύψεις κατόπιν εορτής ότι: -θα προτιμούσες να έχεις έναν Nagler 9mm αντί γιά τον 12mm, για κοντινότερο καδράρισμα στα υπέροχα σφαιρωτά σμήνη. -με τον 31mm πρέπει να τοποθετείς κάθε φορά αντίβαρο στον οπτικό σωλήνα αλλιώς δεν ζυγίζει με τίποτα (αν είναι dobsonian), και να το αφαιρείς μόλις ανεβείς σε μικρότερο φακό. Αυτό μπορεί να το βαρεθείς τόσο στην πράξη που να πάψεις να χρησιμοποιείς ένα φακό που χρυσοπλήρωσες, και να περνάς κατευθείαν στις μεσαίες μεγεθύνσεις. -χρησιμοποιείς ελάχιστα έως καθόλου τον 20mm γιατί το πεδίο των 31mm και των 12mm σου αρκούν. -άλλες επιλογές και προτιμήσεις Δεν υποστηρίζω ότι αυτά θα συμβούν απαραίτητα, αλλά ότι η παρατήρηση δημιουργεί συνήθειες που έχουν να κάνουν με την ευκολία, την απλότητα και την αποτελεματικότητα και βέβαια πάντα ανάλογα με τις προτιμήσεις του παρατηρητή (που τις ανακαλύπτει στην πορεία). Συνεπώς, μην προβείς σε συνολική αγορά, αλλά προσπάθησε να δοκιμάσεις φακούς άλλων φίλων πρώτα. Αγόρασε τους φακούς σου σταδιακά αφού πρώτα διαπιστώσεις κατά την πραγματική παρατήρηση τι σου λείπει. Έτσι θα είσαι πολύ ευχαριστημένος με το σέτ των φακών που θα αποκτήσεις και θα αξιοποιήσεις πολύ καλύτερα τα χρήματά σου. Φιλικά, Στέφανος ΥΓ. Η μεγέθυνση των 400Χ σε ένα 8ιντσο μπορεί να μη χρησιμοποιηθεί ούτε μιά φορά σε μια σεζόν, λόγω seeing αλλά και λόγω χαμηλού κοντράστ. Αντίθετα μπορεί να επιζητήσεις συχνά τις 240Χ~260Χ σαν μέγιστη ωφέλιμη μεγέθυνση.

Χαίρομαι που σας άρεσε η κατασκευή! Απαντώ στις απορίες σας: Δεν έχω υπολογίσει το μέγιστο βάρος που μπορεί να στηρίξει αποτελεσματικά, αλλά θεωρώ ότι θα περιοριζόταν μόνο από την ισημερινή κεφαλή κι όχι από τον τρίποδα. Μιας και με προκάλεσε η Κατερίνα θα κάνω κάποια ...περίεργη δοκιμή! Το βάρος του είναι περίπου 6 κιλά. Το κόστος του είναι πολύ μικρότερο από τους ποιοτικούς ξύλινους τρίποδες του εμπορίου, όμως εκείνοι προσφέρουν (συνήθως) και μεταβλητό ύψος. Τα υλικά δε νομίζω ότι ξεπέρασαν τα € 50 και το κόστος θα ήταν ακόμη μικρότερο χωρίς τις επί παραγγελία λαβές (εγχάρακτες και ανοξείδωτες) στις βίδες ρύθμισης οριζοντίωσης. Το πραγματικό κόστος του όμως υπολογίζεται σε χρόνο κατασκευής (αρκετά απογεύματα και ψάξιμο για τα κατάλληλα υλικά). Για τις άκρες των ποδιών προτίμησα ένα μονοκόμματο μεταλλικό στέλεχος από το συνδέσω κάποιο υλικό που να προστατεύει τις λείες επιφάνειες. Νομίζω ότι έτσι επιτυγχάνεται η μέγιστη αντοχή και «σύνδεση» με το έδαφος. Είναι πολύ απλό να χρησιμοποιήσει κανείς κομμάτια πλαστικού/ελαστικού ή τα ειδικά «πιατάκια» της Celestron για να προστατέψει ένα ευαίσθητο δάπεδο. (Όντως γλιστράει λίγο σε λείο μάρμαρο ή πλακάκια γιατί έχω λειάνει ελαφρά τις άκρες των βιδών, προκειμένου να μη χαράζει τα πατώματα όταν φυλάσσεται εντός σπιτιού). Παύει να γλιστράει όταν ανοίξει εντελώς και τοποθετηθεί φορτίο. Εννοείται ότι σε τσιμέντο, άσφαλτο, χώμα, γίνεται ένα με το έδαφος.)

Με αφορμή αυτή τη συζήτηση http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=68715#68715 αποφάσισα να παρουσιάσω την κατασκευή ξύλινου τρίποδα βαρέως τύπου για ισημερινές βάσεις τύπου Vixen GP και των αντιγράφων τους (Synta EQ5, Celestron CG5 κλπ.) Όταν παρέλαβα το 10ιντσο νευτώνειο μου (2001), η μεγάλη μου απογοήτευση ήταν οι συνεχείς ταλαντώσεις που δεν επέτρεπαν ούτε τον εστιαστή να αγγίξω σε μεγάλες μεγεθύνσεις. Ήταν ολοφάνερο ότι ο αλουμινένιος τρίποδας ήταν εντελώς ακατάλληλος για την EQ5 και φορτίο που σήκωνε. Η προσωρινή λύση ήταν να γεμίσω τα κατώτερα στελέχη του πτυσόμενου τρίποδα με αποστειρωμένη άμμο (κουβαδάκι στη θάλασσα, πλύσιμο-στέγνωμα στον ήλιο και φούρνος στους 250° ). Καλή αλλά όχι οριστική λύση. Οι ταλαντώσεις μειώθηκαν σημαντικά, όχι όμως όσο έπρεπε. Ο ξύλινος, συμπαγής (μη πτυσσόμενος) τρίποδας ήταν μονόδρομος. Παρακάτω δίνω τις πιό σημαντικές πληροφορίες για την κατασκευή. Οι φωτοραφίες θα πουν τα περισσότερα και είμαι στη διάθεση όποιου θέλει περισσότερα στοιχεία και βοήθεια. - Χρησιμοποίησα ξύλο οξιάς, το καταλληλότερο και πιό άκαμπτο ξύλο σύμφωνα με τον ξυλουργό που με βοήθησε. Εναλλακτικά, το δρύινο ξύλο έχει επίσης την απαραίτητη ακαμψία αλλά είναι πιό δύστροπο στην κατεργασία του. Το ξύλο πρέπει να αδιαβροχοποιηθεί με τα κατάλληλα βερνίκια (προστασία-φινίρισμα). - Τα μεταλλικά μέρη πρέπει να είναι οπωσδήποτε ανοξείδωτα για να μη χρειαστούν αντικατάσταση μετά από μια-δυό σεζόν. - Οι διαστάσεις και το άνοιγμα του τρίποδα πρέπει να μελετηθούν προσεκτικά (με οδηγό τον αρχικό τρίποδα) για διάφορους λόγους, όπως πχ: το μέγιστο ύψος προσοφθαλμίου να είναι βολικό ο οπτικός σωλήνας ενός νευτωνίου να μη «βρίσκει» στα πόδια όταν κοιτάζουμε στο ζενίθ να εξασφαλίζεται η ευστάθεια όταν αφαιρεθούν είτε μόνο τα αντίβαρα της στήριξης είτε μόνο ο οπτικός σωλήνας - Χρειάζεται απαραίτητα να προβλεφτεί κάποιο εύρος ρύθμισης ύψους των ποδιών ώστε να μπορεί να οριζοντιωθεί σε έδαφος ανώμαλο ή με ελαφριά κλίση - Η κατάληξη των ποδιών πρέπει να είναι κάποια μεταλλική αιχμή ή βίδα (ανοξείδωτη). Εγώ χρησιμοποίησα ανοξείδωτη ντίζα (=βέργα με βόλτες) διαμέτρου 10mm, για να φτιάξω τρία κομμάτια περίπου 20 εκ. το καθένα, τα οποία βιδώνουν στην άκρη κάθε ποδιού εισχωρόντας ή βγαίνοντας όσο χρειάζεται για την οριζοντίωση του τρίποδα. Οι ανοξείδωτες λαβές τους παραγγέλθηκαν σε μηχανουργό. Οι οπές στο ξύλο που υποδέχονται αυτές τις βίδες, αν φτιαχτούν με ακρίβεια, δεν παρουσιάζεται κανένας απολύτως «τζόγος». - Για κεντρικές αντηρίδες μπορούν να χρησιμοποιηθούν εκείνες του παλαιού τρίποδα. Αν κατασκευαστούν νέες, καλό είναι να ταιριάζει και το ταψάκι του παλαιού τρίποδα, ή να φτιαχτεί κάποιο βαθύτερο (=ασφαλέστερο για τα αξεσουάρ). Στη δική μου περίπτωση η κατασκευή του κεντρικού εξαγώνου που ενώνει τις αντηρίδες ήταν μιά πρόκληση που εκτός από τη λειτουργία δίνει και κάποιο (περιττό μάλλον) αισθητικό αποτέλεσμα. Θα μπορούσα να είχα αποφύγει τον κόπο με πιό απλή σχεδίαση. - Οι μεντεσέδες, αν δεν είναι ανοξείδωτοι, μπορούν να περαστούν με το ίδιο βερνίκι του ξύλου. - Το ξύλο πριν βαφεί πρέπει να περαστεί με γυαλόχαρτο (πολύ ευχάριστη δουλειά!) και επιπλέον να «σβηστούν» οι ακμές του. - Το ταίριασμα του πάνω μέρους των ποδιών με το κατώτερο τμήμα της κεφαλής στήριξης πρέπει να γίνει με ακρίβεια. Οι μεταλλικές προεξοχές της κεφαλής που θα «αγκαλιάζονται» από τα ξύλινα πόδια μπορεί εκ κατασκευής να μην έχουν ακριβώς παράλληλες έδρες και τότε χρειάζεται κοπιαστική εργασία με τη λίμα, για να παραλληλιστούν και να σφίγγονται αποτελεσματικά από το ξύλο. Είναι καλύτερα αυτό το σημείο να μπορεί εύκολα να σφίξει και να ξεσφίξει, οπότε αντί για κοινό παξιμάδι χρησιμοποιούμε πεταλούδα. - Η κοψιά στο πάνω μέρος των ποδιών πρέπει να είναι μακρύτερη απ' ότι στον τρίποδα που έφτιαξα, για να επιτρέψει μια μικρή ευκαμψία και πλήρη επαφή με τις μεταλλικές έδρες που σφίγκει. Εγώ δεν χρειάστηκε τελικά να τις επιμηκύνω γιατί ξύλο και μέταλλο ταίριαξαν απόλυτα. - Στην τελευταία φωτογραφία φαίνονται πρόχειρα οι διαστάσεις των ποδιών. Για τη δική σας κατασκευή μελετήστε πάλι τις διαστάσεις. Πάντως η διατομή των ποδιών (75 x 42 mm) είναι πολύ ασφαλής και κατάλληλη για μεγάλα φορτία). Ακόμη κι αν ...σκαρφαλώσω εγώ στον τρίποδα, δεν κινείται κανένα τμήμα του! Η κατασκευή εκπλήρωσε απόλυτα το σκοπό της αφού οι ενοχλητικές ταλαντώσεις εξαφανίστηκαν και ο χειρισμός του τηλεσκοπίου έγινε απολαυστικός. Σκέφτομαι να τροποποιήσω τον τρίποδα για να δέχεται και την νεοαποκτηθείσα Vixen Sphinx Deluxe - οι Sphinx απαιτούν άλλο σχήμα γιά το πάνω μέρος των ποδιών - αν και ο δικός της αλουμινένιος τρίποδας είναι κλάσεις ανώτερος από τους συνήθεις. Αν κάποιος διστάζει να μπει στη διαδικασία της κατασκευής, ένα παρόμοιο τρίποδα έχω δει στην ιστοσελίδα της AKTIS. Εξαιρετικοί είναι και οι πτυσσόμενοι τρίποδες της Berlebach (αλλά τσουχτεροί!) και πιό κατάληλοι για διοπτρικά τηλεσκόπια απ΄αυτήν εδώ την κατασκευή που ταιριάζει περισσότερο σε νευτώνεια, εκτός κι αν φτιάξει κανείς αρκετά ψηλά πόδια. Καλή επιτυχία σ΄όποιον ξεκινήσει την κατασκευή! Θα χαρώ να βοηθήσω σε ότι χρειαστεί. Φιλικά, Στέφανος

Φίλοι, το θέμα του τρίποδα με απασχόλησε πολύ στο παρελθόν και το αντιμετώπισα ...δραστικά. Κατασκεύασα έναν μόνος μου - όπως τον ήθελα - αφού τότε δεν υπήρχε τίποτα ανάλογο στην αγορά. (Αν σας θυμίζει κάτι από Takahashi είναι ...η ιδέα σας! ) Μιας και μου ζήτησε πληροφορίες ο φίλος roryt αλλά και άλλοι φίλοι στο παρελθόν, θα παρουσιάσω την κατασκευή του στο Mastrovox ώστε όποιος θέλει, να δοκιμάσει να φτιάξει κάτι ανάλογο. Η συνέχεια σε λίγο... Φιλικά, Στέφανος

Μόνο η Meade ακολουθεί την πολιτική του αποκλειστικού αντιπροσώπου απο οσο γνωρίζω (ευτυχως!!) Οσο για τους Nagler εγω μόνο 2" εχω δεί και απο ότι βλέπω και στο site δεν υπάρχουν άλλοι. Φυσικά υπάρχουν Nagler στις 1.25" και είναι η πλειοψηφία! Δες την τέταρτη στήλη του πίνακα. http://www.televue.com/engine/page.asp?ID=144

Παναγιώτη, δεν έχω δοκιμάσει άλλον Vixen LVW εκτός από τον 22mm αλλά εικάζω ότι θα έχουν παρόμοια ποιότητα. Άλλωστε είναι όλοι φακοί 8 στοιχείων (και πλήρως πολυεπιστωμένοι) οπότε οι οπτικές διορθώσεις πρέπει να είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Πάντως ο 22mm αφήνει μιά παράξενη αίσθηση του τέλειου προσοφθάλμιου! Υποθέτω ότι οφείλεται κυρίως στην άνεση παρατήρησης σε συνδυασμό με την έξοχη εικόνα. Ανδρέα, χωρίς να είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα ακριβώς την απορία σου, προσθέτω τα εξής: Συχνά έχουμε την εντύπωση ότι το φως που περνά από τα άκρα (περιφέρεια) του φακού ή του ματιού, προορίζεται για τα άκρα του οπτικού πεδίου. Λάθος! Για να σχηματιστεί είδωλο στο κέντρο του οπτικού πεδίου, το φως θα συγκεντρωθεί από όλα τα σημεία του φακού (οπτικός κώνος). Για να σχηματιστεί είδωλο στην άκρη του οπτικού πεδίου, το φως θα συγκεντρωθεί επίσης από όλα τα σημεία του φακού. Επομένως η μείωση της διαμέτρου του αντικειμενικού φακού ή της κόρης του ματιού επηρεάζει εξίσου τη φωτεινότητα στα διάφορα σημεία του οπτικού πεδίου και δεν έχουμε διαβάθμιση. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει όταν κλείνουμε το διάφραγμα ενός φωτογραφικού φακού από πχ. 5,6 σε 11. Καμία μεταβολή στο εύρος του οπτικού πεδίου, ομοιόμορφη μεταβολή στη φωτεινότητα (για καλοσχεδιασμένους φακούς). Αν δεν σε κάλυψα ...πάμε άλλη μία! (εδώ στο astrovox θα βρεις πρόθυμα παιδιά, έκανες καλά που γράφτηκες )

Χαίρομαι που όσα έγραψα πιό πάνω ξεκαθάρισαν κάποια ζητήματα και ζητώ συγνώμη για το λάθος με τη διακριτική ικανότητα του 8ιντσου. Πράγματι η σωστή τιμή για το όριο Dawes στις 8 ίντσες δεν είναι τα 0,65arcsec αλλά τα 0,57 arcsec. Ωστόσο τα 0,65arcsec είναι η ακτίνα του δίσκου του Airy για το 8ιντσο όπως υπολογίζεται με το κριτήριο του Rayleigh. Εξάλλου το post του φίλου Γιάννη Μπελιά υποδεικνύει άλλο ένα λάθος μου πιό πάνω, όπου γράφω ότι το όριο Dawes δίνει τη διάμετρο των φωτεινών δίσκων των αστεριών ενώ στην πραγματικότητα αντιστοιχεί κατά καλή προσέγγιση στην στην ακτίνα τους, όπως φαίνεται και στο παράδειγμα με την αλληλεπικάλυψη κατά μία ακτίνα. Κατερίνα, η απορία σου έχει μάλλον ήδη λυθεί από το post του Γιάννη. Ο τύπος που αναφέρεις δίνει τη διακριτική ικανότητα του τηλεσκοπίου σαν εκτίμηση της ακτίνας του δίσκου του Airy, λαμβάνοντας υπόψη και το μήκος κύματος λ του φωτός. Μάνο, είναι όπως το διατυπώνεις: για να καταφέρουμε να διακρίνουμε κάποια πολύ μικρή λεπτομέρεια θα πρέπει να την μεγενθύνουμε τόσο ώστε το φαινόμενο μέγεθός της μέσα στον προσοφθάλμιο φακό να ξεπεράσει τη διακριτική ικανότητα του γυμνού οφθαλμού. Δημήτρη, τη διακριτική ικανότητα για τα δικά μου μάτια τη μέτρησα με τον αμεσότερο δυνατό τρόπο: Εκτύπωσα μια σειρά από πυκνές εναλασσόμενες άσπρες-μαύρες γραμμές, (όπως οι στόχοι για τη μέτρηση της οπτικής ποιότητας των φωτογραφικών φακών), τοποθέτησα το χαρτί σε σημείο που να φωτίζεται πολύ καλά, και άρχισα να απομακρύνομαι απ΄αυτό. Όταν πιά άρχισα σχεδόν να μη βλέπω άσπρες-μαύρες γραμμές αλλά μια ενιαία γκρίζα επιφάνεια, μέτρησα την απόσταση των ματιών μου από το στόχο. Η διαίρεση της απόστασης μαύρης γραμμής από τη γειτονική μαύρη (ή άσπρης από άσπρη) δια την απόσταση μου από το χαρτί, δίνει την εφαπτομένη της γωνίας που ψάχνουμε. Με ένα επιστημονικό κομπιουτεράκι βρίσκουμε τη γωνία από την εφαπτομένη της. Επίσης βρίσκει κανείς εύκολα τέτοιους στόχους με γραμμές στο internet ή μπορεί να φτιάξει απλά στο word με ...κεφαλαία γιώτα (bold) που όμως θα απέχουν μεταξύ τους όσο είναι και το πάχος τους (ψάξτε λίγο τις γραμματοσειρές). Η μέτρηση πρέπει να γίνεται φορώντας τα τυχόν γυαλιά οράσεως γιατί στην ουσία ψάχνουμε τη διακριτική ικανότητα του αμφιβληστροειδούς. Φιλικά, Στέφανος

Το ελπίζω Περισσότερα για το χώρισμα Cassini: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=767&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=2019 Το χώρισμα είναι πιό προσιτό στα πολύ μικρά τηλεσκόπια όταν ό Κρόνος είναι κοντά στη Γη.